...

ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θ.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ

ΠΕΝθΗΜΑΤΑ [ 1969]

ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓ ΑΛΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ

[1971 ] ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΑΣΜΑΤΑ

[1974 ]

ΕΡΑΤΩ

Ερατώ, εκδόσεις Μανώλ ης Μανουσάκης

Ανδρέα Μεταξά 7, 10681 Αθήνα, τηλ 36.05.076

·ΠΕΝΘΗΜΑΤΑ

[1969]

ΠΕΝθΟΣ ΠΙΟ ΊfΉΛO ΚΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Ο κιχιρός της [J.άνιχς [J.ou ότιχν οεν ΥΠΤιρχlχ ο κιχιρός του επό[J.ενοu 6λέ[J.[J.lχτος ο άφιχντος κlXtρός των φυλλων ΤΥΙς πλlXϊνfις ΠOΡΤOΧIXλιάς τ ι φρ ικτές ελευθερίες . eU[J.Ii[J.lXt τ ις προάλλες ΧιΧθό[J.οuν lχπένlχντ ι στΥΙ θιiλlXσσlX σ' ένιχ 6ριχχ άκι . Έν ιωθlΧ τψ τύχΥΙ. Τίποτιχ οεν ΟΟΥΙγουσε τlχ φlχινό[J.ενlχ σε IXp[J.OvilX. Ούτε το [J.o6 εκείνο που περ ιστοίχιζε τον ορίζοντιχ [J.E τόσες ελκυστ ικές ιχποχρώσεις κlΧθώς ο fιλιoς είχε κιχτσουφιάσε ι στΥΙ ουσΥΙ κlΧθώς ο

,fιλιoς

, ιχνίσχυρος , IΧΚΟU[J.ποuσε πιχνω στιχ 60υνιχ κlχι 6υθιζε λίγο-λίγο . Ερευνουσιχ [J.έσlχ στον πόνο lχνlΧλύοντlχς κάπως "ις lXισθfισε ις . Ο fιχoς ό[J.ως του ΚU[J.lχτος χωρίς πολλά έσ[J.ιγε τψ πιο τρψερfι ιχρχιχιότψιχ [J.E ΤΥΙν τελευτιχίιχ στ ιγ[J.fι του χιχρίζοντιχς όλΥΙ ΤΥΙν ευγένε ιlχ ΤΥΙς [J.εγάλYiς φτώχειιχς που είνιχι Yi φυσΥΙ. Ο fιχoς του ΚU[J.lχτος ολόιοιος όπως οι θόρυ60Ι στ ις ευρύχωρες [J.uριστ ικές εχχλΥΙσίες [J.έσ' στψ πλfιρYI σιγfι ιχπό κάποιο στιχσίοι που πέφτει ιχπό κlχνένlχ 6fιχIX έρYi[J.Ο στψ άκρΥΙ . Τι εΠΙ[J.ένε ι στο χρόνο; Η σοφίlΧ ΤΥΙς 6ρoχfις - όχι . Ούτε το τριχγούοι ΤΥΙς lχντ ιλόΠΥΙς [J.E τους όρκους του fιλιoυ στΥΙ ράχΥΙ ΤΥΙς ότιχν σπιχράζετιχι ΥΙοον ικά [J.έσlχ στου λ ιοντιχρ ιου το ερωτ ικό στό[J.lΧ. Ίσως επψένει Yi κlχτάστlχσΥΙ όπου ο θάνιχτος γίνετιχι [J.OtρlXatιX στιχ 6ρlχχuκuκλώ[J.IΧΤIΧ των σπλάχνων .

Οι yrJτειές που 'μπαιν06γαίνουν στα σώμα-:α. Δεν ξέρω. Με το οαυλί Τ1jς σιωπ�ς αvaτιvιΧΧΤ1jκα. rαλ�V1j.

8

ΑΝΤΙθΕΤΟΣ )'ΠΝΟΣ

Χυμ.έVTJ TJ καρoιtί μ.ου στο θαυμ.αστό TJλιο6ασίλεμ.α. Πόσες

, φορές συλλογι�'tήκα�ε 'tTJ VTJvεμ.ία

του παθους και του πονου μ.εσα μ.ας; Ω σo6αρtί κιχ ι ιοεώΟTJ χρώμ.ατα ! Πέρα σΤTJ oύ� έχουν λ ιώσει τα 60υνtί μ.όλις που oιαγρtίφoντα ι στον καμ.6tί του αέρα και μ.oνtίχα ο ι α ιθέρ ιες γραμ.μ.ές τους 6αυκάλίζοντα ι στο 6ε6αιότερο έρωτα 'tTJC; παρουσίας. Ο πόνος απ' 'tTJ μ.ερ ιtί του είνα ι ήσυχος κι ατtίραχo το πtίθOζ ο ι φ ιόγκοι 'tTJC; φωτ ιtίζ στα ξύλα του χειμ.ώνα.

Η ΑΝΕΣΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Αοε ιάζοψε τα πάντα στην πανσέληνο.

Ο ΠΛΩΤΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΠΛΩΤΙΝΟΥ

Το Ένcι ρέει' το Δύο cιπoρρέει. Κι ο πlχνιΧρχlχιος Μόνος επιστρέφοντlχς ιχνθίζει τρεις φορές -όσο κι lΧν φωνιΧζετε ! -γ ιιχ νcι Il-οχθεί η Άνοιξη των Αριθll-ών εξουσίιχ Il-ονήρης. Kcιι κιΧπου-κει στlΧι)λίζει τους σlΧλούς η έκστιχση σε γοερές ιχκινησίες τω\! cιγγέλων ότιχν, lΧλήθε ιlχ, ν ιώθουll-ε το ρήΧΟζ του θlχνιΧτου κlΧθώς lXνCΙκλCΙOίζετcιι του κόσll-ου το ρυιΧκι που Il-έσιχ του ι)ρέχοντlχι ο ι φυλλωσιές κlχ ι Il-έσιχ του φωτογριχφίζοντιχι ΤUΧlXίlX τlΧ πουλιιΧ στο πέτlχγll-ιΧ τους όλlΧ τlΧ έ

,ντοll-CΙ Ψ,

ιΧλλοντlχς lXιων ιό,τητcι

στ ις ολοενιχ κιχτιχφωτες ιχυθιχφεσ ιες. Κιχι ι)γcιίνει κιΧποτε ιχπ' τ ις εύρωστες χλόες η θολωτή Οll-ιλίιχ των πεθCΙIl-ένων. «ΕίΧlΧll-ε κ' εll-είς ένlχν κιχιρό την ιΧπλωση στο σιχκκούλι του στήθους. Τώριχ χlχνόll-lΧστε ι)cιθιιX σε γκρεll-ισll-ένιχ ν ιιΧτlχ: στιχ ύψη που λ ικνίζετιχι ο τιΧφος κlχι ll-οιιΧζε ι η ll-εγιΧλη ωριχιότητιχ σcιν πετlΧλούοlχ που ΨυΧΟll-lχχεί στις Il-IΧΡll-ιχρυγές των ιΧστρων» θρό ιζιχν οι πεθlΧll-ένοι. Κιχ ι στιχ Il-txpιx Il-ou όριιχ O'υνιXκoυσιi εννέIχ πετε ινούς χlΧϊοεύοντlχς το κρύο ll-ιXPll-lXPO της ιχυγής.

Ο ΑΣΚΟΠΟΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ

Στιχ σπλσ.χνιχ του σκιρτούσε το ΙΧδιέξοδο. Δεν έν ιωθε τ ις ιχποστσ.σε ις περπιχτώντιχς. Κιχι τριχγουδούσε ολΟ(J-όνιχχο το στό(J-ΙΧ του. llιχι;σ.(J- ΠΙΧ(J- ΠΙΧ(J-πιχρί(J- ΠΙΧ(J- ΠΟ(J-. . . Ο θάνιχτος θέλει τιχ πουλισ. κιχι τίχ 6ιχρίδιιχ. llιχρσ.(J- ΠΙΧ(J- ΠΙΧ(J-πιχρ ((J- ΠΙΧ(J- ΠΟ(J-. . . Υπσ.ρχει ΙΧύρ ιο υπσ.ρχει κιχι (J-εθΙΧύριο. Κιχινούργιο φέρετρο 'rJ κιχινούργιιχ (J-έΡΙΧ.

ΔΟΝΗΣΕΙΣ

Μακάριος εκείνος όταν τον κατάκλιισε ο θάνατος γκρφ.ίζοντας τη λαλιά τοιι σα να μ.ποιικώθηχεμε χιόν ι και μ.οΥΟιασε η φτέροιιγα τοιι κόσμ.οιι· μ.ακάριος ο ταραγμ.ένος απ' το αίνιγμ.α τοιι Οιιόσμ.οιι .

Μακάριος ο Θεόφιλος ποιι άγιασε μ.ε περ ικεφαλαία . Μακάριος ο ΔιονΥσιος κόμ.Ύ]ς Σολωμ.ός άγων φάος αγνόν απ' το αλωνάκι, μ.ακάρ ιος , όταν έπαιιε να γράφει κ ' έγραφε μ.έσα-μ.έσα σΤΎ]ν Ψιιχ� τοιι πίνοντας .

Γι' α�τό Ύ] πoίΎ]�Ύ] 6γαίνει μ.ε ,τα πρό6ατα θωπειιε ι τ ις αγιατρειιτες σχιιλιτσες .

ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ

Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Μέσα στο σιδεpάδικo-μ.εγάλΊj του Ίj λάμ.ψΊj, κορυδαλλός που σφιίριζε Ίj φλόγα φτερουγώντας . Κι ο σιδεράς μ.' έναν κα1Jμ.ό πιο πάν' απ' την αγάπη 6γάνει φων� φωτιστ ικ� φοιίχτα πολλές αχτίδες: Ετοιίτο είναι χάρισμ.α να 'μ.α ι στεφανωμ.ένος απ' τ ις γόργές λαμ.πράδες μ.ου, γοργότερες οι σπίθες , και να 'μ.αι μ.αιίρος κ' έΡ1Jμ.ος ως άγρ ιο σκοτάδι .

Η ΜΕΓΑΛΗ ΖΩΗ

Καθώς μ.ια μ.έρα κοίταζα χωρίς φιλοδοξία τα πράγμ.ατα και Τψ ακοuρασΤ1J σκιά τους τρυφερά πoλλαπλ� στα μ.εγέθ1J σαν ένα κιίμ.α μ.ε σκέπασε ουρλιάζοντας η σιγ�: Στ ις λέξε ις υπάρχει πάντα ένα πείραμ.α !

Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

Τα χρυσά της α ιων ιότητας σκειίη δεν τα 6p�κα . Όμ.ως όχι: δεν υπ�pξα γραφειόσαυρος αλλά χαpαυγ�.

ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ

Όταν έρχονται κείνες οι πρωινές ώρες οπού νομίζεις κ' έχοvν απέpανΤΎJ φρεσχά-οα στο θερ ινό πα ιχνίοι τοι) θΎJλvκότεροv ήλιοΙ) και ΤΎJς νικήτρ ιας σχιά-ς όλα μαζί τα πρά-γματα σοΙ) λένε: Χανόμαστε! Ώρες, αλήθε ια, για να ν ιώσε ις iJ.ovιXlO'; σοΙ) το iJ.εγαλείο της iJ.tJyιx.; ποΙ) ξαναρχίζει τοvς πε ιναλέοvς κύκλοvς αiJ.έΤΡΎJτοvς ολότελα σα να λείπει ο κόπος ή να ν ιώσεις τ ις φωνές των ανθρώπων από γύρω σαν α6έ6αιες ε ιοήσε ις ακαθόριστες από �ά-πoι� 6pύσΎJ λ�λl]τ ική τρε�ούiJ.ενες . Πρω ι-πρω ι τα ξεφτ ισiJ.ατα τοι) κοσiJ.ΟV. Στέκω σε φ06ερά- oεvτεpόλεπτα. Κι όταν ανθίσε ι ο αiJ.νός ολούθε στο XOPiJ.i τοι) μαχαίρι φανερώνΟiJ.αι .

ΟΤΙ ΑΝΕΒΗ θΑΝΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΩΝ θΥΡΙΔΩΝ (Ιερεμ.ίιχς θ', 2 Ι)

ΚΙΧίε; τ ' ιxλ�ν ι ώζ το, πέριχ lλεσΥψ.έρι

κι ο Ί]λΙΟζ ε ινιχι σπΙΧθ ι ζεlλΙXτ ισlλενO. Κ ' f' λ ' , '1" , . ιχ ινε οι κιx�ιx ινεζ

, ιχπ τιχ "'�ΙX στιχ χωριχφιιχ κιχι πιο πολ') σΤΊ]ν ιχκριχ σιωΠΊ] ΤΊ]ς κιχίε ι Ί] Iλέλ ισσιχ 6ΙΧθιά. στο ά.νθος.

ΠΙΧΤΟUlλε στο χώlλΙX σΊ]lλιχίνε ι πιχτοu�ε πά.νω στοuς ν�κροuς σΤΊ]ν οχθΊ] Ιλιχς τη στιχuρωση.

Ξά.φνο') Ί] ιxστριxπrι τ ινά.χτηκε κριχοιχίνοντιχς το lλπλά.60 στιχφuλι τ ' οuριχνοU.

Δε λuγίζε ι τίποτιχ. Κι ιχς είπιχ το στrιθoς ηλιογέννητο. Δε λuγίζοuν τιχ οέντριχ κι ο ΙΧέριχς ΙΧλuγ ιστος οuτε 6ρuση νιχ γίνω οuτε φλά.οuτο το νερό οε λuγίζει κιχι ο ήχος. Κά.θε Iλέριχ εuθε ίιχ κά.θε νuχτιχ τεντωlλένη ο ΚΙXηlλός ένιχ τόξο πιχνά.ρχιχιο κι ο θεός ΙXΚΙXlλψίΙX.

Με το IλΙXUtJO η πλιχτειά. σο') ιχνθοφορίΙΧ κόσlλε πο') ντuθηκες ιχ ϊτός τιχ φuλλώlλΙΧΤΙΧ κιχι τ ' ά.στριχ. Με το Iλιxupo η ΙΧίγιχ κιχι το πρό6ΙΧτο η ρ ίζιχ Ιλε το lλιxupO κΙΧθώς ιχνοίγω τοuς κιχρποuς κιχι χuνετιχι Ιλελά.ν ι. Μ' ένιχ πόοι τιχ ορά.IλΙΧΤΙΧ. Μέριχ κιχι νuχτιχ ο ΙΧέΡΙΧζ είν ' ΙΧθέιχτος.

ΠεΡΙIλένω τ ' ιχστέριιχ σε γΙΧλά.ζιιχ λεπτότητιχ. Πώς θιχ 'θελιχ ν ' ιχχτιο060λrισοuν τ ' ά.ντερά. Iλou ! Η ερηlλΙά. πο') ξέΡΟUlλε οεν ε ίνιχι το') θιχνά.τοu.

Χιχρά.IλΙΧΤΙΧ κιχι χά.θηκιχν τ ' ιχστέριιχ. Στο οέντρο χuθηκιχν ιχιφνίοιιχ ποuλιά. τη σιωπή το') γιιχ νιχ λΙΧlλποκόψοuν.

16

Ενάρετος που είνιχι ο πορτοκΙΧλιώνιχς. Τιχ οέντριχ χΙΧίροντιχι μ.έσιχ τους ιχπ' ΤΤ] ζωή ΤTJς τσιμ.ουΟιάς. ΕλευθερίΙΧ· στερέωμ.ιχ ΤTJς σιωπής. Ομ.οιόμ.ορφο νεκροτιχφείο των προ�λTJμ.άτων. ΑνιχρρίχψΤ] στο Αθώο Γεγονός.

Φωνή Χ ιχράς ιχνάερΤ] ωσάν μ.ετιχξοχ άρτ ι. ΚιΧποιος θΙΧ μ.TJρυκιΧζει ΙΧόριχτΤ] χλόΤ] στ ' ιχγγελοχώριχφιχ. Γιιχτί τους φΟ�TJθ-ήκιχμ.ε τους μ.υθους;

Η νόψΤ] μ.οιιΧζει μ.ε πιχγοθριχυστ ικό. Το ιχίσθ7]μ.ιχ μ.ε πολλές σTJμ.ιχίες. Η θέλψΤ] - πάλι - φΙΧίνετιχι σιχν κάποιιχ εποχή του Είνιχι. Μιχ η κιχροιιΧ οεν έχει τ ' όμ.οιό της.

Την ώριχ που χρυσίζει η μ.ελιχγχολίιχ κιχι μ.πΙΧίνει ο θεός στον κήπο του τον άνθρωπο ΙΧλίμ.ονο ιχν εξοκείλω στιχ μ.άτ ιιχ μ.ου.

ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ

Χαρά της νιίχτας ω φώτα ηχηρά θαυΙλάσιο 6ράου ο έγχρωΙλο,ς θόρυ60ς τ�ς πό�εως

, τη Iλoναξ ι� iJ.OU οια;ρουσε ,;οτε Κ,ιτρ ινη

πορτοκαλεν ια κυανη κα ι τωρα κοκκινη 6άφοντας πράσινο το περπάτηΙλα . Είχε λευκά σηΙλάοια η αγάπη . Στοπ . Eπιστpoφ�. Είχε λευκά σηΙλάοια του κόσΙλου η ταpαχ�. Τα νέφη αόρατα. Όχι . Στ ις ερηΙλιές του φεγγαρ ιοιί Ιλέσ' στα κλ�Iλατα ΙλαΡΙλ

,αίρει ο �γγελoς ενώ

, γελιεται ο θανατος κα ι η νυχτα οιασχεΜζει Ιλε Οιάττοντες . Όχι, όχ ι . Ο χρόνος πλησιάζει τα οράΙλατα νuχoπατώντας . Απληστία ! Έπρεπε ν α 6υθίσω περ ισσότερο τη θλίψη Ιλέσα στην Ψυχ� iJ.ou . Όχι . Στολίζε ι την έκταση ο γριίλος . Η νιίχτα κατε6αίνε ι τη σκάλα του σκοταοιοιί κάθεται στον έρωτα της Μαίρης . ΈρηΙλες ανσ.πνέουν στους κ�πoυς οι ΠΡΟΤΟΙλές . Στοπ . Όλα σ6�νoντσ.ι . θέλω να 6γω απ' τ ις λέξε ις 6σ.ρέθηκσ.. . Ν' σ.κοιίω κσ.ΛUτεpα στο απέναντ ι Ιλπσ.λκόν ι τ ι λέν,

ε ο ι ουο IλόνΙIλε:� γριές που κσ.θοντσ.ι Ιλε τ ις ωρες .

Σl'ΝΕΧΙΙΩ

Α " , , . . . ΡΥοτερσ. περσ.σσ. στ�ν tiJ-�OVYi φσ.ντ�σισ. κσ.ι ε ιδσ. το χρωiJ-σ.τιστο ()σ.σ ιλε ιο του τσ.φου iJ-ou . Σε -λίγο άνσ.ψε iJ-εγάλη συζήτηση γύρω σ.π' την πρσ.γiJ-σ.τική στσ.ύρωση . Κι όπως η νύχτσ. γέiJ-ιζε τσ. iJ-άτ ισ. iJ-ou συγκεντρώνοντσ.ς iJ-t σφυρ ί γiJ-σ.τσ. την σ.γέλη των ερώτων ένσ.ς άγνωστος κσ.ι πράγiJ-σ.τ ι σ.πίθσ.νος άνθρωπος δίπλωσε iJ-έσσ. σ' ένσ. άσπρο σεντόν ι τη ()σ.ρε ιά τίγρη ()ου()ή σ.π' τον κόπο κσ.ι τον ιδρώτσ.. Οι γρύλοι ξεθύiJ-σ.ινσ.ν άσκοπσ. κσ.ι τσ. νερά τσ.φιάζσ.ν στο σκοτάδι .

ΕΦΤΑΧΡΩΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Άμα oε ιπν�σε ι ο �λιoς έρχεται ο στεναγμός αναστημένος με λoγχώOΎj ανα6ριίσματα. Γενναιότερα τα οέντρα και γι ' αuτό τα ζηλειίω. Αλλ' όμως ο ζόφος το!) λιΧκκο!) κάτω-κάτω οεν είναι των ματ ιών. Έχοuμε, 6έ6αια, παρηγοριά τη o ιάθλaσΎj. Ωστόσο οεν τη γ λεντοιίμε. Χρειάζεται να ξηλώσοuμε κάθε φαντασίωση. Να πετάξοuμε τα χωρίσματα. Δράση παράξενη το καθαρό θέαμα των αντ ικε ιμένων .. : Η άφωνη σαιίρα στις ηλιόλοuστες πέτρει;; όταν αναπνέει lacrymosa. Ο αγέρωχος κόκορας όταν πλ�ττει τα χαράματα.

20

ΣΤΗ ΡΟΔΙΝΗ ΣΚΙΑ ΤΟ):' ΚΑΦΚΑ

ΣελήνΊJ μ.εγlΧλούτσΙΚΥ, ιχπόψε. Γoεριi �σuχoς lχισθιΧνομ.ιχι νιχ θροίζουν ελευθερίες. Πολυφωτο ΤΊJς μ.ονιχξιάς το ελάφι στιχ (}ελούοινιχ τρεξ ίμ.ατιχ. Ο θιiνlXΤOς είνιχι φό(}ος οεν είναι θιiνlXΤOς. Τιχ οέντρlχ συνοψίζοντιχι rj' ένιχ πλιχτυ 1X�μ.ισμ.lX. ΛυΠΊJΡ� γεγονό,ΤIΧ -ΊJ τεμ.πελΙΚΊJ φυσΊJ . . ·

Ο χρόνος έχει πιlχ σκoυλΊJκιιiσει κιiθε πρωί τlχ κοκόριιχ φτύνουν ΤΊJν ψίχιχ του. Πιiλι θα μ.ιχς κεριiσει τlχ ιχιωνό(}ια οευτερόλεπτιχ σε όλες τις ποικιλίες το οίκιο κlχι το ιioικo περιτ�ιi κlχι τlχ ouo τψ όρνιθlΧ περιχuμ.ένΊJ ιχπ' i"ov �λιo σην lXυλ� ΤΊJς. Τ ' " ,

Ψ λ' ΙΧ χιχχανιχ των ουριχνων ιχκουγοντιχι ΊJ ΙΧ. Στο χώμ.α ΊJ oεντρoγαλιιi σιχν κερlχσόκλαΟο. Πόσες φορές lXλλιiζει ΊJ θιiλlXσσlX ως θα καρπίσει λιiμ.ψΊJ ο ορίζοντας τον όρθρο κlχι θιχ γιομ.ίσει τέτοιlχ χΡώμ.lχτlχ ΊJ ούαΊ) κιχτιχπίνοντιχς τις ώρες .. 1, Το ξέρω μ.αζί μ.ε τlχ φυτιi: κ' ένα ζωυφι μ.lXχαιρώνε�· κ' ΊJ ωρlΧίlΧ πεταλούοιχ στιχ' κlXθίσμ.ιxτιi ΤΊJς. Όμ.ως υπιiρχει ο περίτρομ.οι; lΧθώος κlΧίγετlχι σΤΊJν κρύlΧ φλόγ'σ. των ιχπελπισμ.ών. Αθόρυ(}ιχ στρέφει τlχ πόμ.ολΙΧ τον υπνο των ιiλλων ακουει' κlχι ΤΊJν lΧθρόlΧ λιiμ.ψΊJ (}λέπει ΤΊJν πλεγμ.ένΊJ γυρω του νιχ πέφτει λέπι-λέπι. Δεν έχει όλο το ΟικlΧίωμ.1χ ο �λιoς -lΧλίμ.ονο. Γιi(}γισμ.1X των σκυλιών ΤΊJ νυχτιχ ... Κι αν lXκόμ.ΊJ οεν ξέρεις που (}ρίσκεσιχι σου οίνει ΤΊJν lΧίσθ1)αΊ) του ιχνοιχτου χώρου.

Κάτσε νσ. θuμ.1)θοUμ.ε πιες το κσ.φεΜκι. Ο τρομ.σ.γμ.ένος τάρσ.νδος όσο τον KuV1)Youv οι λuκοι σ.πέχει σ.π' Τ1) ΛUτpωση μ.άρτυρες τσ. δέντρσ.. Χ ,

" λ θ ' σ.μ.ε�oς κοπος σ.νyπ�pκτoς �κo ου ε ι το χιονι κσ.ι 1) εΥκολισ. του εσ.ρος. Εκείνος που σε()άσΤ1)κε πολu τσ. πράγμ.σ.τσ. θυμ.ήθ1)Κε χωρ ίς Τ1) μ.νήμ.1) κσ.ι ()ρήκε άδειο το νερό πίσω σ.π' τσ. κυλίσμ.σ.τσ.. Ήτσ.νε πάντσ. κάποιος ολέθριος γισ. τσ. λοuλοUδισ.. Έ()λε,πε π�ντσ. πως, 1) θάλσ.σ?,σ. είν;χι άρρωσΤ1). , Πρωι-πρωι στο σΤ1)θος του ενσ.ς κιτρινος ποντικος λσ.χάνισ.ζε φουσκώνοντσ.ς δώθε-κείθε το ΠΟΥκάμ.ισό του. Το ()ράδυ-()ράδυ έμ.πσ.ινε στην κάμ.σ.ρά του 1) ()ρεφική του 1)λικίσ. ολομ.όνσ.χ1) κσ.ι του μ.ιλοUσε μ.ε Τ1) μ.εγάλ1) μ.άσκσ. του σ.γίου Αυγουστίνου κσ.ι το Βι()λίο των Μσ.γισσών σ.ιωΡοUμ.ενο που κάπο-τε το 'γρσ.ψε μ.ισ. νεκρή δσ.κτυλογράφος. Έτσι λοιπόν χσ.ζεUοντσ.ς σ.ιώνες κ' σ.ιώνες τώρσ. τον πόνο του σΤ1) διάρκεισ. των ωρών όπως σ.κοUμ.ε το δελτίο ειδήσεων ετοιμ.σ.ζότσ.νε γισ. Τ1) σφσ.γή ΤΟΥ. Πσ.ρσ.μ.ονή τυχσ.ίσ. ()ρέθ1)κε στο ΚΟΥκλοθέσ.τρο κσ.ι γέλσ.σε μ.ε την κσ.ρδιά του ότσ.ν πέφτοντσ.ς σ.πό λσ.μ.πρό σπσ.θ ί το κεφσ.λάκι Τ1)ς πιο έξσ.λλ1)ς μ.σ.ριονέτσ.ς σ.πόμ.εινε στον σ.έρσ. ορθή 1) κόκκιν1) σκοUφισ. Τ1)ς.

ΟΙ ΒΡΑΧΟΙ ΤΗΣ ΥΔΡΑΣ Στη θάλασσα της ζωής , στ η θά,λασσα του θαν� τoυ η </ιυχη μ.ου, κουρασμ.ενη

ΚΙ απ' τα δυο, αναζητεί το 60υνό

απ' όποΙ) τα νερά

έχουν τρα6ηχτεί. ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟ

Ήμ.ουνιχ ψΊjλά στιχ χιχράμ.ιχτιχ όπως είνιχι ψΊjλά σΤΊj σιγή ο ιχγέννητος ιχέριχς. Δεν μ.ποροΙΙσιχ νιχ εξΊjγήσω κιχνένιχν κόκοριχ δεν είχιχ τη σκάλΙΧ νιχ υπερ()ώ το στήθος κΙΧθώς ιχπ' το μ.ίσχο φιχνερώνετιχι μ.όνο του κιχι το πιο ιχ()έ()ιχιο άνθος κΙΧθώς ()γΙΧίνει σΤΊj λευτεριά του ο ποντικός προ()άλλοντιχς άξιχφνιχ στον πιχνικό ιχπ' την κριίπτη. Οι μ.εγάλες ιδέες μ.ου γιιχ το θάνιχτο μ.οιάζιχν, ΙΧλήθειιχ, μ.ε τιχ σχοινιά των πηγΙΧδιών όπως τεντώνοντιχι ιχπ' τους γεμ.άτους κου()άδες κιχι διψιχσμ.ένο τ' άλογο ζυγώνει χώνοντιχς το λιχμ.πρό κεφάλι του μ.έσιχ στου μ.πόλικου νεροΙΙ την ηδονή κιχι μ.ε γοργό της δίψιχς ήχο την ιχποστριχγγίζει. Ο πόνος ιχπλώνετιχι χιχράμ.ιχτιχ στη φΙΙση. Το δέντρο θέλει πετεινά κι ο θάνιχτος ήτιχνε ψΊjλά μ.ιιχ πείνιχ που 'χε γΙΧλιχζο()ολήσει. Το δέν;ρο ()γά,ζει τους ιx�θoιις ()γάζει θυσίιχ στιχ κλιχριά του κι ο θιχνιχτος ητιχνε κοντιχ του χιχμ.,λά. , , , , Ο πονος ιχκιχτε()ιχτος οι ωρες ιχπλιχδες ιχχριχντων ένιωθΙΧ τριιχντάφυλλΙΧ κιχι ξΙΙλευιχ μ.έσιχ μ.ου το στιχuρό μ.' ιχκράτητο φως ΤΊjν ίδιιχ ΤΊj ζωή που την υψώνουν οι ()ράχοι της Ύδριχς ιχυτά τιχ ξεροσφΙΙριιχ του θεοΙΙ, μ.ιχ την ΙΧλήθειιχ. Κι ιχπότομ.ιχ λησμ.όνησιχ τιχ τριγυριστά λΙΧλήμ.ιχτιχ το οΙΙρλιιχσμ.ιχ του ήλιου στην κοκκινίλΙΧ της ιχυγής τιχ πάθΊj των ιχνθρώπων κιχι των ζώων όσο ()ΙΧθιά τιχ νέμ.οντιχν οι τσιχκισμ.ένοι ιίπνοι. Κι ιχπότομ.ιχ θυμ.ήθΊjΚΙX πως τιχ μ.ερμ.ήγκιιχ ε ίνιχι άλΙΧλΙΧ

και οε γνωρίζω ποιος ο πόνος ΤΟΙJ!:; Ύ) γοερότψα Ύ) oικ� ΤΟΙJζ. Έτσι μ.οlJ οό&ηκε ξανιΧ ΤΎ)ν ώρα κείνΎ) απ' το πολύ-πολύ μ.ικρό αχειροποίΎ)ΤΎ) Ύ) απεραντοσύνΎ). Κι ωζ έχανα ΤΙζ οιαστιΧσεις ολότελα ι)γαλμ.ένος απ' ΤΎJV αθώα πpooπτικ� μ.οlJ σΤΎ)ζ εΡΎ)μ.ιιΧζ αφέθΎ)χa ΤΎJV κόψΎ).

24

ΒΑθΜΟΣ ΨΥΧΗΣ

ΤΡΟΠΟΣ

Μ' ιχρέσει εκείνος ποu �λέπει μ.ιιχ κιχτσιχρίδΙΧ κιχι λέει όχι δεν θΙΧ ΤΎj σκοτώσω. ΧΙΧίρετιχι τιχ τρεχάμ.ιχτά Τ't]ς ολόγuριχ κιχι λέει νιχι στο θάνιχτο πατώντιχς ΤΎj.

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Η ΙXνάσΤΙXσΎj πάλλει. Των ιχνθέων 't] δUνιχμ.'t] κ' 't] �ιxθειά τοuς κριχιπάλΎ] είν' ιχόΡΙΧΤΎ] πάλι. Ανιχσιχίνω τιχ κάλλΎ] ΤΟ μ.'t]δέν ότιχν θcXλλει.

ΑΦΗΝΩ ΚΑθΕ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΣΤΑ ΦΥΛΛΑ

Η ΓΝΩΣΗ

ΝεΡ,ά τα Κ,όκαλ,α νερα τα ()ασανα μ.ας.

Η ΔΥΝΑΜΗ

Ο αθώος ο κuκλος πώς μ.πορεί και uποφέρει πιο λαμ.πρός από ζώο πο!) το γδuνει ξαφνικά Yj αστραπή στο ακμ.αίο σκοτάδι! Ο καΥΙμ.ένος ο κuκλος πώς γλιτώνει φεuγοντας τις ερινuες! Όταν αuτές αγγίζοuν ΤΥΙν oupci το!) εκείνος κατε()αίνει στο κεφάλι Τοu. Κι ?ταν ayyt�ouv το κεφά�ι το!) εκεινος ανε()αινει σΤΥΙν oupa τοu. Ωραίο λαμ.ποκόΠΥΙμ.α οριστικών αγγέλων.

26

ΑΛΛΗΛΟΥ'ΧΙΑ

Ένας ιχνθρωπος ανιχμ.εσα σε ι)λέμ.μ.ατα σχισμ.ένος από τριανταφuλλιές ποu τuραννοuσε κ�ι τα μ.αλ�ιιχ τοu α�ιχκατα μ.ε λιχσπες αιφνης πολu εuγενικα σε ,κιχτι πενιχp� φuλλώμ.�τα ζuγώνοντας πιανει μ.ια ωραια πεταλοuΟα. Ω οεuτερόλεπτα σκληριχ κ' εκείνος την κρατοιίσε! κιχποu εκεί ταριχχτηχα' μ.α την αφ�νει ο μ.πόγιας κοιτιχζοντας μ.ε ηooν� το πέταγμ.ιχ της. Ώσποu χιχθηκε καλιΧ-χαλιχ η πεταλοιίΟα. Κίτρινη νομ.ίζω.

ΗΣI'ΧΑΣΤΙΚΟΝ

Ας !JoyJV αφήνΟU!Joε το !Joέλλον ανuπεράσπιστο: εχεί θ' αρχίσει των εργαλείων η ανάρρωση. Χρειάζεται η πρόοδος: είναι χι αuτή !Jota νοσταλγία. Τ?ύτος ο �ρό!Joος ο Eν:α�ιχός ποτε απλωνεται στο απειρο πότε γίνεται !Joιχρός σαν χορδελίτσα . . . eU!JoιX!Joat τ�ν όpα� να �η ι:ίλέπει χαθόλοu., Χτες τη νuχτα πεντε XUXVOt !JoE τα νuχτιχα "OUc; έτρεχα'ί ταραγ!Joένοι στον ύπνο !JoOU χ' ένας πράσινος �όχoρας δαχΡU�!Joένος , αρχισε ξαφνιχα να χοuτσαινει. Το σύ!Joπαν έ!Joοιαζε χα!Joω!Joένο για να διασχεΟά.σω !Joαζί !JoE :ην αιωνιότητα, !Joόνος. , Ο ανθρω?tος αναπνεει - σχεφτηχα' ο άνθρωπος ερωτεύεται! Βρίζει την χαρδιά "ou, ξύνεται! Μετέωρα, !JoovaotxιX γεγονότα. Ένας γάιδαρος έχωνε τη !Joοuσούδα "ou σε στuγνή λά!Joψη χαι χατόπιν άρπαξε !Jota πέτρα στο στό!Joα σφίγγοντάς την ωσότοu έσπασαν τα δόντια "ou. Tρ�γύpω έπεφτ;χν οι χαρπ?ί χαι σω�ιάζoνταν αχεφαλα τα σω!Joατα τεραστιων σχuλων. Ο θάνατος έχοι:ίε στα δύο το νερό χαι το ξανάχοι:ίε χαθώς έλα!Joπε το σχαρφάλω!Joα στα όρη. Άνθη από φλόγες τα 'ι:ίλεπα να ποτίζονται. Πόσοuς αιώνες θαU!Joαστούc; έΧΟU!Joε σ' ένα ειχqσιτετράωρο; Σταλαγ!Joατιές αχoύγoντ�ν στα δέντρα -θα 'χε ι:ίρέξει. Πώς έγινε της χελιδόνας η !Joεταλλιχή στίλι:ίη; Κολαζό!Joοuν από εuτuχία

28

στYjV οικουμέvYj του ύπνου. Οι γιΧτες έστεκαν ορμYjτικές. Έτρεχε ο ιΟρώτας. '

ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ

ΚοlτιΧζοντlχι; ένιχ οέντρο οεν μπορούμε νιχ κlXτlXλ�ξoυμε. ΚοlτιΧζοντlχι; μιιχ ρεμlχτlιΧ ένιχν ιΧνθρωπο ένιχ 6ενζινιΧοικο οεν μπορούμε νιχ κlXτlXλ�ξoυμε. ΚlχλιΧμι κούφιο που φιλεύεις τον Iχέρlχ σ't1X σωθικιΧ σου κι ο IΧέριχς σε οιιχ61χ ίνει μεγιΧλη τιJχYI ουο φορέι; ετούτΥΙ μlιχ νιχ γεννΥΙθούμε κι ιΧλλΥΙ νιχ πεθιΧνουμε. Πρωί οεν ιχντικρίζετιχι ο �λιoς ότιχν έχεις ξενυχτ�σει. Γενικ� ΚOύρlXσΎj, μlχρlΧμένες φο6ίες κι ο 6ριχοινός πονοκέφlΧλος ιχπό ώρες χρεΟΚΟΠΥΙμένος.

30

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ θΑΝΑΤΟΥ ΣΤ1] ΜιχρίΙΧ Blackstone

Ούτε τrx στoι�αγμένrx μιχθ-ημrxτικιΧ ούτε των κροχοοείλων -η rxλυσιoωτ� λιΧμψ-η" ούτε ο έρωτας του μέλλοντοι; ούτε τ-ης -ηλεκτρoνικ�ι; rxφασίαι; -η πλατειιΧ οικαιοσύν-η" τίποτα οεν μπορεί να νικ�σει το μιΧγο τ-ης φυλ�ς" Με τrx πολύχρωμα φτεριΧ του με μπογιατισμένο πρόσωπο" με τους χrxλκιΧοες στ' αφτιιΧ του με το περόνι στ-η μύτ-η" με ΤYjν -ηλίθια κιχι ιΧναυο-η αυταρέσκεια τις χοντρέι; γαλιΧζιει; ρυτίοες είναι ο πoι-ητ�ς όπως απλώνει τrx χέριrx στις επαφέι; έτοιμος να το σκιΧσει απ' το �λέμμιχ του" κrxθώι; στί�ει τον ιΧνεμ,ο �ρεφικιX ερεθίζονται; το οέρμα των τυμπιΧνων κερνώνται; τις ψυχικές καταστιΧσεlς"

ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ

Σ1)κώθ'ηκε 1) νύχτα. Τ1)Ι; ερ�μoυ τέτοια. ώρα. πριν α.κόμ.1) 6γάλω τα. ρούχα. μ.ου για. ύπνο. ΜυσΤ1)ριώΟ1)Ι; α.πόλα.υσ1): λιτότητα. του χρόνου οίχωι; πόνο ουοέ σκιά χα.ράς. Το μ.υα.λό μ.ου α.κμ.α.ίο φύλλωμ.α. Οια.σχίζετα.ι. Ο σκελετόι; κάποια.νου εΡ1)μίΤ1) προσπέρα.σε Τ1)ν ε ικόνα. του Τ1) φεγγερ� του σάρκα. ρίχνοντα.ι; χάμω το νευρικό συσΤ1)μσ. κσ.ι μ.ίλψε. Η άχνα. Τ1)ι; α.να.πνo�ς έ6γα.ινε μ.έσ' α.π' τα. ξε6ιΟωμ.ένα. Οόντια.. Ιοού ο χα.ιρόμ.ενοι; ιl:νεπίλ1)ΠΤα.. Ιοού ο σκορπίοι; ο μ.ελιστα.γ�ς. Η λι%μ.ψ-rJ α.π' τα. κόκα.λα. έ6γα.ινε α.μ.νώΟ1)ς.

32

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΥΧΗ

ΒΙΧθιά μ.έσ' στον περίπιχτο έφτuσιχ το τιχξίδι. Στιχ όριιχ εσχιχτικά τηζ μ.οuσΙΚ�ζ έμ.εινιχ σuξuλΟζ ιχπ' ΤΙζ· εννέιχ. Ο χρόνΟζ άχ.ιχΙΡΟζ � ()ΙΧθυτεριχ χρονικός ονειρώδης όπωζ ο πάτερ lonathan Swift ιχποτuχημ.ένΟζ Ηρώδηζ. Γι' ιχuτό κιχι η τεράστιιχ μ.όνωση ιχρχΙΧίΙΧ φτέρη φουντωσε τριγυρω μ.οu.

ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ

Όσο κρατήσει η ζωή κρατεί κι ο θιΧνατος. Ώρα να σκεφτώ τα μ.ελλοUμ.ενα σωριασμ.ένα αιφνίδια στο χτες. Η λάμ.ψη όταν περάσει λάμ.πει περισσότερο καθώς η ακινησία φανερώνεται στη διαίρεση των 6ημ.άτων.

ΤΎ)ς ΜΙΧίρΎ)ς

Όντως το περπάΤΎ)μ.α ολότελα το χρόνο καταστρέφει όπως ολότελα τον ήχο παUοuμ.ε ακουμ.πώντας τα χέρια πάνω στα 60ερά τUμ.πανα. Πιότερο ζει η αστραπή μ.ετά το ανατρίχιασμ.ά ΤΎ)ς η απέραντη δυνατότητα των πουλιών όταν μ.ακραίνει ο θόρυ60ς ενός τυχαίου αεροπλάνου. Φο6ερή ασυνέχεια: ο πλοuτος μ.ου είναι το στήθος μ.ου. Γι' αυτό ποτέ δεν παζάρεψα το ηλιο6ασίλεμ.α και ταξιδεuω σίγουρος όσο η μ.ίνθΎ) ταξιδεuει και το ασπΡοθUμ.αΡΟ. ΣυνΎ)θισμ.ένο πράμ.α η θυσία. Και ιδοι) μ.ε χιλιάδες σπάγγους δεμ.ένος αιωρείται ο Ηράκλειτος στην άχρωμ.η αποκριά της λογικής. Πάνω σε τέσσερες ρόδες έρχεται 6αρετά μ.ε τιςΣί6υλλες χαιρετώντας δεξιά κι αριστερά τους σκUλοuς. Ακολουθεί ο ξένος στα επαγγέλμ.ατα μ.ε τα δάκρυα όλων των ειδών. Έλαμ.πε το σοuροuπο σαν τρυφερό μ.έταλλο μ.ια γκρ ίζα γάτα μ.ου φάνηκε τρομ.ερά ντυμ.ένη. Ένα ζευγάρι φιλιότανε αμ.έριμ.να· κέρδιζε όλες τις στιγμ.ές τίποτα δεν παρατηΡοUσε. Ο έρωτας είναι πάντα μ.ικρή-μ.εγάλη η δUναμ.η του Έχε Γεια χρόνος ακατάσχετος.

Αυτός εΡΥΙμ.ώνει τιχ γΥΙριχλέιχ μ.εσάνυχτιχ χρίει τις πετΙΧλούοες μ.ε ΟικιχιοσυνΥΙ. Κ , ψΙ , ι " ι οτιχν u ωνετιχι ο κιτρινος κιχπνος ιχπ τιχ ΠΟΙΥΙμ.ιχτιχ στον κουρελιιχσμ.ένο χώρο που ιxνιx�oσ��νει �λέπoυμ.ε χιχρουμ.ενες υποτιχγές ο κόσμ.ος τινιΧζει άξιχφνιχ ΤΥΙ μ.ιχντιχρινιά ΤΥΙς ιχστριχπΤις οι άγγελοι εξελίσσοντιχι σε τριιχντάφυλλΙΧ κιχι ξεκιχροίζετιχι ο κίνΟυνος. Έρχετιχι τώριχ νιχ Τψ Yj Ανθουσιχ μ.όνΥΙ ΤΥΙς -Yj εΡΥΙμ.ιά Τψ κιχτορθώνει. ΠoλλcX-πoλλά ξεχυνοντιχι πλ�θoς πουλιιΧ σιχν φυλλώμ.ιχτιχ. Είχε νυχτώσει ωστόσο. Κάθε ιχπόστιχσΥΙ φιχινότιχνε μ.υθος. Ανιχπάντεχιχ τότε σYjΚώνoντιxς τιχ χέριιχ του ΨΥΙλά ένιχς νέος μ.ε γενειάοιχ φωνιΧζει: Αστέριιχ σμ.ιχριχγΟένιοι σκυλοι που κομ.μ.ιχτιάζετε ΤΥΙ νυχτιχ νιχ Yj άγριιχ ζάχιχρΥΙ. -Σε πέντε λεπτιΧ Τιρθιχν οι ιχντλίες ο Τιχος των σειp�νων έφερε μ.εγάλΥΙ συγχυσΥΙ κιχι Yj Ανθουσιχ έλιωσε φρικτιΧ στψ επίθεσΥΙ του νερου μ.ε τις μ.ά.ν ικες. Ο Ορόμ.ος �PάΧYIκε ιχνελέψιχ τρεχάλΙΧ οιιχλυθΥΙκιχν οι συγκεντρωμ.ένοι κ' έσκουζιχν ολουθε. Μιιχ νόστιμ.ΥΙ κυρίΙΧ � οεσποινίοιχ που έχιχσε στΥΙ �ΙάσYI τιχ γO�άΚΙΙX ΤΥΙς έψιχχνε μ.άτιχιιχ μ.έσιχ στΥΙ φυγΤι. Πιχνοιχ ιμ.όν ιο.

«-Τι έγινε; Τι σuμ.�ιxίνει;)) Έτρεχιχ �' εγώ �ε ΙΧλλεπάλλΥΙλες σκέψεις ΥΙλικιωμ.ενος ιχποτομ.ιχ. Έστριψιχ σ' ένιχ στενό κιχι συνεχίζοντιχς νιχ τρέχω προχώρψιχ στψ ψυχίιχ μ.ου. Με κόπο μ.ιχτιχιώνοντιχς τιχ OcXκρυιχ θuμ. Τι&rJκΙΧ ΤΥΙν περιχσμ.ένΥΙ Ά νο ιξΥΙ.

Έ�γαινα για καθαρό αέρα πατώντας τους ίσκιους των περιπάτων εκε ί που λησμ.ον-ή&ηκε το ρόοο και ΎJ γύμνια οεν ανταλλάΧΤΎJκε. Μ' άρεσε να περιπλανιέμαι �άζoντας μέσα ιπο ιπόμα του φαφoύΤΎJ νου μεγάλΎJ εΡΎJμιά για να χορταίνει. Όλα μ.ού είναι άΧΡΎJιπα, σκέφΤΎJκα, εκτός απ' ΤΎJ ζω+.. Π , Ψ , , ροκο ε τοσο ΎJ συμφορα . .. Γέμισα νυχτωμένΎJ αγων ία ένα ο-ήθεν φως. Mιxρό�ια τ' αυτoκίνΎJτα ιπους ορόμους -χρωματισμένα. Τεράιπια χρονόμετρα μεγεθύνουν σε σκοτεινούς θαλάμους τα οευτερόλεπτα λιώνουν οι ώρες υπέροχα ιπα χυτ-ήρια του ερέ�o�ς. Αυτός ο Κρόνιος Πολιτισμός! Ας τον αρωματίσουμε . . . AνάιπαaΎJ: τα καλοπιάσματα του έαρος. Ερωτευθείτε.

36

θΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Ο χρόνος είνιχι γενικός. Δεν μπορούμε νιχ εντοπίζουμε τιχ οράματιχ. Δεν μπορούμε νιχ μοιράζουμε ιχστριχπές ιχπ' τιχ κλωστ�pιιx τ' ουριχνού με δόσεις. Ένιχ σκιχθάρι το στοχιχζόμιχστε ιχπέριττιχ Ύ] πιο μεγάλΎ] ώριχ ΤΎ]ς ζω�ς υπάρχει σιχν τις άλλες . . . Δεν πάει μιιχ �δoμάδιx που έ�λεπιx δυο μoυ�άpιιx ση� ύπιχιθρο , νιχ ξεριχ ινουν το θιχνιχτο σΤΎ] ΡΙΧΧΎ] τους. Ο χρόνος είνιχι κοροϊδευτικός. Ει ι , , ι�ιxι ιχμετοχος σιχν τιχ περιπτεριχ στΎjV κινΎ]σΎ].

ΑΦΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΑΜΕ ΤΟ θΑΝΑΤΟ

Δεντρογαλιά ποu έ6γαινε μ.αζί μ.ε ΤΊj σελ·rινΊj! Όλος ο κόσμ.ος άνοιγε τις οιάφανες πράξεις και φωτιζότανε το λι6άοι ΤΊjς φωνΥιζ απ' τ' αναρίθμ.ητα κεράκια των επιτα9ίων. Όλος ο κόσμ.ος πολλά ποτάμ.ια ΟΙlXσταUΡοUμ.ενα σκu60ντας Ίj νuχτα της πόλεως ενώ στοuς ήχοuς έξuνε τα μ.εγάλα τοu εγκαUμ.ατα ο οιά60λος και χιλιάοες έρημ.οι xoHouaιxv φλάοuτα στο χλοϊσμ.ένο στόμ.α. Η '�νoιξη α�εpόληΠΤΊj μ.ε τοσα σπιθισμ.ατα κι ο 'Υάλτης , πηλός ώς τα, uψη ανε�Yιγητoς ορακοντεια ωρα και η σκαλα ορατοριο. Τι μ.εσολά6ησε στο αέναο παρόν; Υπάρχει πάντα ο χρόνος και toou το σώμ.α τοu καλοUμ.ενοu χρόνοu σuρεται στο πραιτώριο μ.ε γάζες αντ ί για ποΟήμ.ατα μ.ε σχισμ.ένο pouxo ποια 6αγιόκλαοα τα γενετήσια χέρια τοu μ.ε τον όμ.ορφο uπνο στις πλάτες τοu γεωμ.ετρικά ξένο στην ελπίοα κι απ' την ελπίοα μ.ας έξω προς τον άνεμ.ο. τοu ποιήμ.ατος. Ο Αφράτος είναι κανονικός ολόσωμ.ος χειμ.ώνας κρατώντας uοροχαρής το 6ερνίκι έ6αφε μ.' αuτό τα γ λuκόλαλα χέρια τοu έ6αφε μ.αζί και τ' ακρι6ά οαχτuλίοια Oιώχ�oντα;. άφθονα πεpι�τέpια σε καθε 6ημ.α ποu εμ.πνεοτανε πάνω στα παστρικά Οώμ.ατα χρuσΟΡΡήμ.ονας κι ακοuγονταν η αρά να σψ;ρίζει κ' η μ.ονόφθαλμ.η ακρίοα στη σκόνη. Απ' τις πηγές ο τρόμ.ος έτρεχε ολοUθε . . . Δεν έχω οίψα, λέει ο Αφράτος, το ποτήρι ξέχειλο στα χέρια μ.οu τι να το κάνω; Ας έρθει κάποιος να τ' αοειάσει και να 'ναι ο εχθρός τοu ονείροu

όσο κι αν θα λuπήσει ΤΊj yuvaixa μoou. Έρχομαι απ' τα ξένα, μΊj με ΟuσκολεUετε. Και τοu φώναξαν: Είναι κι ο τάφος νεΡΟΧUΤ1)ς. Να, λέει πάλι εκείνος, Τ1)ς μαγε ίας ο θαμώνας ποu σωριάσΤΊjκε στο bλέμμα. Μψ τον χρεώνετε! Και τοu κράζοuν: Όλα καλά γινωμένα κι ο σταuρός για τον ένοχο' το ασήμι στα ψάρια και το xpuo στο χειμώνα' 1) σφuρίχτρα τοu ItIuAaxa κ' Ίj σφραγίοα στψ όρνιθα. -Τότε είοα να σψώνεται ο Λωτ μΊjOαμόθεν αλώσιμ,ος ο χαμάλΊjς ΤΊjς σιωπής απ' τον πιο γερασμένο τοu θάνατο μ' ένα σαχχί αλάτι στοuς ώμοuς κι ανάμεσα στο πλήθος αγχοuσε ν' ανοίξει ορόμο σπρώχνοντας για να φτάσει στο καμιόνι ποu bρισχότανε πέρα και να γλιτώσει μακριά. Μόνον ο θάνατος μπορεί τα κόκαλα να οείξει μοuρμοUρισα. χωρίς α.ιτία μελετώντας τις άκρες των οαχτuλων κι ανακαλuπτοντας αίφνΊjς ΤΊjV πείνα μoou γιομάτος ελπίοες για καλό χορταρικό με φέτα τράbΊjξα ήρεμα προς το σπίτι.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΙΕΙ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ

Je i1ambe dans le brasier a l' ardeur adorable APOLL1NAlRE

Η γλώσσα. εΙνα.ι σε μ.ένα.. Εγώ οεν εΙμ.α.ι σΤΊj γλώσσα.. Κα.ι μ.πα.Ινει το α.γέρι των λέξεων, α.λ�θεια., ξα.να.θροΙζει με τα. φύλλα. ΤΊjς κα.ρΟιιΧς μ.ου. Έτσι κα.ι το χιόνι πέφτει μ.έσ' σΤΊj φύσΊj για. να. λιώσει σα.ν ΤΊj μ.ουσική στο στ�θoς. Έτσι κι ο κόσμ.ος μ.α.ζεύετα.ι τριγύρω εκει που κιΧτι σuμ.6α.(νει. Μα. τι συμ.6α.Ινει; ΚιΧποιος τρώει το α.ντικεΙμ.ενο κα.ι τον κοιτιΧζουν. Αυτός εΙνα.ι ο Oια.κόΠΤΊjς του νου μ.ε -Υον �λιo στα. r;όΟια. του , , εκεινος π�υ λα.χτα.ΡΊjσε το, α.Οειο μ.ονοπα.τι κα.ι τον πα.ει σΤΊjν πλα.τεια. πέτρα. του λα.μ.ποΟύνα.μ.ου νερού. Κι α.ν έχει ΟΙψα. μ.εγα.λύτερΊj α.π' τα. α.ισθ�μ.α.τα. μ.πορεΙ τα. μ.ιΧτια. να. γεμ.Ισουν εΡΊjμ.ιιX σα.ν του νεκρού μ.πορεΙ να. Οει ΤΊj ι:ρτερωτ� Θεοτόκο. Κα.θένα.ς ξέρει κι ιΧλλο Ορόμ.ο του θα.νιΧτου κα.ι ΤΊjν υγεΙα. των α.γγέλων μ.οιριΧζει μ.ε τις χα.ρα.υγές. Κα.θένα.ς οείχνει ΤΊjν oρμ.� στο κα.λοκα.Ιρι κα.ι στο χειμ.ώνα. τον α.πέρα.ντο σε6α.σμ.ό κα.θώς οι κερα.υνοΙ ξεσχΙζοντα.ς τις πλούσιες λιΧμ.ψεις τψ πρώΤΊj-πρώΤΊj ομ.ορφ ιιΧ στα. μ.ιΧτια. ζα.να.πα.ρα.στα.Ινουν. Η γλώσσα. είνα.ι σε μ.ένα.. ΚιΧτι α.νιΧλογο. ΚιΧτι 6α.θιιΧ ΨΤΊjμ.ένo.

ΑΓΧΩΔΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Τ' ιχπόγεlJ(J.ΙΧ ΤΎJζ KIJΡΙΙXΚ�ζ ιχνοίγω το ριχοιόφωνο σΎJκώνω το κιχπά.κι ΤΎJζ σιωΠ�ζ. ΠοΟόσφιχιρο. Χρω(J.ιχτιστέζ φιχνέλεζ.

« 'ElOIJ(J.E φτά.σει στο ένιχτο λεπτό ΤΟΙJ πρώτοlJ ΎJ(J.txpQvolJ . . . » Κιχτε()ά.ζω το κιχπά.κι. Πόσο (J.πορού(J.ε, ιxλ�θειιx, νιχ κοιτά.ζΟIJ(J.ε σΤΎJν ψIJΧ� (J.ΙΧζ (J.έσιχ ολΟ(J.Qνιχχοι; ΑπολΙΧ(J.()ά.νω ΥΙΙΧ λίγο σlJντριπτικ� γιxλ�νΎJ κιχι ξιχνιχνοίγω.

« Τψ τελεlJτιχίιχ στιγ(J.� τρέχει ο Kλά.φΤΎJζ κιχι κιχτορθώνει νιχ ()oΎJθ�σει τψ κιxτά.στιxσΎJ προσπιχθεί νιχ πρoωθ�σει το πιχιχνίοι (J.ιχρκά.ρετιχι ό(J.ωζ ιχπ' τον Πονε(J.ένο . . . » -κλείνω. HσUΧίιx (J.E θεόκλειστιχ πιχρά.θIJΡΙΧ. IoεώoΎJζ ΎJPE(J.iιx των ΟεlJτερολέπτων. Ανοίγω. ΤΨ, ά.ρνΨ1 πνίγω. , , « . • • ενιχ πλιχγιο ΙΧΟΙJΤ lJπερ ΤΎJζ Ενωσεωζ. Το εκτελεί γρ�γoριx ο Κλού()ΙΧζ . . . » -ΙΧλλά. ξιχνιχκλείνω ζΙΧλισ(J.ένΟζ. Φο()ερό κιχπά.κι. ΠlJκνότεΡΎJ σιωπ�. Α νά.()ω ένιχ κερά.κι κιχι xιxipo(J.ιxt τψ εξΟlJσίιχ (J.0IJ. Ο θά.νΙΧΤΟζ εργά.ζετιχι κιχι εοώ κιχι εκεΙ Ξιχνιχνοίγω.

«Κοντρολά.ρει έξω ιχπ' ΤΎJ (J.εγά.λΎJ περιoχ� . . . » Όλο το γ�πεoo �είετ,ΙXΙ (J.E κιxτιxρρ�κτώOΎJ ()ρoχ�. « . . . ΤΎJ (J.πιχλιχ τωριχ εχει ο ΓΡΎJγOΡΙOΎJζ

Ψ, , e ' κιχ ι ιχχνει (J.ΙΧΤΙΧΙΙΧ νιχ ορει σlJ(J.ΠΙΧΙΧΤΎJ ΤΟΙJ . . . » Έτσι, στο�ά.ζο(J.ΙΧΙ, ,προ()ά.λλει ΎJ ψIJΧ� σΤΎJ (J.ΙΧΤΙΧΙΟΤΎJΤΙΧ λΙΧ(J.πει. Τώριχ (J.περΟεύΤΎJΚΙΧ πιιχ (J.έσ' σΤΙζ φωνέζ ΟlJρλιά.ζΟlJν τιχ πά.ντιχ.

« . . . 0 Πονφ.ένος σοuτά.Ρει από πολυ κοντά. ο Αρχειοφυλαξ αποκρουει . . . )) Ν' ανοίξω το παΡά.θuΡΟ το παΡά.θuΡΟ, το παΡά.θuΡΟ. Αuτ� ΊJ ζω� . . . Αuτ� ΊJ δυναμΊJ· · · Να 'χει σ,Τψ ίδια δu�ατότψα ΤΊJν ΊJauxtot και το σσ.λο . . .

ΟΡΥΚΤΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Ακούω ένσ. χτίσιμ.ο στο στ�θoς. Με τρομ.άζει. Τι ωρσ.ίο θσ. 'τσ.νε μ.ε μ.ισ. ένεσΎj νσ. κυκλοφορούσε στο σ. ίμ.σ. μ.ου Ύj �πόμ.ενΎj f,ιλιετ ίσ.! , , Τουτοι; ο κοσμ.ος μ.οισ.ζει μ.ε σκσ.λσ.. Κάθε σκσ.λί ΤΎjς ότσ.ν τ' σ.νε�ε ίς χσ.λιέτσ.ι πέφτει. Στο τελευτσ.ίο το σκσ.λί Ύj σκάλσ. δεν υπάρχει. Γεννιόμ.σ.στε κσ.ι πρέπει νσ. κoυ�σ.λ�σoυμ.ε �σ.ρύ κι�ώτιo τις σ.σπάρσ.χτες εικόνες των πρσ.γμ.άτων. Η ΆνOιξΎj - μ.άλιστσ.! - είνσ.ι λύσΎj. Χωρίς ΤΎj γνώσΎj ΤΎjς φωτιάς ωρσ.ιότερσ. κσ.ιγόμ.σ.στε. Σωριάζετσ.ι ο πάτσ.γος κι σ.πομ.σ.κρύνετ' Ύj �ρoντ� σ.ργά σσ.ν τ ί γΡΎj κoυρσ.σμ.ένΎj. Τσ. νεύρσ. ερωτικά θρισ.μ.�εύoυν. Το δέντρο γίνετσ.ι σσ.φέστσ.το. Σε χσ.μ.Ύjλά κελάρισ. - τσ. ύψΎj μ.σ.ς τσ. πιθάρισ. του μ.έλλοντος. Ολοένσ. εξέχουμ.ε στο χρόνο. Ερειπωμ.ένσ. κόκσ.λσ. π' σ.ντέχετε στο χάρο!

ΡQΜΑΝΤΙΚΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μ-η με Oια.()ιiζετε ότα.ν οεν έχετε πα.pα.κoλoυθ�σει κ-ηοείες α.γνώστων � έστω μν-ημόσυνα.. Ότα.ν οεν έχετε μα.ντέψει τ-η ουνα.μ-η που κιiνει τ-ην α.γιiπ-η εφιiμιλλ-η του θα.νιiτoυ. Ότα.ν οεν α.μoλ�σα.Τε α.ϊτό τ-ην Κα.θα.ρή Δευτέρα. χωpί� να. τον ()�σα.νίζετε , τρα.()ωντα.ς ολοενα. το σπα.γγο. Ότα.ν οεν ξέρετε πότε μυριζε τα. λουλούΟια. ο NoστpιiOα.μoς. Ότα.ν οεν πήγα.τε τoυλιiχιστo μια. φopιi στ-ην Αποκα.θήλωσΎ). Ότα.ν οεν ξέρετε κα.νένα.ν υπερσυντέλικο. Αν oε� α.γα.πιiτε τα. �ώα. κα.ι μα.λιστα. τις νυφιτσες. Αν οεν α.κούτε τους κεΡα.υνοUς ευχιipιστα. οπουΟήποτε. Ότα.ν οεν ξέρετε πως ο ωρα.ίος Modigliani τρεις -η 'ώρα. τ-η νυχτα. μεθυσμένος χτυπουσε () ία.ια. τ-ην πόρτα. ενός φ ίλου του γυρεύοντα.ς τα. ποιήμα.τα. του Βιγιόν κι ιipχ;σε να. Oια.�ιiζει ώρες Oυνα.τιi ενοχλωντα.ς το συμπα.ν. Ότα.ν λέτε τ-η φuσ-η μ-ητέρα. μα.ς κα.ι όχι θεία. μα.ς. Ότα.ν οεν πίνετε χα.ρουμενα. το α.θώο νεpιiκι. Αν οεν κα.τ�λιX()α.τε πως -η Ανθουσα. είνα.ι μιiλλoν -η εποχή μα.ς. ΠΡΟΣΟΧΗ

ΧΡΩΜΑΤΑ.

Μ-η με Oια.()ιiζετε ότα.ν έχετε Οίκιο. Μ-η με Oια.()ιiζετε ότα.ν οεν ήρθα.τε σε ρήξ-η με το σώμα. ...

Ώριχ νιχ ΠYJΎΙΧίνω οεν έχω άλλο στ�θoς.

ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓ ΑΛΕΣ

ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ

[1971]

Η Φο6ερά Προστασία

χαΙ άγαθόν χα! κακόν [εν έστιν]. οΙ γoι.iy Ια τ ρ ο ί , τέμνοντες } κa[οντες , πάνττι 6ασανίζοντε, κακώς τού, άρρωστουντας, έπ α ι τέονται μηδέν αςιοι μι­σθ ό ν λαμ6ά νειν παρά τών ιippωστo';yτων, ταύτ ά εργ αζ όμενοι , τά ιiγαθά καί τά , νόσου,. ΗΡΑΚΑΕΙΤΟΣ, 58.

Χωρίς κανένα κιΧγκελο και δίχως ιΧπεραντοσuνη χωρίς αιωνιότητα δίχως τ' αντίθετό της αγέννητη και ξένη προς το θιΧνατο λιΧμπει στα ψυλλοκιΧρδια η ελευθερία.

ΑΙΦΝΗ"Σ

Auτό πο]) λέμε όνειρο οεν είν' όνειρο κιχι YJ πλιχτειιχ πριχγμιχτικόΤ1)ΤΙΧ οεν είνιχι πριχγμιχτικΤι. κιχπου γελιέμσιι μσι εκεί κιόλσις υπιχρχω σιπόλuτσι, σιχν το σύννεφο π' σιλλιχζει στσι νωθριχ οευτερόλεπτσι όντιχς μονιχχσι 1) ιχκιχλεσΤ1) μετσιμόρφωσ1). Κιχνένσι λιοντιχρι οεν Πιiρσιγνώρισε το θΤιριχμιχ κιχι 1) πιχπιιχ οεν έπσιψε νιχ πιπιλίζει Τ1) λι%σΠ1)· το χτιχπόοι 6γσιίνει σιπ' το Ρ1)χό θΙΧλιχμι του με γΙΧλσιζόπετριχ στιχ ξέφωτσι YJ τίγρΥΙ λ1)σμονιέτσιι σινεπίλ1)ΠΤσι. Νυχτώνει κσιι σ+ιμεριχ. Η σιγωνίΙΧ λέει πιχλι: θσι 60σκΤισω το μιχύρο.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ

ΠετΙΧλωμένη μάγισσιχ σε είοιχ πάλι νιχ οιχγκώνεις τον ΙΧέριχ μ' ιxυτ� ΤΎjV πιχνοπλίιχ των λοιιλουοιών που σε φuλάσσει ιχπό κά.θε σκληρότψιχ τις νεκρές πετΙΧλοιίοες να. κεντοιίν ΤΎjV κοιλιά σου μ' εκείνο το μιχκριί σιίγνεφο στην ολάνοιχτη θλίψη το ουράνιο κοντάρι σου! Έχω μιιχ τέτοιιχ όρεξη γιιχ θάνιχτο που μ' ιχρέσει νιχ ξιχπλώνω στιχ τιχf)άνιιχ πΙΧίρνοντιχς χάπιιχ υπνωτικά κιχι f)λέποντιχς την κεφιxλ� της Μέοουσιχς ιχπό τεράστιιχ κΥμιχτιχ ιίπνου χρωμιχτιστοιί σε πιχριχμόρφωση ΤΎjV Ευρυοίκη με σεισμοιίς μειλίχιους ιχπ' ΤΎjV ουρά του χρόνου νιχ κριχτιέτιχι. ΠετΙΧλωμένη μάγισσιχ σέρνεις ιχκόμη το κορμί μου στη οίψιχ των γηρΙΧλέων γιιχσεμιών ιχνιχπνέοντιχς την ποιότψιχ της ιχνυπιχρξίιχς ιχμάριχντο άλογο ιχπό κρίνιχ κι ιχπό φρίκη! Pax - ένιχς άγιος που στρέφετιχι γιίρω στον άξονά του . . Pax - ένιχς άγγελος που χτυποιίσε το κεφά.λι του με τιχ φτερά του. Pax pax κοάξ κοάξ pax ενΙΧλλάξ εγp�γopση κιχι ιίπνος. Ένιχς πριχγμιχτικός κιίριος οεν πιστειίει στις μηχιχνές!

Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ

Έχουν οιρχίσει νοι ιι-ε κυκλώνουν επικίνδυνοι οι ώρες. Ακοuω τοι φυλλώιι-οιτοι σΎjιι-ερoι γίνΎJκoιν oιν�συχoι χορ.ικά.. Πρέπει νοι ζ�σω τις οιντίστροφες δυνά.ιι-εις. Ω κοιρδιά. ιι-ου - τρoιι-oιχτικότεΡΎJ σελ�νΎJ!

ΑΝΕΜΟΓΛΕΝΤΙ

Τον +Ιλιο σπρώχνοντας απάνω στ' αοιέξοοα της γεωμετρίας με τους ανθρώπους πάντα να με ξεζυγιάζουν εγώ ο τελευταίος χαρταετός του λεκανοπεδίου μας ευχάριστος, αλ�θεια, σαν το θάνατο μέσα στ' ανθοπωλεία οε μηχανεύτηκα. το κύμα της Ψυχ�ς αυτ� την ποίηση που θέλει τ' όνομά μου.

ΜΙΑ ΔΟΞΑΣΙΑ Κ' Η ΙΩΗ ΟΛΑΚΕΡΗ ΝΟΜΙΙΩ

Το καλοκαίρι μένοuν άναuοοι οι χείμαρροι ΚΙ αuτό το πριονίοι τοu καιΡΟ'; με -;ην, π�pάξε�η oσμrι: τα οεuτερόλεπτα σιγα-σιγα σαπιζει. Πότε κ' εγώ θα ξεμεθ';σω; Η ν';χτα τοu Koιpxfvou μπεροε';ει το περπάτημα με περιπαίζει ασ';στολα και χτες ακόμη μελετο';σα θλι6ερά παραλληλόγραμμα γuρε,;οντας να νιώσω γεωμέτρης. Ο Σκορπιός είχε πάχνη και 60';λιαζε αφάνταστα. θuμ.+Ιθηκα δίχως λόγο θαuμάσιες παραλίες με πολ';χρωμη κίνηση κι απότομα τη Φuσικ+ι να μην uπάρχει στα ηλιόλοuστα φεγγάρια της Προϊστορίας όταν οι πηδηχτοί νάνοι - ποιοι νάνοι; -με τα ενέχuρα τοu θανάτοu και τη μαχαιριά κλοτσούσαν οuρλιάζοντας τον αέρα. Εuτύχημα, είπα, ποu δεν έχοuμε κανένα όφελος. Εuτύχημα να μας σπρώχνει ολοένα ο χρόνος.

ι Αμφια της αuγ+Ις τρομαχτικά χαράματα τuλιγμένα σε άνηθο της ταραχ+Ις αχτιδο6όλο σμάλτο. Δεν έχω τίποτα με τοuς νεκρούς ο';τε με τ' άστρα: λαμποκοπούσαν ανέκαθεν, απ' την αρχαιότητα. Βλέπω μονάχα τον ασίγαστο γuρισμό της χλόης τα τρομερά της ';λης παραληρ+Ιματα. Ξημέp�σε πάλι κ�ι μεγάλωσε το λαρuγγι τοu κοκορα. Ο σκύλος άρχισε τα 6+Ιματα. Επίσης άρχισαν τα πρώτα λεωφορεία. Το χρόνο πάντα τον αισθάνομαι στην ωμοπλάτη.

ΡΩΜΑ·Ι-ΚΗ ΟΠΤΑΣΙΑ

έν τφ τηρείν τό. ενοον δαίμ.ονα άνύ6ριστον καί άσινή ΜΑΡΚΟΣ Α1"ΡΗΛΙΟΣ, Είς Έαυτόν, 6ι6λίο Β 17

Ωραιότερος απ' τα ναυάγια των �λιων ο απλός αυτοκράτορας ενώ

ι � , , τα μ.αΤ,

ια του σΊ.Ρ.J?ν εpωτε�μ.ενα , και προθυμ.α στον ασχετο κινδυνο μ.ιας εκστρατειας

κερνούσαν έξω απ' τη σκηνή του τη μ.οίρα δίχως τ!ι.ραχο και την αθώα σκέψη να μ.ην τον εύρε ι σε μ.ικρότητα ο θcXνατoς όπως οι άγγελοι διαγράφονταν παγεροί μ.έσ' στον κόσμ.ο χωρίς άλλο ένΟυμ.α, μ.ονάχα την αυγή φορώντας - εκείνη τη σο(Jαρότητα εκείνο το χρώμ.α! -μ.ιλούσε μ.ε τα λίγα δάκρυά του κι όπως ο ήλιος avi(Jatvt στην καμ.πύλη όηά-σιγά τα στέρεψε. Η Ρώμ.η γινότανε μ.έσα του σαν ένα σ(Jωλαράκι τα χρόνια μ.άζευαν οδυνηρά καθώς τα στρείδια στο λεμ.όνι . Ποτέ δεν τον ένιωσαν, αλήθεια, οι λεγεωνάριοι που 'χαν σuνηθίσει τόσον καιρό στη σφαγή και στον πονόδοντο μ.ε σκονισμ.ένα μ.άτια μ.ε σπασμ.ένα νεύρα. Αίφνης ένας παλιός αριστοκράτης απ' του Βρούτου το σόι μ.' άσπρο κουστούμ.ι και μ.ια κόκκινη (Jαλίτσα τον πλησίασε ήρεμ.α και διαιρώντας μ.ε το χέρι του σηκωμ.ένο ψηλά την αυγινή σελήνη που ξεθύμ.αινε του είπε: «Πώς να γίνει, αγαπητέ μ.ου, διχάζομ.aι και συ μ.ου λες πως έχω το παρόν και μ.όνο . Μα εκείνος ο γαλάζιος σκαντζόχοιρος ο ουρανός όταν (Jρέχει τα δέντρα που τρομ.άζουν ολόγυρα η άκακη χλόη κι αποπάνω τα πτηνά τούτο ΤΟ (Jcip(Jιxpo ρυάκι πλάι μ.ας τα ξίφη των αγγέλων η μ.ουγγαμ.άρα που σχημ.ατίζει τη λάμ.ψη -κάθε λαχτάρισμ.α του υπαρκτού μ.ε αφυπνίζει για το μ.ισό που καταπίνει τ' άλλο του μ.ισό.

Δεν είμιχι θιΧλιχσσιχ νιχ λιώσω με νυχτιχ Τ1j σελΤιν1j κιχι νιχ Τψ κάνω κομμάτιιχ στιχ νερά με νεκρώσιμ1j γΙΧλήν1j περίγυριχ Τι με κυμιχτιχ γοερά

θ ' , με ,Ρ1jσκ�uμιχ ,

τον πονο ... Το ειχρ ε ινιχι ιχλυτο. Πώς νιχ διδάξω Τ1j φλόγιχ σΤ1j στιχγόνα; Η ιχγωνίΙΧ υπερ�αίνει Τ1j ζωΤι, γι ' ιχυτό κιχι ΙΧΧΡ1jστεuε ι τ ις απολιχυσεις. Αχ, τ ι λάκκος από σκοτάδι που κάποτε μ' ένιχν κόκοριχ στο κεφάλι γ ια νιχ τρελάνω Τ1j νυχτα ουρλιιχσιχ ξιχφνικά σιχ νιχ μου φύτεψιχν �όλι: - Μιιχ τρ ιιχνταφυλλιά στο φεγγαρόφωτο! Τι φρίΚ1j, Τψ τρώνε τιχ οευτερόλεπτιχ! -Πώς νιχ κρατΤισουμε απείριχχτο το δαίμονα; Μ' ιχν δεν μπορουμε - τότε λέω πως ιχρκεί , γ ιιχ λίγ1j �λόγΨ1j κ' ίσως ίασ1j κείνος ο σκυλος όνεφος, κείνος ο γκρίζος τυφος ... Χιχ ίρε ΚΙΧ ίσιχριχ! Τιχ μάτ ιιχ μ.ου είν ' ευρΤιματιχ του θιχνάτου».

56

NADA

Σ' αυτά τα κακούργα χαράμ.ατα η νεκρίλα των πεύκων ευαγγελίζεται τη νιόκοπη γαλ�νη. Τώρα το σκέι:ρτομ.αι: η σιωπ� των πάγων αναγκάζει την αγιότητrx να 'ναι άσπρη.

Το μ.αύρο μ.' έχει πpoσαpτ�σει. Μια κpαυγ�, οίχως λόγο, επεκτείνει την ύπαρξη μ.ια κpαυγ� στον αέρα μ.εγαλώνει το ύΨo� μ.ου. Στον αέρα κι ο γέρος ερυθρόΟερμ.ος μ.ε τ' άσπρα του μ.αλλιά σα γνέμ.α κειμ.�λιo της σιγ�ς ανεχτίμ.ητο.

Η νUχτα η 6ία και η έμ.πνευση. Την είοα την απoκα�λωση του Γκουε6άρα σε μ.ια γούρνα της Βολι6ίας. Ολόγυρα στέκονταν οι λοχαγοί και μ.ε το οάχτυλο οείχναν απάνω στο κορμ.άκι του τις τρύπες.

ΝΕΑ ΕΙΣΟΔΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ Φ ΥΣΗ

Χωρίς να ξέρω πια τίποτα Ύια λαοθάλασσες κι άλλες τέτοιες ιστορίες. ΒραοινιΧ νεριΧ vurptx� σψπλ�ρωσ1J στα (J-ετιΧξια "ou (J-εγιΧλοu (J-ετανιΧσΤ1J "ou αγέρα καθώς το συννεφο (J-ονιΧζει σΤ1J λιγόλεπη ζω� "ou για να στρέφοντα ι τ' ιXV01J προς τον �λιo χωρ ίς αντιΧ(J-ε Ιψ1J κα ι auvilttIX . Να (J-1J σε κοροϊοέψε ι τ' αοιιΧκοπο ταξ ίοι "ou αγέρα . Τα oιXxpua σκορπ ίζοuν o(J-oprptιX - το ξέροψε -(J-IX rpipvouv ό(J-ως κα ι (J-uξα στοuς ανθΡώποuς .

Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ

. Πρω ί-πρω ί ξαστερω[J-ένος απ' τον uπνο - [J-tIX δικα ίωση . Στψ εκκλησοuλα των χωραφιών ε ίν ' από[J-ακρες όλες εκε ίνες ο ι καταστροφές κα ι π ιότερο ο ι πολUχρω[J-ες . KIX[J-tιX διεκδίκηση , xa[J-tιX δUΤΙΚΊ) θεραπε ία . Σα να [J-ε, προσκάλεσαν , ο ι πεθα[J-�νοι στ ις απροσωπες ση[J-ασιες των θα[J-νων . Ο θάνατος δε νοικιάζεται - το '[J-aOa -κι ο έρωτας φέρνει ψόφο στ ις εΡ ινUες . eU[J-ιX[J-IX' τ�pα το νό,[J-Ο να τρέfετα,Ι σ' άλλη έκταση τα τελευτα ια [J-OU f)η[J-ατα, τρ ια-τεσσερα , σκεπασ[J-έν ' από πuκνοuς α ιώνες κι ο �λιoς να 'να ι πάντα το κέντρο της αποτuχ ίας που χuνε ι σ' άλλους κόσ[J-οuς τις πράξε ις κα ι τα όνε ιρα στοuς ανθρώπινοuς οχετοuς - έθνη και κράτη .

ΜΟΣΧΟΒΟΛΗΜΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ

Καπν ίζοντας ()αριά τσιγάρα, τέσσερα πακέτα, μ' αυτό τον άνεργο καπνό να μπα ίνει στ ' αδιάκοπα ουράν ια μέσ' από μεγάλες χαραμάδες έλεγα το λιπρό τραγούδι Της αγάπης αγγ ίζοντας τα ν�πια φύλλα των δέντρων :

«ο πoιητ�ς τα μάταια τα μάτ ια του σαν άτ ια του μπορε ί και τα σκοτώνε ι . Ο άγιος - αυτός μπορε ί ναν τα διπλοσκοτώνε ι . Γι ' αθάνατους Εκε ίνος έφτυνε το ρύζ ι του γ ια τους θνητούς το μάζωχνε στη φούχτα ο Siddhartha».

60

Για χρόνο μοναχά εκλιπαροuσα (Δημήτριος Καπετανάκης: Emily Dickinson) σΤον Ε.Χ. Γoνατιi, που μ.ετιiιppασε το στίχο

Σαν τοuς αθόρufJοuς αϊτούς ποu ιι-ε ποικίλα χρώιι-ατα σωριάζονται στ ' αποκρ ιάτ ικα σκοuπ ίδια νεκρο ί ποu δεν τοuς πρόλαfJε η λύσσα των δεuτερολέπτων εκε ίνη ποu σκαρώνε ι τη διάρκε ια, τοuς ιι-�νες κα ι τα χρόν ια, η ΤΡΘιι-ερ� φαγέδαινα η κouτσoιι-ύτα ΠλιΧνη ποu δ ίχως έναστρα φτερά δ ίχως ιι-ικρόfJια τρώει κα ι τρώει την Ανuπαρξ ία -πεθα ίνοuν έρηιι-οι της γης οι κάτασπρο ι αγγέλοι . Φτωχέ Καπετανάκη κι όιι-ως όλfJιε στη φράο::ιι ποu 'γραφες αναπνέοψε ολοένα παγιδεuιι-ένοι σε πιθανά γεράιι-ατα ιι-' ένα ερώτηιι-α ποu πρέπει να χαράξω: Πώς θα γλ ιτώσοψε απ' το Σύιι-παν;

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΔΙΧΩΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Το στενό(J.ακρο άλογο του χάροντα χα ίρ_ται ρόοινες κω(J.ωΟίες αχν ίζοντας τ ίποτα. Το νερό τρεκλ ίζει ψιθυρ ίζοντας αρχαιότητες ο ευγε��ς 6pικ�λακας η ι Ανο ιξη φανερωνεται παλι . Καταρρέουν τα (J.upιx κι ο σ(J.αράγΟινος χόρτος ανε6α ίνει οροσερά σην ηΟυπάθεια. Μα ε(J.ε ίς όλ' αυτά τα χαρ ίζου(J.ε σ' ένα κορνάρ ισ(J.α . Τα οέντρα τότε γ ίνοντα ι πν ιγηρές ε ιΡωνε ίεζ .

Να 6λέπε ις έν ' ασΤΡαπο6όλη(J.α στYjν ιX(J.oΙPyj τη φυ� να 6λέπεις κα ι να λες : Ωρα ία χρώ(J.ατα! Να 6λέπεΙζ άλλοτε τον �λιo κα ι να λες : υπέροχη αυτ� η αθλιότψα ! -η θαλεp� και (J.άΧΙ(J.η κι αχτ ινο6όλα . Μ' αν ε ίναι η Ψυχ� (J.ιx.; άπραχτη γΙΟ(J.άτη πράξη το φως οπου οε χτ ίζετα ι παρέχει ολΟ(J.όναχη .

62

ΑΠ' ΤΙΣ ΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

38 hundred years after ΚΛΤΙ

Pound, ΛΣΜΛ XCIII

ΤΟ μ.εγιχλυτερο ψέμ.ιχ ποu ε ιπώθ-ηκε ποτέ ε ίνιχι πως γριiφοuμ.ε γιιχ τον ειχuτό μ.ιχς . Α , νιχ κ ' Ί] μ.ιxμ.� ΤΊ]ς ιxλ�θε ιιxς το Σωκριχτ ίδιο !

Mou φΙΧ ίνετιχ ι πως ένιχ κΙΧλό ξυσιμ.ο διιχρκε ίιχς λuτρώνει περ ισσότερο ιχπ' την πο ίΊ]σΊ].

Πώς έγινε κιχ ι το 'σκιχσε ο ΑΜμ. ιχπ' ΤΊ] λιiμ.ψΊ] τοu κ' έδε ιξε μ.ιιχ κιχ ινουργιιχ γΟΊ]τε ίιχ: το σκoτιiδι -6ιχρΙΧ ίνοντιχς ιχπ' το χρόνο σιχν ΙΧόρ ισΤΊ] κoιλιιi . . .

Κοπέρν ικος 9: ΣuνιχντοUμ.ε δuσχέρε ιες . Δεν xιiνouν έρωτιχ στην ΑφροδίΤΊ].

VENUS ΔΕΝ

ΛΡΗΣ ΔΕΝ

ΔΙΛΣ ΔΕΝ Ω,ΜΗ ΔΕΝ ΜΗΔΕΝ

ΟΛΟΝΕΝ

Βριχζ ιλ ίΙΧ - Αγγλ ίΙΧ 1-0 Έξω-μ.έσιχ: ουτε-ουτε .

ΤΊ]λ,εόρΙΧσΊ]. «Φορέσ;ε τιχ κ�M σιχς . , Ο ρολος της εκφωνητριιχς ε ινιχι κuρ ιιχκιχτικος» .

Πρέπει νιχ θιχνιχτώσοuμ.ε τις κοσμ.οθεωρ ίες . Ε ίνιχι όλες μ.ητρομ.ιχνε ί ς .

Η ΛΥΙΙΗ: Η ΠΥΛΗ

Όσες φορές κοu6έντ ιιχσιχ μ.ε τοuς λεγόμ.ενοuς ιχνθρώποuς ιxνιxγκιiστηκιx νιχ σηκώσω ΤΊ] φων� μ.οu γιιχτί δεν ιχνέχτηκιχ νιχ μ.οu σπιiσοuν τιχ uπέροχιχ κρuσΤΙΧλλtt της ιχ ιων ιότφιχς.

Άρωιι-ιχ Όριχιι-ιχ - οεν έχω τ ίποτ' άλλο . Ξέχιχσιχ όιι-ως: έχω κιχι τσιγάριχ .

Χ ίπις ΑΤΑΡΑΞΙΑ » ΕΛΕΥθΕΡΙΑ » ΑΚΟΡΕΣΤΟ ΝΕΠΑΛ » ΙΕ CONTRAIRE ου ΜΑΙ

Α, oε� ιι-πορώ νιχ ,περ ιγράψω πιιχ, τιχ ιι-ιχτ ιιχ ης επoιι-ενΎJς ιι-πιχλιχρ ινιχς . . . Ε ίιι-' ένιχς άτυχος τυιι-πιχν ιστ�ς που τέλε ιωσε ο πόλειι-ος .

Έγριχψιχ πo ίψΎJ - ιι-' άλλιχ λόγιιχ συνεpγάσΤΎJΚιχ ιι-ε το ΙΙ-ΎJoέν .

Άλλιχξιχ φp ίΚΎJ .

Τ ' ιχΎJOόν ιιχ ο ι εχθρο ί των συζψ�σεων . Όλος ο κόσιι-ος τιχ θιχυιι-άζει σκοτεινά . Το ξέρω . Τ' ιχΎJoόν ιιχ - ΎJ κιχτιχγωγ� ΤΎJς θλ ίψεως .

θεότψιχ: ΎJ στέρφιχ που ιι-ιχς γέννψε ΎJ έιι-ψυΧΎJ σκάλιχ .

Ο Μιίθος: ΎJ ιχνάγωγΎJ φιίσΎ) ΤΎJς ιχλ�θειιχς .

Ωιχράλυτος . Άλυτος .

Νιχ, ένιχ ζουζοιίν ι !

Μεγάλες ιχπoλιχιίσε ις-ιχΎJoόν ιιχ σπιχριχγιι-ο ί ! Κιχι εσιί φρ ικιχλέο ε ικοσιτετράωρο πo� :ροιι-ερά �ικoν ίζε ις ΤΎJ ζω� ιι-ιχς ιχπο υπνο σε υπνο ! Εγώ που λέγοιι-ιχι ιχpνΎJτ�ς εγώ που οε γελιέιι-ιχ ι πιιχ ιι-έσ' σΤΎJ χιχράοριχ ΤΎJς ιχφ�ς �θελιχ ιι-' ένιχ τόξο ιι-υστ ικόπιχθου πρ ίγκιπιχ στιχ σκοτε ινά υψ ίπεοιχ ΤΎJζ Ασίιχς νιχ λιχ6ώσω ΤΎJ χτεσιν� πορτογιχλ ίΟιχ .

Το :cto σπουοιχ ίο στον κόσιι-ο ε ίνιχι το τ ίποτιχ .

Γιιχ όλιχ τιχ σπ ίτιιχ γ ιιχ όλες τ ις τιχράτσες, το νέο ΠΛΑΝΗΤΕΞ.

Απευθε ίιχς εκ του ΎJλ ιιχκoιί συστ�ιι-ιχτoς .

64

ΗΟΜΟ SAPIENS-HOMO ΣΑΠΙΟΣ.

ΚΙ ωστόσο λιΣμπει συνεχώς ο fxousGιXpιx στιχ μυρωμέν 'ιχ επουριΣν ιιχ ΤYJC; ΒολιG ίιχc; ιχνώιΡελος κιχ ι πιχριΣλογος - ιxνωιpερ�ς κιχι μόνος -χωρ ίς το ύψος νιχ ψ-ηλώσε ι περ ισσότερο ο ίχως YJ μο ίριχ νιχ μιχς οε ίξει τ ίποτ' ιΣλλο. Τσε: Κιχι;

Τιχ σύμιΡωνιχ σιχ νιχ φυτρώνουν ιχπ' τη σπονουλικ+Ι μου στ�λYJ τιχ ιpων�εντιx μέσ' ιχπ' ,το λιχιμό κι ολοένιχ σΤYJν πολύφωτYJ ΑγοριΣ με τ ις ιχπιχ ίσιες μυρουοιές ιχ ιωρούντιχι τιχ ΠΟΡιΡυρώμιχτιχ.

ΜεγιΣλο ιχ ίσθ-ημιχ YJ θιΣλιχσσιχ τιχ όρYJ κιχ ι YJ νύχτιχ. Το 'πιχν ιχυτό οι μονοχ ίτωvεc; έρημοι κι ο ιΣνθρωπος των θιχυμιΣτων ο ΙΧιΡιΣντιχστος Comte de Saint-Geπnain der Wundeπnann (1710-1780) -ηλικίιχς 2000 ετών . Η λoγικ� λοιπόν ε ίνιχι μιιχ έμμονΤ) ιοέιχ των ψυχιιΣτρων.

(Συνεχίζετιχι)

Δ ΥΣΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗθΟΥΣ

Έρχετιχι πι1λι τεφρώΟ1)ς ο Τειρεσίιχς iJoE το οεξ ί του χέρι ιχνεiJoίζοντιχς υπερι1νω το σπιxριxγ�νo στεφιχνοχι1ρτ ι του Οιο ίποοιχ iJoE τ' άλλο χέρι κριχτώντιχς ιχπό χρυσή ΙΧλυσ ίοιχ τιχ χρώiJoΙΧΤΙΧ. Έρχετιχι τώριχ στεφιχνωiJoένος iJoE ΧΙΧiJoΟiJoήλι (κάποτε ε ίχε ρ ίξει στο κεφάλι του ιχσ()έσΤ1)) . Λένε πως πάε ι σΤ1)ν Ανιχκήρυξ1) του Νερού iJoελετώντιχς ουρι1ν ιιχ πράiJoΙΧΤΙΧ κιχ ι κάθε τόσο τρ ί()ει τιχ θλι()ερι1 κlΧλι1iJoΙΙΧ τιχ iJoιχστάριιχ του που κρέiJoοντιχι σ' ολι1κεΡ1) Τ1)ν ιxπoΤUΧ ίιx του σώiJoιχτος γ ιΙΧΤ ί το ξέρε ι : περ ισσότερο ιχπ' όλες τις ιχισθήσεις 1) ιχφή λυτρώνει , 1) πιο ι1σηiJo1)· Χιχζεύω τυφλός - ε ίπε ξι1φνου κιχ ι κάθισε ()άζοντιχς θειχτρικά το ριχ()οί του στιχ γόνιχτιχ, ΧΙΧiJoένο ιχπό iJoέρες κι ιχνεύρετο. -Έτσι χιχζεύουν κ' οι ιχπέριχντοι νεκρο ί Τ1)ν πλάση στιχ ΨUxιιxτρε ίιx κάθε ΙΧiJoνός που σφάΧΤ1)κε λιχ()ιχ ίνε ι πάλι το XOpiJoi του iJoE ιχστριχπές πο\! iJoεγΙΧλώνουν Τψ ευλά()ειιχ. Η νύχτιχ πρήσΤ1)κε κι ο Τειρεσίιχς iJoυρ ίζει ιIσx1)iJoιx όσοι τον ()λέπουν κάνουν πέριχ πιι1νοντιχς Τ1) iJoύη τους iJoE ΧΙΧΡΤΟiJoι1ντ ιλιχ . Μονάχιχ ο ιχγέριχς περ ι()ι1λλει άνετιχ το γ1)ριχλέο τούτο ψοφ ίiJoΙ γεiJoι1το σχοτάοι κιχ ι ιχγνή ΙΧΠ05ύνθεση . Ούτ' ένιχς ήχος iJoέσ' στο ()ι1ρΙΧθρο του στήθους! Κι όiJoως χιχιρόiJoιχστε κιχνον ικι1 ΠΟΙiJoιχ ίνουiJoε τ ις e()OOiJorXOEC; όσο κι ιχν 1) τέφριχ ουνιχστεύε ι Τψ όριχσ1) χιχρ ίζοντιχς το πλήγiJoΙΧ νιχ λιγοστεύουiJoε . Γι ' ιχυτό κιχ ι οι κιχρπο ί σιχν τΙΧξ ιοιώτες πιχριχτούν τιχ οέντριχ πέφτοντιχς έΡ1)iJoΟΙ στψ ιχπέριχνΤ1) τύχ1) . Ο Τειρεσ.ίιχς ιχνιχπνέει iJoE τιχ ()ρι1γχιιχ του ιχπόλυτου τον ξεκλε ιοώνε ι κάποτε ξιχφν ική ιχνιχτριχ ίλΙΧ γυρ ίζοντιχς το ΙX iiJoΙX Κ2θώς γυρ ίζει ο φτωχός

το παλιωμ.ένο ρούχο κα ι το ξαναν ιώνε ι . Τ ίποτα οεν UΠcXρχει ανcXμ.εσα σΤΊJ σφυρα τοu θανcXΤΟU κα ι στον cXκμ.ονα ποu ε ί ν' ο απόpPΊJτoς +ι λ ιος . Εκε ίνος ποu �εν cXντεξε τ' αστέρια γνωρ ίζει ΤΊJ λεπ ίοα τοu κενου και οuρλιcXζει .

ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Στ� έρ'lJμ.� Χ�PιXμ.�τ� τωνχ�πων �p�ιά πέφτουν Τ� Mκpυ� των άστρων . Aν�λάμ.πε ι ο �pχαίoς υμ.έν�ιoς Yj oλκ� τo� θ�νάτoυ .

Τψ ώp� που τp�6 ιέμ.�ι απ' τψ κόλασΥΙ τ ίπoτ� δεν κ�τopθώνω.

Συν�θισ� ν� κλoν ίζoμ.�ι . Στις πικρές θάλ�σσες το νερό υποφέρε ι .

ΞόδεΨ� μo�XP tvour, πεpίπ�τoυς γι� ν� χaτ�λά6ω : Η ζω� δεν έχε ι κ�ι τόσYj ζω� μ.έσ� ΤΥΙζ' όλο το ζ�τYIμ.� ε ίν�ι, ν� δοUμ.ε μ.oνάχ� ποι) 6γάζει τ ις φλόγες. -Τότε προσεχτ ικά πλφιάζουμ.ε κp�τώντ�ς μ.ι� χ�ρτοσ�κκοuλ� κ�ι ΤΥΙ γεμ.ίζouμ.ε .

Όταν π�ιδέΨεις τώp� O� μ.ι� πετ�λοuδ� δεν το 6λέπε ις αλλ' �pγότεp� κάπου θ� πονέσε ι ο πολιτ ισμ.ός. Ότ�ν τ� δέντp� μ.έσ' στους κ�πoυς πλέκουν το �εpάκι του θέρους

, ο άνθρωπος που δι�ιpε ί μ.ε πλΥΙγώνει .

Στον �λιo τώp� εξ�φ�ν ίσoυ . Μέχρ ι πότε θα π�ίζει ο σκοπός μ.ε τ� εμ.πόδι�; Μέχρ ι πότε θ� 6λέπε ις ΤΥΙ μouy� ν� σεpγι�ν ίζε ι �πάνω στΥΙ ζάχ�pYI; Σε oνόμ.�σ� 6�μ.�τ� γι� ν' �στpάφτει αν�λι�γoς ο νόμ.ος που συχνά ψιθυρ ίζει σΤΥΙν �φ� πως ο δρόμ.ος δεν υπάρχε ι . ΣUμ.60λο κ�ι πpαγμ.�τ ικότYIΤ� - Yj ίδι� φτώχε ι�. Σ 'λ ' ξ ' ,

τον Yj 'ΙΟ τωp� ε �φ�ν ισoυ γι� φ�νεpωσYI.

Όταν δ ίνεις έν� φ ιλ ί στο ε ικονοστάσι φ ιλιΧς ΤΥΙ ζω� κι , �υτό φτάνε ι .

ΤΠΕΝθΤΜΙΖΩ

Ή κtλpόίtλ ε[νtλι κέντρον Iίπεpιpυ�ικόψ -ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΣΥΜΒΟΥΑΕΙΤΙΚΟΝ κλπ.

(Νικοόήμ,ου ΆγΙοΡεί του),

Σου ε ίπιχ: Εξουθένωσε 'tQV �λιo Ποτάμιε στ-ην ίοιιχ σου ΤΥ) φτώχειιχ 'tYjV πλουτοφόρα . Σου ε ίπιχ: Γ ίνε το χιχμ.όκλΙΧΟο

t , , ι 'tYjc; EPYjILtιxc; που μ ερω:ι-ιχ παραφορο το σέρνε ι οώθε-κε ίθε ο ιχγέριχς. Κι ιχκόμΥ) λάμψε στYjV εξέχουσιχ κιχθιχρότYjτα λιχτρεύοντιχς όχι 6έ6ιχιιχ 'tYjV ιχπέριχνΤΥ) φύσYj μ.ιχ 'tYjV ιχκόρεστΥ) μιχτ ιά 'tYjc;

,

οπού θερμ.ιχίνε ι το εργιχζόμενο Οέντρο . Σ , � , , �, , .,� ου ε ιπιχ νιχ μπεις εcιω μ.εσιχ cιιχως ανταμε ιψ,ι σ' αυτό το ιχχούρι σ' αυτη 'tYjV ' ApvYjaYj κιχι σ' ιxυτ� ΤΥ) θάλιχσσα με τιχ ξύλινιχ ρούχΙΧ σου' κολυμπώντας προς 'tYjV ιχγάΠΥ) που οε γ ίνετιχι νιχ οεχτείτ' όνομά ΤYjς . Αν έτσι πρoχωp�σεις α�μιxντε κ660ντιχς πού κιχ ι πού κιχνέν ' ιχνθάκι γ ιιχ νιχ μυρίζε ις ολοένιχ λψμ.ον ιά κιχι άοολYjV ιχ ιτ ιότYjΤΙΧ υπάρχει τρόπος τότε νιχ γεράσεις 6ρεφικά νιχ ξεοιΙΧλύνε ις το μυστ�ριo του κόκκινου νιχι κιχ ι του κάτασπρου όχι του λύκου κιχ ι του πρό6ιχτου . . . Λοιπόν όπως κιχι να 'νιχι Yj μιχύρΥ) ιχ ιωv ιότYjΤΙΧ κάνε ι ΤΥ) οουλειά ΤYjς .

· ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ

Ο τρόπος που μ.πιχ ιv06γΙΧ ίvουμ.ε στ ις εποχέι; κιχ ι 1] τεριiστ ιιx πόιχ Τ1]Ι; μ.οίριχς e iv ' ο χρόvος . Πλ�θoς ο ι σπ ίθες ιχοελφ ικές ιχπό μ.ιιχ θριiκιx otιpopoIlIJoev1] κ' οι ιχποστιΧσε ις ΙΧρτ1]ρ ίες Τ1]ς ΙΧόΡΙΧΤ1]ς ΙΧΚΙV1]σίιχς: εοώ μ.έσιχ κυλ ιέτιχι ο κόσμ.ος κρεμ.ιiμ.εvος ιχπ' το κορμ.ί aιxv έvιχ φύλλωμ.ιχ χωρ ίς λόγο κι ιχυτό ε ίvιχι υπέρτιχτο . Κιχvέvιχς ποτιχμ.ός ούτε κο ίΤ1] ,

ι ι ψΙ τιχ πριχγμ.ιχτιχ: 1]ρεμ.ιχ εμ.ιχτιχ, ο �λιoς ότιχv ιχvιχτέλλε ι κιχι 6υθ ίζει ουο οικές μ.ου τελετές .

.

Κιχvέvιχς ποτιχμ.ός ούτε μ.ιιχ πριiξ1] στο μ.έλλοv ούτε μ.ιιχ πρoστιxγ� . Κι ο ουριχvός εμ.ΠΙΧ ίζε ι Τ1] φωτ ιιi, Τ1]'>' xιivEL χρώμ.ιχτιχ, 1] θιi�ιxσσιx oev έχει �τόμ.ιx σκοτωvει Τ1]V ποικιλ ιιχ ιορύοvτιχς Τ1]V ε ικόvιχ του vepoIl μ.' ιχ ιωv ιότψεc; Τ1]V πε ίριχ που μ.ιχς xιivEL vιx γoγγύζouμ.ε πότε μ.εγιiλ1] oιιxρκ�ς ιχvιχμ.έΤρ1]σ1] κιχ ι πότε το στ�θoς σφιiζοvτιχς εμ.6ρόVΤ1]Τ1] σι�: εοώ μ.έσιχ υπιiρχω κυρ ίιχρχος ο ίχως λόγο κι ιχυτό ε ίvιχι υπέρτιχτο . Μιχ 1] εξέλιξ1] μ.ε p ixve t κιiτω Π1Jyιx ivet προς το ιiλλo πριiσιvο μ.ε πιχ ipve ι a6ιipvιx σuvωστ ίζετιχ ι γύρω μ.ου κ' εγώ 60υλ ιιiζω σΤ1]V έΡ1]μ.ο τωv ιχ ισθήσεωv ιχvυπολόγιστος. 'Evιxr, κιχρπός, ωριμ.ιiζει κιχ ι πέφτει , oev έχε ι πρόσωπο ούτε κιχθρέφΤ1] . Το οιψιχλέο oριiμ.ιx : Η ζωή , vιx e ivιxt μ.έσιχ μ.ιχι; κιχ ι έξω ιχπό μ.ιχς !

ΟΙ ΑΝθΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΩΝ

Όταν αγγίζω ΤΎJ Χ ε ιρότεΡΎJ σιγ+Ι που δεν μπορώ με τίποτα να ΤΎJσυνδέσω καθώς απλώνει γιίρω ΎJ α6ε6αιόητα σαν το νερό στο πάτωμα τρέχοντας απ' ":ΎJ ραγισμένΎJ στάμνα σκέφτ,ομαι π,όσο αδικ+Ισαμε

, ,,:ους ΎJχoυς ολων των πρωτογονων. Όμως είναι καλιίτεpΊJ κ' ΎJ πιο νωθρ+Ι σιγfι

, λ'

, κ ΎJ �ιo ":υφ ΎJ

, μας γευσΎJ

χαρouμενη σελεστα· είναι πολιί προτιμότερο το χάζεμα των λεωφορείων η �γάπ� των δια6�σεων απο �ρασινo �ε πρασινο -

, μικρο μυθιστoPΊJμα των 6ηματων -ανάμεσα σε ολόιδιες εξελίξεις όπως ο �λιoς γίνεται λαμπp� μεγάλΎJ αδιαφορία � θα 'λεγα συναχωμένος κοιίρος, είναι πολιί προτιμότερο το χάζεμα των αυτoκιν�των από κάθε θλι6εp� 6λά:σ,,:ηση στο αυτάρεσκο τοπίο της γλώσσας μ' ένα φpικώδΊJ χείμαρρο συντακτικοιί μ' ένα αιματωμένο ξιίρισμα για ν' αγοράζουμε μισoτιμ�ς το σε6ασμό των άλλων με τα «σαφώς», «εντέλει» . και «σαφέστατα» των πάσης φιίσεως δικηγόρων. Αν δεν πεθαίνει κάτι - είν' η μοναξιά μας.

ΑΝθΟΛΟΓΙΑ

Κφ.μένος όπως το λουλοιίοι μέσ' στο 6άζο θιχ ζοιίσε το ιχπόλυτο κι ο άνθρωπος χωρ ίς νιχ ζε ι . θιχ 'τιχνε χιόν ι ιχπάτητο 6poχ� που π�pε άλλη ιχπόφιχση κιχι οε θιχ πέσε ι . θιχ 'τιχνε μιιχ πιχσ ίλευκη κιχι ώριμη σιγ� που ξεσκεπάζει πως η γιxλ�νη ε ίν ' ο θεός λέξη προς λέξη ο ίχως νιχ περ ισσειίε ι τ ίποτιχ. Έτσι μιλοιίσιχ 6λέποντιχς εξΙΧ,ίσιιχ pόo�νες ορτιχνσ !ες άσπρες κιχ ι γΙΧλάζιες ωσιχν κομμωσε ις θειχ ινων , χρυσιχφ ικές ΙΧλλόφρονες μπετ ίνες κιχι ελισΙΧ6έτες με τιχ ωρΙΧ ίΙΧ σκ�πτpιx τrι ιχνιχρρ ιχώμενιχ μιλοιίσιχ 6λέποντιχς τιχ χιονόσφιχ ιΡΙΧ κιχι τιχ μπΙΧλέτιχ . τ ις ιχνοιγμένες τιχϊτές τοιίς μπιχκιχράοες ότιχν ουρλ ιάζει τρυφερά στην ομορφιά της η κλοξ ίνιιχ κιχι ξεθυμΙΧ ίνουν ιχπό κίτρινιχ μικρά κιχμώμιχτιχ χΙΧώοε ις οι πριχσινάοες με τους ιχτ λιχντ ικοιίς ιχπόκοσμες ιχσκληπιάΟές κιχ ι τους φ ιλάοελφους στην ίοιιχν ιχποκάλυψη στον ίοιο φιχνερωτ ικό 6ωμό της Δ�μητpιxς όπως η μ06 εκε ίνη κλημιχτ ίοιχ που μ' εκπλ�ττε ι μόνη της ιχνιχσκευάζοντιχς τη νιίχτιχ κιχ ι τ' ιχστέριιχ η μ06 εκε ί νη του ΙΧέριχ κριίπτη . Βρισκόμιχστε ποτέ πιο πάνω ιχπ' τ' ιχστέριιχ; ΧΙΧιΡόμιχστε 'Έοτέ το φως ιχπ' τη μιχυρ ίλΙΧ; Ή μ�πως ε ίοιχμε γ ιιχ ένιχ έστω οευτερόλεπτο τη σιωπ� σωστά κΙΧθισμένη; θp�νoς που ε ίνιχι τ ' άνθη στιχ οάχτυλά μιχς κι άχριχντο σκοτάο ι !

.

ΛΙΧ6ωμ.ένος ιχπ' το φεγγάρι με μάλαμιχ 6λέπω ΚΙΧλιίτεριχ πόσο φθονοιίμε την κιxθιxp� θνητότητιχ που 'χει 6ΙΧθε ιά κιχι τόσο ξάστερη

κομ.μ.ένο το λουλουδι μ.έσ' στο ()άζο . . . Νεάν ιδες θροιζουν ευγεν ικά στYJν απεραντοσυνΥ) του έρωτr.τ ·κr.τι τ ι γοργά χαράμ.r.ττr.τ ότr.τν φυσ-ήξει ο χάρος ! ΠoΛUχρωμ.oι στψ UΨωμ.ένY) τους εΡYJμ.ία θροιζουν ο ι γλr.τδίoλoι .

L a F o r z a d e l D e s t i n o Μαθηl1-ατικΤι απόδειξη τοu Ezra Pound

Ιn tempore senectutis ένας ά.νθρωπος φοuντωl1-ένος απ' τις λαλιές ερηl1-ωl1-ένος αντ ιλαλεί στα ι';ρεφικά. χαρά.l1-ατα - ποu ο ήλιος ά.ι';γαλτος ωθεί τη διαuγεια καταπά.νω l1-ε ΟUΡά.νια δuναl1-η -πιασl1-ένοc; απ' την ερ ινuα ο γενειοφόρος πετεινός αντ ιλαλεί : Mortalitas, τον πιο καθά.ρ ιο ήχο .

" Ενας άνθρωπος αληθειανός κι αντρειωl1-ένος. Όταν πηγα ίνω στο ποτάl1-Ι τον ι';λέπω πά.ντα εκε ί κανείς ακόl1-η δεν τον έι';γαλε απ' το νερό -l1-ε τα pouxa τοu τα παποuτσια τοu το καπέλο τοu τον ι';λέπω πάντα εκε ί πνιγl1-ένο.

74

ΕΝΑ ΞΟΡΚΙ ΠΟ! ΛΕΓΕΤΑΙ ΦΩΝΑΧΤΑ

Στο μ ίσος μετέχω μπΙΧ ίνοντιχς oπoυo�πoτε -στιχ πλο ίιχ στ' ιχεροπλιΧνιχ στιχ κιxτιxστ�μιxτιx . Στο μ ίσος μετέχω μπΙΧ ίνοντιχς πριν ιχπ' όλιχ στιχ λεωφορε ίΙΧ. Φεύγετε νιχ φεύγουμε φεύγετε ν' ιχχρ-φτέψουμε τις πόλεις.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑΣ

MΎJ γ ίνεσ' ένσ. [J.' σ.υτιi τσ. κσ.θιστόζωσ. που σoψιiρoυν εξοuθεvω[J.έvσ. κσ.ι Οένοντσ. ι στ' σ.υτoκίνΎJΤσ.. Ν' σ.πσ.γo�εύεις τ? [J.έλλοv oλόΚ�ΎJPo , στον εσ.υτο σου [J.εσσ. κσ.ι νσ. ιJλεπε ις ΎJΡε[J.ος · το ΟuστύΧΎJ[J.σ. ΤΎJς υπιipξεως .

76

ΑΡΧΕΤΥΠΟΝ

Yπιipχω αθιiνατα κ' αιωρούμα ι μoνιOCχoς απιiνω από έγχρωμες α6ύσσοuς μη μπορώντας να κpαΤΎjθώ απ' το κόκκινο +ι να τσακίσω τα πλεuΡιi μοu στο μαύρο. θεσπέσια 6ροχ+Ι κι αξέχαση σε τόσα μuρωμένα γεγονότα ! θα 'λεγα κιόλας ΤΎjν κατα ιγ ίοα, χωρ ίς έννο ια μεγιiλΎj uπεροψ ία των στοιχε ίων . Ο ιioΎjλoς κεραuνός αναμοχλεύε ι τοuς εύκολοuς τρόμοuς 60uλι�ζει ο σκύλος ,κα ι μέσα, στοuς θι%μνοuς Ύj νuφ ιτσα καρφ ιτσωθ:ηκε τρεμοντας . Πώς να ΤΎjV πεις ην ωpαιόΤΎjτα τοu έαρος . . . TΎjν αφ+Ινω σΤΎj φύσΎj να ξαναγ ίνε ι .

Ο ΑΚΑΝθΙΑΣ

KιXeo(J.ιxt στην κιχρέκλΙΧ (J.ou σιχν το πουλί στο Οέντρο. Σε όλΙΧ (J.ιχς τιχ (J.έλ η ΙΧλ ηθεuε ι ο θάνιχτος κ' εγώ ιχκό(J.η οεν (J.πορώ νιχ κιχτιχλά()ω τ' ιχυτοκίνητιχ . Ο ι (J.έρες (J.ιχς , ΙΧλήθειιχ , πε�ιxίνoυν ευλιΧ()ειιχ (J.rJ (J.πορώντιχς ! Ο ΚΙΧιΡός επήρε τιχ πιχνιά (J.ιχς κιχι γιγάντεψε στιχ πυκνότεριχ οξυγόνιχ ο Ίχνος (J.' ένιχ χιλιό(J.ετρο σΠΜ(J.ένο φως κριχτώντιχς τη φιχρέτριχ των οευτερολέπτων ο γιος του κιχτάκοιτου ΦΙΧλΙΧΚΡΟU του ()ιΟω(J.ένοu κιχι της ωριχίιχς Νυοστής που (J.πεκροuλιάζει στιχ ηλιοστάσιιχ -όλη των άστρων η προχειΡότητιχ . θιχ 'θελΙΧ νιχ κριχτήσω (J.tΙX σκιά στιχ χέριιχ (J.ou θιχ ;θελΙΧ νιχ :χει το ποί�(J.ΙΧ κιxτάλε�κιx �ιxι τρυφερά λιχγόνιιχ . Βλεπω χιλιιχοες ιχντικε Ι(J.ενιχ κι ιχνΙΧ(J.εσιχ τους

ο προφήτης Mobil εξουσιάζω τους ΟΙΧί(J.ονες κιχι τους ιχγγέλους ιχπό 'ζελιχτίνη χΙΧίτες ιχπό ιχί(J.ΙΧ ορθιΧνοιχτο χωρίς Ιωάννη στιχ τέσσεριχ τιχ πέριχτιχ (J.tΙX πuρινη χοάνη

, Τ ' ' 't: ' σκο;ωνει την �χυτητιx,

(J.� axou" t(J.O κιχι χιχφτει τεριχστιες ΚΙΧ(J.πuλες ιχπο Τ ΙΠΟΤΙΧ . Βλέπω τιχ τελευτιχίιχ οέντριχ του πλιχνήτη . Κάποιιχ σΤΡΨ(J.ένη (J.ιXytaaιx υφΙΧίνει τιχ (J.ιxHtιX της ΑνΟΡΟ(J.έΟιχς ένιχς κωφάλΙΧλος ΙΧΡ(J.έγει στεγιχνόποοιχ κι ιχνθίζει σε πολλά εκιχτο(J.(J.UΡ ΙΙΧ οόξιχς ο (J.ονόφθιχλ(J.ος ΈνθΙΧ . Η Βί()λος έκιχνε τ-ην ιχπόκλιση, (J.ΙΧΚΡΙΧίνει το ΧΙΧ(J.όγελο της Ήριχς τ' ιχρχιχίΙΧ ειOUλλιιχ σείοντιχι κ' η ιχράχνη στην άγριχφη προφητείΙΧ πλιχτιχίνει. Χωρίς ιχνάγκη όλ' ιχυτά οίχως ιχντί()ΙΧρο . Τ' ιχηοόνιιχ τουρτουρίζουν ΙΧλιΧλητιχ κ' η οροσερή οπώριχ πέφτει στο πετρέλΙΧιο . Έρχετιχι φλόγιχ κιχι στήλη Οuνά(J.εως οι λά(J.ψεις ΙΧλuπητες (J.E τ' όνο(J.ΙΧ Ωψένιχ ο χρόνος πέτιχξε τη σκάλΙΧ κ' έχει λόξυγγιχ -ο κάθιορος κοντορε()ιθοuλης χιχϊοεuοντιχς το Ω(J.έγιχ . Kpouo(J.ιx t ιχπό έρωτιχ, ()ουλιάζω (J.έσιχ στον τρό(J.Ο . Η (J.uyιx ντuθηκε σπίθες ιχνιχρίθ(J.ητες

78

ο σκιχρΙΧ6ΙΧ ίος χορεύει πωγωνιχτος ένιχς ιχνιχλ Υητος ουριχνός ιxyvo�e1JXE κι ο ύπνος ιχρμ.ολόγψε τιχ ψψριιχ του τυχ ιχρπιχστος . Εκε ί λοιπόν είόιχ νιχ σι:Ρριχγίζετιχι γιιχ πιχντιχ μ.ε κιχτι κόκκινιχ λουκέτιχ κιχτιχκιχ ίνουργιχ ολόκλ1JΡΟ το νεupικό μ.ου σύσΤ1Jμ.ιχ σε τρομ.εριχ κι6ώτιιχ σιγ�ς κιχι μ.ιιχ γουρούνιχ κΙΧθότιχνε σΤ1JV ιXXp1J χύνοντιχς τιχ πιο όμ.ορι:ΡΙΧ Μκρυιχ στους ΙΧπέριχντους κόσμ.ους . Η νύχτιχ χειροτέρευε κι ιχκούσΤ1Jκε ι:pων� μ.εγιχλ1J : ΚΡΙΧΤ1Jθείτε ! -Δεν έχει ιχσπρο vό1Jμ.ιχ ο πιχγος κ' 1J ιχγιχΠ1J τιχ στ�θιιx γ ίV1JΚΙΧV ΙΧι:Ρτιιχ κι όμ.ως ιχκόμ.1J τιχ μ.ιΧτιιχ 6λέπιχν έντρομ.ιχ σΤ1J xιXa1J των ιχστέρων . Ε ίόιχ κιχι τιχΧΤ1JΚΙΧ νιχ μ.ιxρτυp�σω . Ζώνες ερυθρές του Ακιχνθίιχ κι ΙΧθρόΙΧ ι:Ριχσμ.ιχτιχ νυστΙΧλέιχ ερπετιχ 1J μ.oνιxχικ� Ορvίθ1J σπιχρτιχρώντιχς ιχκέι:ΡΙΧλ 1J . Σ' ιxυτ� Τ1J ι:p06εp� όιιχvuκτέρεuσ1J νιxpκώθ1jκιxν όλες οι θεωρίες κιχι 6γΙΧίνει ετερόγνΙΧθος ο Υπεριώό1Jς -γΙΧλιχνός ο ι:Ρόνος κιχ ι ο νόμ.ος ιχκόρεστος . Ολόγυριχ οι ιχνθρωποι όίχως πιχριχτιχξεις ι:Ρωνιχζιχν « όχι ιχλλο χιχρτονόμ.ισμ.ιχ !» Ρ ίχνοντιχς κου6ιχόες ιχνθόνερο σΤ1J ό1JfLOΚΡΙΧΤ ίιχ

.Ι ' λλ ' " � , κιχι ψΙΧ οντιχς ιχερινιχ τροπιχριιχ στ ιχεροaρομ.ιιχ . Σιχ νιχ τους 6λέπω πιχλι, σιχ νιχ fL1JV πέριχσιχν, ιxλ�θειιx) ιχιώνες τώριχ κ' ιχιώνες . . . Άλλοι ιχπ' ιχυτούς μ.ε λιχμ.περιχ ξυριχι:ΡΙΙΧ κό60υν έΡ1Jμ.οι τους ιχνιχμ.μ.ένους ι:ΡΙΧλλούς ουρλιιχζοντιχς ιχλλοι μ.ε YP�YOP1J 6εvζίV1J κιχίνε τους 60υ6ώνες ιχνιχμ.εσιχ σε όέσμ.ες ελλείψεων που σuστpέι:poντιxι μ.οιριχζοντιχς ρόμ.60υς, ιχλλοι τόσοι, Τ1Jς ουριχνιιχς σωΤ1Jρίιχς κιχι ξει:Ρων ίζει 1J κιχιόμ.εV1J Φuλλίόιχ σΤ1J σιωπ� που χύνει ο Απένιχντι του Ρίλκε. Γκρεμ.ός ε ίν' οι κιχμ.πύλες Τ1Jς κι ιχν ίόεο τ' ιχγέρι τις θωπεύει κΙΧθώς ορθώνει στιχ ωχριχ όεuτεpόλεπτιx Τ1J όικ� του χιχριχ ο ΠΤ1Jvόσιχuρος . Τότε ι:Ρωνιχζει κιΧποιος «ιχποτύχιχμ.ε στο θιχνιχτο»

'λ ' , f" χαι μ.ιιχ ίΡ ΙΟΥ ιχ μ.ε ΧΟΥν ι τον ΙΧΠΟΠΙΧ ιΡνε ι τριχγΟΥaωντιχς: ιιΜιιχ ιστορ ίΙΧ εΓΧΥμ.οσύν1)ζ ε ίνιχι τ ' ιΧνθοι; -οεν το ξέριχτε; ΓιορτιΧζε ι σ-ήμ.εριχ 1) κολοκύθΙΧ !"

80

ΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

Ένιχ μ.εγάλο κυμ.ιχ κιχφτερά τζιτζ ίκιιχ ποu σ6Τινε ι ξιχφν ικά r. ξεθuμ.ιχ ίνε ι σιχν πuρκιχγιά στ' ιχφτ ιά μoou σιχν κιχκουργΎ)μ.ιχ ένιχ �εγάλo κυμ.� κιxφ�εpά τζιτζ ίκιιχ φοδριχρει το κενο των οντων .

Εδώ δεν έχω τ ις πΙΧλιές ιχνιχγγελ ίες . Mou φιχ ίνετιχ ι πως ιχπόμ.εινε η πε ίνιχ μ.ιχς ως η πιο ΤPoμ.εp� πριχγμ.ιχτ ικότψιχ.

Το Tao δεν επιτρέπει την εuτuχ ίΙΧ . Το Tao δεν επιτρέπει τη δuστuχίΙΧ . Ούτε θιχ επιτρέψε ι άλλωστε την ΙΧθιχνιχσίιχ μ.ιχς κΙΧθώς ποτέ δεν επιτρέπει το θάνατό μ.ιχς .

ΜΕ ΚΙΤΡΙΝΑ ΜΕΓΑΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Ο πoιητ�ι; xup to t περ ισσεuε ι ! Μου το 'παν οι τσιγγιiνει; ένα ()pιioυ . Μου το 'χε πει κ' ΎJ fι-ιiνα fl-ou παλιότερα:

«Πρόσεξε , πρόσεξε σ' αυτό τον κόσfl-O που σ' έφερα . Στο λέω για το καλό σου, πα ιΟιΧκι fl-ou, CINTURATO υπιipχει fι-όνο PIRELLI)) . Μα εγώ οεν τψ ιiκoυσα .

82

ΧΟΡΤ ΑΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΑΣΜΑΤΑ

[1974]

Ο ΜΕΙΛΙΧΙΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΣΣΑ

Un Poete sauvage avec υΩ plomh dans l' aile -TRISTAN coιrmtRE

Γ ' " εp�ντας πια και, πpωΊJν καπν�σΤΊJς

, , μ.οναχος iJ-e τα γενια "tou στο ακαρπο το uψος περπατωντας από νέφΊJ σε νέφΊJ, το ανθρώπινο, τι δρόiJ-ος, iJ-e iJ-ικρο�τσικα ��iJ-ατ� KWiJ-tKci �αι ξε� ίδωτα στΊJV αλ�π-rιτΊJ iJ-ou�tKΊJ "touc; ακo�γoντας τα φΤΊJVα "tou τα ξuλινα σuρτοπαποuτσα ο Bαp�αpόσσας το σuν�θιζε να λέει : Με σuγχωρε ίτε, .τι να κάνω, οι αισθ�σεις μ.ε πάνε στις αισθήσεις. 'Έτσι iJ-ιλοuσε, τ ιποτ' άλλο δεν έλεγε; γλε ίφοντας iJ-e λεπτ� σuγκίνΊJσΊJ τα χε ίλΊJ . MαυpΊJ iJ-εγάλΊJ τρυπα τον τuραννοuσε στο στ�θoς' ποu 'χε τώρα παλιώσει ξεχειλώνοντας οικτρά το κρέας! Όλοι τον κλαίγαν αiJ-ίλΊJΤΟΙ σαν �iJ-epO κι αξιοδάκρuτο δράκο παΡωΧYJiJ-ένο σαν από αιώνες, αλ�θεια, ξαφνιασiJ-ένο και iJ-' εuλά�εια κουφια του χαρ ίζαν οι ψεύτες ένα κάποιο σUiJ-�ατικό ΠΡοσκUνΊJiJ-α. Εκε ί

,νος όiJ-ως e if.e iJ- ta φpιχ:� σo6αpότψ�

δεν εδινε σΊJiJ-ασια στον εuχαριστο σε�ασiJ-Ο "touc; -άλλωστε ποτέ δεν εξαpτ�θΊJκε -iJ-a uποφέροντας �αθιά τον εαuτό "tou τα οράiJ-ατα ποu χτuπιοuνται σαν κάποτε τα φτερά "tou κόκορα ποu 'χε σφάξει τα κρασάτα τ ίναζε ξάφνοu κάποια στιγiJ-� το κεφάλι "tou προς τ' απάνω και γινότανε κε ίνος ο παλιός κι ανελέψος τρόiJ-ος ανο ίγοντας το στόiJ-α "tou στΊJV κατεΡ�iJ-ωσΊJ -σαν αποτρόπαιο τέρας ΤΊJς χεΙiJ-ωνιάΤΙΚΊJς Προϊστορίας κι αποσπουσε iJ-' ένα κρακ ΤΊJ iJ-ασέλα "tou ΤΊJV έριχνε iJ-έσα σ' ένα πoτ�pι νερό δ ίχως εuγένεια δ ίχως κανένα σUiJ-πλεγiJ-α ποu τον έ�λεπαν ολόγuρα χτuποuσε τα παλαiJ-άκια κ' έiJ-παινε σιγΊJλ� κι αθέατΊJ iJ-ta χανΟUiJ-ισσα δ ίκoΠΊJ στο �αθυ iJ-ετάξι θροιζοντας -τι θλι�εpό το θέαiJ-α ΊJ γp�γoPΊJ uπόκλιση . . . -και έσπρωχνε κοντά "tou ΤΊJν άσπPΊJ καρέκλα. Εκε ίνος τότε καθότανε (iJ-e προσπάθεια ολοφάνερΎ))

κάνοντιχς ΙΧλλόκοτιχ κιν+ι(J.ΙΧΤΙΧ κιχι στ+Ιλωνε τιχ (J.άτ ιιχ του σΤΎi (J.ιχσέλΙΧ . Οι πιχριστά(J.ενot ιptuyιxv ένιχς-ένιχς (J.E θειχτρ ίν ικους τφενάδες οι ώρες περνοuσιχν ολοένιχ, κιχτά ΤΎJν άσχΊJ(J.ΊJ κιχ ι θλι6ερ+Ι συν+Ιθε ιιχ : τψ πριχγ(J.ιχτ ικότψιχ. Εκε ίνος ό(J.ως έ(J.ενε νιχ κο ιτάζει 60ερά τη (J.ιχσέλιχ 60υλιιχγ(J.ένος ιχπέριχντος ιχνιχπόσπιχστος . . . Κάποτε , 6έ()ιχ ιιχ, ο uπνος που ξέρει τις ιχποσ()έσεις έδινε τέλος σ' ιχυτ+Ι τψ κιχτάστιχση (J.ΙX ΤΊJν άλλΎi (J.έριχ τιχ ίδιιχ πάλι : Με συγχωρε ίτε, τ ι νιχ κάνω, οι ιχ ισθ+Ισε ις (J.E πάνε στ ις ιχ ισθ+Ισε ις . Ένιχ ζωνάρ ι auvvtιpo σΤΎi (J.έσΊJ του 60υνοι) (J.E συνιχρπάζει . . . Τιχ λόγιιχ τοuτιχ του Βιχρ6ιχρόσσιχ (J.ισΟ-ΊJλ ίθιιχ θιχ 'λεγιχ κιχι πάντως ιχπελπισ(J.ένιχ (J.έριχ ΤΊJ (J.έριχ περίτρεχιχν τους δρό(J.ους, τιχ σπ ίτιιχ,

τους (J.πιχξέδες κ' ε ίχιχν , ιχλ+Ιθειιχ, γ ίνε ι στ'fJ'l ΠόλΊJ κοιν+Ι κου()έντιχ κι ιχστε ίο στο ιpoupV�PΊJ , στο iJ.πιχκάλικο , στο ζιχχιχροπλιχστε ίο , των ΊJλιόλoυστων χοτζάδων που χΙΧ ίροντιχν ΤΊJ iJ.ιχτιχιότψιχ του γοεροι) ντελάλΎi του ΠΙΧiJ.πόνΎiΡου ()εζ ίpΎJ των 6ιχρκάρηδων του Βοσπόρου ΤΊJς Ωριχ ίιχς του Πέριχν λλ" , � ' λ ' ιχ

,ιx�0iJ.ΊJ κιχ ι του ι� ιoυ του iJ.υτεΡ?υ σου ΤΙΧ

,νου

κΙΧθως ελεγιχν οι ιχθυεiJ.ΠΟΡΟΙ που κιχθοντιχν tuoaiJ.O! σΤΊJν πιο ιχρ ιστοκριχτ ικ+Ι συνοικ ίιχ . Ο Βιχρ()ιχρόσσιχς όiJ.ως ε ίχε το δράiJ.ΙΧ του . . . Τιποτέν ιος ιχπ' το rTιPΙXaiJ.ΙX κιχ ι γ ΙΟiJ.άτος ιχπό τεφρώδεις τρόiJ.ους κιχ ι πιχριχ ισθ+Ισεις ο άλλοτε τροπιχ ιοuχος του ιχ ίiJ.ιχτος κάθε τόσο κοντοζuγωνε στιχ πικρά πιχράθυριχ γ ιιχ νιχ διώξε ι (J.E τιχ χέριιχ του τ ις ολόσωiJ.ες οπτιχσ ίες τιχ λουλοuδιΙΧ φτuνοντιχς τ ' ιχνοχuρωτιχ στον άκιχκο iJ.εγάλο κ+Ιπο κιχ ι Τ' ιxΊJδόν ιιx στους κλώνους ΙXVΙXOEiJ.ΙXΤ ίζοντιχς γοερά προς τιχ έξω γεΡ(J.ένος . Μάλιστιχ λένε πως κάποτε φώνιχξε σ' ένιχν υΠΊJpέτη :

«Γερός ιχντ ίπΙΧλος ΊJ ζω+Ι , σιχν το Κοράν ι , το στεφάν ι ΤΎiς δόξιχς iJ.ou ' ρχετιχι iJ.εγάλο» . ΦpάσΎi γιιχ πέτιχ(J.ΙΧ . Ωστόσο θιχν ην έν ιωθε ο νιχUΙΧΡχος . Κι άλλοτε λένε λ ιποθUiJ.ψε iJ.' ιχυτά τιχ λόγ ιιχ φρεν ιάζοντιχς:

«Αχ νιχ 'τρωγιχ το φως ! νιχ iJ.'fJ'I έ6λεπιχ

86

τα σταuρωτά, σ ίοερα στα ρολόγια . . . » Με τέτοιες , αλ�θε ια, σκέψε ις έΡ'ΥΗι.ες ωσά,ν τα σιίκα ποu χ�σκοuν έξω στ"') ζfιίσ'Y) τ?ν Ι,οιίλιο -σα�αρακα ο fτωχογεροντα7 'Υ) iJ.ιI�Xoν �λανoιχτ'Y) πopτ� κα ι χει�ωνας ο ιοιος εiJ.παζε τ ις αθροες ανΤ Ιζfασε ις κα ι ξιίλιαζε ο σπα.Ρα.γiJ.ός τοu - τ ι πα.ρά,ξενο, σε πολιί ΤΡUζfεΡά, Οεuτερόλεπτα. Ο κόσiJ.ος οεν Τ'Υ) χωροιίσε τέτοιαν απόγνωσ'Υ) κα ι κανένα.ς θεός οεν έ()γαζε σπινθ�pα. Η φιίσ'Υ) τώρα τοu 'χε γ ίνε ι ζfανταστ ικότερTι τα φα.ιά, πετρώiJ.ατα 'Yj α.γ ιότψα. των eciiJ.νwν . Αλαφ ιασiJ.ένος αποφά,σιζε XΙXiJ.ciiJ. ο τρ ισά,θλ ιος ο ίχως α.νά,στασΤι iJ.έσ' στοuς aνcltpouc; αψοιίς τοuς ΟiJ.ιχλώΟε ις κι ονε ιΡεuότανε στ'Yj'l ά,καρπ'Υ) YUiJ.ν ta τοu Τ'Υ) φ ιλ�ooν'Y) τοuς γκρεiJ.ισiJ.ένοuς έρωτες τοuς τόσο πεθα.iJ.ένοuς Τ'yj'l ειίκολ'Υ) στιίσ'Υ) τοu λοuτροu iJ.E σκλά,()ες ωσά,ν κά,τα.σπρα

λα.γοιίτα. χαϊΟειίοντα.ς πότε-πότε τ' aXIXiJ.νci τοu τ' ανεξήγψα ΠΟU 'τα 'χε σακκοuλ ιά,σε ι απα ίσια το ,γ�pας . Από κε ι iJ.έσα έ()γα ιν ' όλος ανακοιίφ ισ'Υ) και λένε τα κιτά,πια πως iJ.ta iJ.έΡα. τοu έαρος οuο-τρεις νερά, ιοες πά,iJ.φωτες τον έρ ιξαν σε OέΚiX πα.ραΟε ίσοuς όπως τοuς ε ίοε φλογερά, σε σiJ.α.λτωiJ.έν'Yj'l ά,()uσσο iJ.έ στρα()οκά,νες νιίχτες πλαγΙIXσiJ.ένος ο Πpoφ�Τ'Y)ς ότα.ν 'Υ) iJ.ta τα χε ίλ'Υ) Τ'Υ)ς α.νά,()οντα.ς τού κρά,ζει :

«Χαϊρεντ ίν , 'Υ) ΤΡ ΙΚUiJ.ία. ε ίνα.ι τ ' ά,νθισiJ.α Τ'Υ)ς θά,λασσας» κι ο οuστuχος α.πoκoψ�θ'Y) .

ΦΩΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΕΒΟΥΣ

'Οτιχν άξιχφνιχ σπάσε ι το v�iJ.ιx γέρνουiJ.ε στο iJ.ΙXUpO που δεν iJ.πολ ιάζετιχι iJ.E τ ίποτιχ κι ΙΧ9Υινοψε τ ις λιιχκάδες απόλυτα ξένες εκε ί που σ()�νoψε : στ-η ρεiJ.ιχτ ιά iJ.ιχς . Αυτό το ξέρει ο τρόφ ΙiJ.ος τ-ης άλΙΧλΥΙς αγάΠΊjς λυγ ίζοντας τις απολαuσεις όπως ο πε ινΙΧλέος χεροδUνΙΧiJ.ος iJ.' ένιχ σώ()ρακο γψνωiJ.ένος τιχ �ίδερα ,στ ις λιχϊκές ;tλατε ίες . , Αυτο το ξερε ι κι ο λεγΟiJ.ενος εκστατ ικος ολέθριος απ' ΤΊjV άνθψΊj rupw του τιχ -ηχ-ηρά ρυάκιιχ ()λέποντας ωσάν άγνωστες υποθέσε ις . Αυτό το ξέρει όποιος iJ.ένε ι άναυδος κα ι λέε ι :

« Τι 'πράtJ;α ε ίναι ; ' άλογο σαν τρέ�ε ι , , κι ιχστριχφτει , λΙΧiJ.πε ι στους aιxuiJ.rxatouc; iJ.Yjpouc; του ο ιδρωτας iJ.' ένιχ iJ.ηδέν ανάερο νιχ ()γΙΧ ίνει iJ.έσ' ιχπ' τιχ pouaouv tιx την ευγένειιχ νιχ σπιθ ίζει στην κοιλ ιά του την ιXiJ.WiJ.y) !» Μιχ όiJ.ως έχω iJ.tιx περ ίλΙΧiJ.πρη γριxφ� για κάθε χελ ιδόν ι κι ιXiJ.tx θα ξιχπολuσω τον ιxπιi ίσιo σκορπιό ()ΙΧθιά που σκοτειν ιάζε ι ο έρωτας . . . Μην τριxγoυδ�σεις υετοuς κι οπωροφόρα θλίψΎJ , χάνοiJ.ΙΧΙ , λέει ο τρόφψος ΤΎJς άλιxλΎJς ιχγάπ-ης , κΙΧθώς ΎJ σκόνΎJ χάνετιχι iJ.ΎJ iJ.πορώντας νιχ ν ικ�σει ΤΎJ διιχφάνε ια του αέριχ .

88

ΠΕΡ' ΑΠ' ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Χτυπούσιχ τιχ χέριιχ ιιου στιχ γΙΧλάζ ιΙΧ κρύστΙΧλλΙΧ τ ' ουριχνού σε κιχτάιιιχυρο ιιέλλον εξοντωιιένος . Ήτιχνε Σά66ιχτο κι ο φτωχός Ιησούς ο ξ ιπόλψος ερωιιένος ΤΎJς ιχγων ίιχς ο ξέχε ιλος ιχπ' ΤΎJ σκιά των λιχών επιστάΤΎJς περ ίιιενε τιχ χιχρωπά γρΙΧίοιιχ στο ιιισόφωτο . Βγάζει ψιχλιιό σιχ νιχ ποτ ίζει περ ι6όλιιχ ο τpειιoυλιάpΎJς ιερέιχς κι ο κΙΧθιχρός ΙΧέριχς ο υπνοφόρος . EυpώΠΎJ , EυpώΠΎJ οεν ε ίσιχ ι τ ίποτ' άλλο, ε ίσιχι ιιονάχιχ ΎJ συνέχε ιιχ του ΒιχρΙΧ66ά !

ΣΤΑ ΚΡΥΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ

Ο χρόvος ε ίv ' ο σκελετός ο ο ίχως κόκocλoc στ'η σιiρκoc ποu oev ξέρει ουτε xocv θoc μ.ιiθε ι Τ'ηV τόσ-η κι ocοιιΧΚΟΠΥ) σωμ.ocτ ικότητoc: Τ'η �oεp� ποιμ.ocvτ ικ� ποu λ ιώvε ι κoc ι τ ' OC1jοόv ι στYJV εUοσμ.YJV ocγκιiλη της ocoe toauv1jC; ο ίχως έχθρΤιΤOC κι ocγιΧΠΥ) ΚΟUΡελιιiζοvτocς τoc oιιiτopoc � χocμ.1jλόφωvoc κoc ι σιγocλέoc ε ικoσιτετpιiωpoc κι ο χρόvος ε ίv ' ocκόμ.η θoc 'λεγoc �ρεγμ.έV1j θρuocλλ ίοoc μ.έσ' στψ κόλOCσ1j το σιiπιo �λέμ.μ.oc σΤ1jV κo ιλιιi της τριΧποuλocς μ.ocιvόμ.εvες κι ocτιiρocχες οι ocvτ ιφιiσε ιc; .

90

U ΤΙΤΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Δ ΥΣΚΟΛΟΣ

Το άρωiJoα τ' αρχα ίου θψιάiJoατος iJo' εξάπτει σε τρψάiJoενες από τέτοια ευωοιά τεράστ ιες κα ι νεκρώσΙiJoες φωτοσκιάσε ις κι αοιάκοπα το a iiJoιI iJo' ενοχλε ί iJo ' αλλεπάλλτιλα κοuοοuν ίσiJoατα στ ' αφτ ιά iJoou ! ΣuνέΡΧΟiJoαι τώρα κα ι σαλπ ίζω στα πέρατα τον κωφάλαλο κι ανα ίiJoαχτο νόiJoΟ ττις αλrιθε ιας : Εκε ίνος οποu iJoπορε ί κ' εφαΡiJoόζε ι το χρόνο σΤΥιν uπαρξYj σαν το εuλuγ ιστο νερό που σψ� ι�άζεται πάντα iJoε τ' αόiJoiJoατα χώiJoατα iJoε τα χόρτα iJoε τα λ ιθάρ ια iJoE κάθ' ψπόοιο στον κόσiJoΟ κι oπoυorιπoτε καρuκεuοντας έτσι ΤΥι θλ ίψτι iJoou στα ψυχρά iJocipiJoapa ης απουσ ίας -έχε ι χωρέσε ι στ ' αλήθεια ην α ιων ιόΤΥιτα κι όχι ΤΥι θλι�εprι κι απρόκοφττι φ ιλολογ ία ΤΥις . Αυτός ε ίν ' εκε ίνος που γνωρ ίζει πως yj άγραφτι ζωrι οε θα πάψf Ι να χτ ίζει

θ ' " λ " , το ανατ? iJoε Κ,αινουργια πα�τα u ικα iJoE νεα ντιπια

γ ια να ξυσε ι καποτε τα ουραν ια . Ε ίiJoαστε λοιπόν οι πολuχρωiJoες κaiJoπuλες ενός �εγγαλικοu iJoE ΤΡΟiJoερά σuντοiJoYj λ ιτάνευστι στο χώρο που νυχτώνει π ιο πέρα κι απ' ΤΥι νuχτα ΤΥι γα ιώοτι και σπάταλτι σε χιλ ιεΤΥιρ ίΟες .

Η ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Σuχ"ιί. ΠΎ]γιχί"Ο"ΤΙΧζ {J-E. τιχ πόοιιχ, κου6lχλώ"ΤlΧζ {J-Ο"ιί.χιχ το {J-ισογε{J-ισ{J-έ"ο σιί.κκο {J-ou, στιχ τόσο Οροσεριί. κι ιχπό{J-ΙΧΚΡIΧ λιχγΟU{J-ΙΙΧ λ ίγο π ιο κε ίθε ιχπ' ΤΎ] ψιχ"τιχσ ίιχ σ' εκε ί"Ύ] ΤΎ] οεύτερΎ] {J-εγιί.λΎ] κιχ ι κlΧθιί.ριlχ πρlχγ{J-ιχτ ικότψιχ που γ ιορτιί.ζου" έΡΎ]{J-ΟΙ σιχ" όλΙΧ τ' lχπόκοσ{J-1Χ ζουοιιχ οι ουρΙΧ"όπληχτοι {J-E τ' ιί.Οικο σκοτω{J-έ"ο σιχ" όρ" ιο σΤΎ]" ιί.ψω"Ύ] ΡEΙLlχτ ιά. τφ lχπροσΟόΚΨΎ] -χιί."Ο{J-IΧΙ σ' ιχ"lχρ ίθ{J-ητlχ {J-όριιχ ζω�ζ που οε" τlχ 6λέπω. Κιί.θε ψορά. κlχ ι πιο πολλέζ ε ί,, ' εκε ί πέρlχ οι γ ιορτά.Οες κά.θε ψορά. κlχι πιότεριχ σιχ ,, ' ιχκουγο"τα ι τριχγουοιιχ . Κριχτώ"τιχς ΤΎ]" εσθ�τlX ΤΎ]ζ Πιχ"ιχγ ίιχς ο Έσχιχτος τ ' OUPIx"OU {J-E χιλιά.Οες έ"ΤΟ{J-α σΤΎ]" όρlχσΎ] {J-' lχξεθU{J-lΧστα ytlXσE{J-tιX στο "U{J-ψώ"ιχ {J-' ιί.λλlΧ θεά.{J-IΧΤΙΧ ΤΎ]ζ ιχγιί.ΠΎ]ς �πό {J-έσιχ κιχ ι {J-' ά.λλlΧ γεγο"ότιχ σπιθ060λώ"τlχς ιχγγ ίζει τουζ ριχχιτ ικούς κlχι θεραπευει τφ ιχρθρ ίτ ιοιχ {J-αλιί.ζει τους ΠΡΎ]σ{J-έ"οuς ιχστριχγιί.λους lXψ�"ει τρυψερά. ΤΎ]" lXλ�θε ιlX πά."ω σ' όλες τις ιχρρώστ ιες κιχι κε ί"ες χά."Ο'lΤIΧΙ κlΧθώς τlχ ευΟιά.λυτlχ "έΨΎ] . Σ ιγιί.-σιγά. ρuθ{J- ίζετlχι κι ο θιί."ιχτος ιχρχ ίζει "ιv"ταoυλι (J-έσ' στιχ πα"Ύ]γυρ ιιχ κι ολουθε πιlχ σΎ]κώ"ετlχι στο στ�θoς Ύ] PW{J-toau"1) κlΧι {J-IXC; lχρω{J-lχτ ίζει {J-' α"ε ίπωτο {J-οσχολ ί61χ,,0. ΚlΧ ίγο"ται τότε τlχ ψωτερά. κο"τά.κιιχ {J-έσ' στους u{J-"ouc; κι 1χ'Ilχσlχ ίνΟU{J-ε πέλlχγlχ σε {J-tKP� κολU{J-6�θΡIΧ κι lX�oσπoυ�ε τα κ�pψιά. Τ1)ς Στ�υpώσεως. Εκε ι {J-tlX τετοιιχ" ωριχ σιχ" ωριχιοτιχτος εγέρθ1)κε ΚIXΠVός ο Γελιί.σιος κιχι ε ίπε:

«Το {J-έλλον ε ί"άι (J-ιί.τ ι το πιχρελθό" ιχψτ ί γ ια το" ιχπλό χωρ ιά.Τ1) , κlΧι γ ιιχ ΤΟ" πoιψ� ! Το {J-έλλο" ε ίνιχι κά.τ ι , (J-IX όχι κά.τ ι που "Ο{J- ίζΟU{J-ε . . . )) Γε"" ιέσlχ ι κlχ ι {J-πlχ ίνε Ιζ {J-έσ' στο lX i" tY{J-1X πεθιχ ί"εις κlχι τ' lXψ�'1εlς Iχ"έπlχψο. Τ ι άλλο "ιχ προσθέσω πια σΤΎ] οuνιχ{J-Ύ] του έIΧΡΟζ;

Πλ�Ρ1]ς από ελλεΙψ1] νo�μ.ατoς lJπερεχω. Τ ίποτ' ιΧλλο δεν εχω να εκπρoσω�σω Τ1] χαριΧ iJoOIJ μ.ονιΧχα κα ι μ.ονιΧ'Χ,α Τ1] θλ ίΨ1] iJoOIJ σ' αlJτό τον κόσμ.ο ΠΟΙJ τον παγιδευει θανιΧσιμ.α όχ ι το σκοτιΧδι κ' 1] μ.αυρ ίλα μ.α το ()αθυ χαντιΧκι Τ1]ζ ΠPOOΠΤ ΙΚ�ζ . . . Ο χρόνος ε ίχε μ.όλΙζ ανατε ίλε ι .

ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΤΑΡΑΞΙΑΣ

Ο οιχσό6 ιοι; εΡ1i(J- ίΤ1iC; 0Ο1iγοuσε (J-' ΙΧόΡΙΧΤ1i λεπτ� κλωστ� τον �χo (J-IΙXC; (J-έλ ισσιχc; ότιχν ολόγuριχ πιχ ίζοντιχς το σοuριχuλι Τ1iς 1i σιχιίριχ οuνιΧ(J-ωνε το πριΧσινο κιχι 1i σκέΨ1i οριχσχέλιζε τψ ιχκέριχσΤ1i (J-όνωσ1i ποu οεν ιχπε ίλφε ποτέ τιχ λοuλοUΟιιχ. Τιχ τε ίΧ1i τοu έιχρος ιΧριχγε τ ' ιχρώ(J-ΙΧΤΙΧ τ' ιχρ ίφν1iΤΙΧ (J-upιx οιιχνο ίγοντιχι; ΣτοχιΧσοu λιγιΧκι ο ίχωι; ιχντιχλλιΧγ(J-ΙΧΤΙΧ : ο ίχωι; ιxλ�θειιx κιχ ι ψέ(J-ΙΧ . ΣτοχιΧσοu πως όλΙΧ τιχ ζώπuριχ ΚΟΙ(J-οuντιχι σ' εγρ�γορσ1i ο ίχως εκτόπισ(J-ΙΧ στψ ιΧνθφ1i ποu ξεριχ ίνει το 6 ιοι; Τ1iς ώστε νιχ ξιχνιΧρθε ι . ΠιΧσιχ πνo� κιχι πιΧσιχ νιίχτα. οε γνώρισε (J-ψέριχ κιχι (J-ιX(J-(J-1i κιχι ΠΡΟ(J-ιΧ(J-(J-1i -Τ1iν προέλεuσ1i Τ1i θέλει το (J-uιχλό (J-ΙXC; κιχ ι χιχνό(J-ιχστε σ' ιχνιίπιχρχτιχ 6ιXe1i κιχι (J-εγέθ1i Τ1iς ιχποuσ ίιχς ότιχν ιχκό(J-1i κ' 1i φωτιιΧ τε(J-πελιιΧζε ι (J-' όλΙΧ Τ1iC; τιχ τριξ ί(J-ΙΧΤΙΧ (J-' όλες τ ις φλ6γες ποu 6γιΧζει κιχι τ ' ιχποκα·ΙΟια . θα σπιΧσω σ�(J-ερα Τ Ιζ ανέστ ιεζ φόΡ(J-εc; Τ1i στέγ1i θΙΧ ρ ίξω και θ ' απλώσω περ ίλuπα στψ ασχέπαστψ ενέργε ια Τ1iζ αθανασ ίαι; εκε ί ποu λαλοιίσαν ανέκαθεν ο ι τuφλέζ ε ικόνες των πλασ(J-ιΧτων τψ πολU(J-ίλΨ1i 60u6IX(J-ιXpa ΤΊJν απόoε ιξΊJ xt ivou ποu οεν αποοε ίχνεται τψ' απιΧρν1iσΎJ τοu eptιX(J-60u Τ1iζ γλώσσαζ. Ο πιχρε ίσΙΧΧΤΟζ vouc; οποιί χιΧριχξε ΤΡΙΧU(J-ατιχ κα ι τιχ λέ(J-ε φιχριΧγγιιχ οποιί ο ίοιχξε θΙΧU(J-ΙΧΤΙΧ κιχι τιχ λέ(J-ε XP1i(J-VιX Τ1iζ ανιXγΚΊJς �τιxνε κιΧποτε κι αuτός αν ίΚ1iτος απ' τ ις ν ίκες τοu τις (J-εγιΧλεζ κι ανθρώπινες Τ Ιζ uπεΡU(J-νψες ε ίχε κι ιχuτόc; oλιXκεpΊJ στα πλ�θιιx (J-όρ ιιΧ τοu τψ ttp�V1i στ ' ΙΧ(J-πέλιιχ των κεριχuνών εκτοξειίονΤΙΧζ Τ1i λι%(J-Ψ1i Τ1iζ ιχγιΧΠ1iς . Η φp�νΊJσΎJ ποu 'χ� κιΧψε ι τ ' ιΧστρα κ ι αφιxν ίσΤΊJ χιχριΧ(J-ΙΧΤΙΧ τον πονο τον ξεΚΟU(J-πισε τον έ6ΙΧλε σΤ1i (J-ιxuP1i ΙΧλuσ ίΟα . . .

Τεριχστιες ώρες α;γκα;λιιχζοντα;ν τότε σuνα;μετιχξυ τους χιχι' π ικριχθ-ηκεν ο χιχρος ο χα;ρα;μ.oφιχΎJς . κα;θώς ΎJ Πα;νιχγ ία; κυλ ιότa;.νε στιχ κιτρολέμονιχ κ' ε ίχε οέσε ι το οΙΧ ίμονιχ στΙΧ θεόριχτιχ γιιχσεμιιχ ΤΎJς χιxρμoλύΠΎJς . Τιχ μoνήΡΎJ ΠΤΎJνιχ ξιχνιχνο ίγοντιχι σιχν ιχντ ίφωνιχ ξΎJλώνoντιxς τώριχ κα;ι πιχλι τους ιxγέΡΎJoες οπού ί 6ρ ίθουν ιχπό κύκλους κιχ ι κρέμοντιχι σύψuχιx πιχνω σΤΎJς ιxγα;θότα;ΤΎJς α;6ύσσου τα; πικριχ ε ιωθότα; στΎJ λιxμπρότεΡΎJ λευτεριιχ ΤΎJς Ko ιμωμένΎJς α;ΓVoώντιxς τους ψεύτ ικους ήλιους α;πό ρυζόχα;ρτο τους ευιχλωτους α;ρ ιθμούς κα; ι τα; ε ίοωλα; λ ίγο π ιο κιχτω σΤΎJν προκυμα; ία; των ιχστρων -ιχνο ίγοντιχι στ ' ιχγρα;φο κι ιxχε ιρoΚPότΎJτα; στον α; ιώνα; τον ιχπα;ντα; κα;τορθώνουν ΤΎJν πλιχσΎJ τ ιτ ι6 ίζοντα;ς ευα;γγέλια; στΎJν πα;νέμνoστΎJ κ ίνΎJσΎJ του πα;λα; ίμιχχου σκoύλΎJΚιx στο α;θόρυ60 πέσιμο που κιχνει το κουκούτσι κα; ι το χώμα; τρυφεριχ το σα;6α;νώνε ι για; κα;ινούργια; λυγερή πριxγμα;τ ικότΎJτα; νέα; πρόσωπα; φυλλωμιχτων α;νιχγ λυφα; ν' α;πιθώσει κα;ι πιχλι ο κότσυφα;ς τα; γύφτ ικα; λ ιγνοπόοα;ρα; να; σκΙΧλ ίσε ι κα; ι πιχλιν ΎJ κότα; ΤΎJV ιχσπιλΎJ μα;γιχρα; τυ λ ι γμένΎJ μ' εκε ί νΎJ ΤΎJ ν ευρ ικότψ α; άτα; πολύχρωμα; κουρελιΧκια; του ήλιου να; σκΙΧλ ίσε ι κα; ι πιχλ ι τον ίσκιο μα;ς ΎJ α;πόμιxΚΡΎJ τόσο κοντιχ μα;ς ! Ποιος να; 'να;ι τώρα; λοιπόν ο ιiμoυσoς, ο α;κέρα;στος που 'θελε στα; κα;λιχ κα;θούμενα; ξεφλουοίσει ΤΎJν χιχινή oια;θήΚΎJ τού πόντ ικα; στα; νεOΓVιχ του, ΤΎJV κρα;σωμένΎJ μουσική τού ποπολιχρου συνθέΤΎJ που 'χε ι στα;λιΧξει σ;ε μια;ν α;κρούλΙΧ ΤΎJς ooύνΎJς μα;ς , ΤΎJν ιxμύθ-ηΤΎJ μα;γγα;νε ία; ΤΎJς χήνα;ς όπως α;γγίζει τα; νοσσ ία; κα;ι τ ' α;γιιχζε ι . . . Ποιος ε ίν ' εκε ίνος που οεν ε ίοε ΤΎJ θιχλα;σσα; να; οφε ίλει στο πνεύμα; ΤΎJ λιXμψΎJ; TΎJν α;λήθεια; τoύΤΎJ ποιος να; ΤΎJV πιχρα;κιχμψε ι . . . Βιχλε μέ νου σου ΤΎJν οσιότψα; κιχι των τ ίγρεων α;κόμΎJ ΠΟ1) οεν ΤΎJν ξέρει κα;νένα;ς α;π' τ ις ΚΎJλ ίoες κα; ι τα; οόντ ια; 6ιχλε μέ νου σου ΤΎJ μεγιχλΎJ συνα;οέλφωσΎ)

ΠΟι) ο ίχως ΤΙΧ ςεοιιΧντροπιχ μ.ικροσκόπιιχ μ.ιχς περ ιμ.ένει : πιχρέες-πιχρέες ο ι πεθιχμ.ένοι στιχ λ ιγοφώτιστιχ κoιμ.ΎJΤTιριιx ΤΙΧιΡ ιιΧζΟlJν έΡΎJμ.oι μ.έσ' στον ιΧκριχτο ζόφο ποι) ςεθuμ.ΙΧ ίνει στΎjV ιχχερούσιιχ νύχτιχ ΤΎJ μ.ιxρμ.ιxpoτριXΧΎJλΎJ ο ίχως έθιμ.ιχ κιχ ι σπ ίτ ιιχ ο ίχως ιXλλΎJν ιστορ ίΙΧ οε ίχνοντιχς μ.ονιΧχιχ ΤΎJ μ.ιχρτuρ ίΙΧ πως ο Χρ ιστός μ.ιιχ μ.έριχ πιχριχπά.τψε κι ιχμ.έσως φούντωσε το σuχώριο στο f)ιxeu κι ιχχιΧλιχστο σΎJμ.ιXOι π' ά.φΎJσεν ΎJ φτέρνιχ τοι) τ' ιχστέριιχ γιιχ ν' ιχοριΧξε ι μ.ε κιχτιχπριΧσινιχ κλΙΧοιιΧ τιχ χέρ ιιχ των ιχγ ίων κιχ ι των ιχγγέλων τιχ φτερά. χιλιά.Οες ροΟοπέτΙΧλΙΧ . . . Βά.λε μ.έ νοι) σοι) τψ ΙΧθΡuμ.μ.ά.τ ισΤΎJ συνιxξΎJ οπου ξεγρά.φει κιχι Οιιχιών ιζε . το ΟιιΧλειμ.μ.ιχ 'ΤΎJς ιxγιXΠΎJς .

ΤΙ ΕΙΠΑ ΚΑΠΟΤΕ Σ' ΕΝΑΝ ΙΠΤΑΜΕΝΟ

Σιχν lχφlΧιΡέσεις ιχπ' τον ήλιο ΤΎ) λlX ίι-ιlXpγΎj ιχστρονοι-ι ίιχ οεν ε ίνιχι π ιότερος ιχπό μ.ιιχ πuγολlχμ.π ίΟIΧ ποι) OΙlXστέλλει ΤΎjV κ ίνΎ)σΎ) μ.έσ' στο ιxvlXUOO σκοτάΟι . Δεν έχε ι πόσιμ.Ύj σΎ)μ.lχσ ίlχ νιχ στlΧλάζοuμ.ε τσιγγουν ικες ιχλήθε ιες κιχ ι στιχγον ίοιιχ ()ε()ιχ ιότψιχς οεν έχε ι ούτε μ.ιιχ πρωτοτuπ ίlΧ Ύ) ξεμ.ulΧλ ίστρlχ η εξuπνάοιχ πρωτότuπος ε ίν ' εκε ίνος ποι) οικάζε ι τις λέξεις εκε ίνος οπου ()άζε ι ποινές όλοένlχ στιχ οάχτuλά τοι) την ώριχ ποι) σέρνοuν έρημ.ιχ την άλlΧλη πένlχ. Δεν έχει μ.ητρότητιχ ο ίλιγγος οεν έχε ι πιχτρότητιχ η νυχτιχ. Μ ίλησιχ κι �λλoτε

,γ ι ' ιχuτά τlχ

,χιχρτόν ιιχ.

, Ο ι σχοτε ινοι μ.ιχς σuντροφοι : οι ιχκρες κιχι τlΧ ι-ιιχκρη μ.ε τοι) κυκλοΙ) Τ' άγριιχ οώριχ μ.άς XOPOiOEUOUV . Έχοντιχς τώριχ πιlχ ξεπέσε ι ο γέροντlχς Εuκλε ίοης ε ίν ' lXπό()λΎjΤO το μ.ήκος ως πράξΎ) τοι) συμ.πιχντος κlχι το υΨος lχνευρεΤΎ) ι-ιελωο ίlΧ στιχ πλάτη . . . Τρά()Ύ)ξlχ τη σκον ισμ.ένη ιχ ιων ιότψιχ σιχν κοuρτ ίνιχ μ.ε τόση εuκολ ίιχ κlχ ι τlΧ 'χ1Xσ1X ()λέποντlχς το λάγνο τ ίποτιχ της ιχνιχφρόοιτης κlXμ.πύλΎjς ! Ο άγγελος τότε τοι) έιχρος μ.οΙ) φώνιχξε : - Μη στενευεις, ιχγ ίιχζε μ.ονάχιχ, μ.η σκοπευε ις, κι ιχπ' το μ.ειλ ίχιο Οιχ ιμ.όν ιο ΤΎjς ιχγάπης π ιο πέρ' ιχκόι-ιη τρά()1Χ κι ιχς ε ίπες θιχ κομ.μ.ιχτιάσω τον κόσμ.ο γ ιιχ νιχ μ.ιχτ ιάσω τη OύνlXΙ-ΙΎj ΤΎ)ς ιχλήθε ιιχς . ΈλlΧ, λuτρώσοu τώριχ κι ιχπ' τοΙ) Ερωτήμ.ατος ΤΎjν έλλε ΙψΎ) νιχ γ ίνε ις ομ.ορφότερΟς νιχ ι-ιε ίνεις όντως μ.όνος . . .

Η ΠΑΓΙΔΑ

Δε μ.ΙΧθΙΧ ίνει το φεγγά:ρι ποιΤιμ.ιχτιχ οε θιχ μ.ά:θε ι το λιχμ.πρό ποτά:μ.ι τιχ νερά: του' την ομ.ορφιά: του κοπετού την κό6ε ι ο λιχτόμ.ος κιχι κε ίθε προς τιχ μ.νΤιμ.ιχτιχ ζεpά:θ1jΚε το Υά:ΡΥΙΧΡΟ κιχκό π' ολόΥυριχ σuχνιχντηχοUσε . Κιχνένιχ φως οε φώτισε μ.ε φως τον ειχυτό του την ώριχ που φ ιλοuσιχ με τ' ιxφ ίλΎJ'� φιλιά: μ.ου την Aνά:μ.νησΎj στο ά:στριχμ.μ.ιχ της λUπης . Κιχι τώριχ κλε ίθρο πού θιχ 6ρω κιχι κρ ίνο ν α μ.υρ ίσω; Μιχ η Φωνή μ.' ιχπά:ντησε: Κιχι κλε ιοων ιά: οεν έχε ι !

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΑ ΙΝΔΑΛΜΑΤΑ

. . . Τότε σ-ηκώ&rjκε λοιπόν ΙΙΠ' ΤΎJ μ.εγιiλΎJ σΠlIσμ.ένΎJ πολΥθρόνlι ο ίχως ιι ίμ.ιι ση σχοινένιlι σιiρκlI ΤΎJν lIνιiλlIφΡΎJ θιι 'λεγιι μ.ιiλιστlI ΚIΙ Ι ο ίχως έλεος Εκε ίνος ΠΟΥ οε γΥρ ίζει ποτέ το OΙlIκόΠΤΎJ μ.ιισώντιις ένιι μ.ΠlIγιιiτ ικo σκoτιioι στιι φρεσκοφΟΥντωμ.ένlι λ ιι'JιiOΙII μ.ιιζ ί μ.' �λoyς ΤΟΥς ΚlΙθlΙφεμ.ένΟΥς φωτοοότες ΠΟΥ 'ΧIΙν, lIπoΚΎJΡιίξει μ.ε το ο ίκιο ΤΟΥς τον ΠΥρσοφόρο γ ΙlΙτ ί - ΚlΙθώς έλεγσ.. σΤΎJν lIρχ� ΚIΙ Ι θιι πρέπει νιι ΤΟ ΚΡlIτ�σετε γ ιιι πιiντlI σΤΎJ μ.ν�μ.ΎJ σlΙς -ΠΟΥλοιίσε το lινέσπερο φως ο lIλιτ�pιoς μ.ε ΤΎJ λ ίτριι κ' έι'JγlIλε χρ�μ.1I μ.ε oyριi σΤΎJ Ν έιι ΤΥΡlΙννοιίπολ ΎJ . Bέι'JII ΙII, κε ίνΎJ ΤΎJν ίΟΙlΙν επoχ� - πώς πέΡlΙσlΙν Τ ΙΙ χρόν ιlI ! -μ.π�κε σΤΎJ μ.έσΎJ το ζ�ΤΎJμ.II: ΠΥρφόρος � ΠΥρσοφόρος μ.ιι oπωσo�πoτε οεν ΤΎJ λιίγισε ΤΎJν πoιίλΎJσ-η . Πώς πέΡlΙσlΙν , lIλ�θειlI, τιι χρόν ιιι ΠΟΥ ΧlΙφόμ.lιστlιν ιiOOλlI ΤΎJν ιiγριlI ΠIIΤΎJμ.lIσιιi τ' lιλόγΟΥ ο ίπλιι στο λΟΥλΟΥΟιΧκι 1'11 ΠΟΥΠΟΥλένιlι ι'J�μ.IIΤII ΤΎJς ΉΡlΙς ότιιν ο ΚIIΤlIπpιiσινoς ΓελlΙσ ίνος ΚIΙ Ι οι Άγιοι A iYlIypbt π ιότερο κι ιιπό "μ.ιιι τοποθεσ ίιι γ ίνοντιιν ειίοσμ.ες oιιipκε ιες ΤΎJς lIγνόΤΎJΤlIς όπως ο �λιoς κρεμ.ότιινε σlΙν έΡΎJμ.ΎJ φριiOyλlI σΤΎJ οιίσ-η ΤΎJζ ΣlιλlΙμ.ίνlΙζ . . .

(ΕΥριίτερο φlΙντlιστ ικό περ ιεχόμ.ενο: σκoντιiφτω στο θlΙλι%σσιο lιγέρι) . Πώζ πέΡlΙσlΙν , lIλ�θε ιlI, τιι χρόν ιιι ΠΟΥ φ ιλοιίσιι ΤΙΙ μ.ιίριι ΤΎJζ MlI ίpΎJς lIνιiμ.εσlI στ.' lινθισμ.ένlι κλωνιiριlI ΠΟΥ μ.' εμ.πόΟιζlΙν ειίκολιι κ' "έι'JλεπlI τον ιiνψo νιι κoμ.μ.lIτιιiζετIIΙ σε τόσιι φιίλλιΑ θροίζονΤlΙζ . . . Έλεγιι τότε νιι φτιiσω ΚIΙ Ι ν ' ιινο ίξω Τ Ιζ ΎJλιόπoρτεζ κι ιις γΥρ ίζει ο ψο τον κόσμ.ο σlΙν ΚlΙλόγεΡΟζ μ.ε μ.ιιι ΤPιίΠΙ� oμ.�ρέλlI . Ε ίν ' ιiλλ�έ'λ'εflI, ο Oιιiι'JoλOζ . . . Εκε ίνΟζ ΠΟΥ θέλεΙ ΤΎJ ζω� μ.ιις όλΎJ νιι ΤΎJν ξεσ-ηκώνΟΥμ.ε γ ιιι νιι λιiμ.πε ι ΎJ τέχνΎJ . Σ' IΙΥτό το σώμ.ιι ΠΟΥ ι'Jpεθ�ΚIIμ.ε κε ίνο ΠΟΥ ξέΡΟΥμ.ε μ.oνιiχlI ε ίν ' ΎJ oμ.opφ ιιi ! ΠροσΠlΙθώ νιι γΥρ ίσω τψ lI ίσθΎJσ-η

και ν' ακούσω του �λιoυ το συναξάρι μα όταν κανείς πεθάνε ι ε ίναι τόσο μακρ ιά . . . Δpoσεp� κόλαΟ"'1) 'J) μη χρονικότητα του χρόνου κι ο γονατ ιστός αντ ίκρυ κατιχρράχτης ουρλιάζοντιχι; ωσάν κεΡαυνοGόλο ευαγγέλιο. Τ ι ωρα ίοι; ο ουρανός, ο λαύρος ουρανόι; που δε ίχνε ι π ιο μεγάλος απ' την Ελλάδα !

100

θΡΗΣκΕΥΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΣΤΎj opαΚOλ ίμνΎj το'.) κακο'; ρεματ ιανόι:; ο κόσμοι:; . . . Εκε ί θολά χαράματα, 6λαμμένα μεσΎjμέpια και των στοιχε ιών το μάλλωμα τεράστιο φαράσ ι ! Βλέπω 60uvci χαροuμενα , μα6 ιά σαν πετραχήλια, 6λέπω ξανά σΤΎjν άσφαλτο τ' άγρ ια λuκοράχια τον άτ ιμο οιαφεντεuτή πο'.) 6όσκε ι τα λεφτ� το'.) τι να 'ναι γ ιοοπρό6ατα τι να 'να ι καμινάΟει:; . . .

ΤΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΟΥ SCARDANELLI

ΚιΧπου πρέπε ι να. 6ιΧλω το Amen -όχι στο τέλος ούτε σΤ1)ν α.ρχΤι

θα. 6ιΧλω το Amen α.πιΧνω σ' ένα. l(ύλλωιJ4 . . . Ο Scardanelli κα.τιΧφυτος -

μα. όχι τόσΤ) λυρικότΤιΤα. κιΧποια. έκφρα.στι πιο φυσικΤι :

κα.τιΧξα.νθος α.φέθ1jκε στους πα.γετώνες ε ίχε πο?-λιΧ κα.ι σπιΧν ια. ουρα.νόσΤ)μα. κριΧξ ιμο νεα.ρού θα.νιΧτου τον ιΧρτο κα. ι τον εύοσμον ο ίνο τα. 6έλτι Τ1)ς ωρα.ιότψα.ς 6α.θιιΧ μέσα. στο στ�θoς . Μετέωρος ν ίΚ1)σε τους επι�μoυς τα. επ ίχρυσα. πρόσωπα. την α.νούσια. Οοξολογ ία. στη (1)τρόπολη

.

τα. στ ιλ6ωμένα. ύψη του Γκσ.ίτε Τ1) Βα.ϊμιΧΡ1) στο σύνολό Τ1)ς ε ίν ' "α.υτός που α.φέθ1jκε

κιΧπου μέσα. στον ιΧκρα.το κ ίνευνο μόνος κα. ι ο ίπτερος που 'ν ιωθε πως η φ ιλιΧρεσκη ·τύρ(1)

οεν κα.τιΧχωσε της κα.ρΟιιΧς το οουκιΧτο (σ060ύσε μέσα. του τυφλός α.ετός ότα.ν έρημος Oιiγκωσε τα. ολόχρυσα. M�λα. των Εσπερ ίοων) έρ ιξε σα.ν ένα. κουρελιΧκι Τψ α.σθένε ια. στην ιΧ6υσσο σχεοόν α.σκεΠ+Ις, α.λλιΧ τι λέω; ο ίχως κα.ν το κεφιΧλι του

το εξα.ϋλωμένο πρα.γμα.τικός Φρε ιοερ ίκος εκε ίθε στον ορ ίζοντα. της θ�6α.ς ωρυόμενοl; ο ίχως ιμιΧτ ιο Οιψα.λέο για. κα.τα. ιγ ίΟα.

ο ίχως το κλε ιΟοκύμεα.λο του Τε ιρεσ ία. μα. ολόσωμα. σα.6α.νωμένος α.π' Τ1) Δ ιοτ ίμα. στην τρ ισυπόστσ.την εκκλησία. στο θα.λερό θυσια.στ�ριo: Πτωχε ία. Έρωτα.ς κα. ι Πλούτος μ' ένα. στέμμα. περ ίεργο σα.θρό φεγγιΧρι της α.νιΧστα.της πα.pα.μoν�ς των Χρ ιστουγέννων 'Ως πότε θα. 'να.ι , μα. τον 'Ηφα.ιστο, μυστ ικός ο Ελικώνα.ς "YJ μονιΧζουσα. ΛιΧμψ1) . . . ΣτΤ) μέσΤ) τ ' ουρα.νού: στο fatum ο �λιoς θα. περιΧσει τα. μεσιΧνυχτα.

στο 6ιΧθος τ' ουρα.νού με Οεκα.ν ίκια. .

ΣΤ1) μέσΊJ του κεραυνού μεθώντας ο ε ιοωλοθρ",ύσΤ1)ς αγγ ίζει παταγώΟ1) μυgτ�ρια κι αστράφτε ι λ ίγο π ιο πάνω απ' τις κν�μες Τ1)ς Aλ�θειας

1) όλως oρφ ικ� πορε ία προς τον ΆΟ1) που οεν έχε ι όμως τον Ορφέα Τ1)ς . Ο ανάΠ1)ρος �λ ιoς ανΤ1)χώντας ολοένα στο πέλαγος ανοιγοκλε ίνει Τ1) b ίbλο Τ1)ς πυράς Τ1) ουσανάγνωσΤΊ) λε ίψανα τα νερά τον καθρεφτ ίζουν ελεύθερα και γαλανά νερά σαν ΥπόθεσΊ) στα νοερά κι αόρατα μάτ ια. Σάρμα ε ίκή κεχυμένον ό κάλλιστος κόσμ.ος .

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Το σκοτάδι μοιάζει πάντα με πηγάδι . Το ζαρκάδι τρέχε ι πάντα προς τον ΆΟη . Το ποτάμι μοιάζει πάντα με ποτάμι . Το καλάμι κιτριν ίζει σαν καλάμι. Το ζοuλάπι δεν αρν ιέται το δρολάπ ι . Το χαλ ίκι δεν ηξέρει χαμαλ ίκι. Το ΠΎ)γάο\ μοιάζε ι όμως με uιpιXot . Το ζαρκάδι τρέχει τώρα προς το χάΟι . Το ποτάμι μοιάζε ι πάντα με ποτάμι . Το καλάμι οεν αρν ιέται το ζοuλάπι . Το δρολάπι ξετuλ ίγει Τ ΊjV αγάΠΎ) .

Κl'ΚΕΩΝΑΣ

1 Όλο το α ίμ.α ποu περνcX μ.έσ' απ' τοuς πνευμ.ονες αφ+Ινε ι κcXΤ Ι για το ΠO ίΊjμ.α στο στ�θoς . 2 Ε ίν ' ένα γρcXψιμ,ο το οικό Iλou σαν το φτcXΡν ισμ.α το 6�ζιμ,o � το pOύφΊjγμ.α ΤΊjς μ.ύΤΊjς . 3 ΚcXθε 6 ι6λ ίο ποu τuπώνω μ.ε γκρεμ.ίζει περ ισσότερο 6αρα ίνει στψ καροιcX Iλou σαν κατcXμ.αuΡΟ λ ιθcXp ι . 4 Τι ωρα ία κι ιxpycX καΤΊjφόpιζε στον ΟUΡcXν ιο θόλο το φεγγcXΡΙ πλένοντας cXnΊj μ.ια cpopcX ΤΊjν τόσΊ) πpαγμ.ατ ικόΤΊjτα . 5 θα 'μ.ιχστε ΠcXντα ένα πέσιμ,ο μ.α ο ίχως να μ.ψ ε ίμ.αστε ταuτόχρονα το υΨος . 6 Ο θcXνατος μ.ε σuοαuλ ίζει κι ολοένα λιγοστευω . 7 Bιxpιx ivouv cXpιxyt τα χιόν ια στα θεόρατα' 60uvcX κ' οι καταΡΡcXχτες ΤcXχα ναν τα εκνεuρ ίζοuν; 8 Έχει πέτρες ακόμ.Ίj σαν εκε ίνες τοu Αμ.φ ίονα; 9 Στα χρώμ.ατα ποτέ τοu οεν ΚΟUΡcXσΤΊjκε να λcXμ.πε ι ο ζΟUΡαφομ.UΤΊjς .

Ο ΑΚΕΡΑΙΟΣ ΚΥΡ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

θιχμ,νώΟΥ) ρ�μ,ιxτιx κιχ ι ιρύλλΙΧ κιχτιχπριχσινιχ ΤYjς γ λώσσιχς. Μεγιχλος ιχνθρωπος κι ιχνέσπερος έλλYjvιχς ποu κριχΤYjσε τον πόνο στο σωστό του το ύψος ιxγvoώντιxς κιχ ι ΟYjμ,οτ ικισμ,ούς κιχ ι εξελ ικτ ισμ,ούι:; κιχ ι μ,όδες ιxγvoώντιxι; τιχ εκιχστοτε μ,ορμ,ολύκε ιιχ ΤYjV ιχσ ίγιχσΤΥ) γεv ικότYjΤΙΧ των πιθ�κων ιχγνοώντιχς τον ιχιώνιχ ΤYjς ΚΙΧλπιχζοuσιχς εξuπνιχοιχς ο ιχνοξε ίΟωτος .

. ΉΟ1] τιχ θύμ,ιχτιχ ΤYjς Προόοοu ποu πρόωριχ σκοuριιχζει πιχνε σΤ1]ν πιχτρ ίοιχ τοu ΤΥ) Σκιιχθο κι ιχγοριχζοuv ελπ ίζοντιχς ο ικόπεοιχ πιχνε γιιχ λ ίγο ιχεριχκι λ ίγ1] θιχλιχσσιχ κιχ ι φρέσκο φεγγιχρι .

. . Μιχ ε ίν ' ιχούνιχτο νιχ κοροϊοέΨοuμ,ε Τ1] ΡYjμ,ιχγμ,έV1] φύσΎ] . μ,ε ξ ιπόλYjΤΙΧ Σιχι)ι)ιχτοκύριιχκιχ κιχ ι μ,ε τροχόσπιτιχ . Ο ιχκέριχ ιος xUp Aλέξιx�Opoς . εκε ίνός ο περ ιούσιος, Πιχπιχοιιχμ,ιχνΤ1]ς κιχ ι το κεριχκι μ.ιχς ιχκόμ,1] δεν το θέλε ι .

106

ΤΟ ΕΥΚΡΑΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ SAINT-JUST

Ένας ακο ί[J.ητος επαναστιΧτης [J.εταφέρει στο κεφιΧλι τοu το πεπτικό τοu σUστη[J.α κα ι χωνεuε ι περ ίφη[J.α τα πικριΧ ιοεώοη κα ι θεωρή[J.ατα φορώντας το πορτοκαλ ί σακιΧκι τοu Μαγιακόφσκι . Τέτοιος uπήρςε κι ο σκοτε ινός 'Αοων ις τοu παρόνΤΟζ ποιή[J.αΤΟζ [J.' εκε ίνη την ανοιχτόχρω[J.η ε ικασ ία στην όσφρηση ρεκιΧζονταζ ή κιΧλλιο ρε[J.�ιΧζονταζ avιX[J.taa σΤΟUζ αέρηοες τοu Γιώργη Couthon ΜΙ

, τοu Ρο�εσπιέροu . Δεν πρόφτασε κανένα xivouvo για ΜροιοπιΧθεια ή νεφρίτ ιοα ή σuκώτ ι λογοuχιΧρη στψ πηχuα ία ζωή τοu την απέραντη [J.ερ ικέζ π ιθα[J.ιΧΟες απ' Τψ ιΧοηλη xouv tIX . Ε ίχε πριΧξε ι το [J.έλλον όταν έ�αλε τον τρuφερό τοu Τ'ΡιΧχηλο στ;ιν ακόπαστ� καΡ[J.αν ιόλ� τη λα[J.ψη τοu σΚΟΤΟUζ [J.E τεΤOtα καθαροτητα λοuσ[J.ενΟζ . . . - Μια ΤΡΟ[J.ερή κλ'Ότσια τ ι ξιΧστερη ! Το ίοιο κ' ένα χιΧοι ;

. Να, κιΧτ ι , σκεφτότανε , ποu φέρνε ι σuνήθωζ ημικραν ία στα τρ ιαντιΧφuλλα κ' η σuχνότητα τηζ αηδόναζ αλλιΧζε ι . -Μα ό[J.ωζ ό ,τ ι κρuσταλλο κα ι να σπιΧσει κανέναζ το στήθος ε ίναι το πτηνό στον ιΧνθρωπο το οώρο τοu θηλaστ ικoι) στψ Ιστορ ία το πήλινο οοχε ιιΧκι ποu οέχετα ι Τψ ταραΧ'ή των αθώων . Ε ίχε �ραoιιXσε ι στο Παρ ίσι της Convention και οι κότες ενοχλοuσαν τη νuχτα κοuρν ιιΧζονταζ . Ένας [J.εγιΧλος νερόλακκος ε ίχε κιόλαζ αρχ ίσε ι να Μθρεφτ ίζει τ' αστέρια .

ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

Γιιχ οες ιχπόψε τη φεγγιχράοιχ: τ ι χυοιχιότ'Υ)ΤΙΧ τ ι φιχσουλάοιχ ! Το φεγγιχράκι εγώ iJ-ονcXΧΙΧ ΧΙΧιΡετ ίζω το λιγνό χορτιχράκι γεψιχτ ίζω . Σιχν πρώτος θέλω νιχ ' ΡΧΟiJ-ΙΧ Ι στο iJ-έγιχ τ ίποτιχ γιιχτ ί κιχι το φριχγγέλιο υπάρχει iJ-έσ' στο ευιχγγέλιο iJ-ΙX όiJ-ως του Τρότσκυ Τ'Υ) οιιχρκή επιχνάστιχσ'Υ) Τ'Υ) γκρέiJ-ισιχ στου Ι'Υ)σου Τ'Υ) οιιχρκή συγγνώiJ-'Υ) .

108

ΤΡΥΦΕΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Δεν ε ίναι πάντα το νερό σαν ξόοι και 1) κίνΨ1]; Δεν ε ίναι μια μακρόσυΡΤ1] Κ1]οε ία το ποτάμι κ' ο ι λ ιτανε ίες των �χων ανάμεσα σε σκον ισμένα γ ιασεμιά και τρ ιαντάφυλλα; Σου γράφω λοιπόν . . . Ο ι άγγελοι θα γ ίνουν επιθετ ικότεροι κι όλο το Σύμπιχν ιχπό κάποιο ορόμο φρ ικΙΧλέο θιχ χωρέσει κάποτε σε μιιχ Oιxχτυλ�θριx . Ό,τι στο στ�θoς μοιάζει με κε ιμ�λιo θέλω νιχν το πετάξω .

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑθΙΣΤΗ ΦΥΣΗ

Νιχ Τ'1j" '1j θά.λιχσσιχ (J-E θp�νoυς γοερούζ κιχι πάλι σωριάζετιχι πάνω σε ()ιχΤΡιχχό(J-ορφοuc; ()ράχους -

τ ι πιχράξενο ! -σέρνοντιχι; �θε-κε ίθε τα πλουσια (J-αλλιά της όπως :η ξέφρενη κι ιχτέΡ(J-ονη κε ίνΎ) γυνιχ ίκιχ που πέφτε ι στα πόδια του τόσο φευγιχλέου Τ'1jς έρωτα .

1 10

ΨΙΧΑΛΕΣ ΚΑΙ ΨΙΧΟΥ ΛΑ

Franz Kafka: μιιχ στ�λη ΙΧ ίμιχτος ποu οε σωριιiζετιxι . 2 Σ' ιiνθιιx κιχ ι κρ ίνιχ τοu ιχγρού νιχ περ ισσεύε ις . 3 Δε θΙΧ ξιxνιiρθει ο ΚΙΧιΡός ποu θΙΧ λιχλ�σοuν τιχ σπλιΧχνιχ; 4 Μ' έχε ι πολύ επηρειiσει τ' ιχστριχπο6όλημιχ . 5 Ο κόσμος ε ίνιχι στο ,ιiπειpo: στη νιχφθΙΧλίνη . 6 Νιχ οιώχνοuμε σιγιi-σιγιi τις 6λέψε ις ιχπ' τιχ μιiτ ιιx. Νιχ ο ιώχνοuμε λ ίγο-λ ίγο την ίοιιχ την πο ίηση . 7 Δεν ε ίν ' γuιχλί κιχι μιiλιxμιx η ιiooξη σελ�νη . 8 Kιxτιiφωτη μιιχ turιxptιi η μέριχ κιχι η νύχτιχ. 9 Βρέθηκιχ στο μΙΧ6 ί ποθούμενο κιχι τοu γκρεμού θΙΧ με ίνω .

ΤΡΟΠΟΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Η νόΊJσΎJ κε ίνΊJ που κcxθορίζει ΤΟ πυκνότcxτο χιόν ι ΤΥΙς Δουλ­σινέcxς ως vcx μ.οιιχζε ι , ecx 'λεγcx, προς θcxνιχσιμ.ΊJ κcxλλιέργειcx +ι cxvιXeEiJocx ης υπιχρξεως .

Η νόΊJσΎJ κε ίνΊJ που κλcxψοuρ ίζε ι σΤΊJ γέμ.ΙσΥ) ΤΥΙς νuχτcxς, cxνο ίγοντcxς "cx τρομ.εριχ κι cxΟιΧκρuτcx πcxριχθuρcx, y tCX vcx πικριχνε ι ολουθε τψ Ειμ.CXΡμ.ένΊJ οίχως κcxνένcx ωφέλιμ.ο σκοτιχοι KCX t χορτιχ­P tcxaiJoCX .

Η ' , , λ 'ψ λ , '<" ' νOΊJσΎJ κε ινΊJ που χει XCX κε ε ι ΤΊJν ε π ιοcx, τους cxετε ιοuς μυθους KCX t τον cxγέρωχο πιχτcxγο ΤΊJς νεότεΡΥΙς κιθιχρας .

Η νόψΊJ κε ίνΊJ που ρυθμ ίζει τους αέpΊJoες μ.ε ΤΥΙν ιχοοξΥ) σπιχ­θΊJ και τψ όποια oιιχpθpωσΊJ κα ι Oόμ.ψΊJ ΤΊJς Οόξας .

Η νό�σΎJ ΤΊJς, CXΚΟUΡcxσΤΊJς ΑΡκcx? ίcxς � ο, λεγόμενος πιχνcxς, που. συμ.μ.ετεχε ι ολοενα των αστpαΠΊJ60λων "pcxywv,

ΊJ νόΊJσΊJ ΤOύΤΊJ , 6έ6cx ια, οε iJocxc; αν�κε ι .

1 12

ΠΕΡΙΤΤΉ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Πώς 60ύλ ιιχξε στιχ μ.υρωμ.ένιχ γ ιιχσεμ.όκλωνιχ εκε ίν1) 1) επoχ� που νοικιιΧζιχμ.ε πoo�λιxτιx κιχ ι τρέχιχμ.ε λιΧμ.ποντιχς μ.ι� ωρ ίτσιχ . . .

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΝΘΗΜΑΤΑ [ 1 969]

Πένθος πιο ψΎJλό κι απ' ΤΎJV αγάΠΎJ Αντίθετος ιίπνος Η άνεσΎj ΤΎJς νιίχτας Ο πλωτός οuρανός τοu Πλωτίνοu . Ο άσκοπος oια()άΤΎJς Δoν�σεις

, Μετά τα φuσικά Στοuς αγροιίς

'Ότι άνέ()ΎJ θάνατος οιά τών θuρίοων ΠoίΎJμ.α στο μ.αγνΎJτόφωνo . Σuνεχίζω Eφτάχρωμ.ΎJ σuνείΟΎJσΎj . ΣΤΎJ ρόoινΎJ σκιά τοu Κάφκα Οι ()ράχοι ΤΎJς Ύορας . Βαθμ.ός Ψuχ�ς

. ,

Aφ�νω κάθε oιαίρεσΎJ στα φιίλλα . ΑλλΎJλοuχία Ησuχαστικόν Μοιρολόγια . Ο γιίρος τοu θανάτοu OρατόΤΎJτα . KαταπλΎJΚΤΙΚ� ΤιίΧΎJ Επιοεινώσεις τοu ορατοιί θεραπεuτικ� αγωγ� Αφοιί αποτελέσαμ.ε το θάνατο Εκεί Π9U αρχίζει το ιοανικό AγχώoΎJς εμ.πειρία . Ορuκτός οuρανός Ρομ.αντικός επίλογος

7 9

1 0 1 1 1 2 1 3 1 4 1 5 1 6 1 8 1 9 20 2 1 23 25 26 27 28 30 3 1 32 33 34 37 38 40 4 1 43 44

ΛΕΤΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ

[ 1971 ]

Η Φο()εριΧ Προστασία .

Αίφνης

Η ιΧποψη της κωμωδίας

Η χρησιμότητα της απειλής

Ανεμογλέντ ι

Μια δοξασία κ' η ζωή ολιΧκερη νομίζω

Ρωμ.αϊκή οπτασ ία .

Nada Νέα ε ίσοδος μέσα στη φύση

Η ιΧποψη της ηρεμίας .

Μοσχο()όλημα στη δριΧση .

Για χρόνο μοναχιΧ εκλιπαρούσα

Χε ιρόγραφο δ ίχως αναγνώστη

Απ' τ ις αγγελικές" μοu σημε ιώσε ις

Δuσημερ ία . τοu στήθους

ΜικριΧ ποιήματα

Ύ'πενθuμίζω .

Δ ιασπιΧσε ις .

Ο ι ιΧνθρωποι των επιρρημιΧτων

Ανθολογ ία

La F orza del Destino . Ένα ξόρκι ποu λέγεται φωναχτιΧ

Η δύναμη της προπαραλήγοuσας

Αρχέτuπον

Ο Ακανθ ίας .

Τα ορε ινιΧ μεσιΧνuχτα των αγγέλων

Με κίτρινα μεγιΧλα γράμματα

ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΑΣΜΑΤΑ [ 1 974]

Ο ιι-ειλ ίχιος τρόπος τοu Βαρ()αρόσσα

Φων1Jματα τοu ερέ()οuς

49 50 5 1 52 53 54 55 57 58 59 60 6 1 62 63 66 68 69 70 7 1 72 74 75 76 77 78 8 1 82

85 88

Πέρ' απ' Τ1jν κατανάλωσΎ)

Στα κρΙΙα ρεΙΙματα Τ1jC; μεγάλ1jC; αγων ίαι;

Ο τ ίτλος ε ίνα. ι δΙΙσκολοι;

Η αντ ίΚΡΟUσΎ) τοu χειμώνα

Χρον ικό Τ1jC; αταραξ ίαι;

Τι ε ίπα κάποτε σ' έναν ιπτάμενο .

Η παγ ίδα

Το τέλοι; τοu περ ιστατ ικοΙΙ με τα ινδάλματα

θΡ1jσκεuτ ικό τριχγοuδι .

Τα πολιίτ ιμα ()άσιχνα τοu Scardanelli Ο κόσμοι; και τlχ ονόμιχτα .

Κuκεώναc;

Ο lχκέρlχ ιοc; κuρ Αλέξlχνδροc;

Το ειίκρατο σκοτάδι τοu Saint-Just Στιχάκιιχ τοu γέροντlχ Βενέδικτοu Τ1j νuχτιχ

ΤΡuφεΡά ερωτ�μιχτιχ

Ανάμεσα στψ lχκάθισΤ1j φιίσΎ)

Ψ ιχάλει; και ψ ίχοuλlΧ

Τρόποι Τ1jC; νuχτιχc; .

Περ ιττ� νοστlΧλγ ία

Η Η Η Η Η Η Η Η 1 1 1 1 1 1 1 1

Ο ΔΕΠΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ

ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ

ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

"Η ΔΕΠΕΡΗ ΕΠΟΧΗ»

ΣΤΟΙΧΕΙΟθΕΤΗθΗΚΕ ΣΤΗ ΙΕΧΙΚΟΝ Ο . Ε .

ΚΑΙ ΤΥΠΩθΗΚΕ ΣΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ

ΤΩΝ ΑΦΩΝ ΧΡΥΣΟΧΟΥ

ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΡΑΤΩ

ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1 988

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Αρ. έκο. 89