Περιεχόμενα1. Φθινόπωρο2. 6 tips για να ξεκινήσετε εύκολα μια υγιεινή διατροφή3. Αλκιβιάδης4. Ανασφάλεια: Πως μπορείτε να την ξεπεράσετε5. Ανθρώπινα σπερματοζωάρια στο εργαστήριο;6. Δυσοίωνες εκτιμήσεις των καρδιολόγων για τους Ευρωπαίους7. ΕΕ: Συμφωνία για μείωση 40 τοις εκατό των εκπομπών αερίων που

προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου8. Η ασπιρίνη, σύμμαχος απέναντι στον καρκίνο9. Η “Κοσμολογία” της Μαίρης Κατράντζου κατακτά το Λονδίνο10. Κριμαία και ελληνική λεγεώνα11. Ο Πόντιος στο σινεμά12. Οι ωκεανοί “αδειάζουν” από ζωή13. Οινοπαραγωγοί αναζητούν ανθεκτικό σταφύλι14. Σμύρνη: Γοητευτική Μικρασιάτισσα15. Στις 21 Νοεμβρίου η “σέντρα” στο Μουντιάλ του Κατάρ16. Τι θα συνέβαινε εάν εξαφανίζονταν τα κουνούπια;17. Το αίνιγμα των πορτρέτων του Φαγιούμ18. Αποφθέγματα, Γνωμικά, Ρήσεις19. Η ευχή του Αριστοτέλη στο νεογέννητο Αλέξανδρο20. Ήξερες ότι...21. Σταύρος Νιάρχος 1909 / 199622. Τέλεια λεμονόπιτα με σιρόπι και απίστευτη κρέμα λεμόνι

ΦθινόπωροΤο φθινόπωρο, η εποχή με τα ωραιότερα χρώματα είναι εδώ! Χωρίς κανένα

ίχνος μελαγχολίας, πεσιμισμού ή θλίψης ας το υποδεχτούμε με αισιοδοξία μέσα από την ομορφιά της τέχνης και ειδικότερα της ποίησης. Ακολουθεί ποίημα για το βασιλιά των χρωμάτων: το φθινόπωρο.

Οδυσσέας Ελύτης: “Σποράδες Ελένη”Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίριΜουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιέςΌλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!Κατά πού θ’απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο

καιρόςΚατά πού θ’αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές

ναυάγησαν στα σύννεφαΤώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μαςΚι είμαστε (σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη)Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’τις νεκρές εικόνες σου.

Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούρια οδύνηΔεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω μια που Εσύ υπάρχειςΜια που υπάρχει αλλού ένας άνεμος για να σε ζήσει ολάκερηΝα σε ντύσει από κοντά όπως σε ντύνει από μακριά η ελπίδα μαςΜια που υπάρχει αλλούΚαταπράσινη πεδιάδα πέρ’από το γέλιο σου ως τον ήλιοΛέγοντας του εμπιστευτικά πώς θα ξανασυνατηθούμε πάλι

Όχι δεν είναι ο θάνατός που θ’αντιμετωπίσουμεΠαρά μια τόση δα σταγόνα φθινοπωρινής βροχήςΈνα θολό συναίσθημαΗ μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μες στις ψυχές μας που όσο πανΚι απομακρύνονται

Κι αν δεν είναι το χέρι σου στο χέρι μαςΚι αν δεν είναι το αίμα μας στις φλέβες των ονείρων σουΤο φως στον άσπιλο ουρανόΚι η μουσική αθέατη μέσα μας ω! μελαγχολικήΔιαβάτισσα όσων μας κρατάν στον κόσμο ακόμαΕίναι ο υγρός αέρας η ώρα του φθινοπωρινού ο χωρισμόςΤο πικρό στήριγμα του αγκώνα στην ανάμνησηΠου βγαίνει όταν η νύχτα πάει να μας χωρίσει από το φωςΠίσω από το τετράγωνο παράθυρο που βλέπει προς τη θλίψηΠου δε βλέπει τίποτεΓιατί έγινε κιόλας μουσική αθέατη φλόγα στο τζάκι χτύπημαΤου μεγάλου ρολογιού στον τοίχοΓιατί έγινε κιόλαςΠοίημα στίχος μ’άλλον στίχο αχός παράλληλος με τη βροχή δάκρυαΚαι λόγιαΛόγια όχι σαν τα’άλλα μα κι αυτά μ’ένα μοναδικό τους προορισμόν:Εσένα!---------

6 tips για να ξεκινήσετε εύκολα μια υγιεινή διατροφήΕίτε προσπαθείτε να χάσετε κιλά είτε θέλετε να βελτιώσετε την υγεία σας,

ένας υγιεινός τρόπος διατροφής μπορεί να αλλάξει εντελώς τη ζωή σας. Ανακαλύψτε 6 tips που θα σας βοηθήσουν να κάνετε πιο υγιεινές επιλογές την πρώτη μέρα της δίαιτας:

Πρωινό:Ξεκινήστε με ένα νόστιμο ρόφημα: Πιείτε ένα ποτήρι νερό και επιλέξτε ένα

smoothie λαχανικών για το πρωινό σας ή ένα ρόφημα με χλιαρό νερό και λεμόνι.Αποφύγετε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες: Αν θέλετε να

καταναλώσετε ένα πρωινό με υδατάνθρακες προτιμήστε προϊόντα ολικής άλεσης, κινόα ή γλυκοπατάτες και τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες.

Μεσημεριανό:Περιορίστε τα συνοδευτικά: Αποφύγετε τις έτοιμες σάλτσες για τις σαλάτες ή

για το κυρίως γεύμα. Προτιμήστε φρέσκα προϊόντα και δώστε γεύση στο πιάτο με μπαχαρικά.

Πράσινο Τσάϊ: Μετά το γεύμα προτιμήστε πράσινο τσάϊ για τις αντιοξειδωτικές ιδιότητές του αλλά και τα κατεχίνες που βοηθούν στην καλή λειτουργία του συκωτιού.

Βραδινό:Να πίνετε νερό: Μην ξεχνάτε να πίνετε νερό, ακόμα και το βράδυ. Είναι ο

καλύτερος τρόπος για να κοιμηθείτε καλά και να έχετε ενέργεια την επόμενη μέρα.Προσοχή στο γλυκό: Δεν χρειάζεται να στερηθείτε τα γλυκά προκειμένου να

χάσετε κιλά. Προτιμήστε γλυκά, όμως, που δεν περιέχουν ζάχαρη αλλά περιέχουν φυσικά και φρέσκα υλικά. Δοκιμάστε εποχιακά φρούτα με γιαούρτι ή λίγη μαύρη σοκολάτα.

------

ΑλκιβιάδηςΟι σύγχρονοι ιστορικοί και βιογράφοι του, τηρούν εν γένει στάση αρνητική

απέναντί του, και αναίτια μοιάζει να υποτιμούν τα εκπληκτικά του επιτεύγματα.Ο λόγος πρέπει να αναζητηθεί στην παρερμηνεία των ιστορικών δεδομένων

αλλά και στην πλήρη διαστρέβλωση και λανθασμένη εκτίμηση της σχέσης του με τον Σωκράτη.

Έγινε πρόξενος της Σπάρτης στην Αθήνα, και έχοντας την ιδιαίτερη εκτίμηση των Σπαρτιατών, επίμονα προσπάθησε να συμφιλιώσει τις δύο πόλεις. Πίστευε ότι η σύγκρουση των Ελλήνων με τους Πέρσες ήταν αναπόφευκτη και ότι η ολοκληρωτική νίκη θα ερχόταν μόνο με σύμπραξη του στρατού της Σπάρτης με το ναυτικό της Αθήνας.

Ο Αλκιβιάδης ηγήθηκε στρατού ή στόλου σε πάνω από τριακόσιες μάχες στη ζωή του, πολεμώντας μέχρι και τρεις φορές την ίδια ημέρα. Ενώ είχε εκστρατεύσει στη Σικελία και κατακτούσε ή προσαρτούσε τη μια πόλη μετά την άλλη στη συμμαχία της Αθήνας, οι μηχανορραφίες άχρηστων πολιτικών πίσω στην Αθήνα προσπάθησαν να τον εξοντώσουν με ψεύτικες κατηγορίες. Έχοντας με το μέρος τους τους γηραιότερους που είχαν μείνει πίσω και δεν ήθελαν την εκστρατεία, πέτυχαν τη καταδίκη του. Ο Αλκιβιάδης αναγκάστηκε να καταφύγει στη Σπάρτη για να μην τον σκοτώσουν, και η εκστρατεία στη Σικελία είχε τραγικό τέλος για τους Αθηναίους.

Στη Σπάρτη ασπάστηκε το σκληραγωγημένο Λακωνικό τρόπο ζωής και σύντομα έγινε το ίνδαλμα της νεολαίας. Του ανατέθηκε η στρατιά της Μικράς Ασίας και ο Αλκιβιάδης απελευθέρωσε εκεί τις ελληνικές πόλεις από τους Πέρσες.

Στο κεφάλαιο 74 των “Σικελικών” του ο Θουκυδίδης αναφέρει: “Αλλά το στράτευμα των Αθηναίων από τη Κατάνη έπλευσε αμέσως για τη Μεσσήνη, με την προσδοκία ότι θα προδοθεί σ’αυτούς από μέσα. Όμως οι συνεννοήσεις για την προδοσία δεν έφεραν αποτέλεσμα. Γιατί ο Αλκιβιάδης, όταν εγκατέλειψε την αρχηγία, προσκαλεσμένος πλέον να γυρίσει στην πατρίδα, επειδή γνώριζε ότι θα γίνει εξόριστος, είχε καταγγείλλει τις συνεννοήσεις για την προδοσία στους φίλους των Συρακουσίων στη Μεσσήνη, αφού ήξερε καλά τι σκόπευαν να κάμουν οι Αθηναίοι”.

-------

Ανασφάλεια: Πως μπορείτε να την ξεπεράσετεO Erich Fromm, ο γερμανός ψυχαναλυτής, είχε πει ότι κανείς θα πρέπει να

στοχεύει όχι στο να μην αισθάνεται ασφαλής αλλά στο να έχει την ικανότητα να αντέχει την ανασφάλεια. Αν η ανασφάλεια είναι κάτι που νιώθουμε λίγο πολύ οι περισσότεροι άνθρωποι, πως γεννιέται αυτό το συναίσθημα και πως μπορούμε να το ξεπεράσουμε ώστε να μην επηρεάζει την καριέρα ή τις σχέσεις μας;

Η Lisa Firestone, γιατρός και συγγραφέας του βιβλίου Conquer Your Critical Inner Voice δήλωσε στο διαδικτυακό περιοδικό PsychAlive ότι η ανασφάλεια γεννιέται από ένα εσωτερικό διάλογο που μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα: “Μια εσωτερική φωνή κριτικής συνήθως δημιουργείται μέσα από κακές εμπειρίες που έχουμε βιώσει τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Όσο μεγαλώνουμε, υιοθετούμε ασυνείδητα αυτές τις καταστροφικές σκέψεις”.

Τέτοιες σκέψεις που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, τις σχέσεις μας αλλά και την εργασία μας, όπως “είμαι αποτυχημένη” ή “δεν αξίζω” ή “δεν είμαι όμορφη”, γίνονται ολοένα και πιο ισχυρές, ειδικά σε κρίσιμες στιγμές της ζωής μας. Πως μπορούμε λοιπόν να τις ξεπεράσουμε;

1. Η ανασφάλεια δεν είναι πάντα αρνητική: Η ανασφάλεια πολλές φορές

δείχνει ευαισθησία αλλά και ταπεινότητα. Εάν αισθάνεστε ότι δεν χρειάζεστε να είστε εγωιστές και να ασχολείστε μόνο με τον εαυτό σας, τότε ίσως βρίσκεστε στο σωστό δρόμο. Προσέξτε, όμως. Μην ξεπεράσετε τα όρια και καταλήξετε να αδιαφορείτε για τον εαυτό σας και τα ενδιαφέροντά σας ή να μην προσπαθείτε καν να γίνετε ευτυχισμένοι.

2. Τονώστε την αυτοπεποίθησή σας: Γράψτε σε ένα χαρτί όλα τα προτερήματά σας και ζητήστε από τα αγαπημένα σας πρόσωπα να σας πουν όλα όσα θαυμάζουν σε εσάς. Όσο πιο συχνά επαναλαμβάνετε στον εαυτό σας ότι αξίζετε, τόσο πιο πολύ θα μειώσετε την ένταση της κριτικής που κάνετε στον εαυτό σας.

3. Βρείτε τους κατάλληλους φίλους: Προσπαθήστε να αποφύγετε τους ανθρώπους που σας κάνουν να αισθάνεστε ανασφαλείς και δεθείτε περισσότερο με όσους σας υποστηρίζουν και σας καταλαβαίνουν.

4. Η ανασφάλεια είναι αόρατη: Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι είστε ανασφαλείς, οπότε δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεστε άσχημα. Η ανασφάλεια είναι η εσωτερική φωνή που σας χαλάει τη διάθεση, για αυτό εσείς είστε η μόνη που την αντιλαμβάνεται και μπορεί να την αντιμετωπίσει.

------

Ανθρώπινα σπερματοζωάρια στο εργαστήριο;Ανθρώπινο σπέρμα στο εργαστήριο δημιούργησαν, για πρώτη φορά,

ερευνητές του Εθνικού Γαλλικού Ινστιτούτου Έρευνας στη Λυών. Ή μήπως τα πράγματα δεν είναι έτσι; Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα υποστηρίζουν ότι ανέπτυξαν αδιαφοροποίητα κύτταρα, τα οποία είχαν αφαιρέσει από τους γεννητικούς αδένες στείρων ανδρών, τονίζοντας ότι το επιστημονικό επίτευγμα θα βοηθήσει νεαρά αγόρια τα οποία έχουν καταστεί στείρα εξαιτίας αντικαρκινικών θεραπειών, όπως, εξάλλου, και ενήλικους άνδρες που δεν δημιουργεί ο οργανισμός τους σπερματοζωάρια. Τα ανδρικά γεννητικά κύτταρα δημιουργήθηκαν σε βιοαντιδραστήρα και είναι όμοια με αυτά που παράγονται φυσιολογικά. Ο Φιλίπ Ντουράντ, επιστημονικός διευθυντής της νέας εταιρείας Kallistem και συντονιστής της επιστημονικής ομάδας, επισημαίνει ότι η σπερματογένεση ολοκληρώθηκε in vitro (σε εργαστηριακό δισκάριο) και ότι δημιουργήθηκαν σπερματοζωάρια ποντικού, πιθήκου και ανθρώπου, κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ στο παρελθόν. Επί του παρόντος, υπογράμμισε ο δρ Ντουράντ, δεν είναι δυνατό να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες της εργασίας μας καθώς εκκρεμεί η δημοσίευσή της.

Πολλοί επιστήμονες, ωστόσο, εκφράζουν αμφιβολίες για το εγχείρημα υποστηρίζοντας ότι προτού δημοσιευθεί η έρευνα είναι αδύνατη η αξιολόγησή της. “Η δημιουργία σπερματοζωαρίων είναι ένας ισχυρισμός που θα πρέπει πρωτίστως να δούμε αν ευσταθεί, κάτι για το οποίο έχω πολλές αμφιβολίες”, επισημαίνει ο Άλαν Πέϊσι, καθηγητής Ανδρολογίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ. “Εφόσον πρόκειται η εργασία να δημοσιευθεί, γιατί βιάστηκαν να γνωστοποιήσουν κάποια μόνο στοιχεία;”, διερωτάται ο δρ Πέϊσι και προσθέτει: “Η φωτογραφία του σπέρματος που δημοσίευσαν δεν είναι πειστική. Δεν μοιάζει με σπερματοζωάριο αλλά με ένα επίμηκες κύτταρο. Απλώς πρέπει να μας δείξουν τα στοιχεία που διαθέτουν”.

Παρόμοιους ισχυρισμούς είχαν προβάλει ερευνητές του Πανεπιστημίου του Νιούκασλ το 2009, αλλά αργότερα απέσυραν τη σχετική δημοσίευση και ποτέ δεν κατάφεραν να αποδείξουν όσα έλεγαν. Αντιθέτως, το 2011 Ιάπωνες απέδειξαν ότι μπορεί να αναπτυχθούν οι γαμέτες ποντικών σε σπερματοζωάρια αλλά κανείς δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο με ανθρώπινα γεννητικά κύτταρα. Η σπερματογένεση ολοκληρώνεται σε 30 ημέρες στα ποντίκια αλλά σε 72 ημέρες στον άνδρα, γεγονός που κάνει απείρως πολυπλοκότερη τη διαδικασία.

------

Δυσοίωνες εκτιμήσεις των καρδιολόγων για τους ΕυρωπαίουςΣε δεκαπέντε χρόνια από σήμερα, τέσσερις στους δέκα Ευρωπαίους θα

υποφέρουν από κάποια μορφή καρδιαγγειακής νόσου, που παραμένει η πρώτη κύρια αιτία θανάτου στην Ευρώπη (ειδικά για τις γυναίκες) και επιβαρύνει την ευρωπαϊκή οικονομία με περίπου 200 δισ. ευρώ τον χρόνο. Μεταξύ των παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου συγκαταλέγονται η μόλυνση του περιβάλλοντος και η κατάθλιψη. Η παχυσαρκία δε, αν και συνήθως συνοδεύεται από παθήσεις που έχουν κακή επίδραση στο καρδιαγγειακό, φαίνεται ότι ενδεχομένως με κάποιον τρόπο “προστατεύει” από τον θάνατο τους εμφραγματίες. Ειδικότερα, έρευνες καταδεικνύουν το εξής “ιατρικό παράδοξο” της παχυσαρκίας: μετά την προσβολή από το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, οι παχύσαρκοι έχουν μειωμένα ποσοστά θνητότητας από τα άτομα με φυσιολογικό ή και χαμηλότερο του φυσιολογικού σωματικό βάρος.

Αυτά είναι ορισμένα από τα θέματα που συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, στο οποίο υπήρξε μεγάλη συμμετοχή και παρουσίαση ερευνητικής εργασίας και από Έλληνες καρδιολόγους. Ειδικότερα, μεταξύ των σημαντικότερων θεμάτων που αναδείχθηκαν κατά το συνέδριο είναι και η κακή επίδραση της μόλυνσης του περιβάλλοντος στο καρδιαγγειακό σύστημα, στο αίμα, στα αγγεία και στους πνεύμονες, ενώ, σύμφωνα με μελέτες που παρουσιάστηκαν, τα αιωρούμενα σωματίδια και η ατμοσφαιρική ρύπανση συνδέονται άμεσα με αυξημένο κίνδυνο σοβαρών καρδιακών προβλημάτων. Στους “εχθρούς” της υγείας συμπεριλαμβάνεται η πολύωρη τηλεθέαση, αφού, σύμφωνα με μελέτες, ο “καναπές” και η τηλεόραση, περισσότερες από πέντε ώρες την ημέρα, σχετίζεται με διπλάσιο κίνδυνο θανατηφόρου πνευμονικής εμβολής. Αντίθετα, σύμμαχος της καρδιάς φαίνεται ότι είναι ο μεσημεριανός ύπνος, αφού, σύμφωνα με τους ειδικούς γιατρούς, βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και γενικότερα στην καλύτερη κατάσταση της υγείας.

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, το Δ.Σ. της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας είχε διαδοχικές συναντήσεις και με τα προεδρεία των αντίστοιχων εταιρειών της Κίνας και της Ρωσίας για το ενδεχόμενο μελλοντικών συνεργασιών αλλά και ανταλλαγής επιστημονικής γνώσης και ιατρικής εμπειρίας.

----

ΕΕ: Συμφωνία για μείωση 40 τοις εκατό των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου

Τα κράτη μέλη της ΕΕ συμφώνησαν σήμερα στους κοινούς στόχους τους ενόψει της Διάσκεψης του Παρισιού (COP 21) για το κλίμα και ιδιαίτερα στη μείωση έως το 2030 κατά 40τοις εκατό των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

Οι 28 υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ, οι οποίοι συνεδρίασαν στις Βρυξέλλες, έθεσαν επίσης πιο μακροπρόθεσμους στόχους: μια μείωση των εν λόγω εκπομπών κατά 50 τοις εκατό έως το 2050 και “ανθρακική ουδετερότητα” έως το 2100.

“Έχουμε μια μακροπρόθεσμη εντολή”, “μια ισχυρή και υπεύθυνη εντολή”, δήλωσε εκφράζοντας την ικανοποίησή της η υπουργός Περιβάλλοντος του Λουξεμβούργου Καρόλ Ντίσμπουργκ, η χώρα της οποίας ασκεί την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ.

“Η ΕΕ είναι πλήρως εξοπλισμένη για μια φιλόδοξη συμφωνία κατά τη

διάσκεψη του Παρισιού για το κλίμα”, δήλωσε από την πλευρά του ο ευρωπαίος επίτροπος Αρίας Κανέτε.

------

Η ασπιρίνη, σύμμαχος απέναντι στον καρκίνοΕπί δεκαετίες, οι ιατροί χορηγούσαν προληπτικά ασπιρίνη προκειμένου να

μειώσουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Τώρα, για πρώτη φορά, μια επιτροπή ειδικών συνιστά τη λήψη του αναλγητικού προκειμένου να αποτραπούν τόσο η καρδιακή προσβολή όσο και ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού. Η σχετική σύσταση απευθύνεται σε όσους αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου και δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στην έκθεση της αμερικανικής Επιτροπής Δράσης για την Πρόληψη. Με προηγούμενες συστάσεις η επιτροπή μετέβαλε τον τρόπο που οι Αμερικανοί ιατροί φροντίζουν τους ασθενείς τους. Πληθώρα μελετών αποδεικνύουν ότι η ασπιρίνη είναι ένα ισχυρό αλλά παραμελημένο όπλο στον πόλεμο κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου.

Η τελευταία έκθεση, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι η λήψη χαμηλής δόσης ασπιρίνης μπορεί να αποτρέψει τις καρδιακές προσβολές και τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Τα ουσιαστικότερα κέρδη καταγράφηκαν στην ηλικία των 50, ενώ αντιθέτως μικρότερα είναι για την ηλικιακή ομάδα 60 ως 69, κυρίως επειδή ο κίνδυνος επικίνδυνων αιμορραγιών αυξάνεται με την ηλικία. Επίσης, δεν υπάρχει καμία αναφορά στους νεότερους των 50 ετών ή τους μεγαλύτερους των εβδομήντα. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να επικοινωνήσουν με τους ιατρούς τους και να αξιολογήσουν τι κίνδυνο αιμορραγίας διατρέχουν. Όπως, εξάλλου, υπογραμμίζει η αντιπρόεδρος της επιτροπής, τη μεγαλύτερη ωφέλεια από τη λήψη της ασπιρίνης έχουν αυτοί που έχουν ήδη υποστεί μια καρδιακή προσβολή. Πολλοί ειδικοί, αξίζει να σημειωθεί, αμφισβητούν τη σύσταση υποστηρίζοντας πως η ευρεία χρήση της ασπιρίνης θα προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό.

-------

Η “Κοσμολογία” της Μαίρης Κατράντζου κατακτά το ΛονδίνοΠάτσγουορκ από πλεγμένα κρύσταλλα στην “Κοσμολογία” της Ελληνίδας

σχεδιάστριας, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της εβδομάδας μόδας του Λονδίνου.Τα πλεγμένα μικρο κρύσταλλα έλαμπαν σαν αστέρια πάνω στο μπλε φόντο

της πασαρέλας, ενώ τα πάτσγουορκ από τις σήμα κατατεθέν στάμπες και τα κεντήματα ψηφιδωτά έδιναν ένα άρωμα Βαλκανίων. Για τη Μαίρη Κατράντζου, την Ελληνίδα σχεδιάστρια που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, η έμπνευση για τη συλλογή άνοιξη καλοκαίρι 2016 πέρασε μέσα από “Τον καιρό των Τσιγγάνων”, το λυρικό δράμα του Εμίρ Κουστουρίτσα.

“Πήρα διαφορετικά στοιχεία από βαλκανικές ενδυμασίες γάμου και κομμάτια από μεσογειακές χώρες” ανέφερε η σχεδιάστρια, μιλώντας στη Σούζι Μένκες, πρώην συντάκτρια μόδας των International New York Times και νυν Vogue International Editor. “Όλες οι στάμπες είναι βασισμένες πάνω σε ιδιαίτερα περίπλοκα μοτίβα από μια εκπληκτική γκραβούρα του 19ου αιώνα, η οποία απεικονίζει έναν επίπεδο κόσμο με τα αστέρια χτισμένα μέσα στη θάλασσα”.

Τίτλος της κολεξιόν που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της εβδομάδας μόδας της βρετανικής πρωτεύουσας, την περασμένη Κυριακή, η “Κοσμολογία”, και υπότιτλος η ιδέα της “Εξερεύνησης πάνω στην εξερεύνηση”. Το αποτέλεσμα; Μια συλλογή από ρούχα που θα φορεθούν και κάτω από την πασαρέλα, κομμάτια βασισμένα σε φολκλόρ πινελιές, λεπτά πλεκτά και υφάσματα στρωμένα το ένα πάνω στο άλλο.

Η διαδικτυακή πλατφόρμα της αμερικανικής Vogue τοποθέτησε τη συλλογή στο τοπ 10 της εβδομάδας μόδας του Λονδίνου, μαζί με εκείνη του οίκου Burberry. Η Σάρα Μάουερ, κριτικός μόδας της πλατφόρμας, χαρακτήρισε το “κοσμικό τσιγγάνικο ταξίδι” της σχεδιάστριας στροφή προς μια ελαφρότητα, η οποία “μεταφέρει το ταλέντο της για το κολάζ σε μια διαφορετική διάσταση”.

Παρά τις σύνθετες περιγραφές των ρούχων της, η Κατράντζου δεν ξεφεύγει ποτέ από την έννοια της μόδας ως εφαρμοσμένου ντιζάιν και η δουλειά της παραμένει ο σχεδιασμός ρούχων και αξεσουάρ για πελάτες, οι οποίοι σήμερα τα αγοράζουν στα περισσότερα από 200 καταστήματα σε 56 χώρες που φιλοξενούν το Mary Katrantzou brand.

-----

Κριμαία και ελληνική λεγεώναΟ Κριμαϊκός Πόλεμος (Οκτώβριος 1853 / Φεβρουάριος 1856) υπήρξε η

ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από τη μία πλευρά και των συμμαχικών δυνάμεων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, της Αυτοκρατορίας της Γαλλίας, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Σαρδηνίας από την άλλη πλευρά. Η σύρραξη, στην οποία έλαβαν μέρος οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής, υπήρξε το αποτέλεσμα ενός μακρόχρονου ανταγωνισμού συμφερόντων ανάμεσα στις κύριες ευρωπαϊκές δυνάμεις, για επιρροή και εκμετάλλευση των ανατολικών εδαφών της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι περισσότερες μάχες έλαβαν χώρα στη χερσόνησο της Κριμαίας, όμως πραγματοποιήθηκαν και μικρότερης έντασης εκστρατείες στη δυτική Ανατολία, τον Καύκασο, τη Βαλτική Θάλασσα, τη Λευκή Θάλασσα και τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Ο πόλεμος έμεινε γνωστός στη ρωσική ιστοριογραφία ως Ανατολικός Πόλεμος ενώ στη Βρετανία τον καιρό εκείνο αναφερόταν ως Ρωσικός Πόλεμος.

Έχει μείνει στην ιστορία ως πόλεμος σφαλμάτων εφοδιαστικής και στρατηγικής φύσεως καθώς και για το περίφημα ποίημα Η επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας του Τένισον. Από άποψη τεχνολογίας ήταν ο πρώτος που εισήγαγε μεγάλο αριθμό τεχνολογικών καινοτομιών. Χαρακτηριστικώς, ήταν η πρώτη σύρραξη που οι αντιμαχόμενοι έκαναν εκτεταμένη χρήση σε τακτικό επίπεδο του σιδηροδρόμου και του τηλέγραφου. Είναι επίσης διάσημος από την εργασία των Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ και Μέρι Σίκολ, οι οποίες εφήρμοσαν νεωτερικές νοσηλευτικές πρακτικές που έσωσαν πολλούς βρετανούς τραυματίες. Τέλος, ήταν η πρώτη φορά που ένας πόλεμος καταγράφηκε λεπτομερώς από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της εποχής.

Ελληνική λεγεώναΗ Ελληνική Λεγεώνα του Αυτοκράτορα Νικόλαου Α’(1854, Ιούνιος 1856)

ήταν σώμα Ελλήνων εθελοντών στον ρωσικό στρατό, κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου και πήρε μέρος στις μάχες στο Δούναβη και την Κριμαία.

Η ιστορία της λεγεώναςΣύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό Π. Καρολίδη η Ρωσία ξεκίνησε τον πόλεμο

της Κριμαίας “χωρίς ούτε ένα σύμμαχο, εκτός από την μικρή Ελλάδα, όχι το Ελληνικό βασίλειο, αλλά τους Έλληνες ανά τον κόσμο και ειδικά στο Ελληνικό Βασίλειο”. Η συμμετοχή των ευρωπαϊκών δυνάμεων στον πόλεμο στο πλευρό των Τούρκων, προσέδωσε, για τους Έλληνες, στον πόλεμο αυτό τον χαρακτήρα του πολέμου της Ορθοδοξίας. Στις 6 Δεκεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, τα πορτρέτα του αυτοκράτορα της Ρωσίας, στολισμένα με δάφνες, ήταν παντού στην Αθήνα, το όνομα του αυτοκράτορα είχε αναφερθεί σε όλες τις εκκλησίες. Όταν ήρθε η είδηση της ήττας του τουρκικού στόλου στην Σινώπη, ο ελληνικός πληθυσμός

αντάλλασε την Πρωτοχρονιά την ευχή “Και του χρόνου στην Κωνσταντινούπολη” Ο Έλληνας ευεργέτης Γρηγόριος Μαρασλής που έζησε στην Οδησσό, παρέδωσε στον Νικόλαο Α’ 550 χιλιάδες ρούβλια για την αποκατάσταση του ναού της Αγίας Σοφίας, όταν ο ρωσικός στρατός θα καταλάμβανε την Κωνσταντινούπολη. Μετά το τέλος του ακήρυχτου πόλεμου, στις υπό οθωμανικό έλεγχο επαρχίες Ήπειρος, Θεσσαλία και Μακεδονία πολλοί Έλληνες εθελοντές αποτέλεσαν την Ελληνική Λεγεώνα του Ρωσικού στρατού στο έδαφος της Ρωσίας.

Η πρωτοβουλία της δημιουργίας της Λεγεώνας ήταν του έλληνα αξιωματικού Α. Χρυσοβέργη (Αριστείδης Χρυσοβέργης). Στις αρχές του 1854 στο Βουκουρέστι, ο Χρυσοβέργης συναντήθηκε με τον διοικητή του ρωσικού Στρατού στον Δούναβη στρατηγό Μ. Γκορτσακόβ με πρόταση τη δημιουργία μιας ξεχωριστής μονάδας Ελλήνων εθελοντών. Με διάταγμα του Γκορτσάκοβ, Ο Χρυσοβέργης στάλθηκε στη μονάδα του στρατηγού Ουσακόβ στις εκβολές του Δούναβη. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Έλληνες εθελοντές δεν ήταν ντυμένοι με ρωσικές στρατιωτικές στολές, αλλά φορούσαν φουστανέλα, όπως στην Ελληνική Επανάσταση του 1821

Οι Έλληνες εθελοντές έλαβαν μέρος στις μάχες του Μαρτίου του 1854, περνώντας στη δεξιά όχθη του Δούναβη, και το Μάιο του ίδιου έτους στη μάχη εναντίον των Τούρκων στο νησί Ραντομάν. Το καλοκαίρι του 1854, στον βραχίονα Σωλήν, ο Χρυσοβέργης με το βαθμό του λοχαγού, και επικεφαλής 25 Ελλήνων εθελοντών έδωσε μάχη ενάντια σε βρετανικό άγημα 700 στρατιωτών. Κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης οι Βρετανοί έχασαν έξι αξιωματικούς και 72 στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένου του αριστοκράτη Ρίτσαρντ Πάρκερ Χάϊντ IV. Αυτός ήταν ο λόγος που για τη μάχη αυτή έγινε συζήτηση στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Στις αρχές του 1855 η Λεγεώνα, η οποία αριθμούσε περίπου 800 εθελοντές, μεταφέρθηκε στην Κριμαία. Με το λάβαρο της Λεγεώνας όπου ήταν γραμμένο στα ελληνικά "Για την Ορθοδοξία". Έλαβε μέρος στην επίθεση της Ευπατόριας στις 5 Φλεβάρη του 1855, όπου έχασε μερικές δεκάδες άτομα σκοτωμένους και 30 τραυματίες, συμπεριλαμβανομένων των αξιωματικών Χρυσοβέργη και Σταμάτη. Ο τελευταίος αργότερα πέθανε από τις πληγές του. Μετά την Ευπατόρια η Ελληνική Λεγεώνα συμμετείχε στην άμυνα της Σεβαστούπολης, ως μέρος της φρουράς από τις 1 Μαρτίου μέχρι τις 27 Αυγούστου 1855 και στη Μάχη του Μαύρου ποταμού στις 16 Αυγούστου. Στο τέλος του πολέμου σε 735 λεγεωνάριους απονεμήθηκαν τα μετάλλια “Για την άμυνα της Σεβαστούπολης”. Περισσότεροι από 500 Έλληνες εθελοντές έχουν πέσει στο πεδίο της μάχης και πέθαναν από ασθένειες.

Τον Ιούνιο του 1856 η Λεγεώνα διαλύθηκε. Μερικοί από τους εθελοντές αρνήθηκαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για τον φόβο των διώξεων από τις τουρκικές αρχές, καθώς πολλοί ήταν Τούρκοι υπήκοοι. 201 εθελοντές έχουν εγκατασταθεί στη Μαριούπολη, όπου τον 18ο αιώνα, είχε εγκατασταθεί ο γηγενής ελληνικός πληθυσμός της Κριμαίας. Οι Λεγεωνάριοι ονόμασαν το χωριό τους Νόβο Νικολάγιεβκα προς τιμήν της Λεγεώνας του αυτοκράτορα Νικολάου. Αργότερα, στην καθομιλουμένη της Μαριούπολης έλαβε το όνομα Βολοντιόροβκα: το χωριό των εθελοντών. Το 1864, ο συνταξιούχος πια συνταγματάρχης Χρυσοβέργης έγραψε ένα υπόμνημα προς τις ρωσικές αρχές για να στήσει μνημείο για τους Έλληνες, που έπεσαν στον πόλεμο της Κριμαίας. Το σχέδιο του αυτό δεν υλοποιήθηκε. Σήμερα, στη Σεβαστούπολη υπάρχει μια αναμνηστική πλάκα προς τιμήν της ελληνικής Λεγεώνας.

------

Ο Πόντιος στο σινεμάΕίναι ένας Πόντιος και πάει και βλέπει μία ταινία για 10η φορά. Σε μία σκηνή

που ο ήρωας πέρναγε από μία ριψοκίνδυνη αποστολή τον ρωτάει ο διπλανός του:- Θα αντέξει;Και αυτός απαντάει:- Ναι.- Το έχεις ξαναδεί;- Ναι!Μετά από λίγο ο ήρωας πεθαίνει, και ο διπλανός τον ξαναρωτάει:- Μα καλά δεν μου είχες πει ότι θα τα κατάφερνε; Είπες ότι είχες ξαναδεί την

ταινία!- Ε, νόμιζα ότι θα είχε πια μάθει από τα λάθη που έκανε τις άλλες φορές...

Άσχημες γυναίκεςΔεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες. Υπάρχουν άντρες που δεν πίνουν.

Μία βδομάδα ζωήςΣτο ιατρείο:Γιατρός: Δυστυχώς, κύριε, έχετε μόνο μια εβδομάδα ζωής...Άνδρας: Γιατρέ μου, τι είναι αυτά που λες;;; (σοκαρισμένος). Πες μου τι

μπορώ να κάνω για να ζήσω έστω λίγο παραπάνω, σε παρακαλώ...Γ: Τηγανιτά τρως;Α: Ναι.Γ: Θα τα κ όψεις!Α: Αν είναι να ζήσω παραπάνω...Γ: Λιπαρά τρως;Α: Ναι.Γ: Θα τα κόψεις!Α: Αν είναι να ζήσω παραπάνω...Γ: Ξενυχτάς;Α: Ναι.Γ: Θα το κόψεις!Α: Αν είναι να ζήσω παραπάνω...Γ: Σεξ κάνεις συχνά;Α: Ναι.Γ: Θα το κόψεις!Α: Αν είναι να ζήσω παραπάνω...Γ: Καπνίζεις;Α: Ναι.Γ: Θα το κόψεις!Α: Αν είναι να ζήσω παραπάνω...Γ: Αλκοόλ πίνεις;Α: Ναι.Γ: Θα το κόψεις!Α: Εντάξει γιατρέ μου, αλλά δε μου είπες, αν κάνω όσα είπες πόσο παραπάνω

θα ζήσω;Γ: Πάλι μια βδομάδα θα ζήσεις... αλλά θα σου φανεί αιώνας...--------

Οι ωκεανοί “αδειάζουν” από ζωήΤα ψάρια κλόουν και η θαλάσσια ανεμώνη, που τους προσφέρει καταφύγιο

στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο στα ανοικτά της ανατολικής Αυστραλίας,

απειλούνται άμεσα από τις επιπτώσεις της ρύπανσης των θαλασσών και της κλιματικής αλλαγής, όπως επισήμανε σε χθεσινή του έκθεση το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF).

Τα ψάρια κλόουν και η θαλάσσια ανεμώνη, που τους προσφέρει καταφύγιο στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο στα ανοικτά της ανατολικής Αυστραλίας, απειλούνται άμεσα από τις επιπτώσεις της ρύπανσης των θαλασσών και της κλιματικής αλλαγής, όπως επισήμανε σε χθεσινή του έκθεση το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF).

Δραματική είναι η συρρίκνωση των πληθυσμών των θαλάσσιων ειδών κατά τα τελευταία 40 χρόνια, αφού σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 50τοις εκατό. Κάποια είδη φαίνεται ότι υποφέρουν περισσότερο από την απώλεια των οικοσυστημάτων τους, την υπεραλίευση των θαλασσών, την αύξηση της θερμοκρασίας αλλά και της οξύτητας των υδάτων. Αυτό είναι το κεντρικό νόημα της έκθεσης του παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση, που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ζώα και τα φυτά της θάλασσας παρουσιάζεται με λεπτομέρεια στην έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση, η οποία τιτλοφορείται “Ζωντανός Γαλάζιος Πλανήτης”.

Μέσα από τις σελίδες της ξεδιπλώνονται οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ωκεανοί. Τεράστιες πιέσεις (διαφορετικής αιτιολογίας) που ασκούνται στο παγκόσμιο ωκεάνιο οικοσύστημα δημιουργούν τρομακτικές δυσκολίες για κάθε ον που ζει στις θάλασσες.

Κάποια από τα υδάτινα οικοσυστήματα, όπως παραδείγματος χάρη τα μαγκρόβια αλλά και γενικότερα η θαλάσσια χλωρίδα, από την οποία εξαρτούν την επιβίωση τους πολλά είδη, έχουν συρρικνωθεί σημαντικά, ενώ οι πληθυσμοί εμπορικώς εκμεταλλεύσιμων ιχθύων, όπως είναι ο τόνος και το σκουμπρί, έχουν μειωθεί κατά 75 τοις εκατό από το 1970.

Σημαντικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, που θεωρούνται “τα τροπικά δάση των ωκεανών” εξαιτίας της πολυποικιλότητας των έμβιων όντων που φιλοξενούν. Η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου καθώς επισημαίνει ότι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι κινδυνεύουν με αφανισμό έως το 2050 εφόσον εξακολουθήσει η αύξηση της οξύτητας των θαλάσσιων υδάτων που προκαλείται λόγω των συνεχώς αυξανόμενων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Η έκθεση, αξίζει να σημειωθεί, εκπονήθηκε μετά την αξιολόγηση των δημοσιευμένων επιστημονικών μελετών αλλά και του λεγόμενου Δείκτη Ζωντανού Πλανήτη, μία βάση δεδομένων της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου. Πρόκειται για μία από τις πιο ενδελεχείς μελέτες της θαλάσσιας ζωής που έγιναν ποτέ έως σήμερα.

Για να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα, οι συντάκτες της έκθεσης μελέτησαν ένα ευρύτατο φάσμα θαλάσσιων ειδών από τα ψάρια μέχρι τις θαλάσσιες χελώνες και τα Ολοθουροειδή, τα λεγόμενα και “θαλάσσια αγγούρια”, αλλά και εκατοντάδες θαλάσσια φυτά, από τα μαγκρόβια μέχρις τις Ποσειδωνίες.

Ενδεικτικά η έκταση που καταλαμβάνεται από τις Ποσειδωνίες έχει περιοριστεί κατά 30 τοις εκατό μέσα στον τελευταίο αιώνα, όπως εξάλλου και η έκταση που καλύπτεται από μαγκρόβια, η οποία μειώθηκε κατά 20 τοις εκατό την περίοδο 1980 έως 2005, εξαιτίας της εντατικής εκτροφής γαρίδας και άλλων υδατοκαλλιεργειών.

“Εντός μιας γενιάς, η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημία στους ωκεανούς εξαιτίας της υπεραλίευσης αλλά και της καταστροφής του γόνου. Πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές στην προσέγγισή μας,

προκειμένου να εξασφαλίσουμε ωκεανούς γεμάτους από ζωή στις επόμενες γενιές”, δήλωσε ο Μάρκο Λαμπερτίνι, γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση.

Δραματική, όμως, αποδεικνύεται και η μείωση των πληθυσμών των ειδών που αλιεύονται για εμπορικούς σκοπούς, με μεγαλύτερα θύματα να αποδεικνύονται τα Σκουμπροειδή (σκουμπρί, τόνος και σαρδέλα) που σε πολλές περιπτώσεις εμφάνισαν συρρίκνωση του πληθυσμού κατά 74 τοις εκατό την περίοδο 1970 έως 2010. Δυστυχώς, τίποτα δεν δείχνει ότι τα είδη αυτά ανακάμπτουν.

--------

Οινοπαραγωγοί αναζητούν ανθεκτικό σταφύλιΜέσα στον πυρετό δραστηριοτήτων που συνοδεύει την εποχή του συγκομιδής

των σταφυλιών στην περιοχή του βαθυκόκκινου Μποζολέ, περνούν απαρατήρητες οι προσπάθειες που καταβάλλονται προκειμένου να αντιμετωπισθεί ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την οινοποιία: η κλιματική αλλαγή.

Επιστήμονες και οινοπαραγωγοί φυτεύουν καινούργιες ποικιλίες σταφυλιού, με σκοπό να δουν ποιοι τύποι κλημάτων θα τα κατάφερναν καλύτερα υπό συνθήκες ακραίας ξηρασίας. Ο Ζαν Μισέλ Ντεσπεριέ του ερευνητικού κέντρου των οινοπαραγωγών του Μποζολέ, του Sicarex, επιβλέπει τους ερευνητές καθώς μαζεύουν, ξεχωρίζουν και ζυγίζουν τα σταφύλια που πιθανώς κάποτε να διασφαλίσουν την επιβίωσης της γαλλικής οινοβιομηχανίας. Μετά τον τρομερό καύσωνα του 2003, το θερμότερο ευρωπαϊκό καλοκαίρι από τότε που τηρούνται αρχεία, οι Γάλλοι οινοπαραγωγοί κατάλαβαν ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να μεταβάλει δραματικά τον τρόπο δουλειάς τους. Το φετινό καλοκαίρι αποτέλεσε μία ακόμα προειδοποίηση, καθώς ήταν το τρίτο θερμότερο καλοκαίρι από το 1900.

Ο φετινός καύσωνας προκάλεσε την πρόωρη ωρίμανση των σταφυλιών στο Μποζολέ. Όπως επισημαίνει ο Μπερνάντ Σατλέ, διευθυντής του ερευνητικού κέντρου Sicarex, “η κλιματική αλλαγή, επί του παρόντος, έχει θετικά αποτελέσματα για τα βόρεια οινοποιεία, σαν το δικό μας. Τα σταφύλια είναι πιο όμορφα και δεν υπάρχουν ασθένειες που συνδέονται με την υγρασία. Μελλοντικά, όμως, η μεγάλη ξηρασία ή οι καταρρακτώδεις βροχές μπορεί να πλήξουν την παραγωγή. Η ζέστη σημαίνει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη και κατά συνέπεια μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε οινόπνευμα, κάτι που θα πρέπει οι οινοπαραγωγοί να μάθουν να διαχειρίζονται”.

Οι οινοποιοί, για να αντιμετωπίσουν τον επερχόμενο κίνδυνο, προσπαθούν να βρουν ένα σταφύλι ανθεκτικό στις διαδοχικές περιόδους ξηρασίας και βροχών που θα παράγει πάντα ολόγλυκους καρπούς. Οι καρποί θα πρέπει να είναι μεγάλοι με σκληρό δέρμα και χαλαρά τσαμπιά, ώστε να επιτρέπεται το στέγνωμά τους με αέρα. Τέτοιοι καρποί περιέχουν περισσότερη τανίνη, που προσδίδει το όμορφο χρώμα στο κρασί. Ένα κλήμα που πλησιάζει το ιδανικό βρέθηκε στη δυτική Ελβετία. Πρόκειται για μείγμα Γκαμαρέ και Γκαμέ. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουν, η προσθήκη μιας νέας ποικιλίας είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο.

----

Σμύρνη: Γοητευτική ΜικρασιάτισσαΕικόνες, σκέψεις και μοναδικές εμπειρίες στη γειτονιά του Αιγαίου.Γεμάτη εικόνες και συναισθήματα είναι η Σμύρνη. Τόσο πολλές και τόσο

αντιθετικές μεταξύ τους, που είναι σαν να συμπυκνώνεται εδώ πέρα όλο το “είναι” της Τουρκίας, ακριβώς στο σημείο εκείνο όπου η Δύση συναντά την Ανατολή. Και έχει κι απ’τα δύο. Και Δύση, και Ανατολή. Κι έχει και λίγη... Ελλάδα, παρόλο που αυτό δεν το καταλαβαίνεις για κανένα λόγο αν δεν πας διαβασμένος ή αν δεν

“κρατάς” από εδώ.Εννέα και πλέον δεκαετίες μετά την Καταστροφή του ’22 και με σχεδόν

ανύπαρκτο το ελληνικό στοιχείο, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας (και δεύτερη πιο τουριστική), με τους 4.500.000 κατοίκους και τα πέντε πανεπιστήμια, είναι μια σύγχρονη πόλη που απολαμβάνει την “από δω” μεριά του Αιγαίου. Έχει ένα τεράστιο παραλιακό μέτωπο, αριστοκρατικές συνοικίες αλλά και φαβέλες (με εσωτερικούς μετανάστες, πολλοί εκ των οποίων είναι κουρδικής καταγωγής), πολλή νεολαία, μοντέρνες γυναίκες και άλλες με μαντίλες, πιστούς που προσεύχονται κάθε φορά που ακούγεται η φωνή του μουεζίνη και άλλους που συνεχίζουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους. Όλοι, όμως, πίνουν νερό στο όνομα του Κεμάλ Ατατούρκ, το πρόσωπο του οποίου δεσπόζει σχεδόν παντού, σε σημαίες και αφίσες, σπίτια, καταστήματα και δρόμους, αλλά και σε ένα τεράστιο γλυπτό φιλοτεχνημένο σε βράχο λίγο έξω από το κέντρο της πόλης.

Με ιστορία που μετράει πάνω από 8.000 χρόνια [υπάρχουν σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι τόσο εντός της πόλης (όπως η Αγορά) όσο και λίγο παραέξω (η Έφεσος και η Πέργαμος απέχουν μία ώρα δρόμο από εδώ)] αλλά και ιδιόμορφο παρελθόν (το οποίο σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την αλλοτινή ελληνική παρουσία), η Σμύρνη φαίνεται πως διαγράφει μια δική της, κάπως αυτόνομη πορεία εντός της Τουρκίας. Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, οι νέοι και μορφωμένοι κυρίως κάτοικοί της που καμαρώνουν ότι ζουν στο πιο ριζοσπαστικό περιβάλλον της χώρας και δεν είναι καθόλου τυχαίο ασφαλώς ότι στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές σημειώθηκε σημαντική μείωση της δύναμης του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν. “Όσο έχουμε τη δυνατότητα να ψηφίζουμε, ελπίζουμε και στην αλλαγή”, μου λέει λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές η συντονίστρια εκδηλώσεων Deniz Can.

Η Σμύρνη θυμίζει λίγο τη Θεσσαλονίκη. Ολόκληρη βλέπει τη θάλασσα, ο κόσμος της κινείται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς απ’ό,τι στην Κωνσταντινούπολη, την ίδια στιγμή ωστόσο που (για εμάς τουλάχιστον τους επισκέπτες της) προσφέρει όλα τα καλά της Πόλης. Μπορεί να μην έχει Βόσπορο και Αγία Σοφιά, αλλά δεν έχει επίσης και εκείνο τον συνωστισμό, που κουράζει και... τρομάζει.

Εδώ κυκλοφορείς άνετα, τρως πολύ, καλά και φθηνά, πιάνεις κουβέντα με τον κόσμο: οι περισσότεροι δεν μιλούν Αγγλικά, αλλά θέλουν οπωσδήποτε να σε κεράσουν έναν τούρκικο καφέ ή τσάϊ (μαγικός ο ήχος από τα κουταλάκια που χτυπούν στα τοιχώματα των γυάλινων μικρών ποτηριών καθώς ανακατεύεται η ζάχαρη στο τσάϊ), κάνεις αγορές (κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων) στο τεράστιο υπαίθριο παζάρι της, που όπως ο Serdar, ένας πωλητής “τσακάλι” στην είσοδο πίσω από την κεντρική πλατεία Κονάκ, μας πληροφορεί ότι η έκτασή του είναι όσο πενήντα γήπεδα ποδοσφαίρου.

Αν σου φτάσει ο χρόνος, ξεγλιστράς από τα σοκάκια του παζαριού, αρπάζεις ένα ταξί (που τα περισσότερα έχουν καλυμμένα τα καθίσματά τους με κιλίμια και γενικώς είναι φθηνά) και ανεβαίνεις προς το Kadifekale, το κάστρο πάνω στο λόφο για πανοραμική θέα στην πόλη, αλλά και για να έχεις την ευκαιρία να κατηφορίσεις έπειτα προς το κέντρο μέσα από τα στενά (αριθμημένα όλα τους) σοκάκια με τα αυθαίρετα σπίτια, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω. Εδώ δεν έχει νόημα να ανοίξεις χάρτη. Απλώς κατεβαίνεις προς τη θάλασσα μετρώντας απότομες κατηφόρες, αμέτρητα χαμόγελα παιδιών και άλλα τόσα απορημένα βλέμματα ενηλίκων (εδώ οι περισσότερες γυναίκες, μαμάδες και γιαγιάδες, φορούν μαντίλες) που αναρωτιούνται τι δουλειά έχουν δύο ξένοι, “τουρίστες θα είναι μάλλον”, στις γειτονιές τους.

Κι έπειτα, προς το απόγευμα, βολτάρεις στη μεγάλη παραλία. Αυτή είναι η

ώρα της Σμύρνης. Ξεκινάς από την προκυμαία (εκεί απ’όπου έφυγαν τότε οι Έλληνες) και συνεχίζεις προς την “καλή” περιοχή της πόλης, την παλιά ελληνική συνοικία, το Alcansak. Κηπουροί το πρωί και καθαριστές το βράδυ περιποιούνται τους δημόσιους χώρους, τα πάρκα και τις παραλιακές καταπράσινες, ολάνθιστες νησίδες, όπου καιρού επιτρέποντος κατεβαίνει και... αποχαιρετά τον ήλιο που δύει στο βάθος ολόκληρη η πόλη.

Καφέ, ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια γεμάτα κόσμο, άλλοι βολτάρουν με ποδήλατα και άλλοι με τα πόδια, άλλοι ψαρεύουν και άλλοι σηκώνουν χαρταετούς. Φωτογραφίες μπροστά στα σπουδαία μνημεία, αγάλματα και γλυπτά της παραλίας, σέλφι με φόντο το ηλιοβασίλεμα, πικνίκ, αυτοσχέδιες μουσικές και μπίρες στα γρασίδια. Όλοι είναι εδώ. Όλοι απολαμβάνουν την πόλη, κάτοικοι και επισκέπτες. Όλοι χαζεύουν το Αιγαίο και το κόκκινο σημαδάκι που βουτάει στη θάλασσα μέχρι να σκοτεινιάσει εντελώς και η κίνηση να μεταφερθεί πιο μέσα, στα στενά και στους κεντρικούς δρόμους της ωραίας γειτονιάς, που το πρωί είναι γεμάτοι εμπορικά καταστήματα και το βράδυ, φαγάδικα, καφέ και μπαρ.

Γεμάτη φοιτητές, η Σμύρνη έχει ζωή όλες τις ημέρες και τις νύχτες της εβδομάδας. Έχει ωραία λάϊβ Τετάρτη βράδυ, έχει εστιατόρια και ταβέρνες γεμάτες κόσμο μέχρι αργά, έχει κάτι για τον καθένα. Σαν και ‘δω. Μια γειτονιά είμαστε άλλωστε!

------

Στις 21 Νοεμβρίου η “σέντρα” στο Μουντιάλ του ΚατάρΤις ημερομηνίες διεξαγωγής του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ το 2022,

του πρώτου Μουντιάλ που θα πραγματοποιηθεί χειμώνα, γνωστοποίησε την Παρασκευή η FIFA.

Όπως ανακοινώθηκε μετά τη συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής της Ομοσπονδίας στη Ζυρίχη, η σέντρα του τουρνουά θα πραγματοποιηθεί στις 21 Νοεμβρίου, ενώ ο τελικός θα διεξαχθεί στις 18 Δεκεμβρίου.

Υπενθυμίζεται πάντως ότι οι αναθέσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων στο Κατάρ το 2022 και τη Ρωσία τέσσερα χρόνια νωρίτερα, βρίσκονται στο “μικροσκόπιο” των ελβετικών Αρχών, μετά το μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς που ξέσπασε στη FIFA και εμπλέκει αξιωματούχους της Ομοσπονδίας με κατηγορίες για δωροδοκία.

Μάλιστα, η ίδια η FIFA έχει επισημάνει ότι αμφότερες οι δύο διοργανώσεις ενδέχεται να αλλάξουν χώρα διεξαγωγής, αν υπάρξουν καθαρές αποδείξεις που θα επιβεβαιώνουν τις κατηγορίες.

------

Τι θα συνέβαινε εάν εξαφανίζονταν τα κουνούπια;Μία απώλεια των κουνουπιών θα έθετε σε κίνδυνο την επιβίωση πολλών

ζώων, λένε οι επιστήμονες.Εάν ο πλανήτης γλίτωνε από τα κουνούπια, θα υπήρχαν κάποιες αρνητικές

περιβαλλοντικές επιπτώσεις;Είναι αδύνατον να γνωρίζουμε κάτι τέτοιο με σιγουριά, διότι, πρώτον, τα είδη

των κουνουπιών είναι πάρα πολλά και καλύπτουν πολλά διαφορετικά περιβάλλοντα, δεύτερον, τρέφονται και αποτελούν τροφή για ένα μεγάλο εύρος άλλων πλασμάτων, και τέλος, διότι δεν έχουν μελετηθεί οι περισσότερες από αυτές τις αλληλεπιδράσεις.

Είναι όμως φυσικό οι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται από τα ενοχλητικά τσιμπήματα και επωμίζονται το βάρος των ασθενειών που αυτά μεταδίδουν, να ελπίζουν ότι η απάντηση είναι όχι.

Πολλά πτηνά, νυχτερίδες, αμφίβια, ψάρια, αράχνες και άλλα έντομα τρέφονται με κουνούπια. Πολλοί ειδικοί στον έλεγχο των κουνουπιών λένε ότι, παρότι οι θηρευτές δεν καταναλώνουν αρκετά κουνούπια ώστε να ελεγχθεί ο πληθυσμός τους, μία απώλεια των κουνουπιών θα έθετε σε κίνδυνο την επιβίωσή τους.

Μία επιστημονική έρευνα όσον αφορά την εξάλειψη των κουνουπιών, η οποία δημοσιεύθηκε το 2010 στο επιστημονικό περιοδικό Nature, κλείνει με ένα σχόλιο του επικεφαλής της Αμερικανικής Εταιρείας Ελέγχου Κουνουπιών, ο οποίος σημειώνει ότι η εξολόθρευσή τους θα αναστάτωνε τα περιβάλλοντα στα οποία δραστηριοποιούνται και ότι “κάτι άλλο, καλύτερο ή χειρότερο, θα αναλάμβανε δράση”.

---------

Το αίνιγμα των πορτρέτων του ΦαγιούμΧαμένος κρίκος στην αλυσίδα της αρχαίας ζωγραφικής, τα πορτρέτα του

Φαγιούμ ήρθαν στο φως στα τέλη του περασμένου αιώνα προβληματίζοντας έναν μικρό κύκλο μελετητών και συλλεκτών που έσκυψαν επάνω τους με ενδιαφέρον, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουν να εξηγήσουν τι κρυβόταν πίσω από τα περίεργα πρόσωπα με τα σφιχτά σφραγισμένα χείλη και τα φλογερά μάτια. Τα πορτρέτα, που αποδίδουν με ρεαλιστικό τρόπο άλλοτε γυναίκες, άλλοτε άνδρες και άλλοτε παιδιά, κράτησαν το μυστικό τους και, κατά κάποιον τρόπο, τις αποστάσεις τους από το ευρύτερο κοινό. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα εκατό χρόνια για να γίνουν γνωστά στον κόσμο, χωρίς ωστόσο, ακόμη και τώρα, να έχουν κατακτήσει την πλήρη κατανόηση. Σε αυτό ίσως κάποιο ρόλο πρέπει να έπαιξε το ότι πρόκειται για νεκρικά πορτρέτα, το ότι δηλαδή από την αρχή προορισμός τους ήταν η μελλοντική ζωή: έγιναν για να συνοδεύσουν τον νεκρό στον άγνωστο άλλον κόσμο. Αν τώρα σε αυτό προστεθεί το ότι πρόκειται για ένα επίσης άγνωστο είδος ζωγραφικής που προβλημάτισε ακόμη και τους ειδήμονες ως προς το πού να το εντάξουν, καταλαβαίνουμε γιατί οι νεκρικές προσωπογραφίες του Φαγιούμ είναι ακόμη τυλιγμένες με έναν πέπλο μυστηρίου. Επί έναν αιώνα τα μεγάλα μουσεία ήταν αναποφάσιστα αν έπρεπε να τις εντάξουν στις αιγυπτιακές, στις κοπτικές ή στις ελληνορωμαϊκές συλλογές τους και το μόνο που έκαναν ήταν να τις παρουσιάζουν ως είδος αξιοπερίεργο, πάντα στο περιθώριο πότε της μιας και πότε της άλλης από αυτές τις συλλογές.

Στον κήπο της ΑιγύπτουΣήμερα μας είναι γνωστά περισσότερα από 1.000 πορτρέτα του Φαγιούμ που

βρίσκονται σκορπισμένα σε μεγάλα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Πρόκειται για το μεγαλύτερο corpus ζωγραφικής που έφθασε στις ημέρες μας από την αρχαιότητα. Τα περισσότερα από τα πορτρέτα αυτά προέρχονται από την περιοχή του Φαγιούμ, ένα νομό της αρχαίας Αιγύπτου που κάλυπτε μια μεγάλη και εύφορη κοιλάδα κάπου 60 χιλιόμετρα νοτίως του Καϊρου, στη δυτική όχθη του Νείλου. Από τους αρχαίους χρόνους η περιοχή του Φαγιούμ ονομαζόταν “ο κήπος της Αιγύπτου” για την οργιαστική βλάστησή της. Ήταν μια πλούσια κοιλάδα που φάνταζε σαν όαση στη σιωπή της απέραντης ερήμου. Στο κέντρο της κοιλάδας που θυμίζει μια φυσική λεκάνη βρισκόταν η λίμνη Μοίριδα, που έμοιαζε με θάλασσα όταν τα καλοκαίρια ξεχείλιζε ο Νείλος και τα νερά του πλημμύριζαν την περιοχή. Όταν τα νερά αποσύρονταν, οι άνθρωποι που κατοικούσαν στα υψηλότερα σημεία της κοιλάδας καλλιεργούσαν την εύφορη γη. Οι πόλεις ήταν κτισμένες στις παρυφές των λόφων που ζώνουν το Φαγιούμ και εκεί κοντά οι άνθρωποι συνήθιζαν να θάβουν τους νεκρούς τους. Πολύ παλιά, στον 19ο αιώνα π.Χ., ο Φαραώ Αμενεμχάτ Γ’ έκτισε την

πυραμίδα του στη Χαουάρα του Φαγιούμ και άνοιξε κανάλια προσπαθώντας να ελέγξει τη ροή των νερών για να προστατεύσει την κοιλάδα από τις πλημμύρες. Φαίνεται όμως ότι οι προσπάθειές του δεν πέτυχαν και το μέρος ξεχάστηκε.

Η δεύτερη περίοδος άνθησης του Φαγιούμ ήρθε στα ελληνιστικά χρόνια, όταν στην Αλεξάνδρεια βασίλευε ο Πτολεμαίος Β’ ο Φιλάδελφος. Ο Φιλάδελφος λοιπόν έδωσε στο Φαγιούμ το όνομα της αδελφής και συζύγου του Αρσινόης και ονόμασε την πόλη που έκτισε εκεί Φιλαδέλφεια. Η κοιλάδα εξακολουθούσε να είναι εύφορη και τώρα κοντά στους Αιγυπτίους ζούσαν αρμονικά Έλληνες, Σύριοι, Ρωμαίοι, Νούβιοι και Εβραίοι. Ήταν μια πολυεθνική κοινωνία, δεκτική στα διαφορετικά ήθη που προέρχονταν από άλλους τόπους και άλλες φυλές. Οι πλούσιες τάξεις των γαιοκτημόνων και των εμπόρων ζούσαν στις παρυφές της “λεκάνης” του Φαγιούμ και οι Αιγύπτιοι ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης. Όπως και στην υπόλοιπη Αίγυπτο, αυτά τα χρόνια οι άνθρωποι μιλούσαν ελληνικά. Εξακολουθούσαν όμως να λατρεύουν τους αιγυπτίους θεούς και να διατηρούν τα παλιά θρησκευτικά έθιμα. Το Φαγιούμ γνώρισε σε αυτήν την περίοδο μεγάλη άνθηση, που συνεχίστηκε και στους πρώτους τρεις αιώνες της Ρωμαιοκρατίας. Τελικά, οι φόροι που επέβαλλαν οι Ρωμαίοι έπληξαν κατά κύριο λόγο τους πλούσιους γαιοκτήμονες, που σιγά σιγά εγκατέλειψαν την περιοχή, η οποία στη συνέχεια σκεπάστηκε από την άμμο που οι άνεμοι έφερναν από την έρημο. Έτσι η κοιλάδα του Φαγιούμ ξεχάστηκε για μία ακόμη φορά και μαζί οι κάτοικοί της, τα έργα τους και οι συνήθειές τους.

Μια “βιομηχανία θανάτου”Το Φαγιούμ βγήκε ξαφνικά από τη λήθη στα τέλη του περασμένου αιώνα,

όταν ένας αυστριακός έμπορος έργων τέχνης παρουσίασε στις αγορές της Ευρώπης τα παράξενα νεκρικά πορτρέτα που, όπως ισχυρίστηκε, προέρχονταν από την Αίγυπτο και ειδικότερα από την περιοχή του Φαγιούμ. Περίπου την ίδια εποχή οι ανασκαφές του Βρετανού W. Μ. Flinders Petrie αλλά και άλλων αρχαιολόγων επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς του Αυστριακού για τις μούμιες που ήταν θαμμένες στο Φαγιούμ και οι οποίες είχαν ενσωματωμένα στο ύψος του προσώπου πορτρέτα ζωγραφισμένα σε ξύλο ή επάνω στο λινό σάβανο. Η ζωγραφική ήταν ρεαλιστική και δεν είχε καμία σχέση με την ως τότε γνωστή αιγυπτιακή παράδοση. Ορισμένα από αυτά τα πορτρέτα είναι ζωγραφισμένα με τέμπερα και άλλα με τη μέθοδο της εγκαυστικής ενώ σε λίγες μούμιες αποδίδεται ζωγραφικά ολόσωμος ο νεκρός.

Αν και τα ίδια τα πρόσωπα που απεικονίζονται κρατάνε σφιχτά σφραγισμένα τα χείλη τους για την ιστορία που εκτυλίχθηκε στο Φαγιούμ όταν μετά τους Έλληνες πήραν την εξουσία στην Αίγυπτο οι Ρωμαίοι, οι έρευνες των τελευταίων ιδίως χρόνων αρχίζουν να φωτίζουν τις άγνωστες πτυχές και σιγά σιγά η εικόνα συμπληρώνεται. Στους πρώτους τρεις αιώνες λοιπόν της Ρωμαιοκρατίας στην Αίγυπτο, στις νεκροπόλεις που βρίσκονταν έξω από τις πόλεις ανθούσε μια “βιομηχανία θανάτου” που απασχολούσε ένα μεγάλο αριθμό Αιγυπτίων οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι εκεί με τις οικογένειές τους. Το φαινόμενο δεν ήταν νέο. Οι κοινωνίες αυτές που ασχολούνταν με τον θάνατο υπήρχαν πάντα έξω από τις πύλες των αιγυπτιακών πόλεων από την εποχή των πρώτων Φαραώ. Όταν μεταφέρονταν εκεί οι νεκροί, παραδίδονταν κατ’αρχήν στους ταριχευτές, οι οποίοι ξεκινούσαν αμέσως τη μακρόχρονη διαδικασία της ταρίχευσης, που υπολογίζεται ότι διαρκούσε 70 περίπου ημέρες. Σε αυτό το διάστημα οι ιερείς έκαναν τελετουργίες, διάβαζαν ιερά κείμενα και γενικά παρακολουθούσαν όλα τα στάδια της προετοιμασίας του νεκρού ως την ταφή. Όταν όλα ήταν έτοιμα, ενσωμάτωναν στις μούμιες τα νεκρικά πορτρέτα και τις κατέβαζαν με σχοινιά σε βαθιά πηγάδια όπου η ξηρασία της αιγυπτιακής γης τις διατήρησε άθικτες ως τις ημέρες μας.

Όπως πρόσφατα αποκαλύφθηκε στο μεγάλο νεκροταφείο της αρχαίας

Αλεξάνδρειας, έτσι και εδώ υπήρχαν συμφωνίες για τις θέσεις των τάφων που ήταν καθορισμένες, όπως καθορισμένο ήταν και το έργο της κάθε συντεχνίας σε αυτήν την κοινωνία που απασχολούνταν αποκλειστικά με τη μετά θάνατον ζωή. Η ταρίχευση των νεκρών ήταν στην Αίγυπτο μια πανάρχαια και μακρόχρονη διαδικασία που συνεχίστηκε και στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας με την προσθήκη νέων ηθών. Μια τέτοια καινοτομία ήταν η εμφάνιση των προσωπογραφιών που συνόδευαν τη μούμια στον άλλον κόσμο. Σήμερα είναι σχεδόν βέβαιον ότι πολλά από τα πορτρέτα αυτά είχαν γίνει όταν ακόμη ο άνθρωπος βρισκόταν εν ζωή. Οι προσωπογραφίες φυλάσσονταν στα σπίτια και ίσως να είχαν διακοσμητική χρήση, όπως γίνεται και σήμερα. Σε ανασκαφές έχουν βρεθεί ακόμη και τα πλαίσια με τα οποία κρεμούσαν τις προσωπογραφίες στον τοίχο όσο ζούσε ακόμη ο άνθρωπος που απεικόνιζαν ενώ ακτινογραφίες έχουν αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις ότι η ηλικία του νεκρού δεν αντιστοιχούσε πάντα στην ηλικία του ειδώλου του πορτρέτου.

Αν και τα πορτρέτα χρονολογούνται στους πρώτους τρεις αιώνες της Ρωμαιοκρατίας στην Αίγυπτο, μια εποχή δηλαδή όπου ανθούσε ακόμη το ελληνικό στοιχείο, οι φυσιογνωμίες συχνά δεν έχουν τίποτα το ελληνικό και μόνο η τεχνοτροπία και ο ρεαλιστικός τρόπος με τον οποίον αποδίδονται οι μορφές μάς υποδεικνύουν ότι οι ρίζες αυτής της ζωγραφικής βρίσκονται στη σχολή της Αλεξάνδρειας και είναι ελληνικές. Τα πρόσωπα των πορτρέτων ανήκουν αναμφίβολα στην άρχουσα τάξη των οικογενειών των ρωμαίων και των ελλήνων γαιοκτημόνων και εμπόρων αλλά και σε όσους άλλους είχαν την οικονομική άνεση να εξασφαλίσουν την αθανασία με την απεικόνιση της μορφής τους στη μούμια τους. Έτσι το κοινό στοιχείο στα περισσότερα από αυτά τα έργα είναι η μοναδική ποιότητα της τέχνης που υπερβαίνει τους όποιους φυλετικούς, μορφολογικούς ή και πολιτισμικούς φραγμούς.

Επιστροφή από τη λήθηΞαφνικά πριν από μερικά χρόνια τα παράξενα πορτρέτα του Φαγιούμ βγήκαν

από την αφάνεια και από τα στενά περιθώρια ενός μικρού κύκλου καλλιεργημένων κριτικών τέχνης και συλλεκτών, οι οποίοι, είναι η αλήθεια, από την αρχή είχαν κατανοήσει την αξία τους. Μελετήθηκαν αρχαίες μαρτυρίες που βρέθηκαν στις αιγυπτιακές νεκροπόλεις και σχετίζονται με τα χρώματα και τον τρόπο που αυτά χρησιμοποιήθηκαν ενώ οι σύγχρονες αρχαιολογικές έρευνες προσέφεραν πολλά στη γνώση μας γι’αυτά τα έργα και το ίδιο έγινε και με την καταγραφή και τη μελέτη τους από διάφορους ερευνητές. Το βιβλίο της Ευφροσύνης Δοξιάδη “Τα πορτρέτα του Φαγιούμ”, που κυκλοφόρησε το 1995 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη και στην Αμερική και ένα χρόνο αργότερα και στην Ελλάδα, έφθασε έτσι την κατάλληλη στιγμή. “Εδώ η ώρα των πορτρέτων του Φαγιούμ είχε φθάσει” σημείωνε ο Νίκος Γιανναδάκης.

Στο τέλος Ιουνίου, στις ανακαινισμένες αίθουσες του Μουσείου Μπενάκη, οι ρωμαίες δέσποινες και οι άνδρες οι σύγχρονοι του Αδριανού και των Αντωνίνων θα περιμένουν ατενίζοντας τον επισκέπτη με καρτερία, φορώντας τα χρυσά τους στεφάνια και τα κοσμήματα, και στις κομμώσεις των γυναικών δεν θα έχει κουνηθεί τρίχα. Μόνο οι διαφορές στο χρώμα του δέρματος, που άλλοτε είναι λευκό κι άλλοτε μελαψό, και οι διαφορετικές ενδυμασίες θα προδίδουν την ποικιλόμορφη σύσταση της κοινωνίας από την οποία προέρχονται. Το ζητούμενο αυτής της έκθεσης είναι η επιβεβαίωση της συνέχειας της τέχνης από την ελληνιστική σχολή της Αλεξάνδρειας στην πρώιμη βυζαντινή εικονογραφία. Είναι ο χαμένος κρίκος στην αλυσίδα της ζωγραφικής που σήμερα πιστεύεται πως βρίσκεται πίσω από αυτές τις παράξενες μορφές με το φλογερό βλέμμα και τα σφιχτά σφραγισμένα χείλη. Είναι, τέλος, οι φευγαλέες και άπιαστες σκιές που αναδύονται από την αιγυπτιακή έρημο και

πρόφτασαν να δουν τις τελευταίες αναλαμπές της φθίνουσας Αλεξάνδρειας και τα πρώτα σκιρτήματα του επερχόμενου χριστιανισμού. Είναι η δύσκολη μετάβαση από την ειδωλολατρία στον χριστιανισμό και είναι μαγευτικές.

-----

Αποφθέγματα, Γνωμικά, ΡήσειςΝαπολέων Βοναπάρτης- Ένωση για τη λαϊκή σωτηρία, ένωση, αν θέλουμε να μείνουμε έθνος

ανεξάρτητο.- Η ζωή είναι σπαρμένη με τόσους σκοπέλους και είναι ίσως η πηγή τόσων

κακών, που ο θάνατος δεν είναι το μεγαλύτερο απ’όλα.- Η ικανότητα μένει άχρηστη δίχως ευκαιρία.- Η ωραιότερη απ’όλες τις γυναίκες είναι αυτή που έτυχε εμείς να

αγαπήσουμε.- Μια ωραία γυναίκα αρέσει στα μάτια, μια καλή γυναίκα αρέσει στην καρδιά.

Η μία είναι ένα στολίδι, η άλλη ένας θησαυρός.- Ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα ζώο πιο τέλειο απ’όλα τ’άλλα και που κρίνει

καλύτερα.- Ο πόλεμος δεν είναι τίποτε άλλο από έργο βάρβαρων ανθρώπων που

μ’αυτόν επιδιώκουν να υποδουλώσουν άλλους ανθρώπους.- Τι είναι ο θρόνος; Ένα κομμάτι χρυσωμένο ξύλο, σκεπασμένο με βελούδο.

Εγώ είμαι το κράτος, εγώ μόνο είμαι εδώ ο αντιπρόσωπος του λαού. Η Γαλλία έχει περισσότερη ανάγκη από μένα, απ’ότι εγώ τη Γαλλία.

- Υπάρχουν συκοφαντίες, όπου και η αγνότητα χάνει το θάρρος της.-----

Η ευχή του Αριστοτέλη στο νεογέννητο ΑλέξανδροΟ μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης κλήθηκε να εκφωνήσει λόγο μπροστά στο

λίκνο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν αυτός γεννήθηκε. Ο Αριστοτέλης, που υπήρξε κατόπιν, ως γνωστόν, διδάσκαλος του Αλέξανδρου, είπε μονάχα τα εξής:

Εύχομαι, όταν μια μέρα γίνεις βασιλιάς να είσαι το ίδιο αδιάφορος και απαθής στη γλώσσα της κολακείας, όπως είσαι αδιάφορος κι απαθής στο λόγο, που ο πατέρας σου με υποχρέωσε να εκφωνήσω τώρα μπροστά σου.

-----

Ήξερες ότι...- Ο κοντύτερος άνθρωπος που κατοίκησε επί της Γης ήταν ο νεπαλέζος

αγρότης Τσάντρα Μπαχαντούρ Ντάνγκι. Είχε ύψος 0,546 μ., ζύγιζε 15 κιλά και φυσικά αποτελούσε επίλεκτο μέλος των Ρεκόρ Γκίνες.

- Το 1094 αναφέρονται για πρώτη φορά οι γόνδολες στη Βενετία.- Η μαργαρίνη χρωστάει το όνομά της στην ελληνική λέξη μαργαριτάρι.- Το 1979 χιόνισε για πρώτη φορά στη Σαχάρα.- Στην αρχαία Αίγυπτο, αν ο ασθενής πέθαινε στην εγχείρηση, ο γιατρός

ακρωτηριαζόταν και από τα δύο χέρια.- Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες που έμεναν ανύπαντροι μετά τα 30 τους, έχαναν το

εκλογικό τους δικαίωμα και τους απαγορευόταν η συμμετοχή σε αγώνες.- Το σύμβολο της Πομπηίας, της ρωμαϊκής πόλης που καταστράφηκε από τον

Βεζούβιο, ήταν ο φτερωτός φαλλός. Τα περισσότερα αντικείμενα που ήρθαν στο φως με τις ανασκαφές ήταν φαλλόμορφα.

- Το 1726 ο Σαρλ Σανσόν κληρονόμησε από τον πατέρα του τη θέση του

Δημίου του Παρισιού, όντας μόλις επτά ετών.- Στα ανάκτορα των Βερσαλιών στο Παρίσι δεν υπήρχαν τουαλέτες.- Το 1740 μία αγελάδα κρίθηκε ένοχη για μαγεία στη Γαλλία και εκτελέστηκε.- Μία χαρτοπετσέτα με τις υπογραφές των Beatles πωλήθηκε το 2001 σε

δημοπρασία στη Μελβούρνη αντί του ποσού των 48.000 δολαρίων!- Η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που επέβαλε στους κατόχους αυτοκινήτων

άδεια και αριθμό κυκλοφορίας, το 1893.- Η Πενέλοπι Μπελ ήταν η πρώτη φοιτήτρια που πέρασε τις πόρτες του

πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, το 1988, μετά από 446 χρόνια ανδροκρατίας.- Την Πρωτομαγιά του 2000, 600 βρετανοί ακτιβιστές φύτεψαν στον κήπο του

Κοινοβουλίου της χώρας τους καρότα, κρεμμύδια και μαριχουάνα! Φυσικά, η αστυνομία, μόλις ανακάλυψε τα δενδρύλλια, τα ξερίζωσε αμέσως.

- Όταν το 1694 πέθανε η βασίλισσα Μαρία Β’, όλοι οι βρετανοί δικηγόροι, σε ένδειξη πένθους, φόρεσαν μαύρες τηβέννους. Τις φορούν μέχρι σήμερα...

-----

Σταύρος Νιάρχος 1909 / 1996Από τους δυναμικότερους και πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες του 20ου

αιώνα, με διεθνή αναγνώριση και καταξίωση. Εφοπλιστής, από τους θεμελιωτές του μεταπολεμικού ελληνικού θαύματος στη ναυτιλία. Η “βεντέτα” του σε προσωπικό και επιχειρηματικό επίπεδο με τον σύγγαμβρό του Αριστοτέλη Ωνάση τροφοδότησε τις στήλες των εφημερίδων όλου του κόσμου και διαμόρφωσε μέρος του προσωπικό του μύθου.

Ο Σταύρος Νιάρχος γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 1909 στην Αθήνα. Οι γονείς του, με καταγωγή από την Λακωνία, μόλις είχαν επιστρέψει στην πατρίδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου διατηρούσαν ένα πολυκατάστημα στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του Σπύρος ασχολήθηκε με το εμπόριο λαδιού, ενώ η μητέρα του Ευγενία καταγόταν από την πλούσια οικογένεια των αδελφών Κουμάνταρου, που διατηρούσε στον Πειραιά τον αλευρόμυλο “Ευρώτας”.

Ο Σταύρος Νιάρχος τελείωσε το Βαρβάκειο και τη Νομική Αθηνών. Το 1929 άρχισε να εργάζεται στον αλευρόμυλο των θείων του και γρήγορα ξεχώρισε για τις διοικητικές ικανότητές του. Αντιλαμβανόμενος το μεγάλο κόστος από την εισαγωγή σιταριού από την Αργεντινή και τη Σοβιετική Ένωση, έπεισε τους θείους του ότι θα τους συνέφερε καλύτερα εάν είχαν δικά τους πλοία. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, αγόρασε 6 πλοία αντί 120.000 δολαρίων.

Το 1930 συνάπτει τον πρώτο του γάμο με την Ελένη Σπορίδη, κόρη ναυάρχου, με την οποία χωρίζει ένα χρόνο αργότερα. Στα μέσα της δεκαετίας του '30 ο θείος του Νίκος Κουμάνταρος μεταναστεύει στις ΗΠΑ. Μετά από λίγο τον ακολουθεί και ο ανιψιός του. Το 1939 παντρεύεται σε δεύτερο γάμο την 20χρονη Μελπομένη Κάπαρη, κόρη πλοιοκτήτη από τη Σύρο και χήρα διπλωμάτη. Τον ίδιο χρόνο αυτονομείται επιχειρηματικά από τον θείο του. Ιδρύει τη Niarchos Group, με 2 πετρελαιοφόρα και 5 φορτηγά.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στρατεύεται και υπηρετεί ως Σημαιοφόρος στο Πολεμικό Ναυτικό. Συμμετέχει στις συμμαχικές επιχειρήσεις στη Νορμανδία, όπου παρασημοφορείται. Τα πλοία του μισθώνονται από τους Συμμάχους και έξι από αυτά βυθίζονται. Το 1947 χωρίζει από τη γυναίκα του Μελπομένη και η γνωριμία του με τον εφοπλιστή Σταύρο Λιβανό θα τον βάλει στα μεγάλα σαλόνια. Φλερτάρει με τη 14χρονη κόρη του Τίνα και όταν ο πατέρας της αρνείται να του δώσει το χέρι της, λόγω της μικρής της ηλικίας, παντρεύεται τη μεγαλύτερη αδελφή της Ευγενία. Τρία χρόνια αργότερα, η Τίνα παντρεύεται τον μεγάλο ανταγωνιστή του,

Αριστοτέλη Ωνάση, γεγονός που εξοργίζει τον Νιάρχο.Με τα 2.000.000 δολάρια της αποζημίωσης από τα βυθισμένα πλοία του και

τα 16 “Λίμπερτυ”, που πήρε ως δώρο από την αμερικανική κυβέρνηση, ο Νιάρχος ανακάμπτει οικονομικά και επενδύει σε μεγάλα τάνκερ. Η κίνησή του αυτή αποδεικνύεται ευφυής και θα τον καταστήσει έναν από τους μεγαλύτερους πλοιοκτήτες στον κόσμο. Για πολλά χρόνια του ανήκε ο μεγαλύτερος ιδιωτικός στόλος του κόσμου. Θα εισέλθει στη χωρεία των Κροίσων και θα ονομαστεί “Χρυσός Έλληνας”. Γίνεται εξώφυλλο στο περιοδικό “Time” με φόντο τα τάνκερ του (τεύχος 6ης, Αυγούστου 1956). Είναι η εποχή της καταξίωσης. Οι κακές γλώσσες λένε, όμως, ότι το εξώφυλλο του στοίχισε 500.000 δολάρια.

Την ίδια εποχή, ο Νιάρχος αγοράζει το νησί Σπετσοπούλα στον Αργοσαρωνικό, ακολουθώντας ανάλογη κίνηση του ανταγωνιστή του Αριστοτέλη Ωνάση με τον Σκορπιό και γίνεται ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης, με προτροπή της γυναίκας του Ευγενίας. Το 1957 αγόρασε ολόκληρη τη συλλογή του γνωστού αμερικανού ηθοποιού Έντουαρντ Ρόμπινσον, η οποία περιελάμβανε 58 έργα ιμπρεσιονιστών και μεταϊμπρεσιονιστών ζωγράφων, αντί έξι εκατομμυρίων δολαρίων.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '50 άρχισε να επενδύει στην Ελλάδα, επωφελούμενος του ευνοϊκού νομοθετικού πλαισίου. Οι δύο σπουδαιότερες επενδύσεις του είναι τα “Ελληνικά Διυλιστήρια” Ασπροπύργου (σήμερα ΕΛΔΕ) και τα “Ελληνικά Ναυπηγεία” στον Σκαραμαγκά, που για μεγάλο διάστημα υπήρξε το μεγαλύτερο ναυπηγείο στη Μεσόγειο.

Το 1965 ο Νιάρχος, που τρελαινόταν για το σκι, γνωρίζεται στο σαλέ του στην Ελβετία με τη Σαρλότ Φορντ, εγγονή του θρυλικού αυτοκινητοβιομήχανου Χένρι Φορντ. Η νεαρή Αμερικανίδα μένει έγκυος και το σκάνδαλο ξεσπάει. Η Ευγενία, η μητέρα των τεσσάρων παιδιών του (Φίλιππου, Σπύρου, Κωνσταντίνου και Μαρίας Ειρήνης), ζητά και παίρνει διαζύγιο. Ο Νιάρχος παντρεύεται με πολιτικό γάμο τη Φορντ, η οποία φέρνει στον κόσμο το πέμπτο παιδί του, την Έλενα Άννα. Στο μεταξύ, ξαναφουντώνει ο έρωτάς του για την Ευγενία. Χωρίζει με τη Φορντ, αλλά δεν χρειάζεται να ξαναπαντρευτεί την Ευγενία, καθώς το διαζύγιό τους δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, ούτε βεβαίως ο πολιτικός γάμος του με τη Φορντ.

Στις 4 Μαϊου 1970 ο Νιάρχος απασχολεί και πάλι τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων όλου του κόσμου. Η γυναίκα του Ευγενία, 44 χρονών, βρίσκεται νεκρή στη Σπετσοπούλα, κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ο ιατροδικαστής βρήκε σημάδια πάλης και μώλωπες στο σώμα της. Αυτοκτόνησε ή δολοφονήθηκε η Ευγενία; Η επίσημη εκδοχή είναι θάνατος από υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών και η υπόθεση κλείνει για τον Νιάρχο με απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, παρά την παραπεμπτική πρόταση του εισαγγελέα.

Την εκδοχή της δολοφονίας από τον Σταύρο Νιάρχο υποστηρίζει ο δημοσιογράφος Σπύρος Καρατζαφέρης στο βιβλίου του “Φάκελλος Νιάρχος” (εκδόσεις Κάκτος), επιστέγασμα της μεγάλης του δημοσιογραφικής έρευνας, που δημοσιεύθηκε σε 58 συνέχειες στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία το δίμηνο Μαϊου / Ιουνίου 1976. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός στη μυθιστορηματική εκδοχή του συμβάντος, με τίτλο “Ο Ιατροδικαστής” (εκδόσεις Λιβάνη).

Ο Νιάρχος ξεπερνά γρήγορα το χαμό της Ευγενίας και το 1971 παντρεύεται την αδελφή της Τίνα, που φαίνεται να είναι ο μεγάλος του έρωτας. Η Τίνα είχε χωρίσει το 1959 με τον Ωνάση, αφού του είχε χαρίσει τα δύο παιδιά του, Αλέξανδρο και Χριστίνα, και στη συνέχεια τον Μαρκήσιο του Μπλάντφορντ. Το 1974 η Τίνα θα πεθάνει και αυτή από βαρβιτουρικά, εξαιτίας του χαμού του γιου της Αλέξανδρου σε

αεροπορικό δυστύχημα. Οι φήμες οργιάζουν και πάλι. Η Τίνα πέθανε στο ξενοδοχείο “Ντε Σαντελιέ” του Παρισιού και ο Νιάρχος κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο.

Μετά την κρίση του 1973, ο Νιάρχος πούλησε κάποιες από τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του και επεκτάθηκε στο εμπόριο διαμαντιών και τα χρηματοοικονομικά, φθάνοντας να κατέχει το 2 τοις εκατό της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου Citybank. Επένδυσε, επίσης, στα άλογα κούρσας με εκτροφεία στη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Συνέχιζε να εμπλουτίζει τη συλλογή έργων τέχνης του με έργα των Βαν Γκογκ, Γκόγια, Ελ Γκρέκο και Ρούμπενς. Η αυτοπροσωπογραφία του Πικάσο τού κόστισε 47.850.000 δολάρια το 1989.

Οι θαλαμηγοί του (“Κρεολή”, “Ατλαντίς 1 και 2”) ήταν πλωτά μουσεία. Μοναδικοί πίνακες υπήρχαν στο σπίτι του Παρισιού (κτίσμα του 18ου αιώνα στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα), στο σαλέ του Σεν Μόριτζ, στη βίλα του στη Γαλλική Ριβιέρα, στο ρετιρέ του στο Κλάριτζ του Λονδίνου και φυσικά στη Σπετσοπούλα. Η συλλογή του, σύμφωνα με τους ειδικούς, κόστιζε πάνω από ένα 1 δισεκατομμύριο δολάρια.

Ο Νιάρχος βρισκόταν στην κορυφή και συμπεριλαμβανόταν στη λίστα με τους 100 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, σύμφωνα με τη λίστα του περιοδικού “Fortune”. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 αποσύρθηκε στο ησυχαστήριό του στο Σεν Μόριτζ, όπου πέθανε στις 16 Απριλίου 1996, χτυπημένος από μια σπάνια αρρώστια, που του είχε παραλύσει το ανοσοποιητικό του σύστημα.

Όσα είχε σκεφθεί και δεν πρόλαβε να κάνει ο ίδιος για την Ελλάδα, τα πραγματοποιεί σήμερα το “Ίδρυμα Σταύρος Σ. Νιάρχος”, που συνεστήθη με τη διαθήκη του. Δραστηριοποιείται με την παροχή δωρεών στους τομείς της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας, της υγείας, των τεχνών και του πολιτισμού. Το ίδρυμα, που διευθύνουν τα παιδιά του, ανακοίνωσε το 2006 ένα φιλόδοξο έργο: την κατασκευή Μεγάλης Βιβλιοθήκης και Λυρικής Σκηνής σ’ένα τμήμα του παλιού Ιπποδρόμου επί της Λεωφόρου Συγγρού.

------

Τέλεια λεμονόπιτα με σιρόπι και απίστευτη κρέμα λεμόνιΥλικά συνταγήςΓια τη λεμονόπιτα450 γρ. Φαρίνα1 κ.σ. μπέϊκιν πάουντερ250 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου400 γρ. ζάχαρη6 αβγά σε θερμοκρασία δωματίου2 λεμόνια ακέρωτα (το ξύσμα)300 γρ. στραγγιστό γιαούρτι2 πρέζες αλάτιλίγη άχνη ζάχαρη για το σερβίρισμαΓια το σιρόπι550 γρ. ζάχαρη400 γρ. νερόξύσμα και χυμό από 1 ζουμερό λεμόνιΓια 2 βάζα των 250 ml κρέμα λεμονιού2 μεγάλα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου3 μέτρια ζουμερά λεμόνια ακέρωτα (θα χρησιμοποιήσουμε το ξύσμα και 200

ml χυμό)1 και 1/3 φλ. ζάχαρη

ΕκτέλεσηΓια τη λεμονόπιταΚοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέϊκινκ. Χτυπάμε το βούτυρο με το σύρμα στο

μίξερ να αφρατέψει. Βροχηδόν ρίχνουμε τη ζάχαρη και τα χτυπάμε για 5’να γίνουν κρέμα.

Ένα ένα προσθέτουμε τα αβγά να απορροφούνται από το μίγμα. Προσθέτουμε το ξύσμα, το αλάτι και δυο κουταλιές από το συνολικό αλεύρι. Προσθέτουμε το γιαούρτι κι ανακατεύουμε καλά. Τέλος ρίχνουμε το υπόλοιπο αλεύρι.

Βουτυρώνουμε κι αλευρώνουμε στρογγυλό ταψί 30 ως 32 εκ. Αδειάζουμε το μίγμα, στρώνουμε την επιφάνεια με την ανάποδη του κουταλιού. Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου για περίπου 1 ώρα μέχρι να φουσκώσει να ροδίσει και να ξεκολλήσει από τα τοιχώματα του ταψιού. Αφού ψηθεί αφήνουμε να κρυώσει τελείως σε θερμοκρασία δωματίου.

Ετοιμάζουμε το σιρόπι και βάζουμε όλα τα υλικά σε κατσαρόλα. Ανακατεύουμε μέχρι να πάρει βράση. Δεν ανακατεύουμε αφού ξεκινήσει ο βρασμός. Βράζουμε για 5'.

Με ένα ξύλο για σουβλάκια τρυπάμε σε όλη την επιφάνεια μέχρι κάτω την κρύα πίτα. Λίγο λίγο περιχύνουμε με το σιρόπι μέχρι να το πιει όλο. Αφήνουμε να κρυώσει. Αφού κρυώσει καλά τυλίγουμε όλο το ταψί με μεμβράνη και το αναποδογυρίζουμε στον πάγκο της κουζίνας. Αφήνουμε έτσι για 1 ώρα ώστε το σιρόπι να ποτίσει καλά την πίτα σε όλα τα σημεία.

Ιδανικά βάζουμε την πίτα για μερικές ώρες να παγώσει στο ψυγείο. Αλείφουμε όλη την επιφάνεια με την τέλεια κρέμα λεμόνι. Την σερβίρουμε κρύα με λίγη άχνη.

Για την κρέμα λεμόνιΠλένουμε τα λεμόνια και τα σκουπίζουμε καλά. Παίρνουμε το ξύσμα. Έπειτα

τα κόβουμε στη μέση και τα στύβουμε. Θα χρησιμοποιήσουμε τόσο το ξύσμα όσο και το χυμό τους.

Σε μικρή κατσαρόλα με χοντρή βάση τοποθετούμε τα αβγά και τα χτυπάμε να διαλυθούν με σύρμα. Προσθέτουμε το ξύσμα, το χυμό, τη ζάχαρη, το βούτυρο και το κορν φλάουρ. Ανακατεύουμε με το σύρμα όλα τα υλικά και βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Αυτή η κρέμα απαιτεί συνεχές ανακάτεμα με το σύρμα. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα για περίπου 10΄, έως ότου η κρέμα αρχίσει να πήζει. Στη συνέχεια χαμηλώνουμε τη φωτιά και την αφήνουμε απλά να σιγοβράζει για 1 λεπτό, ανακατεύοντάς τη συνεχώς. Την αποσύρουμε από τη φωτιά.

Για την σωστή συντήρηση της κρέμας Γεμίζουμε τα ζεστά αποστειρωμένα βάζα με τη ζεστή κρέμα μέχρι πάνω.

Καλύπτουμε με το αντικολλητικό χαρτί και σκεπάζουμε με τα καπάκια τα καυτά βάζα. Τα αφήνουμε στον πάγκο μέχρι να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου, για μερικές ώρες. Τα διατηρούμε στο ψυγείο για ενάμισι μήνα.

Τρόποι σερβιρίσματος: Αλείφουμε την κρέμα σε ψωμί, γεμίζουμε κέικ ή τούρτες, γαρνίρουμε τάρτες κ.λπ.

Μερίδες: 16Χρόνος Προετοιμασίας: 10 λεπτάΧρόνος Ψησίματος: 60 λεπτά

Τέλος

Η διεθνής οργάνωση «World in Harmony» με την ευγενική της δωρεά, στηρίζει για το 2015 την έκδοση των περιοδικών Braille του Φάρου Τυφλών της

Ελλάδος καλύπτοντας την προμήθεια του ειδικού εκτυπωτικού χαρτιού.

Το παρών, μεταγράφηκε και εκτυπώθηκε, στο εκτυπωτικό κέντρο του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος.