2ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων Θεσσαλονίκης

Υδάτινες διαδρομές στην πόλη μας

Θεσσαλονίκη! Η πόλη μας ιδρύθηκε το 316 π.Χ. από τον Κάσσανδρο και οφείλει το όνομά της στην αδελφή του Μ. Αλεξάνδρου τη Θεσσαλονίκη.

Για την επιλογή της θέσης της σημαντικό ρόλο έπαιξε το υγρό στοιχείο, γιατί η περιοχή διέθετε:

• Καλό φυσικό λιμάνι• Τις πηγές του Χορτιάτη

και• Ποτάμια και ρέματα που

την περιέβαλαν.

Υδατογέφυρα Χορτιάτη

Το πρώτο δίκτυο ύδρευσης της πόλης έγινε το 300 μ. Χ. περίπου. Τότε χτίστηκε το υδραγωγείο του Χορτιάτη.

Υδροδότηση της πόλης με φυσική ροή.

Το νερό από τις πηγές του Χορτιάτη, με φυσική ροή περνούσε το κανάλι του υδραγωγείου, συνέχιζε πάνω από την υδατογέφυρα και κατέβαινε στην πόλη. Σε μεγάλες δεξαμενές (κινστέρνες) αποθήκευαν το νερό.

Όταν η πόλη μεγάλωσε προστέθηκε το νερό από τις πηγές του Ρετζικίου (Πεύκα) και του Λεμπέτ (Σταυρούπολη).Τότε άρχισαν να κατασκευάζονται κοινόχρηστες βρύσες , λουτρά και σιντριβάνια.

Η πόλη όμως αναπτυσσόταν και οι απαιτήσεις για νερό μεγάλωναν . Γι’ αυτό έγινε νέο δίκτυο ύδρευσης και δημιουργήθηκε το κεντρικό αντλιοστάσιο στα Σφαγεία (σημερινό Μουσείο Ύδρευσης).

Αναπαράσταση ατμοκίνητου αντλητικού συγκροτήματος(Μουσείο Ύδρευσης)

Αργότερα προστέθηκε το νερό από τα πηγάδια (αρτεσιανά φρέατα) Καλοχωρίου. Το νερό από τα πηγάδια πήγαινε με φυσική ροή στο αντλιοστάσιο και από εκεί με ανυψωτικές αντλίες (ατμοκίνητες και μετά πετρελαιοκίνητες) έφτανε στις δεξαμενές. Τότε άρχισε και η χλωρίωση του νερού.

Υδροδότηση της πόλης με φυσική ροή και άντληση.

Φράγμα στον ποταμό Αλιάκμονα

Στη συνέχεια για την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών της πόλης σε νερό, προστέθηκε το νερό από τις πηγές της Αραβησού αλλά και από τον ποταμό Αλιάκμονα.

Η λειτουργία του υδραγωγείου, του σιντριβανιού και των αρτεσιανών φρεάτων (αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων) με εικόνες.

Σήμερα η πόλη έχει επάρκεια νερού και ελπίζουμε να έχει και στο

μέλλον.

2ο Δημοτικό Σχολείο ΠεύκωνΤάξη Γ2

Σχολ. έτος 2011-12

Δασκάλα: Καζά Φωτεινή