ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ Times του ΣκεντέρμπεηΚΑΙΗ άλωση της ΚωνσταντινούποληςΜε James M. Ludlow, D.D. Litt.DΕνδέκατη έκδοση Νέα Υόρκη και ΛονδίνοHARPER & BROTHERS ΕΚΔΟΤΙΚΗCopyright 1886, από τον Dodd, Mead & ΣΙΑ Copyright 1890, από τον James M. Ludlow.Electrotyped από την Dodd, Mead & ΣΙΑΠΡΟΛΟΓΟΣ. Η ιστορία του ο καπετάνιος του γενίτσαρους προέρχεται, όχι στην επιθυμία του συγγραφέα να γράψει ένα βιβλίο, αλλά στο συναρπαστικό συμφέρον των εποχών και των ηρώων που προσπάθησε να απεικονίσει. Φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι ο κόσμος θα πρέπει να έχει έτσι γενικά ξεχάσει Γιώργο Καστριώτη ή Σκεντέρμπεη, καθώς οι Τούρκοι ονόμασαν, του οποίου η καριέρα ήταν τόσο ρομαντική όσο ήταν σημαντική στην ιστορία της Ανατολικής Μεσογείου. Gibbon αποδίδει σε αυτόν, αλλά μερικές σύντομες σελίδες, ίσα-ίσα για να μας κάνουν να απορεί κανείς που δεν είχε γράψει περισσότερα από τον άνθρωπο που, ο ίδιος ομολόγησε, «με άνισα όπλα αντιστάθηκαν είκοσι τριών χρόνων τις εξουσίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας». Creasy, στην ιστορία του, των Τούρκων, αφιερώνει λιγότερο από μια σελίδα με τα κατορθώματα του ενός που «κατείχαν τη δύναμη και τη δραστηριότητα, όπως σπάνια πέφτει την παρτίδα του ανθρώπου», «ταπείνωσε το καμάρι της Amurath και αμηχανία την ικανότητα και τη δύναμη του του Μωάμεθ ο διάδοχος. " Ιστορία, όπως έχουμε κάνει σε εκδηλώσεις, είναι ένα διαρκώς διευρυνόμενο του ποταμού, αλλά, όπως θυμόμαστε, είναι σαν ένα ρεύμα εκρηκτική ανατολικά από τα Lebanons, αυξάνεται λιγότερο καθώς ρέει μέχρι να αποστραγγίζεται στην έρημο.Αν και η ιστορία μας είναι στη μορφή του ρομαντισμού, είναι κάτι περισσότερο από «στηρίζεται πραγματικότητα." Τα στοιχεία προέρχονται από ιστορικά αρχεία, όπως τα χρονικά του vi μοναχός Barletius-ένα σύγχρονο, αν και ίσως με εμπάθεια θαυμάστρια, του Σκεντέρμπεη-ύστερης Βυζαντινής χρονικά, τα έθιμα του αλβανικού λαού, και σκηνές που παρατηρήθηκαν όταν ταξιδεύουν στην Ανατολή .Ο συγγραφέας παίρνει την ευκαιρία της δημοσίευσης της νέας έκδοσης για την ευγνωμοσύνη πολλές επιστολές από τους μελετητές, καθώς και ανακοινώσεις από τον Τύπο, τα οποία έχουν εκφράσει την εκτίμησή του αυτή την προσπάθεια να αναβιώσει λαϊκό ενδιαφέρον για την γη και τους λαούς που πρόκειται να επανεμφανιστεί στο δράμα της απέλασης οθωμανικής από την Ευρώπη, στην οποία η αυλαία σήμερα αυξάνεται.Ο καπετάνιος του γενίτσαρους.1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ I.Από το κέντρο της παλιάς πόλης της Brousa, στη Μικρά Ασία-old, ακόμη και κατά τη στιγμή της ιστορίας μας, περίπου στα μέσα του δέκατου πέμπτου αιώνα υψώνεται ένα

τεράστιο οροπέδιο του βράχου, στέφεται με το φρούριο του οποίου επάλξεις και τους πύργους έκοψε καθαρά περιγράμματα τους υψηλή κατά τον ουρανό. Ένας αξιωματικός της ευγενής τάξη στην υπηρεσία Οθωμανική στάθηκε ακουμπά πάνω στο στηθαίο, προφανώς ο ίδιος διηγούταν με την θαυμάσια πανοραμική θέα της φυσικής ομορφιάς και ιστορικού ενδιαφέροντος, που βρισκόταν μπροστά του. Η απέραντη πεδιάδα, κυματιστή μέχρι τη μακρινή θάλασσα του Μαρμαρά, ήταν στίγματα με τα χωράφια των σιτηρών, κήπους μέσα σε φράκτες των κάκτων, οπωρώνες όπου το πράσινο φως από τις συκιές που αναμειγνύονται με τα duskier αποχρώσεις της ελιάς, και τα πυκνά δάση της βελανιδιάς προικισμένος με το φως κίτρινα άνθη της καστανιάς. Εδώ και σπαρταρούσε υπάρχουν τα βαριά ατμούς των θερμών θειούχων ρεύματα πηγάζει από τη βάση της Φρυγίας Ολύμπου, που εκτρέφονται χιονισμένη κορυφή του επτά χιλιάδες πόδια πάνω. Τα χαμηλότερα πέτρες του κάστρου της Brousa ήταν τα ενθύμια των είκοσι αιώνων που είχε παρασυρθεί από αυτούς, δεδομένου ότι τέθηκαν από τα παλιά βασιλιάδες φρυγική. Τα 2 σημαίες πολλών αυτοκρατοριών είχε επέπλευσε από αυτούς τους τοίχους, δεν είναι το λιγότερο σημαντικό από τα οποία ήταν της Οθωμανικής, ο οποίος, εκατό χρόνια πριν, είχε χειροτονήθηκε Brousa ως πρωτεύουσά του από την ταφή στην yonder μαυσωλείο το σώμα του Othman, ο ιδρυτής της η δυναστεία των Οθωμανών Σουλτάνων.Όμως, η τουρκική αξιωματικός σκεφτόταν ούτε την ομορφιά της σκηνής, ούτε την ιστορική εντυπωσιασμού του τόπου. Το πρόσωπό του, που σκιάζεται από τις πτυχές της τεράστιας τουρμπάνι του, φόρεσε βαθύτερες σκιές που πέταξε επάνω από μέσα. Μιλούσε για τον εαυτό του.«Το Padishah [1] έχει ένα κεφάλαιο ευγενέστερο τώρα από αυτό,-πέρα από τη θάλασσα υπάρχει στη χριστιανική Ευρώπη. Όμως, από του οποίου τα χέρια ήταν αυτό κατακτηθεί από τον Christian χέρια! Από τους γενίτσαρους! Αποστάτες! Ay, αυτό το χέρι!"-Ο ίδιος απογυμνώνεται του βραχίονα γυμνά στον ώμο και εκλαμβάνεται δύσβατο τους μυς του όπως ο ίδιος hissed τις λέξεις μέσα από τα δόντια του, "αυτό το χέρι έχει κοπεί ένα ευρύτερο σπαργανώ μέσα από τους εχθρούς της Οθωμανικής από οποιοδήποτε άλλο άνδρα? ένα επιδένει κάτω από την οποία η Padishah μπορεί να περπατήσει χωρίς να γλιστρήσουν του πόδια. Και αυτό ήταν το χέρι ενός Χριστιανού φορά! Καλά να πιστεύω ότι η ιστορία παλιά νοσοκόμα μου τόσο συχνά μου είπε,-ότι, όταν ο ιερέας έριχνε το νερό του βαπτίσματος στο μέτωπό μωρό μου, αυτό το χέρι που κατασχέθηκαν το ιερό σκεύος, και έπεσε συντριβεί πάνω στο πεζοδρόμιο. Αχ, καλά έχω εκπληρώσει ότι οιωνός! "Ο άνθρωπος περπάτησε πέρα δώθε στην πλατφόρμα με γρήγορη και αταίριαστος βήμα, σαν να αποτινάξει το πιάσιμο από ανεπιθύμητη σκέψεις. Υπήρχε ένα μεγαλείο στο ύφος του, η οποία δεν χρειάζεται το παιχνίδι των καταστέλλεται μερικώς μανία του να συναρπάζει την προσοχή κάθε 3 που θα μπορούσαν να τον είδε αυτή τη στιγμή. Ήταν ψηλός του αναστήματος, πάρα πολύ μεγάλη στους ώμους, βαθιά όρμησε, συγκριτικά φως και τελειώματα στα φιλέτα, όπως το κλείσιμο του φύλλου που κάτω από το κεντημένο σακάκι αποκάλυψε: όπλων καιρό? Χέρια μεγάλων. Έμοιαζε σαν να μπορούσε να παλέψει με μια αρκούδα χωρίς όπλο. Τα χαρακτηριστικά του δεν ήταν λιγότερο σημαντική από τη μορφή του. Μέτωπο του ήταν υψηλή και τετράγωνο, με τέτοια πληρότητα στις γωνίες ώστε να αφήνουν δύο εγκάρσια κοιλάδες στη μέση. Βαθιά-set μάτια έλαμπαν κάτω από ευρεία και βαριά φρύδια. Τα χείλη ήταν σταθερή, σαν να είχαν αυξηθεί άκαμπτο από τη συνήθεια της απόκρυψης, αντί να εκφράσει, ότι, εκτός από τις συντομότερη λόγια της εξουσίας,-Καίσαρος-χείλη για να συνοψίσει μια εκστρατεία σε

μια πρόταση. Το πηγούνι ήταν βαρύ, και θα έχουν αδικαιολόγητα προεξείχε δεν ήταν αυτό που ήταν εκεί χρειάζονται όγκο και δύναμη για να σταθεί ως βάση της εν λόγω έντονη άνω χαρακτηριστικά. Συνολικά, το πρόσωπό του θα έχουν έντονη σκληρά και απαγορευτικό, εάν δεν είχαν απαλλαγεί, όπως εντυπωσιακά από εκείνο το παράξενο και λάμψης με την οποία ισχυρή νοημοσύνη και το μεγαλείο της ψυχής Μεταμορφώσει μερικές φορές τα coarsest χαρακτηριστικά.Αυτές οι ιδιαιτερότητες του ανθρώπου παρατηρήθηκαν και σχολιάζονται από δύο υπαλλήλους, οι οποίοι ανήκαν στην πολεμίστρα του στηθαίου στο πιο τέλος του έπαλξη. Ο γέροντας των δύο, ο οποίος είχε μεγαλώσει γκρι στην υπηρεσία, που απευθύνεται σύντροφό του, ένας νεαρός άνδρας, αν και φορώντας τα διακριτικά του βαθμού ίση με εκείνη των άλλων."Ναι, Bashaw, [2], αυτός δεν είναι μόνο το δεξί χέρι του Padishah, αλλά ο στρατός δεν έχει δει ένας στρατιώτης Abler 4, αφού η Οθωμανική μπήκαν στην Ευρώπη. Γνωρίζετε την ιστορία του;""Μόνο όπως ο καθένας γνωρίζει, για τα τελευταία χρόνια έχει γράψει με cimeter του αναβοσβήνει με σκόνη μάχη, όπως η αστραπή μέσα από τα σύννεφα», απάντησε ο νεαρός αξιωματικός.Ο βετεράνος θερμαίνεται με ενθουσιασμό, όπως ο ίδιος διηγήθηκε, «Τον θυμάμαι καλά σαν παλικάρι, όταν προσήχθη από [3] της χώρας του Αρναούτ του. Δεν ήταν πάνω από εννέα ετών, όταν ο Σουλτάνος Μωάμεθ κατέκτησε τα εδάφη της Ηπείρου, όπου ο πατέρας γενική μας , John Καστριώτη, ήταν δούκας. ως όμηρος νέος Καστριώτη Γιώργος ασκήθηκε με τα τρία αδέλφια του να Αδριανούπολη. ""Είναι τα αδέρφια του από το ίδιο μέταλλο;" ζήτησε από τον ακροατή.«Ο Αλλάχ ξέρει τι θα μπορούσαν να έχουν δεν είχαν κατάσταση ανάγκης -" Ο αφηγητής ολοκλήρωσε τη φράση από μια σημαντική χειρονομία, μίμηση του στροβιλισμού του σπαθιού του εκτελεστή, καθώς παίρνει το κεφάλι του δράστη."Αλλά ο George Καστριώτη ήταν ένα από τα αγαπημένα του Σουλτάνου, ο οποίος τον fondled όπως η ρωμαϊκή Αδριανός έκανε όμορφη σελίδα του Αντίνοου. Και καλά θα μπορούσε, ποτέ για ένα παλικάρι πιο ευκίνητος των άκρων και του πνεύματος περπάτησε το έδαφος από τον Αλλάχ πρόσταξε τη λατρεία αγγέλων το ωραίο μορφή του Αδάμ. [4] Όταν, όταν ένα βραβείο που προσφέρεται για την καλύτερη εμφάνιση της πανοπλίας, και οι επαρχίες εκπροσωπήθηκαν από διαφορετικούς πρωταθλητές τους στο μυθιστόρημα 5 κράνη και τους συνδυασμούς και τις ασπίδες, τις οποίες καμία δεν ικανοποίησε την αυτοκρατορική γεύση, ήταν η ιδιοτροπία του Padishah να έχουν μικρά παρέλαση Καστριώτη ενώπιον των δικαστών panoplied μόνο σε γυμνό μυς του, και να διατάξει ότι το βραβείο θα πρέπει να δοθεί σ 'αυτόν, μαζί με την Iscanderbeg τίτλο. [5] Και καλά ο ίδιος κέρδισε. Στην μετά αγώνες πάλης έβαλε κατά του ισχίου τα καλύτερα από αυτά, Τουρκομάνοι από την Ασία, και Μαυριτανών από την Αφρική, και γκιαούρηδες [6] από τη Δύση. Και ήταν τόσο επιδέξιος στα πόδια ενός αλόγου που ήταν μόνος του. συνονόματός του, ο Αλέξανδρος .., δεν θα μπορούσε να διαχειρίζεται Βουκεφάλα καλύτερα από ό, τι θυμάμαι πολύ καλά το παιχνίδι του με τις δύο Σκύθες Ήρθαν από πολύ μακριά για να έχουν μια κονταρομαχία με τις καλύτερες δικαστηρίου του Padishah της Είχαν να καταπολεμήσει μεμονωμένα:. αν είχαν ανατραπεί, από την άλλη, αφού ο νικητής είχε ο ίδιος ανέπνεε, ήταν να εξαγοράσει την τιμή του συντρόφου του. Σκεντέρμπεης έστειλε το δόρυ-κεφάλι στο λαιμό του ανταγωνιστή του, κατά την πρώτη συνάντηση, όταν η δεύτερη βάρβαρος κακοποιός ύπουλα που σ 'αυτόν από το πίσω

μέρος. Ο νεαρός πρωταθλητής τροχούς άλογό του το ταχύτερο μια Ντερβίς ανατροπές σώμα του, και με ένα χτύπημα του σπαθιού του, γαρίφαλο του σε δυο από κρανίο σέλα. ""Μπράβο!" φώναξε τον ακροατή, «Εγώ το πιστεύω, για την εμφάνιση στο βραχίονα που έχει αποκαλύψει τώρα."«Είναι ένα έθιμο που έχει», συνέχισε ο αφηγητής. "Παλεύει πάντα με το σπαθί-το χέρι του απογυμνωμένο στον ώμο. Όταν ήταν σπάνιο δεκαεννιά χρονών ήταν κατά την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης, το 800 της Εγίρας 6 [7], με τον Σουλτάνο Amurath. Ικανότητα του κέρδισε εκεί τον ένα Σαντζάκ . [8] Από τότε ξέρετε καριέρα του. ""Ay! Μοίρες του συγκλόνισαν τον κόσμο».«Έχει αλλάξει τον τελευταίο καιρό, ωστόσο? Γίνει βαρύ στα φρύδια, όμως, έρχεται με αυτόν τον τρόπο.".Δεδομένου ότι η γενική πλησίασε, οι δύο bashaws υποκλίθηκε στο έδαφος, και στη συνέχεια στάθηκε στη στάση του βαθιά υπόκλιση μέχρι που απευθύνεται σε αυτούς. Το πρόσωπό του έλαμψε με την ειλικρινή και πρόσχαρο οικειότητα αντάλλαξε μαζί τους λίγα λόγια? Αλλά ήταν και πάλι καλυμμένη σε σκοτεινό περίσκεψη καθώς πέρασε στο.Κοντά στην πύλη από την οποία το φρούριο εισήχθη από την κάτω πόλη συγκέντρωσε μια ομάδα στρατιωτών που είχαν bantering ένα παράξενο πλάσμα που ψάχνει με τα χέρια δεμένα πίσω από τον-προφανώς κάποια αιχμαλωσία."Αυτό που έχουμε εδώ;" είπε ο Σκεντέρμπεης, πλησιάζει τους."Αυτό δεν μπορούμε να πούμε. Είναι ένα μυστικό», απάντησε ο υποδεέστερος αξιωματικού φυλακής της ομάδας, κάνοντας μια χαμηλή Salam, και με μια λάμψη στα μάτια του, η οποία πραγματοποιήθηκε από την απάντησή του, όλα επίφαση της ασέβειας."Αλλά πρέπει να έχω το μυστικό σου», είπε η γενική καλή naturedly.«Δεν είναι μυστικό μας, Μεγαλειότατε,» απάντησε ο άνθρωπος ", αλλά του. Δεν θα μας πει ποιος είναι.""Από πού ανήκει; Ποια γλώσσα έχει ο ίδιος, ο Αλαντίν; Εσύ που κάποτε ήταν διερμηνέας στο Μπέη της Ανατολίας θα πρέπει να γνωρίζουν κάθε άνθρωπο από τη γλώσσα του.""Δεν έχει γλώσσα, Μεγαλειότατε. Είναι χαζή σαν βάτραχος. 7 γενειάδα του έχει πάει untrimmed τόσο καιρό ότι έχει ραμμένα γρήγορα σαγόνια του. Δεν έχει εκτελέσει ablutions του από την τελευταία βροχή τον πλένονται και τα αυτιά του τόσο γεμάτο με χώμα βύσματα ότι δεν μπορούσε να ακούσει το χειροκρότημα βροντή. "Το πρόσωπο της δέσμιας φαίνεται να ενδιαφέρουν περιέργως το γενικό, ο οποίος όπως είπε στράφηκε μακριά, "να τον στείλει στη τέταρτα μας. Padishah έχει λάβει ένα φανταχτερό για κωφάλαλους των καθυστερήσεων. Θα ακούσω κανένα μυστικό και δεν λένε παραμύθια. Θα ξύσει τον αρκετά βαθιά ώστε να βρούμε αν έχει μια ψυχή. Αν ξέρει το πόδι του από τους γλουτούς του, θα αποτιμάται ως ένα δώρο στην Αυτού Μεγαλειότητα ως πέμπτο γυναίκα. [9] να τον στείλει στη τέταρτα μας. "Η γενική σύντομα επέστρεψε στο φρούριο. Ένα δωμάτιο αμυδρά φωτισμένο από δύο στενά παράθυρα που άνοιξε σε μια μικρή εσωτερική αυλή, και περιείχε ένα ντιβάνι ή καναπέ, ένα τραπέζι, και μια συλλογή ετερόκλητο των όπλων, ήταν η κατοικία του διοικητή. Ένας στρατιώτης στάθηκε στην είσοδο φρουρούν την ατυχή αιχμαλωσία."Μπορείτε να τον αφήσει με μένα", δήλωσε ο Σκεντέρμπεης πλησιάζει.Ο άνθρωπος καρφωνόταν στο διαμέρισμα, και στάθηκε με το κεφάλι σκυμμένο μέχρι η φρουρά αποσύρθηκε. Η γενική γύρισε γρήγορα σ 'αυτόν από τη στιγμή που ήταν μόνος.

"Αν δεν λάθος, ο άνθρωπος, αν και τη γλώσσα σας να είναι δεμένα, το μάτι σας μίλησε σε μένα από την πύλη."«Ήταν ευλογία του Θεού κατά θέλημα μου αντανακλάται εκεί», απάντησε ο άνθρωπος στην αλβανική γλώσσα. «Φέρω σου ένα μήνυμα από τον Μωυσή Goleme, της Κάτω 8 Dibria, και από όλες τις επαρχίες της Αλβανίας, από κάθε κοιλάδα και σε κάθε καρδιά.""Επιτρέψτε μου να το ακούσω, γιατί αγαπώ πολύ τις πέτρες στα βουνά και κάθε βότσαλο στην όχθη της παλιάς Αλβανίας», απάντησε ο Σκεντέρμπεης με ανυπομονησία."Heaven να επαινεθεί! Ήταν αυτιά μου θαμπό όσο και τις πέτρες που θα ανοίξει για να ακούσει αυτές τις λέξεις," λέει ο άνδρας με καταπιεσμένη συγκίνηση. "Για μετά το θάνατο του ευγενούς σου πατέρα""Ο θάνατος του πατέρα μου! Δεν το είχα ακούσει. Πότε;" αναφώνησε το γενικό.«Είναι τέσσερα φεγγάρια από τότε που τον έθαψαν κάτω από τα ιερά πέτρες της εκκλησίας στο Croia, και ο Σουλτάνος έστειλε με εμάς Γενικοί Sebaly να κυβερνήσει στη θέση του."«Μιλάτε αλήθεια;" φώναξε Σκεντέρμπεης, για το χέρι του στον ώμο του άνδρα και κραυγαλέα στο πρόσωπό του. «Ο πατέρας μου νεκρό; και ένας ξένος διορίστηκε στη θέση του; και του σουλτάνου Amurath δεν μου έχει πει ακόμα! Προσοχή, ο άνθρωπος, μήπως λάθος."«Δεν μπορώ λάθος, Μεγαλειότατε, για αυτά τα χέρια κλειστά τα μάτια του Ιωάννη Καστριώτη, αφού είχε εμφύσησε μια προσευχή για τη γη του και για το γιο-μία προσευχή του για τα δύο. Moses Goleme ήταν μαζί μας, για να γνωρίζετε ότι ήταν άσπονδος φίλος του πατέρα σου και σοφότερος σύμβουλος, και να τον πατέρα σου έδωσε χρέωση αυτή η λέξη θα πρέπει να σου έστειλε αυτό σε σένα κληροδότησε τα εδάφη του. ""Σταματήστε! Σταματήστε!" είπε ο Σκεντέρμπεης, βαδίζοντας πάνω κάτω στο μικρό δωμάτιο σαν λιοντάρι σε κλουβί. "Επιτρέψτε μου να πιστεύω. Όμως να συνεχιστεί. Δεν κατάρα μου, τότε; Ορκίσου μου," και γύρισε αντιμετωπίζει ο άνθρωπος-«Ορκίσου μου ότι ο πατέρας μου δεν με βρίζουν με την τελευταία του πνοή! Ορκίσου!"«Ορκίζομαι», είπε ο άνθρωπος, "και ότι όλοι Αλβανία 9 προσεύχεται την ημέρα για τον Γιώργο Καστριώτη. Αυτές είναι οι είδηση που ο ευγενής ο Μωυσής πρόσταξε να σου φέρει, αν σοι βρεθεί στο Ινδού ή κάτω από το θρόνο της Sultan τον εαυτό του. Δεν έχω άλλο μήνυμα. Γιατί θέλω να σου πω αυτό στην ελευθερία του λόγου της Αλβανίας έχω κρατήσει χαζός σε όλους τους άλλους. Αν είναι προδοσία στο Σουλτάνο για σένα να το ακούσει, ας το κεφάλι μου καταβάλει το πρόστιμο. όμως γνωρίζουν, Μεγαλειότατε, ότι η γη μας θα ξεκουραστεί κάτω από κανένα άλλο κράτος από αυτό ενός Καστριώτη. ""A Καστριώτη!" soliloquized το γενικό. "Λοιπόν, αυτό είναι ένα καλύτερο όνομα από Σκεντέρμπεη. Ho, φύλακας! Πάρτε αυτό τους συναδέλφους! Αφήστε τον να μοιραστεί χάλια σας!"Όταν μόνο το γενικό ρίχτηκε πάνω στο ντιβάνι για μια στιγμή, στη συνέχεια, ρυθμό και πάλι το διαμέρισμα, και μουρμούρισε στον εαυτό του -"Και για ό, τι έχει Καστριώτη δώσει ο ίδιος στον Τούρκο! Όμως δεν είχα προδώσει τη γη μου και τον εαυτό μου. Μου έκλεψε. Θα αποπλάνησε την κρίση μου ως παιδί. Θα κολακευμένος έπαρση μου ως άνθρωπος. Σαν λεοπάρδαλη έχω αγωνιστεί σε αρένα του Padishah, καθώς και για μια λεοπάρδαλη συνδρομητικής το κρέας που τον κάνει ισχυρή, και το επιχρυσωμένο κλουβί που πυροδοτεί σημεία του. Έχω οδηγήσει τα στρατεύματά του, για ποιο λόγο; Για τη δόξα. όμως η δόξα; Το Padishah κραυγές σε κάθε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, «Πού είναι ο Σκεντέρμπεης μου; Σκεντέρμπεης για τη διάσωση!

Αλλά αυτό σημαίνει, «Slave, κάνει προσφορά μου!" Και εγώ, ο tinselled σκλάβος, σκύβετε το κεφάλι μου στο λαιμό του άτι μου, και τα δαχτυλίδια αυτοκρατορία με την ελεύθερα φορτηγά πλοία από μοίρες μου, και τον έπαινο της πίστης του Σκεντέρμπεη! Κουραφέξαλα! Ζητά με κεραυνούς του, αλλά τιμάται ως το αόρατο Ζεύς ποιος εκσφενδονίζει. και είμαι Καστριώτη! Ο Χριστιανός! Ay, 10 μια χριστιανική σκύλο, [10] Πράγματι, για να ελαφάκι και γλείφουν τα χέρια του κάποιος που θα περιφρονούν μένα ήταν ότι δεν φοβάται τα δόντια μου. Παίρνει τον πατέρα μου εδάφη και να τους δίνει στο άλλο? και εγώ-είμαι πολύ λίγο υπόψη ακόμα και να πει "« Ο πατέρας σου είναι νεκρός. "Σκεντέρμπεης παύση στο φως που μεταδίδονται μέσα από το δυτικό παράθυρο. Ήταν κοντά στο ηλιοβασίλεμα, και μια κατακόκκινη λάμψη πυροβόλησε όλη την αίθουσα."Αυτό το φως έρχεται από την κατεύθυνση της Αλβανίας, και έτσι έρχεται μια κόκκινη λάμψη-κόκκινο του αίματος-από την Αλβανία στην ψυχή μου."Επέστησε το μανίκι του αριστερού βραχίονα και κοίταξε ένα μικρό στρογγυλό σημείο τατουάζ ακριβώς πάνω από τον αγκώνα, το ανεξίτηλο σημάδι του γενιτσαρισμού."Είναι ότι έθεσε εκεί είπε ότι από αυτό θα πρέπει να θυμάστε τον όρκο μου στο Padishah Και, δεδομένου ότι δεν μπορώ να σου βγει, λίγο φυλαχτό μου, ορκίζομαι από σένα που δεν θα ξεχάσω ποτέ τον όρκο μου?. Όχι, ούτε τους που έκανε το παιδί-τα χείλη μου το πάρει, και μου έμαθε να αποκηρύξει το όνομα του πατέρα μου, την πίστη της χώρας μου, και έσπασε τη θέλησή μου στο κομμάτι και να χαλιναγωγήσει του καπρίτσιο τους. Μπορεί να είναι ότι κάποια μέρα θα σου ξεπλύνει το αίμα κολασμένων μουσουλμανική. όμως κρίνει ότι θα ήταν προδοσία Σκεντέρμπεης προδότης Πώς θα σφύριγμα του από Brousa στην Αδριανούπολη?!.;!! από τα χείλη του Βεζύρη και pot-φορέα Αλλά είναι προδοσία να προδώσει προδοσία αλλά η υπομονή περιμένω το χρόνο σου, Καστριώτη "Μια μικρή αναταραχή στο δικαστήριο επέστησε την προσοχή του Σκεντέρμπεη. Σε μια στιγμή ο φρουρός ανακοίνωσε:"Ένας courier από την Αυτού Μεγαλειότητας του!"Το μήνυμα είπε ότι οι οθωμανικές δυνάμεις ήταν 11 νίκησε στην Ευρώπη-ο διακεκριμένος bashaw, Schehadeddin, έχουν εντελώς δρομολογούνται από Hunyades. Ο απεσταλμένος κάλεσε του Σουλτάνου "πάντα Λιέγη και ανίκητος υπάλληλος, Σκεντέρμπεης, για τη διάσωση!" Μέσα σε μια ώρα μια υπέροχη σουίτα των αξιωματικών, τοποθετημένα σε ταχεία και χαρούμενα caparisoned άλογα, που συγκεντρώθηκαν για τη μεγάλη γενική, και στην αύξηση του αλόγου-ουράς κατά την αιχμή του δόρατος, διακεκομμένη κατά μήκος του δρόμου προς την ακτή του Μαρμαρά, όπου τα πλοία ήταν στην αναμονή για να τους μεταφέρει σε όλη την ευρωπαϊκή πλευρά. Σκεντέρμπεης είχε, αλλά συνέντευξη μια στιγμή με την χαζή αιχμαλωσία, αρκεί να ψιθυρίσω,«Επιστροφή χαιρετισμό μας στην ευγενή Μωυσή Goleme? Και να πω ότι ο Γιώργος Καστριώτη θα τιμήσει την εμπιστοσύνη του καλύτερα στις πράξεις από ό, τι θα μπορούσε με λόγια δεν ξέρω το μέλλον, γενναία τους συναδέλφους μου, και δεν μπορεί να το πει αν το έκανα, ακόμα και στα αυτιά. οι κωφοί με τα δικά σας. όμως να πω ότι Goleme Καστριώτη ορκίζεται από γένια του από το μούσι του Μωυσή-ότι η πιο φωτεινές μέρες θα έρθει για την Αλβανία, ακόμη και αν πρέπει να έλαμψε από τα ξίφη μας. Αντίο! "Ο άνθρωπος έπεσε στα πόδια του στρατηγού και αγκάλιασε τους. Στη συνέχεια αυξάνεται σήκωσε το χέρι του, "Με το μούσι του Μωυσή! Αφήστε που είναι το σύνθημα

μεταξύ των λαών μας και νόμιμος πρίγκιπας μας. Γενναίους άνδρες διάσπαρτα από Adria σε Αίμος θα ακούσει για αυτό το σύνθημα. Αντίο, κύριε. Με το μούσι του Μωυσή! "Σκεντέρμπεης κάλεσε έναν στρατιώτη και είπε αυστηρά, «Πάρτε αυτό συμπολίτες μακριά. Είναι ανόητο, καθώς και άλαλος και κουφός. Όμως τον αντιμετωπίζουν καλά. Τέτοια πλάσματα είναι η ειδική φροντίδα του Αλλάχ. Πάρτε τον στο Βόσπορο ότι μπορεί να περάσουν για να του συγγενείς, οι Έλληνες, στην Κωνσταντινούπολη. " 12ΚΕΦΑΛΑΙΟ II.Ένα μικρό χωριουδάκι θέσει, σαν αετοφωλιά, το υψηλό στη νότια πλαγιά της οροσειράς του Αίμου. Οι καλύβες μισή ντουζίνα από τα οποία αποτελούνταν έγιναν από αργούς λίθους, daubed εντός και εκτός παχιά με πηλό. Οι στέγες ήταν των κορμών, επικαλύπτονται με πατάκια από φρύγανα υφασμένα από κοινού με ευέλικτες withes, και επίχρισμα σε μεγάλο βαθμό. Οι κάτοικοι ήταν βοσκοί κατσικιών. Οι ζωές τους ήταν απλή. Αν δεν τους επετράπη ανοχή σε πολυτέλειες, είχαν επίσης αφαιρεθεί από αυτή την επαφή μαζί τους η οποία διεγείρει την επιθυμία, και έτσι ήταν ευχαριστημένοι. Έβλεπαν σπάνια τα πρόσωπα οποιαδήποτε από τη μεγάλη κόσμο, μετά από τόσο μεγάλο μέρος του οποίου κοίταξε προς τα κάτω. Απορροφώντας το επάγγελμά τους ήταν το καλοκαίρι για να παρακολουθήσουν τα σμήνη που πέρασε μακριά από τα βράχια, και το χειμώνα για να τους κρατήσει κοντά στην κωμόπολη, γιατί τότε καταπληκτική καταιγίδες σάρωσε τα βουνά και τις ρεματιές γεμίζουν με αδιάβατο χιόνι.Milosch και καλή τη σύζυγό του, Ελένη-Maika Helena, καλή μητέρα Helena, όλο το χωριουδάκι που ονομάζεται HER-ήταν ευλογημένη με δύο αγόρια. Τα πρόσωπά τους ήταν τόσο φωτεινό όσο ο ουρανός στο οποίο, από ψηλά τα καταλύματά τους, θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουν κάνει ablutions πρωί τους για τα έτη έντεκα και δώδεκα από τις αντίστοιχες ζωή τους. Ωστόσο, δεν ήταν τα παιδιά του cherubic τύπου? Μάλλον σκληρή λίγο κόμβους της ανθρωπότητας, με μεγάλη σφαίρα-κεφάλια αχυρένια πάνω με βαριά αυξήσεις των μαλλιών, τα οποία θα ήταν κόκκινο, αν δεν έχει υποβληθεί σε λεύκανση με ένα ελαφρύ κίτρινο με ηλιοφάνεια και cloud- ομίχλη. Αντί για τα παιχνίδια και νωχελικός χόμπι του φυτωρίου είχαν 13 μόνο τα απόκρημνα βράχια, το παχύ αλσύλλιο, τα δύσβατα δέντρα, και τα άγρια θηράματα των βουνών για το παιχνίδι-τα πράγματα τους. Ανέπτυξαν έτσι συμπαγώς δεμένη μύες, το βάθος των πνευμόνων και το πάχος του πλαισίου, η οποία έδωσε την ευκινησία και την αντοχή. Την ίδια στιγμή, οι ενώσεις της καθημερινής τους ζωής, το απόκρημνο βράχο, το τρέμουλο άκρη της χιονοστιβάδας, τα σπήλαια παράξενα τέρατα, το άγριο βουητό των ανέμων, το φοβερό μεγαλείο των καταιγίδων, η εντυπωσιακή μοναξιά που γεμίζουν τα διαστήματα του παιχνιδιού τους, όπως μεταφράζεται, αλλά πανίσχυρη ψίθυροι από τον άγνωστο κόσμο παίρνει τη θέση του φλυαρία αυτού,-αυτά ενισχυθεί παλληκαριά, αυτοδυναμία, και την ισορροπία της διάθεσης, αν δεν είναι του χαρακτήρα. Για θρησκευτική πειθαρχία που είχαν την περιστασιακή ministrations ενός Έλληνα ιερέα ή ιεραποστολικό μοναχός από το Μοναστήρι Rilo, πολλά πρωταθλήματα στα δυτικά τους. Ήξεραν το Σύμβολο της Πίστεως της Νικαίας, τα ονόματα μερικών από τους αγίους? Αλλά αληθινά θεία πράγματα είχαν μόνο τις εντυπώσεις που έπιασαν από το μεγάλο θόλο του καθολικού ναού από πάνω τους, και από τις προτάσεις της ζωής της φύσης στα πόδια τους.Από την πλευρά του σπιτιού Milosch έτρεξε-ή μάλλον ανέβηκε και υποχώρησε, τόσο απότομη ήταν αυτό-ότι η πορεία της στα Βαλκάνια, μέσω του περάσματος της Slatiza, με

την οποία ο Μέγας Αλέξανδρος, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν, είχε σκάσει από τη Moesians. Και πάλι, μέσα στη μνήμη του πατέρα τους, Bajazet, η "Τουρκική Lightning", όπως ονομάστηκε λόγω της ταχύτητα της κίνησής του, είχε έλαμψε τα χέρια του μέσα από αυτό το πέρασμα, και έστειλε τα μπουλόνια του θανάτου κάτω επάνω Βλαχία, και χύνεται τρόμο ακόμη και η μακρινό πύλες της Βιέννης. 14 Συχνά είχε Milosch πρόβες την ιστορία των τρομερών ημέρες, όταν ο ίδιος ήταν ένας στρατιώτης στο στρατό της Βλαχίας Πρίγκιπα Myrtche? Και έδειξε το σημάδι της τομής που είχε λάβει από την cimeter ενός Τούρκου γενιτσαρισμού, τον οποίο σκότωσε δεν απέχει πολύ από το χώρο του σπιτιού τους.Γείτονά τους, Kabilovitsch, ένας άνδρας και σταθμίζονται με τα χρόνια, όχι μόνο να ακούσει αυτές τις ιστορίες, αλλά πρόσθεσε θαυμάσια αυτά από το δικό του? Μερικές φορές που σχετίζονται με τους πολέμους του βασιλιά Sigismund της Ουγγαρίας, ο οποίος, από τον πρίγκιπα Myrtche, είχε προσπαθήσει να ανακτήσει αυτή τη χώρα από τη σκληρή κυριαρχία των μουσουλμάνων? πιο συχνά, ωστόσο, οι ιστορίες του ήταν κατορθώματα των ανώνυμων ηρώων. Αυτά είπαν με τόσο ενθουσιασμό να δημιουργηθεί η πεποίθηση ότι ο αφηγητής είχε ο ίδιος ήταν ο δράστης στις περισσότερες από αυτές. Για Kabilovitsch ήταν ένα περίεργο χαρακτήρα στο μικρό οικισμό? Αν και δεν το λιγότερο εκμυστηρεύτηκε, λόγω του μυστηρίου της προηγούμενης ζωής του. Είχε έρθει σε αυτό τον τόπο out-of-the-τρόπο, όπως είπε, να ξεφύγει με μικρή κόρη του, οι αδιάκοπες επιδρομές και την καταπολέμηση επιδρομές των Τούρκων και χριστιανών, που κράτησε το γειτονικής χώρας σε κατάσταση συναγερμού.Good Uncle Kabilovitsch-όπως όλα τα παιδιά από την κωμόπολη κάλεσε τον-το όνομα της κόρης του, ένα κορίτσι δέκα καλοκαίρια, Morsinia, μετά την περίφημη ομορφιά αγροτών, Elizabeth Morsiney, ο οποίος είχε συναρπάσει τόσο ο βασιλιάς Sigismund.Morsinia συχνά στριμμένη μαλλιά της, και κάθισε κάτω από θόλο της για άνθηση δάφνη, ενώ ο Κωνσταντίνος, ο νεότερος από τα αγόρια Milosch του, αφαιρούνται από το πίσω μέρος του εκπαιδευμένου κατσίκα του στο μιμούνται όριο, και επιζήτησε με λυγισμένα γόνατα, όπως ο καλός βασιλιάς πολιορκούνται 15 η όμορφη αγροτών. Μιχαήλ, το αγόρι γέροντας, δεν ήταν λιγότερο ένθερμοι, αν και λιγότερο ποιητική, στην οθόνη του πάθους του για Morsinia. Ένα περιδέραιο από νύχια αρκούδας κοπεί με το χέρι του από ένα τέρας τέρας ο πατέρας του είχε σκοτωθεί? Ένα στεφάνι φτιαγμένο από Porcupine καλάμια που είχε πάρει ανάμεσα στα βράχια? Ποδιού του ριγέ δέρμα φιδιού-αυτές ήταν οι υποσχέσεις της αγάπης του, τα οποία δήλωσε ότι μια ημέρα θα εξαγοράσει με εκείνες που γίνονται από πολύτιμους λίθους και χρυσό-που είναι, όταν θα έπρεπε να είχε γίνει το πριγκηπικό πολεμιστής.Για τον Κωνσταντίνο, όμως, το μικρό γένος ήταν πιο ευγενικό. Ήταν ένα έθιμο στα χωριά των Βαλκανίων για τους νέους, τη Δευτέρα μετά το Πάσχα, να στρίψει μαζί τσαμπιά από δέντρα, καθώς και για κάθε νέος εραστής να φιλήσει μέσω των βρόχων το κορίτσι που αγαπούσε το καλύτερο. Με τους ενήλικες αυτό θεωρείται ως δόκιμος συμφωνία να παντρευτεί. Αν η αγάπη ήταν αμοιβαία και πλήρη έσβησε τα ακόλουθα Πάσχα, το φιλί μέσα από το βρόχο ήταν η επίσημη αρραβώνα. Ανυπομονησία του Κωνσταντίνου τυλιγμένος τα δέντρα σχεδόν καθημερινά, και, όπως κάθε φιλί ήταν για ένα χρόνο, υπήρχε περιμένουν τους-εάν οι καλές νεράιδες θα το κάνει μόνο αλήθεια-μερικούς αιώνες της γαμήλιας ευδαιμονίας.Ο μικρός εραστής είχε χτίσει για τον εαυτό του ένα περίπτερο ενάντια στα απόκρημνα βράχια. Σε αυτό το Morsinia θα εισέλθουν με ψωμί και νερό, και την τοποθέτησή τους

από την πέτρα που απάντησαν για έναν πίνακα, ας πούμε, κατ 'απομίμηση των ηλικιωμένων κόρες αναλαμβάνοντας τη φροντίδα των συζύγων, "Έτσι θα έχω πάντα και πιστά προβλέπουν για σένα." Τότε θα αγγίξει τις πλευρές του μικροσκοπικού σπίτι με ένα κλαδί, το οποίο κάλεσε ρόκα της, λέγοντας: «Εγώ θα υφαίνουν για σένα, κύριέ μου, ωραίο ενδυμάτων και gay." 16 Θα ήθελε επίσης να καθίσετε και να γδύνομαι και επανόρθωσης κούκλα της, που ο Κωνσταντίνος είχε σκαλιστά από ξύλο, και που είπε ότι θα κάνει για το πραγματικό μωρό ότι η νύφη αναμένεται να array, στην τελετή με την οποία αναγνώρισε τις υποχρεώσεις της wifehood. [11]Αλλά ο Michael δεν ήταν καθόλου απαρηγόρητος σε αυτή την προτίμηση που δείχνουν τον αδελφό του? Γιατί ήξερε ότι Morsinia θα τον προτιμούσα να 'όλο τον κόσμο, όταν άκουσε τι μια μεγάλη στρατιώτης είχε γίνει. Μάλιστα, σε μερικές ημέρες Michael ήταν άρχοντας του μικρού περίπτερο? Και περισσότερο από μία φορά την εύλογη μάγισσα που το καταπράσινο βρόχο γύρω από δύο αγόρια και ειλικρινή αναποφασιστικότητα, όπως έχει εξοργίσει φορές μεγαλύτερα καρδιές από το δικό της. ΚΕΦΑΛΑΙΟ III.Το χειμώνα του 1443, λίγους μήνες μετά τα γεγονότα με τα οποία η ιστορία μας ξεκινά-το πέρασμα του Slatiza επανέλαβε άλλους ήχους από την κραυγή του αετού, το βέλασμα των κοπαδιών, και τα τραγούδια και halloos των ορειβατών. Distant σάλπιγγα καλεί επιπλέει ανάμεσα στους βράχους. Τη νύχτα μια φωτιά θα αναβοσβήνει από μια κορυφή, και να σβήσει ξαφνικά, ως ένα άλλο έλαμπαν από ένα πέρα κορυφή. Παράξενη άνδρες είχαν πάει πάνω και κάτω από το δρόμο. Με ένα από αυτά τα θείος Kabilovitsch είχε περιπλανήθηκε μακριά, και απουσιάζουν αρκετές ημέρες. Μεγάλη ήταν η συγκίνηση από τα μικρά παιδιά, όταν Milosch τους είπε ότι ένας πραγματικός στρατός δεν ήταν μακριά 17 off, που προέρχονται από την χριστιανική χώρα στα βόρεια τους, και ότι η γενική της δεν ήταν άλλος από το μεγάλο Hunyades, το White Knight της Βλαχίας -ονομάζεται έτσι επειδή φορούσε λευκή πανοπλία-ο γιος του ίδιου βασιλιά Sigismund και τη δίκαιη Elizabeth Morsiney. Πώς μάγουλα λίγο Morsinia του περιφραγμένο, ενώ εκείνα των αγοριών καίγεται, και τα μάτια τους έλαμψαν, όπως ο πατέρας τους είπε, από τη φωτιά-φως στο κέντρο της καμπίνας τους, ότι η White Knight είχε ήδη κατακτήσει τους Τούρκους στο Hermanstadt και Vasag και στις όχθες του Μοράβα, και ήταν, αν η ιστορία που Milosch είχε ακούσει από ορισμένους πρόσκοποι ήταν αλήθεια-ετοιμάζεται να σκάσει μέσα στα βουνά των Βαλκανίων, και να κατέβει από τα σπίτια του Τούρκου στις νότιες πεδιάδες. Ο μικρός έκανε κοιμηθεί το βράδυ, στον ενθουσιασμό της η πεποίθηση ότι, οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, θα μπορούσαν να δουν τους στρατιώτες-πραγματικούς στρατιώτες, ακριβώς όπως αυτά του Αλεξάνδρου, και εκείνων του Bajazet-τριγυρνά μέσα από το πέρασμα. Ο τρόμος της γης, που προκλήθηκαν από κάποιο μακρινό κατολίσθηση, σε ενθουσιασμένοι φαντασία τους ήταν πιστεύεται ότι οφείλεται στην ελεύθερα φορτηγά πλοία από μυριάδες πόδια. Το σκούξιμο της κουκουβάγιας έγινε το σάλπισμα για την εμφάνιση: και η απότομη σφύριγμα του ανέμου, μεταξύ φύλλα δέντρων και κατά μήκος των καλυμμένες με πάγο βράχια, φαινόταν σαν το whizzing πτήση των ψυχών του δολοφονηθέντος.Αφού, όπως ακριβώς και η γκρίζα αυγή εμφανίστηκε, Kabilovitsch, ο οποίος ήταν απών για αρκετές ημέρες, ήρθε βιαστικά με την ανησυχητική είδηση ότι οι Τούρκοι, σταθερά συνταξιοδοτούνται πριν από τους Χριστιανούς, θα καταλάβει σύντομα το πέρασμα. Είχαν ήδη να ανεβαίνει τα μολύνει, όπως τα βάθη αυξάνονται κατά μήκος των πλευρών

των βουνών, σε πυκνές μάζες, ελπίζοντας να κερδίσει τέτοια πλεονεκτική θέση 18 ότι θα μπορούσαν να ρίξει τα στρατεύματα των Hunyades κάτω από τις σχεδόν κάθετες πλαγιές προτού να μπορέσουν να πραγματοποιήσει μια ασφαλή κατάθεση για τη σύνοδο κορυφής. Τα παιδιά και οι γυναίκες πρέπει να εγκαταλείψουν κοπάδια και τα σπίτια, και να πετάξει αμέσως. Το μόνο ασφαλές καταφύγιο ήταν η μεγάλη σπηλιά, που οι ορειβάτες γνώριζε, βρίσκεται μακριά προς την άλλη Pass, που της Soulourderbend.Οι φυγάδες είχαν μόλις περάσει, όταν το βουνό κατέκλυσαν με Μουσουλμάνους. Η πανίσχυρη μάζα της ανθρωπότητας γεμάτο από τα βράχια σαν τις μέλισσες ετοιμάζονται να συρρέουν. Αυτοί πλαισιωμένες τα προχώματα των ιθαγενών rock με abattis κατασκευασμένο από τεράστιους κορμούς των δέντρων. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι Τούρκοι είχαν εκτραπεί ένα ρυάκι στο βουνό, έτσι ώστε, φύγετε από το κρεβάτι του, χύνεται ένα λεπτό φύλλο του νερού πάνω από το απότομο τμήμα του δρόμου οι Χριστιανοί ήταν να ανέβει. Αυτό, το πάγωμα κατά τη διάρκεια της νύχτας, έκανε έναν τοίχο του πάγου. Οι Χριστιανοί ήταν έτσι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την εθνική οδό και την προσπάθεια να αναβαθμίσουν τα απόκρημνα βράχια και πολύ κοντά? Ένα κίνημα το οποίο οι Τούρκοι συναντήθηκε με την κατανομή τους παντού πάνω τους. Μετά περβάζια και σε σχισμές που δεν είχε νιώσει την πίεση των ανθρώπινων ποδιών σκαρφάλωσαν τους διαγωνιζόμενους. Κάθε βράχος empurpled με gore. Τουρκική τουρμπάνι και η ουγγρική κράνος πιάστηκαν από την ίδια ακανθώδη θάμνο? Ενώ οι κεφαλές που είχε φορέσει έλασης μαζί στο ίδιο λούκι, και κοίταξε το αθάνατο μίσος τους από νεκρά μάτια τους.Οι Τούρκοι στην πτώση πίσω ανακάλυψαν την είσοδο του σπηλαίου στο οποίο οι χωρικοί είχαν καταφύγει. Δεδομένου ότι ο μουσουλμανικός σάλπιγγες κρούει τον υποχώρηση, καθώς φοβούνται ότι θα πρέπει να αποκοπεί από τους χριστιανούς που είχαν κλιμακωθεί τα ύψη στα πλευρά τους, κατασχέθηκαν οι γυναίκες και 19 παιδιά, οι οποίοι μόλις είχαν χάσει την όραση του άλλου στο skurry του απερχομένου υποδοχής. Τα χέρια του Κωνσταντίνου ήταν δεμένα γύρω από το λαιμό, και τα πόδια του για τα φιλέτα, ενός τεράστιου μουσουλμάνων, των οποίων την τήρηση είχε διαπράξει. Ένα βέλος διαπέρασε τον στρατιώτη στην καρδιά.Φάνηκε σαν περισσότερο από ενθουσιασμό των ματιών κάποια έμπνευση της πατρικής ένστικτο υπό την ηγεσία Kabilovitsch του για μέσα από τη μεγάλη σύγχυση, πολύ κάτω από την πλαγιά, να προτρέξει τους φυγάδες και τους διώκτες τους, αποφεύγοντας την επαφή με κάθε έναν από πηδώντας από βράχο σε βράχο και εκτινάσσοντας σαν ένα φίδι μέσω μυστικών by-μονοπάτια, ώσπου έφτασε τους ιππείς των Τούρκων, οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να ακολουθήσει το πόδι στρατιώτες μέχρι την απότομη ανάβαση. Ήξερε ότι το κοριτσάκι του θα δοθεί στο τέλος σε κάποιον από αυτούς. Αυτός, λοιπόν, κρύφτηκε στην αυξανόμενη σκοτάδι πίσω από μια συστάδα από αειθαλή δέντρα, κοντά στις οποίες πρέπει κανείς να περάσει για να φτάσει τα άλογα. Μια στιγμή αργότερα, με τη μυστικότητα και τη δύναμη ενός πάνθηρα, πήδησε κι έναν Τούρκο. Ο άνθρωπος ας πάει το μικρό έντυπο του κοριτσιού που μετέφερε?, Αλλά, πριν προλάβει να αναλάβει μια στάση άμυνας, η σιδερένια πυγμή της Kabilovitsch ήταν πάνω στο λαιμό του, και ο χάλυβας του εξαγρίωσε γέρος στην καρδιά του. Σύμφωνα με το καταφύγιο σκοτάδι, που μεταφέρουν έσωσε το παιδί του, Kabilovitsch σπείρωμα τρόπο του μαζί περβάζια και τα μπαλκόνια του βράχου προβάλλοντας τόσο λίγο από το απόκρημνο βουνό που θα ήταν ορατό, αλλά ακόμα και στο φως της ημέρας, με κανένα μάτι λιγότερο ειδικός από τη δική του. Σε ένα μέρος του τρόπο έχει αποκλειστεί από ένα νεκρό σώμα που είχε πέσει από το

περβάζι παραπάνω, και έχουν αλιευθεί από τα μπερδεμένα άκρα των 20 το βουνό δάφνη. Χωρίς να παραιτηθεί από το φορτίο του, έσπρωξε με το πόδι του το άψυχο μάζα κάτω από την εμπλοκή, και να ακούσει την snapping από τους θάμνους και την συντριβή της χαλάρωσε πέτρες, μέχρι το βαρύ γδούπο ανακοίνωσε ότι είχε βρει ένα χώρο ανάπαυσης."Έτσι, ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του, είναι ο ίδιος Χριστιανός ή εθνικοί!" μουρμούρισε ο γέρος. "Και τώρα, παιδί μου, είσαι frighted;"«Όχι, ο πατέρας, όταν δεν είστε μαζί μου», είπε ο Morsinia."Θα μπορούσατε να σταθεί κοντά στο βράχο, και κρατήστε πατημένο το πολύ σφιχτό στο δάσος, αν σας αφήνω μια στιγμή;"«Ναι, ο πατέρας, εγώ θα κρατήσει στο δάσος τόσο σφιχτό όσο κατέχει στο βράχο."Kabilovitsch άρπαξε μια ρίζα δάφνης, και, δοκιμάζοντάς την με κύρια δύναμη, μετακινήθηκε μακριά από το περβάζι, μέχρις ότου το πόδι του αναπαύονται από άλλο περβάζι σχεδόν το μήκος του σώματός του κάτω. Στηρίζων τον εαυτό του, έτσι ώστε αυτός κάλυψαν το διάστημα με τη δύναμη ενός πυλώνα από γρανίτη, πρόσφερε το παιδί σέρνεται προσεκτικά προς την κατεύθυνση της φωνής του. Όπως άγγιξε τα χέρια του, σήκωσε με τέλεια ισορροπία, και τοποθέτησε τα πόδια της δίπλα στο δικό του σε ένα ευρύ βράχο πίνακα."Τώρα, ευλογημένος να είναι Jesu, είμαστε ασφαλείς! Μήπως δεν μπορώ να σας πω ότι κάποια μέρα θα σας μεταφέρει σε ένα σπήλαιο που κανείς, αλλά Milosch και είχα δει ποτέ; Εδώ είναι. Εκτός Sultan Amurath προσλαμβάνει οι αετοί να είναι κατάσκοποι του -όπως λένε κάνει-κανένα μάτι, αλλά το θέλημα του Θεού θα μας δείτε εδώ, ακόμη και όταν ο ήλιος ανατέλλει. Δεν ήξερες, μικρή πριγκίπισσα μου, ό, τι ένας δειλός παλιά ο πατέρας σου είχε γίνει, να τρέξει μακριά από μια μάχη. Μήπως, μου 21 αγάπη μου; " είπε φιλώντας. "Ποτέ δεν Ονειρεύομαι ότι Ar -., Που Kabilovitsch θα πετάξει σαν ένα φοβισμένο πέρδικα μέσα από τους θάμνους Αλλά η καρδιά κορίτσι μου έχει πάρει τη θέση της δικής μου-νύχτα."Καθώς μιλούσε γλίστρησε από τους ώμους του, το τραχύ ακρωτήρι, ή armless σακάκι, από δέρμα αρκούδας, και τυλιγμένο το κορίτσι κοντά σε αυτό. Κουβαλούσε της, στη συνέχεια κάτω από τη στέγη του ένα μικρό σπήλαιο, όπου την διπλώνει στα χέρια του, κάνοντας τη δική πλάτη του ένα εμπόδιο κατά την κοπή άνεμο νύχτα και το χιόνι στροβιλίζεται. Το κρύο ήταν έντονο. Σκέφτεται μόνο για τον κίνδυνο στον ήδη το μισό-μουδιασμένος και κουρασμένος σώμα του παιδιού, που απογειώθηκε κωνικό σκούφο του, και ξετυλίγεται τις πολλές πτυχές της χοντρό μάλλινο ύφασμα από το οποίο έγινε, και μαζί με αυτό τυλιγμένα άκρα και τα πόδια της.Έτσι, η νύχτα πέρασε. Με την πρώτη ράβδωση της αυγής Kabilovitsch συρθεί με προσοχή από το περβάζι, και σύντομα επέστρεψε με την είδηση ότι οι Τούρκοι είχαν εξαφανιστεί, παρασύρθηκαν από το κύμα της χριστιανικής στρατιωτών που εξακολουθεί να ρίχνει πάνω και κάτω από το βουνό στην άσκηση.Horrible ήταν η σκηνή που χαιρέτησε τους παντού, καθώς σκαρφάλωσαν πίσω προς το δρόμο. Οι νεκροί συσσωρεύονται επάνω στο θάνατο σε κάθε ρεματιά. Red ραβδώσεις ραμμένες το λευκό χιόνι-κανάλια στα οποία το ρεύμα των πολλών μια ζωή είχε αποξηρανθεί μακριά. Ο δρόμος ήταν πνιγμένο με βιαστικούς νικητές. Ωστόσο, η εξοικείωση του γέρου με το έδαφος βρέθηκαν μονοπάτια που οι ευκίνητος πόδια του το κορίτσι θα μπορούσε να αναρριχηθεί? Έτσι ώστε η ημέρα δεν ήταν πολύ προχωρήσει, όταν βρισκόταν στο χώρο του σπιτιού τους. Σχεδόν ένα ίχνος από το μικρό χωριουδάκι παρέμεινε. Ό, τι θα μπορούσε να καεί είχαν τραφεί τις 22 στρατόπεδο-πυρκαγιές της

προηγούμενης νύχτας. Τα σπίτια είχαν ρίξει κάτω από τους στρατιώτες στην rifling τους κάδους σιτηρών που χτίστηκαν μεταξύ εξωτερικών και εσωτερικών τοιχωμάτων τους.Ο γέρος καθόταν κάτω από την πόρτα πέτρα, τι είχε στο σπίτι του. Το κεφάλι του έπεσε πάνω κόρφο του. Morsinia στάθηκε στο πλευρό του, το χέρι της γύρω από τον λαιμό του, και το μάγουλό της ακουμπούσε τη δική του, ούτως ώστε το λαμπερό χρυσό μαλλιά της αναμειγνύονται με γκρίζα γενειάδα του, όπως και σε ορισμένες μεσαιωνικές εικόνες ο καλλιτέχνης εκφράζει ένα ευχάριστο φανταχτερό από σφυρήλατο έργο από ασήμι και χρυσό . Είναι μόλις και μετά βίας παρατήρησε ότι μια ομάδα ιππέων, πιο χαρούμενα ένστολοι από τις απλοί στρατιώτες, είχε σταματήσει και κοιτούσαν τους."Με τις έντεκα χιλιάδες παρθένες της Coln! Ποτέ δεν είδα μια πιο μοναδική εικόνα από αυτό», είπε ένας ο οποίος φορούσε ένα σκούφος του κόκκινου, ενώ ένας συνοδός που βαρύ κράνος του. "Αν Masaccio ήταν μαζί μας, θα έχουμε τον ζωγραφίσω αυτή τη σκηνή για το νέο καθεδρικό ναό μας στο Milano, σαν μια αλληγορία της αιχμαλωσίας στη Βαβυλώνα.""Αντί της αιχμαλωσίας στην Αβινιόν. Θα ήταν μια αναπαράσταση του κεφαλαίου του Αγίου Πατέρα και η κόρη του η Εκκλησία», απάντησε γελώντας σύντροφο. "Μόνο εγώ θα έχει ο ζωγράφος εισάγετε το πορτρέτο του υψώματος σας, Καρδινάλιος Ιουλιανός, όπως την παράδοση και τους δύο.""Αυτό δεν θα ήταν εντελώς unhistoric? Για την απελευθέρωση δεν ήταν εξ ολοκλήρου σφυρήλατο μέχρι το χρόνο μας», απάντησε ο καρδινάλιος, προφανώς ικανοποιημένοι με το κολακευτικό προσθήκη που ο σύντροφός του, ο βασιλιάς Vladislaus, είχε κάνει την έπαρση ευχάριστο του. "Αλλά αν η νίκη σε μέρα να είναι τόσο διεξοδική όσο τώρα 23 εμφάνιση, και θα διώξουν τους Τούρκους από την Ευρώπη, θα χρησιμεύσει ως μια εικόνα της αιχμαλωσίας στις οποίες η υπεροπτική, μισό-άπιστο αυτοκράτορας των Ελλήνων και την κόρη του, Βυζαντίου, θα είναι σύντομα στη Ρώμη. ""Αλλά, από την κορώνα μου», είπε ο Vladislaus, «και με τον δέοντα σεβασμό για την μεγάλη καρδινάλιος του οποίου καπάκι είναι ο εγκέφαλος ότι η Ρώμη μπορεί τώρα να καυχηθεί-Νομίζω ότι οι Έλληνες θα βρείτε τόσο την πνευματική ερήμωση στη Μητέρα Εκκλησία, όπως αυτές που αξίζει οι άνθρωποι έχουν γι 'αυτούς εδώ. ""Μπορώ να συγχωρήσω αυτή την ομιλία στο πρόσφατα βαφτίστηκε βασιλιάς του μισού βάρβαρος Ουγγαρία, όταν εγώ δεν θα shrive άλλο γι 'αυτό», απάντησε ο Julian petulantly. "Ο γιος ειδωλολάτρη μπορεί να επιτραπεί μεγάλη άγνοια σχετικά με το μυστήριο της Αγίας Έδρας. Όμως, μια ανακωχή με badgering μας! Ας μιλήσουμε σε αυτό το παλιό τους συναδέλφους. Μπράβο, αυτό είναι το σπίτι σας; Με Αγία Αικατερίνη! Η κοπέλα είναι όμορφη , Υψηλότατε σας. ""Ήταν το σπίτι μου, Μεγαλειότατε, χθες, αλλά τώρα είναι του ότι θέλει," απάντησε Kabilovitsch."Και πού θα πάτε τώρα;" ζήτησε από τον καρδινάλιο."Προς την πύλη του Θεού, κύριε? Και μακάρι να μπορούσε να το δούμε σύντομα, αλλά για αυτό το μικρό», είπε ο γέρος, αυξάνεται."Άγιο Πέτρο σας αποκαλύψω όταν φτάσετε εκεί," επανήλθε ο Σεβασμιώτατος, μετατρέποντας το άλογό του μακριά."Hold! Cardinal», απάντησε ο βασιλιάς. "Εκπλήσσομαι με την ομιλία σας. Έχετε προσπαθήσει να με διδάξει από διαλέξεις για ένα δεκαπενθήμερο παρελθόν ότι η Ρώμη έχει χρονική και πνευματική αρχή, όλη η δύναμη πάνω στη γη, καθώς και στον ουρανό. Τώρα, η Παναγία! Θα έπρεπε για να βοηθήσει αυτό το καλός άνθρωπος πάνω από 24

γήινο δρόμο του προς την πύλη του Θεού, καθώς και να του ευχηθώ καλή τύχη, όταν παίρνει εκεί. Αλλά οι κηρύττει ιερέας, και αφήνει τους λαϊκούς να κάνει τα καθήκοντα της θρησκείας. μου Credit με μια καλή χριστιανική πράξη για την εξισορρόπηση τα πολλά κακά θυμάστε εναντίον μου, Cardinal, και θα βοηθήσει τον άνθρωπο. τα χρυσά μαλλιά του παιδιού ενάντια στο κεφάλι του γέρου ήταν τόσο καλή θηλαία άλως όπως πάντα ένας άγιος φορούσε. και η Θεία Peter ξέρει, αν ο καρδινάλιος δεν όχι. Ho, Olgard! Πάρτε το κορίτσι στη σέλα μαζί σας. και, γέρος, αν θα κρατήσει κοντά με την κόρη σας, θα βρείτε τόσο καλή διάταξη πίσω από την πύλη της Φιλιππούπολης, όπως ότι στον ουρανό, αν η αναφορά είναι αλήθεια. Και, Saint Michael! Αν πάμε τολμηρός κάτω από το βουνό σε αυτό το ποσοστό θα θησαυροφυλάκιο τους τοίχους αυτού του πλούσια πόλη μουσουλμανικό τόσο εύκολα όσο ο διάβολος πήδηξε την πύλη του Παραδείσου ».Kabilovitsch περπατήσει από την πλευρά του Olgard, που πραγματοποιήθηκε Morsinia πριν από αυτόν. Ήταν δύσκολο για το γέρο να κρατήσει κάτω από τις οπλές των αλόγων, όπως οι ιππότες συνοδός συνωστίζονταν κάτω από το στενό και βασανιστική κάθοδο. Ξαφνικά το κορίτσι πρόφερε μια κραυγή, και, παλαμάκια τα χέρια της, που ονομάζεται,"Κωνσταντίνος, Κωνσταντίνος!"Το παλικάρι που λείπει, που προκύπτουν από ένα αλσύλλιο, στάθηκε για μια στιγμή με απορία στην εμφάνιση του λίγο συμπαίκτης του? Στη συνέχεια διαψεύστηκαν ανάμεσα στο πλήθος προς το μέρος της."Drat τη μάγισσα!" είπε ένας ιππότης-ανάμεσα στα πόδια του αλόγου του οποίου το αγόρι είχε πάει-με στόχο τον ένα χτύπημα με ρόπαλο του σιδήρου. Ο Κωνσταντίνος θα είχε ποδοπατηθεί από την έφιππη συνωστισμό, δεν είχε το ισχυρό χέρι του ένα αστυνομικό που κατασχέθηκαν από τον κουρελιασμένο σακάκι του και σήκωσε τον να καπούλια του αλόγου. 25"Έτσι, μπορεί κάποιος να σώσει τη δική παλικάρι μου στα βουνά της Carpathia!" είπε το τραχύ, αλλά ευγενικά στρατιώτη."Ay, οι άγγελοι θα τον φέρει επάνω στα χέρια τους, για να μη καταρρίψει ακόμη και το πόδι του σε μια πέτρα, για την καλή πράξη σου», αναφώνησε ένας μοναχός, ο οποίος, με κουκούλα ριγμένο πίσω, και σχεδόν με κομμένη την ανάσα με την προσπάθεια για τη διάσωση της παλικάρι τον εαυτό του, τον είχε φτάσει στην ίδια στιγμή."Good Πατέρα, προσευχηθείτε για μένα!" είπε ο trooper, διασχίζοντας τον εαυτό του."Ay, με χάρη», απάντησε ο μοναχός, extricating τον εαυτό του από το πλήθος, και σπεύδει πίσω προς την πλευρά του ένα πληγωμένο άνδρα, τον οποίο οι σύντροφοί του μετέφεραν με φορείο το οποίο είχε αυτοσχέδια με ένα παλιό μανδύα δεμένο με ασφάλεια ανάμεσα σε δύο stout δενδρύλλια .Καθώς η νύχτα σκοτείνιασε, κάτω από την πεδιάδα στους πρόποδες του βουνού ξέσπασε σε παράξενα μεγαλοπρέπεια με χιλιάδες φωτιές. Οι Τούρκοι ήταν σε πλήρη υποχώρηση προς την Αδριανούπολη και τη χαρά βασίλευε μεταξύ των χριστιανών. Ήταν παραμονή των Χριστουγέννων. Τα αστέρια έλαμψαν με σπάνια λαμπρότητα μέσα στο κρύο καθαρή ατμόσφαιρα."Οι ουρανούς επιστρέψει το χαιρετισμό των φάρων μας," είπε ο βασιλιάς Vladislaus.Μια τρομπέτα ήχησε διαπεραστικό και περιχαρής σημείωμα, το οποίο είχε παγιδευτεί από τους άλλους, μέχρι τα δάση και οι αγροί και οι πλαγιές είχαν πλημμυρίσει με την άναρθρες τραγούδι, το ταχύτερο η πρώτη νότα ενός πουλιού ξυπνά το σύνολο της χορωδίας Matin του χρόνου το καλοκαίρι . 26

Cardinal Julian, να τιθασεύσουν το άλογό του στην είσοδο του στρατοπέδου, άκουσα όπως ο ίδιος κοίταξε-«Και με τον άγγελο υπήρχε ένα πλήθος ουράνιας υποδοχής δοξάζοντας τον Θεό!" Ας δεχτούμε τη χαρά αυτής της παραμονή της γέννησης του Κυρίου μας ως οιωνό από τη γέννηση του χριστιανική δύναμη σε αυτά τα εδάφη, τα οποία έχουν τόσο καιρό βρίσκονταν στη σκιά των μουσουλμάνων απιστίας και ελληνική αίρεση. Στρατόπεδα μας εκεί πέρα flash ως σπινθήρες που πέταξε από την ποδιά του Jesu Βρεφών και τρομοκρατημένος τον διάβολο. [12] Sultan Amurath έχει καεί αυτή την ημέρα, αν και η καταχθόνια καταθέσει δαίμονας στο δέρμα του, όπως αληθώς πιστεύω ότι το κάνει. ""Amurath δεν ήταν σε προσωπική εντολή με την ημέρα. Τουλάχιστον έτσι μου είπαν," απάντησε Vladislaus. "Ασχολείται με μια εξέγερση των Caramanians στην Ασία. Carambey, ο σύζυγος της αδερφής του Σουλτάνου, υπό την ηγεσία των δυνάμεων κατά την έναρξη του αγώνα. Συνελήφθη στην ΤτΕ, και είναι τώρα σε ασφαλή φύλαξη με την Σέρβος δεσπότης, Γιώργος Brankovich . Hunyades και ο Δεσπότης έχουν διαπραγμάτευσης για την κατοχή του. Αλλά η πραγματική διοικητή, όπως έχω μάθει από κρατουμένους-τουλάχιστον ήταν παρών κατά την έναρξη του αγώνα, ήταν Σκεντέρμπεη. "«Σκεντέρμπεη;" αναφώνησε ο Julian με μεγάλη ανησυχία. "Αυτό το αλβανικό προδότη, Καστριώτη;-Ισκαριώτης, μάλλον, θα πρέπει να είναι το όνομα, αυτό του τότε, Μεγαλειότατε, δεν είναι νύχτα για γλέντι? Αλλά και για την παρακολούθηση της πτήσης του εχθρού, αν Σκεντέρμπεη τους οδηγεί, είναι αποκλειστικά για την εξαγωγή. μας σε ένα καθαρό. Τι θα συμβεί αν πριν από το πρωί, με τα Βαλκάνια πίσω μας, θα πρέπει να επιτεθεί με φρέσκο σώμα των Τούρκων στο μπροστινό μέρος; Δεν υπάρχουν εμβαθύνσεως 27 οι συσκευές της πανούργος εγκεφάλου του Σκεντέρμπεη. Και όμως, ποτέ δεν θα ηττηθεί, εκτός να αποσπάσει την καλύτερη νίκη από φαινομενική καταστροφή. Μήπως Γενική Hunyades γνωρίζουν τον ανταγωνιστή έχει να κάνει με; ότι δεν είναι κάποια μπέη ή πασά, ούτε καν ο ίδιος ο Σουλτάνος, αλλά Σκεντέρμπεη; Έχω ακούσει Hunyades να πω ότι από την εποχή του Σαλαντίν , οι μουσουλμάνοι δεν είχαν έναν ηγέτη τόσο επιδέξιος, όπως ότι η αλβανική Renegade: ότι η ματιά του ματιού του έχει μεγαλύτερη οξύνοια σε αυτό από τις εργασίες της Divan: [13] και ότι δεν είναι ένα σκορ ιππότες θα μπορούσε να σταθεί ενάντια γυμνό χέρι του. Πρέπει να δούμε Hunyades. "«Ομολογώ», απάντησε ο βασιλιάς Vladislaus, "ότι δεν άρεσε η εύκολη νίκη που είχαμε θα είχα ορκιστεί να αποφευχθεί μια μυριάδα εχθρούς αναρρίχηση στο πάγο δρόμο που ταξίδεψε χθες, αν είχα, αλλά μια εταιρεία δορατοφόρους?. Ακόμα δέκα χιλιάδες Τουρκικά βετεράνοι μας κράτησε όχι πίσω?!.! και οδηγήθηκαν από τον Σκεντέρμπεη υπάρχει μυστήριο εδώ Jesu πρόληψη θα πρέπει να είναι το μυστήριο του θανάτου για όλους μας, ας με Hunyades Εάν μόνο τη σοφία ή προσευχές σας, Cardinal, θα μπορούσε να διεκδικήσει εκ νέου Σκεντέρμπεης να του! χριστιανική πίστη, δεν θα φοβούνται Sultan Amurath, αν και ήταν παπάς του διαβόλου, με τα κλειδιά του θανάτου και την κόλαση στο ζωνάρι του. "Hunyades βρέθηκε με το σώμα πριν από τους Χριστιανούς. Αλλά για τη λευκή πανοπλία του, δύσκολα θα μπορούσε να διακριθεί από κάποια υποδεέστερος αξιωματικός, καθώς κινήθηκε μεταξύ των ανδρών, την επιθεώρηση τις λεπτομέρειες καταυλισμό τους. Η αντίθεση του κυβερνήτη-in-chief με το βασιλικό και το εκκλησιαστικό στρατιώτη ήταν

εντυπωσιακή. Άκουσε ήσυχα σε εικασίες τους φόβους και 28, και απάντησε με τόσο λίγο από τον ενθουσιασμό τους, σαν να έκανε λόγο για μια νέα πανοπλία-cleaner:"Ναι, θα έχουμε πιθανώς μια επιδρομή από Σκεντέρμπεης πριν από το πρωί, όμως, είμαστε έτοιμοι για αυτόν Μην κοιτάτε και προς τα πίσω, ο βασιλιάς Vladislaus Και εσείς, Cardinal, στρατάρχης μια σειρά από φρέσκα Λατινικής προσευχές για τον ετοιμοθάνατο?!..! Για , αν Σκεντέρμπεη παίρνει μεταξύ των Ιταλών σας, δέρματα σαφράν τους θα χλωρίνη σε φαντάσματα για τρόμο γι 'αυτόν. "Το πρόσωπο του καρδινάλιος αυξήθηκε κόκκινα σαν καπάκι του, όπως ο ίδιος απάντησε:"Αλλά για την πίστη στην κοινή χριστιανική μας υπόθεση, και το παράδειγμα της υποταγής με τον επικεφαλής μας, θα ήθελα να απαντήσω ότι χλευασμός όπως της αξίζει."

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV.Η εταιρεία, η οποία Kabilovitsch και τα παιδιά είχαν ενταχθεί σταμάτησε στην άκρη του μεγάλου στρατοπέδου. Άλλοι αγρότες και μη-μαχητές γεμάτο από απομονωμένες σπίτια τους? Αλλά το πρόσωπο ούτε η Milosch, ούτε της Helena, ούτε ακόμα λίγο Μιχαήλ, ήταν μεταξύ εκείνων που με αγωνία σαρωθεί. Η εντολή του βασιλιά Vladislaus εξασφάλισε για τους τρεις ευνοημένες πρόσφυγες κάθε άνεση που οι αγενείς στρατιώτες θα μπορούσαν να προσκομίσει. Το αγόρι και το κορίτσι ήταν μόλις κοιμάται από πυρκαγιά, ενώ ο γέρος βρισκόταν κοντά δίπλα τους, ότι κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει χωρίς να κινήσουν αυτόν. Εκείνος, όμως, δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Από τη μια πλευρά ήταν το θορυβώδες γλέντι του 29 οι νικητές? Από την άλλη, το σκοτάδι του κάμπου. Εδώ και υπήρχαν ομάδες στρατιωτών, και πέρα από αυτά μια περιστασιακή λάμψη του δόρατος το κεφάλι κάποιου φρουρού, ο οποίος, χαιρετισμό ο σύντροφός του, γύρισε στο τέλος του ρυθμό του.Το σκοτεινό μορφή ενός τεράστιου ανθρώπου προσέλκυσε μάτι Kabilovitsch του. Δεδομένου ότι ο ξένος πλησίαζε, πολύ δέρμα αρκούδας κάπα του τερματισμού πάνω σε ένα τραχύ και απότομου κουκούλα και μακριά μυτερά παπούτσια του με κομμάτια ξύλου για σόλες τους, ανέφερε ότι ήταν κάποια αγροτών. Φάνηκε να περιφέρεται γύρω με κανένα άλλο σκοπό από το να κρατήσει τον εαυτό του ζεστό. Ωστόσο Kabilovitsch σημείωσε ότι έμενε καθώς πέρασε από τις διάφορες ομάδες, σαν να ανιχνεύσει τα πρόσωπα των συναδέλφων τους πάσχοντες του."Heaven χορηγούν ότι όλα τα παιδιά του να είναι ασφαλές για το βράδυ!" μουρμούρισε ο γέρος.Καθώς η μικρή φιγούρα πέρασε όλη τη γραμμή του πυρός σουτζουκάκια, αποκάλυψε μια θαυμάσια μορφή? Πάρα πολύ απλά για ένα συνηθίσει να λυγίσει καθημερινού μόχθου του."Ένας ορειβάτης; ένας κυνηγός;" σκέφτηκε Kabilovitsch, "για το πεδίο-αδελφιών είναι όλα γύρο του ώμου, και το τόξο-backed. Αλλά όχι! πέλμα του είναι πολύ σκληρό και βαρύ για αυτό το είδος της ζωής. άκρων κάποιου είναι ελαστική, ευέλικτη, που σκαρφαλώνει στα απόκρημνα βράχια. Ένας κυνηγός θα χρησιμοποιήσει τα δάχτυλα πάνω στην αναβάθμιση. "Περιέργεια Kabilovitsch δεν μπορούσε να κρατήσει τα μάτια του από την αυξανόμενη βαριά με το κρύο και το τρεμόπαιγμα του φωτός φωτιά, όταν αναγκάστηκαν ορθάνοιχτη και πάλι από την προσέγγιση του ξένου. Ο γέρος αισθάνθηκε, όχι πριόνι, ότι ήταν να

μελετηθεί προσεκτικά πίσω από τις πτυχές της κουκούλας που η περιπλανώμενος 30 πλησίασε το πρόσωπό του, για να κρατήσει την κοπή άνεμος που σάρωσε στις ριπές κάτω από τα βουνά. Πέρασε πολύ κοντά, και μιλούσε για τον εαυτό του, καθώς έχει την τάση να είναι το έθιμο των ανδρών που οδηγούν μοναχική ζωή.«Είναι τσουχτερό κρύο», είπε, με τα δόντια φλυαρία, "τσουχτερό κρύο, από τη γενειάδα του Μωυσή!"Τα τελευταία λόγια τρόμαξε Kabilovitsch έτσι ώστε έδωσε μια ξαφνική κίνηση. Ο ξένος παρατηρήσει και σταμάτησε. Ατενίζοντας με προσήλωση από την παλιά άνδρα, ο οποίος είχε αναλάβει τώρα μια καθιστή στάση, που τον-απευθύνεται"Με το μούσι του Μωυσή! Είναι ένα φοβερό βράδυ, γείτονα.""! Ay, από τη γενειάδα του Μωυσή είναι? Και θα μπορούσε κανείς να φορέσει τη γενειάδα του Ααρών, επίσης, με τη γενειάδα άνεση του Ααρών ήταν μεγαλύτερη από γενειάδα του Μωυσή? Δεν είναι ότι αυτό που ο παπάς λέει;" είπε Kabilovitsch, τούλι ενθουσιασμό του υπό αναγκαστική αδιαφορία της τρόπο, την ίδια στιγμή κάνει χώρο για τον επισκέπτη, ο οποίος, χωρίς τελετή ο ίδιος τεντωμένο από την πλευρά του, φέρνοντας το πρόσωπό του κοντά σε αυτή του γέρου, και κραυγαλέα σε αυτό. Kabilovitsch επέστρεψε το βλέμμα του με την ίδια ευκρίνεια."Τι ξέρετε για το μούσι του Μωυσή;" είπε ο ξένος. "Ήταν γκρι ή μαύρο;""Μαύρο", δήλωσε ο Kabilovitsch, μελετώντας το πρόσωπο του άλλου με καχυποψία και έκπληξη. "Μαύρη ως αλβανικό σύννεφο βροντής, και τα μάτια του ήταν σαν undimmed από την ηλικία, όπως αυτή του αετού που πετά πάνω από τη λίμνη της Αχρίδας». [14]"Μιλάτε καλά», απάντησε ο ξένος, σπρώχνοντας πίσω την κουκούλα του.31Το πρόσωπό του ήταν μαζική και ισχυρή. Δεν αγρότη ήταν ο ίδιος, αλλά ένας γεννημένος στην διοίκηση και συνηθίσει σε αυτό."Θα είναι - Drakul;" ρώτησε ο άντρας."Όχι""Harion;""Όχι""Kabilovitsch;""Ay, και εσείς;""Καστριώτη."Kabilovitsch ξεπήδησε στα πόδια του."Ξαπλώστε! Ξαπλώστε! Επιτρέψτε μου να μοιραστώ κουβέρτα σας», είπε ο επισκέπτης. "Ο αέρας είναι πολύ τραγανή και ηχηρή για εμάς να μιλάει δυνατά σε αυτό? Και ξυπνώντας αυτιά το βράδυ-ώρα είναι πάνω γρήγορα να ακούσω τι δεν τους αφορούν Μπορούμε να καλύπτω την ομιλία μας κάτω από την κουβέρτα.".Kabilovitsch αισθάνθηκε τον δισταγμό του σεβασμού στην παραδοχή εγγύτητας αυτών των οικειότητα με τους καλεσμένους? Αλλά και αισθάνθηκε την αρχή της εντολής και τη σοφία της προφύλαξης. Εκείνος υπάκουσε.«Φοβήθηκα ότι θα πρέπει να βρει κανέναν ο οποίος αναγνώρισε τον κωδικό μας, θα πρέπει να δούμε Γενικές Hunyades στη νύχτα?..; Αλλά δεν πρέπει να προσεγγίσει τέταρτα του Μπορείτε να φτάσετε στην σκηνή του""Άμεσα", δήλωσε ο Kabilovitsch. "Κατά τη διάρκεια της ημέρας λίγο μακρινό κορίτσι μου κέρδισε την προσοχή του βασιλιά Vladislaus, και μου έδωσε τον κωδικό του στρατοπέδου to-νύχτα για την ασφάλειά της.« Christus natus est ».

"Θα πρέπει να πάτε σε αυτόν αμέσως, και να πω ότι θα ήθελα να τον δω εδώ. Θα πιστέψτε να φυλάει αυτά τα δύο παιδιά, ενώ είστε μακριά; Δεν θα λύκος τους." 32"Heaven χορηγούν ότι μπορεί βοσκός πάσης Αλβανίας", και ο γέρος ήταν μακριά."Ήξερα ότι ο άσωτος Prince George θα επανέλθει κάποια ημέρα,» είπε στον εαυτό του. "Πολλές από ένα χρόνο έχω διατηρούνται ρολόι μου στο πέρασμα, και ανάμεσα στα βουνά της Αλβανίας. Και πολλοί μια υπηρεσία έχω παρέχονται ως μια απλή βοσκός που δεν θα μπορούσα να έχω κάνει είχα φορέσει τα χρώματα της χώρας μου οπουδήποτε αλλού εκτός στην καρδιά μου. Και , «από τα γένια του Μωυσή! Κατά τη διάρκεια μερικές εβδομάδες τώρα έχω γίνει πολλές ένα μήνυμα, είχε κάποιες μάχες και σκληρά ξύσιμο το οποίο δεν κατάλαβα, εκτός από το ότι ήταν «από τα γένια του Μωυσή! Και τώρα ο Μωυσής έχει έρθει? Αρνήθηκε επιτέλους να λέγεται γιος της κόρης του Φαραώ, και θα απελευθερώσει τον λαό του Θεού θα είναι και Γιώργο Καστριώτη έχει παραμείνει κάτω από την κουβέρτα μου, θα στηριχθεί η κουβέρτα της εκκλησίας στη Croia ως προσφορά.! προς την Αγία Virgin.-Αλλά όχι, ανήκει στον αστυνομικό. Ουρανού με κρατήσει διακριτική, ή, για την χαρά του, δεν μπορώ να κάνω θελήματα μου με ασφάλεια. Θα επιστήσω την κουκούλα μου κοντά μου, μήπως το μακρινό φεγγάρι θα πρέπει να μαντέψει μου μυστικό. "Kabilovitsch αμφισβητήθηκε σε κάθε στροφή, όπως ο ίδιος πληγή ανάμεσα στα εκατοντάδες πυρκαγιές στρατόπεδο και σκηνές? Αλλά οι μαγικές λέξεις, "Christus natus est," άνοιξε το δρόμο.Ένας κύκλος από τις υπέροχες σκηνές του είπε ότι πλησίαζε στην έδρα της. Στη μέση τους καηκε μια τεράστια φωτιά. Κατασκήνωση-πίνακες, αστραφτερά με κύπελλα και κύπελλα από ασήμι, που κυμαίνονταν κάτω από πανέμορφα στέγαστρα των flaxen καμβά, που είχαν παραταχθεί με μπλε και μοβ ταπετσαρίες. Ένα πλήθος από χαρούμενα ντυμένοι υπηρέτες συνωστίζονταν μέσα και έξω από αυτούς. Εδώ ήταν το 33 βασιλική μεγαλοπρέπεια της Ουγγαρίας και της Πολωνίας? Το περίπτερο του Δεσποτάτου της Σέρβια εκεί? Υπάρχει η λαμπερή σταυρό της Ρώμης? Και, στο απώτατο άκρο αυτού του αυτοσχέδια σειρά του ανακτορικού και αριστοκρατική υπερηφάνεια, η πιο μέτρια, αλλά ακόμα πλούσια , λάβαρο της White Knight.Kabilovitsch πλησίασε τον τελευταίο."Θέλημα σου, φίλε;" είπε ο φύλακας, που κρατάει το δόρυ του σε όλη την χτύπημα πόρτα της σκηνής."Christus natus est!" ήταν η απάντηση."Αυτό θα κάνω αλλού, αλλά όχι εδώ», επανήλθε τον προφυλακτήρα.«Η επιχείρησή μου είναι αποκλειστικά και μόνο με το Γενικό Hunyades", δήλωσε ο Kabilovitsch."Δεν μπορεί να είναι", είπε ο Spearman. «Αυτός δεν έχει καμιά δουλειά με κάθε ένα, αλλά τον εαυτό του. Εάν είστε ένας βοσκός της Βηθλεέμ έρχονται να λατρεύουν το βρέφος Jesu-όπως θα δούμε να-θα πρέπει να περιμένετε μέχρι το πρωί."«Το μήνυμά μου είναι εξίσου σημαντική για αυτόν, όπως εκείνη των αγγέλων σε εκείνο το ευλογημένο βράδυ", δήλωσε ο γιδοβοσκός, κάνοντας μια βαθιά υπόκλιση και κοιτώντας ψηλά στον ουρανό σαν σε προσευχή, καθώς μιλούσε."Διακηρύξει το μήνυμά σας, παλιό απατεώνας του προσωπικού! Είχαμε χαρμόσυνα νέα για την ημέρα, αλλά μπορεί να αντέξει να ακούσω περισσότερα», είπε ο φύλακας, τον έφεραν πιο κοντά.

"Δεν υπάρχει αυτί στη γη θα ακούσουν τη δική μου, αλλά στρατηγού», φώναξε ο γέρος, υψώνοντας τη φωνή του: "! Όχι από τα γένια του Μωυσή δεν πρέπει."«Ένα παράξενο ορκίζονται ότι, παλιό δέρμα δέρμα Μήπως έχετε κρατήσει τα πρόβατα σας στο Μαδιάμ, όπου ο Μωυσής έκανε, ότι ξέρετε είχε μια γενειάδα μανδύα σας είναι τραχύς ώστε να έχουν ανήκε στον πατέρα Jethro?!. Και εγγυάται ότι είναι η πλήρης παρασίτων, όπως ήταν αυτές των Αιγυπτίων μετά από 34 η πανούκλα που ο Μωυσής έστειλε τους. Όμως, οι δέκα πληγές που παίρνετε! Φύγε! ""Όχι, η γενειάδα του Μωυσή!" φώναξε Kabilovitsch.«Αφήστε τον να περάσει!" είπε μια φωνή από βαθιά μέσα στη σκηνή.«Αφήστε τον να περάσει!" είπε ένας άλλος πιο κοντά.«Αφήστε τον να περάσει!" επαναλαμβάνεται μία ακριβώς μέσα στο εξωτερικό παραπέτασμα.Ο γιδοβοσκός πέρασε μεταξύ μιας γραμμής των φρουρών, παρακολουθείται στενά από το καθένα. Η σκηνή ήταν ένα διπλό, συνθέτοντας ένα δωμάτιο ή περίπτερο, που περικλείεται από τη μεγάλη σκηνή? Έτσι ώστε να υπήρχε ένα μεγάλο χώρο γύρω από το ιδιωτικό διαμέρισμα της γενικής, επιτρέποντας στους φρουρούς να περιπολούν εξ ολοκλήρου γι 'αυτό χωρίς να περάσει στο εξωτερικό αέρα.Στην είσοδο των εσωτερικών Hunyades σκηνή εμφανίστηκε. Ήταν φως χτίσει, αλλά συμπαγώς δεμένη, με άφθονη μέτωπο και γενναιόδωρη, αλλά σημαδεμένο πρόσωπο? Η οποία, ωστόσο, ήταν πιο σημαντικά ραμμένες με τις γραμμές που δηλώνουν σκέψη και το θάρρος. Ήταν τυλιγμένο σε ένα χαλαρό χιτώνα των δαπανηρών γούνες. Εκείνος κούνησε το χέρι του για Kabilovitsch να εισέλθουν, και πρόσταξε τους φρουρούς συνταξιοδοτηθούν. Ρίχνουν τον εαυτό του στον καναπέ Ένα απλό στρατιώτη, επέστησε να κλείσει μια θέση στρατόπεδο, νεύμα και ο επισκέπτης του να καθίσει."Έχετε νέα από τους Αλβανούς, από τα γένια του Μωυσή;" είπε Hunyades ερωτηματικά.Μια στιγμή ή δύο αρκούσε για την παράδοση του μηνύματος Kabilovitsch του.«Χο, φύλακας όταν αυτό γέρος πηγαίνει, ας κανείς δεν αρχίζει μέχρι να έρθει πίσω?! Στη συνέχεια να τον δεχθεί χωρίς 35 το πέρασμα, αμέσως,» είπε Hunyades, που πηγάζει από τον καναπέ. "Τώρα, γέρο, δώσε μου φέρουν το δέρμα σας-τώρα τα παπούτσια σας-σας cap. Εδώ, τυλίξτε τον εαυτό σας σε ορυχείο. Δεν χρειάζεται να συρρικνωθεί από το να καταλάβουν το δέρμα Hunyades» για μια στιγμή, από τη στιγμή που έπρεπε να-νύχτα μια πιο πριγκηπικό στρατιώτη . σύμφωνα με κουβέρτα σας Μήπως λέτε στα βόρεια Στην άκρη του στρατοπέδου Ένα αγόρι και ένα κορίτσι από τη φωτιά?; και αυτός ";Η συγκεκαλυμμένη γενικά πέρασε έξω. ΚΕΦΑΛΑΙΟ V."Με το μούσι του Μωυσή! Θα σπάσω το κεφάλι σας με το ραβδί μου, αν έρθει σκοντάψει πάνω μου με αυτόν τον τρόπο," μούγκρισε Σκεντέρμπεη από κάτω από κουβέρτα του, όπως ένας αγρότης-επενδυμένα άνθρωπος σκόνταψε ενάντια τεράστια μορφή του επεκτάθηκε από τη φωτιά ."Στη συνέχεια, αφήστε το κρύο συρρικνωθεί Hulk σας στο σωστό μέγεθος του», απάντησε ο ξένος. "Αλλά θα πρέπει να με ευχαριστήσει, αντί να βρίζουν εμένα, για να σας ξυπνήσουν?. Για την πυρκαγιά σας πεθαίνει έξω, και θα χαθεί, κοιμάται στην κουβέρτα που εκθέτει τα πόδια σας ότι μπορεί να καλύπτει τη μύτη σας, αλλά εγώ θα ανακατεύετε σας φωτιά και να θέσει μερικά ραβδιά σε αυτό, αν μπορώ να καθίσετε με

αυτό και να λιώσει τον πάγο από το μούσι μου και τους πόνους από τα δάχτυλα των ποδιών μου. Όμως, τους οποίους έχετε εδώ; "Ο άντρας έσκυψε και με ανυπομονησία αφαιρεθεί το κάλυμμα από τα μερικώς καλυμμένα πρόσωπα των παιδιών. 36"Κωνσταντίνος!" αναφώνησε, «Ευλογητός ο Θεός! και το κορίτσι Kabilovitsch του, ή το αστρικό φως μου χλευάζει!""Πατέρα!" φώναξε το αγόρι, ξυπνώντας και ρίχνοντας τα χέρια του στο λαιμό του ανθρώπου που έσκυψε να τον αγκαλιάσει."Και Μάικλ; είναι αυτός εδώ;" ρώτησε Milosch.«Όχι, ο πατέρας," είπε το παιδί. «Μας χώρισαν στο σπήλαιο, και δεν τον έχω δει εκτός από το όνειρό μου.""Στο όνειρό σου, παιδί μου; Στο όνειρό σας; Jesu χορηγήσει ο ίδιος δεν μπορεί να σκοτωθεί, ότι το πνεύμα άγγελος του ήρθε σε σας στο όνειρό σας! Μήπως αυτός φαίνεται φωτεινό και όμορφο, πιο όμορφη από ό, τι τον είδε ποτέ, σαν να είχε έρθει σε σας από τον Παράδεισο όχι τότε ζει ακόμα στη γη?; και από όλους τους δαίμονες στην κόλαση και την Αδριανούπολη Θα τον βρείτε, όμως εγώ τον δάκρυ από τα νεκρά χέρια του Καστριώτη προδότη τον εαυτό του, όπως ήμουν κοντά! για τη λήψη σας, αγόρι μου, από τη λαβή του Τούρκου οποίου η καρδιά μου τρυπημένα με ένα βέλος την ημέρα του αγώνα?-αλλά. μου που μετά και σχεδόν ο ίδιος σκοτώθηκε από ένα αποτέλεσμα των απίστων ""Και μάνα μας;" ρώτησε ο Κωνσταντίνος. "Είναι ασφαλές;""Ay ay ασφαλείς στον ουρανό, φοβάμαι, αλλά εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε την ελπίδα μέχρι να έχουμε ψάξει κατασκηνώσεις μας για αύριο?!. Ούτε τότε, μέχρι να καεί κάθε σαράι των Τούρκων από τα βουνά στη θάλασσα, αλλά που σας έφερε και το κορίτσι εδώ; " ρώτησε Milosch, αντικρύζοντας τη μορφή του δύστροπο άνθρωπο δίπλα του."Γιατί, καλή θείος Kabilovitsch έκανε", είπε το αγόρι, κοιτάζοντας με απορία στο σημείο τώρα σφετεριστεί από το παράξενο σχήμα του Σκεντέρμπεη. 37"Kabilovitsch πήγε να φέρει κάποια φωτιά τύρφης από το λούκι του είπα του," μουρμούρισε Σκεντέρμπεη."Ναι, έρχεται εκεί», δήλωσε ο Milosch, ως γνωστό Kabilovitsch κουκούλα και κάπα παρουσιάστηκαν κατά το λευκό φόντο ένα χιονισμένο έλατο σε μικρή απόσταση μακριά. "Αλλά δεν βρήκε καυσίμων Wrap κοντά, hearties μου:. Θα έχετε πλέον φλόγα για το βράδυ Ha Kabilovitsch.!" είπε, υψώνοντας τη φωνή του, όπως το γνωστό έντυπο φαινόταν έτοιμος να περάσει από. "Έχει η φωτιά στο μάτι σας έχουν τεθεί από το κρύο, ότι δεν μπορείτε να βρείτε το δικό σας χώρο, γείτονα θα είχα ορκιστεί ότι, αν Kabilovitsch ήταν τυφλοί, θα μπορούσε να βρει ένα χαμένο παιδί για τα βουνά?; Και τώρα ξέρει μετά βίας τη φωλιά του. "Η υπόθεση Kabilovitsch ήρθε κοντά, και έδωσε μια δύσκολη χαιρετισμό, η οποία, ενώ προορίζεται να είναι εξοικειωμένοι, δεν ήταν επαρκώς unlimbered από τη συνήθεια της αρχής να μη δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η εξοικείωση του ήταν μόνο υποτίθεται."Με το μούσι του Μωυσή! Είχα μπέρδεψαν σχεδόν στρατόπεδό μου, τώρα οι πυρκαγιές που σιγοκαίει,» είπε, πλησιάζει.«Αυτός δεν είναι Kabilovitsch", δήλωσε ο Milosch, τα μισά για τον εαυτό του και το μισό δυνατά.«Όχι», απάντησε ο Σκεντέρμπεης. "Αλλά εγώ θα πάω και να βρει Kabilovitsch. Ίσως έχει περισσότερο τύρφη από ό, τι μπορεί να μεταφέρει. Και, ξένος, εγώ θα σας βοηθήσει να

βρείτε αυτό που ψάχνετε, για σας φαίνεται ανόητη με το κρύο-αν θα με βοηθήσει να βρω τον Είμαι για να δούμε από τη γενειάδα του Μωυσή ότι είναι μια δίκαιη συμφωνία?.! δεν είναι "«Ένα παράξενο ορκίζομαι, αυτό!" είπε Milosch, τη φροντίδα των δύο μορφές εξαφανίζονται ανάμεσα στα έλατα. "Είναι 38 είναι κάποια σύνθημα, και μου αρέσει ότι δεν μεταξύ αυτών prowlers στρατόπεδο Φοβάμαι για Kabilovitsch Ο νεοφερμένος φόρεσε τα ρούχα του, το οποίο θα ήθελα να ξέρω αν τους είδα στο πίσω μέρος του ο καρδινάλιος?.. Για το καλό Helena κοπεί το καπό για πλησίον μας σαν έκοψε τη φούστα για μητρός το παιδί του, λίγο Morsinia εκεί. Κάποια αναστάτωση είναι ζυθοποιία. θα παρακολουθήσετε και να μην κλείσει μάτι. "Αν κάποιος έχει παραμονεύουν στο αλσύλλιο του δέντρα στα οποία οι άνδρες αποσύρθηκαν, θα είχε κρυφακούσει τη συνομιλία των οποίων οι ποινές είναι τμήματα."Ναι, General Hunyades, έχει έρθει η ώρα. Μπορώ να αντέξει την υπηρεσία του Σουλτάνου πλέον. Αλλά για αυτό που είμαι έτοιμος να κάνω εγώ μονάχος είμαι υπεύθυνος, και πρέπει να αρνηθεί να μοιραστούν την ευθύνη με οποιοδήποτε άλλο, είτε Μουσουλμάνος ή Χριστιανός . Πιστεύω, Κύριε, ότι είμαι σε αυτή κατευθύνεται από κάποια ανώτερη δύναμη από τη δική μου ιδιοτροπία. είμαι υποχρεωμένος σε αυτήν από αόρατες δυνάμεις, όπως είναι πραγματικά σαν τα αστέρια σύρονται από αυτούς μέσω του μακρινό ουρανό. ""Δεν έχει αστέρια," απάντησε Hunyades, "έχει καθαρότερη λάμψη από εκείνη του ευγενή σκοπό σας, και κανένας οδηγούνται με τις αόρατες δυνάμεις σε ένα λαμπρότερο μοίρα από ό, τι Σκεντέρμπεη.""Ας μην Christian χείλη σας να μου τηλεφωνήσει Σκεντέρμπεη, αλλά Καστριώτη», είπε ο σύντροφος του. «Ναι, πιστεύω ότι η νέα σκοπός μου προέρχεται από την inbreathing κάποιου ουράνιου πνεύματος, από κάποια μυστηριώδη ακρόαση η ψυχή της άναρθρες φωνή του Θεού. Αλλιώς γιατί θα πρέπει η σκέψη του τόσο με ικανοποιούν παράξενα; εγώ ρίχνει κάτω από το ψηλότερο σκαλοπάτι της τιμή και δύναμη και πλούτη με το οποίο η υπηρεσία μπορεί να μουσουλμανική 39 ανταμοιβή ένα?-γιατί είμαι στο κεφάλι του στρατού, και ακόμη και ο Βεζίρης δεν έχει περισσότερο σεβασμό στην Αδριανούπολη από ό, τι έχω, όπου οι στρατιώτες του σουλτάνου να εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο. Για να αφήσετε το Padishah θα είναι να αφήσει κάθε πράγμα για ένα αβέβαιο μέλλον. Ωστόσο, είμαι περισσότερο από το περιεχόμενο για να το κάνει. ""Δεν είναι για ένα αβέβαιο μέλλον, ευγενή Καστριώτη," απάντησε Hunyades θερμά, να πιάσει το χέρι του. "Η υψηλότερη θέση στους στρατούς της χριστιανικής Ευρώπης είναι δική σας αρχηγία δική μου θα μπορούσα να demit χωρίς λύπη, γνωρίζοντας ότι θα πέσουν στα χέρια σας Ο στρατός της Ιταλίας μπορείτε να πάρετε τον έλεγχο του αύριο, αν θα?.. Για το κόκκινο -εξογκώματα λειρί της εκκλησιαστικής, Julian, δεν έχει τοποθετηθεί γι 'αυτό. Ή Βράνκοβιτς, ο Σέρβος δεσπότης, θα χαλάζι ως επικεφαλής βοεβόδα. [15] Θα πρέπει όμως να επιλέξουν από στρατών μας, και να θέσει τον εαυτό σας στο κεφάλι του, ανεξαρτήτως έθνους θα: για τις λεγεώνες θα ακολουθήσει το δείχνει ανίκητος σπαθί σας, γενναία, σαν να ήταν το σπαθί του Μιχαήλ, ο Αρχάγγελος ".«Όχι! Όχι! Αυτά τα πράγματα δελεάσει μου, όχι», είπε ο Σκεντέρμπεης. "Θα πρέπει να ζουν μόνο για την Αλβανία. Εκείνη η παράξενη πνεύμα που με συμβουλεύει έρχεται στην ψυχή μου σαν μια καθαρή ωστικό κύμα από τον Αλβανικό λόφους μου. Οι φωνές που καλούν μου είναι σαν του θανάτου τη φωνή του πατέρα μου, ο χριστιανός ο Δούκας Ιωάννης, ο οποίος προσευχήθηκε στη συνέχεια για τη γη του και ο γιος του-τόσο στην

αναπνοή ενός που επέπλευσε την ψυχή του στο Θεό Επιτρέψτε μου να δούμε και πάλι από τις βραχώδεις οχυρά της Vitzi, τα νερά του μικρού Αχρίδας και Skidar, και να καλέσει τους δική μου?. Θα πρέπει τότε δεν ζήλευαν ακόμη και το λοφίο στο κράνος σας, γενναιόδωρη 40 Hunyades? ούτε λύπη τι εγκαταλείψω μεταξύ των Μουσουλμάνων, αν περιουσία μου ήταν ότι από το σύνολο της αυτοκρατορίας που το Padishah βλέπει στα όνειρά του, όταν δεν είναι η πόλη του Αδριανού, αλλά η πόλη του Ο Κωνσταντίνος έχει γίνει πρωτεύουσα του. ""Χριστιανοσύνης θα συγχωρήσει καθόλου την μικρή σας βάλει σε αυτήν, ευγενή Καστριώτη, από την μείωση κάποια γενική εντολή, και σύντομα θα αυξηθεί ζηλεύουν αποκλειστική αφοσίωση σας για λίγο την Αλβανία", δήλωσε ο Hunyades, με εμφανή ειλικρίνεια.«Χριστιανοσύνη δεν θα χάσει, αλλά κέρδος, ως εκ τούτου," απάντησε Σκεντέρμπεη. "Για δεν είναι η Αλβανία, μετά από όλα, ένα βασικό σημείο στο ισχυρό μάχη που εξακολουθεί να διεξάγεται με τον Τούρκο πάνω από αυτές τις ανατολικές χώρες της Ευρώπης, από την Adria στην Εύξεινο;""Πώς έτσι;" ρώτησε Hunyades. "Δεν έχουμε αυτή την ημέρα σπάσει τη δύναμη του Τούρκου στην Ευρώπη; και ότι δεν τώρα σε απερίσκεπτη βιασύνη στη θάλασσα του Μαρμαρά;"Σκεντέρμπεης απάντησε με αργή, αλλά δυσοίωνο, οι λέξεις:"Γενικά Hunyades, η ισχύς μουσουλμανική δεν ήταν αυτό το σπασμένο ημέρα. Εμπιστοσύνη δεν είναι η ομοιότητα. Χέρι μου θα μπορούσε να έχει εκσφενδόνισε στρατιώτες σας κάτω από τις βόρειες πρανών των βουνών εκεί πέρα με την ίδια ευκολία με τα δικά σας συντρίψει τους Τούρκους κατατάσσεται στην Vasag και Hermannstadt. Οι στρατοί ακόμα μπροστά σας περιμένει, αλλά η λέξη να απειλήσουν το στρατόπεδο σας με τρομερή εκδίκηση για την ήττα μυστηριώδη-ay τους, μυστήρια τους. Και το Padishah είναι σπεύδοντας με τις ορδές που απελευθερώνονται από τις νίκες του επί της Caramanians, να ενωθούν μαζί τους. Όχι, Μεγαλειότατε, η μάχη για την αυτοκρατορία σε αυτές τις πεδιάδες, και στη Μακεδονία, και κατά μήκος του Δούναβη, δεν έχει τελειώσει: δεν έχει, αλλά μόλις αρχίσει και η Αλβανία θα είναι το βασικό σημείο για 41 μια γενιά να έρθει Δεν κύμα οθωμανικό μπορεί να χτυπήσει την κεντρική Ευρώπη, αλλά πάνω.. η αλβανική λόφους. Μια χριστιανική δύναμη παγιωμένες θα υπάρξει ένας μετρητής απειλή για κάθε εισβολή από την πλευρά των μουσουλμάνων, και μια τεράστια βοηθητική σε οποιαδήποτε κίνηση από την πλευρά της Χριστιανοσύνης. στρατιωτικών συμφωνεί κρίση μου με τη φωνή του αυτό το πνεύμα που μιλά μέσα μου, και οι προσφορές μου ως χριστιανός να ζήσουν για την Αλβανία. ""Βλέπω στο σχέδιό σας," απάντησε Hunyades, "μια λάμψη αυτής της πολύ σοφία που κέρδισε για τον τίτλο του« Το μάτι της Οθωμανικής, ως ανδρεία σας έκανε να το «δεξί χέρι του Σουλτάνου». Ενώ η άποψή μου για τη σχετική ισχύ των δύο πολιτισμών τώρα αντικρίζουν ο ένας τον άλλο σε μάχη γραμμές μας μπορεί να είναι διαφορετική από τη δική σας, και θα πρέπει να τοποθετήσετε το σημείο κλειδί στο μεγάλο πεδίο και όχι στο κάτω Δούναβη από ό, τι μέχρι τώρα προς τα δυτικά, I ακόμη υποβάλει την κρίση μου με τα δικά σας. Εκχώρηση σε μένα το μέρος μου στην υπόθεση που θα εκτελέσει, και, ο λόγος μου ως στρατιώτης και μια χριστιανική, θα έχετε τη βοήθειά μου. "«Όχι», απάντησε ο Σκεντέρμπεης. "Όπως είπα, μπορώ να μοιραστώ την ευθύνη της δράσης μου με κανέναν βαρύτατες κατηγορίες θα χτυπήσει ενάντια στο όνομά μου παλιούς συντρόφους μου θα περιφρονούν πράξη μου ως ύπουλη ακόμη και η ιστορία θα

αποτύχει να με καταλάβει Επιτρέψτε μου να δράσει μόνη της?.... Υπακούοντας ότι παράξενη φωνή που θα με δικαιολογήσει, αν όχι πριν από τους άνδρες, τουλάχιστον κατά την τελευταία ημέρα της κρίσης στον κόσμο, ο μουσουλμανικός έχει αδικήσει?. εξοργισμένοι ανθρωπιά μου? σχισμή τη γλώσσα της συνείδησης μου είναι ότι δεν πρέπει να μιλήσει σε μένα το καθήκον μου? και προσπάθησε να θέσει τα μάτια της πίστης μου. Η Θεότητα αποχαιρετά τον εαυτό μου εκδικηθεί. Όμως η εκδίκηση είναι μόνο δική μου και του Θεού. Καμία άλλη πλευρά, πρέπει να βάφονται με το αίμα του, 42 τουλάχιστον απ 'όλα σου, ευγενή Hunyades. μου σχέδιο πρέπει να είναι όλα δικά μου. ζητώ μόνο ότι, όταν εγώ ο ίδιος έχω extricated από μουσουλμανικά δεσμούς, μπορεί να είχα τη φιλία των Hunyades. Ειδικά ότι ο τρόπος που μπορεί να παραμείνει ανοικτό για το πέρασμά μου από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα από τα στρατεύματά σας, χωρίς να πρόκληση και την καθυστέρηση. Όλα τα άλλα έχει διευθετηθεί από μια χούφτα των πιστών πατριωτών Αλβανίας. ""Θα πρέπει να είναι όπως επιθυμείτε, Γενική Καστριώτη. Επιλέξτε τον κωδικό πρόσβασής σας, και θα ανοίξει το δρόμο για σας και αν ήταν από την πίσω πόρτα του Βατικανού.""Ας τότε η« γενειάδα του Μωυσή να τηρούνται. Οι Αλβανοί έμπιστος μου συνηθίσει σε αυτό. ""Good!" απάντησε Hunyades. "Και εγώ θα σφραγίσει compact μας με τη λήψη Αδριανούπολης προς τιμήν της αναχώρησης της μόνο υπερασπιστής της."«Όχι», είπε ο Σκεντέρμπεης. «Δεν θα ήταν συνετό να ασκήσει πίεση στην πρωτεύουσα. Κάθε προσέγγιση που φρουρείται με μεγαλύτερη ασφάλεια από ό, τι ήταν αυτές στη Βιέννη από τους χριστιανούς. Οι μηχανικοί του Padishah είναι πιο επιδέξια από οποιαδήποτε στη γη του Frank ή τα γερμανικά. Η νέα ένωση νιτρικό κάλιο και θείου, το οποίο γνωρίζετε σχεδόν τη χρήση, είναι θαμμένος κάτω από κάθε πύλη? και μια σπίθα θα σκάσει σαν Aetna ή Βεζούβιου [16] Ακόμη και η ανδρεία του White Knight δεν μπορεί να κατακτήσει το άψυχο στοιχείο Οι κόκκοι μαύρου ποτέ blanch με φόβο.. . Δεν πανικού μπορεί να εκτρέψει μια πέτρινη μπάλα πέταξαν από το κανόνι, ώστε να μην πρέπει να βρει την καρδιά του πιο γενναίο. Σας συμβουλεύω ότι στρατούς σας διακόψω για λίγο με το κύρος του έχει κλιμακωθεί τα Βαλκάνια. Σε λίγους μήνες ευκαιρίες μπορεί να έχουν ωριμάσει. Μόλις μου είμαι στην Αλβανία, 43 Sultan Amurath πρέπει να γνωρίζουν ότι το όνομα του Σκεντέρμπεη, του Κυρίου δεν Alexander-ήταν δικό του, αλλά η μοίρα του δικαίωμα? για, εκτός αν το πεπρωμένο μου παρερμηνεύει, οι Μακεδόνες λεγεώνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ήταν ταχύτερη από ό, τι νέο Μακεδονικό braves μου πρέπει να Αυτό θα ενθαρρύνει τους Βενετούς και τους Γενουάτες?. και με το πολεμικό ναυτικό τους για τον Ελλήσποντο, οι δειλές Παλαιολόγων πατώντας έξω από μυστικές του της Κωνσταντινούπολης, και της εξέγερσης παντού, από την Κριμαία στην Πελοπόννησο, δεν θα υπάρχει, μια γενιά, ως εκ τούτου, να μείνει ένα τουρμπάνι στην Ευρώπη. Πιστέψτε με, Γενική, την πρόσφυση του Τούρκου από σχεδόν έναν αιώνα, από τότε που τσιμπημένο η ήπειρος στην Καλλίπολη, δεν μπορεί να λυθεί σε μια μέρα. ""Για καμία άλλη από Καστριώτη θα μου δώσει την κρίση μου? Και όχι σε αυτόν, αλλά ότι τα λόγια του είναι τόσο πειστική ως το σπαθί του, στη συνέχεια, έτσι ας είναι,.» Ήταν η απάντηση του Χριστιανού ηγέτη.Η αλβανική εξαφανίστηκε. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI.

Hunyades, στενή μύτη στο δέρμα αρκούδας μεταμφίεση του, επέστρεψε στο στρατόπεδο."Μια απελπισμένη περιπέτεια που του Καστριώτη," σκέφτηκε. «Είναι καλά ότι δεν επιτρέπει καμία φωνή, αλλά το δικό του για να μιλήσει τα σχέδιά του, και κανένα αυτί αλλά η δική μου να τους ακούσουμε."Hist!"Όχι? Είναι όμως το τρίξιμο πάγου από τα βάλσαμα 44 Όμως ποιος ξέρει τι παρείσακτοι μπορεί να υπήρξαν και εάν η γενναία Σκεντέρμπεης δεν μπορεί να παραλύσει πριν φτάσει το δικό του στρατόπεδο Η διαδρομή θα είναι μακρά και κροτάλισμα μετά μπαίνει.; τις τουρκικές γραμμές. Θα ενθουσιάσει καμία υποψία; Ούτε η απουσία του; Ουρανό φρουρά του γενναία καρδιά, για τις πολύ mole τρύπες στο έδαφος είναι τα αυτιά του Σουλτάνου, στην οποία πίνει τα μυστικά των στρατιωτών του. Με την ευκαιρία, θα πρέπει να άρει το βρώμικο καπάκι από το συνάδελφο ο οποίος μου τηλεφώνησε Kabilovitsch στη φωτιά του βοσκού του? για τον αγγελιοφόρο που μου έφερε λέξη σίγουρα είπε ότι μόνο Καστριώτη και τα δύο παιδιά ήταν εκεί που μπορεί αυτό το άλλο να πρέπει να ανακαλύψει?.; και αν ξέρει τίποτε δεν πρέπει, οφείλει να γνωρίζει όχι περισσότερο αυτή την πλευρά της κόλασης-gate, ή σημείο στιλέτο μου έχει αυξηθεί τόσο ειλικρινής που έχει ξεχάσει το δρόμο για την καρδιά ενός απατεώνας του. "Πλησιάζοντας την μικρή ομάδα, Hunyades πήγε πίσω τους, ότι, αν είναι δυνατόν, θα μπορούσε να ακούσουν κάποιες λέξεις πριν από οποιαδήποτε πρόσωπα γνώριζαν εκεί παρουσία του.Milosch ήταν άρρωστος με ευκολία μέσω της συνεχούς απουσίας του φίλου Kabilovitsch του, η περίεργη δράση του παράξενου άνδρα που είχε πάρει τη θέση του κάτω από την κουβέρτα, και την εμφάνιση της μια που φορούσε το καπάκι και το ακρωτήρι που πίστευε ότι δεν θα μπορούσε να μπερδέψει . Υπήρχε πάντα ένα μυστήριο σχετικά με την πρόωρη ζωή Kabilovitsch, η οποία μακροχρόνιες και στενές σχέσεις γειτονίας τους πάνω στο βουνό δεν του επέτρεψε να λύσει. Το κορίτσι, που συχνά πιστεύεται, ήταν πολύ φως μιας κατασκευής και πολύ δίκαιη χαρακτήρισε ως το παιδί του ορειβάτη. Η ιστορία Kabilovitsch συχνά είπε για τον πρόωρο θάνατο της μητέρας του παιδιού, η γυναίκα Milosch ποτέ ακούσει χωρίς ανυπομονησία και ένα σήκωμα των ώμων 45 των ώμων. Ποιος ήταν το παιδί; Θα μπορούσε να υπάρχει κάποιο οικόπεδο για να την παρασύρει στα άτομα που γνώριζαν το μυστικό της γέννησης της; Milosch θα μπορούσε να φθάσει ένα οριστικό συμπέρασμα σχετικά με το θέμα, και αυτό ήταν ότι θα έπρεπε να προφυλαχθεί το παιδί μόλις τώρα. Έτσι, με τις αισθήσεις έκανε σήμα με καχυποψία, άκουσε το μαλακό πάτημα των Hunyades μέσω του φλοιού-σπασμένα χιόνι? Και αν και με το κεφάλι απέτρεψε, σημείωσε προσέγγιση λαθραίος του. Η επιφυλακτικότητα που παρατηρείται από τον ξένο έκανε Milosch αισθάνονται ορισμένα από τα προορίζεται προδοσίας. Χαλάρωση της μικρής θήκη-μαχαίρι, το οποίο κρεμόταν από το δαχτυλίδι σε κοκάλινη λαβή του από ζωνάρι του, αυτός άρπαξε σφιχτά, και δεσμεύονται με μια ξαφνική αντιμετωπίζει τον εισβολέα."Η επιχείρησή σας, ο άνθρωπος;" είπε, αντικρύζοντας τον ως κυνηγός μάτια ένα λύκο να προβλέψει το ελατήριο της ωμής, ότι το μαχαίρι μπορεί να εισέλθει στο λαιμό του πριν από την απεργία κυνόδοντες."Μια αγενής χαιρετισμό σε ένα γείτονα, ότι,« ήταν η ήρεμη απάντηση."Μια δίκαιη αρκετά χαιρετισμό σε κάποιον που φοράει fleece ενός γείτονα, και περιφέρεται τη νύχτα για το ποίμνιό του. Σταματήστε! Δεν είναι ένα βήμα πιο κοντά! Ή,

από την ψυχή του Kabilovitsch, τον οποίο, απ 'όσο ξέρω, έχετε δολοφονήσει, θα στείλω μπορείτε να τον γνωρίσουμε! "Μια κίνηση του ξένου προς το όπλο του είχε προβλεφθεί από τον ορειβάτη, που συμπαρασύρει τον εισβολέα με τη δύναμη μιας αρκούδας, pinioning τα χέρια του από τις πλευρές του, και τα οποία υπάγονται με τον στο έδαφος. Σε μια στιγμή περισσότερο, όμως, το σημείο στιλέτο του ανταγωνιστή του άρχισε να διεισδύσει Milosch μηρό του. Σφίγγοντας πιο κοντά ώστε να αποφευχθεί η πιο θανατηφόρα ώθηση, ένιωσε κάτω τραχύ εξωτερικό χιτώνα του αντιπάλου του το σκληρό 46 θώρακα υφασμένα με τις συνδέσεις του σιδήρου δεν είναι το χοντρό ύφασμα, όπως φορέθηκε από κοινού στρατιώτες, αλλά το ελαφρύτερο χάλυβα μετριάζεται εσώρουχα των ιπποτών και των ευγενών ."Έχετε δολοφόνησαν τον άλλο καλύτερα από τον εαυτό σας, καταραμένο κακοποιός, και έχουν κλέψει το πουκάμισό του. Αλλά δεν θα σας εξοικονομήσει αυτή τη φορά."Όπως άφησε έξω αυτά τα λόγια ένα-ένα και ανάσα από την αναπνοή, Milosch λειτούργησε το μαχαίρι σε μια τέτοια αναμονή ότι θα μπορούσε να πατήσετε στο πίσω μέρος του ανταγωνιστή του. Αργά αλλά σταθερά η stout σημείο έκανε τον τρόπο του μεταξύ των σκληρών συνδέσεις μέχρι την σάρκα του ανθρώπου ρυτίδωσε με τον πόνο. Στη συνέχεια Milosch hissed μέσα από τα δόντια του: -"Ποιος είσαι; Αν δεν μιλήσει, θα πεθάνεις. Εάν ψέματα, ας το διάβολο shrive μαύρη ψυχή σου! Για Θα σου στείλω σ 'αυτόν στο σημείο μαχαίρι. Μίλα!""Είμαι Γενικά Hunyades», απάντησε ο σχεδόν με κομμένη την ανάσα ο άνθρωπος.Οι λέξεις του απαλλαγεί από την πίεση του μαχαιριού, αλλά όχι από την γηπέδου αγκαλιά του απαγωγέα του."Απόδειξέ το!" hissed Milosch. "Έχω ακούσει ότι Hunyades έχει μια ουλή στην αριστερή πλευρά του λαιμού. Αποκαλύψτε το λαιμό σας!"Milosch κυκλοφόρησε το αριστερό χέρι Hunyades »αρκετά ώστε να του επιτρέψει να φτάσει προς τα πάνω. Σε μια στιγμή ο δερμάτινος συμβολοσειρά, η οποία δεσμεύεται το δέρμα αρκούδας ακρωτήριο γύρω από τον λαιμό του ήταν σπασμένο, οι νευρώσεις μιας βελούδινο σακάκι χαλαρώσει, και τα δάχτυλα των Milosch οδήγησε πάνω από την ανώμαλη επιφάνεια του σημαδεμένο δέρμα.Ο βοσκός ανήλθε στα γόνατά του, και φίλησε το χέρι του γενικού. 47"Απεργία σου μαχαίρι σε μένα! Γιατί έχω σήκωσα το χέρι μου εναντίον χρισμένο τού Κυρίου», φώναξε ο ίδιος στην ντροπή και το φόβο.«Όχι, φίλε», είπε ο επικεφαλής? "Το σφάλμα ήταν δικό μου, και η δική σας είναι η ανταμοιβή του μοναδικού ανθρώπου που κατέκτησε ποτέ Hunyades όνομά σας, την καλή τους συναδέλφους μου.;""Milosch!""; Milosch, η γίδια του το πέρασμα έχω ακούσει πείτε της αντοχής σας? Πώς θα μπορούσε out-κρίσιμη στιγμή μια αρκούδα? Εγώ πιστεύω ότι έχουν πιστούς να απουσιάζει ο φίλος σας, όπως έχετε σοβαρή μαζί μου."."Αλλά τι Kabilovitsch φίλος μου; Φοράς σίγουρα εργαλεία του", δήλωσε Milosch."Ναι, έχω δανειστεί αυτά από ένα περαστικό ξένο, δεν ξέρω πως να Kabilovitsch-με την οποία θα μπορούσε να περάσει μεταμφιεσμένοι μεταξύ τους φρουρούς. Ο ιδιοκτήτης αυτού του κάπα και κουκούλα κρατά ζεστό σε μια σκηνή από σκληρό μέχρι να επιστρέψουν. Αλλά ποιον έχετε εδώ; ""Το παλικάρι είναι δική μου. Το κορίτσι είναι γείτονάς μου. Ζητά Morsinia της, προς τιμήν της δίκαιης μητέρα σου», απάντησε Milosch.

«Τότε θα πρέπει να δούμε το πρόσωπό της. Αυτή πρέπει να είναι δίκαιη με ένα τέτοιο όνομα."Όπως ο ίδιος έθεσε το χοντρό-δεμένη κουκούλα η οποία τυλίγεται στενά της, ένα τρεμόπαιγμα της φωτιάς που πεθαίνει φως φωτίζεται για μια στιγμή τα χαρακτηριστικά του παιδιού. Η αχτένιστα μάζα χρυσά μαλλιά γίνονται ένα φυσικό μαξιλάρι στο οποίο να ορίσει ένα πρόσωπο αξεπέραστη ισορροπία της αναλογίας και λεπτότητα της λεπτομέρειας από την τέχνη κάθε γλύπτη. Μέτωπό της ήταν υψηλό και πλήρη, αλλά προφανώς μειώνεται από τον πλούτο του curling κλειδαριές που βρίσκεται κατά 48 μέτωπο και τους κροτάφους? Μύτη της ίσια και λεπτή, τυπικά ελληνικά? Χείλη εταιρεία της, αλλά και τοξωτά, όπως με κάποια τήρηση και ευτυχισμένη όνειρο? Δέρμα της , καθαρότερη λευκό, χρωματισμένης με τη λάμψη της νεανικής υγείας, καθώς το χιόνι στα Βαλκάνια στο πλαίσιο του πρώτου ρόδινος λάμψη του ήλιου το πρωί."Το παιδί ενός αγρότη;" ζήτησε από το γενικό. Όμως, χωρίς να περιμένει την απάντηση, συνέχισε, «Όχι, από το μάγουλο της Αφροδίτης! Χρειάστηκε περισσότερο από μία γενιά των ευγενών πολιτισμού, υψηλής σκέψεις και πιο αγνή του αίματος, για να μούχλα ένα τέτοιο πρόσωπο όπως αυτό. Δεν γεννήθηκε στην κούνια του γείτονά σας σχετικά με τα βουνά; Θα σας ορκίζομαι ότι ήταν; Όχι; Τότε θα ορκιστούν ότι δεν ήταν. και το αγόρι; Αχ! " είπε, σάρωση πρόσωπο του Κωνσταντίνου. "Ξέρω ότι το απόθεμά του Είναι ένα κλαδάκι του ίδιου ακατέργαστων αγκάθι-δέντρο που ήρθε κοντά στο σκίσιμο μου κομμάτια μόλις τώρα, όμως, το πρόσωπό του είναι πιο ήπια από τη δική σας όμως, είναι ένα ισχυρό?... Πολύ τολμηρό? Ευρεία thoughted ? βαθιά έμψυχα? ένα κλαδάκι που μπορεί να φέρει ακόμα καλύτερα φρούτα από το παλιό »."Heaven χορηγήσει μπορεί!" είπε Milosch, θερμά."Ναι, αν θα επιτρέψτε μου να το μόσχευμα από αυτά τα άγονα βουνά στους κήπους του Βούδα και τις όχθες του Drave, θα πάρει καλύτερα καταφύγιο από ό, τι μπορείτε να το δώσει. Το αγόρι είναι προστατευόμενος μου για την περιπέτεια στη νύχτα, αν Ο πατέρας του, θα τεθεί προσωπική υπηρεσία μου. Βλέπετε, μου έδωσε τόσο ζεστή μια ευπρόσδεκτη ότι είμαι απρόθυμη να εταιρεία μέρος μαζί σας, καλό παιδί μου. ""Heaven σας ευλογεί, Μεγαλειότατε!" απάντησε Milosch? "αλλά η καρδιά μου θα επιμείνουν σε αυτά τα βράχια μέχρι να ξέρω ότι η πιστή γυναίκα μου και άλλο αγόρι δεν είναι πλέον μεταξύ τους.""Θα δώσω εντολές ότι το στρατόπεδο θα αναζητηθούν," 49 υποσχεθεί Hunyades. «Αν ζουν, και δεν έχουν παρασυρθεί από τους Τούρκους, πρέπει να έχουν αναζητήσει καταφύγιο κάπου στον ξενιστή. Αντίο! Όταν θα Hunyades πρέπει να σταθεί το φίλο της Milosch."Η φαινομενική παλιά βοσκός επέστρεψε μέσα από την καρδιά του στρατοπέδου στην έδρα."Μου φαίνεται, σύντροφε, που θα διαδίδεται λέξεις με μια μεγαλύτερη από ό, τι ήξερε, όταν πείραζαν το παλιό βοσκός λίγο πριν," είπε ένας φρουρός, ωθώντας τον αντίχειρά του στην πλευρά του Spearman στην είσοδο στην καλύβα του στρατηγού. "Να σημειωθεί ύφος του όπως ο ίδιος έρχεται yonder Αυτό τσαλακωμένο παλιό δέρμα αρκούδα δεν μπορεί να κρύψει ίσια πλάτη του?; Ούτε αυτά τα παπούτσια, τόσο μεγάλη όσο ισπανικές γαλέρες, να σπάσει τη σταθερότητα του πέλματος του Αν το φύσημα του ανέμου θα πρέπει να άρει κάπα του θα κάνατε. βλέπει τουλάχιστον ένα χρυσό σταυρό στους ώμους του. Δεν μπορείτε να κρύψετε ένα πραγματικό στρατιώτη. "

Το δέρμα αρκούδας διέρχεται μεταξύ του κυματίζουν καμβά χωρίς πρόκληση. Hunyades έκανε μια παιχνιδιάρικη χαιρετισμό Kabilovitsch, ο οποίος ανήλθε να τον συναντήσει.«Βρήκα στρατόπεδο σας. Έχω κοίταξε στο πρόσωπο του λίγο η κόρη σου.""Μαίρη σώσει!" είπε ο γέρος με την ικανοποίησή εμφάνιση.», Λέω είδα την κόρη σου, η κόρη σου, ξέρεις», είπε η γενική και πάλι, quizzing Kabilovitsch με τα μάτια του."Ay, η κόρη μου! Και η Μητέρα Παναγία ποτέ δεν έστειλε ένα δικαιότερο παιδί, εκτός Jesu εαυτό του, να πρίγκιπας ή αγρότη.""Έλα, τώρα", δήλωσε η γενική, "πες μου, μήπως η Παναγία στείλετε αυτό το παιδί να πρίγκιπας ή αγροτών;" 50"Γιατί;" είπε Kabilovitsch, «αυτά horny τα χέρια θα πρέπει να σου πω, Μεγαλειότατε, ότι δεν ήμουν βασιλική γεννήθηκε.""Αλλά η κοπέλα μπορεί να είναι, αν δεν ήταν. Μήπως το παιδί σας;"«Ναι, παιδί μου, αν ουρανό έστειλε ποτέ ένα για τον άνθρωπο.""Αλλά, πες μου," ερωτάται η γενική, "πώς τον ουρανό σας στείλουμε το γένος; Μήπως η μητέρα της να φέρει, ή μήπως οι άγγελοι πτώση της στην πόρτα σας; Γιατί, αν το κορίτσι είναι το παιδί σας, ο ουρανός δεν ξέρεις ακόμη και με την όραση?, δεδομένου ότι δεν τοποθετείται σε ένα φακίδα του σκούρο δέρμα σας κατά την εύλογη πρόσωπό της, ούτε ένα από τρίχες σας στα μαλλιά της τα αστέρια δεν γεννιούνται από καταιγίδα σύννεφα?. ούτε πιστεύω ότι είναι η κόρη σου ».Για το σκοπό αυτό ο γέρος απάντησε, περισσότερο για τον εαυτό του από το να τον ανακριτή του, "Αν δεν είναι δικό μου από δώρο της φύσης, αυτή είναι η δική μου με δώρο Αυτόν που είναι επάνω από τη φύση."«Εγώ δεν θα κλέψει το μυστικό σου», είπε ο Hunyades. "Το όνομά της έχει ενθουσιάσει το ενδιαφέρον μου για αυτήν και τον ουρανό δοσμένο ή τον ουρανό-δάνεισε τον πατέρα. Χρειάζεται καλύτερη προστασία από ό, τι μπορείτε να την δώσει στον καταυλισμό. Θα την στείλω στα κεντρικά γραφεία.""Θα ήθελα να θέσω την ευγνωμοσύνη υπό την προστασία σας για λίγες ημέρες", δήλωσε ο Kabilovitsch. "Καθήκον μου με παίρνει μακριά της για μια στιγμή? Επικίνδυνο καθήκον, Μεγαλειότατε, και άμα πέσω-""Αν Kabilovitsch πέφτει, Hunyades θα είναι τόσο αληθινό πατέρα του κορίτσι. Έχετε κάποια ιδιαίτερη επιθυμία για την ή τον εαυτό σας, γενναίος άνθρωπος μου; Θα πρέπει όμως να το όνομα.""Αλλά ένας, Μεγαλειότατε,» απάντησε Kabilovitsch. "Αυτό μπορώ να δω 51 με ασφάλεια εξαρτάται ταυτόχρονα. Για αυτό μπορεί να είναι ότι πριν από την ημέρα ξημερώνει θα πρέπει να κληθεί. Υπηρετώ μια αιτία τόσο μυστηριώδες όπως η Providence που προσέχει πέρα από αυτό.""; Ένας Αλβανός μυστήριο Είναι γενικά ως ανεξιχνίαστος ως σύννεφο βροντής? Αλλά αποκαλύπτεται όταν απεργίες της αστραπής!" απάντησε Hunyades, απορρίπτοντας τον γέρο, που συνοδεύεται από δύο φρουρούς, οι οποίοι είχαν αναθέσει να υπακούσουν έμμεσα οποιεσδήποτε εντολές του βοσκός μπορεί να δώσει σχετικά με το κόμμα των προσφύγων από το στρατόπεδο του πυρός του. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII.Η χριστιανική υποδοχής παρέτεινε τη γιορτή της Γεννήσεως από μέρα σε μέρα, μέχρι τα σύναξή δυνάμεις των Οθωμανών να κληθεί από την επικίνδυνη αδράνεια και πάλι στην

πορεία και τη μάχη. Το τελευταίο που βρέθηκε στο Όρος Cunobizza, όπου ο εχθρός είχε στοιβαγμένους μια τεράστια δύναμη. Ο στρατός Χριστιανός, με υπέροχο σώμα της από την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Βοσνία, τα Σέρβια, τη Βλαχία, την Ιταλία και τη Γερμανία, δεν ήταν πιο μαγευτική σειρά από εκείνη των αντιπάλων μουσουλμανικών τους. Για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το πεδίο ήταν εξίσου πραγματοποιήθηκε, αλλά το απόγευμα η τουρκική αριστερά φαίνεται να έχουν γίνει ενέπνευσε με μια παράξενη μανία. Οι γενίτσαρους, κατά τη στιγμή γνωστή ως η καλύτερη πειθαρχημένη και πιο απελπιστική πεζούς στον κόσμο, που συναγωνίστηκε στην ταχύτητα και την παλληκαριά, στην επιδέξια ελιγμού και την τεράστια δυναμική 52 με το οποίο χτύπησε τον εχθρό, από άλλα μουσουλμανικά Σώματος? Όπως Οι μοίρες του ιππικού που συλλέγονται από μακρινές στρατιωτικές επαρχίες, το καθένα με Spahi ή φέουδο-κάτοχο? και η ακανόνιστη Bashi-Bazouks, ο οποίος φάνηκε να έχουν ξεπηδήσει από το έδαφος σε ομαλή σειρά. Ποικίλες Εξοπλισμού, χροιές και τα κινήματά τους πρότειναν τα εκατό χέρια του κάποια πολεμική Briareus, όλα τα κινούμενα από έναν εγκέφαλο. Η πολεμική κραυγή του «Ο Προφήτης!" ήταν αναμειγμένα με εκείνη του «Iscanderbeg!" Στο παχύ του αγώνα εμφανίστηκε η γιγαντιαία μορφή της περιτομή Αλβανίας, φανταχτερά πανοπλία του αναβοσβήνει με κοσμήματα, [17] το δεξί του χέρι απογυμνωμένο στον ώμο, cimeter του ανακλώμενη όπως η αστραπή. Οι ιταλικές λεγεώνες απέναντί του, κατά τη χριστιανική αριστερά, ρίχτηκαν ξανά και ξανά από την επίθεση τους και πιέστηκαν χιλιόμετρο το χιλιόμετρο από την αρχική θέση μάχης. Hunyades προκάλεσε ένα αντισταθμιστικό τιμωρία από την αριστερή μουσουλμανική, συντρίβοντας απεμπλουτισμένο τάξεις της ως πολιορκητικός κριός συντρίβεται μέσα από τα ετοιμόρροπο τείχη της ακρόπολης. Ο επικεφαλής των Χριστιανών είδε ξεκάθαρα το σχέδιο του Σκεντέρμπεη [18] για να αφήσει τη νίκη στα χέρια του, και την κατάλληλη στιγμή που τροχοφόρα μοίρες του με την βοήθεια του βασιλιά Vladislaus, συνδυάζοντας έτσι στη συντριπτική πιθανότητες ενάντια κέντρο του εχθρού, η οποία Σκεντέρμπεης είχε effectually στραγγισμένο από κατάλληλη δύναμη. Μόλις, όμως, καθώς ήταν προφανές ότι οι Χριστιανοί ήταν οι νικητές, Σκεντέρμπεης, από θαυμάσια στρατηγία, παρεμβάλλεται 53 τα γενίτσαρους μεταξύ του εχθρού και των τουρμπάνι κεφάλια αυτό, αλλά γι 'αυτό, είχαν στροβιλίζονται σε πλήρη πτήση από το πεδίο. Η πανωλεθρία άλλαξε σε τακτική υποχώρηση. Hunyades ήταν αδύνατο να πιέσει την άσκηση, και μουρμούρισε,"Σκεντέρμπεης εντολές δύο στρατούς μας με την ημέρα. Μπορούμε μόνο να πάρει ό, τι είναι διατεθειμένη να δώσει."Κατά μήκος νύχτα κοίταξε κάτω από τα στρατόπεδα. Λίγες σκηνές στήθηκαν. Hunyades καθόταν για ώρες κάτω από ένα δέντρο, περιμένοντας δεν ήξερε τι εξελίξεις. Από την τουρκική πλευρά, ακόμη και οι μπέηδες Beyler, τα υψηλότερα διοικητές, αρκέστηκαν στο να τεντώσει τα άκρα τους με καμία άλλη θόλο από τα τρία άλογα ουρές στο δόρυ-κεφάλι, το σύμβολο της τάξης και την εξουσία τους. Μακριά στο πίσω μέρος ήταν οι λίγες περίπτερα της σουίτας του Μεγάλου Βεζύρη, ο οποίος εκπροσώπησε την απουσιάζει Sultan Amurath. Αργά τη νύχτα ο Βεζίρης κάθισε σε συμβούλιο με Reis του Σουλτάνου Εφέντι ή ο γενικός γραμματέας, στους οποίους είχε ανατεθεί η σφραγίδα της αυτοκρατορίας. Ήταν enstamping των πολλών εξόδων που fleetest ιππείς που μεταφέρονται σε μακρινές Spahis, καλώντας τα με τα αποθεματικά τους για τη συσπείρωση για την υπεράσπιση της Αδριανούπολης.

Λίγο πριν την αυγή ο γραμματέας έμεινε μόνη της. Ακόμα και ο ίδιος, και, στο πρόσωπο του, η αυτοκρατορία, πρέπει να πιάσει τον ύπνο μία ώρα πριν από τα συναρπαστικά και απαιτητικά καθήκοντα της νέας ημέρας. Ο ξαπλωμένη μεταξύ των εγγράφων του. Αλλά κλήτευση τον ξύπνησε: τον αγγελιοφόρο ανακοινώνοντας Σκεντέρμπεη. Οι φρουροί αποσύρθηκε σε μια αξιοπρεπή απόσταση από το εξωτερικό της σκηνής."Να μην αυξηθεί", δήλωσε η γενική, πιέζοντας απαλά τον γραμματέα πίσω στο ανακλινόμενα στάση του. "Το μόνο που χρειάζεται την αυτοκρατορική σφραγίδα σε αυτή τη σειρά." 54Ο γραμματέας σαρωθεί το χαρτί με δύσπιστος μάτια. Ήταν ένα φιρμάνι, ή το διάταγμα του Σουλτάνου, περνώντας από την κυβέρνηση της Αλβανίας από την General Sebaly να Σκεντέρμπεη, με απόλυτη εξουσία, και να υποχρεωθεί η διοικητής του ισχυρού φρουρίου της Croia να τοποθετήσετε όλα οπλισμό του και εκείνο των γειτονικών οχυρών στο χέρι του Σκεντέρμπεη, όπως Ο αντιβασιλέας του σουλτάνου. Όπως ο γραμματέας σήκωσε το πρόσωπό του για να προφέρει μια έρευνα για την ανακούφιση των έκπληξή του, γνωρίζοντας ότι ο Σουλτάνος, τότε απουσιάζει στην Ασία, δεν μπορούσαν να είχαν παραγγείλει ένα τέτοιο έγγραφο, το ισχυρό χέρι του Σκεντέρμπεη έπιασε το λαιμό του, και σπαθιά του απείλησε την καρδιά του ."Το σήμα!" ψιθύρισε τον επιτιθέμενο.Ο τρομοκρατημένος άνθρωπος έφτασε τρέμοντας τη σφραγίδα, και πίεσε κατά το κερί. Το όπλο είχε στη συνέχεια το έργο της, και έτσι ξαφνικά ότι ο γραμματέας δεν είχε χρόνο για ακόμη μια κατακραυγή. Στη συνέχεια, σιωπηλά, έτσι ώστε οι φύλακες, οι οποίοι ήταν όμως λίγα βήματα μακρινό, άκουσα καμία φασαρία, έβαλε το άψυχο μορφή στο ντιβάνι, και καλύπτονται με κεντημένο μανδύα είχε φορέσει όταν ζουν. [19]Περνώντας έξω, Σκεντέρμπεης έδωσε εντολή ότι η σκηνή δεν θα πρέπει να τεθεί από τους φύλακες μέχρι το πρωί, ότι ο γραμματέας θα μπορούσε να ξεκουραστούν. Έδωσε τον κωδικό πρόσβασης, "Η Κάαμπα,« τόσο απότομα όσο και αν τα χείλη του θα πάρει εκδίκηση από τον κάποτε εκεί ιερό, αλλά τώρα μισούσε ήχο. Στρατιωτικό προσωπικό του τον ένωσε σε μια μικρή απόσταση. Εφαλτηρίων στην σέλα που άνοιξε το δρόμο προς τα βόρεια. Στην άκρη του στρατοπέδου από ένα αγενές γέφυρας σταμάτησε και είπε στους συνοδούς του, 55"Συναντώ σε αυτό το σημείο η Beyler Μπέη της Ανατολίας, του οποίου το προσωπικό θα είναι συνοδός μου στο στρατόπεδο του προκαλέσει το Padishah ανάγκες πλησιέστερα συνέδριο όλων των διοικητών?..! Για προδοσία είναι στο εξωτερικό Αχ ακούω τη συνοδεία Επιστροφή στην τρίμηνα, κύριοι. ! "Ιππασία προς τα εμπρός και μόνο προς την κατεύθυνση του θορύβου, φώναξε, «Ποιος έρχεται;""Η Κάαμπα στη Μέκκα," ήταν η απάντηση."Λοιπόν, αν η Κάαμπα παίρνει τον κόπο να έρθει σε μένα είναι ένας καλός οιωνός, με την γενειάδα του Μωυσή!""Με το μούσι του Μωυσή!" μουρμούρισε μια ομάδα ιππέων, υποκύπτοντας τουρμπάνι κεφάλι τους στην πρώτη γκρίζο φως της ημέρας πλησιάζει. Η παρέλαση έκλεισε γύρω από το φυγόδικο οπλαρχηγού, και μετακόμισε μαζί στη σιωπή, εκτός από την αντιμετώπιση των φρουρών. Καθώς πέρασε η ακραία διαμαρτυρία των Τούρκων σταμάτησε. Μια ντουλάπα είχε εκκρίνονται σε μια σπηλιά πέρα από ένα αλσύλλιο κοντά στο δρόμο. Αποσυναρμολόγηση, οι άνδρες αντάλλαξαν τα τουρμπάνια τους για τα καλύμματα του λύκου ή του δέρματος κάστορας. Χαρούμενα στολισμένα μπουφάν τους,

όπως φορέθηκαν από τις τουρκικές πόδι-στρατιώτες, έδωσε τη θέση της σε σύντομο σάκους γούνας. Ρέει, τσάντα-πυθμένα παντελόνι τους πέταξαν μακριά, αφήνοντας συντομογραφία παντελόνια από δέρμα. Σε λίγα λεπτά τα υπέροχα ένστολοι σουίτα της μουσουλμανικής μπέη είχε μετατραπεί σε μια δύσκολη, αλλά εξαιρετικά μοναδική εμφάνιση, μπάντα των Αλβανών ανταρτών. Σκεντέρμπεης ανέλαβε ένα κράνος, η σύνοδος κορυφής των οποίων φέρεται ως συσκευή το κεφάλι και τους ώμους της μια κατσίκα-από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου το σύμβολο της εξουσίας, ή συνορεύουν με την, Μακεδονία. Οι τουρκικές στολές ομαδοποιούνται από τις cruppers για μελλοντική χρήση. 56Οι άνδρες στάθηκε για μια στιγμή, το καθένα από την πλευρά του αλόγου του. Σε μια κίνηση του αξιωματικού φυλακής έδωσαν το χαιρετισμό? Αγγίζοντας απογυμνωμένο στα μέτωπά τους, και υπέκυψε στο έδαφος. Ο αξιωματικός τότε πλησίασε Σκεντέρμπεης, και παρουσιάζοντας το σπαθί του, είπε:"Μεγαλειότατε! Σε σένα, όπως ο γιος του δούκα Ιωάννη μας, δίνουμε τα ξίφη μας, μαζί με την καρδιά μας και τη ζωή μας." Αμέσως κάθε σπαθί που ήταν πάνω από το έδαφος? Και το καθαρό αέρα ταρακούνησε με την κραυγή, «Ζήτω Duke George A Καστριώτη για πάντα!"Σκεντέρμπεης κοίταξε σιωπηλά για μια στιγμή από την πιστή ομάδα. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για την πίστη τους: γιατί είχε αποδειχθεί από μια περιπέτεια σπάνια τόλμη να διεισδύσουν στην τουρκική στρατόπεδο. Το πρόσωπο του μεγάλου στρατηγού, συνήθως καλύπτοντας έτσι εντελώς ισχυρότερα συναισθήματα του, έχασε πλέον την ακαμψία του. Τα μάτια του ήταν υγρά? Χείλη του έτρεμαν? Κάθε χαρακτηριστικό ήταν εύγλωττη με το συναίσθημα δεν μπορούσε ούτε να κρύψει ούτε να πω με λόγια. Μετά την εντυπωσιακή σιωπή μερικές στιγμές », επέστρεψε το ξίφος στον υπάλληλο, και, δείχνοντας προς τα δυτικά, φώναξε,"Εμπρός στην Αλβανία!" ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII."Δόξα τω Θεώ! Το σχέδιο δεν παρέλειψε», είπε ο διευθύνων σύμβουλος, ιππασία από την πλευρά του φυγόδικου γενικά."Σε καμία ιδιαίτερη έχει αποτύχει, ο συνταγματάρχης», απάντησε 57 Σκεντέρμπεη. «Και γι 'αυτό κάθε έπαινος οφείλεται σοφή προφυλάξεις σας. Ποτέ δεν έχω γνωστούς καλύτερη δουλειά του εγκεφάλου ή νεύρων. Με τέτοια μεγάλη στρατιώτες όπως εσύ και οι άντρες σου, δεν φοβάμαι τίποτα για την Αλβανία. Αλλά το όνομά σας, συνταγματάρχη;""Ο Μωυσής Goleme», απάντησε ο αξιωματικός ευγένεια.Σκεντέρμπεης χαλιναγωγήσει το άλογό του, και του έδωσε το χέρι του εγκάρδια. "Ένας άνθρωπος τόσο μεγάλο, όπως είναι γενναίος! Και μπορώ να το δούμε στο πρόσωπο του τον οποίο θα έπρεπε να αναζητηθούν στις Dibria, ότι θα μπορούσα να πω τα λόγια του ήταν για μένα σαν μια φωνή από τον ουρανό; ανταμοιβή Ουρανό σας , καλό Μωυσής Αλλά πρέπει όρκο να σταθεί στο πλευρό μου ακόμα και υπομονετικά όπως έχετε κάνει μέχρι σήμερα-κατά τη διάρκεια της αποστασίας μου θα πρέπει φιλανθρωπία σας ακόμα?!. γιατί είμαι αλλά μια επιστροφή άσωτος? μισή Christian? ένας άνθρωπος παράξενους τρόπους ? από μια ιδιοσυγκρασία που δεν κατανοήσουμε τον εαυτό μου, και το οποίο θα σας απογοητεύσει Υποσχεθείτε μου ότι θα είναι καλό άγγελός μου Σύμβουλος μου ειλικρινά, άφοβα, ως άνθρωπος πρέπει πάντα να συμβουλεύει έναν

άνδρα μου Επίπληξη ελεύθερα: αλλά να φέρει μαζί μου... την καρδιά σας, όπως θα κάνατε με ένα παιδί. "«Δεν μπορεί να συμβουλεύσει τον πιο ικανός στρατηγός στον κόσμο», απάντησε ο Μωυσής Goleme. "Ορκίζομαι να υπακούω. Ας είναι αυτή η πλευρά μου. Όπως έχω ήδη απειλούνται κτήματα μου ανοικτά την αντίθεσή της Τουρκοκρατίας, και με δεδομένη τη ζωή μου για την ελευθερία της πατρίδας μου, γι 'αυτό προσφέρουν όλες σοι, Κύριε, ο κυρίαρχος του καρδιά μου, μέχρι να πρέπει να αναγνωριστεί το κυρίαρχο της Αλβανίας, καθώς και μια νέα αυτοκρατορία να στηρίζεται στα ανατολικά της Αδριατικής που θα πάρει τη θέση των σάπια εξουσία της Ιταλίας στα δυτικά. " 58"Το έργο πατριωτισμός σας προτείνει είναι τεράστια,» απάντησε ο Σκεντέρμπεης? "Πολύ μεγάλη για έναν άνδρα και μια ζωή.""Πάρα πολύ μεγάλη για κανένα, αλλά το μεγάλο Καστριώτη!" ήταν η απάντηση, προφανώς ως ειλικρινής όπως ήταν ευσεβής. "Αλλά μου κάνεις πάρα πολύ την τιμή, Γενική, σε υμνούν το σχέδιό μου της συνάντησης σας. Ήμουν επιδέξια αποσπάται από τους άνδρες μου, και ιδιαίτερα από δύο από αυτούς. Ένας από αυτούς ήταν τραυματίες.""Ελπίζω ότι δεν μιλάμε για μια γενναία συναδέλφους που μου έφερε ο χρόνος και ο τόπος της συνάντησης: για ποτέ δεν είδα τέτοια δύναμη και την τόλμη στη ζωή μου.""Το ίδιο, φοβάμαι», είπε ο Μωυσής. «Μια Servian, τον οποίο δεν γνώριζα προχθές. Αλλά ήταν βράζει από οργή για τη σφαγή της οικογένειάς του, και επαίνεσε για μένα με μεγαλύτερη scout μας.""Σου είπε πως με βρήκε έξω, και να κοινοποιούνται το σχέδιό σας σε μένα;"«Όχι, γιατί ήταν πάρα πολύ σοβαρά να βλάψει για να μιλήσει πολύ."«Εγώ θα σας πω ότι ένα μέρος για αυτόν, τότε,", δήλωσε ο Σκεντέρμπεης. "Ήταν το πιο hot του αγώνα. Δικό μου σώμα-guard ρίχτηκε σε σύγχυση. Ένας συνάδελφος, ντυμένος σαν ένα από το προσωπικό μου, γεμάτο κοντά στην πλευρά μου. Άλογό του στην πραγματικότητα ξεκούραστα κατά τη δική μου, και εγώ θα διακόψει το κεφάλι του από τους ώμους του για θρασύς ανδρεία του, δεν είχε ορκιστεί στο θηρίο του ήταν «από τα γένια του Μωυσή! Βλέποντας ότι παρατήρησε ότι γρύλισε, «Στο ρυάκι προς τα βόρεια! όπως ο ίδιος απέφυγε τους κύκλους των cimeters? και «Κοντά στο ρωμαϊκό δρόμο!" ο hissed όπως ο ίδιος σύγκριση το κάλυμμα από το κεφάλι ενός 59 Χριστιανού με το σπαθί του? »! Κατά την ένατη ώρα τη νύχτα» και φώναξε όπως ο ίδιος απέκρουσε μια ώθηση Πριν είχα ζωτικό χώρο-γιατί ήταν στενά βασανίζεται κατά το χρόνο-είχε φύγει?. βαρύνουν πίσω από ένα Spahi, [20], ο οποίος ζήλευε τον τόπο του και παράδειγμα προς μίμηση και την ανδρεία του, αλλά δεν ήταν. επιδέξιος στη χρήση του όπλου του ή τη διαχείριση άλογό του. είμαι λυπημένη, αλλά δεν εκπλήσσει, στην παραλαβή πόνο του. Νόμιζα ότι θα πρέπει να μειωθεί. Αλλά ποιος ήταν ο άλλος; ""Yonder γέρο με ένα τεράστιο πράσινο τουρμπάνι στη σέλα πριν από αυτόν. Αν το μυαλό του ήταν τόσο μεγάλο όσο το κεφάλι-το κομμάτι του, δεν θα μπορούσε να προγραμματιστεί καλύτερα. Έχει κατοίκησε για εδώ τον τελευταίο καιρό.""Πρέπει να τον ευχαριστήσω στο πρόσωπο", δήλωσε ο Σκεντέρμπεης, ιππασία πίσω προς το μέρος του."What!" αναφώνησε η πλήρης ημέρας έπεσε με τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, "Kabilovitsch;"Ο γέρος εκτραπεί φιλοφρονήσεις του Σκεντέρμπεη από μια έκφραση μέριμνα για Milosch, τον οποίο είχε τη δυνατότητα να αναλάβει την απελπιστική εγχείρημα έχει ήδη

αφήγηση, αν και μέχρι πριν από λίγες μέρες πριν, είναι ένας Σέρβος, δεν είχε γνώση του έργου των Αλβανών.«Πρέπει να βιασύνη, Μεγαλειότατε,» είπε ο Μωυσής. "Καλό είναι ότι περνάς στα βόρεια του περάσματος στα Βαλκάνια, και να λάβει εκεί τον τρόπο κοιλάδα μεταξύ Caratova και Egrisu. Ένα μήνυμα από το Γενικό Hunyades με ενημερώνει ότι ρελέ μπορούν να παρέχονται κατά μήκος του δρόμου, και ότι κάθε εγκατά- να μας δοθεί. ""Kabilovitsch θα μας συνοδεύσει;" ρώτησε Σκεντέρμπεη.60«Με έναν όρο, Μεγαλειότατε», απάντησε ο γέρος. "Μικρή κόρη μου πρέπει να πάει μαζί μου: ένα κορίτσι δέκα άνοιξη παλίρροιας-""Αδύνατο! Για τη βόλτα μας πρέπει να είναι νύχτα και μέρα.""Τότε θα μπορεί να ακολουθήσει, αλλά δεν μπορεί να σας συνοδεύει,", δήλωσε ο Kabilovitsch."Χρειάζομαι τέτοιους ανθρώπους όπως εσείς μαζί μου. Δεν ισχύει Αλβανίας θα καθυστερήσει για ένα παιδί. Χώρα πρέπει να είναι το παιδί και η μητέρα για όλους μας», είπε ο γενικός.Τα μάγουλα της Kabilovitsch ασπρισμένο? Μάτια του άστραψαν. Ψάχνετε Σκεντέρμπεης κατάματα, είπε ήσυχα, αλλά βάζοντας πρόθεση σε κάθε λέξη,"George Καστριώτη μπορεί να οδηγήσει, αλλά δεν μπορεί επίπληξη Οι πατριώτες που έχουν παρακολουθήσει για την Αλβανία με θυσίες δεν γνωρίζει, ενώ ο ίδιος ήταν από τους εχθρούς της χώρας μας. Ένας γέρος, φίλος του πατέρα σου πριν ησο γεννηθεί, μπορεί να πει ότι, Sire ".Σκεντέρμπεης μεγάλωσε χλωμό σε σειρά. Είχε συνηθίσει να ανυποταξία ρυάκι, όμως δίκαιος. Ποιος τόλμησε να τον αμφισβητήσει; Ποιος να πετάξει το χλευασμός στο πρόσωπό του; Τα ζεστά λόγια ήταν στα χείλη του. Αλλά έκανε μια παύση, αρχικά από την απλή συνήθεια αυτοσυγκράτηση. Στη συνέχεια, επειδή ήταν ένας σοφός άνθρωπος, και συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν πια ο τύραννος, με τη δύναμη της ζωής και του θανάτου πάνω από τους στρατιώτες-οι άνδρες του, οι οποίοι είχαν προσληφθεί, κλαπεί, εντυπωσίασε στην υπηρεσία, και να μετατραπεί σε απλή μηχανή της σάρκας και αίμα, αλλά ήταν το κοινό απελευθερωτή ενός λαού κάθε άνθρωπος από τους οποίους ήταν ήδη τόσο ελεύθερη όσο ο ίδιος. Στη συνέχεια, είχε γίνει ένας δίκαιος άνθρωπος. Παράξενη και αιματηρές 61, όπως είχε τα γεγονότα που συνοδεύουν λιποταξία του από τους Τούρκους, είχε πάρει αυτό το βήμα μόνο μετά από ένα βαθύ ηθικό αγώνα. Είχε επαναστατήσει από το παρελθόν της ζωής του? Και αισθάνθηκε μια εσωτερική ντροπή για αυτό που ήταν έξω δόξα του η υπηρεσία της Μουσουλμανικής? Ο ίδιος περιφρονούσε περισσότερο από κάθε άλλο πρόσωπο που θα μπορούσε. Ήταν αυτή η αίσθηση της δικαιοσύνης, της επίπληξης Kabilovitsch το οποίο ελέγχεται η οργή που είχε καθαρισμένα το πρόσωπό του, και έστειλε το flush σε ναούς του, όπως ο ίδιος σιγά-σιγά, απάντησε, «Υποκλίνομαι στον άξιζε τιμωρία των λόγων σας. Χρόνια σας και την καλύτερη σας ζωής σας δίνουν άδεια για να τους προφέρει. μέλλον μου θα εξιλεωθεί για το παρελθόν. Όμως δεν μπορεί το παιδί σας να μείνει με ασφάλεια πού είναι; ""Αυτή είναι ασφαλής όπου είναι? Αλλά δεν μπορεί να την αφήσει χωρίς παροχή για το μέλλον της Milosch είναι ξαπλωμένος σε ένα εξοχικό σπίτι, αλλά λίγο πριν μας Αν πληγές του δεν είναι μοιραία-όπως πιστεύω ότι δεν είναι, αν και η βδέλλα σκέψης.. αλλιώς-I μπορεί να φέρει το κορίτσι με τον ίδιο, και ακόμα θα προσπεράσει πριν να έρθει στη θέα των Μαύρων Βουνών. μπορώ να διασχίσει τη χώρα από μονοπάτια μέσω των

οποίων δεν θα μπορούσα να σας κατευθύνει. Για πολλά χρόνια, για χάρη της δικαιοσύνης και της χώρας μας, Έχω περιπλανήθηκε πάνω από αυτά τα βουνά, όπου μόνο σκιά του αετού έχει πέσει. "«Θα σταματήσω μαζί σας στο εξοχικό σπίτι", δήλωσε ο Σκεντέρμπεης, «για, αν και οι στιγμές είναι πολύτιμες, θα ήθελα να ευλογήσει το γενναίο τους συναδέλφους για το έργο του χθες."Υπήρχαν αρκετοί τραυματίστηκαν Christian στρατιώτες στο μικρό καλύβι. Ένας Έλληνας μοναχός διαχείριση τόσο πνευματική και σωματική άνεση? Για Rilo Monastir είχε στείλει τροφίμους του κατά μήκος της τροχιάς του στρατού 62 Christian παρά τις προσβολές της Λατινικής στρατιώτες, οι οποίοι, αν και στα μάτια του κοινού εχθρού της πίστης τους, θα μπορούσε να δεν καταστέλλουν την ευτέλεια της θρησκευτικής ζήλια και το μίσος τους. Milosch ήταν καλά. Πληγές του ήταν, ένα στο σαρκώδες μέρος του ώμου, το άλλο μώλωπες στο κεφάλι, από χτύπημα που είχε τον εξέπληξε. Πριν από λίγες εβδομάδες, θα τον βάλει και πάλι στα πόδια του, αν και ίσως ημέρες πάλης του ήταν πάνω? Για το τραύμα θέσει σε ένα σημαντικό μυ, και θα καταστρέψει οριστικά τη δύναμη του δεξιού χεριού.Milosch έπεσε με την πρόταση της Kabilovitsch σχετικά Morsinia. Αν και μια Σέρβος, είχε χάσει το ενδιαφέρον της χώρας του λόγω της ταλαντευόμενη πορεία του Δεσπότη, Γιώργος Βράνκοβιτς, ο οποίος ήταν μισός Χριστιανός και Μουσουλμάνος εξάμηνο, σύμφωνα με την πολιτική της στιγμής. Milosch θα ταυτιστεί με την αιτία της Αλβανίας, για την οποία είχε ήδη γίνει και υποφέρει τόσο πολύ.Οι δύο άνδρες εισήλθαν σε αυτό που είναι γνωστό μεταξύ των Servians και οι Αλβανοί ως «Αδελφότητα στο Θεό," διαθήκης στο όνομα του Θεού και του Αγίου Ιωάννη για να αφιερώσουν τη ζωή τους, η κάθε μια σε άλλη, και οι δύο στην κοινή αιτία τους. Το συμπαγές σφραγίστηκε από κάθε βάζοντας το αριστερό χέρι κατά την καρδιά του άλλου, και κρατώντας το δεξί του χέρι στην επίκληση της Θείας μάρτυρα. Kabilovitsch είπε:"Ο αδελφός μου, δεσμεύομαι να σου κρατώντας την κόρη μας, Morsinia, και η δική μου σου, από του νυν. Είναι το μόνο που έχω, αλλά η ζωή να μοιραστώ μαζί σου, η οποία επίσης έχω δωρεάν δότε».Για το σκοπό αυτό Milosch απάντησε: 63"Ο αδελφός μου, δεσμεύομαι να σου κρατώντας το αγόρι μας, ο Κωνσταντίνος, από το δικό σου και το δικό μου πλέον. Είναι το μόνο που έχω ότι wot της να μοιραστώ μαζί σου, αλλά η ζωή μου, η οποία-Θεός ανταλλακτικά it-I δωρεάν δότε»."Bismallah!" [21] είπε Σκεντέρμπεη. "Και αν το κορίτσι και το αγόρι ήταν αυτοί που είδα κοιμάται στην αγκαλιά του άλλου από την πυρκαγιά τις προάλλες, το συμπαγές είναι καλό για δύο γενεές τουλάχιστον."Συμφωνήθηκε ότι, κατόπιν επαρκούς ανάκτησης του, Milosch θα πρέπει να φέρει τα παιδιά από το στρατόπεδο του Hunyades στην Αλβανία.Η διαδρομή από την Vitosh και Rilo βουνά, όπου οι ισχυροί περιοχές των Βαλκανίων, η Άνω Μοισίας, και η Ροδόπη ρίχνονται κοντά μεταξύ τους, ήταν αρκετά μεγάλο για να απορροφώ το μάτι και το μυαλό των τολμηρός αναβάτες. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ψηφίστηκε στη σιωπή, που σπάει μόνο από το ποδοβολητό των οπλές των αλόγων ενάντια στους βράχους? Ο βρυχηθμός των καταρρακτών κάνει φοβερή βουτιά τους εκατοντάδες των ποδιών από τα βάραθρα? Η καταγγελία των ποταμών μακριά κάτω στο κάτω μέρος της χαράδρες , τριβή κάτω από τη στέγη των φυλακών από πάγο και

χιόνι? και ένδοξη πεύκα, pluming το μέτωπο της ορθοπλαγιάς και μαρκίζας, μέσω του οποίου οι αιώνια άνεμοι εμφύσησε το μοιρολόι πάνω πέσει αυτοκρατορίες των ανδρών.Όπως ανάγκασε τον τρόπο τους επάνω από μια μακρά και κουραστική ανάβαση, Σκεντέρμπεης εντάχθηκε Kabilovitsch και είπε:"Για την ανακούφιση από την ανία της βραδείας μέρος του ταξιδιού θα πρέπει να μου πεις γι 'αυτό το κορίτσι δεν θα αφήσει για την αγάπη της Αλβανίας. Ένα γλυκό πρόσωπο, όπως το είδα. Θα μπορούσα να έχω τρέξει τον εαυτό μου με αυτό, αν δεν είχα άλλη επιχειρήσεων στο χέρι. Και μπορώ να συγχωρήσω 64 καρδιά ενός πατέρα για προσκόλληση πολύ στενά για ένα τέτοιο παιδί. Θα ξεχάσετε αγενής ομιλία μου πριν από λίγο καιρό. Έπαιξα με ένα μικρό κορίτσι, όπως ότι όταν ήμουν παιδί. Το πρόσωπο του παιδιού σας , εκείνο το βράδυ είδα για εσάς, με έφερε πίσω σε εκείνες τις ευτυχισμένες μέρες που μπορούσα να δω λίγη μου γλυκιά καρδιά της?. όμως τριάντα χρόνια έχουν ρίξει σκιές τους μαύρους εκδηλώσεις σε όλη την μνήμη μου ".Kabilovitsch γύρισε familiarly να Σκεντέρμπεη με το ερώτημα,"Μπορώ να διαβάσω τις σκέψεις σας, κύριε;""Ναι, είναι ευπρόσδεκτος να το κάνει που μπορεί να βρει την ψυχή μου κάτω από αυτό κακοποιημένες πρόσωπο."«Αυτό το παιδί ήταν η εύλογη Μάρα, η κόρη του ευγενούς Γεωργίου Cernoviche, του οποίου ερείπια του κάστρου βρίσκονται τώρα από την ακτή της Οχρίδας. Δεν είμαι έτσι;""Right! Αλλά δεν ήξερα από την πτώση του σπιτιού του πατέρα της. Μπορείτε να μου πείτε τίποτε από την ιστορία του μικρού πατρικό μου. Αν ζει, αυτή πρέπει να είναι ένα ωραίο οικοδέσποινα τώρα."«Ναι, μπορώ να πω την ιστορία της και πολλά άλλα. Παντρεύτηκε την ευγενή Musache de Streeses, του οποίου βρισκόταν ένα κάστρο κοντά στην Σκόδρα". [22]"Αχ! Έχω ακούσει θλιβερή μοίρα του», απάντησε ο γενικός. "Ω, για εκδίκηση σε αυτούς τους κακοποιούς που έχουν συληθεί τη γη! Musache de Streeses ήταν η πλουσιότερη όλων των ιδιοκτητών γης στις ακτές της Adria, η ψυχή της τιμής, ένας γνήσιος πατριώτης, με τους οποίους ο πατέρας μου που κατέχει εμπιστευτικές επαφή. Του γρι-γρι και σπαθιά προσφέρονται ελεύθερα για την υπηρεσία ενάντια στον Τούρκο. Ήταν ένα από τα αγαπημένα καθεστώς του πατέρα μου κάποια μέρα ενώνουν τις οικογένειές μας. ακούω ότι ο ανιψιός μου, 65 Amesa, έχει γίνει κατοχή των εν λόγω κτήματα, που είναι επίσης ανιψιός De Streeses, ο οποίος σκοτώθηκε από τους Τούρκους. Όμως, νεράιδα μου, Μάρα, είπατε ήταν παντρεμένος με την De Streeses. Ήταν εκείνη, στη συνέχεια, οι οποίοι, με το βρεφικής ηλικίας παιδί της, σκοτώθηκε από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της επιδρομής; ""Noble Καστριώτη! Streeses De και η κυρία Μάρα δολοφονήθηκαν, foully, ύπουλα," είπε ο γέρος, να τιθασεύσουν άλογό του, και μιλώντας με φοβερό πάθος."Ω, να πάρει εκδίκηση!" αναφώνησε Σκεντέρμπεη. "Με τη δίκαιη πρόσωπο του Μάρα! Αυτό, με τις χιλιάδες άλλες δολοφονίες αυτών των ετών, θα πρέπει να πλένονται, αν το σπαθί μου αποχετεύσεις μια μυριάδα φλέβες της τουρκικής αίματος για να βεβαιωθείτε ότι του που χτύπησε τόσο βίαιη ένα χτύπημα!""Σπαθί σας δεν χρειάζεται να ψάξετε τόσο ευρύ όσο αυτό", δήλωσε Kabilovitsch. "Η οικογένεια του De Streeses δολοφονήθηκαν από τα χέρια και οι δύο ξέρουμε, αλλά πάρα πολύ καλά.""Πώς ξέρεις, Kabilovitsch;"

Ο άνθρωπος απομακρύνεται καπάκι του σαν καλώντας τον έλεγχο του προσώπου του, και, χαμηλώνοντας τη φωνή του, απάντησε,«Δεν είμαι Kabilovitsch, είμαι Arnaud.""Arnaud, το δασολόγο του De Streeses; Arnaud, του οποίου τους ώμους μου bestrode πριν τοποθετηθεί ποτέ ένα άλογο;" αναφώνησε Σκεντέρμπεης, μετατρέποντας το άλογό του και τη διακοπή, αλλά σε κίνηση η σύντροφός του, υποδεικνύοντας προσοχή, μειώνοντας τον τόνο του, και κινείται κοντά δίπλα του."Το ίδιο, Μεγαλειότατε. Και των Τούρκων που δολοφόνησε τον άρχοντα και η όμορφη γυναίκα του δεν ήταν τέτοια Τούρκοι όπως έχετε συνηθίσει στην εντολή. Πάρα πολύ λευκό δέρμα και πολύ μαύρο της καρδιάς ήταν αυτοί. Δεν θα το έλεγα αυτό, αλλά ότι να σας δώσει τους λόγους μου και 66 για μια τόσο σοβαρή κατηγορία Τούρκους στις επιδρομές δεν κάνουν διακρίσεις σε λεηλασίες τους?. αλλά αυτά δεν έβλαψε ένα φύλλο πέρα από το κάστρο του De Streeses Ούτε Τούρκοι ορκίζονται από τον Άγιο Ιωάννη, όπως άκουσα έναν από αυτούς. κάνει ό, καταράστηκε μία συναδέλφους κακοποιό για κάποια ολίσθηση στο σχέδιο ούτε πάλι θα τους Τούρκους, που θέλουν μόνο για λεηλασία, έχουν δείξει τόσο πολύ προθυμία να σκοτώσει το μικρό μωρό που έκαναν για να σκοτώσει τον πατέρα του?. και αυτό έκαναν, ψάχνοντας ακόμη και μεταξύ των τις στάχτες για απόδειξη ότι τα μικροσκοπικά οστά είχαν επαρκώς απανθρακωμένα να αποτραπεί η αναγνώριση τους. αλλά το παιδί δεν ήταν στο κάστρο εκείνη την εποχή. καλή σύζυγος μου θηλάζει it-η κυρία Μάρα είναι λεπτή κατάσταση-και εκείνο το βράδυ το μωρό ήταν στο καταφύγιο. Μόλις η αναταραχή ακούστηκε στο κάστρο το παιδί είχε κρυμμένο στο αλσύλλιο. ""Αλλά πού είναι αυτό το παιδί τώρα;" ρώτησε Σκεντέρμπεη με ανυπομονησία."Έχετε Ατένισα της από στρατόπεδο-φωτιά μου, κύριε? Και την ψυχή σας είδε στο πρόσωπό της ότι της χριστιανός Mara, αν τα μάτια σας δεν εντοπιστεί της.""Και ξέρετε το δράστη αυτού του καταδικαστέος πράξη;" ρώτησε Σκεντέρμπεη.«Εγώ μπορεί να μην πω το ξέρω, δεδομένου ότι ο ευγενής πατέρας σου αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι κάθε άλλο παρά χέρια των Τούρκων το έκανε. Αλλά αυτός που κατέχει την περιουσία τώρα ξέρει πάρα πολύ από αυτή την υπόθεση να ευχαριστήσω τον Θεό στις προσευχές του για την κληρονομιά του. Έσωσα το παιδί? ακόμα Lord Amesa έχει ορκιστεί ότι όταν ένας Τούρκος που έπεσε κάτω από το σπαθί του σε μια ιδιωτική φιλονικία εξομολογήθηκε σ 'αυτόν ότι τα χέρια του είχαν στραγγαλίσει το βρέφος το βράδυ της επιδρομής Κάποιος ενδιαφερόμενοι είχαν υποψία, όπου η αλήθεια θέσει, για τα δικά μου. δική βρεφική δέχτηκε επίθεση, και η γυναίκα μου 67 σκοτώθηκε μία νύχτα κατά τη διάρκεια της απουσίας μου. αλλά το παιδί ήταν ασφαλής αλλού. Έκτοτε, γνωρίζοντας ότι η ζωή της ήταν ασφαλής μόνο με το να εκκρίνεται της, έχω ένα περιπλανώμενος. Μία τιμή ήταν κρυφά που μετά το κεφάλι μου από Amesa. Στα βουνά της Μακεδονίας, στο πέρασμα των Βαλκανίων, έχω φύλαγε το ιερό φορτίο μου. δεν θέλω να δω την Αλβανία, αλλά όπως μπορείτε να δείτε τη δικαιοσύνη γίνεται στην Αλβανία. Γι 'αυτό είπα ότι θα πάω μόνο αν το κορίτσι θα μπορούσε να πάει μαζί μου, και υπό την ισχυρή προστασία του Καστριώτη που ξέρει την αλήθεια, της οποίας η ψυχή αναγνώρισε το παιδί της Mara. ""Η ζωή του παιδιού πρέπει να είναι ιερή για μένα σαν να Mara είχε γίνει γυναίκα μου, όπως ορκίστηκε στο παιχνίδι της και το παιδί ήταν δικό μου», είπε ο Σκεντέρμπεης. "Αλλά αυτό μπερδεύει αγώνα μας. Amesa είναι ένας από τους γενναιότερους, wiliest voivodes μας. Να τον ανταγωνίζονται με αυτό το παλιό επιβάρυνση θα έθετε σε κίνδυνο

την υποδοχή μου με τους ανθρώπους και την ελευθερία του τόπου μας. Αλλά σας δεσμεύομαι, καλή Arnaud μου, ότι αν και εκδίκηση περιμένει, δεν κοιμούνται. Στην εποχή που πρέπει να είναι πιο σοβαρή από την δράστη, και πιο έντιμη στο όνομα της αλβανικής δικαιοσύνης, ο κοχλίας θα πέσει. "Ήταν εύκολα προβλέπεται από τόσο ότι μόνο με κίνδυνο της ζωής της θα μπορούσε Morsinia επιτρέπεται να συνοδεύσει θετό πατέρα της, Arnaud ή Kabilovitsch, στο στρατόπεδο της Καστριώτη. Ο πρώην Forester θα πρέπει να αναγνωρίζονται και καχυποψίας σε μία ενθουσιασμένοι ως προς το πρόσωπο του θαλάμου του. Ήταν, επομένως, αποφάσισε ότι αυτή θα πρέπει να έχει την κατοικία του με ασφάλεια σε ένα μικρό χωριουδάκι στα σύνορα της Αλβανίας, όπου η ιστορία της ήταν άγνωστη? Και ότι, για να ξεφύγει από καχυποψία, Milosch και το αγόρι, τον Κωνσταντίνο, πρέπει να την συνοδεύουν, καθώς ο πατέρας της και αδελφό, 68 από τους οποίους δεν γνώριζε αληθινή ιστορία της. Η «Αδελφότητα στο Θεό» μεταξύ Kabilovitsch και παλιά γείτονά του έδωσε επαρκή ένταλμα για τον ισχυρισμό Milosch για την πατρότητα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ IX.Αλλά ενώ οι πρόσφυγες από το μικρό χωριουδάκι στα βουνά ήταν τόσο ευνοείται από καλή Providence, τι των άλλων; Η ιστορία μας πρέπει να επιστρέψει την ημέρα της μάχης στο πέρασμα του Slatiza. Μητέρα Helena έπεσε κάτω από το σπαθί ενός Τούρκου, ενώ υπερασπίζεται τον εαυτό της από τις προσβολές του. Το αγόρι, Michael, με τα χέρια δεσμεύονται πάνω από τους αγκώνες και τραβηχτεί προς τα πίσω, έτσι ώστε, διατηρώντας τη χρήση των χεριών του, δεν μπορούσε να περάσει, οδηγήθηκε μαζί με άλλους υπό φρούρηση πολλών στρατιωτών. Καθώς κατέβαιναν από τα βουνά το συγκρότημα των αιχμαλώτων ήταν σταθερή αύξηση από εισφορές από τα σπίτια και κρυψώνες κατά μήκος του τρόπου. Ήταν κυρίως τα αγόρια και τα κορίτσια, οι γέροι και οι γυναίκες που έχουν σκοτωθεί ή αριστερά για να χαθεί στο ερήμωσης που σηματοδότησε το κομμάτι του στρατού. Μερικοί από τους αιχμαλώτους ήταν παιδιά πολύ μικρά για να αντέξει ο αλήτης, και έγιναν επί των αλόγων των έφιππων στρατιωτών. Κανείς δεν αντιμετωπίζονται αγενώς. Μετά την πρώτη ημέρα μπάντες τους ήταν αποσυνδεδεμένη, έτσι ώστε να μετακινηθούν χωρίς κούραση. Μοιράστηκαν το καλύτερο των στρατιωτών μερίδες-μερικές φορές γλέντι, ενώ τους απαγωγείς νηστεία και ήταν άνετα τυλιγμένα σε κουβέρτες τις 69 από τις πυρκαγιές στρατόπεδο-το βράδυ. Η καθημερινή πορεία του, αφού ο χριστιανικός στρατός είχε εγκαταλείψει την άσκηση, ήταν όμως λίγα χιλιόμετρα, με μεγάλα διαστήματα για ξεκούραση. Πράγματι, ο Michael πίστευε ότι οι αστυνομικοί ήταν περισσότερο ανήσυχοι για το όνομά του παραμένει σε καλή κατάσταση, ακόμη και στο νωπό και κόσμιος εμφάνιση, από τη μητέρα του Ελένη θα ήταν. Καθώς πλησίαζαν Φιλιππούπολη ήταν όλα φτιαγμένα για να πλύνετε σε ένα ρεύμα. Μπερδεμένη κλειδαριές τους ήταν χτενισμένα:-μια σκληρή δουλειά με τη μάζα της επαναστατικής κόκκινο τρίχες το οποίο ανήλθε για το κεφάλι του Μιχαήλ, σαν ένα φωτοστέφανο στην ξύλινη εικόνα κάποιου ρωμαιοκαθολικός άγιος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι απαγωγείς πήγε στην πόλη και επέστρεψε με αρκετά φούστες φωτεινά χρωματιστά μάλλινα ή μεταξωτά, και τα καλύμματα φτιαγμένα από κοχύλια και χάντρες για τα κορίτσια. Fantastic αρκετά ήταν τα κοστούμια και τουαλέτες που τα ακατέργαστα παλιά στρατιώτες επιβληθεί τα μικρά κορίτσια? Αλλά εάν είναι αρεστές στους απαγωγείς ότι θα αποδείξει, ίσως, ως ευχάριστο για τα ακατέργαστα αγοραστές σκλάβων στην πλατεία της αγοράς της Φιλιππούπολης, που αγόρασαν τα κορίτσια για τη διάθεση και

πάλι στα χαρέμια της πρωτεύουσας. Ένας αξιωματικός των ειδικών φόρων κατανάλωσης προήδρευσε τις πωλήσεις αυτές, και, πριν από το ακίνητο παραδόθηκε στον αγοραστή, διατήρησε το ένα πέμπτο της τιμής καθώς το μερίδιο του Σουλτάνου. Εάν οποιοδήποτε από τα κορίτσια ήταν, κατά την κρίση του υπαλλήλου, των ιδιαίτερων ομορφιάς ή της υπόσχεσης, που προορίζονταν για το βασιλικό χαρέμι? Η αξία των οποίων καταβάλλονται σε απαγωγείς τους έξω από το φόρο που επιβάλλεται από τις άλλες. Αυτό έδωσε αφορμή για τις υπερβολικές και συχνά γελοία κοστούμια στην οποία οι ποικίλες γεύσεις των στρατιωτών μαζεύτηκαν αιχμαλώτους τους για το διαγωνισμό της ομορφιάς.Τα αγόρια, ωστόσο, δεν πωλήθηκαν. Ήταν η 70 ιδιαίτερη ιδιότητα του σουλτάνου, να εκπαιδευτούν ως γενίτσαρους για τη στρατιωτική θητεία, ή απασχολούνται σε βοηθητικές θέσεις για το βασιλικό χαρέμι. Οι απαγωγείς έλαβαν ανταμοιβές ανάλογα με τον αριθμό και το ωραίο κατάσταση του παλικάρια που έφεραν μέσαΤο συγκρότημα των αγοριών στην οποία ο Michael συνδέθηκε η πορεία αμέσως στην Αδριανούπολη. Αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι είχαν μαζευτεί σε μια μεγάλη τετράγωνη αυλή, η οποία περιβάλλεται από στρατώνες σε τρεις πλευρές, και από την τέταρτη που αντιμετωπίζει το ποτάμι Marissa. Μια μεγάλη κατσαρόλα σούπα, το έμβλημα του γενιτσαρισμού σώματος, ήταν τοποθετημένα πάνω σε ένα στύλο στο κέντρο της πλατείας, και φάνηκε να αμφισβητήσει τις τιμές του επίχρυσο αστέρι και την ημισέληνο, το έμβλημα της βασιλικής οικογένειας, που έλαμπαν από το ψηλό προσωπικό σε μία παρακείμενο γήπεδο του χαρεμιού. Υπήρχαν διασκορπισμένα σκεύη για οικιακή χρήση? Τα εργαλεία των ξυλουργοί, σιδεράδες, Armorers, πλεξούδα ιθύνοντες και άλογο-shoers? Παλιά ξίφη, κακοποιημένες κράνη, σπασμένα βαγόνια, τόξο-όπλα, τα ακρόπρωρα του βετεράνου κριάρια κακοποίηση? Πράγματι, όλα τα χρησιμοποιούνται και εγκαταλελειμμένα αποδείξεις ότι μέσα σε αυτούς τους τοίχους έζησε μια αυτοσυντηρούμενη κοινότητα, είναι σε θέση να συντηρήσουν τον εαυτό τους στον πόλεμο ή στην ειρήνη.Για αρκετές ημέρες τα νέα αγόρια είχαν τραφεί με το νόστιμο γάλα και τα κρέατα, που εκπονήθηκε από επιδέξια χέρια των παλαιών στρατιωτών, οι οποίοι γνώριζαν την τέχνη της νοσηλευτικής τον άρρωστο σχεδόν, καθώς ήξεραν ότι του κάνει πληγές. Για λίγες νύχτες τα παλικάρια κοιμόταν πάνω μαλακά ντιβάνια, έως ότου κάθε ίχνος κόπωσης από το ταξίδι είχε εξαφανιστεί. Στη συνέχεια έγδυσαν και να εξετασθούν προσεκτικά από τους χειρουργούς. Αν κάποιος ήταν παραμορφωμένο, ή κακή αναλογίες, ή παρέλειψε να δώσει την υπόσχεση μιας ισχυρής 71 Σύνταγμα, είχε ληφθεί μακριά για να εκπαιδευτεί ως woinak ή δούλες των στρατοπέδων. Ίσως τα τρία τέταρτα του συνόλου του αριθμού στην εταιρεία του Μιχαήλ ήταν έτσι επώνυμα για τη ζωή με μια δυσμενή μοίρα.Η πιο ευνοημένες παλικάρια ταξινομήθηκαν σε ojaks, ή λεσχών? Και ανάμεσά τους ήταν καθημερινά διαγωνισμούς δρόμος και η πάλη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του οποίου οι ojaks άλλαζαν συνεχώς τα μέλη τους? Το ισχυρότερο και πιο ευέλικτο ζουν μαζί σε τιμητική διάκριση από τους συντρόφους τους .Οι αξιωματικών αυτών γενιτσαρισμού σχολεία ήταν παλιά ή ανάπηρα άτομα, τα οποία ετών ή οι πληγές που είχαν καταστεί ανίκανος προς εργασία στον τομέα, και οι οποίοι είχαν διατεθεί για το πιο εύκολο έργο ως αποζημίωση για το παρελθόν πιστότητα. Το πνεύμα των βετεράνων Έτσι εγχύεται στο πρόσληψης νέων εργαζομένων με σταθερή επαφή και εξοικείωση με τους? Και οι άκαμπτες συνήθειες του μετά την επίδοση αποκτήθηκαν σχεδόν ασυναίσθητα μέσα από την καθημερινή άσκηση και την πειθαρχία.

Τραχιά υγεία του Μιχαήλ και της κατάρτισης στο βουνό του επέτρεψε να προχωρήσει γρήγορα μέσα από τους διάφορους βαθμούς. Αν και σχεδόν ο νεότερος στην εταιρεία του, ήταν ο πρώτος στην κούρσα, και κανείς δεν μπορούσε να τον πάρει από τα πόδια του στον αγώνα πάλης."Ένα ανθεκτικό μικρό Giaour", δήλωσε ο old Σελίμ, σε λιπαρές ουσίες και ουρική γενιτσαρισμού, οι πτυχές της οποίας διπλοσάγονο ήταν καλή συντροφιά στο saber-ουλή σε μάγουλό του."Ay, σκληρή και βολικό!" απάντησε Μουσταφά, ένα γέρο καπετάνιο του σώματος, ogling Michael με τη χήρα του μάτι, και χαϊδεύοντας τα γένια του με εξίσου πενθούν το χέρι του, όπως ο ίδιος παρακολουθούσε το αγόρι υπεκφεύγουν από κάτω προς την κορυφή ενός συντρόφου σχεδόν διπλάσιο από το μέγεθος του 72. "Αν ο μικρός μας φίλος είναι τόσο ευέλικτο στο πνεύμα, όπως είναι σε άκρο δεν θα είναι μεγάλη μεταξύ των Agiamoglans [23] Μια υπέροχη κατασκευή ευρείας στους ώμους?.! Βαθύ στέρνο, αλλά όχι κατ? Στενά φιλέτα? Compact γοφούς- μόνο η μάρκα του λιονταριού. Ως ευκίνητος ένα παλικάρι όπως ήταν κάποτε, τώρα Elephantine Selim μου, όταν Bajazet που έκλεψε από το ουγγρικό σπίτι σας. Αχ! έχετε αλλάξει κάπως από το παλιό Padishah που είχε για τη σελίδα του. Θυμάμαι όταν σας η μέση ήταν η επένδυσή ως squirrel's-αλλά τώρα-από την εμφάνιση της κοιλιά σας, θα νομίζετε ότι ήταν ο στρατιώτης που έπιναν μέχρι το βραδυνό του φτωχή γυναίκα του κατσικίσιου γάλακτος, και είχε την κοιλιά του άρπαξαν ανοιχτό από το Padishah να ανακαλύψει την ενοχή του. [ 24] Μόνο το γάλα κατσικίσιο διογκώνεται έτσι. Ας δούμε αν κάποια από βούτυρο δεν κολλάει ακόμα στα πλευρά σας », είπε ο παλιός στρατιώτης, κάνοντας ένα πέρασμα στα μεσαία συντρόφου του.«Αυτό δεν είναι δυστυχώς ένα πραγματικό στρατιώτη, να χτυπήσει τόσο χαμηλά», δήλωσε ο Σελίμ, γελώντας. "Αλλά εσύ, Μουσταφά, ήταν κάποτε μια καλύτερη δρομέας από Yon παλικάρι θα είναι ποτέ.""Ήμουν τόσο καλός με τα πόδια μου, όπως με τα χέρια μου», απάντησε ο βετεράνος, ικανοποιημένος με τη φιλοφρόνηση, και χάδια γυμνά μοσχάρια του με το χέρι του. "Αλλά με τι αγώνα είδες μου τρέχει;""Το μόνο που είδα να τρέχει μια φορά», είπε ο Σελίμ, "και αυτό ήταν στο Αγκύρας, όταν TIMOUR το Lame [25], ήταν μετά από να πάρει άσχημο κεφάλι σας για την πυραμίδα των κρανίων που άφησε εκεί ως μνημείο. Αλλά δείτε το παλικάρι ! πετά το μεγάλο σαν ένα πάνθηρα ανατρέπει ένα βόδι. Δεν είχαμε τον αγώνα του στο σχολείο από Σκεντέρμπεης ήταν ένα αγόρι. "73"Σκεντέρμπεη Poor!" είπε ο Μουσταφά."Πώς τώρα!" ρώτησε ο Σελίμ, "είναι οποιαδήποτε είδηση από αυτόν εκεί;"«Ναι. Έχει συναντηθεί την πρώτη ήττα του. Ήταν στη διοίκηση κατά την τελευταία μάχη κάτω από τα Βαλκάνια. Carambey πήρε γρήγορα σε ένα τέλμα, στην πρώτη μάχη, και ο Σκεντέρμπεης δεν ήταν σε θέση να εξαγοράσει την ήττα στο δεύτερο. Αλλά δεν έζησε .. να το ξέρουν Έστειλε μια σειρά από gibbering φαντάσματα Giaour στην κόλαση, ενώ στο δρόμο του προς τον ουρανό »με τη διέλευση των cimeters υπάρχει η πύλη του παραδείσου», λέει το Κοράνι? και, αν και το σώμα του δεν θα μπορούσε να βρεθεί, πέρασε την πύλη, πέρα από κάθε αμφιβολία. ""Αυτό είναι μια απώλεια, σύντροφε, το Padishah δεν μπορεί να κάνει καλά με κάθε άνθρωπο στην υπηρεσία. Αλλά δεν σημειώσατε, Μουσταφά, ότι ποτέ Σκεντέρμπεης αγωνίστηκε τόσο καλά κατά των χριστιανών έναντι της Caramanians, το Kermians και

επαναστατική Τούρκους. Στην Ανατολία Έχω δει τα χείλη του σκάσει με το αίμα [26], μέσω της καθαρής οργή του αγώνα?. αλλά σε Σέρβια φάνηκε νωθρή και χωρίς καρδιά για το ξέφτισμα Το Μεγάλο Βεζύρη έχει σημειωθεί, και twitted τον με θυμάται πολύ καλά ότι ήταν Χριστιανός γεννήθηκε "."Και πώς θα πάρει αυτό;"«Γιατί, το χρώμα ήρθε στο πρόσωπό του? Χείλη του πρήστηκε? Ολόκληρο το σώμα του, τίναξε?-Ακριβώς όπως τον έχω δει, όταν αναγκάζονται να συγκρατήσει τον εαυτό του από την κλάση επιβάρυνση, διότι η καλύτερη στιγμή για να μην είχε φτάσει.""Μήπως ο Βεζίρης να λάβει υπόψη της τον τρόπο του;"«Ναι, και μίλησε γι 'αυτή την Padishah. Amurath φαινόταν προβληματισμένος, και άκουσα να λέει,« εγώ δεν πρέπει να 74 το πιστεύω, γιατί τον χρειάζομαι. Δεν υπάρχει άλλη γενική μπορεί να ταιριάξει με Hunyades ». Και το Padishah είπε καλά? Και είχε κάνει καλά, αν είχε λάβει το κεφάλι του Βεζύρη από τους ώμους του για μια τέτοια υπαινιγμός για Σκεντέρμπεης μόνο κατά το ήμισυ πιστοί ήταν καλύτερα από ό, τι όλα τα υπόλοιπα των στρατηγών γλείφει τα πόδια του Padishah, αλλά, Μουσταφά, εμείς.. πρέπει να εκπαιδεύσετε το μικρό yonder διάβολο να ξεχνάμε ότι άκουσε ποτέ το όνομα του Jesu, Υιός της Μαρίας, εκτός από το Κοράνι. ""Ας δούμε αν έχει τόσο πολύ θάρρος, όπως ο ίδιος έχει χόνδρου», είπε ο Μουσταφά. "Η ημέρα είναι ένα κατάλληλο για τη δοκιμή του νερού. Ας έχουμε την ομάδα στην όχθη του ποταμού. Εάν θα τους φέρει, θα πάω και να οργανώσει τη δοκιμή."«Είναι πάρα πολύ κρύο, και εκτός αυτού δεν μου αρέσει», είπε ο Σελίμ. "Γνωρίζω μερικά από τα καλύτερα και πιο καυτά αίματος που ποτέ βρασμένο στις φλέβες ενός παιδιού πρέπει να ψύχονται για πάντα από αυτό. Είναι πολύ σοβαρή, εκτός από την πέστροφα.""Αλλά είναι εντολή. Και σήμερα είναι τόσο ήπια, όπως θα έχουμε για έναν ολόκληρο φεγγάρι ακόμα", ήταν η απάντηση, όπως Μουσταφά κινήθηκε προς το νερό.Ο ποταμός Marissa καλύφθηκε με λεπτό πάγο, δεν είναι αρκετά ισχυρή για να φέρουν το βάρος ενός ατόμου. Ένας νεαρός woinak είχε δώσει μια μικρή κόκκινη σημαία με ένα κομμάτι ξύλου, και στροβιλίζονται έξω πέρα από την ολισθηρή επιφάνεια περίπου τρεις ράβδους από την ακτή. Τα αγόρια που συγκεντρώθηκαν γυμνό και ρίγος στις πόρτες των στρατοπέδων, καθώς και, σε ένα σήμα ήταν να καταρρίψει μετά τη σημαία. Όλα δίστασε στο παράξενο και σκληρή εντολή, μέχρι ένα μαστίγιο, σπάνε κοντά στο γυμνό πλάτες τους, τους ξεκίνησε. Κάποιοι γλίστρησε και έπεσε επάνω τα ακατέργαστα και παγωμένα πέτρες του οδοστρώματος στο δικαστήριο. Άλλοι σταμάτησε στην άκρη του ποταμού. Μόνο λίγοι τόλμησε μετά το εύθραυστο πάγο? Και, δεδομένου ότι 75 έσπασε κάτω από αυτά, κωδικοποιημένα πίσω στην ακτή. Ένα ή δύο λιποθύμησε στο σοκ του κρύου βουτιά, και σύρθηκε μέσα από τους woinaks. Όμως, τρεις πιέζεται επάνω, σπάζοντας τον πάγο πριν από αυτούς με τα όπλα τους, ή με ολόκληρη βάρος του σώματός τους, καθώς ανέβηκε στην εύθραυστο άκρο του. Σύντομα ήταν πέρα από το βάθος τους? Τόλμησε να πάει πέρα, και, μπλε και αιμορραγία, εγκατέλειψε την καταδίωξη. Το βραβείο θέσει μεταξύ Michael και ο σύντροφός του. Αυτό το αγόρι ήταν μεγαλύτερη και μεγαλύτερα από ό, τι ο ίδιος? Και διαπιστώνοντας ότι ο πάγος θα διατηρήσει το βάρος του, τεντώνεται ο ίδιος σε αυτό, και να ανιχνεύσει τα εμπρός μέχρι άρπαξε τη σημαία. Αλλά η στιγμιαία παύση, όπως αυτός αποσπάται από το ξύλινο μπλοκ και το βάζουμε ανάμεσα στα δόντια του, ήταν αρκετή για να επιτρέψει τη γέφυρα τρίξιμο να σπάσει κάτω από αυτόν? Και βύθισε έξω από τα μάτια. Την ίδια στιγμή ο Michael εξαφανίστηκε. Αν και αρκετά μέτρα από τη σύντροφό του, βύθισε κάτω από τον πάγο, και επανεμφανίστηκε

φέρει τη σημαία στα δόντια του και κρατώντας το κεφάλι του συντρόφου πάνω από το νερό μέχρις ότου τα woinaks θα μπορούσε να φθάσει και να σώσουν και τους δύο."Μπράβο!" φώναξε τους παρευρισκομένους. Τα αγόρια ήταν έσπευσε στο στρατώνα, και να δοθεί ένα ζεστό ποτό που φτιάχνεται από ένα αφέψημα των ισχυρών νομισματοκοπεία? Ενώ οι woinaks αλείψει το σώμα τους με την ίδια, και τρίβονται τους μέχρι το σοκ της έκθεσής τους είχε εξουδετερωθεί από την γενναιόδωρη επιστροφή της φυσικής θερμότητας ."Σκέφτηκα,", δήλωσε ο old Μουσταφά, «ότι θα έχουμε πνιγεί κάποια την ημέρα Είναι μια σκληρή έθιμο?. Αλλά αξίζει μήνες από άλλες πρακτικές για να μάθετε σαφές τρίξιμο και η δύναμη ενός παλικάρι της αντοχής Τα δύο αγόρια που. πήρε η σημαία κάποια μέρα θα γίνει τόσο γενναία και 76 εαυτούς μας, ε, Σελίμ; " και η ζωντανή μάτι του βετεράνου κούνησε το κεφάλι στο κενό υποδοχή σε όλη την μύτη του-την πλησιέστερη προσέγγιση σε ένα κλείσιμο του ματιού ήταν ικανή."Δεδομένου ότι τα αγόρια ήταν παραδέρνουν μέσα στο νερό,» είπε ο Σελίμ, "Σκέφτηκα μια σκηνή που είδα περίπου στο ίδιο σημείο-ήδη τρία έτη βαθμολογία έχουν περάσει δεδομένου ότι-για το ότι ήταν αμέσως μετά που τέθηκε σε σχολείο του γενιτσαρισμού του . προπάππους Padishah μας, το πρώτο Amurath, είχε ανεγερθεί ένα υψηλό κάθισμα ή θρόνο εκεί πέρα όχθη του ποταμού Γνωρίζετε ότι Saoudji, ο γιος του Padishah του, είχε ενώσει τους Έλληνες?..! αλλά ο νεαρός προδότης συνελήφθη Καλά παλιό Amurath πρόσταξε η δήμιος περάσει το κόκκινο καυτό σίδερο μπροστά στα μάτια του γιου του μέχρι το θέαμα είχε στερέψει σε αυτά. Στη συνέχεια, ενώ ο τυφλός πρίγκιπας ψαχούλεμα για και ικετεύουν για έλεος, το Padishah, ο πατέρας του, διέταξε έναν κύκλο ξιφομάχους που θα σχηματιστεί γι 'αυτόν, swinging cimeters τους, έτσι ώστε το κεφάλι του θα πέσει από το χέρι τον οποίο έτυχε να προσεγγίσει. Έτσι, μπορούμε να πούμε, ότι από τότε που ήταν γιος ενός βασιλιά, είχε χρησιμοποιήσει το αστρονομικό προνόμιο της επιλογής δική δήμιος του. και έχοντας έτσι να τους δώσει το παράδειγμα της πατρικής καθήκον, Amurath διέταξε τους πατέρες των ελληνικών νέους, τους οποίους είχε συλλάβει, να κόψει τα κεφάλια το καθένα τη δική του γιου του. Εκείνοι των οποίων οι πατέρες δεν ήταν γνωστά ή δεν θα μπορούσε να βρεθεί, ήταν δεμένα μαζί σε ομάδες και ρίχτηκε στο ρεύμα? το Padishah στοιχημάτων σε μεγάλο βαθμό με το Μεγάλο Βεζίρη σε εκείνους που πρέπει να επιπλέουν το μεγαλύτερο Έτσι, σκληρή και αν είναι τα έθιμά μας, βλέπετε, Μουσταφά, δεν είναι τόσο βάρβαρη, όπως οι πρόγονοί μας »..«Ούτε τόσο απαίσια φαύλο τους Έλληνες», δήλωσε ο Μουσταφά 77. "Με αυτά τα στοργικές μητέρες που τα μάτια των παιδιών τους. [27] Όχι, δεν είμαστε αρκετά ήπια νοσηλευτές των παλικάρια δεσμευτεί για την επιβάρυνση μας, αν και μερικές φορές τα νύχια της τίγρης μας θα τσίμπημα από το βελούδο.""Έλα, να με βοηθήσει up! Καλή Μουσταφά», δήλωσε ο Σελίμ, που προσπαθεί να αυξηθεί από ένα παγκάκι κάτω από τον ήλιο του δικαστηρίου όπου έμεναν. "Το κρύο σκληραίνει τα κόκαλά μου.""Μπα! Σύντροφο, δεν έχετε τα οστά, μόνο σάρκα και την κοιλιά. Πώς θα εξισορροπήσει λίπος σας Hulk στη γέφυρα που είναι λεπτότερη από μια τρίχα και πιο έντονη από ό, τι στην άκρη του ένα σπαθί που θα αναλαμβάνει την κόλαση στον παράδεισο; έχω να φοβάμαι , Σελίμ, που θα πρέπει να αρκεστώ με την εταιρεία του Προφήτη και των Houris στον ουρανό, γιατί ποτέ δεν θα φτάσουμε εκεί, αν μπορώ να σας δώσω έναν ανελκυστήρα σε όλη Al Sirat, "[28], δήλωσε ο Μουσταφά, δίνοντας σύντροφος του ένα

τράνταγμα που τον έστειλε μακριά έξω στο γήπεδο, όπου με δυσκολία κρατούσε τα πόδια του πάνω στις ολισθηρές πέτρες.Ο γέρο πήρε το τραχύ παιχνίδι καλής naturedly, και απάντησε,"Ποτέ δεν θα δείτε τον παράδεισο, Μουσταφά. Η Houris θα έχουν μηδέν να κάνει με τόσο άσχημο πρόσωπο με τα δικά σας. Θα μετατρέψει όλα αυτά αλλήθωρος να σε κοιτάξει.""Νομίζετε ότι δεν γνωρίζουν την τέχνη της αγάπης αποφάσεων;" δήλωσε ο Μουσταφά, επιτυγχάνοντας τη στάση του ένα μοντέρνο νεαρό άνδρα της ημέρας.Σελίμ βρυχήθηκε με το γέλιο. "Ο Μουσταφά έρωτα Το πράγμα είναι αδύνατο?; Διότι, εάν η houri 78 να είναι κάτω από τον ήλιο του καλό μάτι σας, δεν έχετε το χέρι σε αυτή την πλευρά για να την αγκαλιάσει? Και αν την αγκαλιάσει με το χέρι έχετε, έχετε . κανένα μάτι σε αυτή την πλευρά για να δούμε μετά την ομορφιά της Πίστεψέ με, θα αποκτήσει φτέρωμα παλιά παγώνι, που θα πάρει πάνω από Al Sirat πριν Mustapha έχει βρει έναν houri - ""Hist!" δήλωσε ο Μουσταφά, επισημαίνοντας την είσοδο της πλατείας από το δικαστήριο χαρέμι παρακείμενα, και υποθέτοντας μια στάση της σοβαρότερη αξιοπρέπεια. Σε μια στιγμή περισσότερο, οι δύο αστυνομικοί γονάτισε, και ανάπαυσης μέτωπό τους στο έδαφος, παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το παλικάρι περίπου δώδεκα χρόνια τους πλησίασε και άγγιξε το κεφάλι του καθενός με το πόδι του, προσφορά τους αυξάνεται."Έχω έρθει, καλό Σελίμ, για να δούμε τι νέα κυνηγόσκυλα που έχετε για μένα», είπε ο νεαρός πρίγκιπας Μωάμεθ. [29]"Αχ μικρό Hoonkeawr μου [30] ο Προφήτης, συνονόματος σας, σας έστειλε ένα πρόστιμο?! Ως ευκίνητος σαν λαγωνικό και τόσο ισχυρή όσο ένα μαντρόσκυλο? Και, αν δεν λάθος, έχουν ήδη εκπαιδευτεί για το παιχνίδι? Γιατί προέρχονταν από τα Βαλκάνια, όπου αλεπούδες τρέξει άγρια πότε και πού θα το κάνουν. ""Αυτό είναι το κεφάλαιο. Θα τον ήθελα", φώναξε ο πρίγκιπας, με την απόλαυση. "Πρέπει να τον δω.""Δεν την ημέρα, Υψηλότατε σας? Για τα αγόρια είναι υπό την ευθύνη του βδέλλα που αυτές έχουν τεθεί για το νερό-test, και είναι όλα συσκευασμένα άνετα στα κρεβάτια τους.»."Το νερό-test, Σελίμ, και με καλέσατε δεν είναι;" είπε το αγόρι, κοιτάζοντας έξω φρενών στην οργή του. "Ήξερες ότι ήθελε να το δει? Και μου είπε όχι για 79 παρά Θα πληρώσετε για αυτήν την ημέρα ένα, λίπους κακοποιός Και θέλω το κυνήγι τώρα ήρθα για αυτό?.!.; Έκανα, όχι Yusef" αντιμετώπιση ενός ευνούχος, ένας γέρος με σταχτί πρόσωπο και εξαθλιωμένο σώμα, αλλά θαυμάσια μαζεύτηκαν, ο οποίος συνόδευσε τον πρίγκιπα ως σταθερή συνοδός του."Πρέπει να περιμένουμε, υποθέτω», είπε ο άνθρωπος, με μια αλαζονική ύφος και την εκτίναξη του κεφαλιού του, σαν να μιλούν ακόμη και με την παρουσία των στρατιωτών ήταν μια υποβάθμιση στην αξιοπρέπεια του."Για αύριο θα έχουμε το κυνήγι στο καλύτερο στυλ από ό, τι θα μπορούσαμε να το οργανώσουμε τώρα ήταν τα αγόρια είναι σε θέση», είπε ο Σελίμ, προσπαθώντας να κατευνάσει το νεαρό τύραννο.Ο πρίγκιπας και η συνοδεία του απομακρύνθηκαν χωρίς deigning μια απάντηση"Είναι καλύτερο να μην επιμείνει", είπε ο ευνούχος. "Ένας σοφός αξίωμα θα σου δώσει, πρίγκιπας μου:-Προσοχή απαιτούν το αδύνατο-check πίσω, ακόμη και την επιθυμία του

αυτή ο κανόνας του γενιτσαρισμού σχολείο είναι ότι τα αγόρια έχουν ανάπαυση μετά το νερό-test και το Padishah όχι. επιτρέπουν ακόμη και το γιο του για να το σπάσει, θα σου τρένο για αυτο-διοίκησης?... για την ώρα μπορεί να έρθει όταν εσύ θέλεις εντολή η αυτοκρατορία αδελφός σου, ο Αλαντίν, είναι θνητός ""Έτσι, μπορείτε πάντα να παρεμβαίνει με μένα Με μισείς, Yusef?. Ξέρω ότι κάνετε εύχομαι τα αγόρια είχαν όλοι πνίγηκε στον ποταμό, και παλιά Σελίμ, και εσείς,.", Φώναξε ο παλικάρι βασιλικό, δίνοντας τη θέση τους σε ένα ξέσπασμα από παιδαριώδη οργή."Περιμένετε μέχρι δύνασαι να πάρει το κομμάτι σου μεταξύ των δοντιών πριν επιχειρήσετε να εκτελέσετε τη δική βάδισμα σου», απάντησε ψύχραιμα το παλιό ευνούχος.

CHAPTER X.Beyond the walls of the seraglio lay the royal hunting grounds. Many acres of the city were enclosed within high walls of clayey earth, packed into huge square blocks and dried in the sun; on the top and outside of which bristled a miniature abattis of prickly vines. Some parts of this park were adorned with every elegance that the art of landscape gardening could devise. In the summer season these portions were covered with floral beauties, interspersed with water-jets, which tossed the light silver balls like fairy jugglers; broad basins sparkling with gold fish; and walks leading to little kiosks and arbors. Even its winter shroud could not conceal from the imagination what must have been its living beauty in summer.The greater part of this reserve was, however, left in its natural state. Gnarled old olive trees twisted themselves like huge serpents above the dense copses of elder and hazel bushes. Dusky balsams rose in pyramids, overtopped by the pines, which spread their branches like umbrellas. Here and there were open fields, encumbered with stinted underbrush, and either broken with out-cropping rocks, or smooth with strips of meadow land now white and glistening under the snow.This section of the park presented a fascinating appearance on the day of the fox-hunt. Scores of lads from the Janizary school were there, dressed in all shades of bright-colored jackets, and short trousers bagged at the knees; the lower part of the limbs being 81 protected with close-fitting stockings of leather, terminating in light, but strong, sandals. Each wore a skull cap or fez of red flannel, from the top of which and down the back hung a tassel, that, by its length and richness, indicated some prize won by its wearer in previous games. Old soldiers gathered here and there in groups; some, the Janizaries, wearing tall sugar-loaf-shaped hats of gray; others, white turbans, or green ones, indicating that their possessors had made a holy pilgrimage to Mecca. Elegant burnooses, or sleeveless cloaks, of white, black, orange and yellow silks, fluttered in the wind or were gathered at the waist by rich sashes, from which hung great cimeters.Near an open spot was a stand, or running gallery, enclosed in lattice-work, from behind which the ladies of the harem could witness the sports, themselves unseen. The presence of these invisible beauties was indicated by the stiff, straight forms of the black eunuchs, whose faces appeared above their white cloaks like heads of ebony on statues of alabaster.Prince Mahomet rode a horse, small but compactly built, with head and mane suggestive of the power of his well-rounded muscles; slim ankles, seemingly better adapted to carry

the lighter form of a deer; jet black, in strongest contrast with the white tunic and gaily embroidered jacket of the little prince, as well as with the saddle-cloth of purple silk, in which the star and crescent were wrought with threads of gold. With merry shout the young tyrant chased the boys, who, carrying wands decorated with ribbons, ran ahead of him to clear the way."So it will be if he ever comes to the throne," said 82 Selim to a comrade. "Mahomet II. would follow no one. There would be no use of viziers and generals, and he would even attempt to drive the Janizaries like his sheep. It is well that Aladdin is the elder.""But woe to Aladdin if Mahomet lives after his brother comes to the throne," said the man addressed. "With such fire-boxes about him one could justify the practice of a sovereign inaugurating his reign by the slaughter of his next of kin."[31]The woinaks brought in several crates, with latticed sides, containing the foxes, which, one by one, were to be let loose for the chase; the boys to act the part of hounds, and drive the game from the thickets, in which they would naturally take refuge, out into the open space, and within arrow range of the prince. Mahomet, by constant practice, had acquired great dexterity in managing his steed, and almost unerring aim in using the bow from the horse's back.A splendid red fox was thrust out of the crate. For a moment he remained crouching and trembling in his fright at the crowd; then darted suddenly for the underbrush. The boys, imitating the sharp cry or prolonged baying of a pack of hounds, scattered in different directions; some disappearing in the copse; others stationing themselves at the openings or run-ways where they thought the animal would appear. The bugle of the white eunuch, who was constantly near the prince, kept all informed of his position, so that reynard might be driven toward him. In a few moments the arrow of Mahomet laid him low.A second fox was liberated—like many of the Sultan's 83 nobler creatures—only to fly to his speedy execution. The third animal was an old one, who persisted in taking the direction opposite to that in which the chasers would drive him. Again and again, as the boys closed about him, he dashed through the thickest of their legs, leaving them tumbled together in a heap. At one time he sprang through the opening at which Michael, studying the tricks of the quick-witted brute, had stationed himself. Sudden as were his movements, the young mountaineer's were not less so; for, like a veritable hound, he threw himself bodily upon the prey. Passing his right hand beneath the entire length of the animal's body from the rear, he grasped his front leg and bent it back beneath him; at the same time using his whole weight to keep the animal's head close to the ground, so as to escape his fangs. He had taken more than one beast in a similar way from the holes in the old mountain pass. In the excitement of the sport he now forgot that he was merely to enable another to get the game without effort or danger.Prince Mahomet rode to the spot toward which the fox had turned, and, in a sudden outburst of anger at this interference with his shot, drove the arrow at the two as they were struggling on the ground. The whirring barb cut the arm of Michael before it entered the heart of the prey. The sharp cry of pain uttered by the lad recalled Mahomet from his insane rage. The rushing attendants showed pity for Michael, but no one ventured a remonstrance against this act of imperial cowardice and cruelty. A moment's examination showed that the lad's wound was not serious, being only a cut through the flesh. But as the pallor of his 84 fright died away from his face, it was followed by a deep flush of anger. Tears of vexation filled his eyes. His glance of scorn was hardly swifter than his

leap: for, with a bound, his arms were around the prince's body, while his weight dragged him from the saddle to the ground. Mahomet, rising, drew a jeweled dagger, and made several hasty passes at his assailant, who, however, dextrously avoided them. The posing of the lads would have done justice to the fame of professional gladiators. The prince pressed upon his antagonist with incessant thrusts, which, by skilful retreating and parries with his bare arm, Michael avoided; until, with a ringing blow upon Mahomet's wrist, he sent the weapon from his hand, and closed with him; the prince falling to the ground beneath the greater strength of Michael.The spectators at this point interfered. As they rose the eunuch grasped the little victor, and shaking him, cried: "I will cut the throat of the Giaour cub of hell."But the one hand of old Mustapha was upon the eunuch's throat, and his one eye flashed like a discharging culverin, as he cried, "Had I another hand to do it with, I would cut yours, you white-faced imbecile! Don't you know that the boy belongs to the Janizaries? and woe to him who is not a Janizary that lays a hand on him!""The prince's honor must be avenged," wheezed out the eunuch between the finger grips of the old soldier. "I care not for the Janizary, though you were the Aga[32] himself, instead of a mutilated slave."85The eunuch had drawn his dagger, and was working his hand into a position whence he could strike, when old Selim's hand grasped his."None of that treachery, or we will let out of your leprous skin what manhood is left in you, you blotch on your race! Touch one hair of Black Khalil's[33] children and you die like the dog you are. Let him go, Mustapha! His coward throat is no place for you to soil a brave hand. We will get a snake to strangle him; a buzzard to pick his grain of a soul out of his vile carcass;[34] an ass to kick him to death. We must observe the proprieties.""Pardon my heat!" said the eunuch. "My zeal for my prince has led me too far.""Not at all!" said Selim. "It is pleasant to see that you have some heat in your cold blooded toad nature.""It is better for us to retire," said the eunuch to Mahomet. "I shall sound the signal for the close of the games."Mahomet stood stubbornly for awhile; then turning to Michael said in a tone which was strangely without a shade of anger or petulance in it:"Say, young Giaour, you and I must have this out some day."Michael could not help a half-smiling recognition of the boyish challenge, and replied:"I have seen more foxes than you have, and know some tricks I didn't show you to-day."86As they moved out of the park, Yusef delivered a brief lecture to his princely pupil. "Hark thee, my master. I warn thee, that thou have an eye always open and a hand always closed to the Janizaries. They have grown from being the heel to think that they are the head of the state. They dictate to thy father, the Padishah, and snub the very Vizier. I would have killed both those old imbeciles, but that it would not have been politic. I am glad, too, that thou didst not let thy dagger find the heart of the Balkan boy. That would not have been politic. For, Allah grant! thou mayest one day be Padishah. Then this day would be remembered against us.""But, Yusef, I did not spare the boy. I think he spared me; and if I ever get to be Padishah, I will make him my vizier, for his cleverness. It would be a pity that so brave a

man were elsewhere than at my right hand. Though he angered me awfully at the moment, I shall like that fellow. Did you see how he gripped the fox with his bare arms? He must teach me how to do that. Was it between the hind legs he thrust his hand, or across the beast's body? I could not see for my being so mad because he spoiled for me a fine running shot.""Thou art a strange child, Mahomet. Thou seemest to have forgotten that the boy leaped at thy throat, and would have torn out thine eyes, but that thou wast more valiant than he.""Well, I should despise him as white-livered and milk-galled if he had not sprung at me," said Mahomet. "Has not every noble fellow quick blood, as well as a prince, Yusef? That boy shall be mine. 87 He shall teach me his tricks, and I shall give him all my sweetmeats; for they get none of such things in the school.""Ah! my little prince, thy head is as full of wit as a fig is of seeds. Thou art gifted to know and use men. One that is born to rule must make his passion bend to policy. He must not allow himself the pleasure of hating those whom he can use. But take heed of this:—whom he cannot use he must not love.""But I was not born to rule, Yusef. If so, I would have been born earlier, before my brother Aladdin cried in his nurse's arms, and would not be comforted until they had covered the soft spot on his bare head with a paper crown. Do you believe in omens, Yusef?""Not in such; only in dreams," said the eunuch."Well; I dreamed that our two heads—yours and mine, Yusef—were together on a pike-staff, grinning at Aladdin's coronation.""Nonsense, child!" said the eunuch, his white face bleaching a shade whiter under the thought, as they passed through the gateway into the seraglio grounds. CHAPTER XI.The physical training of the young Janizaries consisted in such daily exercises as would develop strength and tirelessness of muscle, steadiness of nerve, keenness and accuracy of eye, as well as grace of mien. They were also taught by expert workmen all the arts 88 of daily need; to make as well as to use the bow; to trim and balance the arrow; to forge, temper, and sharpen the sword; to shoe the horse; to make and mend their clothing and the entire trappings of their steeds; to build and manage the keelless kaiks[35] which darted like fishes through the surface of the river; to bind rafts into pontoons for the crossing of streams; to reap and grind the grain, and cook their food. Any special talent or adaptability was noted by the instructors, and the Janizaries encouraged to attain to rare expertness in single arts.The training in arms was especially severe, and under masters in fencing, archery, riding, swimming, marching, deploying—the ablest tacticians, whose wounds or age permitted their absence from active campaigns, being found always at the head of the various departments. The Janizary, while a mere lad in years, was often more than a match in single combat for the most stalwart men in other corps, such as the Piadé and Azabs among footmen, the Ouloufedji and Akindji among troopers.But, notwithstanding this individual prowess and ambition were stimulated to the highest degree, they were disciplined to abject obedience within the corps. Each one was as a part of some intricate mechanism, all moved by one spring, which was the will of the chief

Aga. At a moment's notice they must start, in companies or alone; on military expeditions, or secret service as spies and scouts; it might be to the recesses of Asia or the upper Danube; to assail forts or to conduct intrigues; having always but one incentive, 89 that of the common service and the common glory.To develop in the same person these two seemingly antagonistic qualities—of intensest individuality and abject subserviency to their order—required the shrewdest manipulation of the mind and will of the cadet from his earliest enrollment in childhood. As certain expert horse-trainers control the spirit of noble steeds, without extinguishing any of their fiery ardor, and tell the secret of their power to those who come after them in the guild, so from the days of Black Khalil this marvellous system of discipline had been perpetuated among the corps, producing but rarely a weakling and as rarely a rebel.Michael learned his first lesson in subordination upon the return from the hunt. While the Janizary officers were not displeased with the prowess the little fellow had shown, even against the prince, it was foreseen that such an impetuous nature needed the curb. For three days he was confined to a room in solitude and silence. No one spoke or listened to him. His only attendant was an old man, both deaf and dumb, who evidently knew nothing and cared nothing for Michael's offence or its punishment.During this time the lad's suspense was terrible. Was he to be killed for having assaulted the prince? Would they take him to the torture? Perhaps this old man had been guilty of some such offence, and they had cut his tongue and bored out his ears! He had heard of the searing iron passed before the eyes, and then the life-long darkness. When he slept his overwrought imagination fabricated horrid dreams in 90 which he was the victim of every species of cruelty. He fancied that he was being eaten by a kennel of foxes, to whom he is given every day until their hunger shall be satisfied; then taken away and reserved for their next meal. He tried to compute how many days he would last. Sometimes he imagined that he was exposed naked in the cold, and made to stand day and night on the ice of the Marissa, until he should be frozen: but his heart is so hot with his rebel spirit that it will not freeze. Once he thought that Prince Mahomet came each day and stabbed him with that pearl-set dagger he drew on him at the hunt.His dreams were too frightful to allow him to sleep long at a time; yet, when awake, his fears were such that he longed to get back again among the terrible creatures of his fancy. Oh, that some one would speak to him, and tell him his fate! He would welcome the worst torture, if only he could be allowed to talk to the torturer.After a while rage took the place of, or at least began to alternate with, fear. He regretted that he had not killed the impudent prince."There stands his horse," he would say to himself—marking a line on the wall—"now I leap; seize his dagger; strike him to the heart; and, before they can stop me, plunge it into my own heart, so! Ah! when I am out of this place I will kill him! I will! and go down to hell with him!" And the little frame would swell, and the eyes gleam with demoniacal light through the dusky chamber.There are deep places even in a child's soul—ay, bottomless depths—which, when unfretted by temptation, 91 are so tranquil and clear that the kindliness and joy of heaven are reflected in them, warranting the saying of the old Jewish Rabbis, "Every child is a prophet of the pure and loving God." But when disturbed by a sense of wrong and injury, these depths in a child's heart may rage as a caldron hot with the fires of hell; as a geyser pouring out the wrath and hatred which we conceive to be born only in the nether world.

After a time Michael's fury died away. Another feeling took its place—the crushing sense of his impotence. His will seemed to be broken by the violence of its own spasm. He was stunned by his realization of weakness. He fell with his face to the cold stones of the floor, moaning at first, but soon passing into a waking stupor in which only consciousness remained: hopeless, purposeless, without energy to strive, and without strength to cry—a perfectly passive spirit. The centipede that crawled from the dusty crevice of the walls, and raised half his body to look at the strange figure lying there, might have commanded him. The spider might have captured him, and spun about his soul a web of destiny, if only he could have conveyed a thought of it from his tiny eyes. For, as the body faints, so also does the spirit under the pressure of woe.The old mute brought in the meal on the third day, placed it beside him, and retired. An hour later he returned and found the bread untasted; the child in the same attitude, but not asleep. He touched him with his foot, but evoked no sign that his presence was recognized. He gazed for a few moments; then 92 shook his head like an artisan who, upon inspecting some piece of work he has been making, is not satisfied with it.He summoned Selim. The old soldier, finding that his entrance did not arouse the lad, crossed his legs upon the floor beside him, and waited. The light from the high window of the room fell upon Selim's wrinkled face. But it seemed as if another light, one from within, blended with it. His harsh features were permeated by a glow and softness, as he gazed upon the exhausted child. His eyes filled with tears; but they were speedily dried by the stare with which he turned and looked first at the blank walls, and then, following back the ray of light, to the window and beyond; his soul transported far away over lands, through years, to a cottage on the banks of the Grau. He saw there a face so beautiful! was it really of one he once called "Mother?" or a dim and hazy recollection of a painting of the Christian Madonna he had seen in his childhood? Happy groups of village children were playing down among the lilies by the water's edge, and over the hills gently sloping back from the river's bank. Their faces were as clear cut there against the blue sky beyond the window, as once—sixty years ago—they were against the green grass of the meadow. He heard again the sweet ring of the chapel bell echoing back from the ragged rocks of the opposite shore. And now the midnight alarm! A fight with strange looking turbaned men! Flames bursting from the houses of the hamlet! Men shrieking with wounds, and women struggling in the arms of captors! And a little child, ah, so lonely and tired 93 with a long march! and that child—himself!—His eyes rested as fondly upon Michael as did ever a father's upon his boy.But as the wind extinguishes a candle, a movement of Michael sent all the gleams gathered out of former days from old Selim's features. Severity, almost savageness, took the place of kindliness among the wrinkles of his countenance, as naturally as the waters of a rivulet, held back for a moment by a child's hand, fill again their channels.The boy raised his head. His face was pale; the eyes sunken; their natural brilliance deepened, but as that of the flashing waters is deepened when it is frozen into the glistening icicle. Or shall we say that the dancing flames of the child's eyes had become the steady glow of embered coals;—their life gone out, but the hot core left there, not to cheer, only to burn. Those three days of silence, with their successive dramas of mystery, terror, rage and depression, had wrought more changes in him than many years of merely external discipline would have done.

The close searching glance of Selim detected all this; and also that the child was in a critical condition. The will was broken, but it was not certain that this had not been accomplished by the breaking of the entire spirit; instead of curbing, destroying it: not taming the tiger's daring, but converting it into the sluggishness and timidity of the cat."Michael!" cried he.There was no response except the slight inclination of the head indicating that the word had been heard."Follow me!" 94The lad rose mechanically, showing no interest or attention beyond that required for bodily obedience.Pausing at the door-way the old man put his hand upon the boy's shoulder and said sternly, yet with a caution ready to change his tone—"Do you know that we have power to more severely punish you?"The words made no impression upon the child."The bastinado? The cage?" The boy raised his face, but upon it was no evidence of fear; perhaps of scorn. He had suffered so much that threats had no power over him.Selim was alarmed at these symptoms. His experience with such cases taught him that this lethargic spell must be broken at whatever cost. Feeling must be excited; and if an appeal to the child's imagination failed, physical pain must be inflicted. Something must rouse him, or insanity might ensue.A peculiar instrument of torture was a frame set with needles pointing inwards. Into this sometimes a culprit was placed, and the frame screwed so close about the person that he could not move from a fixed position without forcing the needles into his flesh. This frame was put about the boy. He stared stupidly at the approaching points, but did not shrink. Selim pressed one of the needles quickly. Instantly the boy uttered a cry of pain. His face blanched with fright. The tears sprang to his eyes, and through them came an agonizing look of entreaty.Selim's whole manner changed as suddenly. Schooled as he was to harshness; to strike one's head from his shoulders at the command of the Aga without 95 an instant's hesitation; to superintend the slow process of a "discipline" by torture, without a remorseful thought;—yet this was not his nature. And now that better, deeper, truer nature, hitherto unexercised for years, asserted itself. His heart went out to Michael the instant there was no further necessity for its restraint."Bravo! my little hero," cried he, catching him to his arms. "You are of the metal of the invincibles, and henceforth only valiant deeds, bright honors and endless pleasures are to be yours. You shall lodge with me to-night." CHAPTER XII.Selim's apartment was off from the common barracks of the Janizaries. It was luxuriantly furnished in its way. Elegant rugs lay upon the marble floor. A divan, with silken covering, filled one end of the room. The walls were hung with a variety of richly wrought weapons and armor:—short swords, long crescent-shaped cimeters, spears of polished wood headed with glistening steel, helmets, breastplates, greaves. Badges and honorary decorations shone among costly robes which had accumulated since the days when he had been a page to the Sultan Amurath I.

Upon a low table, reaching to the edge of the divan, had been placed salvers holding cups and open 96 dishes of silver. A woinak entered with basins of scented water in which to wash the hands and bathe the face.Selim placed his little guest by his side upon the divan. Mustapha also appeared, and, removing his shoes, made a profound and dignified salâm—quite in contrast with his usual rough and badgering manner when with Selim—then placed himself beside his comrade upon the cushions. An excellent repast was served. There was hare's flesh chopped and rolled with rice into balls, made more savory with curry sauce. Sweet cakes, pastry of figs and candied orange blossoms excited a thirst for the sweetened water, which was so strongly flavored with the juices of fruits that the more scrupulous Moslems refused to drink it, lest they should disobey the command of the Koran prohibiting the use of wine.The two old men vied with each other in telling thrilling stories of adventure in battle and on secret service; of the romance of castles and courts; of how they won their honors and got their scars; of the favors of princes and princesses; and of exploits in which, though the rules of their order forbade their marrying, they retaliated the captivity of the maiden's eye by capturing her person. The burden of every story was the praise of the Janizary organization, which alone enabled them to attain such glories and joys. The close brotherhood, which gave to each the help of all the ten thousand, was commended by incidents illustrating it. They told of their Aga or chief, who was more powerful than the Grand Vizier—for sultans made these latter by a word, and unmade 97 them with equal caprice, often with the stroke of the sword; but to touch a hair of the Aga would be for the Sultan to lose the favor of the entire band, whom he regarded as the main support of his throne, as their hands had won it for his fathers. Did not the word of Mustapha and Selim, at the fox-hunt, cow the pride of Yusef, who was next to the Capee Aga or chief of the white eunuchs? Yet Selim and Mustapha were but captains in the Janizaries. No general in any other arm of the service would have dared to antagonize the eunuch as they did.As Michael listened, his cheeks flushed and chilled by turns with the excitement of his martial ambition. The dreams he used to have in his mountain home, of being a soldier and coming back covered with badges of honor to claim Morsinia as his bride, seemed to be dissolving into the reality. Nor was his ardor damped when he learned from Selim that the first step toward all this was the total surrender of himself to the service of the brotherhood, in pledging and keeping obedience to its rules; as a part of the body, like the hand, must never be severed from the rest, but keep the contact perfect in every muscle and nerve, in order to have the strength which only the health of the whole body can give to it. Selim explained to him how wrong it had been for him to seize the fox, no matter how excited he was, or how much daring it showed to do so, since he had not been ordered to seize, but only to turn the beast toward the Prince. Besides, to raise a hand against the prince was treason—unless it were ordered by the chief of the Janizaries. Therefore he had been punished according to the Janizary discipline; 98 though they would not have allowed any one else to touch him—no not even the Padishah himself.Michael's spirit was fully healed with such words. His depression gave way to a hotter ambition and pride of expectation than he had ever felt before, when Selim put upon his head the whitish gray cap, like that worn by the dervishes, and differing from it only in having upon the back a strip of wool which the old man thus explained, as he told the story of the organization of the Janizary corps.

"The death angel, Azrael, has reaped the earth more than five times since the mighty Othman,[36] who founded our empire, entered paradise. His queen, Malkhatoon, the most beautiful of women, had given him two sons. Never since Khalif Omar followed the Prophet was nobler successor than would have been either Alaeddin or Orchan to Othman. The stars shone not with deeper lustre than did the wisdom of Alaeddin. The storm never burst more resistlessly on your Balkan mountains than did the bravery and strength of Orchan beat down the foe. To Orchan the empire came by will of Allah and Othman. But to Alaeddin the new king said, 'Thou art wise, my brother, above all men. Be thou the eyes of the throne, and I will be its arm!' So Alaeddin was the great minister of the mighty Orchan. To Prince Alaeddin we owe our best laws, our system of drilling and marching in all the Ottoman armies."But two lights are better known than one. And 99 in a dream the Angel Gabriel, who knows the secrets of Allah regarding men, said to Alaeddin, 'Go look into the eyes of Kara Khalil Tschendereli. We have given him a thought for thee and thy people.' And Kara Khalil said, 'Know, O wise and virtuous Prince Alaeddin, I have been permitted in my dreams to stand upon the wall Al Araf, that runs between paradise and hell. In the third story of the seven which divide perdition I saw the ghosts of the Giaours. But while I watched their torments the spirit of Othman, the Blessed, came to me, and, pointing to a gate in the wall, said, in a voice so sweet that all the birds in paradise echoed it, but so strong that it shook the mighty wall Al Araf as if it would fall, "I charge thee, as thou art a true believer in Mahomet, open that gate that some of the believers in Jesu, Son of Mary, may escape into paradise.""'"What power have I for such a miracle, O Othman," I cried. But Othman said:"'"Thou shalt save the souls of the boys among the captives Allah gives thee in battle. Is it not written in the Koran that all the children are at their birth gifted with the true faith. Believe this, and teach the captive boys to trust the Prophet, to breathe the holy Islam of Father Abraham, and to draw the sword for Allah. So shalt thou be a saviour of many souls. And such valor will Allah send these rescued ones, and such blessings shall follow them, that the Giaour children shall conquer for thee the Giaour nations."'"And so, Michael," added Selim, "the wisdom of earth and heaven appointed our order. We are still 100 the Yeni Tscheri,[37] though a century has gone by since we were founded; for the vigor of perpetual youth is ours."When Orchan, at such advice of Alaeddin and Kara Khalil enrolled the first of the new troop—bright Christian boys like yourself, Michael—they were led to the old dervish, Hadji Beytarch, whose sanctity was as the fragrance of paradise itself. The face of the holy man caught the lustre of the prophecy from heaven. As he drew the sleeve of his mantle over each bowed head—and the strip of wool on our cap is the sign of his sleeve—he uttered this benediction: 'Thy face shall be white and shining; thy right arm shall be strong; thy sabre shall be keen; and thine arrows sharp. Thou shalt be fortunate in fight, and thou shalt never leave the battle-field save as a conqueror.'""And have they never been conquered?" asked Michael with incredulity."Never!" cried Selim."Except," added Mustapha, "that they might prepare themselves for some greater victory. Allah sometimes makes known to us his will that we should retreat; then we take up our kismet as joyfully as we would shout the advance. That we may make sure of Allah's will, before retreating we always assault the enemy thrice. If at that sacred number we

cannot conquer we know that the victory has been reserved, still held for us, but in the closed hand of Fate.""But what of those who were killed? I certainly saw many Janizaries lying dead in the snows of the 101 Balkans the day of the fight. Are they not conquered?" asked the boy."Nay, more than conquerors," said Mustapha. "If one falls in battle paradise flings wide its gates, and troops of angels and houris come to lead his soul in a triumphal procession into that beautiful land where the earth is like purest musk, and where the great Tuba tree grows—a branch of which shades the kiosk of every believer, and bends down to place its luscious fruit into his hand, if he so much as desires it; where are grapes and pomegranates, and such as for spicy sweetness have never been tasted on earth; where are streams of water and milk and wine and honey, whose bottoms are pebbled with pearls and emeralds and rubies; where the houris, the fairest of maidens, dwell close beside the believer in pavilions of hollow pearls, and serve every wish of the faithful even before he can utter it."[38]But Michael's eyes were heavy; and as the old veterans diverted the conversation to some matter of business between them, his excited imagination reproduced the description of paradise in his dreams. Only, the pavilion of pearl was shaped like good Uncle Kabilovitsch's cot on the mountains, and the houris were all fair-haired Morsinias. 102CHAPTER XIII.Weeks and months passed away, during which the physical exercises of the lads in the Janizary school were varied with lessons in the Turkish language; and, in the case of a select number, in the Arabic, mastering it at least sufficiently to read the Koran, large sections of which they were compelled to commit to memory.The teachers in the Janizary schools were far from ordinary men. They were highly learned, and, like most Orientals of education, gifted with great eloquence. After the daily tasks had been accomplished the boys were gathered in a semicircle upon the floor about the instructor, who sat cross-legged among them, and narrated in glowing language the history of the Prophet and his successors in the khalifate; inflaming their young minds with the most heroic and romantic legends of Arabia and Egypt, Algiers and Granada, where the Koran had conquered the faith of the people whom the swords of the true Moslems had subdued. Wild stories of the early days of the Turks, before Ertoghral,[39] "The Right-hearted Man," led the tribes from the banks of the Euphrates; and earlier still when Seljuk[40] led his people from north of the Caspian; of the settlement of their remote ancestors in Afghanistan, where the great chief was first called Sultan;[41] of how they had once held the religious faith 103 of Zoroaster. Indeed, myths from the very dawn of known history, when the Turkius did all sorts of valiant deeds in far-off China.[42]The Christian books were made to appear to the young proselyte as but imperfect suggestions of the completed teaching of the book of Mahomet; while the peculiar dogmas of the Christians were restated with such shrewd perversion that to the child's judgment they seemed puerile or untrue."Behold the sky!" one would exclaim. "Is it not one dome, like the canopy of one mighty throne? Behold the light! Does it not pour from one sun and fill all space with one flood? Breathe the air! Is it not the same over all lands and in all lungs? Do not all birds fly with

one mechanism of wings? and all men live by the same beating of the heart? How then can there be three Gods, Allah, and Jesu and Mary, as the Christians teach?[43] What does reason say? What does the universe testify? What says the true and wise believer?""There is one God and Mahomet is His Prophet," would be the response of the pupils, bowing their heads to the floor."Can the less contain or give out the greater? Can a stone bring forth the orange tree? Can a stick give birth to the eagle? A worm be the father of a man? How, then, can we say with the Christians, that Mary of Bethlehem is the mother of God? What says the faithful and wise believer?"104"There is one God, and Mahomet is His prophet," would be the choral response."Is God weak? Can men thwart His plans? Shall we then believe that the infidel Jews crucified the Son of God?""God is great, and Mahomet is His Prophet," would roll up from the lips of the scholars."Shall we, then, kiss the toe of the pope because he calls himself the grand vizier of Allah, when our Janizaries can cut the throats of his soldiers, as our brethren of Arabia destroyed the crusaders? Or shall we kiss the hand of the patriarch of the Greeks, who claims supremacy in the name of Allah, when already our arms have shut up the whole Greek empire within the walls of Constantinople? What says the faithful and wise believer?""God is great, and Mahomet is His Prophet," is the reply."Who would cringe and beg forgiveness at the feet of a dirty priest, when the sword of every Janizary may open for him who holds it the gate of paradise?"Not only such arguments, but every event of the day that could emphasize or illustrate the superiority of the Moslem faith, was skilfully brought to bear upon the susceptible minds of the youths. And within the first year of Michael's cadetship one such significant event occurred.In the year of the Hegira 822,[44] six months after the flight of Scanderbeg, it was solemnly agreed between Christian and Moslem that the sword should have rest for ten years. A stately ceremony was made to seal 105 the compact. Vladislaus of Hungary represented in his person the pledge of kingly honor. Hunyades gave the sanction of a soldier's word. And Cardinal Julian was supposed to have added to the treaty the confirmation of all that was sacred in the religion of which he was so exalted a representative. On behalf of the Christians, the concord was signalized by an oath upon the Gospels. On the other side, Sultan Amurath, in the presence of his generals and the holiest of the Moslem dervishes, swore upon the Koran. This compact, guarded by all that men hold to be honorable on earth and sacred in heaven, lulled the suspicions of the Turks. The rigid drill, the alert espionage, the raids along the border gave way to the indolence of the barracks and the pastimes of the camp. Thousands of horses and their riders were returned to till the fields in the Timars, Ziamets and Beyliks[45] scattered throughout distant provinces. The Sultan retired to meditate religion, or devise the things belonging to permanent peace, in his secluded palace at Magnesia in Asia Minor. The death of his eldest son, Prince Aladdin, led him to put the crown of associate Padishah upon the brow of the young Mahomet that in these quiet times the prince might learn the minor lessons of the art of ruling.

But this sense of security among the Turks offered too strong a temptation to the cupidity of the Christian leaders. King Vladislaus opposed conscientious objections to any breach of the compact. Hunyades maintained his personal honor by at first refusing to draw his sword. But Cardinal Julian stood sponsor to 106 a breach of faith, and announced that principle which has, in the estimate of history, made his scarlet robe the symbol of his scarlet sin—that no faith need be kept with infidels; and, in the name of the Holy Father, granted absolution to the chief actors for what they were about to do.Without warning, the tide of Christian conquest poured from Servia eastward until it was checked in that direction by the Black Sea. The hordes of Europe then turned southward, seized upon Varna, and pitched their camps amid the pennants of their ill-gotten victory near to its walls. To human sight no power could avert irrevocable disaster to the arms, if not the subversion of the entire empire of the Ottomans in Europe.In their extremity the lands of the Moslem made their solemn appeal to Allah. Every mosque resounded with reiterated prayers. The camps echoed the pious invocations with loud curses and the rattle of the preparation of armor. Scurrying messengers flew from the centre to the circumference of the Ottoman domain, and hastily gathered legions concentrated for one supreme blow in retaliation for the grossness of the insult, and in vindication of what they believed to be the cause of honor and truth, which, in their minds, was one with that of Allah and the Prophet.The Sultan hurried from his retreat, and with marvellous celerity marshalled the faithful against the invaders at Varna. Riding at the head of the Janizaries, he caused the document of the violated treaty to be held aloft on a lance-head in the gaze of the two armies, and with a loud voice uttered this prayer—a strange one for a Moslem's lips— 107"O, Thou insulted Jesu, revenge the wrong done unto Thy good name, and show Thy power upon Thy perjured people!"Victory hovered long between the contending hosts, but at last rested with the Moslems. To make the intervention of Allah more apparent, it was told everywhere, how, when Amurath believed that he was defeated, and had given the order for retreat, a soldier seized the bridle of the Sultan's horse and turned him back again toward the enemy. The very beast felt the inspiration of heaven, and led the assault upon the breaking columns of the Christians, until the victors returned, bearing upon spear-points the heads of Cardinal Julian and King Vladislaus; while Hunyades fled in disgrace from the field.It is not to be wondered at that such an event, which led many whole communities to renounce their alliance with the Christian powers, and many of the chiefs of Bosnia and Servia to accept the Moslem faith, should have rooted that faith more deeply in the hearts of those who already held it. A flame of fanaticism ran throughout the Mohammedan world. The most rabid sects increased in the number and fury of their devotees. Many who were engaged in useful occupations left them to became Moslem monks, spending their lives in meditation, if perchance they might receive more fully the blessings which heaven seemed ready to pour upon every true believer; or to become preachers of the jehad—the holy war against the infidels.In the schools of the Janizaries the fanaticism was fed and fanned to a flame of utmost intensity. The 108 square court within their barracks was transformed into a great prayer place of the dervishes. Here the Howlers formed their circles, and swaying backward and forward with flying hair and glaring eyes, grunted their talismanic words from the Koran,

until they fell in convulsions on the pavement. And the Wheelers spun round and round in their mystic motions until, full of the spirit they sought, they dropped in the dizzying dance. Learned sheiks preached the gospel of the sword, and the imams watered the seed thus sown with fervent prayers, until the ardent souls of the youth seemed to have lost their human identity, and to be transformed into sparks and flashes of some celestial fire which was to destroy the lands of the Christians.Michael's mind was not altogether unimpressed by the religious fanaticism that raged around him. While in quiet moments he was troubled with what he heard against the Christian faith which he had been taught in his mountain home, at other times he was caught in the tide of the general enthusiasm and felt himself borne along with it, swirled around in the rings of the mad maelstrom; not unwilling to yield himself to the excitement, and yet by no definite purpose committing himself to it. If it requires all the strength of an adult mind, with convictions long held and character well formed, to maintain its faith and principles against the attrition of daily temptation in a Christian land, we must not be surprised if the child gave way to the incessant appeal of the Moslem belief, accompanied as it was by extravagant promises of secular pleasure, and counteracted by no word of Christian counsel. 109But the spiritual impulse in Michael was less active than the martial instinct; and this latter was stimulated to the utmost by the associations of every day and hour. The battles which were fought on the great fields were all refought in the vivid descriptions of the Janizary teachers, and sometimes in the mimic rencounters of the playground. Michael rebelled against his childish years which prevented his joining some of the great expeditions that were fitted out;—against the Greeks of the Peloponnesus, the Giaour lands to the north, and the Albanians on the west, who, under Scanderbeg, had become the chief menace against the Ottoman power. CHAPTER XIV.The career of Scanderbeg, or Castriot, as the Albanians love to call their great national hero, makes one of the most illustrious pages in history, whether we look for the display of personal courage, astute generalship, or loftiest patriotism. His military renown, already so wide-spread as the commander of the Turks, became universal through the almost incredible skill with which, for many years, his handful of patriots held the mountains of Albania against the countless armies of the Sultan. His superlative devotion to his country, was maintained with such sacrifices as few men have ever rendered to the holiest cause. He resisted the bribes of riches, power and 110 splendor with which the Sultan, baffled by his arms, attempted to seduce his honor. These things went far to atone for the treachery of his defection from the Turkish service.Upon his arrival in Albania, the citadel of Croia was given into his hands by the commandant, who was either unsuspicious of the false order that was sealed by the now dead hand of the Sultan's secretary, or who had found that the wily Albanians had already access to its gates. Sfetigrade and other prominent fortresses fell rapidly, won by strategy or by the valorous assault of the patriots. The Albanians had been almost instantaneously transformed into an invincible army by the electric thrill which the coming of Castriot had sent everywhere, from the borders of Macedonia to the western sea; and by the skill with which that great captain organized his bands of Epirots and Dibrians. An army of forty thousand Turks was at one time divided by his masterly movements, and slain in

detail. A second army met a similar fate. The great Sultan himself attempted the capture of this Arnaout "wild beast," as he had learned to call him. One hundred and fifty thousand men, supplied from the far-reaches of Asia where the Ottoman made most of his levies, swarmed like a plague of locusts through the valleys of Epirus. By sheer momentum of numbers they pressed their way up to the fortress of Sfetigrade.The defence of this place is one of the most heroic in the annals of war or patriotism. As the glacier melts at the touch of the warm earth in the Alpine valleys so the mighty army of Amurath dissolved in blood as it touched the beleaguered walls. At the same time 111 Scanderbeg, adopting some new expedient in every attack, made his almost nightly raids through the centre of the Turkish host, like a panther through the folds of the sheep, until Amurath cried in sheer vexation among the generals, "Will none of you save us from the fury of that wild beast?" The incessant slaughter that broke the bewildered silence of the generals was the only response.Thus passed some six years since the time when our story opens; years which, had they stood by themselves, and not been followed by fifteen years more of equal prowess, would have won for Scanderbeg the unstinted praise of that distinguished writer who enrolls him among the seven greatest uncrowned men of the world's history.[46]During these years Castriot had studied with closest scrutiny the character of his nephew, Amesa. His natural discernment, aided by his long observation of human duplicity while among the Turks—and, indeed by his own experience, as for many years he had masked his own discontent and ultimate purpose—gave him a power of estimating men which may be called a moral clairvoyance. He discovered that in his nephew which led him to credit the story of Kabilovitsch—as the forester Arnaud was still called, although some more than suspected his identity. The chief saw clearly that Amesa's loyalty would be limited by his selfish interests. Those interests now led him to most faithful and apparently patriotic devotion. Besides, the loss or alienation of so influential a young voivode, involving a schism in the house of the Castriots, 112 might be fatal to the Albanian cause. The general, therefore, fed the ambition of his relative, giving him honorable command, for which he was well fitted by reason of both courage and genius. Nor did Amesa disappoint this confidence. His sword was among the sharpest and his deeds most daring. The peasant soldiers often said that Amesa was not unworthy the blood of the Castriots. To Sultan Amurath's proposal of peace on condition of Scanderbeg's simple recognition of the Ottoman's nominal suzerainty, allowing him to retain the full actual possession of all his ancestral holdings, Amesa's voice joined with that of Moses Goleme and the other allied nobles in commending the refusal of their chief.Amesa's courage and zeal seemed at times to pass the control of his judgment. Thus, in a sharp battle with the Turks, during the temporary absence of Castriot, who was resisting an encroachment of the Venetians on the neighboring country of Montenegro, the fiery young voivode was seized with such blind ferocity that he knew not where he was. He had engaged a group of his own countrymen, apparently not discerning his mistake until he had unhorsed one of them, whom he was on the point of sabering, when his arm was caught by a comrade. The endangered man was Kabilovitsch, who saw that there was a method in Amesa's madness which it behoved him to note.It was evident to Kabilovitsch not only that he was recognized by Amesa, but also that the young voivode was more than suspicious of the former forester's knowledge of the

affair by which the magnificent 113 estate of De Streeses had passed into his hands. The good man's solicitude was intense through fear that Amesa had become aware of the escape of the child heir, and might discover some clue to her whereabouts. Several times Milosch had visited the camp inquiring for Kabilovitsch; and Constantine had made frequent journeys carrying tidings of Morsinia's welfare. Had neither of these been spied upon? Did no one ever pass the little hamlet where she was in covert who recognized in the now daily developing womanly features the likeness of her mother, Mara De Streeses?A little after this assault of Amesa upon Kabilovitsch, came news which startled the latter. To understand this the reader must penetrate a wild mountainous district a double score of miles from the camp of Castriot. CHAPTER XV.Out of a broad valley, through which lies the chief highway leading to the north-west of Albania, there opens a narrow ravine which seems to end abruptly against the precipitous front of a mountain range. But, turning into this ravine, one is surprised to find that it winds sharply, following a swift stream, and climbing for many miles through the mountain, until it suddenly debouches into a picturesque valley, which affords grazing space for sheep 114 and enough arable land to sustain the peasants who once dwelt there.A hamlet nestled in this secluded vale. No road led beyond it, and it was approached only by the narrow and tortuous path we have described. A rude mill sentineled a line of three houses. These dwellings, though simple in their construction, were quite commodious. A room of ample dimensions was enclosed with walls of stone and loam, supporting a conical roof of thatch. On three sides of this room and opening into it were smaller chambers, having detached roofs of their own. The central apartment was the common gathering place for quite an extensive community, consisting of a family in three or four generations; for each son upon marrying brought his wife to the paternal homestead, and built a new chamber connecting with the central one. The three houses contained altogether nearly a hundred souls. The last of these dwellings was of ampler proportions than the others, and was occupied by a branch of an ancient family to which the inhabitants of the other houses were all of kin. By reason of its antiquity as well as the comparative wealth of its occupants, it was regarded as the konak, or village mansion; and the senior member of its little community was recognized as the stargeshina, or chief of the village.It was the latter part of April; the day before that upon which from time immemorial the peasants among these mountains had observed the festival of Saint George, which they devoted to ceremonies commemorative of the awakening summer life of the world.It was still early in the afternoon, though the high 115 mountain wall on the west had shut out the sun, whose bright rays, however, still burning far overhead, dropped their benediction of roseate shadows into the valley they were not permitted to enter; loading the atmosphere with as many tints as there were in Buddha's bowl when the poor man threw in the bud of genuine charity, and it burst into a thousand flowers.A group of maidens gathered at the little mill, each holding an earthen bowl to catch the glistening spray drops which danced from the edge of the clumsy water-wheel. When these were filled they cast into the "witching waters" the early spring flowers, anemones and violets and white coral arbutus, which they had picked during the day. It was a

pleasing superstition that the water, having been beaten into spray, received life from the flowers which the renewed vitality of the awakening spring spirit had pressed up through the earth; and that, if one should bathe in this on St. George's day, health and happiness would attend him during the year."What is it?" cried one as a crackling in the bushes far above their heads on a steep crag was followed in a moment by the beat of a pebble, as it glanced from ledge to ledge almost to their feet."The sheep are not up there!" said another."Perhaps the Vili!"[47] suggested a third, "for I am sure that I have seen one this very day.""What was he like?" exclaimed several at once, while all kept their eyes upon the cliff above."There! there! Did you see it?" Several avowed that they saw it stealing along the very brow of the 116 hill; but all agreed that it passed so swiftly that they could not tell just what they saw."It was just so with the one I saw to-day," said the former speaker. "I was on the ledge by the old eagle's nest, gathering my flowers. A tall being passed below me on the path, dressed so beautifully that I know it was none of us, and had dealings with none of us. It seemed anxious not to be seen; for my little cry of surprise caused it to vanish as if it melted into the foam of the stream as it plunges into the pool.""That was just like the Vili," interposed one. "They live under the river's bank. They talk in the murmur of the streams. Old Mirko, who used to work much in the mill, learned to understand what they said. Did this one you saw have long hair? The Vili, Mirko said, always did.""I cannot say," replied the girl, "for its head was hidden in a blossoming laurel bush between it and me.""It was one," cried another, "for there are no blossoming laurels yet. It was its long white hair waving in the wind, that you saw.""Let us go down to the pool!" proposed one, "maybe we can see it again.""No! No!" cried the others, in a chorus of tremulous voices."No, indeed," said one of the larger girls, "for it might be they are eating, or they are dancing the Kolo—which they always do as the sun goes down, and if any body sees them then they get angry, and will come to your house and look at you with the evil eye." 117Hasting home with their bowls of water crowned with flowers, they told their story to the stargeshina.The old man laughed at their credulity:—"Girls always see strange things on the eve of Saint George."At the evening meal in the great room of the first house, the patriarch, taking his cue from the story the girls belonging to that household had told of their imagined vision, repeated legend after legend about those strange beings that people the unknown caverns in the mountains, and rise from the brooks, leaving the water-spiders to mark the spot where they emerged so that they may find their way back again, and of the wjeshtiges, who throw off their bodies as easily as others lay aside their clothes, flit through the fire, ride upon the sparks as horses, float on the threads of white smoke—all the time watching the persons gathered about the blazing logs, that they may mark the one who is first to die.

"This doomed person," the old man said, "they visit when he has gone to sleep, and, with a magic rod, open his breast; utter in mystic words the day of his death; take out his heart and feast upon it. Then they carefully close up the side, and, though the victim lives on, having no heart, no spring of life in him, sickens and droops until the fatal day; as the streams vanish when cut off from the fountains whence they start."These stories were followed by songs, the music of which was within a narrow range of notes, and sung to the accompaniment of the gusle—a rude sort of guitar with a single string. The subjects of these songs and the ideas they contained were as limited in their 118 range as the notes by which they were rendered; such as the impossible exploits of heroes, and improbable romances of love. The merit of the singing generally consisted in the additions or variations with which the genius of the performer enabled him to adorn the hackneyed music or original narrative."Let Constantine take the gusle, and sing us the song about the peasant maid who conquered the heart of the king," said the stargeshina."Constantine is not here," replied a clear and sweet, but commanding sort of voice. "He went out as it began to darken, and has not returned."The speaker rose as she said it, and went toward the large door of the room to look out. She was a young woman of slender, but superb form, which the costume of the country did not altogether conceal. She was tall and straight, but moved with the graceful freedom of a child, for her straightness was not that of an arrow—rather of the unstrung bow, whose beauty is revealed by its flexibility. Her limbs were rounded perfectly to the feminine model, but were evidently possessed of muscular strength developed by daily exercise incident to her mountain life. A glance at her would disprove that western theory which associates the ideal of female beauty only with softness of fleshly texture and lack of sinew. Her face was commanding, brow high, eyes rather deep-set and blue, mouth small—perhaps too straight for the best expression of amiability—chin full, and suggestive of firmness and courage. As she gazed through the doorway into the night a troubled look knit her features—just enough, however, to make one notice rather 119 the strong, steady and heroic purpose which conquered it. When she turned again to the company the firelight revealed only a girlish sweetness and gentleness of face and manner. She took the gusle and sang a pretty song about the dancing of the witches; her merry voice starting a score of other voices in the simple chorus. Then followed a war song, in which the daughter of a murdered chieftain calls upon the clan to avenge her father, and save their land from an insulting foe. It was largely recitative, and rendered with so much of the realistic in her tones and manner as to draw even the old men to their feet, while, with waving hands and marching stamp, they started the company in the refrain.Milosch set the example of retiring when the evening was well advanced. Though Constantine was still absent, it gave his father no anxiety, for the boy was accustomed to have his own private business with coons in the forest, and the eels in the pool, and, indeed, with the stars too—for often he would lie for hours looking at them, only Morsinia being allowed to interrupt his conference with the bright-eyed watchers above. 120CHAPTER XVI.

Constantine, who was now a manly fellow of nearly eighteen years, had left the house when it grew dark. The night was thick, for heavy clouds had spread their pall over the sky. A little space from the house was the kennel. A deep growl greeted his approach to it."Still, Balk!" muttered he, as he loosed an enormous mastiff, and led the brute toward the side of the house on which the clijet, or chamber, occupied by Morsinia was located."Down, Balk!" he said, as again and again the huge beast rose and placed his paws upon his master's shoulders. Balk was tied within a clump of elder-bushes a little way from the house, and at the opening of a foot-path ascending the mountain. The young man lay down with his head upon the mastiff. Nearly an hour passed; the silence unbroken except by a querulous whine of the dog as his comrade refused to indulge his playful spirit. Suddenly Balk threw up his head and sniffed the air nervously. Yet no sound was heard, but the soughing of the winds through the budding trees, and the murmur of the brook. The animal became restless and would not lie down except at the sternly whispered command.Leaving him, Constantine opened the shutter of the clijet occupied by his father and himself, and quietly entered. Though in the dark, he strung a strong bow, balanced several arrows in his hand to determine the best, saying to himself as he did so, "I can send these 121 straight in the direction of a sound, thanks to my night hunting!" A dagger was thrust into the top of his leather hose. He wound his head in the strooka—the cloth which answers for both cap and pillow to those who are journeying among those mountains and liable to exposure without bed or roof at night.The noise though slight awakened Milosch, who had fallen into a light sleep."Where now, my boy? No coon will come to you such a night as this.""Father, I did not tell you, because you laugh at my fears," said Constantine in a low tone. "But the anxiety of Uncle Kabilovitsch and the great captain, too, when I went to camp last week, makes me more cautious about Morsinia. The Vili are about, as the girls said.""Nonsense, you child! It's a shame that a boy of your years should believe such stuff. Besides what have the Vili to do with our daughter?""Look here, father; when I was searching for a rabbit's burrow this afternoon I saw the footprint of one of them, and it wore a soldier's shoe too. That is the sort of Vili I believe in.""Why, boy!" said Milosch, "your head is so full of soldiering that rabbits' burrows look like soldiers' feet. Or your head is so turned with love for our girl, that you must imitate the Latin knights, and go watch beneath the shutter of your lady's castle. Go, along, then, and let the night dews take the folly out of you. Foolish boy!" added he, as he turned toward the wall.Constantine went back to the dog. The huge beast 122 had thrust himself as far as the cord would allow him in the direction away from the house, and stood trembling with excitement as he peered into the black shadows which lay against the mountain. Constantine could detect no unusual sound save the creaking of the gigantic limbs of the trees as they rubbed against each other in the rising wind, the sharpening whistle of the breeze, and the crackle of the dead brushwood. Yet the mastiff's excitement increased. He strained the rope with his utmost strength, but the hand of his master upon his neck checked the whining growl.A branch snapped on the hillside in the direction of the path.

"No wind did that," muttered he. A stone rolled down the declivity."No foot familiar with that path did that. You are right, Balk!" and by main strength he pressed the mastiff's head to the ground, and, with his arm about his neck, kept him crouching and silent.Stealthy steps were heard."One! Two!" counted the boy. "You and I are enough for them, eh, Balk?"The dog licked the face of his master in token that he understood, and would take his man if Constantine would do equally well."Three! Four! Five! A large band! Too many for us, Balk! We must rouse the village——"But at the moment he would have started, his attention was arrested by low voices almost at his side."The clijet nearest. When she is taken I will sound the bugle call—the Turkish call, so that your 123 dash through the village will be thought to be one of their dashes. Do as little real damage as you can, keeping the appearance of a genuine raid; but no matter if you have to cut the throats of a half-dozen or more; especially the red-headed fellow you have seen in camp, and the old devil with the paralyzed arm. I and Waldy will carry the girl, and wait for you by the horses on the open road. Let's inspect!"Two dusky outlines moved toward the house. Constantine cut the rope, and, at a push of his hand the dog crawled a few feet until he was clear of the copse; then sprang into the air. There was a hardly audible exclamation of surprise and terror; a low growl of satisfied rage, as when a tiger seizes the food thrown to him in his cage. One man is down in death grapple with his strange assailant whose teeth are at his throat. A sharp whiz and a cry of pain tell that the arrow of Constantine has not missed its mark.A second whiz, and the form topples!The boy stood stupefied with the reaction of the moment. But the multiplying footfalls along the ledge aroused him. He darted into the house, swinging the great bar that turned on a peg in the door post across the entrance, and thus securing it behind him. To arouse the household was the work of a moment. A word explained all. Arms were seized, not only by the men, but also by the women: for even to this day a marauder will meet no more skilful and brave defenders of the villages of Albania than the wives and daughters who encourage the men by their example as well as by their words. Their hands are trained to use the sword, the axe, the dagger; and 124 the cry of danger transforms the most domestic scene into an exhibition of Amazons.The expected attack was delayed. Fears were excited lest the raiders were about to set fire to the house. If such were the case, the policy of the inmates was to sally forth and cut their way through the assailants, at whatever cost. Some one must go out. It might be to meet death at the door. Standing in a circle they hastily repeated the Pater Noster, each one giving a word in turn; the one to whom the "Amen" came accepting the appointment as directly from God. With drawn weapons they gathered at the door, which was opened suddenly. No enemy appearing, it was closed, leaving the new sentinel without.After going a few paces the guard stumbled over the dead body of the dog, by the side of which a man was vainly struggling to rise. Drawing his dagger he would have completed the work of the mastiff's fangs,—when he checked the impulse by better judgment—

"No, it's better to have him along with us. He'll come handy before we get through this job!"So, grasping the two arms of the wounded man in such a way as to prevent his using a weapon, if strength enough should remain, he swung the helpless hulk upon his back, as he had often carried the carcass of a wolf down the mountain; and, giving the preconcerted signal at the door, was instantly re-admitted.The wounded man wore the Turkish uniform, and was evidently the officer in charge of the raiding party. This fact sufficiently explained the delay in 125 following up the attack, for doubtless his men were still waiting for the order which he would never give."We must rouse our neighbors," said the old man, who was recognized as the commandant of the dwelling, and obeyed as such with that reverence for seniority which is to this day a beautiful characteristic of the Albanian people.Constantine held a hurried, but confidential talk with Milosch, who proposed that Constantine and his sister should undertake the hazardous venture of alarming the next house. All remonstrated against Morsinia's venturing, the patriarch refusing to allow it. Milosch persuaded him with these words, which were not overheard by the others—"She is the chief object of attack; this I have discovered. If she remains in the house she will be captured. Her only safety is to leave it, and disappear in the darkness. Once out there she can hide near by, or can thread her way up among the crags, where no stranger's foot will ever come. She knows every stone and tree in the dark as well as a mole knows the twists and turns of his burrow."Morsinia caught at once the spirit of the adventure, and in her eagerness preceded Constantine to the doorway. The thrill of fear on her account gave way to a thrill of applause for her as she stood in readiness. She had donned a helmet of thick half-tanned hides, and a corsage of light iron links, looped together and tied with leathern thongs, about her person. Her arms were left free for the use of the bow and stock which swung from her shoulder, and the klaptigan, 126 or short dagger, which hung in the plaits of her kilt."The Holy Virgin protect her!" was the prayer which came from all sides as she flung her arms about the neck of Milosch, and as she afterward bowed her head to receive the kiss of the patriarch upon her forehead. The light in the room was extinguished that their exit might not be noted by any without when the door should open.For a moment Constantine and Morsinia stood close to the door which had closed behind them. Their keen hearing detected the fact that the house was surrounded, though by persons stationed at a distance, chiefly upon the higher slopes of the hills. The road to the next house was evidently guarded.Constantine insisted upon Morsinia's concealing herself rather than attempting to go with him to the neighbors; but only after remonstrance with him did she consent to his plan. Silently crossing the road, and without so much as breaking a stick or rustling a dead leaf beneath her feet—a dexterity acquired in approaching the timid game with which the mountains abounded, and which she had often hunted—she disappeared in the dense copse.Constantine moved cautiously by the wayside, easily eluding the notice of the men whose dark outlines were discerned by him as they stood on guard at intervals along the road. He had nearly approached the neighboring house when the still night air was rent with the shrill note of a Turkish bugle call from the direction of the dwelling they had left.

"Could it be that the captured officer had recovered 127 sufficient reason and strength to break from his captors and give the signal?" thought Constantine. The call sounded again—it was evidently from a distance, beyond the village. A score or more dim forms at the sound gathered in the road; some emerging from the bushes near, others descending from points high up the slopes on either side—their hurried but muffled conversation showed that they were about to make the appointed dash upon the doomed dwelling. But a second blare of trumpets sounded far down toward the entrance of the valley, followed by a clanging of armor and clatter of horses' feet. Torches glared far away. A party was evidently just winding out of the defile into the open space where the hamlet stood. Rescuers doubtless! for the first party of raiders scattered to right and left, and were heard climbing again up the wooded slopes. Morsinia hastened to Constantine, and together they hurried to meet the new comers. But they were not rescuers. They attacked the house with shouts of "Allah! Allah!" They fired it with their torches. Some poured along the road toward the next house.They were genuine Turks. Unable to conquer Scanderbeg in battle, the great army had spread everywhere to lay waste the country. In fertile meadows, along every stream, wherever a castle or chalet was known to be, raged the numberless soldiers, who, beaten in nobler fight, sought vengeance by becoming murderers of the more helpless, and kidnappers of women and children to fill their harems.With flying feet Constantine and Morsinia outstripped the riders, alarmed the second house, and 128 ran to the third. Behind them the crackling flames told that it was too late to return. All who could escape gathered at the great konak. Since a similar raid, some years before, this building had been converted into a rude fortification. The wall which surrounded it, as an enclosure for sheep and cattle, had been built up high and strong enough to prevent any approach to the main structure by an anticipated foe, except as the scalers of the wall should be exposed to the missiles of those within. The konak proper was pierced with loop-holes, through which a shower of arrows could be poured by unseen archers.The court was already filled with the fugitives, while some had entered the building, when it was surrounded by the Turks. Constantine had gained from Morsinia a promise to avoid exposure; and had agreed upon a place of meeting on the mountain, in the event of their both surviving the conflict. But the eagerness of Constantine overcame his discretion, and, heading a group of peasants who had not been able to enter the konak, he mingled in a hand-to-hand fight with the assailants. Morsinia's interest led her to closely watch the fray from the bordering thicket, changing her position from time to time that she might not lose sight of the well-known form of her foster-brother. Seeing him endangered, she could not resist the vain impulse to fly to his assistance; as if her arms could stay those of the stout troopers who surrounded him; or as if a Turk could have respect for a woman's presence. Scarcely had she moved from her covert when strong hands seized her, and, by a quick movement, pinioned her arms behind her back. 129"Ho! man, guard this girl! If my houri escapes, your head shall be forfeit," cried her captor, an officer, to a common soldier who was holding his horse. In a moment he was lost to sight in the struggling throng.The wall was carried, and, though many a turban had rolled from the lifeless head of its wearer, the building was finally fired—life being promised to the women who should surrender. Some of these, who were young, were thrust from the door by their kindred,

who preferred for them the chances of miserable existence as Turkish prey, to seeing them perish with themselves. Most, however, fought to the last by the side of their husbands and fathers, and were slain in the desperate attempt to make their way from the flames which drove them out.Constantine, by strange strength and skill, extricated himself from the mêlée. A sharp flesh wound cooled his blind rage; and, realizing that another's life, as dear to him as his own, was involved in his safety, he withdrew from the danger, and sought Morsinia.Not finding her during the night, he returned in the earliest dawn to the konak. The building was in ruins; the ground strewn with dead and wounded. With broken hearts the few who had escaped were bewailing their loved ones killed or missing. But there was no tidings of Morsinia. In vain the woods were searched; every old trysting place sacred to some happy memory of the years they had spent together—the eagle's crag, the cave in the ravine, the dense copse. But only memories were there. Imagination supplied the rest—a horrid imagination! 130 The poor boy was maddened and crushed; at one moment a fiend; at the next almost lifeless with grief.An examination at the lower house discovered the body of his father, Milosch. He had been killed outside the house; for his body, though terribly gashed, was not burned, as were those found within the walls of the building.Constantine had, up to this time, regarded himself as a boy; now he felt that he was a man, with more of life in its desirableness behind than ahead of him: a desperate man, with but a single object to live for, vengeance upon the Turk, and upon those who, worse than Turks, of Albanian blood, had first attempted Morsinia's capture.Yet there was another thing to live for. Perhaps she might be recaptured. Improbable, but not impossible! That, then, should be his waking dream. Such a hope—hope against hope—was all that could make life endurable, except it were to drain the blood of her captors.He was driven by the poignancy of his grief and the hot fury of his rage, to make this double object an immediate pursuit. He felt that he could not sleep again until he had tasted some of the vengeance for which he thirsted.But how could he accomplish it? He must lay his plan, for it were worse than useless to start single-handed without one. He must plot his tragedy before he began to execute it.He sat down amid the ruins of the hamlet—amid the ruins of his happiness and hopes—to plot. But he could devise nothing. His attempts were like 131 writing on the air. He sat in half stupor; his power to think crushed by the dead weight of mingled grief and the sense of impotency.But suddenly he started——"Fool! fool, that I am, to waste the moments! This very night it may be done."He hastily stripped the body of a dead Turkish soldier, and, rolling the uniform into a compact bundle, plunged with it through the thicket and up the steep mountain side. CHAPTER XVII.The valley in which the little hamlet lay, as well as the ravine by which it was approached, was exceedingly tortuous. The stream which seemed to have made these in its ceaseless windings, sometimes almost doubled upon itself, as if the spirit of the waters were the prey of the spirit of the hills that closed in upon its path, and thus it sought to elude its pursuer. Though it was fully twenty miles from the demolished konak to where the narrow valley debouched into the open plain, it was not more than a quarter of this

distance in a straight line between those points. The interjacent space was, however, impassable to any except those familiar with its trackless rocks. From a distance the mountain lying between seemed a sheer precipice. But Constantine knew every crevice up which a man could climb; the 132 various ledges that were connected, if not by balconies broad enough for the foot, at least by contiguous trunks of trees, balustrades of tough mountain laurel, or ropes of wild vine. He could cross this wall of rock in an hour or two, but the Turkish raiders would occupy the bulk of the day in making the circuit of the road. Indeed they would in all probability not leave the security of the great ravine, and strike the highway, until night-fall; for the terror of Scanderbeg's ubiquity was always before the Turks. It was this thought that had prompted Constantine's sudden action when he started up from his despairing reverie amid the embers of his home.It was still early in the afternoon when, having passed with the celerity of a goat among the crags, he looked down from the further side of the great barrier upon the Turkish company. He stood upon a ledge almost above their heads; and never did an eagle's eye take in a brood upon which he was about to swoop, more sharply than did Constantine's observe the details of the camp below him.There were the horses tethered. Yonder was a group of officers playing at dice. In a circle of guards beyond, a few women and children; and among them—could he mistake that form?The soldiers were preparing their mess. Some were picking the feathers from fowls; others building fires. Then his surmise had been correct, that they would not leave the valley until night.Constantine donned the Turkish uniform he had brought with him, and climbed down the mountain. Sentinels were posted here and there upon bold points 133 from which they might get a view of the great plain beyond. Toward this they kept a constant watch, as one of them remarked to his comrade upon a neighboring pinnacle of rock: "Lest some of Scanderbeg's lightning might be lying about loose." Posing like a sentinel whenever he was likely to be observed, Constantine passed through their lines, the guards being too far apart to detect one another's faces. Hailed by a sentinel, he gave back the playful salute with a wave of his hand.Emboldened by the success of his disguise, he descended to a ledge so near the group of officers that he could easily hear their conversation. They did not use the pure Turkish speech, but sometimes interspersed it with Servian, for many of the officers, as well as the men, in the Sultan's armies were from the provinces where the Turkish tongue was hardly known. The common soldiers in this group Constantine observed used the Servian altogether."Good!" said he to himself, "point number one in my plot.""The highest throw wins the choice of the captives," cried one of the officers. "What say you, Oski?""Agreed," replied the one addressed, "but she will never be your houri in paradise, Lovitsch?""Why not?""Because the Koran forbids casting lots?""Well," replied his comrade. "I will take my beauty now, in this world, rather than wait for the next. So here goes!""By Khalif Omar's big toe! You have won, Oski. Which will you take?" 134

"The little one with the bright black eyes," replied Oski; "unless you can prevail upon Captain Ballaban to give me his. The man who owns that girl will never have any houris in paradise. They would all die for jealousy.""Captain Ballaban is his name," murmured Constantine to himself. "Good! Point number two in my plot.""I would not have her for a gift," said Lovitsch, "for she has a strange eye—the evil eye perhaps—at least there is something in it I cannot fathom. She looks straight through a man. I touched her under the chin, when those gentle blue orbs burst with fire. There was as much of a change in her as there is in one of our new-fashioned cannon when it is touched off; quiet one moment, and sending a bullet through you the next. She's the daughter of the devil, sure.""You are a bold soldier, Lovitsch, to be afraid of a girl," laughed his comrade. "I would like the chance of owning that beauty. If I could not manage her I could sell her. She would bring a bag of gold at Adrianople. Captain Ballaban will probably give her as a present to Prince Mahomet. He can afford to do so, for the prince has shown him wonderful favors. Think of a young Janizary, who has not seen nineteen summers, with a captain's rank, and commanding such greybeards as we!""No doubt the prince favors him," replied Lovitsch, "but that will not account for his advance in the Janizary's corps. Nothing but real grit and genius gets ahead among those fellows. The prince can give his jewels and gold, but he could not secure a Janizary's 135 promotion to a soldier any more than he could bring him to disgrace without the consent of the Aga. No, comrade, Ballaban was born a soldier, and has won every thread in his captain's badge by some exploit or sage counsel. But I wish he was back with us. I like not being left in charge of such a motley troop as this. If Scanderbeg should close up the mouth of this ravine with a few score of his spavined cavalry, we would be like so many eggs in a bag, to be smashed together, without Ballaban's wit to get us out.""I think the captain has returned, for, if I mistake not, I saw his red head a little while ago glowing like a sunset on the crag yonder," replied Oski, looking up toward the spot where Constantine was sitting.——"Good! said Constantine, holding his council of war with his own thoughts. "The captain looks like me before sunset. Perhaps I can look like him after sunset. One advantage of having a head tiled in red! But I will not show it again. Point number three in my plot."——"Quite likely the captain has returned, and is prowling about, inspecting everything, from the horses'-tails to our very faces, that he may read our thoughts. That is his way," said Lovitsch, glancing around."Which way did he go?""You might as well ask which track the Prophet's horse took through the air when he carried his rider on the night journey to heaven. A messenger from the chief Aga met him just as we were finishing the fight last night, and, with a word turning over the command to me, he mounted his horse and was off. 136 Perhaps he heads some other raid to-night; or, for aught I know, may be conferring with Scanderbeg in the disguise of a Frankish general; for that Ballaban's brain is as prolific of schemes and tricks as this ant's nest is full of eggs"—turning over a stone as he spoke.The afternoon waned, and, as the night fell, preparations were made for the march. When it was dark a light bugle note called in the sentinels, and the company moved forward.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XVIII.Στην κατήφεια συγκέντρωση Κωνσταντίνος πλησίασε την ακραία άκρη του στρατοπέδου, όπου εκείνοι που ήταν να φέρει επάνω το πίσω μόλις είχε τοποθετηθεί. Ένας στρατιώτης, κάπως χωριστά από τα άλλα, ήταν αποτέλεσμα πολλών άλογα? Είτε ένα ρελέ σε περίπτωση ατυχήματος με τους άλλους, ή τα ζώα των οποίων οι σέλες είχε αδειάσει κατά τη διάρκεια του αγώνα στο Konak. Εμφάνιση του Κωνσταντίνου ήταν προφανώς μια έκπληξη για τον στρατιώτη, ο οποίος τον κοίταξε προσεκτικά, αλλά δεν έκανε καμία κίνηση που δείχνει υποψίες ότι πέρα από μια μάλλον ευχάριστη περιέργεια. Ο άνθρωπος έκανε μια χαμηλή Salam, υπέκυψε τουρμπάνι του στην πλώρη σέλα, και απευθύνεται αυτόν-"Θα σας να μην τοποθετήσετε, Μεγαλειότατε;" Χωρίς ανταπόκριση Κωνσταντίνος πήδησε σε μια σέλα."Θα μου δώσει χάρη, καπετάνιος," συνέχισε το 137 στρατιώτη. "Είστε ευπρόσδεκτοι πίσω, γιατί είμαστε σε καλύτερη καρδιά όταν είστε μαζί μας."«Ευχαριστώ, καλό παιδί», είπε ο Κωνσταντίνος, «αλλά δεν έχουν επιστρέψει ακόμα-τουλάχιστον επιστροφή μου δεν πρέπει να είναι γνωστή για τα στρατεύματα μέχρι το πρωί. Θα πάρουμε τη γλώσσα σας έξω, αν σας πει κάθε ένα είμαι πίσω χωρίς διαγωνισμούς. "Ο άνθρωπος που έδωσε μια γρήγορη ματιά σαν αμηχανία. Το χέρι του Κωνσταντίνου ήταν πάνω στιλέτο του. Αλλά αμφιβολία του στρατιώτη ανακουφίστηκε όπως ο ίδιος φάνηκε να είναι βέβαιοι για την γνωστή μορφή του καπετάνιου του? Και εξήγησε προφανή υποψία του με γρήγορη προσθήκη-"Μιλάτε την Σέρβος εξαιρετική καλά, καπετάνιος.""Κάποιος πρέπει να το συνηθίσεις, καθώς και κάθε άλλη γλώσσα, στη διοίκηση ενός τέτοιου μικτό πλήρωμα, όπως ο Σουλτάνος συγκεντρώνει στο στρατό του», είπε ο Κωνσταντίνος."Θα γενίτσαρους είναι υπέροχοι άνδρες», απάντησε ο στρατιώτης. "Ξέρεις όλες τις γλώσσες Υπήρχε η μικρή Αγά εγώ μια φορά." -"Δεν έχει σημασία γι 'αυτό τώρα", δήλωσε ο Κωνσταντίνος, τον διέκοψα. «Σας θέλω για ένα ειδικό καθήκον. Μπορώ να σε εμπιστευτώ να μου κάνεις ένα θέλημα; Αν το κάνετε καλά, θα είναι ευτυχής από αυτό στη συνέχεια.""Ay, Ay, Sire με τη ζωή μου?!. Και τα χείλη μου ως σίγαση, όπως το άλογο του""Έχω καταλάβει ένα κορίτσι χθες το βράδυ. Ξέρει κάτι που θα μάθετε από κοντά την ανάκριση. Πρέπει να έχω την έφερε στο πίσω μέρος.""Ay! Η κοπέλα Koremi κατέχει;""Ναι, πείτε Koremi να χαζεύω λίγο μαζί της μέχρι να καταλήξει Εμείς δεν πρέπει να απέχει πολύ από αυτό το μολύνουν πριν ανακαλύψει τι ξέρει, αν έχω να ανακαλύψουν το 138 με το στιλέτο μου στην καρδιά της?. Γιατί υπάρχουν προδότες ανάμεσά μας. Χθες το βράδυ υπήρχαν Arnaouts ντυμένος ως Μουσουλμάνοι στον αγώνα. ""Αυτό που ξέρω», είπε ο στρατιώτης, «γιατί σκόνταψε εαυτό μου πάνω από έναν συνάδελφο, κρύβονται στους θάμνους, οι οποίοι ορκίστηκαν σε μένα σε τόσο καλή γλώσσα Αρναούτ γύρο, όπως μιλούν στην κόλαση. Τον έτρεξε και βρήκε έναν corslet Giaour κάτω σακάκι του. Εάν υπάρχουν προδότες ανάμεσά μας θα τα ψήνω στη σχάρα

πάνω από πρώτο στρατόπεδο-φωτιά μας, που μπορούν να άρωμα κόλαση πριν φτάσετε εκεί. ""Θα δείτε στη συνέχεια, γιατί πρέπει να μάθετε τι μπορώ να τη μία», είπε η υποθετική καπετάνιος. "Μερικοί από τους άνδρες μας είναι το πρωτάθλημα με τα Arnaouts μπορώ να μάθω από αυτό το κορίτσι κάθε μία από αυτές εντυπωσιάσει αυτό μετά από Koremi?.. Και αν διστάζει να αφήσει το drift κορίτσι προς τα πίσω, μπορείτε να του πείτε ότι θα είναι υπάρχουν υποψίες ότι είναι σε συνεννόηση με τους κατεργάρηδες ».Ο Κωνσταντίνος πήρε τα σχοινιά που κρατούσαν τα άλογα ο άνθρωπος που οδηγεί? Και, προσφορά του στην βιασύνη, αλλά να είστε προσεκτικοί ότι δεν υπάρχει ένα, αλλά Koremi θα πρέπει να γνωρίζουν το μήνυμα, ακολούθησε αργά πίσω.Ήταν σχεδόν μια ώρα αργότερα, όταν η μορφή του στρατιώτη εμφανίστηκε στο δρόμο ακριβώς πριν από αυτόν."Εντάξει!" είπε ο Κωνσταντίνος."Εντάξει!" ήταν η απάντηση, πρώτα με την υποτιθέμενη καπετάνιος, στη συνέχεια επαναλαμβάνεται σε κάποιον πίσω του. Δύο άλλες μορφές εμφανίστηκαν? Ένα από αυτά μια γυναίκα.Προβλέποντας τις διαταγές του, το δεύτερο αστυνομικό αποσυνδεδεμένη από ένα σχοινί για τη δική μέση του, και παρέδωσε, μαζί με το καπίστρι του αλόγου η γυναίκα οδήγησε, τον Κωνσταντίνο. Στη συνέχεια, κάνοντας μια χαμηλή υπακοή, οι δύο αστυνομικοί απέσυρε μια μικρή απόσταση προς τα πίσω. 139Το άλλο άκρο του σχοινιού που κατέχει ο Κωνσταντίνος ήταν γύρω από την μέση του σε αιχμαλωσία. Αντλώντας την οδήγησε κοντά άλογο με τη δική του, και τη ρίψη τουρμπάνι του πιο πάνω από το πρόσωπό του, ο Κωνσταντίνος ελέγχονται στενά τα χαρακτηριστικά της γυναίκας. Ήταν Morsinia. Ήταν δύσκολο για αυτόν να καταστείλει τον ενθουσιασμό και να καθυστερήσει την αποκάλυψη του αληθινού προσώπου του, αλλά ο κίνδυνος της τουλάχιστον κραυγή έκπληξης ή αναγνώριση εκ μέρους της nerved αυτόν να δροσιά.«Πού πας; Αν έχετε το θάρρος, να με σκοτώσει», είπε η κοπέλα.Κωνσταντίνος απάντησε μόνο σφυρίζοντας αρασέ ενός Αλβανού αέρα."Είσαι ένας Αλβανός αποστάτες;" συνέχισε το κορίτσι. "Θα μπορούσε να μην είναι το περιεχόμενο να πουλήσει τον εαυτό σας για να αγωνιστεί για τον Τούρκο ενάντια σε άλλους εχθρούς, αλλά πρέπει να είναι ένα διπλό προδότης, και να σκοτώσει και να απαγάγει το δικό σας είδος;"Το σφύριγμα συνεχίστηκε. Αλλά καθώς οι στρατιώτες ήταν λίγο αφαιρεθεί, είπε με χαμηλή φωνή, συγκάλυψη φυσικούς τόνους του:«Είμαι Αλβανός, και αν δεν θα μιλήσει, αλλά μόνο υπακούει, μπορώ να σας σώσει.""Jesu επιχορήγηση είσαι αληθινός!" ήταν η τρεμουλιαστή απάντηση."Αυτό θα το αποδείξει», μουρμούρισε ο ίδιος, φθάνοντας προς το μέρος της, και με το μαχαίρι του, κόβοντας ένα ευρύ ιμάντα που δεσμεύονται άκρα της για να τη σέλα. "Αν δεμένα αλλού, εδώ είναι το μαχαίρι."Ο τρόπος, το οποίο είχε μειωθεί από την προβολή των βουνών και στις δύο πλευρές, διευρύνθηκε τώρα λίγο. Κωνσταντίνος γνώριζε καλά το σημείο. Υπήρχε, 140 κάποτε ένας μύλος και καλύβα αγροτών εκεί, και τώρα αρκετά αγροτεμάχιο χορτάρι αυξάνεται από το μαλακό χώμα. Το μάτι δεν θα μπορούσε να διακρίνει, για το σκοτάδι ήταν χωρίς ακτίνας. Αλλά ο Κωνσταντίνος θυμήθηκε το γρασίδι τέντωμα ήταν γύρω ακριβώς το σημείο του βράχου περνούσαν. Τα άλογα με τα πόδια σιγά-σιγά, να επιτρέπεται από τους

αναβάτες τους για να πάρει το δρόμο τους κατά μήκος του δρόμου πετρώδες. Καθώς γύρισε το βράχο ένας δυνατός άνεμος έσπευσε μέσα από την χαράδρα, θρήνος ένα ρέκβιεμ πάνω από το εγκαταλελειμμένο σήμερα οικισμό και τα νεκρά φύλλα του περασμένου έτους, που στροβιλίζονται στο δινών? Και τραγουδώντας ένα νανούρισμα μέσα από τα δέντρα για να τα νεογέννητα φύλλα του Την άνοιξη, που συγκλόνισε στις cradling κλαδιά. Αυτό, σε συνδυασμό με την κλαγγή των ποδιών των αλόγων πριν και πίσω τους, επέτρεψε τον Κωνσταντίνο να επιστήσει άλογο του σε αιχμαλωσία και τις δικές του πάνω στο μαλακό χλοοτάπητα χωρίς να ακουστεί. Ανάσχεση τους σε απόσταση λίγα μέτρα », που επέτρεψε στους άνδρες που τους είχε ακολουθηθεί για να περάσει από εκεί, και κάθισε στη σιωπή έως ότου η μείωση ήχο τους είπε ότι οι στρατιώτες είχαν κάνει μια άλλη στροφή του δρόμου. Στη συνέχεια, ποδηλατώντας τα άλογα, ο Κωνσταντίνος έδωσε χαλαρά χαλιναγωγήσει πίσω πάνω από το κομμάτι που είχε έρθει. Μετά από μια σύντομη βόλτα ξεπέζεψε, και εκ του σύνεγγυς εξέταση τον τρόπο, οδήγησε τα άλογα προς τη μία πλευρά, ένα δρόμο, και πάλι σε ένα μικρό οροπέδιο, ίσως ένα Furlong από τον κεντρικό δρόμο, όπου ένα patch βόσκηση θα τους κρατήσει από το να προδώσει από την neighing. Ο επίφοβη την κούραση της περαιτέρω ταξίδι στην σύντροφο του? Ακόμα και για το δικό συνήθως ακούραστη πλαίσιο του είχε αρχίσει να αισθάνονται την διαρροή της φοβερή νύχτα και μέρα που είχε περάσει.Κωνσταντίνος έριξε από το τουρμπάνι του και τεντωμένο 141 ισχυρά όπλα του, να άρει την αιχμαλωσία από το άλογό της, αναφωνώντας με χαρά στο οικείο ήχους του, -«Δεν είμαι Αλβανός, αγαπητέ Morsinia, αλλά-""Κωνσταντίνος!" φώναξε.Έβαλε ένα σχεδόν άψυχο μορφή από την τύρφη, για το σοκ της αποκάλυψης ήταν πάρα πολύ για κατάκοπος νεύρα της και συγκινημένος εγκεφάλου. Ξετυλίγοντας το ύφασμα της τουρμπάνι του, θα εξαπλωθεί πάνω από το πρόσωπό της, ενώ το δικό στήθος του ήταν το μαξιλάρι της. Σιγά-σιγά ανακτηθεί δύναμη και αυτο-διοίκησης.Με λίγα λόγια οι αμοιβαίες ιστορίες των ωρών του χωρισμού τους είχαν πει. Morsinia είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με άνω ευγένεια και σεβασμό, όπως η αιχμαλωσία του επικεφαλής της αποστολής, που φαινόταν να είναι ένα άτομο κάποια διάκριση, αν και δεν τον είχε δει. Κωνσταντίνος επιμείνει αναζητούν τον ύπνο σύντροφός του, αλλά από τις έρευνες του, όπως έκανε και όσο τις σκέψεις της για να την κρατήσει ξύπνια? Έτσι ώστε στην αυγή ομολόγησαν ότι τα μάτια του δεν είχε κλείσει. Η αναγκαιότητα της εξασφάλισης τροφίμων οδήγησε να ξεκινήσει τα ξημερώματα για τον πλησιέστερο οικισμό. Θα κατέβει στο δρόμο και να εντοπιστεί η πορεία της προηγούμενης νύχτας? Γιατί ήταν άχρηστο για να επιστρέψετε στο ναυαγισμένο χωριουδάκι. Είχαν φύγει, αλλά σε μικρή απόσταση, όταν άκουσαν τον ήχο ενός σώματος ιππικού ακριβώς μπροστά τους, οδηγώντας ταχύτατα μέχρι την κοιλάδα. Δεν υπήρχε χρόνος για να αποφύγει την επικείμενη αναβάτες είτε με πτήση ή απόκρυψη. Ο Κωνσταντίνος είπε βιαστικά,"Να θυμάστε, αν είναι Τούρκοι, εγώ είμαι Τούρκος, και είστε σε αιχμαλωσία μου. Και αν είναι φίλοι, όλα είναι καλά. Μείνε εκεί που είσαι, και θα οδηγούν προς τα εμπρός για την αντιμετώπισή τους." 142ΚΕΦΑΛΑΙΟ XIX.Οι νεοφερμένοι αποδείχθηκε ότι είναι ένα απόσπασμα από Αλβανούς. Κωνσταντίνος αμέσως συλληφθεί παρά τη δήλωσή του ότι το φόρεμά του ήταν μόνο υποτίθεται.

"Aha! Είσαι Χριστιανός σήμερα στο δέρμα ενός Τούρκου, έτσι; Αλλά χθες ήσουν Τούρκος στα φτερά ενός Χριστιανού,« ήταν η χλευασμός με την οποία έγινε δεκτή από έναν από τους σημαντικότερους αναβάτες, οι οποίοι συνέχισαν bantering του. "Το πρόσωπό σου είναι ειλικρινής, αν η καρδιά σας δεν είναι, μπορείτε μουσουλμανική διάβολο? Για το άσχημο χαρακτηριστικά σας δεν θα βρεθεί όμως τη γλώσσα σας δεν θα ήξερα ότι το τετράγωνο σαγόνι και κόκκινο κεφάλι εξίσου καλά τώρα, ήταν ότι σύμφωνα με την τιάρα του Πάπα αντ 'αυτού. του κάτω από το τουρμπάνι? και θα κόψει το λαιμό σας αν γίνεται κλειδί του Αγίου Πέτρου στο ζωνάρι σας?! αλλάζετε δέρμα σαύρα ""Ποιος είναι αυτός;" φώναξε τους ιππείς, συγκεντρώνοντας περίπου."Γιατί η πολύ απατεώνα που μας διέφυγε για τη δύση του ηλίου χθες, μετά την κατασκοπεία στρατόπεδο μας?!. Και έχει το θράσος να μας ζητούν να λάβουν τον κρατούμενο που μπορεί να μας κατασκοπεύουν και πάλι""Ας τον βλάπτει!" φώναξε ένα άλλο, "και, εκτός του Αγίου Χριστόφορου έχει μετατραπεί σε μουσουλμανικό παράδεισο και βοηθά το κάθαρμα, θα βρει κανένα πόδια για να τρέξει μακριά με πάλι.""Ρυθμίστε τον επάνω για ένα σήμα όταν σταματήσει,» πρότεινε ένα τρίτο. "Μια δουκάτο σ 'εκείνον που arrow μπορεί να χωρίσει το αυτί του χωρίς να σκιστεί το μάγουλο στα σαράντα βήματα!" 143Ο Κωνσταντίνος ήταν ανήμπορος επειδή προσαρμόζεται ένα σχοινί γύρω από τον λαιμό του, με το οποίο θα τον οδηγήσει στο πλάι ενός ιππέα, η άκρη της υβριστικές εξυπνάδα και πιο έντονη δόρυ σημεία των τρελών μισό και το μισό χαρούμενα απαγωγείς του.Είχαν φύγει, αλλά λίγα βήματα, όταν ο συνταγματάρχης διοικητής της αποκόλλησης έκανε τον τρόπο του μέσω των στρατιώτες στο μέτωπο. Ήταν ένας σεβάσμιος άνθρωπος με μεγάλη ροή άσπρη γενειάδα. Σωματική δύναμη του φαινόταν να προέρχεται αποκλειστικά από τη ζωτικότητα των νεύρων και την κυριαρχία του πνεύματος του? Γιατί ήταν καλά φοριούνται με τα χρόνια.«Τι είναι αυτός ο θόρυβος περίπου;" ρώτησε αυστηρά.Πριν από οποιαδήποτε μπορούσε να απαντήσει κοίταξε με δυσπιστία και αναρωτιούνται μια στιγμή κατά Κωνσταντίνου, ο οποίος απαλλάσσεται τις αμφιβολίες του, αναγνωρίζοντας τον."Ο συνταγματάρχης Kabilovitsch!" φώναξε ο ίδιος, doffing τουρμπάνι του, σαν να ήταν μια χριστιανική καπάκι. [48] "Οι άντρες σου είναι παιχνιδιάρικο υποτρόφων, καθώς frolicksome ως μια γάτα με ένα mole.""Αλλά γιατί είσαι εδώ, αγόρι μου; και γιατί αυτή η μεταμφίεση;" διακοπεί Kabilovitsch.Η εξήγηση που δόθηκε με λίγα λόγια?-Από τη μία πλευρά η ιστορία της σφαγής στο χωριό, και οι περιπέτειες του Morsinia και τον Κωνσταντίνο? Από την άλλη για το πώς η είδηση της τουρκικής επιδρομής έφτασε στο στρατόπεδο στο Sfetigrade περίπου το μεσημέρι, και η διάσωση του κόμματος είχε αρχίσει με τη μία κάτω από την εντολή Kabilovitsch, καθώς και κλυδωνίζονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατά τη διάρκεια της όλη τη νύχτα με την ελπίδα της συνάντησης τους Τούρκους πριν προέκυψαν από τη στενή κοιλάδα.Μαθαίνω τώρα ότι ήταν πολύ αργά για κάτι τέτοιο, Kabilovitsch σταμάτησε την εντολή του, και με τον Κωνσταντίνο 144 αναζήτησε τον τόπο όπου Morsinia ήταν στην αναμονή. Όταν ο γέρος ακούσει ότι οι πρώτοι δράστες του οικισμού ήταν Αλβανοί στη μεταμφίεση οργή του ήταν έξαλλος? Και μέσω απρόσεκτος λόγια του Morsinia μάθει περισσότερα από τη σχέση της με τον βοεβόδα Amesa από ό, τι ο υποτιθέμενος πατέρας

της είχε πει ποτέ? Για το μυστήριο της η οικογένειά της δεν είχε ποτέ εξηγηθεί πλήρως στην ακοή της. Είχε μέχρι σήμερα θεωρείται καλύτερο ότι το κορίτσι δεν θα πρέπει να γίνει ο θεματοφύλακας της το μυστικό της, μήπως και παιδαριώδη φλυαρία της, θα μπορούσε να το αποκαλύψει στους άλλους. Ωστόσο, είχε μαντέψει το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος της ταυτότητάς της. Αλλά Kabilovitsch ήταν τώρα υπό την ηγεσία του νέου περιέργεια που ακούσια εκφράσεις του είχε ξυπνήσει μέσα της, καθώς και από την εξαιρετικά διακριτική και προσεκτική κρίση είχε εμφανιστεί, να της πει ολόκληρη την ιστορία της ζωής της. Αυτό δεν ήταν, ωστόσο, μέχρι οι παραγγελίες είχαν περάσει από το στράτευμα για ξεκούραση, και οι φωτιές άναψε βιαστικά κατά μήκος του δρόμου είχε ετοιμάσει δροσιστικό πρωινό τους.Αφαιρέθηκε από την ακρόαση όλων των άλλων, Kabilovitsch πρόβες για Morsinia και ο Κωνσταντίνος αυτό που ο αναγνώστης γνωρίζει ήδη εξόρυξης της και στις αρχές της κατοικίας στην Αλβανία. Εκείνος τη συμβούλευσε να εξαιρετική προσοχή κατά την παραμικρή αναφορά στον εαυτό της ως τους νέους Mara Streeses de, και ότι πρέπει να επιμείνει ταυτότητά της ως κόρη του Servian αγροτών Milosch και η αδελφή του Κωνσταντίνου.Morsinia ταφεί δίκαιη πρόσωπό της στην γκρίζα γενειάδα του γέρου, όπως χρόνια πριν είχε κάνει όταν καθόταν επάνω από την πόρτα λίθο της Βαλκανικής σπίτι τους και sobbed σαν τα λόγια του την είχε ορφανά. Σε λίγα λεπτά κοίταξε επάνω σε πρόστιμο, αλλά ζαρωμένο 145 το πρόσωπό του, και με βάση τα κάτω με τη δική της, τον φίλησε, όπως συνήθιζε να κάνει, και είπε με αγάπη,"Θα πρέπει να πιστεύουν τα λόγια σας? Αλλά η καρδιά μου θα κατέχει ως ο πατέρας μου: για τον πατέρα που ήταν για μένα, και το παιδί θα πρέπει να είναι να σας εφ 'όσον ο Θεός μας δίνει ο ένας στον άλλο."Ο γέρος πιέζεται ναούς της μεταξύ τραχιά χέρια του, και κοίταξε για πολύ καιρό στο βαθύ μπλε μάτια της, όπως είπε σιγά-σιγά,"Ay, ο πατέρας και η μητέρα και οι δύο ήταν εγώ σε σένα, παιδί μου, από αυτή την τρομερή νύχτα, δεκαέξι χρόνια πριν. Τραχιά χέρια μου έχουν αγκαλιά συχνά σου. Αλλά τώρα έχετε μία καλύτερη και ισχυρότερη προστάτης του πατέρα της χώρας μας, η μεγάλη Καστριώτη. Γι 'αυτόν θα πρέπει να πάτε?.. γι' αυτό δεν είναι πλέον ασφαλής σε αυτά τα μοναχικά κοιλάδες Σύμφωνα με ισχυρό βραχίονα του και όλα-άγρυπνο μάτι θα προστατεύονται επαρκώς Υπάρχουν ανώνυμος εχθροί του παλιού σπιτιού του De Streeses τους οποίους πρέπει να αποφύγουμε τόσο πιστά, όπως να αποφύγουμε τους Τούρκους. "Διαπιστώθηκε ότι ο Κωνσταντίνος θα πρέπει να κάνουν μια παράκαμψη μαζί της, και Sfetigrade προσέγγιση από το νότο, δίνοντας ότι ήταν φυγάδες από την κάτω χώρα, που ο εχθρός ήταν επίσης επιδρομές.Ο συνταγματάρχης δήλωσε στο πλαίσιο αξιωματικούς του, στην ακρόαση των ανδρών, ότι ο νεαρός Τούρκος ήταν πραγματικά ένας από τους προσκόπους Καστριώτη, καθώς και ότι η νεαρή γυναίκα ήταν συνεργός. Ο δανεισμός από την μία και την άλλη επαρκών αλβανικών κοστούμια για να υποκαταστήσει την μεταμφίεση του Κωνσταντίνου, Kabilovitsch απέρριψε το ζευγάρι.Δεν υπήρχε κανένα τέλος στον badgering την αυταρχικός στρατιώτης ο οποίος είχε συλληφθεί για πρώτη φορά το scout περιήλθε στα 146 χέρια των συντρόφων του. Οι χλεύασαν στο διπλό λάθος του στη λήψη του συναδέλφους χθες ως τουρκική κατάσκοπος με τη στολή της Αλβανίας, επειδή είχε ξεφύγει τόσο έξυπνα, και τώρα πάλι

να εξαπατηθούν από αυτόν μια πραγματική Αλβανών στην τουρκική μεταμφίεση. Κάποιοι έριξε το σχοινί πάνω από το λαιμό του υποτρόφου? Άλλοι έκαναν μιμούνται προετοιμασία για hamstringing αυτόν?, Ενώ το ένα του παρουσιάζονται με μια τεράστια κύλισης του φλοιού που υποτίθεται ότι είναι προμήθεια του ως επικεφαλής του τμήματος των μυστικών υπηρεσιών, τερματίζοντας την παρωδία παρουσίαση από ρίγος το φλοιό πάνω το κεφάλι του υποτρόφου. Ο δυστυχισμένος άνθρωπος ο ίδιος ευχαριστημένος φιλοσοφικά: -"Δεν υπάρχει αμφιβολία Γενική Καστριώτη διαφράγματα τον εχθρό, όταν το δικό τους άνδρες του δεν μπορεί να τον καταλάβει. Θα ήταν όλα τόσο άσχημα στριμμένα από τα κόλπα ότι οι συνάδελφοί του, όπως ήμουν. Αλλά ποτέ δεν θα παρεμβαίνει με το κόκκινο κεφάλι και πάλι, αν και φοράει ένα τουρμπάνι και την κοπή του λαιμό του γενικού εαυτό του. "Δύο ημέρες αργότερα, μια όμορφη κοπέλα συνοδευόμενη από τον αδελφό της, ο οποίος ήταν σε αντίθεση με την ως αγκάθι Μπους είναι σε αντίθεση με την χαριτωμένη ανθοφορία Clematis που γιρλάντες άκρα της, και τα δύο σε προφανή ένδεια, πρόσφυγες από κοντά στα ελληνικά σύνορα, μπήκαν στην πόλη της Sfetigrade . Με διάταξη της γενικής, στους οποίους θλιβερή ιστορία τους ειπώθηκε από Kabilovitsch-γιατί είχε έτυχε, έτσι είπε, για να έρθει επάνω τους, όπως είχαν ερευνητικό δρόμο τους προς την πόλη-που τέσσερα ήταν με μια οικογένεια της οποίας το σπίτι δεν ήταν πολύ από την ακρόπολη. Για μερικές εβδομάδες η κοπέλα ήταν άκυρη. Μια μαίνεται πυρετός είχαν προκληθεί πάνω από τον ενθουσιασμό και την επακόλουθη κόπωση της μακράς διαδρομής. Συνταγματάρχης Kabilovitsch δεν θα μπορούσε να απέχει από το να εκφράσουν 147 ενδιαφέρον του για την νεαρή γυναίκα από σχεδόν καθημερινά κλήσεις στο εξοχικό σπίτι, όπου ξάπλωνε. Μια μέρα, ενώ θα έπρεπε από τον χειρουργό ότι δεν μπορούσε να ζήσει, ο γέρος παρατηρήθηκε να σταθεί πολύ στην κούνια στην οποία το άρρωστο κορίτσι ήταν ψέματα. Μια ματιά της αγωνίας απλωνόταν χαρακτηριστικά του, όταν ο χειρουργός, ο οποίος είχε αίσθημα παλμών της, που σχεδόν άνευρο χέρι της κάτω από την κουβέρτα."Αγαπητοί, καλή γέρος», είπε η νοικοκυρά. "Δηλώνω ότι έχει θέσει κάποια αρκετά ένα δικό του στο έδαφος. Ισως ένα παιδί, ή έναν εραστή, κάποια στιγμή πίσω στα χρόνια. Αυτά τα πράγματα έρχονται σε μας ξανά και ξανά."Ο αδελφός του άρρωστο κορίτσι παρατηρήσει μόλις και μετά βίας τις επισκέψεις του συνταγματάρχη Kabilovitsch, εκτός από το να απαντήσει σε ερωτήσεις του, όταν δεν υπάρχει ένα, αλλά ο ίδιος θα μπορούσε να δώσει τις ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του ασθενούς? Για κανένα παρακολούθησαν μαζί της τόσο αδιάκοπα.Αλλά θαυμάσιο φυσικό ζωτικότητα της επέτρεψε ο πάσχων να επιβιώσουν τον πυρετό? Και, όπως έγινε αναρρωτήριο, το παλιό συνταγματάρχης φάνηκε να την ξεχάσει. Το ενδιαφέρον του ήταν προφανώς στον πόνο της και όχι στον εαυτό της. 148ΚΕΦΑΛΑΙΟ XX.Οι επάλξεις του Sfetigrade θέσει, σαν αναστατωμένα γιακά, με την τεράστια ώμους του βράχου αύξηση σε υψηλά επίπεδα πάνω από το γύρω της χώρας. Πάνω από τους αυξήθηκαν, σαν ένα τεράστιο κεφάλι, η ακρόπολη με bartizans της, προβάλλοντας ως κορώνα για το μέτωπο. Ο βράχος πάνω στον οποίο βρισκόταν η οχύρωση ήταν scarped προς την κοιλάδα, έτσι ώστε να μπορεί να ανέβει μόνο με τη βοήθεια των σκάλες, ακόμη

και αν οι δράστες ήταν χωρίς αντίσταση από τους υποστηρικτές του. Τα λίγα σημεία που η φύση είχε αφήσει αφύλακτη ήταν τώρα πνίγονται abattis, ή παραβλέπεται από τους προμαχώνες τόσο επιδέξια κατασκευασμένα έτσι ώστε να χρειάζονται πολύ λιγότερο θάρρος και τη δύναμη για την άμυνά τους από ό, τι ήταν στην κατοχή των μπάντες της Dibrian και Ηπειρώτες πατριώτες που πολέμησαν από πίσω τους.Οι επιθέσεις που Sultan Amurath κινηθεί εναντίον του τόπου ήταν τόσο συχνή όσο τα πρώτα βροχές του καλοκαιριού, και τα στρατεύματά του είχαν ηττηθεί σε κομμάτια όπως η βροχή ανέκαμψε σε spray και έτρεξε σε ρέματα από τα βράχια. Η πικρία του Σουλτάνου αμηχανία ίδιο αντανακλάται στην αποθάρρυνση των στρατηγών του και την αποθάρρυνση των ανδρών τους. Η παρουσία του μεγαλείου του δεν μπορούσε να φιμώσουν τις αλληλοκατηγορίες, τα δυνατά και μνησίκακη σύγκρουση με τις οποίες γενναίοι αξιωματικοί προσπάθησε να θέσει το ένα πάνω στο άλλο την ευθύνη για την ήττα τους, αντί να ομολογήσω ότι οι καθημερινές καταστροφές που οφείλονταν στην ανώτερη ευφυΐα επιβλητική μεταξύ τους εχθρούς τους . Ειδικά ήταν ο φθόνος των ηγετών του άλλου σώματος και τα υποκαταστήματα της υπηρεσίας ενθουσιασμένοι κατά των γενίτσαρους, στου οποίου απαράμιλλη 149 κατάρτιση και τόλμη οφείλονταν ό, τι μικρές νίκες είχαν κερδίσει, και ό, τι εκμεταλλεύεται αξιόλογος είχε πραγματοποιηθεί.Μια ευγενή σκηνή, του οποίου προεξέχει κέντρο-πόλο έφερε την λαμπερή ημισέληνο και το αστέρι ορείχαλκο, και πριν από την είσοδο στην οποία ένα μόνο άλογο-ουρά κρεμαστεί από το μακρύ δόρυ, συμβολίζεται την έδρα της στο Σαντζάκι Μπέη. Στο μπροστινό μέρος της σκηνής περπάτησε δύο άνδρες πρόθυμοι, και όχι εντελώς συμπαθής, συνομιλία. Ο ένας ήταν ο Μπέης, των οποίων η τεράστια τουρμπάνι του λευκού, inwound με πράσινο, ανέφερε ότι οι πολεμικές ζήλο του συμπληρώθηκε με τον ίδιο ενθουσιασμό για την πίστη του? Και ότι είχε προστεθεί στην κόπωση πολλών εκστρατειών κατά των απίστων το μόχθο μιας πιο μονότονη , αν και πιο ικανοποιητική, προσκύνημα στη Μέκκα. Σύντροφός του ήταν μια Αγά των γενίτσαρους, δεύτερη μόνο σε βαθμό, τον επικεφαλής Αγά.Η τελευταία μιλούσε με οργή που ευγενική λόγια του, αλλά κακή απέκρυψε-«Εγώ δεν αμφισβητούν την τιμή σου ή την ειλικρίνεια των κινήτρων σας, caraza-μπέη, στη λήψη κατηγορία σας ενάντια Captain Ballaban μας? Αλλά το γνωστό ζήλια που είναι παντού εκδηλώνεται εναντίον σώμα μας με υποχρεώνει να μην πιστεύουν ούτε μία λέξη για το δυσφήμιση από τον ίδιο ή οποιοδήποτε από τα Γενί-Tscheri χωρίς αναμφισβήτητη απόδειξη. Θα επιτρέψει το λόγο του Captain Ballaban-γνωρίζοντας τον τόσο καλά όπως εγώ-για να αντισταθμίσουν τους όρκους για το Κοράνι ενός αποτελέσματος από εκείνους που, όπως εσείς, έχουν λόγο να ζηλέψει ανώτερη θάρρος του. ""Αλλά ενοχή νεόπλουτος καπετάνιος σας μπορεί να αποδειχθεί, αν όχι για την προσωπική σας ικανοποίηση, τουλάχιστον πριν από αυτούς 150 που δεν θα φροντίσουν να ζητήσει τη σύμφωνη γνώμη σας για την κρίση τους», απαντά ο άλλος, που δεν προσπαθεί να συγκαλύψει το μίσος του για τον Αγά, κάθε περισσότερο από το σκοπό του, τη σύνθλιψη του ένας εκ των οποίων μιλούσαν."Ποια θα είναι τα ψέματα μιας ολόκληρης σαντζάκι των έμμισθων οργάνων σας να επωφεληθούν από την τιμή του γενιτσαρισμού;" απάντησε ο Αγά. «Αν δύο άλογα ουρές [49] κρεμαστεί από το πρότυπο εκεί πέρα, και δεν θα δημοσίως ντροπή Captain Ballaban από τόσο ως παραγγελία μια έρευνα στο αίτημά σας. Οι γενίτσαρους θα λάβει καμία πρόταση από κανένα, αλλά το Padishah."

"Μια κατάρα για το καύχημα των γενίτσαρους! Το arrogancy της χριστιανικής αποστατών χρειάζεται καλύτερη ένταλμα από Ballaban μπορεί να δώσει," έγραψε σαρκαστικά ο Μπέης. "Αν θέλετε, αφήστε το υπόλοιπο θέμα, όπως είναι. Ολόκληρος ο στρατός πιστεύει ότι ένας από δερβίσης κάλυκα σας ήρωες-το καλύτερο του γόνου, φαντάζομαι-έρημη συντρόφους του στη μάχη, και όλα αυτά για χάρη της σε αιχμαλωσία κορίτσι ".«Πρόκειται για ένα ψέμα!" φώναξε ο Αγά, αντλώντας το ξίφος του πάνω του.Η στάση των δύο αξιωματικών έσυρε ένα πλήθος, οι οποίοι έσπευσαν από όλες τις πλευρές για να βεβαιώσει τη μονομαχία. Και οι δύο ήταν κυρίαρχοι του παιχνιδιού σπαθί, έτσι ώστε να λαμβάνονται ούτε οποιαδήποτε αιματηρές πλεονέκτημα πριν χωρίστηκαν από την άφιξη του επικεφαλής Αγά, ο οποίος απαγόρευε υποδεέστερος του να συνεχίσει τη σύγκρουση. Κατόπιν ευκαιρία της συμπλοκή, ο επικεφαλής είπε:"Η δίκη του Captain Ballaban πρέπει να είχε, με τη δημοσίευση του γεγονότος ότι caraza-Bey έχει αναλάβει τη θέση του κατηγόρου του? Και, σε περίπτωση 151 χρέωση του αποδεικνύονται ψευδείς, θελει εξιλεωθεί για την κακία του, με την υποβολή σε οποιοδήποτε τιμωρία ο καπετάνιος μπορεί να σημαίνει? και η δύναμη των γενίτσαρους θα το εκτελέσει, αν και έκοψαν το λαιμό ολόκληρης της εντολής του, προκειμένου να το κάνουμε Πρέπει να δικαιώσει πρώτα την τιμή του σώματος, και στη συνέχεια να πάρει εκδίκηση κατά των επικριτών του εγώ.. ζήτηση που caraza-Bey κάνει καλό τέλος του για αύριο κατά την έκτη ώρα, ή να αποδεχθεί την απόφαση της δειλός και υβριστής, το δικαστήριο που μας στη συνέχεια διακηρύσσουν στο στρατό. "Κατά την καθορισμένη ώρα για την επόμενη ημέρα, η σκηνή του επικεφαλής Αγά ήταν ο τόπος συγκέντρωσης των αξιοσημείωτη αξιωματικών του σώματος. Χωρίς, διέφερε από εκατοντάδες άλλες σκηνές μόνο στο μέγεθος της, και στη σημαία που δείχνει το βαθμό του χρήστη της. Μέσα, ήταν επενδεδυμένα με ένα κουβούκλιο από τα καλύτερα μεταξωτά και μάλλινα ταπετσαρίες, στο μπλε φόντο του οποίου μισοφέγγαρα και τα αστέρια, cimeters και λόγχη-κεφάλια, μάχη-άξονες, ασπίδες, τουρμπάνια και δερβίσηδων καπάκια καλλιτεχνικά ομαδοποιούνται με κείμενα από το Κοράνι, και επιδέξια σφυρήλατο σε πλεξούδες και τα θέματα του χρυσού. Οι πλευρές καμβά της σκηνής ήταν πλέον καταργηθεί, καθιστώντας το ένα ανοιχτό περίπτερο, και καλώντας την επιθεώρηση και το κοινό από οποιοδήποτε που θέλετε να πλησιάσει. Μια ντιβάνι ήταν στη μία πλευρά, και έκανε ένα ημικύκλιο περίπου το μισό της σκηνής. Πάνω σ 'αυτό κάθισε ο αρχηγός Αγά, μαξιλάρι του, ελαφρώς αυξημένα πάνω από αυτές στο πλευρό του, που καταλήφθηκαν από τους αγάδες της χαμηλότερη κατάταξη. Μια ομάδα αξιωματικών γέμισε το χώρο κάτω από τη σκηνή? Και στρατιώτες όλων των τάξεων έκανε ένα πυκνό πλήθος για αρκετές ράβδους πέρα στον ανοιχτό αέρα.Ο επικεφαλής Αγά κουνούσε το χέρι του σε έναν υπάλληλο, και 152 το στρατιωτικό δικαστήριο άνοιξε επίσημα. Αρκετές περιπτώσεις είχαν διατεθεί πριν από εκείνη του Captain Ballaban ονομάζεται ήταν.Εκεί οδήγησε σε ένα παλληκάρι στρατιώτη της μέσης ηλικίας. Δύο μάρτυρες καθαίρεσε ότι, σε πρόσφατη επίθεση κατά έργα του εχθρού σε Sfetigrade, όταν υπήρχε χύνεται πάνω τους επιτιθεμένους ένα ντους από βέλη και πέτρες από τις επάλξεις παραπάνω, αυτός ο άνθρωπος, χωρίς διαταγές από τον αξιωματικό του, είχε φώναξε, "Δώστε τρόπο! Δώστε τρόπο! " και ότι σε αυτή την κραυγή και το παράδειγμά του ήταν λόγω της σύγχυσης των τάξεων και η υποχώρηση που ακολούθησε.

Ο επικεφαλής Αγά γύρισε και κοίταξε σιωπηλά πάνω στον άνθρωπο, αναμένει την απάντησή του στην κατηγορία. Ο κατηγορούμενος ήταν άφωνος. Ο αρχηγός συνέχεια στράφηκε προς το Αγά στου οποίου τη διαίρεση ο ένοχος ανήκε, ότι θα μπορούσε να ακούσει κάθε ισχυρισμό ότι πρέπει να ευχάριστη θέση να προσφέρουμε για το στρατιώτη?, Αλλά το πρόσωπο του Αγά ήταν ατάραχος με αδιαφορία. Ο επικεφαλής, χωρίς να αυξήσετε το κεφάλι του, κάθισε στη σιωπή για μια στιγμή, όπως και σε επίσημη πράξη της ζύγισης την υπόθεση. Μουρμούρισε τότε μια επίκληση του Αλλάχ, όπως τον ανώτατο δικαστή. Σταμάτησε. Μια λάμψη του φωτός κύκλο πάνω από τον άνθρωπο? Ένα σφύριγμα του cimeter και έναν γδούπο ακούστηκαν. Το κεφάλι του ένοχος κύλησε στο έδαφος. Κορμό του επηρεάζονται για μια στιγμή και έπεσε.Αυτή η σκηνή ήταν προφανώς μεγάλο ενδιαφέρον για τους θεατές. Μια δεύτερη υπόθεση δοκιμαστεί μόνο την υπομονή τους. Ένας κατηγορείται ότι απέτυχε να παραδώσει μια παραγγελία από το συνταγματάρχη του Orta του, ή σύνταγμα, σε έναν καπετάνιο ενός εκ των Odas ή εταιρείες. Και οι δύο αυτοί υπάλληλοι κατέθεσαν, το ένα για την αποστολή του προκειμένου, το άλλο να μην την έχουν παραλάβει, και σε αυτό το λογαριασμό για 153 δεν έχουν καταφέρει να καταλάβει μια συγκεκριμένη θέση με τους άνδρες του σε μια πρόσφατη εμπλοκή με τον εχθρό. Ο ένοχος ισχυρίστηκε ότι ήταν αδύνατο να παραδώσουν την παραγγελία, λόγω των κινήσεων του εχθρού κατά τη χρονική στιγμή. Ο Αγά της διαίρεσης, που προσέφυγε με τη σιωπηλή βλέμμα του δικαστή, απλά είπε:«Ο άνθρωπος είναι γενναίος?" Όταν, με κίνηση του χεριού, ο δικαστής απέρριψε την στρατιώτης μαζί με την υπόθεση.Η προσδοκία όχι μόνο των κοινών στρατιωτών, αλλά και των υπαλλήλων, τους οδήγησε να γερανό λαιμό τους για να δούμε στην επόμενη γωνία. Ακόμη και οι συνήθως ακίνητος χαρακτηριστικά του επικεφαλής χαλαρή σε μια έκφραση του άγχους ως ένας νεαρός άνδρας περπάτησε κάτω από το διάδρομο που ο ευσεβής υποχωρώντας από το πλήθος σε κάθε πλευρά. Δεν ήταν χαριτωμένη μορφή. Το σώμα του ήταν πέρα από το ποσοστό των ποδιών του? Αν και τα όπλα του, αποζημιώνονται για οποιαδήποτε έλλειψη στο μήκος των κάτω άκρων του. Ο λαιμός του ήταν παχιά, το στρογγυλό κεφάλι, με την πλήρη ανάπτυξη του μετώπου, αν και αυτό το τμήμα του προσώπου του ήταν κάπως κρυμμένη από τα βραχυπρόθεσμα, θαμνώδη μάζες των μαλλιών κόκκινο χρώμα που προεξείχε κάτω χωρίς σκελετό γενιτσαρισμού καπάκι του. Το πρόσωπό του ήταν οικεία, αλλά έντονα σημειώνονται, evincing δύναμη του χαρακτήρα τόσο καθαρά όσο οι περιελίξεις των μυών του εξέφραζαν την αντοχή των ζώων και την αντοχή. Η φωτεινότητα του ματιού του εξιλεωθεί για κάθε έλλειψη της ομορφιάς σε χαρακτηριστικά του? Όπως έκανε ελεύθερη και ανδροπρεπής ρουλεμάν του κάνουν άφθονη επανορθώσει για την ανεπάρκεια στη χάρη της μορφής. Συνολικά ήταν ένας άνθρωπος για να προσελκύσει την προσοχή κάποιου και να το κρατήσει ευχάριστα.Αν και έσκυψε χαμηλά στη γη στην υπακοή του στον επικεφαλής αξιωματικό των στρατευμάτων του, ήταν χωρίς την υπόδειξη 154 από δουλοπρέπεια, με την αξιοπρέπεια που αποτελεί εχέγγυο για πραγματική ευλάβεια και κορώνες η ίδια με την τιμή που θα δώσει σε άλλον.Ο επικεφαλής Αγά ανακοίνωσε ότι, αν και οι μάρτυρες σε αυτή την περίπτωση δεν ήταν της τάξης του Γενί-Tscheri, και, ως εκ τούτου, δεν είχε καμία αξίωση για την εξέταση του δικαστηρίου, όμως τον ευχαριστημένος σε αυτή την ιδιόμορφη περίπτωση να παραιτηθεί από το δικαίωμα δοκιμάστε το θέμα αποκλειστικά μεταξύ τους, ότι το καλό

όνομα του Γενί-Tscheri να υποστεί καμία μομφή. "Caraza-μπέη», πρόσθεσε ο αρχηγός, "για κάποιο λόγο ο πιό γνωστός για τον εαυτό του δεν αποδέχεται το προνόμιο να τον έχουμε επεκταθεί, για να μιλήσει στην επίσημη παρουσία μας, ό, τι έχει μιλήσει ελεύθερα αλλού. Θα πρέπει, συνεπώς, να ακούσει, τότε, κάποια μάρτυρες μπορεί να έχουν σταλεί. "Ένα Lovitsch, που ανήκουν στις παράτυπες βοηθητικών στρατευμάτων, κατέθεσε ότι Captain Ballaban είχε οργανώσει μια επιδρομή μετά από ένα αλβανικό χωριό, και ασχολούνται με τον εαυτό του και την εταιρεία για την επιχείρηση? Αλλά είχε αφήσει στη ζέστη του αγώνα, δεν τα επανασύνδεση μέχρι τη δεύτερη ημέρα . Μια κοινή στρατιώτης καθαίρεσε ότι ο καπετάνιος επέστρεψε στην εταιρεία στις αρχές του δεύτερου βράδυ, και τον προέτρεψε, ο μάρτυρας, και Koremi, στους οποίους ο καπετάνιος είχε αναθέσει μια όμορφη αιχμαλωσία, για να φέρει την κοπέλα στο πίσω μέρος, υπό λόγος του να πάρει από πληροφορίες της σχετικά με τον εχθρό? και είχε έπειτα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς μαζί της. Koremi επιβεβαίωσε αυτή τη μαρτυρία.Captain Ballaban έδωσε μια ματιά αμηχανία περιέργεια άκουσε αυτό? Αλλά κατά τα άλλα δεν προέκυπτε η παραμικρή συγκίνηση.Το πλήθος κοίταξε από το νεαρό καπετάνιο με απογοήτευση 155, ενώ μαρτυρία δίνεται. Οι αγάδες παρουσιάζουν μη μπορώντας να κρύψει τη βαθιά ανησυχία που απεικονίζεται επάνω countenances τους, όπως έσκυψε μπροστά με ανυπομονησία να ακούσω από τα χείλη του, κάποια απαλλακτική δήλωση, η οποία, όμως, φοβούνταν δεν μπορεί να δοθεί. Λίγα πρόσωπα φορούσε μια ματιά περιφρονητική θρίαμβο. Αλλά δύο άτομα διατήρησε την ψυχραιμία. Θα μπορούσε να αναμένεται ότι ο επικεφαλής Αγά, από την εξοικείωσή του με τέτοιες σκηνές, αν όχι από την ορθότητα της του είναι η επίσημη εφαρμογή της άκαμπτη και αμείλικτη δικαστήριο των γενίτσαρους, των οποίων οι αποφάσεις ήταν να ανακοινώσει, θα δείξει κανένα συναίσθημα, ωστόσο, ισχυρή συμπάθεια με τον κρατούμενο.Η εξαφάνιση άνθρωπος απάντησε το βλέμμα του με την ίδια απάθεια, όταν ο δικαστής στράφηκε σε αυτόν για την υπεράσπισή του? Αλλά έμεινε άφωνος. Ένα ρίγος του τρόμου έτρεξε μέσα από το πλήθος. Ο δήμιος βγήκε μπροστά για να την πλευρά του προφανώς καταδικασθέντος. Μια μικρή ήχο κλήσης, όπως η μακρά καμπύλη της καλά-μετριάζεται λεπίδα βόσκουν το έδαφος, έστειλε σε κάθε καρδιά την ανατριχιαστική ανακοίνωση για την ετοιμότητά του. Ο επικεφαλής Aga στράφηκε προς τους άλλους, αλλά προσπάθησε μάταια κάθε palliatory πρόταση ή έκκληση για έλεος, εκτός από την βουβή αγωνία της εμφάνισή τους. Ο επικεφαλής συνέχεια έθεσε τα μάτια του όπως και για την επίκληση της επιβεβαίωσης του Αλλάχ της ποινής, όπως ακριβώς. Αλλά η προσευχή του ήταν ένα περίεργο ένα: - "Ω, ο Αλλάχ έδωσες μια θαυμάσια το πνεύμα σε αυτόν τον άνθρωπο? Ένα θάρρος αντάξια της ψυχής του Othman τον εαυτό του!" Στη συνέχεια αυξάνεται με ενθουσιασμό μίλησε στο πλήθος στην γρήγορη ομιλία. 156"Κοιτάξτε επάνω στον άνθρωπο αυτό, αδελφοί μου, το λαμπερό πρόσωπο! [50]"Μήπως ο ορτύκια στο δακτύλιο του σπαθιού του εκτελεστή; Μήπως αυτός να αλλάξει ακόμη και το χρώμα όταν άκουσε την καταδικαστική μαρτυρία; Μια αληθινή γιος του Καρά Khalif είναι αυτός. Μια λέξη από τα χείλη του, θα τον αθώωσε, αλλά ο ίδιος δεν θα το μιλήσω μήπως θα πρέπει να αποκαλύψει τα μυστικά της υπηρεσίας μας, το οποίο θα κρατήσει με τα νεκρά χείλη αντί να ζουν για να τους πω, αλλά θα είμαι μάρτυρας του?. και εσείς, αδελφοί μου, πρέπει να είναι δικαστές του Captain Ballaban ανακλήθηκε από την επιδρομή μας. αδελφός δϊηαηι, αγά του τμήματος στο οποίο ο πλοίαρχος ανήκει

Αλλά, δυστυχώς το σπαθί του Σκεντέρμπεη έχει χαλαρώσει την ψυχή δϊηαηι για την πτήση στον παράδεισο, και ο ίδιος δεν θα μπορούσε να καταθέσει για την πιστότητα αυτού του ανθρώπου, αλλά ξέρω ότι η σειρά των δϊηαηι?.!. σε αυτό πολύ σκηνή γράφτηκε και αν ο πιστός αγγελιοφόρο που μετέφερε σκοτώθηκε σε συγκρούσεις μετά, εκτελέστηκε η εντολή από τον καπετάνιο Ballaban σε κάθε επιστολή:. κάθε στιγμή της απουσίας του από την επιδρομή λογίζεται σε δισκία μου ", αγγίζοντας το μέτωπό του καθώς μιλούσε.Μια δυνατή κραυγή σκάσει από το πλήθος που έκανε την σκηνή κούνημα σαν να γεμίζουν με ένα αυξανόμενο άνεμο."Ballaban! Ballaban!" φώναξε το πλήθος, σηκώνοντας το γενναίο τους συναδέλφους στους ώμους τους."Πάρτε ότι για το χαμόγελο σας, όταν νόμιζε ότι ήταν ένοχος!" φώναξε ένα, όπως ο ίδιος παρέδωσε ένα τεράστιο πλήγμα στο πρόσωπο του άλλου.«Θάνατος στους caraza-μπέη! Down με την ψέματα κακοποιό!" αυξήθηκε η κραυγή, η αρχή πλήθος να κινηθεί, 157 σαν να διαπνέονται από ένα κοινό πνεύμα, να ζητήσει τη ζηλιάρης διοικητής του γειτονικού σώματος. Αλλά σταμάτησε στο πλάι σκηνή περιμένοντας την ένδειξη άδεια από τον αρχηγό τους, ο οποίος, από την κίνηση του χεριού του απαγόρευσε την επίθεση που θα έχουν φέρει σε μια καταπληκτική μάχη μεταξύ τους γενίτσαρους και τους αντιπάλους τους σε όλο το στρατό."Θα πρέπει να ασχοληθεί με caraza-Μπέη στο εξής, αν ντροπή του δεν του στείλω κρυμμένος από τα στρατόπεδα", δήλωσε ο επικεφαλής, επανάληψη καθιστή στάση του, και η αποκατάσταση της τάξης γι 'αυτόν."Καλεί τους μάρτυρες και πάλι," προχώρησε."Θα Lovitsch κατέθεσε πραγματικά Όσον αφορά την απουσία Captain Ballaban του, και μπορεί να πάει. Αλλά δίδυμο κατεργάρηδες που ορκίστηκαν να απόδρασή του με το κορίτσι, τα κεφάλια σας θα πάει στο caraza-Bey, και το μαύρο ψυχές σας με την έβδομη κόλαση. [51] Executioner , κάνει το γραφείο σας! ""Σταματήστε!" φώναξε Ballaban, όπως ο άνθρωπος επέστησε cimeter του. "Μετά την επιστροφή μου στην εταιρεία βρήκα δίκαιη αιχμαλωσία μου πάει, και υπό τέτοιες περίεργες συνθήκες που μπορώ να δω ότι αυτές οι καλές υπότροφοι πρέπει να είναι ειλικρινείς σε αυτά που έχουν δηλώσει. Εγώ δείχνω έλεος σου, Κύριε, γι 'αυτούς."«Θέληση Captain Ballaban του πρέπει να είναι δική μας», απάντησε ο επικεφαλής, με μια κίνηση του χεριού του, απέρριψε την συνάθροιση. Καθώς το πλήθος απέσυρε, είπε, «αδελφοί μου, οι αγάδες, θα παραμείνουν, και Captain Ballaban."Οι πλευρές της σκηνής ήταν συσκευασμένα. Ο φρουρός περιπολίες χωρίς σε απόσταση εξήντα βήματα, ότι κανείς δεν θα μπορούσε να ακούσουν τη συζήτηση στο Συμβούλιο. 158ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXI."Έχει Captain Ballaban καμία εξήγηση αυτής της συνωμοσίας εναντίον του;" ρώτησε ένας."Οχι!" ήταν η λακωνική απάντηση. Αλλά μετά από μια στιγμιαία παύση πρόσθεσε: «Ίσως δεν υπήρξε καμία συνωμοσία, εκτός από ζηλιάρης γείτονές μας είναι πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν κάθε απρεπής περίσταση που μπορεί να περιστραφεί στο σημείο κατά οποιωνδήποτε από τα Γενί-Tscheri Αυτό μπορεί να εξηγήσει κάτι το κορίτσι.. ότι συνέλαβε στο χωριό Giaour δεν ήταν κοινή αγροτών, από το μάγουλο του Ayesha!

πρόσωπό της, όπως φωτίζεται από τον καυτό Konak, ήταν τέτοια ομορφιά όπως δεν έχω δει ποτέ, εκτός από κάποια όνειρα των παιδικών μου χρόνων. φωνή και τον τρόπο της στην δίνοντας μου την εντολή να την ελευθερώσει ήταν εκείνες ενός καλά γεννηθεί ή να χρησιμοποιηθούν για αρχή. Ήταν πολύ καλά ότι bethought μου να της δώσει στην τήρηση των εν λόγω θαμπό-με επικεφαλής Koremi, ή αυτή θα μπορούσε να με μάγεψε σε υπακοή της και να αφήσει να πάει . πεποίθησή μου είναι ότι το κορίτσι διασώθηκε. Μπορεί να είναι ότι οι άνδρες μας ήταν δωροδοκήθηκε αδρά για να την εγκαταλείψουν, ή ότι κάποιος τον εαυτό μου ενσάρκωσε και απαίτησε της, και ότι η ιστορία της επιστροφής μου μπορεί έτσι να καταγραφεί, αλλά δεν μπορώ βλέπω καμία προδοσία τρόπο Koremi του. Αν ήταν κάθε ιδιαίτερη αξία στην Σκεντέρμπεης ότι θα βρουν κάποιο τρόπο της λειτουργίας της μακριά, αν και είχε να κάνει ένα πρωτάθλημα με το διάβολο και να αναλάβει το σχήμα μου να το κάνει. Οι Arnaouts, ξέρετε, Πιστεύουμε ότι η Vili είναι σε συμπαιγνία με Σκεντέρμπεης, και ότι ένας από αυτούς, α-Βίλι, Radisha, ή κάποιο τέτοιο sprite, είναι ο υπηρέτης του σώματός του. που θα 159 λογαριασμό για όλα αυτά ", πρόσθεσε, το γέλιο στο έπαρση.«Αλλά», είπε το δεύτερο Αγά, "προσβολή caraza-Μπέη ήταν παρά ταύτα, αν υποθέσουμε σας είναι αλήθεια. Πρέπει να το πλύνετε στο αίμα των εκατό ή έτσι των έμμισθων οργάνων του για αύριο."Ο αρχηγός κούνησε το κεφάλι του.«Αλλά», συνέχισε η δεύτερη Αγά, «η ζήλια του σώματος μας πρέπει να τιμωρηθούν. Βλέπεις πόσο κοντά ήρθε για να χάσει για μας τη ζωή ενός από τους γενναιότερους μας. Caraza-Bey πρέπει να μου αγώνα για αύριο.""Μπράβο!" φώναξε όλα? ενώ ένα πρόσθεσε: «Και ας η πρόκληση είναι δημόσια, ότι το σύνολο της ισχύος του Γενί-Tscheri είναι σε ετοιμότητα και όλα τα στρατεύματα της Beyler Μπέη της Ανατολίας, και-" χαμηλώνοντας τη φωνή-του "μπορούμε να διαχειριστείτε έτσι ώστε ο αγώνας να γίνει γενική, και να διδάξουν αυτά τα ερπετά της Asiatics ότι το Γενί-Tscheri είναι το δεξί χέρι και ο εγκέφαλος της αυτοκρατορίας. ""Ay, είναι η αυτοκρατορία!" είπε ένας άλλος. "Ας έχουμε μια ταραχή που θα είναι ενδιαφέρουσα. Ο πόλεμος με Σκεντέρμπεης είναι να πάρει μονότονη. Μια μέρα έρχεται στο στρατόπεδό μας, σαν ένα κρεοπωλείο σε ένα στυλό σφαγή, και την επόμενη μέρα που διαδήλωσαν έξω με τον ίδιο, να σφάζονται αλλού . Απαιτεί ένα να είναι γεμάτο το Ισλάμ, η Ιερά Παραίτηση, να σταθεί αυτό το είδος της ζωής. Ναι! ας κάνουμε μια μικρή μάχες στο δικό μας τρόπο και να απαλλαγούμε από μερικά από αυτό γόνου στρατιώτη που το Padishah έφερε μαζί του από ολόκληρη την το Βόσπορο! ""Αλλά ξεχάσετε, αδελφοί μου,» είπε ο Ballaban, «ότι ο αγώνας με το Σαντζάκ Μπέη δεν ανήκει 160 για κάθε μία στον εαυτό μου ψέμα του ήταν για μένα, τότε είμαι ο άνθρωπος για να του πάρουν το κεφάλι?.. Και νομίζω Μπορώ να το κάνω με το καλό χάριτος ως ο δήμιος ήταν κοντά στο απογειώνεται μου μόλις τώρα. "«Όχι, καπετάνιος!" δήλωσε ο επικεφαλής. "Θέση σου είναι ακόμη κάτω από το Μπέη, και θα κάνουν ότι αποτελεί δικαιολογία για τη μείωση του μετρητή. Άλλωστε," είπε, χαμηλώνοντας τη φωνή του, "Έχω ειδική υπηρεσία για σας αλλού, που δεν μπορεί να καθυστερήσει."Όταν οι αγάδες, καθιστώντας το χαμηλό ευγένεια, συνταξιούχος, ο αρχηγός περπάτησε με Ballaban."Καπετάνιε, έχω ακούσει καμία έκθεση της θέλημα κατά την οποία θα είχαν αποσταλεί."«Όχι, Μεγαλειότατε, συνέλαβαν την στιγμή που επέστρεψε στο στρατόπεδο."

"Θα καταφέρει, το ξέρω, από τις κινήσεις του εχθρού: αν και η βραδύτητα της Padishah στην παραγγελία ενός εκ των προτέρων, όταν Σκεντέρμπεης εξετράπη από Ruse σας, εμπόδισε εκμεταλλευόμενοι μας από αυτό."«Ναι», είπε ο Ballaban, "πέτυχα καθώς και κάθε ένας θα μπορούσε, όχι να αποσπάται από την έδρα. Αλλά έκανα κάποια υπηρεσία παρεμπιπτόντως, και πήρε μερικές χρήσιμες πληροφορίες. Το βράδυ μετά την έξοδο από την κωμόπολη που απολύθηκε, έπεσα με μια εταιρεία Arnaouts οι οποίοι έρχονται για τη διάσωση. Θα έχουμε στη στενή κοιλάδα πριν από τους άνδρες μας βγήκε, αν δεν είχα καταφέρει να τους εξαπατήσει. Ήμουν στη μεταμφίεση και εύκολα να περάσει για μια lout Αρναούτ, δίνοντάς τους ψεύτικες πληροφορίες σχετικά με την κατεύθυνση το κόμμα μας είχε πάρει, και έτσι έχασε τους μία ή δύο ώρες, και έσωσε τους λαιμούς των υποτρόφων Lovitsch του, μια απλή όχλο, αρκετά καλή για μια επιδρομή, αλλά δεν πρέπει να εξαρτώνται από τον όρο για ένα τετράγωνο αγώνα. 161 αλλά πρέπει να έχουμε Δεν υπάρχουν όλο και περισσότερες επιδρομές. Σκεντέρμπεη έχει μέσα επικοινωνίας, όπως γρήγορη και λεπτή σαν τα σύννεφα σήματα του και τα αστέρια ήταν φάροι του."Στη συνέχεια ήρθε μετά από ένα Dibrian οικισμός, που προσποιείται ότι είναι ένας φυγάς από τις κοιλάδες προς τα βόρεια? Και να διασκεδάσει τους κατοίκους του χωριού με το bug-a-boo ιστορίες για τους οικοδεσπότες των ανδρών με τουρμπάνια στο κεφάλι τους και μικροί διάβολοι στους ώμους τους, οι οποίοι είχαν κατέστρεψε όλα αυτή τη χώρα, και ήταν τώρα ρίχνει κάτω προς το νότο."Με την ευκαιρία," συνέχισε Ballaban γελώντας, «υπήρχε ένα παλιό τους συναδέλφους εκεί, πολύ κουτσός, με ένα μπάλωμα πάνω από το ένα μάτι, που δεν θα μπορούσε να σταθεί ακουμπά στο προσωπικό του, ήταν τόσο παράλυτος με την ηλικία. Αλλά το ένα μάτι που ήταν ανοιχτή ήταν συνολικά πολύ φωτεινό για τα έτη του? και τα πόδια του δεν ταρακουνήσει αρκετά για κάποιον που ταρακούνησε το προσωπικό του, τόσο πολύ που τον έβαλε κάτω ως ένα από Σκεντέρμπεη λύγκες-είναι παντού περιέγραψα σε αυτόν τις κινήσεις μουσουλμάνων σε αυτές.. ένας τρόπος για να αφήσει έναν εκπαιδευμένο στρατιώτη πιστεύω ότι θα είχε αλλάξει εντελώς μπροστά, με την προοπτική αύξησης της πολιορκίας της Sfetigrade και τη συμμαχία με τους Βενετούς για τη μεταφορά του πολέμου βορειότερα. Το παλιό codger πήρε το δόλωμα, και ζήτησε από πενήντα ερωτήσεις στο ύφος ενός συναδέλφου του οποίου το κεφάλι είχε χρησιμοποιηθεί για ένα χυλό-ποτ, αντί του εγκεφάλου-κάτοχος?.!, αλλά σε κάθε ερώτηση ήταν στην έννοια της ακονισμένο σαν στιλέτο-ώθηση των πολύ πλευρά της στρατιωτικής κατάστασης Καλά βοήθησα αυτόν σε όλες τις πληροφορίες που ήθελε? όταν με μια λάμψη στα μάτια του, χωλαίνοντας μακριά, σοφοί σαν μια κουκουβάγια, όταν μια νέα ράβδωση της ημέρας φως έχει τον χτύπησε: και πριν από τη νύχτα 162 το σύνολο της χώρας στα σύνορα της Sternogovia ήταν ζωή με προσκόπους Σκεντέρμπεη? και κάθε πολλαπλή διαδρομή ήταν ένα ραντεβού των σπασμένων-ασθμαίνων το ιππικό του.«Είδα ένα πράγμα που μου έδωσε μια ιδέα που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποια μέρα. Σε ένα χωριό οι γυναίκες που μεταφέρουν νερό από μια πηγή πολύ κάτω σε ένα φαράγγι, αν και υπήρχε μια λεπτή ροής σιντριβάνι πολύ κοντά τους. Φαίνεται ότι ένας σκύλος είχε πήρε στο σιντριβάνι περίπου ένα μήνα πριν, και πνίγηκε. Αυτά Dibrians πιστεύουν ότι, αν κάποιος πρέπει να πίνουν το νερό μιας τέτοιας άνοιξη πριν από όσες μέρες έχουν περάσει, όπως το σκυλί έχει τρίχες στην ουρά του, το νερό θα κάνει τα έντερά του σαπίζει, και η ψυχή του πάει στο σώμα ενός σκύλου όταν αυτός πεθαίνει."Το επόμενο βράδυ πέρασα μέσα από τα τείχη της Sfetigrade."

"Όχι!" φώναξε ο αρχηγός. «Γιατί, ο άνθρωπος, θα πρέπει να φέρουν τον αέρα με τις μάγισσες!""Καθόλου, έχω κάποιες γνωριμίες σε αυτό το άνετο μικρό μέρος? Και όταν πηγαίνουν για ύπνο κρεμούν το κλειδί της πόλης σε μια moonbeam για μένα αν δεν είναι εκεί, έχω μόνο να θησαυροφυλάκιο πάνω από τα τείχη, ή. πλεύσει πάνω τους στα σύννεφα, ή λαγούμι κάτω από αυτούς με τις κρεατοελιές, ή κρατήστε την αναπνοή μου μέχρι να μετατραπεί σε ένα sprite, όπως οι μάγοι στο Γάγγη, και ιδού! είμαι μέσα Λοιπόν! Εκείνο το βράδυ κατέθεσε με ένα αξιόλογο οικογένεια της Sfetigrade, προσποιούμενοι ότι ήμουν ένας φτωχός πρόσφυγας από την ίδια πόλη είχαμε επιδρομή μερικές νύχτες πριν. Και, από τα μαλλιά της όμορφης Malkhatoon! [52] είδα εκεί η ίδια η αιχμαλωσία που είχα λάβει. Ξάπλωσε κοιμάται στο 163 για μία βρεφική μόνο μέσα από μια πόρτα, αν δεν ήταν ο ίδιος κοιμάται και ονειρεύεται, όπως μισοί πιστεύουν ότι ήμουν. "«Ναι, ήταν ένα όνειρο σου, χωρίς αμφιβολία, ο καπετάνιος," δήλωσε ο επικεφαλής, "για την περίπτωση που ένα νεαρό, όπως σας παίρνει μόλις μια δίκαιη γυναίκα στην αγκαλιά του, όπως λέτε ότι της είχε στο δικό σας το βράδυ της επιδρομής , ποτέ δεν βγαίνει από την αγκαλιά της φαντασίας του. Θα δει παντού, και να πάτε για την προσπάθεια να αγκαλιάσει τη σκιά της. Προσοχή αυταπάτες, καπετάνιος! Χρησιμοποιούν τις σκέψεις ενός συναδέλφους του, τον κάνει πολύ πράος μάτια για να δούμε τα πράγματα όπως ένα στρατιώτη πρέπει. Το πάθος αγάπης θα λάβει την ενέργεια από τα καλύτερα από εμάς, το συντομότερο η φωτιά παίρνει την ψυχραιμία έξω από το καλύτερο blade Δαμασκηνός. ""Σας ευχαριστώ για τη συμβουλή σου, Αγά," απάντησε Ballaban, το πρόσωπό του χρωματισμού τόσο βαθιά όσο τα μαλλιά του. "Αλλά υπήρχε ένα πράγμα που είδα με ένα ξύπνημα μάτι.""Και τι ήταν αυτό;""Αυτό ήταν εκεί, αλλά ένα καλά του νερού στην πόλη της Sfetigrade?. Το ένα στο δικαστήριο Ακρόπολη αλλά άλλο πράγμα δεν είδα, αν και έψαξα τη θέση για αυτό?-Και αυτό ήταν ένα σκυλί να ρίξει στο πηγάδι ? ή θα διψάνε τους προληπτικούς φρουρά έξω Έχουν φάει μέχρι την τελευταία τρέχουσα. "."Στη συνέχεια, η παράδοση πρέπει να έρθει σύντομα», δήλωσε ο Αγά.«Όχι», απάντησε Ballaban, "για τον Βοεβόδα Moses Goleme ήρθε στην πόλη, όπως έφευγα, την οδήγηση ενός κοπαδιού προβάτων που είχε κλαπεί από εμάς? Γιατί είχε κόψει ένα ολόκληρο τρένο των διατάξεων που είχαν σταλεί μας στρατόπεδο από την Αδριανούπολη. "«Τότε θα πρέπει να έχετε από τη μία στην άλλη θέλημα, Captain. Βλέπεις εκεί πέρα γραμμή των βουνών μακριά στα βορειοδυτικά 164. Μπορεί να είναι αναγκαίο να μετατοπίσει τον πόλεμο στην εν λόγω περιοχή για λίγο. Ivan Beg, [53], ο αδελφός -σε-δικαίου του Σκεντέρμπεη, έθεσε ένα πακέτο των άγριων φίλες μεταξύ των λόφων του του, και είναι η κινητήρια δύναμη από όλους τους φίλους μας. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εναντίον του, εκτός αν είναι τα στήθη της Γενί-Tscheri. Σκεντέρμπεη μπορεί να μας υποχρεώνουν να αυξήσει η πολιορκία της Sfetigrade, γιατί μας ματώνει καθημερινά σαν βδέλλα Μια εκτροπή μετά Ivan Beg τουλάχιστον θα είμαι πιο έντιμος από μια επιστροφή στην Ανδριανούπολη Τώρα θα ήθελα να ξέρω ακριβώς τα περάσματα και τα καλύτερα μέρη για την οχύρωση της χώρας του Ιβάν?.. και εσείς, Captain, είναι ο άνθρωπος για να τα μάθετε. Θα πρέπει να είναι ανοικτά ταυτόχρονα. Πάρτε το χρόνο και κατάσκοπος σας καλά, κάνει ένα χάρτη και τη μετάδοση σε μένα τις σημειώσεις σας. Και ενώ εκεί αισθάνονται οι άνθρωποι. Φημολογείται ότι ο νεαρός Βοεβόδας, Amesa , είναι

ανήσυχο υπό την ηγεσία του Σκεντέρμπεη Αν μια διαφωνία θα μπορούσε να δημιουργηθεί μεταξύ αυτών Arnaouts, θα ήταν καλά Amesa έχει μια μεγάλη προσωπική παρακάτω σε αυτή τη χώρα βόρεια?.. για το κάστρο του είναι ακριβώς στα σύνορα της ».«Αλλά», απάντησε Ballaban, "I Πρέπει να βρούμε πρώτα τα γένια του δειλή caraza-μπέη!"«Όχι! Μου το απαγορεύει. Αίμα σας αξίζει περισσότερο στη δική φλέβες σας από οπουδήποτε αλλού. Δεν θα πρέπει να συναινέσει σε σας να διακινδυνεύσει μια σταγόνα από αυτό σε προσωπική μάχη με κάθε μία, εκτός από τον εαυτό του Σκεντέρμπεη».Ο αγώνας μεταξύ του δεύτερου Αγά και caraza-μπέη δεν πραγματοποιήθηκε. Ότι αξίζει εστάλη σε βολική 165 από το σουλτάνο Amurath, που είχε μάθει από την διαμάχη, για να δούμε μετά από ορισμένες ταραγμένη Caramanians? Και αφήνοντας πίσω του ένα εγερτήριο των κατάρες όλων γενίτσαρους από τον επικεφαλής των pot-Σπόγγοι, πήρε την αναχώρησή του για το ασιατικών επαρχιών.Αν είχε παραμείνει, οι Τούρκοι θα είχαν αρκετό για να τους καταλάβουν, χωρίς αυτό χαριστικά Αγχέμαχα. Για τη διάρκεια της νύχτας προσκόπους έφερε λέξη που Σκεντέρμπεης είχε στοιβαγμένους όλες του τις δυνάμεις, που δεν ήταν πίσω από τα τείχη της Sfetigrade, σε ένα σημείο με το δικαίωμα των τουρκικών γραμμών. Μόλις είχε ο στρατός αντιμετώπισε την κάλυψη αυτής της επίθεσης, όταν πρόσκοποι ήρθε από τα αριστερά, αναφορά σοβαρών λεηλασίες σε αυτή τη πλευρά. Amurath, στην αβεβαιότητα της κίνησης του εχθρού, διαιρούμενο οικοδεσπότη του. Οι Ασιάτες είχαν τη βόρεια και τα γενίτσαρους το νότιο άμυνα? Μία από αυτές υπερτερούν αριθμητικά οποιαδήποτε Σκεντέρμπεη δύναμη θα μπορούσε να στείλει εναντίον τους. Αλλά, όπως ένας ανεμοστρόβιλος περικοπές ευρεία λωρίδα της μέσα από ένα δάσος, εκρίζωση ή σπάνε τα γιγαντιαία δέντρα, δείχνοντας την κατεύθυνση της μόνο από το ένα τραγούδι μετά της ερήμωσης, που κόβει σχεδόν αναλλοίωτων πλάτος, ενώ πέρα από καλά καθορισμένες γραμμές σχεδόν ένας κλάδος έχει σπάσει ή μια φωλιά ανέτρεψε μεταξύ των ταλαντεύονται φύλλωμα τόσο Σκεντέρμπεης όρμησε από τα ανατολικά προς τα δυτικά μέσα από το κέντρο του τουρκικού καταυλισμό, μαζεύοντας όπλα και διατάξεις, καθώς και πασπάλισμα κομμάτι του με τους φορείς του δολοφονηθέντος. Μέχρι τη στιγμή που οι Μουσουλμάνοι ήταν επαρκώς συγκεντρωμένα ώστε να προσφέρουν αποτελεσματική αντίσταση οι δράστες είχαν φύγει.Κατά τον επικεφαλής του νικηφόρου Σκεντέρμπεη μπάντα οδήγησε μια μικρή και αδέξια, αλλά σκληρή και ακούραστη ζώων-όπως οι περισσότεροι από τους Αλβανούς άλογα, τα οποία ήταν καλύτερα προσαρμοσμένο 166 με threading τον τρόπο τους κάτω από τις αδιάβατος πλαγιές του βουνού, από το να curveting στην στρατιωτική παρέλαση-τους έλλειψη φυσικού έρματος το οποίο απαρτίζεται από τα τεράστια βάρη που είχαν εκπαιδευτεί να εκτελεί.Το σχήμα και η σχέση του Σκεντέρμπεη, ωστόσο, αντισταθμίζεται επαρκώς την έλλειψη των πολεμικών γραφικότητα στο άλογό του. Ήταν σε πλήρη πανοπλία, εκτός από το ότι το χέρι το σπαθί του ήταν γυμνό. Γενειάδα του αναμεμειγμένων κίτρινο και γκρι έπεσε πολύ κάτω από τις πλάκες χάλυβα θώρακα του. Ένα κράνος κολλήσει πολύ πίσω επάνω στο κεφάλι του, έδειξε το τεράστιο μέτωπο που φάνηκε από το ύψος ευρύτερη, από το αλβανικό έθιμο της αποκοπής μικρή, ή το ξύρισμα η τρίχα μακριά από το άνω μέτωπο.Wheeling άλογό του, που ασχολούνται με την συνομιλία με μια stout, αλλά αδέξιο στρατιώτη.

"Εσείς και το θηρίο σας είναι καλά συμφωνημένα, Κωνσταντίνος. Μπορεί οι δύο πρέπει να έχουν καλύτερη εκπαίδευση πριν είστε ικανός να παρελάσουν ως αιχμάλωτοι Amurath. Κάθεσαι άλογό σας ως μια γάτα βόλτες με ένα σκύλο, αν και δεν κατέχουν, όπως επίσης με τη φτέρνα σας, όπως αυτή με τα νύχια της. κοντά πόδια σας θα κάνει καλύτερα να σφίγγει την κοιλιά ενός κροκοδείλου. ""Ναι, είμαστε τόσο συνηθισμένοι να παρελαύνουν και να αγωνίζονται με τον τρόπο μας, και όχι στην εταιρεία," απάντησε ο Κωνσταντίνος. "Αλλά το θηρίο δεν μου έχει αποτύχει από ένα στραβοπάτημα? Όταν δεν έχουμε πήδηξε το πεσμένο δρυός και προσγειώθηκε στο μακρινό πίσω βάραθρο Το θηρίο ήρθε κάτω ως ασφαλή και απαλά, όπως για το γκαζόν κατάρτισης."."Και έχετε κάνει καθώς και τον εαυτό σας», απάντησε ο γενικός. "Αυτό ήταν ένα κακό παιχνίδι και αν είχε με τον Τούρκο κόβουμε δρόμο μας μέσα από το τελευταίο κόμπο τους. Αλλά για μια ώθηση πλευρά, η οποία είχα χρόνο για να δώσει 167 σε ανταγωνιστή σας, περιμένοντας τις αργές κινήσεις της δικής μου, Φοβάμαι ότι το ζώο σας θα είναι ελαφρύτερη από ακριβώς το βάρος σας. Θα χτυπήσει με δύναμη, αλλά δεν ιαθεί επιδέξια. Ένας καλός ξιφομάχος θα πάρετε μια απάντηση στην πλευρά σας, πριν να μπορεί να αντιμετωπίσει τον δεύτερο. εδώ, εγώ θα σας δείξει ΤΩΡΑ ώθηση Strike Όχι, δεν είναι έτσι?!! αλλά σκληρή, villainously, σε μένα, σαν να ήταν ο Τούρκος που έκλεψε το κορίτσι σας λοιπόν και πάλι και πάλι!-Τώρα μαθαίνουν αυτό το κίνημα ", πατώντας ίδιο του το σπαθί σταθερά έναντι του σύντροφος είναι, και την κάμψη του πίσω έως ότου ήταν σχεδόν από το άλογό του. «Και αυτό," ασχολείται τόσο τεράστια έναν κάθετο με το πίσω μέρος του σπαθιού ότι το χέρι του Κωνσταντίνου ήταν σχεδόν μουδιασμένη από την προσπάθεια να αντισταθούν -. «Και αυτό!" εκπέμπει μια περιστροφική κίνηση από το δικό του για να το όπλο του αντιπάλου του, έτσι ώστε για μια στιγμή φαινόταν σαν δύο φίδια λικνίζονται μαζί? αλλά το σπαθί της επόμενης Κωνσταντίνου ήταν στριφογυρίζει το χέρι του."Θα κάνετε μια ξιφομάχος του κεφαλαίου με την πρακτική, αγόρι μου Και το κορίτσι Κρατήστε ένα αιχμηρό μάτι για αυτήν?.?. Και πες μου αν τόσο ως web ένα νέο αράχνης να υφανθεί στην πόρτα της"Μια αγρότισσα, διαμορφώθηκε από τη διαδρομή, καθώς προχώρησε, κρατώντας το χέρι της για ελεημοσύνη, καθώς έτρεχε δίπλα στο άλογο του στρατηγού. Έγειρε προς το μέρος της για να δώσει κάτι? Αλλά, όπως το χέρι του το δικό άγγιξε, γλίστρησε λίγο λευκό πανί σε αυτό:"Ο χάρτης των δρόμων, Μεγαλειότατε, twixt αυτό και Monastir!"«Και ο γιος σου, καλή μου γυναίκα;" ρώτησε το γενικό ευγενικά."Αχ! Η κρίμα Παναγία μου, Μεγαλειότατε, για πέθανε. Εμείς 168 δεν μπορούσε να σταματήσει την αιμορραγία, για το σημείο της λόγχης είχε κοπεί μια φλέβα. Αλλά έχω μια κόρη που μπορεί να πάρει τη θέση του. Ξέρει τα σήματα προς δίδαξε τους σε αυτήν-και μπορεί να κάνει το φάρο, καθώς και ο ίδιος?. και είναι τόσο ευκίνητος από τα πόδια για να ανεβείτε στο βράχο Αλλά σας παρακαλώ, κύριε, το παιδί δεν θυμάμαι αν ο εχθρός πηγαίνοντας δυτικά έπρεπε να σηματοδοτείται με το άναμμα του φάρου πριν ή Μετά τη ρύθμιση του φωτεινό αστέρι του. ""Λίγο μετά, καλή μητέρα. Εάν πάνε προς τα ανατολικά και διασχίζουν το βουνό, φωτιά το φάρο λίγο πριν τα σύνολα αστέρων. Και το πιο λαμπρό από όλα τα αστέρια για να είναι η ελπίδα και την άνεσή σας!"

"Και για την αγαπητή της Αλβανίας και τη δική σου!" απάντησε η γυναίκα, εξαφανίζονται μέσα στο πλήθος, ως άνθρωπος διακεκομμένη κοντά σε Σκεντέρμπεης σε μια καλά κατάκοπος άλογο.«Οι τουρκικές βοηθοί θα είναι στην είσοδο της στενωπού σε τριάντα ώρες.""Εκτίμηση σας για τον αριθμό τους, γείτονα Stephen;""Από 3 - 5000.""Δεν είναι περισσότερο;""Δεν είναι περισσότερο στην πρώτη αποκόλληση. Μία δεύτερη ίσου μεγέθους ακολουθεί, αλλά μια μέρα στο πίσω μέρος.""Good! Πάρτε μαζί σας τον ανιψιό μας, Musache de Angeline, και πεντακόσια Ηπειρώτες καθένα. Αυτό θα είναι επαρκής για να αποτρέψει την πρώτη αποκόλληση πάρει από το πέρασμα. Θα χτυπήσει το δεύτερο από το πίσω μόλις εισέλθουν στο πέρασμα. Δεν μπορούν χειρισμών σε αυτό το στραβό και στενό μολύνουν, και εμείς θα τους καταστρέψει με την άνεσή μας. Απεργία αμέσως. Αντίο! ""Miserable πρόβατα!" μουρμούρισε, "γιατί οι Τούρκοι αυτοί θα δελεάσει τόσο με τη σφαγή τους;" 169ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXII.Κατά τη νότια πλαγιά του Black Mountain-δηλαδή, στην αύξηση του υψίπεδα που οδηγούν από την Αλβανία, στο Μαυροβούνιο-να θέσει τα αρχαία και πριγκηπικό κτήματα των Streeses De. Ένα πυκνό δάσος από πεύκα απλώνονται για χιλιόμετρα, όπως και μια μυριάδα γιγάντιους πεσσούς σε κάποια μεγάλη ναό. Φάνηκαν να στηρίξει, όπως ήταν, κάποια Τιτανικός θόλο που περιβάλλεται με πυραμίδες και πολεμίστρες, ένα τεράστιο σύμπλεγμα από οδοντωτούς βράχους, η οποία κλήθηκε από εκείνους που κοίταξε από το από πρωταθλήματα μακριά "The Eyrie." Εν μέσω αυτών των μεγάλων μονόλιθους, και μετά βίας διακριτό από αυτούς, αυξήθηκαν τα τείχη της νέας κάστρο που τον Βοεβόδα Amesa είχε χτίσει πάνω στα ερείπια που καταστράφηκαν κατά τη στιγμή της σφαγής του πρώην κατόχου του.Το άλογο του βοεβόδα βρισκόταν μέσα στο γήπεδο, γέρνοντας το κεφάλι του, και τα λευκά ιδρώτα-αφρού κατά την ξήρανση θερμαινόμενη πλευρά του. Ο κύριός του ρυθμό πάνω και κάτω από το περίβλημα, που ασχολούνται με χαμηλή αλλά ενθουσιασμένος συνομιλία με έναν στρατιώτη.Ο Βοεβόδας ήταν πριγκηπικό ύφος? Ψηλό, αλλά συμπαγώς κατασκευαστεί? Πρόσωπο γεμάτο σε χαμηλότερη ανάπτυξη, και κάπως αισθησιακό? Γκρίζα μάτια και ανήσυχο, που έδωσε μία από την πρώτη απότομη, η διεισδυτική ματιά, και στη συνέχεια φάνηκε να κρύβονται πίσω από την μισόκλειστα καπάκια, σαν κάποιο άγριο ζώο που ελέγχει τον κυνηγό βιαστικά, τότε χρειάζεται για συγκεκαλυμμένη."Είστε σίγουρος, Drakul, ότι το κόμμα που σας οδήγησε από τον οικισμό ήταν Τούρκοι, και όχι Arnaouts στη μεταμφίεση, τον εαυτό σας αρέσει;" 170«Εγώ δεν θα μπορούσε να μπερδέψουν», δήλωσε ο Drakul, ένα σκληρό-που αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο, του οποίου τα φρύδια ήταν τοξωτά υψηλότερη από την άλλη, και των οποίων ολόκληρη η όψη διαστρεβλώθηκε από τη συμμετρική ισορροπία των δύο πλευρών της, δίνοντας μια έκφραση της υποκρισίας και της σκληρότητας. "Δεν θα μπορούσα λάθος, ευγενή Amesa, γιατί έχω πολύ συχνά κοίταξε τα καθάρματα πάνω από το σημείο του σπαθιού μου να μην γνωρίζει έναν Τούρκο στο σκοτάδι. Όμως όλες οι

φίλες συνδυασμό εναντίον μας εκείνο το βράδυ. Αφήσαμε δύο κουμπάρους μας νεκρούς, και οι δύο θέλαμε, το αγόρι και το κορίτσι, να μας διαφύγει η ίδια-μάγισσα δεν έρχονται πίσω στο χωριό την επόμενη μέρα?. αλλά το κόκκινο-με επικεφαλής imp έκανε, και χτυπήθηκαν σαν ύαινα, όταν βρήκε το κορίτσι που λείπουν. Τον παρακολούθησα όπως ξαφνικά εκπυρσοκρότησε, χωρίς αμφιβολία, σε κάποιο σημείο οι δύο γνώριζαν Ο νεαρός κλέφτης έκλεψε τα ρούχα από ένα νεκρό Τούρκο Την επόμενη μέρα τον κατασκοπεύουν πάλι?.. αυτή τη φορά με το Arnaud-Kabilovitsch, Αλβανίας-Servian, δασολόγο-colonel, ή ό, τι μπορεί να είναι, ο οποίος ήρθε πίσω όταν Καστριώτη έκανε. Οι συμπολίτες μας διαφύγει μια δεύτερη φορά. ""Τον δρόμο! Παρακολουθείτε αυτόν!" φώναξε Amesa spitefully. «Εγώ θα σας κάνει πλούσιους, Drakul, την ημέρα που θα μου φέρει η βούρτσα αλεπού του κόκκινα μαλλιά από το κεφάλι του.""Τον έχω παρακολουθούνται και θα μπορούσε να σας μεταφέρει στο ίδιο το σημείο όπου αυτός και η κοπέλα είναι με την ημέρα», είπε ο άνθρωπος. "Ελάτε με αυτόν τον τρόπο, ευγενή Amesa μου,« τον-που οδηγεί στην πλευρά του γηπέδου διοικούσε ένα πολύ τέντωμα της χώρας στο βόρειο-δυτικά. "Τώρα αφήστε το μάτι σας ακολουθούν Σκόδρα [54] κατά μήκος της αριστερής ακτής:. Στη συνέχεια, μέχρι τον μεγάλο ποταμό [55] Δεν 171 δύο πρωταθλήματα από το κίνητρο βουνό που κάμπτει το ρεύμα από τα μάτια σας, στον οικισμό ακριβώς δίπλα στο δρόμο σε σας Ο θείος του Ιβάν χώρα "«Η stargeshina έχει ένα κόκκινο βρογχοκήλη σαν κόκορας γαλοπούλα; Ξέρω κάθε καλύβα στον οικισμό», διέκοψε Amesa. "Μα γιατί νομίζετε ότι είναι εκεί;""Γιατί; έχω δει, και τον μαζί της. Ακολούθησα το συναδέλφους μέρα με τη μέρα. Μόλις τον είδα εκεί πέρα σχετικά με το κίνητρο. Αυτός ψαλιδίζεται το φλοιό ενός δέντρου, και στο σημείο λειαίνονται κοπεί μια γραμμή. Λίγο πιο πέρα έκανε το ίδιο πράγμα ξανά. ξέκρινε αυτόν τον τρόπο και με αυτόν τον τρόπο με όλους τους πόνους που θα λάβει για να πάρει έναν τρόπο για έναν στρατό. Στη συνέχεια πήρε ένα ρολό χαρτιού από κόρφο του, και σημειώνονται τα κάτω κάτι για κάθε σήμα που είχε κάνει πάνω από τα δέντρα. και όταν ήταν έξω από τα μάτια πήρα το φάσμα των σημάτων του, και από τον Άγιο Theckla! τόνισαν κατ 'ευθείαν σε μια διαδρομή που οδήγησε κάτω από το βουνό για την Ford στο μεγάλο ποτάμι που βρίσκεται απέναντι από το παλιό κόκορας γαλοπούλας Konak. ""Αλλά μπορεί να έχουν λάθος τον άνθρωπο," πρότεινε Amesa.". Όχι εγώ, Sire ξέρω το κεφάλι του, καθώς και ένας ταύρος ξέρει ένα κόκκινο πανί?. Και τα πόδια πάπια του και τα πόδια του σαν ambling άλογο"«Είναι ο ίδιος," που υποβάλλονται Amesa. "Αλλά πώς ξέρετε ότι το κορίτσι ήταν εκεί στον οικισμό;""Μήπως δεν μπορώ να δω, ευγενή Amesa μου; Και δεν θα μπορούσε να την ξέρω από το βλέμμα του πατέρα της; Αν θα μπορούσα να ξεχάσω τον διαβίωσης, ποτέ δεν έχω περάσει μια νύχτα χωρίς να δει το πρόσωπό του, δεδομένου ότι ήταν νεκρός, όταν τον έσυραν στην καύση ακτίνες του παλιού σπιτιού που βρισκόταν σε αυτό - "172"Σιωπή!" φώναξε Amesa σε μια ξαφνική έκρηξη της οργής. «Πώς τολμάτε να υπαινίσσεται θάνατο του θείου μου χωρίς προσφορά μου;"Υπήρξε μια παύση για λίγα λεπτά, στη διάρκεια της οποίας Amesa σφραγίδα σε μεγάλο βαθμό από το λιθόστρωτο του δικαστηρίου καθώς περπατούσε, σαν ένας προσπαθεί να αποτινάξει από το πρόσωπο του, κάποια noisome πράγμα που τον βασάνιζε. Ο άνθρωπος επαναλαμβάνεται-

"Εκτός αυτού, τα παιδιά του χωριού είπε ότι ήταν ένα αδέσποτο παιδί εκεί, και όχι των συγγενών σε κανέναν. Και ενώ ήμουν εκεί το ίδιο κούτσουρο-με επικεφαλής τους συναδέλφους που σηματοδότησε την κατεύθυνση ήρθε στο χωριουδάκι.""Να είστε έτοιμοι να με συνοδεύσει για αύριο, Drakul. Μπορείτε να πείτε ότι είμαστε scouting." ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXIII.Η λίμνη της Σκόδρας θέσει σαν μια τεράστια λάπις λάζουλι στο σκηνικό του βουνά, τα οποία, στην ανατολική, ήταν χρυσά με τις ακτίνες του ήλιου μειώνεται, και στα δυτικά, επισμαλτωμένα σε σμαραγδένια με τις πυκνές σκιές κορυφές τους έπεσε επάνω τους. Η επιφάνεια του νερού ήταν αδιάσπαστη, εκτός εδώ και εκεί με μαύρες κηλίδες όπου ένα ζευγάρι των χωριάτες shrieked οικογενειακή δυστυχία τους, ή ένα κοπάδι των άγριων παπιών επέπλευσε, σαν μια μικρογραφία του στόλου, για τα καλάμια-πλαισιωμένες ακτές της κάποιο μικρό νησί. Αν υπήρχε παρατηρητές στο φρούριο της Obod, η οποία βρισκόταν στο βράχο ακριβώς πάνω από όπου η Tsernoyevitcha εισέρχεται Σκόδρας, θα έχουν 173 espied ένα ελαφρύ πλοιάριο ολίσθηση κατά μήκος στην ανατολική όχθη της λίμνης. Αυτό περιείχε το βοεβόδα Amesa και συνοδός του. Ακριβώς το βράδυ πτώση που έφτασε το σπήλαιο, του οποίου κρυφές εσοχές γέννησε εκατό θρύλους που οι παράξενες σκιές του σπηλαίου ντυμένοι με φόρμες φανταστικό όπως το δικό τους, και οι οποίες εξακολουθούν να φτερουγίζουν ανάμεσα στα χωριουδάκια του Μαυροβουνίου. Λέγεται ότι όποιος θα πρέπει να κοιμούνται μέσα στη σπηλιά θα ξεκουραστούν το κεφάλι του στο στήθη των νυμφών: μόνο ας φροντίσει ότι η αγάπη τους δεν εμποδίζει ποτέ ξύπνημα του. Amesa και ο σύντροφός του ήταν θαρραλέα, αλλά η κρίση τους οδήγησε να τυλίξετε το strooka για τα κεφάλια τους, και να επιδιώξει χωρίς καναπέ πευκοβελόνες ανάμεσα στις τεράστιες ρίζες των δένδρων που τους είχε πέσει.Η αυγή είχε επαργυρωμένο μόνο τα ανατολικά, και το επόμενο ήλιο μετατραπεί το κρύο μπλε αποχρώσεις της Σκόδρα σε κεχριμπάρι, όταν μπήκαν στο ποτάμι. Το μεγάλο ρεύμα πληγή μέσα από την ευρεία πεδινά της Tsetinie, χαμένο μέσα με βραχώδεις λόφους. Στη συνέχεια διαψεύστηκαν σε ορμητικά πλημμύρες μεταξύ των πιο ίσιο τράπεζες, ή έμενε, σαν το πνεύμα του ποταμού θα λουστεί στα βαθιά πισίνες που ψύχεται από τις πηγές στα κατώτατα σημεία τους. Αν και εξοικειωμένοι με το φαινόμενο, λούφαραν ότι θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τα σχολεία των ψαριών που ήταν τόσο πυκνό σε ορισμένα σημεία ώστε να εμποδίζουν τη διαδρομή της λεπίδας κουπί, και την απόχρωση ολόκληρο το ρεύμα με θαμπό ασημί λάμψη τους. [56] Αναδυόμενες από μια βασανιστική κανάλι, μέσω του οποίου ο ποταμός ίδια στριμμένα όπως ένα τεράστιο φίδι λάμπει, ήρθαν σε ένα σύμπλεγμα κατοικιών που βρίσκεται σε ένα φαράγγι. Τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από πέτρα, και έτσι καλύπτονται με αμπέλια ώστε να είναι μετά βίας διακριτό 174 από την πυκνή θαμνώδη περιοχή που σκαρφάλωσε πάνω από τους βράχους γι 'αυτούς.Amesa έγινε θερμά δεκτή από την stargeshina που κατέλαβαν το κονάκι, ή την κύρια κατοικία. Οι ηλικιωμένοι θυμούνται τον επισκέπτη ως κόσμιος παλικάρι ο οποίος, πριν από την επιστροφή του Γεωργίου Καστριώτη, ήταν σχεδόν το μόνο αρσενικό εκπρόσωπος της οικογένειας ευγενών μείνει στη γη. Η βοεβόδα τιμήθηκε με κάθε απόδειξη ότι οι χωρικοί αισθάνονταν συμπληρώνεται από την επίσκεψη του επισκέπτη τους, ανεξάρτητα από τις επιχειρήσεις ή καπρίτσιο μπορεί να έφερε εκει.

Ένα απλό γεύμα δόθηκε, κατά την οποία η ευγένεια της παροχής εκ μέρους της stargeshina υπεραντιστάθμισε οποιαδήποτε φτώχειας στην οθόνη τροφές?-Αν υπήρχαν εκτίθεται κρέατα ξηραίνεται σε λωρίδες στον καπνό του τζακιού? Αυγά? γλυκό, αν και μαύρο ψωμί? και το κρασί πιέζεται από διάφορα μούρα στο βουνό, και αφήνεται να ζυμωθεί σε δέρματα. Όπως κάθονταν δίπλα σε ένα χαμηλό τραπέζι στο κατώφλι του το κονάκι, η stargeshina προσέφερε μια επίσημη Salam, η zdravitsa, που ήταν μισό τοστ και μισό προσευχή, και επέκτεινε το χέρι του για να Amesa στη διαμαρτυρία της προσωπικής φιλίας. Κατά το γεύμα οι δόξες του Καστριώτη και ο Ιβάν Beg ή Ivo, όπως οι χωρικοί τον αποκάλεσε-δεόντως απήγγειλε."Αλλά γιατί,» είπε ο γέρος, αυξάνεται στα πόδια του με τον ενθουσιασμό της το συναίσθημα, "Γιατί θα πρέπει η χώρα να τραγουδήσει το εγκώμιο του Γεωργίου Καστριώτη, ο οποίος για τριάντα χρόνια ήταν πρόθυμος να είναι Τούρκος και να αγωνιστούμε για έναν αλλοδαπό πίστη; Οι ώμοι σας, ευγενή Amesa-Prince Amesa, πιστός καρδιά μου θα σας καλέσει, θα μπορούσε κάλλιστα να φέρει το βάρος της υπεράσπισης του λαού. χέρι σου 175 θα μπορούσε να χτυπήσει τόσο καλό χτύπημα, όπως του για την Αλβανία. στο αίμα σας είναι ότι από το Castriots, και απαλλαγμένη από τον μουσουλμανικό αφής. κτήματά σας, από τη στιγμή που έχουν γίνει κληρονόμος στα εδάφη της De Streeses, να σας κάνει πιο πλούσια και πιο σημαίνοντες βοεβόδα μας. "Αυτά τα λόγια έκανε τα μάτια της Amesa flash, όχι με κάθε νέα ευχαρίστηση, όχι με μια φιλοδοξία για την οποία ο ίδιος δεν ήταν ξένος. Αλλά το φλας ήταν πνιγμένα σε μία από τις μισόκλειστα βλέφαρα, και αυτός απάντησε-. «Εγώ δεν θα έπρεπε να ακούσει αυτές τις λέξεις, ο καλός μου φίλος Uncle George μου είναι ο ήρωας της ώρας Οι άνθρωποι χρειάζονται έναν ήρωα στον οποίο πιστεύουν?. Και τον ίδιο το μυστήριο της ζωής του για τα τριάντα χρόνια των Τούρκων, και το ρομαντισμό της επιστροφής του, να τον κάνει ένα βολικό ήρωα. ""Αλλά Μεγαλειότατε, μου ευγενούς μου Πρίγκιπα Amesa-μην ακούτε καθημερινά λέξεις όπως μιλάω; Η σκέψη είναι τόσο κοινή όσο το Pater Noster, και ηχώ από Σκόδρα στην Οχρίδα. Ήταν όμως μια εβδομάδα αφού ένας νεαρός Αλβανός περάσει η χώρα των συνόρων, ψιθυρίζοντας παντού ότι η γη ήταν έτοιμη να φωνάξει το όνομα Amesa και όχι το αναθεωρημένο αποστάτη, ο Γιώργος Καστριώτη του? το Σκεντέρμπεης, ο Κύριος ο Αλέξανδρος, ο strutting τίτλο οι Τούρκοι του έδωσε, ήταν μια επίθεση στις ελεύθερες καρδιές των ανθρώπων. ""Αχ! Και τι είδους έναν άνδρα για εμφάνιση ήταν αυτή η αλβανική;" ρώτησε Amesa στην έκπληξη."Ένα ανθεκτικό νεολαία του, ας πούμε, είκοσι καλοκαίρια, με τα μαλλιά σαν τουρμπάνι που είχαν φορεθεί από μια ντουζίνα σφάζονται Τούρκοι, έτσι κόκκινο αίμα είναι αυτό."Amesa έδωσε ένα απορημένο βλέμμα προς Drakul, ο οποίος 176 έτρωγε το γεύμα του σε μια μικρή απόσταση, αλλά τα αυτιά των οποίων φαίνεται να τσιμπήσει επάνω όπως εκείνες ενός αλόγου σε αυτή την περιγραφή.«Είναι πιθανό ότι μπορεί να είναι και πάλι στο χωριό αυτό το ίδιο βράδυ. Γείτονάς μας κατέθεσε τον επόμενο. Θα τον ρωτήσω αν θα επιστρέψει», είπε ο stargeshina, αφήνοντας το κονάκι για λίγο.«Είναι ο ίδιος? Είναι ότι ο Κωνσταντίνος,", δήλωσε ο Drakul, έρχονται πιο κοντά στο Amesa. "Ο πανούργος νεαρός διάβολος είναι έτοιμος να προδώσει Uncle George σας. Που θα κάνει το θέμα πιο εύκολο."

"Ο δρόμος είναι ελεύθερος, τότε," απάντησε Amesa. "Είμαι ευτυχής που η επιδρομή δεν ήταν επιτυχής. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω αίματος. Με αυτή τους συναδέλφους στο πρωτάθλημα μαζί μας, είναι ευθεία και έντιμη δουλειά."Η stargeshina ανέφερε ο άνθρωπος θα μπορούσε πιθανότατα να είναι και πάλι το ίδιο βράδυ, και πρόσθεσε:«Εγώ θα μπορούσα να τον δω? Για το αν είναι δίκαιη μιλήσει, δεν υπάρχει κάποιο μυστήριο στην εξέλιξη του ημέρα μετά από την ημέρα μεταξύ αυτών των βουνών, σαν κυνηγόσκυλο που ψάχνει για ένα χαμένο άρωμα.""Ίσως έχει προσελκύσει εδώ με μερικές από τις δίκαιες κόρες των οικισμών," πρότεινε Amesa, κοιτάζοντας Drakul, που μάστιζε τότε ένα κομμάτι της τιναζόταν κρέατος στα δόντια του, προφανώς με σκοπό μόνο κατά το εγωιστικό επάγγελμα."Είναι πολύ πιθανό να είναι, για το γείτονά μας εδώ έχει έτρεφε ένα κομμάτι των αδέσποτων γυναικείας φύσης που θα μπορούσε να δελεάσει έναν μοναχό να καταθέσει εκεί και όχι στο κελί του», είπε ο γέρος.Μια κραυγή από πάνω τους προσέλκυσε την προσοχή τους σε ένα κεφάτο εταιρεία που ερχόταν κάτω από το 177 στο βουνό. Ήταν η περιφορά της Dodola. Ξηρασία απειλεί να καταστρέψει το λιγοστό καλλιέργειας σιτηρών στις στενές κοιλάδες, και τα αμπέλια στις βεράντες κοπεί από τους απότομους λόφους. Σύμφωνα με έναν αρχαίο έθιμο, ένας νεαρός παρθενική είχε ληφθεί από τους συντρόφους της στο δάσος, απογυμνώνεται από το συνηθισμένο ρούχα της, και reclothed στα φύλλα και τα άνθη του απειλούμενου με εξαφάνιση βλάστησης. Long χόρτα και στελέχη των σιτηρών ήταν μπερδεμένη σε πολλές πτυχές για το πρόσωπό της, και χρησίμευσε ως βάση για την καλλιτεχνική διακόσμηση με κάθε ποικιλία των λουλουδιών ομορφιάς. Τα πόδια της ήταν buskined στα άνθη τριφυλλιού. Μια σκωτσέζικη φούστα της πλατύφυλλα φτέρες κρεμόταν από τη μέση της, η οποία ήταν ζωσμένος με μια ευρεία ζώνη άγρια τριαντάφυλλα. Λευκό και ροζ άνθη δάφνη έκανε μπούστο της. Ένα στεφάνι κισσού κατά τα φρύδια της ήταν πρωταγωνίστησε με λευκές μαργαρίτες, και προικισμένος με τους μίσχους και κρέμονται κουδούνια της κολομπίνα.Η Dodola έτσι εμφανίστηκε ως πλαστοπροσωπία floral διψασμένο φύσης για τις βροχές ζωογόνο. Συνοδούς της, που την οδήγησε σε ένα λουρί από τριαντάφυλλα, έψαλλαν έναν ύμνο, το ρεφρέν του οποίου ήταν μια προσευχή για τον Ηλία, ο οποίος, αφού έφερε τη βροχή στο Carmel, υποτίθεται από τους αγρότες της Αλβανίας να είναι ότι σε ποιον άγιο Providence έχει διαπράξει τις βοσκή των νεφών. Καθώς η πομπή πληγή κάτω από τις αναβαθμίδες μονοπάτια ανάμεσα στα σπίτια, η Dodola έγινε ευνοϊκά δεκτή από τις οικοδέσποινες του οικισμού, ο οποίος στάθηκε το καθένα στη δική της πόρτα, με τα μαλλιά που συγκεντρώθηκαν κάτω από ένα κάλυμμα των νομισμάτων, τα δόντια εμαγιέ σε μαύρο χρώμα, τα δάχτυλα αιχμή καφέ-κόκκινο με χέννα. Οι κόρες τραγουδήσει έναν στίχο του ύμνου τους σε κάθε εξοχικό σπίτι? Και, στο ρεφρέν, η νοικοκυρά χύνεται πάνω στο κεφάλι του φύλλου-επιστρωμένα Dodola a 178 φλιτζάνι νερό? Επαναλαμβάνοντας την τελευταία γραμμή του χορού, "Good Προφήτη Ηλία, οπότε στείλετε τη βροχή! "Καθώς η Dodola παύση πριν από το κονάκι, Amesa είπε, πολύ ενθουσιασμό, και το σχεδιασμό για να ακούσουν από το ωραίο κορίτσι που πήρε το μέρος του διψούν φύσης, "Αν ο Ηλίας μπορεί να αρνηθεί την προσευχή της τόσο πολύ γυναικεία ομορφιά, ορκίζομαι, από την Ιεζάβελ, ότι θα πρέπει στο εξής πιστεύω, με τους Τούρκους, ότι το παλιό αυστηρό προφήτης έχει γίνει μάγεψε με τις Houris στον παράδεισο, και έτσι δεν ενδιαφέρεται να εξετάσει τις όψεις της επίγειας δεσποινίδες. "

"Μπορεί να κρατήσει ακόμα χριστιανική πίστη σας, για την Dodola έχει κερδίσει την εύνοια του βροντών," [57] απάντησε ο stargeshina. "Ακούστε την αγάπη των αποφάσεων του απάντηση στην μαγεία της άγριας περιστέρι! Το ακούς;"Το μακρινό φύσημα του έρχεται ντους επιβεβαίωσε την ευπιστία των αγροτών."Ναι, σύντομα η Παναγία θα γίνει φωτεινό ματιές της πάνω μας,» [58] είπε κοιτάζοντας τον ουρανό."Ποιος είναι ότι τα άγρια περιστέρι που ενεργεί την Dodola;" ρώτησε Amesa.«Το ένα σας είπα, ο οποίος έχει έρθει σε βρεφική γείτονά μας», απάντησε ο γέρος. "Αλλά μόνο τα αιχμηρά μάτια των κοράκων είδε που ήρθε. Μήπως δεν είναι αυτή μιλούν τη γλώσσα μας και να γνωρίζουν τους τρόπους μας, καθώς οποιοσδήποτε από εμάς, θα πρέπει να πω ότι ήταν ένα από τα Tsigani που εκδιώχθηκαν από τη γη πρωί TIMOUR [59] Ωστόσο, μπορεί να είναι ότι η δική της ιστορία είναι αληθινή 179 Λέει ότι είχε δύο εραστές στο χωριό της?.. και αυτοί οι δύο αδελφοί στον Θεό, ο οποίος είχε πάρει τον όρκο πριν από τον ουρανό και τον Άγιο Ιωάννη για να βοηθήσει και ποτέ να εμποδίζουν το ένα το άλλο σε ό, τι περιπέτεια της αγάπης ή ληστείας, στο κόστος των άκρων ή τη ζωή. Αλλά καθώς το ζεστό αίμα κανενός από τους λάτρεις αυτών θα μπορούσε να αντέξει για να δείτε αυτό το νύμφη στην αγκαλιά του άλλου, διαπιστώθηκε ότι αυτή θα πρέπει να δολοφονηθεί από τη μια πλευρά και των δύο, και όχι ότι η ιερή αδελφότητα θα πρέπει να σπάσει. Με εστία δικό του πατέρα της τα δύο μαχαίρια χτυπήθηκαν μαζί την καρδιά της. Όμως, τα ισχυρά όπλα των φονιάδων συγκρούστηκαν και οι δύο χτυπήματα κοίταξε. Δραπέτευσε και έφυγαν, και ήρθε εδώ. "«Και πιστεύετε ότι αυτή η ιστορία;" ρώτησε Amesa, με ένα βλέμμα της δυσπιστία ανακατεύτηκε με θρίαμβο, από κάποιον που ήξερε περισσότερο από τον αφηγητή."Πιστεύω ότι η ιστορία της, ευγενή Amesa, γιατί-γιατί κανείς δεν μου έχει πει οποιαδήποτε άλλη. Όμως» Κούνησε το κεφάλι του."Δεν το νεαρό ξένο που μίλησε ξέρετε κάτι από αυτήν, που περιφέρεται γύρω από αυτή τη γειτονιά;" ρώτησε τον επισκέπτη."Μπορεί να είναι. Δεν το είχα σκεφτεί, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι! Hist-!"Η Dodola πέρασε, επιστρέφει στην ίδια εξοχικό σπίτι της. Όπως έκανε τόσο φωτεινά μαύρα μάτια της κοίταξε coquettishly τον ξένο από κάτω disarranged στεφάνι της από λουλούδια και ατημέλητα μαλλιά. Σύντομα επέστρεψε, έχοντας αναλάβει ρούχα της ως καμαριέρα αγροτών, αλλά και με εμφανή προσπάθεια να κάνουν αυτό το απλό ένδυμα συμψηφίσει τη μεγάλη φυσική ομορφιά του προσώπου και της μορφής, της οποίας είχε πλήρη συνείδηση. Μέτωπό της 180 ήταν πολύ χαμηλή? Αλλά Πυγμαλίων δεν θα μπορούσε να λαξευμένα ένα μέτωπο και τους κροτάφους επί των οποίων γυαλιστερό μαύρο μπούκλες συγκεντρωμένα πιο bewitchingly. Τα μάτια της έλαμψε πάρα πολύ κρύο ένα φως φωτιά για να δώσει την εντύπωση της μεγάλης φιλοφρονήσεις στον κάτοχό τους? Αλλά η μακρά βλεφαρίδες που γερμένα πριν από αυτούς, εν μέρει καλυμμένη βλέμμα τους, έτσι ώστε να δώσει την ψευδαίσθηση της συστολή, αν όχι σεμνός σεμνότητα. Το στόμα της ήταν ίσως αισθησιακά καμπύλες?, Αλλά ήταν ένα από αυτά τα υπέροχα πλαστικά αυτά που μπορεί να πει με την παραμικρή κυρίαρχη ή συμπίεση των χειλιών, όπως ένα μεγάλο μέρος του σκοπού ή συναίσθημα, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να πουν με λόγια: επικίνδυνο χείλη στον κάτοχό της, αν είναι άδολη και ανυποψίαστη, για να αποκαλύψει πάρα πολλά από την ψυχή της σε άλλους που δεν έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τα μυστικά της? επικίνδυνα χείλη τους άλλους αν θα εξαπατήσει, για να μπορούν να ξαπλώσουν, consummately, πονηρία, χωρίς να πει ούτε

μια λέξη. Χροιά της ήταν ελάχιστα μελαχρινή? Μάλλον ότι απερίγραπτη δικαιοσύνη στην οποία η λευκότητα αλάβαστρο είναι χρωματισμένος με το αίμα της τέλειας υγείας, ελαφρώς ηλιοκαμένα από τη συνεχή έκθεση στον ήλιο και τον αέρα-μια χροιά σπάνια εξαίρεση στη Συρία, τα ελληνικά νησιά, και στην Ουαλία . Μορφή της ήταν άψογη,-ακριβώς σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης, όταν η χάρη και litheness της παιδικής ηλικίας αρχίζουν να χάνονται στα μυστήρια της statelier γυναικεία ομορφιά? Ότι η μεταβατική κατάσταση μεταξύ των δύο ιδανικών της ομορφιά, η οποία, από την εποχή του Φειδία, έχει παρασύρονται, αλλά πάντα διέφευγε, την ικανότητα του καλλιτέχνη να αναπαραχθούν.Το πρόσωπο του κοριτσιού ξεπλένεται με τη συνείδηση του να κοίταξε επιδοκιμαστικά από τον ευγενικό ξένος. Αλλά η όμορφη εκτίναξη του κεφαλιού της έδειξε ότι η ρουζ οφειλόταν τόσο στην έπαρση της ομορφιάς της, ως προς 181 αιδημοσύνη. Όπως μίλησε με τα άλλα κορίτσια, έριξε μια ματιά κρυφά προς την πόρτα του konak, όπου Amesa κορ. Ο νεαρός προέβλεπε βοεβόδα ότι δεν θα ήταν δύσκολο να δελεάσει το κορίτσι τον εαυτό της να είναι ο κύριος παράγοντας σε οποιοδήποτε σχέδιο που θα μπορούσε να έχει για την απαγωγή της.Χρειαζόταν, ωστόσο, να κάνει πιο σίγουροι για την ταυτότητα της με το αντικείμενο της αναζήτησής του. Θα μπορούσε να διακρίνει κανένα ίχνος της Mara Streeses De στο πρόσωπό της? Πολύ λιγότερο με τον τρόπο της. Από Drakul είχε προταθεί, φαντάστηκε μια ομοιότητα με De Streeses τον εαυτό του, των οποίων η σχέση ήταν υπεροπτική και την ιδιοσυγκρασία του, φλογερή.Το βράδυ έφερε το νεαρό άνδρα του οποίου η stargeshina είχε μιλήσει. Ομοιότητα του με την περιγραφή που έδωσε του Κωνσταντίνου άφησε καμία αμφιβολία στο μυαλό Amesa του του ήταν ο μυστηριώδης φύλακας της κληρονόμος στα κτήματά του. Ο νεαρός Σέρβος που υποτίθεται ότι θα σε μόλις τον αναγνωρίσει ως Amesa? Για, ως εξέχων αξιωματικός του στρατού, το πρόσωπό του θα είναι γνωστά σε όλους που ήταν στα στρατόπεδα Καστριώτη, έστω και αν τα κουτσομπολιά των κατοίκων δεν ενημερώνουν αμέσως αυτόν της παρουσίας του. Θα ήταν καλύτερα τότε, σκέφτηκε Amesa, να αντιμετωπίσουμε τον τόλμη? Τον κερδίσει, αν είναι δυνατόν, στην υπηρεσία του? Αν όχι, να τον καταστρέψει.Ο νεαρός ξένος ήταν ταυτόχρονα σε frolicksome όρους με το χωριό τα κορίτσια και τα παλικάρια? Και Amesa σκέφτηκε παρατήρησε ότι μέσα από αυτό όλες οι συμπολίτες κράτησε μια απότομη, αν όχι ύποπτη, τα μάτια πάνω του. Μήπως θα πρέπει να ξεφύγουν από τον βοεβόδα, τον κάλεσε να περπατήσει πέρα από τα σπίτια του χωριού. Όταν από τα μάτια και την ακοή ξαφνικά στράφηκαν εναντίον του νεαρού άνδρα, και, για ένα χέρι στον ώμο του, αναφώνησε, 182"Θα είναι γνωστό, ο άνθρωπος!"Κατά τη στιγμή που ο ξένος είχε μετατραπεί από το sauntering αγρότη σε ένα μονομάχο, με τα πόδια σταθερά στο δάπεδο, το αριστερό χέρι σηκωμένο ως ασπίδα, και το δικαίωμα να πιάσει ένα γιαταγάνι που είχε αποκρύψει κατά του προσώπου του. Amesa, αν ο επιτιθέμενος, ρίχτηκε από την άμυνα, και αναγκάστηκε να υποχωρήσει, προκειμένου να κερδίσει χρόνο για τη λαβή του όπλου του.Οι δύο άνδρες ήταν κραυγαλέα στα μάτια του άλλου ως εκεί κάθε κίνηση για να διαβάσετε ανταγωνιστή του πριν από το χέρι του άρχισε να το εκτελέσει.

"Δεν ήξερα ότι ένας χωρικός Σέρβος ήταν τόσο εκπαιδευτεί», δήλωσε ο Amesa, εξακολουθεί να υποχωρεί πριν από τον ερχομό του αντιπάλου του, ο οποίος του έδωσε την ευκαιρία να αναλάβει την επίθεση.«Για ποιον θα μου πάρει ότι τολμάτε να θέσει ένα τραχύ χέρι για μένα;" είπε ο άνθρωπος, το ήμισυ σε απειλή, και όμως φαίνεται ότι επιθυμούν να ανακαλύψουν αν επιτιθέμενο του ήταν ακριβώς στην εικασία του."Ο άνθρωπος Arnaud και εγώ δεν χρειάζεται να είναι εχθροί", δήλωσε ο Amesa, βλέποντας ότι δεν υπήρχε πιθανότητα ανακούφιση τον εαυτό του από το πλεονέκτημα το άλλο είχε κερδίσει στο παιχνίδι σπαθί. "Μπορώ να σας ανταμείψει καλύτερα από ό, τι αυτός ή Καστριώτη."Ένα χαμόγελο πέρασε πάνω από το πρόσωπό του ανθρώπου, η οποία Amesa θα μπορούσε να ανιχνευθεί η έννοια του είχε το μυαλό του ήταν λιγότερο απασχολημένοι με τις σκέψεις για την προσωπική του ασφάλεια από το γιαταγάνι, του οποίου το σημείο ήταν που αναζητούν το λαιμό του, σύμφωνα με τις πιο εγκεκριμένων κανόνων της ενιαίας μάχης."Και τι γίνεται αν είμαι άνθρωπος Arnaud του;"Όπως είπε αυτό το γιαταγάνι έκανε μια εμπεριστατωμένη reconnoissance όλα τα ευάλωτα τμήματα του σώματος 183 Amesa από την πέμπτη πλευρά προς τα πάνω, που ακολουθείται από στιλέτο Amesa στο θάλαμο."Δεν το αρνούνται;" δήλωσε ότι η αλβανική μεταξύ των αναπνοών.«Αρνούμαι τίποτα. Επιπλέον, δεν πρέπει να ομολογήσω τίποτα, αφού λέτε είμαι γνωστός.""Θα είμαστε φίλοι;" ρώτησε Amesa, προσεκτικά μειώνοντας το χέρι του."Θα γίνει πόλεμος, και μπορεί να αποσύρει τη δήλωσή του, ή να λάβει υπόψη τις συνέπειες», ήταν η απάντηση.Οι δύο άνδρες που τα όπλα τους."So good ένας στρατιώτης καθώς δεν πρέπει να είναι εδώ φύλαγε ένα κορίτσι», είπε ο Amesa."Κιγκλιδώματα ένα κορίτσι;" είπε ο άνθρωπος με έκπληξη, αλλά, αναπολώντας τον εαυτό του, πρόσθεσε: «Και γιατί να μην προφυλαχθεί ένα κορίτσι;"«Έλα», απάντησε Amesa, "εσύ και εγώ μπορεί να εξυπηρετήσει ο ένας τον άλλον Μπορείτε να το κάνετε αυτό για μένα που κανένας άλλος άνθρωπος μπορεί να?. Και μπορώ να σας δώσω περισσότερο χρυσό από ό, τι οποιαδήποτε άλλη αλβανική μπορεί.""Και όταν είστε βασιλιάς της Αλβανίας, πρίγκιπας Amesa, μπορείτε να με ανταμείψει με υψηλή ραντεβού», είπε ο ξένος με μια μικρή χλεύη, η οποία, όμως, Amesa δεν το είχα προσέξει, τη στιγμή σκέφτεται ποια είναι η stargeshina είχε πει από το το ενδιαφέρον του ανθρώπου στο κίνημα κατά της ηγεσίας του θείου του."Έχετε, αλλά να ζητήσει την ανταμοιβή σας, όταν η εκδήλωση έρχεται,» απάντησε εκείνος.«Εγώ θα ορκιστούν να εξυπηρετήσει Amesa κατά Σκεντέρμπεη στο θάνατο», είπε ο άνθρωπος που προσφέρει το χέρι του."Ξέρεις αληθινή ιστορία του κοριτσιού;" ρώτησε Amesa.«Φυσικά», ήταν η προσεκτική απάντηση. "Αλλά από ότι έχω 184 δεν μπορεί να μιλήσει μια λέξη. Μπορώ να αποχωρήσουν από την υπηρεσία, του οποίου ο άνθρωπος σας πω ότι είμαι, αλλά δεν μπορώ να προδώσω τίποτα που μπορεί να μου έχουν πει. Όπως γνωρίζετε την ιστορία του κοριτσιού είναι περιττό να με βάλει στον πειρασμό να

αποκαλύψει », πρόσθεσε ο ίδιος, με την εξυπνάδα μη δεσμευτικές για τον εαυτό του σε κάθε πληροφορία ότι ο άλλος μπορεί να αναγνωρίζει ως λανθασμένη."Μιλάτε ευγενικά για μια Σέρβος», είπε ο βοεβόδας."Πώς ξέρεις είμαι Σέρβος;" ρώτησε ο ξένος."Εν μέρει από την προφορά σας. Δεν έχεις καθαρή αλβανική γλώσσα μας, αν και είναι τώρα έξι χρόνια που έχουν μιλάμε. Και τότε Arnaud-Colonel Kabilovitsch-επέστρεψαν ως Σέρβος. Δεν είναι έτσι;" ρώτησε Amesa, παρατηρώντας την έκπληξη βλέμμα που η μνεία του ονόματος Kabilovitsch έφερε στο πρόσωπο του άνδρα.Για ένα διάστημα ο ξένος χάθηκε σε σκέψεις? Αλλά με μια προσπάθεια αποτίναξη ένα είδος ονειροπόληση, είπε:"Συγγνώμη για τη σιωπή μου. Έχω σκεφτεί την πρότασή σας. Επιτρέψτε μου να σας ακολουθήσουν στο χωριό μετά από λίγο; Θα ήθελα να πιστεύω για το πώς καλύτερο που μπορώ να ανταποκριθεί πρότασή σας, Πρίγκιπα Amesa μου.""Θα σας περιμένουν στο Κονάκι. Αλλά πρώτα ας ορκίζονται φιλία!" είπε ο βοεβόδας."Εγκάρδια!" ήταν η απάντηση. «Με Amesa έναντι Σκεντέρμπεη.""Θα προκαλέσει το κορίτσι για να πάει μαζί μου στο κάστρο μου. Θα τα πάει καλύτερα εκεί από ό, τι εδώ, παίζοντας Dodola σε αυτές αδαείς χωρικούς."«Έχει συμφωνηθεί."Όπως Amesa εξαφανίστηκε, ο άνθρωπος κάθισε σε μια τεράστια ρίζα ενός δέντρου, το οποίο για την έλλειψη γης είχε πλεγμένα ίδια 185 πάνω στο βράχο. Έθαψε το πρόσωπό του στα χέρια του-"Strange! Παράξενο! Είναι όλα αυτά. Kabilovitsch; το κορίτσι; Δεν μικρό συμπαίκτης μου για τα Βαλκάνια-γλυκό Morsinia που αντιμετωπίζουν. Η Dodola εδώ δεν είναι αυτή. Εάν ο θείος Kabilovitsch είναι ο συνταγματάρχης Kabilovitsch, ή αυτό το Arnaud μιλάει, τότε αυτή η ύπουλη Amesa είναι σε λάθος δρόμο. Μπορεί να είναι ότι ο Κωνσταντίνος-αγαπητέ λίγο Κωνσταντίνου-είναι στην Αλβανία, και ότι είμαι λάθος γι 'αυτόν; Όχι, αυτό είναι αδύνατο. Αλλά και πάλι θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί, και να μην κάνουμε αυτό που θα μπορούσε να βλάψει την χρυσά μαλλιά της κεφαλής Morsinia του, αν πρέπει να ζουν, ή του Κωνσταντίνου, ή ο θείος Kabilovitsch του. Δεν υπάρχει κάποιο μυστήριο εδώ. Μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο-Amesa λάθη αυτό το όμορφο αναιδής κορίτσι Dodola για κάποιον άλλον. για να την πάρει μακριά με αυτόν μπορεί να εξυπηρετήσει ότι κάποιος άλλο: για τον βοεβόδα είναι ένας κακοποιός: ότι πολλά είναι βέβαιο ότι το καταραμένο φίδι Giaour θα τον βοηθήσει να πάρει αυτό το αυθάδης belle του οικισμού, και έτσι να σώσει κάποιον άλλο, όποια και αν μπορεί να είναι αυτό που είναι το παιχνίδι για το οποίο ο ίδιος καθορίζει.! παγίδες του. "Μία ώρα αργότερα το Dodola, του οποίου το όνομα ήταν Elissa, πέρασε Amesa και κοκκίνισε βαθιά.Η οικογένεια στο σπίτι του οποίου η κοπέλα ζούσε δεν έκανε καμία αντίρρηση ως προς αίτηση Amesa ότι αυτή θα πρέπει να μεταφερθεί στην προστασία του βοεβόδα. Οι γέροντες του χωριού συναινέσει? Για, είπε ένας,"Δεν ξέρουμε ποιος είναι, και μπορεί να μπει σε δυσκολία μέσω υπόθαλψη της."Ένας άλλος averred πεποίθησή του ότι είχε στην κατοχή του το κακό μάτι? Γιατί είχε παρατηρηθεί της κοιτάζοντας την ελιά την ημέρα πριν από χτυπήθηκε από κεραυνό? 186 και δήλωσε ότι οι μισοί από τους νέους άνδρες του οικισμού ήταν μαγεμένος μαζί της.

Μια φαρμακόγλωσσος dame παρατήρησε ότι ορισμένοι από τους ηλικιωμένους άνδρες θα προτιμούσαν να ακούσουν την εύθυμη tattle της Sprite από την πιο σοβαρή και υγιεινών συνήγορο της συζύγους τους. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXIV."Ξέρετε το μυαλό του Gauton που προστάζει στην ακρόπολη σε Sfetigrade;" ρώτησε Amesa των νέων ομόσπονδες του, όπως χώρισαν.«Έχω μιλήσει μαζί του," απάντησε ο άνθρωπος. "Είναι πολύ προσεκτικοί"."Ανακαλύψτε τη γνώμη του για το θέμα της προόδου μου», είπε Amesa."Αποστολή του κάποια δώρο", πρότεινε ο άντρας, "θα το πάρω σε αυτόν. Είναι πολύ λάτρης των σκύλων, και έχω μάθει ότι έχει χάσει μόλις ένα πολύτιμο μαντρόσκυλο. Μπορείτε να το αντικαταστήσετε από κυνοκομεία σας στο κάστρο;"«Όχι, αλλά έχω ένα λαγωνικό, των απλών φυλή από τους προγόνους του, βγήκε από την κιβωτό σαγόνια του είναι τόσο λεπτό όπως το ράμφος ενός ερωδιού είναι:. Στήθος βαθιά σαν λέοντος: κοιλιά λεπτό όσο μια νυφίτσα του: ένα διπλό άνοιγμα των όπλων μου από άκρη στην ουρά. Αύριο το βράδυ με συναντήσει στο κάστρο. Σε περίπτωση που δεν έχω φθάσει, αυτό θα σας δώσει την εισαγωγή, "παρουσιάζοντας τον με ένα μικρό μαχαίρι, στο οστό λαβή της οποίας ήταν αγενής σκάλισμα της κορυφής 187 Amesa . "Δώστε στο αρχιφύλακας. Θα το αναγνωρίσει."Πολύ πριν από την άφιξη του Amesa και Drakul στο κάστρο στην εταιρεία με την Elissa, ο ξένος, τον οποίο ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει ως Captain Ballaban ντυμένος ως έναν Αλβανό αγρότη, είχε γίνει δεκτός. Είχε περιπλανήθηκε για το δικαστήριο, τοποθετείται το στηθαίο, επιθεώρησε την ισοπαλία-γέφυρα και σιδεριά, σκαρφάλωσαν κάτω και πάλι την σχεδόν απότομη αποκόμματα του βράχου, και ζήτησε από εκατό ερωτήσεις των υπαλλήλων σχετικά με τις διαδρομές με τις οποίες το κάστρο πλησίασε. Το παλιό φύλακας τον διασκεδάσει με τις ιστορίες της πρώιμης ζωής Amesa, η απόκτηση του κτήματος, και την ανδρεία του στη μάχη? Σε όλες εκ των οποίων, ενώ ο φύλακας που προορίζονται μόνο τον έπαινο του δασκάλου του, ανακάλυψε στο προσεκτικός ακροατής όλες τις αδυναμίες της χαρακτήρα του βοεβόδα του.Κατά την άφιξη του Amesa το τέλος της ημέρας, Ballaban αποφευχθούν πολύ επαφή μαζί του, παρά μόνο σε σχέση με την επιλογή του σκύλου. Για Elissa έδωσε μερικές λέξεις των συμβουλών, υπό την έννοια ότι ήταν πλέον το αντικείμενο της λατρείας του νεαρού άρχοντα? Και ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί πλεονέκτημα της, αυτή θα πρέπει να κάνουμε όσο το δυνατόν ένα μυστήριο της προηγούμενης ζωής της. Με αυτό το Συμβούλιο, τα οποία ήταν όσο τόλμησε να βγείτε πάνω στην άγνοιά του για το ακριβές μέρος έπαιζε-Ballaban αναχώρησε, με αποτέλεσμα ένα υπέροχο κυνηγόσκυλο στο λουρί. Λίγο μακριά από το κάστρο κάθισε, και αντλώντας από το στήθος του ένα ρολό χαρτί, προσέθεσε ορισμένες γραμμές και παρατηρήσεις, καθώς μουρμούρισε στον εαυτό του, -«Έχω κάνει σχέδια τακτοποιημένη από αυτό για τα παλαιά 188 Bestorf στο σχολείο του Γενί-Tscheri, αλλά κανένας που θα ευχαριστήσει τον Αγά περισσότερο. Δεν υπάρχει ένα μονοπάτι κατσίκα για τα σύνορα που δεν έχω. Μια ξαφνική κίνηση μας στρατούς, καταλαμβάνοντας έδαφος εδώ και εδώ και εδώ, όπου έχω χαράξει τα δέντρα, θα κρατήσει τη χώρα του ενάντια Ιβάν Beg και Σκεντέρμπεη. Και με αυτή την μαύρη καρδιά προδότη, Amesa, στα δάχτυλά μου!-Καλά! Ας δούμε! θα αναγκάσει τον σε ανοιχτή εξέγερση εναντίον του Σκεντέρμπεη, εκτός αν είναι βαθύτερη έξυπνος από ό, τι

φαίνεται. Όμως, το οποίο σχέδιο θα ήταν καλύτερο σε βάθος χρόνου;-να ξεσηκώσει μια βεντέτα ανάμεσα σε αυτόν και Σκεντέρμπεης, και να τους αφήσουμε να κοπεί λαιμό του άλλου; Ή, να τον δελεάσουν για να ανοίξει συμμαχία με τη δική μας πλευρά, με την υπόσχεση να γίνει ο βασιλιάς της Αλβανίας; Η τελευταία θα διευθετήσει όλα τα προβλήματα με αυτά τα μουσουλμανικά γκιαούρηδες. και θα μπορούσε να γίνει. Το Padishah προσφέρει Σκεντέρμπεης της χώρας, υπό την προϋπόθεση της πληρώνοντας ένα συμβολικό φόρο τιμής, και θα προσφέρουν το ίδιο με Amesa. και Amesa θα πάρει, αν και έπρεπε να γίνει Μουσουλμάνος. Θα αφήσω αυτές τις προτάσεις με τον Αγά, »είπε, διπλώνοντας τα χαρτιά, και τη θέση τους πίσω στον κόρφο του. "Σε κάθε περίπτωση, θα κρατήσει τον όρκο μου με Amesa να τον βοηθήσει κατά Σκεντέρμπεη. Αλλά ο διάβολος βοηθήσει και τους δύο!"Σφυρίζοντας αρασέ ενός αγενής μελωδία, μέρος της οποίας ανήκε σ 'έναν Αλβανό θρησκευτικό ύμνο που είχε ακούσει σε περιπάτους του, και εν μέρει στο τουρκικό ερωτικό τραγούδι-αιωρούνται μακριά χέρια του, και διασκελισμό ως σήμερα σε κάθε βήμα, όπως τα κοντά πόδια του θα επιτρέψει αυτόν, πήγε κάτω από το βουνό. 189ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXV.«Ποιος έρχεται εδώ;" φώναξε ο φρουρός στο κάτω μέρος του ανηφορικού δρόμου που οδήγησε μέχρι την πύλη στο πίσω μέρος της πόλης της Sfetigrade.Ο άνθρωπος έτσι προσέβαλαν δεν έκανε καμία απάντηση εκτός από το να μιλήσει απότομα σε ένα μεγάλο κυνηγόσκυλο είχε αποτέλεσμα, και η οποία αγωνίζεται να ξεφύγει από αυτόν. Σε engrossment του με την ωμή αυτός δεν φαίνεται να έχουν ακούσει την πρόκληση. Όπως ήρθε πιο κοντά ο φρουρός τον κοίταξε με αμηχανία, αλλά οι μισοί-κωμική ματιά, όπως ο ίδιος soliloquized, -"Αχ, από το διάβολο στο δέρμα του φιδιού, τον ξέρω αυτή τη φορά. Είναι η αλβανική Τούρκος ήμασταν σχεδόν σε hamstringing. Εάν έχω λάθος ότι το κόκκινο κεφάλι και πάλι θα είναι όταν το κεφάλι μου έχει λιγότερο του εγκεφάλου σε αυτό από ό, τι θα εξισορροπήσει το σε έναν λούτσο του προσωπικού, όπου ο συνταγματάρχης Kabilovitsch θα το θέσω αν κακοποιήθηκε αυτό τους συναδέλφους και πάλι εγώ θα του δώσω τη λέξη pass, αντί να την λαμβάνει από αυτόν?. που θα κάνει για τα λάθη του παρελθόντος ".Ο φρουρός χαιρέτισε το νέο ερχόμενος με μια πιο βαθιά ευγένεια, και να επωμιστεί το δόρυ του, βάδισε βιαστικά παρελθόν του, ogling τον με μια λοξή ματιά να γνωρίζει."Tako mi Marie!" [60]"Tako mi Marie!" απάντησε ο άνθρωπος, προσθέτοντας στον εαυτό του, "αλλά αυτό είναι τυχεροί?. ο υπότροφος θα πρέπει να είναι τρελός σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να τον εγκέφαλο, τουλάχιστον."190Καθώς περνούσε, ο φρουρός στάθηκε ακόμα, βλέποντας τον, και μουρμούρισε,"Πώς μπορώ να ξέρω, αλλά Καστριώτη ο ίδιος είναι σε κρύβω ότι σκυλιού."Ο σκύλος γύρισε και, προσελκύονται από τη στάση του στρατιώτη, πρόφερε ένα χαμηλό γρύλισμα."Tako mi Marie! Και όλοι οι άλλοι άγιοι στον ουρανό πάρα πολύ, αλλά πιστεύω ότι είναι η γενική στη μεταμφίεση», είπε ο φρουρός.

"Tako mi Marie!" είπε ο ξένος χαιρετούσαν τις διάφορες φρουρούς, τους οποίους πέρασε χωρίς περαιτέρω πρόκληση, μέσα από τις πύλες της πόλης και πάνω στον κεντρικό δρόμο.Η μεγάλη και, από την οποία οι πολιορκημένοι κάτοικοι της Sfetigrade επέστησε την μόνο νερό πλέον προσβάσιμα, αφού οι Τούρκοι είχαν επενδύσει τόσο στενά την πόλη, δεν ήταν μακριά από την ακρόπολη. Ήταν πολύ βαθιά, αφού έχουν κοπεί από τα μεγάλα στρώματα του βράχου πάνω στην οποία η Άνω Πόλη ήταν. Πάνω ήταν μια μεγάλη ρόδα, πάνω από το εξωτερικό άκρο του οποίου διήρκεσε μια ατελείωτη ζώνη από δέρμα? Το κάτω άκρο εμβάπτιση στο νερό που έλαμπαν αμυδρά πολύ κάτω. Δερματινην υποδοχές επισυνάπτεται στην παρούσα ζώνη απάντησε για τους κάδους, το οποίο, όπως ο τροχός γύρισε, σήκωσε το νερό στην κορυφή, απ 'όπου έτρεξε σε μια μεγάλη γούρνα πέτρα. Τα καλά φυλασσόταν από ένα κράσπεδο από πέτρες που είχαν αρχικά τεθεί συμπαγώς μαζί? Αλλά πολλοί από αυτούς είχαν αφαιρεθεί, και χρησιμοποιείται για να ρίξει κάτω από τα τείχη της ακρόπολης πάνω από τα κεφάλια των Τούρκων, όταν προσπάθησαν να τους κλίμακα.Ο σκύλος, ασθμαίνοντας με τη ζέστη, τοποθετείται μία από τις πέτρες που είχαν απομείνει, και το τεντωμένο μακρύ λαιμό του πολύ 191 κάτω για να οσφραίνομαι το δροσερό νερό που γυάλιζε εκατό μέτρα κάτω από αυτόν. Ο άνδρας φώναξε θυμωμένα στο θηρίο, και τόσο αδέξια προσπάθησαν να τον σύρετε μακριά ότι τόσο ο σκύλος και η πέτρα καταβυθίστηκαν μαζί στο πηγάδι."Μια αρπάγη! Ένα σχοινί!" φώναξε ο άνθρωπος σε ένα πλήθος που είχε δει το ατύχημα από απόσταση. "Κανείς δεν θα φέρει ένα;" φώναξε με εμφανή θυμό σε αργές κινήσεις τους-«Τότε θα πρέπει να πάρετε τον εαυτό μου ένα."Το πλήθος έσπευσε προς το πηγάδι. Ο άνθρωπος εξαφανίστηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση.Ήταν αρκετές ώρες πριν το νεκρό σκυλί λήφθηκε από το μολυσμένο νερό. Οι Dibrian στρατιώτες αρνήθηκαν να πιει από αυτό. Η δεισιδαιμονία αντιληφθήκαμε σαν επιδημία, με τους άλλους κατοίκους. Για μια ημέρα ή δύο ζώνες sallied από Sfetigrade, και έφερε νερό από την πεδιάδα: αλλά είχε πληρώσει με αίμα, για τα τουρκικά στρατεύματα, γνωρίζει το περιστατικό σχεδόν αμέσως μόλις αυτό συνέβη, πλησίαζε τις γραμμές τους, και να σταθμεύουν τα βαρέα αποκολλήσεις των γενίτσαρους στις πηγές και ρέματα για μίλια γύρω. Η φρίκη του νερού πείνα ήταν από τη φρουρά. Μάταια η επίπληξη αξιωματικών, οι τρελές ψευδαισθήσεις. Οι κοινές στρατιώτες, όχι μόνο δεν θα αγγίξει το νερό, αλλά θεωρείται το ατύχημα ως άμεση νουθεσία από τον ουρανό ότι η πόλη πρέπει να παραδοθεί. Απευθύνει έκκληση προς τον ηρωισμό, τον πατριωτισμό, την τιμή, ήταν λιγότερο ισχυρή από μια ανόητη αντίληψη που είχε αναπτυχθεί σχετικά με τα μυαλά μιας κατά τα άλλα ευγενή άνθρωπο και ορισμένα τροπικά αμπέλια μεγαλώνουν τόσο σκληρή και σε τέτοια βαθμιαία ελάττωση σπείρες για ένα παλληκάρι δέντρο που πνίγουν την ανιούσα σφρίγος και το σκοτώσει. Αυτοί που θα έχουν πιει εμποδίστηκαν 192 από τους άλλους που κάλυψε την καλά με βαριά κομμάτια της ξυλείας, και στάθηκε φρουρός γι 'αυτό. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVI.Μάταια επίθεση Καστριώτη τους Τούρκους που είχαν intrenched για τα πηγάδια και πηγές στη γειτονιά. Τώρα και στη συνέχεια μια νίκη πάνω τους θα πρέπει να ακολουθείται από μια μακρά πομπή από την πόλη, το τροχαίο βαρέλια, που μεταφέρουν

κουβάδες, κανάτες, φιάλες δέρμα και έσκαψε-out γούρνες. Η ποσότητα του νερού έτσι αγοραστεί, αλλά μόλις και μετά βίας αρκούσε για να κρατήσει τη ζωή στις φλέβες των υπερασπιστών: δεν αρκεί για να θρέψει την καρδιά και θάρρος. Είχε προβλεφθεί ότι Sfetigrade πρέπει να πέσει.Ο Κωνσταντίνος ήταν στην τρέλα της απόγνωσης για την Morsinia. Μοίρα της σε περίπτωση σύλληψης ήταν απλά φρικτό να συλλογιστεί. Ωστόσο, η ίδια δεν θα μπορούσε να ελπίζει να κάνει το δρόμο της μέσα από τις τουρκικές γραμμές. Κωνσταντίνος ήταν στο στρατόπεδο με Καστριώτη, όταν ανακοινώθηκε ότι ο εχθρός είχε στο μήκος πήρε την κατοχή της κάθε προσέγγισης για την πόλη, έτσι ώστε δεν υπήρχε καμία επικοινωνία μεταξύ τους Αλβανούς εντός και εκείνων που δεν έχουν, εκτός από σηματοδότησης πάνω από τα κεφάλια των Τούρκων. Καστριώτη που καθορίζεται για την τελική επίθεση, κατά την οποία, αν πρέπει να γίνει δεκτή στην αποκάλυψη οποιασδήποτε από τις πύλες της πόλης, οι άνθρωποι μπορεί να βρει έξοδο.Κωνσταντίνος παρακάλεσε να του επιτραπεί η επικίνδυνο το καθήκον της εισόδου, περνώντας στη μεταμφίεση μέσω του τουρκικού στρατού 193, και δίνοντας του απειλούμενου ανθρώπους τις ακριβείς πληροφορίες του σκοπού του Καστριώτη. Εκμεταλλευόμενοι την προηγούμενη εμπειρία του, φόρεσε τη στολή του γενιτσαρισμού, εύκολα να μάθει τον κωδικό του εχθρού, και αυτή τη στιγμή έχει οριστεί στην πολιορκημένη από το Καστριώτη σήματος-όπως ακριβώς και η χαμηλότερη αστέρι της Μεγάλης Άρκτου εξαφανίστηκε πίσω από το βράχο που προέκυψε από τα πυκνά σκιές μία γωνία του τοίχου. Ήταν σχεδόν απέναντι από την πύλη, όταν η κινητή γέφυρα μειωθεί και αυξήθηκε γρήγορα. Οι σιδεριά τέθηκε και έπεσε μια στιγμή αργότερα, και ήταν μέσα στην πόλη.Αποτίναξη μεταμφίεση του, πήγε αμέσως προς τέταρτα του διοικητή να παραδώσει οι αποστολές από Καστριώτη. Όμως, μια κραυγή του-πριν"Το αντιτορπιλικό! Το αντιτορπιλικό! Θάνατος στο αντιτορπιλικό!"Πλήθη, ξύπνησε από τον φωνές, προήλθε από τα σπίτια και τα τέταρτα των στρατιωτών. Κωνσταντίνος κατασχέθηκαν από το πλήθος, ο οποίος φώναξε:"Για τα καλά μαζί του! Αφήστε την ψυχή του σκύλου έρχονται σε αυτόν!"Είχε φέρει μαζί ως ανήμποροι σαν φύλλο στον αφρό καταρράκτη."Για τα καλά! Για την καλά με το είδατε!"Η κραυγή δυνάμωσε και shriller? Το πλήθος εξωφρενικός υπό την έντονη οργή της αμοιβαίας την οργή τους, όπως κάθε άνθρακας είναι θερμότερος όταν πολλοί λάμψη με αυτό στη φωτιά. Οι γυναίκες αναμειγνύονται με τους στρατιώτες, διαπεραστικά τρελό εκδίκηση τους, έως ότου το πλήθος ξεχύθηκε με το θύμα γύρω από το πηγάδι. Οι σανίδες ήταν σχισμένο μακριά από τα δυνατά χέρια. Η φρίκη της πράξης ήταν 194 για να δεσμεύσει τους έκανε παύση. Κάθε περίμενε για το γείτονά του για να αναλάβει την απελπιστική γραφείο διαπράττουν πραγματικά ό, τι ήταν σε όλες τις καρδιές τους να κάνουν.Κατά μήκος τρία από τα πιο αποφασιστικά βήματα μπροστά ως εκτελεστές της λαϊκής βούλησης. Το παλεύουν μορφή του Κωνσταντίνου πραγματοποιήθηκε όρθια ώστε όλοι να τον δει. Φακοί ανέμιζε πάνω από το κεφάλι του. Ένα στάθηκε επάνω στο κράσπεδο και, και, ρίχνοντας μια δάδα στο σκοτάδι άβυσσο, φώναξε με δυνατή φωνή,"Ας ζωή του να σβήσει ο οποίος καταστρέφει όλους μας!""Έτσι ας είναι!" moaned το πλήθος? η αγριάδα της οργής τους κάπως υποτονική από τον εντυπωσιασμό της τραγωδίας ήταν διατακτικό.

Τα καλά hissed πίσω κατάρα της ως κάψιμο μάρκα βυθιστεί στο νερό.Αλλά μια νέα εμφάνιση σκάσει από τη σκηνή. Ξαφνικά, σαν να είχε αυξηθεί από το πηγάδι, μια μορφή ντυμένο στα λευκά στάθηκε επάνω στο κράσπεδο του πεζοδρομίου. Καιρό χρυσά μαλλιά της επιπλέει στον ισχυρό άνεμο. Το πρόσωπό της, από το λευκό ασθενείας, ρόμπα της, είχε μια απόκοσμη ωχρότητα από τον ενθουσιασμό, και φάνηκε να ανάβει με λευκό θερμότητα της ψυχής της. Βαθουλωμένα μάτια της έδωσε πίσω την έξαρση των δάδες, σαν να έλαμπαν με ουράνια αποδοκιμασία.«Η Παναγία!" φώναξε κάποια."Ένα από τα Vili!" φώναξε τους άλλους.Το πλήθος ξεχύθηκε πίσω στο φάντασμα φόβο."Ούτε άγιος, ούτε Sprite είμαι εγώ», φώναξε Morsinia. "Δικά κακό καρδιές σας να σας κάνει να φοβάμαι. Είναι συνείδησή σας που σας κάνουν να φανταστείτε ένα απλό κορίτσι να είναι ένας εκδικητικός πνεύμα, και να συρρικνωθεί από αυτό φρικτή δολοφονία, στην ίδια πρόθυρα της οποίας άγνοιά σου και σε άθλια δεισιδαιμονία έχετε οδηγήσει. Ευλογημένος Mary 195 δεν χρειάζεται να προέρχονται από τον Ουρανό να σας πω ότι ένας άνθρωπος, ένας άνθρωπος για τον οποίο Son Jesu της δεν πέθανε, θα πρέπει να γίνει για να πεθάνει για χάρη της ένα νεκρό σκυλί. εγώ, ένα παιδί, να σας πω ότι. ""Αλλά το πηγάδι είναι καταραμένο και οι άνθρωποι πεθαίνουν", δήλωσε ένας μοναχός, ρίχνοντας πίσω κάλυμμα του, και φτάνοντας το χέρι του για να την εκμεταλλευτούμε."Και μια τέτοια λόγια από εσάς, ένας ιερέας της Jesu!" απάντησε η γυναίκα, να αποτρέπει τον μακριά από την καυστική περιφρόνηση των ήχων της. "Δεν Jesu λένε,« Έλα σε μένα και να πίνουν, πίνουν νερό από τις φλέβες μου, όπως εσείς κάνετε στην Ιερά Μυστήρια; Θα Εκείνος βρίζουν και να σκοτώσει, στη συνέχεια, για το πόσιμο νερό που χρειάζεστε, γιατί ένα σκυλί έχει πέσει σε αυτό; "Αυτά τα λόγια, μετά από το δέος ξύπνησε από απροσδόκητη εμφάνισή της, έμεινε η οργή του πλήθους για μια στιγμή. Αλλά σύντομα το φύσημα αυξήθηκε και πάλι-"Για τα καλά!"«Αυτός είναι ένας δολοφόνος!"«Είναι ακριβώς για να πάρει εκδίκηση για ένα δολοφόνο!"Η γυναίκα σήκωσε το χέρι της, σαν επίκληση της μαρτυρία του Ουρανού στον σκοπό της, και αναφώνησε-"Αλλά δεν είμαι δολοφόνος. Μια κατάρα για αυτόν που σκοτώνει αθώους. Θα είναι η θυσία. Φοβάμαι μην πίνουν από αυτό το καλά με πεθαίνει πνοή μου. Απολύω ο άνθρωπος, ή, ότι όπως τον ουρανό με βλέπει, εγώ θα πεθάνει γι 'αυτόν! "Ένα ρίγος του τρόμου έτρεξε μέσα από το πλήθος, όπως το φως μορφή της νεαρής γυναίκας που έθεσε η ίδια για την ίδια χείλος του πηγαδιού. Φαινόταν σαν μια κίνηση ή μια κραυγή, θα προκαλούσε της στη μαύρη άβυσσο. Το πλήθος είχε παραλύσει. Η σιωπή των νεκρών μειώθηκε 196 επάνω τους, όπως αυτή έγειρε προς τα εμπρός για τη φοβερή βουτιά.Όσοι εκμετάλλευση Κωνσταντίνος αφήσεις πρόσφυση τους.Αυτή τη στιγμή ο διοικητής εμφανίστηκε. Είχε, μάλιστα, ήταν σιωπηλός μάρτυρας της σκηνής, και δεν ήταν απρόθυμη ότι η δεισιδαιμονία των στρατιωτών θα πρέπει να έχουν έτσι μια διέξοδο, νομίζοντας ότι με τη θυσία του υποτιθέμενου δράστη που μπορεί να είναι ικανοποιημένοι, και οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το πνεύμα του και ήταν κατευναστεί. Εξέφρασε την ελπίδα ότι έτσι θα μπορούσαν να παρακινηθούν να πιει το

νερό. Αλλά recoiled από επιτρέπει την θυσία αυτού του αθώου, μήπως θα πρέπει να μαυρίσει την κατάρα ήδη επικείμενη.«Εγώ θα κρίνει την υπόθεση αυτή», φώναξε. "Ο άνθρωπος, ποιος είσαι;""Έχω φέρει τις διαταγές από το Γενικό Καστριώτη," απάντησε ο Κωνσταντίνος, δίνοντας του ένα έγγραφο.Με το φως του ένα φακό ο αξιωματικός διαβάσει,"Σε περίπτωση που δεν είναι σε θέση να αντέξει, σηματοδοτούν και να εξορμούν σύμφωνα με τις οδηγίες που πρέπει να δοθεί προφορικά από τον κομιστή. Καστριώτη."Όσον αφορά το πλήθος, ο διοικητής απευθύνεται σε αυτούς."! Γενναίοι άνδρες Ηπειρώτες και Dibrians Μας οδήγησε σε κάποιο λάθος μήνυμα μου καθιστά προφανές ότι για τη ζωή αυτού του ανθρώπου εξαρτάται από τη ζωή του κάθε ενός από εμάς -."Η φωνή του πνίγηκε από άγρια κραυγές που ήρθε από ένα μακρινό μέρος της πόλης. Οι κραυγές ήταν αρκετά εξοικειωμένοι με όλα τα αυτιά τους? Αλλά είχαν μέχρι τώρα ακούσει μόνο τους κάτω από τα τείχη χωρίς. Ήταν οι τουρκικές κραυγές της επίθεσης. 197 «Ο Αλλάχ! Αλλάχ! Αλλάχ! Αλλάχ!" έλασης σαν τυφώνας στους δρόμους της Sfetigrade. Οι πύλες είχαν διάπλατα από κάποια Dibrian, τους οποίους δεισιδαιμονία και μια δίψα-πυρετώδη εγκέφαλο είχε μετατραπεί σε έναν προδότη."Γρήγορα!" φώναξε ο Κωνσταντίνος. "Φωτιά τρεις αναβοσβήνει σε σκόνη από τον προμαχώνα, και ακολούθησέ με»."Γενναίο κορίτσι!" είπε ότι για να Morsinia, να πιάσει το χέρι της και την κατάρτιση της προς την ακρόπολη.«Είναι πολύ αργά!" απάντησε ο διοικητής. "Όλες οι θύρες καταλαμβάνεται από τον εχθρό. Μπορούμε όμως πεθαίνουν στους δρόμους.""Για την βόρεια πύλη, τότε! Burst να το ανοίξετε, και κόψτε το δρόμο σας προς τα ανατολικά. Καστριώτη θα σας συναντήσω εκεί. Θα στον προμαχώνα."«Πρέπει να πάμε μαζί τους", δήλωσε ο Morsinia. "Better πεθαίνουν στους δρόμους από ό, τι πρέπει να ληφθούν εδώ.""Όχι, δεν θα πεθάνεις, καλή άγγελός μου. Έχω προετοιμαστεί για αυτό. Πρώτον, θα πυροβολήσω το σήμα." Σε μερικά δευτερόλεπτα τρεις αναβοσβήνει φωτισμένος τις παλιές επάλξεις.Επιστρέφοντας στην Morsinia, είπε ήσυχα, «έχω προετοιμαστεί για αυτό,» και εκτυλίσσεται από περίπου το σώμα του ένα ισχυρό καλώδιο, τυλιγμένο σε χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια σκάλα. Στερέωση αυτό με ασφάλεια, έριξε το τέλος πάνω από τον τοίχο. Φθίνουσα τον εαυτό του κατά ένα μέρος, άνοιξε τις θηλιές ένα προς ένα για τα πόδια του συντρόφου του? Και έτσι να φτάσει σε ένα στενό περβάζι περίπου είκοσι πόδια κάτω από το στηθαίο. Από αυτό στην επόμενη προβολή αρκετά ευρύ ώστε να σταθεί επάνω, ο βράχος ήταν απότομη, αλλά λοξά? Έτσι ώστε, ενώ το ένα δεν θα μπορούσε να στηριχθεί, θα ήταν σε μεγάλο βαθμό 198 ξεπεράσουν τη δυναμική της καθόδου. Στερέωση ένα καλώδιο με ασφάλεια κάτω από τους βραχίονες της Morsinia, αυτός την αφήσει κάτω από την πλαγιά στο κάτω χείλος. Στη συνέχεια, δένοντας το σχοινί με το παραπάνω, ο ίδιος κατέβηκε στο πλευρό της. Από το σημείο αυτό ο δρόμος δεν ήταν επικίνδυνο να διακατέχεται από ένα τέλεια παρουσία του νου, και να συνηθίζουν στην ισορροπία του σώματος στο ένα πόδι σε μια στιγμή. Ευχαριστούμε για τη ζωή στο βουνό της, και η ισχυρή ώθηση στην εγκεφάλου και των νεύρων που αποκτήθηκαν από εξοικείωση με τον κίνδυνο, Morsinia ήταν undizzied από

το υψόμετρο. Έτσι πληγή δρόμο τους προς την ανατολική πλευρά του τείχους? Και, καθώς πλησιάζει η βάση του βράχου, κάθισε να κάνω αναγνώριση.Πάνω τους παρακινδυνευμένο τα τείχη της ακρόπολης. Ακριβώς κάτω από αυτές ήταν πολλές μορφές, κινείται σαν φαντάσματα στο σκοτάδι που ήταν γρήγορη διάλυση μέσα στο γκρίζο λυκόφως πρωί. Οι φωνές που ήρθε στα αυτιά τους αποδείχθηκε ότι ήταν Τούρκοι. Για Morsinia να περάσει μέσα από αυτά χωρίς ανίχνευση θα ήταν αδύνατη. Για να παραμείνει καιρό όπου είχαν θα ήταν εξίσου θανατηφόρα.Αλλά το άγχος τους ήταν ανακουφισμένος από γνωστό σάλπιγγα κλήση. Κατά την πρώτη ακουγόταν πολύ μακριά προς τα βόρεια."Iscanderbeg! Iscanderbeg!" φώναξε τους Τούρκους, όπως είχαν αναπτυχθεί για να αντιμετωπίσει την απειλητική επίθεση. Αλλά μόλις και μετά βίας είχε σχημάτισαν σε νέες γραμμές τους, όταν ο ήχος, από μια καταιγίδα έκρηξη μέσα από ένα δάσος, ανέφερε ότι η επίθεση ήταν από το νότο.Λαμβάνοντας τους Τούρκους που ήταν ακόμα έξω από τα τείχη βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, δύναμη Καστριώτη έκανε φοβερό όλεθρο μεταξύ τους, σαρώνει τους πίσω φύρδην-μίγδην παρελθόν στο ανατολικό μέτωπο και γύρω από τη βόρεια, έτσι ώστε να αφήσει 199 την βόρεια πύλη σαφές για τη διαφυγή οποιουδήποτε που θα μπορούσαν να προκύψουν από αυτό.Αλλά, δυστυχώς, για την ανδρεία του διοικητή και τους ευγενείς που τον ακολούθησαν! λίγα πέτυχαν να περιορίσουν το δρόμο τους μέσα από το πλήθος των εχθρών που είχαν ήδη καταλάβει τους δρόμους της Sfetigrade.Η κίνηση αυτή, ωστόσο, επέτρεψε Κωνσταντίνου και Morsinia να κατέβει από επικίνδυνες αετοφωλιά τους. Η εμφάνιση της προσέγγισής τους από αυτή την κατεύθυνση ήταν μια έκπληξη για το γενικό.«Γιατί, ο άνθρωπος, δεν σας βόλτα πάνω νυχτερίδες και νύχτα-γεράκια, ότι έχετε πετάξει από εκεί πέρα κατσάβραχα; Θα πλέον πιστεύουν σε Radisha και όμορφη δαίμονα του. Και να προσεύχομαι φροντίδα σου για τον εαυτό μου στη μάχη, δίκαιη κυρία μου;" ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVII.Η πτώση της Sfetigrade, ενώ η απώλεια υλικού προς την αλβανική αιτία, υπηρέτησε και όχι να εξυψώνουν από το να μειώσει το κύρος της μεγάλης γενικής τους. Η φήμη του Σκεντέρμπεη διανθισμένο ως ζοφερή είδηση για την τύχη της εξάπλωσης προπύργιο? Για την εν λόγω εκδήλωση, λόγω περίσταση που κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ελέγξει, έδωσε τους εχθρούς του την πρώτη επιτυχία τους, μετά από σχεδόν επτά χρόνια αδιάκοπη προσπάθεια, με απροσμέτρητες εξοπλισμών , αμέτρητες soldiery και ανεξάντλητη θησαυρό.Η αντιξοότητες αναπτύχθηκε επίσης σε Σκεντέρμπεης νέες ποιότητες της το μεγαλείο, τόσο στρατιωτικές όσο και ηθικά. Όπως 200 η προσπάθεια να στραγγίξει μια φυσική πηγή προκαλεί μόνο πληρέστερη και πιο ελεύθερη ροή της, έτσι ώστε απογοήτευση επαυξημένης το θάρρος του, εξαθλίωση των πόρων διεύρυνε το καθεστώς των έργων του, και την ήττα ενός σχεδίου από τις περιστάσεις πρότεινε άλλα σχέδια πιο νέα και εξυπνάδα. Το θέαμα της τουρκικής ensign επιπλέουν από την ακρόπολη της Sfetigrade αποθαρρύνεται η πατριώτες. Ο αλήτης του φρέσκου λεγεώνες από όλα σχεδόν τα μέρη του μουσουλμανικό κόσμο δεν ήταν τόσο δυσοίωνο περαιτέρω καταστροφή, όπως ήταν οι ψίθυροι δυσαρέσκειας από περισσότερα του ενός ο οποίος, όπως Amesa, είχε φιλοδοξίες της δικής τους, ή, σαν γενναίος Moses Goleme, αποθαρρύνθηκαν όσον αφορά

την τελική επιτυχία. Αλλά η μεγάλη καρδιά του Καστριώτη υπέστη το θάρρος του λαού του, και η ιδιοφυΐα του Καταρτίσαμε σχέδια για την υπεράσπιση της γης του, η οποία, για δεκαέξι χρόνια ακόμα, ήταν να βασανίζουν την ικανότητα και κουρασμένοι οι ενέργειες του εχθρού.Ο αρχηγός έδωσε εντολές που Morsinia, αφού διέφευγε τη σύλληψη, θα πρέπει να καταλάβει για την ημέρα δική του σκηνή του? Για τους Αλβανούς στρατιώτες, κατά κανόνα, ήταν άποροι της την πολυτέλεια της μια κάλυψη καμβά. Επιστρέφοντας προς το κέντρο του το πρωί, και έχει ανάγκη να εισέλθουν, πρόσφερε ο Κωνσταντίνος της τηλεφωνήσω. Καμία απάντηση δεν δίνεται, Καστριώτη άνοιξε η αυλαία της σκηνής. Μετά από ένα αγενές ψάθα, το οποίο τέθηκε από τις τραχιές σανίδες μερικά εκατοστά από τη γη, τα άκρα της που καλύπτεται με μια εξαίσια κεντημένα τουρκική ύφασμα σέλα, Morsinia βάζει κοιμισμένο. Το λαιμό και τους ώμους της ήταν καλυμμένο με τα μαλλιά της, τα οποία, πλούσια και άφθονη, έπεσε στο φαινόμενο των αλλεπάλληλων χρυσή ομορφιά επάνω στο έδαφος.Ο σπουδαίος άνθρωπος στάθηκε για μια στιγμή ατενίζοντας από την Κοιμωμένη. Συνήθως ακίνητος χαρακτηριστικά του χαλαρή. 201 πρόσωπό του, γενικά απαθής, δυσανάγνωστο, όπως εκείνη της σφίγγας, και εντυπωσιακά μόνο για το μυστήριο των σκέψεων απέκρυψε, τώρα έγινε διαποτισμένη με ευγενικά ενδιαφέρον. Το χαμόγελό του, σαν να είχε εκπλαγεί από την αμεροληψία του οράματος, ακολούθησε μια ματιά πατρική τρυφερότητα. Τα δάκρυα πυροβόλησε στα μάτια του? Αλλά με μια βαθιά ανάσα έριξε την αυλαία, και τον έδιωξε. Από ό, τι σκεφτόταν; Από μικρή Mara Cernoviche, συμπαίκτης του πολύ πίσω στα χρόνια; ή για τον εαυτό του κατά τη διάρκεια αυτών των ετών; Περίεργα ότι η καριέρα των Τούρκων! και εξίσου περίεργα όλα αυτά τα χρόνια, αφού είχε εκλαμβάνεται το μικρό παιδί κοιμάται με τη φωτιά στους πρόποδες των Βαλκανίων! Κάποιος που κοίταξε στο πρόσωπό του, εκείνη τη στιγμή θα έχουν ανακαλύψει ότι τα ακατέργαστα πνεύμα πολεμιστή ήταν ένα εξωτερικό περιβάλλον για μια ήπια και στοργική φύση.Είχε διακοπεί από αξιωματικούς συνωστισμό γι 'αυτόν, φέρνοντας νοημοσύνη του εχθρού, ή ερωτήσεις σε σχέση με τις άμεσες κινήσεις της δικές τις εντολές τους. Αυτοί απάντησαν σε λακωνική φράση, το καθένα μια λάμψη της στρατηγικής σοφίας.Στην πρώτη αναψυχής έβαλε το χέρι του στοργικά πάνω στο κεφάλι του Κωνσταντίνου, και είπε ήσυχα όπως ο ίδιος κάθεται σε ένα βράχο κοντά στη σκηνή πόρτα«Πες μου από χθες το βράδυ."Όπως Κωνσταντίνος διηγήθηκε αυτό που ο αναγνώστης είναι ήδη εξοικειωμένοι με, κατοικία ιδιαίτερα κατά μέρος Morsinia στη σκηνή στο πηγάδι, και το θάρρος της στην κάθοδο από τον τοίχο, Σκεντέρμπεης αναφώνησε ανυπόμονα"Μια αληθινή κόρη του Musache De Streeses και Μάρα Cernoviche! Το πολύ πλαστοπροσωπία της Αλβανίας μας! Το πνεύμα της είναι η ηρωικό λαό μας, δίκαιη 202 οι λίμνες μας και ως ευγενή τα βουνά μας! Αλλά αυτές οι σκηνές είναι πολύ σκληρές για αυτήν. Her ψυχή είναι αρκετά ισχυρή για να αντέξει?.. αλλά έτσι είναι το διαμάντι αρκετά ισχυρή ώστε να κρατήσει το σχήμα και τη λάμψη της μέσα στις πέτρες που η πλημμύρα ποταμού πλένει μαζί, αλλά δεν είναι πολύ καλά ότι θα πρέπει να αφεθεί να το πράξουν Εξάλλου, η δύναμη του διαμαντιού και απαραβίαστα καθαρότητας δεν θα εμποδίσει ένας ληστής από την κλοπή. Υπάρχουν ζηλιάρης μάτια επάνω θησαυρός μας. Είχαμε έχουν καλύτερη κομμένα διαμάντι μας και να καθορίσει και να θέσει μακριά σε ένα φέρετρο για λίγο. Εμείς θα την στείλει στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί θα έχουν την

ευκαιρία να να αποκτήσουν τη γνώση του κόσμου, καθώς και στις ευγενικό χάρες που ταιριάζουν πριγκηπικό χαρακτήρα της. ""Δεν θα Ιταλία είναι καλύτερα;" πρότεινε ο Κωνσταντίνος.«Όχι», είπε ο Σκεντέρμπεης. "Οι Ιταλοί είναι αβέβαιο συμμάχους. Δεν ξέρω ποιον να εμπιστευτεί σε όλη την Αδριατική. Όμως Phranza, The Chamberlain στην Κωνσταντινούπολη, είναι ένας ευγενής άνθρωπος. Τον ήξερα χρόνια πριν, όταν ήμουν σταθμεύουν στο Βόσπορο, και είχε δεσμευτεί για μένα σχεδόν όλα η Οθωμανική υποθέσεις, στο μέτρο που αυτές επηρέασαν την ελληνική πρωτεύουσα. Είναι ένας από τους λίγους Έλληνες που μπορεί σιωπηρά εμπιστεύονται. Και, άλλωστε, συμφωνεί μαζί μου στην αναζήτηση μιας στενότερης συμμαχίας μεταξύ των δύο λαών μας. Εάν η χριστιανική δύναμη στην Κωνσταντινούπολη θα μπορούσε να να ξεσηκώσει ενάντια στον Τούρκο στα ανατολικά, ενώ εμείς τον χτυπά στα δυτικά, θα μπορούσε να κάνει η μουσουλμανική επιθυμούν να ήταν καλά έξω από την Ευρώπη. Όμως, η Ιταλία δεν θα κάνει τίποτα. ""Ο Άγιος Πατέρας μπορεί να βοηθήσει, μπορεί έτσι δεν είναι;" ρώτησε ο Κωνσταντίνος."Ο Άγιος Πατέρας δεν την ημέρα ο ίδιος ιδιοκτήτης. Αυτός 203 είναι η απλή Foot-Ball των κοσμικών εξουσιών, ο οποίος τον κλωτσήσει ένας εναντίον του άλλου σε σύγκρουση τους. Όχι, η ελπίδα μας είναι βάζοντας κάποια ζωή στην παλιά ελληνική αυτοκρατορία Κωνσταντινούπολη. Ο βλάκας ενός αυτοκράτορα, ο Ιωάννης, είναι νεκρός, χάρη στην Azrael [61]! Στο Κωνσταντίνου, ο οποίος έχει έρθει στο θρόνο, Χριστιανοσύνη έχει ελπίδα για κάτι καλύτερο από το να δει τον κληρονόμο της αυτοκρατορίας της συμμετοχής χορού Caesars κατά Ιταλικά δούκες? επιδιώκει συμφωνία με τον Πάπα κατά τα λόγια ενός δόγματος το οποίο κανείς δεν μπορεί να καταλάβει?. και αποθαρρυντική, με uncurtained το χαρέμι του, ο ίδιος ο Τούρκος Εάν ο νέος αυτοκράτορας έχει την αίσθηση των ψύλλων θα δούμε ότι η δύναμη μουσουλμανική θα έχει .. Κωνσταντινούπολη μέσα σε μια δεκαετία, εκτός αν τα έθνη μπορούν να ενωθούν με το υπόμνημα αντικρούσεως, θα στείλει επιστολές στους Phranza, και θα πρέπει να είναι απεσταλμένος μου με Morsinia εκεί, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένο από άγχος σχετικά με την? για κανένα κίνδυνο της απειλεί με εξαίρεση εδώ δική τους γη-για να την ντροπή μας, μπορώ να πω. A Venetian μαγειρείο αγγίζει κάθε εβδομάδα στο Δυρράχιο, και τα πανιά μέσα από τον Κορινθιακό κόλπο. Θα ξεκινήσει αυτό για αύριο το βράδυ. "«Αλλά ο συνταγματάρχης Kabilovitsch;" ρώτησε ο Κωνσταντίνος."Έχει ήδη ξεκινήσει για το Δυρράχιο, και θα κάνει όλες τις ρυθμίσεις. Τίποτα δεν είναι απαραίτητη εδώ, αλλά ένα κόσμιο ένδυμα για Morsinia, ο οποίος άφησε Sfetigrade με τουαλέτα συντομότερη από ό, τι πιο όμορφος γυναίκες είναι πρόθυμοι να κάνουν. Συνταγματάρχης Kabilovitsch θα δείτε ότι σας παρέχονται χρήματα και λεπτομερείς οδηγίες για το ταξίδι. "Ένας στρατιώτης εμφανίστηκε με μια δέσμη. "204 καμαριέρας Μια πρόχειρη κυρία!" είπε η γενική, "αλλά ένα χρήσιμο ένα θα εγγυάται."Ξετυλίγεται η δέσμη, αποδείχθηκε ότι είναι ένα πλούσιο, αλλά απλό, φόρεμα, δώρισε από ένα γειτονικό κάστρο.Μια ώρα αργότερα Σκεντέρμπεης πραγματοποιήθηκε Morsinia με τα δύο χέρια, κοιτάζοντας προς τα κάτω στα μάτια της. Ήταν μια εικόνα που θα έπρεπε να γίνει ιστορικό. Η γιγαντιαία μορφή της ζοφερή παλιό πολεμιστή αντίθεση πλήρως με εκείνη της κόρης, όπως κάποια δύσβατα βελανιδιάς με το λουλούδι που φυτρώνει στη βάση του.

«Η καλή καρδιά, η κόρη μου», είπε η γενική, αποτυπώνοντας ένα φιλί κατά την εύλογη μέτωπό της.Απάντησε με πολύ σεβασμό στο ύφος και το βλέμμα της, «Σας ευχαριστώ, Κύριε, για τον τίτλο? Για τον πατέρα της χώρας του έχει την τήρηση από τις καρδιές όλων των θυγατέρων της Αλβανίας."Θα ήταν δύσκολο να πούμε αν η γλυκιά ομορφιά στις γραμμές του προσώπου της, ή το μεγαλείο του χαρακτήρα και εξαιρετικό ηρωισμό που έλαμψε μέσα από αυτά, της έδωσε το μεγαλύτερο γοητεία, όπως πρόσθεσε,"Αν Jesu διαθήκες ότι ανάμεσα σε αγνώστους που μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τη χώρα μου, εκεί είναι το σπίτι μου.""Αλλά δεν θα είναι μεγάλη ανάμεσα σε αγνώστους. Καλοσύνη σας θα τους κάνει όλους τους φίλους. Δίπλα, ο Θεός θα κρατήσει όπως εσείς, γιατί αγαπά την καθαρή και όμορφη."Morsinia κοκκίνισε όπως εκείνη απάντησε,"Και ο Θεός δεν αγαπούν την αλήθεια και την ευγενή; Έτσι θα κρατήσει εσένα και την Αλβανία. Δεν τον ήλιο στείλει τα κάτω [62] δοκάρια της ως κατ 'ευθείαν πάνω από την Κωνσταντινούπολη και πάνω Croia; και έτσι δεν είναι συντάξει τα βάθη έως και 205 σύντομες ; ένα καλώδιο συνεστραμμένων ακτίνες της από το Μαρμαρά από την Αδριατική Τότε ο Θεός μπορεί να είναι τόσο κοντά μας εκεί όσο και εδώ?. και οι προσευχές μας για σένα και η γη μας θα πάει το ταχύτερο στη Μεγάλη Καρδιά πάνω από όλα Η Οσία Μαρία να σας κρατήσει, Sire! ""Ay, η Οσία Μαρία μίλησε η ευλογία από τα χείλη σου, παιδί μου», απάντησε Σκεντέρμπεης, όπως ο ίδιος σήκωσε το άλογό της.Ο Κωνσταντίνος απελευθερώνεται από πλούσιο αγκαλιά του στρατηγού, και ξεπήδησε μέσα από τη σέλα στο πλευρό της. Προηγήθηκαν και ακολούθησαν με σκορ στρατιώτες εξαφανίστηκαν στις βαθιές σκιές μιας διαδρομής στο βουνό. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVIII.Durazzo βρίσκεται πάνω σε ένα ακρωτήρι που απλώνεται στην Αδριατική. Τα τείχη που περιβάλλεται κατά το χρόνο της ιστορίας μας, είπε, από τον καιρό της φθοράς των λίθων τους, οι διαφορετικές ηλικίες κατά τις οποίες είχαν φρουρούσαν το μικρό κόλπο που βρίσκεται στη βάση του ακρωτηρίου του. Ένας νεαρός μοναχός, [63] Barletius, στον οποίο ο συνταγματάρχης Kabilovitsch παρουσιάζει τις ταξιδευτές, ως συνοδός για ένα μέρος του ταξιδιού τους, επεσήμανε τις μεγάλες και αγένεια τετράγωνο πέτρες στο κάτω πορεία της τοιχοποιίας, όπως το έργο των αρχαίων Κερκυραίοι , αιώνες πριν την έλευση του Χριστού. Τα ανώτερα μαθήματα, είπε, βάφτηκαν με το αίμα των 206 Ελλήνων στρατιωτών του Αλεξίου, όταν ο Norman Robert Γυισκάρδου επίθεση τον τόπο, εκατοντάδες και εκατοντάδες χρόνια πριν.Πράγματι, στην ιστορική φαντασία του μοναχού, ο κόσμος έμοιαζε ακόμα τυλιγμένα στα βάθη των μεγαλύτερες ηλικίες? Και, όπως ακριβώς και η χαμηλή θολότητα που βρίσκεται, με mirage αποτέλεσμα, παραμορφώσει τα βράχια κατά μήκος της ακτής σε θόλους και πυραμίδες, το έκανε τόσο φανταχτερό του επενδύουν κάθε αντικείμενο με το μεγαλείο της ιστορίας με την οποία τα παλαιά χειρόγραφα είχε κάνει γνωστό.Ενώ Morsinia άκουσαν με μια παράξενη ψυχαγωγία σε ραψωδικοί αφηγήσεις του, ο Κωνσταντίνος ήταν απασχολημένος μελετώντας τις χαριτωμένες γραμμές του ενετικού μισό-μαγειρείο που βρισκόταν στη βάση του γκρεμού, και για την οποία επρόκειτο να

ξεκινήσει? Low deck της, κόβονται στο κέντρο σχεδόν στην άκρη του νερού? απότομη, της κύκνου λαιμό πλώρη ψηλά στον αέρα, και με βάση την ευρεία ανύψωση στην πρύμνη? το ιστίο τρίγωνο ότι, μαζεμένα σε άνθηση του, κρεμασμένα διαγώνια εναντίον του λεπτού ιστού? οι σειρές από τρύπες στο πλάι, μέσω της οποίας ο καιρός είναι ήπιος τα κουπιά είχαν εργαστεί? την γκέι σημαία από τον ιστό-κεφάλι, και το ευρύ banner στην πρύμνη, που εξαπλώθηκε στο ελαφρύ αεράκι το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου.Είχαν σύντομα γλιστρώντας έξω από το λιμάνι του Δυρραχίου, στην πρώτη υπό την τακτικά χρονικά εγκεφαλικό επεισόδιο από ένα σκορ κωπηλατών. Στρογγυλοποίηση το ακρωτήρι, ο δυτικός άνεμος γεμίσει το πανί? Και, careening στην υπήνεμη, η γαλέρα χόρευαν προς το νότο μέσα από το φως ψεκασμού μεγάλου κυματισμού που τραγουδιέται κάτω από την πλώρη σαν τις χορδές μιας σαντούρι.Ίσως ήταν η μουσική των κυμάτων, ή μπορεί 207 να ήταν ότι ο άνεμος φυσούσε κατ 'ευθείαν απέναντι από την Ιταλία? Ή, ενδεχομένως, ήταν η ομορφιά των παρθενική ανακλινόμενα από τις μετριάστηκε εξέδρα της πρύμνης καταστρώματος που οδήγησε τον καιρό -ξυλοδαρμό πλοίαρχος ιστιοπλοΐα για να πάρει το σαντούρι, και τραγουδούν ένα μετά το άλλο από τα τραγούδια αγάπης του Πετράρχη στο Laura. Αν και η φωνή του ήταν βραχνή, όπως και ο άνεμος που crooned μέσω της χοντρά, και τη γλώσσα του, ελάχιστα κατανοητή, η ροή της μελωδίας είπε το συναίσθημα. Τα μάτια του Κωνσταντίνου αναζήτησε το πρόσωπο της συντρόφου του, όπως και για την πρώτη φορά που είχε εντοπιστεί ότι ήταν όμορφη. Και ίσως για πρώτη φορά στη ζωή της Morsinia πείστηκε ότι ο Κωνσταντίνος κοίταζε?-Για εκείνη αντιστάθηκε γενικά το βλέμμα του με το μικρό σκέψη του, όπως έκανε ότι του ουρανού, ή Kabilovitsch. Ακόμη και ο μοναχός γύρισε τα μάτια του από τις υπέροχες ακτές της Αλβανίας, με beetling ακρωτήρια τους και υποχωρώντας όρμους, να ρίχνει κλεμμένες ματιές από την παρθενική.Το πρόσωπο του μοναχού ήταν ένα εντυπωσιακό ένα. Ήταν χλωμό, αν όχι από την Ιερά Αγρυπνία, από το ρίχνει πάνω κλεισούρα κοσμική τόμους. Είχε πιάσει το πνεύμα της αναβίωσης της μάθησης, η οποία, παρά όλες τις δεισιδαιμονίες των εκκλησιαστικών, για πρώτη φορά αισθητή στην αυλή της εκκλησίας. Μέτωπό του ήταν υψηλό, αλλά στενό? Μάτια του ήπια, αλλά λαμπερή? Χαμηλότερες χαρακτηριστικά του σχεδόν θηλυκό. Ένα εξοικειωμένοι με τους άνδρες θα έχουν πει, "Εδώ είναι ένας άνθρωπος του ασθενούς ενθουσιασμό για τα πράγματα της πνευματικής, ένας πιστός στο ιδανικό Αυτός μπορεί να είναι ένας φιλόσοφος, ένας ποιητής, ένας καλλιτέχνης?., Αλλά ποτέ δεν θα μπορούσε να κάνει ένας στρατιώτης, ένας διπλωμάτης, ή ακόμη ένας εραστής, εκτός από τα πιο Πλατωνικής είδος Απλά ο άνθρωπος για έναν μοναχό Αν όλοι οι μοναχοί ήταν σαν κι αυτόν, η εκκλησία θα πρέπει να εμπλουτιστεί 208 πράγματι?.. αλλά, αν όλοι σαν κι αυτόν ήταν μοναχοί, ο κόσμος θα ήταν η φτωχότερη ".Μεταξύ άλλων επιβατών ήταν Έλληνας μοναχός, Γενναδίου. Πλήρη γενειάδα αυτού του ανθρώπου και μακριά σγουρά forelocks κρέμονται μπροστά από τα αυτιά του, ήταν περίεργη αντίθεση με την ομαλή πρόσωπο και το ξυρισμένο κεφάλι της Λατινικής μοναχός. Αν και ξένους, που χαιρέτησε ευγενικά ο ένας τον άλλον. Ωστόσο έντονη μπορεί να είναι οι διαφορές στις θρησκευτικές αντιλήψεις τους, αισθάνθηκαν σύντομα την αδελφότητα, όπως τα καλλιεργημένα μυαλά και τις μεγάλες ψυχές συνειδητοποιήσει την παρουσία των sublimities της φύσης. Θα μελετηθεί το πρόσωπο του άλλου με ευχάριστη έκπληξη, καθώς οι δόξες γι 'αυτούς άντλησε από τα χείλη ζωντανά ξεσπάσματα τους περιγραφικό ευγλωττία, στην οποία, μιλώντας το λατινικό ή ελληνικό

με σχεδόν την ίδια ευκολία, που αναφέρεται από τα κλασικά ποιητές με τους οποίους ήταν εξίσου καλά.Δεδομένου ότι η γαλέρα στράφηκαν ανατολικά τον Κορινθιακό κόλπο υπάρχει σκάσει επάνω τους ένα πανόραμα φυσικά τοπία σε συνδυασμό με την κλασική γοητεία, όπως κανένα άλλο σημείο στη γη παρουσιάζει. Τα ορεινά ακτές θέσει σχετικά με τη μακρά και στενή θάλασσα, όπως τον ύπνο γίγαντες φύλαγε την εκροή κάποια ιερή κρήνη. Πίσω της βόρειας ακτής αυξήθηκε, όπως και ξυπνώντας φρουροί, Ελικώνα και του Παρνασσού, δεσπόζει χιλιάδες πόδια στον αέρα? Κορυφές τους κρανοφόρων σε πάγο και προικισμένος με χνουδωτές σύννεφα. Η δυτική ήλιος χύνεται από την πίστα των πλημμυρών ταξιδευτές της χρυσή λάμψη που έμειναν στα ήρεμα νερά, έλαμψε στα ουράνια τόξα από τον παφλασμό των κουπιά, επιχρυσωμένο με τη δόξα η κλίση εδώ κάθε προβολή σε κάθε ακτή, και γεμίζουν τα μεγάλα φαράγγια πέρα με σκούρο μοβ σκιές. 209Όπως Morsinia ξαπλωμένη με το κεφάλι στηρίζεται στον ώμο του Κωνσταντίνου, και έπιναν στο πανέμορφο, αλλά ησυχαστική, σκηνή, οι δύο μοναχοί στάθηκε με ακάλυπτο το κεφάλι και, μισό αγκαλιάζει, έψαλλαν μαζί στα ελληνικά ένα από τα παλαιότερα γνωστά ύμνους βράδυ της χριστιανικής εκκλησίας. Σε ελεύθερη μετάφραση, έτρεξε ως εξής: -"O Jesu, ο Χριστός! Χαρούμε φως του Αγίου!Η φωτεινότητα του Θεού, ο Πατέρας στον ουρανό!Κατά τον καθορισμό του ήλιου, με την καρδιά που είναι ταπεινός,Είμαστε σε επαινεί για τη ζωή αυτή την ημέρα έδωσες. ""Το λατρεύω αυτό ύμνο,", δήλωσε ο Γεννάδιος, "επειδή είχε γραφτεί πολύ πριν από το σχίσμα που νοικιάσετε τον Ιερό Ναό στα λατινικά και ελληνικά.""Εμείς θα χαρούμε, λοιπόν, ότι από την έμπνευση του Αγίου Πατέρα, Ευγένιος, και τη σύμφωνη γνώμη του πατριάρχη σας, η πληγή στο σώμα του Χριστού, μετά από έξι αιώνες, επιτέλους έχουν επουλωθεί," απάντησε Barletius.«Φοβάμαι ότι η θεραπεία δεν είναι παρά φαινομενική», είπε ο Έλληνας. "Ήμουν μέλος του συμβουλίου της Φλωρεντίας, και να γνωρίζουν τα κίνητρα των ανθρώπων που το συνθέτουν, και η ακριβής έννοια της συμφωνίας-που δεν σημαίνει τίποτα. Πάπας σας δεν νοιάζεται θραύσματα πούλιες από την πλάτη του για την αληθινή χριστιανική δόγμα ? και ενώ φιλοδοξία του τον οδήγησε να επιθυμούν να γίνει η ενοποιό της χριστιανοσύνης, το δικό επισκόπους του, που τον γνωρίζουν καλά, συγκεντρώθηκαν σε σύνοδο στο Βασίλη και προφέρεται τον αιρετικό, επίορκος και ακόλαστος "."Αλλά οι Έλληνες ήταν αναμφίβολα πιο ειλικρινής», δήλωσε ο Barletius, με ένα τόνο και το βλέμμα του σαρκασμού."Humph!" γρύλισε Γεννάδιος, με τα πόδια μακριά? αλλά η στροφή για γρήγορα, πρόσθεσε,«Πώς θα μπορούσαμε να είμαστε ειλικρινείς, όταν, για χάρη του 210 Ένωσης, έχουμε συναινέσει σε μια άρνηση από τα πιο ιερά δόγματα μας, επιτρέποντας το Filioque; [64] Δεν είναι στη δύναμη των ανδρών που ζουν για να αλλάξει την αλήθεια όπως αυτή εκφράζεται μέσα . όλους τους προηγούμενους αιώνες στο δόγμα της αληθινής εκκλησίας αυτοκράτορα μας έδωσε τα σημεία τους Λατίνους?.. αλλά άγιο Μάρκο τον Ευγενικό και τον πρίγκιπα Δημητρίου, ο αδελφός του αυτοκράτορα μας, δεν Εγκατέλειψαν στην αποστροφή από την Ιταλία Γιατί, το ίδιο το σκυλί του αυτοκράτορα, που βρισκόταν στο πόδι-πανί του, με άρωμα την αίρεση στην οποία ο κύριός του ήταν για να εγγραφείτε, και

διαμαρτυρήθηκε για την ιεροσυλία από γαυγίζει όλη την ανάγνωση της πράξης της Ένωσης. Και έχω μάθει ότι ο κλήρος και λαός στο Βυζάντιο οι αφρού με οργή σε αυτό το ασέβεια της λατινικής αυτοκράτωρ μας. Είμαι σπεύδοντας προς τα εκεί που θα μπορούν να θέτουν τη φωνή μου, επίσης, στο κελί μου στην προσευχή, και από τον άμβωνα της Αγίας Σοφίας, κατά την ανίερη συμμαχία. "«Ωστόσο», είπε ο Barletius, με περιφρόνηση, «αυτοκράτορας και η εκκλησία σας αρχές εγγραφεί. Τι είδους του θείο πνεύμα εσείς οι Έλληνες κατέχουν, που σας ζητά να ομολογήσει αυτό που δεν πιστεύω;"«Νιώθω χλευασμός σας», απάντησε Γενναδίου. «Είναι τόσο δίκαιη και άδικη. Δεν έχουν κάποιες από τις δικές αρχιερέων σας τον τελευταίο καιρό δίδαξε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Η Ένωση, αν και λάθος από μόνη της, ήταν δικαιολογημένη, σύμφωνα με το Λατινικό ηθική-από το αποτέλεσμα που πρέπει να εξασφαλίζονται, η ασφάλεια των δύο ελληνικών και λατινικών εκκλησιών που κατακτήθηκε από τους Τούρκους. Ανατολική αυτοκρατορία μας, η δόξα των μεταγενέστερων Caesars, έχει ήδη γίνει 211 μειώνεται στα προάστια του Βυζαντίου. Η αυτοκρατορία του Ιουστινιανού και του Θεοδοσίου δεν έχει την ημέρα δέκα χιλιάδες στρατιώτες για να αντέχουν οι μυριάδες του Σουλτάνου. Πρέπει να υπάρχει ένωση. Πρέπει να έχουμε στρατιώτες, ακόμα και αν τα αγοράζουν με την τιμή ενός προϊόντος της θρησκείας-ή μάλλον το δάνειο του άρθρου, η Ένωση δεν θα σταθεί, όταν κίνδυνος έχει περάσει. Συνείδηση μόνη της είναι ένα πράγμα: τη συνείδηση κάτω από αναγκαιότητα-μιλώ για την ηθική σας Λατίνων-είναι ένα άλλο πράγμα, αλλά απεχθάνομαι την απάτη επίσκοπος σας, τους οποίους θα καλέσει τον Πάπα, δεν έχει κανένα σεβασμό από την καρδιά μας, αν ήμασταν να φιλήσει δάκτυλο του ποδιού του... Είστε ειδωλολάτρες με τις εικόνες σας, της Παναγίας και των αγίων. Filioque είναι ένα ψέμα! " φώναξε την ελληνική, δίνοντας διέξοδο στις προκαταλήψεις και παρά του.Barletius εν τω μεταξύ είχε νιώσει άλλα συναισθήματα από τα ιερότερα που άναψε μέσα του από αυτά τα ζεστά λόγια του συντρόφου του? Και όταν η Ελληνική είχε έλαμψε απρεπής καταγγελία του στο Filioque, την ψυχή της Λατινικής σκάσει στην ανταποκρίνεται οργή. Αλλά δεν ήταν συνηθισμένοι σε σκληρή συζήτηση. Οι λέξεις είχαν καταναλωθεί αμέσως ζεστό χείλη του ή πνίγηκε στην οργή-αποξηραμένα λαιμό του. Πλαίσιο του έτρεμε με το pent οργή. Τα χέρια του σφιγμένα μέχρι τα νύχια κομμένα στη σάρκα. Αλλά αλίμονο για το καλύτερο saintship, αν ο πειρασμός έρχεται πριν την αγιοποίηση! Το λεπτό χέρι ανατράφηκε, και έπεσε επάνω στο πρόσωπό της Ιεράς αδελφού. Το χτύπημα επεστράφη. Αλλά κανένας από αυτούς είχαν εκπαιδευθεί για να σαρκική διαμάχες, ούτε αν είχαν την ικανότητα και τη δύναμη να κάνει τη δικαιοσύνη στο ευγενές την οργή τους. Κωνσταντίνου, ο οποίος πήδηξε προς τα εμπρός για να λειτουργήσει ως ειρηνοποιός, σταμάτησε να γελάμε με την παράξενη στάση του ανταγωνιστών? Για την ελληνική είχαν κατασχεθεί γενναία το κάλυμμα της Λατινικής, και που προς τα κάτω πάνω από 212 το πρόσωπό του? Ενώ η λεπτή δάχτυλα Barletius »ήταν υπεκφεύγουν με γενειάδα του Γενναδίου, και οι δύο prancing ως αδέξια ως μια ημέρα-old μοσχάρια για το στενό κατάστρωμα, με την επικείμενη προοπτική της ψύξης τα πνεύματά τους με εμβάπτιση στο νερό.Η παρουσία αυτού του κινδύνου οδήγησε τον Κωνσταντίνο για το διαχωρισμό των scufflers? Αν και το γέλιο του στο διαγωνιζόμενοι είχαν κάνει τα άκρα του σχεδόν limp με τη δική τους. Τα εκκλησιαστικά πρωταθλητές ήταν κραυγαλέα ουράνια δυσαρέσκεια τους, το ένα άσπρο και το άλλο κόκκινο, σαν δύο αγάλματα του μπουρλέσκ μονομάχους σκαλισμένα αντίστοιχα σε μάρμαρο και πορφυρίτη.

Η σύγκρουση θα μπορούσε να είχε ανανεωθεί δεν είχε Morsinia αυξηθεί από μαξιλάρι της, και πλησίασε τους. Αλλά όχι νωρίτερα είχα συνειδητοποιήσει Γεννάδιος τον κίνδυνο της ύπαρξης τόσο ως φόρεμα του άγγιξε από μια γυναίκα, από ό, τι βιδωμένη στο άλλο άκρο του μαγειρείου, και κάθισε, με το φόβο και ντροπή, μετά από ένα πηνίο από σχοινιά. Ο Έλληνας είχε εκπαιδευτεί στο μοναστήρι του Αγίου Όρους. Από την αρσενική παράδεισο η εύλογη κόρες της Εύας ήταν τόσο προσεκτικά αποκλείονται σαν να ήταν ακόμα οι πράκτορες του Σατανά, και αποστέλλονται από το διάβολο για να λειτουργήσει την καταστροφή εκείνων που, από υψηλές διαλογισμό και αφύσικο ασκητισμό, θα επιστρέψει στην προ-οικογενειακή Adamic κατάσταση της αθωότητας. Κατά τη διάρκεια της μακράς του λυκόφωτος, και όταν η νύχτα άφησε μόνο το περίγραμμα των βουνών ευκρινείς ψηλά εναντίον του έναστρο ουρανό, Γεννάδειος ακόμα καθόταν ακίνητος? Πόδια σταυρωμένα κάτω από αυτόν? Το κεφάλι του έπεσε πάνω κόρφο του. Αυτός δεν έδωσε καμία απάντηση στο χαιρετισμό του συνοδού που έφερε το βραδινό γεύμα: ούτε και θα το αγγίξει. Όταν οι ναύτες τραγουδούσαν τα τραγούδια των οποίων 213 μελωδία επιπλέει πάνω από τη θάλασσα, διατηρώντας φορά στις πτώσεις των κυμάτων φωτός που κάμπτεται, αλλά δεν κατάφερε να σπάσει την επιφάνεια, ο μοναχός βάλει τα δάχτυλά του στα αυτιά του. Προσπάθησε να διώξουν κοσμικές σκέψεις υπενθυμίζοντας τις εντολές ενός αρχαίου αγίου, που για τετρακόσια χρόνια, είχε ταχθεί στο Άγιο Όρος για εκείνους που θα ηρεμήσει ενόχλησή ψυχές τους και ανεβαίνουν στο ανώτερο φως του Θεού. Ήταν, όπως αυτές. "Seat εαυτό σου σε μια γωνιά? Αυξήσει το μυαλό σου πάνω απ 'όλα τα πράγματα μάταια και μεταβατική? Πλαγιάζω γενειάδα σου και το πηγούνι επάνω στήθος σου? Στρέψτε τα μάτια και οι σκέψεις σου προς τη μέση της κοιλιάς σου, η περιοχή του ομφαλού? Και να αναζητήσετε τη θέση του καρδιά, η έδρα της ψυχής, η οποία, όταν ανακαλύφθηκε, θα πρέπει να συμμετέχουν σε ένα μυστηριακό και αιθέριο φως. "Barletius, εξίσου chagrined από την οθόνη του ψυχραιμία πριν από την λαϊκούς, ζήτησε απαλλαγή από προκαλούμε στον εαυτό του ένα έργο της Pater Nosters, το οποίο αντιστοιχούσε off για χάντρες του, κατασκευασμένο από ξύλο ελιάς και τον έστειλε με έμαθε μοναχός στη Βηθλεέμ.Η ποινή του έμοιαζε επιτευχθεί, Morsinia τον ρώτησε,"Καλός πατέρας, γιατί τσακώνονται με τον ξένο;"Barletius εισέλθει σε μια μακρά εξήγηση της πίστης της Ρωμαϊκής Εκκλησίας στο σημείο αμφισβητείται από την Ελληνική."Καταλαβαίνω τα λόγια σας», είπε ο Morsinia, «αλλά δεν καταλαβαίνω το νόημά τους."«Δεν είναι απαραίτητο ότι θα πρέπει, παιδί μου, αν Ιερός Ναός καταλαβαίνει, αρκεί Ένα παιδί δεν μπορεί να καταλάβει όλα αυτά που η μητέρα ξέρει?.. Ακόμα πιστεύει 214 λέξη της μητέρας Έτσι θα πρέπει να πιστεύουν ό, τι λέει η Μητέρα Εκκλησία.".«Θα ήθελα να πιστεύω κάθε λέξη, η Μητέρα Εκκλησία μιλάει, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνω γιατί μιλάει", δήλωσε ο Morsinia ευλαβικά. "Αλλά πώς μπορεί κανείς να πιστεύει τα λόγια του άλλου, όταν κάποιος δεν ξέρει τι σημαίνουν?; Όταν δίνουν καμία σκέψη Τώρα τι λέτε για την« πομπή του πνεύματος, »και η« γεννώντας του Υιού, «δεν έχω καμία σαφής σκεφτεί? και τότε πώς μπορώ να το πιστέψω στην καρδιά μου ".Ο μοναχός ρίχνει μια ταραγμένη ματιά την εύλογη ερευνητή, και απάντησε-"Τότε θα πρέπει απλά να πιστεύουν στην Αγία Εκκλησία, η οποία πιστεύει ότι η αλήθεια."

«Και να πω πιστεύω ότι το δόγμα, όταν το μόνο που πιστεύουμε ότι η Εκκλησία πιστεύει ότι η θρησκεία;" αμφισβήτησε το κορίτσι.«Είναι αρκετό. Ευτυχισμένος είσαι, αν επιδιώξει να γνωρίζει τίποτα περισσότερο. Προσοχή ανήσυχο πνεύμα. Αυτό οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα από την αλήθεια, όπως ένα ακυβέρνητο διάθεση αναχωρεί σύντομα από την αρετή. Credo! Credo! Credo! Βοήθεια εσύ απιστία δικό μου! Θα πρέπει να είναι η προσευχή σας. Συγκρατήστε τις σκέψεις σας, όπως ο πηδαλιούχος yonder κρατά πλώρη μας στο στενό δρόμο που βαδίζουμε. Πόσο σύντομα θα χαθεί, αν θα πρέπει να προσπαθήσετε να βρείτε το δρόμο σας και μόνο εκεί έξω στο βαθύ! Αλίμονο σε εκείνους οι οποίοι, όπως αυτές οι άθλιες Έλληνες, αποκλίνουν από την αλήθεια, και να διδάξουν τους άνδρες έτσι. Anathema, Maranatha! ""Αλλά, πες μου, καλός πατέρας, μπορεί αυτό να είναι αναγκαίο για να το πιστέψει, για το οποίο ολόκληρα έθνη, όπως και οι Έλληνες, διαφέρουν από τα άλλα έθνη, όπως οι Λατίνοι; έχω δει Ελλήνων στη λατρεία τους, και προσκύνησε τους με 215, και θεωρούν ότι ο Θεός ήταν κοντά και ευλογώντας όλους μας και έχω ακούσει να λένε, όταν πέθαιναν, που είδα τον ουρανό ανοιχτό?.. και άπλωσε τα χέρια τους που πρέπει να ληφθούν από τους αγγέλους Δεν Jesu τους σώσει, αν και μπορεί να σφάλουν γι 'αυτό που πιστεύουμε ότι είναι η αλήθεια; ""Το παιδί μου, δεν πρέπει να σκεφτούμε αυτά τα πράγματα», δήλωσε ο Barletius ευγενικά. "Είναι καλύτερα να κοιμάστε τώρα. Ο αέρας αυξάνεται ψύχρα. Τυλίξτε το μανδύα σας προσεκτικά, ακόμη και κάτω από το κατάστρωμα."Εκείνος έφυγε, επαναλαμβάνοντας μια σειρά από Virgil, όπως σάρωσε τις star-gemmed ουρανούς."Suadentque cadentia somnos σίδερα."Αναδίπλωση στενή κουκούλα του πάνω στο πρόσωπό του, ξάπλωσε πάνω στο κατάστρωμα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXIX.Δύο νέα ελθόντες προσχώρησε στο κόμμα στην Κόρινθο, όπου, διασχίζοντας τον ισθμό σε άλογα, που ξεκίνησε εκ νέου. Ο ένας ήταν Ιουστινιάνης, ένας Γενουάτες, του διοικητή χαρακτηριστικά μορφής και ευγενείς, ακόμη και το είδος της ιπποτικά ευγένεια, μπρούτζινη από journeyings κάτω από διάφορες ουρανό, και την οποία σημαδεύει με τα μνημεία της ηρωικής soldiership σε πολλούς τομείς. Το άλλο ήταν ένα Dacian, μέτριο ανάστημα, με την ευρεία και δημόσιος μέτωπο, και ένα στραβό λαιμό που προστίθεται στο απαίσιο αποτέλεσμα μάζεμα τα μάτια του."Λοιπόν, Urban," είπε ο Γενουάτες, "έχετε ακόμα 216 εμπιστοσύνης στις νέες πυροβολικό σας, και πιστεύω ότι νιτρικό κάλιο και κάρβουνο είναι να πάρει τη θέση του ξίφους, και ότι κάθε αλήτης που μπορεί να χτυπήσει μια πυρκαγιά σύντομα θα είναι ένας αγώνας για μια μπάντα από τοξότες:-Eh! "«Ναι, Κύριε, και αν ο αυτοκράτορας μόνο θα μου επιτρέψετε μερικές εκατοντάδες δουκάτα, θα ήθελα να τον πέταξε ένα όπλο το οποίο, από το ύψωμα εκεί πέρα, θα σηκώνω μια πέτρα πέντε ταλέντα» [65], το βάρος, και συντριβή μέσω οποιουδήποτε μαγειρείο ποτέ επιπλέει από τις αποβάθρες της Γένοβας και της Βενετίας. τέσσερα τέτοια όπλα σε κάθε πλευρά θα προστατεύσει αυτό ισθμό από ένα στόλο. όμως, σας λέω, ευγενή Ιουστινιάνη, που χωρίς να επωφεληθούν της νέας επιστήμης μας, ο αυτοκράτορας δεν μπορεί να κρατήσει από καιρό ενάντια στον Τούρκο. Ο Τούρκος χρησιμοποιεί

πυρίτιδα. Είναι πρόθυμοι να μάθουν, και έχει ήδη μάθει, αυτό που ο αυτοκράτορας θα μάθετε το κόστος του, ότι τα τείχη της Κωνσταντινούπολης η ίδια δεν μπορεί να αντέξει το πλήγμα των βαρέων κανόνι »."Έχετε δίκιο, Urban," απάντησε ο Γενουάτες. «Ο Τούρκος είναι επίσης μπροστά μας στην τέχνη της προσέγγισης ακροπόλεις. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το ζιγκ-ζαγκ χαρακώματα του [66] να δώσει ο δράστης σχεδόν ισότητας με τους πολιορκημένους στο σημείο της ασφάλειας. Θα χρησιμοποιήσω χαρά μου επιρροή στην αυλή του Βυζαντίου για λογαριασμό του καθεστώτος σας για την ίδρυση μεγάλο κανόνι, Urban?. εάν, παρ 'ελπίδα, η άμυνα της αυτοκρατορίας μπορεί να λάβει ένα δέκατο του θησαυρού σήμερα σπαταλώνται σε πριγκηπικό παρελάσεις και άχρηστα embassages "Το μαγειρείο γλίστρησε ομαλά μέσα από το μικρό κόλπο της Αίγινας, με το ιστορικό κόλπους της Ελευσίνας και της Σαλαμίνας. 217 Ιουστινιάνη και Αστικής συζήτησαν τη διάθεση των ελληνικών και περσικών στόλων κατά την αρχαία μάχη στη Σαλαμίνα, καθώς κινείται κάτω από την απότομη βραχώδη λόφο όπου ο Ξέρξης κάθισε για να παρακολουθήσουν τη μάχη. Οι στρογγυλεμένες σύντομα το ακρωτήρι, απέναντι από τον τάφο του Θεμιστοκλή, και αγκυροβόλησε στο λιμάνι του Πειραιά.Αυτό το λιμάνι της Αθήνας ήταν γεμάτο με τη ναυτιλία. Υπήρχαν ισπανική γαλιάσσες σαν επιπλέοντα κάστρα, με τεράστια πυργίσκους στις πλώρης και της πρύμνης, με κουπί, μεταφέροντας εκατοντάδες σκλάβους μαγειρείο. Άλλα πλοία μικρότερου μεγέθους επέπλευσε το πρότυπο της Γαλλίας. Όσοι από τις θαλάσσιες πόλεις της Ιταλίας συναγωνίζονται το ένα το άλλο στην εξαίσια γλυπτά των πλώρες τους και την ευθυμία των πανό τους.Ο επικεφαλής προσοχή επικεντρώνεται σε μια υπέροχη γαλέρα του Βυζαντίου, του οποίου η γέφυρα καλύφθηκε με μεταξωτά τέντες, κάτω από το οποίο μια μπάντα της μουσικής επιπλέει γλυκό στελέχη πάνω από τα νερά. Αυτό ήταν το σκάφος του αυτοκρατορικού Chamberlain, Phranza, ο οποίος, έχοντας διασκεδάσει στην Αθήνα με τιμές που αρμόζουν την αξιοπρέπειά του, ήταν πλέον έτοιμος να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη.Ιουστινιάνη διέταξε μαγειρείο του στο πλευρό της εκείνη του Chamberlain, από τον οποίο έγινε δεκτός με διακριτικό χάρες. Ο Κωνσταντίνος πήρε αυτή την ευκαιρία για να παραδώσει, μέσα από τους Γενουάτες, Σκεντέρμπεη επιστολές προς Phranza. Είχαν διαβάσει με εμφανή ικανοποίηση από την Chamberlain. Με ένα εγκάρδιο καλωσόρισμα, δεν στερείται κάποιας περιέργειας από την πλευρά του, όπως ο ίδιος ενδελεχώς την εμφάνιση τους ξένους, κάλεσε τον Κωνσταντίνο και την σύντροφό του για να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους στο μαγειρείο του. 218Morsinia ήταν αρχικά τόσο ζαλισμένος από το μεγαλείο, όπως ήταν mortified από την άγνοιά της για τις διατυπώσεις, με την οποία έγινε δεκτή. Αλλά η φυσική αξιοπρέπεια του ρουλεμάν της την βρισκόταν σε καλή θέση των πιο ευγενικό χάρες: για αυτά τα μοντέρνα Έλληνες παράδειγμα προς μίμηση και εκείνα των αρχαίων χρόνων στην ευλάβεια που καταβάλλονται σε γυναικεία ομορφιά. Το Chamberlain ήταν κάπως παρελθόν ζωής στη μέση. Ήταν ένας άνθρωπος του οποίου η φιλομαθής συνήθειες, όπως η μεγάλη ιστορικός της εποχής του, δεν θαμπό λαμπρότητα του ως πλοίαρχος της εθιμοτυπίας. Ούτε είχε οξύνοια του ως ένας πολιτικός έχουν αποκτηθεί από οποιαδήποτε θυσία της γεύσης του, για την κοινωνική ίντριγκες. Οι εκτροπές από τις έγνοιες του κράτους, το οποίο άλλων μεγάλων ανδρών έχουν βρεθεί στο gaming-πίνακα ή σε ποτήρια τους, Phranza αναζήτησε στη μελέτη των μυστηρίων των γυναικείων

χαρακτήρων? Θαυμάζοντας τις αρετές του, και όμως δεν είναι αντίθετος στην εξεύρεση ψυχαγωγίας στην κουσούρια της. Μια αληθινή ελληνική, πίστευε ότι η φυσική ομορφιά ήταν ο δείκτης των ιδιοτήτων σπανιότερες του νου και της καρδιάς. Θα ήταν μια συναινούντων δικαστή στη δίκη αυτής της όμορφης γυναίκας στην κλασική ιστορία, η τελειότητα των οποίων unrobed μορφή διέψευσε την κατηγορία του εγκλήματος της. Ήταν τέτοια ένθερμος υποστηρικτής της απόλυτη εξουσία του αυτοκράτορα που, αν και αποφάσισε αριστοκρατικών τάσεων, που έκρινε ότι δεν συμμαχία γάμου, ωστόσο, υψηλό το βαθμό της νύφης, θα μπορούσε να προσθέσει την αξιοπρέπεια του θρόνου: πράγματι, ότι η ομορφιά και μόνο θα μπορούσε να κοσμήσει το καναπέ του βασιλιά? ότι η πρώτη των ανδρών θα πρέπει να παντρευτεί την πιο όμορφη από τις γυναίκες, και, συνεπώς, συνδυάζουν την αριστοκρατία της κατάταξης με την αριστοκρατία της φύσης. Είχε συχνά την ευκαιρία να εκφράσουν τις ιδιαίτερες απόψεις του για το θέμα αυτό? Για, μεταξύ των προβλημάτων τα οποία 219 στη συνέχεια αμηχανία πολιτειακής οργάνωσης του, ήταν ότι από το γάμο του ο αυτοκράτορας, ότι η διαδοχή μπορεί να μην μείνει με την επικινδυνότητα της διαμάχης μεταξύ των οικογενειών των το αίμα του Palæologi. Αν η επιλογή της βασιλικής συζύγου αφεθεί αποκλειστικά στα χέρια του, θα είχε κάνει την επιλογή για καμία άλλη αρχή από εκείνη που εγκρίθηκε από το ταγμένος φτέρωμα για το δικαστήριο, που αναζητά τα πιο σπάνια χρώματα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το φώλιασμα χώρο της πουλί.Η γνήσια ευγένεια του αυλικός, μαζί με την γυναικεία διακριτικότητα Morsinia στην προσαρμογή εαυτό της στο νέο περιβάλλον της, απαλλάσσεται της σύντομα από την αίσθηση της συγκράτησης, και τις ώρες του ταξιδιού πέρασε ευχάριστα. Συνομιλία της, η οποία ήταν απαλλαγμένη από τις συμβατικότητες της ημέρας, ήταν, για αυτόν ακριβώς τον λόγο, όπως αναζωογονητικό να Phranza ως απλές μορφές της φύσης-το ρεύμα στο βουνό, τα μπερδέματα των αμπελιών και αγριολούλουδα-είναι να τους θαμώνες των πόλεων. Υπήρξε ένας ντόπιος ποίηση προφορά της, η αφέλεια σε ερωτήσεις της, και ένα διαφανές ειλικρίνεια στις απαντήσεις της. Πράγματι, πολύ τον τρόπο της παρουσίασε τα χαρακτηριστικά του τόσο υπερυψωμένα και υγιές ένα μυαλό, από μια διάθεση τόσο ειλικρινής και αφελής, ενός χαρακτήρα τόσο απαλά καθαρό και εξαιρετικά όμορφη, ώστε να αντισταθμίζεται πολλές φορές τυχόν έλλειψη τεχνητού πολιτισμού. Ο μεγάλος στοχαστής της γυναίκας ξέχασε να μελετήσει το πρόσωπό της: το μόνο που κοίταξε από αυτό. Εκείνος σταμάτησε να αναλύσει το χαρακτήρα της: ένιωσε απλώς αξία της.Αλλά δεν ορθότητας μιας κόρης, που είναι Αλβανός ή ελληνικά, μπορεί να μονοπωλήσει εδώ και καιρό την προσοχή του ένας ηλικιωμένος άνδρας του οποίου ταχεία σκάφος φέρει τον μέσα από τις δόξες ομαδοποίηση του Αιγαίου. Ούτε θα μπορούσε κάποιος δέος για την τάξη του, ή ενδιαφέρον έμαθε συνομιλία του, να απορροφήσει 220 Morsinia από αυτές τις ομορφιές που έλαμπε γύρω της.

222

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXX.

Το σπίτι της Phranza ήταν μάλλον μια σειρά από σπίτια χτισμένα σε ένα τετραγωνικό δικαστήριο, στο οποίο ήταν παρτέρια από τα πιο σπάνια φυτά, χωρίζεται από το άλλο με τα κοινωνικά διαφοροποιημένα μάρμαρο και υγραίνεται από το σπρέι βρύσες.Φορείο Morsinia είχε απογοητεύσει μόνο μέσα από την πύλη. Μια νεαρή γυναίκα που την βοήθησαν να εξέλθουν, και διεξήγαγε της σε διαμερίσματα είναι κομψά επιπλωμένα με όλα αυτά που θα μπορούσε να παρακαλούμε το μάτι μιας γυναίκας, αν και ήταν ο βασιλεύοντας ομορφιά του δικαστηρίου, αντί για ένα ανατράφηκε ως αγρότης σε μια μακρινή επαρχία, και σε μεγάλο βαθμό άγνοια των τεχνών της τουαλέτας. Ήταν μπερδεμένος με την παραδοξότητα του περιβάλλοντός της, και κάθισε άφωνους πάνω στο μαξιλάρι με το βλέμμα γι 'αυτήν. Ήταν η ίδια; Απαιτούσε την ανάμνηση ότι ο Κωνσταντίνος ήταν κάπου κοντά της για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τη δική της ταυτότητα, και ότι δεν είχε αλλάξει από το ραβδί κάποια νεράιδα του σε μια πραγματική πριγκίπισσα."Θα υπόλοιπη κυρία μου;" είπε ο συνοδός, σε απαλό ελληνική.Morsinia ήταν εξοικειωμένοι με αυτή τη γλώσσα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ή λιγότερο παντού σε Σέρβια και την Αλβανία?, Αλλά ποτέ δεν είχε ακούσει να μιλήσει με τέτοια γλυκύτητα. Οι λέξεις θα ήταν ξεκούραστη για να ακούσετε, αν δεν είχε κατανοήσει τη σημασία τους. Χωρίς δισταγμό η ίδια παραιτήθηκε στα χέρια του υπαλλήλου, ο οποίος την ανακούφιση των εξωτερικών ενδυμάτων της. Μια άλλη παρθενική έφερε έναν δίσκο λεπτή γκοφρέτες του σιταριού, και οι φιάλες του φωτός κρασί, με σύκα και τις ημερομηνίες. 223 Μια κουρτίνα στον τοίχο, στο στάδιο της επεξεργασίας, που εκτίθενται στο μπάνιο? Μια μεγάλη λεκάνη στίγματα μάρμαρο, και ένα μικρό σιντριβάνι σκέδαση ένα σπρέι αρωματισμένο με τριαντάφυλλα.Morsinia άρχισαν να φοβούνται ότι είχε λάθος για κάποια μεγάλη κυρία, του οποίου η ντουλάπα αναμενόταν να φέρει σε τεράστια στήθη, και των οποίων τα προσωπικά στολίδια θα ανταγωνιστεί τους θησαυρούς τουαλέτα της βασίλισσας του Σαβά. Εγγεγραμμένων εύστοχα αρκετές ελαστικών γυναίκες, φορτωμένο με μεταξωτά και λινά, τα κορδόνια και τα σάλια, κάθε τμήμα της γυναικείας ενδυμασίας, σε κάθε ποικιλία των χρωμάτων και σχήματος από την ισχυρή στιβάνια στο πέπλο γάζας τόσο ελαφρύ που θα κρύψει από το μάτι λιγότερο από ό, τι αποκαλύπτει για τη φαντασία.Ο επισκέπτης ήταν έτοιμος να αμφισβητήσει τους συνοδούς της, όταν κάποιος της έδωσε ένα σημείωμα, βιαστικά γραμμένο από τον Κωνσταντίνο, και απλά λέει-"Θα εκπλαγείτε σε τίποτα." Phranza είχε εκφράσει στον Κωνσταντίνο το βαθύ ενδιαφέρον του αυτοκράτορα στην καριέρα του Σκεντέρμπεη, και τα σχέδιά του για Morsinia."Σκεντέρμπεης," είπε, "είναι το ένα ήρωα εκφυλιστεί ηλικία μας? Το μόνο χέρι που δεν ξυλοκοπήθηκε άνευρο από τα χτυπήματα του Τούρκου ζήτησα τίποτα σχετικά με τον εαυτό σου, νεαρέ μου?. Ούτε χρειάζεται ξέρω περισσότερα από ότι ένα τέτοιο οπλαρχηγός είναι ενδιαφέρεται για σας και το φορτίο σας μεγάλη καπετάνιος σας με ενημερώνει (διαβάζοντας από ένα γράμμα), ότι κάθε υπηρεσία που μπορεί να σας καταστήσει εδώ θα πρέπει να υπολογίζονται ως υπηρεσία προς την Αλβανία?. και ότι κάθε όφελος που μπορεί να προσδίδει στην κυρία θα είναι τόσο εάν αποδειχθεί ότι το παιδί του. Μήπως κάθε συγγενής του; "«Δεν μπορώ να μιλήσω γι 'αυτό," απάντησε η νεολαία, «εκτός από το να πω ότι το αίμα της είναι ευγενής, και ότι η Γενική Καστριώτη έχει κάνει την ασφάλεια της φροντίδας

του. Ένας Αλβανός 224 ανάγκες, αλλά να ξέρετε ότι αυτό είναι το θέλημα της αγάπης μας και σοφός αρχηγός, για να υπερασπιστεί Morsinia με τη ζωή του. ""Μιλάτε όνομά της με την οικειότητα", δήλωσε ο Phranza.«Είναι το έθιμο του λαού μας», απάντησε ο Κωνσταντίνος, ο χρωματισμός. «Οι δίκες της χώρας μας έχουν ρίξει ευγενείς και τους αγρότες σε πιο στενές σχέσεις από ό, τι θα ήταν ίσως να επιτρέπεται σε μια πάγια κατάσταση. Αυτό, επίσης, μπορεί να έχουν επηρεάσει Γενική Καστριώτη στην αποστολή της εδώ, όπου η ζωή της, μπορεί να είναι πιο κατάλληλη για ήπια το αίμα της ".«Είναι αρκετά!" αναφώνησε Phranza. "Εάν η απόσταση μας από την Αλβανία, καθώς και τις δικές της δυσκολίες και τους κινδύνους πιέζοντας μας δεν μας επιτρέπουν να στέλνουν βοήθεια στον ήρωα σας, μπορούμε να δείξουμε τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μας, με επεξεργασία της, τον οποίο θα είχε ως παιδί του, σαν να ήταν μας μόνη της. Και τώρα για τον εαυτό σας-καλά! θα έχετε ό, τι, αν σου λάθος, όχι διακριτική μυαλό σας και εύρωστος μυς πιο ποθούν-μια ευκαιρία »για να κερδίσει σπιρούνια σας,« καθώς οι δυτικές ιππότες θα έλεγα. Εκδηλώσεις Οι πάχυνση σε ένα συντριβή, την έκβαση των οποίων κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, εκτός από το ότι ο μουσουλμανικός ή ο Χριστιανός πρέπει να κρατήσει όλα από την Εύξεινο μέχρι την Αδριατική. Αυτή η διπλή αυτοκρατορία δεν μπορεί να καιρό να υπάρχουν. χέρια του Σκεντέρμπεη μόνο κρατούν το Σουλτάνο από την προσπάθεια και πάλι τη δύναμη της τοίχους μας μια καταστροφή εκεί?.!. μια επίθεση εδώ εξυπηρετούν το ένα αιτία είτε εδώ ή εκεί ""Έχω δώσει όρκο υποτέλειας μου στον αυτοκράτορα, όπως θα ήθελα με τη γενική μου», απάντησε ο νεαρός θερμά.Κωνσταντίνος βρέθηκε μαζεύτηκαν πριν από τη νύχτα στο κοστούμι ενός υποδεέστερος αξιωματικός της αυτοκρατορικής φρουράς, 225 και αποδίδεται σε τρίμηνα στο στρατώνα στο τμήμα της πόλης, κοντά στο σπίτι του Chamberlain. Σύντομη εκπαίδευση του υπό το βλέμμα του Καστριώτη, και επικίνδυνων υπηρεσίας του, είχε αναπτύξει μεγάλη φυσικό ταλέντο του για soldiership σε θαυμάσια κατακτήσεις για ένα από τα χρόνια του. Με τα φύλλα, στη σέλα, με γνώση της τακτικής, όσον αφορά την ικανότητα της μηχανικής εμφανίζονται στους τοίχους, που ήταν να ενισχύεται συνεχώς-πήρε σύντομα κατάταξη με τις πιο ελπιδοφόρες. Με την ευγενική παραχώρηση του Chamberlain είχε επιτραπεί η πιο ελεύθερη επικοινωνία με Morsinia, και ήταν συχνά προσκεκλημένος της υποδοχής? Ιδιαίτερα κατά εκδρομές αναψυχής μέχρι τον Κεράτιο κόλπο με τα "Γλυκά Νερά," κατά μήκος της δυτικής ακτής του Βοσπόρου, στο Princess Island, καθώς και άλλα σημεία στη θάλασσα του Μαρμαρά, όπως ήταν μη μολυσμένοι από πειρατικές Τούρκους.Morsinia έγινε το αγαπημένο όχι μόνο της συζύγου του Phranza, αλλά και από τις κυρίες του δικαστηρίου, και το αντικείμενο της αφοσίωσης ιδιαίτερη από την πλευρά των ευγενών και των αξιωματικών της σουίτας του αυτοκράτορα.Αλλά αυτό θα απαιτούσε περισσότερα αγιότητα των γυναικών διάθεση από ό, τι βρέθηκε ποτέ στην αυλή του βυζαντινού αυτοκράτορα, για να έχουν έπνιξε τις πυρκαγιές του ζήλια, όταν, σε ένα συμπόσιο που στο παλάτι, Morsinia είχε τοποθετηθεί στο δεξί χέρι του αυτοκράτορα. Μπορεί να μην είναι μόνο για να Phranza να πω ότι στην πρότασή του οφειλόταν ο έπαινος της ομορφιάς Morsinia και βασιλικός που φέρει, το οποίο ο αυτοκράτορας άκουσε από πολλά από τα χείλη των αυλικών ». Ίσως η γοητεία του προσώπου της, ανάγκασε αυτήν την αυθόρμητη έπαινο από τους: όπως υποστηρίχθηκε από μερικούς από τους πιο ηλικιωμένους από τις κυρίες-τους οποίους μακρά μελέτη είχε

226 καλά στην τέχνη της ανάγνωσης καρδιές των βασιλέων από τα πρόσωπά τους, ότι ο μονάρχης που βρέθηκαν η Εσθήρ στην αλβανική.Ο βασιλεύοντας ομορφιά στην αυλή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγων σε αυτό το διάστημα ήταν η κόρη ενός ναυάρχου Γενοβέζους. Αν και δεν φημίζεται για φιλοφρονήσεις, κέρδισε τη φιλία του Morsinia από πολλές λεπτές προσοχή. Δώρα ειδών στολίδια φόρεμα, όπως και αναμνηστικά, όπως μόνο μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει άλλη, φαίνεται να σηματοδοτήσει αύξηση της προσάρτησης της. Ένα κουτί από έβενο, πλούσια διακοσμημένο με φίλντισι, και γεμίζουν με νόστιμα γλυκά, ήταν μια ημέρα η προσφορά πάνω από το ιερό των αδελφική σχέση της. Η σύζυγος του Phranza, στην παρουσία των οποίων το κουτί άνοιξε, για την εκμάθηση το όνομα του δωρητή, besought Morsinia να μην δοκιμάσετε τα περιεχόμενα? Και δίνοντας μια γλασαρισμένα σχήμα σε ένα πίθηκο κατοικίδιων ζώων, η ωμή αρρώστησαν και πέθαναν πριν από τη νύχτα.Μια εκδήλωση συνέβαλαν με τις φήμες που συνδέεται το όνομα της δίκαιης Αλβανός με τις ειδικές χάρες του αυτοκράτορα. Μια embassage από το Δόγη της Βενετίας είχε φώτισε το λιμάνι με γαλέρες τους. Μια γόνδολα επενδυμένα σε ασήμι, επιπλέει πάνω στα νερά του Κεράτιου, σαν ένα λευκό κύκνο, και ήταν αγκυροβολημένο στους πρόποδες του ο κήπος του παλατιού-το δώρο του Δόγη. Ένας άλλος, τον ομόλογό της, ήταν στο λιμάνι της Βενετίας, στην κατοχή της κόρης του Δόγη?, Αλλά περιμένουν να ενταχθούν συνοδό του, εφόσον η αυτοκρατορική καρδιά θα μπορούσε να πειστεί να δεχθεί με αυτό το πρόσωπο της αρχοντικής ιδιοκτήτη του. Καλύτερα από το ιδανικό γάμο της Βενετίας με τη θάλασσα, την τελετή του οποίου κάθε χρόνο παρατηρείται-θα είναι ο γάμος 227 από τις δύο θάλασσες, την Αδριατική και το Αιγαίο? Και η επανένωση των οικογενειών τους συρρέουσες ύδατα υπό τη διπλή σημαία του Αγίου . Mark και το Βυζάντιο. Όμως, το Μεγάλο Δούκα Lucas Notaris, ο οποίος ήταν επίσης μεγάλο ναύαρχο της αυτοκρατορίας, δήλωσε ανοιχτά ότι θα κρατήσει νωρίτερα συμμαχία με τον Τούρκο ό, τι με μια δύναμη που αντιπροσωπεύει το σχισματική Λατινική Εκκλησία. Τα κληρονομικά ευγενείς διαμαρτυρήθηκαν ενάντια σε μια τέτοια απειλή για την κοινωνική τάξη, όπως, στην εκτίμησή τους, η αναγνώριση μιας δημοκρατίας όπως η Βενετία θα είναι. Αλλά πίστευαν ότι πιο ισχυρό στην επιρροή της πάνω από τον αυτοκράτορα από αυτές τις κραυγές, ήταν ο ψίθυρος της Phranza ότι το ασήμι γόνδολα της Βενετίας ήταν πιο δίκαιο από το κάτοχό του? Και ότι βασιλικός ομορφιά περίμενε αλλού την αυτοκρατορική αγκαλιά.Δεν θαμώνας του δικαστηρίου γνώριζαν λιγότερο από αυτό το κουτσομπολιό από Morsinia εαυτό της? Ούτε που υποψιάζονται οποιαδήποτε ασυνήθιστη προσοχή που καταβάλλονται από τον αυτοκράτορα να είναι άλλο από μια έκφραση σεβασμού για Καστριώτη, του οποίου η πτέρυγα ήταν γνωστή για να είναι. Ή αν, όταν ήταν μόνη της, τον τρόπο του, πρόδωσε μια αγάπη, που δεν δόθηκε στη φυσική καλοσύνη του διάθεση, ή σε αυτή την επιθυμία για αναψυχή που άτομα μέσης ζωής, επιβαρύνεται με νοιάζεται, να βρουν στην κοινωνία των νέων και όμορφο? για κανένα σκοπό της μετριοφροσύνης μπορούσε να κρύψει από Morsinia τη γνώση που την αποκάλυψε καθρέφτη. Είχε, επίσης το μεγαλύτερο σεβασμό για την ευσέβεια του αυτοκράτορα? Τη βαθύτατη συμπάθεια μαζί του στη στενοχώρια του για τα δεινά που σμήνη για την σφαίρα του? Και ένα πραγματικό θαυμασμό για το θάρρος της καρδιάς με το οποίο έφερε εναντίον τους. Ήταν, επομένως, με την συνεύρεση των 228 θρησκευτικούς, πατριωτικούς, και το προσωπικό ενδιαφέρον ότι η ίδια έδωσε μέχρι την ψυχαγωγία του, όταν ζήτησε την κοινωνία της. Ότι θα μπορούσε να καταλάβει τον καλύτερο, και να είναι σε θέση να

συνομιλούν μαζί του, έμαθε από Phranza μεγάλο μέρος της ιστορίας των πρόσφατων κινήσεων, με και χωρίς εσωτερικό της αυτοκρατορίας. Έτσι, εμπειρογνώμονας αν είχε γίνει σε αυτά τα θέματα ότι η Chamberlain παιχνιδιάρικα ονομάζεται του πρωθυπουργού της. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXI.Ένα βράδυ το χαμηλότερο Βόσπορο και τον Κεράτιο Κόλπο ήταν στη ζωή με φορτηγίδες και ελαφρές, που έκοψε το λαμπερό νερό με ψεκασμό plumed πλώρες τους και αναβοσβήνει λεπίδες. Έτσι, οι κουρασμένοι εργάτες ημέρα είχαν συνηθίσει να αναζητούν ξεκούραση, και οι τεμπέληδες της μόδας προσπάθησε να επιταχύνει το αίμα τους στο δροσερό άνεμο που, από τα ύψη του Ολύμπου Φρυγίας, χύνεται πέρα από τη θάλασσα του Μαρμαρά. Ο αυτοκράτορας, παρακολούθησαν μια από τις αγαπημένες του σελίδες, εμφανίστηκε από την βραχώδη πλαγιά που είναι πλέον γνωστό ως το σημείο Σεράι. Ένας αριθμός των σκαφών, που περιέχει τις κυρίες και κύριοι του δικαστηρίου, πλησίαζε στην ακτή. Ήταν το έθιμο του μεγαλείου του να αποδεχθεί τη σύντομη φιλοξενία σε ένα και τον άλλο από τα μέρη αυτά, και για τους άλλους για να κρατήσει εταιρεία με αυτόν? Έτσι ώστε το πανί το βράδυ δεν ήταν σε αντίθεση με δεξίωση σεντάν πάνω από το νερό. Η εξέδρα των 229 σκαφών Phranza ήταν, το βράδυ στο οποίο αναφερόμαστε, καταλαμβάνεται από Morsinia μόνο? Και, όπως οι κωπηλάτες έθεσε τα κουπιά στον χαιρετισμό του μεγαλείου του, κουνούσε το χέρι του, παιχνιδιάρικα με τους άλλους, λέγοντας:«Το Chamberlain είναι τόσο κατεχόμενα την ημέρα που ο ίδιος δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με δικό του νοικοκυριό. Θα πάρει τη θέση του, με την άδεια του περιστεριού της Αλβανίας."«Μεγαλειότατε χρειάζεται ξεκούραση», δήλωσε ο Morsinia, κάνει τη θέση γι 'αυτόν στο πλευρό της στην εξέδρα, το οποίο συμπληρώνεται η πρύμνη του φορτηγού, και πάνω από το οποίο κρέμεται μια τέντα μεταξένια. "Το πρόσωπό σας, Μεγαλειότατε, αποτελεί εχέγγυο για πάρα πολλή σκέψη την ημέρα."Ρίχνουν τον εαυτό του προς τα κάτω, ο ίδιος απάντησε νωχελικά: «Θα ήθελα η βάρκα μας κατασχέθηκαν από κάποιο ξωτικό της θάλασσας, και να ληφθεί γρήγορα με τις αστραπές στο σημείο όπου ο ήλιος yonder κάνει ανάπαυσής του, πέρα από τον Ελλήσποντο, πέρα από τις Στήλες του Ηρακλή, πέρα από τον κόσμο ! Αλλά θα πρέπει να είναι sprite μου για την ώρα. συνομιλία σας, τόσο διαφορετική από εκείνη του δικαστηρίου, γοητευτικό προφορά Αρναούτ σας, και τις σκέψεις τόσο φυσικά όσο τα λουλούδια σας στο βουνό, με οδηγούν πάντα μακριά από τον εαυτό μου. ""Ευχαριστώ τον ουρανό, Μεγαλειότατε, αν Jesu δίνει την εντύπωση ότι ιερό υπουργείο,» απάντησε εκείνη κοκκινίζοντας βαθιά και εκτρέπει τη συζήτηση. "Μα γιατί είσαι τόσο λυπημένος όταν όλα είναι τόσο όμορφα για εμάς; Είναι σωστό να φέρουν πάντα το βάρος της αυτοκρατορίας κατά την καρδιά σας;""Αλίμονο!" απάντησε ο ίδιος, «πρέπει να φέρουν το βάρος, ενώ μπορώ, για την ώρα δεν μπορεί να είναι πολύ μακρινή, όταν θα έχω καμία αυτοκρατορία βάρος μου. Events είναι ατυχές. Ενώ Sultan Amurath ζει συνθήκη μας 230 θα αποτρέψει οποιαδήποτε επίθεση εναντίον της πόλης. Αλλά αν κάποιος άλλος θα πρέπει να κατευθύνουν τη μουσουλμανική υποθέσεις, τοίχους εκεί πέρα μας σύντομα θα ταρακουνήσει την επίθεση του εχθρού της Χριστιανοσύνης. Τίποτα δεν αλλά η ένωση των χριστιανικών δυνάμεων μπορεί να μας σώσει. "

"Και έχετε την ένωση με τη Ρώμη;" πρότεινε Morsinia.«Μία ένωση των σκιών για να αντέχουν μια χιονοστιβάδα», απάντησε ο αυτοκράτορας. "Ο Πάπας είναι ανίκανη. Αυτός μπορεί να υπόσχονται μόνο ένα σκορ μαγειρεία και τις καλές υπηρεσίες του με τις δυνάμεις. Ταυτόχρονα μοναχοί μας έχουν αυξηθεί σχεδόν μια εξέγερση εναντίον του θρόνου για να ακούτε την πρόταση της συμμαχίας στην οποία θρήνησε τον αδελφό μου εγγραφεί κατά τη διάρκεια της τις τελευταίες ημέρες της βασιλείας του. ""Αλλά ο Θεός," απάντησε Morsinia, "είναι σοφότερος από μας, και δεν θα επιτρέψει το θρόνο του δίκαιου να ανακινείται. Είδα την ημέρα στο υπέροχο τρούλο της Αγίας Σοφίας. Όπως Κοίταξα σε ισχυρό θόλο του, και της σκέψης του μεγάλου βάρους των λίθων που έκανε, κοίταξα για να δούμε μετά τι ξεκούραστα. Οι φωτεινές στήλες και τους τοίχους, πολύ εξαπλωθεί, όλα φαίνονταν ανεπαρκή για να την υποστηρίξουν. Καθώς στεκόμουν αναζητούν, ήμουν στην αρχή, έτσι γεμίζουν με το φόβο ότι δεν τόλμησε καθυστερούν Αλλά τότε θυμήθηκα ότι ένας μεγάλος αρχιτέκτονας είχε γίνει?. και ότι γι 'αυτό βρισκόταν για πολλούς αιώνες, και είχε έτρεμαν με τα τραγούδια του επαίνου από εκατομμύρια και εκατομμύρια των πιστών που σε όλες αυτές τις γενιές έχουν συγκεντρωθεί κάτω από αυτό. Στη συνέχεια, στάθηκα όπως αθόρυβα κάτω από αυτό, όπως είμαι τώρα κάτω από το μεγάλο θόλο του ουρανού. Και σίγουρα, Μεγαλειότατε, αυτή η Χριστιανική Αυτοκρατορία ιδρύθηκε στην βαθύτερη σοφία από εκείνη του αρχιτέκτονα 231. δεν είναι οι πυλώνες του Θεού τις υποσχέσεις της ότι η υποστήριξη; Δεν έχω άγιοι άνθρωποι είπε ότι εφ 'όσον το πρόσωπο του Jesu [67], κοιτάζει κάτω από πάνω από το μεγάλο βωμό, το σκήπτρο δεν πρέπει να αποκλίνει από αυτόν που λατρεύει πριν από αυτό; "«Αλλά», είπε ο Παλαιολόγων, «Ο Θεός απορρίπτει το λαό Του για τις αμαρτίες τους. Δυστυχίες της αυτοκρατορίας δεν ήταν μεγαλύτερη από ό, τι τα εγκλήματά του. Δεδομένου ότι η αύξηση των σταγονιδίων επιστρέφουν στη βροχή, έτσι ώστε οι αμαρτίες της Κωνσταντινούπολης, αυξάνεται για αιώνες, θα επιστρέψει με καταιγίδες δίκαιος τιμωρία Και φοβάμαι ότι θα είναι στις μέρες μας?. για τα σύννεφα κρέμονται χαμηλά, και μουρμουρίζουν δυσοίωνα, και δεν υπάρχει φωτεινό σημείο εντός του χρονικού ορίζοντα »."Δεν το πω έτσι, ο αυτοκράτορας μου!" φώναξε Morsinia ζήλο. "Μια ανάσα του ανέμου είναι η σκέδαση τώρα σύννεφο yonder τον Όλυμπο?. Και το ελαφρύτερο μετακίνηση της θέλησης του Θεού μπορεί να κάνει περισσότερα Μην θυμάστε τα λόγια ενός αγίου πατέρα, που έχω ακούσει πολλές φορές ένα από Λατίνους ιερείς μας επαναλαμβάνουν σε όσους φοβούνται, διότι από τις προηγούμενες ζωές τους? - '. Προσοχή μήπως εσύ φέρουν τύψεις για το παρελθόν, μετά εσύ hast μετανόησε και προσευχήθηκε Αυτό είναι να αμφιβάλλει για τη χάρη του Θεού ». Αλλά είμαι ένα παιδί, Μεγαλειότατε, και δεν θα πρέπει να μιλάτε έτσι στον αυτοκράτορα. ""Ένα παιδί;" είπε μεγαλείο του, ατενίζοντας με την υπέροχη μορφή της και την ισχυρή γυναικεία χαρακτηριστικά. "Λοιπόν, ένα παιδί μπορεί να δει ως τώρα στον ουρανό ως το πιο μορφωμένους και σεβάσμια?. Και την πίστη σου, παιδί μου, στηρίζεται με περισσότερα από 232 σε όλη τη γη, που διαβεβαιώσεις των συμβούλων μου Πού έχετε μάθει έτσι την εμπιστοσύνη μου; θα ήταν πρόθυμα να περάσουν τις μέρες μου στο μοναστήρι του Αγίου Όρους ή Monastir να το μάθουν! Αλλά εγώ φοβάμαι τα ιερά μοναχοί που δεν έχουν από τόσο ισχυρή και γαλήνια ένα είδος με τα δικά σας. "

"Έχω μάθει, Μεγαλειότατε, η καρδιά μου έχει διαβάσει από τη δική μου ζωή. Χρόνια μου είναι ελάχιστα πιο πολυάριθμοι από διασώσεις μου ήταν, όταν από το ανθρώπινο μάτι δεν υπήρχε διαφυγή από το θάνατο, ή ό, τι έτρεμα χειρότερη από τον θάνατο. Έχω μάθει να κρατήσει ένα χέρι που δεν βλέπω? και ποτέ δεν έχει αποτύχει Ούτε θα αποτύχει το χρίσμα του Κυρίου?..!. για τέτοιες εισαι Αλλά δείτε yonder έρχεται ο αδελφός του Κωνσταντίνου μου, τον ξέρω από την κωπηλασία και αυτές. που μαθαίνουν τα κουπιά στις ορεινές λίμνες δεν παίρνουν ποτέ το εγκεφαλικό επεισόδιο που έχουν που το μαθαίνουν στη θάλασσα. "Ο αυτοκράτορας στροφή στην κατεύθυνση που υποδεικνύεται, παρακινδυνευμένο και είπε θυμωμένα,"Ο αδελφός σας έχει ξεχάσει τους κανονισμούς, και κινδυνεύει της πειθαρχίας για την κωπηλασία εντός των γραμμών επιτρέπονται μόνο στο δικαστήριο."Το πλοίο ήρθε πιο κοντά? Δεν είναι σταθερά, αλλά η στροφή προς τα δεξιά και αριστερά, σταματώντας και ξεκινώντας σαν να κατευθύνεται από κάτι σε μια απόσταση που ο κωπηλάτης παρακολουθούσε.Η προσοχή του Αυτοκράτορα στράφηκε σχεδόν την ίδια στιγμή σε ένα ελαφρύ σκάφος γυρίσματα προς αυτούς από την αντίθετη κατεύθυνση. Η κάτοχος του ήταν ένας μοναχός. Μαύρο κλειδαριές του, αναμειγνύονται με μαύρα γένια του, έδωσε μια αγριάδα στην εμφάνισή του, το οποίο αυξήθηκε από το ενθουσιασμένοι και ταχεία τρόπο του, προωθεί το σκάφος. 233"Κάτι ασυνήθιστο συνέβη, ή θα περιμένει τη διαπίστωση ενός άλλου αγγελιαφόρου από ό, τι ο ίδιος», είπε ο αυτοκράτορας.Βάρκα του μοναχού γλίστρησε γρήγορα. Όταν μέσα σε λίγα μέτρα από τη φορτηγίδα στην οποία ο αυτοκράτορας ήταν ο άνθρωπος σηκώθηκε, τα μάτια του να αναβοσβήνει, και η όλη συμπεριφορά του ότι από κάποιο εκδικητικό δαίμονα. "Σταματήστε!" φώναξε τους κωπηλάτες της βασιλικής φορτηγίδας, προσπαθώντας να γυρίσει το σκάφος, ώστε να αποφευχθεί μια σύγκρουση.«Ο άνθρωπος είναι τρελλός!" είπε Morsinia.Αλλά την στιγμή κατά την οποία τα δύο σκάφη θα έχουν έρθει μαζί, μια άλλη, αυτή του Κωνσταντίνου, πυροβόλησε μεταξύ τους και έλαβε το χτύπημα. Λεπτές πλευρές του έσπασαν από το σοκ.Ο μοναχός που είχε έρθει στο πολύ πλώρη, και που ένα μαχαίρι από το στήθος του, φώναξε, "Στο διάολο με τον πρίγκιπα των Azymites». [68]Αυτός πήδηξε επάνω βάρκα του Κωνσταντίνου, προκειμένου να επιτευχθεί αυτό που περιλαμβάνει τον αυτοκράτορα: αλλά πιάστηκε στα ισχυρά όπλα του Κωνσταντίνου ο οποίος έπεσε μαζί του στο νερό. Ο μοναχός εγκλωβισμένοι με ανταγωνιστή του, ώστε να βυθίστηκε μαζί. Σε μερικά δευτερόλεπτα, όμως, ο Κωνσταντίνος προέκυψε. Μια λεπτή ταινία του αίματος επέπλευσε από αυτόν. Σύρθηκε πάνω στη φορτηγίδα. Χέρι Morsinia σκίστηκε από το χαλαρό χρυσό-δεμένη σακάκι, και βρήκε το τραύμα να είναι μια βαθιά, αλλά όχι επικίνδυνο σάρκας που κόβονται στον ώμο. Ήταν αρκετές στιγμές πριν ο μοναχός εμφανίστηκε. Εκείνος αναστέναξε και βυθίστηκε και πάλι για πάντα.234Ο Κωνσταντίνος δήλωσε ότι η ημέρα πριν, ενώ βοηθούν στην ανέγερση μιας πλατφόρμας για κάποιο μικρό culverin ότι η αστική είχε πετάξει, ο τελευταίος μίλησε από την υπέροχη διακόσμηση ψηφιδωτό στον προθάλαμο του εκκλησάκι ακριβώς πέρα από τα τείχη, και τον πήρε εκει . Ο μοναχός ήταν εκεί, και πέρασε μέσα και έξω,

προφανώς άνοια, και μουρμουρίζοντας στον εαυτό κατάρες των Latinizers. Κωνσταντίνος σκέφτηκε λίγο αυτή τη στιγμή? Για μια τρελή μοναχός δεν ήταν ένα ασυνήθιστο θέαμα στην πόλη. Όμως, παρατηρώντας τον ίδιο άντρα στην αποβάθρα πρόσληψη ενός σκάφους, ο αποφασισμένος να τον παρακολουθήσουν. Εξ ου και η συνέχεια. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXII.Τα μέλη της οικογένειας Phranza ήταν φαγητό, καθώς ήταν η συνήθεια τους για ευχάριστες ημέρες, κάτω από τη μεγάλη συκιά στον κήπο? Ένα αγαπημένο σημείο με τον Chamberlain, όταν επιτρέπεται η ιδιωτικότητα της ζωής και των εγχώριων συνταξιοδότησης που σπάνια απολαμβάνουν ένα καθήκον των οποίων ήταν για να δείξει την ευαρέσκειά της αυτοκρατορίας στους πρέσβεις και διακεκριμένους επισκέπτες από τα πέρατα της γης."Θα ήθελα να ανταλλάσσουν πρόθυμα τους όρους με παλιά Guerko, ο πορτιέρης, την ημέρα", δήλωσε ο Phranza, ωθεί από αυτόν τις άγευστος τροφές. «Η κλειδοκράτορα μιας αυτοκρατορίας έχει λιγότερη ελευθερία και ανάπαυσης.""Τι νέα επιβάρυνση έχει το Συμβούλιο να θέσει σε σας, κύριέ μου;" είπε η γυναίκα του. 235"Να θυμάστε ότι λίγο πρωθυπουργός σας θα σας βοηθήσει," παρεμβάλλεται Morsinia παιχνιδιάρικα.Phranza ματιά με καλοσύνη, αλλά ταραγμένη ματιά της -"Οι τροχοί του δημόσιου συμφέροντος αλέθουν τις καρδιές των ατόμων αγωνιώδη», συνέχισε ο καλός άνθρωπος. "Εδώ είμαι με ένα σύζυγο όσο πιο δίκαιο Juno? Όμως εγώ πρέπει να την αφήσει για μήνες, ίσως και χρόνια, ότι εγώ μπορεί να ζητήσει μια σύζυγο για τον αυτοκράτορα είμαι για να κάνουν μια περιήγηση όλων των χριστιανικών δικαστήρια?. Δοκιμάστε εκλεκτά κομμάτια της γυναικείας ομορφιά, και ζυγίζει πατρική πορτοφόλια. όμως ιερό πολιτική παίρνει τη θέση του ιερού γάμου μεταξύ των μεγάλων. Ένας αυτοκράτορας και η αυτοκράτειρα δεν είναι άνδρας και η γυναίκα, αλλά μόνο τα σημεία συγκόλλησης των δύο βασίλεια, αν και οι καρδιές τους έκαψαν και συνθλίβονται στο γάμο. Είχα την ελπίδα ότι το μεγαλείο του θα διεκδικήσει την κυριαρχία του αρκετά για να δηλώσει ότι, σε αυτό το θέμα, θα ασκήσει την ελευθερία που η συχνότερη χωριάτης κατέχει, και να επιλέξετε ποιος θα πρέπει να μοιράζονται καναπέ του, και να είναι η μητέρα των παιδιών του. Όμως, η πολύ ημέρα μετά την απόδρασή του από το τρελό μοναχό, έβαλε την τήρηση της βασιλικής καρδιά του στα χέρια των υπουργών του. Το σοκ της απόπειρας κατά της ζωής του, ή κάτι άλλο (ρίχνοντας μια ματιά στο Morsinia), φαίνεται να έχουν στρέψει το κεφάλι του με ο φόβος για τη διαδοχή. Έτσι, αύριο θα πλεύσει προς την Εύξεινο να επιθεωρήσει τις κιρκασιανό ομορφιές, οι οποίοι λέγεται ότι ανθίζουν κατά μήκος της ανατολικής ακτής της. Αλλά αγαπητοί γυναίκα μου θα είναι παρηγοριά για την απουσία μου από την επιστροφή του ανιψιού του Αλέξη μας, οι οποίοι , έχω μάθει από τις επιστολές μου, είναι ήδη στην Αθήνα, αφού κουρασμένος από την παραμονή του μεταξύ των Ιταλών, και θα είναι μαζί σας πριν από πολλά 236 ημερών. επιχορήγηση Ουρανό ότι δεν έχει γίνει μολυσμένο με τα ελαττώματα των Ιταλών, που είναι ακόμα χειρότερα από εκείνα των Βυζαντινών. Πιστεύω ότι θα βρείτε τη φροντίδα της θείας του, καθώς και τις αδελφικές γραφεία της αλβανικής κόρη μας, πιο δυναμικά από ό, τι ήταν χρήσιμη η συμβουλή μου θα ήταν. "

Η υπέροχη ακολουθία, τα υπέροχα μαγειρεία, τα ανείπωτα θησαυροί ξύνεται από το κάτω μέρος των αυτοκρατορικών ταμεία, με την οποία, την επόμενη ημέρα, ο Chamberlain απέπλευσε από το Βόσπορο στον Εύξεινο, ήταν όμως κακή αποζημίωση αγάπης οικογένειά του για παρατεταμένες του απουσία. Ούτε ήταν η θέση του επαρκώς καλυφθεί από Alexis με καλή φόρμα του και τη δυτική κομψότητα των ηθών. Από μια άποψη επιθυμία Phranza ήταν πληρούνται? Για το εάν η φροντίδα της θείας του δεν εκτιμήθηκε από το νεαρό άνδρα, ο αδελφικός γραφεία της δίκαιης αλβανικά ήταν.Σεβασμού Morsinia για τον απόντα Phranza οδήγησε να επιτρέψει περισσότερη προσοχή από τον Αλέξη από την καρδιά της, ή ακόμα και την κρίση της, θα έχουν προτείνει. Ο νεαρός ευγενής σύντομα εμπλακεί ο ίδιος στην ιστοσελίδα του ασυνείδητου γοητεία της. Δεν ήταν μέχρι με παθιασμένο ζήλο είπε την αγάπη του, συνειδητοποίησε ότι Morsinia μοιραία δύναμή της πάνω του. Αλλά με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα μια αληθινή γυναίκα, που προσπάθησε να διαλύσει την ψευδαίσθηση διακαής φαντασία του είχε δημιουργήσει."Αν δεν έχω κερδίσει ακόμα σας", φώναξε ο ορμητικός νεολαίας, "μην μου πείτε ότι το κοστούμι μου είναι απελπιστική. Ήταν τρέλα μέσα μου να ονειρευτώ ότι θα δούμε σε μένα τίποτα άξιος της αγάπης σας, έτσι ώστε το συντομότερο υπερβατική σας ομορφιά του προσώπου και της ψυχής με έκανε να αισθάνομαι ότι θα ήταν όλοι άξιοι μου. Επιτρέψτε μου να αποδείξω στον εαυτό μου 237 από μήνες ή χρόνια αφοσίωσης, αν θέλετε. Εάν δεν αξίζουν τώρα εκτίμησή σας, σίγουρα η γοητεία της καθημερινής εμβλεψας θα μου κάνει καλύτερα? την γλύκα του το πνεύμα σας θα είναι δική μου αλλάξει? στη συνέχεια, όπως θα δείτε σε μένα κάποια εντύπωση δικό καλοσύνη σας, δεν θα περιφρονούν και με απωθούν ικετεύω ότι θα κάνει για μένα ό, τι θέλετε, και την αγάπη μου, όπως. μπορείς. Δεν είμαι πιο δύσκολο από ό, τι το μάρμαρο με το οποίο Πυγμαλίων έκανε το άγαλμα που αγαπούσε. Mould μου, Morsinia! "«Δεν είναι ότι δεν είναι άξιος για μένα, Αλέξης. Ο ανιψιός του Phranza δεν χρειάζεται να ταπεινώσει τον εαυτό του στα πόδια της κόρης κάθε βασιλιά. Όμως-αλλά-δεν μπορεί να είναι! Δεν μπορεί να είναι!" και, απαλά απελευθερώνοντας το χέρι που του επέτρεψε να εκμεταλλευτούμε, απέσυρε τη δική θάλαμο της.Αλέξης στάθηκε για μια στιγμή σαν να stupefied με απογοήτευση του. Αυτό το συναίσθημα ακολούθησε μια πικρία, η οποία έδειξε στο βαθύ χρώμα τοποθέτηση υπεροπτική πρόσωπό του. Στη συνέχεια ακολούθησε η οργή, και σφραγίδα επάνω στο έδαφος σαν σύνθλιψη κάποια ανήμπορος πράγμα κάτω από τα πόδια του και μουρμούρισε στον εαυτό του:. "Αν όχι εγώ, κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να την έχουν και να ζήσουν μπορεί να είναι ότι η αλβανική Κωνσταντίνος Ποιος είναι αυτός ο αλήτης που ταπεινές ότι η κόλαση-με επικεφαλής μισθοφόρος που την ακολουθεί Angels και οι φρύνοι δεν γόνου μαζί?;; Και αυτός είναι που δεν συγγενείς της. " 238ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXIII.Μέσα από ένα στενό δρόμο, φωτίζεται από τα φανάρια που κρέμονταν πριν από τις πόρτες από τα λίγα καταστήματα κρασιού που ήταν ακόμη ανοικτή για την ώρα ήταν αργά-ένας άνδρας, τυλιγμένο σε ένα μανδύα με κουκούλα, πήγε να σκοντάψει πάνω από τα σκυλιά που είχαν κοιμηθεί στη μέση από το δρόμο, και όχι unfrequently πάνω από τις φύλακες που βρίσκονται πάνω στα χαλιά πριν από τις κλειστές εισόδους στα παζάρια

που φύλαγαν. Μπήκε ένα κατάστημα κρασί μετά το άλλο, μουρμουρίζοντας όρκο απογοήτευση καθώς αποχώρησε από το καθένα. Κατά μήκος στράφηκε σε ένα δρομάκι, το οποίο έμοιαζε σαν μια απλή ρωγμή στη συμπαγή μάζα των σπιτιών, και σπείρωμα δρόμο του ανάμεσα παράθυρα και τοίχους χωρίς πόρτα, μέχρι το πέρασμα διευρύνθηκε σε ένα μικρό και βρώμικο δικαστήριο. Στην ακραία πίσω μέρος του μια λάμπα μόλις τρεμοπαίζει με εξαντληθεί το πετρέλαιο, και μόνο αρκούσε για να δείξει μια πόρτα. Ραπάρει απαλά κάλεσε στα ιταλικά:"Pedro! Giovan!"Η πόρτα άνοιξε με ένα σύντομο, χοντρός άνθρωπος με το κεφάλι σφαίρα, ο οποίος εξαπλώθηκε σε όλη την είσοδο και κοίταξε στο πρόσωπο του καθυστερημένη. Δύο αχρείο άνδρες που αναζητούν κοίταξε μέσα από την μακάβριος αντανάκλασης του φωτός βιασύνη σε ένα χαμηλό τραπέζι, στο οποίο, κάθισαν οκλαδόν στο έδαφος, έπαιζαν ζάρια. Μια τσάντα ή θήκη από χρυσό νήμα, διακοσμημένο με κάποια συσκευή σφυρήλατο με μαργαριτάρια και διάφορες πολύτιμες πέτρες, ξάπλωσε δίπλα τους."Αχ, ο κύριος από τη Γένοβα!" αναφώνησε ένα. "Είστε πολύ ευπρόσδεκτοι στο κάστρο μας. Ricardo, 239, όπου είναι το σκαμνί; Καλά!, Αν δεν μπορείτε να το βρείτε, να ξαπλώνει, και αφήστε ο κύριος καθίσει στο κεφάλι σας.""Θα φαίνεται να είναι στην τύχη, Pedro, αν είμαι κρίνουμε από το μακρινό πορτοφόλι», είπε ο επισκέπτης. "Η γυναίκα σου έχει πάρει πίσω την αγάπη της, και να δώσει αυτό ως ένδειξη αγάπης, υποθέτω.""Θα σας πω τα μυστικά του θαλάμου κυρία μου, Signior, όταν μου λέτε αυτά σου», απάντησε ο Pedro.«Ίσως», παρεμβάλλεται Giovan, "ο κύριος θα μας τον βοηθήσει στα μυστικά του θαλάμου κυρία του. Πώς τώρα, Signior Αλέξης, έχετε παγιδευτεί μια νέα ομορφιά τόσο σύντομα στο Βυζάντιο;""Ας πετάξουμε για αυτό πριν μιλήσουμε," παρεμβάλλεται Ricardo, κρατώντας το πορτοφόλι στο ένα χέρι και ένα Κύπελλο ζάρια στο άλλο. "Μια επιχείρηση σε μια στιγμή."Οι τρεις άνδρες πέταξαν. Το ποσοστό μειώθηκε στο Ricardo, που ωθούν το πλούσιο βραβείο σε βρώμικο τσέπη του, όπου το ένα τρίτο των περιεχομένων της τσάντας είχε ήδη κατατεθεί."Μπορώ να δω τη μικρή σακούλα;" ρώτησε ο Αλέξης."Όχι!" ήταν το δύστροπο απάντηση."Βλέπετε, Signior," παρεμβάλλεται Giovan, σε μια προσπάθεια να μετριάσουν την αγένεια του συντρόφου του, "Θα δείτε ότι ήταν μια εμπιστοσύνη από-από ένα νεκρό άνδρα, ο οποίος φοβόταν να το πάρει μαζί του στο καθαρτήριο, μήπως η φωτιά θα μπορούσε αμαυρώσει αυτό. Γι 'αυτό και διατηρεί γι' αυτόν μέχρι να έρθει πίσω. Και είμαστε ακόμα στην επιχείρηση εμπιστοσύνης, Signior! πιστωτική μας είναι χωρίς λεκέ. Ξέρετε ότι ήταν απλά μια υποψία ακεραιότητας εμείς μας δεν θα έχουν την τιμητική μας, ακόμη και ύποπτοι από την αστυνομία-που μας οδήγησαν να φύγει Γένοβα. Θα μας εμπιστεύονται με οποιαδήποτε μικρή επιχείρηση; " 240"Ξέρετε την αλβανική αξιωματικός φύλακες του αυτοκράτορα;" ρώτησε ο Αλέξης.«Όχι, και θέλετε να ξέρετε τίποτα για αξιωματικούς οποιουδήποτε είδους», μούγκρισε Giovan.

"Ay!" παρεμβολή Ricardo, «η κόκκινη-ξεπέρασαν τους συναδέλφους, με ένα σώμα όπως του Γιοβάν, και ο λαιμός το σωστό ύψος για να έρθει κάτω από το χέρι το σπαθί μου;" κάνει τη χειρονομία του να κόψει το κεφάλι του με ένα σπαθί. "Μήπως σας ενοχλεί;""Ναι!""Θα πρέπει να αξίζει εκατό δουκάτα», είπε ο Γιοβάν."Εκατόν πενήντα", δήλωσε ο Ρικάρντο? Και, χαμηλώνοντας τη φωνή του με τους άλλους, πρόσθεσε, «Χρειάζομαι πενήντα, και θα πάρει μόνο μου, ακόμη και το μερίδιο.""Θα πρέπει να έχουν», δήλωσε ο Αλέξης, μετρώντας από το χρυσό. "Αν με εξαπατήσει, ξέρετε ότι μια λέξη από μένα εδώ στο Βυζάντιο θα σας κοστίσει κεφάλια σας. Καληνύχτα!"Όταν είχε πάει, Γιοβάν είπε χαμηλή φωνή:», Λέω, Pedro, θα διαιρέσει χίλια δουκάτα έξω από αυτό.""Πώς;" αναφώνησε ο δύο."Ο νεαρός αξιωματικός είναι ο αδελφός του κυρία στο μεγάλο του Τσάμπερλεν. Θα πληρώσουν βαρύ λύτρα αν τον παραδώσει αντί-" διαγράφοντας με το δάχτυλό του σε όλη λαιμό του. "Φυσικά θα πρέπει να έχουμε να εγκαταλείψουν το Βυζάντιο αλλά Ricardo και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι θα ήταν καλύτερο να φύγει ούτως ή άλλως?. Για τους ανθρώπους εδώ είναι τόσο κακή ώστε η επιχείρησή μας δεν ευδοκιμούν αυτό το πορτοφόλι που πραγματοποιήθηκε μία φορά δουκάτα, αλλά όταν πήγαμε. , είχε μόνο ασημένια κομμάτια. Εμείς τσέπης τραπεζίτες χρειάζονται καλύτερη εκλογική περιφέρεια. " 241«Ναι, είχαμε καλύτερα να βγούμε από αυτό", δήλωσε ο Pedro. "Γενική Ιουστινιάνης έχει έρθει να ζήσει στο Γαλατά. [69] Πήρε νυφίτσα-τα μάτια του πάνω μου χθες καθώς έκανα μια μικρή επιχείρηση από την παλιά προβλήτα. Αυτός ο άνθρωπος ξέρει πάρα πολύ, το κάνει. Αλλά ποτέ δεν θα με πάρει στους πάγκους μαγειρείων και πάλι. Θα σέρνεται σαν χελώνα λάσπη στον πυθμένα του Μαρμαρά πριν είχα πάει κάτω από τις πόρτες για δεύτερη φορά. Μου αρέσει η ελευθερία και τον καθαρό αέρα, να κάνω-"φυσάει έξω από το πρόσωπό του, ο πυκνός καπνός που εκπέμπεται από το φυτίλι που επιπλέει στην επιφάνεια του ένα πιατάκι του πετρελαίου."Εντάξει!" είπε ο Γιοβάν. "Ας βγούμε από αυτό, αν μπορούμε να το κάνουμε με αρκετό χρυσό για να πληρώσει βασιλικά έξοδα ταξιδιού μας. Αλλά αν διαθέσετε το λαιμό του συναδέλφους που είναι στο δρόμο Signior Αλέξης», όπου θα μπορούμε να τον κρατήσουμε ότι ο Αλέξης δεν θα το ξέρετε; ""Αρχοντικό μας εδώ είναι δύσκολα ευρύχωρο αρκετά για τόσο ξεχωριστό και ζωντανή επισκέπτη καθώς ο νεαρός αξιωματικός θα είναι πιθανό να είναι", δήλωσε ο Ρικάρντο, ξύνοντας ιστοί των αραχνών από το χαμηλό ταβάνι του δωματίου με το καπάκι του."Δοκιμάστε το παλιό θόλο του νερού," πρότεινε Pedro."Good!" δήλωσε ο Ρικάρντο, «όταν η αλβανική πηγαίνει στους τοίχους, όπως κάνει κάθε μέρα, θα περάσει κοντά στο άνοιγμα." 242ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXIV.Η επομένη των τριών κακοποιών έμειναν για την περιοχή του παλαιού Ιπποδρόμου-μέσω του ανοιχτού χώρου του οποίου οι πολίτες πέρασαν κατά τη μετάβαση από το ένα μέρος της πόλης στο άλλο. Προς το βράδυ μια πέτρα ρίχτηκε κατά το χάλκινο μανδύα στήλη, ή εντός των τειχών πυραμίδας, η οποία εξακολουθεί να κατέχει μερικές από τις μεγάλες

πλάκες που στα θάλλων ημέρες του Βυζαντίου κατέστησε ένα από τα θαύματα της πόλης. Ήταν το σήμα για την εγρήγορση. Μια σύντομη σώμα, μακράς ενόπλων, κοκκινομάλλης άνδρας, ντυμένος με το λευκό σακάκι σκωτσέζικη φούστα και χρυσοκέντητο του πολίτη, sauntered χαλαρό μέσα από τον Ιππόδρομο. Μέτρησε με το μάτι του, ο χώρος που κάποτε έλαμψε με το μεγαλείο της μόδας, όταν, κάτω από την αυτοκρατορική μάτι του Ιουστινιανού ή του Θεοδοσίου, τα άλογα της Araby και Thracia έτρεξε, και οι παρατάξεις του «Blues» και «Πρασίνων» φώναξε , και το γύρισμα τροχών από τις χρυσές άρματα πασπαλίζονται τη σκόνη πάνω στα πλήθη.Ο άνθρωπος σταμάτησε για να θαυμάσετε το χάλκινο στήλη τρεις αλληλένδετες φίδια, με ασημί-κορωνίδα κεφάλια, η οποία πιστεύεται ότι έχουν μεταφερθεί από το ναό στους Δελφούς σε νέα πόλη του από τον Μ. Κωνσταντίνο. Στάθηκε ευλαβικά πριν από το ψηλό αιγυπτιακό οβελίσκο του ροζ γρανίτη, των οποίων κόκκινο φως έλαμψε με βαθύτερη απόχρωση στην ανατολική flush του ουρανού λυκόφωτος? Προβληματίζονται για κάθετες γραμμές του ιερογλυφικά που τριάντα αιώνες δεν είχαν σβηστεί, και μελέτησε τα στοιχεία σχετικά με το μάρμαρο της βάσης, που εκπροσωπούν τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται από τους μηχανικούς του Θεοδοσίου στην ανέλκυση της 243 μεγάλη μονόλιθος στη θέση του, πριν από χίλια χρόνια. Σπασμένα αγάλματα-τα λάφυρα των κατακτημένων πόλεων σε γενιές Ελλήνων ανδρεία που ντρόπιασε τη ραθυμία του παρόντος, στάθηκε ή να ορίσει για το μεγάλο πυλώνα της πορφύρας, που κάποτε ήταν επάνω από το άγαλμα του Απόλλωνα που προκλήθηκε από Φειδία."Ντροπή για την εν λόγω παραμέλησης!" μουρμούρισε ο άνθρωπος. "Ένας λαός που δεν μπορεί να κρατήσει την τέχνη του από το ράγισμα στα κομμάτια με την ηλικία, δεν μπορεί να κρατήσει μακριά την παλιά αυτοκρατορία των Καισάρων».Το στενό δρόμο στα βόρεια του Ιπποδρόμου πλατεία κλείσει το υπόλοιπο της ημέρας, όπως ο άνθρωπος μετατρέπεται σε αυτό. Την προσοχή του τράβηξε από την στενάζουν από κάποια φτωχή παρίας σκύψιμο στο σκοτάδι σκιά γωνία στον τοίχο. Όπως ο ίδιος έσκυψε για να επιθεωρήσει αυτό το αντικείμενο ένα εκπληκτικό χτύπημα έπεσε πάνω στο κεφάλι του. Δύο παλληκάρι άνδρες δεμένος αμέσως τα χέρια του. Θα έλασης ανήμπορος σώμα του λίγα μέτρα, και μεταφέρονται ή γλίστρησε κάτω από μια πτήση των βημάτων σε ένα σκοτεινό σπήλαιο, του οποίου οι πλευρές επανέλαβε footfalls και ψιθυρίζει τους, σαν να ήταν ο τόπος της τελευταίας απόφασης, όταν τα μυστικά της ζωής είναι όλα για να να κηρυχθεί. Φτάνοντας στο κάτω μέρος, ένας από τους άνδρες παράγεται ένα φως. Το εκτυφλωτικό φως φαινόταν να σκάβουν μια κοίλη σφαίρα από το πυκνό σκοτάδι, αλλά αποκάλυψε τίποτα, εκτός από τη φασματική φλας της flitting νυχτερίδες γύρω από τα κεφάλια των εισβολέων, και το υγρό χωμάτινο πάτωμα πάνω στο οποίο οι άνδρες είχαν ρίξει θύμα τους. Κατά μήκος μεγάλες μορφές αυξήθηκε μέσα από το σκοτάδι, όπως και τους κορμούς του δάσους. Το νερό της υπόγειας λίμνης έλαμπαν από κοντά στα πόδια τους, αλλά και την ομαλή μαύρο γυαλάδα του σύντομα χάθηκε στο σκοτάδι. Μια μικρή βάρκα ή σχεδία, ήταν κοντά, στην οποία 244 ο άνθρωπος ήρθη? Ένας από τους κακοποιούς που κάθεται στα πόδια του, το άλλο από το κεφάλι του, ενώ η τρίτη προωθείται το σκάφος πιέζοντας ενάντια μεγάλους πυλώνες γρανίτη μεταξύ των οποίων πέρασαν. Μετά πηγαίνει σε κάποια απόσταση το σκάφος βυθό της κατά μάζα των νεκρών τοιχοποιία και τη βρωμιά, που έκανε ένα είδος του νησιού, ίσως και είκοσι πόδια σε ολόκληρη. Εδώ προσγειώθηκε, και έσυραν το θύμα τους."Αυτό που θα έχω μαζί μου;" είπε ο κατάκοιτος άνθρωπος.

«Είναι αρκετό ότι έχετε", δήλωσε ο Πέδρο, σε σπαστά ελληνικά. «Δεν θέλουμε τίποτα περισσότερο?..! Ούτε καν να κρατήσει άθλιο κουφάρι σου, αφού έχουμε ήδη πληρώσει μας για ταφή Θα είμαι πατέρα σου-ομολογητής και shrive σας Αν σας αρέσει το Latin-Absolvo te και μακριά πηγαίνετε σας αμαρτίες τόσο εύκολα όσο μπορώ να αφαιρέσει αυτό το χρυσό-δεμένη σακάκι από την πλάτη σας. Ή αν προτιμάτε η ελληνική-από τα κέρατα του Ναβουχοδονόσορα, έχω ξεχάσει τις ιερατικές λέξεις! Αλλά εγώ θα shrive όλους σας το ίδιο χωρίς την θεία μουρμουρίζει . Και αν θέλετε να προσευχηθούν στον εαυτό σας λίγο, γιατί διπλώνουν τα πόδια σας μπροστά από τη μύτη σας και να γονατίζουν στην πλάτη σας. "«Γιατί σκοτώσεις εμένα;" είπε ο άνθρωπος. "Δεν είμαι τίποτα σε σας."«Τίποτα για εμάς, αλλά κάτι σ 'αυτόν που μας έχει προσληφθεί. Ως έντιμοι άνδρες πρέπει να κάνουμε ό, τι μας πληρώνονται για να κάνουν."«Αν δεν μπορώ να σας πληρώσουν περισσότερα», είπε ο άνθρωπος, αμέσως τη μια ελπιδοφόρα υπόδειξη."Να φοράτε τη ζώνη του Phranza, που νομίζετε ότι μπορείτε να πληρώσετε τόσο πολύ;" απάντησε ένας από τους κακοποιούς, αίσθηση για το πρόσωπο του αβοήθητου ανθρώπου. 245«Αυτό που έχω δίνω-εκατό δουκάτα.""Εκατό Είσαι αγάπη-διέσχισαν ότι αγαπάτε την ζωή τόσο λίγο Θα δέρμα σας καλά, ήπια Lambkin μου?; Και όπως σας μισό μαυρισμένο ήδη, θα πουλήσει κρύψει σας στο maker στιβάνια για σχεδόν το ποσό αυτό? Και σας λίπους (αίσθημα πλευρά του) θα γράσο εκατό κεραίες γαλέρα. Χίλια δουκάτα είναι η αξία σας, αλβανικής imp! ""Δεν έχουν τόσο πολύ», είπε το θύμα."Αλλά η αδερφή σου κάνει", είπε ο τυχοδιώκτη? Και να μην σημειωθεί η έκπληξη βλέμμα του ανθρώπου, συνέχισε: «Έχουμε κανονίσει για ότι η ζωή σας αξίζει σε μας μόνο χίλια δουκάτα του χρυσού Εγγραφείτε αυτό..!" παράγουν ένα κομμάτι του χαρτί στο οποίο γράφτηκε κάτι.«Δεν μπορώ να το διαβάσετε σε αυτό το φως. Μπορείτε να το διαβάσετε. Μπορώ να εμπιστεύεστε, ειλικρινής υποτρόφων όπως είστε."Ο άνθρωπος ανάγνωσης "στην αδελφή μου, η αλβανική, στο σπίτι του Phranza. Είμαι σε κίνδυνο από το οποίο μπορεί να ξεφύγει μόνο αν θα δώσει ο κομιστής χίλια δουκάτα. Δεν μιλούν σε κάθε ένα από αυτά, ή η ζωή μου είναι καταπίπτει. Αυτό μπορείτε να το γνωρίζουν αυτό είναι γνήσιο ο κομιστής θα σας δείξει το δαχτυλίδι μου και ένα απόσπασμα από τα μαλλιά μου. ""Δώσε μου το δαχτυλίδι σας? Και, σύντροφε, ζεστάνετε το κερί για να σφραγίσει το γράμμα», είπε ο Γιοβάν."Αλλά δεν είμαι ο άνθρωπος που επιδιώκουν», είπε το θύμα."Και ποιος στο όνομα του διαβόλου είναι τότε;""Μια απλή ξένος.""Απόδειξέ το!"«Πάρε το δαχτυλίδι, και η κυρία δεν θα το αναγνωρίσει."«Θα δούμε», είπε ο τυχοδιώκτη, "αλλά θα πάρουμε 246 τα εκατό δουκάτα τώρα να πληρώσει για κάθε πρόβλημα που μας έχουν τεθεί σε."Ζώνη του αφαιρέθηκε, και το χρυσό το περιεχόμενό του άρπαξαν έξω. Το θύμα είχε αποσυνδεθεί, να έχει προηγουμένως πλήρως αφοπλισμένο. Οι τρεις άνδρες που εισέρχονται στο σκάφος, έσπρωξε μακριά στην κατεύθυνση από την οποία είχε εισέλθει.

Το νησί κρατούμενος παρακολούθησαν την υποχώρηση φως που έλαμψε μεγάλες ακτίνες του πάνω στο νερό, φωτισμένη τα τόξα της οροφής, και άναψε το σκύψιμο στοιχεία στη βάρκα. Οι πολλαπλασιασμό πυλώνες έγινε σαν ένα στερεό τοίχο, όπως υποχώρησε το φως, μέχρις ότου το μήκος το σκοτάδι ήταν πλήρης. Ο ήχος του σκάφους, δεδομένου ότι γδαρμένο από την πέτρα στην προσγείωση, έδωσε τη θέση της στην πιο καταπιεστική σιωπή.Για την απόπειρα απόδρασης προς την κατεύθυνση της εισόδου θα είναι τρέλα. Αν μπορούσε να βρει το δρόμο του απαγωγείς του θα ήταν αναμφίβολα να είναι σε επιφυλακή και εύκολα να τον εξουδετερώσει, όπως ο ίδιος θα πρέπει να εντρυφήσω ή να κολυμπήσουν. Αλλά για να παραμείνει όπου ήταν θα ήταν ως επικίνδυνα, για τους ταλαίπωρους, δεν θα υπήρχε κίνδυνος έκθεσης για το καλό των εκατό δουκάτα είχαν εξασφαλίσει?, Αλλά θα μπορούσε πιθανότατα να επιστρέψει και τον έβαλε έξω από το δρόμο της μαρτυρίας εναντίον τους.Όπως διαλογιζόταν, ένα χαμηλό βουητό σαν μακρινή βροντή, έτρεξε μαζί με τις καμάρες. "Κάποιοι διερχόμενο όχημα στην πόλη παραπάνω», κατέληξε.Ένα ελαφρύ στάγδην, όπως της πτέρυγας ένα ρόπαλο του επαφή με το νερό! Ένα άλλο! και ένα άλλο! "Περίεργο το γεγονός ότι θα πρέπει να είναι τόσο τακτικές!" σκέφτηκε ο άνθρωπος. "Πρέπει να υπάρχει κάποια είσοδος: Θα εξερευνήσουν."Μπήκε προσεκτικά μέσα στο νερό κατά την κατεύθυνση 247 του ήχου. Σύντομα ήταν πέρα από το βάθος του? Όμως, είναι ένας κολυμβητής εμπειρογνωμόνων, που εκτρέφονται σε? Απλωμένα τα χέρια του, απαντώντας ως κεραίες κάποιο τεράστιο νερού-αράχνη, και η φύλαξη του από σύγκρουση με τους πυλώνες.Η στάζει ήχος έγινε πιο δυνατά. Τώρα ήταν ακριβώς πάνω από το κεφάλι του. Ένιωσε τον τρόπο του με τα χέρια του μέχρι που έγινε φανερό ότι ήταν στο τέλος ή την πλευρά του υπόγεια λίμνη. Όμως, η ακτή ήταν απότομη? Πράγματι, ένας τοίχος. Καθορισμός δάχτυλά του μέσα στις ρωγμές ανάμεσα στις πέτρες, ήταν σε θέση να αυξήσει ο ίδιος το μισό έξω από το νερό. Φτάνοντας με το ένα χέρι ένιωσε την κυρτή άκρη ενός οδογέφυρα, με την οποία η σκοτεινή λίμνη ήταν προφανώς βαρεθεί, ή είχε σε προηγούμενες ημέρες. Όμως, Μπα! Το νερό τώρα ξεγλιστρούν μέσα από αυτό ήταν φάουλ. Η άνοιξη είχε σταματήσει, και η οδογέφυρα γίνει αποχέτευσης? Τροφοδοτείται αναμφίβολα μέσω μισθωμάτων με την soakage της πόλης.Αλλά ίσως να μην υπάρχει ένα άνοιγμα στο ανώτερο αέρα; Αν όχι, μια μεγάλη ανθρώπινη mole-ειδικά αν, σε τυφλή δύναμη ξύσιμο, προσθέτει την ικανότητα ενός εκπαιδευμένοι στην τέχνη της μηχανικής μπορεί να κάνει, ενδεχομένως, ένα άνοιγμα.Ο κρατούμενος ανέβηκε στο οδογέφυρα. Ήταν αρκετά μεγάλο για να του επιτρέψει να ανιχνεύσουμε σε μικρή απόσταση. Μια αμυδρή αχτίδα φωτός αποδείξει την ορθότητα των εικασία του ότι ήταν συνδεδεμένο με την επιφάνεια. Αλλά πεσμένες πέτρες έφραξε το δρόμο του. Όπως ο ίδιος ορίσει τον προγραμματισμό με τα δάχτυλα και τον εγκέφαλο για την περαιτέρω πορεία του, οι φωνές ακούστηκαν από τη δεξαμενή. Ήταν εκείνες των δύο από τα μαχαιροβγάλτες επιστρέφουν. Ο ίδιος έσπρωξε πίσω στο άνοιγμα. Απαγωγείς του τον είχαν χάσει στο νησί. 248 Αν ήξεραν αυτού του θυροφράγματος, ή έτυχε να έρθει σε αυτήν στην αναζήτησή τους, χάθηκε στην παρούσα θέση του? Για ένα ζευγάρι γυμνά τακούνια ήταν το μόνο όπλο που θα μπορούσε να δείξει από αιχμηρά μαχαίρια τους. Ο ίδιος απογοητεύσει μέσα στο νερό και κολύμπησε μακριά σιωπηλά. Το φως, όμως, από την λάμπα απαγωγείς του »ήρθε πιο κοντά."Hist!" είπε ένας. «Αυτός είναι εκεί πέρα? Ίσως από το παράθυρο του διαβόλου."

Το πλοίο ωθείται κατευθείαν προς την οδογέφυρα είχε αφήσει.Ενώ διερευνηθεί το άνοιγμα, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί το παράθυρο στη μαυρίλα του σκότους του κάτω κόσμου, θύμα τους κολύμπησε γρήγορα, έχοντας πάντα στη σκιά των μεγάλων πυλώνων. Όμως το σκάφος ήταν επάνω κομμάτι του και πάλι.Οι ανεξέλεγκτες κάνει τώρα μια τυχερή ανακάλυψη. Αρκετά μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού, η βάση του κάθε πυλώνα προβλέπεται αρκετά μακριά για όρθιους. Η βάση είχε φέρει πιθανότατα το ύψος στο οποίο το νερό αρχικά αφήνεται να ανέλθει. Με τη στάση σε μία από αυτές τις προβλέψεις, ήταν σε θέση να κινηθεί γύρω από το στύλο, έτσι ώστε να κρατήσει τεράστια μπλοκ του μεταξύ του ιδίου και τους διώκτες του. Έτσι, τον προσπέρασε. Από το φως στο σκάφος θα μπορούσε να διακρίνει το έδαφος ή στην ακτή κοντά στο οποίο ήταν η είσοδος.Επιστρέφοντας στην ακτή από την άλλη πλευρά του σπηλαίου, είχαν περάσει κοντά από τον ίδιο, όταν το πόδι του ολίσθηση, που προβλεπόταν στο νερό. Οι φουκαράδες χαιρετίστηκε με χαρά ζοφερή η βουτιά, και γύρισε τη βάρκα προς την κατεύθυνση του θορύβου. Όμως, ρίχνοντας κάτω από την επιφάνεια, ο άνθρωπος που κολύμπησε σε έναν πυλώνα από κοντά, από την οποία ο ίδιος παρακολουθούσε αμήχανος τους κύκλωμα του πρώην υποχώρηση του. 249Αυτό το κυνηγητό δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι ασταμάτητα. Βυθίζοντας και πάλι κάτω από το νερό, αυτός κολύμπησε απευθείας στο σκάφος. Η άνοδος ξαφνικά, άρπαξε πλευρά του με κύριο βάρος και την ακύρωσε. Οι κραυγές των ανδρών και το πιτσίλισμα του σκάφους επανέλαβε εκατό φορές μεταξύ των τόξων? Ενώ το έλαιο σφύριγμα της ανοικτής λάμπα, η οποία, χύνεται επί της επιφάνειας του νερού, καηκε για μια στιγμή, γίνεται ως κοντά σε μια αναπαράσταση της πανδαιμόνιο όπως αυτός ο κόσμος δίδει ποτέ, εκτός από τον εγκέφαλο του άνοια.Αν και η αιχμαλωσία προσπάθησε να διατηρήσει το ανάστημά του, και δεν είχε χαθεί για μια στιγμή την παρουσία του νου, η περιδίνηση του σκάφους κατέστρεψε όλα εντύπωση την κατεύθυνση που πρέπει να λάβει. Θυμήθηκε ότι σε ένα από τους πυλώνες το προεξέχον βάση ήταν σπασμένα. Ήταν εκείνη κατά την οποία ο ίδιος είχε σταθεί, όταν έπιασε μια γεύση από το έδαφος κοντά στην είσοδο. Αν μπορούσατε να διαπιστώσετε ότι πυλώνα και πάλι θα μπορούσε να πάρει τα έδρανα του τόσο εύκολα σαν ένα αστέρι τον καθοδήγησαν. Αρκετές πυλώνες δοκιμάσει πριν το φυλακτικό ένα ανακαλύφθηκε. Νιώθοντας το σπασμένο μέρος, και υπενθυμίζοντας τον τρόπο με τον οποίο στάθηκε επάνω στο στενό περβάζι, όταν είδε την είσοδο, πήρε πορεία του ανάλογα, και κολύμπησε για.Ένας από τους διώκτες του είχαν βρεθεί προφανώς κατάθεση κάπου, και καλώντας σφριγηλώς στον σύντροφο του για βοήθεια. Αλλά ήρθε πάλι καμία απάντηση στο κάλεσμά του.Με πήγε τον κολυμβητή μέχρι το φως του εξωτερικού κόσμου έλαμπαν μέσα από την χαραμάδα της πόρτας, είκοσι ή τριάντα πόδια πάνω από αυτόν, και σύρθηκε επάνω στο έδαφος.Η συμπίεση του νερού από τα ρούχα του, ανέβηκε 250 το κλιμακοστάσιο, και το άνοιγμα των βαρέων και σαρακοφαγωμένη πόρτες, κοίταξε έξω. Ο δρόμος είχε γεμίσει με περαστικούς? Για άλλη μέρα είχε έρθει από την είσοδο του στην παλιά δεξαμενή. Σε ημίγυμνη και bedrabbled του κατάσταση δίστασε να κάνει την έξοδό του, και επέστρεψε

στο κάτω μέρος της σκάλας. Ένα χέρι στην πόρτα πάνω από τον έκανε άλμα προς τη μία πλευρά.Giovan άρχισε. Διεισδύοντας έντονα στις σκιές, κατέβηκε τα σκαλιά. Παύση μια στιγμή σφύριζε μέσα από τα δόντια του. Δεν υπήρξε καμία απάντηση. Σφύριζε πιο δυνατά στα δάχτυλά του. Μια κραυγή ήρθε πίσω."Βοήθεια! Giovan-βοήθεια!"Στιλέτο Giovan που προεξείχε από τη ζώνη του. Ένα άλλο είναι το χέρι τράβηξε ξαφνικά, και πριν είχε ανακτηθεί από την έκπληξή του, τέθηκε το λαιμό του με την λαβή. Σύντομο παντελόνι του Ιταλού, μπουφάν φθηνό βελούδο και σκούφος έγιναν για να πάρει τη θέση του υπολοίπου μία φορά πιο έγκριτα ντουλάπα του κρατουμένου, και αυτός sallied καθεξής. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXV.Αργότερα μέσα στην ημέρα ο πορτιέρης στο αρχοντικό Phranza βάλουμε στο χέρι Morsinia του μια επιστολή άφησε σ 'αυτόν από έναν Ιταλό εργαζόμενο άνθρωπο. Απευθυνόταν-«Για την αλβανική κυρία», και ως εκ τούτου να διαβάσετε:«Η ζωή του αδελφού σου απειλείται από κάποια μυστική εχθρό. Αφήστε τον να είναι προσεκτικοί ένας Αλβανός του! Αυτή είναι η συμβουλή ενός ξένου." 251Λίγο πριν από αυτό, όπως η «κακή Ιταλικά" απομακρυνόταν από την πύλη του Phranza, ένα πανέμορφο φορείο, με μεταξωτό θόλο και τις πλευρές καφασωτά με ράβδους αργύρου, είχε ληφθεί από τέσσερις χοντρός και καλοσχηματισμένα άνδρες, με γυμνά πόδια και όπλα, μοβ κοντό παντελόνι, κεντημένα σακάκια, και καμαρωτός κόκκινα καπάκια, του οποίου η μεγάλη φούντες κρέμονται μακριά κάτω από την πλάτη τους.Το "Ιταλικά" ενισχυθεί σε μια γωνία που το φορείο μπορεί να περάσει? Και στάθηκε ατενίζοντας ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μετά είχε εξαφανιστεί. Κατά μήκος της, στροφή μακριά, είπε στον εαυτό του:"Strange! Πρέπει να είναι ότι η φαντασία μου έχει διαταραχθεί από τις σκηνές του χθες το βράδυ. Ωστόσο, η κυρία εκεί πέρα φορείο είναι το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα. Το όμορφο πρόσωπο του παιδιού με τον οποίο κάποτε έπαιξε στα βουνά πρέπει να έχουν κοπεί περιγράμματα κάπου στο μυαλό μου, γιατί φαίνεται να το δείτε παντού. αιχμαλωσία μου στα βουνά της Αλβανίας είχε τα ίδια χαρακτηριστικά-αν και τους είδα μόνο υπό τη λάμψη του ένα φακό. φαντασία που, σίγουρα! Το κορίτσι στο Sfetigrade ήταν παρόμοια. και τώρα αυτό! συμβουλή του αγά να προσέξουμε θηλυκό αυταπάτες ήταν καλή. Αλλά αυτή μπορεί να είναι η αλβανική κυρία μετά από όλα. Αδύνατο! βλακεία! Ίσως επιλέξει houri μου στον παράδεισο αναβοσβήνει μόνο την ομορφιά της, με την ψυχή μου από αυτές τις δίκαιες γήινα πρόσωπα, και ούτω εκπαίδευσή μου πρώτα να την αγαπήσει σαν ένα ιδανικό, ότι η χαρά της υλοποίησης μπορεί να είναι τέλεια. Όμως, tut! tut! ανόητο αγόρι που είμαι! "Σφύριγμα μονότονα γύρισε κάτω από μια οδό.Μια σύντομη, στραβό λαιμό αξιωματικός περάσει μαζί. Το πρόσωπό του κατά τη στιγμή ήταν η εικόνα της δυσαρέσκειας. 252 Το "Ιταλικά" τον σταμάτησε, και με ευγένεια που διαψεύδεται κοινή ενδυμασία του, που απευθύνεται αυτόν: -"Captain Urban των μηχανικών, έτσι δεν είναι;""Και ποιος είσαι εσύ;" ήταν το δύστροπο, ακόμη ούτε τα μισά σεβασμό, την απάντηση, όπως εκείνη που απευθύνεται μια ματιά στο πρόσωπο του άλλου.

"Κάποιος που ξέρει ότι το κανόνι θα είναι χύτευση δεν είναι αρκετά βαρύ για να καταθέσει μια μπάλα στον παλιό πύργο του Γαλατά yonder σε όλη την Golden Horn, πολύ λιγότερο παραβίαση μια οχύρωση? Και, περαιτέρω, ότι το μόνο που μπορεί να πετάξει με αυτό το ρυθμό από τώρα μέχρι οι Τούρκοι Βυζάντιο δεν θα σας δώσει τη δυνατότητα να ρίξει δέκα πυροβόλησε μία ώρα. ""Με το δάχτυλο του ποδιού ορείχαλκο του Αγίου Πέτρου! Άνθρωπος, έλεγα ακριβώς το ίδιο πράγμα για τον εαυτό μου," απάντησε Urban."Και θησαυροφυλάκιο του αυτοκράτορα, όταν έχει αγοράσει ο ίδιος μια γυναίκα, δεν θα έχουν αρκετά αριστερά για να αγοράσουν saltpetre με την οποία στη φωτιά τα όπλα, αν θα σας επιτρέψει ορείχαλκο αρκετό για τη χύτευση», πρόσθεσε ο ξένος."Είναι αλήθεια ότι και πάλι, φίλε μου? Και των υπηρεσιών του αυτοκράτορα, εν τω μεταξύ, δεν αποφέρει μισθό αρκετά για έναν αξιωματικό να ζει αξιοπρεπώς με την Αν ήταν καλύτερα ντυμένος, πρίγκιπας μου lazaroni, δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά να σας ζητήσω να πιεις μαζί μου. ? αλλά αυτό το φθηνό κατάστημα θα ντροπή ούτε την εμφάνισή σας, ούτε το πορτοφόλι μου Έλα μέσα »."Ποιος είσαι, καλό παιδί μου;" ρώτησε Urban, όπως ο ίδιος στραγγισμένο ένα φλιτζάνι μαστίχας με γεύση κρασί. "Αν δεν ήταν η φωνή σας διαφορετικά, και την προφορά σας Ελληνική και όχι επαρχιακό, με μια μικρή Σέρβος ιρλανδική προφορά, θα ήθελα να σας πάρει για έναν από τους νεαρούς μηχανικούς μας. Δεν είστε ένας Ιταλός, παρά την ενδυμασία σας."«Όχι», ήταν η απάντηση, "Ήμουν κάποτε στην υπηρεσία του 253 ο Δεσπότης των Σερβίων, μηχανικός και πυροβολικό-man? Αλλά νομίζω ότι της εισόδου τους στην υπηρεσία του Σουλτάνου Πληρώνει λεπτά, και δίνει αυτός που αγαπά την επιστήμη. του πολέμου την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει ιδιοφυία του ».«Για μια τέτοια αμοιβή τύχη και καλό θα εξυπηρετήσει το διάβολο", δήλωσε ο Urban. «Η ελληνική αυτοκράτορας εδώ δεν είναι άγιος, και όμως τον έχω υπηρετήσει για μια κρούστα. Δεν είμαι δεσμευμένος σε αυτόν από οποιαδήποτε ισοπαλία. Εάν βρείτε καλές συνοικίες με τους Τούρκους, να μου δώσει έναν υπαινιγμό, και εγώ θα σας συναντήσουν."Ο ξένος τον κοίταξε προσεκτικά, όπως είπε αυτό, και απάντησε σε χαμηλούς τόνους-"Captain Urban, είμαι μουσουλμάνος?. Captain Ballaban του γενιτσαρισμού σώματος και φέρω μια προμήθεια από το Padishah να επιδιώξει σας είναι ένα μέρος μου. επιχειρήσεων στην Κωνσταντινούπολη. Δεν ζητώ να πάρετε τη λέξη μου για αυτό, αλλά αν θα με συνοδεύει, θα σας δώσω απόδειξη της αρχής μου. Χίλια δουκάτα θα βάλω στο χέρι σας μέσα σε μια ώρα, με την οποία μπορείτε να δοκιμάσετε ελευθεριότητα του Padishah και φανταστείτε τι θα είναι όταν θα με συνοδεύσει στην Αδριανούπολη. "Οι δύο άνδρες εγκατέλειψαν το κατάστημα κρασί μαζί και να εισέλθει σε ένα παζάρι. Ο ξένος ψιθύρισε στον έμπορο ο οποίος ήταν σχεδόν θαμμένος ανάμεσα τεράστια σωρούς των προϊόντων της κάθε αντίκες περιγραφή? Παράξενα διαμορφωμένο ταπετσαρίες, χαλιά όλων των αποχρώσεων και μεγεθών, κουτιά έβενο φτιαγμένα από ασήμι και ελεφαντόδοντο, ασπίδες bossed και σκαλιστά, αιχμές δοράτων, cimeters και μαχαίρια. Ο πωλητής έκανε τόσο χαμηλό A Salam, όπως αρτοσκευάσματα συνωστισμό του θα επιτρέψει και, ανοίγοντας ένα δρόμο μέσα από τις σωρούς των εμπορευμάτων, η οποία διεξήχθη τους επισκέπτες σε ένα εσωτερικό δωμάτιο. 254

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXVI.Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα γεγονότα ακριβώς απήγγειλε, θα πρέπει να εντοπίσει κάποιες σκηνές που είχαν θεσπιστεί αλλού.Κατά τη διάρκεια της παραμονής του Κωνσταντίνου και Morsinia στην Κωνσταντινούπολη, οι Τούρκοι δεν έκανε καμία πρόοδο προς την κατάκτηση της Αλβανίας. Τα τείχη της Croia, κατά την οποία γύρισαν τους χιλιάδες των ανδρών, και ανεξάντλητη πόρους της συσκευής πολιορκίας, χρησίμευσε μόνο για να εμφανίσετε την ανδρεία και την ικανότητα των δραστών, την ανώτερη ευφυΐα του Καστριώτη, και την αντοχή των ζωνών του πατριώτες.Η υπεροπτική Sultan Amurath, κατανεμημένες στον τομέα της υγείας, περισσότερο από την πικρία της κακής επιτυχία του παρά με τα ανοίγματα ή περιστασιακή ασθένεια, αποσύρθηκε στην Αδριανούπολη, στην εταιρεία με το γιο του, πρίγκιπα Μωάμεθ, ο οποίος ήταν ευχαριστημένος με μερικά μαθήματα στην επιστήμη της στρατιωτικής μένου του ελιγμού όπως διδάσκεται από την στάζει σπαθί του Καστριώτη? και προτιμώνται για την πρακτική acquirements του πάνω και άλλες λιγότερο επικίνδυνες ανταγωνιστές. Πρίγκιπας Μωάμεθ είχε σχεδόν αποσυρθεί στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας, και γιόρτασαν γάμο του με την κόρη του Turkoman Emir, όταν η είδηση έφερε από το θάνατο του πατέρα του.Ο πρίγκιπας ήταν μόλις είκοσι ένα χρόνια από την ηλικία? Αλλά η πρώτη πράξη του ήταν δυσοίωνο της αμεσότητας, αυτοπροβολή και την επιμέλεια της όλης μετέπειτα σταδιοδρομία του ανθρώπου αυτού, του οποίου η επιτυχία στο χώρο και στο ντιβάνι έκανε τον κύριο μονάρχης της την ηλικία του. 255Στο άκουσμα της είδησης στράφηκε στον καπετάνιο Ballaban, για τους οποίους ο νεαρός Padishah διασκεδάσει το δυνατότεροι αγάπη, και ο οποίος τον είχε συνοδεύσει στη Μαγνησία με την ιδιότητα του kavass. -"Θα το αφήσω σε εσάς, Captain, το καθήκον μου εκπροσωπεί κατά την ταφή των βασιλικών πατέρα μου στο Προύσα, μετά την οποία με συναντήσει στην Αδριανούπολη."Πηδώντας στη σέλα, φώναξε στην εταιρεία γι 'αυτόν, "Αφήστε αυτούς που με αγαπούν, ακολουθήστε με!" και ώθησε αραβικό άτι του στον Ελλήσποντο.Η εκπληκτική πομπή των νεκρών Σουλτάνου κινήθηκε γρήγορα από την ευρωπαϊκή πρωτεύουσα των Τούρκων στην αρχαία τους στη Μικρά Ασία. Οι σκέψεις των παρευρισκομένων ήταν περισσότερο προς το νέο χέρι το οποίο θα διανείμει τα χάρες ή τρόμους της αυτοκρατορίας, από ό, τι προς την πλευρά που ήταν τώρα κρύο.Captain Ballaban ήταν στο χρόνο για να ενταχθούν στην ευλαβική κύκλο που διέπραξε το βασιλικό σώμα να προγονική κατοικία του. Μπορούν να ταφεί με απλές επιτύμβιες τελετές, στο ανοιχτό πεδίο, unshadowed από μιναρές ή δαπανηρές τζαμί ή στήλη μνημόσυνο? Ότι, όπως ο θάνατος Padishah είχε πει, «το έλεος και την ευλογία του Θεού θα μπορούσε να έρθει σ 'αυτόν από το λαμπρό του ήλιου και φεγγάρι, και η πτώση της βροχής και δροσιά του ουρανού πάνω στον τάφο του. "Σουλτάνος Μωάμεθ ο Β. ήταν μόλις και μετά βίας εντός του χαρεμιού στην Αδριανούπολη, όταν Captain Ballaban αναφερθεί για το καθήκον. Περνώντας μέσα από την εξωτερική ή την κοινή δικαστήριο, μπήκε από τη δεύτερη πύλη στην πλατεία που περιβάλλεται από τους στρατώνες των γενίτσαρους, οι οποίοι, ως φρουρά του σώματος του μονάρχη, κατεχόμενα τέταρτα εφάπτονται σε αυτά του Σουλτάνου. 256

Κοντά η τρίτη πύλη συγκεντρωθεί ένα πλήθος γενίτσαρους, σε έντονη αντιπαράθεση? Για μόλις συνειδητοποίησε ότι η εταιρεία και έμπειρο χέρι του Amurath δεν ήταν πλέον στο τιμόνι, το καμάρι και η τόλμη αυτού του Σώματος εγκαινίασε εξέγερση."Οι γενίτσαρους έχετε αποθηκεύσει την αυτοκρατορία, να τους αφήσουμε να το απολαύσετε," φώναξε ένας."Ξίφη μας επέκτεινε την δύναμη μουσουλμανική, οπότε θα έχουμε την επέκταση του προνομίου», φώναξε ένα άλλο."Γιατί θα πρέπει Kalil Πασά είναι στο Μεγάλο Βεζύρη αντί επικεφαλής Αγά μας; Kalil είναι ένα από τα Giaour Ortachi. [70]«Κάτω η Βεζύρη!" χτύπησε μεταξύ τους στρατώνες."Ένα απλό παιδί είναι Padishah! Ένα από καμία απόφαση η Hunkiar!""Αδελφοί μου,» είπε ο καπετάνιος Ballaban. «Δεν ξέρεις τη νέα Padishah Καλά θα Amurath έχουν πει σ 'αυτόν ό, τι Othman είπε Ορχάν:.« Ο γιος μου, είμαι πεθαίνουν:. Και θα πεθάνω χωρίς λύπη, γιατί αφήνω ένα τέτοιο διάδοχο όπως είσαι » Πιστέψτε με, αδελφοί μου, αν Μωάμεθ είναι νέος, είναι ισχυρή. Εάν είναι άπειρος στις μεθόδους της κυβέρνησης, είναι επειδή διαθήκες ουρανό ότι πρέπει να εφεύρουν καλύτερα αυτά. ""Το κεφάλι σας είναι ενεργοποιημένη από ευνοεί την Padishah του," μουρμούρισε ένα παλιό Φύλακας."Αλλά δεν είμαι γενιτσαρισμού;" φώναξε ο καπετάνιος, "και είναι ως γενιτσαρισμού ότι η Padishah με αγαπάει, όπως αγαπάει όλους μας. Κάποτε άκουσα να λέει ότι το λευκό μαλλί καπάκι ενός γενιτσαρισμού ήταν πιο έντιμο από την ουρά αλόγου στη βέργα σκηνή του άλλου. Παλιά Σελίμ εδώ να σας πω ότι, ως παιδί, Μωάμεθ 257 ήταν fonder χάος του γενιτσαρισμού από ό, τι της γιορτής στο χαρέμι. "«Ναι», είπε ο Σελίμ παλιά, με φωνή τρεμάμενη από την ηλικία, αλλά δυνατά με τον ενθουσιασμό ενθουσιασμένοι από έκκληση του καπετάνιου. «Τα χέρια μου δίδαξε Μωάμεθ πρώτη parries και ωθήσεις του? Και θα καθίσει από την πυρκαγιά μας να ακούσουμε τις ιστορίες της ανδρείας του σώματος μας, και να χειροκροτούν τα χέρια του, και την καλή Selim κραυγή», θα προτιμούσα να είμαι ένας γενιτσαρισμού από ό, τι είναι πρίγκιπας. »Τα μάτια του γέρου γέμισαν δάκρυα, όπως πρόσθεσε," Και όλοι οι τέσσερις χιλιάδες προφήτες ευλογήσει το Padishah! "Αν και αυτή η σκηνή είχε θεσπιστεί χωρίς, ο νεαρός σουλτάνος ήταν ανακλινόμενα, με την πλήρη έννοια του νέου αξιοπρέπειά του, μετά από τον καναπέ που ποτέ δεν είχε πιεστεί, εκτός από το πρόσωπο των δικαιωμάτων. Ήταν καλυμμένο με ένα πανί του χρυσού και βυσσινί βελούδο, απαλλάσσεται από παρυφές των μαργαριταριών. Πριν διαδόθηκε ένα χαλί από μετάξι, μια ίντσα παχιά, του οποίου η απαλότητα, τόσο της υφής και των αποχρώσεων, έκανε μια πλούσια αντίθεση με τα σύνορά της, η οποία κροσέ με κορδόνια από ασήμι και χρυσό. Τα τοιχώματα του θαλάμου του εμπλουτίστηκαν με πλακάκια από αλάβαστρο, αχάτη και τυρκουάζ. Το ανώτατο όριο απλώθηκε με χτυπημένο ασήμι, που έχουν εκκολαφθεί σε διαστήματα με καλούπια του χρυσού? Κοντά στο οποίο είχαν παράθυρα βιτρό φτιαγμένο από εκατοντάδες κομμάτια στενά ενώνονται για να σχηματίσουν διαφανείς εικόνες ψηφιδωτά, μέσω του οποίου η διαφοροποιημένα φως πλημμύρισε το διαμέρισμα.Μωάμεθ ήταν ο ίδιος σε πλήρη αντίθεση με το περιβάλλον του. Ήταν ντυμένος με Neglige, με χαλαρό φόρεμα, μεγάλες παντόφλες, και το λευκό καπάκι κρανίο.Πριν ο Σουλτάνος βρισκόταν το Μεγάλο Βεζύρη, Kalil, bedizened στο κοστούμι του γραφείου του:-ένα τεράστιο 258 τουρμπάνι του οποίου twisted πτυχώσεις ήταν μια

μπάντα του χρυσού? Ένα μπουρνουζάκια των μπροκάρ, ζωντανεύει με λουλούδια σφυρήλατο σε αυτήν σε πράσινο και κόκκινο? Και μια ζώνη κασμιρένιο αστραφτερά με τα κοσμήματα σε λαβή της γιαταγάνι του."Είναι ακόμη και τώρα στην εξέγερση, Μεγαλειότατε,» είπε ο Βεζίρης. «Η ασφάλειά σας θα εξυπηρετούνται καλύτερα από αυστηρά μέτρα. Λένε ότι το σίδερο δεν έχει εξελιχθεί σε νεύρα σας ακόμα."Ο Σουλτάνος χρωματισμένο. Μετά από μια στιγμιαία παύση, απάντησε. "Όταν Captain Ballaban έρχεται θα σκεφτούμε αυτό το θέμα."«Ο καπετάνιος είχε μόλις φτάσει, όπως μπήκα, κύριε.""Στη συνέχεια, να ανακοινώσει στους γενίτσαρους ότι καταργούνται οι επτά χιλιάδες γερακιών και των κατόχων παιχνίδι που ο πατέρας μου επιτρέπεται να τρώνε τα έσοδα μας, όπως τα σφάλματα μολύνουν τα δέντρα,? Και το εισόδημά τους πιστωθεί στο καλύτερο εξοπλισμό των γενίτσαρους.""Αλλά, κύριε, θα οξύνουν τα δόντια του -""Σιωπή! Έχω πει», είπε ο Μωάμεθ, χτυπά το χέρι του στο γόνατό του. "Αλλά τι είναι αυτή η ζήτηση από την Κωνσταντινούπολη;""Το γεγονός ότι η αμοιβή για την κράτηση των Orkran ξαδέρφη σου στην Κωνσταντινούπολη θα πρέπει να διπλασιαστεί, ή οι Έλληνες θα τον αφήσει χαλαρά να αμφισβητήσει το θρόνο με την Αυτού Μεγαλειότητα σας."«Σύμφωνης γνώμης με τη ζήτηση", δήλωσε ο Σουλτάνος. "Ο χρόνος θα έρθει όσο πιο γρήγορα για να εκδικηθεί την προσβολή, εάν δεν φαίνεται να το δείτε."Ο Βεζίρης συνέχισε κοιτάζοντας δισκία του. "Maria Sultana [71] ζητεί, μέσω της Kislar Αγά, ότι μπορεί 259 να επιτραπεί, μετά το θάνατο του άρχοντα της, να επιστρέψει στη συγγένειά της.""Ας φύγει! Είναι Giaour οποίων καταραμένο αίμα δεν βελτιώσαμε από έξι και κατοίκηση είκοσι χρόνια με τον πατέρα μου. Είναι αρκετά δίκαιο στις ρυτίδες της για κάποια χριστιανική πρίγκιπα, και ο Γιώργος Βράνκοβιτς πρέπει να κάνει νέες συμμαχίες.""Hunyades», είπε ο Βεζίρης."Ay, κάνουν ειρήνη μαζί του, και με Σκεντέρμπεης, επίσης, αν η άγριο θηρίο μπορεί να εξημερωθεί, την οποία πολλές αμφιβολίες."Ο Σουλτάνος αυξήθηκε από το μαξιλάρι του, τη μορφή του ζωντανεύει με έντονη συγκίνηση, και, βάζοντας το χέρι του πάνω στους ώμους του Βεζύρη, ο οποίος επέστησε πίσω στο παράξενη οικειότητα και κοιτάζοντας τον σταθερά στο πρόσωπο, ψιθύρισε: "Όλα πρέπει να περιμένει, "και οι λέξεις hissed στο καυτό ζήλος με τον οποίο τα είπε-" μέχρι-έχω την Κωνσταντινούπολη ».Ενεργοποίηση κατά την φτέρνα του, αποσύρθηκε προς την ιδιωτική του θαλάμου.Ο Σουλτάνος ο ίδιος έριξε στο κρεβάτι του. Η Capee Αγά, ή επικεφαλής των λευκών ευνούχων, καθήκον των οποίων ήταν να λειτουργήσει ως υπηρέτης-de-chambre, καθώς και να σταθεί στα δεξιά του Σουλτάνου στις περιπτώσεις του κράτους, άρχισαν να τραβούν τις κουρτίνες γύρω από τα ασημένια θέσεις κατά την οποία το κρεβάτι ξεκούραστα."Μπορείτε να μου φύγει», είπε μεγαλείο του. «Όχι, κρατήστε Αποστολή Captain Ballaban των γενίτσαρους."Καθώς ο νεαρός αξιωματικός τέθηκε, το πρόσωπο του Σουλτάνου χαλαρή."Θα μου κάνει ένας άνθρωπος και πάλι, σύντροφε,» είπε, πιάνοντας το χέρι του. "Αυτές οι λίγες ημέρες που παίζουν Sultan 260 με κάνει να νιώσω τόσο παλιά όσο και η

αυτοκρατορία μισώ αυτό το παρέλαση των βαρετό βεζίριδων και άλεσμα ευνούχοι?. Και να κλείσει εδώ με αυτές τις proprieties παλάτι είναι σαν ενοχλητικό για μένα, όπως σίδηρο TIMOUR το κλουβί ήταν ο παππούς μου Bajazet. νομίζω ότι θα θέσει χαρέμι μου στο άλογο, και να λάβει τα πεδία. scudding από την Αλβανία με Σκεντέρμπεης στα τακούνια ένα ήταν προτιμότερη από αυτή την πολυσύχναστη απραξία. Είχατε μια γρήγορη βόλτα για να πάρει από την Προύσα τόσο σύντομα, και εξετάσουμε ασθμαίνων. Roll τον εαυτό σας σε δέρμα που λύκου. σκότωσα ότι οι συνάδελφοί στο Caramania. Με το τουρμπάνι του Αβραάμ! κόκκινο κεφάλι σας φαίνεται καλά από το μαύρο δέρμα. αλλά γιατί δεν γελάς; Έχουν κάνει μια Padishah σας, πάρα πολύ , ότι θα πρέπει να καλύψει το πρόσωπό σας με προσοχή; ""Έχω μια φροντίδα, Μεγαλειότατε,» είπε ο στρατιώτης."Πες το μου", δήλωσε ο Σουλτάνος, «και θα το κάνω να πετάξει μακριά όσο πιο γρήγορα άλογο του προφήτη τον πήρε στον έβδομο ουρανό.""Οι γενίτσαρους είναι ανήσυχος, Μεγαλειότατε.""Δεν το δότη έχω ανακοινώσει τους καθησυχάσουν;""Δεν έχω ακούσει για αυτό,» είπε ο αξιωματικός.«Ακούστε! Δεν είναι ότι η κραυγή τους;" Κραυγή μετά κραυγή ενοικίαση του αέρα από το δικαστήριο χωρίς.Η γενιτσαρισμού χλωμιάσε? Αλλά σε μια στιγμή είπε, «δότη σας έχει ανακοινώσει ότι οι επευφημίες σας Μεγαλειότατε.»."Ζήτω η Padishah!" "Μεγάλη διάρκεια ζωής στο Μωάμεθ!" χτύπησε ξανά και ξανά.«Σας ευχαριστώ, κύριε", φώναξε ανυπόμονα ο νεαρός, φιλώντας το χέρι του Σουλτάνου."Τι άλλο θα έχουν;" ρώτησε ο ίδιος. 261"Nothing but ευκαιρία να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους με γενναία υπηρεσία», ήταν η απάντηση.«Αυτό που πρέπει να έχουν, μαζί σας για να τους οδηγήσει," βάζοντας το χέρι του στον ώμο του νεαρού αξιωματικού.«Όχι, Μεγαλειότατε, μπορεί να μην αντικαταστήσει εκείνους που είναι ανώτεροί μου, λόγω της ήδη παρασχεθείσες υπηρεσίες.""Αλλά εγώ εντολή. Οι Σώμα για αύριο να τεθεί υπό τις διαταγές σας ως επικεφαλής Αγά τους.""Ζητώ Majesty σας να απόσχει από το σκοπό αυτό», είπε ο Ballaban. «Το πνεύμα του σώματος, την αποτελεσματικότητά της, εξαρτάται από την αυστηρή τήρηση των κανόνων της αρχαίας Ορχάν και Aladdin. Με αυτούς έχουμε γίνει αυτό που είμαστε."«Αλλά», φώναξε Μωάμεθ θυμωμένα, "δεν πρέπει να υπάρχει άλλη θέληση από τη δική μου σε όλο το στρατό.""Θα ήθελα να έχω καμία άλλη θέληση από το δικό σου, Κύριε», ήταν η απάντηση? ", Αλλά ήταν καλά, αν θέλησή σας θα πρέπει να αφήσει την εξουσία των γενίτσαρους« άθικτες »."Θα νέος επαναστάτης!" φώναξε Μωάμεθ, το ήμισυ εξοργίστηκε ακόμη ούτε τα μισά ευχαριστημένος όπως, εκρήγνυται σε ένα γέλιο, όρμησε πάνω από το πρόσωπο του φίλου του ένα βάζο παγωμένο σερμπέτι που ήταν σε μια λάκα στο πλευρό του."Μπορεί να ευχαριστήσω τον διάβολο ότι δεν ήταν το βέλος που πυροβόλησε μία φορά με», είπε ο παιχνιδιάρικο τύραννος, όπως Ballaban πήδηξε στα πόδια του.

"Αν δεν ήταν ο Σουλτάνος τώρα, θα ήθελα να σας τραβήξει από το κρεβάτι, όπως σας τράβηξε από το άλογό σας εκείνη την ημέρα», απάντησε ο πολύ εγκάρδιος φαβορί, κάνοντας μια κίνηση σαν να εκτελέσει την απειλή.«Έχετε δίκιο», είπε ο Μωάμεθ ο ωροσκόπος. "Είμαι Sultan! Sultan; κουραφέξαλα! Ωστόσο Sultan, σίγουρα." Βημάτιζε το πάτωμα σε βαθιά αναταραχή, και το μήκος είπε, «έχω 262 έχουν καθήκον να εκτελέσει, από την οποία θα προτιμούσα να κόψει τα χέρια μου.""Επιτρέψτε μου να κάνει την πράξη, αν και παίρνει το χέρι μου και τη ζωή μου», είπε ο Ballaban ανυπομονησία.«Δεν ξέρεις τι είναι, παλιό σύντροφο μου.""Αλλά εγώ δεσμεύομαι πριν ξέρω", ήταν η απάντηση που ήρθε από ενισχυμένες χείλη και σκυμμένο το κεφάλι, όπως ο καπετάνιος έκανε υπακοή του.Ο Σουλτάνος τον κοίταξε στο πρόσωπο καιρό και ειλικρινά, και στη συνέχεια, στροφή μακριά, είπε:«Όχι όχι! Υπάρχουν χέρια λιγότερο ευγενή από τη δική σας.""Αλλά μου να προσπαθήσω, κύριε.""Ξέρεις το έθιμο των προγόνων μας, που εγκρίθηκε από τη σοφία των ντιβάνια, ως πρόσφορο απαραίτητη για την ειρήνη και την ασφάλεια της αυτοκρατορίας, αυτή τη σπατάλη αλλά δεν μπορώ να μιλήσω: ούτε θα ήθελα να ζητήσω από εσάς Άσε με, Captain. . Ελάτε στο αύριο τέτοια ώρα. Θα πρέπει να το ανάγλυφο της εταιρείας σας, τότε, ακόμη περισσότερο από ό, τι την ημέρα. " ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXVII.Μια ώρα αργότερα το Kislar Αγά, επικεφαλής των μαύρων ευνούχων που είναι επιφορτισμένες με το βασιλικό χαρέμι, είχε ανακοινωθεί."Λοιπόν, δϊηαηι, έχουν οποιαδήποτε από κοπάδι σας ΤΑΕ δραπέτευσε;" ζήτησε από τον Σουλτάνο."Κανένας. Όμως Mira Sultana θα αποτίσουμε φόρο τιμής της στα πόδια Majesty σας." 263"Mira, ο Έλληνας;" είπε ο Μωάμεθ, το βαθύ χρώμα αυξάνεται σε ναούς του.Μείωση τόνος του με έναν ψίθυρο, συνομίλησε για λίγα λεπτά με τον ευνούχο, ο οποίος υποκλίθηκε στο έδαφος, και με τις σκληρές, αλλά λεπτή φωνή, είπε:«Μεγαλειότατε είναι σοφός, πολύ σοφός. Θέλησή σας είναι ότι του Αλλάχ, η Μεγάλη Hunkiar. Θα πρέπει να γίνει."Mira ήταν μια όμορφη γυναίκα. Η ελαφριά υφή του χιτώνα της, αποκάλυψε μια τέλεια μορφή? Και το λεπτό πέπλο δάνεισε μια γοητεία στο πρόσωπό της, όπως σκιές αποστολή σε όλη την τοπίο.Μωάμεθ ανατρίχιασε, καθώς η γυναίκα γονατιστή, αγκάλιασε τα πόδια του. Τα λόγια του συγχαρητήρια της για το νεαρό μονάρχη, διαμαρτυρία της για την αφοσίωση σε αυτόν ως τον πατέρα του, αν ειπωθεί με τη γλυκιά φωνή που είχε ακούσει ποτέ, και με εμφανή ειλικρίνεια, έστειλε μια ορατή τρόμο μέσα από το πλαίσιο του ακροατή της. Και όταν πρόσθεσε, "Το παιδί μου, Ahmed, η εικόνα της ευγενούς πατέρα του και σου, θα σε εξυπηρετήσει με τη ζωή του, και" -«Είναι καλά! Είναι καλά», διέκοψε τον Σουλτάνο. «Να φύγει τώρα!"Το επόμενο πρωί ήταν ένα στο οποίο οι καρδιές των πολιτών της Αδριανούπολης στάθηκε σχεδόν throbless με τρόμο. Οι μητέρες ενωμένα μωρά τους με ένα ρίγος με τα

στήθη τους? Και οι πατέρες χάιδεψε τη δίκαιη μαλλιά των αγοριών τους, και ευχαρίστησε τον Αλλάχ που δεν παλίρροια του βασιλικού αίματος έτρεξε στις φλέβες τους. Μια ιστορία αργότερα επιπλέει πάνω από τα εδάφη των μουσουλμάνων και της χριστιανικής, ως τρομερό, όπως ένα σύννεφο του αίματος, ρίχνοντας τη σκιά της σε παλάτι και εξοχική κατοικία, και βαφής αυτή τη σελίδα της ιστορίας στην οποία το όνομα Μωάμεθ είναι γραμμένο με μια καταδικαστική κηλίδα. 264Ενώ Mira Σουλτάνα ήταν υπέκυψε στα πόδια του νέου μονάρχη, τον συγχαρώ μετά την άνοδό του στο θρόνο, ο γιος της βρέφος, Ahmed, ετεροθαλής αδελφός στην Μωάμεθ, είχε στραγγαλιστεί στο μπάνιο από τις διαταγές του. Ένας άλλος γιος του Amurath, Calapin, είχε, μέσω της έγκαιρης υποψίες της μητέρας του, διέφυγε στη γη των Χριστιανών.Ήταν το τέλος της ημέρας, όταν Captain Ballaban εμφανίστηκε για το κοινό με το σουλτάνο. Αυτού Μεγαλειότητας του ήταν προφανώς το πιο gay των διαθέσεων."Έλα, πετάξτε με τα ζάρια! Δεν έχουμε παίξει από τότε που θα διατεθεί ανδρισμό μου και να θέσει στο μανδύα του Padishah του. Έλα! Τι; Έχετε κανένα συμφέρον να βάλει επάνω; τότε θα διακυβεύονται και για τα δύο. Ένας Turkoman, ο πατέρας της δική νύφη μου, μου έχει στείλει μια συντροφιά των γυναικών, Γεωργιανοί, με τα πρόσωπα όσο πιο δίκαιο το κέλυφος του αυγού της στρουθοκαμήλου, [72] και τις φωνές, όπως γλυκά, όπως τα πουλιά που τραγουδούσαν την άρπα του Δαβίδ. [73] Η επιλογή σ 'αυτόν που κερδίζει! Τι! δεν δελεάσει ότι το σύννεφο για να αποκοιμηθείτε το πρόσωπό σας; Στη συνέχεια, έχετε την επιλογή σας, χωρίς την εκτίναξη. Τι! εξακολουθεί να σκέφτεται; " πρόσθεσε ο ίδιος, η αυξανόμενη θυμωμένος. "Με το ιερό σπίτι στη Μέκκα! Θα σας κάνει να γελάσετε αν γαργαλάω πλευρά σας με το σημείο στιλέτο μου.""Θα με έκανε να υποσχεθώ ότι θα ήθελα να είναι αληθινό σε σας, Padishah μου, και αν πρέπει να γελάσω με την ημέρα δεν θα είναι αληθινό», απάντησε Ballaban ήσυχα. «Το πρόσωπό μου φοράει τις σκιές που οι άνθρωποι έχουν ρίξει σε αυτό."«Οι άνθρωποι;" είπε ο Μωάμεθ αυξανόμενη χλωμό.265"Ay, οι άνθρωποι έχουν ακούσει ο θρήνος της Σουλτάνας»."Για ποιο λόγο; Πες μου για τι;" ζήτησε από τον Σουλτάνο με προσποιητή έκπληξη.Ballaban διηγήθηκε την ιστορία που ήταν στα χείλη κάθε ατόμου.«Είναι προδοσία εναντίον μου", φώναξε ο μονάρχης. Κλήτευση του Capee Aga πρόσφερε τον καλέσει στο ντιβάνι.Οι μεγάλες προσωπικότητες της αυτοκρατορίας γρήγορα συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα ακροατήριο. Στα δεξιά του Σουλτάνου ήταν ο Μέγας Βεζύρης και τρία δευτερεύοντα βεζίριδων. Στα αριστερά του ήταν ο Kadiasker, ο επικεφαλής των δικαστών, με άλλα μέλη της ουλεμάδες ή συντεχνία των δικηγόρων, που αποτελεί το ανώτατο δικαστήριο. Το Reis-Εφέντι, ή υπάλληλος, στάθηκε με δισκία του πριν από την έδρα του Σουλτάνου. Το πίσω μέρος του δωματίου ήταν γεμάτη με διάφορα πρίγκιπες και ανώτατους αξιωματούχους.Όσον αφορά την Kadiasker, ο Σουλτάνος ζήτησε:"Ποια είναι η ονομασία του εγκλήματος, και η ποινή γι 'αυτόν ο οποίος, μη προσκαλούμενων από τον Padishah, πρέπει να τεθεί στο θάνατο ενός παιδιού από βασιλικό αίμα;"Η Kadiasker, μετά την προφανή έκπληξη μια στιγμή στην ερώτηση, προφέρεται αργά την ακόλουθη απόφαση:

"Θα ήταν ένα διπλό έγκλημα, Μεγαλειότατε, είναι τόσο φόνο και προδοσία. Και αν κατά τύχη το παιδί ήταν ορφανό, αφήστε ένα τριπλό κατάρα έρχονται από την φονιά. Για ό, τι λέει το βιβλίο του Προφήτη; [74]« Αυτοί που καταβροχθίζουν τα υπάρχοντά των ορφανών άδικα, πρέπει να καταπιεί κάτω τίποτα, αλλά φωτιά σε κοιλιές τους, και 266 πρέπει να ψήνω στη σχάρα σε μαίνεται φλόγες ». Αν μια τέτοια είναι η κατάρα του Αλλάχ σ 'αυτόν που θα λεηλατήσουν το παιδί των δίκαιων προϊόντων του, πολύ περισσότερο ο Αλλάχ προσφορά μας επισκέπτονται με ένα εκδίκηση που despoils το παιδί της chiefest κατοχή-του τη ζωή. Τέτοια είναι ο νόμος, O Ζιλ Ullah. "[75]Όσον αφορά την Kislar Αγά, τον Μωάμεθ διέταξε να δώσει μαρτυρία.Το Nubian έτρεμε καθώς κοίταξε στο ασπρισμένα πρόσωπο του Σουλτάνου? Αλλά γρήγορα τον εαυτό κατοχή του αρκετά για να διαβάσει τις σκέψεις του κυρίου του, και είπε:«Το παιδί της Mira Sultana βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο, ενώ στα χέρια του Sayid.""Ήταν Sayid όρισε συνοδός του παιδιού;" ζήτησε από την Kadiasker."Δεν ήταν," ήταν η απάντηση.«Αφήστε τον να πεθάνει!" είπε ο δικαστής αργά.«Αφήστε τον να πεθάνει!" επαναλαμβάνεται το Μεγάλο Βεζίρη.Ο Σουλτάνος υποκλίθηκε στη σύμφωνη γνώμη και απέσυρε.Η ταχεία εκδίκηση του Padishah χαιρετήθηκε με χειροκροτήματα από τους υπαλλήλους, σαν να είχε διαγραφεί την ενοχή του αίματος από την ρόμπα της βασιλικής τιμή? Αλλά οι άνθρωποι κούνησε το κεφάλι τους, και να διατηρούνται σκιές στα πρόσωπά τους για πολλές ημέρες.«Εγώ κουράζονται αυτή τη ζωή στους στρατώνες," είπε ο καπετάνιος Ballaban στο Σουλτάνο, λίγο μετά από αυτό το γεγονός."Μίλα, ειλικρινά άνθρωπος», ήταν η απάντηση. "Θα ελαστικών μου? Η καρδιά μου δεν είναι αρκετά μεγάλη για να φιλοξενήσει ένα από τα εν λόγω φιλοδοξίας».«Όχι, Μεγαλειότατε, αλλά θα ήθελα να πάρει πιο κοντά στο εσώτατο 267 πυρήνα της καρδιάς σας, σε αυτό που είναι βαθύτερη επιθυμία σας."«Και πού, νομίζετε ότι είστε, είναι εκείνο το σημείο;" είπε ο Σουλτάνος χαμογελώντας.«Κωνσταντινούπολη», ήταν η λακωνική απάντηση."Αχ! Αληθινό εραστή μου εισαι, αν θα είναι εκεί. Μέχρι έβαλα το μιχράμπ [76], στους τοίχους της Αγίας Σοφίας, δεν θα κοιμηθώ χωρίς το όνειρο που έχω κάνει. Ξέρετε ότι δεν το όνειρο του Othman; πώς τα φύλλα του δέντρου που ξεπήδησε από την αγκαλιά του, όταν η εύλογη Malkhatoon, η μητέρα όλων των Padishahs, βυθίστηκε σε αυτήν, είχαν τη μορφή cimeters, και κάθε άνεμος γύρισε σημεία τους προς την Κωνσταντινούπολη; εγρήγορσης και ύπνου Οι σκέψεις μου είναι τα φύλλα. Το πνεύμα της Othman αναπνέει μέσα από την ψυχή μου και τους μετατρέπει προς τα εκεί. οδηγό και να προετοιμάσει έρχονται μου. Οι τοίχοι άντεξε Amurath πατέρα μου. Ανακαλύψτε γιατί; ακούω ότι η Urban, ο ιδρυτής κανόνι, είναι ως προς την αμοιβή των Ελλήνων. Αυτός που ανακάλυψε έναν τρόπο να μετατρέψει τα Dibrians κατά Sfetigrade μπορεί να βρει έναν τρόπο να γυρίσει τα μάτια ενός αλλοδαπού από την κακοποιημένη στέμμα του Καίσαρα σε κάτι φωτεινότερο-Go, και ο Αλλάχ να σας δώσει σοφία! "Ο αναγνώστης είναι εξοικειωμένος με την άμεση συνέχεια της αναχώρησης Captain Ballaban, η περιπέτεια του με τις ιταλικές desperadoes στην παλιά δεξαμενή, και η επιτυχία του με το αστικό.

268ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXVIII.Η πολιορκία και η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453, ήταν, με εξαίρεση την ανακάλυψη της Αμερικής, το πιο σημαντικό γεγονός του δέκατου πέμπτου αιώνα. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στη συνέχεια έχασαν τη ζωή τους, μετά από έντεκα αιώνες της δόξας και της ντροπής? Της ηρωικής κατακτήσεις, και πολύ διστακτική συμβιβασμούς με άλλες δυνάμεις για το προνόμιο της ύπαρξης? Παρουσιάζουν στο θρόνο της, τις αρετές και τη σοφία του Θεοδοσίου και του Ιουστινιανού, και τα ελαττώματα και την τρέλα του αυτοκράτορες και αυτοκράτειρες τα ονόματα των οποίων ήταν πολύ καλά ότι ο κόσμος πρέπει να το ξεχνάμε.Όμως, η ιστορική σημασία της πολιορκίας ήταν συμφωνημένα από την συναρπαστική συμφέρον που συνδέεται με σκηνές του.Το τελευταίο από τα του Κωνσταντίνου, από τα χέρια του οποίου η πόλη βασιλικός αποσπάστηκε, ήταν άξια του ονόματός της επιβαρύνουν μεγάλη ιδρυτή της, όχι, ίσως, για την προβολή του ιδιοφυΐα στην κυβέρνηση και τη διοίκηση, αλλά και για την ευσεβή αφοσίωση και θυσίες θάρρος με το οποίο ο ίδιος υπερασπίστηκε την εμπιστοσύνη του. Μια μπάντα λιγότερο από δέκα χιλιάδες Χριστιανοί, κυρίως Έλληνες, και μερικές Λατίνοι του οποίου η αγάπη για την ουσιαστική αλήθεια της θρησκείας τους ήταν ισχυρότερη από τη μισαλλοδοξία τους για την αίρεση, άντεξε για πολλές εβδομάδες τη φρίκη που χύθηκαν πάνω τους από το ένα τέταρτο του ενός εκατομμυρίου Μουσουλμάνοι. Οι εχθροί έγιναν αλαζονικό από έναν αιώνα σχεδόν ανεξέλεγκτη κατάκτηση? Ζεστό αίμα τους βράζει με μανία και τόλμη ενθουσιασμένοι από τις υποσχέσεις της θρησκείας τους, το οποίο άνοιξε τον παράδεισο σε εκείνους που χάθηκαν με το σπαθί? Και ήταν 269 με επικεφαλής τα πρώτα τεμάχια του η εντυπωσιακή ιδιοφυΐα και την τόλμη του Μωάμεθ II.Ο Βόσπορος αποκλείσθηκε έξι μίλια πάνω από την πόλη από το νέο φρούριο, Rumili-Χισάρια, το Κάστρο της Ευρώπης? Απαντώντας σε όλο τον στενό σε Anadolu-Hissari-τα κάστρα της Ασίας.Ένας στόλος από τριακόσια μουσουλμανικά πλοία συνωστισμός στην είσοδο του Βοσπόρου, να αντισταθούν σε οποιαδήποτε δυτική σύμμαχος των Χριστιανών που θα μπορούσαν να έχουν τρέξει το γάντι των οχυρών που φρουρούσαν την κάτω είσοδο του Μαρμαρά. Ταυτόχρονα, αυτή η ναυτική δύναμη απείλησε το μακρύ μέτωπο του νερού της πόλης, με συντριπτική επίθεση. Ο τοίχος που βρίσκεται μεταξύ της θάλασσας του Μαρμαρά και τον Κεράτιο κόλπο, και κατέστησε την πόλη ένα τρίγωνο, κοίταξε κάτω επάνω στρατούς που συγκεντρώθηκαν από τα πολλά εδάφη μεταξύ του Ευφράτη και του Δούναβη? Το φεουδαρχικό ιπποσύνης από ziamets τους σύμφωνα με υπέροχα accoutred μπέηδες? Το φοβερό Akindji, η τοποθετημένη μάστιγα των συνόρων της Χριστιανοσύνης? οι ορδές ετερόκλητο των Azabs, ελαφρά ακανόνιστο πόδι-στρατιώτες,-οι συμπληρώνοντας τις πεδιάδες για χιλιόμετρα μακριά:-ενώ περίπου οι σκηνές του Σουλτάνου ήταν οι Royal Horse Guards, οι Spahis, Salihdars , Ouloufedji και Ghoureba, αντιπάλους για το χειροκρότημα των εθνών, όπως οι πιο τολμηροί από τους αναβάτες και πιο επιδέξιο από τους ξιφομάχους: και τους γενίτσαρους, που καυχιόταν ότι το πέλμα τους ήταν ακαταμάχητος όπως τα κύματα του σεισμού.Οι ανθρακωρύχοι από τα Σέρβια ήταν έτοιμοι να λαγούμι κάτω από τα τείχη. Ένα μεγάλο κανόνι ρίχνει από το Urban, ο Dacian, ο οποίος είχε εγκαταλείψει από το χριστιανικό με το μουσουλμανικό στρατόπεδο, μαρτυρήσει έτοιμο να ρίξει τις μπάλες

πέτρα από £ 600 το βάρος. Ήταν πλαισιώνεται από δύο σχεδόν 270 εξίσου τεράστια φωτιά εμετό δράκους, καθώς η νέα πυροβολικό ονομαζόταν: ενώ δεκατέσσερις άλλες μπαταρίες μικρότερης πυροβολικό περίμεναν να χύσει ακόμα νέα καταστροφή τους από τις εργασίες. Αρχαία τέχνη αναμειγνύονται με τη σύγχρονη επιστήμη στην επίθεση? Για πολιορκητικούς κριούς συμπληρώνονται κανόνι, και τάφρους μαστού βαθιά ολοκλήρωσε τις γραμμές των ασπίδων. Μετακίνηση οχυρά του ξύλου ανταγωνίζεται, σε όλη τη βαθιά τάφρο, τα παλιά πέτρινους πύργους, η οποία κατά τη διάρκεια των αιώνων είχαν εκσφενδονιστεί πίσω δράστες τους σε περισσότερες από είκοσι πολιορκίες. Οι διάφορες οικοδεσπότες των πολιορκητές στις καθημερινές μετακινήσεις τους ήταν σαν τις πτυχές ενός τεράστιου φιδιού, σπαρταράει σε όλο αναθέτουσα κύκλους γύρω από το σώμα κάποιου ανήμπορος θήραμα. Από το πρωί μέχρι το σκοτάδι οι τοίχοι κατέρρευσε κάτω από το σφυροκόπημα του πυροβολικού?, Αλλά από το σκοτάδι για να ξημερώσει αυξήθηκαν και πάλι κάτω από το μόχθο των άγρυπνες υπερασπιστές.Χιλιάδες, ωθείται από τις εντολές του σουλτάνου, και περισσότερο, ίσως, από την προοπτική ανταμοιβής σε αυτόν τον κόσμο, και σε μια άλλη, εκ των οποίων φωτεινό-eyed Houris παρακολουθούσαν υποψήφιους άρχοντες τους, τοποθετούνται οι σκάλες κλιμάκωση μόνο για να γεμίσει με τους φορείς και η τάφρος κάτω. Στο σημείο μεγαλύτερος κίνδυνος πολιορκημένων εμπνεύστηκαν με το θάρρος του αυτοκράτορα τους, και με την βοήθεια των συγκροτημάτων των Ιταλών τους οποίους το πορτοφόλι και τις εκκλήσεις του Ιωάννη Ιουστινιάνη έφερε ως τελευταία προσφορά της κοινής πίστεως της Χριστιανοσύνης από την μεγάλη βωμό ήδη στάζουν αίμα ενός έθνους.Μερικές φορές, όταν οι Χριστιανοί, των οποίων ολιγότητα σε σύγκριση με τους επιτιθεμένους τους ανάγκασε να εξυπηρετήσει τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα, ήταν αποθαρρύνονται από τη συνεχή κίνδυνο και την κούραση, μια ελαφριά μορφή κράνος και θώρακα 271 κινήθηκε μεταξύ τους, ανεξάρτητα από τα βέλη και σφαίρες μολύβδου: τώρα σκύψιμο να σταματήσει την πληγές των πεσόντων? "! Το αλβανικό Η Αλβανική" τώρα τοποθέτηση του στηθαίο, όπου δεκάδες stout στρατιώτες της θωρακισμένο με το σώμα τους, και χαιρέτισε την παρουσία της με την κραυγή της Η ευλάβεια που οι στρατιώτες έδωσαν στους αφοσιωμένους μοναχές, οι οποίοι ήταν αδιάκοπη στη διακονία τους έλεος, ξεπεράστηκε από εκείνα με τα οποία θεωρείται Morsinia. Είχε γίνει στα μάτια τους ήταν η ενσάρκωση της αιτίας για την οποία αγωνίζονται.Η διακοπή από τον πόλεμο των διαπραγματεύσεων με τον Εμίρη της Τραπεζούντας, του οποίου η κόρη είχε επιλεγεί ως αυτοκρατορική σύζυγο, αναπτέρωσε τις φήμες που είχαν συσχετίσει μια φορά το όνομα του δίκαιου της Αλβανίας με εκείνη της Αυτού Μεγαλειότητας του? Και έδωσε αφορμή για ένα nick-name, "Ο μικρός Αυτοκράτειρα», η οποία, μεταξύ των στρατιωτών, ήρθε να μιλήσει με σχεδόν όσο πίστη της προσωπικής αφοσίωσης, σαν να είχε λάβει την αυτοκρατορική επικύρωση.Μέριμνα του Κωνσταντίνου τον οδήγησε να διαμαρτύρομαι με Morsinia για την έκθεση του προσώπου της για τους κινδύνους του τοίχου: αλλά μου απάντησε-"Έχετε πει, αγαπητέ αδελφέ μου, ότι η άμυνα είναι απελπιστική; ότι η πόλη πρέπει να πέσει; Ποια μοίρα περιμένει μένα τότε; Οι Τούρκοι έχουν θητεία για τους άνδρες τους οποίους έχουν συλλάβει, η οποία, αν και δύσκολο, δεν είναι καταδικαστική για το σώμα και την ψυχή . Τι και αν μπορείτε να στείλετε στα ορυχεία, στα μαγειρεία; Τι εάν σας σκοτώσει; Μπορείτε να αντέξει αυτό. Ωστόσο, ξέρω ότι εσείς οι ίδιοι θα χανόταν στον αγώνα πριν θα υποβάλει ακόμη και μια τέτοια μοίρα. Όμως, ποια είναι η πεπρωμένο μιας γυναίκας που 272 θα πέσει στα χέρια τους; Είναι καλύτερα να πεθάνουν παρά να πρέπει

να ληφθούν σε αιχμαλωσία. και δεν είναι εκεί πέρα παράβασης, όπου οι άνδρες του αληθινού Θεού δίνουν τη ζωή τους για την πίστη τους, ως ιερά, όπως ήταν πάντα ένας βωμός ; για τη γη δεν είναι το στέμμα του μαρτυρίου καλύτερα από το θάνατο ζουν στην χαρέμι του άπιστο Το βέλος που με βρίσκει εκεί στον τοίχο πρέπει να είναι για μένα σαν άγγελος από τον ουρανό?; και ένας θάνατος-πληγή παραλαβή θα υπάρξει ως ανώδυνη για την ψυχή μου, όπως το φιλί του Θεού. ""Αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι!" φώναξε ο Κωνσταντίνος. "Ανδρεία μας, αν δεν σώσουν την πόλη, μπορεί να οδηγήσει σε παραδοθούν κατά τους όρους που θα σώσει όλους τους ζωές των ανθρώπων."«Είναι αδύνατο», απάντησε εκείνη. «Αυτού Μεγαλειότητας του με ενημέρωσε χθες ότι Μωάμεθ είχε υποσχεθεί στους στρατιώτες του το χαλάσει της πόλης, με απεριόριστη άδεια για λεηλασία."Κωνσταντίνος ήταν σιωπηλή, αλλά σε μήκος πρόσθεσε. "Εάν χειρότερα έρχεται, τότε θα είναι αρκετό χρόνο για να εκθέσει τη ζωή σας.""Αλλά το τέλος είναι κοντά, αγαπητέ Κωνσταντίνου. Η πόλη είναι άσχημα τροφοδοτείται. Οι φτωχοί έχουν ήδη λιμοκτονούν. Η φρουρά είναι το επίδομα το οποίο μπορεί να το διατηρήσει, αλλά σε λίγες ημέρες. Άλλωστε, όπως μου έχουν πει, οι Ιταλοί βρίσκονται σε διαμάχη με οι Έλληνες, και είναι έτοιμο να ανοίξει τις πύλες αν πιέζει την πείνα πάνω τους. "«Ναι, κατάρες για το κεφάλι του εν λόγω μοναχός Γεννάδιος, ο οποίος στέλνει προσβολή προς τους συμμάχους μας κάθε μέρα από το κελί του!" μουρμούρισε ο Κωνσταντίνος. "Αλλά δεν μπορώ να σας δούμε σε κίνδυνο, Morsinia. Υποσχέσου μου-για τη ζωή σας είναι πιο ακριβό για μένα από τη δική μου-ότι δεν θα πάει πάνω στα τείχη. Εγώ δεν χρειάζεται να τον όρκο να γενναία Καστριώτη μας, 273 και ότι για μας Ο πατέρας Kabilovitsch, που θα σας φυλάει. Όμως, αν όχι για χάρη μου, στη συνέχεια, για χάρη τους, να λάβει η συμβουλή μου. Ξέρω ότι είστε κάτω από την ιδιαίτερη φροντίδα της Υπεραγίας Jesu. Έχει Δεν θωρακισμένο δυο μας-εγώ για σας λόγους-πολλές φορές στο παρελθόν; ""Τα λόγια σας είναι σοφός, ο αδελφός μου. Δεν χρειάζεται να καλέσει το θέλημα του Καστριώτη και ο πατέρας Kabilovitsch, για τη δική σας επιθυμία είναι για μένα σαν ιερό και ότι κάθε μία στη γη», είπε, κοιτάζοντας τον στα μάτια με το σεβασμό της αγάπης, και αποδίδοντας στην αγκαλιά του όπως ο ίδιος φίλησε το μέτωπό της.«Αλλά», πρόσθεσε η ίδια, "I must ακριβές από εσάς μία υπόσχεση.""Κάθε πράγμα, αγάπη μου, που είναι συνεπής με την ασφάλειά σας», ήταν η γρήγορη απάντηση.«Είναι αυτό. Υποσχέσου μου, από την Παναγία Μητέρα του Θεού, που δεν θα μου επιτρέψετε να γίνει αιχμαλωσία ζουν στον Τούρκο»."Όχι, αν η ζωή μου μπορεί να σας προστατεύσει. Αυτό ξέρεις!"«Ναι, θα ήθελα να ρωτήσω αυτό, αλλά κάτι πιο δύσκολο από ό, τι αυτό θα πρέπει να πεθάνει για μένα."Η ωχρότητα εξαπλωθεί πέρα από το πρόσωπο του Κωνσταντίνου, για υποψιαζόταν έννοια της, όμως ρώτησε: «Και τι-τι μπορεί να είναι αυτό;""Πάρε τη ζωή μου με το δικό σας χέρι, όχι ότι ένας Τούρκος θα πρέπει να με αγγίξει,» δήλωσε ο Morsinia, χωρίς το παραμικρό τρέμουλο στη φωνή της.Κωνσταντίνος στάθηκε κατάπληκτοι. Morsinia συνέχισε, λαμβάνοντας ισχυρή δεξί του χέρι στο δικό της, και η αύξηση αυτή να της χείλη-

"Αυτό ήταν χαρά, μάλιστα, αν το χέρι εκείνου που με αγαπάει, το χέρι που με έχει σώσει από τον κίνδυνο 274 τόσο συχνά-θα μπορούσε να με λυτρώσει από αυτό που φοβάμαι περισσότερο από χίλιους θανάτους! Υποσχέσου μου για χάρη της αγάπης!"«Δεν μπορώ να υποσχεθώ κάτι τέτοιο», είπε ο νεαρός εραστής, με μια φωνή η οποία έδειξε ότι η αίτησή της είχε κοπεί στην καρδιά."Τότε αγαπάς δεν», είπε η κοπέλα, στροφή μακριά.Αλλά το βλέμμα στο πρόσωπό του Κωνσταντίνου έδειξε την τρομερή τραγωδία που ήταν μέσα στην ψυχή του, και ότι μια τέτοια καταγγελία έφερε πολύ κοντά στο αποκορύφωμα της. Αμέσως η ίδια έριξε στην αγκαλιά του."Συγχώρεσέ με! Συγχώρεσέ με!" φώναξε εκείνη. «Εγώ δεν θα αμφισβητούν ότι η αγάπη που έχει αποδειχθεί πολύ συχνά. Αλλά ας μιλήσουμε ήρεμα από αυτό. Γιατί θα έπρεπε να συρρικνωθεί από αυτό;" ρώτησε, οδηγώντας τον σε ένα κάθισμα δίπλα της."Επειδή σ 'αγαπώ. Το χέρι μου θα γίνει παραλύσει νωρίτερα από ό, τι αγγίζουν αγένεια μια τρίχα από το κεφάλι σας."«Όχι, με την έννοια ότι δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου», είπε ο Morsinia. "Θα δεν κόβω ένα mole από το πρόσωπό μου αν αμαυρώθηκε από αυτό στα μάτια σας!""Αλλά αυτό θα πρέπει να είναι τέλεια, για να μην σας βλάψει», είπε ο Κωνσταντίνος."Και δεν κρατάτε το χέρι των φτωχών στρατιώτη με την ημέρα, ενώ η βδέλλα ήταν τον τεμαχισμό, μήπως η γάγγραινα πρέπει να μολύνει ολόκληρο το σώμα του με δηλητήριο; Και θα δεν το έχουν πράξει εάν ήταν χαμένο αδελφό σου, Michael , τον οποίο αγαπούσε; Και θα δεν το έχετε κάνει πιο πρόθυμα γιατί τον αγαπούσε; " 275«Ναι», είπε ο Κωνσταντίνος, "αλλά αυτό θα ήταν να σώσει τη ζωή, για να μην την καταστρέψει.""Αλλά αυτό, αγαπητέ αδελφέ μου, είναι η δικαιοσύνη του προσώπου σε σχέση με το δίκαιο της τιμής; ποια είναι η αναπνοή του σώματος, όταν τόσο το σώμα και η ψυχή σε αυτό που απειλούνται με μόλυνση από μια τέτοια ύπαρξη, όπως κάθε γυναίκα που λαμβάνει από ο Τούρκος; "«Δεν μπορώ να διαφωνήσω με σας, Morsinia. Αντάρτες φύση μου κατά την πράξη που προτείνετε."«Αλλά», μου απάντησε, "δεν είναι αγάπη ευγενής, και δεν θα πρέπει να είναι ισχυρότερη από ό, τι η φύση; Αν η φύση θα πρέπει να εξεγερθούν εναντίον αγάπη, η αγάπη ας συντρίψει την εξέγερση, και να δείξει την κυριαρχία της. Εάν το χέρι μου, θα πρέπει να τρέμουν να κάνει τίποτε που πραγματική υπηρεσία σας που απαιτούνται, θα ήθελα να κατηγορούν το χέρι μου από την έλλειψη αφοσίωσης. Αλλά νομίζω ότι οι άνδρες δεν γνωρίζουν το πλήρωμα της αγάπης, όπως οι γυναίκες. ""Επιτρέψτε μου να θέσω το ερώτημα σας, Morsinia», απάντησε ο νεαρός εραστής μετά από μια παύση. "Θα μπορούσατε να πάρει τη ζωή μου, όπως εγώ βρίσκονται εδώ; Θα το χέρι σας ανακατεύουμε το δηλητήριο να βάλει στα χείλη μου στην περίπτωση του Τούρκου είσοδο της πόλης; Η ζωή μου θα είναι χειρότερη από τον θάνατο στην πικρία του αν χαθεί για μένα."Morsinia μελετήσει το θέμα, η αυξανόμενη χλωμό με το φόβο της σκέψης. Για ένα διάστημα ήταν άφωνος. Η φαντασία που ξεκίνησε από την ερώτηση του Κωνσταντίνου φαινόταν να ζαλίζει της. Εκείνη κοίταξε την αόριστη απόσταση. Κατά μήκος ξέσπασε σε δάκρυα, και τον επικεφαλής της επάνω στον ώμο ο σύντροφός της, είπε:

"Σ 'αγαπώ πάρα πολύ ακριβά, ο Κωνσταντίνος, να ζητήσω από 276 σας που θα συρρικνωθεί το κάνουν. Υπάρχει και μια άλλη που μπορεί να καταστήσει την υπηρεσία μου.""Ποιος θα τολμούσε;" είπε ο Κωνσταντίνος, αυξάνεται και ατενίζοντας άγρια στα μάτια. "Ποιος θα τολμήσει να σας αγγίξει, ακόμη και με δική προσφορά σας;""Θα ήθελα", δήλωσε ο Morsinia ήσυχα. «Και αυτό θα σώσει τη στιγμή χρειάζομαι τον τελευταίο φίλο πάνω στη γη», πρόσθεσε, αντλώντας από το φόρεμά της το φωτεινό λεπίδα μιας ιταλικής στιλέτο. "Ίσως, η καρδιά μου θα τρέμουν, και η σάρκα μου συρρικνωθεί από την απότομη σημείο, αν και δεν τον εαυτό μου όπως σ 'αγαπώ.""Ας μιλήσουμε τίποτα περισσότερο από αυτό", δήλωσε ο Κωνσταντίνος, "αλλά αφήστε το για την ώρα της ανάγκης, η οποία ευτυχώς δεν νομίζω ότι θα έρθει σύντομα. Πρέπει να σας πω τώρα για αυτό που ζητήσατε. Έχω καταδικαστεί αυτή η ίδια η νύχτα για τις ενισχύσεις σε μια επιχείρηση η οποία, τον ουρανό επιχορήγηση! πρέπει εκ νέου παροχή της πόλης. Αρκετές μεγάλες γαλέρες, φορτωμένο με το καλαμπόκι και το πετρέλαιο, έρχονται τώρα τη θάλασσα από τη Γένοβα. Εάν δουν τον κλοιό των πλοίων του εχθρού που σε όλο το λιμάνι, μη γνωρίζοντας το άκρο στο οποίο η πόλη είναι μειωμένη, μπορούν να επιστρέψουν χωρίς να βγείτε μια συνάντηση. είμαι να τους φτάσει, και, αν είναι δυνατόν, να τους ωθήσει να κόψει το δρόμο τους μέσα. Η μεγάλη αλυσίδα στην είσοδο του Κεράτιου κόλπου θα είναι μείωσε την κατάλληλη στιγμή, και όλη η ναυτιλία στο λιμάνι θα κάνει μια επίθεση εναντίον του στόλου του εχθρού αυτού του σύμμαχοί μας πρέπει να ενημερώνεται αμέσως μόλις είναι σκοτεινό θα παρασύρει σε μια ταχεία λίγο σκίφ μεταξύ αυτών τουρκικά σκάφη?.. και πριν από την αυγή θα πρέπει να είναι πολύ κάτω στον Μαρμαρά. Αύριο το βράδυ, αν προσφέρονται προσευχές σας, Jesu θα μας χαρίσει την επιτυχία. " 277Με ένα φιλί ο ίδιος κυκλοφόρησε από την αγκαλιά της και είχε φύγει. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXXIX.Κωνσταντίνος ξεφύγει από τα βαριά σκάφη των Τούρκων, που ήταν αγκυροβολημένα για την πρόληψη παρασύρεται τους μακριά από την ταχεία ρεύμα με το οποίο η Μαύρη Θάλασσα ίδια απορρίψεις μέσω του Βοσπόρου στο Μαρμαρά. Μετά την συνάντηση των φιλίας γαλέρες, ήταν με λίγη δυσκολία που έπεισε τους καπετάνιους Γενουάτες να διακινδυνεύσει τη συνάντηση με τον τουρκικό στόλο. Όπως Κωνσταντίνου επεσήμανε στις ιταλικές καπετάνιους, το τεράστιο ναυτικό των μπλόκο, διαμορφώνεται σε σχήμα ημισελήνου, και εκτεινόταν από το τείχος της πόλης απέναντι από την ασιατική ακτή, παρουσίασε μια πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο για το μάτι από ό, τι για την ταχεία και επανδρωμένο επιδέξια μαγειρεία Γενουάτες. Τα τουρκικά σκάφη ήταν σε γενικές γραμμές, αλλά μικρά σκάφη, και φορτωμένο μέχρι την άκρη του νερού με τους άνδρες. Οι Γενουάτες είχε τέσσερις γαλέρες, μαζί με το οποίο ανήκε στο Βυζάντιο.Αυτά ήταν τα πλοία του μεγαλύτερου μεγέθους, κατασκευάστηκε από τους άνδρες που είχαν μάθει να διεκδικούν την ανδρεία τους ως άρχοντες της θάλασσας. Ήταν οπλισμένοι με εκτοξευτήρες προσαρμόζεται ώστε να σαρώνει το κατάστρωμα ενός αντιπάλου σε σύντομο χρονικό φάσμα:-ένα όπλο το οποίο οι Τούρκοι δεν είχαν ακόμη επέπλευσε, αν και ήταν εκ των προτέρων για τους Χριστιανούς στη χρήση αυτών των πυροβολικού στη γη. Οι υψηλές πλευρές των 278 Christian μαγειρεία, εξάλλου, εμπόδισε να επιβιβαστεί τους εκτός από τα επικίνδυνα αναρρίχηση, ενώ οι υπερασπιστές ήταν έτοιμη να χύσει το περίφημο υγρό που ονομάζεται «Ελληνική φωτιά» από τους αρχηγούς των ατόμων που

πρέπει να το επιχειρήσει. Εκτός αυτού, ο ουρανός ευνόησε την Χριστιανούς? Για μια ισχυρή θύελλα φυσούσε, η οποία, ενώ πέταξε τις βάρκες των αντιπάλων τους πέρα από τον εύκολο έλεγχο τους, γεμίζουν τα πανιά των Γενουατών, και τους έστειλε οριοθέτησης πάνω από τα κύματα: οι κωπηλάτες κάθονται έτοιμος να πιάσει επιδέξια στις κάμψης billows με λεπίδες τους. Κάθε ένα από τα πέντε πλοία επέλεξαν για στόχο ένα μεγάλο ένας από τους Τούρκους, και γαρύφαλλου με πλώρη του σιδήρου: ενώ το κανόνι σάρωσε τους Τούρκους στρατιώτες κατά εκατοντάδες από άλλα σκάφη κοντά τους. Περνώντας μέσα από την λεπτή ημισέληνο, οι χριστιανικές γαλέρες επιδέξια ανατρέψουν, και, παρεκλίνουν κατόπιν πλευρές τους, επιτέθηκε και πάλι οι Τούρκοι προτού να μπορέσουν να αποφύγουν την ταχεία και ακαταμάχητος ορμή τους. Ξανά και ξανά οι γαλέρες πέρασε, όπως λεωφορεία σε έναν αργαλειό, μέσα από τη γραμμή του εχθρού, βυθίζοντας τα δύσχρηστα hulks και πνιγμού, το συνωστισμό πληρώματα.Από τους τοίχους και κορυφές σπίτι της πόλης ανέβηκε huzzas για τους νικητές και επαινεί στον ουρανό. Από τις ακτές της Ασίας, και από κάτω από το τείχος της πόλης, χιλιάδες μουσουλμάνοι βόγγηξε κατάρες τους. Ο Σουλτάνος μαινόταν από την παραλία, καθώς είδε ένα μετά το άλλο από μικρά σημαιάκια του, βυθίζεται κάτω από τα κύματα. Τολμηρός μακριά στη θάλασσα κατά το άλογό του, που εξαερώνονται ανίσχυρη οργή του στην ήττα του νερού με ρόπαλο του, κατάρες διαπεραστικά στα γέλια ανέμους, και την επίκληση στους Χριστιανούς κατάρες όλων των παγανιστικών θεών και των μουσουλμάνων αγίων.Σε μια στιγμή που η βυζαντινή γαλέρα ήταν σχεδόν 279 ξεπεραστούν, τα οποία έχουν αλιευθεί σε μια ομάδα από τουρκικά σκάφη, των οποίων οι επιβαίνοντες ανέβηκε πλευρές της, και έκανε δολοφονικό έργο μεταξύ του πληρώματος. Αν και τελικά διασώθηκε από τους Γενοβέζους, ήταν μόνο μετά από μεγάλη απώλεια.Αλλά πάνω απ 'όλα τα άλλα θύματα οι Χριστιανοί θρήνησαν την τύχη του νεαρού Κωνσταντίνου. Με σχεδόν υπεράνθρωπη δύναμη που είχε περικόψει αρκετά δράστες? Αλλά τελικά που μετά από τέτοια απόδοση που είχε πατηθεί πάνω από το χαμηλό κουπαστές, και έπεσε στη θάλασσα. Το μαγειρείο με συζύγους του έκανε τον τρόπο με την αλυσίδα στην είσοδο του Κεράτιου, όπου οι πλούσιοι καταστήματα, χίλιες φορές πιο πλούσια τώρα στην ανάγκη που έχουν απαλλαγεί, ελήφθησαν μέσα τις επευφημίες των ευγνώμονες Έλληνες.Αλλά αλίμονο,-Oh, τόσο βαρύ! συνθλίβονται από ένα μοναχικό καρδιά. Τα μάτια της κοίταξε άγρια στο αγγελιοφόρο που έφερε τα μοιραία είδηση? Και κοίταξε, ώρα με την ώρα, σε πετρώδη θλίψη τους, πάνω στον τοίχο του διαμερίσματός της. Συνοδούς Kind μίλησε, αλλά άκουσε τους όχι. Η ψυχή της φάνηκε να έχουν περάσει αναζητούν σε άλλους κόσμους η ψυχή του εραστή της. Οι υπάλληλοι, Θαύμασα από το μεγαλείο της θλίψης της, κάθισε στο δικαστήριο χωρίς, και περίμενε, όμως κάλεσε τους όχι. Daylight ξεθωριάσει στο σκοτάδι. Η λάμπα που έφερε αυτή έβαλε με το χέρι της για να έχουν αφαιρεθεί. Οι κοπέλες που ήρθαν να την γδυθεί για τη νύχτα βρήκε προσκύνησε με το πρόσωπό της πάνω στον καναπέ? Και δεν έλαβε απάντηση στο προσφερόμενες υπηρεσίες τους, αποσύρθηκε και πάλι να περιμένει.Το πρωί ήρθε? Και η ευθυμία του ηλιακού φωτός που, επιταχύνοντας τον εξωτερικό κόσμο, χύνεται μέσα από τα παράθυρα ψηλά στους τοίχους του διαμερίσματός της, 280 φάνηκε να την ξυπνήσει από την έκσταση της. Αλλά πώς άλλαξε στην εμφάνιση! Η κατακόκκινη απόχρωση της υγείας, και το μαύρισμα της ημερήσιας έκθεσης στο ύπαιθρο, όσο φαινόταν να έχουν λευκανθεί από εκείνη που είχε ληφθεί την ελπίδα από

την ψυχή της. Τα μάτια της ήταν βυθισμένη, και η λάμψη σε αυτά, αν και δεν μειώνεται, τώρα φαίνεται να προέρχονται από ένα άπειρο βάθος από κάποιο μακρινό, εσωτερικό κόσμο που είχε χάσει κάθε σχέση με αυτό, όπως ένα περαστικό αστέρι. Morsinia τριαντάφυλλο, ασθενής κατά την πρώτη? Αλλά άκρα της μεγάλωσε ισχυρή με την μετέδωσε δύναμη της θέλησης της. Έφαγε? Και μιλώντας δυνατά, αλλά περισσότερο για την αντιμετώπιση της τον εαυτό της από τους συνοδούς-είπε: «Θα περάσει στους τοίχους!"Μέσα από τις μάζες των συντριμμιών, και μεταξύ των ομάδων των ανδρών που είχαν εναποτεθεί και περιμένει να λάβει τις θέσεις των κουρασμένος συντρόφους τους στις επάλξεις, πήγε κατευθείαν στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου οι επιθέσεις ήταν πιο αδιάκοπη. Η κραυγή του «The Little Empress!" έδωσε τη θέση της σε εκείνη του "The Panurgia! Το Panurgia!" [77], όπως ορισμένοι, αν και εξοικειωμένοι με τη μορφή της, είχαν τρομάξει από τη σχεδόν απόκοσμη αλλαγή όψη της. Επέστρεψε δεν χαιρετισμό όπως γινόταν συνήθως μαζί της, αλλά, σαν να ωθείται από κάποια υπεράνθρωπη σκοπό, την ομορφιά της αναμμένη με ένα φωτοστέφανο από το μεγαλείο ενός ουράνιου πάθος, ανέβηκε τα σκαλιά της ετοιμόρροπο πύργο πάνω από την πύλη. Μια ισχυρή, αλλά απαλό χέρι τέθηκε κατά το μπράτσο της. Ήταν εκείνη του αυτοκράτορα.«Η κόρη μου, δεν πρέπει να είσαι εδώ. Να φύγει!"281Εκείνη τον κοίταξε για μια στιγμή στην δισταγμό? Και στη συνέχεια, υπέκυψε το κεφάλι της, απάντησε σχεδόν ακουστική φωνή:«Εγώ θα σας υπακούσει, Μεγαλειότατε,» και πρόσθεσε, μιλώντας για τον εαυτό της-«Είναι θέλημα του πάρα πολύ.""Ξέρω τη θλίψη σας», είπε μεγαλείο του ευγενικά, "και τώρα, ως αυτοκράτορα σας, θα ήθελα να σας προστατεύσει από τον εαυτό σου."«Θέλω καμία προστασία", φώναξε ο συντετριμμένος κορίτσι. "Ω, ας πεθάνω! Για ό, τι πρέπει να ζήσω;""Αχ, παιδί μου», είπε ο Αυτοκράτορας με τρεμάμενη φωνή, ενώ τα δάκρυα γέμισαν τα μάτια του. "Σε άλλες ημέρες ιερή πίστη σας μου δίδαξε πώς να είναι ισχυρή. Τώρα, σε ανάγκη σας, επιτρέψτε μου να σας επαναλάβω το μάθημα. Για το τι πρέπει να ζείτε; Για το τι θα πρέπει να ζω; είμαι αυτοκράτορας, αλλά η αυτοκρατορία μου είναι καταδικασμένη. Ζω πλέον για την επίγεια ελπίδα, αλλά μόνο για να κάνει το καθήκον? τίποτα, αλλά το καθήκον, πρύμνη καθήκον, επώδυνη κάθε στιγμή, σύνθλιψη πάντα, αλλά ένας παράδεισος επιβάρυνση σε ένα σπάσιμο καρδιά που διορίζει τον ουρανό αυτό-ότι, και αυτό από μόνο του-κάνει. . μου πρόθυμοι να ζήσουν και να το κάνουμε όταν έρθει η ώρα θα ζητήσουν τον θάνατο, όπου η δολοφονηθέντος ψέμα το πιο παχύ Αλλά όχι με την ημέρα?..!! για την ημέρα που μπορώ να εξυπηρετούν ζωντανά για τον φόρο Live για τον Θεό Οι μέρες μπορεί να μην είναι πολλοί πριν θα σφίγγουν το χέρι με όσους, τώρα αόρατο, αναζητούν πάνω μας. Ας πάμε και να φτιάξει το ζωντανό πριν επιδιώκουμε τη συντροφιά των νεκρών. "Δεδομένου ότι ο αυτοκράτορας μιλούσε, το πρόσωπό του έλαμπε με ένα μεγαλείο της ψυχής που έκανε το σύμβολο του γήινου μεγαλείο που κοσμούσαν τα φρύδια του φαίνεται κακή πράγματι. 282Ατενίζοντας μια στιγμή με ευλαβική έκπληξη στο άτομο που είχε ήδη λάβει το θείο χρίσμα για τη θυσία του μαρτυρίου ήταν τόσο σύντομα να προσφέρει, Morsinia απάντησε:

«Τα λόγια σου, Κύριε, έλα σε μένα, από τα χείλη του Θεού. Θα πάω και να προσεύχονται, και στη συνέχεια, τότε θα πρέπει να ζήσει για το καθήκον." ΚΕΦΑΛΑΙΟ XL.Μωάμεθ δεν είχε καταβάλει όλα τα νευρικός οργή του πάνω feelingless κύματα και μακρινά Χριστιανοί. Κάλεσε την παρουσία του ο Ναύαρχος του νίκησε τον στόλο του, Baltaoghli, και διέταξε ότι πρέπει να κρεμαστεί στο ξύλο.Ο ναύαρχος είχε δείξει τόσο ναυτική δεξιότητα, όπως θα μπορούσε, ίσως, έχουν εκτεθεί με τα δύσχρηστα βάρκες στην εντολή του? Και, επιπλέον, είχε φέρει από τον αγώνα μια αόμματος υποδοχή για να βεβαιώσει την γενναιότητα και την αφοσίωσή του. Η ποινή, λοιπόν, που Μωάμεθ επισυνάπτεται στην ατυχία του, έφερε κραυγές ικεσία στο λογαριασμό του από άλλο γενναίοι αξιωματικοί, ειδικά από τους κορυφαίους γενίτσαρους. Αυτή η αντίθεση στην πρώτη επιβεβαίωσε την αποφασιστικότητα της θυμωμένος δεσπότη. Αλλά σύντομα η αναφορά του τιμώμενου σώμα διογκώθηκε σε ένα φύσημα, το οποίο ο πιο έμπειρος από τους συμβούλους του Μωάμεθ έπεισε να λάβουν σοβαρά υπόψη.Ο σουλτάνος είχε ο ίδιος εκπαιδεύονται να υπακούουν το δίδαγμα 283 που Γιούσεφ, ο ευνούχος, ο οποίος ανέθεσε την παιδική του ηλικία, είχε μεταδώσει, δηλαδή, «Κάνε στροφή πάθος για την πολιτική." Είναι ως εκ τούτου φαίνεται ότι απέδωσε, μέχρι στιγμής τουλάχιστον να συμβιβαστεί με εκείνους τους οποίους φοβόταν να προσβάλω, και μετέτρεψε φράση του ναυάρχου σε ένα μαστίγωμα.Ο γενναίος άνθρωπος τεντώθηκε πάνω στο έδαφος από τέσσερις σκλάβοι. Όσον αφορά Captain Ballaban, ο Σουλτάνος πρόσταξε τον θέσει στο μαστίγιο. Ballaban δίστασε. Αντλώντας κοντά στο Μωάμεθ, είπε με σεβασμό, αλλά σταθερά,"Οι γενίτσαρους είναι στρατιώτες, όχι εκτελεστές, κύριε."Οργή Μωάμεθ έσκασε το ίδιο ξαφνικά όπως σκόνη κάτω από το σπινθήρα."Μακριά με τους αντάρτες!" φώναξε ο ίδιος. «Θα βρούμε τον εκτελεστή και γι 'αυτόν, ο οποίος τολμά να παρακούσει τις παραγγελίες μας."Αξιοποίηση χρυσό σκήπτρο του, ο Σουλτάνος ο ίδιος νικήσει τον κατάκοιτος μορφή του ναυάρχου έως ότου ήταν παράλογη.Εξαντλητικές της αιματηρής έργο του, Μωάμεθ αγριοκοίταξε σαν χόρτασε μισό θηρίο σε εκείνους γι 'αυτόν.«Πού είναι το καταραμένο επαναστάτης που τολμά να αμφισβητεί τη θέλησή μου; Μήπως κανείς να τον συλλάβει;""Η σειρά δεν ήταν τόσο κατανοητή", δήλωσε ο Αγά, που ήταν κοντά."Μπορείτε να καταλάβετε τώρα," μούγκρισε ο εξαγριωμένος, αλλά μισή ντροπή, μονάρχης. "Τον συλλάβουν!-Μα όχι! Ας πάνε αυτοί οι δούλοι αναζήτηση για το δραπέτη. Πρέπει να είναι το γραφείο τους για να ασχοληθεί με κάποιον που τολμά να σπάσει με τη θέλησή μου."Οι γενίτσαρους επέστρεψαν στις θέσεις τους κοντά στα τείχη.Μωάμεθ ήταν άβολα κατά την καλύτερη κρίση του εκτοπιστεί συνετό πάθος του. Η αγάπη του για Ballaban, 284 η λεβεντιά της απάντησης του καπετάνιου με την παράλογη διάταξη, και ο κίνδυνος να τραυματιστούν αυτός που ήταν τόσο ψηλά στην εκτίμηση του συνόλου του γενιτσαρισμού σώματος, δεν αντισταθμίζεται ακόμη από την έννοια του ταπείνωση την οποία η πράξη της ανυπακοή είχε θέσει από την βασιλική εξουσία.

Οι σκλάβοι δεν τολμούν να εμπλακούν μεταξύ τους γενίτσαρους στην αναζήτησή τους για τον καπετάνιο Ballaban, έπεισε εύκολα οι ίδιοι ότι θα πρέπει να έχουν φύγει? Και ότι, ίσως, θα μπορούσε να κρύβονται κάπου στην ακτή, καθώς αυτός ήταν ο μόνος τρόπος διαφυγής. Αναζήτησή τους ανταμείφθηκε. Αν και στην μεταμφίεση των λιγοστών ενδυμάτων, εντελώς εξαντληθεί, έτσι ώστε θα μπορούσε να κάνει καμία αντίσταση, θύμα τους ήταν εύκολα αναγνωρίζεται από τη μορφή και τα χαρακτηριστικά του, τα οποία ήταν πολύ περίεργο να είναι λάθος. Ο καπετάνιος είχε προφανώς προσπάθησε να δραπετεύσει από το νερό? Ίσως, είχε αποτολμήσει σε κάποια καΐκι τύχη ή σχεδία, και έχουν καταστραφεί στο καζάνι το οποίο ο δυνατός άνεμος νότια γίνεται με το ρεύμα ρίχνει από το βορρά.Υγρά ρούχα του, όπως ο ίδιος δεν είχε αφαιρέθηκε, και εξαντληθεί το βλέμμα του επιβεβαίωσαν τη θεωρία τους.Ένας από αυτούς έφερε την έκθεση του Μεγάλου Βεζύρη, Kalil, ο οποίος επανέλαβε στον Τούρκο σουλτάνο.". Θα ασχοληθώ μαζί του στο πρόσωπο Ας κανείς δεν ξέρει από τη σύλληψη μέχρι τον έχω δει», είπε ο Μωάμεθ, που αναζητούν μια ευκαιρία να ανακαλέσει την απειλή εναντίον του φίλου του, η οποία είχε τεθεί σε κυκλοφορία αλλοφροσύνης? Και, την ίδια χρόνου, για την κάλυψη αυτοκρατορική αξιοπρέπειά του από την επίφαση μιας δίκης.Ο ένοχος, άσκησε νωρίς το βράδυ στη σκηνή του Σουλτάνου. Ένα μεγάλο φανάρι διάφορα χρωματιστά κρύσταλλα 285 κρεμασμένα από την κορυφογραμμή-πόλο, και έριξε όμορφη, αλλά εν μέρει καλύπτονται, το φως πάνω από το προσαχθούν άνθρωπος.Απαγωγείς του τον είχαν ντυθεί με τη στολή των γενίτσαρους."Το πρόσωπό του έχει ένα παράξενο βλέμμα, λες και η ψυχή του άλλου είχαν εξειδικευμένα πίσω από τα γνωστά φωτογραμμώσεων,« ο Σουλτάνος παρατήρησε Kalil όπως ο ίδιος σαρωθεί ο ένοχος στενά."Ξέρετε, απατεώνας, του οποίου η παρουσία θα είναι;" είπε ο Μωάμεθ, αυστηρά."Δεν ξέρω, κύριε, εκτός του ότι η άριστη στολισμό του προσώπου και περίπτερο σας δείχνουν ότι είμαι με την παρουσία της Αυτού Μεγαλειότητας του-""Σιωπή, κακοποιός! Εσείς με κοροϊδεύεις;" φώναξε ο Padishah, στην έκπληξη ανέλαβε την άγνοια του ανθρώπου.«Εγώ δεν κοροϊδεύει σου, Κύριε», είπε το θύμα, υποκύπτοντας με αριστοκρατική ευλάβεια, και μιλώντας σε ένα είδος patois Ελλήνων και Τούρκων. "Αλλά ήμουν έτοιμος να πω ότι ξέρω εσένα, όχι εκτός από το ότι από την υπεροχή του προσώπου σου και το κτήμα εσύ κανένα τέχνη λιγότερο" -«Σιωπή, το σκυλί σας! Δεν είναι ώρα για γνωστά αστείος σας, Ballaban. Μίλα καθαρά γλώσσα, ή θα κόψω το κεφάλι σου από σου!" διέκοψε τη Padishah.«Μιλάω όσο καλύτερα μπορώ», απάντησε ο άνθρωπος, «γιατί δεν ανατράφηκε στην τουρκική γλώσσα. Υποθέτω ότι έχω αντιμετωπίσει το βασιλιά των Τούρκων.""Miserable φουκαράς!" hissed μεγαλείο του, αντλώντας από περίτεχνα κοσμήματα σπαθί του. "Τολμώ να καλέσετε το βασιλιά των Τούρκων; Τούρκους! Εσύ περιτομή Christian σκύλο! Εσύ 286 κουτάβι της πατρότητας Ναζωραίος! Εσύ κολασμένων απίστων, beplastered με μουσουλμανικά χάρες!" [78]"Φαίνεται ότι χρειαζόμουν μουσουλμανικά ευνοεί, η οποία άποροι μου κατάσταση και επικείμενου κινδύνου, εγώ πιο ταπεινά ποθούν», απάντησε το αντικείμενο αυτής της ύβρις.

"Είσαι τρελός;" shrieked ο Σουλτάνος, αυξάνονται και κραυγαλέα στο πρόσωπο του άλλου. «Είσαι τρελός, φίλε. Poor ψυχή! Ay! Ay! Βλέπω τώρα. Κάποιου δαίμονα σας έχει κατοχή. Κάποια μάγισσα έχει καεί στις κόμβων εναντίον σας». [79]«Δεν είμαι τρελός, Μεγαλειότατε,» είπε ο ένοχος », αλλά ένα φτωχό ναυαγός στις ακτές σας.""Να τον ακούσουν, καημένος! Τόσο θυμωμένος που ο ίδιος δεν ξέρει. Καλά! Καλά! Πρέπει να σας συγχωρήσει τότε που δεν με γνωρίζουν", δήλωσε ο Μωάμεθ, με γνήσια κρίμα. "Μήπως μ 'αγαπάς, τόσο παλιό σύντροφο, ότι σκληρά λόγια μου χτύπησε πάνω από το λόγο σας; ή μήπως ο λόγος σας, ανατροπής, θα οδηγήσει σε μένα πρόκληση, όπως κάνατε; Πρέπει να θεραπεύσει αυτή την ασθένεια, αν και παίρνει το θησαυρό της αυτοκρατορίας να το κάνει. " Χαμηλώνοντας τη φωνή του απευθύνθηκε στον Βεζύρη:"Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι η πιστή σύντροφός μου θα επαναστατήσει. Δεν ήταν ο ίδιος, αλλά ο δαίμονας που έχει τον κατείχε. Νομίζετε ότι δεν είναι έτσι, καλή Kalil;"287Ο Βεζίρης υποκλίθηκε στο να συμφωνήσουν με τη θεωρία του Σουλτάνου, και ψιθύρισε, "Παρέχει μια σοφή απόδραση από τον ανταγωνισμό των γενίτσαρους. Αλλά θα πρέπει να καλέσει έναν γιατρό."Παλαμάκια τα χέρια του, ένας συνοδός εμφανίστηκε, ο οποίος εστάλη για τον ιατρό δικαστήριο? Ένας άνθρωπος της φήμης το επάγγελμά του, καθήκον των οποίων ήταν να είναι πάντα στο κάλεσμα του σουλτάνου.Ο γιατρός που εισέρχονται, εξέτασε τον ένοχο, κοιτάζοντας στα μάτια του, ισορροπώντας το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του, για να διαπιστωθεί εάν υπήρχαν αιφνίδια διαταραχή των αναλογικών avoirdupois? Επισημαίνοντας εάν γλώσσα του θέσει στη μέση του στόματός του, και το αίσθημα παλμών του. Στο μήκος, είπε σε χαμηλή φωνή στο Σουλτάνο και Βεζύρη:«Υπάρχει, Μεγαλειότατε, δεν έξω αποδείξεις της έλλειψης εξυπνάδα. Θα έπρεπε να μιλήσει.""Αυτός είναι ο γενιτσαρισμού, Captain Ballaban," ψιθύρισε το Βεζύρη. "Θα παρατηρήσετε ότι η εξυπνάδα είναι καθαρό φύγει από αυτόν. Πες μας την ιστορία σου, Ballaban, ή όποιος κι αν είσαι.""Ικετεύω την εύνοια της εξοχότητά σας, εξοχότητα σας, Μεγαλειότατε? Για, από τη στιγμή που αρνούνται ότι είστε ο βασιλιάς των Τούρκων, αλλά δεν ξέρω τι τίτλο να δώσει στην αρχή σας, είμαι κρατούμενος σου πολέμησαν στο Βυζαντινό μαγειρείο.. όπως Jesu μου έδωσε δύναμη, αλλά είχε την ατυχία να πέσει στη θάλασσα, και την τύχη να αποφύγει τη σύλληψη από τα τουρκικά σκάφη, όπως βούτηξε κάτω από αυτά, ή ξεκουράζονται τον εαυτό μου κάτω από Sterns τους, μέχρι που έφτασε στην ακτή. Όμως, ως τον ουρανό που θέλησε, I προσγειώθηκε κάτω από τα τείχη της πόλης. Ήμουν εντελώς άοπλος, αφού ανακατεύονται off πανοπλία μου 288 ότι μπορεί να κολυμπήσει και εντελώς καεί από την προσπάθεια ή, από τα οστά του Αβραάμ! μου ποτέ δεν είχε συλληφθεί από τις άνανδρες σκλάβους που στείλατε . Ζητώ μόνο τη θεραπεία ενός έντιμου εχθρό "."Με το μούσι του Προφήτη!" αναφώνησε Μωάμεθ, «αν ήταν ένας Χριστιανός θα δώσει ελευθερία για την ανδρεία της ομιλίας του. Μερικά από το πνεύμα του γενναίου Ballaban μας έχει απομείνει σ 'αυτόν. Οι μάγισσες δεν μπορούσε να λάβει τη μεγάλη καρδιά έξω από αυτόν, αν και έκλεψαν μακριά ευστροφία του. Τι λέτε, Sage Murta; " Ο γιατρός απάντησε, πλέκοντας τα φρύδια του και χαϊδεύοντας το πηγούνι του,

«Το Padishah είναι σοφός. Ο άνθρωπος είναι τρελός. Όμως, δεδομένου ότι η καρδιά του δεν έρχεται σε επαφή με το δαίμονα, αλλά μόνο τη μνήμη του να διαγράψει και τη φαντασία του, παραμορφωμένη, την επιστήμη μου, μου λέει ότι δεν υπάρχει ελπίδα ίασης του.""Ό, τι φάρμακο έχετε για ένα άρρωστο μυαλό;" ζήτησε από τον Σουλτάνο.Με ευλαβική στόμφο, αλλά σε χαμηλή φωνή που δεν άκουσε από τον ασθενή, ο γιατρός πρόφερε τη συνταγή:"Πρώτον, έχουμε τη θρησκευτική θεραπεία, αν ναι, είναι ότι ο άνθρωπος είναι κάτω από τη γοητεία της κακά πνεύματα-Βρείτε σου ένα καλώδιο με έντεκα κόμποι δεμένοι σε αυτό:-για την εν λόγω ήταν ο αριθμός για το καλώδιο με το οποίο οι κόρες του Lobeid , ο Εβραίος, μάγεψε τον Προφήτη. Όπως εσύ untiest οι κόμβοι επαναλάβετε τα δύο τελευταία κεφάλαια του Κορανίου, το οποίο ο άγγελος Γαβριήλ, όπως αποκάλυψε ο φυλαχτό, λέγοντας-«Εγώ πετάξει για καταφύγιο στον Κύριο του το χάραμα, ότι μπορεί να με ελευθερώσει από την αναστάτωση της νύχτας, όταν ερχεται σε? Και από την αναστάτωση των γυναικών, 289 φυσώντας των κόμβων? Και από την αναστάτωση της ζηλιάρης ? και από την αναστάτωση της ψιθυριστής, ο διάβολος, ο οποίος πονηρά withdraweth, ο οποίος whispereth κακό προτάσεις στα στήθη των ανδρών: και από πνεύματα και οι άνδρες »."Εάν αυτό αποτύχει-όπως έχω γνωστό να αποτύχει στην περίπτωση εκείνων που δεν έχουν γεννηθεί στην ιερή οικογένεια του Ισλάμ, θα πρέπει να δοκιμάσετε τις αρετές του μπολ της πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία είναι πολύ αγαπητό από τους γκιαούρηδες. Έχω κατείχε εγώ του ενός, όταν το ακίνητο ενός αρχαίου οικογένειας. Είναι κατασκευασμένο από ασήμι, και χαραγμένα με σαράντα μιας λουκέτα. Ένα αφέψημα αναμιγνύονται σε αυτό το μπολ, και χύνεται στο κεφάλι του ασθενούς κάθε φορά μέσα σε επτά εβδομάδες μετά την ημέρα κατά την που γιορτάζουν το φανταστεί αύξηση της Jesu, ο γιος της Μαρίας, από τους νεκρούς, θα σπάσει συχνά την πιο κακοήθη ξόρκι Η χριστιανική Paska [80], είναι μόνο το παρελθόν?.. έτσι ώστε να είναι κατάλληλη ""Αλλά θα πρέπει αυτό το ίδιο να αποτύχει;" ρώτησε Μωάμεθ, ανυπόμονοι με πρώλιξ ο σοφός του."Αχ! Θα πρέπει στη συνέχεια να προσπαθήσουμε απολύτως ανθρώπινη θεραπείες μας. Αυτή η ασθένεια ονομάζεται από τους Λατίνους μαθητές του Γαληνού, η άνοια, η οποία signifieth ότι το μυαλό του ανθρώπου, το φυσικό σκέψεις του, έχουν φύγει από αυτόν. Πρέπει να τους θυμηθούμε. Για Αυτό θα πρέπει να έχουμε κάποια ισχυρή έκκληση προς αυτό που ήταν πιο hot πάθος ή ενδιαφέρον του πριν από το μυαλό του πέταξε μακριά από αυτόν. Ξέρετε την απορρόφηση χιούμορ αυτού του ανθρώπου; Ήταν ένας εραστής; Εάν ναι, πρέπει να βρούμε το δίκαιο αυτός που έχει τον λήστεψαν από μεγαλύτερο μέρος του, και η αποκατάσταση της σ 'αυτόν, θα τον επαναφέρει στον εαυτό του. "«Όχι», είπε ο Μωάμεθ. "Captain Ballaban ήταν 290 ποτέ ερωτευμένος της γυναίκας Η καμαριέρα που παρέσυρε τον προφήτη από τη γοητεία της Ayesha και Hafsa, [81] δεν θα έχουν γυρίσει το κεφάλι Ballaban του εγώ μια φορά πρόσφερε την επιλογή μια συντροφιά των Γεωργιανών?.. Αλλά δεν θα καν να τους Είναι ένας στρατιώτης?. από την φούντα σε παπούτσι-λουρί ενός στρατιώτη »."Αχ! Τότε έχουμε το φάρμακο στο χέρι", δήλωσε ο Murta, τροχαίο τα μάτια του σαν να διαβάζει τη συνταγή στον αέρα. "Δώσε εντολή? Στρατιωτική ενθουσιασμό? Τιμές του πεδίου Όταν η λάμψη cimeters τότε θα αναβοσβήνει και πάλι τον λόγο και την επιστήμη μου είναι σε υπαιτιότητά του, αν η απλή κλήση σε κάποια εργασία υψηλής κατανάλωσης

δεν είναι ένας μετρητής γοητεία για να σπάσει το ξόρκι που είναι πάνω του.. , αν και ήταν υφαντά με το μυστηριακό χορό όλων των Τζίνι και τους διαβόλους "."Εμείς θα προσπαθήσουμε το τελευταίο φάρμακο πρώτα», είπε ο Μωάμεθ. "Τον απολύσει. Αφήστε τον να φύγει όπως αυτός θέλει, χωρίς εμπόδια ή να προσπαθεί να ακολουθήσει, μέχρι τις διαταγές μου να τον έφερε από την Αγά του. Στην αναζήτηση τω μεταξύ, η ακτή της κόμπους καλώδιο οι μάγισσες μπορεί να έχουν καεί επάνω. Και, καλό Murta, στείλτε το ασημένιο κύπελλο? για το μυαλό μου είναι ότι τα καυτά ότι φοβάμαι μου τα φαντάσματα Giaour έχουμε στείλει gibbering στην κόλαση κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών έχουν εγκαταλείψει το ξόρκι του κακού μάτια τους πάνω μου πάρα πολύ ".Η επόμενη ημέρα δεν ήταν πολύ προχωρημένη, όταν Captain Ballaban κλήθηκε στη σκηνή του Σουλτάνου, η φήμη της αποκατάστασης του στην βασιλική εύνοια έχει γίνει για να προηγηθεί της κλήτευσης. Στην πραγματικότητα, μετά την υπόθεση του προηγούμενου απόγευμα, Ballaban δεν είχε πάει στη θάλασσα, αλλά αποσύρθηκε στο δικό τέταρτα του, όπου 291 περίμενε πιστά είτε κλήτευση του θανάτου, ή μια πρόσκληση για κάποια άγρια παίζω με το Padishah? Ήξερε Δεν οποία, έτσι σκέφτηκα ούτε?, αλλά ο ίδιος ασχολούνταν πάνω από ένα σχέδιο για ένα νέο όπλο-μεταφορά επρόκειτο να υποβάλει στο Urban.Με δεδομένο αταραξία εισήλθε το βασιλικό σκηνή. Όπως ο ίδιος αυξήθηκε από υπακοή του επί της γης, το μεγαλείο του, τον αγκάλιασε με αγορίστικο απόλαυση."Παλιό εαυτό σας και πάλι: Βλέπω την ψυχή σας στο πρόσωπό σας είχα δώσει τα μισά από τα άλογα ουρές στην αυτοκρατορία παρά να χάσουν το σοκ των μαλλιών από τα μάτια μου, ή το λαμπερό εγκεφάλου που είναι από κάτω από συμβούλια μου, μου. κοκκινομάλλη άγγελος! ""Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να το χάσει, εκτός από την περικοπή της τροφοδοσίας στους ώμους μου», είπε Ballaban, που με το χιούμορ του σουλτάνου, αλλά άγρυπνο δεν πρέπει να αιφνιδιαστούν, εάν, σπασμωδικότης της, ότι το χιούμορ πρέπει να γυρίσει."Έχω μια μεγάλη υπηρεσία για σας, αν έχετε ικανότητα και το θάρρος αρκετά για να το εκτελέσει," είπε ο Μωάμεθ, βλέποντας το αποτέλεσμα στο φίλο του.Τα μάτια του καπετάνιου έλαμψε με την προοπτική, όπως είπε:"Περιμένω το σχέδιό σας, κύριε? Μόνο ας είναι τολμηρή.""Δεν έχω κανένα σχέδιο, θα πρέπει να κάνετε ένα. Θα ήθελα να δω αν το μυαλό σας είναι η πλατεία με το pot να το κρατήσει», δήλωσε ο Σουλτάνος, χτυπώντας τον στο κεφάλι με ένα jeweled προσωπικό μαστίγιο, και την προσθήκη,«Είναι προφανές, καπετάνιος, που θα πρέπει να πάρει την κατοχή του Κεράτιου Κόλπου? Για όσο διάστημα η αναμονή εχθρό ότι για το λιμάνι τους, δεν μπορούμε να αποτρέψουμε ανακατανομής πόρων τους, η πόλη, όπως έκαναν χθες? Και μερικά ακόμη τα εξαρτήματα που έφεραν Πράγματι, ένα άλλο 292 όπως ηγέτη Ιουστινιάνων Γενουάτες, θα μας αναγκάσουν να λύσει την πολιορκία. Πώς μπορούμε να πάρουμε από το λιμάνι; σκάφη μας δεν μπορεί ποτέ να αυξήσει την αλυσίδα στο στόμα. ""Αυτό ήταν το πρόβλημά μου αφού η πολιορκία άρχισε», είπε ο Ballaban. «Θυμάμαι, ενώ στην Αλβανία, όπως κατέθεσε μία νύχτα σε ένα χωριό, συναντήθηκα με ορισμένους Ιταλών αξιωματικών, που είχαν έρθει για να προσφέρουν τα ξίφη τους στο Καστριώτη. Είπαν πως κινούνταν στόλο Overland τους, αρκετά μίλια σε ένα δρόμο των ξύλων. [82] Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη συσκευή Το θέμα δεν είναι ανέφικτο?.. γιατί υπάρχει μια κατάθλιψη στα βόρεια του Γαλατά, μέσω του οποίου από τον Βόσπορο προς

το άκρο ενδοχώρα του Κεράτιου κόλπου, αλλά είναι πέντε ή έξι μίλια τα σκάφη μας δεν είναι μεγάλο? μπορούσαν να μεταφερθούν με τα πλήθη των στρατευμάτων μας, και για το νερό εξακολουθεί να του λιμανιού θα μπορούσε σύντομα, από τον προϊστάμενό τους αριθμούς, τη σύλληψη εκείνων των Χριστιανών "."Μια καλή ιδέα!" είπε ο Μωάμεθ, «και αν μου ανάγνωση δεν ήταν σε υπαιτιότητά του, η ρωμαϊκή Augustus έκανε κάτι παρόμοιο. [83] Θα πρέπει να γίνει. ας μην είπε ότι η Οθωμανική ξεπέρασε σε τόλμη ή δυσκολία της επιχείρησης από την ειδωλολατρική ή χριστιανική. Θα πρέπει να το εκτελέσει, Ballaban. Οι δάσος πάνω Γαλατά θα χρησιμεύσει για σανίδες, και οι μηχανικοί μπορεί να γλιτώσει πριν από τους τοίχους μέχρι να ολοκληρωθεί. "Λίγες μέρες αργότερα, ένας μεγάλος στόλος των μουσουλμάνων ήταν μεταφέρεται δια ξηράς, μέσω ενός δρόμου της λαδωμένο ξύλα. Προς έκπληξη των χριστιανών ναυτικού αντιπάλου τους πλέον θέσει άπραγοι μετά το Βόσπορο, 293, αλλά είχε μετατραπεί σε μια γραμμή των πλωτών μπαταρίες στο λιμάνι του Κεράτιου, και από το πίσω μέρος τους καταστράφηκε σύντομα ο στόλος των υπερασπιστών. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLI.Η πόλη ήταν τώρα εντελώς επενδύσει. Απειλείται από όλες τις πλευρές, οι υπερασπιστές δεν ήταν επαρκείς σε αριθμό για να φυλάνε τις πολλές προσεγγίσεις. Ωστόσο, η καθημερινή μάχες ήταν απελπισμένος, στους Μουσουλμάνους για εμπνεύστηκαν από τη βεβαιότητα της επιτυχίας, ενώ οι χριστιανοί ήταν nerved με την ενέργεια της απελπισίας. Για να τερματίσετε το Μωάμεθ πολιορκία οριστεί μια ώρα για μια συνδυασμένη επίθεση από τη θάλασσα και τη γη.Καθώς η μοιραία μέρα ξημέρωσε, αναρίθμητες ορδές μετακινηθεί προς τα τοιχώματα. Οι μεγάλοι τάφροι σύντομα γεμίζουν με τα νεκρά σώματα των χιλιάδων λιγότερο επισκευαστούν στρατιώτες, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από πίσω από τις λόγχες των εκπαιδευμένων συγκροτήματα, που θα μπορούσαν να ανησυχούν έτσι την υπομονή και εξαντλούν τους πόρους των γενναίων υπερασπιστών, χωρίς να φορολογεί το καλύτερο από τα στρατεύματα μουσουλμάνων. Τα πτώματα των σκοτωμένων συντρόφων έκανε μια εθνική οδό για τις συνθήκες διαβίωσης, πάνω από το οποίο χύνεται κατά την πύλη του Αγίου Ρωμανού. Οι τέσσερις πύργοι ζοφερή ανέτρεψε κάτω από το σφυροκόπημα των μεγάλων μπάλες πέτρα πέταξαν από το κανόνι του Urban. Οι υπερασπιστές εκδιώχθηκαν από τα παρακείμενα τοιχώματα από τις θύελλες από σφαίρες και βέλη που τους σάρωσε. Κατά την κρίσιμη στιγμή οι γενίτσαρους, ακούραστος ακόμα παρακολουθώντας 294 ή μάχες, δώδεκα χιλιάδες ισχυρή, όπως συμπαγή μάζα κάτω από το μάτι του Σουλτάνου, όπως το όπλο που κρατούσε στο χέρι του, μεταφέρθηκε στο σημείο όπου η παράβαση ήταν ευρύτερη.«Η χαλάσει σε όλους! Μια επαρχία σε αυτόν που εισέρχονται για πρώτη φορά!" φώναξε ο Σουλτάνος, κουνώντας σιδήρου σκήπτρο του μάχη. Hassan, ο γίγαντας, παρουσίασε την πρώτη του προμαχώνα, και έπεσε τρυπημένα με βέλη και συνέτριψε με πέτρες. Αλλά μέσα από το κενό πεθαίνει ανδρεία του είχε στις τάξεις του εχθρού έσπευσε πρώτη την εταιρεία Ballaban.Μάταια οι άνθρωποι πλήθος κάτω από τον τρούλο της Αγίας Σοφίας, πιάνοντας με μια μάταιη ελπίδα μια αρχαία προφητεία ότι στο ακραίο στιγμή που ένας άγγελος θα κατέβει για να σώσει την πόλη. Αλίμονο! μόνο ο άγγελος του θανάτου ήρθε εκείνη την ημέρα? και σε καμία έφερε ο πιο ευχάριστη είδηση από ό, τι στον αυτοκράτορα, - «προσευχή

σου έχει απαντηθεί? για εσύ hast πέσει όταν το νεκρό παχύτερο ψέμα!" Κοντά στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου είχε γνωρίσει την πρώτη των εισβολέων, σύμφωνα με τις σωρούς των νεκρών, ξέσκισε με σπάθη εγκεφαλικά επεισόδια και συνθλίβονται κάτω από τα πόδια των νικητών, να ορίσει το σώμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, το ευγενέστερο των Καισάρων της Αυτοκρατορίας!Οι Τούρκοι τοποθετείται άθλιο το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της το χάλκινο άλογο, ένα μέρος της τον έφιππο ανδριάντα του Ιουστινιανού, όπου ήταν ευλαβικά χαιρέτισε ακόμη και από τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι παύση στην οργή του σάκου να σκεφτούμε κατά την αρετή και το θάρρος του ατυχές μονάρχη.Captain Ballaban είχε πατήσει γρήγορα μέσα από την πόλη στις πόρτες της Αγίας Σοφίας. Τα δρύινα πύλες πέταξε πίσω κάτω από τους άξονες των Μουσουλμάνων. Μοναχοί και οικοδέσποινες, τα παιδιά και οι μοναχές, άρχοντες και οι ζητιάνοι ήταν 295 συνωστίζονταν, μη γνωρίζοντας αν ο θόλος grand θα λιώσει μακριά και μια λεγεώνα των αγγέλων κατεβαίνουν για την ανακούφισή τους, ή η μεγάλη περίβλημα θα γίνει ένα στυλό της αδιάκριτη σφαγή. Το ετερόκλητο και αβοήθητοι δυστυχία ενθουσιασμένος τον οίκτο των απαγωγείς. Φωνή Ballaban χτύπησε από τις καμάρες, διακηρύσσοντας με ασφάλεια σε εκείνους που θα πρέπει να υποβάλουν. Αυτό θα μπορούσε η καλύτερη γνώση της σκηνής, έκανε τον τρόπο του στο τέμπλο μπροστά από το μεγάλο βωμό. Ήταν γεμάτη με τις μοναχές, επαναλαμβάνοντας τις προσευχές τους. Ανάμεσά τους ήταν η εύλογη Αλβανίας. Το πρόσωπό της ήταν, αλλά εν μέρει προς το μέρος του, αλλά αυτός δεν θα μπορούσε ποτέ λάθος που βασιλικός κεφάλι. Ήταν αντιμετώπιση των Sisters. Κρατώντας ψηλά το φωτεινό άξονα μιας στιλέτο, φώναξε, -"Ας δώσουμε στον ουρανό, αλλά ποτέ να μην το χαρέμι!"Ballaban παύση μια στιγμή. Αλλά εκείνη τη στιγμή φάνηκε να τον πολλά λεπτά. Όπως, σύμφωνα με flash του κεραυνού, το σύνολο κινούμενου πανοράματος της ευρείας τοπίο μοιάζει να έχει σταματήσει, και χρωματίζει έντονα εμφανή αντικείμενα, ωστόσο διάσπαρτα, από την τρόμαξε το μάτι του θεατή? Έτσι το μυαλό του, θαυμάσια επιταχύνθηκε από τον ενθουσιασμό, πήρε μέσα σε Μόλις το μεγάλο κομμάτι της δικής του ζωής. Είδε το χέρι ενός μικρού παιδιού τον wreathing με λουλούδια βγαλμένα δίπλα σε ένα εξοχικό σπίτι στα Βαλκάνια? Ένα υπέροχο αιχμαλωσία του οποίου το πρόσωπο άναψε από τον καυτό σπίτι σε ένα χωριουδάκι της Αλβανίας? Μια μορφή ένα στο Sfetigrade βρίσκεται ακόμα και λιποθυμία με την ασθένεια, αλλά ακτινοβόλο Όπως και με την αρχή της μεταμόρφωσης για την πνευματική ζωή? και βασιλικός ον που είχε ληφθεί το φορείο από την πύλη του Phranza. Αλλά πώς άλλαξε! Πόσο πιο ένδοξη τώρα! Earthly 296 ομορφιά είχε γίνει haloed με το ουράνιο. Ποτέ δεν είχε συλληφθεί από αυτές μεγαλείο, τέτοια δόξα της προσωπικότητας, όπως είναι το μεγαλείο του χαρακτήρα, όπως αποκαλύφθηκαν με τη στάση της, τα μάτια της, τη φωνή της, το σκοπό της."Αλλά τώρα," σκέφτηκε, "η φθίνουσα λεπίδα θα αλλάξει αυτή η ύψιστη μεγαλείο του να είσαι σε ένα μικρό σωρό από σκόνη κατηγορίας!"Όλα αυτά έλαμψε από το μυαλό του. Σε μια άλλη στιγμή ισχυρό χέρι του είχε πιάσει το χέρι της εθελοντικής θυσίας. Το στιλέτο, που, που αλιεύονται στις πτυχώσεις των ενδυμάτων της, και στη συνέχεια χτύπησε από την μαρμάρινο δάπεδο του ιερού. Morsinia πρόφερε μια διαπεραστική κραυγή και έπεσε, προφανώς ως άψυχο, όπως αν η λεπίδα είχε εισαχθεί την καρδιά της.Η γενιτσαρισμού στάθηκε έκπληκτος. Μια παλίρροια παράξενη αίσθηση σε αυτόν χύνεται μέσα από την ψυχή του. Για πρώτη φορά στη ζωή του ένιωσε φρίκη του

πολέμου. Δεν χιλιάδες σπαρταράει στο πεδίο της μάχης θα μπορούσε να Ζεματίζουμε μάγουλό του με οίκτο για τους πόνους τους: αλλά μια φωνή χτύπησε μέσα και μέσω αυτού, και να νοικιάσετε την καρδιά του με συμπάθεια αγωνία. Κραυγή της είχε γίνει μια κραυγή της ψυχής του, πάρα πολύ.Για πρώτη φορά κατάλαβε την αξιοπρέπεια του χαρακτήρα της γυναίκας. Αυτή η γυναίκα δεν ήταν καν τραυματίες. Είχε πέσει κάτω από το εγκεφαλικό επεισόδιο της μια σκέψη, ένα συναίσθημα, αντίληψη μιας γυναίκας από την τιμή της! Οι γυναίκες που είχε γνωρίσει δεν είχε τέτοιες θανατηφόρες ενδοιασμούς. Άλλες αιχμαλωσία ομορφιές σύντομα έγινε συνηθίσει στο νέο περιβάλλον τους. Πολλοί μάλιστα προσφέρθηκε να αγοράσει με τα θέλγητρά τους σε ανταλλαγή της φτώχειας για τις πολυτέλειες του χαρέμι του πασά και οι πλούσιοι μουσουλμάνοι. 297 Αυτή η τραγωδία είναι μια μοναχική γυναίκα της αρετής; Ή μήπως ήταν κάποια περίεργη διδασκαλία της πίστης των χριστιανών που την ενέπνευσε σε τέτοιο ηρωισμό; Ωστόσο ήρθε, ο άνθρωπος ήξερε ότι μαζί της ήταν μια πανίσχυρη πραγματικότητα? Αυτό το ένστικτο της αρετής? Αυτό ιερότητα του προσώπου.Και αυτή η γυναίκα ήταν το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα! Μια ουράνια ιδανικό που είχε αγγίξει!Ο εγκέφαλος του ανθρώπου κώνους με το σοκ της εν λόγω υποψηφίου και βαθύτερα συναισθήματα, έρχεται μετά από την αγριάδα της οργής μάχης. Μου άρπαξε το βωμό για την υποστήριξη. Το αίμα φαίνεται να έχουν πάψει να δεσμεύεται στις φλέβες του, οι ναοί να άσφυγμη? Μια μπάντα που έχουν συνταχθεί καλά για τον εγκέφαλό του, έτσι ώστε να παραλύσει τη δράση της. Ένιωθε τον εαυτό του που. Μία θανάσιμη ασθένεια εξαπλωθεί μέσω του πλαισίου του. Ήταν σίγουρος ότι είχε λιποθύμησε. Σκέφτηκε ότι πρέπει να έχουν τις αισθήσεις του για λίγο. Ωστόσο, όταν άνοιξε τα μάτια του, ο στρατιώτης κοντά του ήταν στην ίδια στάση σύροντας μια καλόγρια από τους καρπούς της, όπως όταν είδε τον τελευταίο. Ο χρόνος είχε σταματήσει με παλμούς του. Ο ανατρίχιασε στη σκληρότητα σε κάθε πλευρά, όπως οι κραυγές από τα υψηλά γκαλερί απαντήθηκαν από αυτούς σε απομακρυσμένες γωνιές και από τη βαθιά κρύπτη. Έβλεπε τις ομάδες των γερόντων και των παιδιών, οι μοναχοί και οι γερουσιαστές, μοναχές και εταίρες, δεμένα μεταξύ τους και έσυραν, μακριά μερικά που προορίζονται για σφαγή, μερικοί για πριγκηπικό λύτρα, κάποια ντροπή.Το κτίριο ήταν καλά αδειάσει όταν ο Σουλτάνος άρχισε.Έδωσε αμέσως προχωρήσει στο βωμό και διακήρυξε:«Ο Θεός είναι ο Θεός? Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας Θεός, και Μωάμεθ είναι ο απόστολος του Θεού!""Αλλά τους οποίους έχουμε εδώ, Captain Ballaban;" 298«Μεγαλειότατε, είμαι φύλαξη ένα όμορφο αιχμαλωσία τους οποίους δεν θα είχα πέσει στα χέρια των κοινών στρατιώτες? Παίρνω, της υψηλής περιουσίας», απάντησε ο γενιτσαρισμού, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια εισαγωγή στο βασιλικό προσοχή και μόνο θα μπορούσε να σώσει από την τύχη που περίμενε τα δυσάρεστα παρθένες, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν δυνατόν να πωλούνται σε βάναυση πλοιάρχους και μεταφέρονται σε μακρινές επαρχίες.Ο Σουλτάνος κοίταξε από την εν μέρει συνειδητή γυναίκα, και διέταξε, -"Αφήστε την να πέπλο! Αναζητήστε ένα ωραίο σπίτι. Βρείτε το ευνούχος Tamlich." Ballaban ανατρίχιασε σε αυτή την εντολή, και ήταν έτοιμος να απαντήσει, όταν η κρίση

του πρότεινε ότι ήταν ανίκανη να αμφισβητήσει το βασιλικό, εκτός θα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή ή την ευημερία του σε αιχμαλωσία του.Η ασφαλέστερη θέση για της ήταν, μετά από όλα, με τα κορίτσια που ήταν γνωστό ότι είναι η επιλογή του Σουλτάνου, και έτσι πέρα από προσβολή από κάποιο εκτός από το ακόλαστος αυτοκρατορική.Μωάμεθ ο Β. έδωσε εντολή για την άμεση μετατροπή του χριστιανικού ναού της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Σε λίγες ώρες ερήμωση βασίλεψε σε αυτές τις "Δικαστήρια του Οίκου του Κυρίου», η οποία, κατά την πρώτη ολοκληρωθεί, εδώ και πολύ καιρό, άντλησε από την αυτοκρατορική ιδρυτή, η παρατήρηση: «Ω, Solomon έχω εσένα ξεπεράσει!" και η οποία, αν και η φτώχεια των μεταγενέστεροι μονάρχες είχε επιτρέψει να γίνει δυστυχώς μειωμένη, ήταν ακόμη θεωρείται από τους Έλληνες Χριστιανούς ως άξιος είναι ο προθάλαμος του ουρανού.

Η εντολή του σουλτάνου: «Πάρτε μακριά κάθε ίχνος της ειδωλολατρίας του άπιστο!" ήταν υπάκουσε σε 299 κατεδάφιση τα πιο σπάνια πετράδια της χριστιανικής τέχνης στην οποία επισυνάπτεται το λιγότερο συμβολισμό του καταργηθέντος λατρείας. Οι βραχίονες ήταν λαξευμένο στα ανοικτά των μαρμάρινους σταυρούς που ξεχώρισαν στην ανακούφιση από τα πλευρικά τοιχώματα, και από τις βάσεις των γιγαντιαίων πυλώνων. Τα σπάνια ψηφιδωτά που παρατάσσονται την εκκλησία σαν να ήταν ένα τεράστιο φέρετρο, η τοποθέτηση δώρο των πριγκήπων της γης στο King of Kings-ήταν μεθυσμένος ή ζωγραφισμένα πάνω. Ο βωμός, ότι θαυμάσιο συνδυασμό από χρυσό και ασήμι και χαλκό, συσπείρωση με χιλιάδες πολύτιμους λίθους, είχε αποσχιστεί, ότι το κόκκινο πλάκα του μιχράμπ μπορεί να επισημάνει τις προσευχές των νέων πιστών προς τη Μέκκα. Τα έπιπλα, από ότι με το μεγάλο βωμό με τα πανό και τα ενθύμια των χιλίων ετών, οι δωρεές των Ελλήνων αυτοκρατόρων και των ηγεμόνων της άλλες χώρες, ήταν σπασμένο ή σχισμένο σε κομμάτια. Παρέμεινε εκεί μόνο το μεγάλο αναλογίες του κτιρίου-του επικεφαλής της δόξας-εμπλουτισμένη με γυαλισμένες επιφάνειες μαρμάρου και πορφυρίτη πλάκες? Τα θαυμάσια πυλώνες που άσκησε η ευσεβής απληστία των προηγούμενων ηλικιών από τον ερειπωμένο ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, ο ναός του Ήλιου Palmyra, ο ναός από την Acro-Κορίνθου, και η μυθολογική λάρνακα από την Πέργαμο, η οποία τελευταία, έχουν χρησιμοποιηθεί ως κολυμβήθρα από τους οπαδούς του Ιησού, ήταν αφιερώνεται τώρα στους ablutions των Μουσουλμάνων.Από την Αγία Σοφία ο Σουλτάνος πέρασε στο παλάτι των ελληνικών Caesars."Πραγματικά! Αληθινά!" είπε ότι «ο ιστός της αράχνης είναι η βασιλική αυλαία? η κουκουβάγια ακούγεται η κραυγή ρολόι για τους πύργους του Afrasiab», ανέφερε από το Πέρση ποιητή Firdusi, όπως ο ίδιος κοίταξε για τα ερειπωμένα αίθουσες. 300 Ο ίδιος εξέδωσε την εντολή του, η οποία θα πρέπει να καλέσει τους αρχιτέκτονες και διακοσμητές, όχι μόνο από κτήσεις του, αλλά από χριστιανικά έθνη, να στολίζουν το υπέροχο ακρωτήρι με την ανακτορική ετερόκλητο των τοίχων και περίπτερα που θα αποτελούσε νέο σαράι του.Η considerateness της Ballaban τον οδήγησαν να επιλέξει το σπίτι του Phranza ως το μέρος στο οποίο Morsinia ελήφθη. Το ευγενή χώρο και ουσιαστική δομή του αρχοντικού του αείμνηστου Chamberlain επαινέσει στο Σουλτάνο για την προσωρινή haremlik? Και τα γνωστά δωμάτια μετριαστεί, όπως και τα πρόσωπα των φίλων σίγασης, η αγριότητα της θλίψης μόνο γνωστό σε αιχμαλωσία τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLII.Κωνσταντίνου, μετά την απόδρασή του από τη σκηνή του Σουλτάνου, όπου είχε ληφθεί για την παράφρονα Ballaban, δεν ήταν σε θέση να μπούν στην Κωνσταντινούπολη πριν από την πτώση. Η καρδιά του είχε σχιστεί με αγωνιώδη μέριμνα για την τύχη της Morsinia. Ήξερε πολύ καλά την αποφασιστικότητα της ατρόμητος κορίτσι σε περίπτωση πτώσης της στα χέρια των Τούρκων. Πλήρωση όνειρά του το βράδυ, και η αύξηση πριν από αυτόν ως μια φοβερή εμφάνιση με τη μέρα, ήταν ότι αγαπούσε τη μορφή, μια αυτοκτονία empurpled με το δικό του gore. Όμως η αγάπη και το καθήκον τον οδήγησε να αναζητήσει της, ή τουλάχιστον να ζητήσει τη βεβαιότητα της μοίρας της. Ο μεταμφιέστηκε ως εκ τούτου ως μουσουλμανική και αναμειγνύονται με το πλήθος των στρατιωτών και τυχοδιώκτες οι οποίοι μπήκαν στην πόλη στο πλαίσιο των νέων κατόχων της. Εκείνος περιπλανήθηκε για ώρες για τα γνωστά δρόμους, ότι, παρ 'ελπίδα, θα μπορούσε 301 έρχονται σε κάποια ανάμνησή της. Τα μυστικά του βασιλικού χαρεμιού δεν μπορούσε να διερευνήσει, ακόμη και εάν υπάρξει υποψία οδήγησε εκει σκέψης του. Η εγγύτητα της κατοικίας του Phranza φυλασσόταν από τους άμεσους υπηρέτες του Σουλτάνου, έτσι ώστε στερήθηκε ακόμα και του αρέσει δυστυχία να επισκέπτονται τις σκηνές έτσι σχετίζεται με τον πρώην χαρά του.Κατά το πέρασμα μέσα από ένα από τα στενότερα και foulest δρόμους-οι μόνοι που είχαν αφεθεί από τους βανδαλισμούς των κατακτητών-ήρθε μετά από ένα παλιό γυναίκα, ειδεχθή στο πρόσωπο και υπέργηρος, τους οποίους θυμήθηκε σαν ζητιάνος στην πύλη της Phranza . Από την έμαθε πολλές ιστορίες από τις τελευταίες ώρες της πολιορκίας.Σύμφωνα με την ιστορία της είχε φύγει από τους πρώτους στην Αγία Σοφία. Όταν οι μουσουλμάνοι άρχισε να δεμένη με μεταξωτό ζωνάρι στο πρόσωπο του Μεγάλου Chamberlain, και, ανάμεσα στις αποδοκιμασίες των στρατιωτών, τα βάδισε μαζί με τον Ιππόδρομο. Θυμήθηκε τον Σουλτάνο, όπως ο ίδιος οδήγησε στο άλογό του,-πώς χτύπησε με σφυρί μάχη του ένας από τους επικεφαλής των ασημένια χάλκινα φίδια, και φώναξε: «Γι 'αυτό πατάξει τους αρχηγούς των βασιλείων" Ακριβώς όπως έκανε έτσι γύρισε και είδε στα κουρέλια της συνδέεται με το ευγενικό-ενδεδυμένος άρχοντας, και σε μια οργισμένη φωνή διέταξε ότι ο ηγεμονικός άνθρωπος να χαλαρώσει από την επαφή με το βρώμικο hag. Phranza είχε ληφθεί μακριά: αλλά κανείς δεν φρόντισε να την πάρει μακριά. Ήταν ποδοπατηθεί από το πλήθος, αλλά έζησε. Και κανείς δεν σκέφτηκε της στροφής της έξω από το σπίτι τρώγλη της. Ήταν τόσο ασφαλές όσο είναι ένας αρουραίος, όταν οι ληστές έχουν σκοτώσει τους τροφίμους ευγενέστερο ενός σπιτιού.Η γυναίκα είπε ότι είχε ακούσει ότι η κόρη του 302 Phranza εστάλη μακριά κάπου σε ένα σπίτι στο νησί. Αλλά η αλβανική Princess,-Ναι, ήξερε καλά της? Για κανένα χέρι που χρησιμοποιήθηκε για να πέσει τόσο αφθονία των ελεημοσύνη ρώτησε, ή το είπε ευγενικά "Jesu κρίμα που, καλή γυναίκα μου!" όπως έκανε και η όμορφη κυρία. Ο ζητιάνος δήλωσε ότι βρισκόταν κοντά της από το βωμό στην Αγία Σοφία. "Φαινόταν τόσο άγιος εκεί! Υπήρξε μια πραγματική άλω για το κεφάλι της, όπως αυτή προσευχήθηκε, έτσι ήταν ένας άγιος πράγματι. Τότε έθεσε στιλέτο της!" Αλλά η άθλια παρατηρητής θα μπορούσε να παρακολουθήσετε δεν είναι πλέον, αν και άκουσε την κραυγή της, τόσο άγρια που ποτέ δεν θα πάψει να το ακούσω.Ο ζητιάνος σταμάτησε την ιστορία της? Όλα τα λόγια της είχαν κόψει ακροατή μέσα από την καρδιά της, όπως εάν είχαν μαχαίρια.

«Είναι καλά!" είπε, «Θα πάω στην Αλβανία Ανάμεσα σε αυτούς που την αγαπούσε θα λατρέψουν τη μνήμη της?. και, σύμφωνα με Καστριώτη, θα επιδιώξει την εκδίκηση μου." ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLIII.Φόβους Morsinia, καθώς και τον τρόμο της με την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής του χαρεμιού, δεν είχαν επιβεβαιωθεί από τις πραγματικές σκηνές του. Εκτός από τη συνεχή επιτήρηση των Nubian ευνούχων και γυναίκες συνοδούς, δεν υπήρχε κανένας περιορισμός κατά της ελευθερίας. Έχει περάσει από τα γνωστά διαδρόμους, και να αναπαύονται πάνω στο ντιβάνι σε ό, τι ήταν δικό του θαλάμου της σε καλύτερες μέρες. Άλλες γυναίκες αιχμάλωτοι έγιναν οι σύντροφοί της?, Αλλά ανάμεσά τους ήταν κανένας από αυτούς που ανήκουν σε 303 Κωνσταντινούπολη. Προαστιακός χωριά εκπροσωπήθηκαν?, Αλλά τα περισσότερα από τα odalisks [84] ήταν κιρκασιανό ομορφιές, των οποίων η συμπεριφορά δεν αναφέρουν ότι αισθάνθηκαν καμία ντροπή στην κατάστασή τους. Θα επιδοθεί σε ζηλεύει αντιπαλότητα, την εκτίμηση τη δική τους αξία από τα ποσά που οι πράκτορες του Σουλτάνου είχε καταβάλει τους γονείς τους για την κατοχή τους? Ή χαριτολογώντας ο ένας τον άλλον για το ποιος από αυτούς θα συναντήσετε πρώτα την φαντασία της βασιλικής αφέντη τους. Υπήρχαν αρκετοί Έλληνες, οι οποίοι, με περισσότερη μετριοφροσύνη του λόγου, γλιτώσει καμία από τις τέχνες της τουαλέτας να προετοιμαστούν για να βελτιώσουν την κατάστασή τους με το μόνο τρόπο που ήταν πλέον ανοικτό για αυτούς. Μια Κοπτική κορίτσι είχε σταλεί από Eenal, η Borghite χαλίφη της Αιγύπτου, ως δώρο στο Σουλτάνο. Μορφή της ήταν μικρή, και χωρίς την πληρότητα της ανάπτυξης που άλλες φυλές συνδέουν με τη γυναικεία ομορφιά, αλλά από την θαυμάσια χάρη της στάση και κίνηση? Πρόσωπό της ήταν ευρεία? Μάτια πλάτος και ανέκφραστα? Στόμα ευθεία. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά της είχε η συμμετρία και την ισορροπία που τους έδωσε μια παράξενη γοητεία. Η Τουρκομάνων Εμίρ που είχε ήδη δώσει την κόρη του Μωάμεθ-στο γάμο με τον οποίο πανηγύριζε όταν καλείται να το θρόνο, ασκείται ακόμα περισσότερο πατρική γραφείο του στην παρουσίαση με τον γιο του-σε-δικαίου ως πρόστιμο ένα ζευγάρι μαύρα μάτια όπως πάντα έλαμψε σκληρή εντολές τους σε ένα ερωτόληπτος καρδιά. Για τη μελέτη αυτή φυσιογνωμικός μουσείο έδωσε Morsinia μια διασκεδαστική ανακούφιση από τα άλλα συνεχή βασανιστήρια από τις σκέψεις της.Για την περαιτέρω εκτροπή της μια εισήχθη στο χαρέμι που μιλούσαν τη δική αλβανική γλώσσα της. Το 304 νέα ερχόμενος ήταν αναμφισβήτητη ομορφιά, καθόσον η ποιότητα θα μπορούσε να είναι το προϊόν της μόνο τα φυσικά στοιχεία. Ήταν το είδος που θα μπορούσε να δεσμεύσει ένα Θεού επί της γης, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσε να βοηθήσει μια ψυχή στον ουρανό. Κάτω όψη της, με πλήρη κόκκινα χείλη κυρίαρχη pearliest τα δόντια, και τη χροιά κοκκινωπός με τη λάμψη της υγείας, της σκίασης στο χιονισμένο στήθος, θα μπορούσε ίσως να χρησιμεύσει για να κάνει μια Αφροδίτη? Αλλά άνω χαρακτηριστικά της, το χαμηλό μέτωπο και διαστολή ρουθούνια, δεν θα μπορούσε ποτέ έχουν γίνει για να προδίδουν την στοχαστική Minerva σε αυτό το καταφύγιο εκείνων, οι οποίοι, στη φαντασία μουσουλμανική, είναι τα είδη των ουράνιων τελειότητας. Τα μάτια της έλαμπαν, αλλά μόνο με τη λάμψη επιφάνεια. Τη φύση της περιλαμβάνονται προφανώς δεν βάθη που θα μπορούσε να κρατήσει είτε ευγενή δυσαρέσκεια ή μη θυσιάζει την αγάπη? Είτε μεγάλο γήινο πάθος ή ουράνια πίστη.

Ματαιοδοξία της γυναίκας δεν καιρό να κρατήσει πίσω την ιστορία της ζωής της. Είπε την κατάκτηση της από τους Swains χωριού που πολέμησε για την κατοχή γοητεία της? Της αφοσίωσης ενός Αλβανού ηγεμόνα, ο οποίος πήρε dowerless της κατά προτίμηση για τις κυρίες της μεγάλης οικογένειας και της τύχης, και θα έχουν εναποθέσει επάνω της το κληρονομητήριο για να του Ακίνητα: πώς ήταν κλαπεί μακριά από το μεγάλο κάστρο από εταιρεία Τούρκους αξιωματικούς, που αργότερα πολέμησαν μεταξύ τους για το προνόμιο της παρουσίασης της στη Βαλιδέ Σουλτάνα? [85], γι 'αυτό ήταν περίπου η ώρα της γιορτής Ramedan όταν η Η μητέρα του Σουλτάνου έκανε ένα ετήσιο δώρο για το γιο της από την πιο όμορφη γυναίκα που θα μπορούσε να εξασφαλίσει. Η μάταιη αιχμαλωσία δήλωσε ότι η ζήλια των odalisks στα 305 Αδριανούπολης είχε οδηγήσει την Kislar Αγά να την στείλει εδώ στην Κωνσταντινούπολη."Και ποιος ήταν ο Αλβανός ευγενής νύφη του οποίου θα είχε γίνει;" ρώτησε Morsinia."Ω, αυτός που είναι να είναι ο βασιλιάς της Αλβανίας μια μέρα, ο Βοεβόδας Amesa.""Αχ!" είπε Morsinia, «αυτό είναι είδηση από τη χώρα μου. Πότε θα διαπιστώσει ότι Amesa θα πρέπει να είναι βασιλιάς;""Ω! Ο καθένας μιλάει αυτό το κάστρο σαν να ήταν πλήρως κατανοητή. Και όταν γίνεται βασιλιάς τότε θα με διεκδικήσει και πάλι από Μωάμεθ, αν και πρέπει να λύτρα μου με το μισό βασίλειό του. Ναι, είμαι για να είναι μια βασίλισσα ? και μάλιστα αυτό μπορεί να είναι ένα ήδη, ίσως για Lord Amesa είναι τώρα στο θρόνο Και αυτός είναι ο λόγος που φοράω το καλώδιο του χρυσού στα μαλλιά μου?.. για μία ημέρα βασιλική εραστή μου θα βάλει το στέμμα εδώ "Η bedizened ομορφιά τριαντάφυλλο και βηματίζει πέρα δώθε μέσα από το μεγάλο σαλόνι. Η υπερηφάνεια που έδωσε το μαγευτικό πετάξει στο κεφάλι της, ωστόσο, θα έχουν αμαυρώσει ότι η αιθέρια μορφή που το εσωτερικό μάτι του ηθικολόγος ή τη χριστιανική βλέπει πάντα, και η οποία ονομάζεται χαρακτήρα, έδωσε μόνο μια πρόσθετη γοητεία της?-Όπως το λεπτό ακόμη αρχοντική χτένα του παγωνιού προσθέτει στη γοητεία αυτού του πουλιού. Μεταφορά της σε συνδυασμό τη φινέτσα της τέλειας ανατομίας και της υγείας με την αξιοπρέπεια που έπαρση, επιμελώς διαχέεται σε μυς και τα νεύρα, δάνεισε σε όλες τις κινήσεις της. Με αυτό το βήμα σ 'αυτήν δεν χαλί κάτω από ένα θρόνο θα έχουν ακάλυπτες. Φόρεμα της ήταν σε εξαιρετική συμφωνία με πρόσωπο της. Η στενή τοποθέτηση ζώνη ή ζώνη γύρω από τη μέση της άφησε η προτομή uncontorted? 306 ένα μοντέλο το οποίο δεν απαιτεί τη συσκευή για να συμπληρώσει την τελειότητα της φύσης. Μια ρόμπα από πορφυρό βελούδο ρυμουλκούμενα luxuriantly πίσω? Αλλά μπροστά ήταν τυλιγμένο έτσι ώστε να εμφανιστεί το χαλαρό παντελόνι άσπρο μετάξι που είχαν συγκεντρωθεί κάτω από το γόνατο και έπεσε σε πλήρη βολάν για τις unstockinged αστραγάλους, αλλά όχι τόσο χαμηλά ώστε να αποκρύπτει τα δαχτυλίδια αργύρου που τους ενωμένα, και οι παντόφλες από κίτρινο σατέν, καταλήγουν σε μακρά και κυρτά σημεία, τα οποία προεξείχε από κάτω.Δεδομένου ότι οι άλλες γυναίκες κοίταξε αυτό το αυτο-υποτιθέμενη βασίλισσα του χαρεμιού το πράσινο φωτιά της ζήλιας έλαμψε εξίσου από μαύρα μάτια και μπλε. Οι ευθείες λεπτές μύτες των Ελλήνων προς το παρόν ξέχασε κλασικά μοντέλα τους, και να διαστέλλονται σαν σε αντιπαλότητα, ο οποίος ισοπέδωσε χαρακτηριστικό της αιγυπτιακής? Ενώ η ευθεία στόμα της κόρης του Νείλου σπαρταρούσε απερίγραπτη καμπύλες, ενδεικτικό της αναμεμειγμένων οργή, το μίσος , αδιαφορίας και περιφρόνησης.

Η παρέλαση θα παράγονται στην Morsinia το αίσθημα της περιφρόνησης, αν δεν ήταν για το αδελφική ενδιαφέροντος που ξύπνησε από το γεγονός ότι ήταν δική της χώρα-γυναίκα. Πρόσωπο Morsinia, συνήθως ήρεμα σε μεγάλη αξιοπρέπεια και το αποθεματικό της, τώρα ξεπλένεται με τον αγώνα μεταξύ αγανάκτηση και κρίμα για το κορίτσι.Αυτή τη στιγμή οι μοβ απαγχονισμούς που χώριζε το Salon από την δημόσια συνεδρίαση πραγματοποιήθηκαν κατά μέρος από το ασημένιο προσωπικό του ευνούχου στο τέλος? Και ο νεαρός Padishah διαμορφώθηκε ως θεατής της σκηνής."Αχ! Tamlich», φώναξε ο ίδιος, αντιμετωπίζοντας το μαύρο ευνούχο, "είχατε δίκιο όταν λέει ότι η μεγάλη haremlik στην Αδριανούπολη, με χιλιάδες θεές της, δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί αυτό το προσωρινό για την ορθότητα των πουλιών που έχετε εγκλωβίζονται σε αυτό. " 307Οι γυναίκες έφτιαχναν το temineh-ένα χαιρετισμό με το δεξί χέρι μόνο σαρωτικές το πάτωμα, και στη συνέχεια πιέζεται διαδοχικά στην καρδιά, τα χείλη και το μέτωπο? Ένα κίνημα που δηλώνει σεβασμό, και, ταυτόχρονα, δίνοντας χώρο για την εμφάνιση της ύψιστη χάρη της κίνησης.Το Padishah πέρασε μεταξύ αυτών των δούλων του με την άδεια που betokened απόλυτη κυριότητα του? Χαϊδεύοντας τα μαλλιά τους και να παίζουμε με τους πρόσωπα, σύμφωνα με συμπαθείς ή θρασείς καπρίτσιο του. Morsinia, όμως, είχε γλιτώσει αυτό οικειότητα. Ο Σουλτάνος ο ίδιος χρωματίζεται ελαφρά, όπως ο ίδιος απηύθυνε λίγα λόγια στα ελληνικά, από τη γλώσσα, από κοινού με αρκετούς άλλους, ήξερε αρκετά για να ενεργεί ως διερμηνέας του.

310

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLIV.Αργά στην ημέρα ο Σουλτάνος αποσύρθηκε σε ένα γειτονικό αρχοντικό, αφού κατέχει το ελληνικό Μεγάλου Δούκα, Λουκάς Νοταράς, και ζήτησε υπάρχει χαλάρωση από τις αδιάκοπες φροντίδες της αυτοκρατορίας. Η μέρα ήταν κουραστική. Αρχιτέκτονες είχαν υποβάλει σχέδια για τη λεπτομερή διακόσμηση του νέου γυναικωνίτη που ανέβαινε στο Βυζαντινό Point. Ένα από τα σχέδια που οδήγησαν σε διαμάχη μεταξύ της Padishah και

ο επικεφαλής μουφτή, ο expounder του Μουσουλμανικό Νόμο. Θα ήταν ακριβώς έτσι. Η στήλη από πορφυρίτη [91], ο οποίος διαμορφώθηκε σκληρά από το παλάτι των Ελλήνων αυτοκρατόρων, είχε κάποτε υπηρέτησε για να κρατήσει ψηλά το χάλκινο άγαλμα του Απόλλωνα, ένα πολύτιμο κειμήλιο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Αυτό έγινε αργότερα σεβαστός από τους ανθρώπους, όπως το σχήμα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου, ή λατρεύεται από αυτούς, όπως αυτή του Χριστού. Ένας αρχιτέκτονας πρότεινε ότι ο χρόνος-ένδοξο άξονας θα πρέπει τώρα να ξεπερνιέται από το κολοσσιαίο άγαλμα του Μωάμεθ II. Ο Μουφτής δήλωσε το έργο να είναι ασεβείς, όπως δελεαστικό να ειδωλολατρία, έναντι των οποίων το Κοράνι ήταν τόσο σαφής και καταγγελτικός, καθώς επίσης και τα λόγια Sounna ή παραδοσιακά του Προφήτη. Υπερηφάνεια του Σουλτάνου επαναστάτησε ενάντια αυτήν την υπόθεση μιας αρχής πάνω από το δικό του. Αλλά προληπτικός υπόψη του Σουλτάνου για την πίστη μεταξύ των ανθρώπων, γεγονός που τον οδήγησε να πλύνει τα χέρια του και να αντιμετωπίσει ανοιχτά κάθε φορά που μίλησε με τον αρχιτέκτονα, ο οποίος ήταν χριστιανός που ασχολούνται με μεγάλο κόστος από την Ιταλία, επίσης, τον οδήγησε να φοβούνται 311 για να σπάσει με το συνταγές και τα έθιμα της θρησκείας του σε αυτό το θέμα. Ο ίδιος ευχαριστημένος με όρκο ότι είχε χάσει νωρίτερα την τιμή μιας εκστρατείας από το προνόμιο να βλέπει τον εαυτό εκπροσωπήθηκαν ως τον κατακτητή και των δύο Κωνσταντίνου και του Χριστού. Στρατηγοί, επίσης, είχε στο συμβούλιο μαζί του εκείνη την ημέρα σχετικά με τη διεξαγωγή των ίντριγκες για την κατοχή της Πελοποννήσου, καθώς και για τους πολέμους σε Σέρβια, Boznia και την Τραπεζούντα. Κακή είδηση είχε έρθει από την Αλβανία, όπου ο Σκεντέρμπεης ήταν καταναλώνουν τα τουρκικά στρατεύματα, όπως μια μεγάλη αράχνη παγιδεύει σε επίπεδες επιφάνειες του και στον ελεύθερο χρόνο του, καταβροχθίζει ένα σμήνος από σφήκες, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτόν, θα τσιμπήσει τον ακαριαία στο θάνατο. Ο αγγελιοφόρος που έφερε την είδηση αυτή ανταμείφθηκε με έχει εκσφενδόνισε στο κεφάλι του ένα τεράστιο βάζο με μαλαχίτη, στην άσκηση της ανύψωσης που η οργή αυτοκρατορική ήταν επαρκώς χαλαρώσει για να επιτρέψει από του στρέφονται σε άλλες επιχειρήσεις. Ένα σχέδιο για την υποδοχή των κρατουμένων του μεγάλου χαρέμι στην Αδριανούπολη, όταν θα πρέπει να μεταφέρονται τα ευρύχωρα κτίρια που κατασκευάζονται για λογαριασμό τους στο γυναικωνίτη, ήταν επίσης μια εκτροπή ευχάριστο, και οδήγησε τον Σουλτάνο να κάνει τη σύντομη επίσκεψη στην έκθεση αυτά στο σπίτι του Phranza, που έχει περιγραφεί. Αλλά η nettled πνεύμα του Padishah ήταν μακριά από υποτονική. Είχε κατά τη διάρκεια της ημέρας δώσει εντολή, η συνέχεια που θα πρέπει να αφορούν και τα οποία, ενώ διαταραχθεί συνείδησή του και να πλημμυρίσει τον σε στιγμές με την αίσθηση της αυτο-περιφρόνηση, και φλεγμονή φυσικά το πάθος του για τη σκληρότητα. Ο ίδιος αποφασισμένος να πνίξει την ευγενή, και να χορταίνω την το φαύλο, λαχτάρα από μία ή δύο ώρες του άκρατου ακολασία.312Στην αυλή του σπιτιού του Μεγάλου Δούκα Νοταρά διαδόθηκε το βασιλικό συμπόσιο. Σπανιότερα τροφές που πλαισιώνεται από flagons των πιο δαπανηρή κρασιά. Με την στιγμιαία έκπληξη του παρατηρητή, όταν έλαβε την εντολή να παράσχει τα κρασιά, ο μονάρχης φώναξε σε ένα περιφρονητικό τόνο:"Αχ! Ξέρω τις σκέψεις σας. Δεν είναι σύμφωνα με το Κοράνι ότι το κρασί πρέπει να πίνεται. Όμως, από το προσωπικό του Μωυσή, [92], που βρέθηκε στο ανάκτορο του μακρινό Caesars, ορκίζομαι ότι Μωάμεθ ο αυτοκράτορας δεν πρέπει απόδοση για τον

Προφήτη Μωάμεθ σε ό, τι Ο Προφήτης έκανε νόμους για να ταιριάζει στο δικό σας γούστο, οπότε θα μου [93] Μπορεί να έχει Μέκκα και την Μεδίνα και την Ιερουσαλήμ?.. αλλά θα βασιλεύει χωρίς αυτόν στη δική παλάτι μου στο Stamboul, την οποία έχω συλλαμβάνεται με το χέρι μου. Φέρτε το κρασί, ή θα χυθεί μαύρο αίμα σας, όπως ένα ποτό με εκείνες στην κόλαση! Θα είναι αρκετά γλυκό για τους συγγενείς σας που είναι μαύρο με το ψήσιμο. θα έχω κρασί την ημέρα! Ηρεμήστε σε όλα τα χιόνια από τον Όλυμπο εκεί πέρα? για το αίμα μου είναι τόσο καυτό όπως αν ήταν παπουτσωμένος με τη φωτιά?. και βράζει το κρανίο μου σαν γλάστρα "[94]Σχετικά με το τραπέζι ήταν ντιβάνια μαξιλάρια με πούπουλα και καλύπτεται με κίτρινο μετάξι. Το Padishah πήρε τη θέση του στον πιο ψηλό μαξιλάρι. Από την πλευρά του, στάθηκε ο αρχηγός των μαύρων ευνούχων, υπέροχα [95] ενδεδυμένος με το γιλέκο των λουλουδιών κεντημένα μπροκάρ, πουκάμισο της Scarlet, 313 ρέει παντελόνι, κόκκινο τουρμπάνι, και το μισό μπότες του ηλιοκαμένα δέρμα. Κατείχε ένα ραβδί από ασήμι με κομψό tracery και ολοκληρώνεται στο filagree. Όπως ο ίδιος ανέμιζε αυτό το σύμβολο του γραφείου του, ήρθε από τις διάφορες πόρτες που ανοίγουν σε ομάδες δικαστήριο το χαρέμι γυναικών. Ήταν ντυμένο με γάζα, στις πτυχώσεις των οποίων άστραφτε διαμάντια και έλαμπε τις αποχρώσεις των πολύτιμων λίθων που επιλέγονται από τη γεύση του επικεφαλής ευνούχο να συμψηφίσει την επιδερμίδα και τα μαλλιά των διαφόρων κομιστές τους, και την ίδια στιγμή να διευκολυνθεί η ομαδοποίηση τους σε σύνολα των χορευτών. Το δικαστήριο έγινε ακτινοβόλο με αυτές τις όμορφες μορφές, η οποία κινείται σε κύκλους ή σπείρες σχετικά με τις βρύσες και κάτω από τις πορτοκαλιές, των οποίων λευκά άνθη και χρυσά φρούτα σε ταυτόχρονη πληρότητα συμπλήρωσαν την εικόνα για το μάτι, ενώ το άρωμα τους φορτώνονται με τον αέρα του λεπτή απόλαυση.Η Kislar Aga είχε κανονίσει μια σκηνή που ευχαριστημένος ειδικά το μονάρχη, του οποίου το κεφάλι ήταν ήδη κολύμπι με το συνδυασμένο αποτέλεσμα της δαιδαλώδες χορό και τις αναθυμιάσεις του κρασιού. Ένας συνοδός οδήγησε στο δικαστήριο, που πραγματοποιήθηκε εν μέρει από μια ισχυρή λουρί και εν μέρει από τη φωνή του προπονητή του, ένα υπέροχο λεοπάρδαλη. Με απόλυτη χάριτος το θηρίο πήδησε πάνω από το ribboned ραβδί, που τόσο απαλά με το αιτιολογικό ότι, αν και τεράστιο βάρος, δεν θα φαινομενικά έχουν σπάσει ένα κλαδί είχε ξαπλώσει κάτω από τα πόδια του. Σε απομίμηση αυτού, ευνούχος οδήγησε στο δικαστήριο από ένα λουρί από τριαντάφυλλα χορεύτρια Circassian, το δώρο της Caramanian πρίγκιπα. Μορφή της ήταν απαλλαγμένη από τα εμπόδια της φόρεμα, όπως εκείνη του ανταγωνιστή της, εντόπισε? Εκτός από το ότι ένα λαμπρό στολίδι καίγεται πάνω στο μέτωπό της, στον κόμβο που συγκέντρωσε 314 ένα μέρος των μαλλιών της?, Ενώ η αφθονία των κοτσίδες της ήταν είτε κατέχονται από την χιονισμένο χέρια της, ή έπεσε γι 'αυτήν σαν ένα πέπλο σχεδόν στα πόδια της. Με εκατό παραλλαγές το κορίτσι επανέλαβε τις προτάσεις της λεοπάρδαλης, πηδώντας το ραβδιά με την ίδια χάρη όπως ήρθε σε αυτά τα μέτρα του χορού.Η μεγάλη ωμή είχε βάλει το κεφάλι του στην αγκαλιά του προπονητή του, και να βλέπω όμορφα αντίπαλό του με εμφανή απόλαυση? Μόλις τώρα και στη συνέχεια να αρθρώνει ένα χαμηλό γρύλισμα, σαν σε ζήλια, όταν το Bravo! του Σουλτάνου ανταμείβονται κάποια ιδιαίτερα συναρπαστική κίνηση. Το κορίτσι ήρθε προς την πλευρά του υπέροχου τέρας και έπεσε μακριά μαλλιά της πάνω από το κεφάλι του. Η ωμή έκλεισε τα μάτια του σαν να ηρεμήσει από την ερωτευμένος του κόρη. Προσεκτικά, αλλά και ενθαρρύνεται

από την χαμηλή φωνή του εκπαιδευτή, έβαλε το κεφάλι της από την στίγματα και το μαξιλάρι διαβίωσης. Ένα μεγάλο πόδι ρίχτηκε για τον ώμο της.Ο Σουλτάνος ήταν σε έκσταση χειροκροτήματα, και φώναξε:"Ένα κολάρο του χρυσού για καθένα από αυτά!"Η κοπέλα προσπάθησε να αυξάνεται, αλλά υπέροχο εραστή της φαινόταν να έχει γίνει πραγματικά ερωτευμένος με την όμορφη μορφή που κατείχε. Παραμικρή κίνηση της απαντήθηκε από ένα γρύλισμα? Ενώ το λίκνισμα της ουράς του, ανέφερε ότι, μεταξύ ανθρώπινου είδους, έτσι ώστε με τα θηρία, το μαλακότερο συναισθήματα έπρεπε να φρουρείται από εκείνα που έχουν χαρακτήρα αυστηρότερη? Ότι η αμηχανία η αγάπη πρέπει να πληρούν την εκδικητική του σκληρή οργή. Όπως και η αγάπη κάποιων ανθρώπων, που της λεοπάρδαλης περιοριζόταν στην ικανοποίηση του, και εντελώς ανεξάρτητα από την άνεση του αντικειμένου της? Για την αγάπη της ωμής δεν ήταν τέτοια ώστε να αποφευχθούν οι μεγάλες νύχια του προεξέχουν έως 315 βελούδινο κάλυμμα τους, και εισάγοντας το γυμνό σάρκα του κοριτσιού. Εκείνη έτρεμε με τον πόνο, ακόμα, στην γρήγορη προειδοποίηση του προπονητή, που δεν έκανε καμία κατακραυγή. Ο άνθρωπος που άντλησε από την τσέπη του ένα μικρό κομμάτι των πρώτων σάρκας, και εκτρέπονται τα μάτια της ωμής από το αίμα ροής σε κάθε νύχι-παρακέντηση στο λαιμό και το στήθος του θύματος του. Η λεοπάρδαλη άγρια έσπασε στο μπουκιά, και, την ίδια στιγμή που χτύπησε με το πόδι του, και πήδησε να την αδράξουμε ως ρίχτηκε πολλά μέτρα μακριά. Το κορίτσι, το συντομότερο darted σε μια ασφαλή απόσταση. Αεροσυνοδοί αμέσως εμφανίστηκαν και περικύκλωσαν το θηρίο με τα σημεία δόρυ τους. Εκείνος έσκυψε στα πόδια του εκπαιδευτή, και whined στο φόβο μέχρι που οδηγήθηκε έξω.Τα κορίτσια που περικυκλώνεται τότε η έδρα του Σουλτάνου, και συναγωνίζονται το ένα το άλλο στην προσομοίωση προσπάθεια να ρίξει πάνω του ένα ξόρκι. Ούτε ήταν η προσπάθεια απλώς προσομοίωση, καθώς κάθε μία εμφανίζεται η ύψιστη τέχνη της ομορφιάς και τον τρόπο να κερδίσει από το μισό-μεθυσμένος τύραννος κάποια ένδειξη υπέρ του.Όταν Elissa ήρθε κοντά του Σουλτάνου, πρόσφερε την παίξει με αυτόν, όπως η κιρκασιανό έκανε με τη λεοπάρδαλη. Την πραγματοποιήθηκε και αναφώνησε με τους άλλους:"Προσοχή λεοπάρδαλη σας όταν βρυχάται! Αλλά πού είναι η άλλη Αρναούτ; θα έχω το μαργαριτάρι με το ρουμπίνι του χαρεμιού! Πού είναι, λέω; Μήπως δεν μπορώ να σας προκειμένου να φέρει όλα τα odalisks για την γιορτή μου;"«Από τις παραγγελίες Majesty σας, αλλά τον τελευταίο καιρό, Μεγαλειότατε, εγώ υποτίθεται-" ξεκίνησε ο ευνούχος."Υποτίθεται; Μπορείτε να υπακούμε, να μην υποθέσουμε", φώναξε ο παράφρονα ανθρώπου, μειώνοντας σε αυτόν με την cimeter που βρισκόταν στα πόδια του. 316"Αλλά δεν είναι ντυμένος για τη γιορτή.""Φέρ όπως αυτή είναι, και η ρόμπα της εδώ. Είπατε ότι ήταν δικαιότερο από αυτό. Αν δεν είναι δικαιότερο από αυτό, τα νύχια η λεοπάρδαλη θα την πιάσει, και το θηρίο θα έχει μαύρο σώμα σας για το επόμενο δείπνο του . Φέρτην! "Ο ευνούχος σύντομα επέστρεψε με Morsinia. Φορούσε ένα σκοτεινό feridjé, ή μανδύα που περιβάλλει πλήρως το πρόσωπο. Αυτό είχε αυτή τη στιγμή που κλήθηκε και ο ευνούχος υπάκουσε κυριολεκτικά την εντολή του μονάρχη να τη φέρει όπως ήταν.

Όπως αυτή διαμορφώθηκε πριν από το Σουλτάνο εμφανίστηκε, σε αντίθεση με ημίγυμνη και bejeweled αδελφές της, σαν μια προφήτισσα? Κάποιο θηλυκό Ηλίας πριν Αχαάβ, που περιβάλλεται από το νοικοκυριό του Jezebels. Ρίχνουν πίσω το φερετζέ, ή μεγάλο πέπλο-το ένα κοστούμι μουσουλμανική είχε πολύ πρόθυμα ανέλαβε μετά από την αιχμαλωσία, που κοίταξε από τον τύραννο με μια ματιά έκπληκτος έρευνα της σημασίας του στην κλήση της σε ένα τέτοιο μέρος. Η κυριαρχία της ψυχής της, υποστήριξε και εξέφρασε την ίδια ευγενή μέτωπό της, σαφή και σταθερή μάτι της, ατρόμητος έδρανο της.«Μεγαλειότατε, υπάκουσα," είπε, κάνοντας την υπακοή η οποία σε μορφή ήταν δουλοπρεπείς, αλλά που αυτή εκτελείται με τόση αξιοπρέπεια ώστε ακόμη και το θαμπό εξυπνάδα της να ξεφαντώσουν αισθάνθηκε ότι δεν είχε ταπεινωθεί πραγματικά τον εαυτό της πριν από αυτόν από τόση η σκιά μιας σκέψης."Της γδυθεί!" φώναξε ο μονάρχης.Η γυναίκα βγήκε, σαν να αποφεύγεται η επαφή του προσώπου της με το μαύρο ευνούχο? Αλλά ξαφνικά 317 έριξε από τον εαυτό της feridjé. Αν είχε φαινόταν μια ζοφερή προφήτης πριν, την εμφάνισή της τώρα θα πρότειναν σε μια αρχαία ελληνικά η εμφάνιση του Pudicitia, η θεά της σεμνότητας. Φόρεμά της από πλούσια Δέλτα-φιμέ ύφασμα που καλύπτει τους ώμους? Και, αν ανοιχθεί το στήθος, ήταν να δείξει μόνο τα παχιά πτυχώσεις λευκή δαντέλα που αγκάλιασε το λαιμό σε μια σούφρα, και ενωμένα με μία παρουσιάζονται ενιαίου στολίδι-ένα πλαίσιο σε αυτήν από τον Έλληνα Αυτοκράτορα.Η σχέση της γυναίκας που έδωσε προσωρινή επιταγή προς το βδελυρό οργή της βασιλικής φουκαράς, και υπενθύμισε τον για την καλύτερη κρίση του. Για αυτό ήταν μια ιδιαιτερότητα του Μωάμεθ που υπάρχει πάθος ή ακολασία θα μπορούσε να εκτρέψει τον εντελώς από τη διενέργεια οποιασδήποτε σχέδιο είχε καταστρώσει σχετικά με αυτοκρατορική φιλοδοξία του. Καθώς ορισμένοι μουσικοί εκτελέσει χωρίς τη θυσία του σημειώματος τα πιο δύσκολα κομμάτια, όταν πολύ μεθυσμένος για να κρατήσει ένα ποτήρι σταθερά στα χείλη τους, και καθώς κάποιοι σημειωθεί στρατηγοί έχουν κλιμακώνονται από τη μάχη χωρίς την παραμικρή στρατηγικό λάθος, έτσι δεν Μωάμεθ έχασε την όραση από το πολιτικό ή στρατιωτικό σκοπό είχε σχηματιστεί. Ενώ ύπνου και εγρήγορσης, στην πιο άγρια γλέντι και στην ιδιωτικότητα των ανείπωτη αισθησιασμό του, το εν λόγω σχέδιο έλαμψε μπροστά του σαν ένα ισχυρό φωτιά-φως μέσα από την αχλύ.«Πάρ 'τα πόδια! Πάρτε την!" είπε ότι με τον ευνούχο, αναπολώντας τον σκοπό του χρησιμοποιώντας της στις διαπραγματεύσεις του με τον Σκεντέρμπεη? και καλύπτοντας την υποχώρησή του από την αρχική εντολή του από την παρατήρηση, "Αυτή είναι η γυναίκα που σκέφτεται, θέλω κανένας, όπως να βάλει το κεφάλι της καρδιάς μου. Αυτή θα μπορούσε να ανακαλύψει 318 σκέψεις μου? και με τα μυστικά του Αλλάχ, αν μια τρίχα της γενειάδας μου ήξερε μία από τις σκέψεις μου θα ήθελα να το κόβω και να κάψει »[96]!.Όπως Morsinia απέσυρε, ευνούχος πλησίασε και ψιθύρισε στο Σουλτάνο."Αχ! Είναι καλό! Καλό!" φώναξε ο μονάρχης. "Κύριέ μου, το Μεγάλο Δούκα Νοταρά, θα επανεξετάσει την έπαυλή του. Για τον έχουμε παράσχει μια γιορτή, όπως Παλαιολόγος πλοίαρχος του δεν του έδωσε. Αχ! Υπέροχο Αρναούτ μου θα καθίσει στο δεξί μου χέρι για τη βασίλισσα της ομορφιάς έχει προτεραιότητα σε -μέρα ", είπε, απευθυνόμενος Elissa. "Και ο Αιγύπτιος θα μου κάνει χαρούμενα με τη μουσική της φωνής της, το οποίο αμφιβάλλω δεν είναι πιο γλυκό από τα στελέχη των ιθαγενών της

Μέμνονα. Και, Tamlich, θα πρέπει να μου κάνετε την τιμή να εκπροσωπήσω τον βασιλιά της Νουβίας, και βρίσκονται εκεί απέναντι ".Ο ευνούχος ήταν μπερδεμένος? Για ποτέ πριν δεν είχε μουσουλμάνος προτείνεται να εισαχθεί στο χαρέμι του, το πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, όπως και τώρα ο Δούκας του Νοταρά ήταν να δούμε από τις ομορφιές που πρέπει να προορίζονται αποκλειστικά για το γλέντι των ματιών του Padishah του.Μωάμεθ, γνωρίζοντας τις σκέψεις του, πρόσταξε τον υπακούν, και φώναξε,"Ας το δίκαιο πέπλο Houris τα πρόσωπά τους με τους κοκκινίζει. Φέρτε Νοταράς!"Τρεις μαύροι τέθηκε, έκαστο των οποίων φέρει μια μεγάλη δίσκος, επί του οποίου ήταν ένα καλυμμένο πιάτο του χρυσού."Για να Tamlich I demit την τιμητική διάκριση του διοικητικού συμβουλίου," είπε, κουνώντας το κύριο σερβιτόρος προς τον ευνούχο, του οποίου το πρόσωπο σχεδόν ζεματισμένα στο παράξενο υποθέσεις στροφή 319 έπαιρναν, ή ίσως με την υποψία ότι για αύριο το κεφάλι του θα πέσει από ώμους του ως ποινή έχει βεβαιώσει την Padishah ντροπή ο ίδιος.Οι παρευρισκόμενοι τοποθετήθηκαν τα πιάτα πριν τον ευνούχο και οι δύο ευνοημένες ομορφιές. Τα καλύμματα αφαιρούνται αποκάλυψε το άθλιο θέαμα των τριών ανθρώπινα κεφάλια, τα μη κλειστά τα μάτια τους κοιτάζοντας προς τα πάνω από παραμορφωμένα πρόσωπα και κατηγορίας κλειδαριές. Ο ευνούχος πήδησε από το ντιβάνι. Οι γυναίκες που έπεσαν πίσω shrieking και λιποθυμία. Αυτοί ήταν οι αρχηγοί του Μεγάλου Δούκα Νοταρά και τα δύο παιδιά του.Καλά έκανε ο Σουλτάνος χρειάζονται την ισχυρή εκτροπή του μεθυσμένου γλέντι για να πνίξουν τις σκέψεις για το τι ήξερε να διαπνέουν την ώρα. Παρά το βασιλικό λόγο του στο διακεκριμένο αιχμαλωσία που είχε κάνει την υποβολή του απόλυτου, εκτός από το βαθμό του να δει τα παιδιά του ακάλυπτες στις vilest σκοπούς, Μωάμεθ διέταξε ότι πρέπει να Νοταράς αποκεφαλίστηκε στον Ιππόδρομο, αφού πρώτα υποχρεωμένοι να βεβαιώσει την αποκεφαλισμός της οικογένειάς του.Ακόμη Μωάμεθ ήταν sobered από την φρικτή ghoulism είχε επινοήσει, και απέρριψε ο τρόμος που επλήγησαν γλεντζέδες με ένα βόλεϊ των κατάρες. 320ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLV.Το θάρρος της Morsinia όταν εμφανίστηκε πριν Μωάμεθ είχε διεγείρεται από ένα γεγονός που συνέβη λίγο πριν από κλήτευση της.Καθόταν με το δικτυωτό παράθυρο στο σπίτι του Phranza. Είναι παραβλέπεται το τείχος γύρω από τον κήπο, που από εκείνη την πλευρά ήταν ένα στενό περίβλημα. Αυτό ήταν το αγαπημένο θέρετρο της σε πιο φωτεινές μέρες. Από αυτό θα μπορούσε να δει ό, τι πέρασε στην ευρεία οδό πέρα, ενώ η στενή latticed ξυλόγλυπτα την εμπόδισαν να δει από εκείνους που δεν έχουν. Ενώ ονειροπόλος εκεί ήταν παράξενα προσελκύονται από έναν αξιωματικό που πέρασε συχνά. Το σχήμα και το ανάστημα του, της θύμισε έντονα Κωνσταντίνου. Όπως ο ίδιος γύρισε το πρόσωπό του προς το αρχοντικό τα χαρακτηριστικά που έμοιαζαν ολόιδια με εκείνα της ο θετός αδελφός της. Ανάκαμψη από το εγκεφαλικό επεισόδιο έκπληξη αυτή εμφάνισή της έδωσε, Morsinia έτριψε τα μάτια της για να βεβαιωθείτε ότι δεν ήταν όνειρο, και κοίταξε ξανά. Ήταν σε συνομιλία με ένα άλλο. Δεν θα μπορούσε να είναι ο Κωνσταντίνος, για, εκτός από τη γενική πεποίθηση στο θάνατο του Κωνσταντίνου πριν από τη λήξη της πολιορκίας, το πρόσωπο

αυτό χαιρέτησαν με μεγάλη ευλάβεια από τους στρατιώτες που πέρασαν από, και πλησίασε με την οικειότητα με άλλους αξιωματικούς της κατάταξης.Το θέαμα έφερε σε ζωντανή πεποίθηση ό, τι είχε εδώ και καιρό το όνειρο της ημέρας, δηλαδή, ότι ο Μιχαήλ, συμπαίκτης παιδική της ηλικία, θα μπορούσε να ζει, και αν ναι, θα μπορούσε πιθανότατα να είναι μεταξύ των Τούρκων στρατιωτών? Για το ωραίο σώμα και το ταλέντο του, εμφανίζεται ως ένα παλικάρι , 321 θα πρέπει βεβαίως να έχουν καλλιεργηθεί από τους απαγωγείς του. Εκείνη αισθάνθηκε τώρα ορισμένα της θεωρίας της. Τόσο ισχυρή ήταν η εντύπωση, και τόσο δραστήρια και συναρπαστική σκέψεις της, όπως η ίδια προσπάθησε να επινοήσει έναν τρόπο με τον οποίο η ανακάλυψη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς όφελος και των δύο, ότι ακόμη και το απεχθές μεγαλείο του πάρτι στον κήπο του Σουλτάνου, δεν την είχε εντυπωσιάσει, καθώς διαφορετικά θα έχουν γίνει.Για αρκετές ημέρες αφού ήταν σχεδόν τίποτα για την μονοτονία του χαρεμιού ζωής? Τόσο απασχολημένος ήταν αυτή με το νέο πρόβλημα της. Έχει διαπιστωθεί ότι, με κάθε κόστος, που θα φέρει τον εαυτό της σε επικοινωνία με τον υπεύθυνο, και, αν η θεωρία της θα πρέπει να επιβεβαιωθεί, η ίδια δηλώνει, με τόλμη και προτείνει ότι θα πρέπει να την διασώσει. Για εκείνη δεν μπορούσε να συλλάβει ότι, όσο είχε συνηθίσει στην τουρκική ζωή, είχε χάσει κάθε λαχτάρα για την ελευθερία του και όλα εντύπωση χριστιανική του πίστη.Μα πώς μπορούσε να μεταφέρει οποιαδήποτε νοημοσύνη σ 'αυτόν; Εκτός από τους ευνούχους, οι τρόφιμοι του χαρεμιού είχε λίγη επικοινωνία με τον εξωτερικό κόσμο. Η τελωνειακή της ζωής υπήρχαν τόσο άκαμπτη όσο τα τείχη.Για φυσικό εφευρετικότητα της, τώρα, ώστε επιταχύνθηκε από την ανάγκη και την ελπίδα, εκεί στο μήκος εμφανίστηκε ένα άκρο του νήματος της κουβάρι. Οι γυναίκες του χαρεμιού ανακούφισε την ανία της ύπαρξής τους, κάνοντας διάφορα άρθρα, η κατασκευή των οποίων θα μπορούσε να μην χαλάσουν την λεπτότητα των δακτύλων τους? Όπως κεντήματα με δική τους ενδυμασία, καλύμματα για μαξιλάρια, κουρτίνες, ταπετσαρισμένος απαγχονισμούς, spreads για καναπέδες, περιπτώσεις στις οποίες το Κοράνι θα μπορούσε να διατηρηθεί, έτσι ώστε ακόμη και όταν πρόκειται να το διαβάσει 322 δεν χρειάζεται να αγγίξει με τα δάκτυλα, σάκους αρωματικά κόνεων, και τα παρόμοια. Πολλά από αυτά τα άρθρα διατίθενται στα παζάρια της πόλης, και τα έσοδα που δαπανάται από τα odalisks στο δικό καπρίτσιο τους? Γενικότερα για γλυκά και gew-gaws. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα αρκετά ζήτηση για τα αντικείμενα στο χαρέμι. Πολλές χιλιάδες μουσουλμάνοι είχαν εισαχθεί από τη Μικρά Ασία για να πάρει τη θέση του εξαφανίζονται ταχύτατα ελληνικό πληθυσμό. Μεγάλα καταστήματα των άρθρων εστάλησαν από το μεγάλο χαρέμι στην Αδριανούπολη, και πωλούνται για την υπέροχη τιμές στα παζάρια της Stamboul, ως η νέα πρωτεύουσα ονομάστηκε από τους Τούρκους. Οι παράγοντες για την πώληση αυτών των πραγμάτων ήταν γενικά οι γυναίκες συνοδούς στο χαρέμι, ο οποίος είχε δωρεάν σύνδεση με τους ιδιοκτήτες παζάρι. Μερικές φορές αυτές οι γυναίκες πωλούνται απευθείας στους επιμέρους αγοραστές χωρίς να εισέλθει στους χώρους του εμπορίου. Ένας αξιωματικός ή νέος πολίτης συχνά inveigled να αγοράζουν και να πληρώνουν υπέρογκες τιμές πάρα πολύ, στο άκουσμα ότι κάποια Οδαλίσκη είχε θέσει τα μάτια λαχτάρα σ 'αυτόν, και πέτυχε την τσάντα ή ζώνη, το στιλέτο-θήκη ή κεντημένο σακάκι, ως ειδική απόδειξη της υπέρ. Πολλές ήταν οι ιστορίες που οι Gallants της πόλης και τη φρουρά είχαν συνηθίσει να πω, όπως εμφανίζεται αγορές τους, για νυχτερινές περιπέτειες, στο οποίο καθοδηγείται μόνο από ένα ζευγάρι

φωτεινά μάτια, και ευνοεί έλαβε από τις ομορφιές των οποίων τα ονόματα, των Φυσικά, σύνεση τους απαγόρευε να αναφέρω. Όλες οι παραδόσεις των εραστών, ειδύλλια του φεγγαριού-σκιασμένα σπηλιές, καθώς και όλες τις ιστορίες των κάστρων με το σπείρωμα στο παράθυρο, που έχουν πει από την αρχή του κόσμου, είχε ομόλογό τους σε αυτές τις Swains της Stamboul είπε για το 323 επίγειο παράδεισο Σουλτάνου στην Αδριανούπολη, ή εκείνοι που, ερωτικός bantering τους, είχαν γίνει στο σύμπλεγμα για τη βίλα του αείμνηστου Phranza στη νέα πρωτεύουσα.Μια ηλικιωμένη γυναίκα, οι οποίοι, πρώην υπάλληλος στο χαρέμι, είχε δοθεί από το Βαλιδέ Σουλτάνα, μητέρα του Amurath, σε υποδεέστερος υπάλληλο ως γυναίκα, αλλά ήταν από καιρό μια χήρα, είχε επιτρέπεται να εισέρχονται ελεύθερα στην haremlik, και ασχολούνται με ως μια βολική μεσίτης μεταξύ αυτών εντός και εκείνους που δεν έχουν. Μια Morsinia μέρα, δίνοντας της μερικά από τα εργόχειρα της για την πώληση, που πραγματοποιήθηκε μέχρι την κομψή θήκη από μετάξι που περιέχουν πολλά μικρά κρύσταλλα, ή φιαλίδια, της Atar τριαντάφυλλα."Καλά-Χανούμ, ξέρεις το νεαρό Ballaban Captain;""Ay, ο Ιππότης του Κερατίου Κόλπου;" ρώτησε η γυναίκα.«Και γιατί τον λένε έτσι;"«Διότι», απάντησε εκείνη, «το κεφάλι του λάμπει σαν ένα, υποθέτω."«Ναι, αυτός είναι ο άνθρωπος-Καλά! Βρει τον-Πες του κάθε ιστορία σας παρακαλώ για την ομορφιά μου.""Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε ένα? Πρέπει να πω μόνο την αλήθεια να τον μαγέψει», απάντησε το παλιό Dame, με την πραγματική αγάπη και θαυμασμό. "Αλλά αυτό θα είναι δύσκολο. Μπορώ να εφεύρει ένα ψέμα καλύτερο από το να περιγράφει την αλήθεια, αν με βοηθήσει.""Λοιπόν," είπε ο Morsinia, "πω τόσο πολύ την αλήθεια για την εμφάνισή μου, όπως μπορείτε, και να εφεύρει το υπόλοιπο. Πες του-επιτρέψτε μου να δούμε-ότι τα μάτια μου είναι τόσο φωτεινά όπως τα αστέρια που λάμπουν πάνω από τα Βαλκάνια.""Να λάμψει υπάρχουν περισσότερα έξοχα από εδώ 324 όπου κάνουν τους τουαλέτα στο Βόσπορο;" ρώτησε η γυναίκα."Ω! Ναι», είπε ο Morsinia, «για ο αέρας είναι σαφέστερη εκεί από οποιοδήποτε μέρος της γης. Πες του, επίσης, ότι τα δόντια μου είναι άσπρη σαν τα χιόνια που βρίσκονται στο πέρασμα του Slatiza.""Πού είναι αυτό;" αμφισβήτησε τον αγγελιοφόρο."Ω! Είναι μια σπηλιά που έχω ακούσει, που βρίσκεται πολύ ψηλά προς τον ουρανό, όπου τα χιόνια αλέρωτος περνώντας μέσα από τα σύννεφα, το οποίο, ξέρετε, βάφει τα πάντα. Και στη συνέχεια να του πω ότι συνολικά είμαι ως βασιλικός όπως-όπως-καλά! όπως η υπέροχη Elizabeth Morsiney, η νύφη της χριστιανικής βασιλιά Sigismund. ""Elizabeth Morsiney; ναι, θα θυμάμαι αυτό το όνομα, αν κάποια μέρα θα μου πει την ιστορία της.""Αυτό θα το κάνω», είπε ο Morsinia. "Και πες το νεαρό αξιωματικό ότι η Οδαλίσκη που έκανε αυτό το υπέροχο υπόθεση έχει ονειρευτεί τον ποτέ από τότε που ήταν παιδί.""Δεν μπορεί να αντισταθεί», είπε η γυναίκα."Αλλά θα πρέπει να το πουλήσει σε κανέναν άλλον. Και να δούμε αυτό το κομψό φύλλο της κασμίρι! Εγώ θα το δώσει σε σας για να πουλήσει για λογαριασμό σας, Χανούμ, αν μου φέρει κάποια σίγουρα απόδειξη ότι έχει αγοράσει την υπόθεση του αρώματος. Και να είστε βέβαιος να του πω ότι μόνο όταν ο ήλιος δύει, πρέπει να πάει κάπου μόνη της,

και να κοιτάτε τον ήλιο μέσα από κάθε ένα από τα μικρά φιαλίδια, και μπορεί να δει το πρόσωπο του της που τους έστειλε? για σας να ξέρετε ότι ένας αληθινός εραστής μπορεί να δει πάντα αυτός που στέλνει ένα φιαλίδιο των Atar των τριαντάφυλλων στο ανταύγειες ήλιο από τις πλευρές του. Και όταν μου φέρει αποδείξεις ότι έχει αγοράσει, τότε καλό Καλά, θα έχετε το φύλλο του κασμίρ. " 325 απληστία της ηλικιωμένης γυναίκας έσπευσε πόδια της μετά θέλημα της. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLVI."Η ειρήνη είναι μαζί σου!" είπε η ηλικιωμένη γυναίκα, ρίχνοντας μια χαμηλή ευγένεια στον αξιωματικό, καθώς περπατούσε κοντά στα νέα κτίρια του χαρεμιού.«Ειρήνη σε σένα, και το έλεος του Θεού και την ευλογία Του, [97] καλή γυναίκα!" απάντησε ο στρατιώτης? αλλά κουνώντας το χέρι του, πρόσθεσε ευγενικά, «δεν έχω καμία ανάγκη από χαρέμι σας μπιχλιμπίδια.""Αλλά δείτε αυτό!" είπε, δείχνοντας την κομψή θήκη της αρωματοποιίας. "Αυτό κρατά την ουσία των λουλουδιών του παραδείσου.""Πηγαίνετε μαζί, παλιά μητέρα! Θα είχα καμία γεύση για το αν περιείχε τον ιδρώτα των Houris». [98]"Αλλά αυτή η υπόθεση έγινε ειδικά για εσάς, Captain Ballaban.""Ή για οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο του οποίου η τσάντα θα το αγοράσουν», απάντησε, απομακρύνεται.Η γυναίκα παρακολουθείται στενά, φλυαρία σε κωφά αυτιά του."Αλλά, θα μπορούσε να σας δει ότι έκανε, δεν θα αρνηθεί να αγοράσει, αν και έδωσε γι 'αυτό το ήμισυ του χρυσού που βρέθηκαν στα ταμεία των πλούσιων Ελλήνων την ημέρα 326 ανδρεία σας κέρδισε την πόλη, γενναίος καπετάνιος? Και το κόστος της δεν είναι παρά μια λίρα?. [99] και η παρθενική πεθαίνει από έρωτα για σένα ""Τότε γιατί έτσι δεν είναι το δώσει σε μένα ως δώρο; αγάπη ζητά καμία τιμή», δήλωσε ο ίδιος, απλά στρέφοντας το κεφάλι του."Ότι θα ήταν, αλλά από φόβο μήπως προσβάλλει την τιμή σου με slighting πορτοφόλι σας», είπε η γρήγορη-έχων πνεύμα γυναίκα."Καλά είπε, η μητέρα! Δηλώνω ότι η Beyler Bey, ή η ευγενής Kaikji, [100], ο οποίος έκανε έρωτα που ποτέ δεν θα έχεις για το τίποτα.""Πράγματι, δεν πλήρωσε τα Βαλιδέ Σουλτάνα δέκα επαρχίες και μια πόρπη ορείχαλκο εκτός, για την πρόληψη της μου δίνει την TIMOUR? Που πήρε τόσο σκληρά, που θα είχε σπάσει την καρδιά του, αλλά ότι η θλίψη πήγε λάθος τρόπο και ραγισμένα τα πόδια του, και έτσι τον αποκαλούν TIMOUR-Lenk. Αυτός ήταν ο λόγος που έκανε τον πόλεμο στο Οθωμανούς. Ήταν όλα από ζήλια για μένα », είπε, κάνοντας μια μικρή και πλαστή ευγένεια. "Αλλά εάν θα μπορούσατε να δείτε την όμορφη Οδαλίσκη που έκανε αυτό! Μορφή της είναι εντυπωσιακά, όπως και τον τρούλο της Αγίας Σοφίας."«Είναι πάρα πολύ μεγάλη και κοντόχονδρος, αν είναι έτσι," γέλασε ο αξιωματικός."Το πρόσωπό της λάμπει στη χροιά, όπως το φίλντισι," πήγε στην ενθουσιώδη πωλήτρια.«Πάρα πολύ δύσκολο μάγουλο!" έγραψε σαρκαστικά το άλλο. "Ακόμα και τη δική σας, Χανούμ, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο η μητέρα του μαργαριταριού.""Ένα λαιμό σαν αλάβαστρο -""Cold! Πολύ κρύο! Θα ήθελα το συντομότερο σκεφτεί να κάνει έρωτα με μια ταφόπλακα», ήταν το σχόλιο του αστυνομικού.327

"Και μια τέτοια χείλη τήξης -"«Ναι, με φουσκάλες! Σας λέω, παλιά Χανούμ, είμαι απόδειξη γυναίκα. Φύγε!"«Και τα μάτια της λάμπουν μέσα βλεφαρίδες καιρό, όπως τα αστέρια μέσα από τα έλατα στα Βαλκάνια.""Tut! Γυναίκα, που ποτέ δεν είδε τα αστέρια λάμπουν στα Βαλκάνια. Κάνουν λάμπουν εκεί, όμως, όπως και τα ίδια τα μάτια του Αλλάχ. Μια γυναίκα με τέτοια μάτια θα τρομάξει το Padishah τον εαυτό του."Καλά Χανούμ πήρε θάρρος σε αυτή την πρώτη απόδειξη του ενδιαφέροντος από την πλευρά του αξιωματικού, και χειρίζεται όφελός της."Και τα δόντια της είναι άσπρη σαν τα χιόνια στο σπήλαιο της Slatiza-"«Η σπηλιά της Slatiza; Εννοείς σπηλιά κάποια αρκούδας. Όμως τα χιόνια είναι λευκά εκεί, πιο λευκά και καθαρότερη από οπουδήποτε αλλού στη γη, εκτός από τους είδα μια φορά, τόσο κόκκινο με το αίμα, στο πέρασμα του Slatiza εκεί. Αλλά πώς ξέρετε σας της Slatiza, καλή γυναίκα μου; "«Και εντελώς αυτή είναι η δίκαιη, όπως η νύφη του Sigismund της Ουγγαρίας", δήλωσε Καλά, χωρίς σχετικά με την ερώτηση του."Και ποιος ήταν αυτή, Χανούμ;" ζήτησε από τον άνθρωπο, με περιέργεια πλήρως ξύπνησε.«Γιατί, Elizabeth Morsiney, φυσικά."Ο αξιωματικός στράφηκε πλήρως προς τη γυναίκα, και σαρώνεται εκ του σύνεγγυς τα χαρακτηριστικά της, σαν να ανακαλύψει κάτι γνωστό. Ήταν να μην υπάρχει κάποια υπόδειξη για να ενταχθεί από αυτές τις λέξεις;"Χανούμ, ποιος σου είπε να το λες αυτό;"Η γυναίκα στη συνέχεια σπούδασε πρόσωπό του πριν από εκείνη απάντησε 328. Αυτή θα μάθουν αν οι αναφορές είχαν ενθουσιασμένος μια ευχάριστη συμφέρον, ή ξεσήκωσε ανταγωνισμό σ 'αυτόν. Χρειάστηκε μόνο μια στιγμή για να ανακαλύψει ότι η Morsinia είχε δώσει κάποια ένδειξη ότι ο άνθρωπος πρόθυμα θα ακολουθήσει, έτσι θαρραλέα απάντησε:«Η Οδαλίσκη εαυτό της έχει μιλήσει για μένα αυτά τα πράγματα.""Η Οδαλίσκη! Τι είναι αυτή αρέσει;" είπε ανυπόμονα. "Της Περίγραψε μου."«Γιατί, έχω περιγράφουν της για αυτή την μισή ώρα? Αλλά δεν θα ακούσετε Γι 'αυτό θα πάει μακριά και να κάνουμε το επόμενο θέλημα μου.".Η γυναίκα γύρισε μακριά, αλλά, όπως είχε την πρόθεση θα πρέπει να είναι, ο αξιωματικός ήταν τώρα στη στάση του ζητιάνου."Hold, Χανούμ, θα αγοράσει άρωμα Αλλά σας να μου πείτε τι είναι σαν να με απλά λόγια. Είναι αυτή του φωτός μαλλιά;""Ay, σαν να πλυθεί κάτω από τον ήλιο και στεγνώσει στο φως του φεγγαριού, και τα γυαλιστερά και τα δοκάρια των δύο.""Νομίζετε ότι ανήκε σε Stamboul πριν από την πολιορκία;""Ay, και στη μεγάλη Σκεντέρμπεη πριν από αυτό."Ο αξιωματικός ήταν σαστισμένος και στάθηκε σκέψης, μέχρι Kala τον διέκοψε."Αλλά είπατε ότι θα το αγοράσουν, καπετάνιος.""Εγώ; Λοιπόν, πάρτε λίρα σας."Καθώς η γυναίκα πήρε το κομμάτι των χρημάτων πρόσθεσε: «Και μην ξεχνάμε ότι η Οδαλίσκη είπε ότι είχε ονειρευτεί σας από τότε που ήταν παιδί, και ότι 329 ηλιοβασίλεμα αν φαινόταν μέσα από τις φιάλες που θα δείτε το πρόσωπό της."

"Ανοησίες, γυναίκα!""Αλλά το δοκιμάσετε, Μεγαλειότατε, και ίσως η ευγενής καπετάνιος θα στείλει κάτι στην όμορφη Οδαλίσκη;"«Ναι, όταν τη βλέπω στη φιάλη θα στείλω τον εαυτό της ως σκλάβο της."Ο άνθρωπος ώθηση το μεταξωτό υπόθεση στα βαθιά τσέπη της ροής γιλέκο του και πήγε μακριά.Στη συνέχεια, άρχισε ένας αγώνας σε Captain Ballaban. Από τη σύλληψη της εύλογης κορίτσι από το βωμό της Αγίας Σοφίας, που δεν μπόρεσε να σβήσει την ανάμνηση της. Στάθηκε μπροστά του στα όνειρά του: μερικές φορές απλά πτώση κάτω από το στιλέτο? Μερικές φορές στο μεγαλείο που φαντάστηκε να περικυκλώσουν της στο χαρέμι? Συχνά σε σίγαση έκκληση προς αυτόν να τη σώσει από τους ανώνυμους φρίκη που κλαίει δήλωσε ότι είναι επίφοβη. Όταν ξυπνούν, το μυαλό του ήταν συχνά αποσπούν την προσοχή από τις σκέψεις της. Η παρουσία του Σουλτάνου έχασε τη γοητεία του, γιατί είχε έρθει να τον κοιτάξει ως ιδιοκτήτης της, και να αισθάνεται τον εαυτό του σε κούρσεψαν κάποιο τρόπο. Είχε χάσει τη φιλοδοξία του για τη μακρινή υπηρεσία, και βρέθηκε συχνά περιφέρονται άσκοπα στην περιοχή του Phranza παλατιού.Αυτό το συναίσθημα το οποίο, ίσως, βιώνεται από τους περισσότερους άνδρες, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, όπως τα μάγια μιας δίκαιης πρόσωπο ρίχνεται πάνω τους, συνδέθηκε με μια βαθύτερη και πιο σοβαρό σε Captain Ballaban.Από την ημέρα της σύλληψης της μέχρι τώρα είχε νιώσει σχεδόν σίγουροι για την ταυτότητά της, με λίγη συμπαίκτης του στο σπίτι στο βουνό. Είναι συνεπώς συνδέονται μεταξύ τους πρώτα και αργότερα στη ζωή του? Και, όπως νόμιζε της, 330 σκέφτηκε της αντίθεσης στον εαυτό του τότε και τώρα. Τα πράγματα που συνήθιζε να ονειροπολεί για το πότε ένα παιδί, τα συναισθήματά του, στη συνέχεια, τους σκοπούς του, η θρησκευτική πίστη του, όλα ήρθαν πίσω σε αυτόν, και με μια παράξενη δύναμη και γοητεία. Άρχισε να συνειδητοποιεί ότι, αν και ο ίδιος ήταν ένας ενθουσιώδης τόσο για την μουσουλμανική πίστη και την υπηρεσία του οθωμανικού, αλλά είχε γίνει ένα τέτοιο, όχι σε δική του ελεύθερη επιλογή του, αλλά από την ακατανίκητη θέληση των άλλων. Στην καρδιά επαναστάτησε, ενώ ο ίδιος δεν θα μπορούσε να πει ότι είχε έρθει για να ξεμπερδέψουμε μια λέξη του Κορανίου, και δεν ήταν πρόθυμος να φιλοξενούν έναν σκοπό κατά της κυριαρχίας του Padishah. Ακόμα αναγκάστηκε να ομολογήσει στον εαυτό του ότι, αν η εύλογη γυναίκα ήταν πράγματι παλιά του play-mate, και δεν υπήρχε ανοίξει ένα τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να την απελευθερώσει από την αιχμαλωσία της, θα κινδυνεύουν τόσο πολύ από έλλειψη αφοσίωσης προς τον Σουλτάνο, όπως η προσπάθεια θα πρέπει να απαιτούν. Μάλιστα, ο ίδιος υποστήριξε στον εαυτό του ότι, εκτός από την απλή μορφή του, δεν θα είναι απιστία? Για ό, τι έκανε Μωάμεθ φροντίδα για μια γυναίκα περισσότερο ή λιγότερο στο χαρέμι του; Και ήταν αυτή η γυναίκα δεν είναι, μετά από όλα, περισσότερο την περιουσία του από ό, τι ήταν εκείνο του Padishah; Την είχε συλληφθεί? Ίσως δύο φορές? Και είχε σώσει τη ζωή της στην Αγία Σοφία, μόνο το χέρι του έπιασε στιλέτο της. Ήταν του!Στη συνέχεια, έγινε λάτρης της επιδίδεται ένα όνειρο την ημέρα. Ο σουλτάνος έδωσε μερικές φορές τα odalisks την αγαπημένη πασάδες και οι υπηρέτες του. Τι θα συμβεί αν αυτό θα πρέπει να δοθεί σ 'αυτόν;Είχε προχωρήσει τόσο πολύ ώστε μία φορά να πω σε απάντηση στο Σουλτάνο, ο οποίος τον twitted για να είναι στην αγάπη, που φαντάστηκε τέτοια να είναι η περίπτωση, και χρειάζεται μόνο την επιλογή της Αυτού Μεγαλειότητας του για να εντοπίσετε το πάθος.

Αλλά 331 δεν τόλμησε να γίνω πιο συγκεκριμένος, μήπως θα μπορούσε να τρέξει σε κάποιο καπρίτσιο του σουλτάνου? Για ένιωθε βέβαιος ότι τόσο όμορφη η Οδαλίσκη ως δέσμια του δεν θα είναι μεγάλη, χωρίς την βασιλική προσοχή.Πληροφορίες Παλιά Καλά Χανούμ σχετικά με την δίκαιη Οδαλίσκη αρθεί η αναταραχή στο στήθος Ballaban του, υπό την έννοια ότι έδωσε βεβαιότητα πρώην υποψίες του. Για τα λόγια της για τα αστέρια πάνω από τα Βαλκάνια, τα χιόνια του Slatiza, και Elizabeth Morsiney, δεν ήταν τυχαία. Δεν είχε καμία αμφιβολία ότι η αλβανική Οδαλίσκη ήταν η μικρή κυρία, στους οποίους πραγματοποιούνται μία φορά την αγάπη στα Bowers των θάμνων βατόμουρο, και ορκίστηκε να υπερασπιστεί σαν πραγματικός ιππότης, κουνώντας ξύλινο σπαθί του πάνω από το κεφάλι του τράγου που οδήγησε ως άλογο. Εν μέσω αυτών των σκέψεων και των συναισθημάτων, Captain Ballaban ξύπνησε με πλήρη συνείδηση του εαυτού του, και είπε στον εαυτό του -"Είμαι στην αγάπη Αλλά είμαι ανόητος για έναν άνθρωπο με φιλοδοξίες δεν πρέπει ποτέ να είναι στην αγάπη, παρά μόνο με τον εαυτό του Άλλωστε, αυτή η γυναίκα που αγαπώ είναι ίσως και το ήμισυ στη φαντασία μου?!. Για ποτέ δεν έχω πάρει ακόμη μια πλήρη εικόνα της Όσο για το πρόσωπο της είναι λίγο Morsinia-Illusion Όχι αυτό δεν είναι ψευδαίσθηση μου Αλλά τι γίνεται αν αυτή είναι η ίδια Captain Ballaban, θα πας να είναι ένας στρατιώτης, ή έναν εραστή Πάρτε την επιλογή σας?.!! για σας μπορεί να ' t να είναι τόσο, τουλάχιστον όχι ένας στρατιώτης της Οθωμανικής και λάτρης της χριστιανικής κορίτσι. "Τριβή με το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του, σαν να βγάλει αυτές τις φαντασιώσεις, που μπήκε μέχρι την άκρη του νερού, και, πετώντας ένα Kaikji μερικά γρόσια, ήταν σε μια στιγμή ορμάει σαν ένα βέλος στο λιμάνι?-Ένας συνήθης τρόπος για την καπετάνιος είχε να απαλλαγούμε από κάθε ενόχληση. Το δροσερό βραδινό αεράκι πολιορκούνται την υπερβολική thoughtfulness 332 από το μυαλό του, ή αυτός που ανέβλυζε μέσα από τους μυς του στις κουπί λεπίδες, που έπεσε μέσα στο νερό της λήθης.Ήταν μόλις και μετά βίας γνωρίζει ότι ήταν όλο και πιο ήρεμη, όταν μια γρήγορη κραυγή ενός φύλακα σκάφος έδειξε ότι είχε σχεδόν τρέχει κάτω από το παλιό πύργο από λευκό μάρμαρο που υψώνεται από το βραχώδες νησάκι, μόλις μακριά από την ηπειρωτική χώρα στην ασιατική πλευρά της Βόσπορο."Kiss-Koulessi, Πύργος της Κόρης, αυτό», μουρμούρισε. «Λοιπόν, έχω έφυγαν από το φρούριο ενός παρθενική για να τρέξει ενάντια σε αυτό ενός άλλου. Μοίρα είναι εναντίον μου. Ίσως θα ήταν καλύτερα να υποβάλω. Γιατί όχι; Δεν ήταν Χάρης ένας γενναίος στρατηγός των αρχαίων Ελλήνων, ο οποίος τον έστειλε εδώ, μία φορά σε μια στιγμή, για να βοηθήσει τους Βυζαντινούς; Καλά! Είχε μια γυναίκα, η εύλογη Boiidion, η «δαμαλίδα-eyed παρθενική». Και εδώ που βρίσκεται κάτω από αυτόν τον πύργο. Ο κόσμος θα ξεχάσει Γενικά Χάρης, αλλά για Δάμαλης τη σύζυγό του, τους οποίους έχουν θυμόμαστε αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια. Μία γυναίκα μπορεί να είναι η κατασκευή της φήμης ενός άνδρα. Εάν ο Σουλτάνος θα μου δώσει επιλογή μου των odalisks νομίζω ότι θα τολμούσα. "Αυτές οι σκέψεις δεν είχαν διακοπεί, μόλις συμπληρωθούν, από τις ακτίνες του ήλιου, τώρα σχεδόν οριζόντια, όπως το χτύπημα του νερού μακριά μπορεί να φτάσει στο λιμάνι της Stamboul, που χύνεται πάνω του και έκανε να φαίνεται πράγματι μια Κεράτιο Κόλπο, το ανοικτό άκρο του οποίου παρατάθηκε η Βόσπορο. Η κατακόκκινη λάμψη αιχμή τον τρούλο της Αγίας Σοφίας, όπως με τη φωτιά? Μετατραπεί οι γκρι τοίχοι του πύργου Γενουάτες στο Γαλατά σε μια τεράστια στήλη από πορφυρίτη, αφρώδη με ένα

εκατομμύριο κρύσταλλα? Και έκανε το λευκό μάρμαρο του ρουζ Πύργος της Κόρης, όπως το λαιμό του 333 μια παρθενική διαβίωσης, όταν φίλησε για πρώτη φορά από τον καυτό χείλη του εραστή της.Έτσι, ο καπετάνιος σκέφτηκε: και υπενθύμισε να επιθεωρήσει το θησαυρό μεταξωτά είχε αγοράσει. Θα δούμε μέσα στις φιάλες, όπως-ποιος ξέρει-θα μπορούσε να δει το πρόσωπο του της που τους έστειλε. Αν ψάχνετε στο κόκκινο σφαίρα του ήλιου, μόνο για μια στιγμή, έκανε τα μάτια του βλέπουν εκατό σκοτεινό ήλιοι χορεύουν κατά μήκος του ουρανού, δεν θα ήταν παράξενο αν μακρύ διαλογισμό του για ορισμένο απαστράπτουσα κόρη που θα του επέτρεπαν να την δει, σε τουλάχιστον σε ένα σκιερό αναπαραγωγή εσωτερικό όραμά του.Επέστησε την υπόθεση μεταξένια από την τσέπη του. Ήταν γεμάτο με πραγματικές ικανότητες, και αξίζει να την λίρα, ακόμη και αν περιείχε τίποτα, και σήμαινε τίποτα. Τα μικρά φιαλίδια πραγματοποιήθηκαν μία προς μία, και διαιρείται ακτίνες του ήλιου σε πρισματικές αποχρώσεις όπως περνούσαν μέσα από το twisted γυαλί. Σε κάθε ήταν μια πτώση ή δύο από γλυκό άρωμα, σαν φυλακισμένος ψυχή, που περιμένει να απελευθερωθεί, ότι θα μπορούσε να πετάξει μακριά και ευρέως και απόσταξη άρωμα της ως μυστική ευλογία."Αλλά αυτό είναι ατελής," μουρμούρισε ο καπετάνιος, καθώς κατείχε μια φιάλη που ήταν σχεδόν αδιαφανές. Ήταν μεγαλύτερη από τις άλλες, και περιείχε ένα σφιχτά τυλιγμένο κομμάτι χαρτί. "Η ιδέα!" είπε, και, μετά από μια στιγμή δισταγμού, έσπασε τη φιάλη. Ξετυλίγοντας το χαρτί, διάβασε:«Είστε Μιχαήλ, γιος του Milosch. Είμαι Morsinia, παιδί του Kabilovitsch. Για την αγάπη του Jesu! Σώσε με από αυτή την κόλαση. Μπορούμε να επικοινωνούν με αυτόν τον τρόπο."Ήταν μια μακρά σειρά που Captain Ballaban πήρε εκείνο το βράδυ πάνω στο Βόσπορο. Ωστόσο, ο ίδιος δεν πήγε μακριά, αλλά 334 εμπρός και πίσω γύρω από το νέο σημείο γυναικωνίτη, μόλις έξω από τα μάτια του σαφή περιγραφή της Phranza Palace, καθώς ξεχώρισε ενάντια στον ουρανό πάνω από τις συνήθεις κατοικίες της πόλης. Η αυγή άρχισε να κοιτάξει πέρα από τους λόφους πίσω της Χαλκηδόνας, και να στείλετε προσκόπους της κατακόκκινη φως κάτω από την πλευρά του βουνού. Ολύμπου, όταν προσγειώθηκε. Αλλά το μήκος της νύχτας σ 'αυτόν δεν μπορεί να μετρηθεί με ώρες. Είχε ζήσει ξανά δέκα χρόνια. Είχε περάσει από μια μάχη που κουρασμένος ψυχή του, όπως ποτέ δεν είχε κουραστεί υπό την αναβοσβήνει του χάλυβα και το βρυχηθμό του culverin. Μόνο μια φορά πριν, όταν, ως ένα απλό παιδί που κατακτήθηκε από τους τρόμους της πειθαρχίας των γενίτσαρους », είχε υπέφερε τόσο έντονα. Ωστόσο, η μάχη ήταν αναποφάσιστοι ένα. Ο κλιμακώνεται μέχρι το λόφο από την προσγείωση στον στρατώνα με την κραυγή τους ήχους των συγκρούσεων μέσα από την ψυχή του. "Τι πρέπει να κάνω;" Από τη μια πλευρά ήταν η συνήθεια της πίστης, τον όρκο του αφοσίωση στο Padishah, όλα τα επίγεια φιλοδοξία του, η οποία έλαμψε με μεγαλείο ακριβώς πριν από αυτόν, γιατί ήταν το αγαπημένο του τόσο τον Σουλτάνο και τους στρατιώτες και όλα ότι η εκπαίδευση των του ώριμα χρόνια είχε τον οδήγησαν να ελπίζουμε σε έναν άλλο κόσμο. Από την άλλη πλευρά ήταν αυτό το νέο πάθος της αγάπης που δεν μπορούσε πλέον να γελούν κάτω, και η προσφυγή της ένα αβοήθητο πλάσμα συναδέλφους για τη διάσωση από αυτό που ήξερε ήταν αδικία, τη σκληρότητα και την υποβάθμιση?-Η πρώτη προσωπική έκκληση ένα ανθρώπινο ον είχε γίνει ποτέ με τον ίδιο, και αυτός ο μόνος άνθρωπος στον οποίο θα ασκήσει έφεση. Για να λάβουν σοβαρά υπόψη αυτήν την

κραυγή Morsinia ήξερε ότι θα ήταν προδοσία προς τα έξω και ορκίστηκε πίστη του. Να αρνηθεί να το λάβουν σοβαρά υπόψη αισθάνθηκε ότι θα προδοσία ανδρισμό του. Τι μπορούσε να κάνει; Ούτε η δύναμη αυτή preponderating. 335Η μάχη αμφιταλαντευόταν.Τι έκανε; Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν σε τέτοιες περιστάσεις-ο ίδιος για προσωρινές: είπε, «εγώ δεν θα κάνει τίποτα με την ημέρα." Όπως μια πραγματική Τούρκος Μούγκρισε για τον εαυτό του, "Bacaloum!" "Θα δούμε!"Αλλά αν ο ίδιος οργάνωσε και διέταξε μια ανακωχή μεταξύ υποστηρίζοντας τις σκέψεις του, δεν υπήρχε πραγματική κατάπαυση των εχθροπραξιών. Επιχειρήματα κακοποιημένες ενάντια επιχειρήματα. Συναισθήματα του είδους ήπια εξορύσσεται αδιάκοπα κάτω από εκείνες που θα έχουν καλέσει το πιο γενναίος και πιο ανδροπρεπής. Και ο τελευταίος αντι-εξορύσσεται: πίστη σε βάρος της αγάπης: φιλοδοξία κατά οίκτο.Αλλά όλη την ώρα τα πιο ήπια αυτά που κέρδιζαν δύναμη. Από την πλευρά τους ήταν το πλεονέκτημα της μια συγκεκριμένη εικόνα, ένα υπέροχο πρόσωπο? Μιας άμεσο και απτό έργο της διάσωσης ενός ατόμου. Ο κίνδυνος της επιχείρησης ζυγίζονται τίποτα μαζί του, ή, τουλάχιστον, ήταν αντισταθμίζεται από την inspiriting αναμονή μιας περιπέτειας, ένα exploit:-το πολύ κίνδυνο παρά συναρπαστικό με απωθούν. Ωστόσο, ο ίδιος δεν είχε αποφασίσει. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLVII.Captain Ballaban κλήθηκε από τον Σουλτάνο.«Λοιπόν, σύντροφε", δήλωσε ο Μωάμεθ, familiarly ρίχνοντας το χέρι του για τον φίλο του, προς μεγάλη αποστροφή του Capee Αγά, ο τελετάρχης, μέσω 336 τους οποίους μόνο ήταν το έθιμο των Σουλτάνων να προσεγγιστεί."Καλά! Σύντροφο, έδωσα ένα περιδέραιο αξίζει όσο χίλιες λίρες σε μια κοπέλα που μου άρεσε στο χαρέμι.""Happy κορίτσι, να έχουν ευχάριστη Majesty σας. Αυτό ήταν καλύτερο από το περιδέραιο," απάντησε Ballaban."Νομίζετε ότι έτσι Επιτρέψτε μου να σας δούμε μέσα και μέσω Σκεφτείτε ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο σε αυτόν τον κόσμο από το να ευχαριστήσουν το Padishah Ah αξίζει ένα βασίλειο που το ακούω από έναν άνθρωπο σαν εσένα, Ballaban γυναίκες το πω;.!.? αλλά μπορούν να κάνουν τίποτα για μένα. Θα διαλύσει τις σκέψεις μου με τους pleasuring μου. Θα μου κάνει αδύναμο. Έχω ένα μυαλό να καταργήσει το σύνολο χαρέμι. Αλλά για να έχουν έναν άνδρα, ένας δυνατός άνθρωπος, ένας άνθρωπος με ένα κεφάλι για να σχεδιάσετε για αυτοκρατορίας και να συγκεντρώσει στρατό, ένας άνθρωπος με ένα χέρι σαν να σου κάνει έρωτα μαζί μου! Αχ, αυτό είναι ένδοξο, σύντροφε. Αλλά επιτρέψτε μου να μην κάνετε κανένα λάθος γι 'αυτό. Μ' αγαπάς; Πιστεύετε πραγματικά ότι υπάρχει χρυσός, χωρίς διακρίσεις, θα μπορούσε να σας δώσει τόσο πολύ ευχαρίστηση, όπως ευχάριστο μου; Ορκίσου! και τον θρόνο του Αλλάχ! εγώ θα ορκιστούν ότι θα πρέπει να μοιράζονται αυτοκρατορία μου. αλλά για μπίζνες! " ρίχνοντας τη φωνή του, και στην προκειμένη γίνει προφανώς ξεχνάνε τον ενθουσιασμό του για τον φίλο του.«Έχουμε κάνει μια εκστρατεία εναντίον του Βελιγραδίου. Πρέπει να πάω στο πρόσωπο. Ωστόσο Σκεντέρμπεη κατέχει στην Αλβανία. Είναι ανώφελο να τον συναντήσω στο οχυρό του. Δεν μπορείς να πολεμήσεις ένα λιοντάρι από σέρνεται στο κρησφύγετο του. Θα πρέπει να παγιδευτεί. Ασκηθείτε ένα σχέδιο ".

"Έχω ένα που μπορεί να είναι γόνιμη,« αμέσως απάντησε Captain Ballaban."Αχ! Τόσο γρήγορα;" 337". Όχι, μακρά επώαση, Sire έκανα στην πρώτη μου καμπάνια στην Αλβανία με βασιλικό πατέρα σου Ο νεαρός Βοεβόδας Amesa είναι ανιψιός Σκεντέρμπεης είναι αεικίνητος υπό την εξουσία του μεγάλου στρατηγού:.. Έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα, το οποίο, αν γνωστό, θα τον φέρει για να καταστρέψει: είναι δημοφιλής με τους ανθρώπους του Βορρά »."Capital!" είπε ο Μωάμεθ με ανυπομονησία. «Βλέπω τα πάντα. Work it out! Work it out! Μπορεί να έχει τίποτα, αν μόνο Σκεντέρμπεη μπορεί να τεθεί έξω από το δρόμο, και η χώρα είναι υπό την επικυριαρχία μας. Work it out! Και τα έσοδα άρχοντας πρέπει όλοι να είναι δικοί σας ?! από τα οστά του Othman δεν υπάρχει μια επαρχία είναι πολύ μεγάλη για σένα μόνο αν μπορούν να εγκατασταθούν υποθέσεις μεταξύ των Arnaouts."Και τώρα ένα δώρο! Θα σας στείλω το πολύ βασίλισσα του χαρεμιού του."«Ευχαριστώ, Padishah, αλλά εγώ -" ξεκίνησε Ballaban, όταν διακόπηκε από τον Σουλτάνο."Δεν είναι μια λέξη! Δεν είναι μια λέξη! Ξέρω ότι αρνείστε να ασκήσετε το μαλακότερο αρετές, και προτιμούν να ζουν σαν Έλληνας μοναχός. Αλλά θα πρέπει να την πάρει. Αν σας αρέσει δεν της, την πνίξει. Αλλά θα πρέπει να της αρέσει. Με το λακκάκι στο πηγούνι Ayesha! αυτή είναι η πιο τέλεια γυναίκα στην αυτοκρατορία. "«Αλλά», παρεμβάλλεται Ballaban, "Είμαι γενιτσαρισμού, και δεν επιτρέπεται μια γενιτσαρισμού να παντρευτεί.""Ένα σχήμα για το τι επιτρέπεται όταν η Padishah δίνει, που χορηγεί την άδεια για να απολαύσετε τα δώρα του Άλλωστε, δεν χρειάζεται να παντρευτεί Μπορείτε να τη δική της?!... Πουλήσουν της, αν δεν της αρέσει, αλλά θα πρέπει να την πάρει." 338"Από ό, τι έθνος είναι; Ίσως δεν μπορούσε να καταλάβει τη γλώσσα της,« αντιρρήσεις Ballaban."Τόσο το καλύτερο», είπε ο Μωάμεθ. «Οι γυναίκες δεν γίνονται για να μιλήσει. Αλλά αυτή η γυναίκα είναι ένα Αρναούτ, από τη χώρα του Σκεντέρμπεη».Captain Ballaban δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του.Αυτό είναι τότε Morsinia! Για να την έχουν, για να την σώσει, χωρίς παραβίαση της πίστης! Αυτό ήταν πάρα πολύ. Με παράξενα φτερουγίσματα της καρδιάς που συναίνεσε, καθώς και τις ευχαριστίες του προέρχονταν από το κάτω μέρος της ψυχής του.Την επόμενη μέρα ζήτησε Καλά Χανούμ, και αποστέλλονται από την ίδια την Morsinia ένα στολίδι μέσα σε ένα όμορφο φέρετρο, με το οποίο ήταν ένα σημείωμα, ανάγνωση, -"Θα πρέπει να είναι έτσι. Υπομονή για λίγες μέρες, και οι καρδιές μας πρέπει να γίνεται ευχάριστη."Πόσο παράξενα μοίρα είχε προγραμματιστεί για αυτόν! Θα πρέπει να ήταν μοίρα? Μόνο για αρμοδιότητες θείος θα μπορούσε να κάνει το δώρο του Padishah τόσο τοποθέτηση στην καρδιά του. Καμία πιθανότητα αυτό! Μυστικό πάθος του, unbreathed σε κάθε αυτί στη γη, ήταν μια προσευχή ακούγεται στον ουρανό!Ballaban ήταν πλέον αδιαμφισβήτητα μουσουλμανική που βρήκε Kismet από την πλευρά του τις κλίσεις του. Ανήκε στο Ισλάμ, η Ιερά Παραίτηση? Παραιτήθηκε με το θέλημα του Providence, αφού Providence φάνηκε μόλις τώρα ότι η ίδια παραιτήθηκε με τη θέλησή του. Ήταν έκπληξη στο εκστατικό χαρακτήρα ευσέβειά του έπαιρνε την. Θα μπορούσε να είχε γίνει δερβίσης: πράγματι, το κεφάλι του ήταν ήδη στροβιλίζεται με τη δηλητηρίαση των προοπτικών του.

Captain Ballaban, σαν καλός Μουσουλμάνος, πήγε στο τζαμί. Έκανε την προσευχή του προς το μιχράμπ? 339 αλλά τα μάτια και τις σκέψεις του περιπλανήθηκε στο σημείο στο πλάι του, όπου είχε σώσει τη ζωή του Morsinia? Και ευχαρίστησε τον Αλλάχ, με πλήρη ψυχή που είχε τη δυνατότητα να την αποθηκεύσετε για τον εαυτό του .Το Padishah, την επόμενη μέρα, πρόσταξε Ballaban επισκευή σε ένα σπίτι στην πόλη, και να είναι σε ετοιμότητα να λάβει το δώρο του ουρανού και της δικής χάριτος αυτοκρατορική του. Με την επίτευξη του τόπου μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Koulavous, μια αναπόφευκτη συνοδός κατά γάμοι που πραγματοποιούνται αυτόν μέσω του σελαμλίκ και mabeyn στην haremlik του σπιτιού. Η νύφη ή δούλος, όπως ο ίδιος στην ευχάριστη θέση να την πάρει, αυξήθηκε από το ντιβάνι να τον συναντήσει. Αν και παχύ πέπλο τύλιξε εντελώς πρόσωπο της, δεν μπορούσε να κρύψει εξαιρετική φόρμα της και θαυμάσια χάρη. Το χέρι του έτρεμε με την διέγερση της απόλαυσης του όπως ο ίδιος άσκησε την εξουσία του συζύγου ή του πλοιάρχου, και ευλαβικά έθεσε το πέπλο.Στάθηκε ως ένα παραλύσει στην έκπληξη. Δεν ήταν Morsinia. Ήταν Elissa!Έριξε το πέπλο.Παράξενη πνεύματα φάνηκε να τους αναπνέουμε διαδοχικά μέσω του πλαισίου του.Πρώτα ήρθε ο δαίμονας της απογοήτευσης, τον έλεγχο του αίματος του, καταπνίγει τον. Όχι ότι οποιαδήποτε άλλη θνητή γνώριζε γκρεμίστηκε ελπίδες του? Αλλά ήταν αρκετό ότι τους γνώριζε. Και με τη συνείδηση της ήττας, μια φρικτή λίγο πικρία και έσχισε την καρδιά του, σαν να είχε κάποια δράκος με τα δόντια και τα νύχια.Στη συνέχεια ήρθε ο δαίμονας της οργής? Άγρια οργή? Θέλουν να ουρλιάζουν από τη μανία του. Θα μπορούσε να χτυπημένος την καλυμμένη μορφή, δεν είχε το τελευταίο, ξεπεραστεί από 340 αμηχανία της και την περιφρόνηση από αυτόν που υποτίθεται ότι ήταν ένας εραστής, ήδη πέσει λιποθυμία στα πόδια του.Στη συνέχεια αυξήθηκε στο στήθος Ballaban του ο δαίμονας της εκδίκησης εναντίον του σουλτάνου. Αν Μωάμεθ ήταν παρών ο ίδιος σίγουρα είχε νιώσει ο χάλυβας της εξοργισμένοι ανθρώπου. Μόνο η συνήθεια της αυτο-ελέγχου και ήσυχο επανεξέταση των παθών του, εμπόδισε την αναζήτηση του το Padishah, και λαμβάνοντας άμεση εκδίκηση στο αίμα του.Στη συνέχεια ήρθε σε αυτόν ένα μεγάλο δαίμονα της ασέβειας, και αναπνέουν μια κατάρα εναντίον του Αλλάχ ο ίδιος μέσα από τα χείλη του.Αλλά τελικά ένα νέο πνεύμα hissed στα αυτιά του. Ήταν Νέμεσις. Ένιωθε ότι αυτή ήταν η στιγμή που η δίκαιη τιμωρία είχε επιστρέψει από τον εαυτό του. Για ήξερε καλά το πρόσωπο που βρισκόταν κλάμα κάτω από το σωρό του Bejeweled δαντέλα και μετάξι. Ήταν εκείνη του Dodola, τον οποίο είχε πεταχτεί στα χέρια της αλβανικής Βοεβόδας Amesa όταν ήταν αναμένει την αγκαλιά κάποιου πιο πριγκηπικό Maiden. Και τώρα το σαρκασμό της μοίρας της είχε ρίξει στην αγκαλιά του.«Ο Αλλάχ! Εσύ ήσουν μαζί μου, ακόμη και αυτή τη φορά," ομολόγησε πίσω από σφιγμένα δόντια του.«Αλλά χωρίς αμφιβολία», σκέφτηκε, «ήταν μέσα από τις πληροφορίες που έδωσε στη Αγά ότι αυτό το κορίτσι έχει κλαπεί μακριά από Amesa.""Θα ότι ο ουρανός με απαλλάξει από αυτήν τόσο εύκολα!" μουρμούρισε. "Ωστόσο, αυτό είναι εύκολο?». Εσύ mayest είτε να διατηρήσει η γυναίκα σου με την ανθρωπότητα ή να απορρίψει της με ευγένεια »χάρη στο μουσουλμανικό δίκαιο μας, η οποία λέει, [101] Ωστόσο, δεν μπορώ να την απορρίψει με ευγένεια Δεν μπορεί να πάει πίσω στο βασιλικό. χαρέμι. Αν την απορρίψει θα βλάψει την 341, και η κατάρα του Αλλάχ θα είναι

μοιραία εάν λάθος μου αυτό το πλάσμα και πάλι-για να μην πούμε τίποτα για το Padishah, αν μου πετάει το δώρο του. Πρέπει να την κρατήσει. Καλά! Bacaloum! Bacaloum! Είναι δεν είναι τόσο κακό πράγμα μετά από όλα να έχει μια γυναίκα, όπως αυτό για σκλάβος κάποιου? για μια γυναίκα χωρίς καρδιά κάποιου, αλλά είναι ένας σκλάβος Well ".! Έθεσε το πέπλο και πάλι από το τώρα κάθεται γυναίκα.Η αμοιβαία ηλίθιο βλέμμα να γίνεται τόσο μέσα από πολλά χρόνια που είχαν περάσει από τότε που είχαν χωρίσει σε κάστρο Amesa του.Elissa ήταν εύκολα να προκληθεί για να πει την ιστορία της. Αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσε να είναι ήδη γνωστές σε νέο άρχοντα της, έδωσε σωστά? Και επομένως διέφερε σημαντικά από αυτό που είχε πει στο Morsinia. Είχε αλλά σε λίγες μέρες στο σπίτι Amesa, όταν ανακάλυψε ότι δεν ήταν το πρόσωπο που είχε τεκμήριο της να είναι. Σε ένα ξέσπασμα οργής που θα έχουν λάβει τη ζωή της, αλλά οδηγήθηκε από ένα παλιό ιερέα να υιοθετήσει μια πιο φιλεύσπλαχνος μέθοδος απαλλάσσοντας τον εαυτό της. Να έχουν την επέστρεψε στο χωριό πάνω από την Σκόδρα θα έχουν γεμίσει τη χώρα με το σκάνδαλο, και έκανε Amesa ο περίγελος όλων. Ήταν επομένως αποστέλλονται μέσα στις τουρκικές γραμμές, με τη βεβαιότητα ότι βρίσκουν τον τρόπο της σε κάποια μακρινή χώρα. Η ομορφιά της την έσωσε από μια κοινή μοίρα, και είχε σταλεί ως δώρο στους νέους Padishah από ένα παλιό γενικές γραμμές, στα χέρια των οποίων είχε μειωθεί.Ballaban διαβεβαίωσε τη γυναίκα του την προστασία του, καθώς επίσης και ότι ο χρόνος θα έρθει όταν θα την αποζημιώσει για κάθε θλίψη που είχε υποστεί από υπαιτιότητα του. Εν τω μεταξύ είχε διατηρηθεί στην πολυτελή άνεση του νέα κατοικία της. 342ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLVIII.Captain Ballaban ήταν σχεδόν συνεχώς ασχολούνται με τη νέα γυναικωνίτη. Ήταν που κατασκευάζονται όχι μόνο με ένα μάτι για την επιβλητική εμφάνιση του απ 'έξω και την ομορφιά της μέσα, όπως ταίριαζε τόσο υπέροχο χώρο του ανάμεσα στα νερά και το μεγαλείο του μονάρχη παλάτι του οποίου ήταν να είναι?, Αλλά και με σκοπό να της εύκολη άμυνα σε περίπτωση επίθεσης. Μετά ο νεαρός αξιωματικός ανατεθεί το καθήκον της λεπτομερούς εξέτασης κάθε γραμμή και το στρώμα που πήγε στις διάφορες δομές.Ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρονται για τις πλαϊνές εισόδους, και στην επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του χαρεμιού. Έδωσε εντολές για μια αλλαγή που πρέπει να γίνει στη γραμμή ενός διαμερίσματος και διάδρομο, καθώς επίσης και για μια μικρή παραλλαγή στη θέση μιας πύλης στα τοιχώματα διαίρεση του mabeyn [102] δικαστήριο από εκείνο του haremlik. Ακριβώς γιατί αυτές οι αλλαγές έγιναν, ίσως οι αρχιτέκτονες οι ίδιοι δεν θα μπορούσε να πει? Ούτε ήταν ενδιαφέρονται να ρωτήσετε, εάν υποτεθεί ότι έγιναν στο Royal βούληση. Ballaban ήταν διατεθειμένη να επιδοθούν λίγο δικής της φαντασίας του. Αν ήταν να υπάρχει μια ευρεία είσοδος για δημόσια προβολή, και στη συνέχεια ένα στενό πέρασμα για το σουλτάνο μόνο, γιατί δεν έχουν έναν τρόπο μέσω του οποίου θα μπορούσε να φανταστεί κανείς μια δίκαιη Οδαλίσκη φεύγουν από την προσβολή και βασανιστήρια στα χέρια του-ο ίδιος; Αλλά το πρόσωπο Ballaban αυξήθηκε χλωμό όπως ο ίδιος παρακολουθούσε 343 την ολοκλήρωση της τρόπο θυροφράγματος που οδηγεί από ένα μικρό θάλαμο, κάτω από το θαλάσσιο τείχος, να ανταποκριθούν στην ταχεία ρεύμα του Βοσπόρου. Θυμήθηκε τη δήλωση του Padishah, που, αν ποτέ μια Οδαλίσκη ήταν άπιστος με τον ίδιο, αυτή θα πρέπει να ραφτεί σε μια τσάντα, μαζί με μια γάτα και ένα φίδι, και πνίγηκε στο Μαρμαρά. [103]

Εν τω μεταξύ παλιά Καλά Χανούμ έμεινε κατάπληκτος με τον αριθμό των άρθρων της χειροτεχνίας Morsinia του ήταν σε θέση να προκαλέσει το νεαρό καπετάνιο να αγοράσουν. Πράγματι, ποτέ δεν αρνήθηκε. Και αρκετά συχνά ήταν ο κομιστής των δώρων, γενικά γλυκά, μερικές φορές μικρά ρολά από μετάξι κατάλληλο για κέντημα με χρωματιστές κλωστές και χάντρες, που συνοδεύεται από το όνομα κάποιου συναδέλφους αξιωματικός των γενίτσαρους από τους οποίους προφανώς μια παραγγελία για το έργο δόθηκε? Ο καπετάνιος ενεργεί ως αντιπρόσωπος σε ένα είδος συν-εταιρικής σχέσης με Kala. Φυσικά αυτό ήταν μόνο μυστική υπηρεσία ταχυδρομείου μεταξύ Ballaban και Οδαλίσκη. Αν Καλά υποψιαζόταν, οι προμήθειες της ήταν τόσο μεγάλο βαθμό αποδοτικές ότι σιγήσει η σκέψη του κάθε πράγμα, αλλά νόμιμη επιχείρηση.Ballaban Καταρτίσαμε σχέδια για τη διαφυγή της, η οποία Morsinia βρήκε ανέφικτο να εκτελέσει από την πλευρά της για το χαρέμι τοίχο? Και shrewdest προτάσεις της ήταν έντονη εξίσου ασφαλές με το στρατηγός χωρίς. Ballaban είχε πιάσει αναλαμπές Morsinia ενώ περιφέρονται άσκοπα ανάμεσα στα δέντρα στο άνω άκρο του Κεράτιου, από τα Γλυκά Νερά, όπου χαρέμι οι κυρίες του ελήφθησαν από τους ευνούχους σε σχεδόν 344 εβδομαδιαίες αποδράσεις. Είχε προταθεί για να έχουν σε ετοιμότητα δύο άλογα, τα οποία, αν θα πρέπει να σπάσει από τους συνοδούς, θα μπορούσαν να φύγουν μαζί. Αλλά πριν από αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί, οι εκδρομές είχαν διακοπεί, καθώς η προσοχή όλων είχε μετατραπεί σε μια νέα απόλαυση.Το μεγάλο haremlik ήταν σε μήκος ολοκληρωθεί. Ίσως δεν έχει θέση στη γη ήταν τόσο υποδηλώνουν νωχελικός και αισθησιακή ευχαρίστηση, όπως αυτό. Υπήρχαν πολυτελή ντιβάνια, πολλαπλασιάζοντας καθρέφτες, τα Λουτρά του χλιαρού νερού, βρύσες στις οποίες αρώματα μπορεί να είναι διάσπαρτα με το σπρέι, ευρεία χώρους για το χορό, μισοκρυμένα κόγχες για την επιείκεια που που ντρόπιασε το πιο κοινό μάτι, και τους κήπους όπου Araby αγωνίστηκε με την Αφρική στην οθόνη των εξωτικών φρούτων και λουλουδιών.Μια μέρα ορίστηκε για την υποδοχή του μεγάλου χαρέμι από την Αδριανούπολη, τα οποία περιείχαν περίπου χίλια από τις πιο όμορφες γυναίκες στον κόσμο-σε αυτό το νέο παράδεισο. Η Kislar Aga είχε κανονιστεί ένα θέαμα της το μεγαλείο especial, η οποία θα μπορούσε να δει από τους ανθρώπους σε απόσταση. Δύο φορτηγίδες σκορ, κομψά διακοσμημένο, κωπηλατώντας από ευνούχοι, καταστρώματα τους είναι καλυμμένα με ντιβάνια, για να δεχθούν τα odalisks από την Αδριανούπολη στην ακραία εσωτερική σημείο μέτωπο του νερού χαρέμι στον Κεράτιο κόλπο. Φορτηγίδα της Βαλιδέ Σουλτάνα ήταν να οδηγήσει την πομπή, η οποία πρέπει να επιπλέουν στα ρυθμοί της μουσικής πολύ έξω στο λιμάνι. Την ίδια στιγμή, ο Σουλτάνος στο καΐκι του, και οι γυναίκες της προσωρινής haremlik, κάθε προωθητική ένα ελαφρύ σκίφ διακοσμημένο με σημαίες και πλακάτ, ήταν να περάσουμε από το απώτατο εξωτερικό σημείο 345 του αιτιολογικού σαράι, έως ότου οι δύο στόλοι θα πρέπει να πληρούν , όταν, εν μέσω ριπών πυροβολικού από τις ακτές, οι odalisks με το σουλτάνο ήταν να περιστρέφεται γύρω και να οδηγήσει τις αδελφές τους στην πύλη του νερού της haremlik. Δόθηκαν εντολές που απαγορεύουν στους ανθρώπους να εμφανίζονται πάνω από το νερό ή από τις ακτές σε απόσταση για να δείτε ευδιάκριτα τα πρόσωπα των κυρίες του χαρεμιού.Κάθε βράδυ στη δύση του ηλίου ένα περιπολικό των ευνούχων έκανε ένα κλοιό των σκαφών μερικές εκατοντάδες μέτρα από την ακτή, εντός του οποίου, ελέγχονται από απόσταση από τα μάτια των κοινών ανθρώπων, οι odalisks πήγε στην κατάρτιση για τη μεγάλη διοργάνωση. Το Padishah, κάθεται σε φορτηγίδα του, ενθάρρυνε τον

ανταγωνισμό τους με δώρα για επιδεξιότητα στη διαχείριση των καραβάκια, για την γραφικότητα της φόρεμα και για χάρη της κίνησης, όπως και με γυμνά χέρια και streaming κοτσίδες, που προωθείται τα kaiks.Morsinia βρήκε τον εαυτό της μία από τις πιο επιδέξιος στο χειρισμό τα κουπιά. Η ελεύθερη ζωή από την παιδική της ηλικία στα Βαλκάνια και μεταξύ των αγροτών της ανώτερης Αλβανίας, είχε αναπτύξει μυών που αυτό το νέο εγχείρημα σύντομα την ασυνήθιστη απόδοση. Έχει παρατηρηθεί ότι οι ευνούχοι συνοδός ήταν ελλιπείς σε αυτό το είδος της δύναμης, και δεν είχε καμία αμφιβολία ότι, με το δικό του μικρό βάρος της, θα μπορούσε να οδηγήσει το σχεδόν imponderable καΐκι ταχύτερη από ό, τι οποιοδήποτε από αυτά.Ο νεαρός Αιγύπτιος γυναίκα ήταν μόνο ανταγωνιστή της για την τιμή να ηγηθώ του στόλου κατά την ημέρα της διοργάνωσης. Για να προσθέσετε το συμφέρον της εκπαίδευσης, Μωάμεθ διέταξε ότι οι δύο θα πρέπει να αγωνιστεί για την τιμή του να είναι υψηλή ναύαρχος του στόλου χαρέμι? Και ένα βράδυ ανακοίνωσε ότι η ανταγωνιστική δοκιμή πρέπει να πραγματοποιηθεί το επόμενο απόγευμα. Το μάθημα 346 ορίστηκε για μισό μίλι, ακριβώς μέσα από Σεράι Point, όπου τα νερά του λιμανιού είναι ακόμα, unvexed από την ταχεία ρεύμα που χύνει κατά μήκος του καναλιού του Βοσπόρου. Η σημαία-πλοίο ήταν να ενταχθούν σχεδόν κατά τη συνεδρίαση του εσωτερικού και του εξωτερικού νερά.Εκείνο το βράδυ Morsinia έγραψε ένα σημείωμα που περιέχει αυτά τα λόγια-"Σχετικά με το σούρουπο ακριβώς κάτω από τα Επτά Πύργοι ρολόι για καΐκι. Morsinia."Καλά Χανούμ ανατέθηκε νωρίς το επόμενο πρωί για να παραδώσει ένα αρκετά μικρό φύλλο, γεμάτο με αστέρια και μισοφέγγαρα, στο Captain Ballaban. Morsinia φρόντισε να δείξει Καλά το μαντήλι, και να διαστέλλονται από την περίεργη ομορφιά του έργου μέχρι την περιέργεια της γυναίκας πρέπει να είναι πλήρως ικανοποιημένοι? Καθιστώντας έτσι είστε σίγουροι ότι δεν θα μπει στον πειρασμό να το επιθεωρήσει για τον εαυτό της. Τύλιξε στη συνέχεια το σημείωμα προσεκτικά μέσα από το μαντήλι, και συνδέεται έντονα με ένα καλώδιο μεταξένια.Παλιά Καλά είχε μια κουραστική μέρα μπροστά της, με μια ντουζίνα άλλες προμήθειες για την εκτέλεση. Αλλά την περιουσία της ευνοείται στην έγκαιρη ανακάλυψη της γνωστής σχήμα του Captain στο φόρεμα πολίτη, καθώς ασχολήθηκε με πρόθυμοι συνομιλία με τον Έλληνας μοναχός, Γεννάδιος, τον οποίο ο Σουλτάνος είχε τη δυνατότητα να επιβλέπω τη λατρεία των Χριστιανών εξακολουθεί να κατοικεί στο η πόλη. Πράγματι Μωάμεθ ήταν αρκετά σοφοί για να εξομαλύνει σύνταξη μερικά από τον ελληνικό κλήρο να κρατήσει μέχρι τη δημιουργία της πίστης τους? Για φοβόταν να ανταγωνίζονται τα εκατομμύρια στις επαρχίες Ελλάδα που δεν θα μπορούσε να πειστεί να αγκαλιάσει το Ισλάμ? Και αρκέστηκε στην ακριβή από αυτά μόνο η αναγνώριση της κοσμικής την υπεροχή του. Καλά Χανούμ είχε πάρα πολλή ευλάβεια 347 από τη φύση της να διακόψει μια-δυο τέτοιες προύχοντες? Έτσι ακολούθησε ένα μικρό δρόμο πίσω τους. Ήρθαν στην πύλη-τρόπο-μια απλή τρύπα στον τοίχο-που οδήγησε σε αυτό που ήταν γνωστό ως κινητό του ερημίτη, η κατοικία της Γενναδείου κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Η πνευματική υπερηφάνεια του μοναχού είχε εμποδίσει την ανταλλαγή αυτή του για ένα πιο ευρύχωρο κατοικίας στην οποία ο Σουλτάνος θα έχουν βάλει τον. Είπε ότι το μόνο που ήθελε ένα μέρος αρκετά μεγάλο για να κλαίει σε, τώρα που ο λαός του Κυρίου ήταν σε αιχμαλωσία.

Ο μοναχός είχε εισέλθει στην μικρή πύλη, και ο σύντροφός του ήταν εξής, όταν το ένστικτο Καλά για τα επαγγελματικά σας πήρε τον καλύτερο σεβασμό της? Και, εκτινάσσοντας προς τα εμπρός, η ίδια ώθηση το μικρό ρολό στο χέρι του, όπως ακριβώς είχε σκύβοντας να εισέλθουν στην πύλη, δεν ακόμη και ρίχνοντας μια ματιά στο πρόσωπό του. Είπε σε χαμηλή φωνή, δεν φροντίζουν να ακούσουν από το μοναχό:"Ένα μέρος της αγοράς σας χθες, Μεγαλειότατε, που έχετε ξεχάσει."Εκείνη περίμενε καμία απάντηση, αλλά βγήκαν off, μουρμουρίζοντας στον εαυτό της:»Που κάνει, για τα παλιά Ibrahim τώρα τον Εβραίο."Η αντίθεση μεταξύ Morsinia και της Αιγύπτου, όπως οι ίδιοι που υποβάλλονται για το διαγωνισμό, έδωσε μια μελέτη κεφαλαίου σε φυλετική σωματική διάπλαση. Ο τελευταίος ήταν μάλλον κάτω από το μέγεθος, με μόλις και μετά βίας πάνω από γυναικεία ανάπτυξης σε σχέση με ένα αγόρι. Το πρόσωπό της ήταν σχεδόν χάλκινου χρώματος? Jet μαλλιά της και σύντομη. Το πρώτο ήταν ψηλός, με τη θηλυκότητα σφραγίδα επάνω στο περίγραμμα του στήθους και των άκρων? Πρόσωπό της χλωμό, ακόμα και κάτω από το βάρος του φωτός κλειδαριές της.Οι kaiks ήταν λεπτότερο ξύλο που θα μπορούσε να θεωρηθεί 348 μαζί με τα web-όπως αντιστήριξη σταυρό, και φάνηκε σχεδόν να σπάσει την επιφάνεια του νερού, όταν οι odalisks ενισχυθεί σε αυτούς. Morsinia είχε φέρει μια feridjé από κοινό είδος? Λέγοντας στον ευνούχο, του οποίου την προσοχή προσέλκυσε, ότι χθες ήταν αρκετά απλή ψύξη μετά την κωπηλασία και την ημέρα είχε λάβει αυτό μαζί της για προληπτικούς λόγους. Αυτή θα μπορούσε να βρεθεί κάτι πιο όμορφο είχε σκέφτηκε στο χρόνο? Αλλά θα ήταν σκούρα όταν επέστρεψαν. Εκτός αυτού, θα ήταν ένα στήριγμα του κεφαλαίου για τα πόδια της? Το οριζόντιο δοκάρι που διοργανώνονται για το σκοπό αυτό είναι μάλλον πολύ μακριά από την έδρα. Έτσι, λέγοντας ότι πέταξε στο κάτω μέρος του καΐκι πριν από την αυταρχικός ευνούχος θα μπορούσε να προσφέρει ένα καλύτερο υποκατάστατο.Σάλπιγγα του Padishah που ακούστηκε το εγερτήριο. Χτύπησε πάνω από τα νερά, προκαλώντας ηχώ από το τριπλό ακτή της Stamboul, Γαλατά και Skutari, που έχασαν τη ζωή τους μακριά στο μακρινό κύματα του Μαρμαρά. Δεδομένου ότι επρόκειτο να είναι το τελευταίο βράδυ πριν από την παρέλαση της μεγάλη υποδοχή, ο χρόνος που κατελήφθη το κάνει τις τελικές ρυθμίσεις για τη σειρά με την οποία τα σκάφη θα πρέπει να κινηθεί? Έτσι ώστε να μεγάλωνε σκοτάδι, όταν το Padishah υπενθύμισε ο επικεφαλής κριτή ότι πρέπει να έχουν την κούρσα για σήμα του Ναυάρχου. Katub, σε λιπαρές ουσίες και νωχελικός ευνούχος, διατάχθηκε να δέσετε καΐκι του, για το σκάφος διακυβεύονται, όσο μακριά προς το Swift Current η ασφάλεια θα επιτρέψει.Οι δύο ανταγωνιστές darted προς την πλευρά της φορτηγίδας Μωάμεθ του. Από ένα μεγάλο προσωπικό, απλά αρκετά υψηλό πάνω από το νερό που πρέπει να επιτευχθεί από τη μια πλευρά, κρέμασαν ένα μικρό ταινία από μετάξι, το ευρύ πεδίο της οποίας ήταν διάστικτη με μαργαριτάρια. Αυτό έμελλε να είναι η κατοχή της εύλογης κωπηλάτης ο οποίος, 349 στρογγυλοποίηση το σκάφος στοιχήματος πρώτος, θα μπορούσαν να επιστρέψουν και να εκμεταλλευτούμε.Ο σουλτάνος έριξε ένα φιλί με την εύλογη νύμφες ως σήμα για την έναρξη. Μυριάδες υγρών μαργαριτάρια, ξεπερνώντας σε ομορφιά αυτές από την ταινία, έπεσε από τις λεπίδες κουπί, και strewed την ομαλή επιφάνεια? Ή μετατράπηκαν σε διαμάντια, καθώς βυθίστηκε στροβιλίζονται μέσα στο σπασμένο νερό. Το σπρέι αυξήθηκε από τα αιχμηρά πλώρες σε sheafs, χρυσή, όπως εκείνες των δημητριακών, στην κατακόκκινη αντανάκλαση δυτικό ουρανό. Κάθε χαριτωμένη καΐκι, και η πιο χαριτωμένη μορφή που

κινήθηκε, δημιούργησε σχεδόν την ψευδαίσθηση ενός ενιαίου πλάσμα? Κάποια ευτυχισμένη denizen ενός άλλου κόσμου η ίδια disporting για την δελεάσει των θνητών σε αυτό.Οι βάρκες διατηρούνται κοντά εταιρείας. Το αιγυπτιακό δαπάνη πλήρη δύναμή της, αλλά και ο σύντροφός της, με περισσότερο και είναι λιγότεροι εγκεφαλικά επεισόδια, φύλαγα δικό προφανώς. Θα πλησίασε το ποντάρισμα. Ο Αιγύπτιος, που έχουν το εσωτερικό, άρχισαν να το γύρο? Αλλά η αλβανική διατηρείται, τώρα με την ταχεία και ισχυρή εγκεφαλικά επεισόδια. Οι θεατές ήταν κατάπληκτος με την τακτική της."Έχει κάνει μια πολύ μεγάλη sweep», είπε ο Σουλτάνος."Εκείνη δεν φαίνεται διατεθειμένος να γυρίσει σε όλα», παρατήρησε ο Kislar Αγά."Θα χτυπήσει το ρεύμα αν δεν γυρίσει σύντομα," επανήλθε Μωάμεθ ενθουσιασμό.Η πλώρη του καΐκι της απενεργοποιήσει προς τα δυτικά."Είναι στο ρεύμα!" φώναξε αρκετές. "Θα πρέπει να ανατραπεί!" Αλλά επιτάχυνε το καΐκι, τίτλος πλήρως κάτω από το ρεύμα, το οποίο, θα πιάσει σαν ένα φιλικό sprite από κάτω, έφερε γρήγορα έξω από τα μάτια γύρω από το σημείο Σεράι? Και-on σε μια παχιά ομίχλη 350 που ήταν το τροχαίο επάνω, σαν να αποστέλλονται από τον ουρανό για να την αντιμετωπίσει, από την ευρεία έκταση της θάλασσας."Μια απόδραση!" φώναξε ο Σουλτάνος. "Μετά από την κάθε μία από εσάς μαύροι διάβολοι!"Οι ευνούχοι σπατάλη αρκετές πολύτιμες στιγμές για να πάρει την εντολή μέσα από τα κεφάλια τους, και, ακόμα και όταν ξεκίνησε, ήταν προφανές ότι οι μύες τους ήταν πάρα πολύ χαλαρή, αγκάθια τους είναι πολύ limp, και ο άνεμος τους δεν είναι αρκετά πλήρης για να αναμορφώσει το ιπτάμενο σκάφος της Αλβανίας ."Για την ακτή! Για το άλογο!" φώναξε ο μαίνεται μονάρχη.Ένα τέταρτο της ώρας αργότερα, ιππείς clattering κάτω από την πέτρινη κατά μήκος του δρόμου μπροστά στη θάλασσα του Μαρμαρά, σταματώντας τώρα και στη συνέχεια να κοιτάζω έξω στην ομίχλη θάλασσα, τολμηρός για, σταματώντας και κοιτάζει, και ξανά. Το κύριο για να φτάσουν στο Κάστρο των Επτά Πύργων άφησε εντολές να καθαρίζω την ακτή, και να θέσει περιπολικό για να αποφευχθεί κάθε μία προσγείωση. Κάποιοι διατάχθηκαν να βελάκια σε στα νησιά. Μέσα σε μια ώρα από τη διαφυγή κάθε σπιθαμή της ακτής, και η μεγάλη πορεία του νερού απέναντι από την πόλη, ήταν υπό πλήρη επιτήρηση.Ακριβώς πριν από αυτό επιτεύχθηκε ένας άνθρωπος έφτασε στην άκρη του νερού, κοντά στη νότια πλευρά του μεγάλου τοίχου της οποίας το Κάστρο των Επτά Πύργων ήταν η βόρεια πλευρά. Κατείχε τα δύο άλογα, γέμισαν και σε σάκους, όπως και για ένα μακρινό ταξίδι. Ένας δεύτερος άνδρας εμφανίστηκε λίγο αργότερα, ο οποίος ήρθε από μια συστάδα από θάμνους λίγο παρακάτω τρόπο."Σε εύθετο χρόνο, Marcus!" δήλωσε ότι η νέα ερχόμενος, ο οποίος έσκυψε κοντά στο νερό και να ακούσει, βάζοντας το χέρι του στο αυτί του, έτσι ώστε να αποκλείσει όλους τους ήχους εκτός από αυτά που θα πρέπει να προέρχονται από τη θάλασσα πάνω. 351«Ακούστε! Ένα εγκεφαλικό κουπί! Ναι! Κρατήστε τα πάντα σφιχτά, Marcus."Εκτινάσσοντας στο αλσύλλιο, σε μια στιγμή περισσότερο ο άνθρωπος γλιστρώντας σε ένα καΐκι, με αθόρυβη εγκεφαλικό επεισόδιο, από την κατεύθυνση του κουπί βουτιά του πλησιάζει σκάφος. Όλο και πιο κοντά ήρθε. Η νύχτα και η ομίχλη εμπόδισε να δει του. Ο άνδρας μεταφέρθηκε κοντά στην γραμμή. Ήταν ένα ελαφρύ καΐκι, ήξερε από την σχεδόν αθόρυβη κυματισμός του νερού, όπως η απότομη πλώρη το κόψει. Ο άνθρωπος που

έδωσε ένα ελαφρύ σφύριγμα, όταν η διαδρομή του αόρατου πλοίο σταμάτησε, και ο κυματισμός στην πλώρη του πέθανε μακριά."Morsinia!""Ay, δόξα τω Θεώ!" ήρθε η απάντηση."Μίλα όχι τώρα, αλλά ακολουθούν!" και αυτός άνοιξε το δρόμο με προσοχή προς την μικρή παραλία, όπου τα άλογα είχαν ακούσει σφράγιση. Ήταν αρκετά μακριά ράβδους, πιλοτικά τους από τον ήχο."Hark!" είπε ο άνδρας, σταματώντας τις βάρκες. Οπλές ακούστηκαν πλησιάζει, και οι φωνές-"Αυτή θα μπορούσε να θέσει σε ολόκληρη την Princess Island," είπε ένας."Ανοησίες!" ήταν η απάντηση. "Αυτή θα φυλακίσει τον εαυτό της μόνο με αυτή-περισσότερες πιθανότητες έχει πάει καθαρό όλη την Χαλκηδόνα. Αλλά κρατώ ότι έχει παίξει αλεπού, και γύρισε στο μονοπάτι της. Δέκα λίρες σε μία ότι είναι από αυτή τη φορά στο Γαλατά με μερικά από τα γκιαούρηδες Γενουάτες Αν ναι, θα προσπαθήσει να διαφύγουν σε ένα μαγειρείο? αλλά αυτό μπορεί να προληφθεί:..!! για το Padishah θα αναμόρφωση κάθε σκάφος που πλέει έξω μέχρι να τη βρει, όμως, καμιά δουλειά, ο άνθρωπος ό, τι έχουμε εδώ Δύο άλογα Α αποσκευές της γυναίκας! Έχει έναν συνεργό! μια απαγωγή! Οι 352 Τα άλογα δεμένα. Ο δραπέτης ζευγάρι δεν έχουν φτάσει ακόμα. Dismount, οι άνδρες! θα βρίσκονται σε αναμονή κατά μήκος της ακτής εδώ. Ναι, ας δύο άλογα τους στέκονται εκεί για να επιστήσει τους στο σημείο από την σφράγιση τους. μας Αποστολή από ακοής. Τώρα κάθε άνθρωπος στη θέση του! Σιωπή! ""Back! Back! Είμαστε υπό διωγμό στη γη», είπε ο άνθρωπος στη βάρκα με Morsinia, και τα δύο σκάφη έσπρωξε αθόρυβα και πάλι από την ακτή."Είχα προετοιμαστεί για αυτό, Morsinia Θα πρέπει να έρθουν σε σκάφος μου?. Θα γραμμή κάτω για ένα μίλι, όπου μπορούμε να το κανονίσουμε στην ακτή."Ήσυχα που κατέρριψε η μείωση ρεύματος, έως ότου μετατραπεί σε ένα μικρό όρμο που με προεξέχοντα βράχο. Ως ελαφρά ως ελαφάκι το κορίτσι πήδησε στη θάλασσα. Σύντροφός της ήταν από την πλευρά της σε μια στιγμή. Επέστησε πίσω, και δεν έδωσε καμία επιστροφή στη ζεστή αγκαλιά του, αλλά είπε εγκάρδια:"Ευχαριστώ τον Ουρανό, και εσείς, Μάικλ!""Michael;" αναφώνησε ο άνθρωπος. «Πράγματι, δεν αναρωτιέμαι που νομίζετε ότι μου πνεύμα, και να μου τηλεφωνήσει από το όνομα του νεκρού αδελφού μου. Αλλά αυτό πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι ο Κωνσταντίνος, και στη σάρκα», φώναξε, όπως ο ίδιος πιέζεται ένα φιλί πάνω της χείλη.Morsinia ήταν ζαλισμένος. Προσπάθησε να ανιχνεύσει το πρόσωπό του. Έπεσε σαν ένα άψυχο στην αγκαλιά του.Ο ίδιος κάθεται πάνω στο βράχο και την κράτησα στην καρδιά του. Για μια στιγμή δεν μπορούσε να μιλήσει."Είναι πραγματικά;" είπε ότι επί μακρόν, υψώνοντας το κεφάλι της και το αίσθημα το πρόσωπό του με το χέρι της. "Μα πώς" -Φωνές ακούστηκαν φωνές πάνω από το νερό.«Πρέπει να φύγει», είπε ο Κωνσταντίνος. 353Ο ενθουσιασμός της ανακάλυψης της ότι ο εραστής της ήταν ακόμη εν ζωή, και σύγχυση της κατά την εμφάνισή του, αντί του Μιχαήλ, ήταν πάρα πολύ για Morsinia. Κωνσταντίνος μετέφερε την εξάντληση κορίτσι στη βάρκα του, η οποία ήταν

μεγαλύτερη από τη δική της. Ρυμούλκηση μικρό καΐκι της από κάποια απόσταση που κλίση προς τα κάτω προς τα επάνω, και αφήστε το να παρασύρει μακριά."Αυτό θα σταματήσει τα κυνηγόσκυλα», μουρμούρισε ο ίδιος. "Θα νομίζετε ότι έχουν ανατραπεί."Με τεράστια, αλλά μόλις και μετά βίας ακούγεται, εγκεφαλικά επεισόδια που όργωσε μακριά προς τα δυτικά. Δεν ήταν μέχρι μακριά από όλα το θόρυβο των διώκτες που έκανε μια παύση. ΚΕΦΑΛΑΙΟ XLIX.Επικείμενη όπως ήταν ο κίνδυνος παραμένει, η περιέργεια του τόσο στην παραδοξότητα της Providence που είχε τους έφερε πίσω ο ένας στον άλλο, όπως από τους νεκρούς, ήταν τέτοια ώστε να πρέπει να μιλήσουμε? Και η φρεσκάδα του νέου άναψε αγάπη έκλεψε πολλές α στιγμή για προσφιλής αγκαλιά. Πράγματι, μια ώρα πέρασε, και η νύχτα θα μπορούσε να πετάξει, ενώ λούφαραν, δεν είναι ότι η αυξανόμενη αέρας έφερε ένα μακρινό ήχο που τους ξύπνησε στη μνήμη ότι ήταν ακόμα φυγάδες.Κωνσταντίνος επί μακρόν επέμεναν ότι η σύντροφός του θα πρέπει να φέρει στο κάτω μέρος του σκάφους, και να λάβει την απαραίτητη ξεκούραση.«Αν είχα τώρα feridjé μου!" είπε. 354"Έχω προβλέπεται ότι," απάντησε ο Κωνσταντίνος. "Δικός σου θα πρέπει να αναγνωρίζεται. Έχω ένα που ανήκουν στις κοινές γυναίκες, που θα είναι καλύτερα." Εκτός από την feridjé, η διορατικότητα του Κωνσταντίνου είχε θέσει σε ζεστό αναδιπλώνεται και ένα κατάστημα των διατάξεων. Αυτά που συσκευάζονται σε δέσμες που θα μπορούσε να γίνει εύκολα με άλογα, στο χέρι ή στο σκάφος, η αναγκαιότητα να υποχρεώσει.«Δεν μπορώ να ξεκουραστούν", δήλωσε ο Morsinia, «όταν υπάρχουν τόσα πολλά να πει και να ακούσει.""Αλλά θα πρέπει να ξαπλώσει Θα σας πω την ιστορία μου?. Τότε μπορείτε να πείτε δική μου."«Αλλά δεν μπορούμε να σταματήσουμε;"«Όχι, δεν θα είναι ασφαλές να το πράξει ακόμα.""Έχω μάθει να εμπιστεύονται την καθοδήγησή σας, καθώς και την αγάπη σας», είπε, και ξαπλωμένη στην πρύμνη του σκάφους.Το φεγγάρι αυξήθηκαν κοντά στα μεσάνυχτα. Η ομίχλη φωτίζεται από αυτό τους έκανε σαφώς ορατά σε κάθε άλλη, ενώ αποκλεισμένοι από τη δυνατότητα να δει τους με οποιαδήποτε από απόσταση.«Είναι η ευλογία του Jesu επάνω μας», είπε ο Morsinia. "Το ίδιο όπως όταν στάθηκε από την μικρή λίμνη της Γαλιλαίας, όπως μια μορφή φωτός, και είπε:« Να μην φοβούνται. "Κωνσταντίνος έδωσε την ιστορία του στο βιαστικές προτάσεις και αποσπασμένων τμημάτων, το σπάσιμο από παύσεις στην οποία άκουγε για διώκτες, ή έδωσε όλη τη δύναμή του για τα κουπιά, ή, πιο συχνά, δεν έκανε τίποτα, αλλά το βλέμμα στο σύντροφό του: πάνω από μία φορά το άνοιγμα του το χέρι να την αγγίξει, και να δούμε αν αυτή δεν ήταν μια οπτασία.Είπε διαφυγής του από τους Τούρκους, τη σύλληψή του ως 355 τρελός και η σκηνή πριν από το Σουλτάνο, την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη, μετά την κατάληψή της, και η προφανής απόδειξη εκεί είχε από την παλιά ζητιάνος, του θανάτου Morsinia του: με το σύνολο των οποίων ο αναγνώστης είναι εξοικειωμένος. Επίσης, σχετίζονται με τον

τρόπο που είχε πάει στην Αλβανία. Η έκθεση του θανάτου Morsinia είχε προκαλέσει τη μεγαλύτερη θλίψη για Kabilovitsch και ρίχνονται Γενική Καστριώτη σε μια τέτοια οργή ότι βρήκε δουλεία γι 'αυτό σε ένα ειδικό επιδρομή κατά του τουρκικού στρατόπεδο? Ποια επιδρομή είχε μείνει στην ιστορία, και εξακολουθεί να ομιλείται από από τους στρατιώτες, ως το "Call of the Maiden". Για όσο Καστριώτη επέστρεψε από την φοβερή σφαγή, στο οποίο είχε εντελώς γεμάτη τρίμηνα του εχθρού, κατέλαβε διοικητή τους και τους ανάγκασε να σπάσει την εκστρατεία, ο γενικός τον άκουσε να λένε, "το πνεύμα της κόρης μας κάλεσε και έχουμε απαντήσει." Χωρίς να γνωρίζει το νόημα αυτών των λέξεων οι στρατιώτες ίσως υποθέτει ότι ήταν μια αναφορά στην Παναγία, των οποίων η ευλογία Καστριώτη είχε γίνει επίκληση της επιχείρησης. Μετά από αυτό Σουλτάνος Μωάμεθ έστειλε ένα ειδικό embassage και την πρόταση της ειρήνης στην Αλβανία. Στη βασιλική επιστολή ανέφερε,"Εκείνη οποίους ο αυτοκράτορας των Ελλήνων δεν ήταν σε θέση να κρατήσει για τον Σκεντέρμπεη είναι πλέον υπό την επιτήρηση του βασιλικού χαρεμιού, ασφαλές και απαραβίαστο? Να παραδοθεί στο χέρι του Σκεντέρμπεη ως ενέχυρο μιας συνθήκης με την οποία Σκεντέρμπεη συμφωνούν να σταματήσει από την περαιτέρω λεηλασίες και την εισβολή της Μακεδονίας, και να υποβάλει για να κρατήσει το βασίλειό του στο φέουδο στο θρόνο των Οθωμανών. "Η επιστολή κατέληγε με αλαζόνες αναφορά στην κατάκτηση του σουλτάνου της Κωνσταντινούπολης, Caramania και άλλες χώρες, και την απειλή της εισβολής στην Αλβανία 356 με μια σειρά τόσο μεγάλη, ώστε να καλύπτει το σύνολο του εδάφους της με τη σκιά των στρατοπέδων.Απάντηση Καστριώτη που, όταν είναι γνωστοί, γέμισε το Dibrians και Ηπειρώτες με μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Θα κλείσει με τις λέξεις, -"Τι θα συμβεί αν έχετε υποτάξει την Ελλάδα, και να τεθεί σε δουλεία τους της Ασίας! Αυτά δεν είναι παραδείγματα για τις ελεύθερες καρδιές της Αλβανίας!" [104]Η είδηση που περιέχεται στο απεσταλμένος Μωάμεθ οδήγησε Καστριώτη να επιτρέψει τον Κωνσταντίνο να πάμε στην Κωνσταντινούπολη, ότι θα μπορούσε να ανακαλύψει, αν είναι δυνατόν, αν Morsinia ήταν πραγματικά ζουν, και ήταν το πρόσωπο που αναφέρεται από τον Σουλτάνο. Με την επίτευξη της πόλης, ο Κωνσταντίνος ζήτησε από την Γεννάδειο μοναχός, με τους οποίους είχε συχνά ρίχνονται πριν και κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Από αυτόν έμαθε τίποτα Morsinia εκτός από την παλιά ιστορία της αυτο-θυσία από την πλευρά του βωμού?-Το οποίο η ιστορία είχε γίνει τόσο στολισμένο με πολλές προσθήκες στην περνώντας από στόμα σε στόμα, ότι το «Πανηγύρι Αγίου της Αλβανίας" ήταν πιθανό να εγγράφονται με το ημερολόγιο των ιερών μαρτύρων. Κωνσταντίνος επιστρέφοντας με το μοναχό από την εκκλησία του Μπαλουκλή, όπου είχε πάει να δει την διαιωνίζεται θαύμα του πολλαπλασιασμού των ψαριών που πήδησε από το τηγάνι στο άκουσμα της κατάληψης της πόλης, και οι οποίες εξακολουθούν να είναι, με τη μία πλευρά μαύρο με το τηγάνισμα , το κολύμπι στη δεξαμενή αγίασμα. Είχε φτάσει μόνο το μικρό πύλη του καταλύματος του μοναχού όταν το μήνυμα Morsinia είχε βάλει στο χέρι του από μια μικρή ηλικιωμένη γυναίκα."Αλλά πώς ήξερες από την άφιξή μου στην Κωνσταντινούπολη;" 357 Κωνσταντίνος ρώτησε, όπως κατέληξε το λογαριασμό του.Το ερώτημα που οδήγησε στην ιστορία Morsinia, καθώς και η αποκάλυψη ότι ο αδελφός του Μιχαήλ ήταν ακόμη εν ζωή, ένας αξιωματικός του σουλτάνου, όπως ήθελε να τον Κωνσταντίνο ως ένα μάτι στο άλλο? Λανθασμένης ταυτότητας τους Καλά Χανούμ που

οδήγησαν στην παρούσα ευτυχής κατάληξη. Τα αμοιβαία αφηγήσεις του παρελθόντος εξελίχθηκε σε σχέδια για το μέλλον, το κύριο μέρος των οποίων σχετίζονται με την αποκατάσταση του Μιχαήλ από την υπηρεσία των μουσουλμάνων.Ενώ μιλούσαν, την ημέρα που έσπασε πάνω από την ασιατική ακτή. Η αμυδρή λάμψη του φωτός που γρήγορα μετατράπηκε σε ράβδους χρυσού, τα οποία είχαν μετατραπεί σε εκείνες του αργύρου, και τήκονται και πάλι σε μια μεγάλη λάμψη του πορτοκαλί και μωβ αποχρώσεις. Αλλά για τα σκιασμένα πλαγιές της ανατολικής ακτής που βρίσκεται μεταξύ του νερού και του ουρανού, γεγονός που θα καθιστούσε Marmora σαν μια απέραντη θάλασσα της δόξας.Αλλά υπήρχε μια πιο δίκαιη θέαμα μπροστά στα μάτια του Κωνσταντίνου? Ένα πιο υποβλητική του ουράνιου. Ήταν το πρόσωπο της αγαπημένης του, του τώρα για πρώτη φορά με σαφήνεια. Φάνηκε να τον ότι δεν θα μπορούσε να ήταν πιο γοητευτική αν την είχε ανακαλύψει από το "Ποταμός του το νερό της ζωής" στη Χρυσή Πόλη, όπου μόνο ο ίδιος ήλπιζε ποτέ ξανά με το βλέμμα πάνω της. 358ΚΕΦΑΛΑΙΟ L.Οι φυγάδες προσγειώθηκε ένα καλό σκορ μίλια από Stamboul, στη βόρεια ακτή του Μαρμαρά, και χτύπησε την οδό που εκτείνεται προς τα δυτικά, ακολουθώντας την ακτογραμμή στη Θεσσαλονίκη, όπου χωρίζει, κάμψη νότια στην Ελλάδα, και διακλαδώσεις βόρεια από τη Μακεδονία. Οι φυγάδες ακολουθήθηκε η δεύτερη οδό. Η χώρα μέσω της οποίας πέρασε ήταν κατά το χρόνο κατακτήθηκε από τους Μουσουλμάνους, αλλά ήταν γεμάτη με πάνω από τους οικισμούς των οπαδών στην παλιά πίστη, που κράτησε τα watchfires της ελπίδας ακόμα καίει στις καρδιές τους, αν είχαν σβήσει στα βουνά. Ήταν μέσω αυτής της οδού ότι ο Κωνσταντίνος είχε πάει στο Stamboul. Αυτός ήταν γνωστά, όχι μόνο με τον τρόπο, αλλά και με τους ανθρώπους? Και εύκολα εξασφάλισε από τους απόκρυψη, όταν χρειάζεται, και να βοηθήσει κατά μήκος της διαδρομής. Ζώνη του είχε καλά γεμάτο με χρυσό από τον Καστριώτη, έτσι ώστε δύο άλογα στόλου και όλες οι διατάξεις που ήταν άμεσα παρέχεται.Το ταξίδι τους λυπήθηκε μερίμνη τους για το μέλλον της Αλβανίας. Πριν Κωνσταντίνος είχε εγκαταλείψει τη χώρα, ο Μωυσής Goleme, κουρασμένος με τις αδιάκοπες θυσίες που αναγκάστηκε να κάνει, και να αποθαρρύνονται από αυτό που θεωρείται η αδυναμία των πλέον κρατώντας εναντίον των Τούρκων, είχε μάλωσε με Καστριώτη, και να αποτινάξει την υποταγή του. Είχε μάλιστα έχουν προκληθεί με ενέχυρο Μωάμεθ της ελευθερίας στην Αλβανία-αν μόνο Καστριώτη ανατράπηκαν-να μπει στην υπηρεσία του εχθρού. Ο πανούργος Σουλτάνος τον είχε τοποθετηθεί στη διοίκηση της εισβολής του στρατού, με το οποίο, ωστόσο, 359 είχε επιστρέψει στη χώρα του, μόνο για την κάλυψη μια συντριπτική ήττα στα χέρια του μεγάλου κυβερνήτη, και να φύγουν σε δυσμένεια στην Κωνσταντινούπολη.Αυτή η ταχεία εκδίκηση διαχειρίζεται τους πατριώτες δεν συντρίψει εντελώς τη δυσαρέσκεια μεταξύ των ανθρώπων. Ήταν τα χωράφια τους χάνεται από το μακροχρόνιο πόλεμο? Για μισή γενιά είχε περάσει από τότε που ξεκίνησε. Μόνο το προσωπικό μαγνητισμό του επικεφαλής τους που πραγματοποιήθηκε τις φατρίες να αμφίβολης νομιμοφροσύνης τους.Μετά ταξιδεύοντας αρκετές εβδομάδες », φυγάδες μας έφθασε το στρατόπεδο του Καστριώτη. Θα έμοιαζε λίγο τα πανέμορφα πόλεις καμβά των Τούρκων που είχαν

περάσει. Οι απλωνόταν δέντρα ήταν, σε πολλές περιπτώσεις, το μόνο καταφύγιο των voivodes και πριγκηπικό ηγέτες, η ιστορία των οποίων εκμεταλλεύεται επιπλέει ως γοητεία για τους λάτρεις της ηρωικής σε όλα τα εδάφη.Όμως, η απλή υποδοχή που έλαβε από τις πραγματικές τις καρδιές των συμπατριωτών τους, ήταν περισσότερο για να Morsinia και ο Κωνσταντίνος από οποιαδήποτε αρχοντική ρεσεψιόν θα μπορούσε να ήταν. Χαρά Kabilovitsch ήταν απεριόριστη. Ο σεβάσμιος άνθρωπος είχε σε μεγάλο βαθμό αποτύχει, φοριούνται από έξω μόχθο, και περισσότερο από το καθεστώς ενεργητικής θλίψη του. Καστριώτη είχε μεγαλώσει πρόωρα παλιά. Τα μαλλιά του ήταν ασπρισμένο? Μάτια του πιο βαθιά βυθισμένα κάτω από τα τεράστια φρύδια? Ώμους του ένα μικρό υποκλίθηκε. Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία ένδειξη εξασθένησης της στο πρόσωπο ή στα άκρα. Πτυχή του ήταν πιό αυστηρά, και ακόμη πιο ισχυρή, σαν δεμένη με τα νήματα σιδήρου της απελπισίας.Όπως Kabilovitsch, τους οποίους οι περιηγητές είχαν προσπάθησε αρχικά κατά την άφιξη τους, τους οδήγησε στην Καστριώτη, η γενική Ατένισα τους σιωπηλά για λίγο. Χρόνια, με το περίεργο αναμνήσεις τους, φάνηκε να flit, το ένα μετά το άλλο 360, σε σημαδεμένο πρόσωπο του. Λαμβάνοντας χέρια Morsinia στις δικές του, στάθηκε κοιτάζοντας προς τα κάτω σε γαλάζια μάτια της, ακριβώς όπως είχε κάνει όταν χρόνια πριν, αποχαιρέτησε της. Στη συνέχεια, φίλησε το μέτωπό της, όπως είπε:"Δόξα τω Θεώ! Δεν υπάρχει ακόμα μια ρυτίδα στο ότι το δίκαιο του φρυδιού. Αλλά σας αδικηθεί, παιδί μου, στην αποστολή σας ανάμεσα σε αγνώστους. Μπορείς να συγχωρήσει την γκάφα της κρίση μου; Ήταν η καρδιά μου που με οδήγησαν στο λάθος.""Δεν έχω τίποτα να σε συγχωρήσει», απάντησε Morsinia. «Αν και έχω υποστεί, με το βλέμμα και πάλι στο πρόσωπό σου, Κύριε, παίρνει ακόμη μακριά τη μνήμη του όλα. Θα πρέπει να είναι πλήρως ευλογημένοι αν τώρα μπορώ να αφαιρέσει κάποια από τα σήματα αυτά φροντίδας από το μέτωπό σου."«Επιστροφή σας παίρνει μακριά από μένα δύο φορές τόσο πολλά χρόνια, όπως αυτά που έχουν απουσιάσει, και θα είναι νέοι και πάλι τώρα-ως νέοι σχεδόν Kabilovitsch», πρόσθεσε ο ίδιος, με μια ευγενική ματιά στο παλιό βετεράνο, των οποίων η αξιοπρέπεια κακοποιημένες είχε δώσει τοποθετείτε σε μια σχεδόν παιδική χαρά.Η σκηνή κατά τη σκηνή διακόπηκε από ένα θόρυβο χωρίς. Ένα πλήθος των στρατιωτών είχαν συγκεντρωθεί, ατενίζοντας από έναν αξιοπρεπή απόσταση σε παράξενος άνδρας: ". Ένας άνδρας βάρους και τρώγονται με νοιάζεται" Ήταν ντυμένος στα coarsest ρούχα? Γενειάδα του untrimmed? Hatless? Ένα σχοινί γύρω από τον λαιμό του. Όπως Σκεντέρμπεης βγήκε από τη σκηνή, ο άνθρωπος ρίχτηκε στα πόδια του, και φώναξε, όπως ο ίδιος έσκυψε το κεφάλι του πάνω από το έδαφος:"Strike, Μεγαλειότατε! Έχω πωλούνται χώρα μου. Έχω επιστρέψει για να πεθάνει κάτω από το ξίφος της αληθινής επικεφαλής μου, αντί να ζουν με την ευλογία των εχθρών του. Οι 361 κατάρα στην ψυχή μου είναι μεγαλύτερη από ό, τι θα μπορούσε να φέρει, με όλα τα υπέροχη ανταμοιβή της προδοσίας μου. Βγάλτε την κατάρα με το αίμα μου! Strike, Μεγαλειότατε! απεργία! "Ήταν ο Μωυσής Goleme. Καστριώτη στάθηκε με σταυρωμένα τα χέρια και εκλαμβάνεται κατάκοιτος άνθρωπο. Τα χείλη του έτρεμαν, και στη συνέχεια ήταν πρησμένα, όπως διαπιστώθηκε από αυτά, όταν η ψυχή του, απολύθηκε με την οργή μάχη. Στη συνέχεια, κάθε μυ του προσώπου του έτρεμαν σαν να αγγιχτεί από κάποιο οξύ πόνο. Στη συνέχεια ήρθε ένα βλέμμα του θλίψη και οίκτο. Ευρεία αγκαλιά του ανυψωθεί με το βαθύ που ανάσα καθώς μιλούσε.

"Ο Μωυσής Goleme, αύξηση θέση σου είναι στα πόδια κανενός ανθρώπου Εδώ και είκοσι χρόνια που παρακολούθησαν από την Αλβανία, ενώ ξέχασα πατρίδα μου το όνομά σου έχει το σύνθημα του πατριώτη?!.. Σας λόγια η σοφία του μας? Το χέρι σου μου δύναμη. Γενναίος άνθρωπος! λαμβάνουν το σπαθί Καστριώτη, και να φορέσει ξανά μέχρι την καρδιά σας σας λέει ότι την τιμή σου έχει εξαργυρωθεί. Rise! "Αποσύνδεση το σχοινί από το λαιμό του άθλια ανθρώπου, αυτός πέταξε μακριά, και φώναξε, -"Έτσι, μακριά με ό, τι ντροπιάζει το ευγενές Goleme! Κατάρα μου σε αυτόν που σου χλευάζει για το παρελθόν! Αφήστε που είναι σαν μια φρικτή όνειρο να ξεχαστεί. Για καλά ξέρω, γενναίος σύντροφος, ότι η καρδιά σου κοιμόταν όταν εσύ ήσουν μακριά. Αλλά ξυπνάει και πάλι. Εσύ είσαι ο αληθινός εαυτός σου για άλλη μια φορά! "Ο συντετριμμένος άνθρωπος απάντησε, μόλις και μετά βίας σηκώνοντας τα μάτια του όπως ο ίδιος μίλησε:«Τα χέρια μου δεν είναι άξια να αγγίξει το σπαθί του Καστριώτη. Επιτρέψτε μου να καθαρίσει με την υπηρεσία πατριώτης. Πες μου, Μεγαλειότατε, κάποια απελπισμένη περιπέτεια, όπου, δεδομένου ότι δεν είναι 362 θελεις με σκοτώσει, μπορώ να δώσω άθλια ζωή μου για τη χώρα μου. "«Όχι, ο Μωυσής, θα πρέπει να κρατήσετε τη ζωή σας για την Αλβανία. Γνωρίζω καλά τη δύναμη του πειρασμού σας. Υπηρεσία μου είναι πάρα πολύ για κάθε άνθρωπο. Δεν ήταν αυτό που είμαι υπέστη κάποιο περίεργο αόρατο πνεύμα, εγώ θα απέφεραν καιρό πριν. Αρκετά όμως! Το παλιό εντολή περιμένει εσένα, τον Μωυσή. "Ο άνθρωπος εκλαμβάνεται Καστριώτη με ευγνώμων έκπληξη. Αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει, και τον έδιωξε.Αρχικά έγινε δεκτός sullenly από τους στρατιώτες? Αλλά όταν η ιστορία της μεγαλοψυχίας Καστριώτη που επαναλήφθηκε, τα στρατόπεδα χτύπησε με την κραυγή, «Καλώς ορίσατε, Goleme!" Ότι η αποκατάσταση του θα μπορούσε να τιμηθεί, μια μεγάλη επιδρομή μέσα από τις τουρκικές γραμμές είχε κανονιστεί για την επόμενη νύχτα. Η κραυγή ρολόι ήταν, "Με το μούσι του Μωυσή!" και πολλοί ένας βετεράνος που ασκείται τότε το σπαθί του με θάρρος και δύναμη που δεν είχε νιώσει για χρόνια. Ακόμα και παλιά Kabilovitsch, των οποίων η μη σθένος είχε απαλλαγεί τον καιρό από αυτές τις αποστολές, επέμεινε κατά την ένταξή τους σε αυτό. Κωνσταντίνος rewhetted συνέχεια του χάλυβα για την γενναία κατορθώματα για να έρθει. Και, ως την ημέρα μετά τον αγώνα ξημέρωσε, ο Μωυσής Goleme οδήγησε πίσω από το συγκρότημα των νικητών, φορτωμένα με λάφυρα. Όπως φαίνεται, να κάνει την έκθεσή του στον επικεφαλής, το πρόσωπό του ξεπλένεται με την παλιά εμφάνιση? Και, πιάνοντας το χέρι του Καστριώτη, ο ίδιος έθεσε στα χείλη του και είπε απλά:«Ευχαριστώ σοι, Κύριε!" και των συνταξιούχων. 363ΚΕΦΑΛΑΙΟ LI.Captain Ballaban ήταν μεταξύ των πρώτων για να μάθουν από την προσωπικότητα του Οδαλίσκη που είχε δραπετεύσει κατά τη χρονική στιγμή του αγώνα. Η πρώτη σκέψη του ήταν να την βοηθήσει στην διαφεύγοντας την άσκηση, υποθέτοντας ότι είχε πάει μόνος του και χωρίς συνεργός. Αλλά όταν τα άλογα βρέθηκαν στις Επτά Πύργων, έδωσε την θέση της σε μια τακτοποίηση της ζηλοτυπίας. Στο μυαλό του, κατηγόρησε Morsinia της έχει κάνει τον κοροϊδεύω της? Για, παρά τις διαβεβαιώσεις του της βοήθειας, που είχε

κάνει προφανώς έμπιστος του άλλου. Καλύτερη διάθεση του, ωστόσο, σύντομα τον οδήγησε να πιστέψει ότι είχε φυγαδευτεί μέσω κάποιου σχέδιο που έχει καταστρώσει στο μυαλό του Σκεντέρμπεη. Ενώ χάρηκε γι 'αυτήν, ήταν απαρηγόρητος για τον εαυτό του? Και διαπίστωσε ότι, κατά την επιστροφή του στον πόλεμο στην Αλβανία, σε ποιον τομέα ήξερε ότι ήταν ο σκοπός της Padishah για να τον μεταφέρει, θα ανακαλύψουν την αλήθεια σχετικά με αυτήν. Είχε μάθει από τις μυστικές απεσταλμένους της, η οποία Καλά Χανούμ τον είχε φέρει πριν από την πτήση, από το θάνατο του πατέρα Milosch του και τη μητέρα του Ελένη, και τον υποτιθέμενο θάνατο του αδελφού του Κωνσταντίνου. Υπήρχαν, λοιπόν, δεν τους δεσμούς της συγγένειας, και όμως αυτό γραβάτα του αγάπη για Morsinia, να διαιρέσει την υποταγή του στο Padishah. Και Morsinia είχε ξεθωριάσει και πάλι από την πραγματικότητα, αν όχι σε απλό όνειρό του, τουλάχιστον στην παραμικρή ελπίδα. Φλογερή ψυχή του βρει ανακούφιση μόνο βυθίζοντας στον ενθουσιασμό της στρατιωτικής θητείας.Μωάμεθ δεν είχε εξαντλήσει τις χάρες του στο Ballaban από το δώρο του αλβανικού Αφροδίτης, Elissa. Κλήτευση του 364 μια μέρα επανέλαβε το σκοπό του χαρακτηρισμού του ως επικεφαλής Αγά των γενίτσαρους, το παλιό επικεφαλής έχουν σκοτωθεί σε μια πρόσφατη δέσμευση. Ballaban διαμαρτυρήθηκε, καθώς μόλις πριν, κατά παρεμβολή αυτή με τη σειρά του σώματος, στα οποία η επιλογή του επικεφαλής Αγά έμεινε με την ψήφο τους ίδιους τους στρατιώτες.Μωάμεθ απάντησε θυμωμένα, «Σας λέω, Ballaban, η θέλησή μου θα είναι πλέον ανώτατος πέρα από κάθε υποκατάστημα της υπηρεσίας μου. Πατέρες μου αισθάνθηκε την ανεξαρτησία τους γενίτσαρους να είναι μια απειλή για τους θρόνους τους. Ισχύς τους θα πρέπει να περιοριστεί στο χέρι μου, ή η όλη διάταξη πρέπει να καταργηθεί. ""Προσοχή!" απάντησε Ballaban. «Δεν ξέρεις την εγρήγορση του λέοντος του οποίου φωλιά θα εισβάλει. Θα εξυπηρετήσει Padishah μου με τη ζωή μου σε όλους τους άλλους τρόπους, αλλά τους όρκους μου απαγορεύουν την προδοσία μου σώμα μου. Απεργία από το κεφάλι μου, αν θέλετε, αλλά δεν μπορώ να Aga, εκτός από την κυρίαρχη συναίνεση των αδελφών μου. "«Εγώ δεν λαμβάνουν το κεφάλι σου, σύντροφε», απάντησε ο Μωάμεθ. "Χρειάζομαι τι είναι αυτό πάρα πολύ, αν και ανήκει σε ένα νεαρό επαναστάτη. Όμως εξαφανίσου! Θα πρέπει να εργάζονται τα σχέδιά μου χωρίς να ζητήσει τις συμβουλές σας για το θέμα."Μια εκδόθηκε φιρμάνι με το οποίο η Padishah υποστήριξε την υπέρτατη δύναμη του διορισμού να διοικήσει σε όλους τους βαθμούς της στρατιωτικής θητείας. Μέσα σε μια ώρα μετά την κήρυξη της, οι γενίτσαρους ήταν σε ανοικτή αντίθεση με το κυρίαρχο. Πριν κινήσεις τους θα μπορούσε να προβλεφθεί, η μεγάλη δικαστήριο μπροστά από το σελαμλίκ στο σαράι ήταν γεμάτη με την οργισμένη στρατιωτικούς. Αυτή η ένδειξη του τρόμου που είχε ζεματισμένα τα πρόσωπα των πρώην Padishahs-η ανεστραμμένη σούπα-βραστήρα-φυτεύτηκε 365 πριν από τα πολύ πόρτες του παλατιού, και ο Σουλτάνος ήταν φυλακισμένος μέσα."Θυμηθ업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업업!" χτύπησε στους τοίχους σαράι, και επανέλαβε πάνω από την πόλη.Ο σουλτάνος δεν εμφανίζονται, αυξήθηκε υπάρχει μια άλλη κραυγή, στην αρχή μόνο ένα φύσημα, αλλά σε μήκος ρίχνει από χιλιάδες βραχνή λαιμό, -«Κάτω Μωάμεθ! Ζήστε την Γενί-Tscheri!"

Ακόμα ο Σουλτάνος δεν έκανε καμία απάντηση. Υπήρξε μια βιαστική διαβουλεύσεων μεταξύ των ηγετών των εξεγερμένων. Στη συνέχεια, μια γρήγορη κίνηση σε όλο το πλήθος. Για μια στιγμή φάνηκε σαν να είχε μετατραπεί κάθε άνθρωπος από τους συναδέλφους του. Αλλά έμπειρο μάτι του Μωάμεθ, όπως ο ίδιος παρακολουθούσε από το δικτυωτό παράθυρο, είδε ότι το σμήνος των ανδρών έπαιρνε μόνο μορφή. Ο όχλος είχε μετατραπεί σε επιχειρήσεις. Ανάμεσα στις τάξεις περάσει άνδρες, σαν να αναδύθηκε από το έδαφος? Κάποια σύροντας κανόνι? Κάποιες σκάλες κλιμάκωση ρουλεμάν.Μωάμεθ εμφανίστηκε στην πλατφόρμα, ντυμένος με πλήρη πανοπλία. Σήκωσε το σπαθί του, όταν η σιωπή έπεσε πάνω στο πλήθος."Είμαι Padishah σας.""Ζήτω Μωάμεθ!" ήταν η κραυγή."Δεν μπορώ να διοικήσει κάθε πιστό Οθωμανικής; Ποιος θα ακολουθήσει όταν οδηγεί Μωάμεθ;""Όλα! Όλα!" χτύπησε την απάντηση."Αντιστραφεί στη συνέχεια το βραστήρα!" διέταξε ο ίδιος, το πρόσωπό του φωτίζεται με την υπόθεση της νίκης."Αντίστροφη το φιρμάνι!" ήταν η απάντηση."Ποτέ!" φώναξε ο μονάρχης, εξαγριωμένοι με αυτή την απρόσμενη πρόκληση της εξουσίας του. 366Οι γενίτσαρους υποχώρησαν λίγα βήματα από την πλατφόρμα. Το Padishah υποτίθεται ότι είχαν Θαύμασα από την αποφασιστικότητά του και χαμογέλασε στο θρίαμβό του. Αλλά το πρόσωπό του ήταν τόσο γρήγορα σκιάζεται με έκπληξη? Για την κίνηση των εξεγερμένων ήταν μόνο για να επιτραπεί το κανόνι για να προχωρήσει.Η σοφία του μονάρχη δεν τον εγκατέλειψαν. Ούτε καν η αγριάδα του πάθους θα μπορούσε να τον οδηγήσει πολύ πέρα από την υπόδειξη της πολιτικής. Αυξάνοντας το χέρι του για τη σιωπή, πάλι μίλησε."Είμαστε παρεξήγηση μεταξύ τους, γενναία μου Γενί-Tscheri. Εάν έχετε παράπονο ας Αγάς σας το παρουσιάσει, για το Padishah είναι ο πατέρας του λαού του, και το Γενί-Tscheri είναι το πρωτότοκο από τα παιδιά του."Ο Σουλτάνος παραιτήθηκε. Οκτώ Αγάς πραγματοποιήθηκε μια βιαστική διαβούλευση, και παρουσιάστηκαν στο κυρίαρχο να του προσφέρει απόλυτη και τυφλή υπακοή από την κατάσταση της διατήρησης τους ως απόλυτη και αδιαμφισβήτητη αυτοδιοίκησης εντός του σώματος.Ενώ ήταν σε συνεννόηση, Captain Ballaban εμφανίστηκε μεταξύ των στρατευμάτων. Εκείνος κούνησε το χέρι του για την αντιμετώπισή τους.«Αυτός είναι που αγοράζονται από το Padishah. Δεν πρέπει να τον ακούσουν," φώναξε ένα και το άλλο."Τα αδέρφια μου!" είπε ο καπετάνιος, που μετά από λίγα λεπτά κέρδισε την προσοχή τους. "Αγαπώ την Padishah. Αλλά λατρεύω αυτό το βασιλικό χέρι κυρίως επειδή, πέρα από οποιαδήποτε από τους κληρονόμους του Othman, έχει παραχωρήσει ήδη υπέρ κατόπιν σώμα μας. Όμως παραγγελία μας είναι ιερή. Μπορεί εντολή στο πεδίο, και 367 στο το πεδίο, αλλά πρέπει να είναι απ 'έξω. Πρέπει να επιλέξουμε τη δική μας Aga όπως παλιά. ""Ζήτω Ballaban!" αυξήθηκε από κάθε πλευρά.Ο ομιλητής έσπασε σε μια ραψωδικοί αφήγηση από τις δόξες του σώματος, συνυφασμένη με την αιτιολογική σκέψη από τα κατορθώματα του Padishah, κατά την

οποία διακόπηκε από ευθυμία μετά την ευθυμία, ανακατεμένη με την κραυγή «Ballaban! Ballaban για πάντα!"Ο σουλτάνος, άκουσε την κραυγή, έξυπνα κατασχέθηκαν από την ευκαιρία που πρότεινε, και αφήνοντας τα Αγά, έσπευσε στην πλατφόρμα. Φώναξε-«Ο Αλλάχ να επαινεθεί! Αλλάχ έχει δώσει ένα μυαλό στο Padishah και στους πιστούς Γενί-Tscheri του. Ballaban πάντα! Ναι, να τον πάρει! Πάρτε τον για Aga σας! Η θέληση του σώματος και τη βούληση του κυρίαρχου είναι ένα, αυτό είναι το θέλημα του Αλλάχ που ταλαντεύεται όλους μας! "Οι στρατιώτες, τα οποία αλιεύονται από τον ενθουσιασμό της παρούσας, επανέλαβε την κραυγή, πνίγονται οι φωνές των λίγων που ήταν νηφάλιος ώστε να θυμάστε ότι το φιρμάνι δεν είχε αποσυρθεί."Ballaban! Ζήτω Ballaban Αγά! Ζήτω Μωάμεθ Padishah!"Οι Αγάς εμφανίστηκε, αλλά ήταν ανίκανος να διεκδικήσει τη διαφωνία τους. Όπως και να έχουν προσπαθήσει να ουρλιάζουν κάτω από έναν τυφώνα και να ακουστούν μέσα στη σύγχυση. Πράγματι, η παρουσία τους στην πλατφόρμα θεωρήθηκε από το σώμα και την υποστήριξή τους, την επιθυμία του Padishah του, και υπηρέτησε για να τονώσει τον ενθουσιασμό που ξέσπασε στο διπλασίασαν χειροκροτήματα.Μωάμεθ συνέχεια όφελός του, και επισήμως επιβεβαίωσε την προφανή εκλογές, ανακοινώνοντας-368"Ένα δότη! Μια διπλή αμοιβή σε κάθε ένα από τα Γενί-Tscheri! Και το Padishah το πέμπτο του χαλάσει θα πρέπει να διαιρείται με τον οικοδεσπότη!"Το πλήθος ήταν άγρια με την απόλαυση. Η ανεστραμμένη σούπα-βραστήρα αναποδογυρίστηκε, και να ταλαντεύεται από τη λαβή του από την κορυφή του προσωπικού? Μετά την οποία, το πλήθος χύνεται έξω από το δικαστήριο [105].Μέσα σε λίγες μέρες Ballaban, ως επικεφαλής Αγά, οδήγησε σώμα του προς την Αλβανία. ΚΕΦΑΛΑΙΟ LII.Μετά την ήττα του Μωυσή ως Τουρκοκύπριο ηγέτη, και την επιστροφή του στην πατριωτική υποταγή του, υπήρξε μια ύφεση στη ενεργών εχθροπραξιών μεταξύ των δύο εξουσιών. Amesa, όπως και άλλα από τα εξέχοντα voivodes στο στρατό του Σκεντέρμπεη, πήρε την ευκαιρία που προσφέρεται να κοιτάξουμε μετά από δική κτήματά του. Είχε προστεθεί κάπως τοπική σημασία του με το πάντρεμα την κόρη ενός γειτονικού γαιοκτήμονας. Αλλά ούτε συζυγική απολαύσεις, ούτε οι συμπληρωματικές στρέμματα γάμο του τον έφεραν, που φιλοδοξία του. Φθόνο των Καστριώτη είχε εμβάθυνε σε μανιώδης μίσος.Ο Βοεβόδας κάθισε μόνη της στη μεγάλη τραπεζαρία του κάστρου του. Ήταν αργά το βράδυ. Καθώς τα απίστευτα κούτσουρα στο ένα άκρο του δωματίου ρίχνει εναλλάξ εκτυφλωτικό φως και τις σκιές τους γύρω, η αγενής έπιπλα φαινόταν 369 για να ρίχνονται σε ένα χορό μαγείας. Κράνη και τους συνδυασμούς έλαμπαν γενναία από μανταλάκια τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι είχαν διαπνέεται από ηρωικές ψυχές. Η μεγάλη δέρμα αρκούδας, με τεράστιο κεφάλι της, που βρίσκεται στα πόδια του Βοεβόδας του, έσκυψε σε ετοιμότητα να λάβει το βαθύ κάθισμα από χαυλιόδοντες κάπρου, η οποία απειλείται από τη γωνία. Pikes, λόγχες, τόξα και ευρύ στόμιο arquebuses που κυμαινόταν περίπου, για να υπερασπιστεί τον ιδιοκτήτη τους, θα πρέπει οποιοσδήποτε δαίμονας εμπνεύσει αυτά τα άψυχα μορφές για την ξαφνική επίθεση σ 'αυτόν.

Amesa είχε κάθεται σε μια χαμηλή σέλα ανάμεσα στη φωτιά και ένα μισό στραγγιζόμενα ποτηριού σπιτικό λικέρ, τα φρύδια του, δεμένη με τη συγκέντρωση των σκέψεών του.Μια μικρή ήχο χωρίς συνελήφθησαν την προσοχή του."Drakul είναι αργά, αλλά έρχεται επιτέλους. Μακάρι να μου έχει φέρει το κόκκινο τσουλούφι του εν λόγω συναδέλφους οι οποίοι χρησιμοποιούνται για να διασχίζουν πάντα κομμάτι μου, και τώρα έχει επανέλθει στην Αλβανία!" είπε, σε ένα τόνο ονειροπόλος, αλλά προορίζεται να ακούγεται από την παραβατική όπως η μεγάλη δρύινο πόρτα έτριξε πίσω του. Σηκώνοντας τα μάτια του, αλλά δεν στρέφει το κεφάλι του για να εξετάσει, Amesa άλλαξε μονόλογο του σε ένα βόλεϊ των όρκους στην γωνία."Νόμιζα ότι σας συνονόματος, Drakul, είχε τρέξει μακριά με σας, μπορείτε τεμπέλης imp. [106] Αυτό που φυλάσσονται;""Ένα μακρύ ταξίδι", ήταν η απάντηση.Amesa άρχισε στα πόδια του, για τη φωνή δεν ήταν τόσο της Drakul. Αντιμετώπισε ένα των οποίων η εμφάνιση δεν ήταν το λιγότερο εντυπωσιακό, διότι ήταν γνωστό."Έχω φέρει ο ίδιος την κόκκινη τσουλούφι», είπε ο επισκέπτης.370Amesa κοίταξε βλακωδώς μια στιγμή, στη συνέχεια έφθασε προς το όπλο του, που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι κοντά."Σταματήστε!" είπε ο άνθρωπος, για την επίπεδη πλευρά του το σπαθί του σε βραχίονα της Voivode πριν αυτός θα μπορούσε να συλλάβει γιαταγάνι του.«Πώς τολμάς να εισβάλλουν στον εαυτό σας μη προσκαλούμενων εδώ!" φώναξε ο εξοργισμένος Amesa.«Δεν απαιτείται καμία τόλμη», ήταν η απάντηση δροσερό, «γιατί είμαι η ισχυρότερη»."Βοήθεια!" φώναξε ο Βοεβόδας, όπως ο ίδιος συνειδητοποίησε ότι δεν θα επιτραπεί να φθάσουν το όπλο του.Η πόρτα άνοιξε, και μια μπάντα από παράξενα άνδρες διαμορφώθηκε στο άνοιγμα.«Φοβήθηκα, ευγενή Amesa», είπε ο εισβολέας, «ότι δεν θα πρέπει να είναι ένα ευπρόσδεκτο φιλοξενούμενο, και έτσι έφερε μαζί μου μια παρέα φίλων για να με βοηθήσει με την καλή ευθυμία, ενώ κάτω από τη στέγη σας. Δεν χρειάζεται να διαταράξει υπηρέτες σας για να βοηθήσει σας, για, αν θα πρέπει να ακούσουν, δεν θα μπορούσαν να υπακούσουν, όπως είναι όλα ασφαλή φυλασσόμενο σε τέταρτα τους. Σε περίπτωση που πρέπει να βγει θα μπορούσαν να ζημιωθούν. Ας τους αφήσουμε να ξεκουραστεί. συνταξιοδοτηθούν, οι άνδρες! Θα μου αναγνωρίζουν, Lord Amesa; ""Ay. Είστε κουτάβι Arnaud του," έγραψε σαρκαστικά το παγιδευμένο άνθρωπο."Πιο ήπια λόγια, θα ταιριάζουν απόλυτα με την ευγένεια της υποδοχής μου», ήταν η ήρεμη απάντηση. "Αλλά είναι τόσο πολύ λάθος, όπως όταν πήρε την απλή έξυπνος Elissa για έπαινο μου. Μην απαντάτε, κύριε! Σε θερμότητας σας θα μπορούσε να πει αυτό το οποίο θα αποτρέψει την υπερηφάνεια υπενθυμίζοντας σας. Είμαι στρατιώτης μουσουλμανική, και είσαι φυλακισμένος μου ? τόσο ασφαλές όσο αν ήταν στην Κωνσταντινούπολη ". 371 Ο επισκέπτης έριξε από την αλβανική ακρωτήριο, και αποκάλυψε το κομψά σφυρήλατο σακάκι του γενιτσαρισμού Αγά."Και τι θα έχεις για μένα; δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να σας ικανοποιήσει λιγότερο από τη ζωή μου;" ρώτησε Amesa.«Ευγενή Amesa μου", δήλωσε ο Ballaban Αγά, καταλαμβάνοντας μία θέση και motioning την Voivode στην άλλη. «Πριν από χρόνια έδωσα το λόγο μου προς τιμήν ότι

θα σας εξυπηρετήσει κατά Σκεντέρμπεη. Έχω έρθει για να εξαγοράσει αυτή την υπόσχεση, και θα πρέπει να με βοηθήσει."«Πώς μπορεί να είναι ότι, αν είστε ένας αξιωματικός των Μουσουλμάνων;" ρώτησε Amesa, λαμβάνοντας το κάθισμα, και την υιοθέτηση της χαμηλό τόνο του άλλου? για αυτές τις λέξεις είχαν ενθουσιασμένοι σ 'αυτόν όλες τις απληστία του, και αναδεύεται φυσικό μυστικοπάθεια του και συνήθεια απαίσια αντιμετώπιση. Τα μάτια του σταμάτησε στην αντηλιά σαν τίγρης, όταν στο κόλπο? Που έλαμψε σήμερα σαν φιδιού."Amesa πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του Padishah.""Αδύνατο!" φώναξε ο ίδιος? αλλά σε έναν ήχο που αναφέρονται, δεν είναι αγανακτισμένος απόρριψη της πρότασης? μάλλον αμφιβολία της πρακτικής εφαρμογής της."Αλλά πρώτα θα πρέπει να αυξηθεί στην Αλβανία εδώ το πρότυπο της εξέγερσης κατά του Σκεντέρμπεη, διεκδικώντας τον τίτλο του βασιλιά της Ηπείρου και των Dibrias για τον εαυτό σας. Σπαθί του Σκεντέρμπεη θα είναι, φυσικά, να υποχρεώσει το επόμενο βήμα σας για την ασφάλεια στο τουρκικό στρατόπεδο. The Padishah Στη συνέχεια, θα γίνει προστάτης σας, προσφέροντας να αποσύρει τα στρατεύματά του και να αποκαταστήσει τα αρχαία ελευθερίες της χώρας, με το μοναχικό περιορισμό ότι θα πρέπει να αναγνωρίσει την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Τα έσοδα που μπορεί να συλλέξει παραμένουν στην κατοχή 372 σας για την ενίσχυση του δικού σας τοπική εξουσία Η αποστασία του Μωυσή Goleme και κατέστρεψε σχεδόν την ηγεσία του Σκεντέρμπεη-σου θα ολοκληρώσει το έργο όμως δεν θα είναι αποστασία?.. μάλλον, όπως ο Μωυσής Goleme θεωρούσε, την πιο πιστή υπηρεσία της χώρας σας, επειδή η μόνη υπηρεσία που είναι εφικτό. ""Αλλά δεν μπορώ έτσι να σπάσουν με τους ηγέτες πατριώτης», δήλωσε ο Amesa, προφανώς αφού αισθάνθηκε μια πραγματική επαφή της τιμής."Πρέπει να είναι», απάντησε ο Αγά. "Δεν μπορείτε πλέον να παραμείνει όπως είναι, ακόμη και αν θα κάνατε. Εσείς, κύριε, έχουν υποπέσει σε κάποιο μεγάλο έγκλημα. Όχι, μην το αρνηθείτε! Επιπλέον, δεν πρέπει να πάρετε το χρόνο για να δώσει έκφραση σε κάθε οργή μπορεί να αισθάνεστε για να είναι απλά κατηγορούνται για αυτό ", συνέχισε Ballaban, φίμωση Amesa πιο αποτελεσματικά από την ευθεία ματιά στα μάτια του παρά με τα λόγια του. "Στιγμές μου εδώ είναι πολύ μικρός για να μιλήσω για το θέμα, και θα πρέπει να έχουν εξαντλήσει κάθε συναίσθημα που μπορεί να είχαν σε ιδιωτικές μετάνοιας μέχρι τώρα, παρά αποθεματικό έως ότου ένα άλλο πρόσωπο που καθορίζει την επιβάρυνση σας, αλλά το θέμα είναι το εξής:.-Σκεντέρμπεη έχει επίγνωση του εγκλήματος σας, και περιμένει μόνο την κατάλληλη στιγμή για να σας τιμωρήσει όπως αξίζει. "«Πώς το ξέρεις αυτό;" είπε Amesa, η φωτεινή λάμψη του ματιού του την αλλαγή σε ένα πετρώδες βλέμμα, όπως το χρώμα απέτυχε από το πρόσωπό του, και έγειρε πίσω στην άθλιο κατάπληξη.«Είναι αρκετό ότι το ξέρω. Οι γενίτσαρους δεν έχουν περιπλανιόταν αυτά τα Αλβανικά βουνά για δώδεκα χρόνια, χωρίς να ανακαλύψει τα μυστικά της χώρας. Οι τρύπες στο έδαφος είναι τα αυτιά μας, και η ίδια η κατάσκοπος κουκουβάγιες για μας μέσα από το σκοτάδι. Όμως αρκετά από τα λόγια. Εγγραφείτε αυτό, και που να είναι σφραγίδα σας! " 373

Ballaban παρουσίασε μια περγαμηνή, προσφέροντας επισήμως, στο όνομα του Σουλτάνου, η κυβέρνηση της Αλβανίας να Amesa, με την προϋπόθεση που αναφέρθηκε παραπάνω."Θα ήθελα να εξετάσει την"-άρχισαν Amesa? Αλλά διεκόπη από Ballaban-«Όχι! Υπογράψει αμέσως! Έχω κάνει για σας όλη την εξέταση που είναι απαραίτητη, και πρέπει να φύγει."«Αλλά», άρχισε Amesa και πάλι, "τόσο σημαντικό θέμα-""Εγγραφείτε αμέσως!" επανειλημμένες Ballaban? και, επισημαίνοντας την πόρτα, όπου οι στρατιώτες περίμενε παραγγελιών τους "ή ούτε Amesa ούτε το κάστρο του θα υπάρχουν μέχρι να σπάσει η ημέρα."Η αμηχανία άντρας πήρε από μια θέση στον τοίχο ένα κέρατο της παχύρρευστο μελάνι, και, με το ξύλινο στυλό, έκανε την υπογραφή του, και πίεσε την αρχαία σφραγίδα των Streeses De κατά τη μπάλα από μαλακό κερί που επισυνάπτονται σε αυτήν."Αυτό θα χρησιμεύσει για να σας κρατήσει αλήθεια: για το αν το επόμενο πλήρωμα του βιοτικού επιπέδου του φεγγαριού Amesa δεν πρέπει να εγείρονται κατά του Σκεντέρμπεη, αυτό, ως απόδειξη της προδοσίας σας, θα πρέπει να διαβάζονται σε όλες τις αλβανικές στρατόπεδα σας», είπε Ballaban, τοποθετώντας το έγγραφο στον κόρφο του. "Και θα χρειαστεί να διαβουλευθεί με τους νέους σας φίλους, πιστός Drakul σας μπορούν να απευθύνονται στις γραμμές μας για Ballaban Badera, Αγά των γενίτσαρους."Με ένα χαμηλό Salam αποχώρησε. Λίγα μύτη παραγγελίες, ένα ανακάτεμα των ποδιών, και το κάστρο ήταν τόσο ήσυχα όπως τα αστέρια που κοίταξε κάτω από αυτό. 374ΚΕΦΑΛΑΙΟ LIII.Η πολεμική καμάρι της Οθωμανικής δεν έκανε ποτέ μια πιο επιβλητική επίδειξη ό, τι όταν τα στρατεύματά του έχουν αναπτυχθεί από την πεδιάδα της Pharsalia [107], στη Θεσσαλία, και απείλησε την νότια σύνορα της Αλβανίας. Ούτε είχε Jove, ο οποίος, σύμφωνα με την μυθολογική αντίληψη, η οποία πραγματοποιήθηκε την αυλή του από την κορυφή του Ολύμπου δεν είναι μακρινό, κοίταξε κάτω από μια τέτοια επίδειξη της επίγειας εξουσίας, δεδομένου ότι, δεκαπέντε αιώνες πριν, οι στρατοί του Πομπήιου και Καίσαρος εκεί υποστήριξε για την κυριαρχία του ρωμαϊκού κόσμου. Για Μωάμεθ II. είχε ορκιστεί ισχυρότερο όρκο του, η οποία, από ένα χτύπημα, θα σαρώσει τώρα όλα τα αντάρτες Αρναούτ στη θάλασσα? και ότι τα κύματα της Αδριατικής πάνω εναντίον της Ιταλίας, καθώς και εκείνα της Μεσογείου που πλένονται την ελληνική χερσόνησο, και στον Εύξεινο ότι ανέστειλε τα βήματα της Μοσχοβίτης, θα έπρεπε να τραγουδούν με συρρέουσες κύματα τους, οι δόξες της Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας της Οθωμανικής οι οποίες καθορίζουν μεταξύ τους.Η απειλή για την περιοχή του Σκεντέρμπεη δεν ήταν κυρίως στον αριθμό των ανδρών τους οποίους ο τρομερός Isaac Πασά τώρα εντολή στο όνομα του σουλτάνου? Αλλά στο γεγονός ότι η πανίσχυρη υποδοχής συνοδευόταν από Amesa, το νέο "βασιλιά της Αλβανίας."Η αποστασία του Voivode είχε στείλει κατάπληξη μέσα από τις καρδιές των πατριωτών. Οι ηγέτες τους έβλεπαν με καχυποψία τα πρόσωπά ο ένας τον άλλον, όπως αυτές συγκεντρώθηκαν στο συμβούλιο? Για κανείς δεν ήξερε, αλλά ότι 375 σύντροφός του ήταν σε μυστική ένωση με τον εχθρό. Κουρασμένος με μελέτες, οι στρατιώτες ψιθύρισε στα στρατόπεδα που Amesa ήταν Καστριώτη, καθώς και Σκεντέρμπεη. Ιταλοί βαθμό, ο

οποίος είχε δανειστεί τα ξίφη τους στο μεγάλο οπλαρχηγό, επέστρεφαν στα σπίτια τους, λέγοντας ότι δεν αξίζει τον κόπο να διακινδυνεύσει τις ζωές και τις περιουσίες τους για την υπεράσπιση ενός λαού που δεν ήταν πλέον συμφωνηθεί να αμυνθούν. Σκεντέρμπεης, προφανώς απρόθυμοι ή ανίκανοι να αντιμετωπίσουν με αυτό το διπλό κίνδυνο,-η δύναμη της Οθωμανικής χωρίς, και ένας εμφύλιος πόλεμος εντός του εδάφους αποσύρθηκε στο λύσσας, [108], μακριά προς το βορρά.Οι Τούρκοι αποφασισμένη να εγκαινιάσει τελική κατάκτησή τους, από την επίσημη στέψη του συμμάχου τους, έτσι ώστε, προανήγγειλε από διακηρύξεις βασιλιά Amesa του, θα μπορούσαν να προχωρήσουν ευκολότερα στην κατοχή της γης. Η ημέρα που ορίστηκε για την τελετή της βασιλικής ανάληψης. Ως ανιχνευτές τους, που κυμαίνονται πολύ μεγάλη, δεν ανέφεραν εχθρό να είναι κοντά, η προσοχή του στρατού δόθηκε στην προετοιμασία για τα υπέροχα θεάματα, η ίδια η ιστορία του οποίου θα πρέπει να δέος το απλό αγροτικού πληθυσμού σε υποταγή, ή να αποπλανήσουν τις καρδιές τους με την ελπίδα ότι θα έχουν ένα τόσο υπέροχο προστάτη.Η ημέρα πριν από την οριζόμενη προς το ένδοξο αυγή της νέας δικαιωμάτων, ήταν ένας από έντονη ζέστη, στα μέσα του Ιουλίου. Τα χιόνια είχαν λιώσει ακόμα και από τη σύνοδο κορυφής του Θεσσαλικού Ολύμπου, αν και γυμνά αποκορύφωμα yonder της διαπέρασε τον ουρανό σχεδόν δέκα χιλιάδες πόδια πάνω από τη θάλασσα. Armor ήταν γεμάτη στις σκηνές. Άλογα unsaddled μαζεύτηκαν στο stockades, 376 ή δεμένοι μακριά από την υαλώδη κάμπο. Στρατιώτες ίδιοι τεντωμένο κάτω από τη σκιά των δέντρων, ή περιπλανήθηκε σε ομάδες έρημους κήπους και περιβόλια της γειτονικής χώρας, γλέντι από τις αρχές ώριμα φρούτα. Μόνο οι αετοί που περιέβαλε την υψηλή αέρα πάνω από το τεράστιο καταυλισμό, ή σκαρφαλωμένος πάνω στα απόκρημνα βράχια της μακρινούς λόφους, φαινόταν να έχει κανένα συναγερμό? Για τώρα και τότε darted μακριά με μια διαπεραστική κραυγή.Αλλά ένα μάτι, όπως αυτή ενός μυστηριώδους ανταποδοτικά Providence, κοίταγε μέσα στο άλσος ότι η κορωνίδα ένα ψηλό λόφο. Σκεντέρμπεης, που θεωρείται ότι είναι μακριά, είχε μελετήσει το απλό μακρύ και προσήλωση? Όταν στρέφονται προς Κωνσταντίνο, ο οποίος ήταν στο πλευρό του, είπε:"Τώρα το σχέδιο μου μια επιδρομή μέσω αυτού κοπάδι των προβάτων ανόητο. Πού θα χτυπήσει, αγόρι μου;"Κωνσταντίνος απάντησε: «Υπάρχει όμως ένα σημείο στο οποίο θα μπορούσαμε να εισέλθουν στον κάμπο,-από κατάθλιψη εκεί πέρα. Οι λόφοι και στις δύο πλευρές θα αποκρύψει την προκαταβολή μέχρι και πάνω τους. Εκτός αυτού, η στενότητα της κοιλάδας, και η ανάπτυξη των δέντρων θα εμποδίζουν τους συνάντηση μας με περισσότερα από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. "Σκεντέρμπεης κούνησε το κεφάλι του."Οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι η χώρα προσκαλεί επίθεση, καθώς και εμείς, και κυμαινόταν έτσι ώστε να αποφεύγεται έκπληξη εκεί. Όμως γραμμή εκεί πέρα των δέντρων και αλσύλλιο οδηγεί σχεδόν στο κέντρο του στρατοπέδου τους.""Αλλά είναι εκτεθειμένη να δείτε και στις δύο πλευρές», απάντησε ο Κωνσταντίνος."Τόσο το καλύτερο», δήλωσε ο Καστριώτη, "και ως εκ τούτου δεν φυλάσσεται ακόμη και στη σκέψη Isaac Πασά. Θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος μετά το συναγερμό να κυμαίνεται 377 εναντίον μας εκεί από ό, τι στη χαράδρα. Ιππικό τους είναι όλα σε αυτήν την πλευρά τα δέντρα . Θα μπορούσε να μην κοπεί μέσα από τους θάμνους πριν ήμασταν από το άλογο-ουρές εκεί πέρα, εκεί σκηνή του Πασά ».

«Είναι όμως δεν είναι πολύ ανοιχτή;" είπε ο Κωνσταντίνος, σχεδόν δύσπιστος."Ναι, σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή από αυτό, όταν οι Τούρκοι δεν έχουν όνειρα της ύπαρξής μας μέσα σε πρωταθλήματα ντουζίνα από αυτούς. Η ίδια τόλμη μιας τέτοιας επίθεσης, καθώς αυτό το μεσημέρι-παλίρροια θα είναι καλύτερα για εμάς από οποιαδήποτε επιβουλή. Και , αν δεν λάθος, και τα κτήνη μας, δεν είναι πάρα πολύ κατάκοπος από τη μακρά πορεία, θα έχουμε τις ψυχές από χίλια ή έτσι από τους Τούρκους για να μπορέσουν να πάρουν το σώμα τους σε πανοπλία. Και σας δίνω, αγόρι μου, η φροντίδα του ανιψιού μας, Amesa. να εκτραπεί από κανένα παιχνίδι πλευρά, αλλά κόψτε το δρόμο σας κατ 'ευθείαν σ' αυτόν. Εάν είναι δυνατόν, του χαριστεί η ζωή, αλλά ποτέ δεν πρέπει να πάρει ένα στέμμα στο κεφάλι του. "Όπως αθόρυβα όπως τα σύννεφα χνουδωτές του καλοκαιριού συγκεντρώνει στην καταιγίδα, η ζώνη των πατριωτών, κλήθηκε από διάφορες πλευρές τους, συγκεντρώθηκαν πίσω από το κίνητρο του λόφου. Οι Τούρκοι είχαν τρομάξει και με μια ξαφνική θύελλα αυξάνεται. Μπέηδων και πασά και Αγάς είχε μόλις αναδυθεί από τις σκηνές τους, όταν πέντε χιλιάδες Αλβανών ιππείς ήταν στροφή ήδη τη γραμμή του δάσους. Στις ήρθαν με την ταχύτητα του ενός σμήνους πουλιών ακριβώς αποκορύφωση το έδαφος. Ο φρουρός πέταξε τα φύλλα πριν από τον άνεμο. Η ίδια η πληθώρα των Τούρκων, που κινούνται προς το κέντρο, αλλά τρέφονται τα στάζει ξίφη τους επιτιθεμένους. Ανάμεσα στις σκηνές πληγή η συμπαγής διάταξη των Αλβανών αναβάτες, σαν ένα τεράστιο φίδι. Στις και κύλησε, μόλις και μετά βίας να σταθούμε και να αποκρούσει την επίθεση. 378 διαίρεση, ένα μέρος συνέτριψε την έδρα του Ισαάκ, ενώ το άλλο τυλιγμένο σε crunching του διπλώνει το υπέροχο στρατόπεδο της Amesa.Γενναία έκανε αυτός ο νέος Αβεσσαλώμ υπερασπιστεί χωρίς φτερά των δικαιωμάτων του. Περιτριγυρισμένο από μια ομάδα Αλβανών αποστάτες σαν τον εαυτό του, πάλεψε απελπισμένα, γνωρίζοντας καλά την τρομερή εκδίκηση που θα πρέπει να ακολουθήσουν τη σύλληψή του. Όμως, μία προς μία έπεσαν. Amesa παρέμεινε σχεδόν μόνος του, ακόμη σώος. Ο αρχηγός των αλβανικών στρατευμάτων διέταξε να σταματήσει, και, αποσυναρμολόγηση, απαίτησε την παράδοση Amesa του."Για κανένα, αλλά ένα Καστριώτη θα είναι μια παράδοση Καστριώτη!" φώναξε ο εξοργίσει τον άνθρωπο, κάνοντας ένα βαθύ κάθισμα στο αμφισβητία. Η ώθηση αποφεύχθηκε."Θα πρέπει να παραδώσει σε άλλη," φώναξε ο Αλβανός αξιωματικός. "Σταθείτε πίσω, άνδρες, ο ίδιος θα δώσει σε μένα και μόνο.""Ποιος είσαι;" μούγκρισε η αμφισβήτηση άνθρωπο."Κάποιος που έχει το δικαίωμα να εκδικηθεί το λάθος που έγινε στο Mara Streeses de», ήταν η απάντηση.Quick ως πάνθηρα Amesa πήδησε πάνω του. Αλλά το τεράστιο πλήγμα που αποσκοπούν, ίσως και να έχουν παραδοθεί κατά ένα βράχο, σε σύγκριση με το σπαθί του Κωνσταντίνου. Η προσπάθεια που τον έριξε από την ισορροπία του? Και πριν θα μπορούσε ο ίδιος να ανακτήσει, το τεράστιο κάθετο του αντιπάλου του, αν και αποτρέπουμε, τον έφεραν στο έδαφος. Στο γόνατο ένα άμεσο Κωνσταντίνου ήταν πάνω στο στήθος του, και το σπαθί του στο λαιμό του."Έχετε παραδώσει;""Ναι!" βόγγηξε την ανήμπορος άνθρωπος.Ήταν αμέσως αφοπλιστεί, και δεσμεύεται από την περίμετρο σε ένα άλογο.

379ΚΕΦΑΛΑΙΟ LIV.Το σώμα γενίτσαρους είχαν τέσσερα σε κάποια απόσταση από το κύριο σώμα των Τούρκων. Νέα Aga τους κατανόησε αμέσως τη σημασία της αναταραχής στο στρατόπεδο, και έσπευσε να την άμυνα. Αν και κινήθηκε γρήγορα, και με ένα καλά οργανωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του εχθρού, αλλά τα περισσότερα από τα στρατεύματά του να είναι το πόδι στρατιώτες, δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τις ταχείες ιππασίας μοίρες του Σκεντέρμπεη. Οι δράστες αποσύρθηκε από το πεδίο, αλλά μόνο για να επιστρέψει ξανά και ξανά από την πανικόβλητος Τούρκους, των οποίων οι φόβοι είχαν μεγεθύνει τους αριθμούς των εχθρών τους σε δεκάδες χιλιάδες. Έτσι, γρήγορα έκανε επίθεση ακολουθούν επίθεση, και από αυτές τις διαφορετικές πλευρές, ότι ο τρόμος μουσουλμανικό φανταστεί μία επίθεση με επικεφαλής τον τρομερό Ιβάν Beg με άγριες Μαυροβούνιοι του, και ένα άλλο από Hunyades, η έκθεση της οποίας συμμαχία με Σκεντέρμπεης είχε φτάσει τους καταυλισμούς πριν από την μάχη. Πράγματι, ο ήχος της επερχόμενης καταιγίδας ερμηνεύθηκε στην κραυγή και το πέλμα του αγνώστου μυριάδες έτοιμο να εκραγεί μέσα από τα βουνά. Ποτέ δεν ήταν πιο τρελό πανικό κλέβουν το θάρρος των στρατιωτών και την απόφαση των στρατηγών. Αργά στην ημέρα η πεδιάδα της Pharsalia ήταν η σκηνή ενός τεράστιο ναυάγιο. Ανέτρεψε σκηνές εμφανίζονται τεράστια καταστήματα μαυρισμένη όπλων και άμφια, οι διατάξεις της ανάγκης και πολυτελείας, τα πρότυπα για το πεδίο και πανό για το θέαμα? Και παντού σκορπισμένα μέσα σε αυτό τα συντρίμμια του λαμπρότητα και υπερηφάνεια τα μισά θωρακισμένα 380 φορείς του σφαγμένου Τούρκων. Σε στενό βουνό κοιλάδες την πλημμύρα ποταμού μετά από ξαφνική καταιγίδα, δεν άλλαξε ποτέ την άνθιση του καλοκαιριού κήπους πληρέστερα, από αυτό τον πανικό, μετά την επιδρομή του Σκεντέρμπεη, άλλαξε το υπέροχο στρατόπεδο του το πρωί στην ερήμωση κατά την οποία το cast ήλιο που δύει, ως εξάρτημα οιωνός, κόκκινες ακτίνες του. Πράγματι, μπορούμε να φανταστούμε καμία ομοιότητα με το οποίο να εκφράσουν την αντίθεση καλύτερη από εκείνη των Amesa ο ίδιος, το πρωί κοσμείται στο μεγαλείο της βασιλικής προσδοκία του, και το βράδυ που βρίσκεται δεμένα με σχοινιά στα πόδια του Σκεντέρμπεη.Το Grand Old αρχηγός κοίταξε τον αποστάτη για μια στιγμή με οίκτο και περιφρόνηση? Στη συνέχεια στράφηκε μακριά, λέγοντας: -«Αφήστε τον να βρίσκονται εκεί μέχρι Captain Κωνσταντίνου, στον οποίο ανήκει, θα έρθει."Αλλά ο Κωνσταντίνος δεν ήρθε. Αν και το κύριο σώμα των Τούρκων είχαν ληφθεί για την πτήση ίζημα, οι γενίτσαρους είχαν καταφέρει, με συνεχείς και ομαλή υποχώρηση τους, για να καλύψει το πίσω, και να αποτρέψει την άσκηση από Σκεντέρμπεη. Ballaban είχε φτάσει την ομάδα που ασχολούνται με την κατάληψη της Amesa, και σχεδόν τον έσωσαν. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί δεν είχε Κωνσταντίνος και μια χούφτα της εταιρείας του έκανε ένα ζωντανό τείχος μεταξύ των γενίτσαρους και εκείνων που είχαν οδηγούν μακριά το άθλιο άνθρωπο. Ballaban, νιώθοντας την ευθύνη της εξοικονόμησης τον οποίο είχε οδηγήσει σε αυτή την επαίσχυντη ατυχία, πιέζεται πολύ μπροστά."Με το σπαθί του Προφήτη! Ο υπότροφος παλεύει γενναία», αναφώνησε, όπως ο ίδιος παρακολουθούσε Κωνσταντίνος, 381 μπλέκοντας μισή ντουζίνα γενίτσαρους που πίεζαν σ 'αυτόν."Πίσω, οι άνδρες! Θα μετρήσει το χέρι μου εναντίον του», φώναξε, όπως ο ίδιος που το σπαθί του κατά της εν λόγω αγνώστου ανταγωνιστή του.

Και οι δύο ήταν σε πλήρη πανοπλία, τα πρόσωπά τους απέκρυψε από τα κλειστά κράνη. Οι στρατιώτες ήταν τόσο πρόθυμοι θεατές της αριστουργηματικό παιχνίδι σπαθί. Οι δύο άνδρες φαίνεται ομοιόμορφα συμφωνημένα,-η ίδια στο ανάστημα και να οικοδομήσουμε. Υπήρξε, επίσης, μια εκπληκτική ομοιότητα στην κίνηση-τα ίδια τακτική του γενιτσαρισμού στην ώθηση και να αποφεύγω να επαναληφθεί η αλβανική? Ξίφη τους τώρα να αναβοσβήνει σαν φλόγες interlacing? Η απότομη δαχτυλίδι ως την αλβανική smote από την γυαλισμένο μέταλλο της πανοπλίας ανταγωνιστή του για , απάντησε ο duller γδούπο ως χτύπημα του γενιτσαρισμού έπεσε πάνω στο παχύ δέρμα που περιβάλλονται την πανοπλία του αντιπάλου του. Στη συνέχεια, και οι δύο ήταν σαν να ποζάρουν για τον γλύπτη? Σημεία διέλευσης σπαθί τους? Μάτια τους κραυγαλέα κάτω από τα γείσα? Και η παραμικρή κίνηση ενός μυός αναμένεται είτε-στη συνέχεια και πάλι το κραχ.Αλλά ο Κωνσταντίνος είχε εξαντληθεί από προηγούμενες εμπλοκή του με Amesa. Σε μια άτυχη στιγμή γύρισε το σπαθί στο χέρι του. Η σταθερότητα της λαβής χάθηκε. Κατάφερε να αποκρούσει το χτύπημα που το Αγά παραδοθεί? Όμως, προβλέποντας ότι δεν θα μπορούσε να ανακτήσει τον έλεγχό του αρκετά σύντομα να επιστρέψουν, και ότι ο αντίπαλός του ρίχτηκε ελαφρώς την τέλεια ισορροπία του με την προσπάθεια του, έριξε το ξίφος του, και έκλεισε με αυτόν. Έπεσαν στο έδαφος? Αλλά η Αγά, πιο έτοιμοι την στιγμή, ήταν ανώτερο και το στιλέτο του πρώτου στη θέση του για τη μοιραία περικοπή. 382«Δεν μπορώ να σκοτώσει τόσο γενναίος ένας άνθρωπος όπως εσείς», είπε ο Ballaban. "Θα παραδώσει;""I must», ήταν η απάντηση. Δεδομένου ότι αυξήθηκε, Ballaban κοίταξε μια στιγμή κατά την ηττημένους, και είπε:"Θα ήθελα να γνωρίζει το όνομα του άξιο ανταγωνιστή μου, για worthier δεν βρέθηκε ποτέ μου. Σκεντέρμπεης ο ίδιος δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη. Αλλά είχα το πλεονέκτημα να είναι σε καλύτερη άνεμο στην αρχή, ή ο Αλλάχ γνωρίζει, είχα πήγε σκληρά."«Είναι αρκετό ότι είμαι κρατούμενος σας», είπε ο Κωνσταντίνος, "και ότι έχω κρατούνται κατακτητή μου αρκετό καιρό για να εμποδίσει την ανακατάληψη της Αλβανίας προδότη, Amesa. Μπορείτε να μου έχετε πρόθυμα, τώρα που δεν μπορείτε να τον έχουμε."Η αλβανική έριξε γείσο του. Ballaban κοίταξε το πρόσωπο. Ήταν τόσο οικεία, όσο το δικό του, που είδε καθημερινά στον καθρέφτη γυαλισμένο ορείχαλκο. Οι γενίτσαρους κοίταξε με σχεδόν ίση έκπληξη."Δεν υπάρχει αμφιβολία πάλεψε τόσο καλά, Αγά!" είπε ένας, «γιατί είναι άλλο τον εαυτό σου."«Αφήστε τον να ασκηθεί στην έδρα μας όταν σταματήσει», δήλωσε ο Ballaban, remounting άλογό του, και τολμηρός μακριά σε ένα άλλο μέρος του πεδίου. 383ΚΕΦΑΛΑΙΟ LV.Νύχτα έφερε λίγο ύπνο στην τουρκική υποδοχής. Αν κίνδυνος είχε περάσει, η αίσθηση της ταπείνωσης και πικρία μοιράστηκε από αξιωματικούς και τους άνδρες, καθώς συνειδητοποίησαν ότι η ήττα τους οφείλεται σε δική τους τρέλα περισσότερο από ό, τι με τη δύναμη του εχθρού τους. Σε κάθε tentless ομάδα οι άνδρες διαταραχθεί η ησυχία της

νύχτας, με ασταμάτητες διαμάχες τους. Τα μέλη των διαφόρων εντολών, απελπιστικά σύγχυση στη γενική πτήση, ανταγωνίζονταν ο ένας τον άλλο στην μνησικακία και την περιφρόνηση των αλληλοκατηγορίες τους, όσο μίμηση ποτέ ο ένας τον άλλον στο θάρρος και την ανδρεία του και αγωνίστηκε τομέα. Μεταξύ αυτών των υψηλότερη κατάταξη πικρή και προσβλητικά λόγια που ακολουθείται από χτυπήματα, ως εάν η γενική ντροπή μπορεί να πλυθεί έξω από ένα χαριστικά χυθεί από το δικό τους αίμα.Αλλά ένα διαφορετικό ενδιαφέρον διατηρείται Ballaban ξύπνημα. Κάτω από το μεγάλο δέντρο, που είχε οριστεί ως έδρα των γενίτσαρους, και από ένα σκέλος του οποίου είχε ανασταλεί το συμβολικό βραστήρα, κρατούμενος του είχε εν αναμονή της επικεφαλής Αγά. Η γεύση από το πρόσωπό του κατά τη στιγμή της σύλληψης είχε ξυπνήσει στην γενιτσαρισμού περισσότερο από μια υποψία της προσωπικότητας του σε αιχμαλωσία? Ενώ το όνομα του Ballaban, που είχε ακούσει από τους στρατιώτες, αποκάλυψε στην αλβανική ότι από τον απαγωγέα του. Με ανυπομονησία η Αγά συζήτησε με τους διάφορους διοικητές που τον συνωστίζονταν, και το συντομότερο δυνατό να απορριφθεί. Όταν ήταν μόνος Κωνσταντίνος αυξήθηκαν, και, χωρίς να ολοκληρώσει Salam του, αναφώνησε, 384"Θα παίξει πιο σκληρά, Michael, από ό, τι όταν το τελευταίο είχαμε να παλέψουμε μαζί ανάμεσα στα βράχια της Slatiza.""Αχ, ο αδελφός του Κωνσταντίνου μου, σκέφτηκα να σας όταν μου εγκλωβισμένοι στον αγώνα με την ημέρα?. Γι 'αυτό ήταν η ίδια παλιά αγκαλιά με την οποία σηκώσαμε μαζί εδώ και πολύ καιρό, θα έχετε γνωστό, είχε το μόνο που μου έδωσε χρόνο για να πιστεύω, χωρίς να σας αυξάνοντας τη ζελατίνα. "Οι αδελφοί στάθηκε για μια στιγμή στην αγκαλιά μισό, σάρωση πρόσωπο και τη μορφή του άλλου. Ένας θεατής θα διαπίστωνε ότι η αμοιβαία ομοιότητα τους δεν ήταν στις λεπτομέρειες των χαρακτηριστικών τους, τόσο ως αισθητή σε ορισμένες ιδιαιτερότητες? Όπως το κόκκινο και το ανορθώσει τα μαλλιά, τετράγωνο πρόσωπο, προεξέχουσα μύτη και το πηγούνι. Μέτωπο του Κωνσταντίνου ήταν υψηλότερο από το Μιχαήλ, η οποία είχε περισσότερο εύρος και μαζικότητα σε όλη την φρύδια. Στην ομιλία, τα μάτια του Κωνσταντίνου άναψε, και τα πλαστικά χείλη του έδωσε έκφραση σε κάθε παιχνίδι του συναισθήματος: ενώ το πρόσωπό του Μιχαήλ ήταν τόσο άκαμπτη ως μάσκα? Το βαθύ φως της ματιάς του, όπως καλά κάτω από τον έλεγχο της διαθήκης του, σαν να ήταν το φλας μιας σκοτεινό φανάρι? εμφάνισή του αποκαλύπτοντας όχι την σκιά μιας σκέψης, δεν είναι η αναλαμπή από ένα συναίσθημα, πέρα από αυτό, επέλεξε να τεθεί σε λέξεις. Αυτό φυσιογνωμικός διαφορά ήταν αναμφίβολα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εκπαίδευση των ετών. Συνήθεια του γενιτσαρισμού του προσοχή και μυστικότητα εξελίχθηκε, όπως ήταν, αυτό το αόρατο, αλλά αδιαπέραστο, γείσο. Το έθιμο της τυφλή υπακοή στο άλλο, και ότι από την ανελέητη δίωξη του ό, τι ο ίδιος θεωρείται ως πολιτικό για την υπηρεσία, έδωσε ακαμψία των μυών του προσώπου? Να τους με την επικρατούσα σκοπό? Στερεότυπα σε αυτά την έκφραση της αποφασιστικότητας. Μια μικρή γενειάδα προστίθεται στο ακίνητο cast του όψη του. 385 Έτσι, αν και όταν χωρίζονται οι δύο άνδρες θα μπορούσε εύκολα να πάρει το ένα για το άλλο, όταν μαζί ομοιότητά τους χρησίμευσε για να προτείνουν ως μεγάλη αντιθέσεις.Η όλη τη νύχτα δαπανήθηκαν από τους αδελφούς σε αμοιβαία αφηγήσεις της ζωής περιπετειώδη. Αν σταδιοδρομία τους ήταν τόσο ξεχωριστό, σε διαφορετικά εδάφη, σύμφωνα με αντίπαλο πολιτισμών, στην υπηρεσία της υποστηρίζοντας Εθνών, και φλεγμονή από τα κίνητρα των ανταγωνιστικών θρησκειών, αλλά οι δρόμοι τους είχαν

περάσει στα πιο σημαντικά σημεία σε κάθε μία. Έμαθαν να τους έκπληξη ότι τα πιο σημαντικά γεγονότα, τα ξύπνημα το βαθύτερο εμπειρία στη ζωή, ήταν λόγω της παρουσίας του άλλου. Όπως είπε ο Michael από την επιδρομή του κατά του αλβανικού χωριού, Κωνσταντίνος παρέχεται το κλειδί για το μυστήριο της διαφυγής της δίκαιης αιχμαλωσία του, καθώς και τη σύλληψη του Michael για το γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή έρημη την εντολή του. Στη συνέχεια, ο Michael με τη σειρά του παρέχει το κλειδί για τη σύλληψη του Κωνσταντίνου από τους άνδρες του συνταγματάρχη Kabilovitsch ως τουρκική κατάσκοπος. Κωνσταντίνος έλυσε το αίνιγμα της ανοίγματα Amesa για τον Michael σε σχέση με την Dodola Elissa? Και Michael λυθεί αυτό της απρόσεκτο χειρισμό του Κωνσταντίνου από την φρουρά του Sfetigrade για το γεγονός ότι μειώθηκε το σκυλί μέσα στο πηγάδι. Κωνσταντίνος έλυσαν το διαβολικό οικόπεδο το οποίο είχε σχεδόν ήταν τραγικό για τον Michael στην παλιά δεξαμενή στην Κωνσταντινούπολη? Και Michael τόσο εύκολα κατέρρευσε εκείνη του Serio-κωμικό δράμα στη σκηνή του Μωάμεθ, όταν η ζωή του Κωνσταντίνου διασώθηκε μέσα από την παραδοχή ότι ήταν τρελός του αδελφό. Κωνσταντίνος παρέχονται Μιχαήλ ο κρίκος που λείπει από την ιστορία της διαφυγής Morsinia από την Κωνσταντινούπολη? Και Michael 386 παρέχεται αυτό που τους έλειπε των γνώσεων του Κωνσταντίνου από την ιστορία της διαφυγής της από το θάνατο στη φρίκη της σκηνής στην Αγία Σοφία μετά τη σύλληψη του ηγέτη της της πόλης. Είχαν, με το παράξενο leadings από ό, τι τόσο χριστιανική και μουσουλμανική πίστη αναγνωρίζεται ως Θεία Πρόνοια, ήταν περισσότερο από κάθε άλλο από ό, τι θα μπορούσε να είχε παρασύρει τη ζωή τους στο ίδιο κανάλι κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών. Στην παλιά εμπιστοσύνη παιδική ηλικία, η οποία παράξενη συνάντησή τους είχε αναβιώσει, ο Michael δεν αρνείται την ομολογία της επιρροής Morsinia του σ 'αυτόν, αν είχε πάει σ' αυτόν περισσότερο από ένα ιδανικό από ένα πραγματικό πρόσωπο, μια όμορφη ανάπτυξη στη φαντασία του από την παιδική του ηλικία μνήμη του μικρού συμπαίκτης του στα Βαλκάνια. Ούτε ο Κωνσταντίνος δίστασε να δηλώσει την αγάπη και αρραβώνας με την οποία κατείχε τη γοητευτική πραγματικότητα, όπως τη δική του. Είπε, επίσης, από πραγματική προσωπικότητα της ως την πτέρυγα του Σκεντέρμπεη, και την πραγματική κληρονόμος από τα υπέροχα κτήματα που μέχρι πρόσφατα ήταν από Amesa.Η αυγή άσκησε τα καθήκοντά του Αγά που καθιστούσε αδύνατη περαιτέρω συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο.«Πρέπει μέρος, αγαπητέ αδελφέ μου», είπε ο Μάικλ. "Ο στρατός μας πιθανότατα θα επιστρέψει μέσω της Μακεδονίας, και να εγκαταλείψει την εκστρατεία: για τέτοια είναι η απερίσκεπτη προσδιορισμό του διοικητή Ισαάκ μας, θα πρέπει να ξεφύγουν σε δικές τους γραμμές σας που μπορεί να γίνει εύκολα Εμείς μπορεί να μην συναντηθούν και πάλι σύντομα? Αλλά ορκίζομαι... . σας, από τη μνήμη των παιδικών μας χρόνων, ότι η προσωπική ενδιαφέρον σας θα είναι δική μου Εκτός από τις ανάγκες της στρατιωτικής υπηρεσίας, μπορούμε να είμαστε αδέρφια ακόμα και Morsinia, ότι ο άγγελος της καλύτερης φύση μας?. θα πρέπει να επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας, ., αν όχι την αγάπη της, σίγουρα 387 την εμπιστοσύνη της δεν θα μπορούσε να την επιζητήσει από εσάς αν θα το έκανα? αλλά διαβεβαιώσω ότι, αν και φορώντας τη στολή του εχθρού, θα πρέπει να είναι, όπως ισχύει στις σκέψεις μου από αυτήν, όπως όταν παίξαμε με το old βρεφική στα βουνά? και όπως όταν υποσχέθηκε τη ζωή μου για να την εξυπηρετήσει, ενώ ήταν στο χαρέμι στο Stamboul ".

"Αλλά γιατί θα πρέπει αυτός ο πόλεμος ενάντια Καστριώτη συνεχίσετε; θα ήθελα ότι οι συμπαγείς μας ήταν ότι από τις στρατιές στην οποία ανήκουμε», είπε ο Κωνσταντίνος."Είναι αδύνατο για ένα γενιτσαρισμού στην θήκη του σπαθιού, ενώ Σκεντέρμπεης ζωές», απάντησε ο Αγά. "Όρκο μας το απαγορεύει. Ήταν κάποτε στην κατοχή του τον όρκο της υπηρεσίας του Προφήτη, και το εγκατέλειψαν. Ξέρω πειρασμό του ήταν έντονη. Στην καρδιά μου θα μπορούσα να βρω φιλανθρωπία γι 'αυτόν." Ο ομιλητής δίστασε σαν στοιχειωμένο από κάποια ενοχλητική μνήμη, στη συνέχεια, συνέχισε, "Αλλά μια γενιτσαρισμού μπορεί να δείχνουν καμία φιλανθρωπία με αποστάτες. Εκτός αυτού, είναι η κατάρα της Αλβανίας. Αλλά για τη φιλοδοξία του, αυτά τα δώδεκα χρόνια του αίματος θα είναι αυτές της την ειρήνη και την ευτυχία μέσα από όλες αυτές τις κοιλάδες, κάτω από την κυριαρχία του γενναιόδωρος και σοφός Padishah μας. ""Τις σκέψεις σας καλύτερα, Michael, θα πρέπει να διορθώσετε. Τι είναι η ειρήνη και ευτυχισμένη ραθυμία του σε σχέση με την αιτία ενός ιερή πίστη;""Μιλάτε, sublimely ο αδελφός μου,» απάντησε ο Michael, "αλλά τα κέρδη πίστη σου τίποτα από αυτόν τον πόλεμο. Σύμφωνα ευεργεσίας Padishah μας οι γκιαούρηδες προστατεύονται. Οι Έλληνες κατέχουν επαρκή εκκλησίες, ακόμη και σε Stamboul, για τη λατρεία όλων όσων παραμένουν σε ότι πίστη. Μάλιστα, έχω ακούσει Γεννάδιος τον μοναχό από τους οποίους μιλούσατε λίγο πριν-να πω ότι θα 388 εμπιστεύονται το κοπάδι του για τη διατήρηση της μουσουλμανικής ξένος νωρίτερα από ό, τι στον Πάπα της Ρώμης. Έχω γνωστό Padishah μας υπερασπιστεί τις ελληνικές γκιαούρηδες . από την τυραννία των δικών τους επισκόπους τους ζητάει μόνο την πίστη του λαού του στο θρόνο του, και αναμένει τη θέληση του Αλλάχ να τους μετατρέψει την πίστη του? για το Βιβλίο του Προφήτη λέει πραγματικά, ο Αλλάχ θα οδηγήσει σε πλάνη τον οποίο pleaseth και το οποίο pleaseth θα βάλει το σωστό τρόπο. [109] Πιστέψτε με, ο αδελφός μου, η ασφάλεια της Αλβανίας είναι μόνο στην υποβολή. τη μοίρα που διευθύνει όλες τις υποθέσεις έχει αναμφίβολα διακηρύξει ότι όλη αυτή η μεγάλη χερσόνησος ανάμεσα Adria και Αιγές πρέπει να βρίσκεται κάτω από το σκιά του σκήπτρο του Padishah του? γιατί είναι Ζιλ-Ullah, η σκιά του Θεού Ποιος μπορεί να αντισταθεί τον κατακτητή της πρωτεύουσας της ανατολικής χριστιανικής Empire σας?.; ο κατακτητής της Αθήνας και των νησιών της θάλασσας ""Ας μιλήσουμε τότε τίποτα περισσότερο από αυτό", δήλωσε ο Κωνσταντίνος. «Η εκπαίδευσή μας ήταν τόσο διαφορετικές, που δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα συμφωνήσουν. Όμως μπορεί να είναι ένα στην καλοσύνη των σκέψεών μας, καθώς είμαστε από το ίδιο αίμα. Jesu να σας ευλογεί, ο αδελφός μου!"«Ο Αλλάχ να σας ευλογεί, Κωνσταντίνος!" ήταν η εγκάρδια ανταπόκριση, όπως οι κατανοήσει τα δύο χέρια. Μάτια που δεν έχουν δείξει σωματικό πόνο τόσο πολύ ως τρόμος των καπάκια τους, ήταν υγρά με την εκροή των ελατηρίων στη φύση μας, που είναι βαθύτερη από ό, τι το θάρρος-πηγές της αδελφικής αγάπης, που τροφοδοτείται από προσφιλείς αναμνήσεις του εδώ και πολύ καιρό.Δύο γενίτσαρους συνοδεύεται Κωνσταντίνος πέρα από τις τουρκικές γραμμές.389"Τι νέο καθεστώς έχει την Αγά εκκολαφθεί στο μυαλό του τώρα;" είπε ένας από αυτούς, καθώς επέστρεψαν."Έχει στριμμένο ότι ο εγκέφαλος τους συναδέλφους του, έτσι ώστε ποτέ δεν θα χρησιμεύσει Σκεντέρμπεης πραγματικά και πάλι," ήταν η απάντηση γνωρίζει. «Το Aga είναι το διάβολο για να ρίξει ένα ξόρκι πάνω από έναν άνδρα. Λένε ότι όταν κατέλαβε

την συμπολίτες χθες, έπρεπε να στραβισμός στο πρόσωπό του μόνο μια στιγμή, όταν, τόσο γρήγορα όσο ένα γύρισμα ενός φύλλου, ο άνθρωπος που άλλαξε εμφάνιση του, και ήταν τόσο πολύ όπως και η Αγά ως δύο αντίχειρες. " ΚΕΦΑΛΑΙΟ LVI.Το μεγαλείο της νίκης, και η ανεκτίμητη χαλάσει η οποία έπεσε στα χέρια των Αλβανών, συνεπαρμένος τον πατριώτη braves? Και τα καλά νέα πέταξε σαν τους αετούς, που παρακολουθούσε τις μάχες από μακριά ήταν ταχυδρόμοι της. Καστριώτη, ωστόσο, φαίνεται να αγνοούν τη γενική πανηγυρισμούς. Η οργή που είχε εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της απειλής Amesa από τις τάξεις του εχθρού, εκτοπίστηκε από οίκτο, όπως έβλεπε τον περιφρόνησης και άνδρα με ανικανότητα. Τον άγγιξε με το πόδι του, και είπε, στο μισό μονόλογο-«Και σε αυτό το σώμα είναι μερικά από το αίμα του Castriots! Humph!"Στροφή μακριά Βημάτιζε τη σκηνή-"!. Και γιατί όχι το αίμα Καστριώτη στην Amesa Δεν είναι πολύ άψογο να ρέει στις φλέβες του, αφού έχει γεμίσει το δικό μου ήταν Τούρκος, πάρα πολύ, αφού, όμως, -." Ψάχνουν 390 στις ρυτίδες επάνω του το χέρι " γερνάει σε μια καλύτερη υπηρεσία μπορεί να εξιλεωθεί κάπως για την ντροπή των προηγούμενων ημερών. Και αυτά τα χέρια δεν δολοφονήθηκε μια ήσυχη γειτονιά και αθώα σύζυγός του, και έκλεψαν ένα παιδί της κληρονομιάς-αν της έκαναν φόνο ότι η κακή Reis-Εφέντι. Αλλά ο Θεός ξέρει δεν θα μπορούσε να βοηθήσει. Αλλά τι είναι ένας άνθρωπος που πρέπει να καταδικάσουμε άλλο! " Ένας αξιωματικός πλησίασε για παραγγελίες.«Τι, Μεγαλειότατε, πρέπει να γίνει με τον κρατούμενο;"«Αφήστε τον να βρίσκονται μέχρι Κωνσταντίνος έρχεται!" ήταν η απάντηση.Αργά το βράδυ η γενική καθόταν ατενίζοντας από την άθλια σωρό της ανθρωπότητας που έσκυψε από την πλευρά της σκηνής. Amesa ίδιος έθεσε όσον αφορά τα ομόλογα του θα επιτρέψει, και άρχισε να μιλάει."Σιωπή!" απαίτησε Καστριώτη, αλλά χωρίς να παίρνει τα μάτια του από τον κρατούμενο.Μια υποδεέστερος, επιθυμεί να προκαλέσει τη γενική να λάβει απαραίτητη ξεκούραση, πρότεινε και πάλι κάποια διάθεση του κρατουμένου για τη νύχτα.«Αφήστε τον να βρίσκονται μέχρι Κωνσταντίνος έρχεται!""Captain Κωνσταντίνος έχει συλληφθεί, Μεγαλειότατε», απάντησε ο αξιωματικός? "Άνδρες που ήταν μαζί του έχουν επιστρέψει, και έτσι την έκθεση.""Από ποιον συλλαμβάνονται;" ζήτησε από τον γενικό συναγερμό."Με γενίτσαρους."Καστριώτη χαμογέλασε και ρώτησε: «Είναι βέβαιο ότι δεν σκοτώθηκε;""Ορισμένες, Μεγαλειότατε, για Ινώ τον είδε να λαμβάνονται μακριά.""Αφήστε τον κρατούμενο βρίσκονται εκεί μέχρι Captain επιστρέφει Κωνσταντίνου." 391Το πρωί βρέθηκαν Amesa εξακολουθούν να δεσμεύονται. Κανείς δεν είχε τη δυνατότητα να μιλήσει με τον ίδιο, ούτε ο ίδιος να αρθρώσει λέξη.Κατά τη διάρκεια της απουσίας Καστριώτη από τη σκηνή δεν είναι ένα πλησίασε? Μόνο ο φύλακας περιπολίες σε απόσταση ενός ζευγαριού των ράβδων."Το μαρτύριο του εν λόγω κακοποιού σκέψεις θα είναι πιο σκληρή από ό, τι κοροϊδίες ή ξίφη μας. Αφήστε τον να βρίσκονται εκεί, και το δάκρυ τον εαυτό του με τις δικές νύχια του διαβόλου!" είχε σειρά Καστριώτη του.

Προς το μεσημέρι το στρατόπεδο χτύπησε με ζητωκραυγές. Πρόσκοποι ανέφεραν ότι ο Κωνσταντίνος είχε δραπετεύσει, και επέστρεφε. Καστριώτη μόνο φαινόταν εξεπλάγην, όμως ικανοποιημένοι με την είδηση. Πήγε στην άκρη του στρατοπέδου για να τον συναντήσει."Λοιπόν, αγόρι μου, ο αδερφός σου δεν ήταν τόσο πολύ ευχαριστημένοι με την εμφάνισή σας, και να σας αφήσει να πάει πιο γρήγορα από ό, τι νόμιζα ότι θα ήταν. Περίμενα να μην μέχρι να το βράδυ.""Ο αδελφός μου; Πώς ξέρατε, Μεγαλειότατε, ότι τον είχα δει; γιατί το έχω πει σε κανέναν.""Πείτε στη συνέχεια σε κανέναν. Για να σας προειδοποιήσει ότι ήρθα να σας συναντήσω, μήπως τη γλώσσα σας μπορεί να είναι σοφό. Μήπως δεν μπορείτε να πείτε στον εαυτό μου ότι Ballaban ήταν το όνομα μουσουλμανικής τον αδελφό σου;""Αλλά πώς θα ήξερε ότι ήταν σε αυτή την υπηρεσία;" ρώτησε ο Κωνσταντίνος.". Όπως ξέρω ότι κάθε αξιωματικός στην υπηρεσία του εχθρού στην Αλβανία παραπάνω εντολή ενός ojak και το Αγά των γενίτσαρους είναι κατά τη γνώμη μου, όπως ο διοικητής της αποστολής Και εγώ θα σας πω περισσότερα, αγόρι μου?., Εκτός εάν η Padishah έχει περάσει Daft με πικρία του για αυτή την ήττα, Ballaban Αγά θα κερδίσουν την επόμενη 392 εκστρατεία εναντίον μας: για καμία σώσει κράτησε το μυαλό του στον αγώνα χθες το σχέδιο του ήταν αριστοτεχνική, και έσωσε το σύνολο μουσουλμανικό στρατό Κατείχε γενίτσαρους του τόσο καλά.. χέρι, και τόσο καλά τοποθετούνται, ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει μέχρι το πλεονέκτημά μας, ούτε καν να χτυπήσει για να σας σώσει. Ballaban έχει προφανώς ήταν πολύ στην αλβανική πολέμους, και έχει μάθει τις μεθόδους μου καλύτερα από οποιοδήποτε από τα δικά του όργανα μας. Εάν καταφέρει να Το άλογο-ουρές, ο πόλεμος στο εξής δεν θα είναι τόσο μονόπλευρη, όπως έχει. Σημειώστε ότι, αγαπητέ μου. αλλά πρέπει να δούμε στο βασιλικό κρατούμενο μας, αφού έχω ακούσει την ιστορία σου. "Αργά το Καστριώτη ημέρα κάλεσε τον Μωυσή Goleme, Kabilovitsch, και τον Κωνσταντίνο. Amesa ήταν δεσμευμένο, και ήταν bidden να μιλήσει ό, τι μπορούσε στο ελαφρυντικό της προδοσίας του. Ο Βοεβόδας διαμαρτυρήθηκε αθωότητά του οποιαδήποτε σχέδια κατά των ελευθεριών της χώρας του? Και δήλωσε ότι είχε απελπιστεί από την απόκτηση της ανεξαρτησίας της, υπό την ηγεσία του Καστριώτη. Καλύτερη ήταν να λάβει την εικονική ελευθερία της Αλβανίας υπό ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου, από το να διεξάγει πλέον έναν αδιέξοδο πόλεμο. Σε αυτό είχε αποσπασθεί, είπε, από τα ευγενέστερα στρατηγούς και πατριώτες. Ήταν έτοιμος να τους αναφέρω? Αλλά απαγορεύεται να προφέρουν τόσο πολύ ως υποψία εναντίον κάθε μία.«Εγώ δεν θα τους γνωρίζουν», είπε ο επικεφαλής μεγαλόψυχος. «Εγώ δεν θα έχει μια σκιά της δυσπιστίας στο μυαλό μου προς οποιαδήποτε που δεν έχουν καταρτίσει σπαθί εναντίον μας. Ας τους αφήσουμε να κρατήσει τις σκέψεις τους στα δικά στήθη τους. Noble Μωυσή, τα χείλη σας θα ανακηρύξει την ποινή λόγω προδοσία Amesa του."Η Dibrian γενικά ήταν σιωπηλή. 393«Τότε, εάν ο Μωυσής μιλά καμία καταδίκη, καμία άλλη χείλη πρέπει», είπε Καστριώτη.Amesa ρίχτηκε στα πόδια του αρχηγού, και άρχισαν να βγαίνουν στη φόρα την ευγνωμοσύνη του."Η ζωή θα έχεις γλιτώσει, Μεγαλειότατε, δεν πρόκειται ποτέ να σου. Σπαθί μου θα δοθεί σε σένα ως κυρίαρχο της καρδιάς μου, καθώς και της χώρας μου."

"Σταματήστε!" είπε Καστριώτη. "Τι λέει ο Arnaud, το Forester;"Amesa έθεσε το πρόσωπό του, καθαρισμένα και ξαφνικά με τρόμο, όπως είχε ξεπλένεται με έξαρση. Η σεβάσμια Kabilovitsch κάθισε στη σιωπή για μια στιγμή, χάνονται στην ζωντάνια της αναμνήσεις του. Κατά μήκος της, με την αργή ομιλία και τρεμάμενη φωνή, απεικόνισε τις σκηνές του την τρομερή νύχτα, όταν το κάστρο του γενναίου Streeses De καταστράφηκε, ο ιδιοκτήτης του σκοτώθηκε, η εύλογη Mara οδηγείται πίσω στις φλόγες από το οποίο θα έχουν φύγει.«Πρόκειται για ένα ψέμα», φώναξε Amesa. "Η πράξη αυτή προκάλεσε από τους Τούρκους!" -"Τα λόγια σου σε καταδικάζω!" είπε Καστριώτη. «Το έγκλημα δεν είχε που να χρεώνουν σου, Amesa. Τώρα, όμως, πρέπει να είναι. Ας Drakul να φέρει."Στρατιώτες οδήγησε στο άνθρωπο. Ο κακοποιός, του οποίου το χέρι είχε μείνει σε καμία πράξη του τόλμη και σκληρότητα, ήταν τώρα που κατασχέθηκαν με τέτοια δειλή φόβο ότι θα μπορούσε σπάνια να κρατήσει τα πόδια του. Ήταν έσυραν πριν από την αυτοσχέδια δικαστηρίου. Απαντώντας σε ερωτήσεις, ο ίδιος παραδέχθηκε μέρος του, όχι μόνο στην αρχική δολοφονίες, αλλά και στην επιδρομή κατά του οικισμού, όπου Amesa είχε υποπτευθεί την κληρονόμο της De Streeses να κρύβονται.Οργή Amesa κατά αυτής της προδοσίας ξέσπασε σε Savage 394 όρκους, αναμειγνύονται με τέτοια αντιφατικά αρνήσεις της ιστορίας του, όπως επιβεβαίωσε με σαφήνεια την αλήθεια της."Για την προδοσία του ενάντια στην εξουσία μου, αρνούμαι να πάρει εκδίκηση", δήλωσε ο Καστριώτη. "Ωστόσο, η Αλβανία, απευθύνοντας έκκληση για βοήθεια του Θεού για τη δημιουργία ελευθερίες της, πρέπει, στο όνομα του Θεού, κάνει τη δικαιοσύνη. Τι μας λέει ο Συνταγματάρχης Kabilovitsch;"Ο γέρος μίλησε σαν την επισημότητα της Δευτέρας είχε πέσει πάνω του, -"Από τη στιγμή πρέπει να πάω πριν από Αυτόν του οποίου έλεος θέλουσι με τόσο δυστυχώς χρειάζονται για τις αμαρτίες της ζωής μου, συγχωρώ Amesa τη σκληρότητα με την οποία έχει με ακολούθησε. Μάρτυς μου ο Θεός, ότι δεν είναι προσωπική χρώματα παράπονο μου μια σκέψη μου καρδιά. Όμως, όπως σύντομα θα σταθεί ενώπιον του δικαστή, μαζί με την ευγενή De Streeses, οι οποίοι έκλεψαν από τη ζωή σε μεσημβρινό του, και το λαμπρό πνεύμα του οποίου κραυγή για έλεος Amesa που άκουσα από τις φλόγες, λέω, ας δικαιοσύνης να γίνει! και αφήστε την ψυχή του δολοφόνου να σταλούν στην αντιμετώπιση των θυμάτων του εκεί πριν από τον Θεό τους! "«Αμήν!" είπε ο Κωνσταντίνος. Μωυσής Goleme ήταν σιωπηλός.Amesa είχε χάσει όλα νταηλίκι του. Έτρεμε όπως και πιο μοχθηροί των ανδρών που θα πρέπει να υποκύψει το λαιμό του στο σπαθί. Ο ίδιος ομολόγησε το έγκλημά του, και piteously ικέτευσε για τη ζωή του? Ή, τουλάχιστον, ότι ο χρόνος θα πρέπει να του δοθεί για να κάνει την προετοιμασία για αυτό που φοβόταν χειρότερη από τον θάνατο. Το πνεύμα ήδη κολασμένων φαινόταν να έχει περιέλθει στην κατοχή του τρεμάμενος πλαισίου του."Η ζωή σου, Amesa», δήλωσε ο επικεφαλής, "καταπίπτει για τα εγκλήματά σας. Στους τοίχους ακρόπολη της Croia, όταν θα έχουν επιστρέψει εκεί, καθώς ο ήλιος δύει, έτσι θα 395 ζωή σας! Jesu επιχορήγησης η οποία, με τη μετάνοια σας και οι προσευχές της Μητρός Εκκλησίας, η ψυχή σας μπορεί να αυξηθεί και πάλι σε έναν καλύτερο κόσμο! "«Αμήν!" απάντησε καθόλου.

Ο στρατός επέστρεψε από τη θεσσαλική σύνορα μέσω της χώρας βορρά, παντού δεκτός με επευφημίες από τους ανθρώπους. Η τύχη της Amesa, αν commiserated, ήταν γενικά επαινεθεί.