1

1Ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Παλαιοκάστρου

Σχ. Έτος : 2014- 2015

2

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε στο πλαίσιο του

Περιβαλλοντικού Προγράμματος

«Η κ. Επιστήμη μας προ(σ)καλεί»

που εκπονήθηκε από το

1ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Παλαιοκάστρου

κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους

2014-2015.

Συγγραφέας είναι η κ. Λίνα Σαρμή

Επιμελήτρια η κ. Ιωάννα Κοτρωνίδου

και την εικονογράφηση ανέλαβαν τα παιδιά του

1ου Ολοημέρου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου.

Η εικονογράφηση στόχευε στην αξιολόγηση του

προγράμματος και στη δημιουργική περιγραφή μιας

υπέροχης σχολικής χρονιάς με υπέροχους

επιστήμονες.

Καλή ανάγνωση!

3

ια φορά κι έναν καιρό, σε έναν τόπο πολύ

κοντινό, σε σχολείο διπλανό τα παιδιά

έπαιζαν ήσυχα στις γωνιές τους. Όταν η

κυρία τους φώναξε για να τους κάνει μία ανακοίνωση.

«Παιδιά, από δω και πέρα, θα μας επισκέπτεται

τακτικά, μια καινούρια κυρία, η κυρία Επιστήμη. Θα

έρχεται κάθε εβδομάδα να μας μαθαίνει κάτι

καινούριο.»

Τα παιδιά είχαν ακούσει για μία δύσκολη

Επιστήμη, που έκανε τους ανθρώπους να

βασανίζονται, να κουράζονται και να δυσκολεύονται

πολύ.

-Εμείς δε θέλουμε την κυρία Επιστήμη! είπε η

Κατερίνα. Ξέρουμε ότι είναι άγρια, τρομαχτική,

απαιτητική και πολλή δύσκολη. Τα μαλλιά της είναι

αχτένιστα και όλο θα μας δυσκολεύει.

-Παιδιά, δώστε της μία ευκαιρία. Αν σας

απογοητεύσει, εγώ θα την αποσύρω, υποσχέθηκε η

κυρία.

Μ

4

τσι την επόμενη μέρα τα παιδιά έπρεπε να

φτιάξουν με 100 τουβλάκια έναν πολύ

ψηλό πύργο. Είχαν χωριστεί σε ομάδες

και θα κέρδιζε όποια ομάδα θα έφτιαχνε τον ψηλότερο

πύργο. Ήταν απίθανα. Τα παιδιά προσπαθούσαν να

στηρίξουν τους πύργους τους κι αυτοί όσο ψήλωναν,

τόσο πιο εύκολα έπεφταν και ξαναέπεφταν. Ώσπου…

κατάλαβαν ότι έπρεπε να κατασκευάσουν τις βάσεις

των πύργων πιο πλατιές και μεγαλύτερες και….. ναι

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ!

Μα αυτή η Επιστήμη δεν ήταν δύσκολη ήταν

καταπληκτική!

Έ

5

ην επόμενη φορά έπρεπε να κλείσουν ένα

ουράνιο τόξο μέσα σε ένα βάζο… Μα πώς

γίνεται αυτό μόνο με λίγες κιμωλίες και

αλάτι φαγητού;;;; Μήπως η κυρία Επιστήμη είχε

μπερδευτεί; Κι όμως… με ανάσες μόνο να ακούγονται

στην τάξη και το αλάτι να τρίβεται με την κιμωλία,

χρουτς- χρουτς, τα παιδιά γέμισαν χρωματιστά

βαζάκια, φτιάχνοντας υπέροχα ουράνια τόξα μέσα στο

φθινόπωρο….

Τ

6

ια άλλη μέρα έφερε κάτι χρωματιστά

καραμελάκια κι ένα χαρτί με

τετραγωνάκια. Έπρεπε να βάλουμε τα

καραμελάκια στη σειρά κατά χρώμα… γραφήματα τα

έλεγε…. Όμως ήταν πανεύκολο και ύστερα όποιος

ήθελε έτρωγε κι από κανένα καραμελάκι… Α! αυτή η

κυρία Επιστήμη, σίγουρα ήταν νοστιμότατη…..

Μ

7

Υπήρχαν μέρες που ερχόταν βρεγμένη μέχρι το

κόκκαλο και ήθελε να φτιάξουμε βαρκούλες από υλικά

της τάξης που επιπλέουν κι άλλοτε να ρίξουμε πράγματα

στο νερό για να δούμε αν θα διαλυθούν!

Χρονομετρούσαμε βατραχάκια στο δίσκο, ζωγραφίζαμε

ποτάμια να ταξιδεύουν σε βουνά και σύννεφα και

φτιάχναμε βροχόμετρα για να μετρήσουμε το νερό της

βροχής!

Kάθε φορά

κάτι

καινούριο…

αστείο,

μοναδικό

και εντελώς

διαφορετικό

…..

8

λλοτε πάλι έμπαινε στην τάξη

ξεμαλλιασμένη από τον αέρα και μας

μιλούσε για την κλίμακα μποφόρ και πως

μπορούμε στους θυελλώδεις ανέμους να δούμε γάτες

να περνούν μπροστά από το παράθυρό μας κι εμείς

ξεκαρδιζόμασταν στα γέλια… Παρατηρούσαμε

ρουκέτες μπαλόνια να πετάνε πάνω σε ένα σκοινί και

πειραματιζόμασταν κατασκευάζοντας χόβερκραφτ από

παλιά CD…. Φουσκώναμε γρήγορα – γρήγορα τα

μπαλόνια

και μετά

βγάζαμε

το CD

και το

βλέπαμε

να πετάει

πάνω στα

τραπέζια

μας….

ήταν ίδιο

με την

ηλεκτρικ

ή

σκούπα

στο

σπίτι….

Ά

9

ις ημέρες που φτιάξαμε καταπέλτες δεν

πιστεύαμε στα μάτια μας τι μπορούμε να

καταφέρουμε με μόνο μερικά ξυλάκια και

λίγα λαστιχάκια από το μαγαζάκι της γειτονιάς. Αλλά

και τότε που γνωρίσαμε τις απλές μηχανές, τροχαλίες

και κεκλιμένα επίπεδα και σηκώναμε ο ένας τον άλλον

κάνοντας μοχλούς τα παγκάκια της τάξης όλα ήταν

φανταστικά. Σαν να είμαστε σε ένα υπέροχο όνειρο….

Τα παιδιά

φώναζαν με

λατρεία!!!

«Είναι

τρελή…. είναι

τρελή!!!! Τη

λατρεύουμε!»

Φτάσαμε να

κάνουμε

μοχλούς το

κουτάλι μας

και να τρώμε

το φαί με

μοχλική

υποβοήθηση

……

Τ

10

χι δεν ήταν κακιά και δύστροπη. Τα

ρούχα της δεν ήταν ακριβά και δεν είχε

ανάγκη από πλούσια αντικείμενα. Ήταν

απλή και με λίγα αντικείμενα έκανε θαύματα. Πάντοτε

είχε μαζί της

τα εργαλεία

της. Λίγους

χάρακες,

βιβλία, ένα

χρονόμετρο,

ένα φακό

(απλό και

μεγεθυντικό) ,

κάποιο

μαγνήτη και

όποτε έβρισκε

μία δυσκολία,

έδινε απλές

λύσεις.

Ό

11

μως , όπως όλα τα καλά, έτσι κι η κ. Επιστήμη

ήρθε μία μέρα και μας ανακοίνωσε ότι ήταν η

τελευταία μέρα που θα ήταν μαζί μας… Είχε

φέρει μαζί της ένα κουτί πίτσας, που το είχε τυλίξει με

αλουμινόχαρτο και διάφανο χαρτί περιτυλίγματος και το

ονόμαζε

Ηλιακό

Φούρνο. Μας

έδωσε να

βάλουμε

μέσα

μπισκότα και

ζαχαρωτά και

τα αφήσαμε

έξω στον ήλιο.

Όταν τα

φάγαμε ήταν

λιωμένα και

ζεστά…

έτσι μας

αποχαιρέτησε

… απλά και

λιτά, όπως

ήρθε….

Ό

12

α παιδιά λυπήθηκαν. Την είχαν αγαπήσει και

είχαν αλλάξει γνώμη για αυτήν. Είχαν τόσο

πολλά ακόμη να της προτείνουν… Ήθελαν να

πειραματιστούν βάζοντας χώμα σε μπαλόνια, να

φτιάξουν μια κατασκευή με πηλό που θα στέγνωνε

στον ήλιο και τόσες ακόμη ιδέες…

Τ

13

υρία εσύ έδιωξες την κ. Επιστήμη,

κατηγορούσαν τα παιδιά την κυρία….

-Όχι παιδιά, δεν την έδιωξα….

απλά νομίζω ότι σας έμαθε όσα ήθελε να σας μάθει

και ήρθε ο καιρός να πάει σε κάποια άλλα παιδιά να

τη γνωρίσουν..

- Μα τι εννοείς κυρία;

- Σκοπός της κ. Επιστήμης, καλά μου παιδιά, δεν

ήταν να κάνετε εκατομμύρια πειράματα και να μάθετε

χιλιάδες επιστήμες… Όχι…. Σκοπός της ήταν να γίνετε

μια σπουδαία ομάδα που θα μάθετε να συνεργάζεστε

και να είστε όλοι φίλοι…

-Κ

14

θελε να σας δείξει ότι γύρω μας με απλά

υλικά μπορούμε να δίνουμε λύσεις σε

καθημερινά προβλήματα.

Ήθελε να σας συστήσει με όργανα χρήσιμα στην

καθημερινότητα μας, όπως ο χάρακας, το μέτρο, ο

μεγεθυντικός φακός, το μικροσκόπιο, το χρονόμετρο,

που δε χρειάζεται να είσαι πλούσιος για να τα έχεις,

παρά μόνο να έχεις διάθεση να τα χρησιμοποιήσεις…

Ήθελε να σας μάθει να παρατηρείτε, να

πειραματίζεστε, να προβλέπετε, να μετράτε, να

προσπαθείτε και να σκέφτεστε ……

Ήθελε να σας δείξει ότι δεν πρέπει να φοβάστε το

καινούριο …. αλλά να δίνετε μια ευκαιρία σε κάθετι

καινούριο…. Μπορεί στην αρχή να το φοβάστε αλλά

θα σας προσφέρει μια εμπειρία ζωής….

Ή

15

α παιδιά είχαν κατανοήσει τα λόγια της

κυρίας…. Δε θα σταματούσαν ποτέ να

πειραματίζονται, να σκέφτονται και να

προβλέπουν. Δε θα σταματούσαν ποτέ να

συνεργάζονται. Δε θα σταματούσαν ποτέ να μαθαίνουν

… άλλωστε ο σπόρος της κ. Επιστήμης είχε φυτευτεί

στα μυαλά και στις καρδιές τους…

Αντίο κ. Επιστήμη…. Θα μας λείψεις….

Τ