Το Κριτικό Έργο του...

26
Επιστημονικό Συνέδριο Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου ΠΡΑΚΤΙΚΑ

Transcript of Το Κριτικό Έργο του...

Page 1: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

1

Επιστημονικό Συνέδριο

Το Κριτικό Έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου

ΠΡΑΚΤΙΚΑ

2

3

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 2: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

2

3

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 3: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

3

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 4: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 5: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 6: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 7: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 8: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 9: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 10: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 11: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

79

Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα

Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3

1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής

ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 12: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

80

ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6

ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία

παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 13: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

81

τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος

Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης

τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 14: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

82

ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο

ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική

ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13

ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-

12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 15: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

83

γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει

προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14

ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει

πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι

14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 16: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

84

καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16

ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo

ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo

ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι

ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19

Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική

16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 17: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

85

Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20

Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21

ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23

20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 18: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

86

ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο

ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός

πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24

ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο

ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι

24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 19: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

87

τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου

[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28

Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη

ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31

27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 20: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

88

Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32

Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος

γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33

ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34

Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-

σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 21: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

89

ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου

Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35

ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες

ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39

35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 22: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

90

ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40

Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί

Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους

ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-

40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 23: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

91

δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας

ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός

τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43

ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού

ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44

Καιαμέσωςμετάσχολιάζει

ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45

ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46

λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 24: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

92

χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ

ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48

Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω

ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50

ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον

κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 25: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

93

ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)

Abstract

InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother

TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions

51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 26: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/xaralampos_karaoglou.pdf79 Ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ως γνωστόν,

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8