Dolatzas Art

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΕΡΑΣ2 0 1 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΕΡΑΣ2011

Στο εξώφυλλο απεικονίζονται τα έργα:

1. Γυναίκα άλογο, ακουαρέλα, 100x70εκ.

2. Γυναίκα με παιδί, ελαιογραφία σε καμβά, 100x70εκ.

3. Ιάνθη (Ωκεανίδα), αερογραφία σε καμβά, 100x70εκ.

4. Δαίδαλος και Ίκαρος, medical art, 60x40εκ.

5. Πεταλούδα, βοτσαλωτό, 30x40εκ.

6. Ρόδια, χαρακτικό, 20x30εκ.

π ε ρ ι ε χ ο μ ε ν α

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ......................................................................................................................... 5

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ............................................................................................................................. 7

dolatzas art (ΤΕΧΝΗ & ΤΕΧΝΙΚΗ) .................................................................13

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ...................................................................................................................22

ΑΚΟΥΑΡΕΛΕΣ .................................................................................................................37

ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ...........................................................................................................103

MEdICal art ..............................................................................................................197

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ...............................................................................................................225

ΑΕΡΟΓΡΑΦΙΕΣ .............................................................................................................255

ΑΚΡΥΛΙΚΑ ......................................................................................................................279

ΒΟΤΣΑΛΩΤΑ ................................................................................................................293

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ (trasH art) (ζΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ) ........................313

ΓΛΥΠΤΑ ...........................................................................................................................331

ΧΑΡΑΚΤΙΚΑ ...................................................................................................................337

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ................................................................................................................345

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ..............................................................................373

ΑΦΙΣΕΣ - ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΒΙΒΛΙΩΝ - Cd .............................................................389

ΣΠΟΥΔΕΣ .......................................................................................................................395

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ...............................................................................415

Η ζωή μου από την παιδική ηλικία μέχρι σήμερα είναι γεμάτη από δημιουργία. Προσπάθησα να δημιουργήσω ένα σοβαρό έργο στην ιατρική μου καριέρα αλλά και στην τέχνη.Με το παρόν πόνημα μου δίνεται η ευκαιρία να παρουσιάσω σε κατηγορίες επιλεγμένα έργα από το σύνολο του καλλιτεχνικού μου έργου.

Αγάπησα την Ιατρική, αλλά δόθηκα ψυχικά στην τέχνη. Έτσι, ακόμη και στις δύσκολες μέρες της ειδικότητάς μου ζωγράφιζα μέχρι αργά τη νύχτα δίδοντας έτσι «ανάσες ζωής» στην εξέ-λιξή μου μιας και διάλεξα μια πολύ δύσκολη και επίπονη ειδικότητα «την Παιδοχειρουργική».Η τέχνη με βοήθησε πολύ ούτως ώστε να αντιμετωπίζω με περισσότερη αγάπη και υπευθυ-νότητα τις δυσκολίες της ειδικότητας αλλά και συγχρόνως να βλέπω με το μάτι του καλλιτέ-χνη τους μικρούς μου ασθενείς. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου στα νοσοκομεία Παίδων, ζωγράφιζα πίνακες ζωγραφικής με παιδιά αλλά και σχέδια για παραμύθια στο play room, ούτως ώστε να κάνω πιο ευχάριστη και πιο άνετη τη διαμονή των μικρών ασθενών.

Είμαι ευτυχής που βλέπω τους μικρούς ασθενείς μου και τους μαθητές μου να μεγαλώνουν και να διαπρέπουν σε πολλούς τομείς, καθώς και του πίνακές μου να κοσμούν το μεγαλύτε-ρο νοσοκομείο Παίδων των Βαλκανίων, το νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».

Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ

Η τέχνη είναι δύναμη, είναι πηγή ζωής, εί-ναι τρόπος ζωής, είναι πηγή δημιουργίας και ανανέωσης. Από την παιδική μου ηλικία ασχολούμαι με την τέχνη.

Η μητέρα μου έπαιζε μαντολίνο. Εγώ μι-κρό παιδάκι και ζωηρό «γρατζούναγα» κα-θημερινά το μαντολίνο.

Κάποια μέρα το έκρυψε στην ντουλάπα μας. Εγώ το βρήκα και «έπαιζα» μαντολίνο πάνω στην ντουλάπα. Όταν κατέβηκα η μη-τέρα μου έσπασε κυριολεκτικά το μαντολίνο στο κεφάλι μου. Μερικά χρόνια μετά μαθη-τής του γυμνασίου έμαθα κλαρίνο και έπαι-ζα στη φιλαρμονική του Δήμου Ταύρου, αλ-λά σύντομα τα εγκατέλειψα. Αργότερα συ-νόδευα στο ψαλτήρι το δεξιό ψάλτη στον Ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη στον Ταύρο. Αλ-λά και από εκεί έφυγα πολύ γρήγορα. Για μι-κρό χρονικό διάστημα τραγουδούσα και σε χορωδία.

Επειδή δεν μου άρεσε πολύ η μουσική,, άρχισα να ζωγραφίζω κεραμικά πιάτα σε προκαθορισμένα μοτίβα και έκαμα σχέδια με μολύβι και με χρωματιστά κραγιόνια. Υπάρ-χει έργο μου προσωπογραφία από το 1960. Στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στο μά-θημα των καλλιτεχνικών η καθηγήτριά μας είπε να ζωγραφίσουμε ένα κάμπο με στά-χυα. Εγώ ζωγράφισα με χρωματιστά μολύ-βια ένα θέμα με 2-3 γυναίκες να θερίζουν. Το έργο μου της άρεσε πάρα πολύ και είπε:

- Ντόλατζα κάτσε εσύ στην θέση μου να διδάξεις ζωγραφική, εγώ θα πάω να πιω ένα ούζο στο απέναντι ταβερνάκι.

Έτσι από τα μαθητικά μου χρόνια είχα ιδι-αίτερη έφεση στην ζωγραφική.

Το 1964 έδωσα εξετάσεις στην Ιατρι-κή σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Φαρμακευτική, στο Χημικό και στην Σχολή Καλών Τεχνών. Πέρασα σε όλες τις σχολές. Αλλά κατόπιν επιμονής του πατέρα μου ε-πέλεξα την Ιατρική Σχολή. Κατά την διάρκεια των φοιτητικών χρόνων ζωγράφιζα διάφο-ρα θέματα με μολύβια. Το τετράδιο της βι-ολογίας ήταν έργο τέχνης. Κατά την διάρ-κεια της υπηρεσίας υπαίθρου στο Ηράκλειο της Κρήτης ζωγράφισα ορισμένα θέματα με κάρβουνο σε φελιζόλ αλλά έκαμα και ορι-σμένα «κολάζ» με λουλούδια αποξηραμένα που τα έστελνα με γράμματα στην Λένα την γυναίκα μου.

Από μικρός μου άρεσε το θέατρο, ο κινη-ματογράφος και ο χορός. Θυμάμαι σε ηλικία 15 ετών είδα στο Θέατρο Μουσούρη στην πλατεία Καρύτση το πρώτο μου θεατρικό έργο και εντυπωσιάστηκα. Όσον αφορά τον χορό σ΄όλα τα πάρτι ήμουν πρώτος στο χο-ρό. Χόρευα από μποσανόβα μέχρι ροκ-εν-ρόλ.

Αργότερα, στα 45 μου χρόνια στη Κρι-τονού στην Κεφαλονιά έδειξα τις θεατρικές και χορευτικές μου ικανότητες παίζοντας θέ-

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η

ατρο μαζί με άλλους φίλους. Είχαμε παρου-σιάσει το έργο «Ιφιγένεια εν Κριτονού». Μία κωμωδία που είχε γράψει η ηθοποιός Κατε-ρίνα. Το τι γέλιο κάνανε οι θεατές, δεν περι-γράφεται. Στην Κριτονού κατασκεύασα ένα μεγάλο έργο (2 μέτρα) με υλικά που μάζεψα από τη θάλασσα της Κεφαλλονιάς. Το έργο αυτό υπάρχει στο σπίτι του φίλου μου Πά-νου Μεταξάτου.

Η μεγάλη έκρηξη όσο αφορά την ζωγρα-φική και γενικά τις εικαστικές δημιουργί-ες έγινε την δεκαετία του 1980, όταν γνω-ρίστηκα με την Κέλλυ. Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω εργαστήρια τέχνης στο ε-ξωτερικό αλλά και να επισκεφτώ μουσεία μοντέρνας τέχνης στην Ευρώπη. Έκαμα τα σχέδια και άρχισα να δουλεύω σιγά-σιγά ε-λαιογραφίες μαζί με την Κέλλυ στο ατελιέ γραφείο στο Κολωνάκι (Υψηλάντου 30).

Συγχρόνως, παρακολουθούσα την τεχνι-κή διαφόρων ζωγράφων στην Ελλάδα ό-πως του Βαγγέλη Καρύδη, του Νέρη Παντε-σφίλη, του Γιώργου Χατζάκη και άλλων που ήταν οι πρώτοι διδάξαντες. o Nέρης ήταν έ-νας από τους σπουδαιότερους δάσκαλους μου στην ζωγραφική. ζωγράφιζε με κατα-πληκτική μαεστρία τοπία από την Πεντέλη, χρησιμοποιώντας σπάτουλα και πινέλο. Τα χρώματα που χρησιμοποιούσε τα κατασκεύ-αζε ο ίδιος. Πολλές φορές μου διόρθωνε τα έργα μου με τις καταπληκτικές «καρφω-τές» πινελιές του. Ήταν ένας μαέστρος του χρωστήρα. Μου δίδαξε πολλά όσον αφο-ρά την χρωματική αρμονία και την σύνθεση του χρώματος. Στον κήπο του στην Πεντέ-λη κάτω από τα μεγάλα πεύκα ζωγράφισα τα καλύτερα μου έργα. Οργανώσαμε εκθέ-σεις μαζί αλλά και τον βοήθησα να κτίσει την κατοικία του. Ο Καρύδης ήταν ο άλλος καλλιτέχνης και γραφίστας που μου δίδαξε σχέδιο και ζωγραφική με ακρυλικά. Συνερ-γαστήκαμε και δημιουργήσαμε πολλά έργα από την Ελληνική Μυθολογία. Του οργάνω-σα και 2 σπουδαίες εκθέσεις στην γκαλερί «Αντήνορ» και στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου ζωγράφου. Πολλά έργα του βρίσκο-νται στην προσωπική μου συλλογή. Παράλ-

ληλα με την ζωγραφική έκαμα παρέα και με ζωγράφους, με κριτικούς και ιστορικούς τέ-χνης, με γκαλερίστες και γενικά με ανθρώ-πους του πνεύματος και της τέχνης. Έτσι γρά-φτηκα στο σύλλογο γιατρών λογοτεχνών που ήταν τότε πρόεδρος ο Γιάννης Μουτά-φης και στην UMEM (Union Mundial Ecrivain Medicin). Στην Ιταλία στο riccione δημιουρ-γήσαμε την UMaM (Union Mundial artist Medicin) με πρόεδρο τον Carlo Condini και γραμματέα τον theodore dolatzas.

Αργότερα, το 1990 στην Ελλάδα δημι-ούργησα την Ε.Ε.Ι.Κ. (Ελληνική Εταιρία Ια-τρών Καλλιτεχνών). Σύμφωνα με το κατα-στατικό κάθε δύο χρόνια γίνονται εκλογές για την ανάδειξη προέδρου. Από το 1990, για 20 συνεχή χρόνια περίπου εκλέγομαι συνεχώς πρόεδρος.

Η Ε.Ε.Ι.Κ. έχει δείξει πλούσιο έργο με την ενεργό συμμετοχή μου, έχουν γίνει 30 πα-νελλήνιες εκθέσεις, 4 διεθνείς εκθέσεις, 2 βιβλία τέχνης (εκδότης Λίτσας), 3 ημερολό-για επιτραπέζια(εκδότης ΙΣΑ), 3 εκπομπές δι-αρκείας 1-2 ωρών στην ελληνική τηλεόρα-ση και ένα cd με μουσική και τραγούδια από ιατρούς. Έγιναν επίσης δημοπρασίες έργων ιατρών της Ε.Ε.Ι.Κ.για φιλανθρωπικούς σκο-πούς. Από το 2008 υπάρχει μόνιμη έκθε-ση ιατρών της Ε.Ε.Ι.Κ. στο φουαγιέ του Νοσ. Παίδων «Η Αγία Σοφία».

Η πρώτη επίσημη έκθεση μου έγινε στην Gallery dada το 1984 με ελαιογραφίες αφι-ερωμένες στο χειρουργείο. Ποτέ δεν έκρυ-ψα ότι είμαι γιατρός. Πάντα υποστηρίζω ότι ο γνήσιος καλλιτέχνης πρέπει να λέει πάντα την αλήθεια. Έτσι και στην πρώτη μου έκ-θεση παρ΄ όλο που τα έργα μου ήταν επαγ-γελματικά έλεγα ότι είμαι γιατρός και ζω-γράφος. Σε κάθε έκθεση μου προσπαθώ να πουλώ λίγα έργα σε τιμή κόστους για να κα-λύπτω τα έξοδα από τα υλικά ζωγραφικής και τις κορνίζες, που είναι πανάκριβα. Μετά την επιτυχία της έκθεσης στην Gallery dada έκαμα μία έκθεση στην Βιβλιοθήκη του Νοσ/μείου Παίδων Αγλαΐα Κυριακού. Παρουσία-σα 100 έργα ελαιογραφίες που τις κρέμα-σα από τα ράφια της βιβλιοθήκης. Θυμάμαι

πουλούσα τα έργα μου 2-3 χιλιάδες δραχ-μές. Μια στιγμή που θα μου μείνει αλησμό-νητη ήταν όταν μία συνάδελφος παιδίατρος είχε σταθεί μπροστά σε ένα έργο μου «στο κοριτσάκι με τις μυγδαλιές»

‘Έκλαιγε με σιγανό κλάμα. Την πλησίασα και την ρώτησα «γιατί κλαις» και μου είπε ότι της έφερα στην μνήμη τα δύσκολα παι-δικά της χρόνια.

Το να δημιουργείς έργα τέχνης που να αγγίζουν την ψυχή του ανθρώπου είναι με-γάλο πράγμα. Άλλωστε τόσο η ζωγραφική όσο και η μουσική λειτουργούν θεραπευτι-κά στις παθήσεις της ψυχής, γι’αυτό οι για-τροί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα συ-νιστούν την μουσικοθεραπεία ή την εικαστι-κή θεραπεία στα άτομα που είχαν διάφορα ψυχικά προβλήματα.

Ακόμα και στις δύσκολες ώρες της εφη-μερίας δεν έπαψα να ζωγραφίζω όταν είχα λίγο ελεύθερο χρόνο. Έτσι με την πάροδο του χρόνου ανακάλυψα την ζωγραφική (κο-λάζ) με αναλώσιμα υλικά από το χειρουρ-γείο που την ονόμασα «Medical art».

Έτσι συνέθεσα μέσα στους πίνακες νυ-στέρια (λάμες), καθετήρες σίτισης και ουρή-θρας, γάζες, γυψοταινίες, ράμματα, ιατρικές μπλούζες, χειρουργικά πεδία και ότι άλλο υλικό έπεφτε στην καλλιτεχνική μου αντί-ληψη. Έτσι, μία βραδιά, που δεν είχα πολύ δουλειά στο Νοσοκομείο χρησιμοποίησα το οξυγόνο του χειρουργείου και δημιούργη-σα τα πρώτα μου έργα τέχνης με Βetadime, Mercurochοme, και ακτινολογικές πλάκες.

Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Την άλλη μέρα συνέχισα με ελαιοχρώματα και πάλι απογοητεύτηκα, την τρίτη μέρα χρη-σιμοποίησα ακρυλικά και πλαστικά χρώμα-τα. ...και το θαύμα έγινε. Η μείξη του χρώμα-τος και του οξυγόνου ήταν πολύ καλή και τα χρώματα κολλούσαν στην ακτινολογική πλάκα.

Το 1988 κατόπιν προτροπής του γκαλερί-στα Γιώργου Φουσιάνου και της φίλης μου και προέδρου της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Ε-πιστημόνων καλλιτεχνών της Ελπίδας της Μητροπούλου έκαμα έκθεση με αερογραφί-

ες σε ακτινολογικό φιλμ και σε μουσαμάδες στην γκαλερί «Δημόκριτος» στο Κολωνάκι. Η έκθεση είχε επιτυχία και πουλήθηκαν 20 περίπου έργα. Βεβαίως ο κερδισμένος της υπόθεσης ήταν ο γκαλερίστας.

Άρχισαν να ενδιαφέρονται οι δημοσιο-γράφοι και να παρουσιάζουν στον τύπο αλ-λά και στην τηλεόραση το έργο μου. Θυμά-μαι ο δημοσιογράφος Μηνάς Βιντιάδης που εργαζόταν στα «ΝΕΑ» μου έκαμε 1 ώρα α-φιέρωμα στην τότε τηλεόραση «ΥΕΝΕΔ» με θέμα «Από το χειρουργείο στο καβαλέτο». Ο Μηνάς τώρα είναι υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «Ταχυδρόμος» που κυκλο-φορεί κάθε Σάββατο μαζί με τα «ΝΕΑ».

Ο Μηνάς είχε βάλει τότε την δημοσιογρά-φο Χαρτουλάρη να γράψει εκτενές άρθρο στα Νέα για μένα. Στις εξορμήσεις μου στη φύση μαζεύω διάφορα υλικά από την θά-λασσα ή από τα σκουπίδια και κάνω γλυ-πτικές συνθέσεις ή πίνακες ζωγραφικής. Έ-τσι με την πάροδο του χρόνου δημιούργη-σα μια δική μου τεχνική με αλίκτυπα υλικά. Τα αλίκτυπα υλικά είναι αυτά που βγάζει το κύμα και τα «δέρνει» ο ήλιος και η θάλασσα.

Το 2005 έκαμα στο πνευματικό κέντρο στο Δήμο ζωγράφου μια μεγάλη ατομική έκθεση με 100 γλυπτά και ανάγλυφες πα-ραστάσεις με διάφορα υλικά από την θά-λασσα, τα σκουπίδια αλλά και από τις ελιές του κτήματός μου στον Ωρωπό.

Έχω κάμει πάνω από 65 ατομικές εκθέσεις και έχω λάβει μέρος σε πάνω από 75 ομαδι-κές. Πάντα στις εκθέσεις μου είχα ένα θέμα. Έκαμα εκθέσεις στην Ευρώπη (Γαλλία, Ισπα-νία, Γερμανία, Ιταλία, Κύπρο, Βέλγιο) αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (Κέρκυρα, Χίο, Ρόδο, Ηράκλειο, Αλεξανδρούπολη, ζά-κυνθο, Βόλο, Τρίπολη, Κεφαλλονιά, Ιτέα, Κα-βάλα, Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Στύρα, Σπέ-τσες κ.α.).

Από τις εκθέσεις και τις παρουσιάσεις του καλλιτεχνικού μου έργου έχω πάρει 4 διε-θνή και 4 ελληνικά βραβεία. Το καλύτερο το πήρα το 1987 στην Βαρκελώνη, το Premio «sun lucas».

Για το έργο μου έχουν γράψει πολλοί κρι-

τικοί τέχνης, αλλά και δημοσιογράφοι σε ε-φημερίδες και περιοδικά, που αναφέρονται στη συνέχεια.

Θα πρέπει να σημειώσω 3-4 μεγάλες εκ-θέσεις που άφησαν εποχή. Η μία ήταν το 1988 στην γκαλερί «Δημόκριτος» στο Κο-λωνάκι με αερογραφίες όπου πουλήθηκαν τα μισά περίπου έργα και είχαν έλθει πολλοί φίλοι και συνάδελφοι.

Η άλλη ήταν το 1995 στο πολιτιστικό κέ-ντρο του Πανεπιστημίου Αθηνών στο κτίριο Παλαμά, όπου παρουσίασα έργα με νυστέ-ρια και καθετήρες. Στην έκθεση ήλθαν καθη-γητές πανεπιστημίου και πολλοί συνάδελ-φοι. Την έκθεση αυτή την πρόβαλαν ο τύπος αλλά και η τηλεόραση.

Η άλλη ήταν το 2002 στο Μουσείο Κο-τοπούλη όπου παρουσίασα μία μεγάλη ανα-δρομική έκθεση με επιλεγμένα έργα από ό-λες τις περιόδους καλλιτεχνικής δραστηρι-ότητας μου. Τέλος το 2005 στην Βίλα Βογά του πνευματικού κέντρου του Δήμου ζω-γράφου παρουσίασα γλυπτά με υλικά (ξύλα, σίδερα, βότσαλα κ.α.) που μάζευα από την θάλασσα και από σκουπίδια.

Ο Δήμαρχος ζωγράφου Γιάννης Καζάκος μεταξύ άλλων έγραψε «ότι η αναδρομική έκ-θεση του Θ. Ντόλατζα είναι μία οφειλή του τόπου μας στον επιστήμονα, στον καλλιτέ-χνη, στον συμπολίτη, στον άνθρωπο».

Το 2008 έκαμα επίσης αναδρομική έκθε-ση στο Δήμο Ταύρου, και το καλοκαίρι (Ιού-λιος) του ιδίου έτους έκαμα έκθεση στη ζά-κυνθο με θέματα από τη φύση της ζακύνθου στην γκαλερί san Marcos.

Έδωσα επίσης πολλές συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο, αλλά και στην τηλεόραση. Η καλύτερη παρουσίαση ήταν με την δημοσι-ογράφο Εύα Ντελιδάκη που παρουσίασε μία 3ωρη Χριστουγεννιάτικη εκπομπή με για-τρούς -καλλιτέχνες. Εκεί γνώρισα και την Φιλιώ Χαϊδεμένου την 100χρονη Μικρασιά-τισα από τα Βουρλά που από τότε γίναμε φί-λοι. Με την Φιλιώ χορέψαμε δημόσια έναν «μικρασιάτικο καρσιλαμά», που τον έδειξε η τηλεόραση ΕΡΤ1 στην εκπομπή της Εύας Ντελιδάκη «εις υγείαν»

Από το 1994 άρχισα και έκαμα εικονο-γραφήσεις βιβλίων και περιοδικών. Εικονο-γράφησα όλα σχεδόν τα βιβλία μου. Το απο-κορύφωμα ήταν η εξάτομη εγκυκλοπαίδεια για τον Έρωτα όπου έκαμα 100 εικόνες για το βιβλίο.

Έκαμα επίσης Ιατρικά σχέδια και έγχρωμες ανατομικές εικόνες στην «Ιατρική Εγκυκλο-παίδεια του άνδρα» εκδόσεις Αλκυών, στο βιβλίο «Ατυχήματα στις διακοπές» εκδόσεις Αλκυών, στο βιβλίο «Ο γιατρός συμβουλεύ-ει». Εικονογράφησα και Ιατρικά συγγράμμα-τα όπως τον «Άτλαντα της Παιδοχειρουργι-κής» εκδόσεις Παρισιάνου και άλλα.

Έκαμα επίσης Ιατρικά poster, αφίσες συ-νεδρίων, εξώφυλλα, σήματα, τηλεκάρτες η-μερολόγια κ.α. Δύο Ιατρικά poster είχαν βραβευτεί σε Πανελλήνια Συνέδρια.

Στο 26° Πανελλήνιο Παιδοχειρουργικό Συνέδριο που έγινε στην Σαντορίνη έκαμα μία καταπληκτική αφίσα που κυκλοφόρησε σ΄όλο τον κόσμο. Στο συνέδριο αυτό όπου ήμουν και πρόεδρος της οργανωτικής επι-τροπής έγινε μεγάλη πανελλήνια έκθεση ζω-γραφικής από γιατρούς-καλλιτέχνες με θέ-μα: Σαντορίνη. Δημιούργησα επίσης αφίσα του 27ου Πανελληνίου Συνεδρίου Παιδο-χειρουργικής με θέμα: Ληξούρι. Αφίσες συ-νεδρίων είχα κάνει και για το 17° Πανελλή-νιο συνέδριο στο Ναύπλιο και για ένα συνέ-δριο ορθοπεδικής στην Ιτέα κ.α.

Μια μεγάλη αφίσα που κυκλοφόρησε σε όλη την Ελλάδα και έγινε και τηλεκάρτα ήταν μία μάνα και ένα παιδί, που τους ένωνε μία ζώνη ασφαλείας, αντί για τον ομφάλιο λώ-ρο. Η αφίσα αυτή έγινε στα πλαίσια πρόλη-ψης των τροχαίων ατυχημάτων από το Κέ-ντρο Πρόληψης Παιδικού Ατυχήματος του εργαστηρίου Υγιεινής του Πανεπιστημίου Α-θηνών και του Δήμου Αθηναίων (επί δημαρ-χίας Αβραμόπουλου).

Εκτός όμως από την ζωγραφική έγραφα στο Ιατρικό Βήμα το επίσημο περιοδικό του Π.Ι.Σ. κριτικές τέχνης για γιατρούς καλλιτέ-χνες (μέχρι σήμερα έχω κάνει κριτική σε 100 περίπου ιατρούς καλλιτέχνες. Αυτή ήταν μια πρόταση του Νικήτα Κακλαμάνη όταν ήταν

Γεν. Γραμματέας του Π.Ι.Σ.Την πρόταση αυτή την έχει διατηρήσει και

ο νυν πρόεδρος του Π.Ι.Σ. ο Μανώλης ο Κα-λοκαιρινός. Έτσι από το 1986 περίπου γρά-φω στο Ιατρικό Βήμα και κάνω βιβλιοκριτι-κή και κριτική τέχνης ως μόνιμος ειδικός συ-νεργάτης. Με τον Π.Ι.Σ. αλλά και με τον Ι.Σ.Α. έχουμε κάνει πολλές εκδηλώσεις Ιατροκοι-νωνικού περιεχομένου.

Έτσι, το 1995 ως εκπρόσωπος του Π.Ι.Σ. οργάνωσα έναν διαγωνισμό ζωγραφι-κής για τα παιδιά των γιατρών, όπου έλα-βαν μέρος 3.000 περίπου παιδιά με έργα ζωγραφικής από 1 έτους μέχρι 18 ετών. Τα βραβεία ήταν 10 κομπιούτερ. Το έργο αξι-ολόγησης ήταν αρκετά δύσκολο λόγω του μεγάλου όγκου των έργων.

Το 2001 οργάνωσα με τον Ι.Σ.Α. μεγάλη έκθεση ζωγραφικής στο Πνευματικό κέντρο Αθηναίων και δημιούργησα τα επιτραπέζια ημερολόγια του ΙΣΑ με έργα γιατρών-καλ-λιτεχνών των ετών 2001 και 2006.

Εκτός από την ποίηση, την λογοτεχνία, την ζωγραφική, έχω γράψει διάφορα παραμύ-θια με τον Νεφρούλη. Έχω δημιουργήσει ένα παιδάκι με σχήμα νεφρού «τον Νεφρούλη».

Και δημιουργώ διάφορες ιστοριούλες με τους φίλους του Νεφρούλη όπως είναι η Σκωληκοειδίτσα, η καρδούλα, ο Οδοντού-λης, κ.α.

Έχω φτιάξει 40 περίπου φιγούρες σχεδί-ων ανατομικών οργάνων με την μορφή μι-κρών παιδιών. Τα 12 περίπου παραμύθια μου περιμένουν εκδότη. Μόνο ένα έχω τυ-πώσει. Το παραμύθι «Ο Νεφρούλης στο Νο-σοκομείο».

Πάντως δεν έχω παράπονο από το καλ-λιτεχνικό μου έργο. Με έχουν τιμήσει δεό-ντως δήμοι, σύλλογοι, περιοδικά, εφημερί-δες, εκδοτικοί οίκοι, η τηλεόραση και το ρα-διόφωνο. Πρόσφατα (Σεπτέμβριος 2010), στην βίλα Κοτοπούλη έγινε η παρουσίαση του βιβλίου μου «Ο Δεκαθλητής του πνεύ-ματος και της τέχνης» όπου μεταξύ άλλων οι ομιλητές (Αντύπας, Καζάκος, Μαντζουρά-νης, Ντελιδάκη) παρουσίασαν και το καλλι-τεχνικό μου έργο.

Έτσι το όνομά μου περιλαμβάνεται σε με-γάλα λεξικά τέχνης όπως είναι το «Λεξικό Ελλήνων ζωγράφων» έκδοση «Μέλισσα» 2000 κ.α.

Οι γιατροί-καλλιτέχνες με τιμούν κάθε 2 χρόνια και με βγάζουν πρόεδρο της Ελληνι-κής Εταιρίας Ιατρών Καλλιτεχνών. Ο Δήμος ζωγράφου μου έχει αναθέσει τα «εικαστι-κά» του δήμου, ο Ι.Σ.Α. και ο Π.Ι.Σ με καλούν τακτικά για διάφορα καλλιτεχνικά θέματα. Στο Νοσοκομείο υπάρχουν «κρεμασμένα» αρκετά έργα μου καθώς και στα γραφεία της Ελληνικής Εταιρίας Χειρουργών Παίδων την περίοδο (2004-2006) υπήρξα πρόεδρος.

Με την προτροπή και ενεργό συμμετοχή μου έχουμε διακοσμήσει τον κήπο του Νο-σοκομείου με γλυπτά καθηγητών παιδιατρι-κής που έχει δημιουργήσει ο γιατρός Παιδί-ατρος και γλύπτης Βασίλης Κάρλος. Με την ενεργό συμμετοχή μου και την συνεργασία της Μαρίας Τσαμπούλα που εκδίδει το περι-οδικό «Βιο» οργανώσαμε 3 διεθνείς εκθέ-σεις ζωγραφικής που έγιναν αντίστοιχα στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, στο πολιτιστι-κό κέντρο «Δαϊς» και στο πολυχώρο «Αθη-ναϊς» και στο ζάπειο. Στην έκθεση που έγινε στην Μεγάλη Βρετανία, η υπουργός παιδεί-ας (κ. Μαριέτα Γιαννάκου) μου έδωσε τιμη-τική πλακέτα για την εικαστική προσφορά μου.

Τον Δεκέμβριο του 2006 το πνευματικό κέντρο του Δήμου Δοξάτου στην Δράμα με τίμησε με ασημένια πλακέτα για την πολιτι-στική προσφορά μου και για την δωρεά 14 έργων μου στην πινακοθήκη του Δήμου Δο-ξάτου. Φιλοτέχνησε επίσης το ημερολόγιο του 2008 με έργα μου.

Τον Μάιο του 2007 έγινε στο Ωδείο Αθη-νών μεγάλη έκθεση ζωγραφικής με 15 έρ-γα δικά μου και άλλων ιατρών καλλιτεχνών για τον σύλλογο «Αναγέννηση» που σκοπό έχει την περίθαλψη και αποκατάσταση των αυτιστικών παιδιών.

Το 2006 ήταν η χρονιά για πρωτότυπες καλλιτεχνικές δημιουργίες. Έτσι δημιούργη-σα διαφόρους ζωδιακούς αστερισμούς με την τεχνική της αερογραφίας και την χρήση

οπτικών ινών. Η εμπειρία μου από την ιατρι-κή και από την σύγχρονη τεχνολογία των α-κτίνων laser και η εκπαίδευσή μου στο Πα-νεπιστημιακό νοσοκομείο του steglith της Γερμανιάς με βοήθησε στο τομέα αυτό. Τα πρωτοποριακά αυτά έργα μου εξετέθησαν για πρώτη φορά στην γκαλερί «Μαρτζάνο» με την συνεργασία της πολιτικού – μηχανικού και ζωγράφου Αθηνάς Σκουτέρη. Η γνωριμία με την Αθηνά άνοιξε νέους ορίζοντες καλλι-τεχνικών επιδόσεων τόσο στην πατρίδα της στην Πάτρα όσο και στην Αθήνα.

Το όνειρο μου πάντως είναι η δημιουργία ενός μουσείου γιατρών-καλλιτεχνών για να υπάρχει μόνιμη έκθεση όλων αυτών των ζω-γραφικών έργων και γλυπτών που δημιουρ-γούν γιατροί-καλλιτέχνες. Ο αριθμός σήμε-ρα (2008) των γιατρών-καλλιτεχνών ξεπερ-νά τους 300. Πάντως στο Νοσ. Παίδων Αγία Σοφία, υπάρχουν αρκετά έργα Ιατρών καλλι-τεχνών. Το 2009 θα εκδοθεί το νέο λεύκωμα «Τέχνη και Ιατρική» όπου περιλαμβάνει 300 περίπου ιατρούς-καλλιτέχνες.

Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με τον στίχο και με το τραγούδι. Έχω γράψει στί-χους για τραγούδια εμπνευσμένα από τις

ποιητικές μου συλλογές. Τα 40 περίπου τραγούδια περιλαμβάνουν τη συλλογή μου «ποιητική και χρωματική αρμονία».

Ο συνθέτης και ενορχηστρωτής Σεργκέι Σαμπουτίν Ιατρός-βελονιστής και μουσικός έχει κάνει την ενορχήστρωση για το τρα-γούδι μου «τα παιδιά».

Τον Μάρτιο του 2006 ετοίμασα ένα Cd με τραγούδια που τραγουδώ εγώ και έχει γράψει την μουσική (διασκευή) ο Σαμπουτίν. Τα τραγούδια περιγράφουν την ζωή μου ό-πως «το ακορντεόν» του Μ.Λοϊζου, «το μη κλαίς» της Σωτηρίας Μπέλλου, «τα θερινά τα σινεμά» του Λουκιανού Κελαϊδόνη κ.α. Στο Cd που λέγεται «dolatzas story» διη-γούμαι την ιστορία μου και τραγουδώ τα α-ντίστοιχα τραγούδια με την συνοδεία (2η φωνή) της αδελφής του Σαμπουτίν, Ειρήνης, που είναι Ιατρός – ακτινολόγος και μουσι-κός (τραγουδίστρια).

Το Μάιο του 2008 η δημοσιογράφος Μα-ρία Ευαγγελοπούλου έκαμε ένα ολόκληρο (δύο σελίδες) αφιέρωμα στο καλλιτεχνικό και επιστημονικό μου έργο στην εφημερί-δα Ελεύθερος Τύπος του Σαββάτου, με τίτλο «σε πρώτο πλάνο».

Η Τέχνη δεν είναι μονάχα ταλέντο και έ-μπνευση αλλά είναι μόρφωση, εμπειρία, τά-ξη, τύχη, δύναμη, είναι φαντασία, όνειρο, εί-ναι πάθος, άρνηση και τρέλα. Ενεργεί στη ζωή μας με πολλούς τρόπους που είναι α-δύνατον να εκφραστούν. Η τέχνη εξυψώνει, ανακαλύπτει και εκλεπτύνει τις εμπειρίες της ζωής.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας υπερέχει των άλλων καλλιτεχνών γιατί εκτός από την επι-στήμη του και τις γνώσεις του, που πολλές φορές φθάνουν στην φιλοσοφία, στην μετα-φυσική, στην ψυχολογία, στην κοινωνιολο-γία, έχει να κάνει με τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των ανθρώπων, έχει να κάνει με τον πόνο, την δυστυχία αλλά και την ευτυχία και την ευγνωμοσύνη των ανθρώπων. Τούτο α-ποτελεί πρόσθετο εφόδιο για την καλλιτε-χνική δημιουργία του.

Η προσπάθεια πάνω στην τέχνη εξελίσσε-ται σιγά –σιγά με την καταγραφή των συναι-σθημάτων, των καταστάσεων, των γεγονό-των και των εμπειριών του από την προσω-πική του ζωή, που την μεταφέρει αισθητικά πλέον σε διάφορα είδη δημιουργικής τέχνης όπως είναι η ζωγραφική, η γλυπτική, η μου-σική, η λογοτεχνία και άλλα που θα αναφερ-θούν αναλυτικά περαιτέρω.

Το γεγονός αυτό δεν είναι σύγχρονο αλ-λά παλαιό. Από την εποχή της Αναγεννήσε-ως (Λεονάρντο ντα Βίντσι), οι επιστήμονες

καταπιάνονται με πολλές μορφές τέχνης.Η κοινωνία πολλές φορές αντιδρά και δεν

μπορεί να δεχθεί «πως ένας επιστήμονας» ασχολείται και καταπιάνεται με τόσα θέματα. Ως εκ τούτου αρνείται να τον δεχθεί, γι’αυ-τό ο γιατρός – καλλιτέχνης είναι συνέχεια αμφισβητούμενος σαν καλλιτέχνης αλλά και σαν επιστήμονας. Ο χρόνος και η επιμονή του, πολλές φορές τον δικαιώνει στο χώρο που κινείται και εργάζεται.

Κάθε καλλιτέχνης με την πάροδο των ε-τών και την σχετική μελέτη και έρευνα δια-πλάθεται τεχνικά και αισθητικά, γίνεται κα-λύτερος, εφευρετικότερος σε κάθε είδους τεχνική που ταιριάζει στο χαρακτήρα του και στην ιδιοσυγκρασία του. Έτσι λοιπόν, ο καλ-λιτέχνης παρουσιάζει κατά μεγάλα ή μικρά διαστήματα τον εικαστικό του λόγο. Ο ευ-συνείδητος καλλιτέχνης εκτίθεται πάντα, εί-τε το δημιούργημα του είναι καλό είτε όχι.

Είναι δε πάντοτε υπόλογος απέναντι στο κοινό για οτιδήποτε δημιουργήσει. Και το κοινό του είναι πολύ αυστηρό γιατί αποτε-λείται στην πλειονότητα από επιστήμονες και γνώστες της τέχνης.

Όλοι οι καλλιτέχνες χρειάζονται τα «συγ-χαρητήρια» του κοινού και των τεχνοκρι-τικών, ακόμη περισσότερο ο καλλιτέχνης γιατρός για να μπορεί να συνεχίσει το δη-μιουργικό και επιστημονικό του έργο. Τα «συγχαρητήρια» είναι έμπρακτη απόδειξη

d o l a t z a s a r tΤ Ε Χ Ν Η & Τ Ε Χ Ν Ι Κ Η

της παραδοχής και της ένταξης του καλλιτέ-χνη στον εικαστικό χώρο. Μια μικρή αποδο-χή αυτής της αξίας του καλλιτέχνη είναι και η συγγραφή αυτού του βιβλίου αλλά και η δη-μιουργία της Ελληνικής Εταιρία Ιατρών Καλ-λιτεχνών. Αυτή η προσπάθεια γίνεται σε μια εποχή που υπάρχει σύγχυση αισθητική, πο-λιτιστική, κοινωνική, πολιτική, καλλιτεχνική. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει σήμερα καλ-λιτεχνική παιδεία. Η χώρα μας όμως διαθέ-τει πλούσιο καλλιτεχνικό δυναμικό προικι-σμένο με τα χαρίσματα της φυλής μας, με το δυναμικό και εφευρετικό μεσογειακό τα-περαμέντο. Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες είναι κληρονόμοι της πλούσιας και πανάρχαιας πνευματικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς μας. Και όμως στη σημερινή εποχή οι καλ-λιτέχνες απομονώθηκαν και παραγκωνίστη-καν χάριν στη μη παρούσα καλλιτεχνική παι-δεία και στα είδωλα που δημιούργησαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η εμπορευματο-ποίηση των πάντων πέρασε στην τέχνη, στη μόδα αλλά και στην επιστήμη. Όπως η ια-τρική επιστήμη πέρασε στα ιατρικά κέντρα με την ανάλογη διαφήμιση και προβολή, έ-τσι και η τέχνη πέρασε στα διάφορα «κορνι-ζάδικα» και κέντρα τέχνης με αντίγραφα που πολλές φορές στοιχίζουν πολύ περισσότε-ρο από ένα γνήσιο έργο νέου ζωγράφου ή γλύπτη.

Μέσα λοιπόν σ’αυτόν τον αφιλόξενο από καλλιτεχνικής σκοπιάς κόσμο που ζούμε, κα-λείται ο Θεόδωρος Ντόλατζας με το έργο του να «τρυπήσει» τον τοίχο του σπιτιού, τον τοίχο του Νοσοκομείου, τον τοίχο των πολιτιστικών κέντρων, πινακοθηκών, πνευ-ματικών κέντρων, σχολείων, μουσείων. Κα-λείται να ανοίξει ένα παράθυρο πνευματικό στην καθημερινή πεζότητα αλλά και στο άγ-χος, την θλίψη, τη μοναξιά, τη μονοτονία του σύγχρονου Έλληνα.

Ο καλλιτέχνης ζει μόνος του στο δικό του κόσμο, κυνηγημένος απ’όλους, συγγενείς και φίλους, συναδέλφους και ασθενείς. Ό-μως αγωνίζεται, προσπαθεί και έρχεται πολ-λές φορές σαν άγγελος για να μηνύσει με το έργο του, τη χαρά της δημιουργίας, την αξία

της τέχνης στη ζωή αλλά και στην επιστήμη. Ο Θεόδωρος Ντόλατζας ζωγραφίζει σε

διάφορα υλικά και με διαφορετικές τεχνικές. Πάντα όμως μέσα από τα έργα του ξεπρο-βάλλει ένα μήνυμα. Πολλές φορές ο θεατής δεν μπορεί να το καταλάβει, τότε καλό θα εί-ναι να ρωτήσει τον ίδιο τον καλλιτέχνη,θα μάθει πάρα πολλά γύρω από την καλλιτε-χνική δημιουργία του, γύρω από την τεχνική του, γύρω από την ζωή του.

Τα τελευταία χρόνια στην τέχνη έχουν ε-πικρατήσει διάφορες καλλιτεχνικές τάσεις και καλλιτεχνικά κινήματα που ξεπερνούν τα 100 (ρεαλισμός, νέο-ρεαλισμός, φοβισμός, κυβισμός, σουρεαλισμός, εξπρεσιονισμός, ι-μπρεσιονισμός, ραγιονισμός, μεταφυσικι-σμός, happening, pop – art, πουαντιγισμός, action painting, video art, body painting art, computer art, copy art, graffiti, funk art, land art, op art, performance, sky art, trash art, art nouveau,collage, ντανταϊσμός, χαρα-κτική κ.λ.π.).

Οι καλλιτέχνες καλούνται μέσα στον κυ-κεώνα των διάφορων ομάδων, κινημάτων και τάσεων της τέχνης να βρουν το δικό τους δρόμο. Ο καλλιτέχνης όταν ζωγραφί-ζει αισθάνεται την ανάγκη της καλλιτεχνι-κής δημιουργίας για την εσωτερική του στα-θερότητα και ηρεμία. Ανάλογα όμως με τη μόρφωση, την έρευνα και την σπουδή πάνω στην τέχνη μπορεί να τοποθετήσει τη δημι-ουργία του σε ένα κίνημα (π.χ. εξπρεσιονι-σμός) ή και σε πολλά κινήματα και τάσεις.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας βρίσκεται σε στε-νή επαφή με τον πόνο, την ασθένεια, τη δυ-στυχία, το θάνατο, με τη ένταση και το άγχος της επιστήμης αλλά και της επιβίωσης. Και ενώ από τα έργα του θα περιμέναμε σκο-τεινά χρώματα και τραγικά στοιχεία, αντίθε-τα τα έργα του είναι φτιαγμένα με φωτεινά χρώματα και καθαρά περιγράμματα. Είναι έργα αισιόδοξα με επικράτηση των λευκών, γαλάζιων, κίτρινων και κόκκινων χρωμά-των. Μπορούμε να πούμε ότι στα έργα του υπάρχει χρωματική αρμονία και αισθητική κίνηση.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας έχει έμφυτη την

ωραιότητα και την έντονη καλλιτεχνική δρα-στηριότητα και διαπρέπει στον εικαστικό χώρο. Σ’αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει σύ-γκρουση μεταξύ καλλιτεχνικής δημιουργίας και ιατρικής, που φέρνει τον καλλιτέχνη α-ντιμέτωπο με διλήμματα επιλογής. Η ωρι-μότητα του, η αντίληψή του, η ευαισθησία του και οι επιστημονικές του γνώσεις αποτε-λούν τους αποφασιστικούς παράγοντες για την καλλιτέχνη ή επιστημονική του εξέλιξη.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας δεν μαθήτευσε σε καμιά σχολή παρ’όλο που πέρασε στην ανωτάτη σχολή καλών τεχνών. Πήρε όμως γνώσεις από πολλούς σημαντικούς ζωγρά-φους στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Από την παιδική του ηλικία έκανε πολλές ε-πισκέψεις σε μουσεία και σε γκαλερί. Μελε-τούσε τεχνικές και ζωγράφους. Εμπνεόταν από την φύση, από την χειρουργική αλλά και από τον έρωτα. ζωγράφιζε ακατάπαυ-στα μέρα – νύχτα όταν ετοιμαζόταν να κάνει επίσημη έκθεση. ζωγράφιζε με την ψυχή, με το σώμα, με την καρδιά χωρίς να υπολογίζει τον χρόνο, τον κόπο ή το κόστος. Πολλοί τον αποκαλούσαν «ζωγράφο της ψυχής».

Ο καλλιτέχνης δεν εντάχθηκε σε κανένα κίνημα, είχε το δικό του στυλ, τη δική του «γραφή», την δική του ταυτότητα. Οι περισ-σότεροι πίνακές του όμως έχουν εξπρεσιο-νιστικά στοιχεία.

Ο εξπρεσιονισμός είναι ανθρωποκεντρικό κίνημα με σύνθεση χρώματος, χωρίς φόρ-μες και σχήματα. Ο αφηρημένος εξπρεσιονι-σμός (abstract expressionism) ξεκίνησε την δεκαετία του 1940 στη Νέα Υόρκη με τους καλλιτέχνες kooning, Hofmann, Pollock, kline, Newman και άλλους. Ο όρος αφηρη-μένος εξπρεσιονισμός δόθηκε από τον τε-χνοκριτικό robert Coats.

Ο Matisse (1869 – 1954) από τις αρχές του αιώνα μας έδειξε τάσεις εξπρεσιονιστι-κής ζωγραφικής συμμετέχοντας σε ένα κίνη-μα, τους φωβιστές, από τη λέξη φωβ (fauves = αγρίμια). Οι φωβιστές ήταν βίαιοι ζωγρά-φοι. Βασικός στόχος των φωβιστών ήταν η ζωγραφική σε μεγάλες επιφάνειες, η διά-σπαση του σχήματος και του περιγράμμα-

τος του θέματος με αποτέλεσμα μια κομμα-τιασμένη επιφάνεια. Τα χρώματά του ήταν το ζωηρό γαλάζιο, το γαλαζοπράσινο, το σμαραγδένιο, το ρόδινο (γυμνό σε γαλάζιο χρώμα). Στους φωβιστές υπάρχει διαύγεια στον πίνακα (Ντεραίν) αλλά υπάρχει και ι-σορροπία θερμών και ψυχρών χρωμάτων, καθαρή, ήρεμη τέχνη χωρίς θέματα που να προκαλούν κατάθλιψη. Ο Matisse έλεγε «Υ-πάρχουν δύο τρόποι να εκφραστεί κανείς. Ο ένας είναι να τα δείξει ωμά όπως είναι και ο άλλος να τα ανακαλέσει μέσω της τέχνης». Ο φωβισμός αποτίναξε την τυραννία των α-ποχρώσεων του χρώματος και τη μεταφορά τους στο μουσαμά σε φυσική κατάσταση με μικρές πινελιές ή στίγματα. Ο ντιβιζιονισμός αναφέρεται και σαν πουαντιγισμός με πρω-τοπόρο τον Σερά.

Οι πίνακες των εξπρεσιονιστών είναι με-γάλων διαστάσεων. Δεν υπάρχει ιεράρχη-ση των διαφόρων τμημάτων του πίνακα. Υ-πάρχει πολυχρωμία και σύνθεση διαφόρων ψυχρών και θερμών χρωμάτων. Το απο-τέλεσμα είναι αφηγηματικό αποκύημα της φαντασίας του καλλιτέχνη. Η σύνθεση έχει σχέση με την ατομική ιδιοσυγκρασία αλλά και την εκάστοτε διάθεση του καλλιτέχνη, εί-ναι όπως λένε η υποκειμενικοποίηση της ε-ντυπώσεως.

Πρόδρομοι του εξπρεσιονισμού εκτός του Matisse είναι ο Σεζάρ, Γκωγκέν, Μουνκ από το 1890 και αργότερα ο Καντίσκυ, Πικάσο και άλλοι.

Η απουσία αντίθετων χρωμάτων, ο αυ-θορμητισμός και η χρήση εξωζωγραφικών υλικών όπως η άμμος, ο σουβάς, τα ξύλα, τσουβάλια, πέτρες και άλλα ετερόκλιτα υλι-κά, χρησιμοποιούνται πολύ από τους εξπρε-σιονιστές.

Μια μορφή εξπρεσιονισμού που πρό-τεινε ο Αμερικάνος τεχνοκριτικός Harold rosenberg το 1951, είναι ο όρος action painting, ζωγραφική της δράσης. Προϋ-ποθέτει το καθ’αυτό γεγονός του ζωγρα-φίζειν (ηθικό, πολιτικό, μεταφυσικό). Ο πί-νακας μοιάζει με στίβο ανοικτό προς δρά-ση και λιγότερο για χώρος καλλιτεχνικής

δημιουργίας. Αυτό που πρέπει να εμφανι-σθεί στον πίνακα δεν είναι μια εικόνα αλλά ένα γεγονός, μια δράση, μια αξία εκτέλεσης (performance), μια ταχύτητα στην εκτέλεση, ένας σωματικός και ψυχικός άθλος.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι εξπρε-σιονιστές έχουν μεγάλη ποικιλία. Ο μουσα-μάς ή το τελάρο είναι στρωμένα στο πάτω-μα. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τα χρώμα-τα σε υγρή μορφή (ακρυλικά ή λάδια) ή σε σκόνες που διαλύονται με διάφορα διαλυ-τικά υλικά (νέφτι, αλκοόλη, πολυμερισμένες ρητίνες, νερό κ.λ.π.). Χρησιμοποιούν άμμο, κομμάτια από τζάμια,κάρβουνα, πετραδάκια κ.α.. «Ο καλλιτέχνης» όπως χαρακτηριστικά λέει ο Πόλοκ, «θέλει να μπει μέσα στον πί-νακά του, να γίνει ένα τμήμα του, περπατώ-ντας γύρω του και δουλεύοντας τον απ’όλες τις μεριές. Όταν βρίσκομαι μέσα στον πίνακά μου δεν έχω συνείδηση του τι κάνω. Μόνο μετά από μια περίοδο εξοικείωσης βλέπω τι έχω φτιάξει. Δεν φοβάμαι να κάνω αλλαγές. Ο πίνακας έχει τη δική του ζωή, Προσπαθώ να έχω επαφή με τον πίνακα. Εάν δεν έχω ε-παφή το έργο είναι αποτυχημένο».

Ο Πόλοκ σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1956. Ο κύριος εκπρόσωπός του εξπρεσιονισμού και το κίνημα που ξεκί-νησε από την Αμερική ξεχύθηκε σε όλη την Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Διάση-μοι εξπρεσιονιστές είναι οι Φράνσις, Νάυ, Μαρίνι, Ταμάγιο, Κούνιγκ, Γκόρκυ, Ρόθρο, Ματιές, Βαν Βέλντε, Χανς Χάρτουνγκ, Σου-μάχερ, Φασμπέντερ, Τάπιες και από τους Έλ-ληνες οι Στάμος, Σπυρόπουλος, Κενσανλής, Τσόκλης, Μυταράς και πολλοί άλλοι.

Το να επιχειρήσει κανείς να ταξινομήσει όλες τις τάσεις και παραλλαγές των διαφό-ρων μορφών εξπρεσιονισμού είναι δύσκο-λο ακόμα και για τον πιο έμπειρο ιστορικό τέχνης. Υπάρχει σήμερα στην τέχνη μια ατέ-λειωτη εναλλαγή ανάμεσα στο πραγματικό και στο εξωπραγματικό, ανάμεσα στην εικό-να και στην έννοια, ανάμεσα στο υποκειμε-νικό ωραίο και στο αντικειμενικό όμορφο. Η εξέλιξη του εξπρεσιονισμού έχει φθάσει στις μέρες μας σαν μηδενισμός, σαν αφηρημέ-

νη τέχνη, σαν αντιφατική τέχνη σαν pop art σαν happening σαν body art, σαν video art κ.λ.π. Έχει μπει στην διαφήμιση, στην καθη-μερινή μαζική παραγωγή, στα μέσα ενημέ-ρωσης αλλά και στο εμπόριο, στη βιομηχα-νία, στην αρχιτεκτονική,στης κατασκευές και αλλού.

Ένας από τους αγαπημένους ζωγράφους του καλλιτέχνη ήταν ο Βαν Γκόγκ. Ο Θεόδω-ρος Ντόλατζας έγραψε μια μελέτη για την τέ-χνη του και την ασθένειά του. Το 2009 έκα-με ατομική έκθεση στο Hilton με θέμα: Van Gogh, η μεγαλοφυία της τρέλας.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας ασχολήθηκε ε-πίσης και με την ακουαρέλα. Η ακουαρέλα είναι λέξη ιταλική και σημαίνει υδατογρα-φία. Βασικό συστατικό της είναι το χρώμα σε σκόνη. Το συνδετικό υλικό είναι το α-ραβικό κόμμι. Η ακουαρέλα διαλύεται με το νερό και το υδρόχρωμα απλώνεται στο χαρτί, που είναι ειδικό χαρτί ακουαρέλας. Τα υδροχρώματα σήμερα είναι στην ημε-ρήσια διάταξη της ζωγραφικής, είτε αυτό είναι ακρυλικό είτε τέμπερα είτε γκόνας εί-τε αυγοτέμπερα. Το γρήγορο στέγνωμα και η δημιουργία απαλών αλλά συγχρόνως και ζωηρών χρωμάτων,η εύκολη αποθή-κευση, η εύκολη μεταφορά δίνει την δυνα-τότητα σε πολλούς καλλιτέχνες να την χρη-σιμοποιούν.

Ο Θ. Ντόλατζας χρησιμοποιεί την ακου-αρέλα αλλά και ακρυλικά και τα πλαστι-κά χρώματα για την δημιουργία τοπίων σε χαρτί. Το καλοκαίρι στις διακοπές του κά-νει πάρα πολλές ακουαρέλες από τα νησιά της Ελλάδος που επισκέπτεται. Το καλοκαί-ρι του 2008 έκανε μεγάλη έκθεση με τοπία (ακουαρέλες) από την ζάκυνθο στην γκαλε-ρί «Σαν Μάρκο». Την ακουαρέλα την χρησι-μοποιεί επίσης και για τις εικονογραφήσεις βιβλίων, ποιητικών συλλογών, ιατρικών θε-μάτων (poster) ή ανακοινώσεων συνεδρί-ων. Το βιβλίο του «Άτλας Παιδοχειρουργι-κής» καθώς και τα βιβλία «ο έρωτας από την γέννηση μέχρι τον θάνατο», «πρώτες βοή-θειες», «ιατρική εγκυκλοπαίδεια του άνδρα» και άλλα, είναι γεμάτα από σχέδια και ακου-

αρέλες.Έχει δημιουργήσει επίσης 10 καταπληκτι-

κά παραμύθια με θέμα « ιστορίες του Νε-φρούλη», «ο εγωιστής γίγαντας», «ο άρ-ρωστος βασιλιάς» που είναι καθ’ολοκληρία ζωγραφισμένα με ακουαρέλα.

Ο Πώλ Σεζάρ που υπήρξε από τους αξι-όλογους ζωγράφους του 19 ου αιώνα κα-θώς και ο Έλληνας σύγχρονος ζωγράφος Παναγιώτης Τέτσης θεωρούν τις ακουαρέ-λες εξίσου σημαντικά έργα όπως και τις ε-λαιογραφίες.

Ο Βαγγέλης Καρύδης, που υπήρξε δάσκα-λος και καθοδηγητής του Θ. Ντόλατζα ζωγρά-φιζε καταπληκτικά πορτρέτα με ακουαρέλες.

Οι ακουαρέλες του Θ. Ντόλατζα μαζί με τις εικονογραφήσεις βιβλίων υπερβαίνουν τις 3000. Οι ακουαρέλες του έχουν ζω-ντάνια, κίνηση, χρωματική αρμονία, με τό-νους γαλάζιους και ώχρας. Δεν δίνει τόση σημασία στα περιγράμματα και στην φόρ-μα εκτός εάν πρόκειται για ιατρικό σχέδιο, γνωστό πρόσωπο ή παιδικό παραμύθι που πρέπει να έχει πολύ σχολαστικό σχέδιο και ακαδημαϊκή φόρμα.

Μετά το 1986 και ύστερα από την βρά-βευσή του (premios san loukas) στο διεθνές συνέδριο της UMaM στην Βαρκελώνη, επη-ρεασμένος από το γιατρό ζωγράφο Γιώργο Χατζάκη και το ζωγράφο Θανάση Τσίγκο άρ-χισε να χρησιμοποιεί το παστόζο χρώμα (ό-πως βγαίνει από το σωληνάριο) και να δημι-ουργεί ανάγλυφες συνθέσεις με γυμνά και λουλούδια επηρεασμένος από την Ελληνική Μυθολογία. Στην συνέχεια άρχισε να χρη-σιμοποιεί διάφορα αναλώσιμα υλικά από τα Χειρουργεία όπως καθετήρες, νυστέρια, ράμματα, γάζες και έκανε δικής του επινοή-σεως καλλιτεχνικά έργα (medical art).

Ο Θανάσης Τσίγκος ήταν αρχιτέκτονας. Δημιούργησε το πρωτότυπο έργο του σε μεγάλη ηλικία (περίπου 60 ετών). Παρουσί-ασε στο εξωτερικό τα ανάγλυφα έργα του το 1953 και το 1961 στην Αθήνα. Ήταν αυ-θόρμητος, πηγαίος, φανατικός μαχητής. ζω-γράφιζε στο πάτωμα πολλά έργα του ταυ-τόχρονα. Έβαζε τα τελάρα «κατάχαμα» και

άπλωνε τα χρώματα πάνω στον μουσαμά όπως ήταν από τα σωληνάρια. Πολλές φο-ρές χρησιμοποιούσε τα χέρια του ή ένα μα-χαίρι για να πλάσει το χρώμα.

Αυτή η εξπρεσιονιστική διάθεση του Τσί-γκου και η σουρεαλιστική του ελευθερία, τον ενέπνευσαν και δημιούργησε τις αερο-γραφίες του πάνω σε ακτινολογικές μαύ-ρες πλάκες ή σε μεγάλους μουσαμάδες που τους έβαφε πρώτα μαύρους. Πάνω στο μαύ-ρο χρώμα έβαζε αρκετό χρώμα (ακρυλικά ή πλαστικά) και το άπλωνε με αερογράφο ή με το οξυγόνο από το χειρουργείο.

Πέρασε ατελείωτες ώρες στο χειρουρ-γείο (σε ειδικό χώρο) ή σε απομονωμένους θαλάμους όπου υπήρχε παροχή οξυγόνου και φύσαγε με το αεροπίστολο τα χρώμα-τα πάνω στις ακτινολογικές πλάκες. Αργό-τερα στο ατελιέ χρησιμοποίησε κομπρεσέρ ή τον αέρα από τα πνευμόνια του που τον φύσαγε δια μέσου λεπτού σωλήνα (καλαμά-κι). Έτσι με τον καιρό δημιούργησε τις αε-ρογραφίες του πάνω στα ακτινολογικά φιλμ (medical art).

Η ελευθερία της έκφρασης, η προσωπι-κή και πρωτότυπη ανακάλυψη, η εξπρεσιο-νιστική διάθεση αλλά συγχρόνως η ψυχι-κή και πνευματική του ηρεμία τον ώθησαν στην δημιουργία κλασικών έργων με την τε-χνική της ελαιογραφίας. Έτσι μετά την συ-νταξιοδότησή του από την ιατρική του θέ-ση λόγω συμπλήρωσης τριακονταπενταετί-ας ασχολείται συστηματικά με ελαιογραφίες με θέματα παρμένα από την φύση αλλά και από την χειρουργική του δράση που τον έ-χει «ποτίσει» αρκετά. Τις επιθυμίες του και τα όνειρά του τα αποτύπωνε στον καμβά. Έ-τσι δημιούργησε 10 περίπου μεγάλα έργα με θέμα την εγγονή του Μαριαλένα που κο-σμούν το φουαγέ του νοσοκομείου παίδων «η Αγία Σοφία».

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας ασχολήθηκε ε-πίσης με την ανθρώπινη μορφή (την προ-σωπογραφία). Από τα μαθητικά του χρό-νια σχεδίαζε με μολύβι διάφορα αγαπημένα πρόσωπα. Αργότερα που έγραψε το βιβλίο «Πρωτοπόροι της Ιατρικής» σχεδίασε και

δημιούργησε 70 περίπου πορτρέτα ιατρών, πρωτοπόρων της ιατρικής με διάφορες τε-χνικές (μολύβι, τέμπερα, ακουαρέλα κ.λ.π.). Πρόσωπα από το οικογενειακό ή φιλικό του περιβάλλον κοσμούν πινακοθήκες (Αγια Σο-φία) ή προσωπικές συλλογές. ζωγραφίζει την έκφραση, το ύφος, την ψυχή του ανθρώ-που που θέλε να απεικονίσει. Για να ζωγρα-φίσει ένα οικείο πρόσωπο πρέπει πρώτα να το ζήσει, να νιώσει την ψυχή και την ιδιοσυ-γκρασία της προσωπικότητας του. Πορτρέτα που έχει ζωγραφίσει ο καλλιτέχνης βρίσκο-νται στην πινακοθήκη του «Αγία Σοφία», σε πολλές ιδιωτικές συλλογές αλλά και σε εκ-δόσεις όπως «η εξέλιξη της ιατρικής μέσω της τέχνης», «οι πρωτοπόροι της ιατρικής», «Ατλας παιδοχειρουργικής» κ.α.

Ένας άλλος τομέας της ζωγραφικής που ασχολήθηκε ο καλλιτέχνης είναι οι νεκρές φύσεις που τις αποδίδει άριστα με παστέλ, λάδια, ακρυλικά, ακουαρέλες αλλά και ε-μπλουτισμένες με ετερόκλητα υλικά όπως βότσαλα, ξύλα, αλίκτυπα, τεχνικά άνθη κ.α. Χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης έχει ζωγρα-φίσει νεκρές φύσεις σε παλαιά ξύλα, αλλά και σε πορτάκια ντουλαπιών. Κάθε είδους παλαιού ξύλου μπορεί ο καλλιτέχνης να το μεταμορφώσει σε αξιόλογο έργο τέχνης.

Ένας άλλος τομέας που ασχολείται μετά το 2007 ο Θ.Ντόλατζας είναι τα χαρακτικά. Ξεκίνησε χαρακτική με την ζωγράφο Έλενα Νετσάγιεφ που είχε σπουδάσει στην Ρώμη έγχρωμο χαρακτικό. Ο καλλιτέχνης σχεδιά-ζει με μολύβι και χαράζει το λινόλεουμ με ειδικά κοπίδια και σκαρπέλα, στην συνέχεια τοποθετούσε τα ειδικά χρώματα χαρακτικής και αποτύπωνε το έργο του σε ειδικό απορ-ροφητικό χαρτί. Σύμφωνα με την κριτική της δασκάλα του αλλά και από τις εκθέσεις που έχει συμμετάσχει με χαρακτικά, οι εντυπώ-σεις του φιλότεχνου κοινού και των ειδικών τεχνοκριτικών ήταν εξαιρετικές. Τα πρώτα θέματα ήταν οικείες φάσεις χειρουργείων, νεκρές φύσεις, νεογνά. Αργότερα έκανε χα-ρακτική με διάφορα γυμνά.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας ασχολήθηκε επί-σης με το κολάζ εμπνευσμένος από το έρ-

γο του Ερνστ, του Ματίς, του Πικάσο και άλ-λων καλλιτεχνών. Με την τεχνική αυτή κα-τάφερε να επεξεργαστεί οικίες εικόνες και να δημιουργήσει συνθέσεις, αινιγματικές και πρωτοποριακές πάνω σε ακτινολογικές πλάκες, επεξεργασμένα κατάλληλα με φως. Η αρχική επιθυμία του ήταν να δημιουργή-σει ένα σύνθετο έργο σύγχρονης ζωγραφι-κής και τεχνικής με ιατρικά αναλώσιμα υλικά (medical art). Έτσι κατάφερε να δημιουργή-σει κολάζ με αερογραφίες πάνω σε ακτινο-λογικά φιλμ.

Μετά το κολάζ ο καλλιτέχνης άρχισε να συνθέτει έργα με διάφορα ετερόκλιτα υλι-κά που μάζευε από τα σκουπίδια στους δρό-μους της γειτονιάς του, αλλά και από διά-φορα υλικά που έβγαζε η θάλασσα στις πα-ραλίες (αλίκτυπα). Η γνώση, η επιθυμία,η υπομονή, η δύναμη της τέχνης, το όραμα, η καλλιτεχνική σπίθα δημιούργησε ένα μεγά-λο αριθμό έργων με ετερόκλιτα υλικά από σκουπίδια που εξετέθησαν επανειλημμένα σε διάφορες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Την τεχνική των έργων τέχνης από σκουπί-δια την λεγόμενη «trash art» την χρησιμο-ποιούν πολλοί καλλιτέχνες από την εποχή των ντανταϊστών και ύστερα.

Μια άλλη μορφή τέχνης που έχει επιδοθεί ο Θ. Ντόλατζας είναι η αγιογραφία. Η λα-τρεία των εικόνων συνδέετε στενά με την λατρεία της χριστιανικής θρησκείας από την παλαιοχριστιανική εποχή μέχρι σήμερα. Οι παλαιότερες εικόνες ήταν οι εγκαυστικές. Οι ζωγράφοι ανεμίγνυαν σκόνες χρωμάτων με κερί που το έλιωναν πάνω σε ζεστές πα-λέτες, για να ζωγραφίσουν σανίδια που τα «σιδέρωναν» με σιδερένιες σπάτουλες. Οι πρώτες εικόνες ήταν του Χριστού και της Παναγίας. Αργότερα στην Παλαιστίνη (Μο-νή Σινά, 9ος -10ος αιώνας) βελτίωσαν την τεχνική με συνδυασμούς διάφορων χρωμά-των, καφέ, κόκκινο και με περίεργα γραμμι-κά φώτα. Τον 12ο αιώνα αρχίζει η ζωγραφι-κή των δίπτυχων, τρίπτυχων, τετράπτυχων. Τον 13ο αιώνα αρχίζει η βυζαντινή τέχνη με μονοχρωμίες και λιτές γραμμές, που ανα-δεικνύει την ψυχολογική και πνευματική δι-

άσταση της προσωπικότητας του αγίου. Οι μορφές των αγίων ακτινοβολούν πνευματι-κή λάμψη και αυστηρό ήθος. Τον 15ο αιώνα αρχίζει η μεταβυζαντινή εποχή και η τεχνική τελειότητα με πνεύμα κλασικισμού (κρητική σχολή). Συγχρόνως δε αναπτύσσεται στα Ε-πτάνησα (ζάκυνθος, Κέρκυρα) και η επτα-νησιακή σχολή με τα πρότυπα της κλασικής ζωγραφικής.

Η τέμπερα, η αυγοτέμπερα, οι σκόνες, τα ακρυλικά αλλά και τα λάδια σε ξύλο, χαρτί ή μουσαμά είναι τα υλικά που χρησιμοποιεί ο Θ. Ντόλατζας.

Ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει διάφορες αγι-ογραφίες ακόμα και σε ακτινολογικές πλά-κες, αλλά και σε παλαιά ξύλα που τα βρίσκει στα σκουπίδια. Το 1988 έκανε έκθεση αγι-ογραφίας στο Πνευματικό Κέντρο του Δή-μου Βριλησσίων με 100 και αγιογραφίες. Ο Θόδωρος Ντόλατζας δημιουργεί επίσης και γλυπτά από διάφορα αλίκτυπα ξύλα ή ξύ-λο ελιάς.

Η τέχνη της γλυπτικής είναι πανάρχαια ό-πως φαίνεται σε διάφορες ανασκαφές. Ευ-ρέθησαν αγάλματα σε τάφους Αιγυπτια-κούς, Ασσυριακούς, Ελληνικούς κ.α. Γλυπτά ή ανάγλυφα αντικείμενα βρέθηκαν από πη-λό, πέτρα, μάρμαρο, γύψο, τσιμέντο, κηρό, ξύλο, χαλκό, χρυσό, άργυρο, ελεφαντόδο-το κ.α. Παλαιά τεχνική είναι η λάξευση του υλικού με διαφόρων τύπων σμίλες. Αργό-τερα έλιωναν διάφορα μέταλλα, χαλκό, άρ-γυρο κ.α. και έκαναν ανάγλυφες χυτές πα-ραστάσεις ή αγάλματα σε καλούπια. Σήμε-ρα η γλυπτική γίνεται με σύγχρονα μέσα, μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, κομπιού-τερ κ.α. πάνω σε ογκόλιθους μαρμάρινους ή άλλα υλικά. Βασική πάντοτε προϋπόθε-ση είναι η κατασκευή (πλαστική) του αρχι-κού εκμαγείου από πηλό ή γύψο. Τα διάφο-ρα κινήματα και τάσεις έχουν επηρεάσει και τους γλύπτες που κατασκευάζουν διάφο-ρες συνθέσεις εξπρεσιονιστικές από διάφο-ρα υλικά, χαλκό, μπρούτζο, σίδερο, γυαλί, α-λουμίνιο κ.α. που εντάσσονται στα κινήμα-τα της pop art, sculpture constructive, land art, soft sculpture, primary structures, junk

sculpture (κατασκευή γλυπτών με υπολείμ-ματα, αναλώσιμα σκουπιδιών και τεχνολο-γικά απόβλητα). Ο Θ. Ντόλαζας, το 2010 έ-καμε ατομική έκθεση στο Δημοτικό θέατρο Ν. Στύρων στην Εύβοια, με γλυπτά από α-λίκτυπα ξύλα και συνθέσειςι με αλίκτυπα ό-πως καράβια.

Η μουσική είναι ένας άλλος τομέας καλ-λιτεχνικής δημιουργίας του Θ. Ντόλατζα. Η μουσική δημιουργεί την τάξη από το χάος. Η μουσική ηρεμεί, χαλαρώνει το γιατρό από το φόρτο της δουλειάς και το στρες της επι-στήμης. Τα ηχητικά κύματα διεισδύουν βα-θιά στο υποσυνείδητό μας και δημιουργούν όμορφες εντυπώσεις, ηρεμία, τάξη, και υ-πέρτατη χαρά και ευτυχία. Δεν είναι τυχαίο που η μουσική συντροφεύει τον άνθρωπο σε όλες τις εκδηλώσεις του, τόσο στις προ-σωπικές του στιγμές, όσο και στις δημόσι-ες εμφανίσεις. Η μουσική είναι μέσο έκφρα-σης και καλλιτεχνικής δημιουργίας πολλών γιατρών. Πολλοί γιατροί είναι μέλη ορχή-στρας αλλά και πολλοί γιατροί έχουν δώ-σει ρεσιτάλ σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ορχήστρα της Φιλικής εταιρίας επιστημόνων καλλιτεχνών υπάρχουν 10-15 γιατροί - οδοντίατροι που την πλαισιώνουν. Διάσημοι γιατροί υ-πήρξαν και καλοί μουσικοί όπως ο theodor Billorth (1829-1872), διαπρεπής χειρουρ-γός στη Βιέννη και ζυρίχη, γνωστός πρωτο-πόρος χειρουργός στην γαστρική χειρουρ-γική, ήταν λαμπρός μουσικός και φίλος του J. Brahms. Άριστος πιανίστας είναι και ο δι-άσημος Αμερικανός καρδιοχειρουργός d. Cooley.

Ο Θ.Ντόλατζας έχει δημιουργήσει τέσ-σερα cd με τραγούδια εμπνευσμένα από την ζωή του. Το «dolatzas story» περιέχει 5 τραγούδια με μουσική σύνθεση του για-τρού – μουσικοσυνθέτη Σερκέι Σαπουντίν. Την ορχήστρα την συμπληρώνουν ιατροί- μουσικοί.

Ο Θ. Ντόλατζας δεν ακολουθεί συγκεκρι-μένο στυλ ή κίνημα. Είναι απρόβλεπτος, α-νεπάντεχος, πρωτοπόρος, μαχητής της τέ-χνης. Επιμένει πάντα στην δημιουργία του

δημιουργήματός του με τον δικό του προ-σωπικό στυλ,είτε αυτό είναι ένα σχέδιο, είτε είναι ακουαρέλα, είτε αερογραφία, είτε μια κλασική προσωπογραφία. Δεν δεσμεύεται από κανένα υλικό. Μπορεί να ζωγραφίσει μια πέτρα, ένα βοτσαλάκι, ένα φθινοπωρινό φύλλο, ένα σπασμένο και ξεχασμένο σανίδι. Μπορεί να δώσει κίνηση και ψυχή ακόμα και στα νυστέρια του χειρουργείου.

Ο καλλιτέχνης, επαναστάτης, αρνείται το προπύργιο του ακαδημαϊσμού και της συ-ντήρησης, της σχολής καλών τεχνών και παρακολουθεί από κοντά σύγχρονους Έλ-ληνες και ξένους ζωγράφους. Μελετά πολ-λά μουσεία της Ευρώπης με έργα κυρίως εξ-πρεσιονιστών και ζωγραφίζει μέρα-νύχτα, πειραματίζεται με διάφορα υλικά δημιουρ-γώντας ζωγραφικά έργα ή κατασκευές που έχουν όμως την προσωπική του εικαστική γραφή. Παράλληλα όμως εξασκεί ένα πο-λύ δύσκολο ιατρικό λειτούργημα, την παι-δοχειρουργική, σε μεγάλα κρατικά νοσοκο-μεία. Η επιστήμη του δεν τον έχει βραχυκυ-κλώσει, πάντα βρίσκει ελεύθερο χρόνο για να κάνει αυτό πού εκείνος νομίζει ότι τον «γεμίζει» ψυχικά. Δεν τον ενδιαφέρει τόσο η τεχνοτροπία όσο το αποτέλεσμα. Τα ασή-μαντα αντικείμενα τα κάνει σημαντικά, τα ά-ψυχα τους δίνει ψυχή, τα μαύρα ακτινολογι-κά φιλμ τα κάνει έργα τέχνης που σου αγκα-λιάζουν την ψυχή και σου ζεσταίνουν την καρδιά όπως ο χειμωνιάτικος ήλιος ζεσταί-νει και αναζωογονεί.

Τα ποιήματα του αλλά και άλλων ποιη-τών τα κάνει σχέδια, ακουαρέλες, ελαιογρα-φίες, συνθέσεις και μουσικά κομμάτια που τα τραγουδούν παιδικές χορωδίες. Το καθη-μερινό μόχθο της χειρουργικής το μετατρέ-πει σε εξαίρετα έργα ζωγραφικής.

Ο Θ. Ντόλατζας όταν ζωγραφίζει επι-στρατεύει όλες τις αισθήσεις του, την αφή, την ακοή, την όραση, την όσφρηση, την γεύ-ση. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που επιστρέ-φει αργά το βράδυ στο σπίτι του και τα ρού-χα του μυρίζουν νέφτι. «Θέλω επειγόντως να βάλω κάτι στο στόμα μου» λέει στην γυ-ναίκα του, «γιατί έχω μεταλλική γεύση». Ο

καλλιτέχνης δεν χρησιμοποιεί μόνο πινέλα ή σπάτουλες. Πολλές φορές χρησιμοποιεί και τα χέρια του και το σώμα του. Έτσι α-φηρημένος ή αφοσιωμένος στο δημιούργη-μά του, βάζει τα χέρια του στο στόμα ή στην μύτη του. Οι αναθυμιάσεις από τις διαλυτι-κές ουσίες «ποτίζουν» τα ρούχα του και το σώμα του.

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας αντιμετωπίζει την ζωή, την ιατρική αλλά και την τέχνη με αισιοδοξία, θάρρος και αποφασιστικότη-τα. Η ιατρική όπως έλεγε ο Ιπποκράτης εί-ναι τέχνη … «ο βίος βραχύς η τέχνη μακρά...» (εννοεί την ιατρική). Μέσα στα Χειρουργεία πολλοί γιατροί κάνουν καλλιτεχνήματα ό-πως η διόρθωση μιας συγγενούς ανωμαλί-ας ή βελτίωση ενός δύσμορφου προσώπου. Ο γιατρός Θ. Ντόλατζας κρίνεται τόσο για το επιστημονικό του έργο όσο και για το καλλι-τεχνικό του έργο. Αμφισβητούμενος και δι-εκδικούμενος και από την ιατρική και από την τέχνη … αλλά αμετανόητος.

Το ανωτέρω κείμενο γράφτηκε σύμφω-να με διάφορες κριτικές για το καλλιτεχνι-κό έργο του Θ. Ντόλατζα που έχουν γράψει οι κριτικοί τέχνης, δημοσιογράφοι και άλλοι, όπως: Ευάγγελος Μουτσόπουλος (ακαδημαϊκός) Στέλιος Λυδακής (καθηγητής ιστορίας τέχνης)Ελπίδα Μητροπούλου (αρχαιολόγος, ιστορικός τέχνης)Νίκος Ζακόπουλος (συγγραφέας θεάτρου) Γιάννης Μουτάφης (ποιητής, λογοτέχνης) Βάσος Κουντουρίδης (τεχνοκριτικός)Φώτης Παυλάτος (καθηγητής, λογοτέχνης)Αντώνης Φιλιππόπουλος (καθηγητής ΑΣΚΤ ΑΠΘ, ιστορικός τέχνης)Αιμίλιος Εδεν (ποιητής, ζωγράφος)Γιάννης Καζάκος (δήμαρχος ζωγράφου)Δημήτρης Σούτος (δήμαρχος Ταύρου)Νικόλαος Παπαδόπουλος (τ. δήμαρχος Βριλησσίων)Πέλλυ Κεφαλά – Καρακατσάνη (δημοσιογράφος «εικόνες»)

Ντίνα Καρατζίου (δημοσιογράφος «έψιλον») Εύα Ντελιδάκη (δημοσιογράφος ΕΡΤ)Τάνια Μαρκούτσα (δημοσιογράφος)Τάνια Ιακωβίδου (δημοσιογράφος «extra tv»)Γιώργος Αυτιάς (δημοσιογράφος alpha)Μαρία Παπαδάκη (zante tv)Μπίλλιω Τσουκαλά (δημοσιογράφος ΕΡΤ) Γιώργος Παπαδάκης (δημοσιογράος ΑNt1)Φωτεινή Πιπιλή (δημοσιογράφος ΑNt1)Ρούλα Κωνσταντοπούλου (δημοσιογράφος ΕΡΤ)Κώστας Κωβαίος (δημοσιογράφος ΕΡΤ)Μαρία Ευαγγελοπούλου (Ελεύθερος Τύπος)Μηνάς Βιντιάδης (τα Νέα)Γιώργος Κύρτσος (athens press) Κωνσταντίνος Μαντζουράνης (δικηγόρος, καλλιτέχνης) Θ. Ντόλατζας από το βιβλίο «Σύγχρονοι ια-τροί καλλιτέχνες»

Το καλοκαίρι του 2009 εκλάπησαν από το ατελιέ του καλλιτέχνη (Σμύρνης 1) στου ζωγράφου περίπου 100 έργα ζωγραφικής. Με την βοήθεια ενός φιλότεχνου φίλου τα εντόπισε στο Μοναστηράκι σε διάφορες α-ποθήκες και μαγαζιά κλεπταποδόχων. Έτσι συνέλεξε τα περισσότερα. Πήραν όμως και καμιά δεκαριά έργα του δασκάλου του Β. Καρύδη που φαίνεται ότι οι κλεπταποδόχοι τα πούλησαν σε συλλέκτες.

Τα έργα που λείπουν, αξίας τουλάχιστον 60.000 ευρώ (2010), είναι τα ακόλουθα:

Αγιογραφίες1. Άγιοι Θεόδωροι. Ελαιογραφία σε ξύ-

λο, 60x80 εκ., 19862. Άγιος Γεώργιος, Ελαιογραφία σε ξύ-

λο, 60 x80 εκ., 20063. Παναγιά η γλυκοφιλούσα, Αυγοτέμπε-

ρα σε παλιό ξύλο, 100 x70 εκ. 1990

4. Οι 12 Απόστολοι, Ακρυλικό σε 12 ξύ-λα (κάγκελα), 1.20 x80 εκ. 1988

5. Η καιόμενη βάτος, Αυγοτέμπερα σε ξύλο (έργο αγιογράφου Νιζάμη), 40 x50 εκ.

Προσωπογραφίες1. Πορτρέτο κόρης μου Εύας (νύφη), ε-

λαιογραφία, 50 x 70 εκ., 20082. Πορτρέτο Αγγελικής Οικονόμου (τρί-

γωνο), Ελαιογραφία 50 x70 εκ., 19863. Πορτρέτο Αγγελικής Οικονόμου (γυ-

μνό-μαγιό), Ελαιογραφία 50 x70 εκ., 1987

4. Πορτρέτο Αβικέννα (ακρυλικό του Καρύδη, 50 x70 εκ., 1999

5. Πορτρέτο listez (ακρυλικό του Κα-ρύδη, 50 x70 εκ., 1999

6. Πορτρέτο Αρεταίος (ακρυλικό του Καρύδη, 50 x70 εκ., 1999

7. Πορτρέτο Λούρος (ακρυλικό του Κα-ρύδη, 50 x70 εκ., 1999

8. Πορτρέτο Κοτζιάς (ακρυλικό του Κα-ρύδη, 50 x70 εκ., 1999

Διάφορα1. Σπίτι στο Λαύριο, Ελαιογραφία 70

x100 εκ., 19922. Γλάροι και γυμνό, Ελαιογραφία 50

x40 εκ., 19863. Σαντορίνη, Ελαιογραφία 50 x70 εκ.,

19884. Χειρουργείο, Ελαιογραφία 50 x70.,

19885. Εραστές σε στάχυα, αντιγραφή από

έργο του Van Gogh που εκτέθηκε στο ξενοδοχείο Hilton to 2009, 50 x70 εκ., 2009

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946 (24-2-1946) από γονείς Μικρασιατικής καταγωγής (Βουρλά Μ. Ασί-ας). Το 1963 έδωσε εξετάσεις στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη σχολή Καλών Τεχνών. Πέρασε και στις δύο αλλά κατόπιν επιμονής του πατέρα του α-κολούθησε την Ιατρική από την οποία α-ποφοίτησε το 1970 με άριστα. Ακολούθη-σε Πανεπιστημιακή καριέρα και το 1992 έ-γινε Δ/ντης της παιδοχειρουργικής κλινικής του μεγαλύτερου νοσοκομείου παίδων των Βαλκανίων, του Νοσοκομείο Παίδων «Η Α-γία Σοφία». Το 1973 παντρεύτηκε την Ελένη Χαρούλη (φιλόλογο-αρχαιολόγο) και εγκα-ταστάθηκε μόνιμα στου ζωγράφου. Επί 35 ολόκληρα χρόνια περπατά στους δρόμους του ζωγράφου.

Η θητεία του ως αντιπρόεδρος του Πολι-τιστικού Συλλόγου Παλαιών ζωγραφιωτών, η θητεία του επί 8ετίας ως μέλος του Πνευ-ματικού Κέντρου και η αγάπη του για την ι-στορία του ζωγράφου, του έδωσαν την ευ-καιρία να ασχοληθεί εικαστικά και ιστορικά με τους δρόμους του ζωγράφου. Έτσι, περ-πατώντας και διαβάζοντας τα ονόματα των δρόμων δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια διάφορα καλλιτεχνικά έργα (ελαιογραφίες, αερογραφίες, κατασκευές, αγιογραφίες κ.α.) με θέμα το Δήμο ζωγράφου. Το 2009 έκα-με ατομική έλθεση ζωγραφικής στο πνευμα-τικό κέντρο (βίλα Βογά) με θέμα: περπατώ-ντας στους δρόμους του ζωγράφου. Προς

τιμήν του ο Δήμος ζωγράφου εξέδωσε σχε-τικό εικονογραφημένο λεύκωμα.

Έχει κάνει 60 ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από 100 ομα-δικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερι-κό. Το όνομά του περιλαμβάνεται σε πολλά βιβλία τέχνης και σε «Who is Who» στην Ελ-λάδα και στο εξωτερικό, καθώς και στο δια-δίκτυο (www.dolatzas.gr). Με το έργο του έ-χουν ασχοληθεί πολλοί τεχνοκριτικοί, εφη-μερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις κ.α. Έργα του υπάρχουν σε πολλούς δημόσιους χώ-ρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και σε διάφορες ιατρο-καλλιτεχνικές εκδό-σεις (Αλκυών, Λίτσας, Παρισιάνος).

Ο Θεόδωρος Ντόλατζας είναι ένας ακά-ματος τεχνίτης της εικαστικής τέχνης. Έχει ασχοληθεί σχεδόν με όλα τα είδη των ει-καστικών, όπως ελαιογραφίες ακρυλικές, ακουαρέλες, τέμπερες, χαρακτική, αγιογρα-φία, σχέδια, εικονογραφήσεις βιβλίων, αφί-σες, κατασκευές, γλυπτά, εικονογραφήσεις παραμυθιών, γελοιογραφίες, προσωπογρα-φίες κ.α.

Εμπνεύστηκε και ανακάλυψε τη ζωγραφι-κή με ιατρικά- αναλώσιμα υλικά, την οποία ονόμασε «medical art». Μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει περισσότερα από 5.000 καλ-λιτεχνικά έργα. Έχει πάρει 10 καλλιτεχνικά βραβεία και πλακέτες για την προσφορά του στην Τέχνη. Στο Νοσοκομείο παίδων «Η Α-γία Σοφία» υπάρχει μόνιμη έκθεση ζωγραφι-κής με ελαιογραφίες, αφιερωμένες στο παιδί.

Β Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Κ Ο

A ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

1984 1) Gallery "dada".

2) Βιβλιοθήκη Νοσοκομείου Παίδων "Αγλαΐα Κυριακού".

1985 3) Ξενοδοχείο "Hilton" Κέρκυρα.

1986 4) "City" Αθήνα.

5) Αίθουσα ομιλιών Παιδικού Νοσοκομείου Πεντέλης

6) Ξενοδοχείο "Κάραβελ" Αθήνα.

1987 7) Gallery "Τοξότης". Χαλάνδρι.

8) Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο. Χίος.

9) Ξενοδοχείο "lYdra" Κύπρος.

10) Σαλόνι ιατρών, Νοσοκομείου Παίδων "Αγία Σοφία"

11) Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων.

1988 12) Gallery "Δημόκριτος". Αθήνα.

13) Πνευματικό κέντρο Δήμου ζωγράφου.

14) Ξενοδοχείο "ParK" Βόλος.

15) Πνευματικό κέντρο Δήμου Χολαργού.

1989 16) Πνευματικό κέντρο Δήμου ζακύνθου.

17) Ξενοδοχείο "Mediterranean" Κεφαλλονιά.

1990 18) Ξενοδοχείο "astIr" Αλεξανδρούπολη.

19) Πνευματικό κέντρο Δήμου Βριλησσίων.

20) Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Βερολίνου. stegliz.

21) Πνευματικό κέντρο Δήμου ζωγράφου.

1991 22) Gallery "El GrECo". Αθήνα.

23) Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο. Χίος.

1992 24) Gallery "Δημόκριτος". Αθήνα.

1993 25) Πνευματικό κέντρο Τρίπολης.

1994 26) Δημαρχείο Ταύρου

27) Πνευματικό κέντρο Δήμου Βόλου (Αίθουσα ζώγα).

28) Ξενοδοχείο "Novotel" Αθήνα.

1995 29) Πνευματικό κέντρο Πανεπιστημίου Αθηνών, Κτίριο Παλαμά. Αθήνα.

30) Μονή Πεντέλης. Συνεδριακό Κέντρο.

31) Ξενοδοχείο "Hilton" Αθήνα.

1996 32) Πολεμικό Μουσείο, Φουαγέ. Αθήνα.

33) Ξενοδοχείο "Σέρατον", Λεμεσός. Κύπρος.

1997 34) Πνευματικό κέντρο Σαλαμίνας.

1998 35) Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων.

1999 36) Gallery "Δημόκριτος". Κολωνάκι. Αθήνα.

37) Ξενοδοχείο "lucy". Καβάλα.

2000 38) Ακαδημία Ομοιοπαθητικής. Αλόννησος (ακουαρέλες)

39) Τεχνόπολις. Δήμος Αθήνας (Γκάζι). (αναδρομική)

40) Ξενοδοχείο Holiday Inn. (επιλογές)

2001 41) Θέατρο "Κέφαλος", "Σπίτι του Δασκάλου" Κεφαλονιά.

42) Ξενοδοχείο "Απόλλων dinani". Καβούρι.

2002 43) Μουσείο "Μαρίκα Κοτοπούλη" (αναδρομική).

2002 44) Τεστοστερόνη πηγή δύναμης και δημιουργίας. Ξενοδοχείο Κάραβελ, 5ο

Πανελλήνιο συνέδριο Ανδρολογίας

2003 45) Θέατρο "Κέφαλος" Κεφαλλονιά.

2004 46) Πλανητάριο. Έκθεση με έργα lasEr και med.art

2005 47) "Γλυπτική με αλίκτυπα υλικά". Πνευματικό Κέντρο ζωγράφου (Βίλα Βογά).

2006 48) ζωγραφική με οπτικές ίνες. Γκαλερί «Μαρζάνο» Γλυφάδα

2006 49) ζωγραφική με θέμα τον «οδοντωτό» Καλάβρυτα

50) ζωγράφου «παλαιά σπίτια και εκκλησίες» Video wall

51) Τα αρχοντικά του Δήμου Δοξάτου». Ελαιογραφίες. Πνευμ. Κέντρο Δοξάτου

52) «Ληξούρι-Κεφαλονιά». Ακρυλικά και συνθέσεις με βότσαλα. Δημοτικό

Θέατρο Ληξουρίου. Κεφαλονιά.

2008 53) Το παιδί στην Τέχνη. Νοσ. Παίδων Αγία Σοφία (φουαγιέ)

54) Αναδρομική. Δήμος Ταύρου

55) ζάκυνθος. Επιστροφή στη φύση. Gallery «san Marco» Café Gallery.

2009 56) Ξενοδοχείο Κάραβελ, «Καρδιά» (πορτρέτα)

57) Ξενοδοχείο Χίλτον «Βαν Γκογκ» η ψυχασθένεια μιας μεγαλοφυΐας

58) ζάκυνθος, ξενοδοχείο Belvedere «Γέρακας», αναδρομική

59 Αμφίκλεια, ξενοδοχείο «Οφιτεία», Ανατόμοι του Παρνασσού

2010 60) Ξενοδοχείο Κάραβελ, «Καρδιά», εικαστική προσέγγιση

61) Νος. Αγία Σοφία «Παιδιά, τα ωραιότερα λουλούδια»

62) Ξενοδοχείο Χίλτον, «Ανθρώπινα συναισθήματα»

63) Δημοτικό θέτατρο Στύρων, αλίκτυπα

Β ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ (ΑΤΟΜΙΚΕΣ)

1984 «Χειρουργικές φάσεις». Gallery "dada".Αθήνα.(1η επίσημη εμφάνιση)

1985 «ζωγραφική σε πέτρες και βότσαλα». Ξενοδοχείο "Hilton" Κέρκυρα.

1986 «ζωγραφική με χειρουργικά εξαρτήματα». Ξενοδοχείο "Κάραβελ". Αθήνα.

1987 «Ελληνική μυθολογία και φαντασία» Gallery "Τοξότης". Χαλάνδρι.

1988 «Αερογραφίες». Gallery "Δημόκριτος". Αθήνα.

1989 «ζωγραφική σε κεραμίδια». Ξενοδοχείο "Mediterranean" Κεφαλλονιά.

1990 «Φανταστικός Ρεαλισμός». Ξενοδοχείο "astIr" Αλεξανδρούπολη

«Αγιογραφίες με διάφορα υλικά». Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων.

«Αναδρομική». Πνευματικό κέντρο ζωγράφου.

1991 «Ποίηση και ζωγραφική». Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο. Χίος.

«Ιατρική και Ακουαρέλα». Ξενοδοχείο «Καψής».Αγία Πελαγία, Κρήτη

«Ακουαρέλες». Gallery "dada".Αθήνα

1993 «Αερογραφίες». Gallery "Δημόκριτος". Αθήνα.

«Ακουαρέλες». Πνευματικό κέντρο Τρίπολης.

1994 «Αναδρομική». Δήμος Ταύρου

«Θάλασσα - Αιγαίο». Πνευματικό κέντρο Βόλου.

«Το άρρωστο παιδί την τέχνη». Ξενοδοχείο "Novotel".

1995 «Medical art».Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Αθηνών

«Αγιογραφίες σε διάφορα υλικά».Μονή Πεντέλης.

«Ο έρωτας στην τέχνη». Ξενοδοχείο "Hilton".

1996 «Αναδρομική». Πολεμικό Μουσείο

«Ακουαρέλες-Αγιογραφίες». Ξενοδοχείο "Σέρατον", Λεμεσός.

1997 « Θαλασσογραφίες». Πνευματικό Κέντρο Σαλαμίνας.

1998 « Αγιογραφίες». Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων.

1999 «Γυναίκα και θάλασσα». Gallery "Δημόκριτος".

«Ιατρική και τέχνη». Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηναίων.

2000 «Πνεύμα και τέχνη». Ακαδημία Ομοιοπαθητικής. Αλόννησος.

2001 «Το άρρωστο παιδί». Θέατρο «Κέφαλος» Αργοστόλι Κεφαλλονιά.

2002 «Ο άντρας και η τεστερόνη». Ξενοδοχείο «Κάραβελ». Στα πλαίσια του 5ου

Πανελλήνιου Συνεδρίου της Ανδρολογικής Εταιρίας.

2003 «Ο έρωτας και ο έφηβος» Θέατρο Κέφαλος Κεφαλλονιά.

2004 ζωγραφική με lasEr "Πλανητάριο" Στα πλαίσια του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου

εφαρμογών lasEr2005 "Γλυπτική και ζωγραφική με αλίκτυπα υλικά". (Βίλα Βογά) ζωγράφου.

2006 «ζωγραφική με οπτικές ίνες». Αερογραφίες Γκαλερί «Μαρζάνο» Γλυφάδα

2007 «Τα αρχοντικά του Δοξάτο». Δοξάτο

2007 «ΛΗΞΟΥΡΙ». Ακρυλικά σε καμβά και ξύλο. Θέατρο Ληξουρίου.

2007 «Το παιδί» Νοσοκομείο Παίδων Η Αγία Σοφία

2008 Αναδρομική στο Δήμο Ταύρου

2008 ζάκυνθος – Επιστροφή στη φύση. Gallery « san Marco»

2009 Αμφίκλεια. «Ανατόμοι του Παρνασσού»

2010 Hilton. «Ανθρώπινα συναισθήματα»

ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ (ΟΜΑΔΙΚΕΣ)

1985 «Πρωτοποριακή ζωγραφική».Gallery «Κάμβιο». Αθήνα.

1987 «Αθλητικά θέματα (αερογραφίες)». Κολέγιο Αθηνών.

1989 «Σκαπανείς της χειρουργικής (αερογραφίες)». Ξενοδοχείο "Κάραβελ". Αθήνα.

«Αφίσα για το aIds (αερογραφία)».Παρνασσός, Αθήνα.

«Χριστουγεννιάτικη κάρτα (πανελλήνια)». antenna FM stereo. Αθήνα.

1990 «Για την Αρμενία (σεισμοπαθείς)». Εθνική Πινακοθήκη-Πινακοθήκη Πιερίδη

«Θαλασσογραφίες». Δημοτικό θέατρο (Πινακοθήκη).Πειραιάς.

«ζωγραφική σε μετάξι (Διεθνής)». Ξενοδοχείο «Greta sun». Κρήτη.

«Αγιογραφία για τα 600 χρόνια (Μετέωρα)». Πνευματικό κέντρο Τρικάλων.

1992 «Για τα 50 χρόνια του Παν.Θεσσαλονίκης». Φουαγέ Πανεπιστημίου Θεσ/κης.

1993 «Ευρωπαϊκή Εταιρία Επιστημόνων Καλλιτεχνών». Κτίριο Παλαμά. Αθήνα.

1999 «Γυναίκα και θάλασσα». Gallery "Δημόκριτος".

2000 «Τέχνη και Ιατρική» «Θριάσειον» Νοσ/μείο Ελευσίνας

2001 «Τέχνη και επιστήμη». Ξενοδοχείο «Αμαρίλια». Καβούρι.

2004 Έκθεση "olympians" Στα πλαίσια των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας " "Greative

flame" Πλανητάριο 2004.

2005 Σαντορίνη – Αιγαίο. Ίδρυμα Νομικός. Σαντορίνη. Στα πλαίσια του 26ου Πανελλήνιου

Συνεδρίου παιδοχειρουργικής (ομαδική).

2006 Γέννηση και επιστήμη. Αθηναϊς. Συνέδριο βιοτεχνολογίας

2007 «Αρχοντικό» Δοξάτο

2008 «Το άρρωστο παιδί» Νοσ. Παίδων Αγία Σοφία

2008 ζάκυνθος – Επιστροφή στη φύση. Gallery « san Marco»

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

1984 1) ζάππειο Μέγαρο.

1985 2) Gallery «Κάμβιο».

3) Gallery «El GrECo».

4) Παρνασσός.

5) Palais de Congree. riccione. Ιταλία.

6) Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων

1986 7) Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων

8) Hotel "Plaza" Evian. Γαλλία.

9) Αίθουσα "Παλαμάς". Πανεπιστήμιο Αθηνών.

1987 10) Φουαγέ. Κολέγιο Αθηνών.

11) Casa Civilivo. Barcelona.Ισπανία.

1988 12) Gallery "Δημόκριτος".

1989 13) Hotel "BaYa".salerno. Ιταλία.

14) Ξενοδοχείο "Κάραβελ". Αθήνα.

15) Πνευματικό Κέντρο Ποντίων. Μελίσσια.

16) Κτίριο "Παλαμά". Πανεπιστήμιο Αθηνών.

18) Παρνασσός.

19) antenna F.M. stereo.

1990 20) Εθνική Πινακοθήκη - Πινακοθήκη Πιερίδη

21) Πινακοθήκη δήμου Πειραιά.

22) Ξενοδοχείο "Hilton". Αθήνα.

23) Ξενοδοχείο "Greta sun". Κρήτη.

25) Gallery "Τοξότης".Ρόδος.

27) Πνευματικό κέντρο Τρικάλων.

1991 28) Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Βόλος.

29) Πνευματικό κέντρο Τρίπολης.

30) Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηναίων.

31) Ξενοδοχείο "Πόρτο Καρράς". Χαλκιδική.

32) Αμφιθέατρο Ν.Ι.Μ.Ι.Τ.Σ. Αθήνα.

34) Ξενοδοχείο "Ξενία Παλλάς". Ναύπλιο.

35) Gallery «ΙΡΙΣ». Αθήνα.

36) Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Φουαγέ.

38) Gallery «Τοξότης». Ρόδος.

1993 39) Ξενοδοχείο "Holiday Inn". Αθήνα.

40) Ξενοδοχείο "ledra Mariod". Αθήνα.

1994 41) Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

42) Ξενοδοχείο "lucy". Καβάλα.

1995 44) Ξενοδοχείο "Κάραβελ". Αθήνα.

1996 45) Κτίριο "Παλαμά". Πανεπιστήμιο Αθηνών.

46) Δημοτικό Θέατρο Λαμίας.

1997 47) Πνευματικό Κέντρο Ιτέας.

48) Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.

49) Πνευματικό κέντρο Βριλησσίων

1998 50) Πνευματικό κέντρο Τρίπολης.

51) Ξενοδοχείο "Ρόδο Παλλάς". Ρόδος.

53) Ξενοδοχείο "Hilton". Αθήνα.

1999 54) Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηναίων.

55) Gallery "Δημόκριτος". Κολωνάκι. Αθήνα.

56) Gallery "Magna". Αθήνα – Σπέτσες.

57) «Ιπποκράτεια». Κως. Ομαδική έκθεση της Ε.Ε.Ι.Κ.

2000 58) "Θριάσειον" Ομαδική με την Ε.Ε.Ι.Κ.

2001 59) Ξενοδοχείο "Αμαρίλια" με την Ε.Ε.Ι.Κ. και την UMEM.

60) Θέατρο "Κέφαλος". Αργοστόλι, Κεφαλλονιά.

2002 61) 25η Πανελλήνια έκθεση της Ε.Ε.Ι.Κ. Πνευματικό Κέντρο Δήμου ζωγράφου

2002 62) Bibliothek of Fontaine l’ Eveque. Βέλγιο

2004 63) 1η Διεθνής έκθεση ζωγραφικής Ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετάνια".

2004 64) Διεθνής έκθεση "ολύμπιανς" Πλανητάριο Αθήνα.

2005 65) 2η Διεθνής έκθεση ζωγραφικής Πολιτιστικό Κέντρο "ΔΑΪΣ" Μαρούσι.

2005 66) 26η Πανελλήνια έκθεση της Ε.Ε.Ι.Κ. Σαντορίνη

2006 67 3η Διεθνής έκθεση. Αθηναϊς. Αθήνα

2007 68) 27η Πανελλήνια έκθεση της Ε.Ε.Ι.Κ.. Ξενοδοχείο “Caravel” Αθήνα

2007 69) Πανελλήνια έκθεση και δημοπρασία της Ε.Ε.Ι.Κ. στο Ωδείο Αθηνών για τα

αυτιστικά παιδιά του σωματείου «Αναγέννηση». 70) Gallery adam. Κολωνάκι. Ομαδική καλλιτεχνών συνεργατών

2008 71) 4η Διεθνής έκθεση Ε.Ε.Ι.Κ., ζάπειο

72) 28η Πανελλήνια έκθεση Ε.Ε.Ι.Κ. Τεχνόπολις, Γκάζι Αθήνα

73) Ομαδική των Ιατρών καλλιτεχνών του Νοσ. Παίδων Αγία Σοφία.

2009 74) 29η Πανελλήνια έκθεση Ε.Ε.Ι.Κ., Δυτικό αεροδρόμιο Ελληνικού, αίθουσα

Ξιφασκίας2010 75) 30η Πανελλήνια έκθεση Ε.Ε.Ι.Κ., Χαλκίδα, «Κόκκινο Σπίτι»

ΜΟΥΣΕΙΑ – ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΕΣ – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ (Που υπάρχουν έργα του)

1) Πινακοθήκη Δήμου Δοξάτου Δράμας

2) Πινακοθήκη Νοσ. Παίδων Αγία Σοφία

3) Πινακοθήκη (Μουσείο) Παν. Αθηνών (Μουσείο Παπανικολάου)

4) Νοσοκομείο ΝΙΜΙΤΣ

5) Δημαρχείο Ταύρου

6) Δημαρχείο Βριλησσίων

7) Δημαρχείο ζωγράφου

8) Πολιτιστικός σύλλογος παλαιών ζωγραφιωτών

9) Τοπική οργάνωση ΝΔ Γουδιού

10) Ξενοδοχείο «Ορνός Beach», Μύκονος

11) Ξενοδοχείο «Καλαμίτσι Hotel », Πρέβεζα

12) Σωματείο αυτιστικών παιδιών «Αναγέννηση»

13) Τράπεζα alPHa BaNK Γουδίου

ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Α) Τύπος (εφημερίδες – περιοδικά)

Εφημερίδα Δημοσιογράφος Ημ/νία

1) Απογευματινή Γ. Συκκά 2-10-84

2) Απογευματινή Γ. Συκκά 5-12-85

3) Απογευματινή Άρθρο Σύνταξης 23-1-85

4) Απογευματινή Μ. Σπυριδογιαννάκη 23-5-4

5) ΤΑ ΝΕΑ Μ. Βιντιάδης 31-1-87

7) Ελευθεροτυπία Ν. ζακόπουλος 24-2-89

8) Μεσημβρινή Β. Ψυρράκης 9-11-87

9) Εβδόμη Β. Βασιλοπούλου 31-1-88

10) Ιατρικός Τύπος Γ. Μπλιάτσου 15-6-90

12) Βήμα της Κυριακής Μ. Παπαγιαννίδου 20-10-00

13) Αδέσμευτος Τύπος Δ.Ρίζος 10-5-04

14) Πόλις - ζωγράφου Δ.Γεωργιάδης 8-11-05

15) Μed week Δ.Φιλιππίδης 1-1-06

16) Espresso Γ. Σταφίδα 2-2-08

17) Ελεύθερος Τύπος Μ. Ευαγγελοπούλου 24-5-08

18) Το Βήμα Αστερόπη Λαζαρίδου 21-6-08

Αναφορά σε εκθέσεις έχουν δημοσιεύσει οι εφημερίδες: Απογευματινή, Ελεύθερος Τύπος, ΤΑ ΝΕΑ, Ελευθεροτυπία, Μεσημβρινή, Εβδόμη, Πρώτη, Εστία, Καθημερινή, Αυριανή, Βραδυνή, Ναυτεμπορική, Θεσσαλία, Χιακός Λαός, Έθνος, και άλλες.

Περιοδικά Δημοσιογράφος Ημ/νία

1) Αθηνόραμα Β. Βασιλοπούλου 1-2-88

2) Δρόμος Δ. Χιωτόπουλος 1-3-89

3) Κασταλία Γ. Μουτάφης 1-5-89

4) «sIrGa» Cl. raspall 25-9-87

5) «ΚΑΙ» Μ.Σπυριδογιαννάκη 20-9-87

6) Εικόνες Π. Κεφαλά-Καρακατσάνη 19-4-89

7) Θεμέλιο Ειρ. Σακελλάρη 29-4-89

8) Τρίτο Μάτι Τ. Μαρκουτσά 1-5-92

9) Car and driver Σοφ. Λοβέρδου 1996

10) «Έψιλον» Ντίνα Καρατζίου 1999

11) «ΕΙΝΑΙ» Εύα Ντελιδάκη 2000

12) Κασταλία Χρ.Μαρκόπουλος 2005

13) Medicum Γ.Παπαϊωάννου 1996

14) Τομή και φροντίδα (Johnson) Ιφ.Ταρρού 1995

15) Ελιξίριο Γ.Κιουρσόγλου 2006

16) Ευζωϊα Γ.Κιρσόγλου 2007

17) Περιεχόμενα Γ. Δασκαλάκης 2007

Β) Ραδιόφωνο – Τηλεόραση

Κανάλι Δημοσιογράφος Εκπομπή Ημ/νίαΕΡΤ 2 (tV) Κίμων Τρούμπης Απίθανα και Αληθινά 1986ΕΡΤ 2 (tV) Νίνα Βλάχου Δελτίο Ειδήσεων 1987ΕΡΤ 2 (ραδ) Π.Κεφαλά-Καρακατσάνη «Ένας άνδρας και μία

γυναίκα»1987

ΕΡΤ 1 (tV) Δ.Μακρή,Σ.Διγενή, Νάσος Αθανασίου «Τρεις στον αέρα» 1987ΕΡΤ 1 (tV) Ε.Μαυρογένη, Ε.Ακρίτα, Δ.Κωνσταντάρας «Κυριακάτικα» 1987ΕΡΤ 1 (tV) Εύα Μαυρογένη «Ελλάδα καλημέρα» 19879,84 FM Μαρία Τσαλαβούτα Συνέντευξη στην πρωι-

νή εκπομπή1988

Δημοτικός Ρεβέκκα Κοταρίδη Συνέντευξη Ρ.Σ. Ν.Ηρα-κλείου

ΕΤ 1 (tV) Κώστας Κωβαίος Συνέντευξη στο δελτίο ειδήσεων

ΕΤ 1 (tV) Ρούλα Κωνσταντοπούλου Συνέντευξη στο δελτίο ειδήσεων

aNtENNa Φωτεινή Πιπιλή Συνέντευξη στη Μεσημ-βρινή εκπομπή

ΑΝΤΕΝNΑ Γ. Παπαδάκης Κόκκινη κάρτα 1996ΕΤ Εύα Ντελιδάκη "Με υγεία" 1997ΕΤ Εύα Ντελιδάκη "Με υγεία" 1998ΑNtENNa Ελ. Μενεγάκη Πρωινός καφές 1999ΕΡΤ2 Μπιλιώ Τσουκαλά «Έχει γούστο» 2005Κανάλι 1 Πειραιάς

Εύα Ντελιδάκη Ραδιοφωνική συνέντευξη 2005

ΝΕΤ Σωτ. Τριανταφυλλόπουλος Κυριακή μεσημέρι 2005ΕΤ 3 Εύα Ντελιδάκη Με τον αγρότη 2006alpha Γ. Αυτιάς Πρωινή εκπομπή 2007Extra 3 Μάκης Πεταλούδης Μεσημεριανή εκπομπή 2007star Κεντρικό Δελτίο ειδή-

σεων2007

Δημ. Σταθμός Ηρακλείου

Βίκυ Τσιανίκα Συνέντευξη 2008

zante tV Μ. Παπαδάκη Συνέντευξη 2008ΕΤ3 Βίκυ Τσιανίκα Συνέντευξη 2009

Γ. Αφίσες (Συνέδρια – Ημερίδες – εξώφυλλα)

1. 17ο Πανελλήνιο Συνέδριο παιδοχειρουργικής. Ναύπλιο 1992 2. 26ο Πανελλήνιο Συνέδριο παιδοχειρουργικής. Σαντορίνη 20053. 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ω.Ρ.Λ. Αθήνα 19964. 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ορθοπαιδικής παίδων. Ιτέα 19985. 20η Πανελλήνια Έκθεση ζωγραφικής Ε.Ε.Ι.Κ. Κτίριο ¨Παλαμά ¨ 1995

1η Ημερίδα για τα τροχαία ατυχήματα. Δήμος Αθηναίων 199526ο Πανελλήνιο Συνέδριο Παιδοχειρουργικής.Σαντορίνη.2006

8. 27ο Πανελλήνιο Συνέδριο Παιδοχειρουργικής. Κεφαλλονιά 20079. 1η Ημερίδα Νεογνικής Παιδιατρικής. 200710. 2η Ημερίδα Νεογνικής Παιδιατρικής. ζάπειο

Γ. Εξώφυλλα

1. Περιοδικό «Ιατρική». Τεύχη 34-35. 19842. Περιοδικό «ελληνική παιδοχειρουργική». Τεύχη 1-4. 20053. Περιοδικό «Σ.υ.δ.ν.ο.χ.». Τεύχος 1. 20004. Περιοδικό «Ελιξίριο». Τεύχος 1. 20065. Εφημερίδα Medical Week, τεύχος 2, 2006

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΛΕΞΙΚΑ – ΒΙΒΛΙΑ(που περιλαμβάνεται ο Θ. Ντόλατζας)

1) Magnis "who is who"Usa, 1999-2000.2) Μέλισσα. Λεξικό Ελλήνων ζωγράφων. Έκδοση 1999-2000.3) Χρώματα στο Ελληνικό φως. Εκδότης "Πίκουλας", 1996.4) Σύγχρονοι γιατροί καλλιτέχνες. Εκδότης "Λίτσας", 1994.5) Εικαστικό πανόραμα. Εκδότης "Αντωνιάδης", 2000.6) Ημερολόγιο 1997. Εκδότης "Bristol", 1997.7) Ημερολόγιο 2000. Εκδότης "Power Grafics", 2000.8) Ιατρική Εγκυκλοπαίδεια για τον άνδρα. Εκδότης "Αλκυών", 1999.9) Προσωπικότητες στο χώρο της υγείας. Εκδότης "Απόλλων", 1996.10) Ο γιατρός συμβουλεύει. Εκδότης "Κορωναίος", 1999.11) Η εξέλιξη της Ιατρικής μέσω της τέχνης. Εκδότης "Γραφίς", 2000.12) Ημερολόγιο ΙΣΑ 2001. Εκδότης "Hardlity", (Μαρία Σιαφάκα).13) site στο Internet: www.dolatzas.com14) Χριστουγεννιάτικες κάρτες για την εταιρία "Παιδική Μέριμνα", 2000.15) Ημερολόγιο 2001 του ΙΣΑ. Και 200616) Πρωτοπόροι της Ιατρικής. (Εκδόσεις Λίτσας).17) Ο Έρωτας από την γέννηση μέχρι τον θάνατο. 6 τόμοι (Εκδότης Κορωναίος) 200618) Παιδική και εφηβική ανδρολογία (Εκδότης Γ.Παρισιάνος) 200519) Άτλας παιδοχειρουργικής (εικονογράφηση – σχεδιασμός Θ. Ντόλατζα).20) Αλόη, Η βασίλισσα της ερήμου (εικονογραφική και κείμενα Θ. Ντόλατζας)21) Ο γιατρός απαντά (3 τόμοι) εκδότης Λίγκας. 200622) Αφροδισιακά τρόφιμα και φάρμακα, εκδότης: Novaforma, 200823) Σύγχρονοι γιατροί καλλιτέχνες. Τόμος ΙΙ, 2010

ΒΡΑΒΕΙΑ

1) 1987 1ο Βραβείο “sun lucas”. Barcelona, Ισπανία, (Διεθνές).2) 1989 Βραβείο της UMaM, salerno, Ιταλία.3) 1989 1ο Βραβείο Καλύτερου πόστερ, Ξενοδοχείο “Κάραβελ”, Αθήνα4) 1989 1ο Βραβείο Καλύτερης Χριστουγεννιάτικης Κάρτας, antenna FM stereo, Αθήνα5) 1991 Βραβείο “Δημοσιογράφων”, Γκαλερί “El GrΕCo”, Αθήνα.

6) 1992 Βραβείο για το καλύτερο Ιατρικό πόστερ (ανάγλυφες παραστάσεις) στο Διεθνές Συνέδριο Χειρουργικής, Ξενοδοχείο “Hilton”

7)2004 Ασημένια πλακέτα για το σύνολο του καλλιτεχνικού έργου του, από την Υπ. Παιδεί-ας (κ. Μαριέτα Γιαννάκου) στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία

8) 2006 Ασημένια πλακέτα από τον πρόεδρο του πνευματικού κέντρου του Δήμου Δοξάτου για την καλλιτεχνική και πολιτιστική προσφορά του.

9) 2005 Ασημένια πλακέτα από τον δήμαρχο ζωγράφου Γιάννη Καζάκο για την πολιτιστική του προσφορά.

10) 2007 Βραβείο Πανελλήνιας Εταιρεία «Λόγου και Τέχνης» (ΠΕΛΤ) 11) 2008 Βραβείο (Μετάλλιο) από τον πρόεδρο του 13ου Πανελλήνιου Συνδέσμου Ορθο-

παιδικής Παίδων για την προσφορά του στην Ιατρική και στην Τέχνη. Ξενοδοχείο aldemar, Ολυμπία.

ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ (Καλλιτεχνικές)

1) Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Καλλιτεχνών (Ε.Ε.Ι.Κ.) 2) Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Ενώσεως Ιατρών Καλλιτεχνών (UMaM)3) Μέλος του Δ.Σ. της Φιλικής Εταιρείας Επιστημόνων Καλλιτεχνών (Φ.Ε.Ε.Κ)4) Μέλος του Δ.Σ της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Επιστημόνων Καλλιτεχνών (Ε.Ε.Ε.Κ.)5) Μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου ζωγράφου6) Πρόεδρος Κριτικής Επιτροπής Πανελληνίου Διαγωνισμού ζωγραφικής παιδιών του

Π.Ι.Σ..7) Δημιουργός του σήματος του ΚΕΠΑ. (Παν. Αθηνών) για τα τροχαία ατυχήματα.8) Δημιουργός αφισών συνεδρίων.9) Δημιουργός εξωφύλλων βιβλίων και περιοδικών.10) Τιμητική πλακέτα για την προσφορά (καλλιτεχνική και ιατρική) στον Δήμο ζωγράφου11) Δημιουργία, Χορηγία (λευκώματος με έργα Θ.Ντόλατζα), και αναδρομικής έκθεσης από τον

Δήμο ζωγράφου. 12) Τιμητική πλακέτα για την προσφορά μου στην 1η Διεθνή Έκθεση ζωγραφικής.

(Από την Υπουργό Παιδείας Μ. Γιανάκου).13) Δημιουργός του ετήσιου ημερολογίου του Ι.Σ.Α. (2001,2006). 14) Ειδικός σύμβουλος (Κριτική τέχνης και λογοτεχνίας) του Π.Ι.Σ.15) Δωρητής έργων τέχνης σε Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και Πολιτιστικά Ιδρύματα.16) Δωρητής έργου του (Γ. Παπανικολάου) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ιατρική Σχολή Μουσείο Παπανικολάου (2006).17) Δημιουργός και δωρητής έργων στην πινακοθήκη του Δήμου Δοξάτου (τιμητική πλακέτα)18) Δημιουργός του ετήσιου ημερολογίου του συνδέσμου παλαιών ζωγραφιωτών (2004)

με ακουαρέλες από την περιοχή του ζωγράφου19) Δωρητής 15 έργων του στο σύλλογο αυτιστικών παιδιών «αναγέννηση»20) Δωρητής 10 έργων του στο Νοσ. Παίδων Αγία Σοφία

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Θ. ΝΤΟΛΑΤΖΑ(αποσπάσματα από διάφορες εκθέσεις)

1)...Ο καλλιτέχνης διέπεται από διάθεση μεγαλειώδους εικονικής παραστάσεως με πάθος ενεργώς βιούμενο. Δεν αποστέργει να καταφύγει σε συμβολισμούς. Από το λυρισμό του περιβάλλοντος εκχύνεται ένας δυναμισμός...

Ευάγγελος Μουτσόπουλος Ακαδημαϊκός Τ. Πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών

Πρόεδρος της Φιλικής Εταιρείας Επιστημόνων Καλλιτεχνών

2)...Απόλυτα συνειδητός καλλιτέχνης, που συμμετέχει στο αισθητικό κλίμα της εποχής, προβληματίζεται και προωθεί προσωπικές ιδέες με έξοχη μορφοπλαστική ικανότητα...

Στέλιος ΛυδάκηςΚαθηγητής της Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Τέχνης

στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας

3)...Το έργο του καλλιτέχνη πέρασε από διάφορες φάσεις. Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο της απελευθέρωσης των σχημάτων και της αρμονίας των χρωμάτων...

Δρ. Ελπίδα Μητροπούλου Ιστορικός Τέχνης Πανεπιστημίου Λονδίνου και Αθηνών

Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Επιστημόνων Καλλιτεχνών

4)...Τα πρωτότυπα έργα του καλλιτέχνη και η καινούργια τεχνοτροπία πραγματικά εντυπωσίασαν τους ξένους συναδέλφους στην Διεθνή Έκθεση του salerno.

Δρ. Νίκος Ζακόπουλος, Συγγραφέας Τ. Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών

5)...Το σημερινό σου έργο σε φέρνει όλο και πιο κοντά στην τέλεια απελευθέρωση του δυναμισμού και του ταλέντου σου.

Δρ. Γιάννης Μουτάφης Λογοτέχνης – Ποιητής, Τ. Πρόεδρος της Ε.Ε.Ι.Λ.

6)...Ο εικαστικός λόγος του Θ. Ντόλατζα είναι απλός, με σταθερό σχέδιο, καταληπτός από κάθε θεατή του έργου του, με χρώματα καθαρά και ορθά τοποθετημένα, έτσι ούτως ώστε να μαγνητίζει το μάτι του θεατή. Ο Ντόλατζας είναι ένας καλλιτέχνης που συνεχώς αναζητεί το δρόμο του για την Ιθάκη. Το φως του είναι ένα καθοριστικό στοιχείο της τεχνοτροπίας του εμπρεσιονιστικού του έργου, είναι ζεστό και φωτεινό, στον τόνο που χρειάζεται. Από τους πίνακες του ξεπετιέται ένα έργο γεμάτο ποιητική πνοή που εκφράζει την τρυφερότητα και την αγάπη του δημιουργού.

Βάσος Α. Κουντουρίδης. Ιστορικός Τέχνης – Τεχνοκριτικός.

7)...Ανοίγεις καινούργιους δρόμους στην τέχνη. Όταν “βλέπει” κανείς τα έργα σου, βρίσκεται

συγχρόνως και στο παρόν και στο παρελθόν και στο μέλλον. Φώτης Παυλάτος

Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, ΛογοτέχνηςΓεν. Γραμματέας της Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών

8)...Τα έργα σου είναι εμπνευσμένα από το θαύμα του ανθρώπινου οργανισμού... Πέλλυ Κεφαλά – Καρακατσάνη

Δημοσιογράφος (περιοδικό “ΕΙΚΟΝΕΣ”)

9)…Μέσα από το επάγγελμα του βρήκε διέξοδο στην τέχνη που ονομάζουμε ζωγραφική και

δημιούργησε ότι πιο όμορφο και καλαίσθητο μέσα από τον πόνο και την ασχήμια.

Πήρε ένα καθετήρα και έφτιαξε ένα κορμό λουλουδιού χαρίζοντας του ζωή. Πήρε ένα νυστέρι και

έδωσε φτερά σ’ ένα πουλί. Πήρε ράμματα και έφτιαξε κατάρτια για το μεγάλο ταξίδι στη φαντασία.

Μια ιατρική μπλούζα έγινε ουρανός για ένα ταξίδι στα σύννεφα με το ποδήλατό του... Τάνια Μαρκουτσά

Δημοσιογράφος

10)...Όποιο θέμα και αν διαλέξει ο Θ. Ντόλατζας για να δημιουργήσει, αέρινα κινεί τις ζωγραφικές

του πινελιές καθιερώνοντας μια δική του πάντα τεχνική σε ματιέρα, που μπορεί να είναι το χαρτί,

μουσαμάς, το ξύλο, η χειρουργική μπλούζα ή το ακτινολογικό φίλμ.

Ένας κόσμος ολόκληρος αναδύεται μέσα από τη δουλειά αυτή γεμάτος νοσταλγία και αγάπη για

μνήμες που έφυγαν ή για παρουσιάσεις φευγαλέας καθημερινότητας, που το κοινό μάτι εύκολα

τις παραμερίζει, ενώ για τον ίδιο το Θ. Ντόλατζα είναι εκείνα τα ερεθίσματα που ωθούν τη γνήσια

δημιουργία του.

Στην τελευταία δουλεία που παρουσιάζει στην γκαλερί “Δημόκριτος”, έρχεται πια να καθιερώσει

διεθνώς με την αρμονική χρήση τόσων ποικίλων υλικών και ζωγραφικών επιφανειών την πίστη

μεγάλων δημιουργιών του αιώνα μας. “Δεν υπάρχουν στην τέχνη καλά ή κακά υλικά, αλλά μόνο

καλοί ή κακοί εργάτες αυτής”. Αντώνης Φιλιππόπουλος. Ιστορικός Τέχνης

Καθηγητής Α.Σ.Κ.Τ. στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Αν.Καθηγητής Α.Π.Θ.

11)...Αν παρατηρήσει κάποιος τα έργα του, θα διαπιστώσει ότι συνδυάζει το τερπνόν μετά του

ωφελίμου. Εμπνευστής μιας ιδιότυπης τεχνοτροπίας, την οποία ονομάζει “medical

art”. Ο καλλιτέχνης βρίσκει ιατρικά υλικά, όπως πλάκες, λάμες από νυστέρια, καθετήρες, βελόνες,

ράμματα, γυψοταινίες, ιατρικές μπλούζες και τα κάνει έργα τέχνης. Η θεματική του γκάμα, όμως, δεν

περιορίζεται μόνο στην Ιατρική. Ντίνα Καρατζίου

Δημοσιογράφος (περ. “Έψιλον”)

12)... Ο Θεόδωρος Ντόλατζας είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα. Είναι παιδοχειρουργός

διακεκριμένος. Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δ/ντης της Α’ παιδοχειρουργικής κλινικής

του Νοσοκομείου Παίδων «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ». Είναι συγγραφέας. Είναι ζωγράφος. Είναι πραγματικός

καλλιτέχνης. Διαθέτει ένα πηγαίο δυναμισμό και μια ασύλληπτη φαντασία. Η ευαισθησία του

συλλαμβάνει στοιχεία της καθημερινότητας, που πονούν και προβληματίζουν και τους δίνει χρώμα,

φως και αισιοδοξία. Η πρωτοτυπία του μοναδική. Τα υλικά του και η τεχνοτροπία του εντυπωσιάζουν.

Στα πεθαμένα υλικά της ιατρικής χρήσης δίδει σχήμα, ζωή και ομορφιά. Ο Θεόδωρος Ντόλατζας

είναι ακάματος εργάτης της Τέχνης και του Ονείρου. Γοητευτικός υπηρέτης των χρωμάτων. Ταπεινός

δουλευτής του χρωστήρα. Εραστής της αναζήτησης και της δημιουργίας. Είναι ακόμη, και πολίτης

ευαίσθητος και ανήσυχος.

Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μας, βρήκε στο πρόσωπο του έναν υπεύθυνο συνεργάτη με

γνώσεις, κέφι και ευαισθησία. Η έκθεση που εγκαινιάζεται στο κόσμημα της πόλης μας, στο Μουσείο

ΜΑΡΙΚΑΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ, είναι μια οφειλή του τόπου μας στον επιστήμονα, στον καλλιτέχνη, στον

συμπολίτη, στον άνθρωπο.

Αποτελεί ξεχωριστή τιμή γι’ αυτόν που προλογίζει την πνευματική και καλλιτεχνική δουλειά μιας

τέτοιας ανήσυχης και δημιουργικής προσωπικότητας. Πολύ περισσότερο όταν δεν είναι καλλιτέχνης.

Εν τούτοις είναι κατάθεση ψυχής σ’ ένα διαλεχτό φίλο, που είναι και θέλει να μείνει σεμνός. Γιάννης Καζάκος

Δήμαρχος Ζωγράφου.

13) …. Ο Θεόδωρος Ντόλατζας διαθέτει το χάρισμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας όπου συνυπάρχει με τα

πράγματα, με την φύση, με τον άνθρωπο, έτσι απλά, φυσικά, χωρίς ωδίνες. Αγγίζει τις πληγές της σημερινής

ανθρωπότητας με τις δυνατότητες που διαθέτει ως επιστήμονας και καλλιτέχνης. Στην καλλιτεχνική

καλλιέργεια διαφαίνεται η πίστη του για την τέχνη και τον άνθρωπο. Τον διακρίνει επίσης η γνησιότητα και

η αμεσότητα με τα έργα του και με εσωτερική επαφή και ιδιαίτερη αγάπη κατορθώνει να βάζει μέσα τους

την ίδια την ψυχή του. Είναι ένθερμος υποστηρικτής της ελευθερίας με πλήρη καλλιτεχνική αυτονομία. Κατά

καιρούς απεγκλωβίζεται από το σάρκινο περίβλημα της ιατρικής και περιπλανάται στην μαγεία της τέχνης.

Ο Θ. Ντόλατζας ανέτειλε με θάρρος συλλογικά την ανθρώπινη επικοινωνία (ως πρόεδρος της Ε.Ε.Ι.Κ.).

Αντέταξε τον ανελέητο ανταγωνισμό την κατανόηση και την συνεργασία με σεμνή αποφασιστικότητα και

ανυποχώρητη δημιουργικότητα. Η τέχνη του δεν επιβάλλεται σαν κατάσταση αδιεξόδου άλλα αποτελεί

ερεθισμό, αφύπνιση και επίγνωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της προσφορά του στο σύνολο. . . . .

Δρ. Αιμίλιος Γεώργιος Εδεν Ποιητής, Ιατρός, Ζωγράφος

14) …. Ο Θεόδωρος Ντόλατζας είναι μια πολυσχιδής και ιδιαίτερη προσωπικότητα του πνεύματος και

της τέχνης, λογοτέχνης, ιστορικός, ερευνητής της τέχνης και της επιστήμης. Είναι ένας δημιουργός

με δυναμισμό, πρωτοτυπία, προοπτική, φαντασία, ταλέντο και ευαισθησία. Είναι μεγάλη τιμή να

φιλοξενούμε το καλλιτεχνικό έργο αυτού του ακάματου ανθρώπου της τέχνης και της επιστήμης. . . . . Δημήτριος Σούτος Δήμαρχος Ταύρου

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ (ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ) ΕΡΓΟ

α) Θέματα Ιστορίας της Τέχνης (Δοκίμια – ομιλίες)

• Η θέση του γιατρού – καλλιτέχνη – λογοτέχνη στην ανάπτυξη καλύτερων ανθρωπίνων και

διεθνών σχέσεων.

Περιοδικό «Κασταλία», 1984.

• Χειρουργική και ζωγραφική. Ομιλία στο 30ο Διεθνές Συνέδριο του UMaM, 1985. riccione.

Ιταλία.

• Ο ‘Ερωτας στην τέχνη. Ομιλία στο 32ο Διεθνές Συνέδριο του UMaM, 1987. Barcelona.

Ισπανία.

• Ο Ασκληπιός και η θεά Υγεία στην Τέχνη. Ομιλία στο 33ο Διεθνές Συνέδριο του UMaM.

salerno. Ιταλία. 1988

• Ιατρική και καλλιτεχνική δημιουργία. Περιοδικό «Ιατρικό Βήμα». 1990.

• Η τέχνη στην ιατρική. Ομιλία στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. 1991

• Συνύπαρξη. (ζωγραφική Θ. Ντόλατζα – Ποίηση Γ. Μουτάφη). Βιβλίο 150σελ. Έκδοση του ιδίου.

• Το νοσοκομείο πηγή έμπνευσης στην τέχνη. Ομιλία για τα 50 του ΝΙΜΙΤΣ. 1992.

Εγκυκλοπαίδειες Υγείας. (Εικονογράφηση και κείμενα). (Εκδότες Αλκυών, Κορωναίος, Λίγκας κ.α.).

• Η εξέλιξη της Ιατρικής μέσω της τέχνης (εικονογράφηση και κείμενα) 2000.

• Οι πρωτοπόροι της Ιατρικής (εικονογράφηση και κείμενα) 1999.

• Ημερολόγια (τοίχου και επιτραπέζια) ΙΣΑ (2001,2006), Σύνδεσμος Παλαιών ζωγραφιωτών,

Πνευματικό Κέντρο ζωγράφου.

• Βιβλίο «Οι δρόμοι είχαν την δική τους Ιστορία» (Εξώφυλλο, επιμέλεια κειμένων).

• Σύγχρονοι Ιατροί Καλλιτέχνες. Εκδόσεις Λίτσας 1994

• Ιστορίες του Νεφρούλη (εικονογραφημένα παραμύθια) Εκδόσεις Νικητής 1999

• Ο άρρωστος βασιλιάς (εικονογραφημένο παραμύθι). Έκδοση του ιδίου

• Ο εγωιστής γίγαντας (εικονογραφημένο παραμύθι). Έκδοση του ιδίου

β) Θέματα Κριτικής Τέχνης

• Καλλιτέχνες ιατροί (εντυπώσεις από τα Διεθνή Συνέδρια του UMaM). Περιοδικό «Κασταλία».

• Ιατρική και Τέχνη (πορτρέτα ιατρών καλλιτεχνών). Βιβλίο. Έκδοση του ιδίου. 1992. 50σελ.

• Σύγχρονοι γιατροί ζωγράφοι – γλύπτες. (Εκδόσεις «Λίτσας»). 1994. 320σελ.

• Στο περιοδικό «Ιατρικό Βήμα» του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (40000 αντίτυπα)

έχει δημοσιεύσει (παρουσιάσει) τα καλλιτεχνικά πορτρέτα γιατρών – καλλιτεχνών (Γ.

Χατζάκη, Δ. Γιαννακάκη, Γ. Δενδρινού, Ι. Λυμούρη – Φέτση, Δ. Χιωτόπουλου, Μ. Αξιώτη, Ο.

Βεζυρέα – Μαντωνακάκη, Άννας Τσιλιγκιρόγλου – Φαχαντίδου, Γ. Μενεσίδη, Φ. Ιωάννου, Ν.

Παπαδάκη, Γ. Δρούτσα, Κ. Μιχαήλ, Κ. Τσιναρίδη, Α. Λιάκου, Β. Σαργιέντη, Γ. Χατζηαντωνίου,

Θ. Κωνσταντινίδη, Τ. Κουρή, Π. Παναγιώτου(Γιωτοπάνου), Β. Κάρλου, Δ. Παπαθανασίου, Β.

Οικονομίδη, Α. Φιλιππόπουλου, Β. Αξενίδη, Ε. Παπαδόπουλου, Χ. Γκίκα, Γ. Γιαννουλόπουλου

κ.α.). (Έχει κάνει κριτική τέχνης σε 100 περίπου γιατρούς – καλλιτέχνες).

γ) Βιβλία Τέχνης

• Η εξέλιξη της Ιατρικής μέσω της Τέχνης. Εκδόσεις «Γραφίδα» 2000.

• Σύγχρονοι Γιατροί καλλιτέχνες. Εκδόσεις «Λίτσας», 1994.

• Ιστορίες του νεφρούλη. Εκδόσεις «Νικητής», 1999 (σειρά 10 παραμύθια)

• Πρωτοπόροι Ιατρικής. Εκδόσεις «Λίτσας». 2000.

• Η τέχνη στο χώρο της υγείας. Εκδότης «doxa Health» 2000.

• Ημερολόγια 1997, 1999, 2000, 2001

• Cd για τα 40 χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας

• Βιβλία Ιατρικής (παιδοχειρουργικής) και ιατρικές εγκυκλοπαίδειες αγωγής υγείας.

• Ιατροκαλλιτεχνική απεικόνιση και επιμέλεια.

• Υπό έκδοση («Το άρρωστο παιδί στην τέχνη και συνύπαρξη»).

• Ιατρική στην Αρχαία Ελλάδα. Εκδότης «Παρισιάνος» 2006.

• Cd (dolatzas story). tραγούδια και κείμενα του Θ. Ντόλατζα.

• Ποιητική και χρωματική αρμονία (Ποιητική συλλογή και σχέδια).

• Ο άρρωστος βασιλιάς (εικονογραφημένο παραμύθι).

• Ο εγωιστής γίγαντας (εικονογραφημένο παραμύθι).

• Σύγχρονοι γιατροί καλλιτέχνες, έκδοση της Ε.Ε.Ι.Κ., 2010

• Το παιδί στην Τέχνη, εκδόσεις «Αθέρας», 2010

• Με αίμα και χρώμα, εκδόσεις «Αθέρας», 2010

δ) Βιβλία υπό έκδοση

• ΤέχνηκαιΧειρουργική.Εκδόσεις«Αθέρας»,2011

• ΑνανεωτικήΙατρική.Εκδόσειςελληνικήυγεία

• ΙατρικήστηνΑρχαίαΕλλάδα.ΕκδόσειςΓραφίς

•Dolatzasart.Εκδόσεις«Αθέρας»,2011

Α Κ Ο Υ Α Ρ Ε Λ Ε Σ

Όλοι οι καλλιτέχνες ασχολούνται από τα νεανικά τους χρόνια σχεδιάζοντας και χρωματίζο-ντας διάφορα σχέδια με ακουαρέλες. Από μικρός ζωγράφιζα με ακουαρέλες διάφορα θέμα-τα που αργότερα τα ζωγράφισα με λάδια. Ακουαρέλα σημαίνει στα ιταλικά υδατογραφία. Το χρώμα είναι σε πλακάκι ή σε σωληνάριο που διαλύεται με νερό. Το υδρόχρωμα απλώνεται στο χαρτί και δίνει «πάλ» αποχρώσεις. ζωγραφίζεται γρήγορα και αποθηκεύεται εύκολα σε μπλοκ ζωγραφικής. Έτσι δίνεται η δυνατότητα στον καλλιτέχνη η εύκολη απεικόνιση αλλά και η εύκολη αποθήκευση και μεταφορά.Οι ακουαρέλες είναι εξίσου σημαντικές όπως οι ελαιογραφίες. Μεγάλοι ζωγράφοι ζωγράφι-σαν ακουαρέλες που υπάρχουν σε πολλά μουσεία του κόσμου.

Το κορίτσι με το άλογο. Ακουαρέλα 100x70 εκ., 1990. (Η μεγαλύτερή μου ακουαρέλα).

Το παλαιό σπίτι του κυρ Μήτσου Μασταλούδη (παραλία Κεφάλα) στα Ν. Στύρα Ευβοίας. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1998.

Το εξοχικό σπίτι της Μαρίκας Κοτοπούλη το 1935 (σημερινό μουσείο). Ακουαρέλα 30x40 εκ. 2006, από το ημερολόγιο του Σ.Π.ζ. Χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου ζωγράφου

Ιερός ναός Κωνσταντίνου και Ελένης στο νεκροταφείο ζωγράφου. Ακουαρέλα 30x40 εκ. Από την ατομική έκθεση «Περπατώντας στους δρόμους του ζωγράφου» 2009.

Ιερός ναός Τριών Ιεραρχών στην Πολυτεχνούπολη ζωγράφου. Ημερολόγιο παλαιών ζωγραφιωτών.Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2009.

Βάκχος. Ακουαρέλα 45x35 εκ., 1990.

Τρέχοντας στην παραλία των Στύρων. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2008.

Το πρώτο Δημοτικό Σχολείο ζωγράφου που θεμελίωσε ο Ελευθ. Βενιζέλος το 1930. Ακουαρέλα 30x40 εκ. από το ημερολόγιο του Συνδέσμου Παλαιών ζωγραφιών 2006.

Η Αγία Τριάδα. (Ακουαρέλα 30x40 εκ.) που βρίσκεται επί της Γ. Παπανδρέου. Ημερολόγιο Σ.Π.ζ., 2006.

Ιερός ναός Αγίου Γεωργίου ζωγράφου. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2003.

Ιερός ναός Αγίου Γερασίμου στα Ιλίσια. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2003.

Πάργα. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1998.

Τα τείχη της Νικόπολης στην Πρέβεζα. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2009.

Έλληνες πολεμιστές στο Γράμμο. Ακουαρέλα 30x40 εκ. Από την έκθεση «Περπατώντας στους δρόμους του ζωγράφου» (οδός Γράμμου)

Η οικία που μεγάλωσα στον Ταύρο (Γερμανικά) με τη μουριά στην αυλή. Ακουαρέλα 20x15 εκ., 1963.

Γαλαξίδι. Ακουαρέλα 40x50 εκ., 2009. (Από την έκθεσή μου στην Ιτέα).

Γυναίκα με μπαλόνι. Ακουαρέλα 40x50 εκ., 2007.

Ατενίζοντας το πέλαγος. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2006.

Μωρό σαλιγκάρι. Ακουαρέλα 20x25 εκ. Από τη σειρά «Το παιδί στην τέχνη», 2009-2010.

Μωρά στην Πάτμο. Ακουαρέλα 20x25 εκ., 2010. (Αντίστοιχο έργο υπάρχει και σε ελαιογραφία). Από το βιβλίο μου «Το παιδί στην τέχνη», 2010.

Φανταστικό τοπίο. Ακουαρέλα 20x25 εκ., 1987.

Εξώπορτα στο Λαύριο. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1988 (προσχέδιο ελαιογραφίας).

Ξωκλήσι στη Φολέγανδρο. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1986.

Νησιώτικο τοπίο (Φολέγανδρος). Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1998.

Θαλασσογραφία. Ακουαρέλα 50x30 εκ., 2008. Από την έκθεση στην γκαλερί san Marcos στη ζάκυνθο.

Ισπανία (Μαγιόρκα). Ακουαρέλα 30x40 εκ. Από την έκθεσή μου στο κρουαζιερόπλοιο aegean I. 2009.

Το πολυτεχνείο. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1984. Μακέτα για τα σκηνικά θεατρικού έργου στο Αρσάκειο Ψυχών.

Πόντε Βέκιο, Φλωρεντία. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2003. Από την έκθεση στο aegean I

Η βίλα Κ. ζωγράφου (Νίνου) το 1936 στου ζωγράφου (επί της λεωφόρου Παπάγου 104). Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2004.

Προσφορά αίματος. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2009.

Χειρουργείο. Ακουαρέλα 20x15 εκ., 1997.

Λιμάνι Βαλέττας στη Μάλτα. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2004. Από την έκθεσή μου στο πλοίο aegean I. 2004.

Οικία Γ. ζωγράφου (επί της ομωνύμου οδού). Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2003.

Νησιώτικο (Μύκονος). Ακουαρέλα 20x15 εκ., 2003.

Βίλα Βογά (Πνευματικό Κέντρο Δήμου ζωγράφου). Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2003.

Κρινάκια. Ακουαρέλα 40x50 εκ., 2008.

Μετέωρα. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 1990.

Ο Παύλος. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2009.

Τιμάνδρα (η θεραπαινίδα του Αλκιβιάδη). Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2009. (Από το λεύκωμα «οι δρόμοι του ζωγράφου», οδός Τιμάνδρας).

Ο Άγιος Νικόλαος στο Νεκροταφείο ζωγράφου. Ακουαρέλα 35x45 εκ., 2004.

Ο Άγιος Θεράπων. Ο μητροπολιτικός ναός του ζωγράφου. Ακουαρέλα 35x45 εκ., 2004.

Μονή Καισαριανής. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2003.

Μονή Αγίου Ιωάννη Υμηττού. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1998.

Ο Νεφρούλης. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1990. (Προσχέδιο, ιδέα για τα παραμύθια μου).

Ηλιοτρόπια με παιδιά. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1990.

Στην παραλία (Μαριαλένα και Μπριγκίτα). Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2010.

Μωρό πεταλούδα. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2004. (Προσχέδιο για ελαιογραφία με θέμα «Τα παιδιά τα ωραιότερα λουλούδια του κόσμου».

Βάζο με λουλούδια και παιδί. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2001.

Bάζο κοκοράκι με λουλούδια. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2003.

Τα αθλητικά μου παπούτσια. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2001.

Το ποδήλατό μου. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1990. (Περιλαμβάνεται στο 4ο Cd μου «Μια ζωή μέσα στους δρόμους».

Ταξιδεύοντας στο Αιγαίο. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2009. (Από την έκθεσή μου στο aegean I).

Νεκρή φύση με μέλισσα. Ακουαρέλα 20x15 εκ., 2005. (Περιλαμβάνονται στο βιβλίο μου «Αφροδισιακά τρόφιμα και φάρμακα»).

Η σκάλα. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 1998.

Ελιά στη ζάκυνθο. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2008. (Από την έκθεσή μου στο san Marcos της ζακύνθου).

Σύνθεση από το βιβλίο μου «Αφροδισιακά τρόφιμα και φάρμακα». Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2007.

Γυναίκα με καρπούζι. Ακουαρέλα 40x30 εκ. Από το βιβλίο μου «Αφροδισιακά τρόφιμα και φάρμακα», 2008.

Γυναίκα με καρπούζι και ηλίανθο. Από το βιβλίο μου «Αφροδισιακά τρόφιμα και φάρμακα». Ακουαρέλα 35x45 εκ., 2008.

Σαντορίνη. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2005. (Από την έκθεσή μου στο Nomicos Center στην Σαντορίνη).

Ο Άγιος Ιωάννης στον Ταύρο. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 1998.

Σύνθεση με πεταλούδα. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1992.

Προσφορά καρδιάς. Ακουαρέλα 50x20 εκ., 1996.

Μωρό πεταλούδα. Ακουαρέλα 20x20 εκ., 2009. (Προσχέδιο ελαιογραφίας 100x70 εκ.).

Μια ζωή μέσα στους δρόμους. Σχέδιο ακουαρέλας 20x20 εκ., 1964. (Εξώφυλλο του 4ου Cd αντίστοιχα με τραγούδια).

Άνω Γερακάρι, ζάκυνθος. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2007.

ζάκυνθος, Αλικανάς. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2009.

ζάκυνθος, Ελαιώνας. Ακουαρέλα 30x30 εκ., 2008.

ζάκυνθος, Αγ. Νικόλαος στο Βασιλικό. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2008.

ζάκυνθος. Το Ναυάγιο. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 2009.

Η Υγεία. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 1996.

Η κούνια. Ακουαρέλα 45x55 εκ., 1989.

Παιδικό βλέμμα. Ακουαρέλα 100x70 εκ., 1998.

Με τον Τάκη Μουζάκη (ψαρεύοντας), ζάκυνθος. Ακουαρέλα 40x30 εκ., 2008.

Τοπίο ζακύνθου. Ακουαρέλα 20x30 εκ., 2008.

Νησιώτικο. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1998.

Λουλούδια της άνοιξης. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1990.

Μαργαρίτες την Άνοιξη. Ακουαρέλα 30x40 εκ., 1996.

Άγιον Όρος. Άγιος Ανδρέας στις Καρυές. Ακουαρέλα 45x55 εκ., 2001.

Κρίνοι. Ακουαρέλα 35x45 εκ., 1998.

«Σταφυλίζοντας». Ακουαρέλα 40x50 εκ., 1993.

Ε Λ Α Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Ε Σ

Η ζωγραφική με λάδια είναι πολύπλοκη γιατί απαιτούνται διαλυτικά, ειδικό λάδι (λινέλαιο ή παπαρουνέλαιο) ειδικά πινέλα αλλά και ειδική τεχνική.

Πρέπει να μαθητεύσεις πολλά χρόνια σε έμπειρους ζωγράφους για να μάθεις καλά τα μυ-στικά της ελαιογραφίας. Μαθήτευσα πολλά χρόνια δίπλα στον ζωγράφο Νέρη Παντεσφίλη και έμαθα να δημιουργώ χρώματα λαδιού από σκόνες, αλλά και να χειρίζομαι τη σπάτουλα σαν πινέλο. Ώρες ατέλειωτες κάτω από τα πεύκα στο σπίτι του στη Πεντέλη συζητούσαμε και ζωγραφίζαμε. Πολλές φορές με μία και μοναδική πινελιά μου διόρθωνε τα έργα μου. Ο άλλος μεγάλος δάσκαλός μου ο ζωγράφος Γιώργος Χατζάκης μου έμαθε την τεχνική με τα δάκτυλα και το παστόζο χρώμα.

Τα τελευταία χρόνια κάνω πολλά λάδια με σπάτουλα φαρδιά, αλλά τις λεπτομέρειες τις κάνω με πινέλο. Ιδανικό το λάδι για προσωπογραφίες αλλά και για τοπία ή χειρουργικές συνθέσεις. Η τελευταία μου δουλειά με πρόσωπα παιδιών και ανθρώπων με έντονα ψυχικά συναισθήματα είχε τρομερή επιτυχία (Hilton 2010).

Ο παιδοχειρουργός και καλλιτέχνης Δρ. Θ. Ντόλατζας (μετά το χειρουργείο). Ελαιογραφία σε καμβά 60x50 εκ., 2000. Εξώφυλλο του βιβλίου «Ο Δεκαθλητής του πνεύματος και της τέχνης».

Μεσογειακή διατροφή. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2001.

Ο Οδοντωτός. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2006.

Τα ωραιότερα λουλούδια του κόσμου. Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 2009.

Λουλούδια της άνοιξης. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2008.

Στύρα με ρολόι. Ελαιογραφία σε ξύλο (πίνακας) 100x70 εκ., 2006.

Πεντέλη από το πολυτεχνείο ζωγράφου. Ελαιογραφία σε χαρτί 30x40 εκ., 2009.

Ο αετός. Ελαιογραφία σε καμβά 40x60 εκ., 2009.

Το αντανακλαστικό του δραγμού. Ελαιογραφία σε καμβά 40x60 εκ., 1999.

Τα κεράσια. Ελαιογραφία σε καμβά 30x40 εκ., 1980.

Σαντορίνη. Ελαιογραφία σε καμβά 80x60 εκ., 2005.

Άγιον Όρος. Μονή Σταυρονικήτα 100x70 εκ., 2009.

Τα δύο άλογα (μαύρο και άσπρο). Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2008.

Χειρουργική δράση (ο χειρουργός Ντόλατζας, ο πλ. Χειρουργός Δημοβέλης και ο αναισθησιολόγος Τζίρης). Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1980.

Μητρότητα (στιγμή απόλυτης ευχαρίστησης). Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 1995.

Νεκρή φύση. Ελαιογραφία (σπάτουλα) σε καμβά 100x60 εκ., 2005.

Ελαιώνας στον Ωρωπό. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1998.

Πρωινή βόλτα στο Πολυτεχνείο στου ζωγράφου (Θόδωρος και Θεόφιλος). Ελαιογραφία 40x80 εκ., 2009.

«Η Ελατόβρυση» (ορεινή Ναυπακτία). Ελαιογραφία σε καμβά 80x60 εκ., 2009.

Ο Δήμαρχος Γιάννης Καζάκος με τον εγγονό του. Ελαιογραφία 50x70 εκ., 2010.

Πρωινό στη Λαϊκή (ο πορτοκαλάς). Ελαιογραφία σε καμβά 40x60 εκ., 2006.

«Τα κοράλια». Ελαιογραφία σε καμβά 35x45 εκ., 2009.

Οικογένεια Παπαδοπούλου. Ελαιογραφία 1.30x80 εκ., 2009.

Δεύτε λάβετε φως. Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 1990.

Αγριοτριαντάφυλλα. Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 1991.

Παπαφλέσσας. Λάδι σε χαρτί Ελαιογραφία 30x40 εκ., 2009.

Ανδρούτσος. Λάδι σε χαρτί 30x40 εκ., 2009.

Καραϊσκάκης. Λάδι σε χαρτί 30x40 εκ., 2009

Κολοκοτρώνης. Λάδι σε χαρτί 30x40 εκ., 2009.

Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο Εθνάρχης). Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2004.

Γεώργιος Παπανικολάου. Ελαιογραφία σε χαρτί 30x40 εκ., 2009.

Η Ματίνα η νοσηλεύτρια. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2008.

Χειρουργείο. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1986.

Χειρουργείο. Ελαιογραφία σε καμβά 1.30x100 εκ., 2008.

Σκυλοφιλία. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1986.

Αυτοϊκανοποίηση. Ελαιογραφία (σπάτουλα) 1.80x90 εκ., 1986.

Η φαγούρα. Λάδι σε χαρτόνι 40x60 εκ., 1990.

Η Εύα. Ελαιογραφία σε κόντρα πλακέ 50x40 εκ., 1980.

Emily. (Γαλάζιος Ωκεανός). Ελαιογραφία σε καμβά 40x60 εκ., 2009. (Δημαρχείο ζωγράφου, 5ος όροφος)

Οι κούκλες. Ελαιογραφία 100x70 εκ., 2009.

Γατίσια μάτια. Λάδι σε ξύλο 40x50 εκ., 2010.

Έρως και ψυχή. Ελαιογραφία σε καμβά (βραβείο sun lucas – Βαρκελώνη) 90x60 εκ., 1987.

Νάρκισσος. Ελαιογραφία (σπάτουλα) σε ξύλο 100x60 εκ., 1988.

Νησιώτισα. Ελαιογραφία σε καμβά 50x60 εκ., 1987.

Αφροδίτη. Ελαιογραφία (figer fracture painting σε ξύλο 100x60 εκ., 1989.

Ο έρωτας. Ελαιογραφία σε ξύλο 90x60 εκ., 1987.

Η Μαριαλένα (μωρό) μετά το λουτρό. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., (Νοσοκομείο Παίδων «Αγ. Σοφία»), 2007.

Η Μαριαλένα στο Νοσοκομείο. Ελαιογραφία σε καμβά 1.30x100 εκ., (Νοσ. Παίδων), 2008.

Η παιδίατρος Κέλυ. Ελαιογραφία σε καμβά 1.30x100 εκ., (Νοσ. Παίδων), 2007.

Ν. Στύρα. (Δειλινό στο βράχο). Ελαιογραφία σε χαρτόνι 1.40x30 εκ., 1998.

Θαλασσογραφία. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1988.

Το κοκτέιλ. Ελαιογραφία σε καμβά 1.30x100 εκ., 2008. (Νοσοκομείο Παίδων).

Κορίτσι με μυγδαλιές (μικτή τεχνική). Λάδι + Med - art + βότσαλα, 1.30x100 εκ., 2007. (Νοσοκομείο Παίδων).

Ο Τζενάϊ (ο λεύτερος). Ελαιογραφία σε καμβά 50x40 εκ., 2007.

Καλοκαιρινό χάδι. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2008.

Καλοκαιρινά φρούτα. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2007.

Ηλιοτρόπια (μικτή τεχνική). 80x70 εκ., 2005.

«Πασχαλίτσες». Ελαιογραφία (σπάτουλα) 50x60 εκ., 2010.

Λήδα και κύκνος. Ελαιογραφία (σπάτουλα) 100x70 εκ., 1986.

Αφροδισιακά τρόφιμα με αλόη και αετό. Ελαιογραφία 100x70 εκ., 2006. (Εξώφυλλο στο βιβλίο μου «Αφροδισιακά τρόφιμα και φάρμακα»).

Χειρουργείο. Ελαιογραφία 1.30x90 εκ., 2007.

Ο ουρολόγος χειρουργός Δ. Δελακάς στο χειρουργείο. Ελαιογραφία 60x40 εκ., 2008.

Ο Αντώνης (ειδικευόμενος χειρουργός). Ελαιογραφία σε καμβά 60x40 εκ., 1998.

Η Εύα νύφη. Ελαιογραφία σε καμβά 100x60 εκ., 2008.

«Μπάρμπι». Ελαιογραφία (σπάτουλα) σε χαρτί 50x70 εκ., 2010.

Παιδιά. Ελαιογραφία σε καμβά 40x60 εκ., 2010.

Αχιλλέας και Τήλεφος. Ελαιογραφία σε καμβά και ξύλο 100x40 εκ., 2010.

Ρόδια. Λάδι σε καμβά 50x70 εκ., 2009.

Η μικρή Ελένη (Δώσε και πάρε). Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 2010.

Παιδική φιγούρα. Ελαιογραφία (σπάτουλα) σε ξύλο 40x50 εκ., 2009.

Βουρλά (πίσω από το παράθυρο). Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 2009.

Ατύχημα. Ελαιογραφία σε καμβά 50x40 εκ., 2009.

Μικρό με κούκλα. Ελαιογραφία σε χαρτί 30x40 εκ., 2009.

Το χάδι. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2010.

Ιππασία. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1986.

Η Εύα με μυγδαλιές. Ελαιογραφία σε καμβά 40x50 εκ., 1989.

Γάτα σε ερειπωμένο σπίτι. Ελαιογραφία 50x70 εκ., 2010.

Μάθημα χειρουργικής. Ελαιογραφία σε καμβά 80x60 εκ., 2009.

Χειρουργική πράξη. Ελαιογραφία 40x50 εκ., 2009.

Ο Ηρακλής και οι Στυμφαλίδες όρνιθες. Ελαιογραφία, νυστέρια, καθετήρες (Med – art), 200x200 εκ., 1987.

Ασκληπιός και Υγεία. Λάδι σε ξύλο, 60x40, 1987.

Η παιδοχειρουργός Αγγελική. Ελαιογραφία σε καμβά 60x40 εκ., 2009.

Σιδηρούντα. Χίος. Ελαιογραφία 1.30x100 εκ., 1989.

Ναυάγιο – ζάκυνθος

Ο χειρουργός εν δράσει. Ελαιογραφία 40x50 εκ., 1988.

Η Όλγα στη Νάξο. Ελαιογραφία 100x70 εκ., 2009.

Καλοκαίρι (από το έργο 4 εποχές). Ελαιογραφία σε ξύλο 40x80 εκ., 1988.

Φθινόπωρο (από το έργο 4 εποχές). Λάδι σε ξύλο 40x80 εκ., 1988.

Άνοιξη (από το έργο 4 εποχές). Ελαιογραφία σε ξύλο 40x80 εκ., 1988.

Χειμώνας (από το έργο 4 εποχές). Λάδι σε ξύλο 40x80 εκ., 1988.

Πεταλούδα μωρό. Ελαιογραφία 100x70 εκ., 2009.

Η καρδιολόγος. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2009.

Η νοσηλεύτρια Φωτεινή. Ελαιογραφία σε καραβόπανο 50x70 εκ., 1988.

Η Μαγδαληνή. Ελαιογραφία 60x80 εκ., 1987.

Πάρος. Θαλασσογραφία 80x60 εκ., 1988.

Οι 3 ορχιδέες (Μαριαλένα). Σύνθεση. Ελαιογραφία (σπάτουλα) 60x50 εκ., 2010.

Νησιώτικη αυλή. Λάδι 80x60 εκ., 1988.

Ερμής και Αφροδίτη (ερμαφρόδιτος). Ελαιογραφία σε ξύλο 1.20x80 εκ., 1986.

Η Ειρήνη. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 1986.

Θαλασσογραφία (Μελτέμι στο Αιγαίο). Ελαιογραφία 100x60 εκ., 1989.

Δρόμος στο Πήλιο. Ελαιογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2010.

Αιωνόβια ελιά. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2008.

Σαντορίνη. Ελαιογραφία σε καμβά (αφίσα του 25ου Διεθνούς Συνεδρίου της Ε.Ε.Χ.Π. 2005) 100x70 εκ.

Η Αλεξάνδρα με το μωρό. Ελαιογραφία (σπάτουλα) σε καμβά 80x60 εκ., 2010.

Ερωτική φαντασίωση. Ελαιογραφία, 1,10x80 εκ., 2010

Μάνα και κόρη. Ελαιογραφία (σπάτουλα), 40x60 εκ., 2010.

Ορχιδέες. Ελαιογραφία (σπάτουλα), 90x60 εκ., 2010.

Ο μικρός καρδιολόγος. Ελαιογραφία (σπάτουλα), 50x70 εκ., 2010.

Ο ριψοκίνδυνος (Πήδηξε με enturo τον Ισθμό της Κορίνθου 2010). Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2010.

Ξεγνοιασιά. Ελαιογραφία (σπάτουλα), 50x70 εκ., 2010.

Ο μικρός χειρουργός. Ελαιογραφία (σπάτουλα) 50x70 εκ., 2009.

Η χειρουργός Νατάσα. Ελαιογραφία 50x60 εκ., 2009.

Η Αγγελική. Ελαιογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 1987.

M E D I C A L A R T

Η ζωγραφική με αναλώσιμα ιατρικά υλικά (λάμες νυστεριών, καθετήρες, ακτινολογικές πλά-κες, γάζες, ιατρικές μπλούζες, οπτικές ίνες, ράμματα κ.ά.), ξεκίνησε το 1986. Προσπάθησα μετά από πολύ σκέψη και μελέτη πάνω στα υλικά ζωγραφικής να βρω κάτι που να έχει σχέση με την επιστήμη μου, την ιατρική. Έτσι το 1986, όταν δολοφονήθηκε ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Όλαφ Πάλμε, ενώ χειρουργούσα σκέφθηκα να βάλω σε μια ακτινολογική πλάκα τα νυστέρια που χειρουργούσα και ό,τι άλλο υλικό ήταν πάνω στο χειρουργικό τραπέζι και να δημιουργήσω ένα περιστέρι. «Το περιστέρι της ειρήνης».

Βέβαια το αποτέλεσμα στην αρχή υπήρξε απογοητευτικό, αλλά σιγά - σιγά με επιμονή και υπομονή δημιούργησα τις πρώτες αερογραφίες με το οξυγόνο του χειρουργείου και τις πρώτες συνθέσεις μου κολλώντας λάμες νυστεριών και καθετήρες είτε σε πλάκες άχρηστες από το ακτινολογικό είτε στη συνέχεια σε καμβάδες ζωγραφίζοντας το ανάλογο θέμα. Έτσι προέκυψε η Medical art στη ζωγραφική μου.

Το 1995 (10 χρόνια μετά το πρώτο μου έργο) έκανα μεγάλη έκθεση στο πολιτιστικό κέντρο του Πανεπιστημίου Αθηνών (ροζ κτίριο επί της Ακαδημίας και Σίνα) με 100 έργα Medical art. Στην έκθεση αυτή παρέστησαν οι Πρυτανικές Αρχές του Πανεπιστημίου, καθηγητές της Ιατρικής, τεχνοκριτικοί και πολλοί φίλοι και συνάδελφοι. Έγινε δε και η ανάλογη προβολή από τον Τύπο. Μέχρι σήμερα συνεχίζω και δημιουργώ διάφορα έργα Medical art, εφ’ όσον βεβαίως βρω το κατάλληλο υλικό για το έργο μου.

Σύμπαν «στον αστερισμό του Υδροχόου». Ακρυλικό και 100 οπτικές ίνες (Med-art) σε καμβά 100x70 εκ., 2005.

Ποσειδώνας και Αμφιτρίτη. Αερογραφία σε ακτινολογικό φιλμ 30x40 εκ., 1987.

Απόλλων και Δίας. Αερογραφία σε ακτινολογικό φιλμ 20x25 εκ., 1988.

Δαίδαλος και Ίκαρος. Ελαιογραφία με νυστέρια (Med-art) σε καμβά 60x30 εκ., 1988.

Θαλασσογραφία. Ελαιογραφία με νυστέρια και καθετήρες (Med art) σε καμβά 40x50 εκ., 1988.

Απόλλων και Δάφνη. Αερογραφία σε ακτινολογικό φιλμ 20x30 εκ., 1988

Η ωραία Ελένη. Ακρυλικό και αερογραφία σε ακτινολογικό φιλμ 30x40 εκ., 1989.

Ο Πήγασος. Ελαιογραφία με νυστέρια και καθετήρες (Med- art) 100x80 εκ., 1989.

Όλαφ Πάλμε (Το περιστέρι της Ειρήνης). Ελαιογραφία με νυστέρια και καθετήρες 50x70 εκ., 1987.

Κυκλάμινα. Λάδι, ακρυλικό, νυστέρια και καθετήρες (Med – art) σε μαύρο ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 2003.

Προφύλαξη από το aIds. Βραβευμένο έργο σε εικαστικό διαγωνισμό για το aIds. (Παρνασσός 1989). Ακρυλικό σε μαύρη ακτινολογική πλάκα 30x40 εκ., 1989.

Η νεογνολόγος. Ακρυλικό σε φελιζόλ με καθετηράκια (πεταλούδες). (Συμμετοχή στο Γκάζι, Πανελλήνια 2008) 80x60 εκ., 2008.

Άνδρας αυτός ο άγνωστος (χρωμοσώματα άρρενος). Καθετήρας Foley – αερογραφία σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 2002. (Παρουσίαση στο Ξεν. Καραβέλ στην θεματική έκθεση «Ο άνδρας και η τεστοστερόνη»).

Ηλιοτρόπια. Καθετήρες, νυστέρια, λάδι σε καμβά 40x50 εκ., 1989.

Κυκλάμινα (Med- art) σε καμβά 50x60 εκ., 1986.

Ανθογραφία (σύνθεση) πάνω σε καμβά τυπωμένο από ιστολογική εικόνα αδένων του εντέρου (Med - art) 50x70 εκ., 2009.

Οι τρεις χάριτες Med - art. (aκρυλικό σε ακτινολογικό φιλμ μαύρο), 40x50 εκ., 1986.

Καρδιά με χελιδόνια. Med – art. (tα φτερά χελιδονιών είναι λάμες νυστεριών), 60x40 εκ., 2010.

Φρίξος και Έλλη στον Πήγασο. Μικτή τεχνική (Med - art) με νυστέρια, καθετήρες, πλαστελίνη, ελαιογραφία 80x60 εκ., 2008.

Χριστούγεννα. Ακρυλικό σε ακτινολογικό φιλμ 40x40 εκ., 1987.

Η βάρκα Ειρήνη. Ακρυλικό πάνω σε ιστολογική εικόνα αδένων του εντέρου σε καμβά 50x70 εκ., 2009.

Κυκλάμινα (Med-art) 30x40 εκ., 2008.

Κυκλάμινα. Αερογραφία σε ακτινολογικό φιλμ (Med – art), 2008.

Γλάροι. Med – art σε καμβά 50x70 εκ., 1988.

Το νεογνό. Ακρυλικό σε ιατρική μπλούζα από το νεογνικό τμήμα (Med – art) 60x40 εκ., 1988.

Ο καλλιτέχνης. Ακρυλικό σε ιατρική μπλούζα (ξεθωριασμένη) 100x70 εκ., 2005.

Γλάροι (Med – art) σε καμβά 30x40 εκ., 2003.

Χειρουργική φάση πάνω σε καμβά από πολυουρεθάνη που συμβολίζει το σύμπαν. Ελαιογραφία 1.30x100 εκ., 2008.

Ο καρδιολόγος (συνταξιούχος). Ακτινολογική πλάκα / ακτινογραφία και στηθοσκόπιο θώρακος 30x30 εκ., 2008.

Α Γ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Ε Σ

Η απεικόνιση μορφών αγίων σε διάφορα υλικά (ξύλο, κεραμίδια, όστρακα, χαρτιά, ακτι-νολογικές πλάκες, καμβάδες κ.ά.) ξεκίνησε από το 1986 περίπου όταν γνωρίστηκα με την αγιογράφο Ρένα Δότσου που σπούδασε αγιογραφία στην Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια η επίσκεψή μου και η παραμονή μου στο Άγιο Όρος (Σκήτη Βολιωτών) με βοήθησαν να σπουδάσω με αγιορείτες μοναχούς την τεχνική της αγιογραφίας (αυγοτέμπερα).

Τα τελευταία χρόνια ζωγραφίζω με ακρυλικά χρώματα ή λάδια, αλλά και με σκόνες διάφο-ρες μορφές αγίων ανάλογα με τα υλικά, αλλά και ανάλογα με τον τόπο που δημιουργώ (π.χ, στα Ν. Στύρα ζωγράφιζα πάνω σε πλάκες Καρύστου και σε όστρακα (πίνες). Το 1988 έκαμα στο Πνευματικό Κέντρο Βριλλησίων έκθεση αγιογραφίας με 80 περίπου έργα.

Χριστός. Αυγοτέμπερες σε παλιό, καμένο ξύλο 30x20 εκ., 1990.

Οι άγιοι Θεόδωροι. Ελαιογραφία σε ξύλο 60x50 εκ., 1989. (Εκλάπη από το ατελιέ το 2009).

Άγιος Ιωάννης ο πρόδρομος. Αυγοτέμπερα σε ξύλο 30x40 εκ., 1988.

Οι δύο Απόστολοι (Πέτρος και Παύλος). Ακρυλικό και φύλο χρυσού σε στρογγυλό ξύλο 40x40 εκ., 1989.

Παναγιά. Σχέδιο, νερομπογιά σε χαρτί κομμένο με laser Co2 30x40 εκ., 2009.

Ο Εσταυρωμένος με τη Μαγδαληνή. Ελαιογραφία σε καμβά 60x80 εκ., 1989.

Η γέννηση. Ελαιογραφία σε καραβόπανο 100x70 εκ., 1990.

Ανάσταση σε ξωκλήσσι. Ελαιογραφία σε καραβόπανο 100x70 εκ., 1989.

Τέμπλο σε ξωκλήσι. Ελαιογραφία σε καραβόπανο 100x70 εκ., 1990.

Άγιος Νικόλαος. Αγριογραφία με όσπρια (φακές και ρύζι) 30x40 εκ., 1987.

Παναγιά. Ελαιογραφία σε χαρτί επικολλημένο σε ξύλο 20x25 εκ., 2009.

Μυστικός δείπνος. Ελαιογραφία σε καμβά 1.30x100 εκ., 1995.

Άγιοι Θεόδωροι. Ελαιογραφία σε καμβά επικολλημένο σε ξύλο 50x70 εκ., 2010.

Άγιος Γεώργιος. Ακρυλικό σε ξύλο και φύλλο χρυσού 40x50 εκ., 1995.

Ο Άγιος Φανούριος. Ελαιογραφία σε χαρτί επικολλημένο σε ξύλο 30x40 εκ., 2009. (Από την έκθεσή μου για τους δρόμους στου ζωγράφου. Οδός Αγίου Φανουρίου).

Η οσία Ιάνθη. Ακρυλικό σε παλιό ξύλο 30x40 εκ., 1986.

Η πλατυτέρα ελαιογραφία σε καμβά, επικολλημένο σε ξύλο 100x100 εκ., 2010.

Παναγιά. Ακρυλικό σε σανίδι 70x40 εκ., 1989.

Ο Άγιος Ανδρέας. Ελαιογραφία σε καμβά επικολλημένη σε ξύλο 40x20 εκ., 2010.

Η Παναγιά. Ακρυλικό σε παλαιό ξύλο (ράχη καρέκλας) 30x15 εκ., 1987.

Παναγία και Χριστός. σε παλαιό ξύλο

80x20 εκ., 1990.

Ο προφήτης Ηλίας. Ακρυλικό σε ξύλινο κουτί 40x50 εκ., 1998.

Ο άγιος Ιωάννης. Ακρυλικό σε παλιό ξύλο (κομμάτι από ξύλο γραμμών σιδηροδρόμων) 30x20 εκ., 1988.

Ο άγιος Ιωάννης. Ελαιογραφία επικολλημένη σε ξύλο 20x15 εκ., 2010.

Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Ελαιογραφία σε ξύλο 100x50 εκ., 1988.

Εσταυρωμένος. Ανάγλυφο σε φελιζόλ, χρωματισμοί με ακρυλικά 100x50 εκ., 1995. (Εμπνευσμένο από έργο του Θεοτοκόπουλου).

Άγγελος, σε ξύλινο καπάκι. 30x30 εκ., 2000.

Ο άγιος Έρως. Ακρυλικό σε παλαιά ξύλινη ρακέτα. (Από τοιχογραφία στον Άγιο Μηνά στο Ηράκλειο Κρήτης).

Παναγιά σε πίνα 50x15 εκ., 2003.

Ο άγιος Πέτρος. Ακρυλικό σε παλιό καμένο ξύλο 80x20 εκ., 1999.

Ο άγιος Θεόδωρος ο Τήρων. Ακρυλικά σε ξύλο 100x50 εκ., 1988.

Παναγιά σε όστρακο, 1998.

Άγιος Γεώργιος σε ρίζα ελιάς 30x30 εκ., 1992.

Παντοκράτωρ. Μαδέρι από καΐκι (αλίκτυπο) 1.30x40 εκ., 1990.

Παναγιά σε πλάκα Καρύστου, 1996.

Α Ε Ρ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Ε Σ

Η τεχνική της αερογραφίας πάνω σε ακτινολογικά φιλμ ή σε άλλα υλικά με ακρυλικά ή πλαστικά χρώματα την εμπνεύστηκα στο χειρουργείο, χρησιμοποιώντας το οξυγόνο του χειρουργείου και ένα αεροπίστολο.

Στη συνέχεια ζωγράφισα διάφορα θέματα και τα επένδυα με την τεχνική της αερογραφίας. Αργότερα κόλλαγα σε ακτινολογικές πλάκες μαύρες, διάφορα θέματα και δημιούργησα τα κολάζ με αερογραφία.

Το 1992 έκανα μεγάλη έκθεση ζωγραφικής (100 πίνακες) στην γκαλερί «Δημόκριτος» στο Κολωνάκι με αερογραφίες, που δημιούργησα όχι μόνο σε διάφορες ακτινολογικές πλάκες, αλλά και σε καμβάδες μεγάλων διαστάσεων.

Αγώνες σερφινγκ. Αερογραφία σε καμβά 130x100 εκ., 1992.

Άγγιγμα της ηδονής. Αερογραφία σε ακτινολογική πλάκα 30x40 εκ., 1988.

Ο Νεφρούλης. Αερογραφία και κολάζ σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 1990.

Κατάχρηση φαρμάκων. Αερογραφία και κολάζ σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 1991.

Κυρία με καπέλο. Αερογραφία σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 1992.

Περιστέρι. Αερογραφία σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 2000.

Ηλιοτρόπια. Αερογραφία σε μετάξι 50x70 εκ., 1988.

Η ωκεανίδα Ιάνθη. Αερογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2006.

Ο άγιος Ονούφριος. Αερογραφία σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 1988.

Άγγιγμα της ηδονής. Αερογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 1988.

Ερωτικό. Αερογραφία και κολάζ σε διπλό ακρυλικό φιλμ 100x70 εκ., 1992.

Γοργόνα και ψάρι. Αερογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2007.

Πεταλούδα. Ακρυλικό, αυγοτέμπερα, αερογραφία σε χαρτί 50x70 εκ., 1999.

Ερωτικό. Αερογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 1992.

Θαλασσογραφία. Ακρυλικό - αερογραφία σε ξύλο 1.30x100 εκ., 1992

Σταυρωμένος. Αερογραφία σε καμβά 1.30x100 εκ., 1998.

Γυμνό. Αερογραφία σε καμβά 50x70 εκ., 2007.

Ανθογραφία - αερογραφία σε μαύρο χαρτόνι 60x50 εκ., 1998.

Γλάρος. Αερογραφία σε μπλε μετάξι 50x70 εκ., 2003.

Πυροτεχνήματα στην Αθήνα. Αερογραφία σε καμβά 100x100 εκ., 1990.

Αερογραφία σε καμβά 100x100 εκ., 1991.

Μαργαρίτα κολάζ. Αερογραφία σε ακτινολογικό φιλμ 30x40 εκ., 1991.

Θ. Νόλατζας. Αερογραφία και κολάζ σε ακτινολογικό φιλμ. 30x40 εκ., 1980.

Γυναίκα. Αερογραφία και κολάζ σε ακτινολογικό φιλμ. 35x45 εκ., 1990.

Α Κ Ρ Υ Λ Ι Κ Α

Τα τελευταία χρόνια δουλεύω όλο και περισσότερο τα ακρυλικά χρώματα, τα πλαστικά, τις σκόνες γιατί διαλύονται με νερό και στεγνώνουν γρήγορα. Εκτός τούτου προσφέρονται και για την τεχνική της αερογραφίας.

Ο δάσκαλός μου ο Βαγγέλης Καρύδης ήταν πολύ καλός στη ζωγραφική με ακρυλικά. Μα-θήτευσα πολλά χρόνια κοντά του μέχρι το θάνατό του. Με ακρυλικά έχω κάνει διάφορες συνθέσεις από την ελληνική μυθολογία, προσωπογραφίες, νησιώτικα κ.ά.

Εκτός τούτου είναι το μοναδικό υλικό που κολλάει στις ακτινολογικές πλάκες και προσφέρε-ται για αερογραφίες. Το 1987 έκανα μεγάλη έκθεση ζωγραφικής με ακρυλικά στην γκαλερί «Τοξότης» στο Χαλάνδρι με θέματα ελληνικής μυθολογίας.

Ολυμπιακοί αγώνες του 2004. Ακρυλικό σε καμβά 100x70 εκ., 2004. (Παρουσιάσθηκε στο πλανητάριο σε έκθεση με τους Ολυμπιονίκες – ζωγράφους).

Κεφαλλονιά. Ακρυλικό σε καμβά 50x70 εκ., 2007

Ψάρια (τονάκια) στον ατμό. Ακρυλικό σε χαρτί 30x40 εκ., 2010.

Παπαρούνες. Ακρυλικό σε καμβά 200x1.30 εκ., 2002. (Βρίσκεται στο φουαγιέ του Νοσ. Παίδων «Αγία Σοφία»).

Σέρφινγκ στη Στύρα. Ακρυλικό και κολάζ σε καμβά 50x70 εκ., 2003.

Η Θεά Άρτεμις. Ακρυλικό σε καμβά 40x50 εκ., 1986.

«Αμαζόνες». Ακρυλικό σε καμβά 50x70 εκ., 1986.

Η Θεά Δήμητρα. Ακρυλικό – αερογραφία σε ακρυλικό φιλμ 30x40 εκ., 1998.

Η έφηβη. Ακρυλικό – αερογραφία σε καμβά 100x70 εκ., 2005.

Μέδουσα. Ακρυλικό σε χαρτί, 50x70 εκ., 2005.

Καθένας με την τρέλα του και αυτός με την ομπρέλα του. Ακρυλικό σε χαρτί 30x40 εκ., 2005.

Στον αστερισμό των ιχθύων. Ακρυλικό - αερογραφίες σε καμβά 100x70 εκ., 2004.

Πάτμος. Ακρυλικό 2 μ.x1,5 μ., 1992.

Βαρκάρηδες. Ακρυλικό σε χαρτί, 40x0 εκ., 2007.

Έρωτας. Ακρυλικό σε καμβά, 70x50εκ., 2005.

Β Ο Τ Σ Α Λ Ω Τ Α

Στις καλοκαιρινές διακοπές μου στη Ν. Στύρα Ευβοίας και στη ζάκυνθο (Άνω Γερακάρι) σκέ-φθηκα να εντάξω στα έργα ζωγραφικής (κυρίως τοπία) και διάφορα υλικά από τη θάλασσα όπως βότσαλα, κοχύλια και διάφορα αλίκτυπα. Έτσι δημιούργησα μια σειρά με έργα που κυριαρχούσαν τα βότσαλα. Έτσι αυτά τα έργα τα ονόμασα βοτσαλωτά.

Το καλοκαίρι του 2010 έκαμα στα Ν. Στύρα στο δημοτικό θερινό κινηματογράφο μια έκθεση ζωγραφικής με βοτσαλωτά και κατασκευές με αλίκτυπα που είχε ανεπανάληπτη επιτυχία.

Πεταλούδα. Σύνθεση με βότσαλα θαλάσσης (βοτσαλωτά) σε χαρτόνι 30x40 εκ., 1999.

Ιστιοφόρο βοτσαλωτό με αλίκτυπα και ιστίο από αστακό, 30x40 εκ., 2003.

Κυκλάδες. Βοτσαλωτό με αλίκτυπα, άμμο κ.ά. 1.30x100 εκ., 2006.

Αφροδίτη. Βοτσαλωτό με διάφορα υλικά 50x70 εκ., 2003.

Αμφιτρίτη. Βοτσαλωτό σε κόντρα πλακέ 40x80 εκ., 2008.

Κότα και κλωσόπουλα στη ζάκυνθο. Βοτσαλωτό με βότσαλα (αυγά) από την παραλία «Ναυάγιο» της ζακύνθου. 50x70 εκ., 2007.

Χελώνα καρέτα - καρέτα. Σύνθεση σε χαρτόνι με ζακυνθινά βότσαλα. 30x40 εκ., 2007.

Παραλία Δάφνης ζακύνθου. Ακρυλικό + βοτσαλωτό σε κόντρα πλακέ, 40x50 εκ., 2009.

Δειλινό στα Στύρα. Ακρυλικό + βότσαλα σε κόντρα πλακέ 35x45 εκ., 2007.

Η βάρκα της Μαριαλένας στα Στύρα. Ακρυλικό + βότσαλα σε κόντρα πλακέ 40x50 εκ., 2008.

Οι πατούσες. Σύνθεση, ζωγραφισμένες δερμάτινες πατούσες και βότσαλα, σε κόντρα πλακέ 60x60 εκ., 1995.

Ψάρι από βότσαλα

Πουλιά. Σύνθεση βότσαλα, γυψοταινίες, όστρακα κ.ά. σε ξύλο 80x80 εκ., 1998.

Βοτσαλωτό. Σύνθεση με επιζωγραφισμένα αλίκτυπα, βότσαλα, κοχύλια κ.ά. σε καμβά, 50x70 εκ., 2003.

Δειλινό στα Στύρα. Βοτσαλωτό σε κόντρα πλακέ 30x40 εκ., 2007.

Καθρέπτης. Βοτσαλωτό με διάφορα αλίκτυπα 50x70 εκ., 2007.

Καθρέπτης. Βοτσαλωτό σε ξύλο 30x20 εκ., 1990.

Βοτσαλωτό σε παλιό πορτάκι. Ελαιογραφία - βότσαλα σε καμβά επικολλημένο στο ξύλο 30x20 εκ., 2009.

Σύνθεση με παπαρούνες σε κόντρα πλακέ 1.30x90 εκ., 2007.

Βοτσαλωτό με χελωνάκια. Παραλία Δάφνης, 90x60 εκ., 2008.

Σαντορίνη. Σύνθεση, ελαιογραφία και βότσαλα 80x60 εκ., 2005.

Βοτσαλωτό σε κόντρα πλακέ 20x30 εκ., 1992.

Κ Α Τ Α Σ Κ Ε Υ Ε Σ ( T R A S H A R T )

( ζ ω γ ρ α φ ι κ η α π ο τ α σ κ ο υ π ι δ ι α )

Στις διακοπές μου κυρίως μαζεύω διάφορα αλίκτυπα υλικά από τις παραλίες και τα βρά-χια και δημιουργώ διάφορες κατασκευές. Μαζεύω επίσης διάφορα άχρηστα και πεταγμένα στα σκουπίδια υλικά και μ’ αυτά δημιουργώ καλλιτεχνικά έργα ή κορνίζες για τα έργα μου (ακρυλικά, ακουαρέλες, ελαιογραφίες).

Η ζωγραφική από τα σκουπίδια (trash art) έχει επινοήσει πλήθος καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Τη δεκαετία του ’80 υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική. Τώρα τελευταία βλέπουμε μεγάλα έργα καλλιτεχνών με αναλώσιμα – πεταγμένα – άχρηστα και ανακυκλώσιμα υλικά να κοσμούν διάφορες γκαλερί και μουσεία μοντέρνας τέχνης.

Κουκλόσπιτο Νο 1. Σύνθεση σε πεταγμένο συρτάρι με κουκλάκια, βότσαλα, ξύλα κ.ά. 40x50 εκ., 2007.

Κουκλόσπιτο Νο 2, (παραλλαγή). 2007

Σύνθεση σε μαύρο καμβά, με διάφορα ετερόκλητα υλικά) φλούδες, βότσαλα, κουμπιά, ξύλα κ.ά.) 1.20x80 εκ., 2008.

Ρόδια. Σύνθεση με κλαδιά και ξύλο ελιάς, 30x40 εκ., 2007.

Φωλιά. Σύνθεση σε κόντρα πλακέ με βότσαλα από τον Μύρτο Κεφαλονιάς, στάχυα, μπαλάκια τένις και πινγκ-πονγκ 80x60 εκ., 2002.

Καράβι. Σύνθεση (κατασκευή) με αλίκτυπα, ξύλο ελιάς, κόντρα πλακέ ζωγραφισμένο με 2 θεές της θάλασσας 100x80 εκ., 2006.

Στύρα. Σύνθεση σε σχολικό πίνακα με ρολόι 100x70 εκ., 2004.

Μπαρμούνα. Σύνθεση σε εφημερίδα με βότσαλα κ.ά. σε κόντρα πλακέ 40x50 εκ., 2007.

Σιδερένιο κηπάκι. Ελαιογραφία (πλοίο) 40x40 εκ., 1998.

Κουκλόσπιτο Νο 3, (παραλλαγή) 30x40 εκ., 2008.

Σύνθεση (κατασκευή) με κουμπιά και άλλα σκουπίδια σε καμβά 1.20x80 εκ., 1987.

ζούγκλα. Ελαιογραφία σε παλιό παραθυρόφυλο 80x60 εκ., 2010.

Ελαιογραφία και αλίκτυπα σε ξύλο 100x70 εκ., 2010.

6 τοπία από τα Στύρα σε χαρτόνια. Κορνίζα παλαιό παραθύρι από τα Άνω Στύρα 1.20x30 εκ., 1988.

Η Υγεία κι ο Ασκληπιός. Ελαιογραφίες (σπάτουλα) σε πορτάκια ξύλινα κουζίνας, 60x40 εκ., 2010.

Παραθυρόφυλλο με 6 ακουαρέλες με θέμα «Το παιδί».

Παραθυρόφυλλο με 6 ακουαρέλες με θέμα «Γιατρούς» γελοιογραφίες.

Παραθυρόφυλλο με θέμα «Νησιώτικο» σε χαρτόνι 90x40 εκ., 2006.

Παραθυρόφυλλο με 2 ακουαρέλες θαλασσινές 80x30 εκ., 2007.

Παραθυρόφυλλο με 3 ακουαρέλες από τη ζάκυνθο 90x40 εκ., 2007.

Παραθυρόφυλλο με 3 θέματα σε κόντρα πλακέ 1.20x30 εκ., 2007.

2 παραθυρόφυλλα με διάφορα (8) ορεινά τοπία 1.20x40 εκ., 2010.

Σύνθεση (κατασκευή) με ζωγραφισμένες ρακέτες, μπαλάκια, βότσαλα σε ξύλο, 100x70 εκ., 1999.

Νεροκολοκύθα με ζωγραφισμένο πρόσωπο και ρητό «Το κακό με τις νε-ροκολοκύθες είναι ότι επειδή επιπλέον νομίζουν ότι ξέρουν κολύμπι». 80x20 εκ., 2001.

Άγγελος. Σύνθεση σε παλαιό ξύλο με γάζες, γυψοταινίες κ.ά. 1.20x40 εκ., 1996.

Τιμόνι από βάρκα «Ο ψαράς και ο έρωτας», 90x40 εκ., 1999.

Γ Λ Υ Π Τ Α

Κατά διαστήματα καταπιάνομαι με τη γλυπτική σε αλίκτυπα ή σε ξύλο ελιάς. Έχω όμως δη-μιουργήσει γλυπτά με πηλό ή γύψο και ορισμένα τα έχω πάει στο χυτήριο και έχουν γίνει ορειχάλκινα. Στα πλαίσια διαφόρων εκθέσεων παρουσιάζω και ορισμένα γλυπτά μου.

Γλυπτό από αλίκτυπο ξύλο 20x40 εκ., 1999.

Αθλητής. Γλυπτική σύνθεση από αλίκτυπο ξύλο

Γυμνό σε ορείχαλκο από πήλινο πρωτότυπο, 1989.

Κούνια. Από ξύλο ελιάς, 2005. Χορεύτρια. Αλίκτυπο θαλάσσης 30x15 εκ., 2008.

Ερωτικό. (Άνδρας και γυναίκα). Σύνθεση από αλίκτυπα θαλάσσης, επεξεργασμένα γλυπτά 30x20 εκ., 2005.

Αλίκτυπο από τη θάλασσα του Παγα-σιτικού (Μαλάκι) 20x30 εκ., 2010.

Γοργόνα. Αλίκτυπο θαλάσσης επε-ξεργασμένο 15x15 εκ., 2005.

Σαντορίνη. Σύνθεση με αλίκτυπα, ξύλα και βότσαλα. 30x40εκ., 2010

Αθλητής σε στρέσινγκ. Αλίκτυπο ποταμού, επεξεργασμένο σε σκεριτάνι. 40x15 εκ., 2008.

Σκύλος από αλίκτυπα ξύλα, 2010

Χ Α Ρ Α Κ Τ Ι Κ Α

Χαρακτικά σε Λινολέουμ μου έμαθε η ζωγράφος και χαράκτρια Έλενα Νετσάγιεφ, που έχει το ατελιέ της στην Πεντέλη και έχει σπουδάσει χαρακτική στην Ιταλία. Δημιούργησα και τύ-πωσα σε χαρτί 4 χαρακτικά που τα παρουσιάζω για πρώτη φορά στο βιβλίο μου.

Μωρό, χαρακτικό σε χαρτί, 30x40 εκ., 2009.

Χειρουργός, χαρακτικό (έγχρωμο), 40x60 εκ., 2009.

Χειρουργός, χαρακτικό (έγχρωμο), παραλλαγή, 40x60 εκ., 2009.

Ρόδια, χαρακτικό, 30x40 εκ., 2009.

Ποδηλάτισσες, χαρακτικό σε χαρτί, 50x70 εκ., 2009.

Π Α Ρ Α Μ Υ Θ Ι Α

Κατά τη διάρκεια της θητείας μου στα Νοσοκομεία Παίδων, «Αγλαΐα Κυριακού» και «Αγία Σοφία» σκέφθηκα και δημιούργησα διάφορες φιγούρες (σκίτσα) με θέμα τον Νεφρούλη και την παρέα του (σύνολο 40 περίπου σκίτσα). Έτσι, δημιούργησα το πρώτο παραμύθι με τίτ-λο «Ο Νεφρούλης στο Νοσοκομείο». Στη συνέχεια έγραψα και άλλα παραμύθια όπως ο «Νεφρούλης έχει τα γενέθλιά του», «Ο Νεφρούλης στην πινακοθήκη», «Ο Νεφρούλης στον Οδοντίατρο» κ.ά. Σκέφθηκα επίσης και εικονογράφησα δύο παλιά παραμύθια «Ο εγωιστής γίγαντας» του oscar White και «Ο άρρωστος βασιλιάς» με παραλλαγές των κειμένων. Πι-στεύω να ολοκληρώσω όλη τη σειρά 10 περίπου παραμύθια.

Ο άρρωστος Βασιλιάς(η συνταγή της ευτυχίας)

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς που είχε ένα πολύ μεγάλο βασίλειο. Κάποτε αρρώστησε και έπεσε στο κρεβάτι. Το σώμα του γέμισε όλο κοκκινίλες και κάθε μέρα είχε πολύ πυρετό. Είχε αδυνατίσει πολύ και δεν μπορούσε να σηκώσει ούτε το χέρι του.

Ο βασιλιάς φώναξε τους καλύτερους γιατρούς από το βασίλειό του και τους είπε να κάνουν ότι μπο-ρούν για να τον γιατρέψουν. Οι γιατροί του έκαναν συμβούλιο και του ανακοίνωσαν την απόφασή τους. Βασιλιά μου, είπαν. Εάν θέλεις να γίνεις καλά θα πρέπει να φορέσεις το πουκάμισο ενός ευτυχι-σμένου ανθρώπου, αλλιώς πολύ σύντομα θα πεθάνεις.

Ο βασιλιάς κάλεσε τους αξιωματικούς του και τους είπε να μαζέψουν τους πιο έμπιστους στρατιώτες και να ψάξουν σε όλο το βασίλειο για να βρουν έναν ευτυχισμένο άνθρωπο. Αφού τον βρουν, να τον φέρουν αμέσως στο παλάτι του. Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν οι αξιωματικοί για να βρουν τον ευτυχισμένο άνθρωπο.

Οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες δρόμο πήραν και δρόμο άφηναν ψάχνοντας σε πόλεις, σε βουνά και σε λαγκάδια να βρουν έναν ευτυχισμένο άνθρωπο.

Έφτασαν στις άκρες του βασιλείου, κοντά στη θάλασσα, αλλά ευτυχισμένο άνθρωπο δεν βρήκαν πουθενά.

Έτσι λοιπόν πήραν το δρόμο της επιστροφής. Όμως, σε ένα χωριουδάκι, άκουσαν κάποιον χωρικό που έλεγε πως υπάρχει ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που ζει στο βουνό.

Οι αξιωματικοί ανέβηκαν στο βουνό και έψαξαν να βρουν τον ευτυχισμένο άνθρωπο. Μετά από πολύ ώρα, συνάντησαν έναν «κουρελή» άνθρωπο να κοιμάται ξέγνοιαστος κάτω από ένα δέντρο. Φαινόταν ευτυχισμένος και ευχαριστημένος.

- Σήκω αμέσως άνθρωπέ μου, είπε με δυνατή φωνή ο αξιωματικός. Πες μου, είσαι ευτυχισμένος;- ΝΑΙ, του απαντά αμέσως ο «κουρελής». Τα έχω όλα. Το δροσερό νεράκι μου, τον καθαρό αέρα, το φαγητό μου το εξασφαλίζω από το δάσος. Είμαι ευτυχισμένος.

- Πάμε αμέσως στο παλάτι. Σε θέλει ο βασιλιάς. Θα σου δώσει πολλά δώρα.- Αφήστε με. Δεν θέλω δώρα. Θέλω να μείνω εδώ, συντροφιά με τα πουλιά και τα ζώα.

Με το ζόρι οι στρατιώτες πήραν τον «κουρελή» και τον οδήγησαν στο παλάτι του βασιλιά.

Οδήγησαν τον «κουρελή» στον άρρωστο βασιλιά. Όταν τον είδε ο βασιλιάς, του είπε αμέσως:- Είσαι ευτυχισμένος;

- Ναι, βασιλιά μου. Τα έχω όλα και είμαι πολύ ευτυχισμένος και χαρούμενος.

- Αμέσως, λέει ο βασιλιάς, βγάλτε του το πουκάμισο να το φορέσω να γίνω καλά. Αλλά ο κουρελής, εκτός από την κάπα του δεν είχε πουκάμισο. Έτσι έμεινε γυμνός μπροστά στο βασι-λιά. Ο βασιλιάς απογοητευμένος είπε:- Βρήκα ένα ευτυχισμένο άνθρωπο και αυτός δεν είχε ούτε ένα πουκάμισο.Και έγειρε και πέθανε.

Έτσι, ο φτωχός αλλά ευτυχισμένος «κουρελής» γύρισε στο βουνό του για να ζήσει μαζί με τους φίλους του τα πουλιά και τα ζώα, πίνοντας καθαρό νερό από τις πηγές και αναπνέοντας τον δροσερό αέρα του βουνού.

Ο εγωιστής γίγαντας

Κάθε μέρα τα παιδιά γυρνώντας από το σχολείο τους πήγαιναν και έπαιζαν στον κήπο του Γίγαντα. Ήταν ένας μεγάλος κήπος με πολλά δένδρα, λουλούδια και καταπράσινη χλόη. Την Άνοιξη άνθιζαν οι ροδακινιές και οι πεταλούδες πέταγαν χαρούμενες και ξέγνοιαστες από λουλούδι σε λουλούδι. Τα πουλιά κελαηδούσαν πάνω στα κλαδιά και τα παιδιά έτρεχαν ξέγνοιαστα και σκαρφάλωναν επάνω στα δένδρα. Περνούσαν πολύ ωραία, φώναζαν, γελούσαν, έτρεχαν πέρα δώθε και όλο έλεγαν μεταξύ τους:- Τι ωραίος κήπος και τι τυχερά παιδιά που είμαστε που μπορούμε και παίζουμε μέσα σ’ αυτόν τον καταπράσινο κήπο.

Μια μέρα που τα παιδιά έπαιζαν αμέριμνα στον κήπο, εμφανίσθηκε ο Γίγαντας που ήταν ο ιδιοκτήτης του κήπου.- Τι κάνετε εκεί, φώναξε με την βροντερή φωνή του. Γιατί ανεβαίνετε στα δένδρα μου; Γιατί πατάτε

την καταπράσινη χλόη μου; Φύγετε αμέσως και μην ξαναπατήσετε εδώ.Τα παιδιά έφυγαν τρομαγμένα και δεν ξαναπάτησαν στον κήπο του Γίγαντα. Μαζί με τα παιδιά έφυγαν και τα πουλιά και οι πεταλούδες.

Ο Γίγαντας έκτισε ένα ψηλό τοίχο γύρω από τον κήπο για να μην μπαίνουν τα παιδιά μέσα.- Ο κήπος είναι δικός μου φώναζε δυνατά και δεν επιτρέπω σε κανένα να μπαίνει μέσα.Έβαλε και μια μεγάλη ταμπέλα που έγραφε ότι δεν επιτρέπεται σε κανένα η είσοδος. Ο Γίγαντας ήταν πολύ εγωιστής, όλα τα ήθελε δικά του. Τα καημένα τα παιδιά δεν είχαν τώρα τόπο για παιχνίδι. Ο δρόμος ήταν γεμάτος χώματα, πέτρες και λακκούβες Έτσι λοιπόν όταν τελείωναν τα μαθήματα τους γυρόφερναν γύρω γύρω από τον κήπο έβλεπαν τον πελώριο τοίχο και έλεγαν: Τι καλά που περνάγαμε εκεί μέσα.

Κάποτε ήρθε η Άνοιξη. Ο τόπος γέμισε όμορφα αγριολούλουδα. Οι μαργαρίτες και οι παπαρούνες στόλιζαν τα γύρω χωράφια και τα πουλιά κελαηδούσαν στα δένδρα. Παντού υπήρχε Άνοιξη, μόνο στο κήπο του Γίγαντα επικρατούσε ο Χειμώνας. Τα δένδρα άνθισαν και τα πουλιά δεν κελαηδούσαν. Παντού υπήρχε χιόνι που σκέπαζε τα πάντα. Κάθε μέρα επικρατούσε παγωνιά και ο βοριάς φυσούσε με δύναμη και έπαιρνε τα κεραμίδια από την σκεπή του πύργου που έμενε ο Εγωιστής Γίγαντας.

Ο Γίγαντας ήταν πάντα τυλιγμένος με βαριά ρούχα για να μην κρυώνει. Έβλεπε τον κήπο του από το παράθυρο και μονολογούσε.- Τι συμβαίνει, δεν μπορώ να καταλάβω. Γιατί αργεί τόσο πολύ η Άνοιξη; Γιατί χιονίζει και φυσά βοριάς στον κήπο μου;Έτσι πέρναγε ο καιρός και η Άνοιξη δεν έρχονταν ούτε το καλοκαίρι, ούτε το φθινόπωρο. Στον κήπο του Γίγαντα βασίλευε ο Χειμώνας, η παγωνιά, το χιόνι και το χαλάζι.

Μια μέρα ενώ ο Γίγαντας ήταν ξαπλωμένος και κοιμόταν άκουσε μια μελωδική μουσική που ηχούσε γλυκά-γλυκά στ’ αυτί του.- Θα είναι οι μουσικοί του βασιλιά σκέφθηκε. Αλλά ήταν όμως ένας πολύ μικρός και πανέμορφος σπίνος που κελαηδούσε σε ένα καταπράσινο κλαράκι. Το κελάηδισμα του σπίνου ξύπνησε το Γίγαντα που έτρεξε χαρούμενος στο παράθυρο να δει τι συμβαίνει.

Κοιτάει από το παράθυρο και βλέπει τον κήπο του ανθισμένο και πράσινο.- Επιτέλους αναστέναξε ήρθε η Άνοιξη. Όλα στο κήπο μου είναι ανθισμένα τα πουλιά ξαναγύρισαν. Όλα τριγύρω μοσχομυρίζουν Άνοιξη. Τι χαρούμενος και ευτυχισμένος είμαι σήμερα, μονολογούσε ο Γίγαντας.

Ο Γίγαντας κοίταξε προσεκτικά από το παράθυρό του και είδε τα παιδιά να παίζουν στον Κήπο του. Είχαν τρυπώσει μέσα από μια τρύπα που είχαν κάνει στην βάση του τοίχου. Όπου πατούσαν τα παιδιά έλιωνε το χιόνι και φύτρωνε καταπράσινο γρασίδι.Ο κήπος πάλι άνθισε και τα πουλιά βρήκαν καταφύγιο στα καταπράσινα δένδρα. Σε κάθε δένδρο που ανέβαιναν τα παιδιά, αμέσως αυτό πρασίνιζε και έβγαζε κάτασπρα λουλούδια.

Όλος ο κήπος άλλαξε με μιας μόλις μπήκαν μέσα τα παιδιά. Όμως σε μια γωνία επικρατούσε ο χειμώνας. Ήταν η πιο πιο απόμακρη γωνιά του κήπου. Εκεί στεκόταν ένα αγοράκι. Ήταν μικρούλι και δεν μπορούσε να φτάσει τα κλαδιά του δένδρου. Προσπαθούσε το καημενούλι να ανέβει επάνω αλλά δεν μπορούσε. Έκλαιγε χύνοντας μαύρο δάκρυ. Το καημένο το δένδρο ήταν ακόμη σκεπασμένο με χιόνι, ο βοριάς φυσομανούσε και του λύγιζε τα κλαριά του.- Σκαρφάλωσε αγοράκι μου είπε το Δένδρο και λύγισε όσο μπορούσε τα κλαριά του για να ανέβει το

αγοράκι.

Το αγοράκι προσπαθούσε και όλο πήδαγε και όλο άπλωνε τα χεράκια του για να κρατηθεί από τους κλώνους του δένδρου. Μα δε μπορούσε και έκλαιγε παραπονεμένο. Το χιόνι και ο βοριάς βασίλευαν σε αυτή την γωνιά του κήπου. Τα δάκρυα του μικρού αγοριού έπεφταν στο χιόνι και το έλιωναν, αμέσως εκεί που έπεφταν τα δάκρυα φύτρωνε καταπράσινη χλόη.

Ο Γίγαντας είδε αυτό το παράξενο φαινόμενο που συνέβαινε στον κήπο του και αμέσως κατάλαβε. Η καρδιά του μαλάκωσε και έλεγε:- Τι εγωιστής που ήμουν. Τώρα καταλαβαίνω γιατί άργησε η άνοιξη να έρθει στον κήπο μου. Έτρεξε αμέσως στην γωνιά του κήπου πήρε το μικρό αγοράκι στα μεγάλα του χέρια, το σήκωσε και το έβαλε επάνω στο πιο ψηλό κλαρί του χιονισμένου δένδρου.Το αγοράκι έσκυψε και τον φίλησε γλυκά στο μέτωπό του. Ο Γίγαντας μετάνιωσε αληθινά για το φέρσιμό του στα μικρά παιδιά.

Φόρεσε τα ρούχα του και βγήκε χαρούμενος στον κήπο του. Όταν τον είδαν τα παιδιά, έτρεξαν φοβισμένα να φύγουν. Μα ο κήπος ξαναχειμώνιασε. Μόνο το μικρό αγοράκι δεν έφυγε γιατί δεν μπορούσε να κατέβει από το δένδρο. Ο Γίγαντας πήγε κοντά του και το κατέβασε κάτω με τα χέρια του. Το αγκάλιασε τρυφερά και το φίλησε. Είδαν τα παιδιά το φέρσιμο του Γίγαντα και πλησίασαν πάλι στον κήπο.- Ελάτε μη φοβάστε τους είπε ο Γίγαντας, ο κήπος είναι δικός σας. Μπορείτε να παίζετε όποτε θέλετε

και όσο θέλετε.

Πήρε ένα μεγάλο τσαπί και με πολύ δύναμη άρχισε να γκρεμίζει τον τοίχο που είχε φτιάξει. Αφού τον γκρέμισε όλο, φώναζε τα παιδιά.- Ελάτε να παίξετε ο κήπος είναι δικός σας. Ο κόσμος που περνούσε από εκεί είδαν τον Γίγαντα να παίζει με τα παιδιά . Όλη την ημέρα έπαιζαν, το βράδυ αποχαιρέτησαν τον καλό τους Γίγαντα.Ο Γίγαντας ρώτησε τα παιδιά:- Που είναι εκείνο το αγοράκι που έβαλα πάνω στο δένδρο,

το αγαπώ πολύ.- Δεν ξέρουμε του είπαν τα παιδιά.- Όταν το δείτε να του πείτε να έλθει να παίξει μαζί σας.

Είναι πολύ καλό παιδί και το το αγαπάω πολύ.Τα παιδιά φεύγοντας άκουσαν την φωνή του Γίγαντα.- Μην ξεχάσετε να πείτε στο μικρό αγόρι να έλθει να παίξει.

Πέρασαν πολλά χρόνια. Ο Γίγαντας γέρασε και ένιωθε ανήμπορος.Δεν μπορούσε να παίξει με τα παιδιά και καθόταν σε μια μεγάλη πολυθρόνα και έβλεπε τα παιδιά που έπαιζαν. Κοιτούσε τα δένδρα, τα λουλούδια, τα παιδιά και ψιθύριζε.- Τα ομορφότερα λουλούδια του κόσμου είναι τα παιδιά. Ένα πρωινό καθώς καθόταν στην πολυθρόνα, σαστισμένος κοίταζε σε μια απόμακρη γωνία ένα δέν-δρο γεμάτο κατάλευκους ανθούς. Κάτω από το δένδρο στεκόταν το αγοράκι που είχε αγαπήσει πολύ, γιατί τον είχε φιλήσει κάποτε. Έτρεξε κοντά του. Μόλις το είδε φώναξε θυμωμένος.- Ποιος τόλμησε να σε λαβώσει στα χεράκια σου.

Πες μου για να πάω με το σπαθί μου να τον σφάξω- Όχι μη το κάνεις αυτό είπε το αγοράκι.

Αυτές είναι πληγές αγάπης.- Ποιος είσαι εσύ, ρώτησε ο Γίγαντας και γονάτισε με δέος μπροστά στο μικρό αγόρι. Το παιδί χαμογέλασε και του είπε:- Κάποτε με άφησες να παίξω στον κήπο σου. Σήμερα θα έρθεις

στον δικό μου κήπο, στον Παράδεισο.

Το απόγευμα όταν τα παιδιά μπήκαν στον κήπο του Γίγαντα για να παίξουν βρήκαν το Γίγαντα νεκρό κάτω από το δένδρο σκεπασμένο με κατάλευκους ανθούς.

Ο Νεφρούλης στο νοσοκομείο

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα παιδάκι που τον έλεγαν Νεφρούλη γιατί έμοιαζε με ένα όργανο του σώματός μας «τον νεφρό».Μια μέρα εκεί που έπαιζε με την φίλη του την καρδούλα, έπεσε και κτύπησε.Έτρεξε αμέσως η καρδούλα και τον βοήθησε να σηκωθεί από κάτω.

- Μήπως πονάς Νεφρούλη μου, του είπε η Καρδούλα.- Ζαλίζομαι λίγο και βλέπω μυγάκια και αστεράκια, απάντησε

ο Νεφρούλης.Κοντά τους έτρεξαν η Πωπίτσα και ο Οδοντούλης

Φώναξαν ασθενοφόρο και έβαλαν μέσα τον Νεφρούλη.Το ασθενοφόρο έτρεξε γρήγορα, ανοίγοντας δρόμο με την σειρήνα του.

Έφθασε γρήγορα στο Νοσοκομείο των Παίδων. Αμέσως τον εξέτασε ο γιατρός Σαγώνιας που εφημέ-ρευε με τον βοηθό του Αληθωράκη.- Που πονάς; τον ρώτησαν- Ζαλίζομαι λίγο λέει ο Νεφρούλης- Είσαι τυχερός που δεν έχεις τίποτε σοβαρό, του είπε ο γιατρός Σαγώνιας

Ο γιατρός κάλεσε τους φίλους του τον Οδοντούλη, την Πωπίτσα και την Καρδούλα και του είπε ότι ο Νεφρούλης έχει πάθει εγκεφαλική διάσειση και θα πρέπει να μείνει λίγες μέρες στο Νοσοκομείο.

Ο Νεφρούλης ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι και περίμενε τους γιατρούς να τον κάνουν καλά.

Σε λίγο ήρθε ο γιατρός Σαγώνιας με την νοσηλεύτρια Μαγουλίτσα.- Νεφρούλη μου, του είπε η Μαγουλίτσα, γρήγορα θα γίνεις καλά.

Πρέπει πρώτα να πάρεις τα φάρμακά σου.

Σε λίγες μέρες ο Νεφρούλης αισθάνθηκε πολύ καλύτερα.Δέχθηκε τους φίλους του στο Νοσκομείο.

Ο γιατρός Σαγώνιας του είπε ότι έγινε εντελώς καλά και μπορεί να πάει στο σπίτι του.

Έτσι ο Νεφρούλης ξεκίνησε χαρούμενος για το σπίτι του.

Διάβασε τα μαθήματά του που τα είχε αφήσει.

Έφαγε όλο το φαγητό του.

Και κοιμήθηκε ευτυχισμένος και ευχαριστημένος που είναι πολύ γερός και δυνατός όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του.

Ε Ι Κ Ο Ν Ο Γ Ρ Α Φ Η Σ Ε Ι Σ Β Ι Β Λ Ι Ω Ν

Το συγγραφικό μου έργο περιλαμβάνει 60 περίπου βιβλία (ιατρικά, λογοτεχνικά, ιστορικά, καλλιτεχνικά κ.ά.). Σ’ όλα σχεδόν τα βιβλία μου δημιουργούσα τα εξώφυλλα και εικονογρα-φούσα με σχέδια ή ακουαρέλες ή ακόμα και με ελαιογραφίες ή ακρυλικά διάφορα θέματα. Από επιλεγμένα βιβλία παρουσιάζω μερικές εικόνες που έχουν εικαστικό ενδιαφέρον. Το συνολικό εικονογραφικό υλικό ανέρχεται σε 3.000 και πλέον σχέδια και εικόνες.

E. MEtCHNIKoFF, Σχέδιο-μολύβι 25x35εκ. από το βιβλίο «Πρωτοπόροι της Ιατρικής», εκδόσεις «Λίτσας», 2001

ΒΟΥΡΟΣ, Σχέδιο-μολύβι 25x35εκ. από το βιβλίο «Πρωτοπόροι της Ιατρικής», εκδόσεις «Λίτσας», 2001

ΓΑΛΒΑΝΗΣ, Σχέδιο-μολύβι 25x35εκ. από το βιβλίο «Πρωτοπόροι της Ιατρικής», εκδόσεις «Λίτσας», 2001

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, Σχέδιο-μολύβι 25x35εκ. από το βιβλίο «Πρωτοπόροι της Ιατρικής», εκδόσεις «Λίτσας», 2001

ΔΟΞΙΑΔΗΣ, Σχέδιο-μολύβι 25x35εκ. από το βιβλίο «Πρωτοπόροι της Ιατρικής», εκδόσεις «Λίτσας», 2001

Ερωτικό, Ακουαρέλα από το βιβλίο «ο έρωτας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».

Το φιλί, Ακουαρέλα 20x40εκ. από το βιβλίο «ο έρωτας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».

Απιστία, Ακουαρέλα 20x30εκ. από το βιβλίο «ο έρωτας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».

Άσκηση και Υγεία, ασπρόμαυρο σχέδιο για εξώφυλλο του βιβλίου «Άσκηση και Υγεία».

Ερωτική σύνθεση, Ακουαρέλα 20x30εκ. από το βιβλίο «ο έρωτας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».

Ερωτική ζωή, σχέδιο με μολύβι από το βιβλίο «ο έρωτας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».

Ερωτική σύνθεση, από το βιβλίο «ο έρωτας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».

Σχέδιο από την ποιητική συλλογή «Το άλλο μισό».

Σχέδιο από το βιβλίο «Ιατρική εγκυκλοπαίδεια του άνδρα».

ΑΦΙΣΕΣ - ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΒΙΒΛΙΩΝ - CD

Σ Π Ο Υ Δ Ε Σ

Από μικρός ζωγράφιζα οτιδήποτε μου άρεσε. Μελετώντας όμως την ιστορία της τέχνης και επισκέπτοντας διάφορα μουσεία του κόσμου «σπούδασα» πολλούς παλαιούς και σύγχρο-νους ζωγράφους. Κατά τη διάρκεια της μετεκπαίδευσής μου στη Γερμανία μου δόθηκε η ευκαιρία τόσο στη Γερμανία όσο και στη γειτονική Ολλανδία να «μελετήσω» τους ιμπρε-σιονιστές και ιδιαίτερα τον Βαν Γκογκ. Από τη φύση μου όμως μου άρεσε ο εξπρεσιονισμός και η action Painting (η ζωγραφική της δράσης).

Για μένα ο πίνακας ζωγραφικής είναι ένα πεδίο δράσης όπως άλλωστε είναι και το χειρουρ-γείο. Έτσι μου ήταν δύσκολο να μπω στα καλούπια της κλασικής ζωγραφικής και του σχεδί-ου. Παρόλα αυτά, παρ’ ότι μου άρεσαν διάφοροι πίνακες προσπάθησα και τους ζωγράφισα «τους σπούδασα» αντιγράφοντάς τους με τον δικό μου όμως τρόπο γραφής (ζωγραφικής). Έτσι ζωγράφισα πίνακες εμπνευσμένος από έργα του Van Gogh που είναι ο πιο αγαπημένος μου. (Το 2009 έκανα έκθεση στο Hilton με έργα Van Gogh). Εμπνεύστηκα επίσης από έργα του Θεοτοκόπουλου, του Καραβάτζιο Καράτσι, του Μίλε, του Πικάσο, του Ντεγκά, του Μονέ κ.ά. και από τους Έλληνες εμπνεύστηκα από έργα του Βολανάκη, του Ιακωβίδη, του Λύτρα, του Πανταζή, του Λεμπέση, του Άγγελου Καρύδη κ.ά.

Αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκογκ (Van Gogh). Μουσείο Van Gogh Άμστερνταμ. Ο Van Gogh ζωγράφισε πολλά πορτρέτα του (περί τα 70) λόγω ελλείψεως μοντέλων. Σ’ αυτό το πορτρέτο χρησιμοποιεί την τεχνική του ντιβιονισμού (μικρές κοφτές πινελιές) με ατόφιο παστόλο χρώμα. Με την ίδια τεχνική προσπάθησα να ζωγραφίσω και εγώ το πορτρέτο του, δίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο σπινθηροβόλο βλέμμα του.Ελαιογραφία σε καμβά, 60x40εκ., 2009

Σκεπτόμενος γιατρός (Siz Luke Fildes). Take Gallery, Λονδίνο. Ο πίνακας απεικονίζει το γιατρό που σκέπτεται μπροστά στην αρρώστια του παιδιού, το παιδί είναι τοποθετημένο σ’ ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι με καρέκλες και μαξιλάρια. Ο σερ Λιουκ Φαιλντς (1844-1907) ζωγράφισε αυτό το έργο μετά από παραγγελία του μεγιστάνα Hir Hern tate (ο ιδρυτής της Πινακοθήκης). Το θέμα το διάλεξε ο ίδιος ο καλλιτέχνης ύστερα από προσωπική εμπειρία. Ο πίνακας αυτός έχει αναπαραχθεί πολλές φορές. ζωγράφισα και εγώ αυτό τον πίνακα ύστερα από παραγγελία συναδέλφου.Ελαιογραφία σε καμβά, 80x70εκ., 1988

Σταχυοχώραφα με κοράκια (Van Gogh 1899). Αυτό το έργο ο καλλιτέχνης το ζωγράφισε στο τέλος της ζωής του με τις χαρακτηριστικές «καρφωτές» πινελιές. Το ζωγράφισα το 2007 στις διαστάσεις που υπάρχει στο μουσείο που επισκέ-φτηκα και μελέτησα.Ελαιογραφία σε καμβά, 60x40εκ., 2007

Ο Χριστός νεκρός (Ανίμπαλς Καράτσι). Ο Καράτσι (1560-1609) γεννήθηκε στη Μπολόνια αλλά έδρασε στη Ρώμη ζωγραφίζοντας παραγγελίες καρδιναλίων όπως αυτό το έργο που παρήγγειλε ο καρδινάλιος Φλάβιο Κίτζι. Ο Καράτσι βασίστηκε σε έργο του Μαντένια. Βασίστηκα και εγώ στο έργο αυτό του Καράτσι και το ζωγράφισα με αδρές πινελιές και ορισμένες τροποποιήσεις με θέμα: ο Χριστός ξανασταυρώνεται» στην έκθεσή μου για τους «δρόμους στου ζωγράφου» (Οδός Καζαντζάκη).Ελαιογραφία σε καμβά, 80x60εκ., 2009

Βοσκοπούλα που φυλάει κοπάδι με πρόβατα (του Φρανσουά Μιλέ). Ο Μιλέ (1814-1875) καταγόταν από αγροτική οικογένεια, γι’ αυτό και ζωγράφιζε πολλά θέματα από τη φύση. Το έργο αυτό βραβεύτηκε το 1864 στο «Σαλόν» του Πα-ρισιού. Το έργο αυτό με πολλές τροπολογίες και άλλη τεχνική το δούλεψα πολύ παρουσιάζοντας μια φίλη μου που στα παιδικά της χρόνια έκαμε τη βοσκοπούλα στον Έβρο.Ελαιογραφία, 100x70εκ., 2008

Ηλιοτρόπια (Van Gogh 1986). Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ (1853-1890) στη σύντομη καλλιτεχνική του πορεία (10 χρόνια ζω-γράφισε περί τα 600 έργα. Ένα που έγινε γνωστό ήταν τα λιοτρόπια που ίσως είναι ένα από τα ακριβότερα έργα τέχνης. Τα ηλιοτρόπια είναι το αγαπημένο μου θέμα που το έχω ζωγραφίσει πολλές φορές με διάφορες τεχνικές (αερογραφίες, Med - art κ.ά.). Σ’ αυτό το έργο προσπάθησα να αποδώσω την τεχνική του Van Cogh (ιμπάστο) με σπάτουλα και πινέλο. Το μελέτησα καλά στο National Gallery του Λονδίνου και το ζωγράφισα στις ίδιες ακριβώς διαστάσεις που βρίσκεται στο μουσείο (97x73 εκ.).Ελαιογραφία σε καμβά, 100x70εκ., 2009

Μωβ ανεμώνες (Άγγελος). Ο Άγγελος Παναγιώτου γεννήθηκε το 1943 στη Φαρκαδόνα Τρικάλων. ζωγραφίζει ρεαλι-στικά θέματα σε μαύρο φόντο, με τη δική του προσωπική τεχνική. Αγαπητός φίλος με ενέπνευσε και δημιούργησα ελαιο-γραφίες με θέματα «νεκρή φύση» σε μαύρο φόντο. Άλλωστε τα μαύρα φόντα ήταν ήδη γνωστά από την τεχνική μου σε μαύρες ακτινολογικές πλάκες (Μed - art).Ελαιογραφία σε καμβά, 60x40εκ., 2009

Προμηθέας και Ωκεανίδες (Καρύδης). Ο Βαγγέλης Καρύδης υπήρξε δάσκαλός μου. Πέθανε το 2003 σε ηλικία 60 ετών περίπου. ζωγράφισε πολλά θέματα από την ελληνική μυθολογία, με ακρυλικά χρώματα και με «αέρινες» φιγούρες. Έτσι και εγώ ζωγράφισα πολλά θέματα από την ελληνική μυθολογία που τα παρουσίασα το 1988 στη γκαλερί «Τοξότης» στο Χαλάνδρι. Ένα απ’ αυτά (ελαιογραφία) είναι ο Προμηθέας και οι Ωκεανίδες (μία από τις Ωκεανίδες ονομαζόταν Ιάνθη).Ελαιογραφία σε καμβά, 1,20x80εκ., 1988

Μονοκάταρτο καΐκι (Γ. Βολανάκης). Ο Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907) υπήρξε μεγάλη μορφή της ελληνικής ζω-γραφικής. Συνήθως ζωγράφιζε θαλασσογραφίες, λιμάνια, πλοία, ναυμαχίες κ.ά. Ένα από τα έργα του (μονοκάταρτο καΐκι) προσπάθησα να ζωγραφίσω με την κλασική τεχνική της ελαιογραφίας (πινέλο).Ελαιογραφία σε καμβά, 80x60εκ., 1989

Γαρύφαλο, κρίνος, κρίνος τριαντάφυλλο (Σάρτζεντ, 1856-1925). Ο Σάρτζεντ ζωγραφίζει αυτό το έργο ένα φθινο-πωρινό δειλινό έχοντας ως πρότυπα τα δύο κοριτσάκια του φίλου του Μπερνάρντ. Παραλλαγή του έργου αυτού που υπάρχει στο μουσείο «tate gallery» στο Λονδίνο, ζωγράφισα και εγώ προσθέτοντας 3 μαργαρίτες μωρά.Ελαιογραφία σε καμβά, 50x60εκ., 2009

Κορίτσι με περιστέρια. (Σπουδή σε έργο του Λεμπέση). Ακρυλικό σε καμβά 100x70 εκ., 2006.

Παιδί με μαργαρίτες (Πικάσο). Ο Πάμπλο Πικάσο (1881-1973) ζωγράφισε χιλιάδες έργα τόσο κλασικά την πρώτη καλ-λιτεχνική του περίοδο (1897. Επιστήμη και ευσπλαχνία) όσο και κυβιστικά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ένα από τα κυβιστικά έργα του προσπάθησα να ζωγραφίσω προσθέτοντας 3 μαργαρίτες μωρά, από τη σειρά τα παιδιά τα ωραιότε-ρα λουλούδια του κόσμου.

Η γέφυρα (Βαν Γκογκ). Η κρεμαστή γέφυρα του Αγκλουά στην Αρλ ήταν ένα έργο του καλλιτέχνη γεμάτο φως και ήλιο που το ζωγράφισε το 1888 όταν μετακόμισε στην Άρλ (Αρελάτη) στις ακτές της Μεσογείου. Το έργο αυτό το ζωγράφισα και εγώ με σπάτουλα και αδρές πινελιές προσθέτοντας άφθονες παπαρούνες.Ελαιογραφία, 60x40εκ., 2009

Ο γιατρός Γκασσέ (Van Gogh). Το έργο αυτό βρίσκεται στο μουσείο orsay στο Παρίσι. Ο Van Gogh για να ευχαριστήσει το φίλο του γιατρό και καλλιτέχνη γιατρό Γκασέ του ζωγράφισε δύο πορτραίτα. Σ’ αυτό τον πίνακα ο γιατρός βαστά τη δακτυλίτιδα (φαρμακευτικό φυτό) που έδινε στον Van Gogh. Η δακτυλίτιδα σε μεγάλες δόσεις προκαλεί παρενέργειες όπως σύγχυση και μη διάκριση των χρωμάτων. Εκτενής αναφορά υπάρχει στα κείμενα και στην παρουσίαση του έργου του Van Gogh στο Hilton to 2009Ελαιογραφία, 40x50εκ., 2009

Είχε καρδιά (Eurique Simonet) Πράδο Μαδρίτη. Ο Σιμονέτ (1866-1927) ζωγράφισε αυτόν τον πίνακα όταν σπούδασε στη Ρώμη. Ήταν υποχρεωτικό για τους φοιτητές να ζωγραφίσουν ένα γυμνό. Ο Σιμονέτ ζωγράφισε ένα γυμνό στο νεκρο-τομείο. Παρά το νεαρό της κοπέλας η διάγνωση των παθολογοανατόμων ήταν ότι έπασχε από την καρδιά της. Ο πίνακας που βρίσκεται στο μουσείο Πράδο της Μαδρίτης είναι τεραστίων διαστάσεων (2.91x1.77) παρ’ ότι ο πίνακας έχει σχολα-στική λεπτομέρεια τον ζωγράφισα με αδρές πινελιές χωρίς όμως να ξεφύγω από το θέμα και τις λεπτομέρειες.Ελαιογραφία, 40x50εκ., 2008

Η μάννα (Γ. Ιακωβίδης). Ο Γεώργιος Ιακωβίδης (1854-1932) υπήρξε μεγάλος ζωγράφος και καθηγητής της Α.Σ.Κ.Τ. ζωγραφίζει ηθικογραφικά θέματα όπως αυτό της εικόνας. ζωγράφισα και εγώ με την τεχνική μου της σπάτουλας αυτή τη θαυμάσια ελαιογραφία.Ελαιογραφία, 80x60εκ., 2009

Ο άγιος Πέτρος κλαίει (Γκουίντο Ρενί). Ο Ρενί (1575-1642) υπήρξε διάσημος ζωγράφος της Ευρώπης. ζωγράφιζε θρησκευτικά θέματα. Ένα απ’ αυτά ο Άγιος Πέτρος που προσεύχεται αποδίδεται στον πίνακα με άφθονο νατουραλισμό. Προσπάθησα και εγώ να αποδώσω το βλέμμα του με το δικό μου προσωπικό στιλ της ελαιογραφίας με σπάτουλα.Από την έκθεση στο Hilton, με θέμα «ανθρώπινα συναισθήματα». Ελαιογραφία, 60x80εκ., 2009

Το αψέντι (Ντεγκά). Μουσείο orsay – Παρίσι. Αυτός ο μεγάλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος (1834-1917) με ενέπνευσε και ζωγράφισα αυτό το προβληματισμένο πρόσωπο να πίνει το αλκοολούχο ποτό αψέντι. Το έργο αυτό το εμπνεύστηκε ο Ντεγκά στο καφενείο «Nouvelle athences» ζωγραφίζοντας την ηθοποιό Ελέν Αντρέ. Το αψέντι (αλκοολούχο 78%) ήταν το αγαπημένο ποτό των καλλιτεχνών, φτιαχνόταν από απόσταξη της αγριαψιθιάς (athenisia absithium). Ήταν πικρό στη γεύση γι’ αυτό το σερβίριζαν μ’ ένα κύβο ζάχαρη. Η κατάχρησή του επέφερε βλάβες στον εγκέφαλο, ψευδαισθήσεις, σπασμούς κ.ά. (αψινθισμός). Το 1905 απαγορεύτηκε στο Βέλγιο και το 1915 στη Γαλλία. Ο μεγάλος ζωγράφος Van Gogh λέγεται ότι ήταν εξαρτημένος απ’ αυτό. Το έργο αυτό του Ντεγκά το ζωγράφισα με την τεχνική της σπάτουλας, με αδρές πινελιές.Ελαιογραφία, 60x40εκ., 2009

Ο κακός εγγονός (Γ. Ιακωβίδης). Άλλο ένα έργο του Ιακωβίδη που ζωγράφισα με την τεχνική της σπάτουλας αφαιρώ-ντας όμως διάφορα περιττά στοιχεία του αρχικού έργου.Ελαιογραφία, 100x70εκ., 2009

Το μπάνιο (Μαίρη Κασάτ). Η Μαίρη Κασάτ (1844-1926) ζωγράφιζε θέματα με παιδιά. Επηρεασμένη με σχετικά έργα του Μονέ και του Ντεγκά ζωγράφισε αυτό το έργο το 1893. Προσπάθησα και εγώ με την τεχνική μου να αποδώσω αυτό το έργο αφαιρώντας διάφορες λεπτομέρειες. (Από την έκθεσή μου στο Χωρέμειο το 2009) Ελαιογραφία, 40x50εκ., 2009

Art Gallery. Η ζωή και το έργο των μεγάλων πρωταγωνιστών της τέχνης

Albert Chatelat, Philippe Beznard. Ιστορία τέχνης, εκδόσεις «Βιβλιόραμα», 1990

Λυδάκης Στέλιος. Λεξικό Ελλήνων ζωγράφων, εκδόσεις «Μέλισσα», 1976

Κομίνη, Μαθιόπουλος. Ορφανού, Ραγιά κ.α. Λεξικό Ελλήνων ζωγράφων, εκδόσεις «Μέλισ-

σα», 1998

Ντόλατζας Θεόδωρος. Η εξέλιξη της ιατρικής μέσα από την τέχνη, εκδόσεις «Γραφίδα», 2000

Ντόλατζας Θεόδωρος. Οι πρωτοπόροι της ιατρικής, εκδόσεις «Λίτσας», 2000

Ντόλατζας Θεόδωρος. Σύγχρονοι γιατροί καλλιτέχνες, τόμοι Ι και ΙΙ, εκδόσεις «Λίτσας»,

1994 και 2000

Ντόλατζας Θεόδωρος. Με αίμα και χρώμα, εκδόσεις «Αθέρας», 2010

Ντόλατζας Θεόδωρος. Ιατρικό βήμα, 1986-2010

Ντόλατζας Θεόδωρος. Αρχείο, κατάλογοι εκθέσεων, λευκώματα, τύπος, ημερολόγια, συ-

νεντεύξεις κ.α.

ενδεικτικη βιβλιογραφια

Dolatzas Art

Documents

Transcript of Dolatzas Art

Pontiki Art 131

Art in Finland, 2010 Semiotics

ST YEAR - 1 SEMESTER · Art, Roman Art, Early Christian and Byzantine Art, Romanesque Art, Gothic Art ... Γ02ΥΠ HISTORY OF ARCHITECTURE AND ART ΙII 3rd Semester Compulsory Course

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ COOK ART - ΣΕΠΤΕΒΡΙΟΣ 2013

κυτταρο Art

Recyclage et Art

þontiki Art 127

COLOSSOS ART

Photographer art Wolfe

Mosaic art ravenna

ALMA - Art Athina 2016

art Klorn 136-188

Pontiki Art 142

Art με ενα κλικ |

CZ Art. 1874-29 SLO

Deco Art 2013-2014

Art & Handicraft n.2

Pontiki Art 130

ΕΙΔΩ / ΕΙDW ART NEWSPAPER

Myth of EUrope in art