(4Μετεξέλιξη Ρωμαϊκού κράτους ος – 5ος . . .)αι μ Χ

1.1 Ο Διοκλητιανός και η αναδιοργάνωση τηςαυτοκρατορίας

3Αίτια της κρίσης του ου . . .αι μ Χ

, κρίση αυτοκρατορικού θεσμού ανάμειξη στρατού στην

, , πολιτική εξεγέρσεις από λαούς ανεξαρτηροποίηση

επαρχιών

( , οικονομική κρίση επιστροφή στη γη latifundia)

, κοινωνική κρίση προστασία κατοίκων από

, , γαιοκτήμονες θεσμός δουλοπαροικίας κολωνοί

, ( , βαρβαρικές επιδρομές γερμανικά φύλα Φράγκοι

, , , , ), Σάξονες Αλαμανοί Έρουλοι Γότθοι Βάνδαλοι Πέρσες

μετάβαση στονΜεσαίωνα

: Διοκλητιανός απολυταρχικός χαρακτήρας

διοίκησης

. : Μ Κωνσταντίνος , μεταφορά πρωτεύουσας

, αποδοχή Χριστιανισμού πρωτοβυζαντινή περίοδος

διαίρεση αυτοκρατορίας σε Ανατολικό και Δυτικό

(395 . .)Ρωμαϊκό κράτος μ Χ

, εισβολή Γότθων και Ούνων στο δυτικό τμήμα

476 . .κατάλυση από γερμανικά φύλα το μ Χ

: Διοκλητιανός Τετραρχία

« »;Ποιο σύστημα ονομάστηκε Τετραρχία

: . Διοκλητιανός ανατολικό τμήμα αυτοκρατορίας

. Έδωσε το δυτικό στον στρατηγό του Μαξιμιανό

Πήραν τον τίτλο του Αυγούστου

παραχώρηση διοίκησης μέρους των περιοχών

: τους σε δύο συνάρχοντες τον Γαλέριο και τον

( ).Κωνστάντιο τον Χλωρό τίτλος Καίσαρα

: Διοκλητιανός Τετραρχία

« »;Ποιο σύστημα ονομάστηκε Τετραρχία

:η εξουσία μοιράστηκε σε τέσσερα κέντρα

: Ανατολή έδρα Αυγούστου η Νικομήδεια της

Βιθυνίας

έδρα Καίσαρα το Σίρμιο

: Δύση έδρα Αυγούστου το Μιλάνο στην Ιταλία

.έδρα Καίσαρα οι Τρεβήροι στη Γαλατία

: Ρώμη η έδρα της συγκλήτου

: Διοκλητιανός νέο πολίτευμα

Ποιο νέο πολίτευμα επιβάλλει ο

;Διοκλητιανός

μεταβολή χαρακτήρα μοναρχίας

– χωρισμός κράτους σε μικρές επαρχίες τις διοικούσαν

υπάλληλοι διορισμένοι από τον αυτοκράτορα

, ο στρατός κάθε περιοχής είχε δικούς του διοικητές

διαφορετικούς από τους διοικητές επαρχιών

( )αφαίρεση πολιτικής εξουσίας από τον στρατό

: Διοκλητιανός νέο πολίτευμα

;Ποιο νέο πολίτευμα επιβάλλει ο Διοκλητιανός

υιοθέτηση πρωτοκόλλου αυλής των Σαδανιδών βασιλέων

( , της Περσίας ο αυτοκράτορας γίνεται απροσπέλαστος

, )φοράει διάδημα και πορφύρα επιβάλλει την προσκύνηση

, « » είναι ιερό πρόσωπο έχει την προσφώνηση Ζευς και

απαιτείται να λατρεύεται ως θεός

: Απόλυτη Μοναρχία Dominatus και όχι Principatus

( ). Ηγεμονία Dominus ( ) απόλυτος μονάρχης και όχι πρώτος

πολίτης

(4Μετεξέλιξη Ρωμαϊκού κράτους ος – 5ος . . .)αι μ Χ

1.2 . : Μ Κωνσταντίνος Εκχριστιανισμός και ισχυροποίηση της ρωμαϊκής Ανατολής

ΕπικράτησηΚωνσταντίνου Ποια γεγονότα σφραγίζουν την επικράτηση του

;Κωνσταντίνου

αλληλοεξόντωση διαδόχων και συναρχόντων του συστήματος της

, (305 . .)Τετραρχίας ύστερα από την αποχώρηση του Διοκλητιανού μ Χ

: Κωνσταντίνος διάδοχος του Κωνστάντιου Χλωρού ως Καίσαρας

των δυτικών επαρχιών

(312)νίκη στη Μουλβία γέφυρα του Τίβερη εναντίον του Μαξεντίου

ως Αύγουστος και μόνος στη Δύση συνεννοήθηκε με τον Αύγουστο

(313)της Ανατολής Λικίνιο και δεν διόρισαν Καίσαρες

(324)νίκη κοντά στην Αδριανούπολη και θανάτωση του Λικίνιου

: Κωνσταντίνος νέο πολίτευμα

Ποιο χαρακτήρα έδωσε στο πολίτευμα ο

;Κωνσταντίνος

( απολυταρχικότερος χαρακτήρας απρόσιτος από

, σύγκλητο και πολίτες περιβαλλόταν από

ανακτορικούς υπαλλήλους και ανακτορικό

, συμβούλιο με συμβουλευτικό ρόλο η σύγκλητος

μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη με τιμητικό

)τίτλο χωρίς εξουσίες

: Κωνσταντίνος νέο πολίτευμα

Ποιο χαρακτήρα έδωσε στο πολίτευμα ο

;Κωνσταντίνος

: αυτοκρατορική λατρεία όχι θεός για τους

, υπηκόους ο αυτοκράτορας αλλά εκλεκτός του θεού

που κυβερνούσε με τη θεία χάρη

« κράτησε τον ειδωλολατρικό τίτλο του Μεγίστου

», Αρχιερέως αλλά ενίσχυσε την αυτοκρατορία με

, τον Χριστιανισμό τον οποίο υποστήριξε φανερά

ΔιάταγμαΜεδιολάνων ;Ποιασημασία είχε το διάταγμα τωνΜεδιολάνων

: με κοινή απόφαση Κωνσταντίνου και Λικίνιου καθιέρωση

– απόλυτης ελευθερίας στην επιλογή λατρείας Διάταγμα της

, , 313, ανεξιθρησκίας Μιλάνο Φεβρουάριος με ισχύ για το δυτικό

τμήμα και αργότερα και για το ανατολικό

, εκχριστιανισμός αυτοκρατορίας αποδοχή της νέας θρησκείας

( μετά τη νίκη κατά του Μαξεντίου υιοθέτηση του

, χριστογράμματος σε ασπίδες και αυτοκρατορική σημαία

, , καταπολέμηση αιρέσεων θεσμός Οικουμενικών Συνόδων

, ) 3.οικοδόμηση εκκλησιών βαπτίστηκε χριστιανός πηγή

ΝέαΡώμη ;Γιατί μετέφερε την πρωτεύουσαστηνΑνατολή

ισχυροποίησε την απόλυτη μοναρχία

εκχριστιάνισε την αυτοκρατορία

η Ρώμη ήταν πόλος έλξης για τους βαρβάρους της Δύσης και ταυτίστηκε

με την αρχαία ρωμαϊκή παράδοση

: , 650 . ., , έδρα το Βυζάντιο η αποικία των Μεγαρέων το π Χ καλύτερη άμυνα

, ( )οικονομική ανάπτυξη ομοιομορφία πληθυσμού Έλληνες κυρίως

– εξελληνισμός προοδευτικά της αυτοκρατορίας ελληνική πολιτιστική

κληρονομιά

: 11 330 – Κωνσταντίνου πόλις εγκαίνια στις Μαΐου Έναρξη της Ρωμαϊκής

( , 11 )Αυτοκρατορίας της Ανατολής Βυζαντινή αυτοκρατορία αιώνες

(4Μετεξέλιξη Ρωμαϊκού κράτους ος – 5ος . . .)αι μ Χ

1.4 Ο εξελληνισμός του Ανατολικού Ρωμαϊκούκράτους

( . 245)σελ

παράγοντες εξελληνισμού της ανατολικής ρωμαϊκής

αυτοκρατορίας

. μεταφορά πρωτεύουσας από τονΜ

Κωνσταντίνο

πληθυσμιακή υπεροχή του ελληνικού στοιχείου

πολιτιστική παράδοση ελληνιστικών χρόνων

χριστιανική πίστη

– διαίρεση αυτοκρατορίας σε Ανατολική Δυτική

(395 . ., , ) ( . 245)μ Χ Αρκάδιος Ονώριος πηγή σ

επίδραση ελληνικού πολιτισμού , ελληνικήφιλοσοφική σκέψη ρητορεία

( , ) φιλοσοφικές σχολές Ανατολής Αλεξάνδρεια Αντιόχεια

και Αθήνας

Ιουλιανός

ιεράρχες εκκλησίας

(νεοπλατωνισμός μεταφυσική, ηθική και μυστικιστική

φιλοσοφική σχολή) (Πλωτίνος: ατομική βύθιση μέσω του

διαλογισμού και της ενδοσκόπησης στην ενιαία θεία δύναμη,

στον αιώνιο κόσμο των ιδεών. λυτρωτική φιλοσοφία που δεχόταν

τη δυνατότητα ανύψωσης του ανθρώπινου πνεύματος στο τέλειο)

. Οριστική διαίρεση της ρωμ – αυτοκρατορίας Η τύχη των δύο

τμημάτων

395 . .: , μ Χ Αρκάδιος και Ονώριος διάδοχοι του

. Μ Θεοδοσίου

κατακλυσμός από βαρβαρικάφύλα

( – 410 . ., Βησιγότθοι Αλάριχος Ρώμη μ Χ

Βάνδαλοι – , 455 . ., ), Ρώμη μ Χ Ούνοι

476 . . κατάρρευση δυτικού τμήματος το μ Χ

( 476, 490)Οδόακρος Θευδέριχος

έναρξη βυζαντινής ιστορίας

- κίνδυνος εκγερμανισμούεξελληνισμός . κίνδυνος εκγερμανισμού μετά το θάνατο τουΜ

( , 378 . .)Θεοδοσίου Ουάλης ΜάχηΑνδριανούπολης μ Χ

αποσόβηση απόΈλληνες λογίους και πολιτικούς

- , ( αντιγερμανική αντιγοτθική κίνηση εθνικό κόμμα πηγή

7)

: , Κωνσταντινούπολη πνευματικό κέντρο Πανδιδακτήριο

(425 . ., ) – μ Χ Θεοδόσιος Β΄ διδασκαλία ελληνικής γλώσσας

σύνταξη δικαστικώναποφάσεων και διαθηκών στην

( 397 439 . .)ελληνική γλώσσα διατάγματα και μ Χ

(4Μετεξέλιξη Ρωμαϊκού κράτους ος – 5ος . . .)αι μ Χ

1.5 Το τέλος του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους( . 251)σελ

Λόγοι παρακμής Ιταλίας

5από ταμέσα του ου . αι η Ιταλία βρισκόταν

:σε ταραχή

αποδιοργάνωσηκρατικής μηχανής

Γερμανοί μισθοφόροι στη στρατιωτική

ηγεσία

αυτοκράτορες ανίκανοι

μόνο ο σεβασμός στον αυτοκρατορικό θρόνο

παρέμενε

Γεγονότα κατάρρευσης476 μ.Χ.: Οδόακρος, ηγεμόνας Ερούλων -

καθαίρεση του Ρωμύλου Αυγουστύλουάδεια από τον Ζήνωνα να κυβερνά εξ

ονόματός του τη Δύση ως διοικητής της Ιταλίας με τον τίτλο του πατρικίου

το 476 μ.Χ. είναι η συμβατική αρχή του Μεσαίωνα για τη Δύση

(4Μετεξέλιξη Ρωμαϊκού κράτους ος – 5ος . . .)αι μ Χ

2.2 – Η εποχή του Ιουστινιανού Η ( . 256-258)ελληνοχριστιανική οικουμένη σελ

Η εσωτερική πολιτική του Ιουστινιανούη διαμόρφωση της βυζαντινής φυσιογνωμίας

του κράτουςμετατροπή της ρωμαϊκής σε

ελληνοχριστιανική οικουμένηεξασφάλιση συνοχής μιας κοινότητας λαών

ελληνική πολιτιστική παράδοσηχριστιανική πίστη

κύρια σημεία εσωτερικής πολιτικής Ιουστινιανού:ισχυροποίηση απόλυτης μοναρχίας:

Στάση του Νίκα (532 μ.Χ.)ο αυτοκράτορας εκλεκτός του Θεού (εμπιστοσύνη και

προνόμιο να κυβερνά για το καλό των υπηκόων του)επιβολή μιας θρησκείας και ενός δόγματος:

διωγμός κατάλοιπων αρχαίων θρησκειώνκλείσιμο νεοπλατωνικής σχολής Αθηνών (529)εξόντωση θρησκευτικών μειονοτήτων (εκτός από

Εβραίους)ιεραποστολικό έργο (Καύκασος, Νουβία, Σαχάρα,

Δούναβης)οικοδόμηση Αγίας Σοφίας

κύρια σημεία εσωτερικής πολιτικής Ιουστινιανού:συστηματική κωδικοποίηση Δικαίου:

το κύριο μέρος της νομοθεσίας στα λατινικά Ιουστινιάνειος κώδικας 529 και 534 Πανδέκτης 533 Εισηγήσεις 533

οι νέοι νόμοι (Νεαρές, μετά το 534) στα ελληνικά, για να είναι κατανοητοί

η κωδικοποίηση ονομάστηκε Corpus juris civilis (αστικό δίκαιο) – βάση για τη νεότερη νομοθεσία της Ευρώπης

κύρια σημεία εσωτερικής πολιτικής Ιουστινιανού:νέο διοικητικό σύστημα – αποτροπή

εκφεουδαρχισμούΝεαρές: παραχώρηση πολιτικής εξουσίας

στους στρατιωτικούς διοικητές των περιοχών σε σύνορα

εφαρμογή σε όλη την αυτοκρατορία αργότερααντιμετώπιση μεγάλων γαιοκτημόνων, των

δυνατών (πηγή 3)