Αειφορία εν τάξει

Περιβαλλοντική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Χαλκίδας

Παρουσίαση προγράμματος 5 – 6 – 7 Μαΐου 2014

Η περιβαλλοντική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Χαλκίδας, Αειφορία εν-Τάξει, αποφάσισε να συνεχίσει και φέτος τη δραστηριότητα της περυσινής ομάδας με τα βότανα και τα τοπικά προϊόντα. Γι’ αυτό συνεχίσαμε την ενασχόληση με τα βότανα και τις χρήσεις τους, αλλά ασχοληθήκαμε και με το αμπέλι, μια κατ’ εξοχήν καλλιέργεια της Ελλάδας και της Εύβοιας ειδικότερα.

Ξεκινώντας με ενθουσιασμό η πρώτη μας δουλειά ήταν η «Αειφορία εν-Τάξει»!!. Συντηρήσαμε, κλαδέψαμε, περιποιηθήκαμε τα βότανα που βρήκαμε φυτεμένα από την προηγούμενη ομάδα και φυτέψαμε καινούρια δικά μας. Τα αποξηραμένα βότανα που βρήκαμε, άλλα τα χρησιμοποιήσαμε στο χειροποίητο σαπούνι που κάναμε, άλλα τα συσκευάσαμε σε σκωροκτόνα μπουκετάκια λεβάντας, άλλα τα αναμίξαμε με κρασί και τα κάναμε λικέρ και με άλλα αρωματίσαμε το σπιτικό μας ξύδι.

- Έλα πια! Φτάνει! Ας αφήσουμε τον κόσμο να τα δει όλα αυτά και έλα να τραγουδήσουμε!

Γιαρέμ Γιαρέμ

«Με βασιλικό και δυόσμο

Στόλισε ο Θεός τον κόσμο»

1

Τάκης

Μαρία

Βάλυ

Μόνο διαφάνεια

Γωγώ

Το ότι στόλισε ο Θεός τον κόσμο το είδαμε με τα μάτια μας στις επισκέψεις που κάναμε: στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Καρπενήσι, στο Βοτανικό Κήπο Διομήδους στην Αθήνα, στο Οινοποιείο Ευβοϊκή στη Ριτσώνα, στους Αμπελώνες του κ.Κεχρή και κ.Μιτζιφίρη στα Δύο Δέντρα Εύβοιας. Τους ευχαριστούμε όλους και ιδιαίτερα τον γεωπόνο της Νομαρχίας που μας συνόδευσε στα δύο τελευταία, κ. Γιαννάκη.

«Αμπέλι μου πλατύφυλλο και καλοκλαδεμένο

Δέσε σταφύλια κόκκινα να μπω να σε τρυγήσω

Να κάμω αθάνατο κρασί, μοσχοβολιά γεμάτο»

Ειδικότερα το αμπέλι, είναι ένα φυτό που οι ρίζες του φτάνουν στα βάθη του χρόνου. Το βρίσκουμε στην Αγία Γραφή από τον κατακλυσμό την εποχή του Νώε. Διατρέχοντας όλη την Αγία Γραφή το αμπέλι είναι ένα φυτό που ο καρπός του και ο χυμός του αποτελούν μέρος όχι μόνο της βασικής διατροφής με ιαματικές αλλά και με μεταφυσικές ιδιότητες. Η μεγάλη αξία του αμπελιού φαίνεται και από το ότι ο Χριστός παρομοιάζει τον Εαυτό Του με την Άμπελο την Αληθινή. Στη Θεία Ευχαριστία κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Χριστού μέσω του χυμού της Αμπέλου. Δεν υπάρχει κατακόμβη ή ναός από τα οποία να απουσιάζει η παράσταση της Αμπέλου λόγω του σημαντικού συμβολισμού της.

2

Ελευθερία

Αντωνία

Κατερίνα

Δήμητρα

Ηλίας

Το άγριο αμπέλι συναντιέται σε όλη την παράλια ζώνη της Μεσογείου ενώ σαν ήμερο παρουσιάζεται στα όψιμα Νεολιθικά χρόνια. Για παράδειγμα στους Φιλίππους έχουν βρεθεί 2500 σπόροι και 300 φλούδια σταφυλιού, ηλικίας 6500 ετών, που είναι τα αρχαιότερα πατημένα σταφύλια για κρασί. Στην Εύβοια τα αρχαιότερα ευρήματα είναι στα Θαρούνια την ίδια εποχή.

Το πλήθος των τόπων και των ευρημάτων απολιθωμένων καρπών και των σπόρων τους, αποδεικνύουν την ευρεία καλλιέργεια και κατανάλωση του συγκεκριμένου καρπού. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις πάμπολλες αναφορές σε συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων οι οποίοι και διαφωνούν στο αριθμό των ποικιλιών του. Η αλήθεια συνοψίζεται στην πρόταση του Πλίνιου: «Είναι επιπόλαιο να ασχολούμαστε με την απαρίθμηση ποικιλιών αφού το ίδιο αμπέλι είναι διαφορετικό στα διάφορα μέρη».

Και οι τοπικές ποικιλίες ήταν πολλές και αρκετές διασώζονται ως σήμερα. Από την Εύβοια προέρχονται ονομαστά κρασιά από την εποχή του Ομήρου και την «πλατυστάφυλλο Ιστιαία» ως τα ελληνιστικά, βυζαντινά και νεότερα χρόνια. Σήμερα το νησί μας ανήκει στις κύριες αμπελοοινικές περιοχές της Ελλάδας. Οι κυρίαρχες τοπικές ποικιλίες είναι το Σαββατιανό και ο Ροδίτης που έχουν προσαρμοστεί στο μικροκλίμα της περιοχής μας.

Οι αμπελώνες μας είναι παραδοσιακοί ή σύγχρονοι, με καλλιέργειες συμβατικές ή βιολογικές, με οινοποιεία μικρά ή μεγάλα ή ακόμη μεγαλύτερα και ανθρώπους γλυκούς σαν τα σταφύλια τους, πρόθυμους να μας δεχτούν, να μας φιλοξενήσουν, να μας διδάξουν και να μας ξεναγήσουν.

3

Δημήτρης

Δημήτρης

Ζάκης

Γιάννης

Σπύρος

Δεν είναι όμως μόνο αμέτρητες οι ποικιλίες του αμπελιού αλλά και τα προϊόντα του:

σταφύλια για φάγωμα, φύλλα για ντολμαδάκια,

χυμό για τα μικρά παιδιά, κρασί για τα μεγάλα,

λικέρ… όχι συνηθισμένο και ξύδι για τον θυμωμένο,

μούστο και μουσταλευριά για κάθε πικραμένο!

μουστοκούλουρα για τον πεινασμένο,

ρετσίνα για τον διψασμένο

ρακή κι ένα τσίπουρο για τον ξενιτεμένο!

Όμως για να απολαμβάνουμε όλα αυτά τα θαυμάσια αγαθά αρκεί μια φτωχή βέργα που βλαστίζει, γίνεται ένα πλούσιο ολόκληρο αμπέλι που κλαδεύεται, ξεφυλλίζεται, θειαφίζεται, ποτίζεται ανδριεύει και φουντώνει και γεμίζει καρπούς όμορφους και ζουμερούς.

Και ότι από αυτό δεν τρώγεται ή πίνεται,

Τέχνη… ή τραγούδι γίνεται!!

Και για να είμαστε ακριβείς, όπως λέει και μια ελληνική παροιμία:

«άλλοι σκάβουν και κλαδεύουν και άλλοι πίνουν και χορεύουν» (Μαζί και οι 3)

4

Τραγούδι – χορός & στο τέλος του χορού ένας μαθητής υψώνει το ποτήρι

«Και του χρόνου με υγεία!» Ευχαριστούν όλοι και αποχωρούν

Αγγελική

Ζαφειρία

Χαρά

Γωγώ