Η Σφαγfdfdfdfgfgffdή Της Κομμούνας

8/18/2019 Η Σφαγfdfdfdfgfgffdή Της Κομμούνας

1/1076

Η σφαγή της Κομμούνας03/04/2016

Καθημερινα ά,Προτεινοάμενα, Θεωριάα/Ιστοριάα

• 47

Shares

• 47

•

•

•

•

•

•

•

Με αφορμή τα 145 χρόνια από την Κομμούνα του Παρισιού το «Ξ» συνεχίζει τη δημοσίευσηάρρ!ν "αι "ειμ#ν!ν που αφορούν την πρ$τη στην ιστορία προσπάεια τη% ερ&ατι"ή% τά'η% να"ατα(ά)ει την ε'ουσία*

+ε προη&ούμενα άρρα μα%,1- αναφερή"αμε στη μανία με την οποία η &α((ι"ή άρχουσα τά'η

αιματο"ύ(ησε το Παρίσι σφα&ιάζοντα% δε"άδε% χι(ιάδε% προ(ετάριου%. με την υποστήρι'η "αι τη )οήεια τη% &ερμανι"ή% άρχουσα% τά'η% από την οποία είχε μό(ι% ηττηεί στον αναμετα'ύ του%πό(εμο* Παρα#τουμε στη συν#χεια "είμενο του συντρ* /ά"η Μαστρο&ιαννόπου(ου. παρμ#νοαπό το )ι)(ίο του «0 άνοδο% "αι η πτ$ση τ!ν ρ&ατι"$ν 2ιεν$ν3 Κύ"(ο% 1ο%3 πό του%Προδρόμου% στην 1η 2ιενή». το οποίο περι&ράφει ανά&(υφα τη φο)ερή σφα&ή*

…

Η ιάδια η αντιάδραση θα αποδειχτειά αδιάστακτη. Οι βομβαρδισμοιά αποά τα

στρατευάματα των Βερσαλλιωάν[2] εναάντια στο Παριάσι ηάταν συνεχειάς.

«Το Παρισι βομβαρδιζοταν συνεχως»ανεάφερε ο Εάνγκελς«και μαλιστα απο

τους ιδιους εκεινους ανθρωπους που ειχαν στιγματισει σαν ιεροσυλια τον

βομβαρδισμο της ιδιας αυτης πολης απο τους Πρωσους. Οι ιδιοι αυτοι

ανθρωποι εκλιπαρουσαν την πρωσικη κυβερνηση να επιστρεψει γρηγορα τους

Γαλλους στρατιωτες που ειχαν αιχμαλωτιστει στο Σενταν και στη Μετς, για

να ανακαταλαβουν το Παρισι για λογαριασμο τους. Η βαθμιαια επιστροφη

αυτων των στρατευματων εδωσε απο τις αρχες του Μαη αποφασιστικη

υπεροχη στις δυναμεις των Βερσαλλιων».

http://net.xekinima.org/category/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC/


2/1076

Στις 21 του Μαάη ο στρατοάς του Θιεάρσου[3] υποά τον στρατηγοά Μακ-Μαοάν,[4] τον

μεγαάλο ηττημεάνο της μαάχης στο Σενταάν[5] και την υποστηάριξη και του

γερμανικουά στρατουά, επιχειάρησε την τελικηά επιάθεση εναάντια στο Παριάσι της

εργατικηάς ταάξης. Η Επιτροπηά Κοινηάς Σωτηριάας την εποάμενη κυκλοφοάρησε μια

διακηάρυξη προς τον παρισινοά λαοά :

«…Στα οδοφραγματα! Ο εχθρος βρισκεται εντος των τειχων…Τερμα οι

δισταγμοι. Εμπρος για την Κομμουνα και την Ελευθερια! Στα οπλα!».

Για 8 ημεάρες, αποά τις 21 μεάχρι τις 28 του Μαάη του 1871, που εάμεινε στην

ιστοριάα ως η «Ματωβαμμεάνη εβδομαάδα» (Semaine Sanglante) το Παριάσι βρεάθηκε

στις φλοάγες του εμφυλιάου πολεάμου. Η μαάχη ηάταν αάνιση. Απεάναντι στους

130.000 στρατιωάτες του στρατουά του Θιεάρσου βριάσκονται μοάνο 10.000Εθνοφρουροιά και περιάπου 20.000 «Ομοάσπονδοι» ανεπαρκωάς εξοπλισμεάνοι.

Στις 28 του Μαάη ο στρατοάς της αντεπαναάστασης επικραάτησε, συντριάβοντας και

την τελευταιάα αντιάσταση των παρισινωάν εργατωάν. Το Παριάσι της

επαναάστασης, μεταά την καταάληψη και του τελευταιάου οδοφραάγματος στην

οδοά Ραμπονοά, υπεάκυψε, βοραά στις ορδεάς του στρατηγουά Γκαλιφιεά. Ο Εάνγκελς

σημειάωσε αργοάτερα πως:

«Μονον υστερα απο οκταημερη μαχη οι τελευταιοι υπερασπιστες της

Κομμουνας υπεκυψαν στα υψωματα Μπελβιλ και Μενιλμονταν και τοτε η

σφαγη των αοπλων, των γυναικων, των παιδιων, στην οποια η Βερσαγιεζοι με

αυξανομενη λυσσα επιδοθηκαν μια ολοκληρη εβδομαδα εφθασε στο

κατακορυφο…μαρτυρας της βαρβαροτητας στην οποια μπορει να φτασει η

αστικη ταξη μολις το προλεταριατο τολμησει να διεκδικησει τα δικαιωματα

του».

∆εν ηάταν τυχαιάα το λοάγια ενοάς αξιωματικουά του στρατουά των Βερσαλλιωάνοάταν εκτελουάσε τον οικοδοάμο, μεάλος της Κεντρικηάς Επιτροπηάς της Κομμουάνας,

Λεβεάκ :

«Ηταν οικοδομος και ηθελε να κυβερνησει τη Γαλλια»!

Το Παριάσι εάχασε εκειάνες τις σκοτεινεάς ημεάρες δεκαάδες χιλιαάδες αγωνιστεάς

εργαάτες. Ο Εμιάλ Βαντερβεάλντε, στο παμφλεά του για την Κομμουάνα, ειάχε διάκιο

να την χαρακτηριάζει ως

«την πιο φρικτη σφαγη του 19ου αιωνα».


3/1076

Οι δημοάσιοι κηάποι, τα παάρκα και τα χαρακωάματα γεάμισαν αποά χιλιαάδες

πτωάματα. Υπολογιάζεται οάτι ο στρατοάς του Γκαλιφιεά δολοφοάνησε περιάπου

30.000 αάνδρες και γυναιάκες ενωά αάλλοι 45.000 συνεληάφθησαν. Αποά αυτουάς οι

15.000 ειάτε οδηγηάθηκαν στο εκτελεστικοά αποάσπασμα, ειάτε φυλακιάστηκαν ηά

εξοριάστηκαν στην κοάλαση της Νεάας Καληδονιάας. Η λευκηά τρομοκρατιάα στο

αποκορυάφωμα της.

Η αστικηά εφημεριάδα «Le Figaro»εάδινε τον τοάνο σε αυτοά το εν ψυχρωά πογκροάμ

δολοφονιωάν:

«Απομενει στον κ.Thiers ενα σημαντικο καθηκον: Να εκκαθαρισει το Παρισι…

Σημερα η επιεικεια θα ητανπαραφροσυνη…Εμπρος εντιμοι ανθρωποι! Ας

βαλουμε ενα χερι για να τελειωσουμε με τον υποκοσμο των δημοκρατων καιτων σοσιαλιστων».

Ο ιάδιος ο Θιεάρσος, αυτοάς ο γηραλεάος εκπροάσωπος των κυριάαρχων ταάξεων,

βουτηγμεάνος στο αιάμα χιλιαάδων εργατωάν και εργατριωάν, μπορουάσε τοάτε να

υποστηριάξει:

«∆εν μιλανε πια για το σοσιαλισμο και κανουν πολυ καλα. Απαλλαχτηκαμε

απο το σοσιαλισμο».

Στην αάλλη πλευραά των συνοάρων η γερμανικηά αάρχουσα ταάξη ηάταν, μεταά την

σειραά της, διπλαά ικανοποιημεάνη.

«Ο Βισμαρκ»ανεάφερε ο Μαρξ «κοιταζει με ικανοποιηση τα ερειπια του

Παρισιου…Κοιταζει ευχαριστημενος τα πτωματα του παρισινου

προλεταριατου. Γι’ αυτον, αυτο δεν σημαινει μονο το ξεριζωμα της

επαναστασης, μα ταυτοχρονα και τον εξολοθρεμο της Γαλλιας…».

Οι Κομμουναάροι, αάνδρες και γυναιάκες, αντιμετωάπισαν με απαραάμιλλο

θαάρρος τα μεάτρα καταστοληάς. Ο Λισαγκαρεά[6] περιγραάφοντας με μελαναά

χρωάματα τις ανατριχιαστικεάς σκηνεάς του εργατικουά αυτουά ολοκαυτωάματος,

υποστηάριξε οάτι

«Ο 19ος αιωνας δεν εχει δει ποτε τετοιες σφαγες μετα απο μια μαχη. ∆εν

υπαρχει τιποτε παρομοιο στην ιστορια των εμφυλιων πολεμων μας. Η νυχτα

του Αγιου Βαρθολομαιου, ο Ιουνης του 48, η 2α ∆εκεμβριου δεν ειναι παρα ενα

απλο επεισοδιο εν συγκρισει με τις σφαγες του Μαιΐου. Μονον οι εκατομβες

των Ασιατων νικητων μπορουν να μας δωσουν μια ιδεα αυτου του


4/1076

σφαγιασμου των προλεταριων…οι ημερες της βιας και της σφαγης – μια απο

τις μεγαλυτερες εκλειψεις του πολιτισμου που, μετα τους Καισαρες, θα

βυθισει στο σκοταδι την Ευρωπη».[7]

∆εν ηάταν τυχαιάο οάτι τις πρωάτες ημεάρες της «αιματωβαμεάνης Εβδομαάδας» ο Ε.

Ποτιεά (1816-87) εμπνευάσθηκε και εάγραψε τον υάμνο της εργατικηάς ταάξης, τη

«∆ιεθνηά», την οποιάα και μελοποιάησε ο εργαάτης Πιερ Ντεζεντιεάρ.

…Γυναικείο ζήτημα: όσα έδωσε η

Ρωσική Επανάσταση και πήε πίσω

ο !τα"ινισμός28/03/2016

Γυναικειάο,Kοινωνιάα, Καθημεριναά, Προτεινοάμενα, Θεωριάα/Ιστοριάα

• 16

Shares

• 16

•

•

•

•

•

•

•

/ο "είμενο που α"ο(ουεί αποτε(εί απόσπασμα από εισή&ηση τη% συντρόφισσα% ατάσσα% ρ&υρά"η &ια το &υναι"είο ζήτημα. στα Πετρά(!να. με αφορμή τη μ#ρα τη% &υναί"α%. 6 Μάρτη

«Οι αντρες παρακολουθουν αδιαφοροι πως οι γυναικες φθειρονται με τιςμικροδουλειες στο νοικοκυριο του σπιτιου, που ειναι δουλεια μονοτονη,

http://net.xekinima.org/category/%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1/%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BF/http://net.xekinima.org/category/%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1/2016/%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%82-02/k%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1/2016/%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%82-02/k%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC/http://net.xekinima.org/category/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC/http://net.xekinima.org/category/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1/%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BF/http://net.xekinima.org/category/%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1/2016/%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%82-02/k%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC/http://net.xekinima.org/category/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1/http://net.xekinima.org/category/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/


5/1076

εξαντλητικη και που καταβροχθιζει το χρονο και τις δυναμεις. Ελαχιστοι

αντρες, ακομα και προλεταριοι, σκεπτονται ποσο μπορουν να αλαφρωσουν

απο τα βαρη και τις φροντιδες τις γυναικες […] αν ετρεχαν να συνδραμουν

στη “γυναικεια δουλεια”. Αλλα οχι, γιατι αυτο αντικειται, βλεπετε στα

“δικαιωματα και την αξιοπρεπεια του αντρα”. Ο αντρας θελει να εχει την

αναπαυση και την ανεση του. Σπιτικη ζωη της γυναικας ειναι να θυσιαζει τον

εαυτο της για χιλιαδες τιποτενια μικροπραγματα. Το παλιο δικαιωμα

κυριαρχιας του αντρα εξακολουθει να ζει με συγκαλυμμενη μορφη»

Αυταά ειάναι τα λοάγια με τα οποιάα οΛενιν περιγραάφει το θεάμα της γυναικειάας

καταπιάεσης σε κειάμενο του προς την Κλαάρα Τσεάτκιν εδωά και εάνα περιάπου

αιωάνα (Στο: Κλαάρα Τσεάτκιν, Σημειωματαριο)

Η καταάσταση αυτηά ακοάμα και στις μεάρες μας μοιαάζει φυσιολογικηά και

αποδεκτηά αποά την πλειοψηφιάα της κοινωνιάας. Για πολλουάς δεν ειάναι δειάγμα

ανισοάτητας αλλαά απλαά «γυναικειάες» και «αντρικεάς» υποθεάσεις. Η γυναιάκα

στην ανατροφηά των παιδιωάν και στις δουλειεάς του σπιτιουά και ο αάντρας στις

πιο σοβαρεάς υποθεάσεις και στην εκπροσωάπηση της οικογεάνειας.

Οι Ρωάσοι επανασταάτες, ηάδη αποά την περιάοδο 1912-14, αλλαά κυριάως μεταά το ’17,

εάδωσαν ιδιαιάτερη εάμφαση στο γυναικειάο ζηάτημα και στην αλλαγηά των

παραδοσιακωάν ροάλων της οικογεάνειας.

Ο Τροάτσκι εάγραφε το 1923 στο αάρθρο του «Αποά την παλιαά οικογεάνεια στη νεάα»:

«Οι φυσικες προετοιμασιες για τις συνθηκες της νεας ζωης και της νεας

οικογενειας, δεν μπορουν επισης να διαχωριστουν απο τη γενικοτερη δουλεια

της οικοδομησης του σοσιαλισμου. Το εργατικο κρατος πρεπει να γινει πιο

ευρωστο με σκοπο να μπορεσει με σοβαροτητα να αναλαβει τη δημοσια

εκπαιδευση των παιδιων και να απελευθερωσει την οικογενεια απο το βαροςτης κουζινας και της φασινας. Η κοινωνικοποιηση της οικογενειακης

φροντιδας και η δημοσια εκπαιδευση των παιδιων ειναι αδυνατη χωρις μια

σημαντικη βελτιωση των οικονομικων μας σα συνολο. Χρειαζομαστε

περισσοτερο σοσιαλιστικες οικονομικες μορφες. Μονο κατω απο τετοιες

συνθηκες μπορουμε να απελευθερωσουμε την οικογενεια απο τις

λειτουργιες και τις σκοτουρες που τωρα την καταπιεζουν και την

αποσαθρωνουν. Το πλυσιμο πρεπει να γινεται σε δημοσια πλυντηρια, η

διατροφη απο δημοσια εστιατορια, το ραψιμο απο δημοσια εργαστηρια. Τα

παιδια θα πρεπει να εκπαιδευονται απο καταλληλους δημοσιους


6/1076

εκπαιδευτικους, που εχουν πραγματι επαγγελματικη καταρτιση για αυτη τη

δουλεια.

»Τοτε οι δεσμοι μεταξυ των συζυγων θα απελευθερωθουν απο καθε

εξωτερικο και τυχαιο παραγοντα και ο ενας θα σταματησει να απορροφα

την ζωη του αλλου. Τουλαχιστον θα υπαρξει γνησια ισοτητα. Ο δεσμος θα

βασιζεται στην αμοιβαια εκτιμηση. Και ειδικα, σε αυτη τη βαση, θα

αποκτησει εσωτερικη σταθεροτητα, οχι την ιδια βεβαια για τον καθενα,

αλλα υποχρεωτικα για ολους».

Τα προχωρηματα που εγιναν τα πρωτα χρονια της επαναστασης ειναι

θεαματικα, δεδομενης μαλιστα και της εποχης.

Η εμπλοκηά των γυναικωάν σε οάλες τις σφαιάρες της κοινωνικηάς, οικονομικηάς και

πολιτικηάς ζωηάς διευκολυάνθηκε με καάθε δυνατοά τροάπο, με δωρεαάν γευάματα στα

σχολειάα, γαάλα για τα παιδιαά, κεάντρα μητροάτητας κλπ. Οι εκτρωάσεις

νομιμοποιηάθηκαν και καθιερωάθηκε ο πολιτικοάς γαάμος. Με τα λοάγια τουΛενιν:

«Στην κυριολεξια, δεν αφησαμε στην θεση του ουτε το παραμικρο ιχνος απο

τους απαραδεκτους εκεινους νομους που τοποθετουσαν τις γυναικες σε

κατωτερη θεση σε σχεση με τους αντρες».

Ομως ολα οσα κατακτηθηκαν με τη Ρωσικη Επανασταση, οπισθοχωρησαν

με τη Σταλινικη Αντεπανασταση.

Αν η Μπολσεβιάκικη Επαναάσταση απελευθεάρωσε τις γυναιάκες, η Σταλινικηά

αντεπαναάσταση οδηάγησε σε δραστικηά αναστροφηά της πολιτικηάς απεάναντι στις

γυναιάκες και την οικογεάνεια.

Πολλεάς αποά τις κατακτηάσεις της επαναάστασης καταργηάθηκαν. Οι αμβλωάσεις

εάγιναν παραάνομες και τα διαζυάγια γιάνονταν οάλο και πιο δυάσκολα, μεάχρι που

κατεάληξαν μια δαπανηρηά δικαστικηά διαδικασιάα.

Οι ποάρνες συλλαμβαάνονταν, ενωά η προηγουάμενη Μπολσεβιάκικη πολιτικηά ηάταν

να συλλαμβαάνονται μοάνο οι ιδιοκτηάτες των οιάκων ανοχηάς, να αποκαλυάπτονται

οι αάντρες που αγοάραζαν τις ποάρνες και να παρεάχεται εθελοντικηά εργασιάα

εκπαιάδευσης και υποστηάριξης στις ποάρνες.

Μειωάθηκαν οι ωάρες λειτουργιάας των ημερηάσιων κεάντρων φυάλαξης, δηλαδηά τωνχωάρων οάπου υπηάρχε η δυνατοάτητα να αφηάσουν οι γονειάς τα παιδιαά τους για


7/1076

οάσο χρειαάζονταν, πλεάον λειτουργουάσαν μοάνο καταά τις εργαάσιμες ωάρες. Το

αποτεάλεσμα ηάταν ειδικαά οι γυναιάκες μεταά την ληάξη της εργασιάας τους, να

μην εάχουν καθοάλου χροάνο για εκειάνες και να πρεάπει κατευθειάαν να

αναλαμβαάνουν τα πολλαπλαά τους καθηάκοντα στο σπιάτι. Την ιάδια στιγμηά, τα

κοριάτσια διδαάσκονταν ειδικαά θεάματα στα σχολειάα, για να προετοιμαάζονται

να παιάξουν τον ροάλο τους σαν μητεάρες και συάζυγοι νοικοκυρεάς.

Το 1938, ο Τροάτσκι χαρακτηάριζε την καταάσταση με τα παρακαάτω λοάγια:

«Η θεση της γυναικας ειναι ο πιο γραφικος και αποκαλυπτικος δεικτης για να

αξιολογηθει ενα κοινωνικο καθεστως και η κρατικη πολιτικη. Η Οκτωβριανη

Επανασταση χαραξε στη σημαια της την χειραφετηση των γυναικων και

εφτιαξε την πιο προοδευτικη νομολογια στην ιστορια του γαμου και τηςοικογενειας.

»Αυτο, βεβαια, δεν σημαινει πως δημιουργηθηκε αμεσως μια ”ευτυχισμενη

ζωη” για την Σοβιετικη γυναικα. Η γνησια χειραφετηση των γυναικων ειναι

αδιανοητη χωρις μια γενικη ανοδο της οικονομιας και της κουλτουρας, χωρις

την καταστροφη της μικροαστικης οικογενειακης οικονομικης μοναδας, χωρις

την εισαγωγη της κοινωνικοποιημενης διατροφης και εκπαιδευσης.

»Εν τω μεταξυ, με οδηγο το συντηρητικο της ενστικτο, η γραφειοκρατια

θορυβηθηκε απο την ”αποσαθρωση” της οικογενειας. Αρχισε να εξυμνει το

οικογενειακο τραπεζι και το οικογενειακο πλυσιμο, δηλαδη τη σκλαβια των

γυναικων στο νοικοκυριο. Και για να καλυψει τα παντα επαναφερε τη

δικαστικη τιμωρια για τις αμβλωσεις, γυρνωντας και επισημα τις γυναικες

σε κατασταση υποζυγιου.

»Σε πληρη αντιθεση με το αλφαβητο του κομμουνισμου, η αρχουσα καστα

επαναφερε με τον τροπο αυτο τον πιο αντιδραστικο και καθυστερημενοπυρηνα του ταξικου συστηματος, δηλαδη τη μικροαστικη οικογενεια.”(Τροάτσκι,

Γραπταά 1937 – 38, σ. 170).

Αν και μετα το θανατο του Σταλιν, το 1955, επανηλθαν καποιες

μεταρρυθμισεις, οπως η νομιμοποιηση των αμβλωσεων, η θεση των

γυναικων στην Σοβιετικη Ενωση δεν επανηλθε ποτε εκει που ηταν την

εποχη του Λενιν και του Τροτσκι.


8/1076

#οιά ισότητα$ κείμενα για το γυναικείοζήτημα17/03/2016

Εκδοάσεις

•

•

•

•

•

•

•

•

%ο γυναικείο ζήτημα στις μέες μας

Ελενη Μητσου

σεpdf εδωά

1. Ο μυθος της ισοτητας

Καάθε χροάνο, στις 8 του Μαάρτη, ο τυάπος και τα μεγαάλα κοάμματα

καταπιαάνονται με το θεάμα της ισοάτητας ανδρωάν και γυναικωάν. Παρουσιαάζουν

γυναιάκες γιατρουάς, δικηγοάρους, επιχειρηματιάες, βουλευτεάς και καάθε ειάδους

πλουάσιες επιτυχημεάνες επαγγελματιάες, για να αποδειάξουν, οάτι η ισοάτητα των

δυο φυάλων ειάναι σηάμερα γεγονοάς. Για να μην φανουάν βεάβαια, υπερβολικοιά,

αναφεάρουν οάτι υπαάρχουν ακοάμα καάποια “προβληματαάκια”. Για παραάδειγμα,

οι γυναιάκες εάχουν περισσοάτερες δυσκολιάες αποά τους αάντρες να κατακτηάσουν

εάνα υψηλοάβαθμο ποάστο σε μιάα επιχειάρηση, στα κοινοβουάλια αποτελουάν ακοάμα

μειοψηφιάα, κοκ. Ωστοάσο τα προβληάματα αυταά δεν ειάναι σημαντικαά – λεάνε. Οι

γυναιάκες κερδιάζουν εάδαφος μεάρα με τη μεάρα και η ισοάτητα ειάναι στην ουσιάα

κατακτημεάνη.Αν αυτοά ειάναι αληάθεια, τοάτε για ποια ισοάτητα μιλαάνε;

Οι γυναιάκες, των πλουάσιων στρωμαάτων εάχουν πραάγματι καάνει σημαντικαά

βηάματα στην κατευάθυνση της εξιάσωσης των δυάο φυάλων. Μπορειά να μην εάχουν

πετυάχει την πληάρη εξιάσωση τους με τους αάντρες της ταάξης τους, και με αυτηά

την εάννοια παραμεάνουν καταπιεσμεάνες, εάχουν οάμως αρχιάσει να διεισδυάουν σε

http://net.xekinima.org/category/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/http://net.xekinima.org/wp-content/uploads/2016/03/gynaikeio.pdfhttp://net.xekinima.org/category/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/http://net.xekinima.org/wp-content/uploads/2016/03/gynaikeio.pdf


9/1076

παραδοσιακαά αντρικουάς τομειάς. Καταλαμβαάνουν θεάσεις στα κοινοβουάλια,

διευθυντικαά ποάστα σε οργανισμουάς και επιχειρηάσεις, κοκ.

Τι γιάνεται οάμως με την συντριπτικηά πλειοψηφιάα των γυναικωάν; Τις γυναιάκες

των μεσαιάων και φτωχωάν στρωμαάτων; Τις εργαζοάμενες και τις νοικοκυρεάς; Τις

γυναιάκες που δεν καάνουν καριεάρα, που δεν εάχουν οικιακηά βοηθοά, που μοχθουάν

για να τα βγαάλουν πεάρα στη ζωηά τους, και τοάσες αάλλες που δεν μοιαάζουν με

την κυριάα Βαρδυνογιαάννη ηά με τη διευθυάντρια της τραάπεζας; Ποάσο τις αγγιάζει

η σημερινηά “ισοάτητα”; Ποάσο αγγιάζει η σημερινηά ισοάτητα τους φτωχουάς του

πλανηάτη μας, που ειάναι στο 70% γυναιάκες;

1.1. Μισθοδοσια και επαγγελματικες προοπτικες

“Ιάση αμοιβηά για εργασιάα ιάδιας αξιάας” ηάταν εάνα αποά τα αιτηάματα του

γυναικειάου – και εργατικουά κινηάματος αποά τα μεάσα περιάπου του 19ου αιωάνα,

οάταν ο μισθοάς μιας γυναιάκας οριζοάταν συάμφωνα με το νοάμο περιάπου στο 1/4 με

1/5 του μισθουά ενοάς αάντρα.

Εναάμιση αιωάνα αργοάτερα, μεταά αποά μια σειραά μεγαάλων αγωάνων, οι νοάμοι

αάλλαξαν, διακηρυάττοντας την εξιάσωση των αντρικωάν και γυναικειάων μισθωάν.

Ωστοάσο, η νομοθετικηά αλλαγηά δεν εάγινε και πραγματικοάτητα. Το 1997 το

∆ιεθνεάς Γραφειάο Εργασιάας διαπιάστωνε οάτι “αν συνεχιάσουμε με τους ιάδιους

ρυθμουάς, θα χρειαστουάμε ακοάμα 475 χροάνια για να επιτευχθειά η πληάρης

ισοάτητα αμοιβωάν” (Καθημερινηά, 08.03.1997). Καθωάς:

Οι γυναιάκες ενωά αποτελουάν το μισοά πληθυσμοά του πλανηάτη, λαμβαάνουν μοάνο

το 1/4 των μισθωάν.

Στην Ε.Ε. ο μισθοάς των γυναικωάν ειάναι καταά μεάσο οάρο 20-30% χαμηλοάτερος

αποά το μισθοά των αντρωάν

Ειδικαά στις χωάρες της Νοάτιας Ευρωάπης (συμπεριλαμβανομεάνου και της

Ελλαάδας) η διαφοραά αυτηά φταάνει στο 40-50%. ∆ηλαδηά, για καάθε 100.000 που

κερδιάζει εάνας αάντρας, για την ιάδια δουλειαά, μια γυναιάκα κερδιάζει 50 με 60

χιλιαάδες δραχμεάς.

Οι γυναιάκες των μεσαιάων και φτωχοάτερων στρωμαάτων δεν λαμβαάνουν οάμως

μοάνο μικροάτερους μισθουάς αποά τους αάντρες αλλαά εάχουν και πιο

περιορισμεάνες επαγγελματικεάς προοπτικεάς. Στην Ευρωάπη για παραάδειγμα το

80% των γυναικωάν απασχολειάται στον τομεάα των υπηρεσιωάν που


10/1076

καταλαμβαάνει θεάσεις σε κατωάτερες βαθμιάδες – και οι μισεάς αποά τις γυναιάκες

αυτεάς ειάναι χαμηλοάμισθες. Εξαιάρεση στην καταάσταση αυτηά δεν αποτελειά

ουάτε ο δημοάσιος τομεάας. Στην Ελλαάδα, 60-70% των εργαζομεάνων στις δημοάσιες

υπηρεσιάες ειάναι γυναιάκες. Οάμως συάμφωνα με ομολογιάα της υπουργουά

αναάπτυξης, Βαάσω Παπανδρεάου, μοάνο το 4-5% των γυναικωάν καταλαμβαάνει

καάποιο διευθυντικοά ποάστο.

1.2. Ανεργια

Καάθε φοραά που η ανεργιάα αυξαάνει, οι γυναιάκες ειάναι οι πρωάτες πληάττονται.

Οάταν για παραάδειγμα ξεάσπασε η οικονομικηά κριάση στην Ταιϊλαάνδη το 1997,

απολυάθηκαν 2 εκατομμυάρια εργαζοάμενοι. Το 80% των απολυθεάντων ηάταν

γυναιάκες (Le Monde Diplomatique,18.06.2000). ∆εν χρειαάζεται οάμως νακοιταάξουμε για κραχ και μεγαάλες οικονομικεάς κριάσεις για να διαπιστωάσουμε

οάτι η ανεργιάα ειάναι γεάνους θηλυκουά.

Στην Ε.Ε:

μοάνο το 51% των γυναικωάν εάχει εργασιάα, εάναντι του 71% των αντρωάν.

(Ελευθεροτυπιάα, 05.03.2000).

Χειροάτερη ειάναι η καταάσταση των γυναικωάν στις χωάρες του Ευρωπαιϊκουά Νοάτου:

Το ποσοστοά ανεργιάας των γυναικωάν σε χωάρες οάπως η Ιταλιάα, η Ισπανιάα και η

Πορτογαλιάα φταάνει μεάχρι και 90% παραπαάνω αποά αυτοά των ανδρωάν.

Συγκεκριμεάνα στην Ελλαάδα:

Το 70% των ανεάργων μακραάς διαρκειάας ειάναι γυναιάκες. Ακοάμα και οι γυναιάκες

με επιστημονικηά μοάρφωση πληάττονται αποά την ανεργιάα σε ποσοστοά 76%

περισσοάτερο αποά τους αάντρες.

Αν δουάμε την ανεργιάα στην Ελλαάδα συνολικαά, αποδεικνυάεται οάτι μια γυναιάκα

σε εργαάσιμη ηλικιάα εάχει διπλαάσιες πιθανοάτητες αποά εάναν αάντρα να μειάνει

αάνεργη. Καθωάς τη στιγμηά που 64% των ανδρωάν ειάναι οικονομικαά ενεργοιά το

αντιάστοιχο ποσοστοά για τις γυναιάκες ειάναι μοάνο το 35,5%.(Καθημερινηά, 05.02.97

και Ελευθεροτυπιάα, 05.03.2000)

Η ανισοάτητα αυτηά εάχει και την “θεωρητικηά” της συμπληρωματικηά δικαιολοάγηση.Το Κεάντρο Οικονομικωάν και Πολιτικωάν Ερευνωάν του Λονδιάνου μεταά αποά μια


11/1076

εάρευνα για τη γυναικειάα ανεργιάα (Καθημερινηά 17.03.2000) κατεάληξε στο

συμπεάρασμα οάτι πραάγματι η γυναικειάα ανεργιάα επηρεαάζει την πορειάα

ισοάτητας των δυο φυάλων αλλαά εξυπηρετειά το γενικοά καλοά, καθωάς οι γυναιάκες

εάχουν εάτσι το χροάνο να φροντιάζουν το σπιάτι τους και τα παιδιαά τους! “Αν

καταργουάνταν οι διακριάσεις των δυάο φυάλων στη δουλειαά,αυτοά θα ηάταν καλοά

για τις γυναιάκες, οάχι οάμως για το γενικοά καλοά. Η εξιάσωση ανδρωάν και

γυναικωάν θα σηάμαινε και αναάλογη πορειάα των δυάο φυάλων στο χωάρο

εργασιάας, περισσοάτερο χροάνο στη δουλειαά και για τους δυάο. Και τοάτε ποιος θα

αναλαάμβανε τις ευθυάνες του σπιτιουά και των παιδιωάν; Η επεάνδυση που εάχει

καάνει η κοινωνιάα στις γυναιάκες, αναθεάτοντας τους αυτεάς τις ευθυάνες, θα

εξανεμιζοάταν και το κοάστος θα ηάταν μεγαλυάτερο αποά τα οφεάλη που θα

απεκοάμιζε απασχολωάντας τις σε αάλλους τομειάς”

Η αληάθεια ειάναι βεάβαια λιάγο διαφορετικηά. Η γυναικειάα ανεργιάα εξυπηρετειά

πραάγματι καάποιο “γενικοά καλοά”. Οάχι οάμως της οικογεάνειας ηά των παιδιωάν.

Οι γυναιάκες δημιουργουάν μεγαλυάτερα προβληάματα στους εργοδοάτες τους αποά

τους αάντρες. Για παραάδειγμα παιάρνουν περισσοάτερες αάδειες (εγκυμοσυάνης,

γονικεάς αάδειες κοκ.) και συνταξιοδοτουάνται νωριάτερα αποά οάτι οι αάντρες

συναάδελφοι τους- καάτι που σημαιάνει περισσοάτερα εάξοδα για μιάα επιχειάρηση.

Καθωάς η φροντιάδα των παιδιωάν και του νοικοκυριουά πεάφτει κυριάως παάνω στους

δικουάς τους ωάμους, συνηάθως δεν ενδιαφεάρονται να καάνουν καριεάρα- και

συνεπωάς δεν αφοσιωάνονται το ιάδιο στη δουλειαά τους οάπως οι αάνδρες- δεν ειάναι

διατεθειμεάνες να δουλεάψουν παραπαάνω ωάρες και η κουάραση αποά το διπλοά

τους ροάλο (εργαζοάμενη- νοικοκυραά) τις καάνει λιγοάτερο αποδοτικεάς σε συάγκριση

με τους αάντρες συναδεάλφους τους.

Εάτσι, οάταν εάνας εργοδοάτης εάχει να επιλεάξει αναάμεσα σε εάναν αάντρα και μια

γυναιάκα, που εάχουν λιάγο πολυά τα ιάδια προσοάντα, ειάναι φυσικοά να επιλεάξει τον

αάντρα. Αυτοά του υπαγορευάει το “γενικοά καλοά” της επιχειάρησηάς του και των

τραπεζικωάν του λογαριασμωάν.

Οάταν αυτοά το “γενικοά καλοά” δεν αφοραά μοάνο εάναν εργοδοάτη, αλλαά το συάνολο

της εργοδοσιάας, ονομαάζεται “γενικοά καλοά” της οικονομιάας. Και το “γενικοά καλοά”

της οικονομιάας προστατευάεται αποά τους διαάφορους οργανισμουάς και

συνδεάσμους των εργοδοτωάν, καθωάς και αποά το κραάτος. Πωάς μπορουάν οάμως

αυτοιά να προστατεάψουν το “γενικοά καλοά” της οικονομιάας αποά τις γυναιάκες;

Πρεάπει να ανακαλυάψουν μια δικαιολογιάα. Εάνα ωραιάο και πειστικοά παραμυάθι.


12/1076

Ας δουάμε τι διηγειάται το παραμυάθι του Κεάντρου Οικονομικωάν και Πολιτικωάν

Ερευνωάν του Λονδιάνου με αάλλα λοάγια: “Μεάσα στην κοινωνιάα μας, αάντρες και

γυναιάκες εάχουν διαφορετικουάς ροάλους. Ο ροάλος του αάντρα ειάναι να κερδιάζει το

ψωμιά της οικογεάνειας, ο ροάλος της γυναιάκας ειάναι να φροντιάζει το σπιάτι και τα

παιδιαά της. Αάλλωστε μεάσα στους αιωάνες αυτηά ηάταν παάντα η δουλειαά της

γυναιάκας και αυτοά δεν ειάναι τυχαιάο, γιατιά αυτηά ειάναι και η φυσικηά της κλιάση.

Γι’ αυτοά οάποια γυναιάκα δεν εάχει πραγματικηά αναάγκη να δουλεάψει πρεάπει να

μεάνει σπιάτι της και να μην εγκαταλειάπει τον παραδοσιακοά της ροάλο”.

Παροάμοιες δικαιολογιάες ακουάμε και οάταν παρουσιαάζονται τα επιάσημα

στοιχειάα για τις θεάσεις μερικηάς απασχοάλησης, καθωάς η πλειοψηφιάα τους

καταλαμβαάνεται αποά γυναιάκες.

Συγκεκριμεάνα:

85% των θεσεων μερικης απασχολησης, με περιορισμενη ασφαλεια και

μειωμενες επαγγελματικες προοπτικες στην Ε.Ε. καταλαμβανεται απο

γυναικες

και απο το συνολο των εργαζομενων γυναικων της Ε.Ε. το 35%

απασχολειται μερικως εναντι ενος ποσοστου 6% των εργαζομενων

ανδρων.(Ελευθεροτυπιάα, 5.03.2000)

Ακουάμε λοιποάν να λεάγεται οάτι οι γυναιάκες επιλεάγουν την μερικηά απασχοάληση

καθωάς αυτηά ταιριαάζει καλυάτερα με το ροάλο τους ως μητεάρες και

νοικοκυρεάς.Αυτο ομως που δεν λεγεται ειναι οτι η πλειοψηφια των

γυναικων που “επιλεγει” την ημιαπασχοληση εχει να επιλεξει αναμεσα

σε αυτη και την ανεργια.

Υπηάρχαν ωστοάσο εποχεάς που η γυναικειάα εργασιάα αντιμετωπιζοάταν

“θετικοάτερα”. Καταά τη διαάρκεια των δυο παγκοάσμιων πολεάμων για

παραάδειγμα και την περιάοδο που ακολουάθησε, οι γυναιάκες ωθουάνταν να βγουν

στην παραγωγηά. Προσλαμβαάνονταν ακοάμα και σε δουλειεάς που μεάχρι τοάτε

θεωρουάταν αποκλειστικαά αντρικεάς. Η εάλλειψη αντρικουά εργατικουά δυναμικουά

καθιστουάσε απολυάτως απαραιάτητη την συμμετοχηά τους στην παραγωγηά καθωάς

δεν υπηάρχε αάλλος τροάπος να συνεχιάσει να κινειάται η οικονομιάα και φυσικαά να

ρεάουν τα κεάρδη της αστικηάς ταάξης.


13/1076

Το ιάδιο συνεάβαινε και καάθε φοραά που η οικονομιάα ειάχε αναάγκη αποά φτηνοά

εργατικοά δυναμικοά. Οι γυναιάκες καθωάς αμειβοάταν λιγοάτερο αποά τους αάντρες

ειάχαν την προτιάμηση των εργοδοτωάν. Η γυναικειάα εργασιάα χρησιμοποιουάταν

μαάλιστα με τροάπο ωάστε να ριάξουν τα επιάπεδα των ανδρικωάν μισθωάν. Οάποιος

αάντρας ηάθελε να δουλεάψει εάπρεπε να αποδεχτειά χαμηλοάτερο μισθοά αποά το

κανονικοά αλλιωάς η δουλειαά του θα καταλαμβανοάταν αποά γυναιάκα.

Με δυο λοάγια η γυναιάκα στον καπιταλισμοά ειάναι σαν εάνα μπαλαάκι του πινγκ-

πονγκ. Αναάλογα με τις “αναάγκες” της αγοραάς, πετιεάται μεάσα ηά εάξω αποά την

παραγωγηά. Για να μην της κακοφανειά και αντιδραάσει εάνα παραμυάθι ειάναι

παάντα εάτοιμο για αυτοά το σκοποά.

2. Η γυναικα στην οικογενεια

2.1. Η ζωη μιας super-woman

Η ειάσοδος της στην αγοραά εργασιάας μετεάτρεψε τη σημερινηά γυναιάκα σε

γυναιάκα – υπεραάνθρωπο. Αν κοιταάξουμε προσεχτικαά την καθημερινηά ζωηά μιας

εργαζοάμενης με οικογεάνεια θα δουάμε οάτι ο χαρακτηρισμοάς αυτοάς καάθε αάλλο

παραά υπερβολικοάς ειάναι, καθωάς η εργασιάα εάξω αποά το σπιάτι δεν την

απαάλλαξε αποά τα παραδοσιακαά της “καθηάκοντα”.

Μια τυπικηά γυναιάκα σηάμερα εάχει να ανταποκριθειά σε τρεις ροάλους: της

εργαζοάμενης, της νοικοκυραάς και της παιδαγωγουά. Γυρνωάντας αποά τη δουλειαά

στο σπιάτι εάχει να καάνει το νοικοκυριοά και να ασχοληθειά με τα παιδιαά της. Την

ιάδια στιγμηά ο αάντρας της, στην συντριπτικηά πλειοψηφιάα των περιπτωάσεων,

ξεκουραάζεται. Και οι δυο δουλευάουν, και οι δυο φεάρνουν στο σπιάτι χρηάματα.

Ωστοάσο η συμμετοχηά του αάντρα στα οικιακαά ειάναι ελαάχιστη για να μην πουάμε

την πικρηά αληάθεια ανυάπαρκτη. Ακοάμα και στη βοάρεια Ευρωάπη, οάπου γυναιάκες

και αάντρες ειάναι θεωρητικαά περισσοάτερο εξισωμεάνοι, μια εάρευνα τηςγαλλικηάς εφημεριάδας Le Monde Diplomatique αποδεικνυάει οάτι η συμμετοχηά του

αάντρα στις δουλειεάς του σπιτιουά φταάνει στην καλυάτερη περιάπτωση το 25% της

συνολικηάς οικιακηάς εργασιάας. Και οάταν μιλαάμε για οικιακηά εργασιάα αποά την

πλευραά των ανδρωάν δεν προάκειται για καθαάρισμα ηά μαγειάρεμα, αλλαά για

ψωάνια, επισκευεάς και μαστορεάματα ηά την οργαάνωση των οικονομικωάν του

σπιτιουά.

Ακοάμα και αάντρες που θεωρητικαά ειάναι υπεάρ του να μοιραάζονται οι δουλειεάς

στο σπιάτι και μιλουάν εναάντια στη γυναικειάα καταπιάεση, στη πλειοψηφιάα τους,


14/1076

δεν βοηθουάν πραγματικαά τις γυναιάκες τους. Συνηάθως προτιμουάν να

επαναπαυάονται με το γεγονοάς οάτι αυτοιά “δεν ξεάρουν” να καάνουν το εάνα ηά το

αάλλο, ηά με το γεγονοάς οάτι η γυναιάκα τους δεν ζηταά διαρκωάς τη συμμετοχηά τους

στα οικιακαά. Ο Λεάνιν σε εάνα διαάλογο του με την Κλαάρα Τσεάτκιν εάλεγε για

αυτουάς τους αάντρες:

“οι αάντρες παρακολουθουάν αδιαάφοροι πωάς οι γυναιάκες φθειάρονται με τις

μικροδουλειεάς στο νοικοκυριοά του σπιτιουά, που ειάναι δουλειαά μονοάτονη,

εξαντλητικηά και που καταβροχθιάζει το χροάνο και τις δυναάμεις. Ελαάχιστοι

αάντρες, ακοάμα και προλεταάριοι, σκεάπτονται ποάσο μπορουάν να αλαφρωάσουν

αποά τα βαάρη και τις φροντιάδες τις γυναιάκες […] αν εάτρεχαν να συνδραάμουν

στη “γυναικειάα δουλειαά”. Αλλαά οάχι, γιατιά αυτοά αντιάκειται, βλεάπετε στα

“δικαιωάματα και την αξιοπρεάπεια του αάντρα”. Ο αάντρας θεάλει να εάχει τηναναάπαυση και την αάνεσηά του. Σπιτικηά ζωηά της γυναιάκας ειάναι να θυσιαάζει τον

εαυτοά της για χιλιαάδες τιποτεάνια μικροπραάγματα. Το παλιοά δικαιάωμα

κυριαρχιάας του αάντρα εξακολουθειά να ζει με συγκαλυμμεάνη μορφηά” (Κλαάρα

Τσεάτκιν: Σημειωματαάριο)

Αυτηά η καταάσταση συνεχιάζει σηάμερα να θεωρειάται φυσιολογικηά. Τη βλεάπουμε

παντουά γυάρω μας. Στο προάσωπο της μητεάρας, της θειάας, της γιαγιαάς, της

γνωστηάς και της γειτοάνισσας που μεάσα στην καθημερινηά τους ρουτιάνα και το

αάγχος να προλαάβουν οάλες τις δουλειεάς, συνηάθως δεν προλαβαιάνουν ουάτε να

σκεφτουάν γιατιά πρεάπει να τα καάνουν οάλα μοάνες τους ουάτε να παραπονεθουάν

στο συάζυγοά τους που δεν τις βοηθαά. Και σαν να μην ειάναι αυτοά αρκετοά εάχουν

συχναά να ακουάσουν και την επιάπληξη του συζυάγου τους οάταν το φαγητοά δεν

ειάναι εάτοιμο στην ωάρα του, ηά οάταν το πουκαάμισοά του δεν ειάναι σιδερωμεάνο – ο

ιάδιος ουάτε που φανταάζεται οάτι θα μπορουάσε να το σιδερωάσει μοάνος του.

Η ισοάτητα ανδρωάν και γυναικωάν φαιάνεται τελικαά να ειάναι μονοάπλευρη.

Απαιτειά αποά τις γυναιάκες να αναλαάβουν ροάλους παραδοσιακαά αντρικουάς

οάπως ειάναι η οικονομικηά στηάριξη της οικογεάνειας (εξαάλλου καμιαά φτωχηά ηά

μικρομεσαιάα οικογεάνεια δεν θα μπορουάσε να τα βγαάλει πεάρα χωριάς εάνα

δευάτερο μισθοά) δεν τους επιτρεάπει οάμως να εγκαταλειάψουν τα παλιαά τους

“καθηάκοντα”. Και βεάβαια δεν απαιτειά αποά τους αάντρες να συμμετεάχουν σε

ροάλους παραδοσιακαά γυναικειάους και να βοηθηάσουν τη γυναιάκα τους στη

πορειάα της εξιάσωσης. Γι’ αυτοά αάλλωστε και εάνας αάντρας που καθαριάζει ηά

μαγειρευάει θα χλευαστειά αποά πολλουάς για τον “ξεπεσμοά” του και το χαμεάνο

του “ανδρισμοά”.


15/1076

2.2 Οι συνεπειες στη σχεση των δυο φυλων

Το μονοάπλευρο βαάρος της οικιακηάς εργασιάας μεταά αποά τη δουλειαά εάχει

συνεάπειες τοάσο για τις γυναιάκες οάσο και για τη σχεάση του αάντρα με τη

γυναιάκα του.

Μια τυπικηά γυναιάκα γυάρω στα 35 με 40 εάχει εξουθενωθειά πια με τη ζωηά που

καάνει. Συχναά παρουσιαάζει νευρωάσεις και καταάθλιψη. Η αυτοεκτιάμησηά της

πεάφτει κατακοάρυφα, και γεμιάζει ανασφαάλειες. Μεάσα σε οάλα τα χροάνια του

γαάμου της δεν καταάφερε να αναπτυχθειά σαν προσωπικοάτητα, να αποκτηάσει

ασχολιάες και ενδιαφεάροντα – τουλαάχιστον στον ιάδιο βαθμοά με τον αάντρα της.

Στις συζητηάσεις της συχναά καταληάγει να μπορειά να μιλαά μοάνο για τα γνωσταά

σε αυτηά πραάγματα που δεν ειάναι αάλλα αποά το σπιάτι και τα παιδιαά της, ενωά οαάντρας της μπορειά να καάνει κουβεάντα για ποικιάλα ζητηάματα: πολιτικηά,

οικονομιάα, ψαάρεμα, κλπ. Η γυναιάκα σπαάνια καάνει οάνειρα για το μεάλλον. Το

μεάλλον της δεν προάκειται να διαφεάρει αποά το παρελθοάν. ∆εν εάχει καάτι

καλυάτερο να περιμεάνει. Εάτσι προτιμαά να ξεχνιεάται μεάσα σε σαπουνοάπερες

και περιοδικαά που μιλουάν για πλουάσιους πετυχημεάνους ανθρωάπους…

∆εν ειάναι η εάλλειψη ενδιαφεάροντος που καάνει την γυναιάκα των 40 εάτσι. Ουάτε η

εάλλειψη εξυπναάδας. Ειάναι η εάλλειψη χροάνου. Οάλου αυτουά του χροάνου που αντιά

για προσωπικηά μοάρφωση και αναάπτυξη αναλωάνεται στις δουλειεάς του σπιτιουά.

Αντιά για να βγει εάξω και να συναναστραφειά με αάλλους ανθρωάπους πρεάπει να

διαβαάσει μοάνη της τα παιδιαά, αντιά να παρακολουθηάσει ειδηάσεις πρεάπει να

μαγειρεάψει το βραδινοά φαγητοά.

Ωστοσο απο αυτη την κατασταση θυμα καταληγει να ειναι και ο αντρας,

καθως στερειται μια καλη σχεση με τη γυναικα του. Χρονο με το χρονο η

αποσταση στο ζευγαρι μεγαλωνει. Τα κοινα τους ενδιαφεροντα

περιοριζονται. Η επικοινωνια τους μειωνεται και στη θεση της μπαινουνοι καυγαδες. Η σχεση καταστρεφεται και οι δυο συζυγοι αναρωτιουνται

που χαθηκε ο ανθρωπος που ειχαν γνωρισει στα νιατα τους.

2.3. Η γυναικα νοικοκυρα

Μιάα στις τεάσσερις γυναιάκες στην Ελλαάδα δεν εάχει δουλεάψει ποτεά στη ζωηά της,

αναφεάρει μια εάρευνα της Ε.Ε. Ωστοάσο σωστοά θα ηάταν αν εάλεγε οάτι μια στις

τεάσσερις γυναιάκες στην Ελλαάδα δεν εάχει πληρωθειά ποτεά για τη δουλειαά της,

καθωάς το ποσοστοά αυτοά αναφεάρεται στις γυναιάκες που ασχολουάνται


16/1076

αποκλειστικαά με τα οικιακαά. Μια νοικοκυραά δουλευάει ολοάκληρη τη μεάρα, 365

μεάρες το χροάνο και δεν γνωριάζει πραγματικαά αργιάες και διακοπεάς. Αν η

δουλειαά της αμειβοάταν (συάμφωνα με Εάκθεση του ΟΗΕ – 1995) θα απεάδιδε καάθε

χροάνο σε παγκοάσμια κλιάμακα το ποσοά των 16τρις δολαριάων καάθε χροάνο. Και

οάμως η εικοάνα και η εκτιάμηση που εάχει η πλειοψηφιάα της κοινωνιάας για τη

νοικοκυραά ειάναι πολυά διαφορετικηά.

Υπαάρχουν δυο βασικαά στερεοάτυπα για τις νοικοκυρεάς. Αποά τη μια υπαάρχει η

εικοάνα της αμοάρφωτης γυναιάκας, που καάθεται στο σπιάτι και συντηρειάται αποά

τον αάντρα της. Ειάναι το στερεοάτυπο της κυραά Κατιάνας της γειτονιαάς, που οάλη

τη μεάρα καθαριάζει και κουτσομπολευάει. Που τα ενδιαφεάρονταά και η κατανοάησηά

της περιοριάζονται στα οάρια του σπιτιουά της. Η γυναιάκα αυτηά υποτιμαάται και

θεωρειάται αάνθρωπος δευάτερης κατηγοριάας.

Η αληάθεια ειάναι οάτι πολλεάς νοικοκυρεάς ανταποκριάνονται σε αυτοά το

στερεοάτυπο. ∆εν φταιάει οάμως γι’ αυτοά ουάτε η μοάρφωσηά τους, ουάτε ο βαθμοάς της

εξυπναάδα τους, αλλαά η φυάση της δουλειαάς τους. Το νοικοκυριοά δεν ειάναι απλαά

μια ολοηάμερη εργασιάα, αλλαά και μια δουλειαά με μηδενικηά δημιουργικοάτητα. Η

ξερηά επαναάληψη των καθημερινωάν καθηκοάντων κουραάζουν και εξουθενωάνουν

τη γυναιάκα ψυχολογικαά. Ποάσο ζωντανοάς μπορειά να μεάνει εάνας αάνθρωπος οάταν

καάθε μεάρα το μοάνο που καάνει ειάναι να κυνηγαά τη σκοάνη και να μαγειρευάει;

Ποάσο κουραάγιο εάχει να αναπτυάξει αάλλα ενδιαφεάροντα και ασχολιάες; Η

δημιουργικοάτητα βεάβαια λειάπει και αποά αάλλα επαγγεάλματα. Η δουλειαά του

βιομηχανικουά εργαάτη που συναρμολογειά καάθε μεάρα τα ιάδια εξαρτηάματα στο

παάγκο δεν μπορειά να χαρακτηριστειά δημιουργικηά ηά ευχαάριστη. Ωστοάσο το

νοικοκυριοά διαφεάρει αποά τα υποάλοιπα επαγγεάλματα, γιατιά κραταά τη γυναιάκα

κλεισμεάνη μεάσα στο σπιάτι και το μικροάκοσμο της γειτονιαάς. Ο εργαζοάμενος

πηγαιάνοντας στη δουλειαά, συνανταά μια σειραά αποά ανθρωάπους. Μπορειά να

συζητηάσει μαζιά τους, να ακουάσει και να δει πεάντε πραάγματα παραπαάνω.

Αντιθεάτως, η μοάνη κοινωνικηά επαφηά της νοικοκυραάς ειάναι οι γειτοάνισσεάς της,

που η ζωηά τους δεν διαφεάρει ουσιαστικαά αποά τη δικηά της. Εάτσι ενωά εάνας

εργαζοάμενος μπορειά να μιλαά για τα μεάτρα λιτοάτητας, που ειάχαν ως

αποτεάλεσμα να απολυθουάν συναάδελφοιά του, ενωά μπορειά να μιλαά για τη νεάα

τεχνολογιάα και τους υπολογιστεάς που εισηάχθηκαν στο χωάρο εργασιάας του, να

οργανωάνεται σε σωματειάα και να κατεβαιάνει σε απεργιάες, η νοικοκυραά δεν

μπορειά παραά να αναλωάνεται σε συζητηάσεις για μαάρκες απορρυπαντικωάν και

νεάες συνταγεάς γλυκωάν. Τα ταλεάντα της, οι κλιάσεις της, η προσωπικοάτηταά της

καταληάγουν να χαάνονται μεάσα σε συνταγεάς μαγειρικηάς και ξεσκονοάπανα.


17/1076

Το δευάτερο στερεοάτυπο δεν διαφεάρει ουσιαστικαά αποά το πρωάτο. Προάκειται

απλαά για μια ωραιοποιημεάνη εικοάνα που καάνει τη μειονεκτικηά θεάση της

νοικοκυραάς να μοιαάζει με προτεάρημα, την αγγαρειάα του σπιτιουά με τεάχνη και

την αναάλωση της γυναιάκας στις καθημερινεάς οικιακεάς εργασιάες με αρετηά.

Προάκειται για το στερεοάτυπο της “καληάς” νοικοκυραάς. Ο ροάλος της μεάσα στην

οικογεάνεια και το σπιάτι εξαιάρεται. Αποά σκλαάβα του σπιτιουά μετονομαάζεται σε

“κυραά” του. “∆εν ειάναι θυσιάα αυτοά που καάνεις” – της λεάνε. “Ο ροάλος αυτοάς μεάσα

σε μια οικογεάνεια ειάναι απαραιάτητος. Καάποιος πρεάπει να καάθεται στο σπιάτι.

Καάποιος πρεάπει να το φροντιάζει. Και η πιο καταάλληλη γι’ αυτοά ειάσαι εσυά.

Κανειάς δεν θα τα καταάφερνε αάλλωστε τοάσο καλαά οάσο εσυά. Πρεάπει να νιωάθεις

ευχαριστημεάνη και ευτυχισμεάνη με αυτοάν σου το ροάλο.” Εάτσι η νοικοκυραά

μαθαιάνει εάτσι να ειάναι ευχαριστημεάνη και υπερηάφανη με τη μαγειρικηά της

τεάχνη, την καθαριοάτητα του σπιτιουά της, τις σχολικεάς επιδοάσεις των παιδιωάν

της, την επαγγελματικηά επιτυχιάα του αάντρα της κοκ. Με τον εαυτοά της οάμως;

Ποτεά. Μεάσα στην οικογεάνεια παάντα παιάζει το δευάτερο ροάλο. Παάντα φροντιάζει

αάλλους, παάντα τους στηριάζει στο κυνηάγι των ονειάρων και των φιλοδοξιωάν τους.

Η ιάδια οάμως δεν εάχει δικαά της οάνειρα και φιλοδοξιάες. Η ιάδια δεν γιάνεται

ευτυχισμεάνη μεάσα αποά τον εαυτοά της αλλαά μεάσα αποά την υπηρεάτηση των

δικωάν της ανθρωάπων. Η ευτυχιάα της ειάναι με δυο λοάγια η ευτυχιάα ενοάς πιστουά

υπηρεάτη.

Ας δουάμε οάμως το ζηάτημα καιά αποά μιάα αάλλη σκοπιαά. Αν ο θεσμοάς της

νοικοκυραάς ηάταν πραάγματι τοάσο απαραιάτητος και σεβαστοάς, οάπως μας

διηγουάνται οι διαάφοροι αστοιά κοινωνιολοάγοι και πολιτικοιά, η γυναιάκα αυτηά δεν

θα τυάγχανε της μεταχειάρισης που τυγχαάνει:

Η νοικοκυρα ειναι για την πολιτεια αορατη. Το κρατος προνοιας της

αγνοει εντελως. Την αφηνει ανασφαλιστη και χωρις συνταξη. Σε

ολοκληρη τη ζωη της, την αντιμετωπιζει οχι ως προσωπο ξεχωριστο αλλα

σαν εξαρτημα του συζυγου της. Και αυτοά μπορειά να μην ειάναι τοάσο αν το

ζευγαάρι δεν εάχει προβληάματα. Αν οάμως εάχει, τοάτε η νοικοκυραά μεάνει αβοηάθητη

μεάσα στη σχεάση. Ειάναι οικονομικαά εξαρτημεάνη αποά το συάζυγοά της. Συχναά δεν

εάχει τα μεάσα ουάτε να τον χωριάσει. Αλλαά ακοάμα και αν το καάνει πωάς θα

μπορεάσει να επιβιωάσει οάταν το μοάνο που εάχει μαάθει να καάνει ειάναι το

νοικοκυριοά; Για να μην θυμηθουάμε το ποάσες πιθανοάτητες εάχει εάτσι κι αλλιωάς

ως γυναιάκα να βρει σηάμερα μια θεάση εργασιάας.Ζηταμε:

Μειωση του ωραριου εργασιας, χωρις μειωση αποδοχων για ναεξαλειφθει η ανεργια και να δημιουργηθουν περισσοτερες θεσεις


18/1076

εργασιας σε συνδυασμο με ισες ευκαιριες για αντρες και γυναικες στη

δουλεια.

Κεντρα επαγγελματικης καταρτισης που να επιτρεπουν στις νοικοκυρες

να βρουν δουλεια και να ξεφυγουν απο το σπιτι.

Ιση μοιρασια της οικιακης εργασιας απο αντρες και γυναικες.

Παιδικους και βρεφονηπιακους σταθμους σε καθε γειτονια και σε

ολοημερη βαση, για τη διευκολυνση των εργαζομενων γυναικων

Γονικη αδεια 3ετιας για εναν απο τους δυο γονεις, αν επιθυμει να

μεγαλωσει ο ιδιος το παιδι του και χωρις να χανει τη θεση εργασιας του.

(Αυτο το δικαιωμα ειναι ηδη κατακτημενο σε χωρες τις Β. Ευρωπης).

Συνταξη και κοινωνικη ασφαλιση των γυναικων που ασχολουνται

αποκλειστικα με τα οικιακα.

3. Σεξισμος

3.1. Πως αντιμετωπιζεται η γυναικα σημερα

Παάω να αγοραάσω εάνα πακεάτο τσιγαάρα και διάνω στον περιπτεραά

πεντοχιάλιαρο. Αυτοάς ρωταά τον φιάλο μου που ειάναι πιο πιάσω “ρε φιάλε δεν εάχεις

ψιλαά;”. “Οάχι” του απανταά αυτοάς. Εγωά, του διάνω το πεντοχιάλιαρο, και αυτοάς

καάνει να δωάσει τα ρεάστα στο φιάλο μου. Απλωάνω το χεάρι και τα παιάρνω. Γιατιά

διάνει τα ρεάστα στο φιάλο μου οάταν εγωά τον πληρωάνω;

Εάτσι αάρχισαν οι διακοπεάς μου το καλοκαιάρι του ‘98. Η συνεάχεια τους δεν ηάτανοάμως καλυάτερη. Ψαάχνοντας για δωμαάτιο να μειάνουμε στο νησιά, αρχιάζω να

μιλωά με τον ιδιοκτηάτη ενοάς συγκροτηάματος ενοικιαζοάμενων δωματιάων. “Ποάσο

καάνει το δωμαάτιο;” τον ρωτωά. Αυτοάς λεάει μια τιμηά χωριάς να με κοιταά. “Θα μας

καάνετε μια καλυάτερη τιμηά;” τον ξαναρωτωά εγωά. “Μην ανησυχειάς φιάλε, θα τα

βρουάμε” απανταά εκειάνος στο φιάλο μου, που στεκοάταν πιο πιάσω και ουάτε που τον

κοιάταζε. Του ζητωά να δουάμε το δωμαάτιο. Εκειάνος με προσπερναά, πιαάνει το φιάλο

μου αποά τον ωάμο και τον τραβαά να του δειάξει το δωμαάτιο, ενωά του υποάσχεται

μια καληά τιμηά.


19/1076

Τα περιστατικαά αυταά ακουάγονται σαν να βγηάκαν αποά ανεάκδοτο. Κι οάμως ειάναι

αποά τα πιο συνηθισμεάνα και με μιάα εάννοια φυσικαά περιστατικαά στη ζωηά μιας

γυναιάκας. Αρκειά κανειάς να τις προσεάξει.

Ας σκεφτουάμε τις υποχρεωάσεις και τις δουλειεάς ενοάς ζευγαριουά ηά μιας

οικογεάνειας. Ο αάντρας θα αναλαάβει τις εξωτερικεάς και πιο “σημαντικεάς”

δουλειεάς. Θα διαχειριστειά τα κοιναά χρηάματα, θα διαπραγματευτειά την τιμηά

ενοάς ενοικιαζοάμενου δωματιάου, θα καάνει τη φορολογικηά δηάλωση, θα κλειάσει

μια συμφωνιάα, θα υπογραάψει εάνα συμβοάλαιο, θα οδηγηάσει το αυτοκιάνητο της

οικογεάνειας κοκ. Γιατιά η γυναιάκα “δεν ξεάρει”, “δεν εάχει πειάρα σε αυταά”. Με την

ιάδια λογικηά, θεωρειάται τελικαά υποχρεάωση του αάντρα- και οάχι απληά

προαιάρεση- να αναλαάβει αυτεάς τις δουλειεάς.

Βλεάπουμε οάμως και σε αάλλους τομειάς της ζωηάς η γυναιάκα να αντιμετωπιάζεται

σαν το δευάτερο φυάλο. Ας σκεφτουάμε μια μικτηά παρεάα. Μεάσα σε αυτηά εάνα μεάσο

ζευγαάρι. Θα δουάμε οάτι αυτοάς που τειάνει να κυριαρχηάσει στην κουβεάντα αυτοάς

που μιλαά περισσοάτερο ειάναι ο αάντρας και οάχι η γυναιάκα. Στα λοάγια του αάντρα

θα δωάσει και η παρεάα τη μεγαλυάτερη σημασιάα και αξιοπιστιάα. Η κουβεάντα και

η γνωάμη μιας γυναιάκας εάχουν μικροάτερο βαάρος αποά ενοάς αάντρα.

Αντιμετωπιάζονται με λιγοάτερη σοβαροάτητα και σεβασμοά.

Ειάναι αληάθεια οάτι πολλεάς γυναιάκες δισταάζουν ηά φοβουάνται να αναλαάβουν τα

λεγοάμενα “ανδρικαά καθηάκοντα”. Να κλειάσουν για παραάδειγμα μοάνες τους μια

σημαντικηά συμφωνιάα και να υπογραάψουν εάνα συμβοάλαιο. Προτιμουάν να το

αναλαάβει ο αάντρας τους ηά εάνας αάντρας της εμπιστοσυάνης τους. Ωστοάσο ,αυτοά

συμβαιάνει, γιατιά οι περισσοάτερες γυναιάκες δεν εάχουν αρκετηά εμπιστοσυάνη

στον εαυτοά τους και τις ικανοάτητεάς τους. ∆εν οφειάλεται σε βιολογικαά

χαρακτηριστικαά της γυναιάκας.

Συμπεριφορεάς αυτουά του τυάπου, τοάσο των γυναικωάν οάσο και των αντρωάν, ειάναιαποτεάλεσμα της ανατροφηάς που πηάραν και των κοινωνικωάν συνθηκωάν μεάσα

στις οποιάες μεγαάλωσαν. Και βεάβαια οάσο περισσοάτερο οικονομικαά ανεξαάρτητη

ειάναι μιάα γυναιάκα τοάσο περισσοάτερο τειάνει να μειωθειά αυτηά η “ανασφαάλεια”

που τη χαρακτηριάζει – ακοάμα περισσοάτερο αυτοά ισχυάει για γυναιάκες που

ασχολουάνται ενεργαά με τα κοιναά και την πολιτικηά.

3.2. Προτυπα και Στερεοτυπα στην παιδικη ηλικια


20/1076

Το τι ειάναι γυναικειάο και τι αντρικοά, ποιος πρεάπει να ειάναι ο ροάλος του αάντρα

και της γυναιάκας ειάναι καάτι που οάλοι μαθαιάνουμε αποά μωραά παιδιαά. Σ’ εάνα

μικροά κοριάτσι αγοραάζουν οι γονειάς συνηάθως κουάκλες και κατσαρολικαά. Εάτσι η

γυναιάκα μαθαιάνει αποά μικρηά ποιος ειάναι ροάλος της οάταν μεγαλωάσει. Αποά την

κουάκλα Μπαάρμπι αποχταά το προάτυπο για το γυναικειάο σωάμα και ομορφιαά. Αποά

τις κουάκλες μωραά μαθαιάνει το ροάλο της μητεάρας. Αποά τα κατσαρολικαά, το

ροάλο της νοικοκυραάς. Αποά τη Σταχτοπουάτα και την Ωραιάα Κοιμομεάνη του

παραμυθιουά μαθαιάνει ποια πρεάπει να ειάναι η συμπεριφοραά και τα

χαρακτηριστικαά της γυναιάκας.

Η Σταχτοπουάτα ηάταν δυστυχισμεάνη, ωστοάσο υπεάμενε οάλα τα μαρτυάρια χωριάς

να διαμαρτυάρεται και να αντιδραά. Και γι’ αυτοά ανταμειάφθηκε. Το

βασιλοάπουλο που την αγαάπησε για την ομορφιαά και τη γλυκυάτηταά της, τηνεάσωσε αποά τη μιζεάρια και τις κακιεάς αδερφεάς της. Εάτσι και το κοριτσαάκι που

διαβαάζει το παραμυάθι της Σταχτοπουάτας μαθαιάνει οάτι στη ζωηά του πρεάπει να

στηριάζεται στην ομορφιαά και τη γοητειάα του και οάχι στον εαυτοά και στην

προσωπικοάτητα του. Μαθαιάνει να ειάναι αάβουλο και να περιμεάνει την επιάλυση

των προβλημαάτων του αποά τον αάντρα – βασιλοάπουλο του παραμυθιουά. Ακοάμα

και αυτοάν δεν θα ψαάξει να τον βρει μοάνη της, αλλαά θα πρεάπει να περιμεάνει

υπομονετικαά τη βρει και να τη διαλεάξει.

Αναάλογη ειάναι και η ανατροφηά του αάντρα. Το αγοραάκι το αποπαιάρνουν οάταν

παάει να παιάξει με κουάκλες και του αγοραάζουν αυτοκινηταάκια και οάπλα. Το

θεάλουν ενεργητικοά και μαχητικοά. Να παιάζει ποάλεμο και ξυάλο και οάχι να

μαθαιάνει γαλλικαά, μπαλεάτο και πιαάνο. Στα παραμυάθια ειάναι παάντα ο ηάρωας

και οι αρετεάς του ειάναι διαμετρικαά αντιάθετες αποά αυτεάς τις γυναιάκας.

Μαθαιάνει οάτι οι αάλλοι πρεάπει να μπορουάν να στηριάζονται επαάνω του. Οάτι

πρεάπει να αναλαμβαάνει πρωτοβουλιάες και να παιάρνει ριάσκα. Πρεάπει να ειάναι

επιάμονος, να κυνηγαά και να παλευάει γι’ αυτοά που θεάλει να πετυάχει ηά να

αποκτηάσει.

Η διαφορετικηά αντιμετωάπιση συνεχιάζεται και στην εφηβειάα. Το αγοάρι εάχει

συνηάθως δικαιάωμα να βγαιάνει σε μικροάτερη ηλικιάα αποά το κοριάτσι και να

γυριάζει πιο αργαά στο σπιάτι. Ο πατεάρας του θα το σπρωάξει επιάσης να βρει μια

κοπεάλα, να καάνει σεξ για να “αποκτηάσει εμπειριάα” και να “γιάνει αάντρας”. Αν

μαάλιστα θεωρηάσει οάτι “αργοπορειά” θα φροντιάσει να τον στειάλει σε εάναν οιάκο

ανοχηάς ηά θα του κανονιάσει εάνα αναάλογο ραντεβουά. Την κοάρη του οάμως την

κυνηγαά μοάλις τη δει με εάναν νεαροά. Αν αργειά να γυριάσει σπιάτι την τιμωρειά καιτην ανακριάνει για το που ηάταν και με ποιους ειάχε βγει. Ακοάμα και σηάμερα,


21/1076

αγωνιαά για την παρθενιαά της – καάτι που δεν λεάγεται πια ξεκαάθαρα, αλλαά

υπονοειάται στις διαάφορες κουβεάντες πατεάρα- κοάρης για τους κινδυάνους που

ελλοχευάουν.

3.3. Ανεκδοτα, αστεια, στερεοτυπες φρασεις

κατα των γυναικων…

“- Τι καάνουν τρεις ξανθιεάς σ’ εάνα χωραάφι;

“- Τις καλλιεργημεάνες.”…

Γελαάσατε; Το ανεάκδοτο αυτοά ειάναι καθαραά σεξιστικοά και αν θεάλετε να ειάστε

συνεπειάς αντισεξιστεάς δεν θα εάπρεπε να γελαάσετε.

Χιλιαάδες ανεάκδοτα αυτουά του τυάπου και αάλλα, πολυά χειροάτερα, κυκλοφορουάν,

οάπως και στερεοάτυπες φραάσεις (πχ “οάλες οι γυναιάκες ειάναι πουταάνες” ηά “οάλες

οι γυναιάκες ειάναι ηλιάθιες”). “Αταάκες” τις οποιάες τοάσο οι αάντρες οάσο και οι

γυναιάκες τις θεωρουάν αάκακες.

Πολλεάς γυναιάκες δεν προσβαάλλονται οάταν τις ακουάν, και η πλειοψηφιάα των

ανδρωάν δεν θεωρειά οάτι συμπεριφεάρεται σεξιστικαά και προσβλητικαά απεάναντιάτους οάταν τις λεάει. Ωστοάσο οι ιάδιοι αάνθρωποι θα χαρακτηάριζαν ρατσιστικαά εάνα

ανεάκδοτο για τους μαυάρους και θα θεωρουάσαν πολυά προβληματικοά λενα

αστειάο πχ. για τους Αλβανουάς οάταν θα γινοάταν μπροσταά σε Αλβανουάς-

τουλαάχιστον αν οι αάνθρωποι αυτοιά ηάταν συνεπειάς αντιρατσιστεάς.

Η διαφοραά στις αντιδραάσεις εάγκειται στο επιάπεδο της συνειάδησης παάνω στα

δυο ζητηάματα. Εάνα μεγαάλο κομμαάτι της κοινωνιάας σηάμερα καταλαβαιάνει τι

σημαιάνει ρατσισμοάς, ποιες ειάναι οι συνεάπειεάς του και τον αποδοκιμαάζει.

Αντιθεάτως, ο σεξισμοάς δεν θεωρειάται καάτι κακοά. Για την πλειοψηφιάα ειάναι

λιάγο πολυά φυσιολογικοάς.

Κι ομως ο σεξισμος στην ουσια δεν λειτουργει διαφορετικα απο τον

ρατσισμο.Βαάζει οάλες τις γυναιάκες στην ιάδια κατηγοριάα και τις σχολιαάζει

υποτιμητικαά και αρνητικαά. Γι’ αυτοά το λοάγο, δεν μπορουάμε να θεωρουάμε τα

σεξιστικαά αστειάα, ανεάκδοτα κλπ. αάκακα και χωριάς ιδιαιάτερη σημασιάα. Αποά τη

μια πλευραά εκφραάζουν μια συγκεκριμεάνη συνειάδηση για τη θεάση και τη φυάση

της γυναιάκας σηάμερα. Αν για παραάδειγμα δεν σου εάχει περαάσει αποά τομυαλοά ηά δεν εάχεις ακουάσει να λεάνε, οάτι οάλες οι γυναιάκες ειάναι πουταάνες, δεν


22/1076

θα “αστειευτειάς” παάνω σε αυτοά, γιατιά δεν υπαάρχει το ερεάθισμα. Αποά την αάλλη

πλευραά, α

Η Σφαγfdfdfdfgfgffdή Της Κομμούνας

Documents

Transcript of Η Σφαγfdfdfdfgfgffdή Της Κομμούνας