Ήτανε μια φορά....Ήτανε μια φορά....στα αρχαία χρόνια

ένας σπουδαίος Αθηναίος αρχιτέκτονας και γλύπτης, ο Δαίδαλος. Ο βασιλιάς της Κρήτης, Μίνωας, του ζήτησε να του κατασκευάσει ένα οικοδόμημα που σαν αυτό να μην υπάρχει παρόμοιο. Πήγε λοιπόν στην Κρήτη ο Δαίδαλος και έφτιαξε ένα πολύπλοκο κτίριο, το λαβύρινθο.

Ο βασιλιάς Μίνωας όμως φοβήθηκε μήπως όταν φύγει ο Δαίδαλος πάει κάπου αλλού να φτιάξει ένα παρόμοιο ανάκτορο με το λαβύρινθο. Γι' αυτό διέταξε να τον φυλακίσουν μαζί με το γιο του Ίκαρο μέσα στο παλάτι.

Ο εφευρετικός Δαίδαλος άρχισε να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να φύγουν από το νησί. Τότε ζήτησε να του δώσουν κερί για να φτιάξει τάχα ένα ωραίο έργο. Με το κερί αυτό, όμως, έφτιαξε φτερά, τα κόλλησαν στους ώμους τους και πέταξαν μακριά.

Πριν ξεκινήσουν είχε προειδοποιήσει το γιο του Ίκαρο να μην ανέβαινε ψηλά γιατί θα λιώσουν τα κέρινα φτερά από τη ζέστη του ήλιου. Ο Ίκαρος όμως δεν άκουσε τον πατέρα του, ανέβηκε ψηλά, του έλιωσαν τα φτερά και πνίγηκε στη θάλασσα κοντά σε ένα νησί.

Από τότε η θάλασσα που πνίγηκε ο Ίκαρος στο ανατολικό Αιγαίο ονομάστηκε Ικάριο πέλαγος και το νησί όπου θάφτηκε Ικαρία.