ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ξενοφώντος Ελληνικά Βιβλίο 2.κεφ. 2. & 1-4

ΟΜΑΔΑ 1.

Μερικοί, καθώς αναζητούν στην ελληνική αρχαιότητα την πηγή κάθε σύγχρονου είδους λόγου, πιστεύουν ότι στο πρόσωπο του Ξενοφώντα και στα έργα του μπορεί να ανακαλύψει κανείς «έναν αληθινό ρεπόρτερ», γιατί διέθετε τη δυνατότητα επιλογής στοιχείων, που προσελκύουν την προσοχή των αναγνωστών. (Αθ. Κανελλόπουλος, 0 Ξενοφών ως δημοσιογράφος, σελ. 13 και 25). Ο Αθ. Κανελλόπουλος, οικονομολόγος, πολιτικός και δημοσιογράφος αποδίδει με δημοσιογραφικό ύφος τις παραγράφους 3-4 ως εξής:

Αθηναϊκή συμφορά στους Αιγός Ποταμούς (Επί της Παράλου, του απεσταλμένου μας Ξενοφώντα

Αθηναίου.) Το ιερό πλοίο των Αθηναίων η «Πάραλος» προσορμίζεται

στο λιμάνι του Πειραιά νύκτα. Η είδηση της συμφοράς μεταδίδεται από στόμα σε στόμα και η οιμωγή από τον

Πειραιά δια μέσου των Μακρών Τειχών φτάνει στην Αθήνα. Ο ένας ανακοινώνει στον άλλο το θλιβερό άγγελμα.

Κανείς δεν κοιμήθηκε τη νύκτα εκείνη. Δεν είναι μόνο γιατί πενθούσαν τους χαμένους. Αλλά και γιατί τους συνείχε η αγωνία για τον εαυτό τους. Νόμιζαν πως τους περίμεναν

όσα εκείνοι έκαναν στους Μηλίους, αποίκους των Λακεδαιμονίων, όταν τους νίκησαν ύστερα από πολιορκία,

αλλά και στους κατοίκους της Ιστιαίας και της Σκιώνης και της Τορώνης και της Αίγινας και σε άλλους πολλούς

Έλληνες. Την επομένη συνέρχονται σε έκτακτη συνέλευση. Αποφασίζεται η επιχωμάτωση όλων των λιμένων, εκτός

ενός, να επισκευάσουν τα τείχη και να προετοιμάσουν την πόλη για πολιορκία,

Να επισημάνετε τις διαφορές ανάμεσα στο παραπάνω κείμενο και στο πρωτότυπο.

ΟΜΑΔΑ 2. Ποια δεινά μπορούσαν να υποστούν οι ηττημένοι; (να βρείτε στοιχεία από τις ιστοσελίδες που σας δόθηκαν ή και από αλλού).

ΟΜΑΔΑ 3.Να συγκρίνετε τη συμπεριφορά του Λυσάνδρου μετά τη νίκη του με αυτήν του Αγησίλαου σε αντίστοιχη νίκη όπως

φαίνεται και στο παρακάτω κείμενο.

69

Αγησίλαος πυθόμενος μάχην γεγονέναι περί Κόρινθον, και Σπαρτιατών μεν ολίγους τεθνάναι, Κορινθίων δε και Αθηναίων και τών άλλων συμμάχων αύτοϊς πολλούς, ουκ ώφθη περιχαρής ούδ' επηρμένος τή νίκη, άλλα πάνυ βαρύ στενάξας «φεϋ τής Ελλάδος» εφη «ή τοσούτους υφ' αυτής απολώλώλεκεν, όσοις άρκεΐ τούς βαρβάρους νικάν απαντάς».

(Ηθικά του Πλουτάρχου)

π υ θ ό μ ε ν ο ς όταν πληροφορήθηκεώ φ θ η φάνηκεε π η ρ μ έ ν ο ς τ η ν ί κ η υπερήφανος, φαντασμένος

από τη νίκη υφ' α υ τ ή ς ( υ π ό ε α υ τ ή ς ) από μόνη της, με τα χέρια της

α π ο λ ώ λ ε κ ε ν έχει χάσει, έχει σκοτώσει

ΟΜΑΔΑ 4.

Ποια αξία είχαν για τους αρχαίους Έλληνες οι σπονδές και πόσο λαμβάνονται υπόψη στα γεγονότα που εξιστορούνται στο συγκεκριμένο κείμενο ;

ΟΜΑΔΑ 5.

Να συσχετίσετε την αντίδραση των Αθηναίων στο άκουσμα της καταστροφής με αυτήν των Σπαρτιατών μετά την ήττα τους στη μάχη των λεύκτρων όπως την αφηγείται ο Ξενοφών στα Ελληνικά (ΣΤ,4,16)

Γενομένων δέ τούτων, ό μεν εις την Λακεδαίμονα αγγέλων τό πάθος άφικνεΐται γυμνοπαιδιών τε ούσης της τελευταίας και τοϋ ανδρικού χορού ένδον όντος· οι δέ έφοροι έπεϊ ήκουσαν τό πάθος, έλυποϋντο μεν ωσπερ, οιμαι, ανάγκη· τον μέντοι χορόν ουκ έξήγαγον, αλλά διαγωνίσασθαι ειων. και τα μεν ονόματα προς τούς οικείους εκάστου των τεθνεώτων άπέδοσαν. Προεϊπαν δέ ταΐς γυναιξί μή ποιεΐν κραυγήν, άλλα σιγή το πάθος φέρειν. τή δ' ύστεραία ην όράν, ων μεν έτέθνασαν οι προσήκοντες, λιπαρούς και φαιδρούς έν τω φανερω αναστρεφόμενους, ων δέ ζώντες ήγγελμένοι ήσαν, ολίγους άν είδες, τούτους δέ σκυθρωπούς καί ταπεινούς περιιόντας.

69