Ανθρώπινα δικαιώματα

H Ιδεολογία μιας Ουτοπίας

Αναγέννηση - Διαφωτισμός

Τελειώνει η βασιλεία του Θεού και αρχίζει η βασιλεία

του Ανθρώπου

Εκκοσμίκευση της σκέψης

«Η Ελευθερία καθοδηγεί το λαό»Eugène Ferdinand Victor Delacroix

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ 1793

Σκοπός της κοινωνίας είναι ή γενική ευημερία. Ή κυβέρνηση υπάρχει μόνο και μόνο για να δίνει στον άνθρωπο την εγγύηση πώς θ' απολαμβάνει τα φυσικά και αναφαίρετα δικαιώματα του.

Τα δικαιώματα αυτά είναι ή ισότης, ή ελευθερία, ή ασφάλεια και ή ιδιοκτησία. …

Παρισινή κομμούνα Στα οδοφράγματα, 18 Μαρτίου 1871

«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι σε αξιοπρέπεια και δικαιώματα, είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και έχουν την υποχρέωση να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης»

Οικουμενική διακήρυξη των ανθρωπίνων

δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. (1948)

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Ατομικά-θεμελιώδη: ζωή, αξιοπρέπεια, τιμή, ασφάλεια, περιουσία, ελευθερία λόγου, ιδιωτικότητα

πολιτικά : «εκλέγειν», «εκλέγεσθαι», «συνέρχεσθαι», «συνεταιρίζεσθαι», ενημέρωση,

Ανθρώπινα Δικαιώματα

κοινωνικά : εργασία, μόρφωση, ψυχαγωγία, κοινωνική ζωή, υγεία, κοινωνική μέριμνα, ποιότητα ζωής, προστασία

περιβάλλοντος

πολιτιστικά : εθνική

ανεξαρτησία, εθνικός

αυτοπροσδιορισμός,

διατήρηση της πολιτιστικής ιδιαιτερότητας και εθνικής ταυτότητας

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στην εποχή μας

Παρατηρείται αντίφαση

ανάμεσα στην ευκολία

διακήρυξης και τη δυσκολία

πραγμάτωσής τους

Τα ανθρώπινα δικαιώματα

θριαμβεύουν σε επίπεδο διακηρύξεων

καταπατώνται στο επίπεδο της καθημερινής

ζωής

«Τα ανθρώπινα δικαιώματα υπάρχουν στο χαρτί, στο κεφάλι φιλοσόφων ή στα χείλη προπαγανδιστών, όχι όμως στην πραγματικότητα»

Οι ισχυροί τα επικαλούνται, για να «νομιμοποιήσουν» την επιβολή τους πάνω στους αδύναμους.

Κράτη, οργανώσεις και άτομα διαπράττουν φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο όνομα της Θρησκείας, του Έθνους και της απόλυτης αλήθειας που νομίζουν ότι κατέχουν

Η αλαζονεία της δύναμης

Αυταρχικά καθεστώτα συνεχίζουν αναιδώς τη δράση τους και διατηρούν ή ενισχύουν σκοταδιστικούς και προσβλητικούς για τον άνθρωπο θεσμούς (π.χ. βασανιστήρια, λογοκρισία, θανατική ποινή, απαγορεύσεις κ.λπ.).

Ο υποσιτισμός και η φτώχεια στερούν από τους πολίτες του Τρίτου κόσμου το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα σε ένα ανεκτό επίπεδο διατροφής και διαβίωσης.

Ο πόλεμος, η τρομοκρατία, η εγκληματικότητα, η θανατική ποινή υποβιβάζουν και σχετικοποιούν την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας και η κακοποίηση παιδιών (χρησιμοποίηση τους από το οργανωμένο έγκλημα, στρατιωτικές ομάδες κ.λπ.) αποτελούν μελανό στίγμα του πολιτισμού μας.

Η καταπίεση της γυναίκας κυρίως σε κοινωνίες θεοκρατικές δικαιολογείται με το πρόσχημα της προσήλωσης στη θρησκεία ή την παράδοση.

Το δικαίωμα στη διαφορά. περιορίζεται από το ρατσισμό, τις διακρίσεις, την έλλειψη ανεκτικότητας, το φανατισμό.

Ο «Άλλος» γίνεται συχνά στόχος κακομεταχείρισης, κακοποίησης και ρατσιστικής αντιμετώπισης.

Η ιδιωτική ζωή μετατρέπεται από τα μέσα ενημέρωσης σε τηλεοπτικό θέαμα.

Οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν την επόπτευση της προσωπικής ζωής.

Γιατί πρέπει το άτομο να ενδιαφέρεται και να αγωνίζεται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Τα ανθρώπινα δικαιώματα καταξιώνουν τον άνθρωπο.

Αποτελεί καθήκον ηθικής και δημοκρατικής φύσης, καθώς το επιβάλλουν οι ανθρωπιστικές αξίες της εποχής μας και η δημοκρατία.

Η σιωπή και η ανοχή απέναντι σε παραβιάσεις δικαιωμάτων μπορεί να ερμηνευτεί ως συναίνεση και συνενοχή.

Σεβασμός στα δικαιώματα των άλλων ως στάση ζωής.

Καλλιέργεια της ανεκτικότητας, και της ανθρωπιάς από την οικογένεια και την εκπαίδευση

Φροντίδα για πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου στον πλανήτη

Παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας από Διεθνείς οργανισμούς, κράτη και εθελοντικές οργανώσεις.

Άσκηση διεθνούς ελέγχου από τους διεθνείς οργανισμούς και την παγκόσμια κοινότητα για τη συμμόρφωση καταπιεστικών καθεστώτων με το διεθνές δίκαιο

επίλογος

Σε εκείνους όμως που επιμένουν πως αυτά τα κοινά αγαθά ανάγονται στην περιοχή της ουτοπίας και του ονείρου, απαντούμε ότι κανένας δε γνωρίζει αν η ουτοπία και το όνειρο αποτελούν την αδυναμία ή τη δύναμη των ανθρώπων.