9ο Νηπιαγωγείο Περάματος Νοέμβριος 2014

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα όμορφο σπιτάκι

ζούσε μια γριούλα.

Ένα πρωινό η γιαγιά ήταν στην αυλή για να απλώσει,

Είχε όμως κι άλλες δουλειές, όπως να σκουπίσει,

και να ποτίσει τα λουλούδια.

Τα λουλούδια της γιαγιάς ήταν πολύ μεγάλα.

Τότε ήταν που βρήκε ευκαιρία μια σουσουράδα και μπήκε στο σπίτι της

γιαγιάς και

έφαγε το ψωμί της γιαγιάς.

Τότε η γιαγιά θύμωσε κι άρπαξε τη σουσουράδα από την ουρά.

Η γιαγιά έβαλε τόσο δύναμη που της έμεινε η ουρά στα χέρια.

Η σουσουράδα παρακαλούσε να της δώσει πίσω την ουρά.

Η γιαγιά για να της δώσει την ουρά της ζήτησε να της δώσει

πίσω το ψωμί που της έφαγε. Η σουσουράδα έφυγε γρήγορα και

πήγε

στον φούρναρη. Ομως αυτός δεν είχε αλεύρι για να φτιάξει ψωμί.

Έφυγε η σουσουράδα και πήγε στον μυλωνά.

Ο μυλωνάς δεν είχε σιτάρι για να αλέσει και έστειλε τη σουσουράδα

στον γεωργό .

Ο γεωργός είπε ότι δεν είχε βρέξει και τα χωράφια δεν είχαν σιτάρι.

Και αφού δεν είχε σιτάρι δεν είχε και αλεύρι.

Για να γεμίσουν τα χωράφια σιτάρι ήθελαν νερό, γι αυτό έστειλε τη

σουσουράδα

στο σύννεφο.

Υπήρχαν πολλά σύννεφα μαζεμένα.

Κι άλλα σύννεφα, ήταν Φθινόπωρο.

Τα σύννεφα ήθελαν να βοηθήσουν τη μικρή μας φίλη, όμως την εντολή για

τη βροχή έπρεπε να την δώσει ο θεός.

Έτσι κι έγινε. Τα σύννεφα έριξαν νερό,

Με το νερό φύτρωσε το σιτάρι. Το πήρε ο μυλωνάς το έκανε αλεύρι. Το αλεύρι το πήρε ο φούρναρης,

το έκανε ψωμί. Το ψωμί το πήρε η σουσουράδα το έδωσε στη γιαγιά.

Η γιαγιά έχοντας δώσει ένα γερό μάθημα στη σουσουράδα, πήρε το

ψωμί και έδωσε στο πουλάκι την ουρά του.