AR2002 – ΙΣΤΟΡΙΑ Κ ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ IΙ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΚΟΤΣΙΔΗΣ | ΚΩΔΙΚΟΣ UEL: 1342178

Δημόσιος χώρος

Κίνημα Occupy Wall Street

1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ………………………………………………………………………………………………………………………………………………….. 2

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ …………………………………………………………………………………….3

Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ …………………………….…………………………………….4

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ OCCUPY WALL STREET ………………………………………………………………………...………….…..5

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΕΙΑ...................................................................................................................................................8

2

1. ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Την έννοια του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου την συναντάμε από την αρχαιότητα (αρχαία Αθήνα)

και μας συντροφεύει μέχρι σήμερα. Ο δημόσιος χώρος πέρα από την εξυπηρέτηση της κίνησης,

αποτελεί χώρο συναναστροφής, ανταλλαγής απόψεων, αναψυχής, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό που

εκεί ελέγχουμε την κίνηση, νιώθουμε ασφάλεια και μπορούμε να απομονωθούμε.

Κατά την βιομηχανική επανάσταση εισαγόμαστε στην εμπορευματοποίηση, από την ύλη φτάνουμε

μέχρι των ίδιο των άνθρωπο ο οποίος μπαίνει στην διαδικασία της παραγωγής και κατανάλωσης. Η

αρχιτεκτονική ακολουθεί και ταυτίζεται με τα σκηνικά ενός θεάτρου, πάνω στο οποίο εξελίσσεται η

ζωή μας, οπου εκεί προβαλλόμαστε, είμαστε ηθοποιοί που άλλοτε συμμετέχουμε και άλλοτε

μένουμε απλοί θεατές.

Μελετώντας το κίνημα της Wall Street βλέπουμε πώς μια ομάδα ακτιβιστών προσπάθησε να στείλει

το δικό της ηχηρό μήνυμα για την οικονομική ανισότητα στην Νέα Υόρκη. Εκεί οι διαδηλωτές

δημιουργούν μια ξεχωριστή αυτόνομη κοινότητα καταλαμβάνοντας ένα πάρκο και παρεμβαίνουν με

τρόπο που από ένα καθημερινό πέρασμα γίνεται μια προσωρινό πολιτεία, δίνοντας μια καινούργια

διάσταση στην κοινωνική αλληλεπίδραση και έννοια του χώρου. Γίνεται επίσης κατανοητό ότι για

την έννοια του χώρου χρειαζόμαστε τη διάσταση του χρόνου. Ο χρόνος ορίζεται από την κίνηση,

παύση, απόσταση, κατεύθυνση και προσδιορίζει το χώρο.

3

2. Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

Η δημόσια και ιδιωτική σφαίρας δύο ανεξάρτητες έννοιες που όμως η μία επηρεάζει και σχηματίζει

την άλλη. Αντιλαμβανόμαστε τις έννοιες του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου, μέσα από συσχετισμούς

και αντιθέσεις, όπως το ιδιόκτητο και το κοινό, το προστατευόμενο και το εκτεθειμένο, την εργασία

και την αναψυχή, το ατομικό και το συλλογικό, το παραδοσιακό και το πρωτοποριακό. Ο ιδιωτικός

χώρος μας κάνει να αισθανθούμε προστασία, ασφάλεια, δυνατότητα απομόνωσης και σκέψης, ενώ

ο δημόσιος κατά κάποιο τρόπο ότι είναι αντίθετο σε αυτά. (Τσαγκαλίδου, 2006). Χωρικά οι όροι

αυτοί, εκφράζουν το “συλλογικό” και “ατομικό”. Στο δημόσιο χώρο ο καθένας έχει πρόσβαση,

ελεύθερη κίνηση αλλά παράλληλα καθένας έχει ίση ευθύνη στη διατήρηση του χώρου αυτού. Ενώ

στον ιδιωτικό χώρο η πρόσβαση και η ευθύνη της συντήρησης περιορίζετε σε ένα άτομο ή μια

ομάδα ατόμων. (Hertzberger 2002)

Από τους αρχαιότερους χρόνους μέχρι σήμερα οι δημόσιοι χώροι είναι το βασικό συστατικό των

πόλεων και της καθημερινής ζωής. Είναι τα αστικά κενά που ως κύριο σκοπό έχουν την

εξυπηρέτηση της κίνησης, και κυκλοφορίας (δρόμος, πεζόδρομος, ποδηλατόδρομος, πεζοδρόμιο)

αλλά και κοινωνική αλληλεπίδραση (πλατεία, πάρκα, μαγαζιά κ.α.) Είναι χώροι ελεύθερης

έκφρασης, δράσης των πολιτών, χώροι αναψυχής, κοινωνικής επαφής, διεκδίκησης και

αντίστασης. (Κοινωνικές διεκδικήσεις) (Ιωάννου 2014) Εξετάζοντας τον δημόσιο χώρο στην

προϊστορική εποχή παρατηρούμαι ότι ήταν ένας χώρος συγκέντρωσης και πραγματοποίησης

διοικητικών και θρησκευτικών τελετουργιών. Ενώ με την εξέλιξη των κοινωνιών παρατηρούμαι πως

οι λειτουργίες του κοινωνικού και πολιτικού χαρακτήρα της κοινωνίας διαμορφώνει το δημόσιο

χώρο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι μεγάλοι ανοικτοί χώροι, υπόδειγμα δημοκρατίας στην

αρχαία Αθήνα (Πνύκα, αρχαία Αγορά), ή οι χώροι αναψυχής αλλά και προβολής δύναμης του

κράτους (φόρουμ αρχαία Ρώμη). Κατά τον μεσαίωνα ο δημόσιος χώρος αντιμετωπίζει μια σχετική

υποβάθμιση ωστόσο δεν παύει να είναι ένας χώρος ‘’που αποτελούσε κατεξοχήν πεδίο δημόσιας

προβολής, συνάντησης, συγκέντρωσης, ανταλλαγής και κυκλοφορίας’’, το δημόσιο και ιδιωτικό

συμφέρον βρισκόταν σε διαρκή ανταγωνισμό, διαμορφώνοντας έτσι την πόλη. Ο δημόσιος χώρος

επηρεάζεται στην περίοδο της Αναγέννησης και του Μπαρόκ απο το ελεύθερο πνεύμα (πλατείες),

και μέχρι την βιομηχανική επανάσταση αποτελεί την σκηνή που εκτυλίσσονταν τα δρώμενα της

πόλης. (Ιωάννου 2014)

4

3. Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ

Κατά την βιομηχανική επανάσταση, στις πόλις παρατηρείται πληθυσμιακή έκρηξη και ο δημόσιος

χώρος γίνεται πολυσχιδής, ετερόκλιτος και ποικιλόμορφος, . Ο βιομηχανικός καπιταλισμός φέρνει

έντονη αλλοτρίωση, οι άνθρωποι υποβαθμίζονται μέσα από το κυνήγι του κέρδους και

εμπορευματοποιούνται (όπως και ο χώρος, το έδαφος και ο χρόνος), με την εργατική τάξη να

δεινοπαθεί (Λονδίνο 19αι.). Τον αιώνα αυτό έχουμε έντονες συγκρούσεις μεταξύ της αστικής και

εργατικής τάξης, και ο δημόσιος χώρος γίνεται πεδίο συγκρούσεων εργατικών διαδηλώσεων και

αμφισβήτησης. Από τα τέλη του 19ου αιώνα η κοινωνία άρχισε να αλλάζει, και από την παραγωγή

μπήκε στην εποχή της κατευθυνόμενης κατανάλωσης. Ο πολεοδομικός σχεδιασμός αποτυγχάνει

στο μεγαλύτερο μέρος το σκοπό του, να παράξει υγιή λειτουργική και κατοικήσιμη πόλη, κάθε άλλο

μια όμορφη. Καθώς αντικατοπτρίζει την νέα εποχή, πολλά σχέδια πολεοδομίας είχαν ως στόχο την

υποβάθμιση της πόλης σαν τόπο συναλλαγής, και τακτοποίησης της γραφειοκρατικής εξουσίας. Ο

κοινωνιολόγος Henry Lefevre κατακρίνει το σύστημα κράτους πρόνοιας ενώ παράλληλα προτρέπει

τον κόσμο να διεκδικήσει το χώρο της πόλης και να αλλάξει τα δεδομένα της αστικής ζωής. Βάζει

στο στόχαστρο τα κέντρα αποφάσεων που συγκεντρώνουν τα μέσα εξουσίας (πληροφορία,

διαπαιδαγώγηση οργάνωση, επιχειρήσεις ) και πειθούς (ιδεολογία και διαφήμιση) που δημιουργούν

ανισότητες όπως τη μαζική παραγωγή τεράστιων συγκροτημάτων στην περιφέρεια των πόλεων.

Όπως και μιας πολεοδόμησης προσαρμοσμένη σύμφωνα με προβλεπτές νόρμες και ανάγκες. Έτσι

συντελείτε η τέλεια κυριαρχία, “ μιάς εκλεπτυσμένης εκμετάλλευσης των ανθρώπων, ταυτόχρονα ως

παραγωγών, ως καταναλωτών προϊόντων και ως καταναλωτών χώρου”. (Lefebvre 2007).

Σήμερα ο δημόσιος χώρος (αλλά και όλη η πόλη) είναι περισσότερο μία οθόνη, μία σκηνή πάνω

στην οποία η κοινωνική ζωή πρωταγωνιστεί σαν μια σειρά στιγμιότυπων χωρίς συνοχή και ειρμό

χωροποιόντας την ανθρώπινη δράση. Ενώ η αρχιτεκτονική προβάλλετε ανταγωνιστικά, και η

διαφήμιση προβάλει την δύναμη και εξουσία των οικονομικών οργανισμών. (Σταυρίδης 2002) “H

πόλη και τα υλικά στοιχεία της σκηνοθετούνται και γίνονται αναφορά όσο για τους πρωταγωνιστές

όσο και για τον θεατή”. Όπως και στα πολιτιστικά δρώμενα οι καλλιτεχνικές παρεμβάσεις που

παίρνουν μέρος στο δημόσιο χώρο της πόλης χρησιμοποιούν το συνηθισμένο δομημένο

περιβάλλον έτσι ώστε να στήσουν ένα σκηνικό, και να προσδόσουν μια ιδιαίτερη σημασία.

(Σταυρίδης 2006) Η εμπορευματοποίηση πολιτισμικών εμπειριών είναι γεγονός, και η αρχιτεκτονική

(πάρκα, θεματικές πόλεις, χώροι διασκέδασης κ.λ.π) έχει πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς είναι η

σκηνή που οι ίδιοι οι άνθρωποι γίνονται προϊόν εμπορίου. (Rifkin 2001) Υπάρχουν πολλές

ομοιότητες μεταξύ του σχεδιασμού της πόλης και της θεατρικής σκηνής, και οι δύο παρουσιάζουν

δύο αντιφατικές προσεγγίσεις. Στη μία η σκηνή με το ακροατήριο γίνονται ένα (νεότερα ελληνικά

θέατρα), και στην άλλη υπάρχει διάσταση μεταξύ ακροατηρίου και ερμηνευτών (θέατρο στην Αρχαία

Ρώμη). Παρόμοιες προσεγγίσεις συναντάμε και στο σχεδιασμό της πόλης με τους δημόσιους

χώρους να παίρνουν μέρος στην κοινωνική ζωή ή να είναι μνημειώδες σκηνικό για κάποιο μεγάλο

θέαμα. Η ευελιξία, ουδετερότητα, και η δυνατότητα συμμετοχής του κοινού είναι απαραίτητα για την

επικοινωνία και σε μια σκηνή, όσο και στην πόλη. (Mandanipour 2003) Αξίζει να σημειωθεί ότι στον

κινηματογράφο το υλικό μέρος της πόλης, ο δομημένος χώρος, δεν είναι απλό σκηνικό. Έχει

οργανικό ρόλο, αναπνέει και τελικά γίνεται σύμβολο. Η πόλη τελικά γίνεται μνημείο ενός συνόλου

μεμονωμένων αλλά και αλληλένδετων τόπων. Μέσα απ’αυτόν τον ετερόκλητο ιστό των τόπων

δημιουργείται η ιστορία της πόλης, η οποία περιλαμβάνει μικροιστορίες κ’ συλλογικές ενέργειες,

δράση, κίνηση, συνέχεια. Ωστόσο δεν υφίσταται τόπος χωρίς την έννοια του χρόνου. “Ο χρόνος

συνδέει τους τόπους ή οι τόποι συνδέουν χρόνους” προσδιορίζοντας τον τόπο, είναι ο τόπος της

καθημερινότητας που ο καθένας έχει τη δική του βιωματική προσέγγιση. Μέσα απ’τις συνεχείς

επαναλήψεις μορφών ή λειτουργιών (δρόμοι, κτήρια, καφέ, καταστήματα, πάρκα), μπορούμε να

μιλήσουμε για πόλη. Ο χρόνος που διαθέτει καθένας στην καθημερινότητα επενδύεται μέσα στην

πόλη, ο τρόπος κ’ ο χώρος που δρά μέσα σε αυτή καταγράφονται στην μνήμη. Η μνήμη όμως έχει

5

σχέση με την πόλη του παρόντος ως σύνολο ετερόκλητο αλλά ζωντανό. Η πόλη δεν ορίζεται πλέον

από το χώρο αλλά από τα γεγονότα. (Σταυρίδης. 2006)

Το άτομο φορά προσωπείο στην δημόσια σφαίρα, οπού εκεί επιδεικνύεται, εξερευνά άλλες

ταυτότητες και συνειδητοποιεί τον εαυτό του, σε ένα μέρος οπού πολλές μονόπλευρες αλήθειες

συνυπάρχουν και η ανοχή διαφορετικών απόψεων δοκιμάζεται. Στην κοινωνική του όψη εξιδανικεύει

τον εαυτό του, και στις κοινωνικές συνευρέσεις του προστατεύετε, κρύβει τις ατέλειες του και παίζει

ένα προδιαγεγραμμένο ρόλο δίνοντας μία σκηνοθετημένη, και προμελετημένη παράσταση.

4.ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ OCCUPY WALL STREET

Το κίνημα Occupy Wall Street (κατάληψη της Γουόλ Στριτ) είναι το όνομα που δόθηκε στο κίνημα

διαμαρτυρίας που ξεκίνησε στις 17 Σεπτεμβρίου, 2011 στο πάρκο Zuccotti της Νέας Υόρκης, κατά

της κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας παγκοσμίως. Πρόκειται για ένα ορθογώνιο πάρκο

έκτασης 3,100 m2 που βρίσκεται σε ένα ιδιόκτητο δημόσιο χώρο, που περιβάλλεται από

πολυώροφα κτήρια και απέχει δύο τετράγωνα από την Wall Street (OccupyWallStreet. 2011). Το

κίνημα Occupy είχε τέτοια απήχηση παγκοσμίως που αναπαρήχθησαν πολλά κινήματα σαν αυτό

παγκοσμίως. Το κύριο πρόβλημα που ήθελε να θίξει είναι η κοινωνικοοικονομική ανισότητα, η

απληστία, η διαφθορά και η αδικαιολόγητη και αθέμιτη επιρροή των οργανισμών στην κυβέρνηση,

και ποιο συγκεκριμένα στον τομέα των οικονομικών επιχειρήσεων. Με σύνθημά τους ‘’Είμαστε το

99%’’ (We’re the 99%) που παραπέμπει στην άνιση διακίνηση του πλούτου και των μισθών στην

Αμερική, μεταξύ του 1% των πλουσιότερων και στο υπόλοιπο του πληθυσμού. (THE CHRONICLE

OF HIGHER EDUCATION. 2011) Στόχοι του κινήματος περιλαμβάνουν μείωση της επιρροής των

Πάρκο Zuccotti

6

επιχειρήσεων στην πολιτική, ίση κατανομή των μισθών περισσότερων και καλύτερων εργασιών

(BusinessWeek. 2011) επανασχεδιασμού των τραπεζών (The Christian Science Monitor. 2012) και

ανακούφιση της κατάστασης αποκλεισμού (Yahoo. 2011). Αν και αυτά τα αιτήματα μπορούν να

ακούγονται κλισέ και σε σύνηθες θέσεις των κουμουνιστών, στην προκειμένη δεν διαμαρτύρονται

για τον καπιταλισμό ή το τραπεζικό σύστημα αλλά διαδηλώνουν κατά της διαφθοράς, κάτι που είναι

ενάντια ο ίδιος υγιής καπιταλισμός.

Για να πραγματοποιηθεί η εδραίωση και επιβίωση αυτής της μικρής “Κοινότητας” στο αδιαμόρφωτο

αστικό κενό του πάρκου Zuccotti ήταν απαραίτητη η κάλυψη των βασικών αναγκών, (τροφή, νερό,

στέγη) και όχι μόνο. Κατά την διάρκεια της χρήσης του χώρου κάπου στους 100-200 ανθρώπους

κοιμόντουσαν σε σκηνές , υπνόσακους, η κάτω από κουβέρτες. (Huff Post. 2011) Ενώ υπήρχαν

υπήρχαν κουζίνες με εθελοντές μάγειρες και άτομα που διένεμαν τις δωρεές φαγητού. (New York

post. 2011) Στο σοβαρό ζήτημα της υγιεινής οι διαδηλωτές εγκατέστησαν φορητές τουαλέτες (DNA

info. 2011) ενώ χρησιμοποιούσαν επίσης τα μπάνια – ντούζ, των γειτονικών επιχειρήσεων, αλλά και

πλυντήρια. (8)Υπήρχαν εθελοντές που ήταν υπεύθυνοι ασφάλειας, γιατροί και νοσοκόμοι, μουσικοί

και καλλιτέχνες, εργαστήρια και φόρουμς(The Wall Street Journal. 2011) ενώ δεν έλειπε ακόμα και

ξεχωριστός χώρος πληροφόρησης, που αποτελούνταν από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και

σύνδεση στο διαδίκτυο . (The Daily Beast. 2011) Αν και όλες οι παροχές που προσφέρονταν ήταν

αφιλοκερδώς ήταν απαραίτητη η χρηματοδότηση η οποία προερχόταν κυρίως από δωρεές. Τα

κύρια κόστη ήταν δραστηριότητες όπως η εστίαση, ιατροφαρμακευτικά έξοδα, εισιτήρια λεωφορείων

και μετρό, έξοδα εκτύπωσης. (Reuters. 2012)( The Root. 2012). Ακόμα, αν και μικρός ο χώρος του

Zuccotti Park, είχε μια φυσική οριοθετημένη διαστρωμάτωση. Το πάρκο χαμηλώνει ελαφρά από

την ανατολή στην δύση, απτήν άκρη της ανατολής ήταν η περιοχή των συνελεύσεων και ο μόνιμος

οργανωτικός μηχανισμός, ενώ στην μέση λάμβαναν τόπο πρακτικές δραστηριότητες όπως τέντες,

ιατρείο, και κουζίνα που διένεμε το φαγητό. Ενώ η δυτική πλευρά είχε καταλειφθεί από ένα κύκλο

ανθρώπων που έπαιζε τύμπανα συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. (Fox News. 2011) Παρατηρούμαι

λοιπόν, την σημαντικότητα της οργάνωσης και του ρόλου κάθε ατόμου σε κάθε μορφής κοινωνίας

ακόμα και αν πρόκειται για μια εφήμερη κατάληψη ενός χώρου. Για να μπορέσει να καταστεί

λειτουργική χρειάζεται συνεργασία των μελών της, συλλογικότητα και υπευθυνότητα.

Το κύριο πρόβλημα που δημιούργησε η “κατασκήνωση” στο πάρκου Zuccutti ήταν υγειονομικό.

Καθώς κατά την διάρκεια της παραμονής τον διαδηλωτών, τα συνεργία καθαρισμού δεν μπορούσαν

να επέμβουν έχοντας σαν αποτέλεσμα το διάστημα από τις 16 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 15 Νοεμβρίου

η ευθύνη της καθαριότητας να βρίσκεται στους διαδηλωτές. Ο ιδιοκτήτης του πάρκου έκανε

έκκληση στην αστυνομία που αυτοί με την σειρά τους προειδοποίησαν τους διαδηλωτές να φύγουν

λόγο κακής υγιεινής και επικίνδυνων συνθηκών. και πως αν φύγουν δεν θα μπορούν να γυρίσουν

με τον εξοπλισμό τους (υπνόσακους-τέντες). Έτσι η αστυνομία από την μία πλευρά προσπαθεί να

επιβάλει περιορισμούς και να προσπαθεί να διακόπτει τις συναντήσεις των μελών, και με την σειρά

τους αυτοί οι περιορισμοί να προκαλούν την αντίδραση των καταληψιών που θέλουν να αμυνθούν

για τα νόμιμα δικαιώματά τους στο χώρου. Οι διαδηλωτές αρνήθηκαν και η αστυνομία έδρασε βίαια

σπρώχνοντας τους εκτός του πάρκου, ακολούθησαν αναταραχές, ενώ έγιναν κάπου στις 200

συλλήψεις. Μετά το συμβάν έγινε μια προσπάθεια ανακατάληψης του πάρκου από ακτιβιστές και

διαδηλωτές οι οποίοι όμως υποχώρησαν με την άμεση και βίαια παρέμβαση των αστυνομικών και

συλλήψεις. (WebCite. 2012) Καιρό μετά την διάλυση από το πάρκο Zuccutti μέρος των

διαμαρτυρόμενων στράφηκαν στις κοντινές εκκλησίες και αμφιβολίες γεννήθηκαν γύρο από την

σημαντικότητα της κάλυψης χώρου με κάποιους να πιστεύουν ότι το κάμπινγκ δεν είναι απαραίτητο,

αλλά ένα βάρος. (Huff Post. 2012) Ένα χρόνο μετά στις 17 Μαρτίου και Σεπτεμβρίου 2012 έγιναν

απόπειρες επανακατάλειψης έχοντας κίνητρο την επέτειο του κινήματος, αλλά η αστυνομία για άλλη

μια φορά απέτρεψε άμεσα αυτή την ενέργεια με τη χρήση βίας και συλλήψεων, από τότε δεν έχει

γίνει κάποια καινούργια απόπειρα κατάληψης του πάρκου Zuccutti. (The New York Times. 2012)

(The Seattle Times. 2012)

7

Πέραν όμως του υγειονομικού προβλήματος, πολλές επιχειρήσεις γύρο από το πάρκο

επηρεάστηκαν αρνητικά (The wall Street Journal. 2011), και παράπονα έγιναν στο κοινοτικό

συμβούλιο γύρο από την συμπεριφορά κάποιον διαδηλωτών (παρενόχληση, θόρυβος, υγιεινή,

λεκτικός σαρκασμός κ.α.). Ενώ λίγοι δεν ήταν οι περιθωριοποιημένοι άνθρωποι (τοξικομανείς,

άστεγοι, άποροι, απατεώνες, ληστές) που δεν βρίσκονταν εκεί για να υποστηρίξουν τις ιδεές του

κινήματος αλλά για να εκμεταλλευτούν τις δωρεάν παροχές, τα χαλαρά μέτρα ασφάλειας,

επιβαρύνοντας τους εθελοντές , την δράση του κινήματος, και δημιουργώντας μια κακή εικόνα για

τους υπόλοιπα μέλη. Επίσης αξίζει να σημειωθούν τα έξοδα του κράτους (17 εκ.) σε τέλη

υπερωριών για επαρκή αστυνόμευση.

“Το Occupy Wall Street είναι ένα τέλειο παράδειγμα ενός κοινωνικού κινήματος το οποίο θα έπρεπε

να δουλέψει σύμφωνα με τις κυρίαρχες θεωρίες του ακτιβισμού και διαμαρτυρίας. Αλλά και πάλι

απέτυχε” παραδέχεται ο ιδρυτής του κινήματος Micah White.Το κίνημα είχε τα γνωρίσματα μιας

υποδειγματικής ακτιβιστικής δράσης. Ήταν ένα ιστορικό γεγονός, με εκατομμύρια ανθρώπους που

πήραν μέρος σε αυτό παγκοσμίως, και υπήρξε ελάχιστη βία, αλλά δεν υπήρχε καμία ουσιαστική

αλλαγή σε πολιτικό επίπεδο, αφου τα αιτήματα των διαδηλωτών δεν εισακούστηκαν.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι στη σύγχρονη διαμαρτυρία δεν αρκεί μόνο ο συγχρονισμός και η μάζωξη

μερικών χιλιάδων ανθρώπων για να επιτευχτεί η αλλαγή. (Occupy Wall Street. 2015)

Αλλά είναι αξιοπρόσεχτη η κοινωνική διάσταση αυτού πειράματος, αφού κατάφερε να φτάσει στα

άκρα τα λεπτά όρια της ελευθερίας, του δημόσιου χώρου, ο οποίος μετατράπηκε από ένα

απρόσωπο πέρασμα οπου ο κόσμος πήγαινε στην δουλειά του σε επίκεντρο δημιουργίας μιας νέας

μικρής κοινωνίας μέσα σε μια μεγαλύτερη, και επιτυγχάνει μιά βαθύτερη ανθρώπινη

αλληλεπίδραση. Τα μέλη της καλέστηκαν να προσαρμοστούν σε ένα χώρο που δεν προοριζόταν για

αυτή την χρήση, οικειοποίησαν τον χώρο γύρο τους κάνοντας τον από απρόσωπο δικό τους και

απο απλός χώρος διαμαρτυρίας μετατράπηκε σε χώρο διαβίωσης. Δοκιμάστηκαν στο να

επιβιώσουν, να συντηρήσουν το χώρο γύρο τους, να επικοινωνήσουν, να συνεργαστούν, αλλά και

να αντιμετωπίσουν τις εξωτερικές πιέσεις (κράτος, επιχειρήσεις, γύρο κατοίκους, αστυνομία).

Λειτουργικό πρόγραμμα

πάρκου

8

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΕΙΑ

Ali Mandanipour . 2003. Public and private Spaces of the city

Βύρων Ιωάννου. 2014. Πολεοδομικος Σχεδιασμος και Σχεδιασμος της Πολης. Εκδόσεις Επίκεντρο

Τσαγκαλίδου. 2006. Τ. Δημόσιες στιγμές – ο δημόσιος χώρος ως ιδιωτικός.

Herman Hertzberger. 2002. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ.

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις

Henry lefevre. 2007. Δικαιωμα στην πόλη. Εκδόσεις Κουκίδα

Σταύρος Σταυρίδης.2002. Από την πόλη οθόνη στην πόλη σκηνή

Σταύρος Σταυρίδης. 2006. Μνήμη και Εμπειρία του Χώρου. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια

Jeremy Rifkin. 2001. ‘’Age of Access: The New Culture of Hypercapitalism, Where All of Life Is a

Paid-for Experience”. New York: Tarcher

OccupyWallStreet. 2011. About. [online]. Available from: <http://occupywallst.org/about/>. [August

26 2015]

Yahoo. 2011. Occupy protests move to foreclosed homes. [online]. Available from:

<http://web.archive.org/web/20131203193531/http://finance.yahoo.com/news/occupy-protests-

move-foreclosed-homes-222757553.html> . [August 26 2015]

The Daily Beast. 2011. The Technology Propelling #OccupyWallStreet. [online]. Available From:

<http://web.archive.org/web/20140222082713/http://www.thedailybeast.com/articles/2011/10/06/occ

upy-wall-street-protests-tech-gurus-televise-the-demonstrations.html>. [August 26 2015]

Huff Post. 2011. Zuccotti Park Eviction: Police Arrest 200 Occupy Wall Street Protesters. [online].

Available From: <http://www.huffingtonpost.com/2011/11/15/zuccotti-park-eviction-

po_n_1094306.html >. [August 26 2015]

WebCite. 2012. Yup, they’re back — protesters have an Occupy New Year. [online]. Available From:

<http://www.webcitation.org/6AIbLuQAU>. [August 26 2015]

The New York Times. 2012. Scores Arrested as the Police Clear Zuccotti Park. [online]. Available

from:

<http://web.archive.org/web/20140105204334/http://cityroom.blogs.nytimes.com/2012/03/17/arrests

-made-as-protesters-mark-occupy-wall-streets-six-month-anniversary/>. [August 26 2015]

DNA info. 2011. Occupy Wall Street's Medical Volunteers Fill Health Care Gaps. [online]. Available

from: <http://www.dnainfo.com/new-york/20111022/downtown/occupy-wall-streets-medical-

volunteers-fill-healthcare-gaps>. [August 26 2015]

The Seattle Times. 2012. 1 year after encampment began, Occupy in disarray. [online]. Available

from:

<http://web.archive.org/web/20140224024555/http://seattletimes.com/html/nationworld/2019179284

_apusoccupyanniversary.html>. [August 26 2015]

The Christian Science Monitor. 2012. What's next for Occupy Wall Street? Activists target

foreclosure crisis. [online]. Available from:

<http://web.archive.org/web/20140413030839/http://www.csmonitor.com/USA/2012/0129/What-s-

next-for-Occupy-Wall-Street-Activists-target-foreclosure-crisis>. [August 26 2015]

9

Reuters. 2012. Occupy Wall Street in New York running out of cash. [online]. Available from:

<http://web.archive.org/web/20131214203631/http://www.reuters.com/article/2012/03/09/usa-

occupy-funds-idUSL2E8E9GFU20120309>. [August 26 2015]

BusinessWeek. 2011. Occupy Wall Street: It’s Not a Hippie Thing. [online]. Available from:

<http://web.archive.org/web/20130526104046/http://www.businessweek.com:80/magazine/occupy-

wall-street-its-not-a-hippie-thing-10272011.html>. [August 26 2015]

The Root. 2012. Is Occupy Wall Street Running Out of Money?. [online]. Available from:

<http://web.archive.org/web/20120607051255/http://www.theroot.com/occupy-wall-street-no-money-

left>. [August 26 2015]

Huff Post. 2012. After Occupy Wall Street Encampment Ends, NYC Protesters Become Nomads.

[online]. Available From:

<http://web.archive.org/web/20131219195554/http://www.huffingtonpost.com/2012/01/12/occupy-

wall-street-after-encampment-protesters-nomads_n_1201542.html> . [August 26 2015]

THE CHRONICLE OF HIGHER EDUCATION. 2011. Intellectual Roots of Wall St. Protest Lie in

Academe. [online]. Available from:

<http://web.archive.org/web/20140407092538/https://chronicle.com/article/Intellectual-Roots-of-

Wall/129428/)>. [August 26 2015]

New York post. 2011. Occupy Wall Street kitchen staff protesting fixing food for freeloaders.

Available from:

<http://web.archive.org/web/20130902092517/http://www.nypost.com:80/p/news/local/manhattan/zu

ccotti_hell_kitchen_i5biNyYYhpa8MSYIL9xSDL>. [August 26 2015]

DNA info. 2011. Occupy Wall Street Gets Porta-Potties. [online]. Available from:

<http://www.dnainfo.com/new-york/20111104/downtown/occupy-wall-street-gets-portable-toilets-

following-community-complaints>. [August 26 2015]

The wall Street Journal. 2011. Food Vendors Find Few Customers During Protest. [online].

Available from: <http://www.webcitation.org/63I8ygRF4>. [August 26 2015]

Occupy Wall Street. 2015. Protest is Broken. [online]. Available from: <http://occupywallst.org/>.

[August 26 2015]

Fox News. 2011. 'Daily Show' Investigates: 'Occupy Wall Street' Divided by Class. [online].

Available from: <http://nation.foxnews.com/daily-show/2011/11/17/daily-show-investigates-occupy-

wall-street-divided-class>. [August 26 2015]