ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, φανταροσ στον στρατοφανταροσ καθε μερα για τ’ αφεντικο

Τεύχος #5 Μάρτιος 2013

Οι πανελλήνιες εξετάσεις είναιένας θεσμοθετημένος τρόποςαξιολόγησης και διαχωρισμούτων μαθητών σε «κατάλληλους»και «ακατάλληλους» με βάση τιςικανότητές τους. Ικανότητες πουδυστυχώς ταυτίζονται αυθαίρεταμε τους βαθμούς επίδοσης σεσυγκεκριμένη διδακτέα-αν καιπολλές φορές αδίδακτη-ύλη, κιαυτό με έναν τρόπο εξέτασης πουωθεί στην ανούσια αποστήθισηκι όχι στην ουσιαστική κατα-νόηση. Το ισχύον σύστημα εξετά-σεων φαίνεται καθ’ όλααξιοκρατικό αφού επιβραβεύειτους υποψηφίους ανάλογα μετην προσπάθεια, τις γνώσεις καιτελικά τις επιδόσεις τους.

Στην πραγματικότητα η όλη δια-δικασία διαπνέεται από μία φι-λοσοφία τύπου «κοίτα την πάρτησου» μιας και κάθε συνεργασία

ή και ανταλλαγή πολύτιμων πλη-ροφοριών(σκονάκια) απαγο-ρεύεται. Βέβαια ακόμα κι αντέτοιες συμπεριφορές ενθαρρύ-νονταν, υπάρχουν βάσιμες καιεπιβεβαιωμένες απ’ τη σχολικήπραγματικότητα υποψίες, ότι τοχαιρέκακο σπασικλάκι που φύε-ται όχι μόνο στα πρώτα θρανία(γι αυτό το νου σας)-δε θα ήτανιδιαίτερα πρόθυμο να μοιραστείτις γνώσεις του με τους υπόλοι-πους.Φαίνεται λοιπόν ότι η απο-τυχία του ενός συνεπάγεταιτην επιτυχία του άλλου μιαςκαι οι θέσεις στην τριτοβάθμιαεκπαίδευση είναι περιορισμένες.

Το ζήτημα δεν είναι να εμμέ-νουμε σε άτυπες κατηγοριοποι-ήσεις ή να καταδικάζουμεσυμπεριφορές μαθητών -όσοδιασκεδαστικό κι αν είναι κάτιτέτοιο-, αλλά να συνειδητοποι-

ήσουμε ότι όλα αυτά είναι προ-ιόντα ενός

σ υ σ τ ή -

ματος που αναπαρά-γει τον εαυτό του. Άλ-λωστε οι μαθητέςαναγκάζονται να υιο-θετούν τέτοιου τύπουσυμπεριφορές προ-κειμένου να επιβιώ-σουν σ’ ένα σάπιοσύστημα, πράγμα τοοποίο δεν θα συνέ-βαινε αν η παιδεία ήταν δομη-μένη αλλιώς. Ούτως ή άλλως ηαξιολόγηση στην οποία υποβάλ-λονται οι μαθητές είναι ελλιπήςκαι προβληματική αφού δεν φα-νερώνει τις πραγματικές τους δε-ξιότητες , με αποτέλεσμα τηντυχαία κατανομή των υποψη-φίων σε σχολές όχι βάσει τωνπροσόντων τους μα ενός συστή-ματος προσφοράς-ζήτησης, όπουοι δημοφιλείς σχολές έχουν καιυψηλότερη βάση.Η πρόσβαση στις σχολές παρα-

κωλύεται και από οικονομικούςπαράγοντες. Είναι γνωστό ότι ηοικονομική άνεση δίνει τη δυνα-τότητα φροντιστηριακής εκπαί-δευσης ή και ιδιαίτερωνμαθημάτων αυξάνοντας έτσι τηνπιθανότητα επιτυχίας στις εξετά-σεις. Το άγχος της επιτυχίαςαυτής δεν αγγίζει όμως την προ-νομιούχα ελίτ που λόγω οικονο-μικής ευμάρειας είναι σε θέσηνα επιλέξει μεταξύ διεθνών κο-ρυφαίων πανεπιστημίων. Το

μόνο που έχουν να κάνουν είναινα διαλέξουν ανάμεσα σε Har-vard και Yale,ιδρυμάτων πουέχουν αναδείξει προσωπικότητεςβεληνεκούς Γεωργίου Παπαν-δρέου και Αντωνίου Σαμαρά. Ηδιεκδίκηση μιας θέσης στο πο-ταπό ΠΑΠΕΙ ή το ταπεινό ΕΚΠΑείναι ένας αγώνας στον οποίοδεν καταδέχονται να δηλώσουνσυμμετοχή.Όσον αφορά τώρα τους οικονο-μικά ασθενέστερους και ανησυ-χητικά εφησυχασμένους κοινούςθνητούς, ας αρκεστούν στο ναπαλέψουν μεταξύ τους μέχρι ναεξασφαλίσουν μια θέση στο Με-τσόβειο. Εξάλλου αυτή είναι μιαπάλη που θεωρείται αναγκαίαπροκειμένου να βαδίσει κανείςστον δρόμο της κοινωνικής ανέ-λιξης και της επιτυχημένης κα-ριέρας, έννοιες με τις οποίες μαςγαλουχούν απ’ τα πρώτα σχο-λικά μας χρόνια έτσι ώστε να «γί-νουμε κάτι» στη ζωή μας.

Και μέσω αυτής της κοπιαστικής και ψυχοφθόρας διαδικασίαςτων εξετάσεων ο μαθητής ίσως να καταλήξει φοιτητής περνώνταςτο χρόνο του σε αίθουσες όπου συνήθως το σύστημα της διδα-σκαλίας ισοδυναμεί με τη διδασκαλία του συστήματος. Ενός συ-στήματος που προορίζει τους φοιτητές για παραγωγικέςμονάδες, αναλώσιμες στο βωμό του κέρδους και του καπι-ταλισμού. Οι ανώτατες σχολές δυστυχώς αποτελούν το προπα-ρασκευαστικό στάδιο για την είσοδο του ατόμου στο χώρο τηςεργασίας (ή ακριβέστερα στον μαγικό κόσμο της ανεργίας καιτης μισθωτής σκλαβιάς).

Το σχολείο είναι η προφυλάκισηστα 18 αρχίζουν τα ισόβια

Ομάδα Αντιεξουσιαστών ΠετρούποληςAltera Pars

Blog: http://alterapars.espivblogs.net e-mail: altera_pars@espiv.net