«Στα ίχνη της θρησκευτικής ιστορίας του νησιού μέσα από την φωτογραφία»

Οι μαθητές του Α2 του ΓΕΛ Ζωσιμαίας Σχολής, αισθάνονται και φωτογραφίζουν.

Αναχώρηση

Αναχωρούμε από το σήμερα να ψηλαφίσουμε την ιστορία την τυλιγμένη με τα πέπλα των χρόνων

Το τοπίο συνηγορεί

Αυτό το παγωμένο νερό, καταχώνιασε από τα βάθη των αιώνων, θρύλους και ιστορίες

Θρύλοι και ιστορίες

Το θολό, πηχτό νερό της λίμνης κόντρα στο διάφανο, το φωτεινό, βγάζει απ΄ τα κιτάπια του σταγόνα – σταγόνα ό,τι έζησε. Έτσι ακριβώς όπως τα σφιγμένα χείλη του γιαννιώτη, τα κουμπωμένα χέρια και την απλόχερη καρδιά.

Ψίθυροι

Ακούς την τελευταία κραυγή της κυρά- Φροσύνης ή τα χαριεντίσματα των βαρκάρηδων της λίμνης . Ύστερα φτάνεις….. Νησί…..Στη μέση των θολών νερών, της θολής ιστορίας, των καθαρών ανθρώπων.

Μονή Φιλανθρωπινών

Αγώνας το πήγαινε –έλα στο Νησί , αλλά κάποτε ήταν ελευθερία, ήταν δημιουργία. Γι αυτό κι εκείνοι οι μακρινοί άρχοντες , Φιλανθρωπινοί το όνομά τους, άδειασαν τα πουγκιά τους εδώ … . και αποφάσισαν. Μοναστήρι…. Το σχολείο της εποχής, η δύναμη της ελληνικής σκέψης και της Ορθοδοξίας, η δύναμη η δική τους κόντρα στο γύρω χαλασμό.

Πρώτος ναός

1292 κτίστηκε ο αρχικός ναός 1542 και 1560 προστέθηκαν τα καινούρια τμήματα. Χρόνια, που λίγοι γεύονταν το δώρο της γνώσης, της μόρφωσης, του βιβλίου.

Πέτρα, η φωλιά του ανθρώπου.

Αυτές οι στέρεες πέτρες πόσες ουράνιες ψαλμωδίες και επικλήσεις του Θεού, δεν έχουν φυλαγμένες μέσα στις χαραμάδες τους;

Η μονή κέντρο θρησκευτικό και μορφωτικό

Σήμαντρα, μυσταγωγία, ουράνιες παρακλήσεις, ένας κόσμος μικρός- μέγας. Αρχαία παιδεία από τη μια , ορθοδοξία από την άλλη, ανάμεσά τους η φιλοσοφία και η αρχαία ελληνική ιστορία. Ο ανθρώπινος νους παλεύει να κατανοήσει τα επέκεινα.

Με σεβασμό η συντήρηση

Ψηλοί πέτρινοι τοίχοι, περιβάλλον μοναστηριακό, κυπαρίσσια –τα ιερά δέντρα των Οθωμανών- τα χαρακτηριστικά δέντρα των ιερών τόπων.

Το πέτρινο πηγάδι

Σημάδια που μαρτυρούν το χρόνο. Γέμιζαν οι ουρανοί κι άδειαζαν οι άνθρωποι. Ξεδίψαγαν τα σώματα κι ύστερα οι ψυχές.

Η κλίμαξ

«Φως ιλαρόν αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός, ουρανίου, αγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ.»

Κυπαρίσσι

«Είμαι το δέντρο πού ακολουθεί τη γραμμή της προσευχής όταν ανεβαίνειαπό ήσυχη ψυχή.» Ζαχ. Παπ.

Ο σπόρος της ροδιάς

Κάποτε όταν ζούσα στην καρδιά μιας ροδιάς , άκουσα ένα σπόρο να της λέει :« Κάποια μέρα θα γίνω δέντρο κι ο αγέρας θα τραγουδάει ανάμεσα στα κλωνιά μου. Ο ήλιος θα χορεύει πάνω στα φύλλα μου και θα΄μαι δυνατό δέντρο κι όμορφο , στις εποχές όλες μέσα.. ».Χαλίλ Γκιμπράν

Παράθυρο

« ….. επάνω κάτω τριγυρνώγια νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξειένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώνα τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.» Κ. Καβάφης

Ρόπτρον

Ρόπτρον ……..της Εκκλησιάς………

Ανοιγμα

…….ανοιγοκλείνει την πόρτα κι αφήνει αυτούς που κοιτάζουν να μαντέψουν τι φάνηκε για μια στιγμή…

Το φως που καίει

…..ενώνει τον επουράνιο με τον επίγειο κόσμο….

Το βλέμμα Σου Κύριε…

« Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών»

Ποια άγια χέρια κατέβασαν από τα ουράνια τις θείες ιστορίες; Ποια θεία χρώματα έγραψαν πάνω στον καμβά τα άγια των αγίων; Πόσους αιώνες είναι εδώ και διηγούνται στα αμέτρητα μάτια, τα καθηλωμένα, τα εκστασιασμένα, τη μεταφυσική πραγματικότητα;

Μοναστήρι

…..όμως να, στο νησάκι σου το λιβάνι μυρίζει.Στο σχολειό του ο καλόγερος ταπεινά ψιθυρίζειλυτρωμού λόγια αθάνατα, που τ' ακούν και δακρύζουν…

Τάκης Σιωμόπουλος

Συμβολισμός

«Χάθηκα ΚύριεΣτη ζούγκλα του κόσμουΈνα δρόμο άνοιξέ μουΜε το δρεπάνι του Λόγου Σου» αθ

Στον ασημένιο δίσκο της λίμνης

Ο Γιαννιώτικος ήλιος, ασημουργός παλιός, περίτεχνα σκάλιζε λογής λογής κοσμήματα στης Παμβώτιδας λίμνης το δίσκο

Χρυσάνθη Ζιτσαία

Κεντήματα και ξόμπλια…

Στα πόδια του βουνού κεντάει γαλάζια λίμνη….. Κώστας Κρυστάλλης

Χρώματα

Την πιο μελαγχολικήΏρα της ημέραςΚατά το ηλιοβασίλεμαΓέμισε η ΛίμνηΧρώματαΑσημένια, βαθιά μπλέ,Κατακόκκινα, παλλόμενα πράσιναΚαι Χρυσαφιά.ΞέβαψανΤα φουστάνιαΤων πνιγμένων γυναικών! Α. Δερέκα

Υφάδι

Ετσι υφαίνονται οι ιστορίες των ανθρώπων κι ύστερα μ ε ένα άγγιγμα , όλα χάνονται ,λες και δεν υπήρξαν ποτέ.

Θαύμα

Το θαύμα! το ξεχωριστό!Η ζωή πάλλει! Είναι δεμένη με τη δημιουργία.

Τόπος ξεχωριστόςΠανοραμική θέα ανοίγεται με όλα γύρω τα βουνά με την αρρενωπή ομορφιά τους δένει η γαλάζια ακύμαντη λίμνη με τα νερά της, ομορφαίνει το χώρο, ημερεύει τις ψυχές. Στέλνει σιωπηλά μηνύματα με τα πλεούμενα στο γραφικό νησάκι και από κει σε όλα γύρω τα χωριά τα περίχωρα που απολαμβάνουν την ύπαρξή της τη μαγική.

Παναγούλα Μπακόλα

Για τους αλαφροίσκιωτους

……χίλιοι θρύλοι παντού μας κυκλώνανεκι όποιος είχε ελαφρό ίσκιο εθώρααπ' τη λίμνη η Φροσύνη να υψώνεταιλυγερή, λαμπερή, λευκοφόρα.

Γεώργιος Αθάνας

Εργάστηκαν:Ζαφείρης ΧρήστοςΖδράβου ΒασιλικήΖήση ΧριστίναΖούλα ΕριφύληΖώτου Αμαλία Θώδης ΆγγελοςΙγνατιάδου ΙσμήνηΙωαννίδης Άγγελος Καξιρή ΆρτεμιςΚαρασλανίδης ΚωνσταντίνοςΚαρέλης ΑθανάσιοςΚαρέτσου ΕλευθερίαΚαρράς ΕυστάθιοςΚάσου ΝαταλίαΚαστάνης ΒασίλειοςΚαχριμάνη ΆνναΚαψάλη ΘεοδώραΚονοφάου ΔανάηΚρανάς ΘεοφάνηςΚύργιου ΠολυξένηΛάγκας ΔημήτριοςΛάζος ΕυάγγελοςΛιόντος Χρήστος

Επιπλέον οι ίδιοι μαθητές ετοίμασαν:

1. Επίσκεψη και φωτογράφιση του νησιού.2. Έκθεση φωτογραφίας στο σχολείο τους.3. Μικρό αφιέρωμα στον Sebastião Salgado.

Βοήθησε και ευχαριστούμε:Τον κ. Ασωνίτη Πολυδεύκη

Υπεύθυνη καθηγήτρια: η κ. Λάππα Χρυσή

Συντονιστής Μαθητής Κουκουλαρης Χαράλαμπος