MORFOTIKOS 54

8

Click here to load reader

description

Αντισταθείτε σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει: καλά είμαι εδώ. Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι και λέει: Δόξα σοι ο Θεός . ΔÔ Î·Ï‡ÙÂÚÔ Ô›ËÌ· ΔÔ Î·Ï‡ÙÂÚÔ Ô›ËÌ· ΣΩΚΡΑΤΗΣΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΙΤΙΝΑ ΔΑΝΕΛΛΗΤΙΤΙΝΑΔΑΝΕΛΛΗ ΠΑΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑΜΠΛΟΝΕΡΟΥΝΤΑ

Transcript of MORFOTIKOS 54

Page 1: MORFOTIKOS 54

Tρίμηνη έκδοση του Mορφωτικού Oμίλου Πετρούπολης Aττικής • Γραφεία: Aγ. Λαύρας 37 Πετρούπολη • T.K. 13231 • Tηλ: 2105057231

Έτος 13ο • Aριθμός φύλλου 54 • Tιμή φύλλου 0,30 Eυρώ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2008

ΠETPOYΠOΛH

ΚΚωωδδιικκόόςς:: 11993344

¶ › Û Ù Ë Î È · Ï ‹ ı Â È ·¶ › Û Ù Ë Î È · Ï ‹ ı Â È ·«∞π¢ø™ °∞ƒ ∂¡ ∫∞∫√π™π¡ √À¢∂¡ øº∂§∂π_ ∏ °∞ƒ ™πø¶∏ Δø¡ ∫∞§√À¡Δπ ™Àªª∞Ã√™» «∞π¢ø™ °∞ƒ ∂¡ ∫∞∫√π™π¡ √À¢∂¡ øº∂§∂π_ ∏ °∞ƒ ™πø¶∏ Δø¡ ∫∞§√À¡Δπ ™Àªª∞Ã√™»

™ÔÊÔÎÏ‹˜, ·fiÛ·ÛÌ· 667 ™ÔÊÔÎÏ‹˜, ·fiÛ·ÛÌ· 667

ΔÔ Ó· ·Ú·Ì¤ÓÂȘ ·‰Ú·Ó‹˜ (ÓÙÚÔ·Ïfi˜) ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÙÔ˘˜ ηÎÔ‡˜ ‰ÂÓ ˆÊÂÏ› Û ٛÔÙÂ, ‰ÈfiÙÈ Ë ÛȈ‹ ÛÔ˘ ·Ô‚·›ÓÂÈ Û‡ÌÌ·¯Ô˜ ÙÔ˘ΔÔ Ó· ·Ú·Ì¤ÓÂȘ ·‰Ú·Ó‹˜ (ÓÙÚÔ·Ïfi˜) ·Ó¿ÌÂÛ· ÛÙÔ˘˜ ηÎÔ‡˜ ‰ÂÓ ˆÊÂÏ› Û ٛÔÙÂ, ‰ÈfiÙÈ Ë ÛȈ‹ ÛÔ˘ ·Ô‚·›ÓÂÈ Û‡ÌÌ·¯Ô˜ ÙÔ˘Ï·ÏÔ‡ÓÙÔ˜ ηÎÔ‡. Ï·ÏÔ‡ÓÙÔ˜ ηÎÔ‡. ∫·È ÂÂȉ‹ Ô «Ï·ÏÒÓ Î·Îfi˜» Â›Ó·È ·Ì¤Ûˆ˜ ‹ ÂÌ̤ۈ˜ ÙÔ Î·ıËÛ˘¯·ÛÙÈÎfi ÊÂڤʈÓÔ ÙÔ˘ ηٷÈÂÛÙÈÎÔ‡ Û˘ÛÙ‹Ì·ÙÔ˜, Ú¤ÂÈ Ó·∫·È ÂÂȉ‹ Ô «Ï·ÏÒÓ Î·Îfi˜» Â›Ó·È ·Ì¤Ûˆ˜ ‹ ÂÌ̤ۈ˜ ÙÔ Î·ıËÛ˘¯·ÛÙÈÎfi ÊÂڤʈÓÔ ÙÔ˘ ηٷÈÂÛÙÈÎÔ‡ Û˘ÛÙ‹Ì·ÙÔ˜, Ú¤ÂÈ Ó·ÂÓı·ÚÚ˘ÓıÔ‡Ó ÔÈ ÛÂÌÓÔ› Î·È Ó· ·ÔÎÙ‹ÛÔ˘Ó ÊˆÓ‹ ÔÈ ÓÙÚÔ·ÏÔ›, ÔÈ ÔÔ›ÔÈ ˘Ô̤ÓÔ˘Ó ·ÁfiÁÁ˘ÛÙ· ÙȘ ٷϷȈڛ˜ ÙÔ˘. ÂÓı·ÚÚ˘ÓıÔ‡Ó ÔÈ ÛÂÌÓÔ› Î·È Ó· ·ÔÎÙ‹ÛÔ˘Ó ÊˆÓ‹ ÔÈ ÓÙÚÔ·ÏÔ›, ÔÈ ÔÔ›ÔÈ ˘Ô̤ÓÔ˘Ó ·ÁfiÁÁ˘ÛÙ· ÙȘ ٷϷȈڛ˜ ÙÔ˘.

Προσωπικότητες

ΠΑΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ ΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ Αργοπεθαίνει Αργοπεθαίνει

όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του

πριν την αρχίσει, πριν την αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα όποιος δεν ρωτά για πράγματα

που δεν γνωρίζει.που δεν γνωρίζει.

ΤΙΤΙΝΑ ΔΑΝΕΛΛΗ ΤΙΤΙΝΑ ΔΑΝΕΛΛΗ ΤΤο ξεκίνημα ενός βιβλίου είναι: Αιώνιαο ξεκίνημα ενός βιβλίου είναι: Αιώνια

αρχή, αιώνια αμηχανία, αιώνια αγωνία,αρχή, αιώνια αμηχανία, αιώνια αγωνία,

αιώνια περιέργεια, αιώνια γοητεία. αιώνια περιέργεια, αιώνια γοητεία.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ Όταν ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τη λογικήΌταν ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τη λογική

του, μπορεί να γνωρίσει τις σταθερές καιτου, μπορεί να γνωρίσει τις σταθερές και

αναλλοίωτες αρχές, που θα τον οδηγήαναλλοίωτες αρχές, που θα τον οδηγή--

σουν στην Αρετή, την πραγματική δηλαδήσουν στην Αρετή, την πραγματική δηλαδή

ευδαιμονία της ζωήςευδαιμονία της ζωής..

ΔÔ Î·Ï‡ÙÂÚÔ Ô›ËÌ· ΔÔ Î·Ï‡ÙÂÚÔ Ô›ËÌ·

Ένα υπέροχο ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και

προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα

του 2006.

ŸÙ·Ó ÁÂÓÓȤ̷È, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜ ŸÙ·Ó ÁÂÓÓȤ̷È, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜

ŸÙ·Ó ÌÂÁ·ÏÒÛˆ, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜ŸÙ·Ó ÌÂÁ·ÏÒÛˆ, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜

ŸÙ·Ó οıÔÌ·È ÛÙÔÓ ‹ÏÈÔ, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜ŸÙ·Ó οıÔÌ·È ÛÙÔÓ ‹ÏÈÔ, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜

ŸÙ·Ó ÊÔ‚¿Ì·È, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜ŸÙ·Ó ÊÔ‚¿Ì·È, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜

ŸÙ·Ó ·ÚÚˆÛÙ·›Óˆ, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜ŸÙ·Ó ·ÚÚˆÛÙ·›Óˆ, Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜

∫È fiÙ·Ó Âı·›Óˆ, ·ÎfiÌ· Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜∫È fiÙ·Ó Âı·›Óˆ, ·ÎfiÌ· Â›Ì·È Ì·‡ÚÔ˜

∫È ÂÛ‡ Ï¢Τ ¿ÓıÚˆÂ∫È ÂÛ‡ Ï¢Τ ¿ÓıÚˆÂ

ŸÙ·Ó ÁÂÓÓȤ۷È, Â›Û·È ÚÔ˙ŸÙ·Ó ÁÂÓÓȤ۷È, Â›Û·È ÚÔ˙

ŸÙ·Ó ÌÂÁ·ÏÒÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È Ï¢Îfi˜ŸÙ·Ó ÌÂÁ·ÏÒÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È Ï¢Îfi˜

ŸÙ·Ó οıÂÛ·È ÛÙÔÓ ‹ÏÈÔ, Á›ÓÂÛ·È ÎfiÎÎÈÓÔ˜ŸÙ·Ó οıÂÛ·È ÛÙÔÓ ‹ÏÈÔ, Á›ÓÂÛ·È ÎfiÎÎÈÓÔ˜

ŸÙ·Ó ÎÚ˘ÒÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È ÌÏÂŸÙ·Ó ÎÚ˘ÒÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È ÌÏÂ

ŸÙ·Ó ÊÔ‚¿Û·È, Á›ÓÂÛ·È Î›ÙÚÈÓÔ˜ŸÙ·Ó ÊÔ‚¿Û·È, Á›ÓÂÛ·È Î›ÙÚÈÓÔ˜

ŸÙ·Ó ·ÚÚˆÛÙ·›ÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È Ú¿ÛÈÓÔ˜ŸÙ·Ó ·ÚÚˆÛÙ·›ÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È Ú¿ÛÈÓÔ˜

∫È fiÙ·Ó Âı·›ÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È ÁÎÚÈ∫È fiÙ·Ó Âı·›ÓÂȘ, Á›ÓÂÛ·È ÁÎÚÈ

∫·È Ϙ Â̤ӷ ¤Á¯ÚˆÌÔ; ∫·È Ϙ Â̤ӷ ¤Á¯ÚˆÌÔ;

Αντισταθείτε

σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι

και λέει: καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε

σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι

και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .

Αντισταθείτε

στον περσικό τάπητα των πoλυκατοικιών

στον κοντό άνθρωπο του γραφείου

στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί

στην κρατική εκπαίδευση

στο φόρο

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

σ' αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα

ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις

σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει

έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι

στον πρόεδρο του Εφετείου

αντισταθείτε

στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες

σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε

πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή

δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα

στις κολακείες, τις ευχές, τις τόσες υποκλίσεις,

από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό

αρχηγό τους.

Αντισταθείτε

στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων

στις φοβερές σημαίες των κρατών και

τη διπλωματία στα εργοστάσια πολεμικών υλών

σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια

στα θούρια

στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους,

στους θεατές στον άνεμο

σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς

στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας

ως και σε μένα,

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την

Ελευθερία.

Mιχάλης Κατσαρός

∏∏ ¢¢ππ∞∞££∏∏∫∫∏∏ ªª√√ÀÀ∏∏ ¢¢ππ∞∞££∏∏∫∫∏∏ ªª√√ÀÀ

Page 2: MORFOTIKOS 54

2 ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ

Βαρβαρήγος Δημήτρης

Γκίνης Δημήτρης

Ξιφάρη Δήμητρα

Ρηγοπούλου Κατερίνα

Σαλωνίδου Αθηνά

Φαντάκης Παναγιώτης

Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ

Amor Verdaderο

Βαρσάμης Ρόδος

Γιάννης Φιλιππίδης

Σιούτη Έλενα

Αλέκα Τσιλιμπάρη

Κωστάκη Κατερίνα

Θεοδωροπούλου Λίτσα

Βασίλης Χατζηγιάννης

Τιτίνα Δανέλλη

Στασινού Ελένη

Γρηγόρης Χαλιακόπουλος

Ο Μορφωτικός είναι μια εφημερίδαπου αναφέρεται σε θέματα τέχνης καιπολιτισμού. Είναι ανοιχτή, σε κάθε συ-νεργασία και θα δημοσιεύει μόνο ταενυπόγραφα κείμενα και άρθρα, ταοποία θα πρέπει να είναι ανέκδοτα καιθα αναρτώνται ανάλογα με τη θεματο-λογία τής εκάστοτε εφημερίδας και μεσειρά προτεραιότητας.Τα κείμενα θα παραδίδονται σε ηλε-κτρονική μορφή σε cd ή μέσω e-mail. Οι δημιουργοί των κειμένων είναιυπεύθυνοι για τις απόψεις που εκφρά-ζουν και δεν παρέχονται κανενός εί-δους δικαιώματα. Χειρόγραφα, κείμενα και φωτογρα-φίες δεν επιστρέφονται. Τα κείμενα θα κρίνονται από συντακτι-κή επιτροπή του Μορφωτικού.Απαγορεύονται αναδημοσιεύσεις χω-ρίς την έγκριση της επιτροπής. Είναι καθήκον μας να διατηρούμε τολόγο και το παρουσιαστικό της εφημε-ρίδας μας, όσο αυτό είναι δυνατόν, σευψηλό επίπεδο.

Φίλε αναγνώστη, αν νομίζεις, πως κάτι

έχεις να πεις, αν θέλεις κάποιοι να δια-

βάσουν όσα γράφεις, αν βγάζεις καλές

φωτογραφίες, αν ζωγραφίζεις και βρί-

σκεις την εφημερίδα κατάλληλη, στείλε

την εργασία σου με ηλεκτρονική μορ-

φή CD ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

[email protected]

Το πρώτο βήμα το έκανε ο Μορφωτικόςστο διαδίκτυο. Άνοιξε μια σελίδα blog με διεύθυνση:http://morfotikospetroupolis.blogspot.comΕπισκεφθείτε τη σελίδα, διαβάστε άρθρα,

επικοινωνήστε μαζί μας τηλ.: 210 5057231

6973412713.

Ηλεκτρονική Σχεδίαση Εντύπου -Εκτύπωση: Εκδόσεις-Γραφικές Τέχνες Καρπούζη Αριστέα & Υιοί Ο.Ε. Θεοδοσίου 23 & Ελλησπόντου Ίλιον Τ.Κ. 131 21Τηλ.-Fax:2102619003- 210 2619696e-mail:karpouzi@otenet. gr

Ε D I T O R I A L

Να 'μαστε πάλι εδώ παρόντες να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Ένα ταξίδι γεμάτο ζωή, ομορφιά, αναζή-

τηση, γνώση αλλά και δοκιμασίες. Γι’ αυτό είναι όμορφη η ζωή μας, γιατί κάθε μέρα είναι διαφορετική

από την άλλη και κάτι νέο καινούριο μας φέρνει να το μάθουμε, να το αντιμετωπίσουμε, για ν' αποκτή-

σουμε εμπειρίες που θα μας κάνουνε ικανότερους, σοφότερους και πιθανόν πιο αληθινούς. Είναι κι αυ-

τό ένα παιχνίδι των άγραφων νόμων της φύσης που το ακολουθούμε αφού αυτή είναι η φυσική πορεία

που πρέπει να ακολουθηθεί. Το θέμα είναι πόσοι από εμάς αντιλαμβάνονται τα σοβαρά πράγματα που

παίζονται μέσα στο προσωπικό μας ταξίδι;

Σε λίγο ένας νέος χρόνος θα βαρύνει τις πλάτες μας, θα αναρωτηθούμε άραγε τι καλό πετύχαμε; Και

βέβαια δεν εννοώ τα υλικά αγαθά που αποκτά ο καθένας αλλά τον ψυχικό πλούτο, τη σωφροσύνη και

ταπεινοφροσύνη. Αρετές που οι πρόγονοί μας έχτισαν επάνω τους τον ελληνικό και συνάμα παγκόσμιο

πολιτισμό.

Ισότητα, ελευθερία, δικαιοσύνη.

Για να δούμε… θα γίνουμε καλύτεροι ή θα μας βολεύει να κουκουλώνουμε τις αδεξιότητές μας με τη

φράση, κάθε πέρσι και καλλίτερα. Δ.Β.

Κοπή πίτας

Ο Μορφωτικός Όμιλος ΠετρούποληςΠροσκαλεί όλα τα μέλη και τους φίλους του

στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Πετρούπολης, Μπουμπουλίνας 59 & Αθ. ΔιάκουΣτις 26 Ιανουαρίου 2009 ημέρα Δευτέρα και ώρα 18:30 μ.μ.

όπου θα γίνει η κοπή της πίτας και θα ακολουθήσει γιορτήΘα απαγγελθούν ποιήματα από μαθητές του 2ου Γυμνασίου Πετρούπολης

Την εκδήλωση θα κλείσει το χορευτικό συγκρότημα του Δήμου με επτανησιακούς παραδοσιακούς χορούς.

Το Δ.Σ.

ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΡΕΪΚΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ

ΡΕΪΚΙ ένα παλαιό σύστημα θεραπείας, τόσο παλαιό, όσο και ο κόσμος μας. Μία τεχνική, μέσα από την οποία γι-νόμαστε κανάλι της Παγκόσμιας Συμπαντικής Ενέργειας, για να κάνουμε αυτοθεραπεία, όπως επίσης και θερα-πεία σε άλλους.

Η θεραπεία λαμβάνει χώρα σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης με τρόπο ήπιο, μη παρεμβατικό. Το Ρέϊκι δεν γνω-ρίζει φυλή, θρησκεία, είναι παγκόσμιο, ανήκει σε όλα τα πλάσματα που φιλοξενούνται σε αυτόν τον πλανήτη καιόλοι δικαιούνται να βιώσουν το θαύμα του.

Το Ρέϊκι είναι δρόμος προς την αυτογνωσία, προς την πνευματική εξύψωση και την υψηλή συνειδητότητα.Όταν μπαίνουμε σε αυτό το μονοπάτι, κάνουμε μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητά μας, μέσα από την διαφο-ρετική προσέγγιση στα θέματα που μας απασχολούν.

Στο Ρέϊκι υπάρχουν πέντε αρχές, τις οποίες εφαρμόζουμε κάθε μέρα για όλη μας την ζωή.Η πρώτη αρχή είναι: Μόνο για σήμερα μην ανησυχείς.Μόνο για σήμερα μην ανησυχείς. Έχουμε μάθει να λειτουργούμε σε πλήρη ένταση τον

εγκέφαλό μας και να ανησυχούμε κάθε μέρα για όλα τα θέματά μας, για όλα όσα μας περιβάλλουν, για όλα όσαακούμε χωρίς να δείχνουμε την παραμικρή εμπιστοσύνη στο Πνευματικό πεδίο, όπου υπάρχει ατέλειωτη βοήθεια,αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.

Η σκέψη μας τρέχει στο τι θα γίνει αύριο, τι τον άλλον μήνα, τον άλλο χρόνο και χάνουμε το πολύτιμο σήμερα.Η αρχή αυτή μας μαθαίνει ότι το μόνο που έχουμε είναι το παρόν μας και αυτό αξίζει να μάθουμε να ζούμε και ναβιώνουμε.

Με θετική σκέψη κι αισιοδοξία, επικεντρωνόμαστε στο τώρα. Με τα θετικά του ή τα αρ-νητικά του, που όλα θα πρέπει να μας είναι ευπρόσδεκτα, γιατί σημασία έχει το ταξίδι και όχιμόνο ο προορισμός.

Η δεύτερη αρχή είναι: Μόνο για σήμερα μην θυμώνεις. Μόνο για σήμερα μην θυμώνεις. Το μόνο που μπορεί να σου προσφέρει ο θυμός είναι να κάνεις κακό στον ίδιο σου τον

εαυτό. Αν αγαπάς πραγματικά τον εαυτό σου και τον περιβάλλεις με σεβασμό και διάκριση,δεν τον βάζεις σε αυτήν την διαδικασία. Δεν τον γεμίζεις με τοξίνες νοητικές και συναισθη-ματικές, αλλά τον κρατάς καθαρό σε όλα του τα επίπεδα, για να μπορείς να ανταπεξέρχεσαιστην καθημερινή σου πορεία προς την φώτιση.

Η τρίτη αρχή είναι: Να σέβεσαι κάθε έμβιο ονΝα σέβεσαι κάθε έμβιο ον.. Αν πραγματικά μπορούσαμε να αισθαν-θούμε όλοι πόσο σοβαρή είναι αυτή η αρχή για την εγκατάσταση της ισορροπίας στον πλα-νήτη μας, θα προσέχαμε πολύ κάθε μέρα τη συμπεριφορά μας προς τους συνανθρώπουςμας, προς όλα τα όντα, είτε είναι στο ζωικό είτε στο φυτικό κόσμο. Δεν έχουμε μόνο εμείς το δικαίωμα της ζωήςστον πλανήτη γη αλλά και όλα τα πλάσματα που είναι γύρω μας καθώς και όλα όσα αποτελούν τη φύση και που εί-ναι σε πλήρη συνάρτηση της ισορροπίας του πλανητικού μας συστήματος. Η αλόγιστη σφαγή ζώων και κατανάλω-ση κρέατος, η χωρίς όρια εξαφάνιση της χλωρίδας και πανίδας του πλανήτη μας και η εξολόθρευση των οικολογι-κών συστημάτων του, έχει ολέθρια αποτελέσματα στην δική μας ζωή είτε στο ψυχολογικό είτε στο σωματικό επί-πεδο. Το ενεργειακό μας πεδίο, το οποίο δεν είναι ορατό με τα φυσικά μας μάτια, βάλλεται από τον πόνο και την βίακαι τα αποτελέσματα είναι ολέθρια.

Η τέταρτη αρχή είναι: να εργάζεσαι έντιμα με τον εαυτό σου. να εργάζεσαι έντιμα με τον εαυτό σου. Γιατί όταν αναπτύσσεις υψηλή συνειδητότη-τα, τότε όλα αυτά που κάνεις ή που λές, θα εκτιμηθούν από εσένα τον ίδιο και αυτό έχει μεγάλη σημασία σε αντα-πόκριση με τους Συμπαντικούς Νόμους με τα αντίστοιχα αποτελέσματα στην ζωή σου.

Τέλος η πέμπτη αρχή του Ρέϊκι είναι: Να είσαι ευγνώμωνΝα είσαι ευγνώμων. Να είσαι ευγνώμων για όλα αυτά που έχεις, γιαόλα αυτά που σου έχουν δοθεί και να ευχαριστείς κάθε πρωί και κάθε βράδυ. Έτσι ανοίγεις τον δρόμο στο Σύμπαννα σου δώσει όλα όσα επιθυμείς βαθιά μέσα σου και που είναι σύμφωνα με το Ανώτερο καλό σου.

Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να εφαρμόζουν τις πέντε αυτές αρχές του Ρέϊκι και να βιώνουν την πραγματική ευ-τυχία και πληρότητα, που όλοι ψάχνουμε έξω μας αλλά αυτή βρίσκεται μέσα μας και περιμένει να την ανακαλύ-ψουμε.

Εύχομαι το φως και η αγάπη να απλωθούν σε όλο τον πλανήτη μας και να οδηγούν τις ψυχές μας σε όλη τηνπορεία τους προς την επιστροφή τους πίσω, στην πραγματική κατοικία τους, μέσα στη καρδιά του Αιώνιου Ενός.

Αθηνά ΣαλωνίδουΡέϊκι θεραπεύτρια και δασκάλα

Page 3: MORFOTIKOS 54

3ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

Δεν ξέρω πώς μου ήρθε έτσι στο μυαλό με

τα σημερινά πολιτικά συμβάντα, η Ελληνική

Μυθολογία. Πιστεύω πως έκανα αυτό τον

συνειρμό από το μύθο που λέει πως, πριν

από τη σύσταση του Ελληνικού Πανθέου,

υπήρξε μια μακρόχρονη επεξεργασία με

πολλές μεταπτώσεις, που τις αφηγείται η

«Θεογονία» του Ησίοδου.

Πριν θρονιαστεί ο Δίας στον Όλυμπο και γί-

νει απόλυτος κυρίαρχος, συνέβησαν επα-

ναστάσεις με επεισόδια που είχαν συχνά,

δραματικό ενδιαφέρον. Θεωρώ πως δεν

χρειάζεται να τα αναφέρω, γιατί μπορούμε

να τα φανταστούμε ανακαλώ-

ντας στη μνήμη μας, τα γνω-

στά πολιτικά επεισόδια στη

χώρα μας, αλλά και γενικότε-

ρα στον πλανήτη, εδώ και αρ-

κετά χρόνια.

Τέλος πάντων, θέλω να επικε-

ντρωθώ στον Δία που από τη

στιγμή που πήρε την εξουσία στον Όλυμπο,

εκεί που στεγάζονταν πολυάριθμες θεότη-

τες, με πολυποίκιλες δικαιοδοσίες (δηλαδή,

ακριβώς η σημερινή Βουλή), άρχισε να

σπέρνει και με την κυριολεξία της λέξης,

γόνους και απογόνους που στη συνέχεια

έγραψαν ιστορία στο χώρο της μυθολογίας.

Ο Δίας, κατέληξε να θεωρείται από τους

Έλληνες, μια υψηλή ιδέα, με ενυπάρχοντα

μέσα σ' αυτήν, τα πρώτα σπέρματα του μο-

νοθεϊσμού.

Εδώ, φαίνεται καθαρά, από αρχαιοτάτων

χρόνων, η τάση του Έλληνα να ψηφίζει με-

γάλα κόμματα και μετά να κλαίει πάνω από

το χυμένο γάλα.

Ο στόχος μου όμως δεν είναι να αναπτύξω

την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας, αλ-

λά να μιλήσω για τις χαμένες αξίες στον

ερωτικό τομέα γενικώς και όχι μόνο προς

το άλλο φύλο, αλλά και σε εκδηλώσεις του

εαυτού μας απέναντι σε οτιδήποτε αγαπά-

με. Ξεχάσαμε να ερωτευόμαστε, κάναμε

σπορ τον έρωτα σαν τον Δία, όπως τον εμ-

φανίζουν οι αρχαίοι συγγραφείς, ως το πιο

ακόλαστο και ηδονόχαρο πλάσμα στον κό-

σμο.

Πιστεύω πως, από τη στιγμή που γεννήθηκε

ο Δίας, ήρθε το ΧΑΟΣ, κι ας επιμένει ο Ησίο-

δος ότι, «πριν από κάθε άλλο, ήταν το Χάος.

Έπειτα η Ευρύστερνη Γαία, αιώνιο και

ακλόνητο στήριγμα όλων των πραγμάτων,

κι ο Έρως, ο ωραιότερος των Αθανάτων…»

όπως μας λέει στη «Θεογονία» του.

Πάντως, έστω κι αν έφερε το Χάος ο Δίας,

ήταν ικανός και παμπόνηρος και του βγάζω

το καπέλο γιατί δεν του ξέφευγε καμία γυ-

ναίκα που είχε βάλει στο μάτι, όπως έκανε

με την Ήρα, μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα

που μεταμορφώθηκε σε κούκο. Η

Ήρα είδε τον κούκο να κάθεται σ'

ένα κλαρί και να τρέμει από το

κρύο. Τον λυπήθηκε και τον έβα-

λε στον κόρφο της για να ζεστα-

θεί. Τότε, ο Δίας, πήρε τη φυσική

του μορφή και όρμησε πάνω της

να την κάνει δική του. Εκείνη,

αντιστάθηκε με όλη της τη δύναμη, μέχρι

που της υποσχέθηκε να την κάνει γυναίκα

του (κι εδώ η γυναικεία πονηριά).

Με τέτοια τερτίπια, πιστεύω πως μόνο ο

Δίας θα μπορούσε σήμερα να μας σώσει

από την υπάρχουσα κρίση, έστω κι αν έβαζε

κι αυτός τις κόρες και τους γιους του σε θέ-

σεις εργασίας, ήταν ικανός, πώς να το κά-

νουμε.

Προτείνω, λοιπόν, ν' αρχίσουμε να ερωτευ-

όμαστε με περισσότερη όρεξη, συμβολικά,

ρεαλιστικά αλλά και δυναμικά, παθιασμένα,

να συνευρεθούμε με τις ιδέες μας, αυτές

που θεωρούμε αξιόπιστες για να γίνουν

πράξεις και να γεννηθούν, όχι τα πλήθη των

θεών, συγγενών, ημίθεων, θνητών και ηρώ-

ων που γεννήθηκαν από τον Δία και που η

ιστορία τους αποτέλεσε, κατά μεγάλο μέ-

ρος, το υλικό της Ελληνικής Μυθολογίας,

αλλά να γεννηθούν οντότητες, που δεν θα

φοβηθούν το κόστος της αλήθειας, για να

αποτελέσουν αργότερα το υλικό της Ελλη-

νικής πραγματικότητας.

Αλεξάνδρα Τσιλιμπάρη

ΕπικοινωνίαΜε την ιδιότητα του κοινωνικού όντος ο άνθρωπος αισθάνεται

την ανάγκη της επικοινωνίας με τους συνανθρώπους του. Συνα-

ναστρεφόμενος και ανταλλάσσοντας λέξεις, ιδέες, έννοιες, νοή-

ματα, αγαθά, δημιουργεί την πολιτισμική του πορεία.

Τι είναι λοιπόν επικοινωνία; Η σύγχρονη αντίληψη λέει πως εί-

ναι η ανταλλαγή πληροφοριών μέσω μηνυμάτων. Η διαδικασία

αυτή λειτουργεί ως εξής:

Πομπός - Μήνυμα - Μέσον - Δέκτης.Πομπός - Μήνυμα - Μέσον - Δέκτης.

Υπάρχει πάντα ένας πομπός από τον οποίο εκπέμπεται ένα μή-

νυμα και μέσω κάποιου μέσου καταλήγει στον δέκτη.

Η επικοινωνία δεν είναι τέχνη. Χρησιμοποιείται απ' τις τέχνες,

άλλως δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης. Επίσης δεν είναι επιστήμη.

Είναι όμως τεχνική και αντλεί πληροφορίες από επιστημονικούς

κλάδους ( Ψυχολογίας - Κοινωνιολογίας -Οικονομικής επιστή-

μης-Φιλοσοφίας).

Στους ανθρώπους, ο τρόπος επικοινωνίας τους εκδηλώνεται με

τη συμπεριφορά τους. Καθιστώντας τη συμπεριφορά αποδεκτή

απ' το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν, η διαδικασία της

επικοινωνίας θα είναι πιο αποτελεσματική.

Σήμερα η επικοινωνία συνεργάζεται με τις δημόσιες σχέσεις.

Απώτερος σκοπός είναι η βελτίωση των ανθρώπων μέσα στους

περιβάλλοντες χώρους λειτουργίας τoυς (προσωπικό - κοινωνι-

κό - επαγγελματικό).

Ιδανική μορφή επικοινωνίας, μεταξύ πομπού και δέκτη (διαπρο-

σωπική σχέση), είναι το μήνυμα (ανταλλαγή πληροφοριών- συ-

ζήτηση) με μέσον (προσωπικό λόγο).

Καθένας έχει δική του γλώσσα έκφρασης. Μάλιστα δεν απο-

κλείεται να μιλάει άλλη γλώσσα σαν πομπός και να καταλαβαί-

νει άλλη σαν δέκτης. Πομπός και δέκτης πρέπει να είναι κοινω-

νοί των μηνυμάτων που δέχονται ή αποστέλλουν, χωρίς τη πα-

ρεμβολή εμποδίων (εγωιστικών- μονομερών καταστάσεων). Σή-

μερα διαπιστώνεται δυσκολία στην προσωπική επικοινωνία.

Υπάρχει μια επιφυλακτικότητα που εγκλωβίζει τη συμπεριφορά

και την έκφραση αισθημάτων, με αποτέλεσμα την ανθρώπινη α-

πομόνωση.

Οι λόγοι είναι :

1. Οι εξοντωτικοί ρυθμοί ζωής, σε συνδυασμό με την έλλειψη

χρόνου για πνευματική καλλιέργεια.

2.Ο ανταγωνισμός και η έκπτωση αξιών.

3.Η ανάδειξη του χρήματος, σαν μέσον κοινωνικής καταξίωσης.

Όλη η ζωή είναι μια διαρκής διαδικασία επικοινωνίας, έχουμε

ευθύνη να διδάξουμε ποια συμπεριφορά εισπράττουμε, να σεβό-

μεθα τη γλώσσα έκφρασης των άλλων και κυρίως να επενδύου-

με χρόνο στις σχέσεις μας. ΄Ελενα Σιούτη

Ο ΔΙΑΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Ακήρυχτη επανάστασηΈνας χρόνος αλλάζει.. Ένας ακόμη χρόνος χαμένος και αφημένος σε ένα φευγάτο άνεμο που α-φήνει πίσω ψίχουλα από αναμνήσεις και μυρωδιές που ίσως δεν ξαναμυρίσεις ποτέ. Έτσι περ-νούν τα χρόνια δίπλα μας σχεδόν και εμείς δεν τολμάμε να γνωρίσουμε την ανέγγιχτη υφή τουςγιατί δεν απλώνουμε τα χέρια. Απλώς προχωράμε πλάι στο πολύβουο ποτάμι τους διστάζονταςνα βρέξουμε και να πλατσουρίσουμε τα πόδια μας.. Και η επανάσταση μένει ακήρυχτη, παραμέ-νει ακόμη στα εφηβικά σχέδια και αυτά με την σειρά τους στα συρτάρια μιας ζωής που αφήσαμεπίσω. Και ο έρωτας το ίδιο. Τον ξεχνάμε, τον αγνοούμε, πολλές φορές τον βλέπουμε μπροστάμας και όμως γυρνάμε επιδεικτικά το κεφάλι από την άλλη υποστηρίζοντας πως δεν τον έχουμεανάγκη, πως δεν χωρά στην ασφυκτικά στριμωγμένη ζωή μας. Και όμως.. Ο έρωτας είναι επα-νάσταση. Η επανάσταση που δεν κάναμε τότε. Η επανάσταση που δεν κάνουμε τώρα. Σαν τον έ-ρωτα μοιάζει. Σαν τον έρωτα που απέχει, που η λίστα των απουσιών του μεγαλώνει στο παρου-σιολόγιο της ζωής μας. Αυτά καθώς φαίνεται πάνε μαζί. Ακόμη και στις ζωές των ανθρώπων.Μαζί λείπουν… Και τώρα άλλος ένας χρόνος στο κατώφλι προσμένει να μπει μαζί με μεγαλό-πνοα σχέδια, σημαντικές αποφάσεις, μακρινά ταξίδια και τόσα άλλα μικρά και μεγάλα πράγματαπου οργανώνουν αγχωμένα τούτο τον καιρό οι άνθρωποι. Και η επανάσταση του πνεύματος καιτου κορμιού θα παραμείνει κλεισμένη σε εκείνο το πολύχρωμο κουτάκι δίπλα στο αναμμένο τζά-κι, που θες να ανοίξεις μα φοβάσαι και δεν το κάνεις ποτέ. Έτσι μένει εκεί.. ανέπαφο. Στο ίδιοσημείο. Πάντα. Όπως και η πρόταση για σινεμά που σου έκανε ο μυστηριώδης ξένος που νοί-κιασε το απέναντι διαμέρισμα από το δικό σου. Δεν θα την δεχτείς ποτέ. Φοβάσαι. Το ξέρω ήδη.Και ο ξένος θα παραμείνει άγνωστος. Δεν θα τον γνωρίσεις ποτέ. Όλοι θέλουμε απεγνωσμένανα αλλάξει κάτι, μα δεν γνωρίζουμε τι. Πάντα κάτι λείπει αλλά φροντίζουμε να το προσδοκούμεκαι να το ελπίζουμε μέσα από τις ευχές των ημερών. Μα οι ευχές δεν είναι ζωή. Και οι ελπίδεςαπλώς διασκεδάζουν το αβάσταχτο παρόν σου. Ας σχεδιάσουμε κάτι σήμερα! Τώρα! Αυτός οχρόνος δεν θα αλλάξει χωρίς αλλαγές. Δεν θα προλάβει. Ούτε θα αφήσει στα χέρια σου ψίχου-λα από αναμνήσεις και στην αρωματοθήκη μυρωδιές που δεν θα ξαναμυρίσεις. Αυτός ο χρόνοςθα είναι γεμάτος. Από θύμησες. Από ζωή. Από έρωτα. Από επανάσταση. Για όλους. Είναι στο κα-τώφλι και μας περιμένει. Τα κουτιά είναι για να ανοίγονται και τα ποτάμια υπάρχουν για να κυ-λούν και να δροσίζουν κουρασμένες υπάρξεις. Ας βουτήξουμε λοιπόν! Και εκείνες οι επαναστά-σεις που δεν κήρυξες και οι έρωτες που δεν τόλμησες να ζήσεις τότε, όταν τους αντάμωσες στονδρόμο, ίσως ήρθε η ώρα να τα αποτολμήσεις τώρα. Γιατί οι έρωτες υπάρχουν για να βιώνονταικαι οι επαναστάσεις για να κηρύσσονται. Άλλωστε η ελευθερία δεν κατακτιέται με τίποτε άλλο…Καλή αρχή. Σε όλα…

Λίτσα Θεοδωροπούλου

ƒƒ··ÁÁÈÈÛÛÌ̤¤ÓÓÔÔ ‰‰ÔÔ¯̄››ÔÔ

Μια γριά κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία, κρεμασμένα

από τους ώμους της. Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα ό-

λη την ποσότητα νερού που έπαιρνε. Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο

τέλος της μακριάς διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι έφθανε μισοάδειο

Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γριά κουβαλούσε καθημερινά μόνο ε-

νάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.Φυσικά το τέλειο δοχείο ένιωθε υπε-

ρήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο εί-

χε κατασκευαστεί.

Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέ-

φερε τα μισά από αυτά που έπρεπε και ένιωθε ντροπή για την ατέλεια

του.Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και α-

ποφάσισε να μιλήσει στη γριά.«Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και

θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!»

«Μα γιατί;» ρώτησε η γριά. «Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;»

«Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγ-

μής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!» Η γριά χαμογέλα-

σε: «Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δι-

κή σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου; »

«Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα. Φύτεψα σπόρους

στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες».

«Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και στολίζω το τραπέζι μου.

Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!» Βέ-

βαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ι-

διαίτερη ικανότητα της γριάς να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την α-

δυναμία του. Ο καθένας μας έχει τις «ρωγμές» του και τις «αδυναμίες»

του που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας.

Κάθε «ρωγμή» μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδια-

φέρουσα, αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η α-

τέλειά μας.«Ραγισμένοι» φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη

του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυ-

τρώνουν στη μεριά σας.Διασκευή στα ελληνικά: Βαρσάμης-Ρόδος

Page 4: MORFOTIKOS 54

4 ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

ΤΙΤΙΝΑ ΔΑΝΕΛΛΗΗ συγγραφέας, Τιτίνα Δανέλλη, (Χριστίνα Μαρία) μια σοβαρή φωνή στην

ελληνική πεζογραφία και στο θεατρικό έργο μας δίνει τις δικές της από-

ψεις για την ελληνική λογοτεχνία και για τη δική της συμμετοχή.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Ιταλία. Είναι δημοσιογράφος

και συγγραφέας. Τα πιο γνωστά της έργα είναι: «Ο Επιτυχημένος», πο-

λιτικό μυθιστόρημα Χρυσή Πέννα 1971, 1973. 1978, 1980. «Αντιπερι-

σπασμός» μυθιστόρημα 1973. Πνευματική Πορεία 1973. «Αίθουσα Ανα-

μονής» νουβέλα 1974. «Ένα και ένα κάνουν όσο θες» αστυνομικό μυ-

θιστόρημα σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολέων» (Καστανιώτης

1981) «Σερ Γκρέγκορι ή Καπετάν Γρηγόρης» νουβέλα. (Δώμα 1986)

«Έως διατηρητέος έως…». Θεατρικό έργο σε δυο πράξεις (βραβείο

ΥΠΠΟ 1993). ( Αρμός 1996)

«Ο θρήνος της Κλεοπάτρας» αστυνομικό μυθιστόρημα (Νέα Σύνορα-

Λιβάνης, 2000), «Το παιχνίδι του Δικαστή» αστυνομικό μυθιστόρημα

(Αρμός 2002). «Εκ των πραγμάτων» αστυνομικό μυ-

θιστόρημα (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλο-

δήμα). (Περίπλους 2003). «Η τέταρτη γυναίκα» α-

στυνομικό μυθιστόρημα (Αρμός 2003). «Ποιος

σκότωσε τον ντ’ Αρντανιάν» αστυνομική ιστορία,

περιλαμβάνεται στο συλλογικό τόμο «Ελληνικά

Εγκλήματα» (Καστανιώτης». Και το πολιτικό θρί-

λερ «Ο ταγματάρχης» σε συνεργασία με τον

Θανάση Παπαρήγα (Εκδόσεις Πύλη). «Η Μελαγ-

χολία του στρατηγού», «Ελληνικά Εγκλήματα

2» Εκδόσεις Καστανιώτη.

Κυρία Δανέλλη, πότε εμφανιστήκατε στα ελληνικά

γράμματα;

Εμφανίστηκα το 1971, με το έργο «Ο Επιτυχημένος»

που οφείλω να ομολογήσω ότι είχε μεγάλη εμπορι-

κή επιτυχία.

Πόση υποστήριξη βρήκατε από τους δικούς

σας;

Οι γονείς μου ούτε με υποστήριξαν, ούτε με

εμπόδισαν. Το ότι έγραφα, το θεώρησαν εντελώς φυσικό και το α-

ντιμετώπισαν, όπως αντιμετωπίζει κανείς μια ηλιόλουστη μέρα.

Μετά από κάθε κυκλοφορία κάποιου βιβλίου πως αισθάνεστε;

Κενό και μελαγχολία.

Είναι υπέρβαση για τη ζωή μιας γυναίκας ν' ακολουθήσει τη λογοτεχνία

ή απλώς ένα επάγγελμα όπως τόσα άλλα;

Στη δική μου περίπτωση είναι η μοίρα μου.

Η έμπνευση είναι ταυτόσημη με όσα διαδραματίζονται μέσα από την ίδια

τη ζωή ή είναι σκαρίφημα της φαντασίας του συγγραφέα;

Η έμπνευση δεν έχει δοσοληψίες με το πραγματικό αλλά ούτε και με

το φανταστικό. Η έμπνευση είναι μια νεραϊδα που σε επισκέπτεται ό-

ταν εκείνη το αποφασίσει. Τώρα, το πώς θα την υποδεχτείς και πώς

θα την «πείσεις» να παραμείνει κοντά σου όσο κρατάει η συγγραφή,

αυτό είναι άλλο θέμα.

Ποιο βιβλίο αγαπάτε πιο πολύ ή ποιο είναι καλύτερο από τα υπό-

λοιπα;

Θα σας έλεγα ποια αγαπάω λιγότερο, αλλά θα με ακούσουν και θα

λυπηθούν.

Πιστεύετε πως ο χρόνος που απαιτείται για να γραφτεί ένα βιβλίο είναι

πολύς, μοναχικός και δύσκολος;

Είναι ένας υπέροχος χρόνος. Ένας “συμπληρωματικός”, χρόνος, εάν μου

επιτρέπεται την έκφραση.

Γράφετε κατ’ εξοχήν αστυνομικές ιστορίες, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι

αυτό το κομμάτι της λογοτεχνίας;

Γράφω τα πάντα. Απλώς μου αρέσει μια καλή αστυνομική ιστορία και να

τη γράφω αλλά και να τη διαβάζω. Πιστέψτε με, όμως, είναι πολύ δύσκο-

λο.

Έχετε γράψει το θεατρικό «Έρως διατηρητέος έως» το οποίο πήρε το

κρατικό βραβείο. Συνεχίζετε το γράψιμο θεατρικών έργων;

Δεν το έχω δει στη σκηνή. Εάν είχε ανεβεί, τότε θα ήξερα αν έπρεπε να

συνεχίσω ή όχι. Έτσι σωπαίνω.

Το ξεκίνημα ενός νέου βιβλίου θα το ονομάζατε, όπως το ονομάζει και ο

Καντ, αιώνια αρχή, ή απλά η συγγραφή μιας ακόμη ιστορίας;

Αιώνια αρχή, αιώνια αμηχανία, αιώνια αγωνία, αιώνια περιέργεια, αιώνια

γοητεία.

Η αόρατη δύναμη του πνεύματος, όταν βρίσκε-

ται σε πλήρη ελευθερία, μπορεί να κινήσει την ι-

στορία;

Νομίζω πως η δύναμη του πνεύματος είναι ορα-

τή. Ναι, μπορεί να κινήσει την Ιστορία αλλά και

ιστορίες.

Η ελεύθερη έκφραση του λόγου ενός συγγρα-

φέα προέρχεται από το ποσοστό ελευθερίας

που κατέχει, από τα ταμπού, τις προκαταλήψεις

και το συντηρητισμό του περιβάλλοντος του;

Όλα παίζουν τον ρόλο τους. Εξαρτάται, λοιπόν

από τις αντιστάσεις του καθένα μας

Τι άλλο εκτός από τη συγγραφή σάς γοητεύει;

Η ανάγνωση και χιλιάδες μικρά, καθημερινά και

ασήμαντα πραγματάκια.

Επειδή ο συγγραφέας ανοίγει εμμέσως τα μύχια

της ψυχής του θεωρείτε βάσιμη τη ρήση: Τίποτα

δεν είναι ανόσιο, αν είναι ομολογημένο;

Ο συγγραφέας, όταν γράφει, δεν ζητάει άφεση αμαρτιών από τον ανα-

γνώστη του, ούτε έχει την πρόθεση να τον κάνει συνένοχο των ανομημά-

των του.

Υπάρχει κάποιος στόχος που δεν έχει επιτευχθεί;

Αν υπάρχει, λέει!

Η τέχνη είναι Αρετή;

Όσο είναι και η Αρετή τέχνη.

Βρήκατε ποτέ στη ζωή σας το αληθινό πάθος;

Με βρήκε!

Σε ποιες συνήθειες του συρμού αντιστέκεστε;

Σε όλες!

Πως αποτιμάτε την πορεία σας στη λογοτεχνία;

Προχωράω με τις δυνάμεις που διαθέτω. Δεν έχω

χρόνο να σκέφτομαι αν η πορεία μου είναι καλή, μέτρια ή κακή. Ας απο-

φασίσουν οι κριτές στο τέλος του αγώνα.

Υπάρχει και στον τομέα των πνευματικών ανθρώπων το αίσθημα του α-

νταγωνισμού ή της ζήλιας;

Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει και ο ανταγωνισμός και η ζήλια.

Υπάρχει κάτι που θεωρείτε άφθαστο;

Τώρα, στ' αλήθεια με ρωτάτε;

ΑΝΘΡΩΠΟΙ- ΛΟΓΙΑ

ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

H¤ÌÓ¢ÛË

Â›Ó·È ÌÈ· ÓÂڿȉ·

Ô˘

Û ÂÈÛΤÙÂÙ·È

fiÙ·Ó ÂΛÓË

·ÔÊ·Û›ÛÂÈ

LIFE STORIES

Page 5: MORFOTIKOS 54

5ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

ΟΣωκράτης είναι ο Έλληνας φιλόσοφος, που με

τη γενναία του στάση στη ζωή αλλά και το θάνα-

το, προσέφερε στους μαθητές του και σ' όλο τον

κόσμο ένα πρότυπο ηθικού μεγαλείου.

Ουδείς εκών κακός

Φράση του Σωκράτη, με την οποία εκδηλώνεται η

πεποίθηση ότι κανένας άνθρωπος δεν πράττει το κακό

με τη θέλησή του, υπό την έννοια ότι κανείς, ενώ γνω-

ρίζει ότι κάτι είναι κακό, δεν το πράττει. Αν, κατά τον

Σωκράτη, πράττουμε το κακό, είναι διότι εκείνη τη στιγ-

μή πιστεύουμε πως κάνουμε κάτι το αγαθό. Πώς λοιπόν

κάποιος μπορεί να σταματήσει να πράττει το κακό; Τι

είναι αυτό που θα τον οδηγήσει στην επιλογή του κα-

λού; Ο Σωκράτης υποστήριζε ότι μόνο με τη γνώση του

πραγματικά καλού και του πραγματικά κακού (άποψη

που συνδέεται με την ιδέα της ύπαρξης μιας αντικειμε-

νικής αλήθειας) μπορεί να αποφεύγει κανείς το κακό,

αναγνωρίζοντας τη γνώση αυτή ως αρετή.

Βέβαια στον ισχυρισμό αυτό του Σωκράτη μπορού-

με να αντιπαραθέσουμε παραδείγματα ανθρώπων που

ενώ γνώριζαν πως αυτό που έπρατταν ήταν κακό, το

έπρατταν.

Κατά τον Ιμμάνουελ Καντ, το αν θα πράξει ο άνθρω-

πος το καλό ή το κακό δεν εξαρτάται απο τη γνώση του

καλού και του κακού αλλά από τη βούλησή του να πρά-

ξει το καλό για να αποφύγει το κακό.

Ο Σωκράτης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 470 π.Χ.

Ήταν γιος του λιθοξόου Σωφρονίσκου και της μαίας

Φαιναρέτης. Πιθανολογείται ότι ο πατέρας του ήταν

ευκατάστατος. Ο Σωκράτης πήρε τη συνηθισμένη μόρ-

φωση των παιδιών της εποχής του (ανάγνωση, γραφή,

αριθμητική, ποίηση, μουσική, και γυμναστική), σπούδα-

σε φυσική και μαθηματικά. Παντρεύτηκε την Ξανθίππη

και απέκτησε τρία παιδιά. Δεν ακολούθησε την τέχνη

του πατέρα του ως λιθοξόος και στη διάρκεια του Πε-

λοποννησιακού πολέμου στρατεύτηκε τρεις φορές,

πολεμώντας με αυταπάρνηση. Κατόπιν, στράφηκε στη

φιλοσοφική αναζήτηση, έχοντας κάποιο μικρό εισόδη-

μα, που του επέτρεπε να ζει λιτοδίαιτα.

Ανέπτυξε την ηθική φιλοσοφία κυρίως κατά τη διάρ-

κεια του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν ο πόλεμος,

σύμφωνα με τον ιστορικό Θουκυδίδη, συνέβαλε στην

αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών, οι

οποίες οδήγησαν στην κατάπτωση των ηθικών αξιών

της αθηναϊκής κοινωνίας.

Δεν έχει σωθεί κανένα γραπτό έργο του Σωκράτη,

ούτε ξέρουμε αν έγραψε ποτέ κάποιο έργο. Πληροφο-

ρίες γι' αυτόν ως ιστορικό πρόσωπο βρίσκουμε στα έρ-

γα αρκετών σύγχρονων αλλά και κατοπινών συγγρα-

φέων, με σπουδαιότερους τον Ξενοφώντα και τον αγα-

πημένο του μαθητή Πλάτωνα.

Το αντικείμενο της φιλοσοφίας του Σωκράτη είναι

ο άνθρωπος στις σχέσεις με τους συνάνθρωπους του,

τους Θεούς και το κράτος. Το ίδιο αντικείμενο διδα-

σκαλίας έχουν οι Σοφιστές, η κίνηση των οποίων εκδη-

λώνεται νωρίτερα, στο διάστημα της πενηνταετίας,

ανάμεσα στους Περσικούς πολέμους και τον Πελοπον-

νησιακό πόλεμο. Είναι μια νέα μορφή πνευματικής και

μορφωτικής δραστηριότητας, η οποία βρίσκει χώρο

ελεύθερης ανάπτυξης στην Αθήνα, που διανύει το χρυ-

σό της αιώνα, ως σπουδαίο πολιτικό και πνευματικό κέ-

ντρο του ελληνικού πολιτισμού. Εδώ διδάσκουν οι

κυριαότεροι εκπρόσωποι της κίνησης, όπως ο Γοργίας

από τη Σικελία, ο Πρωταγόρας από τη Θράκη, ο Ιππίας,

ο Πρόδικος, οι οποίοι δεν είναι Αθηναίοι.

Για πρώτη φορά αμφισβητούνται όλοι οι θεσμοί και

οι διατάξεις, από τη νομοθεσία, με πρώτη τη διάκριση

ελεύθερων και δούλων, Ελλήνων και βαρβάρων. Χρησι-

μοποιώντας νέες μεθόδους, οι σοφιστές διδάσκουν

στους μαθητές τους -έναντι συμφωνημένης χρηματι-

κής αμοιβής - το δημόσιο λόγο (πολιτικό και δικαστικό).

Αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό κεφάλαιο της αρχαί-

ας φιλοσοφίας και ζητούν να εξηγήσουν το κοσμικό

πρόβλημα, να βρουν την αρχή και την ουσία του κό-

σμου, υποστηρίζοντας θεωρίες που καταρρίπτουν τη

μυθολογική ερμηνεία και εισάγουν την ορθολογική ερ-

μηνεία του κόσμου.

Από τη φιλοσοφία της φύσης οι σοφιστές θα περά-

σουν στη φιλοσοφία του πολιτισμού. Θεωρούν ότι οι

αξίες των ανθρώπων είναι σχετικές, κατά συνέπεια έν-

νοιες συμβατικές, που το περιεχόμενό τους προσδιορί-

ζεται από κάθε κοινωνία, ανάλογα με την ιστορική στιγ-

μή, στην οποία βρίσκεται.

Τη θεωρία αυτή έρχεται να καταρρίψει ο Σωκράτης,

ο οποίος υποστηρίζει ότι οι γενικές έννοιες, στις οποί-

ες βασίζονται οι αξιολογικές μας κρίσεις είναι πραγμα-

τικές. Όταν ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τη λογική του,

μπορεί να γνωρίσει τις σταθερές και αναλλοίωτες αρ-

χές, που θα τον οδηγήσουν στην Αρετή, την πραγματι-

κή δηλαδή ευδαιμονία της ζωής. Ως δάσκαλος αναζη-

τά την αντικειμενική αλήθεια και εφαρμόζει την επαγω-

γική μέθοδο. Με ερωτήσεις αναγκάζει το συνομιλητή

του να φτάνει σε γνώσεις που έχει ήδη μέσα του. Η μέ-

θοδος αυτή λέγεται μαιευτική. Χρησιμοποιώντας τον

διάλογο, προσποιείται ότι δεν γνωρίζει, αλλά ότι ενδια-

φέρεται να μάθει, (η αναφερόμενη Σωκρατική ειρω-

νεία) τι είναι καλό και άσχημο, όσιο και ανόσιο, θάρρος

και δειλία.

Χωρίς να αμείβεται χρηματικά, διδάσκει την αυτο-

γνωσία, πιστεύοντας ότι ο άνθρωπος πρέπει να προ-

σπαθεί να γνωρίσει τον εαυτό του, εφόσον χρησιμοποι-

εί το λογικό του. Αναζητεί να βρει την αντικειμενική

αλήθεια για να ανακαλύψει πίσω από τα ήθη, που κυ-

ριαρχούν στην εποχή του, την ηθικότητα, πίσω από το

δίκαιο, που ισχύει, τη δικαιοσύνη και πίσω από τους διά-

φορους Θεούς, τη θεότητα (στοιχείο μονοθεϊσμού).

Έτσι ανοίγει το δρόμο για να θεμελιωθεί αργότερα η

ηθική ως επιστήμη με κορυφαίους εκφραστές τον Πλά-

τωνα και τον Αριστοτέλη, που μας οδηγούν στο τρίτο

στάδιο της αρχαίας φιλοσοφίας, την ηθική φιλοσοφία.

Ωστόσο ο Σωκράτης κατηγορήθηκε για ασέβεια, ότι

είναι άθεος και διαφθείρει τους νέους. Κατά την απολο-

γία του στο δικαστήριο - 399 π. Χ. - έμεινε συνεπής

στην ιδεολογία του, λέγοντας ότι δεν

καταδικάστηκε, επειδή είναι άπειρος

στη ρητορική, αλλά από ηθική επιλο-

γή. Ο ηρωικός του θάνατος, αν και

σε προχωρημένη ηλικία, συνεχίζει

να διδάσκει τα ανώτερα ιδανικά του,

όπως είναι η δικαιοσύνη, η θεόπνευ-

στη ποίηση, η γενναιότητα και η

εξυπνάδα που χαρακτηρίζει το λο-

γικό άνθρωπο.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτηςέκανε τη βόλτα του στην Ακρόπο-λη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανα-κοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό πουάκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.

Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι εί-χε ακούσει, να του κάνει το τεστ της "τριπλής διύλι-σης".

-"Τριπλή διύλιση" ρώτησε με απορία.-Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα

ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυ-τό που θέλεις να μου πεις

-Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαιλοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται ναμου πεις είναι αλήθεια;

-Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...-Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να

μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.-Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της

καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μα-θητή μου είναι κάτι καλό;

-Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό

για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουροςότι είναι αλήθεια.

Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχα-

νία.

-Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα

να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.

Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να

μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου

φανεί χρήσιμο σε κάτι;

Όχι δεν νομίζω...

-Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι

ούτε αλήθεια, ούτε καλό , ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέ-

πει να το ακούσω;

Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα

καλό μάθημα...

Το παραπάνω περιστατικό δείχνει γιατί ο Σωκράτης

ήταν τόσο σπουδαίος φιλόσοφος και έχαιρε τόσο με-

γάλης εκτιμήσεως.

ΣΩΚΡΑΤΗΣΟ θεμελιωτής της Ηθικής

Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών α-

μαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο

Πάπας Γρηγόριος Α’ κατά τη διάρκεια της θητείας του 590-604 μ.Χ. στην

εργασία του Magna Moralia.

Τα αμαρτήματα ονομάζονται "θανάσιμα" γιατί σύμφω-

να με την εκκλησία μπορούν να στερήσουν τη θεία χά-

ρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής

του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομο-

λόγηση.

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ταξινομημένα κατά αύ-

ξουσα σοβαρότητα είναι

Λαγνεία (luxuria)

Λαιμαργία (gula)

Aπληστία (avaritia)

Oκνηρία (acedia)

Oργή (ira)

Ζήλια (invidia)

Αλαζονεία (superbia)

Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των αμαρτιών.

Τα θανάσιμα αμαρτήματα στην τέχνη

Κατά την Αναγέννηση οι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τα επτά θα-

νάσιμα αμαρτήματα για πίνακες και γλυπτά, απαθανατίζοντάς τα,

κάνοντάς τα γνωστά στο ευρύ κοινό, ενσωματώνοντάς τα με τον

τρόπο αυτό στην καθολική χριστιανική κουλτούρα.

Ο Δάντης (13ος αιώνας μ.Χ.) χρησιμοποίησε και αυτός τα επτά

θανάσιμα αμαρτήματα στο έργο του Θεία Κωμωδία.

Στην εποχή μας, τα αμαρτήματα αυτά αποτέλεσαν το θέμα για

την όπερα-μπαλέτο «Τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα» (γερμ.:

Die sieben Todsünden) του συνθέτη Κουρτ Βάιλ, σε συνεργασία με

τον Μπέρτολ Μπρεχτ, καθώς και για το αστυνομικό θρίλερ Seven.

7 Θανάσιμα Αμαρτήματα

Page 6: MORFOTIKOS 54

6 ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

Η Ομάδα Minus Two παρουσιάζει:

Δύο Για Την Τραμπάλα του William Gibson

στο Θέατρο Ράγες

Η Ομάδα Minus Two επανακάμπτει με νέα ανάγνωση στο έργο του ΝεοϋρκέζουWilliam Gibson «Δύο Για Την Τραμπάλα» (γνωστό στην Ελλάδα ως «Το παιχνίδι της μοναξιάς»), σε μετάφραση και σκηνοθεσία Στέλλας Μαρή.

Η «τραμπάλα» στήθηκε και προ(σ)καλεί

Ένα love story του 1958. Εκείνη 29 χρονών, χορεύτρια, δουλεύει ως μοδίστρα για ταπρος το ζην, μ' έναν αποτυχημένο γάμο στο βιογραφικό της κι έτοιμη ν' αρχίσει πά-λι να δουλεύει για το όνειρό της, το χορό. Εκείνος δικηγόρος που μόλις έχει παρα-τήσει μια επιτυχημένη καριέρα, έναν διαλυμένο γάμο 10 χρόνων και την ιδιαίτερηπατρίδα του, προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη Νέα Υόρκη. Έργο δύο χαρα-κτήρων και μιας συνάντησης. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται σε μια φάση έντονηςαναζήτησης ερωτικού συντρόφου και για τους δύο. Η σχέση τους διατρέχει διάφο-ρα στάδια / στιγμές - φλερτ, τρυφερότητας, έλξης, διάψευσης και προδοσίας, συμ-βίωσης και χωρισμού. Οι συζητήσεις τους σε καθημερινό επίπεδο, το τοπίο εύκολααναγνωρίσιμο και εν δυνάμει τρομακτικά απλό και αναπόφευκτο. Μετά από μια εξά-μηνη «μη συνάντηση» των δύο χαρακτήρων, οι - αν και πιο «πλούσιοι» όπως παρα-δέχονται οι ίδιοι από τη σχέση τους- ήρωες, επιστρέφουν τελικά στις προηγούμενεςζωές τους. Στο παιχνίδι αυτό φαίνεται ναμην υπάρχει ούτε νικητής ούτε ηττημένος,ούτε θύτης ούτε θύμα. Η «τραμπάλα» απλώςισορροπεί στο ατελέσφορο των διαπροσωπι-κών σχέσεων και προβληματίζει με το ανικα-νοποίητο της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:Μετάφραση - σκηνοθεσία: Στέλλα ΜαρήΣκηνογραφία - μουσική επιμέλεια: ΓιώργοςΣταματάκηςΦωτισμοί: Κώστας ΔρίμτζιαςΒίντεο λήψεις: Διονύσης ΠετρουτσόπουλοςBoηθός σκηνοθέτη Χρύσα Μπόμπα

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Στέλλα Μαρή, Δημήτρης Παπαναστασίου

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 στο Θέατρο Ράγες (Κωνσταντινουπόλεως 82, Γκάζι - Μετρό Κεραμεικός, τηλ. 210-3452751). Τιμές εισιτηρίων: 20 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό)

Το έργο «Δύο Για Την Τραμπάλα» ανέβηκε πέρυσι σε παραγωγή Minus Two στο Θέ-ατρο Αλκμήνη (από 29/11/2007 έως 06/01/08) σε σκηνοθεσία Άκη Δαβή. Οι παρα-στάσεις διεκόπησαν από τον τραγικό και αιφνίδιο θάνατο του Άκη Δαβή (σκηνοθέτηκαι πρωταγωνιστή της παράστασης). Η Ομάδα αφιερώνει τη νέα αυτή ανάγνωση καισκηνοθεσία του έργου στη μνήμη του, τιμώντας έτσι τον μεγάλο Δάσκαλο, Φίλο καιΣυνεργάτη με τον τρόπο που οφείλει και δεν είναι άλλος από αυτός της δουλειάς,της έρευνας, του καλλιτεχνικού στοιχήματος.

Χορηγοί επικοινωνίας: Rock Fm, Love Radio, MAD TV Χορηγός Επικοινωνίας στo διαδίκτυο: ORDINOΗ Ομάδα Minus Two επιχορηγήθηκε φέτος για πρώτη φορά από το ΥΠ.ΠΟ. (Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού- Ε.ΚΕ.ΘΕ.Χ)

1. Σχεδόν όλοι που απλά "βουτούν και κρύβονται κάτω από κάτι" όταν καταρρέει έ-να κτίριο συνθλίβονται μέχρι θανάτου. Οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντι-κείμενα, όπως θρανία ή αυτοκίνητα, συνθλίβονται.

2. Οι γάτες, τα σκυλιά και τα μωρά πολύ συχνά και φυσικά διπλώνουν το σώμα τουςστην εμβρυακή θέση. Πρέπει να κάνετε και εσείς το ίδιο σε περίπτωση σεισμού.Είναι ένα φυσικό ένστικτο ασφάλειας και επιβίωσης. Μπορείτε να επιβιώσετε σεένα μικρό κενό. Πηγαίνετε δίπλα σε ένα αντικείμενο, δίπλα σε ένα καναπέ, δίπλασε ένα ογκώδες αντικείμενο που θα συμπιεστεί ελαφρά αλλά θα αφήσει ένα κενόδίπλα του.

3. Τα ξύλινα κτίρια είναι η ασφαλέστερη κατασκευή που μπορεί κανείς να βρεθείκατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Το ξύλο είναι ελαστικό και κινείται με τη δύναμητου σεισμού. Αν όντως ένα ξύλινο κτίριο καταρρεύσει, δημιουργούνται μεγάλα κε-νά επιβίωσης. Επιπλέον, ένα ξύλινο κτίριο έχει λιγότερη συμπυκνωμένη μάζα ότανκαταρρεύσει. Τα κτίρια από τούβλα θα σπάσουν σε πολλά ατομικά τούβλα. Τα τού-βλα αυτά θα προκαλέσουν πολλούς τραυματισμούς, αλλά λιγότερα πολτοποιημέ-να πτώματα σε σύγκριση με πλάκες από μπετόν.

4. Αν είστε ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι τη νύχτα και συμβεί σεισμός, απλά κυλήστεέξω από το κρεβάτι. Ένα ασφαλές κενό θα υπάρχει γύρω από το κρεβάτι. Τα ξε-νοδοχεία θα είναι σε θέση να πετύχουν ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό επιβίωσηςαπό σεισμό, απλά με το να αναρτήσουν μια πινακίδα στο πίσω μέρος της πόρταςκάθε δωματίου, που να λέει στους ενοίκους να ξαπλώσουν στο πάτωμα δίπλα στηβάση του κρεβατιού κατά τη διάρκεια ενός σεισμού.

5. Αν συμβεί ένας σεισμός και δεν μπορείτε εύκολα να ξεφύγετε με το να βγείτε έ-ξω από τη πόρτα ή το παράθυρο, τότε ξαπλώστε κάτω και διπλώστε το σώμα σαςστην εμβρυακή θέση δίπλα σε ένα καναπέ ή σε μια μεγάλη καρέκλα.

6. Σχεδόν όλοι που πηγαίνουν κάτω από το κούφωμα της πόρτας όταν καταρρέει τοκτίριο, σκοτώνονται. Και αυτό γιατί αν κάθεστε κάτω από το κούφωμα και η πόρταπέσει προς τα μπρος ή προς τα πίσω θα συνθλιβείτε από την οροφή από πάνω. Ανή πόρτα πέσει προς τα πλάγια θα κοπείτε στη μέση από το κούφωμα. Και στις δύοπεριπτώσεις θα σκοτωθείτε!

7. Ποτέ να μη πάτε στις σκάλες. Οι σκάλες έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα (τα-λαντώνονται διαφορετικά από το κεντρικό όγκο του κτιρίου). Οι σκάλες και το υ-πόλοιπο τμήμα του κτιρίου συνεχώς προσκρούουν μεταξύ τους μέχρις ότου οισκάλες διαλυθούν εκ θεμελίων. Οι άνθρωποι που πάνε στις σκάλες πριν λάβει χώ-ρα η οριστική διάλυσή τους, ακρωτηριάζονται φρικτά από τα σκαλοπάτια της σκά-λας τη στιγμή που αυτά διαλύονται. Ακόμα και αν το κτίριο δεν καταρρεύσει, μεί-νετε μακριά από τις σκάλες, καθόσον αυτές είναι από τα πιο πιθανά μέρη του κτι-ρίου να υποστούν βλάβες. Ακόμα και αν οι σκάλες δεν καταρρεύσουν από το σει-σμό, μπορεί να καταρρεύσουν αργότερα από την υπερφόρτωσή τους από τον πα-νικόβλητο κόσμο που έχει στραφεί σ' αυτές για εκκένωση του κτιρίου. Οι σκάλεςπρέπει πάντα να ελέγχονται για καταλληλότητα μετά από σεισμό, ακόμα και αν τουπόλοιπο κτίριο δεν έχει υποστεί ζημιές.

8. Πηγαίνετε κοντά στους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου ή έξω από αυτούς ανείναι δυνατόν. Είναι πολύ καλύτερα να είστε κοντά στο εξωτερικό του κτιρίου πα-ρά στο εσωτερικό. Όσο πιο μακριά είστε από την εξωτερική περίμετρο του κτιρί-ου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να μπλοκαριστεί η οδός διαφυγής σας.

9. Οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στα οχήματά τους συνθλίβονται όταν ο δρόμοςαπό πάνω (ανισόπεδοι δρόμοι) καταρρεύσει σε περίπτωση σεισμού και καταπλα-κώσει τα οχήματά τους. Αυτό είναι ακριβώς που συνέβη με τις πλάκες ανάμεσαστα καταστρώματα στη λεωφόρο Nimitz. Τα θύματα του σεισμού του Σαν Φρα-ντσίσκο μείνανε όλα μέσα στα αυτοκίνητά τους. Σκοτώθηκαν όλοι. Θα μπορού-σαν να είχαν σωθεί απλά με το να είχαν βγει έξω και να είχαν καθίσει ή ξαπλώσειδίπλα στα οχήματά τους. Όλα τα καταπλακωμένα αυτοκίνητα είχαν κενά ύψους ε-νός μέτρου δίπλα τους, εκτός από εκείνα στα οποία οι κολώνες από μπετόν εί-χαν πέσει εγκάρσια πάνω τους.

10. Ανακάλυψα, καθώς μπουσουλούσα μέσα σε γραφεία εφημερίδων που είχαν κα-ταρρεύσει, καθώς και σε άλλα γραφεία με πολύ χαρτικό υλικό, ότι το χαρτί δεν συ-μπιέζεται. Μεγάλα κενά δημιουργούνται γύρω από στοίβες από χαρτί."

Διαδώστε αυτό το μήνυμα και σώστε ζωές.

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας

να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πή-

ρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χω-

ριό, σε μια οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην

αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο

αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:

«Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;»

«Ωραία», απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρ-

φωμένο στο κενό.

«Και τι έμαθες;» συνέχισε με επιμονή ο πατέ-

ρας.

Ο γιος απάντησε:

-Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσε-

ρις.

-Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι

τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέ-

λος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το

οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές…

-Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για

να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται

από τα αστέρια και το φεγγάρι…

-Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δι-

κή τους μέχρι τον ορίζοντα…

-Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας. Αυτοί πάλι,

σπέρνουν και θερίζουν γι' αυτό…

-Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια

απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια, και άλ-

λα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται πού και πού

από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζε-

ται στο χωράφι…

-Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυ-

τοί, ό,τι τρώνε, έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση, μια

και μαγειρεύουν στα ξύλα…

-Εμείς, για να προστατευθούμε, ζούμε περικυ-

κλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί

ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευ-

μένοι από τη φιλία των γειτόνων τους…

-Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον

υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα,

«συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το

νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους

καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους.»

Ο πατέρας έμεινε έκθαμβος από τις απαντή-

σεις του γιου του…

Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:

«Σ' ευχαριστώ, μπαμπά, που μας δίδαξες πόσο

φτωχοί είμαστε…».

Τι σημαίνει να είσαι «φτωχός»…

Δέκα υποδείξεις για ασφάλεια από σεισμό ΘΕΑΤΡΟ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Page 7: MORFOTIKOS 54

7ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

Το φύλλο αυτό

κυκλοφορεί

με την ευγενική

χορηγία

του CAFE Dolceκαι του Φροντιστηρίου

νέο νέο

μÈ‚Ï›· Ô˘ ‰È·‚¿Û·ÌÂ

«Το ταξίδι της ζωής φέρνει ελπίδες »- Κατερίνα Κωστάκη

Σκέφτηκε αρκετά προσεχτικά και μετά αποφάσισε να μιλή-σει σε όλους με εκείνα τα γνήσια και αληθινά ανθρώπινα νοήματα, πουίσως μόνο η ίδια μπορούσε να εκφράσει .

«Φίλοι μου….τώρα πια είστε η οικογένεια μου. Μια μεγάλη οικογέ-νεια σε μια αβέβαιη πορεία . …..Ένα ταξίδι της ζωής. Ένα ταξίδι της ζωής αληθινά ελπιδοφόρο. Φέρνει ελπίδες για ένα καλύτερομέλλον, μια ποιοτικότερη και λιγότερο ανταγωνιστική ζωή! Μακριά από πολέμους, έριδες και δηλητηριασμένα γεγονότα .Απομακρυσμένοι από δολοφονικά άτομα και επίφοβους στρατιώτες η μονα-δική μας φιλοδοξία είναι να υψώσουμε τη σημαία της πίστης .

Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι αχ Γιάννης Φιλιππίδης

Αθήνα, 1999. Μια σπάνιαολική έκλειψη ηλίου,ένας Σεπτέμβρης ιδιαίτε-ρα ζεστός.Ένα ποικιλό-μορφο όσο κι ετερόκλη-το σύνολο ανθρώπωνπου θα δεθεί με τον πιοαναπάντεχο τρόπο. Μιαφαινομενικά νέα ακόμαγυναίκα, κυριαρχημένη

από πλήθος νευρώσεων, που ξέχασενα ερωτευτεί. Μια κορυφαία Ελληνί-δα τραγουδίστρια στη δύση της κα-ριέρας της, βουλιαγμένη στη μονα-ξιά και τα χάπια. Ένα δεκαεννιάχρο-νο κορίτσι που έρχεται στην πρωτεύ-ουσα, για ν’ ακολουθήσει τα όνειράτου. Μια γάτα, με ταλέντο να πέφτειαπό ψηλά μπαλκόνια. Ένας εικοσι-τριάχρονος που τον θέλουν όλες.

Δύο πρωταγωνίστριες του ασπρό-μαυρου ελληνικού κινηματογράφου,που ξεπήδησαν από άλλο βιβλίο,γιατί έχουν πολλά να πουν ακόμα.Μια πόρνη πολυτελείας, που σταμά-τησε το επάγγελμα, αλλά βαρέθηκεπια να κάθεται. Μια καφετζού πουδεν θα πιστέψει ποτέ στις υπερφυσι-κές δυνάμεις της, αλλά υπάρχουνστο μέγιστο βαθμό. Ένα πλήθος ιδα-νικοί ανύπαντροι άντρες και μια χού-φτα αθεράπευτες κουτσομπόλες. Τιδεν είπαμε; Α, ναι. Έναν μεγάλο σει-σμό και τις ασταμάτητες μετασεισμι-κές του ακολουθίες.Ένα απολαυστι-κό μυθιστόρημα γεμάτο χιούμορ καισυναίσθημα, κομμάτι από τη σύγ-χρονη ελληνική πραγματικότητα. Ναμην ξεχάσω τον δραπέτη, μια αινιγ-ματική μέλισσα κι ένα αχ, που θα κρί-νετε εσείς πόσο μικρούλι είναι, κάθεφορά.

Πέθανα …αλλά σας βλέπω Γρηγόρης Χαλιακόπουλος Στα κλειστά μάτια του Αλέξανδρου Αιγινήτη το σκοτάδιμετατρέπεται σε καλειδοσκόπιο χρωματίζοντας το φευγιότου. Είναι η ώρα που η σταματημένη του καρδιά εξαργυρώνειτους επιπλέον παλμούς που της οφείλουν τα βιώματαμιας έμφοβης ζωής. Η ρήξη του με το Θείον, το Χρόνο και τη Φθορά μετου-σιώνεται στην πιο γλυκιά ορμή. Ισχυρή αδρεναλίνη δια-ποτίζει τους διανοητικούς του θύλακες και τον υποχρεώνει να ουρλιάξει απ'τα κατάβαθα της σιωπής του: Ζωή.....δώσ’ μου το φιλί σου. Απόψε θέλω να ζήσω, έστω κι ένα λεπτό α-κόμα, μονάχα μια στιγμή, να λυτρωθώ στο εμβαδόν της ύπαρξής μου.

Έρωτας αισιόδοξοςΕάν είσαι γυναίκα, είμαι σίγουρος ότι αυτό το μήνυμα σ' ενδιαφέρει, γι' αυτό

και σου το στέλνω...

Εάν είσαι άντρας, γνωρίζεις σίγουρα τουλάχιστον μια γυναίκα ΑΛΗΘΙΝΑ

αξιόλογη για σένα, γι' αυτό αφιέρωσε ένα λεπτό για να

διαβάσεις αυτό το μήνυμα και κάνε ό,τι νομίζεις για να το

πληροφορηθεί....

Ένας ωραίος μεσήλικας μπήκε σ' ένα café και κάθισε.

Προτού παραγγείλει, παρατήρησε ότι μια ομάδα νεαρών,

οι οποίοι έπιναν το ποτό τους σ' ένα γειτονικό τραπέζι,

τον κοροϊδεύανε ...

Είχε συναίσθηση ότι, για κάποιο συγκεκριμένο λόγο,

είχε καρφιτσωμένο στο πίσω μέρος του σακακιού του ένα

ροζ φιόγκο ...

Ο άντρας αδιαφόρησε λίγο, αλλά η επιμονή των κο-

ροϊδιών από τους γείτονές του άρχισαν να τον ενοχλούν.

Κοίταξε στα μάτια επίμονα έναν από τους νεαρούς και με

τον δείκτη του χεριού έδειξε το πίσω μέρος του σακακι-

ού λέγοντας:«Αυτό;». Με την κίνησή του αυτή, όλη η πα-

ρέα των νεαρών ξέσπασε στα γέλια...

Ο νεαρός στον οποίο απευθύνθηκε η ερώτηση είπε :

“Συγγνώμη, αλλά λέγαμε πόσο αστείος γίνεσαι με αυ-

τόν τον μικρό φιόγκο στη ράχη του σακακιού σου.”

Ο μεσήλικας έκανε ένα νεύμα προσκαλώντας τον νε-

αρό να έλθει να καθίσει στο τραπέζι του. Παρ' όλο που

ένιωθε λίγο άβολα, ο νεαρός πλησίασε και κάθισε στο

τραπέζι. Ο μεσήλικας με μια ήρεμη φωνή του είπε: “Φο-

ράω αυτό τον φιόγκο για να τραβήξω την προσοχή για

«τον καρκίνο του μαστού».

- Τον φοράω προς τιμή της μητέρας μου.

-Λυπάμαι πολύ, φίλε μου, η μητέρα σας πέθανε από

καρκίνο του μαστού;

- Όχι. Εκείνη είναι μια χαρά, τα στήθη της με γαλούχη-

σαν όταν ήμουν μωρό, και ήσαν το καταφύγιό μου όταν

φοβόμουν και όταν ένιωθα μοναξιά στην παιδική μου ηλι-

κία.

- Καταλαβαίνω είπε ο άλλος....

- Φοράω αυτόν τον φιόγκο επίσης προς τιμή της γυ-

ναίκας μου, συνέχισε ο μεσήλικας.

- Και εκείνη είναι επίσης καλά;

- Βεβαίως, τα στήθη της υπήρξαν πηγή έρωτα για

όλους. Μ' αυτά ανέθρεψε την θαυμάσια κόρη μας 23

ετών. Τους είμαι επίσης ευγνώμων για την υγεία τους.

-Βλέπω, και υποθέτω ότι φοράτε αυτό τον φιόγκο

επίσης προς τιμή της κόρης σας.

Μουδιασμένος και ντροπιασμένος ο νεαρός του εί-

πε:

-Είμαι συντετριμμένος, κύριε.

-Αλλά φοράω αυτό τον φιόγκο στην μνήμη της κό-

ρης μου με υπερηφάνεια, είπε ο μεσήλικας. Αυτό μου

δίνει την ευκαιρία να μιλώ με άλλους ανθρώπους.

Όταν το βράδυ θα γυρίσεις σπίτι σου μίλησε σχετικά

με την γυναίκα σου, τις κόρες σου, τις φίλες σου...

- Κράτα…. πρόσθεσε ο μεσήλικας καθώς έψαξε και

έβγαλε από την τσέπη του ένα ροζ μικρό φιόγκο και

του τον έδωσε.

- Ο άλλος τον πήρε, τον κοίταξε, σήκωσε το κεφάλι του και είπε:

- Μπορείτε να με βοηθήσετε να τον καρφιτσώσω;

Εάν τις αγαπάς ΑΛΗΘΙΝΑ ενθάρρυνε ΟΛΕΣ τις γυναίκες που γνωρίζεις να

κάνουν τακτικά αυτοεξέταση και να κάνουν τουλάχιστον μια φορά το χρόνο

μαστογραφία …

Amor Verdaderο

Νύχτες υποταγήςEλένη Στασινού

Πίσω από την ιστορία της ανήλικης μετανάστριας ελλο-χεύουν ερωτήματα: Είμαστε όλοι εν δυνάμει δολοφόνοι;Μέχρι πού μπορεί να μας φτάσει το φάσμα της λιμοκτο-νίας ή η διεκδίκηση του ερωτικού συντρόφου; Πόσο οπλούτος μπορεί να διαφθείρει;Μυθιστόρημα ακραίων καταστάσεων κι αφάνταστης γλυ-κύτητας.Απόσπασμα: Μια νύχτα χειμωνιάτικη, οικτρά κακοποιη-μένη στο Άλσος, εκεί που θα νομίσει ότι όλα έχουν χα-θεί, μια σπίθα θα ανάψει στο πίσω μέρος της καρδιάς της, που θα την κρα-τήσει ζωντανή, εφόσον ο ωραίος άγνωστος, θα σκύψει με συμπόνοια απόπάνω της…

Page 8: MORFOTIKOS 54

8 ªÔÚʈÙÈÎfi˜ Ù˘ ¶ÂÙÚÔ‡ÔÏ˘ √ÎÙÒ‚ÚÈÔ˜ - ¡Ô¤Ì‚ÚÈÔ˜ - ¢ÂΤ̂ÚÈÔ˜ 2008

Πάμπλο Νερούδα θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς

του 20ου αιώνα. Ο Νερούδα γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1904 στην πόλη Πα-

ράλ της Χιλής. Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από μητέρα. Το πραγματικό

του όνομα ήταν Νεφτάλι Ρικάρντο Ρέγες Μπασοάλτο. Σε ηλικία 16 χρόνων

αποφάσισε να αλλάξει το όνομα του σε Πάμπλο Νερούδα για να τιμήσει τη

μνήμη του Τσεχοσλοβάκου ποιητή Ζαν Νερούδα.

Το 1971 κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο έρωτας είναι το κεντρικό θέμα πολλών έργων

του, γι’ αυτό και το όνομά του έγινε συνώνυμο με

τη ρομαντική ποίηση. Συγγραφέας, διπλωμάτης,

πολιτικός, η ακτινοβολία του Πάμπλο Νερούδα

έφθασε σε όλο τον κόσμο.

Υπήρξε ένας από τους πιο θερμούς εραστές της

ζωής και της ποίησης. Σε ηλικία είκοσι ετών έγρα-

ψε τα πρώτα του ερωτικά ποιήματα, είκοσι τον

αριθμό, ένα για κάθε έτος της ηλικίας του. Σε αυτά

φαίνεται πόσο σάλο προκάλεσαν στη τρυφερή ψυχή του, πόση δύναμη κρύ-

βει ένας πλήρης έρωτας από την αρχή του ως το τέλος του.Παντρεύτηκε τη

Μαρία Αντονιέτα, Ολλανδικής καταγωγής, ο γάμος τους κράτησε μόλις έξι

χρόνια. Μια άλλη γυναίκα η Δέλια ντελ Καρρίλ υπήρξε επί δεκαέξι χρόνια

ερωτική σύντροφός του. Τον μεγάλο του έρωτα όμως τον έζησε στο πρόσω-

πο της Ματίλντε Ουρρούτια με την οποία έζησε στην ερωτική τους φωλιά

στην Ίσλα Νέγρα.

ΔΕΝ Σ' ΑΓΑΠΩ

Δε σ' αγαπώ σαν να 'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,

σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:

σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,

μυστικά, μέσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.

Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,

μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,

και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου

τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.

Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,

σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:

σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ 'άλλον τρόπο,

παρά μ 'ετούτον όπου δεν είμαι ,μήτε είσαι,

που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σα δικό μου,

που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

Αργοπεθαίνει

όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,

όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,

όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει

όποιος αποφεύγει ένα πάθος,

όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία

στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λά-

μπουν τα μάτια,

που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,

που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθή-

ματα.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,

όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα

για να κυνηγήσει ένα όνειρο,

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά

στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό

Αργοπεθαίνει

όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,

όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη

τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει

όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,

όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός

χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη

από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει

στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Μετάφραση από Ιταλική δημοσίευση:Βασίλη Χατζηγιάννη

¶¿ÌÏÔ ¡ÂÚÔ‡‰·

∞ÚÁÔÂı·›ÓÂÈ

fiÔÈÔ˜ Á›ÓÂÙ·È ÛÎÏ¿-

‚Ô˜ Ù˘ Û˘Ó‹ıÂÈ·˜,

·ӷϷ̂¿ÓÔÓÙ·˜

οı ̤ڷ

ÙȘ ›‰È˜ ‰È·‰ÚÔ̤˜,

fiÔÈÔ˜ ‰ÂÓ ·ÏÏ¿˙ÂÈ

ÂÚ·ÙËÛÈ¿,

fiÔÈÔ˜ ‰ÂÓ

‰È·ÎÈÓ‰˘Ó‡ÂÈ Î·È ‰ÂÓ

·ÏÏ¿˙ÂÈ ¯ÚÒÌ· ÛÙ·

ÚÔ‡¯· ÙÔ˘,

fiÔÈÔ˜ ‰ÂÓ ÌÈÏ›

ÛÂ fiÔÈÔÓ

‰ÂÓ ÁÓˆÚ›˙ÂÈ.

1ος Πανελλήνιος Σχολικός Διαγωνισμός

Ποίησης ΔιηγήματοςΟ Μορφωτικός Όμιλος Πετρούπολης διοργανώνει τον

1ο Πανελλήνιο Σχολικό Διαγωνισμό Ποίησης Διηγήματος

Τα πεζά κείμενα πρέπει να είναι μέχρι 1000 λέξεις {περίπου τρεις σελίδες}Τα ποιήματα μέχρι τριάντα στίχουςΤο θέμα είναι ελεύθερο

Τα κείμενα θα συνοδεύονται με όνομα και τηλέφωνο και θα σταλούνμέχρι της 20 Δεκεμβρίου 2008 στη διεύθυνση:

25ης Μαρτίου 123 Τ.Κ. 13231 Πετρούποληυπ' όψη κου Βαρβαρήγου Δημήτρη

Η απονομή των διακρίσεων θα γίνει στις 22 Φεβρουαρίου 2009 στο Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης

Επιβραβεύσεις

1ο βραβείο 200€2ο βραβείο 150€3ο βραβείο 100€1ος έπαινος 2ος έπαινος3ος έπαινος

Τιμητικά διπλώματα και βιβλία θα λάβουν όλες οι συμμετοχές.Περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα: 6973412713 κο Βαρβαρήγο Δημήτρη.6973008363 κο Φαντάκη Παναγιώτη.

Όλα εξαρτώνται από μένα

Σήμερα ξύπνησα νωρίς και αναρωτήθηκα τι πρέπει να κάνω,

πριν το ρολόι μου δείξει μεσάνυχτα!

Είναι δική μου η απόφαση να διαλέξω με ποιον τρόπο θα ξοδέψω τη μέρα μου.

Μπορώ να παραπονεθώ γιατί βρέχει ή να ευχαριστήσω τη βροχή

γιατί καθαρίζει την ατμόσφαιρα!

Μπορώ να είμαι θλιμμένος επειδή δεν έχω χρήματα… ή να νιώσω ευτυχισμένος,

επειδή έχω μειώσει τις δαπάνες μου!

Μπορώ να γκρινιάζω για την υγεία μου ή να ευγνωμονήσω το θεό που είμαι ζωντανός!

Μπορώ να παραπονεθώ ότι φταίνε οι γονείς μου για τη φτώχια μου

ή να τους ευγνωμονώ που με έφεραν στον κόσμο!

Μπορώ να βαριέμαι όταν πρέπει να πάω να δουλέψω ή να νιώθω ευλογημένος

που έχω μια δουλειά!

Μπορώ να δυσανασχετώ, επειδή πρέπει να κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι μου

ή να δοξάζω το θεό που έχω μια στέγη να βάλω το κεφάλι μου από κάτω!

Μπορώ να στεναχωριέμαι, επειδή κάποιοι φίλοι μου με πλήγωσαν

ή να είμαι γεμάτος χαρά επειδή μπορώ να κάνω καινούριες φιλίες!

Μπορώ να είμαι απογοητευμένος γιατί κάτι που ονειρεύτηκα δεν πραγματοποιήθηκε

ή να είμαι ευτυχισμένος γιατί έχω τη δυνατότητα να κάνω μια νέα αρχή!

Η μέρα είναι μπροστά μου και με περιμένει.

Περιμένει να την προγραμματίσω με τον τρόπο που θέλω εγώ!

Κι εγώ είμαι εδώ! Ο καλλιτέχνης! Ο δημιουργός!

Ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει μορφή και σχήμα σ’ αυτό το φανταστικό υπέροχο έρ-

γο… Γιατί όλα εξαρτώνται από μένα!!!