tentolouris-2

21

description

Μειώνει πλασµινογόνο και τον ενεργοποιητή του Αυξάνει το ινωδογόνο και τον παράγοντα v. Willebrand Προάγει την αθηρογένεση Περιορίζει την αιµατική ροή Επηρεάζει τη πήξη Αυξάνει γλοιότητα και πηκτικότητα Μειώνει ευκαµπτότητα ερυθρών αιµοσφαιρίων Η προγραµµατισµένη και συστηµατική άσκηση αυξάνει σταδιακά την απόσταση Η συστηµατική ήπιας έντασης άσκηση αυξάνει τη παράπλευρη κυκλοφορία και την αιµατική ροή στο µυικό ιστό. βάδισης χωρίς πόνο.

Transcript of tentolouris-2

Page 1: tentolouris-2
Page 2: tentolouris-2
Page 3: tentolouris-2
Page 4: tentolouris-2

ΚάπνισµαΠροάγει την αθηρογένεσηΠεριορίζει την αιµατική ροήΑυξάνει γλοιότητα και πηκτικότηταΜειώνει ευκαµπτότητα ερυθρών αιµοσφαιρίων

Επηρεάζει τη πήξηΜειώνει πλασµινογόνο και τον ενεργοποιητή του Αυξάνει το ινωδογόνο και τον παράγοντα v. Willebrand

Page 5: tentolouris-2

ΆσκησηΆσκηση

Η συστηµατική ήπιας έντασης άσκηση αυξάνει

τη παράπλευρη κυκλοφορία και την αιµατική

ροή στο µυικό ιστό.

Η προγραµµατισµένη και συστηµατική

άσκηση αυξάνει σταδιακά την απόσταση

βάδισης χωρίς πόνο.

Page 6: tentolouris-2

ΠΑ και άσκηση

Η θεραπεία µε άσκηση (βάδιση µε ταχύτητα 3,2-4,8 Κm/h) τουλάχιστον 3 φορές την εβδοµάδα και διάρκειας 1 ώρας, αποτελεί αναπόσπαστο τµήµα της θεραπείας σε ασθενείς µε διαλείπουσα χωλότητα

Page 7: tentolouris-2
Page 8: tentolouris-2

Άσκηση και ΠΑ

Management of PADTrans-Atlantic Inter-Society Consensus (TASC)Eur J Endovasc Surg 2000, 19 (Suppl. A): S66-82

Page 9: tentolouris-2

UKPDS 33Lancet 1998, 352: 837-853

0

10

20

30

40

50

60

Any diabetes-related

MI Stroke PVD Microvascular

Intensive groupConventional group

Rat

e/10

00 p

atie

nt-y

ears

P=0.029

P=0.052

P=0.52P=0.15

P=0.009

Page 10: tentolouris-2

Management of PADTrans-Atlantic Inter-Society Consensus (TASC)Eur J Endovasc Surg 2000, 19 (Suppl. A): S66-82

Ασθενείς µε Σ∆ και ΠΑ πρέπει να αντιµετωπίζονται επιθετικά όσον αφορά τη ρύθµιση του σακχάρου:Σάκχαρο νηστείας 80-120mg/dlΜεταγευµατικές τιµές <180mg/dlHBA1c <7%

Page 11: tentolouris-2

Φροντίδα ποδιών σε πάσχοντεςαπό διαβήτη και ΠΑ

Όλοι οι ασθενείς µε διαβήτη και ΠΑ πρέπει να τυγχάνουν ιδιαίτερης φροντίδας για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου εµφάνισης ελκών

Management of PADTrans-Atlantic Inter-Society Consensus (TASC)Eur J Endovasc Surg 2000, 19 (Suppl. A): S66-82

Page 12: tentolouris-2

Λιπίδια και ΠΑ

Λιπίδια που σχετίζονται µε αύξηση του κινδύνου για ΠΑ

↑ LDL χοληστερόλη↓ HDL χοληστερόλης↑ Τριγλυκερίδια↑ Lp(a)

Management of PADTrans-Atlantic Inter-Society Consensus (TASC)Eur J Endovasc Surg 2000, 19 (Suppl. A): S66-82

Page 13: tentolouris-2

Στόχοι -λιπίδιαDiabetes Care 2004, 27 (Suppl 1): S19

Η ΠΑ θεωρείται ισοδύναµο στεφανιαίας νόσουLDL <100 mg/dl↑ HDLΤιµές >40 mg/dl στους άνδρεςΤιµές >50 mg/dl στις γυναίκες → νιασίνη

↓ Τριγλυκεριδίων <150 mg/dl→ φιµπράτηLp(a): -

Page 14: tentolouris-2

Υπέρταση και ΠΑ

Μείωση της ΑΠ (<130/85 mmHg) σύµφωνα µε τις συστάσεις του Joint National Committee

Management of PADTrans-Atlantic Inter-Society Consensus (TASC)Eur J Endovasc Surg 2000, 19 (Suppl. A): S66-82

Page 15: tentolouris-2

Υπερπηκτικές καταστάσεις καιδιαλείπουσα χωλότητα

Ασθενείς µε διαλείπουσα χωλότητα και µε συνύπαρξη υπερπηκτικότητας (αποδεδειγµένη αρτηριακή ή φλεβική θρόµβωση) πρέπει να λαµβάνουν κουµαρινικά αντιπηκτικά

Management of PADTrans-Atlantic Inter-Society Consensus (TASC)Eur J Endovasc Surg 2000, 19 (Suppl. A): S66-82

Page 16: tentolouris-2

Φάρµακα για τη θεραπεία της ΠΑ

Φάρµακα µε αποδεδειγµένο αλλά µικρό όφελος στη βελτίωση της διαλείπουσας χωλότηταςΠεντοξυφυλλίνηΝαφτιδροφουρίληΒουφλοµεδίληΣιλασταζόλη

Φάρµακα χωρίς ή µε µικρή αποτελεσµατικότητα στη βελτίωση της διαλείπουσας χωλότηταςΑντιαιµοπεταλιακάΑγγειοδιασταλτικάΚετανσερίνηΒεραπαµίληΒιταµίνη ΕΝτεφιµπροτίδηΆλλα αγειοδιασταλτικά (κιναριζίνη, κυκλανδελάτη, παράγωγα νικοτινικού οξέως, ισοσουπρίνη)ΚαρνιτίνηΠροσταγλανδίνεςVEGF

Page 17: tentolouris-2

ΦάρµακαΦάρµακαΑιµορρεολογικάΑιµορρεολογικά

Στα άτοµα µε περιφερική αγγειοπάθεια υπάρχει ελαττωµένη ευκαµπτότητα και παραµορφωτικότητα των ερυθροκυττάρων και αυξηµένη γλοιότητα του αίµατος.

Πεντοξυφιλλίνη (εγκεκριµένο από FDA) για θεραπεία διαλείπουσας χωλότητας ελαττώνοντας γλοιότητα και βελτιώνοντας τη παραµορφωτικότητα .

Η Βουφλοµεδίλη έχει επίσης βρεθεί σε τυχαιοποιηµένες µελέτες να έχει επωφελή δράση στην αποφρακτική αρτηριοπάθεια βελτιώνοντας τη διαλείπουσα χωλότητα και αυξάνοντας την απόσταση βάδισης χωρίς πόνο.

Page 18: tentolouris-2

Πεντοξυφυλλίνη

Βελτίωση της παραµορφωσιµότηταςτων ερυθροκυττάρων↓ ινωδογόνο↓ συσσώρευση των ΑΜΠ↑ την απόσταση βάδισης σε ασθενείς µε ΠΑ

Page 19: tentolouris-2

ΦάρµακαΦάρµακαΑιµορρεολογικάΑιµορρεολογικάΣιλοσταζόλη (εγκεκριµένο από FDA το 1999) για θεραπεία διαλείπουσας χωλότητας. Αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης τύπου 3 αυξάνει τα ενδοκυττάρια επίπεδα του cAMP. Αναστέλλει τη συσσώρευση των αιµοπεταλίων, το σχηµατισµό αρτηριακών θρόµβων και την υπερτροφία των λείων µυικών κυττάρων του αγγειακού τοιχώµατος. ∆όση 100mg X 2. Κύρια παρενέργεια η κεφαλαλγία.(34% ασθενών)

Ναφτιδροφουρίλη. Κυκλοφορεί στην Ευρώπη αρκετές δεκαετίες και βελτιώνει την απόσταση βάδισης.

Page 20: tentolouris-2

ΦάρµακαΦάρµακαΑιµορρεολογικάΑιµορρεολογικά

Λεβοκαρνιτίνη – προπιονυλική λεβοκαρνιτίνη. Οι σκελετικοί µύες που ισχαιµούν παρουσιάζουν διαταραχές στο µεταβολισµό τους µε διαταραχή της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης στα µιτοχόνδρια και συσσώρευση ενδιάµεσων µεταβολιτών οξειδωτικού µεταβολισµού (ακυλοκαρνιτίνες). Η συσσώρευση αυτή είναι ανάλογη της αδυναµίας βάδισης και άσκησης. Η λεβοκαρνιτίνη και η προπιονυλική λεβοκαρνιτίνη αυξάνουν την απόσταση βάδισης χωρίς πόνο και η προπιονυλική λεβοκαρνιτίνηεγκρίθηκε ήδη από το FDA.

Page 21: tentolouris-2

ΦάρµακαΦάρµακαΑγγειοδιασταλτικάΑγγειοδιασταλτικάΠχ ΠαπαβερίνηΠαπαβερίνη∆ε βελτιώνουν την αιµάτωση και δεν ανακουφίζουν από τα συµπτώµατα.Η αναποτελεσµατικότητα τους µάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι τα προσβεβληµένα αγγεία είναι σκληρυµένα και δε διαστέλλονται ενώ τα παράπλευρα είναι ήδη διεσταλµένα στο µέγιστο βαθµό.Παράλληλα διαστέλλοντας άλλα αγγεία προκαλούν φαινόµενα «υποκλοπής» ενώ µειώνοντας την αρτηριακή πίεση ελαττώνουν τη πίεση άρδευσης των ιστών.