Φρόσω ΡάλληΘυμάμάι έντονά την περίοδο που η μητέρα μας ήταν έγκυος στον Ρούντυ. Ενα πρωί λοιπόν που ξυ-πνήσαμε με τη μεγαλύτερη αδελ-φή μου, μας ενημέρωσαν ότι η μα-μά πήγε να γεννήσει. Αναπόφευκτα η πρώτη εικόνα που έχω από τον αδελφό μου είναι όταν τον έφερε η μαμά μου από το μαιευτήριο. Μό-λις τον είδα έτσι μικρό στην αγκα-λιά της, σκέφτηκα «αυτό το μωράκι εγώ πρέπει να το προστατεύσω». Ενιωθα πως ήταν το παιδάκι μου. Ημουν βέβαια και τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Τώρα πλέον με προ-στατεύει εκείνος.

του έιχά κάι του έχω πολύ μεγά-λη αδυναμία. Οι δικοί μου μάλιστα, όταν καταλάβαιναν πως τον είχα χάσει από τα μάτια μου, με ρωτού-σαν επίτηδες πού είναι ο Ρούντυ. Στην ερώτηση αυτή εγώ τρελαι-νόμουν. Είχα συνέχεια τον φόβο πως θα τον έκλεβαν. Επειδή λοιπόν ένιωθα τόσο έντονα την ανάγκη να τον προστατεύω, δεν θυμάμαι τις

στιγμές που ως αδέλφια παίζαμε. Ενιωθα πάντα η μαμά του. Ακόμα και τώρα, αν μου ζητούσαν να δώ-σω το χέρι μου για τον αδελφό μου, θα το έδινα χωρίς δεύτερη σκέψη.

ο Ρουντυ κατάφερε στη ζωή του να κάνει τα πράγματα που αγαπά-ει με πάθος. Είναι πολύ ασυμβίβα-στος άνθρωπος, πολύ καλός χαρα-κτήρας, τρυφερός, γενναιόδωρος, σταθερός και πολύ άξιος. Από την άλλη, με ενοχλεί που ώρες ώρες εί-ναι απότομος. Παρ’ όλ’ αυτά, επει-δή τον ξέρω δεν τον παρεξηγώ. Εί-ναι άνθρωπος που λέει πάντα αυ-τό που σκέφτεται. Ξέρεις ότι από το στόμα του θα ακούσεις την αλή-θεια. Δεν είναι καθόλου υποκρι-τής και δεν του αρέσουν καθόλου οι δημόσιες σχέσεις. Από την άλ-λη, θαυμάζω την ανεξαρτησία του και τη γενναιοδωρία του.

κάΘως μέγάλωνουμέ η σχέση μας ωριμάζει, όπως ωριμάζουμε και εμείς οι ίδιοι. Δεν είμαστε από τα αδέλφια που βλέπονται κάθε

εβδομάδα. Πιστεύω όμως πως εί-μαστε αδέλφια που έχουμε πολλή αγάπη το ένα για το άλλο. Ο αδελ-φός μου είναι το σταθερό της ζω-ής μου. Ξέρω πως θα είναι πάντα εκεί για εμένα.

Σαββατοκύριακο 10-11 Δεκεμβρίου 201110

ΔεσμοιαιματοσWeekend

Φρόσω και Ρούντυ Ράλλης

Ο Ρούντυ στην αγκαλιά της αδελφής του, το 1958, στο πατρικό τους στην Αθήνα

αλεξ

ια τσ

αγαρ

η

Η γνωστή τηλεοπτική παραγωγός ασχολείται με την καλλιτεχνική διεύθυνση θεατρικών παραστάσεων. Ο αδελφός της είναι συνιδιοκτήτης του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου

τους περιγράφουν στη γεωργία γεωργακαράκου

Τα δύο αδέλφια μαζί με τα δελφίνια του Αττικού

Ζωολογικού Πάρκου στα Σπάτα

Ρούντυ ΡάλληςΗ πΡωτΗ άνάμνΗςΗ που έχω από την αδελφή μου χρονολογείται πίσω στο 1961, όταν εγώ ήμουν τεσσάρων χρονών. Μου έμεινε στο μυαλό αυτή η χρονολογία γιατί τότε έγινε η πρώ-τη έκλειψη Ηλίου που είδα ποτέ με τα μάτια μου. Η Φρόσω, ως μεγαλύτε-ρη αδελφή, κάπνιζε με κεριά τα σπα-σμένα γυαλιά για να σκουρύνουν και τα βαστούσε μπροστά μου για να δω την έκλειψη μέσα από το φιμέ γυαλί.

Ημουν το μικΡοτέΡο πάιδι της οι-κογένειας με δυο μεγαλύτερες αδελ-φές. Επειδή λοιπόν είχαμε αρκετά χρό-νια διαφορά, δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέ-σεις ως παιδιά. Με πρόσεχαν βέβαια και ασχολούνταν μαζί μου, αλλά τίπο-τα περισσότερο μέχρι τα 13 μου, που εγώ μπορούσα πλέον να βγω μαζί τους και να μιλήσουμε κάπως πιο σοβαρά. Από εκείνη την εποχή θυμάμαι χαρα-κτηριστικά τη μάνα μου να λέει πως η Φρόσω είχε μανία με μένα.

το βάςικο χάΡάκτΗΡιςτικο της Φρό-σως είναι η καλοσύνη της. Εχει γενναι-

όδωρα συναισθήματα και ποτέ δεν θα πει κακιά κουβέντα για κανέναν. Μετα-ξύ μας δεν είχαμε ποτέ κόντρα και ήμα-σταν αγαπημένοι, όπως είναι η Φρό-σω με τους περισσότερους ανθρώπους. Από την άλλη μεριά, θεωρώ πως αυτό το θετικό χαρακτηριστικό λειτουργεί κάποιες φορές και αρνητικά. Ως αδελ-φός της ανησυχώ και πολλές φορές στε-νοχωριέμαι με την υπερβολικά θετική της προδιάθεση για όλα τα πράγματα.

ουτέ έκέινΗ ούτε και εγώ έχουμε πο-λύ ελεύθερο χρόνο. Δουλεύουμε και οι δυο πάρα πολύ, γι’ αυτό και δεν συ-ναντιόμαστε συχνά. Οποτε όμως βρί-σκει χρόνο, φροντίζει να τον αφιερώ-νει στους αγαπημένους της φίλους. Συναντιούνται για φαγητό ή κάθο-νται στο σπίτι για να κουβεντιάζουν.

κάι έγω ζΗτάω την άποψή της και εκείνη τη δική μου για θέματα που μας απασχολούν. Και οι τελικές απο-φάσεις μας διαμορφώνονται και από αυτά που κουβεντιάζουμε. Η άποψή της μετράει για μένα ακόμη και για τα εντελώς προσωπικά μου θέματα.