Pontiki10

4
Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΟ 10ο 1 Επιστολή στον Δήμαρχο Κύριε Δήμαρχε Αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας, γράφοντας αυτή την επιστολή, για να σας ενημερώσουμε για ένα πρόβλημα που απασχολεί, πιστεύουμε, όλους τους κατοίκους της περιοχής μας, μικρούς και μεγάλους. Το πρόβλημα αυτό είναι ο μεγάλος αριθμός αδέσποτων ζώων που περιφέρονται στους δρόμους και στις γειτονιές μας. Καθημερινά συναντάμε αδέσποτα - κυρίως σκυλιά τα οποία μας πλησιάζουν θέλοντας τροφή και χάδια. Δεν είναι όμως όλα φιλικά. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν σχηματίσει αγγέλες, κάνουν επιθέσεις, εμποδίζουν την κυκλοφορία μπαίνοντας στη μέση του δρόμου γαβγίζοντας και κυνηγώντας τα αυτοκίνητα. Τρομάζουν και δαγκώνουν περαστικούς και όσοι αποφασίζουν να βγουν να περπατήσουν στους δρόμους αναγκάζονται να κουβαλούν μαζί τους και από μια «μαγκούρα» για προστασία. Ξέρετε τον τελευταίο καιρό έχει κάνει την εμφάνισή της και πάλι η λύσσα πράγμα που κάνει πολύ επικίνδυνο όχι μόνο το δάγκωμα αλλά και μια απλή γρατσουνιά από αδέσποτο ζώο. Η υγεία μας όμως κινδυνεύει και από τα σκουπίδια που σκορπούν έξω από τους κάδους στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή. Αυτά μαζί με τα περιττώματα τους, αποτελούν εστίες μόλυνσης κυρίως τους ζεστούς μήνες, αλλά και αισθητικά δεν είναι ωραίο να τα βλέπει κανείς στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Τελευταίο αφήσαμε το θέμα της φασαρίας. Τα ζώα δεν γνωρίζουν από ώρες κοινής ησυχίας. Είναι βράδια που κάνουν τόση φασαρία γαβγίζοντας και ουρλιάζοντας που κανένας δεν μπορεί να κοιμηθεί. Δυστυχώς αυτό είναι που οδηγεί και κάποιους στο να προσπαθούν να «λύσουν» το πρόβλημα με απάνθρωπους τρόπους. Θα θέλαμε λοιπόν κ. Δήμαρχε να φροντίσετε άμεσα για την επίλυση αυτού του σοβαρού θέματος, που επηρεάζει την ποιότητα ζωής όλων μας. Εμείς προτείνουμε να δημιουργηθεί ένα δημοτικό κυνοτροφείο στο οποίο θα φιλοξενηθούν όλα αυτά τα αδέσποτα που βρέθηκαν στο δρόμο χωρίς να το θέλουν. Πιστεύουμε ότι θα υπάρχουν και αρκετοί πραγματικοί φιλόζωοι που θα βοηθήσουν αυτή την οργανωμένη προσπάθεια αντί να βγαίνουν κρυφά τα βράδια και να τα ταΐζουν στις γωνίες των δρόμων. Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που διαθέσατε να διαβάστε την επιστολή μας και θα χαρούμε να δημοσιεύσουμε και τις δικές σας απόψεις. Οι μαθητές του ΣΤ4 του 2 ου Δημοτικού Σχολείου Πανοράματος Εφημερίδα των μαθητών του Στ4 τμήματος του 2 ου Δ.Σ Πανοράματος Φύλλο 10ο Παρασκευή 17/1/2014

description

 

Transcript of Pontiki10

Page 1: Pontiki10

Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΟ 10ο 1

Επιστολή στον Δήμαρχο

Κύριε Δήμαρχε Αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας, γράφοντας αυτή την επιστολή, για να σας ενημερώσουμε για ένα πρόβλημα που απασχολεί, πιστεύουμε, όλους τους κατοίκους της περιοχής μας, μικρούς και μεγάλους. Το πρόβλημα αυτό είναι ο μεγάλος αριθμός αδέσποτων ζώων που περιφέρονται στους δρόμους και στις γειτονιές μας. Καθημερινά συναντάμε αδέσποτα - κυρίως σκυλιά – τα οποία μας πλησιάζουν θέλοντας τροφή και χάδια. Δεν είναι όμως όλα φιλικά. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν σχηματίσει αγγέλες, κάνουν επιθέσεις, εμποδίζουν την κυκλοφορία μπαίνοντας στη μέση του δρόμου γαβγίζοντας και κυνηγώντας τα αυτοκίνητα. Τρομάζουν και δαγκώνουν περαστικούς και όσοι αποφασίζουν να βγουν να περπατήσουν στους δρόμους αναγκάζονται να κουβαλούν μαζί τους και από μια «μαγκούρα» για προστασία. Ξέρετε τον τελευταίο καιρό έχει κάνει την εμφάνισή της και πάλι η λύσσα πράγμα που κάνει πολύ επικίνδυνο όχι μόνο το δάγκωμα αλλά και μια απλή γρατσουνιά από αδέσποτο ζώο. Η υγεία μας όμως κινδυνεύει και από τα σκουπίδια που σκορπούν έξω από

τους κάδους στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή. Αυτά μαζί με τα περιττώματα τους, αποτελούν εστίες μόλυνσης κυρίως τους ζεστούς μήνες, αλλά και αισθητικά δεν είναι ωραίο να τα βλέπει κανείς στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Τελευταίο αφήσαμε το θέμα της φασαρίας. Τα ζώα δεν γνωρίζουν από ώρες κοινής ησυχίας. Είναι βράδια που κάνουν τόση φασαρία γαβγίζοντας και ουρλιάζοντας που κανένας δεν μπορεί να κοιμηθεί. Δυστυχώς αυτό είναι που οδηγεί και κάποιους στο να προσπαθούν να «λύσουν» το πρόβλημα με απάνθρωπους τρόπους. Θα θέλαμε λοιπόν κ. Δήμαρχε να φροντίσετε άμεσα για την επίλυση αυτού του σοβαρού θέματος, που επηρεάζει την ποιότητα ζωής όλων μας. Εμείς προτείνουμε να δημιουργηθεί ένα δημοτικό κυνοτροφείο στο οποίο θα φιλοξενηθούν όλα αυτά τα αδέσποτα που βρέθηκαν στο δρόμο χωρίς να το θέλουν. Πιστεύουμε ότι θα υπάρχουν και αρκετοί πραγματικοί φιλόζωοι που θα βοηθήσουν αυτή την οργανωμένη προσπάθεια αντί να βγαίνουν κρυφά τα βράδια και να τα ταΐζουν στις γωνίες των δρόμων. Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που διαθέσατε να διαβάστε την επιστολή μας και θα χαρούμε να δημοσιεύσουμε και τις δικές σας απόψεις.

Οι μαθητές του ΣΤ4 του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πανοράματος

Εφημερίδα των μαθητών του Στ4 τμήματος του 2ου Δ.Σ Πανοράματος

Φύλλο 10ο Παρασκευή 17/1/2014

Page 2: Pontiki10

Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΟ 10ο 2

Λ ί μ ε ρ ι κ Τα Λίμερικ είναι σύντομα ποιηματάκια της αγγλικής παράδοσης με αστείο και χωρίς νόημα περιεχόμενο, που αποτελούνται από πέντε στίχους. Οι στίχοι αυτοί ομοιοκαταληκτούν ο πρώτος με τον δεύτερο και τον πέμπτο και ο τρίτος με το τέταρτο.

Η προέλευση αυτού του ποιητικού είδους είναι γενικά άγνωστη, αλλά έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η ονομασία του προέρχεται από το ρεφρέν ενός ιρλανδικού στρατιωτικού τραγουδιού του 18ου αιώνα, στο οποίο αναφερόταν η πόλη Λίμερικ της Ιρλανδίας στην επαναλαμβανόμενη φράση «θα ΄ρθεις πέρα στο Λίμερικ;»

Οι πρώτες συλλογές λίμερικ γραμμένες στα αγγλικά χρονολογούνται από το 1820. Στα τέλη του 19ου αιώνα πολλοί ανθρωποι των γραμμάτων ασχολήθηκαν με το αυτό το είδος ποίησης. Στις αρχές του 20ου αιώνα μάλιστα γινόταν συχνά διαγωνισμοί λίμερικ από περιοδικά.

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη “ληρολόγημα”, συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη “λήρος”, που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο “Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά”.

Λόγια Σοφών

Τα δικά μας λίμερικ Ήταν ένας τρελός από την Αλβανία Που πήγαινε για φαγητό στις μία Όμως πήγε φυλακή γιατί μέθυσε πολύ αυτός ο παλαβός από την Αλβανία

(Χρήστος Τσιγγιρόπουλος - Δημ Στεργιούλας) Ήταν ένας αστυνόμος Που ήτανε και δολοφόνος Έτρωγε ντόνατς όλη μέρα Και έκανε φόνους στην μπανιέρα Αυτός ο τρελός ο αστυνόμος

(Στάθης Στεργιούλας – Γιάννης Τράικος) Ήταν ένας κωμικός Που δεν ήταν λογικός Μια μέρα έπαιξε σε δράμα Και από τότε έζησε στη Δράμα Αυτός ο φουκαράς ο κωμικός

(Δημήτρης Χαινόπουλος – Φουρλίγκας Στέργιος) Ήτανε μια κοπέλα από την Πάρο Που έλεγε «όλα θα τα πάρω» Όμως τη μέρα που τα πήρε όλα Κατάλαβε ότι χρώσταγε τα πάντα στον ξερόλα Αυτή η τεμπέλα από την Πάρο

(Δέσποινα Χαραλαμπίδη – Χαζτησυμεών Βάια) Ήτανε ένας αριανός που τελευταία έκλαιγε συνεχώς μια μέρα τα παράτησε την μοίρα του την άφησε και συνεχίζει ο αριανός να κλαίει μοναχός

(Σταυρίδου Ιωάννα – Χατζηαντωνίου Θέμης)

Ήτανε κάτι παιδάκια που ήτανε εκτάκια βαρεθήκαν όμως το Δημοτικό και ήθελαν να φύγουν από αυτό τα τρελούτσικα αυτά παιδάκια

(Ταυλαρίδη Έλλη – Τσιάρα Ανθή – Τσίτσης Αλέξης)

Page 3: Pontiki10

Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΟ 10ο 3

Αυτόχθονες λαοί Αυτόχθονες αποκαλούμε αυτούς που κατοικούν στη γη των προγόνων τους, που δεν ήρθαν από άλλο τόπο. Στις μέρες μας έχουν απομείνει λίγοι, γιατί οι "πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι και άλλοι αποδείχτηκαν απολίτιστοι, αφού τους φέρθηκαν σαν "πρωτόγονους", τους εκμεταλλεύτηκαν και ή τους εξόντωσαν ή τους περιόρισαν σε μικρές εκτάσεις γης. Λέγονται και ιθαγενείς Αυτόχθονες λαοί υπάρχουν σε ολόκληρο τον πλανήτη. π. χ.

στην Αφρική: οι Βέρβεροι, οι Τουαρέγκ, οι Μασάι, οι Πυγμαίοι, οι Βουσμάνοι, οι Μπαντού

στην Ασία: οι Μογγόλοι, οι Βεδουίνοι

στην Αμερική: οι Ινδιάνοι

στην Ωκεανία: οι Αβορίγινες(Αυστραλία), οι Μαορί(Νέα Ζηλανδία), οι Παπούα(Νέα Γουινέα)

στις Αρκτικές περιοχές: οι Εσκιμώοι, οι Λάπωνες οι Σαάμι

Οι Τουαρέγκ είναι ένας

νομαδικός λαός της κεντρικής και

νότιας Σαχάρας. Η

ονομασία "Τουαρέγκ" είναι αραβική και σημαίνει προφανώς "περιπλανώμενος". Ονομάζονται και "μπλε άνθρωποι", γιατί με τα χρόνια το δέρμα τους αρχίζει να βάφεται, από τα ενδύματα που φοράνε τα οποία είναι βαμμένα με το χαρακτηριστικό λουλακί χρώμα.

Μασάι. Η πιο διάσημη φυλή της Αφρικής. Εννιακόσιες χιλιάδες ψυχές μοιρασμένες ανάμεσα στην βόρεια Τανζανία και την Κένυα, διατηρούν τον ίδιο τρόπο ζωής με αυτόν των προγόνων τους.

Βουσμάνοι ονομάζεται ένας ιδιαίτερος αφρικανικός λαός που ζει στην έρημο Καλαχάρι. Η λέξη Βουσμάνος σημαίνει άνθρωπος των θάμνων. είναι η αρχαιότερη φυλή της Γης. Η μόνη αλλαγή που έχουν

κάνει στον τρόπο ζωής τους τα τελευταία 50.000 χρόνια, είναι ότι φόρεσαν ρούχα. Είναι κυρίως κυνηγοί. Χρησιμοποιούν τόξα με δηλητηριασμένα βέλη.

Η ονομασία Βεδουίνος,

σημαίνει γενικά

αυτόν που βαδίζει στην έρημο. Δεν

χτίζουν αλλά

υφαίνουν τα σπίτια τους που μπορούν να διπλωθούν και να φορτωθούν στην πλάτη μιας καμήλας. Οι βεδουίνικες σκηνές φτιαγμένες από χοντρό ύφασμα , εύκολες στη μεταφορά ,στήνονται και ξεστήνονται ταχύτατα για να ακολουθήσουν τη φυλή και τα κοπάδια της στις περιπλανήσεις τους. Η έρημος είναι το σπίτι τους…… και οι καμήλες τους κρατούν στη ζωή

.

Page 4: Pontiki10

Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΟ 10ο 4

Σ α ν σ ή μ ε ρ α

Ο Ποπάι, ένας από τους πιο αγαπημένους

χάρτινους ήρωες,

«γεννήθηκε» στις 17

Ιανουαρίου του 1929, σε μία σειρά κόμικς της

νεοϋορκέζικης εφημερίδας «Evening Journal». Γκρινιάρης, αλλά καλόκαρδος, δεν αποχωρίζεται ποτέ την πίπα και τη ναυτική στολή του. Όταν βρίσκεται σε μπελάδες τρώει σπανάκι, που του δίνει μια υπεράνθρωπη δύναμη για να υπερασπιστεί και να σώσει, συχνά, την αγαπημένη του Όλιβ.

Στον κινηματογράφο, ο Ποπάι πρωτοεμφανίστηκε το 1933, στην ταινία κινουμένων σχεδίων «Οι περιπέτειες του Ποπάι του ναυτικού». Η καριέρα του στη μεγάλη οθόνη έμελλε να είναι ακόμη πιο ένδοξη απ' ότι στις εφημερίδες. Μάλιστα, το 1938 ανακηρύχθηκε ως ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας ακόμη και τον Μίκι Μάους.

Η ωραιότερη μους σοκολάτας

Υλικά (για 4 άτομα): 150 γραμμ. κουβερτούρα κομμένη σε πολύ μικρά κομμάτια 5 ολόφρεσκα βιολογικά αυγά (θα χρησιμοποιήσετε μόνο τ” ασπράδια) 175 ml κρέμα γάλακτος κακάο (για το γαρνίρισμα) ζάχαρη άχνη (επίσης για το γαρνίρισμα) Εκτέλεση: Λιώνετε την κομματιασμένη σοκολάτα σε μπεν μαρί. Αφού λιώσει, την αφήνετε να γίνει χλιαρή για λίγα λεπτά. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος με το μίξερ χειρός σε μέτρια ταχύτητα, μέχρι να γίνει παχύρρευστη (περίπου 4΄ με 5΄). Ύστερα χτυπάτε και τ” ασπράδια στην ίδια ταχύτητα για 5΄με 6΄, έως ότου σχηματιστούν απαλές κορυφές. Απαλά και κουταλιά-κουταλιά ρίχνετε τα χτυπημένα ασπράδια στη σοκολάτα, διπλώνοντας το μείγμα με σπάτουλα μέχρι να ομογενοποιηθεί. Τέλος, με τον ίδιο τρόπο προσέθετε και την παχύρρευστη κρέμα. Μοιράζετε τη μους σε 4 ποτήρια και την αφήνετε να παγώσει καλά. Για να τη σερβίρετε, μπορείτε να πασπαλίσετε με κακάο και άχνη τέσσερα μεγάλα πιάτα και με τη βοήθεια δύο κουταλιών να αφήσετε μέσα κουταλιές από την κρέμα.