Επανάσταση Διαλεκτικής

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ

ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος............................................. …………………… ……………….5Στοχασμός............................................ …………………. … .. .. ..…………..7Η Επανάσταση της Διαλεκτικής......................……………………………… . 7Η διδασκαλία......................................……………………………………….. . 9

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1Η διδακτική της διάλυσης του εγώ..................… …………………………. 11Η πάλη των αντιθέτων..............................…………………………………… 13Ο Κ-Α ............................................……… ………………………………… 18Η αντίσταση.......................................…………………………………………19Η πρακτική .......................................………………………………………… 21Η προϋπόθεση......................................… ………………………………… 22Η ηττοπάθεία ..... ....................... .........…… … ………… ……………….. 23Η ψυχοαστρολογία ................................……… ……………………………. 25Η ρητορική του εγώ ...............................… ……………………………….. 26Το μόνιμο κέντρο συνείδησης ......................……………………………….. 28Η υπερατομικότητα ...............................……………………………………... 30Η ακέραιη ευημερία ...............................…………………………………….. 32Η αυτοαντανάκλαση ...............................……… …………………………… 33Η ψυχανάλυση .....................................……………………………………… 37Η νοητική δυναμική ......................... .....…………… …… … .. .. ..……….. 39Η λακωνική δράση του Είναι .......................………………………………... 43Η αυτοαγάπη .....................................……………………………………….. 44Α-Χιμσα, ή μη-βία ................................……………………………………… 48Αγελαία διαγωγή ..................................……………………………………… 51Η παραμόρφωση του Λόγου ..........................……………………………… 52Η γνώση του να ακούμε ............................………………………………….. 54Η ακρίβεια του όρου ..............................……………………………………...55Το ψυχολογικό ρομπότ .............................…… ………………………….. 56Η οργή ...........................................…………………………………………... 57Η προσωπικότητα ..................................……………………………………. 59Κάθεξις ..........................................……………………………………………602


Ο μυστικιστικός θάνατος ..........................………………………………….. 61Διαλύοντας τη λυμένη κάθεξη ......................………………………………... 64Η αμέλεία ........................................……… ………………………………. 65Οι συναλλαγές; ....................................……………………………………… 65Το ιδιαίτερο ψυχολογικό χαρακτηριστικό γνώρισμα ..……………………...66Η μεθοδολογία της εργασίας ......................……………………………….. ..73Τα σοφίσματα της αφαίρεσης ......................……………………………….. 75Η δολιότητα του εγώ .............................……………………………………. ..78Η προσπάθεια ....................................……………………………………... . 82Η ψυχολογική σκλαβιά ............................…………………………………. . 86Η Καλκιανή προσωπικότητα ........................……………………………….. 89Το πείσμα, .......................................…………………………………………100Οι καταστάσεις του εγώ ..........................………………………………….. 103"BLUE ΤΙΜΕ" η θεραπευτική της ανάπαυσης .........……………………….104Τα πτώματα του Εγώ…………………………………………………………..108Η ψυχογένεση ...................................………………………… …………... 109Ο μετασχηματισμός των εντυπώσεων ................…………………………. 112Το νοητικό στομάχι ..............................…………………………………….. 129Σύστημα, για το μετασχηματισμό των εντυπώσεων της ημέρας ... .... .....132

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2Εικόνα, αξίες και ταυτότητα .....................…………………………………..133Η αυτοκριτική ..................................…………………………………………135Η αυτοεικόνα ...................................…………………………………………136Η αυτολατρεία ................................…………………………… …………... 137Η αυτοκρίση ....................................………………………………………... 137Η αυτοϊδέα .....................................…………………………………………. 139

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3Μο Τσαο .........................................………………………………………… 141Νους διασκορπισμένος και νους ακέραιος ..........………………………….143Η επανάσταση του διαλογισμού ....................…………………………….. 144Η μηχανική συσχέτιση ............................…………………………………...148Η κυριαρχία του νου .............................……………………………………. 150Δοκιμασιολογία ..................................……………………………………….163

3


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4Το διανοητικό ...................................………………………………………...166Η ευφυΐα ........................................…………………………………………. 167Φωτισμένη διαναίσθηση ...........................………………………………… 168Ο Χρόνος…………… ………………… …………………… … .. …. ..……..168

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5Η κατανόηση .....................................………………………………………. 169Φαντασία ........................................………………………………………… 171Έμπνευση ........................................……………………………………….. 172Διαίσθηση .......................................…………………………………………174Τα ανθρώπινα προβλήματα .........................……………………………… 175

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6Ένα στοίχημα με τον Διάβολο .....................………………………………. 179Η σεξουαλική υπερδυναμική ......................……… …………………….. 181Ο υδράργυρος ....................................……………………………………… 182

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7Θεμελιώδης εκπαίδευση ..........................…………………………………. 185Ο Τύπος .........................................………………………………………… 186Η τηλεόραση .....................................………………………………………. 187 Υπερ μοντέρνα μουσική……….. ………… ………….. ……….. …………. 188Σολιοονένσιους ..................................……………………………………… 188Οι θρησκευτικές αρχές ...........................……………………………………191Η τέταρτη μονάδα του λογισμού ...................……………………………… 196Η τέχνη .........................................……………………………………………198Η υλιστική επιστήμη .............................……………………………………. 203

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8Η πρώην προσωπικότητα και η θεωρία των Κβάντα ..………………….. .214Η υπερπειθαρχία ................................……………………………………... 216

4


Το μυστήριο .....................................……………………………………….. 216Ο Αβατάρα .......................................……………………………………….. 217

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9Το άτομο και η κοινωνία .........................…………………… ……………. 219Στην συνείδηση ..................................………………… ……………………221Η Φώτιση ........................................………………………………………… 221

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Εμείς, οι Δάσκαλοι της Λευκής Αδελφότητας, εμείς, τα αυτοσυνείδητα μέλη του Προστατευτικού Τείχους, προσκαλούμε όλους τους Αδελφούς τηςΥφηλίου σε πράξη και βα9ύ διαλογισμό αυτού του Έργο

Εμείς, με τις ισχύς που μας έχει απονείμει ο Πατέρας όλων των Πατροτήτων και η υπερσυνείδητη Ιεραρχία του Αόρατου Κόσμου των Παραμάρτα-σάγιας, προσκαλούμε όλα τα Κινήματα Αναγέννησης που υπάρχουν στον τωρινό κόσμο, αυτή την ιστορική στιγμή, σε γαλήνιο στοχασμό αυτού του

Έργου και σε εφαρμογή του στην πράξη.Ο Δάσκαλος αυτού του Έργου βρίσκεται σε πορεία αυτοτελείωσης με όλες τις δοκιμασίες που αυτό συνεπάγεται στους Εσωτερικούς Κόσμους, εμπρός στην Ιεραρχία.

Το Έργο αυτό έχει σαν βάση του τις Αρχαίες Σχολές Μυστήριων και την από εμπειρία του εσώτερη εργασία του Δασκάλου που είναι διάχυτη σε όλα τα Έργα του, κυρίως: στον Τέλειο Γάμο, τα Μηνύματα Χριστουγέννων,

5


την Επαναστατική Ψυχολογία, τη Μεγάλη Ανταρσία, το Μυστήριο της Χρυσής Άνθισης, τα Τρία Βουνά και αυτό το ψυχολογικό του Έργο: την Επανάσταση της Διαλεκτικής, το ίδιο όπως και στα υπόλοιπα Έργα του, και πάνω απ'όλα στην Αποκαλυμμένη Πίστη-Σοφία.

Στοχασθείτε βαθιά και ήρεμα πάνω σ'αυτό το Έργο απελευθερωμένοι από κάθε εκ των προτέρων κρίση ή αντίληψη. Προσπαθήστε να το ζήσετε σύμφωνα με τη δράση του Είναι σας, την ιδιαίτερη φώτιση σας, την εσώτερη διαίσθηση σας και σύμφωνα με την ιδιαίτερη χαρακτηριστική ψυχολογική ιδιομορφία σας. Παρατηρείστε τις; δυναμικές αλλαγές του ιδιαίτερου Είναι σας καθώς εξαφανίζονται τα ελαττώματα και τα συγκεκριμένα εγώ διαμέσου της θεϊκής Δύναμης της Ουράνιας Μητέρας μας, θεμέλιου κάθε Τελείωσης.

Χωρίς πράξη, χωρίς πρακτική εφαρμογή όλων των ψυχολογικών παραμέτρων, δεν θα χρησίμευε σε τίποτα το διάβασμα αυτού του βιβλίου. Για να μπορούμε να γνωρίζουμε πρέπει πρώτα να κάνουμε.

Πάρτε το ξίφος σας στο ένα χέρι και τη ζυγαριά στο άλλο και εξισορροπείστε τη μελέτη με την πρακτική κάθε παραμέτρου. Το ξίφος είναι ο νωτιαίος σας μυελός και η ζυγαριά είναι η σεξουαλική ενέργεια του Τρίτου Λόγου.

Πράξη, διαλογισμός, στοχασμός, υπομονή, σύνεση, ταπεινοφροσύνη, και σοφία είναι οι αρετές που θα βάλουμε στις συνειδήσεις του Είναι σας για να μπορείτε να φθάνετε στην Εσώτερη Αυτοπραγμάτωση. Για το καλό όλων των εθνών, για το καλό της Δημιουργίας και από το θέλημα του Πατέρα όλων των Πατροτήτων. Του Αιώνιου Πατέρα, της Απόλυτης Αγάπης όλων των Αγαπών, του Δημιουργού, της καθαρής και κρυστάλλινης θεϊκής Πηγής όλων όσων υπάρχουν και είναι στους ορατούς ή αόρατους κόσμους.

Πιείτε, τώρα, από τα καθάρια και κρυστάλλινα νερά του για να κάνετε πρακτική τις εντολές του και για να πλησιάζει το Είναι σας στους Ναούς των Μυστήριων του αόρατου κόσμου. Να είναι έτσι. Οι Δάσκαλοι του Ναού της Λευκής Αδελφότητας

6


ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

Η θέση μας είναι απολύτως ανεξάρτητη. Η Επανάσταση της Διαλεκτικής δεν έχει άλλα όπλα από την Ευφυΐα, ούτε άλλα συστήματα από τη Σοφία. Η νέα κουλτούρα θα είναι συνθετική και με τις βάσεις της Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Αυτό το έργο είναι εξαιρετικά πρακτικό, ουσιαστικά ηθικό και βαθιά διαλεκτικό, φιλοσοφικό και επιστημονικό.

Αν περιγελάσουν αυτό το βιβλίο, αν μας κριτικάρουν, αν μας προσβάλουν, τι ενδιαφέρει την επιστήμη και τι εμάς. Μιας και αυτός περιγελά αυτό που αγνοεί, βαδίζει το δρόμο προς την ιδιωτεία.

Έτσι αυτή η πραγματεία προχωρεί στο πεδίο της μάχης ως λέων φοβερός, για να ξεσκεπάσει το προσωπείο των προδοτών και να ταρακουνήσει τους τύραννους εμπρός στην επίσημη ετυμηγορία της δημόσιας συνείδησης.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ

Ο μονοθεϊσμός οδηγεί πάντα στον ανθρωπομορφισμό την ειδωλολατρία δίνοντας γένεση, από αντίδραση, στον υλιστικό αθεϊσμό. Γι΄αυτό, προτιμούμε τον πολυθεϊσμό.

Δεν μας φοβίζει να μιλάμε για τις ευφυείς αρχές των μηχανικών φαινομένων της φύσης, αν και μας κολλούν την ετικέτα του ειδωλολάτρη.

Συνηγορούμε υπέρ ενός μοντέρνου πολυθεϊσμού θεμελιωμένου στην Ψυχοτονική.

Οι μονοθεϊστικές διδασκαλίες οδηγούν, σε τελική κατάληξη, στην λατρεία των ειδώλων. Είναι προτιμότερο να μιλάμε για τις ευφυείς αρχές της φύσης, που ουδέποτε οδηγούν στον υλισμό.

Η κατάχρηση του πολυθεϊσμού οδηγεί με τη σειρά του, από αντίδραση, στον μονοθεϊσμό.

7


Ο σύγχρονος μονοθεϊσμός ανάβλυσε από την κατάχρηση του πολυθεϊσμού.

Στην Εποχή του Υδροχόου, σ'αυτό το νέο στάδιο την Επανάστασης της Διαλεκτικής, ο πολυθεϊσμός πρέπει να σκιαγραφηθεί ψυχολογικά με τρόπο υπερβατικό και επιπλέον πρέπει να εμφυτευτεί ευφυώς.

Πρέπει να κάνουμε μια πολύ σοφή εμφύτευση με έναν ζωτικό και ολοκληρωμένο μονιστικό πολυθεϊσμό. Ο μονιστικός πολυθεϊσμός είναι η σύνθεση του πολυθεϊσμού και του μονοθεϊσμού. Η ποικιλία είναι η ενότητα.

Στην Επανάσταση της Διαλεκτικής οι οροί καλό και κακό δεν χρησιμοποιούνται, όπως επίσης οι όροι εξέλιξη και υπεξέλιξη, θεός ή θρησκεία.

Σ' αυτούς τους έσχατους και εκφυλισμένους καιρούς γίνονται αναγκαίες η Επανάσταση της Διαλεκτικής, η Αυτο-διαλεκτική και μια Νέα Εκπαίδευση.

Στην Εποχή της Επανάστασης της Διαλεκτικής, η τέχνη του ορθολογισμού πρέπει να χειρίζεται απευθείας από το Είναι, για να είναι μεθοδική και δί-καιη. Μια τέχνη αντικειμενικού ορθολογισμού θα δώσει μια ολοκληρωμένη παιδαγωγική αλλαγή.

Όλες οι πράξεις της ζωής μας πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας εξίσωσης και ενός ακριβούς τύπου, για να μπορούν να αναβλύζουν οι δυνατότητες του νου και οι διεργασίες της νόησης.

Η Επανάσταση της Διαλεκτικής έχει το ακριβές κλειδί για να δημιουργεί ένα χειραφετημένο νου, για να σχηματίζει νόες ελεύθερους από εξαρτήσεις, ελεύθερους από την έννοια της εκλογής, ολοκληρωμένους .

Η Επανάσταση της Διαλεκτικής δεν είναι απολυταρχικοί κανόνες του νου.

Η Επανάσταση της Διαλεκτικής δεν επιζητά την ποδοπάτηση της διανοητικής ελευθερίας.

Η Επανάσταση της Διαλεκτικής θέλει να διδάξει πως πρέπει να σκεπτόμαστε.

8


Η Επανάσταση της Διαλεκτικής δεν θέλει να φυλακίσει ή να εγκλωβίσει τη σκέψη.

Η Επανάσταση της Διαλεκτικής επιθυμεί την ολοκλήρωση όλων των αξιών του ανθρώπου.

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Μόνο η ζωή, έντονα βιωμένη, δίνει μια σοφία διαρκή. Ο νους όμως, που είναι αυτός που μας κάνει να διαπράττουμε λάθη, μας παρεμποδίζει να φθάνουμε στο αμφιθέατρο της Κοσμικής Επιστήμης. Τα λάθη του νου είναι εκείνα τα Εγώ, ή ψυχολογικά ελαττώματα που κουβαλάει στο εσωτερικό του το διανοητικό ζώο που εσφαλμένα ονομάζεται άνθρωπος.

9


Τα ψυχολογικά ελαττώματα βρίσκονται στα 49 επίπεδα του υποσυνείδητου.

Τα Εγώ των 49 υποσυνείδητων επιπέδων δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε και να τα βρούμε, επειδή καθένα τους παίρνει μέρος στα διάφορα σώματα μας. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να προσφύγουμε σε μια δύναμη ανώτερη του νου για να τα αποσυνθέτει με τη φιδική της φωτιά, κι αυτή είναι η θεϊκή μας Μητέρα Κουνταλίνη.

Μόνο η Μητέρα Κουνταλίνη των Ινδουιστικών μυστηρίων γνωρίζει τα 49 επίπεδα του υποσυνείδητου.

Τα ψυχολογικά ελαττώματα που έχουν μελετηθεί δεν αποτελούν μέρος του Είναι μας. Όταν έχει πια μελετηθεί το ψυχολογικό ελάττωμα διαμέσου του διαλογισμού, ικετεύετε κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής υπερδυναμικής η Ραμ-Ιο (η Μητέρα Κουνταλίνη) για να το αποσυνθέτει με τη σεξουαλική δύναμη.

Διαμέσου του διανοητικού και του συλλογισμού δεν μπορούμε να φθάσουμε να βλέπουμε ένα ελάττωμα στο νου, όπου όλα τους παραμένουν στάσιμα, δεδομένου ότι αγνοούμε τα άλλα επτά σώματα του νου, όπου το εγώ έχει το καταφύγιο του.

Ο νους, το διανοητικό, το λογικό, όλα τα υποκειμενικά σχήματα με τα οποία δουλεύει το ανθρώπινο ον, ποτέ δεν μπορούν να φθάσουν στα βαθιά επίπεδα του υποσυνείδητου όπου το Εγώ εκτυλίσσει συνεχώς τις ταινίες του που αποκομίζουν τη συνείδηση μας. Μόνο η Κουνταλίνη, με τη σεξουαλική της φωτιά, μπορεί να φθάνει σε κείνα τα 49 επίπεδα για να αποσυνθέτει οριστικά εκείνο που μας προκαλεί τον πόνο, εκείνο που μας κρατάει στην αθλιότητα, εκείνο που δυστυχώς αγαπούν οι άνθρωποι, εκείνο που η υλιστική ψυχολογία θέλει να αποθεώνει, αυτό που ονομάζεται "Εγώ" και που η Επανάσταση της Διαλεκτικής θέλει να καταστρέφει για πάντα για να φθάνει κανείς στην Ακέραιη Επανάσταση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

10


"Όποιος νιώθει πόνο ή αισθάνεται πληγωμένος όταν τον συκοφαντούν, τον κατηγορούν ή του κατά μαρτυρούν ψευτιές, είναι σημάδι ότι έχει ακόμη ζωντανό το εγώ της υπερηφάνειας".

Σ.Α.Β.

Η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΓΩ

Η καλύτερη διαλεκτική για τη διάλυση του Εγώ, βρίσκεται στην πρακτική ζωή έντονα βιωμένη.

Η συμβίωση είναι ένας θαυμάσιος καθρέφτης όπου μπορεί κανείς να -θεωρεί το Εγώ ολόσωμο.

Στη σχέση μας με τους συνανθρώπους μας, τα κρυμμένα στο υποσυνείδητο βάθος ελαττώματα, ξεπηδούν, αναβλύζουν αυθόρμητα, διότι το υποσυνείδητο μας προδίδει και αν βρισκόμαστε σε κατάσταση επάγρυπνης αντίληψης, τότε, τα βλέπουμε έτσι όπως είναι, αυτά καθεαυτό.

Η μεγαλύτερη χαρά για τον γνωστικό είναι να τελεί την ανακάλυψη κάποιου από τα ελαττώματα του.

Ελάττωμα ανακαλυμμένο, ελάττωμα νεκρό. Όταν ανακαλύπτουμε κάποιο ελάττωμα, πρέπει να το βλέπουμε σα σκηνή, όπως κάποιος που βλέπει κινηματογράφο, αλλά δίχως να κρίνουμε ούτε να καταδικάζουμε.

Δεν είναι αρκετό να κατανοούμε διανοητικά το ανακαλυμμένο ελάττωμα, είναι αναγκαίο να βυθιζόμαστε σε βαθύ εσωτερικό διαλογισμό για να συλλαμβάνουμε το εγώ και στα άλλα επίπεδα του νου.

Ο νους έχει πολλά επίπεδα και βάθη και δεν θα έχουμε κάνει τίποτα ενόσω δεν έχουμε κατανοήσει ένα ελάττωμα σ' όλα τα επίπεδα του νου, κι αυτό θα συνεχίζει να υπάρχει σα πειρακτικό δαιμόνιο στο βάθος του ιδιαίτερου υποσυνειδήτου μας.

11


Όταν ένα ελάττωμα είναι ολοκληρωμένα κατανοημένο σ'όλα τα επίπεδα του νου, τότε, αποσυντίθεται και καθώς αποσυντίθεται κάνει κοσμική σκόνη το Εγώ που το χαρακτηρίζει.

Μ'αυτόν τον τρόπο λοιπόν θα πεθαίνουμε από στιγμή σε στιγμή. Μ'αυτόν τον τρόπο θα εγκαθιδρύουμε μέσα μας ένα μόνιμο κέντρο συνείδησης, ένα μόνιμο κέντρο βαρύτητας.

Μέσα σε κάθε άνθρωπο που δεν βρίσκεται σε τελευταίο στάδιο εκφυλισμού, υπάρχει το Μπουδάτα, η εσωτερική βουδική Αρχή, το Ψυχικό υλικό, η πρώτη ύλη για να κατασκευάζουμε αυτό που ονομάζεται Ψυχή.

Το πολυπληθές Εγώ ξοδεύει αδέξια αυτό το ψυχικό υλικό σε παράλογες ατομικές εκρήξεις από φθόνους, πλεονεξία, μίση, ζήλιες, πορνείες, προσκολλήσεις, ματαιότητες, κ.τ.λ.

Καθώς το πολυπληθές Εγώ θα πεθαίνει στιγμή προς στιγμή, το ψυχικό υλικό θα συσσωρεύεται μέσα μας μετατρεπόμενο σένα μόνιμο κέντρο συνείδησης.

Μ'αυτόν τον τρόπο λοιπόν είναι που εξατομικευόμαστε σιγά-σιγά. Απο-εγωποιούμενοι εξατομικευόμαστε. Όμως, διευκρινίζουμε ότι η ατομικότητα δεν είναι το παν, με το γεγονός της Βηθλεέμ οφείλουμε να περνάμε στην υπερ-ατομικότητα.

Η εργασία της διάλυσης του Εγώ είναι κάτι πολύ σοβαρό. Χρειάζεται να μελετάμε τον ίδιο μας τον εαυτό, βαθιά, σ' όλα τα επίπεδα του νου. Το Εγώ είναι ένα βιβλίο πολλών τόμων.

Χρειάζεται να μελετάμε τη διαλεκτική μας, τις σκέψεις, τις συγκινήσεις, τις πράξεις, στιγμή προς στιγμή, δίχως να δικαιολογούμε ούτε να καταδι-κάζουμε. Χρειάζεται να κατανοούμε ολοκληρωμένα, σ'όλα τα βάθη του νου, όλα και καθένα από τα ελαττώματα μας.

Το πολυπληθές Εγώ είναι το υποσυνείδητο. Όταν διαλύουμε το Εγώ, το υποσυνείδητο μετατρέπεται σε συνειδητό.

12


Χρειάζεται να μετατρέπουμε το υποσυνείδητο σε συνειδητό και αυτό είναι δυνατό μόνο πετυχαίνοντας την εκμηδένιση του Εγώ.

Όταν το συνειδητό έρχεται να πάρει τη θέση του υποσυνείδητου, αποκτούμε αυτό που ονομάζεται συνεχής συνείδηση.

'Όποιος χαίρει συνεχούς συνειδήσεως, ζει συνειδητός την κάθε στιγμή, όχι μόνο στο φυσικό κόσμο αλλά επίσης και στους ανώτερους κόσμους.

Η σημερινή ανθρωπότητα είναι υποσυνείδητη κατά ενενήντα επτά τοις εκατό, και γι΄αυτό, κοιμάται βαθιά, όχι μόνο στο φυσικό κόσμο, αλλά επίσης και στους υπεραισθητούς κόσμους κατά τη διάρκεια του ύπνου του φυσικού σώματος και μετά το θάνατο. Χρειαζόμαστε το θάνατο του Εγώ, είναι ανάγκη να πεθαίνουμε στιγμή προς στιγμή, εδώ και τώρα, όχι μόνο στο φυσικό κόσμο, αλλά επίσης και στα επίπεδα του κοσμικού Νου.

Πρέπει να είμαστε ανήλεοι με τους εαυτούς μας και να ανατέμνουμε το Εγώ με το τρομερό νυστέρι της αυτοκριτικής.

Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ

Ένας, μεγάλος Δάσκαλος έλεγε: "Αναζητείτε τη φώτιση και όλα τα υπόλοιπα θα σας δοθούν ως, συμπλήρωμα".

Ο χειρότερος εχθρός της φώτισης είναι το Εγώ. Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ότι το Εγώ είναι ένας κόμπος στη ροή της ύπαρξης, ένα μοιραίο φράγμα στο ρεύμα της ελεύθερης σε κίνηση ζωής.

Ρωτήθηκε ένας Δάσκαλος:

-Ποιος είναι ο δρόμος;

-Τι μεγαλόπρεπο βουνό! είπε εκείνος, αναφερόμενος στο βουνό όπου είχε το ερημητήριό του.

-Δεν σας ρωτώ για το βουνό, αλλά για το δρόμο.

13


-Ενόσω δεν μπορείς να πας πιο πέρα από το βουνό, δεν θα μπορείς να βρεις το δρόμο, αποκρίθηκε ο Δάσκαλος.

Ένας άλλος μοναχός έκανε την ίδια ερώτηση στον ίδιο Δάσκαλο:

-Εκεί βρίσκεται, ακριβώς εμπρός στα μάτια σας- απάντησε ο Δάσκαλος.

-Γιατί δεν μπορώ να τον δω;

-Διότι έχεις εγωιστικές ιδέες.

-θα μπορέσω να τον δω. Κύριε;

-Ενόσω έχεις μια δυαδική άποψη και λες: "Δεν μπορώ" και άλλα παρόμοια, τα μάτια σου θα μένουν σκοτεινιασμένα από αυτή τη σχετική άποψη.

-Όταν δεν υπάρχει ούτε εγώ, ούτε εσύ, μπορεί κανείς να τον δει;

-Όταν δεν υπάρχει ούτε εγώ, ούτε εσύ, ποιος θέλει να βλέπει;

Το θεμέλιο του Εγώ είναι ο δυαδισμός του νου. Το Εγώ στηρίζεται στη μάχη των αντιθέτων.

Κάθε συλλογισμός στηρίζεται στη μάχη των αντιθέτων. Αν λέμε: "Μπαίνω", θέλουμε να πούμε ότι δεν βγαίνουμε. Όταν λέμε: "Είμαι χαρούμενος", δηλώνουμε μ' αυτό ότι δεν είμαστε θλιμμένοι, όταν λέμε: "ο τάδε είναι ψηλός", θέλουμε να πούμε ότι δεν είναι κοντός, κ.τ.λ.

Τα προβλήματα της ζωής δεν είναι παρά νοητικές μορφές με δύο πόλους: έναν θετικό κι έναν αρνητικό. Τα προβλήματα συντηρούνται από τον νου και είναι δημιουργήματα του νου. Όταν πάψουμε να σκεπτόμαστε ένα πρόβλημα, αυτό καταπαύει, το δίχως άλλο.

Χαρά και θλίψη, απόλαυση και πόνος, καλό και κακό, θρίαμβος και ήττα, συγκροτούν τη μάχη των αντιθέτων στην οποία θεμελιώνεται το Εγώ.

14


Ζούμε δυστυχώς όλη μας τη ζωή από το ένα άκρο αντίθετο στο άλλο: θρίαμβος-ήττα, ευχαρίστηση-απέχθεια, απόλαυση-πόνος, αποτυχία-επιτυχία, αυτό-εκείνο, κ.τ.λ.

Έχουμε ανάγκη να απελευθερωνόμαστε από την τυραννία των αντιθέτων. Αυτό είναι δυνατό μόνο όταν μάθουμε να ζούμε στιγμή προς στιγμή, δίχως κανενός είδους αφαιρέσεις, δίχως όνειρα, δίχως φαντασιώσεις.

Έχετε παρατηρήσει πως οι πέτρες του δρόμου είναι ωχρές και πεντακάθαρες μετά από μια καταρρακτώδη νεροποντή; Κάποιος μπορεί να μουρμουρίσει μονάχα ένα: "Ω!", θαυμασμού. Εμείς οφείλουμε να κατανοήσουμε αυτό το "Ω!", πραγματικά, δίχως να παραμορφώνουμε αυτή τη θεϊκή αναφώνηση με τη μάχη των αντιθέτων.

Ο Γιόσου ρώτησε το Δάσκαλο Νανσέν:

-Τι είναι το Ταό;

-Η κοινή-καθημερινή ζωή, απάντησε ο Νανσέν.

-Πως γίνεται να ζει κανείς σύμφωνα μ'αυτό;-Αν προσπαθήσεις να ζήσεις σύμφωνα μ' αυτό, θα σου φύγει. Μην προσπαθείς να τραγουδήσεις αυτό το τραγούδι, άφησε το να τραγουδήσει μόνο του. Μήπως και ο ασήμαντος λάρυγγας δεν έρχεται από μόνος του;θυμηθείτε αυτή τη φράση: "Η Γνώση ζει στις πράξεις, μαραίνεται στα αφηρημένα και δύσκολα τη βρίσκει κανείς και στις πιο ευγενικές σκέψεις".Ρώτησαν το Δάσκαλο Μποκούγιο:

-Πρέπει να ντυνόμαστε και να τρώμε κάθε μέρα;

Πως θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε απ'όλα αυτά; Ο Δάσκαλος αποκρίθηκε:

-Τρώμε, ντυνόμαστε...

-Δεν καταλαβαίνω -είπε ο μαθητής.

-Τότε, ντύσου και φάε -είπε ο Δάσκαλος.

15


Αυτή ακριβώς, είναι η πράξη, η ελεύθερη από τα αντίθετα. Τρώμε; Ντυνόμαστε; Γιατί το κάνουμε αυτό πρόβλημα; Γιατί σκεπτόμαστε άλλα πράγματα ενώ τρώμε ή ντυνόμαστε;

Όταν τρως, τρώγε και όταν ντύνεσαι, να ντύνεσαι και όταν περπατάς στο δρόμο, περπατά, περπατά, περπατά, όμως, μη σκέπτεσαι άλλα πράγματα' κάνε, απλώς και μόνο, αυτό που κάνεις, μην απομακρύνεσαι από αυτό που κάνεις, μην απομακρύνεσαι από τις πράξεις, μην τις γεμίζετε με τόσες σημασίες, σύμβολα, κηρύγματα, συμβουλές. Ζήστε τις δίχως αλληγορίες, ζήστε τις με αντιληπτικό νου, με ανοιχτό μυαλό, στιγμή προς στιγμή.

Κατανοήστε ότι σας μιλάω για το μονοπάτι της πράξης, της ελεύθερης από την οδυνηρή μάχη των αντιθέτων.

Πράξη δίχως περισπασμούς, δίχως υπεκφυγές, δίχως φαντασιώσεις, δίχως κανενός είδους αφαιρέσεις.

Αλλάξτε τον χαρακτήρα σας, πολυαγαπημένοι, αλλάξτε τον με έξυπνη δράση, ελεύθερη από τη μάχη των αντιθέτων.

Όταν κλείνονται οι πόρτες στις φαντασιώσεις, αφυπνίζεται το όργανο της διαίσθησης.

Η ελεύθερη από τη μάχη των αντιθέτων δράση, είναι διαισθητική δράση, είναι πλήρης δράση. Όπου υπάρχει πληρότητα, το Εγώ απουσιάζει.Η διαισθητική δράση μας οδηγεί από το χέρι έως την αφύπνιση της συνείδησης.

Ας εργαζόμαστε και ας αναπαυόμαστε ευτυχείς, εγκαταλειπόμενοι στο διάβα της ζωής. Ας εξαντλήσουμε το θολό και μουχλιασμένο νερό της "καθ' εξόν" σκέψης και στο κενό, τότε, θα. κυλήσει η Γνώση και μαζί. της η χαρά της ζωής.

Αυτή η ευφυής δράση, η ελεύθερη από τη μάχη των αντίθέτων, μας εξυψώνει α' ένα σημείο, όπου κάτι πρέπει, να σπάσει. Όταν όλα πάνε καλά, σπάει ο άκαμπτος τοίχος του σκέπτεσθαι και το φως και η ισχύς του Εσώτερου εισέρχονται κατά κύματα στο νου που έχει πάψει πια να ονειρεύεται.

16


Τότε, τόσο στο φυσικό κόσμο, όσο και έξω απ' αυτόν, κατά τη διάρκεια του ύπνου του υλικού σώματος, ζούμε τελείως συνειδητοί και φωτισμένοι χαιράμενοι την ευτυχία της ζωής στους ανώτερους κόσμους.

Αυτή η συνεχής τάση του νου, αυτή η πειθαρχία, μας φέρνει στην αφύπνιση της συνείδησης. Αν τρώμε και σκεπτόμαστε τις δουλειές μας, είναι φανερό ότι κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε. Αν οδηγούμε ένα αυτοκίνητο και σκεπτόμαστε τη φιλενάδα, κοιμόμαστε. Αν εργαζόμαστε και αναπολούμε τον κουμπάρο ή την κουμπάρα, το φίλο ή τον αδελφό κ.τ.λ., είναι προφανές ότι κοιμόμαστε.

Οι άνθρωποι που ζουν ονειρευόμενοι στο φυσικό κόσμο, ζουν επίσης ονειρευόμενοι στους εσωτερικούς κόσμους κατ^ εκείνες τις ώρες που το φυσικό σώμα κοιμάται.

Είναι αναγκαίο να πάψουμε να ονειρευόμαστε στους εσωτερικούς κόσμους. Όταν πάψουμε να ονειρευόμαστε στον φυσικό κόσμο, αφυπνιζόμαστε εδώ και τώρα και το ξύπνημα αυτό εμφανίζεται στους εσωτερικούς κόσμους.

Αναζητείστε πρώτα τη φώτιση και όλα τα υπόλοιπα θα σας δοθούν ως συμπλήρωμα.

Όποιος είναι φωτισμένος βλέπει το δρόμο, όποιος δεν είναι φωτισμένος δεν βλέπει το δρόμο και εύκολα μπορεί να παραστρατήσει από το μονοπάτι και να πέσει στην άβυσσο.

Είναι τρομερή η προσπάθεια και η επαγρύπνηση που χρειάζεται δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο, στιγμή προς στιγμή, για να μην πέφτει κανείς σε ονειροπολήσεις. Αρκεί ένα λεπτό απροσεξίας και να που ο νους ονειρεύεται ενθυμούμενος κάτι, ή σκεπτόμενος κάτι διαφορετικό από την εργασία ή την πράξη που κάνουμε εκείνη τη στιγμή.

'Όταν μαθαίνουμε να είμαστε ξύπνιοι στο φυσικό κόσμο στιγμή προς στιγμή, στους εσωτερικούς κόσμους, κατά τις ώρες του ύπνου του φυσικού σώματος όπως επίσης και μετά το θάνατο, ζούμε αφυπνισμένοι και αυτό-συνειδητοί στιγμή προς στιγμή.

17


Είναι οδυνηρό να ξέρουμε ότι η συνείδηση όλων των ανθρώπων κοιμάται και ονειρεύεται βαθιά, όχι μόνο κατά τη διάρκεια εκείνων των ωρών ανάπαυσης του φυσικού σώματος, αλλά επίσης και κατά την κατάσταση εκείνη που ειρωνικά αποκαλείται εγρήγορσης.

Η δράση, η ελεύθερη από νοητικό δυαδισμό, προξενεί την αφύπνιση της συνείδησης.

Ο Κ-Α

Πρέπει να δηλώσω προ της επίσημης ετυμηγορίας της δημόσιας γνώμης ότι ο θεμελιώδης στόχος κάθε γνωστικού σπουδαστή είναι να φθάσει να μετατραπεί σ'έναν Κ-Α, σ'έναν Κόσμο Άνθρωπο.

Όλοι οι άνθρωποι ζούμε σ' έναν Κόσμο. Η λέξη Κόσμος σημαίνει τάξη κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε.Ο Κόσμος Άνθρωπος είναι ένα ον που έχει τέλεια τάξη στα πέντε του κέντρα, στο νου του και στην ουσία του.

Για να φθάσουμε στον Κόσμο Άνθρωπο, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε πως εκδηλώνονται οι Τρεις πρωταρχικές Δυνάμεις του Σύμπαντος: η θετική, η αρνητική κι η ουδέτερη.

Στο δρόμο όμως που οδηγεί στον Κόσμο Άνθρωπο, που είναι ολότελα θετικός, βλέπουμε ότι σε κάθε θετική δύναμη αντιτίθεται μια αρνητική.

Μέσω της αυτοπαρατήρησης πρέπει ν'αντιλαμβανόμαστε το μηχανισμό της αντίπαλης δύναμης.

Όταν αναλαμβάνουμε να πραγματοποιήσουμε μια συγκεκριμένη πράξη, όπως την εξάλειψη του εγώ, την κυριαρχία του σεξ, μια ειδική εργασία, είτε να εκτελέσουμε ένα ορισμένο πρόγραμμα, οφείλουμε να παρατηρούμε και να υπολογίζουμε τη δύναμη της αντίστασης, διότι εκ φύσεως, ο κόσμος και

18


η μηχανική του τείνει να προκαλεί την αντίσταση και αυτή η αντίσταση είναι το δίδυμο.

Όσο πιο γιγάντιο είναι το εγχείρημα, πιο μεγάλη θα είναι και η αντίσταση. Αν μάθουμε να υπολογίζουμε την αντίσταση, θα μπορούμε επίσης ν'αναπτύσσουμε το εγχείρημα με επιτυχία. Εδώ λοιπόν βρίσκεται η ικανότητα του ευφυούς, του φωτισμένου.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Η αντίσταση είναι η αντίπαλη δύναμη. Η αντίσταση είναι το κρυφό όπλο του εγώ.

Η αντίσταση είναι η ψυχική δύναμη του εγώ που αντιτίθεται στη λήψη συνείδησης από όλα τα ψυχολογικά μας ελαττώματα.

Με την αντίσταση το εγώ τείνει να διαφύγει τις συνέπειες και θέτει δικαιολογίες για ν’ αποσιωπήσει ή να καλύψει το λάθος.

Εξαιτίας της Αντίστασης, γίνεται δύσκολη η ερμηνεία των ονείρων και η γνώση που θέλει κάποιος ν’ αποκτήσει πάνω στον εαυτό του καλύπτεται με σύννεφα.

Η αντίσταση δρα πάνω σ' ένα μηχανισμό δράσης που προσπαθεί να παραλείψει δυσάρεστα ψυχολογικά λάθη για να μην τα συνειδητοποιούμε και να συνεχίζουμε στην ψυχολογική σκλαβιά.

Όμως, στο όνομα της αλήθειας, πρέπει να πω ότι υπάρχουν μηχανισμοί για να νικά κανείς την αντίσταση κι αυτοί είναι:

1.-Να την αναγνωρίζει.

2.-Να την ορίζει.

3.-Να την κατανοεί.

4.-Να εργάζεται πάνω σ'αυτήν.

19


5.-Να την νικά και να την αποσυνθέτει με τη Σεξουαλική Υπερ-Δυναμική.

Το εγώ όμως θα παλέψει στη διάρκεια της ανάλυσης της αντίστασης για να μην ανακαλυφθούν οι δολιότητές του, που θέτει σε κίνδυνο την κυριαρχία που έχει πάνω στο νου μας.

Τη στιγμή της πάλης με το εγώ πρέπει να επικαλούμαστε μια ισχύ ανώτερη του νου, που είναι η φωτιά του φιδιού Κουνταλίνη των Ινδοστανών.

Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Με την πρακτική, τον πειραματισμό ή τη βίωση οποιουδήποτε από τα έργα που έχω παραδώσει στην ανθρωπότητα, ο πρακτικός θα κατάφερνε, είναι προφανές, την ψυχολογική χειραφέτηση.

Υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν θαυμάσια για την επανενσάρκωση, την Ατλαντίδα, την Αλχημεία, το Εγώ, το αστρικό ξεδίπλωμα και στα μάτια του εσωτερικού κόσμου είναι ειδήμονες σ'αυτά τα θέματα, αλλά αυτό σημαίνει ότι απλώς και μόνο είναι διανοητικά πληροφορημένοι. Κατά βάθος, τα άτομα αυτά δεν ξέρουν τίποτα και κατά την ώρα του θανάτου, αυτοί οι "ρήτορες" δεν μένουν με τίποτε άλλο παρά με γνώσεις αποθηκευμένες στη μνήμη, που στο "εκεί πέρα" δεν τους χρησιμεύουν σε τίποτα διότι συνεχί-ζουν με τη συνείδηση κοιμισμένη.

Αν έχει κάποιος εγκλωβιστεί αποκλειστικά μέσα σε θεωρίες, αν δεν έχει πραγματοποιήσει τίποτα το πρακτικό, αν δεν έχει κάνει συνείδηση όσα έχω διδάξει στα βιβλία, αν αφήσουμε τη γνώση στη μνήμη, μπορούμε να πούμε ότι χάσαμε άθλια τον καιρό μας.

Η μνήμη είναι η διαμορφωτική αρχή του Διανοητικού Κέντρου. Όταν ένας άνθρωπος ποθεί κάτι παραπάνω, όταν κοιτάει κανείς διαμέσου των περιορισμών του υποσυνείδητου και βλέπει εκείνο που έχει κατατεθειμένο στη μνήμη και αναλύει και διαλογίζεται πάνω στο παραμικρό γεγονός ή στις διδασκαλίες ενός εσωτεριστικού βιβλίου, τότε, αυτές οι αξίες περνούν στη συγκινησιακή φάση του Διανοητικού Κέντρου. Όταν θέλει κάποιος να γνωρίσει τη βαθιά σημασία αυτών των γνώσεων, και παραδίδεται ολότελα

20


στο διαλογισμό, προφανώς, αυτού του είδους οι γνώσεις περνούν στο επονομαζόμενο Συγκινησιακό Κέντρο και φθάνουν να γίνονται αισθητές στα βάθη της ψυχής.

Όταν οι γνώσεις έχουν ξεκάθαρα βιωθεί δια της αμέσου εμπειρίας οι γνώσιμες αξίες της ουσίας -τότε, τελικά, κατατίθενται στη συνείδηση και δεν χάνονται ποτέ πια. Η ουσία πλουταίνει μ'αυτές.Τώρα θα κατανοήσουμε ποιος είναι ο τρόπος για να γινόμαστε συνειδητοί των "γνωστικών" γνώσεων που έχω παραδώσει σε βιβλία που έγραψα πρωτύτερα όπως και σ'αυτό.

Ο διαλογισμός αποδείχνεται καταπληκτικός στο να γινόμαστε συνειδητοί των "γνωστικών" γνώσεων. Αλλά, ας μη διαπράττουμε το λάθος ν'αφήνουμε τις γνώσεις αποκλειστικά σε θεωρίες ή στη μνήμη, διότι έτσι ουδέποτε θα πετύχουμε την κυριαρχία επί του νου.

Η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ

Η ωμή πραγματικότητα των γεγονότων έρχεται να μας αποδείξει ότι είναι πολλού αυτού που δεν κατανόησαν την υπερβατικότητα της γνωστικής εσωτερικής εργασίας, και ότι η μεγάλη πλειονότητα δεν ευ ναι καλοί οικοδεσπότες.

"Όταν δεν είναι κανείς καλός οικοδεσπότης, είναι σαφές ότι δεν είναι προετοιμασμένος για να εισέλθει στο μονοπάτι της κόψης του ξυραφιού. Για να εργαστούμε στην Επανάσταση της Διαλεκτικής είναι αναγκαίο ν΄άχουμε φθάσει στο επίπεδο του καλού οικοδεσπότη.

Ένας φανατικός, ιδιότροπος, παλαβός τύπος, κ.τ.λ., δεν μπορεί να χρησιμεύει για μια Ακέραιη Επανάσταση. Ένα άτομο που δεν εκπληρώνει τα καθήκοντα του σπιτικού του δεν μπορεί, να πετύχει μια μεγάλη αλλαγή. Ένας άνθρωπος που είναι κακός πατέρας, κακός ή κακή σύζυγος ή που εγκαταλείπει το σπίτι του για τον οποιοδήποτε άνδρα ή την οποιαδήποτε γυναίκα, ουδέποτε θα μπορέσει να φθάσει στο ριζικό μετασχηματισμό.

21


Η γωνιαία πέτρα της Επαναστατικής Ψυχολογίας βρίσκεται στην προϋπόθεση να: έχουμε μια τέλεια ισορροπία στο σπιτικό όντας ένας καλός σύζυγος-άνδρας ή γυναίκα-, καλός πατέρας, καλός αδελφός και καλός γιος. Τέλεια εκπλήρωση των καθηκόντων που υπάρχουν προς την πονεμένη ανθρωπότητα. Να μετατραπούμε σένα "σωστό" άτομο.Όποιος δεν εκπληρώνει αυτές τις προϋποθέσεις ουδέποτε θα μπορέσει να προχωρήσει πρακτικά σ'αυτές τις επαναστατικές σπουδές.

Η ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ

Το διανοητικό ζώο, το λανθασμένα ονομαζόμενο άνθρωπος, έχει την ακλόνητη ιδέα ότι η εξάλειψη του εγώ, η απόλυτη κυριαρχία του σεξ και η εσώτερη αυτοπραγμάτωση του Είναι, είναι κάτι το αδύνατο και φανταστικό. Όμως, δεν καταλαβαίνει ότι αυτός ο τόσο υποκειμενικός τρόπος σκέψης είναι καρπός ηττοπαθών ψυχολογικών στοιχείων που μεταχειρίζονται το νου και το σώμα εκείνων που δεν έχουν αφυπνίσει τη συνείδηση.

Ο κόσμος αυτής της εκφυλισμένης και σκουριασμένης εποχής κουβαλάει στο εσωτερικό του ένα ψυχολογικό πρόσθετο που είναι ένα μεγάλο κόλλημα στο δρόμο της εκμηδένισης του εγώ και αυτό είναι: η ηττοπάθεια!

Οι σκέψεις ηττοπάθειας κάνουν ανίκανους τους ανθρώπους να εξυψώσουν τη ζωή τους σε ανώτερες καταστάσεις. Η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρούνται νικημένοι πριν ακόμη ξεκινήσουν τη μάχη ή την εσωτερική γνωστική εργασία.

Πρέπει κάποιος ν'αυτοπαρατηρείται και ν'αυτοαναλύεται για ν'ανακαλύπτει μέσα στον εαυτό του, εδώ και τώρα, τα προσωπεία εκείνα που συγκροτούν αυτό που ονομάζεται ηττοπάθεια.

Συνοψίζοντας, θα πούμε ότι υπάρχουν τρεις κοινές ηττοπαθείς στάσεις: 1 .- Να νιώθει κάποιος ανίκανος λόγω έλλειψης διανοητικής εκπαίδευσης. 2.- Να μην νιώθει ικανός να αρχίζει το Ριζικό Μετασχηματισμό. 3.- Να λέει συνέχεια το ψυχολογικό τραγούδι : Ποτέ δεν έχω ευκαιρίες για ν' αλλάξω ή να θριαμβεύσω.

Πρώτη στάση.

22


Σχετικά με την αίσθηση ανικανότητας; λόγω μιας έλλειψης εκπαίδευσης, οφείλουμε να θυμηθούμε ότι όλοι οι μεγάλοι σοφοί, όπως ο Ερμής Τρισμέγιστος, ο Παράκελσος, ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Ιησούς Χριστός, ο Όμηρος, κτλ., ποτέ δεν πήγαν στο Πανεπιστήμιο διότι στην πραγματικότητα, κάθε άνθρωπος έχει το δικό του Δάσκαλο, ο οποίος είναι το Είναι, αυτό που βρίσκεται πιο πέρα από το νου και τον ψεύτικο ορθολογισμό. Ας μην μπερδεύεται, η εκπαίδευση με τη σοφία και τις γνώσεις.

Η ειδική γνώση των μυστήριων της ζωής, των Κόσμων και της Φύσης είναι μια εξαίσια δύναμη που μας επιτρέπει να πετυχαίνουμε την Ολοκληρωμένη Επανάσταση,

Δεύτερη στάση

Τα ρομπότ, τα προγραμματισμένα από τον Αντίχριστο -την υλιστική επιστήμη- αισθάνονται μειονεκτικά επειδή δεν νιώθουν ικανοποίηση, κι αυτό οφείλουμε να το αναλύσουμε. Το διανοητικό ζώο, υπό την επήρεια μιας εσφαλμένης ακαδημαϊκής εκπαίδευσης που νοθεύει τις αξίες του Είναι, κατάφερε ώστε να υπάρχουν στον αισθητηριακό νου δύο τρομερά "εγώ" που πρέπει να εξαλειφθούν : η ακλόνητη ιδέα: "θα χάσω!" και η τεμπελιά να τεθούν σε εφαρμογή οι γνωστικές τεχνικές για την απόκτηση των γνώσεων που χρειάζονται για να χειραφετηθούμε από κάθε μηχανικότητα και να βγούμε, μια για πάντα, από την ηττοπαθή τάση.

Τρίτη στάση

Η σκέψη του ανθρώπου-μηχανή είναι : "Ποτέ δεν μου δίνονται ευκαιρίες...!"

Οι σκηνές της ύπαρξης μπορούν να τροποποιηθούν. Ο κάθε ένας είναι ο ίδιος που δημιουργεί', τις δικές του περιστάσεις. Τα πάντα είναι αποτέλε-σμα του Νόμου της δράσης και της συνέπειας, με τη δυνατότητα όμως της υπέρβασης ενός κατώτερου νόμου από έναν ανώτερο νόμο.

Είναι επείγον, είναι αναντικατάστατο η εξάλειψη του Εγώ της ηττοπάθειας. Δεν είναι η ποσότητα θεωριών αυτό που μετράει, είναι η ποσότητα υπερ-προσπαθειών που γίνονται στην εργασία της Επανάστασης της

23


Συνείδησης... Ο αυθεντικός άνθρωπος κατασκευάζει, τη στιγμή που θέλει, τις ευνοϊκές στιγμές για την πνευματική και ψυχολογική του πρόοδο!

Η ΨΥΧΟ-ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Είναι γραμμένο με αναμμένα κάρβουνα στο βιβλίο της Ζωής ότι ο καθένας που πετυχαίνει την ολοκληρωτική εξάλειψη του εγώ μπορεί να φθάσει ν' αλλάξει θεληματικά ζωδιακό σημείο και τις επιρροές του.

Στο όνομα της αλήθειας, οφείλω να δηλώσω ότι Αυτός που βρίσκεται μέσα μου έχει αλλάξει ζώδιο θεληματικά. Το ζώδιο της πρώην προσωπικότητας μου ήταν Ιχθείς, αλλά τώρα είμαι του Υδροχόου!, ένα ζώδιο φοβερά επαναστατικό.

Δεν μπορούμε ν' αρνηθούμε ότι οι ζωδιακές επιδράσεις υπάρχουν και ότι μας επηρεάζουν χειροπιαστά ενόσω δεν έχει πραγματοποιηθεί μια ψυχολογική επανάσταση μέσα μας. Ο δρόμος όμως, κάθε σπουδαστή που ποθεί τη φώτιση πρέπει ν' αρχίζει με το να επαναστατεί ενάντια α' αυτό που καθορίζουν τα ωροσκόπια.

Το ότι ένα ζώδιο δεν είναι άλλο ζώδιο είναι ολότελα παράλογο, είναι συμβατά είναι τα εγώ, αυτά στοιχεία που κουβαλάμε μέσα μας.συμβατό μ' ένα διότι αυτά που τα ανεπιθύμητα

Η αστρολογία αυτών των καιρών του τέλους δεν χρησιμεύει σε τίποτα διότι είναι καθαρό εμπόριο. Η αληθινή Αστρολογία των σοφών Χαλδαίων έχει πια λησμονηθεί.

Οι άνθρωποι μηχανές δεν θέλουν ν' αλλάξουν γιατί λένε: "Αυτό είναι το ζώδιο μου, εκείνη είναι η ζωδιακή μου επίδραση! κ.τ.λ.". Ουδέποτε θα κουραστώ να διακηρύσσω με έμφαση ότι το σημαντικό είναι ν'αλλάξουμε συγκινησιακά και νοητικά.

Είναι ανάγκη ν'αλλάξουμε νοητικά για να διεισδύουν και να εκδηλώνονται μέσα μας οι αυθεντικές ζωδιακές δυνάμεις που απορρέουν από το Είναι, από το Γαλαξία και οι οποίες θα μας δώσουν ένα μόνιμο κέντρο βαρύτητας.

24


Δεν πρέπει ν' αναζητούμε το φως στα ωροσκόπια, το φως αναβλύζει όταν έχουμε εξαλείψει από τον εαυτό μας την ιδιαίτερη χαρακτηριστική ψυχολογική ιδιομορφία και όταν έχουμε δημιουργήσει ένα νέο ασκί -το νου-, για να χύνουμε σ' αυτό τις διδασκαλίες της Ψυχο-Αστρολογίας που δίδαξα στο έργο μου Ζωδιακά Μαθήματα.

Το Είναι και η θεϊκή Μητέρα είναι οι μοναδικοί που μπορούν να μας χειραφετήσουν από ωροσκόπια εφημερίδων και φτηνών περιοδικών, δίνοντας μας την ακέραιη εκπαίδευση.

Πρέπει να ξετινάξουμε τη σκόνη των αιώνων και να εξαλείψουμε όλες μας τις σκουριασμένες συνήθειες και πεποιθήσεις και να βγούμε από τον αστρολογικό φανατισμό.

Αυτός ο τόσο υποκειμενικός τρόπος σκέψης είναι ένα σόφισμα περισπασμού του εγώ.

Η ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

Αναλύοντας λεπτομερώς το τριεγκέφαλο δίποδο που ονομάζεται άνθρωπος, φθάνουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι δεν έχει ακόμη ένα Μόνιμο Κέντρο Συνείδησης, βαρύτητας.

Δεν μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι τα δίποδα ανθρώπινα όντα είναι εξατομικευμένα είμαστε βέβαιοι ότι απλώς είναι ενστικτωδευμένα, δηλαδή, ωθούνται αποκλειστικά και μόνο από εγώ που χειρίζονται το Ένστικτο Κέντρο.

Το αγαπημένο εγώ δεν έχει καμία ατομικότητα, είναι ένα άθροισμα παραγόντων αταξίας, ένα άθροισμα μικρών λυμένων καθέξεων (εγωικές ψυχισμικές ενέργειες).

Κάθε μικρό εγώ από αυτά που συγκροτούν την αποτρόπαιη λεγεώνα του Εγώ, έχει το δικό του ιδιαίτερο προσωπικό κριτήριο, τις δικές του προβολές, τις δικές του ιδέες, τη δική του ρητορική.

25


Η ρητορική του εγώ είναι να μιλάμε όμορφα και κομψά, κατά ένα έξυπνο πονηρό τρόπο που δεν αντιλαμβανόμαστε σε ποια στιγμή πέσαμε κιόλας στο λάθος. Η ρητορική του εγώ είναι τόσο εξευγενισμένη που, εξαιτίας αυτού, και η συνείδηση μας παραμένει κοιμισμένη και εμείς δεν το "παίρνουμε χαμπάρι".

Βλέπουμε το εγώ να οδηγεί με τη ρητορική του τους λαούς σε μια αρματοδρομία εξοπλισμών:

"Ο όγκος της βαριάς βιομηχανίας- αεροπλάνα, πολεμικά πλοία, τεθωρακισμένα οχηματαγωγά- στις τριτοκοσμικές χώρες διπλασιάστηκε μεταξύ 1973 και 1976, σε σημείο που οι εισαγωγές τους ανέβηκαν στο διπλάσιο". Το περίεργο είναι ότι σε μια εποχή που γίνεται λόγος για έλεγχο των όπλων και ειρήνη, οι χώρες με το πρόσχημα μιας υποτιθέμενης ανάπτυξης και με τη βοήθεια των υποτιθέμενα βιομηχανοποιημένων, αυξάνουν την ικανότητα τους για καταστροφή! Είναι αυτός -τίθεται το ερώτημα- ο κατάλληλος δρόμος για τον αφοπλισμό και την παγκόσμια ειρήνη; Αντίθετα μάλιστα, είναι η ρητορική του εγώ!

Ενώ τα ανθρώπινα δίποδα συνεχίζουν να γοητεύονται με τις ανακαλύψεις και με όλα τα προφανή θαύματα του Αντίχριστου -της υλιστικής επιστήμης-, στην Αιθιοπία, από το 1973 ως τώρα έχουν πεθάνει 200.000 άνθρωποι από την πείνα. Είναι αυτό πολιτισμός; Αυτή είναι η ρητορική του εγώ...

Το ανθρώπινο δίποδο θέλει απλά και μόνο να ζει στο μικρό του κόσμο που δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Η υλιστική ψυχολογία η πειραματική ψυχολογία, δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Η απόδειξη είναι ότι δεν μπόρεσαν να επιλύσουν τα νοητικά προβλήματα που επηρεάζουν το λαό των Ηνωμένων Πολιτειών* απόδειξη αυτού είναι ότι συνεχίζουν να υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται στις μεγάλες πόλεις της αμερικανικής Ένωσης οι περίφημες "Συμμορίες". Για να δούμε: στην πόλη της Ν. Υόρκης υπάρχουν "Οι Βρώμικοι", ομάδα που τα μέλη της είναι περίπου 30 χρονών, φορούν "βρώμικα ρούχα" και δερμάτινες μπότες. Συγκεντρώνονται στις ταράτσες των σπιτιών και περηφανεύονται που θεωρούνται καλοί μπιλιαρδίστες.

"Οι άγνωστοι ποδηλάτες", της ίδιας πάνω-κάτω ηλικίας, επίσης, ντύνονται στο στυλ των "αγγέλων της κόλασης" κι έχουν πέτσινα τζάκετ με μεγάλα

26


φερμουάρ. Τα ποδήλατα τους είναι παλιά "Σουήν" που φτιάχτηκαν με μακριά πιρούνια ώστε να μοιάζουν με μοτοσικλέτες.

Η βία είναι ένα αποδεκτό τμήμα της; ζωής τους, για καδένα απ' τα χιλιάδες μέλη των "συμμοριών" που υπάρχουν σ' αυτή τη χώρα και που, δυστυχώς, τα ανθρώπινα δίποδα άλλων χωρών θέλουν να μιμηθούν. Είναι αυτό ψυχολογική απελευθέρωση; Λάθος. Αυτή είναι η ρητορική του εγώ που εξαπατά τους πάντες. Μόνο βιώνοντας τις διδασκαλίες που παραδίδω σ΄όλη αυτή την αυθεντική Πραγματεία Επαναστατικής Ψυχολογίας εφαρμόζοντας την στην πρακτική, θα μπορέσουν τ' ανθρώπινα δίποδα ν' απελευθερωθούν από τη ρητορική του εγώ.

ΤΟ ΜΟΝΙΜΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Τα τριεγκεφαλικά δίποδα δεν έχουν την παραμικρή ατομικότητα, δεν έχουν ένα Μόνιμο Κέντρο Συνείδησης (Μ.Κ.Σ.). Καθεμιά από τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις πράξεις τους, εξαρτώνται από τη θεομηνία του εγώ που σε συγκεκριμένη στιγμή ελέγχει τα κύρια κέντρα της ανθρώπινης μηχανής.

Όλοι εμείς που επί πολλά χρόνια θυσιών και πόνου ήλθαμε για να αγωνιστούμε για τη Γνωστική Κίνηση, μπορέσαμε να δούμε στην πρακτική πράγματα φοβερά* πολλοί ορκίστηκαν με δάκρυα στα μάτια να εργαστούν για τη Γνώση μέχρι το τέλος των ημερών τους. Υποσχέθηκαν αιώνια πίστη στο Μεγάλο Σκοπό και έβγαλαν μεγάλους λόγους. Και λοιπόν; Τι έγιναν τα δάκρυα τους από αίμα; Που πήγαν οι φοβεροί τους όρκοι; Όλα ήταν άχρηστα" ήταν το περαστικό εγώ μιας στιγμής μόνο. Όταν όμως άλλο εγώ αντικατέστησε εκείνο που ορκίστηκε πίστη, το άτομο αποχώρησε από τη Γνώση ή πρόδωσε το Μεγάλο Σκοπό ή πέρασε σ' άλλες σχολούλες, προδίδοντας τα Γνωστικά Ιδρύματα.

Πράγματι, το ανθρώπινο ον δεν μπορεί να έχει συνέχεια σκοπών διότι δεν έχει το Μ.Κ.Σ., δεν είναι ένα άτομο κι έχει ένα εγώ που είναι ένα άθροισμα από πολλά μικρά εγώ.

Είναι πολλοί εκείνοι που προσδοκούν την αιώνια Μακαριότητα με το θάνατο του φυσικού σώματος, ο θάνατος όμως του σώματος δεν λύνει το πρόβλημα του εγώ.

27


Μετά το θάνατο, η λυμένη κάθεξη το εγώ συνεχίζει να υπάρχει τυλιγμένο στο μοριακό του σώμα. Το ανθρώπινο δίποδο τελεύει αλλά η λυμένη κάθεξη, η ενέργεια του εγώ συνεχίζει στο μοριακό του σώμα και μετά, αργότερα, το εγώ διαιωνίζεται στους απογόνους μας, επιστρέφει για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του και να συνεχίσει τις ίδιες τραγωδίες.

Έφθασε η ώρα να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα να παραγάγουμε μέσα μας Ακέραιη Επανάσταση με σκοπό να εγκαθιστούμε ένα Μ.Κ.Σ., ένα .Μόνιμο Κέντρο Συνείδησης* μόνον έτσι εξατομικευόμαστε, μόνον έτσι παύουμε να είμαστε λεγεώνα, μόνον έτσι μετατρεπόμαστε σε συνειδητά άτομα.

Ο τωρινός άνθρωπος μοιάζει μ' ένα πλοίο γεμάτο με πολλούς επιβάτες και κάθε επιβάτης έχει τα δικά του σχέδια και προγράμματα. Ο τωρινός άνθρωπος δεν έχει έναν και μόνο νου, έχει πολλούς νόες. Κάθε εγώ έχει το δικό του νου.

Ευτυχώς, μέσα στο ανθρώπινο δίποδο υπάρχει κάτι περισσότερο, υπάρχει η Ουσία. Συλλογιζόμενοι σοβαρά πάνω σ' αυτό το ενεργό στοιχείο, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτό είναι το πιο υψηλό ψυχισμικό υλικό με το οποίο μπορούμε να μορφοποιήσουμε την Ψυχή μας.

Αφυπνίζοντας την Ουσία δημιουργούμε Ψυχή. Αφύπνιση της Ουσίας σημαίνει αφύπνιση της Συνείδησης. Η αφύπνιση της συνείδησης ισοδυναμεί με τη δημιουργία ενός ΜΚΣ μέσα μας. Μόνον όποιος αφυπνίζει συνείδηση μετατρέπεται σε άτομο* κι όμως, το άτομο δεν είναι το τέρμα, αργότερα πρέπει να φθάσουμε στην υπερ-ατομικότητα.

ΥΠΕΡ-ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ

Είναι αναγκαίο να αποεγωποιηθούμε για να εξατομικευτούμε και κατόπιν να υπερ-εξατομικευτούμε. Είναι αναγκαίο να διαλύουμε το εγώ για να έχου-με ένα ΜΚΣ που μελετήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο.

28


Το πολυπληθές εγώ σπαταλά αδέξια το ψυχισμικό υλικό σε ατομικές εκρήξεις θυμού, πλεονεξίας, λαγνείας, φθόνου, υπερηφάνειας, οκνηρίας, λαιμαργίας, κ.τ.λ.

Έχοντας νεκρωθεί το εγώ, το ψυχισμικό υλικό συσσωρεύεται μέσα μας μετατρεπόμενο στο ΜΚΣ.

Στις μέρες μας, το ανθρώπινο ον, ή θα λέγαμε καλύτερα, το δίποδο που από μόνο του αυτοχαρακτηρίζεται "άνθρωπος", είναι στην πραγματικότητα μια μηχανή που ελέγχεται από τη λεγεώνα του εγώ.

Ας παρατηρήσουμε την τραγωδία των ερωτευμένων: Πόσοι όρκοι; Πόσα δάκρυα; Πόσες καλές προθέσεις; Και λοιπόν; Απ' όλα αυτά δεν μένει παρά η θλιβερή ανάμνηση. Παντρεύονται, περνάει ο καιρός, ο άνδρας ερωτεύεται άλλη γυναίκα ή η σύζυγος ερωτεύεται άλλον άνδρα και ο χάρτινος πύργος σωριάζεται στο χώμα. Γιατί; Διότι ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη το ΜΚΣ του.Το μικρό εγώ που σήμερα ορκίζεται αιώνια αγάπη αντικαθίσταται από άλλο μικρό εγώ που δεν έχει καμιά απολύτως σχέση μ΄αυτόν τον όρκο. Αυτό είναι όλο. Είναι αναγκαίο να μετατρεπόμαστε σε άτομα κι αυτό είναι δυνατό μόνο με τη δημιουργία ενός ΜΚΣ.

Είναι αναγκαίο να δημιουργούμε ένα ΜΚΣ ML αυτό είναι δυνατό με τη διάλυση του πολυπληθές εγώ.

Όλες, οι βαθιά εσωτερικές αντιφάσεις του ανθρώπου θα ήταν αρκετές να τρελάνουν οποιονδήποτε θα μπορούσε να τις δει σ'έναν καθρέφτη' η πηγή αυτών των αντιφάσεων είναι η πολυπλήθεια του εγώ.

Όποιος θέλει να διαλύει το εγώ πρέπει ν'αρχίσει από το να γνωρίσει τις εσωτερικές του αντιφάσεις * δυστυχώς, ο κόσμος γοητεύεται με το να αυτόξεγελιέται για να μην βλέπει τις ίδιες του τις αντιφάσεις.

Όποιος θέλει να διαλύει το εγώ πρέπει ν'αρχίσει από το να μην είναι ψεύτης. Όλοι οι άνθρωποι είναι ψεύτες με τον εαυτό τους, όλος ο κόσμος ψεύδεται στον εαυτό του.

29


Αν θέλουμε να γνωρίσουμε την πολυπλήθεια του εγώ και τις αέναες αντιφάσεις μας, οφείλουμε να μην αυτοεξαπατώμαστε. Ο κόσμος αυτοεξαπατάται για να μην βλέπει τις εσωτερικές του αντιφάσεις.

Καθένας που ανακαλύπτει τις εσώτερες αντιφάσεις του νιώθει ντροπή για τον εαυτό του και δίκαια μάλιστα-, κατανοεί ότι δεν είναι τίποτα, ότι είναι ένας δυστυχισμένος, ένα άθλιο σκουλήκι τηςγης.

Το να ανακαλύψουμε τις ιδιαίτερες εσώτερες αντιφάσεις μας είναι οπωσδήποτε μια επιτυχία διότι η εσωτερική μας κρίση αυθόρμητα απελευθερώνεται, επιτρέποντας μας να βλέπουμε ευκρινώς το δρόμο της ατομικότητας κι αυτόν της υπερατομικότητας.

1. Η ΑΚΕΡΑΙΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ

Χρειαζόμαστε την Ακέραιη Ευημερία. Όλοι υποφέρουμε, έχουμε πίκρες στη ζωή και θέλουμε ν'αλλάξουμε .

Εν πάση περιπτώσει, πιστεύω ότι η ακέραιη ευημερία είναι το αποτέλεσμα του αυτοσεβασμού. Αυτό θα φαινόταν αρκετά παράξενο σ'έναν οικονομολόγο ή σ'έναν θεόσοφο, κ.τ.λ.

Τι σχέση θα μπορούσε ν΄άχει ο αυτοσεβασμός με το οικονομικό ζήτημα; με τα εργασιακά προβλήματα, τη δύναμη της εργασίας, το κεφάλαιο, κ.τ.λ.; θέλω να σχολιάσω το εξής: Το επίπεδο του Είναι "προσελκύει" την ιδιαίτερη ζωή μας... Εμείς, ζούσαμε σ' ένα πολύ ωραίο σπίτι στην πόλη του Μεξικού. Πίσω από εκείνο το σπίτι υπήρχε ένα μεγάλο οικόπεδο που ήταν άδειο. Κάποια μέρα, μια ομάδα "αλεξιπτωτιστών", όπως τους αποκαλούμε, εισέβαλε σε κείνο το οικόπεδο. Αμέσως, έστησαν τις χαρτονένιες τους καλύβες κι εγκαταστάθηκαν εκεί. Αναντίρρητα, έγιναν κάτι το βρώμικο μέσα σε κείνη τη συνοικία. Δεν θέλω να τους υποτιμήσω, αλλά πραγματικά, αν οι χαρτονένιες τους καλύβες ήταν παστρικές, δεν θα τους έβλαπτε και σε τίποτα. Δυστυχώς, ανάμεσα σ' αυτούς τους ανθρώπους υπήρχε μια τρομακτική βρωμιά.

30


Παρατήρησα προσεκτικά, απ' την ταράτσα του σπιτιού, τη ζωή εκείνων των ανθρώπων: βρίζονταν, πλήγωναν ο ένας τον άλλον, δεν σέβονταν τους συνανθρώπους τους· η ζωή τους, συνοπτικά, ήταν φρικτή μέσα στην αθλιότητα και τη βδελυγμία.

Αν προηγουμένως, οι περιπολίες της αστυνομίας ούτε καν που φαίνονταν από κει, μετά, έκαναν συχνές επισκέψεις στη συνοικία. Αν προηγουμένως, η συνοικία ήταν ειρηνική, μετά, έγινε μια κόλαση. Έτσι, μπόρεσα να διαπιστώσω ότι το επίπεδο του Είναι έλκει το ποιόν της ιδιαίτερης ζωής μας, αυτό είναι ολοφάνερο.

Ας υποπέσουμε ότι κάποιος απ' αυτούς τους κατοίκους αποφάσιζε μια ωραία πρωία να σέβεται τον εαυτό του και να σέβεται τους άλλους, προφανώς θα άλλαζε.

Τι εννοούμε για σεβασμό του εαυτού μας; Να εγκαταλείψουμε την εγκληματικότητα, την αδικία, να μην κλέβουμε, να μην πορνεύουμε, να μην μοιχεύουμε, να μην φθονούμε την ευημερία του συνανθρώπου, να είμαστε ταπεινοί και ειλικρινείς, ν' αφήσουμε την οκνηρία και να γίνουμε άτομα δραστήρια, παστρικά, αξιοπρεπή, κ.τ.λ.

Όταν ένας πολίτης σέβεται τον εαυτό του αλλάζει το επίπεδο του Είναι του και αλλάζοντας το επίπεδο του Είναι, αναντίρρητα, ελκύει νέες περιστά-σεις, διότι συναναστρέφεται με πιο έντιμους ανθρώπους, με άτομα καθωσπρέπει και, είναι πιθανό, αυτό το μοτίβο συναναστροφών να επιφέρει μια οικονομική και κοινωνική αλλαγή στη ζωή του. Έτσι θα εκπληρωνόταν αυτό που λέω, ότι ο ακέραιος αυτοσεβασμός έρχεται να προξενήσει την κοινωνική και οικονομική ευημερία. Αν όμως κάποιος δεν ξέρει να σέβεται τον εαυτό του, μήτε τους συνανθρώπους του θα σέβεται και θα καταδικαστεί σε μια άτυχη και κακόμοιρη ζωή.

Η αρχή της Ακέραιης Ευημερίας βρίσκεται στον αυτοσεβασμό.

2. Η ΑΥΤΟ-ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ

31


Ας μην ξεχνάμε ότι το εξωτερικό δεν είναι παρά η αντανάκλαση του εσωτερικού, καθώς είπε ο Εμμανουήλ Καντ, ο φιλόσοφος από το Κένιγκσμπεργκ.

Αν μελετήσουμε προσεκτικά την "Κριτική του Καθαρού Λόγου", θα ανακαλύψουμε ασφαλώς ότι το εξωτερικό είναι το εσωτερικό, καταλέξει λέξεις ενός από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους όλων των εποχών.

Η εξωτερική εικόνα του ανθρώπου και οι περιστάσεις που τον περιβάλλουν είναι το αποτέλεσμα της αυτο-εικόνας. Όλοι έχουμε μια αυτο-εικόνα. Η λέξη αυτή που αποτελείται από το "αυτό" και "εικόνα" είναι βαθιάς σημασίας.

Μου έρχεται μάλιστα στη μνήμη μου αυτή τη στιγμή, εκείνη η φωτογραφία του Γιάννη. Βγαίνει μια φωτογραφία ο φίλος μας ο Γιάννης και όλως πε-ριέργως, βγαίνουν δύο Γιάννηδες: ο ένας πολύ ήσυχος σε θέση προσοχής, με το πρόσωπο προς τα εμπρός' ο άλλος, εμφανίζεται να περπατά με μέτωπο προς αυτόν και το πρόσωπο τελείως διαφορετικό... Πως είναι δυνατόν σε μια φωτογραφία να βγαίνουν δύο Γιάννηδες;

Εγώ πιστεύω ότι αυτή η φωτογραφία αξίζει τον κόπο να τη μεγεθύνουμε διότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τη δείχνουμε σ'όλα τ' άτομα που εν-διαφέρονται γι' αυτές τις σπουδές. Προφανώς, πιστεύω ότι ο δεύτερος Γιάννης ήταν η αυτο-αντανάκλαση του πρώτου Γιάννη. Αυτό είναι φανερό, γιατί είναι γραμμένο ότι η εξωτερική εικόνα του ανθρώπου και των περιστάσεων που τον περιβάλλουν είναι το αποτέλεσμα της αυτο-εικόνας.

Είναι επίσης γραμμένο ότι το εξωτερικό δεν είναι παρά η αντανάκλαση του εσωτερικού. Επομένως, αν εμείς δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας, αν η εσωτερική εικόνα του εαυτού μας είναι πολύ φτωχή, αν είμαστε γεμάτοι ψυχολογικά ελαττώματα, ηθικές ακολασίες, αναντίρρητα, 9α ξεπηδούσαν στον εξωτερικό κόσμο δυσάρεστα γεγονότα, όπως οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, κ.τ.λ. Ας μην ξεχνάμε πως η εξωτερική εικόνα του ανθρώπου και οι περιστάσεις που τον περιβάλλουν είναι το αποτέλεσμα της αυτο-εικόνας του.

Όλοι έχουμε μια αυτο-εικόνα έξω υπάρχει η φυσική εικόνα που μπορεί, να φωτογραφηθεί, αλλά μέσα έχουμε άλλη εικόνα. Για να διευκρινίσουμε

32


καλύτερα, θα πούμε ότι έξω έχουμε τη φυσική και αισθητή εικόνα και μέσα έχουμε την ψυχολογικού και υπεραισθητού τύπου εικόνα.

Αν εξωτερικά έχουμε μια φτωχή κι άθλια εικόνα και αν αυτή την εικόνα τη συνοδεύουν δυσάρεστες περιστάσεις, μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, παντοειδή προβλήματα, συγκρούσεις, είτε στο σπίτι, είτε στη δουλειά ή στο δρόμο, κ.τ.λ. αυτό οφείλεται απλά στο ότι η ψυχολογική μας εικόνα είναι φτωχή, ελαττωματική και φρικιαστική και έτσι αντανακλούμε στο γύρω περιβάλλον την αθλιότητα μας, τη μηδαμινότητά μας, αυτό που είμαστε.

Αν θέλουμε ν' αλλάξουμε, χρειαζόμαστε μια μεγάλη - μεγάλη και ολοκληρωτική αλλαγή. Εικόνα, Αξίες και Ταυτότητα, πρέπει ν’ αλλάζουν ριζικά.

Σε διάφορα έργα μου έχω πει ότι ο καθένας μας είναι ένα μαθηματικό σημείο στο διάστημα που συγκατανεύει να χρησιμεύσει ως όχημα για καθορισμένα αθροίσματα αξιών. Μερικοί χρησιμεύουν ως όχημα μεγαλοφυών αξιών κι άλλοι μπορεί να χρησιμεύουν ως όχημα μέτριων αξιών γι΄αυτό ο καθένας είναι ο κάθε ένας. Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων χρησιμεύουν ως όχημα για τις αξίες του εγώ, του ψυχισμικού ελαττώματος. Αυτές οι αξίες ενδέχεται να είναι άριστες ή αρνητικές. Επομένως, εικόνα, αξίες και ταυτότητα είναι ένα μοναδικό όλον.

Λέω ότι πρέπει να περάσουμε από έναν ριζικό μετασχηματισμό και δηλώνω εμφατικά ότι ταυτότητα, αξίες και εικόνα, οφείλουν ν' αλλάξουν ολοκληρωτικά.

Χρειαζόμαστε μια νέα ταυτότητα, νέες αξίες και νέα εικόνα: αυτό είναι ψυχολογική επανάσταση, βαθιά εσωτερική επανάσταση. Είναι παράλογο να συνεχίζουμε μέσα στο φαύλο κύκλο όπου τώρα κινούμαστε. Χρειαζόμαστε ακέραιη αλλαγή.

Η αυτο-εικόνα ενός ανθρώπου γεννά την εξωτερική του εικόνα. Λέγοντας αυτο-εικόνα, αναφέρομαι στην ψυχολογική εικόνα που έχουμε μέσα μας. Ποια θα είναι η ψυχολογική μας εικόνα; θα είναι αυτή του αργίλου, του πλεονέκτη, του λάγνου, του ζηλόφθονου, του υπερήφανου, του οκνού, του λαίμαργου, ή ποιανού; Όποια κι αν είναι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό

33


μας, ή καλύτερα, η αυτο-εικόνα μας, θα δώσει γένεση -καθώς είναι φυσικό- στην εξωτερική εικόνα.

Η εξωτερική εικόνα, αν και μπορεί να είναι πολύ καλοντυμένη, ενδέχεται να είναι φτωχή. Είναι άραγε όμορφη η εικόνα ενός ευέξαπτου αργίλου, κάποιου που έχει γίνει ανυπόφορος, και που δεν έχει ούτε ίχνος ταπεινοσύνης; Είναι άραγε ευχάριστη η εικόνα ενός λάγνου; Πως ενεργεί ένας λάγνος, πως ζει, τι όψη παρουσιάζει η κρεβατοκάμαρα του, ποια είναι η συμπεριφορά του στην ιδιωτική του ζωή με το αντίθετο φύλο, ή μήπως είναι πια εκφυλισμένος; Ποια θα ήταν η εξωτερική εικόνα ενός ζηλόφθονου, κάποιου που υποφέρει εξ αιτίας της ευημερίας του συνανθρώπου του και που στα κρυφά κάνει κακό στους άλλους από φθόνο; Ποια είναι η εικόνα ενός τεμπέλη που δεν θέλει να εργάζεται και που είναι βρώμικος και σιχαμερός; Κι εκείνη του λαίμαργου...;

Επομένως, πράγματι, η εξωτερική εικόνα είναι το αποτέλεσμα της εσωτερικής εικόνας κι αυτό είναι αδιαφιλονίκητο.

όχι μόνο στο πεδίο της Ηθικής και της Ψυχολογίας, αλλά επίσης και στο κοινωνικό, οικονομικό μέχρι και πολιτικό πεδίο. Αλλά προς τούτο, επιμένω ότι η ταυτότητα, οι αξίες και η εικόνα πρέπει ν' αλλάζουν.

Η τωρινή ταυτότητα, εικόνα και αξίες που έχουμε για τον εαυτό μας είναι άθλιες. Εξ αιτίας αυτού η κοινωνική ζωή είναι γεμάτη από συγκρούσεις και οικονομικά προβλήματα. Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος στις μέρες μας, κανείς δεν είναι μακάριος. θα μπορούσαν, όμως, ν' αλλάξουν η ταυτότητα, οι αξίες και η εικόνα που έχουμε; θα μπορούσαμε να πάρουμε μια νέα ταυτότητα, νέες αξίες, νέα εικόνα;

Δηλώνω ξεκάθαρα ότι ναι, είναι δυνατόν.

Αναμφισβήτητα, θα χρειαζόταν να διαλύσουμε το εγώ. Όλοι έχουμε ένα εγώ. Όταν κτυπάμε μια πόρτα, μας ρωτούν: Ποιος είναι; Κι απαντάμε: Εγώ. Ποιος είναι όμως, αυτό το εγώ, ποιος είναι αυτός ο εαυτός μου;

Στην αληθινή πραγματικότητα, το εγώ είναι ένα άθροισμα αρνητικών και θετικών αξιών, θα μπορούσαμε να αποσυνθέσουμε το εγώ, να ξεμπερδέψουμε αυτές τις αρνητικές και θετικές αξίες και τότε θα

34


μπορούσαμε να χρησιμεύουμε για όχημα νέων αξιών, των αξιών του Είναι. Στην περίπτωση όμως αυτή χρειαζόμαστε μια νέα διδακτική, αν όντως θέλουμε να εξαλείψουμε όλες τις αξίες που έχουμε τώρα, για να προκαλέσουμε μια αλλαγή.

3. Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

Η διδακτική που υπάρχει, για να γνωρίσουμε και να εξαλείψουμε τις θετικές και αρνητικές αξίες που φέρουμε μέσα μας, υπάρχει και ονομάζεται, εσώτε-ρη Ψυχανάλυση.

Είναι αναγκαίο να καταφεύγουμε στην εσώτερη ψυχανάλυση. Όταν κάποιος καταφεύγει στην εσώτερη ψυχανάλυση για να γνωρίσει τα ψυχολογικού τύπου ελαττώματα, αναβλύζει, μια μεγάλη δυσκολία θέλω ν' αναφερθώ με έμφαση στη δύναμη της αντιμετάθεσης.

Μπορεί, κάποιος να αυτο-ερευνάται, μπορεί. κάποιος να στρέφεται στον εαυτό του, όμως, όταν το επιχειρεί, ξεπηδά η δυσκολία της αντιμετάθεσης. Η λύση όμως βρίσκεται στο να μεταθέτουμε την προσοχή μας προς τα μέσα με σκοπό να αυτο-εξερευνόμαστε για να αυτο-γνωριζόμαστε και να εξαλείφουμε τις αρνητικές αξίες που μας βλάπτουν ψυχολογικά στο κοινωνικό, στο οικονομικό, στο πολιτικό, ακόμη και στο πνευματικό πεδίο.

Δυστυχώς, επαναλαμβάνω, όταν κάποιος προσπαθεί να στραφεί προς το εσωτερικό του για να αυτο-εξερευνηθεί και να γνωρίσει τον εαυτό του, αμέσως, ξεπηδά η αντιμετάθεση. Η αντιμετάθεση είναι μια f δύναμη που δυσκολεύει την ενδοστροφή. Αν δεν υπήρχε η αντιμετάθεση, η ενδοστροφή θα ήταν ευκολότερη.

Χρειαζόμαστε την εσώτερη ψυχανάλυση, χρειαζόμαστε την εσώτερη αυτοεξερεύνηση για να αυτογνωριζόμαστε αληθινά. Άνθρωπε, Γνώθι, Εαυτόν. Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους θεούς.

35


Όταν κάποιος γνωρίζει τον εαυτό του μπορεί να αλλάζει. Ενόσω κάποιος δεν γνωρίζει τον εαυτό του, η οποιαδήποτε αλλαγή θα αποδείχνεται υποκειμενική. Πρώτα απ' όλα, όμως, χρειαζόμαστε την αυτοανάλυση. Πώς θα νικιόταν η δύναμη της αντιμετάθεσης που δυσκολεύει την εσώτερη ψυχανάλυση ή αυτοανάλυση; Αυτό θα ήταν μόνο δυνατό μέσω της συναλλακτικής ανάλυσης και της δομικής ανάλυσης.

Όταν κάποιος καταφεύγει στη δομική ανάλυση, γνωρίζει τις ψυχολογικές εκείνες δομές που δυσκολεύουν και κάνουν αδύνατη την εσώτερη ενδοσκόπηση. Γνωρίζοντας αυτού του είδους τις δομές, τις κατανοούμε, και κατανοώντας τες μπορούμε τότε να νικούμε το εμπόδιο.

Χρειαζόμαστε όμως κάτι παραπάνω: χρειαζόμαστε επίσης τη συναλλακτική ανάλυση. Υπάρχουν συναλλαγές τραπεζικές, εμπορικές, κ.τ.λ., καθώς επίσης υπάρχουν και ψυχολογικές συναλλαγές.

Τα ποικίλα ψυχισμικά στοιχεία που κουβαλάμε στο εσωτερικό μας, υπόκεινται στις συναλλαγές, στις ανταλλαγές, στις μάχες, στις αλλαγές θέσης, κ.τ.λ. Δεν είναι κάτι ακίνητο, βρίσκονται πάντα σε κατάσταση κίνησης.

Όταν κάποιος, μέσω της συναλλακτικής ανάλυσης, γνωρίζει τις διάφορες ψυχολογικές διαδικασίες, τις ποικίλες δομές, τότε η δυσκολία για ψυχολογική ενδοσκόπηση παύει να υπάρχει. Μετέπειτα, πραγματοποιείται η αυτοεξερεύνηση του εαυτού μας με πλήρη επιτυχία.

Όποιος πετυχαίνει την πλήρη αυτοεξερεύνηση του ενός ή του άλλου ελαττώματος, είτε για να γνωρίσουμε το θυμό, είτε για να γνωρίσουμε την πλεονεξία, τη λαγνεία, την τεμπελιά, τη λαιμαργία, κ.τ.λ. μπορεί να πραγματοποιεί φοβερές ψυχολογικές προόδους.

Για να κατορθώνουμε την πλήρη αυτοεξερεύνηση, θα. πρέπει ν' αρχίζουμε πρώτα-πρώτα με το να απομονώσουμε το ελάττωμα που θέλουμε να εξαλείψουμε από τον εαυτό μας, για να διαλυθεί, αργότερα.

Ένα αποσυνθεμένο ελάττωμα απελευθερώνει ένα κάποιο ποσοστό ψυχικής Ουσίας. Καθώς αποσυνθέτουμε μία-μία τις ψεύτικες αξίες μας, δηλαδή, τα ελαττώματα μας, η ψυχική Ουσία που βρίσκεται εμφιαλωμένη

36


μέσα σ'αυτά θα απελευθερώνεται, και τελικά, η ψυχολογική Ουσία ολοκληρωτικά ελευθερωμένη θα μας μετασχηματίζει ριζικά. Σ' εκείνη ακριβώς τη στιγμή είναι που οι αιώνιες αξίες του Είναι θα εκφραστούν διαμέσου μας. Αναντίρρητα, αυτό θα ήταν θαυμάσιο όχι μόνο για μας τους ίδιους, αλλά και για την ανθρωπότητα.

Όταν θα έχει ολότελα επιτευχθεί η αποσύνθεση ή διάλυση των αρνητικών αξιών, θα σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους, μετατρεπόμενοι, θα λέγαμε, σε μια πηγή καλοσύνης για όλον τον κόσμο, σ' ένα τέλειο πλάσμα, συνειδητό και θαυμάσιο.

Αυτή η μυστικιστική αυτο-εικόνα ενός αφυπνισμένου ανθρώπου, θα γεννήσει σαν συνέπεια και κατ' επαγωγή, την τέλεια εικόνα του ευγενή πολίτη. Οι περιστάσεις τους θα είναι ευεργετικές από κάθε άποψη, θα είναι ένας χρυσός κρίκος στη μεγάλη συμπαντική αλυσίδα της ζωής. θα είναι ένα παράδειγμα για ολόκληρο τον κόσμο, μια πηγή ευτυχίας για πολλούς ανθρώπους, ένας φωτισμένος με την πιο υπερβατική έννοια της λέξης, κάποιος που θα χαίρει μιας συνεχούς και θαυμάσιας έκστασης.

4. Η ΝΟΗΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ

Με Νοητική Δυναμική χρειάζεται να γνωρίζουμε κάτι σχετικά με το πως και το γιατί λειτουργεί ο νους.

Ο νους, αναμφισβήτητα, είναι ένα όργανο που πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε συνειδητά, θα ήταν όμως παράλογο ένα τέτοιο όργανο να είναι επαρκές, αν προηγούμενα δεν γνωρίζουμε το πως και το γιατί του νου.

Όταν κάποιος γνωρίζει το πως και το γιατί του νου, όταν γνωρίζει τις διεργασίες του, μπορεί να τον ελέγχει και αυτός μετατρέπεται σε ένα χρήσι-μο και τέλειο όργανο, σ' ένα θαυμάσιο όχημα, μέσω του οποίου, μπορούμε να απεργαζόμαστε το όφελος της ανθρωπότητας.

Χρειάζεται, πράγματι, ένα ρεαλιστικό σύστημα, αν θέλουμε αληθινά να γνωρίσουμε το δυναμικό του ανθρώπινου νου.

37


Στους τωρινούς καιρούς, αφθονούν τα θέματα για τον έλεγχο του νου. Υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι ορισμένες τεχνητές ασκήσεις μπορεί να είναι μεγαλειώδεις για τον έλεγχο της νόησης. Υπάρχουν σχολές, υπάρχουν πολλές θεωρίες πάνω στο νου, πολλά συστήματα, όμως, πως θα ήταν δυνατό να γίνει ο νους κάτι χρήσιμο. Ας συλλογιστούμε ότι αν εμείς δεν γνωρίζουμε το πως και το γιατί του νου, δεν μπορούμε να πετύχουμε την τελειοποίηση του.

Χρειάζεται να γνωρίζουμε τις ποίκιλες λειτουργικές διεργασίες του νου αν θέλουμε αυτός να γίνει τέλειος. Πως λειτουργεί; Γιατί λειτουργεί; Αυτό το πως και το γιατί, είναι καθοριστικά.

Αν, για παράδειγμα, ρίξουμε μια πέτρα σε μια λίμνη, θα δούμε ότι σχηματίζονται κύματα: αυτά είναι η αντίδραση της λίμνης, του νερού, στην πέτρα. Ομοίως, αν κάποιος μας πει μια ειρωνική λέξη, αυτή η λέξη φθάνει στο νου και ο νους αντιδρά ενάντια σ' αυτή τη λέξη τότε έρχονται οι συγκρούσεις.

Όλος ο κόσμος βρίσκεται σε προβλήματα, όλος ο κόσμος ζει μέσα στις συγκρούσεις. Έχω παρατηρήσει προσεκτικά τα τραπέζια συζητήσεων πολλών οργανισμών, σχολών, κ.τ.λ., δεν σέβονται ο ένας τον άλλον. Γιατί; Διότι δεν σέβονται τον εαυτό τους.

Παρατηρήστε μια Σύγκλητο, μια Αίθουσα Αντιπροσώπων, ή απλά ένα τραπέζι συζητήσεων μιας σχολής, όταν κάποιος πει κάτι, ένας άλλος αισθάνεται πειραγμένος, θυμώνει και λέει κάτι χειρότερο, τσακώνονται μεταξύ τους και καταλήγουν σένα μεγάλο χάος των μελών του κατευθυντήριου τραπεζιού. Το γεγονός ότι ο νους του καθενός απ' αυτούς αντιδρά ενάντια στα κτυπήματα του εξωτερικού κόσμου, είναι σοβαρότατο.

Πρέπει πράγματι κανείς να καταφεύγει στην ενδοσκοπική ψυχανάλυση για να εξερευνά τον ίδιο του το νου. Γίνεται αναγκαίο να αυτο-γνωριζόμαστε λίγο περισσότερο στο διανοητικό. Για παράδειγμα: γιατί αντιδρούμε στα λόγια ενός συνανθρώπου μας;

Υπό τις συνθήκες αυτές, εμείς είμαστε πάντα τα θύματα... Αν κάποιος θέλει να μας ευχαριστήσει, αρκεί να μας δώσει μερικά κτυπηματάκια στον ώμο

38


και να μας λέει μερικές ευχάριστες λέξεις. Αν κάποιος ήθελε να μας δει δυσαρεστημένους, θα αρκούσε να μας πει μερικές δυσάρεστες λέξεις.

Που βρίσκεται, επομένως, η αληθινή μας διανοητική ελευθερία; Ποια είναι; Εξαρτόμαστε ολοκληρωτικά από τους άλλους, είμαστε δούλοι, οι ψυχολογικές μας διαδικασίες εξαρτώνται αποκλειστικά από άλλα άτομα. Στις ψυχολογικές μας διαδικασίες δεν είμαστε αυτοί που προστάζουν κι αυτό είναι φοβερό.

Είναι άλλοι εκείνοι που προστάζουν μέσα μας και στις ενδόμυχες διαδικασίες μας. Έρχεται άξαφνα ένας φίλος και μας προσκαλεί σε μια γιορτή. Πηγαίνουμε στο σπίτι του φίλου, μας προσφέρει ένα ποτήρι και μας φαίνεται δύσκολο να μην το δεχτούμε, το παίρνουμε, κι έρχεται κι άλλο ποτήρι και το δεχόμαστε κι εκείνο. Μετά, κι άλλο κι άλλο μέχρι να κατα-λήξουμε μεθυσμένοι. Ο φίλος υπήρξε κύριος και δεσπότης των ψυχολογικών μας διαδικασιών.

Ένας τέτοιος νους, θα μπορούσε άραγε να χρησιμεύει σε κάτι; Αν κάποιος διατάζει μέσα μας, αν όλος ο κόσμος έχει δικαίωμα να διατάζει μέσα μας, τότε, που βρίσκεται η διανοητική μας ελευθερία;Ποια είναι;

Βρισκόμαστε ξαφνικά εμπρός σ' ένα άτομο του αντίθετου φύλου, ταυτιζόμαστε τόσο πολύ μ' αυτό το άτομο που στο τέλος, καταλήγουμε μπλεγμένοι σε πορνείες και μοιχείες. Αυτό σημαίνει ότι εκείνο το άτομο του αντίθετου φύλου κατόρθωσε και νίκησε την ψυχολογική μας διαδικασία, μας έθεσε υπό έλεγχο, μας υπέβαλε στη δική του θέληση. Είναι αυτό ελευ-θερία;

Το διανοητικό ζώο, εσφαλμένα επονομαζόμενο άνθρωπος, έχει πράγματι εκπαιδευτεί να αρνείται την αυθεντική του ταυτότητα, τις αξίες και την εικόνα. Ποια θα είναι η αυθεντική εσώτερη ταυτότητα, οι αξίες, και η εικόνα του καθενός μας, θα είναι μήπως το εγώ ή η προσωπικότητα; Όχι! Μέσω της ενδοσκοπικής ψυχανάλυσης μπορούμε να περάσουμε πέρα από το εγώ και να ανακαλύψουμε το Είναι.

Αναντίρρητα, το ίδιο το Είναι, είναι η αυθεντική μας ταυτότητα, οι, αξίες και εικόνα. Το Είναι το ίδιο, είναι ο Κ-Α, ο Κόσμος Άνθρωπος. Δυστυχώς,

39


όπως το έχω ήδη πει, το διανοητικό ζώο, το εσφαλμένα επονομαζόμενο άνθρωπος, έχει αυτο-εκπαιδευτεί να αρνείται τις εσώτερες αξίες του, έχει πέσει στον υλισμό της εκφυλισμένης αυτής εποχής, έχει παραδοθεί σ' όλα τα βίτσια της γης και βαδίζει το δρόμο του λάθους.

Η αποδοχή της αρνητικής κουλτούρας, υποκειμενικά εμπνευσμένης στο εσωτερικό μας, ακολουθώντας το δρόμο της μικρότερης αντίστασης, είναι ένας παραλογισμός. Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτής της εποχής χαίρονται που ακολουθούν το δρόμο της μικρότερης αντίστασης και αποδέχονται την ψεύτικη υλιστική κουλτούρα αυτών των χρόνων. Την αφήνουν ή επιτρέπουν να εγκατασταθεί στον ψυχισμό τους και κατ' αυτόν τον τρόπο φθάνουν στην άρνηση των αληθινών αξιών του Είναι.

Ε. Η ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

Η Λακωνική Δράση του Είναι, είναι η συμπυκνωμένη εκδήλωση, η σύντομη ενέργεια που πραγματοποιεί το Πραγματικό Είναι του καθενός μας κατά τρόπο συνθετικό, μαθηματικό και επακριβή σαν έναν πυθαγορικό Πίνακα. Θέλω να συλλογιστείτε πολύ καλά πάνω στη Λακωνική δράση του Είναι. θυμηθείτε ότι εκεί ψηλά, στο άπειρο διάστημα, στο έναστρο διάστημα, κάθε πράξη είναι αποτέλεσμα μιας εξίσωσης κι ενός επακριβούς μαθηματικού τύπου. Επομένως, κατά απλή λογική συνέπεια, οφείλουμε να βεβαιώσουμε εμφατικά ότι η αληθινή μας εικόνα, ο Εσώτερος Κοσμικός Άνθρωπος που βρίσκεται πολύ πιο πέρα από τις ψεύτικες αξίες, είναι τέλεια.

Κάθε πράξη του Είναι, αναντίρρητα, είναι το αποτέλεσμα μιας εξίσωσης κι ενός επακριβούς μαθηματικού τύπου.

Έχουν υπάρξει περιπτώσεις κατά τις οποίες το Είναι έχει κατορθώσει να εκδηλωθεί διαμέσου κάποιου που είχε πετύχει μια αλλαγή εικόνας, αξιών και ταυτότητας, και τότε, αυτός ο κάποιος μετατράπηκε όντως σε κάποιο προφήτη, σε κάποιο φωτισμένο.

Όταν κάποιος που χρησιμεύει για όχημα στο Είναι δεν εργάζεται αφιλοκερδώς προς χάρη της ανθρωπότητας, δεν έχει καταλάβει τι είναι μια εξίσωση και ένας επακριβής μαθηματικός τύπος κάθε λακωνικής δράσης

40


του Είναι. Μόνον όποιος απαρνείται τους καρπούς της πράξης, όποιος δεν περιμένει καμιά ανταμοιβή, όποιος εμψυχώνεται απλώς και μόνο από αγάπη για να εργάζεται προς χάρη των συνανθρώπων του, έχει σίγουρα κατανοήσει τη Λακωνική Δράση του Είναι.

Χρειάζεται επαναλαμβάνω, να περάσουμε από μια ολοκληρωτική αλλαγή του εαυτού μας. Εικόνα, αξίες και ταυτότητα, πρέπει ν' αλλάξουν. Πόσο όμορφο είναι να έχει κάποιος τη νεαρή εικόνα του γήινου ανθρώπου, αλλά οφείλουμε, και είναι καλύτερο, να έχουμε την ουράνια και πνευματική εικόνα, εδώ ακριβώς, με σάρκα και οστά.

Αντί να έχουμε τις ψεύτικες αξίες του εγώ, πρέπει να βρίσκονται στην καρδιά μας και στο νου μας οι θετικές αξίες του Είναι. Αντί να έχουμε μια χοντροκομμένη ταυτότητα πρέπει να έχουμε την ταυτότητα στην υπηρεσία του Είναι.

Ας στοχαστούμε λίγο την ανάγκη να μετατραπούμε σε μια ζωντανή έκφραση του Είναι...

Το Είναι, είναι το Είναι και ο λόγος να είναι το Είναι, είναι το ίδιο το Είναι.

Ας κάνουμε σαφή διάκριση ανάμεσα στο τι είναι έκφραση και τι είναι αυτο-έκφραση. Το εγώ μπορεί να εκφράζεται αλλά ποτέ δεν θα έχει αυτο-έκφραση. Το εγώ εκφράζεται μέσω της προσωπικότητας και οι εκφράσεις του είναι υποκειμενικές: λέει αυτό που είπαν άλλοι, αφηγείται αυτό που διηγήθηκαν άλλοι, εξηγεί, αυτό που άλλοι εξήγησαν αλλά δεν έχει φανερή αυτο-έκφραση του Είναι.

Η πραγματική Είναι, είναι αυτό εκφράζεται διαμέσου και λακωνικό.αντικειμενική αυτο-έκφραση του που διηγείται. Όταν το Είναι μας, το κάνει κατά τρόπο τέλειο

Πρέπει να αποσυνθέτουμε το εγώ στη βάση της εσώτερης ψυχανάλυσης για να εκφράζεται διαμέσου μας ο Λόγος του Είναι.

41


Η ΑΥΤΟΑΓΑΠΗ

Πολλά λέγονται, γύρω από τη γυναικεία ματαιοδοξία. Πραγματικά, η ματαιοδοξία ει, ναι. η ζωντανή εκδήλωση της αυτοαγάπης.

Η γυναίκα εμπρός στον καθρέπτη, ει, ναι, ένας ολοκληρωμένος Νάρκισσος, αυτολατρευόμενη και αυτο-ειδωλοποιούμενη με τρέλα. Η γυναίκα στολίζεται όσο καλύτερα μπορεί,, βάφεται-, φτιάχνει τα μαλλιά της, με μοναδικό σκοπό να πουν οι άλλοι, "Είσαι όμορφη, είσαι ωραία, είναι ντίβα! κ.τ.λ.".

Το εγώ πάντα χαίρεται όταν ο κόσμος το -θαυμάζει, το εγώ στολίζεται για να το λατρεύουν οι άλλοι. Το εγώ θεωρεί τον εαυτό του όμορφο, αγνό, άφατο, άγιο, ενάρετο, κ.τ.λ. Κανείς δεν θεωρεί τον εαυτό του κακό, όλοι οι άνθρωποι αυτο-θεωρούνται καλοί και δίκαιοι.

Η αυτοαγάπη είναι κάτι φοβερό. Για παράδειγμα, οι φανατικοί του Υλισμού δεν δέχονται τις Ανώτερες Διαστάσεις του Διαστήματος από αυτοαγάπη. Αγαπούν πολύ τον εαυτό τους και όπως είναι φυσικό, απαιτούν οι Ανώτερες Διαστάσεις του Διαστήματος, των Κόσμων και κάθε υπεραισθητής ζωής να υποτάσσονται στις προσωπικές τους ιδιοτροπίες. Δεν είναι ικανοί να πάνε πιο πέρα από τα στενά τους κριτήρια και τις θεωρίες τους, πιο πέρα από το αγαπημένο τους εγώ και τις νοητικές τους προκαταλήψεις.

Ο θάνατος δεν λύνει το μοιραίο πρόβλημα του εγώ. Μόνο ο θάνατος του εγώ μπορεί, να λύσει το πρόβλημα του ανθρώπινου πόνου, αλλά το εγώ αγαπά τον εαυτό του και δεν θέλει να πεθάνει με κανένα τρόπο. Ενόσω υπάρχει το εγώ, ο τροχός της Σαμσάρα θα γυρίζει, ο μοιραίος τροχός της ανθρώπινης τραγωδίας.

Όταν είμαστε πραγματικά ερωτευμένοι, απαρνούμαστε το εγώ. Είναι σπάνιο να βρούμε κάποιον στη ζωή ερωτευμένο πραγματικά. Είναι όλοι παθιασμένοι, κι αυτό δεν είναι αγάπη. Οι άνθρωποι παθιάζονται όταν βρίσκονται με κάποιον που τους αρέσει, αλλά όταν ανακαλύπτουν στο άλλο άτομο τα ίδια τους τα λάθη, τις ιδιότητες και ελαττώματα, τότε το αγαπημένο πρόσωπο χρησιμεύει γι' αυτούς σαν καθρέπτης όπου μπορούν να βλέπουν πλήρως τον εαυτό τους. Στην πραγματικότητα δεν είναι ερωτευμένοι με το αγαπημένο πρόσωπο, είναι απλώς και μόνο ερωτευμένοι

42


με τον εαυτό τους και χαίρονται να βλέπονται στον καθρέπτη που είναι το αγαπημένο πρόσωπο, γιατί εκεί βρίσκουν τον εαυτό τους και τότε υποθέτουν ότι είναι ερωτευμένοι. Το εγώ χαίρεται εμπρός στον κρυστάλλινο καθρέπτη και νιώθει ευτυχισμένο κοιτάζοντας τον εαυτό του στο άτομο που έχει τις ίδιες του ιδιότητες, αρετές και ελαττώματα.

Πολλά λένε οι κήρυκες γύρω απ' την αλήθεια, αλλά, είναι μήπως δυνατό να γνωρίσουμε την αλήθεια, όταν υπάρχει μέσα μας η αυτοαγάπη.

Μόνο επαλείφοντας την αυτοαγάπη, μόνο με το νου ελεύθερο από υποθέσεις, μπορούμε να εμπειριώσουμε, σε απουσία του εγώ, το τι είναι Αλήθεια.

Πολλοί θα κριτικάρουν αυτό το έργο της Επανάστασης της Διαλεκτικής. Όπως πάντα, οι ψευτοσοφοί θα κοροϊδέψουν τους επαναστατικούς σχεδιασμούς, λόγω του εγκλήματος να μην συμπίπτουν αυτές οι διδασκαλίες με τις "νοητικές υποθέσεις" και τις πολύπλοκες θεωρίες που αυτοί έχουν στη μνήμη τους.

Οι πολυμαθείς δεν είναι ικανοί να ακούν με αυθόρμητο νου, ελεύθερο από νοητικές υποθέσεις, θεωρίες, προκαταλήψεις κ.τ.λ., την Επαναστατική Ψυχολογία. Δεν είναι ικανοί να ανοίγονται στο καινούργιο με ακέραιο νου, με νου όχι διαιρεμένο από τη μάχη των αντιθέτων.

Οι πολυμαθείς ακούν μόνο για να συγκρίνουν με τις υποπέσεις τους, τις συσσωρευμένες στη μνήμη. Οι πολυμαθείς ακούν μόνο για να μεταφράζουν σύμφωνα με τη γλώσσα των προκαταλήψεων και προκρίσεων τους και να φθάνουν στο συμπέρασμα ότι οι διδασκαλίες της Επανάστασης της Διαλεκτικής είναι φαντασίωση. Έτσι είναι πάντα οι πολυμαθείς, οι νόες τους είναι πια τόσο εκφυλισμένοι που δεν μπορούν να δουν το καινούργιο.

Το εγώ, μέσα στην αλαζονεία του θέλει τα πάντα να συμπίπτουν με τις νοητικές θεωρίες και υποπέσεις του. Ίο εγώ θέλει να εκπληρώνονται όλες του οι ιδιοτροπίες και ο Κόσμος στην ολότητα του να υπόκειται στους εργαστηριακούς του πειραματισμούς.

43


Το εγώ απεχθάνεται τον οποιονδήποτε που πληγώνει την αυτοαγάπη του. Το εγώ λατρεύει τις θεωρίες και προαντιλήψεις του.

Πολλές φορές απεχθανόμαστε κάποιον δίχως κανένα λόγο. Απλούστατα, διότι αυτός ο κάποιος προσωποποιεί κάποια ελαττώματα που εμείς οι ίδιοι φέρουμε καλά κρυμμένα και δεν μπορεί να μας αρέσει ότι ο άλλος τα εκθέτει. Στην πραγματικότητα, τα λάθη που "κοπανάμε" στους άλλους, τα φέρουμε βόδια μέσα μας.

Κανείς δεν είναι τέλειος σ' αυτόν τον κόσμο, είμαστε όλοι μας κομμένοι από το ίδιο ψαλίδι. Καθένας μας είναι ένα κακό σαλιγκάρι στον κόλπο της Μεγάλης Πραγματικότητας.

Όποιος δεν έχει ένα ελάττωμα προς ορισμένη κατεύθυνση, το έχει προς άλλη κατεύθυνση. Μερικοί δεν πλεονεκτούν για χρήματα, πλεονεκτούν όμως για φήμη, τιμές, αγάπες, κ.τ.λ. Άλλοι, δεν μοιχεύουν με την ξένη γυναίκα, χαίρονται όμως νοθεύοντας διδασκαλίες, ανακατεύοντας "πιστεύω", στο όνομα της Συμπαντικής Αδελφότητας.

Μερικοί, δεν ζηλεύουν τη γυναίκα τους, ζηλεύουν όμως φιλίες "πιστεύω", αιρέσεις, πράγματα, κ.τ.λ. Έτσι είμαστε οι άνθρωποι, κομμένοι πάντα από το ίδιο μαχαίρι.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην λατρεύει τον εαυτό του. Εμείς έχουμε ακούσει άτομα να χαίρονται ώρες και ώρες ολόκληρες μιλώντας για τον εαυτό τους, τα αξιοθαύματά τους, τα ταλέντα τους, τις αρετές τους, κ.τ.λ.

Το εγώ αγαπά τόσο τον εαυτό του που φθάνει να φθονεί το καλό του άλλου. Οι γυναίκες στολίζονται με πολλά πράγματα, εν μέρει από ματαιοδοξία και εν μέρει για να ξυπνήσουν το φθόνο στις υπόλοιπες γυναίκες. Όλες ζηλεύουν όλες. Όλοι ζηλεύουν το ξένο φόρεμα, το ξένο κολάρο, κ. τ. λ. Όλες λατρεύουν τον εαυτό τους και δεν θέλουν να βλέπουν τον εαυτό τους πιο κάτω από τις άλλες, είναι νάρκισσοι εκατό τα εκατό.

Μερικοί ψευτο-αποκρυφιστέςα, αδελφοί πολλών αιρέσεων, λατρεύουν τόσο τον εαυτό τους που έχουν φθάσει στο σημείο να πιστεύουν ότι είναι πηγάδια ταπεινοσύνης και αγιότητας. Αισθάνονται υπερήφανοι για την ίδια τους την ταπεινοσύνη. Είναι φοβερά υπερήφανοι.

44


Δεν υπάρχει ψευτο-αποκρυφιστής αδελφούλης ή αδελφούλα που κατά βάθος να μην κοκορεύεται για αγιότητα, μεγαλείο και πνευματική ωραιότητα.

Κανένας, ψευτο-αποκρυφιστής αδελφός ή αδελφή που να θεωρεί τον εαυτό του κακό και διεστραμμένο. Όλοι περνιούνται για άγιοι και τέλειοι, αν και στην πραγματικότητα είναι, όχι μόνο κακοί, αλλά επίσης διεστραμμένοι.

Το αγαπημένο εγώ λατρεύει υπερβολικά τον εαυτό του και περνιέται, μολονότι δεν το λέει, για καλό και τέλειο.

Α-ΧΙΜΣΑ, Η ΜΗ-ΒΙΑ

Α-Χιμσα, είναι η καθαρή σκέψη της Ινδίας, η μη βία. Η Α-Χίμσα είναι όντως εμπνευσμένη από τη συμπαντική αγάπη. Χίμσα σημαίνει επιθυμία για φόνο, επιθυμία για βλάβη. Επομένως, Α-Χίμσα είναι η άρνηση κάθε πρόθεσης για θάνατο ή βλάβη που προκαλείται από βία.

Α-Χίμσα είναι το αντίθετο του εγωισμού. Α-Χίμσα είναι αλτρουισμός και αγάπη απόλυτη. Α-Χίμσα είναι η ορθή δράση.

Ο Μαχάτμα Γκάντι έκανε την Α-Χίμσα ραχοκοκαλιά της πολιτικής του διδασκαλίας. Ο Γκάντι όρισε την εκδήλωση της Α-Χίμσα, ως εξής: " Η μη βία, δεν συνίσταται στην άρνηση οποιασδήποτε πραγματικής πάλης ενάντια στο κακό. Η μη βία, έτσι όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, καθιερώνει μια εκστρατεία πιο ενεργή ενάντια στο κακό, απ’ ότι ο Νόμος του "Οφθαλμόν αντί οφθαλμού", του οποίου η ίδια η φύση αποφέρει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της διαστροφής. Εγώ ορθώνω εμπρός στο ανήθικο μια νοητική, και κατ' ακολουθία, μια ηθική αντίταξη. Προσπαθώ να σκουριάσω το σπαθί του τύραννου, όχι διασταυρώνοντας το με μια λεπίδα καλύτερα ακονισμένη, αλλά απογοητεύοντας την ελπίδα του με το να μην προβάλλω καμιά απολύτως φυσική αντίσταση. Αυτός, θα βρει σε μένα μια ψυχική αντίσταση που θα ξεφύγει την επίθεση του. Η αντίσταση αυτή, κατ' αρχάς θα τον τυφλώσει και στη συνέχεια θα τον υποχρεώσει να υποχωρήσει. Και το γεγονός αυτής της υποχώρησης δεν θα ταπεινώσει τον

45


επιτιθέμενο, αλλά θα τον καταξιώσει..." Δεν υπάρχει ισχυρότερο όπλο από τον ορθά διοχετευμένο νου. Το εγώ είναι αυτό που διαχωρίζει, προδίδει και εγκαθιστά μια αναρχία μέσα στην πονεμένη φτωχή ανθρωπότητα. Ο εγωισμός, η προδοσία και η έλλειψη αδελφοσύνης έχει διαιρέσει την ανθρωπότητα.

Το εγώ δεν δημιουργήθηκε από το θεό, μήτε από το Πνεύμα, μήτε από την Ύλη. Το εγώ δημιουργήθηκε από τον ίδιο μας το νου και θα πάψει να ύπαρχε ι όταν θα τον έχουμε κατανοήσει ολότελα ο' όλα τα επίπεδα του νου. Μόνο μέσω της ορθής δράσης, ορθού διαλογισμού, ορθής θέλησης, ορθών μέσων ζωής, ορθής προσπάθειας, και ορθής μνήμης, μπορούμε να διαλύσουμε το εγώ. Είναι επείγον να τα κατανοούμε όλα αυτά αν επιθυμούμε πραγματικά την Επανάσταση της Διαλεκτικής.

Δεν πρέπει να συγχέεται η προσωπικότητα με το εγώ. Στην πραγματικότητα, η προσωπικότητα διαμορφώνεται κατά τα επτά χρόνια της βρεφικής ηλικίας, ενώ το εγώ είναι το λάθος που διαιωνίζεται ισχυροποιούμενο κάθε φορά με τη μηχανική της υποτροπής.

Η προσωπικότητα είναι ενεργητική, γεννιέται με τις συνήθειες, τα έθιμα, τις ιδέες, κ.τ.λ. ,κατά τη βρεφική ηλικία και ισχυροποιείται με τις εμπειρίες της ζωής. Τόσο η προσωπικότητα όσο και το εγώ πρέπει να αποσυντεθούν. Εμείς είμαστε πιο επαναστατικοί, από τους Γκουρτζίεφ και Ουσπένσκι.

Το εγώ χρησιμοποιεί την προσωπικότητα σαν όργανο δράσης. Ο περσοναλισμός (προσωπυκισμός) είναι αποτέλεσμα αυτού του μείγματος εγώ και προσωπικότητας. Η λατρεία της προσωπικότητας επινοήθηκε από το εγώ. Πράγματι, ο περσοναλισμός γεννά εγωισμούς, μίση, βία κ. τ. λ. Όλα αυτά απορρίπτονται από την Α-Χίμσα.

Ο περσοναλισμός καταστρέφει ολοσχερώς τις εσωτεριστικές οργανώσεις. Ο περσοναλισμός δημιουργεί αναρχία και σύγχυση. Ο περσοναλισμός μπορεί να διαλύσει την οποιαδήποτε οργάνωση.

Σε κάθε επανενσάρχωση-επιστροφή, το εγώ κατασκευάζει μια νέα προς πικότητα. Κάθε άτομο είναι διαφορετικό σε κάθε νέα επανενσάρκωση. Είναι επείγον να μάθουμε να ζούμε. Όταν το εγώ διαλύεται προσέρχεται

46


σε μας η Μεγάλη Πραγματικότητα, η αληθινή Ευτυχία. Εκείνο που δεν έχει όνομα.

Ας κάνουμε διάκριση μεταξύ Είναι και εγώ. Ο τωρινός άνθρωπος έχει μόνο εγώ. Ο άνθρωπος είναι ένα όχι-φτασμένο ον. Είναι επείγον να φθάνουμε το Είναι, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ότι το Είναι, είναι ευτυχία δίχως όρια.

Αποδείχνεται παράλογο να λέμε ότι το Είναι, είναι το "Ανώτερο Εγώ", το "Θεϊκό Εγώ", κ.τ.λ. Το Είναι, όντας κοσμικής και συμπαντικής υφής, δεν μπορεί να έχει γεύση του εγώ. Ας μην προσπαθούμε να θεοποιούμε το εγώ.Η Α-Χίμσα είναι μη-βια στη σκέψη, το λόγο και στα έργα. Η Α-Χιμσα είναι σεβασμός στις ιδέες των άλλων, σεβασμός προς όλες τις θρησκείες, σχο-λές, αιρέσεις, οργανώσεις κ.τ.λ.

Ας μην περιμένουμε να εξελιχθεί το εγώ, διότι το εγώ ουδέποτε τελειοποιείται. Χρειαζόμαστε μια ολική Επανάσταση της Συνείδησης. Αυτός είναι ο μοναδικός τύπος επανάστασης που αποδεχόμαστε.

Στην Επανάσταση της Διαλεκτικής, στην Επανάσταση της Συνείδησης, στηρίζεται το δόγμα της Α-Χίμσα.

Καθώς πεθαίνουμε στιγμή προς στιγμή, η ^συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων αναπτύσσεται αργά-αργά. Καθώς πεθαίνουμε στιγμή προς στιγμής το αίσθημα συνεργασίας αντικαθίσταται ολοκληρωτικά με το αίσθημα του συναγωνισμού. Καθώς πεθαίνουμε στιγμή προς στιγμή η κακή θέληση αντικαθίσταται σιγά-σιγά με την καλή θέληση.

Οι άνθρωποι καλής θέλησης δέχονται την Α-Χίμσα. Αποδείχνεται αδύνατο το ξεκίνημα μιας νέας τάξης στον ψυχισμό μας έχοντας αποκλείσει το δόγμα της μη-βίας.

Η Α-Χίμσα πρέπει να καλλιεργείται στην οικογένεια, ακολουθώντας το μονοπάτι του Τέλειου Γάμου. Μόνο με τη μη-βία στη σκέψη, στο λόγο και στα έργα μπορεί, να βασιλεύει η ευτυχία στις οικογενειακές εστίες.

47


Η Α-Χίμσα πρέπει να αποτελεί, το θεμέλιο του καθημερινού ζει ν: στο γραφείο, στον αργαλειό, στον αγρό, στο σπιτικό κ.τ.λ. Πρέπει να ζούμε το δόγμα της μη-βίας.

ΑΓΕΛΑΙΑ ΔΙΑΓΩΓΗ

Αγελαία διαγωγή είναι η τάση που έχει η ανθρώπινη μηχανή να αναμειγνύεται με άλλους δίχως κανενός είδους διάκριση ή έλεγχο.

Ας δούμε το τι κάνει κάποιος όταν βρίσκεται σε ομάδες ή όχλο. Είμαι βέβαιος ότι πολύ λίγα άτομα θα τολμήσουν να βγουν στο δρόμο να πετάξουν πέτρες εναντίον κάποιου. Σε ομάδα, ωστόσο, ναι. Κάποιος μπορεί να χώνεται σε μια δημόσια διαδήλωση και αναμμένος από τον ενθουσιασμό, καταλήγει μέσα στον όχλο να πετάει πέτρες, αν και αργότερα αναρωτιέται : Γιατί το έκανα;

Σε ομάδες, ο άνθρωπος συμπεριφέρεται πολύ διαφορετικά. Κάνει πράγματα που ποτέ δεν θα έκανε μόνος. Σε τι οφείλεται αυτό; Οφείλεται σε αρνητικές εντυπώσεις στις οποίες ανοίγει τις πόρτες και καταλήγει να κάνει πράγματα που ουδέποτε θα έκανε μόνος.

Ότου κάποιος ανοίγει τις πόρτες σε αρνητικές εντυπώσεις, όχι μόνο αλλάζει την τάξη του συγκινησιακού κέντρου που βρίσκεται στην καρδιά αλλά και το μετατρέπει σε αρνητικό. Ανοίγει κάποιος, για παράδειγμα, τις "πόρτες" του στην αρνητική συγκίνηση ενός ανθρώπου που έρχεται γεμάτος θυμό επειδή κάποιος του προκάλεσε κάποιο κακό. Τότε, καταλήγει οργισμένος να συμμαχεί μ' αυτόν τον άνθρωπο ενάντια σ' εκείνον που προκάλεσε το κακό, δίχως να έχει πάρει μέρος στην υπόθεση.

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος ανοίγει τις "πόρτες" του στις αρνητικές εντυπώσεις ενός μεθύστακα. Καταλήγει να δεχθεί ένα ποτηράκι, μετά δύο, τρία, δέκα. Συμπερασματικά: ένας ακόμη μεθύστακας.

Ας υποθέσουμε ότι ανοίγει κάποιος τις "πόρτες" του στις αρνητικές εντυπώσεις ενός ατόμου του αντίθετου φύλου' καταλήγει πιθανότατα να πορνεύει και να διαπράττει κάθε είδους εγκλημάτων.

48


Αν ανοίγουμε τις "πόρτες" στις αρνητικές εντυπώσεις ενός ναρκομανή, ίσως καταλήξουμε να καπνίζουμε μαριχουάνα ή να χρησιμοποιούμε οποιοδή-ποτε είδος νευροληπτικό. Σαν κατάληξη, θα επέλθει η αποτυχία.

Μ'αυτόν τον τρόπο είναι που οι άνθρωποι μολύνουν ο ένας τον άλλον σε αρνητικό περιβάλλον. Οι κλέφτες κάνουν κι' άλλους κλέφτες. Οι δολοφόνοι "κολλάνε" και κάποιον άλλον ακόμη. Οι ναρκομανείς "κολλάνε" κι άλλους και έτσι πολλαπλασιάζονται οι ναρκομανείς, οι κλέφτες, οι χρήστες, οι δολοφόνοι, κ.τ.λ. Γιατί; Διότι διαπράττουμε το λάθος ν' ανοίγουμε τις "πόρτες" στις αρνητικές συγκινήσεις και αυτό ποτέ δεν είναι σωστό. Ας επιλέγουμε τις συγκινήσεις.

Αν κάποιος μας φέρνει θετικές συγκινήσεις φωτός, ωραιότητας, αρμονίας, χαράς, αγάπης, τελειότητας, ας του ανοίξουμε τις πόρτες της καρδιάς μας. Αλλά, αν κάποιος μας φέρνει αρνητικές συγκινήσεις μίσους, βίας, ζήλιας, ναρκομανίας, αλκοολισμού, πορνείας, μοιχείας, γιατί πρέπει να του ανοί-ξουμε τις πόρτες της καρδιάς μας; Να τις κλείσουμε. Να κλείνουμε τις "πόρτες" στις αρνητικές συγκινήσεις.

Όταν κάποιος συλλογίζεται πάνω στην αγελαία διαγωγή, μπορεί να την τροποποιεί τέλεια και να καλυτερεύει τη ζωή του.

Η ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Ο ήχος Tου κανονιού, ο κρότος του, σπάει τα τζάμια ενός παραθύρου. Απ' την άλλη μεριά, μια γλυκιά κουβέντα κατασιγάζει την οργή, ενώ μια χο-ντροκομμένη, δυσαρμονική λέξη παράγει θυμό, ή μελαγχολία, θλίψη ή μίσος κ.τ.λ.

Λένε ότι η σιωπή είναι χρυσός, όμως είναι καλύτερο να πούμε ότι: είναι τόσο λάθος να μιλάει κανείς όταν πρέπει να σωπαίνει, όσο και να σωπαίνει όταν πρέπει να μιλά!

49


Υπάρχουν σιωπές εγκληματικές κι υπάρχουν και λέξεις ατιμωτικές. Πρέπει να μετράμε με ευγένεια το αποτέλεσμα των λόγων που εκστομίσαμε, διότι πολλές φορές πληγώνουμε ασυνείδητα τους άλλους με λόγια.

Τα γεμάτα κακόβουλο νόημα λόγια παράγουν πορνείες στον κόσμο του νου. Τα άρρυθμα λόγια γεννούν βία στον κόσμο του Κοσμικού Νου.

Ποτέ δεν πρέπει να κατακρίνουμε κανένα με το λόγο, διότι ουδέποτε πρέπει να κρίνουμε κανέναν. Η κακολογία, το κουτσομπολιό, και η κατηγορία, έχουν γεμίσει τον κόσμο με πόνο και πίκρα.

Αν εργαζόμαστε με τη Σεξουαλική Υπερδυναμική, πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι δημιουργικές ενέργειες εκτίθενται σε κάθε είδους τροποποιήσεις. Οι ενέργειες της λίμπιντο μπορούν να τροποποιηθούν σε ισχύς φωτός ή σκότους. Όλα εξαρτώνται απ' την ποιότητα των λόγων.

Ο τέλειος άνθρωπος μιλάει λόγια τελειότητας. Ο γνωστικός σπουδαστής που επιθυμεί να ακολουθήσει το δρόμο της Επανάστασης της Διαλεκτικής πρέπει να συνηθίζει να ελέγχει τη γλώσσα. Πρέπει να μάθει να χειρίζεται το λόγο.

Δεν είναι το εισερχόμενο απ' το στόμα εκείνο που βλάπτει τον άνθρωπο αλλά εκείνο που επέρχεται. Από το στόμα αναβλύζει η προσβολή, η διένεξη, η δυσφήμηση, η κατηγορία, η λογομαχία, κ.τ.λ. Όλα αυτά είναι που βλάπτουν τον άνθρωπο.

Απόφευγε κάθε είδους φανατισμό διότι μ' αυτό προξενούμε μεγάλο κακό στο συνάνθρωπο, το διπλανό μας. Δεν πληγώνουμε τους άλλους μόνο με άσχημα λόγια ή με λεπτές, καλλιτεχνικές ειρωνείες, αλλά και με τον τόνο της φωνής και με τον άρρυθμο και δυσαρμονικό χρωματισμό της.

Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ

Πρέπει να μαδούμε να ακούμε. Για να μάθουμε να ακούμε πρέπει να αφυπνίζουμε τη συνείδηση.

50


Για να ξέρουμε να ακούμε πρέπει να ξέρουμε να είμαστε παρόντες. Αυτός που ακούει, ξεφεύγει πάντα απ' την ψυχολογική χώρα και την ψυχολογική πόλη.

Η ανθρώπινη προσωπικότητα δεν ξέρει να ακούει, όπως επίσης και το φυσικό σώμα, που είναι το όχημα της.

Οι άνθρωποι είναι γεμάτοι από τον εαυτό τους, απ' τις υπερηφάνειες τους, τις ικανότητες τους, τις θεωρίες τους.

Δεν υπάρχει μια γωνίτσα, ένας άδειος χώρος για τη γνώση, για το λόγο. Εμείς πρέπει να έχουμε την κούπα στραμμένη προς τα πάνω, όπως ο Βούδας, για να δεχόμαστε το χριστικό λόγο.

Η ψυχολογική ακρόαση είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να μάθουμε να είμαστε προσεκτικοί για να μάθουμε να ακούμε. Πρέπει να γίνουμε πιο δεκτικοί, πιο αντιληπτικοί, στο λόγο.

Ο κόσμος δεν θυμάται τις προηγούμενες υπάρξεις του, διότι δεν βρίσκεται στο ψυχολογικό του σπίτι, διότι βρίσκεται έξω απ' αυτό.

Πρέπει να θυμόμαστε τον εαυτό μας. Πρέπει να χαλαρώνουμε το σώμα όσες φορές τη μέρα μπορούμε.

Λόγω λησμονιάς του Είναι, ο κόσμος διαπράττει πολλά λάθη. Όταν θυμόμαστε τον εαυτό μας, μας συμβαίνουν μεγάλα πράγματα.

Το να συμβουλευόμαστε είναι αναγκαίο, αλλά το σημαντικό είναι να μάθουμε ν' ακούμε. Για να μάθουμε ν' ακούμε πρέπει να κρατάμε σε υπέρτατη προσοχή τα κέντρα συγκινησιακό, κινητικό και διανοητικό.

Η εσφαλμένη εκπαίδευση εμποδίζει κάποιον ν' ακούει. Η εσφαλμένη εκπαίδευση βλάπτει τα πέντε κέντρα της ανθρώπινης μηχανής: διανοητικό, κινητικό, συγκινησιακό, ενστικτώδες και σεξουαλικό.Πρέπει ν' ακούμε με αυθόρμητο νου, λεύτερο από νοητικές υποθέσεις, θεωρίες και προθέσεις. Πρέπει ν' ανοιγόμαστε στο καινούργιο με το νου ακέραιο, αδιαίρετο από τη μάχη των αντιθέτων.

51


Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ

Ο Σωκράτης έθετε ως βάση της Διαλεκτικής του, την ακρίβεια του όρου. Στη δική μας Επανάσταση της Διαλεκτικής θέτουμε ως βάση την ακρίβεια του λόγου.

Η λέξη αξιότιμε άνθρωπε, είναι το όργανο της ατομικής έκφρασης και της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Είναι το όχημα της εξωτερικής γλώσ-σας και η εκτόνωση ή εξωτερίκευση της πολύπλοκης εσωτερικής γλώσσας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο από το Είναι, όσο κι από το Εγώ.

Ο Πλάτωνας, στο διάλογο "Φαίδωνας", εξέφραζε σ' έναν από τους μαθητές του μια θέση περίφημη για το βάθος και την ηθική της λεπτότητα, ως ανθρώπινη αρχή της γλωσσικής ιδιότητας. Λέει τα εξής: "Γνώριζε, αγαπητέ μου Κρίτωνα, ότι το να μιλάει κάποιος κατ' ανάρμοστο τρόπο σημαίνει ότι όχι μόνο διαπράττει ένα σφάλμα σ'αυτό που λέει, αλλά κι ένα είδος βλάβης, που προξενείτε στις ψυχές".

Αν θέλουμε να λύσουμε τα προβλήματα, πρέπει να απέχουμε απ' το να εκφράζουμε μια γνώμη. Κάθε γνώμη μπορεί να διαμφισβητηθεί. Οφείλουμε να λύνουμε ένα πρόβλημα διαλογιζόμενοι σ' αυτό. Είναι αναγκαίο να το λύνουμε με το νου και με την καρδιά. Πρέπει να μάθουμε να σκεπτόμαστε αφ' εαυτού μας. Είναι παράλογο να επαναλαμβάνουμε σαν παπαγάλοι τις ξένες γνώμες.

Όταν το εγώ εξαλείφεται, εξαφανίζονται οι αιρετικές διαδικασίες του νου. Γνώμη, είναι η εκπομπή μιας άποψης από φόβο ότι ο άλλος είναι ο αληθι-νός και αυτό δείχνει άγνοια.

Είναι, επείγον να μάθουμε να μην ταυτιζόμαστε με τα προβλήματα. Είναι αναγκαίο να αυτο-εξερευνούμαστε ειλικρινά και, μετά να τηρούμε νοητική και λεκτική σιωπή.

ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΡΟΜΠΟΤ

52


Το διανοητικό ζώο είναι παρόμοιο με ένα ρομπότ προγραμματισμένο από τις ίδιες μηχανικές ρόδες κι επίσης είναι όμοιο με ένα ρολόι επειδή ζει επαναλαμβάνοντας κινήσεις των περασμένων υπάρξεων.

Ο άνθρωπος, που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, είναι ένα ψυχολογικό ρομπότ που δεν δρα, τα πάντα του συμβαίνουν. Το Είναι, είναι το μόνο που δρα. Το Είναι κάνει να αναβλύσει αυτό που θέλει διότι δεν είναι μια μηχανική οντότητα.

Πρέπει να πάψουμε να είμαστε ένα διανοητικό ρομπότ, διότι το ρομπότ πάντοτε επαναλαμβάνει τα ίδια, δεν έχει ανεξαρτησία.

Το ψυχολογικό ρομπότ επηρεάζεται από τους νόμους της Σελήνης: Υποτροπή, σύλληψη, θάνατος, μίσος, εγωισμός, βία, έπαρση, αλαζονεία, αυτοσημασία, υπέρμετρη πλεονεξία, κ.τ.λ.

Πρέπει να εργαζόμαστε με τη σεξουαλική υπερδυναμική για να δημιουργούμε ένα μόνιμο κέντρο βαρύτητας και να ανεξαρτητοποιούμαστε από τη Σελήνη.

Για να πάψει κάποιος να είναι ψυχολογικό ρομπότ είναι αναγκαίο να κυβερνά τον εαυτό του. Ο Φάουστ το κατάφερε, όχι όμως και ο Κορνήλιος Αγρίππας, διότι κόλλησε στη θεωρία.

Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το πως θα εκμεταλλεύονται τον κόσμο, αλλά πιο σημαντικό είναι η αυτό-εκμετάλλευση, διότι αυτός που εκμεταλλεύεται τον εαυτό του κυριαρχεί τον κόσμο.

Το ψυχολογικό ρομπότ που θέλει να μετατρέπεται σε άνθρωπο και μετά σε υπεράνθρωπο, θα πρέπει ν' αναπτύσσει την ικανότητα να συμβαδίζει με τις νότες.

Όταν κάποιος θέλει πραγματικά να πάψει να είναι μηχανή, πρέπει να περνά από την πρώτη κρίση: ΜΙ-ΦΑ, και μετά από τη δεύτερη κρίση: ΛΑ-ΣΙ.

53


Το κλειδί των θριαμβευτών για να περνούν τις κρίσεις και να πάψουν να είναι ένα ψυχολογικό ρομπότ είναι: αλλαγή και απόφαση. Όλο το Έργο γίνεται σε επτά κλίμακες και αποκτάται ο νιριονισσιανός ήχος του Σύμπαντος.

Η ΟΡΓΗ

Η οργή εξαλείφει την ικανότητα να σκεπτόμαστε και να λύνουμε τα προβλήματα που την προξενούν. Η οργή είναι, προφανώς, μία αρνητική συγκίνηση.

Δύο αντιμέτωπες αρνητικές συγκινήσεις οργής, δεν καταφέρνουν την ειρήνη μήτε την δημιουργική κατανόηση.

Αναντίρρητα, κάθε φορά που προβάλλουμε την οργή σ' ένα άλλο άτομο, προξενείτε μια κατάπτωση της ιδιαίτερης εικόνας μας κι αυτό δεν είναι καθόλου καλό στον κόσμο των συσχετισμών.

Οι ποικίλες διαδικασίες της οργής οδηγούν τον άνθρωπο σε τρομερές ψυχολογικές, οικονομικές και κοινωνικές αποτυχίες. Είναι σαφές ότι και η υγεία επηρεάζεται από την οργή.

Υπάρχουν ορισμένοι ηλίθιοι που ευχαριστιούνται με την οργή, διότι τους δίνει ένα αέρα ανωτερότητας. Στις περιπτώσεις αυτές η οργή συνδυάζεται με την υπερηφάνεια.

Η οργή συνδυάζεται επίσης συχνά με την έπαρση, τη ματαιοδοξία και ακόμη με την αυτοεπάρκεια. Η καλοσύνη είναι μια δύναμη πολύ πιο συντριπτική από την οργή.

Μία θυμώδης συζήτηση δεν είναι παρά μία διέγερση στερημένη πειθούς. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την οργή, πρέπει να αποφασίζουμε, πρέπει να αποφασίζουμε για το είδος της συγκίνησης που μας συμφέρει περισσότερο.

54


Η καλοσύνη και η κατανόηση αποδείχνονται καλύτερες από την οργή. Καλοσύνη και κατανόηση είναι μόνιμες συγκινήσεις, δεδομένου ότι μπορούν να νικούν την οργή.

Όποιος αφήνεται να ελέγχεται από την οργή καταστρέφει την ιδιαίτερη εικόνα του. Ο άνθρωπος που έχει έναν πλήρη αυτοέλεγχο, θα. είναι πάντα στην κορυφή.

Η απογοήτευση, ο φόβος, ή αμφιβολία και η ενοχή, γεννούν τις διαδικασίες της οργής. Η απογοήτευση, ο φόβος, η αμφιβολία και η ενοχή προκαλούν την οργή. Όποιος απελευθερώνεται από αυτές τις τέσσερις αρνητικές συγκινήσεις, θα. κυριεύει τον κόσμο. Η αποδοχή αρνητικών παθών είναι κάτι που αντιτίθεται στον αυτοσεβασμό.

Η οργή είναι για τους τρελούς, δεν χρησιμεύει, μας οδηγεί στη βία, κι αυτή παράγει περισσότερη βία.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Η προσωπικότητα είναι πολλαπλή και έχει πολλά υπερβάθη. Σ' αυτήν είναι κατατεθειμένο το κάρμα από τις προηγούμενες υπάρξεις, κάρμα σε διαδικασία εκπλήρωσης και αποκρυστάλλωσης του εαυτού.

Οι εντυπώσεις που δεν έχουν υποστεί πέψη μετατρέπονται σε καινούργια ψυχισμικά πρόσθετα, και το πιο σοβαρό σε ποικίλες προσωπικότητες. Η προσωπικότητα δεν είναι ομογενής αλλά ετερογενής και πληθυντική.

Θα πρέπει ο καθένας να διαλέγει τις εντυπώσεις κατά τον ίδιο τρόπο που διαλέγει τα πράγματα της ζωής του.

Αν κάποιος ξεχνιέται σε μια δεδομένη στιγμή, εμπρός σ' ένα νέο συμβάν, σχηματίζονται νέα εγώ, κι αν είναι πολύ ισχυρά, σε νέες προσωπικότητες μέσα στην προσωπικότητα. Εδώ βρίσκεται η αιτία πολλών ψυχολογικών τραυμάτων, συμπλεγμάτων (κόμπλεξ) και συγκρούσεων.

55


Μία αναφομοίωτη εντύπωση που φθάνει να σχηματίσει μία προσωπικότητα μέσα στην προσωπικότητα, και που όταν δεν γίνεται αποδεκτή, μετατρέπεται σε μια πηγή τρομακτικών συγκρούσεων.

Δεν γίνονται αποδεκτές όλες οι προσωπικότητες που κουβαλάει κάποιος μέσα στην προσωπικότητα, δίνοντας έτσι γέννηση σε πολλά ψυχολογικά τραύματα, συμπλέγματα, φοβίες, κ.τ.λ.

Πρωταρχικά, είναι αναγκαίο να κατανοούμε την πολλαπλότητα της προσωπικότητας, που είναι πολλαπλή αφ' εαυτής.

Είναι, δυνατό να υπάρξει κάποιος που να έχει αποσυνθέσει τα ψυχισμικά πρόσθετα, αλλά αν δεν αποσυνθέτει την προσωπικότητα, δεν θα μπορεί να πετυχαίνει την αυθεντική φώτιση και τη μακαριότητα της ζωής.

Όταν κάποιος αυτογνωρίζεται ολοένα και περισσότερο, γνωρίζει ολοένα και περισσότερο τους άλλους. Το άτομο με εγώ δεν βλέπει τα πράγματα καθαρά και σφάλλει. Αυτοί που έχουν εγώ αποτυγχάνουν διότι τους λείπει η κρίση, ακόμη κι αν έχουν τρομερή λογική στις αναλύσεις τους.

Αν δεν αφομοιώνονται οι εντυπώσεις δημιουργούνται καινούργια εγώ. Πρέπει να μάθουμε να επιλέγουμε τις εντυπώσεις.

Δεν είναι το θέμα να γίνουμε καλύτεροι, το θέμα είναι να αλλάξουμε. Το Είναι αναβλύζει όταν κάποιος έχει αλλάξει κι έχει πάψει να υπάρχει.

Τα ανεπιθύμητα στοιχεία που κουβαλάμε στο εσωτερικό μας είναι αυτά που ελέγχουν τις αντιλήψεις μας, εμποδίζοντας μας να έχουμε μια ακέραιη αντίληψη που θα μας έφερνε μακαριότητα και ευτυχία.

ΚΑΘΕΞΙΣ

Η ψυχισμική ενέργεια, η κάθεξις, διαδικαζόμενη ως εκτελεστική δύναμη, αποδείχνεται τρομακτική.

Τα αποθέματα διάνοιας είναι τα ποίκιλα μέρη του Είναι και επονομάζονται δεμένη κάθεξις ή ψυχική ενέργεια σε κατάσταση δυνητική και στατική.

56


Η δεμένη κάθεξις μας προσανατολίζει στην εργασία που σχετίζεται με την αποσύνθεση του εγώ και την απελευθέρωση του νου.

Η δεμένη κάθεξις, εμπεριεχόμενη στο νου, μας οδηγεί στην εργασία που σχετίζεται με την επαναστατική ψυχολογία και με την ακέραιη επανάσταση. Οι αξίες του Είναι συγκροτούν τη δεμένη κάθεξη.

Μόνο η δεμένη κάθεξις μπορεί, να απελευθερώνει το νου μέσω της αποσύνθεσης των ανεπιθύμητων ψυχισμικών στοιχείων που έχουν εκκριθεί με τη δομική και συναλλακτική ανάλυση.

Η δεμένη κάθεξις είναι διαφορετική από τη λυμένη κάθεξη, δεδομένου ότι αυτή είναι η ψυχισμική ενέργεια που χρησιμοποιεί το εγώ για να κυριαρχεί στο νου και στο σώμα για την εκδήλωση του.

Πρέπει να επιτρέπουμε στη δεμένη κάθεξη, που είναι η δυναμική ψυχική ενέργεια, να είναι εκείνη που κατευθύνει την ύπαρξη μας.

Πρέπει να εργαζόμαστε ψυχολογικά ώστε να μπαίνει σε δραστηριότητα η δεμένη κάθεξις και να κυριαρχεί, να κυβερνά την ελεύθερη κάθεξη που είναιη ενέργεια του σώματος και που δυστυχώς κυριαρχεί-το πάντα από τη λυμένη κάθεξη που είναι το εγώ.

Ο ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Πολλά έχουμε υποφέρει με τα μέλη της Γνωστικής Κίνησης. Πολλοί έχουν ορκιστεί, πίστη και αφοσίωση εμπρός στο Βωμό των Λουμισιάλ, πολλοί έχουν δώσει επίσημη υπόσχεση να εργάζονται στο Μεγάλο Έργο μέχρι την ολοκληρωτική Αυτο-Πραγμάτωση, είναι πολλοί αυτοί που κλαίγοντας ορκίζονταν να μην φύγουν ποτέ πια από τη Γνωστική Κίνηση, όμως, και πονάει που το λέω, όλα πήγαν μάταια. Σχεδόν όλοι έφυγαν, έγιναν εχθροί βλασφημώντας, πορνεύοντας, μοιχεύοντας και πήραν το μαύρο δρόμο. Πράγματι, αυτές οι τρομερές αντιφάσεις του ανθρώπου οφείλονται στο ότι ο άνθρωπος έχει ένα μοιραίο θεμέλιο, μια τραγική βάση και το θεμέλιο αυτό

57


είναι η πολλαπλότητα του εγώ, η πολλαπλότητα της λυμένης καθεξής που φέρουμε όλοι μέσα μας.

Είναι επείγον να γνωρίζουμε ότι το εγώ είναι ένα σύνολο ψυχισμικών ενεργειών, λυμένων καθέξεων, που αναπαράγονται στα κατώτερα ζωικά βάθη του ανθρώπου. Κάθε λυμένη κάθεξις είναι ένα μικρό εγώ που χαίρει ορισμένης αυτοανεξαρτησίας.

Αυτά τα εγώ, αυτές οι λυμένες καθέξεις, παλεύουν μεταξύ τους. "Πρέπει να διαβάσω μια εφημερίδα" λέει το διανοητικό εγώ. "θα πάω μια βόλτα με το ποδήλατο", αντιλέγει το κινητικό εγώ. "Πεινάω", δηλώνει το εγώ της πέψης. "Κρυώνω", λέει το εγώ του μεταβολισμού. "Δεν θα μου το απαγορεύσουν", αναφωνεί το εγώ του πάθους σε άμυνα καθεμιάς απ' αυτές τις λυμένες καθέξεις.Επομένως, το εγώ είναι λεγεώνα λυμένων καθέξεων. Αυτές οι λυμένες καθέξεις μελετήθηκαν απ' τον Φρανς Χάρτμαν. Ζουν μέσα στα κατώτερα ζωικά βάθη του ανθρώπου, τρώνε, κοιμούνται, αναπαράγονται και ζουν εις βάρος των ζωτικών μας αρχών ή της ελεύθερης κάθεξις νευρομυϊκή και κινητική ενέργεια. Καθένα απ' τα εγώ που στο σύνολο τους συγκροτούν τη λυμένη κάθεξη. Το εγώ, προβάλλεται στο διάφορα επίπεδα του νου και ταξιδεύει αγωνιώντας για την ικανοποίηση των επιθυμιών του. Τα εγώ, το εγώ, η λυμένη κάθεξις, δεν μπορεί ποτέ να τελειοποιηθεί,.

Ο άνθρωπος είναι η πόλη των εννέα πόρτων... Μέσα σ' αυτή την πόλη ζουν πολλοί πολίτες που ούτε καν γνωρίζονται μεταξύ τους. Καθένας απ' αυτούς τους πολίτες, καθένα απ' αυτά τα μικρά εγώ, έχει τις προβολές του και το δικό του ιδιαίτερο νου:αυτές είναι οι έμποροι που ο Ιησούς έπρεπε να εκδιώξει από το Ναό με το μαστίγιο της θέλησης. Οι έμποροι αυτοί πρέπει να πεθάνουν.

Τώρα θα εξηγήσουμε το γιατί των τόσων εσωτερικών αντιφάσεων του ατόμου. Ενόσω υπάρχει η λυμένη κάθεξις, δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη. Τα εγώ είναι η CAUSA CAUSORUM (η αίτια των αιτιών), όλων των εσωτερικών αντιφάσεων. Το εγώ που ορκίζεται αφοσίωση στη Γνώση αντικαθίσταται από άλλο που την μισεί. Συμπέρασμα, ο άνθρωπος είναι ένα ανεύθυνο ον που δεν έχει ένα μόνιμο κέντρο βαρύτητας. Ο άνθρωπος είναι ένα μη πραγματωμένο ov!

58


Ο άνθρωπος δεν είναι ακόμη άνθρωπος, είναι απλώς ένα διανοητικό ζώο. Είναι πολύ μεγάλο λάθος να ονομάζουμε "ψυχή" τη λεγεώνα του εγώ. Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος έχει μέσα στην Ουσία του το ψυχικό υλικό, το υλικό για την ψυχή, αλλά ακόμη δεν έχει ψυχή.

Τα Ευαγγέλια λένε: "Σε τι θα σου χρησιμεύσει να κερδίσεις τον κόσμο όλο, αν πρόκειται να χάσεις την ψυχή;" είπε ο Ιησούς στο Νικόδημο, εννοώντας επακριβώς ότι πρέπει κανείς να γεννηθεί από νερό και πνεύμα για να απολαμβάνει τις ιδιότητες που αντιστοιχούν σε μια αληθινή ψυχή. Είναι αδύνατο να κατασκευάζουμε ψυχή αν δεν διέλθουμε από το Μυστικιστικό θάνατο.Μόνο όταν πεθάνει το εγώ μπορούμε να εγκαταστήσουμε ένα μόνιμο κέντρο συνείδησης μέσα στην ιδιαίτερη εσωτερική μας Ουσία. Το κέντρο αυτό είναι που ονομάζεται ψυχή. Μόνον ένας άνθρωπος με ψυχή μπορεί να έχει αληθινή συνέχεια σκοπών. Μόνο σ' έναν άνθρωπο με ψυχή δεν υπάρχουν οι εσωτερικές αντιφάσεις και υπάρχει αληθινή εσωτερική ειρήνη.

Το εγώ σπαταλά άτσαλα το ψυχισμικό υλικό, την κάθεξη, σε εκρήξεις θυμού, πλεονεξίας, λαγνείας, φθόνου, υπερηφάνειας, τεμπελιάς, λαιμαργίας, κ.τ.λ. Είναι λογικό να μην μπορεί να κατασκευασθεί, η ψυχή, ενόσω δεν αποθηκεύεται το ψυχικό υλικό, η κάθεξις. Για να κατασκευασθεί κάτι απαιτείται η πρώτη ύλη, δίχως την πρώτη ύλη δεν μπορεί τίποτα να κατασκευασθεί, διότι από το τίποτα βγαίνει τίποτα.

Όταν το εγώ αρχίζει να πεθαίνει, η πρώτη ύλη αρχίζει να συσσωρεύεται. Όταν η πρώτη ύλη αρχίζει να συσσωρεύεται, ξεκινά η εγκαθίδρυση ενός μόνιμου κέντρου βαρύτητας. Όταν το εγώ έχει πεθάνει απόλυτα, το μόνιμο κέντρο βαρύτητας θα έχει ολότελα εγκατασταθεί.

Το κεφάλαιο του ψυχικού υλικού συσσωρεύεται όταν το εγώ πεθαίνει, μιας και ο σπαταλητής της ενέργειας έχει εξαλειφθεί. Έτσι εγκαθίσταται το μόνιμο κέντρο βαρύτητας. Το θαυμάσιο αυτό κέντρο είναι η ψυχή.

Μόνο εκείνος που έχει εγκαταστήσει μέσα του το μόνιμο κέντρο συνείδησης μπορεί να είναι πιστός στη Γνώση και να έχει συνέχεια σκοπών. Όποιοι δεν κατέχουν αυτό το κέντρο μπορεί σήμερα να είναι στη Γνώση και αύριο εναντίον της, σήμερα στη μια σχολή, αύριο στην άλλη. Αυτό το είδος ατόμων δεν έχουν πραγματική ύπαρξη.

59


Ο Μυστικιστικός θάνατος είναι ένα δύσκολο και φλέγον πεδίο της Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Η λυμένη κάθεξις διαλύεται στη βάση αυστηρής κατανόησης. Η συμβίωση με το συνάνθρωπο, η συναναστροφή με τους ανθρώπους, είναι ο καθρέπτης όπου μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας ολόσωμο. Στη συνα-ναστροφή με τους ανθρώπους τα κρυμμένα μας ελαττώματα ξεπηδούν, αναβλύζουν, και αν είμαστε παντεπόπτες, τότε τα βλέπουμε.

Κάθε ελάττωμα πρέπει πρώτα να αναλυθεί διανοητικά και μετά να μελετηθεί με το διαλογισμό.

Πολλά άτομα κατάφεραν την τέλεια σεξουαλική αγνότητα και την απόλυτη αγιότητα στο φυσικό κόσμο, αλλά αποδείχθηκαν μεγάλοι πόρνοι και τρομακτικοί αμαρτωλοί όταν υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες στους εσωτερικούς κόσμους. Αυτοί είχαν ξεμπερδέψει με τα ελαττώματα τους στο φυσικό κόσμο, αλλά σε άλλα επίπεδα του νου συνέχιζαν με τις λυμένες καθέξεις τους.

Όταν ένα ελάττωμα έχει κατανοηθεί σ' όλα τα επίπεδα του νου, αποσυντίθεται η αντίστοιχη του λυμένη κάθεξις, δηλαδή, πεθαίνει ένα μικρό εγώ.

Είναι επείγον να πεθαίνουμε στιγμή προς στιγμή. Με το θάνατο του εγώ γεννιέται η Ψυχή. Χρειαζόμαστε το θάνατο του πολλαπλού εγώ κατά τρόπο ολοκληρωτικό, για να εκφράζεται σε αφθονία η δεμένη κάθεξις, το Είναι.

ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΛΥΜΕΝΗ ΚΑΘΕΞΗ

Μόνο όταν μελετάμε επιμελώς τη λυμένη κάθεξη, το εγώ, μπορούμε να το διαλύουμε ολότελα.

Οφείλουμε να παρατηρούμε λεπτομερώς τις διαδικασίες της σκέψης, τις διάφορες εξεργασίες της επιθυμίας, τις συνήθειες που συνιστούν την προσωπικότητα μας, τα σοφίσματα αφαίρεσης, τη δόλια απατηλότητα του

60


εγώ και των σεξουαλικών μας παρορμήσεων. Πρέπει να μελετάμε το πως αντιδρούν εμπρός στα κτυπήματα του εξωτερικού κόσμου και να βλέπουμε το πως συνάπτουν σχέσεις.

Κατανοώντας όλες τις διαδικασίες της λυμένης καθεξής, του πολλαπλού εγώ, αυτό αποσυντίθεται. Μόνον τότε εκδηλώνεται διαμέσου και μέσα μας η θεότητα.

Η ΑΜΕΛΕΙΑ

Η αμέλεια και η απροσεξία οδηγούν όλους τους ανθρώπους στην αποτυχία.

Το να είναι, κάποιος αμελής, σημαίνει,, όπως θα λέγαμε, NEC LBGERE, να μην διαλέγει, να παραδίδεται στα χέρια της αποτυχίας.

Η αμέλεια είναι του εγώ, και το αντίθετο της είναι η διαίσθηση που είναι του Είναι. Ίο εγώ δεν μπορεί να διαλέγει μήτε να διακρίνει, το Είναι, μπορεί.

Μόνο μέσω της ζωντανής ενσάρκωσης της Επανάστασης της Διαλεκτικής θα μάθουμε να "επιλέγουμε" για να μην έχουμε κι άλλες αποτυχίες στη ζωή.

ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ

Το εννενήνταεννιά τοις εκατό των ανθρώπινων σκέψεων είναι αρνητικό και βλαβερό.

Αυτό που είμαστε εδώ είναι το αποτέλεσμα των ιδιαίτερων νοητικών μας διαδικασιών.

Ο άνθρωπος πρέπει να αυτοεξερευνά τον ίδιο του το νου, αν επιθυμεί να ταυτίζεται, να αξιολογείται και να αυτοεικονίζεται σωστά.

61


Η δυσκολία της βαθιάς ενδοσκοπικής ανάλυσης, βρίσκεται στην "αντιμετάθεση". Η δυσκολία αυτή επαλείφεται δια μέσου της δομικής και συναλλακτικής ανάλυσης.

Είναι σημαντικό να εκκρίνουμε (αποβάλλουμε) και να διαλύουμε ορισμένα ανεπιθύμητα ψυχικά πρόσθετα που ει ναι στερεωμένα στο νου μας κατά τρόπο τραυματικό.

Οι συναλλακτικές και δομικές αναλύσεις συνδυάζονται έξυπνα στο θέμα αυτό της εξερεύνησης του εγώ.

Το οποιοδήποτε ψυχικό πρόσθετο πρέπει προηγουμένως να εκκριθεί, πριν την τελική του διάλυση.

ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ

Όλοι οι άνθρωποι είναι μηχανιστικοί, κατά εκατό τους εκατό. Ασυνείδητου, εργάζονται με κοιμισμένη τη συνείδηση, ζουν κοιμισμένοι δίχως να γνωρίζουν από που έρχονται, ούτε για πού πηγαίνουν, είναι βαθιά υπνωτισμένοι.

Η ύπνωση που είναι συλλογική και ρέει σ' όλη τη φύση προέρχεται από το βδελυρό όργανο Κουνταρκτιγουαδόρ. Η φυλή αυτή είναι υπνωτισμένη, ασυνείδητη, βυθισμένη στον πιο βαθύ ύπνο.

Η αφύπνιση είναι δυνατή μόνο με την καταστροφή του εγώ. Πρέπει ν' αναγνωρίσουμε με πλήρη σαφήνεια ότι έχουμε μιλήσει ορισμένες φορές σχετικά με το Ιδιαίτερο Ψυχολογικό Χαρακτηριστικό Γνώρισμα (ΙΨΧΓ) του καθενός.

Ασφαλώς, κάθε άτομο έχει το δικό του ψυχολογικό χαρακτηριστικό γνώρισμα, αυτό είναι βέβαιο. Μερικοί θα έχουν ως χαρακτηριστικό γνώρισμα τη λαγνεία, μερικοί θα έχουν το μίσος, για άλλους θα είναι η πλεονεξία, κ.τ.λ. Το γνώρισμα είναι το άθροισμα από διάφορα ιδιαίτερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά στοιχεία.

62


Για κάθε ΙΨΧΓ υπάρχει πάντα ένα καθορισμένο γεγονός, ένα επακριβές περιστατικό. Είναι ένας άνθρωπος λάγνος; θα έχει πάντα στη ζωή του περιστάσεις λαγνείας συνοδευόμενα από συγκεκριμένα προβλήματα. Οι περιστάσεις αυτές θα επαναλαμβάνονται πάντα.

Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε το ΙΨΧΓ μας, αν θέλουμε να περνάμε σ' ένα υψηλότερο επίπεδο του Είναι και να εξαλείφουμε από τον εαυτό μας τα ανεπιθύμητα στοιχεία που συγκροτούν το ψυχολογικό γνώρισμα.

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο γεγονός στη ζωή κι αυτό είναι η ασυνέχεια της φύσης, αυτό είναι φανερό. Όλα τα φαινόμενα είναι ασυνεχή κι αυτό σημαίνει ότι ουδέποτε θα φθάσουμε στην τελειοποίηση διαμέσου της εξέλιξης. Χρειάζεται να μετατρεπόμαστε σε πραγματικούς ηλιακούς Ανθρώπους, με την πιο πλήρη έννοια της λέξης.

Άλλο είναι το επίπεδο της τίμιας και σεμνής γυναίκας και άλλο είναι το επίπεδο της άτιμης και άσεμνης γυναίκας. Υπάρχουν διάφορα επίπεδα του Είναι.

Έχουμε συνειδητοποιήσει το ιδιαίτερο επίπεδο του Είναι μας; το επίπεδο του Είναι στο οποίο βρισκόμαστε; είμαστε συνειδητοί του ότι είμαστε υπνωτισμένοι και κοιμισμένοι;

Το διανοητικό ζώο ταυτίζεται όχι μόνο με τα εξωτερικά πράγματα, αλλ' επίσης ταυτίζεται με τον ίδιο του τον εαυτό, με τις λάγνες σκέψεις του, με τις μέθες του, με τους θυμούς του, με τις πλεονεξίες του, με την αυτοσημασία του, με τη ματαιοδοξία του, με τη μυστικιστική του υπερηφάνεια, με την αυτοαξία, κ.τ.λ.

Έχουμε, άραγε, αναλογιστεί ότι δεν ταυτιζόμαστε μόνο με τα εξωτερικά, αλλά επίσης με πράγματα όπως η ματαιοδοξία και η υπερηφάνεια; Για παράδειγμα: θριαμβεύουμε σήμερα! Όμως, θριαμβεύουμε πάνω στη μέρα, ή η μέρα θριάμβευσε πάνω μας; Είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουμε ταυτιστεί με κάποια νοσηρή, πλεονεκτική, αλαζονική σκέψη, με μια προσβολή ή με κάποια προκατάληψη, ή αμφιβολία, κ.τ.λ.; Είμαστε βέβαιοι ότι θριαμβεύουμε πάνω στη μέρα, ή η μέρα θριάμβευσε πάνω μας;

63


Τι κάναμε σήμερα; Συνειδητοποιήσαμε το επίπεδο του Είναι στο οποίο βρισκόμαστε; Περνάμε σ' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι, ή παραμένουμε εκεί, που βρισκόμασταν;

Μήπως, πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να περάσουμε ο' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι, αν δεν εξαλείψουμε συγκεκριμένα ψυχολογικά ελαττώματα; Είμα-στε, μήπως, ευχαριστημένοι με το επίπεδο του Είναι στο οποίο βρισκόμαστε τώρα; Αν πρόκειται να μείνουμε για όλη μας τη ζωή σε ένα επίπεδο του Είναι, τότε, τί κάνουμε;

Σε κάθε επίπεδο του Είναι υπάρχουν ορισμένες πίκρες, ορισμένα βάσανα, ταλαιπωρίες, αυτό είναι προφανές. Όλοι παραπονιούνται που υποφέρουν, που έχουν προβλήματα, για την κατάσταση όπου βρίσκονται, για τους αγώνες τους. Ρωτώ, λοιπόν, ένα πράγμα: ανησυχεί το διανοητικό ζώο για να περάσει σ' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι;

Προφανώς, ενόσω βρισκόμαστε στο επίπεδο του Είναι που βρισκόμαστε, θα πρέπει εκ νέου να επαναληφθούν όλες οι αντίξοες περιστάσεις που ήδη γνωρίζουμε και όλες οι πίκρες στις οποίες βρισκόμαστε. Ξανά και ξανά θα ξεφυτρώνουν πανομοιότυπες δυσκολίες.

Θέλουμε ν'αλλάξουμε; Δεν θέλουμε πια να έχουμε τα προβλήματα που μας θλίβουν, τα οικονομικά, τα πολιτικά, κοινωνικά, πνευματικά, οικογενειακά, λάγνα, κ.τ.λ.; θέλουμε να σωθούμε από τις δυσκολίες; Δεν έχουμε παρά να περάσουμε σ' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι.

Κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα προς ένα επίπεδο του Είναι θα ανεξαρτητοποιούμαστε από τις εκτελεστικές δυνάμεις της λυμένης καθεξής. Αν εμείς δεν γνωρίζουμε το ΙΨΧΓ μας, πάμε πολύ άσχημα. Χρειάζεται να το γνωρίζουμε αν θέλουμε να περνάμε σ' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι και να εξαλείφουμε από μέσα μας τα ανεπιθύμητα στοιχεία που αποτελούν αυτό το ΙΨΧΓ, αλλιώς, πώς θα περάσουμε σένα ανώτερο επίπεδο του Είναι;

Το διανοητικό ζώο θέλει να πάψει να υποφέρει, αλλά δεν κάνει τίποτα για ν' αλλάξει, δεν παλεύει για να περάσει σ' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι. Πώς, λοιπόν, μπορεί ν' αλλάξει;

64


Όλα τα φαινόμενα είναι ασυνεχή. Το δόγμα της εξέλιξης δεν χρησιμεύει σε τίποτα γιατί μας κάνει να λιμνάζουμε. Γνωρίζω πολλούς ψευδοεσωτεριστές, ειλικρινείς και καλόκαρδους ανθρώπους, που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο δόγμα της Εξέλιξης και περιμένουν να τους τελειοποιήσει ο χρόνος και ποτέ δεν τελειοποιούνται. Γιατί; Διότι αυτά τα άτομα δεν κάνουν τίποτα για ν' αλλάξουν τα επίπεδα του Είναι, παραμένουν πάντα στο ίδιο σκαλοπάτι. Επομένως, είναι αναγκαίο να περνάμε πιο πέρα από την Εξέλιξη και να μπαίνουμε στον επαναστατικό δρόμο, στο δρόμο της Επανάστασης της Συνείδησης ή της Διαλεκτικής.

Η Εξέλιξη και η Υπεξέλιξη είναι δύο νόμοι που διαδικάζονται συγχρόνως σ' όλη τη δημιουργία, αποτελούν το μηχανικό άξονα της φύσης, αλλά ουδέποτε μας οδηγούν στην Απελευθέρωση.

Οι νόμοι της Εξέλιξης και Υπεξέλιξη είναι καθαρά υλιστικοί και δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την εσώτερη Αυτοπραγμάτωση του Είναι. Δεν τους αρνούμαστε, υπάρχουν, αλλά δεν χρησιμεύουν για την Ψυχολογική Επανάσταση. Εμείς, χρειάζεται να είμαστε επαναστατικοί, χρειάζεται να μπαίνουμε στο δρόμο της Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Πώς θα μπορούσαμε να περάσουμε σ' ένα ανώτερο επίπεδο Είναι, αν δεν είμαστε επαναστατικοί; Ας παρατηρήσουμε τα διάφορα σκαλοπάτια μιας σκάλας, είναι ασυνεχή. Το ίδιο και τα διάφορα επίπεδα του Είναι.

Σε κάθε επίπεδο του Είναι υπάγεται συγκεκριμένος αριθμός δραστηριοτήτων. Όταν περνάει κάποιος σ' ένα ανώτερο επίπεδο Είναι, πρέπει να κάνει ένα πήδημα και ν' αφήσει όλες τις δραστηριότητες που είχε στο κατώτερο επίπεδο του Είναι.

Μου έρχονται ακόμη στη μνήμη εκείνοι οι καιροί της ζωής μου, εδώ και είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια τώρα, που τους ξεπέρασα, τους άφησα πίσω μου. Γιατί; Διότι ανακάλυψα ανώτερα επίπεδα του Είναι. Ήταν αυτό που για μένα αποτελούσε τη μέγιστη σημασία.

Οι δραστηριότητες μου της εποχής εκείνης σταμάτησαν, διεκόπησαν, διότι στα ανώτερα σκαλοπάτια του Είναι υπάρχουν άλλες δραστηριότητες που είναι τελείως διαφορετικές.

65


Όταν κάποιος περνά σ' ένα ανώτερο επίπεδο του Είναι, πρέπει να αφήσει πολλά πράγματα που στην πραγματικότητα δεν είναι σημαντικά και που ανήκουν στο επίπεδο που βρισκόμαστε.

Το πέρασμα σένα άλλο επίπεδο του Είναι περιλαμβάνει, λοιπόν, ένα πήδημα, και αυτό το πήδημα είναι αντάρτικο, ουδέποτε είναι εξελικτικού τύπου, είναι πάντα επαναστατικό, διαλεκτικό.

Υπάρχουν άνδρες, μάγκες, που θεωρούν τον εαυτό τους σαν θεό. Τα άτομα αυτού του είδους είναι. ο χειρότερος και πιο κακόγουστος τύπος μυθομανών. Αυτός που περνιέται για σοφός επειδή έχει μερικές ψευτοεσωτεριστικές γνώσεις στο μυαλό του και νομίζει ότι είναι κιόλας ένας μύστης, έχει πέσει στη μυθομανία, είναι γεμάτος από τον εαυτό του.

Ο καθένας μας δεν είναι παρά μια τιποτένια σαύρα της λάσπης της γης. Όταν μιλάω, αρχίζω από μένα. Το να είμαστε γεμάτοι από τον εαυτό μας, να έχουμε εσφαλμένες εικόνες για τον εαυτό μας, φαντασιώσεις για τον εαυτό μας, σημαίνει ότι βρισκόμαστε σε κατώτερα επίπεδα του Είναι.

Ταυτίζεται κάποιος με τον εαυτό του όταν σκέφτεται ότι θα αποκτήσει πολλά χρήματα, ένα όμορφο αυτοκίνητο, το τελευταίο μοντέλο, ή ότι αρέσει στην τάδε κοπέλα, ότι είναι ένας μεγάλος κύριος, ή ότι είναι ένας σοφός. Πρέπει κανείς να ξεκινάει με το να μην ταυτίζεται με τον εαυτό του, και μετά, να μην ταυτίζεται με τα εξωτερικά πράγματα.

Όταν κάποιος δεν ταυτίζεται, για παράδειγμα, με έναν υβριστή, και τον συγχωρεί τον αγαπά, τότε αυτός δεν μπορεί να τον πληγώσει. Αν κάποιος πληγώνει την αυτοαγάπη κάποιου άλλου, αλλά εκείνος δεν ταυτίζεται με την αυτοαγάπη, είναι φανερό ότι δεν θα νιώσει κανένα πόνο, μιας και δεν θα τον πονάει.

Όταν κάποιος δεν ταυτίζεται με τη ματαιοδοξία, δεν τον νοιάζει να περπατά στο δρόμο με τις κάλτσες μπαλωμένες. Γιατί; Διότι δεν ταυτίζεται με τη ματαιοδοξία.

Αν πρώτα απ' όλα, ταυτιζόμαστε με τον εαυτό μας και μετά, με τις ματαιότητες του εξωτερικού κόσμου, τότε δεν μπορούμε να συγχωρούμε. Ας θυμηθούμε την Προσευχή του Κυρίου: "Συγχώρησε σ' εμάς τις οφειλές μας,

66


καθώς κι εμείς συγχωρούμε στους οφειλέτες μας...". Αλλά λέω κάτι παραπάνω: δεν αρκεί απλώς να συγχωρούμε, πρέπει και να ακυρώνουμε τις οφειλές μας. θα μπορούσε κάποιος να συγχωρήσει έναν εχθρό, αλλά ποτέ να μην ακύρωνε τα χρέη. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, είναι ανάγκη να ακυρώνουμε...

Λέει επίσης το Ευαγγέλιο του Κυρίου: "Μακάριοι οι πράοι, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη..." Αυτή είναι μία φράση που κανείς δεν έχει καταλάβει, θα λέγαμε ότι, μακάριοι είναι οι μή μνησίκακοι. Αν κάποιος είναι μνησίκακος, αν κρατάει έχθρα, πώς μπορεί να είναι πράος; Ο μνησίκακος κρατάει συνέχεια λογαριασμούς. "Εγώ που του έκανα τόσες χάρες... Εγώ που τον προστάτευα... εγώ που τόσο τον ευσπλαχνίστηκα και κοίτα πώς μου το ξεπληρώνει, αυτός ο φίλος που τόσο τον εξυπηρέτησα και τώρα δεν μπορεί να με εξυπηρετήσει!" Αυτοί είναι οι λογαριασμοί του μνησίκακου.

Πώς θα μπορούσε να είναι κάποιος πράος αν είναι γεμάτος από εχθρότητα και μνησικακίες; Αυτός που είναι γεμάτος από μνησικακίες περνά τη ζωή του κάνοντας λογαριασμούς όλη την ώρα, συνεπώς, δεν είναι πράος. Πώς θα μπορούσε να είναι μακάριος;

Τί εννοούμε λέγοντας "μακάριος"; Τί εννοούμε λέγοντας "ευτυχία"; Είμαστε βέβαιοι ότι είμαστε ευτυχισμένοι; Ποιος είναι ευτυχής; Έχω γνωρίσει ανθρώπους που λένε: Είμαι ευτυχισμένος! είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου ! είμαι ευτυχής! Αλλά αυτούς τους ίδιους, τους έχω ακούσει να λένε: Με ενοχλεί ο τάδε! Εκείνος ο τύπος που πέφτει βαρύς! Δεν ξέρω γιατί δεν μου το κάνει αυτό, σε μένα που τόσο τον αγάπησα! Επομένως, δεν είναι ευτυχισμένοι.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι είναι υποκριτές, αυτό είναι όλο.

Είναι πολύ δύσκολο να είναι κάποιος ευτυχής. Γι’ αυτό, χρειάζεται πρώτα απ'όλα να είναι πράος.

Η λέξη μακαριότητα σημαίνει εσωτερική ευτυχία, όχι σε χίλια χρόνια, αλλά τώρα, εδώ πέρα, στη στιγμή που ζούμε.

67


Αν γίνουμε αληθινά πράοι μέσω της μη ταύτισης, τότε θα κατορθώσουμε να γίνουμε και ευτυχείς. Είναι όμως αναγκαία όχι μόνο η μη ταύτιση με τις σκέψεις μας λαγνείας, μίσους, ντροπής, εχθρότητας, μνησικακίας, όχι. Πρέπει επίσης να εξαλείψουμε απ' τον εαυτό μας τα Κόκκινα Δαιμόνια του Σετ, τα ψυχισμικά εκείνα πρόσθετα που προσωποποιούν τα ψυχολογικού τύπου ελαττώματα μας.

Πρέπει να κατανοήσουμε, για παράδειγμα, ποια είναι η διαδικασία της μνησικακίας, πρέπει να κάνουμε ανατομία στη μνησικακία. Όταν φθάσει κάποιος στο συμπέρασμα ότι η μνησικακία οφείλεται στο ότι κατέχουμε στο εσωτερικό μας την αυτοαγάπη, τότε παλεύει για να εξαλείψει το εγώ της αυτοαγάπης. Αλλά πρέπει να το κατανοήσουμε για να μπορέσουμε να το εξαλείψουμε. Δεν θα μπορούσαμε να το εξαλείψουμε αν προηγούμενα δεν το έχουμε κατανοήσει.

Για τη δυνατότητα εξάλειψης χρειάζεται η Ντέβι Κουνταλίνη Σάκτι. Μόνο αυτή μπορεί να αποσυνθέτει το οποιοδήποτε ψυχολογικό ελάττωμα, συμπεριλαμβανομένης και της αυτοαγάπης.

Είμαστε βέβαιοι ότι δεν κρατάμε κακία σε κανέναν; Ποιος από μας είναι βέβαιος ότι δεν κρατάει κακία και ότι δεν κάνει "λογαριασμούς"; Ποιος;

Αν θέλουμε να ανεξαρτητοποιηθούμε από τη σεληνιακή μηχανική, πρέπει να επαλείψουμε από μέσα μας το εγώ της μνησικακίας και της αυτοαγάπης. Όταν κάποιος το καταλαβαίνει αυτό, προχωράει, στο δρόμο που οδηγεί, στην τελική Απελευθέρωση.

Μόνο μέσω της φωτιάς του Άρη, του Αρνιού, του ενσαρκωμένου Αμνού, του εσώτερου Χριστού, μπορούμε πραγματικά να καίμε τα απάνθρωπα στοιχεία που κουβαλάμε στο εσωτερικό μας και στο βαθμό που η συνείδηση θα απεμφιαλώνεται, σταδιακά θα αφυπνιζόμαστε.

Η συνείδηση δεν μπορεί να αφυπνίζεται ενόσω παραμένει εμφιαλωμένη μέσα σε ψυχισμικά πρόσθετα που στο σύνολο τους συγκροτούν τον εαυτό μου, το εγώ, τη λυμένη κάθετη. Είναι αναγκαίο να περάσουμε από το Μυστικιστικό θάνατο εδώ και τώρα. Χρειάζεται να πεθαίνουμε στιγμή προς στιγμή. Μόνο με^ το θάνατο προσέρχεται το καινούργιο. Αν δεν πεθάνει ο

68


σπόρος, το φυτό δεν γεννιέται. Είναι ανάγκη να μαθαίνουμε να ζούμε, να ελευθερωνόμαστε απ' αυτή τη σεληνιακή κληρονομιά που έχουμε.

Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Προτού γνωρίσουμε και εξαλείψουμε το ΙΨΧΓ, οφείλουμε να εργαστούμε εντατικά και με γενικό τρόπο, με όλα τα ελαττώματα, μιας και το ΙΨΧΓ έχει πολύ βαθιές ρίζες που έρχονται από προηγούμενες υπάρξεις. Για να το γνωρίσουμε, είναι αναγκαίο να έχουμε εργαστεί ακούραστα και με μια Μεθοδολογία Εργασίας, για τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Πρέπει να έχουμε τάξη στην εργασία και ακρίβεια στην εξάλειψη των ελαττωμάτων. Για παράδειγμα: κατά τη διάρκεια της μέρας, εκδηλώνονται σε κάποιον, το ελάττωμα της λαγνείας το πρωί, της υπερηφάνειας το απόγευμα, και του θυμού το βράδυ. Αναμφίβολα, ζούμε μια διαδοχή γεγονότων και εκδηλώσεων. Επομένως, αναρωτιόμαστε: Με ποιο τρόπο και πάνω σε ποιο εκδηλωμένο ελάττωμα κατά τη διάρκεια της μέρας, πρέπει να εργαστούμε;

Η απάντηση είναι, πραγματικά, απλή. Όταν έλθει το βράδυ ή η ώρα διαλογισμού, με το σώμα χαλαρωμένο, αρχίζουμε να ασκούμε την αναδρομική άσκηση πάνω στα γεγονότα και τις εκδηλώσεις του εγώ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αφού τα έχουμε ανακατασκευάσει, τακτοποιήσει και απαριθμήσει, προχωρούμε στην εργασία της κατανόησης.

Εργαζόμαστε πρώτα πάνω σ' ένα εγωικό συμβάν, στο οποίο μπορούμε να αφιερώσουμε 20 περίπου λεπτά μετά, σ' ένα άλλο ψυχολογικό γεγονός μπορούμε να αφιερώσουμε 10 λεπτά και 15 λεπτά σε μια άλλη εκδήλωση. Όλα εξαρτώνται από τη βαρύτητα και την ένταση των εγωικών συμβάντων. Έχοντας βάλει σε μια σειρά τα γεγονότα και της εκδηλώσεις της λυμένης καθεξής, του εαυτού, μπορούμε να τα επεξεργαστούμε τη νύκτα ή την ώρα του διαλογισμού, ήρεμα και με μεθοδική σειρά.

Σε κάθε εργασία πάνω στο ένα ή το άλλο ελάττωμα υπεισέρχονται οι τρεις ακόλουθοι παράγοντες:

69


Ανακάλυψη, εκδίκαση, και εκτέλεση. Σε κάθε ψυχολογικό πρόσθετο οι τρεις προαναφερθέντες παράγοντες εφαρμόζονται ως εξής: Ανακάλυψη, όταν το έχουμε δει σε δράση, σε εκδήλωση. Εκδίκαση, κρίση ή κατανόηση, όταν γνωρίσουμε όλες του τις ρίζες. Εκτέλεση, με τη βοήθεια της Θεϊκής Μητέρας Κουνταλίνη, μέσω της σοφής άσκησης της σεξουαλικής Υπερδυναμικής.

ΤΑ ΣΟΦΙΣΜΑΤΑ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ

Σοφίσματα, είναι οι εσφαλμένοι συλλογισμοί που οδηγούν στο λάθος και που κυοφορούνται από το εγώ στα σαράντα εννιά επίπεδα του υποσυνειδήτου.

Το υποσυνείδητο είναι ο τάφος του παρελθόντος πάνω στον οποίο καίει η φαύλη φλόγα της σκέψης και όπου γεννιούνται τα σοφίσματα αφαίρεσης. Αυτά οδηγούν το διανοητικό ζώο στη γοητεία και τελικά, στον ύπνο της συνείδησης.

Αυτό που φυλάγεται μέσα στον τάφο είναι σαπίλα και κόκαλα νεκρών, η επιτάφια όμως πλάκα είναι πολύ όμορφη και πάνω της καίει μοιραία η φλόγα του διανοητικού.

Αν θέλουμε να διαλύσουμε το εγώ, πρέπει να ανασκάψουμε τον υποσυνείδητο τάφο και να ξεθάψουμε όλα τα κόκαλα και τη σαπίλα του παρελθόντος. Όμορφο πολύ είναι το μνήμα απέξω, αλλά από μέσα είναι μιαρός και βδελυρός. Είναι ανάγκη να γίνουμε εκταφής.

Είναι πολύ εύκολο πράγμα να προσβάλλουμε κάποιον, να του πληγώνουμε τα βαθιά του συναισθήματα, να τον ταπεινώνουμε προσπαθώντας, υποτίθεται, να τον διορθώσουμε για το καλό δικό του. Έτσι σκέφτονται οι οργίλοι, εκείνοι που πιστεύοντας ότι δεν μισούν, μισούν δίχως να γνωρίζουν ότι μισούν.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που παλεύουν στη ζωή τους για να γίνουν πλούσιοι. Δουλεύουν, κάνουν οικονομίες και κοπιάζουν σ' όλα, αλλά το μυστικό κίνητρο για όλες τους τις δραστηριότητες είναι ο κρυφός φθόνος,

70


αυτός που μένει άγνωστος, αυτός που δεν βγαίνει στην επιφάνεια, αυτός που παραμένει φυλαγμένος στο μνήμα του υποσυνειδήτου.

Είναι δύσκολο να βρεθεί, στη ζωή κάποιος που δεν φθονεί, το όμορφο σπίτι, το εκθαμβωτικό αυτοκίνητο, την εξυπνάδα του αρχηγού, το ωραίο ρούχο, την καλή κοινωνική θέση, τη μεγαλειώδη περιουσία, κ.τ.λ.

Σχεδόν πάντα οι καλύτερες προσπάθειες των πολιτών έχουν σαν κρυφό κίνητρο το φθόνο.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που χαίρονται την καλή όρεξη και απεχθάνονται τη λαιμαργία, ωστόσο τρώνε πάντα περισσότερο από το κανονικό.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που παραφυλάνε τον ή την σύζυγο τους, παρότι σιχαίνονται τις ζήλιες.

Είναι πολλοί οι μαθητές ορισμένων ψευτοεσωτεριστικών και ψευτοαποκρυφιστικών σχολών που απεχθάνονται τα πράγματα αυτού του κόσμου και δεν εργάζονται καθόλου διότι όλα είναι ματαιότητα, αλλά είναι ζηλότυποι όσο αναφορά τις αρετές τους και ουδέποτε παραδέχονται να τους χαρακτηρίσει κάποιος τεμπέληδες.

Είναι πολλοί αυτοί που μισούν την κολακεία και τις επευφημίες, αλλά δεν έχουν καμιά δυσκολία να ταπεινώνουν με τη μετριοφροσύνη τους το φτωχό ποιητή που τους συνέθεσε έναν στίχο με μοναδικό σκοπό να εξοικονομήσει κάποια χρήματα για να αγοράσει ένα ψωμί.

Είναι πολλοί οι δικαστές που γνωρίζουν να κάνουν το καθήκον τους. Είναι όμως, επίσης πολλοί, οι δικαστές που με την ισχύ που τους δίνει το καθή-κον τους έχουν δολοφονήσει άλλους. Αναρίθμητα ήταν τα κεφάλια που έπεσαν στη λαιμητόμο της Γαλλικής Επανάστασης.

Όλοι οι δήμιοι εκτελούν το καθήκον τους και είναι ήδη εκατομμύρια τα αθώα θύματα των δημίων.

Κανένας δήμιος δεν νιώθει ένοχος, όλοι εκτελούν το καθήκον τους.

71


Οι φυλακές είναι γεμάτες από αθώους, αλλά οι δικαστές δεν αισθάνονται ένοχοι διότι εκτελούν το καθήκον τους.

Ο πατέρας και η μητέρα της οικογένειας, μαστιγώνουν και ξυλοφορτώνουν τα μικρά παιδιά τους, αλλά δεν νιώθουν καμιά τύψη, διότι εκτελούν, υποτί-θεται, το καθήκον τους και θα δέχονταν τα πάντα, εκτός από το να τους χαρακτηρίσει κάποιος σκληροτράχηλους .

Μόνο με ήσυχο το νου και βυθισμένοι σε βαθύ διαλογισμό θα μπορέσουμε να βγάλουμε μέσα από τον τάφο του υποσυνειδήτου όλη την κρυφή σαπίλα που κουβαλάμε μέσα μας. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να βλέπουμε το μαύρο μνήμα με όλα τα κόκαλα και τη σαπίλα του παρελθόντος.

Κάθε κρυμμένο ελάττωμα μυρίζει άσχημα μέσα στον τάφο του, αλλά βλέποντας το, γίνεται εύκολο να το κάψουμε και να το κάνουμε σκόνη.

Η φωτιά της κατανόησης κάνει σκόνη τη σαπίλα του παρελθόντος. Πολλοί σπουδαστές Ψυχολογίας, όταν αναλύουν το υποσυνείδητο, διαπράττουν το λάθος να διαχωρίζονται σε αναλυτή και αναλυόμενο, διανοητικό και υποσυνείδητο, υποκείμενο και αντικείμενο, δέκτη και δεχόμενο.

Αυτά τα είδη διαίρεσης είναι τα σοφίσματα αφαίρεσης (περίσπασης) που μας παρουσιάζει το εγώ.

Αυτά τα είδη διαίρεσης δημιουργούν ανταγωνισμούς και μάχες; μεταξύ διανοητικού και υποσυνειδήτου, και όπου υπάρχουν μάχες και πάλες δεν μπορεί να υπάρχει ησυχία και σιωπή του νου.

Μόνο με νοητική ησυχία και σιωπή μπορούμε να βγάλουμε έξω από το μαύρο τάφο του υποσυνειδήτου όλη τη σαπίλα του παρελθόντος.

Να μη λέμε το εγώ μου έχει φθόνο, μίσος, ζήλε ι ες, θυμό, λαγνεία, κ.τ.λ. ειναι καλύτερο να μην διαιρούμαστε, είναι καλύτερο να λέμε: εγώ έχω φθόνο, μίσος, ζήλιες, θυμό, λαγνεία, κ.τ.λ.

Όταν μελετάμε τα Ιερά Βιβλία της Ινδίας, ενθουσιαζόμαστε καθώς σκεπτόμαστε τον Υπέρτατο Βράχμα και την ένωση του Άτμαν με τον Βράχμα. Όμως, στην πραγματικότητα, ενόσω υπάρχει ένα Ψυχολογικό

72


εγώ με τα σοφίσματα αφαίρεσης του, δεν μπορούμε να πετύχουμε την μακαριότητα να ενωθούμε με το Συμπαντικό Πνεύμα Ζωής. Όντας νεκρό το εγώ, το Συμπαντικό Πνεύμα Ζωής βρίσκεται μέσα μας όπως η φλόγα στη λάμπα.

Η ΔΟΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ

Η δολιότητα (απατηλότητα) του εγώ είναι η συνήθεια της δίχως κανένα όριο εξαπάτησης, που διαδικάζεται μέσα από τις σειρές του εγώ.

Οποιοσδήποτε μπορεί να διαπράξει το λάθος να τινάξει τα μυαλά του στον αέρα όπως το κάνει κάθε δειλός και ηλίθιος αυτόχειρας, όμως, το περίφημο εγώ της Ψυχολογίας ουδέποτε θα. μπορεί να αυτοκτονήσει.

Οι άνθρωποι όλων των ψευδοεσωτεριστικών σχολών έχουν μεγαλειώδη ιδανικά κι ακόμη υψηλές προθέσεις, αλλά όλα αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν στο πεδίο της υποκειμενικής και άθλιας σκέψης, όλα αυτά είναι του εγώ.

Το εγώ είναι πάντα διεφθαρμένο. Μερικές φορές στολίζεται με όμορφες αρετές, μέχρι του σημείου να ντύνεται το χιτώνα της αγιότητας.Όταν το εγώ θέλει να πάψει να υπάρχει, δεν το κάνει με αγνό και αφιλοκερδή τρόπο, αλλά θέλει να συνεχίζει με διαφορετικό τρόπο, επιθυμεί την ανταμοιβή και την ευτυχία.

Σ' αυτούς τους μηχανοποιημένους καιρούς της ζωής υπάρχει παραγωγή σε σειρές: σειρές αυτοκινήτων, σειρές αεροπλάνων, σειρές μηχανών της μιας ή της άλλης μάρκας, κ.τ.λ. όλα έχουν γίνει σειρές, μέχρι που και το ίδιο το εγώ είναι σειρά.

Οφείλουμε να γνωρίζουμε τις σειρές του εγώ. Το εγώ διαδικάζεται σε σειρές και σειρές σκέψεων, συναισθημάτων, επιθυμιών, συνηθειών, κ.τ.λ.

Oι διαχωριστές του εγώ συνεχίζουν να διαιρούν το εγώ τους σε "ανώτερο και κατώτερο" με τις θεωρίες τους για το κοκορευόμενο ανώτερο και υπέρ Θεϊκό εγώ τους που ελέγχει το άτυχο κατώτερο εγώ.

73


Γνωρίζουμε καλά ότι αυτή η διαίρεση σε ανώτερο εγώ και κατώτερο εγώ είναι εσφαλμένη εκατό τοις εκατό. Ανώτερο και κατώτερο είναι δύο τμήματα του ίδιου πράγματος. Ανώτερο εγώ και κατώτερο εγώ είναι τα δύο τμήματα του Σατανά, του εγώ.

Μπορεί μήπως ένα μέρος του εγώ να κάνει σκόνη ένα άλλο μέρος του εγώ; Μπορεί, μήπως ένα μέρος του Εαυτού να επιβάλλει το νόμο της εξορίας σε άλλο μέρος του Εαυτού;

Το πολύ, πολύ που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκρύπτουμε πονηρά και πολυμήχανα ότι δεν μας αρέσει, να κρύβουμε τις διαστροφές μας και να χαμογελάμε με πρόσωπα αγίων. Αυτή είναι η δολιότητα του Εγώ, η συνήθεια να εξαπατά. Ένα μέρος του Εαυτού μας μπορεί να κρύβει ένα άλλο μέρος του Εαυτού μας. Είναι αυτό κάτι παράξενο; Μήπως η γάτα δεν κρύβει τα νύχια της; Αυτή είναι η δολιότητα του Εγώ. Όλοι μας, φέρουμε στο εσωτερικό τον φαρισαίο. Απέξω είμαστε πολύ ωραίοι, αλλ' από μέσα είμαστε σάπιοι για τα καλά.

Έχουμε γνωρίσει φαρισαίους που προκαλούν τρόμο. Γνωρίσαμε κάποιον που φορούσε τον άσπιλο χιτώνα του Δασκάλου, τα μαλλιά του ήταν μακριά και ποτέ ξυράφι δεν είχε κόψει τη σεβάσμια γενειάδα του. Ο άνθρωπος αυτός έσπερνε τον τρόμο σ' όλο τον κόσμο με την αγιότητα του. Ήταν φυτοφάγος εκατό τοις εκατό, δεν έπινε τίποτα που θα μπορούσε να έχει οινόπνευμα και ο κόσμος γονάτιζε μπροστά του.

Δεν αναφέρουμε το όνομα αυτού του σοκολατένιου αγίου, περιοριζόμαστε μόνο να πούμε ότι είχε εγκαταλείψει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, δήθεν για να ακολουθήσει το μονοπάτι της αγιότητας.

Κήρυττε ωραία πράγματα και μιλούσε φοβερά κατά της μοιχείας και της πορνείας, αλλά μυστικά είχε πολλές σπιτωμένες και πρότεινε στις πιστές του αφύσικες σεξουαλικές ενώσεις. Ήταν ένας άγιος, ναι, ένας σοκολατένιος άγιος!

Έτσι είναι οι φαρισαίοι... "Αλίμονό σας» γραμματείς, και φαρισαίοι υποκριτές, διότι πλένετε το εξωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, αλλά από μέσα είστε γεμάτοι κλεψιά και αδικία !"

74


Μην τρώτε κρέας, μην πίνετε οινόπνευμα, μην καπνίζεται... Δείχνεστε πράγματι δίκαιοι στους ανθρώπους, αλλά από μέσα είστε γεμάτοι υποκρισία και κακία.

Ο φαρισαίος με τη δολιότητα του εγώ, κρύβει τα εγκλήματα από τα ξένα μάτια κι ακόμη τα κρύβει και από τον ίδιο τον εαυτό του.

Γνωρίζουμε φαρισαίους που κάνουν τρομερές νηστείες και φοβερές αυτοτιμωρίες (κανόνες), είναι πολύ βέβαιοι ότι είναι δίκαιοι και σοφοί, αλλά τα θύματά τους πάσχουν ανείπωτα. Σχεδόν πάντα είναι οι γυναίκες τους και τα παιδιά τους, τα αθώα θύματα της κακίας τους κι όμως αυτοί συνεχίζουν τις ιερές ασκήσεις τους, πεπεισμένοι ότι είναι δίκαιοι και άγιοι.

Το αποκαλούμενο ανώτερο εγώ λέει: "θα νικήσω το θυμό, την πλεονεξία, τη λαγνεία, κ.τ.λ. αλλά τότε το αποκαλούμενο κατώτερο εγώ γελάει με το βροντερό σαρκασμό του Αριστοφάνη και τα δαιμόνια των παθών, τρομοκρατημένα, τρέχουν να κρυφτούν μέσα στις μυστικές σπηλιές στις διάφορες περιοχές του νου. Μ' αυτόν τον τρόπο λειτουργεί, η δολιότητα του εγώ.

Κάθε διανοητική προσπάθεια για τη διάλυση του εγώ είναι άχρηστη, διότι η παραμικρή κίνηση του νου ανήκει στο εγώ. Κάποιο μέρος του Εαυτού μου ενδέχεται να έχει καλές προθέσεις. Και τι μ' αυτό; Ο δρόμος που οδηγεί στην άβυσσο είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.

Είναι παράξενο αυτό το παιχνίδι ή δολιότητα ενός μέρος του Εαυτού μας που θέλει να ελέγχει άλλο μέρος του Εαυτού μας, που δεν του αρέσει να ελέγχεται.

Είναι συγκινητικές οι αυτοτιμωρίες των αγίων που κάνουν να υποφέρουν η σύζυγος και τα παιδιά. Είναι αστείες όλες εκείνες οι πραότητες των "σοκο-λατένιων αγίων". Είναι αξιοθαύμαστη η πολυμάθεια των δοκησίσοφων πολυμερών. Και λοιπόν; Το εγώ δεν μπορεί να καταστρέφει το εγώ και συνεχίζει να διαιωνίζεται για εκατομμύρια χρόνια στους απογόνους μας.

75


Πρέπει να ξεγοητευτούμε από όλες τις άχρηστες προσπάθειες και τις απατηλότητες. Όταν το εγώ θέλει να καταστρέψει το εγώ, η προσπάθεια είναι άχρηστη.

Μόνο όταν έχουμε κατανοήσει βαθιά και αληθινά το τι είναι οι άχρηστες μάχες της σκέψης, μόνο όταν έχουμε κατανοήσει τις εσωτερικές και εξωτερι-κές δράσεις και αντιδράσεις, τις μυστικές απαντήσεις, τα κρυφά κίνητρα, τις απόκρυφες παρορμήσεις... κ.τ.λ., τότε μπορούμε να φθάσουμε στην επιβλητική ησυχία και τη σιωπή του νου.

Πάνω στα καθαρά νερά του ωκεανού του Συμπαντικού Νου, μπορούμε να ατενίσουμε σε κατάσταση έκστασης όλες τις διαβολικές μορφές του πολυπληθούς εγώ.

Όταν το εγώ δεν μπορεί να κρυφτεί είναι καταδικασμένο στην ποινή του θανάτου. Στο εγώ αρέσει να κρύβεται αλλά όταν πια δεν μπορεί να κρυφτεί, το δύστυχο είναι χαμένο.

Μόνο στην ηρεμία της σκέψης βλέπουμε το εγώ έτσι όπως είναι και όχι όπως φαίνεται να είναι. Το να βλέπουμε το εγώ και να το κατανοούμε αποτελεί ένα πλήρες σύνολο. Το εγώ έχει αποτύχει όταν το έχουμε κατανοήσει, διότι αναπόφευκτα γίνεται σκόνη.

Η ησυχία του ωκεανού του νου δεν είναι ένα αποτέλεσμα, είναι μια φυσική κατάσταση. Τα φουρτουνιασμένα κύματα της σκέψης είναι απλώς ένα τυχαίο συμβάν που προέρχεται από το τέρας του εγώ.

Ο ψεύτικος (απατηλός) νους, ο ηλίθιος νους, ο νους που λέει: "Με τον καιρό θα πετύχω τη γαλήνη, κάποια μέρα θα το πετύχω", είναι καταδικασμένος σε αποτυχία, διότι η γαλήνη του νου δεν είναι του χρόνου. Το καθετί που ανήκει στο χρόνο είναι του εγώ. Το ίδιο το εγώ είναι του χρόνου.

Εκείνοι που θέλουν να συναρμολογήσουν τη γαλήνη του νου, σαν κάποιος που συναρμολογεί μια μηχανή, ενώνοντας έξυπνα καθένα απ' τα μέρη της, είναι εκ των πραγμάτων αποτυχημένοι διότι η γαλήνη του νου δεν αποτελείται από διάφορα μέρη που μπορούν να συναρμολογηθούν ή να αποσυναρμολογηθούν, να οργανωθούν ή να αποδιοργανωθούν, να ενωθούν ή να διαχωριστούν.

76


Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

Για να πειραματιστούμε βιωματικά την Αλήθεια δεν χρειάζεται καμιά απολύτως προσπάθεια. Ο κόσμος είναι συνηθισμένος να καταβάλλει προσπάθεια για το καθετί και υποθέτει, λανθασμένα, ότι είναι αδύνατη η εμπειρική βίωση της Αλήθειας δίχως προσπάθεια.

Μπορεί να χρειάζεται προσπάθεια για να κερδίσουμε το καθημερινό ψωμί, ή για να παίζουμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, ή για να φορτώσουμε ένα βαρύ φορτίο, αλλά είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία η προσπάθεια για να εμπειριώσουμε αυτό που είναι η Αλήθεια.

Η κατανόηση αντικαθιστά την προσπάθεια όταν πρόκειται να κατανοήσουμε τη βαθιά κρυμμένη αλήθεια στο μυστικό βάθος κάθε προβλήματος.

Δεν μας χρειάζεται καμιά προσπάθεια για να κατανοήσουμε όλα και καθένα από τα ελαττώματα που φέρουμε κρυμμένα στα διάφορα πεδία του νου. Δεν χρειαζόμαστε προσπάθεια για να καταλάβουμε ότι ο φθόνος είναι μια από τις πιο ισχυρές κινητήριες δυνάμεις της κοινωνικής μηχανής. Γιατί θέλει πολύς κόσμος να προοδεύσει; Γιατί πολλοί άνθρωποι θέλουν να έχουν όμορφες κατοικίες και κομψότατα αυτοκίνητα; Όλος ο κόσμος φθονεί το διπλανό του και φθόνος είναι να θλίβεσαι για το καλό του διπλανού σου.

Τις κομψές γυναίκες, τις μισούν οι λιγότερο κομψές γυναίκες κι αυτό χρησιμεύει για να εντείνει τη μάχη και τον πόνο. Αυτές που δεν έχουν, θέλουν να έχουν, σε σημείο που δεν τρώνε για να αγοράσουν φόρεμα και στολίδια κάθε είδους με μοναδικό σκοπό να μην υστερήσουν από κανέναν.

Κάθε υπέρμαχο ενός μεγάλου σκοπού, τον μισούν θανάσιμα οι ζηλόφθονες. Ο φθόνος του αδύναμου, του ηττημένου, του τιποτένιου καμουφλάρεται, μεταμφιέζεται με την τήβεννο του δικαστή, ή το ράσο της αγιότητας, ή το διδασκαλικό χιτώνα, ή με το σόφισμα της επευφημίας, ή με την ομορφιά της ταπεινοσύνης .

77


Αν κατανοούμε ακέραια ότι είμαστε ζηλόφθονες, είναι λογικό ότι τότε ο φθόνος σταματάει και στη θέση του εμφανίζεται το άστρο που χαίρεται και ακτινοβολεί για το καλό του διπλανού.

Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να πάψουν να είναι ζηλόφθονες αλλά φθονούν να μην είναι ζηλόφθονες, και να λοιπόν μια μορφή φθόνου.

Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να κατορθώσουν την αρετή της σεξουαλικής αγνότητας, αλλά όταν βλέπουν στο δρόμο μια ωραία κοπελίτσα της πετάνε μερικά ωραία ερωτύλικα κομπλιμέντα και αν η κοπέλα είναι φίλη, δεν μπορούν παρά να τη διασκεδάσουν, να της πουν ωραία λόγια, να τη θαυμάσουν, να παινέσουν τα ωραία της προσόντα. Το υπόβαθρο όλων αυτών των φιλάρεσκων χαριεντισμών βρίσκεται στα μυστικά κίνητρα της υποσυνείδητης, σκοτεινής και βαθύτατης λαγνείας.

Όταν κατανοούμε δίχως καμιά προσπάθεια όλα τα παιχνίδια της λαγνείας, αυτή επαλείφεται και γεννιέται στη θέση της το άσπιλο άνθος της σεξουα-λικής αγνότητας.

Δεν είναι με την προσπάθεια που μπορούμε να αποκτήσουμε αυτές τις αρετές. Το εγώ ισχυροποιείται όταν προσπαθεί, να αποκτήσει αρετές. Του εγώ του αρέσουν οι παρασημοφορήσεις, τα μετάλλια, οι τίτλοι, οι τιμές, οι αρετές, τα καλά προσόντα, κ.τ.λ.

Οι ελληνικές παραδόσεις διηγούνται ότι ο Αρίστιππος, ο φιλόσοφος, θέλοντας να επιδείξει τη σοφία και τη μετριοφροσύνη του, ντύθηκε με έναν παλιό χιτώνα γεμάτο μπαλώματα και τρύπες, πήρε στο χέρι το σκήπτρο της φιλοσοφίας και βγήκε στους δρόμους της Αθήνας. Όταν ο Σωκράτης τον είδε να φθάνει στο σπίτι του, αναφώνησε: "Ω Αρίστιππε, η ματαιοδοξία σου φαίνεται μέσα από τις τρύπες του ρούχου σου!"

Οι σχολαστικοί λόγιοι, οι ματαιόδοξοι, οι περήφανοι πιστεύοντας ότι είναι ταπεινοί, ντύνονται με το χιτώνα του Αρίστιππου. Η ταπεινοσύνη είναι ένα άνθος πολύ εξωτικό. Όποιος περνιέται για ταπεινός είναι γεμάτος περήφανε ία.

Στην καθημερινή πρακτική ζωή κάνουμε πολλές άχρηστες προσπάθειες κάθε φορά που ένα καινούργιο πρόβλημα μας βασανίζει. Καλούμε την

78


προσπάθεια για να το λύσει, παλεύουμε και υποφέρουμε, αλλά έτσι, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να κάνουμε ηλιθιότητες και να περιπλέκουμε όλο και περισσότερο την ύπαρξη μας.Αυτοί που βγήκαν απ' την πλάνη κι άνοιξαν τα μάτια τους, εκείνοι που ούτε καν θέλουν να σκέφτονται, εκείνοι που δεν μπόρεσαν να επιλύσουν ένα ζωτικό πρόβλημα, βρίσκουν τη λύση όταν ο νους τους βρίσκεται γαλήνιος και ήρεμος, όταν πια δεν είχαν καμιά ελπίδα.

Καμιά αλήθεια δεν μπορεί να κατανοηθεί μέσω της προσπάθειας. Η αλήθεια έρχεται σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα, όταν λιγότερο την περιμένουμε.

Οι αισθητηριακές υπεραντιλήψεις στη διάρκεια του διαλογισμού, η φώτιση, η λύση κάποιου προβλήματος, είναι δυνατές μόνον όταν δεν υπάρχει κανένα είδος προσπάθειας συνειδητό ή υποσυνείδητο, όταν ο νους δεν ζορίζεται να γίνει κάτι περισσότερο απ' αυτό που είναι.

Η υπερηφάνεια επίσης μεταμφιέζεται σε κάτι υψηλό και ευγενικό. Ο νους προσπαθεί να γίνει κάτι παραπάνω απ' αυτό που είναι. Ο νους, γαλήνιος όπως μια λίμνη, μπορεί να βιώσει την Αλήθεια, αλλά όταν ο νους θέλει να είναι κάτι παραπάνω, βρίσκεται σε ένταση, βρίσκεται σε πάλη, και τότε η βίωση της Αλήθειας γίνεται αδύνατη.

Δεν πρέπει να συγχέουμε την Αλήθεια με τις γνώμες, τους ισχυρισμούς. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η Αλήθεια είναι αυτό ή εκείνο, ή ότι η Αλήθεια είναι αυτό ή εκείνο το βιβλίο, η μία ή άλλη πεποίθηση, ή ιδέα κ.τ.λ.

Όποιος θέλει να βιώνει την Αλήθεια δεν πρέπει να συγχέει τις πεποιθήσεις, τις ιδέες, τις γνώμες, τους ισχυρισμούς και τις θεωρίες, μ'αυτό που είναι η Αλήθεια.

Πρέπει να εμπειριώνουμε την Αλήθεια με τρόπο άμεσο, πρακτικό και πραγματικό. Αυτό είναι δυνατό μόνο στην ηρεμία και στη σιωπή του νου που πετυχαίνεται μέσω του διαλογισμού.

Η βίωση της Αλήθειας είναι το θεμελιακό. Δεν είναι μέσω της προσπάθειας που μπορούμε να εμπειριώσουμε την Αλήθεια. Η Αλήθεια δεν είναι το

79


αποτέλεσμα, η Αλήθεια δεν είναι το προϊόν της προσπάθειας. Η Αλήθεια προσέρχεται σε μας μέσω της βαθιάς κατανόησης.

Χρειαζόμαστε προσπάθεια για να εργαζόμαστε στο Μεγάλο Έργο, προσπάθεια για να. μετατρέπουμε τις δημιουργικές μας ενέργειες, προσπάθεια για να ζούμε, να παλεύουμε και να διανύουμε το δρόμο της Ακέραιης Επανάστασης, αλλά δεν χρειαζόμαστε προσπάθεια για να κατανοούμε την Αλήθεια.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

Δεν χωράει η παραμικρή αμφιβολία ότι βρισκόμαστε στο χείλος ενός τρίτου παγκόσμιου ολοκαυτώματος και γι' αυτό έχουμε γράψει αυτό το βιβλίο με τον τίτλο Επανάσταση της Διαλεκτικής.

Οι καιροί έχουν αλλάξει και κάνουμε το ξεκίνημα μιας Νέας Εποχής μέσα στη σεπτή βροντή της σκέψης. Τώρα, χρειάζεται μια νέα επαναστατική Ηθική βασισμένη σε μια επαναστατική Ψυχολογία.

Δίχως μια βαθιά Ηθική, οι μείζονες κοινωνικοί, και οικονομικοί τύποι (φόρμουλες) γίνονται σκόνη. Είναι αδύνατον να μετασχηματισθεί το άτομο αν δεν ενδιαφέρεται για τη διάλυση του εγώ.

Η ψυχολογική σκλαβιά καταστρέφει τη συνύπαρξη. Η Ψυχολογική εξάρτηση από κάποιον είναι σκλαβιά. Αν ο τρόπος που σκεπτόμαστε, αισθανόμαστε και ενεργούμε, εξαρτάται από τον τρόπο που σκέπτονται, αισθάνονται και ενεργούν εκείνα τα άτομα που συμβιώνουν μαζί μας, τότε είμαστε σκλαβωμένοι.

Δεχόμαστε συνεχώς γράμματα από ανθρώπους που επιθυμούν να διαλύσουν το εγώ, αλλά παραπονιούνται για τη γυναίκα, για τα παιδιά, τον αδελφό, την οικογένεια, το σύζυγο, τον εργοδότη, κ.τ.λ. Τα άτομα αυτά απαιτούν συγκεκριμένους όρους συνθήκες για να διαλύσουν το εγώ, θέλουν ανέσεις για να εξαλείφουν το εγώ, απαιτούν την τέλεια διαγωγή εκείνων που συμβιώνουν μαζί τους.

80


Και το πιο αστείο σ' αυτή την υπόθεση είναι ότι αυτοί οι καημένοι ψάχνουν διάφορες υπεκφυγές, θέλουν να φύγουν, να εγκαταλείψουν το σπιτικό τους, την εργασία τους, κ.τ.λ. υποτίθεται για να πραγματοποιηθούν σε βάθος.

Καημένοι άνθρωποι..., τα λατρεμένα τους βασανιστήρια είναι, φυσικά, κυρίαρχοι τους. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν έμαθαν να ει, ναι ελεύθεροι, η συμπεριφορά τους εξαρτάται από τη συμπεριφορά των άλλων.

Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της σεξουαλικής αγνότητας και θέλουμε πρώτα η γυναίκα να είναι αγνή, τότε έχουμε αποτύχει. Αν θέλουμε να πάψουμε να είμαστε μεθύστακες αλλά λυπούμαστε, όταν μας προσφέρουν ένα ποτήρι, για το τι θα πουν οι άλλοι, ή επειδή μπορεί να θυμώσουν οι φίλοι μας, τότε ουδέποτε θα πάψουμε να είμαστε μεθύστακες.

Αν θέλουμε να πάψουμε να είμαστε ευέξαπτοι, οξύθυμοι, ευερέθιστοι, έξω φρενών, αλλά ως πρώτη προϋπόθεση απαιτούμε εκείνοι που συμβιώνουν μαζί μας να είναι γλυκείς, και γαλήνιοι και να μην κάνουν τίποτε που να μας ενοχλεί, τότε σίγουρα έχουμε αποτύχει για τα καλά, διότι εκείνοι δεν είναι άγιοι και την οποιαδήποτε στιγμή θα μπουχτίσουν με τις καλές μας προϋποθέσεις.

Αν θέλουμε να διαλύσουμε το εγώ χρειάζεται να είμαστε ελεύθεροι. Όποιος εξαρτάται από τη συμπεριφορά των άλλων δεν θα μπορέσει να διαλύσει το εγώ. Η συμπεριφορά μας πρέπει να είναι χαρακτηριστικά δική μας και να μην εξαρτάται από κανέναν. Οι σκέψεις μας, τα συναισθήματα μας, οι πράξεις μας πρέπει να ρέουν ελεύθερα από μέσα προς τα έξω.

Οι χειρότερες δυσκολίες μας προσφέρουν τις καλύτερες ευκαιρίες. Στο παρελθόν υπήρξαν σοφοί περιτριγυρισμένοι από κάθε είδους ανέσεις και δίχως καμιά δυσκολία. Οι σοφοί αυτοί, θέλοντας να εξαλείψουν το εγώ έπρεπε να δημιουργήσουν μόνοι τους δύσκολες καταστάσεις.

Μέσα στις δύσκολες καταστάσεις έχουμε φοβερές ευκαιρίες για να μελετήσουμε τις εσωτερικές και εξωτερικές μας παρορμήσεις, τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα, τις ενέργειες μας, τις αντιδράσεις μας» τις βουλήσεις μας, κ.τ.λ.

81


Η συμβίωση είναι ένας ολόσωμος καθρέπτης όπου μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας έτσι όπως είμαστε και όχι όπως φαινόμαστε. Η συμβίωση είναι ένα θαύμα, αν είμαστε πανέτοιμοι, μπορούμε να ανα-καλύψουμε κάθε στιγμή τα πιο κρυφά μας ελαττώματα, που αναβλύζουν, ξεπετάγονται όταν λιγότερο το περιμένουμε .

Έχουμε γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που λένε: "Εγώ δεν έχω πια θυμό" και στην παραμικρή πρόκληση αστράφτουν και βροντούν. Άλλοι λένε: "Εγώ δεν έχω πια ζήλιες", αλλά αρκεί, ένα χαμόγελο του συζύγου ή της συζύγου σε κάποιον καλό γείτονα, ώστε τα πρόσωπα τους να γίνουν πράσινα από τη ζήλε ία τους.

Οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για τις δυσκολίες που τους προσφέρει η συμβίωση. Δεν λένε να καταλάβουν ότι αυτές ακριβώς οι δυσκολίες τους παρέχουν όλες τις αναγκαίες ευκαιρίες για τη διάλυση του εγώ. Η συμβίωση είναι ένα φοβερό σχολείο, το βιβλίο αυτού του σχολείου απαριθμεί πολλούς τόμους, το βιβλίο αυτού του σχολείου είναι το εγώ.

Χρειάζεται να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι αν θέλουμε στ' αλήθεια να διαλύσουμε το εγώ. Και δεν είναι ελεύθερος όποιος εξαρτάται από τη συμπεριφορά των άλλων. Μόνο αυτός που πράγματι λευτερώνεται γνωρίζει το τι είναι αγάπη. Ο σκλάβος δεν γνωρίζει το τί είναι αληθινή αγάπη. Αν είμαστε σκλάβοι να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να πράττουμε για τους άλλους, ουδέποτε θα μάθουμε το τί είναι αγάπη.

Η αγάπη γεννιέται μέσα μας όταν ξεμπερδεύουμε με την ψυχολογική σκλαβιά. Χρειάζεται να κατανοούμε πολύ βαθιά και σ' όλα τα πεδία του νου, όλον αυτόν τον πολύπλοκο μηχανισμό της ψυχολογικής σκλαβιάς.

Υπάρχουν πολλές μορφές ψυχολογικής σκλαβιάς. Είναι ανάγκη να μελετούμε όλες αυτές τις μορφές αν θέλουμε πραγματικά να διαλύσουμε το εγώ.Ψυχολογική σκλαβιά δεν υπάρχει μόνο εσωτερικά, αλλά επίσης και εξωτερικά. Υπάρχει η εσωτερική σκλαβιά, η μυστική, η απόκρυφη, αυτή που ούτε απόμακρα υποπτευόμαστε.

Ο σκλάβος πιστεύει ότι αγαπάει όταν στην πραγματικότητα απλώς και μόνο φοβάται. Ο σκλάβος δεν ξέρει τι είναι πραγματική αγάπη.

82


Η γυναίκα που φοβάται το σύζυγο της, πιστεύει ότι τον λατρεύει όταν στην πραγματικότητα τον φοβάται μόνο. Ο σύζυγος που φοβάται τη γυναίκα του πιστεύει ότι την αγαπάει ενώ στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι τη φοβάται. Μπορεί να φοβάται ότι θα φύγει με άλλον, ή ότι ο χαρακτήρας της θα γίνει καυστικός, ή ότι θα τον αρνηθεί σεξουαλικά, κ.τ.λ.

Ο εργάτης που φοβάται τον εργοδότη, πιστεύει ότι τον αγαπά, ότι τον σέβεται, ότι ξαγρυπνά για τα συμφέροντα του κ. τ. λ. Κανένας ψυχολογικός σκλάβος δεν γνωρίζει τί, είναι αγάπη, η ψυχολογική σκλαβιά είναι ασυμβίβαστη με την αγάπη.

Υπάρχουν δύο είδη συμπεριφοράς: το πρώτο είναι αυτό που έρχεται απέξω προς τα μέσα και το δεύτερο είναι αυτό που βγαίνει από μέσα προς τα έξω. Το πρώτο είναι αποτέλεσμα της ψυχολογικής σκλαβιάς και παράγεται από αντίδραση. Μας κτυπούν, κτυπάμε, μας προσβάλλουν, προσβάλλουμε και απαντούμε με χονδρότητες. Ο δεύτερος τύπος συμπεριφοράς είναι ο καλύτερος, είναι εκείνος που δεν είναι πια σκλάβος, εκείνος που δεν έχει καμιά σχέση με το να σκέφτεται, να αισθάνεται, και να πράττει με βάση τους άλλους. Αυτό το είδος συμπεριφοράς είναι ανεξάρτητο, είναι διαγωγή ορθή και σωστή. Αν μας κτυπούν, απαντούμε με ευλογίες. Αν μας προ-σβάλλουν, σιωπάμε. Αν θέλουν να μας μεθύσουν, δεν πίνουμε ακόμη κι αν οι φίλοι μας θυμώσουν, κ.τ.λ.

Τώρα θα κατανοήσουν οι αναγνώστες μας γιατί η ψυχολογική ελευθερία φέρνει αυτό που ονομάζεται αγάπη.

Η ΚΑΛΚΙΑΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Πρέπει κάθε φορά να γινόμαστε όλο και περισσότερο συνειδητού του έργου που πραγματοποιούμε. Είναι βασικό να γνωρίζουμε τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη Γνωστική Κίνηση και σε όλες τις υπόλοιπες οργανώσεις που υπάρχουν τριγύρω, ψευτοεσωτεριστικές, ψευτοαποκρυφιστικές, κ.τ.λ. Πριν απ' όλα, πρέπει να γνωρίζουμε να εστιαζόμαστε, να επικεντρωνόμαστε, αν θέλουμε να κατανοούμε το έργο που οφείλουμε να πραγματοποιούμε.

83


Αν ρίξουμε μια γενική ματιά στις διάφορες σχολές που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο, όλες ψευτοεσωτεριστικού και ψευτοαποκρυφιστικού τύπου, φθάνουμε πολύ εύκολα να ανακαλύψουμε την προέλευση τους.

Κάποια φορά συνέβη στη Ρώμη η περίπτωση μιας καλόγριας που έπεφτε συνέχεια σε υπνωτική έκσταση. Αυτή είχε έναν ξομολόγο που μαζί του μπόρεσε να διευκρινίσει την βαθύτατη αιτία αυτών των μοιραίων εκστάσεων. Πρώτα απ' όλα, ο ξομολόγος κατόρθωσε να μάθει ότι αυτή είχε έναν αγαπητικό, και παρά το γεγονός ότι ήταν έγκλειστη, φύλαγε μια φωτογραφία του αγαπητικού. Ο ξομολόγος της ζήτησε να τη φέρει και αμέσως κατάλαβε ο ίδιος ότι, και μόνο κοιτάζοντας εκείνη τη μορφή, έπεφτε σε έκσταση. Αποφάσισε λοιπόν να ζητήσει την επαγγελματική συμβουλή ενός ψυχολόγου και έτσι υπέβαλαν εκείνη τη μοναχή σε ψυχικά πειράματα. Κατορθώθηκε έτσι, να αποδειχθεί ότι δεν ήταν η φωτογραφία εκείνου του ανθρώπου που έβαζε σε κατάσταση έκστασης, αλλά κάποια πολύ αστραφτερά πετράδια που υπήρχαν στην κορνίζα της φωτογραφίας.

Συνέχισαν τις έρευνες και πολύ σύντομα μπόρεσαν να βγάλουν το συμπέρασμα ότι κάθε είδους αστραφτερά αντικείμενα προδιαθέτουν προς υπνωτικές καταστάσεις. Σαν αποτέλεσμα, προήλθε πρακτικά μια σχολή. Έγινε δυνατή η επαλήθευση ότι, μέσω των υπνωτικών καταστάσεων, ήταν δυνατή, κατά κάποιο τρόπο, η τροποποίηση των ψυχολογικών καταστάσεων των ασθενών, και έτσι αποφασίστηκε, τελικά, να χρησιμοποιείται η ύπνωση για τη θεραπεία ασθενών.Έτσι γεννήθηκαν οι περίφημοι υπνωτιστές-γιατροί. Ήταν τότε που έκαναν την εμφάνιση τους στον κόσμο πολλοί οπαδοί της Υπνολογίας, της Καταλη-ψίας, του Μεντιουμισμού κ.τ.λ. Δεν είναι περιττό να θυμηθούμε με την πρέποντα έμφαση του Ρίτσαρντ Σαρκώ. τον Λουίς Ζέα Ουρίμπε, τον Καίσαρα Λομπρόσο, τον Καμίλ Φλαμαριόν κ.τ.λ.

Μέσα σ' αυτήν τη σχολή υπνωτιστών διακρίθηκαν ειδικά: ένας Άγγλος που δεν θυμάμαι το όνομα του αυτή τη στιγμή και ο περίφημος Σαρκώ. Όσο αναφορά τον πρώτο, είχε όλες τις ιδιότητες του Χονασμούσεν. Ο άλλος, αναφέρομαι στον Σαρκώ, ήταν "το παιδί της μαμάς" τα πειράματα του ήταν πολύ αξιοσημείωτα, καθώς όμως ήταν το "μωρό", ο χαϊδεμένος της οικο-γένειας, οτιδήποτε και να έκανε αυτός, ήταν θαυμαστό.

84


Αν κάνω αναφορά, με γενικό τρόπο, σ'όλα αυτά τα θέματα και πειράματα μαγνητισμού, υπνολογίας, καταληψίας, "πνευματισμού" και για χίλια δυο άλλα παρόμοια, είναι για έναν και μόνο σκοπό: να σας κάνω να δείτε από που ξεφύτρωσαν οι διάφορες σχολές ψευτοεσωτεριστικού και ψευτο-αποκρυφιστικού τύπου, της μαύρης αυτής εποχής της Κάλι Γιούγκα.

Την εποχή που οι δεσποινίδες Φοξ ντε Μιρβίλ κατάφερναν να χρησιμεύουν ως όργανο για την υλοποίηση της φημισμένης Κάθυ Κίνγκ, φαντάσματος που υλοποιούταν διαρκώς επί τρία συνεχόμενα χρόνια, εμπρός στα μάτια των διαφόρων επιστημόνων από όλο τον κόσμο. Την εποχή του Ευσάπιου του Παλαδινού από τη Νάπολη, κατά την οποία ολόκληρη η Ευρώπη ήταν αναστατωμένη με τα ψυχικά φαινόμενα, ήταν τότε που εμφανίστηκε ο θεοσοφισμός, ανατολικού τύπου. Και βέβαια, εσείς το γνωρίζετε και το γνωρίζει ο καθένας που έχει επισκεφθεί αυτές τις οργανώσεις ότι σ'αυτές τις σχολές υπάρχει πάντα ένα μείγμα πνευματισμού με ινδοστανικού τύπου θεωρίες. Ο θεοσοφισμός ποτέ δεν υπήρξε ελεύθερος από πνευματιστικά φαινόμενα.

Όταν γνωρίζουμε την καταγωγή των ποικίλλων οργανώσεων που υπάρχουν σήμερα, με κανένα τρόπο δεν μπορεί να μας παραξενέψει το γεγονός ότι ο θεοσοφισμός βρίσκεται αναμεμειγμένος με λίγο μεντιουμισμό. Το να φοβούνται οι θεοσοφιστές εμπρός στον Ταντρισμό είναι σχεδόν φυσικό, διότι δεν είναι μια σχολή εσωτεριστικού τύπου αλλά ψευδοαπο-κρυφιστική και τίποτα παραπάνω.

Αναμφίβολα, από εκείνη τη σχολή υπνωτιστών επρόκειτο να διαχωριστούν και έτσι το έκαναν, όπως είναι φυσικό, πολλά παραρτήματα και οργανώσεις, ας τις ονομάσουμε ψευδοροδοσταυρισμό, ψευδογιογκισμό κ.τ.λ. Είναι τόσο αναρίθμητες που θα χρειαζόμασταν τη συμβουλή ενός λεξικού για να μάθουμε το όνομα όλων.

Αλλά ας προχωρήσουμε στο βάθος του ζητήματος. Ποια είναι η βάση τέτοιου είδους σχολών; Το Δόγμα της Εξέλιξης. Και από που βγήκε αυτό το τόσο υπερφίαλο δόγμα; Από έναν κύριο Δαρβίνο.

Φαίνεται απίστευτο ότι ο κύριος Δαρβίνος "έβαλε στην τσέπη του" πολλές διαπρεπείς προσωπικότητες, πολλούς εοωτεριστικούς ερευνητές,

85


ψευτοεσωτεριστές και πολλούς ειλικρινείς ζηλωτές. Αλλά έτσι το έκανε, δεν μπορούμε να το αρνηθούμε.

Η αντίληψη ότι τα ψευδοεσωτερικά συστήματα του ανατολικού κόσμου δημιουργήθηκαν πάνω στη βάση της επανενσάρκωσης είναι ψευδής. Ουδέποτε ο Κύριος Κρίσνα είπε ότι όλα τα ανθρώπινα όντα επανενσαρκώνονταν. Είπε ότι μόνο οι Βούδες, οι θεοί, οι Ηλιακοί Ήρωες είχαν δικαίωμα στην επανενσάρκωση. Εμείς οι υπόλοιποι υποκινούμεθα στο Νόμο της Αιώνιας Επιστροφής όλων των πραγμάτων, αυτό είναι σαφές.

Ούτε ειπώθηκε ποτέ στην Ανατολή ότι όλα τα ανθρωποειδή όντα κατέχουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι. Αλλά ήταν εύκολο για τις ψευδο-εσωτεριστικές και ψευδοαποκρυφιστικές σχολές να κάνουν την ανθρωπότητα να πιστέψει ότι όλος ο κόσμος κατέχει αυτά τα ανώτερα οχήματα. Έτσι, αυτοί δεν έχουν καμιά δυσκολία να διαπραγματευθούν το θέμα: "Η επτάδα του Ανθρώπου" και μάλιστα με μια βεβαιότητα τέτοια που φαίνεται σαν πραγματικά να κατέχουν όλα τα ανθρωποειδή αυτό το σύνολο οχημάτων.

Έτσι λοιπόν, το αποτέλεσμα αυτού του είδους της νοσηρότητας αυτών των υποκειμενικού, ασυνάρτητου, ασαφούς και ανακριβούς τύπου σχολών στον ανατολικό κόσμο, υπήρξε η Καλκιανή Προσωπικότητα, δηλαδή, η ιδιαίτερη προσωπικότητα αυτής της εποχής της Κάλι Γιούγκα.

Οι Καλκιανές προσωπικότητες είναι ασεβείς, ανευλαβείς. Αυτός ο τύπος προσωπικότητας των ψευδο-εσωτεριστικών και ψευδοαποκρυφιστικών σχολών έχουν χάσει, όχι μόνο την αίσθηση της αυθεντικής αφοσίωσης και της αληθινής θρησκευτικότητας, αλλά και αυτήν της λατρείας στους αρχαίους Πατριάρχες. Έτσι, ενώ η ανθρωπότητα είχε τη δυνατότητα να καθοδηγηθεί από αληθινά σοφές θρησκείες, έχει εκφυλιστεί στις σοφοφανεις, "πολύξερες" γελοιότητες της, σχηματίζοντας έτσι την Καλκιανή Προσωπικότητα.

Είναι καλό να ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε μια Καλκιανή Προσωπικότητα με μια αυθεντικά εσωτερική. Ποια είναι η διαφορά της; Η Καλκιανή Προσω-πικότητα είναι γεμάτη από σοφοφάνειες, εμφιαλωμένη στο Δόγμα της Εξέλιξης, κακώς πληροφορημένη σχετικά με την εσωτερική δομή του

86


ανθρώπου, αγνοεί τα Ταντρικά μυστήρια, φοβάται την ανάπτυξη του πύρινου Φιδιού στην σπονδυλική στήλη και επιπλέον, το γεγονός ότι είναι παραγεμισμένη με θεωρίες δημιουργείται μέσα της μια αίσθηση αυτοεπάρκειας.

Αναμφίβολα, η Καλκιανή Προσωπικότητα είναι θύμα της αυτοπλάνης. Πιστεύει ότι τα έχει καταφέρει όλα όταν δεν έχει καταφέρει τίποτα και το χει-ρότερο είναι ότι έχει χάσει την αίσθηση της λατρευτικής αφοσίωσης, έχει λησμονήσει την αληθινή και αυθεντική θρησκευτικότητα, έχει χάσει ακόμη την ταπεινοσύνη εμπρός στον Δημιουργικό Λόγο. Αυτή είναι η καλκιανή προσωπικότητα.

Εμείς δεν μπορούμε να συνεχίζουμε στο δρόμο της καλκιανής προσωπικότητας, δεν μπορούμε να δεχόμαστε αυτά τα εσφαλμένα δόγματα όπως αυτά της Εξέλιξης, όπως αυτά της πεποίθησης ότι όλα τα ανθρω-ποειδή είναι τέλειοι, ολοκληρωμένοι άνθρωποι, με ήδη σχηματισμένα τα υπαρξιακά σώματα' όπως είναι ο φόβος του πύρινου Φιδιού των μαγικών μας ισχύων και της ζωντανής εμπειρίας κ.τ.λ. Προτιμάμε καλύτερα να προχωράμε στο δρόμο της αυθεντικής Σοφίας, το μονοπάτι των Τάντρας, αυτό της διάλυσης του εγώ και της αναγνώρισης της αθλιότητας και της ανικανότητας μας. Προτιμάμε να αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε τίποτα, ότι δεν είμαστε παρά άθλια σκουλήκια της λάσπης. Ενδιαφερόμαστε, βέβαια, να εργαζόμαστε μέσα μας, πάνω στον εαυτό μας. Θέλουμε τη διάλυση του εγώ μας, του εαυτού μας.

Χρησιμοποιούμε την ευφυή ισχύ της Δημιουργικής Ενέργειας. Εργαζόμαστε στο Σιδηρουργείο των Κυκλώπων που τόσο φοβίζει τους ψευδοεσωτεριστές και ψευδοαποκρυφιστές. Βρισκόμαστε λοιπόν, σ' ένα δρόμο διαφορετικό, τελείως συγκεκριμένο, εκατό τοις εκατό επαναστατικό και που ωστόσο έχει μια τρομακτική αρχαιότητα που χάνεται στην αβάσταχτη νύχτα των αιώνων.

Ασφαλώς, τα χαρακτηριστικά της καλκιανής προσωπικότητας είναι αδύνατο να τα μπερδέψει κάποιος. Πρώτα απ' όλα η αυτοεπάρκεια και η φοβερή υπερηφάνεια και η τρομακτική ματαιοδοξία που θεμελιώνεται στις θεωρίες. Βλέπουμε για παράδειγμα, στις σχολές της ψυχανάλυσης και της παραψυχολογίας, κ.τ.λ. με πόσο φοβερή υπερηφάνεια και αυτοεπάρκεια γεμίζουν οι άνθρωποι εκείνοι με αληθινές καλκιανές προσωπικότητες.

87


Αυτές ξεπροβάλλουν όχι μόνο μέσα σε ορισμένες ομάδες, αλλά εμφανίζονται και στην τηλεόραση, φιγουράρουν στον τύπο, στο ράδιο και κρατούν τον κόσμο ολότελα δηλητηριασμένο με ένα είδος δονήσεων που στον εσωτερισμό αποκαλούνται βενενιοσκιριανές.

Έχουν μια αυτοεπάρκεια, κοιτούν με περιφρόνηση τους ανθρώπους του Μεσαίωνα, περνιούνται για αυτό υπερπολιτισμένοι, πιστεύουν ότι έχουν φθάσει στο άκρον άωτον της σοφίας. Είναι τέτοια η υπερηφάνεια τους που σκέφτονται να κατακτήσουν το Άπειρο, το Διάστημα, κοροϊδεύουν αυτά που θεωρούν προλήψεις των σοφών του Μεσαίωνα: ιδού ο τύπος της καλκιανής προσωπικότητας.

Και πως θα κάνουμε αυτές τις καλκιανές προσωπικότητες να κατανοήσουν ότι σφάλλουν;

Δεν θα ήταν αρκετό απλώς να το αρνηθούν, έτσι δεν είναι; Αφού αυτές οι καλκιανές προσωπικότητες χειρίζονται τη λογική, και αυτή είναι το όπλο τους και το αλογάκι τους για μάχη, πρέπει επομένως, να τις οδηγήσουμε στην κατανόηση της διαδικασίας της εκλογίκευσης.

Πρέπει να μάθουμε σ'αυτά τα αυτάρκη και υπερήφανα άτομα ότι ο κύριος Εμμανουέλ Καντ, ο φιλόσοφος από το Κένιγκσμπεργκ, μεγάλος γερμανός λόγιος και διανοητής έγραψε ένα έργο με τίτλο "Η Κριτική του Καθαρού Λόγου", όπως επίσης έγραψε "την Κριτική του Πρακτικού Λόγου". Αν μελετήσουμε τον Εμμανουέλ Καντ θα δούμε όχι μόνο τη δυσκολία ξεδιαλύματος των προσυλλογισμών του, συλλογισμών και διασυλλογισμών, αλλά και τον τρόπο που αναλύει τις έννοιες περιεχομένου στην "Κριτική του Καθαρού Λόγου".

Είναι σαφές ότι με τις εσωτερικές αισθητηριακές αντιλήψεις πληροφορούμε το νου και αυτός με τη σειρά του επεξεργάζεται τις έννοιες περιεχομένου του, που βασίζονται ακριβώς, στα αισθητηριακά συναθροίσματα. Από αυτή τη σκοπιά, η λογική δεν θα μπορούσε να ξέρει τίποτα που δεν θα ανήκε στον κόσμο των πέντε αισθήσεων, αφού οι έννοιες περιεχομένου επεξεργάζονται αποκλειστικά με τα αισθητηριακά συναθροίσματα και για το λόγο αυτό, περιχαρακώνεται από τα δεδομένα που προέρχονται από τις αισθήσεις και τίποτα παραπέρα. Επομένως, τι μπορεί να γνωρίζει η υποκειμενική λογική για τις διαισθήσεις; και για τις PRIORI ιδέες; και για

88


εκείνα που διαφεύγουν τις έννοιες περιεχομένου που στηρίζονται αποκλειστικά στις εξωτερικές αισθητηριακές αντιλήψεις; Τίποτα. Έτσι δεν είναι;

Υπάρχει άλλος τύπος λογικής που η καλκιανή προσωπικότητα αγνοεί απολύτως, θέλω να αναφερθώ με έμφαση στην αντικειμενική λογική. Προφανώς, αυτή έχει για θεμέλιο τα δεδομένα της συνείδησης και είναι με αυτά τα δεδομένα που λειτουργεί. Στον αυθεντικό εσωτερισμό, η συνείδηση ονομάζεται Ζοοστάτ.

Η αντικειμενική λογική ήταν αναπτυγμένη πριν από την Ελληνορωμαϊκή εποχή. Την είχαν αναπτύξει οι πρωταρχικοί αριοί της πρώτης υποφυλής της μεγάλης Αρίας φυλής που άνθισε στην Κεντρική Ασία. Την κατείχαν οι άνθρωποι της δεύτερης υποφυλής πριν από την περίοδο των ηλιακών Ρίσις. Την χρησιμοποιούσαν επίσης οι Αιγύπτιοι των αρχαίων Δυναστειών των Φαραώ, των Βαβυλωνίων, των σοφών του Αφγανιστάν, του Τουρκιστάν και του Ιράκ, κι έφτασε να συμπληρωθεί, πρακτικά, με την Ελληνική Εκλογίκευση.

Ήταν οι Έλληνες, αυτοί που αρχίζοντας να παίζουν με το λόγο, κατέληξαν να ιδρύσουν την υποκειμενική εκλογίκευση, βασισμένη στις εξωτερικές αισθητηριακές αντιλήψεις πνίγοντας την αντικειμενική λογική, εξαφανίζοντας την από την επιφάνεια της γης. Από τότε, η ανθρωπότητα κατέχει μόνο την υποκειμενική λογική, τις εξωτερικές αισθητηριακές αντιλήψεις, τα δεδομένα που προσκομίζουν οι αισθήσεις.

Οι έννοιες περιεχομένου στηρίζονται στα αισθητηριακά συναθροίσματα κ.τ.λ. και η υποκειμενική λογική δεν μπορεί να ξέρει τίποτα σχετικά με εκεί-νο που ξεφεύγει από τους προαναφερθέντες παράγοντες. Η αισθησιακή υποκειμενική λογική δεν μπορεί να ξέρει τίποτα περί του πραγματικού, περί του θεϊκού, περί των μυστηρίων της ζωής και του θανάτου κ.τ.λ. Είναι ολότελα αδαής όσο αναφορά όλα αυτά που ξεφεύγουν τον κύκλο δράσης της που είναι οι πέντε ανεπαρκείς αισθήσεις.

Αναντίρρητα, υπάρχουν οι δυνάμεις της καρδιάς, εκείνες οι ιδιότητες που βρίσκονται, πολύ πιο πέρα από το διανοητικό και τη σκέτα εκλογικευτική του διαδικασία και για τις οποίες ούτε ξέρει ούτε γνωρίζει τίποτα η αισθησιακή υποκειμενική λογική.

89


Στην ιερή γη των Βεδών υπάρχει ένα παλιό χειρόγραφο που λέει το εξής: "Εκείνος που διαλογίζεται στο κέντρο της καρδιάς θα κατορθώσει να έχει έλεγχο πάνω στον Τάττβα Βαγιού αιθερική αρχή του αέρα- και θα φθάσει επίσης τις Σίδις τις δυνάμεις των αγίων".

Έρχεται στη μνήμη μου, αυτή τη στιγμή, η περίπτωση του Χοσέ ντε Κουπερτίνο. Λένε ότι αιωρήθηκε στον αέρα εβδομήντα φορές και αυτό το μαγικό γεγονός, που συνέβη περί το 1650, ήταν ο λόγος που τιμωρήθηκε. Είναι αναμφίβολο ότι είχε αναπτυγμένο το κέντρο της καρδιάς. Όταν τον ρώτησε ένας καρδινάλιος: "Καλά, και γιατί τη στιγμή που πρόκειται να υψωθείτε όντας σε προσευχή, βγάζετε μια κραυγή;" Τότε του αποκρίθηκε: "Όταν το μπαρούτι αναφλέγεται μέσα στο κανόνι κάνει ένα μεγάλο θόρυβο, το ίδιο και η καρδιά που φλέγεται από θεία Αγάπη.

Μ' έναν πρακτικό τρόπο, ο Χοσέ ντε Κουπερτίνο έδωσε το κλειδί των καταστάσεων Χίνας. Την καρδιά είναι που πρέπει να αναπτύξουμε για να μπορέσουμε να πετύχουμε τις καταστάσεις Χίνας.

Η καταπληκτική Αγία Χριστίνα μετεωριζόταν συνεχώς. Όταν πέθανε πίστευαν ότι είχε πέθανε ι και την πήγαιναν για ενταφιασμό ξαφνικά, μέσα από το μνήμα, σηκώθηκε αιωρούμενη μέχρι το καμπαναριό της εκκλησίας. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να διηγούμαστε αναρίθμητες περιπτώσεις... και σίγουρα αυτό του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Το καλογεροπαίδι που τον περιποιόταν, του πήγαινε το φαγητό και ο μοναχός βρισκόταν σε μετεώριση, σε προσευχή, "επιπλέοντας" στην ατμόσφαιρα. Άλλες φορές πάλι, το καλό γεροπαίδι δεν τον έφθανε για να του δώσει την τροφή γιατί ο Φραγκίσκος της Ασίζης ήταν υπερβολικά ψηλά, σε σημείο που μερικές φορές χανόταν σ' έναν δενδρόκηπο που βρισκόταν εκεί κοντά.

Όλοι αυτοί οι μυστικιστές είχαν αναπτυγμένο το κέντρο της καρδιάς. Μη έχοντας αναπτύξει αυτό το κέντρο είναι αδύνατο να αποκτηθεί δεξιοτεχνία στις καταστάσεις Χίνας.

Συνήθως, αυτός που έχει αναπτύξει το διανοητικό υποφέρει πολύ για να πετύχει τις καταστάσεις Χίνας, διότι αναπτύσσει το διανοητικό μεν, αλλά εις βάρος των δυνάμεων της καρδιάς, ρουφώντας τις δυνάμεις της καρδιάς, ή καλύτερα ανταλλάσσει τις ισχύεις της καρδιάς με το διανοητικό.

90


Καλύτερα θα ήταν να μην είναι διανοητικός, αλλά να έχει τις ισχύς της καρδιάς, έτσι δεν είναι;

Αλλά δεν πρέπει να ανησυχούν γι' αυτό οι εκπαιδευτές, η καρδιά μπορεί να αναπτυχθεί εκ νέου καλλιεργώντας την ανώτερη συγκίνηση, την προχωρημένη μουσική των μεγάλων Δασκάλων, το διαλογισμό. Καθώς γινόμαστε πιο μυστικιστές, πιο βαθιά πιστοί ζηλωτές, αναπτύσσεται βαθμιαία εκ νέου η καρδιά, κι αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον.

Πρέπει ακόμη να φθάσουμε να μάθουμε, αγαπητοί μου αδελφοί, να κατανοήσουμε, ότι ο άνθρωπος είναι διαιρημένος σε δύο συνειδήσεις: την αληθινή και την ψεύτικη.

Όταν έρχεται κάποιος α' αυτόν τον κόσμο φέρει στην ουσία του, κατατεθειμένα από τη φύση, όλα εκείνα τα δεδομένα που χρειάζεται κάποιος για την Αυτοπραγμάτωση του Είναι, αλλά, τι συμβαίνει; Συμβαίνει ότι τον βάζουν σε κάποια σχολεία, του δίνουν μια ψεύτικη μόρφωση που δεν χρησιμεύει σε τίποτα, και πολλές συμβουλές και κανόνες. Τελικά, με όλα αυτά δημιουργεί μια ψεύτικη συνείδηση και η αληθινή συνείδηση, εκείνη όπου βρίσκονται κατατεθειμένα τα δεδομένα που χρειάζεται κάποιος για να συνεχίσει στα αχνάρια, για να συνεχίσει το δρόμο, για να φθάσει στην Απελευθέρωση του Είναι, μένει κάπου εκεί στο βάθος και ταξινομημένη δυστυχώς με το όνομα του υποσυνείδητου. Έχετε δει μεγαλύτερο παραλογισμό! ;.

Εμείς πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να αναγνωρίζουμε ότι αυτή η ψεύτικη συνείδηση που μας σχημάτισαν, είναι φτιαγμένη με όλες τις θεωρίες, με όλα αυτά που μάθαμε στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο, κ.τ.λ. και άλλα παρόμοια πράγματα. Μαζί με το παράδειγμα των μεγα-λυτέρων μας, με τις προκαταλήψεις της κοινωνίας όπου ζούμε, λοιπόν, δεν είναι η αληθινή συνείδηση.

Πρέπει να εξαλείψουμε καθετί ψεύτικο που έχουμε, αυτήν την ψεύτικη συνείδηση που στηρίζεται σ’ αυτά που μας είπαν στους κανόνες του σχολείου, στα μαθήματα του φροντιστηρίου, κ.τ.λ. Να εξαλείψουμε ολότελα, να ξεριζώσουμε οριστικά αυτήν την ψεύτικη συνείδηση για να μείνει μόνο μέσα μας η αληθινή συνείδηση, η υπερθετική συνείδηση του Είναι: αυτό είναι που μετράει.

91


Δείτε πώς αυτοί οι μοντέρνοι ψυχαναλυτές, αυτοί οι φημισμένοι ψυχίατροι, ψυχολόγοι, παραψυχολόγοι, οπαδοί των υπνολόγων και λοιπών, προσπα-θούν κάθε φορά και περισσότερο να σπαταλήσουν την αληθινή συνείδηση του Είναι, να την καταπιέσουν να την εξαλείψουν, θέλουν με όλα τους τα μέσα, να ισχυροποιήσουν όλο και πιο πολύ αυτήν την ψεύτικη συνείδηση που κατέχουμε.

0 Μέσμερ ήταν ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος, προαισθάνθηκε ότι υπήρχε μια διπλή συνείδηση στους ανθρώπους και αποφάσισε να τη μελετήσει. Όταν κατάλαβε ότι υπήρχε μια ψεύτικη συνείδηση και ότι υπήρχε μια πραγματική αυθεντική συνείδηση, η οποία ήταν αρχειοθετημένη στον πάτο, θα λέγαμε, υποτιμημένη, άρχισε να κάνει πειράματα μαγνητισμού, τελείως αντίθετα με την υπνολογία σίγουρα.

Φτωχέ Μέσμερ! Τον γελοιοποίησαν πολύ στην εποχή του και συνεχίζουν να τον γελοιοποιούν ακόμη. Η κριτική υψώθηκε εναντίον του και ακόμη και σήμερα κριτικάρεται. Πολλά κείμενα υπνωτισμού αρχίζουν μιλώντας ενάντια στον Μέσμερ. Οι υπνωτιστές τον μισούν, ακριβώς επειδή πήρε θέση ενάντια στην ψεύτικη συνείδηση και ανακάλυψε ότι υπήρχε μια διπλή συνείδηση: η ψεύτικη και η αληθινή. Ο Μέσμερ ήλθε να βγάλει τη μάσκα της ψεύτικης συνείδησης εμπρός στην επίσημη ετυμηγορία της κοινής γνώμης και είναι σαφές ότι παραλίγο να τον φάνε, αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα των γεγονότων.

Λοιπόν, για να μην ξεφύγουμε πολύ από το θέμα, αυτό που θέλω να πω είναι ότι η εσωτερική ανάπτυξη κατορθώνεται μόνο όταν φροντίζουμε να πετάμε στα σκουπίδια την ψεύτικη συνείδηση και να δίνουμε προσοχή στην αληθινή συνείδηση, την αυθεντική συνείδηση.

Τί εννοείται ψεύτικη συνείδηση; Αυτήν που ροζ σχημάτισαν από τότε που γεννηθήκαμε, αυτή που φτιάχτηκε με τα παραδείγματα, με τους κανόνες όλων των γνωστών μας, αυτήν που μας σχημάτισαν στο σχολείο, στο γυμνάσιο Μ.τ.λ., αυτήν που μορφοποιήθηκε από όλες τις κοινωνικές προκαταλήψεις, τα ήθη και τα έθιμα.

Όλα αυτά πρέπει να τα πετάξουμε στον πάτο των σκουπιδιών και να βγάλουμε στην επιφάνεια την αληθινή συνείδηση να εργαστεί. Αυτό

92


συνεπάγεται ότι πρέπει να μετατρεπόμαστε σ' ένα παιδί για να εργαζόμαστε, να γινόμαστε ένα βρέφος, ένα μικρό παιδάκι τη στιγμή της εργασίας, απαλλαγμένο από θεωρίες και βάζοντας σε δράση την αληθινή Σοφία.

Έτσι λοιπόν, έκανα αυτό το κεφάλαιο με το σκοπό να επικεντρωθούμε, να αναγνωρίσουμε την κατάσταση όπου βρισκόμαστε ' αυτόν τον κόσμο, να καταλάβουμε ότι δεν βαδίζουμε στο δρόμο όλων των "σχολών", των αιρέσεων, των ταγμάτων που φτιάχνει η καλκιανή προσωπικότητα, ότι είμαστε διαφορετικοί, αυτό είναι όλο.

ΠΕΙΣΜΑ

Πείσμα είναι η επιμονή να δείχνει κάποιος ένα λάθος, και γι' αυτό, ουδέποτε θα κουραστώ να επιμένω ότι το αίτιο όλων των λαθών είναι το εγώ, ο εαυτός μου. Δεν με ενδιαφέρει αν τα διανοητικά ζώα ενοχλούνται επειδή μιλάω ενάντια στο εγώ. Με οποιοδήποτε κόστος θα συνεχίζω με πείσμα.

Έχουν περάσει δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου. Ο κόσμος βρίσκεται σε κρίση, αθλιότητα, αρρώστιες και άγνοια υπάρχουν παντού.

Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι δεν μας άφησαν τίποτε καλό. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος μας άφησε μια φοβερή γρίπη που σκότωσε εκατομμύρια ανθρώπους το έτος 1918. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος μας άφησε μια νοητική μάστιγα χειρότερη της πρώτης μάστιγας. Αναφερόμαστε στη βδελυρή "υπαρξιακή φιλοσοφία" που έχει δηλητηριάσει τις νέες γενιές και στην οποία αντιπαρατίθεται η Επανάσταση της Διαλεκτικής.

Όλοι μας έχουμε δημιουργήσει αυτό το κοινωνικό χάος στο οποίο ζούμε και όλοι μαζί πρέπει να εργαστούμε για να το λύσουμε και να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, μέσω των διδασκαλιών που παραδίδω σ'αυτό το έργο.

93


Δυστυχώς, ο κόσμος σκέφτεται μόνο το εγωιστικό του Εγώ και λέει: Πρώτον: εγώ, δεύτερον: εγώ, και τρίτον: εγώ! Το έχουμε ήδη πει και θα το ξαναπούμε: Το εγώ σαμποτάρει τις εντολές που εγκαθιστά η Επαναστατική Ψυχολογία.

Αν επιθυμούμε αληθινά και ειλικρινά την Επανάσταση της Διαλεκτικής, χρειαζόμαστε προηγουμένως το ριζικό μετασχηματισμό του ατόμου.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που αποδέχονται την αναγκαιότητα μιας οριστικής, ολοκληρωτικής και ριζικής αλλαγής, αλλά δυστυχώς, απαιτούν ειδικά κίνητρα και παροτρύνσεις.

Στους ανθρώπους αρέσει να τους λένε ότι πάνε καλά, να τους κτυπάνε φιλικά τον ώμο, να τους λένε όμορφα παροτρυντικά λόγια.

Είναι πολλά τα άτομα που απαιτούν κάποιο πολύ όμορφο στίχο ως προτροπή, κάποια πεποίθηση, κάποια ιδεολογία ή οποιαδήποτε ουτοπία για να αλλάξουν.

Υπάρχουν αυτοί που απαιτούν την ελπίδα μιας καλής εργασίας σαν ελατήριο για να αλλάξουν. Υπάρχουν εκείνοι που απαιτούν κάποιον καλόν αρραβώνα ή ένα μεγαλοπρεπή γάμο που θα τους χρησιμεύσει ως κίνητρο για αλλαγή.

Κανείς δεν θέλει ν' αλλάξει έτσι απλά, αλλά ζητά ένα καλό ελατήριο για δράση. Οι άνθρωποι μαγεύονται με τις παροτρύνσεις. Δεν θέλουν να κατα-νοήσουν οι καημένοι ότι αυτές οι παροτρύνσεις είναι πολύ κούφιες και επιφανειακές και ότι, για το λόγο αυτό, είναι λογικό να πούμε ότι δεν ωφελούν.Οι παροτρύνσεις, ουδέποτε στη ζωή, ποτέ στην ιστορία των αιώνων, δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν μέσα σε κανένα άτομο μια ολοκληρωτική, ριζική και οριστική αλλαγή.

Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένα ενεργητικό κέντρο που δεν μπορεί να καταστραφεί με το θάνατο του φυσικού σώματος και που διαιωνίζεται, προς δυστυχία του κόσμου, στους απογόνους μας. Το κέντρο αυτό είναι το εγώ, ο εαυτός μου, ο εαυτός. Είναι ανάγκη και επείγον, χωρίς αναβολή, να

94


προκαλούμε μια ριζική αλλαγή μέσα σ'αυτό το ενεργητικό κέντρο που ονομάζεται Εγώ.

Τα φιλικά κτυπήματα στον ώμο, τα όμορφα λόγια και οι ωραίες κολακείες, οι όμορφες παροτρύνσεις, τα ευγενικά ελατήρια κ. τ. λ. ουδέποτε θα μπορέσουν να προκαλέσουν μια ριζική αλλαγή σ' αυτό το ενεργητικό κέντρο που ονομάζεται Εγώ και που βρίσκεται μέσα μας.

Αν, ειλικρινά και με όλη την καρδιά μας, θέλουμε μία ριζική αλλαγή μέσα σ' αυτό το κέντρο που ονομάζεται εγώ, πρέπει να αναγνωρίσουμε την αξιοθρήνητη κατάσταση αθλιότητας και εσωτερικής φτώχειας μας και να ξεχάσουμε τον εαυτό μας για να εργαστούμε αφιλοκερδώς για την ανθρωπότητα. Αυτό σημαίνει αυταπάρνηση, πλήρη λησμονεί του εαυτού μας και πλήρη εγκατάλειψη του εαυτού.

Είναι αδύνατο να υπάρξει μια ριζική αλλαγή μέσα στον εαυτό μας, αν σκεφτόμαστε μόνο πώς να γεμίσουμε τις τσέπες μας με λεφτά, με όλο και περισσότερα λεφτά.

Το εγώ, ο εαυτός μου, θέλει να μεγαλώνει, να καλυτερεύει, να εξελίσσεται, να συναναστρέφεται με τους μεγάλους της Γης, να επιτυγχάνει επιρροές, θέσεις, περιουσία κ.τ.λ. Οι επιφανειακές αλλαγές στο άτομο μας δεν ωφελούν σε τίποτα, δεν αλλάζουν τίποτα, και δεν μετασχηματίζουν κανέναν σε τίποτα.Χρειαζόμαστε, μέσα στον καθένα μας, μια βαθιά αλλαγή. Η αλλαγή αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα στο κέντρο που φέρουμε μέσα μας, στο εγώ. Είναι αναγκαίο να σπάμε σον πήλινη κούπα αυτό το εγωιστικό κέντρο.

Είναι επείγον να ξεριζώνουμε το εγώ για να προκληθεί, μέσα στον καθένα μας μύα βαθιά, ριζική, πλήρης και αληθινή αλλαγή. Στη θέση που βρι-σκόμαστε, έτσι όπως είμαστε, στο μόνο που μπορούμε να χρησιμεύσουμε είναι να πικράνουμε τη ζωή μας και να πικράνουμε τη ζωή των συνανθρώπων μας.

Το Εγώ θέλει να γεμίζει με τιμές, αρετές, χρήματα κ.τ.λ. Το Εγώ θέλει απολαύσεις, διασημότητα γόητρο κ.τ.λ. και στην τρελή του παρόρμηση για επέκταση, δημιουργεί μια εγωιστική κοινωνία στην οποία υπάρχουν μόνο

95


φιλονικίες, ωμότητες, ακόρεστη πλεονεξία, φιλοδοξίες δίχως όρια και περιο-ρισμούς, πόλεμοι κ.τ.λ.

Προς δυστυχία μας, είμαστε μέλη μιας κοινωνίας δημιουργημένης από το εγώ. Μια τέτοια κοινωνία είναι άχρηστη, επιβλαβής και επιζήμια. Μόνον εξαιρώντας χειρουργικά και ριζικά το εγώ, μπορούμε ν'αλλάξουμε ακέραια και να αλλάζουμε τον κόσμο.

Αν πραγματικά θέλουμε τη ριζική χειρουργική αφαίρεση του εγώ, είναι επείγον να έχουμε ήσυχη τη μνήμη για να γαληνεύει ο νους και μετά να αυτοπαρατηρούμαστε με ηρεμία για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Πρέπει να παρατηρούμε τον εαυτό μας, όπως κάποιος που παρατηρεί και υποβάλλεται σε μια καταρρακτώδη νεροποντή.

Στη ζωή, κανείς δεν μπορεί να διαλύει το εγώ αναζητώντας υποκατάστατα, αφήνοντας το ποτό και ανταλλάσσοντάς το με το τσιγάρο, εγκαταλείποντας τη μία γυναίκα για να παντρευτεί με άλλη, αφήνοντας ένα ελάττωμα για να το αντικαταστήσει με άλλο ή φεύγοντας από τη μία σχολή για άλλη σχολή.

Αν θέλουμε πραγματικά μια ριζική αλλαγή μέσα μας, οφείλουμε να αφήσουμε κατά μέρος όλα αυτά τα πράγματα που μας φαίνονται θετικά, όλες αυτές τις παλιές συνήθειες και όλες αυτές τις λανθασμένες έξεις.

Ο νους είναι η κεντρική έδρα του εγώ. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή στην κεντρική έδρα ώστε μέσα στον καθένα μας να υπάρξει αληθινή επανάσταση.

Μόνο με απόλυτη απάρνηση και κατανόηση αυτού που δυστυχώς είμαστε, και δίχως παροτρύνσεις ή οποιουδήποτε είδους κίνητρα, μπορούμε να πετύχουμε τη χειρουργική αφαίρεση του εγώ.

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΓΩ

Oι καταστάσεις του εγώ είναι ταξινομημένες με τον ακόλουθο τρόπο:

96


ΣΤΕΡΕΟΨΥΧΙΚΕΣ: Είναι οι ταυτοτιοικτικές καταστάσεις που βρίσκονται σε στενή σχέση με τις εσωτερικές αντιλήψεις που γίνονται δεκτές μέσω των πέντε αισθήσεων που συνδέονται με τον κόσμο των εντυπώσεων.

ΝΕΟΨΥΧΙΚΕΣ: Είναι οι καταστάσεις επεξεργασίας δεδομένων, δηλαδή, αυτές που διερμηνεύουν καλώς ή διερμηνεύουν κακώς όλες τις πολλαπλές καταστάσεις που ζει το διανοητικό ζώο. Στις καταστάσεις αυτές εργάζεται ο κακός μας γραμματέας που είναι η προσωπικότητα.

ΑΡΧΑΙΟΪΎΧΙΚΕΣ: Είναι οι παλίνδρομες καταστάσεις μνήμη του εγώ που βρίσκονται στα 49 επίπεδα του υποσυνειδήτου. Είναι οι αναμνήσεις του παρελθόντος που είναι αρχειοθετημένες με φωτογραφικό και φωνογραφικό τρόπο.

"BLUE ΤΙΜΕ" Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ

Στο μυστηριώδες κατώφλι του Ναού των Δελφών υπήρχε σκαλισμένο στη ζωντανή πέτρα ένα ελληνικό απόφθεγμα που έλεγε ΓΝΩΘΙ Σ' ΕΑΥΤΟΝ. "Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους θεούς.

Η μελέτη του εαυτού, ο γαλήνιος συλλογισμός, είναι προφανές ότι συντελείται στην ησυχία και τη σιωπή του νου.

Όταν ο νους είναι ήσυχος και σε σιωπή, όχι μόνο στο επιφανειακό, διανοητικό επίπεδο, αλλά σε όλα και σε καθένα από τα 49 υποσυνείδητα διαμερίσματα, τότε προσέρχεται το καινούργιο, απεμφιαλώνεται η ουσία, η συνείδηση και έρχεται η αφύπνιση της ψυχής, η έκσταση και το Σαμαδί.

Η καθημερινή πρακτική του διαλογισμού μας μετασχηματίζει ριζικά. Οι άνθρωποι που δεν εργάζονται στην εκμηδένιση του εγώ ζουν πεταλουδίζοντας από σχολή σε σχολή και δεν βρίσκουν το μόνιμο κέντρο βαρύτητας τους, πεθαίνουν αποτυχημένοι δίχως να έχουν καταφέρει τη βαθιά Αυτοπραγμάτωση του Είναι.

Η αφύπνιση της συνείδησης είναι δυνατή μόνο μέσω της απελευθέρωσης και της χειραφέτησης από τον νοητικό δυαδισμό, τη μάχη των αντιθέτων, τη

97


διανοητική φουσκοθαλασσιά. Η οποιαδήποτε υποσυνείδητη, ή ασυνείδητη πάλη, μετατρέπεται σε μια παγίδα για την απελευθέρωση της ουσίας.

Κάθε μάχη αντιθέσεων, όσο ασήμαντη και να είναι αυτή, καταδεικνύει, στις ατομικές κολάσεις του ανθρώπου, άγνωστα σκοτεινά σημεία. Η παρατήρηση και η γνώση αυτών των υπάνθρωπων όψεων του εαυτού, αποδεικνύεται απαραίτητη για την επίτευξη απόλυτης ησυχίας και σιωπής του νου. Μόνο σε απουσία του νου είναι δυνατόν να πειραματιζόμαστε να βιώνουμε την Ακέραιη Επανάσταση και την Επανάσταση της Διαλεκτικής.

Ο "BLUE ΤΙΜΕ" ή θεραπευτική της Ανάπαυσης έχει βασικούς κανόνες, δίχως τους οποίους θα ήταν αδύνατον να χειραφετηθούμε από τα θανάσιμα γρανάζια του νου. Οι κανόνες αυτοί είναι:

1- ΧΑΛΑΡΩΣΗ: Είναι απαραίτητο να μαθαίνουμε να χαλαρώνουμε το σώμα για το διαλογισμό κανένας μυς δεν πρέπει να είναι τεντωμένος. Είναι επείγον να προκαλούμε και να διαβαθμίζουμε τον ύπνο κατά βούληση. Είναι προφανές ότι από τον σοφό συνδυασμό ύπνου και διαλογισμού προκύπτει αυτό που ονομάζεται φώτιση.

2- ΑΝΑΔΡΟΜΗ: Τι αναζητούμε με την αναδρομή; Το διανοητικό ζώο, εξαιτίας της μηχανικής ζωής που ζει καθημερινά, λησμονεί τον εαυτό του και πέφτει στη γοητεία προχωράει με τη συνείδηση κοιμισμένη, δίχως να θυμάται τι έκανε τη στιγμή που ξύπνησε, αγνοώντας τις πρώτες σκέψεις της ημέρας, τις ενέργειες του και τα μέρη που πήγε.

Η αναδρομή έχει ως σκοπό να κάνει συνείδηση όλες τις ενέργειες ή πράξεις του παρελθόντος. Πραγματοποιώντας την αναδρομή στον διαλογισμό, δεν θα βάζουμε εμπόδια στον νου* θα φέρνουμε την ανάμνηση των καταστάσεων του παρελθόντος από τη στιγμή κατά την οποία αρχίζει η αναδρομή μέχρι τη στιγμή της ζωής που εμείς επιθυμούμε. Κάθε ανάμνηση οφείλουμε να τη μελετούμε δίχως να ταυτιζόμαστε μαζί της.

3- ΓΑΛΗΝΙΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ: Αρχικά, πρέπει να γινόμαστε πλήρως συνειδητοί, της ψυχικής καταστάσεως στην οποία βρισκόμαστε προτού ξεπηδήσει η οποιαδήποτε σκέψη. Γαλήνια παρατήρηση του νου μας, πλήρης προσοχή σε κάθε νοητική μορφή που κάνει την εμφάνιση της στην οθόνη του διανοητικού.

98


Είναι επιτακτική ανάγκη να μετατρεπόμαστε σε σκοπούς του ίδιου μας του νου, κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε υποκινούμενης δραστηριότητας και να σταματούμε για μια στιγμή για να την παρατηρούμε.

4- ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ερευνούμε, διερευνούμε, εξετάζουμε αναζητώντας διεξοδικά την προέλευση κάθε σκέψης, ανάμνησης, συμπάθειας, συγκίνησης, συναισθήματος, έχθρας κ. τ. λ. καθώς αυτά αναβλύζουν για να εμφανιστούν στον νου.

Κατά τη διάρκεια της ψυχανάλυσης θα πρέπει να εξετάζουμε, να ελέγχουμε και να διερευνούμε την προέλευση, την αιτία, το λόγο και το βασικό κίνητρο κάθε σκέψης, ανάμνησης, εικόνας και συσχέτισης, καθώς αυτά αναβλύζουν από τον πυθμένα του υποσυνειδήτου.

5- ΦΩΝΟΠΟΙΠΕΙ ΜΑΝΤΡΑΜ ή ΚΟΑΝ: Οι αντικειμενικοί σκοποί αυτού του σταδίου είναι: α) να αναμιγνύουμε μέσα στο εσωτερικό μας σύμπαν τις μαγικές δυνάμεις των μάντραμ ή των κοάν. β) να αφυπνίζουμε συνείδηση γ) να συσσωρεύουμε εσωτερικά, χτιστικά άτομα υψηλότατου ηλεκτρικού δυναμικού.

Στην ψυχολογική αυτή εργασία, το διανοητικό πρέπει να παίρνει μια θέση δεκτική, ακέραιη, ενιαίο σύνολο, πλήρη, ήρεμη και βαθιά. Με τα κοάν τις φράσεις δηλαδή που αποδιοργανώνουν τον νου, πετυχαίνεται η δεκτική, ενιαία σύνολοι κατάσταση.

6- ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ: Συνίσταται σε μια ενδοσκοπική γνώση του εαυτού μας. Το να ενδοσκοπούμε τον εαυτό μας είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια του βαθύ διαλογισμού.

Στην κατάσταση αυτή, θα εργαζόμαστε με τη διαδικασία της κατανόησης του εγώ (του ελαττώματος) που θέλουμε να αποσυνθέσουμε. Ο γνωστικός σπουδαστής θα συγκεντρώνεται στο ψυχολογικό πρόσθετο και θα το δι τηρεί στην οθόνη του νου. Πρώτα απ' όλα, είναι απαραίτητο να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας.

Η υπερθετική ανάλυση αριθμεί δύο φάσεις, που είναι:

99


α) Αυτοεξερεύνηση: Διερευνούμε στο βάθος της συνείδησης και στα 49 επίπεδα του υποσυνειδήτου, πότε ήταν η πρώτη φορά στη ζωή που εκδηλώθηκε το ελάττωμα, πότε η τελευταία και σε ποιες στιγμές είναι που έχει περισσότερη δύναμη για να εκδηλώνεται .β) Αυτοανακάλυψη: Ερευνούμε ποιες είναι οι τροφές του εγώ. Τεμαχίζουμε και διαιρούμε το ελάττωμα σε διάφορα τμήματα και μελετούμε το καθένα απ' αυτά, για να κατορθώσουμε να μάθουμε από τι είδους εγώ προέρχεται και τι είδους εγώ απορρέουν απ' αυτό.

7- ΑΥΤΟ-ΚΡΙΣΗ: Καθίζουμε το υπό μελέτη ελάττωμα, στο εδώλιο των κατηγορουμένων. Φέρνουμε σε κρίση τις βλάβες που προξενεί στη συνείδηση και τα οφέλη που θα έφερνε στη ζωή μας η εκμηδένιση του ελαττώματος που κρίνεται.

8- ΠΡΟΣΕΥΧΗ: θα προσευχόμαστε με πολλή θέρμη στη Θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνη, την εσωτερική και ατομική Μητέρα, θα της μιλάμε με ειλικρίνεια ενδοσκοπώντας σε όλα τα ελαττώματα και σφάλματα που έχουμε, ώστε Εκείνη, που είναι η μόνη ικανή να αποσυνθέτει τα εγώ, να τα αποσυνθέτει μέχρι τη ρίζα τους την ίδια.

Αποδεικνύεται ευχάριστο και ενδιαφέρον να παρευρισκόμαστε, κάθε φορά που μπορούμε, στις Αίθουσες διαλογισμού τις γνωστικές Λουμισιάλες.

Είναι ουσιώδες να ασκούμε διαλογισμό πάντα με τα μάτια κλειστά για να αποφεύγουμε τα εξωτερικά αισθητηριακά ερεθίσματα.

ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ

Στις ατομικές κολάσεις πρέπει να αποσυνθέτουμε τα πτώματα του εγώ με τη σεξουαλική ηλεκτρική δύναμη. Δεν πρέπει να περιμένουμε να τα αποσυνθέσει ο χρόνος.

Το πολύτιμο Διαμάντι με το οποίο ο Σολομώντας επεξεργάστηκε και γυάλισε τα πολύτιμα πετράδια, είναι η Φιλοσοφική Πέτρα.

100


Αποσυνθέτοντας τα πτώματα του εγώ, οφείλουμε να διοχετεύσουμε όλες μας τις προσπάθειες για "να μην ξαναδημιουργήσουμε φυσικά σώματα διότι είναι τρωτά και εκτεθειμένα στη γήρανση και το θάνατο. Αναμφίβολα, το Κάρμα δημιουργεί σώματα.

Λόγω έλλειψης ψυχολογικής εργασίας, οι άνθρωποι αυτής της εποχής δεν είναι βαθύς και τους αρέσει να είναι επιφανειακοί. Περνιούνται για ικανοί να περιγελούν όλους τους πολιτισμούς.

Σήμερα, ο ανθρώπινος νους είναι εκφυλισμένος όσο αναφορά την αντίληψη. Κάθε εκφραζόμενη αντίληψη είναι αποτέλεσμα αυτού που μας είπαν, ή εκείνου που διαβάσαμε.

Η αυτοαντίληψη στηρίζεται στην εμπειρία του ιδιαίτερου τρόπου σκέψης.Ο Γκουρντζίεφ είναι αρτιφανής στις σκέψεις του.

Ο Κρισναμούρτι έχει σίγουρα τις αυτοαντιλήψεις του διότι ουδέποτε έχει διαβάσει κανέναν.

Η ανισορροπία και η ρήξη της αρμονίας με τους Κόσμους προέρχεται όταν η αυτοαυθεντία δεν κατέχεται εσωτερικά.

Πώς θα αποκτήσει κάποιος την αυτοαυθεντία αν δεν είναι κύριος του εαυτού του;

Η αυτοδράση είναι δυνατή μόνο όταν έχει κάποιος το Είναι, μέσα. Η Φιλοσοφική Πέτρα, η αυτοσύλληψη, η αυτοδράση και η αυτοαυθεντία είναι δυνατά, όταν αποσυντίθενται τα πτώματα του εγώ στις ψυχολογικές ατομικές κολάσεις.

ΨΥΧΟΓΕΝΝΕΣΗ

Ο πολιτισμός μας, ο τόσο φανταχτερός εξ όψεως, με την κατάκτηση του διαστήματος και τη διείσδυση στην ύλη, έχει καταφαγωθεί από τη λέπρα μιας έκφυλης ηθικής φιλομοφυλίας, λεσβιονισμού και εθισμού στα ναρκωτικά.

101


Ο πολιτισμός αυτός έχει εισέλθει στο στάδιο καθέλιξης για να ρευστοποιηθεί όπως συνέβη και με άλλους πολιτισμούς. Μας το αποδεικνύει η ιστορική μαρτυρία της περήφανης και αυτοκρατορικής Ρώμης, όπου τα σημάδια καθέλιξης εμφανίστηκαν όταν το μεγαλείο ενός πειθαρχημένου και ηθικού έθνους υπέστη ριζικές αλλαγές που το βύθισαν στην ακολασία, ενώ ήταν μια κοινωνία που είχε κατακτήσει τον αρχαίο κόσμο.

Που στηρίζομαι; Σε γεγονότα σαφή και συνταρακτικά. Ένας μεγάλος πολιτισμός όπως ο αγγλικός, επάγει τώρα μόνο μια ψυχολογική λέπρα που μολύνει νοητικά τις γενιές αυτής της εποχής. 7ο αγγλικό συγκρότημα Σεξ Πίστολς, που είναι ικανοί να κάνουν καθετί το αντίθετο στο κατεστημένο, αλλά αρνητικά, για να φαίνονται ότι ξεχωρίζουν, είναι οι δημιουργοί του Πανκ Ροκ και οι σφυρήλατες τραγουδιών που κατακλύζουν από αισχρόλογα, θέματα που ωθούν σε ωμές επιθέσεις, όχι μόνο κατά των θεσμών αλλά και κατά του ίδιου του κοινού που τους ακούει με τη συνείδηση κοιμισμένη.

Η ακαθαρσία είναι η σημαία των Σεξ Πίστολς, υποκειμενικό μήνυμα που παραδίδουν σ' αυτή τη φτωχή ανθρωπότητα που έχει σαπίσει μέχρι το μεδούλι.

Οι Σεξ Πιστολς είναι ένα επιθετικό συγκρότημα που κάνει κατάχρηση καθόσον προβάλλει ως θρησκεία το Πανκ Ροκ. Τραγούδια ενάντια στην αγάπη, γεμάτα κυνισμό, ενάντια στην καταπίεση και υπέρ της επίθεσης, γραμμένα από τέσσερις νέους της αγγλικής εργατικής τάξης που αντιτίθενται στην ελίτ. Είναι παράλογο που αυτά τα διανοητικά ζώα μπορούν να δημιουργούν μια θρησκεία λησμονώντας ότι η λέξη θρησκεία προέρχεται από τη λατινική RELIGARE που σημαίνει επανασύνδεση με τη θεότητα. Αλλά, τι είδους θεϊκότητα έχουν αυτοί οι έκφυλοι άνθρωποι που οι νέοι τους λατρεύουν μέσα στην ύπνωση τους, σαν να ήταν κάτι το μεγάλο.

Το μουσικό αυτό ρεύμα που επιδεικνύεται από τους Σεξ Πίστολς δημιουργεί το πιο κολασμένο περιβάλλον της παρούσας ύπαρξης. Αυτό επιβεβαιώνεται από εκατό νεαρούς μπασμένους στην πιο βαθιά πνευ-ματική και ψυχολογική άγνοια που ανήκουν στα ακροατήρια του "Κλαμπ των Εκατό" του Λονδίνου.

102


Το κύμα Πανκ προχωράει παρά την αντίσταση και ήδη εμφανίζεται η υποκειμενική μόδα σε αναρίθμητα διεθνή περιοδικά. Ρούχα κουρελιασμένα, σκουπίδια που χρησιμοποιούνται για στολίδια, μαλλιά κοντά και βαμμένα σε διάφορα χρώματα, πουκάμισα και σανδάλια με επιγραφές ενάντια στα πάντα. Αυτή είναι μια σαφής επίδειξη της ψυχολογικής λέπρας που έχει η ανθρωπότητα και που την έχει σαπίσει σε τέτοιο βαθμό.

Σε πολλές από τις εμφανίσεις τους, η φυσική επιθετικότητα θυμός- γίνεται μόδα. Με φοβερή ευκολία εκτοξεύονται ύβρεις, κατάρες και μέχρι μπουκά-λια που πετάγονται από το ίδιο το σκηνικό των Σεξ Πίστολς που πολλές φορές καταλήγει πανζουρλισμός και από εκεί στη φυλακή ή μέχρι το νοσοκομείο. Μέσα ο' όλη αυτή την υβριστική λογόρροια και την εξακόντιση αντικειμένων εμφανίζονται εκατό άγγλοι νεαροί ουρλιάζοντας ότι αγαπούν τους Σεξ Πίστολς διότι είναι η κορυφή, όπως άλλωστε συνέβη σε μερικές ακροάσεις στο "Πάραντάϊς Κλαμπ" στην οδό Μπρούερ.

Περιέργως, το σύνολο Σεξ Πίστολς ηγείται ο Τζώνυ Ρότεν (Γιαννάκης ο Σάπιος), ο αρχηγός που ουδέποτε είχε τραγουδήσει προηγουμένως, ο Σίντ Βισους (Σιντ ο Ακόλαστος), ο Πωλ Κουκ (Παύλος ο Κόκορας) και ο Στήβ Τζόουνς. Στην Αγγλία δεν σέβονται κανέναν και δύσκολα θα μπορούσαν να έλθουν στη χώρα μας (Στο Μεξικό) θεωρώ ότι η ζωή δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί, δίχως περιοδικές ανελίξεις και καθελίξεις, όπως αυτή του κύματος Πανκ, που παρατηρούνται σε φυτά, ζώα, ανθρώπινα όντα, στα άστρα και στους αστερισμούς.

Οι ιστορικοί κύκλοι έχουν επίσης μια ανέλιξη και αμέσως μετά μια καθέλιξη εμφανίζεται μοιραία που διαβρώνει πέτρες, κονιορτοποιεί ήλιους, μετα-τρέπει σε γέροντα αυτόν που ήταν παιδί, μετασχηματίζει σε κάρβουνο αυτό που ήταν δένδρο και βυθίζει στον πάτο των ωκεανών τις ηπείρους ή τις κάνει να αναδύονται.

Οι θέσεις μας, που παρουσιάζονται σ' αυτό το έργο, αναζητούν να ιδρύσουν τις βάσεις ενός νέου πολιτισμού που να μην έχει λέπρα και να θεμελιώνεται στην ψυχογένεση δηλαδή, στη δημιουργία πρώτα του ανθρώπου, για να περάσει μετά στον υπεράνθρωπο μέσω της νοητικής και

103


σεξουαλικής υπερδυναμικής που έχουμε υποδείξει εμφατικά σ'αυτό το βιβλίο,

Στα Γνωστικά μας Ιδρύματα που διακηρύσσουν τη διδασκαλία μου, μπορούν να εισέλθουν όλοι όσοι θέλουν, εφόσον έχουν υψηλόφρονες επιδιώξεις να υπερβούν τον εαυτό τους και να πραγματοποιήσουν μέσα τους την Ψυχογένεση, εδώ και τώρα.

Ο άνθρωπος που δεν έχει κάνει την Ψυχογένεση μέσα του χρησιμοποιεί ένα άπειρα μικρό μέρος των ικανοτήτων και δυνάμεων του, γι' αυτό και προσκαλώ τους αναγνώστες μας να εφαρμόζουν στην πράξη τις ψυχολογικές διδασκαλίες που παραδίδω σ' αυτά τα κεφάλαια για να μαθαίνουν να αποκτούν το μέγιστο των επιδόσεων του ψυχισμού τους.

Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχουν άπειρες δυνατότητες για μια γνώση επίσης απεριόριστη. Όλοι κατέχουμε σε εμβρυακή κατάσταση μεγάλες ψυχολογικές ικανότητες που θα αναβλύσουν στη στιγμή μόλις ξεκινήσουμε την εργασία της ψυχογένεσης μέσα μας δίχως να περιμένουμε ούτε στιγμή περισσότερο. Το ανθρώπινο ον πρέπει να κατορθώσει να γνωρίσει όλα όσα αφορούν την ύπαρξη του, κι αυτό είναι ένα γεγονός τόσο φυσικό όσο η ελεύθερη θέληση.

Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Από πού έχουμε έλθει; Προς τα πού πηγαίνουμε; Όλα αυτά πρέπει να γνωριστούν εδώ, και να μείνουν ελεύθερα από δογματισμούς και θεωρίες.

Μέσω των ψυχολογικών πειθαρχιών που έχω υποδείξει, θα μπορούμε να καλυτερεύουμε ψυχολογικά, δηλαδή, να κάνουμε την ψυχογένεση μέσα μας, για να ερχόμαστε σε επαφή με τις διάφορες διαστάσεις της φύσης.

Καθώς θα εργαζόμαστε στην Ψυχογένεση μας θα βλέπουμε την ατομική μας υπέρβαση, έχοντας έτσι πρόσβαση στις βαθιές εσωτεριστικές γνώσεις, που στο πέρασμα των αμέτρητων αιώνων υπήρχαν εκεί, στη διάθεση κάθε ανθρώπου που ποθεί ειλικρινά να βρει απάντηση σε μια σωρεία από κενά και ερωτηματικά, και που χωρίς να το ξέρει, ακούει την αθάνατη υπόδειξη του Μεγάλου Διδάσκαλου: "Αναζητήστε και θα βρείτε..."

104


Συμπερασματικά θα πούμε ότι η Ψυχογένεση θεμελιώνεται στην ανάγλυφη φράση στον αρχαίο Ναό των Δελφών:

"Σε ειδοποιώ, όποιος κι αν είσαι, ω εσύ που επιθυμείς να αφουγκραστείς και να εξερευνήσεις τα μυστήρια της φύσης, ότι, αν δεν βρεις μέσα σου αυτό που ψάχνεις, δεν θα το βρεις ούτε έξω.

Αν αγνοείς τα εξαίσια του οίκου σου, πώς περιμένεις να βρεις άλλα εξαίσια;Μέσα σου βρίσκεται κρυφός ο θησαυρός των θησαυρών, Ω άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους θεούς"

Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ

Θα μιλήσουμε για το μετασχηματισμό της ζωής και αυτό είναι δυνατόν μόνο αν κάποιος το αποσκοπεί στα σοβαρά.

Μετασχηματισμός σημαίνει ότι ένα πράγμα αλλάζει σε κάτι άλλο διαφορετικό. Είναι λογικό ότι τα πάντα είναι επίδεκτα σε αλλαγές.

Υπάρχουν πολύ γνωστοί μετασχηματισμοί της ύλης. Κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, για παράδειγμα, ότι η ζάχαρη μετασχηματίζεται σε οινόπνευμα και αυτό μετατρέπεται σε ξύδι με τη δράση των ζυμώσεων. Αυτός είναι ο μετασχηματισμός μιας μοριακής ουσίας. Είναι γνωστή η χημική ζωή των στοιχείων π.χ. το ράδιο μετασχηματίζεται αργά σε μόλυβδο.

Οι Αλχημιστές του Μεσαίωνα μιλούσαν για τη μετατροπή του μόλυβδου σε χρυσό. Ωστόσο, δεν υπαινίσσονταν πάντα το σκέτα φυσικό μεταλλικό πρόβλημα. Συνήθως, ήθελαν να επισημάνουν με τα λόγια αυτά τη μετατροπή του μόλυβδου της προσωπικότητας στο χρυσό του πνεύματος. Κατ' αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, αρμόζει να συλλογιζόμαστε όλες αυτές τις περιπτώσεις.

Στα Ευαγγέλια, η ιδέα του γήινου ανθρώπου, συγκρίσιμο με σπόρο ικανό να βλαστήσει. Έχει την ίδια σημασία με την ιδέα της αναγέννησης του

105


ανθρώπου που γεννιέται πάλι. Είναι προφανές πως αν ο σπόρος δεν πεθάνει, το φυτό δε γεννιέται.

Σε κάθε μετασχηματισμό υπάρχει θάνατος και γέννηση. Στη Γνώση, θεωρούμε τον άνθρωπο σαν ένα τριώροφο εργοστάσιο που κανονικά απορροφά τρεις τροφές:

1- Την κοινή τροφή, που αντιστοιχεί στον κατώτερο όροφο του εργοστασίου, που αναπαριστά το στομάχι. 2- Τον αέρα, που φυσικά βρίσκεται σε σχέση με το δεύτερο όροφο, με τους πνεύμονες. 3 Τις εντυπώσεις, που αναμφίβολα συνδέονται με τον τρίτο όροφο, τον εγκέφαλο.

Η τροφή που τρώμε υπόκειται σε διαδοχικούς μετασχηματισμούς, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Η πορεία της ζωής αυτής καθεαυτής, είναι μετασχηματισμός. Κάθε πλάσμα του Σύμπαντος ζει μέσω του μετασχηματισμού μιας ουσίας σε άλλη. Τα φυτά, για παράδειγμα, μετασχηματίζουν το νερό, τον αέρα και τα άλατα της γης σε νέες ζωτικές ουσίες, σε στοιχεία χρήσιμα για μας, κ.τ.λ. Επομένως, όλα είναι μετα-σχηματισμός.

Με την επίδραση του ηλιακού φωτός ποικίλλουν οι ζυμώσεις της φύσης. Είναι αναντίρρητο ότι ο ευαίσθητος μανδύας της ζωής που κανονικά απλώνεται πάνω στην επιφάνεια της Γης οδηγεί όλες τις δυνάμεις του Σύμπαντος προς το εσωτερικό του πλανητικού κόσμου. Όμως, κάθε φυτό, κάθε έντομο, κάθε πλάσμα και το ίδιο το διανοητικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, απορροφά, αφομοιώνει, συγκεκριμένες κοσμικές δυνάμεις και μετά τις μετασχηματίζει και τις μεταδίδει ασυνείδητα στους εσωτερικούς φλοιούς του πλανητικού οργανισμού. Αυτές οι μετασχηματισμένες δυνάμεις έχουν στενή σχέση με ολόκληρη την οικονομία του πλανητικού οργανισμού που ζούμε. Αναμφίβολα, κάθε πλάσμα, κατά το είδος του, μετασχηματίζει συγκεκριμένες δυνάμεις και μετά τις μεταδίδει στο εσωτερικό της γης για την οικονομία του κόσμου. Επομένως κάθε πλάσμα που υπάρχει εκπληρώνει την ίδια λειτουργία.

Όταν τρώμε μια τροφή αναγκαία για την ύπαρξη μας, αυτή μετασχηματίζεται, είναι σαφές, από στάδιο σε στάδιο, σε όλα εκείνα τα στοιχεία τα τόσο απαραίτητα για την ίδια μας την ύπαρξη. Ποιος πραγμα-

106


τοποιεί μέσα μας αυτές τις διαδικασίες μετασχηματισμού των ουσιών; Το ένστικτο κέντρο, είναι προφανές. Η σοφία αυτού του κέντρου είναι πραγματικά καταπληκτική.

Η πέψη, καθεαυτή, είναι μετασχηματισμός. Η τροφή στο στομάχι, δηλαδή στο κατώτερο μέρος του τριώροφου αυτού εργοστασίου του ανθρώπινου οργανισμού, υπόκειται μετασχηματισμό. Αν εισερχόταν κάτι χωρίς να περάσει από το στομάχι, ο οργανισμός δεν θα μπορούσε .να αφομοιώσει ούτε τις βιταμίνες ούτε τις πρωτεΐνες του και αυτό θα ήταν μια δυσπεψία. Καθώς λοιπόν συλλογιζόμαστε πάνω σ'αυτό το θέμα, φθάνουμε να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα του μετασχηματισμού.

Είναι σαφές ότι οι φυσικές τροφές μετασχηματίζονται αλλά υπάρχει κάτι που μας καλεί σε συλλογισμό: Υπάρχει μέσα μας ο εκπαιδευμένος μετασχηματισμός των εντυπώσεων; Για το σκοπό της ίδιας της φύσης δεν υπάρχει καμιά ανάγκη, το διανοητικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, να μετασχηματίζει πραγματικά τις εντυπώσεις. Όμως, ένας άνθρωπος μπορεί να μετασχηματίζει μόνος του τις εντυπώσεις του, έχοντας, φυσικά, μια γνώση, θα λέγαμε, βαθιά και πρέπει να κατανοήσουμε το γιατί αυτής της αναγκαιότητας.

Θα ήταν θαυμάσιο να μετασχηματίζαμε τις εντυπώσεις. Η πλειοψηφία των ανθρώπων όπως αντιμετωπίζει το πεδίο της πρακτικής ζωής, πιστεύουν ότι αυτός ο φυσικός κόσμος θα τους δώσει αυτό που ποθούν και ψάχνουν. Πραγματικά, αυτό είναι ένα τρομερό σφάλμα. Η ζωή, αυτή καθεαυτή, εισέρχεται μέσα μας, στον οργανισμό μας, με τη μορφή απλών εντυπώ-σεων. Το πρώτο που οφείλουμε να κατανοήσουμε είναι η σημασία της εσωτερικής εργασίας που σχετίζεται στενά με τον κόσμο των εντυπώσεων.

Τι, χρειάζεται να τις μετασχηματίζουμε; Είναι αλήθεια ! Δεν θα μπορούσε κανείς να μετασχηματίσει τη ζωή του αν δεν μετασχηματίζει τις εντυπώσεις που έρχονται στο νου.

Τα άτομα που διαβάζουν αυτές τις γραμμές οφείλουν να συλλογιστούν αυτό που λέγεται εδώ. Μιλάμε για κάτι επαναστατικό, μιας και όλος ο κό-σμος πιστεύει ότι το φυσικό είναι το πραγματικό, αλλά αν προχωρήσουμε λίγο βαθύτερα, βλέπουμε ότι αυτό που πραγματικά δεχόμαστε κάθε λεπτό, κάβε στιγμή, είναι σκέτες εντυπώσεις.

107


Όταν βλέπουμε κάποιο πρόσωπο που μας ευχαριστεί ή μας δυσαρεστεί, το πρώτο πράγμα που πετυχαίνουμε είναι εντυπώσεις τέτοιας φύσης. Έτσι δεν είναι; Αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Η ζωή είναι μια διαδοχή εντυπώσεων και όχι όπως πιστεύουν οι αδαείς μορφωμένοι πως είναι πράγμα φυσικό αποκλειστικά υλικού τύπου. Η πραγματικότητα της ζωής είναι οι εντυπώσεις της!

Είναι φανερό ότι οι ιδέες που μεταδίδουμε δείχνουν να μην είναι πολύ εύκολες να τις συλλάβει ή να τις κατανοήσει κάποιος. Είναι πιθανόν οι ανα-γνώστες να έχουν τη βεβαιότητα ότι η ζωή είναι αυτή που είναι και όχι οι εντυπώσεις της. Είναι τόσο υπνωτισμένοι από αυτόν το φυσικό κόσμο που, προφανώς, σκέφτονται έτσι. Το άτομο, για παράδειγμα, που βλέπουμε να κάθεται σε μια καρέκλα εκεί, να φοράει εκείνο ή το άλλο χρωματιστό ρούχο, εκείνος που μας χαιρετά, εκείνος που μας χαμογελάει κ.τ.λ., είναι για μας πράγματα αληθινά, έτσι;

Όμως, αν διαλογιστούμε βαθιά σ' όλα αυτά, φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι το πραγματικό είναι οι εντυπώσεις. Αυτές, φθάνουν, φυσικά, στο νου μέσω του παραθύρου των αισθήσεων.

Αν δεν είχαμε τις αισθήσεις, για παράδειγμα, μάτια για να βλέπουμε, ούτε αυτιά για να ακούμε, ούτε στόμα για να γευόμαστε τις τροφές που μπαίνουν στον οργανισμό μας, θα υπήρχε για μας αυτό που ονομάζεται φυσικός κόσμος; Φυσικά όχι, απόλυτα όχι.

Η ζωή φθάνει σε μας με τη μορφή εντυπώσεων και είναι εκεί, ακριβώς, που υπάρχει η δυνατότητα να εργαστούμε πάνω στον εαυτό μας. Πρώτα απ' όλα, τί πρέπει να κάνουμε; Πρέπει να κατανοήσουμε την εργασία που πρέπει να κάνουμε. Πώς θα μπορούσαμε να πετύχουμε έναν ψυχολογικό μετασχηματισμό του εαυτού μας; Κάνοντας μια εργασία πάνω στις εντυπώ-σεις που δεχόμαστε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Η πρώτη αυτή εργασία έχει το όνομα Πρώτο Συνειδητό Σοκ. Αυτό σχετίζεται με εκείνες τις εντυπώσεις που είναι όλα όσα γνωρίζουμε για τον εξωτερικό κόσμο. Τί μέγεθος έχουν τα αληθινά πράγματα, τα αληθινά άτομα;

108


Χρειάζεται να μετατρεπόμαστε εσωτερικά κάθε μέρα. Αν θέλουμε να μετασχηματίζουμε την ψυχολογική μας όψη πρέπει να εργαζόμαστε πάνω στις εντυπώσεις που εισέρχονται μέσα μας.

Γιατί ονομάζουμε την εργασία πάνω στο μετασχηματισμό των εντυπώσεων Πρώτο Συνειδητό Σοκ;

Διότι το Σοκ είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε να το παρατηρήσουμε μηχανικά και μόνο. Αυτό ουδέποτε θα μπορούσε να γίνει με μηχανικό τρόπο ' χρειάζεται μια αυτοσυνείδητη προσπάθεια. Είναι σαφές ότι όταν αρχίζουμε να κατανοούμε αυτή την εργασία, θα σταματάμε να είμαστε οι μηχανικοί άνθρωποι που χρησιμεύει για τους σκοπούς της φύσης.

Αν σκεφτείτε τώρα όλη τη σημασία όλων όσων διδάσκεστε εδώ, και με μια ιδιαίτερη προσπάθεια ξεκινήσετε από την παρατήρηση του "εαυτού", θα. δείτε ότι στην πρακτική πλευρά της εσωτερικής εργασίας όλα σχετίζονται στενά με το μετασχηματισμό των εντυπώσεων και του καθετί που προκύπτει φυσικά απ' αυτές.

Η επεξεργασία, για παράδειγμα, των αρνητικών συγκινήσεων πάνω στις εκνευριστικές ψυχικές καταστάσεις, πάνω στην ταύτιση, στην αυτοθεώρηση, πάνω στα διαδοχικά Εγώ, στο ψέμα, πάνω στην αυτοδικαιολόγηση, στη συγνώμη, πάνω στις ασυνείδητες καταστάσεις όπου βρισκόμαστε, σχετίζεται σε όλα με το μετασχηματισμό των εντυπώσεων και με αυτό που προκύπτει από αυτές. Αρμόζει, λοιπόν, κατά κάποιον τρόπο, να συγκρίσει η εργασία πάνω στον εαυτό μας με την ανατομή, με την έννοια ενός μετασχηματισμού. Είναι αναγκαίο να σχηματίζουμε ένα στοιχείο αλλαγής στο σημείο εισόδου των εντυπώσεων, μην το ξεχνάτε.

Μέσω της κατανόησης της εργασίας, μπορείτε να δέχεστε τη ζωή ως μια εργασία, και τότε πράγματι θα εισέρχεστε σε μια κατάσταση σταθερής ενθύμησης του εαυτού σας, θα φθάνει σε σας φυσικά ο τρομερός ρεαλισμός του μετασχηματισμού των εντυπώσεων. Οι ίδιες οι εντυπώσεις, κανονικά, ή θα λέγαμε καλύτερα υπερκανονικά, θα σας έφερναν σε μια ζωή καλύτερη απ' αυτήν που φυσικά σας αναλογεί, και πια δεν θα επιδρούσαν πάνω σας με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν στο ξεκίνημα του μετασχηματισμού τους.

109


Αλλά όσο εσείς συνεχίζετε να σκέφτεστε με τον ίδιο τρόπο, να εκλαμβάνετε τη ζωή με τον ίδιο τρόπο, είναι σαφές ότι καμιά αλλαγή δεν θα γίνει μέσα σας. Το να μετασχηματίζεις τις εντυπώσεις της ζωής σημαίνει να μετασχηματίζεσαι ο ίδιος. Αυτός ο ολότελα νέος τρόπος σκέψης μας βοηθά να πετυχαίνουμε έναν τέτοιο μετασχηματισμό. Το όλο θέμα στηρίζεται αποκλειστικά στο ριζικό τρόπο μετασχηματισμού μας. Αν κάποιος δεν μετασχηματίζεται δεν καταφέρνει τίποτα.

Θα καταλάβατε, φυσικά, ότι η ζωή απαιτεί από μας να αντιδρούμε διαρκώς. Όλες αυτές οι αντιδράσεις φτιάχνουν την προσωπική μας ζωή. Για να αλλάξει κάποιος τη ζωή του πρέπει να αλλάζει τις ίδιες του τις αντιδράσεις. Η εξωτερική ζωή φθάνει σε μας σαν απλές εντυπώσεις που διαρκώς μας υποχρεώνουν να αντιδρούμε με έναν τρόπο, θα λέγαμε στερεότυπο. Αν οι αντιδράσεις που συγκροτούν την προσωπική μας ζωή είναι όλες αρνητικού τύπου, τότε και όλη μας η ζωή θα είναι αρνητική.

Η ζωή συνίσταται σε μια διαδοχική σειρά αρνητικών αντιδράσεων που δίνονται σαν ακατάπαυστες απαντήσεις στις εντυπώσεις που φθάνουν στο νου. Επομένως, ο στόχος μας βρίσκεται στο να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις της ζωής κατά τρόπο ώστε να μην προκαλούν αυτόν τον τύπο αρνητικής απάντησης. Αλλά για να το καταφέρουμε είναι αναγκαίο να αυτοπαρατηρούμαστε από στιγμή σε στιγμή, στιγμή προς στιγμή. Είναι επείγον, επομένως, να μελετάμε τις ίδιες μας τις εντυπώσεις.

Δεν μπορούμε να αφήνουμε τις εντυπώσεις να φθάνουν κατά τρόπο υποκειμενικό και μηχανικό. Αν αρχίζουμε με έναν τέτοιο έλεγχο, αυτό ισοδυναμεί με το ξεκίνημα της ζωής, να αρχίζουμε να ζούμε περισσότερο συνειδητά. Ένα άτομο μπορεί να καταφέρει να μην φθάνουν οι εντυπώσεις μηχανικά, και πράττοντας έτσι, μετασχηματίζει τις εντυπώσεις και τότε αρχίζει να ζει συνειδητά.

Το Πρώτο Συνειδητό Σοκ συνίσταται στο μετασχηματισμό των εντυπώσεων που φθάνουν. Αν επιτυγχάνεται, ο μετασχηματισμός των εντυπώσεων που φθάνουν στο νου, τη στιγμή της εισόδου τους, επιτυγχάνεται θαυμαστά αποτελέσματα που ωφελούν την ύπαρξη μας.

110


Πάντα μπορούμε να εργαζόμαστε πάνω στο αποτέλεσμα των εντυπώσεων. Είναι φανερό ότι εκπέμπουν δίχως μηχανικό αποτέλεσμα, μιας και αυτή η μηχανικότητα είναι συνήθως καταστροφική για το εσωτερικό του ψυχισμού μας.

Αυτή η εσωτερική γνωστική εργασία πρέπει να φθάνει μέχρι το σημείο όπου εισέρχονται οι εντυπώσεις, διότι διανέμονται μηχανικά σε λανθασμένα μέρη από την προσωπικότητα για να ξαναζωντανεύει αρχαίες αντιδράσεις.

Αυτό θα επιχειρήσω να το απλοποιήσω. Ας πάρουμε για παράδειγμα το εξής: αν ρίξουμε μια πέτρα σε μια κρυστάλλινη λίμνη, παράγονται στη λίμνη εντυπώσεις και η απάντηση σ' αυτές τις δεδομένες εντυπώσεις από την πέτρα, εκδηλώνεται με κύματα που βαίνουν από το κέντρο προς την περιφέρεια.

Φανταστείτε, τώρα, το νου σα μια λίμνη. Αμέσως, εμφανίζεται η εικόνα ενός ανθρώπου, η εικόνα αυτή είναι όπως η πέτρα του παραδείγματος μας που φθάνει στο νου. Τότε, ο νους αντιδρά με τη μορφή εντυπώσεων. Οι εντυπώσεις είναι αυτές που παράγει η εικόνα που φθάνει στο νου και οι αντιδράσεις είναι οι απαντήσεις σε τέτοιου είδους εντυπώσεις.

Αν ρίξουμε μια μπάλα σε ένα τοίχο, ο τοίχος δέχεται τις εντυπώσεις και μετά έρχεται η αντίδραση που συνίσταται στην επιστροφή της μπάλας σ' αυτόν που την πέταξε. Μπορεί βέβαια να μην γυρίσει απευθείας, αλλά, οπωσδήποτε ο τοίχος εκσφενδονίζει τη μπάλα κι αυτό ε ι, ναι. αντίδραση.

Ο κόσμος είναι φτιαγμένος από εντυπώσεις, για παράδειγμα: φθάνει σε μας η εικόνα ενός τραπεζιού δια μέσου των αισθήσεων στο νου. Δεν μπορούμε να πούμε ότι έφθασε το τραπέζι ή ότι το τραπέζι μπήκε στον εγκέφαλο μας, αυτό θα ήταν παράλογο, η εικόνα όμως του τραπεζιού ναι έχει μπει και τότε ο νους μας αντιδρά αμέσως λέγοντας: αυτό είναι ένα τραπέζι ξύλινο ή μεταλλικό κ.τ.λ.

Υπάρχουν εντυπώσεις που δεν είναι ευχάριστες για παράδειγμα: Τα λόγια ενός υβριστή... τί λέτε; θα μπορούσαμε να μετασχηματίσουμε τα λόγια ενός υβριστή;

111


Τα λόγια είναι αυτά που είναι, συνεπώς, τί θα μπορούσαμε να κάνουμε; Να μετασχηματίσουμε τις εντυπώσεις που τέτοια λόγια μας προξενούν και αυτό είναι δυνατό. Η γνωστική Διδασκαλία μας διδάσκει να αποκρυσταλλώνουμε τη Δεύτερη Δύναμη, το Χριστό μέσα μας, με το αξίωμα που λέει: Πρέπει να δεχόμαστε γιε. ευχαρίστηση τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των συνανθρώπων μας".

Στο προηγούμενο αξίωμα βρίσκεται ο τρόπος μετασχηματισμού των εντυπώσεων που παράγουν μέσα μας τα λόγια ενός υβριστή. Να δεχόμαστε με ευχαρίστηση τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των συνανθρώπων μας. Το αξίωμα θα μας φέρει φυσικά μέχρι την αποκρυστάλλωση της Δεύτερης Δύναμης, του εσωτερικού μας Χριστού θα κάνει να έλθει ο Χριστός να πάρει μορφή μέσα μας.

Αν από το φυσικό κόσμο δεν ξέρουμε παρά τις εντυπώσεις, τότε ορθώς, ο φυσικός κόσμος δεν είναι τόσο εξωτερικός όπως πιστεύει ο κόσμος. Πολύ λογικά ο Εμμανουέλ Καντ είπε: "Το εξωτερικό είναι το εσωτερικό". Αν το εσωτερικό είναι αυτό που μετράει, οφείλουμε συνεπώς να μετασχηματίζουμε το εσωτερικό. Οι εντυπώσεις είναι εσωτερικές, και γι' αυτό, όλα τα αντικείμενα και πράγματα, όλα όσα βλέπουμε, βρίσκονται στο εσωτερικό μας με τη μορφή εντυπώσεων.

Αν εμείς δεν μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις τίποτα δεν θα αλλάξει μέσα μας. Η λαγνεία, η πλεονεξία, η υπερηφάνεια, το μίσος κ.τ.λ. υπάρχουν με τη μορφή εντυπώσεων μέσα στον ψυχισμό μας που δονείται ακατάπαυστα.

Το μηχανικό αποτέλεσμα όλων αυτών των εντυπώσεων υπήρξαν όλα αυτά τα απάνθρωπα στοιχεία που φέρουμε μέσα μας και που κανονικά τα έχουμε ονομάσει "εγώ", και που στο σύνολο τους συγκροτούν τον "εαυτό", τον εαυτό μας.

Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι ένας άνδρας βλέπει μια προκλητική γυναίκα και δεν μετασχηματίζει αυτές τις εντυπώσεις, το αποτέλεσμα -θα είναι, αυτές οι λάγνου τύπου εντυπώσεις, να του προκαλέσουν την επιθυμία να την κατέχει. Η επιθυμία αυτή θα είναι το αποτέλεσμα της προσληφθείσας εντύπωσης και κρυσταλλώνεται, παίρνει μορφή μέσα στον ψυχισμό μας και μετατρέπεται σε ένα παραπάνω ψυχισμικό πρόσθετο, δηλαδή, ένα απάνθρωπο στοιχείο, ένας νέος τύπος λάγνου εγώ που

112


έρχεται να προστεθεί στο άθροισμα απάνθρωπων στοιχείων που στο σύ-νολο τους συγκροτούν το "Εγώ".

Υπάρχει μέσα μας θυμός, πλεονεξία, λαγνεία, φθόνος, υπερηφάνεια, τεμπελιά και λαιμαργία, θυμός γιατί; Διότι πολλές εντυπώσεις έφθασαν σε μας, στο εσωτερικό μας και ουδέποτε τις μετασχηματίσαμε. Το μηχανικό αποτέλεσμα τέτοιων εντυπώσεων θυμού φτιάχνουν τα εγώ που υπάρχουν και δονούνται στον ψυχισμό μας και που συνεχώς μας κάνουν να νιώθουμε οργή.

Πλεονεξία γιατί; Αναμφίβολα, πολλά πράγματα ξυπνούν μέσα μας πλεονεξία: τα λεφτά, τα κοσμήματα, τα υλικά πράγματα κάθε είδους κ. τ. λ. Τα πράγματα αυτά, αυτά τα αντικείμενα, έφθασαν σε μας με τη μορφή εντυπώσεων. Εμείς διαπράττουμε το λάθος να μην μετασχηματίζουμε αυτές τις εντυπώσεις σε άλλα διαφορετικά πράγματα, σε μια έλξη προς το ωραίο, σε χαρά κ.τ.λ. Τέτοιες, μη μετασχηματισμένες εντυπώσεις, κανονικά μετατράπηκαν σε εγώ πλεονεξίας που τώρα κουβαλάμε στο εσωτερικό μας. Λαγνεία, γιατί; Ήδη είπα ότι ορισμένες μορφές λαγνείας έφθασαν σε μας με μορφή εντυπώσεων, δηλαδή, ανάβλυσαν στο εσωτερικό του νου μας ερωτικού τύπου εικόνες που η αντίδραση τους ήταν η λαγνεία. Εφόσον εμείς δεν μετασχηματίζουμε αυτά τα λάγνα κύματα, αυτόν τον ανθυγιεινό ερωτισμό, κανονικά, το αποτέλεσμα δεν είναι απροσδόκητο, γεννιούνται νέα νοσηρά εγώ στον ψυχισμό μας.

Επομένως τώρα, είναι η ώρα να εργαζόμαστε πάνω στις εντυπώσεις που έχουμε στο εσωτερικό μας και πάνω στα μηχανικά αποτελέσματα. Έχουμε μέσα μας εντυπώσεις θυμού, πλεονεξίας, λαιμαργίας, υπερηφάνειας, φθόνου, τεμπελιάς και λαγνείας. Έχουμε επίσης μέσα μας τα μηχανικά αποτελέσματα αυτών των εντυπώσεων, που είναι εργαλείο εριστικών και φωνακλάδικων εγώ που τώρα χρειάζεται να κατανοήσουμε και να εξαλείψουμε.

Η εργασία αυτή της ζωής μας συνίσταται στο να μάθουμε να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις, κι ακόμη, να μάθουμε να εξαλείφουμε τα μηχανικά αποτελέσματα μη μετασχηματισμένων στο παρελθόν εντυπώσεων.

113


Ο εσωτερικός κόσμος δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι εντυπώσεις και οι εντυπώσεις είναι εσωτερικές και οι αντιδράσεις αυτών των εντυπώσεων είναι ολοκληρωτικά εσωτερικές.

Κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι βλέπει ένα δένδρο αυτό καθεαυτό, θα βλέπει την εικόνα του δένδρου αλλά όχι το δένδρο. Το "κάτι τί μέσα του", όπως έλεγε Εμμανουέλ Καντ, κανείς δεν το βλέπει βλέπουμε την εικόνα των πραγμάτων, αναβλύζει δηλαδή μέσα μας η εικόνα ενός δένδρου, ενός αντικειμένου κι εικόνες αυτές είναι εσωτερικές, είναι του νου.

Αν κάποιος δεν κάνει τις ιδιαίτερες εσωτερικές του τροποποιήσεις δεν πρέπει να ελπίζει σε αποτελέσματα: προκαλείται η γέννηση καινούργιων εγώ που πρόκειται να υποδουλώσουν ακόμη περισσότερο την ουσία μας, τη συνείδηση μας και που θα κάνουν πιο έντονο τον ύπνο στον οποίο ζούμε.

Όταν κάποιος κατανοεί πραγματικά όλα όσα υπάρχουν μέσα στον εαυτό του σε σχέση με το φυσικό κόσμο, ότι δεν είναι άλλο παρά εντυπώσεις, κατανοεί επίσης την ανάγκη μετασχηματισμού των εντυπώσεων αυτών, και κάνοντας το, πραγματοποιείται ο μετασχηματισμός του εαυτού του.

Δεν υπάρχει τίποτα που να πονάει περισσότερο από τη συκοφαντία ή τα λόγια ενός υβριστή. Αν κάποιος είναι ικανός να μετασχηματίζει τις εντυπώ-σεις που μας προκαλούν αυτά τα λόγια, τότε αυτές μένουν δίχως καμιά αξία, δηλαδή, γίνονται σαν επιταγή δίχως αντίκρισμα. Πράγματι, τα λόγια ενός υβριστή δεν έχουν άλλη αξία από αυτήν που τους δίνει ο υβριστής. Έτσι, αν ο υβριζόμενος δεν τους δώσει αξία, επαναλαμβάνω, μένουν σαν επιταγή δίχως αντίκρισμα. Όταν κάποιος το κατανοεί αυτό, μετασχηματίζει τις εντυπώσεις των λόγων αυτών σε κάτι άλλο, για παράδειγμα, σε αγάπη, σε συμπόνια για τον υβριστή και αυτό, φυσικά, σημαίνει μετασχηματισμό. Επομένως, είναι ανάγκη να μετασχηματίζουμε ακατάπαυστα τις εντυπώσεις, όχι μόνο τις παρούσες αλλά και τις περασμένες και τις μελλοντικές.

Μέσα μας υπάρχουν πολλές εντυπώσεις που στο παρελθόν διαπράξαμε το λάθος να μην τις μετασχηματίσουμε και πολλά μηχανικά αποτελέσματα από αυτές που είναι τα αντίστοιχα εγώ που οφείλουμε τώρα να

114


αποσυνθέσουμε, να εκμηδενίσουμε, ώστε η συνείδηση να μείνει ελεύθερη και ξύπνια.

Είναι απαραίτητο να συλλογιστούμε πάνω ο' αυτό που λέω. Τα πράγματα, οι άνθρωποι, δεν είναι παρά εντυπώσεις μέσα μας, μέσα στους νόες μας. Αν μετασχηματίζουμε αυτές τις εντυπώσεις, μετασχηματίζουμε τη ζωή μας ριζικά.

Όταν υπάρχει σε κάποιον, για παράδειγμα, υπερηφάνεια, αυτός στηρίζεται στην άγνοια. Αισθάνεται κάποιος, για παράδειγμα, υπερήφανος για την κοινωνική του θέση ή τα χρήματα του. Αν όμως αυτός ο άνθρωπος σκεφτεί ότι η κοινωνική του θέση είναι ένα ζήτημα σκέτα νοητικό, ότι είναι μια σειρά εντυπώσεων που έχουν φθάσει στο νου του, εντυπώσεις για την κοινωνική του θέση. Όταν σκεφτεί ότι η κατάσταση αυτή δεν είναι παρά ένα νοητικό ζήτημα και όταν αναλύσει το θέμα της αξίας της, θα συνειδητοποιήσει ότι η θέση του υπάρχει στο νου του με τη μορφή εντυπώσεων. Η εντύπωση αυτή που προκαλούν τα χρήματα και η κοινωνική θέση δεν είναι τίποτε άλλο παρά εξωτερικές εντυπώσεις του νου. Και με μόνο το γεγονός της κατανόησης ότι είναι μόνο εντυπώσεις του νου, γίνεται μετασχηματισμός τους. Τότε, η υπερηφάνεια, αυτή καθεαυτή, εξασθενεί, καταρρέει και κατά τρόπο φυσικό, γεννιέται μέσα μας η ταπεινοφροσύνη.

Συνεχίζοντας τη μελέτη των διαδικασιών της μετατροπής των εντυπώσεων, θα προχωρήσω με κάτι ακόμη. Μια εικόνα, για παράδειγμα, μιας λάγνας γυναίκας έρχεται στο νου μας, ή καλύτερα, αναβλύζει στο νου μας. Η εικόνα αυτή είναι προφανές πως είναι μια εντύπωση. Εμείς θα μπορούσαμε να μετασχηματίζουμε αυτή τη λάγνα εντύπωση μέσω της κατανόησης. θα ήταν αρκετό, να σκεφτούμε εκείνη τη στιγμή ότι αυτή η γυναίκα θα πεθάνει κι ότι το κορμί της θα γίνει σκόνη στο κοιμητήριο κι αν με τη φαντασία βλέπαμε το σώμα της σε αποσύνθεση μέσα στον τάφο, θα ήταν υπεραρκετό για το μετασχηματισμό αυτής της λάγνας εντύπωσης σε σεξουαλική αγνότητα. Αν δεν μετασχηματιστεί, θα προστεθεί στα άλλα εγώ της λαγνείας.

Πρέπει μέσω της κατανόησης να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις που αναβλύζουν στο νου. Είναι απόλυτα λογικό ότι ο εξωτερικός κόσμος δεν είναι τόσο εξωτερικός όσο εξωτερικός συνήθως πιστεύεται. Το καθετί που

115


έρχεται από τον κόσμο είναι εσωτερικό, διότι δεν είναι άλλο από εσωτερικές εντυπώσεις.

Κανείς δεν θα μπορούσε να χώσει ένα δένδρο μέσα στο νου του, μια καρέκλα, ένα σπίτι, ένα ανάκτορο, μια πέτρα. Όλα έρχονται στο νου με μορφή εντυπώσεων, αυτό είναι όλο: Εντυπώσεις από έναν κόσμο που ονομάζουμε εξωτερικό και που δεν είναι τόσο εξωτερικός όσο νομίζεται. Δεν σηκώνει αναβολή ο μετασχηματισμός των εντυπώσεων μέσω της κατα-νόησης. Όταν κάποιος μας χαιρετάει ή μας κολακεύει, πώς θα μπορούσαμε να μετασχηματίσουμε τη ματαιοδοξία που ο ένας ή ο άλλος κόλακας θα μπορούσε να προξενήσει μέσα μας. Προφανώς, οι κολακείες, τα εγκώμια, δεν είναι τίποτα περισσότερο από εντυπώσεις που φθάνουν στο νου μας και αυτός αντιδρά με ματαιοδοξία. Αν όμως αυτές οι εντυπώσεις μετα-σχηματίζονται, η ματαιοδοξία γίνεται αδύνατη. Με ποιο τρόπο θα μετασχηματίζονταν τα λόγια ενός κόλακα; Μέσω της κατανόησης. Όταν κάποιος, πραγματικά, αληθινά, κατανοεί ότι δεν είναι παρά ένα απει-ροελάχιστο πλάσμα σε μια γωνιά του Σύμπαντος, εκ των πραγμάτων, μετασχηματίζει μόνος του αυτές τις εντυπώσεις εγκωμίων και κολακείας σε κάτι διαφορετικό. Μετατρέπει τέτοιου είδους εντυπώσεις σ' αυτό που είναι: σκόνη, κοσμική σκόνη, διότι κατανοεί τη δική του θέση.

Γνωρίζουμε ότι ο Γαλαξίας στον οποίο ζούμε συγκροτείται από εκατομμύρια κόσμους. Τί είναι η Γη; Είναι ένας κόκκος σκόνης στο άπειρο. Κι αν λέγαμε ότι εμείς είμαστε κάποιοι μικροοργανισμοί αυτού του κόκκου, τότε τί; Αν εμείς το κατανοήσουμε αυτό, όταν μας κολακεύουν, θα κάναμε έναν μετασχηματισμό εντυπώσεων που σχετίζονται με την κολακεία, τον έπαινο, το εγκώμιο και δεν 9α. αντιδρούσαμε ως αποτέλεσμα με μορφή υπερηφάνειας.

Όσο περισσότερο στοχαζόμαστε πάνω σ' αυτό, θα βλέπουμε όλο και περισσότερο την αναγκαιότητα ενός ολοκληρωτικού μετασχηματισμού των εντυπώσεων.

Τα πάντα όσα βλέπουμε εξωτερικά, είναι εσωτερικά. Αν δεν εργαζόμαστε με το εσωτερικό βαδίζουμε στο δρόμο του λάθους, διότι δεν τροποποιούμε τις συνήθειες μας. Αν θέλουμε να είμαστε διαφορετικοί, οφείλουμε να μετασχηματιζόμαστε ακέραια και πρέπει ν' αρχίζουμε με το μετασχηματισμό των εντυπώσεων. Μετασχηματίζοντας τις ζωώδεις και

116


θηριώδεις εντυπώσεις σε στοιχεία αφοσίωσης και τότε αναβλύζει μέσα μας ο σεξουαλικός μετασχηματισμός, η μετατροπή.

Αυτή η όψη των εντυπώσεων αξίζει, αναμφισβήτητα, να αναλυθεί με σαφήνεια και ακρίβεια. Η προσωπικότητα, που έχουμε δεχθεί ή αποκτήσει, δέχεται τις εντυπώσεις της ζωής αλλά δεν τις μετασχηματίζει διότι, πρακτικά, είναι κάτι νεκρό.

Αν οι εντυπώσεις έπεφταν απευθείας πάνω στην Ουσία, είναι σαφές ότι θα. μετασχηματιζόταν διότι αυτή, εκ των πραγμάτων, θα τις τοποθετούσε στα αντίστοιχα κέντρα της ανθρώπινης μηχανής.

Προσωπικότητα είναι ο όρος που εφαρμόζεται σε όλα όσα αποκτούμε. Είναι προφανές ότι αυτή μεταφράζει εντυπώσεις απ' όλους τους τομείς της ζωής κατά τρόπο περιορισμένο και πρακτικά στερεότυπο, ανάλογα με την ποιότητα τους και το συσχετισμό τους.

Απ' αυτή τη σκοπιά, στην εσωτερική γνωστική εργασία ορισμένες φορές, η προσωπικότητα συγκρίνεται με μια κάκιστη γραμματέα που βρίσκεται στο απέναντι γραφείο και ασχολείται με όλες τις ιδέες, αντιλήψεις, προϊδέες, γνώμες, προκαταλήψεις. Έχει πάμπολλα λεξικά, εγκυκλοπαίδειες κάθε είδους, βιβλία αναφοράς, κ.τ.λ. και βρίσκεται σε επικοινωνία με τα κέντρα, δηλαδή, το νοητικό, τα συγκινησιακό, και τα σωματικά κέντρα: διανοητικό, κινητικό, συγκινησιακό, ένστικτο και σεξουαλικό, ρυθμίζοντας τα σύμφωνα με τις άχρηστες ιδέες της. Κατά συνέπεια και σε τελική ανάλυση, βρίσκεται σχεδόν σε επικοινωνία με λανθασμένα κέντρα. Αυτό σημαίνει ότι οι εντυπώσεις που φθάνουν αποστέλλονται σε λανθασμένα κέντρα, δηλαδή, σε μέρη που δεν έχουν το αντίστοιχο τους, προξενώντας, φυσικά εσφαλμένα αποτελέσματα.

Θα θέσω ένα παράδειγμα για να γίνω πιο κατανοητός: ας υποθέσουμε πως μια γυναίκα περιποιείται με πολλή φροντίδα και σεβασμό έναν άνδρα ασφαλώς, οι εντυπώσεις που ο άνδρας δέχεται στο νου του παραλαμβάνονται από την προσωπικότητα και αυτή τις στέλνει σε λάθος κέντρα. Κανονικά τα στέλνει στο σεξουαλικό κέντρο και ο άνδρας αυτός αρχίζει να πιστεύει ακλόνητα ότι η κυρία είναι ερωτευμένη μαζί του και όπως είναι λογικό, δεν αργεί πολύ για να βιαστεί να της κάνει ερωτικού τύπου υπαινιγμούς. Και αναμφισβήτητα, αν εκείνη η κυρία ουδέποτε είχε

117


βάλει τέτοιες ιδέες για τον άνδρα, εύλογα νιώθει έκπληκτη. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός κάκιστου μετασχηματισμού των εντυπώσεων. Βλέπουμε εδώ πόσο κακή γραμματέας είναι η προσωπικότητα. Αναντίρρητα, η ζωή ενός ανθρώπου εξαρτάται από αυτήν την γραμματέα που ψάχνει το μετασχηματισμό στα βιβλία αναφοράς της, δίχως να κατανοεί απολύτως τί σημαίνει το γεγονός πραγματικά και μεταδίδει, κατά συνέπεια, δίχως να στενοχωριέται για το τί μπορεί να συμβεί, αλλά και νιώθοντας ότι εκπληρώνει το καθήκον της.

Αυτή είναι η εσωτερική μας κατάσταση. Αυτό που έχει σημασία να καταλάβουμε απ' αυτήν την αλληγορία είναι ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα που αποκτήσαμε και που πρέπει να αποκτούμε, αρχίζει να γίνεται το "αφεντικό" της ζωής μας.

Είναι, ασυζητητί, ανώφελο να φανταζόμαστε ότι αυτό συμβαίνει σε ορισμένα μόνο άτομα, συμβαίνει σε όλους, στον καθένα, οποιοσδήποτε κι αν είναι.

Με την παρατήρηση μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι όντας υπάρχουν αναρίθμητες χαρακτηριστικές αντιδράσεις που προκαλούνται από τις εντυπώσεις που φθάνουν σε μας. Οι μηχανικές αυτές αντιδράσεις, δυστυχώς, μας κυβερνούν. Είναι σαφές ότι στη ζωή ο καθένας κυβερνάται από την ίδια τη ζωή, ανεξάρτητα αν ονομάζεται φιλελεύθερος ή συντηρητικός, επαναστάτης ή μπολσεβίκος, καλός ή κακός με τη συνήθη έννοια της λέξης.

Είναι φανερό ότι αυτές οι αντιδράσεις κάτω απ' τα κτυπήματα του εξωτερικού κόσμου, συγκροτεί τη ζωή μας. Μπορούμε να πούμε με έμφαση, κατ' αυτήν την έννοια, η ανθρωπότητα είναι ολότελα μηχανική.

Κάθε άτομο, έχει σχηματίσει στη ζωή του μια τεράστια ποσότητα αντιδράσεων που γίνονται οι πρακτικές εμπειρίες της ύπαρξης του. Είναι προφανές ότι κάθε πράξη δράση προκαλεί την αντίδράση της συγκεκριμένου είδους δράσεις προκαλούν συγκεκριμένου είδους αντιδράσεις που ονομάζονται εμπειρίες.

Το σημαντικό θα ήταν, για παράδειγμα, να μπορέσουμε να χαλαρώσουμε το νου, με σκοπό να μάθουμε καλύτερα τις πράξεις μας και τις αντιδράσεις

118


μας. Μια τέτοια "νοητική χαλάρωση" είναι μεγαλειώδες: Να ξαπλώνει κανείς στο κρεβάτι του ή σε μια άνετη πολυθρόνα, να χαλαρώνει όλους τους μυς του υπομονετικά και μετά να αδειάζει το νου από κάθε είδος σκέψεις, επιθυμίες, συγκινήσεις, αναμνήσεις. Όταν ο νους είναι ήσυχος, όταν ο νους βρίσκεται σε σιωπή, μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Σ' αυτές τις στιγμές νοητικής ηρεμίας και σιωπής, είναι που πραγματικά βιώνουμε με άμεσο τρόπο την ωμή πραγματικότητα των πράξεων της καθη-μερινής ζωής.

Ότου ο νους βρίσκεται σε απόλυτη ανάπαυση, βλέπουμε πλειάδα στοιχείων και υποστοιχείων, πράξεων και αντιδράσεων, επιθυμιών, πάθους κ.τ.λ., σαν κάτι ξένο σε μας, αλλά που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιήσει τον έλεγχο του πάνω σε μας τους ίδιους, πάνω στην προσωπικότητα μας. Να λοιπόν ο λόγος για τον οποίο αξίζει η σιωπή και η ησυχία του νου. Προφανώς, η χαλάρωση της νόησης είναι ωφέλιμη, με την πιο πλήρη έννοια της λέξης, διότι μας οδηγεί στην ατομική αυτογνωσία.

Έτσι λοιπόν, όλη η ζωή, η εξωτερική δηλαδή ζωή, αυτό που βλέπουμε και ζούμε, είναι για το κάθε άτομο οι αντιδράσεις του στις εντυπώσεις που φθάνουν από το φυσικό κόσμο.

Είναι ένα μεγάλο λάθος να νομίζουμε ότι αυτό που ονομάζουμε ζωή είναι ένα στερεό, σταθερό, συγκεκριμένο πράγμα, το ίδιο για τον καθένα. Ασφαλώς, δεν υπάρχει μόνο ένα άτομο που να έχει τις ίδιες εντυπώσεις που, ανάλογα με τη ζωή, υπάρχουν στο ανθρώπινο γένος, διότι είναι άπειρες.

Η ζωή, βέβαια είναι οι εντυπώσεις μας απ' αυτήν και είναι σαφές ότι μπορούμε, αν προτιθέμεθα, να μετασχηματίζουμε αυτές τις εντυπώσεις. Αλλά, όπως ειπώθηκε, αυτό είναι μια ιδέα πολύ δύσκολη να την καταλάβουμε και να την κατανοήσουμε κι αυτό οφείλεται στον πολύ ισχυρό υπνωτισμό των αισθήσεων.

Αν και φαίνεται απίστευτο, όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση "συλλογικού υπνωτισμού". Η ύπνωση αυτή προκαλείται από το υπόλειμμα του αποτρόπαιου οργάνου Κουνταρκτιγουαδόρ όταν αυτό εξαλείφθηκε, απέμειναν τα διάφορα ψυχισμικά πρόσθετα ή απάνθρωπα στοιχεία που

119


στο σύνολο τους αποτελούν τον "εαυτό μου", τον Εαυτό. Αυτά τα στοιχεία και υποστοιχεία, με τη σειρά τους περιορίζουν τη συνείδηση και τη διατηρούν σε κατάσταση ύπνωσης. Επομένως, υπάρχει η μαζικού τύπου ύπνωση. Ολόκληρος ο κόσμος είναι υπνωτισμένος!

Ο νους είναι τόσο εμφιαλωμένος στον κόσμο των πέντε αισθήσεων που δεν μπορεί να καταλάβει πώς θα μπορούσε να ανεξαρτητοποιηθεί απ' αυτές και πιστεύει ακράδαντα ότι είναι ένας θεός. Η εσωτερική μας ζωή, η αληθινή ζωή σκέψης και συγκίνησης, συνεχίζει να είναι σε σύγχυση όσον αφορά τις καθαρά ορθολογιστικές και διανοητικές μας αντιλήψεις.

Το δίχως άλλο, γνωρίζουμε πολύ καλά την ίδια στιγμή, ότι το μέρος στο οποίο πραγματικά ζούμε είναι ο κόσμος μας από σκέψη και συναίσθημα, αυτό είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί, να αρνηθεί.

Ζωή είναι οι εντυπώσεις μας και αυτές μπορούν να μετασχηματίζονται. Είναι αναγκαίο να μάθουμε να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις μας, είναι όμως αδύνατο να μετασχηματίζουμε κάτι οτιδήποτε μέσα μας αν συνεχίζουμε να είμαστε προσκολλημένοι στον κόσμο των πέντε αισθήσεων.

Όπως έχω πει στην Πραγματεία της Επαναστατικής Ψυχολογίας, η εμπειρία διδάσκει ότι αν η εσωτερική γνωστική εργασία κάποιου είναι αρνητική, αυτό οφείλεται σε δικό του φταίξιμο.

Από αισθητηριακή σκοπιά, είναι αυτό ή εκείνο το άτομο του εξωτερικού κόσμου, που κάποιος βλέπει και ακούει με τα μάτια και τ' αυτιά του, που έχει το φταίξιμο. Το άτομο αυτό με τη σειρά του, θα πει ότι εμείς φταίμε, αλλά η πραγματικότητα βρίσκεται στις εντυπώσεις που εμείς έχουμε για τους ανθρώπους. Πολλές φορές νομίζουμε ότι ένας άνθρωπος είναι διεστραμμένος ενώ κατά βάθος είναι ήμερο αρνάκι.

Αρμόζει να μάθουμε να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις που έχουμε πάνω στη ζωή. "Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε με ευχαρίστηση τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των συνανθρώπων μας".

120


ΤΟ ΝΟΗΤΙΚΟ ΣΤΟΜΑΧΙ

Όπως το μελετήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν τρία είδη τροφών: οι σχετικές με την αναπνοή, με τις καθαυτό τροφές και με τις εντυπώσεις.

Η πέψη των τροφών έχει ως αποτέλεσμα την αφομοίωση των ζωτικών στοιχείων για το αίμα. Το αποτέλεσμα της αναπνοής είναι η αφομοίωση του οξυγόνου, τόσο απαραίτητου για την ανθρώπινη ζωή. Η αφομοίωση ή πέψη των εντυπώσεων έχει ως αποτέλεσμα την απορρόφηση ενέργειας που είναι πιο "λεπτή" από αυτήν των άλλων δύο.

Οι πέντε αισθήσεις αντιστοιχούν στις εντυπώσεις. Υπάρχουν δύο είδη εντυπώσεων: οι ευχάριστες και οι δυσάρεστες.

Ο άνθρωπος χρειάζεται να μάθει να ζει, αλλά γι' αυτό οφείλει να μάθει να πέψη και να μετασχηματίζει τις εντυπώσεις κι αυτό είναι ουσιαστικό για την κατανόηση.

Πρέπει να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις αν όντως θέλουμε να μάθουμε να ζούμε. Όλες οι εντυπώσεις που φθάνουν στο νου έχουν Υδρογόνο 48. Δυστυχώς, το ανθρώπινο ον ζει μηχανικά. Ο άνθρωπος μπορεί να μετασχηματίζει το Υδρογόνο 48 σε 24 για να ισχυροποιεί τα τσάκρας, το 24 σε 12 για να ισχυροποιεί το νου και το 12 σε 6 για να ισχυροποιεί τη θέληση.

Στην πραγματικότητα χρειάζεται να μετασχηματίζουμε το νου, να περνάμε σένα νέο νοητικό επίπεδο, ειδάλλως, οι εντυπώσεις θα συνεχίσουν να φθά-νουν σε μέρη ανέκαθεν λανθασμένα. Ο κόσμος πιστεύει ότι μπορεί, να βλέπει τα πράγματα από διαφορετικές γωνίες και ότι είναι "κάποιος" όμως, δεν συνειδητοποιεί ότι ο ανθρώπινος νους περιορίζεται από τις προϊδεάσεις και τις προκαταλήψεις.

Σ' αυτούς τους μοντέρνους καιρούς πρέπει να μετασχηματίζουμε τη νοητική συσκευή, πρέπει να γίνουμε διαφορετικοί, και συγκεκριμένοι. Είναι επεί-

121


γουσα και αναγκαία η κατασκευή μιας ανώτερης διανοητικής συσκευής, κατάλληλης να μετασχηματίζει και να αφομοιώνει τις εντυπώσεις.

Έτσι όπως η πεπτική συσκευή έχει ένα στομάχι για να μπορούν να αφομοιώνονται οι τροφές, κι έτσι όπως το αναπνευστικό σύστημα έχει τους πνεύμονες για να αφομοιώνει το οξυγόνο, ο άνθρωπος μηχανή θα πρέπει να δημιουργεί ένα νοητικό στομάχιας μην συγχέεται ή παρερμηνεύεται ως εάν ήταν φυσικό.

Πριν αφομοιώσουμε τις εντυπώσεις πρέπει να τις μετασχηματίσουμε. Η Γνωστική Διδασκαλία επιτρέπει και διευκολύνει τη δημιουργία ενός τέτοιου στομάχου, ώστε από διανοητικό ζώο να γίνει κάτι άλλο.

Η αναγκαιότητα του μετασχηματισμού δεν μπορεί να γεννηθεί, αν δεν έχει κατανοηθεί μια τέτοια αναγκαιότητα και η κατανόηση αυτή αναβλύζει από τη γνωστική Γνώση.

Όταν κάποιος σκέφτεται διαφορετικά και θετικά για τους ανθρώπους είναι σημάδι ότι αλλάζει. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε αυτό που είμαστε για να γίνουμε αυτό που δεν είμαστε. Πρέπει κάποιος να χάσει τον εαυτό του. Το αποτέλεσμα όλου αυτού είναι η εμφάνιση κάποιου που δεν είναι ο ίδιος.Στο δρόμο του μετασχηματισμού των εντυπώσεων πρέπει κανείς να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του, και δεν πρέπει να πείθεται από τον εαυτό του. Στην αρχή εμφανίζεται η δικαιολογία, αλλά πρέπει να μελετάει αυτή τη δικαιολογία μήπως είναι καρπός της αγάπης του εαυτού μας.

Πρέπει να ανακαλύπτουμε τις αιτίες και τα κίνητρα των ενεργειών μας προ των εντυπώσεων. Όταν οι εντυπώσεις μετασχηματίζονται, όλα γίνονται και-νούργια.

Μόνο οι Δάσκαλοι της Απόκρυφης Αδελφότητας μπορούν να μετασχηματίζουν αμέσως τις εντυπώσεις, ενώ οι ανθρώπινες μηχανές δεν τις μετασχηματίζουν.

Ο συνειδητός άνθρωπος μπορεί να τροποποιεί δεδομένες καταστάσεις που οφείλονται σε καταστάσεις περασμένες, παρούσες και μέλλουσες. Εάν τα ανθρώπινα όντα δεν είναι ικανά να μετασχηματίζουν τις περιστάσεις, θα συνεχίζουν να είναι παιχνιδάκια αυτών και των άλλων.

122


Η ζωή έχει ένα σκοπό και είναι αυτός ενός ανώτερου κόσμου. Οι γνωστικές Διδασκαλίες διδάσκουν να ζούμε έναν ανώτερο κόσμο, να ζούμε σε μια ανθρωπότητα ηλιακή και αθάνατη. Αν κάποιος δεν δεχόταν έναν ανώτερο κόσμο, ένας μετασχηματισμός δεν θα είχε νόημα, αυτό είναι ξεκάθαρο.

Ο νους, στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα, δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Χρειάζεται να τον οργανώσουμε, να τον αναδιαπλάσουμε, να τον αναδιαρρυθμίσουμε κ.τ.λ. δηλαδή, να τον βάλουμε σε ένα ανώτερο διανοητικό επίπεδο.

Για να μπορέσουμε να μετασχηματίσουμε τις εντυπώσεις πρέπει να ανακατασκευάσουμε τη σκηνή έτσι όπως συνέβη και να εξακριβώσουμε τί ήταν αυτό που περισσότερο μας πλήγωσε. Αν δεν υπάρξει πέψη εντυπώσεων δεν θα υπάρξουν τροφές, και αν δεν υπάρξουν τροφές, τα υπαρξιακά σώματα του Είναι θα ατονήσουν.

Το εγώ κυβερνάται και θρέφεται από Υδρογόνο 48. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, γεννιούνται καινούργια εγώ. Για παράδειγμα: τα κουνούπια μας ενοχλούν, ακόμη και η βροχή κ. τ. λ. υπάρχει πάντα ένα άθροισμα κι ένα υπόλοιπο από εγώ.

Οι καλές εντυπώσεις πρέπει επίσης να μετασχηματίζονται. Αν, κατά τη διάρκεια της μέρας, είχαμε τρεις εντυπώσεις που επέδρασαν στην ψυχική μας κατάσταση, αυτές θα πρέπει το βράδυ να μελετηθούν και να μετασχηματισθούν χρησιμοποιώντας ένα καθορισμένο σχέδιο. Κάθε εγώ είναι συνδεδεμένο με άλλο και αλληλοσυσχετίζονται. Τα εγώ ανασυνδυάζονται για το σχηματισμό της ίδιας σκηνής.

Πρέπει να είμαστε αναλυτικοί, και κριτικοί για να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις, ώστε τελικά να εμφανίζονται νέες ικανότητες. Όταν οι άνθρω-ποι δεν μετασχηματίζονται συνεχίζουν να βρίσκονται σε κατάσταση επαίσχυντη και γελοία. Μη κάνοντας πέψεις, υπεξελίσσεται.

Πρέπει να πέψουμε τις εντυπώσεις της ημέρας, κάθε μέρα... Μην αφήσεις τον ήλιο να δύσει πάνω από το θυμό σου! Πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα έτσι όπως είναι, πρέπει να δημιουργούμε τη νοητική "συσκευή" -ένα νοητικό στομάχι- κατάλληλο ώστε να μην γινόμαστε θύμα κανενός.

123


ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Είναι επείγον και αναγκαίο να μετασχηματίζουμε τις εντυπώσεις της ημέρας πριν κοιμηθούμε, ως εξής:

1 - Απόλυτη χαλάρωση.

2- Φθάνουμε στην κατάσταση διαλογισμού.

3- Αναβιώνουμε τη σκηνή έτσι όπως συνέβη.

4- Αναζητούμε μέσα στον εαυτό μας το εγώ που προκάλεσε το πρόβλημα.

5- Παρατηρώντας το γαλήνιο, τοποθετείται το εγώ στο εδώλιο των κατηγορουμένων και το υποβάλλουμε σε δίκη.

6- Ζητούμε την αποσύνθεση του εγώ πρόβλημα από τη Θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΕΙΚΟΝΑ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Σε νοητική δυναμική, χρειαζόμαστε να ξέρουμε κάτι πονώ στο πως και στο γιατί, λειτουργεί ο νους.

Σε νοητική δυναμική, είναι επείγον να ξέρουμε κάτι πάνω στο πως και στο γιατί των διεργασιών του νου.

Χρειάζεται ένα ρεαλιστικό σύστημα αν πραγματικά θέλουμε να γνωρίζουμε το δυναμικό του ανθρώπινου νου.

124


Χρειάζεται να καλυτερεύουμε την ποιότητα των αξιών, την ταυτότητα και την εικόνα του εαυτού μας. Νομίζω ότι μια αλλαγή αξιών, εικόνας και ταυ-τότητας, είναι θεμελιώδης.

Το διανοητικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, έχει διαπαιδαγωγηθεί να αρνείται την αυθεντική του ταυτότητα, αξίες και εικόνα.

Αποδοχή της αρνητικής καλλιέργειας, που έχει εγκατασταθεί υποκειμενικά στο νου μας, στο εσωτερικό μας, συνεχίζοντας στο δρόμο της μικρότερης αντίστασης, είναι ένας παραλογισμός. Εμείς χρειαζόμαστε μια αντικειμενική καλλιέργεια.

Το να αποδεχόμαστε παθητικά, ακολουθώντας τη γραμμή της μικρότερης αντίστασης, τον υποκειμενικό πολιτισμό της παρακμάζουσας αυτής εποχής, είναι αναμφισβήτητα παράλογο.

Χρειάζεται να περάσουμε από μια ολοκληρωτική επανάσταση και από μια οριστική αλλαγή στο ζήτημα αυτό της εικόνας, των αξιών και της ταυτότητας.

Η εξωτερική εικόνα του ανθρώπου και οι διάφορες περιστάσεις που τον περιβάλλουν, είναι το ακριβές αποτέλεσμα της εξωτερικής του εικόνας και των ψυχολογικών του διαδικασιών.

Η αυτοεικόνα είναι κάτι διαφορετικό, είναι ο εσώτερος Κ-Α ο Κοσμικός Άνθρωπος, ο Κόσμος Άνθρωπος, το θεϊκό μας πρωτότυπο, το πραγματικό μας Είναι.

Εικόνα, αξίες και ταυτότητα, πρέπει ν' αλλάξουν ριζικά. Αυτό είναι ακέραιη επανάσταση. Χρειαζόμαστε ταυτότητα του Είναι, αξίες του Είναι, και εικόνα του Είναι.

Αν ανακαλύψουμε τις εφεδρείες ευφυΐας που περιέχονται στο νου, μπορούμε να τον ελευθερώσουμε.

Οι εφεδρείες ευφυΐας είναι τα διάφορα μέρη του Είναι που μας προσανατολίζουν στην εργασία τη σχετική με την αποσύνθεση του Εγώ και την απελευθέρωση του νου. Οι αξίες του Είναι συγκροτούν την ευφυΐα. Οι

125


εφεδρείες ευφυΐας είναι τα ποίκιλλα μέρη του Είναι που μας οδηγούν και μας προσανατολίζουν στην ψυχολογική εργασία που σχετίζεται με την εκμηδένιση του Εγώ και την απελευθέρωση του νου.

Ας κάνουμε πάντα μια διαφοροποίηση μεταξύ νου και Είναι. Όταν δέχεται κάποιος ότι ο νους βρίσκεται εμφιαλωμένος στο Εγώ, δείχνει ότι έχει αρχίσει να ωριμάζει.

Όσον αφορά τη διάλυση του Εγώ, αποδείχνεται αναγκαίο να συνδυάζεται η δομική και η συναλλακτική ανάλυση.

Μόνο οι αξίες της ευφυΐας μπορούν να απελευθερώνουν το νου με την αποσύνθεση των ανεπιθύμητων ψυχισμικών στοιχείων.

Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και να κάνουμε μια ανατομή στο Εγώ με το τρομερό νυστέρι της "αυτοκριτικής". Είναι παράλογο να κριτικάρουμε τα ξένα λάθη, το θεμελιώδες είναι ν' ανακαλύπτουμε τα δικά μας λάθη και κατόπιν να τα αποσυνθέτουμε έχοντας σα βάση την ανάλυση και τη βαθιά κατανόηση.

Το να ενεργεί, κάποιος συλλογικά είναι δυνατό μόνο όταν κάθε άτομο είναι ικανό να ενεργεί ατομικά με πλήρη και απόλυτη συνείδηση αυτού που κάνει.

Τα συστήματα της Επανάστασης της Διαλεκτικής θα φανούν πολύ μακροπρόθεσμα στους ανυπόμονους ανθρώπους. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος. Αυτοί, που θέλουν γρήγορες κι άμεσες αλλαγές, στην ψυχο-λογική και κοινωνική τάξη, δημιουργούν άκαμπτους κανόνες, νοητικές δικτατορίες, δεν φιλοδοξούν να μαθευτεί ο τρόπος του σκέπτεσθαι, αλλά υπαγορεύουν τι οφείλει κάποιος να σκέφτεται.

126


Κάθε απότομη αλλαγή αποτυγχάνει του σκοπού της και ο άνθρωπος γίνεται θύμα εκείνου ενάντια στο οποίο πάλεψε. Μέσα σε μας τους ίδιους βρίσκονται οι αίτιες της αποτυχίας της οποιασδήποτε οργάνωσης.

Η ΑΥΤΟΕΙΚΟΝΑ

Το θέμα της ορδής ταυτοποίησης, φαντασίας και αξιολόγησης του Εαυτού μας δεν πρέπει να συγχέεται με τη θαυμαστή επιστήμη της μη ταύτισης.

Αντί να συγκρατούμε στο νου μας μια απηρχαιωμένη κι εκφυλισμένη καλλιέργεια (κουλτούρα), είναι ανάγκη να επανεκπαιδευόμαστε.

Χρειαζόμαστε να έχουμε μια ακριβή αντίληψη πάνω στον ίδιο μας τον εαυτό. Ο καθένας έχει μια ψεύτικη αντίληψη πάνω στον εαυτό του.

Αποδείχνεται αμετάθετο να ξαναβρούμε τον εαυτό μας, να αυτογνωριστούμε, να επανεκπαιδευτούμε και να επανεκτιμηθούμε ορθά.

Ο νους εγκλωβισμένος μέσα στο Εγώ αγνοεί τις αυθεντικές αξίες του Είναι. Πως θα μπορούσε ν' αναγνωρίσει ο νους αυτό που ουδέποτε γνώρισε;

Η νοητική ελευθερία είναι δυνατή μόνο όταν απελευθερώνεται ο νους. Οι ψεύτικες ιδέες αυτοταυτότητας εμφιαλώνουν το νου. Το εξωτερικό δεν είναι παρά η αντανάκλαση του εσωτερικού.

Η εικόνα ενός ανθρώπου γεννά την εξωτερική του εικόνα. Το εξωτερικό είναι ο καθρέπτης όπου αντανακλάται το εσωτερικό. Ο οποιοδήποτε άνθρωπος είναι το αποτέλεσμα των ιδιαίτερων νοητικών του διαδικασιών.Ο άνθρωπος οφείλει ν' αυτοεξερευνά το νου του αν επιθυμεί να ταυτοποιείται, να αξιολογείται και να αυτοφαντάζεται ορθά.

Οι ανθρώπινες σκέψεις είναι αρνητικές και επιζήμιες και 99 τοις εκατό.

127


Η ΑΥΤΟΛΑΤΡΕΙΑ

Στην κοινωνική συμβίωση υπάρχει Αυτοανακάλυψη, αυτοαποκάλυψη. Πράγματι, όταν κατά τη συναναστροφή ο νους βρίσκεται σε κατάσταση επάγρυπνης αντίληψης, τα κρυμμένα ελαττώματα ξεπηδούν, ξεπετάγονται και τότε τα βλέπουμε έτσι ακριβώς όπως είναι.

Όλοι οι άνθρωποι, κατά βάθος, είμαστε ναρκισσιστές, ερωτευμένοι με τον εαυτό μας. Προσέξτε έναν τραγουδιστή στη σκηνή του θεάτρου: είναι τρέλα ερωτευμένος με τον εαυτό του, λατρεύεται, κάνει τον εαυτό του είδωλο, κι όταν πέφτουν πάνω του βροχή τα χειροκροτήματα φθάνει στο ζενίθ της αυτολατρείας του, διότι αυτό ακριβώς είναι εκείνο που θέλει, αυτό που ποθεί, αυτό που περιμένει με άπειρη δίψα.

Πράγματι, η ματαιοδοξία είναι η ζωντανή εκδήλωση της αυτοαγάπης. Το Εγώ στολίζεται για να το λατρέψουν οι άλλοι.

Όταν το Εγώ αρχίζει να ελέγχει την προσωπικότητα του μικρού παιδιού, η αυθόρμητη ομορφιά εξαφανίζεται, κι αρχίζει τότε η υπερεκτίμηση του αγαπημένου Εγώ και το παιδάκι ονειρεύεται ότι θα κυρίευση τον κόσμο και ότι θα γίνει ο ισχυρότερος της Γης.

ΑΥΤΟΚΡΙΣΗ

Ο άνθρωπος που επιτρέπει να εκφράζεται μέσα του με αυθόρμητο τρόπο αυτό που ονομάζεται αυτοκρίση ή εσωτερική κρίση, θα οδηγείται από τη φωνή της συνείδησης και θα βαδίζει στον ορθό δρόμο.

Κάθε άνθρωπος που υποβάλλεται στην αυτοκρίση μετατρέπεται δικαιωματικά και εκ των πραγμάτων σ' έναν καλό πολίτη, σε καλό σύζυγο, σ" έναν καλό ιεραπόστολο, σ’ έναν καλό πατέρα, κ.τ.λ.

Για να γνωρίζουμε τις βαθιές μας (αντιφάσεις είναι αναγκαίο να αυτοανακαλυφθούμε . Όποιος αυτοανακαλύπτεται μπορεί να εργάζεται με επιτυχία στη διάλυση του πολυπληθούς Εγώ.

128


Οι βαθιές αντιφάσεις θεμελιώνονται στην πολυπλήθεια του Εγώ οι τρομερές αντιφάσεις που φέρουμε μέσα μας πικραίνουν τη ζωή μας οικτρά. Είμαστε εργάτες και θέλουμε να είμαστε ηγεμόνες, στρατιώτες και θέλουμε να είμαστε στρατηγοί. Σχεδιάζουμε να φτιάσουμε ένα σπίτι και αφού το έχουμε κατορθώσει, το πουλάμε γιατί μας κουράζει και θέλουμε άλλο.

Με τίποτε δεν είμαστε ευχαριστημένοι αναζητούμε την ευτυχία στις ιδέες κι αυτές ξεπερνιούνται και παρέρχονται. Αναζητούμε την ευτυχία στη συμβίωση, στις φιλίες, που σήμερα είναι με το μέρος μας κι αύριο εναντίον μας. Βλέπουμε λοιπόν ότι όλα είναι απατηλά.

Τίποτε στη ζωή δεν μπορεί να μας δώσει την ευτυχία. Με τόσες αντιφάσεις είμαστε κάποιοι άθλιοι.

Είναι αναγκαίο να θέτουμε ένα τέλος στο πολυπληθές Εγώ, διότι μόνο έτσι μπορούμε να θέτουμε ένα τέλος στη μυστική προέλευση όλων των αντιφάσεων και των πικριών μας. Όποιοι διέλυσαν το Εγώ, κατέχουν όντως το Μόνιμο Κέντρο Συνείδησης.

Στον κόσμο υπάρχουν πολλές σχολές και συστήματα και πολλοί άνθρωποι που ζουν πεταλουδίζοντας από σχολούλα σε σχολούλα, γεμάτοι πάντα από βαθιές εσωτερικές αντιφάσεις, πάντα ανικανοποίητοι, αναζητώντας πάντα το δρόμο και δεν τον βρίσκουν, μολονότι βρίσκεται πολύ κοντά στα μάτια τους. Το πολυπληθές Εγώ δεν τους αφήνει να δουν το δρόμο της αλήθειας και της ζωής.

Ρωτήθηκε ένας Δάσκαλος: "τί είναι ο δρόμος;"

-"Τι υπέροχο βουνό", είπε, στο βουνό όπου είχε το αναχωρητήριό του.

-"Δεν σας ρωτώ για το βουνό, αλλά για το δρόμο".

-"Ενόσω δεν μπορείς να πας πιο πέρα από το βουνό, δεν θα μπορέσεις να βρεις το δρόμο" απάντησε ο Δάσκαλος.

129


Το Εγώ μπορεί επίσης να κάνει καλές πράξεις και να κερδίζει πολλές αξίες που καλυτερεύουν τον ψυχολογικό χαρακτήρα του, αλλά ουδέποτε θα μπόρεσε να φθάσει στη φώτιση.

Οφείλουμε να αναζητούμε τη φώτιση κι όλα τα υπόλοιπα θα μας δοθούν σαν συμπλήρωμα. Είναι αδύνατο το φθάσιμο στη φώτιση δίχως να έχουμε το Μόνιμο Κέντρο Συνείδησης.

Είναι αδύνατο να έχουμε ένα Μόνιμο Κέντρο Συνείδησης δίχως να έχουμε διαλύσει το πολυπληθές Εγώ.

Η ΑΥΤΟΪΔΕΑ

Διανοητικές πληροφορίες και, ξένες ιδέες δεν σημαίνουν βίωση. Η πολυμάθεια δεν είναι πειραματισμός. Το αποκλειστικά τρισδιαστατικό πείραμα, η δοκιμή και η απόδειξη δεν είναι το παν.

Γνώμες, αντιλήψεις, ιδέες, θεωρίες, υποθέσεις, δεν σημαίνουν, επαλήθευση, πειραματισμό, πλήρη συνείδηση πάνω στο ένα ή το άλλο φαινόμενο.

Πρέπει να υπάρχει κάποια ικανότητα ανώτερη του νου, ανεξάρτητη του διανοητικού, ικανή να μας δίνει γνώση και άμεση εμπειρία πάνω στο οποιοδήποτε φαινόμενο.

Μόνο απελευθερωμένοι από το νου μπορούμε αληθινά να βιώνουμε εκείνο που υπάρχει από πραγματικό, εκείνο που βρίσκεται σε δυνητική κατάσταση πίσω από το οποιοδήποτε φαινόμενο.

Ο κόσμος δεν είναι παρά μια απατηλή μορφή, που το δίχως άλλο θα διαλυθεί στο τέλος της Μεγάλης Κοσμικής Μέρας.

Το άτομο μου, το σώμα μου, οι φίλοι μου, τα πράγματα, η οικογένεια μου κ. τ. λ. είναι κατά βάθος, αυτό που οι Ινδοστανοί ονομάζουν "Μαγιά", πλάνη: μάταιες νοητικές μορφές που αργά ή γρήγορα θα γίνουν κοσμική σκόνη.

130


Οι στοργές μου, τα πιο αγαπημένα όντα που μας περιτριγυρίζουν, κ.τ.λ. είναι σκέτες νοητικές μορφές που δεν έχουν πραγματική ύπαρξη.

Ο διανοητικός δυϊσμός καθώς επίσης η απόλαυση και ο πόνος, οι επευφημίες και η επίπληξη, ο θρίαμβος και η ήττα, ο πλούτος και η μιζέρια αποτελούν τον οδυνηρό μηχανισμό του νου.

Δεν μπορεί να υπάρξει η αυτό ιδέα και η αληθινή ευτυχία μέσα μας, ενόσω είμαστε δούλοι του νου.

Ουδείς μπορεί ν' αναπτύξει την αυτό ιδέα ενόσω είναι δούλος του νου. Αυτό που είναι το Πραγματικό δεν είναι ζήτημα σχολαστικών υποθέσεων ή ξένων ιδεών, αλλά άμεσης εμπειρίας.

Όποιος ελευθερώνεται από το διανοητικό μπορεί να πειραματιστεί και να νιώσει ένα στοιχείο που ριζικά μετασχηματίζει.

Όταν απελευθερωνόμαστε από το νου, αυτός μετατρέπεται σένα εύπλαστο, ελαστικό και χρήσιμο όργανο, με το οποίο εκφραζόμαστε.

Η ανώτερη Λογική μας προσκαλεί να σκεφτούμε ότι χειραφέτηση του νου ισοδυναμεί, εκ των πραγμάτων, με αφύπνιση συνείδησης, με τέλος του αυτοματισμού.

Αλλά, ας πάμε στη ρίζα: "Ποιος ή τι είναι αυτό που πρέπει να διαφύγει των θανατοβόλων ξένων ιδεών;" Είναι σαφές να αποκρινόμαστε σ' αυτούς τους ερωτητές λέγοντας: Η συνείδηση 1 Αυτό που υπάρχει από ψυχή μέσα μας, είναι αυτό που μπορεί και πρέπει να ελευθερωθεί.

Οι ξένες ιδέες της ψευτοφιλολογίας χρησιμεύουν μόνο για να πικραίνουν τη ζωή. Η αληθινή ευτυχία είναι δυνατή μόνο όταν χειραφετούμαστε από το διανοητικό.

Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια τρομερή δυσχέρεια για την ποθητή αυτή απελευθέρωση της συνείδησης θέλω ν' αναφερθώ στην τρομακτική μάχη των αντιθέτων.

131


Η Ουσία ή Συνείδηση ζει, δυστυχώς, εγκλωβισμένη μέσα στο στομφώδη διανοησιαρχικό δυόσμο των αντιθέτων: ναι και όχι, καλό και κακό, επάνω και κάτω, δικό μου και δικό σου, αρέσκεια και δυσαρέσκεια, απόλαυση και πόνο κ.τ.λ.

Πασιφανώς αποδείχνεται υπέροχο να κατανοεί κανείς σε βάθος ότι όταν παύει η λαίλαπα δανεισμένων ιδεών στον ωκεανό του νου και τελειώνει η πάλη των αντιθέτων, η Ουσία ξεφεύγει, βυθίζεται σ' εκείνο που είναι το Πραγματικό και απορρέει μ' όλο της το μεγαλείο η αυτό-ιδέα, η ιδέα σπόρος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIIΜΟ ΤΣΑΟ

Η κινέζικη λέξη "Μο", σημαίνει σιωπηλός ή γαλήνιος. "Τσάο", σημαίνει να στοχάζομαι, να παρατηρώ. Κατά συνέπεια, Μο Τσάο, μπορεί να μεταφρα-στεί σαν γαλήνιος στοχασμός ή γαλήνια παρατήρηση.

Το δύσκολο και κοπιαστικό είναι να επιτευχθεί η απόλυτη νοητική σιωπή σ'όλα τα επίπεδα του υποσυνειδητου.

Η επίτευξη ησυχίας και σιωπής στο επιφανειακό διανοητικό επίπεδο και μόνο ή σε μερικά έστω υποσυνείδητα διαμερίσματα, δεν είναι αρκετό, διότι η ουσία συνεχίζει να είναι εμφιαλωμένη μέσα στο βαθύ υποσυνείδητο και ασυνείδητο δυαδισμό.

Νους "εν λευκώ", είναι κάτι πολύ επιφανειακό, κούφιο, και διανοητικό. Χρειαζόμαστε γαλήνιο στοχασμό αν όντως θέλουμε να πετύχουμε την απόλυτη ησυχία και σιωπή του νου.

Ωστόσο, πρέπει να καταλάβουμε ότι στον αγνό γνωστικισμό, οι όροι γαλήνη και στοχασμός έχουν σημασίες πολύ πιο βαθιές και γι' αυτό, πρέπει να εννοούνται κατά ειδική συνεκδοχή.

Το συναίσθημα του γαλήνιου υπερβαίνει αυτό που συνήθως εννοείται ως ηρεμία και ησυχία, εμπεριέχει και αντιστοιχεί σε μια υπερθετική κατάσταση που βρίσκεται πολύ πέρα από τους ορθολογισμούς, τις επιθυμίες,

132


αντιφάσεις και λέξεις" ορίζει μια κατάσταση έξω από το σαματά, τη φούρια και την αναταραχή του κόσμου.

Ομοίως, η αίσθηση στοχασμού και ενατένισης βρίσκεται πολύ πιο πέρα από αυτό που πάντα εννοείται ως παρατήρηση ενός προβλήματος ή μιας ιδέας. Δεν σημαίνει εδώ νοητική δραστηριότητα ή στοχαστική σκέψη, αλλά ένα είδος αντικειμενικής συνείδησης, ξεκάθαρης και αντανακλώσας που φωτίζει πάντα από την ίδια της την εμπειρία.

Επομένως, το "γαλήνιο", σημαίνει εδώ γαλήνη της μη σκέψης και "στοχασμός", σημαίνει συνείδηση έντονη.

Γαλήνιος στοχασμός, είναι η καθαρή συνείδηση στην ηρεμία της μη σκέψης.

Όταν βασιλεύει η τέλεια γαλήνη, επιτυγχάνεται η βαθιά αληθινή φώτιση.

ΝΟΥΣ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΜΈΝΟΣ ΚΑΙ ΝΟΥΣ ΑΚΕΡΑΙΟΣ

Σε νοητική δυναμική, είναι επείγον να μάθουμε πώς και γιατί λειτουργεί ο νους. Μόνο όταν καθορίσουμε το πώς και το γιατί, θα μπορούμε να κά-νουμε το νου ένα χρήσιμο εργαλείο.

Η διανοητική ελευθερία είναι δυνατή μόνο στη βάση της αντίληψης, κατανόησης και γνώσης των ποικίλων λειτουργικών διεργασιών του νου.

Μόνο όταν γνωρίσουμε τους ποικίλους μηχανισμούς του νου, θα μπορέσουμε να απελευθερωθούμε απ' αυτόν και να τον κάνουμε ένα χρήσιμο όργανο.

Δεν σηκώνει αναβολή να γνωρίσουμε τον εαυτό μας εάν πραγματικά θέλουμε να ελέγχουμε τον ίδιο μας το νου κατά τρόπο ακέραιο.

Ο Ιπποκράτης, ο μέγας ιατρός, ήταν ένας από τους κλασικούς Δασκάλους του νου. Ο ανθρώπινος νους είναι περιορισμένος.

133


Η δίχως αλυσίδες θέληση είναι δυνατή μόνο όταν διαλύσουμε το Εγώ. Ο νους πρέπει να μετατραπεί σ'έναν μηχανισμό υπάκουο στον άνθρωπο. Η ωριμότητα αρχίζει όταν παραδεχόμαστε την πραγματικότητα ότι ο ανθρώπινος νους είναι περιορισμένος.

Η επίτευξη της απελευθέρωσης του νου είναι δυνατή αν ανακαλύπτουμε την ευφυΐα που κατέχει. Χρειαζόμαστε ακέραιο νου και όχι σκόρπιο νου.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ

Η τεχνική του διαλογισμού μας επιτρέπει να φθάνουμε μέχρι τα ύφη της φώτισης και της Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Οφείλουμε να κάνουμε διάκριση μεταξύ ενός νου που είναι ήσυχος και ενός νου που είναι ησυχασμένος δια της βίας.

Όταν ο νους είναι ησυχασμένος δια της βίας, στην πραγματικότητα, δεν είναι ήσυχος, είναι φιμωμένος δια της βίας και στα πιο βαθιά επίπεδα νόη-σης υπάρχει ολόκληρη θύελλα.

Όταν ο νους φιμώνεται δια της βίας, στην πραγματικότητα, δεν βρίσκεται, σε σιωπή και στο βάθος φωνάζει, στριγκλίζει, και απογοητεύεται.

Είναι αναγκαίο να βάζουμε ένα τέλος στις τροποποιήσεις της σκεπτικής αρχής κατά τη διάρκεια του διαλογισμού. Όταν η σκεπτική αρχή περιέχεται στον έλεγχο μας, τότε η φώτιση έρχεται σε μας αυθόρμητα.

Ο νοητικός έλεγχος μας επιτρέπει να καταστρέφουμε τα δεσμά που δημιουργήθηκαν από τη σκέψη. Για να πετύχουμε την ησυχία και τη σιωπή του νου είναι αναγκαίο να μάθουμε να ζούμε στιγμή προς στιγμή, να ξέρουμε να επωφελούμαστε την κάθε στιγμή, να μην δοσομετρούμε τη στιγμή.Πάρτε το παν από την κάθε στιγμή, διότι κάθε στιγμή είναι παιδί της Γνώσης, η κάθε στιγμή είναι απόλυτη, ζωντανή και σημαντική. Η

134


"στιγμωσύνη" είναι ειδικό χαρακτηριστικό των γνωστικών. Εμείς αγαπάμε τη φιλοσοφία της "στιγμωσύνης".

Ο Δάσκαλος θυμών είπε στους μαθητές του:

"Όταν περπατάτε, να περπατάτε όταν κάθεστε, να κάθεστε, αλλά μην παραπαίετε, μην αμφιταλαντεύεστε."

Μία πρώτη μελέτη στην τεχνική του Διαλογισμού είναι ο προθάλαμος αυτής της θεϊκής ειρήνης που ξεπερνά κάθε γνώση.

Η υψηλότερη μορφή σκέπτεσθαι είναι το μη σκέπτεσθαι. Ότου πετυχαίνεται η ησυχία και η σιωπή του νου, το Εγώ, με όλα του τα πάθη, τις επιθυμίες, τις ορέξεις, τους φόβους, τις "αγάπες" κ.τ.λ. απουσιάζει.

Μόνο σε απουσία του Εγώ, σε απουσία του νου, το Μπουδάτα μπορεί να αφυπνίζεται για να ενώνεται με τον Εσώτερο και να μας φέρνει σε έκσταση.Είναι λάθος, καθώς ισχυρίζεται η σχολή μαύρης μαγείας του Σουμπούμπ, ότι η Μονάδα ή μεγάλη πραγματικότητα εισέρχεται ο' εκείνον που ακόμη δεν κατέχει τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.

Αυτό που εισέρχεται στους καταχθόνιους φανατικούς του Σουμπούμπ, είναι οι καταχθόνιες οντότητες που εκδηλώνονται σ' αυτούς με χειρονομίες, γκρι-μάτσες, πράξεις και λέξεις, ζωώδεις και παράλογες. Τα άτομα αυτά διακατέχονται από τους καταχθόνιους.

Η ησυχία και η σιωπή του νου έχει ένα μόνο σκοπό: να ελευθερώσει την Ουσία από το νου, ώστε συγχωνευμένη με τη Μονάδα ή Εσώτερο να μπορεί να βιώνει άμεσα αυτό που εμείς ονομάζουμε Αλήθεια.

Κατά την έκσταση ή σε απουσία του Εγώ, η Ουσία μπορεί να ζει ελεύθερα στον Κόσμο της Ομίχλης από Φωτιά έχοντας εμπειρία της Αλήθειας.

Όταν ο νους βρίσκεται σε παθητική και δεκτική κατάσταση, απόλυτα ήσυχος και σε σιωπή, η Ουσία ή Μπουδάτα απελευθερώνεται από το νου και επέρχεται η έκσταση.

135


Η Ουσία είναι πάντοτε εμφιαλωμένη μέσα στη μάχη των αντιθέτων, αλλά όταν η μάχη σταματά και η σιωπή είναι απόλυτη, η Ουσία μένει ελεύθερη και η φιάλη θρυμματίζεται.

Όταν ασκούμε το διαλογισμό, ο νους μας δέχεται επίθεση από πολλές επιθυμίες, αναμνήσεις, πάθη, προκαταλήψεις κ.τ.λ.

Πρέπει να αποφεύγουμε τη σύγκρουση μεταξύ της προσοχής και της αφαίρεσης. Υπάρχει σύγκρουση μεταξύ της προσοχής και της αφαίρεσης όταν πολεμάμε αυτούς τους επιδρομείς του νου. Το Εγώ είναι ο προβολέας αυτών των νοητικών επιδρομέων. Όπου υπάρχει σύγκρουση δεν υπάρχει ησυχία και σιωπή.

Οφείλουμε να εκμηδενίζουμε τον προβολέα μέσω της αυτοπαρατήρησης και της κατανόησης. Εξετάστε κάθε εικόνα, κάθε ανάμνηση, κάθε σκέψη που έρχεται στο νου. Να θυμάστε ότι κάθε σκέψη έχει δύο πόλους:θετικό και αρνητικό.

Είσοδος και έξοδος είναι δύο όψεις του ίδιου πράγματος. Το πάνω και το κάτω, το ευχάριστο και το δυσάρεστο κ.τ.λ. είναι πάντοτε δύο πόλοι του ίδιου πράγματος.

Εξετάστε τους δύο πόλους κάθε νοητικής μορφής που φθάνει στο νου. Να θυμάστε πως μόνο με τη μελέτη των πολικοτήτων φθάνουμε στη σύνθεση. Κάθε νοητική μορφή πρέπει να εξαλειφθεί μέσω της σύνθεσης.

Παράδειγμα: Δεχόμαστε την επίθεση της ανάμνησης μιας φιλενάδας μας. Είναι όμορφη; Ας σκεφτούμε ότι η ομορφιά είναι το αντίθετο της ασχήμιας και ότι αν στα νιάτα της είναι όμορφη, στα γεράματα της θα είναι άσχημη. Σύνθεση: Δεν αξίζει τον κόπο να τη σκεπτόμαστε, είναι μια ψευδαίσθηση, ένα άνθος που αναπόφευκτα μαραίνεται.

Στην Ινδία, αυτή η αυτοπαρατήρηση και μελέτη του Ψυχισμού μας ονομάζεται, κανονικά, Πρατυάρα.

Οι σκέψεις πουλιά πρέπει να περνούν από το διάστημα του νου μας σε διαδοχικό ξεδίπλωμα, δίχως όμως να αφήνουν ίχνος κανένα.

136


Η δίχως τέλος πομπή από σκέψεις που προβάλλονται από το Εγώ, τελικά εξαντλείται και τότε ο νους μένει ήσυχος και σε σιωπή.

Ένας μεγάλος αυτοπραγματωμένος Δάσκαλος είπε: "Μόνο όταν ο προβολέας, δηλαδή το Εγώ, είναι ολότελα απών, τότε, επέρχεται η σιωπή που δεν είναι προϊόν του νου. Αυτή η σιωπή είναι ανεξάντλητη, δεν ανήκει στο χρόνο, είναι το απροσμέτρητο, μόνο τότε επέρχεται Εκείνο που είναι".

Όλη αυτή η τεχνική συνοψίζεται σε δύο αρχές:

α)Βαθύς στοχασμός β)Τρομακτική γαλήνη

Αυτή η τεχνική του διαλογισμού, με τη μη σκέψη της, βάζει σε λειτουργία το κεντρικότερο τμήμα του νου, αυτό που προκαλεί την έκσταση.

Να θυμάστε ότι το κεντρικό τμήμα του νου είναι αυτό που ονομάζεται Μπουδάτα, η Ουσία, η Συνείδηση.

Όταν το Μπουδάτα ξυπνάει, μένουμε φωτισμένοι. Χρειαζόμαστε την αφύπνιση του Μπουδάτα, της Συνείδησης.

Ο γνωστικός μαθητής μπορεί να εξασκεί το διαλογισμό καθισμένος είτε με το δυτικό είτε με το ανατολίτικο τρόπο.

Συνιστάται η εξάσκηση με τα μάτια κλειστά για να αποφεύγουμε την αφαίρεση, τις αποσπάσεις της προσοχής από τον εξωτερικό κόσμο.

Είναι καλό να χαλαρώνουμε το σώμα αποφεύγοντας προσεκτικά ώστε κανένας μυς να μην βρίσκεται άεντάση.

Το Μπουδάτα, η Ουσία, είναι το ψυχικό υλικό, η εσωτερική βουδδιστική αρχή, η πρωτογενής ύλη με την οποία δίνουμε μορφή στην ψυχή.

Το Μπουδάτα είναι ό,τι καλύτερο έχουμε μέσα μας και ξυπνάει με το βαθύ εσωτερικό διαλογισμό.

137


Το Μπουδάτα είναι πράγματι το μοναδικό στοι-χείο που κάτεχει το καημένο διανοητικό ζώο για να φθάσει να έχει την εμπειρία αυτού που ονομάζου-με Αλήθεια.

Το διανοητικό ζώο, μη μπορώντας να ενσαρκώσει το Είναι, λόγω του ότι δεν κατέχει ακόμη τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εξασκεί το διαλογισμό για να αυτο-αφυπνιζει το Μπουδάτα και να γνωρίζει την Αλήθεια.

Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ

Ο Ισάν έστειλε στο δάσκαλο Κόγισεν έναν καθρέφτη. Ο Κόγισεν τον έδειξε στους μοναχούς του και είπε: "Αυτός είναι ο καθρέφτης του Ισάν ή ο δικός μου;"

"Αν λέτε ότι είναι του Ισάν, πώς γίνεται να βρίσκεται στα χέρια μου; Αν λέτε ότι είναι δικός μου, μήπως δεν τον έλαβα από τα χέρια του Ισάν; Μιλήστε, Μιλήστε, ειδάλλως θα τον κάνω κομμάτια".

Οι μοναχοί δεν μπορούσαν να περάσουν ανάμεσα σ' αυτά τα δύο αντίθετα και ο δάσκαλος έκανε τον καθρέφτη κομμάτια.

Είναι αδύνατη η έκσταση ενόσω η Ουσία είναι εμφιαλωμένη μεταξύ των αντιθέτων.

Στους χρόνους της Βαβυλώνας ήλθε στον κόσμο ο Μποδδισάτβα του Αγιότατου Ασιάτα-Σιέμας, ένας μέγας Αβατάρα.

Ο Μποδδισάτβα δεν ήταν πεσμένος και όπως όλοι οι Μποδδισάτβα είχε κανονικά αναπτυγμένα τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.

Όταν έφθασε σε υπεύθυνη ηλικία, πήγε στο όρος Βεσινιάνα και μπήκε σε μια σπηλιά.

Διηγείται η παράδοση ότι έκανε τρεις τρομακτικές νηστείες σαράντα ημερών που η κάθε μια συνοδευόταν από εντατική και θεληματική οδύνη.

138


Την πρώτη νηστεία την αφιέρωσε στην προσευχή και το διαλογισμό.

Η δεύτερη νηστεία ήταν αφιερωμένη στο να επιθεωρεί όλη τη ζωή του και- τις περασμένες ζωές. Η τρίτη νηστεία που ήταν οριστική, ήταν αφιερωμένη στο να τελειώνει με τη μηχανική συσχέτιση του νου. Δεν έτρωγε και μόνο έπινε νερό και κάθε μισή ώρα "ξερίζωνε" δύο τρίχες από το στήθος του.

Υπάρχουν δύο τρόποι μηχανικής συσχέτισης που γίνονται στη βάση των αντιθέτων:

α) Μηχανική συσχέτιση με ιδέες, λόγια, φράσεις, κ.τ.λ.

β) Μηχανική συσχέτιση με εικόνες, μορφές, πράγματα, πρόσωπα, κ.τ.λ.

Μια ιδέα συσχετίζεται με άλλη, μια λέξη με άλλη, μια φράση με άλλη και οδηγεί στη μάχη των αντιθέτων, η Εύα πρόσωπο συσχετίζεται με άλλο, η ανάμνηση κάποιου έρχεται στο νου, μια εικόνα συσχετίζεται με άλλη, μια μορφή με άλλη και συνεχίζει η μάχη των συσχετιζόμενων.

Ο Μποδισάτβα του Αβατάρα Ασιάτα Σιέμας υποφέροντας απερίγραπτα και νηστεύοντας σαράντα μέρες, απονεκρωνόμενος τρομακτικά, βυθισμένος σε βαθύ εσώτερο διαλογισμό πέτυχε την αποσυσχέτιση του μηχανικού νοητικού σοβαρά και ο νους έμεινε ήσυχος και σε επιβλητική σιωπή.

Το αποτέλεσμα ήταν η έκσταση με ενσάρκωση του Αληθινού του Είναι. Ο Ασιάτα-Σιέμας έκανε ένα μεγάλο έργο στην Ασία θεμελιώνοντας μοναστήρια κι εγκαθιστώντας παντού κυβερνήτες αφυπνισμένης συνείδησης. Αυτός ο Μποδισάτβα μπόρεσε να ενσαρκώσει το Πραγματικό του Είναι κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, εξαιτίας του ότι είχε τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι.

Εκείνοι που δεν έχουν τα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι δεν μπορούν να πετυχαίνουν ώστε η θεϊκότητα ή το Είναι να ενεργεί ή να ενσαρκώνεται μέσα σ' αυτούς, αλλά ναι, μπορούν ν' απελευθερώνουν την Ουσία για να συγχωνεύεται με το Είναι και να μετέχει της έκστασης του.

139


Σε κατάσταση έκστασης μπορούμε να μελετάμε τα μεγάλα μυστήρια της ζωής και του θανάτου.

Πρέπει να μελετάει κανείς τις τελετουργίες της ζωής και του θανάτου, ενώ έρχεται ο Ιερουργός ο Εσώτερος, το Είναι.

Μόνο σε απουσία του Εγώ μπορεί κανείς να βιώνει την ευτυχία του Είναι. Μόνο σε απουσία του Εγώ, επέρχεται η έκσταση.

Όταν πετυχαίνεται η διάλυση της νοητικής μηχανικής έρχεται αυτό που οι Ανατολίτες ονομάζουν διάρρηξη βαλαντίου, εισβολή του κενού. Τότε, υπάρ-χει μια κραυγή χαράς γιατί η Ουσία, το Μπουδάτα, έχει ξεφύγει μέσα απ' τη μάχη των αντιθέτων, και τώρα μετέχει την κοινωνίας των Αγίων.

Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ

Είναι φανερό ότι έχουμε σειρά να απελευθερωνόμαστε κάθε φορά όλο και περισσότερο από το νου. Ο νους είναι μια φυλακή, ένα κελί όπου όλοι βρισκόμαστε φυλακισμένοι. Έχουμε την ανάγκη να ξεφύγουμε απ' αυτό το κελί αν πραγματικά θέλουμε να μάθουμε τι πράγμα είναι η ελευθερία, η ελευθερία αυτή που δεν είναι του χρόνου, αυτή η ελευθερία που δεν είναι του νου.

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να βλέπουμε το νου σαν κάτι που δεν είναι του Είναι. Ο κόσμος δυστυχώς, όντας πολύ ταυτισμένος με το νου, λέει: "Σκέφτομαι !" Και αισθάνεται ότι είναι νους.

Υπάρχουν σχολές που αφιερώνονται στην ισχυροποίηση του νου. Δίνουν σειρές μαθημάτων δι' αλληλογραφίας, διδάσκουν την ανάπτυξη της νοητικής δύναμης, κ.τ.λ., αλλά όλα αυτά είναι παράλογα. Δεν είναι η ισχυροποίηση των κάγκελων της φυλακής το συνιστάμενο * αυτό που χρειαζόμαστε είναι να καταστρέφουμε αυτά τα κάγκελα για να γνωρίσουμε την αληθινή ελευθερία, που, όπως έχω πει, δεν είναι του χρόνου.

Όσο βρισκόμαστε στη φυλακή του διανοητικού, δεν θα είμαστε ικανοί να έχουμε την εμπειρία της αληθινής ελευθερίας.

140


Ο νους, αυτός καθαυτός, είναι μια φυλακή πολύ οδυνηρή. Ουδείς υπήρξε ευτυχισμένος με το νου. Μέχρι τώρα δεν έχει βρεθεί ο πρώτος άνθρωπος που να είναι ευτυχισμένος με το νου. Ο νους κάνει δυστυχισμένα όλα τα πλάσματα, τους κάνει όλους δύσμοιρους. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές που όλοι είχαμε στη ζωή μας, ήταν πάντοτε σε απουσία του νου, για μια έστω στιγμή, ναι, κι όμως δεν θα μπορούσαμε να την ξεχάσουμε στη ζωή ' σ' αυτό το δευτερόλεπτο μάθαμε τί είναι ευτυχία, αλλά αυτό διήρκεσε μόνο ένα δευτερόλεπτο. Ο νους δεν ξέρει τί πράγμα είναι η ευτυχία, αυτός είναι μια φυλακή !

Πρέπει να μάθουμε να κυριαρχούμε το νου, όχι των άλλων, αλλά τον δικό μας, αν πράγματι θέλουμε να ανεξαρτητοποιούμαστε απ' αυτόν.Είναι απαραίτητο να μάθουμε να βλέπουμε το νου σαν κάτι που πρέπει να κυριαρχήσουμε, σαν κάτι που θα λέγαμε, χρειάζεται να εξημερώσουμε. Ας θυμηθούμε τον θεϊκό Δάσκαλο Ιησού να εισέρχεται καβάλα στο γαϊδουράκι στην Ιερουσαλήμ, την Κυριακή των Βαΐων. Αυτό το γαϊδουράκι είναι ο νους που πρέπει να υποτάξουμε. Πρέπει να καβαλήσουμε το γάιδαρο και όχι αυτός να καβαλήσει εμάς. Δυστυχώς, ο κόσμος είναι θύμα του νου, δεδομένου ότι δεν καβαλάει τον γάιδαρο. Ο νους είναι ένας γάιδαρος υπερβολικά αδέξιος που πρέπει να τον κυριαρχήσουμε εάν όντως θέλουμε να καβαλήσουμε πάνω του.

Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού πρέπει να συζητάμε με το νου. Αν περνάει κάποια αμφιβολία, χρειάζεται να κάνουμε την ανατομή της αμφιβολίας. Όταν μια αμφιβολία μελετηθεί καθωσπρέπει, όταν της έχει γίνει ανατομή, δεν αφήνει στη μνήμη μας κανένα ίχνος, εξαφανίζεται. Αλλά όταν μια αμφιβολία επιμένει, όταν εμείς θέλουμε να την πολεμάμε ακατάπαυστα, τότε γίνεται σύγκρουση. Κάθε αμφιβολία είναι ένα εμπόδιο για το διαλογισμό. Όμως, δεν θα εξαλείψουμε τις αμφιβολίες αποδιώχνοντας τες, αλλά κάνοντας τους ανατομή, για να δούμε τί πραγματικό κρύβουν.

Κάθε αμφιβολία που επιμένει γίνεται μια παγίδα για το διαλογισμό. Επομένως, να αναλύουμε, να τεμαχίζουμε να κάνουμε σκόνη την αμφιβολία, και όχι να την πολεμάμε να την ανοίγουμε με το νυστέρι της αυτοκριτικής και να της κάνουμε μια ανήλεη και αυστηρή ανατομή. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τι. ήταν αυτό που δεν είχε σημασία

141


στην αμφιβολία, τι το πραγματικό υπήρχε στην αμφιβολία και τι, το ψεύτικο.

Έτσι λοιπόν, οι αμφιβολίες μερικές φορές χρησιμεύουν για να αποσαφηνίζουμε έννοιες αντιλήψεις. Όταν κάποιος εξαλείφει μια αμφιβολία δια μέσου της αυστηρής ανάλυσης, όταν της κάνει ανατομή, ανακαλύπτει κάποια αλήθεια. Απ' αυτήν την αλήθεια βγαίνει κάτι πιο βαθύ, περισσότερη επίγνωση, περισσότερη σοφία.

Η σοφία επεξεργάζεται στη βάση της απευθείας εμπειρίας, του άμεσου αυτοπειραματισμού, στη βάση του διαλογισμού. Υπάρχουν φορές που χρειάζεται, επαναλαμβάνω, να συζητάμε με το νου, διότι πολλές φορές που θέλουμε να είναι ήσυχος ο νους, όταν θέλουμε να βρίσκεται ο νους σε σιωπή, αυτός επιμένει στην ηλιθιότητα του, στην άχρηστη μωρολογία του, στην πάλη των αντιθέτων. Είναι τότε αναγκαίο να ανακρίνουμε το νου, λέγοντας του: "Μα καλά, τί θέλεις επιτέλους, νου; Απάντα μου, λοιπόν" Αν ο διαλογισμός είναι βαθύς, μπορεί να αναδυθεί από μέσα μας κάποια παράσταση· σ "αυτήν την παράσταση, σ'αυτήν τη φιγούρα, σ'αυτήν την εικόνα, βρίσκεται η απάντηση. Οφείλουμε λοιπόν να συζητάμε με το νου και να τον κάνουμε να βλέπει την πραγματικότητα των πραγμάτων, μέχρι που να τον αναγκάσουμε να δει ότι η απάντηση του είναι εσφαλμένη. Να τον κάνουμε να συνειδητοποιήσει ότι οι προκαταλήψεις του είναι άχρηστες και το λόγο για τον οποίο είναι άχρηστες. Και τελικά, ο νους μένει ήσυχος, σε σιωπώ. Αν όμως βλέπουμε ότι δεν αναβλύζει η φώτιση ακόμη, ότι ακόμη επιμένει σε χαοτική κατάσταση μέσα μας, η ασυνάρτητη σύγχυση και η ακατάπαυστη μωρολογία τότε, πρέπει πάλι να καλούμε το νου σε τάξη, να τον ρωτάμε: "Τί είναι αυτό που θέλεις;

Τί είναι αυτό που ψάχνεις; Γιατί δεν με αφήνεις σε ειρήνη;" Πρέπει να μιλάμε ξεκάθαρα, να συζητάμε με το νου ωσάν να ήταν κάποιο ξένο υποκείμενο, διότι και πραγματικά αυτός είναι ένας ξένος, διότι δεν είναι του Είναι. Πρέπει να τον μεταχειριζόμαστε σαν ένα ξένο υποκείμενο, να τον επιπλήττουμε, να τον κατσαδιάζουμε.

Οι σπουδαστές του προχωρημένου Ζεν συνηθίζουν το Τζούντο αλλά το ψυχολογικό Τζούντο τους δεν έχει γίνει κατανοητό από τους τουρίστες που έρχονται στην Ιαπωνία. Δείτε, για παράδειγμα, τους μοναχούς να ασκούν το τζούντο, παλεύοντας μεταξύ τους" θα έμοιαζε σαν καθαρά φυσική

142


εξάσκηση, δεν είναι όμως. Όταν αυτοί, εξασκώντας το Τζούντο, στην πραγματικότητα δεν δίνουν σημασία στο φυσικό σώμα, η πάλη τους κατ' ουσία στοχεύει στην κυριαρχία του ίδιου τους του νου. Το Τζούντο με το οποίο παλεύουν, αντιτίθεται στον ίδιο τους το νου του καθενός. Αφού λοιπόν το ψυχολογικό Τζούντο έχει ως αντικείμενο την υπόταξη του νου, χρησιμοποιήστε το επιστημονικά, τεχνικά, με σκοπό να τον υποτάξετε.

Δυστυχώς, οι δυτικοί βλέπουν το φλούδι του Τζούντο, επιφανειακοί και ηλίθιοι άλλωστε, όπως πάντα, εξέβαλαν το Τζούντο σαν ατομική άμυνα και ξέχασαν τις αρχές του Ζεν και του Τσανγκ και αυτό υπήρξε αληθινά αξιοθρήνητο. Κάτι πολύ παρόμοιο συνέβη με το Ταρώ. Είναι γνωστό ότι στο Ταρώ βρίσκεται όλη η αρχαία Σοφία, είναι γνωστό ότι στο Ταρώ βρίσκονται όλοι οι κοσμικοί Νόμοι και αυτοί της Φύσης.

Για παράδειγμα, ένα άτομο που καταφέρεται κατά της Σεξουαλικής Μαγείας, καταφέρεται, κατά του 9ου Αρκάνου του Ταρώ και γι' αυτό ρίχνει παύω του ένα τρομερό Κάρμα. Ένα άτομο που επικροτεί, το Δόγμα της Εξέλιξης, σπάει το νόμο του 10ου Αρκάνου του Ταρώ και πάει λέγοντας.

Το Ταρώ είναι "ο Κύριος των Μέτρων" για όλους. Όπως είπα, στο βιβλίο μου με τίτλο "Το Μυστήριο της Χρυσής Άνθισης", στο οποίο τελειώνει λέγο-ντας ότι οι συγγραφείς είναι ελεύθεροι να γράφουν ότι θέλουν. Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι ο Κύριος των Μέτρων που είναι το Ταρώ, το Χρυσό Βιβλίο, αν δεν θέλουν να παραβιάζουν τους κοσμικούς νόμους και να πέφτουν κάτω από την Κατάνσια που είναι το ανώτερο Κάρμα.

Μετά από αυτήν τη μικρή παρένθεση, θέλω να πω ότι το τόσο ιερό Ταρώ, το τόσο σοφό, έχει μετατραπεί σε παιχνίδι του πόκερ, στα διάφορα χαρτοπαίγνια που υπάρχουν για να διασκεδάζουν τον κόσμο. Ο κόσμος ξέχασε τους νόμους του, τις αρχές του. Οι ιερές πισίνες των αρχαίων Ναών, των Ναών των Μυστηρίων, μετατράπηκαν σήμερα σε πισίνες για λουόμενους.

Η Ταυρομαχία, η βαθιά επιστήμη, ταυρική επιστήμη των αρχαίων Μυστήριων του Ποσειδώνα στην Ατλαντίδα, έχασε τις αρχές της, μετατράπηκε σήμερα σε χυδαίο τσίρκο ταύρων. Έτσι λοιπόν, δεν είναι παράξενο που το Ζεν Τσανγκ Τζούντο, που έχει ως αντικείμενο, αυτό ακριβώς, να υποτάξει το νου αυτού που το ασκεί σε καθεμιά από τις

143


κινήσεις και τις στάσεις του, έχει παρακμάσει, έχει χάσει τις αρχές του στο δυτικό κόσμο, και έχει μεταβληθεί σε κάτι πέρα για πέρα ανίερο και κοσμικό, που σήμερα χρησιμοποιείται μόνο για ατομική άμυνα.

Ας δούμε την ψυχολογική όψη του Τζούντο. Στο ψυχολογικό Τζούντο που διδάσκει η Επανάσταση της Διαλεκτικής, χρειάζεται να κυριαρχούμε το νου απαιτείται να μάθει ο νους να υπακούει, επείγει η αυστηρή επίπληξη του για να υπακούει.

Αυτό δεν το δίδαξε ο Κρισναμούρτι, ούτε το δίδαξε το Ζεν ή το Τσανγκ αυτό που διδάσκω ανήκει στο Δεύτερο Κόσμημα του Κίτρινου Δράκου, στο Δεύ-τερο Κόσμημα της Σοφίας. Μέσα στο Πρώτο Κόσμημα μπορούμε να συμπεριλάβουμε το Ζεν, όμως το Δεύτερο Κόσμημα δεν το εξηγεί το Ζεν, αν και όντως έχει τα προλεγόμενα με το ψυχολογικό του Τζούντο.

Το Δεύτερο Κόσμημα υποδηλώνει την πειθαρχία του νου, κυριαρχώντας τον, μαστιγώνοντας τον, κατσαδιάζοντάς τον. Ο νους είναι ένας αφόρητος γάιδαρος που πρέπει να εξημερωθεί!

Έτσι λοιπόν, στη διάρκεια του διαλογισμού πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας πολλούς παράγοντες αν θέλουμε να φθάσουμε στην ησυχία και τη σιωπή του νου. Χρειάζεται να μελετάμε την αταξία, διότι μόνον έτσι μπορούμε να βάζουμε τάξη. Πρέπει να μάθουμε τί το προσεκτικό υπάρχει μέσα μας και τί το απρόσεχτο υπάρχει μέσα μας.

Όποτε εισερχόμαστε σε διαλογισμό, ο νους μας διαιρείται σε δύο μέρη: στο μέρος που προσέχει και στο μέρος που δεν προσέχει. Και δεν είναι στο προσεκτικό μέρος που πρέπει να βάλουμε προσοχή, αλλά σ' αυτό το απρόσεχτο μέρος που υπάρχει σε μας. Όταν καταφέρουμε να κατανοήσουμε βαθιά αυτό που υπάρχει απρόσεχτο σε μας και μελετήσουμε τις διαδικασίες για να μετατραπεί το απρόσεχτο σε προσεκτικό, θα έχουμε πετύχει την ησυχία και τη σιωπή του νου. Αλλά πρέπει να είμαστε συνετοί στο διαλογισμό, να δικάζουμε, να κατηγορούμε και να καταδικάζουμε τον εαυτό μας, να ξέρουμε τί το απρόσεχτο υπάρχει μέσα μας. Είναι ανάγκη να γινόμαστε συνειδητοί, του απρόσεχτου τμήματος που υπάρχει μέσα μας.

144


Όταν λέω ότι πρέπει να κυριαρχούμε το νου, αυτός που πρέπει να τον κυριαρχεί είναι η Ουσία, η Συνείδηση. Αφυπνίζοντας Συνείδηση έχουμε περισσότερη ισχύ πάνω στο νου και τελικά, γινόμαστε συνειδητοί του ασυνείδητου μέρους που υπάρχει μέσα μας.

Είναι επείγον και δεν παίρνει αναβολή να κυριαρχούμε το νου, να συζητάμε μαζί του, να τον κατσαδιάζουμε, να τον μαστιγώνουμε με το μαστίγιο της θέλησης και να τον κάνουμε να υπακούει. Αυτή η διδακτική ανήκει στο Δεύτερο Κόσμημα του Κίτρινου Δράκου.

Το Αληθινό μου Είναι, ο Σαμαέλ Αουν Βεόρ, ήταν επανενσαρκωμένο στην αρχαία Κίνα και ονομαζόμουν Τσου Λι. Μυήθηκα στην Τάξη του Κίτρινου Δράκου και έχω διαταγές να παραδώσω τα Επτά Κοσμήματα του Κίτρινου Δράκου σ' όποιον αφυπνίζει Συνείδηση βιώνοντας την Επανάσταση της Διαλεκτικής και πετυχαίνοντας την ακέραιη Επανάσταση.

Πρώτα απ' όλα, δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με το νου αν όντως θέλουμε να βγάλουμε το καλύτερο μέρος του Δεύτερου Κοσμήματος, διότι αν εμείς νιώ-θουμε ότι είμαστε νους, λέγοντας: "Συλλογίζομαι!", "Σκέφτομαι Ι", τότε ενισχύω έναν' παραλογισμό και δεν είμαι σύμφωνος με τη Διδασκαλία του Κίτρινου Δράκου, διότι το Είναι δεν έχει ανάγκη να σκέπτεται, διότι το Είναι δεν έχει ανάγκη να επιχειρηματολογεί. Αυτός που επιχειρηματολογεί είναι ο νους. Το Είναι, είναι το Είναι και ο λόγος ύπαρξης του Είναι, είναι το ίδιο το Είναι. Αυτό είναι αυτό που είναι, αυτό που ήταν πάντα και αυτό που θα είναι πάντα. Το Είναι, είναι η ζωή που χτυπάει σε κάθε άτομο μόριο όπως κτυπάει και σε κάθε ήλιο. Αυτό που σκέφτεται δεν είναι το Είναι, αυτό που εκλογικεύει δεν είναι το Είναι. Εμείς, δεν έχουμε ενσαρκωμένο όλο το Είναι, αλλά έχουμε ενσαρκωμένο ένα μέρος του Είναι, που είναι η Ουσία ή Μπουδάτα, το κομμάτι της Ψυχής που υπάρχει μέσα μας, το ψυχικό υλικό. Είναι αναγκαίο αυτή η ζώσα Ουσία να επιβάλλεται στο νου.

Αυτό που μέσα μας αναλύει, είναι τα εγώ, διότι τα εγώ δεν είναι παρά μορφές του νου, νοητικές μορφές που πρέπει να αποσυνθέσουμε και να τις κάνουμε κοσμική σκόνη.

Ας μελετήσουμε τώρα κάτι πολύ ειδικό, θα μπορούσε να υπάρξει η περίπτωση που κάποιος διαλύει τα εγώ, τα εξαλείφει. Επίσης θα μπορούσε να υπάρξει η περίπτωση αυτός ο κάποιος εκτός από το να διαλύει τα εγώ,

145


να κατασκευάζει ένα νοητικό σώμα. Προφανώς, αποκτά νοητική ατομικότητα, αλλά πρέπει να απελευθερωθεί μέχρι και από το ίδιο το νοητικό σώμα, διότι το ίδιο το νοητικό σώμα όσο τέλειο κι αν είναι, επίσης συλλογίζεται, επίσης σκέφτεται, και ο υψηλότερος τρόπος σκέψης είναι η μη σκέψη. Ενόσω σκεφτόμαστε δεν είμαστε στον ψηλότερο τρόπο σκέψης.Το Είναι δεν χρειάζεται να σκέφτεται. Αυτό, είναι αυτό που πάντα ήταν, και αυτό που πάντα θα είναι. Έτσι λοιπόν σε σύνθεση πρέπει να υποδουλώ-νουμε τον νου, να τον ανακρίνουμε. Δεν χρειάζεται να υποτάξουμε το νου των άλλων διότι αυτό είναι μαύρη μαγεία. Δεν χρειάζεται να εξουσιάζουμε το νου κανενός διότι αυτό είναι μαγεία του χειρίστου είδους. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να υποτάξουμε το δικό μας νου, και να τον εξουσιάζουμε.

Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, επαναλαμβάνω, υπάρχουν δύο μέρη: αυτό που είναι προσεκτικό και αυτό που είναι απρόσεχτο. Χρειάζεται να γινόμαστε συνειδητοί του απρόσεκτου μέρους που υπάρχει σε μας, και γινόμενοι συνειδητοί μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το απρόσεχτο έχει πολλούς παράγοντες: Αμφιβολία. Υπάρχουν πολλές αμφιβολίες, είναι πολλές οι αμφιβολίες που υπάρχουν στο ανθρώπινο νου. Από πού προέρχονται οι αμφιβολίες του νου;

Ας δούμε το παράδειγμα του αθεϊσμού, του υλισμού, του μυστικισμού, αν τα κομματιάσουμε βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές μορφές σκεπτικισμού, πολλές μορφές αθεϊσμού, πολλές μορφές υλισμού. Υπάρχουν άνθρωποι που λέγονται άθεοι, υλιστές, όμως φοβούνται π.χ. τις γητειές, την μαγεία, σέβονται τη φύση, ξέρουν να δουν τον θεό στη φύση, αλλά με τον τρόπο τους. Όταν τους μιλάμε για θρησκευτικά ή πνευματικά θέματα δηλώνουν άθεοι, υλιστές. Ο αθεϊσμός τους δεν είναι παρά στην πολύ αρχική του μορφή.

Υπάρχει μια άλλη μορφή υλισμού και αθεϊσμού: είναι το μαρξιστικό λενινιστικό είδος, άπιστο σκεπτικιστικό. Στο βάθος κάτι ψάχνει αυτός ο άθεος υλιστής. θέλει απλώς να εξαφανισθεί, να μην υπάρχει, να εξαλειφθεί εντελώς, δεν θέλει να ξέρει τίποτα για τη θεϊκή Μονάδα, τη μισεί. Προφανώς, προχωρώντας έτσι θα καταστραφεί όπως αυτός το θέλει, κατά το γούστο του, θα πάψει να υπάρχει, θα κατέβει στους κολασμένους κόσμους, προς το κέντρο βαρύτητας του πλανήτη, αυτό είναι γούστο του, να αυτοκαταστρέφεται. θα χαθεί, αλλά στο βάθος αν συνεχίζει, η ουσία θα

146


απελευθερωθεί, θα έρθει ξανά σε καινούργιες ανελίξεις και θα περάσει από καινούργιες καθελίξεις, θα έρθει ξανά και ξανά σε διαφορετικούς κύκλους εκδήλωσης για να πέσει στον ίδιο σκεπτικισμό και υλισμό. Μακροπρόθεσμα, εμφανίζεται το αποτέλεσμα. Ποιος; Όταν την ημέρα που οριστικά κλείνονται όλες οι πόρτες, όταν οι 3.000 κύκλοι εξαντληθούν, τότε αυτή η ουσία θα απορροφηθεί στη μονάδα, κι αυτή με τη σειρά της θα εισέλθει στην αγκαλιά του Παγκόσμιου Πνεύματος της Ζωής, αλλά δίχως μαεστρία. Τι είναι πραγματικά αυτό που θέλει αυτή η ουσία; Τί είναι αυτό που ψάχνει με τον αθεϊσμό της; Με τον υλισμό της; Ποιος είναι ο πόθος της; Ο πόθος της είναι να αρνηθεί την μαεστρία, κατά βάθος αυτό είναι αυτό που θέλει, το επιτυγχάνει, δεν το αξιολογεί, αλλά στο τέλος καταλήγει ως μια θεϊκή σπίθα δίχως μαεστρία.

Οι μορφές του σκεπτικισμού είναι διάφορες. Υπάρχουν άνθρωποι που λέγονται καθολικοί, αποστολικοί και ρωμαϊκοί, όμως στις εκδηλώσεις τους είναι ωμά υλιστές και αθεϊστές. Αλλά πηγαίνουν στη λειτουργία τις Κυριακές, μεταλαμβάνουν και εξομολογούνται, αυτή είναι άλλη μορφή σκεπτικισμού.

Αν αναλύσουμε όλες αυτές τις μορφές που υπάρχουν και θα υπάρχουν του σκεπτικισμού και υλισμού ανακαλύπτουμε ότι δεν υπάρχει μόνο ένας σκεπτικισμός, δεν υπάρχει μόνο ένας υλισμός. Η πραγματικότητα είναι ότι είναι εκατομμύρια μορφές σκεπτικισμού και υλισμού και είναι εκατομμύρια απλώς γιατί είναι νοητικές, πράγματα του νου. Δηλαδή, ο σκεπτικισμός και ο υλισμός είναι του νου κι όχι του Είναι.

Όταν κάποιος έχει περάσει πιο πέρα από τον νου έχει γίνει συνειδητός της Αλήθειας, που δεν ανήκει στο χρόνο. Προφανώς, δεν μπορεί να είναι ούτε υλιστής, ούτε αθεϊστής.

Εκείνος που κάποια φορά άκουσε το Λόγο, βρίσκεται πιο πέρα από το χρόνο, πιο πέρα από το νου.

Ο αθεϊσμός είναι του νου, ανήκει στο νου που είναι σα μια βεντάλια. Όλες οι μορφές του υλισμού και αθεϊσμού είναι τόσες και ποικίλες που μοιάζουν με μια μεγάλη βεντάλια. Αλλά ό,τι το πραγματικό υπάρχει βρίσκεται πιο πέρα από το νου.

147


Ο αθεϊστής, ο υλιστής είναι αδαείς;, ποτέ δεν άκουσαν τον Λόγο, ποτέ δεν γνώρισαν τον θεϊκό Λόγο, ποτέ δεν εισήλθαν στο ρεύμα του ήχου.

Είναι, λοιπόν, στο νου όπου δημιουργείται ο αθεϊσμός και ο υλισμός. Αυτοί, είναι μορφές του νου, μορφές απατηλές που δεν έχουν καμιά πραγματικότητα. Αυτό που αληθινά είναι πραγματικό δεν ανήκει στο νου, αυτό που σίγουρα είναι πραγματικό βρίσκεται πιο πέρα από το νου.

Είναι σημαντικό να απελευθερωνόμαστε από το νου για να γνωρίζουμε το πραγματικό, όχι για να το γνωρίσουμε διανοητικά, αλλά για να το βιώ-σουμε πραγματικά και αληθινά.

Έτσι λοιπόν, βάζοντας προσοχή στο απρόσεχτο μέρος, μπορούμε να δούμε διάφορες μορφές σκεπτικισμού, δυσπιστίας, αμφιβολίας κ.τ.λ. αφού βλέποντας οποιαδήποτε απορία, οποιουδήποτε είδους, πρέπει να την κομματιάζουμε, πρέπει να της κάνουμε ανατομή για να δούμε τι είναι αυτό που θέλει πραγματικά και όταν το έχουμε κομματιάσει τελείως, η απορία εξαφανίζεται δίχως να αφήνει στο νου κανένα ίχνος, δίχως να αφήνει στη μνήμη ούτε το πιο ασήμαντο σημάδι.

Όταν παρατηρούμε ό,τι το απρόσεχτο υπάρχει μέσα μας, βλέπουμε επίσης τη μάχη των αντιθέσεων στο νου. Είναι τότε που πρέπει να κομματιάζουμε αυτές τις αντιθέσεις για να δούμε τι το αληθινό έχουν. Επίσης, θα πρέπει να κάνουμε ανατομή σε αναμνήσεις, συγκινήσεις, επιθυμίες, ή ανησυχίες που αγνοούνται, που δεν ξέρουμε από που προέρχονται και γιατί έρχονται.

Όταν συνετά βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη να ανακαλέσουμε σε προσοχή το νου, υπάρχει ένα κριτικό σημείο κατά το οποίο έχουμε κουραστεί με το νου, που δεν θέλει πια να υπακούει με κανένα τρόπο, τότε δεν μένει άλλο πατά να τον επιπλήττουμε, να του μιλάμε δυνατά, να τον αντιμετωπίζουμε πρόσωπο με πρόσωπο, σαν ένα ξένο και ενοχλητικό άτομο, πρέπει να τον μαστιγώνουμε με το μαστίγιο της θέλησης να τον κατσαδιάζουμε με σκληρά λόγια, μέχρι να τον κάνουμε να υπακούει. Πρέπει να συνομιλούμε με τον νου πολλές φορές για να καταλαβαίνει. Αν δεν καταλαβαίνει πρέπει να τον ανακαλούμε στην τάξη αυστηρά.

Να μην ταυτιζόμαστε με το νου είναι απαραίτητο. Πρέπει να μαστιγώνουμε το νου, να τον υποτάσσουμε* και αν αυτός συνεχίζει νάνε βίαιος, τότε

148


πρέπει και εμείς να τον ξαναμαστιγώνουμε. Έτσι εμείς φεύγουμε από το νου και φτάνουμε στην Αλήθεια. Σ' εκείνο που πραγματικά δεν είναι του χρόνου.

Όταν εμείς επιτυγχάνουμε να πλησιάζουμε αυτό που δεν είναι του χρόνου, μπορούμε να γνωρίζουμε άμεσα ένα στοιχείο που μετατρέπει ριζικά. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο στοιχείο μετασχηματιστής που δεν είναι του χρόνου, που μόνο μπορούμε να το γνωρίσουμε άμεσα όταν βγαίνουμε από το νου. Πρέπει να παλεύουμε εντατικά μέχρι να κατορθώσουμε να βγούμε από το νου για να πετύχουμε την Εσώτερη Αυτοπραγμάτωση του Είναι.

Ξανά και ξανά χρειαζόμαστε να ανεξαρτητοποιούμαστε από το νου και να εισερχόμαστε στο ρεύμα του ήχου, στον κόσμο της μουσικής, στον κόσμο όπου αντηχεί ο λόγος των Ελοχείμ, όπου πραγματικά βασιλεύει η Αλήθεια.Ενόσω είμαστε εμφιαλωμένοι στο νου, τί μπορούμε να ξέρουμε από την Αλήθεια; Αυτό που οι άλλοι λένε. Όμως, τι ξέρουμε εμείς; Το σημαντικό δεν είναι αυτό που οι άλλοι λένε παρά αυτό που εμείς βιώνουμε από μόνοι μας. Το πρόβλημα μας βρίσκεται στο πώς να βγαίνουμε μέσα από το νου. Γι' αυτό εμείς χρειαζόμαστε επιστήμη, σοφία για να χειραφετηθούμε, και αυτή υπάρχει στη Γνώση.

Όταν πιστεύουμε ότι ο νους είναι ήρεμος, όταν πιστεύουμε ότι είναι σε σιωπή κι ωστόσο δεν έρχεται καμιά θεϊκή εμπειρία σε μας, είναι γιατί δεν είναι ήρεμος, ούτε σε σιωπή. Στο βάθος αυτός συνεχίζει να παλεύει. Στο βάθος αυτός μωρολογεί. Τότε εμείς μέσω του διαλογισμού πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε, να συνομιλούμε μαζί του, να τον επιπλήττουμε, να τον ανακρίνουμε, τι είναι αυτό που θέλει, να απαντήσει να εξηγήσει, τι θέλει. Να του λέμε: "Νου, μα γιατί, δεν είσαι ήρεμος; γιατί δεν με αφήνεις ήσυχο; τι είναι αυτό που εσύ θέλεις;

Αυτός θα δίνει κάποια απάντηση, κι εμείς του απαντάμε με άλλη εξήγηση, προσπαθώντας να τον πείσουμε, αλλά αν δεν θέλει να πεισθεί, δεν θα μένει άλλη λύση παρά να τον υποτάξουμε με την επίπληξη και το μαστίγιο της θέλησης.

Η κυριαρχία του νου προχωρεί, πιο πέρα από το διαλογισμό των αντιθέτων. Έτσι, αν για παράδειγμα μας έρχεται ξαφνικά μια σκέψη μίσους, μια μοχθηρή ανάμνηση, τότε πρέπει να προσπαθούμε να την κατανοούμε,

149


να προσπαθούμε να δούμε την αντίθεση της, που είναι η αγάπη. Αν υπάρχει αγάπη, γιατί αυτό το μίσος; για ποιο σκοπό;

Ξεπηδάει, για παράδειγμα η ανάμνηση μιας λάγνας πράξης. Τότε, πρέπει να περάσουμε από το νου μας το Ιερό Δισκοπότηρο και την Αγια Λόγχη, να πούμε: "γιατί πρέπει να βεβηλώνω τα άγια με τις νοσηρές σκέψεις μου;

Αν αναβλύζει μια ανάμνηση ενός ψηλού ανθρώπου, πρέπει να τον βλέπεις κοντό, και αυτό απλώς θα ήταν σωστό, διότι στη σύνθεση βρίσκεται το κλειδί.

Να ξέρουμε να ψάχνουμε πάντα την σύνθεση, είναι ωφέλιμο, διότι από τη θέση πρέπει να περνάμε στην αντίθεση, αλλά η αλήθεια δεν βρίσκεται ούτε στην αντίθεση ούτε στη θέση. Στην αντίθεση και στη θέση υπάρχει συζήτηση, το αποτέλεσμα της συζήτησης είναι η λύση, και αυτό ακριβώς είναι το επιθυμητό. Κατάφαση, άρνηση, συζήτηση, λύση. Κατάφαση από μιας κακής σκέψης, άρνηση της, μέσω της κατανόησης του αντιθέτου της. Συζήτηση: πρέπει να συζητάμε τι το πραγματικό έχουν το ένα και το άλλο μέχρι να φτάσουμε στη σοφία, και να αφήνουμε το νου ήσυχο, σε σιωπή. Έτσι πρέπει να εξασκούμαστε.

Όλο αυτό είναι ένα μέρος των συνειδητών πρακτικών, της παρατήρησης του απρόσεχτου μέρους. Αν όμως, απλά λέμε: "είναι η ανάμνηση ενός ψηλού ανθρώπου", και τον βάζουμε δίπλα σ' έναν κοντούλη άνθρωπο, και τέλος, δεν είναι σωστό. Το σωστό θα ήταν να πούμε: "το ψηλό και το κοντό, δεν είναι παρά δύο απόψεις ενός και του αυτού πράγματος, αυτό που έχει σημασία δεν είναι ούτε το ψηλό ούτε το κοντό, παρά αυτό που υπάρχει από αλήθεια πίσω από όλα αυτά. Το ψηλό και το κοντό είναι δύο απατηλά φαινόμενα του νου". Έτσι φτάνουμε στη σύνθεση, στη λύση.

Το απρόσεχτο σε κάποιον είναι αυτό που σχηματίζεται υποσυνείδητα, από το ασυνάρτητο, από την ποσότητα αναμνήσεων που αναβλύζουν στο νου, από τις μνήμες του παρελθόντος που ξεπηδούν ξανά και ξανά, από τα απομεινάρια της μνήμης, κ.τ.λ.

Τα στοιχεία που συγκροτούν το υποσυνείδητο δεν πρέπει ούτε να το αποδεχόμαστε ούτε να το απωθούμε, απλώς πρέπει να γινόμαστε συνειδητοί του απρόσεχτου μέρους και έτσι γίνεται το απρόσεχτο

150


προσεκτικό, με φυσικό και αυθόρμητο τρόπο. Γίνεται προσεκτικό το απρόσεχτο.

Πρέπει να κάνουμε την καθημερινή ζωή, ένα συνεχή διαλογισμό. Διαλογισμός, δεν είναι μόνο εκείνη η πράξη εφησύχασης του νου όταν βρισκόμαστε σπίτι, ή στις Λουμισιάλ, αλλά περικλείει όλο το ρεύμα της καθημερινής ζωής ώστε η ζωή να μετατρέπεται πράγματι σε ένα αδιάκοπο διαλογισμό. Μ' αυτόν τον τρόπο έρχεται πραγματικά η αλήθεια.

Ο νους αυτός καθαυτός είναι το Εγώ, αλλά είναι επείγον να καταστρέφουμε το εγώ για να μένει η νοητική ουσία, με την οποία μπορούμε να κατασκευά-ζουμε το Νοητικό Σώμα. Αλλά πάντα μένει ο νους. Το σημαντικό είναι να απελευθερωνόμαστε από το νου. Και όντας ελεύθεροι, πρέπει να μάθουμε να ξεδιπλωνόμαστε στον κόσμο του αγνού πνεύματος δίχως το νου. Να μάθουμε να ζούμε σ' αυτό το ρεύμα του ήχου που είναι πιο πέρα από τον νου και δεν είναι του χρόνου.

Στον νου, αυτό που υπάρχει είναι άγνοια. Η πραγματική σοφία δεν είναι του νου, είναι πιο πέρα από το νου. Ο νους είναι αδαής και γι' αυτό πέφτει και ξαναπέφτει σε τόσα σοβαρά λάθη.

Πόσο ανόητοι είναι εκείνοι που κάνουν προπαγάνδα για τον νου, εκείνοι που υπόσχονται νοητικές εξουσίες, που διδάσκουν στους ανθρώπους να εξουσιάζουν τους νόες των άλλων κ. τ. λ. Ο νους δεν έχει κάνει ευτυχισμένο κανέναν. Η αληθινή ευτυχία είναι πιο πέρα από το νου. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί, να φτάσει να γνωρίσει την ευτυχία ενόσω δεν ανεξαρτη-τοποιείται από το νου.

Τα όνειρα είναι χαρακτηριστικά της ασυνειδησίας. Όταν κάποιος αφυπνίσει συνείδηση αφήνει τα όνειρα. Τα όνειρα δεν είναι παρά προβολές του νου. θυμάμαι μια συγκεκριμένη περίπτωση που έζησα εγώ στους Ανώτερους Κόσμους: ήταν μόνο μια στιγμή απροσεξίας. Είδα πώς μου έβγαινε από το νου ένα όνειρο. Άρχιζα να ονειρεύομαι και αντέδρασα μέσα στο όνειρο που μου ξέφυγε για ένα δευτερόλεπτο, αλλά καθώς συνειδητοποιούσα τη διαδικασία, γρήγορα απομακρύνθηκα από αυτήν την απολιθωμένη μορφή που ξέφυγε από το νου μου, για ένα δευτερόλεπτο απροσεξίας. Τί θα γινόταν αν παρέμεινα κοιμισμένος; θα είχα μείνει εκεί πολύ μπερδεμένος στα δίχτυα αυτής της νοητικής μορφής. Όταν κάποιος

151


είναι ξύπνιος, ξέρει αμέσως ότι σε μια στιγμή απροσεξίας μπορεί να του ξεφύγει ένα όνειρο και να μείνει μπερδεμένος σ' αυτό όλο το βράδυ μέχρι την αυγή.

Αυτό που είναι σημαντικό για μας είναι να αφυπνίσουμε συνείδηση για να πάψουμε να ονειρευόμαστε, να πάψουμε να σκεπτόμαστε. Αυτό το "σκέπτεσθαι", που είναι η κοσμική ύλη, είναι ο νους. Ως και το ίδιο το Αστρικό δεν είναι παρά η αποκρυστάλλωση της νοητικής ύλης, και ο φυσικός κόσμος επίσης είναι συμπυκνωμένος νους. Έτσι λοιπόν, ο νους είναι ύλη και πολύ χονδροειδής, είτε είναι στην φυσική κατάσταση είτε είναι στην κατάσταση την επονομαζόμενη αστρική μανασική όπως λένε οι Ινδοστανοί. Όπως και να έχει, ο νους είναι χονδροειδής και υλικός, τόσο στο αστρικό όσο και στο φυσικό.

Ο νους είναι ύλη, είτε φυσικά είτε μεταφυσικά, αλλά πάντα ύλη. Γι' αυτό δεν μπορεί να μας κάνει μακάριους. Για να γνωρίσουμε τη γνήσια ευτυχία, την αληθινή σοφία, πρέπει να βγαίνουμε από το νου και να ζούμε στον κόσμο του Είναι, αυτό είναι το σημαντικό.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΟΛΟΓΙΑ

Δοκιμασιολογία είναι, η επιστήμη που μελετάει τις νοητικές ουσίες που φυλακίζουν την ψυχή. Δοκιμασιολογία είναι η επιστήμη των εσωτερικών δοκιμασιών.

Δοκιμασιολογία, είναι εκείνη η εσωτερική σοφία που μας επιτρέπει να μελετάμε τα κελιά της νόησης.

Δοκιμασιολογία είναι η καθαρή επιστήμη που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε σε βάθος τα λάθη του ανθρώπινου νου.

Ο ανθρώπινος νους πρέπει να λευτερώνεται από το φόβο και τις ορέξεις επιθυμίες. Ο ανθρώπινος νους πρέπει να λευτερώνεται από το άγχος συσσώρευσης, τις προσκολλήσεις, τα μίση, τους εγωισμούς, τις βίες, κ.τ.λ.

Ο ανθρώπινος νους πρέπει να λευτερώνεται από τις διαδικασίες εκλογίκευσης που διχάζουν το νου στη μάχη των αντιθέτων.

152


Ένας νους διχασμένος από την καταθλιπτική διαδικασία της εκφοράς γνώμης δεν μπορεί να χρησιμεύει ως εργαλείο του Εσώτερου.

Πρέπει να αλλάζουμε τη διαδικασία της εκλογίκευσης με την ομορφιά της κατανόησης.

Η διαδικασία της επιλογής με βάση τις υποκειμενικές αντιλήψεις διαιρεί το νου και γεννάει τη λανθασμένη πράξη και την άχρηστη προσπάθεια.

Η επιθυμία και οι ορέξεις είναι παγίδες για το νου. Οι παγίδες αυτές οδηγούν τον άνθρωπο σε κάθε είδους λάθη που το αποτέλεσμα τους είναι το Κάρμα.

Ο φόβος ασκεί πάνω στο νου την επιθυμία για ασφάλεια. Η επιθυμία για ασφάλεια υποδουλώνει τη θέληση μετατρέποντας την σε φυλακισμένη σε οριστικά αυτοφράγματα, που μέσα τους κρύβονται όλες οι ανθρώπινες αθλιότητες.

Ο φόβος φέρνει κάθε είδους συμπλέγματα κατωτερότητας. Ο φόβος του θανάτου κάνει τους ανθρώπους να οπλοφορούν και να δολοφονούν ο ένας τον άλλο. Ο άνθρωπος που κουβαλάει περίστροφο στη ζωή είναι ένας δειλός, ένας φοβητσιάρης. Ο γενναίος άνθρωπος δεν κουβαλάει όπλα διότι δεν φοβάται κανένα.

Ο φόβος για τη ζωή, ο φόβος για το θάνατο, ο φόβος για την πείνα, ο φόβος για την αθλιότητα (φτώχεια), ο φόβος για το κρύο και τη γύμνια, γεν-νάει κάθε είδους συμπλέγματα κατωτερότητας. Ο φόβος οδηγεί τους ανθρώπους στη βία, στο μίσος, στην εκμετάλλευση, κ.τ.λ.

Ο νους των ανθρώπων ζει από φυλακή σε φυλακή, και κάθε φυλακή είναι ένα σχολείο, μια θρησκεία, μια λανθασμένη αντίληψη, μια προκατάληψη, μια επιθυμία, μια γνώμη, κ.τ.λ.

Ο ανθρώπινος νους πρέπει να μάθει να κυλάει σοβαρά, κατά τρόπο ακέραιο, δίχως την οδυνηρή διαδικασία των εκλογικεύσεων που τον διαιρούν στη μάχη των αντιθέσεων.

153


Ο νους πρέπει να γίνεται όπως ένα μικρό παιδί για να μπορεί να χρησιμεύει ως όργανο του Εσώτερου.

Πρέπει να ζούμε πάντα στο παρόν, διότι η ζωή είναι απλώς μια αιώνια στιγμή.

Πρέπει, να λευτερωνόμαστε από κάβε είδους προκαταλήψεων, προϊδεάσεων και επιθυμιών. Πρέπει. να υποκινούμαστε αποκλειστικά οπό τα ερεθίσματα του Εσώτερου. Η πλεονεξία, ο θυμός, η λαγνεία έχουν την κρυψώνα τους στο νου. Η πλεονεξία, ο θυμός, η λαγνεία οδηγούν τις Ψυχές στην Αβίτσι.Ο άνθρωπος δεν είναι ο νους. Ο νους είναι ένα μόνο από τα τέσσερα σώματα αμαρτίας. Όταν ο άνθρωπος ταυτίζεται με το νου πηγαίνει στην Άβυσσο.

Ο νους είναι απλώς ένα γαϊδουράκι που πρέπει να το καβαλήσουμε για να εισέλθουμε στην Ουράνια Ιερουσαλήμ την Κυριακή των Βαΐων.

Όταν ο νους μας πολιορκεί με άχρηστες εικόνες ας του λέμε: "Νου, πέταξε μου αυτές τις εικόνες, δεν τις δέχομαι, εσύ είσαι υπηρέτης μου και εγώ είμαι ο κύριος σου!"

Όταν ο νους μας πολιορκεί, με εικόνες μίσους, φόβου, οργής, ορέξεων, πλεονεξίας, λαγνείας, κ.τ.λ. ας του πούμε: "Νου, πέταξε αυτά τα πράγματα, δεν τα δέχομαι, εγώ είμαι ο Κύριος σου, εγώ είμαι ο δεσπότης σου κι εσύ οφείλεις να με υπακούς διότι είσαι υπηρέτης μου μέχρι τη συντέλεια των αιώνων!"

Χρειαζόμαστε τώρα ανθρώπους με θέλημα, ανθρώπους θεληματάρηδες που δεν αφήνονται να υποδουλώνονται από το νου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IVΤΟ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟ

Οτιδήποτε μελετάμε πρέπει να το μετατρέπουμε σε συνείδηση μέσω του αυθόρμητου διαλογισμού, διαφορετικά καταστρέφει το διανοητικό.

154


Πρέπει να εξασκούμε τον ακέραιο διαλογισμό, που δεν διαιρείται, και την ώρα μάλιστα που γεννιέται σε κάποιον. Ο διαλογισμός δεν πρέπει να είναι μηχανικός.

Πρέπει να φθάνουμε στην μαθηματική εξίσωση μεταξύ του Είναι και του Ξέρω: 20+20=40.40-20=20.Ο διανοητικός βλέπει τα πράγματα μόνον μέσα από τις θεωρίες του. Υπάρχουν δύο είδη διανοητικού, το αισθητηριακό διανοητικό το πιο συνηθισμένο και το διανοητικό που είναι δοσμένο από το Είναι και που είναι ένα συνειδητό διανοητικό.

Υπάρχουν βαθμοί στην αντικειμενική λογική του Είναι και μετρούνται σύμφωνα με τον αριθμό των τριαινών στα κέρατα του Εωσφόρου.

Όταν ανοίγει ο εσωτερικός νους δεν χρειάζεται η διατύπωση θεωριών, υποθέσεων και προειδεάσειων.

Η υποκειμενική επιστήμη ανήκει σ' αυτούς που βρίσκονται εγκλεισμένοι στον αισθητηριακό νου και που ζουν μέσα στις υποθέσεις. (Βλέπε δωδέκατο κεφάλαιο της "Μεγάλης Ανταρσίας" του ίδιου συγγραφέα).

Την Καθαρή Επιστήμη την φθάνουν μόνον εκείνοι που έχουν τον εσωτερικό νου και οι οποίοι αναπτύσσονται μέσα από τρίγωνα, οκτάγωνα και ορθογώνια.

Η ΕΥΦΥΪΑ

Δεν πρέπει, να συγχέουμε την ευφυΐα με το νου. Σε κάβε νου υπάρχει ένα συγκεκριμένο άθροισμα ευφυϊών αξιών.

Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε έξω από τον εαυτό μας τις ευφυείς αξίες, αυτές βρίσκονται μέσα σ' εμάς τους ίδιους.

155


Οι ευφυείς αξίες κάθε ανθρώπου δεν αλλάζουν ούτε εξαντλούνται. Το απόθεμα ευφυΐας είναι μια σταθερά.

Όταν εμφανίζεται μια θετική αξία εκ των πραγμάτων αυτή παραλαμβάνεται πρόσχαρα από την ευφυΐα.

Χρειαζόμαστε μια νέα επαναστατική παιδαγωγικοί της οποίας το μοναδικό αντικείμενο θα είναι να γινόμαστε συνειδητοί αυτού που ήδη γνωρίζουμε.

Ταύτιση, αξίες και εικόνα. Το να ταυτιζόμαστε με τον εαυτό μας ν' αποκτούμε την εικόνα του εαυτού μας και να αξιολογούμε τον εαυτό μας αποτελεί. όντως κάτι που δεν σηκώνει αναβολή όταν θέλουμε να κάνουμε μια απογραφή του εαυτού μας.

ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΔΙΑΝΑΙΣΘΗΣΗ

Όσοι φθάνουν να αποσυνθέτουν τα πτώματα του Εγώ αποκτούν τη φωτισμένη διαναίσθηση.

Φωτισμένη διαναίσθηση είναι το διανοητικό βαλμένο στην υπηρεσία του πνεύματος.

Ο Ιησούς Χριστός, είχε φωτισμένη διαναίσθηση, έβαλε το διανοητικό του στην υπηρεσία του πνεύματος.

Το μεγάλο λάθος των υλιστών συνίσταται, ακριβώς, στο να πιστεύουν ότι η Πραγματικότητα χρειάζεται τα φυσικά φαινόμενα, αλλά "η πραγματικότητα τους", τελικά και σε τελική ανάλυση είναι καρπός του υλιστικού διανοητικού και όχι της φωτισμένης διαναίσθησης.

Τόσο το φυσικό όσο και το πνευματικό είναι ενέργεια και γι' αυτό είναι τόσο πραγματικό το πνεύμα όσο και η ύλη.

Η ύλη είναι τόσο ιερή όσο και το πνεύμα. Ενόσω το υλιστικό διανοητικό δεν μετατρέπεται σε φωτισμένη διαναίσθηση μέσω της Επανάστασης της

156


Διαλεκτικής, δεν θα μπορεί να κατανοεί ότι το υλικό και το πνευματικό συνεπάγεται το ένα και το άλλο κατά τρόπο αλληλοσυσχέτισης και διαλεκτικά.

Ο ΧΡΟΝΟΣ

Ο χρόνος, είναι ζωή, αυτός που δεν εξαρτάται από του χρόνο ελέγχει τη ζωή.

Η ροή της ύπαρξης παρουσιάζεται, λιγοστής και ανεπαρκής διάρκειας για να την αφήνουμε να διατρέχει μέσα στην μικρότητα.

Η συντομία της ζωής είναι αρκετός λόγος για να μας εμψυχώνει στο να την μεγαλώνουμε με την Ακέραιη Επανάσταση.

Με την εξυπνάδα (ευφυΐα), μπορούμε να εκμεταλλευτούμε στο μέγιστο το ζωτικό χρόνο για να επιμηκύνουμε την συντομία του, και όχι να την μικραίνουμε με αδέξια και μικροπρεπή έργα του Εγώ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

Σ' αυτόν τον κόσμο, αυτόν της Κατανόησης, όλα είναι αφηρημένα και, προφανώς ασυνάρτητα.

Όσον αφορά την ασυναρτησία, ξεκινά από τα πρώτα βήματα στον κόσμο της κατανόησης.

Ο νους και το ψυχολογικό σύμπαν βρίσκονται σένα μεγάλο χάος και γι' αυτό δεν υπάρχουν συνειρμοί, αλληλουχία ιδεών, συναισθημάτων κ.τ.λ.

Στα σαρανταεννέα επίπεδα του υποσυνειδήτου βρίσκεται μεγάλη ποσότητα αρχείων με σημαντικότατες πληροφορίες, δυστυχώς όμως, σε αταξία και σε αναρχία.

157


Όταν εργαζόμαστε στον κόσμο της κατανόησης, οι εικόνες και οι λέξεις αναβλύζουν με τη μορφή των κοάν.

Στις πρώτες εργασίες πάνω στην κατανόηση των ελαττωμάτων αποδείχνεται αναγκαία η βοήθεια του ονείρου. Σ' αυτήν τη πράξη κατανόησης φθάνουμε σε επίπεδα συγκεχυμένα, όπου οι εικόνες δεν έχουν κάποια λογική συνάρτηση και όπου το χρώμα ακόμα δεν έχει φωτεινότητα, δηλαδή, δεν έχει πολύ λαμπρότητα .

Ένα από τα κύρια εμπόδια στην κατανόηση ενός ελαττώματος είναι αυτό της αδυναμίας επακριβούς προσδιορισμού του υπό μελέτη ψυχολογικού στοιχείου, διότι ο νους ρέπει προς την αφαίρεση.

Στον κόσμο της κατανόησης, όταν κάποιος επιχειρεί να εργάζεται επάνω στο εγώ, όλα γίνονται σκοτεινά, δεν μπορεί να δει απολύτως τίποτα και η συνείδηση χάνει, για μερικές στιγμές, τη φωτεινότητα της, πέφτοντας αμέσως στη γοητεία.

Η ροή σκέψεων και συναισθημάτων είναι πρόσκομμα για την επίτευξη κατανόησης ενός ελαττώματος.

Θέλοντας να κατανοήσουμε ένα Εγώ, πέφτουμε σ' ένα σκοτεινό κενό, σε ένα είδος αμνησίας στην οποία δεν ξέρουμε τι κάνουμε, ποιοι είμαστε και που βρισκόμαστε.

Η δύναμη του Έρωτα και η Δημιουργική Ενέργεια είναι οι πιο τέλειοι βοηθοί για τη κατανόηση.

Η δημιουργική ενέργεια, μετατρεμμένη ή εκλεπτυσμένη κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής μαγείας δίχως διασκόρπιση της οντότητας του σπέρματος ανοίγει τα σαρανταεννέα επίπεδα του υποσυνειδήτου, κάνοντας να βγαίνουν από αυτά όλα τα Εγώ που έχουμε κρυμμένα.

Αυτά τα ψυχισμικά πρόσθετα αναβλύζουν με τη μορφή δράματος, κωμωδίας, ταινίας και μέσω συμβόλων και παραβολών.

Είναι γραμμένο ότι το κλειδί για τη κατανόηση βρίσκεται σ' αυτά τα τρία ψυχολογικά κλειδιά: φαντασία, έμπνευση και διαίσθηση.

158


ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Για τον σοφό, το να φαντάζεται είναι να βλέπει. Η φαντασία είναι το ημιδιαφανές της ψυχής,

Για να πετύχουμε τη φαντασία χρειάζεται να μαθαίνουμε να συγκεντρώνουμε τη σκέψη σ' ένα και μόνο πράγμα. Εκείνος που μαθαίνει να συγκεντρώνει τις σκέψεις σ' ένα και μόνο πράγμα, κάνει θαύματα.

Ο γνωστικός που θέλει να επιτυγχάνει την Επινοητική Γνώση (τη γνώση που προέρχεται από τη συνειδητή φαντασία) πρέπει να μαθαίνει να συγκεντρώνεται και να ξέρει να διαλογίζεται. Ο γνωστικός πρέπει να προκαλεί τον ύπνο κατά τη διάρκεια της πρακτικής του διαλογισμού.

Ο διαλογισμός πρέπει να είναι σωστός. Ο νους πρέπει να είναι ακριβής. Χρειάζεται η λογική σκέψη και η ακριβής αντίληψη, ώστε οι εσωτερικές αι-σθήσεις να αναπτύσσονται απολύτως τέλειες.

Ο γνωστικός χρειάζεται πολύ υπομονή, διότι οποιαδήποτε πράξη ανυπομονησία τον οδηγεί σε αποτυχία.

Στο δρόμο της Επανάστασης της Διαλεκτικής χρειάζεται υπομονή θέληση και απόλυτα συνειδητή πίστη.

Κάποια μέρα, μεταξύ ονείρων, αναβλύζει σε κάποιον κατά τη διάρκεια του διαλογισμού μια μακρινή εικόνα, ένα τοπίο, ένα πρόσωπο, ένας αριθμός, ένα σύμβολο κ.τ.λ., αυτό είναι ένα σημάδι ότι ήδη προχωρεί, προοδεύει. Ο γνωστικός προχωρεί σιγά-σιγά ανοδικά προς την Επινοητική Γνώση. Ο γνωστικός σχίζει, το πέπλο της Ίσιδος σιγά-σιγά.

Οποίος αφυπνίζει τη συνείδηση έχει φθάσει στην Επινοητική Γνώση και κινείται, σ' έναν κόσμο συμβολικών εικόνων.

Εκείνα τα σύμβολα που έβλεπε όταν ονειρευόταν, όταν προσπαθούσε να κατανοήσει τα Εγώ κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, τώρα τα βλέπει

159


χάρις να ονειρεύεται. Πριν τα έβλεπε με τη συνείδηση κοιμισμένη, τώρα κινείται μέσα σ'αυτά με συνείδηση επάγρυπνης, μολονότι το σώμα του, κοιμάται βαθιά.

ΕΜΠΝΕΥΣΗ

Φθάνοντας στην Επινοητική Γνώση, ο γνωστικός βλέπει τα σύμβολα, αλλά δεν τα καταλαβαίνει..., κατανοεί ότι όλη η φύση και το Εγώ είναι μια ζωντα-νή γραφή που εκείνος δεν γνωρίζει. Χρειάζεται τότε, να προχωρήσει πάρα πάνω προς την Εμπνευσμένη Γνώση, για να ερμηνεύει τα ιερά σύμβολα της φύσης και την αφηρημένη γλώσσα του Εγώ.

Η Εμπνευσμένη Γνώση μας απονέμει την ισχύ της ερμηνείας των συμβόλων της φύσης και της συγκεχυμένης γλώσσας του Εγώ.

Η ερμηνεία των συμβόλων είναι πολύ λεπτή. Τα σύμβολα πρέπει να αναλύονται ψυχρά, δίχως δεισιδαιμονίες, κακοήθεια, δυσπιστία, αυταπόδεικτες αλήθειες, ματαιοδοξία, φανατισμό; προκαταλήψεις, προϊδεάσεις, μίσος, φθόνο, πλεονεξία, ζήλιες, κ.τ.λ., μιας και όλοι οι παράγοντες είναι του Εγώ.

Όταν το Εγώ παρεμβαίνει μεταφράζοντας και επεξηγώντας σύμβολα, τότε αλλοιώνεται η σημασία της μυστικής γραφής και αυτή του προσανατολισμού που το Είναι θέλει να μας δώσει συμβολικά πάνω στην εσωτερική ψυχολογική μας κατάστασης.

Η ερμηνεία πρέπει να είναι τρομερά αναλυτική, υψηλά επιστημονική και ουσιαστικά μυστικιστική. Πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε και να ερμηνεύ-ουμε σε απουσία της ελεύθερης Καθετής (δηλ. του εγώ, του εαυτού μας).

Πρέπει να μάθουμε να ερμηνεύουμε τα σύμβολα της φύσης και αυτά της δεμένης καθεξής, του Είναι, σε απόλυτη απουσία του Εγώ. Όμως, πρέπει να πολλαπλασιάζουμε την αυτοκριτική, διότι όταν το εγώ του γνωστικού πιστεύει ότι ξέρει πολλά, τότε θεωρεί τον εαυτό του αλάθητο και σοφό, μέχρι του σημείου να υποθέτει ότι βλέπει και ερμηνεύει σε απουσία του Εγώ.

160


Πρέπει να μάθουμε να ερμηνεύουμε βασιζόμενοι στον νόμο των Φιλοσοφικών Αναλογιών, και στον νόμο των Αντίστοιχε ιών και στην Αριθμητική Καβάλα.

Εμείς συνιστούμε "Μυστική Καβάλα" της Ντιού Φόρτσουν και το βιβλίο μου Ταρώ και Καβάλα, μελετήστε τα.

Εκείνος που έχει μίση, κακίες, ζήλιες, φθόνους, υπερηφάνεια, κ.τ.λ., δεν πετυχαίνει ν' ανυψώνεται μέχρι την Εμπνευσμένη Γνώση.

Όταν υψωνόμαστε στην Εμπνευσμένη Γνώση, καταλαβαίνουμε και κατανοούμε ότι τυχαία συσσώρευση αντικειμένων δεν υπάρχει. Στην πραγματικότητα, τα ψυχολογικά φαινόμενα της φύσης και όλα τα αντι-κείμενα, βρίσκονται στενά οργανικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, εξαρτώμενα εσωτερικά τα μεν από τα δε, προσδιοριζόμενα και περιοριζόμενα αμοιβαία μεταξύ τους. Πράγματι, κανένα ψυχολογικό φαινόμενο ή αντίστοιχο της φύσης, δε μπορεί να κατανοηθεί ακέραια εάν το θεωρούμε απομονωμένο.

Τα πάντα βρίσκονται σε ακατάπαυστη κίνηση, όλα αλλάζουν, τίποτε δεν παραμένει ήσυχο. Σε κάθε αντικείμενο υπάρχει εσωτερική πάλη. Ένα αντικείμενο είναι συγχρόνως θετικό και αρνητικό. Το ποσοτικό μετασχηματίζεται σε ποιοτικό.

Η Εμπνευσμένη Γνώση μας επιτρέπει να γνωρίζουμε τις αλληλοσχετήσεις μεταξύ αυτού που υπήρξε, αυτού που είναι, και αυτού που θα είναι.

Η ύλη δεν είναι παρά συμπυκνωμένη ενέργεια. Οι άπειρες τροποποιήσεις της ενέργειας είναι απολύτως άγνωστες, τόσο στον ιστορικό Υλισμό, όσο και στον διαλεκτικό Υλισμό.

Η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο. Εμείς οι γνωστικοί, διαχωριζόμαστε από τη πάλη των αντιθέτων που υπάρ-χει μεταξύ της Μεταφυσικής και του διαλεκτικού Υλισμού. Αυτά είναι δύο πόλοι της άγνοιας, οι δύο αντιθέσεις του λάθους.

Εμείς προχωράμε από άλλο δρόμο, είμαστε γνωστικοί, θεωρούμε τη ζωή σαν ένα όλον. Το αντικείμενο είναι ένα σημείο στο σύμπαν που χρησιμεύει ως όχημα σε συγκεκριμένο άθροισμα αξιών.

161


Η Εμπνευσμένη Γνώση μας επιτρέπει να μελετάμε την στενή σχέση που υπάρχει μεταξύ όλων των μορφών, των ψυχολογικών αξιών και της φύσης.Ο διαλεκτικός Υλισμός, δεν γνωρίζει τις αξίες, μελετάει μόνο το αντικείμενο. Η Μεταφυσική δεν γνωρίζει τις αξίες, ούτε καν γνωρίζει το αντικείμενο.

Εμείς οι γνωστικοί, διαχωριζόμαστε από τις δύο αντιθέσεις της άγνοιας και μελετάμε τον άνθρωπο και τη φύση ακέραια, αναζητώντας την ακέραιη Επανάσταση.

Ο γνωστικός που θέλει να φθάσει στην Εμπνευσμένη Γνώση, οφείλει να συγκεντρώνεται βαθιά στην μουσική. Ο Μαγικός Αυλός του Μότσαρτ, μας θυμίζει μια αιγυπτιακή μύηση. Οι εννέα συμφωνίες του Μπετόβεν και πολλές μεγάλες κλασικές συνθέσεις, μεταξύ τους, ο Πάρσιφαλ του Βάγκνερ, θα μας εξυψώσουν προς την Εμπνευσμένη Γνώση.

Ο γνωστικός, συγκεντρωμένος βαθιά στη μουσική, θα πρέπει να απορροφάται σ'αυτήν όπως η μέλισσα στο μέλι, που είναι προϊόν όλης της εργασίας της.

Όταν ο γνωστικός ήδη έχει φθάσει στην Εμπνευσμένη Γνώση τότε πρέπει να προετοιμάζεται για την Διαισθητική Γνώση.

ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ

Ο κόσμος των διαισθήσεων είναι ο κόσμος των Μαθηματικών. Ο γνωστικός που θέλει να ανυψώνεται στον κόσμο της διαίσθησης οφείλει να είναι μαθηματικός, ή τουλάχιστον να έχει ιδέα από αριθμητική.

Οι μαθηματικοί τύποι προσφέρουν τη Διαισθητική Γνώση. Οι τύποι του Κέπλερ και του Νεύτωνα μπορούν να χρησιμεύουν για να εξασκούμαστε στη ανάπτυξη της Διαισθητικής Γνώσης.

Εάν ο γνωστικός εξασκείται με καρτερικότητα και ύψιστη υπομονή, το ιδιαίτερο Εσωτερικό του Είναι ή δεμένη Κάθεξη, θα τον διδάσκει και θα τον

162


εκπαιδεύει στο Μεγάλο Έργο. Τότε θα μελετάει στα πόδια του Δάσκαλου, θα ανυψώνεται στην Διαισθητική Γνώση.

Φαντασία, Έμπνευση και Διαίσθηση, είναι τα τρία υποχρεωτικά βήματα της Επανάστασης της Διαλεκτικής. Όποιος έχει ακολουθήσει τα τρία βήματα της άμεσης Γνώσης έχει πετύχει την Υπερσυνείδηση.

Στον κόσμο της διαίσθησης μόνο βρίσκουμε την Παντογνωσία. Ο κόσμος της διαίσθησης είναι ο κόσμος της διαίσθησης, είναι ο κόσμος του Είναι, είναι ο κόσμος του Εσώτερου.

Στον κόσμο αυτό δε μπορεί, να εισέρχεται το εγώ, ή λυμένη Κάθεξη. Ο κόσμος της διαίσθησης είναι ο κόσμος του Παγκόσμιου Πνεύματος Ζωής.

ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Το εωσφορικό διανοητικό, πανούργο και απωθητικό, δημιουργεί προβλήματα, αλλά δεν είναι, ικανό να τα λύνει.

Υπάρχει σωρός θεωριών που τίποτε δεν λύνει και όλα τα περιπλέκει. Τα ζωτικά προβλήματα της ύπαρξης συνεχίζουν όπως πάντα, και ο κόσμος βρίσκεται πολύ κοντά στον τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το διανοητικό ζώο, που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, νιώθει πολύ υπερήφανο για την υποκειμενική και άθλια λογική του που τίποτε δεν λύνει και περιπλέκει τα πάντα.

Η τρομερή μάχη της σκέψης έχει αποδείξει, στην πρακτική, ότι είναι η λιγότερο ενδεδειγμένη για τη λύση προβλημάτων.

Αυτό που πράγματι αφθονεί, πολύ σ' αυτή την εποχή της παγκόσμιας κρίσης είναι οι πολύξεροι, οι δοκησίσοφοι που θέλουν να λύνουν τα πάντα και δεν λύνουν τίποτα.

Οι "πολύξεροι" βλάπτουν τους καρπούς της γης με τα παράλογα μπολιάσματά τους, εμβολιάζουν τα παιδιά με τα εμβόλια της φυματίωσης,

163


πολιομυελίτιδας, τύφου, κ.τ.λ. Όλα τα γνωρίζουν οι "πολύξεροι" και τίποτα δε γνωρίζουν* βλάπτουν με κάθε τι που δημιουργούν και περνιούνται οι ίδιοι για σοφοί.

Ο νους δημιουργεί προβλήματα που δεν είναι ικανός να επιλύσει, αυτός είναι ένα κακόγουστο παιγνίδι.

Σήμερα όπως και χθες, το καημένο ανθρώπινο δίποδο, ο φτωχός και άθλιος πίθηκος, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μηχανικό παιγνιδάκι, που κινείται από δυνάμεις που αγνοεί.

Το οποιοδήποτε κοσμικό γεγονός, η οποιαδήποτε αστρική καταστροφή, καθορίζει συγκεκριμένου είδους κύματα, που αφού συλληφθούν από το άτυχο ζώο που ονομάζεται άνθρωπος, μετατρέπονται σε παγκόσμιους πολέμους. Εκατομμύρια ανθρώπινων μηχανών που ρίχνονται ασυνείδητα στο ηλίθιο έργο της καταστροφής άλλων τόσων εκατομμυρίων ανθρώπινων μηχανών.

Το κωμικό και το τραγικό βαδίζουν πάντοτε μαζί, και το κωμικό σ' αυτή την περίπτωση, είναι οι σημαίες και τα γνωμικά και κάθε είδους φράσεις που επινοήθηκαν απ' όλες αυτές τις ασυνείδητες μηχανές. Λένε ότι πάνε στον πόλεμο για να υπερασπίσουν την δημοκρατία, την ελευθερία, την πατρίδα, κ.τ.λ.

Αγνοούν οι μεγάλοι διανοούμενοι, αγνοούν οι πόρνες της διάνοιας, γνωστοί στον κόσμο ως δημοσιογράφοι, ότι οι πόλεμοι αυτοί είναι το αποτέλεσμα ορισμένων κοσμικών κυμάτων σε δράση, κι ότι οι στρατοί στο πεδίο της μάχης κινούνται σαν αυτόματες κούκλες κάτω από τη δυναμική παρόρμηση αυτών των άγνωστων δυνάμεων.

Κανένα βασικό πρόβλημα δεν επιλύθηκε από την σκέψη αυτών των διανοητικών ζώων. Το διανοητικό είναι η ικανότητα που μας επιτρέπει να κατανοούμε ότι τα πάντα είναι ακατανόητα.

Οι μεγάλοι διανοούμενοι έχουν αποτύχει ολοκληρωτικά, όπως το αποδεικνύει περίτρανα η καταστροφική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε... Διανοητικοί κύριοι, να που έχετε τον κόσμο σας, τον χαοτικό

164


και άχαρο κόσμο που εσείς οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει με όλες σας τις θεωρίες! Τα γεγονότα μιλούν: έχετε αποτύχει, υπερήφανοι διανοούμενοι!

Η μάχη των εκλογικεύσεων είναι Εγωκεντρισμός στη βαθύτερη φύση του. Χρειαζόμαστε μια νέα ικανότητα που να μην είναι εγωκεντρική.

Χρειάζεται να περάσει η μάχη και να μείνει η σκέψη ήρεμη και γαλήνια' αυτό είναι δυνατό μόνο όταν κατανοούμε βαθύτατα όλο τον μηχανισμό της υποκειμενικής και άθλιας λογικής.

Στην γαλήνη της σκέψης γεννιέται μέσα μας μια νέα ικανότητα, το όνομα της ικανότητας αυτής είναι διαίσθηση. Μόνο η διαίσθηση μπορεί να επιλύει προβλήματα.

Είναι φανερό ότι αν θέλουμε να αναπτύξουμε αυτή τη νέα ικανότητα, χρειάζεται πρώτα να κατανοήσουμε σε βάθος αυτόν τον περίπλοκο μηχανισμό που συνδέεται με την υποκειμενική λογική. Το βασικό κέντρο της εκλογικευτικής μηχανικής είναι το ψυχολογικό Εγώ. Αυτό το κέντρο είναι εγωιστικό, και γι' αυτό ουδέποτε μπορεί να επιλύει προβλήματα.

Η διαίσθηση δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτό το βασικό κέντρο της εκλογίκευσης, η διαίσθηση είναι Χριστοκεντρική.

Κάθε πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από τον νου και συνεχίζει να υπάρχει ενόσω το συντηρεί ο νους. Κάθε πρόβλημα είναι μια νοητική μορφή που ο νους τη συντηρεί. Κάθε νοητική μορφή έχει μια τριπλή διαδικασία: ανάδυση, συντήρηση και. διάλυση.

Κάθε πρόβλημα αναδύεται, συντηρείται και μετά διαλύεται. Το πρόβλημα αναδύεται επειδή ο νους το δημιουργεί, συντηρείται ενόσω ο νους δεν το ξεχνάει και διαλύεται όταν ο νους το ξεχάσει.

Όταν η σκέψη παύει, γεννιέται μέσα μας η μακαριότητα και μετά η φώτιση. Πριν φτάσουμε στη φώτιση πρέπει να περνάμε από τη μακαριότητα. Είναι οι τρεις φάσεις μετασχηματισμού: μη σκέψη, μακαριότητα, φώτιση. Η διαίσθηση είναι φώτιση. Κάθε φωτισμένος επιλύει και τα πιο δύσκολα προβλήματα.

165


Πράγματι, τα προβλήματα παύουν να υπάρχουν όταν τα ξεχνάμε. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να επί λύουμε προβλήματα, πρέπει να τα διαλύουμε. Αυτά διαλύονται όταν λησμονιούνται. Το πρόβλημα είναι μια υπεραισθητή νοητική μορφή με δύο πόλους: ένα θετικό και ένα αρνητικό. Μήπως φοβάστε; Ξεχάστε το πρόβλημα, έτσι θα διαλυθεί το πρόβλημα. Ξέρετε να παίζετε σκάκι;

Μια παρτίδα σκάκι δεν θα ήταν κακή για να ξεχάσετε το πρόβλημα, ή πιείτε έναν καφέ, ένα καλό τσάι' και μετά κάντε μια βαρκάδα, ή ανεβείτε ένα βουνό, ή γελάστε λίγο* με το γέλιο νιώθουμε καλύτερα και κάνει να ξεχνάμε το πρόβλημα. Σε οποιαδήποτε στιγμή, μια αυθόρμητη πράξη και το πρόβλημα λύθηκε. ίσως η λύση να μην είναι του γούστου σας, αλλά το βέβαιο είναι ότι το πρόβλημα επιλύθηκε ή θα λέγαμε καλύτερα, διαλύθηκε.

Ένας σοφός είπε: "ανησύχησε με το πρόβλημα πριν φθάσει να υπάρξει, εκεί βρίσκεται η λύση. Επειδή το πρόβλημα ας μη το ξεχνάμε, γεννιέται και έχει την ύπαρξη του στο νου. Βρέχει και σεις έχετε αφήσει την ομπρέλα στο σπίτι. Αυτό δεν είναι πρόβλημα αυτό καθαυτό, ούτε το γεγονός ότι έχετε αμφιβολίες, χάσατε τη δουλειά σας και σας πιέζουν να πληρώσετε. Αυτά τα γεγονότα είναι σχετικά βέβαια σ' έναν κόσμο σχετικό, αλλά τα προβλήματα είναι κάτι, που εσείς, οφείλετε να σκοτώνετε πριν και γεννηθούν και να τα επιλύετε αργότερα, θυμούμενοι, ενθυμούμενοι ότι όσο περισσότερο χρόνο αφήνουμε να περάσει, μεγαλύτερος θα είναι ο γίγαντας που θα, πρέπει να καταρρίψουμε.

Ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός μας. Στο δαιμόνιο του φόβου δεν αρέσει να επιλύουμε προβλήματα. Φοβάστε μήπως σας πετάξουν στο δρόμο επειδή δεν έχετε χρήματα να πληρώσετε το ενοίκιο του σπιτιού; κι αν σας πετάξουν; τι έγινε; γνωρίζετε μήπως, τι νέες πόρτες 9α. σας ανοιχτούν; η διαίσθηση το γνωρίζει σίγουρα και γι' αυτό είναι που διαισθητικός δεν φοβάται. Η διαίσθηση διαλύει προβλήματα.

Φοβάστε μήπως χάσετε τη δουλειά; κι αν την χάσετε, τότε τι; Γνωρίζετε μήπως τι νέα εργασία θα υπάρξει για σας; Η διαίσθηση το γνωρίζει σίγουρα και γι' αυτό ο διαισθητικός δεν φοβάται.

166


Όταν τελειώνει η μάχη της σκέψης, γεννιέται η διαίσθηση και παύει ο φόβος. Η διαίσθηση επιλύει τα προβλήματα όσο δύσκολα κι αν είναι αυτά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIΕΝΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ

Ο Ναπολέων είχε υποκύψει στον διάβολο. Ένα πράγμα είναι να βρίσκεται κανείς στο πεδίο της μάχης ενάντια σε άλλους άνδρες και άλλο πράγμα είναι η πάλη ενάντια στον εαυτό του.

Ο Σατανάς είναι ένας χρυσός εχθρός, και είναι πολύ χρήσιμος. Ο Διάβολος είναι σκάλα για να κατεβαίνουμε και είναι επίσης σκάλα για ν' ανεβαίνουμε.

Οι δώδεκα Άθλοι του Ηρακλή γίνονται με το Διάβολο. Η συμφωνία με τον διάβολο είναι η ίδια στοίχημα και θρίαμβος. Είναι η ικανότητα κατασκευής χρυσού.

Η ηλεκτρική δύναμη είναι ο σταυρός σε κίνηση, η σβάστικα, είναι η αέναη συνεχή κίνηση. Ο υπερβατικός ηλεκτρισμός που περιστρέφεται όπως μία δίνη μου χρησίμευσε για τον σχηματισμό της Γνωστικής Κίνησης.Ο σταυρός για τους βέβηλους και τους ανόσιους δεν είναι μια σβάστικα διότι έχοντας τελειώσει η χημική συνουσία τελειώνει και η κίνηση. Αντίθετα, στον γνωστικό σταυρό, δεν τελειώνει η κίνηση επειδή συνεχίζει ο ηλεκτρισμός αυτομετατρεπόμενος.

Το κανονικό είναι στη σεξουαλική εργασία το ελάχιστο μία ώρα.

Στην Ινδία μετριέται ο βαθμός καλλιέργειας σύμφωνα με τον χρόνο που πραγματοποιείται η χημική συνουσία" εκείνος που διαρκεί τρεις ώρες είναι σεβαστός και είναι ένας "κύριος".

Η σβάστικα σε κίνηση γεννάει τον υπερβατικό σεξουαλικό ηλεκτρισμό.

Ο Χίτλερ καταλάβαινε αυτά τα πράγματα και γι' αυτό πήρε τη σβάστικα ως σύμβολο του κόμματος του. "Ο Άνθρωπος των πράσινων γαντιών" ανήκε στην Κλου "οργάνωση" των Νταγκ Ντούπας. Ο Χίτλερ αφέθηκε να

167


καθοδηγηθεί από αυτόν τον άνθρωπο και διδάχτηκε να αποκρυσταλλώνει τα πάντα αρνητικά.

Όταν ο Φον Λιτζ συνθηκολόγησε στη Λάσα οι μοναχοί των Νταγκ Ντούπας βγήκαν στους δρόμους, γιορτάζοντας την συνθηκολόγηση του Βερολίνου.Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια μονομαχία των διδασκαλιών του Γκουρτζίεφ και των Νταγκ Ντούπας. Η μονομαχία αυτή εισήχθη από το Θιβέτ και ήταν μια αληθινή μάχη μεταξύ των μαύρων και λευκών μάγων του Θιβέτ.

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΙΚΗ

Δεν θα ωφελούσε σε τίποτα να κατέχει κάποιος όλη την ευρυμάθεια αυτού του κόσμου, εάν δεν πέθαινε στον εαυτό του.

Η διάλυση των ψυχισμικών προσθέτων είναι δυνατή μόνον στο σιδηρουργέ ίο των Κυκλώπων σε πλήρη χημική συνουσία.

Άνδρας και γυναίκα, ενωμένοι σεξουαλικά, περιτριγυρίζονται από τρομερές κοσμικές δυνάμεις. Άνδρας και γυναίκα, ενωμένοι σεξουαλικά, περιβάλ-λονται από τις ισχυρές δυνάμεις που έφεραν σε ύπαρξη το Σύμπαν.

Ο άνδρας είναι η θετική δύναμη, η γυναίκα είναι η αρνητική. Η ουδέτερη δύναμη συμφιλιώνει και τις δύο.

Εάν οι τρεις δυνάμεις κατευθύνονται ενάντια σ' ένα ψυχισμικό πρόσθετο, αυτό γίνεται κοσμική σκόνη.

Ο άνδρας, σε πλήρη χημική συνουσία, οφείλει να βοηθάει τη γυναίκα του εκλαμβάνοντας τα ψυχικά πρόσθετα εκείνης ως εάν ήταν δικά του. Η γυναίκα επίσης οφείλει να εκλαμβάνει τα ψυχικά πρόσθετα του άνδρα ως εάν να ήταν δικά της.

Έτσι οι δυνάμεις θετική, αρνητική και ουδέτερη, καθώς πρέπει ενωμένες θα κατευθύνονταν ενάντια σε οποιοδήποτε πρόσθετο. Αυτό είναι το κλειδί της σεξουαλικής υπερδυναμικής, για να αποσυνθέτουμε τα ψυχισμικά πρόσθετα.

168


Άνδρας και γυναίκα, σεξουαλικά ενωμένοι, οφείλουν να προσεύχονται ζητώντας από την Ντέβι Κουνταλίνη να αποσυνθέτει το ένα ή το άλλο ψυχικό πρόσθετο, που προηγούμενα κατανοήθηκε σε βάθος.

Εάν ο άνδρας; θέλει να αποσυνθέτει ένα ψυχικό πρόσθετο, για παράδειγμα, μίσους, λαγνείας, ζήλιας κ.τ.λ., θα επικαλείται την θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνη ικετεύοντας την να αποσυνθέτει το τάδε πρόσθετο, και η σύζυγος του θα τον βοηθάει με την ίδια παράκληση, ως εάν το πρόσθετο να ήταν δικό της. Το ίδιο επίσης θα κάνει και ο άνδρας με τα ψυχικά πρόσθετα της συζύγου του, εκλαμβάνοντας τα ως δικά του.

Το σύνολο των δυνάμεων του άνδρα και της γυναίκας, κατά τη διάρκεια της μεταφυσικής συνουσίας οφείλει να διευθύνεται, τόσο προς τα ψυχισμικά πρόσθετα του άνδρα, όσο και προς αυτά της γυναίκας, έτσι θα βάζουμε τέλος στο Εγώ.

Αυτό είναι το κλειδί, της σεξουαλικής υπερδυναμικής: ένωση των Λίγκαμ Γιόνι δίχως εκσπερμάτωση της οντότητας του σπέρματος, κατευθύνοντας τις τρεις δυνάμεις ενάντια σε κάθε ψυχισμικό πρόσθετο.

Ας μη λησμονούμε ότι κατά τη διάρκεια της χημικής συνουσίας ο άνδρας και η γυναίκα ενωμένοι, είναι πραγματικά ένα θεϊκό ανδρόγυνο, παντοδύναμο και φοβερό.

Ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ

Όποιος κατέχει τον Υδράργυρο των Σοφών θα επιτύχει την Τελική Απελευθέρωση. Δεν θα ήταν δυνατή η επίτευξη της Φιλοσοφικής Πέτρας, αν προηγουμένως δεν έχουμε καταφέρει να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Η προετοιμασία του Υδράργυρου είναι συνήθως δύσκολη. Ο Υδράργυρος προκύπτει από τον μετασχηματισμό του Εξοχεχάρι ή ακατέργαστου Υδράργυρου.

169


Ο ακατέργαστος Υδράργυρος αναπαριστά το ιερό Σπέρμα. Είναι πολλά τα ορυκτά που μετατρέπονται σε Υδράργυρο, αλλά δεν μπορούν και όλα να μετατραπούν σ' αυτόν.

Η προετοιμασία του Υδράργυρου είναι παρόμοια με την αφομοίωση των τροφών.

Ο Ξηρός Υδράργυρος ή Αντιμετάθεση, το Εγώ, πρέπει να εξαλειφθεί αν θέλουμε έναν αγνό και καθαρό Υδράργυρο για το Μεγάλο Έργο.

Είκοσι είναι η μέση μαθηματική διαφορική των δύο ποσοτήτων. Αν δεν εξαλείφεται ο Ξηρός Υδράργυρος δεν μπορεί να υπάρχει η "μέση διαφορική".

Πρέπει να περνάμε ψυχολογικά από τα στάδια της Γης, του νερού, του αέρα, και της φωτιάς.

Μέσω της ψυχολογικής εξάλειψης και κατανόησης του Ξηρού Υδράργυρου πετυχαίνουμε τον εξευγενισμό του Μυστηρίου της Εκκλησίας της Ρώμης.

Το εσωτερικό Πύρινο Ρόδο, διαποτισμένο από το θειάφι τη φωτιά ανέρχεται από τον νωτιαίο μυελό, δίνοντας μας την κατανόηση το φως για να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς του εγώ.

Ο Υδράργυρος μετατρέπει κάποιον σ' έναν Ιππότη της Ζωής και. του θανάτου.

Υπάρχει ο Συμπαντικός Υδράργυρος. Οι Κοσμοκράτορες έπρεπε να εργαστούν στο Σιδηρουργέ ίο των Κυκλώπων, το σεξ στην αρχή του Μαχαμβαντάρα. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι ,οπαδοί της Διαλεκτικής της Φύσης, του Ενγκελς.

Στο Χάος, ακατέργαστο ορυκτό, ο Στρατός του Λόγου, τα ζευγάρια εργάζονται για να αποσυνθέτουν τον Ξηρό Υδράργυρο.

Στην αρχαία Γη Σελήνη είχα να εξαλείψω πολύ Ξηρό Υδράργυρο.

170


Στην Επανάσταση της Διαλεκτικής, στην Ακέραιη Επανάσταση, πρέπει να κάνουμε σε μικρή κλίμακα, αυτό που ο Λόγος έκανε σε μεγάλη.

Οι άνθρωποι που πραγματοποιούν το Μεγάλο Έργο είναι εσωτερικά πολύ διαφορετικοί από ένα ανθρωποειδές, αν και εξωτερικά δεν φαίνονται ριζι-κές διαφορές, κι αυτό διότι οι πρώτοι εξάλειψαν από τον εαυτό τους τον Ξηρό Υδράργυρο.

Το πλεόνασμα του Υδράργυρου, αγνό και καθαρό, σχηματίζει μια ανώτερη οκτάβα στα διάφορα Υπαρξιακά Σώματα. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να εργαζόμαστε στο Εργαστήριο του Τρίτου Λόγου.

Για να εννοήσουμε αντικειμενικά την Επανάσταση της Διαλεκτικής χρειάζεται το DONUM-DEI, δηλαδή το Δώρο των θεών.

Δεν υπάρχει κανένα αύριο για την προσωπικότητα των απενσαρκωμένων. Η προσωπικότητα είναι μια μορφή του Ξηρού Υδράργυρου στην οποία σπαταλάμε πολλή ενέργεια και που είναι αυτή που οφείλουμε να χρησιμοποιούμε για να ισχυροποιούμε και να κάνουμε μέσα μας την Μετάθεση της Συνείδησης.

Μια ισχυρή ατομικότητα αντικαθιστά ολοκληρωτικά την προσωπικότητα, που είναι μια χονδροειδής μορφή του Ξηρού Υδράργυρου.

Η ενέργεια που σπαταλάμε στην προσωπικότητα πρέπει να την χρησιμοποιούμε για να εξαλείφουμε καθετί που δεν ανήκει στο Είναι. Τέτοια είναι η περίπτωση των αρνητικών συνηθειών, που επίσης είναι μορφές του Ξηρού Υδράργυρου.

Αποσυνθέτοντας τον Ξηρό Υδράργυρο, μέσω της σεξουαλικής υπερδυναμικής και του αυτοσεβασμού, θα συνηθίζουμε τότε να ζούμε κατά τρόπο απρόσωπο.

171


ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIIΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ουδέποτε θα κουραστώ να τονίζω ότι τα εκπαιδευτικά και ακαδημαϊκά συστήματα αυτών των έκπτωτων καιρών, χρησιμεύουν μόνο για να νοθεύουν τις αυθεντικές αξίες του Είναι.

Τα γεγονότα ήρθαν να αποδείξουν ότι έχω δίκιο. Κάθε σχολικό χρόνο, πεντακόσια περίπου παιδιά στη Δ. Γερμανία αυτοκτονούν, σύμφωνα με στατιστικές προηγούμενων ετών.

Υπολογίζεται ότι 14.000 έφηβοι θα αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν και ένας μεγάλος αριθμός απ' αυτούς -ένας στους τρεις μαθητές κάτω των 16 ετών θα έχουν σοβαρά συμπτώματα άγχους προκαλούμενα απ' αυτό που οι Γερμανοί ονομάζουν SCHULANGST, και που σημαίνει οξύ σχολικό άγχος.

Οι πιέσεις και η ένταση του ίδιου του σχολείου που μερικά παιδιά πιστεύουν ότι δεν μπορούν να καταπολεμήσουν, είναι υπεύθυνα για μια από τις σοβαρότερες καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι νέοι.

Το οξύ σχολικό άγχος φαίνεται να είναι ένα μάλλον κοινωνικό φαινόμενο, το αποτέλεσμα ενός υψηλά ανταγωνιστικού σχολικού συστήματος, όχι μόνο στη Γερμανία αλλά σ' όλες τις χώρες του κόσμου, προστιθέμενο στην υψηλή ανεργία και σε μια ιεραρχική κοινωνία που λατρεύει τους ηλίθιους ακαδημαϊκούς τίτλους ως σύνθημα για την απόκτηση εργασίας υψηλών αποδοχών και ως σύμβολο κοινωνικής θέσης.

Ο αριθμός των παιδιών σχολικής ηλικίας που διέρχονται αυτό το είδος άγχους, νιώθουν ότι τα συστήματα καταπίεσης είναι ανυπόφορα.

Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποίησε ο Κάρλ Στριτ Μάττερ, ένας Εκπαιδευτικός καθηγητής, ένα στα τρία παιδιά, κάτω των 16 ετών, υποφέρουν από χρόνια στομαχικά προβλήματα, μουσκεύουν το κρεβάτι καθώς κοιμούνται ή πάσχουν από σοβαρούς πονοκεφάλους. Ένας στους πέντε μαθητές βρίσκεται υπό ψυχιατρική αγωγή και έχει ακόμη βρεθεί ότι ακόμη και παιδιά εννέα ετών πάσχουν από έλκη εξαιτίας του σχολικού άγχους.

172


Το ξεχωριστό της περίπτωσης είναι οι στατιστικές για τη σχολική αυτοκτονία, ειδικά αποκαρδιωτικές λόγω της ηλικίας των θυμάτων: από τους 517 μαθητές κάτω των 18 ετών που αυτοκτόνησαν στη Γερμανία το 1976, οι 10 ήταν μεταξύ 10 και 15 ετών. Η κλίμακα αυτοκτονιών για εφήβους κάτω των 18 ετών είναι κατά προσέγγιση 3,3 για κάθε εκατό χιλιάδες στη Δ. Γερμανία, 50% υψηλότερο από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου η αυτοκτονία μεταξύ εφήβων είναι επίσης ένα ανησυχητικό πρόβλημα.

Ενώ κάποιος δεν εργάζεται με την θεμελιώδη Εκπαίδευση βασισμένη στις στερεές αρχές της ελεύθερης πρωτοβουλίας, μη μίμησης, δημιουργικής ελευθερίας, συνειδητής προσοχής, αξίας, αγάπης, τρόπον σκέψης, γνώσης να ακούει, σοφίας, γενναιοδωρίας κατανόησης, ακεραιότητας, ειλικρίνειας, ειρήνης, φιλαλήθειας, ευφυΐας, επαγγελματικής κλίσης, κ.τ.λ. που αναφέρονται στο βιβλίο μου θεμελιώδης Εκπαίδευση, θα συνεχίζουν, όχι μόνο τα παιδιά και οι έφηβοι, αλλά και οι ενήλικοι επίσης, με το οξύ άγχος και την τρομακτική αύξηση του δείκτη αυτοκτονιών.

Ο ΤΥΠΟΣ

Όλες οι εφημερίδες είναι γεμάτες με ιδέες που στην πραγματικότητα πλαστογραφούν το νου. Στο δρόμο αυτό της ψυχολογικής απελευθέρωσης δεν πρέπει να πλαστογραφούν το νου.

Μου φαίνεται ότι για να υπάρχει αληθινή νοητική υγεία, χρειάζεται η συνειδητή πίστη.

Ο Τύπος γεμίζει το νου με σκεπτικισμό και αυτός αλλοιώνει την ισορροπία του νου, διότι τον αρρωσταίνει.

Οι δημοσιογράφοι είναι σκεπτικιστές εκ φύσεως εκατό τοις εκατό.

Είναι αδύνατη η νοητική υγεία ενόσω δεν υπάρχει συνειδητή πίστη.

173


Ο σκεπτικισμός των δημοσιογράφων είναι κολλητικός και καταστρέφει το νου.Τα παιδιά, αντί να διαβάζουν βλακείες, πρέπει να τα πηγαίνουμε στην εξοχή και να τους διηγούμαστε ιστορίες του παλιού καιρού για καλές νεράιδες. Έτσι, ο νους τους θα διατηρείται ανοικτός και ελεύθερος από τις προκαταλήψεις αυτών των εκφυλισμένων και έκπτωτων καιρών.

Σ' αυτούς τους ξεπεσμένους και μηχανοποιημένους καιρούς είναι αναγκαίο να ανακτήσουμε την ικανότητα έκπληξης. Δυστυχώς ο σύγχρονος κόσμος έχει χάσει αυτήν την ικανότητα.

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Στη ζωή, το σημαντικό δεν είναι να γεμίζουμε το νου με ξένες ιδέες που βλέπουμε στην τηλεόραση, δεδομένου ότι με τον καιρό μετατρέπονται σε ομοιώματα. Οι εικόνες που βλέπουμε στην τηλεόραση αναπαράγονται στο νου, μετατρεπόμενες σε αναπαραστάσεις που καταλήγουν να πάρουν ψυχολογική πραγματικότητα.

Είναι αναγκαίο να έχουμε το νου καθαρό ώστε να μπορεί το Είναι να λειτουργεί στο ψυχολογικό μας σύμπαν, ελεύθερο από τις αλυσίδες του Εγώ.

Όσοι αναζητούν την Ακέραιη Επανάσταση μπορούν να βλέπουν χρήσιμες ταινίες που έχουν σχέση με τη φύση, με την απτή πραγματικότητα, για να αποκτούν αντικειμενικά οφέλη για την υπερθετική συνείδηση του Είναι.

Η ΥΠΕΡΜΟΝΤΕΡΝΑ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η μοντέρνα μουσική δεν έχει ούτε αρμονία, ούτε αυθεντική μελωδία, όπως εξίσου στερείται και ακριβούς ρυθμού. Τη μοντέρνα μουσική τη θεωρώ αναρμονική, με ένα είδος ήχων στρίγγλων, καταστρεπτικών για όλους τους πέντε κυλίνδρους της ανθρώπινης μηχανής.

174


Η μουσική "υπερμοντέρνου" τύπου είδους βλάπτει το νευρικό σύστημα και αλλοιώνει όλα τα όργανα της ανθρώπινη φυσιολογίας;. Η μοντέρνα μουσική δεν εναρμονίζεται με τις μελωδίες του Απείρου.

Αν καταστρέψουμε το εγώ, θα συντονιστούμε με την κοσμική μουσική και με τον κόσμο των σφαιρών. Η ρομαντική μουσική σχετίζεται με τα πράγματα του καιρού και είναι απατηλή! Η κλασική μουσική μας φέρνει σε κοινωνία με το άφατο που δεν είναι του καιρού αλλά είναι το αιώνιο'

ΣΟΛΙΟΝΕΝΣΙΟΥΣ

Ο μεγάλος ρώσος σοφός Γιόργκι Λακόσκυ, αφού μελέτησε βαθιά τις ηλιακές κηλίδες, κατέληγε στην ανακάλυψη ότι υπάρχει μια εσωτερική στενή σχέση μεταξύ αυτών και των πολέμων.

Σε αυτή την εποχή των τηλεκατευθυνόμενων πυραύλων, έχουν γίνει βαθιές μελέτες πάνω στις κοσμικές ακτίνες και στις δράσεις τους πάνω στο ζωντανό κύτταρο και στους οργανισμούς γενικά.

Ο πολύπλοκος μηχανισμός των τηλεκατευθυνόμενων πυραύλων μπορεί να ελέγχεται εξ αποστάσεως μέσω ραδιενεργών κυμάτων. Κανείς πια δεν μπορεί, ν' αρνηθεί, την ραδιενέργεια των πλανητών στο διάστημα, ούτε την ηλεκτρομαγνητική τους επίδραση πάνω στους ζωντανούς οργανισμούς.

Υπάρχει ένας κοσμικός νόμος ονομαζόμενος Σολιονένσιους, ο οποίος έχει εκδηλωθεί στον πλανήτη μας Γη σαράντα φορές μετά τη βύθιση της Ατλαντίδος. Ο κοσμικός αυτός νόμος είναι αποτέλεσμα της ηλεκτρομαγνητικής τάσης των κόσμων.

Το ηλιακό σύστημα του Ορς έχει ένα γειτονικό Ηλιακό Σύστημα που ονομάζεται Μπαλεότο. Υπάρχει επίσης στο σύμπαν ο φημισμένος κομήτης Σολνι, που συνηθίζει να πλησιάζει μερικές φορές επικίνδυνα τον ακτινοβόλο ήλιο Μπαλεότο.

Αυτός ο ακτινοβόλος ήλιος έχει γίνει αντιληπτός πολλές φορές να αναγκάζεται ν' ανάπτυξε ι μια ισχυρή ηλεκτρομαγνητική τάση για να μπορεί να διατηρεί, με σταθερότητα το συνηθισμένο κοσμικό του μονοπάτι. Αυτή η

175


τάση, όπως είναι φυσικό και λογικό προκαλεί, μία πανομοιότυπη τάση σ' όλους τους γειτονικούς ήλιους, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και ο δικός μας ήλιος επονομαζόμενος του Ορς.

Όταν ο ήλιος μας Ορς, υποβάλλεται σε ηλεκτρομαγνητική τάση στην προσπάθεια του να μη τροποποιήσει το κοσμικό μονοπάτι που έχει, γεννάει μία πανομοιότυπη τάση σε όλους τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος του Ορς, συμπεριλαμβανομένου του πλανήτη μας Γη. Αυτός είναι ο Κοσμικός Σολιονένσιους ο μεγάλος νόμος που δρα στον πλανήτη Γη ανά πολύ μεγάλα διαστήματα.

Κανονικά, αυτός ο μεγάλος νόμος προκαλεί μία έντονη θρησκευτικότητα και βαθύ πόθο εσώτερης αυτοπραγμάτωσης, αλλά όταν η ανθρωπότητα δεν είναι ψυχολογικά προετοιμασμένη για τη δράση αυτού του νόμου, το αποτέλεσμα είναι συνήθως καταστρεπτικό.

Κατά το έτος 1917, ο προαναφερόμενος νόμος εκδηλώθηκε έντονα, αλλά καθώς το ρώσικο προλεταριάτο ήταν γεμάτο από βαθύς μνησικακίες και πίκρες, ο Σολιονένσιους συνδυάστηκε κατά τρόπο αφύσικο και αρνητικό με τον ψυχισμό του κάθε ατόμου. Το αποτέλεσμα αυτού του αρνητικού συνδυασμού υπήρξε η Μπολσεβική επανάσταση.

Ήταν ήδη από καιρό που η Ρωσία προετοιμαζόταν ψυχολογικά γι' αυτή την αιματηρή επανάσταση. Η Μπολσεβική Επανάσταση υπήρξε ασφαλώς το αποτέλεσμα ενός κάκιστου συνδυασμού του Σολιονένσιους με την ψυχολογική ιδιοσυγκρασία κάθε ατόμου. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτού του νόμου σε δράση είναι ο πόθος της ελευθερίας.

Ωστόσο, υπήρξαν στη Ρωσία, κατ' εκείνη την εποχή της Μπολσεβικής Επανάστασης, μερικά άτομα που ήξεραν να επωφεληθούν έξυπνα τον Σολιονένσιους για να αναπτύξουν την Αντικειμενική Λογική, την ατομική Αυτοσυνείδηση και την Επανάσταση της Διαλεκτικής, που επίσης θα αναβλύσει αυτούς τους καιρούς.

Έχουν πια περάσει πολλά χρόνια και δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε θα επιστρέψει ο Σολιονένσιους, αυτό που όντως γνωρίζουμε είναι ότι οφείλουμε να προετοιμαστούμε ψυχολογικά για να τον δεχθούμε με έξυπνο

176


τρόπο και να πετύχουμε, με τη βοήθεια του, την Ακέραιη Επανάσταση που διακηρύσσω κατά τρόπον αντικειμενικό σ' αυτή την Πραγματεία.

Είναι σχεδόν λογικό να σκεφτούμε ότι εάν ο Σολιονένσιους μας βρει χωρίς ψυχολογική προετοιμασία, το αποτέλεσμα πρέπει να είναι μια καταστροφή.Είναι καλό να χαράζουμε στη μνήμη μας και να μη ξεχνάμε, ποτέ, ότι η Μπολσεβική Επανάσταση και πόλεμος των Επτά Ημερών ήταν πραγματικά μία κοινωνική καταστροφή.

Εμείς οφείλουμε να ποθούμε να πραγματοποιήσουμε πάνω στη Γη την Επανάσταση της Διαλεκτικής και γι' αυτό είναι αναγκαίο να προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά κατά το καλύτερο δυνατό, θα ήταν λυπηρό ο επόμενος Σολιονένσιους να μας βρει δίχως καμία απολύτως ψυχολογική προπαρασκευή.

Στο παρελθόν, κάθε φορά που εκδηλωνόταν ο Σολιονένσιους, ήτο καταστροφικός όταν η ανθρωπότητα δεν ήταν προετοιμασμένη. Ας θυμηθούμε την Αρχαία Αίγυπτο, που από δυναστεία σε δυναστεία συνέβαιναν γεγονότα φοβερά. Δύο φορές εκδηλώθηκε ο Σολιονένσιους με καταστροφικό τρόπο στην ηλιοκαμένη χώρα του Κεμ.

Κατά τη πρώτη, ο λαός, με αιματηρή επανάσταση, εξέλεξε κυβερνώντες με αίμα και θάνατο. Ο υποψήφιος που θα είχε στο "ιερό βάζο" του την μεγαλύτερη ποσότητα από μάτια που ανήκαν στη τάξη των νομίμων κυβερνώντων, θα εκλεγόταν νέος κυβερνήτης. Είναι σαφές ότι ήταν τρομακτικές οι σκηνές μιας τέτοιας εξέγερσης.

Κατά τη δεύτερη εκδήλωση αυτού του νόμου, ο αιγυπτιακός λαός, έξαλλος, εξεγέρθηκε κατά των κυβερνητών του και τους σκότωσε αφού τους έδεσε πλάϊ-πλάϊ με ένα ιερό μεταλλικό σύρμα.

Εκείνον τον καιρό δεν υπήρχε σεβασμός φύλλου ούτε ηλικίας και εκείνο το σύρμα έμοιαζε περισσότερο μ' ένα μακάβριο κολάρο που στη συνέχεια, έσυραν ζώα και ρίχνε το στον Νείλο.

Ο Σολιονένσιους προξενεί διακαείς επιθυμίες απελευθέρωσης, επανάστασης της συνείδησης, αλλά όταν ο άνθρωπος δεν είναι προετοιμασμένος, το μόνο που σκέπτεται να κάνει είναι να σκοτώσει τους

177


κυβερνώντες, να δολοφονεί άλλους, να εκθρονίζει τους βασιλείς, να κάνει πολέμους, κλπ.

Εμείς οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά, για τον Σολιονένσιους, χρειάζεται να γινόμαστε αυτοσυνείδητοι και να πραγματοποιούμε πάνω στην επιφάνεια της Γης την Επανάσταση της Διαλεκτικής.

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Όλες οι θρησκείες είναι πολύτιμες πέτρες δεμένες στο θεϊκό νήμα της θεϊκότητας.

Οι θρησκείες διατηρούν τις αιώνιες αξίες, δεν υπάρχουν εσφαλμένες θρησκείες.

Όλες οι θρησκείες είναι αναγκαίες, εκπληρώνοντας την αποστολή τους στη ζωή.

Είναι παράλογο, να πούμε ότι η θρησκεία του γείτονα είναι άχρηστη και ότι μόνον η δική μου είναι η αληθινή. Εάν η θρησκεία του γείτονα δεν χρειάζεται, τότε και η δική μου επίσης δεν χρειάζεται, επειδή οι αξίες είναι πάντοτε ίδιες.

Είναι ηλίθιο να πούμε ότι η θρησκεία των ιθαγενών φυλών της Αμερικής είναι ειδωλολατρία, τότε και εκείνοι επίσης έχουν το δικαίωμα να πουν, ότι η δική μας θρησκεία, είναι ειδωλολατρία. Και εάν εμείς περιγελούμε τους άλλους, και οι άλλοι επίσης μπορούν να μας περιγελούν. Και εάν εμείς λέμε ότι αυτοί λατρεύουν ή λάτρευαν είδωλα, και εκείνοι επίσης μπορούν να πουν ότι εμείς λατρεύουμε είδωλα.

Δεν μπορούμε να υποτιμάμε τη θρησκεία άλλων χωρίς να υποτιμάμε και τη δική μας επίσης, διότι οι αρχές είναι πάντοτε οι ίδιες. Όλες οι θρησκείες έχουν τις ίδιες αρχές.

178


Κάτω από τον ήλιο, κάθε θρησκεία γεννιέται, αυξάνει, αναπτύσσεται, πολλαπλασιάζεται σε πολλές αιρέσεις και πεθαίνει. Έτσι αυτό γινόταν πάντα και έτσι θα γίνεται πάντα.

Οι θρησκευτικές αρχές ουδέποτε πεθαίνουν. Μπορούν να πεθάνουν οι θρησκευτικές μορφές, αλλά οι θρησκευτικές αρχές, δηλαδή, οι αιώνιες αξίες, δεν πεθαίνουν ποτέ. Αυτές συνεχίζουν, αυτές ντύνονται με νέες μορφές.

Η θρησκεία, ενυπάρχει σύμφυτη στη ζωή όπως η υγρασία στο νερό.

Υπάρχουν βαθιά θρησκευτικοί άνθρωποι που δεν ανήκουν σε καμία θρησκευτική μορφή.

Ο χωρίς θρησκεία κόσμος είναι συντηρητικός και αντιδραστικός εκ φύσεως. Μόνον ο θρησκευτικός άνθρωπος πετυχαίνει την Επανάσταση της Διαλεκτικής.

Δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί τους θρησκευτικούς πολέμους, όπως αυτόν της Ιρλανδίας. Είναι παράλογο να χαρακτηρίζουμε τους άλλους άπιστους, αιρετικούς, ή ειδωλολάτρες, απλώς και μόνον επειδή δεν ανήκουν στην δική μας θρησκεία.

Ο μάγος, που στη καρδιά των αφρικανικών δασών, ασκεί το λειτούργημα του εμπρός στη φυλή των κανίβαλων και ο χριστιανός αριστοκράτης αρχιεπίσκοπος, που λειτουργεί στον Καθεδρικό Μητροπολιτικό του Λονδίνου, του Παρισιού ή της Ρώμης, στηρίζονται στις ίδιες αρχές, απλώς αλλάζουν οι θρησκευτικές μορφές.

Ο Ιησούς, ο θεϊκός Δάσκαλος της Γαλιλαίος, δίδαξε σε όλους τους ανθρώπους τον δρόμο της Αλήθειας και της Επανάστασης της Διαλεκτικής.Η Αλήθεια έγινε σάρκα στον Ιησού και θα γίνει σάρκα σε κάθε άνθρωπο που πετυχαίνει την Ακέραιη Επανάσταση.

Εάν μελετήσουμε τις θρησκείες, εάν κάνουμε μία συγκριτική μελέτη των θρησκειών, θα βρούμε σ' όλες τους, την λατρεία του Χριστού, το μόνο που θα διέφεραν είναι τα ονόματα που αποδίδουν στον Χριστό.

179


Ο θεϊκός Διδάσκαλος της Γαλιλαίος έχει τις ίδιες ιδιότητες με του Δια, του Απόλλωνα, τον Κρίσνα, τον Κετσαλκοάτλ, τον Λάο Τσε, τον Φού Χι τον κινέζο Χριστό-τον Βούδα, κλπ...

Μένει κανείς έκπληκτος όταν κάνει μια συγκριτική μελέτη των θρησκειών. Όλες αυτές οι θρησκευτικές ιερές προσωπικότητες που προσωποποιούν τον Χριστό γεννιούνται στις 24 Δεκεμβρίου στις 12 το βράδυ.

Όλες αυτές οι ιερές προσωπικότητες είναι παιδιά άμωμων συλλήψεων, όλοι αυτοί γεννιούνται δι' έργου και υπό χάρη του Άγιου Πνεύματος. Όλοι αυτοί γεννιούνται από παρθένες άμωμες προ του τοκετού, κατά τον τοκετό, και μετά τον τοκετό.

Η φτωχή και άγνωστη γυναίκα εβραία Μαρία, μητέρα του Λατρευτού Σωτήρα Ιησού, του Χριστού, έλαβε τις ίδιες ιδιότητες και κοσμικές ισχύς με την θεά Ίσιδα, την Ήρα, την Δήμητρα, την Εστία, την Μάγια, την Αδωνία, την Ινσομπέρτα, την Ρέα, την Κυβέλη, την Τοναντσίν, κλπ.

Όλες αυτές οι θηλυκές θεότητες παριστούν πάντοτε τη Θεϊκή Μητέρα, το Αιώνιο Κοσμικό θηλυκό.

Ο Χριστός είναι πάντοτε ο υιός της θεϊκής Μητέρας και σ'αυτήν απαιτούν λατρεία όλες οι άγιες θρησκείες.

Η Μαρία γονιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Διηγείται η παράδοση ότι ο Τρίτος Λόγος με τη μορφή περιστεριού, γονιμοποίησε την άμωμο κοιλία της Μαρίας.Το περιστέρι είναι πάντα ένα φαλλικό σύμβολο. Ας θυμηθούμε την Περιστέρα, νύμφη της συνοδείας της Αφροδίτης που μεταμορφώθηκε σε περιστέρι από την αγάπη.

Για τους κινέζους, ο Χριστός είναι ο Φου Χι. Ο κινέζος Χριστός που γεννιέται θαυμαστά δι' έργου και χάριτος. του Αγίου Πνεύματος.

Καθώς περπατούσε μια παρθένος ονομαζόμενη Χόα-Σε, στην όχθη ενός ποταμού, έβαλε το πόδι της επάνω στο ίχνος του Μεγάλου Ανθρώπου· αμέσως συγκινήθηκε βλέποντας τον εαυτόν της να περιβάλλεται από μία υπέροχη λάμψη και η κοιλιά της συνέλαβε. Αφού πέρασαν 12 χρόνια, την

180


41 ημέρα της δεκάτης Σελήνης, τα μεσάνυκτα, γεννήθηκε ο Φου-Χι, που ονομάστηκε έτσι εις μνήμη του ποταμού, στην όχθη του οποίου συνελήφθει.Στο αρχαίο Μελικό, ο Χριστός είναι ο Κετσαλκοάτλ, ο οποίος ήταν Μεσσίας και αναμορφωτής των Τολτέκων.

Όταν μία ημέρα η Τσιμαλμάν ήταν μόνη της με τις δύο αδελφές της, της εμφανίσθηκε ένας απεσταλμένος του ουρανού. Οι αδελφές της, βλέποντας τον, πεθαίνουν από τρόμο. Αυτή, ακούγοντας από το στόμα του αγγέλου ότι θα συλλάβει έναν γιο, συνέλαβε στην στιγμή, δίχως έργο ανδρός, τον Κετσαλκοάτλ, τον μεξικανό Χριστό.

Για τους Ιάπωνες, ο Χριστός είναι ο Αμίδας, ο οποίος μεσολαβεί προς την Υπέρτατη θεά Τεν-Σ ικ-Ντάϊ-Τάϊν πρεσβεύοντας για όλους τους αμαρτωλούς.

Ο Αμίδας, ο γιαπωνέζος Χριστός της Συντοϊστικής θρησκείας, είναι αυτός που έχει τις ισχύς για να ανοίγει τις πόρτες του κοκουράτ, του Παραδείσου.Οι γερμανικές Εδδες, αναφέρουν τον Κριστό, τον θεό της θεογονίας τους, παρόμοιος του Ιησού, γεννημένος επίσης στις 24 Δεκεμβρίου τα μεσάνυκτα, το ίδιο όπως ο Οντίν, ο Βόταν και ο Μπελένο.

Όταν μελετάει κανείς το Ευαγγέλιο του Κρίσνα, του Ινδού Χριστού, μένει έκπληκτος ανακαλύπτοντας το ίδιο Ευαγγέλιο του Ιησού, και ωστόσο ο Κρίσνα γεννήθηκε πολλούς αιώνες πριν από τον Ιησού.

Η Ντεβάκι, η ινδή παρθένος συνέλαβε τον Κρίσνα δι' έργου και χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Το θεϊκό βρέφος Κρίσνα μεταφέρθηκε στον στάβλο της Ναντέν και οι θεοί και οι άγγελοι ήρθαν να τον λατρέψουν. Η ζωή, το πάθος κι ο θάνατος του Κρίσνα είναι ίδια με αυτή του Χριστού-

Αξίζει τον κόπο να μελετήσει κανείς όλες τις θρησκείες. Η συγκριτική μελέτη των θρησκειών οδηγεί κάποιον στην κατανόηση ότι όλες οι θρησκείες διατηρούν τις αιώνιες αξίες, ότι καμία θρησκεία δεν είναι εσφαλμένη και ότι όλες είναι αληθινές.

Όλες οι θρησκείες μιλούν για την ψυχή, τον ουρανό, την κόλαση, κλπ. Οι αρχές είναι πάντοτε οι ίδιες.

181


Για τους Ρωμαίους, η κόλαση ήταν το Αβέρνο για τους Έλληνες ήταν τα Τάρταρα και για τους ινδοστανούς το Αβίτσι, κλπ.Ο ουρανός για τους Ρωμαίους και τους 'Έλληνες, ήτο ο Όλυμπος. Κάθε θρησκεία έχει τον ουρανό της.

Όταν έληξε η θρησκεία των Ρωμαίων, όταν εκφυλίστηκε, οι ιερείς μετετράπησαν σε μάντεις, σε κουκλοθεατοπαίχτες, κλπ., αλλά οι αιώνιες αρχές δεν πέθαναν, ξαναντύθηκαν την νέα θρησκευτική μορφή του χριστιανισμού.

Οι ειδωλολάτρεις ιερείς, οι επονομαζόμενοι Αουγούρ, Δριΰδης, Φλάμελ, Ιεροφάντης, Διονύσιος, και θυσιαστής, αναβαπτίστηκαν στον χριστιανισμό με τους τίτλους του Κληρικού, του Ιερέα, του Μητροπολίτη, του Πάπα, του Ουνιάτου, του Διακόνου, του θεολόγου, κλπ.

Οι Σύβυλλες, οι Εστιάδες, οι Δριΰδες, οι Πάπισες, οι Διακόνισες, οι Μενάδες, οι Πιτόνισες, κλπ., στον χριστιανισμό, μετονομάστηκαν. Δόκιμες, Ηγουμένες, Νεοκόρησες, Προφηγουμένες, Αιδεσιμότατες, Αδελφές, Μοναχές.

Οι θεοί, οι Ημίθεοι, οι Τιτάνες, οι θεές, οι Συλφίδες, οι Κύκλωπες, οι Αγγελιοφόροι των θεών των αρχαίων θρησκειών, αναβαπτίστηκαν με τα ονόματα των Αγγέλων, Αρχαγγέλων, Σεραφείμ, σε Δυνάμεις, Κυριότητες, Εξουσίες, θρόνοι, κλπ.

Αν στην αρχαιότητα λατρεύονταν οι θεοί, και τώρα λατρεύονται, μόνον που γίνεται με άλλα ονόματα.

Οι θρησκευτικές μορφές αλλάζουν ανάλογα με τις ιστορικές εποχές και τις φυλές. Κάθε φυλή χρειάζεται την ειδική της θρησκευτική μορφή.

Οι λαοί χρειάζονται τη θρησκεία. Ένας λαός δίχως θρησκεία είναι εκ των πραγμάτων ένας λαός εξ ολοκλήρου βάρβαρος, σκληρός και ανήλεης.

Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ

182


Οι φανατικοί κομουνιστές μισούν θανάσιμα κάθε τι που έχει γεύση Θεϊκότητας.

Οι φανατικοί υλιστές πιστεύουν ότι με τον τρισδιάστατο λογισμό (σκέψη) τους, μπορούν να επιλύουν όλα τα προβλήματα του σύμπαντος και το χειρότερο της υπόθεσης, είναι ότι ούτε καν γνωρίζουν τον εαυτόν τους.

Ο θεός ύλη των υλιστών δεν αντέχει στην εκ βαθέων ανάλυση. Έως τώρα, οι φανατικοί της Μαρξιστικής Διαλεκτικής δεν κατόρθωσαν ν' αποδείξουν πραγματικά την ύπαρξη της ύλης.

Καθ' όλη τη διάρκεια του περασμένου αιώνα και μέρους του 20ου αιώνα οι φανατικοί υλιστές έχασαν τον καιρό τους διαφιλονικώντας πάνω στο ήδη τετριμένο βαρετό θέμα της "ύλης και ενέργειας".

Πολλά έχουν ειπωθεί επάνω στην ενέργεια και την ύλη, αλλά αυτές συνεχίζουν παρ’ όλες τις υποθέσεις, να είναι πραγματικά οι άγνωστοι Χ-Ψ. Τι γίνεται λοιπόν;

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι αντιδραστικοί οπαδοί του περίφημου "διαλεκτικού υλισμού" επιχείρησαν πάντα να διακρίνουν το ένα αϊτό το άλλο, αποδεικνύεται ασφαλώς γελοία η διάκριση του αγνώστου από το άγνωστο.

Τα καημένα παιδιά που απήχθηκαν από το Θιβέτ τα διδάσκουν στο Πεκίνο φράσεις όπως αυτές: "Ύλη είναι εκείνο στο οποίο διεκπεραιώνονται οι αλλαγές που ονομάζονται κινήσεις. Και κινήσεις είναι εκείνες οι αλλαγές που διεκπεραιώνονται στην ύλη". Αυτή είναι η ταυτότητα του αγνώστου Χ-Ψ, Ψ=Χ. Πλήρης, φαύλος κύκλος, άγνοια, παραλογισμός.

Ποιος κράτησε ποτέ στην παλάμη του χεριού του ένα κομμάτι ύλης δίχως καμία μορφή; Ποιος γνώρισε την ύλη ανεξάρτητη από κάθε μορφή; Ποιος γνώρισε ποτέ την ενέργεια αυτή καθεαυτή, ποιος την έχει γνωρίσει;

Κανείς δεν έχει δει την "ύλη", κανείς δεν έχει δει την ενέργεια. Ο άνθρωπος απλώς αντιλαμβάνεται φαινόμενα, πράγματα, μορφές, εικόνες, κλπ., αλλά ουδέποτε έχει δει την ουσία των πραγμάτων.

183


Οι κύριοι υλιστές αγνοούν ολοκληρωτικά το τι είναι μία δεδομένη ουσία και δογματικά την ονομάζουν "ύλη", ενώ στην πραγματικότητα απλώς έχουν δει ένα ξύλο, χαλκό, χρυσό, πέτρα, κλπ..

Πράγματι, η ονομαζόμενη "ύλη" είναι έννοια τόσο αφηρημένη όπως το ωραίο, η καλοσύνη, η αρετή. Κανείς φανατικός του διαλεκτικού υλισμού δεν έχει δει ποτέ την ουσία των πραγμάτων αυτή καθεαυτή, έτσι όπως το πράγμα είναι αυτούσιο. Δεν αρνούμαστε ότι αυτοί χρησιμοποιούν εκείνο που δογματικά ονομάζουν "ύλη", αλλά και ο γάιδαρος επίσης χρησιμοποιεί το χορτάρι για τροφή του, χωρίς να το γνωρίζει, αλλά αυτό δεν είναι Επιστήμη, αυτό δεν είναι Σοφία, αυτό δεν είναι τίποτα. θέλουν οι φανατικοί του διαλεκτικού υλισμού να μετατρέψουν όλους τους ανθρώπους σε γαϊδάρους; Από την σκοπιά μας, έτσι είναι. Τι περισσότερο μπορεί να περιμένει κάποιος από εκείνους που δεν θέλουν να γνωρίζουντα πράγματα αυτούσια;

Η ΤΕΧΝΗ

Καθώς ο άνθρωπος ρίχτηκε στον δρόμο της καθέλιξης και του εκφυλισμού, καθώς γινόταν ολοένα και πιο υλιστής, Οι αισθήσεις του επίσης χειροτέρευαν και εκφυλίζονταν.

Έρχεται στη μνήμη μας μία σχολή της Βαβυλωνίας που ήταν αφιερωμένη στη μελέτη καθετί που σχετιζόταν με την όσφρηση. Αυτοί είχαν ένα ρητό που έλεγε: "Αναζητήστε την αλήθεια στις αποχρώσεις των οσμών που αποκτούνται από την στιγμή της δράσης του κρύου που καταψύχει μέχρι την στιγμή της δράσης σε θερμή αποσύνθεση".

Η σχολή αυτή καταδιώχτηκε και καταστράφηκε από κάποιον πολύ φοβερό αρχηγό. Ο αρχηγός αυτός είχε κάποιες πολύ συγκεχυμένες δουλειές και ξαφνικά κατηγορήθηκε έμμεσα από τις θυγατρικές εκείνης της σχολής.

Η αίσθηση της όσφρησης, εξαιρετικά ανεπτυγμένης, επέτρεπε στους μαθητές αυτής της σχολής ν' ανακαλύπτουν πολλά πράγματα που δεν συνέφεραν τους αρχηγούς της κυβέρνησης.

184


Υπήρχε και άλλη πολύ σημαντική σχολή στη Βαβυλωνία, η Σχολή των Ζωγράφων. Η σχολή αυτή είχε ως ρητό:

"Ανακαλύψτε και διασαφηνίστε την αλήθεια, μόνον μέσω των αποχρώσεων που υπάρχουν μεταξύ του άσπρου και του μαύρου".

Την εποχή εκείνη, οι θυγατρικές της σχολής αυτής μπορούσαν να χρησιμοποιούν κανονικά και χωρίς καμία δυσκολία περίπου 1050 αποχρώσεις του χρώματος γκρι.

Από την Βαβυλωνιακή περίοδο μέχρι αυτές τις θλιβερές μέρες που οπό θαύμα ζούμε, οι ανθρώπινες αισθήσεις έχουν εκφυλιστεί τρομακτικά, εξ αιτίας του υλισμού που ο Μαρξ δικαιολογεί με τον τρόπο του στη φτωχή σοφιστεία της διαλεκτικής του.

Το εγώ συνεχίζει μετά τον θάνατο και διαιωνίζεται στους απογόνους μας. Το εγώ περιπλέκεται με τις υλιστικές εμπειρίες και ισχυροποιείται εις βάρος των ανθρωπινών ικανοτήτων.

Καθώς το εγώ ισχυροποιήθηκε δια μέσω των αιώνων, οι ανθρώπινες ικανότητες εκφυλίζονται κάθε φορά ολοένα και περισσότερο.

Οι Ιεροί Χοροί ήταν αληθινά εκπαιδευτικά βιβλία που μετέδιδαν αποφασιστικά ορισμένες υπερβατικές κοσμικές γνώσεις.

Οι χορευτές Δερβίσηδες δεν αγνοούν τους Επτά Πειρασμούς τους αμοιβαία εξισορροπούμενους των ζωντανών οργανισμών.

Οι αρχαίες χορεύτριες γνώριζαν τα επτά ανεξάρτητα μέρη του σώματος και γνώριζαν πολύ καλά το τι είναι οι επτά διακεκριμένες γραμμές της κίνησης. Οι ιερές χορεύτριες γνώριζαν πολύ καλά, ότι κάθε μία από τις επτά γραμμές της κίνησης κατέχει επτά σημεία δυναμικής συγκέντρωσης.

Οι χορεύτριες της Βαβυλωνίας, της Ελλάδας και της Αιγύπτου, δεν αγνοούσαν ότι όλα αυτά αποκρυσταλλώνονταν στο άτομο χορευτή και στον γιγάντιο πλανήτη που χορεύει γύρω από το κέντρο Κοσμικής βαρύτητας του.

185


Εάν μπορούσαμε ν' ανακαλύψουμε μία μηχανή που να μιμείται με πλήρη ακρίβεια όλες τις κινήσεις των επτά πλανητών του ηλιακού μας συστήματος γύρω από τον ήλιο, θα ανακαλύπταμε με έκπληξη το μυστικό των χορευτών Δερβίσηδων. Πράγματι, οι χορευτές Δερβίσηδες μιμούνται με τελειότητα όλες τις κινήσεις των πλανητών γύρω από τον ήλιο.

Οι Ιεροί Χοροί των εποχών της Αιγύπτου, Βαβυλωνίας, Ελλάδας, ύλη., πηγαίνουν ακόμη πιο μακριά, μετέδιδαν τρομερές κοσμικές αλήθειες, ανθρωπογενετικές, ψυχολογικές, μαθηματικές, κλπ..

Όταν στη Βαβυλωνία, άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα του αθεϊσμού και υλισμού, ο εκφυλισμός των πέντε αισθήσεων επιταχύνθηκε τρομερά.

Είναι τέλεια αποδεδειγμένο ότι είμαστε αυτό που σκεπτόμαστε, και αν σκεπτόμαστε ως υλιστές, εκφυλιζόμαστε και απολιθωνόμαστε.

Ο Μαρξ διέπραξε ένα ασυγχώρητο έγκλημα, αφήρεσε οπό την ανθρωπότητα τις πνευματικές αξίες. Ο μαρξισμός άφησε να ξεσπάσει η θρησκευτική καταδίωξη. Ο μαρξισμός έριξε την ανθρωπότητα στον ολοκληρωτικό εκφυλισμό.

Οι μαρξιστικές ιδέες, υλιστικές, έχουν εισχωρήσει παντού, στο σχολείο και στο σπίτι, στον ναό και στο γραφείο, κλπ..

Οι καλλιτέχνες κάθε νέας γενιάς έχουν μετατραπεί σε αληθινούς απολογητές του διαλεκτικού υλισμού. Κάθε πνοή πνευματικότητας έχει εξαφανισθεί στην υπερμοντέρνα τέχνη.

Δεν γνωρίζουν πια τίποτα οι μοντέρνοι καλλιτέχνες για τον Νόμο του Επτά, δεν γνωρίζουν τίποτα για τα Κοσμικά Δράματα, δεν γνωρίζουν πια τίποτα για τους Ιερούς Χορούς των αρχαίων μυστηρίων.

Οι σκοτεινοί έκλεψαν το θέατρο και την σκηνή, τα βεβήλωσαν άθλια, τα εκπόρνευσαν ολοκληρωτικά.

186


Το Σάββατο, η ημέρα του θεάτρου, η ημέρα των μυστηρίων ήταν παλιά δημοφιλής στους αρχαίους ναούς. Τότε αναπαριστούσαν θαυμαστά Κοσμικά Δράματα.

Το Δράμα χρησίμευε για να μεταδίδει στους μυημένους πολύτιμες γνώσεις. Μέσω του Δράματος μεταφέρονταν στους μυημένους διάφορες μορφές εμπειριών του Είναι και των εκδηλώσεων του Είναι.

Από τα δράματα, το αρχαιότερο είναι αυτό του Κοσμικού Χριστού. Οι μύστες γνώριζαν πολύ καλά ότι ο καθένας οπό μας πρέπει να μετατρέπεται σε Χριστό αυτού του Δράματος, αν πραγματικά επιδιώκουμε το Βασίλειο του Υπεράνθρωπου.

Τα Κοσμικά Δράματα στηρίζονται στον Νόμο του Επτά. Ορισμένες έξυπνες αποκλίσεις από αυτόν τον νόμο, χρησιμοποιήθηκαν πάντοτε για να μεταδώσουν στον νεόφυτο υπερβατικές γνώσεις.

Είναι πασίγνωστο στη μουσική ότι ορισμένες νότες μπορούν να προκαλέσουν χαρά στο σκεπτόμενο κέντρο, άλλες να προκαλέσουν βάρος στο αισθησιακό κέντρο, και τέλος, άλλες να προκαλέσουν θρησκευτικότητα στο κινητικό κέντρο.

Πραγματικά, ουδέποτε ξεχνούμε τους αρχαίους Ιεροφάντες που έλεγαν ότι η ακέραιη γνώση μπορεί μόνον ν' αποκτηθεί και με τους τρεις εγκεφάλους, ένας μόνον εγκέφαλος δεν μπορεί να δώσει πλήρη πληροφόρηση.

Ο Ιερός Χορός και το Κοσμικό Δράμα, σοφά συνδυασμένα με τη μουσική, χρησίμευσαν για να μεταδώσουν στους νεόφυτους φοβερές αρχαϊκές γνώσεις, κοσμογεννητικού, ψυχολογικού, φυσικοχημικού, μεταφυσικού τύπου, κλπ..

Ταιριάζει εδώ επίσης να αναφέρουμε την Γλυπτική, που ήταν μεγαλειώδης σ' άλλους καιρούς. Τα αλληγορικά όντα, σμιλευμένα στην σκληρή πέτρα, αποκαλύπτουν ότι οι αρχαίοι Δάσκαλοι δεν αγνοούσαν ποτέ τον Νόμο του Επτά.

187


Ας θυμηθούμε την Σφίγγα της Γκίζας, στη Αίγυπτο. Αυτή μας μιλάει για τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και τις τέσσερις βασικές καταστάσεις του Υπεράνθρωπου.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο γεννήθηκε η υπαρξιακή Φιλοσοφία και η υπαρξιακή Τέχνη. Απ’ όσο έχουμε δει επί σκηνής τους υπαρξιακούς ηθοποιούς, φθάσαμε στο συμπέρασμα ότι είναι πραγματικά μανιακοί και διαστρεμμένοι άρρωστοι.

Εάν ο μαρξισμός συνεχίσει να εξαπλώνεται, ο άνθρωπος θα δεχθεί το ολοκληρωτικό χτύπημα γιατί θα έχει χάσει πλήρως τις πέντε αισθήσεις του που βρίσκονται σε διαδικασία εκφυλισμού.

Είναι πια αποδεδειγμένο από την παρατήρηση και την εμπειρία ότι η απουσία πνευματικών αξιών προκαλεί εκφυλισμό.

Η τωρινή ζωγραφική, μουσική, η γλυπτική, το δράμα, κλπ., δεν είναι τίποτε άλλο παρά το προϊόν του εκφυλισμού.

Δεν εμφανίζονται πια οι μυημένοι άλλων καιρών, οι ιερείς χορεύτριες, οι αληθινοί καλλιτέχνες των ιερών καιρών. Τώρα εμφανίζονται μόνον στο σανίδι άρρωστα νευρόσπαστα, έκφυλοι τραγουδιστές, επαναστάτες δίχως αιτία, κλπ..

Τα υπερμοντέρνα θέατρα είναι η αντίθεση των αρχαίων θεάτρων των ιερών μυστηρίων της Αιγύπτου, Ελλάδας, Ινδίας, κλπ..

Η τέχνη αυτών των εποχών είναι σκοτεινή, είναι η αντίθεση του Φωτός και οι μοντέρνοι καλλιτέχνες σκοτεινοί.

Η υπερρεαλιστική και μαρξιστική ζωγραφική, η υπερμοντέρνα γλυπτική, η αφροκουβανική μουσική και οι μοντέρνες χορεύτριες είναι αποτέλεσμα του ανθρώπινου εκφυλισμού.

Τα αγόρια και τα κορίτσια των νέων γενιών δέχονται μέσω των τριών εκφυλισμένων εγκεφάλων τους αρκετά δεδομένα για να μετατραπούν σε απατεώνες, κλέφτες, δολοφόνους, ληστές, φιλομόφιλους, πόρνες, κλπ..

188


Κανείς δεν κάνει τίποτε για να εξαλείψει την κακή τέχνη και τα πάντα οδεύουν προς μία τελική καταστροφή, από έλλειψη μίας Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Η ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Κάποια φορά, συζητούσαν ένας υλιστής άθεος, εχθρός του ζωντανού Αιώνιου θεού, και ένας. άνθρωπος της θρησκείας. Η συζήτηση ήταν πάνω σ’ εκείνο το θέμα το σχετικό με το τι ήταν πρώτο, το αυγό ή η κότα; Μα βέβαια, έλεγε ο ένας ήταν το αυγό· οπωσδήποτε ήταν το αυγό. Και ποιος έκανε το αυγό; Μα η κότα. Ο άλλος έλεγε ότι ήταν η κότα. Και από πού βγήκε η πρώτη κότα; Μα από το αυγό. Και αυτή είναι η ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ.

Στο τέλος, κάπως ανυπόμονος, ο θρησκόληπτος έλεγε: θα μπορούσατε να κάνετε ένα αυγό όπως το έκανε ο θεός; Ο υλιστής απάντησε: Ναι το κάνω! Κάντο! αναφώνησε ο θρησκόληπτος και ο υλιστής έκανε ένα αυγό, ένα μ'αυτό της κότας: τον κρόκο του, το ασπράδι του και το κέλυφος του. Βλέποντας το, αυτό ο θρησκόληπτος είπε: Μιας κι εσείς φτιάσατε ένα θαυμάσιο αυγό, από αυτό θα βγει ένα κοτοπουλάκι. Ας βάλουμε το αυγό σ’ έναν εκολαπτήρα για να βγει. Δεκτών! και έβαλαν το αυγό σ’ έναν εκκολαπτήρα, αλλά το κοτοπουλάκι δεν βγήκε...

Ο σοφός κύριος Αλφόνσο Χερρέρα, συγγραφέας της Πλασμογέννησης κατάφερε να δημιουργεί το κύτταρο, αλλά ένα κύτταρο νεκρό που ποτέ δεν είχε ζωή.

Κάνουν μπολιάσματα, εμβολιάζουν ένα κλαδί μένα άλλο του τάδε φυτού, για να καλυτερεύσουν τους καρπούς, θέλοντας οι δοκησίσοφοι (πολύξεροι) να διορθώσουν τη Φύση. Αυτό που κάνουν είναι παραλογισμοί. Τα μπολιάσματα δεν φέρουν την ίδια φυσική ζωντανή δύναμη του Μεγαλόκοσμου. Ία νοθευμένα μπολιασμένα φρούτα, καταλήγουν να βλάπτουν το ανθρώπινο σώμα από την ενεργειακή σκοπιά.

Ωστόσο οι σοφοί νιώθουν ικανοποιημένοι με τα πειράματα τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι κάθε δένδρο συλλαμβάνει ενέργεια, την μετασχηματίζει

189


και την μεταδίδει στους καρπούς. Αλλοιώνοντας το δένδρο, αλλοιώνονται οι ενέργειες του Μεγαλόκοσμου, και το φρούτο αυτό δεν είναι πια το ίδιο, είναι προϊόν μιας μοιχείας που πρόκειται να βλάψει τους οργανισμούς.

Όμως, οι υλιστές επιστήμονες, πιστεύουν ότι γνωρίζουν, όταν στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν. Όχι μόνον αγνοούν, αλλά και αυτό είναι χειρότερο αγνοούν πως αγνοούν.

Κάνουν τεχνίτες εμφυτεύσεις σπόρων (σπερμάτων) επάγουν από έναν οργανισμό τα ζωοποιητικά κύτταρα, το περίφημο σπερματοζωάριο, και για τον λόγο αυτόν νομίζουν οι σοφοί ότι δημιουργούν ζωή. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι χρησιμοποιούν αυτό που η φύση έχει ήδη κατασκευάσει.

Ας βάλουμε πάνω στον πάγκο του εργαστηρίου τα χημικά στοιχεία που χρειάζονται για να κατασκευαστεί ένα σπερματοζωάριο και ένα ωάριο. Ας πούμε στους επιστήμονες να φτιάξουν ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο, θα το έκαναν; Εγώ λέω πως ναι. Όμως θα είχαν ζωή; θα μπορούσε μήπως να βγει ένα ζωντανό πλάσμα; Ποτέ, ουδέποτε, διότι αυτοί δεν φέρουν να δημιουργούν ζωή. Επομένως με ποιες αποδείξεις αρνούνται τις ανώτερες δημιουργικές ευφυΐες; Εάν δεν είναι ικανοί να δημιουργήσουν ούτε καν τον σπόρο ενός δένδρου, ένα σπόρο που να μπορεί να φυτρώνει.

Ποια είναι η βάση που έχουν οι υλιστές για να αρνούνται τις δημιουργικές ευφυΐες; Γιατί αποφαίνονται ενάντια στο Αιώνιο;

Μπόρεσε κανείς υλιστής επιστήμονας να δημιουργήσει τη ζωή; Πότε;

Είναι εύκολο πράγμα να παίζει με αυτό που η Φύση έχει ήδη φτιάξει, αλλά να φτιάξει ζωή είναι διαφορετικό. Κανείς επιστήμονας δεν μπορεί να την φτιάξει...

Διαιρούν μία αμοιβάδα σε δύο, διαχωρίζουν τα τμήματα της σ' ένα τραπέζι εργαστηρίου, τα ενώνουν με κάποιο άλλο κομμάτι μικροοργανισμού και λένε: Εύρηκα! Εύρηκα! Εύρηκα! Δημιουργούμε ζωή. Αλλά δεν είναι ικανοί να δημιουργήσουν μία αμοιβάδα. Που βρίσκεται η επιστήμη αυτών των υλιστών κυριών; Πότε απέδειξαν ότι μπορούν να αντικαταστήσουν την θεϊκότητα; Η πραγματικότητα των γεγονότων είναι ότι όχι μόνον αγνοούν,

190


αλλά αυτό που είναι χειρότερο, αγνοούν πως αγνοούν. Τα γεγονότα είναι αυτά που διηγούνται και έως τώρα δεν το έχουν αποδείξει.

Λένε ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο. Βγάζουν την θεωρία του κυνοκέφαλου με ουρά, του πιθήκου δίχως ουρά, και του δενδρόβιου ανθρώπου, ως παιδιά του Νέο πιθηκοειδούς, κλπ. Αλλά, ποιος θα ήτο τότε ο χαμένος κρίκος; Τον έχουν βρει; Πότε και πού; Ποια μέρα βρέθηκε κάποιος πίθηκος ικανός να μιλάει, προικισμένος με γλώσσα; Μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανισθεί. Αυτοί οι υλιστές κύριοι είναι γελοίοι, μας παρουσιάζουν υποθέσεις και όχι γεγονότα.

Ας μετρήσουμε τον όγκο του εγκεφάλου της καλύτερης μαϊμούς και ας τον συγκρίνουμε με τον εγκέφαλο ενός καθυστερημένου ανθρώπου που βρίσκεται για παράδειγμα, στις φυλές της Αυστραλίας. Είναι φανερό ότι η μαϊμού αυτή δεν θα έφθανε την ομιλητική ικανότητα.

Μα δεν υπάρχουν και υλιστές που αντικρούουν τις θεωρίες του ίδιου του Δαρβίνου και των οπαδών του; Προέρχεται ο άνθρωπος από την μαϊμού; Επάνω σε ποια βάση το στηρίζουν; Πως το αποδεικνύουν; Μέχρι πότε θα πρέπει να περιμένουμε τον υποτιθέμενο χαμένο κρίκο; θα θέλαμε να δούμε αυτό το είδος μαϊμούς που μιλάει όπως ο κόσμος. Δεν έχει εμφανισθεί, και επομένως τότε, είναι μία υπόθεση μιας ηλιθιότητας που δεν έχει να κάνει τίποτε με την πραγματικότητα.

Γιατί ομιλούν για πράγματα που δεν γνωρίζουν, Γιατί τόσες φτηνές ουτοπίες; Ειλικρινά επειδή έχουν την συνείδηση κοιμισμένη, επειδή ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν να κάνουν μία ψυχολογική επανάσταση μέσα στον εαυτόν τους και επειδή τους λείπει η άσκηση της σεξουαλικής υπερδυναμικής. Η ωμή πραγματικότητα των γεγονότων είναι ότι είναι υπνωτισμένοι.

Όποιος δεν εξασκεί τις διδασκαλίες της Επανάστασης της Διαλεκτικής θα πέφτει στα ίδια λάθη με τους υλιστές επιστήμονες.

Οι υλιστές επιστήμονες συνεχώς βγάζουν καινούργιες θεωρίες. Για παράδειγμα θα αναφέρουμε ένα τμήμα της Επιλογής των ειδών. Ένα ασήμαντο μαλάκιο εξελίσσεται και από αυτό βγαίνουν άλλα είδη έμβιων όντων μέσω της διαδικασίας της επιλογής, .μέχρις ότου φθάσουν στον

191


άνθρωπο. Μπορούν ν' αποδείξουν αυτή τη θεωρία; Είναι προφανές πως όχι.

Δεν αρνούμαστε ότι υπάρχουν σε κάθε είδος ορισμένες διαδικασίες επιλογής. Υπάρχουν πουλιά για παράδειγμα που μεταναστεύουν σε συγκεκριμένες περιοχές. Τα θαυμάζει κανείς βλέποντας τα όλα μαζί συγκεντρωμένα, αλλά πόσο διαφορετικά επιστρέφουν στην συνέχεια σηκώνονται να πετάξουν για να διασχίσουν τον ωκεανό, και στον δρόμο πεθαίνουν, ενώ επιβιώνουν της πάλης τα πιο ισχυρά. Αυτά που επιζούν της πάλης, μεταδίδουν τα χαρακτηριστικά τους στους απογόνους τους. Έτσι δρα ο νόμος της επιλογής.

Υπάρχουν είδη που μάχονται ακατάπαυστα ενάντια σε θαλάσσια τέρατα και σε πείσμα μιας τέτοιας πάλης, γίνονται ισχυρά και μεταδίδουν τα χαρακτηριστικά τους στους απογόνους τους.

Υπάρχουν θηρία που σε πείσμα μιας τέτοιας αντιπαλότητας γίνονται κάθε φορά περισσότερο ισχυρά, μεταδίδοντας τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους στους απογόνους τους.

Ποτέ όμως η φυσική επιλογή δεν μπόρεσε να μας παρουσιάσει ένα νέο είδος πάνω στο χαλί της ύπαρξης· Ωστόσο όμως, είναι πολλοί αυτοί που στην επιλογή έχουν δώσει χαρακτηριστικά ενός Δημιουργού.

Πολλά έχουν ειπωθεί επίσης σχετικά με το πρωτόπλασμα. Σχετικά με το πρωτόπλασμα που βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας εδώ και εκατομμύρια χρόνια και ότι από αυτό το πρωτόπλασμα προήλθε η παγκόσμια ζωή.

Οι υλιστές προτιστές, κάνουν να πιστέψουν οι οπαδοί τους, που είναι αδαείς όπως οι ίδιοι, ότι η ψυχολογική ανάπτυξη του διανοητικού ζώου, που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος, προέρχεται από την μοριακή ανάπτυξη του πρωτοπλάσματος και προχωρά παράλληλα με τις διαδι-κασίες του.

Ισχυρίζονται οι προτιστές πως η συνείδηση, ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να ονομαστεί, είναι το αποτέλεσμα της εξέλιξης του πρωτοπλάσματος δια μέσω των αιώνων. Έτσι νομίζουν οι προτιστές, οι απόκληροι σοφίας.

192


Μου έρχεται στη μνήμη μου το Ατομικό Μοβερόν του Χαίγκελ, αυτό το βυθισμένο στην υδατώδη άβυσσο άτομο απ' όπου αναβλύζει κάθε ζωή. Έτσι νομίζουν ο Χαίγκελ και οι οπαδοί του.

Δεν έχει οργανωθεί τίποτε το πολύπλοκο που προηγουμένως δεν έχει περάσει, από διάφορες κοσμικές διαδικασίες.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τίποτα ούτε περί της Ζωής, ούτε περί του θανάτου, ούτε από πού ερχόμαστε ούτε προς τα πού πορευόμαστε, πολύ λιγότερο ποιο είναι το αντικείμενο της ύπαρξης. Γιατί; Ειλικρινά επειδή έχουν τη συνείδηση κοιμισμένη, επειδή δεν έχουν πραγματοποιήσει την εσωτερική Επανάσταση της Διαλεκτικής, επειδή βρίσκονται σένα επίπεδο μαζικής συλλογικής ύπνωσης λόγω έλλειψης της Ακέραιης Επανάστασης, που διδάσκουμε σ'αυτό το Έργο.

Η υλιστική επιστήμη βαδίζει στον δρόμο του λάθους, δεν γνωρίζει τίποτε σχετικά με την προέλευση του ανθρώπου και πολύ λιγότερο για την εσωτερική του ψυχολογία.

Δεν αρνούμαστε ότι υπήρχε ο νόμος της φυσικής επιλογής αλλά αυτός δεν έχει δημιουργήσει κάτι καινούργιο. Το ότι τα είδη ποικίλλουν μέσα στην πάροδο του χρόνου δεν το αρνούμαστε, αλλά οι παράγοντες ποικιλομορφίας κάθε είδους μπαίνουν σε δράση μετά από τα αρχικά πρωτότυπα που έχουν αποκρυσταλλωθεί στο φυσικό κόσμο. Τα αρχικά πρωτότυπα κάθε ζωντανού είδους αναπτύσσονται προηγουμένως στο ψυχολογικό διάστημα, στις ανώτερες διαστάσεις της Φύσης, στις ανώτερες διαστάσεις που οι υλιστές επιστήμονες αρνούνται επειδή δεν τις συλλαμβάνουν και δεν τις συλλαμβάνουν γιατί είναι ψυχολογικά υπνωτισμένοι.

Εάν αυτοί έβγαιναν από την κατάσταση ύπνωσης και μετά μιλούσαν, οι αντιλήψεις τους θα ήταν διαφορετικές, όμως κοιμούνται, από έλλειψη μια διανοητικής και σεξουαλικής δυναμικής.

Εάν κάποιος θέλει να μάθει σχετικά με την καταγωγή του ανθρώπου πρέπει να παρατηρήσει την Οντογονία. Η Οντογονία είναι μία ανακεφαλαίωση της Φυλογένειας.

193


Τι είναι η Οντογονία μέσα στην Ανθρωπολογία; Είναι η διαδικασία ανάπτυξης του εμβρύου μέσα στη μήτρα. Εάν παρατηρήσουμε την διαδικασία κυοφορίας μιας μητέρας, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η Οντογονία είναι μία ανακεφαλαίωση της Φυλογένειας, η οποία με τη σειρά της είναι μία κατάσταση εξέλιξης και μετασχηματισμού, οπό την οποία έχει περάσει η ανθρώπινη φυλή μέσω των αιώνων

Η Οντολογία ανακεφαλαιώνει αυτές τις καταστάσεις μέσα στην κοιλιά της μητέρας. Μια οντολογική ανάλυση θα μας έφερνε στο λογικό συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο είδος και τα άλλα ζωικά είδη έχουν παρόμοια καταγωγή και προέρχονται από το ψυχολογικό διάστημα.

Αλλά σχετικά με την φυσική επιλογή, τις διάφορες ποικιλίες και τους παράγοντες που παράγουν τους παράγοντες στην ανθρώπινη φυλή, όλα αυτά μπαίνουν σε δράση αφού τα είδη, οποιαδήποτε κι αν είναι, έχουν κρυσταλλωθεί φυσικά. Πριν την από τη φυσική κρυστάλλωση υπάρχουν εξελεκτικές ψυχολογικές διαδικασίες μέσα στον ζώντα κόλπο της Φύσης, άγνωστες για έναν Χέγκελ, έναν Δαρβίνο και τους οπαδούς τους, επειδή αυτοί πραγματικά δεν γνωρίζουν τίποτε για την αρχή του ανθρώπινου όντος.

Πώς είναι δυνατόν να λένε οι υλιστές σοφοί ότι υπάρχουν διάφορες ποικιλίες στους διάφορους τύπους των ζωντανών ειδών; Είτε κατά λάθος είτε κατά τρόπο αυθόρμητο, μήπως αυτό δεν αποτελεί μία αντίφαση;

Δεν είναι αυτοί οι ίδιοι που λένε ότι αυτό το σύμπαν είναι το αποτέλεσμα της δύναμης της ύλης και της αναγκαιότητας; Πώς αντιφάσκουν και μας λένε μετά για αυθόρμητες ποικιλίες μέσα σ' ένα σύμπαν δύναμης και αναγκαιότητας; Είναι αυτό δυνατόν, Ένα σύμπαν δύναμης, ύλης και αναγκαιότητας δεν δέχεται τυχαίες ή αυθόρμητες παραλλαγές. Αυτές οι παραλλαγές οι ποικιλομορφίες στα είδη υπάρχουν για κάτι που αγνοούν. Η υλιστική επιστήμη όχι μόνον αγνοεί, αλλά και αυτό είναι το χειρότερο, αγνοεί ότι αγνοεί.

Η Γνωστική ψυχολογική Ανθρωπολογία εμβαθύνει διεισδυτικά στο παρελθόν. Αυτή η ανθρώπινη φυλή που σήμερα κατοικεί την επιφάνεια της Γης, δεν είναι παρά μία φυλή διανοητικών ζώων που εσφαλμένα

194


ονομάζονται άνθρωποι. Μπορεί εσείς να προσβληθείτε εάν θέλετε, αλλά προτού να υπάρξει αυτή η φυλή των διανοητικών ζώων, υπήρξαν οι Λεμούριοι, Υπερβόρειοι και Πολικοί άνθρωποι. Ία διανοητικά ζώα προέρχονται από την Ατλαντίδα, γεννήθηκαν στην Ατλαντίδα. Οι πραγματικοί άνθρωποι της Λεμουρίας προς τα τελευταία της χρόνια, αποσύρονταν από το σκηνικό του κόσμου. Οι οργανισμοί τους εγκατέ-λειπαν τα ανώτερα στοιχεία των ζωικών βασιλείων.

Της φυλής των διανοητικών ζώων προηγούντο αυτές των ανθρώπων που υπήρξαν στην Λεμουρία, στην Υπερβόρεια ήπειρο και στον Βόρειο Πόλο, που εκείνη την εποχή βρισκόταν στην Ισημερινή ζώνη. Σε τι στηρίζεται η Γνωστική ψυχαναλυτική Ανθρωπολογία όταν δηλώνει κάτι τέτοιο; Γιατί το λέει; Στηρίζεται όχι μόνο σ’ όλες τις παραδόσεις που προέρχονται οπό τα βιβλία της Αρχαίας Αιγύπτου, της γης των Ίνκας, της χώρας των Μάγια, της Ελλάδας, Ινδίας, Περσίας, Θιβέτ, κλπ., αλλά επίσης στις άμεσες έρευνες εκείνων που έχουν πέτυχε ίνα αφυπνίσουν την συνείδηση μέσω μια ψυχολογικής επανάστασης.

Παραδίδουμε μέσω αυτού του 'Έργου όλα τα συστήματα που χρειάζονται για την αφύπνιση της συνείδησης και όταν εσείς ξυπνήσετε! θα μπορείτε να ερευνάτε από μόνοι σας αυτό που δηλώνω με έμφαση. Αλλά είναι αναγκαίο να αφυπνίζεστε για να ψηλαφάτε, να βλέπετε, να ακούτε, να νιώθετε και να μην είσαστε θύματα των θεωριών ενός Χέγκελ, ενός Δαρβίνου, ενός Χάξλεϋ και των οπαδών τους,

Υπήρξαν τρεις φυλές ανθρώπων όμως, πώς θα μπορούσατε να το γνωρίζετε όταν η συνείδηση σας κοιμάται; Αυτοί που πετυχαίνουν την αφύπνιση θα μπορούν να πετυχαίνουν τα ακασικά αρχεία της Φύσης.

Πώς ήταν η πρώτη φυλή; Κατά ποιόν τρόπο υπήρξε; Σε εκείνες τις εποχές, πάνε περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τις έρευνες που εμείς έχουμε πραγματοποιήσει, υπήρξαν οι πρωτοπλασματικοί άνθρωποι και η ίδια η Γη ήταν ακόμη πρωτόπλασμα.

Δεν είναι εκείνο το πρωτόπλασμα του Χέκελ και η αλμυρή θάλασσα και χιλιάδες άλλες ηλιθιότητες χωρίς καμιά επιβεβαίωση, όχι. Η πρωτοπλασματική φυλή είναι διαφορετική.

195


Μια ανθρώπινη φυλή αιωρείτο στο περιβάλλον. Πριν ακόμη πέσει πάνω στην υγρή γη. Πώς αναπαραγόταν και ποια ήταν η καταγωγή της; Αυτή η φυλή είχε ανελιχθεί και καθελιχθεί στις ανώτερες καταστάσεις της Φύσης και του Κόσμου. Αποκρυσταλλώθηκε τελικά πάνω στη Γη επίσης η πρωτοπλασματική μετά από πολλές εξελικτικές διαδικασίες, βυθισμένες μέσα στο αρχικό τους σπέρμα που είναι τοποθετημένο μέσα στο Χάος, στο Μεγάλο Λίμπο, στο Χιάστερ του κόσμου. Όταν αυτή η φυλή αποκρυσταλ-λώθηκε σχημάτισε το δεμάτι, τον πυρήνα, που μπορούσε το ίδιο να παίρνει γιγάντιες μορφές όπως επίσης να γίνεται ένα μαθηματικό σημείο.

Πάνω σε τι στηρίζομαι για να δηλώνω κάτι τέτοιο; Στην αφυπνισμένη συνείδηση. Μου αρκεί; Ναι μου αρκεί! Και αν εσείς αποδέχεστε το δόγμα της επανενσάρκωσης, τόσο καλύτερα. Προφανώς, ήμουν επανεσαρκωμένος σ’ εκείνη τη φυλή και μιας και είμαι αφυπνισμένος δεν μπορώ να λησμονήσω τις ανελικτικές και τις καθελικτικές διαδικασίες της. Για τον λόγο αυτό, δίνω μαρτυρία εμπρός σας, γνωρίζοντας καλά ότι κοιμάστε, αλλά πρέπει να καταθέτω όλα αυτά τα δεδομένα για να αφυπνίζεστε.

Πώς πολλαπλασιαζόταν αυτή η φυλή; Πώς αναπαραγόταν; Δεν είναι όπως έλεγε η Δασκάλα Μπλαβάσκυ, ότι το έκαναν κατά τρόπο αφυλικό, ότι δεν χρειάζονταν το φύλο για τον σκοπό αυτό. Αυτή η δήλωση είναι εσφαλμένη επειδή η δύναμη του Μάχα Τσοάν, η δημιουργική ενέργεια του Τρίτου Λόγου, ρέει σαρωτική στο κάθε τι που υπήρξε, και θα υπάρξει. Το είδος αναπαραγωγής ήταν δια πυρηνοτομίας, εκδηλωνόταν με διαφορετικό σεξουαλικό τρόπο, οι οργανισμοί διαιρούντο όπως διαιρείται το οργανικό κύτταρο: το κυτταρόπλασμα με ένα τμήμα πυρήνα διαχωρίζεται, αυτό δεν το αγνοούν.

Από τότε η πυρηνοατομική διαδικασία παρέμεινε στο αίμα και συνεχίζει να πραγματοποιείται κατά εκατομμύρια. Δεν είναι αυτό σίγουρο; Ποιος τολμά να το αρνηθεί. Παρουσιάζω γεγονότα. Πιστεύουν μήπως ότι αυτή η κυτ-ταρική επεξεργασία δεν έχει μία ρίζα, μία προέλευση;

Εάν έτσι σκέπτονται θα ήταν παράλογο, διότι δεν υπάρχει αιτία δίχως αποτέλεσμα, ούτε αποτέλεσμα δίχως αιτία. Έτσι το έχουμε κληρονομήσει αυτό. Από ποιόν;

196


Από τους ανθρώπους της πρώτης φυλής. Ο οργανισμός που χωριζόταν μπορούσε να αναπτύσσεται χάρις στο ότι συνέχιζε να συλλαμβάνει, να συσσωρεύει πρωτόπλασμα από το γύρω περιβάλλον.

Αργότερα εμφανίστηκαν οι Υπερβόρειοι για τους οποίους μιλάει ο Φρειδερίκος Νίτσε. Άνθρωποι που έζησαν σε εκείνα τα πέταλα που περιτριγύριζαν τον Βόρειο Πόλο ·' χώρα στην Αρκτική. Έχουμε αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτό, Ναι ή όχι; Εσείς όχι, επειδή κοιμάστε. Εγώ ναι, έχω αποδείξεις επειδή είμαι αφυπνισμένος. Να το αρνηθώ;

Δεν το αρνούμαι! Αν με θεωρήσετε τρελό, θεωρείστε με, αλλά πρέπει να δώσω μαρτυρία με οποιοδήποτε τίμημα, πρέπει να λέω την αλήθεια πάντα.Οι Υπερβόρειοι, υπήρξαν επίσης; δεν ήταν πια τόσο ζελατινώδεις όπως οι πρωτοπλασματικοί. Μιλώντας γι' αυτό, δεν αναφέρομαι στο κύτταρο ψυχή του Χέκελ, στην ενάλατη θάλασσα, ούτε στο περίφημο ατομικό μονερόν αλλά Χέκελ και των οπαδών του με τις παράλογες θεωρίες τους.

Θέλω τώρα να αναφερθώ με έμφαση σε εκείνη την Υπερβόρεια φυλή που προήλθε από την πρωτοπλασματική. Υπήρξαν οι Υπερβόρειοι μία φυλή περισσότερο ψυχική που αναπαραγόταν με σεξουαλικότητα κατά τρόπο βλάστησης. Έχετε δει τα κοράλλια ότι απόκρημνες ακτές του ωκεανού; Απόένα κοράλλι βγαίνει άλλο, και από αυτό άλλο, και άλλο. Υπάρχουν φυτά που μέσω των βλαστών τους, συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται,; έτσι το ίδιο συνέβη και με τους Υπερβόρειους. Ορισμένοι βλαστοί που εμφανίσθηκαν στον Πατέρα Μητέρα χειρίζονταν την σεξουαλική δύναμη έως ότου αποχωριστεί αυτός ο βλαστός και να δώσει γέννηση σ' ένα νέο πλάσμα. Αυτός ήταν ο τρόπος αναπαραγωγής των Υπερβορείων.

Τελικά, αυτή η φυλή βυθίστηκε εκεί στον πυθμένα του τρικυμιώδους Ειρηνικού Ωκεανού περνώντας από εκατομμυρίων ετών ενελίξεις και καθελίξεις αυτής της γόνιμης Φύσης.

Από τον πυθμένα των θαλασσών ξεπήδησε μετέπειτα μια γιγάντια ήπειρος: η Λεμουρία, που κάλυπτε όλον τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ήταν εκεί που για πρώτη φορά η ανθρώπινη φυλή πάτησε επάνω στο σταθερό σκληρό φλοιό της Γης. Η Λεμουρία ήπειρος εμφανίσθηκε, όχι από αυθόρμητη γένεση, όπως πίστευε έναξ Επίκουρος και οι οπαδοί του, ούτε από φυσική επιλογή, θεωρία που υψώθηκε στη θέση ενός δημιουργικού θεού, με θαυμαστή

197


επιχειρηματολογική ρητορική που όμως στηριζόταν στο παράλογο, όχι. Πώς εμφανίστηκε; Με ποιο τρόπο;

Καθώς οι δενδρόβιοι αποκρυστάλλωναν τα ανθρώπινα σώματα τους, πήραν στερεή μορφή, συμβαδίζοντας με τους ερμαφρόδιτους λέμουρο πίθηκους, έτσι όπως συμβολίζονται στα γιγαντιαία γλυπτά της Τούλα, του Ιντάλγο, του Μεξικού. Περπατούσαν πάνω στην επιφάνεια της γης. Στο ξεκίνημα αναπαράγονταν δια αποχωρισμού από τον οργανισμό τους ενός ωοκυττάρου και αυτό εξελισσόταν για να δώσει γέννηση σε ένα νέο πλάσμα. Αυτή είναι η εποχή κατά την οποία το Λίγκαμ Γιόνι βλάσταινε, γεν-νιόταν. Ήταν η εποχή κατά την οποία η ωοθήκη δεν είχε αναπτυχθεί.

Οι καιροί πέρασαν στην Λεμουρία και εμφανίστηκε το σύστημα αναπαραγωγής δια ενοφθαλμισμού (μπόλιασμα) . Το σύστημα αυτό προκάλεσε έκπληξη σε εκείνη την εποχή. Η ωοθήκη δεχόταν ένα γονιμοποιητικό κύτταρο, δηλαδή, ένα σπερματοζωάριο, κατά τρόπον ώστε όταν αυτό το ωοκύτταρο αποχωριζόταν από την ωοθήκη ενός ερμαφρόδι-του, είχε ήδη γονιμοποιηθεί πριν.

Ερχόμενο στη ζωή το αυγό (ωοκύτταρο), άνοιγε μετά ορισμένο χρόνο γονιμοποίησης και από εκεί έβγαινε ένα νέο πλάσμα. Για τον λόγο αυτό οι ινδιάνοι Ναόα λέγανε: "Οι Γιοι του Τρίτου Ήλιου μεταμορφώθηκαν σε πουλιά". Σοφός ισχυρισμός της αρχαίας κουλτούρας των Ναόα.

Φθάνοντας όμως στο τέλος της Λεμούριας, στη τρίτη με τέταρτη υποφυλής και μετά, τα ανθρώπινα όντα διαχωρίστηκαν σε αντίθετα φύλα, και έγινε τότε αναγκαία η συνεργασία για αναπαραγωγή. Το σύστημα συνεργασίας για αναπαραγωγή προέρχεται από την Λεμούρια. Είναι σαφές ότι χρειάζεται ένα ωοθηκό αυγό γονιμοποιημένο από ένα κύτταρο. Μόνον έτσι, με την ένωση ενός γονιμοποιημένου κυττάρου με ένα ωό, ωοκύτταρο μπορεί να προκύψει το αρχικό κύτταρο με τα 48 χρωματοσώματα που αναντίρρητα φέρουμε στο εσωτερικό μας και στα οποία αντιπροσω-πεύονται οι 48 νόμοι της δημιουργίας μας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 Η ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΒΑΝΤΑ

198


Το λαμπύρισμα των ατόμων οφείλεται σε πακέτα ενέργειας που ονομάζονται κβάντα.

Στο διαμάντι τα κβάντα κινούνται με το μισό της ταχύτητας τους, ελαττωμένης αυτής προοδευτικά στον αέρα, στο νερό και στη γη.

Ένα άτομο είναι όπως ένας παλμογράφος που προκαλεί κύματα με συγκεκριμένες ταχύτητες σύμφωνα με τον τύπο του.

Η συγκινησιακή προσκόλληση των απενσαρκωμένων ελαττώνει την ταχύτητα των κβάντα κατά τρόπον ώστε η πρώην προσωπικότητα των πεταμένων μπορεί να γίνει αντιληπτή στον αμφιβληστροειδή ενός ζωντανού ανθρώπου, και τότε η προσωπικότητα του νεκρού γίνεται χειροπιαστή.

Περίπτωση του Γκαρσία Πένκχ: Μία μέρα, ήταν 5 Μαΐου στο Μελικό, συναντήθηκα μ' έναν παλιό φίλο, τον χαιρέτησα σηκώνοντας το χέρι ψηλά και συνέχισα τον δρόμο μου. Λίγες μέρες μετά συναντήθηκα μ' έναν γνωστό του φίλου μου και, προς έκπληξη μου, μου είπε πως ο κύριος Γκαρσία Πένα, εκείνον που είχα χαιρετήσει, πάνε δυο μήνες τώρα που είχε πεθάνει. Δίχως αμφιβολία, η πρώην προσωπικότητα εκείνου του φίλου προσκολλημένη σ’ αυτόν τον κόσμο όπου ζούμε, έγινε απτή επαναλαμβάνοντας τις πράξεις που μηχανικά ήταν συνηθισμένη να κάνει.

Είναι αναμφίβολο, ότι υπάρχει μία στενή σχέση ανάμεσα στην προσωπικότητα, ενεργετική και ατομική, και τα κβάντα τα οποία κατέχουν τη δική τους παλμική συχνότητα. Οι απενσαρκωμένοι, εξ, αιτίας της συγκινησιακής τους προσκόλλησης σ’ αυτόν τον τρισδιάστατο κόσμο, συνηθίζουν να ελαττώνουν ασυνείδητα την κβαντική δόνηση των προσωπικοτήτων τους κάνοντας, τις απτές και αντιληπτές .

Όταν τα κβάντα είναι γρήγορα δεν γίνονται αντιληπτά. Ούτε όταν είναι πολύ αργά. Κανονικά τα κβάντα ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός και κυκλικά.

Το μυστικό του χρόνου κρύβεται στο άτομο. Η αντίληψη του χρόνου είναι αρνητική. Κανείς δεν 8α μπορούσε να αποδείξει την ταχύτητα του χρόνου, αυτή δεν μπορεί να εγκλειστεί μέσα σένα εργαστήριο.

199


Εμείς, ανάμεσα σένα γεγονός και ένα άλλο, τοποθετούμε την αντίληψη του χρόνου η απόδειξη βρίσκεται στα πολλά διαφορετικά ημερολόγια.

Αυτό που ελαττώνει την ταχύτητα των κβάντα είναι η στάση που έχουμε μία δεδομένη στιγμή. Κατά τις πνευματικές συναντήσεις συμβαίνει το ίδιο φαινόμενο των κβάντα.

Οι διεργασίες του Κόσμου πραγματοποιούνται σένα αιώνιο τώρα. Η ανατολή και η δύση του Ήλιου πραγματοποιούνται σε μία αιώνια στιγμή.

Πρέπει να αναπτύξουμε σιγά-σιγά τον ιδιαίτερο, μας τρόπο σκέψης. Από ενεργητική σκοπιά, καθένας από εμάς είναι ένα μαθηματικό σημείο που αποδέχεται να χρησιμεύει ως όχημα σε ορισμένες αξίες είτε αυτές είναι θετικές είτε αρνητικές.

Η εικόνα, οι αξίες και η ταυτότητα κάποιου που εκμηδένισε το εγώ είναι θετικές. Τον θάνατο πρέπει να τον βλέπουμε σαν μία μαθηματική αφαίρεση. Η επανεσωμάτωση είναι μία νέα αρχή που εξηγεί την ακατάπαυστη ενσωμάτωση των αξιών στα μαθηματικά σημεία.

Η ενέργεια δεν μπορεί να καταστραφεί. Δεν πιστεύω ότι τα κβάντα μπορούν να καταστραφούν, αλλά βέβαια είναι δυνατόν να καταφέρουν να μετασχηματίζονται. Κάθε άνθρωπος που του αρέσει η ψυχολογική επανάσταση οφείλει να συλλογίζεται πάνω σ’ όλο αυτό το κβαντικό φαινόμενο για να εξάγει από αυτό την αυτοαντίληψη και τον προφανή αυτοσυλλογισμό του Είναι.

Η ΥΠΕΡΠΕΙΘΑΡΧΙΑ

Η υπερπειθαρχία και η τελειοποίηση του φυσικού σώματος επιτυγχάνονται μέσω της φυσικής ιατρικής.

200


Όταν υπάρχει μία υπερπειθαρχία είναι προφανές ότι θα μπορούσαμε να κατέχουμε την άμεση Σοφία των αρχαιολογικών ντοκουμέντων.

Έχοντας μία υπερπειθαρχία, δα κατανοούμε και θα δεχόμαστε ότι η ζωή πρέπει να την εκλαμβάνουμε ως ένα θεληματικό γύμνασμα.

Εκείνος που υποβάλλει τον εαυτόν του σε μία υπέρ πειθαρχία τον περιμένουν μεγάλοι θρίαμβοι.

Όποιοι ζουν μία υπερπειθαρχία δα πρέπει να είναι δυνατοί, για να υποφέρουν την "μοναξιά στον δρόμο".

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΟι Ντάρμα πάλας είναι οι τρομεροί Κύριοι της Δύναμης που έχουν ριχθεί ενάντια στα υλικά έκτροπα των κομουνιστών κινέζων.

Προσωπικά θα βρίσκομαι στο Θιβέτ διότι σ' αυτόν τον ιερό τόπο κυοφορούνται μεγάλα πράγματα, θα βρίσκομαι για να βοηθώ τους θιβετιανούς για να τελειώνουν με τα ίχνη απέχθειας που έχουν αφήσει οι κινέζοι.Η Σαν Κρι Λα βρίσκεται στην τέταρτη διάσταση και είναι μία πόλη Χίνας. Εκεί βρίσκεται ο αξιοσέβαστος Δάσκαλος Κουτουμί.

Το Θιβέτ ομοιάζει πολύ στην Αίγυπτο και οι μοναχοί δεν αγνοούν τις εργασίες μουμιοποίησης. Στο παρελθόν, οι θιβετιανοί μοναχοί έφερναν τις μούμιες τους στους κρατήρες των ηφαιστείων όπου βρίσκονταν οι λαμασερίες.

Δεν έχω κανένα είδος φόβου να δηλώσω ότι είμαι ένας θιβετιανός Λάμα. θα αναρωτηθείτε πώς βρίσκομαι εδώ και εκεί, αυτό είναι δυνατόν μέσω του Δώρου της Πανταχού Παρουσίας.

Όντως, στιγμιαία βρίσκομαι στη κοιλάδα Αντιτάτβα, και στην ίδια στιγμή εδώ, στο Μεξικό. Σε εκείνη τη κοιλάδα πραγματοποιούνται ιερές λιτανείες. Το Μοναστήρια βρίσκεται στη δεξιά πλευρά της κοιλάδας. Αρχικά, το Μοναστήρια βρισκόταν στη τρίτη διάσταση, τώρα, βρίσκεται βυθισμένο

201


στη τέταρτη κάθετο. Το οικοδόμημα, στο εσωτερικό του, έχει μεγάλες αίθουσες όπου πραγματοποιούνται αντικειμενικές εργασίες. Ως Λάμα, έχω μία μικρή αίθουσα εργασίας. Στο προαύλιο του Μοναστηριού συνα-ντιούνται οι Ντάρμα πάλας.

Το Τάγμα αποτελείται από 201 μέλη. Η μείζων τάξη συγκροτείται από 72 Βραχμάνους. Το Τάγμα αυτό είναι που κυβερνάει, το πεπρωμένο της ανθρωπότητας.

Το Θιβέτ ήταν πάντα υπό την κατοχή άγγλων και κινέζων, αλλά αυτοί έπρεπε πάντα να φύγουν αιτώ εκεί εξ αίτιος της φοβερής ισχύος των Ντάρμα πάλας.

Ο ΑΒΑΤΑΡΑΟι Αβατάρες δεν μπορούν να λησμονούν το κοινωνικό ζήτημα, γι’ αυτό είναι που ο Κετσαλκοάτλ φανερώθηκε με δύο όψεις: την κοινωνική και την ψυχολογική.

Όσον αφορά εμένα προσωπικά μ’ έχουν απασχολήσει αυτές οι δύο όψεις: τα ανθρώπινα προβλήματα, προσανατολισμένα να επιλυθούν μέσω της επανάστασης της συνείδησης μ’ ένα διαλεκτικό τρόπο, και τα προβλήματα του κεφαλαίου και της εργασίας, δρομολογημένα να επιλυθούν μέσω του ΠΟΣΚΛΑ.

Εμπειρία: "Του έδωσαν στο χέρι ένα ξύλο, ένα στειλιάρι που συμβολίζει τα προβλήματα, τον οδήγησαν μέσα σένα μυητικό Ιερό και μέσα σ' αυτό το Ιερό συνάντησε τον Πατριάρχη Άγιο Αυγουστίνο. Ο Πατριάρχης πήρε από την βιβλιοθήκη ένα ογκώδες βιβλίο και του είπε: θα σου διδάξω ένα μάντραμ για να φουντώνει η φωτιά. Άνοιξε το βιβλίο... Άναψε ένα μαγκάλι... Πρόφερε το μάντραμ Μ και η φωτιά φούντωσε. Όταν βγήκε έμαθε να ψάλει το μάντραμ για να φουντώνει η φλόγα.

Ο Πατριάρχης Άγιος Αυγουστίνος επέστρεψε προ του Βωμού του Ναού ενδεδυμένος με τα ιερατικά άμφια και ο Δάσκαλος Σαμαέλ "επίσης... Του έβαλαν ένα τηγάνι στο δεξί του χέρι... ωσάν να του έλεγαν Έχεις το τηγάνι γραπωμένο από τη λαβή! (=δηλαδή: κάνεις κουμάντο!)

202


Έκαναν μία μεγάλη αλυσίδα...

Εμείς θα σε συνοδεύουμε κάνοντας αυτή τη μεγάλη πάλη.

Έτσι η Λευκή Αδελφότητα τον συνοδεύει..."

Δυστυχώς» τα γνωστικά αδελφάκια δεν έχουν μελετήσει., δεν έχουν ζήσει τη διδασκαλία μου που τόσο χρόνο έχω παραδώσει για "να τους δώσω την ψυχολογική απελευθέρωση και είναι αυτοί οι. ίδιοι που θα υπονομεύσουν το Μεγάλο Έργο της Λευκής Αδελφότητας...

Παραδίδοντας αυτά τα κλειδιά της Επαναστατικής Ψυχολογίας και του Πόσκλα, δεν θέλουμε να αναρριχηθούμε σε κοινωνικές θέσεις ούτε να ζήσουμε άπω τον εθνικό προϋπολογισμό, το μόνο που θέλουμε είναι να είμαστε χρήσιμοι στην ανθρωπότητα, να υπηρετούμε δίνοντας ψυχολογικές κατευθυντήριες γραμμές που εγώ ο ίδιος έχω πειραματιστεί ώστε το διανοητικό ζώο να πετύχει την Ακέραιη Επανάσταση.

Η αποστολή ενός Αβατάρα δεν είναι μόνον θρησκευτική υπόθεση, αλλά περικλείει το ψυχολογικό και πολιτικό ζήτημα των εθνών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η κοινωνία είναι η προέκταση του ατόμου. Εάν το άτομο είναι πλεονέκτης, σκληρός, ανελεήμων, εγωιστής, κλπ., τέτοια θα είναι και η κοινωνία. Είναι αναγκαίο να είναι κανείς ειλικρινής με τον εαυτόν του· καθένας από μας είναι εκφυλισμένος και για τον λόγο αυτόν η κοινωνία πρέπει να είναι εκφυλισμένη αναπόφευκτα. Για την κατάσταση αυτή δεν μπορεί να βρει λύση στο φοβερό τέρας του υλισμού, λύση μπορεί να βρει μόνον το άτομο στη βάση της ιδικής του ακέραιης επανάστασης.

203


Έχει φθάσει η ώρα να συλλογιστούμε πάνω στο ίδιο μας το πεπρωμένο. Η βία δεν είναι λύση για τίποτα. Η βία μόνο μπορεί να μας οδηγήσει στη αποτυχία. Χρειαζόμαστε ειρήνη, γαλήνη, στοχασμό, κατανόηση.

Το πρόβλημα του κόσμου είναι το πρόβλημα του ατόμου. Οι αιματηρές επαναστάσεις δεν επιλύουν τίποτα. Μόνον μέσω της ευφυΐας επιλύουμε το πρόβλημα της εμφιάλωσης της συνείδησης.

Μόνο μέσω της ευφυΐας μπορούμε να μετατρέψουμε το διανοητικό ζώο, πρώτα σε άνθρωπο και μετά σε υπεράνθρωπο. Μόνον με την Επανάσταση της Διαλεκτικής μπορούμε να νικούμε το φοβερό τέρας του υλισμού.

Η ανθρώπινη κοινωνία είναι η προέκταση του ατόμου. Εάν πράγματι θέλουμε πραγματικά μία ριζική αλλαγή, εάν θέλουμε έναν κόσμο καλύτερον, χρειάζεται ν’ αλλάζουμε ατομικά, ν’ αλλάζουμε μέσα μας, ν’ αλλάζουμε μέσα στην ίδια μας την προσωπικότητα τους παράγοντες που στον κόσμο προκαλούν αθλιότητα και πόνο. Ας θυμηθούμε ότι ο όχλος είναι ένα άθροισμα ατόμων. Αν κάθε άτομο αλλάζει, ο όχλος αναπόφευκτα θα αλλάξει.

Είναι επείγον να τελειώνουμε με τον εγωισμό και να καλλιεργούμε τον Χριστοκεντρισμό, μόνον έτσι μπορούμε να κάνουμε έναν καλύτερο κόσμο. Είναι απαραίτητο να εξαλείφουμε την πλεονεξία και την σκληρότητα που φέρει ο κάθε ένας μας μέσα του. Μόνον έτσι, αλλάζοντας το άτομο θ’ αλλάζει η κοινωνία, διότι αυτή είναι η προέκταση του ατόμου.

Υπάρχει πόνος, υπάρχει πείνα, υπάρχει σύγχυση, αλλά τίποτε από αυτά δεν μπορεί να εξαλειφτεί μέσω των παράλογων διεργασιών της βίας. Όποιοι θέλουν να μετασχηματίζουν τον κόσμο με αιματηρές επαναστάσεις και αλκοόλ, ή με κτυπήματα της πολιτείας και πυροβολισμούς είναι ολότελα εσφαλμένοι, διότι η βία γεννά περισσότερη βία και το μίσος περισσότερο μίσος. Χρειαζόμαστε ειρήνη εάν θέλουμε να επιλύουμε τα προβλήματα της ανθρωπότητας.

Δεν διαλύονται τα σκοτάδια με ροπαλιές και με αθεϊσμό, αλλά φέρνοντας το φως, ούτε διαλύεται το λάθος πολεμώντας σώμα με σώμα μαζί του, αλλά διαδίδοντας την αλήθεια χωρίς ανάγκη επίθεσης κατά του λάθους. Όσο η αλήθεια προχωρά, τόσο το λάθος θα είναι αναγκασμένο να οπισθοχωρεί.

204


Δεν πρέπει να αντιστεκόμαστε στο αρνητικό αλλά να εφαρμόζουμε δίχως όρους το θετικό με τα πλεονεκτήματα από την εφαρμογή του. Αν επιτιθέμεθα στο λάθος θα προκαλούμε το μίσος αυτών που βρίσκονται σε πλάνη. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να διαδίδουμε το φως της Επανάστασης της Διαλεκτικής για να διασκορπίζουμε τα σκοτάδια.

Είναι επείγον να αναλύουμε τις θεμελιώδεις αρχές της μαρξιστικής διαλεκτικής και να αποδεικνύουμε στον κόσμο την τρομερή πραγματικότητα ότι αυτές δεν αντιστέκονται σε βαθιά ανάλυση και που είναι καθαρή φτηνή σοφιστεία.

Ας κάνουμε φως εάν θέλουμε να νικάμε τα σκοτάδια. Ας μη χύνουμε αίμα. Έχει φθάσει η ώρα να δείχνουμε κατανόηση.

Γίνεται αναγκαίο να μελετάμε το ιδιαίτερο εγώ μας εάν πραγματικά αγαπάμε τους συνανθρώπους μας. Είναι απαραίτητο να κατανοούμε ότι μόνο όταν ξεμπερδεύουμε με τους παράγοντες του εγωισμού και της σκληρότητας που ο καθένας κουβαλάει μέσα του, μπορούμε να κάνουμε έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο δίχως πείνα και χωρίς φόβο.

Η κοινωνία είναι το άτομο. Ο κόσμος είναι το άτομο. Εάν το άτομο αλλάζει εκ θεμελίων, ο κόσμος αναπόφευκτα θα αλλάξει.

Η συνείδηση βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο και μόνο όταν εμείς οι ίδιοι όταν μετασχηματιζόμαστε ριζικά, ως άτομα, μπορούμε να σωζόμαστε και να σώζουμε την ανθρωπότητα.

ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Συνείδηση που κοιμάσαι...

Πόσο διαφορετικά δα ήσουν αν ξυπνούσες...

Θα γνώριζες τις επτά Ατραπούς της Ευτυχίας,

Θα έλαμπε απ’ όλες τις πλευρές το Φως της Αγάπης σου,

205


Θα αγγάλονταν τα πουλιά μέσα στο μυστήριο των δασών σου,

Θα ακτινοβολούσε το φως του πνεύματος και χαρούμενα τα στοιχειώδη θα έψελναν για σένα χορωδιακά στίχους ποιητικούς.

Η ΦΩΤΙΣΗ

Ασκήσετε με τάξη τις διδασκαλίες της Επανάστασης της Διαλεκτικής. Αρχίστε τη δική σας Ακέραιη Επανάσταση από αυτή τη στιγμή. Αφιερώστε χρόνο στον εαυτόν σας διότι έτσι, τόσο ζωντανοί που είστε, με τέτοιο φοβερό Εγώ μέσα σας, είστε μία αποτυχία.

Θέλω εσείς να καταφέρετε να πεθάνετε ριζικά σε όλα τα επίπεδα του νου.Πολλοί παραπονούνται ότι δεν μπορούν να βγουν θεληματικά στο αστρικό. Όταν ένας αφυπνίζει τη συνείδηση, η έξοδος στο αστρικό παύει να είναι ένα πρόβλημα. Οι κοιμισμένοι δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.

Σ’ αυτό το έργο της Επανάστασης της Διαλεκτικής έχω παραδώσει την επιστήμη που χρειάζεται για την επίτευξη της Επανάστασης της συνείδησης. Μη διαπράττετε το λάθος να διαβάσετε αυτό το βιβλίο σαν κάποιος που διαβάζει μία εφημερίδα. Μελετήστε το βαθιά για πολλά χρόνια, ζήστε το, βάλτε το σε εφαρμογή.

Σ’ εκείνους που παραπονιούνται ότι δεν πετυχαίνουν τη φώτιση, τους συμβουλεύω υπομονή και γαλήνη. Η φώτιση επέρχεται σε μας όταν διαλύουμε το πολλαπλό Εγώ, όταν αληθινά έχουμε πεθάνει στα σαράντα εννέα επίπεδα του υποσυνειδήτου.

Αυτοί που προχωρούν έχοντας πλεονεξία για απόκρυφες ισχύς, αυτοί που χρησιμοποιούν τη Σεξ- Γιόγκα σαν πρόσχημα για να αποπλανούν γυναίκες, είναι ολότελα εσφαλμένοι και προχωρούν αντίθετα στους σκοπούς και στις πειθαρχίες που εγκαθιδρύει ο Παγκόσμιος Γνωστικισμός.

Εργάζεστε με τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης κατά τρόπο τακτικό και τέλειο.

206


Μη διαπράττετε το λάθος να, μοιχεύετε και να πορνεύετε. Εγκαταλείψτε το πέταγμα άπω εδώ και άπω εκεί σαν τις πεταλούδες. Εκείνοι που ζουν πετώντας σαν τις πεταλούδες, από λουλούδι σε λουλούδι, από σχολή σε σχολή, είναι στη πραγματικότητα, σίγουροι υποψήφιοι για την άβυσσο και τον δεύτερο θάνατο.

Εγκαταλείψτε την αυτοδικαιολόγηση και την αυτοθεώρηση.

Μετατραπείτε σε εχθρούς του ίδιου σας του εαυτού εάν αληθινά θέλετε να πεθάνετε ριζικά μόνον έτσι θα πετύχετε τη φώτιση.

Αποφύγετε το Απόλυτο Μηδέν .Εγκαταλείψτε τη μυστικιστική υπερηφάνεια, τη μυθομανία, τη τάση να θεωρείτε τον εαυτόν σας σούπερ υπερβατικούς. Όλοι εσείς είσθε μόνον διανοητικά ζώα καταδικασμένα στη ποινή να ζείτε.

Είναι επείγον και δίχως αναβολή να κάνετε την ανακάλυψη του ίδιου σας του εαυτού, για να μπορείτε να γνωρίσετε αυτό που πραγματικά είστε

Να είστε ταπεινοί για να φτάνετε στη φώτιση, και αφού θα την έχετε φτάσει να είστε ακόμα πιο ταπεινοί.

-------------

207

Επανάσταση Διαλεκτικής

Documents

Transcript of Επανάσταση Διαλεκτικής