Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Μεταξύ του 8ου και του 6ου αιώνα π.Χ. οι Έλληνες ίδρυσαν πολλές νέες πόλεις τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο ( ακτές της Μικράς Ασίας, Κύπρος κ.α.) όσο και στη Δυτική Μεσόγειο (Νότια Ιταλία, Σικελία, Κυρηναϊκή, ακτές της Γαλλίας και της Ισπανίας).Οι σχέσεις των Ελλήνων με τους ντόπιους συνήθως ήταν καλές υπήρχαν όμως και περιπτώσεις συγκρούσεων. Και οι Έλληνες και οι ντόπιοι αντάλλαξαν πολιτιστικά στοιχεία.

Για τους Έλληνες της Δύσης βασικό πρόβλημα αποτελούσαν οι Καρχηδόνιοι που προσπαθούσαν να επεκταθούν στις περιοχές που είχαν εγκατασταθεί Έλληνες. Οι συγκρούσεις και οι διαμάχες ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις βοήθησαν τους Καρχηδόνιους να επέμβουν στα ελληνικά πράγματα.

Για τους ΄Ελληνες της Ανατολής το πρόβλημα ήταν η περσική επεκτατικότητα.Μία από τις περιοχές που αντιμετώπιζε έντονο το πρόβλημα ήταν η Κύπρος.

Η Κύπρος κατοικείται από τους Έλληνες τη Μυκηναϊκή εποχή . Η επέμβαση των Περσών αρχίζει την αρχαϊκή εποχή. Στο τέλος των Περσικών πολέμων οι πιο πολλές πόλεις του

νησιού απελευθερώνονται από τους Έλληνες. Την εποχή της αθηναϊκής κυριαρχίας στο Αιγαίο ο στρατηγός

των Αθηναίων Κίμωνας σκοτώθηκε προσπαθώντας να σταματήσει τους Πέρσες .

Μέχρι τη βασιλεία του Ευαγόρα οι περισσότερες πόλεις του νησιού βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία των Περσών και η πόλη της Σαλαμίνας των Φοινίκων.

Με την Ανταλκίδειο ειρήνη οι ‘Ελληνες παραδίδουν το νησί στους Πέρσες.

Το 332 π.Χ. η πόλη ελευθερώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο.