Γελοιογραφία χαρακτηρίζεται κάθε ζωγραφική παράσταση, η οποία έχει σκοπό να σατιρίσει ένα θέμα ή να περάσει κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες της. Οι γελοιογραφίες ποικίλουν ανάλογα με το είδος τους και φυσικά με τα θέματα που απασχολούν την κάθε εποχή. Η τέχνη αυτή, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ξεκίνησε στην αρχαία Αθήνα στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. από τον ζωγράφο Παύσωνα. Ο άνθρωπος ό-μως που κατάφερε να κάνει την γελοιογρα-φία ένα είδος των εικαστικών τεχνών, ήταν ο Αντίφιλος, που έζησε στην Αίγυπτο το β’ μισό του 4ου αιώνα π.Χ. Στην Ελληνιστική Περίοδο η γελοιογραφία χρησιμοποιείται για τη σάτιρα των ποιητών εκείνης της εποχής, οι οποίοι εμπνέονταν από τα έργα του Ομήρου χωρίς να δημιουργούν κάτι δικό τους, ενώ στον Μεσαίωνα σαν όπλο από την εκκλησία κατά των άπιστων ή αλλόθρησκων. Στο απόγειό της, φτάνει επί Λουδοβίκου ΙΔ’ , με την Γαλλική Επανάσταση. Στην Ελλάδα η γελοιογραφία υιοθετείται από τα περιοδικά «Ασμόδαιος» και «Άστυ» με τον πρώτο Έλληνα γελοιογράφο τον Θέμο Άννινο (1843-1916). Οι γελοιογραφίες μπορεί να σχετίζονται:

• με την πολιτική, • με την εκπαίδευση,• με τη θρησκεία,Πολλές φορές πάντως, οι γελοιογραφίες

μπορεί να είναι πολύ προκλητικές - μέχρι ρατσιστικές- σε περίπτωση που κάποιος καλλιτέχνης θέλει να εκφράσει έντονα την άποψή του. Οι γελοιογραφίες σήμερα συναντώνται σε πολλές εφημερίδες, αλλά και περιοδικά. Πολύ γνωστοί γελοιογράφοι είναι ο Πέτρος Ζερβός, ο Γιάννης Καλαϊτζής, ο Παύλος Παυλίδης και πολλοί άλλοι.

ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Γ2’

ΓελοιοΓραφιεςΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 6ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ • ΧΡΟΝΟΣ TETAΡΤΟΣ • ΤΕΥΧΟΣ TETAΡΤΟ • ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015

Ολυμπίας 40, Μαρούσι, τηλ. 210 6106965, 210 6105554 • Ιστοσελίδα: www.6gym-amarous.att.sch.gr • Κανάλι στο youtube: 6ο Γυμνάσιο Αμαρουσίου

To 6•πνο πούλι

«Αυτός που σε κάνει να γελάς, σε βοηθάει να ζεις»

Γράφει ο Μένανδρος και όλοι ξέρουμε από την εμπειρία μας ότι έχει δίκιο. Το γέλιο είναι τόσο σπουδαίο στη ζωή μας κι εμείς εδώ στο 6πνοπούλι αποφασίσαμε να σας παρουσιάσου-με ορισμένες πτυχές του. Θα διαβάσετε για αστείες ταινίες, για τα είδη του λόγου που αναφέ-ρονται στο γέλιο, για το είδος του θεάτρου που υπηρετεί την υπόθεση του γέλιου, μιλάμε για την επιθεώρηση, για τον σατιρικό ποιητή Γεώργιο Σουρή, που σατίρισε με μοναδικό τρόπο έμ-μετρα ολόκληρη εποχή, για το είδος της γελοιογραφίας που είναι τόσο δημοφιλές, για την επί-δραση του γέλιου στη ζωή μας.

«Το γέλιο φανερώνει τον χαρακτήρα κατά αλάνθαστο τρόπο και καμία προσποίηση δεν μπορεί να ομορφύνει το γέλιο ενός κακού ανθρώπου», έγραφε ο Πυθαγόρας. Δίκιο δεν έχει; Αλλά ας α-κούσουμε και τον Πλάτωνα που έγραφε: «Γέλα πριν ευτυχήσεις, διότι υπάρχει φόβος να μη γε-λάσεις ποτέ».

Γελάστε, λοιπόν, ζήστε σε μια ατμόσφαιρα γέλιου και φιλίας αντί για τη σοβαροφάνεια και τη συνεχή αρνητική κριτική των πάντων.

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟμΑΔΑ

Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο για την ψυχή και το σώμα! Οξύνει το πνεύμα, μει-ώνει τις εντάσεις της καθημε-ρινότητας και διώχνει μακριά το κακό κάρμα! Δεν υπάρχει... τίποτα θετικότερο από το δυ-νατό γέλιο, αυτό που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας! Και αυτό γιατί:

- Ενεργοποιεί το καρδιαγγειακό σύστημα.- Τονώνει το κυκλοφορικό σύστημα.- Το γέλιο ενισχύει την άμυνα του οργανισμού

και μας βοηθά να προλαμβάνουμε και να αντιμε-τωπίζουμε καλύτερα τις λοιμώξεις.

- Απελευθερώνει ενδορφίνη (φυσικό αντικα-ταθλιπτικό) από τον εγκέφαλο, η οποία προκα-λεί μείωση της ευαισθησίας στον πόνο και αύξη-ση της αντοχής.

- Δυναμώνει την αναπνευστική λειτουργία και είναι η αποτελεσματικότερη άσκηση για ασθενείς με άσθμα ή χρόνια βρογχίτιδα.

- Το γέλιο «μέχρι δακρύων» καθαρίζει τον ορ-γανισμό από τις τοξίνες.

- Γυμνάζει τους μυς του προσώπου, όλου του σώματος και... αδυνατίζει! (1 ώρα συνεχούς γέ-λιου καίει 500 θερμίδες!).

- Μας ηρεμεί και μας χαλαρώνει.

- Μας φέρνει πιο κοντά στους ανθρώπους και μας α-πομακρύνει από τ' αντικατα-θλιπτικά φάρμακα.

- Έρευνες έχουν δείξει, ό-τι όσοι γελούν ζουν περισσό-τερα χρόνια!

Το γέλιο, πάνω απ' όλα, εί-ναι απόλαυση! Είναι η ίδια η ζωή!

Και όπως λέει και ο Σαίξπηρ: «Όσο γελάμε, τί-ποτα δεν έχει χαθεί».

TIPS για να γελάσουμε:1. Παίξτε παντομίμα ταινιών μαζί με τους φί-

λους σας!2. Δείτε αγαπημένες ελληνικές και ξένες κω-

μωδίες, όπως το πρόσφατο «Ραντεβού για Πα-ντρεμένους»(Steve Carell, Tina Fey) ή το πιο πα-λιό «Ο Ροζ Πάνθηρας», ταινία του 1963 με τον α-πίθανο Peter Sellers!

3. Πηγαίντε οικογενειακώς και παίξτε στα παι-χνίδια του Λούνα Παρκ!

4. Κάντε δώρο στον εαυτό σας, αλλά και στο φίλο σας, ένα μάθημα «Γιόγκα Γέλιου»! Θα ενθου-σιαστείτε!!!

στΑυρουΛΑ Φωτίου Β3΄

Στη σημερινή καθημερινότητα, ο καθέ-νας ακούει ατάκες ή άλλα έξυπνα αστεία τα οποία είναι παρμένα από κάποια σατιρι-κή εκπομπή.

Επανερχόμενοι στη σημερινή εποχή, έ-χουμε στο νου μας την περίληψη του θυμό-σοφου λαού «από μικρό κι από τρελό μαθαί-νεις την αλήθεια». Είναι όμως η αλήθεια; μήπως είναι ένας τρόπος εκτόνωσης της μάζας; Σκληρή λέξη η μάζα αλλά σκληρό-τερο είναι να σε χειρίζονται σαν μάζα. Α-πό παρατηρήσεις λοιπόν που μπορεί να κά-νει ο καθένας, θα μπορούσε να υποθέσει ότι ο τρόπος εκτόνωσης για τους πολλούς είναι η σημερινή χρήση της σάτιρας και όχι όπως ήταν παλιότερα. Η αντιμετάθεση την οποία βιώνει κάποιος ο οποίος είναι αγανακτισμέ-νος για κάτι το οποίο του συμβαίνει βλέπο-ντας τη διακωμώδηση της κατάστασής του, μπορεί να είναι αρκετά ανακουφιστική, σαν για κείνη τη στιγμή να αίρεται το βάρος της κατάστασης από τον ίδιο τον δράστη. Πράγ-ματι, μοιάζει με την έννοια του αρχαιοελ-ληνικού δράματος, όπου στο τέλος έρχεται η λύτρωση κι όλα μπαίνουν στη θέση τους. Σίγουρα λοιπόν, καθησυχάζει η σάτιρα μέ-σω της εκτόνωσης. Από την άλλη πλευρά, η αναπαραγωγή των ίδιων σατιρικών λόγων σαν σε μορφή κώδικα πια, μοιάζει με παρη-γορητικό λόγο πλέον.

Από το Παρίσι στην Αθήνα Η σατιρική επιθεώρηση των γεγονότων

της χρονιάς, η γνωστή παριζιάνικη «Revue» του τέλους του προηγούμενου αιώνα, βρή-κε πρόσφορο έδαφος στην Αθήνα, όταν ο μίκιος Λάμπρου έγραψε τα κείμενα, ο Ιω-σήφ Καίσαρης τη μουσική και ο Λάμπρος Αστέρης τους στίχους στην πρώτη ελληνι-κή παραγωγή, το «Λίγο απ’ όλα», που ανέ-βασε ο θίασος του Δημήτρη Κοτοπούλη το καλοκαίρι του 1894. Είχαν προηγηθεί κω-μωδίες και κωμειδύλλια, με κάποια επιθε-ωρησιακά στοιχεία, αλλά χωρίς την ίδια α-πήχηση. Ο Άννινος, ο Καπετανάκης, ο Λά-σκαρης, ο Σουρής δεν κατάφεραν να έχουν στο σανίδι τον θρίαμβο του «Λίγο απ’ όλα», που άνοιξε τον δρόμο στα «Παναθήναια», το 1907. Γραμμένα από τον Μπάμπη Άννι-νο και τον Γεώργιο Τσολόπουλο, καθιέρωσαν ένα ετήσιο καλοκαιρινό θέαμα με τη συμ-

μετοχή των δημοφιλέστερων ηθοποιών της χρονιάς. Ακολούθησε ο «Κινηματογράφος» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου, το 1908, και την ίδια χρονιά το «Πανόραμα» του Τί-μου Μωραϊτίνη.

Ως τα μέσα της δεκαετίας του ’20 παρέ-μειναν στην επικαιρότητα αυτά τα θεάμα-τα, ενώ συνακολουθούσαν, μεταξύ άλλων, επιθεωρήσεις του Βώττη ή του Γιαννουκά-κη. Οπως γράφει ο Αλέξης Σολομός («Θε-ατρικό Λεξικό», Κέδρος, 1989), το 1934 ο Φώτος Πολίτης εξεθείαζε το «Τζιτζίκι» του Μωραϊτίνη, ενώ έδινε και το διάγραμμα της πορείας της επιθεώρησης τις τέσσερις πρώ-τες δεκαετίες της ζωής της: «Σαν απλή μί-μηση ήρθε εδώ η επιθεώρηση απ’ τη Δύση. Τράβηξε κουτσά - στραβά το δρόμο της, έπε-σε, ξανασηκώθηκε, φούντωσε για λίγο καιρό κι έπειτα κατρακύλησε στη ρουτίνα και στη χυδαιότητα».

Λαοφιλές είδος Οι μεγάλοι θεατρίνοι και οι συγγραφείς

που συνεργάστηκαν μαζί τους, τα προπολε-μικά και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, έ-δωσαν στην επιθεώρηση μια νέα ώθηση που την κατέστησε το πιο λαοφιλές είδος. Παρέ-μενε πάντως απόλυτα συνυφασμένη με τη μουσική. Ο Βασίλης Νικολαΐδης, σκηνοθέ-της που έχει στο ενεργητικό του και παρα-στάσεις μουσικού θεάτρου, τονίζει τη σχέ-ση αυτή. «Από την εποχή που η αθηναϊκή ε-πιθεώρηση άρχισε να εμφανίζεται, σπουδαίοι συνθέτες έντυναν με μουσική τα σκετς. Ακο-λούθησαν ο Σουγιούλ, ο Γιαννίδης, ο Μουζά-κης. Εγραψαν τραγούδια για την επιθεώρηση που έγιναν σουξέ· η Μπελίντα ήταν από τις τραγουδίστριες της επιθεώρησης».

Η πορεία της συνεχίστηκε ενώ άρχισε να παίρνει την κατιούσα στα μέσα της δεκαε-τίας του ’60, οπότε και η δικτατορία τής άλλαξε τον δρόμο. Η δεκαετία του ’70 ση-μαδεύτηκε από την ανανέωση του είδους με το Ελεύθερο Θέατρο μετέπειτα Ελεύθε-ρη Σκηνή από τον Φασουλή, τον Σκυλοδή-μο, την Παναγιωτοπούλου, τον Χρυσομάλ-λη και τα άλλα παιδιά της παρέας. Η άνο-δος του ΠαΣοΚ στην εξουσία συνέβαλε κα-θοριστικά στην επιθεώρηση, καθώς η προ-σωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου έδω-σε τροφή στους κειμενογράφους.

Με το σκεπτικό πως «ό,τι εί-ναι για τη λογοτεχνία γενικά οι ε-φημερίδες, το ίδιο είναι και για το θέατρο η επιθεώρηση, επικαι-ρότητα, άμεση επικαιρότητα», ό-πως έγραφε ο Γιάννης Σιδέρης (το 1944). Το είδος άρχισε να χάνει τη λάμψη του όταν ανέ-τειλε η ιδιωτική τηλεόραση που κάλυπτε και εξακολουθεί να καλύπτει την ε-πικαιρότητα με ταχύτατος ρυθμούς: «Το εί-δος δεν έχει ξεπέσει· ως φόρμα έχει αντο-χή», παρατηρεί ο κριτικός θεάτρου και φι-λόλογος Κώστας Γεωργουσόπουλος. «Για τη σημερινή κατάσταση της επιθεώρησης σαφώς φταίει και η εποχή. Σήμερα οι αλλαγές είναι τρομακτικές και η τηλεόραση δημιουργεί θέ-ματα από τα καθημερινά γεγονότα».

Προτιμούν την τηλεόραση Οπως επισημαίνει ο ίδιος, χάθηκε σήμε-

ρα το θεαματικό στοιχείο από την επιθεώ-ρηση· «σήμερα τρία θεάματα της Ρούλας Κο-ρομηλά κοστίζουν όσο μια επιθεώρηση που θα παίζεται επί μία χρονιά. Το είδος, που κοστίζει ακριβά για να είναι καλό, δεν χρη-ματοδοτείται, ενώ την ίδια στιγμή επιθεω-ρησιακά στοιχεία έχουν υποκατασταθεί από τη μικρή οθόνη. Τώρα πια ένας επιθεωρησι-ακός πυρήνας που κρατούσε δέκα λεπτά γί-νεται σίριαλ». Και αναφέρει χαρακτηριστι-κά ένα επιθεωρησιακό νούμερο του Μίμη Χρυσομάλλη, «τον Λάκη του συνεργείου», ο οποίος έγινε σίριαλ, διάρκειας μιας τη-λεοπτικής σεζόν, με τον «Σάκη τον υδραυ-λικό». Στις μέρες μας οι κωμικοί ηθοποιοί προτιμούν να διοχετεύσουν το ταλέντο τους στην τηλεόραση και κάνουν επιλεκτικά επι-θεώρηση. «Ο Σωτήρης Μουστάκας», λέει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, «είναι ο τελευ-ταίος της συντεχνίας».

Εν αρχή ην ο λόγος, όμως, και για την ε-πιθεώρηση, που σήμερα αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημά της στα κείμενα. «Τε-λευταίοι συγγραφείς του είδους ήταν ο Σα-κελλάριος και ο Γιαννακόπουλος, ο Γιαλαμάς και ο Πρετεντέρης, ο Βασιλειάδης και ο Τσι-φόρος», σημειώνει ο Κ. Γεωργουσόπουλος, που τονίζει το σατιρικό πνεύμα ή τη δημο-σιογραφική πλευρά αυτών των ανθρώπων. «Μετά ακολούθησε η γενιά του Ελεύθερου

Θεάτρου ενώ στις μεμονωμέ-νες περιπτώσεις ανήκει ο Χάρρυ Κλυνν που έκανε σάτιρα με βα-θύ στόχο· είχε θέση ζωής που την τροφοδοτούσε και συνειδη-τά την έκανε καλλιτεχνικό προϊ-όν. Είναι εκείνος που επανέφερε το είδος του “Καραγκιόζη με τα πολλά πρόσωπα”».

ΤΟ ΤΕΛΟΣ του 20ού αιώνα βρίσκει την ε-πιθεώρηση σε χειρότερη μοίρα από ό,τι ή-ταν πριν από εκατό χρόνια, όταν το είδος έ-κανε την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα κερδίζοντας γρήγορα κοινό και εντυπώσεις. Κάθε χρόνο όλο και λιγότεροι θίασοι κατα-πιάνονται με το είδος, αφού βλέπουν ότι η ανταπόκριση του κόσμου μειώνεται. Φέτος μόνο δύο θέατρα («Άλσος» και «Μετροπόλι-ταν») παρουσιάζουν επιθεωρήσεις ενώ ένα τρίτο («Δελφινάριο») προτείνει ένα θέαμα επιθεωρησιακού χαρακτήρα, που βασίζεται όμως στον αριστοφανικό λόγο. Πέρασαν οι μέρες δόξας; Ίσως. Ίσως, πάλι, να είναι πα-ροδικό. Κάποιοι λένε ότι όσο υπάρχουν Ελ-ληνες θα υπάρχει και επιθεώρηση. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι το είδος έκλεισε τον κύκλο του και αν δεν «γεννήσει» κάτι άλλο, καλύτερα να βάλει τελεία και παύλα.

«Ξέρετε πόσες φορές την έχουν πεθάνει την επιθεώρησηση;», λέει ο Κώστας Γεωρ-γουσόπουλος. Κάθε φορά που τα θέατρα δεν γεμίζουν, που τα αστεία δεν είναι επιτυχη-μένα, που το είδος βρίσκεται σε κάμψη, κά-θε φορά που οι πολιτικοί και οι άλλοι παρά-γοντες της κοινωνίας δεν τροφοδοτούν τους συγγραφείς με «πλούσιο υλικό», οι κουβέ-ντες για τον θάνατο της επιθεώρησης πλη-θαίνουν. Εκείνη όμως δεν το βάζει κάτω.

Είναι σαν τις γυναίκες που, όταν κοντεύ-ουν τα εκατό και τους εύχεσαι «να τα εκατο-στίσεις», απαντούν: «Μα, γιατί μου εύχεσαι να πεθάνω γρήγορα;». Πόσο μάλλον που η επιθεώρηση ξεπέρασε τον αιώνα. «Λίγο απ’ όλα» ήταν ο τίτλος της πρωτοεμφανιζόμε-νης, το 1894, επιθεώρησης στη χώρα μας. Τι από όλα αυτά που ήταν είναι και σήμε-ρα, παραμένει ζητούμενο.

Πηγή: http://psychografimata.com/9478/satira-ke-epirroi/ http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=89581

Δίνίοζου εΒεΛίνΑ

To 6•πνο πούλι

ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ: ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΕΙΔΟΣ ΣΑΤΙΡΑΣ

2

16 αλήθειες για το γέλιο1. Τα μωρά δεν γελούν παρά μό-

νο αφού συμπληρώσουν 3 μή-νες ζωής.

2. Όταν γελάμε, ο αέρας που εκ-πνέουμε φεύγει από τους πνεύ-μονες με ταχύτητα 96 χλμ/ώρα.

3. Χρησιμοποιούμε 17 μυς του προσώπου μας για να γελάσουμε και 47 για να κατσουφιάσουμε.

4. Οι χαρούμενοι άνθρωποι έχουν 40% μειωμένο κίνδυνο για καρ-διοπάθεια συγκριτικά με τους α-παισιόδοξους.

5. 17 λεπτά γέλιου την ημέρα, αυ-ξάνουν το προσδόκιμο ζωής σας κατά μία ημέρα.

6. Ένα 6χρονο παιδί γελά κατά μέ-σο όρο 300 φορές την ημέρα. Έ-νας ενήλικας γελά μόλις 15 φο-ρές την ημέρα.

7. Οι χαμογελαστοί σερβιτόροι παίρνουν 50% περισσότερα φι-λοδωρήματα από τους αγέλα-στους συναδέλφους τους.

8. Ένα καλό γέλιο μπορεί να διαρ-κέσει μία ώρα.

9. Οι περισσότεροι γελαστοί άν-θρωποι ζουν στην Κούβα και τη Βραζιλία. Στον αντίποδα βρίσκο-νται οι κάτοικοι των σκανδινα-βικών χωρών.

10. Οι επιστήμονες έχουν καταγρά-

ψει 18 είδη χαμόγελου.11. Πρέπει να χαμογελάσετε περί-

που 250.000 φορές για να κά-νετε μία ρυτίδα.

12. Το να γελάσετε 100 φορές ισο-δυναμεί με το να κάνετε 10-15 λεπτά ποδήλατο.

13. 15 λεπτά γέλιου έχουν τα ίδια οφέλη με 2 ώρες ύπνου.

14. Σύμφωνα με έρευνα του Γερ-μανού ψυχολόγου, Dr. Michael Titze, τη δεκαετία του ’50, οι άνθρωποι γελούσαν κατά μέσο όρο 18 λεπτά την ημέρα. Σήμε-ρα, είναι 4-6 λεπτά την ημέρα.

15. Σε έρευνα του Πανεπιστημίου Vanderbilt διαπιστώθηκε ότι με το γέλιο καίμε λίγο παραπάνω από μια θερμίδα ανά λεπτό.

16. Το γέλιο ακούγεται το ίδιο σε όλους τους πολιτισμούς και ό-λες τις κουλτούρες. Οι επιστή-μονες, μάλιστα, πιστεύουν ό-τι το γέλιο συνέβαλε στην ενί-σχυση των δεσμών μεταξύ των προγόνων μας. Ο ήχος του γέ-λιου είναι τόσο κοινός και οι-κείος που είναι αναγνωρίσιμος ακόμη και αν παιχτεί ανάποδα στο μαγνητόφωνο.

ΔωρΑ Χίονη Β3

«Όσο γελάμε, τίποτα δεν έχει χαθεί»

To 6•πνο πούλι 3

Στο σχολείο μας τιμήσαμε αυτήν την τόσο σημαντική ημέρα με μία βι-ωματική δράση:

Όλοι οι μαθητές του σχολείου έγραψαν με το σώμα τους το σύνθημα «ΟΧΙ ΒΙΑ» και σχημάτισαν το σήμα της Ειρήνης.

Όλοι οι μαθητές μας βροντοφώναξαν την πεποίθησή τους ενάντια στη Βία. Προσδοκία μας: να ζήσουν ειρηνικά την οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή και να χτίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις στο σχολείο με βάση την ειρήνη, τον πολιτισμό και την ευγένεια.

Ένα σχολείο στο οποίο όλοι έχουν θέση: αρκεί να χαμογελούν. Δύσκο-λος στόχος. Εξαρτάται από δυνάμεις που δρουν έξω από το χώρο του σχο-λείου, αλλά το επηρεάζουν.

Εμείς δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για παιδιά χαμογελαστά, που αγαπούν να διαβαίνουν το κατώφλι του σχολειού τους κι έρχονται με ό-ρεξη κάθε πρωί για μάθημα!

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟμΑΔΑ

Νὰ ἤμουν παππούςἊχ ἔλεγε ὁ Κοκός, παπποὺς νὰ ἤμουν τώρα, νὰ κάνω τὸ σοφό, νὰ βήχω νὰ ρουφῶ ταμπάκο ὅλη τὴν ὥρα.Ἄσπρα νὰ ἔχω γένια, ποτὲ νὰ μὴ διαβάζω, σχολειὸ νὰ μὴν πηγαίνω, στὸ σπίτι μου νὰ μένω κι ὅλο νὰ νυστάζω.Νὰ παίζω κάθε μέρα μὲ κάποιο κομπολόγι, νὰ μὴ μοῦ λένε γιὰ δουλειά, καὶ νὰ φορῶ γυαλιά, καὶ νἄχω καὶ ρολόγι.

ΤεμπελιάΔὲν ἔχω κέφι γιὰ δουλειά, πάλι μὲ δέρνει τεμπελιὰ καὶ κάθομαι στὸ στρῶμα... Βρίσκω τὸ σῶμα μου βαρὺ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ! 6 ΜΑΡΤΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ

ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΡΗΝΙΚΟ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ

Κωμωδία χαρακτηρίζεται κάθε έργο που έχει ως σκοπό να δια-σκεδάσει μέσω κάποιου χιουμο-ριστικού θέματος τους ανθρώ-πους. Η κωμωδία παρουσιάζε-ται σε πολλές μορφές, όπως την θεατρική, από όπου ξεκίνησε μέ-σω του αρχαίου θεάτρου, την τηλε-οπτική και την σόλο κωμωδία.

Είδη και μέθοδοι κωμωδίας: Τα είδη και μέθοδοι της κωμωδίας είναι πολ-

λά και πολλές φορές συνυπάρχουν. Κάποια από τα σημαντικότερα είδη είναι:

Σάτιρα: Μέσω της σάτιρας ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος σατιρίζει έναν άλλον, γιατί θεωρεί ότι α-ξίζει τέτοια αντιμετώπιση εξαιτίας κάποιας πράξης του ή για κάτι που είπε. Γίνεται μέσω μεθόδων ό-πως είναι η υπερβολή, η σύγκριση και η ειρωνεία.

μαύρη κωμωδία ή μαύρο χιούμορ: Η μαύρη κωμωδία ασχολείται με θέματα, όπως ο θάνατος και η αρρώστια. Έχει σχέση με τη λογοτεχνία τρόμου αλλά ταυτόχρονα χρησιμοποιεί κωμικά στοιχεία.

Όρθια κωμωδία: Ο κωμικός μιλάει άμεσα με το κοινό. Είναι συχνό να εμπεριέχει και άμεση ε-πικοινωνία.

μπλε κωμωδία: Η μπλε κωμωδία ασχολείται με θέματα όπως τον έρωτα, την ομοφυλοφιλία, και συνήθως τη συνεχή χρήση υβριστικών λέξεων.

Αυτοσχέδια κωμωδία: Με την κωμωδία αυτή, αν και δεν εννοείται κάποια συγκεκριμένη μέθο-δος, ο κωμικός δεν έχει εκ των προτέρων ετοιμά-σει τη ρουτίνα του αλλά αυτοσχεδιάζει.

Κινητική κωμωδία: Με αυτήν, ο κωμικός στη-ρίζεται κυρίως στην χρήση κινήσεων του σώματός του για την δημιουργία διασκέδασης (π.χ. ο Μί-στερ Μπην και ο Τσάρλι Τσάπλιν).

Σουρεαλιστική κωμωδία: Σε αυτήν, παράξενα περιστατικά συμβαίνουν για να προκαλέσουν την έκπληξη στον αποδέκτη.

Επιρροή της κωμωδίας Ο ρόλος της κωμωδίας μπορεί να είναι περιορι-

σμένος ως όργανο διασκέδασης και εκτόνωσης του άγχους για τους αποδέκτες της, αλλά έχει παρατη-ρηθεί η επιρροή της σε άλλα επίπεδα της κοινωνίας.

Για παράδειγμα, η Δημοκρατία της Αρχαίας Α-θήνας θεωρείται ότι ενισχύθηκε μέσω έργων κω-μωδίας που χρησιμοποιούσαν τη σάτιρα για να δι-ακωμωδήσουν αρνητικά στοιχεία της κοινότητας. Σήμερα διάσημοι κωμικοί θεωρείται ότι ασκούν ση-μαντική επιρροή στα πολιτικά δρώμενα.

μΑΡΙΑ ΧΙΟΝΗ, Γ3

συντακτική ομάδα:

Αντωνοπούλου Παρασκευή, Γιαννακοπούλου Σοφία, Δήμα Μαριτίνα, Δινιόζου Εβελίνα,

Καλογρίδη Κυριακή, Καμπουγέρη Γεωργία, Κορομπόκη Χρυσάνθη, Κουή Αντωνία, Μώρου Μαρία, Παλιούρας

Ανδρέας, Παντουβάνου Ελένη, Περάκη Βάσια, Περγάρη Αγγελική, Περγάρη

Σοφία, Στασινάκη Ειρήνη, Χιόνη Δώρα, Χιόνη Μαρία, Φωτίου Σταυρούλα

υπεύθυνη Καθηγήτρια: Χρυσάνθη Κουτσιβίτη

Γεώργ ι ο ς Σου ρής Ο Γεώργιος Σουρής (2 Φεβρουαρίου 1853 – 26 Αυγούστου 1919) είναι ένας από τους σημαντικότερους σατιρικούς ποι-ητές της νεοελληνικής Ελλάδας, ο οποίος χαρακτηρίζεται και ως «σύγχρονος Αριστοφάνης». Ο Γεώργιος Σουρής κατάγε-ται από την Ερμούπολη της Σύρου. Η οικογένειά του ήταν εύπορη και ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει παπά. Όταν η οικογένειά του χρεοκόπησε, ο πατέρας του τον έστειλε υπάλληλο στο κατάστημα ενός θείου του σιτεμπόρου στη Ρω-σία. Ο Σουρής όμως, ξεκίνησε να γράφει κρυφά τους στίχους του στα κατάστιχα και μετά από δύο μήνες αποχώρησε. Όταν ήλθε στην Αθήνα γράφτηκε στη Φιλοσοφι-κή Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να πάρει πτυχίο με-τά την απόρριψή του από τον καθηγητή του Σιμτέλο στο μάθημα της μετρικής. Για να βγάλει τον επιούσιο παρέδιδε μαθήματα και δημοσιογραφούσε. Ο Γ. Σουρής πέ-θανε το 1919 στο Νέο Φάληρο και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού. Μερικά αποσπάσματα από τρία του ποιήματα είναι:

καὶ ὀλ᾿ ἡ γῆ δὲ μὲ χωρεῖ κι ὁ οὐρανὸς ἀκόμα.Κακὰ νομίζω τὰ καλὰ καὶ βλέπω μία στὰ χαμηλὰ καὶ μία κοιτῶ ἐπάνω... Σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο τὸν χαζὸ ἂς ἠμποροῦσα νὰ μὴ ζῶ μὰ ...δίχως νὰ πεθάνω.

Ὁ ῬωμηόςΣτὸν καφενὲ ἀπ᾿ ἔξω σὰν μπέης ξαπλωμένος, τοῦ ἥλιου τὶς ἀκτῖνες ἀχόρταγα ρουφῶ, καὶ στῶν ἐφημερίδων τὰ νέα βυθισμένος, κανέναν δὲν κοιτάζω, κανέναν δὲν ψηφῶ.Σὲ μία καρέκλα τὅνα ποδάρι μου τεντώνω, τὸ ἄλλο σὲ μίαν ἄλλη, κι ὀλίγο παρεκεῖ ἀφήνω τὸ καπέλο, καὶ ἀρχινῶ μὲ τόνο τοὺς ὑπουργοὺς νὰ βρίζω καὶ τὴν πολιτική.Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί οὐρανὸς ! τί φύσις ! ἀχνίζει ἐμπροστά μου ὁ καϊμακλῆς καφές, κι ἐγὼ κατεμπνευσμένος γιὰ ὅλα φέρνω κρίσεις, καὶ μόνος μου τὶς βρίσκω μεγάλες καὶ σοφές.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΦΩΤΙΟΥ Β3

To 6•πνο πούλι4

21 Μαρτίουημέρα κατά του ρατσισμού

ΜΗ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ «ΞΕΝΟ»! Επειδή άλλη μάνα με γέννησεκαι σ’ άλλη γλώσσα άκουσες εσύτα όμορφα παιδικά σου παραμύθια...μη με φωνάζεις «ξένο»το ψωμί σου δε διαφέρει απ’ το δικό μουτο χέρι σου είναι όμοιο με το δικό μου,σαν τη φωτιά καίεικαι η δική μου φωτιά.Γιατί λοιπόν με φωνάζεις «ξένο»;Επειδή σ’ άλλους δρόμους βρέθηκακαι σ άλλο λαό γεννήθηκακαι άλλες θάλασσες γνώρισακαι απ’ αλλού σάλπαρα;Αλλά το ίδιο άγχος κρύβουμε κι οι δυοη ίδια εξάντλησηστην πλάτη μας βαραίνει,αυτή που συντρίβει το κάθε θνητόμέσ’ απ’ του χρόνου τα σκοτάδιααπό τότε που σύνορα δεν είχαν τεθείκι ανάμεσά μας ακόμη δεν είχαν φθάσειόσοι διχάζουνκαι σκοτώνουν το φτωχό,αυτοί που κλέβουνκαι μοιράζουν ψέμματα,αυτοί που εμπορεύονται κι εμάςκαι θάβουν αδίστακτα τα όνειρά μαςόσοι εφεύραν αυτή τη λέξητη σκληρή: «ξένος».Λέξη παγωμένη και γεμάτη θλίψηπου θυμίζει αλησμοσύνη κι εξορία.Αν θέλεις το καλό μου να είσαι καλόςσταμάτα τώρα να με φωνάζεις «ξένο»αν θέλεις, κοίταξέ με στα μάτια,πιο πέρα απ’ το μίσοςας φθάσει η ματιά σου,ας ξεπεράσει φόβο, εγωισμό.Για δες, άνθρωπος είμαι κι εγώΌχι, δεν είμαι «ξένος»!

Αγνωστοσ ΜετΑνΑστησ

Ο Μά ι λ ς Χ ά λ τ ε ρ γοητεύε -ται από τα τελευταία λόγια φη-μισμένων α ν θ ρ ώ -πων... κι έχει κου-ραστεί α-πό την α-σφαλή ζωή στο σπίτι του. Φεύ-γει οικό-τροφος για το Κάλβερ Κρικ προ-κε ιμένου να αναζη-τήσει αυτό που ο ετοιμοθάνατος ποιητής Φραν-σουά Ραμπελέ ονόμασε το Μεγάλο Ίσως. Πολλά περιμένουν τον Μάιλς εκεί, ανάμεσα στα οποία και η Αλάσκα Γιανγκ. Ευφυής, αστεία, μπερδε-μένη και μυστηριωδώς απρόβλεπτη η Αλάσκα θα παρασύρει τον Μάιλς στο λαβύρινθό της και θα τον εκσφενδονίσει προς το Μεγάλο Ίσως. Mέσα από αυτό το μοναδικό μυθηστόρημα, ξεδιπλώνε-ται ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου, σαν ένας λα-βύρινθος όπως την παρομοιάζει και ο συγγραφέ-ας του βιβλίου, John Green, από τον οποίο προ-σπαθούμε όλοι να ξεφύγουμε και να βρούμε μία διέξοδο. Το βιβλίο αυτό μας προτρέπει να ανα-καλύψουμε το πώς η προσωπικότητα και οι σκέ-ψεις του καθενός από εμάς, επιρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων γύρω μας. Ο συγγραφέας γράφει σπουδαία λόγια με μοναδικό τρόπο που κρύβουν αλήθειες ζωής.

ΜΑρίΑ Μωρου, γ2

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ

– Είσαι η πιο ωραία σε όλο τον γαλαξία!!!– Σιγά το σούπερ μάρκετ

❍ ❍ ❍

– Έλα να πλύνεις τα πιάτα– Μάνα εγώ είμαι για μεγάλα πράματα– Καλά, έλα να πλύνεις την κατσαρόλα

❍ ❍ ❍

Κάθε βράδυ έρχεσαι στα όνειρα μου την επόμενη φορά…. μην έρθεις με άδεια χέρια φέρε κανένα σουβλάκι

❍ ❍ ❍

Να φοράτε σκισμένα τζιν, η γιαγιά μου νόμιζε πως δεν έχω λεφτά να πάρω άλλο και μου έδωσε 50 ευρώ.

Έχω να παραγγείλω μία εβδομάδα!!!!!!!!

❍ ❍ ❍

Παίρνει η άλλη την μερέντα από το ράφι και την πετάει στο καρότσι ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΤΑΜΕ ΤΗ ΜΕΡΕΝΤΑ ΗΛΙΘΙΑ ΖΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗ.

❍ ❍ ❍

Στο επόμενο Πάμε Πακέτο, θα με περιμένει ο σουβλατζής πίσω από τον τοίχο με δάκρυα στα μάτια.

ΑντωνίΑ Κουη

Πηγή: «Διαδίκτυο»

Η επίδραση της οθόνης στα μάτιαΔεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που με-

τά από μια κουραστική μέρα στη δου-λειά τους με χρήση υπολογιστή, κινη-τού τηλεφώνου ή άλλης συσκευής, ε-πιστρέφουν στο σπίτι τους και καρφώ-νουν το βλέμμα τους για αρκετές ώ-ρες ακόμη στην οθόνη της τηλεόρασης.

Τα συχνότερα συμπτώματα που παρουσιάζονται και έχουν σχέση με τα μάτια είναι:1. Πόνος και κούραση στα μάτια2. Θαμπή όραση, προβλήματα εστί-

ασης3. Διπλωπία4. Υπερβολικό δάκρυσμα5. Ξηρότητα ματιών6. Στραβισμός 7. Υπερβολικό ανοιγόκλεισμα ματιών 8. Φωτοφοβία

Τα προβλήματα των ματιών που προκύπτουν εί-ναι σε θέση να προκαλούν και συμπτώματα σε άλ-λα συστήματα:

1. Πονοκέφαλος2. Πόνος στον αυχένα, στον ώμο3. Ζαλάδα4. Νευρικότητα

ΔωρΑ Χίονη Β3

Μαργαριτάρια μαθητών σε διαγωνίσματα γεωγραφίαςΕΡ.: Τι γνωρίζετε για την έρημο Σαχάρα;ΑΠ.: Στην έρημο Σαχάρα έχει ερημιά. Δεν υπάρχει ψυχή.

ΕΡ.: Ποια είναι η πρωτεύουσα της Κύπρου;ΑΠ.: Η Λευκορωσία.

ΕΡ.: Τι είναι κλίμα και τι καιρός;ΑΠ.: Κλίμα είναι όταν φυτεύουμε κάτι στον κήπο και βγαί-νουν φυτά. Καιρός είναι όταν βρέχει κι όταν κάνει ήλιο.

ΕΡ.: Περιγράψτε το κλίμα της Ελλάδας.ΑΠ.: Η Ελλάδα έχει πολλά κλίματα. Το πρωί έχει τροπικό, το μεσημέρι πολικό και το βράδυ καλό. Γι’ αυτό το κλίμα της Ελλάδας είναι από τα καλύτερα.

Μαργαριτάρια μαθητών σε διαγωνίσματα ΘρησκευτικώνΕΡ.: Ποιες γιορτές ονομάζονται κινητές και ποιες ακίνητες;ΑΠ.: α) Κινητές είναι οι γιορτές που ο παπάς βγαίνει στην πύ-λη και χορεύει και ακίνητες αυτές που ο παπάς δεν χορεύει.ΑΠ.: β) Όταν στη γιορτή τρώμε και χορεύουμε τότε είναι κι-νητή, ενώ όταν απλώς τρώμε είναι ακίνητη.

ΕΡ.: Τι γνωρίζετε για τον βυζαντινό ρυθμό;ΑΠ.: Οι βυζαντινοί ό,τι κι αν έκαναν το έκαναν με ρυθμό, γι’ αυτό ονομάστηκε βυζαντινός ρυθμός.

ΑΠ.: Όταν κατέβηκε ο Μωυσής από το βουνό κουβαλώντας για τρίτη φορά τις 10 Εντολές, τους μάζεψε όλους και τους είπε ότι ο Θεός ήταν ανένδοτος. Τελικά, είπε, τα κατάφε-

ρε να πάρει το ΟΚ για να τρώνε βούτυρο με μέλι τις Παρα-σκευές αλλά η μοιχεία παραμένει.

ΑΠ.: Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαρα-γκός Ιωσήθ, το φώναζε Χρηστάκη

ΑΠ.: Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδό-θηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες.

Μαργαριτάρια μαθητών σε διαγωνίσματα ίστορίαςΕΡ.: Τι γνωρίζεις για τους Φαναριώτες;ΑΠ.: α) Οι Φαναριώτες φύλαγαν τον βασιλιά και κρατού-σαν φανάρι.

ΑΠ.: β) Μερικοί Ελληνίδες ονομάστηκαν Φαναριώτες γιατί στα χωριά τους είχαν πολλά και μεγάλα φανάρια.

ΕΡ.: Τι γνωρίζεις για τη Στάση του Νίκα;ΑΠ.: Παλιά είχαν μια στάση κι εκεί κάποιοι νίκησαν, γι’ αυ-τό την είπαν «Στάση του Νίκα».

ΕΡ.: Ποια μέτρα πήρε ο Καποδίστριας για την οικονομία;ΑΠ.: Ο Καποδίστριας έβγαλε για πρώτη φορά τους φοίνικες με δικά του λεφτά και έφερε την πατάτα. Αλλά επειδή στους άλλους δεν άρεσε η πατάτα, τον σκότωσαν.

ΕΡ.: Τι γνωρίζεις για την περίοδο του Διαφωτισμού;ΑΠ.: Διαφωτισμό είχαμε όταν στη Γη είχε πολύ φως και κα-θόλου νύχτα.

Πηγή: http://www.poly-gelio.gr

Γελάστε με μερικές αβλεψίες μαθητών. Ευτυχώς δεν ανήκουν στο Γυμνάσιό μας.. . .

Αν έ κ δ ο τ α