Αποταμιεύοντας ...ευχές και όνειρα ...

Γνωρίζουμε καλά ότι τα παιδιά είναι πολύ δοτικά και συχνά,προκειμένου να δείξουν τη συμπάθεια και την αγάπη τους σε κάποιο άτομο του οικείου περιβάλλοντός τους,επιλέγουν να του δωρίσουν κάτι.Κάποιες φορές αυτό το ,ξεχωριστό για τα παιδιά "κάτι" ,μπορεί να είναι ακόμη κι ένα αυτοκόλλητο.Υπάρχουν όμως και φορές, που τα παιδιά επιμένουν να αγοράσουν κάποιο δώρο οι γονείς τους για το αγαπημένο τους πρόσωπο,είτε αυτό είναι φίλος,συγγενής ή ακόμα και η δασκάλα τους στο σχολείο!

Αυτομάτως,αυτή η τόσο αθώα και όμορφη σκέψη και πράξη ενός παιδιού,μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση πολύ κόσμο!Κάπου εδώ εμπλεκόμαστε και εμείς ως παιδαγωγοί ... και με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης, μαθαίνουμε την ουσιαστική και χρήσιμη πλευρά της ζωής!

Η αλήθεια είναι ότι προσεγγίσαμε το θέμα πολύ "πονηρά",έχοντας στο μυαλό μας όχι άλλη μια δράση για την αποταμίευση,γεμάτη μόνο με κουμπαράδες και γουρουνάκια,αλλά για το πραγματικό νόημα της εποχής που σίγουρα δεν κρύβεται στο χρήμα!

Αρωγός μας ποιος άλλος ;;; Το βιβλίο φυσικά ...Έτσι λοιπόν διαβάζοντας  το παραμύθι: "Ο χρυσοδάχτυλος Μίδας" ,τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την παράξενη αυτή ιστορία και προχωρήσαμε στη δραματοποίησή του δειλά-δειλά,περίεργες κι εμείς,να δούμε τί είχαν καταλάβει.Και εκεί ξεκίνησαν όλα...

Η συζήτηση που ακολούθησε είχε πολύ ενδιαφέρον.Τα παιδιά συνειδητοποιούσαν προοδευτικά, ανταλλάσοντας απόψεις, ότι με τα χρήματα αγοράζουμε παιχνίδια,ρούχα και πάμε βόλτες αλλά δεν αγοράζουν μια αγκαλιά,έναν φίλο,την αγάπη,τα ΟΝΕΙΡΑ!!!

Μπορούμε να δείχνουμε την αγάπη μας στον άλλο με χίλιους δυο τρόπους:

...να παίζουμε μαζί του στην αυλή ...να τον κάνουμε αγκαλιά ...να τον έχουμε φίλο ...να τον καλούμε σπίτι μας να παίζουμε ...να μοιραζόμαστε το γλυκό ή το φαγητό μας ...να του φτιάχνουμε μια ζωγραφιά ή να του δίνουμε ένα φιλί στο μάγουλο!

Οι σκέψεις των παιδιών ήταν όμορφες και χρειάστηκε μόνο λίγο ψάξιμο στην υπέροχη ψυχή τους για να βγουν στην επιφάνεια...

Φυσικά θα ήμασταν υποκριτές αν αγνοούσαμε επιδεικτικά την ύπαρξη του χρήματος μια και αυτό  δυστυχώς,αποφασίζει για πολλά στην εποχή μας.Ασχοληθήκαμε λοιπόν με δραστηριότητες που το αφορούσαν  ...στοχεύοντας όμως τα παιδιά να αποκτήσουν μέσω αυτών άλλες δεξιότητες ....

Ζητήσαμε από τα παιδιά και έφεραν τους κουμπαράδες τους από το σπίτι,δοκιμάσαμε να βάλουμε κέρματα μέσα και παίξαμε με το αρχικό γράμμα της λέξης ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ, αναζητώντας το μέσα σε αινίγματα και βάζοντας το σε κύκλο.

Διαβάσαμε το παραμύθι: "Ο Κουμπαράκος και η Τσεπούλα"

και ζωγραφίσαμε μέσα σε καρδιές ό,τι δεν μπορούμε να αγοράσουμε με χρήματα.Τα παιδιά επιχείρησαν να αποτυπώσουν στο χαρτί έννοιες όπως:Αγάπη,Φιλία,Ειρήνη,Αγκαλιά,Όνειρα...

Το ίδιο προσπαθήσαμε κι εμεις οι δασκάλες και αποδείχτηκε πραγματικά τόσο δύσκολο,όσο και δημιουργικό!

Τις καρδιές αυτές,τις "ρίξαμε" μέσα στον κ.Κουμπαράκο των Ονείρων μας,έναν τεράστιο χάρτινο κουμπαρά που τώρα στολίζει τον τοίχο της τάξης μας,φυλάσσοντας εκεί τους πιο πολύτιμους θησαυρούς μας!

3ος Παιδικός Σταθμός Βύρωνα

Κείμενο Γιώτα Πρατσίδου

Υλοποίηση δράσεων Γιώτα Πρατσίδου - Σοφία Φλουσκάκου