Η Κνωσός αποτέλεσε την έδρα του βασιλιά Μίνωα και πρωτεύουσα του κράτους του καθώς επίσης, συνδέονται οι μύθοι του Λαβύρινθου με τον Μινώταυρο και του Δαιδάλου με τον Ίκαρο. Η περίοδος ακμής της Κνωσού ανάγεται στην μινωική εποχή (2000-1350 π.Χ.). Η πόλη της Κνωσού κατοικήθηκε στα μέσα της 7ης χιλιετίας έως τα ρωμαϊκά χρόνια.

Ανάκτορο της Κνωσού: Το Ανάκτορο της Κνωσού, είναι το μεγαλύτερο από τα κέντρα της μινωικής εξουσίας. Πρόκειται για ένα κτιριακό συγκρότημα που αναπτύσσεται σε χώρο 22.000 τ.μ. Χτισμένο σ' ένα τεχνητό λόφο, ήταν το εντυπωσιακότερο από τα μινωικά ανάκτορα. Αποτελούσε το κέντρο διοίκησης της μινωικής Κνωσού, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 5 χλμ. νοτιοανατολικά του Ηρακλείου. Το πρώτο ανάκτορο κτίστηκε περίπου το 2000 π.Χ. Σύμφωνα με την παράδοση το ανάκτορο της Κνωσού αποτέλεσε την έδρα του βασιλιά Μίνωα.

Βασιλική έπαυλη Κνωσού: Σημαντικό μέρος της Κνωσού όπου είναι στο βορειοανατολικότερο όριο της Κνωσού. Αποτελούσε μέρος της αριστοκρατίας και του ιεραρχείου λόγω του ότι παρουσίαζε έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα με τις τοιχογραφίες. Χαρακτηριστικά της Έπαυλης είναι τα πολύθυρα, η υπόστυλη κρύπτη με πεσσό και το διπλό κλιμακοστάσιο.

Από: Κατερίνα