Ώ Ίκαριε, οχληρος ει. Ου γαρ προσηκει σοι ενθαδε μετατων στρατιωτων ελθεϊν, παντα ταραττοντι. Ταχα γαρ ανοργισθειμεν, και ταυτ'οΰκανεϊηαγαθον.

/·

^Συνεταξατε μεν ουν τουτοις τοϊς πονηροις την φυγην. U ,Ε,ν °ε τω μεταξυ, εν τη καταγειω οδφ,roûro δε ποιησαντες μεταμελησεσθε. Αυτους γουν παλιν π ο "Αλιξ και ο Έναξ μολις προβαινουσι.ληψομεθακα'ικολασομεν. Ύμειςδ'εμο'ιακολουθησατε. | Αυτοιςγαρ καιπερ ειθισμενοις ελθεϊνεν

Ι •̂Hlteibf̂ siNy È l J i //TPI? & "JJJ \ ^ σκο^< δυσπορος εστιν η οδος και'ι?\· WP-sBllUiÎFit \ ^tw/aL·^ ταςμενχειραςτουςδεποδαςμαλλον

ffl-iMîPf^!j^^^ αλν°υσιν·

Έτι και νυν ευτυχουμεν, ως εμοι δοκει. rA, κινητοιε'ισιν αυται αϊ πετραι.

mmmtm*emmmmmmmamemmm*m*mmmÊm··** *mmm*m Ι̂ Ϊ5δ8Ι8Ιliâ&fym

26

Και ολιγω υστερον'Αρ'ηκουσας;πετραι γαρεμοιεδοξαν

Και εμοι δη, παρατην παλαιαν κλι-μακα. Έλθοντεςουν σκεψωμεθα.

Ταχεως δη τονμα-τρφς κειμενοι, Ι κρον καλων λαβεκαι σχεδον Ι κα'ι δενδρω τιν'ιXSf Ι ουτονενδηαο

Νη Δια, τυχη εχρησασθ' αγαθη

Τιποτ' εν τουτω τω πα-λαιω ορυγματι εποιησατε;

Ετι δ' αποδιδοσθω .XOW-l·

Ή δουλοι τυγχανουσιν ον-τες οϊαπεδρασαν.

Μακροτερον αν εϊη διηγεισθαι. Ύμϊνδε βοηθησασι χαριν μεν ϊσμεν,φασκετε δε που εστιν η πλησιωτατητων 'Ρωμαιων φρουρα; Ou μοι δοκεϊ- στιγματα

γαρ ουκ εχουσιν.Άτοπον μεντοιτουτ'εστιν.

Εκει, ανω, εν τη ακροπολει.Στρατιωται γαρ το της Αρτεμι-δος περιτειχισμα φυλαττου-σιν. Αυτους δ'επι δεξια εΰρησε-τε, απο των Προπυλαιωνελθοντες.

Ουτω γαρ εσπευ-σαν ωστ' ουκ ελου-σαντο εν τη του Πα-νος κρηνη.

27

Π Ma τον Δια. στρατιωται Ι Φυλακες του Πρωτονειου εισιν· ανα-I νυνεκβαινουσ,ν.. | γνωριζω γαρ τα κρανη αυτων

Ό δ' "Αλιξ και ο Έναξ ηδη εις τα Προπυλαιαανερχονται.

Αυτο μεν γαρ καλλιστον, ημεις δ ' ου· παντες γαρεις ημας καταφρονητικως προσβλεπουσιν· ουτωγαρ ασχημων υπαρχει ημϊν εσθης.

Άγε δε, μη βραδυνωμεναλλ ' εκεινη εις δεξιαελθωαεν.

Ω Έκατονταρχε, δευρ'αφικοντο πα'ιδες δυο, 'Ρωμαιοι ειναι φασκοντες.και δεομενοι σου δεχεσθαι αυτους.

Και ολιγω υστερον αυτοι μεν τυγχανουσιν εισελθοντες εις τον θαυμα-σιον τοπον εκεινον, την 'Ακροπολιν λεγω, παρα δε τοις ενδοξοτατοιςοικοδομημασιν αυτης Αθηναιοι περιπατουσι πολλοι, ου προσποιουμε-νοι οραν τους 'Ρωμαιους στρατιωτας, οϊ φυλακην ποιουσιν, ωσπερ αν ε'ιυπο της ουτω λαμπρος πολεως εμισθωθησαν.

TAp' où ταδε καλλιστον εστιν ιδεινω Έναξ:

28

Ποθεν αψικε-σθε: Τις ου νυμας ουτωςεκακωσεν;

Εν τω Πρωτονειω εκιν-δυνευομενκαι κατα καταγειοντινα οδονεφυγομεν.

"Α. 'Ρωμαιοι δητα πολϊταιεστε; Ουτος δε, ωξανθε, αρ'ουκαλληλοιςενετυχομεν:

Ευγε, Καισαριε, εις τηνστοαν αυτους αγαγε. Λουσα-μενοις δ' αυτοις καθαρα ιμα-τια δωσεις.

Ίσως δ' εναγωνι τι w; Μα-λιστα δη. Ήδη γαρακριβως επισταμαι οτι ενπερι ψυχης αμιλλη TOUT'ην. Μεμνημαι δε νυν.

Πως ποτ'αυτου επιλελησθαιεδυνηθην:τΑ,α,α,α.

Που ποτ' ειδον εκεινον τον παιδα:μεμνησθαι ου δυνομαι... ΤΑ, ωςψευδης εστιν η μνημη. Όμωςδε δοκω μοι εντυχειν ηδη αυτω, ενχαλεποϊς τε και επικινδυνοις και-ροις..., πορρωτατοις δε... Ουμεντοι σαφως ο/δα...

Σε, κυον, ανεγνωρισα. Το πραγμα σοι, ω Έναξ, υστερον φρασω. "Αγε δε, ταχα, δρομε

Συλλαβετε τουτον τον παϊδα. Μεγισταγαρ ηδικησε και μελλει αδικησειν.

29

Εκει εστι τειχος ουχ υψηλο-τερον...

Φευνουσιν· σαφως δε τι αδικησαντες

Ευλαβηθητι, ΑΚΟΝΤΙΑΒΑΛΛΟΥΣΙΝ.

Καταπηδαν ουνχρη, ω Έναξ. "Αγεδη.

Δευρο, προσβλεψανΑι, αϊ, φαραγξ τις μεν ηδε..Εκεινη δ' 'ισως ευ πραξομεν

Αγαθη τυχηχρωμεθα· αϊ γαρπετραι αυται προεχουσιν.

Σπευσατε δη. 'Αποφευξονται γαρκατα τας Κλεψυδρας πηγας

Ήφανισθησαν. Πως δ'εδυνηθησαν: Ου κατ'ανθρωπον TOUT'εστι.

'Ανθρωπειω τροπω η μη,δει αυτους συλλαβειν.

Φυλακες, δουλοι δυο απεδρα-σαν. Ήμϊν ουνβοηθησατε.

TiVaç δη ζητουσιν; \ \ Ουκ οιδα.

ποδραντας τινοςδρυλους: Άλλα πουεισιν:

Αγαθοι κηπουροι... Αλλαδια τι εφυγες ιδων εκεινοντονεκατονταρχον;

Μη μεγα φωνησης. Λοχα-γος γαρ ην ουτοςΜαρκελλου, τουστρατηγου περιουπερπρος σε ειπον και μαλ'ηυτυχησα, ουκ ευθυς υπ

"Εα. Επανελθετε. Ρωμαιοι γαρστρατιωται λεγουσιν αυτους κα-τα του υψηλου τειχους πηδησαι.

Εν τηδε τη οδω ανθρωποιεισιν. Χρη ουν μετελθεϊν, ι'ν'εναυτοις κρυφθωμεν. "Αγε δη,προσπηδησωμεν.

- · τ ~ι » ι ι "τ ^̂ f ι

ΡορρραΊ| Συλλαβετε αυτους, και ταχα,

31

ου ποδος τουτοναπαλλαξον· ει δε un...

Η- τουτοιν ετερον ηρηκαΛ

Η σφ//7ς τουτον τον ανδρα η ωςκυνα σε αποκτεινω.

"/Αφετε αυτους· δουλοι γαρ τουΠρωτονειου εισιν. Ημεις ουναυτους επαναξομεν.

'/4ΛΛ ' εχω τους δουλους του-τους αναγνωριζω. Εισι γαρους ο Νουμας Σαδουλος τωαρματι δεδεμενους ε'ιλκυσε.

ΤΙ δητ'ενθαδε ποιουσι; δηλονγαρ οτι απεδρασαν. Ως θαυ-μαστοι/ τουτο.

Και ολιγψ υστερον.

Ευ γε παρεστε· Τελευτωνδ'αυτους οιος τ'ειμι κολαζειν.

32

Αλλ ' ουκ εστιν ουτος οσπερ τουτω τωπαϊδε τω αρματι δεδεμενω εϊλκυσε;

Ό γαρ προτερος δεσποτης αυτωντω Ίκαριωεπετρεψεν αυτους,μαλλον δ ' ως εγωμαι επωλησεν.aùTOUc. Ώστε νυν θαοοειτε.

Δηλος εστιν αυτους κτενων. Πως ουν τουτο κωλυσω;Που δ ' εισ'ιν αϊ γυναικες; και τι TOUT' εστι;

Τουτων ουν ουδεν εστικυριος.

Οινονυμιν φερω, εκ της Πατμου ιοντα. Χαιρησετε γε πινοντες. Ω Έρκιε, αξιος ει γιγνεσθαι τοις θεοϊς

οινοχοος. ΕΙ δ' ο Ζευς τον Γανυμηδη μηπωηρπασε...Ήδε η φωνη Έρκιου εστι. Τι

δε ποτ' ενταυθα ποιει;

Μη τουτο ποιησητε. αλλ'εμοι, προς των θεων,βοηθησατε. Ό γαρ πατηρ τον "Αλικα και τονΈνακα μελλει εν ταις του κεραμειου μεγαλαιςκαμινοις καυσειν. Ταχεως ουν. Σπευσατε παντες

Τι τουτ' εστιν: Ο Αρχελαος Βαλλ εις κορακας

33

f̂vuuuf̂ ^* C.,,:.. ,_„„, %\

,J

Και ειτα, ολιγφ υστερον, προ των κα-μινων...

Ως βραδεϊς εστε. Μαλλον ουνεγειρετε την φλογα. Μειζωγαρ χρονον ανηλωσαμεν.

Έτι δη μακρου δεησει ..,..,χρονου- οι γαρ ανθρα- 1 Π Ουκουν αυτους δησατε, μαλιστα δεκες ουπω διαπυροιεισιν.

πυκνοτεραις ταινιαις τα στοματασυγκλεισατε, 'ινα μη βοωντες επι-καλωσιτινα.

Ματην κελευεις, ω Ίκαριε·τοις γαρ υπηρεταις καιροςεστι σε απολειπειν, ω βδε-λυρε, και αλλοσε οϊχεσθαι·ου ενεκα χρυσου δεομεθα.Ώ ουτοι, προσελθοντεςαυτον λαβετε, ταχεως δε.

Μη τοι γε, μη· αλλα παρ'εμοι μενετεψευδοχρυσον τοδ' εστι- εγω γαρ ευ οιδα.

Μη απελθητε-μα τον "Αιδη,παραφρονειτε.

Ίνα τουτω τω κακουργω σφζωσι, παντα ταχρυσιαμου καταδαπανωσι. Και οιδε οι φυλακες φευγου-σιν, πληρεις χρυσου τας χειρας εχοντες, ωςλησται τινες.

Ω "Αλιξ, ω Έναξ· αρ'ενθαδΕγω ερχομαι, ο Αρχελαοςαπολυσων.

Δια τι TOUT' εποιησατε; τι ποτ' εμε προυδοτε;

Σιγα, ω Ίκαριε· απιθι και συ, πριν ημαςοργιζεσθαι.

Σε γαρ εις το πυρ βαλλειν επρεπε. "Αγε νυν, απιθι.ΑΙΒΟΙΒΟΙ.

, , . Ύ*τΑααα, μεταμελησει δ' υμϊν, ω κα-κιστοι κυνες,ιεταμελησει τουτου.

34

ΤΙ ου ν τα νυν: Πανυγαρ οψε αφικνεϊσθε'Αλλ', οιμαι, ευεπραξατε;

Καλλιστα δη. Τα δε λοιπα ημων ëcrraiμονον και τους αΛΑους φυλακαςμισθοδωτεϊν, εαν παριστωνται.

Τι ποτ' εν τουτω τω οικηματιποιουσιν; που δ' εισ'ιν αϊ γυναι-κες: ως εικος, εκελευσαν αυτοςεις τον παλαιαν γυναικωνα levaiωστ'αυτο'ι μη οχλεισθαι. Άλλα...

Αρχελαος μετα τοιν δυοϊν δου-λοιν. Τουτων δ' εισαυθις επιμελη-σομαι.

Ηθελησαν δευρ ελθεινο Ρωμαιος Νουμας Σαδου-λος και της πολεως τησδε αρχοντες δυοκαι οι Σκυθαι φυλακες ουτοι· Ω πρεσβευτα, αρ'εασεις ημας εις το Πρωτονειον Ίεναι και εξετασινποιεισθαι και τους παραβαινοντας τους ημετερουςνομους συλλαβειν;

Ειεν· την περι τουτουεξρυσιαν εχετε, αλλαΜαρκος Ου ικανος καιστρατιωται τρεις υμινακολουθησουσι. Χαιρετε

Βαβαι· ο Έρκιος. Και αυτοϊς αιτια καιποτα προσφερει· "Ω ω, ποιος καιρος. χρονω, εν τη

Άκροπο-λει.

Και της σεληνης ηδη λαμπουσηςεις το αστυ καταβαινει ο ολιγοςλοχος.

Π/] αρξωμεθα; ποϊδελθω με ν:

Έπειτα δ εις το Πρωτονειον,μαλιστα ησυχον ον, ρφσταεισερχεται.

Τιδε σοι δοκεϊ αξιον,δεΰρο ηδη ελθοντι:

Εκει... Τιλαμπει:

35