erasmus+ (1)

1
Το 4ο ΓΕΛ Χανίων συμμετείχε ως εταίρος στο τριετές πρόγραμμα Erasmus + (2014-2017) που στόχο είχε τη μείωση του ποσοστού μα- θητικής διαρροής στη δευτεροβάθμια εκ- παίδευση. σ το πρόγραμμα συμμετείχαν 10 χώρες : Τουρκία (συ- ντονίστρια χώρα Korfez Teknik Endustri ve Meslek Lisesi), Ελλάδα ( 4ο ΓΕΛ Χανίων), Κύπρος (Λύκειο και Τεχνική Σχολή Πόλεως Χρυσοχούς), Ιταλία ( Istitu- to Istruzioni Secondaria Superiore E. Fermi), Λιθουανία (Kaunas Kauno Jesuitu Gymnazjia), Λετονία, ( Aluksnes Novada Vidusskola), Πορτογαλία (Villa Verde Escola Pro- fessional Amar Terra Verde), Νορβηγία (Oslo Kuben Videregende Skole), Μ.Βρετανία (Shooters Hill London), και Βουλγαρία ( Sofia 88 School D. Popnickolov). Στα πλαίσια του προγράμματος οι μαθητές των σχολεί- ων πήραν μέρος σε δραστηριότητες όπως τη δημιουργία μικρού μήκους ταινίας για τα αί- τια και τις επι- πτώσεις της εγκα- τάλειψης του σχο- λείου, πήραν συνε- ντεύξεις από ενήλι- κες που ξαναγύρισαν στο σχολείο, συζήτη- σαν με τους μαθητές των άλλων σχολείων της Ευρώπης για τα προ- βλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε χώρας και πρότειναν μεταρρυθμιστικά μέτρα, λαμβάνοντας μέρος σε μια προσομοίωση συνεδρίασης του Ευρωκοινοβουλίου, έκαναν διαγωνισμό φωτογραφίας στις οποίες αποτυπω- νόταν ο τρόπος που βλέπουν τις αιτίες και τις συνέπειες της μαθητικής διαρροής, καθώς και σε καλλιτεχνικές δη- μιουργίες στις οποίες σε εθνικές και διεθνικές ομάδες δη- μιούργησαν το λογότυπο και την αφίσα του προγράμμα- τος. Στα πρόγραμμα προβλέπονταν τρεις μετακινήσεις μα- θητών, στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Κύπρο, στις οποίες οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν με παιδιά από άλλα οχτώ σχολεία από την Ευρώπη και ένα από την Τουρκία, να δουλέψουν μαζί δια ζώσης, μια και μέχρι τότε επικοινωνούσαν και συμμετείχαν στις δρα- στηριότητες μέσω κοινωνικών δικτύων. Η εμπειρία ήταν πολύτιμη και για τους μαθητές μας και για τους συμμετέχοντες καθηγητές. Εμπειρία σε καινούργιες γνώσεις, σε καινούργιους φίλους. Eμπειρία ζωής, συ- νεργασίας και συναδελφικότητας. * Η Μπιτσάκη Χρύσα είναι συντονίστρια της δράσης του 4ου ΓΕΛ ΜΕ σΧΟΛΕια ΕΝΝΕα ακΟΜη ΧΩρΩΝ Το 4ο ΓΕΛ στο Erasmus+ » “HIGH SCHOOL DROP OUTS - ONE IS TOO MANY” Τα “πρέπει”, τα “όχι” και τα “ναι” των γονέων Ως κοινωνία επιβιώνουμε με πολλές παθογένειες από τα παλιά, με καχυποψίες, με αναβολές, με υπεροψίες, με άκρα- τη κριτική και φλυαρίες, με υποκρισίες κ. ά. Σήμερα και εν μέσω κρίσης, φαίνεται, πως δεν μάθαμε από τα λάθη του παρελθόντος! Τι άλλαξε τα τελευταία χρόνια; Σχεδόν τίποτα! Και σκάνδαλα δημιουργούνται και κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος γίνεται, η διαφθορά ανθεί και λου- λουδίζει, το μαύρο χρήμα ρέει, ως μαύρος χρυσός στο Σα- ρωνικό και όλοι εμείς στον ύπνο του δικαίου, ονειρευό- μαστε! Ονειρευόμαστε ένα κόσμο καλύτερο και πάντα ενα- ποθέτουμε τις ελπίδε2ς μας στο… μέλλον! Επιπλέον και το «δε βαριέσαι αδερφέ», όσο παλιομοδίτικο κι αν ακούγε- ται, εξακολουθεί να συμβιώνει με την αποστασιοποίηση των πολιτών από τα τεκταινόμενα, ενώ φαίνεται πως επα- ληθεύεται το κοινότυπο, νεοελληνικό δόγμα, ως άλλοθι: «μας ψεκάζουν»! Η κρίση έφερε κρίση παντού, στην οι- κογένεια, στην εργασία, στις σχέσεις, στην επικοινωνία μας με τα παιδιά, όπου, εδώ θα εστιάσουμε τις σκέψεις μας στο σημερινό μας κείμενο! Αν ανατρέξουμε την ιστο- ρική χρονογραμμή της κοινωνίας, αλλά και της οικογέ- νειας θα διαπιστώσουμε, «κατά κοινή ομολογία», με αύ- ξουσα πορεία ότι οι άρρηκτοι δεσμοί, οι γέφυρες επι- κοινωνίας, η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων έχουν διαρρηχτεί ανεπανόρθωτα! Η συνοχή της οικογένειας, ως πρωταρχικό κύτταρο συνοχής της κοινωνίας αμφιταλα- ντεύεται μεταξύ αληθινής και υποκριτικής σχέσης ή απλά μιας συγκατοίκησης ή το απλούστερο, ενός συμφώνου συμ- βίωσης! Αυτό έχει, πολλές φορές, ως επίπτωση, στις σχέ- σεις και τους δεσμούς μεταξύ των μελών της οικογένει- ας και κυρίως μεταξύ των γονέων και των παιδιών. Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης πολλοί δεν έμαθαν από το αυ- τονόητο, ότι, δηλαδή, δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σ’ ένα πλασματικό κόσμο, τον κόσμο του «δήθεν» και του «φαί- νεσθαι»! Δε γίνεται να εφαρμόζουμε τετριμμένες συντα- γές του παρελθόντος που οικειοποιήθηκαν πολλές γενιές παιδιών! Οι ρήσεις που περιέχουν διδακτισμό, ηθικο- πλαστικές διδαχές και καθωσπρεπισμό, θεωρούμε πως σήμερα στην εποχή των μεγάλων αλλαγών του κοινωνι- κού, πολιτισμικού και ψυχολογικού status , έχουν γίνει πα- ρελθόν! Το «μάθε παιδί μου γράμματα» ή «διάβαζε» ή να γίνεις καλό παιδί ή να προσέχεις, είναι παρωχημένες πα- ραινέσεις χωρίς κανένα νόημα, αφού δεν εξετάζουν το «πώς» και το «γιατί», δεν υπολογίζουν σε ποιο άτομο δια- φορετικής νοημοσύνης, ψυχολογικής και πνευματικής δια- βάθμισης απευθύνονται! Ας πάρουμε ως αφετηρία ότι: κάθε παιδί είναι διαφορετικό, μοναδικό και ανεπανάλη- πτο! Τα «πρέπει» για το παιδί είναι απόλυτα σχετικά! Κάθε παιδί έχει το δικό του τρόπο, χρόνο και χώρο που μπο- ρεί να αφοσιωθεί, όπως αυτό μπορεί, όποτε μπορεί και εκεί που του αρέσει! Θεωρούμε ότι οι εργασίες για το σπίτι δεν είναι απαραίτητες, αφού σε αυτές επεμβαίνουν οι γονείς και μάλιστα πολλές φορές, αντικαθιστούν το μαθητή, αλλά και το πιο άσχημο είναι όταν ορίζουν οι ίδιοι το χρόνο και τον τρόπο εκτέλεσης των εργασιών! Φυσικά οι φωτοτυ- πίες είναι μια πλήρως ξεπερασμένη μέθοδος, δεν έχουν καμιά αξία, αφού τις περισσότερες φορές είναι αντιγρα- φή από τα βιβλία του εμπορίου! Είναι μύθος ότι καλός δά- σκαλος είναι εκείνος που δίνει αμέτρητες φωτοτυπίες για το σπίτι! Καλός δάσκαλος είναι εκείνος που εμπνέει τους μαθητές του, τους ενθαρρύνει, τους καλλιεργεί την κριτι- κή και θετική σκέψη, τους μαθαίνει πώς να μαθαίνουν, αυ- τός που αποπνέει εμπιστοσύνη και μοιράζεται χαμόγελα και συναισθήματα με τα παιδιά! Το σημερινό Σχολείο εί- ναι μεσαιωνικού τύπου, με τις κλασικές μεθόδους διδα- σκαλίας, με τη χρήση κακογραμμένων βιβλίων, με ξεπε- ρασμένο αναλυτικό πρόγραμμα διδακτέας ύλης, με μη επι- μορφωμένους εκπαιδευτικούς στα σύγχρονα θέματα του κόσμου(π.χ. προσφυγικό, κλιματική αλλαγή, επιβίωση κ.ά.). Είναι το Σχολείο του πρέπει και του καθώς πρέπει! Τα «όχι» των γονέων στα παιδιά τους χρειάζεται να εί- ναι περισσότερα από τα «ναι» και αυτό διότι, αφενός μεν οι γονείς δείχνουν πυγμή και δεν είναι χαλαροί με τα παι- διά τους που και τα ίδια δεν θέλουν να είναι χαλαροί και αφετέρου βάζουν όρια στα θέλω τους που από τη φύση τους τα παιδιά τα θέλουν όλα, τώρα! Επιπλέον μαθαίνουν στην αυτοσυγκράτηση, στην αυτάρκεια, στην εκτίμηση όσων έχουν και κυρίως μέσα από την ανάγκη να απο- κτήσουν κάτι που είναι χρήσιμο, μαθαίνουν να το διεκ- δικούν! Τα «όχι» έχουν πολλές μορφές αιτιολόγησης, όπως της επεξήγησης, του διαλόγου, της επιλογής του σημα- ντικού και του απέριττου! Ένα ξερό «ΟΧΙ» σε παραπέμπει απλά στο ιστορικό «όχι», όταν είναι απόλυτο και χωρίς αι- τιολόγηση! Τα «όχι» και τα «ναι» είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να συζητάμε με τα παιδιά μας τις προτεραιότη- τες, τα σημαντικά της ζωής, έχοντας πάντα στη σκέψη μας άλλα κατατρεγμένα παιδιά του κόσμου που υστερούνται ακόμα κι ένα ποτήρι νερό ή ένα πιάτο φαγητό! «Ναι» μπο- ρεί να είναι η επιβράβευση της προσπάθειας, της εργα- τικότητας, της συνέπειας, της πρωτοβουλίας κ. ά, έννοι- ες που κάθε στιγμή αφειδώς προσφέρουμε στα παιδιά μας! Το «ναι» σε όλα, χαρακτηρίζει γονείς με πολλές ενοχές και λάθη που προσπαθούν να καλύψουν δίνοντας τα πάντα για τα παιδιά τους! Είναι μεγάλο λάθος οι γονείς να νιώ- θουν ενοχές για τα παιδιά τους, όταν κάτι δεν έκαναν σω- στά! Επιδίωξή τους δεν είναι η αγάπη, η φροντίδα και γε- νικά η έγνοια τους για τα παιδιά; Για όλα αυτά δεν πα- σχίζουν καθημερινά; Γιατί πρέπει να κουβαλούν το φορ- τίο της ενοχής πάνω τους; Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά, αυτό που πραγματικά θέλουν είναι η αγάπη μας, το χα- μόγελό μας, η έγνοια μας, η διακριτική παρουσία μας στη ζωή τους! Η παρεμβατική παρουσία μας με απόλυτες λύ- σεις, στεγανά και εξουσιαστική διάθεση στη καθημερι- νότητα των παιδιών φέρνει αρνητικά αποτελέσματα! Για το ανεξέλεγκτο «παρκινγκ» των παιδιών μας στον κό- σμο της οθόνης θα μιλήσουμε σε επόμενο κείμενό μας! Αφετηρίες Δ. καρτσακησ 26 | Κοινωνία Χανιώτικα νέα | Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017 Μπιτσακη Χρυσα*

Transcript of erasmus+ (1)

Page 1: erasmus+ (1)

Το 4ο ΓΕΛ Χανίων συμμετείχε ως εταίρος στοτριετές πρόγραμμα Erasmus + (2014-2017)που στόχο είχε τη μείωση του ποσοστού μα-θητικής διαρροής στη δευτεροβάθμια εκ-παίδευση.

στο πρόγραμμα συμμετείχαν 10 χώρες : Τουρκία (συ-

ντονίστρια χώρα Korfez Teknik Endustri ve Meslek

Lisesi), Ελλάδα ( 4ο ΓΕΛ Χανίων), Κύπρος (Λύκειο

και Τεχνική Σχολή Πόλεως Χρυσοχούς), Ιταλία ( Istitu-

to Istruzioni Secondaria Superiore E. Fermi), Λιθουανία

(Kaunas Kauno Jesuitu Gymnazjia), Λετονία, ( Aluksnes

Novada Vidusskola), Πορτογαλία (Villa Verde Escola Pro-

fessional Amar Terra Verde), Νορβηγία (Oslo Kuben

Videregende Skole), Μ.Βρετανία (Shooters Hill London),

και Βουλγαρία ( Sofia 88 School D. Popnickolov).

Στα πλαίσια του προγράμματος οι μαθητές των σχολεί-

ων πήραν μέρος σε δραστηριότητες όπως τη δημιουργία

μικρού μήκους

ταινίας για τα αί-

τια και τις επι-

πτώσεις της εγκα-

τάλειψης του σχο-

λείου, πήραν συνε-

ντεύξεις από ενήλι-

κες που ξαναγύρισαν

στο σχολείο, συζήτη-

σαν με τους μαθητές

των άλλων σχολείων

της Ευρώπης για τα προ-

βλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε χώρας και

πρότειναν μεταρρυθμιστικά μέτρα, λαμβάνοντας μέρος σε

μια προσομοίωση συνεδρίασης του Ευρωκοινοβουλίου,

έκαναν διαγωνισμό φωτογραφίας στις οποίες αποτυπω-

νόταν ο τρόπος που βλέπουν τις αιτίες και τις συνέπειες

της μαθητικής διαρροής, καθώς και σε καλλιτεχνικές δη-

μιουργίες στις οποίες σε εθνικές και διεθνικές ομάδες δη-

μιούργησαν το λογότυπο και την αφίσα του προγράμμα-

τος.

Στα πρόγραμμα προβλέπονταν τρεις μετακινήσεις μα-

θητών, στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Κύπρο, στις

οποίες οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν

με παιδιά από άλλα οχτώ σχολεία από την Ευρώπη και

ένα από την Τουρκία, να δουλέψουν μαζί δια ζώσης, μια

και μέχρι τότε επικοινωνούσαν και συμμετείχαν στις δρα-

στηριότητες μέσω κοινωνικών δικτύων.

Η εμπειρία ήταν πολύτιμη και για τους μαθητές μας και

για τους συμμετέχοντες καθηγητές. Εμπειρία σε καινούργιες

γνώσεις, σε καινούργιους φίλους. Eμπειρία ζωής, συ-

νεργασίας και συναδελφικότητας.

* Η Μπιτσάκη Χρύσα είναι συντονίστρια της δράσης του 4ου

ΓΕΛ

ΜΕ σΧΟΛΕια ΕΝΝΕα ακΟΜη ΧΩρΩΝ

Το 4ο ΓΕΛ στο Erasmus+ » “HIGH SCHOOL DROP OUTS - ONE IS TOO MANY”

Τα “πρέπει”, τα “όχι” και

τα “ναι” των γονέων

Ως κοινωνία επιβιώνουμε με πολλές παθογένειες από τα

παλιά, με καχυποψίες, με αναβολές, με υπεροψίες, με άκρα-

τη κριτική και φλυαρίες, με υποκρισίες κ. ά. Σήμερα και

εν μέσω κρίσης, φαίνεται, πως δεν μάθαμε από τα λάθη

του παρελθόντος! Τι άλλαξε τα τελευταία χρόνια; Σχεδόν

τίποτα! Και σκάνδαλα δημιουργούνται και κατασπατάληση

του δημοσίου χρήματος γίνεται, η διαφθορά ανθεί και λου-

λουδίζει, το μαύρο χρήμα ρέει, ως μαύρος χρυσός στο Σα-

ρωνικό και όλοι εμείς στον ύπνο του δικαίου, ονειρευό-

μαστε! Ονειρευόμαστε ένα κόσμο καλύτερο και πάντα ενα-

ποθέτουμε τις ελπίδε2ς μας στο… μέλλον! Επιπλέον και το

«δε βαριέσαι αδερφέ», όσο παλιομοδίτικο κι αν ακούγε-

ται, εξακολουθεί να συμβιώνει με την αποστασιοποίηση

των πολιτών από τα τεκταινόμενα, ενώ φαίνεται πως επα-

ληθεύεται το κοινότυπο, νεοελληνικό δόγμα, ως άλλοθι:

«μας ψεκάζουν»! Η κρίση έφερε κρίση παντού, στην οι-

κογένεια, στην εργασία, στις σχέσεις, στην επικοινωνία

μας με τα παιδιά, όπου, εδώ θα εστιάσουμε τις σκέψεις

μας στο σημερινό μας κείμενο! Αν ανατρέξουμε την ιστο-

ρική χρονογραμμή της κοινωνίας, αλλά και της οικογέ-

νειας θα διαπιστώσουμε, «κατά κοινή ομολογία», με αύ-

ξουσα πορεία ότι οι άρρηκτοι δεσμοί, οι γέφυρες επι-

κοινωνίας, η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων έχουν

διαρρηχτεί ανεπανόρθωτα! Η συνοχή της οικογένειας, ως

πρωταρχικό κύτταρο συνοχής της κοινωνίας αμφιταλα-

ντεύεται μεταξύ αληθινής και υποκριτικής σχέσης ή απλά

μιας συγκατοίκησης ή το απλούστερο, ενός συμφώνου συμ-

βίωσης! Αυτό έχει, πολλές φορές, ως επίπτωση, στις σχέ-

σεις και τους δεσμούς μεταξύ των μελών της οικογένει-

ας και κυρίως μεταξύ των γονέων και των παιδιών. Όλα

αυτά τα χρόνια της κρίσης πολλοί δεν έμαθαν από το αυ-

τονόητο, ότι, δηλαδή, δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σ’ ένα

πλασματικό κόσμο, τον κόσμο του «δήθεν» και του «φαί-

νεσθαι»! Δε γίνεται να εφαρμόζουμε τετριμμένες συντα-

γές του παρελθόντος που οικειοποιήθηκαν πολλές γενιές

παιδιών! Οι ρήσεις που περιέχουν διδακτισμό, ηθικο-

πλαστικές διδαχές και καθωσπρεπισμό, θεωρούμε πως

σήμερα στην εποχή των μεγάλων αλλαγών του κοινωνι-

κού, πολιτισμικού και ψυχολογικού status , έχουν γίνει πα-

ρελθόν! Το «μάθε παιδί μου γράμματα» ή «διάβαζε» ή να

γίνεις καλό παιδί ή να προσέχεις, είναι παρωχημένες πα-

ραινέσεις χωρίς κανένα νόημα, αφού δεν εξετάζουν το

«πώς» και το «γιατί», δεν υπολογίζουν σε ποιο άτομο δια-

φορετικής νοημοσύνης, ψυχολογικής και πνευματικής δια-

βάθμισης απευθύνονται! Ας πάρουμε ως αφετηρία ότι:

κάθε παιδί είναι διαφορετικό, μοναδικό και ανεπανάλη-

πτο! Τα «πρέπει» για το παιδί είναι απόλυτα σχετικά! Κάθε

παιδί έχει το δικό του τρόπο, χρόνο και χώρο που μπο-

ρεί να αφοσιωθεί, όπως αυτό μπορεί, όποτε μπορεί και εκεί

που του αρέσει! Θεωρούμε ότι οι εργασίες για το σπίτι δεν

είναι απαραίτητες, αφού σε αυτές επεμβαίνουν οι γονείς

και μάλιστα πολλές φορές, αντικαθιστούν το μαθητή, αλλά

και το πιο άσχημο είναι όταν ορίζουν οι ίδιοι το χρόνο και

τον τρόπο εκτέλεσης των εργασιών! Φυσικά οι φωτοτυ-

πίες είναι μια πλήρως ξεπερασμένη μέθοδος, δεν έχουν

καμιά αξία, αφού τις περισσότερες φορές είναι αντιγρα-

φή από τα βιβλία του εμπορίου! Είναι μύθος ότι καλός δά-

σκαλος είναι εκείνος που δίνει αμέτρητες φωτοτυπίες για

το σπίτι! Καλός δάσκαλος είναι εκείνος που εμπνέει τους

μαθητές του, τους ενθαρρύνει, τους καλλιεργεί την κριτι-

κή και θετική σκέψη, τους μαθαίνει πώς να μαθαίνουν, αυ-

τός που αποπνέει εμπιστοσύνη και μοιράζεται χαμόγελα

και συναισθήματα με τα παιδιά! Το σημερινό Σχολείο εί-

ναι μεσαιωνικού τύπου, με τις κλασικές μεθόδους διδα-

σκαλίας, με τη χρήση κακογραμμένων βιβλίων, με ξεπε-

ρασμένο αναλυτικό πρόγραμμα διδακτέας ύλης, με μη επι-

μορφωμένους εκπαιδευτικούς στα σύγχρονα θέματα του

κόσμου(π.χ. προσφυγικό, κλιματική αλλαγή, επιβίωση κ.ά.).

Είναι το Σχολείο του πρέπει και του καθώς πρέπει!

Τα «όχι» των γονέων στα παιδιά τους χρειάζεται να εί-

ναι περισσότερα από τα «ναι» και αυτό διότι, αφενός μεν

οι γονείς δείχνουν πυγμή και δεν είναι χαλαροί με τα παι-

διά τους που και τα ίδια δεν θέλουν να είναι χαλαροί και

αφετέρου βάζουν όρια στα θέλω τους που από τη φύση

τους τα παιδιά τα θέλουν όλα, τώρα! Επιπλέον μαθαίνουν

στην αυτοσυγκράτηση, στην αυτάρκεια, στην εκτίμηση

όσων έχουν και κυρίως μέσα από την ανάγκη να απο-

κτήσουν κάτι που είναι χρήσιμο, μαθαίνουν να το διεκ-

δικούν! Τα «όχι» έχουν πολλές μορφές αιτιολόγησης, όπως

της επεξήγησης, του διαλόγου, της επιλογής του σημα-

ντικού και του απέριττου! Ένα ξερό «ΟΧΙ» σε παραπέμπει

απλά στο ιστορικό «όχι», όταν είναι απόλυτο και χωρίς αι-

τιολόγηση! Τα «όχι» και τα «ναι» είναι μιας πρώτης τάξεως

ευκαιρία να συζητάμε με τα παιδιά μας τις προτεραιότη-

τες, τα σημαντικά της ζωής, έχοντας πάντα στη σκέψη μας

άλλα κατατρεγμένα παιδιά του κόσμου που υστερούνται

ακόμα κι ένα ποτήρι νερό ή ένα πιάτο φαγητό! «Ναι» μπο-

ρεί να είναι η επιβράβευση της προσπάθειας, της εργα-

τικότητας, της συνέπειας, της πρωτοβουλίας κ. ά, έννοι-

ες που κάθε στιγμή αφειδώς προσφέρουμε στα παιδιά μας!

Το «ναι» σε όλα, χαρακτηρίζει γονείς με πολλές ενοχές και

λάθη που προσπαθούν να καλύψουν δίνοντας τα πάντα

για τα παιδιά τους! Είναι μεγάλο λάθος οι γονείς να νιώ-

θουν ενοχές για τα παιδιά τους, όταν κάτι δεν έκαναν σω-

στά! Επιδίωξή τους δεν είναι η αγάπη, η φροντίδα και γε-

νικά η έγνοια τους για τα παιδιά; Για όλα αυτά δεν πα-

σχίζουν καθημερινά; Γιατί πρέπει να κουβαλούν το φορ-

τίο της ενοχής πάνω τους; Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά,

αυτό που πραγματικά θέλουν είναι η αγάπη μας, το χα-

μόγελό μας, η έγνοια μας, η διακριτική παρουσία μας στη

ζωή τους! Η παρεμβατική παρουσία μας με απόλυτες λύ-

σεις, στεγανά και εξουσιαστική διάθεση στη καθημερι-

νότητα των παιδιών φέρνει αρνητικά αποτελέσματα!

Για το ανεξέλεγκτο «παρκινγκ» των παιδιών μας στον κό-

σμο της οθόνης θα μιλήσουμε σε επόμενο κείμενό μας!

ΑφετηρίεςΔ. καρτσακησ

26 | Κοινωνία Χανιώτικα νέα | Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Μπιτσακη

Χρυσα*