ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ: ΟΥΤΟΠΙΑ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ – ΤΜΗΜΑ Βπ6

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΥΔΡΑΣΒ΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2012-2013

ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ : Γώγου Μαρίνα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ : Η ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 1.α. ΠΡΟΛΟΓΟΣ« Να αγαπάς την ευθύνη, να λες : Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω την

γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω… πιο δρόμο να πάρεις ; …τον πιο

κακοτράχαλο ανήφορο… μην καταδέχεσαι να ρωτάς : θα νικήσουμε; … θα

νικηθούμε; … πολέμα ! πολεμούμε χωρίς βεβαιότητα … και η αρετή μας , μη

όντας σίγουρη για την αμοιβή, αποκτάει βαθύτερη ευγένεια ….» Νίκος

Καζαντζάκης

Πόση δύναμη ψυχής κρύβουν άραγε αυτά τα λόγια και πόσο πιστά αποδίδουν

την θέληση και την τόλμη που χαρακτηρίζουν τις πράξεις ενός εθελοντή; Η

ελληνική πραγματικότητα διακρίνεται από την έντονη παρουσία ευεργετών

εθελοντών που σε δύσκολες στιγμές στην ιστορία της πρόσφεραν στην

πατρίδα τους είτε με οικονομική στήριξη είτε ακόμα αφιερώνοντας και την ίδια

τους τη ζωή .Επίσης, μέσα από οργανωμένες προσπάθειες εθελοντών έγιναν

σημαντικά βήματα προς την επίλυση ζωτικών προβλημάτων και την

καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου πολλών ανθρώπων.

1.β. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑΜερικά από τα ερωτήματα που μας απασχόλησαν και μας προβλημάτισαν

κατά την εκπόνηση της ερευνητικής εργασίας είναι τα ακόλουθα:

Είναι ο εθελοντισμός αποκλειστικά ένα σύγχρονο φαινόμενο;

Ποιες ανάγκες και απαιτήσεις της κοινωνίας εξυπηρετεί ;

Ποια είναι οι αιτίες που οδήγησαν στην ανάπτυξη της εθελοντικής

δραστηριοποίησης των πολιτών;

Υπάρχει το ενδεχόμενο να καπηλευτούν ορισμένοι αυτή τη μορφή

δραστηριοποίησης ;

Είναι εφικτή η συμβολή του σχολείου στην καλλιέργεια εθελοντικής

συνείδησης;

Αποτελεί η εθελοντική δράση και μία μαθησιακή-μορφωτική λειτουργία;

Είναι στάση ζωής;

Είναι ουτοπικός ο εθελοντισμός;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ : ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ;

Είναι δύσκολο να ορίσουμε τον εθελοντισμό ως ένα νέο φαινόμενο. Αλλάζει

διαρκώς σήμερα όψεις, περιεχόμενο αλλά και μεθόδους ακολουθώντας τις

ανάγκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Θα μπορέσαμε να ορίσουμε τον

εθελοντισμό ως την δραστηριότητα εκείνη που αναπτύσσεται κατά τρόπο

προσωπικό, αυθόρμητο, ελεύθερο χωρίς ατομικό κέρδος από πολίτες ή

ομάδες πολιτών προς το συμφέρον της ομάδας στην οποία ανήκουν ή τρίτων

προσώπων ή ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ή της τοπικής, κρατικής ή

διεθνούς κοινότητας, αποκλειστικά για σκοπούς αλληλεγγύης. Ακόμη ο

εθελοντισμός συνεπάγεται μια στάση ζωής που ενστερνίζεται ιδιαίτερες αξίες,

όπως η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η κοινωνική συμμετοχή, ενώ οι

εθελοντές με τη δράση τους προωθούν θετικές στάσεις και αντιλήψεις για τα

διάφορα κοινωνικά ζητήματα.

2. β. ΟΡΙΣΜΟΣΕθελοντισμός, εθελοντής, εθελοντική οργάνωση, είναι το τρίπτυχο μιας

προσφοράς σε ένα σκοπό, χωρίς εξαναγκασμό, για επίτευξη με βούληση και

γνώση του στόχου. Με τον όρο αυτό είναι θεμιτό κάθε κίνητρο που θα μας

ωθήσει να δώσουμε τη δύναμη μας, σωματική ή πνευματική. Έχουμε

συνηθίσει ο στόχος να αντιστοιχεί στη βοήθεια σε κάποια μαζική καταστροφή

ή ακραίο φυσικό φαινόμενο, αυτό όμως δεν είναι αυτοσκοπός για να

επιβεβαιώσουμε τον ορισμό του εθελοντισμού.

Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κινήματα των τελευταίων δεκαετιών

καθώς χαρακτηρίζεται από την εκούσια προσφορά υπηρεσιών προς το

κοινωνικό σύνολο μέσα από χιλιάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις ή

αυτοδύναμες ομάδες ατόμων. Πρόκειται για μη αμειβόμενη δραστηριοποίηση

των πολιτών που επιδιώκουν την ανιδιοτελή προσφορά κοινωνικού έργου και

εκφράζουν μια συγκεκριμένη στάση ζωής που ενσωματώνει τις αξίες της

αλληλεγγύης, της φιλανθρωπίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της

κοινωνικής συμμετοχής .Στόχος των εθελοντών είναι να παρέμβουν για να

απαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο και να συνδράμουν στη διαμόρφωση ενός

καλύτερου κόσμου.

Όπως σε κάθε δομή, για να είναι συγκροτημένη, έτσι και με την ακρόαση των

διαλέξεων έγινε αντιληπτό ότι το κάθε μέλος πρέπει να έχει ίση συμμετοχή, να

λέει ελεύθερα την άποψή του, αλλά να υπακούει και να δέχεται τις αποφάσεις

της ολομέλειας. Ο τρόπος για την απόκτηση του ρόλου του καθενός κρίνεται

από το σύνολο άνευ ειδικών περιορισμών. Ο εθελοντής να καταθέτει τις

γνώσεις και τις εμπειρίες του φιλτράροντας τες μόνο από προσωπική διαλογή.

Με την κατάρτιση του σχεδίου που θα βλέπει στο επιθυμητό αποτέλεσμα και

τα πλαίσια του συλλόγου, το επιλεγμένο επιτελείο θα πρέπει εισακούγεται σε

κάθε επιχειρησιακή φάση χωρίς προστριβές. Επομένως η συλλογική

προσπάθεια και δυναμική αντικατάσταση σε περιπτώσεις απωλειών

χαρακτηρίζει τη σταθερότητα και εξέλιξη του συλλόγου.

Ξέχωρα από τους ορισμούς για το τι σημαίνει εθελοντισμός η προσωπική

θεώρηση αναδεικνύει τα βαθύτερα χαρακτηριστικά που μας ωθούν να

συμμετέχουμε. Η απόκτηση γνώσεων, εμπειριών, είναι τα κίνητρα που

αποσκοπούν στην απόκτηση μεγαλύτερης προσωπικής δύναμης. Η

ευχαρίστηση όταν απαλύνουμε τον ανθρώπινο πόνο σε στιγμές ανάγκης είναι

η ικανοποίηση της ηθικής προσπάθειας. Οι θεμιτές προτροπές που δεν

αποσκοπούν στην άμεση χρηματική απολαβή και γνωρίζοντας την

αναγκαιότητα της προσφοράς προσεγγίζω τον εθελοντισμό σαν ιδέα με

χαρακτήρα καλοπροαίρετο και χωρίς εξαναγκασμό.

Τέλος όπως είναι γνωστό οι καταστροφές (φυσικές ή από ανθρώπινες αιτίες)

αποτελούν σοβαρές διαταραχές λειτουργίας μιας κοινωνίας και προκαλούν

ευρείες ανθρώπινες υλικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές απώλειες.

Χαρακτηριστικό των καταστροφών είναι ότι δημιουργούν προβλήματα που

δεν μπορούν να επιλυθούν άμεσα με τις υπάρχουσες πηγές βοήθειας. Έτσι

λοιπόν προσδιορίζουμε τη βοήθεια με ανεξαρτησία, αμεροληψία και

ουδετερότητα.

2.γ. MOΡΦΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ

Κυμαίνονται από τις παραδοσιακές συνήθειες της αμοιβαίας εξυπηρέτησης σε

χειρισμούς της κοινότητας σε ώρα κρίσης, έως την πρωτοποριακή εθελοντική

προσπάθεια ανακούφισης, επίλυσης συγκρούσεων και εξάλειψης της φτώχειας.

Οι μορφές της εθελοντικής δράσης είναι ποικίλες γιατί αναπτύσσονται σε

διαφορετικούς τομείς:

• Η Ανθρωπιστική δράση περιλαμβάνει την προσφορά υλικών αγαθών ή

χρημάτων για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών όπως για παράδειγμα

φυσικές καταστροφές, την αποστολή ιατροφαρμακευτικού υλικού και την

παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, την αιμοδοσία, τη δωρεά οργάνων

και τη συμμετοχή σε ομάδες διάσωσης ανθρώπων.

• Η Κοινωνική δράση εντοπίζεται στην προσφορά εθελοντικής εργασίας

σε συλλόγους και ιδρύματα για την προστασία ευάλωτων κοινωνικών ομάδων

(παιδιών, εξαρτημένων ατόμων, ηλικιωμένων, ατόμων με ειδικές ανάγκες).

Συμπεριλαμβάνει δράσεις που αποβλέπουν στη βελτίωση των συγκοινωνιών,

στην καθαριότητα των πόλεων, στην προστασία των πεζών και στην

προάσπιση των δικαιωμάτων των καταναλωτών.

• Η Περιβαλλοντική δράση σχετίζεται με την ανάληψη πρωτοβουλιών για

την προστασία του περιβάλλοντος, της χλωρίδας και της πανίδας, τις

αναδασώσεις, την καθαριότητα των ακτών, την ανακύκλωση των

απορριμμάτων, τις εφαρμογές εναλλακτικών πηγών ενέργειας κ.τ.λ.

• Η Πολιτιστική δράση περιλαμβάνει την οργάνωση και διεξαγωγή

διάφορων καλλιτεχνικών δρώμενων θεατρικών, μουσικών, ποιητικών,

εικαστικών που δεν αποσκοπούν στην απόκτηση κέρδους αλλά διεξάγονται

για να ενισχύσουν και να υποστηρίξουν την επίλυση κοινωνικών

προβλημάτων.

• Η Διεθνιστική δράση έγκειται στην προσφορά αλληλεγγύης και γνώσης

προς τις χώρες του Τρίτου Κόσμου αλλά και στην παροχή ανθρωπιστικών

υπηρεσιών σε χώρες που ταλανίζονται από εμπόλεμες συγκρούσεις.

Οι αιτίες που οδήγησαν στην ανάπτυξη της εθελοντικής δραστηριοποίησης

των πολιτών οφείλονται:

• Στην όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων και στη συνειδητοποίησή

τους από την πλευρά των πολιτών. Η οικονομική κρίση, η διόγκωση της

ανεργίας, η εξαθλίωση των συνθηκών διαβίωσης των διάφορων κοινωνικών

στρωμάτων και η απειλή ενός ανασφαλούς μέλλοντος ώθησαν τους πολίτες

στην αυτό-οργάνωση για να υποστηρίξουν ηθικά και υλικά όσους

συνανθρώπους τους κινδύνευαν να συνθλιβούν κάτω από τις νέες συνθήκες.

• Στην αλλοτρίωση των ανθρώπινων σχέσεων μέσα στα αστικά κυρίως

περιβάλλοντα εγκλώβισε αρκετές κοινωνικές ομάδες σε ένα αδιέξοδο

αντιμετώπισης των προβλημάτων και επέβαλε ως απάντηση τη

συνειδητοποίηση της αξίας της συλλογικής δράσης, της ενεργοποίησης των

πολιτών και της αλληλεγγύης.

• Στην απογοήτευση από το σύγχρονο τρόπο ζωής που συνδέθηκε με

τον καταναλωτισμό, τον ατομικισμό, την ανταγωνιστική διάθεση, την

αλαζονεία και την δημιουργία επίπλαστων αναγκών.

• Στην ενοχοποίηση των ευαισθητοποιημένων ατόμων που θεωρούσαν

ότι δεν ήταν δυνατό να έχουν θέση παρατηρητών της ανθρώπινης δυστυχίας

και του κοινωνικού δράματος που υπήρχε γύρω τους.

• Στις αναζητήσεις των ανθρώπων για το βαθύτερο και ουσιαστικότερο

νόημα της ζωής μέσα από την ανθρώπινη επικοινωνία και την εκούσια

προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο.

• Στην οικονομική, γνωστική και τεχνική ικανότητα των μέσων πολιτών

να οργανώνονται και να συγκροτούν και μη κυβερνητικούς πόλους εξουσίας

που διέπονται από τη λογική της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τους

συνανθρώπους.

• Στη συνδρομή των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας που προβάλλουν

την ανθρώπινη δυστυχία και γνωστοποιούν στο ευρύ κοινό τις παραβιάσεις

των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ένα κόσμο που έχει τα χαρακτηριστικά της

σκληρότητας, της ανομίας και της βιαιότητας.

Ειδικότερα:

Συμμετοχή εθελοντών σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις 

(Ολυμπιακοί αγώνες, μεγάλα παγκόσμια πρωταθλήματα)

Ο διεθνής εθελοντισμός: ως προσφορά αλληλεγγύης και γνώσης στις

χώρες του Νότου ή ανθρωπιστικών υπηρεσιών στις ζώνες πολεμικών

συγκρούσεων. Εθελοντές  -διασώστες που παρεμβαίνουν σε περιοχές που

επλήγησαν από θεομηνίες (καταστροφικοί σεισμοί – πλημμύρες πυρκαγιές

κοκ), οργανώσεις εθελοντών –ιατρών (ΓΧΣ) για παροχή ιατροφαρμακευτικής

συνδρομής και την αντιμετώπισης ανθρωπιστικών προβλημάτων  στις

αναπτυσσόμενες χώρες που δοκιμάζονται από φτώχεια, εμφύλιες αναταραχές

Συσσίτια /δωρεάν διανομή φαγητού σε οργανώσεις τοπικών ενοριών

Δασοπυρόσβεση -δασοπροστασία

Περιβαλλοντικός εθελοντισμός: εθελοντική συμμετοχή σε οργανώσεις/

πρωτοβουλίες με οικολογική –περιβαλλοντική δράση (πχ. Αναδασώσεις,

δεντροφυτέψεις, εκστρατείες απορρύπανσης ακτών/δασών κοκ)

Πολιτιστικός εθελοντισμός: η οργάνωση από νεανικές ιδίως εθελοντικές

οργανώσεις πολιτιστικών θεατρικών, μουσικών και κοινωνικών

δραστηριοτήτων που εκφράζουν τη νεανική φαντασία και δημιουργικότητα ,

πέρα από τη λογική της αγοράς και του κέρδους.

Προσφορά εθελοντικής εργασίας στο πλαίσιο των εναλλακτικών

μορφών τουρισμού (αγροτουρισμός /οικοτουρισμός), Αιμοδοσία,

Δωρεά οργάνων: Η ιδέα της Δωρεάς Οργάνων μετά το τέλος της ζωής,

αποτελεί την ύψιστη μορφή εθελοντικής προσφοράς και

αλτρουισμού,      αποτελεί υπέρτατο δώρο ζωής, μήνυμα ελπίδας, ανθρωπιάς

και αλληλεγγύης. καθώς και τη βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση

του ιατρικού θαύματος της Μεταμόσχευσης

Μορφές εθελοντικής υπηρεσίας στη δράση και λειτουργία όλων των

ΜΚΟ ανεξαιρέτως (Χαμόγελο του Παιδιού, Γιατροί χωρίς

σύνορα, Green Peace κοκ) συνοδεία, βοήθεια στο σπίτι, εμψύχωση,

πρόληψη, μεταφορά ασθενών, επανένταξη, τηλεφωνική ακρόαση,

εξειδικευμένες και επαγγελματικές παροχές, υγειονομικές φροντίδες,

ψυχαγωγία, κοινωνική γραμματεία, νομική βοήθεια κ.λ.π.

Ιδιαίτερη απήχηση στις μέρες μας έχει μία συγκεκριμένη μορφή

εθελοντισμού. Αυτός ο εθελοντισμός συνήθως απευθύνεται σε νέους και

συσχετίζεται με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, για θέματα όπως είναι

η οικολογία, ο αθλητισμός ή βοήθεια κοινωνικών ομάδων που αντιμετωπίζουν

κάποια μορφή δυσκολίας (τοξικομανείς, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.α.).

Αρκετοί θεωρούν ότι αυτή η μορφή εθελοντισμού πραγματοποιείται με

ουσιαστικό και μακροπρόθεσμο στόχο την ομαλή ένταξη των νέων στο

κοινωνικό σύστημα, και όχι τόσο την ανάπτυξη κάποιου αισθήματος

αλληλεγγύης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ : ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

3.Α. Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Μια πρώιμη μορφή του σημερινού Παγκόσμιου Οργανισμού Ηνωμένων

Εθνών και της Κοινωνίας των Εθνών παλιότερα αποτελούν οι αμφικτιονίες

στην αρχαία Ελλάδα. Οι αμφικτιονίες ήταν η πρώτη προσπάθεια που έγινε για

να ρυθμιστούν οι σχέσεις μεταξύ των λαών. Είχαν οικιοθελή χαρακτήρα και

χωρίς αμοιβή για τους συμμετέχοντες. Αργότερα ο θεσμός αυτός

αντικαταστάθηκε από τα κοινά και από τις συμπολιτείες και έτσι οι

αμφικτιονίες εξαφανίστηκαν. Ήταν ένας θρησκευτικός και πολιτικός

σύνδεσμος των Ελλήνων, που δημιουργούνταν με κέντρο τη λατρεία σ' ένα

ιερό από τους κατοίκους των γύρω πόλεων. Στη διοργάνωση των κοινών

εορτών και των εκδηλώσεων της λατρείας έπαιρναν μέρος αντιπρόσωποι

όλων των περιοχών. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε ένα είδος

θρησκευτικού συνδέσμου μεταξύ των πόλεων, που έπαιρναν μέρος στις

διοργανώσεις και αργότερα μετατράπηκε σε πολιτικό σύνδεσμο, με τη μορφή

της σημερινής ομοσπονδίας.

Επιπλέον, η φιλανθρωπία στην Αρχαία Ελλάδα βρισκόταν υπό την

προστασία των θεών. Κατά την διάρκεια των δείπνων της Εκάτης

τοποθετούνταν τρόφιμα κοντά σε πηγές και περάσματα για να

χρησιμοποιηθούν από τους ταξιδιώτες. Ακόμα ο Ιπποκράτης αναφέρει ότι τα

κρατικά νοσηλευτικά ιδρύματα στηρίζονταν σε μεγάλο βαθμό στην

πρωτοβουλία των πολιτών , οι οποίοι προσέφεραν χρήματα και υλικά τακτικά

και κυρίως στις εορτές.

Στη συνέχεια , ο Μέγας Βασίλειος ίδρυσε με προσωπικά έξοδα τη βασιλειάδα,

η λειτουργία της οποίας βασίστηκε αποκλειστικά σε ατομικές δωρεές και

εθελοντική εργασία . Ήταν ένα κέντρο κοινωνικής προστασίας , το οποίο δεν

παρείχε μόνο υλικά αλλά επεδίωξε την ανεξαρτητοποίηση των

περιθαλπόμενων μέσω της εκμάθησης τεχνικών επαγγελμάτων .

Αργότερα την περίοδο του Βυζαντίου η κοινωνική προστασία προερχόταν

μέσα από ένα σύστημα κρατικών αλλά και εκκλησιαστικών φορέων , όπου η

εθελοντική εργασία κυρίως από γυναίκες αποτελούσε κάτι το καθημερινό.

(Περικλής Πολυζωϊδης ,2004:159)

3.Β. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΩΣ 1914

Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας οι πληροφορίες είναι περιορισμένες . Η

εκκλησία διέθετε ένα μεγάλο μέρος των εσόδων από την εκμετάλλευση της

περιουσίας της σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ακόμα σημαντικό ρόλο

διαδραμάτιζε και η οικογένεια αλλά και τα εκτεταμένα άτυπα δίκτυα στην

παροχή κοινωνικής προστασίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν την

Επανάσταση του 1821 μεγάλο μέρος του πληθυσμού βρισκόταν σε άθλια

κατάσταση , την οποία το νεοσύστατο κράτος αδυνατούσε να αντιμετωπίσει

με τους ελάχιστους πόρους που διέθετε . Έτσι βοήθεια παρεχόταν από

δωρητές , την εκκλησία και γενικά εύπορους πολίτες του εσωτερικού αλλά και

του εξωτερικού . Η σταθεροποίηση του νεοελληνικού κράτους οδήγησε στην

ανάπτυξη της φιλανθρωπίας ως μιας νέας μορφής κοινωνικής αλλά και

ταξικής παρέμβασής. Μάλιστα το 1854 με την επιδημία της χολέρας που

ξέσπασε δημιουργηθήκαν εθελοντικοί σύλλογοι με σημαντική κοινωνική

δράση και ίδρυσαν πτωχοκομεία , ορφανοτροφεία και επαγγελματικές σχολές.

Η στήριξη τους προήλθε από δωρεές και κληροδοτήματα Ελλήνων του

εξωτερικού. (Περικλής Πολυζωϊδης ,2006:107-116). Προς το τέλος του 19ου

αιώνα η φιλανθρωπία αποτέλεσε παράλληλα θα λέγαμε προκάλυμμα για την

ανάπτυξη αντιστασιακής και απελευθερωτικής δράσης . Πχ η φιλόπτωχος

που συστήθηκε το 1902 με σκοπό την υποστήριξη του νοσοκομείου 18

Ευαγγελισμός. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή έχουμε την παρουσία

οργανωμένων φιλανθρωπικών σωματείων καθώς και χριστιανικές

αδελφότητες . Το 1910 έχουμε τη δημιουργία του Σώματος Ελλήνων

Προσκόπων. Ο προσκοπισμός είναι μια εθελοντική, μη πολιτική παιδαγωγική

κίνηση, για νέους ανθρώπους, ανοικτή σε όλους, χωρίς διάκριση καταγωγής,

φυλής ή πίστης, με σκοπό να συμβάλλει στην ανάπτυξη των νέων σωματικά,

διανοητικά, κοινωνικά και πνευματικά μέσω της αλληλεκπαίδευσης με έμφαση

στην υπαίθρια ζωή.

3.γ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΩΤΟΥ & ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥΙδρύεται το Πατριωτικό Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας και Αντίληψης ( ΠΙΚΠΑ )

για ανάπηρα παιδάκια με σκοπό να καλύψει τις ανάγκες των παιδιών κατά τη

διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου πολέμου. Το 1932, η Ειρήνη Καλλιγά, σε ηλικία

μόλις 21 χρόνων, μαζί με μια ομάδα νέων γυναικών, ίδρυσαν την πρώτη

ομάδα Ελληνικού Οδηγισμού. Έτσι, δόθηκε για πρώτη φορά η ευκαιρία σε

κορίτσια και νέες γυναίκες να ενστερνιστούν την φιλοσοφία και τις αρχές του

Οδηγισμού και να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους, ώστε να γίνουν

ικανά και ελεύθερα μέλη της κοινωνίας μας. Την περίοδο όμως της κατοχής

της Ελλάδας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο περιορίζουν τον

εθελοντισμό. Πάλι αρωγός έρχεται η εκκλησία. Με την λήξη του πολέμου ο

εθελοντισμός ελέγχεται από το κράτος και παράλληλα δημιουργούνται

οργανώσεις με πολιτικό ή ιδεολογικό προσανατολισμό.

3.δ. ΟΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 80 ΚΑΙ ΤΟΥ 90Μετά την μεταπολίτευση και ιδιαίτερα από την δεκαετία του 1980 και μετά

αναδύεται η έννοια του πολίτη ενεργού μέλους της κοινωνίας πολιτών .

Επιπλέον εμφανίζονται οι πρώτες πρωτοβουλίες του κράτους να προσεγγίσει

και να προσεταιριστεί τον εθελοντικό τομέα( στον κυβερνητικό

προσανατολισμό για την κοινωνική πρόνοια της περιόδου 1983-1987). Το

1989 διαπιστώνεται η πρόοδος που σημειώθηκε στη συνεργασία του κράτους

αλλά και των εθελοντικών οργανώσεων . Το 1989-1992 τέθηκε για ακόμα μια

φορά ως βασική προτεραιότητα (περιλάμβανε μέτρα όπως επέκταση και

αποπεράτωση της απογράφης των εθελοντικών οργανώσεων , αξιολόγηση

των υπηρεσιών , έγκαιρη χρηματοδότηση , εκπαίδευση εθελοντών κλπ, που

τελικά δεν εφαρμοστήκαν ποτέ).

Σύμφωνα με τη μελέτη « Ελληνικές Εθελοντικές Οργανώσεις», που

πραγματοποιήθηκε το 1996, υπό την επίβλεψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο

πλαίσιο του ερευνητικού 19προγράμματος «VOLMED» για τον εθελοντισμό

στις Μεσογειακές χώρες , ο συνολικός αριθμός των εθελοντικών οργανισμών

στην Ελλάδα έως και το 1996 έφτανε τους 1200.

Μετά το 1980 ιδρύθηκε το 60,3 % του συνόλου. Συγκεκριμένα ,κατά την

περίοδο 1991 -1996 ιδρύθηκαν πάνω από το ¼ του συνόλου των εθελοντικών

οργανισμών. Οι τομείς δραστηριοποίησης ήταν σε γενικές γραμμές οι

φιλανθρωπικές δραστηριότητες ( 65% ) , οι πολιτιστικές δραστηριότητες ( 28

% ) και τέλος η προστασία του περιβάλλοντος και οι οικολογικοί οργανισμοί

( 27,5 % ).

3.ε. Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ 2000- 2013.

To 2002 το ΥΠΕΣΔΔΑ δρομολογεί εκ νέου προσχέδιο νόμου για τον

εθελοντισμό και τις εθελοντικές οργανώσεις. Μάλιστα αναφερόταν ότι ο

εθελοντισμός νοείται ως μια από τις εκφράσεις της ταχέως αναδυόμενης

κοινωνίας των πολιτών , όπου αποτελεί την λογική που στηρίζεται ο

εθελοντισμός. Προκειμένου να συνεργαστούν με τον ευρύτερο δημόσιο

τομέα ,οι εθελοντικές οργανώσεις θα έπρεπε να τηρούν μια σειρά από

προϋποθέσεις , όπως νομική υπόσταση , διετή εμπειρία στην υλοποίηση

σχετικών προγραμμάτων , οργανωμένη δομή και πόρους που να

διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα τους . Θα έπρεπε επίσης να τηρούν το κριτήριο

της ανεξαρτησίας ως προς την χρηματοδότηση ,το κριτήριο της ποιότητας

που είχε να κάνει με την διαδικασία αξιολόγησης. Ακόμα περιλάμβανε και

κίνητρα για εθελοντική συμμετοχή. Το εν λόγω νομοσχέδιο δεν προωθήθηκε

ποτέ προς ψήφιση. Ωστόσο, ένα καινούργιο ρεύμα εθελοντισμού αρχίζει να

ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα. Διαπιστώνεται αύξηση στον αριθμό των μη-

κερδοσκοπικών εθελοντικών οργανώσεων και στον αριθμό των πολιτών που

συμμετέχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες. Επίσης παρατηρείται μια

μεταστροφή στις μέχρι πρότινος αντιλήψεις αμφιβολίας και καχυποψίας προς

μια πιο θετική αντιμετώπιση της εθελοντικής προσφοράς. Σημαντικό ρόλο

προς αυτήν την κατεύθυνση έπαιξαν οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί

Αγώνες της Αθήνας το 2004. Σύμφωνα με τον ημερήσιο τύπο, έπειτα από

έρευνα που έγινε το 2000, υπολογίστηκε ότι ο αριθμός των ΜΚΟ στην Ελλάδα

ανέρχεται στις 3.000. Αν το συγκρίνουμε με τους τουλάχιστον 4.000

οργανισμούς που καταγράφηκαν το 2008 από την Εθνική Υπηρεσία

Εθελοντισμού, τότε σίγουρα υπάρχει μια αυξητική τάση στα νούμερα τη

τελευταία δεκαετία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ : ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

4.α. ΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑΗ θετική προσφορά του εθελοντισμού έγκειται στο ότι:

• Συμβάλλει στην υποστήριξη και στη διάσωση ανθρώπων που

δοκιμάζονται από σημαντικά προβλήματα καταστοφών, πολέμων,

υποσιτισμού, εξαθλίωσης.

• Βελτιώνει τις συνθήκες ζωής των ευάλωτων και ευπαθών κοινωνικών

ομάδων ενώ αποτρέπει φαινόμενα εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ύπαρξης.

• Βοηθάει στην ενδυνάμωση των κοινωνικών δεσμών ανάμεσα στους

πολίτες που παύουν να νιώθουν εγκλωβισμένοι σε ένα άξενο ανταγωνιστικό

και αλλοτριωμένο περιβάλλον. Οι εθελοντές λειτουργούν ως συμπλήρωμα του

κοινωνικού κράτους και προωθούν με τη δραστηριοποίησή τους την ευρυθμία

του.

• Αναπτύσσει την αξία και το ιδεώδες της ανθρωπιστικής προσέγγισης

του κόσμου με αλτρουιστική νοοτροπία που αντιτίθεται στην εγωπάθεια, τον

ατομικισμό και την ιδιοτέλεια.

• Συντελεί στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας και διαμορφώνει

την οικολογική συνείδηση των πολιτών επιλύοντας προβλήματα που

σχετίζονται με την καθημερινή ζωή τους.

• Καλλιεργεί την πεποίθηση της ενεργούς δράσης των ατόμων, της

αλληλοαποδοχής και της συλλογικής ενέργειας για την επίτευξη κοινών

στόχων με αποτέλεσμα να προάγεται και η ιδέα της εθνικής ομοψυχίας.

4.β. ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥΗ αρνητική εκδοχή των κινήτρων της εθελοντικής δράσης:

• Οι εθελοντές στην πραγματική διάσταση της εκούσιας ενσυνείδητης

κοινωνικής προσφοράς τους υποκινούνται από ανιδιοτελή διάθεση. Ωστόσο

υπάρχει το ενδεχόμενο να καπηλευτούν ορισμένοι αυτή τη μορφή

δραστηριοποίησης για να καλύψουν οικονομικές και πολιτικές φιλοδοξίες

κάτω από το ένδυμα της εθελοντικής ενεργοποίησης.

• Επικριτική μπορεί επίσης να θεωρηθεί και η αντίληψη ότι οι εθελοντές

διέπονται από μια δονκιχωτική και ουτοπική στάση ζωής. Προσπαθούν να

επιλύσουν αντίξοα κοινωνικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά και πολιτιστικά

προβλήματα ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούν σα ρομαντικοί

αιθεροβάμονες που είναι μοναχικοί οδοιπόροι σε ένα κόσμο που υπερβαίνει

τις δυνατότητές τους.

• Η προσπάθεια των εθελοντών να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στο

κράτος πρόνοιας θεωρείται από ορισμένους επικριτές ως μηχανισμός

κατευνασμού της πολιτικής και κοινωνικής δυσαρέσκειας με αποτέλεσμα να

συνδράμουν όχι απλά στην ανακούφιση και λύτρωση του ανθρώπινου πόνου

αλλά και να εξυπηρετούν τελικά τις πολιτικές σκοπιμότητες.

• Ορισμένοι εθελοντές δεν κατευθύνονται στις επιλογές τους από την

πηγαία ανάγκη συνεισφοράς προς το συνάνθρωπο τους, αλλά

αντιμετωπίζουν τη δράση τους με τυχοδιωκτική πρόθεση και περιπετειώδη

διάθεση για να ανακαλύψουν και να εξερευνήσουν πιθανότητες

αναζωογόνησης της περιορισμένης καθημερινότητάς τους.

4.γ. ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη μέσα από την οποία οι άνθρωποι αποκτούν

νέες δεξιότητες και βοηθούνται να είναι ενεργοί πολίτες στην κοινότητα τους.

Ο εθελοντισμός δεν έχει πλαίσια και όρια, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που

μπορεί να πάρει διάφορες μορφές και διαστάσεις με βάσει τις αξίες, αρχές και

την κοινωνικό -οικονομική και πολιτισμική πραγματικότητα της κοινωνίας.

Οι εθελοντές προέρχονται από οποιοδήποτε κοινωνικό-οικονομικό στρώμα

της κοινωνίας. Αν λάβουμε υπόψη ότι ένας εθελοντής μπορεί να είναι

οποιασδήποτε ηλικίας, οικονομικής κατάστασης, ακαδημαϊκού υπόβαθρου,

τότε μπορούμε εύκολα να ισχυριστούμε ότι σχεδόν όλοι οι πολίτες μπορούν

να είναι υποψήφιοι εθελοντές.

Εθελοντής είναι ο πολίτης εκείνος που προσφέρει ανιδιοτελώς τον ελεύθερο

του χρόνο ή τη γνώση του για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων, χωρίς

να περιμένει αντάλλαγμα. Με αυτή την έννοια ο εθελοντισμός ταυτίζεται με τη

φιλανθρωπία, όπως χρησιμοποιήθηκε κατά την κλασική εποχή κυρίως για να

αποδώσει μια καινούργια αρετή, την αγάπη για το συνάνθρωπο.

Οι εθελοντές προσεγγίζονται και θεωρούνται περισσότερο συνεργάτες παρά

φιλάνθρωποι. Εντάσσονται στη λειτουργία των υπηρεσιών και των

προγραμμάτων κάποιου οργανισμού, αναλαμβάνουν εξειδικευμένους ρόλους,

συναλλάσσονται με τα μέλη του προσωπικού και τα άτομα.

H εθελοντική δράση αποτελεί μαθησιακή-μορφωτική λειτουργία. Ενισχύει την

απόκτηση κοινωνικών, επικοινωνιακών και επαγγελματικών δεξιοτήτων και

αναπτύσσει νέες ικανότητες. Ενδυναμώνει και δίνει νέο περιεχόμενο στη ζωή

των ατόμων. Αυξάνει τη δυνατότητα ενεργού συμμετοχής των νέων στη ζωή

και την εργασία. Αποτελεί εν δυνάμει χώρο ανάπτυξης νέων κοινωνικών

υπηρεσιών αυξάνοντας την απασχόληση. Η εθελοντική δράση μπορεί να

διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μάχη της ανεργίας και αποτελεί πηγή

θέσεων εργασίας.

ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥΗ συμβολή του σχολείου στην καλλιέργεια εθελοντικής συνείδησης

• Στις σύγχρονες αντίξοες κοινωνικές συνθήκες το σχολείο οφείλει να

είναι ανοιχτό στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και να αναπτύσσει δυναμικό

και εξωστρεφή προς την κοινωνία και τους προβληματισμούς της

προσανατολισμό. Η σχολική κοινότητα πρέπει να αναπτύσσει αμφίδρομη

σχέση με τα ζητήματα κοινωνικής ευαισθησίας, να καλλιεργείται η εγρήγορση

των νέων ανθρώπων και το ιδεώδες της συλλογικής προσφοράς.

• Το μαθητικό κοινό μπορεί να αναπτύξει συλλογικά κοινωνικές δράσεις

και με βιωματική και συνεργατική προσέγγιση των κοινωνικών θεμάτων να

καλλιεργήσει τις αξίες της ανθρωπιστικής συνεισφοράς, της αλτρουϊστικής

ιδεολογίας και της αλληλεγγύης.

• Η έννοια του εθελοντισμού μπορεί να υποστηριχθεί και να προαχθεί με

πολιτιστικές δραστηριότητες, ημερίδες, σεμινάρια και αφιερώματα από

μαθητές και εκπαιδευτικούς για να μεταδοθεί το μήνυμα της εκούσιας

συνειδητής προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο και να εδραιωθεί η

σπουδαιότητά του στη σκέψη των νέων ανθρώπων.

• Προγράμματα Περιβαλλοντικά, Πολιτιστικά, Αγωγής-Υγείας που

υλοποιούνται στα πλαίσια της σχολικής κοινότητας είναι δυνατόν να

καλλιεργήσουν και να διαμορφώσουν εθελοντική συνείδηση στους μαθητές

καθώς τους ενεργοποιούν για να δραστηριοποιηθούν σε διάφορους τομείς και

να αναλάβουν πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την ευαισθητοποίησή τους

για πλήθος ζητημάτων.

• Η συνεργασία του σχολείου με διάφορους κρατικούς φορείς και

υπηρεσίες μπορεί επίσης να ενδυναμώσει την εθελοντική δράση των

μαθητών. Η επικοινωνία με συμβουλευτικούς σταθμούς, με κέντρα

ψυχολογικής υποστήριξης, με εθελοντικές οργανώσεις είναι δυνατό να

συμβάλλει στην ενεργό συμμετοχή των παιδιών σε δράσεις με κοινοφελή

χαρακτήρα.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ : Κάνετε νέες γνωριμίες

Βοηθάτε άλλους

Βελτιώνετε την κοινότητα

Αποκτάτε επαγγελματική εμπειρία

Μαθαίνετε νέες δεξιότητες

Κάνετε εξάσκηση σε μια γλώσσα

Κάνετε καλή χρήση κάποιου χόμπι

Κάνετε χρήση φυσικών ταλέντων

Κάνετε πράξη τις πεποιθήσεις σας

Αναπτύσσετε αυτοπεποίθηση

Αισθάνεστε ότι είστε χρήσιμοι

Το διασκεδάζετε!

Ο εθελοντισμός, στις οικονομίες της Δύσης, περισσότερο -μαζί με το

φαινόμενο των μη κυβερνητικών οργανώσεων- μοιάζει να αποτελεί μία

ιστορική ευκαιρία και δυνατότητα - προοπτική για την εξέλιξη και την

ολοκλήρωση της κοινωνίας και της οικονομίας, γεγονός το οποίο δε

μπορούσε να υπάρξει σε προγενέστερες κοινωνίες, ενώ σε απολυταρχικά

καθεστώτα δεν προϊδεάζει η φύση του για εφαρμογή όπως είναι λογικό.

Όπως προκύπτει -από τις ελληνικές και διεθνείς έρευνες- υπάρχουν τεράστιες

δυνατότητες, αν κατανοηθούν και αντιμετωπισθούν οι δυσχέρειες δυναμικά,

συμμετοχικά και ολοκληρωμένα.

Τα βασικά ζητήματα - προβλήματα που προκύπτουν αφορούν τη δυσκολία

εξεύρεσης οικονομικών πόρων, την προσπάθεια θέσπισης κριτηρίων

χρηματοδότησης με βάση τη λογοδοσία, την αξιοπιστία, τη διαχείρισή της με

βάση την προηγούμενη αναλυτική περιγραφή από μητρώα, που ως σήμερα

ειδικά στη χώρα μας δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα τη διαχειριστική ανεπάρκεια

και την αδυναμία συμμετοχής σε προγράμματα διεθνούς εμβέλειας ή που

απαιτούν συνθήκες ανταγωνισμού. Ακόμη, τα ζητήματα διαφθοράς, η ad hoc

παρέμβαση της πολιτείας και η πελατειακή διαχείριση κονδυλίων, η

πολυδιάσπαση του χώρου ανά τομείς και οργανώσεις μη διασυνδεδεμένες ως

προς τη δράση, ο ατομικισμός, ο τοπικισμός, ως δομικά χαρακτηριστικά του

κοινωνικού μας συστήματος, οι ελλείψεις στις κρατικές υποδομές και στην

ανάλογη συμπαράσταση ή η μη χαρτογράφηση του χώρου, είναι σημαντικά.

Έτσι, βλέπουμε να δραστηριοποιείται σε διεθνές επίπεδο ένα μικρό μονάχα

κομμάτι των οργανώσεων ειδικά όσων έχουν σχέση με αναπτυξιακές δράσεις,

ενώ η σχέση με δίκτυα του εξωτερικού φαίνεται να προκύπτει μόνο για

ζητήματα εξοικονόμησης πόρων ή για περιορισμένους κοινούς στόχους

ακόμη. Οι συνεργασίες ή η προσπάθεια διασύνδεσης πυρήνων

διαδραματίζεται κυρίως μεταξύ οργανώσεων και Ο.Τ.Α., η οποία φαίνεται να

είναι κατά πλειοψηφία ο πιο «στενός συνεργάτης τους» στην υλοποίηση

δράσεων - έργων παρά την έλλειψη διασύνδεσής τους με τα υπεύθυνα για τον

εθελοντισμό τμήματα - γραφεία των δήμων, το έλλειμμα πληροφόρησης των

τελευταίων γύρω από τον εθελοντισμό -ειδικά με τις νέες προϋποθέσεις που

δίνει η νέα «καλλικρατική δομή» τους- το οποίο ενισχύεται από το σκεπτικισμό

που είναι αποτέλεσμα, κυρίως, της μη κατανόησης των ιδιαιτεροτήτων και του

έργου - κοινωνικού κεφαλαίου που μπορεί να παραχθεί μέσω αυτών από τους

κρατικούς φορείς (στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα).

Επίσης, προκύπτει ειδικά από την έρευνα της Ε.Ε. μεταξύ των εκπροσώπων

των εθελοντικών οργανώσεων, ότι μικρά μόνο ποσοστά συνδέουν τον

εθελοντισμό με την τοπική οικονομία και ανάπτυξη, που φανερώνει ότι ούτε

από τους ίδιους δεν έχει γίνει πιστευτό το εύρος της αλλαγής ως όραμα που

μπορεί και πρέπει να επιδιωχθεί. Ακόμη, ενώ μεταξύ των εθελοντών αποτελεί

γενική η θετική αποτίμηση του εθελοντισμού ως προς τη προώθηση της

συλλογικότητας, της κοινωνικής συνοχής, της αλληλοβοήθειας - προσφορά

στον άνθρωπο, παρατηρείται ότι σε άλλα κριτήρια όπως η απόκτηση

δεξιοτήτων, κινητικότητας στην εργασία, εμπειρίας, εξέλιξης, γνωριμίες -

επαφές, οικονομική αποτίμηση, τα ποσοστά συμφωνίας ως προς τις

μεγαλύτερες ηλικίες ή τους άνδρες (που είναι και οι περισσότεροι αναλογικά)

δεν είναι σημαντικά ή είναι ουδέτερα, άρα υπάρχει σκεπτικισμός και μη

κατανόηση του εύρους δυνατοτήτων, όπως φανερώνει και το εύρος των

δράσεων που παραμένει, εκτός σπάνιων περιπτώσεων, σε τοπικό επίπεδο.

Κύρια προβλήματα σε εθνικό επίπεδο είναι η έλλειψη καταγραφής βάση

συστήματος και χώρου (παρά μόνο με βάση τη δημόσια χρηματοδότηση), οι

διαφορές στα ποιοτικά - ποσοτικά δεδομένα των μελετητών. Λόγω

διαφορετικών κριτηρίων ή ορισμών, της μικρής ερευνητικής εμπειρίας που

αποτρέπει μία συνολική αποτίμηση του φαινομένου και θα ενισχύσει τη μελέτη

και της οικονομικής του αξίας -που μας αφορά και στο παρόν άρθρο ιδιαίτερα-

και βέβαια, πολλά άλλα π.χ. η χρησιμοποίηση της τεχνολογίας για τη διάχυση

της γνώσης και την ενίσχυση των δράσεων, η προσέλκυση εθελοντών

ιδιαίτερα στις ομάδες (ηλικιακές, κατά φύλο επίπεδο εκπαίδευσης,

εργασιακούς τομείς, κ.ά.) που «υπολείπονται», η επιμόρφωση-εκπαίδευσή

τους, κ.ά. Όλα αυτά, δηλαδή, που αναμένεται να συντελέσουν στη

μεγιστοποίηση της δύναμης του εθελοντισμού και της κοινωνικής οικονομίας

σε όλες τις όψεις - διαστάσεις που μπορεί να προσλάβει για μία νέα, πιο

λειτουργική οργάνωση της κοινωνίας και ως αντίδοτο στην κρίση, τον

κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά και ως παράγοντας δημιουργίας κοινωνικού

κεφαλαίου για την πράσινη ανάπτυξη, την κοινωνική οικονομία, την εμπέδωση

της κοινωνικής αλληλεγγύης, μέσω της ευαισθητοποίησης και της

κινητοποίησης δυνάμεων και συνειδήσεων, που αν και τεράστιες,

παραμένουν ακόμη ανενεργές.

Ένα μικρό ποσοστό του ΑΕΠ (λιγότερο από 0,1%) στη Σλοβακία, την

Πολωνία και την Ελλάδα κάτω από 1% του ΑΕΠ στη Βουλγαρία, Τσεχία,

Ιταλία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ρουμανία και Σλοβενία.

Μεταξύ 1 και 2% του ΑΕΠ στο Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία,

Λουξεμβούργο και την Ισπανία.

Πάνω από 2% του ΑΕΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Φινλανδία και τη Δανία και

ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο (μεταξύ 3 και 5%) στην Αυστρία, την Ολλανδία και

τη Σουηδία (έρευνα Ε.Ε.-2011).

ΑΙΤΙΕΣΟι αιτίες που οδήγησαν στην ανάπτυξη της εθελοντικής δραστηριοποίησης

των πολιτών οφείλονται:

Στην όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων και στη συνειδητοποίησή τους

από την πλευρά των πολιτών. Η οικονομική κρίση, η διόγκωση της ανεργίας,

η εξαθλίωση των συνθηκών διαβίωσης των διάφορων κοινωνικών

στρωμάτων και η απειλή ενός ανασφαλούς μέλλοντος ώθησαν τους πολίτες

στην αυτό-οργάνωση για να υποστηρίξουν ηθικά και υλικά όσους

συνανθρώπους τους κινδύνευαν να συνθλιβούν κάτω από τις νέες συνθήκες.

Στην αλλοτρίωση των ανθρώπινων σχέσεων μέσα στα αστικά κυρίως

περιβάλλοντα εγκλώβισε αρκετές κοινωνικές ομάδες σε ένα αδιέξοδο

αντιμετώπισης των προβλημάτων και επέβαλε ως απάντηση τη

συνειδητοποίηση της αξίας της συλλογικής δράσης, της ενεργοποίησης των

πολιτών και της αλληλεγγύης.

Στην απογοήτευση από το σύγχρονο τρόπο ζωής που συνδέθηκε με τον

καταναλωτισμό, τον ατομικισμό, την ανταγωνιστική διάθεση, την αλαζονεία και

την δημιουργία επίπλαστων αναγκών.

Στην ενοχοποίηση των ευαισθητοποιημένων ατόμων που θεωρούσαν ότι δεν

ήταν δυνατό να έχουν θέση παρατηρητών της ανθρώπινης δυστυχίας και του

κοινωνικού δράματος που υπήρχε γύρω τους.

Στις αναζητήσεις των ανθρώπων για το βαθύτερο και ουσιαστικότερο νόημα

της ζωής μέσα από την ανθρώπινη επικοινωνία και την εκούσια προσφορά

προς το κοινωνικό σύνολο.

Στην οικονομική, γνωστική και τεχνική ικανότητα των μέσων πολιτών να

οργανώνονται και να συγκροτούν και μη κυβερνητικούς πόλους εξουσίας που

διέπονται από τη λογική της ανιδιοτελούς προσφοράς προς τους

συνανθρώπους.

Στη συνδρομή των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας που προβάλλουν την

ανθρώπινη δυστυχία και γνωστοποιούν στο ευρύ κοινό τις παραβιάσεις των

ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ένα κόσμο που έχει τα χαρακτηριστικά της

σκληρότητας, της ανομίας και της βιαιότητας.

ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Οι εθελοντικοί οργανισμοί που αφορούν τα παιδιά έχουν ως στόχους την

παροχή ηθικής, οικονομικής και ψυχολογικής υποστήριξης σε παιδιά με

ειδικές ανάγκες, παιδιά απόρων οικογενειών, εθνικών ή θρησκευτικών

μειονοτήτων. Καθώς επίσης παρέχουν βοήθεια σε παιδιά που αντιμετωπίζουν

σοβαρά προβλήματα υγείας και χρήζουν ιατρικής περίθαλψης σε νοσοκομείο

του εσωτερικού ή του εξωτερικού. Προσπαθούν να αναπτύξουν το

μορφωτικό, το πνευματικό και το βιοτικό επίπεδο των παιδιών που υφίστανται

εκμετάλλευση καθώς και να δημιουργήσουν κέντρα αποκατάστασης των

παιδιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα στέγασης, διατροφής, υγείας,

μόρφωσης και διαβίωσης.

Οι 10 φιλανθρωπικές οργανώσεις που διαλέξαμε και αφορούν τα παιδιά είναι:

Ανοιχτή αγκαλιά: στηρίζει τα παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία

Άρσις: στοχεύει στην κοινωνική υποστήριξη των νέων και στην προστασία

των δικαιωμάτων τους

Δίκτυο προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών: έχει ως στόχο την

εφαρμογή της διεθνούς σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού

Κιβωτός του κόσμου: έχει ως στόχο να στηρίζει φτωχά εγκαταλελειμμένα

παιδιά

Μέριμνα: φροντίζει τα παιδιά με οικογενειακά προβλήματα ή προβλήματα

υγείας

Στροφή: κέντρο υποστήριξης εφήβων

Παιδικά χωριά SOS: παροχή υπηρεσιών σε ορφανά παιδιά

Ηλιαχτίδα: στηρίζει τα άπορα παιδιά και τα παιδιά που ανήκουν σε

μειονότητες

Χαμόγελο του παιδιού: παροχή φροντίδας σε όλα τα παιδιά της Ελλάδας

Ελπίδα-Σύλλογος φίλων παιδιών με καρκίνο: στηρίζει τα παιδιά με

νευρικές ασθένειες ψυχολογικά και οικονομικά

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

•Να είναι οργανωμένος και εκπαιδευμένος.

•Να έχει εξειδικευτεί στον τομέα του για να μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα τη

στιγμή που θα του ζητηθεί.

•Να μπορεί ύστερα από κατάλληλη εκπαίδευση να αναλάβει πρωτοβουλίες

όπου και όταν χρειαστεί

•Να είναι πρόθυμος να οργανωθεί να συντονιστεί με τις υπόλοιπες ομάδες

εθελοντών ή με άλλες κρατικές υπηρεσίες ή οργανωμένες ομάδες που έχουν

αναπτύξει ένα εσωτερικό δεσμό και μπορούν να λειτουργούν πιο εύκολα

μεταξύ τους.

Ο δε φορέας στον οποίο ο εθελοντής προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες

του πρέπει να μην παραγνωρίζει το δικαίωμα του εθελοντή:

•Να έχει ένα συγκεκριμένο καθήκον με αρχή και τέλος.

•Να έχει το καθήκον του μια συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Θα ήταν

αδύνατον ένας εθελοντής να προσφέρει τον ελεύθερο χρόνο του χωρίς να

ξέρει πότε θα σταματήσει.

•Να έχει τη δυνατότητα να φύγει από το πρόγραμμα όποτε το θελήσει.

•Να αισθάνεται ασφαλής, σίγουρος και κυρίως οικεία.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΑΠαιδικά χωριά SOS

Δημιουργεί οικογένειες για παιδιά σε ανάγκη. Μπορούν να προσφέρουν

εθελοντικά εκπαιδευτικοί και άλλες ειδικότητες. Κέντρο Θεσσαλονίκης

Ελληνικό Παιδικό χωριό Μη κερδοσκοπικό σωματείο για μόνιμη και μακροχρόνια παροχή φροντίδας,

μόρφωσης, στέγης και ψυχολογικής στήριξης παιδιών. Μπορούν να

προσφέρουν εθελοντικά εκπαιδευτικοί και άλλες ειδικότητες. Φίλυρο

Θεσσαλονίκης.

ΑΛΛΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ

Μπορούμε   Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία εθελοντισμού, που καταπολεμά τη

σπατάλη του περισσευούμενου φαγητού και δρα υπέρ της αξιοποίησής του

για κοινωφελή σκοπό, σε όλη την Ελλάδα.

Γιατροί του κόσμου   Διεθνής ιατρική, ανθρωπιστική μη κυβερνητική οργάνωση, η οποία παρέχει

επείγουσα ιατρική βοήθεια στα θύματα φυσικών καταστροφών, πολέμων και

συγκρούσεων, σε ανασφάλιστους και απόρους, με τη συνδρομή εθελοντών.

Μπορούν να απασχοληθούν γιατροί όλων των ειδικοτήτων, φαρμακοποιοί,

ψυχολόγοι, διοικητικοί υπάλληλοι, ως εθελοντές. Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Praksis   

Μη κυβερνητική οργάνωση, με στόχο τη δημιουργία, εφαρμογή και υλοποίηση

προγραμμάτων ανθρωπιστικής και ιατρικής δράσης, την καταπολέμηση του

κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού των ευπαθών κοινωνικών ομάδων

και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Απασχολεί εθελοντές ιατρούς,

φαρμακοποιούς, μεταφραστές, γραμματείς, κοινωνικούς λειτουργούς,

ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, νοσηλευτές, δικηγόρους.

Κέντρο Θεσσαλονίκης.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Αρκτούρος  

Εθελοντική οργάνωση για την προστασία του περιβάλλοντος και της άγριας

ζωής

.

Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία Περιβαλλοντική μη κερδοσκοπική εθελοντική οργάνωση, με αντικείμενο την

προστασία των άγριων πουλιών και των βιοτόπων τους στην Ελλάδα.

Δράση για την άγρια ζωήΠερίθαλψη και απελευθέρωση άγριων ζώων.  Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Περιβαλλοντικές οργανώσεις

ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΩΝ

Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών & Ναυαγοσωστών

Κάπου στην κορυφή του Ολύμπου ο Γιώργος περιέθαλψε έναν καταγματία

ορειβάτη, η Ελένη μόλις συγκέντρωσε τα τρόφιμα και τα φάρμακα για τη Σρι

Λάνκα, η Ειρήνη βοήθησε να καθαριστεί το πάρκο της γειτονιάς, η Ιωάννα

κράτησε το χέρι μιας ηλικιωμένης γυναίκας και της πρόσφερε φαγητό, η

Ελπίδα φύτεψε ένα δέντρο, ένας λαθρομετανάστης μόλις ζεστάθηκε με μια

κουβέρτα, ένα παιδί σώθηκε από την πάλη με τα κύματα…

Καθημερινές ιστορίες, περίπου, 4500 Εθελοντών Σαμαρειτών του Ελληνικού

Ερυθρού Σταυρού, και εκατοντάδων του τμήματος Θεσσαλονίκης, που είναι

έτοιμοι να τρέξουν ανά πάσα στιγμή, στην πιο δύσβατη και απομακρυσμένη

περιοχή, όπου υπάρχει καταστροφή, όπου υπάρχει ανάγκη. 80 χρόνια

αδιάκοπης ανθρωπιστικής προσφοράς. Με σύμβολο την κόκκινη στολή και

τον κόκκινο, σε λευκό φόντο, σταυρό, οι σύγχρονοι αυτοί Σαμαρείτες

δείχνουν με τις πράξεις τους την σημασία του να είναι κανείς άνθρωπος.

Είναι σε ετοιμότητα 365 μέρες τον χρόνο, 24 ώρες το 24ωρο. Εκεί που νομίζει

κανείς ότι υπάρχει χώρος μόνο για απόγνωση και θλίψη, οι Σαμαρείτες

βρίσκουν χώρο για δράση.

Κυρίτση Μαρία, Εθελόντρια Σαμαρείτισσα & Ναυαγοσώστρια ΕΕΣ

Θεσ/νίκης, ετών 30.

Το βίωμά μου ως εθελόντρια στο ΚΕΘΕΑ Ιωαννίνων

Εθελοντισμός… Μια λέξη με περιεχόμενο και νόημα μεγάλο… Εθελοντισμός

είναι η αυθόρμητη, ενσυνείδητη και ανιδιοτελής(;) προσφορά ενός ανθρώπου

προς τον πλησίον του. Η έννοια του εθελοντισμού βασίζεται στην ιδέα της

ανθρώπινης αλληλοβοήθειας που ο καθένας μας προσφέρει τον εαυτό του,

αλλά και όλες του τις δυνάμεις στο συνάνθρωπό του χωρίς να ζητάει αμοιβή.

Αυτό που με ώθησε να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό ήταν αρχικά μια

εσωτερική ανάγκη προσφοράς και παροχής βοήθειας προς το συνάνθρωπο,

καθώς και η υποστήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη, όπως και η

επιτακτικότητα απόκτησης νέων εμπειριών, γνώσεων και δεξιοτήτων και η

δημιουργική και ουσιαστική αξιοποίηση του όσου ελεύθερου χρόνου είχα στη

διάθεσή μου.

Αφορμή στάθηκε το Περιφερειακό Τμήμα Ιωαννίνων του Ελληνικού Ερυθρού

Σταυρού και συγκεκριμένα ο Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας, μέσω του οποίου

έλαβα μια θεωρητική κατάρτιση, προκειμένου να ενταχθώ στους εθελοντές

του τομέα Πρόνοιας, και πραγματοποίησα μέρος της πρακτικής μου άσκησης

στο ΚΕΘΕΑ Ιωαννίνων. Κίνητρο αυτής μου της επιλογής αποτέλεσε η ίδια η

ομάδα-στόχος του φορέα αυτού, καθώς με την πλειονότητα των ατόμων που

απευθύνονται για παροχή βοήθειας είμαστε ηλικιακά ‘συγγενείς’, και ήθελα και

να μου καταρρίψω την εντύπωση της δημόσιας εικόνας των νέων που

καταφεύγουν στη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Αιτία ήταν και οι σχετικές μου

σπουδές (απόφοιτη Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας με

κατεύθυνση Ψυχολογία).

Οι αρμοδιότητες που έχω στο ΚΕΘΕΑ αφορούν το Συμβουλευτικό Κέντρο και

την Ανοιχτή Βραδινή Κοινότητα, όπου συμμετέχω σε ομάδες θεραπείας και

εργασίας, σε συζητήσεις με τα μέλη του προγράμματος, σε δημιουργικές

δραστηριότητες, καθώς ασχολούμαι και με διάφορα οργανωτικά θέματα και με

την υποστήριξη στη συνέχιση ή την ολοκλήρωση της τυπικής εκπαίδευσης

των μελών και της ανεύρεσης εργασίας.

Τι έχω κερδίσει μέσα από τον εθελοντισμό; Πολλά πράγματα, αν και τα

περισσότερα δεν εκφράζονται με λέξεις… Μερικά χαρακτηριστικά που

αφορούν την προσωπική μου ανάπτυξη (περισσότερη αυτοπεποίθηση,

συνέπεια και υπευθυνότητα ως άτομο, μεγαλύτερη αυτογνωσία,

αυτοπειθαρχία και ετοιμότητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών και προκλήσεων,

αίσθηση χρησιμότητας στο κοινωνικό σύνολο και εσωτερικής ικανοποίησης).

Όσον αφορά την κοινωνική μου ευαισθητοποίηση, απέκτησα μεγαλύτερη

κατανόηση της διαφορετικότητας των σχέσεων με συνανθρώπους, καθώς και

πολιτισμικών, κοινωνικών και ατομικών διαφορών, όπως και έντονο

ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων. Έχω κερδίσει πολλά γύρω από την

εργασιακή εμπειρία και την ανάπτυξη διαφόρων δεξιοτήτων, όπως είναι η

άμεση συμμετοχή μου σε ποικίλες εμπειρίες, η εμπειρία στη συνεργασία μου

με τρίτους σε ποικίλα επίπεδα, η ευκαιρία εξερεύνησης των ενδιαφερόντων

μου και η δοκιμή διαφορετικών ρόλων, η ενδυνάμωση των δεξιοτήτων

αυτοδιαχείρισης και εργασιακής ετοιμότητας, η απόκτηση εμπειρίας στη λήψη

αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων, καθώς και το διαρκές

ενδιαφέρον μου για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων.

Η έννοια του εθελοντισμού έχει για τον καθένα μια ιδιαίτερη, προσωπική

νοηματοδότηση, γι’ αυτό άλλωστε έχω τοποθετήσει ένα ερωτηματικό στη λέξη

«ανιδιοτελής» στον πρόλογο. Αποτελεί μια ‘πρόκληση’ για μένα, αφού ο

εθελοντισμός προσφέρεται, αλλά δε γίνεται μόνο για τον άλλο. Η εσωτερική,

ηθική ικανοποίηση που νιώθω είναι ανέφικτο να περιγραφεί με λέξεις…

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας παραπέμψω στο ποίημα του Γ. Ρίτσου ¨Βρες

χρόνο¨….

Βρες (λίγο) χρόνο για εθελοντισμό…

Ελευθερία Τσίτου

Διακοπές και Εθελοντισμός

Ονομάζομαι Ιωάννα Τσιτσώνη και συμμετείχα στο πρόγραμμα «Διακοπές &

Εθελοντισμός» τον φετινό Ιούλιο στα ΕΛ.ΤΑ Ύδρας.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εκ βάθους καρδιάς για αυτή τη μοναδική

ευκαιρία.

Η παραμονή μου στο νησί κύλησε χωρίς κανένα πρόβλημα. Η ζωή στην

Ύδρα είναι ακριβή αλλά οι κάτοικοι πολύ φιλόξενοι. Με αγκάλιασαν με αγάπη

όλο το μήνα, έκανα φίλους και συνδέθηκα με τον τόπο. Στεναχωρήθηκα που

έφυγα! Μακάρι το πρόγραμμα να διαρκούσε περισσότερο! Γύρισα Αθήνα με

ένα σάκο δώρα, πολλές γλυκές αναμνήσεις και πολλές όμορφες εικόνες.

Φιλοξένησα φίλους από Ισπανία, Αθήνα, Καστοριά...Ένας γεμάτος μήνας!!!

Στο κατάστημα που προσέφερα εθελοντική εργασία...δεν έχω λόγια! Ο

προϊστάμενος μου, ο κος Παναγιώτης Μελαχροινός με βοήθησε από την

πρώτη στιγμή. Από την πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε κατάλαβα

ότι δεν έχω να φοβάμαι τίποτα! Μου βρήκε σπίτι να μείνω πλήρως

εξοπλισμένο! Η σπιτονοικοκυρά μου, η κα Μαρία, μοναδική προσωπικότητα!

Δε θα ξεχάσω ποτέ τα γέλια που κάναμε κάθε βράδυ σχεδόν, όταν γύριζα

από τη θάλασσα που με περίμενε με ένα ποτήρι κρύο νερό να πούμε τα νέα

της ημέρας!!! Ανέκδοτα, πειράγματα, φαγοπότια και γέλια!!! Τι γυμναστική

έκανα μέχρι να φτάσω σπίτι! Ήταν ψηλά και έπρεπε να ανέβω ανηφόρες και

σκαλιά! Ο απίστευτος, ακούραστος και μοναδικός διανομέας, Κώστας, που

τελικά είμαστε και από το ίδιο χωριό(!) δεν κουραζόταν να μου εξηγεί τι πρέπει

να κάνω και πώς μπορώ να βοηθήσω!!! Η Σοφία, υπάλληλος θυρίδας,

παρόλο τον κόσμο, τις μαθηματικές πράξεις και τη ζέστη είχε κι εμένα να την

τρελαίνω με ερωτήσεις! Όλοι πρόθυμοι κι ευγενικοί! Έμαθα πώς λειτουργεί

ένα κατάστημα ΕΛ.ΤΑ (δέματα, ΠΟΡΤΑ-ΠΟΡΤΑ, αλληλογραφία,

γραμματόσημα, φάκελοι, πακέτα, χρήματα, θυρίδες) και τόσα άλλα...Στις

ταχυμεταφορές που ήμουν στη Μυτιλήνη το 2008 ήταν διαφορετικό το

αντικείμενο. Στο τωρινό πόστο μιλούσα με κόσμο, είχα επαφή με τουρίστες,

εξάσκησα τις ξένες γλώσσες που μιλώ, δημόσιες σχέσεις...Τον 15Αύγουστο

με περιμένουν για να περάσουμε μαζί το τριήμερο!!! Τώρα πια δεν υπάρχει

πρόβλημα για το πού θα μείνω! Ανοιχτές αγκαλιές- ανοιχτά σπίτια.

Παραδοσιακό νησί! Τα πάντα σχεδόν γίνονται χειρονακτικά μιας και δεν

επιτρέπονται τα οχήματα ή τα μηχανάκια! Ούτε καν τα ποδήλατα! Άγρια

αρχιτεκτονική, όμορφα τοπία, ρομαντικό νησί. Δε γίνεται να μην ερωτευτείς!

Έπινα νερό από το πηγάδι! Ρίχναμε το κουσί μέσα και τραβούσαμε νερό με

τον παραδοσιακό τρόπο! Ο μύθος λέει ότι όποιος πιει νερό από το πηγάδι θα

ξαναγυρίσει εκεί...!Εγώ έπινα μόνο νερό πηγαδίσιο!!!!!!

Έτσι έκλεισε και για μένα αυτός ο κύκλος. Έχοντας συμπληρώσει τα 26 μου

χρόνια δε δικαιούμαι να δηλώσω ξανά συμμετοχή σε αυτό το πρόγραμμα.

Εύχομαι τα παιδιά που ακολουθούν να περάσουν τόσο όμορφα όσο εγώ

φέτος! Το σημαντικό είναι να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με θετική σκέψη και

αισιοδοξία. Από εκεί και πέρα όλα τα εμπόδια θα φαίνονται πιο εύκολα. Καλή

καρδιά λοιπόν, πολύ αγάπη, ειλικρίνεια και πραγματική διάθεση προσφοράς.

Όλα τα ωραία έρχονται όταν είσαι ανοιχτός στο καινούριο...

Και πάλι ευχαριστώ εσάς και όλους όσοι ενεπλάκησαν και βοήθησαν στο να

υλοποιηθεί για ακόμη μία χρονιά το πρόγραμμα Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού,

καλό χειμώνα και καλή δύναμη σε όλους!

ΤΣΙΤΣΩΝΗ ΙΩΑΝΝΑ ετών 26

Διακοπές και Εθελοντισμός

Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε ένα

πρόγραμμα εθελοντικής εργασίας. Δήλωσα συμμετοχή κυρίως από

περιέργεια αλλά και επειδή μου αρέσει να γνωρίζω και να μαθαίνω νέα

πράγματα. Απασχολήθηκα στο ταχυδρομικό κατάστημα Σίφνου για όλο τον

Αύγουστο. Το περιβάλλον ήταν πολύ φιλικό, οι ¨συνάδελφοι¨ με βοήθησαν να

προσαρμοστώ και μου έδειξαν το αντικείμενο απασχόλησής μου. Αυτό είχε

να κάνει με την διαλογή-ταξινόμηση-διανομή γραμμάτων και δεμάτων. Ήταν

μια ξεχωριστή εμπειρία που μόνο θετικά πράγματα μου έχει αφήσει. Θα ήθελα

να παροτρύνω όλους να το επιχειρήσουν γιατί θα αποκτήσουν πολλές και

καλές εμπειρίες που θα θυμούνται για μια ζωή. Θέλω να ευχαριστήσω τον

Βασίλη, Γιώργο, Δέσποινα, Δημήτρη και την Χαρά και ελπίζω του χρόνου να

τα ξαναπούμε.

ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Διακοπές και Εθελοντισμός

Έμεινα στα Μέθανα όλο τον Αύγουστο, χωρίς να μπω στη διαδικασία να

σκεφτώ κάποια μονοήμερη επιστροφή στην Αθήνα, πράγμα περίεργο για

μένα. Αν εξαιρέσει κάνεις τη βαθιά θάλασσα και το υψηλό μέσω όρο ηλικίας

των τουριστών, εγώ πέρασα υπέροχα χωρίς να αντιμετωπίσω κάποιο

ιδιαίτερο πρόβλημα, αφού οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ φιλόξενοι.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δυο υπαλλήλους των ΕΛ.ΤΑ. στα Μέθανα για

τη κατανόηση, τη βοήθεια και το πολύ καλό κλίμα που δημιούργησαν.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

◘ Ο εθελοντισμός είναι μία από τις βασικές εκφάνσεις της ανθρώπινης

συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια της πορείας του ανθρώπου μέσα στον χρόνο.

◘ Από την αρχαιότητα ακόμα, μέχρι και τη νεότερη εποχή ο εθελοντισμός

αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κοινότητας και τον σκελετό που στηρίζει

οργανώσεις της κοινωνίας των ανθρώπων.

◘ Ο εθελοντισμός μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στην κρίση, τον

κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά και ως παράγοντας δημιουργίας κοινωνικού

κεφαλαίου για την πράσινη ανάπτυξη, την κοινωνική οικονομία, κινητοποίησης

δυνάμεων και συνειδήσεων, που αν και τεράστιες, παραμένουν ακόμη

ανενεργές.

◘ Ο εθελοντισμός αλλάζει διαρκώς όψεις, περιεχόμενο αλλά και μεθόδους

ακολουθώντας τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας.

◘ Ακόμη ο εθελοντισμός συνεπάγεται μια στάση ζωής που ενστερνίζεται

ιδιαίτερες αξίες, όπως η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η κοινωνική

συμμετοχή,

◘ Οι εθελοντές με τη δράση τους προωθούν θετικές στάσεις και αντιλήψεις για

τα διάφορα κοινωνικά ζητήματα.

◘ Η ευχαρίστηση όταν απαλύνουμε τον ανθρώπινο πόνο σε στιγμές ανάγκης

είναι η ικανοποίηση της ηθικής προσπάθειας.

◘ Ο εθελοντισμός δεν είναι ουτοπία.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

«Εθελοντισμός»… μια λέξη με ήχο δυνατό, που ξεκινά από την καρδιά για να

απαλύνει μία άλλη καρδιά. Δεν έχει ούτε χρονικά όρια, ούτε πεπερασμένους

τόπους και τρόπους εφαρμογής, ούτε στοχαστικούς και φιλοσοφικούς

ορισμούς. Καμιά φορά, όταν ακούμε για μια ηρωική πράξη, έχουμε την

αίσθηση ότι ο άνθρωπος που την έκανε είναι φτιαγμένος από άλλο υλικό.

Όμως μικρός ήρωας μπορεί να είναι ο καθένας από εμάς, που μπορεί να

νοιώσει, να δώσει, ακόμα και να σώσει μια ανθρώπινη ζωή.

Η εθελοντική προσφορά είναι έμφυτη αξία στη συλλογική συνείδηση και ο

ρόλος του Εθελοντή Σαμαρείτη, ριζωμένος στη συνείδηση των ανθρώπων

που γνωρίζουν ότι το πραγματικό κίνητρο, βρίσκεται στο αίσθημα

ικανοποίησης που απορρέει από την προσφορά προς τον συνάνθρωπο.

Η όποια καταγραφή, είναι λίγη… η ιστορία, συνεχίζει να γράφεται κάθε μέρα,

κάθε στιγμή. Είναι γεμάτη με προσωπικές ιστορίες ανιδιοτελούς προσφοράς

ξεχωριστών ανθρώπων που, εθελοντικά, κάνουν πράξη μία ιδέα και

αποδεικνύουν, ότι εκεί που η αδιαφορία αναζητά δικαιολογίες, το αληθινό

ενδιαφέρον βρίσκει λύσεις.

Ανθρωπισμός, Ενότητα, Ουδετερότητα, Ανεξαρτησία, Παγκοσμιότητα,

Αμεροληψία, Εθελοντισμός …. για όσο υπάρχουν άνθρωποι!

ΠΗΓΕΣhttp://38gym-athin.att.sch.gr/images/other_schoolwork/animals.htm

http://www.oikologos.gr/index.php?

option=com_weblinks&view=category&id=72&Itemid=234

http://kerdizo-xrono.blogspot.gr/2012/12/ethelontismosthessaloniki.html

http://www.esne.gr/index.php?

option=com_weblinks&view=category&id=32%3As-