Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς

στασίδια.Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων, 

Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα,Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, - πως

μεγαλώνει το μπόι, το βήμα και η παλάμη

του ανθρώπου;

Γιάννης Ρίτσος - 16 & 17 Νοέμβρη 1973

Η ΧΟΥΝΤΑ

Οι πρώτες διαδηλώσεις

•Οι φοιτητές άρχισαν να οργανώνονται. Η αρχή έγινε στην Νομική Σχολή στις 14 του Νοέμβρη. Εδώ γίνονται οι πρώτες διαδηλώσεις.

Ακολούθησε το Πολυτεχνείο.Οι φοιτητές

κλείστηκαν μέσα και άρχισαν να

καλούν τον κόσμο να ενωθεί

μαζί τους, να σηκώσει το κεφάλι, να

σταματήσει να δέχεται την

καταπίεση της χούντας.

Ο ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου

Μανώλης Αναγνωστάκης

Φοβάμαιτους ανθρώπους που εφτά χρόνιαέκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρικαι μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας«Δώστε τη χούντα στο λαό».Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου με καταλερωμένη τη φωλιάπασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου….

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα,

αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιού σου,ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

"Εδώ Πολυτεχνείο ,εδώ Πολυτεχνείο!"Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι,

χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,σε στόματα μανάδων η κατάρα.

1050 ΧΙΛΙΟΚΥΚΛΟΙ

Χιλιάδες άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές 

«Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει απ’ το λαό».

Κυριότερο σύνθημά τους: ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Εδώ Πολυτεχνείο…

Εδώ Πολυτεχνείο! ΕδώΠολυτεχνείο! Εδώ καλώβοήθεια, πρόφτασε,λαέ,βοήθεια, πρόφτασε,λαέ,

σκοτώνουν τα παιδιά σου, οϊμέ!Τα νιάτα που έστησαν εδώτου Αγώνα τραγικόν χορό

και τραγουδούν τη Λευτεριά,σου τα σκοτώνουν τα παιδιά.Της βίας ο δούλος ο μωρός

δουλέμπορος, φονιάς μιαρός,σκοτώνει, λαέ, τα τέκνα σου,τ' αγόρια, τα κορίτσια σου….

Εδώ, εδώ Πολυτεχνείοακούτε ελεύθερο σταθμόεδώ είναι το σκληρό σχολείοοι φοιτητές μαζί με το λαό.

'Αντε, βοηθάτε παλικάριαβάλτε όλα σας τα δυνατά,ν' αγωνιστούμε σα λιοντάριανα θυμηθούμε πάλι τα παλιά.

Εδώ, εδώ πολυτεχνείοακούτε ελεύθερη φωνήεδώ είναι το κρυφό σχολείογια λευτεριά, ειρήνη, προκοπή

Εμπρός, εμπρός Πολυτεχνείοεμπρός δε βγάζει τσιμουδιάέξω το κάνανε σφαγείονεκροί οι φοιτητές κι η ανθρωπιά

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Δακρυγόνα ρίχνονται στην

αυλή του Πολυτεχνείου και

στους γύρω δρόμους.

Τα μάτια των φοιτητών πονούν.

Οι δικτάτορες αποφασίζουν να στείλουν

τανκς να κτυπήσουν

τους φοιτητές.

Και να τα τανκς. Φτάνουν μπροστά από την πύλη του Πολυτεχνείου.

Φτάνουν μπροστά από την πύλη που πάνω στα σιδερένια της κάγκελα έχουν σκαρφαλώσει φοιτητές

του Νικηφόρου Βρεττάκου

Πάνω στο χώμα το δικό σου λέμε τ' όνομά μας.Πάνω στο χώμα το δικό σου σχεδιάζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας.Πάνω στο χώμα σου είμαστε . 'Εχουμε πατρίδα.'Εχω κρατήσει μέσα μου την τουφεκιά σου.Γυρίζει μέσα μου ο φαρμακερός ήχος του πολυβόλου.Θυμάμαι την καρδιά σου που άνοιξε κι έρχονταιστο μυαλό μου κάτι εκατόφυλλα τριαντάφυλλαπου μοιάζουνε σαν ομιλία του απείρου προς τον άνθρωπο.'Ετσι μας μίλησε η καρδιά σου.

Ώρα 2:58 το πρωί!Το τανκ σκληρά, ανελέητα ρίχνει την πύλη.

Την ρίχνει και προχωρεί.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Ο ελληνικός τύπος καταγράφει τα γεγονότα..

Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ

Όμορφη και παράξενη πατρίδα

Όμορφη και παράξενη πατρίδα

ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα

Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά

στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά

κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις

για να ζήσουν οι άλλοι.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι

για την ειρήνη και για το δίκιο.

Τάσος Λειβαδίτης