1

ΒΟΤΣΑΛΟΒΟΤΣΑΛΟΒΟΤΣΑΛΟΒΟΤΣΑΛΟ

Ποίηµα

Χρήστος Κ. Λορέντζος

2

ΤΤΤΤόση γαλήνη, τόσο φώς

Απλόχερα διαχέει

Η υπέροχη θάλασσα

Που τραγουδάει ερωτευµένη

Στ΄ ακρογιάλι δωρίζοντάς του

Κάτασπρα βότσαλα

Θαυµάσια σχήµατα

Πολύχρωµα όστρακα.

∆ανείζοµαι παρασυρµένος

Και αποθέτω µε ευλάβεια

Στις χούφτες µου

Λίγο απ’ όλα.

Και πάνω – πάνω

Ένα τέλειο ΧΧΧΧ λευκό

Που χάραξε ο αιθέρας

Σ’ένα κόκκινο βότσαλο.

Σαν χρίσµα, σαν χρησµός

Που ανταποκρίνεται

Σε µυηµένο βλέµµα

3

Σαν διακλάδωση

Του απίθανου µε την ανάγκη.

Αποτύπωση

της διασταύρωσης των δρόµων µας.

Που µε ξάφνιασε

Και µ’ αναγέννησε.

Ίσως, αδιόρατη υπόσχεση

Πως κάπου – κάποτε

Θα συµπορευτούµε ξανά.

Η µήπως,

Τίποτε απ’ όλα αυτά

Και απλά, µε στοιχειώνεις.