ΔΕΠ-ΥΔρ. Ζαφειριάδης Κυριάκος

Η ΔΕΠ-Υ είναι μια από τις διαδεδομένες διαταραχές που εκδηλώνουν τα παιδιά σε ποσοστό 3% έως 5% (Αμερικάνικη Ψυχιατρική Ένωση, 1994). Τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ περιλαμβάνουν συμπεριφορές υπερκινητικότητας, παρορμητικότητας και απροσεξίας, που μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκολίες στο σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον.Η ΔΕΠ-Υ υποδιαιρείται στους παρακάτω τύπους:

1. Υπερκινητικό/παρορμητικό 2. Απρόσεκτο τύπο3. Συνδυασμένο

Τα περισσότερα παιδιά με ΔΕΠ-Υ εκδηλώνουν συμπτώματα απροσεξίας και υπερκινητικότητας και επομένως συνδυασμένου τύπου (Αμερικάνικη Ψυχιατρική Ένωση, 1994). Ωστόσο, υπάρχουν απόψεις για τον απρόσεκτου τύπο:Ο Barkley (2001) υποστήριξε ότι ο απρόσεκτος τύπος μπορεί να μην είναι υπο-τύπος της ΔΕΠ-Υ, αλλά μια ξεχωριστή διαταραχής, ενώ άλλοι (Hinsaw, 2001. Lahey, 2001) υποστήριξαν ότι αυτή η διαφοροποίηση πιθανόν να είναι επιφανειακή. Βέβαια, σε κάθε περίπτωση ομάδες παιδιών με υψηλά επίπεδα απροσεξίας πιθανώς να έχουν ποιοτικώς διαφορετικό πρόβλημα στην προσοχή συγκριτικά με τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ.

Η ΔΕΠ-Υ εκδηλώνει υψηλά ποσοστά συννοσηρότητας με Μ.Δ., που κυμαίνεται από 10% έως 80%.

Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ υστερούν σε οπτικοχωρικές εργασίες. Έχουν φτωχότερη εργαζόμενη μνήμη Η εργαζόμενη μνήμη επηρεάζεται από τη σημασία που έχει η εργασία για το μαθητή.

Τότε, η επίδοσή τους ίσως να μην υπολείπεται Οι μαθητές με ΔΕΠ-Υ και Μ.Δ. υστερούν σε εργασίες μνήμης συγκριτικά με μαθητές

που έχουν μόνο προβλήματα ΔΕΠ-Υ Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ σε σχέση με τα παιδιά χωρίς δυσκολίες είναι σωματικά πιο

ενεργητικά, όμως είναι λιγότερο ικανά να ελέγξουν τις κινήσεις τους, να συντονίσουν τις εργασίες λεπτής κινητικότητας

Τα ελλείμματα στις γλωσσικές ικανότητες επηρεάζουν τις κοινωνικές δραστηριότητες. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ στερούνται την ικανότητα να ξεκινήσουν μόνα τους μια συζήτηση και έτσι να υιοθετήσουν συμπεριφορές. Για παράδειγμα, το θέμα της συζήτησης σε μια ομάδα συχνά δεν παραμένει σταθερό, αλλά περνά σε διάφορα θέματα. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, καθώς δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τη συζήτηση, οι απαντήσεις τους δε σχετίζονται με τις ερωτήσεις που υποβλήθηκαν. Αποτέλεσμα είναι οι δυσκολίες στις γλωσσικές ικανότητες να προκαλούν δυσχέρειες στην επικοινωνία που μπορεί να καταλήξουν σε κοινωνικά προβλήματα.

Ακόμη, τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δυσκολεύονται να κρατούν τις σκέψεις τους σε μια λογική σειρά και να οργανώσουν και να τις πληροφορίες. Σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, κατανοούν λεπτομέρειες από τηλεοπτικές ιστορίες, όμως δυσκολεύονται να αντιληφθούν και να ανακαλέσουν τις αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ των γεγονότων της ιστορίας.