1ο P R O J E C T1lyk-moiron.ira.sch.gr/docs/prj_2012_13/Periigisi_stous...Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ...

1ο P R O J E C T

Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός

και οι ρίζες του

ΓΕΛ ΜΟΙΡΩΝ

Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟΥ

ΕΤΟΥΣ 2012 - 2013

Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός : Καλοχριστιανάκη Ευτυχία

Επιμέλεια: Αδαμοπούλου Μαρίνα

Καλαϊτζάκη Δήμητρα

Σταματάκη Μαρία

Περιήγηση στους πολιτισμούς της

Ευρώπης: Νορβηγία – Σουηδία –

Φινλανδία – Δανία – Ολλανδία - Κύπρος

Περιήγηση στους πολιτισμούς της Ευρώπης 2

Πρόλογος → → → → → → σελ. 3

Νορβηγία → → → → → → σελ. 5

Σουηδία → → → → → → σελ. 16

Φινλανδία → → → → → → σελ. 27

Δανία → → → → → → σελ. 41

Ολλανδία → → → → → → σελ. 51

Κύπρος → → → → → → σελ. 67

Συμπεράσματα → → → → → σελ. 82

Βιβλιογραφία → → → → → σελ.82

Παράρτημα → → → → → σελ.83

Επίλογος → → → → → σελ.84


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Για το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους 2012 – 2013 στο Γενικό

Λύκειο Μοιρών στα πλαίσια του project : «Ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός

και οι ρίζες του » της Β΄ τάξης υλοποιείται η παρούσα ερευνητική

έκθεση με το υπόθεμα «Περιήγηση στους πολιτισμούς της Ευρώπης :

Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία, Δανία, Ολλανδία,

Κύπρος».Ασχολούμαστε με το πολιτιστικό, κοινωνικό , γεωγραφικό και

ιστορικό κομμάτι μερικών βορείων χωρών καθώς και της Κύπρου.

Η Σκανδιναβία είναι μια σχετικά μικρή και αραιοκατοικημένη περιοχή

στο βόρειο περιθώριο της Ευρώπης. Επί αιώνες, και μέχρι σχετικά

πρόσφατα, τις σκανδιναβικές χώρες μάστιζαν η φτώχεια κι η μαζική

μετανάστευση στο εξωτερικό. Ωστόσο, από τα μέσα του 20ού αιώνα, η

Σκανδιναβία αποτελεί αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού.

Το διεθνές ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στο περίφημο

σκανδιναβικό μοντέλο, όπως αυτό εκφράζεται στα πεδία της πολιτικής ,

της οικονομίας , της κοινωνικής πρόνοιας και των διεθνών σχέσεων. Το

σκανδιναβικό μοντέλο είναι σήμερα συνώνυμο της οικονομικής

αποτελεσματικότητας, της πολιτικής συναίνεσης και της κοινωνικής

αλληλεγγύης, υπό την εγγύηση και στενή καθοδήγηση του κράτους. Η

επιτυχία του μοντέλου οδήγησε και τις τέσσερις χώρες που μελετάμε

Σουηδία, Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία στην επίτευξη ενός πολύ υψηλού

βιοτικού επιπέδου, σε συνθήκες κοινωνικής ειρήνης.

Παρά την επιτυχία του, το σκανδιναβικό μοντέλο υφίσταται στις μέρες

μας τις πιέσεις της παγκοσμιοποίησης, της δημογραφικής γήρανσης και

της μετανάστευσης. Αρκετοί θεωρούν ότι είναι μοιραίο να παρακμάσει.

Για πολλούς, όμως, η ευελιξία που έχει επιδείξει έως τώρα αποτελεί

εχέγγυο για το μέλλον κι αυτό, χάρη στον μοναδικό σκανδιναβικό

συνδυασμό ιδεαλισμού και πρακτικού πνεύματος.

Παράληψη θα ήταν βέβαια αν δεν κάναμε αναφορά και στο διαμάντι της

Ανατολικής Μεσογείου. Ένα τόπο με πανάρχαια ιστορία και πολιτισμό

και ένα εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον και κλίμα. Η Κύπρος είχε τη τύχη

και την ατυχία μαζί να στέκεται στο σταυροδρόμι τριών Ηπείρων και για

6000 χρόνια να αποτελεί το αντικείμενο του πόθου για όλους εκείνους

που ζηλεύουν την ομορφιά της. Η Κύπρος αποτελούσε ανέκαθεν

σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική και φέρει

πάνω της τα ίχνη πολλών διαδοχικών πολιτισμών.


Σκοπός της έρευνας μας είναι να ερευνήσουμε και να συλλέξουμε

πληροφορίες για τις Σκανδιναβικές χώρες καθώς και την Κύπρο σχετικά

με το πολιτιστικό, κοινωνικό , γεωγραφικό και ιστορικό κομμάτι. Κατά

την διάρκεια της αναζήτησης των πληροφοριών επιλέξαμε στοιχεία τα

οποία απαντούν τα ερωτήματα που γεννιούνται . Ωστόσο δεδομένου των

παραπάνω πληροφοριών αναμένουμε εκ των προτέρων ότι το

αποτέλεσμα της έρευνας μας θα είναι αξιόλογο.

Ακόμη με την δυνατότητα που μας δόθηκε μέσα από το project

γνωρίσαμε λαούς με διαφορετικά ήθη και έθιμα καθώς και διαφορές στο

πολιτιστικό, το κοινωνικό και το βιοτικό τους επίπεδο. Ερευνήσαμε και

ανακαλύψαμε την ανοδική πορεία εξέλιξης αυτών των χωρών οι οποίες

θεωρούνται σήμερα παγκοσμίως πρότυπα .


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η Νορβηγία είναι μια από τις χώρες

της σκανδιναβικής χερσονήσου. Λόγω

που βρίσκεται τόσο βόρεια η νύχτα

διαρκεί πάρα πολύ, με αποκορύφωμα

το χειμώνα, που το φώς στης ημέρας

κρατάει μόνο 2 με 3 ώρες το εικοσιτετράωρο. Η Νορβηγία είναι

μια χώρα με πολύ χιόνι, κρύο και νερό. Μέσα όμως από τις δύσκολες

συνθήκες οι Νορβηγοί κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δικό τους

πολιτισμό και κουλτούρα. Ας πάμε να δούμε μερικά στοιχεία από αυτή

την χώρα.

Η ΝΟΡΒΗΓΙΑ Το Βασίλειο της Νορβηγίας είναι χώρα της Ευρώπης στο δυτικό μέρος

της Σκανδιναβίας. Συνορεύει με την Σουηδία, την Φινλανδία και την

Ρωσία στην ξηρά, ενώ τα θαλάσσια σύνορά της είναι με την Δανία και το

Ηνωμένο Βασίλειο. Η χώρα έχει επίμηκες

σχήμα και η εκτεταμένη ακτογραμμή της

εκτείνεται κατά μήκος του Ατλαντικού

Ωκεανού, όπου βρίσκονται και τα περίφημα

Φιορδ. Διατηρεί τρεις υπερπόντιες κτήσεις,

το μικρό νησί Γιαν Μάγεν και το νησιωτικό

σύμπλεγμα Σβάλμπαρντ

(συμπεριλαμβανομένης της νήσου

Μπιερνέια) στον Αρκτικό Ωκεανό και το

ακατοίκητο ηφαιστειογενές νησί Μπουβέ

στον νότιο Ατλαντικό. Έχει επίσης εδαφικές

διεκδικήσεις στην Ανταρκτική, το Νησί του

Πέτρου Α' και την Γη της Βασίλισσας

Μάουντ.

Το Όσλο είναι η πρωτεύουσα

της Νορβηγίας. Βρίσκεται στο

νότιο τμήμα της χώρας και

είναι η μεγαλύτερη πόλη της,

με πληθυσμό 590.041

κατοίκους. Μαζί με τη

γειτονική αστική περιοχή, η

πόλη έχει συνολικό πληθυσμό

1.403.268 κατοίκους. Τα

γεωγραφικά όρια της

κομητείας του Όσλο και του

δήμου είναι κοινά, 22 km². Μεταξύ του 1624 και του 1924 ονομαζόταν

Christiania και Kristiania (Χριστιανία).


ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ Το νορβηγικό τοπίο είναι σε γενικές γραμμές έντονο και αρκετά ορεινό.

Το ψηλότερο σημείο της χώρας είναι η κορυφή του όρους

Γκαλντεπίγκεν, με υψόμετρο 2.469 μέτρα. Στις κορυφές των βουνών

υπάρχουν μόνιμοι παγετώνες ενώ το βασικό χαρακτηριστικό της

εκτεταμένης ακτογραμμής (με μήκος 21.925 χιλιόμετρα) είναι τα φιόρδ

και τα πολλά μικρά ή

μεγαλύτερα νησιά.

Τα φιόρδ είναι κόλποι με

απότομες ακτές, που εισέρχονται

στη στεριά σε βάθος, συνήθως,

μερικών δεκάδων χιλιομέτρων.

Οι διαμορφώσεις αυτές είναι

προϊόν της διάβρωσης του

εδάφους από τους παγετώνες

προηγούμενων Γεωλογικών περιόδων. Τα φιόρδ είναι διεθνώς από τα πιο

αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της χώρας και θεωρούνται από πολλούς

σήμα κατατεθέν της Νορβηγίας, αν και βρίσκονται και άλλες περιοχές

του βορρά (π.χ. Σκοτία, Ισλανδία, Καναδάς).

Το κλίμα της Νορβηγίας είναι

σχετικά ήπιο στις ακτές, αναλογικά

με τη γεωγραφική θέση της χώρας

βέβαια, εξαιτίας του θερμού

Ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού,

που φθάνει στις ακτές της χώρας

στα δυτικά. Ωστόσο, στην

ηπειρωτική χώρα και, κυρίως στο

βορρά, οι καιρικές συνθήκες μπορεί

να είναι αρκετά έντονες, με δριμύ ψύχος και δυνατούς ανέμους. Το

καλοκαίρι, είναι δροσερό κατά τη διάρκεια της ημέρας και μπορεί

μερικές φορές η θερμοκρασία στο Όσλο να ξεπεράσει τους 20 βαθμούς

κελσίου. Τις βραδινές και πρωινές ώρες, κάνει συνήθως ψύχρα και η

θερμοκρασία βρίσκεται γύρω στους 10 βαθμούς κελσίου.

Το βόρειο μέρος της χώρας είναι γνωστό και ως Γη του Ήλιου του

μεσονυκτίου. Οι περιοχές αυτές έχουν αρκετά μεγάλο Γεωγραφικό

πλάτος και βρίσκονται εντός του Αρκτικού κύκλου. Αυτό έχει ως

αποτέλεσμα το Καλοκαίρι ο Ήλιος να μη δύει ποτέ, ενώ το Χειμώνα η

περιοχή να παραμένει στο σκοτάδι σχεδόν όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Στο βορειότερο κομμάτι της χώρας βρίσκεται ένα μικρό νησί με το όνομα

Μαγκερόγια, το οποίο συνδέεται υποθαλάσσια με το υπόλοιπο τμήμα της

χώρας. Εκεί βρίσκεται το Βόρειο Ακρωτήριο, το βορειότερο χερσαίο

άκρο της Ευρώπης.


ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ

Ο πληθυσμός της

Νορβηγίας είναι περίπου

4,67 εκατομμύρια και

αυξάνεται 0,33% το

χρόνο (εκτίμηση Ιουλίου

2010). Η πλειοψηφία

των κατοίκων είναι

Νορβηγικής καταγωγής,

ενώ στο βόρειο μέρος

της χώρας υπάρχει και

πληθυσμός Λαπώνων. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε έντονη μετανάστευση

προς τη χώρα, κυρίως Σουηδών, Δανών, Βιετναμέζων και Πακιστανών.

Έτσι, το ποσοστό των μεταναστών στη χώρα φθάνει το 7.3% (2003).

Η Νορβηγική γλώσσα είναι η επίσημη γλώσσα της χώρας, με δύο

μορφές: Τις διαλέκτους Bokmål και Nynorsk, οι οποίες δεν διαφέρουν

σημαντικά. Υπάρχει, ακόμα, η ανεπίσημη διάλεκτος Riksmål, που είναι

επίσης παρόμοια, και είναι μία γλώσσα ενδιάμεση της διαλέκτου Bokmål

και της Δανέζικης γλώσσας. Η τελευταία αυτή διάλεκτος και η Bokmål

είναι η γραπτή γλώσσα από περίπου το 90% του πληθυσμού. Ακόμα οι

Σαάμι (Λάπωνες) στο βορρά μιλούν την εντελώς διαφορετική Σααμική

γλώσσα, που είναι αναγνωρισμένη ως επίσημη γλώσσα σε ορισμένες

περιοχές.


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ Η περιοχή της Νορβηγίας κατοικήθηκε από το τέλος της τελευταίας

Εποχής των παγετώνων και υπάρχουν ευρήματα από τις εποχές του λίθου

και του χαλκού, ενώ από τον καιρό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η

περιοχή βρισκόταν στην Εποχή του σιδήρου. Από την περίοδο αυτή

έχουν βρεθεί επιγραφές σε πέτρα στη Ρουνική γραφή.

Την εποχή που

εμφανίστηκαν τα πρώτα

ιστορικά αρχεία της

Σκανδιναβίας, τον 8ο

αιώνα, υπήρχαν στη

Νορβηγία 29 μικρά

βασίλεια. Ένας αριθμός

κοινοτήτων ενώθηκαν σε

μεγαλύτερους

σχηματισμούς και το 872

ο Βίκιγκ Βασιλιάς

Χάραλντ Χορφάγκρε

(Χάραλντ ο Ξανθός) έγινε

ο πρώτος μονάρχης με

εκτεταμένη εξουσία. Οι διάδοχοί του βασίλεψαν στην περιοχή μέχρι το

1319. Την περίοδο αυτή οι κάτοικοι ασπάστηκαν το Χριστιανισμό, ενώ

το 1262 η εξουσία των βασιλέων της Νορβηγίας επεκτάθηκε στην

Ισλανδία και την Γροιλανδία.

Ο Βασιλέας Χάκον Ε΄ πέθανε χωρίς άρρενες διαδόχους το 1319. Η

κόρη του παντρεύτηκε έναν Σουηδό πρίγκιπα και ο γιος τους Μάγκνους

Έρικσον κληρονόμησε και τα δύο βασίλεια. Το 1397 οι ήδη ενωμένες

χώρες ενώθηκαν και με τη Δανία σχηματίζοντας την Ένωση του Κάλμαρ,

που διατηρήθηκε μέχρι το 1523, οπότε αποχώρησε από την Ένωση η

Σουηδία. Η Νορβηγία παρέμεινε ενωμένη με τη Δανία μέχρι το 1814.

Το 1814 η Ένωση Δανίας-Νορβηγίας ηττήθηκε στους Ναπολεόντιους

Πολέμους και ο βασιλιάς της Ένωσης υποχρεώθηκε να αποδώσει την

Νορβηγία στην Σουηδία με τη Συνθήκη του Κιέλου. Η Γροιλανδία, η

Ισλανδία και οι Νήσοι Φερόες, που προηγουμένως ανήκαν στη

Νορβηγία, κρατήθηκαν από τη Δανία.

Στις 17 Μαΐου του 1814 οι εκπρόσωποι διάφορων πολιτικών και

κοινωνικών ομάδων της Νορβηγίας συγκεντρώθηκαν και κήρυξαν

ανεξαρτησία από την Σουηδία, η οποία αντέδρασε κηρύσσοντας πόλεμο.

Μετά από διαπραγματεύσεις συμφωνήθηκε η Νορβηγία να παραμείνει σε

χαλαρή μορφή ομοσπονδίας με τη Σουηδία. Η ομοσπονδία αυτή

διαλύθηκε ειρηνικά το 1905. Στις 18 Νοεμβρίου της ίδια χρονιάς

ανέβηκε στο θρόνο ο πρίγκηπας Κάρολος της Δανίας, αλλάζοντας το

όνομά του σε Χόκον Ζ'


Η Νορβηγία παρέμεινε ουδέτερη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο

κάτω από την πίεση της Μεγάλης Βρετανίας και του αντι-γερμανικού

αισθήματος των Νορβηγών, η χώρα βοήθησε πλαγίως την Βρετανία,

μεταφέροντάς της σημαντικές ποσότητες προμηθειών στη χώρα αυτή,

ανταλλάσσοντάς τες με κάρβουνο.

Στις αρχές του Β'

Παγκοσμίου Πολέμου

η Νορβηγία παρέμεινε

ουδέτερη, παρά τις

απόψεις ορισμένων

πολιτικών κομμάτων

της χώρας ότι η

στρατηγική σημασία

της χώρας, στα

ανατολικά της

Βρετανίας και με

ακτές στον Ατλαντικό,

ήταν πολύ μεγάλη για να αφήσει ασυγκίνητη την Γερμανία.

Πράγματι, στις 9 Απριλίου του 1940 η Γερμανία επιτέθηκε

αιφνιδιαστικά στο Όσλο, στο Νάρβικ και σε άλλες Νορβηγικές πόλεις. Ο

Νορβηγικός στρατός, με τη βοήθεια Βρετανικών, Γαλλικών και

Πολωνικών στρατευμάτων, αντιστάθηκε στην εισβολή για δύο περίπου

μήνες, οπότε αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει στις 7 Ιουνίου. Η

κυβέρνηση και ο βασιλέας της χώρας διέφυγαν καταφεύγοντας στο

Λονδίνο.

Το 1942 οι δυνάμεις κατοχής εγκατέστησαν στη χώρα φιλοναζιστική

κυβέρνηση, με ηγέτη τον Βίντκουν Κουίσλιγκ, η οποία βρήκε κάποια

υποστήριξη από τη πλευρά των Νορβηγών. (Ο όρος Κουίσλινγκ

χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα για προδότες που κυβερνούν την χώρα

τους ως μαριονέτες ξένων δυνάμεων). Γενικότερα, κατά τη διάρκεια της

γερμανικής κατοχής, υπήρξε διχασμός στη χώρα, καθώς αντιστασιακά

κινήματα συνυπήρξαν με ένα ρεύμα υποστήριξης προς τη Γερμανία. Η

κατοχή της χώρας έληξε το 1945 με την παράδοση των Γερμανικών

στρατευμάτων στις 8 Μαΐου.

Σαν συνέπεια της αποτυχίας της να παραμείνει ουδέτερη στον Β'

Παγκόσμιο Πόλεμο, η Νορβηγία εγκατέλειψε την αρχή της

ουδετερότητας και προσχώρησε στο ΝΑΤΟ το 1949. Την περίοδο αυτή

υπήρξε τεράστια οικονομική ανάπτυξη, κυρίως χάρη στην ανακάλυψη

πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε ένα

εκτεταμένο κράτος κοινωνικής πρόνοιας.


ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ Η Νορβηγία έχει αναδείξει πολύ σπουδαίους καλλιτέχνες στον χώρο

των γραμμάτων, της ζωγραφικής και της ποίησης. Μερικοί από αυτούς

είναι :

Ο Έντβαρτ Μουνκ ήταν Νορβηγός ζωγράφος,

που ανήκει στους προδρόμους του

εξπρεσιονισμού. Γεννήθηκε στις 12

Δεκεμβρίου 1863 στο χωριό Άνταλσμπρουκ

της Νορβηγίας και

μεγάλωσε στο Όσλο.

Πέθανε στις 23 Ιανουαρίου

1944 στο Όσλο. Το πιο

γνωστό του έργο είναι «Η

Κραυγή».

Η Σίγκριντ Ούντσετ ((20

Μαΐου 1882 – 10 Ιουνίου

1949) ήταν Νορβηγίδα μυθιστοριογράφος η οποία

κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1928.

Ο Κνουτ Χάμσουν (4 Αυγούστου 1859- 19 Φεβρουαρίου 1952) ήταν

Νορβηγός λογοτέχνης, πρωτίστως γνωστός για το

αριστούργημά του «Ευλογία της γης», για το οποίο

και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το

1920.

Ο Μπιέρνστιερνε Μαρτίνους Μπιέρνσον (8

Δεκεμβρίου 1832 - 26 Απριλίου 1910) ήταν Νορβηγός

συγγραφέας και βραβευμένος με το Νόμπελ

Λογοτεχνίας του 1903. Ο Μπιέρνσον συγκαταλέγεται

ανάμεσα στους

"Μεγάλους Τέσσερεις"

Νορβηγούς συγγραφείς. Οι άλλοι τρεις είναι

οι Χένρικ Ίψεν, Γιόνας Λίε και Αλεξάντερ

Κιέλαντ. Είναι επίσης γνωστός στη χώρα

του ως ο συγγραφέας του εθνικού ύμνου της

Νορβηγίας, του Ja, vi elsker dette landet.

Έχει γράψει επίσης αρκετά θεατρικά έργα.


ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΝΟΡΒΗΓΙΑ Στην Νορβηγία τα Χριστούγεννα στολίζουν το δέντρο φτιάχνοντας

χειροποίητα μικρά καλαθάκια από πολύχρωμο χαρτί. Το παραδοσιακό

Χριστουγεννιάτικο φαγητό τους λέγεται Pinnekjψtt και έχει ως βάση το

αρνίσιο κρέας. Ο Νορβηγικός Άγιος Βασίλης λέγεται Nisse και η

ονομασία του προέρχεται από τις προχριστιανικές παραδόσεις της

Νορβηγίας

Τη νύκτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν μπολ με κουρκούτι

από αλεύρι σαν προσφορά στον Julenissen που επισκέπτεται τα παιδιά

της Νορβηγίας, ολοκληρώνοντας το μακρινό του ταξίδι από τη Λαπωνία

πάνω στο έλκηθρο που το

σέρνουν τάρανδοι.

Η ημέρα των Χριστουγέννων

ονομάζεται Julbrod κατά τη

διάρκεια της οποίας τα παλιά

χρόνια ετοιμάζονταν μέχρι

και 60 διαφορετικά πιάτα για

το τραπέζι των φίλων, των

συγγενών και φυσικά της

οικογένειας. Ο θρύλος της

Νορβηγίας λέει ότι, όταν

φτάνει η παραμονή των

Χριστουγέννων, φέρνει μαζί της όλα τα κακά πνεύματα και τις μάγισσες.

Ως εκ τούτου, είναι σύνηθες για τα νοικοκυριά στην Νορβηγία να

κρύβουν όλες τις σκούπες τους πριν τον βραδινό ύπνο, μην τυχόν κάποιο

από τα πνεύματα ή από

τις γριές μάγισσες τις

αγγίξουν! Στο μεταξύ, ο

πιο γενναίος άνδρας της

οικογένειας, θα τολμήσει

να βγει έξω και να ρίξει

έναν πυροβολισμό για να

διώξει τα πνεύματα.

Οι Νορβηγοί το Πάσχα

ανεβαίνουν σε

καταλύματα στα βουνά, κάνουν cross-country σκι και ζωγραφίζουν αυγά.

Όμως ίσως το πιο ενδιαφέρον από τα έθιμά τους έχει να κάνει με το ότι

παραδοσιακά κατά τη διάρκεια του Πάσχα διαβάζουν ιστορίες μυστηρίου

και παραμύθια και βλέπουν αστυνομικές ταινίες. Τα ΜΜΕ φυσικά

συμμετέχουν με ειδικές εκδόσεις δημοσιευμάτων μυστηρίου, καινούριων

βιβλίων σε στυλ Αγκάθα Κρίστι ενώ η τηλεόραση έχει αντίστοιχο

πρόγραμμα. Ακόμα και τα κουτιά του γάλα έχουν στη μία τους πλευρά

μια τέτοια ιστορία ενώ κάθε Πάσχα βγαίνει και μια καινούρια.


Η ΦΥΣΙΚΗ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ

ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ Η Νορβηγία διαθέτει μερικά από τα ομορφότερα τοπία του κόσμου. Για

την φυσική ομορφιά της

μιλάει και το βι έλσκερ

ντέτε λάνε που είναι ο

εθνικός ύμνος της

Νορβηγίας και στην πρώτη

στροφή παρουσιάζει το

φυσικό -κυρίως-

περιβάλλον της χώρας

Ναι, αγαπάμε αυτή τη

χώρα όπως ξεπροβάλλει

ρωμαλέα, περίοπτη πάνω

απ'τη θάλασσα, με τα

χιλιάδες σπίτια

Την αγαπάμε, την αγαπάμε και σκεφτόμαστε τον πατέρα και την μητέρα

μας και την θρυλική νύχτα που στέλνει όνειρα στη γη μας και την

θρυλική νύχτα που στέλνει όνειρα στη γη μας

Ξεκινώντας το 2005, η Νορβηγία άρχισε να κατασκευάζει μοναδικούς

διαδρόμους που κόβουν την ανάσα

με στόχο να αυξήσει τον τουρισμό.

Αυτές οι κατασκευές συνδυάζονται

με τα υπέροχα νορβηγικά τοπία και

επιτρέπουν στους επισκέπτες να

απολαύσουν όλη τη φυσική

ομορφιά.

Λίγα χλμ νότια του Hemmerfest,

σε μια από τις βορειότερες περιοχές

της Ευρώπης βρίσκεται το Alta, στο ομώνυμο νορβηγικό φιόρδ. Η μικρή

επαρχιακή πόλη έχει τραβήξει πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας λόγω


της κοντινής πεδιάδας Hjemmeluft στην οποία έχει βρεθεί

αναπαραστάσεις σε βράχια. 3000 αναπαραστάσεις βρίσκονται

χαραγμένες σε βράχια: ζώα, άνθρωποι, βάρκες με πληρώματα, όπλα και

εργαλεία. Οι πιο παλιές χρονολογούνται από την 5η χιλιετία π.Χ και οι

πιο νέες από την εποχή του χαλκού (περίπου στα 500 π.Χ). Από τις

αναπαραστάσεις αυτές οι ειδικές έχουν εξάγει πολύ χρήσιμα

συμπεράσματα για τη ζωή και τις κοινωνικές και οικονομικές συνήθειες

και δραστηριότητες στα πιο βόρεια σημεία της Σκανδιναβίας. Από το

1985 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Τo Geirangerfjord

Βρίσκεται στη Δυτική

Νορβηγία και

αποτελεί το νοτιότερο

παρακλάδι του

Storfjords. Πρόκειται

για έναν απίστευτα

όμορφο τόπο

σφηνωμένο μέσα σε

θεόρατους βράχους,

με βασικό

χαρακτηριστικό την

ορεινότητα και τους

ελικοειδούς δρόμους. Το νερό

αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο

αυτού το φυσικού παράδεισου της

Δυτικής Νορβηγίας.

Οι Νορμανδοί πάντα ήταν καλοί και

ταλαντούχοι τεχνίτες του ξύλου.

Παράλληλα το ξύλο για τη Νορβηγία

ήταν, είναι και θα είναι μια πρώτη ύλη

εν αφθονία. Μετά την αποδοχή του

χριστιανισμού, στη Σκανδιναβική

χερσόνησο κατασκευάστηκαν δεκάδες

εκκλησίες κατασκευασμένες

εξολοκλήρου από ξύλο εκ τις οποίες

σήμερα σώζονται μόλις 29. Μια από

τις σημαντικότερες χριστιανικές

εκκλησίες που έχουν κατασκευαστεί

αποκλειστικά από ξύλινες ράβδους βρίσκεται στο Borgund στο

Sognefjord βόρεια της πόλης Bergen.


Η εκκλησία στο Urnes είναι

μια από τις ομορφότερες

ξύλινες εκκλησίες της

νορβηγικής γης (αν όχι η

ομορφότερη). Βρίσκεται σε μια

στενή λωρίδα γης το Lustra

Fjord. Είναι μια τρίκλητη

βασιλική εκκλησία με φόντο τα

γαλαζοπράσινα νερά αλλά και

ένα ήρεμο και γαλήνιο

νεκροταφείο. Από το 1979 αυτός ο εντυπωσιακός ξύλινος ναός αποτελεί

μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Τα φιόρδ

δημιουργήθηκαν πριν

χιλιάδες χρόνια μετά το

λιώσιμο των πάγων, μετά

την εποχή των παγετώνων

όπου το νερό της

θάλασσας πλημμύρισε τις

κοιλάδες της περιοχής

όπου αυτά εμφανίζονται.

Τα περισσότερα τα

συναντούμε στις δυτικές

ακτές της Νορβηγίας.


Το Sognefjord βρίσκεται στη Δυτική Νορβηγία και αποτελεί ένα

μοναδικής ομορφιάς νορβηγικό φιόρδ. Στην όχθη του συγκεκριμένου

φιόρδ βρέχει πολύ, μα πάρα πολύ. Βρέ χει τόσο, που το μέρος αυτό

θεωρείται το πιο βροχερό της Ευρώπης. Κάτοχος του ρεκόρ είναι η

κοινότητα Brekke με 1.200 χιλιοστά βροχής ανά μήνα κατά το

φθινόπωρο! Οι «τοίχοι» αρκετών

κοιλάδων είναι τόσο απότομοι και

λειτουργούν ως εμπόδιο, ώστε το φως

του ήλιου να φτάνει στο έδαφος μόνο 5

μήνες το χρόνο.

Στην Νορβηγία θα δείτε το απόλυτο

φαινόμενο του Βόρειου σέλας για το

οποίο παλιότερα, στη δυτική ακτή της

Νορβηγίας οι κάτοικοι πίστευαν ότι

ερχόταν για να πάρει τις ανύπαντρες

γυναίκες που είχαν ήδη γεράσε! -"Αυτή

είναι τόσο γριά που θα ΄ρθει να τη πάρει

το Σέλας", έλεγαν. Στην καλύτερή του

μορφή θα το δείτε τέλη φθινοπώρου,

χειμώνα και αρχές άνοιξης.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Οι Νορβηγοί αποφάσισαν να μείνουν έξω από την Ε.Ο.Κ. και έξω από

την Ευρωπαϊκή Ένωση με δημοψηφίσματα το 1972 και το 1994

αντίστοιχα.


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η Σουηδία ανήκει στις σκανδιναβικές

χώρες. Δυστυχώς, η πλειονοψηφία των

Ελλήνων γνωρίζει ελάχιστα για αυτή τη

χώρα, λόγω απόστασης, αλλά και

μεγάλης διαφοράς τόσο στα ήθη και

έθιμα όσο και στο είδος πολιτισμού, που επηρεάζονται από τα

διαφορετικά κλίματα και τις για διαφορετικές μορφολογίες του εδάφους.

Ας πάμε λοιπόν να μάθουμε λίγα πράγματα για τη Σουηδία.

Η ΣΟΥΗΔΙΑ

Το Βασίλειο της Σουηδίας είναι μια

σκανδιναβική χώρα στη βόρεια Ευρώπη.

Συνορεύει με τη Νορβηγία δυτικά και τη

Φινλανδία στα βορειοανατολικά. Βρέχεται

ανατολικά από το Βοθνικό κόλπο και τη

θάλασσα της Βαλτικής. Οι πορθμοί

Σκάγερακ νοτιοδυτικά και Κάτεγατ

χωρίζουν τη σκανδιναβική χερσόνησο από

τη Δανία, με την οποία ενώνεται με τη

γέφυρα του Όρεσουντ.

Η Σουηδία έχει χαμηλή πληθυσμιακή

πυκνότητα, εκτός από τις μητροπολιτικές περιοχές της στο νότο, και

μεγάλες εκτάσεις στην ενδοχώρα καλύπτονται από δάση κωνοφόρων. Η

χώρα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους σε νερό, ξυλεία και

σιδηρομεταλλεύματα. Οι πολίτες της απολαμβάνουν ένα υψηλό βιοτικό

επίπεδο και η χώρα γενικά θεωρείται σύγχρονη, πολιτικά φιλελεύθερη

και με ισχυρό κοινωνικό κράτος. Το νόμισμα της Σουηδίας είναι η

σουηδική κορόνα .


Πρωτεύουσα της

Σουηδίας είναι η

Στοκχόλμη, που

απλώνεται πάνω σε 14

νησιά στην λίμνη Mälaren

και βλέπει με

υπερηφάνεια τη Βαλτική

Θάλασσα στα ανατολικά.

Μεγάλα δημόσια κτίρια,

τα παλάτια της, την

πλούσια πολιτιστική

ιστορία και τα μουσεία

που λένε 700 ετών ιστορία. Πουθενά δεν φαίνεται αυτό καλύτερα από ό,

τι φαίνεται στην Παλιά Πόλη , με τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα στραβά

αλλά όμορφα διατηρητέα κτίρια, το Βασιλικό Παλάτι, τις γοτθικές

εκκλησίες και τα εξαιρετικά καφέ, μπαρ και εστιατόρια.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

Αν και σε βορεινό υψόμετρο, η Σουηδία έχει αρκετά ήπιο κλίμα. Την

άνοιξη, το καλοκαίρι και

το φθινόπωρο έχει

κάποιες βροχοπτώσεις,

αλλά ποτέ δεν βρέχει

πολύ. Τον χειμώνα έχει

πάντα χιονοπτώσεις και

κάνει παγωνιά, ειδικά

όσο βορειότερα κινείται

κανείς στην χώρα. Οι

μέρες τείνουν να είναι

μικρές (λιγότερες ώρες

ηλιοφάνειας) και «βαριές» τον χειμώνα οπότε και η μέση θερμοκρασία

είναι στους -3°C τον Φεβρουάριο που είναι ο ψυχρότερος μήνας του

έτους. Τα καλοκαίρια είναι ηλιόλουστα με μέση θερμοκρασία στους

22°C. Ο ήλιος δεν δύει τελείως στην Βόρεια Σουηδία και το φως μπορεί

να κρατήσει μέχρι και τις 11 το βράδυ. Στη Σουηδία ο ήλιος τον χειμώνα

δύει στις 3 το μεσημέρι, ενώ το καλοκαίρι είναι η χώρα απ’ όπου είναι

ορατός ο ήλιος του μεσονυχτίου.


Η Σουηδία βρίσκεται στη Βόρεια Ευρώπη,

δυτικά της Βαλτικής Θάλασσας και του Κόλπου

της Βοθνίας, παρέχοντας μια μεγάλη

ακτογραμμή, και αποτελεί το ανατολικό τμήμα

της σκανδιναβικής χερσονήσου. Στα δυτικά είναι

η Σκανδιναβική οροσειρά , μια περιοχή που

χωρίζει από τη Νορβηγία στη Σουηδία.. Έχει

θαλάσσια σύνορα με τη Δανία, τη Γερμανία, την

Πολωνία, τη Ρωσία, τη Λιθουανία, τη Λετονία

και την Εσθονία, και συνδέεται με τη Δανία

(νοτιοδυτικά) με τη γέφυρα Όρεσουντ.

Η Σουηδία έχει 25 επαρχίες ή Landskap (τοπία), με βάση τον πολιτισμό,

τη γεωγραφία και την ιστορία. Αν και αυτές οι επαρχίες δεν εξυπηρετούν

κανέναν πολιτικό ή διοικητικό σκοπό, μπορούν να διαδραματίσουν

σημαντικό ρόλο στην αυτο-ταυτότητα των ανθρώπων.

ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

Σύμφωνα με εκτίμηση του 2012

στην Σουηδία κατοικούν

9,540,065 άτομα, με πυκνότητα

πληθυσμού 20,6/ km2.

Η επίσημη γλώσσα της

Σουηδίας είναι τα σουηδικά, που

είναι παρόμοια με της Δανίας και

της Νορβηγίας, αλλά διαφέρουν

ως προς την προφορά και την

ορθογραφία. Οι Νορβηγοί έχουν

μικρή δυσκολία κατανόησης σουηδικών, και οι Δανοί μπορούν να

καταλάβουν επίσης, με ελαφρώς μεγαλύτερη δυσκολία από ό, τι οι

Νορβηγοί. Το ίδιο ισχύει και για τους Σουηδούς αντιστοίχως. Στη

Σουηδία οι Φιλανδοί είναι η μεγαλύτερη γλωσσική μειονότητα, η οποία

περιλαμβάνει περίπου το 5% του πληθυσμού της Σουηδίας,


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

Μετά το τέλος της εποχής

των Βίκινγκς, η Σουηδία έγινε

μέλος της Ένωσης του

Κάλμαρ το 1397 μαζί με τη

Δανία και τη Νορβηγία (η

Φινλανδία εκείνη την εποχή

ήταν τμήμα του σουηδικού

βασιλείου). Η Σουηδία

αποχώρησε από την Ένωση

το 1523 και για πολλά χρόνια

βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τους γείτονές της, ιδιαίτερα τη

Ρωσία και την Ένωση Δανίας-Νορβηγίας, οι οποίες ποτέ δεν

αποδέχτηκαν τελείως την αποχώρηση της Σουηδίας. Η Σουηδία

συμμετείχε στους μεγάλους πολέμους του 17ου αιώνα και αναδείχτηκε

σε μεγάλη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία, έχοντας έκταση διπλάσια από τη

σημερινή της. Αμέσως μετά, όμως, άρχισε η συρρίκνωση: Μεταξύ 1700 -

1723 έχασε τις κτήσεις της στη νότια και την ανατολική Βαλτική με τον

Μεγάλο Βόρειο

Πόλεμο, ενώ το

1809 έχασε και τη

Φινλανδία που

προσαρτήθηκε στη

Ρωσία. Το 1814 ο

βασιλιάς της

Σουηδίας απέκτησε

(για λίγο) και το

θρόνο της

Νορβηγίας. Από το

1814, η Σουηδία

βρίσκεται σε

ειρήνη, αποφεύγοντας να συμμετέχει σε συμμαχίες σε καιρό ειρήνης και

παραμένοντας ουδέτερη σε περιόδους πολέμου, πράγμα που κατάφερε

και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά το γεγονός ότι ο Χίτλερ την

εποφθαλμιούσε λόγω του άφθονου και πρώτης ποιότητας

σιδηρομεταλλεύματος που διαθέτει.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι σοσιαλδημοκράτες άσκησαν σχεδόν

αδιάκοπα την εξουσία, εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες στον

οικονομικό τομέα και ενίσχυσαν αξιοσημείωτα τις ένοπλες δυνάμεις,

διατηρώντας παράλληλα την ουδετερότητα της Σουηδίας. Στην

εσωτερική πολιτική η Σουηδία πήρε μεταρρυθμιστικά μέτρα και το 1983,

επί της διακυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτη Ούλοφ Πάλμε,


δημοσιεύτηκε ο νόμος που επέτρεψε στα συνδικάτα να αναλαμβάνουν,

με τα λεγόμενα χρεόγραφα των υπαλλήλων, το μερικό έλεγχο των

ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ο Πάλμε δολοφονήθηκε το 1986.

ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ

Η Σουηδία έχει αναδείξει πολύ σπουδαίο πολιτισμό και καλλιτέχνες σε

διάφορους τομείς των τεχνών.

Ο Άντερς Λέοναρντ Ζορν (18 Φεβρουαρίου 1860 – 22 Αυγούστου

1920) ήταν Σουηδός ζωγράφος και χαράκτης με

παγκόσμια φήμη. Γεννήθηκε στην Μόρα της

επαρχίας Ντάλαρνα της κεντρικής Σουηδίας. Από

το 1875 ως το 1880 σπούδασε στη Σουηδική

Βασιλική Ακαδημία Τεχνών της Στοκχόλμης.

Ταξίδεψε σ’ όλη την Ευρώπη και Αμερική:

Λονδίνο, Παρίσι, Βαλκάνια, Ισπανία, Ιταλία και

Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, πριν

εγκατασταθεί οριστικά στη γενέτειρά του Μόρα,

το 1896, αποκτώντας τη φήμη ως ένας από τους

πιο διάσημους ζωγράφους της εποχής του. Το Μουσείο Ζορν εκθέτει

κύρια έργα του Άντερς Ζορν και παραδείγματα της καλλιτεχνικής

πολυπραγμοσύνης του: λάδια, ακουαρέλες, σχέδια και γλυπτά. Πολλά

από αυτά αποκτήθηκαν από την χήρα του καλλιτέχνη, που, ζώντας 21

χρόνια μετά τον θάνατο τους συζύγου της, φρόντισε να πραγματοποιήσει

το θέλημα του Ζορν και ξανα-αγόρασε πολλά από τα έργα του που είχαν

πουληθεί σε ιδιώτες συλλέκτες.

Η Σουηδία έχει επίσης πολλά μουσεία. Μερικά από αυτά είναι:

Το Μεσογειακό μουσείο που είναι ένα μουσείο της Ιστορικής και της

Πολιτισμικής κληρονομιάς της Μεσογείου και ειδικεύεται σε Συλλογές

από τις χώρες της Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής.

Το Μουσείο Ανατολικής Ασίας που έχει μοναδικές συλλογές από την

Ασία. Εστιάζει το ενδιαφέρον του σε συλλογές από την Κίνα, την

Ιαπωνία, την Ινδία, την Κορέα, και την νότια Ασία. Αυτό το Μουσείο

είναι τμήμα της αλυσίδας των Σουηδικών Μουσείων για την Παγκόσμιο

Πολιτισμό.

Η Βασιλική Συλλογή Νομισμάτων που περιέχει νομίσματα και άλλα

μέσα πληρωμών, καθώς και μετάλλια και άλλα αντικείμενα με

νομισματική σύνδεση από όλον τον κόσμο. Ευθύνη του μουσείου είναι

να καταλογογραφεί και να ενημερώνει τον Εθνικό Κατάλογο

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BF%CF%85%CE%B7%CE%B4%CE%AF%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE


Νομισματικών Συλλογών. Οι εκθέσεις που κάνει το ενλόγω μουσείο

αναδεικνύουν την ιστορία του χρήματος, των τραπεζών και των

μεταλλίων. Δεν θα βρείτε εδώ μόνο νομίσματα και μετάλλια, αλλά και

χαρτονομίσματα, μετοχές, θυρίδες ασφαλείας τραπεζών, αρχειακό υλικό

τραπεζών κλπ. Για παράδειγμα εκτίθενται το πρώτο χαρτονόμισμα του

κόσμου, το μεγαλύτερο νόμισμα που κόπηκε ποτέ και η ιστορία της

αρχαιότερης, ακόμα σε λειτουργία, κεντρικής τράπεζας του κόσμου, όλα

σουηδικής προέλευσης.

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ

Στη Σουηδία κατά τη

διάρκεια του Πάσχα βάφουν

αυγά και τα παιδιά πάνε από

σπίτι σε σπίτι ντυμένα

μάγισσες. Μαζεύουν γλυκά

ενώ δίνουν στους

σπιτονοικοκύρηδες

λουλούδια από ιτιά.

Πρόκειται για μια μίξη των

ορθόδοξων παραδόσεων (ευλογούμε το σπίτι με κλαδιά ιτιάς) και των

σκανδιναβικών πασχαλινών παραδόσεων με τις μάγισσες. Για

μεσημεριανό/βραδινό το Μεγάλο Σάββατο συνήθως τρώνε ρέγγα,

σολομό, πατάτες, αυγά κ.α.

Στη Σουηδία οι ευχές για «Καλά

Χριστούγεννα» ή «God Jul»

ανταλλάσσονται επί 20ήμερο, από τις

25 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 13

Ιανουαρίου, σύμφωνα με σχετικό

διάταγμα που εξέδωσε ο Βασιλιάς

Κνουτ τον 11ο αιώνα. Η παραμονή των

Χριστουγέννων για τους Σουηδούς

αποτελεί οικογενειακή εορτή και με

όλα τα άλλα έθιμα που χαρακτηρίζουν

την ημέρα αυτή.

Τα Σκανδιναβικά Χριστούγεννα έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία

γεωργικά έθιμα του Χειμώνα και της εποχής της συγκομιδής. Ο θρύλος

του Tomte έρχεται από τις σκανδιναβικές χώρες όπως η Νορβηγία, η

Φιλανδία και η Σουηδία. Στις πρώτες ενσαρκώσεις του Tomte ή αλλιώς

Nisse αναφέρεται σαν ένα μικρό τερατάκι που παρακολούθησε τα

αγροκτήματα των ανθρώπων και τα προστάτευε χωρίς να τα καταλάβουν.


Σε γενικές γραμμές νοιαζόντουσαν και φρόντιζαν για τους ανθρώπους,

άλλες φορές όμως σκαρφίζονταν διάφορα κόλπα για να τιμωρήσουν

αυτούς που δεν χειρίζονταν

καλά το αγρόκτημα και την γη

τους.

Με την πάροδο του χρόνου

και την επιρροή του

χριστιανισμού ο Tomte

ενσωματώθηκε τελικά με τον

παραδοσιακό εορτασμό των

Χριστουγέννων. Η εμφάνιση

τους άλλαξε παρά πολύ καθώς

τους δόθηκαν περισσότερα

ανθρώπινα χαρακτηριστικά και τελικά πήρε ένα ρόλο πιο στενά

συνδεδεμένο με τον Άι-Βασίλη. Πλέον ο Tomte έχει εκσυγχρονιστεί με

την εποχή και δεν συνεχίζει να μοιάζει τόσο πολύ με τον Αι-Βασίλη.

Μερικές αξιοσημείωτες διάφορες είναι πώς δεν είναι χοντρός όπως ο

άγιος Βασίλης, δεν ζει στο βόρειο πόλο ούτε οδηγεί έλκηθρο. Επίσης ο

Tomte δεν φέρνει τα δώρα από την καμινάδα αλλά οι γονείς των παιδιών

ντύνονται πανομοιότυπα με τον Tomte και τους δίνουν οι ίδιοι τα δώρα

τους

Η 13η Δεκεμβρίου είναι η μέρα

αφιερωμένη στη μνήμη της Αγίας και

μάρτυρος Σάντα Λουτσία (St. Lucia) με

καταγωγή από Σικελία, η οποία και

θεωρείται ότι έσωσε τους Σουηδούς από

λιμοκτονία τον 4ο αιώνα. Στις 13

Δεκεμβρίου τα παιδιά φέρνουν στα

κρεβάτια των γονιών τους φαγητό, σε

ανάμνηση της ιερής σωτηρίας. Νωρίς το

πρωί η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας

εμφανίζεται ντυμένη με λευκό φόρεμα

σαν τη Βασίλισσα του Πνεύματος της

Αγίας Λουτσία. Στα μαλλιά της δάφνινο

στεφάνι – στέμμα κλειστού τύπου με 6

κεριά και επί της κορυφής φέρει ένα ακόμη έβδομο. Η «Λουτσία» φέρνει

μαζί της ένα δίσκο με γλυκά, που έχουν παρασκευασθεί με πολύ αγάπη

και πλούσια διακόσμηση. Σε όλη τη Χώρα οι Σουηδοί τιμούν την Αγία

με λιτανείες, παρελάσεις και εορτασμούς.


Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από τη Σουηδία, για να παρακολουθήσεις

παραδοσιακά φεστιβάλ. Η

Σουηδία προσφέρει μερικές

από τις πιο εντυπωσιακές

εορταστικές εκδηλώσεις που

είναι ανοιχτές στο κοινό και

ταξιδιώτες. Η Σουηδία έχει ένα

πλούσιο και ζωντανό πολιτισμό

χάρη στις σκανδιναβικές

παράδοση της Βαλτικής

Θάλασσας, των Βίκινγκς, της

εύπορης μοναρχίας, και την αγροτική ζωή. Κάθε περιφέρεια της

Σουηδίας έχει τις δίκες της παραδοσιακές ενδυμασίες, φοριούνται μόνο

για μεσοκαλόκαιρους εορτασμούς Το μεσοκαλόκαιρο σηματοδοτεί την

έναρξη της περιόδου των πέντε εβδομάδων διακοπής. Ο καθένας αφήνει

την πόλη και μην εκπλαγείτε αν οι μεγάλες πόλεις αδειάσουν εντελώς.

Η 1η Μαΐου σηματοδοτεί την περίφημη Walpurgis Bonfires στη

Σουηδία. Ο λαός της Σουηδίας συλλέξει όλα τα σκουπίδια από το έτος,

παλιούς φράκτες, αμπέλια και θάμνους, και τα καίνε σε μια μεγάλη

φωτιά ομαδικώς, τραγουδώντας για την νέα τους ελευθερία από τα παλιά

απόβλητα. Επίσης, σηματοδοτεί το τέλος της σχολικής χρονιάς.

Στην Σουηδία θα

δείτε το απόλυτο

φαινόμενο του

Βόρειου σέλας Στην

καλύτερή του

μορφή θα το δείτε

τέλη φθινοπώρου,

χειμώνα και αρχές

άνοιξης. Το βόρειο

σέλας είναι ένα από

τα πιο εντυπωσιακά

φυσικά φαινόμενα, κατά το οποίο ο ουρανός σε συγκεκριμένα σημεία της

γης, λαμβάνει εκπληκτικά χρώματα. Τέτοια φαινόμενα, τα οποία γενικά

ονομάζονται aurorae, δημιουργούνται από τη σύγκρουση φορτισμένων

σωματιδίων (κυρίως ηλεκτρονίων, αλλά και πρωτονίων) από το

διάστημα, τα οποία παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της γης,

μετακινούνται προς το βόρειο πόλο και τελικά αντιδρούν με τα

σωματίδια της ατμόσφαιρας.


ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΜΠΕΛ

Παράληψη θα ήταν να μην αναφέρουμε και τα βραβεία Νόμπελ, που ο

ιδρυτής αυτού του θεσμού ήταν Σουηδός και απομένονται κάθε χρόνο

στην Σουηδία (εκτός το Νόμπελ Ειρήνης που δίδεται στην Νορβηγία)

Ο Άλφρεντ Μπέρναρντ Νόμπελ (21

Οκτωβρίου 1833-10 Δεκεμβρίου 1896)

ήταν Σουηδός χημικός, μηχανικός και

βιομήχανος, γιος του επίσης, μηχανικού και

βιομήχανου, Εμμανουήλ Νόμπελ, εφευρέτη

της υποβρύχιας νάρκης. Ασχολήθηκε

ιδιαίτερα με τη χημεία, και κυρίως με τις

εκρηκτικές ύλες. Τελειοποίησε τον τρόπο

παρασκευής της νιτρογλυκερίνης και

ίδρυσε εργοστάσιο παραγωγής της σε

μεγάλες ποσότητες. Για την αποφυγή των

εκρήξεων πέτυχε την παρασκευή

δυναμίτιδας με πυριτική γη, εφεύρεση που

διαδόθηκε σύντομα σε όλη την Ευρώπη και

την Αμερική. Το 1873 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου εφηύρε την

νεοδυναμίτιδα ή ζελατινοδυναμίτη (1875) και την πολεμική άκαπνη

πυρίτιδα, 1888.

Έλαβε πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας

και απέκτησε μεγάλη περιουσία, μεγάλο

τμήμα της οποίας διέθεσε για

φιλανθρωπικούς και ερευνητικούς

σκοπούς σε διάφορα ιδρύματα. Με το

υπόλοιπο της περιουσίας του καθιέρωσε

τα ομώνυμα βραβεία Νομπέλ. Κλειστός

χαρακτήρας από τη φύση του, ασχολήθηκε

και με τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία.

Στο τέλος της ζωής του μάλιστα έγραψε

και το δράμα Βεατρίκη Τσέντσι.

Το βραβείο Νόμπελ είναι ένα σύνολο από ετήσια διεθνή βραβεία που

απονέμονται σε μια σειρά από κατηγορίες επιλεγμένες από

σκανδιναβικές επιτροπές, σε αναγνώριση της πολιτιστικής και / ή

επιστημονικές εξελίξεις. Ιδρύθηκαν το 1895 με βούληση του Άλφρεντ

Μπέρναρντ Νόμπελ. Τα βραβεία Φυσικής, Χημείας, Ιατρικής,

Λογοτεχνίας, Ειρήνης απονέμονται για πρώτη φορά το 1901.


Το Βραβείο Ειρήνης απονέμεται στο Όσλο της Νορβηγίας, ενώ τα άλλα

βραβεία που απονέμονται στη Στοκχόλμη, Σουηδία. Το βραβείο Νόμπελ

θεωρείται ευρέως ως το πιο διάσημο βραβείο διαθέσιμα στους τομείς της

λογοτεχνίας, της ιατρικής, της φυσικής, της χημείας, της ειρήνης, και τα

οικονομικά.

Η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών

απονέμει το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής, το

βραβείο Νόμπελ στη Χημεία, και το Νόμπελ

Memorial Prize στην Οικονομική Επιστήμη. Η

συνέλευση Νόμπελ στο Karolinska Institutet

βραβεία το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Η

Σουηδική Ακαδημία χορηγεί το βραβείο

Νόμπελ στη λογοτεχνία. και το Νόμπελ

Ειρήνης δεν απονέμεται από μια σουηδική οργάνωση, αλλά από τη

νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ.

Κάθε νομπελίστας, λαμβάνει ένα χρυσό μετάλλιο, ένα δίπλωμα και ένα

χρηματικό ποσό, το οποίο αποφασίζεται από το Ίδρυμα Νόμπελ, σε

ετήσια βάση. Από το 2012, κάθε βραβείο άξιζε 8 εκατομμύρια σουηδικές

κορώνες (περίπου 0,93 εκατομμύρια ευρώ). Το βραβείο δεν απονέμεται

μετά θάνατον. Ωστόσο, αν ένα άτομο έχει βραβευθεί και πεθαίνει πριν

από τη παράδοση του, το βραβείο μπορεί να απονεμηθεί ακόμα Αν και ο

μέσος αριθμός των επιτυχόντων ανά βραβείο αυξήθηκε σημαντικά κατά

τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ένα βραβείο δεν πρέπει να μοιράζεται σε

περισσότερα από τρία άτομα.

Αξίζει να αναφέρουμε μερικούς νομπελίστες. Νόμπελ Ειρήνης έχουν

δοθεί στην Μητέρα Τερέζα, στον Ινδό πολιτικό Γκάντι, στη διεθνή

οργάνωση του ερυθρού σταυρού και στη UNICEF. Νόμπελ Λογοτεχνίας

έχουν παραλάβει ο Πάμπλο Νερούδα, αλλά και ο Έλληνας Οδυσσέας

Ελύτης. Στα Νόμπελ της Ιατρικής που έχουν δοθεί συμπεριλαμβάνονται

και ο Κάμηλο Γκολτζή, ο Τζέιμς Γουάτσον και ο Φράνσις Κρίκ. Νόμπελ

Χημείας έχουν δοθεί στον Σβάντε Αρρένιους και στον Ρότζερ

Κόρνμπεργκ. Μερικοί που κατέχουν Νόμπελ Φυσικής είναι ο Τζόζεφ

Τζον Τόμσον, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Βίκτορ Φραντς Ες και ο Έρνεστ

Ορλάντο Λόρενς. Τέλος, στα πιο πρόσφατα, Νόμπελ Οικονομικών είναι

ο Ρίτσαρντ Στόουν και ο Κένεθ Άροου.


H ΣΟΥΗΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Η Σουηδία είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την 1η

Ιανουαρίου 1995. Παρόλο που είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Σουηδία

δεν έχει υιοθετήσει το ευρώ και χρησιμοποιεί τη Σουηδική κορόνα ως

νόμισμα.


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το πρώτο πράγμα που σου

έρχεται στο μυαλό όταν ακούς

"Φιλανδία" είναι το χιόνι. Και

πράγματι ξέρουμε για μια χώρα

που η περισσότερη είναι

καλυμμένη στα άσπρα, με

παγωμένους ωκεανούς και δάση με γιγάντια έλατα. Πίσω

όμως από αυτή την εικόνα βρίσκεται και μια άλλη χώρα, με δική της

ιστορία, γλώσσα, καλλιτέχνες και πολιτισμό. Ας πάμε να τα

ανακαλύψουμε μαζί όλα αυτά.

Η ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Η Φινλανδία είναι χώρα της βόρειας Ευρώπης. Βρίσκεται ανάμεσα

στην Σουηδία, την Νορβηγία, την Ρωσία και την Βαλτική θάλασσα. Στα

φινλανδικά η χώρα ονομάζεται Suomi με πρωτεύουσα το Ελσίνκι.

Η Φινλανδία είναι χώρα

πλούσια σε λίμνες και

δάση, είναι ίσως

περισσότερο γνωστή για

την παρθένα φυσική

ομορφιά της. Στο βόρειο

τμήμα της χώρας, οι

λευκές νύκτες, κατά τις

οποίες ο ήλιος δεν δύει,

διαρκούν περίπου 10

εβδομάδες το καλοκαίρι.

Επίσης, το χειμώνα στην

ίδια περιοχή και για 8

περίπου εβδομάδες ο ήλιος δεν ανατέλλει ποτέ. Η ομορφιά των βόρειων

περιοχών της έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων το

συνθέτη Σιμπέλιους και το σχεδιαστή Άλβαρ Άαλτο


Το Ελσίνκι ,στα

Φινλανδικά: Helsinki είναι

η πρωτεύουσα της

Φινλανδίας. Βρίσκεται

στο νότιο τμήμα της

Φινλανδίας στις ακτές του

Κόλπου της Φινλανδίας

Αν και μεγάλο μέρος του

πρώτου μισού του 20ου

αιώνα ήταν βίαιη περίοδος

για το Ελσίνκι, συνέχισε

να αναπτύσσεται σταθερά.

Η σύγχρονη μεταπολεμική αστικοποίηση της δεκαετίας του 1970, που σε

σύγκριση με το λοιπό Ευρωπαϊκό περιβάλλον έλαβε χώρα σχετικά

καθυστερημένα, τριπλασίασε τον πληθυσμό στην μητροπολιτική

περιοχή, καθιστώντας την μητροπολιτική περιοχή του Ελσίνκι ένα από τα

γρηγορότερα αναπτυσσόμενα αστικά κέντρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη

δεκαετία του 1990.

Το Ελσίνκι σχηματίζει μαζί με τα Έσποο, Βάνταα και Καουνιάινεν μια

ευρύτατη αστική περιοχή, που αποκαλείται περιοχή της πρωτεύουσας.

Στην περιοχή αυτή κατοικούν περίπου 975.000 κάτοικοι. Η ευρύτερη

περιοχή του Ελσίνκι εμπεριέχει πολλούς άλλους δήμους και διαθέτει

συνολικό πληθυσμό 1. 232.741 κατοίκων (2004).


ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΔΙΑΣ Η Φινλανδία εκτείνεται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 60°-70° και

σχεδόν το 30% του εδάφους της χώρας βρίσκεται στην αρκτική ζώνη.

Συνορεύει Βόρεια με τη Νορβηγία, Ανατολικά με τη Ρωσία, Δυτικά με

τη Σουηδία. Επίσης,

βρέχεται Δυτικά από

το Βοθνικό κόλπο και

Νότια από τον Κόλπο

της Φινλανδίας

(Βαλτική Θάλασσα).

Το πιο

χαρακτηριστικό

μορφολογικό στοιχείο

της χώρας είναι οι

πολυάριθμες λίμνες,

που καταμετρώνται

σε δεκάδες χιλιάδες

και καλύπτουν το

10% του εδάφους, στο νότιο κυρίως τμήμα της Φινλανδίας. Οι

περισσότερες συνδέονται μεταξύ τους και δημιουργήθηκαν κατά τη

διάρκεια της τελευταίας εποχής παγετώνων. Οι ακτές της Φινλανδίας

παρουσιάζουν βαθιά κόλπωση και στολίζονται από ένα πλήθος μικρών

και μεγάλων νησιών, μεγαλύτερα από τα οποία είναι τα νησιά Ώλαντ,

πολυάριθμη ομάδα νησιών και νησίδων του αρχιπελάγους Αχβενανμάα

στα ανοιχτά της πόλης

Τούρκου. Ορεινή περιοχή της

Φινλανδίας είναι το

βορειοδυτικό τμήμα της, το

οποίο βρίσκεται στα σύνορα

με τη Νορβηγία. Στον ορεινό

αυτόν όγκο ανήκει και το

ψηλότερο βουνό της χώρας,

το όρος Χαλτιατουντούρι

(1.324 μ.), το οποίο αποτελεί

τμήμα των Σκανδιναβικών Άλπεων. Το βόρειο και ανατολικό τμήμα

καλύπτεται από χαμηλά οροπέδια και λοφώδεις εκτάσεις.

Η βόρεια Φινλανδία διασχίζεται από πολλούς, αλλά μικρού μήκους

και ορμητικούς ποταμούς, που συχνά σχηματίζουν καταρράκτες. Πολλοί

από τους ποταμούς της χώρας ενώνουν μεταξύ τους λίμνες ή εκβάλουν


σε αυτές. Σημαντικοί ποταμοί της Φινλανδίας είναι ο Κέμι, που χύνεται

στη Βαλτική θάλασσα, κοντά στα σύνορα με τη Σουηδία, ο Τένο, που

χύνεται στη Θάλασσα του Μπάρεντς, ο Όουλου, πλωτός ποταμός που

ξεκινά από την ομώνυμη λίμνη και εκβάλλει στη Βαλτική, ο Κόκεμακι

στη νοτιοδυτική χώρα, ο Τόρνιο, με ρου κοντά στα σύνορα με τη

Σουηδία, που καταλήγει στη Βαλτική, κ.ά.

Εκτός του ότι είναι η γη των χιλίων λιμνών Φινλανδία ονομάζεται γη

του ήλιου τα μεσάνυχτα. Και για καλό λόγο, καθώς κατά τη διάρκεια του

Ιουνίου και του Ιουλίου ο ήλιος λάμπει όλη μέρα και όλη τη νύχτα στα

βόρεια, δεν πέφτει κάτω από τον ορίζοντα.

Το κλίμα της Φινλανδίας είναι ψυχρό. Οι χειμώνες διαρκούν πολύ και

είναι ψυχροί, περισσότερο στο βόρειο τμήμα, στη Λαπωνία, όπου το

μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σημειώνονται χιονοπτώσεις. Στο νότιο

τμήμα η επίδραση της θάλασσας κάνει το κλίμα πιο ήπιο. Οι μέσες

θερμοκρασίες του χειμώνα είναι -15° έως -4 °C στη Λαπωνία και -7° έως

-4 °C στα νότια. Τα καλοκαίρια είναι δροσερά με θερμοκρασίες που

κυμαίνονται μεταξύ 15° και 17 °C.

Η βλάστηση της Φινλανδίας είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος της

δασική, κάτι που αποτελεί και σημαντικό οικονομικό κεφάλαιο για τη

χώρα, με την παραγωγή χαρτιού και προϊόντων ξυλείας. Εκτός από το

βορειότατο τμήμα, που καλύπτεται από τούνδρα, το μεγαλύτερο μέρος

της χώρας σκεπάζεται από πεύκα, σημύδες και έλατα, ενώ το νοτιότερο

τμήμα από δρύες. Δάση από σημύδες εκτείνονται επίσης μέχρι το Νότο.

Στη Φινλανδία ενδημούν πολυάριθμα είδη δέντρων και φυτών, αλλά και

λειχήνων. Ο δασικός πλούτος της χώρας αποτελεί αντικείμενο

προστασίας στη φιλανδική νομοθεσία, ωστόσο το γεγονός ότι

απουσιάζουν μεγάλα φυσικά πάρκα, αλλά και η παλαιότερη υποβάθμιση

που υπέστησαν τα δάση του Βορρά από τη συστηματική εξόρυξη τύρφης


συνιστούν αρνητικούς παράγοντες. Θετικό είναι το γεγονός του

εξαιρετικά χαμηλού ρυθμού μείωσης του ποσοστού δασικής κάλυψης

του εδάφους της Φινλανδίας.

Στην πανίδα της

Φινλανδίας κυριαρχούν

θηλαστικά όπως λαγοί,

ελάφια, τάρανδοι, λύκοι,

αλλά και η αρκτική

αλεπού, ο λύγκας και

άγριοι πληθυσμοί

ταράνδων, με τους

τελευταίους να υφίστανται

ολοένα και μεγαλύτερη

μείωση σε αντίθεση με

τους εκτρεφόμενους

ταράνδους. Φώκιες απαντούν στα παράλια. Αγριόχηνες, κύκνοι και

περδικοειδή επίσης συναντούνται στην ηπειρωτική χώρα, όπου η

κυριαρχία του υγρού στοιχείου συνεπάγεται την ύπαρξη σημαντικών και

εκτεταμένων υδροβιότοπων. Τα ποτάμια και οι λίμνες της Φινλανδίας

περιλαμβάνουν μεγάλο αριθμό ειδών ψαριών. Η υποβάθμιση της

θαλάσσιας ζωής είναι αρκετά εμφανής, ωστόσο στη Βαλτική θάλασσα

και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε μόλυνση που έχει προέλευση τις

χώρες της Βαλτικής και τη Ρωσία.


ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΔΙΑΣ

Η Φινλανδική γλώσσα είναι η γλώσσα που ομιλείται από την

πλειονότητα του πληθυσμού της Φινλανδίας (92%) και από άλλους

Φιλανδούς εκτός της χώρας. Τα φινλανδικά ανήκουν στο φιννοουγγρικό

κλάδο της ουραλικής γλωσσικής οικογένειας και ταξινομείται ως

συγκολλητική γλώσσα. Τροποποιεί τις μορφές των ουσιαστικών και των

επιθέτων ανάλογα με τον ρόλο τους στην πρόταση. Έχει τη φήμη δύσκολης ως προς

την κατανόηση και

εκμάθηση γλώσσας.

Αυτό έχει να κάνει

βασικά με το

γεγονός πως πολύ

λίγες γλώσσες είναι

στενά συγγενείς

μ’αυτή, γεγονός που

καθιστά το

λεξιλόγιο ανοίκειο.

Υπάρχουν

δεκαπέντε πτώσεις

σε ενικό και πληθυντικό αριθμό, ενώ οι λέξεις (οι οποίες λόγω του

συγκολλητικού χαρακτήρα της γλώσσας μπορεί να είναι αρκετά

μακροσκελείς) τονίζονται πάντα στην πρώτη συλλαβή.

Η Φιλανδία είναι μια πολύ αραιοκατοικημένη χώρα, καθώς παρόλο την

έκταση της (338.145 km2 ) κατοικείτε μόνο από 5.325.115 άτομα

(εκτίμηση του 2009).


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΔΙΑΣ Ήδη κατά την όγδοη χιλιετία π.Χ. η χώρα κατοικούνταν, σύμφωνα με

τις σχετικές αρχαιολογικές ενδείξεις. Από τους πρώτους κατοίκους της

Φινλανδίας ήταν οι Λάπωνες ή κάποιος συγγενής τους φιννοουγγρικής

προέλευσης λαός που ήταν εγκαταστημένος στην περιοχή κατά την τρίτη

χιλιετία π.Χ. Από τα μέσα της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. αναπτύχθηκε ο

λεγόμενος «πολιτισμός Κιουκάινεν», του οποίου η ακμή φτάνει έως το

13ο αι. π.Χ. Στο τέλος του 1ου αι. μ.Χ. τη χώρα κατέλαβαν οι Φίννοι, οι

οποίοι προέρχονταν από την Εσθονία, και δημιούργησαν μία πρωτόγονη

οικονομία βασισμένη στο κυνήγι των γουνοφόρων ζώων. Από τα τέλη

του 8ου αι. και έως το 1100 η σημερινή Φινλανδία χρησιμοποιείται από

τους Βίκιγκς, οι οποίοι αποικίζουν σποραδικά τμήματά της.

Στα μέσα του 12ου αι. η χώρα καταλήφθηκε από το βασιλιά της

Σουηδίας Έρικ Θ’ τον Άγιο, ο οποίος εγκατέστησε Σουηδούς αποίκους

στα παράλια του Βοθνικού κόλπου και εισήγαγε τον χριστιανισμό στην

Φινλανδία. Την σουηδική κυριαρχία στη χώρα επιβεβαίωσε το 1323 η

συνθήκη του

Πάχκινασααρι

(σημερινό

Σλισελμπούργκ

στην Περιφέρεια

Λένινγκραντ), με

την οποία η

σημερινή Φινλανδία

εντάχθηκε στο

σουηδικό βασίλειο,

ενώ και η περιοχή

της Καρελίας

διαιρέθηκε μεταξύ

της Σουηδίας και του Νόβγκοροντ. Το 1550 ιδρύθηκε η πόλη του Ελσίνκι

από το Σουηδό βασιλιά Γουσταύο Α’ με την ονομασία Χέλσιγκσφορς.

Οικίστηκε από εμπόρους ως ανταγωνιστική πόλη του Ταλίν, το οποίο

άκμαζε εμπορικά στη βόρει α Βαλτική και τελούσε υπό την προστασία

της Χανσεατικής Ένωσης. Για δύο δεκαετίες, 1570-1595, η φινλανδική

επικράτεια γίνεται σκηνικό της πολεμικής αντιπαράθεσης Ρωσίας και

Σουηδίας. Η αυτονομία της Φινλανδίας καταργήθηκε από τον Κάρολο

Θ’. Στις αρχές του 17ου αι. η χώρα επανακτά τη θέση της ως ξεχωριστού

δουκάτου στο πλαίσιο του σουηδικού βασιλείου, στα χρόνια του

Γουσταύου Β’ (βασ. 1611-1632). Στα μέσα του ίδιου αιώνα σημειώθηκε

νέος ρωσοσουηδικός πόλεμος με εχθροπραξίες στο φινλανδικό έδαφος,

ενώ ο μεγάλος λιμός των ετών 1695-1697 οδήγησε στην απώλεια του


ενός τετάρτου του πληθυσμού της χώρας. Σχεδόν για μία δεκαετία,

μεταξύ 1713-1721, η Φινλανδία γνώρισε τη ρωσική κατοχή. Το 1743

τμήμα της Φινλανδίας παραχωρήθηκε στη Ρωσική αυτοκρατορία.

Το 1808 οι Ρώσοι εισέβαλαν και κατέλαβαν το φρούριο του

Σβέαμποργκ (Σουόμενλινα) αποκτώντας βάση στην περιοχή του Ελσίνκι.

Η σουηδική κυριαρχία έπαψε το 1809, καθώς οι Φιλανδοί

αναγκάστηκαν, μετά την πολεμική αποτυχία, να αναγνωρίσουν ως

μεγάλο δούκα της χώρας τους τον τσάρο της Ρωσίας. Τα χρόνια της

ρωσικής κυριαρχίας στη Φινλανδία συνδέθηκαν ποικιλοτρόπως με την

αφύπνιση του εθνικού συναισθήματος των Φιλανδών. Το 1863 η

φινλανδική απέκτησε επίσημη ισοτιμία με τη σουηδική ως γλώσσα του

δουκάτου. Το 1865 εισήχθη η κυκλοφορία φιλανδικού νομίσματος, ενώ

το 1879 οι Φιλανδοί απέκτησαν το προνόμιο να επανδρώνουν δικά τους

στρατιωτικά σώματα και να διατηρούν ανεξάρτητο σύστημα

στρατολογίας. Στα τέλη του 19ου αι. η στάση της Ρωσίας άλλαξε και

άρχισε να επιβάλλεται εκρωσισμός της χώρας και να εφαρμόζεται

καταπίεση στη χρήση της φινλανδικής γλώσσας. Το 1899 το κοινοβούλιο

της Φινλανδίας υποβιβάστηκε σε ανεξούσιο συμβούλιο από τον τσάρο

Νικόλαο Β’. Με την αυγή του 20ού αι. οι Φιλανδοί απομακρύνθηκαν από

τη στελέχωση των διοικητικών υπηρεσιών και αντικαταστάθηκαν από

Ρώσους, ενώ ήδη από το 1903 ο Ρώσος γενικός διοικητής Βόβρικοφ

επέκτεινε μονομερώς τις εξουσίες του. Το 1904 δολοφονήθηκε και

ανέλαβε ο μετριοπαθέστερος Σάουμαν.

Το 1905 η επανάσταση στην Ρωσία πρόσφερε την ευκαιρία στους

Φιλανδούς να κηρύξουν γενική απεργία, με την οποία κερδήθηκε η

αποκατάσταση των παλαιότερων αυτοδιοικητικών δικαιωμάτων. Το 1906

στις εκλογές του κοινοβουλίου εγκαινιάστηκε το δικαίωμα της καθολικής

ψηφοφορίας των Φιλανδών που περιλάμβανε και τις γυναίκες. Οι

Φιλανδές υπήρξαν οι πρώτες Ευρωπαίες που απέκτησαν πλήρη πολιτική

ισοτιμία προς τους άνδρες. Στα τέλη της δεκαετίας η καταπίεση επανήλθε

και η γερουσία της χώρας στελεχώθηκε από Ρώσους. Καταργήθηκαν

επίσης τα φινλανδικά στρατιωτικά σώματα και απαγορεύτηκε η

στρατιωτική υπηρεσία στους Φιλανδούς. Επιπλέον, ο τσαρικός στρατός

εγκαταστάθηκε μόνιμα στο φιλανδικό έδαφος και το κοινοβούλιο

διαλύθηκε. Αρκετοί Φιλανδοί γνώρισαν την εξορία ή τη φυλάκιση. Κατά

τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο αρκετοί είναι οι Φιλανδοί που κατέφυγαν στην

Γερμανία. Η ρωσική κυβέρνηση του Κερένσκι, μετά την πτώση του

τσάρου, επέτρεψε τη σύγκληση του φινλανδικού κοινοβουλίου, το οποίο

προχώρησε στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Φινλανδίας. Οι Ρώσοι

αντέδρασαν με τη διάλυση του κοινοβουλίου. Με το ξέσπασμα της

επανάστασης των μπολσεβίκων η Φινλανδία τελικά


ανεξαρτητοποιήθηκε, ενώ το 1918 ξέσπασε εμφύλιος μεταξύ

κομμουνιστών (κόκκινων) και συντηρητικών (λευκών). Οι λευκοί, με την

καθοδήγηση του παλιού

αξιωματικού του τσαρικού

στρατού Γκούσταφ Έμιλ

Μάνερχαϊμ, επικράτησαν

και δολοφόνησαν αρκετούς

από τους αντιπάλους τους.

Το 1919 ψηφίστηκε το

σύνταγμα της χώρας, ενώ

πρώτος πρόεδρος της

Φινλανδίας εκλέχτηκε ο

Κάαρλο Στώλμπερυ. Το

1920 η επαναστατική

κυβέρνηση της Ρωσίας και η Φινλανδία υπέγραψαν τη συνθήκη του

Ταρτού, με την οποία οι Σοβιετικοί αναγνώρισαν τη φινλανδική

ανεξαρτησία και τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών. Το ζήτημα των

νησιών Όλαντ επιλύθηκε το 1921 στο πλαίσιο της Κοινωνίας των Εθνών,

έπειτα από τη διάσκεψη του Λονδίνου, στην οποία αποφασίστηκε η

παραμονή τους στην επικράτεια του νέου κράτους με την αναγνώριση

αυτονομίας. Το 1922 πραγματοποιήθηκε αναδασμός υπέρ των

ακτημόνων και των μικροκαλλιεργητών, στους οποίους στήριξε τη

δύναμή του το «Αγροτικό Κόμμα». Το 1925 πρόεδρος εκλέχτηκε ο Λ. Κ.

Ρελάντερ.

Στις 30 Νοεμβρίου του 1939 οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στη Φινλανδία,

δίχως να της κηρύξουν επίσημα τον πόλεμο. Αιτία ήταν η άρνηση των

Φιλανδών, υπό τον εθνικιστή στρατηγό Μάνερχαϊμ, να δεχτούν την απόδοση φινλανδικών εδαφών στην ΕΣΣΔ, ώστε να δημιουργηθεί

προστατευτική ζώνη γύρω από το τότε Λένινγκραντ. Η ανακωχή του

Μαρτίου του 1940 βρήκε τα σοβιετικά στρατεύματα προωθημένα στο

φινλανδικό έδαφος και κατέχοντας περίπου το ένα δέκατο της

φινλανδικής επικράτειας. Η προώθηση των Σοβιετικών επιτεύχθηκε,

όμως, έπειτα από βαριές και ταπεινωτικές απώλειες, ειδικά κατά τη

διάρκεια του χειμώνα 1939-1940 (σχεδόν ολοσχερής απώλεια της 8ης

στρατιάς του Κόκκινου Στρατού στη λίμνη Λάντογκα). Την

συνοριογραμμή του 1940 αναγκάστηκε να αναγνωρίσει η ηττημένη

φινλανδική κυβέρνηση με τη συνθήκη της Μόσχας, στα τέλη του ίδιου

χρόνου. Ακολούθησαν δύο ακόμη πόλεμοι μεταξύ Φινλανδίας και ΕΣΣΔ.

Στον πρώτο από αυτούς οι Φιλανδοί, συμμαχώντας με τους ναζί,

αποκατέστησαν τα παλιά τους σύνορα και τα επεξέτειναν σε βάρος της

ΕΣΣΔ. Όμως, στον δεύτερο, (1944) που συνδυάστηκε και με τις συνεχείς

ήττες και την υποχώρηση των Ναζί, η ΕΣΣΔ επανέφερε τα σύνορα στην


οριογραμμή του 1940, παρά την εκ νέου προβολή σθεναρής αντίστασης

από τον μικρό φιλανδικό στρατό. Ο πρόεδρος Ρίτι παραιτήθηκε το 1944

και η ανακωχή υπογράφτηκε από τον Μάνερχαϊμ, ο οποίος εγκατέλειψε

την εξουσία το 1946. Νέος πρόεδρος έγινε ο Γιούχο Παασικίβι. Στη

συνθήκη ειρήνης του Παρισιού (1947) η Φινλανδία αποδέχτηκε τη σε

βάρος της οριογραμμή που αποτελεί και τα σύνορα της χώρας σήμερα

προς τη Ρωσία. Εκτός των πολεμικών αποζημιώσεων σε βιομηχανικό

υλικό, η χώρα υποχρεώθηκε σε αυστηρή ουδετερότητα και διπλωματική

δορυφοροποίηση υπό την πίεση της ισχυρότατης ΕΣΣΔ (εξ ου και ο όρος

«φινλανδοποίηση»).

Μετά τη συμφωνία

ειρήνης το 1952 η ΕΣΣΔ

συναίνεσε στο να

επιστρέψει στη

Φινλανδία τη

στρατηγικής σημασίας

χερσόνησο Πόρκαλα και

το λιμάνι Χάνκο

νοτιοδυτικά του Ελσίνκι,

τα οποία κατείχε

στρατιωτικά από το Β΄

παγκόσμιο πόλεμο. Την

ίδια χρονιά το Ελσίνκι φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς αγώνες. Από τη

δεκαετία του 1950 στην πολιτική ζωή της Φινλανδίας κυρίαρχη υπήρξε η

φυσιογνωμία του Ούρχο Κέκονεν, αρχηγού του «Αγροτικού Κόμματος»

(από το 1965 «Κόμμα του Κέντρου»), ο οποίος διατέλεσε πρωθυπουργός

για έξι χρόνια (1959-1956), πριν μεταπηδήσει στην προεδρία της χώρας,

όπου παρέμεινε μέχρι το 1981. Την επόμενη χρονιά (1982) τον

διαδέχτηκε ο Μ. Χ. Κόιβιστο. Τη δεκαετία του 1980 η χώρα γνώρισε

παρατεταμένους μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Το 1987 ο Χάρι Χόλκερι

έγινε ο πρώτος συντηρητικός πρωθυπουργός έπειτα από δεκαετίες, ενώ

το 1991, για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1950, η κυβερνητική

συμμαχία δεν περιέλαβε το «Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της

Φινλανδίας». Πρωθυπουργός επικεφαλής του κυβερνητικού

συνασπισμού ανέλαβε ο Έσκο Άχο από το «Κεντρώο Κόμμα». Το

επόμενο έτος υπογράφηκε συμφωνία με την Ρωσία, που σήμανε τη ριζική

μεταβολή του επιπέδου των σχέσεων στις οποίες είχε υποχρεωθεί η

Φινλανδία να διατηρεί με την ΕΣΣΔ κατά τον ψυχρό πόλεμο. Ο Μάρτι

Άχτισααρι του «Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος» εκλέχτηκε στην

προεδρία της χώρας το 1994, ενώ τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς

διεξήχθη δημοψήφισμα, το οποίο ενέκρινε τη συμφωνία ένταξης στην

ΕΕ. Το 1995 η Φινλανδία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το


«Σοσιολδημοκρατικό Κόμμα» τέθηκε επικεφαλής του συνασπισμού

κομμάτων που κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές. Με τις προεδρικές

εκλογές του 2000 η χώρα απέκτησε για πρώτη φορά γυναίκα πρόεδρο,

την Τ. Χάλονεν, πρώην υπουργό Εξωτερικών και υποψήφια του

«Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος», ενώ το Ελσίνκι έγινε η πολιτιστική

πρωτεύουσα της Ευρώπης για την ίδια χρονιά. Το 2002 η χώρα

υιοθέτησε το ευρώ, ενώ μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2003 ο

κεντροδεξιός συνασπισμός κομμάτων ανέλαβε το σχηματισμό

κυβέρνησης. Στις 22 Ιουνίου 2010, έπειτα από την παραίτηση του

πρωθυπουργού Μάτι Βάνχανεν νέα πρωθυπουργός ανέλαβε η Μάρι

Κιβίνιεμι.


ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΑΝΔΙΑ

Η ομορφιά των βόρειων περιοχών της έχει εμπνεύσει πολλούς

καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων το συνθέτη Σιμπέλιους και το σχεδιαστή

Άλβαρ Άαλτο.

Ο Γιαν Σιμπέλιους (Φιλανδός συνθέτης)

άρχισε να σπουδάζει νομικά, αλλά γρήγορα

τα παράτησε και άρχισε μουσικές σπουδές

στο Ελσίνκι και μετά στο Βερολίνο και στη

Βιέννη. Τα έργα του αρχικά ήταν

εμπνευσμένα από τη γερμανική μουσική,

γρήγορα όμως στράφηκε προς τους μύθους

της πατρίδας του και έγινε το σύμβολο του

φινλανδικού εθνικισμού. Το 1892 έγραψε το

συμφωνικό του ποίημα «Κούλεβρο», για το

οποίο πήρε ισόβια επιχορήγηση από τη

φινλανδική κυβέρνηση. Σπουδαία έργα του είναι οι 7 συμφωνίες του, τα

συμφωνικά ποιήματά του: «Μια σάγα», «Καρελία», «Ο κύκνος της

Τουονέλας», «Φινλανδία», με το οποίο ο Σιμπέλιους έγινε γνωστός σ' όλο

τον κόσμο. Όμως, παρόλη την επιτυχία του, το 1904 αποσύρθηκε σ' ένα

χωριό, όπου συνέθεσε τα πιο πολλά κομμάτια του.

Ο Αλβάρ Άαλτο ήταν Φιλανδός αρχιτέκτονας και βιομηχανικός

σχεδιαστής,

αποκαλούμενος μερικές

φορές ως «πατέρας του

μοντερνισμού» στις

σκανδιναβικές χώρες. Η

δουλειά του

περιλαμβάνει

αρχιτεκτονική, έπιπλα

και υαλικά.


ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Στη Φινλανδία η 24η

Δεκεμβρίου είναι η

σημαντικότερη ημέρα της

περιόδου των

Χριστουγέννων. Οι

εορτασμοί αρχίζουν το

μεσημέρι, οπότε σύμφωνα

με τη μεσαιωνική

παράδοση η ειρήνη των

Χριστουγέννων καλείται να

ξεπροβάλει με κάθε

επισημότητα στη πόλη

“Turku” της Φινλανδίας.

Τα κεριά και τα εποχικά

φυτά διακόσμησης, όπως το αλεξανδρινό, δημιουργούν την κατάλληλη

ατμόσφαιρα για τον εορτασμό των Χριστουγέννων σε οικογενειακό

πάντα περιβάλλον.

Παραδοσιακά η μέρα

αυτή είναι αφιερωμένη

στη μνήμη των νεκρών

και μια επίσκεψη στο

νεκροταφείο την

παραμονή των

Χριστουγέννων αποτελεί

πατροπαράδοτο έθιμο.

Κατά τη διάρκεια εκείνης

της νύκτας τα καλυμμένα

από χιόνι νεκροταφεία

μετατρέπονται σε

εντυπωσιακές φωτεινές

θάλασσες από κεριά.


Η Φιλανδία θεωρείτε

πρωταθλήτρια και στα...

πρωταθλήματα. Έχει

διαγωνισμούς για ρίψη κινητού

τηλεφώνου, αλίευση

κουνουπιών, ποδόσφαιρο στο

βάλτο, μεταφοράς συζύγου,

παίζοντας κιθάρα στον αέρα

και άλλα πολλά.

Οι Φιλανδοί αγαπούν τη σάουνα.

Παρά το γεγονός ότι αμφισβητείται έντονα από τους Σουηδούς, οι

Φιλανδοί διεκδικούν ότι εφεύραν τη σάουνα. Αλλά αν και δεν την

ανήβραν την λατρεύουν σίγουρα. Υπάρχουν περίπου 2,2 εκατομμύρια

σάουνες στη Φινλανδία, 1 για κάθε 2,5 άτομα.

Σε μια φινλανδική σάουνα είναι φυσιολογικό να πάει κάποιος με ομάδες

φίλων ή της οικογένειας, μπύρα ποτό και ακόμη και τα λουκάνικα

σχάρας για την φωτιά.

Μετά από τη σάουνα πρέπει να τρέξει έξω και να βουτήξει στη λίμνη.

Το χειμώνα κόβουν συχνά μια τρύπα στον πάγο, για να μπορούν ακόμα

να απολαύσουν μια βουτιά ή, μερικές φορές, να κυλιστούν γύρω στο

χιόνι.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΔΙΑ

Η Φιλανδία μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1995 και μετά στην ζώνη

του ευρώ υιοθετώντας το ως νόμισμα το 1999.


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η Δανία είναι μια χώρα της Βόρειας

Ευρώπης. Παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον

πολιτισμό και στοιχεία καθημερινής

ζωής, διαφορετικά από τα δικά μας . Ας

πάμε να γνωρίσουμε μερικά από αυτά.

Η ΔΑΝΙΑ

Το Βασίλειο της Δανίας ή Δανιμαρκία ή απλά Δανία είναι μια χώρα

που βρίσκεται στη Σκανδιναβία, στη βόρεια

Ευρώπη. Συνορεύει από ξηρά μόνο με τη

Γερμανία.. Απλώνεται πάνω στη χερσόνησο

της Γιουτλάνδης και πάνω σε εκατοντάδες

νησιά, άλλα μεγάλα όπως το Σχέλαν (7.000

km²) και άλλα μικρά και ακατοίκητα . Η

Δανία είναι μία τελείως επίπεδη χώρα,

καθώς το υψηλότερο σημείο της μόλις που

ξεπερνάει τα 150 μέτρα πάνω από την

επιφάνεια της θάλασσας. Στη Δανία ανήκουν τα αυτόνομα νησιά Φερόες

καθώς και η τεράστια Γροιλανδία. Συνολικά η Δανία έχει 405 νησιά, από

τα οποία τα 75 είναι ακατοίκητα.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο δείκτη ειρήνης για το 2008, η Δανία ήταν η

δεύτερη πιο ειρηνική χώρα στον κόσμο, μετά την Ισλανδία. Η χώρα

επίσης κατατάσσεται ως αυτή με τη λιγότερη διαφθορά το 2008 στον

Δείκτη Διαφθοράς, καθώς μοιράζεται την πρώτη θέση στον σχετικό

κατάλογο με τη Σουηδία και με τη Νέα Ζηλανδία.

Η Κοπεγχάγη είναι η

πρωτεύουσα της Δανίας και

βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της

χώρας. Το μεγαλύτερο τμήμα της

είναι κτισμένο στο νησί Ζέλαντ,

ενώ ένα μικρότερο μέρος της

βρίσκεται στο νησί Άμαερ . Στην

περιοχή Κρίστιανσχάουν της

Κοπεγχάγης βρίσκεται η ελεύθερη

πολιτεία της Κριστιάνια .


Οι δανικές εφημερίδες ταξινομούν την Κοπεγχάγη ως μια από τις

πόλεις με το καλύτερο επίπεδο ζωής, παρά το υψηλό κόστος. Επιπλέον,

σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού "Monocle" που πραγματοποιήθηκε

το 2008, η Κοπεγχάγη είναι η πιο φιλική προς τον άνθρωπο πόλη στον

κόσμο.

Σύμφωνα με το σύνταγμα του 1953, το πολίτευμα της Δανίας είναι

βασιλευόμενη κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Αρχηγός του κράτους είναι

βασιλιάς ή βασίλισσα. Την εκτελεστική εξουσία ασκεί η κυβέρνηση ενώ

την νομοθετική η Βουλή με 179 μέλη. Η τωρινή βασίλισσα είναι η

Μαργαρίτα Β΄.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

Η χερσόνησος της Γιουτλάνδης σχηματίζει την ενδοχώρα της Δανίας

με μήκος περίπου 300 χιλιομέτρων. Οι δυτικές ακτές της ηπειρωτικής

Δανίας είναι χαμηλές, χωρίς λιμάνια και καλύπτονται από αμμόλοφους,

συχνά με ύψος πάνω από 30 μέτρα. Βρίσκονται εκτεθειμένες στις

χειμερινές καταιγίδες και σε πολύ ισχυρούς ανέμους. Αντίθετα, οι

ανατολικές ακτές που βρέχονται από τη Βαλτική παρουσιάζουν πολλές

κολπώσεις. Συνολικά η

Δανία έχει 405 νησιά, από

τα οποία τα 75 είναι

ακατοίκητα.

Ποτάμια υπάρχουν πολλά,

αλλά σχεδόν όλα είναι πολύ

μικρά. Λίμνες υπάρχουν

αρκετές σε ολόκληρη τη

Δανία, αλλά είναι όλες τους

μικρές. Το δανέζικο

ανάγλυφο διαμορφώθηκε

κατά την εποχή των παγετώνων, και αυτός είναι ο λόγος που η χώρα

είναι τελείως επίπεδη. Το μεγαλύτερο ύψωμα βρίσκεται στα κεντρικά της

χώρας με ύψος 170 μέτρων.

Το κλίμα είναι ήπιο λόγω της επίδρασης του Ρεύματος του Κόλπου του

Μεξικού. Καθ' όλη τη διάρκεια του έτους ο άνεμος είναι δυνατός, και

ειδικά τον χειμώνα και για το λόγο αυτό η Δανία είναι από τις πρώτες

χώρες στον κόσμο στη χρήση της αιολικής ενέργειας. Υετός πέφτει όλο

τον χρόνο και ίσα κατανεμημένος. Κατά μέσο όρο οι βροχοπτώσεις

διαρκούν 121 ημέρες το χρόνο.


ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

Η δανέζικη γλώσσα ανήκει

στην ινδοευρωπαϊκή

οικογένεια γλωσσών και στις

γερμανικές γλώσσες.

Έτσι μοιάζει πολύ με τη

σουηδική, τη γερμανική, τη

νορβηγική και την ισλανδική.

O πληθυσμός, σύμφωνα με

εκτιμήσεις για το 2009 είναι 5.500.510 κάτοικοι.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

Τα αρχαιότερα ευρήματα στη χώρα ανάγονται στο 130.000 –110.000 π.

Χ. Η ανθρώπινη παρουσία χρονολογείται από το 12.500 π.Χ. και

υπάρχουν μαρτυρίες για γεωργική δραστηριότητα από το 3.900 π.Χ.

Οι κάτοικοι της Δανίας ανήκαν στην ίδια εθνότητα με τους Βίκινγκς

της Σκανδιναβίας. Η Δανία ως αυτοτελές έθνος εμφανίζεται για πρώτη

φορά τον 8ο αιώνα μ.Χ. Οι Δανοί θαλασσοπόροι έκαναν επιδρομές μαζί

με τους Βίκινγκς της Σκανδιναβίας στη Βόρεια Ευρώπη και ιδιαίτερα

στην Αγγλία. Τον 10ο αιώνα ο βασιλιάς της Δανίας Χάραλντ ο

Κυανόδους ασπάστηκε τη χριστιανική θρησκεία και ολόκληρο το δανικό

έθνος εκχριστιανίστηκε. Το 1013, ο βασιλιάς Σβέιν, γιος του Χάραλντ,

κατέκτησε την Αγγλία. Ο

γιος του Σβέιν, Κανούτος

ο Μέγας, ένωσε όλη την

Αγγλία, τη Δανία και τη

Σκανδιναβία και

σχημάτισε ένα μεγάλο

κράτος στην Βόρεια

Ευρώπη. Το 1282 οι

ευγενείς επέβαλαν στον

βασιλιά της Δανίας την

Μεγάλη Χάρτα, με την

οποία αναγνωρίζονταν τα

δικαιώματα τους και την υποχρέωση να μοιραστεί την εξουσία με ένα

κοινοβούλιο και ένα συμβούλιο ευγενών.


Το 1380 κάτω από την εξουσία του Όλαφ Β', η Δανία ενώθηκε με την

Νορβηγία, στα εδάφη της οποίας συμπεριλαμβανόταν και η Ισλανδία με

τα νησιά Φερόες. Το 1389, η βασίλισσα Μαργαρίτα Α', μητέρα του Όλαφ

Β', κατέκτησε και τη Σουηδία. Τότε άρχισαν οι προσπάθειες ένωσης των

τριών βασιλείων (Δανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας) που επιτεύχθηκε τελικά

με την Ένωση του Κάλμαρ το 1397. Την μεγαλύτερη δύναμη μέσα στην

Ένωση τη διατήρησε η Δανία.

Τον 18ο αιώνα η Δανία άρχισε τον αποικισμό της Γροιλανδίας, την

οποία είχε ήδη κατακτήσει από το 1380. Στις αρχές του 16ου αιώνα η

Σουηδία απέκτησε την αυτονομία της, και το 1523 την ανεξαρτησία της

με πρώτο βασιλιά, τον Γουσταβο Α'.

Στους ναπολεόντειους πολέμους, η Δανία υπήρξε σύμμαχος του

Μεγάλου Ναπολέοντα με αποτέλεσμα κατά την ειρήνη του Κίελου

(1813) να χάσει τη Νορβηγία, που παραχωρήθηκε στην Σουηδία. Το

1864 ο Γερμανός Βίσμαρκ, συμμαχώντας με τους Αυστριακούς και τους

Πρώσους, κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Δανίας για να προωθήσει τα

σχέδια του για την ενοποίηση της Γερμανίας.

Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1919), η Δανία παρέμεινε ουδέτερη.

Το 1939 υπέγραψε δεκαετές σύμφωνο με τον Χίτλερ, χωρίς όμως να

αποφύγει τελικά την γερμανική εισβολή που έγινε μερικούς μήνες

αργότερα. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής

ανεξαρτητοποιήθηκε η Ισλανδία, που ήταν δανική κτήση από το 1380.

Το 1945 η Δανία απελευθερώθηκε από τα βρετανικά στρατεύματα. Τον

ίδιο χρόνο έγινε μέλος του ΟΗΕ και το 1949 μέλος του ΝΑΤΟ.


ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΔΑΝΙΑ

Η λογοτεχνική παραγωγή στην Δανία

ξεκινάει κατά τον Μεσαίωνα και είναι

επηρεασμένη από τα γαλλικά, τα

γερμανικά και τα αγγλικά γράμματα.

Το σημαντικότερο σύγγραμμα της

δανικής μεσαιωνικής λογοτεχνίας είναι

το Gesta Danorum στις αρχές του 13ου

αιώνα.

Το Gesta Danorum ή Πράξεις των

Δανών είναι ένα πατριωτικό έργο της

Δανίας ιστορία, από τον συγγραφέα

του 12ου αιώνα Saxo Grammaticus

(κυριολεκτικά "ο Γραμματικός"). Είναι

μια αναφορά στην ιστορία της Δανίας. Είναι η πιο φιλόδοξη λογοτεχνική

επιχείρηση της μεσαιωνικής Δανία και αποτελεί βασική πηγή για την

πρώιμη ιστορία του έθνους.

Ο Θεόφιλος Χάνσεν (Κοπεγχάγη, 13

Ιουλίου 1813 - Βιέννη, 17 Φεβρουαρίου

1891) ήταν Δανός αρχιτέκτονας,

εκπρόσωπος του νεοκλασικισμού. Έγινε

ιδιαίτερα γνωστός για τις κατασκευές του

στη Βιέννη, καθώς και για τα έργα του στην

Αθήνα, μεταξύ των οποίων είναι η Σιναία

Ακαδημία (Ακαδημία Αθηνών) [1] και η

Βαλλιάνειος Εθνική Βιβλιοθήκη [2], τα

οποία, μαζί με το Πανεπιστήμιο Αθηνών,

έργο τού αδελφού του, Χριστιανού Χάνσεν,

απαρτίζουν τη λεγόμενη «νεοκλασική

τριλογία της Αθήνας».

Ο Χέρμαν Ερνστ Φρόιντ υπήρξε Δανός

γλύπτης που γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου

1786 στην Ούτλέντε.. Αποπεράτωσε το

άγαλμα του Χανς Τάουρεν στο Βίμποργκ.

Διορίστηκε καθηγητής στην Βασιλική

Ακαδημία Τέχνης Δανίας στην Κοπεγχάγη.

Απεβίωσε στις 30 Ιουνίου 1840 στην

Κοπενχάγη. Εργάστηκε στο ατελιέ του

Μπέρτελ Τόρβαλντσεν και συνέβαλε σημαντικά στην κατασκευή των


αγαλμάτων για την εκκλησία Φράουενκίρχε στην Κοπενχάγη.

Δημιούργησε και δικά του έργα, έναν Ερμή, μια βοσκοπούλα με αρνάκι

που πίνει νερό, και άλλα. Σημαντικό έργο του είναι η Ρανγκαρόκ

ζωφόρος στο ανάκτορο Κρίστιανσμποργκ το 1841 με θέματα από την

Σκανδιναβική μυθολογία.

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΔΑΝΙΑ

Στη Δανία την περίοδο πριν από τα Χριστούγεννα φτιάχνονται πολλά

χειροποίητα στολίδια για τη διακόσμηση

των σπιτιών. Οι περισσότερες

οικογένειες φτιάχνουν μόνες τους το

παραδοσιακό Αλεξανδρινό στεφάνι με

τέσσερα κεριά που συμβολίζουν τις

τέσσερις Κυριακές μέχρι την ημέρα των

Χριστουγέννων. Εκτός από το στεφάνι

για τη σύνθεση του οποίου

χρησιμοποιούνται μικρά κόκκινα ή μπεζ

Αλεξανδριανά, κλαδιά και λαμπερά

στολίδια υπάρχει και το «έθιμο του

κεριού» που είναι ιδιαίτερα αγαπητό στα

παιδιά και χρησιμεύει σαν ημερολόγιο.

Κάθε παιδί έχει ένα κερί το οποίο χωρίζεται με οριζόντιες γραμμές ή

νούμερα στις μέρες που αντιστοιχούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε μέρα

το κερί ανάβεται μέχρι να πλησιάσει η

επόμενη γραμμή. Έτσι φθάνει η μέρα που θα

πάρει και το δώρο του.

Η περίοδος των Χριστουγέννων στη Δανία

συνοδεύεται και από τα απαραίτητα και πολύ

σκανταλιάρικα καλικαντζαράκια τα

«Julenisser».

Η παραμονή των Χριστουγέννων γιορτάζεται

με το παραδοσιακό τραπέζι μεταξύ των

συγγενών. Ένα μεγάλο αμύγδαλο κρύβεται

μέσα στο δανέζικο γλυκό. Ο τυχερός που θα

το βρει ανταμείβεται με το λεγόμενο «δώρο

του αμύγδαλου»

Στη Δανία, οι διακοσμήσεις για το Πάσχα στα σπίτια και τα

καταστήματα είναι πράσινο και κίτρινο και έχει συχνά νάρκισσους . Τα

αυγά συχνά προστίθενται ως διακόσμηση.


Υπάρχει μια μοναδική δανική παράδοση

του Πάσχα: Το έθιμο της αποστολής

επιστολών τρέιλερ. Λίγες εβδομάδες πριν

από το Πάσχα, οι Δανοί γράφουν γράμματα

που γράφουν ένα μυστικό ποίημα. Στέλνουν

ανώνυμα το γράμμα (που συνοδεύεται από

ένα λουλούδι λευκόιο) και μόνο το

υπογράψει με κουκκίδες για το όνομά τους.

Εάν ο παραλήπτης μπορεί να μαντέψει

ποιος έστειλε το ποίημα του Πάσχα, αυτός ή

αυτή λαμβάνει την ανταμοιβή με τη μορφή

ενός αυγού το Πάσχα.

Οι γυναίκες φορούσαν πάντα κάποια

μορφή καπό ή ένα φουλάρι. Το μαύρο καπό ήταν ένα σημάδι της

αξιοπρέπειας της γυναίκας, που δείχνει ότι είχε τιμήσει τις προσδοκίες

της κοινωνίας, έχουν παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια.

Μεγάλη εφευρετικότητα υπήρξε στη διακόσμηση του κεφαλιού .

Περιλάμβανε συχνά μια σειρά από ένα καπό, το κομμάτι του κάτω από

λινό, και το κασκόλ που συγκρατεί το όλο δέσιμο. Το τελευταίο θα

μπορούσε να είναι σε γενικές δαντέλα ή τούλι κεντημένο λεπτά - που

δείχνει την οικονομική κατάσταση του χρήστη, ή μάλλον του συζύγου

της. Το ίδιο ισχύει και για το

κέντημα καπό. Τα γυναικεία

κοστούμια αποτελούνταν από μια

ποικιλία από τμήματα που θα

μπορούσαν να συνδυαστούν με

πολλούς τρόπους. Το άνω μέρος του

σώματος καλύπτεται από ένα

μανδύα υφάσματος ή μπλούζα

(περιστασιακά αυτό πλεκτά).

Σε ορισμένες περιοχές ήταν επίσης

το έθιμο να φορέσει ένα στενό

εφαρμοστό μπούστο-κομμάτι που

κλείνει με άγκιστρα ή ραμμένο στο

μπροστινό μέρος. θεωρούνταν ανήθικο να αποκαλύψει τους ώμους και το

λαιμό. Κατά συνέπεια, οι γυναίκες φορούσαν ένα ή περισσότερα κασκόλ

γύρω από τους λαιμούς τους, που συνήθως συγκρατούνται στη θέση τους

με καρφίτσες.

Το ανδρικό ένδυμα ήταν αρκετά απλό και, όπως και στις γυναίκες,

δινόταν κυρίως από λινάρι και μαλλί - υλικά οι κάτοικοι της χώρας θα


μπορούσαν να παράγουν. Οι άνδρες της περιόδου φορούσαν παντελόνια

μέχρι το γόνατο, συνήθως από δέρμα, το οποίο ήταν ένα πολύ πρακτικό.

Συνήθως φορούσαν λευκές, μάλλινες κάλτσες που φτάνουν μέχρι πάνω

από το γόνατο με μια κορδέλα καλτσοδέτα.

Ήταν αρκετά σύνηθες για τους άνδρες να φορούν μπλούζες και πολλά

σακάκια. Θα μπορούσαν επίσης να είναι κατασκευασμένα από το ίδιο

ύφασμα. Μπροστά τους εμφανίζεται μια σειρά από κουμπιά που ήταν

είτε από ασήμι είτε από κασσίτερο ανάλογα με την οικονομική

κατάσταση του καθενός. Οι άνδρες φορούσαν πάντα κάποιο είδος της

κεφαλής. Και οι άνδρες και οι γυναίκες φορούσαν τσόκαρα καθημερινά

Τα φιόρδ δημιουργήθηκαν πριν χιλιάδες χρόνια μετά το λιώσιμο των

πάγων, μετά την εποχή των παγετώνων όπου το νερό της θάλασσας

πλημμύρισε τις κοιλάδες της περιοχής όπου αυτά εμφανίζονται.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΣΤΗΝ ΔΑΝΙΑ

Το Κάστρο

Κρόνμποργκ βρίσκεται

κοντά στην πόλη

Χέλσινγκορ στα σύνορα

της Δανίας με τη

Σουηδία. Από τις 30

Νοεμβρίου 2000, έχει

συμπεριληφθεί από την

ΟΥΝΕΣΚΟ στον

κατάλογο των Μνημείων

Παγκόσμιας

Πολιτιστικής

Κληρονομιάς. Το

κάστρο έχει μεγάλη συμβολική σημασία για τους Δανούς και έπαιξε

ρόλο-κλειδί στη ιστορία της βόρειας Ευρώπης από το 16ο έως το 18ο

αιώνα. Έχει παραμείνει άθικτο έως σήμερα κι έχει μείνει γνωστό, γιατί ο

Σαίξπηρ τοποθέτησε εκεί, στο κάστρο της Ελσινόρης, τα γεγονότα της

τραγωδίας του, "Άμλετ". Μια ανάγλυφη προσωπογραφία του Γουίλιαμ

Σαίξπηρ βρίσκεται πάνω στην είσοδο του κάστρου Κρόνμποργκ, αν και

το μυστήριο που περιβάλλει τη ζωή του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα

σημαίνει ότι κανένας δεν γνωρίζει αν επισκέφτηκε ποτέ το κάστρο. Το

βέβαιο πάντως είναι, ότι τοποθετώντας την τραγωδία του Άμλετ εδώ,

έγινε ο μεγάλος ευεργέτης αυτής της τοποθεσίας.


Ο Παγετώνας και το Φιόρδ Ιλούλισσατ εκτείνεται δυτικά από το

Γροιλανδικό Στρώμα Πάγου έως τον Κόλπο Ντίσκο, κοντά στην πόλη

Ιλούλισσατ. Στο ανατολικό άκρο του βρίσκεται ο παγετώνας Jakobshavn

Isbræ, ο πλέον παραγωγικός

παγετώνας στο Βόρειο

Ημισφαίριο. Ο παγετώνας ρέει

με ρυθμό 20 έως 35 μέτρα την

ημέρα, το οποίο έχει ως

συνέπεια την αποκόλληση

παγόβουνων, συνολικού

βάρους 20 δισεκατομμυρίων

τόνων το χρόνο, τα οποία

διέρχονται από το φιόρδ. Τα

παγόβουνα είναι συχνά τόσο μεγάλα και ψηλά (μέχρι και ένα χιλιόμετρο

ύψος) που προσκρούουν στα ρηχά τμήματα του βυθού του φιόρδ και

παραμένουν εκεί μερικές φορές για χρόνια, έως ότου διαλυθούν και

παρασυρθούν από την δύναμη των παγόβουνων που κατεβαίνουν από το

φιόρδ. Τα απελευθερωμένα παγόβουνα, βγαίνοντας στην ανοικτή

θάλασσα, αρχικά παρασύρονται βόρεια από τα θαλάσσια ρεύματα πριν

στραφούν νότια στον Ατλαντικό Ωκεανό. Τα μεγάλα παγόβουνα

συνήθως δεν λιώνουν μέχρι να φτάσουν σε γεωγραφικό πλάτος 40 με 45

μοίρες βόρεια (νότια της Μεγάλης Βρετανίας και στην ίδια ευθεία με την

πόλη της Νέας Υόρκης. Ο Παγετώνας και το Φιόρδ Ιλούλισσατ έχουν

ανακηρυχθεί από το 2004 Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής

Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.

Το Κάστρο του Ρόζενμποργκ είναι

ένα αναγεννησιακό κάστρο που

βρίσκεται στο κέντρο της

Κοπεγχάγης, της πρωτεύουσας της

Δανίας. Το κάστρο αρχικά χτίστηκε

ως θερινή κατοικία το 1606 και

αποτελεί ένα χαρακτηριστικό

παράδειγμα των πολλών

αρχιτεκτονικών σχεδίων του

Χριστιανού Δ'. Χτίστηκε σε Ολλανδικό Αναγεννησιακό ρυθμό, τυπικό

για τα δανικά κτίσματα εκείνης της περιόδου, και έχει επεκταθεί αρκετές

φορές, με την τελευταία, που είναι και υπεύθυνη για τη σημερινή μορφή

του κάστρου, να χρονολογείται στο 1624. Οι αρχιτέκτονες Μπέρτελ

Λάνγκε και Χανς φαν Στεεβίνκελ ο Νεότερος συνεργάστηκαν για τον

δομικό σχεδιασμό του κάστρου

Ο Καθεδρικός ναός του Ρόσκιλε βρίσκεται στην πόλη Ρόσκιλε της

Δανίας, στο ανατολικό τμήμα της νήσου Σγιαίλαν, στο μυχό του

ομώνυμου φιόρδ. Η πόλη ήταν έδρα των Δανών βασιλέων (1020 – 1416)


και πρωτεύουσα της Δανίας ως το

1443. Είναι επισκοπική έδρα από το

1060 περίπου και φημίζεται για τον

καθεδρικό ναό της, όπου είναι

ενταφιασμένοι οι μονάρχες της Δανίας.

Από το 1995, ο καθεδρικός ναός του

Ρόσκιλε ανήκει στα μνημεία

πολιτιστικής κληρονομιάς της

ΟΥΝΕΣΚΟ.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΑΝΙΑ

Η Δανία εισχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1973, όμως Στις 28

Σεπτεμβρίου του 2000 σε δημοψήφισμα ο λαός δε δέχτηκε (με 53% κατά

της πρότασης) να μπει η Δανία στην ζώνη του ευρώ, και έτσι νόμισμά

της είναι μέχρι σήμερα η δανική κορώνα.


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η Ολλανδία ή οι Κάτω

Χώρες (Ολλανδικά:

Nederland) είναι το

ευρωπαϊκό τμήμα του

Βασιλείου των Κάτω Χωρών.

Η Ολλανδία είναι γνωστή παγκοσμίως για τους ζωγράφους της καθώς

και για τις τουλίπες της. Με λίγα λόγια όταν ακούς Ολλανδία σου έρχεται

στο μυαλό μια πλειάδα αριστουργηματικών καλλιτεχνών, όπως ο

Ρέμπραντ, ο Γιοχάνες Βερμέερ . Από την άλλη εκτός από τα παραπάνω η

Ολλανδία είναι ξακουστή και για τις τουλίπες της. Κάθε χρόνο απέραντα

λιβάδια γεμάτα από πολύχρωμες τουλίπες γεμίζουν τις εκτάσεις της

Ολλανδίας. Παράλειψη θα ήταν βέβαια αν δεν κάναμε αναφορά και

στους πολυφημιζμένους ανεμόμυλους της Ολλανδίας που συμφώνα με

τους Ολλανδούς προσήλθαν από τα βάθη της Ασίας και

χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για την αποξήρανση περιοχών και αργότερα

στη βιομηχανία. Και φυσικά δεν πρέπει να λησμονούμε το λιμάνι που

βρίσκεται στη πρωτεύουσα της Ολλανδίας το Άμστερνταμ , το οποίο

αποτελεί ένα από τα κύρια λιμάνια της Ολλανδικής Εταιρείας

Ανατολικών Ινδιών του 17ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της χρυσής

Ολλανδικής εποχής υπήρξε ένα από τα πιο σημαντικά λιμάνια στον

κόσμο , με τεράστια εμπορική ανάπτυξη και έγινε σημαντικό κέντρο για

χρηματοδότηση και διαμάντια. Σήμερα, το λιμάνι του Άμστερνταμ, είναι

το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι στην Ολλανδία, το μεγαλύτερο είναι το

λιμάνι του Ρότερνταμ. Ας πάμε, λοιπόν να δούμε λίγα πράγματα για την

Ολλανδία.


Η ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Οι Κάτω Χώρες ή Ολλανδία είναι το ευρωπαϊκό τμήμα του Βασιλείου

των Κάτω Χωρών και είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία με

συνταγματικό μονάρχη. Στο βασίλειο ανήκουν και η Αρούμπα, το

Κουρασάο και ο Άγιος Μαρτίνος

(πρώην μέρη των Ολλανδικών

Αντίλλων). Λέγεται συχνότερα

Ολλανδία, αν και αυτό το όνομα

αναφέρεται συγκεκριμένα σε δύο

μόνο από τις δώδεκα επαρχίες της,

τη Βόρεια Ολλανδία και τη Νότια

Ολλανδία. Η χώρα βρίσκεται στην

βορειοδυτική Ευρώπη και

περιβάλλεται από τη Βόρεια

Θάλασσα, το Βέλγιο και την

Γερμανία. Περίπου το 1/4 της χώρας

βρίσκεται κάτω από την στάθμη της

θάλασσας. Έτσι, 3.000 χιλιόμετρα

φραγμάτων προστατεύουν τη χώρα.

Η Ολλανδία είναι ένα ενιαίο κράτος με 12 επαρχίες. Σε όλη την ιστορία

της χώρας υπήρχαν διοικητικές διαιρέσεις, ως επαρχίες, με τις

παλαιότερες να υπάρχουν από το 1579, ενώ η νεότερη είναι το

Φλέβολαντ που αναγνωρίστηκε το 1986 ως επαρχία, η οποία

δημιουργήθηκε με επέκταση

στη θάλασσα (IJsselmeer) κατά

τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

Η πρωτεύουσα του το

Άμστερνταμ έχει ένα από τα

μεγαλύτερα ιστορικά κέντρα

στην Ευρώπη, κυρίως από τον

17ο αιώνα, την Χρυσή Εποχή

της Ολλανδίας, της οποίας

ήταν το εστιακό σημείο. Την

περίοδο εκείνη, μια σειρά από

ομόκεντρα ημικυκλικά κανάλια

χτίστηκαν γύρω από το κέντρο της παλαιότερης πόλης, τα οποία μέχρι

σήμερα προσδιορίζουν τη διάταξη και την εμφάνισή του κέντρου. Κατά

μήκος των καναλιών βρίσκονται πολλά όμορφα σπίτια και αρχοντικά· τα

περισσότερα κατοικούνται, άλλα είναι πια γραφεία, και μερικά είναι

δημόσια κτήρια.


Το Πολίτευμα της όπως αναφερθήκαμε είναι Βασιλευόμενη

Κοινοβουλευτική

Δημοκρατία και βασίλισσα

της η Βεατρίκη από το 1980

γιος της Γουλιέλμος-

Αλέξανδρος είναι ο

διάδοχος του θρόνου. Μαζί

με την γυναίκα του Μαξίμα

έχουν 3 κόρες.

Η πόλη είναι γνωστή για

πολλά εξαιρετικά μουσεία,

όπως τα Ρέικσμουζεουμ, Μουσείο Βαν Γκογκ, Μουσείο Στέντελεϊκ, το

Σπίτι της Άννας Φρανκ, και την παγκοσμίως γνωστή συμφωνική

ορχήστρα της, την Κονσερτχεμπαουόρκεστ,

της οποίας η βάση είναι το

Κονσερτχεμπάου. Γνωστό είναι επίσης το

τμήμα της πόλης με τα "κόκκινα φώτα", το

ντε Βάλλεν, και τα πολυάριθμα 'κόφι-σοπς'.

Η Ολλανδία φημίζεται για την πολύ

ελεύθερη κοινωνική πολιτική που διατηρεί.

Υπάρχει πολύ χαλαρή νομική ρύθμιση για

τα ναρκωτικά, την πορνεία (οι ιερόδουλες

είναι ασφαλισμένες κοινωνικά) και τον

γάμο ομοφυλοφίλων.


Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ

ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ Η Ολλανδία έχει έκταση 33.491 τετ. χλμ ξηράς και, αν ληφθεί υπ' όψιν

και το 20% της θαλάσσιας έκτασης συνολική επιφάνεια: 41.526.χ.λ.μ Η

μισή χώρα βρίσκεται λιγότερο από ένα μέτρο πάνω από την επιφάνεια

της θάλασσας, ενώ το 1/4 κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Το

ψηλότερο σημείο της χώρας είναι το Φάαλσερμπερχ (Vaalserberg) στα

νότια της χώρας, στα σύνορα με το Βέλγιο και τη Γερμανία και έχει

υψόμετρο μόλις 321 μέτρα. Το

χαμηλότερο σημείο της χώρας

βρίσκεται στο δήμο Νίουερκερκ αν

ντεν Άισελ (Ολλανδικά: Nieuwerkerk

aan den IJssel) και βρίσκεται 6,76

μέτρα κάτω από την επιφάνεια της

θάλασσας, αποτελώντας έτσι το

χαμηλότερο σημείο της Ευρώπης. Το

τοπίο είναι γενικά πιο λοφώδες στα

ανατολικά και νότια της χώρας.

Πολλά τμήματα της Ολλανδίας,

όπως ολόκληρη η επαρχία Φλέβολαντ

(Ολλανδικά: Flevoland) δεν ήταν

πάντα στεριά αλλά θάλασσα που οι

Ολλανδοί διεκδίκησαν. Τα μέρη που

διεκδικήθηκαν από τη θάλασσα ονομάζονται Πόλντερ. Το 18,4% της

συνολικής έκτασης της Ολλανδίας είναι υδάτινες επιφάνειες. Η λίμνη

Άισελμεερ (IJsselmeer) χωρίζεται από την θάλασσα με το φράγμα

Άφσλαουτνταϊκ μήκους 29 χιλιομέτρων, το οποίο χτίστηκε το 1932. Οι

σημαντικότεροι ποταμοί της χώρας είναι ο Ρήνος, ο Μάας και ο Σχέλντε.

Η Ολλανδία είναι, επί της ουσίας, το δέλτα που δημιουργούν αυτά τα

τρία ευρωπαϊκά ποτάμια. Εκτός από τη γεωγραφική τους σημασία, αυτά

τα ποτάμια χωρίζουν τη χώρα -σε γενικές γραμμές- πολιτιστικά και

θρησκευτικά σε βόρεια και νότια.


Το κλίμα είναι ωκεάνιο με δυτικούς ανέμους ως επί το πλείστον. Οι

βροχές είναι άφθονες όλο

τον χρόνο(εκτός του

χειμώνα), ενώ οι

θερμοκρασίες είναι

σχετικά ήπιες το χειμώνα

και δροσερές το

καλοκαίρι. Χιονοπτώσεις

συμβαίνουν κυρίως από

τις αρχές Δεκεμβρίου έως

και τα τέλη Φεβρουαρίου.

Βροχές έχει όλον τον υπόλοιπο χρόνο και κυρίως τους καλοκαιρινούς

μήνες. Η θερμοκρασίες κυμαίνονται από -1,-2 έως 4-5 βαθμούς το

χειμώνα και από 11-12 έως 20-22 βαθμούς το καλοκαίρι. Παρατηρούμε

πως η διαφορά καλοκαίρι και χειμώνα είναι σχετικά μικρή, και αυτό

συμβαίνει διότι το χειμώνα, ένα ζεστό ρεύμα, το οποίο έρχεται κάθε

χρόνο από τον κόλπο του Μεξικού επηρεάζει τη θερμοκρασία της

θάλασσας, με αποτέλεσμα να μην παγώνει σχεδόν ποτέ. Εάν δεν

συνέβαινε αυτό, υπολογίζεται πως το Άμστερνταμ το χειμώνα θα είχε

μέση θερμοκρασία γύρω στους -10 βαθμούς κελσίου.

ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ Τα Ολλανδικά αποτελούν την επίσημη γλώσσα της Ολλανδίας που

διδάσκεται στα σχολεία και χρησιμοποιείται από τις αρχές. Είναι η

επίσημη γλώσσα περίπου 16 εκατομμυρίων κατοίκων. Εκτός από τα

Ολλανδικά, ως επίσημη γλώσσα αναγνωρίζεται η Φριζική γλώσσα και

από τις 10 Οκτωβρίου 2010 επίσημη γλώσσα αποτελούν και τα

Παπιαμέντο. Ως επίσημες διάλεκτοι αναγνωρίζονται τα Λιμβουρχιανά

και τα Κάτω-σαξονικά. Τα τουρκικά και τα αραβικά, ακολουθούμενα και

από άλλες γλώσσες, ομιλούνται από περίπου 192.000 και 100.000

κατοίκους αντίστοιχα. Τα Ολλανδικά είναι μία δυτικογερμανική γλώσσα.

Γεννήθηκε από τα Κάτω Γερμανικά, τα οποία μιλιούνταν και μιλιούνται

ακόμη στην Βόρεια Γερμανία. Αρχικά και κυρίως η Ολλανδική γλώσσα

μιλιέται στην Ολλανδία, στην Φλάνδρα στα βόρεια του Βελγίου καθώς

και σε περιοχές που συνορεύουν με την Γερμανία και την Γαλλία. Τα

Ολλανδικά άρχισαν να διαχωρίζονται από τα Κάτω Γερμανικά τον 17ο

αιώνα, όταν η Ολλανδία έγινε αυτόνομο και στη συνέχεια ισχυρό κράτος.

Επίσης πολλές λέξεις προέρχονται από τα Αγγλικά και τα Γαλλικά.

Συνεπώς τα Ολλανδικά μοιάζουν πάρα πολύ με τα Γερμανικά, σε

μικρότερό βαθμό με τα Αγγλικά, ενώ με τα Κάτω Γερμανικά είναι

σχεδόν ίδια.


Η Ολλανδία με συνολικό πληθυσμό, σύμφωνα με το CIA World

Factbook, 16.783.092 κατοίκους (εκτ. 2010), κατατάσσεται στην 23η

θέση των χωρών ανά πυκνότητα πληθυσμού, με 395 κατοίκους ανά

τετραγωνικό χιλιόμετρο (ή 482/km2 αν δεν ληφθεί υπ' όψιν το 20% της

θαλάσσιας έκτασης). Αποτελεί την πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της

Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της στατιστικής

υπηρεσίας της χώρας, οι εθνικότητες των κατοίκων ποικίλλουν: το 80,8%

του πληθυσμού είναι Ολλανδοί, το 5,6% Ευρωπαίοι (με 2,4%

Γερμανούς), το 2,4% Ινδονήσιοι, το 2,2% Τούρκοι, το 2,0% από το

Σουρινάμ, το 1,9% Μαροκινοί, το 0,8% από τις πάλαι ποτέ Ολλανδικές

Αντίλλες και την Αρούμπα, ενώ το 4,2% είναι άλλης εθνικότητας. Η

χώρα δεν διαθέτει καμία πόλη με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου,

ωστόσο οι τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις (Άμστερνταμ, Ρότερνταμ, Χάγη

και Ουτρέχτη) καθώς και άλλες περιοχές των περιχώρων, θεωρούνται

συχνά ως ένα ενιαίο πολεοδομικό σύμπλεγμα, το οποίο ονομάζεται

Ράντσταντ (Randstad) και περιλαμβάνει περίπου 7 εκατομμύρια

κατοίκους. Οι Ολλανδοί έχουν προσδόκιμο ζωής, με βάση εκτιμήσεις το

2010, τα 76,94 χρόνια οι άνδρες και τα 82,3 οι γυναίκες, με το σύνολο

του πληθυσμού να ζει 79,55 χρόνια


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ Η ευρύτερη περιοχή της

σημερινής Ολλανδίας, μαζί με το

σημερινό Βέλγιο, το

Λουξεμβούργο και όμορα

εδάφη, αναφέρεται ως μέρος των

Δεκαεπτά Επαρχιών των Κάτω

Χωρών, κατά τη βασιλεία του

Καρόλου του Ε΄, Άγιου Ρωμαίου

Αυτοκράτορα και βασιλιά της

Ισπανίας κατά τον 16ο αιώνα.

Το 1568 είναι η αρχή του

ογδηκονταετούς πολέμου μεταξύ των επαρχιών αυτών και της Ισπανίας

για τα κυριαρχικά δικαιώματα σε αυτές. Το 1579, το βόρειο τμήμα των

δεκαεπτά επαρχιών σχημάτισε την Ένωση της Ουτρέχτης, η οποία

ουσιαστικά αποτέλεσε μία συμφωνία αλληλοϋποστήριξης μεταξύ τους

στην άμυνα απέναντι στον ισπανικό στρατό. Η Ένωση της Ουτρέχτης

αναφέρεται και ως το πρώτο ιστορικό σημείο εμφάνισης των Κάτω

Χωρών ως ξεχωριστή θεσμική οντότητα. Το 1581 οι βόρειες επαρχίες

υιοθέτησαν τη Δήλωση της Άρνησης, με την οποία διακήρυξαν την

ανεξαρτησία τους και αποκήρυξαν τον Φίλιππο τον Β΄ της Ισπανίας. Ο

Φίλιππος ο Β΄ της Ισπανίας, γιος του Καρόλου του Ε΄, δεν ήταν

διατεθειμένος να παραδώσει τις Κάτω Χώρες και ο πόλεμος συνεχίστηκε

μέχρι και το 1648, όταν ο βασιλιάς Φίλιππος ο Δ΄ τελικά αναγνώρισε την

ανεξαρτησία των επτά βορειοδυτικών επαρχιών της περιοχής με τη

συνθήκη ειρήνης του Μίνστερ. Τμήματα των νότιων επαρχιών

παρέμειναν στην κατοχή των Ολλανδών και έτσι αποτέλεσαν και αυτά

μέρος του νέου ανεξάρτητου κράτους.

Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας τους οι επαρχίες Ολλανδία,

Ζηλανδία, Χρόνινγκεν, Φρίσλαντ, Ουτρέχτη, Οφεράισσελ και Χέλρε

σχημάτισαν μία συνομοσπονδία γνωστή ως η Δημοκρατία των Επτά

Ενωμένων Κάτω Χωρών. Όλες οι επαρχίες παρέμειναν αυτόνομες και

είχαν τη δική τους κυβέρνηση, την πολιτεία της επαρχίας, όπως έμεινε

γνωστή. Η ολλανδική αυτοκρατορία αναπτύχθηκε και σταδιακά

εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές και οικονομικές

δυνάμεις του 17ου αιώνα. Στην ονομαζόμενη ολλανδική Χρυσή Εποχή

ιδρύθηκαν αποικίες και εμπορικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο. Η

εγκατάσταση των Ολλανδών στη βόρεια Αμερική ξεκίνησε με την

ίδρυση του οικισμού Νέο Άμστερνταμ στο νότιο άκρο του Μανχάταν το

1614. Οι Ολλανδοί ίδρυσαν την Αποικία του Ακρωτηρίου στη Νότια

Αφρική το 1652. Μέχρι το 1650 ο ολλανδικός στόλος αριθμούσε 16.000

εμπορικά πλοία, ενώ παράλληλα ο πληθυσμός αυξήθηκε σε περίπου 2

εκατομμύρια από 1.5 μέσα στον 17ο αιώνα.


Πολλοί ιστορικοί και οικονομολόγοι θεωρούν την Ολλανδία ως την

πρώτη καπιταλιστική χώρα στην παγκόσμια ιστορία. Στην πρώιμη

σύγχρονη Ευρώπη, η Ολλανδία είχε την πιο πλούσια εμπορική πόλη, το

Άμστερνταμ, και το πρώτο πλήρως λειτουργικό χρηματιστήριο. Η

εφευρετικότητα των εμπόρων οδήγησε στη θεσμοθέτηση κεφαλαίου

ασφάλισης και σύνταξης, καθώς και σε λιγότερο ευχάριστα φαινόμενα,

όπως στο φαύλο οικονομικό κύκλο, την πρώτη παγκόσμια πληθωριστική

φούσκα, τη μανία της τουλίπας μεταξύ 1636 και 1637, και στον πρώτο

παγκόσμιο τυχοδιώκτη του χρηματιστηρίου, ο οποίος κατέβαζε τις τιμές

των μετοχών πουλώντας για να τις αγοράσει ξανά με χαμηλότερη τιμή. Η

δημοκρατία κατέπεσε σε γενική παρακμή στα τέλη του 18ου αιώνα με

τον έντονο οικονομικό ανταγωνισμό από την Αγγλία και συνεχείς

εσωτερικές προστριβές ανάμεσα στις δύο κύριες πολιτικές ομάδες της

χώρας, τους ρεπουμπλικάνους και τους βασιλικούς.

Με την άνοδο του Ναπολέοντα στην εξουσία της Γαλλίας, στις Κάτω

Χώρες καθιερώθηκε το Βασίλειο της Ολλανδίας από το 1806 μέχρι το

1810, υποτελές στη Γαλλία με βασιλιά τον αδελφό του Ναπολέοντα,

Λουδοβίκο Βοναπάρτη, με πλήρη έλεγχο των εξουσιών από τους

Γάλλους. Για την ονομασία του βασιλείου αυτού χρησιμοποιήθηκε το

όνομα της κύριας επαρχίας, της Ολλανδίας, το οποίο και καθιερώθηκε

από τότε και στο εξής ως ταυτόσημο των Κάτω Χωρών.

Κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας, η Ολλανδία εμπλεκόταν

ιδιαίτερα στο εμπόριο σκλάβων. Οι ολλανδοί άποικοι και ιδιοκτήτες

φυτειών βασίζονταν στους αφρικανούς σκλάβους για τις καλλιέργειες

καφέ, κακάο, ζαχαροκάλαμου και βαμβακιού κατά μήκος των διαφόρων

ποταμών. Η μεταχείριση των

σκλάβων ήταν ιδιαίτερα άσχημη

και αρκετοί δραπέτευαν. Η

δουλεία καταργήθηκε από την

Ολλανδία στο Σουρινάμ το 1863,

αλλά το σύνολο των σκλάβων

δεν απελευθερώθηκε παρά μόνο

μέχρι το 1873 μετά από μία

υποχρεωτική δεκαετή περίοδο

μετάβασης, κατά την οποία

δούλευαν στις φυτείες για τον

ελάχιστο μισθό και χωρίς

βασανιστήρια.

Κατά το 19ο αιώνα η Ολλανδία εκβιομηχανίστηκε σχετικά αργά σε

σύγκριση με τις γειτονικές της χώρες, κυρίως λόγω της μεγάλης

πολυπλοκότητας του εκσυγχρονισμού των υποδομών της, οι οποίες κύρια

αποτελούνται από υδάτινες οδούς, αλλά και λόγω του σημαντικού ρόλου

της αιολικής ενέργειας στη βιομηχανία της χώρας.


Αν και η Ολλανδία παρέμεινε ουδέτερη κατά τον Α΄ Παγκόσμιο

Πόλεμο, αναμείχθηκε ιδιαίτερα σε αυτόν. Ο κόμης Σλίφεν αρχικά είχε

σχεδιάσει να καταλάβει την Ολλανδία κατά την προέλασή του στη

Γαλλία. Το σχέδιο αυτό άλλαξε από τον Χέλμουτ φον Μόλτκε τον

νεότερο, ώστε να διατηρηθεί η ολλανδική ουδετερότητα. Αργότερα, αυτή

η ουδετερότητα αποδείχθηκε κρίσιμη για την επιβίωση της Γερμανίας

μέχρι το εμπάργκο που ολοκληρώθηκε με την εισδοχή των ΗΠΑ και της

Μεγάλης Βρετανίας το 1916, και την αδυναμία εισαγωγών από την

Ολλανδία στα γερμανικά εδάφη. Παρόλα αυτά, οι Ολλανδοί παρέμειναν

ουδέτεροι χρησιμοποιώντας τη διπλωματία τους και την ικανότητά τους

στο εμπόριο.

Η Ολλανδία επιθυμούσε να παραμείνει ουδέτερη κατά το Β'

Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και στο παρελθόν, αλλά τα σχέδια των

στρατών του Βελγίου, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας ήταν

διαφορετικά. Χωρίς ενδοιασμούς, η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην

Ολλανδία λόγω της στρατηγικής της θέσης στις 10 Μαΐου του 1940, ως

μέρος της εκστρατείας κατά των Συμμάχων. Η επίπεδη διαμόρφωση του

εδάφους της χώρας διευκόλυνε την ανάπτυξη των γερμανικών

στρατευμάτων και ο ολλανδικός στρατός υπέκυψε σε 4 μέρες, παρά την

επίμονη αρχική αντίστασή του. Η κυβέρνηση της χώρας και η βασίλισσα

εξορίστηκαν στο Λονδίνο.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και υπό τη διοίκηση του

στυγνού Άρτουρ Ζάις-Ίνκβαρτ 100.000 Ολλανδοί Εβραίοι μεταφέρθηκαν

σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αρκετοί ήταν επίσης οι Ολλανδοί -

περίπου 50.000, που κατετάγησαν εθελοντικά στην Ες Ες. Παρά το

κόστος της κατοχής σε ζωές και χρήμα, η Ολλανδία είχε πολύ καλύτερη

μεταχείριση από το ναζιστικό καθεστώς σε σχέση με χώρες της

Ανατολής, καθώς οι Ολλανδοί θεωρούνταν από τους Γερμανούς

«τευτονικός» λαός. Επιπλέον μιας και η Γερμανία δεν είχε αρκετά ισχυρό

στόλο για να «σιγουρέψει» τις ολλανδικές αποικίες, όφειλε να φερθεί

ήπια ώστε να πείσει τους Ολλανδούς να συνεργαστούν. Έτσι καθ'όλη τη

διάρκεια της κατοχής ο προπολεμικός κρατικός μηχανισμός παρέμεινε

άθικτος και οι Ολλανδοί ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι διεκπεραίωναν το

πραγματικό κομμάτι της διοίκησης, με σχετικά μικρό αριθμό Γερμανών

να επιβλέπει τη χώρα. Η χώρα απελευθερώθηκε στις 5 Μαΐου 1945 με

την παράδοση των τελευταίων γερμανικών στρατευμάτων στους

Συμμάχους. Την ίδια περίοδο στην Ινδονησία, η οποία είχε τελέσει υπό

ιαπωνική κατοχή κατά τη διάρκεια του Β' ΠΠ, ξεκινούσε ο αγώνας για

την αποτίναξη του ολλανδικού αποικιοκρατικού ζυγού.

Τις επόμενες δεκαετίες η Ολλανδία παράλληλα με την ανάπτυξη της

οικονομίας της προώθησε τη σύσφιξη των σχέσεών της με τις γειτονικές


χώρες. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ένωσης Benelux, του ΝΑΤΟ και της

Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα που μετεξελίχθηκε στη

σημερινή ΕΕ. Το 1975 απέκτησε την ανεξαρτησία του από την Ολλανδία

και το Σουρινάμ. Στις 10 Οκτωβρίου 2010 οι Ολλανδικές Αντίλλες

εντάχθηκαν στην ολλανδική επικράτεια.

ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ Η Ολλανδία είναι γνωστή παγκοσμίως για τους ζωγράφους της και

τους εν γένει εικαστικούς καλλιτέχνες. Ο οικονομικός πλούτος του 17ου

αιώνα γέννησε μια πλειάδα αριστουργηματικών καλλιτεχνών, όπως τον

Ρέμπραντ και τον Γιοχάνες Βερμέερ, ενώ η νεότερη εποχή συνδέθηκε με

τα ηχηρά ονόματα του Βίνσεντ βαν Γκογκ και

του Πητ Μοντριάν. Τα έργα του χαράκτη

Μαουρίτς Κορνέλις Έσερ αφήνουν ακόμη και

σήμερα τα αποτυπώματά τους στα έργα άλλων

καλλιτεχνών.

Ο Γιοχάνες Βερμέερ ( 31 Οκτωβρίου 1632 -

15 Δεκεμβρίου 1675), γνωστός και ως Γιαν

Βερμέερ ή Γιοχάνες βαν ντερ Μέερ, ήταν

Ολλανδός ζωγράφος που έζησε και εργάστηκε

στην περιοχή του Ντελφτ της Δυτικής

Ολλανδίας κατά το 17ο αιώνα. Μαζί με τον

Ρέμπραντ

αποτελεί έναν

από τους σημαντικότερους ζωγράφους της

Χρυσής Εποχής (1584-1702) της

Ολλανδίας

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (30 Μαρτίου 1853

– 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός

ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν

σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος

αναγνωρίστηκε ως σημαντικός

καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του,

η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και

σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους

σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Η επίδραση του στα

μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φοβισμού αλλά και εν

γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική.


O Ρέμπραντ Χάρμενσζον φαν Ράιν (15 Ιουλίου 1606 - 4 Οκτωβρίου

1669), γνωστός ευρύτερα ως Ρέμπραντ,

ήταν μείζων Ολλανδός ζωγράφος και

χαράκτης του 17ου αιώνα, που σήμερα

συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων

ζωγράφων όλων των εποχών. Το όνομά

του συμβολίζει την περίοδο τής

«Χρυσής Εποχής» τής Ολλανδίας, στην

οποία ανήκει χρονικά το έργο του.

Φιλοτέχνησε συνολικά περίπου 400

πίνακες, περισσότερα από 1000 σχέδια ζωγραφικής και περίπου 290

χαρακτικά, αν

και μέρος των

έργων που

αποδίδονται

στον Ρέμπραντ –

κυρίως έργα

ζωγραφικής και

σχέδια –

αμφισβητείται.

Περισσότερο

στο πρώιμο και

λιγότερο στο

ύστερο έργο του, κυριάρχησαν οι

προσωπογραφίες, ωστόσο διακρίθηκε σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων,

αναπαριστώντας επίσης, τοπιογραφίες, καθώς και ιστορικές, βιβλικές,

μυθολογικές ή αλληγορικές σκηνές. Το σύνολο του έργου του

χαρακτηρίζεται στην πορεία του χρόνου

από εκτεταμένες και βαθιές αλλαγές στο

ύφος του, ένδειξη μίας διαρκούς

αναζήτησης. Ακόμα σε κάθε μεμονωμένο

έργο ή εκδοχή του, παρατηρούνται

συνεχείς μετασχηματισμοί πριν την

κατάληξη σε μία τελική εικαστική μορφή

Από τον κόσμο των γραμμάτων, τα

ονόματα Έρασμος και Σπινόζα κατέχουν

μια θέση στην παγκόσμια ιστορία,

αμφότεροι φιλόσοφοι με έδρα την

Ολλανδία. Μεγάλης αξίας είναι και το

έργο του Καρτέσιου, που

πραγματοποιήθηκε ως επί τω πλείστο στην Ολλανδία, όπως επίσης και η

εφεύρεση του εκκρεμούς ρολογιού


ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Η περίοδος των Χριστουγέννων στην Ολλανδία ξεκινάει με μια

παράδοση η οποία αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα. Η

ημέρα εορτής του Αγίου Νικολάου αποτελεί τη κορύφωση της

εορταστικής περιόδου. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Άγιος Νικόλαος, ο

οποίος ονομάζεται «SinterKlaas» καταφθάνει στην Ολλανδία το

Νοέμβριο, τρεις βδομάδες πριν τα γενέθλιά του. Το πλοίο του είναι

φορτωμένο με δώρα ,το υποδέχεται στο λιμένα η Βασίλισσα Βεατρίκη

συνοδευόμενη από πλήθος κόσμου.(Βέβαια αυτό το έθιμο ανάγεται στην

εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα

χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της).

Τις ημέρες που ακολουθούν ο SinterKlaas γυρίζει όλη τη Χώρα μαζί

με τον βοηθό του τον Zwarten Piet (Μπλακ Πιτ ή Μαύρο Πιτ). Τα παιδιά

στην Ολλανδία παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου. Τα

Χριστουγεννιάτικα δένδρα στολίζονται παντού αφού έχει φύγει από τη

χώρα ο SinterKlaas.

Και εδώ τα Αλεξανδρινά αποτελούν μέρος της εορταστικής

διακόσμησης. Επίσης άλλο ένα έθιμο αποτελεί το Zwarte Piet (Μαύρος

Πέτρος) όπως ονομάζεται και σύμφωνα με την Ολλανδική παράδοση

συγκαταλέγεται στους βοηθούς του Άγιου Βασίλη. Ο «Μαύρος Πέτρος»

είναι ένας… σκλάβος στον οποίο ο Άγιος έχει αναθέσει την απαγωγή των

άτακτων παιδιών και την μεταφορά τους στην Ισπανία, στην «επίσημη»

(σύμφωνα πάντα με τους Ολλανδούς) κατοικία του Άγιου. Η… μαύρη

αυτή απειλή για τα πιτσιρίκια έχει κατά καιρούς κατηγορηθεί ως

ρατσιστική, γεγονός που οδήγησε στην δημιουργία αρκετών

«παραλλαγών» της ιστορίας του, που δικαιολογούν το χρώμα του. Σε μία

από αυτές ο Πέτρος είναι καπνοδοχοκαθαριστής!

Οι καμπάνες των εκκλησιών μένουν σιωπηλές ως ένδειξη πένθους για

μία ή περισσότερες ημέρες πριν από το Πάσχα στην Ολλανδία, το Βέλγιο


και τη Γαλλία. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια παράδοση που λέει ότι το

Πάσχα οι καμπάνες «πετούν» μακριά για να φτάσουν στη Ρώμη (γεγονός

που εξηγεί τη σιωπή τους) και να επιστρέψουν το πρωί του Πάσχα

φέρνοντας δύο βαμμένα αυγά και σοκολατένια αυγά ή κουνέλια. Τόσο

στην Ολλανδία όσο και στο Βέλγιο, συνηθίζονται ακόμη οι παραδόσεις

που έχουν να κάνουν με τις καμπάνες. Οι καμπάνες «πετούν» για τη

Ρώμη το Μεγάλο Σάββατο, που ονομάζεται «Stille Zaterdag» στην

Ολλανδία. Επίσης, μαζί με τη Γερμανία, η Ολλανδία συμμετέχει σε πολύ

μεγάλο βαθμό στο έθιμο του Πασχαλινού Λαγού. Ο Λαγός επισκέπτεται

τα σπίτια και

αφήνει καλάθια με

χρωματιστά αυγά

στα παιδιά.

Και φυσικά η

γιορτή της

τουλίπας. Ένα

μοναδικό

πολύχρωμο χαλί

από τουλίπες

σκεπάζει τις

καλλιέργειες στην

Ολλανδία. Η

εποχή της τουλίπας ξεκινάει από τον Μάρτιο και διαρκεί μέχρι τον

Αύγουστο, με διάφορες πόλεις σε όλη τη χώρα να διοργανώνουν

εκδηλώσεις. Το θέαμα είναι

αναμφισβήτητα από τα θεαματικότερα

αυτή την εποχή του έτους

Η μέρα του γάμου, ιδιαίτερα στα χωριά,

διατηρεί κάποια παραδοσιακά στοιχεία.

Συχνά γίνονται πομπές πάνω σε βάρκες

στολισμένες με λουλούδια και φιόγκους.

Οι Ολλανδοί γιορτάζουν με λαμπρότητα

τα γενέθλια της βασίλισσας. Εκείνη την

ημέρα οι δρόμοι γεμίζουν με σημαίες,

λουλούδια και στολίδια σε πορτοκαλί

χρώμα που είναι το χρώμα του οίκου της

Οράγγης-Νασάου.

Η παραδοσιακή ολλανδική φορεσιά έχει

σχεδόν εξαφανιστεί, εκτός από ορισμένα

μέρη που φοριέται για τουριστικούς

λόγους, αλλά τα ξυλοπάπουτσα διατηρούν ακόμα σημαντική θέση στην

σύγχρονη ολλανδική παράδοση. Εκτός του ότι ορισμένες κατηγορίες

εργαζομένων εξακολουθούν να τα φορούν, όπως οι βαρκάρηδες και


κάποιοι αγρότες, υπάρχουν και εκφράσεις που επιβιώνουν στη σύγχρονη

γλώσσα (μου έσπασε το ξυλοπάπουτσο = έπαθα μια ανεπανόρθωτη

ζημιά). Αυτού του είδους η υπόδηση είναι απαραίτητη εξαιτίας της

ελώδους φύσης του ολλανδικού εδάφους, που το διασχίζουν ποικίλα

υδάτινα ρεύματα.

Επίσης, ένα στοιχείο της παραδοσιακής ένδυσης, τα ασημένια

κοσμήματα έχει επιβιώσει κυρίως στο Ζέελαντ, όπου είναι ανεπτυγμένη

η αργυροχρυσοχοΐα.

Τυπικά δείγματα της

λαϊκής ολλανδικής

αρχιτεκτονικής είναι οι

ανεμόμυλοι, που

υπάρχουν κυρίως στις

περιοχές οι οποίες είναι

χαμηλότερα από τη

στάθμη της θάλασσας.

Με τον ανεμόμυλο

συνδέονται μια σειρά

από λαϊκά έθιμα, σε

περίπτωση πένθους,

λόγου χάρη, μετακινούν τα πτερύγια έτσι ώστε να μη γυρίζει ο

ανεμόμυλος για ορισμένο χρονικό διάστημα. Σε γεννήσεις, γάμους ή

ιδιαίτερες εθνικές επετείους, οι μύλοι στολίζονται με διάφορα

διακοσμητικά αντικείμενα ή με σημαίες.


ΟΙ ΤΟΥΛΙΠΕΣ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ Στην ιστορία οι Ολλανδοί θα μείνουν για

το πάθος τους για τις τουλίπες. Μετά από

400 χρόνια υπάρχει ακόμα μια

υπομονετική σχέση αγάπης. Από τότε που

πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ολλανδία το

1593, η τουλίπα έχει γίνει ένα σύμβολο για

τη χώρα. Ρωτήστε οποιονδήποτε,

οπουδήποτε, να σας πει κάτι που είναι

χαρακτηριστικό της Ολλανδίας και η

απάντησή του θα περιλαμβάνει τουλίπες,

μύλους, και ξύλινα παπούτσια συνήθως με

αυτή τη σειρά. Η Ολλανδική καλλιέργεια

της τουλίπας άρχισε, αργά αλλά σταθερά το 1600, σε πολύ μικρά

ιδιωτικά χωράφια. Καλλιέργειες υπήρχαν κυρίως σε περιοχές μεταξύ της

Βόρειας Θάλασσας και του Άμστερντάμ. Αυτή η περιοχή ακόμα λέγεται

"Bollenstreek". Στην αρχή η τουλίπα ήταν κάτι σπάνιο που μόνο οι πολύ

πλούσιοι μπορούσαν να αγοράσουν. Τόσο σπάνιες και τόσο όμορφες

ήταν που οι πλούσιοι εκλιπαρούσαν για να τις αποκτήσουν. Οι τουλίπες

έγιναν ένα σύμβολο πλούτου και οι πλούσιοι Ολλανδοί, οι Ευρωπαίοι

αριστοκράτες και οι νεόπλουτοι έμποροι έπρεπε να τις έχουν! Μία

αγοραστική μανία αναπτύχθηκε.

Μέχρι το 1624 τα πράγματα είχαν εξελιχθεί σε τέτοια τρέλα που μία

τουλίπα, η Semper augustus μπορούσε να φτάσει σε μια τιμή τόσο ψηλή

όσο 1500 σημερινά Δολάρια US, και υπήρχαν μόνο 12 βολβοί για

πούλημα! Λίγο αργότερα ένας παρόμοιος βολβός έφτασε τα 2250

σημερινά δολάρια, συν ένα άλογο με άμαξα.

Τα σημερινά παρτέρια με χιλιάδες φυτεμένους βολβούς θα είχαν

εντυπωσιάσει τους τότε παραγωγούς τουλίπας οι οποίοι φύτευαν μία

μόνο τουλίπα σε ένα κήπο.

Οι πιο ακριβές τουλίπες ήταν

οι δίχρωμες με διακριτές

φλόγες ή σπασμένες ρίγες

χρώματος, η κάθε μία με το

μοναδικό της σχέδιο. Οι

μονόχρωμες δεν ήταν καθόλου

στη μόδα. Σήμερα ξέρουμε ότι οι

αρχικές δίχρωμες τουλίπες

ήταν μολυσμένες με έναν

καταστρεπτικό ιό. Τέτοιοι βολβοί δεν επιτρέπεται να καλλιεργηθούν

σήμερα. Αντίθετα γενετικά τροποποιημένες δίχρωμες τουλίπες είναι

διαθέσιμες και συνεχίζουν να είναι πολύ δημοφιλείς. Με τι μανία που


είχε εξαπλωθεί, σε σημείο να πουλιούνται βολβοί ενώ ακόμα βρίσκονταν

θαμμένοι στο χώμα, είναι σίγουρο ότι κάποιοι αγόραζαν ανύπαρκτους

βολβούς και αυτό ενέπνευσε κάποιους καρτουνίστες να δημιουργήσουν

αστεία σχέδια. Εδώ φαίνεται και η επιρροή του Hans Christian Anderson

στο παραμύθι του "Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα". Το 1637 το

εμπόριο της τουλίπας έσβησε. Άνθρωποι που νόμιζαν ότι ήταν πολύ

πλούσιοι καταστράφηκαν σε μια νύχτα.

Παρ' όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η τουλίπα, συνέχισε να είναι

το πιο δημοφιλές φυτό για κήπους για πολύ καιρό. Η γοητεία που ασκεί η

τουλίπα στους Ολλανδούς και η βιομηχανία της τουλίπας τους οφείλει

την ύπαρξή της στη τουλιπομανία.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Η Ολλανδία μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1999 και αμέσως μετά

στην ζώνη του ευρώ υιοθετώντας το ως νόμισμα, επίσης το 1999.


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η Κύπρος είναι το διαμάντι της

Ανατολικής Μεσογείου. Ένας

τόπος με πανάρχαια ιστορία και

πολιτισμό και ένα εξαιρετικό

φυσικό περιβάλλον και κλίμα. Η

Κύπρος είχε τη τύχη και την ατυχία

μαζί να στέκεται στο σταυροδρόμι

τριών Ηπείρων και για 6000 χρόνια

να αποτελεί το αντικείμενο του

πόθου για όλους εκείνους ζηλεύουν

την ομορφιά.

Για την Κύπρο γνωρίζουμε ήδη πάρα πολλά, καθώς μας συνδέουν

πολλά, ιστορία, πολιτισμός, γλώσσα, κ.α.

Η ΚΥΠΡΟΣ

Η Κύπρος, επίσημα Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητη νησιωτική

χώρα της ανατολικής Μεσογείου.

Το όνομα Κύπρος φέρεται να

επικράτησε από τους Έλληνες

από την εποχή του Ομήρου ,

από τους οποίους και

μεταδόθηκε στη συνέχεια σε

όλους τους παρακείμενους.

Αρχαιότερη επιγραφή που φέρει

το όνομα Κύπρος ανάγεται στο

459 π.Χ.

Η Κύπρος συνορεύει θαλάσσια με την Τουρκία, την Συρία, τον

Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Βρίσκεται ανατολικά της Ελλάδας

(Καστελόριζο), νότια της Τουρκίας και δυτικά της Συρίας. Είναι το τρίτο

μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Μεσογείου μετά τη Σικελία και τη

Σαρδηνία. Γεωγραφικά η Κύπρος μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει στην

Νοτιοανατολική Ευρώπη ή στην Νοτιοδυτική Ασία. Ωστόσο, επειδή

ιστορικά, πολιτιστικά και οικονομικά η Κύπρος έχει δεσμούς με την

Ευρώπη και ιδιαίτερα με την Ελλάδα , θεωρείται μέρος μόνο της Δύσης

και της Ευρώπης. Είναι σήμερα το νοτιοανατολικό άκρο της Ευρωπαϊκής

Ένωσης αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.

Το πολίτευμα της Κύπρου είναι Προεδρική Δημοκρατία. Αρχηγός

κράτους και κυβέρνησης είναι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας

που εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία για περίοδο πέντε ετών.

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών

και άνω.


Πρωτεύουσα της Κύπρου είναι η Λευκωσία. Χτισμένη πάνω στον

Πεδιαίο ποταμό, η Λευκωσία αποτελεί την έδρα της Κυβέρνησης της

Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας σήμερα

βρίσκεται μέσα στα μεγάλα μεσαιωνικά τείχη που έκτισαν οι Ενετοί. Τα

τείχη αυτά αποτελούν σήμα κατατεθέν της πόλης, με τους προμαχώνες

και τις πύλες του να αξιοποιούνται για να στεγάσουν σημαντικά κτήρια

της πόλης όπως το Δημαρχείο. Το βόρειο μέρος της πόλης εξακολουθεί

να βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, έτσι η Λευκωσία είναι η μόνη

απομένουσα διχοτομημένη πρωτεύουσα στον κόσμο. Η πόλη αν και

δέχεται γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης, προσφέρει ένα από τα

υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στον κόσμο. Στη Λευκωσία εδρεύει το

Πανεπιστήμιο Κύπρου και ακόμη άλλα 4 πανεπιστήμια.

Η Κύπρος αποκαλείται και νησί της Αφροδίτης, καθώς, συμφώνα με

το μύθο, εκεί αναδύθηκε η

Αφροδίτη από τον αφρό της

θάλασσας.

Πριν από λίγο καιρό,

ανακαλύφθηκαν στη νότια ακτή

της Κυπριακής Δημοκρατίας

κοιτάσματα φυσικού αερίου και

πετρελαίου. Παλαιολόγοι

υπολογίζουν ότι τα κοιτάσματα

πετρελαίου περιέχουν 8-10

δισεκατομμύρια βαρέλια. Προς το παρόν τα κοιτάσματα αυτά

διερευνούνται από μία αιγυπτολιβανέζικη κοινοπραξία. Με τον Λίβανο,

το Ισραήλ και την Αίγυπτο (τούς κατοίκους της πληγείσας περιοχής)

κλείσθηκαν συμφωνίες για μία Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Μετά

από μια προκήρυξη η αμερικανική εταιρεία Noble Energy άρχισε με την

αξιοποίηση των κοιτασμάτων.

Στην Κύπρο υπάρχουν περίπου 250 λατομεία από τα οποία

εξορύσσεται γύψος, φαιόχρωμα, αμμοχάλικο, χάβαρα, άργιλος,

ασβεστολιθικά πετρώματα, χαλκοπυρίτης, σιδηροπυρίτης, χρωμίτης,

αμίαντος, μπεντονίτης και χαλκός. Η Κύπρος έχει μεγάλες δυνατότητες

για την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στη γεωργία η

Μεσαορία παράγει σιτηρά, η Κυθρέα ελιές, η Μόρφου εσπεριδοειδή, η

Καρπασία καπνό, τα Κοκκινοχώρια πατάτες, εσπεριδοειδή και λαχανικά.

Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά. Το οδικό δίκτυο είναι αρκετά πυκνό

και υπάρχουν, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, αεροδρόμια.

Υπολογίζεται ότι η Κύπρος προσελκύει πάνω από 2,4 εκατομμύρια

τουρίστες κάθε χρόνο.


Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Η Κύπρος είναι το τρίτο

μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου.

Βρίσκεται ανατολικά της Ρόδου,

215 μίλια, και της Κρήτης, νότια

των ακτών της Τουρκίας 37 μίλια,

δυτικά των Συριακών ακτών 56

μίλια, και βόρεια των ακτών της

Αιγύπτου 190 μίλια.

Πρώτοι που φέρονται να ασχολήθηκαν επισταμένως με την γεωγραφία

της Κύπρου ήταν οι αρχαίοι Έλληνες: Στράβων (63 π.Χ.-23 μ.Χ.) και

Κλαύδιος Πτολεμαίος (127-151 μ.Χ.), οι οποίοι και είναι οι πρώτοι

χαρτογράφοι της Κύπρου.

Η Κύπρος διαιρείται σε έξι επαρχίες: Λευκωσίας, Αμμοχώστου,

Πάφου, Λεμεσού, Λάρνακας και Κερύνειας

Το νησί αναδύθηκε μετά από σύγκρουση της Ευρασιατικής και

Αφρικανικής πλάκας. Έπειτα, στην πορεία των χρόνων διαμόρφωσε το

σημερινό γνωστό του σχήμα. Ακόμη, παρόλο που η Κύπρος βρίσκεται

κοντά στα παράλια της Μ. Ασίας και της Μέσης Ανατολής ουδέποτε

ήταν ενωμένη με κάποια από τις δύο

περιοχές.

Το 17% της ολικής έκτασης της Κύπρου

καλύπτεται από δάση. Η Φυσική βλάστηση

της νήσου περιλαμβάνει καταπράσινα δάση,

φυλλοβόλα δένδρα, θάμνους και άνθη,

περίπου 1800 γηγενή είδη, υποείδη και

ποικιλίες από τα οποία τα 140 (7%) είναι

ενδημικά. Στην πανίδα της Κύπρου

περιλαμβάνονται 365 είδη πουλιών, από τα οποία τα 115 αναπαράγονται

στη νήσο. Δύο είδη και πέντε υποείδη έχουν χαρακτηριστεί ως ενδημικά.

Το πλέον όμως ενδιαφέρον της κυπριακής πανίδας είναι το ενδημικό

είδος ζώου, το κυπριακό αγρινό, που ανήκει στην οικογένεια των

προβάτων και είναι το

μοναδικό είδος στον κόσμο.

Η νησιώτικη φύση της

Κύπρου και η θέση της στο

ανατολικό άκρο της Μεσογίου

ανάμεσα σε δύο περιοχές με

ξηρό κλίμα (Μικρά Ασία και

Συρία), συντελούν στον

καθορισμό του κλίματος του

νησιού, που παρουσιάζεται με

ήπιους χειμώνες και πολύ


ζεστά καλοκαίρια. Έχει επίσης έναν πολύ περιορισμένο αριθμό

βροχερών ημερών, υψηλή ηλιοφάνεια, που έχει ως συνέπεια την

ξηρότητα του τοπίου το καλοκαίρι, και τέλος, πολύ χαμηλές τιμές

σχετικής υγρασίας.

Η Κύπρος συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΓΑΛΑΖΙΑ

ΣΗΜΑΙΑ. Το πρόγραμμα προωθεί

τις καθαρές ακτές και την

περιβαλλοντικά σωστή διαχείριση

των παράκτιων περιοχών σε

ολόκληρη την Ευρώπη. Η

«Ευρωπαϊκή Γαλάζια Σημαία»

απονέμεται σε παραλίες οι οποίες

πληρούν πολύ αυστηρά κριτήρια

που στόχο έχουν τη σωστή

περιβαλλοντική διαχείριση των

παραλιακών περιοχών και τη καλή ποιότητα του νερού. Για το 2008 η

γαλάζια σημαία έχει απονεμηθεί σε 52 παραλίες της Κύπρου. Μεγάλη

εντύπωση κάνει ότι στην Κύπρο υπάρχουν υπέροχες παραλίες δίπλα στο

κέντρο κάθε παραλιακής πόλης, αφού η καρδιά της κάθε πόλης χτυπάει

κοντά στη θάλασσα.

Μερικές από τις παραλίες της Κύπρου έχουν και πολύ ωραία

ξεχωριστά ονόματα, όπως Αφροδίτη, Αρμονία, Αόρατοι, Πανταχού.

Βέβαια δεν λείπουν η Παχιά άμμος, ο Φάρος, τα Λουτρά ή Άμμος του

Καμπούρη και η παραλία του Κυβερνήτη.


ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Οι κάτοικοι της Κύπρου εντάσσονται — με βάση την καταγωγή, τη

γλώσσα, την πολιτιστική παράδοση και το θρήσκευμα, είτε την Ελληνική

είτε την Τουρκική κοινότητα. πλειονότητα των κατοίκων σήμερα,),

ανήκει κατά 75,5% στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα Στην Κύπρο

διαμένει επίσης μεγάλος αριθμός ξένων υπηκόων, οι οποίοι στα τέλη του

2011 συνιστούσαν το 21,4% του πληθυσμού. Ο συνολικός πληθυσμός

εκτιμάτε στο ένα εκατομμύριο.

Ως αποτέλεσμα της εισβολής που διέπραξε η Τουρκία στην Κύπρο το

1974 και της συνεχιζόμενης παράνομης κατοχής του βόρειου τμήματος

του νησιού, 200.000 Έλληνες κύπριοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν

τις εστίες τους και να καταφύγουν ως πρόσφυγες στα νότια του νησιού.

Παράλληλα, οι Τούρκοι κύπριοι καθώς και μεγάλος αριθμός εποίκων

μεταφέρθηκαν στον κατεχόμενο από την Τουρκία βορρά, ο οποίος και

ανακηρύχθηκε τελικά μονομερώς ως ανεξάρτητο κράτος το 1983, με την

ονομασία "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου". Η ΤΔΒΚ δεν

έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητη από κανένα κράτος - μέλος του ΟΗΕ

πλην της Τουρκίας. O πληθυσμός στις περιοχές της Κύπρου υπό τον

έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας ανερχόταν στο τέλος του 2011 στους

838.897 κατοίκους, μεγάλο μέρος των οποίων (21,4%) αποτελούν ξένοι

υπήκοοι. Πριν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 ο πληθυσμός

της Κύπρου είχε ως εξής: 82% Ελληνοκύπριοι και 18% Τουρκοκύπριοι.

Λόγω αυτής της συνοίκησης των δύο βασικών κοινοτήτων της

Κυπριακής Δημοκρατίας ο όρος "εθνότητα" αναφέρεται στην Ελληνική ή

Τουρκική, ενώ σε ότι αφορά την ιδιότητα του πολίτη της Δημοκρατίας

χρησιμοποιείται ο όρος "Ιθαγένεια" ή "Υπηκοότητα".

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με

εκτιμήσεις του 2009 τα 78,33 χρόνια (75,91 χρόνια οι άνδρες και 80,86 οι

γυναίκες).

Επίσημες γλώσσες είναι η ελληνική, η τουρκική και η αγγλική. Η

ελληνική παρουσιάζει μια διάλεκτό την κυπριακή (Κυπριακή Ελληνική ή

Κυπριακά), που χρησιμοποιείται από περίπου επτακόσιες χιλιάδες

Ελληνοκυπρίους στην Κύπρο και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες

Ελληνοκυπρίους της διασποράς. Σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιείται ως

επίσημος γραπτός λόγος, αλλά είναι η κοινή ομιλούμενη των

περισσοτέρων Ελληνοκυπρίων. Είναι επίσης η πρώτη γλώσσα πιο

ηλικιωμένων Τουρκοκυπρίων από χωριά όπως η Λουρουτζίνα και από

την περιοχή της Τυλληρίας. Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι Τουρκοκύπριοι

μιλούν τα Ελληνικά με Κυπριακή Διάλεκτο ως δεύτερη γλώσσα.


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Η κυπριακή ιστορία αρχίζει από την 6η χιλιετηρίδα π.Χ. Όμως ίχνη

ανθρώπινης παρουσίας στο νησί υπάρχουν και παλιότερα. Αυτό που

έκανε σημαντική την Κύπρο στην αρχαιότητα πέρα από τη γεωγραφική

της θέση είναι η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων χαλκού στο νησί την

3η χιλιετηρίδα π.Χ.. Ο Χαλκός που πιθανότατα έδωσε και το όνομα της

στη Κύπρο, σημαντικότατο

μέταλλο για την εποχή,

δημιούργησε εμπορικές σχέσεις

της Κύπρου με όλο τον αρχαίο

κόσμο. Έτσι η Κύπρος πλούτιζε

για αιώνες σας το κύριο

εξαγωγικό κέντρο του Χαλκού. Η

εγκατάσταση των Μυκηναίων και

των Αχαιών το 15ο αιώνα π.Χ.

συνέβαλε ώστε να καταστεί το η

Κύπρος σημαντικό κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού. Οι Αχαιοί ίδρυσαν

ελληνικά βασίλεια στην Κύπρο κατά το Μυκηναϊκό πρότυπο και

εισήγαγαν την ελληνική γλώσσα και θρησκεία καθώς και τον ελληνικό

τρόπο ζωής. Γι αυτό από εκείνη την εποχή μπορούμε να μιλάμε για μια

ελληνική Κύπρο.

Η Κύπρος δεν ήταν πολύ γνωστή στην αρχαιότητα μόνο για τα

χαλκωρυχεία αλλά και για τα πλούσια δάση της. Η Κυπριακή ξυλεία

χρησίμευε για πρώτη ύλη σε όλους τους μεγάλους στόλους της εποχής. Ο

φυσικός πλούτος της Κύπρου και η στρατηγική της θέση την έκαναν το

μήλο της έριδας ανάμεσα σε όλες στις δυνάμεις της Μέσης Ανατολής

στην αρχαιότητα. Η Κύπρος κατακτήθηκε διαδοχικά από τις Ασσυρίους,

τους Αιγυπτίους και τους Πέρσες. Όμως η Κύπρος κατόρθωσε να

διατηρήσει τη γλώσσα και την πολιτιστική της κληρονομιά άθικτη.

Από τον 5ο αιώνα π.Χ. η Αθήνα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα

πράγματα της Κύπρου, συνεργαζόμενη στενά με τα Κυπριακά βασίλεια.

Κατά την περίοδο αυτή, Βασιλιάς της Σαλαμίνας στην Κύπρο ήταν ο

Ευαγόρας, ένας από τους γνωστότερους Κύπριους βασιλιάδες.

Ο Μέγας Αλέξανδρος απελευθέρωσε τη Κύπρο από τους Πέρσες που

την είχαν καταλάβει. Τα χρόνια των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου

η Κύπρος έγινε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Αυτοκρατορίας

των Πτολεμαίων της Αιγύπτου. Αργότερα, το 58 π.Χ. η Κύπρος

κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Τόσο στην Πτολεμαϊκή όσο και στη


Ρωμαϊκή περίοδο, το ιερό της Αφροδίτης στην Πάφο ήταν το κέντρο της

εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ζωής της Κύπρου. Το 45 μΧ

ήρθε ο χριστιανισμός στο νησί με τους Απόστολους Παύλο και Βαρνάβα.

Ο Απόστολος Βαρνάβας είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Κύπρου.

Το 330 μΧ. με τη διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σε δυτική και

ανατολική, η Κύπρος έγινε επαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και

ακολούθησε τους επόμενους αιώνες την ίδια τύχη με τον υπόλοιπο

Ελληνορθόδοξο κόσμο. Η Βυζαντινή περίοδος άφησε μια πλούσια

καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική κληρονομιά στην Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών, η Κύπρος κατακτήθηκε από το

Βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, όταν αυτός πέρασε από

τη Κύπρο και κατευθυνόταν στους Αγίους Τόπους. Ο Ριχάρδος

μεταβίβασε την Κύπρο στο Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών. Οι Ναΐτες

Ιππότες εξασφαλίζοντας την

Ρόδο, πώλησαν το νησί στους Γάλλους Λουζινιανούς, που

ίδρυσαν ένα φεουδαρχικό

βασίλειο κατά το πρότυπο των

δυτικών βασιλείων.

Η Φραγκοκρατία στη Κύπρο

κράτησε μέχρι το 1489 όταν το

Λουζιανικό Βασίλειο πέρασε

στη δικαιοδοσία της

Βενετσιάνικης Δημοκρατίας. Η

Βενετία κράτησε τη Κύπρο μέχρι τη κατάκτηση της από την Οθωμανική

αυτοκρατορία το 1571.

Η Οθωμανική κατάκτηση είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας

Τουρκοκυπριακής κοινότητας στην Κύπρο. Ο πληθυσμός αυτός προήλθε

από τους στρατιώτες του Οθωμανικού στρατού που εγκαταστάθηκαν στο

νησί και από Χριστιανούς που υποχρεωτικά έγιναν μουσουλμάνοι.

Σύμφωνα με την τελευταία και επίσημη απογραφή το 1960, όταν η

Κύπρος έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία, η Τουρκοκυπριακή κοινότητα

αποτελούσε το 18.3% του συνόλου του πληθυσμού της Κύπρου.

Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής περιόδου υπάρχουν γραπτές

μαρτυρίες σύμφωνα με τις οποίες Έλληνες και Κύπριοι αγωνίστηκαν

μαζί εναντίον του καταπιεστικού ζυγού των Οθωμανών. Η Οθωμανική

κυριαρχία διάρκεσε μέχρι το 1878, όταν ο φόβος της Υψηλής Πύλης για

ρωσική επίθεση οδήγησε σε συμφωνία μεταξύ της Βρετανίας και της

Τουρκίας που προνοούσε για την παραχώρηση της Κύπρου στη Βρετανία


ως αντάλλαγμα για βοήθεια από τη Βρετανία στην Τουρκία σε

περίπτωση Ρωσικής επίθεσης στα σύνορα των τουρκικών επαρχιών.

Οι Ελληνοκύπριοι είδαν την ανάληψη της διακυβέρνησης της Κύπρου

από τους Βρετανούς ως μεταβατικό στάδιο για την παραχώρηση της

Κύπρου στην Ελλάδα, αίτημα που επανειλημμένα υπέβαλαν στη

Βρετανία. Η Βρετανία απέρριψε το αίτημα, ισχυριζόμενη ότι χρειαζόταν

την Κύπρο για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στην περιοχή. Η

Βρετανική κυριαρχία διάρκεσε μέχρι τον Αύγουστο του 1960, όταν,

ύστερα από τετραετή απελευθερωτικό αγώνα εναντίον των Βρετανών, η

Κύπρος ανακηρύχθηκε σε

ανεξάρτητη Δημοκρατία. Με

τις συμφωνίες της Ζυρίχης

και του Λονδίνου, που

παρόλη την ανεξαρτησία που

προσέφεραν στην Κύπρο,

δημιούργησαν πολλά

προβλήματα στο καινούργιο

κράτος που προσπαθούσε να

σταθεί στα πόδια του.

Ένα τμήμα της μειονότητας των τουρκοκυπρίων με την καθοδήγηση

της Τουρκίας δημιουργούσε συνέχεια ζητήματα ώσπου,

χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα το πραξικόπημα της 15 Ιουλίου 1974,

που πραγματοποίησε η τότε Ελληνική Στρατιωτική Χούντα εναντίον της

Κυπριακής Κυβέρνησης, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο στις 20

Ιουλίου 1974. Περίπου 40.000 Τούρκοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν στο

νησί, κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, των Συνθηκών

Εγγύησης, Εγκαθίδρυσης και Συμμαχίας και των σχετικών αρχών του

Διεθνούς Δικαίου.

Πιο συγκεκριμένα, ο Τουρκικός στόλος επιτέθηκε στο λιμάνι της

Κερύνειας και τα σημεία όπου βρίσκονταν ελληνοκυπριακές δυνάμεις.

Δυνάμεις αλεξιπτωτιστών ρίχτηκαν σε περιοχές τουρκοκυπριακές και

στην τουρκοκυπριακή συνοικία της Λευκωσίας. Στις επιθέσεις αυτές, η

αντίδραση των κυπριακών και ελληνικών δυνάμεων Κύπρου ήταν

χαλαρή και ανοργάνωτη. Οι εισβολείς διέθεταν όλα τα σύγχρονα όπλα

της εποχής. Αντίσταση άξια λόγου πρόβαλε η ΕΛΔΥΚ και ορισμένα

σώματα Κυπρίων Εθνοφρουρών, πολλοί από τους οποίους σκοτώθηκαν,

αιχμαλωτίστηκαν ή χάθηκαν τα ίχνη τους. Στο μεταξύ στην Ελλάδα έγινε

γενική επιστράτευση και κινητοποίηση στρατού, αλλά το ελληνικό

καθεστώς, η Χούντα των Συνταγματαρχών, δεν προχώρησε παραπέρα

και δεν αντέδρασε στρατιωτικά. Στην Νέα Υόρκη συνήλθε και πάλι το


Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και αποφάσισε την κατάπαυση του

πυρός από τις 4 το απόγευμα της 22ης Ιουλίου. Με την προοπτική της

κατάπαυσης του πυρός, οι Τούρκοι

δυνάμωσαν τις πολεμικές τους

επιχειρήσεις, καταλαμβάνοντας την

Κερύνεια και επεκτείνοντας τη ζώνη

κατοχής. Στις 4 το απόγευμα, από την

ελληνοκυπριακή πλευρά εφαρμόστηκε η

απόφαση για κατάπαυση του πυρός, όχι

όμως από την πλευρά των Τούρκων, που

προώθησαν τις δυνάμεις τους και

κύκλωσαν το αεροδρόμιο της

Λευκωσίας.

Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν

πρόκειται για εισβολή αλλά για

«ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την

επαναφορά του συνταγματικού σκηνικού

στην πριν του πραξικοπήματος κατάσταση

Η Τούρκικη εισβολή στην Κύπρο είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη

κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000

εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την

πατρίδα, περίπου 4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι

Τούρκοι κατακτούν το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του

ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών

εγκαταστάσεων.


ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η Πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου περιλαμβάνει νεολιθικούς

οικισμούς, αρχαία ελληνικά, ελληνιστικά και ρωμαϊκά μνημεία, πολλές

βυζαντινές και λατινικές εκκλησίες και μοναστήρια, φράγκικα και

ενετικά φρούρια και κάστρα του 12ου - 16ου αιώνα καθώς και πολλά

τζαμιά ενώ η κυπριακή αρχιτεκτονική των σπιτιών σε

διάφορες πόλεις και χωριά είναι μοναδική.

Γενικά η πολιτιστική ζωή της Κύπρου φέρεται

αρκετά ανεπτυγμένη και εκφράζεται μέσω των

εικαστικών τεχνών, όπως η λογοτεχνία, η μουσική, ο

λαϊκός πολιτισμός , η ποίηση, ο χορός, τα κονσέρτα, η

όπερα, η ζωγραφική και η γλυπτική που αποτελούν

μερικές από τις εκφάνσεις της.

Παράλληλα μεταξύ των διαφόρων θεσμών που έχουν

καθιερωθεί όπως διαλέξεων, συμποσίων και σεμιναρίων κυρίαρχη θέση

κατέχει το φεστιβάλ «Τα Κύπρια» κάποια κινηματογραφικά καθώς κοινά

πολιτιστικά προγράμματα με την Ελλάδα και άλλες χώρες. Στην Κύπρο

επίσης λειτουργούν αρκετά μουσεία, βιβλιοθήκες και πινακοθήκες.

Ειδικότερα η κρατική πινακοθήκη φιλοξενεί σε μόνιμη βάση όλη την

κρατική συλλογή της σύγχρονης κυπριακής τέχνης, ενώ πολύ τακτικά

φιλοξενεί σημαντικές εκθέσεις Κυπρίων και ξένων καλλιτεχνών. Το δε

Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου επιχορηγεί τη συμμετοχή

Κυπρίων καλλιτεχνών σε διεθνείς καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς.

Η Κύπρος έχει αναδείξει σπουδαίους καλλιτέχνες και συγγραφείς στην

ιστορία της όπως ο Κώστας Μόντης, ο Μάνος Λοΐζος, η Άννα Βίσση, ο

Δημήτρης Θ. Γκότσης κι ο Μάριος Τόκας πολλοί εκ των οποίων έχουν

κάνει καριέρα και στην Ελλάδα.

Τέλος στον αθλητισμό το πιο δημοφιλές άθλημα είναι το ποδόσφαιρο

στο οποίο υπάρχουν κάποιες ιστορικές ομάδες όπως ο Απόλλων

Λεμεσού, η Ανόρθωση Αμμοχώστου, ο ΑΠΟΕΛ Λευκωσίας, η Ομόνοια

Λευκωσίας και η ΑΕΛ Λεμεσού.


ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η κάθε περιοχή της Κύπρου είχε την δική της ξεχωριστή καθημερινή

ενδυμασία με τα δικά της χαρακτηριστικά στο χρώμα, το ύφασμα και

διακόσμηση.

Οι μαύρες βράκες ήταν η επίσημη

ενδυμασία του κύπριου άνδρα και

φοριόταν μόνο στις γιορτές, και την

Κυριακή στην εκκλησία. Η μαύρη

βάρκα ήταν επίσης η επίσημη

φορεσιά του γαμπρού. Στις πόλεις και

τα μεγάλα πεδινά χωριά οι βράκες

έπρεπε να έχουν όσο το δυνατό πιο

πολλές πιέτες, γιατί όσο πιο πολύ

ύφασμα χρησιμοποιούσε κάποιος

τόσο πιο πολύ πλούσιος ήταν. Στις

ορεινές περιοχές οι βράκες ήταν πιο

κοντές. Στις πόλεις δεν φορούσαν τις

ψηλές ποδίνες όπως τους αγρότες

αλλά μακριές άσπρες η και ακόμη

πολύχρωμες κάλτσες και χαμηλά παπούτσια.

Το ανδρικό πουκάμισο ήταν μεταξωτό η ημιμέταξο. Το κόψιμο του

έμοιαζε με το γυναικείο, με πλατιά μανίκια,

που δίπλωναν η είχαν πιέτες στα κάτω μέρος .

Το ίδιο σκουφί που φορούσαν οι άνδρες

στην Καρπασία, φορούσαν και οι αρχαίοι

Κύπριοι εδώ και 2700 χρόνια. Πάνω από το

πουκάμισο φορούσαν ένα πολύχρωμο γιλέκο

που το χρώμα, το σχέδιο και το κόψιμο του

ποίκιλλε ανάλογα με την περιοχή. Επίσης

φορούσαν ζακέτες με μανίκια και χωρίς

μανίκια, απλές, στρογγυλές η πλατιές η

ακόμα άλλες που έκλιναν πιο σφικτά. Το

χρώμα ποίκιλλε και εδώ. Οι έλληνες του

νησιού απόφευγαν τα ζωντανά και προσφιλή

στους τούρκους του νησιού κραυγαλέα

χρώματα, το μεγάλα σχέδια και ιδιαιτέρα το κίτρινο χρώμα και

παράμεναν στα απλά, λιτά, χειροποίητα και βαμμένα στο νησί ριγωτά

χρώματα. Αυτό ήταν το ίδιο τόσο για τους άνδρες όσο και για τις

γυναίκες

Στη Καρπασία και στην Πάφο οι γυναίκες φορούσαν σαγιές ,όμως

διαφορετικές μεταξύ τους. Οι γυναίκες φορούσαν μακριά βρακιά που

ποίκιλλαν με τη περιοχή..Στην επαρχία Πάφου οι γυναίκες φορούσαν


μπότες από λεπτό και επεξεργασμένο δέρμα ,ωραία διακοσμημένες με

μαυρόασπρες και κόκκινες βελονιές στις άκρες και στο κυρίως μέρος.

Οι ανύπανδρες κοπέλες φορούσαν πάντα κόκκινο κεφαλόδεσμο(στην

περιοχή Μόρφου πράσινο). Στις επίσημες γιορτές, στις εκκλησίες και

στους γάμους έβαζαν πάνω από τον κεφαλόδεσμο ένα άσπρο βέλο. Το

γυναικείο κόκκινο φέσι φοριόταν πολύ

σπάνια. Τα βαθύ μοβ τσεμπέρια που ξέρουμε

σήμερα τα φορούσαν μόνο οι γριές γυναίκες

που δεν είχαν πένθος.

Οι ποδιές απουσίαζαν από τη καθημερινή

ενδυμασία της κύπριας. Η μεταξωτή και

κεντημένη με επίχρυση ασημένια κλωστή

ποδιά φοριόταν μόνο στις γιορτές και στοάς

γάμους και συνόδευε την επίσημη ενδυμασία.

Η επίσημη κυπριακή γυναικεία ενδυμασία

λοιπόν ήταν η σάρκα. Η σάρκα ήταν η

γυναικεία μακρυμάνικη ζακέτα με τα πλατιά

μανίκια και το τετράγωνο κόψιμο και ήταν

εμπνευσμένη από την αρχαιότητα.

Η λέξη σάρκα προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη σαρξ που

σημαίνει κρέας. Ένα πουκάμισο φοριόταν κάτω από την σάρκα γιατί δεν

πρέπει να ξεχνούμε ότι το λεπτό μεταξωτό ή ημιμέταξο πουκάμισο ήταν

διαφανές και έτσι η σάρκα κάλυπτε το στήθος. Σύμφωνα με την αρχαία

συνήθεια, ήταν καμωμένη από σκούρο μαύρο βαμβακερό ύφασμα και

ήταν διακοσμημένη γύρω-γύρω στις σχισμές των μανικιών και της ράχης

με επίχρυση ασημένια κλωστή, με σχήματα φύλλων και άλλα

τεχνουργήματα. Κάτω από την σάρκα φοριόταν μια μακριά φούστα με

πιέτες και τη φούστα αυτή συγκρατούσε η Κυπριακή γυναικεία ζώνη με

πόρπη.

Η σάρκα θεωρείτο

ακόμη και στις πόλεις ως

το βασικότερο κομμάτι

της επίσημης και γαμήλιας

γυναικείας αμφίεσης στην

Κύπρο. Η σάρκα άνηκε

στην προίκα της νύφης

που την φορούσε για

πρώτη φορά την ημέρα

του γάμου της γιατί αυτή

ενδυμασία φοριόταν μόνο

από παντρεμένες γυναίκες.

Το ζώσιμο, είναι ένα τελετουργικό που γίνεται στο σπίτι της νύφης την

ημέρα του γάμου, όταν τελειώσει το στόλισμα της νύφης. Οι γονείς και


οι παππούδες ή άλλοι συγγενείς της νύφης, λίγο πριν την πορεία προς την

εκκλησία για την τέλεση της θρησκευτικής τελετής του γάμου, θα

αποχαιρετίσουν και θα δώσουν την ευχή τους στη νύφη.

Οι γονείς θα “ζώσουν” δηλαδή θα περάσουν γύρω από τη μέση και το

κεφάλι της νύφης, ένα κόκκινο μαντήλι ή παλαιότερα ήταν ειδική

κόκκινη υφασμάτινη ζώνη, ως σύμβολο γονιμότητας και θα καπνίσουν

(λιβανίσουν) τη νύφη για να προστατευτεί από το κακό μάτι. Οι

φκιολάρηδες (μουσικοί συνήθως με λαούτο και βιολί), τραγουδούν:

“Φωνάξετε τον τζιύρη (κύρης = πατέρας) της να την ισφυκτοζώσει (να τη

ζώσει σφικτά), τζιαι την ευτζιήν (ευχή) του που καρκιάς σήµερα να της

δώσει.” μετά έρχεται η σειρά της μάνας “Φωνάξετε της µάνας της, νάρτει

να την ιζώσει τζιαι να της δώσει την ευτζιήν τζιαί να την παραδώσει.” Οι

φκιολάρηδες συνεχίζουν και φωνάζουν τους παππούδες κλπ. Το έθιμο

αυτό έχει τις ρίζες του στο Βυζάντιο.

Ανάλογες ετοιμασίες γίνονται στο σπίτι του γαμπρού όπου γίνεται το

ξύρισμα του γαμπρού, με τη συνοδεία των φκιολάρηδων και όταν έρθει η

ώρα, οι πομπές με συνοδεία των φκιολάρηδων ξεκινούν από τα δύο

σπίτια προς την εκκλησία.

Μετά την τελετή ακολουθεί γλέντι στο σπίτι όπου σερβίρεται το ρέσι

καθώς και άλλα παραδοσιακά φαγητά όπως ψητό με πατάτες, μακαρόνια

του φούρνου, κουφέτα. Το παλιό έθιμο όπως το ζευγάρι να χορεύει και οι

καλεσμένοι να καρφιτσώνουν πάνω στα ρούχα τους χαρτονομίσματα,

έχει προ πολλού αντικατασταθεί με φακελάκια που περιέχουν λεφτά, για

να ξεκινήσει το ζευγάρι το καινούργιο νοικοκυριό τους.


Η γιορτή του Κατακλυσμού

από τα παλιά τα χρόνια είναι μια

από τις πιο όμορφες λαϊκές

γιορτές. Γιορτάζεται την

Κυριακή της Πεντηκοστής και τη

Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.

Η γιορτή του Κατακλυσμού

αντλεί τις ρίζες της από τη

Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης,

από την Ελληνική Μυθολογία

και την Κυπριακή Λαογραφία

που είναι συνδεδεμένη με τη θεά

Αφροδίτη. Αναφερόμενος στην

προέλευση του Κατακλυσμού, ο

κ. Σαββίδης λέει ότι: «Μία

εκδοχή για τη γιορτή του

Κατακλυσμού ανάγεται στο

βιβλίο της Γένεσης, όπου η

επιφάνεια της Γης κατακλύστηκε

από τα ύδατα και καταπνίγηκε κάθε ζωή. Από την καταστροφή

διασώθηκε μόνο ο Νώε και η οικογένειά του. Δεύτερη εκδοχή

προέρχεται από την ελληνική Μυθολογία, κατά την οποία έγιναν δύο

κατακλυσμοί. Ο πρώτος, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και τον Απολλώνιο,

κατέκλυσε τη Γη από τα ύδατα και τα πάντα εξαφανίστηκαν πλην της

θυγατέρας του Ποσειδώνα. Ο δεύτερος κατακλυσμός έγινε επί εποχής

του Δευκαλίωνα, γιου του Προμηθέα. Για να τιμωρήσει ο Ζευς τους

ασεβείς επί της Γης, αποφάσισε να τους εξολοθρεύσει με τη

συγκατάθεση των θεών του Ολύμπου. Στην κυπριακή λαογραφία ο

κατακλυσμός σαν έθιμο έχει καθιερωθεί στην Κύπρο με τη λατρεία της

θαλασσογέννητης Πάφιας θεάς Αφροδίτης και του εραστή της Άδωνη. Οι

εορτασμοί συμβόλιζαν την αναγέννηση της γης, τη γονιμότητά της και

την καρποφορία της. Τη λατρεία της Αφροδίτης και του Άδωνη

γιόρταζαν οι αρχαίοι Κύπριοι στην Πάφο, την Αμαθούντα και όπου

υπήρχαν βωμοί της Αφροδίτης και του Άδωνη. Προσκυνητές κατέβαιναν

από τα διάφορα χωριά της περιοχής. Τη λατρεία της θεάς συνόδευαν

λουτρά καθαρμού και αθλητικοί αγώνες, τραγούδια και χοροί, ποιητικοί

και μουσικοί διαγωνισμοί»


ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

Η Κύπρος υποβάλει αίτηση για ένταξη στην Ε.Ε. το 1990 για την

οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκδίδει θετική γνωμοδότηση. Το 1998

αρχίζουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κύπρου και της

Ε.Ε. και το 2003 υπογράφεται στην Αθήνα από την Κύπρο η Συνθήκη

Προσχώρησης στην ΕΕ. Η Κύπρος γίνεται μέλος της Ε.Ε. την 1η Μαΐου

του 2004 και μπήκε στη ζώνη του ευρώ την 1η Ιανουαρίου του 2008,

υιοθετώντας το ευρώ ως επίσημο νόμισμα της χώρας.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Κάνοντας μια εκτίμηση των ευρημάτων της έρευνας μας θα

μπορούσαμε να πούμε ότι το περιεχόμενο της εργασίας μας, το οποίο

βασίζεται κυρίως σε αξιόπιστα στοιχεία που αντλήσαμε από το

διαδίκτυο, είναι αρκετά ικανοποιητικό και ανταποκριθήκαμε όσο το

δυνατόν μπορούσαμε στα ερωτήματα που τέθηκαν στην αρχή της

έρευνας μας. Επίσης συμπληρωματικά θα υποστηρίζαμε ότι το υλικό που

βρήκαμε αναφέρεται κυρίως στα πιο σημαντικά στοιχεία που διακρίνουν

την κάθε χώρα, δηλαδή σε ότι έχει να κάνει με το κοινωνικοπολιτικό,

ιστορικό και βιοτικό επίπεδο κάθε λαού! Πιο συγκεκριμένα όσον

αναφορά τις Σκανδιναβικές χώρες επικεντρωθήκαμε κυρίως στο

σκανδιναβικό μοντέλο το οποίο είχε ως απόρροια την οικονομική

ανάκαμψη, την κοινωνική πρόνοια και την αλληλεγγύη.

Όλα όμως τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα την επίτευξη ενός πολύ

υψηλού βιοτικού επιπέδου!

Το τελευταίο κράτος της εργασίας μας είναι η Κύπρος . Η Κύπρος ή

αλλιώς το νησί της Αφροδίτης. Το νησί που στέκεται στο σταυροδρόμι

τριών Ηπείρων. Νησί ανεξάρτητο με παράδοση , πολιτισμό και πλούσιο

σε κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου.

ΠΗΓΕΣ

el.wikipedia.org/.../Χριστουγεννιάτικα_έθιμα.

sex.in2life.gr/Article.aspx?mid=214096 -

www.star.gr/.../Perierga.aspx?...ethima..

www.cup.gr

www.travelmagic.gr/magictravel/cat.../6

www.cyprusinfo.gr

www.europa.eu

www.superflowers.gr/article.php?articles..(τουλιπα)

http://www.cyprusinfo.gr/

http://www.superflowers.gr/article.php?articles..(τουλιπα)


Το παρακάτω παράρτημα είναι από το βιβλίο του υπεύθυνου καθηγητή

για το Βιβλίο των Νέων της Ευρώπης 2011 – 2012

Φύλλο εργασίας – Τα Κράτη Μέλη της ΕΕ

Χώρα : …………………………………………………………………………..

Μέρος Ι : Τι γνωρίζετε ήδη; Γράψτε παρακάτω τις λέξεις κλειδιά που σας έρχονται στο

μυαλό όταν σκέφτεστε τη συγκεκριμένη χώρα. Αυτές μπορεί να έχουν σχέση με τη

γεωγραφία, τον πολιτισμό, την οικονομία, τους ανθρώπους, τα κυριότερα ιστορικά γεγονότα

ή την επικαιρότητα….

Μέρος ΙΙ : Μάθετε περισσότερα : Αναζητήστε και συμπληρώστε τις παρακάτω πληροφορίες.

Πρωτεύουσα: …………………………………………………………………………………...

Γλώσσα (ες) : …………………………………………………………………………………...

Γειτονικές χώρες: ……………………………………………………………………………….

Πληθυσμός: ……………………………………………………………………………………..

ΑΕΠ (σε μονάδες αγοραστικής δύναμης): …………………………………..............................

Κατάταξη στην ΕΕ σύμφωνα με το ΑΕΠ: ……………………………………………………..

Έτος προσχώρησης στην ΕΕ: ………………………………………………………………….

Μέρος ΙΙΙ : Τι συμβαίνει; Το επόμενο βήμα είναι να μάθετε περισσότερα για τη ζωή στην

συγκεκριμένη χώρα. Μπορείτε να ψάξετε άρθρα που έχουν σχέση με τη χώρα αυτή στον

τοπικό ή εθνικό τύπο, στον διεθνή τύπο ακόμη και στον τύπο της χώρας που σας ενδιαφέρει,

αν βέβαια γνωρίζετε τη γλώσσα. Παρακαλώ συμπληρώστε παρακάτω το θέμα, καθώς και μια

σύνοψη μιας πρότασης των κυριότερων άρθρων.

1. ……………………………………………………………………………………………….

2. ……………………………………………………………………………………………….

3. ……………………………………………………………………………………………….

4. ……………………………………………………………………………………………….

5. ……………………………………………………………………………………………….

Μέρος ΙV: Τι μάθατε; Παρακαλώ σκεφθείτε τις λέξεις κλειδιά που γράψατε στο Μέρος Ι τις

ασκήσεις, και συγκρίνετε τα με όσα έχετε πλέον μάθει.

Ήταν οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήσατε ακριβείς: Γιατί; ………………………………...

…………………………………………………………………………………………………..

Ήταν οι λέξεις κλειδιά επαρκείς; Αν όχι, ποιες θα προσθέτατε; ………………………………

…………………………………………………………………………………………………..

Πιστεύετε ότι η καθημερινότητα είναι διαφορετική στη χώρα που ερευνήσατε; Αν ναι, από

ποια άποψη; Αν όχι, γιατί όχι; ………………………………………………………………….

Βοήθημα καθηγητή για το Βιβλίο των Νέων της Ευρώπης 2011 – 2012


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στην παρούσα ερευνητική εργασία συλλέξαμε πληροφορίες για μερικές

Σκανδιναβικές χώρες καθώς και την Κύπρο. Αναλυτικότερα, μια από

αυτές τις χώρες είναι και η Νορβηγία. Συνορεύει με την Σουηδία, την

Φινλανδία και την Ρωσία στην ξηρά, ενώ τα θαλάσσια σύνορά της είναι

με την Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η πρωτεύουσά της είναι το

Όσλο. Το τοπίο της είναι σε γενικές γραμμές έντονο και αρκετά ορεινό,

με πολύ χιόνι, κρύο και νερό. Στην Νορβηγία υπάρχει όμως και μια

ιδιαιτερότητα, το καλοκαίρι ο ήλιος δεν δύει ποτέ, ενώ το χειμώνα το

σκοτάδι παραμένει σχεδόν ολόκληρη την διάρκεια της νύχτας. Το βασικό

όμως χαρακτηριστικό της εκτεταμένης ακτογραμμής είναι τα φιόρδ και

τα πολλά μικρά ή μεγαλύτερα νησιά. Ακόμα ο πληθυσμός της ανέρχεται

περίπου στα 4,67 εκατομμύρια. Η Νορβηγική γλώσσα είναι η επίσημη

της γλώσσα. Επιπλέον, διαθέτει μερικά από τα ομορφότερα τοπία του

κόσμου. Τέλος, οι Νορβηγοί αποφάσισαν να μείνουν έξω από την Ε.Ο.Κ.

και την Ε.Ε. το 1972 και το 1994.

Έπειτα άλλη μία χώρα που ερευνήσαμε είναι η Σουηδία. Η Σουηδία είναι

μια Σκανδιναβική χώρα στη Βόρεια Ευρώπη. Συνορεύει με την

Νορβηγία, δυτικά και την Φινλανδία στα βορειοανατολικά. Πρωτεύουσα

της είναι η Στοκχόλμη. Η Σουηδία έχει χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα

εκτός από τις μητροπολιτικές περιοχές της στο νότο. Η χώρα διαθέτει

πλούσιους φυσικούς πόρους σε νερό, ξυλεία και σιδηρομεταλλεύματα.

Το νόμισμά της Σουηδίας είναι η σουηδική κορόνα. Επίσης αν και

βορεινό υψόμετρο έχει αρκετά ήπιο κλίμα. Την άνοιξη, το καλοκαίρι και

το φθινόπωρο έχει κάποιες βροχοπτώσεις, αλλά ποτέ δεν βρέχει πολύ.

Τον χειμώνα όμως έχει πάντα βροχοπτώσεις και κάνει παγωνιά. Επίσημη

γλώσσα της είναι τα σουηδικά. Τέλος η Σουηδία έγινε μέλος της Ε.Ε. από

το 1995.

Άλλη μια Σκανδιναβική χώρα είναι η Φινλανδία. Συνορεύει με την

Σουηδία, την Νορβηγία, την Ρωσία και τη Βαλκανική θάλασσα.

Πρωτεύουσα της είναι το Ελσίνκι. Η Φινλανδία είναι μια χώρα πλούσια

σε λίμνες και δάση και είναι γνωστή για την παρθένα, φυσική ομορφιά

της. Στο βόρειο τμήμα της χώρας το καλοκαίρι οι λευκές νύκτες κατά τις

οποίες ο ήλιος δεν δύει, διαρκούν 10 εβδομάδες, ενώ το χειμώνα ο ήλιος

δεν ανατέλλει ποτέ για 8 εβδομάδες. Ταυτόχρονα, οι πιο σημαντικοί

ποταμοί της Φινλανδίας είναι ο Κέμι, ο Τένο, ο Οούλου κ.α. Η

Φινλανδική γλώσσα είναι η γλώσσα που ομιλείται από την πλειονότητα

του πληθυσμού της Φινλανδίας. Η Φινλανδία μπήκε στην Ε.Ε. το 1995

και μετά στην ζώνη του ευρώ υιοθετώντας το ως νόμισμα το 1999.

Επόμενος προορισμός της έρευνάς μας είναι η Δανία. Η Δανία είναι μια

χώρα της βόρειας Ευρώπης. Συνορεύει στη ξηρά μόνο με την Γερμανία.


Η Κοπεγχάγη είναι η πρωτεύουσα της Δανίας και βρίσκεται στο

ανατολικό άκρο της χώρας. Σύμφωνα με το σύνταγμα του 1953 το

πολίτευμα της Δανίας είναι βασιλευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Ακόμα , στην Δανία υπάρχουν πολλά ποτάμια , αλλά σχεδόν όλα είναι

πολύ μικρά. Υπάρχουν επίσης λίμνες αρκετές σε όλη την χώρα αλλά,

είναι όλες κι αυτές μικρές. Επιπλέον το κλίμα της Δανίας είναι ήπιο.

Ταυτόχρονα η δανέζικη γλώσσα ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή οικογένεια

γλωσσών και στις γερμανικές γλώσσες. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με

εκτιμήσεις για το 2009 ανέρχεται στους 5.500.510 κάτοικοι. Τέλος η

Δανία μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1973.

Ακόμα άλλη μια χώρα που μας κέντρισε το ενδιαφέρον είναι η Ολλανδία.

Η Ολλανδία είναι γνωστή για τους ζωγράφους της και για τις τουλίπες

της. Η πρωτεύουσά της είναι το Άμστερνταμ. Το πολίτευμά της όπως

αναφέρθηκε είναι Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και

βασίλισσα της η Βεατρίκη από το 1980. Επιπρόσθετα η πόλη είναι για τα

πολλά εξαιρετικά μουσεία της, για παράδειγμα το Στεντελεικ κ.α. Τα

ολλανδικά είναι η επίσημη γλώσσα της Ολλανδίας. Ο πληθυσμός της

ανέρχεται περίπου 16.783.092 με βάση τα αποτελέσματα του 2010.

Τέλος η Ολλανδία μπήκε στην Ε.Ε. το 1999.

Και το ταξίδι της έρευνάς μας σταματάει στην Κύπρο. Η Κύπρος είναι το

διαμάντι της ανατολικής Μεσογείου. Ένας τόπος με πανάρχαια ιστορία,

πολιτισμό και ένα εξαίρετο φυσικό περιβάλλον και κλίμα. Συνορεύει

θαλάσσια με την Τουρκία, την Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την

Αίγυπτο, βρίσκεται ανατολικά της Ελλάδας. Το πολίτευμα της είναι

Προεδρική Δημοκρατία. Πρωτεύουσά της είναι η Λευκωσία. Οι κάτοικοι

της Κύπρου εντάσσονται με βάση την καταγωγή, τη γλώσσα, την

πολιτιστική παράδοση και το Θρήσκευμα είτε των Ελλήνων είτε των

Τούρκων. Ο συνολικός πληθυσμός εκτιμάτε στο 1 εκατομμύριο.

Επίσημες γλώσσες είναι η ελληνική, η τουρκική, και η αγγλική. Τέλος η

Κύπρος υπέβαλλε αίτηση για ένταξη στην Ε.Ε. το 1990 και έγινε μέλος

τον Μάιο του 2004.

Και με όλες αυτές τις πληροφορίες το ταξίδι μας τελειώνει εδώ………

1ο P R O J E C T1lyk-moiron.ira.sch.gr/docs/prj_2012_13/Periigisi_stous...Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ...

Documents

Transcript of 1ο P R O J E C T1lyk-moiron.ira.sch.gr/docs/prj_2012_13/Periigisi_stous...Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ...