ΑΝΑΓΕΝΗΣΗ

Η ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΚΊΝΗΜΑ ΆΣΚΗΣΕ ΈΝΤΟΝΗ ΕΠΊΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΖΩΉ ΤΗΣ ΕΥΡΏΠΗΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΠΡΏΙΜΗ ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΉ. ΜΕ ΕΦΑΛΤΉΡΙΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΊΑ, ΚΑΙ ΈΧΟΝΤΑΣ ΕΞΑΠΛΩΘΕΊ ΣΤΟ ΣΎΝΟΛΟ ΤΗΣ ΗΠΕΊΡΟΥ ΜΈΧΡΙ ΤΟ 16Ο ΑΙΏΝΑ, ΆΦΗΣΕ ΤΟ ΣΗΜΆΔΙ ΤΗΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ, ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ, ΤΗΝ ΤΈΧΝΗ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ, ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΉΜΗ, ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΊΑ, ΚΑΙ ΣΕ ΆΛΛΕΣ ΠΤΥΧΈΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗΣ. ΟΙ ΛΌΓΙΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ ΕΠΙΣΤΡΆΤΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΉ ΜΈΘΟΔΟ ΜΕΛΈΤΗΣ, ΕΠΙΔΙΏΚΟΝΤΑΣ ΠΑΡΆΛΛΗΛΑ ΤΟΝ ΡΕΑΛΙΣΜΌ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΊΣΘΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΈΧΝΗ.[11] ΟΙ ΛΌΓΙΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ ΑΝΑΖΉΤΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΒΙΒΛΙΟΘΉΚΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΏΝ, ΚΑΘΏΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΔΆΦΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΈΟΥΣΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΉΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΊΑΣ, ΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΆ, ΙΣΤΟΡΙΚΆ ΚΑΙ ΡΗΤΟΡΙΚΆ ΚΕΊΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΌΤΗΤΑΣ, ΣΥΝΉΘΩΣ ΓΡΑΜΜΈΝΑ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΆ Ή ΤΑ ΑΡΧΑΊΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ, ΠΟΛΛΆ ΑΠΌ ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΕΊΧΑΝ ΠΈΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΦΆΝΕΙΑ. ΑΚΡΙΒΏΣ ΑΥΤΉ Η ΕΣΤΊΑΣΗ ΣΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΆ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΆ ΚΕΊΜΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΊ ΤΟΥΣ ΛΌΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΕΝΈΣΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥ 12ΟΥ ΑΙΏΝΑ, ΟΙ ΟΠΟΊΟΙ ΈΔΩΣΑΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΉ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΚΑΙ ΑΡΑΒΙΚΆ ΚΕΊΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΕΎΟΝΤΑΝ ΤΙΣ ΦΥΣΙΚΈΣ ΕΠΙΣΤΉΜΕΣ, ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΆ. ΟΙ ΟΥΜΑΝΙΣΤΈΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗΣ ΔΕΝ ΑΠΈΡΡΙΠΤΑΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΌ, ΑΝΤΙΘΈΤΩΣ, ΟΡΙΣΜΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌΤΕΡΑ ΈΡΓΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ ΑΦΙΕΡΏΘΗΚΑΝ ΣΕ ΑΥΤΌΝ, ΕΝΏ Η ΕΚΚΛΗΣΊΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΌΤΗΣΕ ΠΟΛΛΆ ΑΠΌ ΑΥΤΆ. ΕΝΤΟΎΤΟΙΣ, ΈΛΑΒΕ ΧΏΡΑ ΜΙΑ ΛΕΠΤΉ ΑΛΛΑΓΉ ΣΤΟΝ ΤΡΌΠΟ ΠΟΥ ΟΙ ΜΟΡΦΩΜΈΝΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΟΣΈΓΓΙΖΑΝ ΤΟ ΘΈΜΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΊΑΣ, ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΊΣΤΗΚΕ ΣΕ ΠΟΛΛΈΣ ΕΚΦΆΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΖΩΉΣ.[12]

Ο ΝΤΕΖΙΝΤΈΡΙΟΥΣ ΈΡΑΣΜΟΣ (1466 – 1536), ΟΛΛΑΝΔΌΣ ΛΌΓΙΟΣ,ΟΥΜΑΝΙΣΤΉΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΌΓΟΣ, ΠΟΥ ΜΕΤΈΦΡΑΣΕ ΕΚ ΝΈΟΥ ΤΗΝ ΚΑΙΝΉ ΔΙΑΘΉΚΗ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΆ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ, ΑΣΚΏΝΤΑΣ ΚΡΙΤΙΚΉ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΊΑ ΤΟΥ ΚΛΉΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΑΤΡΕΊΑ ΙΕΡΏΝ ΛΕΙΨΆΝΩΝ, ΠΡΟΕΤΟΙΜΆΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΤΑΡΡΎΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ.

ΠΟΡΤΡΑΊΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΌ ΜΑΚΙΑΒΈΛΛΙ (1469 - 1527), ΙΤΑΛΟΎ ΙΣΤΟΡΙΚΟΎ, ΦΙΛΟΣΌΦΟΥ, ΟΥΜΑΝΙΣΤΉ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ, Ο ΟΠΟΊΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΠΡΩΤΟΠΌΡΟ ΤΗΣ ΣΎΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ ΕΠΙΣΤΉΜΗΣ

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΊΑ ΤΟΥ ΛΑΥΡΈΝΤΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΟΎΣ, ΙΣΧΥΡΟΎ ΆΝΔΡΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΊΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΆΤΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΏΝ, ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΖΌΡΤΖΙΟ ΒΑΖΆΡΙ, 16ΟΣ ΑΙΏΝΑΣ, ΟΥΦΊΤΣΙ, ΦΛΩΡΕΝΤΊΑ.

Ο ΛΕΟΝΆΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΊΝΤΣΙ (1452 – 1519) ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΤΟ ΠΛΈΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΌ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ ΠΟΛΥΜΑΘΟΎΣ ΠΟΥ ΕΝΣΆΡΚΩΣΕ ΤΟ ΙΔΕΏΔΕΣ ΤΟΥ «ΚΑΘΟΛΙΚΟΎ ΑΝΘΡΏΠΟΥ».

Η ΧΊΛΝΤΕΓΚΑΡΝΤ ΤΟΥ ΜΠΊΝΓΚΕΝ (1098 – 1179),ΓΕΡΜΑΝΊΔΑ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ, ΜΟΥΣΙΚΌΣ ΚΑΙ ΦΙΛΌΣΟΦΟΣ. ΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΉΘΗΚΕ ΤΗΣ ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗΣ, ΕΝΣΆΡΚΩΝΕ ΙΔΑΝΙΚΆ ΤΟ ΙΔΕΏΔΕΣ ΤΟΥ «ΚΑΘΟΛΙΚΟΎ ΑΝΘΡΏΠΟΥ» ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΤΟ ΘΆΝΑΤΌ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΊΣΤΗΚΕ ΩΣ ΑΓΊΑ.

ΠΟΡΤΡΑΊΤΟ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΝΌΜΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΎ ΓΑΛΙΛΑΊΟΥ ΓΑΛΙΛΈΙ (1564 - 1642), ΈΡΓΟ ΤΟΥΟΤΤΆΒΙΟ ΛΕΌΝΙ.

Ο ΜΑΡΤΊΝΟΣ ΛΟΎΘΗΡΟΣ (1483 - 1546) ΚΑΛΕΊΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΊΑ ΣΤΗ ΔΊΑΙΤΑ ΤΗΣ ΒΟΡΜΣ (1521), ΌΠΟΥ ΚΑΙ ΑΡΝΕΊΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΈΣΕΙ ΤΙΣ ΘΈΣΕΙΣ ΤΟΥ. ΈΡΓΟ ΤΟΥ ΆΝΤΟΝ ΦΟΝ ΒΈΡΝΕΡ, 1877.

Ο ΤΖΌΡΤΖΙΟ ΒΑΖΆΡΙ (1511-1574) ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ ΤΟΥ ΈΡΓΟΥ ΜΕ ΤΊΤΛΟ «LE VITE DE' PIÙ ECCELLENTI PITTORI, SCULTORI, E ARCHITETTORI» («ΒΊΟΙ ΤΩΝ ΕΞΟΧΌΤΕΡΩΝ ΖΩΓΡΆΦΩΝ, ΓΛΥΠΤΏΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΌΝΩΝ») (1550).

ΌΛΑ ΤΑ ΠΡΌΣΩΠΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ

ΤΕΛΟΣ ΠΗΓΉ ΠΛΗΡΩΦΟΡΙΏΝ WIKIPEDIA.