Περίληψη - blogs.sch.grblogs.sch.gr/spkal/files/2012/09/EkthsesiGLYK122.pdf · 1 3 5Λ...

1 ΓΕΛ ΓΛΥΦΑΔΑΣ 2012-2013

1

Περίληψη Κείμενο : O ΠΑΤΈΡΑΣ ΜΟΥ , του Λ. Μπουσκάλια

Να διαβάσεις και να αξιολογήσεις τις παρακάτω

περιλήψεις (υπάρχουν λάθη και στις δύο).

1. Η αξία της μάθησης ως αυτοσκοπός και κοινωνικό αγαθό αποτελεί

την ουσία του κειμένου. Ο συγγραφέας μας παραθέτει ως αφόρμηση την

ιδιότυπη οικογενειακή σχέση που βίωσε μ΄ έναν πατέρα, που ενθάρρυνε τα

παιδιά του να εκτιμούν κάθε γνώση που λάμβαναν από το σχολείο. Η σχέση

αυτή (στην οποία συμμετείχε με το δικό της τρόπο και η μητέρα) αποδείχτηκε -

όπως ομολογεί ο συγγραφέας- καθοριστική για το μέλλον του στο χώρο της

παιδαγωγικής. Όπως αναφέρει σχετικά, οι γνώσεις που απέκτησε αργότερα σε

αυτόν τον τομέα, επιβεβαίωσαν την αντίληψη του πατέρα του ότι η γνώση είναι

το ισχυρότερο εφόδιο για τη σταδιοδρομία ενός ανθρώπου.

2. Σε αυτό το συγκινητικό κείμενο ο Λ. Μπουσκάλια μας

ευαισθητοποιεί στην αυταξία της γνώσης ως τρόπου και νοήματος ζωής. Με

ύφος που αρμόζει σε ικανό αφηγητή, ο συγγραφέας αρχικά περιγράφει τη

μορφή ενός φιλοσοφημένου πατέρα που ενθαρρύνει τα παιδιά του στο

οικογενειακό τραπέζι να εκτιμούν κάθε γνώση που απέκτησαν στο σχολειό. Με

επιμονή ο πατέρας – δάσκαλος (η μητέρα φαίνεται να κράτησε ένα ρόλο σχετικά

δευτερεύων – γιατί άραγε ;) κατέθεσε ένα έργο ψυχής, που αργότερα

αποδείχτηκε για το συγγραφέα πυξίδα στις παιδαγωγικές του σπουδές. Το

τέλος του κειμένου μας βρίσκει όλους σύμφωνους : μαθαίνουμε για να δίνουμε

νόημα σε αυτή τη σύντομη και άχαρη ζωή μας!


2

Τι αξιολογούμε :

Κατανόηση κειμένου (περιεχόμενο) (12)

Έκφραση, λεξιλόγιο, ορθογραφία, σύνταξη, ύφος (08)

Δομή – διαρθρωτικές λέξεις, συνοχή, συνεκτικότητα. (05)

Μια περίληψη για να είναι …περίληψη πρέπει :

Να δηλώνει στην αρχή της το θεματικό κέντρο του κειμένου

(κεντρική ιδέα)

Να διαρθρώνει τα νοήματα με τη χρήση των κατάλληλων λέξεων

( αλλά, αρχικά, επειδή, δηλαδή, συνεπώς).

Να αποφεύγει ασάφειες, γενικεύσεις και πλατειασμούς.

Να μην αντιγράφει το κείμενο (έλεος …)

Να χαρακτηρίζεται από συνοχή, ευκρίνεια νοημάτων, οικονομία

λόγου.

ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΥΦΟΣ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ


3

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Τι μάθαμε ; Kείμενα Σηφάκη και Παπανούτσου.

1. Συχνά οι γονείς κατευθύνουν τα παιδιά σε κλάδους

που δεν τους ταιριάζουνως επαγγελματίες δεν

αποδίδουν τα μέγισταυποβάθμιση επαγγελμάτων, χαμηλής ποιότητας παρεχόμενες

υπηρεσίεςμείωση παραγωγής, οικονομική στασιμότητα, οπισθοδρόμηση. Σε προσωπικό επίπεδο: στερούνται τη χαρά της δημιουργίας, γιατί αντιμετωπίζουν το επάγγελμα τους ως

καταναγκασμό απώλεια ψυχικής ισορροπίας, ανία, πλήξη.

2. Υπερκορεσμός επαγγελμάτωνανεργία.

3. Πίεση, άγχος, έλλειψη ελεύθερου χρόνου, τυποποίηση σκέψης, πνευματική μονομέρεια, δεν καλλιεργούνται κλίσεις, δεξιότητες-ψυχολογικά προβλήματα, η εισαγωγή γίνεται αυτοσκοπός-αν αποτύχουν θεωρούν ότι ήρθε η συντέλεια του

κόσμου(κρούσματα αυτοκτονιών)στοιχεία επιβαρυντικά για την ψυχική υγεία των νέων.

4. Βαθμοθηρία-ανταγωνιστικές σχέσεις, καθεστώς εμπορικών συναλλαγών μεταξύ καθηγητών – μαθητών, αναξιοκρατία, παραπαιδεία, ανάγκη φροντιστηριακής/εξωσχολικής βοήθειας που εξαντλεί οικονομικά τους γονείς-το σχολείο χάνει τον αυτόνομο εκπαιδευτικό του ρόλο και δεν διδάσκει κοινωνικές αρετές.

5. Εμποδίζεται η ευρύτερη πνευματική καλλιέργεια των νέων, γιατί εξωθούνται στην ειδίκευση από μικρή ηλικία. Παραμένουμε στη μάθηση της μίμησης.

6. Όσοι δεν κατορθώνουν να εισαχθούν σε ελληνικές σχολές συνεχίζουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό.

Αρνητικά: α) οικονομική εξόντωση οικογενειών.

β) σπουδές που δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας

γ) ειδικά, σπουδές σε χώρες των Βαλκανίων κυρίως προσφέρουν τα τυπικά προσόντα αλλά όχι τις απαραίτητες γνώσεις, όμως τα πτυχία των ανθρώπων από εκεί αναγνωρίζονται τυπικά ως ισότιμα με των αναπτυγμένων χωρών, άρα αυξάνεται ο ανταγωνισμός και η ανεργία των πτυχιούχων

δ) απομάκρυνση από οικογένεια και φιλικό περιβάλλον, μοναξιά, σπουδές σε ξένη γλώσσα, πίεση, μεγάλος βαθμός δυσκολίας, ψυχολογικά προβλήματα.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: για τη μαζική στροφή των νέων σε ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα: Ο κίνδυνος που ελλοχεύει/ παραμονεύει /καραδοκεί στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα τόσο

για το άτομο όσο και για την ομάδα, δεν έγκειται στην αδιαφορία των νέων για τη συνέχιση των σπουδών τους αλλά ούτε και στην επιθυμία τους γι’ αυτό. Το πρόβλημα είναι πως εξαιτίας της μαζικότητας της τάσης αυτής, αλλοιώνονται οι στόχοι και τελικά, η παρεχόμενη γνώση είναι ημιτελής, επιφανειακή, μονόπλευρη, τόσο στη μέση εκπαίδευση, που λειτουργεί ως προθάλαμος των ΑΕΙ και ΤΕΙ , όσο και στα ίδια αυτά τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Άρα, το ζητούμενο δεν είναι να αποτραπούν οι νέοι από την τάση τους για περαιτέρω σπουδές, αλλά να βελτιωθεί η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης.


4

ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Αύξηση των δαπανών για την παιδεία, από την πλευρά της πολιτείας, ώστε οι

εκπαιδευτικοί να έχουν κίνητρο, για να εργάζονται πιο συνειδητά.

Κατάργηση της μονιμότητας των εκπαιδευτικών, αλλά ταυτόχρονη διασφάλιση ότι τα

κριτήρια δε θα είναι κομματικά, αλλά απολύτως αντικειμενικά. Με τον τρόπο αυτό, δε θα

θίγονται τα συμφέροντα ούτε θα κινδυνεύει η θέση όσων εργάζονται με ευσυνειδησία, αλλά

παράλληλα θα αποπέμπονται άτομα που για κάποιους λόγους δεν είναι κατάλληλα για το

συγκεκριμένο επάγγελμα.

Εισαγωγή υποχρεωτικών παιδαγωγικών μαθημάτων σε όλες τις καθηγητικές σχολές,

ώστε οι μέλλοντες εκπαιδευτικοί να έχουν σωστή ψυχοπαιδαγωγική κατάρτιση.

Υποχρεωτική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ώστε να παρακολουθούν τις εξελίξεις και

να ενημερώνονται ή να «φρεσκάρουν» τις γνώσεις τους.

Ειδικά ψυχολογικά τεστ σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να επιβεβαιώνεται η

καταλληλότητα των διδασκόντων σε αυτό το επίπεδο, δηλαδή η ικανότητά τους να

συναναστρέφονται και να διαπαιδαγωγούν νέους ανθρώπους. Οι τροποποιήσεις αυτές θα

μπορούσαν να βελτιώσουν την κατάσταση, όσον αφορά στο έμψυχο υλικό, δηλαδή στους

εκπαιδευτικούς. Φυσικά, η δυσλειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος οφείλεται και σε

άλλους παράγοντες που θα πρέπει να εντοπιστούν και να διορθωθούν. Πιο συγκεκριμένα:

· Πρέπει να καταργηθεί το καθεστώς του μοναδικού βιβλίου, ώστε οι μαθητές να αποδεσμευτούν

από τη στείρα αποστήθιση που δεν προωθεί την κριτική σκέψη και ακινητοποιεί την αντίληψη

του μαθητή.

· Το σχολείο και ειδικά το λύκειο δεν πρέπει να αποτελεί προθάλαμο των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, αλλά

να ανακτήσει τον αυτόνομο εκπαιδευτικό του ρόλο, ώστε να επιτυγχάνονται οι στόχοι της

παιδείας και κυρίως να διαμορφώνονται άτομα ολοκληρωμένα, πνευματικά καλλιεργημένα και

ψυχικά υγιή. Επίσης, αν επιτευχθεί αυτό, οι μαθητές – αλλά και οι εκπαιδευτικοί – θα πάψουν να

αντιμετωπίζουν τη γνώση ωφελιμιστικά και θα αντιληφθούν την αξία και τη σημασία της για τη

ζωή.

Η εικόνα της παιδείας μας

1ο

ΓΕ

Λ ΓΛ

ΥΦ

ΑΔ

ΑΣ

14375

400

425

450

475

500

525

550

575

Science Reading

Above the OECD average

Below the OECD average

OECD average in reading: 492

OECD average in science: 500

286

ΔΙΩΡΗ ΓΡΑΠΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ


5

Η εκπαίδευση της αμάθειας ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΛΙΤΗ ([email protected]) | ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

1. Κούτσουρο απελέκητο, τούβλο, κουμπούρας, τενεκές ξεγάνωτος! Μη μου πείτε ότι δεν τα

είχατε ακούσει. Από εκείνον τον στριμμένο δάσκαλο που προτιμάτε να

ξεχάσετε. Μπορεί να μην απευθυνόταν σ' εσάς, αλλά στον Γιωργάκη του

τελευταίου θρανίου. Ή το άλλο, το ανεκδιήγητο, που με τόση ευκολία

ξεστόμιζαν μερικοί αχαρακτήριστοι: «Το παιδί σας δεν τα παίρνει τα

γράμματα, να το πάτε να μάθει μια τέχνη» ή «Εσύ δεν κάνεις για το σχολείο,

θα γίνεις σκουπιδιάρης». Πού να 'ξεραν ότι τώρα ο υπάλληλος καθαριότητας

χρειάζεται... βύσμα!

2. Κι όμως, σήμερα, δεκαετίες μετά την κατάργηση της ποδιάς, της βέργας και

της αυταρχικής εκπαίδευσης, την εποχή των «λεωφόρων της πληροφορικής» και της

«διαθεματικότητας», οι μαθητές δέχονται παρόμοιες κατηγορίες, ίσως πιο πολιτικά ορθές:

«Αδιάφοροι», «Χωρίς βάσεις», «Δεν ξέρουν να ακούνε». Ή, χειρότερα, ακόμα και αν δεν

τους το πει κανείς κατάμουτρα, μαθαίνουν οι ίδιοι, από πολύ τρυφερή ηλικία, να

κατατάσσουν τον εαυτό τους σε κατηγορίες: οι καλοί, οι μέτριοι, οι ανεπίδεκτοι. Ο όγκος

της διδακτέας ύλης, τα νέα αναλυτικά προγράμματα, τα φροντιστήρια και οι διαρκείς

εξετάσεις δεν οδηγούν νομοτελειακά σε ποιοτικά ανώτερη μόρφωση. Αντίθετα, όπως

συχνά διαπιστώνουν οι εκπαιδευτικοί, ακόμα και καλοί μαθητές που περνούν στις

εξετάσεις, έχουν σοβαρά γνωστικά κενά, αδυναμία στην κατανόηση κειμένων, στην

έκφραση, στη χρήση της γλώσσας.

3. Ενώ τα ποσοστά αναλφαβητισμού μειώνονται και όλο και περισσότεροι νέοι έχουν

πρόσβαση στη μέση, ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, εντείνεται το παράδοξο

φαινόμενο του λειτουργικού αναλφαβητισμού. Μια μορφή σύγχρονης αμάθειας, που δεν

είναι μετρήσιμη με ποσοτικούς δείκτες, αλλά παρατηρείται εμπειρικά, όχι μόνο στα

γραπτά, αλλά και στην καθημερινότητα της σχολικής και εξωσχολικής ζωής. Κάθε φορά

που δημοσιεύονται τα «μαργαριτάρια» των μαθητών ή ακόμα και των πτυχιούχων σε

εξετάσεις για το Δημόσιο, επανέρχονται τα εύκολα και αβασάνιστα δημοσιεύματα για το

χαμηλό μορφωτικό επίπεδο της νέας γενιάς, που καταναλώνει πληροφορίες χωρίς να

κρίνει, που αποστηθίζει χωρίς να κατανοεί, που εκπαιδεύεται χωρίς να μορφώνεται.τις

περυσινές εξετάσεις τα γραπτά κάτω από τη βάση ήταν λιγότερα και πολλοί άριστοι

κονταροχτυπήθηκαν για μια θέση στα ιδρύματα πρώτης επιλογής. Αυτό σημαίνει μήπως

ότι το εκπαιδευτικό επίπεδο ανέβηκε και μπορούμε να αναστενάξουμε με ανακούφιση ή

ότι έτυχε τα θέματα να είναι κάπως ευκολότερα; Ας μη βιαστούμε να βγάλουμε

συμπεράσματα.

4. Στο τελευταίο Τεστ Γενικών Γνώσεων και Δεξιοτήτων του ΑΣΕΠ, στο οποίο

διαγωνίστηκαν πάνω από 100.000 απόφοιτοι λυκείου και

πτυχιούχοι για μια θέση στο Δημόσιο, η αποτυχία σε

φαινομενικά απλές ερωτήσεις ήταν χαρακτηριστική: Ούτε

δύο στους δέκα δεν γνώριζαν από πού διέρχεται ο αγωγός

Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και τι θα μεταφέρει. Εφτά

στους δέκα δεν μπορούσαν να τοποθετήσουν σε σωστή


6

χρονολογική σειρά την Ελληνική Επανάσταση του '21, την Οχτωβριανή Επανάσταση, τη

Γαλλική Επανάσταση και τη Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Αντίθετα,

σχεδόν όλοι απάντησαν σωστά σε ερωτήσεις για τα ΚΕΠ και το Εθνικό Κτηματολόγιο.

Χωρίς οι λανθασμένες απαντήσεις να αποδεικνύουν αυτόματα την ασχετοσύνη των

υποψηφίων, είναι ωστόσο ενδεικτικές για το πόσο λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ επιτυχίας

και αποτυχίας, μόρφωσης και αμορφωσιάς, σε ένα σύστημα που ανάγει ως μέγιστο κριτή

τις εξετάσεις και, ενώ ομνύει στην αξιοκρατία, είναι -όπως όλοι ξέρουμε- γεμάτο

ανισότητες, αδιαφανείς διαδικασίες και «πίσω πόρτες».

5. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αντίστοιχα αν τα Ελληνόπουλα γίνονται πιο χαζά;

«Σε καμία περίπτωση τα παιδιά σήμερα δεν είναι χαζά!» απαντά η Εφη Πανοπούλου,

φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση και μέλος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της

ΟΛΜΕ. «Οι νέοι άνθρωποι, σήμερα, έχουν πολλές περισσότερες παραστάσεις από τις

παλιότερες γενιές· σ' αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Ωστόσο, ο λειτουργικός αναλφαβητισμός

αυξάνεται, κι αυτό λίγη σχέση έχει με την προσπάθεια που κάνουμε εμείς ως εκπαιδευτικοί.

Το ζήτημα δεν είναι αν αφομοιώνεται ή δεν αφομοιώνεται η διδακτέα ύλη, αλλά το ποια

κατεύθυνση έχει. Αποσκοπεί στο να αποκτήσει ο μαθητής μία γενική παιδεία με βάρος, ώστε

να ανταποκριθεί σ' αυτά που απαιτούνται από τη ζωή και όχι μόνο σε μία επιστήμη - να είναι

σε θέση να κατανοήσει τον κόσμο; Ή, αντίθετα, αρκεί να αποκτήσει μερικές αποσπασματικές

γνώσεις, ώστε να χρησιμοποιηθεί αύριο ως ελαστικά απασχολούμενος;

Β. ΖΗΤΗΜΑΤΑ

1. Nα αποδοθεί το κείμενο περιληπτικά (25 ΜΟΝΑΔΕΣ).

2. «Λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας, μόρφωσης και αμορφωσιάς, σε ένα σύστημα που

ανάγει ως μέγιστο κριτή τις εξετάσεις και, ενώ ομνύει στην αξιοκρατία». Να αναπτύξετε το παραπάνω

απόσπασμα. (Μονάδες 15)

3α) Να εντοπίσετε στο κείμενο σημεία στα οποία η συγγραφέας χρησιμοποιεί επίκληση στο συναίσθημα;

β) Ποιο είδους συλλογισμού χρησιμοποιεί στην 4η παράγραφο. Τεκμηριώστε. (μονάδες 15)

4. Να βρείτε συνώνυμες των υπογραμμισμένων στο κείμενο λέξεων. (05 Μονάδες)

5. ΕΚΘΕΣΗ : Σε μία ημερίδα αναφέρεσαι στα σημαντικότερα προβλήματα της εκπαίδευσης που

βίωσες ως μαθητής ή μαθήτρια. Προτείνεις λύσεις που θα βελτιώσουν την κατάσταση. (Μονάδες 40

Το δίκαιο της πυγμής Ε. Παπανούτσος

Διάγραμμα κειμένου


7

6. Θέση : Το δίκαιο της πυγμής προβάλλεται ως φυσικό και αξιόπρακτο. Φυσικό

και άρα αδιαμφισβήτητο (το φυσικό δίκαιο). Αξιόπρακτο (πρέπει και αξίζει να

γίνεται) καθώς συνιστά στοιχείο προόδου του ανθρώπινου είδους και άρα στοιχείο

της ανθρώπινης ηθικής.

7. Αντίκρουση επιχειρημάτων :

Το φυσικό δεν είναι αδιαμφισβήτητο. Η φύση χαρακτηρίζεται από συνεχείς

αλλαγές, προσαρμογές.

Το ανθρώπινο είδος δεν χαρακτηρίζεται από μονιμότητα συμπεριφοράς.

Το ένστικτό του υποτάσσεται στη λογική του η οποία συχνά τον ωθεί να

τροποποιήσει συμπεριφορές, ηθικές αξιολογήσεις, μορφές κοινωνικής

οργάνωσης.

Ο άνθρωπος δεν ανήκει πια στα είδη εκείνα που ζουν στη φύση. Αποτελεί

κοινωνικό ον, έχει δηλ. προσχωρήσει στην διαμόρφωση ενός ανθρώπινου

περιβάλλοντος(κοινωνία, θεσμοί, πολιτική και ηθική συγκρότηση).

8. Συμπέρασμα : η επίκληση του δικαίου της πυγμής προκαλεί αντίδραση στον

κοινωνικό άνθρωπο – αν και δεν αντιβαίνει στην ενστικτώδη πλευρά της

προσωπικότητάς του. Το ον όμως που μετά από μία σειρά εξελίξεων επιθυμεί να

αποκαλείται άνθρωπος δεν υποτάσσει τη λογική του στο ένστικτο.


8

Πνευματικη η χειρωνακτικηεργασια;

1ο

ΓΕ

Λ ΓΛ

ΥΦ

ΑΔ

ΑΣ

15

•Είναι συνθετότερη μορφή εργασίας.•Απαιτεί ανώτερες ή ανώτατες σπουδές.•Παρέχει συνήθως πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.•Αμείβεται καλύτερα.•Παρέχει υψηλότερο κύρος στον εργαζόμενο.•Αποτελεί το σύγχρονο στερεότυπο εργασιακής απασχόλησης.

•Αποτελεί απλούστερη μορφή εργασίας.•Εξειδικεύεται σε απόλυτα οργανωμένες μορφές εργασίας (τεϋλορισμός).•Δεν απαιτεί ανώτατες σπουδές.•Συχνά προϋποθέτει αντοχή σε σκληρές συνθήκες, εργασίας ακόμα και έκθεση σε ανθυγιεινό εργασιακό περιβάλλον.•Αμείβεται λιγότερο.


9

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΟΡΙΣΜΟΣ

Η δυνατότητα κάθε ανθρώπου για ζωή, ελευθερία, μόρφωση, δημιουργία και

ανάπτυξη κάθε δραστηριότητας σύμφωνα με τις αρχές του δικαίου, τους νόμους και τον

αλληλοσεβασμό.

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΙΑΙΩΜΑΤΩΝ

1. Αγγλία 1215 (Μάγκνα Κάρτα) και 1688 (Ένδοξη

Επανάσταση) / Πολιτικά δικαιώματα.

2. Αμερική 1776 (Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) /

Ατομικά δικαιώματα.

3. Γαλλική Επανάσταση 1789 Διακήρυξη Δικαιωμάτων του

Ανθρώπου και του Πολίτη (Πολιτικά/Ατομικά/Αστικά

δικαιώματα).

4. Διακήρυξη Ο.Η.Ε. για δικαιώματα παιδιού.

ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Εθνικά πολιτικά όργανα και θεσμοί (Δικαιοσύνη, Συνήγορος πολίτη)

Μη κυβερνητικές οργανώσεις (Διεθνής Αμνηστία).

Συνδικαλισμός.


10

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΟΗΕ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Επειδή οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσαν στο χάρτη την πίστη τους στα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και την αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας και αποφάσισαν να προωθήσουν την κοινωνική πρόοδο και καλύτερα επίπεδα ζωής

σε συνθήκες μεγαλύτερης ελευθερίας.

Επειδή τα Ηνωμένα Έθνη, διακήρυξαν στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, πως ο καθένας δικαιούται να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που προβλέπονται στην Διακήρυξη χωρίς κανενός είδους διάκριση φυλής, χρώματος,

φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής προέλευσης ή

άλλης κοινωνικής θέσεως.

Επειδή το παιδί έχει ανάγκη, λόγω της φυσικής και πνευματικής του ανωριμότητας, από ιδιαίτερη προφύλαξη και φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης νομικής προστασίας, τόσο πριν όσο και μετά τη γέννησή του.

Επειδή η ανάγκη για τέτοια ιδιαίτερη προστασία, διατυπώθηκε στη Διακήρυξη της Γενεύης για τα δικαιώματα του Παιδιού το 1924 και αναγνωρίστηκε στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στα καταστατικά των ειδικευμένων οργανισμών και

των διεθνών οργανώσεων που ενδιαφέρονται για την ευημερία των παιδιών.

Επειδή η ανθρωπότητα οφείλει στο παιδί ό,τι καλύτερο έχει να δώσει

Γι΄ αυτό τώρα η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Προβαίνει σ΄ αυτή τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού για να μπορεί το παιδί να ζήσει ευτυχισμένο τα παιδιά του χρόνια και να απολαμβάνει, για το δικό του καλό και το καλό της κοινωνίας, τα δικαιώματα που περιέχονται στη Διακήρυξη και καλεί τους γονείς, τους

άνδρες και τις γυναίκες σαν άτομα, τις εθελοντικές οργανώσεις, τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και τις εθνικές Κυβερνήσεις να

αναγνωρίσουν τα δικαιώματα αυτά και να επιδιώξουν την τήρησή τους με νομοθετικά και άλλα μέτρα, που θα ληφθούν προοδευτικά, σύμφωνα

με τις ακόλουθες αρχές:

ΑΡΧΗ ΠΡΩΤΗ

Το παιδί θα απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα που προβλέπονται σε τούτη τη Διακήρυξη. Τα δικαιώματα αυτά αναγνωρίζονται σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά χωρίς διάκριση φυλή, χρώματος, φύλλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής

καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής προέλευσης ή άλλης κοινωνικής θέσεως του ίδιου του παιδιού ή της οικογενείας του.

ΑΡΧΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Το παιδί θα απολαμβάνει ιδιαίτερη προστασία και θα του παρέχονται, με νομοθετικά ή άλλα μέσα, ευκαιρίες και δυνατότητες για ν α μπορέσει να αναπτυχθεί σωματικά, ψυχικά, ηθικά, πνευματικά και κοινωνικά, με τρόπο φυσιολογικό και υγιεινό και σε συνθήκες ελευθερίας

και αξιοπρέπειας. Όταν θεσπίζονται νόμοι για το σκοπό αυτόν, πρωταρχική φροντίδα θα είναι η εξασφάλιση των πραγματικών συμφερόντων

του παιδιού.

ΑΡΧΗ ΤΡΙΤΗ

Στο παιδί θα αναγνωρίζεται από τη στιγμή της γεννήσεώς του το δικαίωμα να έχει όνομα και εθνικότητα.

ΑΡΧΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Το παιδί θα απολαμβάνει τα δικαιώματα της κοινωνικής ασφάλειας. Θα του αναγνωρίζεται το δικαίωμα να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται με υγεία.

Για το σκοπό αυτό θα παρέχεται στο παιδί και τη μητέρα του ιδιαίτερη φροντίδα και προστασία, στην οποία περιλαμβάνεται και η

ικανοποιητική προγεννητική και μετά – γεννητική μέριμνα. Το παιδί θα έχει το δικαίωμα ικανοποιητικής διατροφής, στεγάσεως, ψυχαγωγίας

και ιατρικής περιθάλψεως.

ΑΡΧΗ ΠΕΜΠΤΗ

Το παιδί που μειονεκτεί σωματικά, διανοητικά ή κοινωνικά θα απολαμβάνει την ιδιαίτερη μεταχείριση, εκπαίδευση και φροντίδα που απαιτεί η ειδική κατάστασή του.

ΑΡΧΗ ΕΚΤΗ

Το παιδί έχει ανάγκη, για την πλήρη και αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, από αγάπη και κατανόηση. Θα μεγαλώνει, όπου είναι δυνατόν, με την ευθύνη και την φροντίδα των γονέων του και πάντοτε σε μια ατμόσφαιρα στοργής και ηθικής και υλικής ασφά λειας. Το

παιδί της τρυφερής ηλικίας, δεν θα αποχωρίζεται από την μητέρα του παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Η κοινωνία και οι δημόσιες

υπηρεσίες θα έχουν το καθήκον να παρέχουν ιδιαίτερη φροντίδα στα παιδιά χωρίς οικογένεια και στα παιδιά που δεν έχουν επαρκή μέσα

συντηρήσεως. Η παροχή κρατικών επιδομάτων και άλλης βοήθειας για τη συντήρηση των παιδιών πολυμελών οικογενειών είναι επιθυμητή .

ΑΡΧΗ ΕΒΔΟΜΗ

Στο παιδί αναγνωρίζεται το δικαίωμα της εκπαίδευσης, η οποία θα παρέχεται δωρεάν και θα είναι υποχρεωτική, στη στοιχε ιώδη τουλάχιστον βαθμίδα. Στο παιδί θα παρέχεται μια εκπαίδευση που θα προάγει τη γενική παιδεία του και θα του δώσει τη δυνατότητα με βάση

την αρχή της ισότητας των ευκαιριών να αναπτύξει τις ικανότητές του, την ατομική του κρίση και το αίσθημα της ηθικής και κοινωνικής

ευθύνης του και να γίνει ένα χρήσιμο μέλος της κοινωνίας.

Τα πραγματικά συμφέροντα του παιδιού θα αποτελούν την κατευθυντήρια αρχή εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση και την καθοδήγησή του. Η ευθύνη αυτή ανήκει κατά πρώτο λόγο στους γονείς του.

Το παιδί θα έχει κάθε ευκαιρία για παιχνίδι και ψυχαγωγία, που πρέπει να κατευθύνονται προς τους ίδιους σκοπούς που επιδιώκει και η εκπαίδευση. Η κοινωνία και οι δημόσιες υπηρεσίες θα επιδιώξουν να προωθήσουν την απόλαυση του δικαιώματος αυτού.

ΑΡΧΗ ΟΓΔΟΗ

Το παιδί θα είναι σε κάθε περίπτωση από τους πρώτους που θα απολαμβάνουν προστασία και περίθαλψη.

ΑΡΧΗ ΕΝΑΤΗ


11

Το παιδί θα προστατεύεται από κάθε μορφή εγκατάλειψης, σκληρότητας και εκμετάλλευσης. Δεν θα είναι αντικείμενο κανενός είδους συναλλαγής.

Το παιδί δεν θα προσλαμβάνεται σε εργασία πριν φτάσει στη κατάλληλη κατώτατη ηλικία. Σε καμία περίπτωση δεν θα εξαναγκάζεται ή θα του επιτρέπεται να απασχολείται σε εργασία ή επάγγελμα που θα ζημιώνει την υγεία ή την εκπαίδευσή του ή θα παρεμποδίζε ι την

σωματική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξή του.

ΑΡΧΗ ΔΕΚΑΤΗ

Το παιδί θα προστατεύεται από κάθε ενέργεια που μπορεί να ενθαρρύνει φυλετικές, θρησκευτικές ή όποιας άλλης μορφής διακρίσεις . Το παιδί θα ανατρέφεται με πνεύμα κατανόησης, ανοχής, φιλίας μεταξύ των λαών, ειρήνης και παγκόσμιας αδελφοσύνης και με πλήρη

συναίσθηση ότι η δραστηριότητα και οι ικανότητές του πρέπει να αφιερώνονται στην εξυπηρέτηση των συνανθρώπων του.

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ

1793

1. Σκοπός της κοινωνίας είναι ή γενική ευημερία. Ή κυβέρνηση υπάρχει μόνο και μόνο για να δίνει στον άνθρωπο την εγγύηση πώς θ' απολαμβάνει τα φυσικά και αναφαίρετα δικαιώματα του.

2. Τα δικαιώματα αυτά είναι ή ισότης, ή ελευθερία, ή ασφάλεια και ή ιδιοκτησία. 3. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, και φυσικά και μπροστά στο νόμο. 4. Ο νόμος είναι ελεύθερη κ' επίσημη εκδήλωση της κοινής θελήσεως. Είναι ίδιος για όλους, είτε όταν προστατεύει είτε όταν τιμωρή. Δε μπορεί

να διατάζει παρά όσα είναι δίκαια κι ωφέλιμα στην κοινωνία. Δε μπορεί ν' άπαγορεύει παρά όσα είναι βλαβερά γι' αυτήν.

5. Όλοι οι πολίτες είναι δεκτοί σε κάθε δημόσιο λειτούργημα. Οι ελεύθεροι λαοί, εκλέγοντας τους δημόσιους λειτουργούς, δεν αναγνωρίζουν άλλους λόγους προτιμήσεως απ την αρετή, την εξυπνάδα και τη μόρφωση.

6. Ή ελευθερία είναι μια δύναμη πού ανήκει στον άνθρωπο, και πού του επιτρέπει να ενεργή χωρίς να βλάπτει τα δικαιώματα του άλλου. Για πηγή της έχει τη φύση, για κανόνα της τη δικαιοσύνη, και για προστασία της το νόμο.

7. Καθένας έχει δικαίωμα να δημοσιεύει τις σκέψεις και τα φρονήματα του, με τον τύπο, με τον προφορικό λόγο ή όπως αλλιώς νομίζει. Οι πολίτες μπορούν να συνέρχονται ειρηνικά και να ασκούν ελευθέρα όποιο θρήσκευμα πιστεύουν.

8. Ο νόμος πρέπει να προστατεύει την κοινή και την προσωπική ελευθερία απέναντι στην καταπίεση εκείνων που κυβερνούν. 9. Κανείς δεν καταδιώκεται, δε συλλαμβάνεται, ή: φυλακίζεται παρά όταν κι' όπως ορίζει ο νόμος. 10. Όσοι ζητούν, εκδίδουν, υπογράφουν ή διατάζουν την εκτέλεση παρανόμων πράξεων είναι ένοχοι και τιμωρούνται. 11. Κανείς δεν δικάζεται και δεν τιμωρείται αν δεν άπολογηθή πρώτα, αν δεν κλητευθεί νόμιμα, κι' άν δέν υπάρχει αντίστοιχος νόμος, πού να

δημοσιεύτηκε πριν άπ την κολάσιμη πράξη του.

12. Δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι το προνόμιο κάθε πολίτη να μεταχειρίζεται και να διαθέτη όπως νομίζει καλύτερα την περιουσία του, τα εισοδήματα του, τούς καρπούς τής εργασίας και τής δραστηριότητος του.

13. Όλοι μπορούν να διαθέσουν όπως νομίζουν τη δουλειά τους και τον καιρό τους, μα ούτε οι ίδιοι μπορούν να πουλήσουν τον εαυτό τους, ούτε να πουληθούν από άλλους, γιατί το πρόσωπο τους είναι ιδιοκτησία αναπαλλοτρίωτη. Ό νόμος δεν αναγνωρίζει ιδιαίτερη τάξη δούλων ή υπηρετών, αλλά μόνο

ανταλλαγή υπηρεσιών κι' αμοιβών ανάμεσα στον εργαζόμενο και τον εργοδότη.

14. Κανείς δεν στερείται και το ελάχιστο μέρος τής ιδιοκτησίας του χωρίς δική του συγκατάθεση, παρά μόνο όταν άποδείχτη πώς κάποια δημόσια ανάγκη απαιτεί αυτή τη στέρηση, κι' αφού δοθεί μια δίκαιη αποζημίωση.

15. Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται όταν δεν αποβλέπει σε δημόσια ωφέλεια. Όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα να συνεργάζονται στον προσδιορισμό των φόρων, να επιβλέπουν τη χρήση τους και να ελέγχουν τη διαχείριση, τους.

16. Τα δημόσια βοηθήματα είναι χρέος ιερό. Ή κοινωνία πρέπει να προνοή για τη συντήρηση των δυστυχισμένων πολιτών. 17. Ή παιδεία είναι γενική ανάγκη. Ή κοινωνία πρέπει να ενισχύει μ' όλες τις δυνάμεις της τις προόδους του ανθρώπινου λόγου, κάνοντας τη

μάθηση προσιτή σε κάθε πολίτη.

18. Ή κυριαρχία ανήκει στο λαό, είναι αδιαίρετη, απαράγραπτη κι αναπαλλοτρίωτη. 19. Καμιά μερίδα του λαού δε μπορεί να μεταχειριστή την εξουσία ολόκληρου του λαού. Ή μειοψηφία έχει το δικαίωμα να έκφραση τη θέληση

της ελεύθερα κι ανεμπόδιστα.

20. Κάθε άρπαγας της εθνικής κυριαρχίας πρέπει να σκοτώνεται αμέσως άπ τους ελεύθερους πολίτες. 21. Ο λαός έχει πάντα το δικαίωμα ν' άναθεωρή και να μεταρρυθμίζει το Σύνταγμα του. 22. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να συνεργάζεται στη σύνταξη του νόμου και στο διορισμό των εντολοδόχων του. 23. Οι δημόσιες θέσεις είναι ουσιαστικά προσωρινές. 24. Τα εγκλήματα των εντολοδόχων του λαού δεν πρέπει ποτέ να μένουν ατιμώρητα. 25. Το δικαίωμα της υποβολής αναφορών στους αρμοδίους δεν μπορεί ποτέ ν' απαγορευτεί, ν' αναβληθεί ή να περιοριστεί. 26. Ή αντίσταση εναντίον της καταπιέσεως είναι συνέπεια των φυσικών δικαιωμάτων του ατόμου. 27. Ολόκληρη ή κοινωνία καταπιέζεται. όταν ασκείται καταπίεση σ' ένα μόνο μέλος της. Και κάθε μέλος καταπιέζεται, όταν ασκείται καταπίεση

σ' όλη την κοινωνία.

28. Όταν ή κυβέρνηση παραβιάζει τα δικαιώματα του λαού, ή επανάσταση είναι για το λαό, και για κάθε μερίδα του, το πιο ιερό κι' αναγκαίο καθήκον.


12

ΘΕΜΑ : Στη γειτονιά σας λαθρομετανάστες διαδήλωσαν πρόσφατα διεκδικώντας ανθρώπινα δικαιώματα. Με αφορμή αυτό το γεγονός καταγράφεις τρις σκέψεις σου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην

Ελλάδα με άρθρο σου στη σχολική εφημερίδα.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Έγινε και αυτό! Η κεντρική πλατεία της πόλης μας ξαφνικά αποτέλεσε

το βήμα έκφρασης για να διαμαρτυρηθούν άνθρωποι που κατάγονται από μία

ξένη χώρα. Να λοιπόν που γίναμε και εμείς πολυπολιτισμική κοινωνία! Τι

ζητούσαν αυτοί οι άνθρωποι; Τα αυτονόητα, ανθρώπινα δικαιώματα : ζωή,

ελευθερία, αξιοπρέπεια, μόρφωση, δουλειά. Το ζήτημα όμως είναι τι

απαντάμε εμείς… Όχι εσείς και εγώ, όλοι μας ως κοινωνία. Έφτασε αυτή η ώρα.

Η εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπου γης και άνθρωπος αποτελεί τη

βάση του αξιακού συστήματος της κοινωνίας μας. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει σε αυτό;

Όταν στον 19ο αιώνα οι Γάλλοι διαφωτιστές θεμελίωναν το δικαίωμα της ελεύθερης

έκφρασης, της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, της ελευθερίας, προφανώς ονειρεύονταν μία

παγκόσμια εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ονόμασαν

την διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, Οικουμενική! Έτσι κάθε

δικαίωμα αντικατοπτρίζει τη θέληση για την οικουμενική εφαρμογή του σε όλα τα

πλάτη και μήκη της γης. Στο μυαλό των απανταχού υπερασπιστών των ανθρώπινων

δικαιωμάτων ο Γάλλος ή ο Άγγλος καταπιεζόμενος δεν έχει περισσότερο δίκιο από το

καταπιεζόμενο της Ινδίας ή το φτωχό του Πακιστάν. Ας το δηλώσουμε καθαρά : τα

ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν όλους όσοι αποκαλούνται άνθρωποι.

Audiatur altera pars όμως! Ας ακουστεί και η άλλη πλευρά. Ας φανταστούμε μία

χώρα στην οποία η κυβέρνηση διατείνεται ότι υπερασπίζεται πλήρως τα ανθρώπινα

δικαιώματα. Ας φανταστούμε ότι η χώρα αυτή είναι η χώρα μας. Δικαίωμα στην

ελευθερία εγκατάστασης λοιπόν. Στη χώρα μας ήδη λαθροβιούν περίπου εκατό χιλιάδες

μετανάστες. Πώς θα εξασφαλίζαμε την ελευθερία άλλων πεντακοσίων χιλιάδων ψυχών;

Σχόλιο [Σ1]: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ ΜΕ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ.


13

Γιατί όχι ενός εκατομμυρίου; Περισσεύει στις μέρες μας ο πόνος και η δυστυχία στον

πλανήτη. Δικαίωμα εργασίας : πόσα στόματα μπορεί να θρέψει η Ελλάδα; Είναι εύκολο

να υπόσχεσαι άρτον και θεάματα, πόσο όμως μπορείς να υλοποιήσεις αυτά που

υπόσχεσαι; Πόσο μπορεί να αντέξει μια κοινωνία με ποσοστό ανεργίας στο 30%; Για

ποια αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος θα μιλάμε όταν οι τάξεις θα

φιλοξενούν 40 και 50 μαθητές με ανομοιογενή μαθησιακά χαρακτηριστικά Τελικά, τι

νόημα έχει μια θεωρητική συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν η υλοποίησή

τους είναι πρακτικά αδύνατη!

Συμπαθώ τους μετανάστες. Κατανοώ τα προβλήματά τους. Είναι τα προβλήματα

του ανθρώπου εν γένει. Δυστυχώς όμως δεν είμαστε μόνο άνθρωποι, κάτοικοι ενός

υπερεθνικού πλανήτη. Είμαστε πολίτες, με ατομικά και πολιτικά δικαιώματα σε μία

κοινωνία με πολλά προβλήματα. Είμαστε ακόμα πολύ μακριά από μια κοινωνία

σεβασμού εν γένει των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ας είμαστε ρεαλιστές.

Σχόλιο [Σ2]: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ ΜΕ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ


14

ΘΘΑΑΝΝΑΑΤΤΙΙΚΚΗΗ ΠΠΟΟΙΙΝΝΗΗ

Κατά το 2004, περισσότεροι από 3.797 άνθρωποι εκτελέστηκαν σε 25 χώρες και τουλάχιστον 7.395 καταδικάστηκαν σε θάνατο σε 64 χώρες, ανέφερε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία.Δίνοντας στη δημοσιότητα τα ετήσια παγκόσμια στατιστικά στοιχεία της για τη χρήση της θανατικής ποινής, η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, που συνεδριάζει αυτές τις μέρες στη Γενεύη, να καταδικάσει τη θανατική ποινή ως παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μια χούφτα χώρες ευθύνονται για τη συντριπτική πλειονότητα των εκτελέσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά το 2004. Η Κίνα εκτέλεσε τουλάχιστον 3.400 ανθρώπους, όμως πηγές στο εσωτερικό της χώρας εκτίμησαν ότι ο πραγματικός αριθμός προσεγγίζει τις 10.000.

Το Ιράν εκτέλεσε τουλάχιστον 159 ανθρώπους και το Βιετνάμ τουλάχιστον 64. Στις ΗΠΑ πραγματοποιήθηκαν 59 εκτελέσεις, αριθμός μειωμένος σε σύγκριση με τις 65 του 2003.

Το 2004, ο Ράιαν Μάθιους έγινε ο 115ος κρατούμενος στις ΗΠΑ από το 1973 που απελευθερώθηκε από τα κελιά των μελλοθανάτων επειδή ήταν αθώος. Είχε καταδικαστεί σε θάνατο στη Λουιζιάνα το 1999 για φόνο που διαπράχθηκε όταν ήταν 17 ετών. Η θανατική του καταδίκη ακυρώθηκε τον Απρίλιο του 2004 με βάση τη διαπίστωση του εφετείου ότι οι εισαγγελικές αρχές είχαν αποκρύψει στοιχεία στη δίκη, καθώς και με βάση στοιχεία DNA που έδειξαν ότι άλλος ήταν ο δολοφόνος.

Τον Νοέμβριο του 2004, η ελληνική Βουλή ενέκρινε την επικύρωση του 13ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καταργώντας έτσι τη θανατική ποινή για όλα ανεξαιρέτως τα εγκλήματα. Το 13ο Πρωτόκολλο είναι μια διεθνής συνθήκη που προβλέπει την κατάργηση της θανατικής ποινής σε όλες τις περιστάσεις χωρίς να επιτρέπεται οποιαδήποτε εξαίρεση.

Ενώ οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν, η κατάργηση της θανατικής ποινής σημείωσε πρόοδο. Κατά το 2004, πέντε χώρες κατάργησαν τη θανατική ποινή για όλα ανεξαιρέτως τα εγκλήματα: η Ελλάδα, το Μπουτάν, η Σαμόα, η Σενεγάλη και η Τουρκία. Στο τέλος του έτους, 120 χώρες είχαν καταργήσει τη θανατική ποινή στη νομοθεσία ή στην πράξη.Αρκετές χώρες, αν και διατηρούν τη θανατική ποινή στη νομοθεσία τους, τήρησαν παύση εκτελέσεων (μορατόριουμ). Τον Ιούλιο τέθηκε σε ισχύ στο Τατζικιστάν νόμος «περί της αναστολής εφαρμογής της θανατικής ποινής», ενώ τον Ιανουάριο φέτος ο Πρόεδρος Ακσάρ Ακάγιεφ της Κιργιζίας ανακοίνωσε ότι η παύση εκτελέσεων, που ίσχυε από το 1998, θα παρατεινόταν για ένα ακόμη έτος. Ανάμεσα στις χώρες με παύση εκτελέσεων ήταν ακόμα το Μαλάουι και η Νότια Κορέα.

Η Διεθνής Αμνηστία χαιρέτισε την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, φέτος τον Μάρτιο, που κήρυξε αντισυνταγματική τη χρήση της θανατικής ποινής εναντίον ανηλίκων παραβατών, δηλαδή ανθρώπων που ήταν κάτω των 18 ετών όταν τελέστηκε το έγκλημα. Με αυτήν την απόφαση, όλες οι χώρες του κόσμου έχουν πλέον απορρίψει επισήμως την εφαρμογή της θανατικής ποινής σε ανήλικους παραβάτες. Όμως η Διεθνής Αμνηστία συνεχίζει να ανησυχεί διότι ανήλικοι παραβάτες συνέχισαν να εκτελούνται σε μερικές χώρες.

Η Διεθνής Αμνηστία χαιρέτισε επίσης τις αποφάσεις διαφόρων χωρών να θεσπίσουν συνταγματικές διατάξεις που αποκλείουν τη θανατική ποινή. Στην επισκόπηση συνταγματικών μέτρων που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, η Διεθνής Αμνηστία ανέφερε ότι το 2004 η Τουρκία απαγόρευσε συνταγματικά τη θανατική ποινή, όπως έκανε και το Βέλγιο φέτος τον Φεβρουάριο. Άλλες χώρες που πρόσφατα απαγόρευσαν συνταγματικά τη θανατική ποινή περιλαμβάνουν την Ιρλανδία και το Τουρκμενιστάν.

Οι διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα απαγορεύουν τη θανατική καταδίκη ή εκτέλεση οποιουδήποτε ήταν κάτω των 18 ετών όταν διαπράχθηκε το έγκλημα. Το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και πολιτικά Δικαιώματα, η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ο Αφρικανικός Χάρτης Δικαιωμάτων και Πρόνοιας του Παιδιού και η Αμερικανική Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περιλαμβάνουν σχετικές απαγορευτικές διατάξεις. Περισσότερες από 110 χώρες, η νομοθεσία των οποίων συνεχίζει να προβλέπει τη

Τον Νοέμβριο του 2004, η ελληνική Βουλή ενέκρινε την

επικύρωση του 13ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής

Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καταργώντας έτσι τη

θανατική ποινή για όλα ανεξαιρέτως τα εγκλήματα. Το

13ο Πρωτόκολλο είναι μια διεθνής συνθήκη που προβλέπει

την κατάργηση της θανατικής ποινής σε όλες τις περιστάσεις

χωρίς να επιτρέπεται οποιαδήποτε εξαίρεση.

Σχόλιο [Σ3]: Εντοπίζεις ένα επιχείρημα κατά της θανατικής ποινής ;


15

θανατική ποινή για ορισμένα τουλάχιστον αδικήματα, έχουν νόμους που αποκλείουν συγκεκριμένα την εκτέλεση ανηλίκων παραβατών ή μπορεί να θεωρηθεί ότι αποκλείουν τέτοιες εκτελέσεις επειδή μετέχουν σε μία ή περισσότερες από τις παραπάνω συνθήκες. Μικρός αριθμός χωρών, όμως, συνεχίζουν να εκτελούν ανήλικους παραβάτες.

Οκτώ χώρες, από το 1990 μέχρι σήμερα, είναι γνωστό ότι έχουν εκτελέσει κρατουμένους που ήταν κάτω των 18 ετών όταν διαπράχθηκε το έγκλημα: οι ΗΠΑ, το Ιράν, η Κίνα, το Κονγκό (Λαϊκή Δημοκρατία), η Νιγηρία, το Πακιστάν, η Σαουδική Αραβία και η Υεμένη. Η Κίνα, το Πακιστάν και η Υεμένη έχουν αυξήσει στα 18 έτη την ελάχιστη ηλικία στη νομοθεσία τους, ενώ το Ιράν αναφέρεται ότι έχει δρομολογήσει τη διαδικασία για να το πράξει. Οι ΗΠΑ έχουν εκτελέσει περισσότερους ανήλικους παραβάτες από κάθε άλλη χώρα (19 μεταξύ 1990 και 2003).Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε 4 εκτελέσεις ανηλίκων παραβατών το 2004: μία στην Κίνα και τρεις στο Ιράν. Άλλος ένας ανήλικος παραβάτης εκτελέστηκε στο Ιράν τον Ιανουάριο του 2005.

Επιπτώσεις της κατάργησης της θανατικής ποινής στα ποσοστά εγκληματικότητας

Εξετάζοντας τα στοιχεία για τη σχέση μεταξύ των μεταβολών στη χρήση θανατικής ποινής και των ποσοστών ανθρωποκτονιών, μία μελέτη που διενεργήθηκε για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών το 1988 και ανανεώθηκε το 2002 δήλωνε: «Το γεγονός ότι τα στατιστικά στοιχεία συνεχίζουν να δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση αποτελεί πειστική απόδειξη ότι τα κράτη δεν χρειάζεται να φοβούνται [ότι θα υπάρξουν] ξαφνικές και σοβαρές αλλαγές στην καμπύλη εγκληματικότητας σε περίπτωση που ελαττώσουν την εξάρτησή τους από τη θανατική ποινή».Τα πρόσφατα στοιχεία εγκληματικότητας από τις χώρες που έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή δεν δείχνουν να έχει επιζήμιες επιπτώσεις η κατάργηση. Στον Καναδά, για παράδειγμα, το ποσοστό ανθρωποκτονιών ανά 100.000 κατοίκων μειώθηκε από τη μέγιστη τιμή 3,09 το 1975, το έτος πριν καταργηθεί η θανατική ποινή για φόνο, σε2,41 το 1980 και από τότε έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο. Το 2003, 27 χρόνια μετά την κατάργηση, το ποσοστό ανθρωποκτονιών ήταν 1,73 ανά 100.000 κατοίκους, 44%μικρότερο απ' ό,τι το 1975 και το χαμηλότερο των τελευταίων 30 χρόνων.(Βιβλιογραφία: Roger Hood, The Death Penalty: A World-wide Perspective, Oxford, Clarendon Press, τρίτη έκδοση, 2002, σ. 214)

Εκτέλεση αθώων

Όσο διατηρείται η θανατική ποινή, ο κίνδυνος να εκτελεστούν αθώοι δεν μπορεί ποτέ να εξαλειφθεί.

Από το 1973, 117 κρατούμενοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι στις ΗΠΑ αφού αποκαλύφθηκαν αποδείξεις ότι ήταν αθώοι για τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο. Υπήρξαν έξι τέτοιες περιπτώσεις το 2004. Μερικοί κρατούμενοι είχαν φτάσει στα πρόθυρα της εκτέλεσης αφού πέρασαν πολλά χρόνια ως μελλοθάνατοι. Ανάμεσα στα συχνά γνωρίσματα αυτών των υποθέσεων συγκαταλέγονται: η παράβαση καθήκοντος από τις εισαγγελικές ή αστυνομικές αρχές, η χρήση αναξιόπιστων μαρτυρικών καταθέσεων, υλικών αποδεικτικών στοιχείων ή ομολογιών, καθώς και η ανεπαρκής εκπροσώπηση από τους συνηγόρους υπεράσπισης. 'λλοι κρατούμενοι στις ΗΠΑ οδηγήθηκαν στην εκτέλεση παρ' όλο που υπήρχαν σοβαρές αμφιβολίες για την ενοχή τους.Ο τότε Κυβερνήτης της πολιτείας Ιλινόις των ΗΠΑ, Τζορτζ Ράιαν, κήρυξε παύση (μορατόριουμ) των εκτελέσεων τον Ιανουάριο του 2000. Η απόφασή του ήρθε μετά την απαλλαγή του 13ου μελλοθάνατου που διαπιστώθηκε ότι είχε καταδικαστεί άδικα σε αυτήν την πολιτεία αφ' ότου οι ΗΠΑ επανέφεραν τη θανατική ποινή το 1977. Κατά το ίδιο διάστημα είχαν εκτελεστεί 12 άλλοι κρατούμενοι στο Ιλινόις. Τον Ιανουάριο του 2003, ο Κυβερνήτης Ράιαν έδωσε χάρη σε τέσσερις μελλοθάνατους και μετέτρεψε τις υπόλοιπες 167 θανατικές καταδίκες στο Ιλινόις σε ποινές φυλάκισης.

Η θανατική ποινή στις ΗΠΑ

59 κρατούμενοι εκτελέστηκαν στις ΗΠΑ το 2004, ανεβάζοντας έτσι στους 944τον αριθμό των εκτελεσθέντων αφ' ότου επανήλθε η χρήση της θανατικής ποινής το 1977.

Την 1η Ιανουαρίου 2005 ήταν καταδικασμένοι σε θάνατο περισσότεροι από3.400 κρατούμενοι.

38 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ προβλέπουν στη νομοθεσία τους τη θανατική ποινή. Η θανατική ποινή προβλέπεται επίσης στο ομοσπονδιακό στρατιωτικό και πολιτικό δίκαιο των ΗΠΑ.

Σχόλιο [Σ4]: Ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιεί εδώ ο συγγραφέας;


16

Η περίπτωση της Γαλλίας

Γαλλία: πάλαι ποτέ αποικιοκρατική δύναμη. Λόγω και του αποικιοκρατικού

παρελθόντος ένας στους δέκα κατοίκους είναι μουσουλμάνος στο θρήσκευμα. Οι

αξίες της γαλλικής επανάστασης. Διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας. Το μοντέλο

ενσωμάτωσης των κοινοτήτων στηρίζεται στην ένταξη ατόμων στο κοινωνικό σύνολο. Το

μοντέλο αυτό, που δεν έχει καμία σχέση με το πολυπολιτισμικό αγγλοσαξονικό και

σκανδιναβικό μοντέλο, επικρίνεται σήμερα στη βάση ότι επιτρέπει την ανάπτυξη ανισοτήτων

και την εμφάνιση ρατσιστικών φαινομένων.

Εφόσον υποτίθεται ότι δεν υπάρχουν πολιτισμικές ή θρησκευτικές διαφορές ανάμεσα στους

πολίτες δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τους μετανάστες, μας είπε η δόκτωρ Αλεξάντρα

Πόλι. «Όταν μιλάμε για μετανάστες εννοούμε κι αυτούς που ήρθαν πρόσφατα και τη δεύτερη και

τρίτη γενιά μεταναστών, δυο διαφορετικές κατηγορίες που αντιμετωπίζουν όμως τα ίδια

προβλήματα διακρίσεων. »Κι εδώ δεν έχουμε ακριβή στοιχεία, όμως γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα

είναι σοβαρό», μας είπε η δόκτωρ Αλεξάντρα Πόλι και πρόσθεσε: «Μια σημαντική διαφορά τα

τελευταία χρόνια είναι ότι το θέμα των διακρίσεων κυριαρχεί πλέον στα μέσα ενημέρωσης.

»Σήμερα όλοι μιλάνε για ρατσισμό και για ρατσιστικές διακρίσεις».

Θρησκευτικά σύμβολα

Πρόσφατα ο προβληματισμός αυτός επικεντρώθηκε στη μουσουλμανική μαντίλα.

Η υπόθεση των δύο Γάλλων δημοσιογράφων που είχαν απαχθεί από Ιρακινούς οι οποίοι

απειλούσαν ότι θα τους σκοτώσουν εάν δεν απεσύρετο ο νόμος που απαγορεύει στους μαθητές

και μαθήτριες να πηγαίνουν στο σχολείο φορώντας θρησκευτικά σύμβολα, όπως χριστιανικοί

σταυροί και μουσουλμανικές μαντίλες, συγκλόνισε την κοινή γνώμη.

Οι μουσουλμάνοι της Γαλλίας, είτε ήταν υπέρ της μαντίλας είτε κατά, ξεσηκώθηκαν και

καταδίκασαν την έξωθεν επέμβαση. Το άρθρο εννέα του νέου κανονισμού των σχολείων

αναφέρεται στην έννοια «λαϊσιτέ», στον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, νόμος που

θεσπίστηκε πριν από έναν αιώνα τότε που απαγορεύτηκε στους κληρικούς της καθολικής

Αποστολή, έρευνα, επιμέλεια: Δόξα

Σιβροπούλου


17

εκκλησίας να διδάσκουν στα γαλλικά σχολεία όπως έκαναν επί αιώνες. Ο νέος νόμος που

απαγορεύει τη μαντίλα έχει στόχο την ένταξη των μουσουλμάνων στη γαλλική κοινωνία.

Σε πολλές όμως περιπτώσεις είχε το αντίθετο αποτέλεσμα: πολλοί μουσουλμάνοι αισθάνονται

ότι το κράτος τους περιθωριοποιεί ή τους στερεί την ιδιαίτερή τους ταυτότητα. Το αποτέλεσμα

αυτό αντανακλά μια αντίφαση, όπως εξήγησε στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC η καθηγήτρια

του πανεπιστημίου του Λιντς, Μύρια Γεωργίου. «Σύμφωνα με τις αξίες της γαλλικής

επανάστασης οι οποίες είναι ακόμα κυρίαρχες στη χώρα όλοι οι πολίτες είναι μέλη της

Δημοκρατίας, μίας χώρας, ενός κράτους. »Με βάση αυτές τις αξίες, οι γαλλικές κυβερνήσεις

προωθούν εδώ και πολλά χρόνια την ένταξη της διαφορετικότητας μέσα σε ένα κοινό μοντέλο

γύρω από τη γαλλικότητα, μια κοινή ταυτότητα των πολιτών. »Σε αυτό το μοντέλο οφείλεται και

η απαγόρευση της χρήσης της μουσουλμανικής μαντίλας στα σχολεία. »Το επιχείρημα είναι ότι

όλοι οι Γάλλοι είναι ίσοι και δεν πρέπει κανείς να ξεχωρίζει λόγω των θρησκευτικών του αξιών.

»Η αντίφαση εδώ είναι ότι οι ίδιες αυτές αξίες παράλληλα προωθούν την ελευθερία και την

αλληλεγγύη μεταξύ όλων των πολιτών. »Δηλαδή η διαφορετικότητα και η ελευθερία έκφρασης

αναγνωρίζονται τόσο όσο αναγνωρίζεται και η ισότητα μέσα στο γαλλικό κράτος», υπογράμμισε

η καθηγήτρια του Λιντς.


18

ΔΙΩΡΗ ΓΡΑΠΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Όνομα :…………………………… Τμήμα:……………………. … /.. /2012

Α. ΚΕΙΜΕΝΟ

1. Όταν οι γυναίκες μαζεύονται γύρω από ένα τραπέζι (συνήθως εκείνο

της κουζίνας) «για να τα πουν», δεν υπάρχει περίπτωση να μην

αναφερθούν στο άλλο φύλο. Τότε ακριβώς, ανάμεσα σε μια ρουφηξιά

καφέ και στην αιθαλομίχλη από τα τσιγάρα, «τα αίματα ανάβουν»

και τα ανισομεγέθη «φτυάρια» αρχίζουν το έργο τους! Η μία κόβει και η άλλη ράβει

και το κουβεντολόι για την «ακαματοσύνη» των «ανεπρόκοπων» ανδρών της ζωής τους

(οι οποίοι, ως διά μαγείας, «ήταν διαφορετικοί στην αρχή» και «μετά άλλαξαν πλευρό»)

μετατρέπεται σε... κοινωνική πάλη: το πρότυπο της Λυσιστράτης εμψυχώνει το

«ασθενές φύλο» και ο αγώνας καλά κρατεί. «Ους ο Θεός συνέζευξε...» υπενθυμίζουν οι

άνδρες, αλλά ύστερα από λίγο ακούγεται κάτι πιο καθημερινό: «Για σιγά, ρε

κορίτσια!».

2. Αυτά, βεβαίως, δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Μια προσεκτικότερη ματιά σε

ολόκληρο τον κόσμο είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανένας την «κινητικότητα»

πασών των γυναικών, που στόχο της έχει την πάταξη της περίφημης θεωρίας του

«βιολογικού καθορισμού» της άποψης δηλαδή ότι οι άνδρες «τα βρίσκουν

μπαστούνια» με τις δουλειές του σπιτιού, επειδή ο εγκέφαλός τους δεν είναι

κατάλληλα διαμορφωμένος για τέτοιου τύπου ενασχολήσεις. Την ίδια στιγμή, οι

γυναίκες ανά την υφήλιο διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι όλες αυτές οι θεωρίες

είναι μόνο δικαιολογίες, που απλούστατα προσπαθούν επί ματαίω όμως να

δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να διαιωνίσουν τα κοινωνικά στερεότυπα.

Γιατί δεν μπορούν να σιδερώσουν

πουκάμισα οι άνδρες ;


19

Παρ' όλο, βέβαια, που αρκετές γυναίκες αποδέχονται στωικά τον άνισο καταμερισμό της

οικιακής αγγαρείας (κατά το «η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά»), εντούτοις κάποιες άλλες

δείχνουν να αγανακτούν περισσότερο από τον ανδρικό εμπαιγμό. Έτσι το ποτήρι της οργής δεν

αργεί να ξεχειλίσει και το δίλημμα «βιολογικοί παράγοντες ή περιβάλλον;» μπαίνει σε πρώτο

πλάνο.

3. Το «Γιατί οι άνδρες δεν μπορούν να σιδερώσουν», η νέα τηλεοπτική παραγωγή του

Βρετανού Τζιμ Μέιερ, προκάλεσε ευθύς εξ αρχής τις αντιδράσεις. Βασισμένη σε

επιστημονικές μελέτες, η εν λόγω παραγωγή επιχειρεί μέσα σε τέσσερα επεισόδια να

εξετάσει αφ' ενός γιατί οι άνδρες του πλανήτη δεν τα καταφέρνουν με το σιδέρωμα, το

σκούπισμα, το πλύσιμο των πιάτων και την καθαριότητα του σπιτιού εν γένει, και αφ'

ετέρου γιατί το «ισχυρό φύλο» είναι ανταγωνιστικό, ανίκανο, αναίσθητο και χωρίς

πολλές ελπίδες να καταφέρει κάποτε να μοιάσει στην τάξη με το γυναικείο.

4. Η συγκεκριμένη τηλεοπτική παραγωγή, ωστόσο, προκάλεσε ιδιαίτερα έντονες

φεμινιστικές αντιδράσεις. Υποστηρίζοντας ότι οι γυναίκες είναι εξαιρετικά ικανές

στην ανατροφή των παιδιών και σε παραδοσιακές ασχολίες (όπως αυτές της

νοσοκόμας, της δασκάλας ή της κοινωνικής λειτουργού...), ενώ οι άνδρες διαθέτουν

εγκέφαλο, ο οποίος τους επιτρέπει να τα καταφέρνουν με τα τεχνολογικά προϊόντα,

καθώς και με οτιδήποτε πολύπλοκο και σύνθετο, οι φεμινίστριες ξέσπασαν: «Είναι αν

μη τι άλλο προσβλητικό να σου λένε ποιο επάγγελμα σου ταιριάζει και ποιο όχι. Είναι

σαν να είσαι προγραμματισμένη για συγκεκριμένα πράγματα και μόνον!».

5. Η Τζόαν Σμιθ, συγγραφέας του βιβλίου «Διαφορετικά για τα κορίτσια», υποστηρίζει

σχετικά: «Οι περισσότεροι άνδρες βολεύονται με το να κάνουν οι γυναίκες το σιδέρωμα

των ρούχων τους, αντί να το κάνουν οι ίδιοι. Μάλιστα, θέλουν να πιστεύουν ότι υπάρχει

κάποιος συγκεκριμένος λόγος, για τον οποίο τα πράγματα συμβαίνουν κατ' αυτόν τον

τρόπο». Εξάλλου, όπως τονίζει, «όλοι οι εργασιακοί χώροι δημιουργήθηκαν με σκοπό να

στελεχωθούν από άνδρες. Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που οι άνδρες τα πάνε καλύτερα».

(…) ΤΟ ΒΗΜΑ , 12-07-1998\


20

Β. ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. Να αποδώσεις το κείμενο περιληπτικά. (100 λέξεις) (25 Μονάδες)

2. Να βρεις τη σωστή απάντηση : α) Ο «βιολογικός καθορισμός» είναι : 1) η

διαφορά του γυναικείου εγκεφάλου από τον ανδρικό.

2) η άποψη που διαπιστώνει βιολογική αδυναμία των ανδρών να είναι ικανοί

στις οικιακές εργασίες.

3) το πρόσχημα των γυναικών για να ισχυρίζονται ότι είναι ανώτερες από τους

άνδρες.

4) οι παράγοντες του περιβάλλοντος.

2β) Ποιους τρόπους πειθούς χρησιμοποιεί η5η παράγραφος; Τεκμηριώστε!

(Μονάδες)

3. Να βρεις από δυο συνώνυμα στις παρακάτω λέξεις και να τα εντάξεις σε

φράσεις : εμψυχώνω – διαρρηγνύω - στωικά – ενασχολήσεις – στερεότυπα.

(10Μονάδες)

4. ΕΚΘΕΣΗ. Επιλέγεις ένα από τα δύο θέματα :

α) Πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αναδεικνύουν

μειωμένη ανοχή της κοινωνίας σε περιπτώσεις προσβολής της θρησκευτικής

ταυτότητας (παράσταση Corpus Christi, αμερικάνικη ταινία για τη ζωή του

Μωάμεθ). Σε ένα άρθρο σου στη σχολική εφημερίδα εξετάζεις το ζήτημα της

θρησκευτικής ανεκτικότητας, όπως αυτό συνδέεται με το ατομικό

δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. (500 λέξεις)

β) Ο σχολικός χώρος στη σύγχρονη ελληνική εκπαίδευση αντανακλά την

αντίληψη που έχουμε για τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ), δηλ. ότι οι

άνθρωποι αυτοί είναι λογικό να εκπαιδεύονται σε ειδικούς χώρους, μακριά

από τους «υγιείς μαθητές». Σε ένα άρθρο σου στη σχολική εφημερίδα εξηγείς

ότι αυτή η πρακτική αποτελεί σαφή παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων

και προτείνεις λύσεις που θα διευκόλυναν την παρουσία των ΑΜΕΑ στο

σχολείο σου.(500 λέξεις)

ΘΥΜΗΣΟΥ ΟΤΙ ΜΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΜΕ ΤΗ

ΜΟΡΦΗ ΑΙΤΙΟΥ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ


21

ΔΔΙΙΑΑΦΦΗΗΜΜΙΙΣΣΗΗ ––

ΚΚΑΑΤΤΑΑΝΝΑΑΛΛΩΩΤΤΙΙΣΣΜΜΟΟΣΣ

Τι είναι ; Η διαφήμιση

είναι μία πράξη επικοινωνίας ανάμεσα σε

ένα πομπό και ένα δέκτη. Το μήνυμα μπορεί

να είναι εμπορικό, πολιτικό, θρησκευτικό,

κοινωνικό. Στις καταναλωτικές κοινωνίες η

εμπορική διαφήμιση καταλαμβάνει ένα

μεγάλο χώρο της δημόσιας ζωής. Ο

καταναλωτισμός είναι η ατομική επιλογή

ζωής της ανεύρεσης ευχαρίστησης από τη συνεχή αγορά

καταναλωτικών προϊόντων που καλύπτουν αληθινές ή πλαστές

ανάγκες. Μια καταναλωτική κοινωνία όπως η καπιταλιστική

βασίζεται στη διαρκή κατανάλωση για να μπορέσει να κρατά σε

λειτουργία το παραγωγικό της σύστημα.

Ωραία όλα αυτά, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε :

Δεοντολογία και κανόνες στη διαφήμιση.

Προστασία ευαίσθητων ομάδων.

Εκπαίδευση και αγωγή καταναλωτή.

Υπευθυνότητα ατομική και αναζήτηση γόνιμων

τρόπων ζωής.

Τα αίτια της διαφήμισης

είναι :

Η ανάγκη της οικονομίας

Για συνεχή κατανάλωση.

Ο μεγάλος εμπορικός

ανταγωνισμός.

Η ανάγκη γενικότερης,

άμεσης επικοινωνίας των

ανθρώπων.

Η εξέλιξη των Μ.Μ.Ε.

Τα αίτια της

καταναλωτικής κοινωνίας είναι :

Η αφθονία

καταναλωτικών αναγκών.

Η διαφήμιση.

Η αναζήτηση νοήματος

στη ζωή.

Οι συνέπειες της

διαφήμισης είναι :

Ενημέρωση, επικοινωνία,

γνωστοποίηση προϊόντων,

ιδεών,

Ανάπτυξη και εξέλιξη

προϊόντων.

Ανάπτυξη οικονομίας –

θέσεις εργασίας.

Αλλά και :

Εθισμός και χειραγώγηση

των μαζών.

Εμπορευματοποίηση

σχέσεων – αισθημάτων.

Οι συνέπειες της

καταναλωτικής κοινωνίας

είναι :

Η αφθονία καταναλωτικών

αναγκών – άνοδος βιοτικού

επιπέδου.

Τεχνολογική ανάπτυξη.

Θέσεις εργασίας.

Αλλά και :

Περίληψη - blogs.sch.grblogs.sch.gr/spkal/files/2012/09/EkthsesiGLYK122.pdf · 1 3 5Λ...

Documents

Transcript of Περίληψη - blogs.sch.grblogs.sch.gr/spkal/files/2012/09/EkthsesiGLYK122.pdf · 1 3 5Λ...