Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 1/10

1

Η Φεβρουαριανή Επανάσταση 

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μετάφραση από τα Αγγλικά του άρθρου: February Revolution της wikipedia.

Μετάφραση: Αντώνης Αρβανίτης 

Φεβρουαριανή Επανάσταση 

Μέρος της Ρωσικής Επανάστασης του 1917 

Ημερομηνία: 8 – 12 Μαρτίου 1917 (παλαιό ημερολόγιο 23 – 27 Φεβρουαρίου) 

Τοποθεσία: Πετρούπολη,  Ρωσική Αυτοκρατορία 

Αποτέλεσμα: Επαναστατική νίκη 

  Παραίτηση του Νικολάου Β΄,  δημιουργία της Ρωσικής

Δημοκρατίας. 

  Καθιέρωση της δυαδικής  εξουσίας μεταξύ της  Προσωρινής

Κυβέρνησης και του Σοβιέτ της Πετρούπολης. 

Εμπόλεμοι 

Κυβερνητικές δυνάμεις 

Χωροφύλακες 

Υπουργείο Εσωτερικών 

Φρουρά Πετρούπολης 

Πολίτες 

Φρουρά Πετρούπολης (τελευταίες ημέρες) 

Διοικητές και ηγέτες 

Στρατηγός Σεργκέι  Αλεξάντρ Σλιάπνικοφ και άλλοι 

Απώλειες και ζημιές 

Σκοτώθηκαν 1.443 (στην Πετρούπολη μόνο)1 

Η Φεβρουαριανή Επανάσταση του 1917 ήταν η πρώτη από τις δύο επαναστάσεις στη Ρωσία το

1917. Επικεντρώθηκε στην Πετρούπολη, πρωτεύουσα τότε (τώρα Αγία Πετρούπολη), την Ημέρα της

Γυναίκας τον Μάρτιο (τέλη Φεβρουαρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο).2 Η επανάσταση περιορίστηκε

στην πρωτεύουσα και τα περίχωρά της, και κράτησε λιγότερο από μια εβδομάδα. Έγιναν μαζικές

διαδηλώσεις και ένοπλες συγκρούσεις με την αστυνομία και τους χωροφύλακες,  τις τελευταίες

αφοσιωμένες δυνάμεις στην Ρωσική μοναρχία. Τις τελευταίες ημέρες δυνάμεις του Ρωσικού Στρατού 

που είχαν στασιάσει  συμμάχησαν με τους επαναστάτες.  Το άμεσο αποτέλεσμα της επανάστασης

ήταν η παραίτηση του Τσάρου Νικόλαου Β΄, το τέλος της δυναστείας των Ρομανόφ, και το τέλος της

Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ο Τσάρος αντικαταστάθηκε από την Ρωσική Προσωρινή Κυβέρνηση υπό τον

Πρίγκιπα  Γκεόργκι Λβοφ.  Η Προσωρινή Κυβέρνηση ήταν μια συμμαχία μεταξύ φιλελευθέρων καισοσιαλιστών που ήθελαν πολιτική μεταρρύθμιση. Εγκατέστησαν μια δημοκρατικά εκλεγμένη

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 2/10

2

εκτελεστική και  συντακτική συνέλευση.  Την ίδια στιγμή, οι σοσιαλιστές σχημάτισαν το  Σοβιέτ της

Πετρούπολης,  το οποίο κυβερνούσε μαζί με την Προσωρινή Κυβέρνηση, μια διευθέτηση που

ονομάζεται Δυαδική Εξουσία. 

Η επανάσταση αυτή φάνηκε ότι ξέσπασε αυθόρμητα, χωρίς κάποια ουσιαστική ηγεσία ή βασικό

σχεδιασμό. Η Ρωσία υπόφερε από μια σειρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, τα οποία

συνδυάστηκαν με την επίδραση του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Διαδηλωτές για το ψωμί  καιβιομηχανικοί απεργοί ενώθηκαν στους δρόμους με δυσαρεστημένους στρατιώτες από την φρουρά

της πόλης. Καθώς όλο και περισσότερα στρατεύματα εγκαταλείπονταν, και με τα πιστά στρατεύματα

μακριά στο Μέτωπο, η πόλη έπεσε σε κατάσταση χάους, που οδήγησε στην ανατροπή του Τσάρου.

Την Φεβρουαριανή Επανάσταση ακολούθησε την ίδια χρονιά η  Οκτωβριανή Επανάσταση,  που

έφερε την διακυβέρνηση των  Μπολσεβίκων και μια αλλαγή στην κοινωνική δομή της Ρωσίας, που

άνοιξε τον δρόμο για την Σοβιετική Ένωση. 

Οι αιτίες  

Μια σειρά παραγόντων συνέβαλαν στην πτώση της Αυτοκρατορικής κυβέρνησης την άνοιξη του

1917, τόσο βραχυπρόθεσμοι όσο και μακροπρόθεσμοι. Διάφοροι ιστορικοί δίνουν διαφορετική

βαρύτητα στον καθένα: οι φιλελεύθεροι ιστορικοί υπογραμμίζουν την αναταραχή πουδημιουργήθηκε από τον πόλεμο, ενώ οι Μαρξιστές έθεσαν την έμφασή τους στο αναπόφευκτο της  

αλλαγής.3 

Ο Ραμπίνοβιτς συνοψίζει τα κύρια μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα αίτια:

Η επανάσταση του Φεβρουαρίου 1917… δημιουργήθηκε στην προπολεμική πολιτική

και οικονομική αστάθεια, την τεχνολογική καθυστέρηση και τις θεμελιώδεις κοινωνικές

διαιρέσεις, συνδυασμένα με την κατάφωρη κακοδιαχείριση της πολεμικής προσπάθειας,

τις συνεχείς στρατιωτικές ήττες, την εγχώρια οικονομική παράλυση και τα εξωφρενικά

σκάνδαλα γύρω από την μοναρχία.4 

Μακροπρόθεσμα αίτια 

Παρά  την εμφάνισή της στο αποκορύφωμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ρίζες της

Φεβρουαριανής Επανάστασης χρονολογούνται πολύ πιο πίσω. Η σημαντικότερη ανάμεσά τους ήταν

η αποτυχία της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, σε όλο τον 19ο  και τις αρχές του 20

ου  αιώνα, να

εκσυγχρονίσει τις  απηρχαιωμένες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δομές της, ενώ διαφύλαττε

την σταθερότητα της πανταχού παρούσας αφοσίωσης σε έναν αυταρχικό μονάρχη. Όπως γράφει ο

ιστορικός Ρίτσαρντ Πάιπς, “η αντίθεση του καπιταλισμού και της απολυταρχίας ήρθε στο μυαλό  όλων 

όσων σκέφτηκαν το θέμα”.5 

Το πρώτο σημαντικό γεγονός της Ρωσικής Επανάστασης ήταν η Φεβρουαριανή Επανάσταση, η

οποία ήταν ένα χαοτικό γεγονός, που προκλήθηκε από την κορύφωση της πάνω από έναν αιώνα

πολιτικής και στρατιωτικής δυσφορίας. Οι αιτίες αυτής της δυσφορίας των απλών ανθρώπων έναντι

του Τσάρου και των αριστοκρατών γαιοκτημόνων είναι πάρα πολλές και περίπλοκες για να τις

συνοψίσουμε με τάξη, αλλά οι βασικοί παράγοντες για να εξετάσουμε ήταν η συνεχιζόμενη

δυσαρέσκεια στην βάναυση μεταχείριση των αγροτών από τους πατρίκιους, η χαμηλή ποιότητα των

συνθηκών εργασίας που βίωναν οι εργάτες της πόλης στην νεοσύστατη βιομηχανική οικονομία και η

αυξανόμενη αίσθηση πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης των χαμηλότερων βαθμίδων γενικά (οι

δημοκρατικές ιδέες έφθαναν στην Ρωσία από την Δύση και διδάσκονταν από πολιτικούς ακτιβιστές).

Η δυσαρέσκεια των προλεταρίων συνδυάζονταν πρόσθετα από ελλείψεις τροφίμων και στρατιωτικές

αποτυχίες. Το 1905 η Ρωσία βίωσε ταπεινωτικές απώλειες στον πόλεμό της με την Ιαπωνία, και στη

συνέχεια την Ματωμένη Κυριακή  και στην Επανάσταση του 1905,  τα Τσαρικά στρατεύματα

πυροβόλησαν πάνω στο ειρηνικό, άοπλο πλήθος – διαχωρίζοντας παραπέρα τον Νικόλαο Β΄ από τον

λαό του. Ακολούθησαν εκτεταμένες απεργίες, ταραχές και η περίφημη ανταρσία στο θωρηκτό

Ποτέμκιν. 

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 3/10

3

Οι συνθήκες αυτές οδήγησαν σε μεγάλη  κινητοποίηση μάσα  στις  νεαρές  εργαζόμενες  και

επαγγελματικές  τάξεις. Η ένταση αυτή στη συνέχεια ξέσπασε σαν γενική εξέγερση με   την

Επανάσταση του 1905, και έγινε και πάλι κάτω από την προσπάθεια του ολοκληρωτικού πολέμου το

1917, αλλά τη φορά αυτή με διαρκείς συνέπειες.

Βραχυπρόθεσμα αίτια 

Τραυματισμένοι Ρώσοι στρατιώτες γυρίζουν από το μέτωπο. 

Η επανάσταση προκλήθηκε όχι μόνο από τις Ρωσικές στρατιωτικές αποτυχίες κατά τον Α΄

Παγκόσμιο Πόλεμο,6 αλλά επίσης και από την λαϊκή δυσαρέσκεια για τον τρόπο που κυβερνιόταν η

χώρα στο Εσωτερικό Μέτωπο. Οι οικονομικές προκλήσεις που αντιμετώπιζε η Ρωσία διεξάγοντας

έναν ολοκληρωτικό πόλεμο συνέβαλαν επίσης.

Τον Αύγουστο του 1914 όλες οι τάξεις στήριξαν7 και σχεδόν όλοι οι βουλευτές ψήφισαν υπέρ του

πολέμου8  (παρά τις εκκλήσεις από “ηττοπαθείς”, περιλαμβανομένου του Βλαδίμηρου Λένιν  του

κόμματος των Μπολσεβίκων,  ότι δεν ήταν ένας πόλεμος που αξίζει μάχη). Η κήρυξη του πολέμου

συνοδεύτηκε από ένα κύμα εθνικοφροσύνης  και έπαρσης  της σημαίας, που χρησίμευσε για να

πραγματοποιήσει ένα προσωρινό μορατόριουμ με την εσωτερική διαφωνία.6  Ο στρατός πέτυχε

κάποιες πρόωρες νίκες  (όπως στη Γαλικία το 1915 και με την Επίθεση  Μπρουσίλοφ  το 1916) αλλά

επίσης υπέστη μεγάλες ήττες, κυρίως στο Τάνενμπεργκ τον Αύγουστο 1914, την Χειμερινή Μάχη στηΜασούρια τον Φεβρουάριο 1915 και την απώλεια της Ρωσικής Πολωνίας κατά την διάρκεια από τον

Μάιο ως τον Αύγουστο του 1915. Σχεδόν έξι εκατομμύρια θύματα –  νεκροί, τραυματίες και

αγνοούμενοι – είχαν συσσωρευτεί έως τον Ιανουάριο του 1917. Ανταρσίες εμφανίζονταν πιο συχνά

(οι περισσότερες λόγω της εύκολης κούρασης από τον πόλεμο), το ηθικό ήταν στο χαμηλότερό του

επίπεδο, και οι (πρόσφατα κληθέντες) αξιωματικοί και διοικητές ήταν μερικές φορές πολύ ανίκανοι.

 Όπως όλοι οι μεγάλοι στρατοί, οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας έπασχαν από ανεπαρκείς

προμήθειες.9 Το προεπαναστατικό ποσοστό λιποταξίας έφτανε περίπου τις 34.000 τον μήνα.

10 Εν τω

μεταξύ, η εν καιρώ πολέμου συμμαχία βιομηχανίας, Δούμας  και Stavka  (Ανωτάτη Στρατιωτική

Διοίκηση) άρχισε να εργάζεται έξω από τον έλεγχο του Τσάρου.11

Σε μια προσπάθεια να ανεβάσει το ηθικό και να αποκαταστήσει την φήμη του σαν αδύναμου

ηγέτη, ο Νικόλαος ανακοίνωσε το καλοκαίρι του 1915 ότι θα γίνει ο νέος Αρχιστράτηγος, σε πείσμα

της σχεδόν καθολικής συμβουλής για το αντίθετο.3  Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για τρεις

λόγους. Κατά πρώτον συνέδεσε την μοναρχία με τον αντιλαϊκό πόλεμο. δεύτερον, αποδείχτηκε ότι ο

Νικόλαος ήταν χαμηλής ποιότητας ηγέτης στους άνδρες της πρώτης γραμμής του μετώπου,

εξοργίζοντας συχνά τους διοικητές του με τις παρεμβάσεις του. και τρίτον, εν όσω ήταν στο μέτωπο,

δεν ήταν διαθέσιμος για να κυβερνήσει. Αυτό άφησε τα ηνία της εξουσίας στη σύζυγό του, την

Γερμανίδα Τσαρίνα Αλεξάνδρα, η οποία δεν ήταν δημοφιλής και την κατηγορούσαν ότι είναι

κατάσκοπος και υποχείριο του εμπίστου της  Γκριγκόρι Ρασπούτιν,  τον ίδιο τόσο αντιδημοφιλή που

δολοφονήθηκε από μέλη της αριστοκρατίας τον Δεκέμβριο 1916.6  Η Τσαρίνα αποδείχτηκε

αναποτελεσματική κυβερνήτης σε καιρό πολέμου, ανακοινώνοντας τη γρήγορη διαδοχή διαφόρων

Πρωθυπουργών, εξαγριώνοντας την Δούμα.6  Η έλλειψη ισχυρής ηγεσίας απεικονίζεται σε ένα

τηλεγράφημα από τον Οκτωβριστή πολιτικό Μιχαήλ Ροντζιάνκο προς τον Τσάρο στις 11 Μαρτίου (26

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 4/10

4

Φεβρουαρίου) 1917, στο οποίο ο Ροντζιάνκο παρακάλεσε για έναν υπουργό με την “εμπιστοσύνη της

χώρας” να τοποθετηθεί αμέσως. Η καθυστέρηση, έγραψε θα είναι “ισοδύναμη με θάνατο”.12

Στο εσωτερικό μέτωπο, η πείνα  διαφαινόταν  και  τα εμπορεύματα γίνονταν σπάνια σαν

αποτέλεσμα των προβλημάτων με το υπερ-επιμηκυμένο σιδηροδρομικό δίκτυο. Εντωμεταξύ,

πρόσφυγες από την Γερμανοκρατούμενη Ρωσία ήρθαν κατά εκατομμύρια.13

  Η Ρωσική οικονομία, η

οποία μόλις είχε δει έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη, ήταναποκλεισμένη από τις αγορές της ηπείρου λόγω του πολέμου. Αν και η βιομηχανία δεν κατέρρευσε,

ήταν σε μεγάλη πίεση και όταν ο πληθωρισμός ανέβηκε στα ύψη, οι μισθοί δεν μπορούσαν να

συγκρατηθούν.14

  Η Δούμα  (Κάτω Βουλή), αποτελούμενη από φιλελεύθερους βουλευτές,

προειδοποίησε τον Τσάρο Νικόλαο Β΄ για τον επικείμενο κίνδυνο και τον συμβούλευσε να σχηματίσει

νέα συνταγματική κυβέρνηση, όπως αυτήν που είχε διαλύσει μετά από κάποιες βραχυπρόθεσμες

προσπάθειες στον απόηχο της Επανάστασης του 1905. Ο Τσάρος αγνόησε την συμβουλή της Δούμας.

Ο Ιστορικός  Έντουαρντ Άκτον ισχυρίζεται ότι “με το να αρνείται με πείσμα να φτάσει σε οποιοδήποτε

modus vivendi με το Προοδευτικό Μπλοκ της Δούμα… ο Νικόλαος υπονόμευσε την αφοσίωση ακόμη

και των πιο κοντά στον θρόνο [και] άνοιξε αγεφύρωτο ρήγμα μεταξύ του ιδίου και της κοινής

γνώμης”.3  Εν ολίγοις, ο Τσάρος δεν είχε πια την στήριξη του στρατού, της αριστοκρατίας ή της

Δούμας (συλλογικά οι ελίτ), την ίδια στιγμή που η νομιμότητα της μοναρχίας για τον Ρωσικό λαό ήταν

σε χαμηλό επίπεδο. Το αποτέλεσμα ήταν επανάσταση.15

Τα γεγονότα 

 Διαμαρτυρίες  

Εργάτριες του Πουτίλοφ διαμαρτυρόμενες στους δρόμους  

Η πρώτη μεγάλη διαμαρτυρία της Φεβρουαριανής Επανάστασης συνέβη στις 7 Μαρτίου (22

Φεβρουαρίου) όταν οι  εργάτριες του Πουτίλοφ  (λεγόταν επίσης Εργοστάσιο Κίροφ), η μεγαλύτερη

βιομηχανική μονάδα της Πετρούπολης, ανακοίνωσαν απεργία για να διαδηλώσουν κατά της

κυβέρνησης.16

  Μέχρι το 1917, η πλειοψηφία των Ρώσων είχε χάσει την πίστη του στο Τσαρικό

καθεστώς.17

 Η διαφθορά της Κυβέρνησης ήταν ανεξέλεγκτη, και ο Τσάρος Νικόλαος Β΄ είχε αγνοήσει

συχνά τις Δούμες.18  Χιλιάδες εργάτες πλημμύρισαν τους δρόμους της Πετρούπολης για να δείξουν

την δυσαρέσκειά τους.19

Στις 8 Μαρτίου (23  Φεβρουαρίου), οι διαδηλώτριες του Πουτίλοφ ενώθηκαν σε εξέγερση με

εκείνους που γιόρταζαν την  Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας  και διαμαρτύρονταν κατά της κυβέρνησης

που εφάρμοσε δελτίο τροφίμων.20

  Καθώς η Ρωσική κυβέρνηση άρχισε το δελτίο στο αλεύρι και το

ψωμί, κυκλοφόρησαν φήμες για ελλείψεις στα τρόφιμα και ξέσπασαν  ταραχές για το ψωμί  σε όλη

την πόλη της Πετρούπολης.21

 Οι γυναίκες, ιδιαίτερα, ήταν παθιασμένες να δείξουν την δυσαρέσκειά

τους για την εφαρμογή του συστήματος του δελτίου, και οι εργάτριες διαδήλωσαν προς τα κοντινά

εργοστάσια για να εντάξουν  πάνω από 50.000 εργάτες σε απεργία.22

  Τόσο οι άντρες, όσο και οι

γυναίκες πλημμύρησαν τους δρόμους της Πετρούπολης με κόκκινες σημαίες και πανώ που έγραφαν

“Κάτω η Απολυταρχία  !”  για να δείξουν την πολιτική τους δυσφορία.

23

  Ως την επόμενη ημέρα (24Φεβρουαρίου), σχεδόν 200.000 διαδηλωτές γέμισαν τους δρόμους, απαιτώντας την αντικατάσταση

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 5/10

5

του Τσάρου από έναν πιο προοδευτικό πολιτικό ηγέτη.24

  Ο διαμαρτυρόμενος όχλος ζήτησε να

τελειώσει ο πόλεμος και να ανατραπεί η Ρωσική μοναρχία.25

  Μέχρι τις 10 Μαρτίου (25

Φεβρουαρίου), η εξέγερση είχε κλιμακωθεί τόσο πολύ που σχεδόν κάθε βιομηχανική επιχείρηση

στην Πετρούπολη είχε κλείσει.26

Ο Τσάρος ανέλαβε δράση για να αντιμετωπίσει τις ταραχές στις 10 Μαρτίου (25 Φεβρουαρίου)

τηλεγραφώντας στον διοικητή της φρουράς Στρατηγό Καμπάλοφ  να διαλύσει τα πλήθη με πυράτυφεκιοφόρων.

27  Τουλάχιστον 180.000 στρατιώτες ήταν διαθέσιμοι στην πρωτεύουσα, αλλά οι

περισσότεροι ήταν είτε μερικώς εκπαιδευμένοι νεοσύλλεκτοι είτε ηλικιωμένοι έφεδροι εργάτες από

την περιοχή της Πετρούπολης που ανακλήθηκαν στην υπηρεσία . Υπήρχε σοβαρή έλλειψη

αξιωματικών στα τάγματα των εφέδρων της Αυτοκρατορικής Φρουράς, τα οποία αποτελούσαν το

μεγαλύτερο μέρος της φρουράς της Πετρούπολης, και το ηθικό και η πειθαρχία αυτών των μονάδων

ήταν χαμηλά. Ο Ιστορικός Ίαν Μπέκετ έχει την άποψη  ότι περίπου 12.000 από αυτούς τους

στρατιώτες θα μπορούσαν να θεωρηθούν έμπιστοι, αλλά ακόμη κι αυτοί αποδείχθηκαν απρόθυμοι

να πυροβολήσουν κατά των διαδηλωτών, πέραν της συμπόνιας  και λόγω του ότι στα πλήθη ήταν

τόσες πολλές γυναίκες. Η αστυνομία οπλισμένη με πολυβόλα ήταν τοποθετημένη στα ανώτερα

πατώματα των κτιρίων σε όλη την πόλη, σύντομα όμως ξέσπασε ανταρσία.28

 Αυτός ήταν ο λόγος που,

στις 11 Μαρτίου (26 Φεβρουαρίου), όταν ο Τσάρος διέταξε τον στρατό να καταστείλει την εξέγερση

με την βία, οι στρατιώτες άρχισαν να στασιάζουν και να ενώνονται με τους διαδηλωτές.29

 Το πρωί της

12ης

  Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου), στασιαστές στρατιώτες του τέταρτου λόχου του εφεδρικού

συντάγματος Παβλόφσκι αρνήθηκαν να προελάσουν όταν διατάχθηκαν, πυροβόλησαν κατά του

διοικητή και ενώθηκαν με τους διαδηλωτές στους δρόμους.30

  Άλλα συντάγματα γρήγορα πήραν

μέρος στην ανταρσία, με αποτέλεσμα την καταδίωξη της αστυνομίας και την συγκέντρωση 40.000

τυφεκίων, τα οποία ήταν διασκορπισμένα ανάμεσα στους εργάτες.31

Με το σούρουπο της 12ης

 Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου), ο Στρατηγός Καμπάλοφ και οι δυνάμεις του

είδαν την πρωτεύουσα να ελέγχεται από τους επαναστάτες.32

  Οι διαδηλωτές της Πετρούπολης

έκαψαν κυβερνητικά κτίρια, κατέλαβαν το οπλοστάσιο, και απελευθέρωσαν φυλακισμένους στην

πόλη.

33

  Οι αξιωματικοί κρύφτηκαν και βρήκαν καταφύγιο στο κτίριο του Ναυαρχείου  τηςΠετρούπολης. Συνολικά, πάνω από 1.300 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στις διαδηλώσεις του 

Μαρτίου (Φεβρουαρίου) 1917.34

Επιστροφή του Τσάρου και παραίτηση 

Συνάντηση με Γερμανούς στην Γη του Κανενός  

Συνάντηση στο Ρωσικό συρματόπλεγμα 

Ο Τσάρος είχε επιστρέψει στην βάση του στην πρώτη γραμμή, στην Στάβκα, στις 7 Μαρτίου (22

Φεβρουαρίου). Αφού ξέσπασε η βία, εν τούτοις, ο Μιχαήλ Ροντζιάνκο, Πρόεδρος της Δούμας, έστειλε

στον Τσάρο μια έκθεση για το χάος με τηλεγράφημα (η ακριβής διατύπωση και μεταφράσεις

διαφέρουν, αλλά κάθε μια διατηρεί παρόμοια λογική12

):

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 6/10

6

Η κατάσταση είναι σοβαρή. Η πρωτεύουσα είναι σε κατάσταση αναρχίας. Η Κυβέρνηση έχει

παραλύσει. Οι Μεταφορές και ο εφοδιασμός με τρόφιμα και καύσιμα έχει πλήρως διακοπεί. Η γενική

δυσαρέσκεια αυξάνεται… Δεν πρέπει να υπάρξει καθυστέρηση. Κάθε αναβολή   ισοδυναμεί με

θάνατο. 

-Το πρώτο τηλεγράφημα του Ροντζιάνκο στον Τσάρο, 11 Μαρτίου (26 Φεβρουαρίου) 1917 .12

Η αντίδραση του Νικόλαου στις 12 Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου), ίσως βασισμένη σε προηγούμενη

επιστολή της Αυτοκράτειρας προς αυτόν ότι η ανησυχία για την Πετρούπολη ήταν υπερβολική

αντίδραση, ήταν εκνευρισμός ότι “πάλι, αυτός ο χοντρός Ροντζιάνκο μου έγραψε πολλές ανοησίες,

στις οποίες απαξιώ ακόμη και  να απαντήσω”.35

  Εντωμεταξύ, τα γεγονότα εκτυλίσσονταν στην

Πετρούπολη. Το μεγαλύτερο μέρος της φρουράς στασίασε, αρχίζοντας με τους  Σωματοφύλακες του

Συντάγματος  Βολίνσκι.  Επιπλέον, οι μονάδες των Κοζάκων στις οποίες  η κυβέρνηση έφτασε να

στηρίζεται για έλεγχο του πλήθους, άρχισαν να δείχνουν σημάδια ότι υποστήριζαν τον λαό. Αν και

ελάχιστοι εντάχτηκαν ενεργά στην εξέγερση, πολλοί αξιωματικοί είτε εκτελέστηκαν είτε κρύφτηκαν. η

ικανότητα της φρουράς να συγκρατήσει τις διαδηλώσεις αχρηστεύτηκε, τα σύμβολα του τσαρικού

καθεστώτος κατεδαφίστηκαν γρήγορα ανά την πόλη και η κυβερνητική εξουσία στην πρωτεύουσα

κατέρρευσε – αφού δεν την βοήθησε το γεγονός ότι ο Νικόλαος είχε διαλύσει την Δούμα εκείνο τοπρωί, αφήνοντάς την χωρίς καμία νομική εξουσία να δράσει. Η αντίδραση της Δούμα, παρακινημένη

από το φιλελεύθερο μπλοκ, ήταν να δημιουργήσει μια Προσωρινή Επιτροπή για να αποκαταστήσει

τον νόμο και την τάξη.  εντωμεταξύ, τα σοσιαλιστικά κόμματα ξαναδημιούργησαν το Σοβιέτ της

Πετρούπολης, που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά κατά την επανάσταση του 1905, για να

εκπροσωπεί εργάτες και αγρότες. Οι υπόλοιπες πιστές μονάδες μετέβαλαν πίστη την επόμενη

ημέρα.36

Οι Αρχηγοί του Στρατού και οι υπουργοί που είχαν έρθει να συμβουλεύσουν τον Τσάρο του

πρότειναν να παραιτηθεί του θρόνου. Το έπραξε στις 15 Μαρτίου (2 Μαρτίου), για λογαριασμό του

ιδίου και του γιού του, Τσάρεβιτς Αλεξέι.29

 Ο Νικόλαος όρισε τον αδελφό του, Μέγα Δούκα Μιχαήλ

Αλεξανδρόβιτς, να τον διαδεχθεί. Αλλά ο Μέγας Δούκας συνειδητοποίησε ότι θα είχε λίγη στήριξη ως

κυβερνήτης, κι έτσι αρνήθηκε το στέμμα στις 16 Μαρτίου (3 Μαρτίου),29  δηλώνοντας ότι θα

αναλάμβανε μόνο αν αυτή ήταν η συναίνεση δημοκρατικής πράξης της Ρωσικής Συντακτικής

Συνέλευσης, η οποία θα καθορίσει την μορφή της κυβέρνησης για την Ρωσία.37

  Έξι ημέρες αργότερα,

ο Νικόλαος, όχι πια Τσάρος και προσφωνούμενος με περιφρόνηση από τους φρουρούς “Νικόλαος

Ρομανόφ”, επανενώθηκε με την οικογένειά του στο Ανάκτορο Αλεξάνδρου  στο Τσαρσκόγιε Σελό.38

Αυτός και η οικογένειά του και οι πιστοί υπηρέτες τέθηκαν υπό προστατευτική επιτήρηση από την

Προσωρινή Κυβέρνηση.39

Προσωρινή Κυβέρνηση και Σοβιέτ της Πετρούπολης μοιράζονται την εξουσία 

Πρίγκιπας Γκεόργκι Λβοβ, πρώτος επικεφαλής της Προσωρινής Κυβέρνησης  

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 7/10

7

Το άμεσο αποτέλεσμα της Επανάστασης του Φεβρουαρίου ήταν ένα γενικό κλίμα αγαλλίασης και

ενθουσιασμού στην Πετρούπολή.40

  Στις 16 Μαρτίου (3 Μαρτίου), ανακοινώθηκε η προσωρινή

κυβέρνηση.  Η κεντρο-αριστερά εκπροσωπήθηκε ικανοποιητικά, και στην κυβέρνηση αρχικά

προήδρευε ένας φιλελεύθερος αριστοκράτης, ο  Πρίγκιπας Γκεόργκι Γιεβγιένεβιτς Λβοβ,  ένας

άνθρωπος χωρίς δεσμούς με οποιοδήποτε επίσημο κόμμα.41

 Οι σοσιαλιστές είχαν σχηματίσει το δικό

τους αντίπαλο όργανο, το Σοβιέτ της Πετρούπολης (ή συμβούλιο εργατών) τέσσερις ημέρες νωρίτερα.Το Σοβιέτ της Πετρούπολης και η Προσωρινή Κυβέρνηση μοιράστηκαν την δυαδική εξουσία στην

Ρωσία. Το Σοβιέτ της Πετρούπολης είχε την πιο ισχυρή συνηγορία για την εξουσία καθώς έλεγχε τους

εργάτες και τους στρατιώτες, αλλά δεν ήθελε να συμμετάσχει στην διακυβέρνηση και την

γραφειοκρατία. Από την άλλη πλευρά, η Προσωρινή Κυβέρνηση εφθάρη μη έχοντας απόλυτο έλεγχο

σε όλες τις πλευρές της κυβέρνησης, και έκανε  πολλές προσπάθειες να πείσει το Σοβιέτ της

Πετρούπολης να ενταχθεί στην προσωρινή Κυβέρνηση. 

Νικολάι Τσάιτζε , πρώτος Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σοβιέτ της Πετρούπολης  

Μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου, η Προσωρινή Κυβέρνηση, η οποία αντικατέστησε τον Τσάρο,συνεργάστηκε απρόθυμα με το Σοβιέτ της Πετρούπολης. Η ρύθμιση αυτή έγινε γνωστή σαν η

“Δυαδική Αρχή” ή “Δυαδική Εξουσία”. Ωστόσο, η de facto υπεροχή του Σοβιέτ της Πετρούπολης ήταν

βέβαιη από τις 14 Μαρτίου (1 Μαρτίου) (πριν από την δημιουργία της ίδιας της Προσωρινής

Κυβέρνησης), όταν το Σοβιέτ της Πετρούπολης εξέδωσε το Διάταγμα Νο 1: 

Οι εντολές της Στρατιωτικής Επιτροπής της Κρατικής Δούμας (μέρος του οργανισμού

που έγινε η Προσωρινή Κυβέρνηση) θα εκτελούνται μόνο στις περιπτώσεις που δεν

συγκρούονται με τις εντολές και το ψήφισμα του Σοβιέτ των Εργατών και Στρατιωτών

Βουλευτών. 

- Άρθρο 4 του Διατάγματος Νο 

1, 1 Μαρτίου 1917 .12

Το Διάταγμα Νο 1 διασφάλιζε έτσι ότι η Δυαδική Εξουσία αναπτύχθηκε με τους όρους των Σοβιέτ.

Καθώς η Προσωρινή Κυβέρνηση δεν ήταν ένα εκλεγμένο από τον λαό όργανο (έχοντας αυτό -

ανακηρυχθεί  από μέλη της επιτροπής της παλιάς Δούμας), δεν είχε την πολιτική νομιμοποίηση να

αμφισβητήσει αυτή τη ρύθμιση και αντ’ αυτού κανόνισε οι εκλογές να γίνουν αργότερα.42

Επακόλουθα 

Ο  Βλαδίμηρος Λένιν, εξόριστος στην ουδέτερη Ελβετία, έφτασε στην Πετρούπολη από

την Ζυρίχη στις 3 Απριλίου. Αμέσως άρχισε να υπονομεύει την προσωρινή κυβέρνηση,

εκδίδοντας τις Θέσεις του Απρίλη  τον επόμενο μήνα. Οι θέσεις αυτές ήταν υπέρ της

“επαναστατικής ηττοπάθειας”, σε αντιδιαστολή με τον “ιμπεριαλιστικό  πόλεμο”  (του

οποίου η “σχέση με το Κεφάλαιο”  πρέπει να εξηγείται στις μάζες) και τους “σοσιαλ-

σωβινιστές” (όπως ο Γκεόργκι Πλεχάνοφ, ο παππούς του Ρώσικου σοσιαλισμού), ο οποίος

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 8/10

8

υποστήριζε τον πόλεμο. Ο Λένιν επίσης προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο του κινήματος

των Μπολσεβίκων και ξεσήκωσε το προλεταριάτο κατά της κυβέρνησης με απλά αλλά

ουσιαστικά συνθήματα όπως “Ειρήνη, ψωμί και γη”, “Τέλος του πολέμου χωρίς

προσαρτήσεις ή αποζημιώσεις”, “Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ” και “Όλη η γη σε εκείνους που

την καλλιεργούν”.

Σκηνή από τις Ημέρες του Ιούλη. Ο στρατός μόλις έχει ανοίξει πυρ κατά των διαδηλωτών.  

Αρχικά, ούτε ο Λένιν ούτε οι ιδέες του είχαν ευρεία υποστήριξη, ακόμη και μέσα στουςΜπολσεβίκους.

43  Σε αυτό που έγινε γνωστό σαν οι Ημέρες του Ιούλη,  σχεδόν μισό

εκατομμύριο βγήκαν στους δρόμους της Πετρούπολης σε ένδειξη διαμαρτυρίας,

συμπεριλαμβανομένων στρατιωτών και ναυτών.  ο Λένιν αποδείχθηκε ανίκανος να τους

κατευθύνει σε ένα οργανωμένο πραξικόπημα. Οι διαδηλωτές, χωρίς ηγεσία, διαλύθηκαν

και η κυβέρνηση επέζησε. Η Προσωρινή Κυβέρνηση, εν τούτοις, το είδε σαν πραξικόπημα

των Μπολσεβίκων και εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για εξέχοντες Μπολσεβίκους. Ο Λένιν

κατέφυγε στην Φινλανδία και τα άλλα μέλη του κόμματος των Μπολσεβίκων

συνελήφθησαν.44

  Ο Λβοβ αντικαταστάθηκε από τον Σοσιαλ-Επαναστάτη  υπουργό

Αλέξανδρο Κερένσκι, ως επικεφαλή της κυβέρνησης. 

Ο Κερένσκι κήρυξε την ελευθερία του λόγου, έληξε η θανατική ποινή, απελευθερώθηκαν

χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι και έδωσε τον καλύτερο εαυτό του να  διατηρήσει την

Ρωσική συμμετοχή στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις, οι

περισσότερες από τις οποίες είχαν σχέση με τον πόλεμο.  υπήρξαν κάποιες πολύ βαρειές

στρατιωτικές απώλειες που υφίσταντο  στο μέτωπο.  δυσαρεστημένοι στρατιώτες 

λιποτακτούσαν σε μεγαλύτερους αριθμούς απ’ ό,τι πριν. οι άλλες πολιτικές ομάδες έκαναν

ό,τι μπορούσαν να τον υπονομεύσουν. υπήρχε ένα ισχυρό κίνημα υπέρ του να σταματήσει

η εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο, ο οποίος φαινόταν να εξαντλεί την χώρα, και πολλοί  

που αρχικά την είχαν στηρίξει τώρα ήθελαν έξοδο. υπήρχε μεγάλη έλλειψη τροφίμων και

προμηθειών, η οποία ήταν πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί σε συνθήκες πολέμου. Όλααυτά είχαν επισημανθεί από τους στρατιώτες, τους εργάτες των αστικών κέντρων και τους

αγρότες, που έλεγαν ότι λίγα είχαν επιτευχθεί από την Φεβρουαριανή Επανάσταση. Ο

Κερένσκι αναμενόταν να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του για την απασχόληση, την γη, και τα

τρόφιμα σχεδόν ακαριαία, και είχε αποτύχει να το κάνει. 

 Ένα άλλο ζήτημα για τον Κερένσκι, το πραξικόπημα του Κορνίλοφ,  προέκυψε όταν ο

Αρχιστράτηγος του στρατού, Στρατηγός Λαβρ Κορνίλοφ,  διέταξε μια στρατιά υπό τον

Αλέξανδρο Κρίμοβ  να βαδίσει κατά της Πετρούπολης με την σύμφωνη γνώμη του

Κερένσκι.45

  Αν και οι λεπτομέρειες παραμένουν ελλιπείς, ο Κερένσκι φάνηκε να

τρομοκρατείται από την πιθανότητα ενός πραξικοπήματος και η διαταγή ανακλήθηκε (ο

ιστορικός Ρίτσαρντ Πάιπς είναι εντελώς ανυποχώρητος ότι το όλο επεισόδιο

κατασκευάστηκε από τον ίδιο τον Κερένσκι).46

 Στις 27 Αυγούστου, νιώθοντας προδομένος

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 9/10

9

από την κυβέρνηση Κερένσκι, που είχε προηγουμένως συμφωνήσει με τις  απόψεις του

σχετικά με το πώς να αποκαταστήσει την τάξη στην Ρωσία, ο Κορνίλοφ προωθήθηκε προς

την Πετρούπολη. Με λίγα στρατεύματα να του περισσεύουν στο μέτωπο, ο Κερένσκι

αναγκάστηκε να  στραφεί στο Σοβιέτ της Πετρούπολης για βοήθεια. Μπολσεβίκοι,

Μενσεβίκοι και Σοσιαλ-Επαναστάτες αντιμετώπισαν τον στρατό και τον έπεισαν να

αποσυρθεί.47

  Η ζημιά, όμως,  είχε ήδη γίνει. Οι Δεξιοί αισθάνθηκαν προδομένοι, και η

αριστερά αναδυόταν. Η πίεση από τους Συμμάχους να συνεχίσουν τον πόλεμο κατά των

Γερμανών έβαλε την κυβέρνηση σε αυξανόμενη πίεση. Η σύγκρουση μέσα στη “διαρχία” 

έγινε φανερή, και, τελικά, το καθεστώς και η δυαδική εξουσία που σχηματίστηκε ανάμεσα

στο Σοβιέτ της Πετρούπολης και την Προσωρινή Κυβέρνηση με την υπόθαλψη   της

Φεβρουαριανής Επανάστασης, αντικαταστάθηκε στην Οκτωβριανή Επανάσταση. 

Σημειώσεις  

1 Orlando Figes (2008).  A People's Tragedy . First. p. 321. ISBN  9780712673273. 

2

 History of the Women's Day. United Nations website. 3  Acton 1990, pp. 107 –108. 

4  Alexander Rabinowitch (2008). The Bolsheviks in Power: The First Year of Soviet Rule in Petrograd . Indiana UP.

 p. 1. ISBN  0253220424. 5 Pipes 2008, p. 18. 

6 Fitzpatrick 2008, p. 38. 

7 Service 2005, p. 26. 

8 Of 422, only 21 voted against. Beckett 2007, p. 516. 

9 Beckett 2007, pp. 521 –522. 

10 Beckett 2007, p. 525. 

11 Beckett 2007, p. 518. 

12 Browder & Kerensky 1961, p. 40. 

13 Beckett 2007, p. 513. 

14 Beckett 2007, p. 516. 15

 Fitzpatrick 2008, pp. 39 –40. 16

 Curtis 1957, p. 30. 17

 February Revolution Begins in Russia. 18 February Revolution Begins in Russia. 

19 Curtis 1957, p. 1. 

20 Williams 1987, p. 9. 

21 Williams 1987, p. 9. 

22 When women set Russia ablaze 2007. 

23 Curtis 1957, p. 1. 

24 Curtis 1957, p. 1. 

25 Williams 1987, p. 9. 

26

 Curtis 1957, p. 30.27 Curtis 1957, p. 30. 

28 Curtis 1957, p. 30. 

29 Beckett 2007, p. 523. 

30 Wildman 1970, p. 8. 

31 Curtis 1957, p. 30. 

32 Wildman 1970, p. 8. 

33 Wildman 1970, p. 8.

34 Curtis 1957, p. 30. 

35 Wade 2005, p. 37. 

36 Wade 2005, pp. 40 –43. 

37 Browder & Kerensky 1961, p. 116.

38 Tames 1972, p. [ page needed ]. 39

 Service 1986, p. [ page needed ]. 

7/23/2019 Φεβρουαριανή Επανάσταση-February Revolution

http://slidepdf.com/reader/full/-february-revolution 10/10

10

40 Malone 2004, p. 92. 

41 Service 2005, p. 34. 

42 Service 2005, p. 57. 

43 Beckett 2007, p. 527. 

44 Fitzpatrick 2008, p. 58.

45 Beckett 2007, p. 526. 46

 Pipes 1997, p. 51, "There is no evidence of a Kornilov plot, but there is plenty of evidence of K erensky's duplicity". 47

 Service 2005, p. 54.

Παραπομπές     Acton, Edward (1990). Rethinking the Russian Revolution. Oxford University Press US. ISBN  978-0-7131-6530-2 . 

  Beckett, Ian F.W. (2007). The Great war  (2 ed.). Longman. ISBN  978-1-4058-1252-8 . 

  Browder, Robert Paul; Kerensky, Aleksandr Fyodorovich (1961). The Russian Provisional Government, 1917:documents. Stanford University Press.ISBN  978-0-8047-0023-8 . 

  Fitzpatrick, Sheila (2008). The Russian Revolution. Oxford University Press US. ISBN  978-0-19-923767-8 . 

  Malone, Richard (2004). Analysing the Russian Revolution. Australia: Cambridge University Press. p. 67. ISBN  0-521-54141-7 . 

  Pipes, Richard (1997). Three "whys" of the Russian Revolution. Vintage Books. ISBN  978-0-679-77646-8 . 

  Pipes, Richard (2008).  A Concise History of the Russian Revolution. Paw Prints. ISBN  978-1-4395-0680-6 . 

  Rabinowitch, Alexander (2008). The Bolsheviks in Power: The First Year of Soviet Rule in Petrograd . Indiana UP. p. 1. ISBN  0253220424. 

  Service, Robert (1986). The Russian Revolution. Macmillan Education.ISBN  978-0-333-38819-8 . 

  Service, Robert (2005).  A history of modern Russia from Nicholas II to Vladimir Putin. Harvard UniversityPress. ISBN  978-0-674-01801-3. 

  Tames, Richard (1972). Last of the Tsars. London: Pan Books Ltd. ISBN  978-0-330-02902-5 . 

  Wade, Rex A. (2005). The Russian Revolution, 1917 . Cambridge University Press. ISBN  978-0-521-84155-9. 

Online sources 

  "When women set Russia ablaze" . Fifth international.org. League for the Fifth International. 11 July 2007.

Retrieved 1 September 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι   http://www.thecorner.org/hist/russia/revo1917.htm[dead link ] 

  Leon Trotsky's account 

  Лютнева революція. Жіночий бунт, який знищив Російську імперію (February Revolution. Female mutiny thatdestroyed the Russian Empire).Ukrayinska Pravda