Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η...

download Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

of 8

Transcript of Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η...

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    1/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 1

     Δευτέρα  17 Ιουνίου 1913: 1η  μέρα του πολέμου, 10η Μεραρχία  

    (Διήγηση του Χρίστου1 )

    Αξημέρωτα 17 Ιουνίου με ξύπνησε ο Δεκανέας Λιούφης2

    .«Ξύπνα κυρ Ανθυπουλοχαγέ , οι γουρνάδις απέναντι κάτ’  ετοιμάζουν …» 

    «Είσαι σίγουρος Κώστα;» 

    «Τους ακούν’  οι σκοποί από πολλιώρας. Τόση κίνηση μέσ’  στου σκουτάδ’ δεν  

    είνι για καλό …» 

    «Σήμανε αμέσως συναγερμό, χωρίς φασαρία, ειδοποίησε τους άνδρες των  

    Φυλακείων  να μείνουν στις θέσεις τους και να μην πυροβολήσει κανείς αν δεν

    κινηθούν οι Βούλγαροι εναντίον τους. Και στείλε συνδέσμους στον Διοικητή

    της  Διλοχίας και τις γειτονικές Διμοιρίες!» 

    Μέρες τώρα κοιμόμασταν με τα ρούχα και τις παλάσκες και με τα όπλα δίπλα

    μας. Σε 10 λεπτά, όλη η Διμοιρία ήταν στο πόδι. Μαζί με τον Ταγματάρχη  που

    ήταν επί κεφαλής της Διλοχίας μας και έναν Επιλοχία, ξεκινήσαμε τον έλεγχο

    στις προφυλακές, που ήταν στα υψώματα του χωριού Ορεβίτσα, που σήμερα

    λέγεται Πευκοδάσος. Η Ορεβίτσα είναι στην αριστερή όχθη του Αξιού, από

    την μεριά που ήταν οι Βούλγαροι δηλαδή. Μέσα στο «στόμα του λύκου». Δεν

    χρειάστηκε να ασχοληθούμε με τη διανομή εφοδίων, αρκούσε η επανάληψη

    των εντολών που γνωρίζαμε καλά. Οι Διαταγές που είχαμε λάβει από  τον

    προηγούμενο μήνα ήταν σαφείς και ξέραμε πώς έπρεπε να ενεργήσουμε:

    «Η χαραχθείσα συνοριακή γραμμή δεν είναι φύσεως τοιαύτης, ώστε να δυνη-

    θώμεν να την υπερασπίσωμεν. Επομένως πρέπει απλώς να την κατέχωμεν δι’

    ολίγων φυλακείων με ελαχίστους άνδρας , όπως παρεμποδίζωμεν αποπείρας

    των Βουλγάρων προς λαθραίαν διείσδυσιν . Εν περιπτώσει εχθρικής επιθέ-

    σεως, τα φυλακεία θ’ αποσυρθώσι προς το απόσπασμα προκαλύψεως … (που

    δεν) πρέπει να παρασυρθή εις αγώνα προς διατήρησιν θέσεων ή επανάκτησιν

    τοιαύτων, αλλά δια πυρών πεζικού και πυροβολικού εκ μεγάλων αποστάσεων

    να επιβραδύνη την πορείαν του εχθρού και τον κατατρίβη, ουδέποτε εμπλεκό- μενον εις αποφασιστικόν αγώνα …»

    1  (  Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Χρίστος Κατηφόρης, 3

    ο   Σύνταγμα Ευζώνων, 10

    η  ΜΠ ,

     μυθιστορηματικό πρόσωπο) 2 (μυθιστορηματικό πρόσωπο) 

    3  Απόσπασμα από την «Διαταγή Παρατάξεων» του Γενικού Επιτελείου που επιδόθηκε

    στις 8 Μεραρχίες που είχαν συγκεντρωθεί στην Μακεδονία, παραμονές της έναρξης

    του πολέμου. Η λεπτομέρεια των Διαταγών, που «δεν άφηναν κανένα θέμα που να μην το έθιγαν ως τις ελάχιστες λεπτομέρειες», αποδίδεται από τον Σπύρο Μελά στην

    σύνταξή τους από τον Λοχαγό Ιωάννη Μεταξά, η συμμετοχή του οποίου στο Επιτελείο

    ήταν προσωπική επιλογή του Βενιζέλου. 

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    2/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 2

    Ξέραμε ότι η Μεραρχία μας, η 10η ΜΠ, θα έκανε τον καθήκον της. Μπορεί να

    ήταν καινούργια, αφού συγκροτήθηκε τον Μάρτιο, αλλά περιλάμβανε μερικές

    από τις πιο έμπειρες μονάδες του Στρατού  μας, καθώς και ενθουσιώδεις

    νεοσύλλεκτους, στρατεύσιμους αλλά και εθελοντές από το εσωτερικό και το

    εξωτερικό που είχαν συρρεύσει κατά χιλιάδες. Μέραρχός μας ήταν ο Σχης

    (ΠΒ) Λεωνίδας Παρασκευόπουλος, αυτός που με τα κανόνια του τσάκισε τους

    Τούρκους στο Σαραντάπορο, τα Γιαννιτσά και το Μπιζάνι. Και Επιτελάρχης μας 

    ήταν ο Ανχης (ΜΧ)  Ιωάννης Γεωργιάδης.  Η Μεραρχία είχε τρία  Συντάγματα

    Ευζώνων, σήμερα θα την ονομάζαμε «Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων» 4.

    Πριν σας διηγηθώ τα γεγονότα της πρώτης μέρας του πολέμου, θα σας πω για

    ένα συμβάν που είχε σημειωθεί λίγο καιρό πριν, για να πάρετε μια ιδέα του τι

    γινόταν στον τομέα μας και τι  προβλήματα  δημιουργούσαν οι Βούλγαροι.Εκείνος ο παμπόνηρος Στρατηγός τους ο Χεσαψήεφ, που όταν γινόταν κάποιο 

    επεισόδιο μοίραζε υποσχέσεις με τη σέσουλα ότι δεν θα ξανασυμβεί, είχε

    στείλει στην Γουμέντζα, που ήταν στον Ελληνικό τομέα, έναν δήθεν «Έπαρχο»,

    ένα αστείο τύπο με στολή στρατιωτική γεμάτη παράσημα, που γυρνούσε στην

    4 Το 3

    ο Ευζωνικό Σύνταγμα  (υπό τον Ανχη Φικιώρη  Ιωάννη ),  με 2 Ευζωνικά Τάγματα

    που πολέμησαν ηρωικά στην Ήπειρο (το 3ο ΤΕ υπό τον  Τχη Ξενογιώργη Πέτρο και το 3

    ο 

     Ανεξάρτητο ΤΕ υπό τον Τχη Συνωκίδη Κλέαρχο), καθώς και ένα Τάγμα Πεζικού από την

    2η ΜΠ (Τχης Ναυπλιώτης  Σπυρίδων  ). Το Σύνταγμα είχε έδρα στην Αξιούπολη (που τότε

     λεγόταν Μποέμιτσα), με Διλοχία προφυλακών στο Πολύκαστρο (Καρασούλι)  και

    προφυλακές στα υψώματα του χωριού Πευκόδασος (Ορεβίτσα). 

    Το 4ο Ευζωνικό Σύνταγμα  (υπό τον Ανχη Λούρο Γεώργιο ),  με τα 2 Ευζωνικά Τάγματα

    του Αποσπάσματος Γεννάδη, που πολέμησαν γενναία στη Δεσκάτη, την Ελασσώνα και

    τα Γιαννιτσά (1ο ΤΕ  υπό τον Τχη Παπαβασιλείου Βασίλεο και 4

    ο ΤΕ υπό τον Τχη Μιχαήλ

    Οικονομάκη ). Το Σύνταγμα ήταν συγκεντρωμένο στο χωριό Ρύζια (Ορυζάρτσι), δυτικά

    του Αξιού , πάνω από τον ποταμό Εύρωπο, με Διλοχία προφυλακών στο Αξιοχώρι, που

    είναι στα ανατολικά του Αξιού , σε ένα λόφο. 

    Το 5

    ο

     Ευζωνικό Σύνταγμα (υπό τον Ανχη Κωνσταντινόπουλο Κωνσταντίνο, Διοικητή του ομώνυμου αποσπάσματος Ευζώνων στο Σαραντάπορο και τα Γιαννιτσά ),  με το 2

    ο ΤΕ

    του Τχη Παπαπέτρου Γεωργίου, το 6ο ΤΕ  του Τχη Κουρέβελη Σπυρίδωνος και ένα ΤΠ 

    προερχόμενο από την 2η ΜΠ, υπό τον Τχη Μιχαλόπουλο Σπυρίδωνα. Το Σύνταγμα είχε

    έδρα στην Αξιούπολη, με προφυλακές ένα Τάγμα και μία Ορειβατική Πυροβολαρχία

    στο χωριό Πλάγια (Καρά Σινάτσι ή Καρασινάν). 

    Μαζί με την Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού του Τχη (ΠΒ) Παρνασσίδη Κωνσταντίνου,

    την 2η Μοίρα Ορειβατικού Πυροβολικού του Τχη (ΠΒ) Χατζησαράντου Ιωάννη, την 10

    η 

    Ημιλαρχία Ιππικού, τον 10ο  Λόχο Μηχανικού, τη Διμοιρία Τηλεγραφητών, τη Μοίρα

    Πυρομαχικών, την Υγειονομική Μοίρα και την Εφοδιοπομπή, η Μεραρχία ήταν μία

    πανίσχυρη και επίλεκτη μονάδα, με 290 Αξιωματικούς και 12.937 Στρατιώτες, που σύμφωνα με τα σχέδια, κάλυπτε το άκρο αριστερό της Στρατιάς   στη Γουμέντζα (ή

    Γουμένιτσα - η σημερινή Γουμένισσα), φυλάσσοντας τη στρατηγικής σημασίας γέφυρα

    του Αξιού και την ανατολική όχθη του, μέχρι τη Γευγελή που τη φύλαγαν οι Σέρβοι. 

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    3/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 3

    κωμόπολη όλο ύφος, λέγοντας «εδώ οι Έλληνες δεν είναι τίποτα, εδώ εμείς 

    διοικούμε». Ο Μέραρχος παραπονέθηκε δυο φορές στη Θεσσαλονίκη να τον

    διώξουν, και στο τέλος έχασε την υπομονή του και διέταξε τον Συνταγματάρχη

    μας τον Φικιώρη να τον απελάσει. Αυτός, έστειλε μήνυμα στον «Έπαρχο» να

    παρουσιαστεί στο Φρουραρχείο. Εκείνος αρνήθηκε και απάντησε ότι παίρνει

    διαταγές μόνο από τον Τσάρο Φερδινάρδο! Αλλά ο Φικιώρης δεν είχε σκοπό

    να χαριστεί. Δεν ήταν τυχαία ένας από τους πρωτεργάτες της επανάστασης

    στο Γουδή. Έστειλε  ένα Δεκανέα με τρεις Τσολιάδες και τον συλλάβανε. Ο

    Βούλγαρος τα έχασε και παρακάλαγε να τον αφήσουν λεύτερο, υποσχόμενος

    ότι θα φύγει. Αλλά προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο, και ο Διοικητής μας δεν

    έπαιρνε άλλο από λόγια. Διέταξε να τον ανεβάσουν σε ένα κάρο, με τη στολή

    και τα παράσημά του, να τον γυρίσουν στην πόλη με συνοδεία Ευζώνων για

    να δουν όλοι ποιος κάνει κουμάντο, και μετά να τον ξαποστείλουν συστημένοστους δικούς του! Ξύνανε τα νύχια τους για καβγά οι Βούλγαροι, αλλά κι εμείς

    δεν χαριζόμασταν. Ξέραμε ότι η μεγάλη σύγκρουση δεν θα αργούσε  και

    προετοιμαζόμασταν. 

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    4/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 4

    Η πρώτη επίθεση  κατά των θέσεών μας  έγινε στα Σουλτογιανναίικα5, στο

    φυλακείο μας που επόπτευε τις εχθρικές θέσεις μεταξύ Πολυκάστρου6  και

    Καλίνδριας. Το φυλακείο απείχε 1.000 μέτρα από τις εχθρικές προφυλακές και

    το φυλούσαν 14 άνδρες με επί κεφαλής τον Λοχία Ζαφειρόπουλο Παναγιώτη.

    Στις 2.30 τα ξημερώματα της 16ης  Ιουνίου, δύο Βουλγαρικοί Λόχοι κινήθηκαν 

    με σκοπό να κυκλώσουν το φυλακείο, αλλά έγιναν αντιληπτοί από τον σκοπό.

    Η φρουρά πήρε  θέσεις μάχης και ο Ζαφειρόπουλος έστειλε  στο Καρασούλι

    αγγελιοφόρο να καλέσει ενισχύσεις7.

    Ο  Ανθυπολοχαγός  που ήταν στο Πολύκαστρο, δεν έδωσε αρχικά πίστη στα

    λόγια του αγγελιοφόρου, καθώς στην περιοχή αυτή υπήρχαν συνεχείς έριδες

    με αφορμή τη «γραμμή διαχωρισμού». Αλλά σαν άρχισε να ξημερώνει και

    έπεσαν οι πρώτες ντουφεκιές, τηλεφώνησε στις 5.30 στον Μέραρχο, για νααναφέρει την «συμπλοκή». Λίγο μετά, τηλεφώνησε στον Μέραρχο και ο Τχης

    Κουρέβελης του 6ου

     ΤΕ, αναφέροντας ότι από τις 4 το πρωί οι προφυλακές του

    Τάγματος στο χωριό Πλάγια8  άκουγαν πυροβολισμούς από  τη Μπογδάντσα

    που είναι κοντά στη Γευγελή και πως εκτιμούσε ότι οι Βούλγαροι χτυπούν τις

    εκεί Σερβικές θέσεις. Σχεδόν ταυτόχρονα, ο Σέρβος Διοικητής της Γευγελής

    ειδοποίησε ότι 3 Βουλγαρικά Συντάγματα προσέβαλαν τις θέσεις του, από την

    κατεύθυνση της Δοϊράνης, και ζήτησε βοήθεια. Ο Μέραρχος ήταν πλέον σε

    συναγερμό. Κατά τις 8.00 τηλεφώνησε ξανά ο Τχης Κουρέβελης, αναφέροντας

    ότι το Βουλγαρικό Πυροβολικό άρχισε να χτυπάει τις Σερβικές οχυρώσεις πουήταν στην αριστερή όχθη του Αξιού, στη γέφυρα της Γευγελής.

    Τώρα πια ήταν βέβαιο ότι επρόκειτο για προσχεδιασμένη ενέργεια μεγάλης

    κλίμακας και όχι για απλό τοπικό επεισόδιο. Με διαταγή του Μεράρχου, όλες

    οι μονάδες της 10ης

     ΜΠ τέθηκαν σε κατάσταση «ετοιμότητος προς εκκίνησιν».

    Ο σκοπός της Βουλγαρικής επίθεσης κατά της Γευγελής ήταν φανερός: Να μας

    χωρίσουν από τους Σέρβους. Την ίδια ώρα, μία μεγάλη φάλαγγα, αφού πρώτα

    αιφνιδίασε τον 24ο Λόχο Πεζικού στα ανατολικά μας, που φυλούσε το χωριό

    Κάστρο10, βάδισε κατά τις 9.15 κατά των προφυλακών της δικής μας Διλοχίας,

    που φυλούσε την ανατολική όχθη του Αξιού. Ειδοποιήσαμε τον Μέραρχο ότι ο

    5  Παλαιά ονομασία «Καλλίνοβο». Ήταν τσιφλίκι των οικογενειών   Σουλτογιάννη και

    Μπίκου.6 Παλαιά ονομασία «Καρασούλι» 

    7   Λεπτομέρειες για την επίθεση, και συγκεκριμένα την αφήγηση του ιδίου του Λοχία

     Ζαφειρόπουλου, ο αναγνώστης θα βρει στην Ενότητα «Παραρτήματα», στο Κεφάλαιο

    «Αιχμάλωτος των Βουλγάρων» 

    8 Παλαιά ονομασία «Καρασινάτσι» 9 «Μπογδάντσα» ή «Βογδάντσα» (Богданци / Μπογκντάντσι )

    10 (συλλαμβάνοντας σχεδόν όλους τους άνδρες του Λόχου που αιφνιδιάστηκαν από

    την νυχτερινή επίθεση) 

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    5/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 5

    εχθρός είχε πλησιάσει σε απόσταση 500 μέτρων από το φυλακείο που είχε ο

    Λόχος μας στα δεξιά του Πευκοδάσους. 

    Οι Διαταγές μας  πρόβλεπαν την ανατίναξη της γέφυρας, για να μην την

    διαβούν και διεισδύσουν στα δυτικά της Θεσσαλονίκης. Και ήμασταν έτοιμοι

    για την ανατίναξη. Αλλά ο Μέραρχός μας, ο Παρασκευόπουλος, θεωρούσε τη

    Διαταγή λαθεμένη. Γιατί δεν είχαμε  γεφυροσκευές, και πώς θα περνούσαμε

    ξανά το ποτάμι όταν ερχόταν η διαταγή της αντεπίθεσης; Και αν οι Βούλγαροι

    έλεγχαν το ποτάμι, θα απειλούσαν τα πλευρά  και τα νώτα της Στρατιάς, αν

    αυτή ήθελε νε επιτεθεί προς το Κιλκίς. 

    Προς τιμή του, ο Παρασκευόπουλος πήρε τη μεγάλη ευθύνη να παρακούσει.  

    Στις 10.10 αναφέραμε στον Μέραρχο την Βουλγαρική επίθεση, και ζητήσαμε

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    6/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 6

    την άδεια να υποχωρήσουμε και να ανατινάξουμε τη γέφυρα. Ο Μέραρχος

    έδωσε εντολή στο Μηχανικό να ετοιμάσει την ανατίναξη, τοποθετώντας τα

    γεμίσματα, αλλά να μην ανάψει τα φυτίλια. Και διέταξε και τη Διλοχία μας να

    κρατήσει τις θέσεις της «πάση θυσία», ενώ έστειλε αμέσως έναν ακόμη Λόχο

    για ενίσχυση. Διέταξε επίσης τον Φικιώρη, να περάσει τη γέφυρα και να μας

    ενισχύσει με ολόκληρο το υπόλοιπο 3ο Σύνταγμα, ενώ διέταξε και την Μοίρα

    Πεδινού Πυροβολικού να μας υποστηρίξει με πυρά από την δεξιά όχθη11

    .

    Η μάχη ήταν σκληρή και οι Βούλγαροι πολυάριθμοι, και είχαν και πολυβόλα.

    Και ταυτόχρονα  επιτέθηκαν και σε άλλα σημεία. Στις 11.20, ενημερώσαμε 

    τηλεφωνικά τη Μεραρχία ότι το φυλακείο του Πευκοδάσους δέχεται επίθεση

    από ισχυρή Βουλγαρική φάλαγγα και ότι πρέπει η φρουρά  να υποχωρήσει.

    Στις 11.30 ο Μέραρχος διέταξε και μία Ορειβατική Πυροβολαρχία να κινηθείπρος τη γέφυρα. Έδωσε επίσης εντολή στην Ημιλαρχία Ιππικού να αναλάβει

    τη φύλαξη της τηλεφωνικής γραμμής με τα Πλάγια, για να μη χαθεί η επαφή

    με το 6ο ΤΕ. Σαν έμαθε από τη Θεσσαλονίκη ότι οι Βούλγαροι είχαν επιτεθεί

    και σε άλλα μέρη, ο Μέραρχος μετέφερε το Στρατηγείο του από την Γοργόπη

    στην Αξιούπολη12

    , ενώ διέταξε και τα Χειρουργεία να κινηθούν πιο κοντά στο

    μέτωπο: Αυτό της Γοργόπης να προωθηθεί προς Αξιούπολη και εκείνο της

    Γουμένισσας να πάει στην Γοργόπη. Και διέταξε επίσης να προωθηθούν οι

    Εφοδιοπομπές και οι Συζυγαρχίες, ενώ ειδοποίησε και την 3η Μεραρχία που

    ήταν πίσω και δεξιά μας. 

    Στις 5.30 το απόγευμα, οι Σέρβοι βαστούσαν ακόμη στη Γευγελή, αλλά είχαν

    αρχίσει να δείχνουν σημεία κόπωσης. Στις 6.00 ήρθε από το Γενικό Στρατηγείο

    η επιβεβαίωση  ότι οι Βούλγαροι επιτέθηκαν ταυτόχρονα σε εμάς και τους

    Σέρβους, σε πολλά μέρη. Στις 6.30, εμείς αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε

    από το Πευκοδάσος, μην αντέχοντας άλλο στην εχθρική πίεση, ενώ μία ακόμη

    ισχυρή εχθρική φάλαγγα βάδιζε προς το Πολύκαστρο, με σκοπό να καταλάβει

    τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, όπου ήταν το τηλεφωνικό μας κέντρο. Στην ώρα  

    επάνω, έφτασε το υπόλοιπο 3ο ΣΕ με επί κεφαλής τον Συνταγματάρχη μας τον

    Φικιώρη, που αφού πέρασε τη γέφυρα μαζί με την Ορεινή Πυροβολαρχία,

    επιτέθηκε με ορμή, κατευθύνοντας τα πυρά των πυροβόλων προς το ύψωμα

    250, που μας είχαν πάρει λίγο πριν και είχαν στήσει τα πολυβόλα τους. Με τις

    πρώτες οβίδες καταστράφηκαν 2 εχθρικά πολυβόλα και η εχθρική προώθηση

    ανακόπηκε. Το ύψωμα 250 είχε στρατηγική σημασία, καθώς η εξασφάλισή

    του θα επέτρεπε την ασφαλή προέλαση της Μεραρχίας την επομένη μέρα. Στο

    μεταξύ μας άρχισε να νυχτώνει και οι μάχες σταμάτησαν. 

    11  Αργότερα, το Γενικό Στρατηγείο επιδοκίμασε την απόφαση του Παρασκευόπουλου ,

    αναφέροντας την  «γενναία στάση της 10ης Μεραρχίας» στην Ημερήσια Διαταγή του.

    12 Παλαιά ονομασία «Μποέμιτσα» 

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    7/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 7

    Ο Μέραρχος εξέδωσε στις 7 μμ την παρακάτω Διαταγή: 

    «Οι Βούλγαροι άνευ κηρύξεως πολέμου προσέβαλον την 1, 7 και 10 Μεραρχία

    και Σέρβους. Ο Βασιλεύς αναχωρεί απόψε εξ Αθηνών και αφικνείται αύριον

    πρωίαν εις Θεσσαλονίκην. Από την στιγμήν ταύτην καίτοι δεν εκηρύχθη ο

    πόλεμος, θεωρούμεθα με τους Βουλγάρους εις εμπόλεμον κατάστασιν. Η 2α 

    Μεραρχία διετάχθη να εκκαθαρίση την Θεσσαλονίκην από του Βουλγαρικού

     Στρατού απόψε. Έδωκε δε εις αυτούς ωριαίαν προθεσμίαν όπως καταθέσωσι

    τα όπλα. Κατά Διαταγήν του Βασιλέως άπασαι αι Μεραρχίαι θα εκκινήσωσι

    αύριον όπως επιτεθώσι κατά του εχθρού. Η Διαταγή Επιχειρήσεων θα εκδοθή

    υπό του Γενικού Στρατηγείου εντός της νυκτός.

    Το 3ον   Σύνταγμα θα εξασφαλίση την δια της γεφύρας πιθανήν διάβασιν 

    13 της

    αύριον. Ο Λόχος του Μηχανικού να αγρυπνή δια την γέφυραν, το 4ο  Σύνταγμα

    ν’ ανακαλέση τους απεσπασμένους Λόχους του, η Μοίρα Πεδινού Πυροβολι-κού θα μείνη εις την ιδίαν θέσιν δια να υποστηρίξη την αυριανήν προέλασιν

    της Μεραρχίας. Η Μεραρχία θα σταθεύση παρά την Μποέμιτσαν. Άπασαι αι

    προφυλακαί ν’ αγρυπνώσι.» 

    Οι Βούλγαροι επιτέθηκαν τη μέρα εκείνη  σε όλες τις προφυλακές μας και

    παντού αποκρούστηκαν με αποφασιστικότητα, αφήνοντας πίσω νεκρούς και

    αιχμαλώτους. Η αντεπίθεσή μας θα άρχιζε αμέσως και με απροσδόκητη ορμή,

    εκπλήσσοντας τους Βουλγάρους, που δεν υπολόγιζαν σε κάτι τέτοιο. 

    Η πρώτη μέρα του πολέμου αυτού, μου άφησε μία απορία: Τι σχεδίαζαν  οι

    Βούλγαροι να κάνουν; Στη διάρκεια του πρώτου πολέμου, εμείς μάθαμε ότι

    αν θες να νικήσεις, κάνεις τα σχέδιά σου, συγκεντρώνεις δυνάμεις, κηρύσσεις

    τον πόλεμο και ξεκινάς. Δεν υποχωρείς στην πρώτη αντίσταση που θα βρεις.

    Πίστευαν άραγε ότι μόλις βλέπαμε αντίκρυ μας τους πολυδιαφημισμένους

    «Πρώσους των Βαλκανίων»  θα το βάζαμε στα πόδια; Αγνοούσαν το πόσο

    Στρατό είχαμε στο μέτωπο; Σχεδίαζαν να «αγκιστρώσουν» τις Μεραρχίες μας

    μπροστά από το Κιλκίς και το Λαχανά και να κατέβουν στη Θεσσαλονίκη από

    τα δυτικά, παίρνοντας την πόλη και αποκόβοντας έτσι τη Στρατιά μας για να

    την κυκλώσουν και να την καταστρέψουν; Σκόπευαν να επιτεθούν πρώτα

    στους Σέρβους κρατώντας αμυντική στάση απέναντί μας; Ποιος ξέρει14

    ;

    13 (Δεν είναι ορθογραφικό λάθος: διάβασιν της αύριον = αυριανή διάβαση) 

    14  Αν και το Βουλγαρικό Στρατηγείο δεν είχε δώσει, ως την έναρξη των επιχειρήσεων,

    σαφείς διαταγές στην 2η  Στρατιά, ο Διοικητής της είχε εκπονήσει σχέδιο επίθεσης

     μεταξύ Γαλλικού και Αξιού ποταμού, με κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη, σε συνδυασμό

     με υπερκερωτική ενέργεια από την δυτική όχθη του Αξιού. Αλλά, στις 18 Ιουνίου, μετάτην αντίσταση της 10

    ης ΜΠ και τις πιέσεις που δεχόταν η 4

    η  Στρατιά από τους Σέρβους,

    η 2η  Στρατιά διατάχθηκε να αναστείλει την επίθεσή της και να λάβει θέσεις άμυνας

    στη γραμμή Σουλτογιανναίικα –  Κιλκίς –   Λαχανάς –  Νιγρίτα.

  • 8/18/2019 Δευτέρα 17 Ιουνίου 1913 1η μέρα του πολέμου 10η Μεραρχία

    8/8

     

    «Εμπρός δια της λόγχης» Β’ Βαλκανικός Πόλεμος - Μέρος  Α’ Σελίδα 8

    Θα σας πω τι νομίζω εγώ: Εγώ νομίζω ότι δεν κατάλαβαν πως θα αφήναμε τα

    ελευθερωμένα αδέρφια μας στην τύχη τους, γνωρίζοντας το μίσος και τη

    βαρβαρότητα  που είχαν δείξει οι Βούλγαροι στο προηγούμενο διάστημα,

    αλλά και στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα. Νομίζω ότι δεν είχαν μετρήσει

    το πάθος και το πείσμα που είχαμε μέσα μας. Δεν είχαν καταλάβει τι σήμαινε

    ότι απέναντί τους ήταν οι Εύζωνοι. Και θα πλήρωναν ακριβά την αλαζονεία 

    και την ατιμία τους. Επειδή εμείς είχαμε σαφή σχέδια, για κάθε περίπτωση: 

    -  Αν  η κύρια επίθεσή τους ήταν στα άκρα, που ήταν και το πιο απίθανο, οι

    6 Μεραρχίες του Κέντρου είχαν διαταγει αν επιτεθού και να συντρίψουν

    το εχθρικό δεξιό. 

    -  Αν ενεργούσαν κατά μήκος της οδού Σερρών – Θεσσαλονίκς, θα έβρισκαν

    μπροστά τους την 4η και 6

    η ΜΠ, ενώ η 2

    η, 3

    η, 5

    η και 10

    η θα χτυπούσαν το

    δεξιό τους και η 1η με την 7

    η το αριστερό τους. 

    -  Αν τέλος χτυπούσαν τα υψώματα μεταξύ Γαλλικού και Αξιού ποταμού, θα

    έβρισκαν αντιμέτωπη την 3

    η

     και 5

    η

     ΜΠ, ενώ η 10

    η

     θα χτυπούσε το δεξιότους, η 2

    η ,4

    η και 6

    η το αριστερό τους, ενώ 1

    η και 7

    η θα προχωρούσαν με

    σκοπό να κόψουν την οδό υποχώρησής τους. 

     Ήμασταν έτοιμοι και τους περιμέναμε. Και δεν είχαμε σκοπό να χαριστούμε,

    στους «Πρώσους της Βαλκανικής». Θα τους συντρίβαμε.