ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΕΩΣ ΤΟ 2ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Β΄ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ

ΓΚΟΥΤΣΗΣ ΣΠΥΡΟΣΚΑΒΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣΚΥΡΑΜΑ ΣΤΕΛΛΑΜΑΛΙΣΟΒΑ ΕΥΡΙΔΙΚΗΜΟΥΖΑ ΔΗΜΗΤΡΑΝΑΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣΝΙΚΟΥΔΗ ΜΥΡΤΩΡΑΠΤΗ ΠΑΓΩΝΑΣΙΟΝΤΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΤΖΙΜΟΥΡΤΟΥ ΜΑΤΙΝΑΧΥΣΑ ΕΣΟΥΕΛΑ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣΒ΄ΟΜΑΔΑΣ

ΜΩΥΣΗΣ ΣΑΛΤΙΕΛ

Το δημοτικό τραγούδι είναι η αυθεντικότερη και γνησιότερη έκφραση των αισθημάτων του λαού, ό,τι πιο ευγενικό και πιο ανθρώπινο.

Η ξενιτιά κι ο χωρισμός η πίκρα η αγάπη Τα τέσσερα ζυγίστηκαν να δουν το ποιο βαραίνει. Της ξενιτιάς βαρύτερο ν’ πό όλα τα γκιντέρια. Χωρίζουν μάνες και παιδιά Κι η γης ανατρομάζει Χωρίζουν αδέλφια καρδιακά και δέντρα ξεριζώνουν Χωρίζουνε τ΄ αντρόγυνα τα πολυαγαπημένα. Στον τόπο που χωρίζουνε χορτάρι δεν φυτρώνει...

Μια έκφραση αυτών των αισθημάτων για την ξενιτιά και πώς την έβλεπαν κι ερμήνευαν οι άνθρωποι, αποτελεί το πάρα πάνω δημοτικό τραγούδι. Γιατί η πλειοψηφία των Ελλήνων , δεν μιλούσε για Μετανάστευση, μιλούσε και μιλάει για ξενιτιά, λέξη η ξενιτιά, όπου κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα.

Έτσι λοιπόν, ας αφήσουμε, προς το παρόν, το συναίσθημα της ξενιτιάς, και ας ασχοληθούμε με τη Μετανάστευση.

Η μετανάστευση έχει βαθιές ρίζες και είναι τόσο παλιά όσο και οι ρίζες του ελληνισμού. Ο Ελληνας ήταν

αιώνιος μετανάστης. Δεν υπάρχει περίοδος μέσα στην ελληνική ιστορία που να μην έχουμε μεταναστεύσεις

ελλήνων.

Η μετανάστευση αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα το οποίο πήρε διαστάσεις το 1890 που άρχισε να κορυφώνεται το πρώτο μαζικό μεταναστευτικό ρεύμα.

Συνεχίζεται την εικοσαετία 1900-1920 οπότε υπολογίζεται ότι μετανάστευσαν 470.000 άτομα προς Αμερική. Τη μεταπολεμική περίοδο η μετανάστευση συνεχίζεται με κορύφωση στο διάστημα 1950-1970.

Τότε έφυγαν κυρίως αγρότες, άνεργοι νέοι, άνθρωποι αγράμματοι από την επαρχία.

Ο μικρός γεωργικός κλήρος, η αβεβαιότητα της γεωργικής παραγωγής, οι ελλείψεις στην υγεία και την παιδεία, η ανασφάλεια και γενικότερα η έλλειψη στοιχειωδών ανέσεων και κρατικού ενδιαφέροντος, εξαθλίωσαν τον ελληνικό λαό και τον οδήγησαν στα ξένα, εκεί όπου μπορούσε να εργαστεί.

«Πρώτα γίνεσαι φτωχός και μετά μετανάστης». Πήγαν κυριολεκτικά παντού. Η ελληνική καρδιά κτυπούσε σε

όλο τον κόσμο. Τα πρώτα υπερωκεάνια δημιουργούνται και ναυτολογούν τους έλληνες μετανάστες για να φτάσουν στην Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νοτιοαφρικανική Ένωση, Αγγλία, Γαλλία, Αίγυπτο και άλλες χώρες υποδοχής. Όπλο τους η ψυχική τους αντοχή γιατί το όραμα μιας καλύτερης ζωής στηρίζεται στην ελπίδα, που αποτελεί το χρυσάφι των φτωχών ανθρώπων.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ Η εγκατάσταση Ελλήνων στην Αίγυπτο, πριν από το 19ο

αιώνα, ήταν μεμονωμένη. Όμως, η άσχημη οικονομική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, τότε που η χώρα μας έκανε τα πρώτα της βήματα ως ανεξάρτητο κράτος, ύστερα από τη νικηφόρα επανάσταση του 1821, έκανε μεγάλο αριθμό Ελλήνων να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο.

Και στην επιλογή τους αυτή, φαίνεται ότι βοήθησαν και τα ευεργετικά μέτρα που είχε λάβει ο για μία τεσσαρακονταετία διοικητής της Αιγύπτου, Μωχάμετ Άλι, προσπαθώντας να ενθαρρύνει την εγκατάσταση ξένων εμπόρων.

Υπάρχει και μία άλλη παράμετρος που εξηγεί την ελληνική μετανάστευση στην Αίγυπτο. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ευθ. Σουλογιάννη, μετά την πτώση του Μεσολογγίου και την κατοχή της Πελοποννήσου από αιγυπτιακά στρατεύματα, περίπου 12.000 γυναικόπαιδα, αλλά και αρκετοί άνδρες, πουλήθηκαν σε παζάρια της Αιγύπτου και της Μέσης Ανατολής. «Οι δούλοι αυτοί, είτε εξαφανίστηκαν, είτε αποτέλεσαν τον πυρήνα για την ανάπτυξη τω ν ελληνικών παροικιών της Αιγύπτου τον 19ο αιώνα».

Την περίοδο 1830-1881, οπότε σημειώνεται το πρώτο κύμα μαζικής μετανάστευσης Ελλήνων στην Αίγυπτο, αρχίζει και η οργάνωση του ελληνισμού της Αιγύπτου σε συλλόγους και

κοινότητες. Γρήγορα δημιουργήθηκαν σχολεία, εκκλησίες και νοσοκομεία.

Εκεί που διέπρεψαν οι συμπατριώτες μας στην Αίγυπτο, ήταν οι τομείς του εμπορίου, της γεωργίας, της βιομηχανίας και των. Τραπεζών

Έμειναν στην ιστορία αρκετές ελληνικές οικογένειες που διέπρεψαν στην Αίγυπτο, όπως των αδελφών Τοσίτσα, Μπενάκη, Στουρνάρα, Ζιζίνια, Αβέρωφ, Τσανακλή, Ντ΄ Αναστάση, Καζούλη, Ζερβουδάκη κ.α.

Με προσπάθειες της οικογένειας Τοσίτσα, που είχε την επιστασία των εμπορικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου, λειτούργησε το πρώτο ελληνικό προξενείο στην Αλεξάνδρεια και στη συνέχεια στο Κάϊρο, στο Πορτ-Σάϊντ, τη Μανσούρα κ.α.

Είναι γνωστή, εξάλλου, η πνευματική ακμαιότητα του

ελληνισμού της Αιγύπτου εκείνη την περίοδο, η σημαντική

πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία. Πολλά θέατρα και κινηματογράφοι ήταν ελληνικά,

ενώ το 1860 εκδόθηκε και το πρώτο περιοδικό έντυπο στα

ελληνικά, για να ακολουθήσουν αμέσως μετά πολλά περιοδικά,

όπως τα «Γράμματα» και η «Νέα Ζωή».

Η πνευματική ζωή των Αιγυπτιωτών Ελλήνων, καταύγαζε και την

μητροπολιτική Ελλάδα, με κορυφαίο το μεγάλο της τέκνο, τον Κωνσταντίνο

Καβάφη, ενώ υπήρξαν και πολλοί άλλοι διανοούμενοι, όπως ο

πεζογράφος Στρατής Τσίρκας, ο Τίμος Μαλάνος,

η Μαρία Ιορδανίδου. Επίσης, καλλιτεχνικοί δημιουργοί,

όπως οι ζωγράφοι Κ. Παρθένης και Δ. Λίτσας, οι γλύπτες Α. Λαζαρίδης και Θ.

Θωμόπουλος και στο χώρο της μουσικής οι Τζίνα Μπαχάουερ, ο

Μάνος Λοίζος και ο Γιάννης Χρήστου.

Οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Ερυθραία στα 1888 περνώντας από το Σουδάν και την Αίγυπτο. Στην πόλη Κερέν, ο Βλάσης Φραγκούλης ίδρυσε μια μικρή παροικία.

Η μικρή εκκλησία και το δημοτικό σχολείο, που χτίστηκαν τότε, διατηρούνται ως σήμερα. Κατά την ιταλική απογραφή του 1894, στην Ερυθραία κατοικούσαν 11.078 Έλληνες.

Η ελληνική κοινότητα οργανώθηκε επίσημα το 1897 και λίγο αργότερα απέκτησε και σχολείο. Ο Πραξιτέλης Κυριακάκης από το χωριό Μελιτίνη της Σπάρτης ήταν από τους πιο φημισμένους Έλληνες, που έζησαν και εργάστηκαν στην Ερυθραία.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Τα ρεύματα μετανάστευσης προς το Βέλγιο είναι τρία:• δεκαετίες του 1910 και 1920• δεκαετία του 1950• μετά το 1981(επίσημη είσοδος της Ελλάδας στην

Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε Ε.Ο.Κ.)

Οι πρώτοι μετανάστες στο Βέλγιο ήταν κυρίως Έλληνες της Μικράς Ασίας. Ήταν λίγες εκατοντάδες ενώ μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 πολλαπλασιάστηκαν καθώς πολλοί Μικρασιάτες κατέφυγαν εκεί.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΠΡΟΣ Η.Π.Α Η συστηματική μετανάστευση Ελλήνων προς τις ΗΠΑ άρχισε κατά

το β΄ μισό του 19ου αι. Την εποχή εκείνη, οι Έλληνες εισέρχονταν στις ΗΠΑ ως «Λεβαντίνοι» , επειδή προέρχονταν από τη Μικρά Ασία και από ελληνικά νησιά που ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Μέχρι το 1880, οι Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ δεν ξεπερνούσαν τις 2.000[3]. Η πρώτη αξιοσημείωτη Ελληνική κοινότητα δημιουργήθηκε στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα τη δεκαετία του 1850. Γύρω στα 1866 η κοινότητα ήταν πολυάριθμη ώστε να συσταθεί Ελληνικό προξενείο και να ιδρυθεί η πρώτη ελληνορθόδοξη εκκλησία στις ΗΠΑ. Οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες εγκαταστάθηκαν σε μεγάλα αστικά και βιομηχανικά κέντρα, όπου έβρισκαν εύκολα εργασία. Στη συντριπτική τους πλειονότητα άνδρες, εργάστηκαν σε μεταλλεία και στη διάνοιξη του αμερικανικού σιδηροδρομικού δικτύου. Έλληνες συμμετείχαν σε μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις που συντάραξαν τις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα.

Στα 1890 ζούσαν στις ΗΠΑ περίπου 15.000 Έλληνες. Τη δεκαετία του 1890 η μετανάστευση αυξήθηκε, κυρίως λόγω οικονομικών ευκαιριών που υπήρχαν στις ΗΠΑ, δυσκολιών που αντιμετώπιζαν οι χριστιανοί στο Οθωμανικό κράτος και αργότερα λόγω των βαλκανικών πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Από το 1890 ως το 1917 έφτασαν στις ΗΠΑ 450.000 Έλληνες μετανάστες κι άλλοι 70.000 από το 1918 ως το 1924. Οι περισσότεροι εργάζονταν στις πόλεις των ΒΑ ΗΠΑ και λιγότεροι ως εργάτες στο σιδηρόδρομο και στα μεταλλεία των δυτ. ΗΠΑ.

ΣΤΑΦΙΔΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ Στα μέσα της δεκαετίας του 1860 οι

Γάλλοι αγρότες έζησαν έναν εφιάλτη. Η φυλλοξήρα κατέστρεψε ολοσχερώς τους φημισμένους αμπελώνες τους! Η Γαλλική οινοποιΐα γονάτισε και η τιμή της σταφίδας εκτοξεύτηκε.Οι Γάλλοι στράφηκαν υποχρεωτικά στην Eλλάδα, όπου η σταφίδα καλλιεργείτο αιώνες .Αυτή λοιπόν η αυξημένη ζήτηση από τους Γάλλους, οδήγησε τους Έλληνες σε αντικατάσταση όλων των καλλιεργειών στην Πελοπόννησο στη σταφιδοπαραγωγή. Η σταφίδα έγινε το πρώτο προϊόν σε αξία εξαγωγών και επηρέασε ανοδικά την εισροή συναλλάγματος.

Κι ενώ στην Ελλάδα συνέβαιναν όλα αυτά ,οι αμπελώνες στη Γαλλία άρχισαν να αναρρώνουν. Φυτεύτηκαν νέες ποικιλίες και η φυλλοξήρα σταδιακά υποχώρησε.Τον Αύγουστο του 1893 «Τα πριμαρόλια» τα πρώτα ατμόπλοια, που φτάνουν στο λιμάνι της Πάτρας, για να φορτώσουν τη σταφίδα και να τη μεταφέρουν στις Ευρωπαϊκές αγορές (Λονδίνο, Λίβερπουλ, Αμβούργο) γίνονται δεκτά με πανηγυρικές εκδηλώσεις. Μολαταύτα η επίσημη έναρξη του νέου σταφιδικού έτους φαίνεται δυσοίωνη. Στα αστικά κέντρα της Πελοποννήσου γίνεται πλέον χαμός! Οι αποθήκες ξεχειλίζουν από τις απούλητες σταφίδες. Οι πτωχεύσεις και οι χρεοκοπίες σταφιδικών εμπορικών οίκων διαδέχονταν η μία την άλλη.

Η σταφιδική κρίση επισημοποιήθηκε το καλοκαίρι του 1893. Και έδωσε τη χαριστική βολή στην εθνική οικονομία, εξ αιτίας της βαρύνουσας συμμετοχής της σταφίδας στην αξία των Ελληνικών εξαγωγών. Λίγους μήνες αργότερα η Ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση πτώχευσης. Γεγονός είναι πάντως ότι η πτώχευση του 1893 οδήγησε τους Έλληνες στη μετανάστευση.

Τα βαπόρια φεύγουν γεμάτα, από απελπισμένους ανθρώπους, για την Αμερική. Τα χωριά ερημώνουν. Κι όσοι από την επαρχία δεν καταφέρνουν να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι, στρέφονται στην Αθήνα και τον Πειραιά, όπου υπάρχει μια σχετική ζήτηση για εργατικά χέρια.

1896-1900 : οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες (11.000) αναχωρούν για το εξωτερικό εξαιτίας των συνεπειών της σταφιδικής κρίσης.

Σημειωτέον και ότι η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει σημαντικότατα προβλήματα την περίοδο αυτή, εξαιτίας και της πτώχευσης του 1893

• 1901-1905 : σημαντική αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος. Η Ελλάδα σε κακή οικονομική κατάσταση (σταφιδική κρίση, αγροτικό ζήτημα, συνέπειες της πτώχευσης),αδυνατεί να προσφέρει απασχόληση στους αγροτικούς πληθυσμούς που φεύγουν στοεξωτερικό.

• 1906-1910 : έξαρση του φαινομένου της μετανάστευσης, λόγω των συνεχιζόμενων συνεπειών της σταφιδικής κρίσης και της οικονομικής αδυναμίας της χώρας.

• 1911-1915 : η μετανάστευση έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις. Εκτός των γνωστών οικονομικών αιτίων, η χώρα βρίσκεται από το 1912 σε εμπόλεμη κατάσταση(Βαλκανικοί πόλεμοι), το 1914 αρχίζει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και το 1915 αρχίζει η οδυνηρή περίοδος του Εθνικού Διχασμού. Τα γεγονότα αυτά επιδεινώνουν την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας

1916-1920 : Περίοδος Διχασμού, Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και α΄ φάση της μικρασιατικής εκστρατείας. Η μετανάστευση μειώνεται, ως αποτέλεσμα ίσως της διεύρυνσης της Ελλάδας ή και της δυσκολίας μετακίνησης προς τις ΗΠΑ λόγω της εισόδου της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

1921 -1935 : Μετά τη μικρασιατική εκστρατεία (1922) αρχίζει η περίοδος του μεσοπολέμου, κατά την οποία η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται. Η θετική οικονομική πορεία της χώρας προκαλεί σημαντική μείωση της μετανάστευσης, καθώς η γεωργία και η βιομηχανία μπορούν πλέον να απορροφήσουν σημαντικό αριθμό εργατικού δυναμικού. Σημαντική αιτία της μείωσης της μετανάστευσης είναι και η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929, που έπληξε πρώτα και κύρια τις ΗΠΑ, που δεν μπορούσαν πια να απορροφήσουν εργατικό δυναμικό.

Η μετανάστευση στις ΗΠΑ όχι μόνο εκτόνωσε τις κοινωνικές εντάσεις που δημιούργησε η σταφιδική κρίση, αλλά πολύ γρήγορα ενίσχυσε την οικονομία της υπαίθρου μέσω των πολύ σημαντικών εμβασμάτων των μεταναστών.

Ελληνοαμερικανικές Οργανώσεις• Η ΑΧΕΠΑ: Ελληνοαμερικανική Εκπαιδευτική Προοδευτική

Οργάνωση από τα αγγλικά αρχικά της: AHEPA (American Hellenic Educational Progressive Association). Ιδρύθηκε το 1922 στην Ατλάντα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ανθελληνικών επιθέσεων από μέλη της Κου Κλουξ Κλαν. Έχει 18.000 μέλη.

• Η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής: αποτελεί τη θρησκευτική ομπρέλα της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Ιδρύθηκε το 1921 και ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

• Το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο» (American Hellenic Institute): πολιτικός όμιλος.

• Το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ): οργάνωση που υποστηρίζεται από το ελληνικό κράτος και αποσκοπεί στη συσπείρωση των απανταχού Ελλήνων μεταναστών.

• Ο Οργανισμός «Παιδεία» - ΗΠΑ: οργανισμός που προωθεί την ελληνική εκπαίδευση και κουλτούρα στις ΗΠΑ, κυρίως στην πανεπιστημιακή κοινότητα.

• Επίσης, υπάρχουν πολυάριθμα τοπικά σωματεία, όπου συσπειρώνονται οι Έλληνες ανάλογα με τον τόπο καταγωγής τους, όπως: Παμμακεδονική Οργάνωση, Πανηπειρωτική Ομοσπονδία ,Πανκρητική Οργάνωση.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

• ΕΤΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ• 1896-1900 11.000• 1901-1905 51.00• 1906-1910 122.000• 1911-1915 128.000• 1916-1920 67.000• 1921-1925 50.000• 1926-1930 41.000• 1931-1935 15.000

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΠΡΟΣ Η.Π.Α

Οι Έλληνες μετανάστεςστην Αμερική αντιμετωπίστηκαν

όπως οι μαύροι

ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ Κάλλιο στον τόπο σου φτωχός παρά στα ξένα στολισμένος. (ή αφέντης).

Ξένος θα είσαι ξένε μου, όσο δικός κι αν γίνει

Ο ξένος και ο ποταμός τον τόπο τους γυρεύουν.

Στο ξένο μούτρο εκατό μπάτσες.

Τα ξένα θέλουν φρόνιμα θέλουν ταπεινοσύνη.

Τα ξένα παίνεψέ τα και μην τα περπατάς.

Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια.

Τον ξένο τόπο μην τον τρως, γιατί απ’ το δικό σου χάνεις.

Χίλιες ξενιτιές δεν κάνουν μια πατρίδα

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Η μετανάστευση δεν μπορεί παρά να ειδωθεί σαν προσφορά και κατανάλωση ντόπιας εργατικής δύναμης στο εξωτερικό, με ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες για την οικονομική πολιτική και κοινωνική ανέλιξη του τόπου μας.

Η μετανάστευση ερήμωσε την ελληνική ύπαιθρο, αλλοίωσε δραματικά τη δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού και την υπάρχουσα άλλοτε ευνοϊκή σχέση παραγωγικού-μη παραγωγικού δυναμικού, οδηγώντας στην έλλειψη χρήσιμων εργατικών χεριών για την ανάπτυξη της χώρας μας.

Σε πολύ γενικές γραμμές, η μετανάστευση στάθηκε μοιραία για την ανάπτυξη της χώρας μας, αφαιρώντας προς όφελος των ανεπτυγμένων χωρών πολύτιμα έτοιμα εργατικά χέρια για την εκβιομηχάνιση και την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, πολύ δε μάλιστα, αν αναλογιστεί κανείς τον επιλεχτικό χαρακτήρα της μετανάστευσης ( άτομα ηλικίας 15-44 ετών ), και τα όσα δημογραφικά προβλήματα συνεπάγεται που με τη σειρά τους λειτουργούν επιβραδυντικά στην αναπαραγωγή εργατικών χεριών για της ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.

Σύμφωνα με επιστημονικά τεκμηριωμένους υπολογισμούς, το ποσό που διατίθεται από τη χώρα μας για την ανατροφή της εξαγόμενης εργατικής δύναμης και το ποσό της υπεραξίας που παράγουν οι μετανάστες μας στις χώρες που εργάζονται, ξεπερνούν το ποσό των μεταναστευτικών εμβασμάτων και το ποσό των κεφαλαίων που εισάγουν οι 'Ελληνες εργαζόμενοι από το εξωτερικό στην Ελλάδα.

Από την υπερπροσφορά εργατικών χεριών η ελληνική οικονομία, πέρασε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε συνθήκες έλλειψης εργατικού δυναμικού και στην ανάγκη εισαγωγής εργατικών χεριών από άλλες χώρες για την κάλυψη των αναγκών της ελληνικής βιομηχανίας.

Η μετανάστευση αποψίλωσε την ελληνική ύπαιθρο κυρίως από άτομα ηλικίας μεταξύ 15-44 χρονών. Οι ηλικίες αυτές περιλαμβάνουν τα πιο ζωτικά και ζωντανά στοιχεία, και ο περιορισμός τους είχε σαν συνέπειες τη διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ των δύο φύλων στις παραγωγικές ηλικίες, την ελάττωση της γεννητικότητας και την αύξηση της αναλογίας του μη παραγωγικού πληθυσμού.

Η δημοκρατική αυτή αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδας στέρησε τη χώρα μας σε σημαντικό ποσοστό όχι μόνο από τις πιο παραγωγικές αλλά και από τις πιο δραστήριες και δημιουργικές κοινωνικά ηλικίες. Οδήγησε αναπόφευκτα στο μαρασμό της υπαίθρου, στην αδυναμία εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης όχι μόνο της οικονομικής, αλλά και της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας, και κύρια της ελληνικής υπαίθρου, που άγγιζε σε αρκετές περιπτώσεις τα όρια της ερήμωσης. Πέρα όμως από αυτά, η μετανάστευση συσσώρευσε και άλλα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, προβλήματα που δυστυχώς συνειδητοποιήθηκαν στο έπακρό τους μόνο τα τελευταία χρόνια από τις χώρες αποστολής και υποδοχής.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Αυτά είναι τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι 'Ελληνες μετανάστες και τα οποία μπορούν να αναχθούν σε δύο κύριες κατηγορίες: α) εκείνα που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες ζωής και δουλειάς στο εξωτερικό, και β) εκείνα που έχουν σχέση με την παλιννόστηση και την προσαρμογή όσων επιστρέφουν στις ελληνικές συνθήκες ζωής και δουλειάς.

Οι μετανάστες αντιμετωπίζουν κατά την εγκατάστασή τους αλλά και σε όλη τη διάρκεια παραμονής τους, σοβαρά προβλήματα κοινωνικής και πολιτιστικής προσαρμογής όπως και προσαρμογής στις συνθήκες εργασίας, εκπαίδευσης των παιδιών τους, αλλά και διατήρησης της πολιτιστικής τους ταυτότητας. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν επίσης σοβαρά προβλήματα για τους 'Ελληνες που επιστρέφουν στην πατρίδα για οριστική εγκατάσταση , μετά από πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς και δοκιμασίας στα ξένα, προβλήματα που μόλις τώρα αρχίζουν να απασχολούν σοβαρά την ελληνική πολιτεία.

Οι ελληνικές κοινότητες για δεκαετίες πάσχισαν να προσφέρουν στον απόδημο ελληνισμό ό,τι τους στέρησε η έλλειψη μέριμνας από μεριάς του ελληνικού κράτους. Πάσχισαν να διατηρήσουν τα ελληνικά ήθη και έθιμα, την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των αποδήμων, έχτισαν, δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν για το καλό του ελληνισμού, επιτελώντας ένα τεράστιας σημασίας εθνικό έργο.

Μία ιστορία του 1909. Όταν ένας συνοικισμός Ελλήνων μεταναστών καίγεται και

ένα παιδί σκοτώνεται από τον έξαλλο όχλο

«Οι γειτονιές τους είναι μέσα στη βρωμιά», «Παρενοχλούν τις γυναίκες», «… ζουν στοιβαγμένοι σε ξύλινα σπίτια μέσα στην ανέχεια. » και «… οι Έλληνες είναι καταστροφή για τον Αμερικανό εργάτη, όπως οι Γιαπωνέζοι, οι Ιταλοί και άλλοι σαν κι αυτούς» ήταν το πνεύμα των δημοσιευμάτων.

Τόπος: Η νότια Όμαχα της Νεμπράσκα των ΗΠΑ. Πρωταγωνιστές: Οι Έλληνες μετανάστες που είχαν έρθει στην πόλη από το 1880, δούλευαν σαν εργάτες στους σιδηρόδρομους και είχαν τη φήμη του «απεργοσπάστη». Συμπρωταγωνιστές: Οι Ιρλανδοί εργάτες που είχαν ήδη εγκατασταθεί εκεί νωρίτερα και είχαν ήδη σχηματίσει μια μεγάλη κοινότητα. Και που όπως είναι αναμενόμενο, σιχαίνονταν τους Έλληνες. Το ντεκόρ είναι έτοιμο και λείπει μόνο η αφορμή που θα προκαλέσει την πυροδότηση. Ιδού: Ένας έλληνας μετανάστης που κάνει μαθήματα αγγλικών με μια νεαρή δασκάλα, συλλαμβάνεται για άγνωστους λόγους από τον ιρλανδικής καταγωγής αστυνομικό Edward Lowery. Την ώρα που ο Έλληνας μεταφέρεται στη φυλακή, άγνωστο πώς, τραβάει ένα όπλο και τραυματίζει θανάσιμα τον αστυνομικό.

«Μόλις ο δράστης συλλαμβάνεται ξανά, δύο γερουσιαστές (ο ένας Ιρλανδικής καταγωγής) και ένας δικηγόρος, οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας και ξεσηκώνουν τα πλήθη. Όπως είναι αναμενόμενο, ο όχλος που όσο πάει και μεγαλώνει, καταλήγει έξω από την τοπική φυλακή, όπου κρατείται ο Έλληνας. Οι αστυνομικοί αποφασίζουν να τον μεταφέρουν στα κεντρικά για μεγαλύτερη ασφάλεια. Το πλήθος ακολουθεί την αστυνομική πομπή. Ο κρατούμενος κάποιες στιγμές πέφτει στα χέρια τους και μετά βίας γλιτώνει το λιντσάρισμα.»

Όταν τελικά οι αστυνομικοί με τον κρατούμενο καταφέρνουν να ξεφύγουν, το έξαλλο πλήθος επιστρέφει στην πόλη και κατευθύνεται προς την ελληνική συνοικία. Τρεις χιλιάδες εξαγριωμένοι ντόπιοι, λεηλατούν σπίτια και μαγαζιά. Χτυπούν άντρες, γυναίκες, παιδιά και καίνε όλα τα κτίρια της περιοχής. Ένα παιδί σκοτώνεται. Ο ελληνικός πληθυσμός, λαμβάνει επίσημη προειδοποίηση να εγκαταλείψει την πόλη, μπροστά στον κίνδυνο να συνεχιστούν οι ταραχές.

Για την Ιστορία: Ο έλληνας δολοφόνος του αστυνομικού Edward Lowery, καταδικάστηκε σε θάνατο από το τοπικό δικαστήριο. Το Ανώτατο δικαστήριο της πολιτείας, κρίνοντας ότι λόγω απειλής για μεγαλύτερες εξεγέρσεις δεν είχε μια δίκαιη δίκη, ακύρωσε την απόφαση, επανέλαβε τη δίκη και τον καταδίκασε σε 14 χρόνια κάθειρξη.

Η ελληνική κοινότητα στη Νότια Όμαχα, ευημερεί μέχρι σήμερα.

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΕΜΠΑΙΝΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΟΛΙΣ ΕΦΤΑΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ELIS, OI METAΝΑΣΤΕΣ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟ