Download - Film Noir - Issue 26

Transcript
Page 1: Film Noir - Issue 26

Κόμματα με το κιλό

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 26 • 15 Μαρτίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

6, Lori Margariti str.t. 2310 429670

www.casapapaioannou.wordpress.comwww.casapapaioannou.tumblr.com

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ για τις ταινίες «Μεθυσμένο ημερολόγιο», «Shame», «Η πηγή των γυναικών» και «Οι απόγονοι» αντίστοιχα! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκε-φαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας. Περισσότερα στη σελίδα 13!

Έλα κόσμε πάρε, πάρε. Έχω καλό πράμα λέμε. Φρέσκο πράμα,

σπαρταράει! Κάπως έτσι θα μπορούσε ένας πολιτικός ντελάλης

να διαλαλήσει την πραμάτεια του. Όπου «πραμάτεια», τα πολιτικά

κόμματα που θα λάβουν μέρος στις προσεχείς εκλογές οι οποίες

πλέον πλησιάζουν με βήμα γοργό. Τη στιγμή που γράφονται αυτές

οι γραμμές δεν είχε ληφθεί ακόμα απόφαση για την ημερομηνία

διεξαγωγής τους αλλά ήδη ακούγεται πως θα γίνουν είτε στις 29

Απριλίου είτε στις 6 Μαΐου είτε – το αργότερο – στις 13 Μαΐου.

Όποτε κι αν γίνουν ένα είναι σίγουρο: στην εκλογική διαδικασία

θα συμμετέχουν τα περισσότερα κόμματα από τη στιγμή που

δημιουργήθηκε η ελληνική δημοκρατία! Έχουμε και λέμε: Νέα

Δημοκρατία με αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά. ΠΑ.ΣΟ.Κ. με νέο

αρχηγό τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Κ.Κ.Ε. με αρχηγό την Αλέκα

Παπαρήγα. ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα. Δημοκρατική

Αριστερά με αρχηγό τον Φώτη Κουβέλη. ΛΑ.Ο.Σ με αρχηγό τον

Γιώργο Καρατζαφέρη. Δημοκρατική Συμμαχία με αρχηγό την

Ντόρα Μπακογιάννη. Ανεξάρτητοι Έλληνες με αρχηγό τον Πάνο

Καμμένο. Κοινωνική Συμφωνία -Για την Ελλάδα -Στην Ευρώπη

με αρχηγό την Λούκα Κατσέλη. Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών με

αρχηγό τον Γιάννη Δημαρά. Οικολόγοι Πράσινοι. Και βέβαια όλα

τα άλλα κόμματα που βρίσκουμε σε κάθε εκλογική διαδικασία:

από το ΟΑΚΚΕ μέχρι τη Χρυσή Αυγή και από το Κόμμα Κυνηγών

μέχρι την Ένωση Κεντρώων. Α, θα συμμετέχουν και οι Πειρατές!

Γενικά, αν κάναμε αναφορά ξεχωριστά σε όλα τα κόμματα δεν

θα χωρούσαν σε τούτη τη σελίδα… Γιατί όμως τέτοια πληθώρα

κομμάτων, αντιστρόφως ανάλογη προς τη φτώχεια που πλέον

σκεπάζει την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Κάποιος

θα μπορούσε να υποστηρίξει πως είναι καλό πράγμα: υπάρχουν

πολλές διαφορετικές φωνές, πολλές διαφορετικές σκέψεις,

διαφορετικές ιδέες για την αντιμετώπιση της κρίσης, διαφορε-

τικές πολιτικές οπτικές αναγνώσεις της κατάστασης στην οποία

βρισκόμαστε. Μήπως, όμως, αυτός ο πολιτικός πολυκερματισμός

είναι ένας ακόμα τρόπος για να απορροφηθούν οι κλυδωνισμοί

του συστήματος; Πολλοί είναι οι άνθρωποι που επί δεκαετίες

ήταν εγκλωβισμένοι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία και

δηλώνουν απολύτως απογοητευμένοι από τα κόμματα εξουσίας

(τρομάρα τους), λένε πως δεν πρόκειται να τους ψηφίσουν αλλά

δεν ξέρουν και τι να ψηφίσουν! Οι επιλογές τώρα είναι πολλές,

και φαίνεται πως και η αντίδραση θα κατακερματιστεί… Οπότε,

πιο εύκολα οι συντηρητικές δυνάμεις (και εννοώ κατά βάση το

ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία) θα πετύχουν το στόχο τους

και θα συνεχίσουν να καταδυναστεύουν τον τόπο. Το ερώτημα

στο οποίο θα κληθούμε όλοι να απαντήσουμε στις προσεχείς

εκλογές είναι πολύ απλό: θα γκρινιάζουμε μεγαλοφώνως (πετώ-

ντας και κανά γιαούρτι, για ξεκάρφωμα) και θα συναινέσουμε

χαμηλοφώνως; Ή μήπως θα αντιδράσουμε και ξεπερνώντας

στρεβλές αγκυλώσεις δεκαετιών θα ρίξουμε το βόλι μας εκεί

που θα πετύχει τον δικομματισμό στο δόξα πατρί; Η τύχη μας

βρίσκεται στα χέρια μας. Εκτός κι αν έτη συστηματικής πεο-

παλινδρόμησης μας οδηγήσουν να ψηφίσουμε το κόμμα της

Τζούλιας Αλεξανδράτου. Ξέρετε τι εννοώ…

ΥΓ: Μήπως θα ήταν καλύτερα να γράψω για την Παγκόσμια

Ημέρα της Μπριζόλας και της Πεολειχίας; Λέω, μήπως...

Θόδωρος Γιαχουστίδης

Page 2: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Η WOMEX είναι η σημαντικότερη ετήσια εκδήλωση για την εθνική μουσική, αυτό που γνωρίζουμε και αποκαλούμε world music. Είναι μια έκθεση,

ένα φόρουμ καλλιτεχνών, ένα φεστιβάλ, αλλά και το ετήσιο κάλεσμα όλων των επαγγελματιών που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος μου-

σικής. Οργανωτές, φορείς, μουσικοί αλλά και κινηματογραφιστές, συναντούνται για να ανταλλάξουν ιδέες, σχέδια και να αναπτύξουν σχέσεις και επικοινωνία μεταξύ τους, αλλά

και για να παρουσιάσουν στο κοινό την δουλειά τους. Πρόκειται δηλαδή για ένα διεθνές εμπορικό, αλλά και καλλιτεχνικό, γεγονός που αποτελεί πόλο έλξης για όλο τον κόσμο.

Φέτος η 12η WOMEX θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη, στο χώρο της Διεθνούς Έκθεσης, από την Τετάρτη 17 έως και την Κυριακή 21 Οκτωβρίου. Το Υπουργείο Πολιτισμού και

Τουρισμού, η HELEXPO, ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η εταιρεία ΓΑΙΑLIVE θα συνεργαστούν με την Piranha WOMEX για την οργάνωση και πραγματοποίηση αυτού του γεγονό-

τος. Πιο συγκεκριμένα, τις ώρες της ημέρας θα πραγματοποιούνται οι εμπορικές και επαγγελματικές συναντήσεις, ενώ το βράδυ θα διοργανώνονται συναυλίες και προβολές

απευθυνόμενες στο ευρύ κοινό.

Όσοι ενδιαφερόμενοι επιθυμούν να λάβουν μέρος στο καλλιτεχνικό, συνεδριακό ή κινηματογραφικό μέρος της WOMEX μπορούν να απευθυνθούν στο www.womex.gr και www.

womex.com, όπου και θα βρουν τις αιτήσεις για τη συμμετοχή τους. Η διορία για τους καλλιτέχνες λήγει στις 13 Απριλίου, ενώ για την ειδική μουσική σκηνή Club Globalkan,

η οποία θα δώσει έξτρα δυνατότητα συμμετοχής σε καλλιτέχνες από την Ελλάδα και την ευρύτερη γειτονιά της Νοτιανατολικής Ευρώπης αιτήσεις θα γίνονται δεκτές μέχρι και

την 11η Μαΐου.

Η 12η WOMEX είναι μία σημαντική ευκαιρία για την πόλη να αναδειχθεί διεθνώς ως πολιτιστικό κέντρο και για τους πολίτες της να απολαύσουν μία σπάνια ξεχωριστή εμπειρία.

Περισσότερες πληροφορίες για ό,τι νεώτερο προκύψει θα ανακοινωθούν σύντομα...

Σοφία Μελικίδου

12η Παγκόσμια Μουσική Έκθεση WOMEX

Στο τεύχος 19 γράφουνΠέτρος Αλμπάνης, Δελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Λένα Βρούσια, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ζερβόπουλος, Κώστας Καρδερίνης, Νίκη Κεφαλά, Έλσα Κουτελοπούλου, Έρση Μαυρίδου, Σοφία Μελικίδου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Τάσος Ρόζος, Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 2615 Μαρτίου 2012Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΠαντελής Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 26 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Γιάννης Γκακίδης, Τάκης Γκαρής, Δημήτρης Δρένος, Κώστας Γ. Καρδερίνης, Νίκη Κεφαλά, Έλσα Κουτελοπούλου, Έρση Μαυρίδου, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Θοδωρής Μπακάλης, Βάγια Πολυζωΐδου, Κώστας Ποτακίδης, Ιωσήφ Πρωιμάκης, Θανάσης Ράπτης, Ρωμανός Σκλαβενίτης, Γιάννης Τοτονίδης

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Β΄ εξώστης

Ότι πήρε το Όσκαρ μέσα από τα χέρια του Γιωργάκη μου (σ.σ. Κλούνεϊ) ο… Αφωνίξ, με έχει κάνει (γ)

αλλόφρων!!! Γρρρ :-Χ

…Τόσες μέρες και δεν μπορώ να το χωνέψω @:-[

… Χώνεψη είπα και πήγε ο νους μου στο φαΐ… Είναι αποδεδειγμένο! Τελικά, το πιο χρήσιμο σχολικό

μάθημα είναι αυτό της ιστορίας. Θυμάστε που κάποτε μαθαίναμε για την εποχή που ήρθε η πατάτα

στην Ελλάδα και το κόλπο που σκαρφίστηκε ο Καποδίστριας για να πείσει τους Έλληνες να τη δοκι-

μάσουν; Please UPDATE: Το επόμενο βιβλίο (?) ιστορίας πρέπει να περιλαμβάνει και το «Κίνημα της

πατάτας» (Νευροκοπίου)!!!

Παρ’ όλα αυτά, η ιστορία επαναλαμβάνεται! Πάλι τις πατάτ(ι)ες των πολιτικών τρώμε :-(( Και κανονικά

πρέπει να τους πάρουμε με τις ντομάτες… Γι’ αυτό ρίξτε και σ’ αυτές τις τιμές! Αυτό (;;;) φαίνεται θα σκέ-

φτηκε και το Κ.Κ.Ε. κι έβαλε στον «ανταγωνισμό» (εμμέσως, πλην σαφώς) και τη... ντομάτα!!! Προσέξτε

όμως, γιατί κάτι τέτοιες «ενέργειες» μπορεί και να σας γυρίσουν μπούμερανγκ (μαζί με τις ντομάτες)!!!

Στη μάχη, όμως, ρίχνονται κι άλλα λαχανικά! Το «Φτιάξε το δικό σου λαχανόκηπο» της Γεωπονικής Σχο-

λής του Α.Π.Θ. είναι κάτι σαν το FarmVille, δηλαδή; Κι ύστερα σου λέει ότι αυτά τα ηλεκτρονικά παιχνί-

δια είναι άχρηστα!? Ορίστε τόση εμπειρία και τεχνογνωσία έχουν αποκτήσει οι… παίκτες!!!

Προκοπή με τέτοιες καλλιέργειες, βέβαια, δεν πρόκειται να δούμε! Γι’ αυτό αντί για Αργεντινή ας κοι-

τάξουμε να γίνουμε… Κολομβία, μπας και ξελασπώσουμε -:(

Παρατηρήσατε ότι μετά το θάνατο του Αγγελόπουλου, ένας-ένας την κάνει για… άλλους κόσμους; Κι

εμείς μένουμε πτωχοί τω πνεύματι (συν τη… τσέπη) κι ο πολιτισμός μας ακόμα φτωχότερος -:((

Ελπίζω να σταματήσει εδώ το θανατικό και το έργο όλων αυτών των ιδιαίτερων ανθρώπων να αποτελεί

πάντα φωτεινή διέξοδο και παρηγοριά για όλους μας, τη μαύρη αυτή εποχή…

… Άλλωστε, τον καφέ της παρηγοριάς για άλλο λόγο θα τον πιούμε!? Για το “καλή μας PSIχή” -:( Διότι,

μετά το “κούρεμα”… «ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ»! Οι «κομμωτές» να δω τι ψυχή θα παραδώσουν…

Εντωμεταξύ, εσείς μείνετε μακριά από παρελάσεις (αυτές της… επίδειξης), εκλογές κι άλλες κακοτο-

πιές. Να πηγαίνετε Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ!!!

…Σε ντοκιμαντέρ, άλλωστε, μπορεί να έχετε την τύχη να δείτε και τον πλανήτη formerly known as…

ήλιος!!! Αντί για σχέδιο «Φλόριντα» για τα τουριστικά «φιλέτα», καλύτερα να εκπονηθεί ένα σχέδιο «Νέα

Υόρκη» για τη Θεσσαλονίκη :-) Να μην πάει χαμένη και τόση βροχή!!!

Έλσα Κουτελοπούλου

Αντιλαλούν οι φυλακές

Πάνω από 350 άνθρωποι νεκροί στις φυλακές Κομαγιάγκουα της

Ονδούρας από πυρκαγιά που ξέσπασε τη νύχτα της 14ης Φεβρου-

αρίου. Ανάμεσα στις τελευταίες ανακοινώσεις των ελληνικών δελ-

τίων ειδήσεων, με έμφαση στα αίτια της πυρκαγιάς. Αναμμένο τσι-

γάρο ή εμπρησμός από κρατούμενο, σημασία έχει μόνο γι’ αυτούς

που δεν θέλουν να αντικρύσουν το πρόβλημα κατάματα. Διότι οι

διασωθέντες καταγγέλλουν πως η πυροσβεστική έφτασε με μισή

ώρα καθυστέρηση, ενώ οι δεσμοφύλακες πυροβολούσαν τους

κρατουμένους που έτρεχαν να σωθούν, πιστεύοντας πως επρό-

κειτο για εξέγερση. Επιπλέον, αυτά συνέβησαν σε ακόμη ένα

ίδρυμα όπου έχουν επανειλημμένα αναφερθεί απάνθρωπες συν-

θήκες κράτησης, με υπερπληθώρα εγκλείστων, στοιβαγμένων

σε περιορισμένους χώρους. Ανάμεσα στα θύματα περιλαμβάνε-

ται και ένας μεγάλος αριθμός προφυλακισμένων, που ακόμη δεν

είχαν περάσει από δίκη...

Ούτε δύο εβδομάδες μετά, στις 28 του Φλεβάρη, το Διεθνές Δικα-

στήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου καταδίκασε

την Ελλάδα για παραβίαση των διατάξεων της Σύμβασης Προστα-

σίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δικαιώνοντας τους -προ τριετίας

προσφεύγοντες σε αυτό- 13 κρατουμένους των φυλακών Ιωαννί-

νων που υποστήριξαν κράτηση εξαιρετικά μεγάλου αριθμού ατό-

μων σε μικροσκοπικά κελιά, υποχρεωτική παραμονή στα κρεβάτια

έως και 18 ώρες την ημέρα και έλλειψη ιατρικής και φαρμακευτι-

κής περίθαλψης. Το χρηματικό ποσό που θα καταβληθεί, όμως,

στους καταγγέλλοντες μόνο ως συμβολικό μπορεί να θεωρηθεί,

καθώς αυτοί και χιλιάδες άλλοι περνούν τα ίδια και χειρότερα σε

δεκάδες φυλακές της Ελλάδας και όχι μόνο, όπου εκτελούνται εις

βάρος τους ποικίλα βασανιστήρια, σωματικά και ψυχικά, καθώς

καταπατούνται όλοι οι γραπτοί και άγραφοι νόμοι περί σεβασμού

στην ανθρώπινη ζωή κι αξιοπρέπεια. Το πρόβλημα είναι πλέον εξαι-

ρετικά διογκωμένο και κρατάει εδώ και πολλά χρόνια. Οι φωνές

και οι καταγγελίες από την πλευρά των κρατουμένων και των αλλη-

λέγγυων σ’ αυτούς δεν σταματούν ποτέ, αλλά αγνοούνται επιδει-

κτικά από τα Μέσα και την Πολιτεία.

Σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί και η σοκαριστική είδηση πως λίγες

μέρες πριν στις κεντρικές φυλακές Λευκωσίας βιάστηκε ανήλικος

μετά από την εγκληματικά αυθαίρετη τοποθέτηση ενήλικα κρατου-

μένου -και δις καταδικασμένου για σεξουαλικής φύσεως εγκλή-

ματα- στην πτέρυγα ανηλίκων. Πότε λοιπόν θα λογοδοτήσει κάποιος

γι’ αυτά; Πότε θα δούμε τους εγκληματίες πολιτικούς, νομοθέτες,

δικαστές, δεσμοφύλακες και διευθύνοντες φυλακών να παίρνουν

τη θέση τους μέσα από τα σίδερα;

Αλέξανδρος Μιλκίδης

φιλμ... κουβάρ!

Page 3: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 3

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Χωρίς κατευθύνσεις στη Μέση Ανατολή (Μέρος Α’) Η έκθεση περιλαμβάνει έργα των: Αθηνάς Καζολέα, Δημήτρη Κοιλαλού, Γιώργου Κορδάκη, Μάνου Παπαδόπουλου και Πάρι Πετρίδη, που

κατόπιν ανάθεσης του Μ.Φ.Θ. παρήγαγαν σε χώρες της Μέσης Ανατολής (Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ,

Κατάρ, Λίβανος, Παλαιστίνη, Σαουδική Αραβία). Μέσα από τα 100 έργα της έκθεσης, οι δημιουργοί μάς προσκαλούν να

δούμε κι εμείς τις χώρες που οι ίδιοι επισκέφθηκαν, αλλά ταυτόχρονα μας προκαλούν και να αναστοχαστούμε, να ανατρέ-

ψουμε ή να επιβεβαιώσουμε στερεότυπα και ιδέες για τη Μέση Ανατολή. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον η εμπειρία τους, όπως

μας την κατέθεσαν οι ίδιοι την επομένη των εγκαινίων, καθώς -εκτός από την περιπλάνησή τους σ’ αυτούς τους τόπους-

περιλάμβανε και την προσπάθειά τους να κατανοήσουν και να “χωνέψουν” τα γεγονότα και τον ιδιαίτερο τρόπο αντιμετώ-

πισης καταστάσεων καθόλου γνώριμων στα “καθ’ ημάς”.

Κατά τη διάρκεια όλου του 2012, το Μ.Φ.Θ. σχεδιάζει και διοργανώνει φωτογραφικές αποστολές, όπου διεθνείς φωτογρά-

φοι καλούνται να αποτυπώσουν τη σύγχρονη όψη της πόλης της Θεσσαλονίκης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Πρώ-

τος καλεσμένος ο Γάλλο-Λιβανέζος δημιουργός Φουάντ Ελκουρί, ο οποίος βρέθηκε ξανά στη Θεσσαλονίκη το πρώτο 10ήμερο του Μαρτίου, προκειμένου να ολοκληρώσει

τη φωτογραφική αποστολή που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το Μ.Φ.Θ., το μοναδικό κρατικό μουσείο για τη φωτογραφία στην Ελλάδα, θεσμοθετήθηκε το 1997. Ένα από τα βασικά ατού του Μουσείου είναι οι συλλογές και τα αρχεία

του, που αποτελούνται από περισσότερα από 100.000 φωτογραφικά αντικείμενα. Κάθε δύο χρόνια διοργανώνει το Διεθνές Φεστιβάλ Φωτογραφίας PhotoΒiennale. Η

φετινή διοργάνωση είναι η τρίτη και τελευταία της Τριλογίας ΧΡΟΝΟΣ/ΤΟΠΟΣ/ΛΟΓΟΣ και θα αναπτυχθεί σε διάφορους εκθεσιακούς χώρους της πόλης από το Μάιο ως

και τα τέλη του 2012.

Το Μουσείο καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του προγραμματισμού του, καθώς εδώ και πολλούς μήνες έχει λήξει η θητεία του διευθυντή

του -όπως συμβαίνει και σε πολλά άλλα κρατικά μουσεία- και το Υπουργείο αρκείται στο να μοιράζει υποσχέσεις για τη διευθέτηση του θέματος. Η οικονομική στήριξη από

το κράτος εκτελείται μέχρι στιγμής μετ’ εμποδίων και με υποσχέσεις για το μέλλον, ενώ το Μουσείο μπορεί και συνεχίζει τις δραστηριότητές του εντάσσοντας κάποιες από

αυτές στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ και έχοντας ως στήριγμα διάφορες χορηγίες. Τα ανοίγματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο ευρύ κοινό και η διασπορά των δράσεών

του σε όλη την Ελλάδα έχουν συμβάλει στη μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων. Οι αναθέσεις και προσκλήσεις που έχει καθιερώσει, κρίνονται -τουλάχιστον εκ του αποτελέ-

σματος- πολύ θετικά, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να δοθούν ευκαιρίες και σε άλλους Έλληνες φωτογράφους της νεότερης γενιάς να παρουσιάσουν το έργο τους.

Μ.Φ.Θ. (www.thmphoto.gr, photobiennale-greece.gr) - Αποθήκη Α’, Λιμάνι

Δευτέρα κλειστά, Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Κυριακή 11:00-19:00, Παρασκευή-Σάββατο 11:00-21:00

Τιμή εισιτηρίου: 2 ευρώ (γενική είσοδος), 1 ευρώ (μειωμένο), 0,50 ευρώ (ομαδικές επισκέψεις)

Διάρκεια της έκθεσης: ως και τις 13 Μαΐου.

φωτογραφία

Φόβος... Εντός Μια παρέα νέων επίδοξων φωτογράφων ενώνει τις δυνάμεις της, επιχειρώντας να εξορκίσει το φόβο που

υπάρχει εκεί έξω και τείνει να φωλιάσει μέσα στις ψυχές των ανθρώ-

πων. Τις φωτογραφίες διακρίνει η ειλικρινής ματιά των φωτογράφων

(απόλυτα συμβατή με το νεαρό της ηλικίας τους) και η “μαύρη” ατμό-

σφαιρα που καταφέρνουν να δημιουργήσουν. Συμμετέχουν οι: Έλενα

Ανδρέου, Λιάνα Λεωνίδου, Χρύσα Μανδαλιάνου, Χριστίνα Σέρρου, Βίκυ Παπαγ-

γελή, Αφροδίτη Τριανταφυλλίδου, Δήμητρα Χατζηπαύλου, Έλενα Δαλαμάνγκα,

Βασίλης Μπατσιούλας, Παύλος Δημητρόπουλος.

Τρεις από τους συμμετέχοντες φωτογράφους απαντούν στις ερωτή-

σεις μας...

Γιατί... “Φόβος εντός”;

Έλενα Ανδρέου: Όλα τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω μας είναι

πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη του φόβου. Ένα επίκαιρο συναί-

σθημα για το οποίο οι άνθρωποι αποφεύγουν να μιλήσουν. Εμείς μέσα

από το φακό μας προσπαθούμε να αποτυπώσουμε, να εκφράσουμε

και ίσως να απελευθερώσουμε με κάποιο τρόπο τους φόβους μας...

Τι είναι αυτό που ενώνει φωτογραφικά την παρέα σας;

Χριστίνα Σέρρου: Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων, τελείως διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον, με δια-

φορετικές σπουδές, διαφορετικές δουλειές, αλλά με έναν κοινό παρονομαστή: την αγάπη μας για τη

φωτογραφία. Είναι η κοινή μας ανάγκη να αποτυπώσουμε σε μία εικόνα όσα δε μπορούμε να περιγρά-

ψουμε με λόγια...

Τι θέση έχει η φωτογραφία στη ζωή σου στους δύσκολους αυτούς καιρούς;

Βίκυ Παπαγγελή: Θα μπορούσα να το περιγράψω μόνο με μία λέξη: ΟΑΣΗ. Σε αυτούς τους δύσκολους

καιρούς, η φωτογραφία είναι ανάσες ζωής. Μαζεύονται στο κεφάλι σου όλα και χορεύουν σαν τρελά.

Τότε παίρνεις το μαγικό όπλο (μηχανή), οπλίζεις και shootάρεις... και ξαφνικά η τρέλα στο κεφάλι γίνε-

ται εικόνα... κι εσύ κάθε φορα διώχνεις και κάποιο άλλο άσχημο από μέσα σου... κάθε φορά παίρνεις

ακόμη μια ανάσα!

Beer college, Λεωφόρος Νίκης 25. Διάρκεια της έκθεσης: ως και τις 31 Μαρτίου.

τη σελίδα της φωτογραφίας γράφει ο Θανάσης Ράπτης

Page 4: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 4

Θεατρικές ΠροτάσειςΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑΗ ανατροπή και η πτώση… Από τις 16 Μαρτίου, το ΘΕΑΤΡΟ ΌΡΑ

(Αντ. Καμαρά 3, τηλ. 2310 232799)

παρουσιάζει, κάθε Παρασκευή, Σάβ-

βατο και Κυριακή στις 21:30, την ομάδα

Angelus Novus στην παράσταση Είστε

όλοι σας καθάρματα του Ροδρίγο Γκαρ-

σία, σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνστα-

ντινίδη. Μέσα από θραύσματα γεγονό-

των που μεταφέρουν μια πολύ συχνά

ωμή πραγματικότητα, μονολογικές αφη-

γήσεις ημερολογιακού χαρακτήρα, με

μεταπηδήσεις σε χώρο και χρόνο, διά-

σπαρτες γενικευτικές σκέψεις και μια

γλώσσα τολμηρή και ελευθεριάζουσα,

αναδεικνύεται ένας ανατρεπτικός συγ-

γραφέας, ένας αμφισβητίας με βαθιές

κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες, με

καυστικό χιούμορ και οξυδερκή ματιά,

ένας αγανακτισμένος άνθρωπος και

κυρίως ένας μεγάλος ποιητής φιλόσοφος,

τρυφερός και ευαίσθητος. Παίζουν οι Δέσποινα Κολτσιδοπούλου, Παναγιώτης Παπαϊ-

ωάννου, Νίκος Ράμμος και Δημήτρης Φουρλής.

Από την Πέμπτη 15 Μαρτίου ανεβαίνει στο ΘΕΑΤΡΟ ΕΓΝΑΤΙΑ (Πατριάρχου Ιωακείμ 1, τηλ.

2310 225172) η παράσταση Η κατάρα της Ίρμα Βεπ του Τσαρλς Λούντιαμ, σε σκηνοθεσία

Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη. Τι κοινό έχουν ο Δράκουλας, ο Λυκάνθρωπος, μια μούμια

που νεκραναστάινεται στην Αίγυπτο και η Ρεβέκκα; Μα φυσικά την Κατάρα της Ίρμα Βεπ!

Παίζουν οι Γεράσιμος Γεννατάς και Αντώνης Λουδάρος.

Από τις 15 Μαρτίου, κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε

Κυριακή στις 19:30, το ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ (Τσιμισκή 137, τηλ. 2310 237700) παρουσιάζει

την παράσταση Κόκκινο του Τζον Λόγκαν με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, σε σκη-

νοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Η υπόθεση του έργου βασίζεται σε μια στιγμή του μεγάλου

ζωγράφου Ρόθκο, που σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους του 20ού αιώνα.

Σε μια εποχή που όλοι και όλα είναι στο κόκκινο, ο συγγραφέας μιλά όχι μόνο για την τέχνη

και την εξαγορά της, αλλά και για τη συνείδηση, το χρήμα, το αίσθημα, τις σχέσεις, την

ανταλλαγή και το ξεπούλημά τους.

Από τις 19 Μαρτίου έως και τις 17 Απριλίου, ο Χώρος GΑΙΑ LIVE/SOFITA THEATRE-BAR

(Δόξης 5 και Σαλαμίνος, Λαδάδικα, τηλ. 6940 213000) φιλοξενεί κάθε Δευτέρα και Τρίτη

στις 21:00 τη θεατρική ομάδα Dada-Art στην παράσταση Νορμάλ διαστροφές, βασισμένη

στο έργο του Ντέιβιντ Μάμετ Sexual Perversity in Chicago. Δυο άντρες και δυο γυναίκες,

λίγο πριν τα 30, σε μία μεγαλούπολη της Ευρώπης στον καιρό της κρίσης, ζουν έντονα

αληθινά και παράλογα συναισθήματα. Ζουν εικόνες και καταστάσεις ακραίες, στιγμές του

χρόνου και στιγμές του νου. Κεντρικά θέματα του έργου είναι η φιλία και ο έρωτας, η ανά-

γκη για επικοινωνία. Σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Αποστολόπουλος. Παίζουν οι Αλέξανδρος

Ζαφειριάδης, Ορέστης Παλιαδέλης, Λίζα Νεοχωρίτη, Τίνα Λεωνορά.

Από τις 15 Μαρτίου έως και τις 6 Απριλίου, κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή στις

21:00, ανεβαίνει στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ, ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (Αμαλίας 71,

τηλ. 2310 821483) η παράσταση Η Χρυσή πόλη της Δανάης Τανίδου. Μια νέα γυναίκα, η

Ραχήλ, υποχρεώνεται τον 15ο αιώνα να παντρευτεί τον αδελφό του χαμένου άντρα της,

όπως ορίζει ο νόμος. Μία άλλη, η Μύριαμ, τον 17ο αιώνα, συναντάει και ακολουθεί έναν

ψευδομεσσία, ενώ μία τρίτη, η Σάρα, ζει από πρώτο χέρι τη μεγάλη πυρκαγιά της πόλης.

Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, μια τέταρτη, η Χάνα, οδηγείται μαζί με πολλές άλλες στον

σιδηροδρομικό σταθμό… Όλες ζουν στη Θεσσαλονίκη και όλες αναζητούν τη Χρυσή Πόλη,

«που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά». Έχοντας σε πρώτο πλάνο προσωπικές ιστο-

ρίες γυναικών, μια ομάδα αφηγητών διατρέχει τους αιώνες και ζωντανεύει, με όσα μέσα

διαθέτει, στιγμές από τη διαδρομή της ισραηλιτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, από

την άφιξη με καράβι το 1492, ως τη μοιραία αναχώρηση με τραίνο το 1943… Σκηνοθεσία:

Τάσος Αγγελόπουλος. Ερμηνεύουν οι Γιώργος Γιόκοτος, Άννα Ευθυμίου, Στάθης Μαυ-

ρόπουλος, Μαριέττα Σπηλιοπούλου, Έφη Σταμούλη, Λιάνα Ταουσιάνη.

Από τις 16 Μαρτίου έως και τις 8 Απριλίου, κάθε Τετάρτη και Κυριακή στις 19:00, κάθε

Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00 και κάθε Σάββατο στις 18:00 και στις 21:00, μια κωμω-

δία αγαπημένη, που αποτελεί καθρέφτη της μεταπολεμικής Ελλάδας και που αποδεικνύε-

ται περισσότερο από κάθε άλλη φορά προφητικά επίκαιρη, παρουσιάζεται από το ΚΡΑΤΙΚΟ

ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός, Κολο-

κοτρώνη 21, Σταυρούπολη, τηλ 2310 288000). Πρόκειται για το έργο των Αλέκου Σακελ-

λάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου Οι Γερμανοί ξανάρχονται, σε σκηνοθεσία Γιάννη

Ρήγα. Πρωταγωνιστούν οι Πάνος Αργυριάδης, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Μιχάλης Γού-

ναρης, Ελένη Θυμιοπούλου και Έκτωρ Καλούδης.

Δελίνα Βασιλειάδη

Είστε όλοι σας καθάρματα

Η δεσποινίς Τζούλια, γόνος

εύπορης οικογένειας, είναι

αυτάρεσκη και αυταρχική.

Βρίσκεται ωστόσο σε απόλυτη

πτώση -και μαζί της όλη η κυρί-

αρχη τάξη που εκπροσωπεί.

Ο Ζαν, υπηρέτης του σπιτιού,

μοιάζει γοητευμένος από την

αφεντικίνα του, μα αναζητά

μετά μανίας την εξουσία, με στόχο την απόλυτη ανατροπή. Η Χριστίνα, ερω-

μένη του Ζαν, θα ήθελε να παραμείνουν όλα ως έχουν. Βρίσκεται εξάλλου

σε αγαθή συνύπαρξη με το σύστημα και φέρει στους ώμους της ολόκληρο

το ψευδεπίγραφο κοινωνικό οικοδόμημα, με το ηθικό του περιτύλιγμα.

Ανάμεσα στα τρία πρόσωπα εισβάλλει ο έρωτας. Ή μήπως μια εικόνα του

έρωτα;

Το έργο Τζούλια του Στρίντμπεργκ, που παρουσιάζει η ομάδα ΣΧΗΜΑ

ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ στο χώρο της (Πλάτωνος 35), έχει ως “πρωταγωνιστές”

του την εξουσία, την οργή και το συμβιβασμό. Ο διαχωρισμός των κοι-

νωνικών στρωμάτων, η αλαζονεία που κουβαλά η ανθρώπινη φύση και

η δίψα της για ανέλιξη, ακόμη και με την ανελέητη χρήση βίας, ξεδιπλώ-

νονται μπροστά μας μέσα από τρεις χαρακτήρες διόλου άγνωστους στην

καθημερινότητα μας.

Θύμα και θύτης... έναΟ Νίκος Βουδούρης μετέφρασε και σκηνοθετεί μια παράσταση αξιόλογη.

Οι τρεις ηθοποιοί Αλεξία Σαπρανίδου (Τζούλια), Νάντια Δαλκυριάδου

(Χριστίνα) και Νέλσων-Ορφέας Λούκας (Ζαν) ενσαρκώνουν τους ρόλους

με ισορροπημένες εναλλαγές συναισθημάτων.

Η Σαπρανίδου υποδύεται ένα κακομαθημένο πλάσμα, ωστόσο δεν αργεί

να αποκαλύψει την εύθραυστη ύπαρξή της, ο Λούκας είναι ένας καταπιε-

σμένος εργάτης, μα συνάμα και ένας “δούλος” της εξουσίας, και η Δαλ-

κυριάδου μια αφοσιωμένη υπάλληλος και γυναίκα.

Ο έρωτας μεταξύ του Ζαν και της Τζούλιας μοιάζει να καταλύει τα σύνορα.

Δυστυχώς ο έρωτας αποτελεί απλά πρόσχημα. Η δίψα για την εξουσία και

την υποταγή του άλλου είναι μεγάλη. Θύμα και θύτης μπερδεύονται και

ανάμεσά τους λειτουργεί ως καταλύτης το τρίτο πρόσωπο, η Χριστίνα, ερω-

μένη του Ζαν, που επιχειρεί να κρατήσει ισορροπίες. Τελικά και οι τρεις σε

ένα πράγμα είναι υποταγμένοι: Σε ένα κοινωνικό πλαίσιο γεμάτο με μνή-

μες από το παρελθόν και φόβο για το μέλλον.

Τα τρία ταλαντούχα παιδιά κατορθώνουν να γεμίσουν με την ερμηνεία

τους τον μικρό σκηνικό χώρο, σε απόσταση αναπνοής από το κοινό, ακόμη

και κόντρα στην κακή ηχητική του θεάτρου, που η αλήθεια είναι ότι αδικεί

αρκετά τη δυναμική της παράστασης.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται έως και τις 8 Απριλίου κάθε Παρασκευή,

Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα στις 20:30. Όπως πάντα, η ομάδα δεν ορί-

ζει τιμή εισιτηρίου, αλλά προτιμά την ελεύθερη συνεισφορά των θεατών.

Πληροφορίες- κρατήσεις στο τηλέφωνο 2310 823444 και στο ηλεκτρονικό

ταχυδρομείο [email protected].

Υ.Γ. Μην παραλείψετε να ρίξετε μια ματιά στο βάθος της αίθουσας, όπου

υπάρχουν φωτογραφίες και ζωγραφιές του Στρίντμπεργκ.

Έρση Μαυρίδου

θέατρο

Page 5: Film Noir - Issue 26

συνέντευξη

Σήμερα πού το βλέπουμε αυτό το φαινόμενο;

Παντού! Λόγου χάρη έχουν κυριαρχήσει στην τέχνη και την ίδια

τη ζωή οι κομμουνιστές. Δεν λέμε πια “κομμουνιστές”, λέμε “αρι-

στεροί”, για να γλυκαθεί το χάπι. Και οι αριστεροί δεν είναι τίποτε

άλλο παρά συνέχεια του αρχικού Διχασμού. Το βλέπει επίσης

κανείς να παίρνει πολλές μορφές. Πρώτα-πρώτα στην ίδια την

πολιτική. Ουσιαστικά είναι ένα αλληλοφάγωμα των δύο κόσμων,

το οποίο υλοποιείται στην καθημερινή ζωή με τον χειρότερο και

πιο απάνθρωπο τρόπο.

Βέβαια, να μην ξεχνούμε ότι σ’ αυτό το διάστημα παρενέβησαν

και νέα στοιχεία. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα νέο φρούτο, το

οποίο δεν έχει σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά με την

κατάσταση στον παγκόσμιο χώρο. Κι αυτό το νέο στοιχείο συμ-

βάλλει βασικά στο να εμπεδωθεί έτι περαιτέρω το αλληλοφάγωμα!

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος για τον Κάρολο Τσίζεκ

Στην αναδρομική έκθεση στο Μ.Μ.Σ.Τ. (7 Μαρτίου-8 Απριλίου), με

βάση τη μεγάλη δωρεά έργων του ίδιου του Κάρολου Τσίζεκ «στο

μεταίχμιο» της ζωής του (συμπληρώνει τα 90), ο επί μισόν αιώνα στε-

νός συνεργάτης του, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, απηύθυνε χαιρετισμό:

«Ο Τσίζεκ προέρχεται από τον κύκλο του Κοχλία (1946-1948)... Σχετί-

ζομαι καλλιτεχνικά (μαζί του) από το 1949, και ακόμη στενότερα από

το 1957, όταν κυκλοφόρησε ποιητική συλλογή μου με εξώφυλλο την

περίφημη βυζαντινή αγελάδα που γυρίζει και δαγκάνει την ουρά της.

Ένα αριστούργημα, απ’ τα σημαντικότερα έργα του. Συνέχισα με τη

Διαγώνιο το ‘58, όπου μου συμπαραστάθηκε στα 25 χρόνια ζωής της,

ως περιοδικό, εκδόσεις και μικρή πινακοθήκη. Δεν είναι μόνο ζωγρά-

φος. Είναι και εκπληκτικός γραφίστας... Είναι κι ένας θαυμάσιος μετα-

φραστής. Από τα ιταλικά (Ουγκαρέτι, Κουασίμοντο, Μοντάλε, λαϊκά

παραμύθια), τα τσέχικα (ποίηση, πεζογραφία, θέατρο και μελέτες πολ-

λές), τα αδελφικά σλοβάκικα (σπουδαίους ποιητές), τα ρώσικα (Αχμά-

τοβα). Είναι μοναδική περίπτωση στα νεοελληνικά χρονικά ανθρώπου

που εμφανίζεται στα 70 του ως ποιητής. Σ’ έναν αιώνα μοντερνισμού

επέμενε να γράφει παραδοσιακά. Πρωτοφανές. Εκτός από όλα τα

άλλα, ήταν και πάρα πολύ ταπεινός... μια μεγαλοφυΐα... Προτείνω λοι-

πόν να βαφτίσετε μία αίθουσα ΚΑΡΟΛΟΣ ΤΣΙΖΕΚ», είπε απευθυνό-

μενος στη διευθύντρια του Μουσείου, κα Χόιπελ.

Ντίνος Χριστιανόπουλος, γκουρού εναντιοδρομώνΣυνέντευξη στον Κώστα Καρδερίνη

Λογοτέχνης, κριτικός, βιβλιογράφος και εκδότης. Έτσι προσφωνήθηκε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος

την 1η Ιουνίου 2011, όταν αναγορεύτηκε σε επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλο-

σοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το επίθετο Χριστιανόπουλος προ-

ήλθε από το κατηχητικό. Το ιδεολογικό του μανιφέστο Εναντίον το δημοσίευσε στο λογοτεχνικό του

περιοδικό ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ (Ιανουάριος-Απρίλιος 1979).

Να σχολιάσουμε την αναγόρευση σε επίτιμο Διδάκτορα που σου έκανε ως τιμή το Α.Π.Θ.;

Γιατί να ασχοληθούμε με ένα θέμα φοβερά περιορισμένο; Δεν νομίζω ότι έχει καμιά ιδιαίτερη

σημασία. Η επιτιμοποίηση μαγειρευόταν πριν πάρα πολλά χρόνια κι εγώ αρνιόμουνα. Αρνιό-

μουνα για τον ίδιο λόγο που αρνήθηκα και πρόσφατα το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων 2011.

Δεν θέλω τέτοια πράγματα και είπα να μ’ αφήσουν ήσυχο. Αλλά αυτοί επέμεναν με κάθε τρόπο.

Ο πρύτανης μάλιστα μου είπε ότι θα το θεωρήσει προσωπική του προσβολή εάν τελικά δεν το

δεχτώ και επιμένω να αρνηθώ. Για να μη νομιστεί ότι έχω διαθέσεις προσβολής, αναγκάστηκα

να υποχωρήσω. Από κει και πέρα δεν ξέρω αν ενδιαφέρει κανέναν αυτό το θέμα. Εγώ νομίζω

ότι δεν αφορά τους πολλούς. Δεν βλέπω να έχει άλλες προεκτάσεις. Εγώ είμαι τώρα 81 χρο-

νών, πόσο θα ζήσω; Δεν μπορώ να διδάξω, αλλά επιτιμοποίηση σημαίνει και κάτι τέτοιο. Να

διδάξει, να ανεβεί ένα βήμα παραπάνω. Τώρα πια τι βήμα να ανέβει; (αναρωτιέται σε 3ο πρό-

σωπο). Τελείωσε, ότι ήταν να γίνει έγινε.

Τι είναι αυτή η σειρά ντοκιμαντέρ στην οποία συνεργάζεσαι με την ΕΤ3;

Την ετοιμάζει η ΕΤ3 με τον Κώστα Μπλιάτκα κι έχει πολλούς συνεργάτες, μεταξύ των οποίων

κι εμένα. Θα κάνω οκτώ κομμάτια... Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί, είναι σοβαρή, είναι σχετικά

καλοσχεδιασμένη παραγωγή. Τα δύο ή τρία κομμάτια, στα οποία πήρα μέρος και προβλήθη-

καν έκαναν μάλλον καλή εντύπωση. Βλέπω ότι είναι καλή δουλειά, αλλά δεν ξέρω το σύνολο

πώς θα είναι. Ίδωμεν... Το θέμα της είναι οι δεκαετίες της Θεσσαλονίκης μετά την απελευθέ-

ρωσή της. Τα εκατό χρόνια της απελευθέρωσης έχουν μοιραστεί σε δεκαετίες. Του ‘10, του

‘20, του ‘30 κ.ο.κ. Σ’ εμένα ανέθεσαν τώρα τη φοβερότερη και δυσκολότερη δεκαετία, που

είναι του 1940. Είναι η χειρότερη, διότι έχει τα περισσότερα θλιβερά, τραγικά ή απάνθρωπα

γεγονότα. Ο Μπλιάτκας θέλει να του πω διάφορες ιστορίες που έζησα και τις οποίες να αφη-

γηθώ με κάποια ωραία αφηγηματική γλύκα.

Όπως;

Ας πούμε: το επόμενο κομμάτι αφορά το πώς η Νιάουσα κάηκε από τους αντάρτες το 1949.

Ήταν στην ακμή του το αντάρτικο κίνημα, οι αντάρτες κατέλαβαν τη Νιάουσα και την έκα-

ψαν. Γίναν και κάποιες μάχες, με τελικό αποτέλεσμα να υποχωρήσουν, να καταδιωχθούν και

κάποιοι να συλληφθούν. Ήταν μια μεγάλη τραγωδία. Εγώ την έζησα μέσα από το κατηχητικό

μου σχολειό. Ήμασταν μια ομάδα παιδιών με κάποιον ομαδάρχη. Ανάμεσα στους ομαδάρχες

είχαμε κι έναν που λεγόταν Νικόλαος Αναδολής. Επιστρατεύτηκε στον Εθνικό Στρατό, πολέ-

μησε στη μάχη της Νιάουσας και σκοτώθηκε. Αναλάβαμε από τα κατηχητικά να γίνουμε μία

ομάδα 5-6 άνθρωποι και να πάμε στη Νιάουσα αυθημερόν, ενώ γίνονταν ακόμη οι μάχες στα

προάστια. Πήγαμε να παραλάβουμε το πτώμα του Αναδολή.

Για να το παραλάβουμε έπρεπε να περάσουμε από μια πλατεία, πολύ γνωστή, το Κιόσκι της

Νιάουσας, με κάτι ωραίους πλατάνους, όπου στη ρίζα τους υπήρχαν τρία κεφάλια ανταρτών

κομμένα. Ανατριχιαστικό θέαμα. Εγώ ήμουν πάρα πολύ ευαίσθητος. Μας έδειξαν τα κεφάλια

και μας είπαν “ή θα τα φτύσετε ή αλλιώς δεν έχετε δικαίωμα να περάσετε” κι αμέσως εγώ

λιγοθύμησα. Κι έτσι, χάρη στη λιγοθυμία μου, γλίτωσα την υποχρέωση να κάνω αυτήν την απαί-

σια πράξη. Στο αναφέρω αυτό το περιστατικό σαν ένα μοντέλο για το πώς θα γίνουν αυτές οι

εκπομπές, με αλλεπάλληλες ιστορίες, με τις οποίες θα φωτιστεί καλύτερα η δεκαετία του 1940.

Μου έκανε εντύπωση, στην παρουσίαση του βιβλίου του Μέγα (Η Απελευθέρωση της Θεσσαλονί-

κης 1912-1913, University Studio Press), που είπες ότι “ο Εθνικός Διχασμός συνεχίζεται ακόμη και

σήμερα”. Να το κουβεντιάσουμε λίγο;

Δεν είναι εύκολο, το καταλαβαίνεις. Άρχισαν τότε (μετά την απελευθέρωση) να μη συμφω-

νούν οι δύο άνδρες μεταξύ τους, ο Κωνσταντίνος και ο Βενιζέλος. Πώς εξελίχθηκε και ολο-

κληρώθηκε αυτός ο Διχασμός είναι μια ολόκληρη ιστορία. Θα έπρεπε να γραφτεί ένα βιβλίο!

Ο Διχασμός άρχισε ιστορικά αλλά εξελίχθηκε ιδεολογικά. Και ουσιαστικά ήταν δύο κόσμοι.

Ένας κόσμος φιλελεύθερος κι ένας κόσμος συντηρητικός, στρατιωτικός. Αυτοί οι δύο κόσμοι

συγκρούστηκαν, πολέμησε ο ένας τον άλλον και δεν τελείωσε εύκολα αυτή η ιστορία.

Μην ξεχνάς ότι δέκα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης έχουμε την κατα-

στροφή της Σμύρνης, που κι αυτή είναι τμήμα του ίδιου θέματος. Η καταστροφή ήταν τρομερή!

Τρομερή! Και στοίχισε πάρα πολλά στην Ελλάδα. Το θέμα είναι πώς εξελίχθηκε όμως αυτός

ο Διχασμός -και δεν είμαι σε θέση να το εξηγήσω κι εγώ. Πάντως εξελίχθηκε σε πόλεμο. Και

βλέπεις πολύ καθαρά ότι ο πόλεμος μεταξύ των κομμουνιστών και των εθνικοφρόνων, από

το ‘44 και μετά, είναι κι αυτός συνέχεια του ίδιου φαινομένου. Μετά, βέβαια, το φαινόμενο

άρχισε να εκφυλίζεται, να παραγίνεται ιδεολογικό, ενώ στην πραγματικότητα πολεμούσαν οι

δύο κόσμοι μεταξύ τους, ο φιλελεύθερος κι ο συντηρητικός.

Page 6: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 6

“Έφυγε” η Δόμνα Σαμίου

Στις συνειδήσεις του πολύ κόσμου η παραδοσιακή μουσική απο-

τελεί παρεξηγημένο είδος. Μπορεί βέβαια δημοτικά να είναι τα

πρώτα κομμάτια των οποίων γινόμαστε κοινωνοί στην απαρχή

της ζωής μας (νανουρίσματα, δημοτικοί χοροί κλπ.) αλλά γρή-

γορα η αμφισβήτηση της νεότητας μπολιάζει τις επιλογές μας.

Με άλλα λόγια, για τους περισσότερους από εμάς, πρέπει να

«κυλήσει αρκετό νερό στ’ αυλάκι», ωσότου αντιληφθούμε την

πραγματική αξία της μουσικής μας παράδοσης, με όλα τα γλωσ-

σικά, ιστορικά και κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά που κουβα-

λάει ανά τους αιώνες. Και τότε να επανέλθουμε...

Η Δόμνα Σαμίου υπήρξε, αναμφισβήτητα, μία ιστορική καταρ-

χήν συλλέκτρια και κατόπιν ερμηνεύτρια (μόλις απ’ το 1971) της

λαϊκής μας παράδοσης. Μαθήτρια του Σίμωνα Καρρά από τα 13

της, δεν άργησε να δείξει την αγάπη της και την προσήλωση στη

βυζαντινή μουσική και στην εξέλιξή της σε παραδοσιακή, μελε-

τώντας τραγούδια, μαθαίνοντας τα τοπικά ιδιώματα και αναλαμ-

βάνοντας την επιμέλεια ταινιών, εκδόσεων, αλλά και εκπομπών (ΕΙΡ-Τ, ΕΡΑ και ΕΡΤ). Αφιέρωσε

το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην έρευνα και τη συλλογή δημοτικών τραγουδιών από όλα τα

μέρη της Ελλάδας -και βέβαια από τις προσφυγικές περιοχές της Ανατολικής Θράκης, του Πόντου,

της Μικράς Ασίας. Η κυρα-Δόμνα αφηγήθηκε τους θησαυρούς των τόπων μας όπως καμία άλλη,

διατηρώντας αλλά και διαδίδοντας την «έθνικ» μουσική μας πέρα από τα σύνορα, με πάρα πολλές

συναυλίες σε όλο τον κόσμο και με ακόμη περισσότερους δίσκους. Σταθμοί στο έργο της οι παρα-

στάσεις και οι συναυλίες της σε Ηρώδειο, Μικρή Επίδαυρο και Μέγαρο Μουσικής, η ίδρυση του

Μ.Κ.Ο. Καλλιτεχνικός Σύλλογος Μουσικής Δόμνα Σαμίου (1981) καθώς και η απονομή μεταλλίου

(2005) από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως αναγνώριση της καλλιτεχνικής της προσφοράς

και της ερευνητικής της δραστηριότητας.

Αποχαιρετώντας και τη Δόμνα Σαμίου, εύχομαι ειλικρινά την επόμενη εβδομάδα να μη φιλοξενείται

στην παρούσα σελίδα άλλος επικήδειος…

Βάγια Πολυζωΐδου

Τα live της εβδομάδας

Την Παρασκευή 16 Μαρτίου δεν υπάρχει άλλο live από αυτό

των dEUS στο PRINCIPAL, με εισιτήριο 25 ευρώ. Το ολοκαί-

νουριο Keep you close στις αποσκευές τους αρκεί. Λιγότερο

πειραματικοί, με τη χρήση της κλασικής rock φόρμας δημιουρ-

γούν μιαν ατμόσφαιρα groovy, αλλά και σκοτεινή. Εξ ου και

η συμμετοχή του Γκρεγκ Ντούλι στα Twice και Dark Sets In.

Αν είναι να πάτε σε ένα live αυτή τη βδομάδα, επιλέξτε αυτό!

Το Σάββατο 17 Μαρτίου έχει ελληνικό χρώμα. Ο «φτωχός

και μόνος καουμπόι» Λουκιανός Κηλαηδόνης παρουσιάζει

«τραγούδια για κακά παιδιά» στο CLUB ΜΥΛΟΥ στις 21:30, με εισιτήριο 10 ευρώ το φοιτητικό και

12 το κανονικό. Μισή ώρα νωρίτερα, και με την ίδια τιμή εισιτηρίου, ο Κωστής Μαραβέγιας ανε-

βαίνει στη σκηνή του BLOCK33 και μας προκαλεί Εθισμό στη Gypsy powah!

Την Κυριακή 18 Μαρτίου, η πιο ενδιαφέρουσα εμφάνιση είναι αυτή του Ζιάντ Ρατζάμπ στο ΜΟΥ-

ΣΕΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ στις 12:00, με σόλο ούτι και παραδοσιακά συριακά τραγούδια.

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο 2313 306400 (Δευτέρα-Παρασκευή, 09:00-14:00).

Τη Δευτέρα 19 Μαρτίου, στο πλαίσιο της εβδομάδας γαλλοφωνίας,

μπορείτε να ανακαλύψετε την Καναδή Λίντα Ταλί στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ

στις 21:00 (εισιτήριο 15 ευρώ το κανονικό και 20 το φοιτητικό).

Την Τρίτη 20 Μαρτίου, η Εύη Σιαμαντά, μετά τις εμφανίσεις της με

τον Παναγιώτη Πετράκη, παρουσιάζει στο LOVE CASUAL LIVING

στις 21:30 (εισιτήριο 7 ευρώ) την παράσταση Just for tonight.

Την Τετάρτη 21 Μαρτίου, η μοναδική επιλογή που υπάρχει είναι το

RadioDaze στο LOVE CASUAL LIVING στις 22:00, με τιμή εισόδου

5 ευρώ, ένα live show στο οποίο ακούγονται γνωστές ραδιοφωνι-

κές επιτυχίες από κάθε χώρο της μουσικής.

Τέλος, η Πέμπτη 22 Μαρτίου είναι αφιερωμένη στις γυναίκες. Στις

22:00 εμφανίζεται στο LOVE CASUAL LIVING με εισιτήριο 10 ευρώ

(5 για ανέργους) η Ελένη Τσαλιγοπούλου, η οποία παρουσιάζει

τα τραγούδια που έγραψε για την τελευταία της δουλειά Τα-ρι-ρα

και κομμάτια από το αγαπημένο παρελθόν της. Στις 21:00, μπο-

ρείτε να δείτε στο CLUB ΜΥΛΟΥ την Έλλη Πασπαλά με τον Τάκη

Φαραζή (εισιτήριο 12 ευρώ το κανονικό και 10 το φοιτητικό) σε

μια βραδιά αφιερωμένη στα αμερικάνικα standards: από τον Λέο-

ναρντ Κοέν στον Κόουλ Πόρτερ, όλοι είναι εδώ…

Καλή ακρόαση, ό, τι κι αν επιλέξετε!

Μαριάννα Βασιλείου

Deus

Οι Plus’ n’ Minus Collective αυτοσχεδιάζουν

Το όνομα Plus ‘n’ Minus Collective είναι εμπνευσμένο από το τζαζ

περιοδικό και τις εκδόσεις “σύν και πλήν” (1980-1984) του Σάκη Παπα-

δημητρίου, τον οποίο και αποκαλούν “άγιο”. Η ιδέα για τη συγκρό-

τηση της κολεκτίβας ανήκει στον συνθέτη και σαξοφωνίστα Ξενο-

φώντα Αβράμογλου και οφείλεται εν πολλοίς στη συνάντησή του με

τον ντράμερ Χρήστο Γερμένογλου. Το πρώτο αποτέλεσμα αυτής της

συνεύρεσης ήταν η σύνθεση George & George.

Ο βασικός κορμός της κολεκτίβας αποτελείται από τους 13+1 μουσι-

κούς Χρήστο Γερμένογλου (τύμπανα), Πέτρο Δαμιανίδη (κοντρα-

μπάσο), Αλέξη Γεωργιάδη (ηλεκτρικό μπάσο), Χρήστο Θεοδοσιάδη

(πιάνο), Γρηγόρη Τσάτσο (κιθάρα), Γιώργο Πετκάρη, Μανώλη Ρίζο

και Μιχάλη Πιπέρκο (τενόρο σαξόφωνα), Γιάννη Μπαριώτα, Κώστα

Κατσαρό και Χρήστο Αναστασιάδη (τρομπέτες), Δημήτρη Αλιστρα-

τινό (άλτο σαξόφωνο, φλάουτο), Δημήτρη Τσέλιο (άλτο σαξόφωνο,

όμποε) και φυσικά τον Φώντα Αβράμογλου (άλτο και σοπράνο σαξό-

φωνα, μπάσο κλαρινέτο).

Παίζουν δημιουργική και αυτοσχεδιαζόμενη τζαζ, με free εξάρσεις

και απόλυτη πειθαρχία. Ο θαυμασμός τους για τον πρώτο διδάξαντα

ξεκινάει από τη σύνθεση του Αβράμογλου άγιος Σάκης Παπαδημη-

τρίου, η μουσική των πρώτων και συνεχίζεται με νέες ειδικές ενορ-

χηστρώσεις του ιδίου σε θέματα του πνευματικού τους πατέρα Σάκη

(Το θέμα του δρόμου, Παρασκήνια από το cd Το Τραγούδι της Λού-

λου). Συνθέσεις συνεισφέρει εξίσου δυναμικά και ο Γρηγόρης Τσά-

τσος (Slipping, Up Front).

Ο ήχος τους ωρίμασε σταδιακά μέσα από τις ζωντανές τους εμφανί-

σεις σε κλαμπ και στέκια της πόλης και βρήκε καταφύγιο και στοργή

στο SPITIMOU.GROUNDFLOOR, Φράγκων 3. Εκεί πρόκειται δομη-

μένα να αυτοσχεδιάσουν εκ νέου την Κυριακή 18 Μαρτίου, στις

22:00, με ελεύθερη είσοδο.

Κώστας Καρδερίνης

μουσική

Page 7: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 7

Παράλληλα με τις εμφανίσεις σας στο Μέγαρο (16-17 Μαρτίου) διε-

ξάγεται το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στο Λιμάνι. Είναι σύμπτωση

ή έχετε σκοπό να παρακολουθήσετε κάποια προβολή; Το σινεμά

τεκμηρίωσης σας ενδιαφέρει;

Είναι πολύ σφιχτό το πρόγραμμά μου, αλλά κοιμάμαι λίγο...

Θα τα καταφέρω να πεταχτώ, μ’ αρέσει πολύ το ντοκιμαντέρ!

Σας λένε κάτι τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσα-

λονίκης;

Με συγκινεί, όμως... Πιστέψτε με, για μένα τώρα έχει σημασία

η απελευθέρωση της Ελλάδας από τη χούντα των τραπεζών!

Είναι αλήθεια ότι η βόρεια Ελλάδα υποφέρει πιο πολύ από τις συνέ-

πειες της κρίσης; Πώς το βλέπετε εσείς, ως παρατηρητής;

Όχι, έζησα έναν ολόκληρο χειμώνα σε Μακεδονία και Θράκη. Οι

άνθρωποι είναι πιο θετικοί, πιο δυναμικοί. Πιο κοντά τα χωριά,

οι πρώτες ύλες, τα μποστάνια τους, οι αγορές της Βουλγαρίας,

οι βενζίνες. Κακά τα ψέματα, η Αθήνα βιώνει εσωτερική πτώση

ψυχολογική, που ο Βορειοελλαδίτης δεν την καταδέχεται...

Αγάπη κι έρωτας έχουν το ίδιο βάρος στο χρόνια της κρίσης;

Ακόμα πιο δυνατά τώρα, ο έρωτας μπορεί να πάρει τα ηνία

μιας καινούργιας ζωής!

Φιλοδωρήστε μας με έναν στίχο από νέο τραγούδι σας!

“ Ήρθε μια μέρα, το ‘γραψαν οι εφημερίδες, που πρωθυπουργός μας ήταν μια μάνα γερή”...

συνέντευξη

Από πότε χρονολογείται η σχέση του

κ. Κραουνάκη με τη Θεσσαλονίκη; Τι

θυμάστε από την πρώτη φορά που

είδατε τον Θερμαϊκό;

Από το 1982 Μάρτιο απαπαπα. Ανέ-

βηκα να γράψω μουσική στο Κρα-

τικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος για

μια παιδική παράσταση, Ο Αλαντίν και το μαγικό λυχνάρι. Τι να σας πω;

Ζούσε η Πόπη Άλβα [η Φατμέ στο

έργο], ο Φλερύ (χορογραφία), της

είχα γράψει μια ρούμπα. Υπήρχε το

θεϊκό Όλυμπος Νάουσα, το Μπανάλ... Είχα δει, τη θυμάμαι, μια θεϊκή Γέρμα του Θόδωρου Τερ-

ζόπουλου με την Ανέζα Παπαδοπούλου και τον Χρήστο Στέργιογλου.

Τι ανακαλείτε από την πρώτη σας επαφή με τη θάλασσα;

Μια επικοινωνία, έναν καινούργιο αέρα, κάτι που έρχεται ελεύθερο και σου φέρνει την όρεξη

να ερωτευτείς.

Έχετε ξαναγράψει μουσική για τη νύφη του βορρά; Πώς λέγονται αυτά τα νέα τραγούδια που θα ερμη-

νεύσει η Ξανθίππη Καραθανάση στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης;

Όχι δεν είναι καινούργια, απλά είναι και τα τρία γραμμένα στη Σαλονίκη. Το πρώτο για τη Μήδεια

που είχα κάνει στο Κρατικό (1990-91) με τον Ανδρέα Βουτσινά και τη Λυδία Φωτοπούλου, σε

απόδοση Γιώργου Χειμωνά. Το δεύτερο είναι η Κυριακή, από την Αγγέλα (1995-96) του Γιώρ-

γου Σεβαστίκογλου, που έκανα με τον Παντελή Βούλγαρη στη Σταυρούπολη. Και τρίτο ο Δερ-βίσης σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, μελωδία που ολοκλήρωσα στη Θεσσαλονίκη.... Τώρα,

όμως, θα της γράψω καινούργια οπωσδήποτε. Ήταν αδύνατον για μένα να νοήσω μια βραδιά

στο Μέγαρο χωρίς τη “φωνή της Μακεδονίας” κοντά μου.

Πώς και πότε γνωριστήκατε με την Ξανθίππη και την αγέρωχη φωνή της; Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτής

της συνεργασίας;

Γνωριστήκαμε στο καμαρίνι στα Μουδανιά, όταν έπαιζα τον Δικαιόπολι στο Κρατικό. Τη φωνή

της την ήξερα και την αγαπούσα, αλλά ξέρετε μ’ αυτά τα θηρία πάντα έχω ανασφάλεια ότι θα

τους είμαι λίγος. Στην πρώτη μας πρόβα ήμασταν κι οι δυο σίγουροι για τη συγγένειά μας!

Τι αλλάζει από το One Man Show 55 live του LOVE CASUAL LIVING στο Μέγαρο;

Ακούστε... αυτή η παράσταση, απ’ την πρώτη ως και την τελευταία της βραδιά, έχει ένα μπού-

σουλα, ένα σενάριο, αλλά ποτέ δεν είναι ίδια. Στο κλαμπ το αίσθημα ήταν άλλο, στα αρχαία

θέατρα άλλο, στο Palais De Beaux Arts των Βρυξελλών άλλο... Στο Casual δοκίμασα για πρώτη

φορά το αίσθημα του κλαμπ, μετά φόβου πρέπει να σας ομολογήσω γιατί είχα συνηθίσει τη

θεατρική τάξη. Εδώ, στο Μέγαρο, κράτησα τα κομμάτια που νιώθω ότι θα μας οδηγήσουν σε

μαγεία και θα με βοηθήσουν να κάνω μια αισθηματική ιαματική αφήγηση, πράγμα απαραίτητο

και για τη δική μου ψυχική διαδρομή. Περνάει όλη μου η ζωή, αλλά και η κοινή μου ζωή με

τόσες διαφορετικές ηλικίες που αγαπούν τη μουσική μου! Τρεις γενιές περίπου. Ευτυχία... Να

προσθέσω ότι στο Μέγαρο μπορεί να έρθει ένα κοινό που δεν αντέχει ένα κλαμπ. Ο στόχος

ήταν να μπορέσουν να έρθουν με φτηνό εισιτήριο. Και τα καταφέραμε!

Η Banda di Stelle και η Ελευθερία Πάτση είναι όλοι τους παιδιά της Θεσσαλονίκης. Πιστεύετε στις

μουσικές δυνάμεις της πόλης; Μπορεί η πόλη να κρατήσει τα παιδιά της ή τα “τρώει” και κατηφορί-

ζουν στο κλεινόν άστυ;

Την Ελευθερία την αγαπώ πολύ και μ’ αρέσει η δύναμή της, μου ταιριάζει και τιμά πολλά χρό-

νια στα μαγαζιά της πόλης τα τραγούδια μου, της το όφειλα. Όσο για τους τέσσερις σολίστες

μας, ήταν για μένα εξαιρετική έκπληξη, τους αγάπησα, κάναμε παρέα ώρες πτήσης στη μου-

σική, δέσαμε. Ροκάραμε κι άλλο, τζαζάραμε κι άλλο... και με τον Δημήτρη Τσάκα στο σαξό-

φωνο θα ‘μαστε κομπλέ!

Τι ετοιμάζει δισκογραφικά ο κ. Κραουνάκης στο στούντιο του Πεντζίκη (MagnAnimous);

Τι να σας πω. Ούτε ξέρω... γράφω, θα δούμε. Το σίγουρο είναι ότι ο Γιώργος θα ηχογραφήσει

τα δύο βράδια του Μεγάρου. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον υπέροχο Γιώργο Λαζαρίδη

για την πρόσκλησή του και στον Παναγιώτη Κουντουρά που επέμεινε γι’ αυτή τη διπλή βραδιά.

Ο κινηματογράφος... πώς μπήκε στη ζωή σας; Σας αρέσουν τα φιλμ νουάρ;

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν η αιτία. Δέσαμε. Μου χάρισε μεγάλη πλατφόρμα κι έγραψα μ’

όλη μου την ψυχή πράγματα που θα μείνουν για πάντα. Αγάπησα την αφήγησή του, ταξίδεψα,

περιμένω με λαχτάρα τα επόμενά του. Ναι μ’ αρέσουν τα ασπρόμαυρα, πιο πολύ τα ελληνικά

να σας πω την αλήθεια, αλλά και ο μοναδικός Σαρλό, οι παλιές κωμωδίες...

Σταμάτης Κραουνάκης Σημασία έχει η απελευθέρωση της Ελλάδας από τη χούντα των τραπεζώνΣυνέντευξη στον Κώστα Καρδερίνη

Δεκατρείς e-ρωτήσεις κι a-πορείες για να μάθουμε τα δαιμόνια ωραία και να ξορκίσουμε τα κακά δαιμόνια...

Τι συμβαίνει σε μια ψυχα-

ναλυτική συνεδρία;

Ποιος είναι ο μυστηριώδης

άνθρωπος που ακούει πίσω

από το ντιβάνι;

Τι είδους σχέση αναπτύσ-

σεται ανάμεσα στον ψυχα-

ναλυτή και τον ψυχαναλυ-

όμενο;

Τα 21 διηγήματα Ψ προ-

σπαθούν να δώσουν

απαντήσεις. Σε όλες τις

ιστορίες περίπου το ίδιο

σκηνικό: το γραφείο του

Νικηφόρου Φωκά. Ένα

ντιβάνι, πίσω του η πολυ-

θρόνα, ένα παράθυρο με

φιλτραρισμένο φως.

Όλα τα πρόσωπα των ιστο-

ριών έχουν να διηγηθούν

ένα στιγμιότυπο, μια σκηνή,

δραματική, συγκινητική ή αστεία, από την εμπειρία τους πλάι σ’ αυτόν

τον άνθρωπο με το τόσο ιδιαίτερο επάγγελμα: είναι ψυχαναλυτής.

Οι αναλυόμενοι μιλούν στον Φωκά προσπαθώντας να βάλουν τάξη

στην ψυχή και στα αισθήματά τους. Οι ιστορίες μπλέκονται μεταξύ

τους, καθώς έχουν τον ίδιο συνομιλητή και τον ίδιο παρονομαστή:

τη δίψα για τη ζωή και τον έρωτα. Η ερωτευμένη Έλλη δίνει τη

δική της κατάθεση για τον ψυχαναλυτή -σύντροφό της. Εκείνη δεν

ξέρει από ψυχανάλυση. Ξέρει όμως ότι ο Φωκάς πριν, μετά και

πέρα από ψυχαναλυτής είναι ένας ευαίσθητος και γενναιόδωρος

άνθρωπος, φορτωμένος κι εκείνος με τις αδυναμίες και τα πάθη

της ανθρώπινης διάστασης.

Page 8: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 8

βιβλίο

Την Παρασκευή 16 Μαρτίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Χρήστος

Σαμαράς παρουσιάζει το βιβλίο του Κάποιοι έπρεπε να είναι εκεί, εκδόσεις ΘΕΡ-

ΜΑΪΚΟΣ. Θα μιλήσουν οι Βασίλης Τζανακάρης (συγγραφέας), Δημήτριος Γεωρ-

γάκης (φιλόλογος), Απόστολος Καρύδας (φιλόλογος).

Τη Δευτέρα 19 Μαρτίου, ώρα 19:00, το περιοδικό SOUL και η Αλυσίδα Πολιτισμού

IANOS παρουσιάζουν τους Art Is Hard : Λία Παπαδαφνιάδη και Κώστα Τίκη. Οι

οικοδεσπότες του φεστιβάλ, που συνενώνει δημιουργούς από όλους τους χώρους

των τεχνών σε μια ολοήμερη εικαστική πανδαισία, προχωρούν σε έναν απολογι-

σμό του 7ου Art Is Hard. Τη συζήτηση συντονίζουν ο διευθυντής του περιοδικού

SOUL Στέφανος Τσιτσόπουλος και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καραθάνος.

Την Τετάρτη 21 Μαρτίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7). Με αφορμή

την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ παρακολουθείστε σε απευθείας μετά-

δοση από τον ΙΑΝΟ στην Αθήνα τη βραδιά ποίησης με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο.

Παράλληλα, ποιητές και λογοτέχνες της Θεσσαλονίκης απαγγέλουν στο πατάρι του

ΙΑΝΟΥ ποιήματα του βραβευμένου ποιητή.

Την Πέμπτη 22 Μαρτίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Γιάννης Κιουρ-

τσάκης παρουσιάζει το βιβλίο του Το ζητούμενο του ανθρώπου, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.

Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με την Άννα Σταυρακοπούλου (επίκουρη καθηγή-

τρια Θεατρολογίας στο τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ.).

Μέμπιους, ο “κινηματογραφιστικός”

Ο διάσημος Παριζιάνος κομίστας σχεδίασε και έγραψε

αρκετά storyboards και χαρακτήρες για ταινίες επιστη-

μονικής και επικής φαντασίας, κινουμένων σχεδίων κι

άλλες (Alien, Tron, Willow, Η άβυσσος, Little Nemo, Το

πέμπτο στοιχείο, Masters of the Universe, Space Jam,

Time Masters). Το πραγματικό του όνομα ήταν Ζαν Ανρί

Γκαστόν Ζιρό και έφυγε 73 ετών, στις 10 Μαρτίου,

ταλαιπωρημένος από πολύχρονη πάλη με τον καρκίνο.

Ο Ζιρό σπούδασε εφαρμοσμένες γραφικές τέχνες και

άρχισε να σχεδιάζει καουμπόικες ιστορίες με βινιέτες,

με την υπογραφή Gir, πατώντας στη μακρά παράδοση

της γαλλοβελγικής σχολής, με προπάτορα και μέντορα τον Ζιζέ. Μεγάλωσε με

τους παππούδες και καθοριστικές εμπειρίες υπήρξαν η οκτάμηνη παραμονή με

τη μητέρα του στο Μεξικό (1956) και η στρατιωτική θητεία στην Αλγερία (1959-60).

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήρθε με τον πιστολά Blueberry (1965) που αργότερα προ-

βιβάστηκε σε σερίφη (2000) για να τον κάνει τελικά ταινία ο Γιαν Κουνέν (2004). Με

το ετερώνυμο Moebius δημοσίευε στο γαλλικό περιοδικό Metal Hurlant και στο

αμερικάνικο αδερφάκι του, το Heavy Metal. Πρώτος σημαντικός ήρωας ε.φ. ο σιω-

πηλός Arzach (1975) καβάλα σε έναν πτεροδάκτυλο, του οποίου η Ραψωδία έγινε

τηλεοπτικό κόμικ (2003) και έμπνευση για το επικό ανιμέσιον Βαρύ Μέταλλο (1981).

Η επιρροή του ως καλλιτέχνη έφτασε μέχρι την Ιαπωνία και τον δημιουργό μάν-

γκα κινουμένων σχεδίων, Χαγιάο Μιγιαζάκι. Η Ναυσικά της Κοιλάδας των Ανέ-

μων (1984) σκηνοθετήθηκε υπό την επήρειά του κι ο Ζιρό από ευγνωμοσύνη ονό-

μασε την κόρη του επίσης Ναυσικά. Σχεδίασε δε, την αφίσα του ντοκιμαντέρ για

το Φελίνι: Γεννημένος ψεύτης (2002) και εικονογράφησε μια έκδοση του Αλχη-

μιστή του Πάολο Κοέλιο.

Και στο Νέο Κόσμο είχε τεράστια απήχηση, κυρίως στο κυβερνοπάνκ. Από τον

Νευρομάντη (1984) του Γουίλιαμ Γκίμπσον μέχρι πίσω στα Alien (1979) και Blade

runner (1982) του Ρίντλεϊ Σκοτ και την Απόδραση από τη Νέα Υόρκη (1981) του

Κάρπεντερ.

Η συνεργασία του με τον Γιοντορόφσκι στη μεταφορά του Dune δεν τελεσφό-

ρησε, αλλά οι δυο τους έκαναν μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας στον

Λικ Μπεσόν (Το πέμπτο στοιχείο, 1997) χωρίς να κερδίσουν τίποτε. Τον Λευκό Εφι-

άλτη εικονοποίησε ο Ματιέ Κασοβίτς (1991), ενώ ο Κάμερον τον μνημονεύσει στο

Avatar και ο Λούκας στον Πόλεμο των Άστρων (Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται).

Κώστας Γ. Καρδερίνης

από 5/3 έως και 10/3

Ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου, εκδόσεις IANOS.

Οι τέσσερις σημαντικότερες ποιητικές συλλογές του Ντί-

νου Χριστιανόπουλου.

Ο κόσμος στα μέτρα του του Χρήστου Χωμενίδη, εκδό-

σεις ΠΑΤΑΚΗ. Το 1982, ο Μάρκος Σιμώτας τοποθετεί-

ται με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου Κυβερνήτης

στον Άγιο. Πηγαίνει στην αποικία με μοναδική του φιλοδο-

ξία να περάσει τρία ξένοιαστα χρόνια. Σταδιακά ωστόσο

δένεται με τον τόπο και με τους κατοίκους του, ερωτεύεται και στο τέλος ταυτίζει τη

μοίρα του με τη μοίρα του Αγίου. Τριάντα χρόνια αργότερα, ο γιος του ιχνηλατεί την

πορεία του, προσπαθώντας να μπει στη θέση του και να διαλευκάνει το μυστήριο

ενός χαμένου παιδιού.

Η νόσος των εραστών του Κυριάκου Γιαλένιου, εκδόσεις

ΜΕΛΑΝΙ. Μοίρες αγνώστων που συνδέονται αναπάντεχα κι

ένας έρωτας, ο οποίος σέρνει απ’ την αρχή ως το τέλος το

στίγμα της περιώνυμης ασθένειας. Δράμα χαρακτήρων, ιστο-

ρία μυστηρίου και μια άσκηση πάνω στις ανθρώπινες σχέ-

σεις… όλα αυτά μαζί. Ως το τέλος.

Οι αδελφοί αδελφές του Πάτρικ Ντεγουίτ, εκδόσεις ΨΥΧΟ-

ΓΙΟΣ. Με αυτό το αριστουργηματικό μυθιστόρημα ο Πάτρικ

Ντεγουίτ αποτίει φόρο τιμής στο κλασικό γουέστερν και,

ταυτόχρονα, το υπερβαίνει, δημιουργώντας μιαν αλησμόνητη και άκρως συγκινη-

τική μαύρη κωμωδία. Με πρωταγωνιστές ένα αλλόκοτο τσούρμο από απατεώνες και

κάθε λογής κομπιναδόρους και τυχοδιώκτες, μας παρουσιάζει μια γοητευτική οδύσ-

σεια στον υπόκοσμο του 1850, με όλο το χιούμορ, τη μελαγχολία και τη γενναιότητα

της Άγριας Δύσης.

Το ζητούμενο του ανθρώπου του Γιάννη Κιουρτσάκη, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Ατενίζο-

ντας την καυτή επικαιρότητα στον ορίζοντα του μεγάλου χρόνου, ο συγγραφέας στο-

χάζεται πώς θα μπορούσαμε να ξανακερδίσουμε το χαμένο νόημα και καλεί τον ανα-

γνώστη να αναρωτηθεί μαζί του: αν κατορθώναμε να καταλάβουμε αληθινά ότι αυτή

η κρίση είμαστε όλοι εμείς, δεν θα αρχίζαμε σιγά σιγά να νοιώθουμε πως και η λύση

μπορεί να είμαστε εμείς; Και τότε, μέσ’ από το ζόφο της απόγνωσης, δεν θα χάραζε

μια αχνή ελπίδα; Το ζητούμενο του ανθρώπου;

1. Το Νήμα της Βικτόρια Χίσλοπ, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

2. Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει της Μαρίας Τζιρίτα, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

3. Παγκόσμιος Μινώταυρος του Γιάννη Βαρουφάκη, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

4. Ίσλα Μπόα του Χρήστου Αστερίου, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

5. Οικογενειακά μυστικά της Καμίλα Λάκμπεργκ, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

6. Το πρόβλημα Σπινόζα του Ίρβιν Γιάλομ, εκδόσεις ΑΓΡΑ

7. Στου δρόμου τα μισά του Φιλόθεου Φάρου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

8. Ο γύρος του θανάτου του Θωμά Κοροβίνη, εκδόσεις ΑΓΡΑ

9. Περαίωση του Πέτρου Μάρκαρη, εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

10. Χτυποκάρδια στο κρανίο της Έλενας Ακρίτα, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Page 9: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 9

CAFÉ DE FLOREΣκηνοθεσία: Ζαν-Μαρκ Βαλέ

Παίζουν: Βανέσα Παραντί, Κεβίν Παρέν, Ελέν Φλοράν,

Εβελίν Μπροσού

Διάρκεια: 120’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Ψηλά στον ουρανό. Εξαιρετικά σιγανά και απίστευτα

μακριά, κάτι πετάει – μάλλον αεροπλάνο. Βλέπουμε

την πορεία του καθώς δείχνει να πλησιάζει προς τον

ήλιο. Στιγμιαία, κάτι πάει στραβά: εκρήγνυται. Ένα τρο-

μακτικά βίαιο γεγονός που συμβαίνει μίλια μακριά για

τον παρατηρητή. Που αν δεν είχε στρέψει το βλέμμα

του προς εκείνο το σημείο του ορίζοντα ίσως να μην το

είχε πάρει καν χαμπάρι. Η ίδια σκηνή, ξανά και ξανά,

διατρέχει το σώμα της ταινίας. Για εμένα, είναι ένα

από τα πολλά, παράξενα μα τόσο γοητευτικά, μοτίβα

της. Και οι ερμηνείες που μπορεί να δώσει ο καθένας,

πάμπολλες! Κάποιοι ίσως να μην δώσουν καν σημασία

στη σκηνή – και κατ’ επέκταση στην ταινία: απλά, δεν

βλέπουν στο σωστό σημείο του ορίζοντα…

Μια γυναίκα στο Παρίσι της δεκαετίας του ’60 γεννάει

ένα παιδί με σύνδρομο Down. Δεν πτοείται από το

γεγονός: ίσα – ίσα είναι αποφασισμένη να κάνει τα

πάντα ώστε ο γιος της να ξεπεράσει όλα όσα είναι

αναμενόμενα από εκείνον. Τον αγαπάει όσο την ίδια

της ζωή – κι εκείνος το ίδιο. Τα πράγματα θα αλλάξουν

όταν στη ζωή του θα μπει ένα συνομήλικό του κορίτσι

με σύνδρομο Down.

Μια γυναίκα στο σύγχρονο Κεμπέκ βλέπει παράξενα

όνειρα. Από τα εφηβικά της χρόνια έχει ζήσει τον

μεγάλο έρωτα με έναν άνδρα που είναι αυτό που λένε

«ο ένας». Μόνο που ο άνδρας της ζωής της, ο αγα-

πημένος της σύζυγος, ο πατέρας των δύο κοριτσιών

της, όχι μόνο χωρίζει μαζί της (κι ας ορκιζόταν και

αυτός ότι θα είναι για πάντα μαζί) αλλά είναι έτοιμος

να παντρευτεί με μια άλλη γυναίκα…

Δύο ιστορίες, στο παρελθόν και στο παρόν. Δυο ιστο-

ρίες, που εξελίσσονται παράλληλα. Δυο ιστορίες, που

τέμνονται με έναν παράξενο τρόπο. Υπό «φυσιολογικές

συνθήκες» καθεμιά τους θα μπορούσε να δώσει το

υλικό για ένα κλασικό μελόδραμα. Τίποτε το ιδιαίτερο,

τίποτε το ξεχωριστό (εντάξει, ταινίες με ήρωες ανθρώ-

πους που πάσχουν από σύνδρομο Down δεν βλέπουμε

και κάθε μέρα). Η αγάπη μιας μάνας για το γιο της.

Η αγάπη μιας γυναίκας για το σύζυγό της. Πολύ μπα-

νάλ… Κι εδώ έρχεται το μαγικό άγγιγμα του Ζαν-Μαρκ

Βαλέ να ανάγει την ταινία σε τίποτε λιγότερο από ένα

αριστούργημα. Με την αισθητική του. Με τον τρόπο

που χειρίζεται το μοντάζ μέσω του οποίου δημιουργεί

μια συνεχή εκκρεμότητα που σε καθηλώνει. Με ανα-

πάντεχες επαναλαμβανόμενες φλασιές: μια γυναίκα

που κραυγάζει, ένα αμάξι που τρέχει υπό βροχή, μια

αίθουσα αναχωρήσεων αεροδρομίου… Με την ποί-

ηση των εικόνων. Με τον ερωτισμό των σωμάτων. Και

κυρίως με τη χρήση της μουσικής. Δεν υπάρχει άλλος

σκηνοθέτης από αυτόν του «C.R.A.Z.Y.» που να ξέρει

να χειρίζεται καλύτερα τη μουσική και τα τραγούδια σε

μια ταινία. Το σάουντρακ (γενικά, ο ήχος, ακόμα και

η απουσία του σε καίριες σκηνές) είναι ότι καλύτερο

θα ακούσετε φέτος. Και Sigur Ros και Cure και Pink

Floyd (πουθενά δεν έχει χρησιμοποιηθεί τόσο έξυπνα

το «Speak to me/ Breathe»). Θα το λατρέψετε.

Καταλαβαίνω πάντως όσους δεν θα γουστάρουν την

ταινία. Τους καταλαβαίνω απόλυτα. Καθ’ όλη τη διάρ-

κειά της ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Και με τα όσα

μεταφυσικά και περί μετενσάρκωσης αναφέρει στη

λύση της δυσκολεύεται να πείσει τους πιο ορθολογιστές

από εμάς. Το λέει εξάλλου σε μια σκηνή της ταινίας η

κολλητή φίλη (ή μήπως αδελφή;) της πρωταγωνίστριας

που πηγαίνει σε μέντιουμ για να βρει απαντήσεις σε

ότι την βασανίζει: «μαλακίες». Θεωρώ τον εαυτό μου

ορθολογιστή (ίσως και υπέρ του δέοντος). Σ’ αυτό το

κινηματογραφικό ποίημα, όμως, παραδόθηκα αμα-

χητί. Κι ας κλώτσησε η λογική μου στο φινάλε – όπως

είχε κλωτσήσει και στο «Fight Club», λίγο μετά την

αποκάλυψη ότι ο Μπραντ Πιτ απλά δεν υπήρχε: ήταν

πάντα και μόνον ο Έντουαρντ Νόρτον. Ναι, αλλά μετά

έρχεται το «Where is my mind» και αποκαθίσταται η

τάξη (!). Και το «Fight Club» είναι μια από τις καλύτερες

ταινίες των τελευταίων 30 χρόνων! Κι εδώ λοιπόν,

κλωτσάει η λογική. Αλλά μετά, έρχεται το αποστο-

μωτικό φινάλε, κατευθείαν από την παράδοση της

«Λάμψης» του τεράστιου Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Εκεί, ο

Τζακ Νίκολσον βρίσκεται στη φωτογραφία, δέσμιος

από πάντα ενός ξενοδοχείου που τον είχε «φυλακίσει».

Εδώ, μια φωτογραφία από την Παναγία των Παρισίων

υπαινίσσεται πως όλοι μας συνδεόμαστε με τον ένα ή

άλλο τρόπο. Κι ότι οι πορείες μας συναντιούνται. Όπως

και τα βλέμματά μας. Au ciel…

Αξιολόγηση: *****

Θόδωρος Γιαχουστίδης

φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: CAFE DE FLORE / Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ / ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ / W.E. / ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙ / ΤΑΞΙΔΙ 2: ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΗΣΙ / Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

Page 10: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 10

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ(CONTRABAND)Σκηνοθεσία: Μπαλτάζαρ Κόρμακουρ

Παίζουν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Τζιοβάνι Ριμπίζι, Κέιτ

Μπέκινσεϊλ, Μπεν Φόστερ, Λούκας Χάας, Ντιέγκο

Λούνα, Έιτς Κέι Σίμονς

Διάρκεια: 109’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10, VILLAGE COSMOS 4&8&10

Με τον Μαρκ Γουόλμπεργκ μου συνέβαινε το εξής παράδοξο: ενώ έχει παίξει σε πολλές παπαριές, εγώ

είχα την τύχη να δω μόνο τις καλές του ταινίες («Ξέφρενες νύχτες», «Οι τρεις ήρωες», «Πληροφοριοδό-

της»), ενώ και το «Μπάτσοι από τον πάγκο» έβγαζε γέλιο (βοηθούσε βέβαια και ο Γουίλ Φέρελ σ’ αυτό).

Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ήρθε στη ζωή μου το «Contraband»...

Στη νέα του ταινία ο Μαρκ υποδύεται έναν λαθρέμπορο, ο οποίος αποφασίζει να παρατήσει τις παρανο-

μίες και να πάρει τον ίσιο δρόμο. Παντρεμένος με την Κέιτ Μπέκινσεϊλ και με δυο παιδιά, ζει ευτυχισμέ-

νος, εγκαθιστώντας πλέον συναγερμούς για να βγάζει τα προς το ζην. Όταν, όμως, ο μικρός αδερφός

της γυναίκας του θα μπλεχτεί σε μια υπόθεση ναρκωτικών, ο Μαρκ θα αναγκαστεί να επιστρέψει για μια

τελευταία βρωμοδουλειά, για να καταλάβει τελικά ποιοι είναι οι αληθινοί του φίλοι, πώς μπορεί να γλι-

τώσει σε μια ανταλλαγή πυροβολισμών (ενώ όλοι οι υπόλοιποι σκοτώνονται), πώς μπορείς να κρατήσεις

την αναπνοή σου για κάνα δεκάωρο, καθώς επίσης και την αξία της τέχνης…

Δεν ξέρω αν φυσούσε κόντρα, αλλά μάλλον το σενάριο του «Contraband» πρέπει να το πήρε ο αέρας,

οπότε αποφάσισαν να μαζέψουν όλα τα κλισέ και τις ψευτοανατροπές που θα μπορούσαν να υπάρξουν

και τις έχωσαν σε μια ταινία που δεν αξίζει ούτε το ποπκόρν που νομοτελειακά θα καταναλώσετε, αν

πάρετε τη μεγάλη απόφαση να τη δείτε. Ειλικρινά, όσο και να προσπάθησα, δεν μπόρεσα να βρω ούτε

ένα θετικό στοιχείο για τη συγκεκριμένη ταινία... Ίσως μόνον τα... ξυλίκια του Γουόλμπεργκ...

Αξιολόγηση: •

Ορέστης Μανασής

W.E.Σκηνοθεσία: Madonna

Παίζουν: Άμπι Κόρνις, Αντρέα Ράιζμπορο, Τζέιμς Ντ’

Άρσι, Όσκαρ Άιζακ, Ρίτσαρντ Κόιλ, Τζέιμς Φοξ

Διάρκεια: 119’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6, VILLAGE COSMOS 7&9

Περιέργως όσο κι αξίως πως, το ανέμπνευστο ντεφιλέ με το τάχα μου κωδικό όνομα W.E. (που αναφέρε-

ται στα αρχικά Wallis + Edward και ντεμέκ συμβολικά διαβάζεται we, δηλαδή, εμείς) ήταν υποψήφιο για

Όσκαρ καλύτερων κοστουμιών. Προσδοκώμενο για την πρώτη κυρία της ποπ η οποία έκανε διαχρονικά

πάταγο με τη μόδα που λάνσαρε σε κάθε της cd, με αποκορύφωμα τα αμαρτωλά ‘80s.

Αναμενόμενα λοιπόν, το «W.E.» αφορά περισσότερο την ανασφάλεια της κατά κόσμο Maria Luisa Ciccone,

παρά ένα ορθοτομημένο καλλιτεχνικό όραμα. Εύγλωττα η προσπάθεια έγκειται στο να αναδειχθεί μια

δυναμική αλλά και τρωτή συναισθηματικά γυναίκα σε μια ανδροκρατούμενη, μοναρχική, μεσοπολεμική

εποχή (1936) η οποία κατάφερε να πείσει έναν βασιλιά να αρνηθεί το θρόνο του για πάρτη της και μετά

να…κάνει την TWC (The Weinstein Company) να γυρίσει τον «Λόγο του βασιλιά» παίρνοντας την κούπα

μέσα από το ανοιχτό στόμα του Φίντσερ. Ναι, ναι, ο Δούκας του Γουίντσορ, ο φιλοναζί και ολίγον γκέι,

όπως και η Γουάλις Σίμπσον (μπαϊσέξουαλ κάπως λιγότερο ανοιχτά από ότι η δεδηλωμένη Madonna),

ήταν ο αδερφός του τραυλού Γιωργάκη του Έκτου που άφησε τα βρετανικά νησιά για να μετακομίσει

στο πλέον φιλελεύθερο Μανχάταν για να ζήσει μέχρι το τέλος μαζί της τον ανεμοδαρμένο έρωτά τους...

... Όπου 60 χρόνια μετά συναντούμε (μέσα από εκνευριστικά πέρα-δώθε στο χρόνο) την Γουάλι Γουίν-

θορπ, η οποία (λόγω παρόμοιας βάναυσης συμπεριφοράς του συντρόφου της) έχει πάθει μια ψιλοταύ-

τιση, τριγυρίζοντας στα Σόθμπις όπου κάποτε δούλευε κιόλας, για να αγγίξει ό,τι απέμεινε από το θλιβερό

μεγαλείο του ζευγαριού που αντιστάθηκε στο κατεστημένο... Η μονταζιέρα κόβει ασύστολα τα πλάνα, το

μοντάζ περιορίζεται στο να συνδέσει δήθεν αρτίστικα τα απόντος νοήματος σεναριακά ιντερλούδια, με

διάλογο τετριμμένο και πομπώδη, σαπουνοπερατικό.

Η μόνη ερμηνεία που διασώζεται είναι αυτή της Γουάλις - Βρετανίδας Αντρέα Ράιζμπορο χωρίς να της

λείπουν οι κορώνες, ενώ εκείνη που απογοητεύει ως Γουάλι είναι η Άμπι Κόρνις σε μια άχαρη, υποτιθέ-

μενα υποστηρικτική της προγόνου – Γουάλις κατάθεση, χωρίς να ξεχνούμε ότι η σκηνοθέτις Madonna

έχει μερίδιο σ’ αυτή την αστοχία που βέβαια δεν είναι η μόνη σε αυτή την δυνητικά ενδιαφέρουσα ιδέα:

Το «W.E.» θα μπορούσε τουλάχιστον να αγγίξει την ευπρέπεια του μάλλον βαρετού «Julie & Julia»...

Αξιολόγηση: *

Τάκης Γκαρής

(αναδημοσίευση – ολόκληρη την κριτική μπορείτε να τη διαβάσετε στο www.moviesltd.gr)

Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (LA SOURCE DES FEMMES/ THE SOURCE)Σκηνοθεσία: Ραντού Μιχαλεάνου

Παίζουν: Λεϊλά Μπεχτί, Σαλέχ Μπακρί, Χιάμ Αμπάς, Χαφσία Χερζί,

Μπιγιούνα, Μοχάμεντ Ματζ

Διάρκεια: 125’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

Το νερό είναι το συμβολικό επίκεντρο της ται-

νίας μας. Οι γυναίκες ενός χωριού, που επιμέ-

νει σε αναγνώσεις του Κορανίου που στηρίζουν

την υποταγή της γυναίκας στον άντρα, είναι αναγκασμένες να σκαρφαλώ-

νουν στο βουνό ώστε να φέρουν πόσιμο νερό, πίσω στη μικρή κοινότητα

που μαστίζεται από δεκαετή ξηρασία. Οι άντρες, βολεμένοι στα μαλακά

μαξιλάρια μιας ευνοϊκής παράδοσης, απλώς χαζεύουν, άεργοι από το

καφενείο. Ώσπου η Λεϊλά, μια ξένη - και άρα παράγοντας σχετικοποίησης

της παράδοσης - θα υποκινήσει τις γυναίκες σε ερωτική απεργία, διεκδι-

κώντας περισσότερη ισότητα.

Η απεργία θα οργανωθεί στους χώρους που προορίζονται για τις γυναίκες:

στο χαμάμ, στο πλύσιμο στο ποτάμι, γύρω από την πηγή. Άλλωστε, γύρω

από αυτή τη συμβολική πηγή της ζωής, πολλές γυναίκες έχουν αποβάλλει

τα πραγματικά παιδιά τους πέφτοντας στο κακοτράχαλο μονοπάτι.

Ο ανίσχυρος παίζει πάντα με τους όρους του ισχυρού. Οι γυναίκες θα δομή-

σουν τον υπονομευτικό τους λόγο με ό,τι βρίσκεται πρόχειρο. Θα παραλ-

λάξουν τα παραδοσιακά τραγούδια της κοινότητας και θα επανερμηνεύ-

σουν τα ιερά κείμενα.

Κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά, θα αρθρώσουν τις επιθυμίες τους διανθί-

ζοντάς τες με τη μαγεία των «Χιλίων και Μιας Νυχτών» ή πιο πρόχειρα, με

τα επεισόδια των μεξικάνικων σαπουνόπερων ενώ θα αναρωτιούνται πως

είναι κακή η επιθυμία όταν χάρη σε αυτήν μένουν έγκυες για να γεννήσουν,

να γεννήσουν ενίοτε γενειοφόρους μουλάδες…

Με πανέμορφη φωτογραφία, όπου το ποικιλόχρωμο των γυναικών κάνει

κοντράστ με το ξηρό τοπίο, η ταινία κυλάει σα νεράκι και η γλυκύτητά της

υπερβαίνει τα όποια αφηγηματικά στερεότυπα.

Και με μια έξυπνη κίνηση, θέτει εμάς τους θεατές σε θέση αντίστοιχη με τους

Γάλλους τουρίστες που κάθε τόσο επισκέπτονται το φολκλορικό χωριό, που

ανίδεοι για το συμβολικό πόλεμο που διαδραματίζεται πίσω από τα λόγια των

παραδοσιακών τραγουδιών, απλώς χειροκροτούν, αυτοί οι ξεδιψασμένοι.

Άραγε και εμείς, τι πραγματικά βλέπουμε; Τι ακούμε; Και τι καταλαβαίνουμε;

Αξιολόγηση: ***

Δημήτρης Δρένος

ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ // (www.nibblingthevisible.blogspot.com)

αποκλειστικάστο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝτηλ. 2310 261727

ταινίες

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006

Page 11: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 11

ΤΑΞΙΔΙ 2: ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΗΣΙ (JOURNEY 2: THE MYSTERIOUS ISLAND)

Σκηνοθεσία: Μπραντ Πέιτον

Παίζουν: Ντουέιν The Rock Τζόνσον, Κριστίν Ντέιβις, Τζος

Χάτσερσον, Βανέσα Χάτσενς, Μάικλ Κέιν, Λουίς Γκούζμαν

Διάρκεια: 94’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 11, VILLAGE COSMOS 4&5

Παππούς εξαφανισμένος προ ετών στέλνει στον έφηβο εγγονό του, μέσω χειροποίητου πρωτόγο-

νου ασύρματου(!), κωδικοποιημένο σήμα κινδύνου από ένα μυστηριώδες νησί, που δεν υπάρχει

σε χάρτη. Το μήνυμα αποκρυπτογραφεί ο θετός πατέρας του έφηβου και μαζί ξεκινούν την αναζή-

τηση του νησιού. Συνοδοιπόροι τους, ένας πιλότος ελικοπτέρου και η όμορφη έφηβη κόρη του...

Τα σίκουελ έχουν την τιμητική τους στο Χόλιγουντ. Ιδιαίτερα όταν η «μήτρα» έχει αποφέρει πακτωλό

χρημάτων. Μετά λοιπόν το «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» του 2008, το πρώτο live-action φιλμ που

γυρίστηκε σε digital 3D με εισπράξεις 240 εκατομμύρια δολάρια, μόνον ένας Έλληνας πολιτικός

δε θα είχε μυαλό να ενδώσει σε μια συνέχεια!

Ο Μπρένταν Φρέιζερ πάντως (αν και Αμερικανός - εντάξει, Καναδός - ηθοποιός) αρνήθηκε να απο-

δεχτεί τη νέα του επιταγή. Η μαμά του, η κοπέλα του, ο μάνατζέρ του, ο κολλητός του (ποιος ξέρει;)

σίγουρα θα του σφύριξαν πως με τέτοιες ταινίες, σε τέτοιες εποχές, θα πρέπει να ψάξει άλλο επάγ-

γελμα. Από την άλλη, η «Μούμια» Ντουέιν Τζόνσον, γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να παίξει

σε ταινίες τύπου «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών», αποδέχτηκε πρόθυμα την πρόσκληση. Εδώ την

αποδέχτηκε ο Μάικλ Κέιν…

Σε μια multi εποχή, με 3D

τεχνολογία, άπειρα εντυ-

πωσιακά εφέ που ασελ-

γούν ανηλεώς στον αμφι-

βληστροειδή και διάχυτη

την ακόρεστη πείνα για

υπεραφθονία, λογικό ήταν

το σενάριο να ακολουθήσει

αυτή τη λεωφόρο. Αντί λοι-

πόν ενός βιβλίου του Ιου-

λίου Βερν, προστέθηκαν

άλλα δύο: «Το νησί των

θησαυρών» του Ρόμπερτ

Στίβενσον και «Τα ταξίδια

του Γκιούλιβερ» του Τζόνα-

θαν Σουίφτ. Μη νομίσετε

βέβαια πως όλα τελειώ-

νουν εδώ! Ήδη ετοιμάζεται

το «Από τη Γη στη Σελήνη»!

Αξιολόγηση: *

Γιάννης Τοτονίδης

ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ(FRIENDS WITH KIDS)

Σκηνοθεσία: Τζένιφερ Γουέστφελντ

Παίζουν: Τζένιφερ Γουέστφελντ, Άνταμ Σκοτ, Τζον Χαμ, Κρίστεν Γου-

ίγκ, Μέγκαν Φοξ, Μάγια Ρούντολφ, Έντουαρντ Μπερνς

Διάρκεια:107’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 9, VILLAGE COSMOS 1

Ο γάμος και η τεκνοποιία ως αυτονόητος συνδυασμός είναι τόσο

σοβαρό θέμα, που μόνο δια της οπτικής του χιούμορ μπορεί να πραγ-

ματευτεί κανείς με ασφάλεια. Αποφεύγοντας έτσι και τους σκοπέλους,

που εμπεριέχονται στον θεσμό του γάμου. Η Τζένιφερ Γουέστφελντ,

τηλεοπτική περσόνα των ΗΠΑ, έχει την ευθύνη του σεναρίου, της σκη-

νοθεσίας, κρατώντας και το ρόλο της Τζούλι. Ο Τζέισον και η Τζούλι,

φίλοι από το κολέγιο κι ενώ διανύουν την τρίτη δεκαετία της ζωής

τους, αποφασίζουν να τολμήσουν το διαφορετικό και εναλλακτικό στα

του γάμου. Θέλοντας να αποδείξουν τόσο στον εαυτό τους, όσο και

στον κοινωνικό περίγυρό τους, πως υπάρχουν εναλλακτικές οπτικές

και λύσεις στην καθεστηκυία αντίληψη των πραγμάτων. Τεκνοποιούν

«κοινή συναινέσει» υποσχόμενοι ο ένας στον άλλο απόλυτη ελευθε-

ρία κοινωνικής και ερωτικής ζωής με κοινή ευθύνη μόνο στην ανα-

τροφή του παιδιού. Η ιστορία έχει την χροιά του κωμικού, που απορ-

ρέει από την επιπόλαιη αντιμετώπιση ενός κατά τεκμήριο σοβαρού

θέματος, Μετά, όμως, από μερικά κωμικά περιστατικά εκτοπίζεται το

κωμικό από τη βαρύτητα του θέματος και τα πράγματα σοβαρεύουν.

Δια της εις άτοπον απαγωγής οδηγούμεθα στην απόρριψη της αρχικά

εμφανιζομένης εναλλακτικής πρότασης στον θεσμό του γάμου. Οι

άνθρωποι αναζητούν κάτι διαφορετικό στον έτσι κι αλλιώς προβλη-

ματικό θεσμό του γάμου. Πλην, όμως, ακόμη δεν έχουν καταφέρει

να εφεύρουν κάτι καλύτερο. Εξάλλου, η δημιουργία ζωής μας καθι-

στά μικρούς «θεούς» με μεγάλες ευθύνες. Το αυτεξούσιο του παιδιού

υπονομεύει τις δυνάμεις μας καθιστώντας μας συχνά παρατηρητές.

Η καταπολέμηση της υπαρξιακής ανασφάλειας δια της τεκνοποιίας

λειτουργεί ακόμη με ικανοποιητικά αποτελέσματα στον πολιτισμό

μας. Όσο για την ταινία, περιορισμένο γέλιο, ενδιαφέρον ερώτημα.

Αξιολόγηση: **

Γιάννης Ν. Γκακίδης

Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ(BEAUTY AND THE BEAST)Σκηνοθεσία: Γκάρι Τρασντέιλ, Κερκ Γουάιζ

Με τις φωνές των: Πέιτζ Ο’ Χάρα, Ρόμπι Μπένσον,

Ρίτσαρντ Γουάιτ, Τζέρι Όρμπαχ, Ντέιβιντ Όγκντεν Στί-

ερς, Άντζελα Λάντσμπερι

Διάρκειας: 84’

Η Μπελ, μια νεαρή και πανέμορφη κοπέλα, που ζει φτωχικά με τον πατέρα της σ’ ένα μικρό χωριό,

θα βρεθεί φυλακισμένη στο κάστρο του Τέρατος, όταν θ’ ανταλλάξει τη θέση της με τον ήδη φυλα-

κισμένο πατέρα της. Το Τέρας πριν γίνει... τέρας ήταν ένας κακομαθημένος πρίγκιπας που τον

μάγεψε μια μάγισσα. Τα μάγια αυτά θα λυθούν μόνο εάν το Τέρας αγαπηθεί πραγματικά από κάποια

κοπέλα πριν πέσει και το τελευταίο φύλλο ενός μαγικού τριαντάφυλλου...

Το κλασικό παραμύθι που για πρώτη φορά πήρε μορφή από την Ντίσνεϊ το 1991 επιστρέφει εκ

νέου στη μεγάλη οθόνη, αυτή τη φορά σε 3D. Επεξεργασμένο απ την αρχή και με την τεχνική των

τριών διαστάσεων ρίχνεται ξανά στη μάχη των εισιτηρίων. Καθόλου κατακριτέο αφού δίνεται μια

ευκαιρία στους τωρινούς πιτσιρικάδες ν’ απολαύσουν ένα απ’ τα μαγικότερα δημιουργήματα της

εν λόγω εταιρίας στην προ Pixar εποχή της. Και - φυσικά - μαζί μ’ αυτούς και οι γονείς που την

είχαν δει τότε όντας οι ίδιοο πιτσιρικάδες. Συστήνεται ανεπιφύλακτα - μάλιστα αν είναι να τη δείτε

και μεσοβδόμαδα όπου τα εισιτήρια έχουν χαμηλότερη τιμή ούτε που να το σκέφτεστε: σπεύσατε.

Αξιολόγηση: ****

Κώστας Ποτακίδης

ταινίες

Page 12: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 12

Παίζονται επίσης...

JOHN CARTERΣκηνοθεσία: Άντριου Στάντον

Παίζουν: Τέιλορ Κιτς, Λιν Κόλινς, Μαρκ

Στρονγκ, Κιάραν Χιντς, Ντόμινικ Γουέστ,

Μπράιαν Κράνστον, Σαμάνθα Μόρτον,

Γουίλεμ Νταφό, Τόμας Χέιντεν Τσερτς,

Τζέιμς Πιουρεφόι

Διάρκεια: 132’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2&3, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&2, VILLAGE COSMOS 3&6 (2η εβδομάδα)

Βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου

αντί για χρυσάφι στη σπηλιά βρίσκει πύλη

που τον οδηγεί στον Άρη εν μέσω εξωγήι-

νου εμφυλίου του οποίου είναι γραφτό να

γίνει βετεράνος…

Βασισμένος στη σειρά διηγημάτων που

εξέλιξε σε 11τομο έπος μυθιστορημάτων

ο εμπνευστής του Ταρζάν, ο Άντριου Στά-

ντον ακολουθεί με κάτι μήνες διαφορά

τον Μπραντ Μπερντ στο πέρασμα από την

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΕΣΑ ΤΗΣ(THE DEVIL INSIDE)Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ

Παίζουν: Φερνάντα Αντράντε, Σάιμον

Κουόρτερμαν, Ίβαν Χέλμουθ, Σούζαν

Κρόουλεϊ

Διάρκεια: 83’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3, VILLAGE COSMOS 3 (2η εβδομάδα)

Εξορκισμοί, δαιμονισμένοι και ιερείς που

με «σύμμαχο» την πίστη προσπαθούν να

στείλουν το κακό από ‘κει πού ‘ρθε…

Πόσα τέτοια αντίγραφα να δούμε ακόμη

στο σινεμά; Σενάριο χιλιοειπωμένο -και

καλύτερα- αρκετές φορές στο παρελθόν.

εαυτό του και το στίγμα του. Είναι το άλλο (ή το ίδιο) εγώ του

συγγραφέα Χάντερ Τόμσον, φίλου του Τζόνι Ντεπ, στο βιβλίο

του οποίου πατάει η ταινία.

Οι δυο φίλοι «συναντήθηκαν» και παλιότερα στο εξ-αιρετικό

«Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας» τότε όμως είχαν οδηγό

τον Τέρι «Πάιθον» Γκίλιαμ. Τώρα, τα πράματα είναι πολύ διαφο-

ρετικά. Φορέας της... παρανοίας είναι ο έξοχος και απολαυστι-

κός Τζοβάνι Ριμπίζι κι ο Ντεπ περιορίζεται σε μια απλώς δυνατή

ερμηνεία με πολλές αβάντες από τους γύρω του. Η σκηνοθε-

σία μοιάζει ασθενική, το σενάριο χρειάζεται χάπια, και η τύχη

της ταινίας κρίνεται στο μοντάζ, τους χαρακτήρες και την αξι-

όλογη μουσική επένδυση του Κρίστοφερ Γιανγκ.

Το σύνολο είναι άνισο. Αν και δεν αποτυγχάνει να πιάσει το κλίμα, το γράμμα και το πνεύμα του συγγραφέα, ωστόσο αφήνει

μετέωρο το βλέμμα μας και ξενερώνει γρήγορα ό,τι καλό έχει καταφέρει, με ένα άδοξο και αποκαρδιωτικό φινάλε.

Αξιολόγηση: **

Κώστας Γ. Καρδερίνης

Μυστηριώδης εξαφάνιση, Κοτόπουλο με δαμάσκηνα, Οι απόγονοι, Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά, Έρωτας από την αρχή, Η Σιδηρά Κυρία, Ο τελευταίος χορευτής

του Μάο, Shame, Albert Nobbs, The Artist, Happy Feet Two, Barbie στην ιστορία μιας γοργόνας 2, Γάτος σπιρουνάτος

ταινίες

Pixarική παντοκυριαρχία στο animation, στην ολομέτωπη δοκιμα-

σία με το live action. Και με παρόμοια προσέγγιση του στουντια-

κού συστήματος με προσλαμβάνουσες πιο κοντινές στο κλασικό

Χόλιγουντ της νιότης του, προσπαθεί να στήσει ένα μοντέρνο CGI

υπερθέαμα που θα συνδυάζει παλαιάς κοπής αισθητικές με τις

απαιτήσεις του Οίκου του Ποντικιού, τόσο σε ποιότητες παραγω-

γής κάπως πιο χαμηλού βεληνεκούς απ’ αυτές που είχε συνηθίσει

ο Στάντον στα απομονωμένα γραφεία της Pixar, όσο και σε ταχύ-

τητες παράδοσης κάπως πιο βιαστικές απ’ ό,τι θα ήθελε ίσως ο

ίδιος, για να βάλει σε μια σειρά τα μακροβούτια του Έντγκαρ Ράις

Μπάροουζ στις εφηβικές φαντασιώσεις των αρχών του προηγού-

μενου αιώνα, για ηρωικές μάχες σε μακρινούς πλανήτες με μυστηριώδη πλάσματα και γοητευτικές πριγκίπισσες.

Ελλείψει αφηγηματικού άξονα αρκετά στιβαρού να συγκρατήσει τα set pieces του, ο «John Carter» ξεδιπλώνεται στην οθόνη σαν

συρραφή επεισοδιακών τηλεοπτικών cliffhangers αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και οι προβλέψιμες στροφές της πλοκής δεν

φτάνουν για να καλύψουν την απλοϊκότητά της, η οποία με τη σειρά της δεν καταφέρνει να παραγεμίσει τη δίωρη διάρκεια με

τίποτ’ άλλο πέρα από γυμναστικές επιδείξεις μισοψημένων ψηφιακών. Μόνο ευπρόσδεκτο μπαχάρι, η ολόκαυτη πριγκίπισσα της

Λιν Κόλινς, που δίνει μια απολαυστική, όσο και αποφασιστικά μη family friendly κάψα σ’ αυτό το άστοχο πρώτο επεισόδιο ενός

φιλόδοξου, αλλά με πολύ χώρο για βελτίωση, επερχόμενου franchise.

Αξιολόγηση: **

Ιωσήφ Πρωιμάκης

(αναδημοσίευση – ολόκληρη την κριτική μπορείτε να τη διαβάσετε στο www.mftm.gr)

Δυστυχώς, το «Ο διάβολος μέσα της» δεν αποτελεί τη θετική εξαί-

ρεση, καθώς δε διαθέτει την παραμικρή πρωτοτυπία. Με άγνω-

στους ηθοποιούς, ανύπαρκτη πλοκή, γυρισμένο με την κάμερα

στο χέρι και με την αισθητική ενός ντοκιμαντέρ, «προσπαθεί»

να προσδώσει μεγαλύτερη αληθοφάνεια στα όσα παρουσιάζει

και επακόλουθα, να προκαλέσει περισσότερες ανατριχίλες και

τρόμο. Μάταια, γιατί αδυνατεί να καταφέρει το οτιδήποτε από τα

παραπάνω, ακόμη και στους φαν ανάλογων θρίλερ.

Αντιθέτως, αναμασά αδιάκριτα τα κλισέ ταινιών του είδους και

προκαλεί, σε πολλές σκηνές, αβίαστα το γέλιο. Η Ρώμη και το Βατι-

κανό ίσως να αποτελούν το κατάλληλο ατμοσφαιρικό backround

για την εξέλιξη της ιστορίας, μένουν όμως ανεκμετάλλευτα. Το

φινάλε θα μπορούσες να το πεις και έξυπνο, εφόσον σε βάζει

στη διαδικασία να προβληματιστείς σχετικά με το εάν αυτά που

είδες έχουν πραγματικά συμβεί. Βέβαια, δεν είναι αρκετό προκειμένου να σώσει το εγχείρημα του Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ από

την αποτυχία και την αδιαφορία. Μήπως ένα ευχέλαιο βοηθούσε τη κατάσταση;

Αξιολόγηση: *

Νίκη Κεφαλά

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ (THE RUM DIARY)

Σκηνοθεσία: Μπρους Ρόμπινσον

Παίζουν: Τζόνι Ντεπ, Άαρον Έκχαρτ,

Άμπερ Χερντ, Μάικλ Ρισπόλι, Ρίτσαρντ

Τζένκινς, Τζιοβάνι Ριμπίζι

Διάρκεια: 120’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3, VILLAGE COSMOS 2 (3η εβδομάδα)

Το ρούμι είναι το εθνικό ποτό της Κούβας

όμως εδώ είμαστε στο πλούσιο λιμάνι του

Πόρτο Ρίκο. Σε μια χώρα της δεκαετίας

του ‘50 όπου οι Αμερικανοί «επενδυτές»

θέλουν να κάνουν τα ίδια που κάνουν και

στην Κούβα. Ο αντιήρωάς μας είναι ένας

μέθυσος δημοσιογράφος και υποσχόμε-

νος συγγραφέας που ψάχνει να βρει τον

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Page 13: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 13

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ THΣ Π.Ε.Κ.Κ.14/3/2012

Το Διεθνές (στα όρια του αφελληνισμού;) Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ο αφηρημένος (;) διευ-

θυντής του Δημήτρης Εϊπίδης, περιέργως, δεν θεωρούν υποχρέωσή τους να τιμήσουν τη μνήμη

της Λουκίας Ρικάκη, η οποία, τόσο με το ECOFILMS όσο και με τα πλέον αντιπροσωπευτικά της

έργα, υπογράμμισε την αφοσίωσή της στην τέχνη και στη διάδοση του ντοκιμαντέρ.

Με λύπη ξεχωριστή διαπιστώνουμε τη σοβαρή παράλειψη αλλά και υποσχόμαστε να συμβάλουμε

ώστε, πολύ σύντομα, να καλυφθεί το κενό, σ’ ένα προσεχές Φεστιβάλ, αλλού.

Για το Δ.Σ. της Π.Ε.Κ.Κ.

Ο Πρόεδρος

Ανδρέας Τύρος

NextΤην ερχόμενη Πέμπτη 22 Μαρτίου, πέρα από την ταινία «Αγώνες πείνας» που θα δούμε σε αβάν

πρεμιέρ, τρεις από τις νέες ταινίες που αναμένονται να βγουν στη Θεσσαλονίκη είναι οι εξής: «Το

κρησφύγετο» (Safe House) του Ντανιέλ Εσπινόζα με τους Ράιαν Ρέινολντς, Ντενζέλ Γουάσινγκτον

και Βέρα Φαρμίγκα, «Δεσμά αίματος» του Νίκου Παναγιωτόπουλου με τους Μαρκέλα Γιαννάτου,

Γιάννη Στάνκογλου και Νικήτα Τσακίρογλου και «Εκεί που χτυπά η καρδιά μου» (This Must

Be the Place) του Πάολο Σορεντίνο με τους Σον Πεν, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και Τζαντ Χερς.

Νίκος Δαδινόπουλος

Ηθοποιός, τραγουδιστής, θιασάρχης και συν-θιασάρχης που

έγινε πολύ γνωστός κυρίως από τη συμμετοχή του (1975-1979)

στο σίριαλ «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη, με την τότε

σύζυγό του Μαίρη Ευαγγέλου.

Σπούδασε τη δραματική τέχνη στη Σχολή του Γρηγόρη Βαφιά

(1967) και συμμετείχε μαθητεύοντας στις παραστάσεις του

Εθνικού Θεάτρου «Το Ιερό Σφάγιο» και «Μάκβεθ». Παρότι

πέρασε από όλες τις φάσεις του ελληνικού θεάματος (σινεμά,

τηλεσειρές, επιθεωρήσεις, εμφανίσεις σε κέντρα, δισκογραφία,

βιντεοταινίες) δεν άφησε ποτέ το θέατρο, με τελευταία περίοδο

(2003-2011) αυτή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης («Οι γκρινιάρηδες»,

«Πολύ κακό για το τίποτα», «Δον Καμίλο», «Καπετάν Μιχάλης»,

«Ο κουρέας της Σεβίλλης»).

Στο κινηματογράφο έκανε καλή αρχή με την ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Η έβδομη μέρα της

δημιουργίας» (1966). Ανάμεσα σε πολλά δράματα, πολύ Φώσκολο, πολύ μπουζούκι και ολίγη

ταινία, ξεχωρίζουν «Ο χαζομπαμπάς» (1967) και «Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977). Στην

τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε στο σίριαλ «Το κορίτσι της Κυριακής» (1972). Τελευταία συμμε-

τείχε στις σειρές «Για την Άννα» (2006) του Μανουσάκη και «Η ζωή της άλλης» (2009-2011) του

Δημήτρη Αρβανίτη.

Μετά από μια πολύ δύσκολη αφαίρεση λιπώματος από τη σπονδυλική στήλη η κατάστασή του

χειροτέρεψε και δυστυχώς κατέληξε στο Νοσοκομείο Χανίων στις 10 Μαρτίου. Ήταν 67 ετών.

Κώστας Γ. Καρδερίνης

Μισέλ Ντισεσουά

Μετά από 50 χρόνια κινηματογραφικής προσφοράς έφυγε

από τη ζωή ο ηθοποιός Μισέλ Ντισεσουά στα 73 του, ημέρα

Τρίτη και 13 (Μαρτίου). Η πορεία του στο θέατρο είναι εξίσου

πολύχρονη, με κορυφαία στιγμή το βραβείο Μολιέρος 2003

για τον δεύτερο ρόλο του στη «Φαίδρα» του Ρακίνα.

Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Λιλ και την Κονσερβα-

τουάρ του Παρισιού και εντάχθηκε στην Κομεντί Φρανσέζ

το 1964. Είχε ήδη κάνει ένα κομπαρσιλίκι στην αμερικάνικη

υπερπαραγωγή «Η μεγαλύτερη ημέρα του πολέμου» (1962).

Πρώτη σημαντική ερμηνεία στην ταινία «Μεσάνυχτα με τον

δολοφόνο» (1967) του Αλέν Ζεσουά που κέρδισε στις Κάνες

το βραβείο σεναρίου.

Υπήρξε βασικός ρολίστας του Κλοντ Σαμπρόλ («Άπιστη γυναίκα», «Να πεθάνει το κτήνος», «Ο

χωρισμός», «Λίγο πριν νυχτώσει», «Επιχείρησις Ώρα Μηδέν») και του Πατρίς Λεκόντ («Ο Δήμιος

του Σαν Πιερ», «Εξομολογήσεις πολύ προσωπικές»). Είχε επίσης συνεργαστεί με τους Εντουάρ

Μπολιναρό («Αδίστακτος χρυσοδάκτυλος»), Αλέν Κορνό («Φορτ Σαγκάν»), Μπερτράν Ταβερνιέ

(«Η ζωή και τίποτ’ άλλο»), Λουί Μαλ («Ο Μιλού τον Μάη»), Κώστα Γαβρά (»Αμήν.»), Ρισάρ Μπερί

(«Υποσυνείδητο») και Ζαν Φρανσουά Ρισέ («Μερίν»). Μόλις είχε ολοκληρώσει την κωμωδία

«Αστερίξ και Οβελίξ στην υπηρεσία της αυτού μεγαλειότητας» (2012) του Λοράν Τριράρ με τον

οποίο είχε συμπράξει και στον «Μικρό Νικολά» (2009).

Κώστας Γ. Καρδερίνης

Για τις προσκλήσεις (συνέχεια από την πρώτη σελίδα):- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Μεθυσμένο ημερολόγιο» - Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Shame»- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η πηγή των γυναικών»- Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Οι απόγονοι» Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους τρεις κινηματογράφους (τέσσερις αίθουσες) αλλά προφανώς δεν μπορεί κάποιος να κερδίσει και για τους τρεις - θα κερδίσει μόνο για τον ένα. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το απόγευμα της Παρασκευής. Και από τη στιγμή που θα ειδοποιηθούν μέχρι το πέρας της κινηματογραφικής εβδομάδας μπορούν να δουν την ταινία για την οποία κέρδισαν το εισιτήριο με επίδειξη της ταυτότητάς τους στο ταμείο του αντί-στοιχου κινηματογράφου. Καλή προβολή!

Ο Γενικός ΓραμματέαςΚωνσταντίνος Μπλάθρας

AVANT PREMIEREΟ STAR FM 97,1, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής Σπέντζος Film,

σας προσκαλούν στην πρεμιέρα της ταινίας «Αγώνες πείνας» (The Hunger

Games) του Γκάρι Ρος, με τους Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον και

Ελίζαμπεθ Μπανκς, την Τετάρτη 21 Μαρτίου, στις 19.00, στον πολυκινη-

ματογράφο VILLAGE COSMOS. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφαλίσετε μέσα από διαγωνισμούς

στις εκπομπές του STAR FM 97,1 (2310 220300).

Page 14: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 14

Γεμάτες αίθουσες, άνθρωποι κάθε ηλικίας, κόσμος που προβληματίζεται, μια πόλη που

έστω και για δέκα μέρες φαίνεται να σηκώνεται από το κρεβάτι, το 14ο ΦΝΘ δίνει για μια

ακόμη χρονιά βροντερά το παρών. Το πρόγραμμα είναι κάτι παραπάνω από καλό, οι επι-

λογές πάρα πολλές και δυστυχώς πολλές ταινίες συμπίπτουν χρονικά, με συνέπεια να μην

μπορείς να παρακολουθήσεις όλα τα ντοκιμαντέρ που πιθανόν να ήθελες. Μέχρι την Τρίτη

το βράδυ, ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν τα εξής:

«Αγανακτισμένοι» του Τόνι Γκάτλιφ: λίγο παραπλανητικός ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, αφού

περισσότερο στέκεται στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, αλλά κι αυτό το παρουσιάζει

επιδερμικά. Περιμέναμε περισσότερα από τη δημιουργία που άνοιξε το Φεστιβάλ και κρα-

τάμε μόνο δυο-τρεις σκηνές, ειδικά αυτή με τα πορτοκάλια σε μαγνητίζει.

«Γράμματα από το Ιράν» της Μανόν Λουαζό: συγκλονιστική μαρτυρία για την Πράσινη

Επανάσταση, όσα συνέβησαν στους δρόμους της Τεχεράνης το 2009 και πως το καθε-

στώς κυνηγά και προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε μορφή αντίδρασης που προέρχεται κυρίως

από τον φοιτητικό κύκλο.

«Νοσταλγώντας το φως» του Πατρίτσιο Γκουζμάν: με έναν λυρικό τρόπο ο σκηνοθέτης

συνδυάζει τους αστρονόμους της ερήμου Ατακάμα με τους εξαφανισμένους από την δικτα-

τορία Πινοσέτ, που θάβονταν στα ίδια μέρη. Ευαίσθητο θέμα, ενδιαφέρουσα προσέγγιση,

αλλά περιμέναμε κάτι πιο δυνατό.

«Μέσα από την άβυσσο» του Βέρνερ Χέρτζογκ: ταινία που ανταποκρίθηκε υπέρ του δέο-

ντος στις προσδοκίες μας. Ο Χέρτζογκ καταφέρνει μέσα από την ιστορία ενός θανατο-

ποινίτη να κάνει ένα σχόλιο όχι μόνο για τη θανατική ποινή αλλά και για τον αμερικάνικο

τρόπο ζωής γενικότερα, πάντα δοσμένο με το κυνικό του χιούμορ.

«Ολιγαρχία» του Στέλιου Κούλογλου: καλοδουλεμένο εγχείρημα για την κυριαρχία των

τραπεζών, κυρίως της Goldman Sachs, θυμίζει πολύ Μάικλ Μουρ στο ύφος, όσον αφορά

το περιεχόμενο, όμως, δεν μας λέει κάτι καινούριο.

«Ξέχνα το αύριο» (φωτό) του Μάικλ Κόλινς: είναι, ίσως, η πιο συγκλονιστική ιστορία που

είδαμε μέχρι τώρα στο φεστιβάλ. Το δράμα ενός 21χρονου που κατηγορήθηκε άδικα για

την απαγωγή και το θάνατο δύο αδερφών στις Φιλιππίνες, ήρθε αντιμέτωπος με την θανα-

τική ποινή και η υπόθεσή του απασχόλησε από τον ΟΗΕ μέχρι τον βασιλιά της Ισπανίας.

«Γκρίνγκο» του Ντάρκο Μπάζιτς: η ιστορία του Ντέγιαν Πέτκοβιτς, ενός μεγάλου ταλέντου

του σέρβικου ποδοσφαίρου, ο οποίος ενώ άνηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης, αποφάσισε να συνε-

χίσει την καριέρα του στην Βραζιλία, γράφοντας το όνομά του στο πάνθεον του σταδίου

Μαρακανά. Αν σας αρέσει, έστω και λίγο, η στρογγυλή θεά, αναζητείστε το.

Τέλος, κάνουμε ειδική μνεία σε δυο ελληνικά καλοφτιαγμένα ντοκιμαντέρ, τα «Ανοιχτά

μικρόφωνα» για την ελληνική χιπ χοπ σκηνή με σχόλια από τον Πανούση μέχρι την Σώτη

Τριανταφύλλου και τους «Αφανείς ήρωες», που αναφέρεται σ’ ένα επάγγελμα που τεί-

νει προς την εξαφάνιση,

αυτό του μηχανικού προ-

βολής.

Ορέστης Μανασής

σινεμά

14ο ΦΝΘ: Τα καλύτερα μέχρι στιγμής

Συνοπτικά αυτά είναι τα καλύτερα φιλμ μέχρι στιγμής (Τρίτη

βράδυ) σε ένα ακόμη (κατάμεστο) Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.

Αρχίζουμε με τα καλύτερα. Ροκ εν ρολ και «Ο τελευταίος

γύρος του θανάτου: Η ζωή, ο έρωτας και το τέλος μιας

πανκ θεότητας». Η Λίλι Σκάουρτις Άγιερς ρίχνει φως στην

τρελή τέχνη κι ακόμη πιο τρελή ζωή της Μάριαν Άντερσον,

θρυλικής πανκ τραγουδίστριας, συνθέτριας και στιχουργού

πολλών γκρουπ του ’80 κι ’90, ανάμεσα στα οποία και οι μη

εξαιρετέοι «Insaints». Επανειλημμένα κακοποιημένη από τον

πατέρα της ως παιδί, η Άντερσον έγινε μια πολύ προβληματική

ενήλικας που δεν άργησε να μυηθεί στον αγοραίο έρωτα και

τις εξαρτήσεις και να προκαλέσει με τις, στα όρια του σαδο-

μαζοχιστικού χάρντκορ πορνό, ζωντανές εμφανίσεις της.

Υπέροχο το φιλμ, ολοκληρωμένο, αληθινό και συγκινητικό,

πόσο μάλλον για τους φαν της σκηνής και δη της Άντερσον.

Συνεχίζουμε με το «Καλβέ» (φωτό) του Ντόμινικ Άλαν, ένα από

καλύτερα φιλμ που είδαμε, για το πώς ακόμη κι όταν έχεις πιά-

σει πάτο είναι δυνατή η απόλυτη αλλαγή και μεταμόρφωση.

Από κακοποιημένος, παραβατικής συμπεριφοράς ναρκομα-

νής, ο Καλβέ γίνεται σπουδαίος καλλιτέχνης και ευσυνείδη-

τος συνάνθρωπος. Όμορφη σκηνοθεσία και υπεύθυνη αντι-

μετώπιση του θέματος.

«Τρανς» του Κρις Άρνολντ. Μία από τις πολλές ταινίες που γέμι-

σαν ακόμη και σκαλάκια λόγω αθρόας προσέλευσης κόσμου.

Πρόκειται για ένα διεισδυτικό στον κόσμο των διεμφυλικών

ατόμων ντοκιμαντέρ που καταδεικνύει εύστοχα το ρατσισμό και

την περιθωριοποίηση που δέχεται η εν λόγω κοινότητα μέσα

από προσωπικές μαρτυρίες και εξιστορήσεις. Το μεγάλο της

ελάττωμα η ενοχλητικά μελοδραματική μουσική.

Η «Υπόθεση σαμουράι» της Εύα Μούλβαλντ είναι η ιστορία

της ακούσιας ή εκούσιας δολοφονίας ενός νεαρού από τον

καλύτερό του φίλο με ένα σπαθί σαμουράι. Για πρώτη φορά

στην ιστορία της Δανίας επιτράπηκε η κινηματογράφηση μιας

ολόκληρης δίκης, η οποία κινηματογράφηση είναι αριστοτεχνική

(σε βαθμό που να ξεχνάς εάν βλέπεις ντοκιμαντέρ ή μυθοπλα-

σία) αλλά δοσμένη και με έναν τρόπο που εγείρει ερωτήματα

γύρω από την καθοδήγηση του θεατή από τους δημιουργούς

και την αλήθεια ή όχι πολλών περιστατικών που βλέπουμε.

Το «Μπιπ!» των Αρνό Γκαϊγιάρ, Φλοράν Βασό είναι ένα συγκι-

νητικό φιλμ για το πώς η θανατική ποινή αποτελεί μια φασί-

ζουσα συνθήκη υπαρκτή μέχρι σήμερα σε πολλές πολιτείες

των ΗΠΑ, η οποία όχι μόνο δεν επιλύει το πρόβλημα της εγκλη-

ματικότητας αλλά το εντείνει και το διαιωνίζει.

Τέλος, «Οι τελευταίες ημέρες της Αρκτικής» του Μάγκνους

Βίνταρ Σίγκουρδσον, η ιστορία του «φωτογράφου της Γροι-

λανδίας» Rax, παίρνει δέκα για την καθηλωτική κινηματογρά-

φηση των θεσπέσιων τοπίων και την αρμονική συνύπαρξη των

κινούμενων και των στατικών φωτογραφιών.

Αλέξανδρος Μιλκίδης

14ο ΦΝΘ: Επί τροχάδην

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

Page 15: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 15

σινεμά

Γράφει ο Ρωμανός Σκλαβενίτης

ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟΣ ΕΡΩΤΑΣ(THE ART OF GETTING BY)Σκηνοθεσία: Γκάβιν ΓουίσενΠαίζουν: Φρέντι Χάιμορ, Έμα Ρόμπερτς, Μάικλ Ανγκαράνο, Μπλερ Άντερ-γουντ, Ρίτα Γουίλσον, Αλίσια ΣίλβερστοουνΗΠΑ: 2011Διάρκεια: 83’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Αυτή είναι μία από τις φορές που ο ελληνικός τίτλος αδικεί

το περιεχόμενο· στην Ελλάδα υπάρχει παράδοση: συχνότατα

παρεξηγούμε τις καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, «The

Art of Getting By» θα πει «Η τέχνη του να τα καταφέρνεις».

Δηλαδή, να καταφέρνεις να ζεις. Κάτι που μου φέρνει στο

μυαλό το μυθιστόρημα «Ζωή: Οδηγίες Χρήσεως» του Ζορζ

Περέκ. Πράγμα καλό. Επίσης, μου φέρνει στο μυαλό τα εμπο-

ρικά βιβλία ευζωίας. Εκείνα που έχουν για εξώφυλλο σαχλά

χαμόγελα και χρωματιστές γραμματοσειρές. Πράγμα κακό.

Η ταινία μιλάει για τους έξυπνους ανθρώπους. Ο Τζορτζ

είναι έξυπνος και τελειόφοιτος. Που όμως παραμελεί το

σχολείο. Έχει σημαντικότερα πράγματα να σκεφτεί από τις

σχολικές εργασίες. Υπάρχουν μυθιστορήματα που πρέπει

να διαβάσει. Επίσης, υπάρχει ο θάνατος. Που είναι η μονα-

δική βεβαιότητα.

Ο Τζορτζ έχει ιδιαιτερότητες. Που όμως είναι οι ιδιαιτερότη-

τες που επιβάλλει η μυθοπλαστική σύμβαση. Αν ήταν έξυ-

πνος, αλλά επιμελής μαθητής, χωρίς μεταφυσικές αγωνίες,

θα είχε μικρότερο ενδιαφέρον. Είναι γεγονός: οι πραγματι-

κοί άνθρωποι φαντάζουν πληκτικοί. Ωστόσο, η ιδιαιτερότητα δεν συνίσταται απαραιτήτως στην άρνηση, ακόμα

κι αν αυτή προκύπτει συνειδητά.

Ο Τζορτζ είναι έξυπνος, αλλά δεν είναι ιδιοφυής. Πράγματι, δεν είναι δικό του λάθος. Φταίει ο σεναριογρά-

φος. Όμως, η υστέρηση χρεώνεται στο γλυκύτατο αγόρι της ιστορίας. Ο Τζορτζ υστερεί γιατί δεν γίνεται να

αναβάλλουμε την αναζήτηση του ωραίου μέχρι να επικρατήσει το καλό, μέχρι να καταργηθεί το έμφυτο ελάτ-

τωμα του θανάτου, μέχρι να βρεθεί νόημα. Η επιμέλεια στοιχειοθετεί τη φιλομάθεια, τη φιλοπονία, το φιλότιμο

και όχι την υποταγή στην καθεστηκυία τάξη. Η πλήξη αποτελεί δικαιολογία.

Περισσότερο ενδιαφέρον έχει εντέλει η ερωτική του δυστοκία παρά η διάνοιά του. Παρότι κι αυτή η δυστοκία

αποτελεί παλιά μυθοπλαστική σύμβαση. Στα μυθιστορήματα και στο σινεμά ένας άνδρας που τα καταφέρνει

στον έρωτα γίνεται συχνά αντιπαθητικός. Χαρακτηρολογικά, ο Τζορτζ δεν θα μπορούσε παρά να είναι αυτό

το φοβισμένο, ντροπαλό πλάσμα που είναι.

Και παρότι ο απόλυτος ρεαλισμός δεν είναι το ζητούμενο στη μυθοπλασία πολλά πράγματα χαρίζονται στον

Τζορτζ: ένας διευθυντής που τρόπον τινά δίνει μάχη για να τα καταφέρει ο Τζορτζ στο σχολείο, μια μαμά που

αναλαμβάνει τις ευθύνες της με σχετική ευχέρεια, μια κοπέλα που τον πληγώνει μόνο για να τον ανταμείψει

στο τέλος, μία αρρενοποίηση που όταν έρχεται, καθησυχάζει. Πολλά πράγματα του χαρίζονται για χάρη του

θεατή που αναπόφευκτα αποζητάει δικαίωση.

Η ταινία θα μπορούσε να είναι μελόδραμα. Αλλά δεν είναι. Τελικά, είναι η γλυκιά ιστορία ενός νεαρού αγοριού

που καθυστερεί να γίνει άντρας. Στη Νέα Υόρκη των δρόμων της. Και του Σέντραλ Παρκ. Και του Μπρούκλιν.

Η κάμερα είναι τρυφερή, η υφή του φιλμ βελούδινη, οι παιδαριώδεις εραστές τόσο συγκινητικοί.

Απόλαυσα την ταινία μέσα από τις αναμνήσεις μου. Τις πραγματικές μου μνήμες, τις αστικές, τις λογοτεχνι-

κές, τις μουσικές. Πρώτα, θυμήθηκα τις «Αυτόχειρες Παρθένους» του Τζέφρι Ευγενίδης. Ύστερα, το τραγούδι

«Playground Love» των Air. Μετά, το «Cosmic Dancer» των T- Rex και το «Bang Bang» της Nancy Sinatra.

Τελικά, θυμήθηκα ένα αγαπημένο μου τραγούδι των Fleet Foxes, μιας από τις καλύτερες μπάντες του Όρε-

γκον, το «Helplessness Blues».

Ό, τι και να συμβεί οι αβοήθητοι εραστές θα είναι συγκινητικοί. Μεγάλωνα νομίζοντας πως είμαι κάπως μονα-

δικός/ Μία μέρα θα είμαι σαν τον άντρα στην οθόνη.Αξιολόγηση: ****

videodrome-filmnoir.blogspot.com

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (I

EF

IME

RID

A.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(C

ITY

PR

ES

S)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

.gr)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(MA

D T

V)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

CAFE DE FLORE ***** ** *** *** *** *** ** ** ***** ** *** ***** **Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ *** *** ** ** *** *** ** ** ***

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ *** ** * ** ** * * *

W.E. * ** ** * • ** **ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ** ** *** ** *

ΤΑΞΙΔΙ 2: ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΗΣΙ

* ** * •

Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ***** **** *** **** **** ***** *** ** **** **** *****

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

JOHN CARTER ** *** ** * • * * ** ** *

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ** • • * * * •

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ *** *** ** ** ** ** ** * ** ** **** * *

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)

Page 16: Film Noir - Issue 26

φιλμ νουάρ 16

κινηματογραφικήατζέντα

ΑΠΟ 22 ΜΑΡΤΙΟΥΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΟΛΥΜΠΙΟΝ

ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ

ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΑΝΙΚΑΣ

ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

ΕΚΣΙΕΛ

ΒΑΝΕΣΣΑ ΠΑΡΑΝΤΙΚΕΒΙΝ ΠΑΡΕΝΤ ΕΛΕΝ ΦΛΟΡΕΝΤ

AΠΟ ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΟΥ

C.R.A.Z.Y.ΖΑΝ ΜΑΡΚ ΒΑΛΕΕ

Κάπου, κάποιος εκεί έξωπροορίζεται μόνο για σένα.

ΑΠΟ 20 ΜΑΡΤΙΟΥΣΤΟN ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΟΛΥΜΠΙΟΝ

kx cafe de flore+Elena film noir.indd 1 13/03/2012 3:59 μ.μ.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051):

θέατρο: «Η θεία κι εγώ»

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα

1: Ο τελευταίος χορευτής του Μάο

(18.45), Μεθυσμένο ημερολό-γιο (20.45 – 22.45), Αίθουσα 2: Η Σιδηρά Κυρία (18.45), Shame (20.45

– 22.30)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Κοτόπουλο με δαμάσκηνα (18.45), The Artist (20.15), Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά (21.45)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Η πηγή των γυναικών (18.30 – 20.45 – 23.00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, Cafe de Flore (Τρίτη

και Τετάρτη: 18.15 – 20.30 – 22.45), Αίθουσα 2 «Παύλος Ζάννας»: Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσα-

λονίκης, Πανόραμα ταινιών μικρού μήκους των Φοιτητών του τμήματος κινηματογράφου του ΑΠΘ

(Δευτέρα: 19.00 – 23.00)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Albert Nobbs (18.30), Οι απόγονοι (20.30 – 22.30)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Η πεντάμορφη και το τέρας (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 18.30/ Σάββατο και Κυριακή: 16.30 – 18.30), The Grey (20.40), Ο διάβολος μέσα της (23.10), Αίθουσα 2: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 17.10), John Carter (19.20 – 22.00), Αίθουσα 3: Barbie στην ιστορία μιας γοργό-νας 2 (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 18.00), John Carter (σε 3D: 20.20 – 23.00), Αίθουσα

4: Μυστηριώδης εξαφάνιση (20.00 – 22.10/ Σάββατο και Κυριακή: 17.50 – 20.00 – 22.10), Αίθουσα

5: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί (σε 3D: 18.40 – 20.50 – 23.00), Αίθουσα 6: W.E. (20.00 – 22.30/

Σάββατο και Κυριακή: 17.30 – 20.00 – 22.30), Αίθουσα 7: Κολλητοί με παιδί (18.10 – 20.30 – 22.50),

Αίθουσα 8: Το τελικό χτύπημα (18.00 – 20.20 – 22.40)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Η πεντάμορφη και το τέρας (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.00 – 17.50 – 19.40/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.10 – 16.00

– 17.50 – 19.40), John Carter (σε 3D: 21.30/ Παρασκευή και Σάββατο: 21.30 – 00.30), Αίθουσα 2:

John Carter (16.30 – 19.30 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.30 – 19.30 – 22.30), Αίθουσα

3: Μεθυσμένο ημερολόγιο (16.20 – 18.40 – 21.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40 – 16.20 – 18.40 –

21.00), Ο διάβολος μέσα της (23.20), Αίθουσα 4: The Artist (18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00/ Σάββατο

και Κυριακή: 13.50 – 15.50 – 18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00), Αίθουσα 5: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτ-

τισμένη: 16.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 14.40 – 16.30), Έρωτας από την αρχή (18.20 – 20.30),

Μυστηριώδης εξαφάνιση (22.40/ Παρασκευή και Σάββατο: 22.40 – 00.40), Αίθουσα 6: W.E. (17.00 –

19.20 – 21.50/ Παρασκευή: 17.00 – 19.20 – 21.50 – 00.10/ Σάββατο: 12.10 – 14.30 – 17.00 – 19.20

– 21.50 – 00.10/ Κυριακή: 12.10 – 14.30 – 17.00 – 19.20 – 21.50), Αίθουσα 7: Hugo (18.00 – 20.30

– 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 15.30 – 18.00 – 20.30 – 23.00), Αίθουσα 8: The Grey (16.20

– 18.50 – 21.10 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 14.00 – 16.20 – 18.50 – 21.10 – 23.30), Αίθουσα 9:

Κολλητοί με παιδί (17.20 – 19.30 – 21.40 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 15.10 – 17.20 –

19.30 – 21.40 – 23.50), Αίθουσα 10: Το τελικό χτύπημα (16.40 – 19.00 – 21.20 – 23.40/ Σάββατο και

Κυριακή: 12.00 – 14.20 – 16.40 – 19.00 – 21.20 – 23.40), Αίθουσα 11: Barbie στην ιστορία μιας γορ-γόνας 2 (μεταγλωττισμένη: 16.15/ Σάββατο και Κυριακή: 12.15 – 14.15 – 16.15), Ταξίδι 2: Το μυστη-ριώδες νησί (σε 3D: 18.15 – 20.15 – 22.15/ Παρασκευή και Σάββατο: 18.15 – 20.15 – 22.15 – 00.20)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 16.30/ Σάββατο

και Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.30), Κολλητοί με παιδί (18.50 – 21.00 – 23.10), Αίθουσα 2: Hugo (Σάβ-

βατο και Κυριακή: 12.10 – 14.50), Μεθυσμένο ημερολόγιο (17.45 – 20.10), Μυστηριώδης εξαφάνιση

(22.40 – 00.50), Αίθουσα 3: John Carter (17.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 15.10 – 17.50/ Τετάρτη:

16.40), Ο διάβολος μέσα της (20.40 – 22.30 – 00.20), Αίθουσα 4: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί (σε

3D: 17.30 – 19.30 – 21.30 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 11.20 – 13.20 – 15.30 – 17.30 – 19.30 –

21.30 – 23.30/ Τετάρτη: καμία προβολή), Barbie στην ιστορία μιας γοργόνας 2 (μεταγλωττισμένη/

Τετάρτη: 18.00), Το τελικό χτύπημα (Τετάρτη: 20.00 – 22.15 – 00.30), Αίθουσα 5: Barbie στην ιστο-ρία μιας γοργόνας 2 (μεταγλωττισμένη: 17.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 13.40 – 15.20 – 17.00/

Τετάρτη: καμία προβολή), Hugo (σε 3D: 18.40 – 21.10 – 23.50/ Τετάρτη: καμία προβολή), Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί (σε 3D/ Τετάρτη: 16.30 – 22.10 – 00.10), Αίθουσα 6: Η πεντάμορφη και το τέρας

(σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 11.50 – 13.50 – 15.40 – 17.30), John Carter (Τετάρτη: 19.20 – 22.00 – 00.40/ σε 3D: 19.20 – 22.00 – 00.40/ Τετάρτη: καμία προβολή), Αίθουσα 7:

Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 17.10/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 13.00 – 15.00 – 17.10),

W.E. (19.10 – 21.40 – 00.10), Αίθουσα 8: Happy Feet Two (μεταγλωττισμένη: 16.00 – 18.00/ Σάββατο

και Κυριακή: 11.40 – 14.00 – 16.00 – 18.00/ Τετάρτη: 16.00), Το τελικό χτύπημα (20.00 – 22.15 –

23.50/ Τετάρτη: καμία προβολή), Hugo (Τετάρτη: 18.40 – 21.15 – 23.50), Αίθουσα 9 (Comfort): W.E. (19.10 – 21.40 – 00.10), Αίθουσα 10 (Comfort): Το τελικό χτύπημα (20.00 – 22.15 – 00.30)