Ροβένα

Διαδραστικό Βιβλίο Φαντασίας

Τάνια Φέρρη

Copyright copy 2019Απαγορεύεται η καθ οιονδήποτε τρόπο ή μέσομερική ή ολική αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή

των περιεχομένων του παρόντος βιβλίουχωρίς γραπτή άδεια από τη συγγραφέα

Ετοιμάσου να ακολουθήσεις τους ήρωες τουβιβλίου σε μια φανταστική περιπέτεια όπου θα έλθουναντιμέτωποι με πολλές αποφάσεις Όμως εσύ είσαιαυτόςή που επιλέγει ποιά θα είναι η συνέχεια τηςιστορίας Κάθε επιλογή οδηγεί σε διαφορετικό μονοπάτιμε διαφορετική κατάληξη Γι αυτό πρόσεχε Πρέπει ναπροχωράς με σύνεση

Μη διαβάσεις αυτό το βιβλίο με το συνηθισμένοτρόπο Κάθε φορά που καλείσαι να πάρεις μια απόφασηεπιλέγεις μια από τις προσφερόμενες εναλλακτικέςδιαδρομές και ανατρέχεις στην αντίστοιχη σελίδαώσπου να φτάσεις σε κάποιο τέλος

Ίσως συναντήσεις έναν ενδιαφέροντα σύμμαχοίσως πέσεις πάνω σε αδυσώπητους εχθρούς Ίσωςπετύχεις μια σημαντική προσωπική ανακάλυψη ίσωςπαγιδευτείς σε επικίνδυνες καταστάσεις Θρίαμβος ήκαταστροφή οι επιλογές που σε οδηγούν εκεί είναιδικές σου

I Η Αρχή

Είναι μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα Ο γαλανόςουρανός λάμπει στο χρυσό φως του ήλιου καθώς ηΡοβένα τρέχει ξέγνοιαστη σε πράσινα λιβάδια με ψηλήχλόη και πολύχρωμα λουλούδια Η φύση τριγύρω είναιπανέμορφη σαν όνειρο

Σε μια στιγμή ένα μεγάλο κλαδί αμυγδαλιάςκατάφορτο με άνθη της κόβει τη φόρα και σταματάΈκπληκτη αντικρίζει μια μικροσκοπική ξανθή νεράιδαντυμένη με λευκά αραχνοΰφαντα ενδύματα που κάθε-ται νωχελικά εκεί πάνωmiddot κοιτάζει έντονα τη Ροβένα καιαρχίζει να της τραγουδά ένα παράξενο τραγούδι μελεπτή μελωδική φωνή

Το Άντρο του Μάγου Άξελροντεσένα περιμένει πάντα

Η πανσέληνος τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα του Όνυχα

θα αποκαλύψει τον αληθινό εαυτό σου και τη μυστική αποστολή σου στον κόσμο

ldquoΤο Άντρο του Άξελροντ Μα είναι θρύλος Δεν υπάρχειτέτοιο πράγμαrdquo απορεί η νεαρή κοπέλαldquoΚαι όμωςrdquo απαντά η νεράιδα ldquoΤο άντρο υπάρχει αλλάείναι γνωστό μονάχα σε ελάχιστους Πήγαινε ως τηΜαύρη Βελανιδιά κι εκεί θα βρείς όλες τις οδηγίες πουχρειάζεσαιrdquo

Τώρα η Ροβένα ξέρει ότι ονειρεύεται Συνειδη-τοποιεί ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση

του ύπνου ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει μέσα σαυτήν και συλλογίζεται ανήσυχη Πώς θα μπορούσαόμως να φύγω Ο βασιλιάς Μάντοξ της Ναγκόρια θαανακαλύψει αμέσως την απουσία μου Θα εξοργιστείθα με κυνηγήσει θα με συλλάβει και η τιμωρία μου θαείναι πολύ σκληρή πιθανότατα θάνατοςldquoΜην αμφιβάλλεις ούτε στιγμή για τον προορισμό σουΡοβέναrdquo λέει τότε η νεράιδα σα να διάβασε τις σκέψειςτης ldquoΘα τα καταφέρεις αν έχεις εμπιστοσύνη στονεαυτό σου και στις ψυχικές δυνάμεις σουrdquoldquoΨυχικές δυνάμεις Εδώ και λίγο καιρό έχω ανακαλύψειότι μπορώ να ρίχνω μερικά ξόρκια μα και αυτά δενδιαρκούν πολύ Φυσικά δεν το έχω πει σε κανένανrdquoldquoΠρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου ΡοβέναrdquoldquoΜα Δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω Είμαι από τουςελάχιστους που επέζησαν μετά την καταστροφή τουβασιλείου της Βάνχεμ στον Μεγάλο Πόλεμο και αυτόχάρη στη γενναιοδωρία του ίδιου του βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΚι έκτοτε τον υπηρετείς αγόγγυστα αυτόν και όλη τηΔυναστεία των Άσσαρ δουλεύοντας για δαύτους ώρεςατέλειωτες κάθε μέρα Όμως είσαι γεννημένη για πολύσπουδαιότερα πράγματα από το να υπηρετείς τουςκατακτητές Ανέκαθεν το ένιωθες αυτό έτσι δεν είναιrdquo Έτσι είναι

Στο σημείο αυτό το όνειρο σβήνει και η Ροβέναξυπνά ανήσυχη και προβληματισμένη Είναι η έκτηνύχτα στη σειρά που βλέπει ακριβώς το ίδιο όνειροτόσο ζωντανό ώστε κάθε φορά απορεί που ήταν μόνοένα όνειρο Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει χρόνοςγια να το σκεφθεί περισσότερο Η μέρα του Όνυχα είναιμεθαύριο συνειδητοποιεί αναστατωμένη και σηκώνεταιαπότομα από το κρεβάτι αποφασισμένη να φύγειαμέσως για τη Μαύρη Βελανιδιά

Απλώνει πάνω στο κρεβάτι τρεις από τιςυπηρεσιακές φούστες της κεντητές με περίτεχνα σχέδιακαι μακριές μέχρι τον αστράγαλο στέκεται και τιςπαρατηρεί με παράξενη νοσταλγία Δεν θα με βολέψουναυτά τα ρούχα εκεί έξω καλύτερα να φορέσω κάτι πιοάνετο συλλογίζεται και βγάζει από τη ντουλάπα ένααπλό σκουροκόκκινο παντελόνι Ύστερα επιλέγει μιαχρυσογάλανη μπλούζα που ταιριάζει με το χρώμα τωνματιών της και φοράει τις μαύρες μπότες τηςΚοιτάζεται στον οβάλ καθρέφτη με το σκαλιστό ξύλινοπλαίσιο και χτενίζει τα μακριά εβένινα μαλλιά τηςΤελευταία στιγμή αποφασίζει να πάρει μαζί της έναμεγάλο κοφτερό μαχαίρι Το βάζει στη δερμάτινη θήκητου και το στερεώνει μέσα από τη φαρδιά μαύρη ζώνητης Τώρα είναι έτοιμη να φύγει

Η Ροβένα εγκαταλείπει το μικρό σπίτι με τηνψάθινη στέγη που βρίσκεται στη δυτική άκρη τουβασιλικού κήπου των Άσσαρ με φόβο στην καρδιάαλλά χωρίς δισταγμούς πλέον έχοντας εμπιστοσύνη στομήνυμα του ονείρου της Ξέρει ότι η νεράιδα ήταν μόνοη φωνή του εσωτερικού εαυτού της που γνωρίζει ταπάντα μα συνήθως κρίνει σκόπιμο να τα κρατάει κρυφά

Καθώς διασχίζει το πέτρινο μονοπάτι ανάμεσαστα θαλερά δέντρα προφέρει χαμηλόφωνα το ξόρκι τωνξύλων ldquoVёreӱn ouun kӑad aenrdquo Έτσι όσοι τηνβλέπουν νομίζουν πως βλέπουν ένα ακόμα δέντροΜέχρι να χαράξει η αυγή η Ροβένα έχει ήδη φθάσει σταόρια της πόλης χωρίς να την εμποδίσει κανέναςφρουρός και καμία περίπολος

Στρέφει πίσω για μια στιγμή και ρίχνει μιατελευταία ματιά στη Σιρεμπέμ την περίφημη πόλη-κάστρο με τους αμέτρητους οβελίσκους και τους

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ

Copyright copy 2019Απαγορεύεται η καθ οιονδήποτε τρόπο ή μέσομερική ή ολική αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή

των περιεχομένων του παρόντος βιβλίουχωρίς γραπτή άδεια από τη συγγραφέα

Ετοιμάσου να ακολουθήσεις τους ήρωες τουβιβλίου σε μια φανταστική περιπέτεια όπου θα έλθουναντιμέτωποι με πολλές αποφάσεις Όμως εσύ είσαιαυτόςή που επιλέγει ποιά θα είναι η συνέχεια τηςιστορίας Κάθε επιλογή οδηγεί σε διαφορετικό μονοπάτιμε διαφορετική κατάληξη Γι αυτό πρόσεχε Πρέπει ναπροχωράς με σύνεση

Μη διαβάσεις αυτό το βιβλίο με το συνηθισμένοτρόπο Κάθε φορά που καλείσαι να πάρεις μια απόφασηεπιλέγεις μια από τις προσφερόμενες εναλλακτικέςδιαδρομές και ανατρέχεις στην αντίστοιχη σελίδαώσπου να φτάσεις σε κάποιο τέλος

Ίσως συναντήσεις έναν ενδιαφέροντα σύμμαχοίσως πέσεις πάνω σε αδυσώπητους εχθρούς Ίσωςπετύχεις μια σημαντική προσωπική ανακάλυψη ίσωςπαγιδευτείς σε επικίνδυνες καταστάσεις Θρίαμβος ήκαταστροφή οι επιλογές που σε οδηγούν εκεί είναιδικές σου

I Η Αρχή

Είναι μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα Ο γαλανόςουρανός λάμπει στο χρυσό φως του ήλιου καθώς ηΡοβένα τρέχει ξέγνοιαστη σε πράσινα λιβάδια με ψηλήχλόη και πολύχρωμα λουλούδια Η φύση τριγύρω είναιπανέμορφη σαν όνειρο

Σε μια στιγμή ένα μεγάλο κλαδί αμυγδαλιάςκατάφορτο με άνθη της κόβει τη φόρα και σταματάΈκπληκτη αντικρίζει μια μικροσκοπική ξανθή νεράιδαντυμένη με λευκά αραχνοΰφαντα ενδύματα που κάθε-ται νωχελικά εκεί πάνωmiddot κοιτάζει έντονα τη Ροβένα καιαρχίζει να της τραγουδά ένα παράξενο τραγούδι μελεπτή μελωδική φωνή

Το Άντρο του Μάγου Άξελροντεσένα περιμένει πάντα

Η πανσέληνος τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα του Όνυχα

θα αποκαλύψει τον αληθινό εαυτό σου και τη μυστική αποστολή σου στον κόσμο

ldquoΤο Άντρο του Άξελροντ Μα είναι θρύλος Δεν υπάρχειτέτοιο πράγμαrdquo απορεί η νεαρή κοπέλαldquoΚαι όμωςrdquo απαντά η νεράιδα ldquoΤο άντρο υπάρχει αλλάείναι γνωστό μονάχα σε ελάχιστους Πήγαινε ως τηΜαύρη Βελανιδιά κι εκεί θα βρείς όλες τις οδηγίες πουχρειάζεσαιrdquo

Τώρα η Ροβένα ξέρει ότι ονειρεύεται Συνειδη-τοποιεί ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση

του ύπνου ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει μέσα σαυτήν και συλλογίζεται ανήσυχη Πώς θα μπορούσαόμως να φύγω Ο βασιλιάς Μάντοξ της Ναγκόρια θαανακαλύψει αμέσως την απουσία μου Θα εξοργιστείθα με κυνηγήσει θα με συλλάβει και η τιμωρία μου θαείναι πολύ σκληρή πιθανότατα θάνατοςldquoΜην αμφιβάλλεις ούτε στιγμή για τον προορισμό σουΡοβέναrdquo λέει τότε η νεράιδα σα να διάβασε τις σκέψειςτης ldquoΘα τα καταφέρεις αν έχεις εμπιστοσύνη στονεαυτό σου και στις ψυχικές δυνάμεις σουrdquoldquoΨυχικές δυνάμεις Εδώ και λίγο καιρό έχω ανακαλύψειότι μπορώ να ρίχνω μερικά ξόρκια μα και αυτά δενδιαρκούν πολύ Φυσικά δεν το έχω πει σε κανένανrdquoldquoΠρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου ΡοβέναrdquoldquoΜα Δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω Είμαι από τουςελάχιστους που επέζησαν μετά την καταστροφή τουβασιλείου της Βάνχεμ στον Μεγάλο Πόλεμο και αυτόχάρη στη γενναιοδωρία του ίδιου του βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΚι έκτοτε τον υπηρετείς αγόγγυστα αυτόν και όλη τηΔυναστεία των Άσσαρ δουλεύοντας για δαύτους ώρεςατέλειωτες κάθε μέρα Όμως είσαι γεννημένη για πολύσπουδαιότερα πράγματα από το να υπηρετείς τουςκατακτητές Ανέκαθεν το ένιωθες αυτό έτσι δεν είναιrdquo Έτσι είναι

Στο σημείο αυτό το όνειρο σβήνει και η Ροβέναξυπνά ανήσυχη και προβληματισμένη Είναι η έκτηνύχτα στη σειρά που βλέπει ακριβώς το ίδιο όνειροτόσο ζωντανό ώστε κάθε φορά απορεί που ήταν μόνοένα όνειρο Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει χρόνοςγια να το σκεφθεί περισσότερο Η μέρα του Όνυχα είναιμεθαύριο συνειδητοποιεί αναστατωμένη και σηκώνεταιαπότομα από το κρεβάτι αποφασισμένη να φύγειαμέσως για τη Μαύρη Βελανιδιά

Απλώνει πάνω στο κρεβάτι τρεις από τιςυπηρεσιακές φούστες της κεντητές με περίτεχνα σχέδιακαι μακριές μέχρι τον αστράγαλο στέκεται και τιςπαρατηρεί με παράξενη νοσταλγία Δεν θα με βολέψουναυτά τα ρούχα εκεί έξω καλύτερα να φορέσω κάτι πιοάνετο συλλογίζεται και βγάζει από τη ντουλάπα ένααπλό σκουροκόκκινο παντελόνι Ύστερα επιλέγει μιαχρυσογάλανη μπλούζα που ταιριάζει με το χρώμα τωνματιών της και φοράει τις μαύρες μπότες τηςΚοιτάζεται στον οβάλ καθρέφτη με το σκαλιστό ξύλινοπλαίσιο και χτενίζει τα μακριά εβένινα μαλλιά τηςΤελευταία στιγμή αποφασίζει να πάρει μαζί της έναμεγάλο κοφτερό μαχαίρι Το βάζει στη δερμάτινη θήκητου και το στερεώνει μέσα από τη φαρδιά μαύρη ζώνητης Τώρα είναι έτοιμη να φύγει

Η Ροβένα εγκαταλείπει το μικρό σπίτι με τηνψάθινη στέγη που βρίσκεται στη δυτική άκρη τουβασιλικού κήπου των Άσσαρ με φόβο στην καρδιάαλλά χωρίς δισταγμούς πλέον έχοντας εμπιστοσύνη στομήνυμα του ονείρου της Ξέρει ότι η νεράιδα ήταν μόνοη φωνή του εσωτερικού εαυτού της που γνωρίζει ταπάντα μα συνήθως κρίνει σκόπιμο να τα κρατάει κρυφά

Καθώς διασχίζει το πέτρινο μονοπάτι ανάμεσαστα θαλερά δέντρα προφέρει χαμηλόφωνα το ξόρκι τωνξύλων ldquoVёreӱn ouun kӑad aenrdquo Έτσι όσοι τηνβλέπουν νομίζουν πως βλέπουν ένα ακόμα δέντροΜέχρι να χαράξει η αυγή η Ροβένα έχει ήδη φθάσει σταόρια της πόλης χωρίς να την εμποδίσει κανέναςφρουρός και καμία περίπολος

Στρέφει πίσω για μια στιγμή και ρίχνει μιατελευταία ματιά στη Σιρεμπέμ την περίφημη πόλη-κάστρο με τους αμέτρητους οβελίσκους και τους

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ

Ετοιμάσου να ακολουθήσεις τους ήρωες τουβιβλίου σε μια φανταστική περιπέτεια όπου θα έλθουναντιμέτωποι με πολλές αποφάσεις Όμως εσύ είσαιαυτόςή που επιλέγει ποιά θα είναι η συνέχεια τηςιστορίας Κάθε επιλογή οδηγεί σε διαφορετικό μονοπάτιμε διαφορετική κατάληξη Γι αυτό πρόσεχε Πρέπει ναπροχωράς με σύνεση

Μη διαβάσεις αυτό το βιβλίο με το συνηθισμένοτρόπο Κάθε φορά που καλείσαι να πάρεις μια απόφασηεπιλέγεις μια από τις προσφερόμενες εναλλακτικέςδιαδρομές και ανατρέχεις στην αντίστοιχη σελίδαώσπου να φτάσεις σε κάποιο τέλος

Ίσως συναντήσεις έναν ενδιαφέροντα σύμμαχοίσως πέσεις πάνω σε αδυσώπητους εχθρούς Ίσωςπετύχεις μια σημαντική προσωπική ανακάλυψη ίσωςπαγιδευτείς σε επικίνδυνες καταστάσεις Θρίαμβος ήκαταστροφή οι επιλογές που σε οδηγούν εκεί είναιδικές σου

I Η Αρχή

Είναι μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα Ο γαλανόςουρανός λάμπει στο χρυσό φως του ήλιου καθώς ηΡοβένα τρέχει ξέγνοιαστη σε πράσινα λιβάδια με ψηλήχλόη και πολύχρωμα λουλούδια Η φύση τριγύρω είναιπανέμορφη σαν όνειρο

Σε μια στιγμή ένα μεγάλο κλαδί αμυγδαλιάςκατάφορτο με άνθη της κόβει τη φόρα και σταματάΈκπληκτη αντικρίζει μια μικροσκοπική ξανθή νεράιδαντυμένη με λευκά αραχνοΰφαντα ενδύματα που κάθε-ται νωχελικά εκεί πάνωmiddot κοιτάζει έντονα τη Ροβένα καιαρχίζει να της τραγουδά ένα παράξενο τραγούδι μελεπτή μελωδική φωνή

Το Άντρο του Μάγου Άξελροντεσένα περιμένει πάντα

Η πανσέληνος τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα του Όνυχα

θα αποκαλύψει τον αληθινό εαυτό σου και τη μυστική αποστολή σου στον κόσμο

ldquoΤο Άντρο του Άξελροντ Μα είναι θρύλος Δεν υπάρχειτέτοιο πράγμαrdquo απορεί η νεαρή κοπέλαldquoΚαι όμωςrdquo απαντά η νεράιδα ldquoΤο άντρο υπάρχει αλλάείναι γνωστό μονάχα σε ελάχιστους Πήγαινε ως τηΜαύρη Βελανιδιά κι εκεί θα βρείς όλες τις οδηγίες πουχρειάζεσαιrdquo

Τώρα η Ροβένα ξέρει ότι ονειρεύεται Συνειδη-τοποιεί ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση

του ύπνου ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει μέσα σαυτήν και συλλογίζεται ανήσυχη Πώς θα μπορούσαόμως να φύγω Ο βασιλιάς Μάντοξ της Ναγκόρια θαανακαλύψει αμέσως την απουσία μου Θα εξοργιστείθα με κυνηγήσει θα με συλλάβει και η τιμωρία μου θαείναι πολύ σκληρή πιθανότατα θάνατοςldquoΜην αμφιβάλλεις ούτε στιγμή για τον προορισμό σουΡοβέναrdquo λέει τότε η νεράιδα σα να διάβασε τις σκέψειςτης ldquoΘα τα καταφέρεις αν έχεις εμπιστοσύνη στονεαυτό σου και στις ψυχικές δυνάμεις σουrdquoldquoΨυχικές δυνάμεις Εδώ και λίγο καιρό έχω ανακαλύψειότι μπορώ να ρίχνω μερικά ξόρκια μα και αυτά δενδιαρκούν πολύ Φυσικά δεν το έχω πει σε κανένανrdquoldquoΠρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου ΡοβέναrdquoldquoΜα Δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω Είμαι από τουςελάχιστους που επέζησαν μετά την καταστροφή τουβασιλείου της Βάνχεμ στον Μεγάλο Πόλεμο και αυτόχάρη στη γενναιοδωρία του ίδιου του βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΚι έκτοτε τον υπηρετείς αγόγγυστα αυτόν και όλη τηΔυναστεία των Άσσαρ δουλεύοντας για δαύτους ώρεςατέλειωτες κάθε μέρα Όμως είσαι γεννημένη για πολύσπουδαιότερα πράγματα από το να υπηρετείς τουςκατακτητές Ανέκαθεν το ένιωθες αυτό έτσι δεν είναιrdquo Έτσι είναι

Στο σημείο αυτό το όνειρο σβήνει και η Ροβέναξυπνά ανήσυχη και προβληματισμένη Είναι η έκτηνύχτα στη σειρά που βλέπει ακριβώς το ίδιο όνειροτόσο ζωντανό ώστε κάθε φορά απορεί που ήταν μόνοένα όνειρο Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει χρόνοςγια να το σκεφθεί περισσότερο Η μέρα του Όνυχα είναιμεθαύριο συνειδητοποιεί αναστατωμένη και σηκώνεταιαπότομα από το κρεβάτι αποφασισμένη να φύγειαμέσως για τη Μαύρη Βελανιδιά

Απλώνει πάνω στο κρεβάτι τρεις από τιςυπηρεσιακές φούστες της κεντητές με περίτεχνα σχέδιακαι μακριές μέχρι τον αστράγαλο στέκεται και τιςπαρατηρεί με παράξενη νοσταλγία Δεν θα με βολέψουναυτά τα ρούχα εκεί έξω καλύτερα να φορέσω κάτι πιοάνετο συλλογίζεται και βγάζει από τη ντουλάπα ένααπλό σκουροκόκκινο παντελόνι Ύστερα επιλέγει μιαχρυσογάλανη μπλούζα που ταιριάζει με το χρώμα τωνματιών της και φοράει τις μαύρες μπότες τηςΚοιτάζεται στον οβάλ καθρέφτη με το σκαλιστό ξύλινοπλαίσιο και χτενίζει τα μακριά εβένινα μαλλιά τηςΤελευταία στιγμή αποφασίζει να πάρει μαζί της έναμεγάλο κοφτερό μαχαίρι Το βάζει στη δερμάτινη θήκητου και το στερεώνει μέσα από τη φαρδιά μαύρη ζώνητης Τώρα είναι έτοιμη να φύγει

Η Ροβένα εγκαταλείπει το μικρό σπίτι με τηνψάθινη στέγη που βρίσκεται στη δυτική άκρη τουβασιλικού κήπου των Άσσαρ με φόβο στην καρδιάαλλά χωρίς δισταγμούς πλέον έχοντας εμπιστοσύνη στομήνυμα του ονείρου της Ξέρει ότι η νεράιδα ήταν μόνοη φωνή του εσωτερικού εαυτού της που γνωρίζει ταπάντα μα συνήθως κρίνει σκόπιμο να τα κρατάει κρυφά

Καθώς διασχίζει το πέτρινο μονοπάτι ανάμεσαστα θαλερά δέντρα προφέρει χαμηλόφωνα το ξόρκι τωνξύλων ldquoVёreӱn ouun kӑad aenrdquo Έτσι όσοι τηνβλέπουν νομίζουν πως βλέπουν ένα ακόμα δέντροΜέχρι να χαράξει η αυγή η Ροβένα έχει ήδη φθάσει σταόρια της πόλης χωρίς να την εμποδίσει κανέναςφρουρός και καμία περίπολος

Στρέφει πίσω για μια στιγμή και ρίχνει μιατελευταία ματιά στη Σιρεμπέμ την περίφημη πόλη-κάστρο με τους αμέτρητους οβελίσκους και τους

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ

I Η Αρχή

Είναι μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα Ο γαλανόςουρανός λάμπει στο χρυσό φως του ήλιου καθώς ηΡοβένα τρέχει ξέγνοιαστη σε πράσινα λιβάδια με ψηλήχλόη και πολύχρωμα λουλούδια Η φύση τριγύρω είναιπανέμορφη σαν όνειρο

Σε μια στιγμή ένα μεγάλο κλαδί αμυγδαλιάςκατάφορτο με άνθη της κόβει τη φόρα και σταματάΈκπληκτη αντικρίζει μια μικροσκοπική ξανθή νεράιδαντυμένη με λευκά αραχνοΰφαντα ενδύματα που κάθε-ται νωχελικά εκεί πάνωmiddot κοιτάζει έντονα τη Ροβένα καιαρχίζει να της τραγουδά ένα παράξενο τραγούδι μελεπτή μελωδική φωνή

Το Άντρο του Μάγου Άξελροντεσένα περιμένει πάντα

Η πανσέληνος τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα του Όνυχα

θα αποκαλύψει τον αληθινό εαυτό σου και τη μυστική αποστολή σου στον κόσμο

ldquoΤο Άντρο του Άξελροντ Μα είναι θρύλος Δεν υπάρχειτέτοιο πράγμαrdquo απορεί η νεαρή κοπέλαldquoΚαι όμωςrdquo απαντά η νεράιδα ldquoΤο άντρο υπάρχει αλλάείναι γνωστό μονάχα σε ελάχιστους Πήγαινε ως τηΜαύρη Βελανιδιά κι εκεί θα βρείς όλες τις οδηγίες πουχρειάζεσαιrdquo

Τώρα η Ροβένα ξέρει ότι ονειρεύεται Συνειδη-τοποιεί ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση

του ύπνου ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει μέσα σαυτήν και συλλογίζεται ανήσυχη Πώς θα μπορούσαόμως να φύγω Ο βασιλιάς Μάντοξ της Ναγκόρια θαανακαλύψει αμέσως την απουσία μου Θα εξοργιστείθα με κυνηγήσει θα με συλλάβει και η τιμωρία μου θαείναι πολύ σκληρή πιθανότατα θάνατοςldquoΜην αμφιβάλλεις ούτε στιγμή για τον προορισμό σουΡοβέναrdquo λέει τότε η νεράιδα σα να διάβασε τις σκέψειςτης ldquoΘα τα καταφέρεις αν έχεις εμπιστοσύνη στονεαυτό σου και στις ψυχικές δυνάμεις σουrdquoldquoΨυχικές δυνάμεις Εδώ και λίγο καιρό έχω ανακαλύψειότι μπορώ να ρίχνω μερικά ξόρκια μα και αυτά δενδιαρκούν πολύ Φυσικά δεν το έχω πει σε κανένανrdquoldquoΠρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου ΡοβέναrdquoldquoΜα Δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω Είμαι από τουςελάχιστους που επέζησαν μετά την καταστροφή τουβασιλείου της Βάνχεμ στον Μεγάλο Πόλεμο και αυτόχάρη στη γενναιοδωρία του ίδιου του βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΚι έκτοτε τον υπηρετείς αγόγγυστα αυτόν και όλη τηΔυναστεία των Άσσαρ δουλεύοντας για δαύτους ώρεςατέλειωτες κάθε μέρα Όμως είσαι γεννημένη για πολύσπουδαιότερα πράγματα από το να υπηρετείς τουςκατακτητές Ανέκαθεν το ένιωθες αυτό έτσι δεν είναιrdquo Έτσι είναι

Στο σημείο αυτό το όνειρο σβήνει και η Ροβέναξυπνά ανήσυχη και προβληματισμένη Είναι η έκτηνύχτα στη σειρά που βλέπει ακριβώς το ίδιο όνειροτόσο ζωντανό ώστε κάθε φορά απορεί που ήταν μόνοένα όνειρο Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει χρόνοςγια να το σκεφθεί περισσότερο Η μέρα του Όνυχα είναιμεθαύριο συνειδητοποιεί αναστατωμένη και σηκώνεταιαπότομα από το κρεβάτι αποφασισμένη να φύγειαμέσως για τη Μαύρη Βελανιδιά

Απλώνει πάνω στο κρεβάτι τρεις από τιςυπηρεσιακές φούστες της κεντητές με περίτεχνα σχέδιακαι μακριές μέχρι τον αστράγαλο στέκεται και τιςπαρατηρεί με παράξενη νοσταλγία Δεν θα με βολέψουναυτά τα ρούχα εκεί έξω καλύτερα να φορέσω κάτι πιοάνετο συλλογίζεται και βγάζει από τη ντουλάπα ένααπλό σκουροκόκκινο παντελόνι Ύστερα επιλέγει μιαχρυσογάλανη μπλούζα που ταιριάζει με το χρώμα τωνματιών της και φοράει τις μαύρες μπότες τηςΚοιτάζεται στον οβάλ καθρέφτη με το σκαλιστό ξύλινοπλαίσιο και χτενίζει τα μακριά εβένινα μαλλιά τηςΤελευταία στιγμή αποφασίζει να πάρει μαζί της έναμεγάλο κοφτερό μαχαίρι Το βάζει στη δερμάτινη θήκητου και το στερεώνει μέσα από τη φαρδιά μαύρη ζώνητης Τώρα είναι έτοιμη να φύγει

Η Ροβένα εγκαταλείπει το μικρό σπίτι με τηνψάθινη στέγη που βρίσκεται στη δυτική άκρη τουβασιλικού κήπου των Άσσαρ με φόβο στην καρδιάαλλά χωρίς δισταγμούς πλέον έχοντας εμπιστοσύνη στομήνυμα του ονείρου της Ξέρει ότι η νεράιδα ήταν μόνοη φωνή του εσωτερικού εαυτού της που γνωρίζει ταπάντα μα συνήθως κρίνει σκόπιμο να τα κρατάει κρυφά

Καθώς διασχίζει το πέτρινο μονοπάτι ανάμεσαστα θαλερά δέντρα προφέρει χαμηλόφωνα το ξόρκι τωνξύλων ldquoVёreӱn ouun kӑad aenrdquo Έτσι όσοι τηνβλέπουν νομίζουν πως βλέπουν ένα ακόμα δέντροΜέχρι να χαράξει η αυγή η Ροβένα έχει ήδη φθάσει σταόρια της πόλης χωρίς να την εμποδίσει κανέναςφρουρός και καμία περίπολος

Στρέφει πίσω για μια στιγμή και ρίχνει μιατελευταία ματιά στη Σιρεμπέμ την περίφημη πόλη-κάστρο με τους αμέτρητους οβελίσκους και τους

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ

του ύπνου ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει μέσα σαυτήν και συλλογίζεται ανήσυχη Πώς θα μπορούσαόμως να φύγω Ο βασιλιάς Μάντοξ της Ναγκόρια θαανακαλύψει αμέσως την απουσία μου Θα εξοργιστείθα με κυνηγήσει θα με συλλάβει και η τιμωρία μου θαείναι πολύ σκληρή πιθανότατα θάνατοςldquoΜην αμφιβάλλεις ούτε στιγμή για τον προορισμό σουΡοβέναrdquo λέει τότε η νεράιδα σα να διάβασε τις σκέψειςτης ldquoΘα τα καταφέρεις αν έχεις εμπιστοσύνη στονεαυτό σου και στις ψυχικές δυνάμεις σουrdquoldquoΨυχικές δυνάμεις Εδώ και λίγο καιρό έχω ανακαλύψειότι μπορώ να ρίχνω μερικά ξόρκια μα και αυτά δενδιαρκούν πολύ Φυσικά δεν το έχω πει σε κανένανrdquoldquoΠρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου ΡοβέναrdquoldquoΜα Δεν ξέρω αν πρέπει να φύγω Είμαι από τουςελάχιστους που επέζησαν μετά την καταστροφή τουβασιλείου της Βάνχεμ στον Μεγάλο Πόλεμο και αυτόχάρη στη γενναιοδωρία του ίδιου του βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΚι έκτοτε τον υπηρετείς αγόγγυστα αυτόν και όλη τηΔυναστεία των Άσσαρ δουλεύοντας για δαύτους ώρεςατέλειωτες κάθε μέρα Όμως είσαι γεννημένη για πολύσπουδαιότερα πράγματα από το να υπηρετείς τουςκατακτητές Ανέκαθεν το ένιωθες αυτό έτσι δεν είναιrdquo Έτσι είναι

Στο σημείο αυτό το όνειρο σβήνει και η Ροβέναξυπνά ανήσυχη και προβληματισμένη Είναι η έκτηνύχτα στη σειρά που βλέπει ακριβώς το ίδιο όνειροτόσο ζωντανό ώστε κάθε φορά απορεί που ήταν μόνοένα όνειρο Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει χρόνοςγια να το σκεφθεί περισσότερο Η μέρα του Όνυχα είναιμεθαύριο συνειδητοποιεί αναστατωμένη και σηκώνεταιαπότομα από το κρεβάτι αποφασισμένη να φύγειαμέσως για τη Μαύρη Βελανιδιά

Απλώνει πάνω στο κρεβάτι τρεις από τιςυπηρεσιακές φούστες της κεντητές με περίτεχνα σχέδιακαι μακριές μέχρι τον αστράγαλο στέκεται και τιςπαρατηρεί με παράξενη νοσταλγία Δεν θα με βολέψουναυτά τα ρούχα εκεί έξω καλύτερα να φορέσω κάτι πιοάνετο συλλογίζεται και βγάζει από τη ντουλάπα ένααπλό σκουροκόκκινο παντελόνι Ύστερα επιλέγει μιαχρυσογάλανη μπλούζα που ταιριάζει με το χρώμα τωνματιών της και φοράει τις μαύρες μπότες τηςΚοιτάζεται στον οβάλ καθρέφτη με το σκαλιστό ξύλινοπλαίσιο και χτενίζει τα μακριά εβένινα μαλλιά τηςΤελευταία στιγμή αποφασίζει να πάρει μαζί της έναμεγάλο κοφτερό μαχαίρι Το βάζει στη δερμάτινη θήκητου και το στερεώνει μέσα από τη φαρδιά μαύρη ζώνητης Τώρα είναι έτοιμη να φύγει

Η Ροβένα εγκαταλείπει το μικρό σπίτι με τηνψάθινη στέγη που βρίσκεται στη δυτική άκρη τουβασιλικού κήπου των Άσσαρ με φόβο στην καρδιάαλλά χωρίς δισταγμούς πλέον έχοντας εμπιστοσύνη στομήνυμα του ονείρου της Ξέρει ότι η νεράιδα ήταν μόνοη φωνή του εσωτερικού εαυτού της που γνωρίζει ταπάντα μα συνήθως κρίνει σκόπιμο να τα κρατάει κρυφά

Καθώς διασχίζει το πέτρινο μονοπάτι ανάμεσαστα θαλερά δέντρα προφέρει χαμηλόφωνα το ξόρκι τωνξύλων ldquoVёreӱn ouun kӑad aenrdquo Έτσι όσοι τηνβλέπουν νομίζουν πως βλέπουν ένα ακόμα δέντροΜέχρι να χαράξει η αυγή η Ροβένα έχει ήδη φθάσει σταόρια της πόλης χωρίς να την εμποδίσει κανέναςφρουρός και καμία περίπολος

Στρέφει πίσω για μια στιγμή και ρίχνει μιατελευταία ματιά στη Σιρεμπέμ την περίφημη πόλη-κάστρο με τους αμέτρητους οβελίσκους και τους

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ

Απλώνει πάνω στο κρεβάτι τρεις από τιςυπηρεσιακές φούστες της κεντητές με περίτεχνα σχέδιακαι μακριές μέχρι τον αστράγαλο στέκεται και τιςπαρατηρεί με παράξενη νοσταλγία Δεν θα με βολέψουναυτά τα ρούχα εκεί έξω καλύτερα να φορέσω κάτι πιοάνετο συλλογίζεται και βγάζει από τη ντουλάπα ένααπλό σκουροκόκκινο παντελόνι Ύστερα επιλέγει μιαχρυσογάλανη μπλούζα που ταιριάζει με το χρώμα τωνματιών της και φοράει τις μαύρες μπότες τηςΚοιτάζεται στον οβάλ καθρέφτη με το σκαλιστό ξύλινοπλαίσιο και χτενίζει τα μακριά εβένινα μαλλιά τηςΤελευταία στιγμή αποφασίζει να πάρει μαζί της έναμεγάλο κοφτερό μαχαίρι Το βάζει στη δερμάτινη θήκητου και το στερεώνει μέσα από τη φαρδιά μαύρη ζώνητης Τώρα είναι έτοιμη να φύγει

Η Ροβένα εγκαταλείπει το μικρό σπίτι με τηνψάθινη στέγη που βρίσκεται στη δυτική άκρη τουβασιλικού κήπου των Άσσαρ με φόβο στην καρδιάαλλά χωρίς δισταγμούς πλέον έχοντας εμπιστοσύνη στομήνυμα του ονείρου της Ξέρει ότι η νεράιδα ήταν μόνοη φωνή του εσωτερικού εαυτού της που γνωρίζει ταπάντα μα συνήθως κρίνει σκόπιμο να τα κρατάει κρυφά

Καθώς διασχίζει το πέτρινο μονοπάτι ανάμεσαστα θαλερά δέντρα προφέρει χαμηλόφωνα το ξόρκι τωνξύλων ldquoVёreӱn ouun kӑad aenrdquo Έτσι όσοι τηνβλέπουν νομίζουν πως βλέπουν ένα ακόμα δέντροΜέχρι να χαράξει η αυγή η Ροβένα έχει ήδη φθάσει σταόρια της πόλης χωρίς να την εμποδίσει κανέναςφρουρός και καμία περίπολος

Στρέφει πίσω για μια στιγμή και ρίχνει μιατελευταία ματιά στη Σιρεμπέμ την περίφημη πόλη-κάστρο με τους αμέτρητους οβελίσκους και τους

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ

πανύψηλους πέτρινους πύργους τώρα πια πρωτεύουσατης Ναγκόρια Όλα φαίνονται ήρεμα η πόλη αναδύειμια αίσθηση ισχύος και τάξης όμως η Ροβένα ξέρει ότιαυτή η ευρυθμία είναι μόνο φαινομενική Αμέτρητεςφορές έχει ξυπνήσει μέσα στη σιγαλιά της νύχταςακούγοντας μακρινές φωνές από φρικτά βασανιστήριανα αντηχούν από τα υπόγεια του παλατιού κραυγέςθυμάτων που είχαν κατηγορηθεί ως επαναστάτες

Σύντομα βρίσκεται να περπατά μέσα στηναχνόλευκη ομίχλη που καλύπτει τα ψηλά χορτάρια τηςπεριοχής ώσπου επιτέλους αντικρίζει την περίφημηΜαύρη Βελανιδιά Ένα πανάρχαιο δέντρο με χοντρόμαύρο κορμό που κανείς δεν ξέρει πότε και πώςφύτρωσε εκεί στις παρυφές της Σιρεμπέμ Πολλοί τοθαυμάζουν σαν αξιοθέατο αλλά κανείς δεν τολμά να τοαγγίξει ούτε καν οι Άσσαρ Μένει τώρα να βρω πούείναι κρυμμένες οι οδηγίες συλλογίζεται μα σταματάαπότομα στη θέση της καθώς βλέπει

Στη βάση του τεράστιου κορμού στέκεται ένας

νεαρός άνδρας με πλούσια κόκκινα μαλλιά και λαμπεράπράσινα μάτια που μοιάζουν να παρατηρούν τα πάνταχωρίς να στέκονται πουθενά Φοράει μια σκουροπρά-σινη στολή είναι ζωσμένος μ ένα δερμάτινο φουσκωτόσακίδιο κι ένα εντυπωσιακό σπαθί στολισμένο μεπολύτιμες πέτρες στη λαβή Τι θέλει αυτός εδώ τώραΕμένα περιμένει αναρωτιέται η Ροβένα ανήσυχη Μόλιςτην αντιλαμβάνεται γυρίζει απότομα προς το μέρος τηςτραβά το σπαθί του και τη ρωτάει με σκληρό βλέμμαldquoΑκίνητη Τι γυρεύεις εσύ εδώ τέτοια ώραrdquoΗ κοπέλα πισωπατά τρομαγμένη βγάζοντας μια μικρήκραυγή Ύστερα ο νεαρός την κοιτάζει εξεταστικά απόπάνω μέχρι κάτω και βάζει το σπαθί στο θηκάριldquoΣυγγνώμη Δεν φαίνεσαι για κατάσκοποςrdquo της κάνειαπολογητικάldquoΕγώ εγώ είμαι ήμουν απλά μια υπηρέτριαrdquo απαντάη κοπέλα διστακτικά Σίγουρα αυτός ο τύπος δεν είναιΝαγκόριος σκέφτεται Δεν έχει την αλαζονία και τηναγριότητά τους Όμως τι γυρεύει εδώ Κι αυτό τοσπαθί Αν είναι δυνατόνldquoΕπιτρέψτε μου να συστηθώ Είμαι ο Φάρραν από τοΌργουινrdquo λέει εκείνος μ ένα καθησυχαστικό χαμόγελοΠλησιάζει και της δίνει το χέρι ενώ εκείνη μένει προςστιγμήν εμβρόντητηldquoΑποκλείεταιrdquo αναφωνεί αμέσως μετά χαιρετώνταςτον με μια αμήχανη χειραψία ldquoΔεν μπορεί να είσαι οΦάρραν από το Όργουιν ο ήρωας που κατάφερε νακλέψει το πιο ισχυρό σύμβολο ισχύος του Μάντοξ ΟιΝαγκόριοι σε έχουν επικηρύξειrdquoldquoΕγώ είμαιrdquo απαντά εκείνος ήρεμα ldquoΚαι αυτό το σπαθί Μη μου πεις πως είναιrdquoldquoΤο περίφημο Σπαθί της Εξουσίας Ως πρόσφατα ανήκεστον Μάντοξrdquo βιάζεται να απαντήσει ο νεαρός με

αρκετή υπερηφάνεια στη φωνήldquoΑπό τότε που χάθηκε πολλοί αμφισβητούν τηνκυριαρχία των Άσσαρ στη χώραrdquo συμπληρώνει σκεφτι-κή η Ροβένα ldquoΑλλά πώς έφθασες μέχρι εδώ τόσοκοντά στο παλάτι Πώς δεν σε πήραν χαμπάρι αμέσωςrdquoldquoΈχω τους τρόπους μου Συχνά κυκλοφορώ μεταμφιε-σμένοςrdquo ldquoΚαι τώρα τι γυρεύεις εδώrdquo ldquoΔεν ξέρω ακριβώςmiddot καμιά φορά με οδηγεί το ένστικτόμου σ ένα μέρος και σχεδόν πάντα βρίσκω εκεί κάτισημαντικό να κάνω δηλαδή να πολεμήσω την Δυνα-στεία των Άσσαρ με όποιο τρόπο μπορώ Δεν μου είπεςόμως εσύ δεσποινίς τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς το πρωίrdquoldquoΕγώ εγώ φεύγωrdquo ομολογεί αυθόρμητα η ΡοβέναldquoΔεν αντέχω πια να υπηρετώ τους Άσσαρ Άλλωστεέχω κι εγώ μια αποστολή που μου δόθηκε σεεπαναλαμβανόμενο όνειρο έξι φορές Πρέπει να φθάσωγρήγορα στο Άντρο του Μάγου Άξελροντ δηλαδή ταμεσάνυχτα πριν την ημέρα του ΌνυχαrdquoldquoΗ μέρα που ξημερώνει είναι του Ίασπι η επόμενηείναι του Όνυχα Άρα έχεις μόλις μια μέρα καιρόrdquoldquoΈτσι είναι Και δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται το άντροΜάλιστα μέχρι πριν από λίγες ώρες νόμιζα πως ήταναπλά ένας θρύλοςrdquoldquoΤο άντρο υπάρχειrdquo λέει κατηγορηματικά ο ΦάρρανldquoΕίσαι πολύ τυχερή δεσποινίςrdquoldquoΡοβέναrdquo ldquoΌμορφο όνομα Λοιπόν είσαι πολύ τυχερή δεσποινίςΡοβένα Όπως έλεγα προηγουμένως το άντρο υπάρχεικι εγώ τυχαίνει να γνωρίζω πού βρίσκεται Μπορώ νασε οδηγήσω μέχρι εκείrdquo καταλήγει ο νεαρός με πλατύχαμόγελο και το πρόσωπό του φωτίζεται στη σκέψη ότιμόλις ανακάλυψε την επόμενη περιπέτειά του

ldquoΑκούγονται πολλές ιστορίες για τον Άξελροντ τοντελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Βάνχεμrdquo λέει ο Φάρραναφού οι δυο τους έχουν πια απομακρυνθεί αρκετά απότη Μαύρη Βελανιδιά ldquoΛέγεται ότι ώφειλε τις εξαιρε-τικές δυνάμεις του σε έναν κρύσταλλο πάνω στο μαγικότου ραβδίrdquoldquoΟρισμένοι κρύσταλλοι έχουν την ιδιότητα να ενισχύ-ουν τις ψυχικές δυνάμειςrdquo εξηγεί η Ροβένα επιφυλα-κτικά ldquoΌπως οι περίφημοι κρύσταλλοι Νάρζιενrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν κι η Ροβένα απορεί με τις γνώσεις του ldquoΛέγεται ακόμη ότι αρκετοί άνθρωποι Ναγκόριοι ή μηέχουν ήδη ανακαλύψει το άντρο μα κανείς τους δεν έχειεπιστρέψει από εκεί -σα να εξαφανίζονται Σίγουρααυτό θα οφείλεται σε κάποιο είδος μαγείαςrdquo συμπλη-ρώνει ο νεαρός και η καρδιά της Ροβένας παγώνειΜήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Είμαι ηλίθιαπου τον εμπιστεύομαι συλλογίζεται

Από την άλλη πλευρά αισθάνεται μια πρωτό-γνωρη υπερηφάνεια στη σκέψη ότι δραπετεύει μαζί μετον περιβόητο Φάρραν του Όργουιν Άλλωστε υπάρχεικάτι στην ήρεμη αύρα και στο καθαρό πρόσωπο τουνεαρού άνδρα που της εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνησυναισθήματα που δεν έχει νιώσει ποτέ με τουςΝαγκόριους ldquoΑπό δω που βρισκόμαστε υπάρχουν τρεις δρόμοι πουοδηγούν στο Άντρο του Άξελροντrdquo την πληροφορείτότε ο Φάρραν διακόπτοντας τις σκέψεις της ldquoΜπο-ρούμε να διασχίσουμε την Κοιλάδα των Χιλίων Ναώνή να περάσουμε μέσα από τις Υπόγειες Πολιτείες τηςΒάνχεμ ή να φθάσουμε ως την Κόκκινη Λιμνοθάλασσαστο Όργουινrdquo

ldquoΓια να δούμε Οι Υπόγειες Πολιτείες πρέπει να είναι οπιο σύντομος δρόμος μα έχω ακούσει πως είναι γεμάτεςεσωβάμπιρες άρα πολύ επικίνδυνες Όσο για τηνκοιλάδα είναι γραφική και σχετικά ασφαλής αλλάβρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και στο παλάτι τουΜάντοξrdquoldquoΓνωρίζω το Όργουιν καλύτερα απ όλαrdquo λέει οΦάρραν ldquoΚάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος τώρα όμωςείναι ερημωμένο Τα περισσότερα αρχοντικά έχουνκαταστραφεί ενώ μεταλλαγμένα όντα καιροφυλακτούνστις πιο απίθανες γωνίες Λοιπόν Ποιόν δρόμοπιστεύεις ότι είναι καλύτερα να πάρουμεrdquo

Ποιά κατεύθυνση θα επιλέξουν οι ήρωες

Θα διασχίσουν την Κοιλάδα των Χιλίων ΝαώνΠροχώρα στο κεφάλαιο IX (σελ 36)

Θα περάσουν μέσα απότις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμΠήγαινε στο κεφάλαιο VI (σελ 26)

Ή θα φθάσουν μέχρι την Κόκκινη ΛιμνοθάλασσαΠήγαινε στο κεφάλαιο IV (σελ 21)

dagger II dagger

Η Ροβένα ανασηκώνεται με κόπο ενώ το κεφάλιτης γυρίζει από το χτύπημα Δοκιμάζει να ξαναπιάσει τομαχαίρι της αλλά διαπιστώνει πως έχει κάνει φτερά Στομεταξύ οι εσωβάμπιρες σπρώχνουν βίαια τον Φάρρανστην αίθουσα βασανιστηρίων

Χωρίς καν να συνειδητοποιεί πώς η κοπέλακατορθώνει να ξεγλιστρήσει έξω Χωρίς να τηναντιληφθεί κανένας πλησιάζει έναν εσωβάμπιρα πουκείτεται νεκρός μερικά βήματα πιο πέρα Απλώνει τοχέρι αποφασιστικά και αρπάζει το σπαθί του -αυτό είναικαλύτερο όπλο συλλογίζεται- παρόλο που αισθάνεταιαδύναμη και τα μάτια της θολώνουν Επιστρέφει στηναίθουσα βασανιστηρίων και με χέρια που τρέμουνχτυπά πισώπλατα έναν από τους εχθρούς και αμέσωςμετά άλλον έναν δίπλα του Για ένα δευτερόλεπτομόνο στέκεται και τους παρακολουθεί ικανοποιημένηκαθώς κατρακυλούν αιμόφυρτοι καταγής

Στη συνέχεια αναζητά τον Φάρραν και τον βλέπειέξω από το κατώφλι να μάχεται γενναία ενάντια σετρεις εσωβάμπιρες που έχουν αποτύχει να τονκρατήσουν μέσα στην αίθουσα βασανιστηρίων Για μιαστιγμή η κοπέλα αναθαρρεί τότε όμως ο Φάρρανδέχεται ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και σωριάζεταιστο έδαφος μάλλον αναίσθητος ldquoΌχιrdquo ουρλιάζει ηΡοβένα όμως δεν έχει χρόνο να ανησυχήσει γι αυτόνγιατί τώρα οι εχθροί ορμούν καταπάνω της γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας με μανία

Το σπαθί της Ροβένας χορεύει άγρια στον αέραρίχνοντας άλλους τρεις εχθρούς νεκρούς στο έδαφοςΩστόσο συνεχώς εμφανίζονται κι άλλοι κι από πίσωτους άλλοι και οι οργισμένες φωνές τους αντηχούνεκκωφαντικές στη ζοφερή θολούρα του μυαλού τηςΦοβάμαι πως έκανα λάθος συλλογίζεται ζαλισμένηΕίναι πάρα πολλοί Έπρεπε να χρησιμοποιήσω μαγείαΊσως όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αλλά ενώ προσπαθεί να ανακαλέσει στη μνήμητης το κατάλληλο μαγικό ξόρκι κάτι πολύ σκληρό τηνχτυπά βίαια στο πίσω μέρος του κεφαλιού Την επόμενηστιγμή σωριάζεται ανήμπορη καταγής ενώ όλος οκόσμος της σβήνει στο σκοτάδι

ΤΕΛΟΣ

III

ldquoΑς τρέξουμεrdquo προτείνει o Φάρραν μετά από ένανμικρό δισταγμό Κατόπιν σκύβει κοντά στ αυτιά τουλίθριππου και του φωνάζει ldquoΓρήγορα Πιο γρήγοραrdquoΤο ζώο υπακούει αυτόματα και αυξάνει ταχύτητα

Καθώς η Ροβένα μένει πίσω δοκιμάζει αμέσωςνα μιμηθεί τον Φάρραν Όμως ο δικός της λίθριπποςαποδεικνύεται πιο ατίθασος ναι μεν υπακούει στηνπροσταγή της και τρέχει γρηγορότερα σύντομα όμωςπαύει να ακολουθεί τον Φάρραν και κατευθύνεται προςτα Γυάλινα Βουνά που ορθώνονται απέναντι ldquoΌχι απόδω σταμάταrdquo του φωνάζει ανήσυχη και το ζώο μένειξαφνικά ακίνητο στη θέση του σαν από πείσμα ΗΡοβένα αφήνει μια κραυγή φόβου καθώς χάνει τηνισορροπία της πέφτει από τη ράχη του ζώου καιπροσγειώνεται άγαρμπα στο έδαφος Στρέφονταςβλέπει τον λίθριππο που φουσκώνει τα φτερά του και τοσκάει τρέχοντας ολοταχώς πίσω στην κοιλάδαldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo φωνάζει κοιτώντας τριγύρω μαεκείνος έχει γίνει άφαντος

Την επόμενη στιγμή η Ροβένα ακούει σάλαγο απόοπλές αλόγων που σύντομα καταλαγιάζει δίπλα τηςΣηκώνει διστακτικά το κεφάλι και αντικρίζει τονΜάντοξ με καμιά δεκαριά στρατιώτες ξωπίσω του Οβασιλιάς ξεπεζεύει και την πλησιάζει αγέρωχος Ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του ανεμίζουν στον άεραενώ τα παράξενα μάτια του -ένα γαλάζιο κι έναπράσινο- λάμπουν από οργή και αλαζονίαldquoΔεν έπρεπε να το κάνεις αυτό Ροβένα δεν περίμεναποτέ να με εγκαταλείψειςrdquo της λέει με σφιγμένα χείλη

ldquoΓιατί όμως Γιατί αλήθειαrdquo συνεχίζει στον ίδιοαυστηρό τόνο ldquoΤόσο πολύ σε γοήτευσε ο Φάρραν τουΌργουιν αυτός ο ληστής ο προδότης Ή μήπως σεανάγκασε να φύγεις μαζί τουrdquo ldquoΔεν με γοήτευσε ούτε με ανάγκασε κανένας Μόνημου αποφάσισα να φύγωrdquo φωνάζει η Ροβένανιώθοντας την απόγνωση να την πνίγειldquoΘα τον βρω και θα τον κανονίσω όπως του αξίζειrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ σα να μη την άκουσε κανldquoΌσο για σέναrdquo συνεχίζει χτυπώντας ελαφρά το σπαθίτου πάνω σ έναν κοντινό βράχο ldquoΤι σου αξίζειαλήθεια Ποιά είναι η κατάλληλη τιμωρία για μιαυπηρέτρια που τολμά να αψηφά τον κύριό τηςrdquoΗ Ροβένα μένει σιωπηλή χαμηλώνοντας τα μάτια τάχασε ένδειξη μετάνοιαςldquoΑυτή τη φοράrdquo λέει τελικά ο Μάντοξ ldquoμόνο αυτή τηφορά θα δείξω κατανόηση Αν όμως ξανατολμήσειςκάτι τέτοιο αλίμονό σου Έγινα κατανοητόςrdquo τηςφωνάζει με μάτια που πετούν σπίθεςldquoΝαιrdquo απαντά εκείνη ξέπνοη ldquoΘα μείνεις έναν μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενόπου οι εκπαιδευτές θα φροντίσουν να σου υπενθυ-μίσουν ποιά είναι ακριβώς τα καθήκοντά σου αλλά καιτην απόλυτη υποταγή που οφείλεις σε μένα στηΔυναστεία των Άσσαρ και στη Ναγκόρια Έχεις καμιάαντίρρηση μήπωςrdquoldquoΌχι όχι καμίαrdquo του απαντά η κοπέλα ενώ δεν μπορείπια να συγκρατήσει τα δάκρυά τηςldquoΞεκινάμε για το Μπέλενrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςάνδρες του που πλησιάζουν σηκώνουν τη Ροβένα απότο έδαφος της δένουν τα χέρια και την πετούν πάνω σεκαπούλια αλόγου

Αλλάζοντας κατεύθυνση ο Μάντοξ και οιστρατιώτες του καλπάζουν αμίλητοι για αρκετή ώραώσπου βγαίνουν από την κοιλάδα κατηφορίζουν έναστενό κακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα σε απότομουςβράχους και ψηλά δέντρα και καταλήγουν στο βάθοςμιας χορταριασμένης χαράδρας Εκεί μέσα είναικτισμένο το περίφημο Αναμορφωτήριο Μπέλενταγμένο να εκπαιδεύει τους υπηρέτες της Δυναστείαςτων Άσσαρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια Το ζοφερόμακρόστενο κτήριο είναι φτιαγμένο από μαύρη πέτρακαι μεγάλες τζαμαρίες από χοντρό γυαλί

Ένα μακρόσυρτο σάλπισμα αντηχεί ολόγυραμόλις οι καβαλάρηδες περνούν τη σιδερένια πύλη όπουτους υποδέχονται δυο μεγαλόσωμοι ανέκφραστοι φρου-ροί ντυμένοι με γκρίζα στολή και μεταλλικό κράνοςldquoΗ Ροβένα υπηρέτρια της Δυναστείας των Άσσαρσήμερα το πρωί αποπειράθηκε να το σκάσει από τοπαλάτιrdquo τους εξηγεί ο Μάντοξ με αυστηρό ύφοςldquoΧρειάζεται αυστηρή αναμόρφωση και καθόλουεπισκέπτεςrdquoldquoΣτις διαταγές σας βασιλιά Μάντοξrdquo αποκρίνονται οιδυο φρουροί μ ένα στόμα σκύβοντας ταυτόχρονα τοκεφάλι σε υπόκλιση

Ύστερα παραλαμβάνουν τη Ροβένα και τηνοδηγούν στο τεράστιο προαύλιο ενώ ο Μάντοξ και οιάνδρες του αποχωρούν βιαστικά Οι τρεις τους με τηνκοπέλα στη μέση περιφέρονται σιωπηλοί ανάμεσα σεογκώδη παρτέρια με περίεργα φυτά περνούν μέσα απόφαρδιές αλέες περιστοιχισμένες με πέτρινα αγάλματαΝαγκόριων ηρώων μέχρι που φθάνουν στον προθάλαμοτου κεντρικού κτηρίου Διασχίζουν αλλεπάλληλεςμισοφώτιστες στοές γεμάτες με κλειστές ξύλινες πόρτεςκαι εσωτερικές σκάλες ώσπου σταματούν μπροστά

στην πόρτα ενός μικρού κελιούΣύντομα η Ροβένα βρίσκεται μόνη και κλειδω-

μένη εκεί μέσα παρατηρώντας αφηρημένα τα ακανό-νιστα σχέδια που σχηματίζει η υγρασία πάνω στουςγκρίζους τοίχους Απέξω ακούγεται ένα είδος εμβατη-ρίου που τώρα μόλις ξεκινά και η κοπέλα τρέχει στοπαράθυρο να δει Κάτω στο προαύλιο μια πομπή απόνεοσύλλεκτους έχουν σταθεί μπροστά από το άγαλμαενός αρχαίου Ναγκόριου πολεμιστή και απαγγέλλουνέναν ύμνο αφοσίωσης στους Άσσαρ Από τόσο μακριάδεν ακούει καθαρά τα λόγια όμως αναρριγά καθώςξέρει ότι τέτοιου είδους ύμνοι περιέχουν συγκεκριμένεςυπνωτικές φράσεις και αποτελούν βασική μορφήπροσηλυτισμού

Ξαφνικά ακούγεται ένα βαρύ κλειδί να κροταλίζειστην κλειδαριά Η Ροβένα σπεύδει και κάθεται αμέσωςστο κρεβάτι κάτασπρη από το άγχος Η πόρτα ανοίγειτρίζοντας και μπαίνει μέσα μια γυναίκα μέσης ηλικίαςμε όμορφα γαλάζια μάτια Φοράει τη σκούρα μπλεστολή των εκπαιδευτών και σε κάθε έκφραση τουπροσώπου της διακρίνεται μια άτεγκτη αυστηρότηταΣτα χέρια της κρατά ένα καλάθι με φαγητό που τοαφήνει πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι με μια απαλήκίνηση ldquoΣου έφερα ένα καρβέλι μαύρο ψωμί λίγο μαλακό τυρίκι ένα παγούρι με κρύο νερόrdquo λέει η εκπαιδεύτρια καικάθεται πλάι της στο κρεβάτι Αυθόρμητα η Ροβένατραβιέται λίγο πιο πέρα ldquoΛέγομαι Ελβίρα και θα είμαιυπεύθυνη για την αναμόρφωσή σου όσο καιρό μείνειςεδώrdquo εξηγεί ήρεμα ldquoΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαιεδώ ξέρεις Έχεις πολλά να μάθεις και να καταλάβειςrdquoldquoΤι τι εννοείτεrdquo ψελίζει η Ροβένα ανήσυχηldquoΚατ αρχήν θα μάθεις ποιά είσαι αγαπητή μου Έχει

φθάσει ο καιρός πια πρόσφατα έκλεισες τα 18 έτσι δενείναιrdquo της κάνει η Ελβίρα με μάτια που στενεύουνldquoΕγώ είμαι είμαι η Ροβένα υπηρέτρια του βασιλιάΜάντοξrdquo απαντά βιαστικά η κοπέλαldquoΓια αρχή μάθε ότι οι γονείς σου δεν ήταν καθόλουτυχαίοι άνθρωποι Ο πατέρας σου σπουδαίος μάγος καιη μητέρα σου περίφημη αστρολόγος Και όπως είναιγνωστό οι ψυχικές δυνάμεις συνήθως περνούν απόγενιά σε γενιάrdquoldquoΔεν δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε Ποιές ψυχικέςδυνάμεις Όπως σας είπα και προηγουμένως εγώ δενείμαι παρά μια υπηρέτριαrdquoldquoΚαλά καλά θα τα δούμε όλα αυτά όταν έλθει η ώραrdquoαποκρίνεται η Ελβίρα με μυστηριώδες ύφοςldquoΤι σημαίνουν όλα αυτά Τι ζητάτε από μέναrdquo ρωτά ηΡοβένα ενώ αρχίζει να φοβάταιldquoΓιατί νομίζεις πως ο βασιλιάς Μάντοξ σου χάρισε τηζωή όταν σε βρήκε μωρό στην κούνια Οπωσδήποτε δενσε προόριζε για μια απλή υπηρέτριαrdquo ldquoΤι εννοείτε Τι μπορεί να θέλει ο Μάντοξ από μέναrdquoρωτά η κοπέλα γεμάτη απορία ldquoΑρκετά ως εδώ Πρέπει να πάρεις το γεύμα σου τώραrdquoτης κάνει η Ελβίρα με αυστηρό ύφος ενώ ετοιμάζεταινα φύγειldquoΠεριμένετε παρακαλώ Πρέπει να μάθω περισσότεραΤι γνωρίζετε για τους γονείς μου Και τι ζητά ο βασιλιάςαπό μέναrdquoldquoΤο κάθε πράγμα στην ώρα τουrdquo επιμένει η ΕλβίραldquoΜέσα σ ένα μήνα θα έχεις μάθει όλα όσα χρειάζεσαιΤότε θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να υπηρετήσεις τουςΆσσαρ και τη Ναγκόρια με όλες σου τις δυνάμειςrdquo

Ύστερα η εκπαιδεύτρια αποχωρεί και η Ροβέναμένει ασάλευτη στη θέση της μπερδεμένη και

αναποφάσιστη Μου λέει την αλήθεια η ΕλβίραΓνωρίζει πράγματι ποιοί ήταν οι γονείς μου συλλο-γίζεται ταραγμένη Μπορώ άραγε να την εμπιστευτώΉ μήπως όλα αυτά είναι παραμύθια μια ακόμα παγίδαστημένη από τον Μάντοξ

Έχει πια περάσει το μεσημέρι και αυτές τις ώρεςόλα είναι πολύ σιωπηλά στο Μπέλεν Η Ροβέναστενάζει μελαγχολική καθώς συνειδητοποιεί ότιγρήγορα θα ρθει η νύχτα κι εκείνη θα έχει χάσει τηνευκαιρία να ανακαλύψει αν όντως την περίμενε κάτισημαντικό στο Άντρο του Άξελροντ

Ξαφνικά η Ροβένα ακούει κάποιον να καλεί τοόνομά της μάλλον χαμηλόφωνα ακριβώς έξω από τηνπόρτα της Την επόμενη στιγμή ένα χοντρό κλειδίκροταλίζει στην κλειδαριά και προτού η κοπέλαπρολάβει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει κάποιος έχει ήδηεισβάλει στο δωμάτιο Μπροστά της στέκεται τώραένας ψηλός λεπτός άνδρας που φορά τη γκρίζα στολήτων φρουρών Κλείνει βιαστικά την πόρτα πίσω του καιτης νεύει να μείνει σιωπηλή Με μια δεύτερη ματιά ηκοπέλα συνειδητοποιεί ότι είναι ο Φάρραν Η καρδιάτης χτυπά άγρια από χαρά αλλά και αγωνίαldquoΦάρραν Πώς βρέθηκες εδώrdquo αναφωνεί κατάπληκτηαλλά εκείνος της κάνει νόημα να σωπάσει ενώ ταμεγάλα πράσινα μάτια του λάμπουν από την έξαψηΣτα χέρια του κρατά μια αρμαθιά από κλειδιά διαφόρωνμεγεθών ldquoΜα πώς πώς τα κατάφερες Έχεις ακόμη και τακλειδιά της πύλης Δεν σε είδαν οι φρουροίrdquo τον ρωτάανυπόμοναldquoΌταν με είδαν ήταν πολύ αργά γι αυτούςrdquo της απαντάκαι την παρωτρύνει να κοιτάξει έξω στο διάδρομο

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά έξω από το κελί ηΡοβένα παρατηρεί τέσσερις φρουρούς που κείτονταικαταγής ακίνητοι ldquoΕίναι είναι αναίσθητοιrdquo ρωτά ξέπνοη αναρριγώνταςστη σκέψη ότι ο Φάρραν μπορεί να έχει σκοτώσειτέσσερις ανθρώπους μαζεμένουςldquoΔεν θα είναι για πολύ ακόμηrdquo της απαντά ο νεαρόςκαι η κοπέλα αφήνει έναν στεναγμό αγωνίας αλλά καιανακούφισης ldquoΓι αυτό πρέπει να φύγουμε αμέσως Δενέχουμε πολύ χρόνοrdquo συνεχίζει ο Φάρραν

Ωστόσο η Ροβένα κοντοστέκεται σκεφτικήχωρίς να του αποκρίνεται Αν τελικά καταφέρουμε να τοσκάσουμε από δω μέσα συλλογίζεται μπορεί να μηνανακαλύψω ποτέ ποιοί ήταν οι γονείς μου Επιπλέον οΜάντοξ θα με επικηρύξει σε ολόκληρη τη χώρα Από τηνάλλη όμως πόσο μπορώ να εμπιστευθώ μια εκπαιδεύ-τρια του Μπέλεν Και ο Φάρραν διακινδυνεύει τη ζωήτου για μένα

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα παραμείνει στο Αναμορφωτήριο Μπέλενγια να μάθει την αλήθεια για τους γονείς τηςΠήγαινε στο κεφάλαιο X (σελ 38)

Ή θα δραπετεύσει τώρα μαζί με τον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXV (σελ 92)

IV

ldquoΑς πάμε από το Όργουιν μια και το γνωρίζειςκαλύτεραrdquo προτείνει η Ροβένα ldquoΑς πάμε προς τα κει λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν

Οι δυο νέοι ταξιδεύουν ανατολικά μέσα απόαραιά σύννεφα λευκής ομίχλης που υψώνονται πάνωαπό τα ψηλά χορτάρια μέχρι που μπαίνουν σ ένα μικρόδάσος απο κέδρους Σε μια στιγμή ο Φάρραν γυρίζειπρος το μέρος της κοπέλας και της λέει ldquoΡοβένα Όμορφο όνομα Θυμίζει μάγισσαrdquo Εκείνη νιώθει όλο της το κορμί να σφίγγεται από τηνένταση Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό σκέφτεταιανήσυχη Μήπως ξέρει για τις μαγικές μου δυνάμεις Κιαν όλα αυτά είναι εξαρχής μια παγίδαldquoΔιακρίνω επίσης μια έντονη αποφασιστικότητα μιασπάνια εσωτερική δύναμηrdquo συνεχίζει ο ΦάρρανldquoΤι τι είδους δύναμηrdquo ρωτά ξέπνοη η κοπέλαldquoΔεν ξέρω ίσως μια ευγενική καταγωγή Ποιοί είναι οιγονείς σουrdquoldquoΔεν τους θυμάμαιrdquo απαντά η Ροβένα με πίκρα στηφωνή ldquoΧάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο όταν ήμουνακόμη πολύ μικρή Εγώ σώθηκα χάρη στη μεγαλοψυχίατου βασιλιά ΜάντοξrdquoldquoΏστε σε μεγάλωσαν οι Ναγκόριοιrdquo κάνει ο Φάρρανμε μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη ldquoΠραγματικάαπορώ πώς έχεις αντέξει μέχρι τώραrdquo

Μετά από λίγη ώρα οι δυο φυγάδες φθάνουν στηνάκρη του δάσους Μπροστά τους τώρα εκτείνεται μιαέκταση γεμάτη βρυώδεις θάμνους και γκρίζους βράχουςμε παράξενα σχήματα Μερικοί από αυτούς είναι

μαύροι και δίνουν την εντύπωση ότι αλλάζουν θέσηκάθε τόσοldquoΠλησιάζουμε στην Κόκκινη Λιμνοθάλασσαrdquo αναγγέλ-λει ο Φάρραν ldquoΠρόσεξε μονάχα πού πατάς Ιδίως οιμαύροι βράχοι γλιστράνε πολύ και σε αρκετά σημείαδεν είναι καθόλου στέρεοιrdquo

Πριν καν αποσώσει τα λόγια του γλιστρά πάνω σέναν μικρό επίπεδο μαύρο βράχο που αστράφτει λείοςσαν γυαλί στο φως του ήλιου Αμέσως το έδαφοςυποχωρεί κάτω από τα πόδια του και ο Φάρραν κατα-λήγει μέσα σ ένα απότομο κοίλωμα αρκετά βαθύ ώστετο κεφάλι του να βρίσκεται κάτω από το χείλος του ldquoΦάρραν Τι συμβαίνειrdquo απορεί η Ροβένα κατάπληκτηκαθώς παρατηρεί ότι οι μαύροι λίθινοι όγκοι πουβρίσκονται παρακάτω μετακινούνται αργά γύρω απότον Φάρραν Λεπτό με λεπτό σχηματίζουν ένααδιαπέραστο κυκλικό φράγμα γύρω του που μοιάζεισαν τεράστιο στόμα ενός πέτρινου τέρατος

ldquoΔεν ξέρωrdquo απαντά εκείνος με φωνή που τρέμει ldquoΔενμου έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιοrdquoldquoΤι μπορώ να κάνω Πώς θα σε βγάλω από εκείrdquo τουφωνάζει έντρομη

Ο Φάρραν προσπαθεί να σκαρφαλώσει μα οιμαύρες πέτρες εκεί μέσα γλιστράνε υπερβολικάαλλάζουν συνεχώς θέση και τον κυκλώνουν Η κοπέλακοιτάζει απελπισμένα γύρω της για κανένα μακρύ ξύλοόμως δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο εκεί κοντάldquoΝα τρέξω πίσω στο δάσος να βρώ κανένα μεγάλοκλαδίrdquo του φωνάζει τελικάldquoΤρέξε Γρήγορα όμωςrdquo απαντά εκείνος ξέπνοος

Ύστερα μένει εντελώς ασάλευτος καθώςπαρατηρεί με τρόμο τα πέτρινα τοιχώματα γύρω τουπου τον πλησιάζουν όλο και πιο ασφυκτικά σχημα-τίζοντας μεταξύ τους τρομαχτικές μορφές που συχνάθυμίζουν σειρές από μακριά κοφτερά δόντια Τι είδουςμαγεία μεταλλάσσει έτσι τους βράχους αναρωτιέταιχωρίς να μπορεί ν αρθρώσει λέξη Ύστερα τραβάει τοσπαθί του Το κοιτάζει με θλιμμένα μάτια καθώςσυνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση το θαυμαστόόπλο του είναι εντελώς άχρηστο Σε μια κίνησηαπελπισίας το πετάει με δύναμη έξω από τον λάκκο Τοσπαθί καταλήγει ανάμεσα σε δυο βρυώδεις θάμνουςμένοντας πρακτικά αθέατο κάτω από τα υγρά χορτάριαΤουλάχιστον αυτό ίσως να γλιτώσει συλλογίζεται οΦάρραν ενώ νιώθει την απόγνωση να τον καταβάλλει

Θα μπορούσα να δοκιμάσω κανένα ξόρκι συλλο-γίζεται στο μεταξύ η Ροβένα Φαντάζομαι ότι ένα απλόξόρκι αιώρησης θα έσωζε τον Φάρραν Αν όμωςκαταλάβει είμαι μάγισσα σίγουρα θα φοβηθεί και θα μεπαρατήσει επί τόπου Ίσως να ειδοποιήσει και τιςαρχές Αλίμονό μου τότε

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα χρησιμοποιήσει ένα ξόρκι αιώρησηςΠήγαινε στο κεφάλαιο VII (σελ 31)

Ή θα τρέξει πίσω στο δάσοςγια να βρεί κάποιο μακρύ ξύλοΠήγαινε στο κεφάλαιο XVI (σελ 56)

V

Ο Φάρραν πλησιάζει ακόμα περισσότερο ενώ οεχθρός συνεχίζει να τον παρατηρεί γεμάτος δυσπιστίααλλά και περιέργεια ldquoΗ δύναμή σου είναι πολύ μεγάλημάγε Βόλντρενrdquo λέει ο νεαρός και υψώνει το σπαθί τουέτσι ώστε τα πετράδια του να λάμπουν στο φως τωναιωρούμενων σφαιρών ldquoΑυτό το υπέροχο σπαθίπροορίζεται για σέναrdquo

Τα αλλόκοτα ατμώδη μάτια του τέρατος παρατη-ρούν το πολύτιμο αντικείμενο και η προσοχή τουαποσπάται για μια στιγμή Τότε ο Φάρραν σφίγγει τοσπαθί με όλη του τη δύναμη και με μια τρομερήπολεμική κραυγή κάνει να το χώσει στο στήθος τουΒόλντρεν Όμως σχεδόν αμέσως διαπιστώνει ότι ηλάμα του σπαθιού του δεν μπορεί να διαπεράσει τοαπίθανα σκληρό δέρμα του τέρατος που έχει ήδημεταμορφωθεί ξανά

Προτού κάποιος από τους δυο νέους προφθάσεινα κάνει την παραμικρή κίνηση το τέρας εφορμάμπροστά και σέρνει τα τρομερά νύχια του πάνω στοσώμα του Φάρραν Ο νεαρός σωριάζεται αμέσως στοέδαφος πλέοντας μέσα σε μια λίμνη αίματος

Η Ροβένα κάνει να φωνάξει μα η κραυγή πνίγεταιστο λαιμό της καθώς νιώθει να παραλύει από τη φρίκηΤην επόμενη στιγμή γυρίζει και δοκιμάζει να τρέξειπανικόβλητη μα ένα φοβερό χτύπημα στην πλάτη τηνρίχνει καταγής Το αίμα της βάφει γοργά το χώμα ενώόλος ο κόσμος της χάνεται μέσα σ έναν απύθμενοστρόβιλο σκότους Έχει έλθει πια το

ΤΕΛΟΣ

VI

ldquoΑς πάμε από τον συντομότερο δρόμοrdquo προτείνει ηΡοβένα ldquoστις Υπόγειες Πολιτείες της ΒάνχεμrdquoldquoΑς πάμε από εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί ο Φάρραν ldquoΈχωαντιμετωπίσει τους εσωβάμπιρες στο παρελθόν καιμπορώ να το κάνω ξανάrdquo

Oι δυο νέοι κατευθύνονται προς τους βραχώδειςσχηματισμούς που φαίνονται στο βάθος ενώ η πρωινήομίχλη διαλύεται σιγα-σιγά και ο ήλιος υψώνεται στονγαλάζιο ουρανόldquoΑλήθεια Ροβένα έχεις όμορφο όνομαrdquo λέει σε μιαστιγμή ο Φάρραν για να σπάσει τον πάγο ldquoΜοιάζει μεόνομα μάγισσαςrdquoldquoΝομίζειςrdquo του κάνει αμήχανα Τι ήταν αυτό τώρασυλλογίζεται ανήσυχη Δεν φαντάζομαι να γνωρίζει κάτιγια τις δυνάμεις μουldquoΤο πήρες από τη γιαγιά σουrdquo ldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα κοφτά Αν ήξερε την αλήθειαγια μένα δηλαδή ότι είμαι στ αλήθεια μάγισσα μάλλονθα το έβαζε αμέσως στα πόδια σκέφτεται μελαγχολική

Στο μεταξύ δεν παύει να παρακολουθεί τονΦάρραν στρέφοντας προς το μέρος του κάθε τόσο Τηςφαίνεται ασυνήθιστα ευχάριστος κι ελκυστικός το βήματου είναι γρήγορο και άνετο οι κινήσεις τουφανερώνουν αυτοπεποίθηση Τι ανάγκη έχει αυτόςσκέφτεται η κοπέλα με κάποια δυσφορία Είναι έναςπασίγνωστος ήρωας ικανός να αντιμετωπίσει μόνος τουοποιονδήποτε κίνδυνο Δεν δίστασε μάλιστα να κλέψειτο Σπαθί της Εξουσίας από τον Μάντοξ Εγώ από τηνάλλη δεν είμαι παρά μια ασήμαντη υπηρέτρια

ldquoΕγώ δεν έχω οικογένεια Έχασα τους γονείς μου ότανήμουν πολύ μικρήrdquo του λέει τελικά μάλλον απότομα ldquoΛυπάμαι πολύ γι αυτό Ροβένα Μεγάλωσα κι εγώχωρίς γονείς ξέρειςrdquo της απαντά με θλιμμένη φωνήldquoΤους εκτέλεσαν οι Ναγκόριοι όταν ήμουν τεσσάρωνχρονώνrdquo Άρα είναι και αυτός ορφανός συλλογίζεται η Ροβένασυγκινημένη συνειδητοποιώντας μόλις τώρα την κοινήμοίρα που τους δένει ldquoΜεγάλωσα στο ορφανοτροφείο του Όργουιν μέχριπου έφυγα μόνος μου πριν από τρία χρόνιαrdquo συνεχίζει οΦάρραν ενώ η Ροβένα παρακολουθεί προσεκτικά τηνκάθε του λέξη Τελικά εμείς οι δυο έχουμε πολλά κοινάσκέφτεται Θέλει να του το πει αλλά δεν τολμά θέλειακόμα να του πει πως της φαίνεται ευγενής έμπιστοςκαι ευπαρουσίαστος εντελώς διαφορετικός από όλουςτους Ναγκόριους που έχει γνωρίσειldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo του λέει ξαφνικά περισ-σότερο για να αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo της εκμυστηρεύεται ο ΦάρρανldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις ενισχύσει ωστόσο με κάνει καλύτερο πολε-μιστή ενώ συχνά μου χαρίζει την εύνοια της τύχηςrdquoldquoΑυτό είναι υπέροχοrdquo εντυπωσιάζεται η Ροβέναύστερα όμως μένει σιωπηλή καθώς δεν θέλει να τοδείξει περισσότερο ldquoΟ ήλιος έχει ήδη ανέβει στονουρανό κοντεύει μεσημέριrdquo του λέει στο τέλοςldquoΚαλύτερα να βιαστούμεrdquo

Οι δυο νέοι φθάνουν κοντά στις ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ νωρίς το απόγευμα και στέκονται

έξω από μια είσοδο που είναι το στόμιο μιας σπηλιάςΟ ήλιος χρυσαφίζει στα χαμόκλαδα και πλήθος σκόρπιαλιθάρια γυαλίζουν ξασπρισμένα στο δυνατό φως

Όταν όμως περνούν το μεγάλο βράχο πουμισοκαλύπτει την είσοδο κι αρχίζουν να κατεβαίνουνστα έγκατα της γης όλα σκοτεινιάζουν απότομα Κάτιμου λέει ότι θα έχουμε άσχημες εκπλήξεις εδώ μέσασυλλογίζεται σφιγμένη η Ροβένα

Ο Φάρραν βγάζει ένα φανάρι ασετυλίνης από τοσακίδιό του και το ανάβει αμέσως Η φλόγα τρεμο-παίζει διαρκώς ρίχνοντας κυμματιστές σκιές πάνω στατοιχώματα του σπηλαίου κάνοντας τη φαντασία τηςΡοβένας να καλπάζει ldquoΠρέπει να προσέχουμεrdquo της λέει ο Φάρραν ldquoΕίναιπολύ εύκολο να χαθούμε στις στοέςrdquo ldquoΕίναι καταθλιπτικά εδώ μέσαrdquo λέει η κοπέλα και οΦάρραν νεύει καταφατικά ldquoΠρέπει να αφήσουμε σημάδια έτσι ώστε ναξαναβρούμε την είσοδο σε περίπτωση που χάσουμε τοδρόμοrdquo της εξηγεί και ψαχουλεύει ανυπόμονα μέσα στοσακίδιό του ldquoΑ να τα εδώ είναιrdquo κάνει και βγάζει έξωμερικά λαμπερά πετράδιαldquoΛίθοι Ίρκινrdquo αναφωνεί η Ροβένα και τα μάτια τηςλάμπουν από ικανοποίηση ldquoΌτι ακριβώς χρειαζό-μαστεrdquoldquoΠάντα φροντίζω να έχω μαζί μου μερικά τέτοιαrdquoεξηγεί ο νεαρός ldquoΟι λίθοι Ίρκιν δεν είναι πολύτιμοιωστόσο φωσφορίζουν στο σκοτάδιrdquoldquoΥπέροχαrdquo χαμογελά η Ροβένα Ελπίζω μονάχα ναέχει αρκετά από δαύτα ο Φάρραν συλλογίζεται και οενθουσιασμός της μετριάζεται

Οι δυο φυγάδες περιπλανιούνται σ ένανλαβύρινθο από υπόγειες σήραγγες ρίχνοντας κάτω ένα

πετράδι κάθε λίγα βήματα Σύντομα καταλήγουν σε μιαμεγάλη υγρή αίθουσα όπου ο παραμικρός θόρυβοςαντηχεί απειλητικά από διάφορες κατευθύνσειςΤεράστιοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες απλώνονταιπαντού σε σχηματισμούς που θυμίζουν κάθε είδουςτέρατα μυθικά ή μεταλλαγμένα

Η ώρα περνά βασανιστικά αργά καθώς εξερευ-νούν προσεκτικά τα τοιχώματα γυρεύοντας κάποιαδιέξοδο Ο Φάρραν φωτίζει με το φανάρι κάθεσχισμάδα όμως το μόνο που βρίσκει απο πίσω είναιστέρεος βράχος Προς το παρόν δεν έχω δει καμίαυπόγεια πολιτεία συλλογίζεται η Ροβένα ανήσυχηΕλπίζω να ξέρει πού πηγαίνει ο ΦάρρανldquoΔυστυχώς εδώ δεν βλέπω να υπάρχει κανέναπέρασμαrdquo λέει ο νεαρός με φανερή απογοήτευση ldquoΔηλαδή πρέπει να γυρίσουμε πίσωrdquo ldquoΦαίνεται πως κάπου πήραμε λάθος δρόμοrdquo εξηγεί οΦάρραν ldquoΚαλύτερα να γυρίσουμε πίσω στην είσοδο καινα ξαναδοκιμάσουμεrdquoldquoΣυμφωνώ καλύτερα να γυρίσουμε πίσωrdquo κάνει ηΡοβένα μουδιασμένη

Καθώς οι δυο τους επιστρέφουν μαζεύουν ταπετράδια που είχαν αφήσει καταγής Τριγυρίζουν γιααρκετή ώρα ακόμη μέσα σε σκοτεινές υγρές στοέςώσπου καταλήγουν μπροστά σε μια παράξενη διακλά-δωση Το υπόγειο πέρασμα χωρίζεται σε δυο ευρύχωρεςδιόδους που φαίνονται σχεδόν συμμετρικές Μερικοίλίθοι Ίρκιν φωσφορίζουν κατά μήκος της αριστερήςστοάς ενώ η δεξιά φωτίζεται ελαφρά από μιααλλόκοτη πρασινωπή φωταύγειαldquoΔεν θυμάμαι καθόλου τη δεξιά σήραγγα σα να μηνυπήρχε πρινrdquo αναγγέλλει η Ροβένα με κομμένη τηνανάσα

Ο Φάρραν φέρνει το χέρι μπροστά στο σαγόνιτου σκεπτικός και συνοφρυωμένος ldquoΈχεις δίκιο Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτόrdquoαποκρίνεται χαμηλόφωνα ldquoΌπως και να χειrdquo συνεχίζει η Ροβένα ldquoτο καλύτεροπου μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να ακολου-θήσουμε ένα από τα δυο μονοπάτια που ανοίγονταιμπροστά μας Ποιό όμωςrdquo

Ποιό δρόμο θα ακολουθήσουν οι ήρωες

Θα συνεχίσουν να ακολουθούν τα πετράδια Ίρκιν στο αριστερό μονοπάτιΠήγαινε στο κεφάλαιο XXIII (σελ 84)

Ή θα πάρουν το δεξί μονοπάτιΠροχώρα στο κεφάλαιο XII (σελ 43)

VII

Νομίζω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσωένα ξόρκι αιώρησης συλλογίζεται η Ροβένα Δεν μπορώνα χάσω χρόνο ψάχνοντας στο δάσος η ζωή του Φάρρανκινδυνεύει άμεσα Θα σκεφθώ αργότερα για τιςαντιδράσεις του

Τα μαγικά λόγια ldquomatildeanir oveyuml leinrdquo ξεχύνονταισαν τραγούδι από τη χείλη της καθώς υψώνει το δεξίτης χέρι προς το μέρος του Μια λευκή δέσμη φωτόςεκτοξεύεται από τα ακροδάχτυλά της και τονπεριλούζει Την επόμενη στιγμή ο νεαρός πολεμιστήςαιωρείται πάνω από τον λάκκο και προσγειώνεται λίγοπιο πέρα σώος και αβλαβήςldquoΑπίστευτοrdquo αναφωνεί κατάπληκτος ldquoΕίσαι μάγισσαΡοβένα Κάνεις μάγιαrdquoldquoΞέρω να ρίχνω μερικά ξόρκιαrdquo μουρμουρίζει εκείνηνιώθοντας αμηχανία αλλά και σχετική υπερηφάνειαldquoΜόλις μου έσωσες τη ζωήrdquo συνεχίζει ο Φάρρανενθουσιασμένος ldquoΟύτε ξέρω τι θα γινόταν αν έμεναεκεί μέσα λίγο ακόμαrdquoldquoΣσσστrdquo του κάνει η Ροβένα απότομα ldquoΚάτιακούγεταιrdquo

Πέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγωνακούγεται όλο και πιο δυνατός ενώ άγριες πολεμικέςκραυγές διαπερνούν τη γκριζόλευκη καταχνιάldquoΕίναι οι Ναγκόριοι Πρέπει να κρυφτούμεrdquo φωνάζει οΦάρραν ενώ σπεύδει και αρπάζει το σπαθί του που έχειπέσει εκεί κοντά

Οι δυο νέοι τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούνκατά μήκος της ακτής αποφεύγοντας με προσοχή τα

απόκρημνα βράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω απότην Κόκκινη Λιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα νερά τηςείναι γαλήνια κι εντυπωσιακά ξέρουν όμως και οι δύοπως είναι επίσης τοξικά και θανάσιμαldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί στο βάθοςrdquo λέει τότεο Φάρραν λαχανιασμένος ldquoΔεν γνωρίζουν πολλοί τηνύπαρξή του Θα μπορούσαμε θαυμάσια να κρυφτούμεεκεί μέσαrdquo ldquoΠάμεrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τώρα τα ουρλιαχτά των στρατιωτών αντηχούνμέχρι τη λιμνοθάλασσα καθώς οι δυο νέοι συνεχίζουντην ξέφρενη φυγή τους ανάμεσα στα βράχια και σταπαράξενα χαμηλά δέντρα με τα πλατιά αγκαθωτά φύλλαπου φύονται γύρω από την ακτή ldquoΜη σταματάςκαθόλουrdquo φωνάζει ο Φάρραν στη Ροβένα ldquoΟ πύργοςβρίσκεται πίσω από εκείνα τα ψηλά βράχιαrdquo

Η νεαρή μάγισσα ακολουθεί τον Φάρραν μέσα σένα χορταριασμένο μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσασε πανύψηλους πέτρινους όγκους Ξάφνου ακριβώςμπροστά τους ορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος καλάκρυμμένος πίσω από συστάδες βράχων

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας όλο το βάρος του σώματός του πάνω της Τοσκευρωμένο ξύλο υποχωρεί μάλλον εύκολα και οι δυοτους καταλήγουν μέσα σε μια ευρύχωρη αίθουσαγεμάτη σκόνη Μια βαριά οσμή υγρασίας πλανιέταιστην ατμόσφαιρα ενώ γιγάντιοι ιστοί από αράχνεςκρέμονται παντού Πολλές κλειστές πόρτες τριγύρωμοιάζουν να κρύβουν φοβερά μυστικά πίσω τουςωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονται σχετικά ασφαλείςμακριά από τα εχθρικά βλέμματα ldquoΠάμε από τησκάλαrdquo λέει τότε ο Φάρραν δείχνοντας μια στενήπεριστροφική σκάλα στην άκρη της αίθουσας

Η Ροβένα ανεβαίνει ξωπίσω του βιαστικά ώσπουσύντομα καταλήγουν σ ένα μικρό πνιγηρό δωμάτιοστην κορφή του πύργου Κλείνουν την ξύλινη πόρταπίσω τους και ο Φάρραν κατευθύνεται προς το ανοιχτόαψιδωτό παράθυροldquoΧτενίζουν την περιοχή προχωρώντας προς την ακτήrdquoλέει ldquoΔεν μας είδαν που ήλθαμε εδώrdquoldquoΕυτυχώςrdquo στενάζει η Ροβένα ldquoΜπορούμε να μεί-νουμε εδώ μέχρι να απομακρυνθούν οι στρατιώτεςrdquo ldquoΑκριβώς Είναι ευκαιρία να ξεκουραστούμε και λίγοrdquoσυμφωνεί ο Φάρραν και κάθεται στο πάτωμα δίπλα τηςμε την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο

Η Ροβένα τον παρατηρεί για μερικές στιγμέςκαθώς τα χαλκόχρωμα μαλλιά του αναδεύονται ελαφράστον ψυχρό αέρα που μπαίνει από το παράθυρο Είναιάνετος και γοητευτικός ακόμα και σ αυτό το ζοφερόμέρος λες και κανένα κακό δεν μπορεί να τον αγγίξεισκέφτεται και νιώθει τα μάγουλά της να κοκκινίζουνΚανείς από τους δύο δεν μιλάει για αρκετή ώραώσπουldquoΛοιπόν φεύγουμεrdquo ρωτά ξαφνικά ο Φάρραν ldquoΟιΝαγκόριοι θα έχουν τώρα προχωρήσει πέρα από τηλιμνοθάλασσαrdquoldquoΝαιrdquo συμφωνεί η Ροβένα ldquoΑς πηγαίνουμεrdquo

Ο Φάρραν σηκώνεται ανοίγει την πόρτα τουδωματίου και αρχίζει να κατεβαίνει την περιστροφικήσκάλα ενώ η Ροβένα τον ακολουθεί προσεκτικάΞαφνικά ο νεαρός πετάγεται δυο σκαλιά πίσω καιτραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo ρωτά η Ροβένα ανήσυχη

Πήγαινε στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

VIII

ldquoΘα προσπαθήσω να κοιμήσω τα σέριγκονrdquo αποφασίζειη Ροβένα όχι δίχως κάποιο δισταγμό Υψώνει τα χέριακαι αρχίζει να προφέρει το ξόρκι ldquoAőer matildeal leen aőermatildealrdquo όμως τίποτα δεν συμβαίνει Επαναλαμβάνειξανά και ξανά γεμάτη αγωνία καθώς τα δυο θηρίαέχουν έλθει πια υπερβολικά κοντά με μάτια πουαστράφτουν φλογισμένα

Στο μεταξύ ο Φάρ-ραν μάχεται μανια-σμένα κρατώνταςτο σπαθί του σφιχτάκαι με τα δυο τουχέρια σε μια ξέφρε-νη προσπάθεια να

αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο από τα δυο τέρατα πουεπιτίθεται πρώτο όταν άλλος ένας φοβερός συριγμός-ακόμα ένα σέριγκον που πλησιάζει γοργά- αντηχεί απότην ισόγεια αίθουσα σε όλο το κλιμακοστάσιο

Δεν τα πιάνει η μαγεία μου συνειδητοποιεί τότε ηνεαρή μάγισσα και ο τρόμος την παραλύει Τα πόδια τηςλυγίζουν κι αισθάνεται πολύ αδύναμη για να κάνειοτιδήποτε άλλο Ακούει μια δυνατή κλαγγή που τηςπαγώνει το αίμα στις φλέβες -είναι το σπαθί τουΦάρραν που κατρακυλά πάνω στα σκαλιά- ενώ δενβλέπει πια πουθενά τον σύντροφό της Μάλλον έχειπέσει κάπου συνειδητοποιεί με τρόμο αλλά η όρασήτης έχει θολώσει τόσο ώστε δεν μπορεί πια να διακρίνεικαθαρά ούτε πού βρίσκεται η ίδια

Τώρα το μόνο που μπορεί να δει είναι η γυαλάδααπό κόκκινα υπνωτιστικά μάτια και η λάμψη απότεράστια κοφτερά σαν ακονισμένες λάμες δόντια ενώνιώθει να σβήνει ndash σβήνει ανάμεσα στα εκκωφαντικάσυντονισμένα σφυρίγματα των τεράτων που ουρλιάζουνθριαμβευτικά μέσα στον ερημωμένο πύργο που υψώνε-ται ξεχασμένος πέρα από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα

ΤΕΛΟΣ

diams diams diams diams IX diams diams diams diams

ldquoΑς πάμε από την κοιλάδα εφόσον είναι ο πιο ασφαλήςδρόμοςrdquo προτείνει η Ροβένα και ο Φάρραν συμφωνείανεπιφύλακτα

Η αυγή βάφει τον ουρανό ροδόχρυσο ενώ ηομίχλη του πρωινού υποχωρεί σταδιακά στο φως τουήλιου Καθώς οι δυο νέοι κατευθύνονται προς τηνκοιλάδα από μακριά ακούγονται δυνατά κρωξίματαΣύντομα βλέπουν μια αγέλη από λευκά πτηνόμορφαόντα που τρέχουν γοργά προς το μέρος τουςφουσκώνοντας τα ροδαλά φτερά τους στον αέραldquoΛίθριπποιrdquo κάνει η Ροβένα δείχνοντάς τα ζώα ldquoΔενπετούν μα τρέχουν πολύ γρήγοραrdquoldquoΑκριβώςrdquo κάνει ο Φάρραν χαμογελώντας ικανοποιη-μένος ldquoΘα ανεβούμε σε δύο από αυτά Έτσι θαπροχωρήσουμε πιο γρήγορα και θα κερδίσουμε χρόνοΕίναι ευκολότερο από το να ιππεύεις άλογο Φαντά-ζομαι ότι ξέρεις ιππασίαrdquoldquoΦυσικάrdquo βιάζεται να του απαντήσει η Ροβένα παρόλοπου δεν έχει ανέβει ποτέ σε άλογο Αλλά πόσο δύσκολομπορεί να είναι συλλογίζεταιldquoΩραία Πρόσεξε πλησιάζουν και κόβουν ταχύτηταΕτοιμάσου να πλευρίσεις εκείνο που έρχεται απόαριστεράmiddot άρπαξε τον ψηλό λαιμό του και ανέβα πάνωrdquo

Ο λίθριππος βρίσκεται κιόλας δίπλα στη Ροβένακαι η καρδιά της χτυπά δυνατά καθώς τρέχει πλάι τουπροσπαθώντας να γραπώσει τον ψηλό λαιμό του με ταχέρια της Οι κινήσεις της είναι διστακτικές μα ακριβείςκαι απαλές έτσι ώστε να μην τρομάξει το ζώο καιαναπτύξει ταχύτητα Μέσα σε λίγες στιγμές καταφέρνει

να σκαρφαλώσει πάνω στη ράχη του ζώου και να σταθείσωστά επάνω του ενώ ο Φάρραν ήδη τρέχει δίπλα τηςκαμαρωτός και άνετος Γυρίζει και χαμογελά στηΡοβένα μα εκείνη χαμηλώνει το κεφάλι ταραγμένη

Δεν έχει περάσει πολλή ώρα όταν ακούγονταιποδοβολητά αλόγων και άγριες πολεμικές κραυγέςμακριά πίσω τους Η Ροβένα γυρίζει και αντικρίζει μιαορδή έφιππων Ναγκόριων στρατιωτών που εφορμούνπάνοπλοι κραδαίνοντας πέλεκεις σπαθιά και ασπίδεςldquoΕίναι οι άνδρες του Μάντοξ Μας κυνηγούνrdquo φωνάζειέντρομη ldquoΝομίζεις ότι οι λίθριπποι είναι πιο γρήγοροιαπό τ άλογαrdquo ρωτά τον Φάρραν ενώ η φωνή τηςχάνεται στον αέραldquoΔεν είμαι σίγουρος Γνωρίζω όμως μια καλήκρυψώνα στα Γυάλινα Βουνά απέναντι όπου μπορούμενα καταφύγουμε προσωρινάrdquo απαντά ο Φάρραν

Το καρδιοχτύπι γίνεται πανικός καθώς η Ροβένασυλλογίζεται τη θέση της Μόλις το έχω σκάσει από τοπαλάτι μαζί με τον Φάρραν του Όργουιν τον πιο καταζη-τούμενο άνδρα του βασιλείου Δεν υπάρχει πια γυρισμόςγια μένα και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι παθαίνουν οιπροδότες όταν οδηγούνται στις φυλακές του παλατιούldquoΠρέπει να αποφασίσουμε τώρα Φάρραν Τι προτεί-νεις Να τρέξουμε γρηγορότερα ή να κρυφτούμεrdquo τουφωνάζει ανυπόμονα

Αν νομίζεις ότι οι ήρωες μπορούν να ξεφύγουν από τουςεχθρούς τρέχοντας με τους λίθριππους γύρνα στοκεφάλαιο III (σελ 14)

Μα αν πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να καταφύγουν σταΓυάλινα Βουνά προχώρα στο κεφάλαιο XIV (σελ 51)

lozloz X lozloz

ldquoΛυπάμαι Φάρραν δεν μπορώ να έλθω μαζί σουrdquoαποφασίζει η Ροβένα ldquoΕίναι καλύτερα να μείνω εδώκαι να συμμορφωθώ στη θέληση των Άσσαρrdquoσυμπληρώνει με το κεφάλι σκυμμένο ldquoΔεν μπορώ νασου εξηγήσω το γιατί αλλά πιστεύω πως αυτό είναι τοκαλύτεροrdquo ldquoΑν έτσι νομίζεις εγώ δεν μπορώ να σε πιέσωrdquoαποκρίνεται ο Φάρραν σκυθρωπάldquoΕλπίζω να ξανασυναντηθούμε κάποτε στο μέλλονrdquoldquoΊσωςrdquo της απαντά και ύστερα μένει άφωνος καθώςπαρατηρεί τη Ροβένα που τον κοιτάζει έντονα γιαμερικές στιγμές μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτομέσα από τα δόντια της Ο νεαρός παραξενεύεταικαθώς δεν μπορεί να φανταστεί ότι η κοπέλα είναιμάγισσα και προφέρει το ξόρκι της αφάνειας που θα τονβοηθήσει να φύγει απαρατήρητος

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν κάνει μεταβολήκαι αποχωρεί τρέχοντας χωρίς καν να την αποχαι-ρετήσει Η Ροβένα βγαίνει στο διάδρομο μα αυτός έχειγίνει ήδη άφαντος αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στηνκαρδιά της Ξαπλώνει αποκαρδιωμένη στο σκληρόκρεβάτι και πέφτει σ έναν ταραγμένο ύπνο γεμάτομπερδεμένα όνειρα με σκοτεινούς εχθρούς που τηνκαταδιώκουν και αγαπημένα πρόσωπα που σβήνουνπριν καταφέρνουν να την πλησιάσουν

Όταν φθάνει το βράδι η Ελβίρα ξανάρχεται στοκελί της Ροβένας κρατώντας στα χέρια της ένα καλάθιπου περιέρχει μαύρο ψωμί και λίγα φρούτα Μόλις

όμως τοποθετεί το κλειδί στην κλειδαριά καταλαβαίνειπως η πόρτα είναι ξεκλείδωτη Στενεύει τα μάτια γεμάτηκαχυποψία κάτι δεν πάει καλά εδώ συλλογίζεται καιαμέσως μετά γοργά και αθόρυβα παίρνει το κλειδί καιπλησιάζει έναν από τους φύλακες που περιπολούν τοδιάδρομο εκείνη την ώρα

Ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα η πόρτα τουκελιού ανοίγει διάπλατα μ ένα φοβερό τρίξιμο κι έναςσωματώδης φρουρός εισβάλλει μέσα Καθηλώνει τηΡοβένα μ ένα βλέμμα άγριο και δυσοίωνο και η κοπέλατον αντικρίζει τρομαγμένη ενώ η Ελβίρα έχει μείνειστο κατώφλι και παρακολουθεί τη σκηνή με μιαθλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της ldquoΤην πάτησες για τα καλά Ροβένα Ώστε προσπάθησεςνα δραπετεύσειςrdquo βροντοφωνάζει ο φύλακας

ldquoΤι Όχι δεν είναιαλήθεια Δεν προσπά-θησα να φύγωrdquo κάνει ηκοπέλα σαστισμένηldquoΒρήκα την πόρτα σουξεκλείδωτη Άρα προ-σπάθησες να φύγειςrdquoεπεμβαίνει η ΕλβίραldquoΚαι ο παρείσακτοςπου εισέβαλε το μεση-

μέρι στο Μπέλεν ήταν σίγουρα ο φίλος σουrdquo συνεχίζειο φρουρός ldquoΤο σχέδιό σας δεν έπιασε όμωςrdquoldquoΌχι κάνετε λάθοςrdquo επιμένει η Ροβένα με φωνή πουτρέμει ldquoΣτ αλήθεια είσαι τόσο χαζή ώστε νόμιζες πως κανείςδεν θα σας έπαιρνε χαμπάριrdquoldquoΌχι δεν είναι έτσι δεν έχω ιδέα για όσα λέτεrdquo φωνά-ζει η Ροβένα αλλά ξέρει πως δεν την πιστεύει κανείς

ldquoΗ τιμωρία σου θα είναι παραδειγματική Θα εύχεσαινα μην είχες γεννηθεί ποτέrdquo καταλήγει ο φύλακας μεχαιρέκακο ύφος

Η Ελβίρα αποχωρεί με αργά βήματα καθώς οφρουρός πλησιάζει και βάζει χειροπέδες στη νεαρήκοπέλα Ύστερα την σέρνει έξω από το κελί όπουπεριμένει άλλος ένας φρουρός για να την οδηγήσουνστην υπόγεια φυλακή του αναμορφωτηρίου -και μετάΜε κάποιο τρόπο συλλογίζεται η Ροβένα θα καταφέρωνα ξεφύγω από δω και να εκπληρώσω τον προορισμόμου Άλλωστε είμαι μάγισσα κόρη μάγων

Τώρα όμως καθώς οι δυο φρουροί την οδηγούνόλο και πιο χαμηλά σε ανήλιαγα υπόγεια με υγρέςσκάλες και στενά μουχλιασμένα μπουντρούμια ηΡοβένα είναι πολύ σκοτισμένη και καθόλου βέβαιη πώςθα καταφέρει κάτι τέτοιο

ΤΕΛΟΣ

XI

Την επόμενη στιγμή ένας ανατριχιαστικόςσυριγμός αντηχεί από το βάθος της σκάλας Ακολουθείένα βίαιο σύρσιμο και αμέσως μετά ένα τεράστιοριγωτό ερπετό με τέσσερα κοντόχοντρα πόδιαεμφανίζεται απέναντι από τον Φάρραν Έχει μισοανέβειτη σκάλα και είναι έτοιμο να επιτεθεί τεντώνονταςαπειλητικά το ογκώδες κεφάλι του που θυμίζει αρκετάτίγρη Καθηλώνει τον Φάρραν με μάτια πύρινα καισαγόνια ορθάνοιχτα όπου ξεχωρίζουν μακριάγυαλιστερά σουβλερά δόντιαldquoΡοβένα Κάνε πίσωrdquo της φωνάζει ο Φάρραν ενώαρχίζει να πολεμά με το ερπετό που αποδεικνύεταιαρκετά ευέλικτο ώστε να αποφεύγει τα χτυπήματα τουσπαθιού ξανά και ξανά γυρεύοντας την ευκαιρία ναχτυπήσει τη λεία τουldquoΕίναι ένα σέριγκονrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε με μια γοργή περιστροφική κίνηση τουχεριού του ο Φάρραν καταφέρνει να αποκεφαλίσει τοτέρας που σωριάζεται βαρύ στα σκαλιά μ ένα απότομοτίναγμα του κορμιού του ldquoΚάτι ανάμεσα σε τίγρη και ερπετό Ένα από τα πιοεπικίνδυνα μεταλλαγμένα όντα της χώραςrdquo συμπλη-ρώνει ο Φάρραν

Η Ροβένα πλησιάζει τρέμοντας και προτούπροφθάσει να ψιθυρίσει Τα κατάφερες Φάρραν άλλοένα τρομαχτικό σφύριγμα σχίζει την πνιγηρή ατμό-σφαιρα -και μετά άλλο ένα

Ο Φάρραν τολμά να κατέβει λίγα σκαλιάπαρακάτω ώσπου αρχίζει να φαίνεται η ισόγεια

αίθουσα Δυο ακόμα σέριγκον σέρνονται στο φθαρμένοδάπεδο και κατευθύνονται γοργά προς το κλιμακο-στάσιο Η κοπέλα χλωμιάζει από τρόμοldquoΡοβέναrdquo αρχίζει να της εξηγεί ο Φάρραν όσοψύχραιμα μπορεί ldquoλίγο πιο πάνω υπάρχει έναπαράθυρο Καλύτερα να πηδήξουμε από εκείrdquoldquoΔεν ξέρω αν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλάrdquo τουλέει ενώ έχουν πλησιάσει και οι δυο κοντά στο αψιδωτόπαράθυρο ldquoΚι αν υπάρχουν άλλα σέριγκον εκεί έξωrdquoldquoΜήπως είναι καλύτερα να δοκιμάσεις κανένα ξόρκιrdquoldquoΔεν είμαι σίγουρη Τα περισσότερα ερπετόμορφαθηρία διαθέτουν φυσική προστασία ενάντια στημαγείαrdquo

Στο μεταξύ το μεγαλύτερο από τα δυο σέριγκονέχει πλησιάσει ανησυχητικά Τινάζει τη διχαλωτήγλώσσα του προς τα έξω και τους κοιτάζει βλοσυρά μετα κατακόκκινα μάτια του ldquoΔεν έχουμε χρόνοrdquo φωνάζει ο Φάρραν αναστα-τωμένος ldquoΠρέπει να δράσουμε άμεσαrdquo

Πώς όμως

Οι ήρωες θα διακινδυνεύσουντην έξοδο από το παράθυροΠροχώρα στο κεφάλαιο XXIX (σελ 108)

Ή θα προτιμήσει η Ροβένα να αντιμετωπίσει τα τέρατα μ ένα μαγικό ξόρκιΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο VIII (σελ 34)

XII

ldquoΑς πάμε από δεξιάrdquo προτείνει τελικά η Ροβένα ΟΦάρραν συμφωνεί και αρχίζει να προπορεύεται μέσαστη μισόφωτη στοά Φθάνοντας στην άλλη άκρη τοθέαμα που αντικρίζουν στο τρεμάμενο φως των πυρσώνπου είναι στερεωμένοι στα τοιχώματα τους κάνει ναμαρμαρώσουν στη θέση τους

Το υπόγειο τοπίο είναι σκουρόχρωμο ζοφερό και άγριοβαθιές ρωγμές χαράζουν το βραχώδες έδαφος και τατοιχώματα ολόγυρα Ένα λασπωμένο ρυάκι φιδογυρίζειανάμεσα σε ογκώδεις λίθινες κατασκευές που μοιάζουνμε μικρά οικήματα λαξεμένα στους βράχους Προςμεγάλη τους έκπληξη οι δυο νέοι παρατηρούν ότιορισμένα από αυτά τα κτίσματα είναι στολισμένα με

πολύτιμους λίθους ndash αμέτρητα πολύτιμα πετράδιαπολύχρωμα και λαμπερά που προσδίδουν μια αναπά-ντεχη γοητεία στο μέρος Ωστόσο ο αέρας είναι υγρόςδύσοσμος πνιγηρόςldquoΔεν μου αρέσει εδώrdquo ψιθυρίζει ο Φάρραν ldquoΜοιάζειμε περιοχή εσωβαμπrdquo

Προτού καν αποτελειώσει τη φράση του αυτοίβρίσκονται παντού -οι εσωβάμπιρες Πλήθος από άγριακακόβουλα ξερακιανά όντα λίγο πιο κοντά απόανθρώπους με πρασινωπό δέρμα πονηρά πρόσωπα καικίτρινα σχιστά μάτια που γυαλίζουν εχθρικά στοημίφως πηδούν μέσα από φαρδιές ρωγμές αναδύονταιπίσω από τους βράχους τσαλαβουτάνε στο βρώμικορυάκι Φορούν απλά μονόχρωμα ρούχα τα αυτιά τουςείναι ψηλά και μυτερά τα κατάμαυρα μαλλιά τουςγυαλίζουν στο αμυδρό φως της σπηλιάς Κραδαίνουνσπαθιά και δόρατα και τα χτυπούν επιδεικτικά στουςβράχους

Η Ροβένα επιχειρεί να τρέξει πίσω στη δίοδοόμως προτού προλάβει να κάνει δυο βήματα αισθάνεταιένα κρύο χέρι ν αρπάζει τον καρπό της και μ ένααπότομο τράβηγμα να την παρασέρνει ξανά στη μεγάληαίθουσα ldquoΆσε με ήσυχηrdquo ουρλιάζει με απόγνωσητρέμοντας ολόκληρη Δεν είναι λίγες οι φορές που έχειακούσει για τα φρικτά πράγματα που κάνουν οιεσωβάμπιρες στα θύματά τους

Τώρα την περικυκλώνουν πέντε απ αυτά τα όντασημαδεύοντάς την με τα όπλα τους γελώντας σαρδόνιααπολαμβάνοντας την αγωνία της ldquoΝεαροί δυνατοίάνθρωποιrdquo γρυλίζει ο ένας απ αυτούς γυμνώνονταςτους μακριούς κυνόδοντές του ldquoΘα είναι απολαυστικόνα τους πάρουμε την ψυχήrdquo

Η κοπέλα παγώνει από φόβο και δεν τολμά πλέοννα σκεφθεί οτιδήποτε Ακόμη κι αν δεν γνώριζε τίποταγι αυτούς το βλέπει στα βλοσυρά μάτια τους ότι αυτάτα όντα είναι από τη φύση τους κακόψυχα καισαδιστικά Είναι γνωστό σε όλη τη χώρα άλλωστε πωςοι εσωβάμπιρες -κάποτε ξωτικά της γης προτούμεταλλαχτούν κατά τον Μεγάλο Πόλεμο- επιδίδονται σεφρικτά βασανιστήρια και ανθρωποφαγία επειδήπιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεσμεύουν τις ψυχέςτων θυμάτων τους Και δεν νιώθουν ποτέ έλεος γιακανέναν

Εκείνη τη στιγμή οι εχθροί κάνουν να τηναρπάξουνmiddot η Ροβένα βγάζει αμέσως το μαχαίρι της καιδοκιμάζει να αμυνθεί όπως μπορεί Όμως οιεσωβάμπιρες αποδεικνύονται πολύ ευλύγιστοι καιγρήγοροι καθώς αποφεύγουν μάλλον εύκολα ταχτυπήματά της ldquoΦάρραν Βοήθειαrdquo φωνάζει η κοπέλατότε όμως βλέπει ότι ο σύντροφός της είναι καρφω-μένος καταγής από έξι τέτοια τέρατα πιο ανήμποροςαπό την ίδια ενώ ο φερόμενος ως αρχηγός τους αρπάζειτο Σπαθί της Εξουσίας Για λίγες στιγμές μένειέκθαμβος παρατηρώντας το με γνήσιο θαυμασμόκαθώς το λευκό μέταλλο και τα πολύτιμα πετράδιαλαμπυρίζουν στο αδύναμο φως της σπηλιάς

Ξαφνικά με ένα βίαιο στρίψιμο του κορμιού τουο Φάρραν τους ξεφεύγει πετάγεται όρθιος πλάι στοναρχηγό ανακτά το σπαθί του με μια αστραπιαία κίνησηκαι αρχίζει να το κραδαίνει με ορμή σαρώνονταςσπαθιά και δόρατα από τα χέρια των εσωβαμπίρωνΤρεις από αυτούς πέφτουν καταγής αιμόφυρτοι καιασάλευτοι πράγμα που εξαγριώνει στο έπακρο τουςυπόλοιπους

ldquoΣκοτώστε τουςrdquo φωνάζει ο αρχηγός τους ldquoΜε τον πιοφρικτό θάνατοrdquoldquoΕυχαρίστως αρχηγέ Γκάμπιντrdquo απαντούν πολλοί μαζίγελώντας χαιρέκακα ldquoΜείνετε μακριά τηςrdquo ουρλιάζει ο Φάρραν και τοσπαθί του θερίζει πράσινες ξερακιανές σάρκες

Πλήθος εσωβάμπιρες με μάτια που λάμπουν απόκακία ορμούν καταπάνω στους δυο νέους Τουςχτυπούν και τους σπρώχνουν με μανία οδηγώντας τουςβήμα-βήμα σ ένα ογκώδες πέτρινο κτίσμα στην άλληάκρη της αίθουσας Μέσα από στρογγυλά λαξευτάπαράθυρα διακρίνονται όργανα βασανιστηρίων ndash πολύαλλόκοτα και τρομακτικά για να τα περιγράψει κανείςΗ Ροβένα νιώθει να παραλύει από τον φόβο τηςldquoΘα σας σκοτώσω όλουςrdquo φωνάζει τότε ο Φάρρανπασχίζοντας μάταια ν απελευθερωθεί

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι εσωβάμπιρεςπλησιάζουν από παντού πιο οργισμένοι παρά ποτέγυμνώνοντας τα μακριά μυτερά δόντια τους σαναγριεμένοι λύκοι Δεν μπορούμε να τους αντιμετω-πίσουμε με τα όπλα Πρέπει να χρησιμοποιήσω τη μαγείαμου συνειδητοποιεί η Ροβένα ενώ συνεχίζει να πολεμάέξαλλη με χέρια και με πόδια Ένα ξόρκι ηλιακού φωτόςπιθανότατα θα τους εξουδετερώσει οι εσωβάμπιρες δεναντέχουν το φως του ήλιου Όμως έχω ακούσει πως ταόντα αυτά μπορούν να αντιστέκονται στη μαγεία Σεαυτή τη σκέψη η καρδιά της σφίγγεται και οιαντιστάσεις της μειώνονται καθώς το αδιέξοδο φαίνεταιόλο και πιο αδιαπέραστο Επιπλέον αν ο Φάρρανκαταλάβει ότι είμαι μάγισσα ποιός ξέρει πώς θααντιδράσει Δεν αποκλείεται μάλιστα να στραφείεναντίον μου συλλογίζεται νιώθοντας να πνίγεται

Εκείνη την ώρα η Ροβένα αντιλαμβάνεται πωςέχουν φθάσει πια έξω από την αίθουσα των βασανι-στηρίων Πολύ σύντομα θα είναι πολύ αργά γιαοτιδήποτε Τι να κάνω αναρωτιέται ενώ δάκρυακυλούν στα μάγουλά της Ξαφνικά χέρια εσωβαμπίρωντην εκσφενδονίζουν βίαια πάνω στο κατώφλι τουκτίσματος με τρομερή δύναμη και βλέπει το αίμα τηςνα βάφει τις κρύες πέτρες

Τώρα Τώρα ή ποτέ σκέφτεται γεμάτη απόγνωσηαλλά και θυμό Δεν μπορώ να αφήσω να τελειώσουν όλαέτσι Κάτι πρέπει να κάνω

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα ξόρκι ηλιακού φωτός αποκαλύπτοντας έτσι τις δυνάμεις της στον ΦάρρανΠροχώρα στο κεφάλαιο XXX (σελ 117)

Ή θα συνεχίσει να πολεμά τους εσωβάμπιρεςμε όποιο άλλο τρόπο μπορείΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο II (σελ 12)

XIII

ldquoΕντάξει Μάντοξ Θα έλθω μαζί σουrdquo καταλήγει ηΡοβένα με σβησμένη φωνήldquoΌχι Ροβέναrdquo αναφωνεί ο Φάρραν νιώθοντας όλο τονκόσμο να γκρεμίζεται γύρω τουldquoΠήρα την απόφασή μου Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιοσωστό για όλουςrdquo του απαντά εκείνη ανέκφρασταχωρίς να τολμά να τον κοιτάξει στα μάτια ldquoΔεν θα το μετανιώσεις ούτε στιγμή Ροβέναrdquo κάνει οΜάντοξ και χαμογελά πλατιά ενώ τρέχει και της πιάνειτο χέρι Ο Φάρραν χλωμιάζει ldquoΌμως υπάρχει ακόμα μια εκκρεμότηταrdquo κάνει τότε οΜάντοξ με αυστηρή φωνή ldquoΑυτός ο νεαρός έχει κάτιπου ανήκει σε μέναrdquo

Μετά από μια σύντομη τεταμένη σιγή πουμοιάζει να παγώνει την ατμόσφαιρα για αιώνες ηΡοβένα γυρίζει στον Φάρραν και του λέει χαμηλόφωναμα επιτακτικά ldquoΈχει δίκιο ο βασιλιάς Φάρραν Το Σπαθί της Εξουσίαςανήκει σ αυτόνrdquoΟ Φάρραν βάζει το σπαθί στο θηκάρι και το παραδίδειαμέσως στη Ροβένα με πρόσωπο παγωμένοldquoΚι εσύ Μάντοξ θ αφήσεις τον Φάρραν να επιστρέψειστο Όργουιν Δεν θα τον κυνηγήσεις ούτε θα τονενοχλήσεις ποτέ Έγινα κατανοητήrdquoldquoΑπολύτως αγαπητή μου απολύτωςrdquo αποκρίνεται οβασιλιάς με την πιο γλυκιά του φωνή ενώ παραλαμ-βάνει το Σπαθί της Εξουσίας και δεν χορταίνει να τοκοιτάζει γεμάτος ενθουσιασμό σα να μην πιστεύει ότιτο κρατά ξανά στα χέρια του μετά από τόσο καιρό

Ύστερα ο Φάρραν αποχωρεί αμίλητος χωρίς νακοιτάξει καν πίσω του Τα βήματά του ξεμακραίνουνγοργά ώσπου σύντομα δεν ακούγεται τίποτα πια ΗΡοβένα νιώθει ένα τεράστιο κενό στην καρδιά τηςκαθώς οι περιπέτειες που έζησε μαζί του σβήνουν τοίδιο γοργά από τη συνείδησή της σα να ήταν όλα έναφευγαλέο όνειρο Κλείνει ασυναίσθητα τα μάτια μόλιςκαταφέρνοντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της ενώνιώθει έναν στρόβιλο σκότους να την τυλίγει ολόκληρηΈκανα τη σωστή επιλογή άραγε άραγε αναρωτιέταιΜήπως το μετανιώσω πικράldquoΠάμε Ροβέναrdquo αντηχεί τότε η βροντερή φωνή τουΜάντοξ διαλύοντας τους συλλογισμούς της ldquoΗ βασι-λική άμαξα μας περιμένει έξω από τον λαβύρινθοrdquo

Η Ροβένα γυρίζει και τον κοιτάζει που τηςχαμογελά γλυκά και δεν ξέρει πια τι άλλο να υποθέσειΈτσι έπρεπε να γίνει αυτό είναι το καλύτερο για τη χώρακαι για όλους προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της καθώςαποχωρεί από το Άντρο του Άξελροντ μαζί με τονβασιλιά και τους άνδρες του

Διασχίζοντας το στενό μονοπάτι ανάμεσα στουςψηλούς υαλοποιημένους βράχους που γυαλίζουν μαγευ-τικά στο φως της σελήνης κάθε τόσο στρέφει καικοιτάζει τον Μάντοξ που περπατά δίπλα της με ταμακριά λευκόξανθα μαλλιά του να φουσκώνουν απαλάστους ανέμους της νύχτας Τελικά δεν είναι τόσοάσχημος συνειδητοποιεί αλλά αμέσως αποδιώχνει αυτήτη σκέψη σαν κάτι παρείσακτο και ξένο που έχει μόλιςεισβάλλει στη σφαίρα της αντίληψής της

Ίσως δεν κάνω καλά που ακολουθώ τον Μάντοξίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την απόφασή μου συλλο-γίζεται η Ροβένα την ώρα που ο βασιλιάς της ανοίγειτην πόρτα και την βοηθά να ανέβει στην άμαξα ενώ η

καρδιά της χτυπά δυνατά και άτακτα Είναι μακρύς καισκοτεινός ο δρόμος για το παλάτι των Άσσαρ στηΣιρεμπέμ και φαίνεται ακόμη σκοτεινότερος καθώςκουβαλά μαζί της έναν σκοτισμένο νου και μια μαύρηκαρδιά

ΤΕΛΟΣ

XIV

ldquoΜάλλον είναι καλύτερα να κρυφτούμεrdquo λέει ο Φάρρανενώ η κοπέλα τον παρακολουθεί προσεκτικά ldquoΑνκαταφέρουμε να χωθούμε έγκαιρα μέσα σ εκείνο τοπέρασμα στους βράχους ίσια μπροστά μας έχουμεπολλές πιθανότητες να ξεφύγουμεrdquo

Χωρίς άλλη σκέψη οι δυο φυγάδες τρέχουν προςτο βραχώδες μονοπάτι που οδηγεί στα Γυάλινα ΒουνάΣτο μεταξύ ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και η ατμόσφαι-ρα φαντάζει όλο και πιο μουντή αλλά παράξενα ήρεμηενώ ο κίνδυνος φαίνεται πια μακρινός καθώς ταουρλιαχτά των εχθρών πνίγονται στην καταχνιά

Σύντομα η Ροβένα ακολουθεί τον Φάρραν στοστενό μονοπάτι που φιδογυρίζει ανάμεσα στους ψηλούςυαλοποιημένους βράχους και τα ερείπια αρχαίων ναώνπου περιβάλλουν τα Γυάλινα Βουνά Το μέρος είναιένας φυσικός λαβύρινθος

Λίγο αργότερα ο Φάρραν ξεπεζεύει μπροστάστην αψιδωτή είσοδο ενός μικρού ναού που μοιάζει ναναι χτισμένος μέσα στη βουνοπλαγιά και καλάκρυμμένος πίσω από πρισματικούς βράχους Η κοπέλαπηδά στο έδαφος και οι δυο τους μπαίνουν μέσαβιαστικά ενώ οι δύο λίθριπποι κρώζουν χαρούμενα καιτρέχουν ξέφρενα προς την κοιλάδα ελεύθεροι και πάλι

Η Ροβένα συνεχίζει να ακολουθεί τον Φάρρανστην άδεια αίθουσα του ναού που τα τοιχώματά τηςλαμποκοπούν υπνωτιστικά σε όλα τα χρώματα τουουράνιου τόξου Στο βάθος δεσπόζει μια τεράστιαανάγλυφη εικόνα κάποιας αρχαίας θεάς Το μέροςαποπνέει γαλήνη μα και ερημιά Η Ροβένα δεν έχει

καμιά αμφιβολία πως δεν το έχει επισκεφθεί άνθρωποςεδώ και πάρα πολλά χρόνιαldquoΩς εδώ καλά όμως τι θα κάνουμε ύστερα Οπωσδή-ποτε δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ για πάντα άλλωστεείναι θέμα χρόνου να μας βρουνrdquo εκφράζει τηνανησυχία τηςΠροτού προλάβει ο Φάρραν ν απαντήσει ακούγεταιαπέξω καλπασμός αλόγων Και οι δυο φυγάδες νιώθουντο αίμα να παγώνει στις φλέβες τουςldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo φωνάζειένας από τους στρατιώτες του Μάντοξ ldquoΚοιτάξτεrdquo πετάγεται ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo

Η Ροβένα αναγνωρίζει με τρόμο την τελευταίαφωνή που αντηχεί διαπεραστική στ αυτιά της Είναι τουβασιλιά Μάντοξ ο οποιός έχει εξαπολυθεί να τη βρει οίδιος αυτοπροσώπως Ανέλπιστα οι στρατιώτες απομα-κρύνονται και αρχίζουν να καλπάζουν προς τα δυτικά ldquoΈφυγαν ευτυχώςrdquo ξεφυσά η κοπέλα κοιτάζοντας τονΦάρραν που φαίνεται χαλαρός και ψύχραιμος Μακάρινα είχα κι εγώ τη σιγουριά και την ψυχραιμία τουσυλλογίζεταιldquoΤη γλιτώσαμε προς το παρόνrdquo δηλώνει εκείνος ενώ ταμάτια του την παρακολουθούν εξεταστικά και η Ροβένααισθάνεται πολύ παράξενα ldquoΕίσαι πολύ όμορφη τοξέρειςrdquo της λέει τελικά

Η απρόσμενη παρατήρησή του την κάνει νανιώθει άβολα μα και υπέροχα Ασυναίσθητα χαμηλώνειτα μάτια ενώ νιώθει την καρδιά της να χτυπά δυνατάστη σιγή του αρχαίου ναού Είναι η πρώτη φορά πουκάποιος λέει καλά λόγια για την εμφάνισή μουσυλλογίζεται Άλλωστε μέχρι πριν από λίγο δεν ήμουν

παρά μια υπηρέτρια Τώρα όμως τι είμαι αναρω-τιέται μέσα σε μια πρωτόγνωρη έξαψη ldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ εντυπωσιακό με όλααυτά τα πολύτιμα πετράδιαrdquo λέει τότε στον Φάρρανπερισσότερο για ν αλλάξει θέμα συζήτησης ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo την πληροφορεί ήρεμα ldquoΕγώβέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε να μου τιςαυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχο και μουχαρίζει καλή τύχηrdquoldquoΜα αυτό είναι καταπληκτικόrdquo

Τότε ακριβώς ο νεαρός τραβά απότομα το σπαθίτου από το θηκάρι με όλες του τις αισθήσεις σεεπιφυλακή ldquoΤι συμβαίνειrdquo αναφωνεί η κοπέλαldquoΣιωπήrdquo ψιθυρίζει εκείνος και της κάνει νόημα νασωπάσει ldquoΔεν ακούς τίποταrdquo

Τώρα το ακούει και αυτή Είναι ένας συρτόςανατριχιαστικός ήχος που έρχεται απέξω και πλησιάζειολοένα

Πήγαινε στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XV

Ένα ξόρκι διαύγειας θα ήταν ότι πρέπει για ναελευθερώσει τον Φάρραν από τη γοητεία της συλλο-γίζεται η Ροβένα και αμέσως μετά αρχίζει νααυτοσυγκεντρώνεται

Η Στεργία εξακολουθεί να τραγουδά με την πιομελωδική της φωνή όταν η Ροβένα απλώνει το δεξί τηςχέρι προς τον Φάρραν και προφέρει τα κατάλληλαμαγικά λόγια ldquovyr koaelign seumlen Farranrdquo Μια γαλάζιαδέσμη φωτός εξαπολύεται από τα ακροδάκτυλά της καιτον περιλούζει ολόκληρο Για μια μόνο στιγμή οΦάρραν μένει ακίνητος Ύστερα σα να ξυπνά από βαθύλήθαργο παίρνει τα μάτια του από το στοιχειό καιλοξοκοιτάζει τη Ροβένα

Τότε με μια σαγηνευτική κίνηση η Στεργίααποσπά ένα ρόδινο άνθος από τη μέση της και τοπροσφέρει στον ΦάρρανldquoΔέξου το δώρο μου γενναίε πολεμιστή και άσε με νασε οδηγήσω σε μέρη απίθαναrdquo του υπόσχεται με φωνήακαταμάχητα μελωδικήΕκείνος όμως πισωπατά και της λέει ldquoΔεν μπορώ ναμείνω περισσότερο Η Ροβένα κι εγώ πρέπει ναφύγουμε αμέσωςrdquo

Η νεαρή μάγισσα στενάζει με ανακούφιση ενώτα μενεξεδένια μάτια της Στεργίας την καθηλώνουν μεμίσος Αν ο Φάρραν δεχόταν το λουλούδι τίποτα δεν θαμπορούσε πια να τον αποσπάσει από τη γοητεία τουστοιχειού

Την επόμενη στιγμή ο νεαρός κάνει μεταβολή καιπερπατά προς την έξοδο του ναού πιάνοντας τη Ροβένααπό το χέρι Οι δυο τους βγαίνουν από το κατώφλι καιφεύγουν για πάντα ενώ το γλυκό τραγούδι της Στεργίαςέχει πια μετατραπεί σε έναν καταρράχτη από φοβερέςκατάρες που ξεχύνεται μέχρι το μονοπάτι έξω Όμωςοι δυο νέοι δεν δίνουν καμιά σημασία καθώςαπομακρύνονται γοργά από τον αρχαίο ναό και ηστριγγή φωνή του στοιχειού σβήνει πίσω τουςldquoΤι ακριβώς συνέβη εκεί μέσα Ροβέναrdquo ρωτάει τότε οΦάρραν ldquoΔεν θυμάμαι πολλά πράγματα σα να έχωδιαλείψεις Τι ήθελε εκείνη η οπτασία από μαςrdquoldquoΜάλλον ήθελε να μας γοητεύσει με το τραγούδι τηςΔεν τα κατάφερε όμωςrdquo του απαντά η Ροβένα ενώσυλλογίζεται πως ο Φάρραν δεν χρειάζεται να τα ξέρειόλαldquoΤέλος πάντων Νιώθω ακόμη αρκετά σκοτισμένοςrdquoldquoΑλήθεια κοντεύουμε να φθάσουμε στον προορισμόμας Ο ήλιος έχει ήδη αρχίσει να πέφτειrdquo ldquoΔεν απέχουμε πολύrdquo αποκρίνεται ο Φάρραν ldquoΩστόσοπρέπει να πάρουμε άλλο μονοπάτι μέσα στον λαβύρινθοτων βράχων και να το ακολουθήσουμε ως το τέρμαχωρίς να κάνουμε λάθοςrdquo

Πήγαινε στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

dagger dagger dagger dagger dagger XVI dagger dagger dagger dagger dagger

ldquoΘα τρέξω στο δάσος για να βρω κανένα μεγάλοκλαδίrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν και τρέχει προς τοδάσος με τους κέδρους ldquoΚάνε γρήγοραrdquo της φωνάζει εκείνος

Όμως μόλις φθάνει τρέχοντας κοντά στουςκέδρους αντικρίζει μια ορδή Ναγκόριων πολεμιστώνπου πετάγονται σιωπηλοί πίσω από τα δέντρα Για μιαστιγμή η Ροβένα σαστίζει Πώς καταφέρνουν νακινούνται τόσο αθόρυβα αναρωτιέται Οι σκουρό-χρωμες δερμάτινες στολές τους γυαλίζουν στο φως τουήλιου τα μάτια τους την καθηλώνουν ορθάνοιχτα καιφλογισμένα ldquoΑυτή είναι Πιάστε τηνrdquo φωνάζει μιατραχιά φωνή που αναγνωρίζει ότι είναι του Μάντοξ

Η Ροβένα κάνει αμέσως μεταβολή με σκοπό να τοβάλει στα πόδια μα προτού καν το καταλάβειβρίσκεται πεσμένη καταγής καθώς μια μακριάσιδερένια αλυσίδα έχει μπλεχτεί στα πόδια της ldquoΒρείτεκαι τον φίλο τηςrdquo προστάζει ο Μάντοξ που ξεπεζεύεικαι την πλησιάζει απειλητικά ldquoΕίμαι πολύ απογοητευμένος μαζί σου Ροβέναrdquo τηςλέει με βροντερή φωνή ενώ εκείνη ανασηκώνεται καιτον κοιτάζει γεμάτη απόγνωση ldquoΠώς τόλμησες ναεγκαταλείψεις το παλάτι και να προδώσεις τον κύριόσου και βασιλιά όλης της χώρας Μου είναι αδύνατο νατο πιστέψωrdquo Ο Μάντοξ τραβά το σπαθί του από τηθήκη και το κραδαίνει επιδεικτικά μπροστά στα μάτιατης Μα αυτό είναι ολόιδιο με το Σπαθί της Εξουσίας Τοβρήκε συνειδητοποιεί η κοπέλα έτοιμη να βάλει τακλάματα Ωστόσο μένει σιωπηλή καθώς ο εχθρός την

καθηλώνει με μάτια κατακόκκινα από οργή ldquoΞέρειςποιά είναι η τιμωρία για τους προδότεςrdquo συνεχίζει οτύραννος ldquoΚαι βέβαια ξέρεις Άρα δεν μπορεί να μεεγκατέλειψες από δική σου πρωτοβουλία Πιθανόταταπαρασύρθηκες από εκείνον τον ληστήrdquo

Στο μεταξύ τέσσερις από τους στρατιώτες έχουνπάει να βρουν τον Φάρραν Μόλις τον ανακαλύπτουνμέσα στον λάκκο στέκονται από πάνω του και γελούνειρωνικά Βλέποντάς τους ο Φάρραν χλωμιάζει αλλάαισθάνεται και κάποια ανακούφιση καθώς τα μαύραβράχια στενεύουν επικίνδυνα τον κλοιό τους γύρω τουσε σημείο που δυσκολεύεται πια να κουνηθεί ldquoΤι θα κάνουμε με αυτόνrdquo κάνει έναςldquoΛέω να τον αφήσουμε εδώrdquo προτείνει ένας άλλοςldquoΈχω μια καλύτερη ιδέα Ανεβάστε τον πάνωrdquo διατάζειτότε ο Ζάβιερ ο υπαρχηγός του Μάντοξ που είναιιδιαίτερα γνωστός για τη σκληρότητά τουΔυο γεροδεμένοι στρατιώτες σκύβουν αρπάζουν τονΦάρραν από τους ώμους και τον τραβούν έξω μεεντυπωσιακή ευκολία

Μόλις οι στρατιώτες επιστρέφουν στο πλευρό τουβασιλιά τους πετούν τον Φάρραν καταγής με μιααπότομη κίνηση κι εκείνος μορφάζει από τον πόνο Ταμάτια του τυράννου λάμπουν θριαμβευτικά καθώςκατευθύνει την αιχμή του σπαθιού του στο λαιμό τουνεαρού ldquoΑυτός σε παρέσυρε έτσι δεν είναι Ροβένα Πες μουμόνο ότι έχω δίκιο και θα σκοτώσω μονάχα αυτόνrdquoφωνάζει ο ΜάντοξldquoΌχιrdquo απαντά η Ροβένα με τρεμάμενη φωνή ldquoΔενφταίει αυτόςrdquoldquoΠώς Μήπως δεν άκουσα καλάrdquo κάνει ο Μάντοξ καιτα χείλη του σφίγγονται από θυμό

ldquoΔεν με παρέσυρε κανένας Μόνη μου θέλησα ναφύγωrdquoldquoΚαλά λοιπόν Αφού προτιμάς να πεθάνεις μαζί του θασου κάνω το χατήριrdquoldquoΔεν σε φοβάμαιrdquo φωνάζει η Ροβένα περισσότερο απόαντίδραση στην απόγνωση που την πλημμυρίζειldquoΠάρτε τουςrdquo προστάζει ο Μάντοξ εκτός εαυτούldquoΠηγαίνετέ τους στο Άλικο Φρούριο και κλειδώστε τουςσ ένα κελί Μόλις ο ήλιος μεσουρανήσει θα τουςστείλουμε για ένα μπανάκι στα νερά της ΚόκκινηςΛιμνοθάλασσαςrdquo

Το Άλικο Φρούριο είναι ένα επιβλητικό κάστροκτισμένο με ογκώδεις κοκκινωπές κοτρώνες πουστέκει μοναχικό στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού πάνωαπό τα ροδόχρωμα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςΜόλις αναγγέλεται η άφιξη του βασιλιά η βαριάσιδερένια πύλη ανοίγει αργά και η ορδή των Ναγκόριωνστρατιωτών μαζί με τους δύο αιχμαλώτους περνούνστο προαύλιο ldquoΦέραμε δυο επαναστάτες Θα εκτελεστούν μόλιςμεσουρανήσει ο ήλιοςrdquo φωνάζει ο Μάντοξ στουςφύλακες που υποκλίνονται ελαφρά

Μυώδη χέρια Ναγκόριων στρατιωτών αρπάζουντους δυο νέους από τα άλογα και τους σέρνουν για ώραπολλή στους ζοφερούς χώρους του φρουρίου Κατε-βαίνουν πέτρινες ανήλιαγες σκάλες περνούν βιαστικάμέσα από σκοτεινές στοές και κλειστές ξύλινες πόρτεςώσπου τελικά τους ρίχνουν μέσα σ ένα πνιγηρό μπου-ντρούμι Με ένα νεύμα του Μάντοξ οι στρατιώτεςβγαίνουν έξω και μένει μόνος του στο κελί μαζί με τουςφυλακισμένουςldquoΠαρά την προδοσία σου Ροβένα έχω την πρόθεση ναφανώ γενναιόδωροςrdquo της αναγγέλλει με χαμηλήυποβλητική φωνή ενώ την κοιτάζει στα μάτια ldquoΜέχριτην τελευταία στιγμή εσύ μπορείς να σωθείς αρκεί ναπαραδεχθείς το λάθος σου και να ομολογήσεις ότιπαρασύρθηκες από αυτόν τον αλήτη Θα περιμένωrdquo

Ύστερα ο Μάντοξ κάνει μεταβολή και αποχωρείβιαστικά Η βαριά πόρτα κλείνει με πάταγο κι έναμεταλλικό κλειδί στριφογυρίζει στην κλειδαριά εγκλω-βίζοντας μέσα τους δυο αιχμαλώτους ldquoΕσύ Ζάβιερ θα είσαι υπεύθυνος για τη φύλαξή τουςμέχρι να έλθει η ώρα της εκτέλεσης Κατάλαβεςrdquoακούγεται να φωνάζει απέξω ο Μάντοξ

ldquoΚατάλαβα βασιλιά μουrdquo αποκρίνεται ο άλλος καιυποκλίνεται ελαφρά

Ο Φάρραν κάθεται κάτω και ακουμπά την πλάτηστον τοίχο αποκαρδιωμένος Η κοπέλα σπεύδει καικάθεται δίπλα του Τα πρόσωπα και των δυο είναιγεμάτα θλίψηldquoΡοβένα αν θελήσεις να δηλώσεις μετάνοια θα τοκαταλάβω Δεν είσαι υποχρεωμένη να πεθάνεις μαζίμουrdquo της λέειldquoΌχι Φάρραν δεν πρόκειται να δηλώσω καμίαμετάνοια Μόνη μου έφυγα από το παλάτι μόνη μουαποφάσισα να σε ακολουθήσω Μαζί θα περάσουμε ότιείναι να περάσουμεrdquo του απαντά με φωνή πουπνίγεται στους λυγμούςldquoΠρέπει να βρούμε γρήγορα έναν τρόπο να το σκάσου-μεrdquo συνεχίζει ο Φάρραν προσπαθώντας να διατηρήσειτην αυτοκυριαρχία του ldquoΞέρεις τι θα γίνει μόλις μαςπετάξουν στα νερά της Κόκκινης ΛιμνοθάλασσαςrdquoldquoΌλοι ξέρουν Η λιμνοθάλασσα έγινε κόκκινη μετά τονΜεγάλο Πόλεμο αφού γέμισε με τοξικά απόβληταrdquoldquoΔεν θα προλάβουμε να κολυμπήσουμε ούτε ένα μέτροΤα σώματά μας θα διαλυθούν μέσα σε λίγα λεπτάrdquo τηνδιακόπτει σκεπτικός και φοβισμένος Ξαφνικά όμωςτο πρόσωπό του φωτίζεται σα να έχει αναθαρρήσειldquoΊσως ίσως θα μπορούσα να επιτεθώ στον Ζάβιερμόλις ανοίξει την πόρτα όταν έλθουν να μας πάρουνΑν καταφέρω να πάρω το όπλο του θα έχουμε μιαπιθανότητα να ξεφύγουμεrdquo προτείνει ldquoΔεν θα είναιόμως καθόλου εύκολο να περάσουμε από τουςυπόλοιπους φρουρούςrdquo συμπληρώνει σκεπτικόςldquoΑλλά είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμεrdquoαπαντά η Ροβένα χαμηλόφωνα ενώ ψάχνει νευρικά τηζώνη της και διαπιστώνει ότι το μαχαίρι της έχει κάνει

φτερά Μου το πήραν συνειδητοποιεί απογοητευμένηκαι τότε αρχίζει να γυροφέρνει στο νου της την άλληεπιλογή της τη μαγεία Εδώ που βρισκόμαστε δεν είμαιβέβαιη αν κάποιο από τα ξόρκια μου θα μπορούσε ναμας βοηθήσει αποτελεσματικά συλλογίζεται Ίσως είναικαλύτερα να μην προδώσω το μυστικό μου εδώ σε μιαβάση των Ναγκόριων Άλλωστε δεν ξέρω ούτε πώς θααντιδράσει ο Φάρραν όταν δει πως είμαι μάγισσαldquoΡοβέναrdquo λέει τότε ο νεαρός διακόπτοντας τους συλ-λογισμούς της ldquoΕλπίζω αυτό να μην είναι το τέλοςrdquo

Η νεαρή κοπέλα στρέφει το κεφάλι καιπαρακολουθεί τον Φάρραν με κρυφό θαυμασμό Ακόμηκαι μέσα σ αυτό το απαίσιο μέρος καταδικασμένος σεφρικτό θάνατο φαίνεται δυνατός ευγενής και ελκυ-στικός Σα να έχει τον ήλιο μέσα του σκέφτεταιldquoΑπό την ώρα που συναντηθήκαμεrdquo συνεχίζει εκείνοςμε φανερή πίκρα στη φωνή ldquoφανταζόμουν ότι στο εξήςθα είμασταν μαζί και θα είχαμε όλο το χρόνο με τομέρος μας ώστε να γνωριστούμε να αγαπηθούμε ναακολουθήσουμε μια κοινή πορείαrdquo

Να αγαπηθούμε Αυτές οι δυο λέξεις αντηχούνξανά και ξανά στο νου της Ροβένας καθώς το χέρι τουΦάρραν αγγίζει απαλά το δικό της προσπαθώντας νατης δώσει θάρρος Η κοπέλα ακουμπάει αυθόρμηταπάνω στον ώμο του κι εκείνος την αγκαλιάζειπροστατευτικά

Φαίνεται σα να έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτάόταν ακούγονται βροντερές φωνές φρουρών έξω στοδιάδρομο Οι δυο αιχμάλωτοι τινάζονται πάνω ξαφνια-σμένοι σαν να έχουν μόλις ξυπνήσει από λήθαργο ενώβαριά μεταλλικά κλειδιά ήδη κροταλίζουν άγαρμπαμέσα στην κλειδαριά

ldquoΤι θα κάνουμε Ο χρόνος μας τελείωσε κιόλας Πρέπεινα αποφασίσουμε τώρα Να επιτεθώ στον φρουρό ήόχιrdquo ρωτά ο Φάρραν γεμάτος αγωνία

Τι θα αποφασίσει η Ροβένα

Θα προφέρει ένα μαγικό ξόρκιπου θα βοηθήσει και τους δύο να το σκάσουνΠήγαινε στο κεφάλαιο XIX (σελ 67)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στον φρουρόΠροχώρα στο κεφάλαιο XXII (σελ 82)

XVII

Καλύτερα να μην αποκαλύψω τις μαγικές μουδυνάμεις τώρα αποφασίζει η Ροβένα Δεν είμαι καθόλουσίγουρη πώς θα αντιδράσει ο Φάρραν όταν μάθει πωςείμαι μάγισσα Άλλωστε είναι ικανός πολεμιστήςοπλισμένος με το Σπαθί της Εξουσίας Πιστεύω ότιμπορεί να τα βγάλει πέρα σ αυτή τη μάχη θα τονβοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ σκέφτεται και τραβάει τομαχαίρι της από τη θήκη του σκοπεύοντας να παλέψειμε αυτό όπως μπορεί

Όμως δεν αργεί να διαπιστώσει πως ενάντια σεαμέτρητες αράχνες γκρομ δεν μπορεί να κάνει πολλάπράγματα με το μαχαίρι Η λάμα του είναι πολύ κοντήσυνειδητοποιεί με τρόμο καθώς αντικρίζει το επόμενοκύμα από αράχνες που διασχίζουν γοργά το πάτωμακατευθύνομενες προς το μέρος της

Τότε η καρδιά της σφίγγεται με φρίκη καθώςπαρακολουθεί άλλο ένα κύμα από μεταλλαγμένεςαράχνες που επιτίθενται στον Φάρραν και του ορμούνόλες μαζί τινάζοντας νευρικά τις ισχυρές δαγκάνεςτους Ο νεαρός πολεμιστής θερίζει όσες περισσότερεςμπορεί κραδαίνοντας με μανία το σπαθί του όμως όλοκαι περισσότερα τέρατα φθάνουν κοντά του καιεφορμούν θυμωμένα χτυπώντας τον όλο και πιοδυνατά Ο Φάρραν χάνει την ισορροπία του καισωριάζεται κάτω πασχίζει να σηκωθεί αμέσεως -αλλάμάταια Ένας εκκωφαντικός συριγμός αντηχεί ολόγυρακαι ξαφνικά χιλιάδες αράχνες εφορμούν συρρέονταςπάνω στον Φάρραν πάνω στη Ροβένα παντού

Οι κοφτερές δαγκάνες τρυπούν το δέρμα σανξίφη Η Ροβένα ουρλιάζει από τον πόνο και ακούει τονΦάρραν που ουρλιάζει κι εκείνος Αναρωτιέται πότε θατελειώσει όλο αυτό πότε επιτέλους θα τη ναρκώσει τοδηλητήριο τόσο ώστε να μην πονά Αναρωτιέταιακόμη τι θα είχε συμβεί αν είχε χρησιμοποιήσειεγκαίρως κάποιο ξόρκι

Μα τώρα είναι πολύ αργά Ο Φάρραν δενφωνάζει πια ούτε και η Ροβένα που νιώθει τιςαισθήσεις της να την εγκαταλείπουν Πολύ σύντομα ταμάτια του Φάρραν βαραίνουν τα δικά της επίσης Στηντελευταία αναλαμπή της συνείδησής τους τα πάντατυλίγονται στο σκοτάδι εκτός από την ρουμπινένιαλάμψη σε αμέτρητα μάτια μεταλλαγμένων αραχνών

ΤΕΛΟΣ

XVIII

Καλύτερα να αποφύγουμε τη μονομαχία στην κούφια γησκέφτεται η Ροβένα Άλλωστε δεν είμαι καθόλου βέβαιηαν ο Φάρραν μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιοΑμέσως μετά ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον σύντροφότης κι εκείνος μπαίνει αμέσως στο νόημα ldquoΚαι πώς μπορώ να είμαι σίγουρος ότι πράγματι θα μουδώσεις το σπαθί αν νικήσωrdquo ρωτά ο Φάρραν τονΓκάμπιντ περισσότερο για να κερδίσει χρόνοldquoΞέρεις ότι κρατώ το λόγο μου σε κάτι τέτοιαrdquo καγχά-ζει ο άλλος αινιγματικά ldquoΑν και εδώ που τα λέμε δενμπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τίποτα σωστάrdquoΈνας νέος χείμαρρος από ηχηρά σαρκαστικά γέλιααντηχεί ολόγυρα

Η Ροβένα γυρίζει λίγο στο πλάι και χαμηλώνει τοβλέμμα δήθεν από φόβο όμως παρατηρεί προσεκτικάτα πάντα τριγύρω και διαπιστώνει με ανακούφιση ότικανένας από τους εσωβάμπιρες δεν της δίνει σημασίαΥψώνει τα χέρια έτοιμη να απαγγείλει ένα ξόρκιαστρικού πυρός μα τότε παγώνει στη θέση τηςανήμπορη να σαλέψει ή να προφέρει έστω μια συλλαβή

Ο Γκάμπιντ βρίσκεται ξαφνικά σε απόστασηαναπνοής απέναντί της και την καρφώνει με τα κίτρινααγριεμένα μάτια του αφαιρώντας της κάθε βούληση Τομόνο που μπορεί να κάνει τώρα η Ροβένα είναι να τονπαρατηρεί με φρίκη ενώ οι υπόλοιποι πολεμιστές έχουνπλησιάσει ασφυκτικά

Ένα σατανικό γέλιο σχηματίζεται στα λεπτά χείλητου Γκάμπιντ και το τελευταίο πράγμα που βλέπει η

Ροβένα είναι το ξερακιανό αλλά δυνατό του χέρι πουτην χτυπά βίαια στο κεφάλι Η κοπέλα σωριάζεται στοέδαφος ζαλισμένη κάνει να ξανασηκωθεί μα νιώθει σανα μη την κρατούν πια τα πόδια της

Ταυτόχρονα παρακολουθεί σαν σε αργή κίνηση τονΦάρραν να πέφτει και αυτός καταγής μετά από μιασύντομη άνιση μάχη με την ορδή των υπόλοιπωντεράτων Η Ροβένα μένει καταθλιπτικά απαθής παρατη-ρώντας τα κοντά σπαθιά τους που αστράφτουνδυσοίωνα στο φως του δειλινού λίγο πριν την τυλίξει τοίδιο απύθμενο σκοτάδι που έχει τυλίξει τον Φάρραν

ΤΕΛΟΣ

diamsdiamsdiams XIX diamsdiamsdiams

ldquoΥπάρχει ένας τρόπος να ξεφύγουμε Εσύ όμως μηνκάνεις τίποτα Φάρραν Απλά ακολούθησέ μεΕντάξειrdquo λέει η Ροβένα Ο νεαρός κάνει να διαμαρτυρηθεί όμως η κοπέλα τουγνέφει να μείνει σιωπηλός Ένα ξόρκι αορατότητας είναιότι πρέπει συλλογίζεται Πρέπει να προσέξω όμωςΔεν υπάρχουν περιθώρια για λάθηldquoLicircdvaeuml raelign Rowena naaringcor hyumlus Farranrdquo τα λόγιατου ξορκιού ξεχύνονται χαμηλόφωνα μα υποβλητικάστον αέρα Ο Φάρραν δεν αντιλαμβάνεται τίποτα εκτόςαπό ένα ψυχρό ρεύμα αέρα που ξαφνικά κατακλύζει τοχώρο Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρταldquoΚουνηθείτε προδότες Ήλθε η ώρα σαςrdquo γρυλίζει οΖάβιερ που ορθώνεται θεόρατος μπροστά στο κατώφλιΤότε όμως παγώνει στη θέση του καθώς διαπιστώνειότι το μπουντρούμι είναι άδειοldquoΧίλιοι δαίμονεςrdquo ουρλιάζει μόλις συνέρχεται από τηνέκπληξη ldquoΟι φυλακισμένοι δραπέτευσαν ΦρουροίΦρουροί Τρέξτε ακαμάτηδες Οι προδότες δραπέ-τευσανrdquo ωρύεται κραδαίνοντας το σπαθί του έξαλλος

Ακολουθεί μπόλικη φασαρία και αναταραχήκαθώς δεκάδες φρουροί συρρέουν στην υπόγεια στοάκαι καταφθάνουν στο μπουντρούμι Ψάχνουν απ άκρησ άκρη κραυγάζοντας και βλαστημώντας κραδαίνονταςτα τσεκούρια και τα σπαθιά τους όλοι τους οργισμένοικαι τρομοκρατημένοι ldquoΨάξτε παντού χαμένοιrdquo ουρ-λιάζει ο Ζάβιερ ldquoΑλίμονο σε όλους μας αν ο βασιλιάςΜάντοξ μάθει ότι οι προδότες δραπέτευσανrdquo

Όμως οι δύο επαναστάτες έχουν ήδη γλιστρήσει

αθόρυβα και προσεκτικά μέχρι την άκρη του υπόγειουδιαδρόμου που ενώνει όλα τα μπουντρούμια Υπάρχουνκι άλλοι φυλακισμένοι εκεί που κλαίνε τη μοίρα τουςόμως οι δυο νέοι δεν έχουν το χρόνο ούτε τηδυνατότητα να ασχοληθούν μαζί τους

Ο φρουρός που στέκει μπροστά στην μεγάληπύλη δέχεται ξαφνικά ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλιαπό το πουθενά πέφτει κάτω ζαλισμένος και ο Φάρρανβρίσκει την ευκαιρία να του πάρει τα κλειδιά και ναανοίξει την βαριά πόρτα στα γρήγορα

dagger Οι δυο φυγάδες απομακρύνονται από το φρούριοτρέχοντας γοργά ανάμεσα σε ογκώδεις βράχους καιψηλά χορτάρια μέχρι που χάνονται πίσω από τουςπετρώδεις λόφους της ακτής ldquoΠάνω στην ώρα Το ξόρκι αορατότητας μόλις διαλύ-θηκεrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα κατάκοπη ldquoΜια στιγμή Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην περιοχήτων κινούμενων βράχωνrdquo αναφωνεί τότε ο ΦάρρανldquoΤιrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας Ροβένα Το πέταξα κάπουανάμεσα στα βράχια και πρέπει να το ξαναβρώ Ελπίζωμόνο να μη το έχουν πάρει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΠολύ φοβάμαι ότιrdquo η κοπέλα διστάζει πριν συνεχίσειldquoφοβάμαι ότι ο Μάντοξ έχει ήδη βρει το σπαθί σουrdquoldquoΠώς το ξέρειςrdquoldquoΤον είδα να το κρατάειrdquoldquoΔεν ήταν το δικό μουrdquo δηλώνει ο Φάρραν κατηγο-ρηματικά ldquoΤο όπλο που έχει τώρα ο Μάντοξ είναιόμοιο με το Σπαθί της Εξουσίας μα του λείπει κάτισημαντικό Πάμε θα σου εξηγήσω αργότεραrdquo

Οι δυο τους συνεχίζουν να περπατούν βιαστικάανάμεσα σε σκόρπια λιθάρια και αγκαθωτούς θάμνους

ώσπου σύντομα καταλήγουν στην περιοχή των γκρίζωνβράχων Ο Φάρραν χτενίζει την έκταση σχολαστικά μετα μάτια του προσπαθώντας να θυμηθεί πού ακριβώςέχει πετάξει το σπαθί ldquoΕκεί κάτω πρέπει να είναι Έλα Ροβέναrdquo κάνει τελικάκαι την σκουντάει να τον ακολουθήσει πάντα μεπροσοχή ανάμεσα στους λείους επικίνδυνους βράχουςldquoΝα τοrdquo αναφωνεί θριαμβευτικά ο Φάρραν μόλιςαντικρίζει το σπαθί πεσμένο καταγής κρυμμένο πίσωαπό μπλεγμένα κλαδιά ανάμεσα σε δυο χαμηλούςβρυώδεις θάμνους Το σηκώνει γεμάτος χαρά και τουψώνει προς τον ουρανό καμαρώνοντας τη χρυσαφένιαλάμψη του στις ακτίνες του ήλιου

Τότε σωπαίνει απότομα και ο ενθουσιασμός τουγίνεται φόβος ldquoΑκούς Ροβέναrdquo ρωτάει ψιθυριστάΠέρα μακριά ο σάλαγος από οπλές αλόγων αυξάνειγοργά σε ένταση ενώ άγριες κραυγές διαπερνούν τηγκρίζα ομίχληmiddot ξεχωρίζουν κάποιες λέξεις ldquoΒρείτετους Δεν θα ναι μακριά Ψάξτε παντούrdquoldquoΕίναι οι Ναγκόριοιrdquo φωνάζει η ΡοβέναldquoΠρέπει να κρυφτούμε γρήγορα Ξέρω πούrdquo κάνει οΦάρραν ανυπόμονος

Οι δυο τους αρχίζουν να τρέχουν και πάλιανάμεσα στα γλιστερά λιθάρια αποφεύγοντας σχολα-στικά τα μαύρα μέχρι που φθάνουν κοντά στηνβραχώδη ακτή όπου συνεχίζουν την ξέφρενη πορείατους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τουςΠροσέχουν ιδιαίτερα να μην πατήσουν στα απόκρημναβράχια που υψώνονται ακριβώς πάνω από την ΚόκκινηΛιμνοθάλασσα Τα ροδόχρωμα κύμματά της λαμπυ-ρίζουν γαλήνια και σαγηνευτικά στο φως του ήλιουγνωρίζουν όμως και οι δυο πως τα νερά αυτά είναιτοξικά και θανάσιμα

ldquoΥπάρχει ένα παλιός πύργος εκεί πέραrdquo λέει τότε οΦάρραν λαχανιασμένος ldquoΕίναι μισογκρεμισμένος αλλάμπορούμε θαυμάσια να κρυφτούμε εκείrdquo ldquoΠάμε εκεί λοιπόνrdquo συμφωνεί η Ροβένα

Τα ουρλιαχτά των βαρβάρων αντηχούν όλο καιδυνατότερα μέχρι την ακτή καθώς οι δυο νέοισυνεχίζουν να τρέχουν σχεδόν εξουθενωμένοι ανάμεσαστα γκρίζα βράχια και στα χαμηλά δέντρα με τα πλατιάαγκαθωτά φύλλα που φυτρώνουν γύρω από την ακτή

Ύστερα από μερικά λεπτά οι δυο τουςκαταλήγουν σ ένα βρυώδες μονοπάτι καλά προφυλαγ-μένο ανάμεσα στους ψηλούς βράχους Η Ροβέναακολουθεί τον Φάρραν προσέχοντας ιδιαίτερα να μηγλιστρήσει πουθενά ώσπου ακριβώς μπροστά τουςορθώνεται ένας ερειπωμένος πύργος κρυμμένος πίσωαπό συστάδες βράχων Για μια στιγμή η Ροβέναστέκεται και θαυμάζει το άγριο μα επιβλητικό τοπίο

Ο Φάρραν ορμά στην παλιά ξύλινη πόρταρίχνοντας το βάρος του σώματός του πάνω της Η πόρταυποχωρεί και οι δυο τους μπαίνουν αμέσως μέσα στημεγάλη σκονισμένη αίθουσα Πολλές κλειστές εσώθυ-ρες τριγύρω δίνουν την εντύπωση ότι κρύβουν τρομεράμυστικά πίσω τους ωστόσο οι δύο νέοι αισθάνονταιπλέον σχετικά ασφαλείς Προχωρούν αμίλητοι ανάμεσαστους πυκνούς ιστούς αράχνης που κρέμονται από τουςμαυρισμένους τοίχους ανεβαίνουν μια στενή περιστρο-φική σκάλα και καταλήγουν στο ψηλότερο δωμάτιο τουπύργου Μόλις κλείνουν την πόρτα πίσω τους οΦάρραν σπεύδει μέχρι το ανοιχτό παράθυρο καικοιτάζει έξω όλη τη έκταση των γκρίζων γκρεμών τηςακτής ldquoΚανένα ίχνος από τους Ναγκόριουςrdquo δηλώνειμε σιγουριά ldquoΔεν ξέρουν ότι είμαστε εδώrdquo

Η Ροβένα αφήνει έναν στεναγμό ανακούφισης και

σωριάζεται στο πάτωμα με την πλάτη στον τοίχοτραβώντας αραχνοΰφαντους ιστούς από τα μαλλιά τηςldquoΕλπίζω μόνο να μη μας βρουνrdquo κάνει ξέπνοηldquoΔεν θα μας βρουνrdquo τη διαβεβαιώνει ο Φάρραν καικάθεται δίπλα της ldquoΤώρα όμως ας μιλήσουμε για κάτιάλλοrdquoldquoΤι άλλοrdquo απορεί ηΡοβέναldquoΓια σέναrdquoldquoΓια μένα Τι τι ναπούμε για μέναrdquo ldquoΣχετικά με το πώςκαταφέραμε να ξε-φύγουμε από το Άλι-κο Φρούριο Δενμου είχες πει ότιδιαθέτεις μαγικέςδυνάμεις ΡοβέναrdquoldquoΤώρα λοιπόν γνω-ρίζεις το μυστικόμου γνωρίζεις ότιείμαι μάγισσα Καιφοβάσαι έτσι δενείναιrdquo του κάνειεκείνη με ύφοςμάλλον απότομοldquoΜην ταράζεσαιrdquo της απαντά ήρεμα ldquoΈχεις έναθαυμάσιο χάρισμα που το χρησιμοποιείς πάντα γιακαλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΈτσι είναιrdquoldquoΓνωρίζεις κι άλλα ξόρκια εκτός από αυτό που μαςκάνει αόρατουςrdquoldquoΓνωρίζω αρκετάrdquo ομολογεί χαμηλόφωνα η Ροβένα

ldquoΘα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο για τοάντρο αόρατοιrdquo προτείνει ο Φάρραν μεταξύ αστείουκαι σοβαρούldquoΔεν λειτουργούν έτσι τα πράγματαrdquo εξηγεί η νεαρήμάγισσα ldquoΗ επίρρεια των ξορκιών δεν διαρκεί πολύ καιδεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο ξόρκι πάνω απόμια φορά την ημέραrdquoldquoΑλήθειαrdquo παραξενεύεται ο ΦάρρανldquoΟι δυνάμεις λειτουργούν κάτω από συγκεκριμένουςκανόνες Απαιτούν μέτρο και σεβασμόrdquo λέει η Ροβέναμε αυστηρό ύφοςldquoΚαταλαβαίνω Κι εσύ χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σουμε σοφία Ροβένα Εξαιρετική σοφία για μια τόσο νέακοπέλαrdquo

Η Ροβένα μένει σιωπηλή για μερικά λεπτάελπίζοντας έτσι να ξεφύγει από αυτή τη συζήτησηΜετά από λίγο αισθάνεται το χέρι του Φάρραν πάνωστο δικό της Η κοπέλα τινάζεται ελαφρά σα να έχειμόλις ξυπνήσει από λήθαργο ξαφνιασμένη από τηγλυκιά θέρμη που αναδύει το άγγιγμά τουldquoΕίναι ώρα να προχωρήσουμε Αρχίζει ήδη νασουρουπώνειrdquo τον ακούει να της λέειldquoΚιόλας Φαίνεται πως μας πήρε ο ύπνοςrdquoldquoΕίμασταν και οι δυο κατάκοποιrdquo δικαιολογείται οΦάρραν

Ύστερα ο νεαρός σηκώνεται και πάει ν ανοίξειτην πόρτα του δωματίου Η Ροβένα τον ακολουθεί καιαρχίζουν να κατεβαίνουν την περιστροφική εσωτερικήσκάλα Ξαφνικά ο Φάρραν πετάγεται δυο σκαλιά πίσωκαι τραβά βιαστικά το σπαθί τουldquoΤι συμβαίνειrdquo ανησυχεί η Ροβένα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XI (σελ 41)

XX

Σιωπηλοί και ανυπόμονοι οι δυο τους περπατούνανάμεσα στους υαλοποιημένους βράχους για ώραπολλή ώσπου κάποτε αντικρίζουν ψηλά δέντρα μεπαράξενους λεπτούς κορμούς στους πρόποδες τωνΓυάλινων Βουνών Χρυσαφένιες φεγγαρακτίδες λαμπυ-ρίζουν μέσα από τα σωληνωτά κλαδιά και τα οδοντωτάβαθυπράσινα φύλλα των δέντρων που θροΐζουν ψηλάφωτίζοντας το δύσβατο δρόμο ανάμεσα στα απόκρημναβράχια ώσπου οι δυο νέοι καταλήγουν μπροστά σ ένασκοτεινό άνοιγμα που χάσκει στα δεξιά τους Απόλυτησιωπή επικρατεί εκτός από δυο κουκουβάγιες πουπετούν ψηλά διαγράφοντας κύκλους κρώζονταςρυθμικά με την πένθιμη φωνή τους

Η είσοδος του αρχαίου ναού πλαισιωμένη απόδυο λευκούς κίονες κι ένα περίτεχνο αέτωμα μόλις πουδιακρίνεται στο σεληνόφως καθώς είναι μισοκρυμμένηπίσω από μπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστάΡίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό διαπιστώνουν πωςτο υπόλοιπο κτίσμα είναι λαξεμένο μέσα στα βράχιατου βουνού Να είναι εδώ άραγε το Άντρο του ΜάγουΆξελροντ Μα εδώ κάποτε λατρευόταν η αρχαίαθρησκεία της Μητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβέναπροβληματισμένη

Μόλις περνούν το κατώφλι παγώνουν και οι δυοστη θέση τους Το χρυσαφένιο φως της πανσελήνουτρυπώνει μέσα από την είσοδο φωτίζοντας πλήθος απόνυχτερίδες που φτεροκοπούν επιθετικά σε όλο το χώροπροφανώς εκνευρισμένες από την εισβολή δυο ανθρώ-πων στη φωλιά τους

ldquoΕίναι είναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα ανήσυχηldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρρανldquoΕίσαι σίγουρος ότι αυτό είναι το Άντρο του ΆξελροντrdquoldquoΑπόλυτα σίγουροςrdquoldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo τα μαγικά λόγια που αποτελούντο ξόρκι της φυγής ξεχύνονται ρυθμικά από τα χείλη τηςΡοβένας ενώ μια λευκωπή φωταύγεια απλώνεται στοχώρο για μερικά δευτερόλεπτα ndash όσο χρειάζεται για ναεγκαταλείψουν οι νυχτερίδες το σπήλαιο

Ο Φάρραν παρακολουθεί τη σκηνή εμβρόντητοςΚοίτα να δεις που είναι πολύ ισχυρή μάγισσα η μικρήσυνειδητοποιεί μα δεν βγάζει άχναldquoΠάμεrdquo του κάνει η Ροβένα και προχωρούν στοεσωτερικό του ναού με κομμένη την ανάσαldquoΚοίτα εκείrdquo αναφωνεί ξαφνικά ο Φάρραν δείχνονταςένα θολωτό πολυγωνικό παράθυρο ψηλά στην οροφή

Μέσα από πρισματικά κρύσταλλα το φως τηςπανσελήνου διαχέεται στην αίθουσα φασματικό καιαπόκοσμο δίνοντας στις σκιές παράδοξα χρώματα καισχήματα Τότε οι δυο τους μένουν έκθαμβοι καθώςαντικρίζουν ένα ακόμα αλλόκοτο θέαμα στο βάθος τηςαίθουσας Ανάμεσα σε τέσσερις κίονες τυλιγμένους μεπέτρινα φίδια υπάρχει μια λίθινη πλατφόρμα πουθυμίζει βωμό Στο κέντρο της στέκει όρθιο στερεωμένοσε μια περίτεχνα σκαλισμένη βάση ένα εντυπωσιακόραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκό μέταλλο καιπολύτιμα πετράδια που αστράφτουν πολύχρωμα στοφως του φεγγαριού Στη άκρη του ραβδιού δεσπόζειένας εντυπωσιακός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας τεράστιος κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί οΦάρραν ενθουσιασμένος ldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει την

ιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι δυο νέοι πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότιldquoΔες εδώ Υπάρχει ένα μήνυμαrdquo λέει η κοπέλαldquoΤο βλέπωrdquoldquoΗ γραφή είναι στην αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquoσυνεχίζει η νεαρή μάγισσα ldquoΚανείς δεν μιλά πια αυτήτη γλώσσαrdquoldquoΚάτι μου λέει όμως πως εσύ την γνωρίζειςrdquoΠράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες συλλογίζεται η Ροβένα μ ένααμήχανο μειδίαμαmiddot ύστερα ομολογείldquoΝαι την γνωρίζω καλά Περίμενε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Βάνχεμrdquo καταλήγει η Ροβένα χωρίς ναπιστεύει στα μάτια της ldquoΜα πώς είναι δυνατόνrdquoldquoΝα είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ανυπόμονα οΦάρραν ldquoΞεχνάς ότι οι Ναγκόριοι σε έκλεψαν ότανήσουν πολύ μικρή Προφανώς πρώτα σκότωσαν τουςγονείς σου με δόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα κατάπληκτη ενώ τα μάτιατης χτενίζουν τους βράχους για περισσότερα στοιχεία

Όμως δεν βλέπει τίποτε άλλο εκτός από μια ακόμαχαραγμένη επιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη του βωμούγραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται η Ροβένα ldquoΠάρε το ραβδί στα χέρια σουrdquo της κάνει επιτακτικά οΦάρραν ενώ η κοπέλα τον κοιτάζει πιο καχύποπταπαρά ποτέ Κι αν όλα αυτά ήταν εξαρχής μια παγίδασκέφτεται για μια στιγμή

Ύστερα όμως παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει τοχέρι και με μια γρήγορη κίνηση τραβά το μαγικό ραβδίαπό τη θέση του ενώ η καρδιά της χτυπά με αγωνία Τουψώνει στο σεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μιαχρυσή λάμψη μεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τηΡοβένα και όλο το χώρο για μερικές στιγμές ldquoΣταματήστε αμέσωςrdquo ακούγεται μια υποβλητικήανδρική φωνή πίσω τους

Η Ροβένα στρέφει αυτό-ματα και βρίσκεται πρόσω-πο με πρόσωπο με τονβασιλιά Μάντοξ Ο μυώ-δης άνδρας με τη δερμά-τινη στολή φαντάζει πανύ-ψηλος στο ημίφως ενώ ταλευκόξανθα μακριά μαλλιάτου χρυσίζουν στις φεγγα-ρακτίδες Πίσω του στέκο-νται οκτώ Ναγκόριοι στρα-τιώτες όλοι τους οπλισμέ-νοι με βαριούς πέλεκεις

ογκώδη σπαθιά και στρογγυλές ασπίδεςldquoΣτ αλήθεια Ροβένα νόμιζες ότι θα μου ξέφευγεςrdquoλέει ειρωνικά ο Μάντοξ ενώ τα διαπεραστικά μάτια του

-ένα πράσινο ένα γαλάζιο- την καθηλώνουν σαν πάγος Ο Φάρραν τραβά αμέσως το σπαθί του έτοιμος γιαμάχη ενώ η Ροβένα μένει σιωπηλή προβληματισμένηαπό το ψύχραιμο ύφος του Μάντοξ ldquoΌποιος άσχετος αγγίζει το ραβδί μεταμορφώνεται σενυχτερίδαrdquo εξηγεί ο βασιλιάς παράξενα ήρεμοςldquoΠολλοί έχουν προσπαθήσει να το πάρουν κι έχουνυποστεί τις συνέπειες Εσύ όμως Ροβένα τα κατά-φερεςrdquo καταλήγει κοιτάζοντάς την αινιγματικάldquoΣε συμβουλεύω να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα σκυθρωπά ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquoαποκρίνεται εκείνος ldquoΕίναι καιρός πια να μάθεις ότι τοπεπρωμένο σου είναι να βρίσκεσαι μαζί μου Αλήθειαγιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσα χρόνια να επιζήσειςεσύ μια κόρη μάγουrdquo ldquoΤι τι εννοείςrdquo τραυλίζει η Ροβένα και τα μάτια τηςστενεύουνldquoΜη τον ακούς Ότι σου λέει είναι ψέμαrdquo της φωνάζειο Φάρραν αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία ldquoΚαι όσο για σένα νεαρέ μου χρωστάς κι εσύ κάτιrdquoσυμπληρώνει ο Μάντοξ δείχνοντας το Σπαθί τηςΕξουσίας στα χέρια του ΦάρρανldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνεται ο νεαρός καικραδαίνει το σπαθί με εντυπωσιακή επιδεξιότητα ldquoΜε τη φυγή σου με πρόδωσες Ροβένα και αυτό δενμπορώ να το παραβλέψωrdquo συνεχίζει ο ΜάντοξldquoΩστόσο είμαι διατεθημένος να φανώ γενναιόδωροςΑν έλθεις μαζί μου τώρα η προδοσία σου θα τιμωρηθείαπλά με ένα μήνα στο Αναμορφωτήριο Μπέλενrdquo

Η κοπέλα τον κοιτάζει καχύποπτα καθώςγνωρίζει καλά ότι ο Μάντοξ δεν διακρίνεται για τηνεπιείκιά του Βέβαια ένας μήνας στο Μπέλεν είναι

αρκετός για να μετατρέψει τον πιο φανατικό επαναστάτησε πιστό υπηρέτη των Άσσαρ συλλογίζεταιldquoΎστερα θα είσαι έτοιμη και πρόθυμη να έλθεις μαζίμου και να υπηρετήσεις τη Ναγκόρια με όλες σου τιςδυνάμειςrdquo δηλώνει ο Μάντοξ με διφορούμενο ύφοςτονίζοντας ιδιαίτερα την τελευταία φράση

Η Ροβένα παγώνει Τι σημαίνει αυτό πάλι Τιεννοεί αναρωτιέται πιο μπερδεμένη παρά ποτέ ενώνιώθει τα μηλίγγια της να χτυπούν ldquoΕσύ κι εγώ είμαστε προορισμένοι να κυβερνήσουμεμαζί Ροβέναrdquo εξηγεί τότε ο Μάντοξ σα να διάβασε τησκέψη της ldquoΞέρω ότι έχω κάνει πολλά σφάλματα μαζίσου όμως θα μπορέσω να γίνω ένας πολύ καλύτεροςβασιλιάς Μαζί μπορούμε να κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της χώρας σωστά με δικαιοσύνηrdquo καταλήγειμ ένα περίεργο μειδίαμα στα χείληldquoΌχι Ροβένα σε κοροϊδεύειrdquo φωνάζει ο Φάρραν μεαπόγνωση βλέποντας ότι η κοπέλα αμφιταλαντεύεταιldquoΚι όμως αυτή τη φορά λέω την αλήθεια Σκέψου τοΡοβένα σκέψου το καλάrdquo λέει ο Μάντοξ με σοβαρόύφος

Μπορεί ο Μάντοξ να είναι ένας τύραννος αλλάΕίναι δυνατόν να εννοεί όσα λέει Υπάρχει περίπτωση ναθέλει πραγματικά ν αλλάξει συλλογίζεται η Ροβένα καιη καρδιά της χτυπά δυνατά ενώ ο Φάρραν την κοιτάζειεμβρόντητος Όσα έχουν κάνει οι Άσσαρ είναιασυγχώρητα έχουν προκαλέσει πολύ πόνο στα βασίλειατης χώρας όμως Μήπως το πεπρωμένο μου είναιπράγματι μαζί του Ίσως η δύναμη που κατέχω τώρα ναείναι αρκετά ισχυρή ώστε να νικήσει το κακό μέσα του

Ύστερα τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Φάρρανστα πλούσια κόκκινα μαλλιά του στο λεπτό σώμα τουστα λαμπερά πράσινα μάτια του στο εντυπωσιακό

σπαθί του ndash το Σπαθί της Εξουσίας που με απαράμιλλοηρωισμό κατάφερε να κλέψει από τον Μάντοξ Τι είναιπιο σωστό να κάνω αναρωτιέται η Ροβένα ενώ νιώθειτην ψυχή της να σχίζεται στα δυο

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα ακολουθήσει τον Μάντοξ ελπίζοντας ότι η νέα δύναμή της θα νικήσει το κακό μέσα τουΠήγαινε στο κεφάλαιο XIII (σελ 48)

Ή θα μείνει σταθερή στο σκοπό τηςπου είναι να καταλύσει την τυραννία των ΝαγκόριωνΠροχώρα στο κεφάλαιο XXXIII (σελ 138)

XXI

Η Ροβένα αναρριγά σύγκορμη μόλις αντικρίζειπλήθος από τεράστιες σκουροπράσινες δαγκάνες ναεισβάλλουν επιθετικά μέσα στο ναό κατά κύμματακαλύπτοντας τους τοίχους και το πάτωμα μέσα σεελάχιστα δευτερόλεπτα Πριν καν η κοπέλα συνειδη-τοποιήσει τι συμβαίνει ολόκληρος ο ναός έχειπλημμυρίσει με αράχνες γκρομ τεράστιες πρασινωπέςμεταλλαγμένες αράχνες με μάτια κόκκινα σαν φωτιάκαι μακριά σκελετικά πόδια που γυαλίζουν φρικαλέαστο φως Τα τέρατα καιροφυλακτούν από παντού και οιμακριές δαγκάνες τους τινάζονται νευρικά πέρα-δώθεκαθώς πλησιάζουν τα θηράματά τους όλο και πιοαπειλητικές ldquoΦάρραν Τι θα κάνουμεrdquo κραυγάζει η Ροβέναπανικόβλητη

Πριν προφθάσουν οι δυο φυγάδες να σκεφτούν ήνα κάνουν οτιδήποτε τα τέρατα στοιχίζονται ανάομάδες και προχωρούν σταθερά προς το μέρος τουςπερικυκλώνοντάς τους απ όλες τις κατευθύνσεις ldquoΠρόσεξε Ροβένα Έρχονταιrdquo φωνάζει ο Φάρραν

Αμέσως μετά το σπαθί του μαστιγώνει τον αέραξανά και ξανά και ξανά κόβοντας αμέτρητα κομμάτιααπό τα επιτιθέμενα γκρομ αηδιαστικά σάρκινα κομμά-τια που εκσφενδονίζονται ολόγυρα Τα τραυματισμέναέντομα μάταια προσπαθούν διατηρήσουν την ισορροπίατους στον γλιστερό χώρο Το σπαθί του Φάρραν δενσταματά ούτε στιγμή μα όλο και περισσότερα γκρομκαταφθάνουν από παντού

ldquoΡοβένα Πρέπει να πηδήξουμε από πάνω τουςrdquoουρλιάζει ο Φάρραν με απόγνωση καθώς αντικρίζειαμέτρητες μεταλλαγμένες αράχνες που σέρνονται γοργάκαι καταφθάνουν από παντού

Ένα ξόρκι θα μπορούσε να μας βοηθήσεισκέφτεται η Ροβένα τότε όμως ο Φάρραν θα μάθει τηναλήθεια για μένα Πώς θα αντιδράσει άραγε ανκαταλάβει πως είμαι μάγισσα αναρωτιέται νιώθονταςτο μυαλό της να καίγεται από την υπερένταση Ίσωςτρομοκρατηθεί ίσως με θεωρήσει επικίνδυνη

Ωστόσο δεν υπάρχουν περιθώρια για περισσό-τερη σκέψη Οι αράχνες γκρομ εξακολουθούν νασυρρέουν διαρκώς από παντού παντού σκουροπράσινεςδαγκάνες και άλικα λαμπερά μάτια τώρα πια ούτε έναμέτρο μακριά

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα αφήσει τον Φάρραν να αντιμετωπίσει τα τέρατα με το σπαθί τουΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XVII (σελ 63)

Ή θα χρησιμοποιήσει κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XXVII (σελ 99)

XXII

Ο Φάρραν τρέχει και κρύβεται πίσω από τηνξύλινη πόρτα προτού εκείνη ανοίξει μ ένα βίαιοτίναγμα Στο κατώφλι εμφανίζεται ο Ζάβιερ πανύψηλοςκαι σωματώδης με μάτια που λάμπουν από χαιρεκακίαΈνα ογκώδες σπαθί κρέμεται στο πλευρό του καιβαριές μεταλλικές αλυσίδες είναι τυλιγμένες γύρω απότο αριστερό του χέρι ldquoΕτοιμαστείτε προδότες Ήλθε ηώρα σαςrdquo γρυλίζει μια στιγμή πριν συνειδητοποιήσειότι δεν βλέπει πουθενά τον νεαρό

Τότε ο Φάρραν πετάγεται από πίσω και αρπάζειτο βαρύ σπαθί του Ζάβιερ μέσα από τη θήκη Τοσηκώνει ψηλά και προσπαθεί να χτυπήσει τον εχθρόπισώπλατα εκείνος όμως αντιδρά με εντυπωσιακήετοιμότητα και αποφεύγει την κοφτερή λάμα με μιααπότομη στροφή του κορμιού του Αμέσως μετά με μιαπανίσχυρη λαβή ακινητοποιεί το οπλισμένο χέρι τουΦάρραν και ανακτά το όπλο του ldquoΑνόητε Θα τοπληρώσεις ακριβά αυτόrdquo ουρλιάζει και ορμάει έξαλλοςκαταπάνω του

Πριν καν συνειδητοποιήσει ο Φάρραν τι έχεισυμβεί το κεφάλι του χτυπά δυνατά στον τοίχο καιμένει αναίσθητος Δεν αντιλαμβάνεται τίποτα όταν οφύλακας του περνά τις αλυσίδες στα χέρια και σταπόδια με γρήγορες έμπειρες κινήσεις

Μάλλον πρέπει να ρίξω κανένα ξόρκι σκέφτεται ηΡοβένα νιώθοντας το αίμα να παγώνει στις φλέβες τηςΑν καταφέρω να αυτοσυγκεντρωθώ

ldquoΑλίμονό σου και σέναrdquo ουρλιάζει τότε ο Ζάβιερ στηΡοβένα και η βροντερή φωνή του τραντάζει όλο τομπουντρούμι ldquoGhail ariirdquo Μα πώς πάει εκείνο το διαβολεμένο ξόρκι αναρωτιέταιη νεαρή μάγισσα καθώς με τρόμο διαπιστώνει ότιεξαιτίας της υπερέντασης αδυνατεί να το θυμηθεί αυτόή οποιοδήποτε άλλο ξόρκι

Στο μεταξύ ο αγριεμένος Ναγκόριος πολεμιστήςκινείται απειλητικά προς το μέρος της κροταλίζονταςτις χοντρές αλυσίδες στα χέρια του Ανεξέλεγκτοςτρόμος παραλύει τη Ροβένα καθώς νιώθει πωςπλησιάζει πια το

ΤΕΛΟΣ

XXIII

ldquoΝομίζω πως είναι καλύτερα να ακολουθήσουμε ταπετράδια Ίρκιν Το φωτεινό πέρασμα μου φαίνεταιπαράξενο Ίσως να είναι παγίδαrdquo προτείνει ο Φάρρανμε κάποια αμφιβολία στη φωνήldquoΌπως νομίζειςrdquo απαντά η Ροβένα

Οι δύο νέοι προχωρούν στην αριστερή στοά καισυνεχίζουν το δρόμο τους μέσα σε πνιγηρές σκοτεινέςσήραγγες μαζεύοντας έναν-έναν τους λαμπερούς λίθουςΊρκιν ώσπου βρίσκουν τον τελευταίο περνώντας κάτωαπό μια φυσική αψίδα που σχηματίζουν οι υπόγειοιβράχοι Καταλήγουν σε μια άλλη αίθουσα της σπηλιάςγεμάτη γιγάντιους σταλαγμίτες και σταλακτίτες

Η Ροβένα νιώθει ένα απόκοσμο ρίγος ναανεβαίνει στη ραχοκοκκαλιά της καθώς εισπνέειπνιγηρούς ατμούς που υψώνονται πάνω από έναλασπερό ρυάκι το οποίο διακλαδίζεται σε όλο τοπλάτος της υπόγειας αίθουσας ldquoΔεν μου αρέσεικαθόλου αυτό το μέροςrdquo λέει ldquoΜήπως θα έπρεπε ναrdquo

Προτού αποσώσει τα λόγια της άγριες πολεμικέςκραυγές σχίζουν ξαφνικά τη νεκρική σιγή της σπηλιάςκαι πίσω από τεράστιους σταλακτίτες πετάγονταικαμιά δεκαριά Ναγκόριοι πολεμιστές ldquoΟι στρατιώτες του Μάντοξrdquo φωνάζει η Ροβένα καιδοκιμάζει να τρέξει πίσω στη στοά Ωστόσο προτούκάνει δυο βήματα διαπιστώνει ότι οι εχθροί τους έχουνήδη περικυκλώσει Οι δυο φυγάδες δεν μπορούν νακάνουν ούτε βήμα

ldquoΣας πιάσαμε επιτέλουςrdquo γρυλίζει χαιρέκακα ο Ζάβιερένας θεόρατος πολεμιστής που είναι ένας από τουςευνοούμενους του Μάντοξ και πολύ γνωστός για τησκληρότητά του Τα μάτια του πετούν σπίθες ενώ ταπυρόξανθα μαλλιά του πέφτουν άτακτα μπροστά στογωνιώδες πρόσωπό του ldquoΑκολουθήσαμε τα πετράδιαΊρκιν και σας βρήκαμε πανεύκολαrdquoldquoΆφήστε μεrdquo φωνάζει η Ροβένα καθώς δυο από τουςστρατιώτες την ακινητοποιούν αρπάζοντάς την από ταχέρια ldquoΠώς τόλμησες να εγκαταλείψεις το παλάτι μαζί μεαυτόν τον αλήτηrdquo της πετάει κατάμουτρα ο ΖάβιερldquoΕίσαι μια κοινή προδότρια Ροβένα Θα πληρώσειςακριβά το έγκλημά σουrdquo

Η κοπέλα κάνει να πιάσει το μαχαίρι της όμως οβάρβαρος την προλαβαίνει Αρπάζει εκείνος το όπλοτης πρώτος και ακουμπάει την κοφτερή λάμα στο λαιμότης Η Ροβένα αφήνει μια κραυγή τρόμουldquoΠώς τολμάςrdquo ουρλιάζει ο Ζάβιερ και η φωνή τουαντηχεί βροντερή ολόγυρα ldquoΑν δεν είχα διαταγές να σεφέρω πίσω ζωντανή θα σε σκότωνα τώρα αμέσωςrdquo

Μετά απ αυτό η κοπέλα παύει να αντιστέκεταιέτοιμη να βάλει τα κλάμματα Κοιτώντας ασυναίσθηταπιο πέρα αντικρίζει τον Φάρραν ο οποίος έχει κι αυτόςαιχμαλωτιστεί από τους στρατιώτες του Μάντοξ Έναςαπό αυτούς υψώνει ένα κοφτερό σπαθί πάνω από τοκεφάλι του νεαρού χαμογελώντας σαρδόνιαldquoΌχιrdquo φωνάζει η Ροβένα ldquoΜη τον πειράξετεrdquoldquoΑν θα τον πειράξουμε Αυτός ο αχρείος έκλεψε τοΣπαθί της Εξουσίας από τον βασιλιά μαςrdquo αντιτάσσει οάλλος και αρπάζει το πολύτιμο όπλο από τη θήκη τουΦάρραν ldquoΘα ήθελα πολύ να τον αποκεφαλίσω επίτόπου Δυστυχώς όμως έχουμε διαταγές να σας πάμε

και τους δυο ζωντανούς στη ΣιρεμπέμrdquoldquoΟ βασιλιάς Μάντοξ ανυπομονεί να σε ξαναδείΡοβένναrdquo κάνει ο Ζάβιερ με αινιγματικό ύφος ldquoΚαι θαευχαριστηθεί ιδιαίτερα που θα έχει την ευκαιρία νατιμωρήσει παραδειγματικά αυτόν που τόλμησε νακλέψει το Σπαθί της Εξουσίαςrdquo

Καθώς οι σκληροτράχηλοι Ναγκόριοι στρατιώτεςμαζί με τους δυο αιχμαλώτους διασχίζουν ζωηρά τιςυγρές στοές της σπηλιάς η νεαρή μάγισσα προσπαθείνα ανακαλέσει το κατάλληλο ξόρκι που θα βοηθήσειεκείνη και τον σύντροφό της να το σκάσουν Δυσκο-λεύεται όμως καθώς ο φόβος και η υπερένταση δεν τηναφήνουν να αυτοσυγκεντρωθεί Άλλωστε τα χέρια τηςείναι δεμένα με δερμάτινα λουριά πίσω από την πλάτητης πράγμα που δεσμεύει την ενέργειά της Κλείνει ταμάτια με απόγνωση ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρειέναν τρόπο να ξεφύγει πριν στ αλήθεια έλθει το

ΤΕΛΟΣ

XXIV

ldquoΣύμφωνοι Γκάμπιντrdquo ξεφυσά ο Φάρραν μετά απόμερικές στιγμές τεταμένης σιωπής ldquoΘα σε ακολουθήσωστο λημέρι σου στη κούφια γη για να μονομαχήσουμεΌμως η Ροβένα θα περιμένει εδώrdquoldquoΔεν μένω πίσω χωρίς εσένα Θα έλθω μαζί σουrdquo λέειεκείνη με σβησμένη φωνήldquoΕλάτε μαζί μας λοιπόνrdquo αναγγέλλει ο Γκάμπιντθριαμβευτικά και κάνοντας μεταβολή αρχίζει ναπερπατά γοργά ανάμεσα στους κορμούς των πεύκων Ηυπόλοιπη συμμορία περικυκλώνει τους δυο νέους καιτους αναγκάζει να τον ακολουθήσουν ενώ εκείνοι τουςεπιτηρούν στενά

Σύντομα φθάνουν μπροστά σ ένα γιγάντιο πεύκομε κορμό πολύ χοντρό και ισχυρό σαν πύργο Οι δυονέοι οδηγούνται στο εσωτερικό του περνώντας μέσααπό μια τεράστια κουφάλα και μένουν εμβρόντητοι στοθέαμα που αντικρίζουν Μπροστά τους ξετυλίγεται μιαλίθινη σκάλα με αμέτρητα σκαλιά που χάνονται σεαπύθμενο βάθος Όλοι μαζί αρχίζουν να κατεβαίνουνκατεβαίνουν μέσα σε φυσικές σήραγγες και σπηλιέςόλο και πιο βαθιά στη γη Το σκοτάδι πυκνώνεισταθερά πηχτό και απειλητικόmiddot μόλις που το σπάνε λίγοοι αναμμένοι πυρσοί που είναι στερεωμένοι στατοιχώματα της υπόγειας διόδου

Μετά από απροσδιόριστο χρονικό διάστημα τασκαλιά τελειώνουν επιτέλους καταλήγοντας σε μιααπέραντη υπόγεια αίθουσα γεμάτη με βράχους πουυψώνονται σε απίστευτα σχήματα και μεγέθη -αλλόκοταφυσικά γλυπτά Ένα δίκτυο από εντυπωσιακές φυσικές

γέφυρες διασχίζουν το χώρο απ άκρη σ άκρη ενώφωτιές ξεπηδούν από παντού Το μέρος αποπνέει μιαπαράξενη ομορφιά μέσα σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα

Τα υποχθόνια πλάσματα οδηγούν τους δύο νέουςκοντά σ ένα πλατύ κοίλωμα περίπου στη μέση τηςαίθουσας Η Ροβένα πισωπατά με φρίκη μόλιςδιαπιστώνει ότι είναι ένας μεγάλος κρατήρας γεμάτος μευγρό μάγμα που βράζει μέσα του Η ζέστη είναιανυπόφορη Ο αρχηγός των εσωβαμπίρων υψώνει τοχέρι του και δείχνει την πέτρινη γέφυρα που υψώνεταιπάνω από τον κρατήρα ldquoΕκεί πάνω θα γίνει ο αγώναςrdquoαναγγέλλει με επίσημο ύφος

Σύντομα οι δυο αντίπαλοι έχουν ανέβει πάνω στηγέφυρα οπλισμένοι με σπαθιά έτοιμοι για μάχη ΗΡοβένα παρακολουθεί από μακριά καθισμένη σ ένανλείο βράχο ενώ νιώθει να την πνίγει ένα επίμονοσφίξιμο στο λαιμό Το φως από τις φωτιές που καίνεολόγυρα αποκαλύπτει μια από τις περίφημες ΥπόγειεςΠολιτείες της Βάνχεμ αποτελούμενη από ογκώδειςλίθινες κατασκευές που μοιάζουν με μικρά σπίτιαλαξεμένα μέσα σε βράχους Με μια δεύτερη ματιά ηΡοβένα διαπιστώνει έκπληκτη ότι πολλά από αυτά τακτίσματα είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους καιχρυσά νομίσματα από ξεχασμένες πολιτείες ndash αμέτρητατέτοια στολίδια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα μελάμψη που ακτινοβολεί ολόγυρα και προσθέτει μιαξεχωριστή γοητεία στο μισοφωτισμένο χώρο

Τότε ο αρμονικός ήχος από τις χορδές μιας άρπαςδίνουν το παράγγελμα για την έναρξη της μονομαχίαςΕκείνη τη στιγμή μια τεράστια γλώσσα φωτιάς ορμάπάνω από τη γέφυρα Ο Γκάμπιντ την αποφεύγειπηδώντας ψηλά με εντυπωσιακή ευκινησία κι επωφε-λείται από την έκπληξη του αντιπάλου του για να

περάσει πρώτος στην επίθεση Ο Φάρραν μόλις πουκαταφέρνει να αποκρούσει και αμέσως υποχωρεί γοργάαμυνόμενος συνεχώς με το σπαθί του Ο Γκάμπιντπροσπαθεί να τον παρασύρει ώστε να πέσει από τηγέφυρα ενώ ο Φάρραν επιχειρεί μια βιαστική αντε-πίθεση χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα Βλέποντας ότι οΓκάμπιντ κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος είναι ηψυχή της Ροβένας πλημμυρίζει με απόγνωση Τι θαμπορούσα να κάνω αναρωτιέται αναστατωμένη

Τα σπαθιά συνεχίζουν να χτυπούν μεταξύ τους μεμανία πετώντας σπίθες ενώ ο Γκάμπιντ υπερτερείφανερά Σε μια στιγμή ο Φάρραν γλυστρά και κατρα-κυλά επικίνδυνα πάνω στην πέτρινη γέφυραmiddot μόλις πουσταματά στην άκρη προτού γκρεμιστεί μέσα στη λάβαπου κοχλάζει από κάτω Ο Γκάμπιντ πηδά στον αέρα μεμια τρομερή πολεμική κραυγή έτοιμος να αποτελειώσειτον αντίπαλό του με ένα τελευταίο χτύπημα

Η Ροβένα πετάγεται όρθια αφήνοντας ένα ουρ-λιαχτό και με μάτια ορθάνοιχτα παρακολουθεί τονΦάρραν να γυρίζει ξαφνικά κατευθύνοντας το σπαθίτου στο στήθος του αντιπάλου Ο τελευταίος στρέφειβίαια το σώμα του στον αέρα για να αποφύγει τηθανάσιμη λάμα που τελικά τον πληγώνει άσχημα στοναριστερό ώμο Τώρα είναι η σειρά του Γκάμπιντ ναπέσει και πέφτει έξω από τη γέφυρα καταφέρνονταςτην τελευταία στιγμή να πιαστεί στην άκρη με το δεξίτου χέρι Αγωνίζεται να σκαρφαλώσει μα είναι ολοφά-νερο πως δεν θα τα καταφέρει ενώ ο Φάρραν στέκεταιτώρα όρθιος ακριβώς από πάνω του θριαμβευτής

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη όμως τογέλιο της κόβεται απότομα μόλις συνειδητοποιεί τηθορυβώδη αναταραχή που έχει εξαπλωθεί ανάμεσαστους εσωβάμπιρες Δυσανασχετούν έντονα με την ήττα

του αρχηγού τους γρυλίζουν άγρια και άναρθρα μιαξέφρενη οργή μεταδίδεται σαν επιδημία ανάμεσά τουςσε χρόνο μηδέν Θα μας σκοτώσουν έτσι κι αλλιώς Δενέχουμε καμιά ελπίδα είτε κερδίσει είτε χάσει ο ΦάρρανΤι ανόητη που είμαι συλλογίζεται η Ροβένα τρομοκρα-τημένη Έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις μουαπό την αρχή Ίσως όμως ίσως προλαβαίνω ελπίζεικαι πασχίζει ν ανακτήσει την ψυχραιμία της ψάχνονταςήδη στη μνήμη της για το κατάλληλο ξόρκι

Τότε σηκώνει ασυναίσθητα το κεφάλι και δενπιστεύει στα μάτια της Βλέπει τον Φάρραν να δίνει τοχέρι στον Γκάμπιντ βοηθώντας τον να σκαρφαλώσειξανά πάνω στη γέφυρα Την επόμενη στιγμή ημονομαχία έχει τελειώσει και οι δύο αντίπαλοιαποχωρούν από τη γέφυρα

Γρήγορα ο Φάρραν και η Ροβένα βρίσκονταιπερικυκλωμένοι από τα υποχθόνια πλάσματα που τουςκοιτάζουν μοχθηρά ο Γκάμπιντ μπροστά απ όλουςldquoΑφήστε τους ελεύθερουςrdquo διατάζει τελικά ldquoΤο Σπαθίτης Εξουσίας σου ανήκει δικαιωματικά Φάρραν τουΌργουινrdquo προσθέτει με βαθιά φωνή ενώ τα μάτια τουλάμπουν στο μισοσκόταδοldquoΞέρεις το όνομά μου Ξέρεις για το Σπαθίrdquo απορεί οΦάρρανldquoΦυσικά Από την αρχή ήξερα ποιός είσαι Όσο για τοΣπαθί δεν σου κρύβω ότι θα το ήθελα Ωστόσο οφεί-λω να παραδεχθώ ότι σε σένα αρμόζει περισσότεροrdquo

Κατάπληκτοι από τις τελευταίες εξελίξεις οι δύοφυγάδες αφήνονται να οδηγηθούν από μια ορδή εσωβα-μπίρων Ανεβαίνουν την ατέλειωτη πέτρινη σκάλα καισύντομα περνούν έξω από την κουφάλα του γιγάντιουπεύκου στην επιφάνεια της γης και στο λυτρωτικό φωςτης πανσελήνου

Μένοντας μόνοι ξανά οι δυο νέοι αισθάνονταιμια σπάνια γαλήνη να τους κυριεύει Την απολαμ-βάνουν σιωπηλοί για μερικές στιγμές ύστερα συνε-χίζουν το δρόμο τους μέσα από τα ψηλά πεύκα και ταγάργαρα ρυάκια του δάσους Κατά περίεργο τρόπο όληαυτή η περιπέτεια αρχίζει ήδη να υποχωρεί γοργά στησυνείδησή τους σαν ένας απλός εφιάλτης που πέρασεκαι πάειldquoΤο Άντρο του Άξελροντ δεν απέχει πολύ τώραrdquo λέει οΦάρραν λίγο αργότερα ldquoΜόλις βγούμε από τα εδάφητου υποχθονίων μπαίνουμε στα μονοπάτια τωνΓυάλινων Βουνών Κάπου εκεί είναι κρυμμένοrdquoldquoΑρκεί να φθάσουμε έγκαιραrdquo μουρμουρίζει η ΡοβέναldquoΑς ελπίσουμε μόνο ότι δεν θα συναντήσουμεΝαγκόριους ή άλλους εχθρούς στο δρόμο μας Είμαιήδη πολύ κουρασμένοςrdquo συνεχίζει ο Φάρραν και ηΡοβένα του νεύει με κατανόηση

Ανηφορίζοντας με κόπο ένα τελευταίο ύψωμα τουδάσους δεν αργούν να καταλήξουν σ ένα στενόπέρασμα ανάμεσα σε ψηλούς πρισματικούς βράχουςμερικοί από τους οποίους φαίνονται υαλοποιημένοι

Πήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XX (σελ 73)

XXV

ldquoΠάμεrdquo κάνει η Ροβένα και οι δυο τους εγκαταλείπουντο κελί τρέχοντας ενώ οι φύλακες δεν έχουν συνέλθειακόμη Όταν βγαίνουν έξω στο προαύλιο όλαφαίνονται ήρεμα -όχι για πολύ όμως Mια ομάδαφρουρών εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από μια στοά μεσπαθιά στα χέρια και αρκετά ανήσυχοι Για μία μόνοστιγμή ο Φάρραν μένει ακίνητος στη θέση του με τοόμορφο πρόσωπό του κατάχλωμο από την ταραχήΑμέσως μετά ετοιμάζεται να τραβήξει το σπαθί του

Ωστόσο η Ροβένα τον εμποδίζει τον τραβά απότο χέρι και τον προτρέπει να συνεχίσουν την πορείατους προς την κεντρική πύλη σα να μη συμβαίνειτίποτα Παραδόξως ο νεαρός την εμπιστεύεται κι έτσισυνεχίζουν να προχωρούν προς την κεντρική πύλη ενώαπό τα χείλη της κοπέλας ακούγεται ένα παράξενοεπαναλαμβανόμενο μουρμούρισμα που κάνει τονΦάρραν να απορεί ldquoΕίναι ώρα για τραγούδι τώραrdquo τηςκάνει χαμηλόφωνα Ούτε καν υποψιάζεται ότι η Ροβέναπροφέρει ένα ξόρκι αφάνειας ldquoḀnatweẽc laatod iỏenrdquoΟι ανάστατοι φρουροί τους βλέπουν μεν αλλά δεν τουςκοιτάζουνmiddot δεν τους δίνουν καμία σημασία ώσπου οιδυο τους βγαίνουν από την πύλη ανεμπόδιστοι

Μονάχα μερικά πουλιά πετούν από πάνω τους γιαλίγη ώρα σα να τους συνοδεύουν κελαηδώντας ζωηράώσπου οι δυο φυγάδες αφήνουν πίσω το ζοφερόαναμορφωτήριο και ανηφορίζουν προσεκτικά τοκακοτράχαλο μονοπάτι ανάμεσα στους βράχους τηςχαράδρας

Μετά από λίγη ώρα επιστρέφουν επιτέλους στηνκοιλάδα και περπατούν γοργά ανάμεσα στα ηλιόλουσταχορτάρια και στα πολύχρωμα αγριολούλουδα Κάθετόσο η Ροβένα στρέφει πίσω περιμένοντας από στιγμήσε στιγμή να διακρίνει έφιππους Ναγκόριους στρατιώ-τες ξωπίσω τους Ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δενσυμβαίνει μέχρι που φθάνουν κοντά στους πρόποδεςτων Γυάλινων Βουνών Ο Φάρραν οδηγεί τη Ροβένα σένα στενό μονοπάτι που ξετυλίγεται φιδογυριστόανάμεσα σε εντυπωσιακούς υαλοποιημένους βράχουςκαι ερείπια αρχαίων ναών Το μέρος είναι ένας φυσικόςλαβύρινθος

Σύντομα καταλήγουν μπροστά στην είσοδο ενόςμικρού ναού που μοιάζει να ναι χτισμένος ανάμεσα σεπρισματικούς υαλοποιημένους βράχους σε τέτοια θέσηώστε να μένει προστατευμένος από κάθε περίεργο μάτιΑν κάποιος δεν γνωρίζει την ύπαρξή του είναι μάλλοναπίθανο να τον βρει τυχαία Περνώντας το κατώφλι ηΡοβένα μένει έκπληκτη καθώς στον αντικρινό τοίχο τηςάδειας αίθουσας ατενίζει την ανάγλυφη καλοδιατη-ρημένη εικόνα μιας αρχαίας θεάς ldquoΜπορούμε να ξεκουραστούμε εδώ για λίγοrdquo προτείνειο Φάρραν και βολεύεται πάνω σ έναν επίπεδο βράχοακουμπώντας το κεφάλι του πίσω στο λείο τοίχωμα τηςαίθουσας Η κοπέλα πάει και κάθεται κοντά του Είναικαι οι δυο τους κατάκοποιldquoΞέρεις αναρωτιόμουνrdquo ξεκινά η Ροβένα διστακτικάενώ ο Φάρραν γυρίζει και την κοιτάζει με ενδιαφέρονldquoΤι το ιδιαίτερο έχει το περίφημο Σπαθί της ΕξουσίαςΕννοώ σε τι διαφέρει από ένα οποιοδήποτε σπαθίrdquo ldquoΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι Νάρζιενrdquo ldquoΑλήθεια Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από

πολύτιμοrdquo κάνει η Ροβένα με μάτια που λάμπουνldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο με κάνει καλύτερο ξιφομάχοΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πως φέρνει την τύχημε το μέρος μουrdquo εξηγεί ο ΦάρρανΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη αλλά προτιμά ναμη προσθέσει τίποτε άλλοldquoΌμως το μόνο που ζητώ εγώ από τη ζωήrdquo συνεχίζει ονεαρός ldquoείναι η ελευθερία Θα είμαι πραγματικάευτυχισμένος μονάχα όταν οι Ναγκόριοι φύγουν από τηχώρα και το Σπαθί της Εξουσίας καταλήξει στο νόμιμοβασιλιά Και συ Ροβένα Τι ζητάς από τη ζωήrdquo Εκείνη μένει αμίλητη για μερικές στιγμές νιώθονταςένα απέραντο εσωτερικό κενό μέσα της ldquoΟι γονείς μου χάθηκαν στον Μεγάλο Πόλεμο ότανήμουν πολύ μικρή Με μεγάλωσαν οι Άσσαρrdquo απαντάειτελικά στενάζοντας με θλίψη ldquoΥπηρετώντας τουςτυράννους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δενμπορώ να ζητώ πολλά πράγματα από τη ζωήrdquoldquoΚαι η αποστολή σου Τι περιμένεις ότι θα βρεις στοΆντρο του ΆξελροντrdquoldquoΔεν ξέρω Ίσως τίποταrdquoldquoΚατά βάθος όμως γνωρίζεις ότι κάτι σημαντικόυπάρχει για σένα εκεί Διαφορετικά δεν θα ξεκινούσεςποτέ αυτό το ταξίδι έτσι δεν είναιrdquoldquoΑνέκαθεν ήθελα να μάθωrdquo την αλήθεια για τιςψυχικές δυνάμεις μου θέλει η πει μα σταματά ldquoΘέλωνα μάθω ποιά είμαι πραγματικά Φάρραν Αυτό είναι τοδικό μου όνειροrdquoldquoΤο δικό σου όνειρο θα πραγματοποιηθεί σύντομαΡοβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος με σταθερή φωνή σα νατης το υπόσχεται

Την επόμενη στιγμή όμως πηδά όρθιος καιτραβά το σπαθί του αστραπιαία με όλες τις αισθήσειςτου σε επαγρύπνισηldquoΤι συμβαίνειrdquo απορεί η κοπέλαldquoΚάτι ακούγεται απέξω Δεν το ακούς κι εσύrdquo

Η Ροβένα αφουγκράζεται για μια στιγμή και ηκαρδιά της παγώνει Πράγματι ο Φάρραν έχει δίκιοΚάτι πλησιάζει απέξω ένας προς το παρόν αδύναμος μακαταιγιστικός και ανατριχιαστικός ήχο που διαρκώςδυναμώνει Πετάγεται όρθια στα πόδια της καιπεριμένει με κομμένη την ανάσα

Γύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXI (σελ 80)

XXVI

ldquoΧρειάζομαι τη βοήθειά σου Μόραγκrdquo λέειχαμηλόφωνα η Ροβένα κοιτώντας λοξά την αρχιέρειαldquoYărman rwoslashn oomrdquo το ξόρκι μόλις που ακούγεταιαπό τα χείλη της αρχιέρειας καθώς υψώνει τα χέρια τηςκαι κεραυνοβολεί τους εχθρούς με πολλαπλές δέσμεςκόκκινου φωτός Οι μισοί απ αυτούς σωριάζονταικαταγής σαν άδεια ασκιά οι υπόλοιποι όμως είναιαρκετά γρήγοροι κι ευκίνητοι ώστε να αποφύγουν τοχτύπημα

Την επόμενη στιγμή ο Φάρραν ορμά μπροστά καιμ ένα αστραπιαίο τίναγμα του σπαθιού του διαπερνά τοστήθος ενός Ναγκόριου στρατιώτη που επιτίθεταιπρώτος κραδαίνοντας έναν βαρύ πέλεκυ Ο Ναγκόριοςαφήνει ένα ουρλιαχτό πόνου και αγωνίας ύστερα πέφτειστο έδαφος και μένει ακίνητος

Ωστόσο ο Μάντοξ παρα-μένει ακόμη αλώβητος μισο-κρυμμένος πίσω από ένανκίονα του βωμού Στη θέατων αντρών του που κείτο-νται νεκροί ορμά ενάντιαστη Ροβένα με το πρόσωπότου παραμορφωμένο απόμίσος και οργή ldquoΣκοτώστε

τους όλουςrdquo φωνάζει και στη διαταγή του οι τρειςστρατιώτες που είναι ακόμη ζωντανοί εφορμούν κρα-δαίνοντας τα όπλα τους επιθετικά έτοιμοι για σφαγή ldquoΜα Τι κάνω εγώrdquo μονολογεί τότε η Ροβένα ενώ

ξαφνικά τα μάτια της λάμπουν από θυμό -θυμό για τονεαυτό της περισσότερο

Αμέσως μετά υψώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει αποφασιστικά ενάντια στο τύραννοΈνας τρομερός γαλάζιος κεραυνός ξεπηδά από τονκρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τον εχθρό τυλίγοντάς τονολόκληρο μέσα σε μια αιθερική γαλάζια φωτιά ΗΡοβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τον Μάντοξπου ουρλιάζει τρομοκρατημένος καθώς το σώμα τουφαίνεται να γερνά εκπληκτικά γρήγορα Σύντομα οικραυγές πνίγονται στο γέρικο λαρύγγι του καθώς οισάρκες καταρρέουν και μένει μονάχα ένας μαυρισμένοςσκελετός που σωριάζεται καταγής και γίνεται σκόνη

Παρακολουθώντας έντρομοι το φρικτό τέλος τουβασιλιά τους οι τρεις Ναγκόριοι στρατιώτες πετάγονταιέξω από το ναό ουρλιάζοντας πανικόβλητοι Για λίγεςστιγμές απόλυτη σιωπή επικρατεί στο χώρο ενώ ηΡοβένα νιώθει απόλυτα ισορροπημένη ισχυρή καισίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένο της ldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια τηςμαγείαςrdquo δηλώνει η Μόραγκ ldquoΩστόσο αυτό δεν είναιτο τέλος του αγώνα σου Είναι μόνο η αρχήrdquoldquoΔηλαδήrdquo ldquoΘα χρειαστεί να εξασκηθείς ακόμα περισσότερο σεδιάφορα είδη μαγείας να αναπτύξεις τις μαγικέςδυνάμεις σου στο έπακρο να ξεδιαλύνεις κάθε σκοτεινήγωνιά της ψυχής σου Και τότε κανένας εχθρός δεν θαείναι σε θέση να απειλήσει εσένα ούτε τη χώρα σουrdquoldquoΚι εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου Ροβένα σε όλες τιςδυσκολίες και σε όλους τους κινδύνους Δεν θα φύγωποτέ από κονά σου Αν το θέλεις κι εσύ βέβαιαrdquo γυρίζεικαι της λέει ο Φάρραν

ldquoΩ Φάρρανrdquo του κάνει η Ροβένα και το πρόσωπό τηςακτινοβολεί από χαρά ldquoΜε κάνεις πολύ ευτυχισμένηΦυσικά και θέλω να είμαστε μαζί Δεν θα έκανα βήμαχωρίς εσέναrdquo

Ο Φάρραν απλώνει τα χέρια του και τα τυλίγει τηΡοβένα στην αγκαλιά του χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιάτης ldquoΘα είμαι πάντα μαζί σουrdquo τη διαβεβαιώνειldquoΑυτός είναι ο δικός μου προορισμόςrdquo

Η Ροβένα χαμογελά με χαρά και ανακούφισηκαθώς συνειδητοποιεί ότι χάρη στην τελική τηςεπέμβαση κατάφερε να σώσει την αποστολή της αλλάκαι το μέλλον της χώρας μόλις την τελευταία στιγμήΞέρει όμως ότι δεν θα είχε φθάσει ποτέ ως εδώ αν δενείχε τον ηρωικό Φάρραν πάντα στο πλευρό της

ΤΕΛΟΣ

XXVII

Δεν μπορώ να ανησυχώ για τη γνώμη του Φάρρανσκέφτεται η Ροβένα Κινδυνεύουμε άμεσα και πρέπει ναχρησιμοποιήσω τη μαγεία μου Ένα ξόρκι ολίσθησηςτου χρόνου είναι ότι πρέπει

Μετά από έναν στιγμιαίο δισταγμό υψώνει ταχέρια μπροστά και προφέρει τα μαγικά λόγια ldquofuũn rurdaringshii aliӟonrdquo με χαμηλή υποβλητική φωνή Aπό ταακροδάκτυλά της εκτοξεύεται ένα λευκό φως πουφουσκώνει απότομα και κατακλύζει όλο το χώρο τουναού ldquoΤι στοrdquo κάνει ο Φάρραν κατάπληκτος

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ο χρόνοςμοιάζει να έχει σταματήσει Αμέσως μετά όλες οιαράχνες αρχίζουν να κινούνται γοργά προς τα πίσω ηκάθε μία στα βήματα ακριβώς που είχε ακολουθήσει γιανα φθάσει ως εκεί Μέσα σε ελάχιστες στιγμές όλα τατέρατα έχουν εγκαταλείψει το ναό τα τοιχώματα και τοπάτωμα αστράφτουν ο αέρας είναι καθαρός ξανά ndash λεςκαι τα γκρομ δεν εμφανίστηκαν ποτέ ldquoΠρέπει να είναι τρελοί αν ήλθαν από δωrdquo ακούγεται ηφωνή ενός Ναγκόριου πολεμιστή ldquoΚοιτάξτεrdquo φωνάζει ένας άλλος ldquoΟι λίθριπποικατευθύνονται δυτικά προς τους λόφουςrdquoldquoΚυνηγήστε τους λοιπόνrdquo συμπληρώνει η βροντερήφωνή του βασιλιά ΜάντοξldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσως Αυτό δεν θα κρατήσειπολύrdquo λέει η Ροβένα στον Φάρραν ενώ αγωνιά για τηναντίδρασή του

Την επόμενη στιγμή πετάγονται και οι δύο έξωαπό το ναό και αρχίζουν να κατηφορίζουν βιαστικά τοστενό μονοπάτι ανάμεσα στους ψηλούς πρισματικούςβράχους και τους αρχαίους ερειπωμένους ναούς ldquoΡοβένα Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώrdquo τηςλέει ο Φάρραν με απορία αλλά όχι με δυσαρέσκειαπαρατηρώντας τα μακριά εβένινα μαλλιά της πουανεμίζουν στον ανοιξιάτικο αέρα ldquoΦοβήθηκες Φάρραν Μήπως σε τρόμαξε αυτό πουμόλις συνέβηrdquo ερωταποκρίνεται εκείνη σκυθρωπά ldquoΌχι όχι δεν φοβήθηκαrdquo απαντά εκείνος και περνά τοχέρι μέσα απ τα μαλλιά του -σημάδι ότι το σκέφτεταιldquoΑπλά εντυπωσιάστηκα Διαθέτεις μοναδικές δυνάμειςΡοβένα και θα ήθελα να μάθω πώς τις απέκτησεςrdquoldquoΟύτε εγώ ξέρωrdquo αποκρίνεται αμήχανα η κοπέλαldquoΑπλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ νακάνω ορισμένα πράγματα Ωστόσο δεν είναι πολύςκαιρός που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατασκευάζω καινα ρίχνω ξόρκια για την ακρίβεια από τότε που έκλεισατα δεκαοκτώrdquoldquoΤα δεκαοκτώ είπες Είσαι πολύ νέα για να έχειςαναπτύξει τέτοιες ικανότητες Αλήθεια όμως δεν θαπρεπε να έχεις το δικό σου Βιβλίο Σκιών Απ όσο ξέρωοι μάγισσες έχουν πάντα μαζί τους ένα βιβλίο όπουσημειώνουν τα ξόρκια και τις μαγικές συνταγές τουςrdquo ldquoΕγώ δεν είμαι σαν τις άλλες μάγισσεςrdquo απαντά ηΡοβένα ldquoΆλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο αν κάποιοςτο ανακάλυπτε Όχι το δικό μου Βιβλίο Σκιώνβρίσκεται πολύ καλά φυλαγμένο εδώ μέσαrdquo του εξηγείφέρνοντας το χέρι στο κεφάλι τηςldquoΚαταλαβαίνωrdquo

Η Ροβένα χαμογελά ικανοποιημένη Έχει μόλιςαποκαλύψει το πιο κρυφό μυστικό της στον Φάρραν και

αυτός το δέχθηκε πολύ άνετα Τώρα μπορώ να τονεμπιστεύομαι για οτιδήποτε συλλογίζεται ldquoΈλα Φάρρανrdquo του φωνάζει κατόπιν ldquoΑνυπομονώ ναφθάσουμε στο Άντρο του Άξελροντ όσο πιο γρήγοραγίνεταιrdquo

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ότι ο νεαρόςάνδρας δεν περπατά πια δίπλα της Στρέφει προς ταπίσω τον αναζητεί με τα μάτια και παγώνει στη θέσητης όταν τον βλέπει

Σαν αποσβολωμένος ο Φάρραν στέκεται μπροστάσ έναν ογκώδη πρισματικό βράχο και φαίνεται σα ναπροσπαθεί να διακρίνει κάτι εκεί πάνω ldquoΔεν μου αρέσει αυτόrdquo μουρμουρίζει η Ροβένα καιβαδίζει γοργά προς το μέρος του ldquoΤι συμβαίνειΦάρρανrdquo τον ρωτάει μόλις φθάνει κοντά τουldquoΜήπως μπορείς να καταλάβεις τι λέει εδώrdquo τη ρωτάκαι της δείχνει ένα γραπτό μήνυμα που είναισκαλισμένο στην πέτρα ldquoΠαράξενη γραφήrdquo της λέεικαθώς εξετάζει τα καλλιγραφικά ιδεογράμματα πουείναι χαραγμένα πάνω στον λείο βράχο Η Ροβέναπλησιάζει ακόμα περισσότερο και παρατηρεί προσε-κτικά το γραπτό μήνυμαldquoΕίναι γραμμένο στη γλώσσα του Κάτω Κόσμουrdquo τουεξηγεί σκεφτική ldquoΕίμαι βέβαιη γι αυτόrdquoldquoΔεν πιστεύω καν στην ύπαρξη του Κάτω Κόσμουrdquoκαγχάζει ο Φάρραν ldquoΤέλος πάντων μπορείς να τοδιαβάσειςrdquoldquoΝαι μισό λεπτό Άκου τι λέει Εδώ ξεκινά η ζωή ηαληθινή για όσους τολμούν να την αναζητήσουνrdquoldquoΤι εννοείrdquo αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΠοιός ξέρει αλλά καλύτερα να το αγνοήσουμεrdquo

ldquoΠάντως εγώ το θεωρώ πρόκληση ή πρόσκλησηrdquoκάνει ο νεαρός μ ένα αχνό χαμόγελο ldquoΊσως να είναι παγίδrdquo

Πριν αποσώσει τα λόγια της η Ροβένα βλέπει τονΦάρραν να κατευθύνεται σ έναν αρχαίο μα καλοδια-τηρημένο ναό που ορθώνεται απέναντι από τονσκαλισμένο βράχο λίγα βήματα πιο πέρα σε μιαδιακλάδωση του μονοπατιού Η κοπέλα δεν μπορείπαρά να τον ακολουθήσει ώσπου οι δυο τους στέκονταιμπροστά στη μισάνοιχτη μαρμάρινη πόρτα τουκτίσματος Η είσοδος βρίσκεται ανάμεσα σε δυοαψιδωτά παράθυρα που περιβάλλονται με ανθισμένεςπερικοκλάδες ndash τα μόνα λουλούδια που φαίνονταιτριγύρω Πολύ παράξενο σκέφτεται η Ροβένα κι ένακακό προαίσθημα την κάνει ν αναρριγήσειldquoΕδώ είμαστεrdquo λέει ο Φάρραν συνομωτικά ldquoΠιστεύωπως πρέπει να εξερευνήσουμε το μέροςrdquoldquoΠας γυρεύοντας για φασαρίεςrdquo αποκρίνεται η Ροβέναταραγμένη Εκείνος όμως δεν την ακούει κανmiddot κάνει ένα βήμαμπροστά και περνά το κατώφλι Αναγκαστικά καιαπρόθυμα η Ροβένα τον ακολουθεί

Σύντομα οι δυο τους βρίσκονται μέσα σε μιαευρύχωρη λευκογάλανη αίθουσα εντυπωσιακά στολι-σμένη με αγάλματα λαξεμένα σε ημιπολύτιμους λίθουςδιαφόρων χρωμάτων και μεγεθών Στη μέση δεσπόζειένας κυκλικός βωμός και δυο καθίσματα φτιαγμένα απόμαύρη περίτεχνα σκαλισμένη πέτραldquoΩραίος ναός αλλά έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πάραπολύ καιρόrdquo διαπιστώνει η Ροβένα με φανερήανακούφιση ldquoΚαλύτερα να πηγαίνουμε λοιπrdquoldquoΌχι ακόμηrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν και διασχίζει το

χώρο με βιαστικά βήματα ώσπου στέκεται μπροστά σένα μεγάλο μεταλλικό κουτί που δεσπόζει όρθιο στοβάθος του ναού και θυμίζει σαρκοφάγο Η Ροβένατρέχει ξωπίσω του μα είναι πια πολύ αργά για να τονεμποδίσει Ο νεαρός ανοίγει αργά το εγχάρακτοκάλυμμα ενώ το πρόσωπό του λάμπει από περιέργεια

Μια αιθέρια ύπαρξη αναδύεται αργά μέσα από τησαρκοφάγο και τα μάτια του νεαρού άνδρα καρφώ-νονται πάνω της σα να ναι υπνωτισμένος Τα λαμπεράμαβιά μαλλιά της πέφτουν κυματιστά μέχρι τη μέση τηςσαν καταρράχτης από αμέθυστο Μακριές πυκνέςβλεφαρίδες στεφανώνουν τα βιολετιά μάτια της Τοδέρμα της έχει το χρώμα της σοκολάτας Φορά ένααραχνοΰφαντο δαντελένιο φόρεμα λεπτό σαν μεμ-βράνη πυκνοκεντημένο με χρυσαφένιες και ασημένιεςκλωστές Πολύχρωμα μικρά λουλούδια που θυμίζουνγαλάζιους λωτούς αγκαλιάζουν τη μέση και τονποδόγυρο Είναι κάτι παραπάνω από μαγευτικήldquoΕπιτέλους ήλθατεrdquo αναγγέλλει με φωνή μελωδικήαπαλή σαν μετάξιldquoΠοιά είσαιrdquo ρωτά ο Φάρραν ξαφνιασμένοςldquoΤο όνομά μου είναι Στεργία και φυλάω μια από τιςεισόδους του Κάτω Κόσμου Και σεις ποιοί είστεγενναίοι ταξιδιώτεςrdquoldquoΕίμαι ο Φάρραν από το Όργουιν ίσως έχεις ακούσειγια μέναrdquo αποκρίνεται ο νεαρός προσπαθώντας ολοφά-νερα να την εντυπωσιάσειldquoΚι εγώ είμαι η Ροβένα από τη Σιρεμπέμ Σίγουρα δενέχεις ακούσει για μένα αλλά δεν έχω καιρό για χάσιμοrdquoσυμπληρώνει η κοπέλα σε μάλλον απότομο τόνοldquoΜείνετε μαζί μου κι έχω πολλά μυστικά να σαςαποκαλύψω σπουδαία μυστικά πέρα από τη Ζωή καιτο Θάνατοrdquo αναγγέλλει η οπτασία με φωνή που γίνεται

όλο και πιο υποβλητικήldquoΆκουσε Φάρρανrdquo κάνει τότε η Ροβένα και πάει να τοντραβήξει από το χέρι ldquoΠρέπει να φύγουμε αμέσωςΑυτός ο ναός είναι στοιχειωμένοςrdquo

Όμως ο νεαρός μένει καθηλωμένος στη θέση τουχωρίς να μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οπτασίαΕκείνη του χαμογελά γλυκά και σηκώνει το χέρι για νααγγίξει τα μαλλιά του ldquoΠρέπει να φύγουμε Φάρρανrdquo επιμένει η Ροβένα ενώη Στεργία γυρίζει και της ρίχνει μια φαρμακερή ματιάldquoΦάρρανrdquo επαναλαμβάνει η κοπελα αργά κι επιτα-κτικά ldquoΠρέπει να φύγουμεrdquo

Εκείνος όμως δεν την ακούει ούτε σαλεύειΤότε το ύφος της Στεργίας αλλάζει απότομα καικαθηλώνει τη Ροβένα μ ένα απαίσιο ζοφερό βλέμμαπου λάμπει δυσοίωνο πίσω από τις μακριές μαβιέςβλεφαρίδες της Για μια στιγμή μόνο η Ροβένα έχει τηνεντύπωση πως το αιθέριο ον αλλάζει σε κάτι άλλο κάτι

απίθανα σκοτεινό και τρομακτικό ωστόσο ο Φάρρανδεν μοιάζει να έχει αντιληφθεί τίποταldquoΞεφορτώσου τηνrdquo τον προστάζει η Στεργία με βαριάφωνή ldquoΔεν είναι άξια να βρίσκεται μαζί μας Εσύ κιεγώ Φάρραν του Όργουιν μπορούμε να χαρούμεεξαιρετικές εμπειρίες στους πιο απίθανους κόσμους τουαστρικού πεδίου Εκεί είναι η πραγματική ζωή Εδώείναι ο θάνατοςrdquoldquoΜη την πιστεύεις Φάρραν είναι επικίνδυνηrdquo φωνάζειη Ροβένα ldquoΌσο την κοιτάζεις τόσο σε υπνωτίζει Θαχαθείς για πάντα αν μείνεις μαζί τηςrdquo

Όμως ο νεαρός εξακολουθεί να είναι χαμένος σταβιολετιά μάτια της γοητευτικής Στεργίας η οποία κάθεστιγμή που περνά μοιάζει να υλοποιείται όλο καιπερισσότερο σα να παίρνει σάρκα και οστά Το στοιχειόείναι πολύ πιο επικίνδυνο απ όσο αρχικά νόμιζα ίσωςμάλιστα να είναι άτρωτο στο μαγεία σκέφτεται η Ροβένακαι συνειδητοποιεί ότι πρέπει να δράσει άμεσα Κρίνειπως της μένουν δύο εναλλακτικές λύσεις το ίδιοαμφίβολες και οι δύο

Θα αντιμετωπίσει τη Στεργίαμε κάποιο μαγικό ξόρκιΠροχώρα στο κεφάλαιο XV (σελ 54)

Ή θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι τηςγια να την απειλήσει Πήγαινε στο κεφάλαιο XXXI (σελ 127)

XXVIII

Η Ροβένα σηκώνει τη Ράβδο του Άξελροντ καιτην κατευθύνει έναντια στον Μάντοξ ενώ αισθάνεταιένα κύμα ενέργειας να την φορτίζει και να τηνδυναμώνει Ένας εντυπωσιακός γαλάζιος κεραυνόςξεπηδά από τον κρύσταλλο Νάρζιεν και χτυπά τονεχθρό τυλίγοντάς τον ολόκληρο μέσα σε μια αιθερικήγαλάζια φωτιά

Η Ροβένα στέκεται ακίνητη και παρατηρεί τοντύραννο που ουρλιάζει γεμάτος απόγνωση καθώς τοσώμα του φαίνεται να γερνά με καταπληκτική ταχύτηταΣύντομα οι κραυγές του αδυνατίζουν ώσπου σιωπούνεντελώς καθώς οι σάρκες καταρρέουν και μένει μονάχαένας μαυρισμένος σκελετός που σωριάζεται καταγήςκαι γίνεται σκόνη Παρακολουθώντας έντρομοι τοφρικτό τέλος του βασιλιά τους οι Ναγκόριοι στρατιώτεςπετάγονται έξω από το ναό ουρλιάζοντας τρομαγμένοιldquoΤώρα Ροβένα είσαι κι εσύ μια αρχιέρεια της μαγείαςΧάρη στη δική σου δύναμη η χώρα θα απελευθερωθείαπό τους κατακτητές και η δικαιοσύνη θα επικρατήσειπαντούrdquo ανακοινώνει η Μόραγκ ενώ η νεαρή μάγισσαστενάζει με ανακούφιση Επιτέλους αισθάνεται ήρεμηδυνατή και σίγουρη για τον εαυτό της και το πεπρωμένοτης Κανένας φόβος καμία αμφιβολία δεν σκιάζει πιατην καρδιά της ldquoΚι εσύ Φάρραν του Όργουιν μπορείς να μοιραστείςαυτή τη λαμπρή μοίρα χάρη στο Σπαθί της Εξουσίαςrdquoσυνεχίζει η Μόραγκ με σταθερή φωνήldquoΝομίζεις ότι μπορώrdquo

ldquoΚαι βέβαια μπορείςrdquo πετάγεται η Ροβένα ldquoΞεχνάς ότιόποιος κρατά το Σπαθί της Εξουσίας μπορεί να γίνειβασιλιάς Μαζί θα είμαστε ακόμα πιο ισχυροίrdquo

Τότε ο Φάρραν πλησιάζει και αντικρίζει τηΡοβένα πρόσωπο με πρόσωπο Η έκφρασή του είναισοβαρή μα μοιάζει να λάμπει ολόκληρος Εκείνη νιώθειτην καρδιά της να σταματά καθώς της φαίνεται πιοόμορφος παρά ποτέ Όταν ο Φάρραν ακουμπά τα χείλητου στα δικά της και την φιλάει απαλά η Ροβένααισθάνεται να την κατακλύζει μια πρωτόγνωρη ευτυχίαldquoΘαυμάσιαrdquo αναφωνεί τότε η Μόραγκ ldquoΒλέπω ότι όλαδιευθετήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κρίνωλοιπόν ότι δεν με χρειάζεστε άλλο Αντίοrdquo

Πριν προλάβουν καν να την αποχαιρετήσουν ηαρχιέρεια μουρμουρίζει ένα ακατάληπτο ξόρκι κιεξαφανίζεται από μπροστά τους τυλιγμένη σ ένα απαλόλευκό φως

Οι δυο νέοι μένουν μόνοι μέσα στη γαλήνη τηςσπηλιάς και κοιτάζονται για λίγες στιγμές σαν μαγνητι-σμένοι Μόλις τώρα ξεκινάει γι αυτούς μια κοινή ζωήαγάπης αλλά και αγώνων

ΤΕΛΟΣ

XXIX

ldquoΚαλύτερα να πηδήξουμε από το παράθυρο Φάρρανrdquoφωνάζει η Ροβένα Ύστερα σκαρφαλώνει στο περβάζικαι πηδά κάτω χωρίς να υπολογίζει το ύψος που είναιπάνω από δυο μέτρα Mόλις καταφέρνει να ισορροπήσειστο έδαφος με τα πόδια της να πονούν συνειδητοποιείότι ο σύντροφός της δεν την έχει ακολουθήσει

Ο Φάρραν βρίσκεται ακόμη στο κλιμακοστάσιοκαι πολεμά με το δεύτερο σέριγκον που στο μεταξύ τονέχει φθάσει Αυτό το θηρίο είναι πιο ογκώδες από τοπροηγούμενο και ο Φάρραν αναγκάζεται να βάλει όλητου τη δύναμη για να καταφέρει να το αποκεφαλίσει μεμια πολύ επιδέξια κίνηση Όμως το σπαθί γλιστρά απότο χέρι του και κατρακυλά μερικά σκαλοπάτια κάτωενώ το επόμενο τέρας πλησιάζει γοργά ldquoΦάρραν Πού είσαιrdquo ακούει την κοπέλα να φωνάζειαπέξω με φωνή που τρέμει

Όμως ο Φάρραν δεν της απαντά Χωρίς δισταγ-μό τρέχει μερικά σκαλιά παρακάτω αρπάζει το σπαθίτου ndash και τότε παρατηρεί ένα τέταρτο σέριγκον που έχειμόλις εισβάλει στο ισόγειο Ο νεαρός άνδρας ανεβαίνειγοργά τα σκαλιά και ορμά προς το παράθυρο ενώ τοτρίτο σέριγκον έχει φθάσει σε απόσταση αναπνοής

Την τελευταία στιγμή ενώ το θηρίο έχει βγάλειτο γιγάντιο κεφάλι του έξω από το παράθυρο προσπα-θώντας να αρπάξει τον Φάρραν στα δόντια του ηΡοβένα τον βλέπει να πετάγεται έξω και να προσγειώ-νεται στα χορτάρια κοντά της με θαυμαστή ευλυγισία ldquoΓιατι άργησες Φάρρανrdquo τον ρωτά η Ροβένα με μάτιαορθάνοιχτα από την ανησυχία

ldquoΑναγκάστηκα να πολεμήσω με άλλο ένα σέριγκον καιμου έφυγε το σπαθί από το χέρι Δεν μπορούσα να τοπαρατήσω Τώρα όμως πρέπει να φύγουμε γρήγοραrdquoτης λέει με επιτακτικό ύφος ενώ φαίνεται κάπωςασταθής ακόμη ταραγμένος από την απότομη πτώση

Οι δυο νέοι απομακρύνονται βιαστικά από τομέρος κοιτώντας πίσω τους κάθε τόσο ώσπου ο πύργοςδεν διακρίνεται πια και ο κίνδυνος φαίνεται να έχειπεράσειldquoΉταν πολύ επικίνδυνο που καθυστέρησες για να πάρειςτο σπαθί σου Γιατί Φάρρανrdquo ρωτά συνοφρυωμένη ηΡοβένα ldquoΑυτό θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωήrdquoldquoΤο Σπαθί της Εξουσίας είναι πολύ σημαντικό ΡοβέναΔεν είναι κάτι που το παρατάς στην πρώτη δυσκολίαΑυτός ο μεγάλος διάφανος κρύσταλλος στη βάση τηςλαβής είναι ΝάρζιενrdquoldquoΣοβαρά Μα τότε είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμοrdquoldquoΧωρίς αυτόν τον κρύσταλλο το Σπαθί της Εξουσίας θαήταν απλά ένα σπαθί όπως όλα τα άλλα Καταλα-βαίνειςrdquoldquoΝομίζω πως ναιrdquoldquoΕγώ βέβαια δεν διαθέτω μαγικές δυνάμεις ώστε ναμου τις αυξήσει ωστόσο νιώθω ότι μου ξεδιαλύνει τησκέψη και με κάνει καλύτερο πολεμιστήrdquo συνεχίζει οΦάρραν ldquoΣυχνά μάλιστα έχω την εντύπωση πωςφέρνει την τύχη με το μέρος μουrdquoΗ Ροβένα χαμογελά εντυπωσιασμένη όμως προτιμά ναμη πει τίποτε άλλο

Σύντομα περπατούν και πάλι ανάμεσα στα γκρίζαβράχια πάνω από την Κόκκινη Λιμνοθάλασσα πουμοιάζει σα τους περιμένει ατάραχη και απρόβλεπτη ενώο άνεμος σφυρίζει παγερός και το κρύο γίνεται όλο καιπιο τσουχτερό

ldquoΘα φθάσουμε έγκαιρα στοΆντρο του Άξελροντ Ροβέ-ναrdquo λέει ξαφνικά ο Φάρ-ραν σπάζοντας τη σιωπήldquoΘα δεις θα τα καταφέ-ρουμε μια χαρά μαζίrdquoΎστερα κοντοστέκεται γέρ-νει προς το μέρος της καιακουμπά απαλά τα χείλητου στα δικά της Η κοπέλααισθάνεται μια πρωτόγνωρηευτυχία να την τυλίγειΕκείνος χαμογελά ζεστάτην πιάνει από το χέρι καιτην οδηγεί με σιγουριά κατάμήκος της ακτογραμμής

ldquoΕδώ είναι αγριότοποςΦάρρανrdquo λέει η Ροβένα λί-γο αργότερα καθώς διασχί-ζουν ένα στενό απόκρημνοπέρασμα κόβοντας μέσα

από ψηλούς βράχους και ξεραμένα δέντρα Συνεχίζουντο δρόμο τους σ ένα φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα σεπυκνά ριζιμιά και αγκαθωτούς θάμνους Το μέροςμοιάζει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο Ελπίζωνα ξέρει ο Φάρραν πού πηγαίνουμε συλλογίζεται ηΡοβένα ανήσυχηldquoΒρισκόμαστε πολύ κοντά στο Γαλάζιο Κάστροrdquo λέειτότε ο Φάρραν με φωνή γεμάτη νοσταλγία ldquoΚάποτεήταν η εξοχική κατοικία της οικογένειάς μουrdquo εξηγείκαι η φωνή του κόβεται ldquoΈχω να το δω πάνω απόδεκαοκτώ χρόνιαrdquo

ldquoΜα δεν το έχουν καταλάβει οι ΝαγκόριοιrdquoldquoΑπ όσο ξέρω όχι Είναι κτισμένο σε πολύ ειδική θέσηανάμεσα σε βράχους και δέντρα έτσι ώστε να μένειαθέατο από τους ξένους Ωστόσο καλά θα κάνουμε ναείμαστε προσεκτικοί Ποτέ δεν ξέρειςrdquo

Σύντομα το βλέπουν να ορθώνεται μπροστά τουςΕίναι ένα παλιό κτίσμα όχι πολύ μεγάλο μαεντυπωσιακά όμορφο φτιαγμένο από μεγάλες πέτρεςβαμένες μ ένα ανοιχτογάλανο ξεφτισμένο πια χρώμαΚυλινδρικοί πύργοι με κωνικές στέγες υψώνονται στιςτέσσερις γωνίες του προμαχώνες και ρομβοειδήπαράθυρα με θαμπά ή μισοσπασμένα τζάμια πλαισιώ-νουν το κεντρικό κτήριο Ψηλά πεύκα και πυκνοίθάμνοι το καλύπτουν από τις τρεις μεριές ενώ οπελώριος βράχος πίσω του κόβεται ίσια κάτω μέχρι τιςακτές Πράγματι αν δεν γνωρίζει κάποιος το δρόμοείναι πρακτικά αδύνατο να βρει το Γαλάζιο Κάστρο

Οι δυο νέοι πλησιάζουν προσεκτικά διασχίζονταςαργά τη χορταριασμένη περιοχή Η Ροβένα δεν βγάζειμιλιά όμως παρατηρεί εξεταστικά τα πάντα Πρέπει ναήταν από αρχοντική οικογένεια σκέφτεται για τονΦάρραν ldquoΈχει τα χάλια τουrdquo αναφωνεί εκείνος μόλιςανοίγει σπρώχνοντας την μεγάλη ξύλινη πόρταldquoΛογικό βέβαια εφόσον είναι ακατοίκητο εδώ και τόσαχρόνιαrdquo συμπληρώνει σκυθρωπά

Οι δυο τους γλυστρούν μέσα με διστακτικάβήματα ενώ σύννεφα σκόνης τους πνίγουν από παντούΜεγάλοι ιστοί αράχνης κρέμονται από τα καδρόνια καιτους τοίχουςmiddot ξύλινα έπιπλα κάποτε λαμπερά καιπολυτελή κείτονται τώρα σκευρωμένα στο πάτωμαmiddotθρύψαλα από τζάμια είναι σκορπισμένα παντού

Ο Φάρραν ξεναγεί τη Ροβένα στις ευρύχωρεςσκονισμένες κάμαρες στα φωτεινά μα μελαγχολικά

υπνοδωμάτιαmiddot στην κουζίνα όπου ξεχασμένα δοχείαέχουν κολλήσει πάνω σ ένα παχύ στρώμα σκόνηςmiddot στηντραπεζαρία με τα βαριά μαύρα έπιπλαmiddot στη ρημαγμένηβιβλιοθήκη με τα αραχνιασμένα βιβλία

Κάποια στιγμή μπαίνουν σ ένα άδειο δωμάτιοπου είναι πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα Βιολετιέςαραχνιασμένες κουρτίνες κρέμονται σχισμένες από ταπαράθυραmiddot ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι στέκεται μισοσπα-σμένο στη μέση έξι σκαλιστές καρέκλες είναι πετα-μένες τριγύρωmiddot ένα εντυπωσιακό οικόσημο δεσπόζειμισοσβησμένο πάνω από το καφασωτό παράθυρο με τασπασμένα τζάμια ldquoΑυτή είναι η Αίθουσα των Συνεδρίωνrdquo εξηγεί οΦάρραν φανερά συγκινημένος ldquoΕδώ κάποτε οι γονείςμου συζητούσαν σημαντικά θέματα με σημαντικούςανθρώπους Θυμάμαιrdquo

Η φωνή του σβήνει και κάθεται βαρύς πάνω σεμια καρέκλα μπροστά στο οβάλ τραπέζι Η Ροβέναπαίρνει μια άλλη καρέκλα και κάθεται ήρεμα δίπλα τουΜένουν σιωπηλοί για αρκετή ώρα ο καθένας στονκόσμο του Να γιατί επέμενε να ρθουμε από δωσκέφτεται θλιμμένη Ήθελε να ξαναδεί αυτό το μέροςίσως για τελευταία φοράldquoΜην στενοχωριέσαι Φάρρανrdquo του λέει τελικά μεσπασμένη φωνή ldquoΤουλάχιστον εσύ έχεις κάτι ναθυμάσαι ξέρεις ποιός είσαι Εγώ δεν έχω ούτε αυτόΔεν έχω ιδέα ποιοί ήταν οι γονείς μου ούτε ποιά είμαιεγώrdquoldquoΌλα αυτά δεν έχουν σημασίαrdquo κάνει τότε ο Φάρραν μεαυστηρό ύφος ldquoΣημασία έχει ποιοί είμαστε και τικάνουμε τώραrdquoldquoΈχεις δίκιοrdquo στενάζει η κοπέλα μελαγχολικά

Μετά από μερικές τεταμένες στιγμές ο Φάρρανγυρίζει ξαφνικά προς το μέρος της Ροβένας και παίρνειτο χέρι της στο δικό του ldquoΑρκετά όμως με τη νοσταλγία Το παρελθόν δενυπάρχει πιαrdquo δηλώνει αποφασιστικά ldquoΌσο πιογρήγορα φύγουμε από δω τόσο το καλύτεροrdquoldquoΑς φύγουμε λοιπόνrdquo αποκρίνεται εκείνη παραξε-νεμένη από την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής τουldquoΜόλις περάσουμε το πευκοδάσος θα βρεθούμε στουςπρόποδες των Γυάλινων Βουνών Μέχρι τα μεσάνυχταθα είμαστε στον προορισμό μαςrdquo της εξηγεί μεσιγουριά

Οι δυο τους περπατούν ήσυχα για αρκετή ώραενώ ο ήλιος γέρνει πια προς τη δύση του Κοντεύουν ναφθάσουν στα όρια του δάσους όταν εντελώς ξαφνικά ηΡοβένα μένει ακίνητη στη θέση τηςldquoΣυμβαίνει τίποταrdquo ρωτά ο Φάρραν παραξενεμένοςldquoΚάτι άκουσα ένα θρόϊσμαrdquoldquoΤι εννοείς Το δάσος είναι γεμάτο ζώα και πουλιάrdquo

Τότε μια ορδή από μικρόσωμους πολεμιστέςεμφανίζονται πίσω από τα δέντρα και τους περικυ-κλώνουν Σε χρόνο μηδέν ο ένας από αυτούς-προφανώς ο αρχηγός τους- ορμά από πίσω σαναστραπή και αρπάζει το Σπαθί της Εξουσίας από τηθήκη του Ο Φάρραν στρέφει αυτοστιγμή κι έρχεταιαντιμέτωπος με το ίδιο του το όπλο που τον σημαδεύειστο λαιμό Οι υπόλοιποι πολεμιστές μια ντουζίνα απαυτούς έχουν τραβήξει και αυτοί τα κοντά σπαθιά τουςκαι φαίνονται πανέτοιμοι για μάχη

Οι δυο φυγάδες κοκκαλώνουν αιφνιδιασμένοιωχροί από φόβο καθώς συνειδητοποιούν πως τούτοιδεν είναι καθόλου συνηθισμένοι πολεμιστές Το δέρμα

τους έχει μια περίεργη πρασινωπή απόχρωση τα αυτιάτους είναι ψηλά και μυτερά τα μάτια τους κίτρινα μεκόρες σε σχήμα μηνίσκου τα μαλλιά τους κοντά καικατάμαυρα Και αποπνέουν μια παγερή αποπνικτικήαύρα που κανένας άνθρωπος δεν αντέχει για πολύΛοιπόν υποψιάζεται η Ροβένα αυτοί πρέπει να είναιΌχι προτιμά να μη συνεχίσει τη σκέψη της ldquoΤι τι σημαίνει αυτόrdquo τραυλίζει ο Φάρραν προσπα-θώντας να φανεί όσο γίνεται πιο θαρραλέος ldquoΔώσε μουπίσω το σπαθί μου τώρα αμέσωςrdquo

Για μια στιγμή η Ροβένα φοβάται μήπως αυτά ταεξώκοσμα όντα με το κακόβουλο βλέμμα σκοτώσουντον Φάρραν επί τόπου για την αυθάδειά του ωστόσο τοπρόσωπο του αρχηγού μαλακώνει ανέλπιστα Παίρνειτο σπαθί από το λαιμό του Φάρραν αργά και ακουμπάειτην αιχμή του στο έδαφος ldquoΚαι γιατί να κάνω εγώ κάτι τέτοιοrdquo του λέει ειρωνικάldquoΕπειδή αν δεν το κάνεις η φίλη μου η Ροβένα από δωθα σε μεταμορφώσει σε βάτραχο Είναι σπουδαίαμάγισσα ξέρειςrdquoldquoΘα σε συμβούλευα να κόψεις τις απειλέςrdquo απαντά οεχθρός στενεύοντας τα μάτια ldquoΑυτή η συμπεριφοράδεν θα σε ωφελήσει καθόλου μα καθόλουrdquoldquoΤότε λοιπόν τι θέλεις από μαςrdquo ρωτά ο Φάρραν τιθα-σεύοντας με το ζόρι την οργή τουldquoΆσε με να το σκεφτώ λίγοrdquo κάνει ο άλλος με το ίδιοπεριπαικτικό ύφος Ξαφνικά τα μάτια του λάμπουνldquoΜια μονομαχίαrdquo αναγγέλλει σοβαρά ldquoΘα παλέψουμεεμείς οι δύο Αν κερδίσεις θα πάρεις πίσω το σπαθίσου Αν όμως χάσειςrdquoldquoΜονομαχίαrdquo ψελίζει ο Φάρραν και τα μάτια τουσυννεφιάζουν

Για μια στιγμή η Ροβένα τα χάνει βλέποντας τονΦάρραν να δειλιάζει μπροστά σε μάχη Έπειτα το μυαλότης αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς αναζητώντας μιαδιέξοδο Ίσως θα μπορούσα να επέμβω με τα μάγια μουσυλλογίζεται όμως αυτοί εδώ δεν φαίνονται να φοβού-νται κάτι τέτοιο Αν είναι σε θέση να αντιδράσουν τηνέχουμε βαμμένη ldquoΞέρεις τι εννοώrdquo συνεχίζει ο μυστηριώδης εχθρόςldquoΦαντάζομαι πως ξέρεις τι είμαστε και τι ζητάμεrdquo

Ο Φάρραν διστάζει για μερικές στιγμές ύστερααπαντά με σφιγμένα χείλη ldquoΞέρω Είστε εσωβάμπιρεςπλάσματα της κούφιας γης και ζείτε σε υπόγειεςκοιλότητες κάτω από το έδαφος Κι εσύ πρέπει να είσαιο αρχηγός τους ο περιβόητος Γκάμπιντ Μισείτε τοηλιακό φως και βγαίνετε στην επιφάνεια μόνο για ναrdquoldquoπάρουμε καμιά ψυχήrdquo συμπληρώνει ο Γκάμπιντ καιόλοι μαζί οι εσωβάμπιρες γελούν σαρκαστικά

Μόλις ακούει αυτά τα λόγια η Ροβένα νιώθει τοαίμα να παγώνει στις φλέβες της Σύμφωνα με τιςφήμες οι εσωβάμπιρες μπορούν να εξουδετερώνουν τημαγεία και δεν νιώθουν έλεος για κανένα ζωντανόπλάσμα Και σύμφωνα με την κοινή τους πεποίθησηχρησιμοποιούν ακατονόμαστα βασανιστήρια για νααποκτούν τις ψυχές των θυμάτων τουςldquoΩραία λοιπόνrdquo ξεφυσά ο Φάρραν ldquoΑς μονομα-χήσουμε Είμαι έτοιμοςrdquoldquoΌχι εδώrdquo απαντά ο Γκάμπιντ ldquoΗ μονομαχία θα γίνειστο λημέρι μας Έτσι είναι το τυπικόrdquo

Ο Φάρραν γυρίζει και ρίχνει μια σκληρή ματιάστη Ροβένα σφίγγοντας τις γροθιές του Είναι ολοφά-νερα αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε για να ξανα-πάρει το Σπαθί της Εξουσίας Η Ροβένα δαγκώνει ταχείλη της αμήχανα καθώς αυτές οι εξελίξεις την έχουν

βρει απροετοίμαστη Η είσοδος στο λημέρι των εσωβα-μπίρων είναι σίγουρα κάτι υπερβολικά ριψοκίνδυνο ταπάντα θα μπορούσαν να συμβούν εκεί μέσα Όμως δενυπάρχουν άλλα περιθώρια για σκέψη Πρέπει νααποφασίσει αμέσως

Τι θα κάνει η Ροβένα

Ξεκινάει μαζί με τον Φάρρανγια την κούφια γηόπου θα γίνει η μονομαχίαΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο XXIV (σελ 87)

Ή θα προτιμήσει να προφέρει ένα ξόρκιΠήγαινε στο κεφάλαιο XVIII (σελ 65)

XXX

Πρέπει να συγκεντρωθώ και ας ελπίσουμε ότι θατους αιφνιδιάσω Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθησυλλογίζεται η Ροβένα ενώ η καρδιά χτυπά δυνατά στοστήθος της ldquoSḁaer maeziin llaeumlzorrdquo υψώνει το δεξίτης χέρι και προφέρει τα λόγια με χαμηλή αλλά σταθερήφωνήmiddot την ίδια στιγμή ένα υπέρλαμπρο φως ξεχύνεταιαπό τα ακροδάχτυλά της και ξεσπά σε όλο το χώροκαλύπτοντας όλη την έκταση της σπηλιάς

Οι δύο αιχμάλωτοι φέρνουν αυθόρμητα τα χέριαμπροστά στα μάτια για να προστατευθούν από τηλαμπρότητα του μαγικού φωτός ενώ οι εσωβάμπιρεςσκορπίζονται ολόγυρα ουρλιάζοντας και βλαστημώνταςτυφλωμένοι Σα να έχουν χάσει τον έλεγχο του εαυτούτους χτυπούν με ορμή πάνω σε τοίχους και βράχιασκουντουφλάνε μεταξύ τους πέφτουν καταγής χωρίς ναμπορούν να ξανασηκωθούν κραδαίνουν τα δόρατα καιτα σπαθιά τους ανεξέλεγκτα σαν τρελοί Πολλοίουρλιάζουν από τα βαθιά εγκαύματα στο δέρμα τουςαρκετοί δεν θα ξαναβρούν ποτέ το φως τους

Επωφελούμενοι από την σύγχυση οι δυο νέοι τοβάζουν στα πόδια και το σκάνε μέσα από τηνμισοφώτιστη δίοδο απ όπου είχαν έλθει Ορμούντρέχοντας σε σκοτεινές γαλαρίες μπαινοβγαίνουν σεζοφερές υπόγειες κοιλότητες χωρίς να σταματούνπουθενά αφήνοντας όλο και πιο πίσω τα ουρλιαχτάτων εσωβαμπίρων ldquoΝομίζω πως ξεφύγαμεrdquo λέει σε μια στιγμή ο Φάρρανκαι σωριάζεται κατάκοπος πάνω σε έναν επίπεδο βράχο

Η Ροβένα ξαποσταίνει δίπλα του λαχανιασμένημε τα μάτια κλειστά Τώρα ξέρει συλλογίζεται η κοπέλαανήσυχη Όταν ανοίγει τα μάτια της πάλι εκείνος στέ-κεται όρθιος απέναντί της και την κοιτάζει εξεταστικά ldquoΤι συμβαίνει Φάρρανrdquo τον ρωτάει μάλλον επιθετικάπροσπαθώντας να φανεί θαρραλέα και περήφανη ldquoΤίποτα Απλώς να δεν φανταζόμουνrdquoldquoΤι Φάρραν Δεν φανταζόσουν ότι είμαι μάγισσαrdquoldquoΕ όχι δεν το φανταζόμουνrdquoldquoΜη με κοιτάζεις έτσι Στο κάτω-κάτω ξεφύγαμε απότους εσωβάμπιρεςrdquoldquoΔεν χρειάζεται να ταράζεσαι Ροβένα Η αλήθεια είναιπως σε θαυμάζω Έχεις ένα σπουδαίο χάρισμα Μακάρινα είχα κι εγώ δυνάμεις σαν τις δικές σουrdquoldquoΔηλαδή δεν φοβάσαιrdquoldquoΌχι δεν φοβάμαι Ξέρω ότι η μαγεία από μόνη της δενείναι ούτε θετική ούτε αρνητική Ο μάγος αποφασίζειαν θα τη χρησιμοποιήσει για καλό ή για κακόrdquoldquoΚι εγώ τη χρησιμοποίησα για καλό έτσι δεν είναιrdquoldquoΧωρίς το ξόρκι σου δεν υπήρχε καμία περίπτωση ναγλιτώσουμε από εκείνα τα τέρατα Ούτε μίαrdquo

Οι δυο τους κάθονται σιωπηλοί για μερικέςστιγμές απολαμβάνοντας μια αίσθηση οικειότητας καισύμπνοιας Ξαφνικά ο Φάρραν στρέφει προς το μέροςτης κοπέλας και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της ldquoΆκουσέμε Ροβέναrdquo της λέει κι έρχεται πιο κοντά της

Τότε ακριβώς ήχοι ακανόνιστοι μα σίγουρααπειλητικοί αντηχούν από μακριά ldquoΠρόσεξε Το ακούς αυτόrdquo αναφωνεί η Ροβένα ενώ οΦάρραν αφουγκράζεται ασάλευτοςΠέρα μακριά μέσα από τις σήραγγες της σπηλιάςακούγονται ξεθαρρεμένες επιθετικές φωνές ndash οι φωνέςτων εσωβαμπίρων που πλησιάζουν ολοένα

ldquoΗ επίρρεια του ξορκιού τελείωσε Πρέπει νακρυφτούμε Φάρρανrdquo

Πετάγονται και οι δυο όρθιοι ορμούν σε μιασκοτεινή δίοδο που διακρίνεται απέναντι και συνε-χίζουν να τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν Σύντομακαταλήγουν σε μια άλλη υπόγεια κοιλότητα Μένουνέκπληκτοι καθώς διακρίνουν στην αντίπερα άκρη τηςμια παράξενη είσοδο διαμορφωμένη με διπλή σειράλεπτών κιόνων σκαλισμένων πάνω σε ροδαλό πέτρωμαλουσμένη σ ένα απαλό απόκοσμο φως ldquoΑς πάμε από εκεί Φάρρανrdquo φωνάζει η Ροβέναδείχνοντάς του τη φωτισμένη είσοδο ldquoΈτσι κι αλλιώςδεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσωrdquo

Οι δυο φυγάδες κατευθύνονται προς το άνοιγμακαι κρυφοκοιτούν μέσα Παραξενεύονται καθώς στοβάθος του αλλόκοτα φωτισμένου χώρου διακρίνουν μιαμάλλον περίεργη αλλά πανέμορφη γυναίκα Έχειμακριά μαύρα μαλλιά είναι ντυμένη με πολύχρωμααραχνοΰφαντα πέπλα και στολισμένη με αστραφτεράκοσμήματα και κάθεται αγέρωχη πάνω σ ένανχρυσοποίκιλτο θρόνοldquoΠοιά να ναι αυτή Και τι γυρεύει εδώrdquo αναρωτιέται οΦάρρανldquoΙδέα δεν έχωrdquo απαντά η Ροβένα ldquoΕσύ δεν έχειςξανακούσει γι αυτήνrdquoldquoΌχι Ούτε μπορώ να διανοηθώ ποιός θα τολμούσε ναζει κοντά σε περιοχή εσωβαμπίρωνrdquoldquoΔεν ξέρω αν πρέπει να πάμε να τη συναντήσουμεΜπορεί να είναι πιο επικίνδυνη από τους εσωβάμπιρεςΤι προτείνεις ΦάρρανrdquoldquoΑπό τους εσωβάμπιρες προτιμώ χίλιες φορές αυτή τηνπαράξενη γυναίκαrdquo απαντά ο ΦάρρανldquoΈχεις δίκιοrdquo

Mόλις αντικρίζει τους δύο εισβολείς η μυστη-ριώδης γυναίκα σηκώνεται όρθια μπροστά στο θρόνοτης Φαντάζει εντυπωσιακή με τα αραχνοΰφαντα πέπλακαι τα λαμπερά κοσμήματά της Τα μαλλιά της κυμμα-τίζουν μακριά ως τη μέση κατάμαυρα και στιλπνάTριγύρω της από κάτω ως πάνω στη θολωτή οροφήαιωρούνται σφαίρες φωτός που λάμπουν σε διάφοραχρώματα Η γυναίκα χαμογελά ευχάριστα σα να μηνέχει συμβεί τίποτε ασυνήθιστο σα να περίμενε από πριντους επισκέπτεςldquoΕίμαι η Μόραγκ Αρχιέρεια της Υπέρτατης Μαγείαςrdquoδηλώνει περήφανα ldquoΜε ποιούς έχω την τιμήrdquoldquoΕγώ είμαι ο Φάρρανrdquo απαντά ο νεαρός ldquoΚαι αυτήείναι η Ροβένα ικανή μάγισσαrdquoH κοπέλα γυρίζει και αγριοκοιτάζει τον Φάρρανmiddot θαπροτιμούσε να μην έχει αποκαλύψει αμέσως τηνιδιότητά της σε αυτή τη γυναίκαldquoΙκανή μάγισσα εrdquo κάνει η Μόραγκ με αινιγματικόύφος ldquoΑλήθεια τι είδους μάγισσα είσαιrdquoldquoΗ ειδικότητά μου είναι τα ξόρκιαrdquo αποκρίνεται ηΡοβένα κοκκινίζοντας από αμηχανία Ξέρει πως υπάρ-χουν διάφορα επίπεδα μάγων εξορκιστές γητευτέςμάγοι ονειρευτές ιερείς ndash και φυσικά οι αρχιερείς ηυψηλότερη κατηγορία Ωστόσο η ίδια δεν έχειασχοληθεί ποτέ με τέτοια πράγματα ldquoΕγώ είμαι αρχιέρειαrdquo συνεχίζει η Μόραγκ με το ίδιοεπιτηδευμένο ύφος ldquoΜου πήρε αιώνες μέχρι νααποκτήσω αληθινό έλεγχο των δυνάμεών μου Όσοζούσα έξω στις πόλεις των ανθρώπων μου ήταναδύνατο Μόνο εδώ στην απομόνωση των εγκάτων τηςγης κατάφερα να αναπτύξω σημαντικά τις ψυχικέςδυνάμεις μουrdquo

ldquoΚαι τι ακριβώς κάνετε εδώrdquo ρωτά η Ροβέναενοχλημένη από το ξιπασμένο ύφος της αρχιέρειας ldquoΤι εννοείςrdquo κάνει η άλλη και συνοφρυώνεται αμέσωςldquoΕννοώ πώς χρησιμοποιείτε αυτές τις καταπληκτικέςδυνάμεις σαςrdquoΓια μια στιγμή μόνο η Μόραγκ μένει άναυδη από τηναυθάδεια της νεαρής μάγισσας ldquoΜε τρόπους που εσύ δεν μπορείς καν να φανταστείςrdquoαποκρίνεται κατόπιν

Η Ροβένα προτιμά να μην πεί τίποτε άλλοmiddot μένεισιωπηλή και παρατηρεί με ενδιαφέρον το παράξενοδωμάτιο που κάποια πολύπλοκη μαγεία το κάνει να μηθυμίζει καθόλου σπηλιά Ο χώρος είναι τέλειοοκτάγωνο με θολωτή οροφή Στο κέντρο υπάρχει έναςβωμός φτιαγμένος από μαύρη πέτρα και χαραγμένος μεπαράξενες μαγικές σφραγίδες Οι τοίχοι καλύπτονταιαπό ράφια γεμάτα σύνεργα μαγείας και διάφορα φίλτραφυλαγμένα σε λαμπερές φιάλες Υπάρχουν επίσηςπολλές σειρές από ογκώδη βιβλία Ένα πολύ καθώς-πρέπει άντρο μάγισσας σκέφτεται η ΡοβέναldquoΧρειαζόμαστε τη βοήθειά σας κυρία Μόραγκrdquo λέειτότε ο Φάρραν ldquoΈχουμε χαθεί στις υπόγειες στοές καιμας κυνηγούν εσωβάμπιρεςrdquoldquoΟι εσωβάμπιρες δεν πρόκειται να πλησιάσουν ποτέεδώ Ξέρουν ότι μπορώ να τους αφανίσω με μια μουλέξη μόνοrdquo απαντά η Μόραγκ γεμάτη σιγουριά Και τι περιμένεις τόσο καιρό αναρωτιέται ο ΦάρρανldquoΘα ασχοληθώ μαζί τους όταν έλθει η ώραrdquo συνεχίζει ηαρχιέρεια σα να έχει διαβάσει τη σκέψη του ldquoΚαι τώραπείτε μου Εσείς τι γυρεύετε εξαρχής σε αυτό το μέροςrdquoldquoΨάχνουμε να βρούμε το Άντρο του Μάγου Άξελροντrdquoαπαντά η Ροβένα ldquoΜήπως εσείς μπορείτε να μαςκαθοδηγήσετεrdquo

ldquoΓιατί θέλετε να πάτε εκείrdquo ρωτά η αρχιέρεια μεκαχύποπτο ύφοςldquoΕίχα ένα μήνυμα σε όνειρο έξι νύχτες στη σειράrdquoεξηγεί η Ροβένα ldquoΈλεγε πως κάτι πολύ σημαντικό μεπεριμένει εκεί τα μεσάνυχτα πριν από την ημέρα τουΌνυχα δηλαδή απόψε Δεν έχουμε πολύ χρόνοrdquoΓια λίγα δευτερόλεπτα η Μόραγκ χαϊδεύει ένατσουλούφι από τα μαλλιά της σκεφτική χωρίς ναπαίρνει τα μάτια της από την κοπέλα ldquoΟνομάζεσαι Ροβένα είπες ε Και είσαι μάγισσαρίχνεις ξόρκια Δεν ξέρεις από πού προέρχονται οιμαγικές δυνάμεις σου σωστάrdquo ldquoΣωστάrdquoldquoΑυτό είναι λοιπόνrdquo κάνει η Μόραγκ με συνομωτικόύφος σα να έχει μόλις λύσει έναν δύσκολο γρίφο ldquoΑςμην καθυστερούμε άλλο Φεύγουμε αμέσωςrdquo ldquoΕννοείτε Θα έλθετε μαζί μαςrdquo απορεί ο ΦάρρανldquoΟπωσδήποτε Δεν θα τα καταφέρετε μόνοι σαςΥπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τέρας που φυλάει τοπέρασμα για το Άντρο του Άξελροντ ndash ίσως έχετεακούσει για τον Βόλντρεν κάποτε ήταν άνθρωποςμαθητευόμενος μάγος για την ακρίβεια που θέλησε ναπροβιβαστεί σε μάγο πολύ γρήγορα Τέλος πάντωναυτό είναι δική μου δουλειάrdquo καταλήγει και αφούρίχνει τα μεταξένια μαλλιά της πίσω στις πλάτες τηςβηματίζει ζωηρά προς την έξοδο της αίθουσαςldquoΑκολουθείστε μεrdquo προστάζει και οι δύο νέοι υπακούνεχωρίς αντίρρηση

ldquoΟ Βόλντρεν είναι πολύ κακός και απρόβλεπτοςη φύση του έχει διαστραφεί ανεπανόρθωτα εξαιτίας τωνμαγικών πειραμάτων που έκανε και κάνει ωστόσο εγώείμαι σε θέση να τον αντιμετωπίσωrdquo εξηγεί η Μόραγκ

καθώς οδηγεί τους δύο νέους σ έναν λαβύρινθο απόυπόγειες σήραγγες και κοιλότητες ανάμεσα σεσταλαγμίτες και σταλακτίτες διαφόρων μεγεθών καισχημάτων Μερικές από τις λαμπερές σφαίρες της τουςσυνοδεύουν φωτίζοντας το δρόμο με ένα απαλό λευκόφως Σε ορισμένες αίθουσες διακρίνονται λαξεμέναοικήματα σε άλλες υπάρχει μονάχα νερό και υγρασίαΠουθενά όμως δεν συναντούν ψυχή Ίσως επειδή μαςσυνοδεύει η αρχιέρεια υποθέτει η Ροβένα

Οι τρεις οδοιπόροι συνεχίζουν την πορεία τουςώσπου φθάνουν σε μια τεράστια αίθουσα όπου δεσπόζειμια μεγάλη ρηχή λίμνη Στην αντικρινή όχθη πάνω σέναν ογκώδη βράχο βλέπουν να κάθεται ένας άνδραςΦαίνεται μεσήλικας ψηλόλιγνος με γκρίζα μαλλιά Έχειπολύ ωχρό δέρμα και φοράει μονάχα ένα φαρδύπαντελόνι Εξακολουθεί να ρεμβάζει πάνω από τηνατάραχη λίμνη κλεισμένος στον εαυτό του σα να μηνέχει αντιληφθεί τους εισβολείς

ldquoΑυτόν αφήστε τον σε μέναrdquo μουρμουρίζει η Μόραγκκαι προχωρά μπροστά χωρίς δισταγμόldquoΔεν μου φαίνεται τόσο τρομερόςrdquo ψιθυρίζει η Ροβέναενώ ο Φάρραν ανασηκώνει τους ώμους σε άγνοια

Καθώς η Μόραγκ πλησιάζει τον άγνωστο άνδρακάτι τρομακτικό συμβαίνει Μέσα σε μια μαβιά ομίχληπου μοιάζει να έχει έλθει από το πουθενά αυτός αρχίζεινα μεταμορφώνεται γοργά ώσπου μέσα σε δευτε-ρόλεπτα γίνεται ψηλός όσο η σπηλιά και το σώμα τουδεν είναι πια ανθρώπινο αλλά κάτι ανάμεσα σε πίθηκοκαι δράκοντα Γρυλίζει άγρια και τα δόντια τουγυαλίζουν στο μισόφωτο τεράστια και μυτεράmiddot πράσινοιατμοί ξεχυλίζουν μέσα από εκεί όπου θα έπρεπε ναφαίνονται τα μάτια τουmiddot τα γαμψά νύχια του θυμίζουνακονισμένες λάμες Αφήνει ένα δυνατό μουγκρητό πουαντηχεί εκκωφαντικό απ άκρη σ άκρη του σπηλαίουκαι οι δύο νέοι πισωπατούν φοβισμένοι

Εκείνη τη στιγμή η Μόραγκ υψώνει τα χέριαπροφέρει ένα ακατάληπτο μαγικό ξόρκι και δυο δέσμεςκόκκινου φωτός εκτοξεύονται από τις παλάμες τηςενάντια στο τέρας Ωστόσο προς μεγάλη έκπληξηόλων τίποτα δεν συμβαίνει Το ον εξακολουθεί ναστέκει στη θέση του ακόμη πιο οργισμένο από πριν καιφωνάζει στην αρχιέρεια με βροντερή φωνή που σείειόλη τη σπηλιά ldquoΏστε νομίζεις ότι μπορείς να μεαντιμετωπίσεις με τα μάγια σου Καμιά μαγεία δενμπορεί να χτυπήσει τον Βόλντρενrdquo

Αμέσως μετά δυο κίτρινες ακτίνες εκτοξεύονταιαπό τα αλλόκοτα μάτια του όντος και σχίζουν τηνατμόσφαιρα σαν ηλεκτρισμός Η Μόραγκ βουτά στοπλάι και καταφέρνει να τις αποφύγει όχι για πολύ όμωςΤο τέρας επαναλαμβάνει την επίθεση ξανά και ξανά καιοι φονικές ακτίνες συνεχίζουν να εκτοξεύονται προς

διάφορες κατευθύνσεις σχεδόν ανεξέλεγκτες Σε μιαστιγμή η αρχιέρεια σηκώνεται όρθια κι επιχειρεί ναεπιτεθεί στον Βόλντρεν ακόμη μια φορά Τότε όμωςμια κίτρινη ακτίνα την χτυπά δυνατά και την πετάεικαταγής πολλά μέτρα μακριά

Το τέρας τινάζει πίσω το απαίσιο κεφάλι του καιγελάει σαρδόνια ενώ οι δύο νέοι κρυμμένοι πίσω απόέναν χοντρό σταλακτίτη παρακολουθούν τη σκηνή μεαπογοήτευση και τρόμο Αμέσως μετά ο Βόλντρενορμάει μπροστά μ ένα αστραπιαίο άλμα και φυλακίζειτη Μόραγκ ανάμεσα στα νύχια των ποδιών τουldquoΠαραδόξως η φίλη σας δεν είναι νεκρή ακόμη Αυτόόμως μπορεί να διορθωθεί αμέσωςrdquo φωνάζειθριαμβευτικά και την επόμενη στιγμή υψώνει το φρικτόχέρι του με τα νύχια-λάμες έτοιμος να σκοτώσει τηΜόραγκ επί τόπου ldquoΒόλντρεν Περίμενεrdquo φωνάζει ξαφνικά ο ΦάρρανΤο ον μένει ακίνητο στη θέση του και καθηλώνει τοννεαρό με τα αλλόκοτα μάτια του ldquoΘα σου χαρίσω το σπαθί μου αν αφήσεις τη Μόραγκελεύθερηrdquo λέει ο Φάρραν τρέμοντας από την έξαψηldquoΤι πράγμαrdquo κάνει ο Βόλντρεν εμβρόντητος ενώ τοπρόσωπό του έχει ήδη αρχίζει να αλλάζει Τα μάτια τουδεν αχνίζουν πια τα δόντια φαίνονται μικρότερα ηέκφραση πιο ανθρώπινη ldquoΚαι τι να το κάνω εγώ τοσπαθί σουrdquo ρωτάldquoΚοίτα το καλά Είναι το Σπαθί της Εξουσίας Τοέκλεψα εγώ ο ίδιος από τον τύραννο Μάντοξrdquo Μόλις τότε η Ροβένα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οΦάρραν προσπαθεί να της δώσει χρόνοldquoΑυτό το σπαθί είναι πολύτιμοrdquo συνεχίζει ο νεαρόςασθμαίνοντας ldquoΕίναι ένα γνήσιο σύμβολο εξουσίας

Σκέψου το λίγο Με αυτό μπορείς να γίνεις ακόμη καιβασιλιάςrdquoldquoΒασιλιάςrdquo κάνει ο άλλος ενώ τα φοβερά νύχια τουέχουν πια κοντύνει πολύ και τα χέρια του παίρνουνανθρώπινο σχήμα καθώς επιστρέφει σταδιακά στηναρχική του ανθρώπινη μορφή

Ωστόσο η Μόραγκ δεν λέει να συνέλθει συλλο-γίζεται η Ροβένα αναγνωρίζοντας ότι το κόλπο τουΦάρραν δεν θα καθυστερήσει τον Βόλντρεν για πολύΣτο μεταξύ ο νεαρός πολεμιστής έχει ήδη αρχίσει ναπλησιάζει τον εχθρό με το σπαθί στο χέρι Σίγουρα δενέχει σκοπό να του το χαρίσει μάλλον σκοπεύει να τουεπιτεθεί με αυτό ldquoΝαι βασιλιάς Όπως ο Μάντοξ Αν φερθείς έξυπναίσως πάρεις εσύ τη θέση τουrdquo

Ο Βόλντρεν δεν απαντά Το βλέμμα του σκλη-ραίνει και πάλι καθώς κοιτάζει καχύποπτα τον Φάρρανπου πλησιάζει ολοένα με το σπαθί στο χέρι

Μόλις θυμήθηκα ένα θαυμάσιο ξόρκι απολίθωσηςσκέφτεται πυρετικά η Ροβένα Θα ήταν ότι πρέπει γιατον Βόλντρεν Θα πιάσει όμως Και δεν είμαι κανσίγουρη αν οι δυνάμεις μου είναι αρκετά ισχυρές για ένατέτοιο ξόρκι

Τι θα κάνει η Ροβένα

Θα προφέρει το ξόρκι απολίθωσηςΠήγαινε στο κεφάλαιο XXXII (σελ 129)

Ή θα αφήσει τον Φάρραν να επιτεθεί στο τέραςΓύρνα πίσω στο κεφάλαιο V (σελ 25)

XXXI

Ο Φάρραν γυρίζει αργά και κοιτάζει τη Ροβένα μένα σκληρό βλέμμα που δεν προμηνύει τίποτα καλόΤότε η κοπέλα τραβά το μαχαίρι της και το στρέφειέναντια στη Στεργία ldquoΆσε τον ήσυχο αλλιώς θα σεστείλω από κει που ρθεςrdquo την φοβερίζει απορώνταςκαι η ίδια με το θάρρος της

Ωστόσο η Στεργία δεν μοιάζει να φοβάταικαθόλου Παρατηρεί τη Ροβένα μ ένα ατάραχο μαεπιτακτικό ύφος ενώ ένας αλλόκοτος απαλός ήχοςγεμίζει την ατμόσφαιρα ndash μια μεθυστική μουσική πουμοιάζει με νανούρισμα κι εκπέμπεται μέσα από τα χείλητου στοιχειού

Η Ροβένα προσπαθεί να αποστρέψει το βλέμματης γεμάτη ανησυχία μήπως το στοιχειό την υπνωτίσειόμως δεν μπορεί να αποφύγει τα μάτια με το βαθύβιολετί χρώμα που τώρα λάμπουν τόσο έντοναελκυστικά και γαλήνια Πολύ σύντομα έχει ξεχάσει τιςανησυχίες της Είναι ένα πανέμορφο θαυμάσιο ον πουκρατάει τα μυστικά της ζωής και του θανάτου πιάνει τονεαυτό της να σκέφτεται

Το τραγούδι της Στεργίας δυναμώνει ελαφρά καιγίνεται ακόμη πιο υποβλητικό ακαταμάχητο ldquoΠέτα τοόπλο σου δεν το χρειάζεσαι εδώrdquo προστάζει η οπτασίακαθηλώνοντας τη Ροβένα μ ένα υπνωτιστικό βλέμμακάτω από τα πυκνά μαβιά της βλέφαρα Ασυναίσθητα ηκοπέλα αφήνει το μαχαίρι της να πέσει κάτω μ ένανξερό κρότο ενώ ο Φάρραν έχει μαρμαρώσει στη θέσητου

Δεν έπρεπε να την κοιτάξω καθόλου συλλογίζε-ται η Ροβένα μα είναι πολύ σκοτισμένη για νααντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο Ίσως έπρεπε εξαρχήςνα δοκιμάσω κάποιο ξόρκι Τώρα όμως δεν έχω τηθέληση για κάτι τέτοιο Και γιατί να μη την εμπιστευθώάλλωστε Είναι σαν άγγελος το τραγούδι της είναι ότιομορφότερο έχω ακούσει ποτέ τα μάτια της λάμπουν σαναμέθυστοι

Πολύ σύντομα ο νους της Ροβένας περιπλανιέταικάπου μακριά σ ένα υπέροχο μα μπερδεμένο όραμαόπου πορφυρά ποτάμια διασχίζουν σμαραγδένιουςλόφους κάτω από βιολετιούς ουρανούς με αστραφτεράουράνια τόξα κι εκεί όλα είναι γαλήνια και πανέ-μορφα

ΤΕΛΟΣ

XXXII

ldquoAőer matildeal Voldren aőer matildealrdquo η Ροβέναπροφέρει το ξόρκι απολίθωσης όσο πιο χαμηλόφωναγίνεται ελπίζοντας να αιφνιδιάσει τον Βόλντρεν Όμωςκαθώς οι λέξεις ξεχύνονται σαν χείμαρρος από τα χείλητης διαπιστώνει ότι το ον μουρμουρίζει κι εκείνοκάποια λόγια Αμέσως μετά την καθηλώνει μ έναφοβερό βλέμμα που της φέρνει ρίγη ενώ μια δυσοίωνησιωπή επικρατεί στο χώρο

Σε χρόνο μηδέν ο Βόλντρεν μεταμορφώνεταιξανά και ορμά ακάθεκτος εξαπολύοντας κίτρινεςακτίνες μέσα από τα μάτια του Μόλις που προφταίνει ηνεαρή μάγισσα να πηδήξει πλάγια κοντά στον ΦάρρανΟι δυο τους κυλούν στο έδαφος και κρύβονται πίσω απόψηλούς σταλακτίτες αποφεύγοντας μετά βίας τιςθανάσιμες ριπές Το επόμενο ζευγάρι ακτίνων στοχεύειξανά τη Ροβένα που χώνεται αλαφιασμένη σε μιαπλαϊνή σήραγγα με τον Φάρραν ξωπίσω τηςldquoΤι θα κάνουμε Μπορεί να αποκρούει τα μάγια μουrdquoτου λέει ενώ η καρδιά της πάει να σπάσει από τηναγωνίαldquoΘα βγω να του επιτεθώ με το σπαθί μου ώστε νααποσπάσω την προσοχή τουrdquo προτείνει ο Φάρραν ldquoΣτομεταξύ εσύ δοκίμασε ένα άλλο ξόρκι ΕντάξειrdquoldquoΕντάξειrdquo απαντά η Ροβένα διστακτικάΞαφνικά μια γυναικεία φωνή αντηχεί επιτακτική στοχώρο ldquoΒόλντρεν Εδώrdquo

Το τέρας στρέφει απότομα και αντικρίζει τηΜόραγκ η οποία έχει μόλις συνέλθει και στέκεταιόρθια πίσω του Η αρχιέρεια επιτίθεται αμέσως μ ένα

νέο ξόρκι που ο Βόλντρεν εξουδετερώνει με τοαντίστροφό του ωστόσο αυτή τη μία στιγμή που τοτέρας έχει στρέψει αλλού την προσοχή του η Ροβέναβρίσκει την ευκαιρία να προφέρει ένα ισχυρό ξόρκιαστρικού πυρός ldquoSḁayir maeziin llioizoerdquo

Πλήθος αστραφτερές λάμψεις ξεχύνονται από ταχέρια της μικρής μάγισσας οι οποίες αμέσως ενώνονταισε μια μεγάλη σφαίρα φωτός που εκτοξεύεται ενάντιαστον Βόλντρεν Το τέρας ουρλιάζει από τον πόνοτινάζοντας το ογκώδες γκρίζο κεφάλι του πέρα-δώθεldquoΑλίμονό σαςrdquo βρυχάται ενώ τα μακριά νύχια τουσχίζουν τον αέρα και τα βαριά πόδια του βροντο-χτυπούν στο έδαφος

Στο μεταξύ η Μόραγκ επωφελείται από τησύγχυση και τρέχει έξω από την αίθουσα μαζί με τουςδυο νέους Οι τρεις τους το βάζουν στα πόδια όσο πιογρήγορα μπορούν ωστόσο σχεδόν αμέσως ακούνεδυνατά πόδια να ποδοβολούν άγρια ξωπίσω τους ldquoΜαςκυνηγάειrdquo φωνάζει η Ροβένα έντρομη

Τότε η αρχιέρεια υψώνει το αριστερό της χέρι καικατευθύνει μία από τις φωτεινές σφαίρες της ενάντιαστον εχθρό όπου σκάει μ έναν διαπεραστικό κρότοldquoΤρέξτε να σωθείτεrdquo τους φωνάζει και όλοι μαζίσυνεχίζουν την ξέφρενη κούρσα τους κατά μήκος τηςυγρής στοάς Την επόμενη στιγμή ακούγεται μιατρομερή έκρηξη πίσω τους και όλοι μαζί σωριάζονταιστο έδαφος που τρέμει Στρέφοντας μηχανικάαντικρίζουν μεγάλες επιθετικές φλόγες να τυλίγουν τησήραγγα πίσω τους ldquoΤο κακό επιστρέφει πάντα στοκακόrdquo λέει η Μόραγκ ικανοποιημένη

Περνώντας μέσα από διαδοχικές σήραγγες πουμοιάζουν να μην έχουν τελειωμό κάποτε καταλήγουν

σ ένα μικρό σπήλαιο που είναι διάσπαρτο με περίεργασφαιρικά λιθάρια Το στόμιο είναι αρκετά πλατύ αλλάμισοκρυμμένο πίσω από μπλεγμένους ξερούς θάμνουςΤο λαμπερό φως της σελήνης διαπερνά τις φυλλωσιέςτων ψηλόκορμων δέντρων που ορθώνονται πιο πέρα καιστραφταλίζει στα πρισματικά βράχια της εισόδουldquoΝύχτωσε κιόλαςrdquo αναφωνεί η Ροβένα μόλις βγαίνουνέξω ldquoΟύτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρεςrdquoldquoΣτις Υπόγειες Πολιτείες ο χρόνος περνά με διαφο-ρετικό ρυθμό απ ότι στην επιφάνεια της γηςrdquo εξηγεί ηΜόραγκ

Οι τρεις τους βγαίνουν από τη σπηλιά καισυνεχίζουν την πεζοπορία σ ένα δύσβατο μονοπάτιανάμεσα στους πρισματικούς υαλοποιημένους βράχουςτων λεγόμενων Γυάλινων Βουνών ώσπου καταλήγουνμπροστά στην είσοδο ενός αρχαίου ναού αποτελούμενηαπό δυο λευκούς κίονες κι ένα μικρό μα εντυπωσιακόαέτωμα Το άνοιγμα μισοκρυμμένο πίσω απόμπλεγμένα κλαδιά που κρέμονται μπροστά μόλις πουδιακρίνεται στο φως του φεγγαριού Κοιτάζοντας μέσαδιαπιστώνουν ότι το υπόλοιπο κτίσμα είναι σκαλισμένοστα βράχια του βουνού Να ναι εδώ άραγε Αυτό είναιτο Άντρο του Μάγου Άξελροντ Απ όσο ξέρω σε τέτοιουςναούς κάποτε λατρευόταν η αρχαία θρησκεία τηςΜητέρας Γης συλλογίζεται η Ροβένα

Μόλις περνούν το κατώφλι μένουν και οι τρειςασάλευτοι μόλις αντικρίζουν το θέαμα Στο χρυσό φωςτης πανσελήνου που εισχωρεί κλεφτά μέσα από τουςκίονες της εισόδου διακρίνονται πλήθος από νυχτερίδεςοι οποίες φτεροκοπούν νευρικά σε όλο το χώροπροφανώς αναστατωμένες από την εισβολή ανθρώπωνστη φωλιά τουςldquoΕίναι τεράστιεςrdquo αναφωνεί η Ροβένα φοβισμένη

ldquoΔεν θα μας αφήσουν να περάσουμεrdquo συμπληρώνει οΦάρραν ανήσυχοςldquoYrkaringen naethel fuumlrierdquo το ξόρκι της φυγής ξεχύνεταιρυθμικό από τα χείλη της Ροβένας ενώ μια λευκωπήφωταύγεια απλώνεται ολόγυρα για μερικές στιγμές ndashόσο χρειάζεται για να εγκαταλείψουν οι νυχτερίδες τοσπήλαιο Η Μόραγκ παρακολουθεί τη σκηνήκατάπληκτη Η μικρή έχει πολύ ισχυρές δυνάμειςσυνειδητοποιεί αλλά μένει αμίλητη

Μέσα από τα πρισματικά κρύσταλλα ενόςπολυγωνικού θολωτού παραθύρου που βρίσκεται στηνοροφή του ναού το αστραφτερό φως της σελήνηςπλημμυρίζει το χώρο με απόκοσμη λαμπρότητα Στοβάθος της αίθουσας ανάμεσα σε τέσσερις κολώνεςτυλιγμένες με λίθινα φίδια υπάρχει μια πέτρινηλαξεμένη πλατφόρμα που θυμίζει βωμό Στο κέντρο τηςστέκει όρθιο στερεωμένο μέσα σε μια λίθινη βάση έναεντυπωσιακό ραβδί φτιαγμένο από λαμπερό λευκόμέταλλο και πολύτιμα πετράδια που λάμπουνπολύχρωμα στο σεληνόφως Στη κορυφή του ραβδιούξεχωρίζει ένας αστραφτερός διάφανος κρύσταλλοςldquoΈνας κρύσταλλος Νάρζιενrdquo αναφωνεί ο Φάρρανγεμάτος ενθουσιασμό ldquoΕίναι απίθανα σπάνιοςrdquoldquoΔημιουργείται ένας κάθε εκατό χρόνια κι έχει τηνιδιότητα να αυξάνει τις ψυχικές δυνάμειςrdquo συμπλη-ρώνει η Ροβένα

Οι τρεις τους πλησιάζουν κοντύτερα και ανακα-λύπτουν ότι πάνω στο βωμό υπάρχουν σκαλισμένεςεπιγραφές γραμμένες σε μια παράξενη γλώσσαldquoΕίναι η αρχαία γλώσσα της Σιρεμπέμrdquo εξηγεί ηΡοβένα ldquoΚανείς δεν τη μιλά πιαrdquoldquoΕσύ όμως τη γνωρίζεις έτσι δεν είναιrdquo λέει ηΜόραγκ με σιγουριά

Πράγματιmiddot εδώ και χρόνια μελετώ κρυφά τις παλιέςαπαγορευμένες γλώσσες σκέφτεται η ΡοβέναldquoΜπορείς να τη διαβάσειςrdquo ρωτά ο ΦάρρανldquoΝομίζω πως ναι Περιμένετε μια στιγμήrdquo

Η Ράβδος του Άξελροντμπορεί να χρησιμοποιηθείμε σοφία και δικαιοσύνη

μονάχα από μια ισχυρή λευκή μάγισσα τη Ροβένα που είναι η μονάκριβή μου κόρη

Η ελευθερία των βασιλείων της χώραςβρίσκεται τώρα στα δικά της χέρια

ldquoΥπογράφει ο ίδιος ο Άξελροντ ο τελευταίος μέγαςμάγιστρος της Σιρεμπέμrdquo καταλήγει η Ροβένα σαστι-σμένη ldquoΔεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώrdquoldquoΠως είσαι κόρη τουrdquo τη διακόπτει ο Φάρραν ldquoΜα οιΝαγκόριοι σε έκλεψαν όταν ήσουν πολύ μικρή ακόμηπροφανώς αφού πρώτα σκότωσαν τους γονείς σου μεδόλοrdquoldquoΝα λοιπόν από πού προέρχονται οι μαγικές δυνάμειςμουrdquo μονολογεί η Ροβένα σκεπτική ενώ τα μάτια τηςψάχνουν ασυναίσθητα για περισσότερα χαραγμέναμηνύματα Όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός απόμια ακόμα φράση σκαλισμένη στην κάτω δεξιά άκρητου βωμού γραμμένη με πολύ μικρά γράμματα

Προσοχή Η Ράβδος τιμωρεί τους βέβηλουςldquoΤι σημαίνει αυτόrdquo αναρωτιέται ανήσυχη

Εκείνη τη στιγμή δυο τεράστιες νυχτερίδεςεισβάλλουν απέξω και εφορμούν επιθετικά προς τοβωμό Οι δυο νέοι σκύβουν για ν αποφύγουν τησύγκρουση αλλά με μια κίνηση του χεριού της ηΜόραγκ τις κάνει στάχτη ldquoΌποιος άσχετος αγγίξει το

ραβδί μετατρέπεται σε νυχτερίδαrdquo εξηγεί κατόπινldquoΤην ημέρα κοιμούνται μέσα στις ρωγμές των βράχωναλλά μόλις πέφτει η νύχτα το σπήλαιο γεμίζει απόδαύτες και δεν είναι καθόλου φιλικέςrdquoldquoΜα Αν μεταμορφωθώ κι εγώrdquo κάνει η ΡοβέναldquoΜην αμφιβάλλεις για τον προορισμό σου κορίτσι μουΕσύ είσαι η μονάκριβη κόρη του Άξελροντ και τομαγικό ραβδί του σου ανήκει δικαιωματικάrdquo απαντά ηΜόραγκ με σταθερή φωνή

Η Ροβένα παίρνει βαθιά ανάσα απλώνει το χέριδιστακτικά και τραβά το μαγικό ραβδί από τη θέση τουενώ η καρδιά της χτυπά άτακτα Το υψώνει στοσεληνόφως κι εκείνο αστράφτει με μια λάμψημεγαλειώδη και αλλόκοτη που τυλίγει τη νεαρήμάγισσα μα και ολόκληρο τον αρχαίο ναό για μερικέςστιγμές Η Ροβένα αισθάνεται να γεμίζει ολόκληρη μεφως μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης το βάρος μιαςξένης ζωής να σηκώνεται από πάνω της ldquoΗ δύναμη επέστρεψε στη νόμιμη κάτοχό τηςrdquo αναγ-γέλλει η Μόραγκ φανερά συγκινημένη ldquoΤώρα θα μπορέσουμε να διώξουμε τους τυράννους καινα αποκαταστήσουμε την ελευθερία και τη δικαιοσύνησε όλα τα βασίλειαrdquo λέει ο Φάρραν ενθουσιασμένοςldquoΜη βιάζεστε τόσοrdquo αντηχεί μια υποβλητική φωνήπίσω τους

Οι τρεις σύμμαχοι στρέφουν ταυτόχρονα καιαντικρίζουν εμβρόντητοι τον Μάντοξ που μόλις έχειεισβάλει στο Άντρο του Άξελροντ συνοδευόμενος απόοκτώ πάνοπλους στρατιώτεςldquoΠραγματικά Ροβένα νόμιζες ότι δεν θα σ έβρισκαrdquoλέει ο Μάντοξ με μάλλον ειρωνικό ύφος ενώ ταλαμπερά μάτια του -ένα πράσινο ένα γαλάζιο- τηνκαθηλώνουν παγωμένα ldquoΟμολογώ πάντως ότι έχω

μείνει έκθαμβοςrdquo συνεχίζει ο βασιλιάς με παράξενηψυχραιμία ldquoΔεν είσαι η μόνη Ροβένα που έχειπροσπαθήσει να πάρει τη Ράβδο του Άξελροντ πολλοίέχουν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο αλλά μέχρι τώρακανείς τους δεν επέστρεψε για να πει τον λόγο που δεντα κατάφερε Κανείς εκτός από σέναrdquoldquoΚαλά θα κάνεις να φύγεις ήσυχα Μάντοξrdquo του κάνειη Ροβένα και το πρόσωπό της συννεφιάζει ldquoΔεν πρόκειται να πάω πουθενά αγαπητή μουrdquo τηςαπαντά εκείνος με προκλητικό βλέμμα ldquoΈχει έλθει πιαη ώρα να μάθεις ότι εσύ κι εγώ προοριζόμαστε ναείμαστε μαζί Αλήθεια γιατί νομίζεις ότι επέτρεψα τόσαχρόνια να επιζήσεις εσύ η κόρη ενός μάγουrdquo ldquoΜη τον ακούς Ότι λέει είναι ψέματαrdquo της φωνάζει οΦάρραν αλλά τα λόγια του πέφτουν στο κενό ldquoΌσο για σένα νεαρέ μουχρωστάς επίσης κάτιrdquo αποκρί-νεται ο Μάντοξ αυστηρά δεί-χνοντας το Σπαθί της ΕξουσίαςldquoΈλα να το πάρειςrdquo αποκρίνε-ται ο Φάρραν και τραβάειαμέσως το σπαθί του

Στο μεταξύ η Ροβέναέχει παγώσει στη θέση της Τισημαίνει αυτό πάλι Τι εννοεί οΜάντοξ αναρωτιέται πιο μπερ-δεμένη παρά ποτέldquoΕσύ κι εγώ μπορούμε νακυβερνήσουμε μαζί Ροβέναrdquoεξηγεί τότε ο Μάντοξ σα ναδιάβασε τη σκέψη της ldquoΞέρωότι έχω κάνει πολλά λάθη έχω αδικήσει πολλούςανθρώπους μαζί σου όμως θα γίνω ένας πολύ

καλύτερος βασιλιάς Μαζί θα κυβερνήσουμε όλα ταβασίλεια της Ναγκόρια με σύνεση και δικαιοσύνηrdquoldquoΜη τον αφήνεις να σε επηρεάζει Ροβένα Η δύναμηείναι όλη δική σου το ένιωσεςrdquo φωνάζει τότε ηΜόραγκ με κρυστάλλινη φωνή

Η Ροβένα στρέφει απότομα και κοιτάζει τηναρχιέρεια έντονα σα να έχει μόλις ξυπνήσει από έναβαθύ μα επώδυνο λήθαργο Και τότε ο Μάντοξκαταλαβαίνει ότι η παγίδα του δεν πρόκειται να πιάσειldquoΑρκετά Μάντοξ Σταμάτα εδώrdquo του κάνει η νεαρήμάγισσα με μάτια που λάμπουν αποφασιστικάldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo της κάνει ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquoldquoΌπως θέλεις Ροβέναrdquo αποκρίνεται εκείνος και τομειλίχιο ύφος του αλλάζει αυτόματα σε μια μάσκαακραίας σκληρότητας ndash το αληθινιό πρόσωπο τουτυράννου αυτό που ανέκαθεν γνώριζε η Ροβένα

Την επόμενη στιγμή ο Μάντοξ τραβά το σπαθίτου και το στρέφει ενάντια στη Ροβένα με μια φοβερήπολεμική κραυγή Μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου ηκοπέλα παρατηρεί ότι είναι ακριβές αντίγραφο τουγνήσιου Σπαθιού της Εξουσίας Ωστόσο του λείπει οκρύσταλλος Νάρζιεν συλλογίζεται ενώ ο εχθρός ήδηεπιτίθεται Τότε ακριβώς ο Φάρραν ορμά μπροστά καιαποκρούει το χτύπημα του Μάντοξ με το δικό τουσπαθί σώζοντας έτσι τη ζωή της Ροβένας η οποίαφαίνεται να έχει σαστίσει

Ο Μάντοξ πισωπατάει γοργά γελώντας περιπαι-κτικά ldquoΘα χρειαστείς πολύ ισχυρότερο όπλο από αυτότο γελοίο παιγνίδι για να τα βάλεις μαζί μουrdquo της κάνειενώ οι στρατιώτες του παίρνουν αμέσως θέσεις μάχηςκραδαίνοντας τα σπαθιά και τα τσεκούρια τους

απειλητικά Τα πύρινα βλέμματά τους κάνουν ξεκάθαροότι δεν σκοπεύουν ν αφήσουν κανέναν από τους τρειςζωντανό

Ξαφνικά δηλητηριώδεις αμφιβολίες πλημμυ-ρίζουν την καρδιά της Ροβένας Κι αν έχει δίκιοσκέφτεται Αν το ραβδί δεν είναι αρκετά ισχυρό Αλλά κιαν είναι μπορώ άραγε εγώ ως χθες μια σκλάβα να τοελέγξω Τι πρέπει να κάνω αναρωτιέται

Πώς θα αντιδράσει η Ροβένα

Δεν θα εμπιστευθεί τη Ράβδο του Άξελροντκαι θα ζητήσει τη βοήθεια της Μόραγκ για να εξουδετερώσει τον ΜάντοξΓύρνα στο κεφάλαιο XXVI (σελ 96)

Θα εμπιστευθεί τη δύναμη της Ράβδουκαι θα τη χρησιμοποιήσει ενάντια στον τύραννοΠήγαινε πίσω στο κεφάλαιο XXVIII (σελ 106)

hearts hearts hearts XXXIII hearts hearts hearts

Η Ροβένα δεν αργεί να πάρει την απόφασή τηςΌχι δεν θα αφήσω τον Μάντοξ να με επηρεάσεισυλλογίζεται πυρετικά Άλλωστε εδώ που έχω φτάσειδεν μπορώ να κάνω πίσωldquoΛες ψέματα Μάντοξrdquo του αντιτάσσει σταθερά ldquoΈχωδιαβάσει το μήνυμα του μάγου Άξελροντ και πιστεύωαυτό όχι εσέναrdquoldquoΕίναι η τελευταία σου λέξηrdquo τη ρωτά ο βασιλιάς μεσφιγμένα χείληldquoΝαιrdquo του απαντά αγέρωχα

Με μάτια που αστράφτουν από οργή ο Μάντοξτραβάει το σπαθί του και η Ροβένα παρατηρεί ότι είναιακριβές αντίγραφο του γνήσιου Σπαθιού της Εξουσίαςχωρίς τον κρύσταλλο Νάρζιεν ωστόσο

Αμέσως μετά ο τύραννος ορμάει εναντίον τηςκραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί στο δεξί του χέριΕνστικτωδώς η Ροβένα τείνει τη ράβδο προς το μέροςτουmiddot μια κόκκινη αστραπή ξεπηδά μέσα από τονκρύσταλλο Νάρζιεν χτυπά το όπλο του εχθρού και τοκάνει στάχτη

Για μια μόνο στιγμή ο βασιλιάς μένει άναυδοςmiddotύστερα ουρλιάζει με μίσος ldquoΠροδότρια Θα πεθάνειςrdquoκαι επιτίθεται με γυμνά χέρια γεμάτος μανία Η νεαρήμάγισσα κατευθύνει ξανά το ραβδί εναντίον του καιαυτή τη φορά τον χτυπά μια αστραπή μαύρη σαν τοέρεβος Ο εχθρός παραπατά και σταματά επί τόπουχωρίς φανερό λόγο σαν μια μυστηριώδης δύναμη νακαρφώνει τα πόδια του στο έδαφος Κάτι του συμβαίνειαργά μα αμετάκλητα βογγάει γεμάτος αγωνία καθώς

αλλάζει σταδιακά σε κάτι άλλο από τα πόδια προς τοκεφάλι Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα μια φρικτήτεράστια νυχτερίδα όμοια με εκείνες που γέμιζαν τησπηλιά μέχρι πριν από λίγο Μόλις ολοκληρώνεται ημεταμόρφωση το τέρας βγάζει μια στριγγή κραυγήανοίγει τα μαύρα μεμβρανώδη φτερά του και πετάει έξωαπό τη σπηλιά τρομαγμένο Στο μεταξύ οι στρατιώτεςπου συνόδευαν τον Μάντοξ έχουν ήδη τραπεί σε άτακτηφυγή Απόλυτη σιωπή αγκαλιάζει τώρα το σπήλαιο ldquoΕπιτέλους το Καλό επικρατείrdquo λέει ήρεμα ο ΦάρρανldquoΑυτή είναι η αρχή του τέλους για το Βασίλειο τηςΝαγκόριαrdquo

Η Ροβένα σφίγγει δυνατά τη Ράβδο του Άξελροντστο χέρι της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ενερ-γοποίησης την κατακλύζει από την κορφή ως τα νύχιαΠοτέ στη ζωή της δεν έχει νιώσει καλύτερα

Ο Φάρραν την πλησιάζει αφήνει το σπαθί του ναγλιστρήσει μέσα στο θηκάρι και της λέει απαλάldquoΧρησιμοποίησες σοφά τις δυνατότητές σου και πήρεςτις σωστές αποφάσεις Ροβένα Είμαι σίγουρος ότι θακαταφέρεις να ανατρέψεις οριστικά τους ΝαγκόριουςrdquoΤώρα όμως ο νεαρός φαίνεται παράξενα θλιμμένος ταμάτια του σκοτεινιάζουν ldquoΟπότε λοιπόνrdquo ξεκινάεινα πει κάτι μα σταματά σα να μη μπορεί να συνεχίσειldquoΛοιπόν Φάρρανrdquo ldquoΥποθέτω πως ήλθε η ώρα να χωριστούμεrdquo της κάνειμελαγχολικά ldquoΕσύ βρήκες τον προορισμό σου Ροβέναοπότε μπορώ να συνεχίσω κι εγώ μόνος το δρόμο μουμήπως κάποτε ανακαλύψω τον δικό μου πεπρωμένοrdquo

Δεν είναι δυνατόν δεν μπορεί να το εννοεί συλλο-γίζεται η κοπέλα νιώθοντας την καρδιά της ναβουλιάζει Θέλει όσο τίποτα να του ζητήσει μα μείνειμαζί της Αλλά αν αρνηθεί Αν δεν με αγαπάει Στο κάτω-

κάτω όταν ένας άνδρας αγαπάει μια γυναίκα δενδιστάζει να της το πει σκέφτεται η Ροβένα ενώ οΦάρραν ετοιμάζεται να φύγει Οι έντονες αμφιβολίεςπου κυκλώνουν τώρα το μυαλό της αμαυρώνουν τηνεπιτυχία της ndash αλλά μονάχα για μια στιγμή

hearts ldquoΜη φεύγεις Φάρρανrdquo του φωνάζει η Ροβένα μεφωνή που τρέμει κι εκείνος μένει ασάλευτος στη θέσητου με την πλάτη ακόμα γυρισμένη ldquoΑυτό που αυτό που ήθελα να σου πωrdquo τραυλίζει ηκοπέλα νιώθοντας τα μάγουλά της να καίνε ldquoΘέλω ναπω μετά απ όσα περάσαμε μαζί που μοιραστήκαμετα όνειρά μας και πολεμήσαμε τους κατακτητές δενέχεις καταλάβει ακόμα ότι σ αγαπώrdquo καταλήγειαπότομα πριν προλάβει να το μετανιώσει

Εκείνος κάνει αμέσως μεταβολή και την κοιτάζεικατάματαmiddot τα σμαραγδένια μάτια του λάμπουν απόευτυχία τα πλούσια κόκκινα μαλλιά του γυαλίζουν στοσεληνόφως Ξαφνικά της φαίνεται πολύ γοητευτικός καιη Ροβένα κοκκινίζει από μια πρωτόγνωρη ντροπήΜάλλον δεν θα θέλει να μείνει μαζί μου σκέφτεται καισκυθρωπιάζει Αυτός είναι ένας ήρωας διάσημος σε όλητη χώρα Σίγουρα δεν είμαι το είδος της κοπέλας πουτου αρέσει Ωστόσο ο Φάρραν σπεύδει προς το μέροςτης και τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της ενώακτινοβολεί ολόκληρος από χαρά ldquoΚι εγώ σ αγαπώ Ροβέναrdquo της λέει δυνατά χαϊδεύο-ντας απαλά τα μαλλιά της ενώ η Ροβένα αισθάνεται μιαπρωτόγνωρη ευτυχία να την πλημμυρίζει ldquoΦοβήθηκαόμως μήπως εσύ μια πανίσχυρη μάγισσα δεν ενδιαφέ-ρεσαι για έναν κοινό θνητό σαν εμέναrdquo συμπληρώνεισκεφτικός

ldquoΕσύ δεν είσαι κοινός θνητός Φάρραν Είσαι οσπουδαιότερος ήρωας της χώρας αυτός που κατάφερενα κλέψει το Σπαθί της Εξουσίας από τον τύραννοΜάντοξrdquo του απαντά εκείνη με φανερή λατρεία στοβλέμμαldquoΡοβένα για μένα είσαι πιο πολύτιμη απ όλους τουςθησαυρούς του κόσμου Δεν θέλω ποτέ να σε χάσωΜαζί θα πολεμήσουμε τους Ναγκόριους και θα ελευθε-ρώσουμε όλη τη χώρα Θα είμαστε μαζί για πάνταrdquo τηςλέει με σταθερή φωνή σαν σε ιερή υπόσχεση

Η Ροβένα μένει ακίνητη κοιτάζοντάς τον ίσιαστα μάτια μη ξέροντας τι άλλο να πει ανήμπορη ναπιστέψει σε τόση ευτυχία ldquoΡοβέναrdquo κάνει τότε ο Φάρραν και σοβαρεύεταιαπότομα ldquoΥπάρχει και κάτι άλλοrdquoldquoΤι Φάρρανrdquo ψελίζει η κοπέλα και ο φόβος αρχίζειπάλι να φωλιάζει στην καρδιά τηςldquoΘα με παντρευτείςrdquoldquoΜα φυσικάrdquo του απαντά αυθόρμητα ενώ τοπρόσωπό της γίνεται πιο κόκκινο παρά ποτέΕκείνος χαμογελά ευτυχισμένος την αγκαλιάζει σφιχτάκαι σφραγίζει την πρότασή του μ ένα γλυκό φιλί

ΤΕΛΟΣ