Φύλλο 33

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΗΣΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑ

Το λογοτεχνικό έργο «Η Πριγκίπισσα Φλόγα» (Εκδόσεις Αρναούτη) τηςΙωάννας Η. Μάστορα παρουσιαστηκε τη Δευτέρα 3 Ιουνίου και ώρα 8:00μ.μ. στο «Παλατάκι» Χαϊδαρίου.

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε μετην αρωγή του Δήμου Χαϊδαρίου καιτης Αντιδημάρχου Πολιτισμού - Αθλη-τισμού & Νεολαίας κας ΚωνσταντίναςΑδαμοπούλου.«Η Πριγκίπισσα Φλόγα» της Δρος Φι-λοσοφίας του Παν/μίου Αθηνών Ιωάν-νας Η. Μάστορα, Μέλους της ΕθνικήςΟλυμπιακής Ακαδημίας και Πολιτιστι-κής Εκπροσώπου Ολυμπιακής ΙδέαςΟμίλου UNESCO Τεχνών, Λόγου κιΕπιστημών Ελλάδας είναι ένα αλλη-γορικό λογοτεχνικό βιβλίο. Είναι μιαφανταστική περιπέτεια για τη φιλία,την ισότητα και τη διαφορετικότητατων ανθρώπων, την ανάγκη πουέχουμε όλοι να επικοινωνήσουμε καινα συνεργαστούμε. Οι χαρακτήρεςτων ηρώων, ο τρόπος της ζωής τουςκαι η συμπεριφορά τους έχουν μία εμ-φανή διαχρονικότητα, όπως άλλωστεδιαχρονικό είναι και το ΟλυμπιακόΙδεώδες.

Η Ίλια προσωποποίηση της Ολυμπιακής Φλόγας, που γεννήθηκε στην Ελ-λάδα κι έμελλε να γίνει κτήμα όλου του πολιτισμένου κόσμου, καλείται καιπάλι να αφιερωθεί στην προσφορά και στη διάδοση των πολιτιστικών καικοινωνικών μηνυμάτων του Ολυμπισμού. Τα ερωτήματα που καλείται νααπαντήσει η Ίλια είναι υπαρξιακά και πανανθρώπινα. Το βιβλίο είναι βαθιάφιλοσοφικό, αλλά αποδίδεται με έναν πολύ απλό και παιδαγωγικό τρόποώστε να γίνεται εύληπτο και κατανοητό από μικρούς και μεγάλους. Ο μύθοςλειτουργεί περισσότερο ως ανάμνηση και προτροπή μέθεξης.

Το εξώφυλλο και την επιμέλεια των γραφικών έκανε ο Γιάννης Ρούσσος.Η εκδήλωση εγινε υπό την αιγίδα: της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής,της Εθνικής Ολυμπιακής Ακαδημίας, του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών,Λόγου κι Επιστημών Ελλάδας, του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών, τηςΈνωσης Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες.Χαιρετησαν και ομιλησαν προσωπικότητες της αθλητικής, πολιτιστικής καιακαδημαϊκής κοινότητας.

Τρίμηνη έκδοση του Συλλόγου των εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων - Βουμελιταίων Φθιώτιδας(και τα προερχόμενα απ’ αυτό χωριά Λάρυμνα, Λούτσι, Πύργος)

Γραφεία: Σίνα & Δαφνομήλη 1Α, Αθήνα Τ.Κ. 10680

“ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΔΙΝΩ, ΓΙΑ Τ’ ΟΜΟΡΦΟ ΜΑΡΤΙΝΟ”Έτος 9ο • Αρ. φύλλου 33 • Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013 • Τιμή 0,01€ • web: www.martino.gr • e-mail: [email protected]

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

ΥΠΕΡΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ

Οι υποδομές συνιστούν έναν από τους κύριους μοχλούς ανάπτυξης κάθε κοινωνίας γιατί δί-νουν τη δυνατότητα στη νέα γενιά να αναπτύξει τις ικανότητες της και να κάνει πράξη τιςπροσδοκίες και τα οράματα της.Ο Δήμος Λοκρών συνεχίζοντας την προσπάθεια για αθλητική διαπαιδαγώγηση των νέωνπαρέδωσε προς χρήση το Γυμναστήριο Μαρτίνου που παρέμεινε κλειστό για πολλά χρόνιαλόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων.΄Ολοι οι Μαρτιναίοι μόνο χαρά μπορούν να αισθάνονται για την λειτουργία του κλειστού Γυ-μναστηρίου Μαρτίνου.Μια νέα αθλητική περίοδος ξεκινά για το Μαρτίνο.Ο Δημήτριος Κων. Δημάκης από τον Α.Σ ΟΠΟΥΝΤΙΟ Μαρτίνου μας ενημερώνει:

«Ο Α.Σ ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ σε συνεργασία με το Δήμο Λοκρών προχώρησε για πρώτηχρονιά στη δημιουργία και νέων αθλητικών τμημάτων:

ΜΙΝΙ ΤΜΗΜΑ ΒΟΛΕΪ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΒΟΛΕΪ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝΜΙΝΙ ΤΜΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΑΓΟΡΙΩΝΑΝΔΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΜΠΑΣΚΕΤ

Στα μίνι και παιδικά τμήματα μπάσκετ και βόλεϊ εκτός του πρωταρχικού στόχου να ωθήσουμετα παιδιά στον αθλητισμό έχουν μπει οι βάσεις τα παιδιά να πάρουν μέρος σε τοπικά πρω-ταθλήματα ξεδιπλώνοντας έτσι το ταλέντο τους. Η γυμνάστρια Μπρούτσου Αγγελική έχειαναλάβει να προπονεί τις ακαδημίες και σε λίγο καιρό θα είναι σε θέση να δήξει την πολύκαλή και αξιέπαινη δουλειά της.Η ανδρική ομάδα μπάσκετ πήρε μέρος στην Γ΄κατηγορία του πρωταθλήματος τηςΕ.Σ.Κ.Α.Σ.Ε (΄Ενωση Σωματείων Καλαθόσφαιρας Ανατολικής Στερεάς & Εύβοιας) παρου-σιάζοντας ένα αξιοπρεπέστατο σύνολο πολλά υποσχόμενο για το μέλλον. ΄Ολα τα παιδιάπου στελέχωσαν την ομάδα και ο προπονητής Τριπηλόπουλος Κωνσταντίνος κατάφερανγια πρώτη χρονιά να κερδίσουν το σεβασμό των αντιπάλων και την αγάπη του κόσμου.

Συνέχεια στη σελίδα 3

ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΕυχαριστούμε τους αναγνώστες που έστειλαν τη συνδρομή τους για το 2012. Παρακα-λούμε όσους δεν την έχουν στείλει να τη στείλουν μαζί με τη συνδρομή του 2013 για νασυνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία του Συλλόγου.

ΣΥΝΔΡΟΜΗ 2013: 10€ΛΟΓ/ΜΟΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ: ALPHA BANK 298002320000670IBAΝ: GR6001402980298002320000670 , BIC: CRBAGRAAή στα μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου

ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣας ενημερώνουμε ότι το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας που προέκυψεαπό τις εκλογές της 7 Απριλίου 2013, συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής:

Με την ευκαιρία θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Ανδρέα Α. Μάστορα για την συνερ-γασία και την προσφορά του στον Σύλλογο. Ιδιαίτερα όμως τον Γεώργιο Αλεξ. Κρικό-πουλο με τον οποίο για πολλά χρόνια είχαμε μια άψογη και εποικοδομητική συνεργασίαγια τα προβλήματα του Συλλόγου. Ηταν ευχαρίστηση και τιμή για μας να συνεργαστούμεμαζί του.Το Διοικητικό Συμβούλιο ευχαριστεί τα μέλη του Συλλόγου και εύχεται στους απανταχούΜαρτιναίους καλό καλοκαίρι.

ΤΟ ΒΗΜΑτου Δήμου Λοκρών, της Δημοτικής Κοινότητας Μαρτίνου,

της Τοπικής Κοινότητας ΛάρυμναςΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΥΟ ΠΛΑΤΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΟΙΚΙΣΜΟ ΤΟΥ Δ.Κ.

ΜΑΡΤΙΝΟΥ ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΛΗΣ

Ο Δημος Λοκρων αναθέτει στην Βασιλική Κυροδήμου Αρχιτέκτονα Μηχανικόκάτοχο μελετητικού πτυχίου με αριθμό μητρώου μελετητή 8773, τάξης Β στηνκατηγορία μελετών 7 (ειδικές αρχιτεκτονικές μελέτες) την εκπόνηση της αρχι-τεκτονικής μελέτης για ποσό 4.500,00 € με ΦΠΑ και τον Παναγιώτη ΣταμάτηΤοπογράφο Μηχανικό κάτοχο μελετητικού πτυχίου με αριθμό μητρώου μελε-τητή 17454, τάξης Β στην κατηγορία μελετών 16 (τοπογραφικές μελέτες) τηνεκπόνηση της τοπογραφικής μελέτης για ποσό 500,00 € με ΦΠΑ την σύνταξητης ΜΕΛΕΤΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΥΟ ΠΛΑΤΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΟΙΚΙ-ΣΜΟ ΤΟΥ Δ.Κ. ΜΑΡΤΙΝΟΥ ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΛΗΣ», η οποία θα περιλαμ-βάνει:α) Την σύνταξη αρχιτεκτονικής μελέτης του θέματος.β) Κατασκευαστικά σχέδια λεπτομερειώνγ) Την τοπογραφική αποτύπωση της προς διαμόρφωσης παλατειων με επί-γεια αποτύπωση και πλήρη οριζοντιογραφική και υψομετρική εξάρτηση απότο κρατικό δίκτυο συντεταγμένων Ε.Γ.Σ.Α. ’ 87.δ) Τεύχη Δημοπράτησης ήτοι : Τεχνική Περιγραφή - Προϋπολογισμός Έργου- Προμέτρηση - Τιμολόγιο - Ειδική Συγγραφή Υποχρεώσεων - Γενική Συγ-γραφή Υποχρεώσεων - Διακήρυξη - ΣΑΥ - ΦΑΥ, Έντυπο Οικονομικής Προ-σφοράς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣΕΦΟΡΟΣΤΑΜΙΑΣΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

: Αριστείδης Κ. Κούρος: Αθανάσιος Π. Πέππας: Θωμάς Γ. Καραμέρης: Γεώργιος Σ. Τσουλουχάς: Αγγελος Δ. Κερφύλιας: Γεώργιος Ν. Κωτσαλάς: Μάρκος Γ. Ρούσσης

ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ

2 ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2013

Οι Αρχέγονες Ρίζες μαςΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ: Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ

Τρίμηνη έκδοσηΙδιοκτησία:

Σύλλογος των εν Αθήναις και Απανταχου Μαρτιναίων

“ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ”Σίνα και Δαφνομήλη 1Α

Αθήνα 10680Α.Φ.Μ. 9998-2875Δ.Ο.Υ. Ι’ Αθηνών

web site: www.martino.gre-mail: [email protected]

Εκδότης:Ο Πρόεδρος του Συλλόγου:

Αριστείδης Κ. ΚούροςΔρυάδων 40, Γαλάτσι 11146

Τηλ.: 6936028298 - 6945818191

ΔιευθυντήςΘωμάς Γ. Καραμέρης

Ι. Δροσοπούλου 237, ΑθήναΤηλ.: 6976006224

Συντάσσεται με τη βοήθειατων μελών του Δ.Σ.

Επιμέλεια έκδοσης:Τσουλουχάς Γιώργος

Μικράς Ασίας 8, Ξάνθη Τ.Κ. 67100Τηλ.: 6932146695

e-mail: [email protected]

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τιςαπόψεις του υπογράφοντα.

Κείμενα - επιστολές υβριστικού περιεχομένου δε δημοσιεύονται.

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΑΘ. ΜΠΑΤΣΟΣ

Αναζητώντας τον τάφο του Αίαντα του Λο-κρού θα αναφερθούμε πρώτα για την κα-ταγωγή του, τα κατορθώματά του, και τηνκατάρα των Θεών που τον κυνηγούσεμέχρι τον τάφο του. Ο Αίαντας κατάγον-ταν από μια μικρή πόλη την Νάρυξ πουη θέση της έχει επιβεβαιωθεί από την ΙΔ΄Αρχ. Υπηρεσία και τοποθετείται στο Ρεγ-γίνι της Λοκρίδος στην θέση Παληόκα-στρο χάρη στην εύρεση σχετικήςεπιγραφής (ΑΔ6- 1920-21, 139-143)Την εποχή του Τρωικού πολέμου (Μυκη-ναϊκή εποχή) Βασιλιάς στον θρόνο τουΟπούντα ήταν ο Οϊλέας πατέρας του Αί-αντα και όπως συνηθίζετο ηγείτο τουστρατεύματος σε περίπτωση εκστρα-τείας, εκτός αν ήταν υπερήλικας τότε τοστράτευμα το οδηγούσε ο νεαρός διάδο-χος αν υπήρχε. Αυτό λοιπόν συνέβη καιμε τον Αίαντα, νεαρό βασιλόπουλο οδή-γησε τον στρατό των Οπουντίων Λοκρώνμε σαράντα ολόμαυρα καράβια (΄Ομη-ρος: «τεσσαράκοντα μέλανας νήας»)στην Τροία. Επίσης και ο Αχιλλέας οδή-γησε τους Μιρμιδόνες στην Τροία έναντιτου πατέρα του του Πηλέα που ήταν βα-σιλιάς της Φθίας.Ο Αίας ο Λοκρός διακρίθηκε από τις πρώ-τες εμπλοκές με τους Τρώες για την αν-δρεία του ο ΄Ομηρος αναφέρει ότι ήτανταχύποδας και δασίτριχος και όχι εύσω-μος όπως ο άλλος Αίαντας ο Τελαμώνιοςπου ήταν γίγαντας επίσης στο κοντάρι ξε-περνούσε όλους τους ΄Ελληνες και τουςΑχαιούς ΄Ομηρος Ιλιάς Β.530 Αίας:«Εγ-χείμ δ' εκέκαστο πανέλληνας και Αχαι-ούς» (υπ' όψιν ότι ο ΄Ομηρος ΄Ελληνεςονόμαζε μόνο τους Λοκρούς τους άλλουςτους ονόμαζε Αχαιούς). Επίσης ο Αίαντας διέφερε από τους συμ-πατριώτες του μόνο αυτός έφερε πανο-πλία και επιδίδετο σε μονομαχίες με τουςΤρώες. ΄Ομηρος Ιλιαδα Ν.712-718«ουδ΄αρ οιλιάδη μεγαλήτορι Λοκροίεποντο ου γαρ σφι σταδιη μιμνε φίλονκήρ/ου γαρ έχον Κόρυθας χαλκήρεας Ιπ-ποδασείας / ουδ' έχον ασπίδας ευκόλουςκαι μείλινα δούρα, αλλ΄άρα τόξοισιν καιευστεφεί οιος αω τω / Ίλιον εις αμ έποντοπεποιθότες οίσιν έπειτα ταρφεα βάλλον-τες Τρώων ρήγνυντο φάλαγγα» Μετά-φραση: τον γεναίο γιο του Οϊλέα δεν τονακολουθούσαν οι Λοκροί στην μάχη απόκοντά γιατί δεν είχαν περικεφαλαίες χάλ-κινες με φούντες από τρίχες αλόγου, ούτεείχαν ασπίδες στρογγυλές και δόρατααπό μελιά, παρά ήρθαν μαζί στο ΄Ιλιον(Τροία), έχοντας πίστη στα δοξάρια τουςκαι στο καλοστριμένο αφράτο μαλλί αρ-νιού (εννοεί τις χορδές των τόξων) μεαυτό έριχναν αδιάκοπα και έσπαγαν τιςφάλαγγες των Τρώων.Οι Οπούντιοι Λοκροί ήσαν πράγματι διά-

σημοι τοξότες δεν αναφέρεται αν στηνΤροία είχαν άλογα, αλλά στα μετέπειταχρόνια διακρίνονται σαν έφιπποι τοξότεςπετύχαιναν τον στόχο πάνω από τοάλογο ενώ κάλπαζε.Ενδεικτικό είναι ότι Λοκρικό Ιππικό με το-ξότες έλαβε μέρος δίπλα στο ευέλικτοΜακεδονικό Ιππικό που οδηγούσε ο Μ.Αλέξανδρος στην μεγάλη μάχη παρά τα΄Αρβηλα. Διόδωρος – ΧVII.57Oι Λοκροί κατασκεύαζαν τα τόξα τουςαπό κέρατα ελαφιών και την σχέση τωνΛοκρών με τα ελάφια μας την μαρτυρεί ημαρμάρινη επιτύμβια στήλη του μουσείουτης Θήβας από το παλιοχώρι του Μαρτί-νου που είναι η Αρχαία Λοκρική πόληΒουμελιταία, και παρουσιάζει ανδρικήμορφή να χαϊδεύει μικρό ελάφι. ΜουσείοΘήβας Αρ. 243. Πολλοί και εξέχοντες πο-λεμιστές των Τρώων έχασαν την ζωήτους από το κοντάρι και το σπαθί του Αί-αντα του Λοκρού.Υπερασπίσθηκε για πολλές ώρες τονεκρό σώμα του Πάτροκλου για να μηνπέσει στα χέρια των Τρώων, σπέρνονταςτον θάνατο στους επιτιθέμενους και μετην βοήθεια του Μυριώνη φόρτωσαν τονΠάτροκλου στους ώμους του γιγαντόσω-μου Αίαντα του Τελαμώνιου που το μετέ-φερε στο στρατόπεδο των Ελλήνωνόπου έγινε με τιμές η καύση του νεκρού.(Υπ΄όψιν ότι ο Αίαντας ο Λοκρός ήταν πα-τριώτες με τον Πάτροκλο, από την ίδιαΛοκρική γή)Δέκα ολόκληρα χρόνια πολεμούσαν στηνΤροία. Στον δέκατο χρόνο η Τροία έπεσε, κατά την πολιορκία ο Αίας ο Λοκρόςμέσα από τα ερείπια και τις φλόγες είδεμια λυγερή κόρη Τρωάδα να τρέχει μέσααπό τους καπνούς και να κρύβεται μέσασε έναν ναό της θεάς Αθηνάς. Ο Αίας τηνακολουθεί μέσα στον ναό δεν μπόρεσενα αντισταθεί στην ομορφιά της και τηνβίασε. Η κόρη δεν ήταν άλλη παρά η πα-νέμορφη θυγατέρα του Πριάμου, Βασιλιάτης Τροίας, η Κασάνδρα (Αλεξάνδρα).Για αυτό το αμάρτημά του στο Ναό, οιΘεοί τον καταράστηκαν και απ' αυτή τηνκατάρα θα έρθει το τέλος του ήρωα τηςΤροίας. Ο Αίαντας ο Λοκρός μετά τηνπτώση της Τροίας ξεκίνησε με τα καρά-βια του την επιστροφή στην πατρίδα τηνΟπουντία Λοκρίδα. ΄Ομως μετά τηνΛήμνο μεσοπέλαγα άνοιξαν οι ασκοί τουΑιόλου και βύθησαν τα καράβια του εκτόςαπό το δικό του. Η μοίρα του επιφύ-λασσε την δική του Οδύσεια, το καράβιτου έπρεπε να κατευθυνθεί Νότια τωνσποράδων, κυρά Παναγιά, Αλόνησος,Σκόπελος, Σκιάθος να μπεί στα στενάΠαγασητικού και Εύβοιας, Μαλιακός, Β.Ευβοϊκός και να αράξει σε ένα από τα λι-μάνια της Οπουντίας Λοκρίδος Κύνο ήΆλες ή Λάρυμνα.Όμως ο Ποσειδώνας με τον Αίολο δεν τον

άφηναν να πιάσει στεριά ούτε στην Ανα-τολική Εύβοια αλλά ισχυροί ΒΔ άνεμοιτον έσπρωχναν προς το κέντρο του Αι-γαίου πέρασε ανάμεσα Σκύρου και Εύ-βοιας προσπάθησε να μπεί από τονΝ. Ευβοϊκό αλλά και πάλι ο Αίολος τονέσπρωξε ανοιχτά και ανατολικά της ΄Αν-δρου ανατολικά της Τήνου και στα στενάμεταξύ Τήνου και Μυκόνου ο Ποσειδώ-νας του έσπασε το καράβι μα ο θαλασσό-λυκος Αίαντας πάλεψε με τα κύματα καιβγήκε σε ένα βράχο που εξείχε από τηθάλασσα (γυρές πέτρες).Εκεί ξαπλωμένος επάνω στο βράχο καιεξαντλημένος σήκωσε την γροθιά στονουρανό και έβρισε τον Ποσειδώνα καιεκείνος με την τρίαινα έσπασε τον βράχο

και ο Αίαντας χάθηκε μέσα στα μαύρα καιασίγαστα νερά του Αιγαίου. ΄Ηταν κα-τάρα να μην γυρίσει ποτέ στην αγαπη-μένη του πατρίδα την ΟΠΟΥΝΤΙΑΛΟΚΡΙΔΑ. Προς τιμήν του οι ΟπούντιοιΛοκροί άφηναν μια θέση κενή στις διάφο-ρες μάχες που έδιναν. Επίσης έκανανγιορτές τα «Αιάντεια» για να τιμήσουν τονήρωα και έκαιγαν ένα παλιό καράβι μέσαστον Οπούντιο κόλπο ανοιχτά από το ση-μερινό Αταλαντονήσι την νύχτα της παν-σελήνου του Αυγούστου.

Επίσης για να τιμήσουν τον Αίαντα οιΟπούντιοι Λοκροί στα νομίσματά τουςείχαν στην μια όψη τον Αίαντα γυμνό μεξίφος και ασπίδα σε θέση μάχης, ακόμηκαι 800 χρόνια αργότερα στο τετρά-δραχμο του 4ου αι. π.Χ.Για τον βιασμό της Κασάνδρας οι Οπούν-τιοι έστελναν κάθε τέσσερα χρόνια 7 κο-ρίτσια από τις καλύτερες αριστοκρατικέςοικογένειες του Οπούντα να υπηρετή-σουν σαν ιέριες στο ναό της Αθηνάς στηνΤροία, μόλις όμως πατούσαν το πόδιτους στην στεριά τις περίμεναν ντόπιεςγυναίκες και τις πετροβολούσαν και τιςσκότωναν εκτός αν κάποιες προλάβαιναντρέχοντας και έφθαναν στον ναό της Αθη-νάς.

Πολλοί μύθοιέχουν δημιουργη-θεί γύρω από τονήρωα της Τροίαςτον ταχύποδα Αί-αντα τον Λοκρό καιο μεγαλύτερος, γιατο που βρίσκεται οτάφος του;Μια εκδοχή πουσυζητιόταν εδώστην Λοκρίδαέλεγε ότι το σώματου Αίαντα τοέβγαλε η θάλασσαστην Δήλο και απόεκεί το έφεραν μεκαράβι και το έθα-ψαν στην Οπούν-τια Λοκρίδα πουόμως;Οι μύθοι για τις θέ-σεις του τάφουείναι πολλές, στηνθέση Μοναχλάδατου Μαρτίνου σταυψώματα με σω-ρολιθιάσεις (Γκου-μουράδες) πουαγναντεύουν τονΟπούντιο κόλποεπάνω από τηνΚόρσεια στην Χι-λιαδού, έψαχναναρχαιοκάπηλοι το1950 αλλά τίποτα

δεν βρέθηκε ούτε από την αρχαιολογικήυπηρεσία. Υπ' όψιν ότι ούτε ο τάφος τουΟπουντίου είχε βρεθεί. ΄Αλλη εκδοχήείναι ότι το καράβι άραξε στην Λάρυμνακαι το σώμα του Αίαντα τάφηκε στο πα-ζαράκι πάνω από τις πηγές. ΄Αλλη εκ-δοχή λέγανε για τον Κύνο και άλλη για τονησάκι Μήτρος της Τραγάνας, εδώ όμωςστον «Μήτρο» βρέθηκε ένας μεγάλος ογ-κοδέστατος Μυκηναϊκός τάφος τετράγω-νος (φωτο 1) αλλά ήταν συλημένος απόαρχαιοκάπηλους από πολύ παλαιά και

ΔΩΡΕΕΣΔεχόμαστε ευχαρίστως δωρεές που ενισχύουν τις δραστηριότητες του Συλλόγου μας.Μπορείτε να καταθέσετε τη δωρεά σας στο λογαριασμό μας στην ALPHA BANK No298002320000670 - IBAN GR6001402980298002320000670 - BIC: CRBAGRAA

ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ:

Για τους μήνες ΑΠΡΙΛΙΟ-ΜΑΙΟ-ΙΟΥΝΙΟ 2013 έγιναν οι παρακάτω καταθέσεις:ΕΥΓΕΝΙΑ ΛΟΥΚΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΥ Λ.ΛΟΥΚΑ 50€ΓΕΩΡ. ΝΙΚ. ΚΩΤΣΑΛΑΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΙΩΑΝ. Ν. ΚΩΤΣΑΛΑ 35€ΓΕΩΡΓΙΑ Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΙΩΑΝ. Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ 20€ΕΛΕΝΗ Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗ Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ 20€ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝ. ΚΑΖΑΣ 20€ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΡ. ΚΟΥΡΟΣ 20€ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΚΛΗΡΟΣ 20€ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΝ ΠΕΠΠΑΣ 10€ΜΑΡΚΟΣ Γ. ΡΟΥΣΣΗΣ 10€ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΘ. ΚΑΒΑΛΛΑΣ 10€

Φωτο 2. Το σκάμα του Μυκηναϊκού τάφου στον χωμάτινοτύμβο του κόλπου της φτελιάς στη Β. Μύκονο

Φωτο 1. Ο άγνωστος Μυκηναϊκός τάφος στο νησάκι“Μήτρος” της Τραγάνας


Για την επιτυχία της στελέχωσης – ομαδοποίησης – λει-τουργίας των νέων τμημάτων ευχαριστούμε τη ΔημοτικήΑρχή, τη διοίκηση του Α.Σ ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ,τους γονείς, τους αθλητές, και τους προπονητές.Η διοίκηση, οι αθλητές, και οι προπονητές όλων των

τμημάτων του Α.Σ. ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ ευχαρι-στούμε θερμά τον κόσμο που στήριξε την προσπάθειάμας οικονομικά (κάρτες διαρκείας, λαχειοφόρο) αλλά καιμε την δυναμική παρουσία τους τόσο στους εντός όσοκαι στους εκτός έδρας αγώνες μας και όλους τους επι-

χειρηματίες της περιοχής μας που αν και ζούμε σε οικο-νομικά δύσκολες εποχές αγκάλιασαν και στήριξαν οικο-νομικά και υλικά την προσπάθειά μας και ευχόμαστε ναέχουν τη δυνατότητα να μας στηρίζουν πάντα».


ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΡΤΙΝΟΥ

ΥΠΕΡΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣυνέχεια από τη σελ. 1

ΑΝΔΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΜΠΑΣΚΕΤπάνω αριστερά: Σεραφείμ Δημάκης, Γεώρ. Αθ. Τράκος, ΠαύλοςΠήλιας, Ιωάν. Θεοδώρου, Δημ. Ελευθ. Μπρούτσος, Δημ. Γκρι-τζάπης και ο προπονητής Κω/νος Τριπηλόπουλος

κάτω αριστερά: Δημ. Γεωρ. Μπρούτσος, Κων/νος Λιβέρας,Γεώρ. Δημ. Μητσάκος, Νικ. Κωτσαλάς, Γεώρ. Κυριακούσης,Γεώρ.Παπακωνσταντίνου

Α. Κ. Κούρος

ΑΝΔΡΩΝ Γ! ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Β΄ΟΜΙΛΟΣ

ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ:

Βόλεϊ κοριτσιών (Junior) Βόλεϊ κοριτσιών (παιδικό)

Μπάσκετ Αγοριών (Junior)

Προς τους ασφαλισμένους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι το οδοντιατρείο μου έχει

σύμβαση με τον ασφαλιστικό φορέα Ε.Ο.Π.Υ.Υ.Η σύμβαση αυτή αφορά οδοντιατρική περίθαλψη όλων των

ασφαλισμένων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για οδοντιατρικές πράξεις πουκαλύπτει και υλικά που χρησιμοποιεί.Για την καλύτερη εξυπηρέτησή σας, τηλεφωνήστε μου για το

ραντεβού σας στο ιατρείο μου, που βρίσκεται στην πλατείαΠαμμεγίστων Ταξιαρχών (δίπλα στην εκκλησία).Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή πρό-

βλημα σας απασχολεί. Με εκτίμηση

Κατερίνα Παπαγκίκα

γυμνός από κτερίσματα στερώντας κάθε πληροφο-ρία όπως μου είπε η Αμερικάνα αρχαιολόγος ALEY-DIS VAN DE MOORTEL που διενεργούσε τιςανασκαφές μαζί με την ΙΔ΄υπηρεσία αρχαιοτήτων.Επίσης ορισμένοι λένε ότι εδώ ήταν το κέντρο διοί-κησης κατά την Μυκηναϊκή εποχή. Σήμερα δεν έχειβρεθεί ακόμα ούτε ο Οπούντας, η Μητρόπολις τωνΛοκρών. Εκεί όμως στον Μήτρο στο νησάκι τηςΤραγάνας, βρέθηκαν ερείπια κτηρίων 1ης-3ης χι-λιετίας π.χ., προϊστορικός οικισμός, τάφοι πρωτο-ελλαδικοί ή Μυκηναϊκοί, κανένας δεν παίρνει τορίσκο;Και τελευταία εκδοχή είναι, ότι μετά την Γυρά πέτραπνίγηκε και το σώμα του εξεβράσθη στο Βόρειομέρος της Μυκόνου στο κόλπο της Φτελιάς. Εκείυπάρχει ένας χωματένιος προϊστορικός τύμβος,στην κορυφή του φωτο 2 υπάρχει Μυκηναϊκόςτάφος με κτερίσματα, χρυσά κοσμήματα, αγγείαπήλινα, σφραγιδόλιθοι, που σημαίνει ότι ήταν τάφοςκάποιου πολύ σημαντικού ηγέτη ή κάποιου Μυκη-

ναίου βασιλιά. Αυτός ήταν ο λόγος που μεταγενέ-στερες παραδόσεις συνέδεσαν με την Μύκονο τοντραγικό χαμό και τον τάφο του Τρωϊκού ήρωα Αί-αντα του Λοκρού γιου του βασιλιά των ΛοκρώνΟϊλέα.Εκεί λοιπόν στις ακτές του κόλπου της Φτελιάς στηνΒ. Μύκονο βρίσκει η Θέτιδα το παγωμένο πτώματου Αίαντα (ψχρός νέκυς κατά τον ποιητή) και τονθάβει από συμπόνια, ενώ και αυτή είχε χάσει τονγιο της τον Αχιλλέα στην Τροία, φτιάχνει τον τάφοεπάνω σε ένα χωμάτινο τύμβο δίπλα στην θά-λασσα. Σε ένα τύμβο που αντιμάχεται τα κύματακαι τρέμει μήπως παρασυρθεί το χώμα και ξαναφα-νούνε τα γυμνά κόκκαλα του Αίαντα. Η κατάρα κυ-νηγάει τον ήρωα και μετά το θάνατό του. Αλλάμήπως αυτή η ίδια η κατάρα είναι που δεν μας αφή-νει να βρούμε τον τάφο του τραγικού ήρωα, είναικάποιος Μυκηναϊκός τάφος; ή είναι τα σκοτεινά πα-λάτια του Ποσειδώνα στο βυθό του Αιγαίου;

Οι Αρχέγονες Ρίζες μαςΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ: Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ

Συνέχεια από τη σελ. 2


Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (1941-1944)

Στο αντιστα-σιακό κίνηματων Ελλήνων

κατά των Γερμανώνκαι Ιταλών κατακτη-τών σημαντικήυπήρξε και η συνει-σφορά των γυναι-κών. Μερικάπεριστατικά καιπράξεις καταδει-κνύουν τη μεγάλησυμβολή των γυναι-

κών στην απελευθέρωση της πατρίδαςμας. Οι στρατιώτες που γυρνούν από τομέτωπο έχουν ανάγκη τη συμπαράστασητου πληθυσμού. Χρειάζονται λίγο ψωμί,κατάλυμα, ατομική καθαριότητα και ένακαλό λόγο. Στα χωριά αλλά και στις γει-τονιές της Αθήνας, άλλοτε οργανωμένακαι άλλοτε ανοργάνωτα, οι γυναίκες ζεμα-τίζουν για να φύγουν οι ψείρες, τους πε-ριθάλπουν, τους δίνουν να φορέσουνπολιτικά ρούχα για να μη συλληφθούν καιτους εφοδιάζουν με τρόφιμα για το τα-ξείδι. Οι γυναίκες κρύβουν επίσης τουςάνδρες.

Την Αγγελική Σταρόγιαννη απότον ΄Αγιο Νικόλαο της Μάνης τη σκότω-σαν στην πόρτα του σπιτιού της στις 21-2-1942, γιατί έτρεφε και συντηρούσε τους΄Αγγλους και παρόλα τα βασανιστήρια δεμαρτυρούσε ποιος τους έστειλε στο σπίτιτης.Οι Πηλιορίτισσες έκρυψαν, τροφοδότη-σαν και βοήθησαν τους ΄Αγγλους να φύ-γουν με καΐκια για την Τουρκία.

Μεγάλο μέρος των ενεργειώντων γυναικών για φροντίδα και συμπαρά-σταση προς αυτούς που διώκονται γίνε-ται αυθόρμητα και οι πράξεις τουςδιαθέτουν μια πηγαία ευρηματικότητα.

Την άνοιξη του 1942 στη Θεσσα-λία, ενώ οι Λεγεωνάριοι κατατρομοκρα-

τούσαν τον κόσμο, η Γλυκερία Χατζήέκρυψε τέσσερις καταζητούμενους στηναποθήκη που έβαζε σανό.

Η Μαρία Δημάδη από το Αγρίνιογνωρίζοντας πολύ καλά τη Γερμανικήγλώσσα, εργαζόταν ως διερμηνέας στηντοπική Γερμανική Διοίκηση. Από τη ση-μαντική αυτή θέση στις κρίσιμες για τοαντιστασιακό κίνημα της περιοχής στιγ-μές μετέφερε πολύτιμες πληροφορίεςστους αντάρτες σχετικές με τις ενέργειεςκαι τα σχέδια των κατακτητών. Κάποιαστιγμή προδόθηκε από τους συνεργάτεςτων Γερμανών και εκτελέστηκε. Οι ενέρ-γειές τους εκφράζουν τα αισθήματά τους.Επειδή έχουν εκπαιδευτεί να νοιάζονταιγια τους άλλους και να προσφέρουν,εφευρίσκουν τρόπους – ακόμη και ότανδεν υπάρχουν τα μέσα – για να ικανοποι-ήσουν τις ανάγκες αυτών που τις χρει-άζονται, τρόπους που οι οργανώσειςδύσκολα θα μπορούσαν να σκεφτούν.

Στο στρατόπεδο των Τρικάλων ηαρχή μιας ευρύτερης συμπαράστασηςξεκίνησε από ένα μνημόσυνο σε κοντινήεκκλησία. Επιστρέφοντας οι γυναίκες μετα κόλυβα, σκέφτηκαν να τα μοιράσουνστους κρατούμενους και οι φρουροί τοεπέτρεψαν. ΄Ετσι στις γιορτές ο εξωτερι-κός δρόμος του στρατοπέδου γέμιζε απόγυναίκες και παιδιά, που στα μνημόσυνα,τους γάμους και τα βαφτίσια εκδήλωνανέμπρακτα τη συμπαράστασή τους.

Αυθόρμητα ξεκίνησαν και τασυσσίτια στο μικρό χωριό της Ευρυτανίαςμε πρωτοβουλία της Ναυσικάς Φλέγγα.Η ατομική συμπαράσταση σε παιδιά τουχωριού που πεινούσαν μετατρέπεται σεοργανωμένη προσπάθεια. Δημιουργείταιεπιτροπή από επτά κοπέλες και ξεκινούνστις 25 Μάρτη του 1942 να σιτίζουν πε-νήντα παιδιά και δέκα γέροντες. Για νασυγκεντρώσουν τρόφιμα ώστε να συνε-χιστεί δίνουν θεατρικές παραστάσεις στις

οποίες αντί για εισιτήριο εισπράττουν φα-σόλια και καλαμπόκι.

Οι γυναίκες που κάθονται στιςουρές μεταφέρουν τα νέα, δίνουν πληρο-φορίες για τον αγώνα, κάνουν ζύμωση.Οι γυναίκες είναι ικανότατες και στην αν-τικατασκοπία. Γνωρίζουν την τέχνη να«λανθάνουν», να ξεφεύγουν. Οι λεγεω-νάριοι, δεν υποπτεύονται ότι οι ηλικιωμέ-νες που περνούν κάθε τόσο έξω από τηναποθήκη όπου ξεφορτώνεται το υλικότους παρακολουθούν σιωπηλά και αθό-ρυβα.

Στο μπλόκο, οι Γερμανοτσολιά-δες δεν υποπτεύονται και δεν κάνουνέρευνα στην αδύνατη και μικροκαμωμένηκοπέλα, που έχει στην τσάντα της το πα-ράνομο υλικό.

Οι γυναίκες φαίνεται ακόμη ότιακουμπούν κάποιες ευαίσθητες χορδέςτων κατακτητών. ΄Εχουν κι αυτοί μάτια,γυναίκα, κόρες ή αδελφές που τις αγα-πούν. Στη μάχη που δίνει η ανθρωπιά μετην αγριότητα του πολέμου, οι γυναίκεςβρίσκονται με τη μεριά των αισθημάτωνκαι πολλές φορές κερδίζουν.

Οι γυναίκες έχουν κι ένα άλλοόπλο: τη γοητεία που εξασκούν στους άν-τρες. Τη χρησιμοποιούν για τους σκο-πούς του Αγώνα.

Ο αρχιλεγεωνάριος Ραμπουντί-κας πιάστηκε από τις αντιστασιακές ορ-γανώσεις, όταν μια κοπέλα του έδωσεραντεβού έξω από τη Φιλιππούπολη.΄Οταν έφτασε εκεί παρουσιάστηκαν εκείμπροστά του οι εφεδροελασίτες, τονέπιασαν και τον πέρασαν δεμένο μέσααπό τα χωριά. Με ρόπαλα και πέτρες θα-νατώθηκε από τις γυναίκες.

Η Τήγαινα Μιχάλη από τα Μυστι-γνά της Λέσβου, δούλευε στην αντίστασημαζί με τους γιους της. Είχαν παράνομηναυτική βάση. Η ίδια παρακολουθούσετα καΐκια και υποδείκνυε που θα προσεγ-

γίσουν. Η ψυχραιμία που έδειξε, όταν μιαφορά οι Γερμανοί μπλοκάρισαν τη βάσηαποδείχτηκε σωτήρια.

Η Ηλέκτρα Αποστόλου και ηΛέλα Καραγιάννη είναι δίχως αμφιβολίαοι κατοχικές ηρωίδες που μετά την απε-λευθέρωση έμελλε να αναδειχθούν εμ-βληματικές μορφές της γυναικείαςσυμμετοχής στην Αντίσταση.

Η Λέλα Καραγιάννη φροντίζει ναφυγαδεύει Βρετανούς στρατιώτες, διορ-γανώνει αποδράσεις, συνεργάζεται με τιςεθνικές λεγόμενες οργανώσεις και τοΣτρατηγείο της Μέσης Ανατολής, συλλαμ-βάνεται δυο φορές από τους κατακτητέςκαι τη δεύτερη ύστερα από σκληρά βα-σανιστήρια οδηγείται στο εκτελεστικόαπόσπασμα λίγο προτού φύγουν οι Γερ-μανοί από την Αθήνα.

Η Ηλέκτρα Αποστόλου υπήρξεμια μεγάλη αγωνίστρια που είχε το σθέ-νος να μην προδώσει τους συντρόφουςτης και να δηλώσει Ελληνίδα την ώραπου υφίστατο φρικτά βασανιστήρια.

Η Ηλέκτρα Αποστόλου εγκατέ-λειψε την ασφάλεια μιας μεσοαστικής οι-κογένειας για να γνωρίσει τους διωγμούςτου Μεταξικού καθεστώτος, την εξορία,την πείνα, τα πιο απάνθρωπα βασανι-στήρια και, τέλος, το θάνατο.

Η Ηρώ Κωνσταντοπούλουυπήρξε μια άλλη σημαντική αγωνίστριατης Εθνικής Αντίστασης που έδωσε τηζωή της για τα ιδανικά της Ελευθερίας καιτης Δημοκρατίας.

Θα μπορούσε να αναφέρει κα-νείς και πλήθος άλλες ηρωικές πράξειςγυναικών, καθώς και πράξεις υλικής καιηθικής ενίσχυσης του χειμαζόμενου τηνπερίοδο εκείνη ελληνικού λαού, που κα-ταδεικνύουν την τεράστια προσφορά τηςγυναίκας σ' εκείνον τον ανεπανάληπτοΑγώνα της Εθνικής μας Αντίστασης.

Γεράσιμος Μασούρας Φιλόλογος

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ

Την εννοούμε όλοι τη λέξη ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙ-ΗΣΗ. Διαφοροποιείται όμως στη σκέψη τουκαθενός πολίτη σε Διεθνή κλίμακα. Εξαρτά-

ται, φυσικά με τι μάτι τη βλέπει και με πιο μικρο-σκόπιο την αναλύει. Μεποια ευαισθησία πνευματικήκατορθώνει να τη διακρίνει,και ποιες οι σκοπιμότητεςτων πατρόνων που τη δια-χειρίζονται και την προ-ωθούν.

Στ' αλήθεια ποιος είναιαυτός που δε βλέπει πωςανατέλλει μια νέα εποχή

όπου το δύσκολο δεν είναι ν' ανέβεις αλλά να στα-θείς όρθιος.Τη φωνή στην δημοσιότητα δίνουν τα «τα πολύ-

στροφα μηδενικά», οι παντογνώστες αποτελούντους σωτήρες και φωστήρες στην δημοσιότητα τηςστιγμής. Η αδηφαγία της πολιτικής και κοινωνικήςμας ζωής έχει πλήξει τους θεσμούς και τα ήθη μας.Εν ονόματι του κέρδους και της απληστίας καθυ-ποβάλλουν τον πολίτη σ' ένα ανελέητο καθημερινότρεχαλητό, ώστε να παραμερίζει και να απομακρύ-νει κάθε ηθικό ενδοιασμό του. Στο ανελέητο αυτότροχάδην οι μεγιστάνες του υπερκέρδους για ναφθάσουν στο συν άπειρο του βωμού που στο-χεύουν θυσιάζουν κάθε ευαισθησία.Εκμεταλλευόμενοι την πρόοδο της τεχνολογίας σεβάρος του αδύναμου πολίτη τον μαζικοποιούν σεδιάφορα σημεία της υδρογείου με διαφορετικέςγλώσσες συνεννόησης, διαφορετικές θρησκείες,διαφορετικά ήθη και συνήθειες, να ζήσουν κάτωαπό τη δική τους διεφθαρμένη νοοτροπία της εκ-μετάλλευσης και του κέρδους.Μας καθοδηγούν ολοταχώς σ' ένα σύστημα ολο-

κληρωτισμού του μεγάλου κεφαλαίου, με αύξησημιας καταναλωτικής κοινωνίας, με απώτερο σκοπότην εξυπηρέτηση του καπιταλιστικού συστήματος.

΄Απειρες σκέψεις και απόψεις μπορούμε ναέχουμε σχετικά με το σχεδιασμό και την οργάνωσητου ολοκληρωτικού καπιταλιστικού συστήματος,που οδηγούν στη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση απόκράτη της οικονομικής ολιγαρχίας και τα συμφέ-ροντα μετρημένων στα δάχτυλα.Γιατί, το μικροσκόπιο, όπως αναφέραμε πιο πάνωαναλύοντας αυτές τις σκέψεις, εμφανίζει ξεκάθαραπως η παγκοσμιοποίηση δεν είναι αντάξια στιςελευθερίες του πολίτη και των δημοκρατικώναρχών του. Πως το δεκανίκι που στηρίζεται είναιολοκληρωτισμός που στερεί τις ελευθερίες τουλόγου του πολίτη, πο τον προσανατολίζει σ' έναείδος ιδεολογίας και απομάκρυνσης των ανθρωπί-νων δικαιωμάτων. Πως ο πολιτικός λόγος αρθρώ-νεται από επικοινωνιολόγους πουπραγματοποιούν πλύση εγκεφάλου, που προ-σβάλλει τον πολίτη χωρίς ουσία, χωρίς καν να ανα-φέρονται σε θεσμούς που καταξιώνουν τιςδημοκρατικές αρχές και τις ελευθερίες του.Οι θεσμοί είναι εκείνοι που θα κατευθύνουν την

κοινωνική και πολιτική της κάθε χώρας που ετοι-μάζεται να δεχθεί και να ενταχθεί σ' αυτό το λεγό-μενο κύκλωμα της παγκοσμιοποίησης και όχι με τομανδύα του Νέου ολοκληρωτισμού όπως υπαινίσ-σονται κάποιοι. Οι θεσμοί που καταξιώνουν το σε-βασμό στα δικαιώματα του πολίτη, στον κόπο τουηλικιωμένου συνταξιούχου, στον μικρομεσαίο,στην υγεία, στην παιδεία του, σεβασμό στο περι-βάλλον, γνωστό σ' όλους οι αγώνες που έχουνγίνει για τη κατάκτηση αυτών των δικαιωμάτων.Είναι οι μόνοι και πιο βασικοί παράγοντες πουμπορούν να δικαιώσουν μια παγκοσμιοποίηση, σ'ένα πλαίσιο εργασιακής ειρήνης με την αναμονήενός καλύτερου κόσμου.Οι πολιτικοί μας λοιπόν, ας κάνουν το γύρο του

κόσμου, ας ατενίσουν με ευαισθησία μπρος στιςδυσκολίες της ζωής αυτών των ανθρώπων και ταπροβλήματα της παγκοσμιοποίησης.

Του Νικ. Ι. Γκούτζου

Φίλος καλός, που αγαπάει και αυτός την καλή «ΤΑΒΕΡΝΑ» μεπήγε, στο Γαλάτσι (στη Λαμπρινή). Η συνοι-κία για μένα είναι άγνωστη. Ξέρω, ότι μένουνπολλοί Κυκλαδίτες, ιδιαίτερα Ναξιώτες (Αξιώ-τες). Με πήγε στην οδό Ορφανίδου 76. Εκείείναι η Ταβέρνα - Εστιατόριο, το «ΒΑΡΕΛΙ».Λαμποκοπούσε από καθαριότητα. Παρόντεςη κ. Τζήμα και ο Σύζυγος της. Έπιασα τονκατάλογο. Στην πρώτη σελίδα είχε ένα καλο-γραμμένο κείμενο και με έντονα μαύρα γράμ-ματα έγραφε:“Για τους ψαγμένους, θα έχουμε ψωμί ολι-

κής αλέσεως από ζέα, κριθάρι και σκληρόσιτάρι και ειδικές πίτες με αλεύρι ζέας, χωρίςγλουτένη.”Από το κείμενο αυτό έμαθα, ότι η Ζέα ή Ζειάείναι αρχαίο δημητριακό και σήμερα στηνΉπειρο τη λένε «ΒΡΙΖΑ».

Από το κείμενο αυτό έμαθα, ότι οι πρόγονοι μας δεν έτρωγανψωμί από σιτάρι. Το σιτάρι το είχαν, ως τροφή των ζώων. Οι πρό-γονοι μας, κυρίως έτρωγαν ψωμί από ΖΕΑ.Το πιο σπουδαίο όμως που έμαθα, είναι, ότι η σημερινή Ζέα, τοσημερινό λιμάνι, στον Πειραιά, πήρε το όνομα, από το δημητριακόζέα, γιατί σ’ αυτό το λιμάνι την φορτοεκφορτώνανε. Ο συντάκτηςαυτού του κειμένου, είχε την εντιμότητα ν’ αναφέρει από που άντ-λησε τις πληροφορίες του. Ο πληροφοριοδότης του είναι ο Καθη-γητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κ. Θ.Μπουχέλιος, τον οποίο μέχρι αυτή την ώρα που γράφονται αυτέςοι γραμμές δεν μπόρεσα να βρω και να τον ακούσω.Ο κ. Μπουχέλιος μας πληροφορεί, η γλουτένη (αλευρόκολλα) δενυπάρχει, στη Ζέα, γι’ αυτό και ενδείκνυται:1ον. Για τη μείωση της χοληστερόλης.2ον. Για την πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων.3ον. Για την πρόληψη του καρκίνου.4ον. Για την πρόληψη του διαβήτη.5ον. Επιδρά ευεργετικά στην εμμηνόπαυση.6ον. Επιδρά στην καλή υγεία του πεπτικού συστήματος.7ον. Επιδρά στην απώλεια του βάρους.Το αλεύρι ζέα κυκλοφορεί, στην αγορά, είναι όμως ακριβό. Ήδη

ΤΡΩΤΕ ΖΕΑ

ΓεώργιοςΑ. Πούλιος

Επίτιμος ΔικηγόροςΔημοσιογράφος

ΕνώσεωςΚυκλαδικού Τύπου



Γράφει ο Παν. Γεωρ. Δημάκης Υπεύθυνος Ιστορικού Αρχείου Δήμου Αμφικλείας-Ελατείας

«Κάλλιο Κίτσο μ’ να χάνουσαν, νάχανες το κε-φάλι, παρά να χάσεις τ’ άρματα, τα πατρικοδο-

σμένα».

Ηένδοξη Βελίτσα, η αητοφωληά του Παρνασσού,έδωσε στον Ιερό Αγώνα δεκάδες αγωνιστών,πρωταγωνίστησε δε λόγω οχυρής θέσεως σαν

επιτελικό κέντρο, σ’ όλη τη διάρκεια της Επαναστάσεωςτου ’21. Έδρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, με την περί-φημη σπηλιά-φρούριο «Μαύρη Τρούπα», αλλά και κατάπερίπτωσιν του Υψηλάντη, Καραϊσκάκη, Νικηταρά, Τζα-βέλλα κ.ά. Η ασφαλής και οχυρή θέση της Βελίτσας, σταπρόποδα του θεϊκού Παρνασσού, είχε προσελκύσει

κατά την μακράπερίοδο τηςΤουρκοκρατίαςτα πιο άξια καιδυναμικά στε-λέχη της κοιλά-δας του Κηφισού,που δημιούργη-σαν το υπέροχοφυλετικό δείγματων ρουμελιω-τών «παλληκα-ριών»,1 ταγενναία και ανυ-πότακτα στις το-πικές μάχες,αλλά και παντα-χού παρόντα,όπως εκφράζεταιτο δημοτικό τρα-

γούδι «για τα σαράντα παλληκάρια από τη Λεβαδειά,που πάνε για να πατήσουνε την Τροπολιτσά». Έναςαπό τους πολλούς Βελιτσιώτες αγωνιστές της εποχής,ο Νικόλας Βελητζιώτης, μας κατέλιπεν ένα θαυμάσιοδείγμα της αγάπης των παλληκαριών για τα άρματα, μεμια επιστολή2-3 που υπαγόρευσε το 1825 στο Ναύπλιο,απευθυνόμενη προς το «έξοχον Υπουργείον των Πολε-μικών». Εκεί διηγείται, ότι προ δύο ετών, στον Εύριπο(εννοεί Εύβοια), ο γνωστός οπλαρχηγός ΒασίληςΜπούσγος4 του εζήτησε δανεικό το τουφέκι του, με το«που ήταν καλόν». Ο Νικόλας, παρά τον διαφαινόμενοθαυμασμό του για τον Μπούσγο, δεν ήθελε να του τοδώσει, αναγκάστηκε όμως να υποκύψει με την πίεση καιτου καπετάνιου του. Ο Μπούσγος, παρά τις οχλήσεις,δεν ήθελε να του το επιστρέψει και με βαθύτατο σέβαςπροσφεύγει και το ζητεί από το Υπουργείο Πολέμου.Ασφαλώς το τουφέκι αυτό είχε αξία αντικειμε-νική – π.χ. μαλαμοκαπνισμένο κλπ. – αφούεπέσυρε την προσοχή του καπετάνιου, αλλάκαι υποκειμενική, συναισθηματική για τον ίδιο.Ποιος ξέρει σε ποια φονική μάχη το κέρδισε ογενναίος Νικόλας, αφού τα όπλα τότε κερδίζον-ταν στις μάχες. Η συνέχεια είναι γνωστή, ογραμματεύς σημειώνει «να ερωτηθεί ο Μπούσ-γος, ενεργήθη δια ζώσης». Τύχη αγαθή όμωςείχε ενεργηθεί και γραπτώς, χάρις στο σθένοςκαι στην αποφασιστικότητα του Βελητζιώτη καιδιεσώθη το συμβάν αυτό*, καθώς και το όνοματου συντοπίτη μας γενναίου στρατιώτη ΝικόλαΒελητζιώτη**, του οποίου καταγραφή στα μη-τρώα αγωνιστών ’21 δεν έχει βρεθεί προς το

παρόν. Μας χάρισε όμως ο γενναίος Νικόλας ένα πα-ράδειγμα, αλλά και μας έδειξε πόσο τα άρματα, τουφέ-κια, σπαθιά ήταν δεμένα με τον πολεμιστή, που η σχόλητου ήταν στα μεσοδιαστήματα των μαχών, να τα γυαλί-ζει, να τα συντηρεί, να τα προβάλλει σαν το κάλλιστο τηςεμφανίσεώς του, που δεν ήταν βέβαια η λερή φουστα-νέλλα και τα τρύπια τσαρούχια, που οι λαμπροστολισμέ-

νοι Βαυαροί της Οθωνικής περιόδου έβλεπαν καισχολίαζαν απαξιωτικά, παρασύροντας μάλιστα τμήματης τότε διαμορφούμενης ελληνικής κοινωνίας να «βλέ-πει» την Ευρώπη, αποτάσσοντας τα «οικεία της καθ’ημάς ανατολής», που ήσαν όμως σε κάθε περίπτωσηφιλοκαλέστερα και τεχνικά ανώτερα.

* Βλ. Βουλής Αρχ. Ελλ. Παλλιγ. Λυτά έγγραφα, σελ. 115.** Αγωνισταί εκ Βελίτζης. Βασίλειος Βελητζιώτης Π6900.Ταξιάρχης Γερ. Βελητζιώτης Κυτ 22 Ε.Β.Ε. τμήμα χειρ.)Προφανώς πρόκειται για την αυτή οικογένεια, δυστυχώςο Νικόλας Βελητζιώτης δεν ανιχνεύεται στα Αρχεία, προςτο παρόν, εύλογο λοιπόν να διασωθεί το τίμιο όνομα τουως μνημόσυνο στο σημείωμα αυτό. Παρα ταύτα, απόένα έγγραφο, το Ν.14826, που ομοιότυπό του απόκειταιστο Ιστορικό Αρχείο του Δήμου Ελατείας, μπορούμε ναταυτίσουμε την οικογένεια Βελητζιώτη, όχι με απόλυτηαλλά με σχετική ασφάλεια, με την οικογένεια ΑνδρίκουΒελητζιώτη-Ανδρικόπουλου, λαμβάνοντας υπόψη ότιτην εποχή αυτή πολλοί αγωνιστές, χρησιμοποιούσαν τοχωριό της καταγωγής τους ως δηλωτικό Επωνύμου,όπως Ξυλικιώτης, Ντερνιτζιώτης, Λεπενιώτης κλπ. Τοέγγραφο βρίσκεται στον φάκελλο Ανδρικόπουλου,αφορά απόδειξη πληρωμής υπηρεσιών σιτηρεσίων(Ταϊνια) έχει εκδοθεί επ’ ονόματι Α. Βελητζιώτη την 4ηΙουνίου 1826 στο Ναύπλιο, φέρει δε σφραγίδα αρίθμησηκαι υπογραφές.1. Αρχ. Πάλληξ εύρωστος, νέος. Επίσης εις Άμμων. 63-35 «Εις δε των εχομένων ταύτης ηλικίας οι μεν πάλληκα,

οι δε βούπαιδα, οι δε μελλέφηβον καλούσιν» Βυζαντ.Αναφέρεται στα Τακτικά του Λέοντος «συμβολής δημο-σίας προσδοκωμένης, πλήθος λεγομένων παλληκα-ρίων…»2. Την αγάπη στα άρματα περιγράφει και ο Μακρυγιάν-νης*, με το απαράμιλλο ύφος του όταν ζητάει από τονΑγιάννη, να του δώσει άρματα καλά που εδώ θα είχανκαι την ευλογία του Αγίου. Έτσι δένει ο Μακρυγιάννηςτην επιθυμία του, με την πανάρχαιη των Ελλήνων αντί-ληψη για τα άρματα, τα ευλογημένα από τους θεούς(όπλα του Αχιλλέως κλπ) Απομνημονεύματα Μακρυ-γιάννη Καραβίας 1957. «…Έγινα ως δεκατεσσέρωνχρονών και πήγα εις πατριώτη μου εις Ντεσφίνα. Ήτανο αδελφός του με τον Αλήπασια και ήταν ζαμπίτης αυτόςεις την Ντεσφίναν. Στάθηκα με εκείνον μιάν ημέρα. Ήτανγιορτή και παγγύρι τ’ Αγιαννιού. Πήγαμεν εις το παγγύριμόδωσε το ντουφέκι του να το βαστώ. Εγώ θέλησα νατο ρίξω, ετζακίστη. Τότε μ’ έπιασε σε όλον τον κόσμονομπρός και με πέθανε εις το ξύλο. Δεν μ’ έβλαβε το ξύλοτόσο, περισσότερον η ντροπή του κόσμου. Τότε όλοιτρώγαν και πίναν και εγώ έκλαιγα. Αυτό το παράπονονδεν ηύρα άλλον κριτή να το ειπώ να με δικιώση, έκριναεύλογον να προστρέξω εις τον Αι – Γιάννη, ότι εις τοσπίτι του μόγινε αυτήνη η ζημία και η ατιμία. Μπαίνωτην νύχτα μέσα εις την εκκλησιά του και κλειώ την πόρτακι’ αρχινώ τα κλάματα με μεγάλες φωνές και μετάνοιες:«τ’ είναι αυτό οπούγινε σ’ εμέναν, γομάρι είμαι να μεδέρνουν». Και τον περικαλώ να μου δώση άρματα καλάκι’ ασημένια και δεκαπέντε πουγγιά χρήματα και εγώ θατου φκιάσω ένα μεγάλο καντήλι ασημένιον. Με τις πολ-λές φωνές κάναμεν τις συμφωνίες με τον άγιον». Η απί-στευτη σχεδόν για τα σημερινά δεδομένα αυτή σκηνή,ενός εφήβου, να προσφύγει στον προστάτη Άγιό του«… ότι στο σπίτι του μόγινε αυτή η ζημιά…». Με πολλέςφωνές, να κάμη την συμφωνία με τον Άγιο αξίζει να τηνδιαβάσει κανείς πολλές φορές. Θυμίζει τα Ομηρικά χρό-νια, που οι θνητοί, μιλούσαν με τους θεούς, ακόμη καιδιαφωνούσαν, δείχνει δε πόσο βαθειά είναι η ελληνικήρίζα, αυτό το παράξενο μείγμα πατρίδας και θρησκείας,που μόνον ένας αφηγητής γνήσιος λαϊκός σαν τον Μα-κρυγιάννη, μπορεί να περιγράψει.3. Β. Μπούσγος Οπλαρχηγός από το Απόκουρο (1793).Υπηρέτησε τον Αλή Πασά, έλαβε μέρος στις μεγάλεςμάχες του Αγώνα, με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, Διάκο,Καραϊσκάκη. Σημαντικό ότι πρώτος έδωσε νόημα στηνέναρξη της Επαναστάσεως στην Ρούμελη την 24η Μαρ-τίου, με το φόνο του Τάταρη (ταχυδρόμου Τούρκου) καιενός τουρκαλβανού, στο Ζεμενό, αφού ως αποσταλμέ-νος των Προκρίτων Λεβαδιάς, στην Πάτρα, στον Πρό-ξενο της Ρωσίας Βλασόπουλο δεν πρόλαβε τα γεγονότακαι επιστρέφοντας από το Γαλαξείδι, βρόντησε το του-φέκι στο Ζεμενό.

ΤΟ ΤΟΥΦΕΚΙ ΤΟΥ ΒΕΛΗΤΖΙΩΤΗ

Χειρ. Φ. Κόντογλου

Ο Κοσμάς ο Αι-τωλός έδρασεαργότερα απότο ΝεκτάριοΤέρπο. ΓιοςΗ π ε ι ρ ώ τ ηυφαντή ο μεγά-λος αυτός εθνα-π ό σ τ ο λ ο ς ,γεννήθηκε στοχωριό ΜέγαΔέντρο της Αι-τωλίας. Διασχί-

ζοντας τη Μακεδονία, την ΄Ηπειρο, τηΧειμάρρα, την Αιτωλοακαρνανία, τη Ναυ-πακτία, τη Δωρίδα, την Παρνασσίδα και

τα νησιά του Αιγαίου, μιλούσε παντού. Μ'αυτά που έλεγε, με τον τρόπο που ταέλεγε και προπαντός με την επιμονή τουστη σύσταση σχολείων και στη διδασκα-λία της ελληνικής γλώσσας, στάθηκε όσοκανένας άλλος εμπόδιο στην πάρα πέρααύξηση των εξισλαμισμών.«Ο Κοσμάς κατόρθωνε με το λόγο του

να εισδύει στα έγκατα της λαϊκής ψυχής.Το μοναδικό όπλο της νουθεσίας και τηςεπιρροής, που είχαν οι διδαχές του, ήτανο πόνος: ο πόνος για τη χαμένη ευτυχίακαι την αθλιότητα της σκλαβιάς (...) Χτυ-πούσε την αδικία σ' 'ολες τις μορφές. Κα-τεδίκαζε την αγριότητα, το μίσος, τηδιχόνοια. Κήρυχνε την καλωσύνη, την

ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣαγάπη, την ελεημοσύνη και την ομό-νοια»(85)Ο Κοσμάς ο Αιτωλός απ' όπου περνούσεέχτιζε σχολεία, κι' εκκλησίες, βάφτιζε τουςαβάφτιστους, και πριν φύγει απ΄το χωριόπου μιλούσε έστεινε ένα ξύλινο σταυρό,για να θυμούνται οι άνθρωποι το πέρα-σμά του και το κήρυγμά του.«Δεν κήρυττε την επανάσταση – γράφει

γι' αυτόν ο Διονύσιος Κόκκινος – άλλ' έρ-ριπτεν επί της ζωής φως και καθίστα τονελληνικόν κόσμον ικανόν ν' αντιληφθή τηνκατάστασίν του» (86) Πάμπολα είναι αυτά που έχουν διατυπω-θεί κατά καιρούς από πολλούς ιστορικούςγια τον Κοσμά τον Αιτωλό- πράγματα πουστέκουν αποκαλυπτικά και για τον άν-θρωπο και για τον αγωνιστή Κοσμά τονΑιτωλό.

«Χιλιάδες χωρικών τον συνόδευσαν παν-τού - γράφει ανάμεσα σε άλλα, γι' αυτόνο Φάνης Μιχαλόπουλος – κι ο φανατι-σμός των λαϊκών στοιχείων έφθασε σ'επικίνδυνο σημείο... συνοδευόμενος απόπολλά καϊκια, γιομάτα πιστούς, πήγε στηΖάκυνθο, αλλά οι προύχοντες του νησιού,πρόλαβαν και δεν επέτρεψαν την παρα-μονήν του» (87)Με τον Κοσμά τον Αιτωλό δεν τάβαζαν

μόνο οι Τούρκοι, αλλά και οι ΄Ελληνεςπρούχοντες. Κι οι δεύτεροι τάβαζαν μαζίτου, γιατί τους κάκιζε για τις λογής παρα-νομίες και αυθαιρεσίες τους.«Εις την Κεφαλληνίαν – γράφει ο Η. Α.

Παπαδόπουλος – οι άρχοντες εζήτησαναπό τον Ενετόν Διοικητήν την απέλασιντου. Εις την Κέρκυραν ο Διοικητής τηςνήσου, παρακινούμενος από τους προ-



ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΔΗΜΟΥ ΛΟΚΡΕΩΝ

«ΟΣΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑ-ΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ» (Πλάτωνας 427-347

π.Χ από την διάλεξη του κ. Μπουραντά)

Την Παρασκευή 29/3/2013 στην αίθουσα διαλέξεων του Κωνσταντίνειου ΠνευματικούΚέντρου στην Αταλάντη έγινε διάλεξη από τον Κα-θηγητή – Συγγραφέα του Οικονομικού Πανεπιστη-μίου Αθηνών κ. Δημήτρη Μπουραντά με θέμα «οιαξίες ως πυξίδα προσωπικής διεξόδου από τηνκρίση»Προλόγισε το μέλος του Δημοτικού Συμβουλίουτου Δήμου Λοκρών Αριστείδης Κ. Κούρος.Η ομιλία κύλησε με ανάλυση των αξιών σε κοινω-νικό επίπεδο από το παρελθόν ως σήμερα.«Την δεκαετία του ' 50 και του '60 ήμασταν φτω-χότεροι αλλά ζούσαμε καλύτερα, με λιγότεροάγχος γιατί υπήρχαν αξίες. Σήμερα δεν υπάρχουνκαι αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση πρέπεινα θυμηθούμε τις χαμένες μας αξίες.Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας και γενι-κότερα η κρίση σε όλα τα επίπεδα έχουν κοινό πα-ρανομαστή την απουσία αξιών και πλαισίουαρχών. Αν δεν ξαναβρούμε τις χαμένες αξίες καιδεν δημιουργήσουμε πλαίσια αρχών, όσα μνημό-

νια και αν κά-νουμε θα κατρα-κυλήσουμε ακόμηπιο κάτω. Ανέ-φερε δυο παρα-δείγματα: οιολυμπιακοί αγώ-νες στην Ελλάδαπέτυχαν γιατί όλοισεβαστήκαμε τοπλαίσιο αρχώντων ολυμπιακώναγώνων, οι οδη-γοί στο αεροδρόμιο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ σταματούν αμέσως όταν βλέπουν πεζό να δια-σχίζει το δρόμο εντός του αεροδρομίου, εκεί υπάρχει πλαίσιο αρχών και όλοι τοσέβονται.Κλείνοντας θύμισε τα πάρα πάνω λόγια του μεγάλου μας φιλοσόφου του Πλάτωνααλλά και του Μαχάτμα Γκάντι «πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις ναδεις στον κόσμο» και του Τζον Κέννεντυ «Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σουγια σένα, αλλά τι μπορείς εσύ για τη χώρα σου»Στη συνέχεια ακολούθησαν ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους στην διάλεξη.Η ομιλία του κ. Μπουραντά σε κατανοητή γλώσσα άγγιξε τις ανησυχίες και τους προ-βληματισμούς όλων μας σε σχέση με τις δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζει η χώραμας, η ελληνική οικογένεια, κι ο καθένας μας ξεχωριστά.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Κ. ΚΟΥΡΟΣ

Με τα καλύτερα λόγια μίλησε για τη χώρα μας ο RobinWilliams «Τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς για όλους.Αυτό που δεν αλλάζει είναι η κληρονομιά, η ταυτότητάσας.Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναιακόμα εκεί για να θυμίζει ότι η πρόοδος και η ακμήμπορούν να επιστρέψουν», δήλωσε σε συνέντευξή τουστην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» ο διάσημος κωμικός

Robin Williams.Είπε ακόμα, ότι έχει κάνει διακοπές με σκάφος στα ελληνικά νησιά και πως δεν ήταν αρκετό για να δει όλα όσα έχει διαβάσει στην ελληνική μυθολογία.

«Στην Αγγλία για παράδειγμα, δεν πήγα πουθενά. Τι να δω; Το παλάτι του Μπά-κιγχαμ; Δεν με νοιάζει. Όπως κι αν πάω στη Γερμανία, δεν θα πάω να δω τοΤείχος του Βερολίνου.Ωστόσο, την Δήλο, τον Παρθενώνα και τις Μυκήνες δεν μπορείς να τις αγνοή-σεις».

«Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

ύχοντες, διέταξε αυτόν να απέλθη και επέ-ρασεν εις την ΄Ηπειρον» (88)Ο Τσιτσέλης αναφερόμενος στις εναντίον

του Κοσμά του Αιτωλού ενέργειες των αρ-χόντων, είναι πολύ διαφωτιστικός.Γράφει:«Κήρυξ πιστός των ευαγγελικών αρχών καιτης αγάπης (ο Κοσμάς ο Αιτωλός), φίλοςτου νόμου και του δικαίου, φιλόπτωχος καιφιλάνθρωπος ων, εκεραυνοβόλει τας κατα-χρήσεις των αρχών, την ιδιοτέλειαν και ταςδεσποτικάς ιδέας των αρχόντων (...) Εθεω-ρήθη ως εικός, ανήρ ασυμφόρων τοις τε εντοις πράγμασι και τοις αριστοκράταιςαρχών, επομένως ανατρεπτικός του κοινω-νικού συστήματος, εφ΄οις πολλοί εν Κεφαλ-ληνία απήτησαν την εκδίωξιν αυτού»

Κι όλα αυτά ως στις 24 Αυγούστου1779, χρονολογία που τερματίζεται η δράσητου με το μαρτυρικό θάνατο του στο χωριόΚολικόντασι της Ηπείρου.

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός πρόσφερεπολλά στον σκλαβωμένο Ελληνισμό. Ηδράση του υπήρξε περισσότερο εθνικοπαι-δευτική της Παιδείας. Ο ίδιος έλεγε: «Ταγράμματα είναι ο λόγος του Θεού». Κή-ρυττε επίσης πως είναι καλύτερα να συστα-

θεί ένα σχολείο παρά μια εκκλησία.«Όταν πήγε στη Χειμάρρα – γράφει

ο Γιάννης Καράς – και του είπαν πως δενέχουν χρήματα για την ανέγερση σχολείουτους προτρέπει να γκρεμίσουν τις εκκλησίεςκαι να χτίσουν σχολείο, γιατί απ΄τις εκκλη-σίες «πιο θεάρεστο ήταν το σχολείο». Κιαυτός πρώτος «άρπαξε στα χέρια του ένατσεκούρι και σαν αητός βρέθηκε στη σκεπήτου κοντινότερου ναού κι άρχισε να γκρεμί-ζει τον τρούλλο». Και στη θέση της εκκλη-σίας χτίστηκε το σχολείο της Χειμάρρας«που τεράστιες υπηρεσίες πρόσφερε στονλαό» (89 ) Με την προτροπή του Κοσμά τουΑιτωλού συστήθηκαν σε ελληνικές κοινότη-τες διακόσια δέκα σχολεία. Τα σχολεία αυτάο Διονύσιος Κόκκινος τα βλέπει σαν «μικρέςεστίες ελληνικού φωτός»...

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ«ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟΧΩΡΟ 1453-1821»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣΑΘΗΝΑ 1984

ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣΣυνέχεια από τη σελ. 5

στο σπίτι μου τρώμε ψωμί ζέα, χάρις στηναβαρεσιά της γυναίκας μου, Ελένης, και τηνεπιδεξιότητά της να ζυμώνει και να φουρνί-ζει. Ψωμί ζέα και με γραβιέρα, δεν σταματάςνα τρως.Πληροφορίες, για τη ζέα ή ζειά μας δίνει οανεπανάληπτος, Πατέρας της ΙστορίαςΗρόδοτος, αλλά και ο Διοσκουρίδης.Ο Μέγιστος των Μεγίστων Αλέξανδρος οΜακεδόνας, το στρατό του, έτρεφε μόνο μεζέα. Ήθελε οι στρατιώτες του να είναι υγιείς

και να έχουν σωματική και πνευματική ευε-ξία. Το ακούσατε σημερινοί Ανθέλληνες, Μι-σέλληνες και ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ;

Υ.Γ. Όποιος γνωρίζει τον κ. Μπουχέλιο,παράκληση, να μου τηλεφωνήσει, στον210-94.09.788. Ευχαριστώ).

ΤΡΩΤΕ ΖΕΑΣυνέχεια στη σελίδα 4

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις, είναι απότην Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες)Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής καιτης νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουνόρια. (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft) H Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία

από τους ίδιους λαούς και... στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. ́ Ολες οι γλώσσεςθεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών,την Ελληνική, (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς από-

δοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο. Μόνον ηΕλληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα.Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυ-στύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως ναγράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιόςείναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γρά-ψει.Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις ΑρχαίωνΕλληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχατο γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται απότο ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ – διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε μεαυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμ-μένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί)και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). ΄Αρα το να υπάρ-χουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θαέπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμεπιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμο-λογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορικής πορείας της κάθε μίας λέξης. Καιαυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελ-ληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των ΑρχαίωνΕλληνικών.Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συ-

νειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόγ-χρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόποστο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρ-παστικό.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ!


Κάθε φωτογραφία... χίλιες αναμνήσεις

Γεώργιος Δημ. ΚαραμέρηςΟργανοπαίκτης στις ορχήστρες Χιώτη, Ζαμπέτα, Μπιθικώτση.Στο Μαρτίνο πάντα συνόδευε τις παρέες του με τα σύντομα αυτο-σχέδια τραγούδια και ταξίμια του. Ένα από αυτά που έμαθα απόάνθρωπο της παρέας είναι:“Κουνισέ το μας λιγάκι το παχύ σου κωλαράκι” και πολλά άλλα τέ-τοια.

Μόρφω και Κωνσταντίνος Αθανασίου Μπάτσος

Κωνσταντίνα και Γεώργιος Παπακωνσταντίνου

Καλομοίρα και Δημήτριος Αναστασίου Μπώκος

Μπράβο Πρόεδρε είμαστε μαζί σου.Και στην Α΄Εθνική ή είσαι οικονομικός παράγοντας του Μαρτίνου ή δεν είσαι. Δηλαδή ο «Πλα-τανιάς» τι περισσότερο έχει από τον Οπούντιο.Προχώρα Πρόεδρε είμαστε μαζί σου.Ο Οπούντιος πλέον υπάγεται στην ψυχρή λογική του επαγγελματισμού, αλλά για τον απλόΜαρτιναίο έχει να κάνει με την καρδιά του με την ψυχή του.Ο Οπούντιος θα σβήσει είναι θέμα χρόνου προδομένος από τους σωτήρες του.Απομένει μόνο το παρελθόν. Αυτό που έχει αφήσει στον καθένα μας. Υπάρχει τίποτε άλλοσπουδαιότερο;

ΤΕΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ Α1 ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

1. ΣΤΥΛΙΔΑ 902. ΜΑΛΕΣΙΝΑ 843. ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ 834. ΔΑΦΝΗ ΛΙΒΑΝΑΤΩΝ 665. ΑΤΑΛΑΝΤΗ 636. ΑΡΗΣ ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 507. ΚΑΜ.ΒΟΥΡΛΑ 498. ΕΝΩΣΗ 2010 469. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΛΑΜΙΑΣ 4310. ΕΛΑΤΕΙΑΚΟΣ 3711. ΑΓΡΟΤΗΣ ΛΙΑΝΟΚΛΑΔΙΟΥ 3712. ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΗΡΑΚΛΗΣ 3613. ΛΑΡΥΜΝΑ 3514. Ν. ΚΡΙΚΕΛΟ 3315. ΔΙΒΡΗ 3016. ΜΑΓΝΗΣΙΑΚΟΣ 2917. ΠΑΓΚΡΑΤΙΑΚΟΣ 2218. ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΑΧΙΝΟΥ 15

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Κ. ΚΟΥΡΟΣ

Α.Σ. ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ3ος ΣΤΗΝ Α1 ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Πως να απεγκλωβήσω το φως απ' τη σκιά

Το καλύτερο έργο τέχνης είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ1) Δεν είναι εικονογράφηση2) Διατίθεται το υλικό των γραμμάτων από τους στίχουςτων ποιημάτων3) Δημιουργείται ένα χάος ρυθμών4) Αυτούς τους ρυθμούς τους οργανώνω σιγά-σιγά,ώσπου να αναγνωρίζονται από τις μορφές τους.

Κάποια στιγμή είναι σαν όλα να ' χουν ολοκληρωθεί αλλάστην πραγματικότητα είναι σαν να γίνεται μια καινούργιααρχή.

... Αφού δουλευτούν όλα τα μέρη του έργου... τότεμπορώ να πω ότι το έργο τελείωσε.Με τη ζωγραφική ξεφορτώνομαι τις λέξεις...

Υπάρχουν στοιχεία καινούργια... άγνωστα σε χρήση και λειτουργία.

Σύνολα και υποσύνολα γραμμών... που άλλοτε συνθέτουν φόρμες αναγνωρίσιμες και άλλοτεόχι...

Στιγμές ενός ΟΛΟΥΓνωρίζουμε ή ανακαλύπτουμε τις στιγμές ή τα μέρη αλλά δεν ξέρουμε το ΟΛΟΝ

Σιγά – Σιγά οργανώνεται ο χώρος... Φύτρες

ΓυρίνοιΒλέμματα

... Ανάλογα με την πυκνότητα των γραμμάτων (ή γραμμών) είναι και το αποτέλεσμα του περιε-χομένου στο σχέδιο...

... Η εμφάνιση της τελείας.Αποφεύγοντας οποιαδήποτε... φιλολογική πλήξη... εάν είναι δυνατόν...

Στο φανταστικό παρατηρητήριο του δημιουργού... παίρνω ορισμένα συστατικά υλικά απ' τα ποιήματα.. όχι την ουσία... Αποσπάσματα φανταστικών εικόνων από ένα παράλληλο φανταστικό ΣΥΜΠΑΝ!!... Η κίνηση των γραμμών στο χαρτί μοιάζει με τα φύλλα του δέντρου που τα φυσάει ο αέρας...... Η απελευθέρωση και η τιθάσευση της ... φόρμας... καλό είναι να δουλεύεται και η παραμικρή «σπιθαμή» του έργου (ζωγραφική)

... Οργανώνω καλύτερα τις φόρμες και τις επεξεργάζομαι τονικά... Υπάρχει η τάση όλες οιγραμμές να καμπυλώνουν.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Του Χρήστου Γκριτζάπη,Ζωγράφου

Στην Ελλάδα του Ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του Διεθνούς Νομισματικούταμείου του Eurogroup (Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης) η Δημοτική ΚοινότηταΜαρτίνου και ο Σύλλογος εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων «ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ» διορ-γάνωσαν με επιτυχία στις 14 Απριλίου 2013 διάλεξη με θέμα «Οι Λοκροί και οι Νόμοι τωνΟπουντίων Λοκρών» με ομιλητή τον Γεώργιο Α. Πούλιο Επίτιμο Δικηγόρο και Δημοσιο-γράφο ενώσεως Κυκλαδικού τύπου.

Αρχικά τον ομιλητήπρολόγισε και παρουσίασεστο κοινό η πρόεδρος τηςΔημοτικής Κοινότητας Μαρτί-νου Σπυριδούλα Γιάγκου καιστην συνέχεια ο κύριος Πού-λιος ανέπτυξε το θέμα τηςδιάλεξης.

Ο ομιλητής όσα μαςείπε είχε την εντιμότητα ναμας αποκαλύψει και τιςπηγές του, από τις οποίεςάντλησε τα λεπτομερή επιχει-ρήματά του.

Ενδεικτικά θα γράψωαυτές που θυμάμαι. Ανά-φερε: Τον Διόδωρο το Σικε-λιώτη. Τον Στοβαίο και τονρήτορα Δημοσθένη. Διάφο-ρες επιγραφές, ιδιαίτερα τουΓΑΛΑΞΙΔΙΟΥ. Ο λόγος τουήταν «ΑΕΝΑΟΣ». ́ Ηταν έναςκαταρράχτης, ήταν ασυγκρά-τητος. Αναφέρθηκε σε περι-στατικά και γεγονόταάγνωστα στο ακροατήριο.Κάθε περιγραφή θα είναι κα-τώτερη της πραγματικότητας,θα τον αδικήσω. Με όλο τοσεβασμό, προς τον ομιλητήθα αποπειραθώ να γράψωκαι ζητάω προκαταβολικά τηνεπιείκεια του.

Η αναφορά μου θα πε-ριορισθεί, στη Νομοθεσία τουΕπιζεφειρίου Λοκρού τηςΚάτω Ιταλίας, ΖΑΛΕΥΚΟΥ.

Η νομοθεσία του Ζαλεύκου.

Δίδασκε το σεβασμό προς τους Θεούς•Δίδασκε το σεβασμό, προς τη Δικαιοσύνη•Δίδασκε το σεβασμό των Αρχόντων, προς τους πολίτες•Τιμωρούσε τους αισχρούς και πρόστιχους•Τιμωρούσε τις μοντέρνες αντιλήψεις•Τιμωρούσε τους φοροφυγάδες•Προστάτευε την Ισοπολιτεία•Προστάτευε τα Ιερά•Προστάτευε τις κληρονομιές•Είχε θεσπίσει διατάξεις περί οινοπνεύματος•Είχε θεσπίσει την βασικότερα αρχή του δικαίου «ουδεμία ποινή άνευ Νόμου»•Είχε συντάξει νόμο πως πρέπει να ντύνονται άνδρες και γυναίκες•Είχε συντάξει νόμο πως πρέπει να ντύνονται άνδρες και γυναίκες•Είχε συντάξει νόμο περί μοιχείας•Τέλος αναφέρθηκε, πως οι Οπούντιοι Λοκροί ψηφίζανε τους νόμους τους στη Βουλή•τους.

Για όλες τις πιο πάνω διατάξεις ο κ. Πούλιος έφερνε παραδείγματα κάνοντας την ομιλίατου απλή και κατανοητή, με συνέπεια να καθηλώσει το ακροατήριο και ουδείς να κουρασθεί,βαρεθεί ή δυσανασχετίσει.

Ο κ. Γεώργιος Αναργ. Πούλιος έκλεισε την ομιλία του, με το επίγραμμα που είχεγραφτεί στο Πολυάνδριο (νεκροταφείο) των Θερμοπυλών το τόσο τιμητικό, για μας τουςαπογόνους των ΟΠΟΥΝΤΙΩΝ ΛΟΚΡΩΝ, για μας τους Μαρτιναίους και λοιπούς κατοίκουςτης ευρυτέρας περιοχής.

- Θρηνεί αυτούς που χάθηκαν για την ΕΛΛΑΔΑ- Πολεμώντας Μήδους, Οποείς η πρωτεύουσα των- Λοκρών με τους τίμιους Νόμους

Μας καθήλωσε, μας μετέδωσε την έπαρσή του, κράτησε αμείωτο το ενδιαφέροντου κοινού και καταχειροκροτήθηκε. Στην εκδήλωση το παρών έδωσαν: ο τέως ΔήμαρχοςΑταλάντης Γεώργιος Σκαμπερδόπουλος, η Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Μαρτίνου Σπυ-ριδούλα Γιάγκου, ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Λοκρών Χρήστος Μπώκος και οι ΔημοτικοίΣύμβουλοι του Δήμου Λοκρών Αριστείδης Κ. Κούρος και Αλέξανδρος Κούρος από Μαλε-σίνα.

Αριστείδης Κ. Κούρος


ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ Η ΔΙΑΛΕΞΗ«ΟΙ ΛΟΚΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΥΝΤΙΩΝ

ΛΟΚΡΩΝ»ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ Α. ΠΟΥΛΙΟ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟ ΜΠΕΡΜΠΑΤΙΓ’ ΕΥΡΕΣΗ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΕΣΟΔΑΠροηγούμενο υπόλοιπο με 30/3/2012 € 167,06Συνδρομές- Δωρεες € 1.360,00Τόκοι πιστωτικοί € 1,17ΣΥΝΟΛΟ € 1.528,23

ΕΞΟΔΑΈξοδα Εκδοσης εφημερίδας € 1.298,00Γενικά έξοδα € 50,00Έξοδα Τράπεζας € 26,00Νέο υπόλοιπο με 30/3/2013 στην Τράπεζα € 154,23ΣΥΝΟΛΟ € 1.528,23

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΠΟ 1/4/2012 ΕΩΣ 30/3/2013

Το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στο μπερμπάτι

Η Α΄ και Β΄ εύρεση της τίμιας κεφαλής του Ιωάννου του προδρόμου τιμάταιαπό την Εκκλησία μας στις 24 Φεβρουαρίου.Σύμφωνα με την παράδοση και τα ιστορούμενα στους εκκλησιαστικούςύμνους, αναφέρεται και Τρίτη εύρεση της τίμιας κεφαλής του Ιωάννου τουπροδρόμου.Η Γ΄ εύρεση της τίμιας κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του προδρόμου και βα-πτιστού τιμάται από την Εκκλησία μας στις 25 Μαΐου. Βέβαια για την εύρεσητης τίμιας κεφαλής του προδρόμου υπάρχουν και άλλες αντιφατικές παρα-δόσεις.Μετά από πολλά χρόνια βρέθηκα στις 25 Μαΐου 2013 στο μπερμπάτι για ναθυμηθώ τα παλαιά, τα παιδικά μου χρόνια.Την ημέρα αυτή κανείς δεν έπρεπε να δουλέψει γιατί θα πάθαινε μεγάλο κακόόπως επίσης κάθε απόγευμα της ίδιας ημέρας έβρεχε με κεραυνούς καιαστραπές για τον λόγο αυτό ονόμαζαν τον Άγιο ‘’ Κουμπουρά’’.Κάθε χρόνο σε αυτή την γιορτή ο πατέρας μου ήταν καλεσμένος από τον

μπάρμπα Τάκη τον Μπώκο και την πολυαγαπημένη μου Θεία Καλομοίρα,πόσο την αγαπούσα αυτή την γυναίκα .Τότε οι ‘’ Τσοπαναραίοι’’ σε αυτή την γιορτή καλούσαν συγγενείς και φίλους,το είχαν σε καλό την Αγία αυτή ημέρα να είχαν όσο το δυνατόν πιο πολλούςκαλεσμένους.Επίσης κάθε ‘’ Τσοπαναραίος’’ θεωρούσε ιερή υποχρέωσή του να σφάξειένα αρνάκι ή ένα κατσικάκι για τον άγιο. Αυτό έφερνε ευτυχία στην οικογένειάτου αλλά και υγεία στο ποίμνιο του.Στο τέλος της θείας λειτουργίας το μεσημέρι στο προαύλιο της εκκλησίας είχεστηθεί το κοινό τραπέζι με το πλουσιοπάροχο γεύμα ( ψητά, πίτες, τυρί, κο-κορέτσια, πρόβείο γιαούρτι, κρασί ) ακολουθούσε ο χορός από μικρούς καιμεγάλους με πρώτον τον Παπά.Αργά το απόγευμα σταματούσε το γλέντι και οι καλεσμένοι αναχωρούσανόλοι μαζί για το Μαρτίνο με τις καλύτερες εντυπώσεις από τις περιποιήσειςτων ‘’Τσοπαναραίων’’.Σήμερα τίποτα από τα παραπάνω, η δοξολογία από τον Παπά του χωριούμας Εμμανουήλ έναν άρτο με φέτα στο χέρι και στο σπίτι μας.Ο κόσμος άλλαξε, άλλαξαν οι καιροί…. Η βιομηχανική επανάσταση έφερε τα πάνω κάτω.

Αριστείδης Κ. Κούρος

Φύλλο 33

Documents

Transcript of Φύλλο 33