Ιούνιος 2013Τεύχος 11

Η εφηβεία είναι σαν το τρενάκι του Λούνα Παρκ που σε ανεβάζει ψηλά και μετά σε ρίχνει κάτω.

Στην εφηβεία άρχισα να γίνομαι ευαίσθητη αλλά δεν το έδειχνα προς τα έξω. Προσπαθούσα να γίνω

δυνατή. Όλα τα συναισθήματα τα βίωνα πιο έντονα. Όσο για το σώμα μου, άρχισα να βγάζω τρίχες, μεγάλωσε

το στήθος μου, άλλαξε η φωνή μου, άρχισα να γίνομαι γυναίκα.

Από τότε που μπήκα στην εφηβεία ψήλωσα, νευριάζω πιο εύκολα, αγχώνομαι με όσα με

προβληματίζουν, μια χαίρομαι και μια είμαι λυπημένη. Έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπω τα προβλήματα. Σαν

παιδί ήμουν στον κόσμο μου. Τώρα έχω σοβαρευτεί, λέω τη γνώμη μου και με αγχώνουν τα προβλήματα τα

δικά μου αλλά και των γύρω μου.

Άρχισα να βρίζω, να νευριάζω εύκολα. Ενώ αυτό τον καιρό είμαι κλεισμένη στο σπίτι. Έχω πάλι το

πρόβλημα που όταν τρώω κάνω εμετό.

Κα ι µ ε τ η ν ο ι κ ο γ έ ν ε ι α πω ς τα

πά µ ε ;

Η επικοινωνία με την μητέρα μου είναι πολύ

καλή. Έχω ελευθερία, κατανόηση, εμπιστοσύνη ενώ

λίγες είναι οι φορές που διαφωνούμε.

Με την οικογένεια τα πράγματα πάνε χάλια. Η

μαμά μου λέει συνεχώς τι να κάνω και πως πρέπει να

διαβάζω. Με καταπιέζουν. Δεν συζητάμε τίποτα.

Τσακωνόμαστε συχνά.

Ο πατέρας μου δεν καταλαβαίνει από

εφηβεία. Δεν επικοινωνούμε. Το ίδιο και με τη μητέρα

μου. Μου συμπεριφέρονται σαν να είμαι παιδί.

Αντιδρώ στις απαγορεύσεις τους και καταφέρνω να

βγαίνω.

Α λ λ ά ε υ τ υ χώ ς π ο υ υ πά ρ χ ο υ ν κ α ι ο ι φ ί λ ο ι , έ τ σ ι δ ε ν ε ί ν α ι ;

Με τους φίλους μου μιλάω για τα προβλήματά μου. Η φιλία βοηθάει, οι φίλοι είναι δίπλα μου και με

συμβουλεύουν.

Από τη μια εμπιστεύομαι τους φίλους μου και από την άλλη φοβάμαι να ανοιχτώ. Κλαίω συχνά και

προσπαθώ να λύνω τα προβλήματά μου μόνη μου. Επίσης τσακώνομαι συχνά γιατί νιώθω πως οι άλλοι με

μισούν. Ντρέπομαι πολύ τους ανθρώπους.

ΟΟ ΥΥ ΠΠ ΣΣ .. .. .. ΓΓ ΙΙ ΝΝ ΑΑ ΜΜ ΕΕ ΕΕ ΦΦ ΗΗ ΒΒ ΟΟ ΙΙ !!

ΠΠ οο ιι αα ππ λλ εε υυ ρρ άά δδ ιι αα λλ έέ γγ εε ιι ςς ;;Από τις ιστορίες του Όσκαρ Ουάιλντ εμείςδιαλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τον«Ευτυχισμένο Πρίγκιπα» και τον «Αφοσιωμένοφίλο». ∆ύο ιστορίες, που όπως άλλωστε όλα ταπαραμύѳια, μας δίνουν πολλά μηνύματα!

Μια μικρή περίληѱη των ιστοριών ѳα σαςβοηѳήσει να καταλάβετε γιατί μαςδημιουργήѳηκαν τόσες σκέѱεις και τόσασυναισѳήματα διαβάζοντας τες.

Ο «Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» μας διηγείται τηφιλία ανάμεσα σε ένα όμορφο, χρυσό, στολισμένομε πετράδια άγαλμα και ένα χελιδόνι. Το άγαλματου πρίγκιπα, βλέποντας πως οι άνѳρωποι τηςπόλης του, είναι φτωχοί και υποφέρουν, ζήτησεαπό το χελιδόνι να τον βοηѳήσει να τους δώσειλίγη ανακούφιση, μοιράζοντας τους το χρυσάφικαι τις πολύτιμες πέτρες που το διακοσμούσαν.Το χελιδόνι ανέβαλε συνεχώς το ταξίδι του για τιςζεστές χώρες της Αφρικής και έμεινε κοντά στονπρίγκιπα, δίνοντας βοήѳεια σε όσους την είχανανάγκη. Το χελιδόνι όμως δεν άντεξε την παγωνιάτου χειμώνα, και από την άλλη το γυμνό απόστολίδια άγαλμα έπαѱε να προκαλεί τοѳαυμασμό των πλουσίων αρχόντων τηςπόλης. Έτσι έκαѱαν το άγαλμα και ηκαρδιά του, που δεν καταστρεφόταν μετίποτα, βρέѳηκε μαζί με το νεκρό χελιδόνιστα σκουπίδια. Προσωρινά βέβαια, μιας και

στην πραγματικότητα αυτοί οι δύοφίλοι έχουν την καλύτερη ѳέση στην

καρδιά και το μυαλό, όσωνέτυχε να ακούσουν την

ιστορία τους.

Ο «Αφοσιωμένος φίλος» μας εξιστορεί τη σχέσηανάμεσα σε ένα πλούσιο μυλωνά και τον μικρόΧανς, ένα καλλιεργητή λουλουδιών. Ο μυλωνάςζητούσε και μόνο ζητούσε από το μικρό Χανς καιο μικρός Χανς έδινε και μόνο έδινε στον μυλωνά.Έδινε λουλούδια, έδινε πολύ κόπο και χρόνοκάνοντας συνεχώςѳελήματα για το μυλωνά.Ο μυλωνάς από την άλληδιαλαλούσε πόσοαφοσιωμένος φίλος είναι,ήξερε να λέει ωραία λόγιακαι να πείѳει τους άλλουςγια τη ειλικρίνεια και τημεγαλοσύνη της καρδιάςτου. Το τελειωτικόχτύπημα ήταν όταν ομυλωνάς έστειλε το μικρόΧανς, μες τη νύχτα, ναφέρει το γιατρό για τονάρρωστο γιο του.Αρνήѳηκε να δώσει τοφανάρι του στο μικρό Χανς, μετη δικαιολογία πως ήταν καινούριο και πωςυπήρχε κίνδυνος να του το χαλάσει. Τοαποτέλεσμα ήταν αυτή να είναι και η τελευταίαχάρη που ѳα έκανε ο μικρός Χανς στο μυλωνά.Γιατί; Γιατί ο μικρός Χανς εκείνο το βράδυσκοτώѳηκε και ο μυλωνάς είχε για άλλη μια φοράτην ευκαιρία να μιλήσει για το πόσο αφοσιωμένοςφίλος ήταν χωρίς φυσικά να έχει κάνει καμιάπράξη που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο.

Η σχ έ ση µ ε τ ο ά λ λ ο φ ύ λ ο ;

Ερωτεύομαι και ξερωτεύομαι πολύ

γρήγορα

Αν κάποιος μου αρέσει νιώθω άβολα.

Το πρώτο μου φιλί το έδωσα στην αρχή της

εφηβείας μου.

Δεν είχα ενδιαφέρον για άλλα κορίτσια!

Σκεφτόμουν μόνο εκείνη! Μετά από το χωρισμό μας

δεν έχω διάθεση για άλλη σχέση.

Ό σο γ ι α τα ό ν ε ι ρ α … .

Ονειρεύομαι να σταματήσουν όλα τα

προβλήματα στην οικογένειά μου και τους γύρω

μου. Να γίνω ανεξάρτητη και να μπορώ να τα

καταφέρω μόνη μου. Τα σχέδιά μου αλλάζουν συχνά.

Τώρα θέλω να γίνω βρεφοκόμος ή ψυχολόγος.

Ονειρεύομαι να σπουδάσω στην Αγγλία

αλλά δεν νομίζω να τα καταφέρω γιατί δεν έχω

κάποια βοήθεια.

Θέλω να έχω λεφτά για να βοηθήσω τους

γονείς μου.

Θέλω να γίνω διάσημη, μια surer star. Με

εντυπωσιάζουν οι τραγουδιστές.

Τα όνειρά μου αλλάζουν συνεχώς. Θέλω να

γίνω ζωγράφος, μαγείρισσα ή ψυχολόγος. Θέλω ένα

όμορφο μέλλον και μια καλή ζωή.

Ομάδα εφημερίδας

Ντομπρινκα

Πεντε χρονια στην Ελλαδα

∆ύο ιστορίες που μιλούν για τη φιλία! Στον«Ευτυχισμένο Πρίγκιπα» έχουμε ένα ύμνο για τηφιλία! Μια φιλία που βασίζεται στην αγάπη, στησυνεργασία, στη προσπάѳεια να πετύχουν οιφίλοι έναν σημαντικό και όμορφο στόχο, στο νακαταλαβαίνει ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Στον«Αφοσιωμένο φίλο» έχουμε μια φιλία όπου ομικρός Χανς μόνο δίνει και ο μυλωνάς μόνοπαίρνει. Αλήѳεια όμως, είναι φιλία αυτό;

∆ιαβάζοντας την ιστορία του«Αφοσιωμένου φίλου» μας ήρѳανστο μυαλό άνѳρωποι που ѳυμούνταιτους άλλους μόνο στις χαρές καιστις δυσκολίες λένε: «Άφησε τονάλλο στον πόνο του». Σκεφτήκαμεπως ο Χανς είναι αγαѳός καιευκολόπιστος, πως ίσως απόμοναξιά, από την ανάγκη να έχει

φίλους, κάνει οτιδήποτε τουζητήσουν. Σκεφτήκαμε πωςο μυλωνάς είναι ένας υπερόπτης, πουέχοντας μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τουμπορεί και πείѳει τους άλλους, ενώ απότην άλλη ο μικρός Χανς δεν έχειαυτοεκτίμηση και γι’ αυτό δεν φροντίζειτον εαυτό του και δε διεκδικεί αυτά πουτου αξίζουν.

∆ύο ιστορίες όπου στην πρώτη ηπροσφορά είναι χαρά, ενώ στη

δεύτερη η προσφορά γίνεταιεκμετάλλευση. Μήπως τελικά και ηπροσφορά πρέπει να έχει κάποια όρια;

∆ύο ιστορίες που μας δείχνουν πως τιςπερισσότερες φορές οι πλούσιοι δενενδιαφέρονται για τις δυσκολίες των φτωχών.

∆ύο ιστορίες με ѳλιμμένο τέλος. Ο ѳάνατος στηπρώτη μας γεμίζει στεναχώρια αλλά δεν ξεχνάμε

πως και ο ѳάνατος είναι μέσα στηζωή. Ο ѳάνατος στη δεύτερηιστορία μας λυπεί αλλά και μαςѳυμώνει. Σε αυτήν πεѳαίνει ο καλόςκαι ζει ο κακός. Μα αυτό είναι άδικο!

Νιώσαμε και είπαμε πολλά και ηαλήѳεια είναι πως μέσα μαςμπορούμε να βρούμε και τουςτέσσερις ήρωες του ΌσκαρΟυάιλντ. Ναι, άλλοτε είμαστε οευτυχισμένος πρίγκιπας, άλλοτε το

χελιδόνι, κάποιες φορές ο μικρός Χανς καικάποιες ο μυλωνάς.

Ας προσπαѳούμε λοιπόν να μικραίνουμε τιςάσχημες πλευρές του εαυτού μας και ναμεγαλώνουμε τις καλές μας πλευρές!

Ομάδα εφημερίδας

Η ΖΩΗ ΠΥΟ.Ε: Πώς αποφάσισες να γίνεις πυροσβέστης;

ΠΥ: Δοκιμάζεις διάφορα πράγματα στη ζωή σου

μέχρι να βρεις κάτι που αγαπάς πραγματικά να

κάνεις.

Ο.Ε: Ποια ακριβώς είναι η δουλειά του πυροσβέστη;

ΠΥ: Εκτός από το σβήσιμο της φωτιάς, η

πυροσβεστική απεγκλωβίζει άτομα που επλήγησαν

από σεισμό, που κλείστηκαν σε ασανσέρ, που

παγιδεύτηκαν στο χιόνι ή έπαθαν κάποιο τροχαίο

ατύχημα. Επίσης ρίχνουμε άμμο στο δρόμο μετά από

κάποιο ατύχημα, αντλούμε νερά όπου υπάρχει

πλημμύρα, απεγκλωβίζουμε ζώα, μεταφέρουμε

ασθενείς και φτάνουμε ότι δεν

μπορούν να φτάσουν οι

άλλοι… Επίσης πηγαίνουμε

επισκέψεις στα σχολεία και

μιλάμε στα παιδιά για τη

δουλειά μας. Ακόμα έχουμε

ένα μουσείο με αντικείμενα

που χρησιμοποιούνται στην

πυρόσβεση, μερικά είναι από

το 1 800!

Ο.Ε: Υπάρχουν γυναίκες στηνπυροσβεστική;

ΠΥ: Ναι, υπάρχουν γυναίκες

μάχιμες άλλα οι περισσότερες κάνουν δουλειά

γραφείου.

Ο.Ε: Πως νιώθει ένας πυροσβέστης;

ΠΥ: Στην αρχή φοβόμουν και ήμουν

συγκρατημένος, τώρα νιώθω πολύ πιο ήρεμος και

ψύχραιμος. Καμιά φορά όταν ακούω το κουδούνι

κάποιου σχολείου πετάγομαι με αγωνία πως με καλεί

το καθήκον... Στην προσπάθεια να προσφέρεις δεν

σκέφτεσαι τον εαυτό σου. Αφήνεις απέξω το

συναίσθημα

Ο.Ε:Όταν συναντάς θανάτους τι νιώθεις;

ΠΥ: Ο πυροσβέστης έρχεται συχνά κοντά σε

καταστροφές. Αυτό είναι κάτι σκληρό και δύσκολο

αλλά σιγά-σιγά το συνηθίζεις. Όταν έχει χαθεί

κάποιος νιώθεις παρηγοριά ότι έσωσες, τουλάχιστον,

κάποιον άλλο.

Ο.Ε: Σου έχει περάσει καμιά φορά από το μυαλό να

κάνεις πίσω;

ΠΥ: Είναι φορές που δεν νιώθω σίγουρος πως μπορώ

να ανταποκριθώ στη δυσκολία της κατάστασης αλλά

είμαστε ομάδα και όταν κάποιος δεν μπορεί τον

καλύπτουν οι άλλοι. Είναι πολύ σημαντική η ομάδα

και η συνεργασία. Θέλει δουλεία για να δέσει η

ομάδα. Εκμεταλλευόμαστε τις δυνατότητες του

καθενός για το καλό όλης της ομάδας.

Ο.Ε: Πως αντιμετωπίζουμε μια φωτιά σε κλειστό

χώρο;

ΠΥ: Φροντίζουμε να έχουμε πυροσβεστήρα.

Προσέχουμε να μην ξεχνάμε ανοιχτές τις ηλεκτρικές

συσκευές και κυρίως την

κουζίνα. Αν ο χώρος πιάσει

φωτιά και όταν αυτή είναι

στην αρχή, αν δεν έχουμε

πυροσβεστήρα, ρίχνουμε

επάνω της ένα πανί. Αν η

φωτιά αρχίσει να

εξαπλώνεται βγαίνουμε έξω

γιατί κινδυνεύουμε από τις

αναθυμιάσεις και αμέσως

καλούμε την πυροσβεστική

στο 1 99.

Ο.Ε:Όταν είμαστε στην φύσητι πρέπει να προσέχουμε;

ΠΥ: Αν θέλουμε να ανάψουμε φωτιά προσέχουμε

πότε και πού την ανάβουμε.

Πρέπει για παράδειγμα να μην ανάβουμε φωτιά όταν

φυσάει ή όταν έχει γύρω από το μέρος που θέλουμε

να ανάψουμε τη φωτιά σκουπίδια

Ο.Ε: Αν σας ζητούσαμε μια ευχή, μια προτροπή, τι θαμας λέγατε;

ΠΥ: Θα σας έλεγα να έχουμε πάντα θετική ενέργεια,να προσέχουμε και να αγαπάμε τον διπλανό μας να

είμαστε αληθινοί και καλοπροαίρετοι.

Να μην ξεχνάτε πως όλες οι ομάδες έχουν τα πάνω

τους και τα κάτω τους, τις χαρές και τις λύπες τους και

πως αξίζει να συμμετέχουμε σε μια ομάδα γιατί μέσα

από αυτή μαθαίνουμε πολλά και γινόμαστε

καλύτεροι άνθρωποι.

Ομάδα Εφημερίδας:Αντράντα, Βασιλική, Μάμτα, Μιρέμ, Ντομπρίνκα, Ορχάν, Σαόν, Χριστίνα, ∆άφνη, Έστερ, Ιωάννα, Χρυσάνѳη

Αυτός ο «Ονειρόδρομος» αφιερώνεται στον φίλο μας Αχμέτ που έφυγε για την Αγγλία...

Ομάδα εφημεριδας

ΤΟΥ

*Στο ρόλο του ΠΥ οΗλίαςΠατάπαςΗ ομάδα εφημερίδας ευχαριστεί πολύ τονΗλία που ήρθε στο Κέντρο μας και μας μίλησε για τη δουλεία του και όχι μόνο!!!