τεύχος 6Δεκέμβριος 2009

Σελίδα 1

∆ρόµοι Ζωής Αστική µη Κερδοσκοπική Εταιρεία Έδρα: Κανάρη 20, 18538 Πειραιάς. Τηλ. 210.4516.903 email: dromi@ath.forthnet.gr www.dromoi-zois.grΚέντρο Επικοινωνίας: Γαργητίων 12. Τηλ. 210 -3474218

Η ζωή είναι σαν ρολόι που μετράει τις ημέρες σου. Πώς είναι η ημέρα σου; χαρούμενη, κακή ή δυνατή και έτοιμη να περάσει το κακό;Για να περάσεις το κακό όχι μόνο δυνατές ημέρες πρέπει να έχεις, αλλά χρειάζεσαι και αγάπη. Όταν έχεις αγάπη, τα έχεις όλα και μπορείς να νικήσεις το κακό. Όταν δεν έχεις αγάπη τότε πονάει πάρα πολύ. Σε κάθε μία πρόταση έχει ακριβώς τι σημαίνει και στην πρόταση όταν δεν έχει αγάπη σημαίνει χωρισμός. Ο χωρισμός πονάει και πονάει σαν να κόβουν με το μαχαίρι την καρδιά σου.Όταν είχα πει ότι σε κάθε μία πρόταση έχει ακριβώς τι σημαίνει, στην πρόταση «σαν να κόβουν την καρδιά σου με μαχαίρι» η λέξη που της πάει είναι ο πόνος.Ο πόνος είναι πολύ κακός, τόσο κακός που από πόνο άνθρωπος πεθαίνει. Ο πόνος, επίσης, κάνει πολύ άσχημα πράγματα για τον εαυτό σου. Γι’ αυτό πρέπει να έχεις έναν άνθρωπο που να είναι μαζί σου, να σε βοηθάει, να σε καταλαβαίνει. Όταν έχεις πόνο και κρατάς το χέρι του ανθρώπου που σε αγαπάει, τότε ο πόνος είναι πιο ήρεμος. Αλλά όταν δεν έχεις έναν

τέτοιο άνθρωπο, όταν είσαι μόνη σου, δεν πρέπει να πεις «τέλος η ζωή μου», «τελείωσε το νόημα στη ζωή μου». ΟΧΙ ΠΡΕΠΕΙ να πεις εγώ είμαι δυνατός και να ξέρεις ότι κάποιος σε αγαπάει πάρα πολύ.Εμένα με λένε Ντομπρίνκα Ραντέβα και είμαι από τη Βουλγαρία, αλλά μένω στην Ελλάδα, στην Αθήνα, ενάμιση χρόνο.Όταν ήρθα δεν μπορούσα να συμπαθήσω την Ελλάδα. Ήθελα να γυρίσω πίσω στη χώρα μου, στο χωριό μου και κάθε μέρα έκλαιγα. Μια μέρα είχα καθίσει μόνη μου και άρχισα να σκέφτομαι: Αν ήμουνα τώρα στη Βουλγαρία, αν δεν ήμουνα μαζί με τη μάνα μου, ότι εγώ έχω μόνο τη μάνα μου και αν δεν ήτανε αυτή μαζί μου. Εκεί θα είχα φίλους, θα ήμουνα στη χώρα μου αλλά δεν θα είχα νόημα

στη ζωή μου, τη μάνα μου. Πού εκεί θα έβρισκα μια τέτοια καταπληκτική γυναίκα, ποιός θα με έβλεπε, ποιος θα με είχε καταλάβει σαν αυτή; Δεν θα μπορούσα να βρω πουθενά.Αν και εγώ δεν ήμουνα μαζί της, ο πόνος θα μας είχε σκοτώσει. Εγώ ξέρω ότι έχω καταπληκτικούς φίλους στη Βουλγαρία, αλλά η μάνα μου είναι εδώ και εγώ πρέπει να είμαι μαζί της και αυτή μαζί μου. Έχει και κάτι άλλο που με κρατάει τόσο δυνατή. Αυτό είναι ότι όταν θα έρθει το καλοκαίρι, θα πάω στη χώρα μου και στο χωριό μου, θα τα δω, θα παίζουμε, θα είμαστε μαζί με τους φίλους μου, γι΄ αυτό περιμένω, γι’ αυτό είμαι δυνατή, γιατί ξέρω ότι έχω ανθρώπους που με αγαπούν και εγώ αυτούς.

Κείμενο, ζωγραφιάΝτομπρίνκα 13

Ζωή, Μοίρα, Αγάπη, Χωρισμός, Πόνος, Κατανόηση, Ανθρωπος

Ντομπρίνκα

Σελίδα 2

Για τους Δρόμους... Ζωήςάς

Η εμπειρία μας από τους Δρόμους Ζωής θα μας μείνει αξέχαστη. Όταν πρωτοήρθαμε στους Δρόμους Ζωής νοιώθαμε σαν το ψάρι έξω από το νερό, αλλά μέρα με τη μέρα τα πράγματα άλλαζαν. Η εμπιστοσύνη και η οικειότητα που αποκτήσαμε με τους εθελοντές και κυρίως με την κ. Μάτα μας έκανε να μην θέλουμε να αποχωριστούμε αυτούς τους ανθρώπους.Μέσα στα πέντε χρόνια που ήμαστε εδώ, δημιουργήσαμε πραγματικές φιλίες με ανθρώπους που δεν σκεφτόμασταν ποτέ ότι θα κάναμε παρέα. Δημιουργήσαμε τέτοιους δεσμούς όχι μόνο με τα παιδιά αλλά και με εθελοντές που στην αρχή φοβόμασταν ακόμα και να τους μιλήσουμε, αλλά τώρα πολλές φορές αν δεν τους ακούσουμε νοιώθουμε ότι μας λείπει ένα κομμάτι μας.Από τότε που έχουμε έρθει και έχουμε γνωρίσει αυτούς τους ανθρώπους, έχουμε αλλάξει και έχουμε γίνει καλύτεροι άνθρωποι, βλέπουμε τα πράγματα με μια διαφορετική ματιά (τη ματιά του προβληματισμένου εφήβου, τρομάρα μας!).Μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια που κλείνει τώρα το Κέντρο έχει βοηθήσει και πραγματοποιήσει τα όνειρα πολλών ανθρώπων και θα συνεχίσει να πραγματοποιεί τα όνειρα πολλών παιδιών ακόμα.Τέλος, θέλουμε να ευχηθούμε στους ανθρώπους αυτούς να συνεχίσουν να τελούν αυτό το εξαίσιο έργο και κάποια μέρα θα ανταμειφθούν και με το παραπάνω για την αφοσιωμένη αγάπη που δείχνουν.Εργκέστα, 18, Τσιμέν 18

Στους Δρόμους Ζωής άρχισα πριν τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Νομίζω το Κέντρο είναι ανοιχτό περίπου 10 χρόνια. Στις αρχές που είχα ξεκινήσει στους Δρόμους Ζωής ντρεπόμουνα πάρα πολύ, δεν είχα τόσους φίλους. Μετά από δύο εβδομάδες το είχα συνηθίσει πολύ. Σα να ήμουνα στο σπίτι μου. Μετά απόκτησα πολλούς φίλους. Πήγαινα κάθε μέρα για να κάνω μάθημα. Ακόμα και τώρα. Οι καθηγητές μου είναι πάρα πολύ καλοί. Μπορεί κάποιες φορές να μας φωνάζουν αλλά και εμείς είμαστε πολύ ζωηρά παιδιά, καλά μας κάνουμε. Μας αγαπάνε, μας βοηθάνε και αυτό με ευχαριστεί πάρα πολύ. Κάθε χρόνο ανεβάζουμε θέατρο. Δηλαδή παίζουμε. Περνάω πολύ ωραία στους Δρόμους Ζωής.Ζεχρά 13

Στο Κέντρο περιμένω μια μεγάλη βοήθεια από τα άλλα παιδιά. Ειδικά εγώ που είμαι καινούρια. Θα ήθελα να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Ειδικά τα παιδιά από το Λύκειο που ξέρουνε, θα μπορούσαν αν μας βοηθήσουν. Εγώ προσπαθώ να μαθαίνω και οι άλλοι θα μπορούσαν να προσπαθήσουν, αντί για φασαρία, ειδικά από τα μικρά, που φωνάζουν πολύ και κάνουν φασαρία. Οπως τα παιδιά που κάνουν ζημιές. Η άποψή μου είναι ότι τα μικρά παιδιά θα έπρεπε να κάνουν μάθημα και ησυχία. Τα παιδιά που κάνουν ζημιές, θα μπορούσαν να μην τις κάνουν.

Σανιέ 13

Εφηβικοί Προβληματισμοίάς

Σελίδα 3

Μια μέρα, καθώς περπατούσα στο δρόμο περνάει ένα μεγάλο αυτοκίνητο, αλλά νομίζω ήτανε πολύ πλούσιοι. Τέλος πάντων, ήτανε πέντε, έξι κορίτσια μέσα στο αυτοκίνητο και εγώ περπατούσα στο δρόμο και λένε με πολύ περιφρονητικό ύφος: «Για δες λίγο πώς περπατάει αυτή;». Και αυτό με εκνεύρισε πάρα μα πάρα πολύ, με είχε στενοχωρήσει εκείνη την ώρα. Ηρθε από μέσα μου να τις βουτήξω από τα μαλλιά τους. Αυτό που είχανε κάνει ήτανε ρατσισμός γιατί άμα ήθελα και εγώ δεν θα τις έβριζα για παράδειγμα; Αλλά δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να γίνω ρατσίστρια όπως αυτές. Οτι αυτές το έκαναν δεν σημαίνει ότι κι εγώ πρέπει αν τις βρίσω. Μπορεί να ήτανε νευριασμένη με κάτι και να μου είχε φωνάξει γι΄αυτό, αλλά δεν πειράζει, εγώ την συγχώρεσα, αλλά δεν έπρεπε να το κάνει, έτσι δεν είναι;!!!!

Ζεχρά 13Ενα πρωί πήγα στο σχολείο και είδα κάποια καινούρια παιδιά από το Αφγανιστάν κλπ. Τέλος πάντων, αυτά τα παιδιά ξεκίνησαν στο σχολείο και μετά από μία εβδομάδα, κάποια παιδιά άρχισαν να τα χτυπάνε και τους βρίζανε, τους δέρνανε και δεν τους αφήνανε να παίξουνε όπως τα άλλα παιδιά. Τους κατηγορούσανε για ό,τι γίνει και αυτό με πείραξε πολύ και αυτά είναι παιδιά και αυτοί είναι άνθρωποι, ήρθανε να βρούνε ένα κομμάτι ψωμί, να ζήσουνε πιο καλύτερα και ελεύθερα.

Ζεχρά 13

Τα παιδιά από την τάξη μου κοροϊδεύουν. Μια μέρα ο κύριος των θρησκευτικών είπε ένα κορίτσι μικρό γιατί είναι κοντή και όλη η τάξη άρχισε να γελάει. Ομως εγώ δεν γέλασα, γιατί όταν κοροϊδεύεις τον άλλον που κλαίει τότε είναι ντροπή. Εμένα δεν μου αρέσει να κοροϊδεύω και να με κοροϊδεύουν.

Θέλω να βοηθάω τους ανθρώπους. Από την καρδιά μου, μου έρχεται γιατί μου αρέσει να βοηθάω, ειδικά τα μικρά παιδιά που είναι ήσυχα. Νοιώθω χαρούμενη όταν βοηθάω ανθρώπους, χωρίς να περιμένω κάτι από το Θεό. εγώ βοηθάω χωρίς να περιμένω ευχή από το θεό.

Σανιέ 13

Σελίδα 8

Υμνοι στον έρωτα και την... ομορφιάάςΤο μοντέλο μου αρέσει γιατί κάνουν πασαρέλα και γιατί έχει λίγο δράση όταν φωτογραφίζεσαι, π.χ. στη βροχή, στην πισίνα κ.α. Επίσης μου αρέσει γιατί περπατάς κάπως ωραία και θέλω να γίνω κι εγώ μία από αυτές και να γίνω διάσημη σε όλη την Ελλάδα. Γι’ αυτό μου αρέσει πολύ και έχω ονειρευτεί να γίνω κι εγώ μία από αυτές. Και γι’ αυτό βλέπω στις 9 η ώρα στην τηλεόραση top model και δεν ξεκολλάω από την τηλεόραση μέχρι να δείξει διαφημίσεις. Αυτό είναι το μοντέλο για μένα.Αννα-Μαρία 13

Για να είσαι μοντέλο πρέπει να έχεις ωραίο σώμα, να περπατάς ωραία, να έχεις ευθεία πόδια και όχι στραβά, να μπορείς να βάζεις τακούνια και να μπορείς να περπατάς με αυτά, να βγαίνεις ωραίες πόζες, να είσαι ψηλή, να ντύνεσαι ωραία, να περιποιείσαι το σώμα σου, να μην τρως πολύ. Στον ANT1 κάθε Δευτέρα στις 21:00 το βράδυ δείχνει το NEXT TOP MODEL που εκεί πάνε κορίτσια από 15 έως 24 περίπου χρονών. Κάθε γυναίκα θέλει να γίνει μοντέλο, αλλά πρέπει να έχει τα παραπάνω προσόντα. Αγγελική 13

Ο έρωτας για μένα είναι κάτι σημαντικό, αλλά όχι μόνο για μένα, αλλά και για τους άλλους. Ο έρωτας είναι περίπου σαν κεραυνοβόλος έρωτας και αυτό μου έχει συμβεί για ένα πρόσωπο.Η θλίψη για μένα είναι ένας πόνος που ραγίζει την καρδιά μου. Κλαίω, ξεσπάω σε άλλους και είμαι πολύ στενοχωρημένη όταν βλέπω το πρόσωπο που αγαπάω να φιλάει ή να αγκαλιάζει άλλη. Και όταν το βλέπω αυτό μου έρχεται να σκοτώσω το αγόρι, αλλά πιο πολύ την κοπέλα.

Η θλίψη για μένα είναι ένας πόνος που ραγίζει την καρδιά μου. Κλαίω, ξεσπάω σε άλλους και είμαι πολύ στενοχωρημένη όταν βλέπω το πρόσωπο που αγαπάω να φιλάει ή να αγκαλιάζει άλλη. Και όταν το βλέπω αυτό μου έρχεται να σκοτώσω το αγόρι, αλλά πιο πολύ την κοπέλα.Μιλένα, 13

Χτυπά η καρδιά μου όταν σε δω και το κορμί μου τρέμει, κι ενός αγγέλου τη μορφή το πρόσωπό σου παίρνει.Αδύναμη αισθάνομαι φως μου όταν σε κοιτάζω στην αγκαλιά σου χάνομαι και σ’ αγαπώ φωνάζω!Παράδεισος τα μάτια σου τα χάδια τα φιλιά σου και κόλαση κάθε στιγμή που βρίσκομαι μακριά σου.Καθόμουνα στο παράθυρο και έβλεπα τη βροχή, και στο μυαλό μου ερχότανε η δική σου μορφή.κάθε που οι στάλες φούντωναν και οι στέγες πλημμυρίζαν θυμόμουνα

τα ματάκια σου όπως με αντικρύζαν. Μα όταν σταμάτησε η βροχή και έπαψα να σε βλέπω κατάλαβα πως σ’αγαπώ και άλλο δεν αντέχω.Σε κοίταξα στα μάτια σου και σου είπα σ’ αγαπώ πως θέλω να σου δώσω ένα φιλί γλυκό. Μα τώρα έχεις φύγει και είσαι μακριά και εμένα μου έχει μείνει μια ανάμνηση γλυκειά μα πάντα να ελπίζω πως θα σε ξαναδω για να σου πω και πάλι τα Σ’ ΑΓΑΠΩ.

Εμπρού, 14

Ζωφραφιά: Σανιέ

Ζωφραφιά: Λόρη