10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

ΡΩΜΗ

Β’ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2013-2014 A΄ ΛΥΚΕΙΑΚΗ ΤΑΞΗ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ

Παναγιώτης Τραϊανός- Μάνος Σιμώνης - Δάφνη Καζλάρη

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

-ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ….………………………………………….3

-ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ………………………………………………….4

-ΓΛΩΣΣΑ………………………………………………………8

-ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ……………………………………………9

-ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ………………………………………...10

-ΙΣΤΟΡΙΑ……………………………………………………...11

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 3

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Η Ρώμη (ιταλικά: Roma) είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας, πρωτεύουσα

της περιφέρειας του Λάτιου, της ομώνυμης επαρχίας και μία από τις ιστορικότερες

πόλεις της Ευρώπης. Είναι ο πολυπληθέστερος δήμος της Ιταλίας με 2.705.603

κατοίκους (2006). Η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πληθυσμό περίπου

3.700.000[1] κατοίκους καθιστώντας την το μεγαλύτερο δήμο της Ιταλίας. Σε

ευρωπαϊκό επίπεδο κατατάσσεται έκτη σε πληθυσμό μετά το Παρίσι, το Λονδίνο,

το Βερολίνο, τη Μαδρίτη και

την Αθήνα. Μέσα στα όρια

της βρί-σκεται το Βατικανό,

ένα ξεχωριστό κρατίδιο που

είναι η έδρα της Καθολικής

Εκκλησίας και του Πάπα. Η

Ρώμη είναι μια πόλη με

σπουδαία ιστορία και

αξιοσημείωτη προσφορά

στην επιστήμη, τον πολιτισμό

και τις τέχνες. Γι' αυτό το λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής

ομορφιάς μνημεία της, της έχει αποδοθεί η προσωνυμία «η αιώνια πόλη». Το

ιστορικό της κέντρο έχει καταχωρηθεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας

Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1980. Η Ρώμη βρίσκεται στην

κεντρική Ιταλία, στην περιφέρεια Λάτσιο, και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η

ιστορική πόλη είναι κτισμένη ανατολικά του ποταμού πάνω σε επτά λόφους. Οι λόφοι

αυτοί είναι: ο Παλατίνος, ο Κυρηνάλιος, ο Καπιτωλίνος, ο Βιμινάλιος, ο Εσκυλίνος, ο

Κέλιος και ο Αβεντίνος. Το κέντρο απέχει περίπου 24 χιλιόμετρα από τη θάλασσα,

αλλά η αστική περιοχή φτάνει μέχρι τις ακτές στο Τυρρηνικό πέλαγος

Το σύμβολο της Ρώμης

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 4

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Το ιστορικό κέντρο της Ρώμης είναι ένας ενιαίος αρχαιολογικός χώρος με μνημεία

από πολλές και διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Ορισμένα από τα σημαντικά

μνημεία και αξιοθέατα της Ρώμης είναι τα παρακάτω:

Το Πάνθεον της Ρώμης είναι αρχαία θρησκευτική κατασκευή η οποία βρίσκεται

στην Piazza della Rotonda. Κατασκευάστηκε ύστερα από εντολή του Αγρίππα κατά

τον 1ο αιώνα π.Χ. και υπέστη αρκετές καταστροφές από πυρκαγιές, με αποτέλεσμα

να ανακατασκευαστεί πλήρως από τον Αδριανό στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ.

Αρχικά, το Πάνθεον ήταν ναός αφιερωμένος σε όλες της θεότητες της Αρχαίας

Ρώμης. Μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία κατά τον 7ο αιώνα. Αποτελεί το

μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που έχει διασωθεί έως σήμερα, σχεδόν

άφθαρτο, λόγω της ασταμάτητης χρήσης του έως και σήμερα. Έχει δώσει την

ονομασία του σε συνοικία της Ρώμης. Η ονομασία του πάνθεον προέρχεται από το

αρχαιοελληνικό επίθετο πάνθεον, το οποίο σημαίνει «όλων των θεών». Η

πλειοψηφία των Ρωμαίων συγγραφέων το αναφέρουν με την ελληνική του

ονομασία Πάνθεον. Η εκλατινισμένη εκδοχή του ονόματός του, Pantheum απαντάται

στον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο. Το Πάνθεον διέθετε τον μεγαλύτερο θόλο σε όλη την

αρχαιότητα (43,3μ. διάμετρο

στο εσωτερικό του), ο οποίος

και παραμένει έως σήμερα ο

μεγαλύτερος από béton non-

armé.

Έπειτα από σχεδόν δύο

χιλιετίες, η αξιοσημείωτη αυτή

κατασκευή δεν παρουσιάζει

κανένα σημάδι κατάρρευσης,

παρά τις αρκετές αφαιρέσεις τμημάτων της διακόσμησης του, καθώς και τις

επαναλαμβανόμενες τελουρικές κινήσεις

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 5

Η Καπέλα Σιξτίνα ή Καπέλα

Σιστίνα είναι παρεκκλήσι του

Αποστολικού Παλατιού, της

επίσημης κατοικίας του Πάπα,

στην πόλη του Βατικανού.

Αναγέρθηκε από τον Πάπα Σίξτο

Δ' (ή Σίστο Δ') εκ του οποίου

οφείλεται και το όνομα αυτού. Η

φήμη του όμως βασίζεται στην

αρχιτεκτονική του, η οποία

ακολουθεί το Ναό της Παλαιάς Διαθήκης, και ιδιαίτερα για το διάκοσμό του. Είναι

ζωγραφισμένο εξ ολοκλήρου με τοιχογραφίες μεγάλων καλλιτεχνών

της Αναγέννησης, μεταξύ των οποίων ο Μιχαήλ Άγγελος, ο οποίος φιλοτέχνησε την

θρυλική οροφή του (1508-1512). Η Καπέλα Σιστίνα είναι ο χώρος όπου τελούνται

θρησκευτικές διοικητικές δραστηριότητες, και κυρίως το κονκλάβιο, με απόφαση του

οποίου εκλέγεται ο εκάστοτε νέος Πάπας.

___________________________________________________________________________

Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου

βρίσκεται στο Βατικανό και είναι

χτισμένη πάνω από το σημείο

ταφής του Αποστόλου Πέτρου.

Μπορεί να χωρέσει 60.000

άτομα ενώ με την συνολική

έκταση ολόκληρου του

αρχιτεκτονικού συγκροτήματος

αποτελεί και μία από τις

μεγαλύτερες εκκλησίες του

κόσμου. Ακριβώς μπροστά από την επιβλητική πρόσοψη της βασιλικής, απλώνεται η

πλατεία του Αγίου Πέτρου, η οποία πλαισιώνεται από τους δύο ημικυκλικούς

βραχίονες της βασιλικής. Τη δημιουργία της την οφείλουμε στον Ιταλό αρχιτέκτονα

και γλύπτη Μπερνίνι. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1655 και ολοκληρώθηκε το 1667.

Έχει μέγιστο πλάτος 240 μέτρων, ενώ το μέγιστο μήκος της φτάνει τα 340 μέτρα. Οι

ελλειπτικές κιονοστοιχίες που πλαισιώνουν την πλατεία αποτελούνται από συνολικά

284 κίονες σε δωρικό ρυθμό, και ο καθένας έχει 15 μέτρα ύψος.

___________________________________________________________________________

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 6

Η Σκαλινάτα αποτελεί ένα από τα διασημότερα

αξιοθέατα της Ρώμης και εδώ και αιώνες

αποτελεί κλασικό τόπο συναντήσεων τόσο για

τους κατοίκους όσο και για τους πολυάριθμους

τουρίστες. Πρόκειται για μια μεγαλοπρεπή σκάλα

που συνδέει την Πιάτσα ντι Σπάνια με ένα

πλάτωμα μπροστά στην πρόσοψη της γαλλικής

εκκλησίας Τρινιτά ντέι Μόντι. Η θέα της πόλης από το πλάτωμα αυτό είναι

πανοραμική και πολύ όμορφη. Τους ανοιξιάτικους μήνες, η Σκαλινάτα στολίζεται με

γλάστρες από ανθισμένες αζαλέες.

Η Κρήνη του Σαπιοκάραβου βρίσκεται στην πόλη της Ρώμης και συγκεκριμένα

στην Πιάτσα ντι Σπάνια, στη βάση της διάσημης Σκαλινάτα. Ανήκει στην τεχνοτροπία

του μπαρόκ και κατασκευάστηκε το 1627-28. Οφείλει το όνομά της στο πρωτότυπο

σχήμα της, αυτό μιας μισοβυθισμένης βάρκας από τα πλαϊνά της οποίας

κυλά νερό σε μία λεκάνη. Την κρήνη

παρήγγειλε στον Πιέτρο Μπερνίνι ο Πάπας

Ουρβα-νός Η', σε ανάμνηση μιας φοβερής

πλημμύρας του ποταμού Τίβερη το1598.

Αξιοσημείωτα, όταν αποσύρθηκαν τα νερά,

παρά τη μεγάλη απόσταση από την κοίτη

του ποταμού, βρέθηκε στο σημείο εκείνο μια

βάρκα. Ο Πιέτρο Μπερνίνι εργάστηκε με

φροντίδα για την ολοκλήρωση του έργου

του, υποβοηθούμενος από τον γιο του, Τζιαν Λορέντσο.

Στο κέντρο της πολύβουης Πιάτσα

Μπαρμπερίνι στη Ρώμη βρίσκε-

ται η Κρήνη του Τρίτωνα

(ιταλικά Fontana del Tritone)

του Τζiαν Λορέντσο Μπερνίνι.

Δημιουργήθηκε για τον Πάπα

Ουρβανό Η΄ το 1642, λίγο μετά

την ολοκλήρωση του ανακτόρου

του, του Παλάτσο Μπαρμπερίνι,

που σήμερα στεγάζει την

Έκθεση Αρχαίας Τέχνης.

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 7

Δελφίνια ισορροπούν πάνω στα κεφάλια τους, στρίβοντας τις ενωμένες ουρές τους

για να στηρίξουν ένα τεράστιο όστρακο. Πάνω σε αυτό παρουσιάζεται γονατιστός και

σε υπερφυσικό μέγεθος, οΤρίτων, μια θεότητα της θάλασσας κατά την

ελληνορωμαϊκή μυθολογία. Ρίχνει πίσω το κεφάλι φυσώντας ένα πίδακα νερού ψηλά

μέσα από ένα κοχύλι. Ανάμεσα στις ουρές των δελφινιών φαίνονται τα κλειδιά του

Αγίου Πέτρου, η Τιάρα του Πάπα και το οικόσημο των Μπαρμπερίνι, με τις

χαρακτηριστικές μέλισσες. Το σιντριβάνι αυτό από ασβεστόλιθο ήταν από τα πρώτα

του διάσημου καλλιτέχνη και φτιάχτηκε για να παρέχει νερό από τo υδραγωγείο

της Acqua Felice, το οποίο και ο Ουρβανός αναπαλαίωσε με μια μεγάλη γιορτή.

Ήταν η τελευταία παραγγελία που ο Μπερνίνι έλαβε από το μεγάλο του προστάτη.

___________________________________________________________________________

Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ.,

συνεχίστηκε την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας

ο Δομιτιανός 80 μ.Χ. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της

δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Πήρε το όνομά του από το

Κολοσσαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που

χτίστηκε. Μπορούσε να χωρέσει 45.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με

περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν τεράστιες και αποτελούνταν από

τέσσερις ορόφους. Ο τελευταίος όροφος προοριζόταν για τις γυναίκες και τις

κατώτερες τάξεις των πολιτών, ενώ ο πρώτος για τους επιφανείς πολίτες. Το

εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που

χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν

τα υπόγεια. Εκεί βρίσκονταν τα κλουβιά με τα ζώα, τα οποία μπορούσαν να

ανυψωθούν για να ανεβαί-

νουν τα ζώα στην αρένα,

καθώς και οι μηχανικές

συσκευές του κτηρίου. Οι

πολλές πύλες έδιναν στο

Κολοσσαίο τη δυνατότητα να

γεμίσει μέσα σε 15 λεπτά, και

να αδειάσει μέσα σε μόλις 5.

Στην κονίστρα (αρένα) οδη-

γούσαν δύο πύλες: η «πύλη

της ζώσης σαρκός», από την

οποία οι μονομάχοι εισέρχονταν στην αρένα, και η «νεκρική πύλη», από την οποία

απομακρύνονταν οι νεκροί της μάχης. Το Κολοσσαίο έμεινε θρυλικό ως το κέντρο

των αιμοχαρών θεαμάτων που απολάμβανε η ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 8

παρακμής της. Η ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται

ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι

αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης μαρτύρια χριστιανών.

_____________________________________________________________________

Η Φοντάνα ντι Τρέβι (ιταλ. Fontana di Trevi) ή Κρήνη ντι Τρέβι,

είναι σιντριβάνι στην περιοχή Τρέβι στη Ρώμη, στην Ιταλία. Είναι το

μεγαλύτερο μπαρόκ σιντριβάνι της πόλης ύψους 25,9 μέτρων και πλάτους 19,8

μέτρων. Το όνομα "Φοντάνα ντι Τρέβι" σημαίνει "κρήνη στους τρεις δρόμους" (tre

vie), στην κυριολεξία σημαίνει "κρήνη του τριδρόμου”. Το σιντριβάνι αυτό

σηματοδοτεί το τέλος του "σύγχρονου" Άκουα Βέρτζινε, του ανακαινισμένου Άκουα

Βίργκο, ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου το οποίο υδροδοτούσε την αρχαία

Ρώμη. Το 19 π.Χ., οι Ρωμαίοι τεχνίτες εντόπισαν με την υποτιθέμενη βοήθεια μιας

παρθένου μια πηγή καθαρού νερού περίπου 13 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. (Αυτή

η σκηνή αναπαρίσταται στην πρόσοψη του σημερινού σιντριβανιού.) Ωστόσο, το

μήκος του υδραγωγείου είναι 22 χιλιόμετρα, γιατί δεν έχει ευθύγραμμο σχήμα.

Το Άκουα Βίργκοοδηγούσε το νερό στα μπάνια Λουτρά του Αγρίππα. Υδροδότησε τη

Ρώμη τουλάχιστον για τετρακόσια χρόνια. Η καταστροφή των υδραγωγείων

από Γότθους πολιορκητές το 537 με 538 ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την αστική

ζωή της ύστερης κλασσικής Ρώμης. Οι Ρωμαίοι στο Μεσαίωνα υδροδοτούνταν από

μολυσμένα πηγάδια και από τον επίσης μολυσμένο ποταμό Τίβερη.

Το Ρωμαϊκό έθιμο της

κατασκευής ενός όμορφου

σιντριβανιού στο τέλος ενός

υδραγωγείου που έφερνε νερό

στη Ρώμη επανήλθε το δέκατο

πέμπτο αιώνα στην εποχή

της αναγέννησης.

Το 1453 ο πάπας Νίκολας Ε΄

τελείωσε τις επισκευές του

Άκουα Βέρτζινε, έχτισε μια

απλή λεκάνη σχεδιασμένη από

τον ανθρωπιστή αρχιτέ-

κτονα Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι για να σηματοδοτεί την άφιξη του νερού.

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 9

ΓΛΩΣΣΑ

Τα ιταλικά είναι λατινογενής γλώσσα, άμεση διάδοχος της διαλέκτου της

Φλωρεντίας, ανήκει στην οικογένεια των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών και ομιλείται από

περίπου 70 εκατομμύρια ανθρώπους κυρίως στην Ιταλία. Η 'Επίσημη Ιταλική

συνυπάρχει στην Ιταλία μαζί με ένα μεγάλο αριθμό από ιδιώματα νέο-λατινικά που

εμφανίζει η Ιταλική γλώσσα και τοπικές διαφοροποιήσεις, εξαιτίας της επίδρασης που

ασκούν πάνω της οι τοπικές διάλεκτοι. Όπως πολλές γλώσσες που γράφονται με

το Λατινικό αλφάβητο, τα Ιταλικά έχουν διπλά σύμφωνα. Ωστόσο, αντίθετα με, για

παράδειγμα, τα Γαλλικά και τα Ισπανικά, τα διπλά σύμφωνα προφέρονται ως μακρά

στα Ιταλικά. Από τις Ρομανικές γλώσσες τα Ιταλικά θεωρούνται γενικά πως είναι η

γλώσσα με την πιο στενή ομοιότητα με τα Λατινικά υπό όρους λεξιλογίου, αν και

τα Ρουμανικά συντηρούν πιο στενά τη γραμματική των Κλασικών Λατινικών και

τα Σαρδηνιακά είναι τα πιο συντηρητικά υπό όρους φωνολογίας.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ

Η νυχτερινή ζωή της Ρώμης ξεκινά αργά. Δεν είναι ασυνήθιστο για τους ντόπιους να

συναντηθούν για δείπνο στις 9. 30 ή ακόμη και στις 10.00. Μετά από ένα μεγάλο

γεύμα, μια μακρά συζήτηση θα ξεκινήσει για την συνέχεια της βραδιάς. Θα πρέπει να

αποφασίσετε πού να πάτε, πού να παρκάρετε το αυτοκίνητό σας, τι να παραγγείλετε.

Η Ρώμη είναι μοναδική, ακόμα και όταν πρόκειται για την νυχτερινή ζωή και

διασκέδαση. Είναι διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη πρωτεύουσα στον κόσμο. Και

για έναν συγκεκριμένο λόγο. Υπάρχουν πολλά μπαρ και παμπ, κλαμπ και ντίσκο

διάσπαρτα σε όλη την πόλη, αλλά ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσετε την

κουλτούρα, την ατμόσφαιρα και το πνεύμα της πόλης είναι υπαίθρια. Καθώς ο καιρός

είναι ήπιος εδώ για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, κάθε πλατεία συχνά

μετατρέπεται σε ένα μεγάλο υπαίθριο μπαρ. Οι ντόπιοι αγαπούν το βράδυ τους την

“passeggiata”. Περπατήστε μέσα από την παλιά πόλη κάντε περίπατο στα

πλακόστρωτα, πιείτε μια μπύρα, ενώ συνομιλείστε με τους φίλους σας έξω από μια

παμπ ή καθίστε σε ένα τραπέζι έξω από ένα καφέ. Κάντε μια βόλτα στο Campo De

Fiori λίγο πριν τα μεσάνυχτα και ψυχαγωγηθείτε παρατηρώντας τους νεαρούς άνδρες

που έρχονται από τα προάστια για να φλερτάρουν τα κορίτσια, μια γεύση από την

Ιταλική κουλτούρα. Όταν η νύχτα έχει σχεδόν τελειώσει και έρθει η ώρα για

επιστροφή στο σπίτι, οι ντόπιοι συνήθως μετά το ξενύχτι τρώνε

ένα “cornetto” (κρουασάν) και πίνουν ένα ζεστό καπουτσίνο στο δρόμο της

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 10

επιστροφής. Σταματούν σε ένα από τα καφέ ή σε ένα από

τα “cornetterie” (εργαστήριο που παράγουν αυτά τα νόστιμα γλυκά) και τρώνε ένα

ζεστό cornetto (απλό, με μαρμελάδα, με κρέμα ζαχαροπλαστικής, με μερέντα ή μέλι)

για να αποχαιρετήσουν την νύχτα.

Περιοχές διασκέδασης στη Ρώμη

Η περιοχή γύρω από την Piazza Navona και τη Via della Pace είναι αρκετά

σικ, με μπαρ κρασιών, καφέ και τα σοκάκια της.

Στη Campo De Fiori υπάρχει αρκετή ζωντάνια και νέοι ηλικίας 30 με 40,

τουρίστες, ντόπιοι, φοιτητές των Αμερικάνικων κολλεγίων της Ρώμης.

Η Trastevere είναι λίγο μποέμ, ρωμαϊκή αλλά και διεθνής, έχει καφέ,

εστιατόρια, παμπ και μπαρ κρασιού τέλεια για απεριτίφ.

Στο San Lorenzo όπου βρίσκεται το πανεπιστήμιο η διασκέδαση είναι χαλαρή

αλλά γεμάτη ζωντάνια λόγω των νεαρών θαμώνων των παμπ.

Στις περιοχές Testaccio/ Ostiense οι κεντρικοι δρόμοι και γύρω περιοχές είναι

γεμάτοι μπαρ, κλαμπ με hip hop, house, salsa μουσική, disco για

ομοφυλόφιλους και risto-bars (χώροι που τρως, πίνεις και χορεύεις)

Σημειώστε ότι η κίνηση στους δρόμους δεν μειώνεται το βράδυ, αντίθετα

γίνεται χαοτική γύρω από τις περιοχές διασκέδασης. Επίσης το καλοκαίρι

κάποια νυχτερινά μαγαζιά κλείνουν αλλά τη θέση τους παίρνουν φεστιβάλ και

διάφορα καλοκαιρινά δρώμενα.

ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Το φαγητό είναι παντού: trattorie, osterie, ristoranti, αλλά και νεόκοπα μαγαζιά, με

πιο σύγχρονη ατμόσφαιρα τόσο στο χώρο όσο και στην κουζίνα, θα βρείτε σε κάθε

σας βήμα. Πέρα από τα πιο τουριστικά του ιστορικού κέντρου, πιο ατμοσφαιρικά και

προσιτά εστιατόρια υπάρχουν στο Trastevere και το Testaccio. Ένα τυπικό ρωμαϊκό

μενού αρχίζει με μια μπρουσκέτα-ammazzavampiri ( τόσο σκορδάτη που θα σκότωνε

και βαμπίρ! ), μια παναρισμένη mozzarella ή εβραϊκού στιλ αγκινάρες alla giudia (

γεμιστές με μέντα και μαϊντανό ). Και στη

συνέχεια pasta: bucatini cacio e pepe (

σάλτσα με τυρί και πιπέρι ) ή gnocchi alla

Romana ( στρογγυλά νιόκι από σιμιγδάλι,

ψήνονται με γάλα και παρμεζάνα – κλασικό

συνοδευτικό στην κουζίνα του Λάτσιο ), coda

alla vaccinara ( βραστό με ουρά βοδινού ),

saltimbocca alla romana ( φέτες

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 11

μοσχαρίσιου κρέατος με προσούτο και φασκόμηλο ). Σημειωτέον, το aperitivo καλά

κρατεί, αλλά οι Ρωμαίοι κατά κανόνα απολαμβάνουν τη merenda τους στις 4-5 το

απόγευμα: γλυκά για τα παιδιά, μια φέτα πίτσα ή κάποιο σνακ για τους μεγάλους.

Το κλασσικό πιάτο της Ιταλικής κουζίνας είναι φυσικά οι πίτσες με την υπερβολικά

λεπτή ζύμη. Από τα ζυμαρικά δοκιμάστε τα bucatini all’ amatriciana και το cacio e

pepe. Εξέχουσα θέση κατέχουν επίσης τα νιόκι αλλά και οι αγκινάρες μαγειρεμένες

με διάφορους τρόπους όπως το carciofi alla romana που συνοδεύονται με σκόρδο

και μέντα και το carcioffi alla guida με

μοτσαρέλα και αντσούγιες. Τέλος

δοκιμάστε το μοσχάρι που «πηδάει στο

στόμα», το saltimbocca. Συνοδέψτε το

γεύμα σας με κάποιο τοπικό κρασί και

μόλις τελειώσετε, πιείτε το γνωστό

χωνευτικό της Ιταλίας τη grappa. Για

επιδόρπιο μην παραλείψετε να

δοκιμάσετε παγωτό. Το σίγουρο είναι ότι δε θα ξέρετε τι γεύση να πρωτοδιαλέξετε.

Για ένα ρομαντικό δείπνο προτιμήστε το roof garden κάποιου πολυτελούς

ξενοδοχείου.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ρωμύλος θεμελίωσε τη Ρώμη στον Παλατίνο

Λόφο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ.. Στη

συνέχεια σκότωσε τον δίδυμο αδελφό

του Ρέμο και έγινε ο πρώτος βασιλιάς

της. Άλλος μύθος θέλει τον

ευγενή Αινεία από τη Τροία, ο οποίος

έφυγε όταν καταστράφηκε η Τροία

στον Τρωικό πόλεμο, να είναι ιδρυτής

της Ρώμης αλλά αυτός ο μύθος

επινοήθηκε από τους Ρωμαίους

συγκλητικούς όταν η Ρώμη έγινε

αυτοκρατορία και ήθελαν να είναι μια πολιτική συνέχεια μιας άλλης μεγάλης πόλης.

Αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη οικισμών στην περιοχή ήδη από

τον 8ο αιώνα π.Χ. Η Ρώμη ήταν η πρωτεύουσα διαδοχικά στο Ρωμαϊκό Βασίλειο,

τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία και τελικά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στην ακμή της η

επιρροή της επεκτεινόταν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και τις ακτές της Μεσογείου,

ενώ ο πληθυσμός της υπολογίζεται ότι ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο.

10 ΠΟΛΕΙΣ-10 ΤΑΞΙΔΙΑ

Σελίδα 12

Με τη μετάβαση στον Χριστιανι-

σμό απέκτησε και θρησκευτική

σημασία και καθιερώθηκε ως η έδρα

της Καθολικής Εκκλησίας. Μετά την

πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

η πόλη παρήκμασε και ο πληθυσμός

μειώθηκε αισθητά. Στην περίοδο

της Αναγέννησης δεν είχε πια την

πολιτική ισχύ του παρελθόντος,

γνώρισε όμως πολιτιστική και

καλλιτεχνική ανάπτυξη λόγω της

παρουσίας του Πάπα. Το 1871 έγινε η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας.

Τον 20ό αιώνα και ιδιαίτερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο πληθυσμός αυξήθηκε

σημαντικά και σήμερα η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πάνω από 5

εκατομμύρια κατοίκους.