Ενότητα 7

Η Φιλική Εταιρεία και η κήρυξη της ελληνικής επανάστασης στις

παραδουνάβιες ηγεμονίες.

Γενικά στοιχεία

Τόπος: 1814, Οδησσός της Ρωσίας.

Σκοπός: προετοιμασία του ένοπλου αγώνα των Ελλήνων για

ανεξαρτησία.

Πρωτεργάτες: Νικόλαος Σκουφάς, Εμμανουήλ Ξάνθος, Αθανάσιος

Τσακάλωφ, Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος

Προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπίσει η Φιλική Εταιρεία

Ο ελληνισμός ήταν διάσπαρτος σε έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο.

Έπρεπε να δράσουν με μυστικότητα ώστε να μη γίνουν αντιληπτοί από

την οθωμανική διοίκηση και τις ευρωπαϊκές απολυταρχίες.

Έπρεπε να νικήσουν τους δισταγμούς των Ελλήνων.

Έπρεπε να κινητοποιήσουν ανθρώπους από διαφορετικές κοινωνικές

ομάδες και διαφορετικά συμφέροντα.

Παράγοντες που ευνοούσαν τη Φιλική εταιρεία

Η Οθωμανική αυτοκρατορία αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα.

Διάδοση των ιδεών της γαλλικής επανάστασης.

Είχε ωριμάσει το αίτημα για δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού

κράτους.

Οργάνωση Φιλικής Εταιρείας

Ακολούθησε το οργανωτικό πρότυπο μυστικών εταιρειών.

Τα υποψήφια μέλη δοκιμάζονταν για ένα διάστημα.

Στη συνέχεια εντάσσονταν στην οργάνωση και ορκίζονταν πίστη και

αφοσίωση σε αυτήν.

Για τους παραβάτες η τιμωρία ήταν ο θάνατος.

Οι Φιλικοί χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα και επικοινωνούσαν με

κρυπτογραφικό αλφάβητο.

Μέλη της Φιλικής Εταιρείας

Στην αρχή, η Φιλική Εταιρεία απευθύνονταν μόνο σε πλούσιους

Έλληνες αλλά αυτοί αρνήθηκαν.

Στη συνέχεια άρχισε να απευθύνεται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες του

ελληνισμού, ιδίως σε μικρεμπόρους και διανοούμενους.

Γυναίκες γίνονταν δεκτές μόνο κατ’ εξαίρεση.

Ηγεσία Φιλικής Εταιρείας

Η ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας, η Αόρατη Αρχή, παρέμενε μυστική.

Αποφάσισαν να αναθέσουν την ηγεσία σε ένα γνωστό Έλληνα. Αρχικά,

απευθύνθηκαν στον Ιωάννη Καποδίστρια, τότε υπουργό Εξωτερικών

της Ρωσίας, αλλά εκείνος αρνήθηκε.

Τελικά, η ηγεσία ανατέθηκε στον Αλέξανδρο Yψηλάντη, ανώτερο

αξιωματικό του ρωσικού στρατού.

Η κήρυξη της Ελληνικής επανάστασης στις ηγεμονίες(σημερινή

Ρουμανία)

Γιατί εκεί;

Γιατί εκεί δεν υπήρχε τουρκικός στρατός

Γιατί λίγο βορειότερα βρισκόταν ρωσικός στρατός, που υπήρχε ελπίδα

ότι θα βοηθούσε.

Τα γεγονότα

Ο Αλέξανδρος Yψηλάντης, ξεκινώντας από ρωσικό έδαφος, πέρασε τον ποταμό Προύθο, μπήκε στις Ηγεμονίες και στις 24 Φεβρουαρίου 1821 κήρυξε την επανάσταση στο Ιάσιο της Βλαχίας (σημερινή Ρουμανία).

Κυκλοφόρησε προκηρύξεις με τις οποίες κήρυττε την επανάσταση,.

Τα προβλήματα της επανάστασης

Οι πλούσιοι Έλληνες των Ηγεμονιών δεν ανταποκρίθηκαν υλικά και η στρατολόγηση δεν προχωρούσε.

Ο τσάρος αποκήρυξε την επανάσταση. . Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε‘ πιεζόμενος από τον σουλτάνο αφόρισε

όσους συμμετείχαν στο κίνημα. Επιπλέον, ο Βλαντιμηρέσκου θεωρήθηκε προδότης και με εντολή της

Φιλικής Εταιρείας εκτελέστηκε.

Το τέλος της επανάστασης

Παρά τις δυσκολίες, ο Yψηλάντης συνέχισε τον αγώνα. Η κρίσιμη μάχη δόθηκε στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821), όπου και

διακρίθηκε ιδιαίτερα, ο Ιερός Λόχος, μια μονάδα που είχε συγκροτηθεί από εθελοντές σπουδαστές. Ο Υψηλάντης και ο στρατός του ηττήθηκαν.

Ο Yψηλάντης πέρασε στην Αυστρία όπου οι αρχές τον συνέλαβαν.