Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Μία μέρα καθώς πήγαινα σχολείο με τα πόδια συνάντησα μία πελώρια αποθήκη.

Όταν την άνοιξα από περιέργεια είδα μια παλιά χρονομηχανή. Δεν πίστευα τι είχα

δει! Όταν την πλησίασα ήταν γεμάτη σκόνες. Την καθάρισα και μπήκα μέσα.

Ακριβώς δίπλα από την πόρτα υπήρχαν κουμπιά με διάφορες χρονολογίες. Χωρίς να

το καταλάβω πάτησα μία και η χρονομηχανή με μετέφερε στην Τροία.

Για κακή μου τύχη ήταν η εποχή του Τρωικού Πολέμου . Από τη στιγμή που

βγήκα άκουγα συνέχεια φωνές και κραυγές και ξαφνικά είδα μπροστά μου το

τεράστιο παλάτι του Πριάμου. Καθώς κατευθυνόμουν προς το παλάτι άρχισε να

βρέχει και μπήκα σε μια σκηνή που ήταν του Αχιλλέα. Αυτός με καλωσόρισε και με

ρώτησε πως έφτασα . Εγώ του είπα πως έφτασα με μια χρονομηχανή. Εκείνος με

ρώτησε άμα θέλω να γίνω στρατιώτης. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, δέχτηκα και αυτός

με προετοίμασε ώστε να μην φοβάμαι. Ο Αχιλλέας μου έδειξε την πανοπλία και τα

όπλα για τον πόλεμο. Δυστυχώς μετά από μία εβδομάδα ο ήρωας μου πέθανε όταν

ο Πάρις τον στόχευσε στην αχίλλεια φτέρνα του.

Τότε αποφασίσαμε με τον Οδυσσέα να κατασκευάσουμε ένα άλογο. Σκεφτήκαμε

εμείς να μπούμε μέσα του και οι Τρώες να πάρουν το άλογο μέσα στην Τροία ως

δώρο της Θεάς Αθηνάς. Και έτσι έγινε. Το βράδυ όταν οι Τρώες κοιμήθηκαν

βγήκαμε από το άλογο και κάψαμε την Τροία. Όταν φύγαμε ο Οδυσσέας με

ευχαρίστησε και με ρώτησε εάν θέλω να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα επειδή

ήθελα να επιστρέψω πίσω σους γονείς μου.

Όταν επέστρεψα οι γονείς μου δεν είχαν καταλάβει καν πως είχα λείψει. Εγώ

χαίρομαι που γύρισα στο σπίτι μου αν και μου άρεσε πολύ αυτό το ταξίδι. Φύλαξα

την χρονομηχανή στην αποθήκη και όποτε ήθελα την χρησιμοποιούσα. Ενώ ήξερα

το τέλος του Αχιλλέα ξέχασα να τον προειδοποιήσω . Για αυτό νιώθω τύψεις. Από

την άλλη δεν ευθύνομαι εγώ. Ο Όμηρος έγραψε το ΤΕΛΟΣ του.

Γιώργος

Ε Τάξη