Το Κριτικό Έργο του...
Transcript of Το Κριτικό Έργο του...
1
Επιστημονικό Συνέδριο
Το Κριτικό Έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
2
3
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
4
copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117
ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος
ISBN978-618-5396-00-8
5
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε
απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου
τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι
τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
στις17-18Φεβρουαρίου2017
στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
υπότηναιγίδατου
ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων
καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΑΘΗΝΑ2018
6
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
2
3
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
4
copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117
ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος
ISBN978-618-5396-00-8
5
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε
απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου
τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι
τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
στις17-18Φεβρουαρίου2017
στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
υπότηναιγίδατου
ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων
καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΑΘΗΝΑ2018
6
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
3
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
4
copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117
ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος
ISBN978-618-5396-00-8
5
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε
απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου
τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι
τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
στις17-18Φεβρουαρίου2017
στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
υπότηναιγίδατου
ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων
καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΑΘΗΝΑ2018
6
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
4
copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117
ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος
ISBN978-618-5396-00-8
5
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε
απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου
τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι
τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
στις17-18Φεβρουαρίου2017
στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
υπότηναιγίδατου
ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων
καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΑΘΗΝΑ2018
6
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
5
ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε
απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου
τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι
τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
στις17-18Φεβρουαρίου2017
στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo
υπότηναιγίδατου
ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων
καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΑΘΗΝΑ2018
6
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
6
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
7
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ
ΜΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ
ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
9
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo
ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος
ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου
Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης
ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo
ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo
Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας
ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική
γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo
ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος
απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική
διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo
ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού
τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo
ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής
καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo
ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου
στονημερήσιοτύποraquo
11
17
21
35
53
65
79
95
103
111
127
139
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
10
ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ
ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου
ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία
τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo
ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας
τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo
ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης
(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo
ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος
οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος
καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo
ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου
(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo
ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά
ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo
ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo
ΠΙΝΑΚΕΣ
Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων
ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων
III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων
ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης
153
169
177
187
199
225
231
241
245
247
251
ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
79
Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλοςως γνωστόν εμφανίστηκεσταγράμματάμας σχεδόνσυγχρόνωςμεδύοιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκρι-τικούαλλάκαικαθrsquoόλησχεδόντηδιάρκειατηςζωήςτουθαυπηρετήσειτόσοτηλογοτεχνίαόσοκαιτηνκριτική1Είναιαξιοσημείωτοτοότιπαράτονεαρότηςηλικίαςτουδενμπήκεαπαράσκευοςστηνκριτικήαλλάδυναμωμένοςμεθεωρίακαιμελέτη Οίδιοςμιλάειγιαlaquoμιακριτικήσυνείδησηπουεγκαταλείπεταιπάνταμrsquo εξαιρετικήαπόλαυσηστηθεωρίαraquo2Ωστόσοόπωςέχει επισημάνειοΑλέξηςΖήραςπαράτοδιαρκέςενδιαφέροντουγιατηθεωρίαδενμαςέχειαφήσειαρκε-τάθεωρητικάπερίκριτικήςκείμενα
Ανκαιηκριτικήωςδιαδικασίαθεωρητικήπουερμηνεύειτηλογοτεχνίααλλάκαιωςεφαρμογήορισμένωναισθητικώναρχώνβρισκότανσταάμεσαενδια-φέροντατου ΙΜΠαναγιωτόπουλουαπόταχρόνιατουπρώιμουΜεσοπολέ-μουηαλήθειαείναιπως[hellip]δενμπορείοσημερινόςερευνητήςναεντοπίσειένανικανόαριθμόανάλογαπροσανατολισμένωνκειμένων3
1ΗδιττήυπόστασητουΙΜΠαναγιωτόπουλουαποτυπώνεταιευκρινώςστηνεργασίατηςΑννίταςΠαναρέτουΕργογραφίαndashΒιβλιογραφία(1916-1982)ΙΜΠαναγιωτόπουλουΣΩΒΑθήνα19902 ΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα 21979σ513 ΒλΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοντόμοΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμ)ΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190(σ185)αμέσωςπαρακάτω(σ186)οΖήραςσυμπληρώνειlaquo[ΟΠαναγιωτόπουλος]απέφυγεκατάτηδιάρκειατηςπολυετούςπαρουσίαςτουσταγράμματαναπροχωρήσει ldquoεξειδικευμέναrdquoμεάλλαλόγιαωςθεωρητικόςκαιμόνονουςσεζητήματαπουάπτονταιτηςσυγκρότησηςκαιτηςερμηνείαςτηςλογοτεχνίαςraquoΑςσημειωθείότικαιάλλοικριτικοίτηςγενιάςτου(καιόχιμόνο)δενάφησαναρκετά περί κριτικής θεωρητικά κείμενα σημειώνω πχ το όνομα του Κλέωνος ΠαράσχουήτουΆλκηΘρύλουαλλάκαιτουΤέλλουΆγραΈχωτηνεντύπωσηότιγενικάοικριτικοίτηςτρέχουσαςλογοτεχνικήςπαραγωγήςδενσυνηθίζουνναγράφουνάρθραήδοκίμιαlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoστονβαθμότουλάχιστονπουοιποιητέςγράφουνlaquoποιήματαποιητικήςraquoΟμολογώότιδενέχωυπόψημουαρκετάτέτοιακείμενανεότερων(συγχρόνωνμας)κριτικώνενδεικτικάαναφέρωμόνονταεξήςδύοΕλισάβετΚοτζιάlaquoΟκριτικόςλόγοςτηςτρέχουσαςλογοτεχνικής
ΧΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ (ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΉΣ ΕΠΟχΉΣ)
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
80
ΜολοντούτοαπόταλίγακείμεναπουέχουμεστηδιάθεσήμαςσυνάγεταιότιοΠαναγιωτόπουλοςείχεδιαμορφώσειμιασχετικώςσαφήαντίληψηγιατηνκρι-τικήΑυτήνακριβώςθαεπιχειρήσωεδώναπαρουσιάσωΣτονκύριο τίτλοτουπαρόντοςκειμένουδιατυπώνεταιτοκεντρικόερώτημαΜεαπασχολείόχιηκρι-τικήωςπράξηόχιηεφαρμοσμένηκριτικήαλλάηlaquoθεωρίαraquoτηςηαντίληψητουΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοκαιτηναποστολήτης4Ουπότιτλοςδηλώνειότιηπραγμάτευσητουθέματοςέγινεμέσααπόέναιστορικόπρίσμαδηλαδήμέσααπό την ένταξή του στους προβληματισμούς της εποχής5 Ειδικότερα έλαβαυπόψημουμιαγενικήαλλάμεθοδολογικάχρήσιμηπαρατήρησητουΜέγιερΈι-μπραμς (MHAbrams 1912-2015) ότι οι κριτικές θεωρίες από την αρχαιότηταμέχρι σήμερα είναι προσανατολισμένες κυρίως σε έναναπό τους τέσσεριςπα-ράγοντεςτηςλογοτεχνίαςτέχνηςήτοια)στονδημιουργόβ)στοίδιοτοέργογ)στοναποδέκτηκαιδ)στησχέσητουέργουμετονεξωτερικόκόσμοΣτηνιστορίατωνκριτικώνθεωριώνοΈιμπραμςδιαπιστώνειότιτοενδιαφέροντηςκριτικήςμετατοπίζεταιαπότονένανπαράγονταστονάλλο6
ΟΜεσοπόλεμος έχει χαρακτηρισθεί ως εποχή laquoευφορίας της κριτικήςraquo καιωςεποχήlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquoΣημειώνωενδεικτικάδύοπολύσημαντικάγεγο-νόταπρώτοντηνεισαγωγήστα1927τηςδιδασκαλίαςτηςλογοτεχνίαςστονε-οϊδρυθένΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης7καιδεύτεροντηνπιοέντονηπαρουσία
παραγωγήςraquoπερΠοίησητχ11(άνοιξη-καλοκαίρι1998)σ219-232ndashΒαγγέληςΧατζηβασι-λείουlaquoΗκριτικήτηςλογοτεχνίαςστονΤύποσημείακαικώδικεςraquoπερΠοίηση τχ16(φθινό-πωρο-χειμώνας2000)σ172-175Σημειώνωεπίσηςότιστις4-5Μαΐου1998τοΕθνικόΚέντροΒιβλίουκαιταΜΜΕτουΠάντειουΠανεπιστημίουοργάνωσανσυμπόσιομεθέμαlaquoΒιβλίοκαιΜΜΕraquoστοπλαίσιο τουοποίου έγινανανακοινώσεις τωνΔημΚούρτοβικΜάνουΛουκάκηAnntiMajanderΠαντΜπουκάλακαιΜικέλαςΧαρτουλάρηοιοποίεςεκδόθηκαναυτοτελώςσεολιγοσέλιδοτεύχοςτουΕΚΕΒΙμετίτλοΗκριτικήβιβλίουκαιηπαρουσίαση 4 Όπως όμως υποδηλώνει το laquoίσωςraquo του τίτλου το έδαφος δεν είναι σταθερό και βέβαιοηολισθηρότητάτουοφείλεταικαιστοότισεμιανεισήγησηγιατηνκριτικήδενμπορείνατεθούνσφαιρικάόλατασχετικάζητήματααφούπρόκειταιγιαμιαέννοιασύνθετηκαιπολύπτυχηγιαένανόρογενικόόρογένουςυπότονοποίονστεγάζονταιποικίλαείδηκαιμορφές5 Τα σχετικά κείμενα του Παναγιωτόπουλου αποτελούν τμήμα ενός πλούσιου προβληματι-σμούπουαναζωπυρώνεταιτο1940γύρωαπότηνέννοιατηςκριτικήςστονοποίοσυμμετέχουναρκετοίακόμηγνωστοίδόκιμοιλογοτέχνεςκαικριτικοίΑναφέρωενδεικτικάμόνονταεξήςΚΒάρναληςlaquoΣυγγραφείςκαικριτικοίraquoεφημΠρωία241940ndashlaquoΤοαλληλοφάγωμαraquoΠρωία341940ndashlaquoΑλληλοφάγωμαraquoεφΠρωία30101942ndashΚΘΔημαράςlaquoΤοδικαίωματηςκριτι-κήςraquoεφημΕλεύθερονΒήμα1321942[=ΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδουτόμοςπρώτος1931-1963ΜουσείοΜπενάκηκαιΜΙΕΤΑθήνα2013σ114-116]ndashΜΚαραγάτσηςlaquoΠερίκριτικήςraquoΠρωία3111943ndashΛέωνΚουκούλαςlaquoΗκριτικήκαιτοκοινόνraquoΠρωία19121942και911943ndashΜιχ Ροδάς laquoΠεζογράφοι και ποιηταίraquoΕλεύθερον Βήμα 25121942 ndash Άγγελος ΤερζάκηςlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςraquoΠρωία431943ndashΠαύλοςΦλώροςlaquoΚριτικοίκαιλογοτέχνεςraquoΠρωία9και10319436 ΜΗAbramsΟκαθρέφτης και το φωςΡομαντική θεωρία και κριτική παράδοση μετάφρΆρηςΜπερλήςΕκδόσειςΚριτικήΑθήνα2001σ22-247 ΗεισαγωγήτηςδιδασκαλίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςστοΠανεπιστήμιοσήμαινεκαιτηνεμφάνισηενόςνέουείδουςκριτικήςκαιενόςνέουτύπουκριτικούτηςφιλολογικήςκριτικήςκαι
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
81
τηςδοκιμιακήςκριτικής8Δίπλαήκαλύτερααπέναντιστονεπιστήμονακαιστονδοκιμιογράφοβρίσκεταιοκριτικόςπουσετακτικήστήληεφημερίδαςπαρακο-λουθείσυστηματικά9καικρίνειτηνπνευματικήκαικαλλιτεχνικήεπικαιρότητα10Αυτότοείδοςτηςκριτικήςείναιτοπιοδιαδεδομένοκαιτουπηρετούνείτεκαθα-ρόαιμοικριτικοί(ΦώτοςΠολίτηςΑιμΧουρμούζιοςκά)είτεκριτικοί-λογοτέχνεςndashμεταξύτωνοποίωνκαιοΠαναγιωτόπουλος
Απότηδεκαετίατου1920ηlaquoκριτικήτηςκριτικήςraquoαναδεικνύεταισεμείζονζήτημα έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1940 πιο έντονααπό όσο στοπα-ρελθόντίθενταιεκνέουερωτήματαγύρωαπότηνέννοιακαιτηναποστολήτηςκριτικής11Μάλισταοπροβληματισμόςσυχνάπαίρνειτονχαρακτήρατηςαντί-θεσηςμεταξύτριώνειδώντηςφιλολογικήςκριτικήςτηςδοκιμιακήςκριτικήςκαιτηςεπικαιρικήςδημοσιογραφικήςκριτικήςΤαδύοπρώταείδηndashνέατότεκαιταδύοndashδιεκδικούντηνπρώτηθέσηστηνιεραρχίατηςκριτικήςενώτοτρίτοεπικρί-νεταισφοδράγιαέλλειψηαμεροληψίαςυποκειμενικότητααναξιοπιστίακάπσεβαθμόπουνααμφισβητείταιακόμηκαιηαναγκαιότητατηςύπαρξήςτουΟιεναντίοντηςαιτιάσειςείναιπολλέςβαθιάριζωμένεςστοπαρελθόναλλάπάνταεπίκαιρεςότιηκριτικήείναιπεριττήήότιηανάπτυξήτηςαποτελείεκδήλωσηπαρακμήςκαιυποχώρησηςτηςκαλλιτεχνικήςδημιουργίαςήότικριτικόςγίνεταιοαποτυχημένοςκαλλιτέχνης
τουlaquoεπαγγελματίαraquoκριτικούΗεπιστήμηκαιηυψηλήθέση(τουπανεπιστημιακού)εξασφαλί-ζουντοκύροςκαιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούκαθώςηαντικειμενικότητάτουςδενμπορείνατεθείυπόαμφισβήτησηΒλόσαλέγειοΙωάννηςΣυκουτρήςστα1931στοΜελέταικαιάρθραΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήνα21982σ172-1888ΟυσιαστικάτοδοκίμιοαρχίζεινακαλλιεργείταιτονΜεσοπόλεμο(ΓΘεοτοκάςΔΝικολα-ρεΐζηςΓΣεφέρηςκάΒλσχετικάΧΛΚαράογλουlaquoΟΔημήτρηςΝικολαρεΐζηςκαιηκριτικήτηςκριτικήςraquoστοΔΝικολαρεΐζηςΔοκίμιακριτικήςκαιΟύγοςΦώσκολοςκαιΑνδρέαςΚάλβοςεπιμέλειασημειώσειςκαιεπιλεγόμεναΧΛΚαράογλουΆγραΑθήνα2011σ522-5249 ΘαπρόσθεταlaquoκαιεπαγγελματικάraquoθεωρώνταςότισεαρκετέςπεριπτώσειςηεργασίατουςείναιαμειβόμενηδηλαδήοιβιβλιοκριτικοίείναιπιαlaquoεπαγγελματίεςraquoκριτικοίΟεπαγγελματι-σμόςπροσδίδεικύροςκαιστηνίδιατηνκριτικήχαρακτηριστικάείναιόσαλέγειοΤέλλοςΆγραςτο1932πωςηκριτικήγιαναlaquoπεράσειαπόταταπεινάσύνορατηςβιβλιοκρισίαςσεκάτιαξιο-πρεπέστεροraquoπρέπειναβρειτηlaquoφυσικήθέσηraquoτηςωςlaquoεπάγγελμαraquoμάλισταοΆγραςπροτείνειοκριτικόςναπληρώνεταιlaquoαπόπούαλλούαπότουςίδιουςτουςσυγγραφείςαπό200δρχπχγιακάθεβιβλίοraquoώστεlaquoναμπορέσεινrsquoαφήσεικάθεάλληεργασίαβιοποριστικήκαινrsquoαφοσιωθείσrsquo αυτήνraquo (Κριτικά φιλολογική επιμέλεια Κώστας Στεργιόπουλος Ερμής Αθήνα 1995τΔσ378)ΤηνπρότασητουΆγραυιοθετούνοΚώσταςΟυράνης(laquoΚρίτραraquoΝέαΕστία τχ181[1Ιουλίου1934]σ613)καιοΠέτροςΧάρης(laquoΚριτικοίκαικρίτραraquoόπτχ182(15Ιουλίου1934)σ660)οοποίοςτηνεπαναφέρειτο1944(laquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΣυγγραφείςκαικρίτραraquoΠρωία2511944)10ΓιατηβιβλιοκρισίαήκαιτοβιβλιοκριτικόσημείωμαπουφιλοξενείταιστονΤύπο(κυρίωςστονημερήσιο)χρησιμοποιείταιοόροςκριτικήείτεχωρίςεπιθετικόπροσδιορισμόείτεμεέναναπό τους προσδιορισμούς επικαιρική καθημερινή δημοσιογραφική κριτική όμως συχνάηαναφοράσεαυτότοείδοςκριτικήςείναιυποτιμητική11ΒλΧΛΚαράογλουlaquoΗκριτικήτηςκριτικήςΠροβληματισμοίκαιαντιπαραθέσειςστηδεκα-ετίατου1920raquoστοΓιαμιαιστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςτουεικοστούαιώναΠροτάσειςανασυγκρότησηςθέματακαιρεύματαΠρακτικάσυνεδρίουστημνήμητουΑλέξανδρουΑργυ-ρίουΡέθυμνο20-22Μαΐου2011επιμΑγγέλαΚαστρινάκηΑλέξηςΠολίτηςΔημήτρηςΤζιόβαςΠΕΚκαιΜουσείοΜπενάκηΗράκλειο2012σ83-98
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
82
ΗαμφισβήτησητηςαξίαςκαιτουρόλουτηςεπικαιρικήςκριτικήςισοδυναμείβέβαιαμεαπαξίωσητηςυπόστασηςκαιτουκριτικούΕίναιεπομένωςφυσικόκάποιοινααναλάβουντηνυπεράσπισητηςεργασίαςκαιτουέργουτουςΟισυ-νήγοροιχωρίςναπαραβλέπουνπάνταταπαθολογικάσυμπτώματαστονχώροτηςσύγχρονήςτουςκριτικήςχωρίςνααρνούνταιότιυπάρχουνανίκανοιήπρο-κατειλημμένοικριτικοίυπογραμμίζουνότιυπόπροϋποθέσειςκαιηεπικαιρικήκριτικήέχειθέσηστηνπνευματικήζωήτουτόπουκαιτονίζουντονουσιαστικότηςρόλο
ΟΠαναγιωτόπουλοςπουασκείσυστηματικάτοείδοςεπίσειράετώντο1940δημοσιεύει το άρθρο laquoΔοκιμιογραφία και κριτικήraquo ndash μια θερμή συνηγορία τηςεπικαιρικήςκριτικήςσυγκρίνοντάςτηνμετοκριτικόδοκίμιοτηθεωρείόχιυπο-δεέστερήτουαλλάαπλώςείδοςδιαφορετικό12μεαποστολήωστόσοδύσκοληκαιεξαιρετικάσημαντική
ΚριτικόςδενείναιμονάχαοδοκιμιογράφοςΕίναικιεκείνοςπουπαρακολου-θείαπότηντακτικήτουστήλητηντρεχούμενηπνευματικήζωήκαιτηνελέγχεικαιτηνερμηνεύεικαιτηνταξινομείκαιτηνκαθοδηγείκαιπροσφέρειμετοντρόποτούτοπραγματικήυπηρεσίαστουςολόγυράτουφωτισμένουςσυνοδοι-πόρουςκαιπαρακολουθητέςάμαφυσικάστέκει στούψος τηςαποστολήςτουκαιδιαθέτει τααρμόδια εφόδιακαιδενπαρασέρνεταιαπόαταίριαστηφιλοδοξία απόκακήπίστη ήαπόπροκατάληψηΗκαθημερινή κριτική τοσημείωσαήδηνομίζωπωςείναιlaquoεφαρμοσμένηαισθητικήraquo[hellip][Ηκαθημερι-νήκριτική]αυτόςοαπαραίτητοςοδηγόςπουφέρνεισεεπαφήτοντεχνίτημετοπλήθοςκαιπουκατέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπεδοενόςλαούνακεντρίσειτιςκοιμισμένεςδυνάμειςνατοποθετήσειπροβλήματακιερωτηματικάναξεδιαλύνειαπορίεςναγεννήσειθαυμασμούςναπρολάβειπαραστρατήματα[hellip]13
ΟΠαναγιωτόπουλοςέχονταςμιατόσουψηλήιδέαγιατηνεπικαιρικήκριτικήκαι τηναποστολή της δενθαμπορούσεπαράνακαθορίσειανάλογεςπροδια-
12ΔιαφορετικήείναιηγνώμητουΠέτρουΧάρηοοποίοςχωρίςναυποτιμάτηνεπικαιρικήκριτικήτοποθετείτοδοκίμιομίαβαθμίδαπάνωαπότηνκριτικήηοποίααποτελείlaquoπροπόνησηγιατοδοκίμιοraquoβλΠέτροςΧάρηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΚριτικοίκαιδοκιμιογράφοιraquoΠρωία92194313 laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoπερΠειραϊκάΓράμματατχ4(Οκτώβριος-Δεκέμβριος1940)σ12(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)ΟΠαναγιωτόπουλοςδενείναιβέβαιαούτεοπρώτοςούτεομόνοςσυνήγοροςτηςεπικαιρικήςκριτικήςόμωςόσογνωρίζωστοσυγκεκριμένοάρθροπα-ρουσιάζεταιωςοπιο ένθερμοςυποστηρικτής τηςωςοκριτικόςπουδιευρύνειπερισσότεροαπόκάθεάλλοντοπεριεχόμενοτονρόλοκαιτηναποστολήτηςηκριτικήελέγχειερμηνεύειταξινομείκαθοδηγείτηνπνευματικήζωήέχειτηνικανότηταναανεβάσειτοπολιτιστικόεπίπε-δοτουλαούδιαμεσολαβείανάμεσαστονlaquoτεχνίτηraquoκαιστοlaquoπλήθοςraquoκτλΘαείχεενδιαφέρονησύγκρισητηςάποψήςτουπχμεταόσατηνίδιαεποχήλέγειοομότεχνόςτουΤέλλοςΆγραςπουάσκησετοείδοςεπί25έτηβλτασχετικάάρθρατουσταΚριτικά φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1995τΔσ275-284
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
83
γραφέςγιατηνάσκησήτηςοκριτικόςγιαναανταποκριθείστιςαπαιτήσειςτηςυψηλήςαποστολήςτουπρέπειναείναιάτομοπροικισμένοναδιαθέτειαυξημέναπνευματικάκαιψυχικάπροσόνταηlaquoαληθινήκριτικήraquoλέγει
προϋποθέτειπολυμάθεια χωρίς μωροσοφία και κούφια επίδειξη επιστημο-σύνης καλαισθησία χωρίς εκκεντρικότητα αυστηρότητα χωρίς ανάλλαγηαρνητικήδιάθεσηαντίκρυσεόλακαιτακείμενακαιτrsquoαντικείμενακαιταπρόσωπαπλούτοψυχής ικανότητανααισθάνεταικαινανοείκαιτομέγαδώροτηςάψογηςέκφρασης14
ΌμωςηελληνικήπραγματικότητααπογοητεύειτονΠαναγιωτόπουλοαφούδιαπιστώνει ότι laquoτο μεγαλύτερο μέρος της νεοελληνικής κριτικής συγκομιδήςαποτελείταιαπόφυλλάδιασυχνάκακόπιστακαισυχνότεραμονότροπακαιστε-νοκέφαλασημειώματακαιάρθραεπικαιρικάraquoότιτελικάηκριτικήτουΜεσο-πολέμουlaquoυποφέρειαπόδυοχρόνιανοσήματατηνπροχειρολογίακαιτηφιλικήπαρέμβασηraquoΓιαποιονλόγοΔιότισυχνάασκείταιόχιαπόκριτικούςαλλάαπόπρόσωπαανεπαρκήήαναρμόδιααπότημιαlaquoομεμέτριαμόρφωσηκαιμετα-πεινήκαλαισθησίαδημοσιογράφοςraquoπουlaquoβαφτίζεταικριτικόςraquoαπό τηνάλληlaquoοαληθινόςλόγιοςπουξεπέφτειστηνεφημερίδαγιατίδενυπάρχειάλλοςτρό-ποςναασκήσειτηνευεργετικήτουσυχνάεπίδρασησταευρύτεραστρώματατουκοινούυποχρεωμένοςναδιαβάζειεκατότόμουςμωρολογίαςκαιακαλαισθησίαςκιέναντόμοτηςπροκοπήςαρχίζειχωρίςνατοαισθάνεταιναγίνεταισυγκατα-βατικός[hellip]Γίνεταιμεάλλαλόγιαδημοσιογράφοςraquo15καταλήγονταςοΠανα-γιωτόπουλοςσυμπεραίνει
πλάιστονεοέλληνακριτικόπορεύονταιαταίριαστοισυνοδοιπόροιοπαρα-στρατημένοςεπιστήμοναςπουπαραμερίζειτοκύριοέργοτουγιαναμαζέ-ψει πρόχειρες επιδοκιμασίες ο στενοκέφαλος και στενόκαρδος δάσκαλοςπουεμπορεύεταιτηλιγοστήτουπαγωμένησοφίακαιndashύδραπολυπλόκαμηndashοανεύθυνοςδημοσιογράφοςπουσκεπάζει όλους τουςάλλουςμε τοηχερόκύμβαλότουΗκριτικήείναιπράξηζωήςκαισυνείδησηευθύνηςδενείναι
14 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ215(Οιυπογραμμίσειςδικέςμου)Πρβκαιόσαλέγειστοντόμο42τηςΒασικήςΒιβλιοθήκης Νεοελληνικήκριτική επιμΙΜΠαναγιωτόπουλουΔιονΖακυθηνούΕΠΠαπανούτσουΖαχα-ρόπουλοςΑθήνα1956τ42σιδ΄(στοεξήςΒασικήΒιβλιοθήκη)laquoΗκριτικήτουέργουτέχνηςδενπροϋποθέτειμόνοτηγενικήκαιτηνειδικήγνώσητουθέματοςπροϋποθέτεικιέναεπίσηςειδικόαισθητήριοστηριγμένοστηναρμόδιααισθητικήαγωγήπροϋποθέτεικαιμιαγενικότερηστάσητουκριτικούαντίκρυσταγενικάκαιστακατάμέροςπροβλήματαΜόνοέτσικατορθώ-νειηκριτικήκαιναδιαφωτίσειένακείμενοήμιασειράκειμένωνήέναέργοτωνεικαστικώνήτωνάλλωντεχνώνκαιναερμηνεύσειμιαεποχήκαινακαθορίσειέναπνευματικόρεύμακαιναδικαιώσειήναμηδικαιώσειμιααισθητικήτάσηκαιναπαιδαγωγήσεικαιναπαίξειτέλοςτονευρύτεροιστορικόρόλοπουηίδιαέχειτάξειστονεαυτότηςΗκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo15 laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμβριος1942)σ214-215
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
84
καταφύγιο των αποτυχημένων στις γόνιμες προσπάθειες της δημιουργικήςφαντασίαςκαιτηςεπιστημονικήςέρευνας16
ΠροηγουμένωςστοίδιοάρθροείχεσυμπεράνειότιτηγενιάτουΜεσοπολέ-μουτηχαρακτηρίζειεντονότερηκριτικήδιάθεσηόχιόμωςκαιωριμότερηκρίση17ότισπανίζουνοιμεγάλεςκριτικέςσυνθέσεις18καιότιlaquoηκριτικήμαςπαράδοσηδενέχειναπαρουσιάσειφυσιογνωμίεςσαντουBrandes[hellip]αφοσιωμένεςπέραγιαπέραστηδιακονίατηςέρευναςτωνπολιτιστικώνρευμάτωντωνλογοτεχνι-κώντρόπωντωνουσιαστικώνκειμένωνraquo
ΤοlaquoαμείλικτοraquoόπωςτοχαρακτήρισεοΗλίαςΒενέζηςάρθροτουΠαναγιω-τόπουλουπροκαλείφυσικάποικίλεςαντιδράσειςαπόδιαφορετικέςπλευρέςΤιςαπόψειςτουσχολιάζουνμεάρθρατουςολογοτέχνηςΗλίαςΒενέζηςοφιλόλογοςΕμμανουήλΚριαράςκαιοιομότεχνοίτουβιβλιοκριτικοί-λογοτέχνεςΚλέωνΠα-ράσχοςκαιΠέτροςΧάρηςανταπαντάοΠαναγιωτόπουλοςμετρειςlaquoαποκρίσειςraquo
ΟΠέτροςΧάρηςκαιοΚλέωνΠαράσχοςδενδιαφωνούνμετονΠαναγιωτό-πουλοωςπροςτηναξίακαιτηναποστολήτηςκριτικήςόμωςωςβιβλιοκριτικοίκαιοι ίδιοι θα ένιωσανναθίγεταιη επαγγελματικήαξιοπρέπειακαι τοκύροςτουςαυτήνυπερασπίζονταιυπερασπιζόμενοιτηνεπικαιρικήκριτικήτηςεποχήςτουςΟΠέτροςΧάρηςυπογραμμίζειότι
ηκριτικήσημειωματογραφία[hellip]δενείναιπαράμιαθυσίαΣυνήθωςγίνεταιαπόανθρώπουςπουέχουντηφιλοδοξίακαικάποτετηνικανότητανακάνουνκάτιπερισσότεροκάτιευρύτεροκάτιδιαρκέστεροΚαιόμωςκάθονταικαικρίνουντανέαβιβλίατανέαθεατρικάέργατηνέαλογοτεχνικήπαραγωγήΔηλαδήεξυπηρετούντοκοινόκαιμετίμόχθο19
Βέβαιαως προς αυτό οΠαναγιωτόπουλος δεν θα μπορούσε να έχει άλληγνώμηέτσιστηνlaquoΑπόκρισηraquoπεριγράφειμεπολύπιομελανάχρώματατηθητείατουστηνεπικαιρικήκριτική
16Όπ σ 215-216Και στοπροηγούμενοάρθρο (του1940) είχεαναφερθεί στην επικαιρικήκριτικήωςlaquoπεριοχήτηςασύδοτηςφλυαρίαςτωνκακόπιστωνκαιτωναποτυχημένωνraquoΌμωςήδηαπότο1934είχεεπισημάνειτοέλλειμμαπραγματικήςκριτικήςκαιείχευπογραμμίσειταπαθολογικάσυμπτώματάτηςlaquoΣτοντόπομας[ηκριτική]είναιμονάχαldquoωραιολογίαrdquoldquoασημα-ντολογίαrdquoldquoδοκησισοφίαrdquoκαιldquoναρκισσισμόςrdquoτουκριτικούraquoβλτηναπάντησήτουσεσχετικήέρευνατουπερΞεκίνηματχ18(Ιούνιος1934)σ206Ακόμηαυστηρότερηείναιηαποτίμησητηςσύγχρονήςτουκριτικήςστησύντομηιστορικήεξέτασηπουκάνειτο1956laquoαπότηθάλασσατηςκριτικήςαυτήςσημειωματογραφίαςπουίσαμεσήμεραακαταπόνητησυνεχίζεταικατορθώ-νειναεπιζήσειπερισσότεροαπόκάθεάλλονοΦώτοςΠολίτηςraquoαπότουςσυνοδοιπόρουςτουαποφεύγεινααναφέρειονόματαζώντωνκαιμνημονεύειμόνοντονΤέλλοΆγραπουείχεπεθάνει(βλΒασικήΒιβλιοθήκησκγ΄-κδ΄)17Όπσ212και213αντίστοιχα18ΑςσημειωθείότιοΠαναγιωτόπουλοςτονκαημότουγιαμεγάλεςσυνθετικέςκριτικέςεργα-σίεςτονέκανεπράξηπολύγρήγοραμετιςεργασίεςτουγιατονΠαλαμά(1944)καιτονΚαβάφη(1946)19 ΠέτροςΧάρηςlaquoΜιαθυσίαraquoΝέαΕστίατχ374(1Ιανουαρίου1943)σ46-47
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
85
Δέκαχρόνιαπερίπουκράτησατηνκριτικήτουβιβλίουκαιπαρακολούθησατηνπαραγωγήμαςσελίδαπροςσελίδαξενύχτησαδιαβάζονταςλόφουςχαρ-τιούπροσπάθησαναβρίσκομαισύμφωνοςκάθεστιγμήμετησυνείδησήμουέγραψακιεγώαπειράριθμαlaquoσημειώματαraquoκιόσεςφορέςτύχαινεναεπικρίνωκάτιδοκίμασαέξωαπόελάχιστεςφορέςπουτιςθυμούμαιπάνταμεσυγκίνη-σηόλεςτιςδυνατέςαπογοητεύσειςτιςέχτρεςταύπουλαχτυπήματαταυβρι-στικάγράμματαταυβριστικάτηλεφωνήματαΒουτήχθηκασεμιαναπροσδό-κητηλάσπηίσαμετολαιμόΕίδαπωςδεναρκείνακάνειςκαλοπροαίρετακαικαλόπιστατοχρέοςσουπρέπεινατονώνειςτιςανεδαφικέςφιλοδοξίεςναεγκωμιάζειςκάθελογήςμωρολόγημαναμηδυσαρεστείςμrsquoέναλόγοκανέναγιατίυπάρχειολόγυράμαςέναπλήθοςανθρώπωνπουδενέχουνκαμιάσχέσημετογνήσιονόηματουλόγουκαιπουτυπώνουνταβιβλίατουςμόνοκαιμόνογιανrsquoαποκτήσουνλίγηπρόσκαιρηλάμψη20
Συγχρόνως όμως επιμένοντας στην άποψή του ότι η κριτική ασκείται απόlaquoακατάρτιστουςκαιπροχειρολόγουςraquoυπογραμμίζειότιοlaquoχρήσιμοςθεσμόςraquoτηςβιβλιοκρισίαςlaquoπρέπειναβρίσκεταιεμπιστευμένοςπάντασεαρμόδιαπρόσωπακαιναεφαρμόζεταιμονάχασταβιβλίαεκείναπουαξίζουντηνκριτικήθεώρησηείτεγιαναερμηνευθούνταπροτερήματάτουςείτεκαιγιαχτυπηθούνακόμαοιασθενικέςτουςπλευρέςraquo21
ΟΚλέωνΠαράσχοςαπαντώνταςστονΠαναγιωτόπουλομεμιασύντομηlaquoδι-ευκρίνισηraquoεκφράζειτηδιαφωνίατουσεένακαίριογιrsquoαυτόνσημείοστοεπίπεδοτηςσύγχρονήςτουεπικαιρικήςκριτικήςσεαντίθεσημε τονσυνομιλητήτουοΠαράσχοςτηναποτιμάθετικά(αναφέρειωςπαράδειγματονndashαδίκωςξεχασμένοσήμεραndashΑλεξανδρινόκριτικότωνΓραμμάτωνΔΖαχαριάδη)καιυπογραμμίζειότιlaquoυπάρχειελληνικήκριτικήόχιβέβαιασανεκείνηπουφανερώθηκεσταευρω-παϊκάέθνημεμακρόκαιαδιάσπαστολογοτεχνικόβίο(αυτήςτηςολκήςκριτική δενήτανδυνατόνναυπάρχεισrsquoεμάς22)[hellip]τέτοιαωστόσοπουκαισανγνωστι-κήκαισαναισθητικήκαισανκαθοδηγητικήλειτουργίασαναυτόνομηπνευμα-τικήδύναμηναδικαιώνειτηνύπαρξήτηςraquo23
20laquoΑπόκρισηraquoΝέαΕστίατχ376(1Φεβρουαρίου1943)σ179ΣημειωτέονότιοΠαναγιωτό-πουλοςδημοσιεύειβιβλιοκρισίεςαπότο1921άραμιλώνταςεδώγιαlaquoδέκαχρόνιαraquoθαεννοείταδέκαχρόνια(1933-1943)τηςτακτικής(καιπροφανώςαμειβόμενης)συνεργασίαςτουμετηνεφημερίδαΠρωία21laquoΑπόκρισηraquoόπσ180(ηυπογράμμισηδικήμου)Έναμήναπρινείχεεπικρίνειτηνυπερπα-ραγωγήκακότεχνωνκαιμέτριωνλογοτεχνικώνέργων(ποιητικώνκαιπεζών)βλlaquoΛογοτεχνικόςπαρασιτισμόςraquoΠειραϊκάΓράμματατχ6(Δεκέμβριος1942)σ277-28422ΑυτόυποστηρίζειοΚλέωνΠαράσχοςκαιστηναπάντησήτουστοάρθροτουΗλίαΒενέζητοοποίοθαμαςαπασχολήσειπιοκάτωεπισημαίνειόμωςότιτοτοπίοδενείναιπαντελώςέρημοότιlaquoκάποιεςσυνθετικέςεργασίες[hellip]επιχειρήθηκαντατελευταίαχρόνιαraquoκαιαναφέρειταονό-ματατωνΓιάννηΑποστολάκηΚωνστΤσάτσουΆλκηΘρύλουΦάνηΜιχαλόπουλουβλΚλέωνΠαράσχοςlaquoldquoΛύπηrdquoαδικαιολόγητηraquoΝέαΕστίατχ375(15Ιαν1943)σ113-11423 ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΜιαδιευκρίνισηraquoπερΝέαΕστίατχ377(15Φεβρ1943)σ244Οιυπο-γραμμίσειςτουσυγγραφέα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
86
ΟδιάλογοςΙΜΠαναγιωτόπουλουΠέτρουΧάρηκαιΚλέωνοςΠαράσχουεί-ναιδιάλογοςμεταξύομοτέχνωνδηλαδήμεταξύβιβλιοκριτικών-λογοτεχνώνπουπαράτιςδιαφωνίεςτουςέχουνσεβασικάσημείακοινήαντίληψηγιατηλογο-τεχνίακαιτηνκριτικήΣετελευταίαανάλυσημεδιαφορετικότρόποοκαθέναςυπερασπίζεταιτηβιβλιοκριτικήδικαιώνονταςέτσικαιτοδικότουςέργο
ΑντίθεταηπαρέμβασητουΕμμανουήλΚριαράγίνεταιαπόδιαφορετικήοπτι-κήγωνίααυτήτουεπιστήμοναγιατονοποίοηλογοτεχνίαδενείναιlaquoαξίαraquo(αι-σθητικήήηθική)αλλάlaquoγεγονόςraquoΟΚριαράςωςεπιστήμοναςπουενδιαφέρεταιγιατηνlaquoαλήθειαraquoτηςλογοτεχνίαςθεωρείότιόσαυποστηρίζειοΠαναγιωτόπου-λοςγιατηνκριτικήανήκουνστηναρμοδιότηταόχιτηςκριτικήςκαιτουκριτικούαλλάτηςεπιστήμηςκαιτουεπιστήμονατουlaquoγραμματολόγουraquoογραμματολό-γοςλέγειείναιαυτός
πουθασυνθέσειθατοποθετήσεικαιθαερμηνεύσειταλογοτεχνικάφαινό-μενακαιταλογοτεχνικάέργαΕκείνοςμετηνεπιστημονικήμέθοδοκαιτηναντικειμενικήθεώρησητωνπραγμάτωνθαγνωρίσεικαιθαφωτίσειτηνπρο-σωπικότητατουδημιουργούκάνοντάςτηνπροσιτήστοπραγματικότηςπε-ριεχόμενογιατουςσύγχρονούςτουεκείνοςθατοποθετήσειτοέργοκαιτοσυγγραφέατουστοχρόνοκαιστοδιάστημα24
ΚατάτονΚριαράηκριτικήlaquoδενπαύειναείναι[hellip]μιατέχνηκιόχιεπιστήμηraquoμεέκδηλοτουποκειμενικόστοιχείο
ΗτέταρτηαπάντησηστοάρθροτουΠαναγιωτόπουλουέρχεταιαπόένανδό-κιμοσυγγραφέατονΗλίαΒενέζηοοποίοςωστόσοδενανήκειστηνομάδααυ-τώνπουαμφισβητούν το κύρος της κριτικής και που ξεσπαθώνουν κάθε τόσοεναντίοντωνκριτικώνόταντοέργοτουςδενκρίνεταιευνοϊκά25ΟΒενέζηςσυμ-φωνώνταςουσιαστικάμετονΠαναγιωτόπουλοεκφράζειτηλύπητουlaquoγιατίτόσεςλαμπρέςδυνάμειςπεριορίσθηκανσεάρθραεπικαιρότηταςχωρίςνααπλωθούνσεέργακριτικήςσύνθεσηςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουσεέργαπουαπότομερικόναανάγονταισεγενικεύσειςνααγκαλιάζουνεποχέςναεξηγούνρεύμα-ταναδικαιώνουνεπροσανατολισμούς26raquoΌμωςωςλογοτέχνηςαντιτίθεταιστηνπαρατήρηση τουΠαναγιωτόπουλου ότι το χαμηλό επίπεδο της σύγχρονής τουκριτικήςοφείλεταικαιστοότιηδιαδρομήτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςδενείναι
24 Εμμ Κριαράς laquoΑι επιφυλλίδες της Πρωίας Ο γραμματολόγος και ο κριτικόςraquo Πρωία1611943ΟΚριαράςσωστάβέβαιαεπισημαίνειότιστηνΕλλάδαδενέχειακόμηδημιουργηθείlaquoηγραμματολογικήεπιστήμητηςνέαςμαςλογοτεχνίαςraquoΟΠαναγιωτόπουλοςστηνlaquoαπόκρι-σήraquoτουδεναντέκρουσετηνάποψητουΚριαράαντίθεταθεώρησεότιενίσχυσεταλεγόμενάτουκαιτονευχαρίστησε25ΟΑλέξανδροςΑργυρίουπαρουσιάζει τη διένεξησυγγραφέωνκαι κριτικώνπου ξέσπασετο1943απόαφορμήτοαφήγημαlaquoΜύθοςraquoτουΣτράτηΜυριβήληστοοποίοδιαπληκτίζονταιτοlaquoβόδιraquo(ηλογοτεχνία)καιοlaquoβάθρακαςraquo(ηκριτικήraquo)βλΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςστουςδύστηνουςκαιρούς1941-1944Καστανιώτης2003τΓ σ150-15826ΗλίαςΒενέζηςlaquoΑιεπιφυλλίδεςτηςΠρωίαςΗκριτικήraquoΠρωία18121942
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
87
τόσοικανοποιητικήστοότιlaquoδιατηρείακόμασεπολλάτηςφανερώματακάποιοχαρακτήρα προδρομικό μοιάζει με απέραντο πεδίο αναζητήσεων αποπειρώνδοκιμώνκαιπειραματισμώνraquo27ΑντίθεταοΒενέζηςθεωρείπωςαυτόςακριβώςοχαρακτήραςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμου
[αυτή]ηποικιλίααυτώντωνρευμάτωνκαιτωντάσεωνηαγωνίαπουκρύ-βεταιπίσωτους[hellip]είναινομίζωοζωηρότεροςερεθισμόςγιατοστοχαστήπουθέλεινατοποθετήσειταφαινόμεναμέσασεπλαίσιαναβρειαιτίεςναβρειαντιφάσειςναβρεισυνέπειεςναβρεισχέσειςμεταξύτηςεποχήςκαιτηςλογοτεχνικήςτηςέκφρασηςΠρώτηφοράνομίζωστονκριτικόνουτουτόπουμαςπαρουσιάστηκετόσοανοιχτόπέλαγογιαμεγάλοταξίδι28
Οιαιτιάσειςεναντίοντηςεπικαιρικήςκριτικήςστιςοποίεςαναφέρθηκαπιοπάνωέθεσανεκτωνπραγμάτωντοζήτηματηςσχέσηςτηςκριτικήςμετηντέχνηκαιτηςαναγνώρισήςτηςωςαυτόνομηςμορφήςτηςτέχνηςτουλόγου29Οβιβλιοκριτικόςευρισκόμενοςμεταξύδύοπυρώντουλογοτέχνηκαιτουεπιστήμοναέπρεπενααποδείξει ότι ηκριτική τουδεν είναι είδοςκατώτεροαπό τοναντικείμενό τηςδηλαδήαπότηνίδιατηνΤέχνηότιδεναποτελείέκφρασηαυθαίρετηςγνώμηςήεντύπωσηςτουκριτικούαλλάόπωςηεπιστήμηβασίζεταικαιαυτήσεαντικει-μενικάκριτήριααξιολόγησηςτωνέργωνμεδυολόγιαέπρεπενααποδείξειότιηκριτικήείναικαιΤέχνηκαιΕπιστήμη
ΠράγματιγιατονΜεσοπόλεμοκαιτονΠαναγιωτόπουλοlaquoηκριτικήστέκεταιανάμεσαστηνΕπιστήμηκαιστηνΤέχνηraquo30ΗκριτικήείναιομόλογητηςτέχνηςδιότιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςlaquoβλέπωτοκριτικόπνεύμαεννοημένοστοστενό-τεροειδολογικόνόημάτουναπηγάζειαπόπλούσιαδημιουργικήιδιοσυγκρασία καιναδημιουργείπλάιστrsquoαριστοτεχνήματατηςφαντασίαςκαιτουσυναισθήμα-τοςκαιταμεγάλακατορθώματατηςθεώρησηςκαιτηςκατασταλαγμένηςλογικήςεμπειρίαςraquo31
27ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματατχ5(Νοέμ1942)σ21328ΒενέζηςlaquoΗκριτικήraquoόπΟΒενέζηςεπανέρχεταιστοθέμαμεμιαlaquoΔευτερολογίαγιατηνκρι-τικήraquoΤοΒήμα2911943όπουσχολιάζειτιςαπόψειςκαιτωνάλλωνσυνομιλητώντουΣεκατο-πινόάρθροτου(laquoΚριτικήraquoΤοΒήμα2191947)οΒενέζηςθεωρείότιlaquoηκριτικήσημειωματογρα-φίαπροσανατολισμένηπερισσότεροστηνπραγματικήλειτουργίαπουασκείθάrsquoπρεπεναείναικυρίωςκατατοπιστικήκαιαναλυτικήκαιόσοτοδυνατόνλιγότεροαξιολογικήκαιαφοριστικήraquo29 ΒλτοδοκίμιοτουΌσκαρΟυάιλντlaquoΟκριτικόςωςδημιουργόςraquo(ldquoCriticasArtistrdquo1890)μεθέματηναντίθεσητέχνηςκαικριτικήςΟκριτικόςωςδημιουργόςμετάφρΣπύροςΤσακνιάςΣτιγμήΑθήνα198430 ΒασικήΒιβλιοθήκητ42σιδlaquoΜαηκριτικήείναιπερισσότεροεπιστήμηκαιλιγότεροτέ-χνηraquoαπαντάτο1934σεέρευνατουπερΞεκίνημαδίνονταςέτσιμεγαλύτερηβαρύτηταστηναντικειμενικότητάτηςβλΞεκίνημα τχ18(Ιούνιος1934)205-20631 laquoΗΝεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματα όπσ213ΤηναυτονομίατηςκριτικήςαπότηντέχνηαλλάκαιτησυγγένειάτηςμεαυτήυπογραμμίζεικαιαλλούlaquoΑνάγκηβέβαιακαιηκριτικήνrsquoασκείταισαναυτόνομοςκλάδοςτηςτέχνηςΝαέχειύφος Ναξεσκεπάζειτηνπροσω-πικότηταενόςστοχαστήκιενόςδημιουργούndashτουκριτικούraquo(laquoΔοκιμιογραφίακαικριτικήraquoόπ
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
88
Όχιμόνονηαφετηρίατηςκριτικήςμακαιοίδιοςοκριτικόςλόγοςανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγου τουέντεχνουλόγου[hellip]Οκριτικόςδενείναιμόνουποχρεωμένοςναλέεισημαντικάπράγ-ματαΠρέπεικαιόμορφαναταλέειΌλοιοικριτικοίπουάφησαντrsquoόνομάτουςστηνιστορίαυπήρξανκαιμεγάλοισυγγραφείς[hellip]Έχτιζαντοκείμενότουςέτσιπουέξωαπότηνάλλητουαξίαναμπορείκαισανκείμενοαυτόνομανασταθεί32
Ωστόσοηανάδειξητουκριτικούωςμιαςξεχωριστήςκαιlaquoπλούσιαςδημιουργι-κήςιδιοσυγκρασίαςraquoδεναρκείσυγχρόνωςπρέπεινααποδειχθείότιηκρίσητουείναιαντικειμενικήότιηκριτικήκαιεπιστήμηΚαιείναιεπιστήμηακριβώςδιότιπροϋποθέτειlaquoπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαraquoκαιπάνωαπόόλατηβαθιάγνώσητηςαισθητικήςτηςεπιστήμηςπουδιερευνάτηφύσητουωραίουηέμφυτηκαλαισθησίακαιηοξύνοιατουκριτικούδεναρκούνανδενβασίζονταιστηναι-σθητικήΕίναιεπιστήμηλέγειοΠαναγιωτόπουλος
γιατίπροϋποθέτειπλουσιότατογνωστικόθησαύρισμαμιαευρύτατηιστορικήκαιφιλοσοφικήκαιολωσδιόλουιδιαίτερααισθητικήκατάρτισηκαιμιαγενι-κότερηεποπτείατηςπροόδουτωνεπιστημώνκαιτωντεχνών33
ΓιατονΠαναγιωτόπουλοηαισθητικήαποτελείαναγκαίαπροϋπόθεσηκάθεμορ-φήςτηςκριτικήςndashακόμηκαιτηςεπικαιρικήςόπωςείδαμεΑπότηγνώσητηςαι-σθητικήςεξαρτάταιηαξίατουέργουτουκριτικούΜιλώνταςλχγιατονΙάκωβοΠολυλάαποδίδειτηνκριτικήτουικανότηταστοότιγύμνασετηνπεριέργειάτουlaquoειςτηνανίχνευσιντωνδυσχερεστέρωνκαιυψηλοτέρωνπροβλημάτωντηςθεω-ρητικήςκαιεφηρμοσμένηςαισθητικήςraquo34
Χάρηστηνεπιστήμητηςαισθητικήςηκρίση(θεωρείταιπως)εξασφαλίζειτηναναγκαίααντικειμενικότητακαιηκριτικήαποκτάκύρος επειδήακριβώς (θε-
σ12-13Ηυπογράμμισηδικήμου)ΠρβόσαλέγειπχοΠαλαμάςοοποίοςσυναιρείτηνπρο-σωπικότητατουκριτικούστονποιητήlaquoέναςμεγάλοςκριτικόςείναισανέναςμεγάλοςποιητήςαυτόςπλάττεικιεκείνοςξαναπλάττειδεύτερηφοράταπλάσματατουποιητήraquo(ΠεζοίδρόμοιΖηκάκης 1929 τΑ σ 50)Ησύγκριση της νεότερηςαντίληψης (τουΠαναγιωτόπουλου) γιατονκριτικόμετηνπαλαιότερη(τουΠαλαμά)δείχνεικαθαράτηδιαφοράτηναλλαγήπουέχεισυντελεσθεί32laquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195633Όπ34 ΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευματικώνΥπηρεσιώνΑθή-να21938 σ158(Ηυπογράμμισηδικήμου)ΕπίσηςστονΣολωμόεξαίρειτοότιlaquoκατέχειγερήγνώσηγερήσυνείδησητουαισθητικούθέματοςκαιδύναμηναξεχωρίσειναταξινομήσεικαιναδιατυπώσει [hellip]Δενυπάρχειαισθητικήθεωρίαφιλοσοφικόσύστημαπολιτιστικόρεύμαιστορικήτοποθέτησηπουνατονξαφνιάζεινατονβρίσκειαπροετοίμαστοraquo(ΒασικήΒιβλιοθή-κησιη΄)γιατονΚοραήεπισημαίνειότιlaquoμολονότιηφύσητηςπροσπάθειάςτουδενευνοούσεπαρεκβολέςσεκαθαράαισθητικάθέματαraquolaquoεύρισκε τρόπονατrsquoαγγίξεικαι τούταndashκαιναπεισυχνά τοσωστόraquo (ΒασικήΒιβλιοθήκη σ ιζ΄) ενώοΡοΐδηςυπήρξενlaquoπολύπερισσότερονκαλλιεργημένοςαισθητικώςήοιπλείστοιτωνσυγχρόνωντουraquo(Στοιχείαιστορίαςόπσ150)
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
89
ωρείταιπως)δενείναικρίσηυποκειμενικήπουαπορρέειαπότοlaquoγούστοraquoτουκριτικούήακόμαχειρότεραπουυπαγορεύεταιαπότιςπροσωπικέςσυμπάθειεςήαντιπάθειέςτου
Συγχρόνως ηκριτικήαποκτάάλλοπεριεχόμενοκαισκοπόΜιακρίσηβα-σισμένηστηναισθητικήδενμπορείπαράναείναικρίσηαξιολογικήΆρασκο-πόςτηςκριτικήςείναιηαισθητικήαποτίμηση τουέργουμεεσωτερικάκριτήριαδηλαδήμεκριτήριαπουαπορρέουναπότηνπερίωραίουθεωρίαδιαφορετικάλέγειοΠαναγιωτόπουλοςμιαlaquoκριτικήτουλόγουανίκανηκαιναυποψιασθείτοαισθητικότουβάροςείναιουσιαστικάανύπαρκτηκριτικήraquo35
ΌμωςηαισθητικήκριτικήεπειδήακριβώςβασίζεταισεεσωτερικάκριτήριααποτελείέμμεσηυπεράσπισητηςαυτονομίαςτηςτέχνηςΑντίθετασεσύγκρισημε τη ρομαντική κριτική θεωρία του 19ουαιώνα που είναι προσανατολισμένηπερισσότεροστονδημιουργόηαισθητικήκριτικήενδιαφέρεταικυρίωςγιατοίδιοτοέργο36Απόαυτήτηνάποψηβρίσκεταιστουςαντίποδεςτόσοτουυποκειμενι-σμούτωννεοκαντιανώνθεωριώνόσοτηςαντικειμενικότηταςτωνθετικιστικώναισθητικώνθεωριώνπουσυναρτούντηντέχνημεεξωτερικούςπαράγοντες
ΠοιαείναιηαφετηρίακαιηβάσητωναισθητικώναντιλήψεωντουΠαναγιω-τόπουλουείναιθέμαανοιχτόΜπορούμεμόνομεσχετικήβεβαιότηταναπούμεότιδεναποδέχεταιούτετοναπόλυτοιδεαλισμότουΧέγκελ37ούτετονθετικισμόκαιτιςκοινωνιολογικέςαισθητικέςθεωρίες38Πάντωςγιαναεξηγήσουμετηση-μασίαπουέδινεοΠαναγιωτόπουλοςστηναισθητικήπέρααπότουςάλλουςπα-ράγοντεςθαπρέπειναλάβουμευπόψηότιητροπήπροςτηναισθητικήαποτελείγενικότερογνώρισματουΜεσοπολέμουδεδομένουότιύστερααπόμιαμακράlaquoπροδρομικήraquoφάσητον19οαιώναπερνάσεμιαδυναμικήπερίοδομετηνεμφά-νισημιαςπλειάδαςΕλλήνωναισθητικώνφιλοσόφωνπουασχολούνταισυστημα-τικάμεθέματαφιλοσοφίαςτηςτέχνης39
35 ΒασικήΒιβλιοθήκησιστ 36Ημετατόπισητουενδιαφέροντοςτηςκριτικήςαπότονδημιουργόστοέργοείναιφανερήηιμπρεσιονιστικήθεωρίατου19ουαιώνασκοπότηςέχειναδιεισδύσειστοπνεύματουδημιουρ-γούοδηγώνταςέτσιπροςτηνκριτικήτωνεν-τυπώσεωνπροςαυτήπουοΑνατόλΦρανςόρισεωςlaquoπεριπέτειεςμιαςψυχήςανάμεσασεαριστουργήματαraquo37ΤούτοσυνάγεταικαιαπόμιαπαρατήρησήτουγιατονΠαλαμάοοποίοςλέγειμολονότιγνωρίζει τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του (δάσκαλοί του είναι ο Ταιν ο Σαιν-ΜπεβοΜπρυνετιέροΕνεκέν)καιlaquoπροσπαθείκαιτηνκριτικήτουσυνείδησηναστηρίξειπάνουσεδεδομέναασάλευτακαιαντικειμενικάκατοχυρωμέναraquoέχειρίζεςεγελιανέςμεσυνέπειαότανμιλάγιατηνποίησηκαιτονποιητήνακινείταισεχώρουςυπερφυσικούςκαιμεταφυσικούςΒλΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάς ΟιEκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα31981σ345(11944)38 ΤηναντίθεσήτουστονθετικισμότουΚάρολουΛαλό(CharlesLalo)τηνείχεδιατυπώσειπολύνωρίςστηβιβλιοκρισίατουγιαταΣτοιχείααισθητικής τουΘΜΜουστοξύδηδημοσιευμένηστηΜούσα τον Ιούνιο του1922Αυτήακριβώςηβιβλιοκρισίαδείχνει τηνπρώιμηροπή τουνεαρούΠαναγιωτόπουλουπροςτηlaquoθεωρίαraquo39 ΙΘεοδωρακόπουλοςΘΜΜουστοξύδηςΚΤσάτσοςΠΜιχελήςΔΚαπετανάκηςΕΠΠα-πανούτσοςκά
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
90
ΣημειώσαμεστηναρχήότιοΠαναγιωτόπουλοςέχειταυτόχροναδύο ιδιότητεςτουλογοτέχνη(ποιητήκαιπεζογράφου)καιτουκριτικούΑνακύπτειεπομένωςτοεξήςουσιώδεςερώτημαΠοίησηκαικριτικήαποτελούνδύοπαράλληλες ιδιό-τητέςτουήμία αλλά διττήδηλαδήμεδύοεκφάνσειςΜεάλλαλόγιαοΠαναγιω-τόπουλοςείναιποιητήςκαικριτικόςήποιητής-κριτικός40
Θυμίζω ότι ο ποιητής-κριτικός είχε εμφανισθεί στην Ευρώπη στα μέσα του19ουαιώνα(στηνΕλλάδαστοτέλοςτουαιώνα)βέβαιαδενεπρόκειτογιααπο-λύτωςνέον τύποαφούοΟράτιοςγιαπαράδειγμαήτανποιητής-κριτικός(Ars poetica)Όμωςαπόταμέσατου19ουαιώναπολλοίαπότουςπιοσημαντικούςποιητέςείναιποιητές-κριτικοί
Έχειεπισημανθείότιηδιαμόρφωσητουτύπουτουποιητή-κριτικούσυνδέεταιμετονπρώιμομοντερνισμότου19ουαιώναμετηνlaquoερμητικότηταraquoτηςνεοτε-ρικήςποίησηςndashμιαςποίησηςγιατηνοποίατοευρύαστικόlaquoκοινόraquoαδιαφορείπλήρωςΟινέεςσυνθήκεςπουδιαμορφώθηκανστηναστικήκοινωνίατου19ουαιώναθέτουν τονποιητήαπό τοκέντρο τηςκοινωνικής ζωής στοπεριθώριότηςΧωρίςτηνπροστασίατηνοποίααπολάμβανεώςτον18οαιώναπαρίαςπλέονπουμάχεταιγιατηνεπιβίωσήτουμέσασεέναάξενοπεριβάλλονδενμπορείνααφήσειτηνυπεράσπισητηςτέχνηςτου(καιτηςζωήςτου)στηναρμοδιότηταενόςτρίτουτουκριτικούΑρμοδιότεροςνατηνυπερασπιστείκαινατηνερμηνεύσει(θεωρείπως)είναιοίδιος41Οιποιητές-κριτικοίστουςπρολόγουςτουςεξηγούντιςσυνθήκεςδημιουργίαςτουςσκοπούςτουςκτλπαρέχονταςέτσιστονανα-γνώστηένανοδηγόανάγνωσηςκαιερμηνείαςτουέργουτους
ΤηνίδιαπερίοδοηΤέχνη(μεΤκεφαλαίο)διεκδικείτηναπόλυτηανεξαρτησίατηςαπόκάθεεξωτερικόκανόνακαιπεριορισμόκαιανυψώνεταισεθρησκείαενώο καλλιτέχνης κλεισμένος στον laquoχρυσελεφάντινο πύργοraquo του αυτοαναγορεύε-ταισειερέακαι σεπροφήτηΜέσασεαυτότοπεριβάλλονπρώτηκαικυριότερηπροϋπόθεση της κριτικής (θεωρείται πως) είναι ηαγάπηκαι οθαυμασμός τουκριτικούγιατονκαλλιτέχνηκαιτοέργοτουΣεκάθεάλληπερίπτωσηηκριτικήαντιμετωπίζεταιωςπεριττήήωςεπιζήμιαγιατηνΤέχνη42Πρόκειταιγιαμιαδια-
40ΟΚΘΔημαράςτο1943παρατηρείότιηκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουlaquoπετυχαίνειέναναπότουςσκοπούςτηςτηνερμηνείαraquoαλλάlaquoτονοησιαρχικόπλησίασμαπροςταέργατηςφα-ντασίαςπεριορίζεισημαντικάτηνικανότητάτηςδενμπορείναεφαρμοσθείσεέργαπουυστε-ρούναπότηνάποψητηςλογικήςκατασκευήςΤίκρίμανανιώθεικανείςτόσολίγοστιςκριτικέςτουότιοκΠαναγιωτόπουλοςείναικαιποιητήςraquoΣύμμικταΔ΄Λόγιαπερίμεθόδου ΕπιλογήκειμένωνΦίλιπποςΗλιούΕπιμέλειαΠόπηΠολέμηΜουσείοΜπενάκηκαιΜορφωτικόΊδρυμαΕθνικήςΤραπέζηςΑθήνα2013τΑσ14241 ΒλLawrenceLipkinglaquoΠοιητές-κριτικοίraquoστοAWaltonLitzκά(επιμ)ΜοντερνισμόςκαιΝέακριτικήθεώρησημετάφρασηςΓεωργίαΦαρίνου-ΜαλαματάρηΜιχάληςΧρυσανθόπουλοςΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκη ΙνστιτούτοΝεοελληνικώνΣπουδώνΘεσσαλονίκη2013σ625-66642 Ηδιάκριση (ηανωτερότητα) τηςποίησης έναντι της κριτικής βασίζεται στησημασίαπουδίνεταιστηνlaquoτεχνικήraquoηοποίαθεωρείταιμημεταδόσιμηαποκλειστικόπρονόμιοτουποιητήΤηδιάκρισηαυτήτηνκαταργείηαντίληψηότικαιηκριτικήείναιλόγοςεπεξεργασμένοςότιηκριτικήlaquoανήκεισανέκφρασηστηνπεριοχήτουαρμονικάαρμοσμένουλόγουτουέντεχνου
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
91
δεδομένηαντίληψηστατέλητου19ουαιώνακαιστιςαρχέςτου20ούΕίναιόμωςμιααντίληψηπροσανατολισμένηκυρίωςστονδημιουργόπουξεχωρίζει(υπερέ-χει)απότουςάλλουςχάρησταφυσικάχαρίσματάτου(τηνισχυρήκαιδημιουργι-κήφαντασίακτλ)καιστιςεπίκτητεςικανότητέςτου(είναιlaquoτεχνίτηςraquoμάστοραςπχτουστίχου)ΌτιπροέχεισεέναποίημαείναιόχιηαντικειμενικήlaquoαλήθειαraquoαλλάηυποκειμενικήlaquoειλικρίνειαraquoτουσυναισθήματοςτουκαλλιτέχνηΠρόκειταιγιαμιακριτικήαντίληψησυνέχειατηςρομαντικήςκριτικήςθεωρίας
ΟΠαναγιωτόπουλοςμιλώνταςγιατονκριτικόΠαλαμάσυμπεραίνειότιείναιποιητής-κριτικός
τονέντεχνολόγοσαλόγοποιητικόκυριότατατοναντίκρισεοΠαλαμάςΚαιτηνκριτική της τέχνηςσαν ενέργειαποιητήμαζίκαιστοχαστήΠαντούκαιπάντατοποίημα43
ΓιατονΠαλαμάπαρατηρείσωστάοΠαναγιωτόπουλοςηκριτικήπροϋποθέτειτηναγάπηκαιτονθαυμασμόστονπρόσωποκαιστοέργοτουδημιουργού
ΑγαπώΣυγκρίνωΚρίνωΕγκατασταίνωΝάοισταθμοίτηςκριτικήςΝάταπατώματαπουυψώνειΘεμέλιότηςηαγάπη44
Καιαμέσωςμετάσχολιάζει
ΚάτιπερισσότεροαπότηναγάπηοθαυμασμόςΟΠαλαμάςσεόλατουταστασίματααντίκρυστηνκριτικήμαςδείχνειπωςπρινξεκινήσειςγιατηντο-ποθέτησητηνερμηνείατηναξιολόγησητουκαλλιτεχνικούέργουπρέπεινανιώσειςμέσασουτηνέλξητηβαθύτατηπροςεκείνοέλξηπουαποκατασταίνειμονομιάςσαναπόαυθόρμητο ξέσπασμα την επαφήανάμεσαστηνκριτικήσκέψηκαιστοαντικείμενότης45
ΕίναιαξιοσημείωτοτοότιοΠαναγιωτόπουλοςαποδίδεισωστάβέβαιατηνάποψητουΠαλαμάγιατηνκριτικήσεεσωτερικήανάγκητουίδιουτουδημιουρ-γούπροέρχεταιλέγειοΠαναγιωτόπουλοςκυρίωςαπόlaquoτηνανάγκηκαιτοπα-ράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραraquo46
λόγουraquoόπωςλέγειοΠαναγιωτόπουλοςβλlaquoΗνεοελληνικήκριτικήΕκατόνπενήνταχρόνιαιστορίαςraquoΕλευθερία2511195643 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΚωστήςΠαλαμάςόπσ349ΠρβκαιτηνπαρατήρησητουΆγραlaquoΣυχνάοΠαλαμάςμαςτοτονίζειndashότικιότανκρίνειμένειπάνταποιητήςraquoΚριτικάτ1σ18244Όπσ33845Όπσ339(Ηυπογράμμισηδικήμου)46 laquoΟΠαλαμάςαπότηναγάπηαναβρυσμένηαντίκρισετηνκριτικήενέργειαΚαιδενήταντού-τοηαπαίτησημονάχατουστοχαστήήτανπολύπερισσότεροηανάγκηκαιτοπαράπονοτουδημιουργούπουολοένασυντελούσετοέργοτουκαιπουποθούσεναβλέπειτουςάλλουςνατοαγαπούνπρώτανατοκρίνουνυστερότεραμετηβεβαιότηταπωςμόνομετοντρόποτούτοθα
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
92
χΛΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
ΌμωςοικαιροίέχουναλλάξειοΠαναγιωτόπουλοςσεαντίθεσημετονΠα-λαμάδέχεταιότιηκριτικήlaquoμπορείναγίνεταικατάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουraquo47Υπε-ρασπιζόμενοςτηνκριτικήτηβλέπεισυχνάνασυμπορεύεταιμετηδημιουργικήλογοτεχνία ή και laquoνα προπορεύεται δείχνοντας τους απάτητους δρόμους καιπροετοιμάζονταςτιςμεταγενέστερεςκαρποφορίεςraquo48
Μεάλλαλόγιατοενδιαφέροντηςκριτικήςέχειμετατοπιστείηαποστολήτηςείναιπλέονευρύτερηηκριτικήακόμηκαιόταναναφέρεταισεκάποιοσυγκεκρι-μένοέργοσετελευταίαανάλυσηενδιαφέρεταιγενικάγιατηντέχνηΟρόλοςκαιοαγώναςτουκριτικούείναιδιμέτωποςκαιδιαμεσολαβητικόςμεταξύσυγγραφέακαικοινούΑφενόςαπευθύνεταιστοκοινόμεσκοπόναανυψώσειτοlaquoγούστοraquoτουώστεναείναισεθέσηνααισθανθείταάξιαλόγουέργακαιαφετέρουστονδημιουργόμεσκοπόνατουδείξειανβρίσκεταιήόχιστονσωστόδρόμο49Απο-στολή της κριτικής είναι ναανοίξει νέους δρόμους στην τέχνη της εποχής τηςΕνδεικτικότηςυψηλήςπερίκριτικήςαντίληψηςτουΠαναγιωτόπουλουείναι τοπαρακάτωπαράθεμαμετοοποίοκλείνω
ΠολλέςφορέςένακριτικόκείμενοπαίζεισεμιαεποχήπολύμεγαλύτερορόλοαπόένασημαντικόέργοτέχνηςΔημιουργείπνευματικήζωήθέτειπροβλήμα-ταεκκολάπτειανησυχίεςοδηγείσενέουςπροσανατολισμούςεκφράζειτηνέφεσητηςδημιουργίας50
ΥΓΌπωςεξαρχήςδιευκρίνισαθέματηςεργασίαςμουείναιηαντίληψητουΠα-ναγιωτόπουλουγιατοέργοτηςκριτικήςκαιτηναποστολήτηςόπωςαυτήπροκύ-πτειάμεσααπότακείμενάτουlaquoκριτικήςτηςκριτικήςraquondashόχιέμμεσααπότακριτι-κάτουκείμενααπότηνεφαρμοσμένηκριτικήτουΘαείχεπιστεύωενδιαφέρον
κατόρθωναννασταθούνδίκαιοιξεχωρίζονταςτιςαρετέςτουκαιμεκατανόησηαντιμετωπίζο-νταςτιςόποιεςαδυναμίεςτουraquo(όπΗυπογράμμισηδικήμου)47 laquoΒέβαιαμεαγάπηπρέπειναπορεύεταιοκριτικόςΜαηαγάπητουμπορείναγίνεταικα-τάκρισηάματηνπλουταίνειοπόθοςτουκαλύτερουάμαξεκινάειαπόπλατύτερουςχώρουςκιάμrsquoαγκαλιάζειτηνόληκίνησητουέντεχνουλόγουκαιπασκίζειγιατηνπροκοπήτουΠιστεύωπωςανοκριτικόςπεριόριζετηνόληενέργειαμονάχασταέργαπουτουκίνησαντοναυθόρμητοενθουσιασμόπουτουπροκάλεσαντηνάμεσημαζίτουςοικείωσηηκριτικήθαέχανεκαιτοντόσοχρήσιμοπολλέςφορέςμαχητικόχαραχτήρατηςκαιδενθατηςέμενετόποςκαικαιρόςναπροβάλειόπουκαιόπωςθαήτανχρειαστότηνάρνησήτηςτηγόνιμητηνκαλόπιστηraquo(όπσ340Ηυπογράμμισηδικήμου)48laquoΗνεοελληνικήκριτικήraquoΠειραϊκάΓράμματαόπσ21249 ΒλΕΠΠαπανούτσοςlaquoΤηςκριτικήςτοέργοκαιησημασίαraquoΒασικήΒιβλιοθήκησζ laquoΣετίαποβλέπειμετηνπροσπάθειάτουοκριτικόςlaquoΣυνοπτικάστοδιαφωτισμόκαιστηνκαθοδήγη-σητουκοινούαπότοέναμέροςκαιαπότοάλλοστονέλεγχοκαιστηναξιολόγησημιαςπνευ-ματικήςπράξεωςόπωςείναιηκαλλιτεχνικήδημιουργίαΔιαπαιδαγωγείλοιπόντουςπολλούςκαι με τηστάθμιση τηςπροσφοράς τους γίνεται στους λίγους τουςδημιουργούς ηάγρυπνησυνείδησηπουσεκάθεβήματουςπληροφορείανβρίσκονταιστοσωστόδρόμοraquo50ΒασικήΒιβλιοθήκησιδ
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
93
ΤΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
ναεπιχειρήσεικάποιοςνααναζητήσει τιςθεωρητικέςαρχέςπουλανθάνουνσεκείμεναεφαρμοσμένηςκριτικήςΤότεθαμπορούσεπχναδιαπιστωθείότικαιοΠαναγιωτόπουλοςσυνδέειτηντέχνημετηνπραγματικότηταότιηκριτικήτουεκτόςαπό τηναισθητικήαξία ενός λογοτεχνικού έργουπροσανατολίζεται καιστησχέσητουέργουμετηνεποχήτουγιαπαράδειγμαωςlaquoάνθρωποτουκαιρούτουraquoαντιμετωπίζειτονΚΓΚαρυωτάκη51Θαείχεεπίσηςενδιαφέροννασυγκρι-θείηβιβλιοκριτικήτουΠαναγιωτόπουλουμετιςκριτικέςτουΦώτουΠολίτηοιοποίεςκαθώςθίγουνευρύτεραθέματατηςπνευματικήςζωήςτείνουνναπάρουνχαρακτήραlaquoπολιτισμικήςraquoκριτικήςΒέβαιαοΠαναγιωτόπουλοςαυτότοείδοςτης κριτικής το άσκησε με άλλα κείμενά του συγκεντρωμένα τώρα σε βιβλίαόπωςΗηθικήτουσυμφέροντος(1979)καιΟσύγχρονοςάνθρωπος(1966)
Abstract
InthispaperIpresentIMPanayiotopoulosrsquoldquotheoryrdquoonliterarycriticismbasedonageneralremarkofMHAbrams(The Mirror and the Lamp)thatthecritictheoriesfromancienttimestilltodayfocusmainlyononeofthesea)thewriterb)thetext(work)c)thereaderandd)therelationbetweenthetextandthehistoricalbackgroundInthehistoryofthecriticismtheoriesAbramsnoticesthatthecriticsinterestmovesfromonepointtotheother
TheInterwarperiodistheeraoflsquocriticismofcriticismrdquoandtheEssayinGreeceAtthesametimethestudyofliteratureisintroducedattheUniversityofThessaloniki(1927)ThreedifferentkindsofcriticsappearedTheonewhowritesbookreviewsfornewspapersorjournalstheessaywriterandtheuniversityteacheraprofessionalcriticThefirstkindofcritiqueisthemostcommononeHoweveritisinquestionbywritersandothercriticsaswellItisldquoaccusedrdquoforlackofimpartialitysubjectivityunreliabilityetcThereforeitwasnormalforsomeonetodefenditThosewhowereinfavourofsuchcritiqueemphasizedthatundercertainconditionsthistypeofcriticismwasnecessaryforthelocalliteraturelifetheyalsostressedtheessentialroleofitOneofthemwasIMPwhopracticeditforyearsIn1940inhisarticleldquoEssayWritingandCriticismrdquocomparestheldquobookreviewingrdquowiththeldquocritiqueessayrdquoandfindsitnotofdiminishingimportancebutofjustdifferentpurposeandmeaningHisarticleandsomelaterprovokedinterestingdiscussionsandreactions
51ΒλτοκεφάλαιοlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoστοΤαπρόσωπακαιτακεί-μεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα21983σ130-132
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8
256
Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία
ISBN 978-618-5396-00-8