ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

ΔΕ 2

ΑΘΗΝΑ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2005ΤΥΠΟΓΡ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

ΔΕ 2

ΑΘΗΝΑ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2005ΤΥΠΟΓΡ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΠΡΟΣ: ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ Δ΄ ΚΛΑΔΟΣ Πίνακα ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ Αποδεκτών ΤΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ Τηλ. (εσωτ) 4188ΚΟΙΝ : Φ.310/10/115289 Σ. 253 Αθήνα, 31 ΙΑΝ 2005

ΘΕΜΑ : Διακλαδικό Δόγμα Πληροφοριών

ΣΧΕΤ : Υπ’ Αριθμ. 41 Γνωμάτευση Σ.1ης/ 12-01-05 /ΣΑΓΕ

1. Αποστέλλεται συνημμένα, το Διακλαδικό Δόγμα Πληροφοριών, όπως αυτό εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 41 γνωμάτευση της 1ης /12-01-05 συνεδρίασης του ΣΑΓΕ.

2. Το Διακλαδικό Δόγμα Πληροφοριών ανήκει στα «βασικά» διακλαδικά δόγματα και αποσκοπεί να καθορίσει ένα πλαίσιο αρχών, κανόνων και διαδικασιών που θα διέπουν τις Πληροφορίες, και το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για τη σχεδίαση, τη διεξαγωγή και την υποστήριξή από πλευράς πληροφοριών των επιχειρήσεων.

3. Βασική επιδίωξη του Δόγματος σε συνδυασμό και με τα λοιπά επιχειρησιακά δόγματα είναι:

α. Ο προσανατολισμός και η πλήρης υποστήριξη όλων των συντελεστών που συνθέτουν τον επιχειρησιακό τομέα, για την ενίσχυση ή υλοποίηση δραστηριοτήτων, έργων και ενεργειών που αποσκο-πούν στην επιτυχή εκτέλεση της αποστολής του Διοικητή.

β. Ο καθορισμός των παραγόντων που αφορούν στην πληροφοριακή προετοιμασία-προπα-ρασκευή των ΕΔ στο πλαίσιο των διακλαδικών επιχειρήσεων.

γ. Η εξασφάλιση κοινής και σταθερής αντίληψης για τις δραστηριότητες των πληροφοριών.

δ. Η προσαρμογή της εκπαίδευσης, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, για την κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων.

4. Η πλήρης κατανόηση των διαλαμβανομένων στο παρόν Δόγμα, θα παρέχει στους Διοικητές όλων των κλιμακίων και γενικότερα στα στελέχη, τις θεμελιώδεις εκείνες γνώσεις οι οποίες θα εξασφαλί-σουν την αναγκαία προετοιμασία σε ότι αφορά τις Πληροφορίες, για την επιτυχή διεξαγωγή των επιχειρή-σεων.

5. Το παρόν δόγμα ισχύει από λήψεως.

Στρατηγός Γεώργιος Αντωνακόπουλος Ακριβές Αντίγραφο Αρχηγός

Ανχης (ΠΒ) Ματζάκος Ιωάννης Επιτελής ΔΙΔΔΟ/ΤΕΔΔ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Α/Α ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΝΤΙΤΥΠΩΝ

1234567891011121314151617181920212223

ΣΓ/ΥΕΘΑ – ΥΦΕΘΑΕΠΥΕΘΑΓΕΕΘΑ/ΕΓΑΓρ. Α΄- Β΄ Υ/ ΓΕΕΘΑΓρ.Επχη/ΓΕΕΘΑΓΕΕΘΑ/Α΄ ΚΛΑΔΟΣΓΕΕΘΑ/Β΄ ΚΛΑΔΟΣΓΕΕΘΑ/Γ΄ ΚΛΑΔΟΣΓΕΕΘΑ/Δ΄ ΚΛΑΔΟΣΓΕΕΘΑ/Ε΄ ΚΛΑΔΟΣΔΔΣΠΓΕΕΘΑ/ΔΥΓΓΕΕΘΑ/ΔΣΛ-ΔΔΓ-ΔΘΡ-Νομ. Γραφ.ΓΕΕΘΑ/ΕΘΚΕΠΙΧ-ΚΕΧΕΙΚΓΕΕΘΑ/ΔΙΔΔΟΓΕΣ/ΔΙΔΟΓΕΝ/Α1ΓΕΑ/Α2ΣΕΘΑΣΣΑΣΣΑΝΑΔΙΣΠΟΓΕΕΘΑ/ΔΙΔΔΟ (σαν απόθεμα)

από 1 1 1 από 1 1 10 5 6 6 5 100 (Τα 50 για τη ΔΣΧΠΛΗ) 1 από 1 από 3 5 250 120 100 5 2 2 50 50

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

ΠΙΝΑΚΑΣΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΩΝ

Α/ΑΤροποποίησης

ΣχετικήΤροποποιητική

Διαταγή

Ημερ.Καταχωρ.Τροποπ.

Ο καταχωρήσας την τροποποίηση

Βαθμός Ονοματεπώνυμο Μονογραφή

Οδηγίες : 1. Επιφέρατε αλλαγές στο παρόν Δόγμα μόνο κατόπιν Δγης της ΔΙΔΔΟ/ΓΕΕΘΑ.

2. Στη θέση κάθε μεταβολής και στο περιθώριο της σελίδας του κειμένου, να αναγράψετε ένα κεφα-λαίο Τ και τον α/α της τροποποίησης (π.χ. Τ1, Τ2 κοκ.).

3. Να καταχωρίσετε στον παραπάνω πίνακα κάθε τροποποιητική Δγη, για επιβεβαίωση ότι έγιναν οι μεταβολές.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΡΧΗΓΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΩΝΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΑΓΕ ΠΡΑΚΤΙΚΟ

1ης/12-1-05 Συνεδρίασης ΣΑΓΕΘΕΜΑ«Διακλαδικό Δόγμα Πληροφοριών»

ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΥΠ ‘ΑΡΙΘ. 41

1. Το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, έχοντας υπόψη :

α. Το Ν. 2292/95 «Οργάνωση και Λειτουργία Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, διοίκηση και έλεγ-χος των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις», όπως αυτός τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα.

β. Την υπ’ αριθμ. 3/Σ.13/22-3-2002 Απόφαση ΣΑΓΕ.

γ. Τη σχετική εισήγηση του ΓΕΕΘΑ/ΔΙΔΔΟ.

Γ Ν Ω Μ Α Τ Ε Υ Ε Ι

2. Ως ακολούθως:Να εγκριθεί το συνημμένο Διακλαδικό Δόγμα Πληροφοριών όπως αυτό διαμορφώθηκε κατά τη

συζήτηση στο ΣΑΓΕ.

3. Προσκαλεί τον Αρχηγό Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.

Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 2005

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ

Στρατηγός Γεώργιος Αντωνακόπουλος Αντιναύαρχος Αντώνιος Αντωνιάδης Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Αρχηγός ΓΕΝ

Αντιστράτηγος Νικόλαος Ντούβας Αρχηγός ΓΕΣ

Συνέχεια υπογραφών στην επόμενη σελίδα

- 2 -

Συνέχεια υπογραφών της υπ΄ αριθ. 41 Γνωμάτευσης της 1ης/12-1-05 Συνεδρίασης ΣΑΓΕ

Αντιπτέραρχος Γεώργιος Αυλωνίτης Αρχηγός ΓΕΑ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΑΓΕ

Ευάγγελος Δανιάς Υποστράτηγος

ΓΝΩΜΗ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

ΓΝΩΜΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

(ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σελίδα

- Γενικά 1- Σκοπός Δόγματος Πληροφοριών 1- Δομή Δόγματος 1- Επιδιώξεις 1- Ισχύς-Εφαρμογή 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο: ΓΕΝΙΚΑ

- Eίδη Πληροφοριών 1-1- Τύποι Επεξεργασμένων Πληροφοριών 1-1- Περιοχές Επιχειρήσεων – Πληροφοριών 1-2

• Περιοχή Πληροφοριακής Ευθύνης – ΠΠΕ 1-3• Περιοχή Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος – ΠΠΕΝ 1-3

- Τομείς Συμβολής των Προϊόντων Πληροφοριών 1-4• Έγκαιρη Προειδοποίηση 1-4• Προπαρασκευή Πληροφοριών 1-4• Κοινή Επιχειρησιακή Εικόνα και Επίγνωση της Κατάστασης 1-4• Υποστήριξη Στοχοποίησης 1-4• Εκτίμηση Ζημιών Μάχης 1-5• Προστασία Δυνάμεων στην Περιοχή Επιχειρήσεων 1-5

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο: ΑΡΧΕΣ-ΚΥΚΛΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

- Ο ρόλος των Πληροφοριών 2-1- Επιδιώξεις Πληροφοριών 2-1- Αρχές των Πληροφοριών 2-2- Πηγές και Όργανα Πληροφοριών 2-2- Κατηγορίες Πηγών Πληροφοριών 2-3- Ο Κύκλος Πληροφοριών 2-4- Διεύθυνση 2-4

• Κρίσιμες Πληροφοριακές Απαιτήσεις του Διοικητού 2-5• Ουσιώδη Στοιχεία Πληροφοριών 2-5

- Συλλογή 2-5• Σχέδιο Συλλογής Πληροφοριών 2-6• Σχέδιο Αναζήτησης Πληροφοριών (ΣΑΠ) 2-6• Εκμετάλλευση των Πηγών και των Οργάνων Πληροφοριών 2-6• Μεταβίβαση των Πληροφοριών 2-7

- Επεξεργασία 2-7• Καταχώρηση Πληροφοριών 2-8• Αξιολόγηση Πληροφοριών 2-8• Ανάλυση και Ενσωμάτωση Πληροφοριών 2-9• Ερμηνεία 2-9

- Εκμετάλλευση Πληροφοριών 2-9• Χαρακτηριστικά Εκμετάλλευσης 2-9• Διανομή Πληροφοριών/ Πληροφοριακών Προϊόντων 2-11• Μορφή – Σύνταξη Πληροφοριακών Προϊόντων 2-11

- Παράρτημα 2Α: Διαδοχική Σειρά Δραστηριοτήτων για την Παραγωγή Επεξεργασμένων Πληροφοριών/ Πληροφοριακών Προϊόντων 2Α-1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο: ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

- Επιτελείο Πληροφοριών ( Δ2 ) 3-1• Ο Ρόλος και το Έργο του Επιτελείου Πληροφοριών 3-1• Οργάνωση του Επιτελείου Πληροφοριών 3-2

- Προπαρασκευή της Περιοχής Επιχειρήσεων 3-2• Γενικά 3-2• Σχέση ΠΠΕΠΙΧ και Κύκλου Πληροφοριών 3-2• Η Διαδικασία της ΠΠΕΠΙΧ 3-3• Χρησιμοποίηση της Διαδικασίας ΠΠΕΠΙΧ 3-5

- Διαχείριση των Απαιτήσεων και Συντονισμός Συλλογής, Πληροφοριών (ΔΑΣΣΠ) 3-5• Διαχείριση των Απαιτήσεων Πληροφοριών 3-5• Συντονισμός/ Διαχείριση του Έργου Συλλογής 3-5

- Δομή Συστήματος Πληροφοριών 3-5• Γενικά 3-5• Σκοπός 3-6• Αρχές Συστήματος Πληροφοριών 3-6• Χαρακτηριστικά Συστήματος Πληροφοριών 3-7• Παράγοντες και Ζητήματα Σχεδίασης Συστήματος Πληροφοριών 3-7• Απαιτήσεις 3-7• Επικοινωνίες – Πληροφορική 3-8

- Εκτίμηση Πληροφοριών 3-8• Σκοπός 3-8• Μεθοδολογία Εκτίμησης 3-8• Παράγοντες της Εκτίμησης Πληροφοριών 3-8• Αρχές 3-8• Επιπρόσθετες Οδηγίες 3-9• Σχέση Εκτίμησης και ΠΠΕΠΙΧ 3-9

- Παραγωγή Πληροφοριών 3-9- Πληροφοριακή Υποστήριξη Λοιπών Επιχειρήσεων 3-9

• Πληροφοριακές Επιχειρήσεις 3-9• Πληροφοριακή Υποστήριξη των Πληροφοριακών Επιχειρήσεων 3-10

- Υποστήριξη Διαδικασίας Στοχοποίησης 3-11• Γενικά περί Στοχοποίησης 3-11• Ο Κύκλος Στοχοποίησης 3-11• Η ΠΠΕΠΙΧ στη Διαδικασία Στοχοποίησης 3-12• Πληροφοριακή Υποστήριξη του Κύκλου Στοχοποίησης 3-12

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗ

- Ρόλος Πληροφοριών στην Επιχειρησιακή Σχεδίαση 4-1• Γενικά 4-1• Σκοπός των Πληροφοριών σε Επιχειρησιακό Επίπεδο 4-1• Υποστήριξη Πληροφοριών στη Σχεδίαση Επιχειρήσεων 4-2• Διαδικασία Επιχειρησιακής Σχεδίασης και Πληροφορίες 4-2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο: ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ

- Γενικά 5-1- Απειλές Ασφαλείας 5-2- Πηγές της Απειλής 5-3- Ανάλυση Απειλών 5-3

• Κατασκοπεία 5-3• Δολιοφθορά 5-3• Ανατροπή 5-4• Τρομοκρατία 5-4

- 2 -

• Οργανωμένο Έγκλημα 5-4- Αντιμετώπιση Απειλών 5-4- Αρχές που Διέπουν τις Αντιπληροφορίες και τις Επιχειρήσεις Ασφαλείας 5-5

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

- Ο Ρόλος των Αντιπληροφοριών 5-5- Διαδικασία Διεξαγωγής Αντιπληροφοριών 5-5- Εκτίμηση Αντιπληροφοριών 5-6- Σχεδίαση Αντιπληροφοριών 5-6- Συλλογή Αντιπληροφοριών 5-7- Εκτίμηση – Αξιολόγηση της Απειλής 5-7- Αντίμετρα Αντιπληροφοριών 5-7- Στόχοι Αντιπληροφοριών 5-7

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΣ

- Προστασία Δυνάμεων 5-7- Αντικειμενικοί Σκοποί της Προστασίας Δυνάμεων 5-8- Ενέργειες Προστασίας Δυνάμεων 5-8

• Ασφάλεια Επιχειρήσεων 5-8• Αντιεπιτήρηση 5-9• Παραπλάνηση 5-9

- Προστατευτική Ασφάλεια 5-9- Στόχοι Προστατευτικής Ασφάλειας 5-9

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο: ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ – ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΙΣ ΕΔ

- Γενικά 6-1- Αρμοδιότητες – Ευθύνες 6-1

• Αρχηγός ΓΕΕΘΑ 6-1• Αρχηγοί των Κλάδων των ΕΔ 6-1• Διακλαδική Διεύθυνση Στρατιωτικών Πληροφοριών (ΔΔΣΠ) ΓΕΕΘΑ 6-2• Γενικά Επιτελεία 6-2• Υπηρεσίες Πληροφοριών (ΥΠ) 6-2

- Απαιτήσεις Προτεραιότητας για Πληροφοριακή Υποστήριξη 6-3- Διαχείριση των Απαιτήσεων και Συντονισμός Συλλογής Πληροφοριών (ΔΑΣΣΠ) 6-3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7ο: ΟΡΙΣΜΟΙ - ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ- Ορισμοί 7-1- Συντμήσεις 7-7

- 3 -

ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΓΕΝΙΚΑ

1. Το περιβάλλον ασφαλείας εμφανίζεται σήμερα ιδιαίτερα πολύπλοκο και ασταθές. Οι απειλές και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η χώρα, η γεωστρατηγική της θέση, οι δυνατότητες της, καθώς και άλλοι παράγοντες που περιγράφονται στην Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική (ΕΘΣΣ) και τη Στρατιωτική Αξιολόγηση της Κατάστασης (ΣΑΚ), έχουν επίπτωση στη διαμόρφωση και στη χρησιμοποίηση των ΕΔ.

2. Η συμβολή των ΕΔ στην εκτίμηση καταστάσεως για το περιβάλλον επιτηρήσεως, συλλογής, επιβεβαίωσης και διαχείρισης πληροφοριών, καθώς και η δυνατότητα εγκαίρου εντοπισμού εξελίξεων, οι οποίες ενδεχομένως να οδηγήσουν σε αστάθεια, κρίση ή/και ανοιχτές εχθροπραξίες, αποτελούν προϋπο-θέσεις για αποτελεσματική λειτουργία της αποτρεπτικής ικανότητας και για την εξασφάλιση του περιβάλ-λοντος ασφαλείας της χώρας.

ΣΚΟΠΟΣ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

3. Σκοπός του Δόγματος Πληροφοριών είναι ο καθορισμός ενός πλαισίου αρχών, κανόνων και δια-δικασιών που θα διέπουν τις πληροφορίες, το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για τη σχεδίαση, τη διεξαγωγή και την υποστήριξη από πλευράς πληροφοριών των επιχειρήσεων. Το δόγμα καλύπτει όλες τις πτυχές δραστηριοτήτων των πληροφοριών σε διακλαδικό επίπεδο, αποτελεί το θεμέλιο επί του οποίου είναι δυνα-τό να οικοδομηθεί, για κάθε επίπεδο διοίκησης, μια επιχειρησιακή αντίληψη και οι βασικές επιχειρησιακές διαδικασίες της.

4. Οι προβλέψεις του δόγματος αυτού έχουν εφαρμογή στις διακλαδικές επιχειρήσεις τόσο σε εθνι-κό όσο και σε συμμαχικό πλαίσιο. Προς τούτο διέπεται και από το πνεύμα του διακλαδικού δόγματος της Συμμαχίας, το οποίο περιλαμβάνεται στα Allied Joint Publications 2.0 και 2.1 (AJP-2.0/2.1).

ΔΟΜΗ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

5. Το παρόν δόγμα αποτελείται από επτά (7) κεφάλαια. Το 1ο κεφάλαιο περιγράφει τις περιοχές επιχειρήσεων πληροφοριών, τα είδη των πληροφοριών και τις πλέον σημαντικές λειτουργίες των πλη-ροφοριών, το 2ο κεφάλαιο αναφέρεται σε γενικές γραμμές στις αρχές και τον κύκλο των πληροφοριών, το 3ο κεφάλαιο περιγράφει τα θέματα οργάνωσης, δομής και το Σύστημα Πληροφοριών, Επιτήρησης, Στοχοποίησης και Αναγνώρισης (ΣΠΕΣΤΑ), το 4° κεφάλαιο περιλαμβάνει την υποστήριξη των πληροφο-ριών κατά τη σχεδίαση και διεξαγωγή των επιχειρήσεων, το 5° κεφάλαιο κεφάλαιο καλύπτει θέματα αντι-πληροφοριών και ασφαλείας, το 6° κεφάλαιο περιγράφει τις αρμοδιότητες και ευθύνες για τη λειτουργία ενός κατάλληλου συστήματος πληροφοριών. Τέλος στο 7° κεφάλαιο αναπτύσσονται οι χρησιμοποιούμενοι ορισμοί των βασικών εννοιών του παρόντος δόγματος.

ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

6. Με τη διατύπωση και την ανάπτυξη αυτού του δόγματος, σε συνδυασμό και με τα λοιπά επι-χειρησιακά δόγματα επιδιώκεται:

α. Η διαμόρφωση πλαισίου αρχών και διαδικασιών για την οργάνωση, σχεδίαση, διεύθυνση και διεξαγωγή των διακλαδικών επιχειρήσεων.

β. Ο προσανατολισμός και η πλήρης υποστήριξη όλων των συντελεστών που συνθέτουν τον επιχειρησιακό τομέα, για την ενίσχυση ή υλοποίηση δραστηριοτήτων, έργων και ενεργειών που αποσκο-πούν στην επιτυχή εκτέλεση της αποστολής του Διοικητή.

γ. Ο καθορισμός των παραγόντων που αφορούν στην πληροφοριακή προετοιμασία-προπα-ρασκευή των ΕΔ στο πλαίσιο των διακλαδικών επιχειρήσεων.

δ. Η εξασφάλιση κοινής και σταθερής αντίληψης για τις δραστηριότητες των πληροφοριών.

ε. Η προσαρμογή της εκπαίδευσης, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, για την κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων.

- 1 -

7. Για τη διατήρηση της χαμηλότερης διαβάθμισης από πλευράς ασφαλείας και της επιβαλλόμενης από τη φύση του γενικής μορφής, καταβλήθηκε προσπάθεια ώστε το παρόν εγχειρίδιο να μην περιέχει διαβαθμισμένα στοιχεία, ούτε να αναφέρεται σε συγκεκριμένες δυνάμεις.

ΙΣΧΥΣ - ΕΦΑΡΜΟΓΗ

8. Το παρόν Δόγμα αναφέρεται καταρχήν, στις Επιχειρησιακές Διοικήσεις, στα Επιτελεία τους (Πληροφοριών και Επιχειρήσεων), καθώς και των υφισταμένων διοικήσεων και των επιτελείων τους για την υποστήριξη της σχεδίασης και διεξαγωγή των επιχειρήσεων από πλευράς πληροφοριών. Επιπρόσθετα έχει εφαρμογή και για άλλους χρήστες ειδικά για τους ασχολούμενους με τις πληροφορίες σε κάθε επίπεδο διοίκησης.

9. Το δόγμα πραγματεύεται βασικές αρχές και διαδικασίες πληροφοριών σε όλα τα επίπεδα διοική-σεως, με έμφαση στο επιχειρησιακό επίπεδο καθόσον αποτελεί το επίπεδο διεξαγωγής των διακλαδικών επιχειρήσεων, καθορίζοντας παράλληλα και τον τρόπο εφαρμογής των εν λόγω αρχών και διαδικασιών από τους αρμόδιους φορείς πληροφοριών.

10. Το παρόν δόγμα έχει ισχύ από λήψεως και θα έχει εφαρμογή κατά τις επιχειρήσεις στην ειρήνη/ κρίση και στον πόλεμο.

11. Το δόγμα εδράζεται στα Δόγματα Διακλαδικής Διοικήσεως και Ελέγχου ΕΔ και Διακλαδικών Επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου οιαδήποτε συναφής τροποποίηση τους, επιβάλλει την κατάλληλη αναθεώ-ρηση/ προσαρμογή του παρόντος δόγματος σε όση κλίμακα απαιτείται, αξιοποιώντας παράλληλα και τα διδάγματα από την εφαρμογή του σε ασκήσεις και επιχειρήσεις.

12. Με την εφαρμογή του Διακλαδικού Δόγματος Πληροφοριών (ΔΔΠ), οι Κλάδοι καλούνται να προ-σαρμόσουν και να εκδώσουν ανάλογα θεσμικά κείμενα για τις Πληροφορίες.

- 2 -

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο

ΓΕΝΙΚΑ

1. Το Κεφάλαιο αυτό :

α. Περιγράφει τα είδη, τύπους και επίπεδα των Πληροφοριών.

β. Περιγράφει τις περιοχές επιχειρήσεων πληροφοριών.

γ. Παρουσιάζει μια επισκόπηση των πλέον σημαντικών λειτουργιών των πληροφοριών.

ΕΙΔΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

2. Οι πληροφορίες διαχωρίζονται σε:

α. Πληροφορία (Απλή)Είναι υλικό που περιλαμβάνει κάθε γεγονός, έγγραφα, φωτογραφίες, σχεδιαγράμματα,

αναφορές, παρατηρήσεις οιασδήποτε μορφής, ή άλλα στοιχεία, σε κατάλληλη μορφή που θα μπορούσαν να συντελέσουν στο να σχηματιστεί, με την κατάλληλη επεξεργασία, μια ευκρινής εντύπωση όσον αφορά στην κατάσταση του εχθρού ή στην περιοχή των επιχειρήσεων. Προσδιορίζεται ως «μη επεξεργασμένα στοιχεία κάθε μορφής τα οποία είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή επεξεργασμένων πλη-ροφοριών»(AAP-6).

β. Επεξεργασμένη ΠληροφορίαΕίναι το προϊόν (αποτέλεσμα) που προκύπτει από τη συλλογή, αξιολόγηση, ανάλυση,

συσχετισμό, ενσωμάτωση και ερμηνεία της πληροφορίας και αναφέρεται σε ξένα έθνη, στον εχθρό ή στην περιοχή των πραγματικών ή πιθανών επιχειρήσεων.

Η συσχέτιση ενός συνόλου απλών πληροφοριών με ένα άλλο ή ο έλεγχος και η κρίση απλών πληροφοριών σύμφωνα με τη γνώση που περιέχεται σε μια βάση δεδομένων και η εξαγωγή συμπερασμάτων αποτελεί τη διαδικασία ανάλυσης η οποία αποτελεί τη βάση για την παραγωγή πληρο-φοριών και πληροφοριακών προϊόντων. Η εικόνα 1, αναπαριστά σχηματικά τη σχέση μεταξύ πληροφορίας και επεξεργασμένης πληροφορίας:

ΤΥΠΟΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

3. Οι επεξεργασμένες πληροφορίες κατατάσσονται σε Επίπεδα καί Τύπους, προκειμένου να διευ-κολυνθεί η διαχείρηση της πληροφοριακής διαδικασίας.

α. Επίπεδα Πληροφοριών

(1) Στρατηγικές Πληροφορίες Οι στρατηγικές πληροφορίες αποτελούν το υψηλότερο επίπεδο πληροφοριών για

τη Ζώνη Ενδιαφέροντος της Χώρας και αφορούν στην ικανοποίηση των απαιτήσεων της Κυβέρνησης (ΚΥΣΕΑ), του ΥΕΘΑ, του Α/ΓΕΕΘΑ των Α/ΓΕ των Κλάδων και των Επιχειρησιακών Διοικήσεων στο πλαίσι-ο που τους αφορά. Οι πληροφορίες αυτές καλύπτουν όλο το φάσμα των εθνικών, διεθνών διπλωματικών, πολιτικών οικονομικών και στρατιωτικών θεμάτων.

(2) Επιχειρησιακές Πληροφορίες Είναι αυτές που απαιτούνται για τη σχεδίαση, εκτέλεση και υποστήριξη των επιχει-

ρήσεων από τα Στρατηγεία.

Εικόνα 1-1. Σχέση Πληροφορίας και Επεξεργασμένης Πληροφορίας

(3) Τακτικές ΠληροφορίεςΕίναι αυτές που χρειάζονται οι Τακτικοί Διοικητές για τη σχεδίαση και διεξαγωγή των

επιχειρήσεων από το επίπεδο του Σχηματισμού και κάτω και παράγονται εντός της περιοχής πληροφορι-ακής ευθύνης του Σχηματισμού.

β. Τύποι Πληροφοριών

(1) Βασικές ΠληροφορίεςΕίναι οι πληροφορίες εκείνες, πραγματικής φύσεως, οι οποίες συντελούν στην

εκτίμηση και στο σχηματισμό μια ευκρινούς εντύπωσης όσον αφορά στην κατάσταση μιας συγκεκριμένη χώρας, ή την κατάσταση στην περιοχή των επιχειρήσεων. Συνήθως είναι σε κάποιο βαθμό μόνιμες ή στατι-κής φύσεως, γενικού ενδιαφέροντος αλλά και οι πιο ουσιώδεις. Τυπικό παράδειγμα Βασικών Πληροφοριών είναι τα εγχειρίδια Πληροφοριών τα οποία συντάσσονται για διάφορες χώρες.

(2). Τρέχουσες Πληροφορίες Είναι οι πληροφορίες εκείνες οι οποίες παράγονται με σκοπό την παρακολούθηση

τρεχόντων γεγονότων και καταστάσεων που μπορεί να επιδράσουν στην Εθνική Πολιτική. Οι τρέχουσες Πληροφορίες χαρακτηρίζονται από σημαντικές αλλαγές και απαιτούν συνεχή αναθεώρηση των συμπερα-σμάτων, αναλύσεων και εκτιμήσεων. Ενδιαφέρουν άμεσα τα Επιτελεία για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων και τον καθορισμό της πολιτικής που θα ακολουθηθεί.

(3). Πληροφορίες ΣτόχουΕίναι επεξεργασμένες πληροφορίες οι οποίες προσδιορίζουν τα βασικά στοιχεία

ενός στόχου ή συμπλέγματος στόχων και δείχνουν τα τρωτά τους σημεία και τη σχετική σπουδαιότητά τους (ΣΤΥΠ 2363/2).

ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ- ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

4. Για τον εντοπισμό της κύριας πληροφοριακής προσπάθειας από πλευράς Διοικητού και επιτε-λείου πληροφοριών, καθορίζονται Περιοχές Πληροφοριακής Ευθύνης (ΠΠΕ) και Περιοχές Πληροφοριακού

1-2

Ενδιαφέροντος (ΠΠΕΝ), προσδιορισμένες γεωγραφικά ή/και εκτός γεωγραφικών ορίων σε σχέση με την Περιοχή Επιχειρήσεων (ΠΕΠΙΧ). Επιπλέον στις εν λόγω περιοχές καθορίζονται και υπερεθνικά θέματα πληροφοριών, όπως για παράδειγμα η διεθνής τρομοκρατία, τα οποία δεν έχουν γεωγραφικούς περιορι-σμούς.

Περιοχή Πληροφοριακής Ευθύνης – (ΠΠΕ)

5. Προσδιορίζεται ως η περιοχή η οποία έχει χρεωθεί σε ένα Διοικητή, για την οποία είναι υπεύ-θυνος για παραγωγή πληροφοριών με τα διατιθέμενα σ΄ αυτόν μέσα. Στην πράξη το μέγεθος αυτής της περιοχής θα περιορίζεται από τις δυνατότητες για τις οποίες η εμβέλεια θα είναι πρωταρχικό στοιχείο για τα μέσα συλλογής που διατίθενται άμεσα στον εν λόγω Διοικητή.

Περιοχή Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος – (ΠΠΕΝ)

6. Προσδιορίζεται ως η περιοχή για την οποία ένας επιχειρησιακός διοικητής χρειάζεται πληροφο-ρίες επί αυτών των παραγόντων και εξελίξεων που ενδέχεται να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των τρεχου-σών ή μελλοντικών του επιχειρήσεων. Ο επιχειρησιακός διοικητής θα χρειαστεί πληροφορίες για περιοχή εκτός της Περιοχής Πληροφοριακής Ευθύνης(ΠΠΕΝ) του, εάν αυτή πρόκειται να επηρεάσει το σχέδιο των τρεχουσών ή μελλοντικών του επιχειρήσεων. Η δυνατότητα απόκτησης αυτών των πληροφοριών, μέσω των δικών του μέσων συλλογής, πρακτικά θεωρείται απίθανη με αποτέλεσμα την υποβολή αίτησης πλη-ροφοριών στα προϊστάμενα επιτελεία.

7. Η σχέση των Περιοχών Επιχειρήσεων, Πληροφοριακής Ευθύνης, Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος, καθώς και των θεμάτων υπερεθνικού ενδιαφέροντος φαίνονται σχηματικά στην εικόνα 1-2:

Εικόνα 1-2 – Σχέση ΠΕΠΙΧ, ΠΠΕ και ΠΠΕΝ

1-3

ΤΟΜΕΙΣ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Έγκαιρη Προειδοποίηση

8. Η έγκαιρη προειδοποίηση πρέπει να βασίζεται σε ένα σύστημα ενδεικτών. Οι ενδείκτες αυτοί αποτελούν μια σειρά συγκεκριμένων δραστηριοτήτων ή ενεργειών που αναγνωρίζονται σχετικά εύκολα και οι οποίες σχετιζόμενες σε ατομικό ή συλλογικό πλαίσιο οδηγούν σε μια αναγνωρίσιμη δραστηριότη-τα που εκτελείται από τον αντίπαλο. Το αρχικό πεδίο ενδεικτών προσδιορίζεται πριν την επιχείρηση και διαμορφώνει Απαιτήσεις Πληροφοριών οι οποίες, στη συνέχεια, οδηγούν στην ανάθεση αποστολών στα Όργανα Πληροφοριών. Η εξέλιξη της επιχείρησης έχει ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση του πεδίου των ενδεικτών για την κάλυψη όλων των περιπτώσεων που αφορούν στον αντίπαλο. Όπου είναι δυνατό, ανα-πτύσσονται πολλαπλοί ενδείκτες για κάθε περίπτωση για την αποφυγή παραπλάνησης και την επαύξηση της αναγνώρισης της δραστηριότητας με την οποία συνδέονται οι ενδείκτες. Οι λεπτομέρειες λειτουργίας και εφαρμογής των ενδεικτών προειδοποίησης, περιλαμβάνονται στο αντίστοιχο εγχειρίδιο του Εθνικού Συστήματος Ενδεικτών Προειδοποίησης-ΕΣΕΠ του ΓΕΕΘΑ.

Προπαρασκευή Πληροφοριών

9. Η Προπαρασκευή της Περιοχής Επιχειρήσεων (ΠΠΕΠΙΧ) από πλευράς πληροφοριών είναι μια αναλυτική και παραστατική μεθοδολογία η οποία διεξάγεται από τα επιτελεία πληροφοριών για την παρα-γωγή εκτιμήσεων πληροφοριών και άλλων πληροφοριακών προϊόντων και αποσκοπεί στην υποστήριξη των Διοικητών στη διαδικασία λήψης απόφασης. Αποτελεί συνεχή διαδικασία και περιλαμβάνει:

α. Τον προσδιορισμό της περιοχής επιχειρήσεων από πλευράς πληροφοριών.

β. Την περιγραφή της επίδρασης της περιοχής επιχειρήσεων.

γ. Την αξιολόγηση του αντιπάλου.

δ. Τον προσδιορισμό και την περιγραφή των πιθανών τρόπων ενεργείας του αντιπάλου (ΤΕ).

ε. Τον προσδιορισμό, την περιγραφή και τη μελέτη των ενδεχόμενων στόχων.

10. Σε διακλαδικό επίπεδο τα προϊόντα της προπαρασκευής πληροφοριών χρησιμοποιούνται από τις Επιχειρησιακές Διοικήσεις και τα Επιτελεία για την προπαρασκευή των δικών τους εκτιμήσεων και στην ανάλυση και επιλογή των ημετέρων τρόπων ενεργείας.

11. Το τελικό προϊόν της διαδικασίας για τον προσδιορισμό του πιο πιθανού ΤΕ του αντιπάλου, είναι ένα σχεδιάγραμμα υποστηρικτικό της απόφασης του Δκτού επί του οποίου εμφαίνονται οι Περιοχές Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος (ΠΠΕ), οι Περιοχές Ενδιαφέροντος Στόχων καθώς και τα σημεία και οι γραμμές όπου ο Διοικητής πρέπει να λάβει αποφάσεις με σκοπό την εκτέλεση του σχεδίου του και τον επηρεασμό του αντιπάλου. Οι πληροφορίες των στόχων που προέρχονται από την εν λόγω διαδικασία αποτελούν τη βάση για τη Στοχοποίηση η οποία είναι μέρος του Συστήματος Πληροφοριών, Επιτήρησης, Στοχοποίησης και Αναγνώρισης (ΣΠΕΣΤΑ-ISTAR).

Κοινή Επιχειρησιακή Εικόνα και Επίγνωση της Κατάστασης

12. Η κοινή επιχειρησιακή εικόνα είναι ένα χρονικό στιγμιότυπο της κατάστασης των φίλιων, εχθρι-κών δυνάμεων και του περιβάλλοντος επιχειρήσεων. Είναι αποτέλεσμα της παραγωγής πληροφοριών από μιά βάση δεδομένων η οποία είναι προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις των διαφόρων επιπέδων διοίκησης και διανέμεται εξ’ ολοκλήρου σ’ αυτό το επίπεδο διοίκησης. Η κοινή επιχειρησιακή εικόνα παρέχει ενημέρωση για την εικόνα της κατάστασης που έχει ο Διοικητής σε κάθε επίπεδο διοίκησης στο πλαίσιο της αποστολής του.

Υποστήριξη Στοχοποίησης

13. Οι πληροφορίες στοχοποίησης, που προσδιορίζουν ένα στόχο, περιλαμβάνουν τα συστατικά του στόχου, το σύστημα στο οποίο ανήκει, το βαθμό τρωτότητας, τη σχετική σπουδαιότητα και την εκτι-μώμενη τρέχουσα κατάστασή του.

1-4

14. Η πληροφοριακή υποστήριξη στη διαδικασία στοχοποίησης είναι δυνατό να προέρχεται ως απο-τέλεσμα συγκεκριμένων απαιτήσεων πληροφοριών για στόχους από τη διαδικασία προπαρασκευής της περιοχής επιχειρήσεων, ή ως αποστολή που σχετίζεται με συγκεκριμένη επιχειρησιακή απαίτηση.

Εκτίμηση Ζημιών Μάχης

15. Είναι η έγκαιρη και ακριβής εκτίμηση των αποτελεσμάτων της προσβολής ενός στόχου. Η εκτίμηση ζημιών μάχης αποτελείται από την εκτίμηση φυσικής καταστροφής, την εκτίμηση λειτουργικής καταστροφής και την εκτίμηση του συστήματος στόχου. Αν και η εκτίμηση αποτελεί πρωταρχική αρμοδιό-τητα του Επιτελείου Πληροφοριών, εντούτοις είναι αναπόσπαστο τμήμα της Διαδικασίας Στοχοποίησης και περιλαμβάνει τη συνεργασία με το Επιτελείο Επιχειρήσεων.

Προστασία Δυνάμεων στην Περιοχή Επιχειρήσεων

16. Η προστασία των δυνάμεων, στην περιοχή επιχειρήσεων, αφορά στην προστασία των ανα-πτυσσομένων δυνάμεων από συμβατικές και μη απειλές. Το Επιτελείο Πληροφοριών είναι υπεύθυνο για την παροχή πληροφοριών ασφάλειας και εκτιμήσεων για μη συμβατικές απειλές για υποστήριξη της ασφά-λειας προσωπικού, της φυσικής ασφάλειας και της ασφάλειας πληροφοριών και πληροφορικής.

1-5

ΣΕΛΙΔΑ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΕΝΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο

ΑΡΧΕΣ – ΚΥΚΛΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

1. Το Κεφάλαιο αυτό:

α. Προσδιορίζει το ρόλο καί τις επιδιώξεις των πληροφοριών.

β. Καθορίζει τις αρχές των πληροφοριών.

γ. Προσδιορίζει τις Πηγές και τα Όργανα πληροφοριών.

δ. Επεξηγεί τον κύκλο των πληροφοριών.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

2. Οι πληροφορίες απορρέουν από τη Διοίκηση. Ο Διοικητής, ενώ διαθέτει το Επιτελείο Πληροφοριών για την παροχή συμβουλών, θα πρέπει να καθοδηγεί τη διαδικασία πληροφοριών και να έχει σαφή αντίληψη επί των δυνατοτήτων και αδυναμιών της εν λόγω διαδικασίας. Επιπλέον θα πρέπει να έχει την ικανότητα να διατυπώνει με περιεκτικό τρόπο τις πληροφοριακές του απαιτήσεις και να ερμηνεύει τις πληροφορίες που λαμβάνει σε απάντηση των απαιτήσεών του στο πλαίσιο της αποστολής του.

3. Οι πληροφορίες παρέχουν στο Διοικητή, μια εκτίμηση για τις πιο πιθανές τακτικές και δυνατότη-τες του αντιπάλου του. Επίσης του παρέχουν μια εκτίμηση επί των επιδράσεων του περιβάλλοντος τόσο για τις φίλιες όσο και για τις εχθρικές επιχειρήσεις.

4. Οι πληροφορίες ποτέ δεν πρόκειται να είναι πλήρεις καθόσον στην προσπάθεια για τη δημιουρ-γία πλήρους εικόνας του αντιπάλου πάντοτε θα υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα. Ως εκ τούτου οι πλη-ροφορίες μπορούν να εγγυηθούν ανάλογα με την αξιοπιστία τους την ακρίβεια του περιεχομένου τους, καθώς επίσης μπορούν να εκτιμήσουν με σχετική ακρίβεια τις δυνατότητες του αντιπάλου, επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο στο Διοικητή να αποφασίσει που θα δώσει την έμφαση κατά τη λήψη των αποφά-σεων.

ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

5. Το επιτελείο πληροφοριών γενικότερα και οι Υπηρεσίες Πληροφοριών καθοδηγούνται από τις παρακάτω κύριες επιδιώξεις πληροφοριών:

α. Υποστήριξη του Διοικητή Το επιτελείο πληροφοριών υποστηρίζει άμεσα το Διοικητή, σχετικά με τον καθορισμό των

ΑΝΣΚ, τη διεύθυνση των επιχειρήσεων και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων αυτών. Υποστηρίζει την εκτέλεση του σχεδίου με τις αναγκαίες πληροφορίες για τη διεξαγωγή της επιχείρησης, την ολοκλήρωση των τεθέντων ΑΝΣΚ, την παροχή υποστήριξης στις υφιστάμενες Διοικήσεις και τη συνεχή προστασία της δύναμης επιχειρήσεων.

β. Προσδιορισμός, Καθορισμός και Διατύπωση ΣκοπώνΗ εκλογή του σκοπού είναι η πρώτη αρχή του πολέμου που υποστηρίζεται από τις πλη-

ροφορίες. Οι πληροφορίες πρέπει να βοηθούν το Διοικητή να κατανοεί τις προθέσεις, τις δυνατότητες, τις αδυναμίες, τους πιθανούς τρόπους ενεργείας, τις αξίες και τα κύρια τρωτά σημεία του αντιπάλου.

γ. Σχεδίαση και Διεξαγωγή των ΕπιχειρήσεωνΟι πληροφορίες πρέπει να παρέχονται σε όλα τα επίπεδα Διοίκησης για τη σχεδίαση, τη

διεύθυνση και την επιτυχή διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Οι πληροφορίες είναι ουσιώδεις στους Διοικητές και τα επιτελεία για τον εντοπισμό και την επιλογή συγκεκριμένων ΑΝΣΚ, και τον προσδιορισμό των μέσων και των τακτικών που θα χρησιμοποιηθούν για την εκπλήρωση της αποστολής.

δ. Ασφάλεια των Επιχειρήσεων–Αποφυγή Παραπλάνησης και ΑιφνιδιασμούΚατά τη λειτουργία του κύκλου πληροφοριών, το επιτελείο πληροφοριών θα πρέπει να

εξετάζει με προσοχή την πιθανότητα εξαπάτησης εκ μέρους του αντιπάλου, ώστε να συμβάλλει στην απο-φυγή παραπλάνησης και αιφνιδιασμού και στην ασφάλεια της δύναμης των επιχειρήσεων.

2-1

ε. Ασφάλεια των Επιχειρήσεων μέσω Στρατιωτικής ΠαραπλάνησηςΗ παραπλάνηση, η σύγχυση και η δημιουργία αβεβαιότητας στον αντίπαλο βοηθούν στην

επίτευξη των αρχών ασφαλείας και αιφνιδιασμού στον πόλεμο.

στ. Εκτίμηση των Αποτελεσμάτων των ΕπιχειρήσεωνΟι πληροφορίες βοηθούν τους Διοικητές ώστε να προσδιορίζουν πότε έχουν επιτευχθεί οι

τεθέντες ΑΝΣΚ, προκειμένου να αποφασίσουν αν οι επιχειρήσεις θα πρέπει να τροποποιηθούν ή και να τερματιστούν.

ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

6. Υπάρχουν οκτώ βασικές αρχές οι οποίες διέπουν τις λειτουργίες για την παραγωγή των πλη-ροφοριών, την οργάνωση και τις δραστηριότητες αυτών που ασχολούνται με τη διαδικασία παραγωγής. Αυτές είναι:

α. Κεντρικός ΈλεγχοςΟι πληροφορίες πρέπει να ελέγχονται από κεντρικό όργανο προς αποφυγή επαναλήψεων

και για εξασφάλιση αμοιβαίας υποστήριξης και οικονομικής χρησιμοποίησης των Πηγών και Οργάνων.

β. ΕπικαιρότηταΕίναι άχρηστη η πληροφορία όταν περιέλθει πολύ αργά για εκμετάλλευση, όσο ακριβής

και αξιόπιστη να είναι.

γ. Συστηματική ΕκμετάλλευσηΟι Πηγές και τα Όργανα πληροφοριών πρέπει να τυγχάνουν συστηματικής εκμετάλλευσης

με μεθοδική σχεδίαση που να βασίζεται στην πλήρη γνώση των δυνατοτήτων και αδυναμιών τους.

δ. ΑντικειμενικότηταΚάθε προσπάθεια ή τάση προσαρμογής των πληροφοριών με βάση τις προσωπικές επι-

θυμίες ή προκαταλήψεις, πρέπει να αποφεύγεται.

ε. ΠροσιτότηταΕπεξεργασμένες ή μη οι πληροφορίες πρέπει να είναι εύκολα προσιτές για να διευκολύ-

νεται η σύγκριση μεταξύ τους, η οποία αποτελεί την πεμπτουσία όλων των εκτιμήσεων.

στ. Προστασία Πηγών και ΟργάνωνΗ έννοια είναι αυτονόητη, καθόσον η μη επαρκής προστασία συνεπάγεται άμεσα την

εξουδετέρωση αυτών.

ζ. ΑνταπόκρισηΤο Επιτελείο Πληροφοριών πρέπει να απαντά στις απαιτήσεις πληροφοριών του Διοικητή

οποτεδήποτε.

η. Συνεχής Αναθεώρηση-ΕπανεξέτασηΟποιαδήποτε νέα πληροφορία πρέπει να συγκρίνεται με τις ήδη υπάρχουσες για επιβεβαί-

ωση ή αναθεώρηση των σχετικών εκτιμήσεων.

ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

7. Οι πληροφορίες που επεξεργάζονται συλλέγονται από μια ποικιλία “Πηγών” και “Οργάνων”.

α. Πηγή Πληροφοριών Είναι πρόσωπα, αντικείμενα, ή δραστηριότητες από τις οποίες είναι δυνατό να αποκτηθούν

πληροφορίες. Η Πηγή είναι η πρωταρχική προέλευση της πληροφορίας και είτε κατέχει την πληροφορία είτε μέσω της δραστηριότητας φαίνεται ότι η πληροφορία υφίσταται. Η πληροφορία συλλέγεται από την Πηγή με το Όργανο Συλλογής Πληροφοριών. Η Πηγή δεν έχει την ικανότητα επεξεργασίας της πληροφορίας.

β. Όργανα Συλλογής ΠληροφοριώνΈνας οργανισμός ή ένα άτομο που εμπλέκεται στη συλλογή και/ή επεξεργασία των πληρο-

φοριών. Ένα Όργανο συλλογής πληροφοριών, μπορεί να έχει τη δυνατότητα της συλλογής και επεξεργασί-

2-2

ας των πληροφοριών, ή απλά να συλλέγει πληροφορίες και να τις δίνει σε μια Υπηρεσία Πληροφοριών για επεξεργασία (πχ. ένα τμήμα αναγνωρίσεως το οποίο υποβάλει αναφορές για την εχθρική δραστηριότητα και ένας οργανισμός πληροφοριών, σε επίπεδο Γενικού Επιτελείου, που λαμβάνει πληροφορίες από διά-φορες πηγές και οι οποίες μετά από επεξεργασία παράγει επεξεργασμένες πληροφορίες).

8. Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ μιας Πηγής και ενός Οργάνου είναι ότι η Πηγή παράγει πρωταρ-χικά στοιχεία και πληροφορίες ενώ το Όργανο, επιπρόσθετα της δυνατότητας συλλογής, έχει επίσης και την ικανότητα να επεξεργάζεται, μέχρι κάποιο βαθμό, τις πληροφορίες και έτσι να παράγει επεξεργασμένες πληροφορίες.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΗΓΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

9. Οι Πηγές διακρίνονται σε:

α. ΕλεγχόμενεςΕίναι οι Πηγές στις οποίες μπορεί να ανατεθεί έργο από ένα αξιωματικό πληροφοριών για

παροχή απαντήσεων επί των ερωτημάτων του. Για παράδειγμα χερσαία ή αερομεταφερόμενα Συστήματα Πληροφοριών Επιτήρησης Στοχοποίησης και Αναγνώρισης-ΣΠΕΣΤΑ, καθώς και πληρώματα πλοίων, οχη-μάτων και αεροσκαφών θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή.

β. Μη ΕλεγχόμενεςΕίναι οι Πηγές οι οποίες δεν είναι υπό τον έλεγχο του αξιωματικού πληροφοριών και κατά

συνέπεια η ανάθεση έργου δεν γίνεται από αυτόν. Για παράδειγμα ο τύπος, το ραδιόφωνο, οι εκπομπές της τηλεόρασης, οι χάρτες και τα σχεδιαγράμματα που παράγονται από εχθρικές ή ουδέτερες κυβερνήσεις αποτελούν δείγματα μη ελεγχόμενων Πηγών. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και στρατηγικά συστήματα επιτήρησης φίλιων κρατών.

γ. ΠεριστασιακέςΣτην κατηγορία αυτή ανήκουν οι μη αναμενόμενες Πηγές που παράγουν πληροφορίες

όπως ένας αυτόμολος, λιποτάκτης, αιχμάλωτος ή ένας πρόσφυγας. Οι πληροφορίες που προέρχονται από περιστασιακές πηγές θα πρέπει να χειρίζονται με προσοχή καθόσον υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο της “εμφύτευσης” πληροφοριών για λόγους παραπλάνησης.

10. Οι πληροφορίες ανάλογα με τις χρησιμοποιούμενες πηγές ταξινομούνται όπως παρακάτω:

α. Πληροφορίες που προέρχονται από Ακουστικά Μέσα συλλογής (ΠΑΜ-ACINT): Πρόκειται για πληροφορίες που προέρχονται από ηχητικά φαινόμενα. Πηγές ακουστικών πληροφοριών είναι τα υδρόφωνα, οι συσκευές Α/Υ και SOSUS, και τα ακουστικά συστήματα του Πυροβολικού.

β. Πληροφορίες που προέρχονται από Ανθρώπινη Δραστηριότητα (ΠΑΔ-HUMINT): πρόκει-ται για πληροφορίες που προέρχονται από ανθρώπινες πηγές.

γ. Πληροφορίες που προέρχονται από Εικόνες (ΠΕ-IMINT): Πρόκειται για πληροφορίες που προέρχονται από φωτογραφίες, δορυφορικές εικόνες, εικόνες από radar, ηλεκτρο-οπτικές και θερμικές συσκευές.

δ. Πληροφορίες που προέρχονται από Επικοινωνίες του Εχθρού (ΠΕΕ-COMINT): Πρόκειται για πληροφορίες που προέρχονται από υποκλοπές στα επικοινωνιακά συστήματα του εχθρού.

ε. Πληροφορίες Ηλεκτρονικών Εκπομπών (ΠΗΕ-ELINT): Πρόκειται για πληροφορίες που προέρχονται από ηλεκτρονικές εκπομπές πλην αυτών των επικοινωνιών και των εκπομπών ραντάρ.

στ. Πληροφορίες που προέρχονται από στοιχεία που συλλέχθηκαν από Ραντάρ (ΠΡΑ-RADINT): Πρόκειται για πληροφορίες που προέρχονται από τη χρήση ραντάρ ως συσκευής ανίχνευσης.

ζ. Πληροφορίες που προέρχονται από Ανοικτές Πηγές (ΠΑΠ-OSINT): Πρόκειται για πληρο-φορίες που προέρχονται από ανοικτές πηγές (Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας).

η. Πληροφορίες Τεχνολογίας (ΠΤΕΧ-TECHINT) που αφορούν στις ξένες τεχνολογικές εξελί-ξεις και επιχειρησιακές δυνατότητες υλικού που έχει πρακτική στρατιωτική εφαρμογή και που προέρχονται από επιστημονική εξέταση και από έλεγχο του υλικού (συστήματα και λογισμικό Η/Υ).

2-3

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

11. Για τη διαχείριση όλων των διαθεσίμων πληροφοριών απαιτείται η ύπαρξη μιας σειράς τυποποι-ημένων ενεργειών. Ο κύκλος των πληροφοριών αποτελεί το πλαίσιο εντός του οποίου λαμβάνουν χώρα τέσσερις διακριτές διεργασίες οι οποίες καταλήγουν στην εκμετάλλευση του τελικού πληροφοριακού προϊ-όντος. Κάθε στάδιο του κύκλου πληροφοριών θα πρέπει να εναρμονίζεται με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις και τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων του Διοικητή, για την επιτυχή εξέλιξη των επιχειρήσεων. Ο κύκλος πληροφοριών είναι μια σειρά ενεργειών που βοηθούν στην κατανόηση και ταξινόμηση των δραστηριοτή-των που αφορούν την παραγωγή επεξεργασμένων πληροφοριών και χρήσιμο βοήθημα για την κατανόηση της σχέσης που υπάρχει μεταξύ των σταδίων παραγωγής επεξεργασμένων πληροφοριών. Η διαδικασία παραγωγής επεξεργασμένων πληροφοριών δεν είναι απαραίτητο να ακολουθεί εξολοκλήρου την κυκλι-κή πορεία του κύκλου πληροφοριών , όπως επίσης δεν υπάρχουν σαφώς καθορισμένα σημεία που να καταδεικνύουν το που αρχίζει και το που τελειώνει το κάθε στάδιο του κύκλου πληροφοριών. Ο κύκλος πληροφοριών περιλαμβάνει τέσσερις βασικές λειτουργίες, τη Διεύθυνση, τη Συλλογή, την Επεξεργασία και την Εκμετάλλευση. Η σχηματική απεικόνιση του κύκλου πληροφοριών φαίνεται στην εικόνα 2-1, η δε διαδοχική σειρά δραστηριοτήτων για την παραγωγή και εκμετάλλευση επεξεργασμένων πληροφοριών / πληροφοριακών προϊόντων στο Παράρτημα «Α» του παρόντος κεφαλαίου.

Εικόνα 2-1. Ο Κύκλος Πληροφοριών

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

12. Είναι το πρώτο στάδιο του κύκλου πληροφοριών και αποτελείται από τη διαδικασία καθορισμού των πληροφοριακών απαιτήσεων, τη σχεδίαση του προγράμματος συλλογής, την ανάθεσης έργου στα όργανα συλλογής και του ελέγχου της παραγωγικότητας αυτών των οργάνων. Αποτελεί την κινητήρια δύναμη η οποία ενεργοποιεί το μηχανισμό πληροφοριών και η αποτελεσματικότητά της επηρεάζει άμεσα και καθοριστικά τις λοιπές λειτουργίες του κύκλου πληροφοριών.

13. Οι παράγοντες που καθορίζουν τη φύση της Διευθύνσεως είναι:

α. Η αποστολή.

β. Οι απαιτήσεις του Διοικητού και των υφισταμένων Διοικητών.

γ. Η εκτίμηση της τρέχουσας και μελλοντικής κατάστασης του αντιπάλου.

2-4

14. Η μεθοδολογία στη διεύθυνση προσδιορίζεται με τους παρακάτω δύο τρόπους:

α. Από το Διοικητή στο Επιτελείο Πληροφοριών Ο Διοικητής πρέπει να κατευθύνει το Επιτελείο Πληροφοριών του, να εκδίδει σαφείς

οδηγίες σχετικά με τις πληροφορίες και τα πληροφοριακά προϊόντα που χρειάζεται και όπου απαιτείται να καθορίζει και χρονικούς περιορισμούς για την παροχή τους. Οι κατευθύνσεις του θα πρέπει πάντα να είναι το δυνατόν πιο συγκεκριμένες και θα πρέπει να θέτει τις απαιτήσεις πληροφοριών κατά προτε-ραιότητα.

β. Από το Επιτελείο Πληροφοριών προς τα Όργανα ΠληροφοριώνΑποτελεί τη βάση για το Σχέδιο Αναζήτησης Πληροφοριών και περιλαμβάνει:

(1) Τη λήψη απόφασης περί του τρόπου που θα πρέπει να απαντηθούν τα ερωτήματα του Διοικητού και το είδος των πληροφοριών και πληροφοριακών προϊόντων που απαιτούνται γι΄ αυτό.

(2) Την ανάθεση έργου στα Όργανα Πληροφοριών για τη συλλογή των απαραιτήτων πληροφοριών.

(3) Τη συνεχή παρακολούθηση και διατήρηση του ελέγχου για την εξασφάλιση της συλ-λογής των ορθών πληροφοριών.

Κρίσιμες Πληροφοριακές Απαιτήσεις του Διοικητού (ΚΠΑΔ)

15. Με την έναρξη μιας επιχείρησης και πιθανόν πριν την ανάπτυξη δυνάμεων, ο Επιχειρησιακός Διοικητής θα αρχίσει να διαμορφώνει ερωτήματα για τα οποία θα χρειάζεται απαντήσεις προκειμένου να διεξάγει με επιτυχία την επιχείρησή του. Τα ερωτήματα αυτά συνιστούν τις Κρίσιμες Πληροφοριακές Απαιτήσεις του Διοικητού (ΚΠΑΔ) και αφορούν στην επιχειρησιακή κατάσταση και στις δυνατότητες των εθνικών δυνάμεων, στις δυνατότητες και προθέσεις του αντιπάλου και στις λεπτομέρειες του επιχειρησια-κού περιβάλλοντος.

Ουσιώδη Στοιχεία Πληροφοριών-ΟΥΣΠ

16. Αρκετά από τα ερωτήματα που περιέχονται στις ΚΠΑΔ απαιτούν στοιχεία και μπορούν να απαντηθούν με τη συλλογή και εκμετάλλευση των πληροφοριών. Εντούτοις θα υπάρχουν και μερικά ερωτήματα που αφορούν στον αντίπαλο και στο επιχειρησιακό περιβάλλον τα οποία είναι πρωταρχικής σημασίας για τη σχεδίαση και την επιτυχή εκτέλεση των τρόπων ενεργείας των φιλίων δυνάμεων, τα οποία δεν είναι δυνατό να απαντηθούν με απλά στοιχεία ή γεγονότα και ως εκ τούτου θα απαιτούν πληροφορί-ες που θα πρέπει να τύχουν επεξεργασίας προκειμένου να παρέξουν απαντήσεις. Τα Ουσιώδη Στοιχεία Πληροφοριών-ΟΥΣΠ είναι αυτά για τα οποία ο Διοικητής έχει αναμενόμενη και δηλωμένη προτεραιότητα στη διαδικασία σχεδίασης και λήψης απόφασης.

17. Η διεύθυνση του έργου αναζήτησης πληροφοριών περιλαµβάνει :

α. Τον καθορισμό των ενδείξεων οι οποίες σχετίζονται με τις πληροφοριακές απαιτήσεις του Διοικητή.

β. Τον καθορισμό των ΚΠΑΔ - ΟΥΣΠ .

γ. Τη σύνταξη του Σχεδίου Αναζήτησης Πληροφοριών (ΣΑΠ ).

δ. Την επιλογή των Πηγών και Οργάνων για τη συλλογή των πληροφοριών.

ε. Το συνεχή έλεγχο των οργάνων για την πιστή εφαρµογή των διαταγών και την ικανοποίη-ση των αιτήσεων που τους έχουν αποσταλεί .

ΣΥΛΛΟΓΗ

18. Η Συλλογή είναι το δεύτερο στάδιο του κύκλου πληροφοριών. Προσδιορίζεται ως η εκμετάλ-λευση των πηγών από τα όργανα συλλογής και η διακίνηση των πληροφοριών που αποκτήθηκαν στην κατάλληλη μονάδα επεξεργασίας για τη παραγωγή πληροφοριακών προϊόντων. Είναι η διαδικασία κατά την οποία συλλέγονται πληροφορίες για την αντιμετώπιση των πληροφοριακών απαιτήσεων του Διοικητή, όπως αυτές έχουν καθοριστεί στο στάδιο της Διεύθυνσης του κύκλου πληροφοριών.

2-5

19. Με τον προσδιορισμό των Κρίσιμων Πληροφοριακών Απαιτήσεων του Διοικητού (ΚΠΑΔ) και ΟΥΣΠ, αρχίζει και η διαδικασία σχεδιάσεως για τη συλλογή των πληροφοριών που θα αποτελέσουν τις απαντήσεις αυτών. Η μεθοδολογία η οποία αναπτύσσεται για τη σύνταξη του Σχεδίου Συλλογής Πληροφοριών και για την παρακολούθηση της εκτέλεσής του με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο είναι ο Συντονισμός Συλλογής και Διαχείρισης των Απαιτήσεων Πληροφοριών (ΣΣΔΑΠ). Η δημιουργία ενός απο-τελεσματικού Σχεδίου Συλλογής Πληροφοριών σε σχέση με τις αρχές πληροφοριών αποτελεί το κλειδί των απαντήσεων για τις ΚΠΑΔ και ΟΥΣΠ.

Σχέδιο Συλλογής Πληροφοριών

20. Το Σχέδιο Συλλογής πληροφοριών καθιερώνει μια συνεχή διαδικασία με την οποία ανατίθεται έργο στα Όργανα Πληροφοριών σύμφωνα με τις εκάστοτε πληροφοριακές απαιτήσεις.

21. Η διαδικασία Συλλογής Πληροφοριών περιλαμβάνει :

α. Την πλήρη εκμετάλλευση των πηγών από τα όργανα συλλογής πληροφοριών και των πηγών και οργάνων από το επιτελείο πληροφοριών.

β. Την έγκαιρη διακίνηση των πληροφοριών, που συνελέγησαν, στο επόμενο στάδιο του κύκλου πληροφοριών όπου θα τύχουν επεξεργασίας και θα αποτελέσουν πληροφοριακά προϊόντα.

γ. Τη διατήρηση του ελέγχου για την εξασφάλιση ότι οι πληροφορίες που συλλέγονται είναι οι ορθές.

Σχέδιο Αναζήτησης Πληροφοριών (ΣΑΠ)

22. Όπως αναφέρθηκε, για τη συλλογή των αναγκαίων πληροφοριών εκδίδονται προς τα όργανα πληροφοριών σαφείς και συγκεκριµένες διαταγές ή Αιτήσεις . Για την πρόληψη παραλείψεων ή ασυνεπει-ών , ο Αξκός Πληροφοριών συντάσσει το ΣΑΠ. Το ΣΑΠ περιλαµβάνει τα ΚΠΑΔ ή ΟΥΣΠ , τις ενδείξεις που προέρχονται από την ανάλυση αυτών, το σκελετό των Διαταγών ή Αιτήσεων που αναγκαιούν για κάθε ένδειξη , τα όργανα που ενδείκνυνται για τη συλλογή και το χρόνο και τόπο αναφοράς των πληροφοριών. Συντάσσεται σε πίνακα και χρησιμοποιείται από τον Αξκό Πληροφοριών για τη λεπτοµερή διατύπωση και διαβίβαση των Διαταγών ή Αιτήσεων και για τον έλεγχο αναφοράς των οργάνων συλλογής .

Εκμετάλλευση των Πηγών και των Οργάνων Πληροφοριών

23. Το Επιτελείο Πληροφοριών θα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει τις λεπτομερείς δυνατότητες των Πηγών και Οργάνων που του έχουν διατεθεί. Με τον τρόπο αυτό θα καταστεί ικανό να επιλέγει την κατάλληλη Πηγή ή το κατάλληλο Όργανο για συγκεκριμένη αποστολή συλλογής και να διατηρεί κάποιο έλεγχο επί της αξιοπιστίας και παραγωγικότητας τόσο των Πηγών όσο και των Οργάνων που χρησιμοποιεί.

24. Για την επιλογή ενός Οργάνου ή μιας Πηγής για συγκεκριμένη αποστολή συλλογής πληροφοριών, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι παρακάτω παράγοντες:

α. ΑσφάλειαΣύμφωνα με τις αρχές πληροφοριών, τα Όργανα και οι Πηγές πρέπει να προστατεύο-

νται επαρκώς. Τυχόν αποτυχία επί του θέματος ασφαλείας θα έχει ως αποτέλεσμα είτε την απώλεια του Οργάνου ή της Πηγής, ή την ανάληψη του κινδύνου παραπλάνησης με την παροχή εσφαλμένων πληρο-φοριών εντός του συστήματος πληροφοριών.

β. ΙκανότηταΤο Όργανο που επιλέχθηκε για τη συλλογή κάποιων συγκεκριμένων πληροφοριών θα πρέ-

πει να είναι σε θέση να εκτελέσει την αποστολή. Για παράδειγμα σε προσωπικό, σε φωτογραφικές μηχανές και εν γένει ηλεκτρο-οπτικές συσκευές ανατίθεται η αποστολή συλλογής πληροφοριών (HUMINT- ΙMINT). Το Όργανο που ανέλαβε την αποστολή συλλογής κάποιων πληροφοριών ή την παραγωγή συγκεκριμέ-νων επεξεργασμένων πληροφοριών θα πρέπει να είναι αποδοτικό. Θα πρέπει να διαθέτει το κατάλληλο σύστημα αισθητήρων ή ικανότητα επεξεργασίας για την παραγωγή πληροφοριών συγκεκριμένου τύπου και επιπλέον τη δυνατότητα καταγραφής και παρακολούθησης παρομοίων αποστολών εκτελεσθέντων με επιτυχία κατά το παρελθόν.

2-6

γ. Καταλληλότητα Θα υπάρχουν περιπτώσεις όπου την ικανότητα εκτέλεσης μιας αποστολής συλλογής

πληροφοριών θα την έχουν περισσότερα του ενός τύπου από τα διαθέσιμα Όργανα ή διαθέσιμες Πηγές. Για τη λήψη απόφασης ως προς την επιλογή του καταλληλότερου Οργάνου ή Πηγής θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα χαρακτηριστικά εκάστου συστήματος προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα επιλεγεί το πλέον κατάλληλο.

δ. Επικινδυνότητα Σε κάθε ανάθεση αποστολής για συλλογή πληροφοριών υπάρχει η πιθανότητα για ύπαρξη

κινδύνου. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο βαθμός κινδύνου θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε συνάρτηση με την αξία της λαμβανομένης πληροφορίας. Αν ο κίνδυνος είναι σημαντικός, τότε το θέμα της απόφασης θα πρέπει να μετατίθεται σε ανώτερη ή καταλληλότερη αρχή λήψης απόφασης.

ε Περιβάλλον Επιχειρήσεων Αρκετά στοιχεία του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, όπως ο καιρός, το έδαφος, ή οι πολι-

τικές δεσμεύσεις είναι δυνατό να περιορίσουν την ικανότητα ενός Οργάνου ή Πηγής στη συλλογή πληρο-φοριών. Τέτοια ζητήματα θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στη σχεδίαση για ανάθεση αποστολών στα Όργανα και τις Πηγές.

στ. Πολλαπλή Ανάθεση και Ισορροπία Η ανάθεση της αποστολής συλλογής της αυτής πληροφορίας σε περισσότερα από ένα

Όργανα προσδίδει μεγαλύτερη εξασφάλιση στην ακρίβεια της πληροφορίας και βοηθά στη προφύλαξη ενάντια στην παραπλάνηση. Επιβαρύνει όμως τη χρήση των μέσων συλλογής και ως εκ τούτου θα πρέπει να χρησιμοποιείται όταν η εξακρίβωση της πληροφορίας αποτελεί επιτακτικό γεγονός. Η ισορροπία επι-τυγχάνεται με την ισοκατανομή του έργου συλλογής σε όλο το φάσμα των Οργάνων και Πηγών συλλογής που είναι σε διαθεσιμότητα.

Μεταβίβαση των Πληροφοριών

25. Η αξία της πληροφορίας εξασθενεί με την πάροδο του χρόνου. Για τη μείωση του ρυθμού εξα-σθένησης, θα πρέπει οι τιθέμενοι χρονικοί περιορισμοί, εντός του κύκλου πληροφοριών, να είναι μικροί. Κατά συνέπεια αποτελεί ουσιαστική απαίτηση η αποδέσμευση των πληροφοριών από τα Όργανα ή τις Πηγές να γίνεται στον ελάχιστο δυνατό χρόνο και εντός του χρονικού διαστήματος που καθορίζεται από το Διοικητή που ανέθεσε την αποστολή. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχουν δύο ορισμοί:

α. Χρόνος ΑπόκρισηςΕίναι ο χρόνος που διέρρευσε μεταξύ της αίτησης αναζήτησης της πληροφορίας και της

λήψης της. Σε ένα σύστημα πληροφοριών, ο χρόνος αποκρίσεως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος των Πηγών η Οργάνων που έχουν αναπτυχθεί. Αν ένα σύστημα όπως τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (ΜΕΑ-UAV) ή τα επανδρωμένα αεροσκάφη, απασχολείται για την εκπλήρωση της αποστολής, ο χρόνος ανάπτυξης του συστήματος θα επιβαρύνει σημαντικά το χρόνο αποκρίσεως. Αν όμως το σύστημα είναι ήδη αναπτυγμένο, όπως στην περίπτωση ενός δορυφόρου, ή μια μονάδας συλλογής πληροφοριών SIGINT, ο συνολικός χρόνος αποκρίσεως θα είναι πολύ μικρότερος.

β. Χρόνος ΜετάδοσηςΠροσδιορίζεται ως ο χρόνος που διέρρευσε από τη στιγμή που ένας αισθητήρας ανίχνευσε

ένα στοιχείο πληροφορίας μέχρι τη λήψη από ένα αναλυτή. Η αξία όλων των πληροφοριών, που συλλέ-χθηκαν για χρήση, μειώνεται γρήγορα με την πάροδο του χρόνου. Ο χρόνος στον οποίο οι πληροφορίες διατηρούν την αξία τους θα πρέπει να αντανακλάται στο Σχέδιο Συλλογής. Η επιθυμητή κατάσταση είναι αυτή κατά την οποία ο αναλυτής λαμβάνει σε πραγματικό χρόνο την πληροφορία. Αυτό όμως εξαρτάται από την άμεση σύνδεση του αισθητήρα με τον αναλυτή, γεγονός που συναντάται στα πλέον εξελιγμένα συστήματα. Ο χρόνος μετάδοσης για διάφορες Πηγές και Όργανα είναι δυνατό να ποικίλει και ως εκ τούτου θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στη διαδικασία επιλογής για ανάθεση έργου.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

26. Η επεξεργασία πληροφοριών είναι το στάδιο του κύκλου πληροφοριών στο οποίο οι πληροφο-ρίες που συλλέχθηκαν, ως απάντηση στις κατευθύνσεις του Διοικητή, μετατρέπονται σε πληροφοριακά

2-7

προϊόντα. Η επεξεργασία πληροφοριών αποτελείται από μια σειρά ενεργειών, οι οποίες αν και διαδοχικά ταξινομημένες, μπορούν να λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα. Προσδιορίζεται ως η παραγωγή πληροφορια-κών προϊόντων μέσω καταχώρησης (ταξινόμησης), αξιολόγησης, ανάλυσης, ενσωμάτωσης και ερμηνείας των πληροφοριών με άλλα πληροφοριακά προϊόντα.

27. Οι Επεξεργασμένες πληροφορίες / πληροφοριακά προϊόντα, θα πρέπει να ικανοποιούν τις ακό-λουθες λειτουργίες:

α. Παρακολούθηση και εκτίμηση της κατάστασης.

β. Ενδείκτες και προειδοποίηση.

γ. Διαχείριση των απαιτήσεων προτεραιότητας για επεξεργασμένες πληροφορίες, συλλογή και συντονισμό.

δ. Διανομή των επεξεργασμένων πληροφοριών.

ε. Ειδικές πληροφορίες (ηλεκτρο-οπτικά μέσα).

στ. Παρακολούθηση και ενημέρωση της διάταξης μάχης.

ζ. Στοχοποίηση.

η. Αντιπληροφορίες.

θ. Ασφάλεια.

ι. Γεωγραφική υποστήριξη και ανάλυση εδάφους.

Καταχώρηση Πληροφοριών

28. Στο στάδιο αυτό πραγματοποιείται η καταγραφή όλου του εισερχόμενου πληροφοριακού υλικού και στη συνέχεια η ομαδοποίησή του και η κατηγοριοποίησή του ανάλογα με το θέμα και το αντικείμενο σε κάθε επίπεδο (στρατηγικό, επιχειρησιακό, τακτικό).

Αξιολόγηση Πληροφοριών

29. Στο στάδιο αυτό πραγματοποιείται μια πλήρης αξιολόγηση των πληροφοριών σε σχέση με την αξιοπιστία της πηγής και την ακρίβεια της πληροφορίας. Η διαδικασία αυτή είναι σημαντική διότι αποσκο-πεί να καταδείξει το βαθμό ακρίβειας, πληρότητας και αληθοφάνειας που πρέπει να αποδοθεί στη συγκε-κριμένη πληροφορία.

30. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι, συμπεριλαμβανομένης και της παραπλάνησης, οι οποίοι στοιχειοθε-τούν το γιατί μια πληροφορία δυνατόν να μην είναι αξιόπιστη ή εξ’ ολοκλήρου ακριβής. Η διαδικασία για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας της πηγής περιλαμβάνει τη χρήση έξι (6) γραμμάτων (Α έως ΣΤ) και για την ακρίβεια της πληροφορίας έξι (6) αριθμών (1 έως 6), ενώ και στις δύο περιπτώσεις η αξιολόγηση κλιμα-κώνεται από το μείζον προς το έλασσον. Οι κλίμακες αξιολόγησης έχουν όπως στον παρακάτω πίνακα:

Αξιοπιστία της Πηγής Πληροφοριών Ακρίβεια της Πληροφορίας

Α Πλήρως αξιόπιστη 1 Επιβεβαιωμένη και από άλλες πηγές

Β Συνήθως αξιόπιστη 2 Πιθανόν αληθής

Γ Σχεδόν αξιόπιστη 3 Δυνατόν αληθής

Δ Συνήθως μη αξιόπιστη 4 Αμφιβόλου ακρίβειας

Ε Αναξιόπιστη 5 Απίθανης ακρίβειας

ΣΤ Η αξιοπιστία δεν μπορεί να αξιολογηθεί 6 Δεν μπορεί να ελεγχθεί η ακρίβειά της

Η αξιοπιστία της πηγής και η ακρίβεια της πληροφορίας εξετάζονται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Η τελική όμως αξιολόγηση πηγής και πληροφορίας αποδίδεται με το συνδυασμό γράμματος και αριθ-μού, με όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Έτσι μια πληροφορία από απόλυτα αξιόπιστη πηγή (Α) μπορεί για λόγους αντικειμενικότητας να θεωρείται αμφιβόλου ακρίβειας (4) και να αξιολογηθεί τελικά ως Α4.

2-8

Ανάλυση και Ενσωμάτωση των Πληροφοριών

31. Η ανάλυση των πληροφοριών και η ενσωμάτωσή τους προσδιορίζονται, η κάθε μια ως ξεχωρι-στά τμήματα του σταδίου της επεξεργασίας του κύκλου πληροφοριών στο οποίο:

α. Επανεξετάζονται οι πληροφορίες με σκοπό την επισήμανση σημαντικών γεγονότων για μεταγενέστερη ερμηνεία και

β. Πληροφορίες ή πληροφοριακά προϊόντα που έχουν αναλυθεί επιλέγονται και συνδυάζο-νται με τέτοιο τρόπο ώστε να παραγάγουν επί πλέον πληροφοριακά προϊόντα.Στην πράξη οι δύο παραπάνω διαδικασίες εκλαμβάνονται ως μια διότι η ενσωμάτωση ακολουθεί την ανά-λυση δίχως να υπάρχει σαφής διαχωρισμός.

32. Στην ανάλυση, οι καταχωρημένες και αξιολογημένες πληροφορίες εξετάζονται λεπτομερώς προ-κειμένου να επισημανθούν τα ενδιαφέροντα σημεία. Στη συνέχεια τα σημεία αυτά συσχετίζονται με άλλα σημεία, τα οποία είναι ήδη γνωστά και από τη σύγκριση αυτή εξάγονται συμπεράσματα. Η ενσωμάτωση είναι η συγκέντρωση όλων αυτών των συμπερασμάτων και η αναγνώριση από αυτά μιας νέας μορφής πληροφοριακού προϊόντος.

33. Το στάδιο της ανάλυσης, συσχετισμού και ενσωμάτωσης απαιτεί αρκετό χρόνο και σημαντική εμπειρία, καθόσον απαιτείται συνεχής αναφορά σε παρόμοιες πληροφορίες του παρελθόντος, σύγκριση σε σχέση με την τρέχουσα κατάσταση, εντοπισμός των διαφοροποιούμενων στοιχείων και πρόβλεψη των μελλοντικών καταστάσεων.

Ερμηνεία

34. Η ερμηνεία, προσδιορίζεται ως το τελικό βήμα του σταδίου επεξεργασίας, του κύκλου πληρο-φοριών, στο οποίο κρίνεται η σπουδαιότητα της πληροφορίας ή του πληροφοριακού προϊόντος σε σχέση με τις μέχρι τώρα γνώσεις μας. Οι πληροφορίες που καταχωρήθηκαν, αξιολογήθηκαν, αναλύθηκαν και ενσωματώθηκαν πρέπει τελικά να ερμηνευθούν ώστε να συμπληρωθεί η διαδικασία της μετατροπής των πληροφοριών σε πληροφοριακά προϊόντα.

35. Η συστηματική διαχείριση των πληροφοριών και των πληροφοριακών προϊόντων που λαμβάνει χώρα κατά την καταχώρηση, αξιολόγηση, ανάλυση, ενσωμάτωση και ερμηνεία είναι ένας συνδυασμός, της ταξινόμησης και καταγραφής των πληροφοριών που λαμβάνουμε και στη συνέχεια η μετατροπή με τη βοήθεια της λογική και μεθόδου των πληροφοριών αυτών σε πληροφοριακά προϊόντα. Η πνευματική αυτή διαδικασία, από μόνη της, βασίζεται στην ευρεία γνώση της τακτικής, του εξοπλισμού και της οργάνωσης του αντιπάλου και από πλευράς αναλυτού στην εμπειρία και στην ύπαρξη ικανής λογικής σε συνδυασμό με την ικανότητα για διατύπωση λογικών συμπερασμάτων.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

36. Είναι η έγκαιρη χρησιμοποίηση και αξιοποίηση σε στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό επίπε-δο του τελικού πληροφοριακού προϊόντος από τους ενδιαφερόμενους χρήστες και ενδεχομένως, η διανομή με τη χρήση των πλέον κατάλληλων μέσων μετάδοσης για υποστήριξη των αποφάσεων της πολιτικό-στρατιωτικής ηγεσίας, των ΓΕ και των επιτελείων των Σχηματισμών όλων των επιπέδων, στη σχεδίαση και διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Το προς διανομή πληροφοριακό προϊόν και ο αριθμός των αποδεκτών καθορίζονται από τον εκδότη, σύμφωνα με την αρχή «σε όσους απαιτείται να γνωρίζουν».

Χαρακτηριστικά Εκμετάλλευσης

37. Τα κύρια χαρακτηριστικά της εκμετάλλευσης είναι:

α. ΕπικαιρότηταΗ πληροφορία η οποία φτάνει στον προορισμό της καθυστερημένα για το σκοπό τον οποίο

προοριζόταν, είναι άχρηστη. Επίσης η πλειοψηφία των επεξεργασμένων πληροφοριών (πληροφοριακών προϊόντων), σε επιχειρησιακό ή τακτικό επίπεδο, σχετίζεται άμεσα με το χρόνο με την έννοια ότι με το πέρασμα του χρόνου εξασθενούν ή χάνουν την αξία τους. Και στις δύο περιπτώσεις η έγκαιρη διάθεση των επεξεργασμένων πληροφοριών είναι αναγκαία.

2-9

β. ΚαταλληλότηταΗ διανομή και αξιοποίηση των επεξεργασμένων πληροφοριών δεν έχει νόημα όταν οι

πληροφορίες δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του χρήστη, ή δεν γίνονται κατανοητές από αυτόν, ή ο χρήστης δεν έχει πρόσβαση στο σύστημα που χρησιμοποιούν τα μέσα διανομής. Οι επεξεργασμένες πληροφορίες πρέπει να έχουν μια μορφή σχετική με τις απαιτήσεις του χρήστη, να τις καλύπτουν και να διανέμονται μέσω ενός κοινού συστήματος για τον αποστολέα και τον παραλήπτη. Η μορφή των επεξερ-γασμένων πληροφοριών σχετίζεται με τις Αναφορές Πληροφοριών, όπως λεπτομερώς περιγράφονται στο ΕΘΣΥΣΑΝ.

γ. ΣαφήνειαΜεταξύ των γεγονότων και της ερμηνείας αυτών θα πρέπει πάντοτε να γίνεται μια σαφής

διαφοροποίηση. Σε όλα τα κείμενα η κάθε ερμηνεία θα πρέπει να συνοδεύεται από τη λέξη “Σχόλιο”. Σε προφορικές ενημερώσεις, η διαφορά μεταξύ του γεγονότος και της ερμηνείας θα πρέπει να υπογραμμίζεται με τη χρήση της φράσης “Το συμπέρασμα που εξάγεται από αυτό είναι…” , ή “ Εμείς θεωρούμε/ πιστεύ-ουμε ότι αυτό σημαίνει……”.

δ. Περιεκτικότητα-ΣυντομίαΟι Διοικητές δεν έχουν το χρόνο για εκτεταμένες προφορικές ενημερώσεις ή για ανάγνωση

μακροσκελών αναφορών. Οι αναφορές θα πρέπει να είναι σύντομες και να περιλαμβάνουν όλα τα απαραί-τητα προς γνώση στοιχεία. Η αποτελεσματικότητα των οπτικών παρουσιάσεων στη γρήγορη παρουσίαση των πληροφοριών θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη.

ε. ΤυποποίησηΟι αναφορές γίνονται περισσότερο αντιληπτές όταν είναι διατυπωμένες με μια λογική

σειρά που ακολουθεί μια συγκεκριμένη τυποποίηση. Το ΕΘΣΥΣΑΝ περιέχει ένα κατάλογο των αναφορών πληροφοριών και επιπλέον λεπτομέρειες του κάθε τύπου αναφοράς.

στ. ΕπιτακτικότηταΟι πληροφορίες θα πρέπει να μετατρέπονται σε επεξεργασμένες πληροφορίες καθόσον

η ερμηνεία των γεγονότων έχει μεγαλύτερη σημασία από τα ίδια τα γεγονότα. Εντούτοις όταν ο χρόνος πιέζει η επεξεργασία επειγουσών πληροφοριών είναι δυνατό να μη γίνει. Στις περιπτώσεις αυτές οι πλη-ροφορίες θα πρέπει να διανέμονται το συντομότερο δυνατό με την ένδειξη ότι δεν έχουν επεξεργαστεί και πιθανόν να μην είναι αξιόπιστες. Οι περιπτώσεις αυτές συνήθως εστιάζονται σε τρέχουσες πληροφορίες στο τακτικό επίπεδο.

ζ. ΔιανομήΤα Επιτελεία Πληροφοριών είναι υπεύθυνα για την εξασφάλιση της διανομής των πληρο-

φοριών σε όλους τους χρήστες που απαιτείται.

η. ΤακτικότηταΟι επείγουσες πληροφορίες που συλλέγονται για την ικανοποίηση των πληροφοριακών

απαιτήσεων θα διανέμονται μόλις γίνονται διαθέσιμες. Ο Διοικητής καθώς και το Επιτελείο Πληροφοριών του θα χρειάζονται επιπρόσθετα περιλήψεις όλων των πληροφοριών που επηρεάζουν τις επιχειρήσεις τους. Οι αναφορές αυτές περιλαμβάνονται στο ΕΘΣΥΣΑΝ.

θ. ΑσφάλειαΗ διαβάθμιση των πληροφοριών με βαθμό ασφαλείας υψηλότερο από ότι απαιτείται,

δημιουργεί καθυστερήσεις στο χειρισμό και στη μετάδοσή τους. Ως γενικός κανόνας οι πληροφορίες που αφορούν στον αντίπαλο δεν απαιτείται να είναι κρυπτογραφημένες εφόσον εκτιμάται ότι ο αντίπαλος δεν θα έχει αρκετό χρόνο για να ενεργήσει εάν υποκλέψει τη μετάδοση των εν λόγω πληροφοριών. Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η μη αποκάλυψη της πηγής πληροφοριών. Καθίσταται αυτονόητο ότι θα υπάρξουν περιπτώσεις όπου θα πρέπει να σταθμίζεται από τη μία ο κίνδυνος αποκάλυψης της πηγής και από την άλλη η άξια της πληροφορίας , και θα πρέπει να αποφασιστεί αν θα χρησιμοποιηθεί η πληροφορία ή όχι. Στις περιπτώσει αυτές το Επιτελείο Πληροφοριών θα πρέπει να κάνει προτάσεις όσον αφορά το αποτέλεσμα μιας τέτοιας απόφασης έτσι ώστε να βοηθά το Διοικητή στη λήψη απόφασης.

2-10

Διανομή Πληροφοριών/ Πληροφοριακών Προϊόντων

38 Οι πληροφορίες και τα πληροφοριακά προϊόντα είναι δυνατό να διανέμονται προφορικά, εγγρά-φως, υπό μορφή γραφικού και υπό ηλεκτρονική μορφή. Στην έγγραφη μορφή τους ανήκουν οι αναφορές πληροφοριών, οι λεπτομέρειες των οποίων περιγράφονται στο ΕΘΣΥΣΑΝ και το πληροφοριακό υλικό των στόχων. Στην ηλεκτρονική διανομή τους, οι αναφορές πληροφοριών λαμβάνονται από τους χρήστες σε σχεδόν πραγματικό χρόνο καθόσον είναι απαλλαγμένες της απαίτησης για την παραγωγή σε γραπτό ή τυποποιημένο κείμενο. Η ύπαρξη εφαρμογών για ηλεκτρονική διανομή (όπως Database to Database) διευκολύνει το έργο και την αυτοματοποίηση της διαχείρισης των πληροφοριών.

Μορφή – Σύνταξη Πληροφοριακών Προϊόντων

39. Οι γενικές και ειδικές οδηγίες για τη μορφή των πληροφοριακών προϊόντων και οι λεπτομερείς αντίστοιχες για τη σύνταξή τους, αναφέρονται στο Εθνικό Σύστημα Αναφορών (ΕΘΣΥΣΑΝ) του ΓΕΕΘΑ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

“A” Διαδοχική Σειρά Δραστηριοτήτων για την Παραγωγή Επεξεργασμένων Πληροφοριών/ Πληροφοριακών Προϊόντων

2-11

ΣΕΛΙΔΑ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΕΝΗ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘‘Α’’ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΣΕΛΙΔΑ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΕΝΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3οΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

1. Το Κεφάλαιο αυτό αναλύει και επεξηγεί: α. Το ρόλο και την οργάνωση του Επιτελείου Πληροφοριών (Δ2). β. Την προπαρασκευή της περιοχής επιχειρήσεων από πλευράς πληροφοριών. γ. Τη Δομή Συστήματος Πληροφοριών. δ. Τη Διαχείρηση των Απαιτήσεων και το Συντονισμό Συλλογής Πληροφοριών (ΔΑΣΣΠ). ε. Tην εκτίμηση πληροφοριών. στ. Την παραγωγή πληροφοριών. ζ. Την Πληροφοριακή Υποστήριξη λοιπών Επιχειρήσεων (Πληροφοριακές Επιχειρήσεις και Στοχοποίηση).

ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (Δ2)

2. Ένα Επιτελείο είναι δυνατό να είναι Επιχειρησιακό ή Κλαδικό. Σε ένα Επιχειρησιακό Επιτελείο, το Επιτελείο Πληροφοριών καλύπτει τις απαιτήσεις πληροφοριών του Διοικητή. Οι απαιτήσεις αυτές, εξ’ ανάγκης, απαιτούν τη διάθεση προσωπικού πληροφοριών όλων των Κλάδων. Σε ένα Κλαδικό Επιτελείο, οι απαιτήσεις θα είναι προσανατολισμένες στον Κλάδο και θα καλύπτονται από προσωπικό πληροφοριών του Κλάδου. Στην περίπτωση αυτή το προσωπικό πληροφοριών δεν απαλλάσσεται από την ανάγκη για γνώση των διαδικασιών πληροφοριών των άλλων Κλάδων.

Ο Ρόλος και το Έργο του Επιτελείου Πληροφοριών

3. Το Επιτελείο Πληροφοριών είναι υπεύθυνο για την παροχή εγκαίρων και αξιόπιστων πληροφο-ριών ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του Διοικητή για πληροφορίες στη ανατεθείσα περιοχή πληροφοριακής ευθύνης. Επιπρόσθετα πρέπει:

α. Να αναπτύξει αυτοδύναμη οργανωτική δομή (κατάλληλη για την υποστήριξη, με πληροφο-ρίες, του Διοικητή και του Επιτελείου, σε περίοδο ειρήνης – κρίσης ή πολέμου) για τη διαβίβαση πληροφο-ριών προς προϊσταμένους, υφισταμένους, γειτονικούς Διοικητές και Επιτελεία. β. Να αναπτύξει μέσω ενός αρχιτεκτονικού δικτύου πληροφοριών συνδετικό ιστό ο οποίος θα συνδέει τα όργανα συλλογής, το προσωπικό παραγωγής και τους χρήστες πληροφοριών. Το δίκτυο πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα έγκαιρης ροής κρισίμων πληροφοριών. γ. Να αναπτύξει στενό σύνδεσμο με το Επιτελείο Επιχειρήσεων. δ. Να προπαρασκευάσει την Περιοχή Επιχειρήσεων, από πλευράς πληροφοριακής προετοι-μασίας και να υποστηρίζει τις πληροφοριακές επιχειρήσεις και τη διαδικασία στοχοποίησης. ε. Να αναπτύξει δυνατότητες έγκαιρης προειδοποίησης για απειλή κατά της χώρας από στρατηγικές κινητοποιήσεις στον εγγύς περιβάλλοντα χώρο.

4. Η βασικότερη αρμοδιότητα του Επιτελείου Πληροφοριών είναι η παροχή πλήρους εικόνας για τον αντίπαλο και το επιχειρησιακό περιβάλλον, προς τους έχοντες το δικαίωμα λήψης απόφασης, σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Η εικόνα αυτή του αντιπάλου θα εμφανίζει, με περιεκτικό τρόπο, τη στρατηγική του, τις τακτικές του, τις δυνατότητες και αδυναμίες του, τη διάταξη μάχης καθώς και κάθε χαρακτηριστικό που αφορά στο πολιτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, οικονομικό και εθνολογικό υπόβαθρό του.

5. Ο Διοικητής με την υποστήριξη των Επιτελείων Επιχειρήσεων και Πληροφοριών, προσδιορίζει τις ΚΠΑΔ και κατ’ επέκταση τα ΟΥΣΠ και κατευθύνει το έργο των πληροφοριών το οποίο θα υποστηρίξει την επίτευξη των αντικειμενικών του σκοπών (ΑΝΣΚ). Για την αποστολή του Διοικητή το έργο αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή διεξαγωγή της επιχείρησης.

6. Ο Διοικητής με το Επιτελείο Πληροφοριών εξασφαλίζει ότι οι απαιτήσεις πληροφοριών του είναι ορθές, επαρκώς προσδιορισμένες και δεόντως κατανοητές. Επιπρόσθετα το Επιτελείο Πληροφοριών και σε συνεργασία με το Επιτελείο Επιχειρήσεων θα εξασφαλίσει το συγχρονισμό με τον καθορισμό προτε-ραιότητας στις απαιτήσεις πληροφοριών και την ανάληψη ενεργειών που θα έχουν ως αποτέλεσμα την παραγωγή ανάλογων πληροφοριών για την επιτυχή διεξαγωγή της αποστολής.

3-1

Οργάνωση του Επιτελείου Πληροφοριών

7. Σε ένα Επιχειρησιακό Στρατηγείο, οι επιτελείς πληροφοριών θα πρέπει να έχουν σαφή αντί-ληψη των δυνατοτήτων, των αδυναμιών και των απαιτήσεων του κάθε Κλάδου των ΕΔ. Ο Διοικητής του Επιχειρησιακού Στρατηγείου, μέσω του επικεφαλής επιτελούς πληροφοριών, θα οργανώσει το Επιτελείο Πληροφοριών στο πλαίσιο του κεντρικού ελέγχου και κεντρικής διαχείρισης των πληροφοριών σε διακλα-δικό επίπεδο. Επιπρόσθετα θα εγκαταστήσει ένα Κλιμάκιο Επιτελών για όλες τις Πηγές (Επιτελείο όλων των Πηγών) κυρίως για λόγους ανάλυσης και παραγωγής πληροφοριών.

8. Εντός του Επιχειρησιακού Στρατηγείου θα πρέπει να υπάρχει, κατάλληλη υποδομή πληροφορι-ών από την έναρξη των επιχειρήσεων για την πληροφοριακή υποστήριξη των υφισταμένων Διοικητών και των υπ’ αυτών δυνάμεων.

ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΠΠΕΠΙΧ)

Γενικά

9. Η ΠΠΕΠΙΧ, από πλευράς πληροφοριών, είναι μια συστηματική και κυκλική διαδικασία, που σχε-τίζεται στενά με τα στάδια της διαδικασίας λήψης απόφασης του Διοικητή. Τα αποτελέσματα της ΠΠΕΠΙΧ αναπαρίστανται σε μορφή γραφικών Η/Υ ή διαφανών. Τα διαφανή περιλαμβάνουν βασικά στοιχεία για το έδαφος, τον καιρό και το τακτικό δόγμα του αντιπάλου. Πριν και κατά τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων, προ-στίθενται τρέχοντα στοιχεία τα οποία όταν ενσωματωθούν παρουσιάζουν σε μορφή διαφανών ή γραφικών διαφανειών Η/Υ:

α. Πιθανές εχθρικές απειλές.

β. Τοποθεσίες στις οποίες θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν μέσα συλλογής πληροφοριών για την παρακολούθηση ή εντοπισμό των εχθρικών ενεργειών.

γ. Τοποθεσίες όπου οι φίλιες δυνάμεις είναι δυνατό να επηρεάσουν την εξέλιξη των γεγονό-των με τη χρήση μέσων ελιγμού και κρούσης.

δ. Σημεία λήψης απόφασης στα οποία ο Διοικητής πρέπει να ενεργήσει προκειμένου να επηρεάσει τις επιχειρήσεις του αντιπάλου.

10. Τα βασικά στοιχεία της διαδικασίας είναι τα ίδια με εκείνα της Εκτίμησης Πληροφοριών και ουσιαστικά είναι μόνο τα μέσα με τα οποία αυτά τα στοιχεία αναπτύσσονται και παρουσιάζονται τα οποία διαφέρουν. Τα κυριότερα πλεονεκτήματα της ΠΠΕΠΙΧ επί της εκτίμησης πληροφοριών είναι:

α. Η ευκολία και η ταχύτητα στην αναθεώρηση και παρουσίαση μεγάλου όγκου πληροφοριών.

β. Η ευκολία αφομοίωσης πληροφοριών και δημιουργίας τροποποιήσεων στην πληροφορια-κή εικόνα λόγω των αλλαγών μεταβλητών παραγόντων, όταν λαμβάνουν χώρα, με τη δημιουργία απλών αλλαγών σε διαφανή ή σε γραφικά ηλεκτρονικών υπολογιστών.

γ. Η ευκολία συντονισμού μεγάλου όγκου μη πρωταρχικών πληροφοριών που περιέχονται σε βάση δεδομένων πληροφοριών.

δ. Η ευκολία προσδιορισμού ουσιαστικών περιοχών πληροφοριακού ενδιαφέροντος και ζωτι-κών σημείων λήψεως αποφάσεων.

Σχέση ΠΠΕΠΙΧ και Κύκλου Πληροφοριών

11. Η ΠΠΕΠΙΧ σχετίζεται άμεσα με τον Κύκλο Πληροφοριών καθόσον εξαρτάται από τις πληροφο-ρίες που παράγονται μέσω του κύκλου πληροφοριών. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της ΠΠΕΠΙΧ θα προσδιορίζονται και νέες απαιτήσεις πληροφοριών. Οι απαιτήσεις αυτές θα μετατρέπονται σε ερωτήματα (ΟΥΣΠ) και οι κατάλληλες Πηγές και Όργανα Πληροφοριών θα αναλαμβάνουν το έργο της συλλογής για την απάντηση των ΟΥΣΠ.

12. Ο σκοπός της πληροφοριακής προπαρασκευής της περιοχής επιχειρήσεων είναι η υποστήριξη της διαδικασίας λήψης απόφασης του Διοικητή με την παροχή βασικών στοιχείων για την επίτευξη πλή-ρους εικόνας της κατάστασης. Επιπρόσθετα παρέχει βοήθεια στο Επιτελείο Πληροφοριών για την παροχή απαντήσεων επί των απαιτήσεων πληροφοριών του Διοικητή και για την ανάθεση έργου στα μέσα επιτή-ρησης και αναγνώρισης για κρίσιμες δραστηριότητες.

3-2

Η Διαδικασία της ΠΠΕΠΙΧ

13. Η διαδικασία της ΠΠΕΠΙΧ αποτελείται από τρία στάδια όπως παρακάτω:

α. Στάδιο 1ο-Αξιολόγηση της Περιοχής ΕπιχειρήσεωνΤο στάδιο αυτό αξιολογεί τις επιπτώσεις των σχετικών παραγόντων που αφορούν στο

επιχειρησιακό περιβάλλον όπου διεξάγουν επιχειρήσεις οι φίλιες και οι αντίπαλες δυνάμεις. Μερικοί από τους κύριους παράγοντες που επιδρούν στο περιβάλλον επιχειρήσεων είναι: (1) Το Έδαφος

Η ανάλυση του εδάφους θα καθορίσει τους περιορισμούς κίνησης στις περιοχές ελιγμού και θα προσδιορίσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. (2) Η Υποδομή

Η ύπαρξη δικτύων επικοινωνιών καθώς και στοιχείων όπως οδικό δίκτυο, λιμάνια, αεροδρόμια, γέφυρες, σιδηροδρομικό δίκτυο, είναι σημαντικά για τις μεταφορές και την υποστήριξη των επιχει-ρήσεων. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις επιχειρήσεων, κρίνεται αναγκαίος ο περιορισμός της φυσικής καταστροφής της κοινωνικο-οικονομικής υποδομής, των βιομηχανικών κέντρων και του δικτύου μεταφορών. (3) Οι Προστατευόμενες Περιοχές

Οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και ειδικότερα του Δικαίου του πολέμου καθορίζουν ότι συγκεκριμένα κτίρια και χώροι όπως πολιτιστικοί θησαυροί, τόποι λατρείας, ιατρικές εγκαταστάσεις κλπ. δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς ή να αποτελούν στόχους. Η απαίτηση για αποφυγή παράπλευρων απωλειών και απωλειών αμάχου πληθυσμού, θα θέσει περιορισμούς στις επιχειρήσεις σε μεγάλα αστικά κέντρα. Επίσης συγκεκριμένες εγκαταστάσεις όπως εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας και χημικών προϊόντων θα μπορούσαν, εφόσον καταστραφούν, να αποτελέσουν απειλή στην ασφάλεια των φίλιων δυνάμεων ή του άμαχου πληθυσμού. (4) Οι Καιρικές Συνθήκες

Οι καιρικές συνθήκες είναι δυνατό να δυσχεράνουν ή να βελτιώσουν την ευκινησία. Οι άσχημες καιρικές συνθήκες μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις αεροπορικές επιχειρήσεις, τις επικοινω-νίες και τη χρήση των μέσων επιτήρησης και στοχοποίησης. Σε ευρύτερο πλαίσιο οι κλιματολογικές συν-θήκες καθορίζουν το είδος του εξοπλισμού, τη Διοικητική Μέριμνα (ΔΜ) και την εκπαίδευση που απαιτείται για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων στην συγκεκριμένη περιοχή. (5) Λοιποί Παράγοντες

Για παράδειγμα η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού στην περιοχή επιχειρήσεων αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη σχεδίαση και διεξαγωγή των επιχειρήσεων υποστήριξης ειρήνης.

β. Στάδιο 2ο-Αξιολόγηση του ΑντιπάλουΟ σκοπός του σταδίου αυτού είναι ο προσδιορισμός των δογμάτων και της τακτικής σύμ-

φωνα με τα οποία επιχειρεί ο αντίπαλος, ανεξάρτητα από εδαφικούς και κλιματολογικούς περιορισμούς. Η αξιολόγηση της απειλής περιλαμβάνει τον προσδιορισμό της, τον προσδιορισμό των μεθόδων και δογμά-των και των πιθανών Τρόπων Ενεργείας (ΤΕ).

γ. Στάδιο 3ο-Συγκεντρωτική Αξιολόγηση (Εκτίμηση)Στο στάδιο αυτό αξιολογούνται συγκεντρωτικά τα αποτελέσματα από την αξιολόγηση της

διαδικασίας ΠΠΕΠΙΧ και τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του αντιπάλου. Ο σκοπός της συγκεντρωτικής αξιολόγησης είναι να προσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο το επιχειρησιακό περιβάλλον θα διαμορφώσει το δόγμα και την τακτική του αντιπάλου στην πράξη. Η συγκεντρωτική αξιολόγηση (Εκτίμηση) περιλαμβάνει την εκπόνηση μιας σειράς απεικονήσεων (διαφανών) που αναφέρονται στην κατάσταση του αντιπάλου, σε τακτι-κά συμβάντα που είναι δυνατό να λάβουν χώρα και στην υποστήριξη της διαδικασίας για λήψη απόφασης. (1) Διαφανές-Σχεδιάγραμμα Κατάστασης του Αντιπάλου

Το τακτικό πλαίσιο του αντιπάλου προσαρμόζεται σύμφωνα με τους περιορισμούς που θέτουν οι παράγοντες που επηρεάζουν το επιχειρησιακό περιβάλλον, όπως αυτοί περιγράφονται στην παραπάνω παράγραφο 13 του παρόντος. Με βάση την εκτίμηση για τους σκοπούς, τις δυνατότητες-αδυναμίες και την πιθανή ανάπτυξη και τακτική του αντιπάλου, συντάσσεται ένα διαφανές, για κάθε τρόπο ενεργείας του, στο οποίο εμφανίζονται τα τακτικά στοιχεία του αντιπάλου προσαρμοσμένα στα δεδομένα του επιχειρησιακού περιβάλλοντος.

3-3

(2) Διαφανές ΣυμβάντωνΤο διαφανές συμβάντων προέρχεται από το διαφανές Κατάστασης και προσδιορίζει,

με γραφική μορφή, πότε και που είναι δυνατό να λάβουν χώρα σημαντικά συμβάντα τακτικής φύσεως. Οι τοποθεσίες των εν λόγω πιθανών σημαντικών συμβάντων, για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων, προσ-διορίζονται ως Περιοχές Ιδιαίτερου Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος. Η αναγνώριση των καθορισμένων περιοχών ενδιαφέροντος υπαγορεύει και την ανάθεση του έργου στα μέσα συλλογής πληροφοριών, μέσω του σχεδίου συλλογής πληροφοριών, για τη συνεχή επιτήρηση των εν λόγω περιοχών. (3) Διαφανές Υποστήριξης Λήψης Απόφασης

Αποτελεί το τελικό προϊόν της συγκεντρωτικής διαδικασίας. Στην ουσία πρόκειται για μια συνδυασμένη εκτίμηση των πληροφοριών και επιχειρήσεων σε γραφική μορφή. Οι καθορισμέ-νες περιοχές ενδιαφέροντος, οι οποίες περιλαμβάνονται στο διαφανές των συμβάντων, αναλύονται λεπτομερώς από το Επιτελείο Πληροφοριών και Επιχειρήσεων με τη βοήθεια μέσων και συστημάτων προσομοίωσης, όπου και αναπτύσσονται οι Περιοχές Ενδιαφέροντος για Στοχοποίηση. Στις περιοχές αυτές ο Διοικητής έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την επιχείρηση καταστρέφοντας, επιβραδύνοντας ή αποδιοργανώνοντας τον αντίπαλο με τη χρήση μέσων κρούσης (πχ. Εφεδρειών, πυρών Πυροβολικού και Αεροπορίας). Ο προσδιορισμός των περιοχών ενδιαφέροντος για στοχοποίηση αποτελεί το αρχικό βήμα στη διαδικασία στοχοποίησης.

14. Εκτός από τη διευκόλυνση του Διοικητή, για τον καθορισμό των απαιτήσεων πληροφοριών του μέσω της σαφήνειας και της λογικής, η ΠΠΕΠΙΧ παρέχει επίσης τη βάση για έλεγχο, μέσω της διαδικασί-ας πολεμικών παιγνίων, που χρησιμοποιείται για να βελτιώσει το λεπτομερές σχέδιο, συγκρίνοντας τους ημέτερους ΤΕ με τους πιθανούς εχθρικούς ΤΕ, που έχουν προσδιοριστεί στη διαδικασία ΠΠΕΠΙΧ. Το βελ-τιωμένο, μέσω του πολεμικού παιγνίου, διαφανές για τη υποστήριξη λήψης απόφασης, βοηθά το Διοικητή και το Επιτελείο του στο χειρισμό του σχεδίου.

15. Η σχέση της διαδικασία ΠΠΕΠΙΧ και του Κύκλου Πληροφοριών φαίνεται στην εικόνα 3-1.

Εικόνα 3-1. Σχέση Κύκλου Πληροφοριών και Διαδικασίας ΠΠΕΠΙΧ

3-4

Χρησιμοποίηση της Διαδικασίας ΠΠΕΠΙΧ

16. Οι αρχές της ΠΠΕΠΙΧ έχουν εφαρμογή σε όλα τα θέατρα επιχειρήσεων από Χερσαίες, Ναυτικές και Αεροπορικές Δυνάμεις και για όλους της τύπους των επιχειρήσεων. Ο βαθμός χρήσης της ποικίλλει σύμφωνα με της κατά τόπου περιστάσεις και συνθήκες.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (ΔΑΣΣΠ)

17. Αποτελεί τη διαδικασία εκείνη η οποία καλύπτει τις δραστηριότητες των φάσεων συλλογής, επεξεργασίας και εκμετάλλευσης του κύκλου πληροφοριών για την ικανοποίηση των τακτικών, επιχειρησι-ακών και στρατηγικών απαιτήσεων πληροφοριών. Είναι μια διαχειριστική λειτουργία που επιτρέπει την έγκαιρη ροή των πληροφοριών με το συντονισμό του έργου συλλογής και τη διευκόλυνση της παροχής πληροφοριών. Η διαδικασία ΔΑΣΣΠ αποτελείται από δύο κύρια στοιχεία, το συντονισμό/ διαχείριση του έργου συλλογής πληροφοριών και τη διαχείριση των απαιτήσεων πληροφοριών.

Διαχείριση των Απαιτήσεων Πληροφοριών

18. Η διαχείριση των απαιτήσεων πληροφοριών αρχίζει με τη δημιουργία ΟΥΣΠ του Διοικητή, τα οποία έχουν τη μορφή ερωτημάτων. Η μεθοδολογία για την απάντηση των ερωτημάτων αυτών αποτελεί τη βάση για το Σχέδιο Συλλογής. Συντονισμός/ Διαχείριση του Έργου Συλλογής

19. Περιλαμβάνει την εκπόνηση και τον έλεγχο υλοποίησης του Σχεδίου Συλλογής το οποίο θέτει το πλαίσιο συλλογής των πληροφοριών που αναγκαιούν για την ικανοποίηση των υπαρχόντων απαιτήσεων πληροφοριών. Οι εν λόγω απαιτήσεις πληροφοριών μετατρέπονται σε έργο αναζήτησης που αναλαμβά-νεται από τα υφιστάμενα όργανα και τις πηγές συλλογής, ή σε περίπτωση μη διάθεσης των οργάνων και των πηγών, δίδεται υπό μορφή αιτήσεως πληροφοριών στις προϊστάμενες αρχές διοίκησης.

20. Με την ολοκλήρωση του έργου συλλογής οι απαντήσεις στέλνονται άμεσα στους χρήστες. Οι επιτελείς επιβεβαιώνουν ότι η αποστολή εκπληρώθηκε ή θα εκπληρωθεί. Εάν υπάρχει αμφιβολία ως προς την επίτευξη του χρονοδιαγράμματος, το προσωπικό που είναι υπεύθυνο για τη Διαχείριση των Απαιτήσεων και Συντονισμό Συλλογής των Πληροφοριών (ΔΑΣΣΠ) θα συμβουλευθεί τους χρήστες για να εξακριβώσει εάν μια καθυστερημένη παράδοση είναι αποδεκτή ή να ακυρωθεί η αποστολή, απελευθερώ-νοντας τα μέσα για άλλες αποστολές.

ΔΟΜΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Γενικά

21. Ένα σύστημα πληροφοριών είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των οργάνων συλλογής, των επιτελείων πληροφοριών και των χρηστών σε ένα ενιαίο δίκτυο πληροφοριών. Η αρχιτεκτονική αυτή διευκολύνει, τη διαχείριση των πληροφοριών, αξιοποιεί τα μέσα του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ, ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ (ΣΠΕΣΤΑ-ISTAR), συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής της διαδικασίας διαχείριση των απαιτήσεων και συντονισμό συλλογής των πληροφοριών και βελτιστοποιεί τις λειτουργίες του κύκλου πληροφοριών σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Παράλληλα επιτρέ-πει την έγκαιρη ροή των κρίσιμων πληροφοριών προς όλες τις κατευθύνσεις (προϊστάμενος/ υφιστάμενος διοικητής, υποστηρίζων/ υποστηριζόμενος διοικητής) και Γειτονικός ή Επηρεαζόμενος Διοικητής.

22. Η γενική ιδέα για την ανάπτυξη ενός συστήματος πληροφοριών βασίζεται στην απαίτηση διεξα-γωγής των βασικών λειτουργιών των πληροφοριών σε όλο το εύρος των επιχειρήσεων. Επιπρόσθετα η διακλαδική δομή για την πληροφοριακή υποστήριξη δεν ακολουθεί απαραίτητα την ιεραρχική δομή διοική-σεως και ελέγχου, καθόσον με τον τρόπο αυτό διευκολύνονται οι διαδικασίες της ΔΑΣΣΠ και βελτιώνονται οι συμπληρωματικές λειτουργίες των πληροφοριών σε όλα τα επίπεδα χωρίς να παρεμποδίζεται η έγκαιρη ροή κρισίμων πληροφοριών προς όλες τις κατευθύνσεις.

α. Το ΣΠΕΣΤΑ, διαθέτοντας δυνατότητες ενοποίησης επεξεργασμένων πληροφοριών στις φάσεις της Συλλογής, Διεύθυνσης και επεξεργασίας, εντάσσεται άμεσα με τις διαδικασίες Πληροφοριών και Στοχοποίησης. Οι κυριότεροι χρήστες του ΣΠΕΣΤΑ είναι το Επιτελείο Επιχειρήσεων, για την εκπλήρωση

3-5

των επιχειρησιακών απαιτήσεων και το Επιτελείο Πληροφοριών για την εκπλήρωση των ΚΠΑΔ, των ΟΥΣΠ του Διοικητή και για τη διεξαγωγή της διαδικασίας των αντιπληροφοριών.

β. Ένα τυπικό ΣΠΕΣΤΑ αποτελείται από τρία κύρια στοιχεία: τις πληροφορίες, είτε σε μορφή πρωτογενών στοιχείων ή επεξεργασμένων πληροφοριών, τις διαδικασίες οι οποίες αξιοποιούν και μετα-τρέπουν τα στοιχεία και τις πληροφορίες σε πληροφοριακά προϊόντα και την πληροφοριακή αρχιτεκτονική δομή η οποία συνδέει τα ΣΠΕΣΤΑ, τους οργανισμούς ελέγχου των συστημάτων, τα Επιτελεία τα οποία ανα-θέτουν έργο στα όργανα/ πηγές και επεξεργάζονται τις πληροφορίες που συλλέγουν και τους χρήστες.

γ. Η σχέση του κύκλου πληροφοριών και του Συστήματος Πληροφοριών Επιτήρησης Στοχοποίησης και Αναγνωρίσεις (ΣΠΕΣΤΑ-ISTAR) απεικονίζεται στην εικόνα 3-2.

Εικόνα 3-2. Σχέση ΣΠΕΣΤΑ και Κύκλου Πληροφοριών

Σκοπός

23. Ο Διοικητής θα πρέπει να είναι σε θέση να συντονίζει τις ενέργειες των ανθρώπων, μονάδων και μέσων που διαθέτει σε μεγάλες αποστάσεις. Οι επιτυχείς επιχειρήσεις απαιτούν την ύπαρξη και ενός συγχρόνου Συστήματος Διιοικήσεως και Ελέγχου το οποίο θα είναι ικανό να διαχειρίζεται και να διακινεί πληροφορίες, πληροφοριακά προϊόντα και όπου απαιτείται διαταγές σε σύντομο χρονικό διάστημα.

24. Ο Διοικητής για να επικρατήσει, θα πρέπει η διαδικασία λήψης αποφάσεων και εκτέλεσής των να είναι συνεχώς ταχύτερη αυτής του αντιπάλου του και να διαθέτει καλύτερη πληροφόρηση. Προκειμένου να είναι ταχύτερος και καλύτερος θα πρέπει να έχει αποτελεσματικό έλεγχο στη συλλογή, επεξεργασία και διανομή των πληροφοριών (κυριαρχία πληροφοριών). Ως εκ τούτου η παρεχόμενη υποστήριξη από το Σύστημα Διοικήσεως και Ελέγχου θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της διαλειτουργικότητας, της ευκαμψίας, της ανταπόκρισης, της αξιοπιστίας, ταχύτητας διαβίβασης και της επιβιωσιμότητας. Τα Όργανα Πληροφοριών χρησιμοποιούν διάφορους αισθητήρες για τη συλλογή και διάφορα εργαλεία για ανάλυση και παραγωγή πληροφοριών διαθέτοντας διασυνδέσεις επικοινωνίας για τη διακίνηση των πλη-ροφοριών αυτών.

Αρχές Συστήματος Πληροφοριών

25. Η εγκατάσταση και λειτουργία ενός συστήματος πληροφοριών για υποστήριξη των διακλαδικών επιχειρήσεων, βασίζεται στις παρακάτω αρχές:

α. Ο Διοικητής θα πρέπει να καθοδηγεί την προσπάθεια των πληροφοριών σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο σύμφωνα με τις κατευθύνσεις και οδηγίες του στρατηγικού διοικητή.

3-6

β. Το Επιτελείο Πληροφοριών, σε κάθε επίπεδο διοίκησης, είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση των πληροφοριών.

γ. Η συλλογή θα πρέπει να συντονίζεται σε κάθε επίπεδο διοίκησης.

δ. Οι πληροφορίες που συλλέγονται θα πρέπει αποθηκεύονται, να επεξεργάζονται και να τυγχάνουν εκμεταλλεύσεως σε διακλαδικό περιβάλλον.

ε. Σε κάθε επίπεδο διοίκησης θα πρέπει να υπάρχει ένα σημείο επαφής εντός του συστήμα-τος για ΔΑΣΣΠ, επεξεργασία και εκμετάλλευση.

στ. Το σύστημα πληροφοριών πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίζει τη σχεδίαση και διεξα-γωγή των διακλαδικών επιχειρήσεων σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και να έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σε θέση να λειτουργεί απρόσκοπτα και αξιόπιστα κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων.

ζ. Είναι αναγκαίος ο σαφής καθορισμός των αρμοδιοτήτων ενημέρωσης και διαχείρισης των βάσεων δεδομένων πληροφοριών συμπεριλαμβανομένων ανάγνωσης, εγγραφής, επικύρωσης και αρμο-διότητας πρόσβασης.

η. Το σύστημα πληροφοριών θα πρέπει να είναι σε θέση να χειρίζεται πληροφορίες και πληροφοριακά προϊόντα όλων των διαβαθμίσεων ασφαλείας. Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό θα πρέπει να καθορίζονται περιορισμοί αναφορικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες και τα πληροφοριακά προϊόντα, με βάση την αρχή «γνωρίζει όποιος πρέπει να γνωρίζει».

Χαρακτηριστικά Συστήματος Πληροφοριών

26. Η αρχιτεκτονική του συστήματος των πληροφοριών πρέπει να έχει δυναμική και εύκαμπτη δομή ικανή να παρέχει πληροφόρηση σε όλα τα κλιμάκια.

27. Η αρχιτεκτονική είναι ενιαία σε κάθε φάση του Κύκλου Πληροφοριών με δυνατότητες διεξαγωγής αξιολόγησης και ανατροφοδότησης. Υποστηρίζει τις λειτουργίες των πληροφοριών εντός ενός δομημένου δικτύου το οποίο διαχειρίζεται συστήματα επικοινωνιών και πληροφορικής και κάθε άλλο σχετιζόμενο τεχνολογικό μέσο. Παράλληλα υποστηρίζει τις απαιτήσεις πληροφοριών του Διοικητή και κατ΄ επέκταση την επιχειρησιακή σχεδίαση και την εκτέλεση των επιχειρήσεων. Ενσωματώνει αφ΄ ενός την πολιτική, τις διαδικασίες, το σύστημα αναφορών και διαχείρισης των δεδομένων πληροφοριών, αφ΄ ετέρου τη διασύν-δεση με τα μέσα συλλογής, επεξεργασίας και διανομής των πληροφοριών.

Παράγοντες και Ζητήματα Σχεδίασης Συστήματος Πληροφοριών

28. Η σχεδίαση ενός συστήματος πληροφοριών απαιτεί τον έγκαιρο καθορισμό των απαιτήσεων πληροφοριών περιλαμβανομένων και των διαδικαστικών και τεχνικών παραμέτρων. Ο καθορισμός της ροής των πληροφοριών και ενημέρωσης, η επικαιρότητα, το περιεχόμενο και ο τύπος των πληροφοριών καθώς και οι προτεραιότητες βοηθούν στη διαμόρφωση των απαιτουμένων τεχνικών προδιαγραφών του συστήματος και της αρχιτεκτονικής των πληροφοριών που θα είναι σε θέση να υποστηρίξει με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο το Διοικητή.

29. Η σχεδίαση της αρχιτεκτονικής των πληροφοριών θα πρέπει να διασφαλίζει την επιβιωσιμότητα, την ασφάλεια, την αξιοπιστία και τη διαλειτουργικότητα σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Απαιτήσεις

30. Το Επιτελείο Πληροφοριών είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία της δομής του συστήματος και της εν γένει αρχιτεκτονικής των πληροφοριών στο πλαίσιο υποστήριξης των απαιτήσεων του Διοικητή. Οι πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται στους χρήστες άμεσα με τρόπο κατανοητό και εύχρηστο.

31. Η διανομή των πληροφοριών στηρίζεται στις αρχές «προώθησης» και «λήψης». Το Επιτελείο Πληροφοριών είναι υπεύθυνο για τον καθορισμό και τον έλεγχο των αρχών αυτών. Η αρχή «προώθηση» των πληροφοριών επιτρέπει στα προϊστάμενα κλιμάκια να προωθούν πληροφορίες προς τα κάτω για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των υφισταμένων κλιμακίων. Η αρχή «λήψη» πληροφοριών περιλαμβάνει την άμεση πρόσβαση με ηλεκτρονικό τρόπο στις βάσεις δεδομένων των πληροφοριών από προσωπικό πληροφοριών, εφόσον απαιτείται, σε όλα τα επίπεδα.

3-7

Επικοινωνίες – Πληροφορική

32. Τα συστήματα επικοινωνιών και πληροφορικής είναι αποφασιστικής σημασίας για τον κύκλο πληροφοριών. Αυτά θα πρέπει:

α. Να ικανοποιούν την έγκαιρη διάθεση επίκαιρων, ακριβών και με εύληπτη μορφή πληροφο-ριών για τον εχθρό, τους φίλιους, τον καιρό και το έδαφος.

β. Να αυτοματοποιούν κατά το δυνατόν τις διαδικασίες στον τομέα των πληροφοριών.

γ. Να εξασφαλίζουν ασφαλείς, βιώσιμες και πολλαπλές επικοινωνίες και να έχουν τη δυνατό-τητα ασφαλούς ανταλλαγής πληροφοριών και δεδομένων καθώς και διανομή-μεταφορά τους όπου απαι-τείται.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Σκοπός

33. Ο κύριος σκοπός της Εκτίμησης Πληροφοριών είναι η παροχή στο Διοικητή μιας αξιόπιστης βάσης για τη λήψη αποφάσεων σχετικών με τις επιχειρήσεις του. Το αντικείμενο της εκτίμησης πληρο-φοριών είναι η ανάλυση της κατάστασης του αντιπάλου και ο προσδιορισμός των δυνατοτήτων του, των προθέσεών του, και των πιθανών τρόπων ενεργείας σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Μεθοδολογία Εκτίμησης

34. Η σύνταξη της Εκτίμησης Πληροφοριών είναι μια διαδικασία η οποία περιλαμβάνει μια ανάλυση της κατάστασης και ένα προσδιορισμό. Η διαδικασία χρειάζεται να έχει αναλυτική και λογική σκέψη, τα δε αποτελέσματα θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις πληροφοριακές απαιτήσεις του Διοικητή και να αναφέ-ρονται:

α. Στην εκτίμηση των δυνατοτήτων του αντιπάλου και των πιθανών προθέσεών του με βάση τις διατιθέμενες επεξεργασμένες πληροφορίες.

β. Στον προσδιορισμό των πιθανών Τρόπων Ενεργείας του αντιπάλου και της σειράς υιοθέ-τησης των.

Παράγοντες της Εκτίμησης Πληροφοριών

35. Κατά την σύνταξη της Εκτίμησης Πληροφοριών οι παρακάτω παράγοντες θα πρέπει να λαμβά-νονται υπόψη:

α. Η αποστολή του Διοικητή.

β. Ο καιρός και το έδαφος.

γ. Η γενική κατάσταση του αντιπάλου και η μέχρι τούδε διεξαγωγή των επιχειρήσεών του.

δ. Οι πιθανές προθέσεις του αντιπάλου περιλαμβανομένων και των στόχων και ΑΝΣΚ στις άμεσες επιχειρήσεις και στις επιχειρήσεις που ακολουθούν.

ε. Οι δραστηριότητες και δυνατότητες του αντιπάλου να συμπεριλάβει πιθανές ενισχύσεις και όποιες δυνάμεις σε παρακείμενη περιοχή, η οποία δυνατόν να επηρεάσει τις επιχειρήσεις του Διοικητή στην περιοχή του ενδιαφέροντός του.

στ. Οι επιλογές και οι πιθανοί τρόποι ενεργείας του αντιπάλου περιλαμβανομένων και αυτών στην παρακείμενη περιοχή.

Αρχές

36. Η βασική αρχή είναι η αποφυγή εικασιών/υποθέσεων. Οι εκτιμήσεις θα πρέπει να βασίζονται στις καλύτερες επεξεργασμένες πληροφορίες. Είναι δυνατή η χρήση υποθέσεων όπου υπάρχουν κενά στις γνώσεις του Επιτελείου Πληροφοριών. Για την αποφυγή παρανοήσεων, οι υποθέσεις θα πρέπει να προσδιορίζονται επακριβώς ως υποθέσεις. Η λογική συνέχεια της σκέψης και ο σαφής διαχωρισμός των γεγονότων από τις υποθέσεις είναι ουσιαστικοί παράγοντες για την παραγωγή αξιόπιστης εκτίμησης.

3-8

37. Η Εκτίμηση Πληροφοριών αποσκοπεί σε μια πρόγνωση η οποία βασίζεται σε ποσοστά πιθανό-τητας. Είναι μια σειρά λογικών συμπερασμάτων τα οποία εξάγονται από τις διαθέσιμες πληροφορίες και τα οποία φέρουν τα αποτελέσματα της γνώσης και της εμπειρίας του αναλυτή.

38. Αρκετά γεγονότα και συμπεράσματα από την Εκτίμηση Πληροφοριών χρησιμοποιούνται σε μια Εκτίμηση Καταστάσεως, πχ. δύναμη, δυνατότητες, αδυναμίες, πιθανοί τρόποι ενεργείας του αντιπάλου.

Επιπρόσθετες Οδηγίες

39. Κατά την ανάλυση της κατάστασης μιας συγκεκριμένης δύναμης και των αποτελεσμάτων που έχει επιτύχει, θα πρέπει να μελετώνται και οι προηγούμενες δραστηριότητές της για την εξαγωγή συμπε-ρασμάτων επί των προθέσεών της.

40. Κατά την ανάλυση τρεχουσών δραστηριοτήτων και εκτιμώντας τις δυνατότητες μια δύναμης, το επίκεντρο της προσοχής θα πρέπει να είναι στη διαθεσιμότητα στοιχείων δυνάμεως, χρόνου και χώρου, μαχητικής ετοιμότητας, μαχητικής αποτελεσματικότητας και εδάφους.

41. Κατά την ανάλυση των διαθέσιμων επιλογών μιας συγκεκριμένης δύναμης, των πιθανών τρόπων ενεργείας της και των προθέσεών της, είναι σκόπιμη η εξέταση της κατάστασης από τη σκοπιά της δύναμης αυτής έχοντας κατά νου το τι είναι σε θέση να γνωρίζει από τη δική μας κατάσταση. Αυτό απαιτεί μια εκτε-ταμένη γνώση της νοοτροπίας του Διοικητή και της οργάνωσής του, τις μορφές δραστηριότητας, τακτικής και συνηθειών του. Όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τις δυνατότητες και τις επιχειρήσεις του, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για λόγους σύγκρισης από την πλευρά του αντιπάλου.

42. Κατά την ανάλυση πιθανών μελλοντικών προθέσεων μιας δύναμης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η γενική κατάσταση της δύναμης και οι προθέσεις που έχουν προσδιοριστεί μέχρι τούδε. Δεδομένου δε ότι η Εκτίμηση Πληροφοριών βασίζεται σε υποτιθέμενους σκοπούς, θα πρέπει να εκδίδονται και διαφο-ρετικές εκτιμήσεις με βάση τους διαφορετικούς σκοπούς. Η αναθεώρηση της εκτίμησης, στο πλαίσιο του διατιθέμενου χρόνου, μπορεί να είναι αναγκαία σύμφωνα με τη διάθεση/ ύπαρξη νέων πληροφοριών.

43. Κατά την ανάλυση των πιθανών προθέσεων και τρόπων ενεργείας μιας δύναμης, θα πρέπει πάντα να δηλώνεται η πιθανή σειρά υιοθέτησης.

Σχέση Εκτίμησης και ΠΠΕΠΙΧ

44. Σε γενικές γραμμές η εκτίμηση πληροφοριών, ως επίσημη διαδικασία, θα πραγματοποιείται στα ανώτερα επίπεδα διοίκησης όπου δεν υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί ενώ υπάρχει το κατάλληλο προσω-πικό για τη διεξαγωγή της. Η ΠΠΕΠΙΧ είναι δυνατό να διεξάγεται στα μικρότερα κλιμάκια διοίκησης όπου ο χρόνος είναι σημαντικός και υπάρχει πίεση από πλευράς επιχειρησιακών προτεραιοτήτων.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

45. Η παραγωγή πληροφοριών είναι η δραστηριότητα η οποία μετατρέπει τις πληροφορίες σε επε-ξεργασμένες και στη συνέχεια σε πληροφοριακά προϊόντα. Η παραγωγή πληροφοριών περιλαμβάνει τη συλλογή, την επεξεργασία και τη διανομή παρεχομένων πληροφοριών από εθνικές και μη πηγές, ώστε να αποτελέσουν περιεκτικά, ενιαία και συνεκτικά πληροφοριακά προϊόντα. Επιπρόσθετα καθορίζει τον σκοπό, το περιεχόμενο και τον τύπο κάθε πληροφοριακού προϊόντος, με την ανάπτυξη σχεδίου και χρονο-διαγράμματος, για κάθε προϊόν, τον καθορισμό προτεραιοτήτων και την ενοποίηση του έργου της με αυτό της συλλογής και εκμετάλλευσης.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΛΟΙΠΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Πληροφοριακές Επιχειρήσεις

46. Οι πληροφοριακές επιχειρήσεις είναι συντονισμένες ενέργειες που αναλαμβάνονται σε περίοδο ειρήνης, κρίσεως ή πολέμου, σε όλα τα επίπεδα (στρατηγικό, επιχειρησιακό, τακτικό) προς υποστήριξη εθνικών πολιτικών και στρατιωτικών αντικειμενικών σκοπών, υπονομεύοντας τη θέληση και συνοχή του αντιπάλου και επηρεάζοντας τη διαδικασία λήψεως αποφάσεώς του, προσβάλλοντας τις πληροφορίες, τις διαδικασίες παραγωγής πληροφοριών και τα πληροφοριακά του συστήματα, με παράλληλη προστασία των αντιστοίχων φιλίων.

3-9

47. Ο κύριος ΑΝΣΚ των πληροφοριακών επιχειρήσεων είναι ο επηρεασμός της θέλησης και της δυνατότητας λήψεων αποφάσεων των αρμοδίων για λήψη αποφάσεων (decision-makers).

48. Οι πληροφοριακές επιχειρήσεις διακρίνονται σε επιθετικές και αμυντικές.

49. Η σχέση των πληροφοριών με τις δραστηριότητες των πληροφοριακών επιχειρήσεων απεικονί-ζεται στην εικόνα 3-3.

Εικόνα 3-3. Σχέση Πληροφοριών και Πληροφοριακών Επιχειρήσεων

Πληροφοριακή Υποστήριξη των Πληροφοριακών Επιχειρήσεων

50. Οι πληροφορίες υποστηρίζουν τις πληροφοριακές επιχειρήσεις όπως παρακάτω:

α. Ασφάλεια Επιχειρήσεων

(1) Μέσω της ΠΠΕΠΙΧ, οι πληροφορίες προσδιορίζουν τις αδυναμίες και τα τρωτά σημεία των φίλιων δυνάμεων.

(2) Οι πληροφορίες παρέχουν μια αξιολόγηση των προθέσεων και της πιθανής τακτικής του αντιπάλου στις οποίες ο Διοικητής μπορεί να βασίσει το σχέδιο προστασίας της δύναμής του.

β. Ψυχολογικές Επιχειρήσεις-ΨΕΟι βασικές πληροφορίες παρέχουν μια αντίληψη των στάσεων και ανησυχιών του στόχου

ακροατηρίου καθώς και της εθνολογικής και πολιτιστικής σύνθεσής του. Με τον τρόπο αυτό καθίσταται δυνατή η κατάλληλη σχεδίαση και διεξαγωγή των ΨΕ.

γ. ΠαραπλάνησηΚατά την παραπλάνηση, οι πληροφορίες προσδιορίζουν: τον κατάλληλο στόχο, το σύστη-

μα και τα μέσα ΣΠΕΣΤΑ του αντιπάλου, τους πιθανούς ενδείκτες του αντιπάλου για την παραπλάνηση των συστημάτων και μέσων συλλογής πληροφοριών και τέλος εκτιμούν τα αποτελέσματα του σχεδίου επιχειρήσεων παραπλάνησης.

3-10

δ. Ηλεκτρονικός Πόλεμος-ΗΠ

(1) Η συλλογή πληροφοριών από υποκλοπές των επικοινωνιακών συστημάτων του αντιπάλου, καθιστά ικανό τον προσδιορισμό των τρωτών σημείων των συστημάτων διοικήσεως και ελέγ-χου και κατά συνέπεια στόχο των επιχειρήσεων ΗΠ.

(2) Ο τρόπος με τον οποίο ο ΗΠ διεξάγει επιχειρήσεις εξαρτάται από την απειλή που προβάλλει ο αντίπαλος. Οι πληροφορίες προσδιορίζουν και αξιολογούν το μέγεθος της απειλής.

ε. Φυσική Προσβολή

(1) Οι πληροφορίες μέσω των μέσων του συστήματος ΣΠΕΣΤΑ και της διαδικασίας Πληροφοριακής Προπαρασκευής της Περιοχής Επιχειρήσεων (ΠΠΕΠΙΧ), παράγουν στοιχεία στοχοποίη-σης για τα επιθετικά μέσα προσβολής και κρούσης.

(2) Οι πληροφορίες παρέχουν εκτιμήσεις αποτελεσμάτων προσβολής των στόχων, ως μέρος της διαδικασίας εκτίμησης ζημιών μάχης.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ

Γενικά περί Στοχοποίησης

51. Η διαδικασία προσδιορισμού πιθανών στόχων διευθύνεται από την ανάλυση των πληροφορι-ών για τον αντίπαλο, που οδηγεί στις προτάσεις για την προσβολή των συγκεκριμένων στόχων. Αυτή η ανάλυση διευθύνεται μέσα στο πλαίσιο των επιθετικών συστημάτων, που είναι στη διάθεση του Διοικητή, προκειμένου να προσδιοριστούν συγκεκριμένες αδυναμίες οι οποίες θα τον βοηθήσουν να επιτύχει την επιθυμητή τελική κατάληξη.

52. Ο Διοικητής, στο πλαίσιο των γενικών ΑΝΣΚ σχεδίασης, εκδίδει κατευθύνσεις για την προσβολή των κέντρων βάρους και των δυνάμεων του αντιπάλου. Η διαδικασία στοχοποίησης καθορίζει ποιοι στό-χοι πρόκειται να προσβληθούν με ποια μέσα και με ποια σειρά προτεραιότητας. Διευκρινίζει επίσης τους στόχους που είναι απαγορευμένοι ή δεν μπορούν να προσβληθούν καθόλου. Προ πάντων, η διαδικασία σκοπεύει να εξασφαλίσει ότι όλοι όσοι εμπλέκονται στη στοχοποίηση έχουν σαφή αντίληψη για τις ευθύνες συντονισμού και τους περιορισμούς, σε σχέση με το χρόνο και το χώρο.

53. Οι στόχοι δυνατό να είναι Στρατηγικοί (στόχοι οι οποίοι επηρεάζουν τη μακροχρόνια ικανότητα για εχθροπραξίες ενός αντιπάλου πχ. Συστήματα διοικήσεως και ελέγχου, οικονομική υποδομή, όπλα μαζικής καταστροφής ή πυρηνική ενέργεια κλπ), Επιχειρησιακοί (οι στόχοι εκείνοι οι οποίοι επηρεάζουν τη στρατιωτική ικανότητα του αντιπάλου, πχ. συστήματα αεράμυνας, αποθήκευση πυρομαχικών, γραμμές επικοινωνιών κλπ), Τακτικοί (πχ. οι στρατιωτικές δυνάμεις ενός αντιπάλου, οι οποίες έχουν την ικανότητα να επηρεάσουν το τακτικό πεδίο μάχης του Διοικητή).

54. Η στοχοποίηση εξετάζει ένα ευρύτερο φάσμα δραστηριοτήτων και εκτός από τη φυσική κατα-στροφή των στόχων περιλαμβάνει και άλλες μη θανατηφόρες τεχνικές επίθεσης. Οι αποφάσεις για στο-χοποίηση σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο μπορεί να έχουν στρατηγικά αποτελέσματα. Η σύγχρονη τεχνολογία αυξάνει την αποτελεσματικότητα με την οποία συμβατικά και “μη-θανατηφόρα” οπλικά συστή-ματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την προσβολή στρατηγικών και επιχειρησιακών στόχων. Η διατή-ρηση του ελέγχου επί αυτών των δυνατοτήτων, για τη διασφάλιση ότι η εφαρμογή των είναι σε πλήρη συμφωνία με τους εθνικούς στρατηγικούς σκοπούς και τα εθνικά σχέδια, είναι υψίστης σπουδαιότητας και αναπόφευκτα θα έχει πολιτικές επιπτώσεις. Ως εκ τούτου η πολιτική και οι κατευθύνσεις για τη στοχοποί-ηση θα πρέπει να διατηρείται στα υψηλότερα επίπεδα.

Ο Κύκλος Στοχοποίησης

55. Ο Κύκλος Στοχοποίησης αποτελεί τον μηχανισμό μέσω του οποίου τα προϊόντα του ΣΠΕΣΤΑ συνδέονται με τις μονάδες κρούσης, με σκοπό την εξασφάλιση της προσβολής εκάστου στόχου από το πλέον κατάλληλο οπλικό σύστημα. Η στοχοποίηση είναι δραστηριότητα του Κλάδου των Επιχειρήσεων. Η εφαρμογή της μπορεί να γίνει σε όλο το φάσμα της σύγκρουσης και σε όλα τα επίπεδα διοίκησης.

3-11

56. Ο Κύκλος Στοχοποίησης ακολουθεί τα στάδια των παρακάτω δραστηριοτήτων:

α. Κατευθύνσεις ΔιοικητήΟι κατευθύνσεις και οι επιχειρησιακές προτεραιότητες που εκδίδει ο Διοικητής.

β. Προσδιορισμός των ΑΝΣΚΤο στάδιο αυτό περιλαμβάνει την αναγνώριση των επιχειρησιακών και τακτικών στόχων.

γ. Προτάσεις ΣτόχωνΣτο στάδιο αυτό οι επιθυμητοί στόχοι περιλαμβάνονται σε ένα κατάλογο στόχων προτεραι-

ότητας και υποβάλλονται για έγκριση.

δ. Επιλογή Οπλικών Συστημάτων ΠροσβολήςΓίνεται ο προσδιορισμός των κατάλληλων οπλικών συστημάτων επί των στόχων.

ε. ΣχεδίασηΓίνεται η εκπόνηση του σχεδίου για την προσβολή των στόχων.

στ. ΕκτέλεσηΠραγματοποιείται η προσβολή των στόχων.

ζ. Εκτίμηση ΜάχηςΠραγματοποιείται εκτίμηση επί των αποτελεσμάτων των προσβολών επί των στόχων και

ανάλυση της αποτελεσματικότητας των όπλων.Η διαδικασία του κύκλου στοχοποίησης, διαγραμματικά, φαίνεται στην εικόνα 3-4.

Εικόνα 3-4. Κύκλος Στοχοποίησης

Η ΠΠΕΠΙΧ στη Διαδικασία Στοχοποίησης

57. Η διαδικασία στοχοποίησης σχετίζεται στενά με την ΠΠΕΠΙΧ. Τα αρχικά στοιχεία στοχοποίησης αναπτύσσονται από την αξιολόγηση της περιοχής επιχειρήσεων και βελτιώνονται μέσω των διάφορων σταδίων της διαδικασίας. Οι πρόσθετες ανάγκες σε πληροφορίες προκύπτουν από τη διαδικασία στοχο-ποίησης και είναι ενσωματωμένες στο Σχέδιο Συλλογής.

Πληροφοριακή Υποστήριξη του Κύκλου Στοχοποίησης

58. Το πρώτο στάδιο σε αυτήν τη δραστηριότητα περιλαμβάνει τον προσδιορισμό των περιοχών βασικών στόχων. Τα κύρια στοιχεία, σε αυτό το στάδιο του κύκλου, προέρχονται από την ΠΠΕΠΙΧ και τις

3-12

βασικές πληροφορίες που τηρούνται στις βάσεις δεδομένων πληροφοριών σε στρατηγικό και επιχειρη-σιακό επίπεδο. Όταν οι περιοχές βασικών στόχων προσδιοριστούν, γίνεται καθορισμός των κατηγοριών των στόχων, στους οποίους πρόκειται να εστιαστεί η κύρια προσπάθεια η οποία θα περιλαμβάνει τους Στόχους Υψηλής Αξίας και Στόχους Υψηλής Ανταπόδοσης.

59. Στο επόμενο στάδιο (προτάσεις στόχων-σχεδίαση), οι πληροφορίες όλων των προτεινόμενων στόχων ενσωματώνονται σε ένα ενοποιημένο πίνακα στόχων από το επιτελείο στοχοποίησης, ενώ το επιτελικό κλιμάκιο στοχοποίησης των πληροφοριών αφού συντάξει τις απαιτήσεις πληροφοριών από τον ενοποιημένο κατάλογο θα τις εισάγει στο σχέδιο συλλογής πληροφοριών. Παράλληλα συντάσσονται, από το επιτελείο στοχοποίησης τα κριτήρια για την εκτίμηση ζημιών μάχης τα οποία στη συνέχεια με μέριμνα του επιτελείου πληροφοριών μετατρέπονται σε απαιτήσεις πληροφοριών και προστίθενται στο σχέδιο συλ-λογής.

60. Το τελικό στάδιο του κύκλου στοχοποίησης περιλαμβάνει την εκτίμηση μάχης από πλευράς επιτελείου πληροφοριών, με βάση τα κριτήρια που τέθηκαν στο στάδιο της σχεδίασης.

3-13

ΣΕΛΙΔΑ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΕΝΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο

ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗ

1. Το Κεφάλαιο αυτό αναλύει και επεξηγεί:

α. Το ρόλο των πληροφοριών στην επιχειρησιακή σχεδίαση.

β. Την υποστήριξη των πληροφοριών στη διεξαγωγή των διακλαδικών επιχειρήσεων.

ΡΟΛΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗ

Γενικά

2. Σε επίπεδο Επιχειρησιακού Στρατηγείου οι πληροφορίες αναγκαιούν στη σχεδίαση, στην εκτέ-λεση, και στην αξιολόγηση των επιχειρήσεων εντός του θεάτρου επιχειρήσεων.

3. Το Επιτελείο Πληροφοριών του Επιχειρησιακού Στρατηγείου παρέχει στο Διοικητή πληροφορίες και πληροφοριακά προϊόντα αναφορικά με τις ικανότητες και τις ενέργειες που ο αντίπαλος κάνει ή πρό-κειται να κάνει μελλοντικά, συνεισφέροντας με τον τρόπο αυτό στη δημιουργία πληρέστερης εικόνας του πεδίου επιχειρήσεων/ μάχης.

4. Οι πληροφορίες, σε επιχειρησιακό επίπεδο, υποστηρίζουν όλες τις φάσεις των στρατιωτικών επιχειρήσεων (από την ανάπτυξη, την εμπλοκή και διατήρηση στο πεδίο επιχειρήσεων μέχρι την αποχώ-ρηση), ενώ παράλληλα συνεισφέρουν στην εκπλήρωση των στρατηγικών ΑΝΣΚ και στην υποβοήθηση της σχεδίασης και εκτέλεσης υφισταμένων σχεδίων και επιχειρήσεων.

Σκοπός των Πληροφοριών σε Επιχειρησιακό Επίπεδο

5. Οι πληροφορίες σε επιχειρησιακό επίπεδο αποσκοπούν: α. Στην υποστήριξη του Διοικητή

Το Επιτελείο Πληροφοριών υποστηρίζει το Διοικητή στον καθορισμό των ΑΝΣΚ, στη σχε-δίαση, εκτέλεση και αξιολόγηση των επιχειρήσεων. Επιπλέον παρέχει πληροφορίες για την υποστήριξη των υφισταμένων διοικήσεων και για την προστασία των δυνάμεων. β. Στην Υποστήριξη της Αποστολής

Οι πληροφορίες, στο επιχειρησιακό επίπεδο διοίκησης, αποτελούν ένα σημαντικό στοιχείο κατά την ανάλυση/ διερεύνηση της αποστολής. Οι ειδικές πληροφορίες που αφορούν στον εξοπλισμό του αντιπάλου και στα χαρακτηριστικά αυτού, είναι ζωτικής σημασίας, η έγκαιρη δε διάθεσή τους συμβάλλει σημαντικά κατά την ανάλυση της αποστολής. γ. Στον Προσδιορισμό των ΑΝΣΚ

Ο σαφής προσδιορισμός των ΑΝΣΚ αποτελεί τη βάση όλων των πτυχών των στρατιωτι-κών επιχειρήσεων. Το Επιτελείο Πληροφοριών, κατά τη διαδικασία προσδιορισμού των ΑΝΣΚ, θα πρέπει να αντιλαμβάνεται τις ευθύνες του Διοικητή, την αποστολή και τις προθέσεις του, τα διατιθέμενα σε αυτόν μέσα, τις αντίπαλες δυνάμεις και το επιχειρησιακό περιβάλλον. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο των προανα-φερθέντων παραγόντων, θα πρέπει να παρέχει στο Διοικητή μια εικόνα του αντιπάλου αναφορικά με τις δυνατότητές του, τις αδυναμίες του και τα τρωτά του σημεία και να προτείνει τρόπους για την προσβολή των δυνατοτήτων αυτών και την εκμετάλλευση των αδυναμιών και τρωτών του σημείων. Μετά τον καθορι-σμό των ΑΝΣΚ, από το Διοικητή, το Επιτελείο Πληροφοριών συνεχώς θα επανεξετάζει την κατάσταση του αντιπάλου προκειμένου να εξασφαλίζει ότι οι τεθέντες ΑΝΣΚ παραμένουν σύμφωνοι με το αρχικό πλαίσιο (αποστολή και προθέσεις του διοικητού). δ. Στη Σχεδίαση και Διεξαγωγή των Επιχειρήσεων

Οι πληροφορίες, στο επιχειρησιακό επίπεδο διοίκησης, θα πρέπει να παρέχονται για υποστή-ριξη της σχεδίασης, της διεύθυνσης και διεξαγωγής των διακλαδικών επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου θεωρούνται ως απαραίτητα στοιχεία για τις υφιστάμενες διοικήσεις στον προσδιορισμό και επιλογή συγκεκριμένων ΑΝΣΚ και στόχων και στον καθορισμό των μέσων και της τακτικής που θα επιλεγούν για την υποστήριξη της απο-στολής του Διοικητή. Στο πλαίσιο της διεξαγωγής των επιχειρήσεων, ο Διοικητής για τη διατήρηση της πρω-τοβουλίας των κινήσεων, θα πρέπει να πραγματοποιεί τον κύκλο λήψεως αποφάσεως πιο γρήγορα από τον

4-1

αντίπαλο προκειμένου για να είναι σε θέση να ενεργεί έγκαιρα σε κάθε εξέλιξη της κατάστασης. Στον τομέα αυτό το Επιτελείο Πληροφοριών διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο καθόσον καλείται να καλύψει το ταχύτερο δυνατό τα Ουσιώδη Στοιχεία Πληροφοριών – ΟΥΣΠ του Διοικητή.

Υποστήριξη Πληροφοριών στη Σχεδίαση Επιχειρήσεων

6. Η σχεδίαση μιας επιχείρησης αποτελεί ουσιαστική λειτουργία για ένα Διοικητή. Ο Επιχειρησιακός Διοικητής θα πρέπει να κατευθύνει τη διαδικασία σχεδίασης και να αποφασίσει για τον Τρόπο Ενεργείας του ο οποίος θα αποτελέσει τη βάση του σχεδίου επιχειρήσεών του. Μεταξύ των στοιχείων που θα πρέπει να περιλαμβάνει το σχέδιο επιχειρήσεων είναι η επιθυμητή τελική κατάληξη της επιχείρησης (τελική κατά-σταση), το κέντρο βάρους, τα αποφασιστικά σημεία και ο καθορισμός της κυρίας του προσπάθειας.

7. Στο επιχειρησιακό επίπεδο οι πληροφορίες παρέχουν τη βάση για κοινή ορολογία πληροφοριών και για κοινές τακτικές, τεχνικές και διαδικασίες. Η αποστολή του διοικητή αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο σε όλες τις φάσεις του κύκλου πληροφοριών. Οι δραστηριότητες της κάθε φάσης διεξάγονται συνεχώς και σε σχέση με τις άλλες δραστηριότητες των άλλων φάσεων.

Διαδικασία Επιχειρησιακής Σχεδίασης και Πληροφορίες

8. Η διαδικασία της επιχειρησιακής σχεδίασης (ΔΕΣ) επιτρέπει στο Διοικητή, να προετοιμάσει έγκαιρα και αποτελεσματικά το σχέδιο ενεργείας του για την αντιμετώπιση πραγματικής ή εξελισσόμενης κατάστασης. Η διαδικασία της επιχειρησιακής σχεδίασης έχει εφαρμογή σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και πραγματοποιείται σε διαδοχικά στάδια ή φάσεις, τα οποία περιγράφονται λεπτομερώς στο Δόγμα Διακλαδικών Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ. Το έργο των πληροφοριών, κατά τη διάρκεια της ΔΕΣ, περιγρά-φεται συνοπτικά στον Πίνακα ΔΕΣ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ.

ΠΙΝΑΚΑΣΔΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Στάδια Σχεδίασης ΔΕΣ Έργο Πληροφοριώνα β γ

Έκδοση Διαταγής Σχεδιάσεως

• Λήψη δγής σχεδίασης/ οδηγιών σχεδίασης

• Ο Δκτής αρχίζει τη ΔΕΣ εν όψει λήψης μιας αποστολής

• Μελέτη-ανάλυση της Δγής για έναρξη της Σχεδίασης• Μελέτη, ανασκόπηση των βάσεων δεδομένων

πληροφοριών• Αποστολή αρχικών Αιτήσεων Πληροφοριών• Ανασκόπηση των Γεωγραφικών στοιχείων/ δυνα-

τοτήτων και πρόβλεψη νέων απαιτήσεων• Έκδοση γεωγραφικών προϊόντων στο Επιτελείο• Οργάνωση της ομάδας σχεδιάσεως επιχειρήσεων• Έναρξη της διαδικασίας ΠΠΕΠΙΧ, προετοιμασία

αρχικών ενημερώσεων• Εκπόνηση ΣΑΠ• Παρακολούθηση της κατάστασης

Εκτίμηση Καταστάσεωςα.Προσανατολισμός ΔΕΣ

• Αρχικές κατευθύνσεις του Επχσκού Δκτή

• Ανάλυση/ Διερεύνηση απο-στολής

• Ενημέρωση επί της ανάλυ-σης/ διερεύνησης της απο-στολής

• Προετοιμασία των κατευ-θύνσεων σχεδίασης του Επχσκού Δκτή (Οι κατευ-θύνσεις περιλαμβάνουν λεπτομερή θέματα όπως προϋποθέσεις, προθέσεις

• Αρχική ενημέρωση Ομάδας Σχεδίασης στοιχείων ΠΠΕΠΙΧ και ενημέρωση επί της ανάλυσης απο-στολής

• Προσδιορισμός της κατάστασης, των προθέσεων του αντιπάλου, των δυνατοτήτων και αδυναμιών, των κέντρων βάρους, των πιθανών ενεργειών, των δεσμεύσεων, περιορισμών και προϋποθέσε-ων και άλλων σημαντικών παραγόντων όπως η επιθυμητή τελική κατάληξη, θέματα στοχοποίησης και πληροφοριακών επχσεων (καθορισμός στό-χων)

4-2

α β γΑΝΣΚ, την επιθυμητή τελική

κατάληξη και κριτήρια επιτυχούς έκβασης)

• Οργάνωση και συμμετοχή στην ενημέρωση ανά-λυσης της αποστολής

• Διασφάλιση κατανοήσεως της αποστολής εκ μέ-ρους του Επιτελείου

• Προετοιμασία της συνεισφοράς των πληροφοριών στην έκδοση των κατευθύνσεων σχεδίασης του Επχσκού Δκτή

• Σύνταξη της Εκτίμησης Πληροφοριών Παρακολού-θηση της κατάστασης (έγκαιρη προειδοποίηση)

β. Ανάπτυξη της Ιδέας Ενεργείας

• Ανάλυση της Κατάστασης• Ανάπτυξη των τρόπων ενερ-

γείας(ημετέρων /αντιπάλων)• Ανάλυση των τρόπων ενερ-

γείας(έλεγχος, πολεμικό παίγνιο, συγκρότηση)

• Προετοιμασία- παρουσίαση της ενημέρωσης για τη λήψη απόφασης

• Επιλογή του Τρόπου Ενερ-γείας – Απόφαση

• Έγκριση του Τρόπου Ενερ-γείας – Απόφαση

• Εξακρίβωση των απαιτούμε-νων δυνάμεων

• Ανάπτυξη της ιδέας ενεργείας• Πρόταση έγκρισης Ιδέας

Ενεργείας• Έγκριση ιδέας ενεργείας

• Παρουσίαση/ ανασκόπηση των κατευθύνσεων σχεδίασης του Επχ/κού Δκτή

• Εκτίμηση Επιτελείου – ανάλυση/ εξέταση των πλέον σημαντικών παραγόντων του αντιπάλου και προσδιορισμός άλλων (πολιτικοί, κοινωνικοί κ.α παράγοντες)

• Ανάπτυξη των ΤΕ του αντιπάλου (ανάπτυξη τρι-ών ή περισσοτέρων ΤΕ ανάλογα με το διαθέσιμο χρόνο)

• Καθορισμός τεχνικής προσομοίωσης και διεξαγω-γή προσομοίωσης των ΤΕ έναντι των ημετέρων ΤΕ. Καταγραφή αποτελεσμάτων

• Καταγραφή των κυρίων Αποφασιστικών Σημείων και πρόβλεψη για συλλογή απαιτήσεων υποστή-ριξής των

• Προετοιμασία του τμήματος/ συνεισφοράς πληροφο-ριών για την ενημέρωση επί της λήψης απόφασης

• Οριστικοποίηση των ΤΕ του αντιπάλου σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Δκτού και διανομή τους

• Δημιουργία καταλόγου στόχων υψηλής αξίας από την απειλή

• Επεξεργασία πληροφοριών και στοιχείων στόχων (διαδικασία στοχοποίησης)

• Συνεισφορά στη σύνταξη της Ιδέας Ενεργείας. Σύ-νταξη του Παραρτήματος Πληροφοριών

• Παρακολούθηση της κατάστασης (έγκαιρη προει-δοποίηση)

Εκπόνηση/Έκδοση του Σχεδίου

• Περαιτέρω επεξεργασία της πρόθεσης του Διοικητού και της Ιδέας Ενεργείας, εάν απαιτείται

• Περάτωση του συντονισμού του Σχεδίου

• Προσδιορισμός και επιβε-βαίωση των απαιτουμένων δυνάμεων

• Συντονισμός και σύνταξη Σχεδίου Επιχειρήσεων

• Σύνταξη Σχεδίου Υποστηρί-ξεως – Συναφών Σχεδίων

• Έγκριση Σχεδίου Επιχειρήσεων• Έγκριση Σχεδίου Υποστηρί-

ξεως και Συναφών Σχεδίων

• Ανάπτυξη του σχεδίου πληροφοριών• Συγχρονισμός του σχεδίου πληροφοριών με τα

άλλα σχέδια• Παροχή υποστήριξης στη διαδικασία στοχοποίη-

σης• Υποστήριξη στη διαδικασία εκπόνησης του κατα-

λόγου στόχων υψηλής ανταπόδοσης• Έγκριση του σχεδίου πληροφοριών Παρακολούθηση της κατάστασης (έγκαιρη προειδοποίηση)

4-3

α β γΑναθεώρηση του Σχεδίου

• Επανεξέταση του σχεδίου επχσεων

• Αξιολόγηση του σχεδίου επ-χσεων

• Ενημέρωση Επχσκού Δκτή για αναθεώρηση της απόφα-σης (εφόσον απαιτείται)

• Παρακολούθηση της κατάστασης (έγκαιρη προει-δοποίηση)

• Επανεξέταση του Σχεδίου Συλλογής Πληροφοριών• Συνέχιση αναλύσεων και εκτιμήσεων• Παροχή υποστήριξης στην ενημέρωση για αναθε-

ώρησης της απόφασης

4-4

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

1. Το Κεφάλαιο αυτό αναλύει και επεξηγεί:

α. Τις Αντιπληροφορίες και την Ασφάλεια.

β. Τις απειλές Ασφαλείας.

γ. Τις πηγές της απειλής.

δ. Την αντιμετώπιση της απειλής.

ε. Τις αρχές που διέπουν τις Αντιπληροφορίες και τις Επιχειρήσεις Ασφαλείας.

στ. Προσδιορίζει το ρόλο των Αντιπληροφοριών.

ζ. Καθορίζει τη διαδικασία διεξαγωγής Αντιπληροφοριών.

η. Προσδιορίζει την Προστασία των Δυνάμεων.

θ. Καθορίζει τις Ενέργειες Προστασίας των Δυνάμεων.

ι. Επεξηγεί την Προστατευτική Ασφάλεια.

Γενικά

2. Οι Αντιπληροφορίες και η Ασφάλεια είναι δυο χωριστές αλλά σχετιζόμενες λειτουργίες. Η πρώτη είναι ενεργητική και περιλαμβάνει την απόκτηση πληροφοριών ασφάλειας και την αντιμετώπιση της απει-λής μέσω της αναγνώρισης των δυνατοτήτων ΣΠΕΣΤΑ του αντιπάλου, ενώ η δεύτερη είναι ενεργητική και παθητική και περιλαμβάνει όλα τα προστατευτικά μέτρα ασφάλειας που έχουν σχεδιαστεί για να επιτυγχά-νεται και να διατηρείται η ασφάλεια.

3. Οι αντιπληροφορίες ορίζονται ως «οι δραστηριότητες, που αποσκοπούν στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση απειλών στην ασφάλεια, που προέρχονται από εχθρικές υπηρεσίες πληροφοριών ή από άτομα που χρησιμοποιούνται για κατασκοπεία, δολιοφθορά, ανατροπή (υπονόμευση), τρομοκρατία και το Οργανωμένο Έγκλημα».

α. Ενώ ο Διοικητής χρειάζεται την καλύτερη δυνατή πληροφόρηση για τις δυνατότητες και τις προθέσεις του αντιπάλου, παράλληλα θα επιδιώξει να αποστερήσει από τον αντίπαλό του την ευκαιρία να αποκτήσει πληροφορίες, σχετικά με τις δυνατότητες, τις προθέσεις και, γενικότερα τα «τρωτά» σημεία των φίλιων δυνάμεων.

β. Οι αντιπληροφορίες καλύπτουν τις υπόψη απαιτήσεις, εντοπίζοντας και αντικρούοντας την απειλή που δημιουργείται από το ΣΠΕΣΤΑ του αντιπάλου.

γ. Η διαδικασία αντιπληροφοριών εντοπίζει τα σημεία των φιλίων δυνάμεων, που είναι ευά-λωτα στις προσπάθειες του αντιπάλου για απόκτηση πληροφοριών και ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο, παρέχει παράλληλα στοιχεία για τη σχεδίαση των επιχειρήσεων, της αντιεπιτήρησης και της παραπλάνη-σης.

δ. Η ανάλυση αντιπληροφοριών παρέχει σημαντικά στοιχεία για τις επιχειρήσεις του αντιπά-λου στην περιοχή επιχειρήσεων των φίλιων δυνάμεων, καθώς και για τις δραστηριότητες των ανατρεπτι-κών οργανώσεων που τυχόν δρουν στην περιοχή των επιχειρήσεων. Οι αντιπληροφορίες υποστηρίζουν την προστασία πληροφοριών και δυνάμεων.

4. Η ασφάλεια ορίζεται ως η κατάσταση που επιτυγχάνεται όταν πληροφορίες, υλικό, προσωπικό, δραστηριότητες και εγκαταστάσεις προστατεύονται από κατασκοπεία, δολιοφθορά, ανατροπή, τρομοκρα-τία και το οργανωμένο έγκλημα, καθώς και από απώλεια ή αδικαιολόγητη αποκάλυψη.

α. Η ασφάλεια είναι μια αρχή του πολέμου που επιτρέπει στο Διοικητή την ελευθερία να σχεδιάζει και να διεξάγει επιχειρήσεις χωρίς παρεμβάσεις από τον αντίπαλο. Επιπλέον, διατηρώντας την ασφάλεια και επιτυγχάνοντας την προστασία των πληροφοριών, επικοινωνιών και κινήσεων, είναι δυνατόν

5-1

να εξασφαλισθεί σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του αιφνιδιασμού, με συνέπεια την επαύξηση τη αποτελε-σματικότητας των επιχειρήσεων.

β. Η ασφάλεια συνεισφέρει στη συνολική προστασία της δύναμης, δηλαδή στη διαδικασία μέσω της οποίας μια ανεπτυγμένη δύναμη προστατεύει τη μαχητική της ισχύ.

Απειλές Ασφάλειας

5. Η απειλή στην ασφάλεια διακρίνεται στην :

α. Άμεση ΑπειλήΗ πιο προφανής άμεση απειλή είναι αυτή που παρουσιάζεται από τον αντίπαλο. Κατά τη

διάρκεια των επιχειρήσεων, ο αντίπαλος θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα πληροφοριών που διαθέτει, για:

(1) Απόκτηση πληροφοριών, με τη χρήση συστημάτων ΣΠΕΣΤΑ και με σκοπό να εντοπίσει τη διάταξη μάχης, την ανάπτυξη, τη δύναμη, τις δυνατότητες και τις προθέσεις των φιλίων δυνά-μεων.

(2) Κατασκοπεία, με σκοπό να ανακαλύψει τις μακροπρόθεσμες προθέσεις, τα μέσα και τις δυνατότητες των φίλιων δυνάμεων.

(3) Δολιοφθορά, με την καταστροφή Ζωτικών Χώρων ή υλικού, με επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων ή τοπικών ομάδων υποστήριξης.

(4) Ψυχολογικές Επιχειρήσεις (ΨΕ), με δραστηριότητες σχεδιασμένες να καταστρέ-ψουν ή να υποβαθμίσουν τη μαχητική αποτελεσματικότητα των φίλιων δυνάμεων.

β. Έμμεση ΑπειλήΣε περίοδο ειρήνης όσο και κρίσεως, πιθανοί αντίπαλοι προσπαθούν να βελτιώσουν την επι-

χειρησιακή τους προπαρασκευή και τις οικονομικές τους δυνατότητες, προς υποστήριξη επιχειρήσεων για:

(1) Απόκτηση Πληροφοριών. Αυτή μπορεί να γίνει με:

(α) Φανερή Συλλογή Υπάρχουν άμεσα διαθέσιμες πληροφορίες από ποικίλες ανοιχτές πηγές.

Μεμονωμένες πληροφορίες μπορεί να έχουν μικρή αξία, αλλά όταν αντιπαραβληθούν - συσχετισθούν - εκτιμηθούν μπορεί να σχηματίσουν μια πολύ χρήσιμη και ακριβή εικόνα πληροφοριών.

(β) Συγκεκαλυμμένη (κρυφή) ΣυλλογήΚαθώς οι «ευαίσθητες πληροφορίες» θα προστατεύονται, ο αντίπαλος θα

προβαίνει σε σκόπιμες επιθέσεις για να αποκτήσει αξιόπιστες πληροφορίες, που μπορεί να είναι μακρο-πρόθεσμης αξίας.

(2) Ανατροπή. Αυτή μπορεί να γίνει ως εξής:

(α) Με τη διάθεση παραποιημένων πληροφοριών.

(β) Με μυστικό και κατάλληλο χειρισμό τυχόν οργανώσεων που διάκεινται ευμε-νώς προς τον αντίπαλο.

(γ) Διεισδύοντας σε τοπικές οργανώσεις.

(δ) Στρατολογώντας άτομα σαν πράκτορες.

(3) Δολιοφθορά, με την καταστροφή υλικού ζωτικής σημασίας.

(4) ΤρομοκρατίαΗ τρομοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνιστά άμεση απειλή για τις φίλιες

δυνάμεις, ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά γι’ αυτές το περιβάλλον διεξαγωγής των επιχειρήσεων.

(5) Οργανωμένο ΈγκλημαΑν σημειωθούν δραστηριότητες οργανωμένου εγκλήματος σε μεγάλη κλίμακα,

όπως για παράδειγμα εμπόριο ναρκωτικών, ενδέχεται να αποσταθεροποιήσουν την οικονομία της ευρύτε-ρης περιοχής των επιχειρήσεων.

5-2

Πηγές της Απειλής

6. Η απειλή προέρχεται κυρίως από:

α. Εχθρικές Υπηρεσίες Πληροφοριών.

β. Ανατρεπτικές οργανώσεις, ομάδες ή άτομα.

γ. Τρομοκρατικές οργανώσεις, ομάδες ή άτομα.

δ. Εξειδικευμένες εχθρικές Μονάδες όπως πχ. Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων, κλπ.

ε. Εγκληματικές οργανώσεις και ομάδες.

στ. Άτομα με ακαθόριστες προθέσεις.

ζ. Την εναέρια, θαλάσσια, και επίγεια επιτήρηση και αναγνώριση από διάφορα μέσα συλλο-γής πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων και των δορυφόρων.

Ανάλυση Απειλών

7. Κατασκοπεία

α. Η κατασκοπεία μπορεί να περιγραφεί ως μια συγκεκαλυμμένη μέθοδος που χρησιμο-ποιείται από υπηρεσίες πληροφοριών του αντιπάλου με σκοπό την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με την εθνική ασφάλεια, τις οποίες δεν πρέπει να κατέχουν. Μεγάλος αριθμός χρήσιμων πληροφοριών είναι εύκολα διαθέσιμος, ιδιαίτερα σε μια δημοκρατική και ανοικτή κοινωνία. Οι πληροφορίες αυτές μπορεί να αποκτηθούν με απλή παρατήρηση και με άλλα φανερά μέσα. Επομένως η παρατήρηση του είδους αυτού αποτελεί μόνιμη απειλή για την ασφάλεια και μπορεί να γίνεται από μεμονωμένα άτομα και από οργα-νώσεις. Μία εχθρική υπηρεσία πληροφοριών θα επικεντρώσει τις κατασκοπευτικές της δραστηριότητες, κυρίως στην απόκτηση πληροφοριών που είναι διαβαθμισμένες και δεν είναι εύκολα προσβάσιμες. Πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη ότι ακόμα και φαινομενικά ασήμαντες πληροφορίες μπορεί να αποκτήσουν ιδιαίτερη σημασία όταν συμπεριληφθούν στην όλη διαδικασία επεξεργασίας πληροφοριών.

β. Οι εχθρικές υπηρεσίες πληροφοριών αναζητούν διαρκώς άτομα με πρόσβαση σε απόρρη-τα στοιχεία-δεδομένα, που να μπορούν να στρατολογηθούν ως πράκτορες. Αυτά μπορεί να είναι χειριστές συστημάτων πληροφορικής, προγραμματιστές, επιτελικά στελέχη, κλπ. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να γίνει πράκτορας όπως:

(1) Απόκτηση χρημάτων, δώρων και λοιπών ανταλλαγμάτων.

(2) Εκδίκηση για υπαρκτές ή φανταστικές αδικίες σε βάρος του συγκεκριμένου προσώπου.

(3) Ιδεολογικοί λόγοι.

γ. Κύριοι στόχοι της κατασκοπείας μπορεί να είναι:

(1) Οι εθνικές αμυντικές και επιθετικές δυνατότητες.

(2) Οι εξελίξεις στα οπλικά συστήματα και τον εξοπλισμό των δυνάμεων.

(3) Οι εθνικές προθέσεις.

(4) Οι βάσεις δεδομένων.

8. Δολιοφθορά

α. Μια επιτυχής επιχείρηση δολιοφθοράς είναι πολύ αποδοτική, υπό την έννοια ότι με τη χρήση μικρών ποσοτήτων εκρηκτικών υλικών, ελάχιστοι άνδρες, ή ακόμα και ένας, μπορούν να προκα-λέσουν μεγάλη αναστάτωση και καταστροφή σε σχέση με την προσπάθεια που χρειάστηκε για την επι-χείρηση. Δολιοφθορές γίνονται κυρίως σε περιόδους κρίσης και πολέμου. Εκτεταμένες και συντονισμένες πράξεις δολιοφθοράς πρέπει να αναμένονται λίγο πριν την έναρξη των εχθροπραξιών, σε χρόνο που η επίδρασή τους θα είναι μεγαλύτερη. Οι επιχειρήσεις δολιοφθοράς σχεδιάζονται και προετοιμάζονται από τον καιρό της ειρήνης. Στόχος των επιχειρήσεων δολιοφθοράς δεν είναι απαραίτητα η καταστροφή, αλλά η προσωρινή διακοπή της χρήσης των εγκαταστάσεων και των μέσων που προσβάλλονται.

5-3

β. Παρ’ όλα αυτά, οι κίνδυνοι που συνεπάγεται μια τέτοια επιχείρηση, υποχρεώνουν το δολι-οφθορέα και όσους συντονίζουν τις δραστηριότητες αυτές να είναι πολύ επιλεκτικοί. Πρέπει να επιλέγουν τους πιο ζωτικής σημασίας στόχους, οι οποίοι είναι δύσκολο ή αδύνατο να αντικατασταθούν, και των οποί-ων η αχρήστευση θα προκαλέσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αναστάτωση. Οι επιχειρήσεις δολιοφθοράς, μπορεί να έχουν ως στόχο συστήματα πληροφορικής, τα οποία προσβάλλονται όχι μόνο με τη φυσική τους καταστροφή αλλά κυρίως την αχρήστευση των προγραμμάτων και των λειτουργικών συστημάτων, σε δεδομένο κρίσιμο χρόνο.

9. Ανατροπή

α. Η ανατροπή (υπονόμευση) ορίζεται ως πράξη σχεδιασμένη να αποδυναμώσει τη στρατι-ωτική, οικονομική και πολιτική ισχύ μιας χώρας, υπονομεύοντας το ηθικό, την πίστη ή την αξιοπιστία των πολιτών της. Μια τέτοια πράξη δρα ανατρεπτικά και είναι δύσκολο να ανιχνευθεί και να αντιμετωπιστεί.

β. Μια ανατρεπτική οργάνωση υιοθετεί παράνομες ή αντι-συνταγματικές μεθόδους για την εκπλήρωση των σκοπών της. Άτομα μπορούν να αποτελέσουν στόχους της, έτσι ώστε να αλλάξει η προσωπική τους στάση και συμπεριφορά και να γίνουν κατάλληλα όργανα για μεταγενέστερη χρήση από εχθρικές υπηρεσίες πληροφοριών ή άλλες ανατρεπτικές οργανώσεις. Υπάρχουν πολλές τεχνικές ανατρο-πής και οι σύγχρονες μέθοδοι επικοινωνίας, εφημερίδες, ραδιόφωνο, Διαδίκτυο (Internet) και τηλεόραση, καθιστούν μεγάλο μέρος του κοινού προσιτό σε ανατρεπτικές οργανώσεις, ομάδες ή άτομα.

10. Τρομοκρατία

α. Η τρομοκρατία μπορεί να περιγραφεί ως η παράνομη χρήση ή απειλή χρήσης δύναμης ή βίας εναντίον ατόμων ή περιουσίας, σε μια προσπάθεια εξαναγκασμού ή εκφοβισμού κυβερνήσεων ή κοινωνιών ως μέσον επίτευξης πολιτικών, εθνικών, θρησκευτικών ή ιδεολογικών αντικειμενικών σκοπών. Η τρομοκρατία, αν και στην ουσία είναι προέκταση της ανατροπής (υπονόμευσης), έχει γίνει τόσο διαδε-δομένη, ώστε να θεωρείται πλέον σήμερα μια ξεχωριστή απειλή.

β. Η τρομοκρατία μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση:

(1) Παρενόχλησης και απειλών.

(2) Προπαγάνδας.

(3) Κλοπής χρημάτων, όπλων και λοιπού εξοπλισμού.

(4) Ένοπλων και βομβιστικών επιθέσεων.

(5) Δολοφονιών και απαγωγών.

(6) Χημικών, πυρηνικών και βιολογικών μέσων.

11. Οργανωμένο ΈγκλημαΩς οργανωμένο έγκλημα μπορούν να περιγραφούν οι πράξεις οργανώσεων εγκληματικής

φύσης, δομημένων σε δίκτυο, με έναν ή περισσότερους αρχηγούς και αρκετές υφιστάμενες μονάδες εξα-πλωμένες σε μεγάλη περιοχή. Στόχος του οργανωμένου εγκλήματος είναι να αποκτήσει ισχύ παράνομα, μέσω επιρροής ή χρημάτων, περιφρονώντας τους δημοκρατικούς νόμους της χώρας στην οποία δρα. Τέτοιες οργανώσεις μπορούν να φέρουν σε πέρας εγκληματικές δραστηριότητες, όμοιες με αυτές που περιγράφηκαν στην παράγραφο της τρομοκρατίας και επιπρόσθετα μπορούν να διεξάγουν λαθρεμπόριο, εμπόριο ναρκωτικών, δουλεμπόριο και άλλες δραστηριότητες, σε κλίμακα που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την εθνική και στρατιωτική ασφάλεια μιας χώρας.

Αντιμετώπιση Απειλών

12. Η απειλή στην ασφάλεια μπορεί να εξουδετερωθεί μέσω αντιπληροφοριών και προστατευτικών μέτρων ασφάλειας. Οι υπηρεσίες αντιπληροφοριών, στρατιωτικές ή πολιτικές, είναι υπεύθυνες για την καταπολέμηση της απειλής στην ασφάλεια που δημιουργείται από εχθρικές υπηρεσίες πληροφοριών και ανατρεπτικές, εγκληματικές ή τρομοκρατικές ομάδες. Οι Διοικητές σε όλα τα επίπεδα είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια και η αντιπληροφορίες σε όλα τα επίπεδα διευθύνονται από τη Διοίκηση.

13. Οι κύριες αρμοδιότητες / ευθύνες του προσωπικού αντιπληρο-φοριών και ασφάλειας, σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, είναι:

5-4

α. Να συμβουλεύει το Διοικητή για όλα τα θέματα ασφάλειας.

β. Να διευθύνει την προσπάθεια αντιπληροφοριών και ασφάλειας σε κάθε επίπεδο Διοίκησης.

γ. Να επεξεργάζεται πληροφορίες ασφάλειας, και να παράγει – διανέμει ενημερωμένες εκτι-μήσεις για την απειλή.

δ. Να συνεισφέρει στη διαδικασία ασφάλειας των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της σχεδίασης, του συντονισμού και της εφαρμογής προστατευτικών μέτρων ασφάλειας σε ολόκληρο το Σχηματισμό.

ε. Να αναθέτει καθήκοντα και να διευθύνει όπου χρειάζεται, το προσωπικό ασφάλειας.

στ. Να αποκαθιστά και διατηρεί σύνδεσμο με τις λοιπές κρατικές αρχές ασφάλειας.

Αρχές που Διέπουν τις Αντιπληροφορίες και τις Επιχειρήσεις Ασφάλειας

14. Οι επιχειρήσεις αντιπληροφοριών και ασφάλειας, πρέπει να διεξάγονται σύμφωνα με τις παρα-κάτω αρχές:

α. Οι Διοικητές, σε όλα τα επίπεδα, είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια και πρέπει να καθοδη-γούν την προσπάθεια αντιπληροφοριών.

β. Οι επιχειρήσεις αντιπληροφοριών και ασφάλειας πρέπει να διευθύνονται από το προσω-πικό πληροφοριών, σε συνεργασία με το προσωπικό επιχειρήσεων και το λοιπό προσωπικό ως μέρος της όλης διαδικασίας πληροφοριών.

γ. Πρέπει να υπάρχει μια ενιαία κατεύθυνση, σε κάθε επίπεδο Διοίκησης, σχετικά με την «πολιτική» της ασφάλειας.

δ. Οι ομάδες αντιπληροφοριών και ασφάλειας πρέπει να συγκροτούνται για την εκτέλεση αποστολών σχετικών με την ασφάλεια, και να παρέχουν συμβουλές ασφάλειας στους Διοικητές κάθε επι-πέδου διοίκησης.

ε. Οι πληροφορίες σχετικά με την απειλή, πρέπει να παράγονται από το προσωπικό αντι-πληροφοριών και ασφάλειας ως προειδοποιήσεις - εκτιμήσεις για κάθε επίπεδο της απειλής. Στις πληρο-φορίες αυτές πρέπει να δίδεται η χαμηλότερη δυνατή διαβάθμιση ασφάλειας ώστε να διανέμονται σε όσο το δυνατό περισσότερους αποδέκτες.

στ. Η δραστηριότητα συλλογής πληροφοριών ασφάλειας πρέπει να συντονίζεται σε κάθε επί-πεδο διοίκησης και να ενοποιείται με την όλη προσπάθεια συλλογής πληροφοριών.

ζ. Η ευθύνη καθιέρωσης και διατήρησης των βάσεων στοιχείων – δεδομένων (data basis) πληροφοριών ασφάλειας, πρέπει να καθορίζεται και όπου είναι δυνατό να ενοποιείται με την όλη πληρο-φοριακή προσπάθεια – διαδικασία.

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ο Ρόλος των Αντιπληροφοριών

15. Οι αντιπληροφορίες ασχολούνται με τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση της απειλής που προ-έρχεται από το ΣΠΕΣΤΑ του αντιπάλου, καθώς και από κάθε είδους ξένες υπηρεσίες πληροφοριών. Κατά κύριο λόγο, οι αντιπληροφορίες εντοπίζουν τις επιχειρήσεις του αντιπάλου, παρεμποδίζοντας τον αντίπα-λο στη συλλογή και την επεξεργασία πληροφοριών, στη διαδικασία της στοχοποίησης και στη διεξαγωγή επιχειρήσεων πληροφοριών.

Διαδικασία Διεξαγωγής Αντιπληροφοριών

16. Η ακολουθούμενη διαδικασία αντιπληροφοριών εξασφαλίζει την αποτελεσματική διεξαγωγή των αντιπληροφοριών από τις φίλιες δυνάμεις και βασίζεται στον κύκλο πληροφοριών. Η σχέση μεταξύ της διαδικασίας των αντιπληροφοριών και του κύκλου πληροφοριών φαίνεται διαγραμματικά στην εικόνα 5-1.

5-5

Εκτίμηση Αντιπληροφοριών

17. Παράλληλα με την εκτίμηση πληροφοριών, που πραγματοποιείται από το επιτελείο πληροφορι-ών για την υποβοήθηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και της σχεδίασης, καταρτίζεται μια εκτίμηση αντιπληροφοριών. Η εκτίμηση αυτή εστιάζεται στη δυνατότητα του ΣΠΕΣΤΑ του αντιπάλου, στην απειλή που προέρχεται από ασύμετρες ενέργειες, και στα τρωτά σημεία των φίλιων δυνάμεων αναφορικά με το ΣΠΕΣΤΑ του αντιπάλου και τις λοιπές απειλές.

18. Η εκτίμηση αντιπληροφοριών υποστηρίζει και συμπληρώνει την Εκτίμηση Πληροφοριών με την παροχή:

α. Εκτίμησης της τρωτότητας των φίλιων δυνάμεων στις επιχειρήσεις συλλογής πληροφορι-ών του αντιπάλου, παρέχοντας παράλληλα στοιχεία για τη σχεδίαση της ασφάλειας των επιχειρήσεων, της αντιεπιτήρησης και της παραπλάνησης.

β. Εικόνας των πληροφοριών που υποστηρίζουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων του αντι-πάλου. Αυτό βοηθά στην επιλογή του πιθανότερου τρόπου ενέργειας του αντιπάλου.

γ. Βοήθειας για τον εντοπισμό πιθανών δραστηριοτήτων του αντιπάλου στα μετόπισθεν των φίλιων δυνάμεων, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία των δυνάμεων.

Εικόνα 5-1: Διαδικασία Αντιπληροφοριών

Σχεδίαση Αντιπληροφοριών

19. Η έγκαιρη εκμετάλλευση των στόχων αντιπληροφοριών απαιτεί την κατάρτιση ενός λεπτομερούς και συντονισμένου Σχεδίου Αντιπληροφοριών. Στο σχέδιο αυτό οι στόχοι χαρακτηρίζονται από προτεραι-ότητα, αναφορικά με το βαθμό απειλής στην ασφάλεια που αυτοί αντιπροσωπεύουν, και επομένως, το βαθμό του επείγοντος για την εξουδετέρωση ή εκμετάλλευσή τους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που επιδιώκονται στο σχέδιο αντιπληροφοριών. Κατά τη σχεδίαση αντιπληροφοριών θα πρέπει να δίδεται

5-6

ιδιαίτερη προσοχή στα σημεία τρωτότητας των φίλιων δυνάμεων, τα οποία μπορεί να εκμεταλλευτεί ο αντίπαλος με τα μέσα που διαθέτει.

Συλλογή Αντιπληροφοριών

20. Η συλλογή αντιπληροφοριών διεξάγεται κυρίως με τη χρήση των μέσων του ΣΠΕΣΤΑ, καθώς και με κάθε άλλο διαθέσιμο μέσο.

Εκτίμηση-Αξιολόγηση της Απειλής

21. Η εκτίμηση–αξιολόγηση της απειλής αποτελεί το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της απειλής, δεδομένου ότι όλα τα άλλα μέτρα ασφάλειας πηγάζουν από αυτή. Η εκτίμηση–αξιολόγηση της απειλής απαιτείται να γίνεται από όλα τα κλιμάκια διοίκησης και από όλους τους εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς.

22. Η εκτίμηση της απειλής περιλαμβάνει μια αξιολόγηση των:

α. Στοιχείων του αντιπάλου που συνιστούν απειλή για την ασφάλεια των επιχειρήσεων και για τις φίλιες δυνάμεις.

β. Προθέσεων και δυνατοτήτων του αντιπάλου για επιχειρήσεις πληροφοριών μέσω του ΣΠΕΣΤΑ που διαθέτει, στο πλαίσιο της διεξαγωγής των επιχειρήσεων.

γ. Μεθόδων που είναι πιθανόν να χρησιμοποιήσει ο αντίπαλος για τη διεξαγωγή επιχειρήσε-ων πληροφοριών.

δ. Στόχων που είναι πιθανόν να προσβληθούν από τον αντίπαλο.

Αντίμετρα Αντιπληροφοριών

23. Τα Αντίμετρα Αντιπληροφοριών εκπληρώνουν τους παρακάτω σκοπούς ασφάλειας:

α. ΑποτροπήΙσχυρά και φανερά μέτρα συνιστούν αποτελεσματική αποτροπή για τον αντίπαλο. Επίσης,

ακόμη και η γνώση για την ύπαρξη λιγότερο φανερών μέτρων, αρκεί για να αποτρέψει τον αντίπαλο από τη διεξαγωγή πληροφοριακών και λοιπών επιχειρήσεων.

β. ΑπαγόρευσηΕνέργειες για την απαγόρευση της πρόσβασης του αντιπάλου σε ευαίσθητες πληροφορίες

προλαμβάνουν την υπονόμευση του προσωπικού και τη διάσπαση της φυσικής ασφάλειας των φίλιων δυνάμεων.

γ. ΑνίχνευσηΜέτρα ανίχνευσης συντελούν στην αποκάλυψη και εξουδετέρωση των προσπαθειών συλ-

λογής πληροφοριών του αντιπάλου.

δ. ΠαραπλάνησηΕνέργειες παραπλάνησης χρησιμοποιούνται για τη σύγχυση του αντιπάλου, σχετικά με τις

δυνατότητες και προθέσεις των φιλίων δυνάμεων.

Στόχοι Αντιπληροφοριών

24. Μετά την ολοκλήρωση της εκτίμησης–αξιολόγησης της απειλής, μπορεί να γίνει ο εντοπισμός των στόχων. Στόχοι αντιπληροφοριών μπορεί να είναι εγκαταστάσεις, Σχηματισμοί – Μονάδες και προσω-πικότητες, ενδιαφέροντος πληροφοριών ή αντιπληροφοριών , που πρέπει να κυριευθούν καταστραφούν, εκμεταλλευτούν ή προστατευτούν.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΣ

Προστασία Δυνάμεων

25. Όταν στρατεύματα αναπτύσσονται στο θέατρο των επιχειρήσεων, τόσο κατά τις πολεμι-κές επιχειρήσεις όσο και κατά τη διάρκεια Επιχειρήσεων Υποστήριξης Ειρήνης (ΕΥΕ) ή Επιχειρήσεων

5-7

Αντιμετώπισης Κρίσεων (ΕΑΚ), εκτός από την αποστολή, αυτή καθ’ αυτή πρέπει επίσης να δίνεται έμφαση στην προστασία των δυνάμεων και του εξοπλισμού τους. Όλες οι ενέργειες που απαιτούνται για την επί-τευξη αυτού του σκοπού περιλαμβάνονται στον όρο «Προστασία Δυνάμεων».

26. Προστασία δυνάμεων είναι οι ενέργειες που αποσκοπούν στη διατήρηση της μαχητικής ισχύος μιας ανεπτυγμένης δύναμης, και στην προστασία της ακεραιότητας και των ικανοτήτων της, με την αντιμε-τώπιση της ευρύτερης απειλής, για όλα τα στοιχεία της δύναμης, η οποία προέρχεται από τον εχθρό και από φυσικούς ή περιβαλλοντικούς κινδύνους.

Αντικειμενικοί Σκοποί της Προστασίας Δυνάμεων

27. Η προστασία δυνάμεων αποσκοπεί στα εξής:

α. Να μειώσει τον κίνδυνο που δημιουργείται από τον αντίπαλο στις επιχειρήσεις, τις πληρο-φορίες, το προσωπικό και υλικό και να επιτρέψει τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων και λοιπών δραστηριο-τήτων χωρίς παρεμβολή εκ μέρους του αντιπάλου.

β. Να μειώσει την αβεβαιότητα που δημιουργείται από τον αντίπαλο και να εμπνεύσει ένα αίσθημα ασφαλείας, ευεξίας και εμπιστοσύνης.

γ. Να διευκολύνει και να ενισχύσει επιχειρήσεις και δραστηριότητες.

28. Πληροφορίες για την προστασία δυνάμεων λαμβάνονται από ένα ευρύ φάσμα πηγών και ειδικό-τερα από:

α. Ανθρώπινες πηγές.

β. Πληροφορίες επικοινωνιών.

γ. Τοπικές ανοικτές πηγές.

δ. Εθνικές Υπηρεσίες Πληροφοριών και Αντιπληροφοριών.

Ενέργειες Προστασίας Δυνάμεων

29. Η προστασία δυνάμεων περιλαμβάνει κυρίως την ασφάλεια επιχειρήσεων, την αντιεπιτήρηση και την παραπλάνηση. Οι ενέργειες αυτές είναι συμπληρωματικές.

α. Ασφάλεια Επιχειρήσεων

(1) Ασφάλεια επιχειρήσεων είναι «η διαδικασία που παρέχει σε μια στρατιωτική επιχείρη-ση ή άσκηση, την κατάλληλη ασφάλεια, χρησιμοποιώντας παθητικά ή ενεργητικά μέσα, για να απαγορεύσει την εχθρική πληροφόρηση σχετικά με τη διάταξη, τις δυνατότητες και τις προθέσεις των φίλιων δυνάμεων». H ασφάλεια επιχειρήσεων είναι ευθύνη του Διοικητή και πρώτιστο καθήκον όλου του προσωπικού. Η όλη διαδικασία αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα του επιχειρησιακού σχεδιασμού.

(2) Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός της ασφάλειας επιχειρήσεων είναι να αποτρέψει τον εχθρό από το να αναπτύξει μια αντίληψη για τις προθέσεις και τα τρωτά σημεία της φίλιας δύναμης. Η ασφάλεια επιχειρήσεων προστατεύει μόνο τις κρίσιμες πληροφορίες, δηλαδή δεν απευθύνεται στη φυσική προστασία του προσωπικού.

(3) Η διεξαγωγή της ασφάλειας επιχειρήσεων συνίσταται στην εξέταση μιας προτει-νόμενης επιχείρησης, υπό το πρίσμα των γνωστών ή εκτιμώμενων δυνατοτήτων του εχθρικού ΣΠΕΣΤΑ, ώστε να εντοπιστούν οι ενδείξεις από τις οποίες ο αντίπαλος μπορεί να εξάγει πληροφορίες για την επι-χείρηση. Οι ενδείξεις αυτές, στη συνέχεια, προστατεύονται κατάλληλα από τα μέσα του εχθρικού ΣΠΕΣΤΑ. Η ασφάλεια επιχειρήσεων δεν αποσκοπεί στην προστασία όλων των πληροφοριών ή στην απόκρυψη όλης της στρατιωτικής δραστηριότητας, αλλά πάντα πρέπει να γίνεται μια εκτίμηση του κινδύνου. Ένα υψηλό επίπεδο ασφάλειας επιχειρήσεων έχει επιπτώσεις στα μέσα και περιορίζει τις δραστηριότητες, ενώ ένα μέσο επίπεδο ασφάλειας επιχειρήσεων επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία ενεργειών, αλλά αυξάνει τον κίνδυνο.

(4) Τα μέτρα ασφάλειας επιχειρήσεων περιλαμβάνουν πολλά στοιχεία της προστατευ-τικής ασφάλειας, καθώς και εκείνα της αντιεπιτήρησης και της παραπλάνησης. Η ασφάλεια επιχειρήσεων συνεισφέρει στην προστασία δυνάμεων μειώνοντας την απειλή για τις φίλιες δυνάμεις.

5-8

β. ΑντιεπιτήρησηΗ αντιεπιτήρηση είναι «η διαδικασία που περιλαμβάνει όλα τα ενεργητικά και παθητικά

μέτρα για να αντιμετωπιστεί η εχθρική επιτήρηση». Η αντιεπιτήρηση στοχεύει στην αποτροπή του εχθρού από το να αποκτήσει χρήσιμες πληροφορίες, μέσω της αναγνώρισης και εκμετάλλευσης των αδυναμιών των φίλιων δυνάμεων. Ένα αποτελεσματικό σχέδιο αντιεπιτήρησης θα κάνει τον εχθρό να αμφιβάλλει για την αποτελεσματικότητα των αισθητήρων του και να χάσει την εμπιστοσύνη στις πληροφορίες που αυτοί συλλέγουν. Στο επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο η παραλλαγή, η απόκρυψη, η παραπλάνηση και η φυσική καταστροφή των μέσων επιτήρησης του αντιπάλου παίζουν σημαντικό ρόλο στο σχέδιο αντιεπι-τήρησης.

γ. ΠαραπλάνησηΣκοπός της παραπλάνησης είναι να εξαπατήσει τον αντίπαλο με κατάλληλο χειρισμό,

παραμόρφωση ή παραποίηση γεγονότων και επομένως να τον παρακινήσει να υιοθετήσει μια σειρά ενερ-γειών ή να αντιδράσει με ένα τρόπο επιζήμιο για τα συμφέροντά του. Η Παραπλάνηση μπορεί να διεξαχθεί σε κάθε ένα από τα επίπεδα των επιχειρήσεων.

Προστατευτική Ασφάλεια

30. Η προστατευτική ασφάλεια ορίζεται ως το οργανωμένο σύστημα των αμυντικών μέτρων, που θεσπίζονται και διατηρούνται σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, με σκοπό την επίτευξη και διατήρηση της ασφάλειας. Είναι η προστασία των μέσων και του προσωπικού, από ένα ανεπιθύμητο γεγονός ή κίνδυνο. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες μέτρων προστατευτικής ασφάλειας:

α. Την ασφάλεια προσωπικού.

β. Τη φυσική ασφάλεια.

γ. Τα οργανωτικά μέτρα ασφάλειας.

δ. Τα μέτρα ασφάλειας πληροφοριών και αυτόματης επεξεργασίας δεδομένων.

Στόχοι της Προστατευτικής Ασφάλειας

31. Στόχοι των μέτρων της προστατευτικής ασφάλειας είναι να:

α. Αποκαλύπτουν κάθε απόπειρα από μη εξουσιοδοτημένα άτομα να διεισδύσουν στα συστήματα ελέγχου.

β. Αποτρέπουν εχθρικές υπηρεσίες πληροφοριών ή από ομάδες που εκδηλώνουν ασύμμε-τρες ενέργειες, από το να αποκτήσουν πληροφορίες, να προκαλέσουν αποδιοργάνωση ή να υπονομεύ-σουν στρατιωτικό ή πολιτικό προσωπικό.

γ. Παρέχουν τα ελάχιστα κοινά πρότυπα ασφάλειας που μπορούν να εφαρμοστούν στις ΕΔ.

δ. Αποτρέπουν την πιθανότητα μη εξουσιοδοτημένης πρόσβασης σε ψηφιακά στοιχεία-δεδομένα και την καταστροφή ή αλλοίωση δεδομένων σε δίκτυα αυτόματης επεξεργασίας δεδομένων ή προσωπικούς υπολογιστές.

ε. Βοηθούν στις έρευνες των ειδικών σε περιπτώσεις παραβίασης της ασφάλειας.

32. Επειδή οποιοσδήποτε έλεγχος ασφάλειας δεν είναι αποτελεσματικός όταν γίνεται μεμονωμένα, η προστατευτική ασφάλεια πρέπει να αποτελείται από έναν αριθμό σχετιζόμενων και αμοιβαία υποστηρι-ζόμενων μέτρων, που θα επιτυγχάνουν μαζί ένα αποδεκτό βαθμό ασφάλειας. Σε πολυεθνικό περιβάλλον η εφαρμογή των μέτρων προστατευτικής ασφάλειας αποτελεί, κυρίως, εθνική ευθύνη. Οι εθνικές δυνάμεις που αναπτύσσονται σε άλλες χώρες, εφαρμόζουν μέτρα προστατευτικής ασφάλειας μέσα στην περιοχή ευθύνης τους, τα οποία συντονίζουν με τη φιλοξενούσα χώρα. Η ανταλλαγή πληροφοριών ασφάλειας και ο συντονισμός στην εφαρμογή των μέτρων προστατευτικής ασφάλειας, είναι μια βασική προϋπόθεση για την επίτευξη επαρκούς ασφάλειας.

5-9

33. Οι πληροφορίες αντιπληροφοριών και ασφάλειας αποτελούν το έναυσμα για τη σχεδίαση και διεξαγωγή παθητικών και ενεργητικών προστατευτικών μέτρων, τα οποία θα πρέπει να εκτελούνται κυρίως από τους Διοικητές, το προσωπικό πληροφοριών και τα στοιχεία ασφάλειας των φιλίων δυνάμεων.

5-10

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο

ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ – ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΙΣ ΕΔ

1. Στο Κεφάλαιο αυτό περιγράφονται οι:

α. Βασικές κατευθύνσεις πληροφοριών.

β. Γενικές Αρμοδιότητες/ Ευθύνες στην πληροφοριακή υποστήριξη των ΕΔ.

γ. Απαιτήσεις Πληροφοριών.

δ. Αρμοδιότητες Διαχείρισης των Απαιτήσεων και Συντονισμού Συλλογής Πληροφοριών.

ΓΕΝΙΚΑ

2. Η πολιτική που πρέπει να ακολουθείται στον τομέα χειρισμού και διαχείρισης των πληροφοριών δέον να καλύπτει όλο το εύρος των περιόδων ειρήνης, κρίσεων και πολέμου. Ειδικότερα:

α. Περίοδος ΕιρήνηςΣτην περίοδο της ειρήνης η παρακολούθηση της κατάστασης, η ενημέρωση της ηγεσίας

και η υποστήριξη της εθνικής επιχειρησιακής σχεδίασης αποτελεί το κύριο έργο των πληροφοριών.

β. Περίοδος ΚρίσεωνΣε περίπτωση κρίσεων, το κύριο βάρος των πληροφοριών, πλέον των ανωτέρω, εμπίπτει

στην έγκαιρη και αξιόπιστη εκτίμηση της κατάστασης η οποία αποσκοπεί στην έγκαιρη και σωστή λήψη αποφάσεων και στην προετοιμασία των ΕΔ, για εξασφάλιση άμεσης αντίδρασης, μέσω ενός ευρέως φάσματος επιλογών και μέτρων, έναντι όλων των πιθανών επιλογών του αντιπάλου.

γ. Περίοδος ΠολέμουΣε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης το κύριο έργο των πληροφοριών αντικατοπτρίζει τη

συνεισφορά στο πλαίσιο της στρατηγική αντίληψης για διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, την ασφάλεια του λαού και στην επιδίωξη άμεσης μεταφοράς του πολέμου στο έδαφος του αντιπάλου.

3. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των ΕΔ, καθώς και οι Διοικητές των Μειζόνων Επιχειρησιακών Σχηματισμών, αποτελούν τις κύριες αρχές για τις οποίες η παροχή επεξεργασμένων πληροφοριών και πληροφοριακών προϊόντων αποτελεί πρωταρχική αναγκαιότητα.

Αρμοδιότητες-Ευθύνες

4. Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ:

α. Έχει την ευθύνη για τη συνολική εκτίμηση της απειλής, με συνδρομή των ΓΕ των Κλάδων και αρμοδίων κρατικών φορέων και υπηρεσιών.

β. Προβαίνει σε στρατηγικές εκτιμήσεις εντός της ζώνης ενδιαφέροντος της χώρας.

γ. Με βάση την Πολιτική Εθνικής Άμυνας και την Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική, οργανώνει στο ΓΕΕΘΑ το Ενιαίο Σύστημα Συλλογής, Επεξεργασίας και Εκμετάλλευσης στρατιωτικών πληροφοριών, εκδίδοντας κατευθύνσεις και προσδιορίζοντας απαιτήσεις πληροφοριών στις αντίστοιχες υπηρεσίες των Κλάδων και των Επιχειρησιακών Διοικήσεων, συνεργαζόμενος και με αρμόδιους κρατικούς φορείς και υπηρεσίες, με σκοπό την αποτελεσματική υποστήριξη της επιχειρησιακής σχεδίασης.

δ. Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ σε περίοδο πολέμου ή γενικής επιστράτευσης, ή σε περίπτωση άμεσης απειλής της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Χώρας, λόγω εξωτερικών κινδύνων, ο Α/ΓΕΕΘΑ αναλαμβάνει υπό τη δικαιοδοσία του τις Υπηρεσίες Πληροφοριών (ΥΠ) και ασκεί απ΄ ευθείας ή και δια μέσου των κατά τόπους Διοικητών ή και των προϊσταμένων κλιμακίων τους, πλήρη έλεγχο, σε ό,τι αφορά τη συμβολή της στην άμυνα και ασφάλεια της χώρας.

5. Οι Αρχηγοί των Κλάδων των Ενόπλων ΔυνάμεωνΜε βάση την Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική, οργανώνουν στο Επιτελείο τους, αντίστοιχα τμήμα

με δυνατότητα παραγωγής αξιόπιστων επεξεργασμένων πληροφοριών, καθώς και εκτιμήσεων για την

6-1

εχθρική απειλή δηλαδή για τις δυνατότητες και τις προθέσεις του αντιπάλου. Επιπλέον συμβάλλουν στις πληροφοριακές απαιτήσεις του Α/ΓΕΕΘΑ, όπως αυτές προσδιορίζονται στις κατευθύνσεις του και συνερ-γάζονται με την Υπηρεσία Στρατιωτικών Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ μέσω των αντιστοίχων Διευθύνσεων Πληροφοριών.

6. Διακλαδική Διεύθυνση Στρατιωτικών Πληροφοριών (ΔΔΣΠ) του ΓΕΕΘΑ:

α. Αποτελεί το όργανο του ΓΕΕΘΑ στο Ενιαίο Σύστημα Συλλογής, Επεξεργασίας και Εκμετάλλευσης στρατιωτικών πληροφοριών των ΕΔ και σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με πληροφορί-ες και ασφάλεια. Ιδιαίτερα ευθύνεται για:

(1) Την υλοποίηση του “Ενιαίου Συστήματος Συλλογής Επεξεργασίας και Εκμετάλλευσης Στρατιωτικών Πληροφοριών”, στο πλαίσιο του Ν. 2292/95, άρθρο 11 παράγραφος 3.

(2) Τη διατύπωση στρατηγικών εκτιμήσεων για τις χώρες οι οποίες βρίσκονται στις περιοχές πληροφοριακού ενδιαφέροντος της χώρας μας, για τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) και το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ).

(3) Το συντονισμό της συλλογής πληροφοριών, εκδίδοντας κατευθύνσεις και προσδιο-ρίζοντας απαιτήσεις στις αντίστοιχες υπηρεσίες των ΓΕ και των Επιχειρησιακών Διοικήσεων, συνεργαζό-μενος και με αρμόδιους κρατικούς φορείς και υπηρεσίες. Επίσης ευθύνεται για την παραγωγή επεξεργα-σμένων πληροφοριών και πληροφοριακών προϊόντων που αναφέρονται σε ξένα κράτη.

(4) Τη συνολική εκτίμηση της διαγραφόμενης απειλής με τη συνδρομή των ΓΕ και των ΥΠ καθώς και των λοιπών εκτιμήσεων πληροφοριών σε εθνικό και συμμαχικό επίπεδο.

(5) Τη Διαλειτουργικότητα στο Σύστημα Πληροφοριών μέσω της χρήσης και περαιτέρω ανάπτυξης της Τράπεζας του Διακλαδικού Δικτύου Πληροφοριών του ΕΑΣΠ, της εφαρμογής κοινών διαδι-κασιών από τα ΓΕ και Επιχειρησιακές Διοικήσεις σε θέματα ανταλλαγής και χειρισμού πληροφοριών.

(6) Την παρακολούθηση θεμάτων διαλειτουργικότητας με το ΝΑΤΟ (ΣΠΕΣΤΑ (ΙSTAR), υλοποίηση ΣΤΥΠ (STANAG)).

β. Με σκοπό την ικανοποίηση των απαιτήσεων που περιγράφηκαν ανωτέρω, η ΔΔΣΠ του ΓΕΕΘΑ χρειάζεται έγκαιρα την παροχή συμβουλών/ προτάσεων/ απόψεων και πλήρεις εκτιμήσεις που θα καλύπτουν όλα τα θέματα που επηρεάζουν τη στρατιωτική άμυνα και ασφάλεια της χώρας.

γ. Αν και ο πρωταρχικός σκοπός είναι η υποστήριξη των αποφάσεων του Α/ΓΕΕΘΑ σε στρατιωτικά θέματα, η ΔΔΣΠ/ΓΕΕΘΑ θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για την παροχή διαθέσιμων πληροφοριών και εκτιμήσεων επί πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων καθώς και θεμάτων τεχνολογικών εξελίξεων που ενδεχομένως θα επιφέρουν επιπτώσεις στις Ε.Δ.

7. Γενικά Επιτελεία (ΓΕΣ/2ο ΕΓ – ΓΕΝ-ΓΕΑ/ Α2):Αποτελούν τα όργανα των Αρχηγών των Κλάδων στο Ενιαίο Σύστημα Συλλογής, Επεξεργασίας

και Εκμετάλλευσης πληροφοριών των Κλάδων και σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με πληροφορίες και ασφάλεια. Ιδιαίτερα ευθύνονται για:

α. Το συντονισμό της συλλογής πληροφοριών, αρμοδιότητός των, εκδίδοντας κατευθύνσεις και προσδιορίζοντας απαιτήσεις, στους υφιστάμενους σχηματισμούς και διοικήσεις.

β. Τη διαχείριση των πάσης φύσεως τρεχουσών πληροφοριών, ενδιαφέροντος εθνικής άμυ-νας καθώς και των πληροφοριών του εθνικού συστήματος ενδείξεων και προειδοποιήσεως.

γ. Τη συνδρομή, προς το ΓΕΕΘΑ, για τη συνολική εκτίμηση της απειλής καθώς και των λοι-πών εκτιμήσεων πληροφοριών σε εθνικό και συμμαχικό επίπεδο.

δ. Την εκπαίδευση του προσωπικού πληροφοριών που επανδρώνει τις θέσεις πληροφοριών σε κλαδικό, διακλαδικό επίπεδο και αντίστοιχων ΝΑΤΟ - ΕΕ.

8. Υπηρεσίες Πληροφοριών (ΥΠ):Οι Υπηρεσίες Πληροφοριών αποτελούν το όργανο με το οποίο συλλέγονται, επεξεργάζονται

και διανέμονται στις αρμόδιες αρχές πληροφορίες που αφορούν στην ασφάλεια της χώρας. Στο έργο της εντάσσεται και η αντιμετώπιση των νέων απειλών όπως της διεθνούς τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος της διασποράς όπλων μαζικής καταστροφής πλέον του μέχρι σήμερα συμβατικού της ρόλου,

6-2

αυτού της κατασκοπευτικής σε βάρος της χώρας δραστηριότητας ξένων οργάνων πληροφοριών. Ιδιαίτερα ευθύνεται για:

α. Τη διαχείριση των πάσης φύσεως πληροφοριών, ενδιαφέροντος εθνικής ασφάλειας και τη συνεργασία με όλους τους συναρμόδιους φορείς.

β. Τη συνδρομή, προς το ΓΕΕΘΑ, για τη συνολική εκτίμηση της απειλής καθώς και των λοι-πών εκτιμήσεων πληροφοριών σε εθνικό και συμμαχικό επίπεδο.

Απαιτήσεις Προτεραιότητας για Πληροφοριακή Υποστήριξη

9. Οι πληροφοριακές απαιτήσεις του ΓΕΕΘΑ, οι οποίες πηγάζουν από την Πολιτική Εθνικής Άμυνας και την Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική. Σύμφωνα με την πολιτικο-στρατιωτική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας, κατά τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία εξακολουθεί και θα συνεχίσει να αποτελεί την κύρια και άμεσα ορατή στρατιωτική απειλή της χώρας μας.

Διαχείριση των Απαιτήσεων και Συντονισμος Συλλογής Πληροφοριών (ΔΑΠΣΣ)

10. Η ΔΔΣΠ του ΓΕΕΘΑ παρακολουθεί, εποπτεύει και συντονίζει τη διαχείριση των πληροφοριών και ενημερώνει τον Α/ΓΕΕΘΑ και το ΣΑΓΕ.

11. Οι Διευθυντές Πληροφοριών των Γενικών Επιτελείων (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΓΕΑ) εξετάζουν τις Περιοχές Πληροφοριακής Ευθύνης, Πληροφοριακού Ενδιαφέροντος και καθορίζουν:

α. Το βαθμό παρακολούθησης της κάθε μιας (Έντονο, Αυξημένο, ή Σύνηθες).

β. Τα θέματα που πρέπει να παρακολουθούνται και να αναφέρονται και τις αρμοδιότητες-ευθύνες ως προς την παροχή πληροφοριών, τα οποία στη συνέχεια αποστέλλονται προς τους ενδιαφερό-μενους για ανάλογη εκμετάλλευση.

12. Οι πληροφοριακοί οργανισμοί, σε όλα τα επίπεδα διοικήσεως, θα πρέπει να είναι συγκροτημέ-νοι κατά τρόπο ώστε να εκτελούν τις πολεμικές τους λειτουργίες και αρμοδιότητες και να είναι σε θέση να εκπληρώνουν το έργο που τους έχει ανατεθεί τόσο σε περίοδο ειρήνης όσο και σε περίοδο κρίσης (όλων των σταδίων).

13. Η ύπαρξη ενός συστήματος πληροφοριών αποτελεί το συνδετικό ιστό ο οποίος θα συνδέει τα όργανα συλλογής, το προσωπικό παραγωγής και τους χρήστες πληροφοριών και επεξεργασμένων πλη-ροφοριών μέσω ενός δικτύου. Το δίκτυο παρέχει τη δυνατότητα της έγκαιρης ροής κρισίμων πληροφοριών και πληροφοριακών προϊόντων, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά της υφιστάμενης δομής του.

14. Τα κύρια πληροφοριακά προϊόντα είναι τα παρακάτω:

α. Προβλεπόμενες από το ΕΘΣΥΣΑΝ αναφορές Πληροφοριών και Αντιπληροφοριών.

β. Εβδομαδιαία Πληροφοριακά Δελτία.

γ. Δεκαπενθήμερα Δελτία Πληροφοριών.

δ. Μηνιαία Πληροφοριακά Δελτία.

ε. Εγχειρίδια Πληροφοριών Χωρών.

στ. Μελέτες - Αναλύσεις.

ζ. Δελτίο Εκτίμησης Κατάστασης - Κρίσεων - ΣΑΚ.

η. Παραρτήματα ‘Β’ (Πληροφορίες) όλων των σχεδίων του ΓΕΕΘΑ.

θ. Πληροφοριακά σενάρια και πίνακες επεισοδίων για τις Εθνικές ασκήσεις.

ι. Βάση δεδομένων του ΕΑΣΠ για χρήση από τα Επιχειρησιακά Στρατηγεία.

ια. Ηλεκτρονική Διάταξη Μάχης.

ιβ. Πληροφοριακό Υλικό Στόχων.

ιγ. Ανάλυση - συμπεράσματα ασκήσεων Χωρών ενδιαφέροντος.

6-3

ιδ. «Lessons Learned” από ασκήσεις σε διακλαδικό επίπεδο με το ΝΑΤΟ.

15. Η οργάνωση της διαχείριση και παραγωγής πληροφοριακών προϊόντων στο επίπεδο του ΓΕΕΘΑ φαίνεται στην εικόνα 6-1.

Εικόνα 6-1. Διαχείριση και παραγωγή πληροφοριακών προϊόντων

6-4

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7ο

ΟΡΙΣΜΟΙ - ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ

1. Ορισμοί

ΟΡΟΣ ΣΥΝΤΜΗΣΗ

ΟΡΙΣΜΟΣΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΝΑΤΟ

α β γ δ

Αισθητήρας Sensor Είναι το μέσο που ανιχνεύει και που μπορεί να υποδεικνύει ή και να καταγράφει αντικείμενα και δραστηριότητες μέσω του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

Αναγνώριση Reconnaissance Είναι η οργανωμένη και κατευθυνόμενη προ-σπάθεια που καταβάλλεται στην περιοχή επιχει-ρήσεων με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών για την κατάσταση του εχθρού και την περιοχή των επιχειρήσεων. Η αναγνώριση γίνεται απ’ τον αέρα, απ’ τη θάλασσα κι απ’ το έδαφος.

ΑνάλυσηΠληροφορίας

Intelligence Analysis

α. Είναι η λεπτομερής εξέταση της συγκεκριμέ-νης πληροφορίας προς εντοπισμό των ενδιαφε-ρόντων σημείων, τα οποία θα χρησιμεύσουν για εξαγωγή λογικών συμπερασμάτων. β. Αποτελεί στάδιο της φάσης επεξεργασίας του κύκλου πληροφοριών κατά τον οποίο οι επε-ξεργασμένες ή μη πληροφορίες υποβάλλονται σε έλεγχο προκειμένου να αναγνωρισθούν τα σημαντικά στοιχεία για μεταγενέστερη ερμηνεία.

ΑνάλυσηΣτόχου

Target Analysis

Είναι η εξέταση των πιθανών στόχων για να καθοριστεί η στρατιωτική σπουδαιότητά τους, η προτεραιότητα προσβολής τους και τα όπλα που χρειάζονται γι αυτή, ώστε να πετύχουμε το επιθυμητό επίπεδο ζημιών ή απωλειών.

Αντιεπιτήρηση Είναι η διαδικασία που περιλαμβάνει όλα τα ενεργητικά και παθητικά μέτρα για να αντιμετω-πιστεί η εχθρική επιτήρηση.

Αντιπληροφορίες Counter-Intelligence

Είναι οι δραστηριότητες, που έχουν σχέση με τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση απειλών στην ασφάλεια, που δημιουργούνται από εχθρι-κές υπηρεσίες πληροφοριών ή από άτομα που χρησιμοποιούνται για κατασκοπεία, δολιοφθο-ρά, ανατροπή (υπονόμευση) ή τρομοκρατία.

α β γ δ

Αξιολόγηση Πλη-ροφοριών

Evaluation of Intelligence

Είναι διαδικασία ελέγχου για εξακρίβωση της αξίας των πληροφοριών, του βαθμού αξιοπιστί-ας της πηγής ή του οργάνου και του καθορισμού της ακριβείας των πληροφοριών.

Αξιοπιστία Πηγής ή Οργάνου

Reliability of Source or Agency

Είναι η διαπίστωση μέχρι ποίου βαθμού η Πηγή ή το ‘Όργανο είναι ακριβής, αν έχει επαρ-κή εκπαίδευση, πείρα και ικανότητα συλλογής τέτοιας φύσης πληροφορίας και τέλος αν υπό τις παρούσες συνθήκες ήταν δυνατή η συλλογή τέτοιας πληροφορίας.

Απλή Πληροφορία

Information Είναι οποιοδήποτε μη επεξεργασμένο στοιχείο που προέρχεται από παρατήρηση, αναφορά, φήμη εικόνα και λοιπές πηγές, το οποίο χρη-σιμοποιείται για παραγωγή επεξεργασμένων πληροφοριών.

Ασφάλεια Επιχει-ρήσεων

Είναι η διαδικασία που παρέχει σε μια στρατιω-τική επιχείρηση ή άσκηση, την κατάλληλη ασφά-λεια, χρησιμοποιώντας παθητικά ή ενεργητικά μέσα, για να απαγορεύσει την εχθρική πληρο-φόρηση σχετικά με τη διάταξη, τις δυνατότητες και τις προθέσεις των φίλιων δυνάμεων.

Βάση Δεδομένων Data Base Είναι η συλλογή δεδομένων που τηρούνται από ένα υπολογιστή και που σχετίζονται με κάποιο συγκεκριμένο θέμα. Φυλάγονται σε πε-ριφερειακές μονάδες μνήμης και η διαχείρισή τους γίνεται από ένα συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης βάσης δεδομένων.

Βασικές Πληρο-φορίες

Basic Intellingence

Είναι επεξεργασμένες πληροφορίες γενικής φύσης και μακροχρόνιας συνήθως ισχύος, οι οποίες χρησιμοποιούνται τόσο για τη σχεδίαση επιχειρήσεων, όσο και ως βάση αξιολόγησης νεότερων πληροφοριών. Αναφέρονται σε άλλες χώρες ή πιθανά θέατρα επιχειρήσεων.

Διανομή Πληρο-φοριών

Dissemination of Intelligence

Είναι η έγκαιρη διεκπεραίωση επεξεργασμέ-νων ή μη πληροφοριών, με την κατάλληλη μορ-φή και με τη χρησιμοποίηση κάθε κατάλληλου μέσου σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Διεύθυνση(Κύκλος Πληρο-φοριών)

Direction(Intelligence Cycle)

Είναι ο προσδιορισμός των απαιτήσεων πλη-ροφοριών, η σχεδίαση για τη συλλογή, η έκδοση διαταγών και αιτήσεων συλλογής στα μέσα συλ-λογής πληροφοριών και ο συνεχής έλεγχος της παραγωγικότητας αυτών.

Εκμετάλλευση (Πληροφοριών)

Information Exploitation

Είναι η έγκαιρη χρησιμοποίηση και αξιοποίηση σε στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό επίπε-δο του τελικού πληροφοριακού προϊόντος από τους ενδιαφερόμενους χρήστες.

7-2

α β γ δ

Εκτίμηση Πληρο-φοριών

Intelligence Estimate

Είναι η διανοητική γραπτή ή προφορική εργασία εκτίμησης των υφιστάμενων πληροφοριών, οι οποίες αναφέρονται σε συγκεκριμένη κατάσταση και χρονική περίοδο, με σκοπό τον καθορισμό των δυνατών τρόπων ενεργείας ενός πραγματι-κού ή πιθανού εχθρού. Η εργασία περιλαμβάνει και την εκτίμηση της πιθανότητας υιοθέτησης από τον εχθρό κάθε δυνατού τρόπου ενεργείας.

Ενδείξεις Είναι οι «Πληροφορίες που δείχνουν την πρό-θεση ή τη δυνατότητα ενός πιθανού αντιπάλου να υιοθετήσει ή να απορρίψει έναν τρόπο ενέργειας.

Επεξεργασία(Κύκλος Πληρο-φοριών)

Processing(Intelligence Cycle)

Είναι η διαδικασία παραγωγής επεξεργασμέ-νων πληροφοριών δια μέσου της ταξινόμησης, αξιολόγησης, ανάλυσης, ενσωμάτωσης και ερ-μηνείας των απλών και/ή άλλων πληροφοριών.

Επεξεργασμένες Πληροφορίες Επικοινωνιών

Communications Intelligence(COMMINT)

Είναι το τεχνικό υλικό και οι πληροφορίες που αποκομίζονται μέσω των ηλεκτρομαγνητικών επικοινωνιών και των συστημάτων επικοινωνι-ών (π.χ. ασύρματοι, ραδιοτηλέφωνα, τηλέτυπα, τηλεομοιοτυπία - FAX) από άλλους εκτός από τους προβλεπόμενους, αποδέκτες.

Επεξεργασμένες Πληροφορίες

Intelligence Είναι το εκμεταλλεύσιμο προϊόν που θα προ-κύψει από τη συλλογή, αξιολόγηση, ανάλυση και ερμηνεία των απλών πληροφοριών που αναφέ-ρονται στον εχθρό ή την περιοχή επιχειρήσεων (έδαφος- καιρικές συνθήκες).

Επιτήρηση Πεδί-ου Μάχης

Battlefield Surveillance

Είναι η συνεχής και συστηματική παρατήρηση της περιοχής μάχης, με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, μέρα και νύχτα, με σκοπό την παρο-χή έγκαιρων πληροφοριών για την παραγωγή πληροφοριών μάχης.

Επιχειρησιακές Πληροφορίες

Operational Intelligence

Επιχειρησιακές πληροφορίες είναι οι πληρο-φορίες που παρέχονται για άμεση υποστήριξη των τρεχουσών και σχεδιασθεισών επιχειρήσε-ων και οι οποίες είναι πάντοτε εστιασμένες σε μια προσδιορισμένη επιχειρησιακή αποστολή.

Ερμηνεία Πληρο-φοριών

Interpretation of Intelligence

Είναι η διαδικασία καθορισμού της σημασί-ας της αξιολογηθείσας πληροφορίας υπό το φως των ήδη γνωστών δεδομένων και η εκ της σημασίας εξαγωγή συμπερασμάτων. Είναι το αποτέλεσμα συλλογισμών κατά τους οποίους λαμβάνει χώρα ανάλυση, σύγκριση, καθορισμός της σημασίας της πληροφορίας και εξαγωγή συ-μπερασμάτων.

7-3

α β γ δ

Κατασκοπεία Espionage Μυστική ή καλυμμένη ενέργεια που αποσκοπεί στην απόκτηση πληροφοριών.

Κατάσκοποι Spies Κατάσκοπος θεωρείται εκείνος που κρυφά ή υπό ψευδείς προφάσεις συλλέγει ή αποπειράται να συλλέξει πληροφορίες με πρόθεση ανακοι-νώσεώς τους στον αντίπαλο. Ο κατάσκοπος μέλος ενόπλων δυνάμεων δεν δικαιούται μεταχειρίσεως αιχμαλώτου πολέμου αλλά και δεν τιμωρείται όμως χωρίς δίκη. Δεν θεωρούνται κατάσκοποι: (α) στρατιωτικός που κατά την τέλεση πράξε-ων κατασκοπείας έφερε στολή των ενόπλων του δυνάμεων, (β) στρατιωτικοί ή πολίτες που εκτελούν φανε-ρά την αποστολή τους, (γ) στρατιωτικός που έχει επανέλθει στις ένο-πλες δυνάμεις που ανήκει, για προγενέστερες πράξεις κατασκοπείας, (δ) στρατιωτικός, κάτοικος κατεχόμενης πε-ριοχής που συλλέγει ή αποπειράται να συλλέξει πληροφορίες (αν όμως ενεργεί κρυφίως, εσκεμ-μένα και υπό ψευδείς προφάσεις θεωρείται κα-τάσκοπος).

Κρίσιμες Πληρο-φοριακές Απαιτή-σεις Διοικητού

Commander’s Critical Information Requirements (CCIR)

ΚΠΑΔ Είναι ερωτήματα του Διοικητού για τα οποία απαιτούνται απαντήσεις προκειμένου να διεξά-γει με επιτυχία την αποστολή του. Αναφέρονται στην επιχειρησιακή κατάσταση των φιλίων δυνάμεων, στις δυνατότητες και προθέσεις του αντιπάλου και στις λεπτομέρειες του επιχειρησι-ακού περιβάλλοντος.

Μη Επανδρωμέ-να Αεροσκάφη

Unmaned Air Vehicles-UAV

ΜΕΑ Είναι Α/Φ που εκτελούν συνήθως καθορισμέ-νο πρόγραμμα πτήσης με δυνατότητα αλλαγής αυτού κατά την πτήση. Επιπλέον υπάρχει δυνα-τότητα μετάδοσης των συλλεγόμενων πληροφο-ριών σε πραγματικό χρόνο.

ΌργανοΣυλλογήςΠληροφοριών

Collection Agency /Source of Information

Είναι κάθε άτομο, τμήμα ή μονάδα που απο-κτά πληροφορίες με παρατήρηση, αναγνώριση, έρευνα, εξέταση ή άλλου είδους εκμετάλλευση μιας πηγής από την οποία είναι δυνατό να συ-γκεντρωθούν πληροφορίες.

Οργανωμένο έγκλημα

Organised Crime Είναι ενέργειες από δίκτυο εγκληματικών οργα-νώσεων με έναν ή περισσοτέρους αρχηγούς και περισσότερα υφιστάμενα εκτελεστικά όργανα.

7-4

α β γ δ

Ουσιώδη Στοιχεία Πληροφοριών

Priority IntelligenceRequirements (PIRs)

ΟΥΣΠ Είναι ουσιαστικές πληροφορίες για τον εχθρό, καιρό και έδαφος, οι οποίες αναγκαιούν στο διοι-κητή για λήψη ορθών και έγκαιρων αποφάσεων. Οι πληροφορίες αυτές ιεραρχούνται κατά σειρά επείγοντος και έχουν χρονικούς περιορισμούς.

Περιοχές Ενδια-φέροντος για Στο-χοποίηση

Target Areas of Interest (TAIs)

Περιοχή όπου ο Διοικητής μπορεί να επηρεάσει τη μάχη με την καταστροφή, επιβράδυνση ή αποδιοργάνωση των εχθρικών ή στοχοποιημέ-νων δυνάμεων.

ΠεριοχέςΙδιαίτερουΠληροφοριακού Ενδιαφέροντος

Named Areas of Interest (NAIs)

Περιοχή ή σημείο από όπου οι Πληροφορίες μπορούν να επιβεβαιώσουν, ή όχι, τις προθέ-σεις ή αδυναμίες του εχθρού.

ΠεριοχήΠληροφοριακής Ευθύνης

Area of Intelligence Responsibility

ΠΠΕ Περιοχή που ανατίθεται στο διοικητή, για την οποία έχει ευθύνη να παρέχει επεξεργασμένες πληροφορίες με τα μέσα που διαθέτει.

Περιοχή Πληρο-φοριακούΕνδιαφέροντος

Area of Intelligence Interest

ΠΠΕΝ Περιοχή για την οποία ένας διοικητής ζητά πληροφορίες σχετικά με τους παράγοντες και τις δραστηριότητες που ενδεχομένως να επηρε-άσουν την έκβαση των τρεχουσών ή μελλοντι-κών του επιχειρήσεων.

ΠηγήΠληροφοριών

Source of Information

Είναι πρόσωπα, αντικείμενα ή δραστηριότητες από τις οποίες είναι δυνατόν να ληφθούν στοι-χεία πληροφοριών. Η εχθρική δραστηριότητα είναι πηγή, από την οποία προέρχονται οι πε-ρισσότερες από τις πληροφορίες μάχης.

Σύστημα Πληρο-φοριών, Επιτήρη-σης, Στοχοποίη-σης και Αναγνώ-ρισης

Intelligence, Surveillance, Target Acquisition and Reconnaissance(ISTAR)

ΣΠΕΣΤΑ Σύστημα το οποίο ενσωματώνει προϊόντα από αισθητήρες, στις φάσεις Διεύθυνση, Συλλογή, Επεξεργασία του Κύκλου Πληροφοριών και της διαδικασίας Στοχοποίησης. Παρέχει απλές και επεξεργασμένες πληροφορίες για την ικανοποί-ηση των ΚΠΑΔ και ΟΥΣΠ και ρυμουλκεί τα μέσα ελιγμού και κρούσης.

Πληροφορίες Τρέχουσες

Current Intelligence

Είναι επεξεργασμένες πληροφορίες που ανα-φέρονται στην τρέχουσα κατάσταση σε τακτικό ή στρατηγικό επίπεδο. Αποτελούν τον όγκο πληροφοριών μάχης κατά τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων.

7-5

α β γ δ

Πληροφοριακή Προπαρασκευή της Περιοχής Επιχειρήσεων

Intelligence Preparation of the Battlefield(IPB)

ΠΠΕΠΙΧ Είναι η συστηματική και συνεχής διαδικασία ανάλυσης του αντίπαλου/δόγματος της στοχο-ποιημένης δύναμης, της διάταξης μάχης, του καιρού και του εδάφους ενάντια στην αποστολή του φίλιου διοικητή προκειμένου να καθορι-στούν και να αξιολογηθούν οι ικανότητες, οι προθέσεις και τα τρωτά σημεία της απειλής/στοχοποιημένης δύναμης.

Πληροφοριακά Προϊόντα

Intelligence Products

Κάθε αναφορά επεξεργασμένων πληροφο-ριών (ημερήσιες αναφορές, Σύνοψη Πληροφο-ριών, Εκτιμήσεις, Μελέτες επί ειδικών θεμάτων ασφαλείαςκλπ) η οποία μας εξασφαλίζει την έγκαιρη προειδοποίηση και την προπαρασκευή πληροφοριών της περιοχής επιχειρήσεων.

ΠροστασίαΔυνάμεων

Είναι η διαδικασία που αποσκοπεί στη διατή-ρηση της μαχητικής ισχύος μιας ανεπτυγμένης δύναμης, και στην προστασία της ακεραιότητας και των ικανοτήτων της, με την αντιμετώπιση της ευρύτερης απειλής, για όλα τα στοιχεία της δύναμης, η οποία προέρχεται από τον εχθρό και από φυσικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους.

Προστατευτική Ασφάλεια

Είναι το οργανωμένο σύστημα των αμυντικών μέτρων, που θεσπίζονται και διατηρούνται σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, με σκοπό την επίτευ-ξη και διατήρηση της ασφάλειας.

Στοχοποίηση Targeting Η διαδικασία επιλογής και κατανομής στόχων με βάση τις επιχειρησιακές απαιτήσεις και δυνα-τότητες. Αυτή δυνατόν να περιλαμβάνει εκτίμηση της αξίας και τρωτότητας των στόχων, επιλογή των πλέον αποτελεσματικών φιλίων διαθεσίμων μονάδων, όπλων, συσκευών και πληροφόρηση αυτών με στοιχεία αποκτήσεως των στόχων.

Στρατηγικές Πλη-ροφορίες

Strategic Intelligence

Είναι οι επεξεργασμένες πληροφορίες που παράγονται συνεχώς κατά τη διάρκεια ειρήνης, κρίσης και πολέμου, που απαιτούνται για τη δια-μόρφωση στρατηγικής, πολιτικής και τον καταρ-τισμό στρατιωτικών σχεδίων και επιχειρήσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

ΣτρατιωτικήΠληροφορία

Κάθε γεγονός, έγγραφο, υλικό, φωτογραφία, σχεδιάγραμμα, χάρτης, αναφορά ή παρατήρηση οποιασδήποτε μορφής ή άλλο στοιχείο, το οποίο θα μπορούσε να συντελέσει στό να σχηματιστεί εντύπωση για την κατάσταση ενός πραγματικού ή πιθανού εχθρού ή της περιοχής επιχειρήσεων σε τακτικό ή στρατηγικό επίπεδο.

7-6

α β γ δ

Συλλογή (Κύκλος Πληροφοριών)

Collection (Intelligence Cycle)

Η εκμετάλλευση Πηγών από τα ‘Οργανα συλλογής πληροφοριών και η μεταβίβαση των συλλεγέντων πληροφοριών στην κατάλληλη μονάδα επεξεργασίας για χρήση στη παραγωγή πληροφοριών.

ΣχέδιοΑναζήτησης Πλη-ροφοριών

Intelligence Collection Plan

ΣΑΠ Εσωτερικό έγγραφο του γραφείου πληροφορι-ών με μορφή πίνακα, χωρίς όμως να διανέμεται, το οποίο αποσκοπεί στη συλλογή πληροφοριών από όλες τις διαθέσιμες πηγές για την ικανο-ποίηση των σχετικών αναγκών. Ειδικότερα, πρόκειται για ένα πρακτικό σχέδιο, στο οποίο τα ουσιώδη στοιχεία πληροφοριών μετατρέπονται σε διαταγές και αιτήσεις προς τα όργανα πληρο-φοριών με τις απαραίτητες ενδείξεις χρόνου και τόπου αναφοράς τους.

Τακτικές Πληρο-φορίες

Tactical Intelligence

α. Είναι οι επεξεργασμένες πληροφορίες που απαιτούνται για τη σχεδίαση και διεξαγωγή τα-κτικών επιχειρήσεων. β. Οι γνώσεις περί του εχθρού, των καιρικών συνθηκών και των γεωγραφικών χαρακτηριστι-κών, οι οποίες είναι αναγκαίες σε ένα διοικητή για τη σχεδίαση και διεξαγωγή τακτικών επιχει-ρήσεων.

2. Συντμήσεις

ΑΑΕ : Ανάλυση Αποτελεσματικότητας ΕπιχείρησηςΑ/Δ : ΑεροδρόμιοΑΔΕ : Αμφίβια Δύναμη ΕπιχειρήσεωνΑΝΣΚ : Αντικειμενικός ΣκοπόςAΣ : Αρχηγείο ΣτόλουΑ-Σ : Ακροατήριο - ΣτόχοςΑΣΕΠΕ : Αερομεταφερόμενο Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου ΑΤΑ : Αρχηγείο Τακτικής ΑεροπορίαςΑ/ΤΑ : Αρχηγός Τακτικής ΑεροπορίαςΑ/Φ : ΑεροσκάφοςΑ/Φ Δ/Β : Αεροσκάφος Διώξεως ΒομβαρδισμούΓΕ : Γενικό ΕπιτελείοΓΕΣΑΧ : Γενικό Σχέδιο Άμυνας της ΧώραςΔΑΔΕ : Διοικητής Αμφίβιας Δύναμης ΕπιχειρήσεωνΔΑΣ : Διοικητής Αποβατικών ΣτρατευμάτωνΔΑΣΣΠ : Διαχείριση των Απαιτήσεων και Συντονισμός Συλλογής ΠληροφοριώνΔΔΣΠ : Διακλαδική Διεύθυνση Στρατιωτικών ΠληροφοριώνΔΕΕ : Δυνάμεις Ειδικών ΕπιχειρήσεωνΔΕΣ : Διαδικασία Επιχειρησιακής ΣχεδίασηςΔΕΧ : Διαχείριση Εναερίου ΧώρουΔΜ : Διοικητική ΜέριμναΕΑΧ : Ενιαίος Αμυντικός ΧώροςΕΔ : Ένοπλες ΔυνάμειςΕΘΚΕΠΙΧ : Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων

7-7

ΕΘΣΣ : Εθνική Στρατιωτική ΣτρατηγικήEKAE : Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών ΕπιχειρήσεωνΕΚΕ : Εθνικοί Κανόνες ΕμπλοκήςΕΖΜ : Εκτίμηση Ζημιών ΜάχηςΕΜ : Εκτίμηση ΜάχηςΕ/Π : ΕλικόπτεροΕΕ/Π : Επιθετικό ΕλικόπτεροΕΠΜ : Ενοποιημένο Πεδίο ΜάχηςΗ/ΜΦ : Ηλεκτρομαγνητικό ΦάσμαΗΠ : Ηλεκτρονικός ΠόλεμοςΘΕ : Θέατρο ΕπιχειρήσεωνΘΠ : Θέατρο ΠολέμουΚΕ : Κανόνες ΕμπλοκήςΚΠΑΔ : Κρίσιμες Πληροφοριακές Απαιτήσεις ΔιοικητούΚΣΑΕ : Κέντρο Συντονισμού Αεροπορικών ΕπιχειρήσεωνΚΣΕΗΠ : Κέντρο Συντονισμού Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικού ΠολέμουΚΣΠΕ : Κέντρο Συντονισμού Πληροφοριακών ΕπιχειρήσεωνΚΣΠΥ : Κέντρο Συντονισμού Πυρών ΥποστηρίξεωςΚΥΣΕΑ : Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και ΆμυναςΜΕΕ/ΗΠ : Μικτή Επιτελική Επιτροπή Ηλεκτρονικού ΠολέμουΜ/Κ : Μηχανοκίνητος/η/οΜΜΕ : Μέσα Μαζικής ΕπικοινωνίαςΜΥΗΠ : Μέτρα Υποστηρίξεως Ηλεκτρονικού ΠολέμουΝΕΕΠ : Ναυτικός Έλεγχος Εμπορικών ΠλοίωνΟΜΑΚΑ : Όπλα Μαζικής ΚαταστροφήςΟΥΣΠ : Ουσιώδη Στοιχεία ΠληροφοριώνΠΑ : Πολεμική ΑεροπορίαΠΒΧ : Πυρηνικός/ή/ό Βιολογικός/η/ό Χημικός/ή/όΠΕ : Πληροφοριακές ΕπιχειρήσειςΠΕΑ : Πολιτική Εθνικής ΆμυναςΠΝ : Πολεμικό ΝαυτικόΣΑΓΕ : Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών ΕπιτελείωνΣΑΕ : Σύστημα Αεροπορικού ΕλέγχουΣΑΚ : Στρατιωτική Αξιολόγηση ΚατάστασηςΣΑΜ : Συμβούλιο ΆμυναςΣΔΕ : Σύστημα Διοικήσεως και ΕλέγχουΣΞ : Στρατός ΞηράςΣΠΕΣΤΑ : Σύστημα Πληροφοριών Επιτήρησης Στοχοποίησης και ΑναγνώρισηςΣΧΚ : Σύστημα Χειρισμού ΚρίσεωνΣΨΕ : Στρατηγικές Ψυχολογικές ΕπιχειρήσειςΤΑΥΝΕ : Τακτική Αεροπορική Υποστήριξη Ναυτικών ΕπιχειρήσεωνΤΘ : Τεθωρακισμένος/η/οΤΠΚ : Ταχύ Περιπολικό Κατευθυνόμενων Βλημάτων (Πυραυλάκατος)Υ/Β : ΥποβρύχιοΥΕΘΑ : Υπουργός Εθνικής ΆμυναςΥΠΕΘΑ : Υπουργείο Εθνικής ΆμυναςΥΠ : Υπηρεσίες ΠληροφοριώνΥΤ : Υπουργείο ΤύπουΨΕ : Ψυχολογικές ΕπιχειρήσειςΨΕΠΜ : Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Πεδίου ΜάχηςΨΕΣ : Ψυχολογικές Επιχειρήσεις ΣταθεροποίησηςΨΕΥΕ : Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Υποστήριξης

7-8