Το Κριτικό Έργο του...

27
Επιστημονικό Συνέδριο Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου ΠΡΑΚΤΙΚΑ

Transcript of Το Κριτικό Έργο του...

Page 1: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

1

Επιστημονικό Συνέδριο

Το Κριτικό Έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου

ΠΡΑΚΤΙΚΑ

2

3

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 2: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

2

3

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 3: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

3

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 4: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

4

copy 2018 Εκδόσεις τηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου ΝικολάουΜίληση315351Παλλήνη Τηλ2106666117

ΕπιμέλειατηςέκδοσηςΘεοδόσηςΠυλαρινόςΣύνταξηπινάκωνΆγγελοςΜητρέληςΣχέδιοεξωφύλλουΒελισσάριοςΤσακούμηςΣτοιχειοθεσίαndashΕκτύπωσηndashΒιβλιοδεσίαΓΚωστόπουλος

ISBN978-618-5396-00-8

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 5: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

5

ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕπιστημονικόΣυνέδριοπουσυνδιοργανώθηκε

απότηΣχολήΙΜΠαναγιωτόπουλου

τοΊδρυμαΚωστήΠαλαμάκαι

τουςΦίλουςτουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

στις17-18Φεβρουαρίου2017

στηνΚεντρικήΑίθουσατουΦιλολογικούΣυλλόγουlaquoΠαρνασσόςraquo

υπότηναιγίδατου

ΥπουργείουΠαιδείαςΈρευναςκαιΘρησκευμάτων

καιτουΥπουργείουΠολιτισμούκαιΑθλητισμού

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑndashΕΙΣΑΓΩΓΗΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ2018

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 6: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

6

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 7: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

7

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΙΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΚΑΣΙΝΗΣ

ΜΕΛΗ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣΖΩΡΑΣ

ΛΗΔΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

ΘΕΟΔΟΣΗΣΠΥΛΑΡΙΝΟΣ

ΠΟΛΥΑΝΘΗΤΣΙΓΚΟΥ

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 8: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

8

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 9: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

9

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήraquo

ΚήρυξηέναρξηςεργασιώνΆλκηςΙΠαναγιωτόπουλος

ΓενικόςδιευθυντήςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλου

Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΠΔΜαστροδημήτρης

ΘεοδόσηςΠυλαρινόςlaquoΕισαγωγήστοκριτικόέργο

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΠολυάνθηΤσίγκουlaquoΟιπαιδαγωγικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουΘεωρίακαιπράξηraquo

ΕρατοσθένηςΚαψωμένοςlaquoΟΚαβάφης

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΟΠαλαμάςτουΠαναγιωτόπουλουraquo

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΘανάσηςΝάκας

ΧαράλαμποςΚαράογλουlaquoΤιίσωςείναικριτική

γιατονΙΜΠαναγιωτόπουλο(Προβληματισμοίτηςεποχής)raquo

ΓιάννηςΞούριαςlaquoΈναςπαλαιόςελληνικόςκόσμος

απότηνσκοπιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΜαρίαΔημάκη-ΖώραlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςκαιηδιδακτορική

διατριβήτουγιατονΑδαμάντιοΚοραήraquo

ΑφροδίτηΑθανασοπούλουlaquoΟικριτικέςαπόψεις

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουγιατοέργοτουΣολωμού

τουΚάλβουκαιάλλωνποιητώντου19ουαιώναraquo

ΒάσωΟικονομοπούλουlaquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςωςεπιμελητής

καιωςανθολόγοςτηςlsquoΒασικήςΒιβλιοθήκηςrsquoraquo

ΛάμπροςΒαρελάςlaquoΟισυνεργασίεςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου

στονημερήσιοτύποraquo

11

17

21

35

53

65

79

95

103

111

127

139

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 10: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

10

ΓΣΥΝΕΔΡΙΑ

ΠρόεδροςΧαράλαμποςΚαράογλου

ΘανάσηςΑγάθοςlaquoΟΚώσταςΚαρυωτάκηςαπότηνοπτικήγωνία

τουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquo

ΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoΙσορροπώνταςμεταξύκριτικήςκαιιστορίας

τηςλογοτεχνίαςΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

γιατηνπεζογραφίατουμεσοπολέμουraquo

ΓεράσιμοςΓΖώραςlaquoΑτενίζονταςτηνΕυρώπηκαιτουςλογοτέχνεςτης

(μέσααπότηνκριτικήματιάτουΙΜΠαναγιωτόπουλου)raquo

ΤζίναΚαλογήρουlaquolsquoΠόσεςνύχτεςπερπάτησεμέσαμουοάνεμος

οθυμωμένοςτηςΆρληςrsquoΟΙΜΠαναγιωτόπουλος

καιηκριτικήθέασητηςτέχνηςraquo

ΘανάσηςΝάκαςlaquoΗδοκιμιογραφίατουΙΜΠαναγιωτόπουλου

(ειδολογικάχαρακτηριστικάρητορικήσχηματικόςλόγος)raquo

ΑννίταΠΠαναρέτουlaquoΕργογραφικάndashβιβλιογραφικά

ΙΜΠαναγιωτόπουλουΤριάνταπέντεχρόνιαμετάraquo

ΚωνσταντίνοςΚασίνηςlaquoΣυμπεράσματαraquo

ΠΙΝΑΚΕΣ

Ι Πίνακαςελληνικώνκυρίωνονομάτων

ΙΙ Πίνακαςξένωνκυρίωνονομάτων

III Πίνακαςόρωνκαιπραγμάτων

ΙV Πίνακαςτίτλωνβιβλίωνπεριοδικώνεφημερίδωνέργωντέχνης

153

169

177

187

199

225

231

241

245

247

251

ΠΕΡΙΕχΟΜΕΝΑ

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 11: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

153

laquoΗσυμβολήτουστιςαξιολογήσειςτηςλογοτεχνίαςτουΜεσοπολέμουυπήρξεση-μαντικήκαθώςέκρινεμενηφαλιότηταταέργατωνσυγγραφέωνndashποιητώνκαιπεζογράφωνraquoεπισημαίνειγιατονΙΜΠαναγιωτόπουλοοΑλέξανδροςΑργυρίουτο2000προσθέτονταςότιlaquoοιαισθητικέςκαιιδεολογικέςπροτιμήσειςτουδεντονεμπόδισανναδειθετικάτιςαντικείμενεςλογοτεχνικέςπαραγωγέςήαντιλέγο-νταςναεπισημάνειταόποιαθετικάστοιχείατουςraquo1

Στηνπαρούσαεισήγησηθαεπιχειρήσωναπαρακολουθήσωτηνκριτικήαπο-τίμησητουΚώσταΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοΣυγκεκριμέναθαεπι-κεντρωθώ στην παρουσίαση και στον σχολιασμό μιας μικρής σειράς κειμένωντουΠαναγιωτόπουλουπουκαλύπτουν ένασχετικά ευρύχρονικόάνυσμααπότο1928ωςτο1958μειδιαίτερηπάντωςέμφασηστοεκτενέςμελέτημάτουlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης (1896-1928)raquoπουπρωτοδημοσιεύεταιτο1946στοπεριοδικόΓράμματα2

ΕπιπρόσθεταθασυζητηθούνδύοακόμηκείμενατουΠαναγιωτόπουλουαφι-ερωμέναστονΚαρυωτάκηκαιδημοσιευμέναστοπεριοδικόΝέαΕστίατο1928και το 1950 αντιστοίχως (το ποίημα laquoΚαρυωτάκηςraquo3 που οΠαναγιωτόπουλοςσυνθέτειαμέσωςμετάτοάκουσματηςείδησηςτηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιέναέντοναβιωματικόάρθροτουμετίτλοlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquo4)καθώς

1ΑλέξανδροςΑργυρίουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1918-1940)τΒ ΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ9162 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΚΓΚαρυωτάκηςraquo Γράμματα τ Θ΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος 1946)σ1-1282-93154-167[=ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτουιδίουΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄ΟλυρικόςλόγοςΑετόςΑθήνα1949σ105-159]3ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ16(40)(15Αυγούστου1928)σ7314ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoΝέαΕστίατχ558(1Οκτωβρίου1950)σ1277-1280

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑΘΟΣ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 12: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

154

και έναάρθρο του δημοσιευμένοστην εφημερίδαΕλευθερία το 1958 (με τίτλοlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquo5)

ΗπρώτηαυθόρμητηαντίδρασητουΠαναγιωτόπουλουστοάκουσματηςεί-δησηςτηςαυτοκτονίαςείναιναγράψειέναποίημαμετρειςπεντάστιχεςστροφέςτοοποίοέστειλετοεπόμενοπρωινόστονΓρηγόριοΞενόπουλογιατοπεριοδικόΝέαΕστία

ΈφυγεςΜένειηπόρταανοιχτήΚατάντικρυσταερέβητηςαβύσσουΠίκρακαικούρασηόλησουηζωήΗποίησηΑσχολίαπεριττήΚάθεπροσπάθειατρέκλισμαμεθύσου

ΌλαχαμέναΑργόςαπαυδημόςμαστιγώνειτονουβαθιάπληγώνειτηνάθλιασάρκαΔίβουλοςεχθρόςndashγελοίαφρεναπάτηοστοχασμόςξεσκίζεικαιχτυπάεικαιφαρμακώνει

ΚrsquoύστεραΤίποτεΆσκοπηφυγήάδειααπόνόημακιrsquoάγονηαφροσύνηΔίψαθανάτουμαςκαταπονείΗγηπεζήφροντίδαΚrsquoοιουρανοίndashndashχλεύηπουτηνοργήμαςπαροξύνει6

Μετάαπόαυτότοlaquoκαρυωτακικόraquoαπόαρκετέςαπόψειςποίημαμεκυρίαρχαταστοιχείατηςφυγήςκαιτηςπαραίτησηςαληθινόφόροτιμήςσεένανποιητήτηςγενιάςτουμετηνποιητικήτουοποίουδείχνειναεναρμονίζεταισεκάποιονβαθ-μόοΠαναγιωτόπουλοςστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουΛυρικάσχέδια(1933)7

5ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoεφημΕλευθερία16Μαρτίου1958σ186ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΚαρυωτάκηςraquoόπσ731ΤηνίδιαεποχήπάλιστηΝέαΕστίαοΚλέωνΠαράσχοςανοίγει τοεκτενέςμελέτημάτουγιατονΚαρυωτάκημετηφράσηlaquoΟποιητήςγιατονοποίομπορούσεναυπερηφανεύεταιόσογιrsquoάλλονκανένανηγενεάμαςδενυπάρχειπιαraquo[ΚλέωνΠαράσχοςlaquoΚώσταςΚαρυωτάκηςraquoΝέαΕστίατχ17(41)(1Σεπτεμβρίου1928)σ778-783καιτχ18(42)(15Σεπτεμβρίου1928)σ835-838(=ΈλληνεςλυρικοίαπότονΣολωμόέωςσήμερακαιτρίαδοκίμιαΤιείναιηποίησηndashΗσίοδοςndashΣαπφώΣΣπυρόπουλοςΑθήνα1953σ231-238)]7ΠρβτιςσχετικέςπαρατηρήσειςτουΤάκηΚαρβέληοοποίοςθεωρείτηνεπίδρασητουΚαρυ-ωτάκηωςκομβικόσημείογιατημετάλλαξητηςποιητικήςτουΠαναγιωτόπουλουαπότηνπρώτηστηδεύτερηποιητικήσυλλογήτουlaquoΑρχικάκαλλιέργησεμιαποίησηελασσόνωντόνωνμετάσειςκαθαρώςαισθητιστικέςυπότηνεπήρειακυρίωςτηςποίησηςτουRodenbach(ΤοβιβλίοτηςΜιρά-ντας1924)ΣτησυνέχειασεπλήρηεναρμόνισητώραμετηνποίησητουΚαρυωτάκηκατορθώνεινrsquoαπαλλάξειτονστίχοτουαπότιςωραιοπαθείςδιαθέσειςτηςνεότητάςτουκαινακαλλιεργήσειένανποιητικόλόγοπερισσότεροδραστικόκαικαθημερινό(Λυρικάσχέδια1933)raquoΒλΤάκηςΚαρβέληςlaquoΟιποιητικέςαναζητήσειςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 13: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

155

θαήτανλογικόναπεριμένεικανείςναακολουθήσειγρήγοραμιαεκτενήςκριτικήμελέτητουσχετικάμετονΚαρυωτάκηΩστόσοκατάτηδιάρκειατηςκρίσιμηςγιατηνπρόσληψητουΚαρυωτάκηδεκαετίαςτου1930ότανοΚαρυωτάκηςαμ-φισβητείταιαπόμιαμερίδατηςγενιάςτου19308καιόπωςεύστοχαεπισημαίνειοMarioVittilaquoστηνποίησηταπράγματαήρθανέτσιώστετοδόγματωννιάτωνπουδιαλαλούσεοΜεταξάςναεφάπτεταιμετηναντίδρασηστονκαρυωτακισμόraquo9οκριτικόςΠαναγιωτόπουλοςδείχνειναξεχνάήνααδιαφορείγιατοναυτόχειραποιητή10ΜοναδικήεξαίρεσηοιλιγοστέςγραμμέςπουτουαφιερώνειστοβιβλίοτουΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςτο1938laquoΟΚΚαρυωτάκης(εγεννήθηενΤριπόλειτω1896καιηυτοκτόνησενενΠρεβέζητω1928εσπούδασετανομικάεντωΠανεπιστημίωΑθηνώνκαιυπηρέτησενωςδιοικητικόςυπάλλη-λοςκαιωςυπάλληλοςτουΥπουργείουΠρονοίαςεπεσκέφθηπολλάςξέναςχώ-ραςεξέδωκετω1919τηνσυλλογήνldquoΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτωνrdquoτω1921ταldquoΝηπενθήrdquoκαιτω1927ταπολύκροταldquoΕλεγείακαισάτιρεςrdquoμετρίωςμενεκτιμηθένταεφrsquoόσονέζημετrsquoεμφανούςδrsquoυπερβολήςπροβληθένταωςπρό-τυπαπροςμίμησινμετάτονθάνατόντου)οκατrsquoεξοχήναυτόχειρποιητήςεντηιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςόστιςσχεδόνεδημιούργησεσχολήνευθύςαπότηςεπομένηςτουθανάτουτουθέλγειιδίαδιάτηςπαραδόξουανμηπάντο-τεγνησίαςπρωτοτυπίαςτουτουδιαβρωτικούσαρκασμούτουκαιτηςνοσηράςτουαπαισιοδοξίαςεκφαζομένηςδιάπεισιθανάτουδιαθέσεωςκαιεπωδύνουτρυ-φερότητοςΗεπίδρασιςτουΚαρυωτάκηεπίτωννεωτέρωντουποιητώνυπήρξετεραστία αλλrsquo ή ανωφελής ή επιβλαβής εις τας πλείστας των περιπτώσεωνraquo11ΗΧριστίναΝτουνιάσυνδέειαυτήτησιωπήτουΙΜΠμετηθετικήτουδιάθεσηαπέναντιστηνέατάξηπραγμάτωνπουεκφράζεταιαπότοκαθεστώςΜεταξάκαιτηναρθρογραφίατουστοπροπαγανδιστικόέντυποΤοΝέονΚράτος12Πιθανόν

(επιμέλεια-εισαγωγή)ΟστοχασμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ77-9077-788ΗαρχήγίνεταιμετοπολύκροτοάρθροτουΑντρέαΚαραντώνηlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquoΤαΝέαΓράμματατχ9(Σεπτέμβριος1935)σ478-486Τηνάποψηότιηγενιάτου1930είναιεχθρικήαπέναντιστονΚαρυωτάκηελέγχουνηΤίναΛεντάρη[laquoΣημειώσειςγιατηνκριτικήτουΚαρυωτάκηΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoΟΠολίτηςΔεκαπενθήμεροςτχ34(4Απριλίου1997)σ33-40]καιοΝάσοςΒαγενάς(laquoΟΚαρυωτάκηςκαιηγενιάτουrsquo30raquoστοβιβλίοτουΗπαραμόρφωσητουΚαρυωτάκηΜικρήΆρκτοςΑθήνα22015σ45-50)9MarioVittiΗγενιάτουτριάνταΙδεολογίακαιμορφήΕρμήςΑθήνα1995(11977)σ18710ΤηνίδιαπερίοδοσημειώνειηΧριστίναΝτουνιάυπάρχειμιαγενικότερηστάσηαμηχανίαςτωνπερισσότερωνσυνοδοιπόρωντουΚαρυωτάκη(ΚλέωνΠαράσχοςΤέλλοςΆγρας)Οιμόνοιπουτονυπερασπίζονταιαπέναντιστιςκατηγορίεςεκπροσώπωντηςγενιάςτου1930(Καραντώ-νηςΕλύτης)είναιοΓιάννηςΧονδρογιάννηςθαυμαστήςτηςΠολυδούρηκαιοΜήτσοςΠαπα-νικολάουΒλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα2000σ229-23611ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣτοιχείαιστορίαςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςΓραφείονΠνευμα-τικώνΥπηρεσιώνΑθήνα1938σ116-11712ΒλΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ230ΓιατοΝέονΚράτοςβλΓιώργοςΑνδρειωμένοςΗπνευματικήζωήυπόεπιτήρησηΤοπαράδειγματουπε-

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 14: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

156

επίσηςκατάτηδεκαετία1930-1940ηαπώλειατουΚαρυωτάκηναείναιακόμηεξαιρετικάνωπήκαιοΠαναγιωτόπουλοςναθεωρείότιδενείναιεύκολοναπροβείσενηφάλιααποτίμησητουέργουτου13

ΟιεπόμενεςσκόρπιεςαναφορέςτουΠαναγιωτόπουλουστονΚαρυωτάκηστιςαρχέςτηςδεκαετίαςτου1940μαρτυρούνσχετικήαποστασιοποίησηκαιαπόρρι-ψηΟΚαρυωτάκηςθεωρείταιαπότονκριτικότο1939ωςlaquoκαθαρολόγοςμεταμορ-φωμένοςσεσυντηρητικόδημοτικιστήraquo14χαρακτηρίζεταιτο1941ωςlaquoυπόδειγμαπροςαποφυγήνraquo15καιτο1942αναφέρεταιωςπαράδειγμα-σύμβολομιαςμερίδαςτωνμεταπολεμικώννιάτωνπουωθήθηκεστηναυτοχειρίαlaquoκαιμεπρόσωπαχλω-μάκαιμέληκουρασμένααπότrsquoαδιάκοποσκαμπανέβασμαγερασμέναπριναπότηνώρατουςήξέπεφτανστονάχαρορόλοτουκοσμοδιορθωτήήέπαιρνανστατρεμάμεναχέριατουςτοπιστόλιτουΚαρυωτάκηκιαυτοκτονούσανraquo16Σεανά-λογους μάλλοναρνητικούς τόνους κινείται το πορτραίτο τουΚαρυωτάκηωςθαμώνα τουlaquoΜαύρουγάτουraquoστομυθιστόρημα τουΠαναγιωτόπουλουΑστρο-φεγγιά(1945)17ΕντοπίζεταιεπίσηςέναςαξιοπρόσεκτοςπαραλληλισμόςτουΚα-ρυωτάκηκαιτουΚαβάφηστημονογραφίαπουαφιερώνειοΠαναγιωτόπουλοςστονΑλεξανδρινότο1945όπουυποστηρίζεταιηάποψηότιηαπαισιοδοξίατουΚαβάφηκαιηοδυνηρήδιαμαρτυρίατουΚαρυωτάκηεκφράζουντηνεποχήτους18

ΤαπράγματαωστόσοαλλάζουνμετοεκτενέςκείμενοπουαφιερώνειοΙΜΠαναγιωτόπουλος στον Κώστα Καρυωτάκη στο περιοδικό Γράμματα το 1946ΗμελέτηεπιγράφεταιlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoκαι αποτελείταιαπό11ενότητεςπουφέρουντουςτίτλουςlaquoΕισαγωγήraquolaquoΤοση-μειωματάριομιαςγνωριμίαςraquolaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquolaquoΟατομικόςχώροςraquolaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδοσηraquolaquoΟανθρώπινοςόχιοατομικόςχώροςraquolaquoΟ

ριοδικούΤοΝέονΚράτος(Αναλυτικάευρετήριακατάτεύχοςθέματακαισυγγραφείς)ΊδρυμαΚώστακαιΕλένηςΟυράνηΑθήνα201013ΥπογραμμίζειηΑννίταΠαναρέτουlaquoΠαρrsquoόλοπουοΠαναγιωτόπουλοςήτανανοιχτόςνουςδενμπορούσεναπροσαρμοστείαπόλυτασεμιαπρωτόγνωρηκατάστασηπαράμόνούστερααπόέναδιάστημαεξοικείωσηςΓιrsquoαυτόκαιόποτεαναφέρεταισεπαλιότερεςλογοτεχνικέςπερι-όδουςβλέπεικαθαρότερααπrsquoόσοότανασχολείταιμετησύγχρονηπνευματικήπραγματικότη-ταΠιθανότατοείναιότιανπερνούσεικανόςχρόνοςθααντιμετώπιζεαπόκάποιααπόστασητουςσύγχρονούςτουδιαφορετικάraquo(ΑννίταΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώ-ρησητουέργουτουΕπικαιρότηταΑθήνα1990σ197)14ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤαπενήνταχρόνιατουΔημοτικισμούraquoΤοΝέονΚράτοςτχ28(30Δεκεμβρίου1939)σ274-28027915ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗσύγχρονηλυρικήποίησηraquoστοΤαπρόσωπακαιτακείμεναΑ΄ΔρόμοιπαράλληλοιΟιΕκδόσειςτωνΦίλωνΑθήνα1979σ2316 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗ νεοελληνική κριτικήraquo Πειραϊκά Γράμματα τχ 5 (Νοέμβριος1942)σ211-21617ΒλτασχετικάσχόλιατηςΑγγέλαςΚαστρινάκηΟιπεριπέτειεςτηςνεότηταςΗαντίθεσητωνγενεώνστηνεοελληνικήπεζογραφίαΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1995σ30918 ΙΜΠαναγιωτόπουλοςΤαπρόσωπακαιτακείμεναΔ΄ΚΠΚαβάφηςΑετόςΑθήνα1946σ13ΕπιδράσειςτουΚαβάφηστοΕλεγείακαισάτιρεςείχεεπισημάνεινωρίτερακαιοΤέλλοςΆγρας(ΤαΚριτικάΒ φιλολογικήεπιμέλειαΚώσταςΣτεργιόπουλοςΕρμήςΑθήνα1981σ193)

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 15: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

157

ΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquolaquoΗπρώτησυλλογήraquolaquoΤαlsquolsquoΝηπενθήrsquorsquoraquolaquoΟακέριος και ο γνήσιοςΚαρυωτάκηςraquo laquoΣυμπληρώματαraquoΤομελέτημαπερι-λαμβάνεταιαργότεραστονπέμπτοτόμοτηςσειράςΤαπρόσωπακαιτακείμενακαιοΠαναγιωτόπουλοςτοαφήνειστηναρχικήτουμορφήπροσθέτονταςμόνουποσημειώσεις19 Αυτή η αφιερωμένη στονΚαρυωτάκη συνοπτική μονογραφίαεγγράφεται στην ευρύτερη χορεία των κριτικών μονογραφιών τουΠαναγιωτό-πουλου (ΠαλαμάςΚαβάφηςΜαλακάσηςΠορφύραςΆγραςΓρυπάρης)όπουοκριτικόςσύμφωναμετονΑλέξηΖήραlaquoαρχίζειυπογραμμίζονταςτηνπροσωπι-κήτουεκτίμησηγιατονάνθρωπογιαναπεράσειέπειταστησυνδιαλλαγήτουμετακείμεναέργαλογοτεχνικάήστοχασμούχωρίςόμωςναεγκαταλείψειποτέτηνπεριοχήεκείνηπουσυνιστάτηνψυχικήπροσέγγισητουκριτικούστοέργοτουπουσημειωτέοντοβλέπειωςσύνολοατεμάχιστοraquo20

ΗlaquoΕισαγωγήraquoτουΠαναγιωτόπουλουέχειωςαφετηρίαένακομβικόχρονικόσημείο το καλοκαίρι του 1928περίοδοκατά τηνοποίααυτοκτονεί οΚαρυω-τάκηςενώοίδιοςοΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταισταΚαλάβρυτααναζητώνταςτηγαλήνηκοντάστηφύσηύστερααπόμιασκληρήχρονιάγεμάτηlaquoαρρώστιακούρασηκαιανυπόφερτηψυχικήκατάθλιψηraquo21ΜεένανσαφώςβιωματικότόνοοΠαναγιωτόπουλοςαναθυμάταιτηστιγμήπουπληροφορείταιαπότηνεφημερί-δατηθλιβερήείδησητηςαυτοκτονίαςτουποιητήκαιαναλογίζεταιτησυμβολικήσημασίατηςγιατηγενιάτουκαιτοκατάπόσοναποτελείπράξηηρωικήμεσυλ-λογικήδιάστασηήπράξηλιποταξίαςμεατομικόχαρακτήραlaquoΜαηαυτοκτονίατουΚαρυωτάκηείτανγιαμέναέναπεριστατικόβαρυσήμαντοσαναμουέδειχνεπωςέναςποιητήςτηςγενιάςμουμπορείοκαλύτεροςέφτυνετηναηδίατουκατα-πρόσωποτουπερίγυρουγιατίδεντουστάθηκεάλλοβολετόνrsquoανθέξειστηνενα-ντίωσηκαιτοπεριγέλασματηςκαθημερινήςχαμοζωής22ΕίτανμιαπράξηηρωικήήμιαομολογίαλιποτάχτηπουανοίγειδιέξοδομετοπιστόλιανάμεσαστηστενήζώνητουατομικούτουαπελπισμούΕίτανκοιταγμένηαπόάλλοορόσημομιαχειρονομίασυμβολικήήένακινημένοαπότημοίρακαιτηνανάγκηστεφάνω-

19ΣυμφωνώμετηνυπόθεσητουΑλέξηΖήραότιηδιάρθρωσητηςμελέτηςτουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηόπωςκαιαυτήςγιατονΤέλλοΆγραστονίδιοτόμο(laquoΗζωήκαιητέχνητουΤέλλουΆγραraquoΤαπρόσωπακαιτακείμεναΕ΄Ολυρικόςλόγος1949σ61-102)δείχνειότιταδύομε-λετήματαίσωςπροορίζοντανγιααυτόνομαβιβλία[ΑλέξηςΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-ει-σαγωγή)Οστοχασμόςκαι ο λόγος του ΙΜΠαναγιωτόπουλου 4ηΕπιστημονικήΣυνάντησηΠρακτικάΕκδόσειςτηςΣχολήςΙΜΠαναγιωτόπουλουΑθήνα2003σ185-190187]ΕιδικάτημελέτητουΙΜΠγιατονΚαρυωτάκηοΕΝΜόσχοςτηθεωρείlaquoεξαιρετικάκατατοπιστικήανα-λυτικήκαιδιεισδυτικήraquo[ΕΝΜόσχοςlaquoΔιάγραμμακριτικήςπορείαςraquoστοΕΚριαράς(επιμ)ΑφιέρωμαστονΙΜΠαναγιωτόπουλοΜαλλιάρης-ΠαιδείαΘεσσαλονίκηχχσ203-207207]20ΖήραςlaquoΗάρνησητηςφιλολογικήςστρατηγικήςΟΙΜΠαναγιωτόπουλοςγιατηνκριτικήraquoόπσ18821ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoστοντόμοτου ιδίουΤαπρόσωπακαι τακείμεναΕ΄Ολυρικός λόγοςΑετόςΑθήνα1949 σ 105Όλεςοιπαραπομπέςγίνονταισεαυτήντηνέκδοση22ΧαμοζωήείναιοτίτλοςενόςμυθιστορήματοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλου(1946)

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 16: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

158

μαπολυπρόσωπηςκαικαθολικότερηςαγωνίαςΕπιτέλουςείτανηγενιάμουπουαυτοκτονούσεγιατίτηςέλειπεηπίστηκαιηδύναμηήοΚαρυωτάκηςκαιμόνοαυτόςπουτίναζεστονάνεμοτοκατάστιχότουγιατίείχεπαραφουσκώσειτώραστερνάτοχρεωστικότουυπόλοιποraquo23

ΗδεύτερηενότηταφέρειτοντίτλοlaquoΤοσημειωματάριομιαςγνωριμίαςraquoκαιαποτελείμιααναδρομήτουΠαναγιωτόπουλουσταδιάφοραστάδιατηςσχέσηςτουndashγνωριμίαςκαιόχιφιλίαςόπωςυπογραμμίζειο ίδιοςndashμετονΚαρυωτάκημεσημείοεκκίνησηςτησυνεργασίατουποιητήμετοπεριοδικόΜούσα24όπουδίνειδιάφοραποιήματάτουκατάτηνπερίοδο1920-1923laquoΕσπέραraquolaquoΑφιέρω-μαraquolaquoΧαράraquolaquoΦύγεηκαρδιάμουνοσταλγείhellipraquolaquoSpleenraquolaquoΔέντραμουδέντραξέφυλλαhellipraquolaquoΤοθάνατόμαςχρειάζεταιhellipraquolaquoΒράδυraquoΟκλειστόςχαρακτήραςτουΚαρυωτάκηηδημοσιοϋπαλληλικήιδιότητάτουκαιηπενταετήςδιαφοράηλικίαςανάμεσαστουςδύοάντρεςδημιουργούνστονΠαναγιωτόπουλοτηνεντύπωσηότιπρόκειται για laquoέναναδιαπέραστο γραφειοκράτηraquoπουlaquoοι στίχοι τουδεν είναιπαράκαρπόςανίαςέναχρήσιμοόσοκαιναπειςμεταχείρισματουχαμένουκαι-ρούraquo25Ωστόσοηεντύπωσηαυτήαλλάζειτο1927ότανοιδύοάντρεςβρίσκονταιπιοκοντάκαθώςοΚαρυωτάκηςζητάαπότονΠαναγιωτόπουλοναμεσολαβήσειστοντότεεκδότητουΜιχΣΖηκάκηγιανααναλάβειτηνέκδοσητηςσυλλογήςτουΕλεγείακαισάτιρεςΗπρώτηεπαφήτουΙΜΠμεταποιήματατηςσυλλογήςτού δίνει μιαν αίσθηση ποίησης ατόφιας απελπισμένης και οριστικής με μιανοσμήθανάτουlaquoΜουεμπιστεύθηκε ταχειρόγραφακαιθυμούμαιπωςξενύχτη-σαμεθυσμένοςαπόμιαποίησηπουτηνένιωθαοριστικήαπόμιαναλλόκοτησεπολλάκαιδιαβρωτικήκαιαπελπισμένηποίησηπουγέμισετηνκάμαρήμουφορμόληndashναικάτιτέτιοοσφραινόμουνολόγυράμουσαναβρισκόμουνσrsquoένανεκροτομείοανάμεσασεάταφαπτώματαraquo26ΗαρνητικήαπάντησητουεκδότηΖηκάκηείναι έναακόμηχτύπημαγια τονΚαρυωτάκηοοποίοςσυνοδεύει τονΠαναγιωτόπουλοσεέναταβερνάκιτηςοδούΠροαστίουκαιτουεκμυστηρεύεταιότιτοΕλεγείακαισάτιρεςθαείναιτοτελευταίοτουέργογιατίάλλοκαλύτεροδενθαμπορούσεναγράψεικαιότισεπερίπτωσηπουδεντολογάριαζανοιάλλοιδεντουμένεικαμίαπεποίθησηότιδενσπαταλήθηκεολόκληρηηζωήτουΟΠα-ναγιωτόπουλοςδενμπορείτότενασυναισθανθείτοτραγικόπρομήνυμαθανάτουπουσημαίνουναυτάταλόγιακαιπροσπαθείνατονενθαρρύνειΗπροσπάθειάτουόμωςπηγαίνειχαμένηκαθώςοΚαρυωτάκηςβρίσκεταιπλέονσεέναπεδίοπροθανάτιαςαγωνίαςμετοβλέμμαστραμμένοστοχάοςlaquoΟΚαρυωτάκηςκα-θότανασάλευτοςΈπινετοκρασίτουκαιχαμογελούσεμετραβηγμέναταχείλησrsquoένανπικρόμορφασμόσανατονκάτεχεθανάσιμηαγωνίασαναμηνέβρισκε

23ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10624 Για τοπεριοδικόΜούσα βλ τη διεξοδική μονογραφία τουΧΛΚαράογλουΤοπεριοδικόlaquoΜούσαraquo1920-1923ΝεφέληΑθήνα199125ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ10826Στοίδιοσ109

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 17: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

159

πουθενάαποκούμπι έναςστρατοκόποςμέσαστονκατάγυμνοκάμποπου τονμαστιγώνειαλύπηταηβροχήΟΚαρυωτάκηςδενέβλεπεπαράμιασειράαμετα-κίνηταμηδενικάεκείπουεγώπροσπαθούσατότενα ιδώπολλάπράγματαΤοχάοςΟθάνατοςΣφίξαμεταχέριασαδυοαδέρφιακαιχωρίσαμεraquo27ΠέρααπότοαδρόπεισιθάνατοπορτραίτοτουΚαρυωτάκηδιακρίνεταιέντονηεδώηαίσθησηότιοΠαναγιωτόπουλοςεπιθυμείνατονίσειτογεγονόςότιανήκειστηνίδιαγενιάμετοννεκρόποιητήκαισυμμερίζεταιτηνπικρίακαιτονβασανισμότουανκαιοίδιοςαντιδράδιαφορετικά(laquoΤαλόγιατουξανάπεφτανέναέναστησιωπήμουκαικάποιεςμνήμεςσπασμωδικέςαπόστίχουςτουκrsquoείτανστιγμέςπουέβρισκαπωςόλοτοδίκιοείτανμαζίτουΑισιόδοξοςδενήμουνκrsquoεγώοίδιοςπαράαπόανάγκηκιαντίδρασηraquo28)ΌτανύστερααπόλίγοκαιρόοΠαναγιωτόπουλοςλαμβάνειτοβιβλίοΕλεγείακαισάτιρεςτυπωμένοκαιβλέπειταλιγοστάκριτικάσημειώματαπουγράφονταισυμπεραίνειότιοΚαρυωτάκηςθαανέμενεμιαθερμότερηυποδοχή

ΤοτρίτοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΤριάνταδύοχρόνιαζωήςraquoκαιξεκινάμεπα-ράθεσηβιογραφικώνστοιχείωντουΚαρυωτάκηπαρμένωναπότηνέκδοσητωνΑπάντωντουποιητήπουκυκλοφορείτο1938σεεπιμέλειατουΧαριλάουΣακελ-λαριάδη29τονοποίονοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείτοναυθεντικότεροβιογράφοτουποιητήτόσολόγωτηςστενήςφιλίαςτουμαζίτουόσοκαιλόγωτηςεπαφήςτουμετηνοικογένειαΚαρυωτάκηΟΙΜΠβρίσκεισκόπιμονασταθείσεlaquoμερικάφανερώματατηςανθρώπινηςιδιοτυπίαςraquo30τουποιητήτονίζονταςότιηζωήτουδεν αποτελούσεπροϋπόθεση laquoπαιδεμούraquo καθώςπροερχόταναπό ένα σχετικάευκατάστατοοικογενειακόπεριβάλλονκαιποτέδεντονβασάνισεηφτώχειαοισυχνέςμετακινήσειςκατάτηνπαιδικήηλικίαλόγωτωνμεταθέσεωντουπατέρατου δενήταναπαραιτήτωςπηγήμελαγχολίας δεναντιμετώπισε βαριάοικογε-νειακάπένθηκαιηυγείατουήτανσεκαλήκατάστασηπαράλληλαυπενθυμίζειτησυμμετοχήτουστηφοιτητικήφάλαγγατο1916μαζίμετονΣακελλαριάδηοοποίοςτηχαρακτηρίζειlaquoμιατρέλατηςνιότηςraquo31ΟΠαναγιωτόπουλοςτεκμηριώ-νειτηνάποψήτουότιστηνπερίπτωσητουΚαρυωτάκηημελαγχολίασυνυπάρχειμετοndashενίοτεμακάβριοndashχιούμορτονσαρκασμόκαιτοφαρσικόστοιχείομνημο-νεύειτηνεξώδικηπρόσκλησηπουοποιητήςστέλνειστοπεριοδικόΟΝουμάςτο1919επειδήδενείχαναναγγείλειτηνέκδοσητηςπρώτηςποιητικήςσυλλογήςτουΟπόνοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)καιτηνοποίααργότεραότανοισχέσειςτουμετουςΤαγκόπουλουςέχουνπλέοναποκατασταθείτηνπαρουσι-άζειωςφάρσατιςταχυδρομικέςεπιταγέςπουστέλνειστοπεριοδικόΗΜούσατηφάρσαπουσκαρώνεισεβάροςτουΠαύλουΝιρβάνατηναγγελίαπουβάζειγια

27Στοίδιοσ11028Στοίδιοσ11029ΧαρίλαοςΣακελλαριάδηςlaquoΚΓΚαρυωτάκηςraquoστοΚΓΚαρυωτάκηςΆπανταΈμμετρακαιπεζάΑθήνα1938σIX-LXIV30ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)όπσ11431Στοίδιοσ114

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 18: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

160

αναζήτησησυζύγουτοσατιρικόπεριοδικόΗΓάμπακαιτηνάπαιχτηεπιθεώρη-σηΠελ-ΜελΣτοίδιοκεφάλαιογίνεταιαναφοράστιςσχέσειςτουΚαρυωτάκημετογυναικείοφύλοοκριτικόςυποστηρίζειότιεκτόςαπόένανάτυχοπαιδιάτικοέρωταπουτονγεμίζειθλίψηοΚαρυωτάκηςδενγνωρίζειάλλομεγάλοερωτικόπάθος και ακόμη και η πολυσυζητημένη σχέση με τηΜαρίαΠολυδούρη δενείναι παράμια laquoερωτικήφιλίαraquo και ίσως laquoένας κρυφός θαυμασμόςπρος τοκορίτσιεκείνοπουταχόρτασεόλασεμιαστιγμήτηχαράτηςζωήςτομεθύσιτουτραγουδιούκαι τονθάνατοraquo32Τοκεφάλαιοκλείνειμε τηδιαπίστωσηότιοΚαρυωτάκηςlaquoστάθηκεαπαισιόδοξοςαπόψυχόρμητοέναςμαρτυρικόςανικα-νοποίητοςτύποςπουηζωήτονέμαθεναμηνπιστεύεισετίποτεναμηνελπίζεισετίποτεraquo33καιμεένανπαραλληλισμόμετονρομαντικόποιητήΔημήτριοΠα-παρρηγόπουλοlaquoΈναπνεύμαφθοράςπλανιέταιαπάνουαπότοτραγούδικαιτωνδυοέναπνεύμααπόγνωσηςraquo34

ΤοτέταρτοκεφάλαιοεπιγράφεταιlaquoΟατομικόςχώροςraquoκαιεπιχειρείναστοι-χειοθετήσειτηνάποψηότιτοδράματουΚαρυωτάκηήτανπρωτίστωςδράματηςατομικήςύπαρξηςπροτούεκλάβεικαθολικέςδιαστάσεις35ΟΠαναγιωτόπουλοςχαρακτηρίζειτονΚαρυωτάκηεγωιστήκαιεγωκεντρικόχιμαιροκυνηγόπουαγνοείτονσυμβιβασμόκαιτηνυποχώρησητύποβαθιάαντιηρωικόκαιεραστήτουαπό-λυτουάνθρωπομεάρρωστηψυχήστοιχείοπουσυνδέειμετονεγωισμότουενώδενπαραλείπεινασχολιάσειτηλακωνικότητακαιτηνενδοστρέφειάτουκαινααναφερθείστοπρότυποτηςιδανικήςγυναίκαςπουκατάτονπροοιμιαστήτωνΑπάντωντουΧΣακελλαριάδηαναζητείμάταιαοποιητήςlaquoτηγυναίκαπουθατουδινότανολάκερημιαψυχήαδερφικήένακορμίισοσταθμισμένοστοψήλοςτουφυσικούτουιμέρουraquo36παρομοιάζονταςτηνκατάστασητουΚαρυωτάκημετομαρτύριοτουΑγίουΣεβαστιανούκαικαταλήγονταςστοσυμπέρασμαότιlaquoηψυχήτουολάκερηδενείτανπαράένακομμάτικαταπληγιασμένησάρκαraquo37

ΣτοπέμπτοκεφάλαιοπουέχειτοντίτλοlaquoΤοποθέτησημέσαστηνπαράδο-σηraquoοΙΜΠπρώταεπιχειρείμιανιστορικήαναδρομήστηνεοελληνικήποιητικήπαράδοσητου19ουαιώναεπικρίνειτιςαπόπειρεςμίμησηςτωνπιοlaquoαρρωστη-μένωνraquoμορφώντουρομαντισμούκαιτουπιοπεισιθάνατουμετασυμβολισμούκαταδικάζει τονφαναριωτισμόωςπαρακμιακή έκφρασημιαςολέθριαςαντί-θεσηςlaquoανάμεσασε ένανλαόπουκέρδισεμεμόχθοκαι μrsquoαίμα τη λευτεριάκαι σε μια προγονόπληκτη και μιμητόβια λογιότηταraquo38 και χαρακτηρίζει laquoαυ-τοκτόνουςraquo ποιητές όπως ο Καρασούτσας ο Βασιλειάδης ο Παράσχος και

32Στοίδιοσ11533Στοίδιοσ11634Στοίδιοσ11635Στοίδιοσ11736Στοίδιοσ11837Στοίδιοσ11838Στοίδιοσ122

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 19: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

161

ο ΔημήτριοςΠαπαρρηγόπουλος ο laquoαγαπημένος τουΚαρυωτάκηraquo39 αναγνω-ρίζει ότι ο ρομαντισμός είναι μεν laquoθητεία στοναπελπισμόraquo αλλά και μια κί-νησηπουαγκαλιάζειόλεςτιςτέχνεςκαισπάειτααυστηράκαλούπιατουνεο-κλασικισμούπαραμένονταςωστόσοστονελληνικόχώροlaquoμιατελειωτικήκαιαμετακίνητηάρνησηraquo40ΚατόπινοκριτικόςπροχωρείσεαπευθείαςσύγκρισηΠαπαρρηγόπουλουκαιΚαρυωτάκηπουαποβαίνειπροςόφελοςτουνεότερουποιητήαφούτοεσωτερικότουδράμαφανερώνεταιγνησιότεροκαιημαστοριάτουκρίνεταιγονιμότερηενώοπαλαιότεροςποιητήςδείχνειlaquoναμαςτοφωνάζειπωςκάτιεπίχτητοσέρνεταιμέσατουraquo41επιπλέονοΠαπαρρηγόπουλοςκατάτην κρίση τουΠαναγιωτόπουλου δείχνει να βασανίζεται από την laquoαρρώστιατουαιώναraquoκαιναανήκεισεμιαμόδαενώοΚαρυωτάκηςδενανήκειπουθενάlaquoείναιμοναχικόςόχιαπόαριστοκρατικήακαταδεξιάμήτεαπόμίμησηείναιορι-στικάκαισυνειδητάκιασάλευταμοναχικόςraquo42

ΣτοέκτοεξαιρετικάσύντομοκεφάλαιομετονεύγλωττοτίτλοlaquoΟανθρώ-πινος όχι ο ατομικός χώροςraquo ο Παναγιωτόπουλος επιχειρεί μιαν επιλεκτικήαναδρομή στην αποτύπωση της απαισιοδοξίας στην αρχαιοελληνική ποίηση(ΌμηροςΜίμνερμος Πίνδαρος) αναφέρεται στη μετατροπή του απελπισμούσε κατάνυξη στον χώρο του χριστιανικού παραδείσου και επανέρχεται στηντοποθέτησητουΚαρυωτάκηστονπλατύτεροχώροτουκαθολικούανθρώπουυπογραμμίζονταςότιοαυτόχειραςποιητήςανήκειενμέρειμόνονστουςδαι-μονικούςπεριπετειώδειςανθρώπουςπουδιασχίζουντιςεποχέςσανκουρσάροιδιότιστερείταιτουμεγαλείουτηςδύναμηςκαιτουπλούτουπουτουςχαρακτη-ρίζειlaquoΟΚαρυωτάκηςδενανήκειπαράαπόμιαναπόψημονάχασεδαύτουςΓιατίοΚαρυωτάκηςδενέχειμεγαλείοΗάρνησήτουδενείναιδύναμηΕίναιπάθοςΗγύμνιατουείναιφτώχιαδενείναιπλούτοςraquo43

ΤοέβδομοκεφάλαιοτιτλοφορείταιlaquoΟΚαρυωτάκηςάνθρωποςτουκαιρούτουraquoκαιυποστηρίζειεμφατικάότιοποιητήςδενμπορείνααποκοπείαπότηνπεριρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής τουΜεσοπολέμου η τέχνη της οποίαςχαρακτηρίζεταιαπότονΠαναγιωτόπουλοlaquoέκφρασηαγωνίας[hellip]δίψαειλικρί-νειας εσωτερικήςσυμφωνίας με τοβαθύτερο γίγνεσθαιraquo44Κατά τονκριτικόλοιπόνοΚαρυωτάκηςείναιlaquoέναφαινόμενοολότελαφυσικόέναπεριστατικόαναπότρεπτοraquo45αυτήςτηςεποχήςικανόςνασυλλάβειlaquoτηναθυμίατουαιώνα

39Στοίδιοσ12340Στοίδιοσ12541Στοίδιοσ12542Στοίδιοσ125ΓιατιςεκλεκτικέςσυγγένειεςΠαπαρρηγόπουλουndashΚαρυωτάκηβλΚώ-σταςΣτεργιόπουλοςΟιεπιδράσειςστοέργοτουΚαρυωτάκηΕκδόσειςΣοκόληΑθήνα22005(11972)σ121-12943ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ12944Στοίδιοσ13145Στοίδιοσ131

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 20: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

162

καιτοαίτηματηςαλλαγήςraquo46έναςμοναχικόςάνθρωποςπουητραγωδίατηςεπο-χήςτονσυναδελφώνειμεέναπλήθοςάλλωνανθρώπων

ΤοόγδοοκεφάλαιοτηςμελέτηςμετοντίτλοlaquoΗπρώτησυλλογήraquoεπιχειρείμιασύντομησυνοπτικήαποτίμησητηςπρώτηςσυλλογήςτουΚαρυωτάκηΟπό-νοςτουανθρώπουκαιτωνπραμάτων(1919)επισημαίνονταςτηνπαρουσίατουθανάτουκαιτηςαμετάκλητηςαυτοκαταδίκηςήδηαπότοντίτλοτουπρώτουποιή-ματοςτηςσυλλογής(laquoΘάνατοςraquo)καιαπότηφράσηπουυπάρχεικάτωαπόαυτόντοντίτλο(laquoΕίναιάνθρωποιπουτηνκακιάώρατηνέχουνμέσατουςraquo)ΚατάτηνάποψητουΙΜΠταποιήματααποκαλύπτουνμιαπροδιάθεσημιαπρώτηστά-σητουποιητήαπέναντιστοφαινόμενοτηςζωήςαλλάαφήνουνέναχαμόγελοέναπαράθυροκαθώςοποιητήςπιστεύειακόμαστονέρωταδενέχειδιαρρήξειεντελώςτουςδεσμούςτουμε τηγηlaquoείναι έναςάνθρωποςπονεμένοςπουπο-θείτηζωήraquo47καιlaquoκατέχειτηδιάθεσητηςπροσφοράςraquo48Ωςαιχμήγιατηστάσητης γενιάς του 1930απέναντι στονποιητή θα μπορούσε νομίζω να διαβαστείηφράσηlaquoΌσοιπιστεύουνπωςάνθρωποισαντονΚαρυωτάκηδενεκφράζουντηνουσίατηςεποχήςδεσημαίνειπωςδενιώθουντονΚαρυωτάκηδενέχουννιώσειτηνεποχήraquo49

ΤοένατοκεφάλαιοέχειτίτλοlaquoΤαldquoΝηπενθήrdquoraquoκαιείναιαφιερωμένοστηδεύ-τερηποιητικήσυλλογήτουΚαρυωτάκημετονίδιοτίτλοέναντίτλοπουοΙΜΠδενβρίσκειαπαισιόδοξοήτουλάχιστοναπεγνωσμένουπότηνέννοιαότικατάτηγνώμητουοποιητήςδείχνειναπιστεύειακόμηστηδύναμητηςποίησηςκαιστηλυσίπονημαγείατουΛόγουπουαποτελούνφάρμακαγιατρικάlaquoνηπενθήraquoσαναυτάπουμνημονεύειοΚαβάφηςστοποίημάτουlaquoΜελαγχολίατουΙάσωνοςΚλε-άνδρουποιητούενΚομμαγηνή595μΧraquoΟκριτικόςεπιχειρείεδώμιαδιαβάθ-μισηστιςτρειςποιητικέςσυλλογέςτουΚαρυωτάκηαπότηνεανικήμελαγχολίατηςπρώτηςστησυγκρατημένηκαιόχιφιλοσοφικάοργανωμένηαπαισιοδοξίατηςδεύτερηςκαικατόπινστηναπόγνωσητησυνείδησητουτίποτετηςτρίτηςσυλλο-γήςΟΠαναγιωτόπουλοςπροβαίνεισεέναπιοδιεξοδικόκοίταγματωνποιημάτωνκαιτωντριώνενοτήτωντηςσυλλογής(laquoΠληγωμένοιθεοίraquolaquoΗσκιάτωνωρώνraquolaquoΝοσταλγικάraquo)στέκεταιστηνομορφιάτηςφύσηςόπωςαποτυπώνεταιστοποίη-μαlaquoΓυρισμόςraquoστονκατευνασμόπουεπιφέρειομετασχηματισμόςτουπόνουσεποίησηστηνlaquoΠολύμνιαraquoστηγεμάτητρυφερότηταματιάτουστουςαγνοημένουςποιητές στην laquoΜπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνωνraquo στο στοιχείοτηςαδιαφορίαςπουκάνειαισθητήτηνπαρουσίατουστοπολύσύντομοποίημαlaquoΔένδροraquoστηνερωτικήεπιθυμίαπουεπανεμφανίζεταιστοποίημαlaquoΧαράraquoστοπέρασματουχρόνουκαιστηνέλευσητουθανάτουστοποίημαlaquoΣτροφές2raquoστησταδιακήκυριαρχίατηςμοναξιάςκαιστοκλίματηςνοσταλγίαςπουδιαποτίζειτα

46Στοίδιοσ13247Στοίδιοσ13548Στοίδιοσ13549Στοίδιοσ131

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 21: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

163

ποιήματαlaquoΔρόμοςraquoκαιlaquoΗψυχήμουraquoΚλείνειτοσχετικόκεφάλαιομετηνκαίριαεπισήμανσηότιηφράσηlaquoΓιαθάνατονυστάζωraquoμεταφρασμένηαπότονΦλαμαν-δόποιητήGeorgesRodenbachείναιηγέφυραανάμεσαστοδεύτεροκαιτοτρίτοβιβλίοτουΚαρυωτάκημιαφοβερήομολογίαμεδεδομένοότιlaquoδενείναισωστόδενείναιφυσικόνανυστάζουνγιαθάνατοτανιάταraquo50

ΤοδέκατοκεφάλαιομετίτλοlaquoΟακέριοςκαιογνήσιοςΚαρυωτάκηςraquoανοίγειμετηδιαπίστωσηότιμετηντρίτηκαιτελευταίαποιητικήσυλλογήτουτοΕλεγείακαισάτιρες οΚαρυωτάκηςκέρδισε τεράστιαφήμηστανεοελληνικάγράμματα(laquoδυσανάλογηπρος τοαληθινόποιητικό τουανάστημαraquo51 σχολιάζει με έντονηδιάθεσηαμφισβήτησηςοΠαναγιωτόπουλος)καιθαμείνειστημνήμητωνμετα-γενέστερωνως laquoέναςθαυμάσιος poetaminorraquo52Ακολουθεί διεξοδικήαναφοράσεαρκετάαπό ταποιήματα της συλλογής η οποία χαρακτηρίζεται laquoομολογίαθανάτουraquo53ΣτηνlaquoΥστεροφημίαraquoδιαφαίνεταικατάτηγνώμητουΙΜΠκάποιαυποψίαλύτρωσηςμέσααπότηνιδέατηςεπιβίωσηςτηςποίησήςτουενώτοατιτ-λοφόρητοποίημαπουξεκινάειμετουςστίχουςlaquoΤινέοιπουφτάσαμενεδώστοέρμονησίστοχείλοςτουκόσμουδώθεαπrsquoτόνειροκαικείθεαπότηγηraquoαπο-τελείένααπότακορυφαίαποιήματατουΚαρυωτάκηπουlaquoεκφράζειολάκεροτοδράμαμιαςνιότηςπουγέρασεπρόωραπουαφέθηκεστονκακόδαίμονάτηςπου αποστειρώθηκε μέσα στην ερημιά των καιρώνraquo54 και είναι κορυφαία έκ-φρασητουλυρικούνιχιλισμούΣτοποίημαlaquoΑνδρείκελαraquoδίνειιδιαίτερηέμφασηοΠαναγιωτόπουλοςθεωρείότιτοποίημαανήκειστατελειωτικάτουδημιουργούτουυποστηρίζειότιοστίχοςlaquoΆνθρωποιστωνάλλωνμόνοτηφαντασίαraquoδιαθέτειlaquoτηστερεότητατηςαπλότητας[hellip]κιόλοτοβάροςμιαςοδυνηράκερδισμένηςομολογίαςraquo55καιβρίσκειότισυνδυάζειτηναντικειμενικότητατουυποκειμένουτουκαιτησύλληψητουτραγικούπαιχνιδιούΓιατοποίημαlaquoΑποστροφήraquoση-μειώνει ότι με την ελευθεροστομίακαι τον χλευαστικό του τόνοαπέναντι στηγυναίκααγγίζειταόριατηςμεγάληςσάτιραςκαιυπογραμμίζειτησύμπτωσητηςέννοιαςτουlaquoτίποτεraquo56καιτηςέννοιαςτουτυποποιημένουστησυνείδησητουΚα-ρυωτάκηάλλωστεωςδράματατυποποίησηςαντιμετωπίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιταποιήματαlaquoΔημόσιοιυπάλληλοιraquoκαιlaquoΟΜιχαλιόςraquoΤονθάνατοκατάτονκριτικόοποιητήςτοναντιμετωπίζειωςlaquoμιαπονεμένηπροσπάθειασυμφιλίωσης

50Στοίδιοσ14451Στοίδιοσ14552Στοίδιοσ14553Στοίδιοσ14554Στοίδιοσ14655Στοίδιοσ14956ΠαρατηρείοΠΔΜαστροδημήτρηςlaquoΟΠαναγιωτόπουλοςείδετηγενιάτουναανδρώνεταιμετηναγωνίααυτούτουτίποτεκαινακαταστρέφεταιαπότημανίατηςιστορίαςraquoΒλΠΔΜα-στροδημήτρηςlaquoΘέματακαιπροβληματισμοίσταΠρόσωπακαιτακείμενατουΙΜΠαναγιωτό-πουλου(Μιασυνοπτικήεξέταση)raquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχα-σμόςκαιολόγοςτουΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ171-184182

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 22: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

164

μετηνανυπαρξίαraquo57στοποίημαlaquoΤάφοιraquoκαιτονθεματοποιείωςέμμονηιδέαστοποίημαlaquoΕπίκλησιςraquoενώηαυτοχειρίαβρίσκεταιστοεπίκεντροτωνποιημάτωνlaquoΕμβατήριοπένθιμοκαικατακόρυφοraquo(laquoθαυμάσιοκαιαληθινάφριχτόποίημαraquoτοχαρακτηρίζειοΠαναγιωτόπουλοςκαιτοσυγκαταλέγειστααριστουργήματατουΚαρυωτάκη)καιlaquoΙδανικοίαυτόχειρεςraquoΗάποψητουΠαναγιωτόπουλουγιατιςlaquoΣάτιρεςraquoτουποιητήείναιότιαποτελούντηδεύτερηόψητηςτραγωδίαςτηlaquoμεγάλητηναιώνιασάτιραπουξεπερνάειτουςκαιρούςκαιτουςτόπουςraquo58πουσεκάποιασημείατηςμπορείναπαραλληλιστείμετησάτιρατουΠαλαμάμετηδιαφοράότιοδιδακτικόςστόχοςτουΠαλαμάείναιάμεσοςενώοΚαρυωτάκηςlaquoπαίρνειτομορφασμότουπαλιάτσουμόνοκαιμόνογιαναξεχύσειευκολότερατηνανείπωτηαηδίατουκαταπρόσωποτηςζωήςκαθώςτηνέφτιασανημοίρακιοάνθρωποςraquo59ΕιδικήαναφοράκάνειοΙΜΠστοποίημαlaquoΠρέβεζαraquoτοοποίοθεωρείέναείδοςρεαλιστικούπίνακατηςελληνικήςεπαρχίαςlaquoέναποίημαπουανήκειστηντελευταίαφάσητηςπροετοιμασίαςγιατονθάνατοraquo60

ΤοενδέκατοκεφάλαιομετοντίτλοlaquoΣυμπληρώματαraquoπεριέχεικάποιεςσύν-τομεςσυμπληρωματικέςπαρατηρήσειςτουΠαναγιωτόπουλουπάνωστοσύνολοτουέργουτουΚαρυωτάκηηιδιορρυθμίατουποιητήχαρακτηρίζεταιlaquoιδιορρυθ-μίαψυχικούκλίματοςraquo61 πουδεν εκπορεύεταιαπόφιλολογικέςπροϋποθέσειςοποιητήςδενείναιλόγιοςαλλάέναςάνθρωποςπουεκφράζειτηναγωνίατουndashκαικορφολογείαπότηγλώσσαότικάθεφοράτουχρειάζεται γιαναπετύχειτον στόχο τουndash αξιοποιεί με τον αρτιότερο τρόπο laquoτηνψεύτικη και φουσκω-μένηεπισημότητατηςκαθαρεύουσαςraquo62καιτησυνδυάζειμεμιαπεζολογίαπουδενγίνεταιποτέαπωθητικήούτεμένειαδικαίωτη ενώκαιοιμεταφράσεις του(ldquoUltimardquoτουEmileDespaxlaquoΣκιέςraquoτηςComtesseMatthieudeNoailleslaquoΕπιτά-φιοςraquoτουMathurinReacutegnierlaquoΜπαλλάντατωνκυριώντουπαλιούκαιρούraquoτουFranccediloisVillon)χαρακτηρίζονταιαπόποιητικήφλόγακαιεντιμότηταόπωςκαιηπρωτότυπηποίησήτου

Το κείμενο laquoΗΠρέβεζα του Καρυωτάκηraquo δημοσιευμένο στηΝέα Εστία το195063αφορμάταιαπόμιαπροσωπικήεμπειρίατουΠαναγιωτόπουλουμιανεπί-σκεψήτουστηνΠρέβεζατοκαλοκαίριτου1950ΤηνπόληαυτήοΠαναγιωτό-πουλοςτηθεωρείδεμένημετοόνοματουΚαρυωτάκητόσολόγωτηςαυτοκτο-νίαςτουόσοκαιλόγωτουφημισμένουομώνυμουποιήματοςκαικατάκάποιοντρόπο η επίσκεψή του έχει τον χαρακτήρα μιαςαυτοψίας καθώς επιθυμεί ναδιακριβώσειανέχειδίκιοοποιητήςπουτηναπέδωσεμετόσομελαγχολικάχρώ-

57ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗτραγωδίατηςμοναξιάςΚΓΚαρυωτάκης(1896-1928)raquoόπσ15258Στοίδιοσ15359Στοίδιοσ153-15460Στοίδιοσ15561Στοίδιοσ15862Στοίδιοσ15963ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΗΠρέβεζατουΚαρυωτάκηraquoόπσ1277-1280

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 23: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

165

ματαΕπιπρόσθεταοκριτικόςεπισημαίνειτηλήθηστηνοποίακατάτηνάποψήτουέχειπεριπέσειοΚαρυωτάκηςτοαγαπημένοσύμβολοτωνευαίσθητωννέωντου 1930 κοντεύει να γίνει στις αρχές του 1950 laquoμια λησμονημένη μορφή ανόχιμιακαταραμένηπαράδοσηπουπρέπειναμηντηναγαπούνοινεότεροιανεπιθυμήσουννασταδιοδρομήσουνraquo64ΤοαξιοσημείωτοείναιότιστοκείμενοαυτόοΠαναγιωτόπουλοςεμφατικάτονίζειότιανήκειστηγενιάτουΚαρυωτάκηστηγενιάτου1920καιγίνεταικατάκάποιοντρόποαπολογητήςτηςυποστηρίζο-νταςότιlaquoείναιημόνηστοντόπομαςύστερrsquoαπότονΣολωμόκαιτουςεπιγόνουςτουπουένιωσε[hellip]τηναληθινήυφήκαιουσίατουλυρικούλόγουraquoανκαιαπότηνάλληεκφράζειτιςαμφιβολίεςτουγιατηναντοχήτηςστονχρόνοΕιδικότερααναφορικάμετονΚαρυωτάκηαναρωτιέταιανθαεπιζήσειηποίησήτουκαιεκ-φράζειτηνάποψηπωςόσοlaquoλειψήraquoκιανφαίνεταισεκάποιαφανερώματάτηςηποίησητουlaquoαυτοκτόνουτηςΠρέβεζαςraquoδενμπορείνααμφισβητηθείμιαβασικήαρετήτηςότιείναιμιαlaquoβέβαιηποίησηraquoΟΠαναγιωτόπουλοςαντιδιαστέλλειτηνευφρόσυνηεικόνατηςΠρέβεζαςτου1884στοταξιδιωτικόβιβλίοτουΔημητρίουΒικέλαΑπόΝικοπόλεωςειςΟλυμπίαν(1885)μεαυτήνπουδίνειοΚαρυωτάκηςτο1928αναγνωρίζειότιοΒικέλαςήτανlaquoέναςπατριώτηςτουπερασμένουαιώναraquoκαιέναςlaquolsquolsquoάνθρωποςτουκόσμουrsquorsquoπολυταξιδεμένοςμαόχιξεριζωμένοςπουτηλάτρευεκαιτηστερνήτουτόπουτουπέτραraquoκαιότιηΠρέβεζαήταντότεlaquoένακέντροσπουδαίοκαταντικρύστηνιόνιαθάλασσαέναπέρασμαηπρώτησκά-λαπουέπιανεοαπόδημοςraquoενώαπότηνάλληθεωρείότιοΚαρυωτάκηςέζησεlaquoμιαπολιτείασεξεπεσμόστερημένητημικρήδιεθνήκοινωνίατηςυπάλληλοςακαμάτηςτηςνομαρχίαςναγεμίζειτημέρατουμετακαθημερινάκαιτrsquoασήμα-νταraquoκαιήτανlaquoέναςάρρωστοςαπελπισμένοςαπότουςολόγυράτουανθρώπουςκrsquoαπότηζωήγενικότεραraquoγιανακαταλήξειστοσυμπέρασμαότιlaquoοΚαρυωτάκηςθασκοτωνόταν είτε στηνΠρέβεζα είτε στοΠαρίσι πέφτονταςαπό τονπύργοτουEiffelκαιβεβαιώνονταςπωςηευτυχίατουείτανlsquolsquoζήτημαύψουςrsquorsquoμετρόποναντίστροφοraquoκαιότιτοποίηματουΚαρυωτάκηείναιlaquoτοποίηματηςόποιαςκα-θημερινότηταςσrsquoόποιομέροςτουκόσμουraquoκαιότιlaquoηαυτοκτονίαστηνΠρέβεζαείναιμιασύμπτωσηraquo

ΣτονΚαρυωτάκη επανέρχεται ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος τονΜάρτιο 1958μεέναάρθροπουδημοσιεύειστην εφημερίδαΕλευθερία65Εδώχρησιμοποιεί τονόρο laquoκαρυωτακισμόςraquo66 κάνοντας λόγο για λογοτεχνική ροπή που άρχισε να

64Στοίδιοσ1277Δύομόλιςχρόνιανωρίτερατο1948οαριστερόςΓιώργοςΚοτζιούλαςεκ-φράζειτηνανάγκηναμηλησμονηθείοΚαρυωτάκηςlaquoΘύματηςλειψήςάγουρηςσοφίαςτουοΚαρυωτάκηςδενμπορείωστόσοδενπρέπειναλησμονηθείraquo[ΓιώργοςΚοτζιούλαςlaquoΗκαθιέ-ρωσητουΚαρυωτάκηraquoΠοιητικήΤέχνητχ18(1Νοεμβρίου1948)σ313-318318]65ΠαναγιωτόπουλοςlaquoΕξάρσειςκαιυφέσειςraquoόπσ1866Οόροςlaquoκαρυωτακισμόςraquoπρωτοχρησιμοποιείταιτο1935απότονΑντρέαΚαραντώνηστογνωστόπολεμικόάρθροτουlaquoΗεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςraquo(ΤαΝέαΓράμματαόπσ478-486)ΓιασυζήτησητουάρθρουτουΚαραντώνηβλμεταξύάλλωνΔημήτρηςΑγγελάτοςlaquoHldquoανώνυμηrdquoτέχνητουευρετήκαιηαμηχανίατηςldquoυποδοχήςrdquoτηςόψειςτηςποιητικήςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 24: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

166

σχηματίζεταιμετάτονθάνατοτουΚαρυωτάκηκαιπουκατάτηνάποψήτουlaquoπή-γαινεναγίνειεκείγύρωστα1930στοντόπομαςότιήτανάλλοτεοlsquolsquoβερθερισμόςrsquorsquoστηνκεντρικήκαιτηδυτικήΕυρώπηraquoΕπιμένειεπίσηςστηνάποψήτουότιοΚα-ρυωτάκηςυπήρξεέναςάρρωστος(laquoΗνοσηρήτουευαισθησίακαιηχωρίςαντα-πόκρισηπροσήλωσήτουστοαπόλυτοεγέμισαντουςστίχουςτουγοερόσαρκασμόκαιανεπανόρθωτηαπαισιοδοξίαraquo)καιτονχαρακτηρίζειlaquoελάσσοναποιητήraquoπουωστόσομετουςσπασμωδικούςστίχουςτουκατόρθωσεναεκφράσειτηνεποχήτουκαινασαρκάσειlaquoμετηναποκαλυπτικήδεινότητατουεπιγραμματικούλό-γουraquoταπάντατηζωήτοπεπρωμένοτηνίδιατηνποίησηΟΠαναγιωτόπουλοςαναγνωρίζειπάντωςστονΚαρυωτάκητογεγονόςότισεμιακρίσιμηστιγμήτουεθνικούβίουείχεκάτιναπειτονίζειτοστοιχείοτηςματαιότηταςπουσημαδεύειτηνποιητικήπαραγωγήτουκαιτολμάναυποστηρίξειότιοινέοιπουγοητεύτη-καναπότονκαρυωτακισμόδενήτανοιμόνοιτηςεποχήςτουςκαιτουτόπουτουςαλλάήτανlaquoοιαληθινότεροιεκείνοιπουεσυμπύκνωνανστηνόλητουςυπόστασητηναγωνίατωνκαιρώνοιβαθύτερακαινομιμότεραδεμένοιμετηνπεριρρέουσάτουςατμόσφαιραraquoΑξίζεινασημειωθείότιστοσημείοαυτόομελετητήςκάνειμιααναδρομήστηνιστορίατηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςκάνειμιαναπόπειραναδι-καιολογήσειτηνκυριαρχίατουρομαντισμούστηνεοελληνικήλογοτεχνίααμέσωςμετάτηναπελευθέρωσηαπότουςΤούρκουςυποστηρίζονταςότιυπήρχεπρόσφο-ροέδαφοςγιατημεταφύτευσήτουσεένατόποόπουlaquoοιδιαψεύσειςήτανπολλέςκαιπολύμορφεςraquoκαιlaquoτοέθνοςφυτοζωούσεκατακουρασμένοκατασπαραγμένοκατασπιλωμένοraquoθεωρείτηντραγωδίατου1897laquoέναβροντερόράπισμαraquoπουαντίναεξουθενώσειτοελληνικόέθνοςτοοδηγείσεμιαμεγάληπερίοδοεθνικήςανάτασηςκαιαισιοδοξίαςμεαρχηγέτητονΚωστήΠαλαμάμέχριτηνπερίοδοτουΜεσοπολέμουοπότεσεμιαστιγμήlaquoκαμάτουraquoεμφανίζεταιοΚαρυωτάκηςndashκαιηγενιάτουndashγιαναεκφράσειτηναπόγνωσηlaquoΈπλασετονεαυτότουκαιτονλόγοτουμέσασrsquoεκείνητηστιγμήΕίναιπολύφυσικόπουδενμπόρεσεναπειπαράμόνοτηναπόγνωσήτουΕίναιοπιοβέβαιοςοπιοστεγανόςαπελπισμένοςτηςνεοελληνικήςλογοτεχνίαςraquo

ΤακριτικάσχόλιατουΠαναγιωτόπουλουγιατονΚαρυωτάκηχαρακτηρίζο-νταιαπόαμφιθυμίακαιαντιφάσειςδείχνονταςτησχέσηέλξης-απώθησηςπουτονσυνδέει με το έργοκαι τηνπροσωπικότητα τουποιητή67Οιπαρατηρήσειςπερίαισθητικήςκαιοιπαρατηρήσειςσχετικάμεταλογοτεχνικάρεύματακαιτην

ΚαρυωτάκηraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιο31Ιανουαρίουκαι1Φεβρουαρίου1997ΕταιρείαΣπουδώνΝεοελληνικούΠολιτισμούκαιΓενικήςΠαιδείαςΑθήναχχσ15-26ΓιαμιασυνολικήαποτίμησητουκαρυωτακισμούβλΧριστίναΝτουνιάΚΓΚαρυωτάκηςΗαντοχήμιαςαδέσποτηςτέχνηςόπσ163-236ΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΚαρυωτακισμόςΈναφαινόμενομέσακαιέξωαπότηλογοτεχνίαraquoστοΚαρυωτάκηςκαικαρυωτακισμόςΕπιστημονικόσυμπόσιοόπ σ145-16567ΠάντωςοΔημήτρηςΡαυτόπουλοςχαρακτηρίζειτοκείμενοτουΠαναγιωτόπουλουσταΠρό-σωπακαιτακείμεναlaquoθετικήπαρέμβασηraquoυπέρτουΚαρυωτάκηΔημήτρηςΡαυτόπουλοςlaquoΚρι-τικέςπιστολιέςraquoΤοΔέντροτχ175-176(Καλοκαίρι2010)σ114-121

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 25: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

167

ένταξη του Καρυωτάκη στην ιστορία της νεοελληνικής ποίησης συνυπάρχουνμετοαυτοβιογραφικόστοιχείοκαιμεμιαέντονηlaquoψυχικήσυμμετοχήraquo68καθώςοίδιοςυποστηρίζειότιlaquoοκριτικόςνουςδενείναιμόνομιαστάσηνουείναικαιμιαστάσηψυχήςκαικορμιούndashκαισυνειδητούκαιασυνείδητουndashμιαπαρουσίακαθολικήαπέναντισεμιανάλληεξίσουήλιγότεροκαθολικήπαρουσίαraquo69Τοαν-θρώπινοπορτραίτοτουποιητήέτσιόπωςτοσκιαγραφείοΠαναγιωτόπουλοςδενείναιπάνταιδιαίτερακολακευτικόενώοκριτικόςεπανέρχεταισταθεράστοθέματηςαυτοχειρίαςτουκαιδενδιστάζεινααναφερθείσυχνά-πυκνάστηναπαισιο-δοξίακαιτηlaquoνοσηρότητάraquoτουΕπαναλαμβάνειότιτοντοποθετείστουςελάσσο-νεςποιητέςκαιεκφράζειεπιφυλάξειςσχετικάμετηνεπιβίωσητουέργουτουκαιτηναποδοχήτουαπότιςνεότερεςγενιέςΑπότηνάλλητονίζειτηlaquoβεβαιότηταraquoτηςποίησηςτουΚαρυωτάκητονθεωρείγέννημακαιαναπόσπαστοκομμάτιτηςπεριόδουτουΜεσοπολέμουκαιεπιχειρείενδιαφέρουσεςδιακειμενικέςσυσχετί-σειςμετονΔημήτριοΠαπαρρηγόπουλοκαιτονΚωστήΠαλαμάΠαράλληλαδενπαύεισταμετάτο1946κείμενάτουναεπικαλείταιτογεγονόςότιοΚαρυωτάκηςσηματοδοτείτηγενιάτου1920στηνοποίαανήκεικαιοίδιοςοκριτικόςηυπε-ράσπισητουΚαρυωτάκηαπότονΠαναγιωτόπουλοστατέλητηςδεκαετίαςτου1940συμπίπτειμετηδιένεξήτουμετονΚαραντώνητηνίδιαπερίοδο(μεαφορμήτηναπονομήτουlaquoΕπάθλουΠαλαμάraquoεξημισείαςστονΓιώργοΣεφέρηκαιτονΠαναγιωτόπουλο)70καιτηνανάγκητουναδιαφοροποιηθείαπότηγενιάτου1930(φτάνειστοσημείοναυποστηρίξειότιμιαlaquoθανάσιμηαντιπάθειαraquoχωρίζειτιςδύογενιές71)ΠαράτιςόποιεςπαλινωδίεςτουστηνκριτικήαξιολόγησητουΚαρυω-τάκητοσίγουροείναιότιοΠαναγιωτόπουλοςπάντατοναντιμετωπίζειωςσυνο-δοιπόροόπωςφαίνεταιαπόεπιστολήτουστονΓΘΒαφόπουλομεημερομηνία1441947laquoldquoΚάνετονπόνοσoυάρπαrdquoέτσιδενέγραψεκαικείνοςοδύσμοιροςοΚαρυωτάκηςοσυνοδοιπόροςμαςraquo72

68ΠαρατηρείσχετικάηΠαναρέτουΙΜΠαναγιωτόπουλοςΣυνολικήθεώρησητουέργουτουόπσ197laquoΗκριτικήτουανεξάρτητααπότηνορθότηταήτηναντικειμενικότητάτηςδιέπεταιαπόμιαθέρμημιαψυχικήσυμμετοχήraquo69 ΙΜΠαναγιωτόπουλος laquoΠροοίμιοraquo στον τόμο του ιδίουΤα πρόσωπα και τα κείμενα Ε΄Ολυρικόςλόγοςόπσ970ΑναλυτικάγιατηδιαμάχηαυτήκαιτιςευρύτερεςδιαστάσειςτηςβλΑλέξανδροςΑργυρίουlaquoΗσκιαμαχίαμεταξύνεοσυμβολιστώνκαινεωτερικώνraquoστοβιβλίοτουΙστορίατηςελληνικήςλογοτεχνίαςκαιηπρόσληψήτηςσταχρόνιατουΜεσοπολέμου(1945-1949)τΔσ238-279Πά-ντωςκατάτηδεκαετίατου1930οΠαναγιωτόπουλοςβρίσκεταικοντάιδεολογικάστονΚαρα-ντώνηόχιμόνοωςπροςτηνεπιβλαβήεπίδρασητουΚαρυωτάκηστουςνέουςαλλάκαιωςπροςτοζήτηματηςδημιουργίαςlaquoτρίτουελληνικούπολιτισμούraquo(βλκαιτησχετικήεπισήμανσητηςΈλληςΦιλοκύπρουΗγενιάτουΚαρυωτάκηΦεύγονταςτημάστιγατουλόγουΝεφέληΑθήνα2009σ248-249)Γιατις ιδεολογικέςθέσεις τουΠαναγιωτόπουλουβλΠαντελήςΒουτουρήςΗσυνοχήτουτοπίουΕισαγωγήστηνποιητικήτουΑνδρέαΕμπειρίκουΕκδόσειςΚαστανιώτηΑθήνα1997σ69κε71ΙΜΠαναγιωτόπουλοςlaquoΤασυμπεράσματαraquoΝέαΕστίατ421947σ146372ΘεοδόσηςΠυλαρινόςndashΕλένηΤσιτσιμικλήlaquoΗαλληλογραφίαΙΜΠαναγιωτόπουλουκαιΓΘΒαφόπουλουraquoστοΘεοδόσηςΠυλαρινός(επιμέλεια-εισαγωγή)Οστοχασμόςκαιολόγοςτου

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 26: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

168

Abstract

The article focuses on the presentation and discussion of the extensive chapterIMPanagiotopoulosdevotestoKostasKaryotakisinthefifthvolumeoftheseriesThe Persons and the Texts(1949)TherelevantchapterisentitledldquoTheTragedyofLoneli-nessKGKaryotakis(1896-1928)rdquoandconsistsof11unitsbearingthetitlesldquoIntro-ductionrdquoldquoNotebookofanacquaintancerdquoldquoThirty-twoyearsofliferdquoldquoTheindividualspacerdquoldquoPlacementintraditionrdquoldquoHumannottheindividualspacerdquoldquoKaryotakisamanofhistimerdquoldquoThefirstcollectionrdquoldquoNepentherdquoldquoTherealandthegenuineKar-yotakisrdquoldquoSupplementsrdquoThestudya thoroughandemotionallychargedreadingofKariotakisrsquolifeandworkisfirstpublishedinthemagazineGrammatain1946andPanagiotopoulosleavesitinitsoriginalformaddingonlyfootnotes

InadditionthearticleproposesadiscussionoftwomorePanagiotopoulosrsquostextscentered onKaryotakis published inNea Estia in 1928 and1950 respectively (thepoemldquoKaryotakisrdquowhichPanagiotopouloscomposedimmediatelyafterhearingthepoetrsquossuicidenewsandanintenselypersonalarticleentitledldquoKaryotakisrsquosPrevezardquo)aswellasanarticlepublishedinthenewspaperEleftheriain1958

ΙΜΠαναγιωτόπουλουόπ σ501-536530

θΑΝΑΣΗΣ ΑΓΑθΟΣ

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8

Page 27: Το Κριτικό Έργο του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλουimpschool.gr/praktika-2017/thanasis_agathos.pdf · 34 (4 Απριλίου 1997), σ. 33-40] και ο Νάσος

256

Το κριτικό έργο του ΙΜΠαναγιωτόπουλου αποτελεί σπάνιο δείγμα του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνε-ται εξελίσσεται και μετακενώνεται η κριτική σκέψη Και τούτο για τους εξής λόγους πρώτον επειδή αυτοδί-δακτος στην κυριολεξία θήτευσε εξ απαλών ονύχων από την ηλικία των δεκατεσσάρων μόλις ετών στον κριτικό προβληματισμό και μέσω της κριτικής μυήθηκε σταδιακά στα της τέχνης δεύτερον επειδή ασχολήθη-κε με πολλά είδη του κριτικού λόγου από έφεση προς τα γράμματα αλλά και από βιοποριστικές ανάγκες κι-νούμενος και τρίτον διότι με την πάροδο των ετών και έπειτα από πολύμοχθο φιλολογικό έργο αξιοποίησε την κριτική σκευή του μεταφέροντας παραγωγικά τους καρπούς της ακόμη και στα λογοτεχνικά δημιουργήμα-τά του Ο ΙΜΠαναγιωτόπουλος ανδρώθηκε ως κριτι-κός και μέσω αυτής της ιδιότητάς του προσέγγισε την πρωτογενή πνευματική δημιουργία

ISBN 978-618-5396-00-8