Tον Πόντον τον ανάσπαλτονΧαριτίδης Κ. Ιωάννης,

Τοσούτζικον με πόνâν και με βάσαναν,

Τον Πόντον τον ανάσπαλτον, εγνέφ’σεν και

Άμον γιαβρόπον καμμίαν να μ

Μαρμαρωμένος πατούν κατζίαν γνώριμαν,

Τοσοδούλικμε πόνο και με βάσανα, στην ψυχούλα μου ριζωμένη,

Τον αλησμόνητο τον Πόντο, κρατά η νοσταλγία μου, ξύπνησε και δεν σβήνει, από την καρδιά μου,

Τον έχω σαν μωρό, γλυκά σπαργανωμένο, να μην κρυώνει ποτέ, να μην είναι άλλο θλι

Μαρμαρωμένος περιμένει με ανυπομονησία, να πατήσουν πρόσωπα γνωστά,

Προστατεύεται από τον N.2121περί

16.1.2017 ον Πόντον τον ανάσπαλτον,

Χαριτίδης Κ. Ιωάννης, Χαρίτον. οσούτζικον ιδέαν, με δάκρâν συμπλεγμένον

ν και με βάσαναν, ’ς σο _öπο μ’ ριζωμένον,./.

Τον Πόντον τον ανάσπαλτον, κρατεί η αραθυμία μσεν και ’κι βζήεται, ας σ’ εμον την καρδία

./. Άμον γιαβρόπον έχ’ ατον, γλυκέα εγγουνιασμένον,καμμίαν να μ’ εργονίεται, άλλον να μ’ έν’ φλιμένον,

./. ωμένος καρτερεί, ’ς σ’ Άξενον το λιμάνιν

κατζίαν γνώριμαν, ’ς σο χώμαν ατ’ απάνιν.

Μετάφραση στην Ν.Ε.

οσοδούλικη σκέψη, με δάκρυα πλεγμένη, με πόνο και με βάσανα, στην ψυχούλα μου ριζωμένη,

./. αλησμόνητο τον Πόντο, κρατά η νοσταλγία μου,

ξύπνησε και δεν σβήνει, από την καρδιά μου, ./.

ον έχω σαν μωρό, γλυκά σπαργανωμένο, να μην κρυώνει ποτέ, να μην είναι άλλο θλιμμένος,

./. Μαρμαρωμένος περιμένει με ανυπομονησία, στο αφιλόξενο λιμάνι,

πρόσωπα γνωστά, πάνω στο χώμα του.

Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών Δικαιωμάτων

συμπλεγμένον, ριζωμένον,

κρατεί η αραθυμία μ’, καρδίαν ,

ατον, γλυκέα εγγουνιασμένον, φλιμένον,

Άξενον το λιμάνιν, απάνιν.

πλεγμένη, με πόνο και με βάσανα, στην ψυχούλα μου ριζωμένη,

αλησμόνητο τον Πόντο, κρατά η νοσταλγία μου, ξύπνησε και δεν σβήνει, από την καρδιά μου,

ον έχω σαν μωρό, γλυκά σπαργανωμένο, μένος,

λόξενο λιμάνι, πάνω στο χώμα του.