Διμηνιαίο Δελτίο Ενημέρωσης και Επικοινωνίας των Απανταχού εξ Ελληνικού Γορτυνίας

Έτος 15ο • Αρ. φύλλου 100 • Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2008 • Εμ. Μπενάκη 73 • 10681 210-3811.888

R

G

Μ

K

1

R

G

K

1

R

G

K

1

R

G

K

1

Å ÖÇÌ ÅÑ

ÉÄÅÓ Ð

ÅÑÉÏÄÉÊÁ

(× + 7)

ÅÊÄÏÔÙÍ

ÐËÇÑÙÌÅÍÏ

ÔÅËÏÓ

Κωδ

. 192

8

Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας ύστερα από συνεδρίαση απεφάσι-σε να προκηρύξει εκλογές γιά την ανάδειξη νέου Δ.Σ. Θα πραγ-ματοποιηθούν στις 2 Νοεμβρίου 2008 ημέρα Κυριακή στην αί-θουσα της Παναρκαδικής Ένωσης οδός Τζώρτζ 10.Στίς 11:00 θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες (Γενική Συνέλευση, οι-

κονομικός απολογισμός του απερχομένου Δ.Σ. εκλογές)Αιτήσεις υποψηφιότητας γιά το νέο Δ.Σ. μπορείτε να υποβάλ-

λετε στα γραφεία του Συλλόγου Εμ. Μπενάκη 73 (3ος όροφος )μέχρι 31Οκτωβρίου 2008. Το γραφείο του Συλλόγου από 29-10-2008 έως 31-10-2008 θα παραμένει ανοικτό τις απογευματινέςώρες από 5- 8 μ.μ για τον σκοπό αυτό.

Από το Δ.Σ.

Στα τέλη Αυγούστου η Δημοτική Αρχή δημοπράτησε το έργο του πρώην Δημοτι-κού Σχολείου μας και σύντομα ξεκινούν οι εργασίες αναπαλαίωσης και αποκατάστα-σης του, έτσι ώστε το Ελληνικό να αποκτήσει ένα ακόμη αξιόλογο αρχιτεκτονικόκόσμημα, ενταγμένο αρμονικά στην πλατεία μας.Ο προϋπολογι-

σμός του έργουφτάνει τα 720.000ευρω και στόχος εί-ναι το έργο να έχειολοκληρωθεί στατέλη του επόμενουχρόνου.Εκτός από τις

πολλές ουσιαστικέςκαι ριζικές παρεμ-βάσεις για τη δια-μόρφωση του υ-πάρχοντος κτιρίου,προβλέπονται καικατασκευές προε-κτάσεων και χρήσι-μων λειτουργικώνχώρων, όπως κοι-νόχρηστοι βοηθητι-κοί χώροι, δημοτικές τουαλέτες κλπ. Θα δημιουργηθεί έτσι ένα σύγχρονο κτιριακόσύνολο, που θα μπορεί να αξιοποιηθεί για πολλαπλές χρήσεις, συμβάλλοντας ενερ-γά στην περαιτέρω ανάπτυξη του Ελληνικού αλλά και του Δήμου μας γενικότερα.

ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

Ένα ακόμη κόσμημα αποκτά το χωριό μαςΈνα ακόμη κόσμημα αποκτά το χωριό μαςΈνα ακόμη κόσμημα αποκτά το χωριό μαςΈνα ακόμη κόσμημα αποκτά το χωριό μαςΈνα ακόμη κόσμημα αποκτά το χωριό μας

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που τις περισσότερες ημέρες του, όλοι εμείς που έχουμε φύγει από το χωριό μας έχουμε προγραμματίσει νατις περνάμε εκεί. Ιδιαίτερα το τελευταίο 15νθήμερο. Είναι οι ημέρες

που τις έχουμε συνδυάσει με τις καλλίτερες παιδικές μας αναμνήσεις. Τις ημέ-ρες που το χωριό μας είχε την Γιορτή του! Το πανηγύρι μας! Το πανηγύρι πουόλοι μας με λαχτάρα και χαρά πάντα περιμέναμε. Ήταν οι ημέρες που περιμέ-

ναμε με λαχτάρανα έρθει κάποιοςπολύ δικός μας.Αδελφός, συμμα-θητής, γείτονας,από τα «ξένα» ό-που είχε αναγκα-σθεί λόγω τηςφτώχειας να «με-τ α ν α σ τ ε ύ σ ε ι »προς ανεύρεσηδουλειάς.Πάντα αυτήν

την περίοδο τοχωριό μας έσφυζεαπό ζωή. Η πλα-τεία και τα μαγα-ζιά ήταν ασφυκτι-κά γεμάτα. Οι γει-τονιές βούιζαν α-πό τις φωνές των

παιδιών. Όλα τα σπίτια ήταν ανοικτά και γεμάτα. Ευχάριστες νοσταλγικές ανα-μνήσεις! Μα πιο πολύ ευχάριστη και νοσταλγική αλλά και βαθύτερα χαραγ-μένη στην μνήμη μας ήταν η προσμονή, η προετοιμασία και τέλος η άφιξητου Συλλόγου την παραμονή του πανηγυριού από την Αθήνα. Ε λοιπόν και σή-μερα εν έτει 2008 ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι μόνιμοι κάτοικοι τουχωριού μας με την ίδια λαχτάρα περιμένουν τους δικούς τους. Συγγενείς, φί-λους, συμπατριώτες για να βρεθούν λίγες μέρες μαζί τους! Να θυμηθούν, νααναπολήσουν και να ζήσουν τα παλιά!Έτσι και και τον

Αύγουστο που πέ-ρασε η όμορφη καιανακαινισμένη πλα-τεία μας με τα πα-νέμορφα μαγαζιάτης όπως κάθε χρό-νο έσφυζε από ζω-ή. Οι γειτονιές μας,τα Μπαρμπαλιέικα,τα Μεσιανέικα, ταΔασκαλέικα, το Νιο-χώρι, τα Κονιαρέικαβούιζαν από τις φω-νές των παιδιών αλ-λά και των μεγάλων. Όλα τα σπίτια ήταν ανοικτά και γεμάτα. Ο Σύλλογος όπωςπάντα μέχρι σήμερα ήταν και εφέτος παρόν. Είχε προγραμματίσει, προετοιμά-σει και πραγματοποιήσει αρκετές εκδηλώσεις.Την Παρασκευή το βράδυ στις 22 Αυγούστου σε μιά λαϊκή βραδυά είχε προ-

σκαλέσει την λαϊκή κομπανία του Σταθέα από την Καλαμάτα. Στην πλατειά τουχωριού έγινε γλέντι τρικούβερτο μέχρι πρωϊας. Το κέφι, ο χορός και το γλέντιήταν τέτοιο που όμοιό του όπως λένε δεν έχει ξαναγίνει. Εγώ τουλάχιστονδεν άκουσα ούτε έναν να γκριάξει αλλά αντίθετα και οι πλέoν απαιτητικοί συ-μπατριώτες μας μου μιλούσαν με ενθουσιασμό, ικανοποίηση και επαινετικά γιααυτήν την εκδήλωση του Συλλόγου.Την Τετάρτη το βράδυ στις 27 Αυγούστου ο γνωστός Καραγκιοζοπαίχτης

Σπυρόπουλος στο Θεατράκι της Πλατείας προσέφερε μια ευχάριστη βραδυά

ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ

ΤΑ... ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΑΜΕ!ΤΑ... ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΑΜΕ!ΤΑ... ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΑΜΕ!ΤΑ... ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΑΜΕ!ΤΑ... ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΑΜΕ!Αγαπητοί Συμπατριώτες,

Πέρασαν τρία χρόνια από τότε που το Δ.Σ. μας ανέθεσε την ευθύνη γιάτην συνέχιση της έκδοσης της εφημερίδας μας. Τα συναισθήματα τότε ήτανανάμεικτα. Τιμή, φόβος, αμηχανία, δέος, χαρά! Τι δουλειά είχαμε εμείς με μίατόσο σοβαρή υπόθεση. Δεν είχαμε καμία σχέση με αυτό το αντικείμενο! Ούτεδημοσιογράφοι, ούτε λόγιοι, ούτε φιλόλογοι, ούτε συγγραφείς, ούτε τυπογρά-φοι είμαστε. Καμία σχέση με όλα αυτά. Δεν είχαμε δει ούτε σε ντοκιμαντέρπως γίνεται κάτι τέτοιο. Όμως από όλα τα συναισθήματα κυριάρχησε αυτότου χρέους και της ευθύνης απέναντι στο Σύλλογο και κυρίως απέναντιστους 1200 περίπου παραλήπτες της εφημερίδας μας. Έτσι λοιπόν δεχθήκα-με αυτήν την βαρειά και “επικίνδυνη” για εμάς ευθύνη! Εμείς οι άσχετοι!Και ξεκινήσαμε δειλά-δειλά το πρώτο φύλλο. Στην συνέχεια τα υπόλοιπα.Χωρίς καμία διακοπή! Και τα ανεβάσαμε στο Διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα μας!Αρχικά επιλεγμένα άρθρα στο www.eliniko.com.gr. Ύστερα ολόκληρη τηνεφημερίδα στον δικό μας τόπο www.ellinikon.gr Το αποτέλεσμα θα το κρί-νετε εσείς! Εμείς το μόνο που κάναμε, ήταν να βάζουμε μπροστά κάθε φοράπου ήταν να ετοιμασθεί ένα φύλλο, αυτά που είπαμε προηγουμένως! Την ευ-θύνη και το χρέος που είχαμε σαν πατριώτες και σαν μέλη του Δ.Σ. του Συλ-λόγου, απέναντι σε όλους εσάς, που ξέρουμε με πόση χαρά και ανυπομονησίαπεριμένετε κάθε φορά αυτόν συνεπή σύνδεσμό μας με τον “τόπο τον δικόμας”. Την εφημερίδα μας! Θέλουμε να σας ζητήσουμε συγγνώμη για τα λάθημας, τις παραλείψεις μας και να σας ευχαριστήσουμε για την κατανόησή σας,για την ενθάρρυνσή σας, για την στήριξή σας, για τα καλά σας λόγια πουκατ΄ ιδίαν ακούγαμε. Χωρίς εσάς δεν θα τα καταφέρναμε! Χωρίς εσάς δεν θαείχαμε την τιμή και την ευτυχία να ετοιμάσουμε και να εκδώσουμε το 100οφύλλο! Χωρίς εσάς και την στήριξή σας δεν θα είχαμε την χαρά και την ευ-τυχία να ετοιμάσουμε και να σας κάνουμε αυτήν την ευχάριστη (είμαστε σί-γουροι για αυτό) ΕΚΠΛΗΞΗ! Την Ανατύπωση του πρώτου φύλλου πουσίγουρα όλοι μας θέλουμε να το έχουμε στην συλλογή μας!

Με βαθειά εκτίμηση και Σεβασμό

Η Συντακτική Επιτροπή

Συνέχεια στη σελίδα 5

Εσπερινός

Οι βραβευθέντες

/2

R

G

K

2

R

G

K

2

R

G

K

2

R

G

K

2

Για την ενημέρωση των κοινωνικών επικοινωνήστε με την Ελένη Τσαμπήστα τηλ. 210-86.55.795 και 697-7413229

ΚΚΚΚΚΟΙΝΩΝΙΚΑΟΙΝΩΝΙΚΑΟΙΝΩΝΙΚΑΟΙΝΩΝΙΚΑΟΙΝΩΝΙΚΑ

Ιδιοκτησία:ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΞ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ«Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ»

Διευθυντήςσύμφωνα με το νόμο:

ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΑΝΙΩΤΗΣ

Υπεύθυνος Σύνταξης:ΕΥΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Συντακτική Επιτροπή:ΠΑΝ. ΑΪΒΑΛΗΣΒΑΣ. ΤΑΛΟΥΜΗΣ

Υπεύθυνος Οικονομικού:ΜΑΡ.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Καλλιτεχνική επιμέλεια &Υπεύθυνος τυπογραφείου:ΑΦΟΙ ΖΟΥΜΠΟΥΛΗ Ο.Ε.Γερανίου 7 - 2ος όροφοςΤηλ. - Fax: 210-5238107

E-mail: costaszl@yahoo.gr

Τα ενυπόγραφα άρθραεκφράζουν τις θέσειςκαι τις απόψεις

των υπογραφόντων

ΚΑΦΕ-ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΝ

«ΤΟ ΚΕΦΙ»ΣΜΥΡΛΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

Ελληνικό Αρκαδίας - Τηλ. 27910-31425

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΔΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΌποιος πατριώτης παραχωρήσει τη μάντρα του κήπου του, του

αγρού του, του χωραφιού του που εφάπτεται σε εσωτερικό κοινο-τικό δρόμο του χώρου του, με σκοπό τη διαπλάτυνσή του και τηδιευκόλυνση της ροής των τροχοφόρων, ο σύλλογος αναλαμβάνειμε δικά του έξοδα την αποκατάστασή της. Σε περίπτωση ύπαρξηςπερισσοτέρων της μιας εφαπτόμενης ιδιοκτησίας στον κοινοτικόδρόμο, καλό είναι να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ των όμορων ι-διοκτησιών για το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Όπως όλοιγνωρίζουμε οι παλιές μάντρες έχουν αρκετό πλάτος, επομένως ηπαραχώρηση υπέρ του δρόμου της μάντρας μέχρι ½ m (μισό μέ-τρο) και διατήρηση υπέρ του ιδιοκτήτη του εσωτερικού χείλουςτης μάντρας δεν επηρεάζει σημαντικά τον ωφέλιμο χώρο του κή-που, του αγρού, του χωραφιού.Αγαπητοί πατριώτες αναμένουμε τη συμμετοχή σας σε αυτό το

πρόγραμμα, επικοινωνώντας με κάποιο από τα μέλη του Δ.Σ. καιελπίζουμε σύντομα να αρχίσει να ομορφαίνει το χωριό μας στο ε-σωτερικό του, γιατί εκτός από το κέντρο και την πλατεία χρήζουνανάπλασης και οι εσωτερικοί δρόμοι. Το Δ.Σ.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΗΣΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ

ΠΡΟΪΟΝΤΑΑπό 100% πρόβειο και γίδινο γάλα

Ποιότητα Α΄ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ

τηλ. 27910-31054 - Κιν.: 6937 454968

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣΤο μέλος του Δ.Σ. του

συλλόγου μας Ηλία Καλομοίρηκαι η σύζυγός του Βούλα στίς4/9/2008 απέκτησαν το πρώτοτους παιδί, το οποίο είναι κορί-τσι.

Ο Ηλίας Καλλιανιώτηςτου Κων/νου και η σύζυγόςτου Ειρήνη απέκτησαν αγόριστις 30/7/08.

Ο Ιωάννης Καλλιανιώτηςτου Κων/νου και η σύζυγόςτου Λίτσα απέκτησαν κόρηστις 15/09/08.Συγχαρητήρια από το Δ.Σ.

ΒΑΠΤΙΣΕΙΣO Γούλας Λεωνίδας και η Χα-

τζηθεοδώρου Ειρήνη βάπτι-σαν το Σεπτέμβριο την κόρηπου είχαν αποκτήσει στις 26/10/2007.

Στις 26 Αυγούστου στοναό της Καρβουναρέϊκης Πα-ναγιάς, ο Δημήτρης Βασ. Δρού-λιας και η σύζυγός του Μαρίαβάπτισαν το κοριτσάκι τουςκαι το ονόμασαν Ιωάννα.Ακολούθησε τρικούβερτο

γλέντι στον ίδιο χώρο.Ο Βασίλης Ιω. Κουρου-

νιώτης και η σύζυγός του Κα-τερίνα βάφτισαν το κοριτσάκιτους και το ονόμασανEλευθερία.Το Δ.Σ. τους εύχεται καλο-

φώτιστα και καλότυχα.

ΓΑΜΟΙΠαρουσία πλήθους συγγε-

νών και φίλων έγινε ο γάμοςτου Ηλία Λεων. Ανδριανού με-τά της Αφροδίτης Κ. Χριστο-δούλου στον μητροπολιτικόναό Άγιο Αχίλλειο της Λάρι-σας. Η γαμήλια δεξίωση και τοκαθιερωμένο γλέντι εδόθηκεστις υπερπολυτελείς αίθουσεςτου ξενοδοχείου ΙμπέριαλΓκρεκοτέλ της πόλης.

ΘΑΝΑΤΟΙΑπεβίωσε στην Βοστόνη ό-

που και ετάφη η Άννα Βαλασο-πούλου πλήρης ημερών, σεηλικία 100 ετών. Η μεταστάσαήταν η κόρη της ΜαριγούλαΓεωργαντά και αδερφή τουΓιάννη του “Ίτσουλα” καιτου Μήτσιου του καφετζή κα-θώς και της Όλγας, του Γιώρ-γου και της Μαρίκας Μπέλλα.Από 20 ετών περίπου μετέβηστην Αμερική όπου έζησε όλατης τα χρόνια. Παντρεύτηκετον πατριώτη μας Χρήστο Βα-λασόπουλο και απέκτησε 3 παι-διά, 7 εγγόνια και 10 δισέγγο-να. Δεν ξεχνούσε ποτά την

Έμεινα εκεί…. Να κοιτάζω ταπεριστέρια. Πρώτη φορά έβλε-πα τόσα περιστέρια να φτερου-γίζουν και να συνοδεύουν ένανεκρό στην τελευταία του κα-τοικία. Μου φαίνονταν σαν άγ-γελοι, σαν ψυχές που φτε-ρούγιζαν. Μάλιστα, μου πέρα-σε άθελά μου η σκέψη μήπωςκάποιο ήταν η ψυχή της. Έμει-να εκεί μαζί με την ανιψιά μουτην Όλγα ενώ ο κόσμος είχεφύγει. Βάλαμε δυο κεράκιαστο χώμα μα τα περιστέρια μετις φτερούγες τους τα έσβη-σαν , δεν το έχω ξαναδεί αυτό.Τέτοιες στιγμές το βάθος τηςψυχής μας συγκλονίζεται, μαςμεταφέρει αλλού στα παιδικάμας χρόνια, τα τρυφερά, πουβλέπαμε με τόση γλύκα αυ-τούς τους ανθρώπους.Δεν μπορώ… δεν μπορώ

τους ανθρώπους σαν την Ειρή-νη, που το πρόσωπό τους φω-τιζόταν από ένα χαμόγελο, νασκεφτώ στενοχωρημένους, με-λαγχολικούς και το χειρότερονεκρούς!

Εκείνες τις ελάχιστες στιγ-μές με τα δυο κεριά… και με τατόσα περιστέρια να φτερουγί-ζουν ακριβώς πάνω στο μνή-μα… πόσες αναμνήσεις δεν ξε-τυλίχτηκαν μέσα μου! Τονμπάρμπα-Γιώργη, την θείαΓιώργαινα, τα καλοκαίρια πουπερίμενα να έρθουν, να μαζευ-τούν τα παιδιά τους, τα χαμό-γελά τους, την ζεστή τους συ-ντροφιά.Την κούνια που έδενε ο

μπάρμπα Γιώργης στην μουριάτης αυλής του για εμάς τα παι-διά. Την τηλεόραση που έβαζεστο παράθυρο, μάλιστα όταν έ-φευγε από το σπίτι για να βλέ-πουν ποδόσφαιρο όλα τα παι-διά του χωριού που επιθυ-μούσαν. Στιγμές όμορφες πουέζησα και άλλες που έζησα μέ-σα από τις διηγήσεις της γλυ-κιάς μου της γιαγιάς της Μαρι-γούλας. Ωραίες μορφές αν-θρώπων καλόκαρδων …. Έναςκόσμος ολόκληρος εκείνη ηαυλή!Έκλεισα τα μάτια και μπο-

ρούσα ακόμα να ακούσω.. ω ε-κείνο το κελαριστό χαμόγελοτης Ξακουστής! Και η μορφήτης Ειρήνης εκεί στην σκέψημου , μόνο που την αντίκριζεςσου έδινε μια χαρά, ακόμα καιόταν ήσουν λυπημένη. Καιτώρα ήταν εκεί στο μνήμα….Όχι, όχι μάλλον ψηλά ήτανε ε-κεί .. εκεί.. με τα περιστέρια!

Μαριγούλα Βασιλοπούλου

Ελλάδα και τους δικούς τηςκαι από καιρού εις καιρόν τουςεπισκέπτοντο. Τα παιδιά τηςκαι τα εγγόνια της, αν και γεν-νήθηκαν και ζούνε στην Βο-στόνη, ομιλούν απταίστως τηνελληνική γλώσσα , γνωρίζουντα ήθη και τα έθιμα μας, χορεύ-ουν πάρα πολλούς παραδοσια-κούς χορούς και τηρούν άσβε-στους τους δεσμούς τους μετην πατρίδα, την οποία επισκέ-πτονται συχνά. Αυτό είναι τοέργο της μητέρας και της για-γιάς τους Άννας, η οποία μετέ-δωσε το ελληνικό πνεύμα σταπαιδιά της, στα εγγόνια και σταδισέγγονα. Ευχόμαστε να ζή-σουν να την θυμούνται και ναπάρουν τα χρόνια της. Υπήρξεμια αξιόλογη Ελληνίδα μάνα,μια Ελληνίδα που είχε κλείσειστην καρδιά της την Ελλάδα.Αγαπητή θείαΚαλό ταξίδι

Τα ανίψια σου εδώστην Ελλάδα

• Απεβίωσε στον Καναδά ηΒασιλική Σπηλιοπούλου τουΕπαμεινώνδα, σύζυγος του συ-μπατριώτη μας Ανδρέα Ιωάν-νου Ανδριανού.

• Απεβίωσε στην Αθήνα ησυμπατριώτισσά μας ΕιρήνηΚόνιαρη του Γεωργίου και ηκηδεία της έγινε στο νεκροτα-φείο του Βύρωνα σις 26/7/2008.Το Δ.Σ. αντί στεφάνου, κατέ-

θεσε χρηματικό ποσό στην Α-ντικαρκινική Εταιρεία.

• Επίσης ο Σύλλογος, στημνήμη της Σταυρούλας Δ. Αϊ-βαλή κατέθεσε χρηματικό ποσόστο Χαμόγελο του Παιδιού.

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ 2009Μαρινέλα Κόνιαρη του

Αργύρη στο τμήμα Διδακτικήςτης τεχνολογίας και ψηφιακώνσυστημάτων, ΠανεπιστήμιοΠειραιά.

Χάρης Μαλαράκος τουΓιώργου στο τμήμα Στατιστι-κής και ασφαλιστικής επιστή-μης, Πανεπιστήμιο Πειραιά.

Στεφανία Κουρουνιώτητου Χρήστου στην Παιδαγωγι-κή σχολήτου Παν/μίου Πα-τρών.

Ανδριάνα Μπατάλη τουΔιονυσίου στο τμήμα Πληρο-φορικής και Μ.ΜΕ. του ΤΕΙΠάτρας (Πύργος).

Γιάννης Καμαριανός τουΓιώργου στο τμήμα Νοσηλευ-τικής Α.Ε.Ι. Αθήνας.

Δημήτρης Καλλιανιώτηςτου Κώστα στο τμήμα Πληρο-φορικής και Μ.Μ.Ε. του ΤΕΙΠάτρας (Πύργος).

Δημήτρης Ανδριανός του

Στη μνήμη της θείαςΕιρήνης Κόνιαρη

Αργύρη στη Σχολή Ηλεκτρο-λογίας του ΤΕΙ Πάτρας.

Αδαμαντία Κοκκινάκουτου Νίκου στη Σχολή Φυσιοθε-ραπείας του ΤΕΙ Πάτρας.

Ελένη Στέφου του Βασι-λείου (εγγονή Ντίνας Καπονι-κολού) στο τμήμα Τμήμα φιλο-λογίας του Παν/μίου Πατρών.

Η Σταυρούλα Γεωργαντάτου Χαραλάμπους, εγγονή τουΙωάννη (Ίτσουλα) πέρασεστην Νοσηλευτική Αθηνών.

Ο Ευάγ. Γεώρ. Ανδριανός(εγγονός του Βαγγέλη Ανδρια-νού) επέτυχε και εισήχθει στοχημικό τμήμα του Πανεπιστη-μίου Αθηνών.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟΣΥΛΛΟΓΟ

Οι κάτωθι χωριανοί μας προ-σέφεραν στο Σύλλογο τα εξήςποσά:Ανδριανός Ιω. Γεώργιος 25Ανδριανός Γ. Ιωάννης 25Κρεμπενιού - ΑνδριανούΣταυρούλα 25Καμπερογιάννη - ΑνδριανούΕρασμία 25Ταλούμης Ιω. Κων/νος 100Γεωργαντά Γεωργίακαι Μαρία 50Ταλούμη Ανδ. Βούλα 20Σοφία Πτωχού 20Ιωάννα (Γιαννούλα)Δρούλια 20

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣΥΠΕΡ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑΑνώνυμος προσέφερε 1000f

για τις ανάγκες του Ιερού Να-ού Προφήτου Ηλία.Αθανάσιος, Σωκράτης και

Γιώργος Κόνιαρης αντί στεφά-νου στην μνήμη της ΕιρήνηςΚόνιαρη, προσέφεραν 200f γιατις ανάγκες του Ιερού ΝαούΠροφήτου Ηλία.Το εκκλησιαστικό συμβού-

λιο τους ευχαριστεί θερμά.

Παρακαλείται η Τα-λούμη Κων/να του Ιωάν-νη (του Θόδωρου) η ο-ποία πέτυχε στο τμήμαΑ.Σ.ΠΑΙ.ΤΕ. της ΣχολήςΣΕΛΕΤΕ και βραβεύτηκετον Αύγουστο, να επι-κοινωνήσει με οποιοδή-ποτε μέλος του Συλλό-γου για να παραλάβειτην πλακέτα της.

ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Με απόφαση του Δ.Σ. τουΣυλλόγου, ανανεώθηκε το εισι-τήριο διαρκείας του Συλλόγουγια τους εντός έδρας αγώνεςτου Αστέρα Τρίπολης. Είναι στηδιάθεση οποιουδήποτε πα-τριώτη μπορεί να το χρησιμο-ποίησει και για την παραλαβήτου να επικοινωνήσει με τονΓιώργο Σταθόπουλο στο τηλ.6947-151542.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΑΜΕΙΟΥΛογαριασμός κινήσεως 33.093,96Μετρητά 3.071,69Αμερική 3.810,82Ξενώνας 1.089,10ΣΥΝΟΛΟΣΥΝΟΛΟΣΥΝΟΛΟΣΥΝΟΛΟΣΥΝΟΛΟ 41.065,5741.065,5741.065,5741.065,5741.065,57

ΔΙΟΡΘΩΣΗΣτο προηγούμενο φύλλο

και στην επιστολή του Ιω-άννη Αναγνωστόπουλου μετίτλο “Αν ήμουν πρόε-δρος”, αναφέρθηκε ωςΕυεργέτης ο ΚωνσταντίνοςΚόνιαρης αντί του ορθούΠαναγιώτης Κόνιαρης.

/3/3

YΠΕΝΘΥΜΙΣΗΠαρακαλούνται όλοι οι

πατριώτες να αναφέρουνοποιοδήποτε, ευχάριστοή δυσάρεστο, κοινωνικόγεγονός γνωρίζουν, σεοποιδήποτε από τα μέλητου Δ.Σ., με σκοπό τη δη-μοσίευσή του στην εφη-μερίδα.Έχουν εκφραστεί κατά

καιρούς παράπονα γιαπαραλείψεις γεγονότων,για τα οποία όμως ο υ-πεύθυνος της στήλης δενείχε ενημερωθεί. Τηλ. 27910-31009

Αθήνα 28/08/2008Πέρασαν από τότε 17 ολό-

κληρα χρόνια. Ήταν έναπρωινό, θυμάμαι, σαν αν ή-ταν χθες, που στην οδό Αθη-νάς συνάντησα τον Λεωνίδατον Ανδριανό. Τι ευτυχήςσυνάντηση μου είπε. Σε ήθε-λα. Άρχισε να μου εκθέτεικάποιες σκέψεις του. Μουεξήγησε ότι σαν πρόεδροςτου συλλόγου του χωριούμας, προγραμμάτιζε ναεκδώσει μια εφημερίδα. Έναέντυπο που θα είχε σκοπό ναενημερώσει τους πατριώτεςγια ό,τι συμβαίνει στο χωριόμας. Με παρεκάλεσε, μάλι-στα, να γράψω κι εγώ κάτι.Τον ευχαρίστησα για την τι-μή που μου έκανε.

Την σκέψη του Λεωνίδατην βρήκα χρήσιμη καιπρωτοποριακή.Η εφημερίδα από τότε εκ-

δίδεται ανελλιπώς κατά τα-κτικά διαστήματα καιβελτιούμενη συνεχώς. Τοέργο που προσφέρει είναιαρκετά σοβαρό. Σήμερα,μάλιστα, που η ζωή με τουςγρήγορους ρυθμούς της μαςστερεί την συχνή επικοινω-νία με πατριώτες και φίλους,η εφημερίδα κρατά ζωντανήτην σχέση μας με τον τόποπου γεννηθήκαμε και έχου-με εναποθέσει τα ωραιότεραβιώματα και τις αναμνήσειςμας.Εδώ ας μου επιτραπεί να

τονίσω την ιδιαίτερη σημα-

σία της εφημερίδας για τουςπατριώτες που βρίσκονται ε-κτός συνόρων. Αυτοί που α-ποτελούν το καλύτερο κομ-μάτι της Ελλάδας. Είναι δί-αυλος επικοινωνίας με τηνΠατρίδα.Κλείνοντας, επιτρέψτε

μου να συγχαρώ και να ευ-χαριστήσω από καρδιάς, ό-σους εργάζονται για αυτήντην εφημερίδα και μας δί-νουν την χαρά της επι-κοινωνίας.Δεν ξεχνώ ότι πρωτεργά-

της αυτής της ιδέας και τηςυλοποιήσεώς της υπήρξε οΛεωνίδας, ο οποίος μάλισταανελλιπώς και μέχρι σήμεραείναι από τους πλέον τακτι-κούς συνεργάτες που με ταγραφόμενά του αναμοχλεύειτις αναμνήσεις μας, αλλάκαι εμβαθύνει σε σύγχροναθέματα , πρόβλημα, τονίζο-ντας στους αναγνώστες γιατην πορεία της ζωής μας.Εύχομαι η εφημερίδα του

χωριού μας , που είναι κρί-κος σύνδεσης με την ιδιαίτε-ρή μας Πατρίδα, να εξακο-λουθήσει να εκδίδεται γιαπολλά πολλά ακόμη χρόνια.

Μετά τιμήςΒούλα Βαλαχά – Μωραΐτη

Η εφημερίδα μαςΈχουν περάσει 17 περί-

που χρόνια που από τότεπου ο κ. Λεωνίδας Ανδρια-νός , ως πρόεδρος του συλλό-γου μας, συνέλαβε την ιδέα ,όπως ο σύλλογος μας απο-χτήσει ένα έντυπο επικοινω-νίας μεταξύ των συμπατριω-τών που είναι διασπαρμένοιανά τα πέρατα της γης, γιατην πρόοδο, για την ζωή καιτην κίνηση που σημειώνε-ται στο χωριό μας και για ό-λους τους συμπατριώτεςμας.Στην αρχή διατυπώθηκαν

αντίθετες γνώμες με την δι-καιολογία ότι θα βρεθούνσυμπολίτες που θα θελή-σουν να πολιτικολογήσουνή να διατυπώνουν εκφρά-σεις και γνώμες που πιθανόννα δημιουργούν παρεξηγή-σεις και αντιθέσεις.Όμως, ο Λεωνίδας παρου-

σίασε την ιδέα του στο Συμ-βούλιο και έγινε ομόφωναδεκτή, ως ωφέλιμη η θέσπι-ση της εκθέσεως μιας εφημε-ρίδας υπό του τίτλου ΝΕΑτου ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.Από τότε χωρίς καμία διέ-

νεξη και χωρίς καμία παρε-

Επιστολές

πατριωτών Για τα 100 φύλλα της εφημερίδας

Mε την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 100 φύλλων της εφημερίδας μας, έπειτα από 17 χρόνιασυνεχούς κυκλοφορίας, αρκετοί συγχωριανοί

μας απέστειλαν επιστολές σχετικές με το σημαντικό αυτόγεγονός, τις οποίες και δημοσιεύουμε:

ξήγηση και παρεκτροπή η ε-φημερίδας μας λειτουργεί μεάψογο τρόπο και σήμερα ε-κτυπώνει εκατοστό φύλλοκαι στέλνεται χωρίς κερδο-σκοπικό χαρακτήρα στα πέ-ρατα της γης, στην Αμερική,στον Καναδά, στην Αυστρα-λία, στην Μαγαδασκάρη καισε όλη την Ελληνική επι-κράτεια, όπου διαβιούν συ-μπατριώτες , όπου χάρις τηνεφημερίδα ενημερώνονται,επικοινωνούν και διατη-ρούν άρρηκτους τους συνδε-τικούς κρίκους με όλουςτους συμπατριώτες και γενι-κότερα με την Ελλάδα μας.Εμείς της διασποράς του ε-

ξωτερικού και εσωτερικούμε χαρά , αχόρταγα διαβά-ζουμε και ξαναδιαβάζουμε ό-σα κάθε φορά γράφονται.Την αγκαλιάσαμε και πο-

λύ την αγαπήσαμε. Επ’ ευ-καιρία της εκτύπωσης του ε-κατοστού φύλλου εύχομαιόπως εκτυπωθεί και το χι-λιοστό.Στον Λεωνίδα εκφράζω τις

προσωπικές μου ευχαριστίεςγια την διορατικότητά του.

Με πατριωτικούςχαιρετισμούς

Γιάννης ΑναγνωστόπουλοςΕίναι αξίωμα να φροντί-

ζουν οι άνθρωποι να αφή-νουν ίχνη διαβάσεως αγαθά.Γραμμένα τα παραπάνω

καθ’ υπαγόρευση.

ΓΙΑ ΤΑ 100 ΦΥΛΛΑΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΑΣΠέρασαν δεκαεπτά χρόνια

από τότε που πήρα στα χέριαμου το πρώτο φύλλο της ε-φημερίδας Τα νέα του Ελ-ληνικού “του τόπου του δι-κού μου”. Η χαρά και η συ-γκίνηση μου ήταν μεγάλη.Μέσα από την εφημερίδα α-γάπησα περισσότερο τον τό-πο μου, ξαναβρήκα τα παιδι-

κά μου χρόνια, ξανασυνά-ντησα τους δασκάλους μουκαι τους συμμαθητές μουκαι έμαθα τόσα πολλά για τοόμορφο χωριό μας και τουςανθρώπους του.Σήμερα λοιπόν με το εκα-

τοστό φύλλο της αγαπημέ-νης μας εφημερίδας, θέλω ναδώσω: συγχαρητήρια στουςανθρώπους που την δη-μιούργησαν με τόσο κόποκαι αγάπη και ιδιαίτεραστον Λεωνίδα Ανδριανό πουήταν ο πρωτεργάτης και ηψυχή στο ξεκίνημα της. Ε-πίσης συγχαρητήρια σε αυ-τούς που πήραν την σκυτά-λη, με την παράκληση να α-ναφέρονται περισσότερο σενέα “του τόπου του δικούμου”.Εύχομαι να την συνεχί-

σουν τα παιδιά μας με το ίδιοενδιαφέρον και αγάπη.

Χρυσούλα Τόμπρου -Σταματογιαννοπούλου

H εφημερίδα του χωριούμας “Τα ΝΕΑ του ΕΛΛΗΝΙ-ΚΟΥ” έγινε 17χρονη και100φυλλη. Ήταν αποτέλε-σμα της φαντασίας και τηςτόλμης των πρωτεργατώντης εποχής εκείνης παρόλοπου υπήρχαν ορισμένες κα-λοπροαίρετες αμφισβητή-σεις ως προς την επιτυχίατου πειράματος, το οποίο ε-θεωρήθει ακατόρθωτο και α-ναποτελεσματικό.Και όμως, η επιμονή και η

προσεκτική ενέργεια έδειξεότι πολλά μπορούν να γί-νουν πραγματικότητα. Γιατους μεγάλους είναι αναπό-ληση των αναμνήσεων, γιατους μικρότερους εικόναμιας εποχής που δεν έζησαν.Σήμερα, ας ευχηθούμε νασυνεχίσει ομαλά την πορείατης και από 100φυλλη ναγίνει και 100χρονη.

ΕΥΑΓ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Έμπροσθεν του Καθολικού της Μονής ο Γέροντας π. Νικόδημοςμε τον Δήμαρχο Τρικολώνων Γ. Μπαρούτσα

ÐÁÍÇÃÕÑÉÓÅ ÔÏ ÌÏÍÁÓÔÇÑÉÐÁÍÇÃÕÑÉÓÅ ÔÏ ÌÏÍÁÓÔÇÑÉÐÁÍÇÃÕÑÉÓÅ ÔÏ ÌÏÍÁÓÔÇÑÉÐÁÍÇÃÕÑÉÓÅ ÔÏ ÌÏÍÁÓÔÇÑÉÐÁÍÇÃÕÑÉÓÅ ÔÏ ÌÏÍÁÓÔÇÑÉÔÏÕ ×ÙÑÉÏÕ ÌÁÓÔÏÕ ×ÙÑÉÏÕ ÌÁÓÔÏÕ ×ÙÑÉÏÕ ÌÁÓÔÏÕ ×ÙÑÉÏÕ ÌÁÓÔÏÕ ×ÙÑÉÏÕ ÌÁÓ

Ç ÉåñÜ ÌïíÞ Áãßïõ ÍéêïäÞìïõ Ôïõ ÁãéïñåßôïõÇ ÉåñÜ ÌïíÞ Áãßïõ ÍéêïäÞìïõ Ôïõ ÁãéïñåßôïõÇ ÉåñÜ ÌïíÞ Áãßïõ ÍéêïäÞìïõ Ôïõ ÁãéïñåßôïõÇ ÉåñÜ ÌïíÞ Áãßïõ ÍéêïäÞìïõ Ôïõ ÁãéïñåßôïõÇ ÉåñÜ ÌïíÞ Áãßïõ ÍéêïäÞìïõ Ôïõ Áãéïñåßôïõ

ΤΤΤΤΤην Κυριακή στις 27 Ιουλίου γιόρτασε πανηγυρικά η πανέμορφη Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στο χωριόμας. Το βράδυ της παραμονής έγινε εσπερινός χοροστατού-

ντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας τωνΓ.Ο.Χ. (Παλαιοημερολογιτών) κ. Χρυσοστόμου.κ. Χρυσοστόμου.κ. Χρυσοστόμου.κ. Χρυσοστόμου.κ. Χρυσοστόμου. Ανήμερα ετελέσθειΘεία Λειτουργία επίσης χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητρο-πολίτου κ. Χρυσοστόμου βοηθουμένου από πολλούς Ιερείς. Στο τέ-λος έγιναν αρτοκλασίες. Παρευρίσκοντο πάρα πολλοί προσκυνητές

από το χωριό μας, από την Αττική αλλά και από όλη την Πελοπόννησοκαι παρακολούθησαν τις Ιερές Ακολουθίες οι οποίες έγιναν με το Βυ-ζαντινό τυπικό το οποίο τηρείται πιστά στην Ιερά Μονή. Οι ιερές Τε-λετές έγινα στο Καθολικό της Ι. Μονής στο Καθολικό της Μονής ό-που τιμάται ο Άγιος Νικόδημος Άγιος Νικόδημος Άγιος Νικόδημος Άγιος Νικόδημος Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης Ο αγαπητός και σεβα-στός σε όλους μας συμπατριώτης πατήρ Αντώνιος ΓεωργαντάςΑντώνιος ΓεωργαντάςΑντώνιος ΓεωργαντάςΑντώνιος ΓεωργαντάςΑντώνιος Γεωργαντάς και οΜοναχός Νικόδημος (Χριστοδουλόπουλος),Μοναχός Νικόδημος (Χριστοδουλόπουλος),Μοναχός Νικόδημος (Χριστοδουλόπουλος),Μοναχός Νικόδημος (Χριστοδουλόπουλος),Μοναχός Νικόδημος (Χριστοδουλόπουλος), αφού προσέφεραν σ’ ό-λους τους προσκυνητές γλυκά στο τέλος παρέθεσαν πλούσιο μονα-στηριακό φαγητό και κρασί. Στην πανήγυρη παρών ήταν και ο Δήμαρ-χός μας Γιώργος Μπαρούτσας. Γιώργος Μπαρούτσας. Γιώργος Μπαρούτσας. Γιώργος Μπαρούτσας. Γιώργος Μπαρούτσας. Πληροφορηθήκαμε ότι βρίσκεται υ-πό ανέγερση στο κάτω μέρος της Ι. Μονής όμορφο παρεκκλήσι τοοποίο είναι αφιερωμένο σε 130 περίπου Νεομάρτυρες Αγίους που130 περίπου Νεομάρτυρες Αγίους που130 περίπου Νεομάρτυρες Αγίους που130 περίπου Νεομάρτυρες Αγίους που130 περίπου Νεομάρτυρες Αγίους πουμαρτύρησαν για την πιστών μαρτύρησαν για την πιστών μαρτύρησαν για την πιστών μαρτύρησαν για την πιστών μαρτύρησαν για την πιστών από την Άλωση της Κωνσταντινουπόλε-ως και ύστερα και όπως μας είπαν θα είναι ο πρώτος Ναός προς τι-μήν όλων αυτών των Αγίων της Πίστης μας. Παναγιώτης ΑϊβαλήςΠαναγιώτης ΑϊβαλήςΠαναγιώτης ΑϊβαλήςΠαναγιώτης ΑϊβαλήςΠαναγιώτης Αϊβαλής

Η ύλη του επόμενουφύλλου θα κλείσει στις

31 Οκτωβρίου 2008.Περιμένουμε έγκαιρατις συνεργασίες σας.

/4

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πατριώτη και φίλε Λεωνίδα, εσύ πουγνωρίζεις από πρώτο χέρι την ιστορία της κυκλο-φορίας της εφημερίδας μας, σήμερα που συ-μπληρώνουμε 17 χρόνια καθώς και τα 100 φύλλααπό την έκδοσή της, θα μου κάνεις μια ιστορικήαναδρομή και εξιστόρηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως και μετά χαράς Τάκη μου. Α-μέσως μετά την εκλογή μου τον Φεβρουάριο του1991, ως πρόεδρος του συλλόγου μας, ο πρώτος α-πό τους στόχους μου ήταν η έκδοση και κυκλοφορίαμια πατριωτικής εφημερίδας. Είχα βαθιά πίστη για τοθέμα αυτό αλλά και από την αγάπη μου – όπως ξέ-ρεις – στην δημοσιογραφία, είχα καλλιεργήσει μέσαμου την ιδέα αυτή και δεν έμενε παρά η πραγματο-ποίησή της.Έτσι, μετά την επιστροφή μου από το πανηγύρι

του χωριού μας τον Αύγουστο το 1991, ένα βράδυπου είχαμε συμβούλιο στο γραφείο του συλλόγουμας στην οδό Κηρυκείου στο Μοναστηράκι, έκανατην πρόταση για την έκδοση και κυκλοφορία μιας ε-φημερίδας του συλλόγου μας.Είναι αλήθεια ότι οι πατριώτες σύμβουλοι κάπου

αιφνιδιάστηκαν και το είδαν λίγο δύσκολο να γίνειαυτό το εγχείρημα, αλλά τελικά πείστηκαν και δενμπορώ να ειπώ ότι βρήκα δυσκολία. Το εδέχθηκανπαμψηφεί, μου ανάψανε το πράσινο φως, μου δώ-σανε την ευχή τους και έτσι η ιδέα αυτή προχώρησε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το Δ.Σ του συλλόγου από ποιους απο-τελείτο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, θυμάμαι ότι αντιπρόεδρος ήταν οΓιάννης Θ. Τσερώνης, γραμματέας ο Γιάννης Γ.Φουρλής, ταμίας ο Γιάννης Β. Κόνιαρης, σύμβουλοιο Γιάννης Γ. Λαγοδήμος (με τέσσερις Γιάννηδες τιπροκοπή να κάνεις), ο Ντίνος Γ. Γεωργαντάς, ο για-τρός Ηλίας Γ. Κόνιαρης, ο Ηλίας Α. Κουρουνιώτης, οΧαρ. Χριστ. Λυκογιάννης. Ο Γεωρ. Ηλ. Ανδριανόςκαι η αφεντιά σου ο Τάκης Διον. Αιβαλής, όλοι φί-λοι, και καλοί πατριώτες στους οποίους στέλνω τουςχαιρετισμούς μου και την αγάπη μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το πρώτο φύλλο πότε εκυκλοφόρησε;

ΑΠΑΝΤΗΣH:. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε τονΟκτώβριο του 1991 αφού πρώτα είχα ενημερώσεικαι ζητήσει την συμμετοχή κάποιων πατριωτών γιανα κάνω μπούγιο και να φανεί ότι η εφημερίδα μαςείχε πλατύτερη στήριξη. Από αυτούς, μόνο λίγοι α-νταποκρίθηκαν αλλά με ενθάρρυναν, και πρέπει ε-δώ να θυμίσω τιμητικά τα ονόματά τους και να τουςευχαριστήσω για ακόμα μια φορά. Ήταν οι καλές πα-τριώτισσες η Βούλα Βαλαχά – Μωραίτη, η Δήμητρα– Τούλα την λέω εγώ- Γεωρ. Παπαντωνίου, η νύφητου χωριού μας Αλέκα Δημ. Τόμπρου, καθώς και οισεβαστοί μου μπάρμπα Γιάννης Αναγνωστόπουλοςαπό την Θεσσαλονίκη. Αργότερα βέβαια, ξεθάρρε-ψαν και άλλοι, κάτι που πολύ με ευχαρίστησε, γιατίέτσι, την εφημερίδα την αγκάλιασαν και την πίστε-ψαν όλοι οι πατριώτες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα οικονομικά της εφημερίδας πώς πή-γανε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Στην αρχή, δειλά και φοβισμένα, γιααυτό και κυκλοφόρησε με τέσσερις σελίδες, αλλάείχα την βεβαιότητα ότι οι πατριώτες θα μας βοηθή-σουν, κάτι που έγινε και μάλιστα σύντομα. Οι πρώτοιπου έβαλαν το χέρι στην τσέπη ήταν ο Σάββας Γ.Κόνιαρης και ο Βας. Γεωρ. Κόνιαρης, ο Αντων. Ηλ.Ανδριανός και ο Γιάννης Ψωμόπουλος, νομίζω απότην Στεμνίτσα. ‘Ε, αυτό ήταν, σε πολύ μικρό χρονικόδιάστημα τα έσοδα της εφημερίδας υπερκάλυψαντα έξοδά της.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς την είδες, αυτή την οικονομική ε-νίσχυση των πατριωτών;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Παρ’ ότι την πίστευα και την περίμενα,πρέπει να ειπώ, ότι με ευχαρίστησε και με συγκί-νησε. Αλλά εκείνο που με ευχαρίστησε και με συγκί-νησε περισσότερο ήταν τα πρώτα συγχαρητήρια, ταπολλά συγχαρητήρια που δέχθηκα για την ιδέα αυτήγιατί τους άρεσε πολύ. Τα τηλεφωνήματα και ταπροφορικά δεν μπορώ να τα θυμάμαι ύστερα από 17χρόνια. Τα γραπτά, όμως, που είναι και καταχωρημέ-να, ήταν από την αγαπητή πατριώτισσα Χριστίνα Βα-σιλοπούλου – Μπούμη, από τον Γεωρ. Θ. Κόνιαρη α-πό την Αυστραλία, από την Ελένη Β. Δραγουμανιώ-τη από τον Καναδά, από τον Ευαγ. Ηλ. Ανδριανό, α-πό τον μπάρμπα Γιάννη Αναγνωστόπουλο, από τονφίλο Αντώνη Γ. Παπαντωνίου καθώς και ένα πολύσυγκινητικό τηλεγράφημα από τον δάσκαλο Γιάννη

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥΟ πρώην πρόεδρος του συλλόγου και δημιουργός της εφημερίδας μας μιλά στο μέλος

της συντακτικής επιτροπής, Παν. ΑϊβαλήΒ. Ταλούμη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μέχρι πότε είχες την επιμέλεια της ε-φημερίδας εσύ και ποιος σε διαδέχθηκε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ την επιμέλεια την είχα μέχρι καιτο 13ο φύλλο, δηλαδή τον Οκτώβριο του 1993, ότανέληξε η θητεία του ΔΣ και προκηρύξαμε εκλογές.Στις εκλογές αυτές εγώ δεν έβαλα υποψηφιότητακαι εξελέγη πρόεδρος ο πατριώτης Παν. Γ. Κόνια-ρης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το πρώτο φύλλο σε ποιόν ταχυδρομή-θηκε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το πρώτο φύλλο ταχυδρομήθηκε σε208 πατριώτες, όσες δηλαδή διευθύνσεις παρέλαβααπό το προηγούμενο Δ.Σ. Όταν μαθεύτηκε το νέο,ότι ο σύλλογος έβγαλε εφημερίδα, είχαμε πολλάτηλεφωνήματα, ακόμα και από την Αμερική και βέ-βαια οι αποδέκτες αυξήθηκαν για να φθάσουν σήμε-ρα, αν ξέρω καλά στους 1200

ΕΡΩΤΗΣΗ: Την κυκλοφορία της εφημερίδας πώςτην δέχτηκαν οι πατριώτες; Είχε απήχηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Την εφημερίδα οι πατριώτες την δέ-χθηκαν με μεγάλη χαρά και έκπληξη και αιφνιδιά-στηκαν από αυτή την ιδέα. Αυτό, φάνηκε κυρίως α-πό το δεύτερο φύλλο όταν πολλοί μου τηλεφώνη-σαν για να μου την ζητήσουν. Θυμάμαι, μάλιστα χα-ρακτηριστικά, ένας απομακρυσμένος πατριώτης, οδερματέμπορος Γεωρ. Τόμπρος από το Μοναστηρά-κι, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε “συγχαρητήριαΠρόεδρε, εγώ είχα ξεχάσει ότι ήμουν Μουλατσιώτηςαλλά αυτή η εφημερίδα που μου έστειλες μου τοθύμισε και ξανάγινα” και βέβαια, έπεσε και το σχετι-κό παραδάκι. Θυμάμαι ακόμα μια πατριώτισσα, η ο-ποία αστειευόμενη, μου είπε, ότι τις χρωστάω μιακατσαρόλα στιφάδο γιατί διαβάζοντας την εφημερί-δα ξεχάστηκε και έκαψε το φαΐ, και ακόμα άλλη μια,μου έλεγε, ότι όταν την λαβαίνει κάνει απεργία, “ταμουντζώνει όλα”, αφήνει τις δουλειές στην πάντακαι την διαβάζει και την ξαναδιαβάζει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι πιστεύεις ότι προσέφερε η εφημε-ρίδα στο χωριό και στους πατριώτες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προσέφερε δε απλά, εκείνο που τόνι-σε ο προηγούμενος πατριώτης. Τους θυμίζει κάθεφορά που την λαβαίνουν την ιδιαίτερη πατρίδατους, τον τόπο τον δικό τους. Τους θυμίζει τις ρίζεςτους, που μας ενώνουν και τους φέρνει σε επαφήμε όλους τους πατριώτες, αλλοδαπούς και ημεδα-πούς. Μαθαίνουν όλα τα νέα του χωριού και είναισαν να τα ζούνε. Γράφουνε και διαβάζουνε παλιές ι-στορίες για αγαπημένα πρόσωπα. Γενικά ήρθε καικάλυψε ένα κενό που υπήρχε από ιδρύσεως τουσυλλόγου μας καθώς επίσης και μια ανάγκη που έ-πρεπε να καλυφθεί, κάτι που το είχε ανάγκη ο ιστο-ρικός σύλλογος μας, έτσι όπως ακριβώς τονίζεταικαι στο μήνυμα που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τηςφύλλο. Ιδιαίτερα δε ο τίτλος τα ΝΕΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥήταν εύκολος και κλασσικός θα έλεγα, αλλά ήθελακάτι βαθύτερο, κάτι περισσότερο συναισθηματικό,κάτι που να συγκινεί τον αναγνώστη. Το πάλεψα πο-λύ για να καταλήξω στον υπότιτλο “του τόπου τουδικού μου”, κάτι που πιστεύω ότι είναι ωραίος καιπετυχημένος. Σκέψου, μόνο ότι απλοί πατριώτες αυ-τό το σχολιάσανε πολύ θετικά . Κάποιος μάλιστα, έ-λεγε ότι κρατάει την εφημερίδα στα χέρια του σαν“Μουλατσέικο ευαγγέλιο”.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αισθάνεσαι δικαιωμένος από αυτή τηνπρωτοβουλία και θα την επαναλάμβανε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βέβαια και απόλυτα. Διότι όπως βλέ-πεις και όπως ξέρεις Τάκη, η εφημερίδα μας σήμεραείναι η σημαντικότερη, αν όχι, η μόνη επικοινωνία ό-λων των πατριωτών, κάτι που όλοι το χαιρόμαστε.Το στήσιμο, η δομή της, και η ύλη της άρεσε και α-ρέσει και μάθε το και αυτό, έγινε το υπόδειγμα καιτο ερέθισμα για την έκδοση δυο άλλων εφημερίδωναπό Συλλόγους κοντινών χωριών.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Από συναισθήματα τι έχεις να πεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Από όλα έχει ο μπαξές. Και βέβαια υ-πήρχαν συναισθήματα ανάμεικτα! Και ευχάριστα καιδυσάρεστα. Όταν παλιότερα σε κάποια φάση τηςπορείας της έβλεπα κάποιοι να την κακομεταχειρίζο-νται χωρίς σεβασμό για να πλήξουν, να ειρωνευτούνκαι να συκοφαντήσουν άλλους πατριώτες, αυτό μεστενοχωρούσε και με τρέλαινε. Ιδιαίτερα δε, ότανκάποτε μου είχαν επιβάλει λογοκρισία, όσο και ναφαίνεται απίστευτο, και μου απαγόρευαν και δεν

μου δημοσίευαν κείμενά μου. Επίσης, σε κάποια άλ-λη φάση ζήτησα να αναλάβω εγώ την επιμέλεια τηςεφημερίδας και κρίθηκα ακατάλληλος. Λυπηράπράγματα αλλά έγιναν σε βάρος της λογικής και τηςπατριωσύνης. Αλλά περάσανε και αυτά.Ένιωσα, όμως, και ευχάριστα όταν επί προεδρίας

Βασίλη Ταλούμη – συγκεκριμένα όταν ανέλαβε τηνεπιμέλειά της – επανήλθε και αποκαταστάθηκε ο αρ-χικός της τίτλος ο οποίος είχε τόσο άδικα παραποιη-θεί από το προηγούμενο ΔΣ και τούτο γιατί ο τίτλοςτης εφημερίδας δεν είναι πουκάμισο για να αλλάζεικάθε φορά που αλλάζει ο πρόεδρος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για την σημερινή εφημερίδα ποια εί-ναι η γνώμη σου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Χαίρομαι γιατί διαπιστώνω μια ομαλήκαι αξιοπρεπή εξέλιξη της και βέβαια, η γνώμη μουείναι πολύ θετική. Πιστεύω δε ότι μπορεί άφοβα νασυναγωνιστεί και να σταθεί δίπλα σε ομοειδείς καιεπαγγελματικές ακόμα εφημερίδες, και ξεχωρίζειπολύ από εφημερίδες άλλων συλλόγων που με έναξεφύλλισμα τις πετάς στα σκουπίδια ενώ αντίθετα ηδική μας διαβάζεται άκρη σε άκρη, έτσι για να ευλο-γήσουμε λιγάκι τα γένια μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ένα μήνυμα κάποια ευχή για τους πα-τριώτες;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για τους πατριώτες και για τις πατριώ-τισσες ρε Τάκη, μη ξεχνάμε και τα κορίτσια μας, τι ναπω; Νομίζω ότι όλοι το ξέρουν. Τους αγαπάω, τουςσέβομαι, τους υπολήπτομαι όλους γιατί πιστεύω γιαεμένα, μετά τον φυσικό συγγενή, ο κοντινότεροςάνθρωπος είναι ο πατριώτης, άνδρας ή γυναίκα.Τους εύχομαι καλό χειμώνα, καλή υγεία, ατομική

και οικογενειακή ευτυχία. Για την νεολαία του χω-ριού μας θέλω να πω ξεχωριστά δυο λόγια, να δη-λώσω ότι παρακολουθώ με χαρά την πρόοδο της καιτις επιδόσεις της παρόλο που πολλά παιδιά δεν ταγνωρίζω. Θέλω, επίσης, έτσι πατρικά, αν μου επιτρέ-πεται να θυμίσω ότι σε σύγκριση με τους γονείςτους και με τους παππούδες τους αυτά είναι λα-μπρογεννημένα και μακάρι πάντα έτσι να είναι. Νααδράξουν την ευκαιρία που τους δίνεται για σπου-δές και έχοντας κατά νου ότι οι προηγούμενες γε-νιές μέχρι και την δική μου τουλάχιστον, δεν είχαμεκαμία δυνατότητα και όπως πολύ καλά ξέρεις Τάκημου, κάποιοι από εμάς έμειναν αγράμματοι.Σε ευχαριστώ για την φιλοξενία και την υπομονή

σου.

Είμαστε περήφανοι πουείμαστε Έλληνες γιατί:• Xωρίς την Ελληνική φυλή δεν θα υπήρ-

χε ο σύγχρονος πολιτισμός,• Είχαμε και έχουμε συνεχή πολιτιστική

ύπαρξη και ανάπτυξη για 4.000 περίπου έ-τη.

• Αποτελέσαμε σωτήριο για τον κόσμοφράγμα εναντίον του ασιανισμού κατά τον5ον π.χ αιώνα.

• Εκαλλιεργήσαμε πρώτοι την επιστημο-νική και την φιλοσοφική σκέψη.

• Εδημιουργήσαμε με την καλλιτεχνικήευαισθησία μας απαράμιλλα μνημεία τέ-χνης. (π.χ. Αγιά-Σοφιά, Παρθενώνας κ.ά.)

• Χαρίσαμε στην ανθρωπότητα αριστουρ-γήματα του έντεχνου λόγου.

• Πρωτοί συνελάβαμε τις έννοιες της ε-λευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώ-πινης αξιοπρέπειας.

• Προσφέραμε την γλώσσα μας,με την ο-ποία διεδόθη ο χριστιανισμός.

• Επιβιώσαμε δύο μεγάλων κατακτήσεων:της Ρωμαικής και της Οθωμανικής.

• Υπήρξαμε πρωτοπόροι στην εθνική α-φύπνιση των υποδουλωμένων λαών με τηνεπανάσταση του 1821.

• Πολεμήσαμε ηρωικά στους δύο παγκό-σμιους πολέμους ανατρέποντας με αυτοθυ-σία το χρονοδιάγραμμα του δεύτερου.

• Η εθνική εποποιία του 1955-59 όταν οκυπριακός Ελληνισμός πολεμούσε ενάντιασε μια αυτοκρατορία για την εκπλήρωσητου προαιώνιου πόθου της Ενώσεως με τηνμητέρα Ελλάδα. Π. Αϊβαλής

/5/5

ΑΑΑΑΑμερική, Αμερικήχώρα …. Μαγική, ένα πολύ ιδιαίτερο ταξί-

δι για μένα και την παρέα μουπου συνδυάζει με μοναδικό τρό-πο πόλεις και μέρη συναρπαστι-κά. Φθάσαμε με ομαδική εκδρο-μή στο αεροδρόμιο Κένεντυ (J.F.K) της Ν. Υόρκης, σύγχρονοομφαλό της γης, μια πόλη μαγνή-της. Εγκατασταθήκαμε στην καρ-διά του Μανχάταν. Μετά το πρωι-νό ακολούθησε η πολύωρη ξενά-γηση των αξιοθέατων.Είδαμε το άγαλμα του Χρ. Κο-

λόμβου, το Μετροπόλιταν όπερα– φιλαρμονική, το Σέντραλ –Παρκ, το πανεπιστήμιο Columbia,το Apollo theatre, την 5η Λεωφό-ρο με τα παγκοσμίως γνωστάμουσεία, το Ροκφέλερ Σέντερ,την Τάιμ σκουέρ, κλπ. Το βράδυπαρακολουθήσαμε παράστασημιούζικαλ στην Μπροντγουέι.Το πρωί ξεκινήσαμε μια κρουα-

ζιέρα γύρω από το νησί του Μνα-χάταν, μεταξύ άλλων είδαμε τοΆγαλμα της Ελευθερίας, περάσα-με δίπλα από το Λογκ Αιλακτ,κουινς, και το στάδιο Yankees κα-θώς και το New Jersey. Το βράδυαπολαύσαμε μια διαφορετική όψητης φωτισμένης γέφυρας τουΜπρούκλιν.Μετά από μια εναέρια διαδρο-

μή το πρωινό φθάσαμε στην πα-γκόσμια πρωτεύουσα του τζόγου(5 εκατ. Πληθυσμό) το Λας Βέ-γκας, στην πολιτεία της Νεβάδαμε τα διεθνούς φήμης ξενοδοχεία

– καζίνα διαμείναμε στο LUXOR,το βράδυ που βγήκαμε για δια-σκέδαση η πόλη λαμπίριζε πα-ντού, τα φώτα δεν έχουν σβήσειαπό το 1942. Μετά την διανυκτέ-ρευση μας, πήγαμε εκδρομή μεμονοκινητήριο αεροσκάφος στοΓκράν Κάνυον (μεγάλο φαράγγι)που βρίσκεται στην πολιτεία τηςΑριζόνα.Είναι μια ατελείωτη έκταση εκ-

πληκτικών τοπίων και χρωμάτων.

Επιστρέφοντας παρακολουθήσα-με ένα υπερθέαμα της πόλης.

ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ – ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ – ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ – ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ – ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ –ΣΑΝ ΦΡΑΤΖΙΣΚΟΣΑΝ ΦΡΑΤΖΙΣΚΟΣΑΝ ΦΡΑΤΖΙΣΚΟΣΑΝ ΦΡΑΤΖΙΣΚΟΣΑΝ ΦΡΑΤΖΙΣΚΟ

Πτήση για την ρομαντική πόλητης δυτικής Ακτής των ΗΠΑ πουβρίσκεται στην άκρη μιας χερσο-

νήσου δίπλα στον Ειρηνικό ωκεα-νό και στον ομώνυμο κόλπο.Πρώτος μας σταθμός το δημοτι-κό κέντρο Σιβικ Σέντρε που περι-λαμβάνει το Δημαρχείο, την δη-μοτική βιβλιοθήκη και την όπερα.Μπήκαμε στο γραφικό τραμ γιατις Δίδυμες κορυφές από όπου

είχαμε μια πανοραμική θέα τηςπόλης. Την άλλη μέρα κάναμεκρουαζιέρα στο νησί Αλ Κατράζπου έγινε διάσημο από την από-δραση του Αλ Καπόνε. Κατά τηνεπιστροφή μας συνεχίσαμε στηνχρυσή γέφυρα μήκους 1272 πουσυνδέει το Σαν Φρατζίσκο με τηνκομητεία Μαρίν και τις αποβά-θρες του λιμανιού. Το βράδυτρώγοντας στα γραφικά εστιατό-ρια και κάνοντας βόλτες και χάζι

στα τουριστικά καταστήματα, κα-ταλήξαμε στο ξενοδοχείο μας ό-που μετά την πρωινή έγερση στοαεροδρόμιο και πτήση για τηνπρωτεύουσα της Χαβάης, την Χο-νολουλού που βρίσκεται στο νησίΑνάχου. Το αρχιπέλαγος της Χα-βάης αποτελεί από το 1959 την 5η

πολιτεία των ΗΠΑ, είναι σύμπλεγ-μα νησιών, ηφαιστειογενούς προ-έλευσης που βρίσκεται στον τρο-πικό του Καρκίνου. Μετά την τα-κτοποίησή μας στο ξενοδοχείοτο βράδυ κάναμε βόλτα γνωριμί-ας με την νυκτερινή ζωή.Η ξενάγηση του νησιού άρχισε

με μια ολοήμερη εκδρομή κατάτη διάρκεια της οποίας είδαμε τιςονειρεμένες παραλίες καθώς καιτις αποχρώσεις που δημιουργεί ηθάλασσα του Ειρηνικού λόγω τουμεγάλου βάθους του νερού πουείναι το αντίστροφο 8849μ με τούψος του Έβερεστ. Στην συνέ-χεια επισκεφθήκαμε το λιμάνι τουΠερλ Χάρμπορ, στο οποίο έγινεη αεροπορική επιδρομή των Ια-πώνων στις 07/12/1941. Για τοβράδυ παρακολουθήσαμε αναπα-ραστάσεις τοπικών εθίμων καιχορέψαμε μαζί τους εξωτικούςχορούς των ιθαγενών.Την επόμενη μέρα την αφιερώ-

σαμε για να ξεκουραστούμε στοθέρετρο και να απολαύσουμε τονήλιο και την θάλασσα στην εξωτι-κή Χαβάη, που η διαφορά ώραςείναι 12 ώρες με την Ελλάδα.Με πτήση φθάσαμε στο ΛΟΣ

ΑΝΤΖΕΛΕΣ – HOLLYWOOD.Στην πρωινή μας ξενάγηση ήταντο Μιουζ ΣΕΝΤΕΡ, το ΜπέβερλιΧιλλς, το ροντέο Ντράιβ, με ταακριβότερα καταστήματα στον

κόσμο. Με ταξί λιμουζίνα πήγαμεστο θέρετρο Σάντα Μόνικα γιακολύμβηση και περάσαμε από τοδιάσημο Μαλιμπού. Η επόμενημέρα ξεκίνησε για την πρωτεύου-σα του αμερικάνικου κινηματο-γράφου στο προάστιο Χόλλυγου-ντ της κινηματογραφικής βιομη-χανίας. Πρώτη μας επίσκεψη ήτανστο στούντιο της κινηματογραφι-κής εταιρείας Γιουνιβέρσαλ, με ει-δικά τρενάκια γυρίσαμε τα στού-ντιο, είδαμε τα σκηνικά και τρικφημισμένων ταινιών και τον τρό-πο που γυρίζονται όπως το έργο“υδάτινος κόσμος”. Ένα φουτου-ριστικό σόου με τρισδιάστατα ταγυαλιά κλπ που προκαλούν τονθαυμασμό για την 7η τέχνη.Μετά την πρωινή έγερση, ολοή-

μερη εκδρομή στον Σαν Ντιέγκο,την νοτιοδυτική πόλη των ΗΠΑκοντά στα μεξικάνικα σύνορα,πανέμορφη η παραλιακή διαδρο-μή δίπλα στον Ειρηνικό. Περιηγη-θήκαμε στο ρωσικό υποβρύχιοSCORPION. Περάσαμε το Λα-γκούνα Μπιτς, Σαν κλεμέντε, καιφθάσαμε στο sea port village τουΣαν Ντιέγκο. Το μεσημέρι φάγα-με σουβλάκι σε ελληνικό μαγαζί.Μέσω μια παραθαλάσσιας με-

γάλης γέφυρας φθάσαμε στο νησίCORUNADO όπου έχουν γυρι-στεί κινηματογραφικά έργα. Τοβράδυ επιστρέψαμε στο Λος Ά-ντζελες. Την άλλη μέρα την αφιε-ρώσαμε στο πάρκο του ΓουωλΝτίσνεϊ, στη γη της περιπέτειαςτης φαντασίας και του παραμυ-θιού. Πολύ πρωί έγινε η αναχώ-ρηση μας από το Λος Άντζελες –Ν. Υόρκη – Αθήνα, όπου φθάσα-με μετά από 17 ώρες.

Tρώγοντας, πίνοντας και διασκεδάζοντας με την παρέα μουμε μουσική τζαζ στο Luxor του Λας Βέγκας.

ΠΗΓΑΜΕ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ, HOLLYWOOD, ΑΛ ΚΑΤΡΑΖ,ΠΗΓΑΜΕ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ, HOLLYWOOD, ΑΛ ΚΑΤΡΑΖ,ΠΗΓΑΜΕ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ, HOLLYWOOD, ΑΛ ΚΑΤΡΑΖ,ΠΗΓΑΜΕ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ, HOLLYWOOD, ΑΛ ΚΑΤΡΑΖ,ΠΗΓΑΜΕ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ, HOLLYWOOD, ΑΛ ΚΑΤΡΑΖ,ΧΑΒΑΗ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ!ΧΑΒΑΗ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ!ΧΑΒΑΗ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ!ΧΑΒΑΗ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ!ΧΑΒΑΗ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ!

Γράφει ο ΚαθηγητήςΙ. Θ. ΤΣΕΡΩΝΗΣ

ΑΠΟΦΑΣΙΣ 3Συνεδρίαση της 25ης Φεβρουα-

ρίου 1939ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Δημ. Γιαννόπου-

λος.ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ. Ηλίας Ανδρια-

νός, Ηλίας Φουρλής, Χαρ. Τα-λούμης, Γεωρ. Τόμπρος.

«Περί επισκευής δρόμων»Αρξάμενης της συνεδριάσεως,

ο πρόεδρος προτείνει εις το συμ-βούλιον, όπως επισκευαστεί οδρόμος της κοινότητας από Προ-φήτη Ηλία έως Άγιον Ιωάννηςκαθότι είναι κατεστραμμένος καιαδιάβατος.ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΣΚΕ-

ΦΘΕΝ – ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ. Άκου-σαν τα προταθέντα παρά τουπροέδρου, εγκρίνουσιν την πα-ρασκευήν του δρόμου της κοινό-τητας.

(υπογραφές ο πρόεδρος – οισύμβουλοι).

ΑΠΟΦΑΣΙΣ 2

Συνεδρίαση της 24ης Σεπτεμ-βρίου 1939

(Σύνθεση κοιν. Συμβουλίου ό-πως και η παραπάνω)

“κανονισμός κρηνών”Αρξαμένης της συνεδριάσεως,

ο πρόεδρος προτείνει εις το συμ-βούλιον, όπως κανονισθούν πα-ρά του συμβουλίου αι κρήναι τηςκοινότητας, διότι είναι πολλαί καιέχουμε έλλειψιν νερού και παρα-καλούμεν όπως εύρομεν τρόποντης επαρκείας του νερού και ναμείνουν μόνο οχτώ (8).ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΦΑΙ-

ΝΕΤΑΙ. Άκουσαν τα προταθένταυπό του προέδρου δεν εγκρίνειταύτα.

(υπογραφές ΜΟΝΟ των συμ-βούλων, ο πρόεδρος από την……… τσαντίλα του δεν υπόγρα-ψε).Για με την επισκευή του κεντρι-

κού δρόμου του χωριού υπήρξεομοφωνία. Και για να τον χαρα-κτηρίζουν “κατεστραμμένο και α-διάβατο” καταλαβαίνει κανείς ότι

ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΔΡΟΜΟΥ –ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΡΗΝΩΝ

(Συνέχεια από τα αδημοσίευτα πρακτικά του κοιν. Συμβουλίουτης Κοινότητας Ελληνικού που πέρασαν πλέον στην ιστορία).

δεν θα πέρναγαν ούτε γιδοπρό-βατα ούτε κατσικομούλαρα.Τα Μπαρμπαλέικα, ανέκαθεν

είχαν πρόβλημα με το νερό. Έ-τσι ένα μικρό ρουσφετάκι σκέ-φθηκε να κάνει στους γειτόνουςτου ο μπάρμπα Μήτσος ο Γιανό-πουλος και την πάτησε! Αξιοση-μείωτο, πάντως, είναι το αναφε-ρόμενο ότι το 1939 οι βρύσεςτης κοινότητας ήσαν πολλές καιέπρεπε να περιοριστούν και ναμείνουν μόνο (8) οχτώ.

(για την πιστήν αντιγραφή)ΛΕΩΝ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Μια σπουδαία συλλεκτική έκδοσηΑΡΚΑΔΙΑ - ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙΗ Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας στα πλαίσια της προβο-

λής του Νομού μας και της προώθησης των τουριστικών προορισμώντης, έχει ξεκινήσει την παραγωγή θεματικών εκδόσεων, τουριστικώνοδηγών και ντοκυμαντέρ.Οι θεματικές εκδόσεις ξεκίνησαν με το γενικό τουριστικό οδηγό της

Αρκαδίας, και συνεχίστηκαν με τις εκδόσεις για τους ορεινούς ό-γκους Μαινάλου και Πάρνωνα. Ακολούθησε η έκδοση “Αρκαδία -Θρησκευτικός Προορισμός” που συνοδευόταν από ομότιτλο ντοκυ-μαντέρ.Το 2007 πραγματοποιήθηκε η έκδοση “Αρκαδία-Παραδοσιακοί Οι-

κισμοί”. Ενα οδοιπορικό σε πενήντα μικρά και μεγάλα Αρκαδικά χω-ριά που λόγω της διατήρησης της Αρκαδικής Αρχιτεκτονικής έχουνχαρακτηριστεί με υπουργικές αποφάσεις παραδοσιακοί οικισμοί.Στις 210 σελίδες της έκδοσης έχουν καταγραφεί φωτογραφικά, χα-

ρακτηριστικά αρχιτεκτονικά δείγματα, τα οποία συνοδεύονται από μι-κρά περιγραφικά κείμενα στη ελληνική και αγγλική γλώσσα,Η αρχιτεκτονική ανάλυση της εισαγωγής και η σκιτσογράφηση των

χαρακτηριστικών αρχιτεκτονικών τύπων των αρκαδικών οικιών έγινεαπό ομάδα της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσό-βειου Πολυτεχνείου.Την επιμέλεια της παραπάνω έκδοσης είχε η γνωστή και καταξιωμέ-

νη εκδοτική εταιρεία της Τρίπολης “MATRIX DESIGN” που διευθύ-νεται από τον δραστήριο συμπατριώτη μας Αποστ. Παπαγεωργίου α-πό Ολομάδες Βαλτεσινίκου.Διάθεση της έκδοσης στην Νομαρχία Αρκαδίας.

με την παράστασή του σε όλουςμας. Την παρακολούθησαν μικροί και

μεγάλοι περίπου 200 άτομα.Την Πέμπτη το απόγευμα στις 28 Αυγούστου ο Σύλλογος πραγ-

ματοποίησε τρισάγιο στο κοιμητήριο του χωριού με τον ιερέα μας π.Γιώργο Κοκοσιούλη, υπέρ όλων των κεκοιμημένων συμπατριωτώνμας. Είναι απόφαση του Δ.Σ. και καθιερωμένο από το Σύλλογο εδώκαι τέσσερα χρόνια. Ανακοινώνεται πάντα στην εφημερίδα αλλά καιτοιχοκολλείται σχετική ανακοίνωση στα μαγαζιά του χωριού μας. Εί-ναι κάτι το οποίο αφορά όλους μας. Όλοι κάποιον δικό μας έχουμεεκεί, που αυτές τις ημέρες περιμένει κάτι από εμάς. Να τον θυμη-θούμε! Να τον θυμηθούν όσο γίνεται περισσότεροι. Αυτή η ημέραείναι μια ευκαιρία μιας και ευρισκόμαστε εκεί για τον Εσπερινό ναθυμηθούμε όλοι μας Όλους τους! Γιατί «Τότε οι νεκροί δεν πεθαί-νουν όταν οι ζωντανοί τους θυμούνται» Ας γίνει με την συμμετοχήόλων μας αυτή η ημέρα μια ημέρα γιορτής αλλά και μνήμης γιααυτούς! ! Μια ημέρα Ζωής! Τους την οφείλουμε!Μετά το τρισάγιο ξεκίνησε ο Εσπερινός. Πλήθος κόσμου τον πα-

ρακολούθησε. Η εκκλησία ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Ο προαύλιος χώ-ρος επίσης. Η λειτουργία έγινε από τον σεβαστό ιερέα του χωριούμας π. Γεώργιο και από τον Πρωτοσύγγελο της Μητροπόλεως μιάςκαι εφέτος δεν μας τίμησε με την παρουσία του ο Σεβ. Μητροπολί-της μας που εδώ και χρόνια έχουμε συνηθίσει να χοροστατεί. Στονεσπερινό τουλάχιστον. Μετά το πέρας του Εσπερινού έγινε αρτο-κλασία, προσφορά πατριοτών μας. Στη συνέχεια έγινε η περιφοράτης εικόνος του Τιμίου Προδρόμου μέχρι την πλατεία. Όταν ολοκλη-ρώθηκε η τελετή ο κόσμος γύρισε στην πλατεία και αφού κάθησεστα μαγαζιά τίμησε την έχουσα την τιμητική της γουρουνοπούλα.Ακολούθησε γλέντι μέχρι πρωΐας υπό τους ήχους της ορχήστραςτου Κόκορη που επαιζε παραδοσιακή μουσική και τραγούδια, προ-σφορά του Δήμου μας,Την Παρασκευή 29 Αυγούστου ανήμερα του Αϊ Γιαννιού το πρωί

έγινε η Θεία Λειτουργία. Έγινε αρτοκλασία, προσφορά των άρτωναπό τον Σύλλογο και όπως έχει καθιερωθεί μετά το πέρας μοιρά-σθηκαν γλυκίσματα προσφορά επίσης του Συλλόγου. Το βράδυ ηπλατεία τα μαγαζιά ήταν γεμάτα. Αν και μεγάλη νηστεία «άνευ οί-νου και ελαίου» όπως λέει η θρησκεία μας ο οίνος, το έλαιο. Ποιοέλαιο, η γουρουνοπούλα με τα πλούσια λίπη της έδινε και έπαιρνε.Μέχρι ναπάει 12 η ώρα που αλλάζει η ημέρα, δεν υπήρχε όχι μόνο«πέτσα» από γουρουνοπούλα αλλά ούτε κοκαλάκι.Το Σάββατο 30 Αυγούστου το βράδυ ο Σύλλογός μας σε μια σε-

μνή τελετή έκανε τις καθιερωμένες πλέον βραβεύσεις των επιτυ-χόντων στα Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι. Παιδιά συμπατριωτών μας! Δικά μαςπαιδιά! Οι βραβευθέντες ήταν 13. Παρόντες ήταν οι 9 οι οποίοι πα-ρέλαβαν τις απονεμηθείσες αναμνηστικές πλακέτες καθώς καιχρηματικό ποσό. Όλα προσφορά από τους αγαπημένους μας πα-τριώτες. Τον Συλλογο του Ελληνικού στην Βοστόνη της Αμερικής.Τους ευχαριστούμε θερμά και πάντα θα τους θυμόμαστε. Θα ήτανιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμάς στις επόμενες βραβεύσεις να πα-ρευρίσκονται και αυτοί ή εκπρόσωπός τους. Τους ευχαριστούμεθερμώς! Παναγιώτης Αϊβαλής

ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ

Συνέχεια από τη σελίδα 1

/6

R

G

K

6

R

G

K

6

R

G

K

6

R

G

K

6

Συνέχεια από το προηγούμενο

ΛΕΚΤΙΚΟΙ ΙΔΙΩΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣλιμπίζουμαι επιθυμώ πολύ, λαχταρώλιοκρίζει (το φεγγάρι) είναι σαν ήλιος, η πανσέληνοςλιοντίρι το μικρό ερπετό όμοιο με τη σαύρα, το σαμιαμίδιλιτρίβα,η κυλινδρική πέτρα που αλέθουν τις ελιές ή κόβουν

αλάτι κ.λπ.λιχνάω ξεχωρίζω το σιτάρι από το άχυρο με τη βοήθεια

του αέραλογγιά η δασώδης έκτασηλόζος,ο θολωτό κτίσμα, ο χώρος όπου στεγάζεται το

γουρούνιλόπια,τα είδος φασολιώνλόρδα,η η πείναλούζα,η δέντρο με πυκνό φύλλωμα που προστατεύει απ’ τη

βροχήλουμάκι,το το ευθυτενές, λείο και τρυφερό βλαστάρι ενός

φυτούλούμπα,η η λακκούβα με σκοτεινά ή θολά νεράλουμπούσι,το ο κωνοειδής καρπός, το στάχυ του καλαμποκιούλουμώνω κρύβομαι και σιωπώ συστελόμενοςλούρα,η η βέργα, η υγρή ατμόσφαιραλυγιά,η η λυγαριάλυγερή,η κόρη λεπτή, ψηλή, ευκίνητη, κομψήλυκοφάγωμα,το το δαγκωμένο από λύκο ζώο, μτφ το πολύ σκληρό

και ατίθασολυκοφαμελιά,η μτφ η μεγάλη οικογένεια που δε χορταίνει ούτε το

ψωμίλυκώνω διαπερνώλυσσιακό,το το στοιχείο της λύσσας, η λύσσαλυχνοστάτης ο σανίδα απ’όπου κρεμούσαν το λυχνάριλοβός, ο ο ελαττωματικός, ο καχεκτικός, ο αδύνατος

- Μ -μαγάρα,η η ακαθαρσία, το σκατόμαγαρισμένος,η,ο ο ανήθικος, ο αρνησίθρησκοςμάγκανα,τα τα μαλώματα, οι τσακωμοί, οι φιλονικίεςμαγκούφης,ο ο μοναχικός, ο έρημος, ο μόνος στον κόσμομαδός,η ο ο μαλακός, η ψίχα του ψωμιούμαέρεμα,το το μαγέρεμα, το φαγητόμάζεψη,η η συνάθροιση, η συγκέντρωσημαζούκλα, η σωρός τροφής, απόθεμαμαηδέ μηδέμαθές βέβαια, φυσικάμακεδονήσι,το ο μαϊντανόςμάκια,τα χαϊδευτικά τα φιλιάμακρυσκοινίζω προσθέτω σχοινί ώστε να βοσκάει μακριά το δεμένο

ζώομαλαγάνης,ο ο διπλωμάτης, ο δικολάβος, κατά μία έννοια ο

κόλακαςμαλέτσικο,το το παιδάκιμαλίνα,η η αρρώστια, το κρυολόγημαμάμα,η το στομάχι της κόταςμανάρι,το το θρεφτάριμαναστήρι,το το μοναστήριμαναστηριακό ,το το μοναχικό, το έρημο.μάνι μάνι τώρα αμέσωςμανιάρα,η το κλαδευτήριμανουσάκι,το το κυκλάμινομάνταλο, το σύρτης ασφαλείαςμαντάτο,το το νέο, η είδησημάντζα, η κομμάτι χώμαμαντζουράνα η είδος αρωματικού φυτού με θεραπευτικές ιδιότητεςμαντρί,το περιφραγμένος χώρος όπου κλείνουν τα πρόβαταμαραγκιάζω μαραίνομαι, ζαρώνω, καίγομαι από τον πάγομαράζι,το ο μεγάλος καημός

μαραζωμένος,η,ο ο ζαρωμένος από μεγάλο καημό, ο καχεκτικόςρ. μαραζώνω

μαραχουλάω πιάνοντας κάτι το ρυπαίνω και αχρηστεύεταιμαριόλικο,το το ναζιάρικομάρκαλος ο το ξευγάρωμα των αιγοπροβάτωνμαρμάγκα,η φαρμακερή, μεγαλόσωμη μαύρη αράχνημαρμάρα,η το στείρο θηλυκό ζώομασιά,η εργαλείο που χρησιμοποιείται στο τζάκι για τη

φωτιάμασκαντουράω φτύνω για να μη βασκάνω-ματιάσω-κάτι που θαυμάζωμασκαντούρης ο ο όμορφος, ο επικίνδυνος να ματιαστείμασούρι,το λεπτό κομμάτι από καλάμι όπου τυλίγουν επάνω νήμα

ή γνέμαμαστραπάς,ο πήλινο, γυάλινο ή μεταλλικό δοχείο υγρώνμαστάρι, το το βυζί επί ζώων συνήθωςμασώ,να να μαζέψωματαράκι ,το μεγάλο χοντρό μάλλινο στρώμα όπου μέσα φυλάγουν

κουβέρτεςματιάζω ρίχνω τη ματιά μου, το βλέμμα μου, μτφ βασκάνωματσούκι,το το ρόπαλο, μτφ ο ξυλοδαρμόςματσουλάω σιγομασάωμαυρόγειο,το το χωράφι με μαύρο χώμαμαυροτσούκαλος,ο ο μαύρος σαν το τσουκάλιμαχαλάς,ο η γειτονιάμαχιάς,ο η κορυφή της στέγηςμαχμουρλής, ο κακοδιάθετος, ο κακόκεφος ο μισοάρρωστοςμαχτός,ο φαγητό για γουρούνια από αποφάγιαμεϊντάνι,το το ξάγναντο, η πλατεία, η αγοράμέλα η είδος παράσιτου που φυτρώνει επάνω στα δέντρα

όπως ο κισσόςμέλεγος ο είδος άγριου δέντρου με λείο και εύκαμπτο κορμόμελεούνι,το αμέτρητο πλήθοςμελεύω διατηρώ ,εξοικονομώμελιγκώνι,το είδος μυρμηγκιού των δέντρωνμελιγκωνιάρης,ο αυτός που έχει μελιγκώνιαμελίστρα η χώρος κατάλληλος για τοποθέτηση κυψελώνμελιτάτη,η η ευλογιάμερελός,ο ο τρελόςμερεμετάω επιδιορθώνω στα γρήγορα, μτφ η σεξουαλική πράξημεριδοχάρτι,το χαρτί από όπου ο παπάς διαβάζει και μνημονεύει τις ψυχέςμερμελητό,μερμέλημα ο πόνος από το τσίμπημα σφήκας ή μέλισσας ρ. μερμελάειμεροδούλι,το το αντίτιμο μίας ημέρας δουλειάςμερτικό,το το μερίδιομεσσένια, η η μεσσηνίαμεσικά, τα τα εντόσθιαμεσόκοπος,η,ο αυτός που έχει φτάσει στη μέση κυρίως της

ηλικίας τουμετερίζι,το το οχύρωμα, η θέση μάχηςμέτσιος,ο ο αφελής, το κορόιδο, ο κουτόςμητάρι,το το νήμα που είναι τοποθετημένο επάνω στον

αργαλειόμιλιόρι,το το χρονιάρικο αρνίμιλιόρα η η προβατίνα η πρωτόγεννημινέσκω μένωμινέτι παράκληση, ικεσίαμισάντρα η ο ξύλινος ή καλαμένιος τοίχος εσωτερικής

διαρρύθμισηςμισεύω ξενιτεύομαι, φεύγω στα ξέναμισιακός,η,ο κάτι που μοιράζεσαι με κάποιον άλλονμισογόμι το πρόσθετο φορτίο ανάμεσα στα δυό φορτία στο

σαμάριμισοφόρι,το εσωτερικό γυναικείο ένδυμαμισοχώρι,το εσωτερικός τοίχος σπιτιού

Συνέχεια στο επόμενο

Τελείωσαν τα πανηγύρια μας, η διασκέδαση,οι χοροί, τα σύρε κι έλα στην πλατεία, οι όμορφες ζεστές βραδιές, οι παλιές καλές πα-

ρέες που ξανάσμιξαν, κι όλα τα ωραία. Τις επόμενεςμέρες σηκωθήκατε και φύγατε σαν κυνηγημένοι ό-λοι σας ή σχεδόν όλοι. Αφήσατε τον τόπο μας καιτρέξατε να μην χάσετε την Αθήνα!Το χωριό μας, όμως, έμεινε εκεί να σας βλέπει να

φεύγετε, άλλοι κατά τον Άη Γιώργη και άλλοι κατάπάνου, στα έλατα. Σας χαιρέτησε και δεν το καταλά-βατε, σας ευχήθηκε καλό πηγαιμό στα σπίτια σας,και έμεινε με την ευχή και την ελπίδα να ξανάρθετεκοντά του, να σας ξαναδεί σύντομα. Αραιώσαμε,λοιπόν, και εμείς οι λίγοι που μείναμε, περπατήσα-με άνετα στην πλατεία, δεν σκουντιόμαστε σταπεζοδρόμια, οι ταβέρνες μας χωρούσαν, η εξυπηρέ-τηση ταχύτατη, τα σουβλάκια πολλά και πιο νόστι-μα. Οι μόνιμοι θαμώνες, μας έκαναν παρέα όλα ταβράδια μέχρι αργά με παλιές ιστορίες και τραγούδια.Καθισμένοι, λοιπόν, στις άνετες πολυθρόνες της

καφετέρια ένα βράδυ, συζητούσαμε κατά μόνας καισιγά σιγά ήρθαν και άλλοι και γίναμε μια μεγάλη πα-ρέα. Τα ανέκδοτα και οι παλιές αναμνήσεις μας έφε-

ραν νοσταλγία και πολλά γέλια. Να πάνω στην ώρανα και η Ελένη Παπούλια με την κουστωδία της. Α-δελφές, ανίψια, εγγόνα, ξαδέρφες, συμπέθεροι καιότι άλλο της είχε απομείνει. Με το που κάθισε η Ε-λένη άρχισε να προβληματίζεται με ένα κολοκύθιντόπιο που της χάρισαν. “αχ και τι να το κάνω, είναικρίμα να το πετάξω. Θέλω να φτιάξω μια κολοκυθό-πιτα – είπε- αλλά δεν έχω το κέφι και τα σύνεργα”.Μετά από πολύ συζήτηση και βιολογικές αναλύσειςτης κολοκύθας, μας υποσχέθηκε πως θα μας φτιάξειμια πίττα και μας κάλεσε την επόμενη βραδιά να μαςκεράσει (και να απαλλαγεί από την κολοκύθα). Έτσι,λοιπόν, την επόμενη βραδιά βρεθήκαμε και πάλι στο“Καφέ Ελληνικό” πιστοί στο ραντεβού μας. Η πίττααχνιστή, μας περίμενε απλωμένη σε μια μεγάλη ά-σπρη πιατέλα. Και για να μη λέμε πολλά εχάσατε ό-λοι εσείς που δεν είσαστε, διότι έγινε άφαντη η πε-τυχημένη και δεν προφθάσαμε να πάρουμε δεύτεροκομμάτι. Δώσε και μένα Ελένη …. Μέχρι που έμειναντα ψίχουλα. Ο Λάμπης Τόμπρος, κέρασε μπίρες και ο

Δημήτρης έφερε μικρά ποτήρια για να μη πιούμεπολύ και μεθύσουμε. Η παρέα μας, όμως, με τούτακαι με κείνα μεγάλωσε και το κέφι έφερε τραγούδι.“Ποιος ξέρει να μου πει το τραγούδι της γιαγιάς μουτης Τομπραινας;”, ρώτησε η Ελένη. Το θυμηθήκαμεαμέσως και αρχίσαμε να το λέμε.Να χασάπη παράδεςΔoς μου κρέαςΝα’ ναι από καλή μεριάΟ Δημήτρης μας προσέφερε το μικρόφωνο και όλη

η πλατεία βούιζε από το τραγούδι και τα γέλια. Τοκατάστημα, όμως, διαθέτει καλή μουσική και δημο-τικά τραγούδια. Αυτό θέλαμε κι εμείς, μπήκαμε στοχορό μικροί και μεγάλοι και ακόμα μεγαλύτεροι,ντόπιοι και γνωστοί και έγινε τρικούβερτο γλέντι μέ-χρι πρωίας. Ένα μικρό πανηγυρική θα λέγαμε μας έ-κανε να χορέψουμε , να τραγουδήσουμε, να σπά-σουμε πιάτα στα πόδια των κυριών που γλένταγαν(ονόματα δεν λέμε) και να χαρούμε μια βραδιά πουθα μας μείνει αξέχαστη.Και του χρόνου να είμαστε καλά και περισσότε-

ροι….. και ζήλια σας.Τούλα Παπαντωνίου

Η ΠΙΤΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

/7

R

G

K

7

R

G

K

7

R

G

K

7

R

G

K

7

ΎΎΎΎΎστερα από δέκα επτά χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας μας, ήρθε επιτέλους και η ώρα να πάρει την σειρά

της για δημοσίευση και η έρευνά μου γύρω καισχετικά με τα παιχνίδια που επαίζαμε, εδιασκε-δάσαμε και εμαγαλώσαμε στο χωριό μας.Αφορμή για να τα βγάλω από το χρονοντού-

λαπο, που τόσα χρόνια περίμεναν, ήτανε ότι επίτέλους ήρθε η σειρά τους αλλά και η προτροπήτου σεβαστού πατριώτη και καθηγητή μου στονυκτερινό γυμνάσιο του Βοτανικού κ. Βασ. Πα-παντωνίου, προτροπή στην πολύ ωραία συνέ-ντευξή του που είχε παραχωρήσει στην εφημερί-δα μας.Το κάνω, όμως, και ως πρόταση για την κα-

θιέρωση μιας ημέρας “αναβίωσης” των παιχνι-διών αυτών – μερικών έστω- με φροντίδα βέβαιατου συλλόγου μας αλλά και ως μια εφαρμογήτης άποψης που σταθερά πιστεύω, ότι η εφημε-ρίδα, πρέπει να είναι χώρος συνάντησης ιδεών,ευγενούς άμιλλας και όχι χώρος αντιπαράθεσης,διαξιφισμών και λοιδοριών όπως, δυστυχώς, με-τατράπηκε, ευτυχώς για λίγο.Έκρινα σκόπιμο και αναγκαίο να καταγράψω

τα παιχνίδια αυτά – έστω και περιληπτικά- , ταπαιχνίδια που παίζαμε ξυπόλητοι και με κουρε-μένο το κεφάλι γιατί αναμφισβήτητα αποτελού-σε ένα μεγάλο κομμάτι της “παιδικής μας πολι-τιστικής κληρονομιάς” .Αναμφισβήτητα το παιδικό παιχνίδι , κατά

πως λένε οι ειδικοί παιδοψυχολόγοι, είναι ο πυ-λώνας και ο βασικότερος συντελεστής , και κατ’επέκταση της διαμόρφωσης της ψυχικής υγείαςτου εύπλαστου και ευμετάβλητου παιδικού χα-ρακτήρα.Από το παιχνίδι ξεκινάει η αναζήτηση, ο προ-

βληματισμός, η απόκτηση εμπειριών, η ψυχα-γωγία που διαμορφώνουν θετικά ή αρνητικά,κυρίως θετικά, τον παιδικό χαρακτήρα.Στα όχι πολύ παλιά χρόνια – φτωχά και δύ-

σκολα – η ψυχαγωγία των παιδιών ήταν πολύδιαφορετική από την σημερινή. Λόγοι για αυτόήταν η άσχημη οικονομική κατάσταση, η έλλει-ψη πολλών σύγχρονων τεχνικών προσφορώνκαι δραστηριοτήτων που σήμερα υπεραφθονούν,και, βέβαια, και η διαφορά νοοτροπίας και αντί-ληψης.Με το σημερινό παιχνίδι, που είναι αποκλειστι-

κά και κατά βάση ατομικό και απομονωτικό –πιστεύω – ότι τα παιδιά δεν απολαμβάνουν καιδεν διδάσκονται σχεδόν τίποτα τι θετικό, καθη-λωμένα καθώς είναι, μπροστά στα ηλεκτρονικά

μοναχικά και ανέκφραστα παιχνίδια.Το παιδικό παιχνίδι παλιότερα ήταν ομαδικό,

με την συμμετοχή όλων – πολλών παιδιών- καιποτέ, ή σπανιότερα ατομικό ή επιλεκτικό όπωςσήμερα. Τούτο δε αξίζει να τονιστεί, γιατί είναιτεράστια η διαφορά και η ωφελιμότητα μεταξύατομικού και ομαδικού παιχνιδιού.

Διότι στο μεν ατομικό παιχνίδι καλλιεργείταικαι αναπτύσσεται ο ατομισμός, ο εκκεντρισμός,η απομόνωση και ο ελιτισμός, παράγωγα τωνοποίων είναι ο ρατσισμός και η απόρριψη τωνάλλων.Σε αντίθεση, το ομαδικό παιχνίδι είναι εκείνο

που από μόνο του διδάσκει ωραίες και αναγκαί-ες έννοιες της ζωής, όπως τη συντροφικότητας,της συνύπαρξης, της συμμετοχής, της κοινότη-τας, της αλληλοβοήθειας, της αλληλεγγύης,της πρωτοβουλίας, της ανάληψης ευθυνών, τηςάμιλλας, της σωματικής καταπόνησης, της α-ντοχής, της δοκιμασίας, της αξιοκρατίας, τηςδιεκδίκησης, της φιλίας, της ανάδειξης ηγετικώνπροσόντων και δεξιοτήτων, καθότι πολλά απόαυτά τα παιχνίδια είναι δημιουργήματα αυτώντων ίδιων παιδικών χεριών και όχι η εύκολη λύ-ση της αγοράς, μέσα από την φανταχτερή βι-τρίνα.Σημαντικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι τα

παιχνίδια αυτά, παίζονται σε ανοιχτό, ελεύθεροκαι φυσικό χώρο, έξω στην ύπαιθρο, κάτω απόδιαφορετικές κάθε φορά καιρικές συνθήκες (ή-λιος, βροχή, ζέστη, κρύο) δημιουργώντας έτσιεμπειρίες δοκιμασίας και προσαρμογής, απείρωςωφελιμότερες από τον περιορισμένο χώρο τωνπαιδικών δωματίων για τα παιδιά των πόλεων.Επινοήσεις ατελείωτες και παιχνίδια άπειρα,

φτιαγμένα όχι με τεχνικά μέσα αλλά με φυσικάυλικά που αναγκάζουν το μυαλό να σκεφτεί, νακινηθεί, να αυτοδημιουργήσει, να εφεύρει και ναδώσει λύσεις και στην συνέχεια να καμαρώσειγια το δημιούργημά του.Δεν είναι δε παράδοξο, όσο κι αν φαίνεται απί-

στευτο, ότι τα παιχνίδια της παλιότερης επο-χής είναι πολύ περισσότερα από τα σημερινά,πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά εκείνης τηςεποχής δεν έπλητταν καθόλου, μα καθόλου.

ΠΥΡΚΑΪΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤριώροφη παραγκο-αχυροκαλύβα κατεστράφη τε-

λείως από πυρκαγιά στο Ελληνικό και έμειναν άστεγεςδέκα προβατίνες. Η φωτιά ξεκίνησε από το σαλόνι τουισογείου και επεκτάθηκε και στους απάνω ορόφους. Οιδιοκτήτης της υποψιάζεται και κάνει λόγο για εμπρη-σμό από ζήλεια και εκδίκηση από αγνώστους αναρχοτέτοιους να δεις πώς τους λένε…… καψοκαλύβες. Τοπιθανότερο, όμως, είναι η φωτιά να προήλθε από βρα-χυκύκλωμα του θερμοσίφωνα ή από μάτι της κουζίναςπου ξέχασαν αναμμένο οι προβατίνες.

ΛΕΩΝ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

ΣΤΙΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΕΗ Ι. ΜΟΝΗ ΚΑΛΑΜΙΟΥ ΑΤΣΙΧΩΛΟΥΤην παραμονή έγινε Μέγας πανηγυρικός εσπερινός,

χοροστατούντος του νέου Ηγουμένου της Ι. Μ. Προ-δρόμου Αρχιμανδρίτου πατρός Λεοντείου. Έγινε αρ-τοκλασία και υπήρξε μεγάλη συμμετοχή πιστών.Ανήμερα της Παναγίας έγινε Θεία Λειτουργία από

τον π. Λεόντειο. Στο ψαλτήρι ήταν ο Αρχιμανδρίτης π.Θεόφιλος από την Ι.Μ. Φιλοσόφου με άλλους ψαλτά-

δες, συμμετείχαν επίσης καλλίφωνες Μοναχές από τηνΙ.Μ. ΚΑΛΑΜΙΟΥ Επιδαύρου όπου η γερόντισσα Μελά-νη, κάθε χρόνο στέλνει αδελφές, για βοηθήσουν στοΜοναστήρι την αδελφή Παϊσία Θεοδωροπούλου οικο-νόμο της Μονής. Παρευρέθηκαν πολλοί Ατσιχωλίτες,Μουλατσιώτες και από τα γύρο χωριά. Με την παρου-σία τους τίμησαν την εορτή, το ζεύγος Νίκος και Ελέ-νη Γαϊτανάρη, ευεργέτες της Μονής και του Ατσιχώ-λου, ο πρόεδρος και μέλη του Συλλόγου Ατσιχωλιτώνκ. Τάσος Σκουρλάς. Μετά το πέρας προσφέρθηκαν κα-φέδες και γλυκίσματα.

Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Απαριθμίζοντας, όσα από αυτά κατάφερα ναανακαλέσω στην μνήμη μου και ονομαστικά, ναθυμίσω πρώτα τον τσίλικα, το σιάνι, το ζύμι,τα γκαούνια, την μακριά γαϊδούρα, τον βεζύρη,το λουρί της μάνας, τις γκαζές, την ρεζτέλα.Τις αλογόμυγες, το σφύριγμα, το δόκανο, ταστεφάνια, τα καρότσια, το λάστιχο (σφεντόνα),τις πλακοπαΐδες, το κουτσό, το κάψιμομαλλιού, το τόξο, το μπιζ, το μπουκάλι, τοκλειδί, τα καρυδάκια (βαρελότα), την ασετολίνη,την πηλάλα (τρέξιμο), τα λακουβάκια, τις μί-τσες, το κρυφτούλι, τις αμάδες, το κορώναγράμματα (ντουρά γαζί), το κοφτό, τις φλεχτού-ρες, τις χειροβομβίδες, τον καθρέπτη, την καρα-βάνα, το κάτοπτρο, τον χαρταετό, την γουρου-νόφουσκα, την θηλιά, τον καραγκιόζη, τον πε-τροπόλεμο, το αερόστατο, το καραβάκι, τονμπάρμανα, την καρέλα, τα καλαμένια τουφέκιακλπ.Όσα παραπάνω εμνημόνευσα, είναι κυρίως,

παιχνίδια αγορίστικα διότι και τα παιχνίδιατων κοριτσιών είχαν και αυτά την θέση τους,ήσαντε, όμως, λιγότερα σε αριθμό, γιατί τα κο-ρίτσια κατανάλωναν αρκετό χρόνο και στις δου-λειές του σπιτιού.Μερικά από αυτά ήταν το “δεν περνάς κυρά

Μαρία”, “νάτο νάτο το δακτυλίδι”, “περνάει περ-νάει η μέλισσα”, “ένα μικρό κρεμμύδι γέο βαγέο”, “ανέβηκα στην πιπεριά”, “η μικρή Ελένη”, “ταπεντόβολα”, “η μαργαρίτα”, “ανά μάνα ποροκά-λα”, “άμπε μπα μπλόμ”, “ήρθε η Μαρία από τηνπόλη” κλπ.Από μια πρόχειρη καταμέτρηση, τα αγορίστι-

κα παιχνίδια ανέρχονται σε 46 , εκτός από εκεί-να που δεν θυμάμαι ή ξέχασα να γράψω και ταδε κοριτσίστικα σε 11, σύνολο 57 που σημαίνειότι εδώ η εφευρετικότητα του παιδικού μυαλούείναι αξιοθαύμαστη.Λεπτομέρειες και αναλυτική περιγραφή των

παιχνιδιών αυτών, είναι καταχωρημένη στο πε-ριοδικό – επετηρίδα του 2005 του χωριού ΜΑ-ΡΑΘΑ (Βλαχόραφτη), όπου και πρωτοδημοσιεύ-τηκαν με κάθε δυνατή λεπτομέρεια.

ΛΕΩΝ. Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣΛΕΩΝ. Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣΛΕΩΝ. Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣΛΕΩΝ. Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣΛΕΩΝ. Η. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ EΠΑΙΞΑΜΕ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΑΣΑΜΕΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ EΠΑΙΞΑΜΕ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΑΣΑΜΕΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ EΠΑΙΞΑΜΕ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΑΣΑΜΕΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ EΠΑΙΞΑΜΕ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΑΣΑΜΕΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ EΠΑΙΞΑΜΕ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΑΣΑΜΕ

Γράφει ο Λεωνίδας Ανδριανός

ΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΡΓΑΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1934Αναδημοσίευση από τη “Φωνή της Γορτυνίας”

Φ-67/26.8.34 • ΕΛΛΗΝΙΚΟ, Αύγουστος (του αντα-ποκριτού μας). Το χωριό μας χάρις εις την ωραίαντοποθεσίαν που βρίσκεται, με τον ευρύ ορίζονταπου διάπλατα μπροστά του ξανοίγεται και χάρις ειςτα τόσα κοινωφελή έργα που εξετελέ-σθησαν μπο-ρούμε να πούμε πως κατέχει την πρώτη θέση μετα-ξύ των γειτονικών χωρίων. Μα αλήθεια πόσα έργαέχουμε να επιδείξουμε;Φέραμε το νερό από δύο ωρών απόσταση έπειτα

από πολλούς κόπους και μόχθους, που περισσότε-ρο βοήθησε η ιδιωτική πρωτοβουλία φθάσασα καιμέχρις αυτοθυσίας. Φτιάσαμε την εκκλησία και τοσχολείο, τα μόνα στολίδια του χωριού μας, έργα διατα οποία το κράτος μόνον λίγο βοήθησε, διότι πά-ντοτε έχομεν εκτελεστήν την εργάτιδα χείρα τωνκατοίκων μας. Μετά την εκτέλεσιν όμως των ως ά-νω έργων οι κάτοικοι επεδόθησαν μετά ζήλου ειςτον εμβολιασμόν όλων των αγριοδένδρων της περι-φερείας μας.Τα πράγματα όμως δικαιολογούν με το παραπάνω

τη φήμη ότι οι κάτοικοι εδώ είναι φιλοπρόοδοι. Α-φού ετελείωσαν τας ιδικός των εργασίας, τους εκά-λεσε ο πρόεδρος της Κοινότητος διά την διάνοιξιντων εντός και εκτός του χωριού μας δρόμων. Αλλάκαι τα ξενητεμένα παιδιά του χωριού μας, διά τα ωςάνω συντελεσθέντα και συντελούμενα έργα, δενμας λησμόνησαν και με το σύλλογο τους, φανήκα-νε αντάξια τέκνα του οσημέραι εξελισσομένου χω-ριού μας. Στο στόλισμα όμως του χωριού μας συνε-τέλεσε περισσότερο το νερό και σήμερα αν το χω-ριό μας λουλουδίζει και πνίγεται στο ευεργετικόπράσινο, τούτο το οφείλει αποκλειστικά και μόνοστο νερό. Τι τα θέλετε! Το χωριό πούχει νερά είναιένας ευλογημένος τόπος.

Νικ. Κ. Μπαρμπαλιάς

ΣΤΙΣ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΕΗ Ι.Μ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Μεγάλη Αρχιερατική Θεια Λειτουργία έγινε στηνΙ.Μ. Προδρόμου χοροστατούντος του Μητροπολίτημας κ Ιερώνυμου, συλλειτουργούντων πολλών Ιερέ-

ων και του νέου Γέροντα της Μονής Πατρός Λεο-ντείου. Εκατοντάδες προσκυνητές είχαν κατακλύσειτην Μονή, ντόπιοι και ξένοι για να τιμήσουν τον Ά-γιο και τον νέο Ηγούμενο, πράγμα που και ο Σεβα-σμιότατος στο λόγο του επισήμανε. Μετά το τέλοςτης Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκαν σε όλους κα-φέδες γλυκά και φαγητό.

Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

/8

R

G

K

8

R

G

K

8

R

G

K

8

R

G

K

8

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ &ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

ΔΑΝΕΙΑ - ΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ - ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑΠαναγιώτης Αϊβαλής

ΤΗΛ.: 2102711111, FAX: 2102793206Email: info@asfaliseis.gr

Καστάστημα Νέας ΙωνίαςΑνδρέα Κάλβου 21(Έναντι Ηλεκτρ. Σταθμού)

“ΤΑ ΝΕΑΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ”και στο διαδίκτυο στη διεύθυνση

www.ellinikon.gr ή www.eliniko.com.gr

Τι να ‘ γίναν οι φίλοι μουΤα φιλαράκια τα καλάΑντάμα όπου παίζαμεΣαν είμαστε παιδιά;

Τα σπουργιτάκια τα μικράΈνα εδώ κι άλλο εκείΤότε που χωριστήκαμεΣτο σταυροδρόμι της ζωής;

Ποια στράτα αλήθεια πήρανεΚαι τάχα τι απόγινανΤα πιο όμορφα κορίτσιαΤα γελαστά παιδιάΜε τα μεγάλα όνειραΚαι την χρυσή καρδιά;

Του γέλιου τους ο σάλαγοςΠοιος ξέρει π΄αγροικιέταιΚαι όταν τους αναζητώΚανείς δεν απλογιέται.

Πόσοι όνειρα γευτήκανε;Και πόσοι πικραθήκανε;Δραπέτες όταν γίναμεΑπό τα στέκια τα παλιάΣμάρι θαρρείς πως είμαστεΞενιτευτά πουλιά.

Σκαρίσαμε, κι ούτε ματαβρε-θήκαμε,Στον δρόμο του ο καθένας,Άλλοι προκόψανε πολύ,Και άλλοι προκόψαν λίγο,Κι άλλοι από μπόρα δυνατήΕπέσανε γονατιστοί.

Κανένας δεν πομπεύτηκε,

Κακό δεν έβγαλε όνομα,Καμιά δεν παραστράτησε,Κανείς δεν ελασπώθηκε,Και όλοι τους μείνανε παστρι-κοί.

Κάποιοι ταξίδεψαν μακριά,Μέσα στην νύχτα την βαθιά,Έγιναν λέει άγγελοι,Και βγάλανε φτερά.

Τώρα, καινούργια πρόσωπαΒλαστάρια τους θε νάναι,Πατάνε στα χνάρια τουςΚαι το χωριό κρατάνε.

Νέα κορίτσια δροσερά,Με ξέπλεκα μακριά μαλλιάΚαι παλικάρια αμούστακαΑντάμα με αυτάΑγώνα κάνανε τρανόνΜε την ορμήνια των γονιών.

Ένα δύο τρία κανένα δενγνωρίζωΜα τα καλημερίζωΜε βουρκωμένη την ματιάΤρέχει η σκέψη στα παλιάΚι όλο ρωτά κι όλο ρωτά.Που πήγανε; Τι γίνανε;Τα φιλαράκια τα καλάΤα πιο όμορφα κορίτσιαΤα γελαστά παιδιάΜε τα μεγάλα όνειραΚαι την χρυσή καρδιά;

ΛΕΩΝ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Ποιος θα προλάβει και θα φθάσει πρώτος; Η βοήθεια ηδική μας για να σωθεί ένα παιδί ή το όρνιο που παραφυλά-ει για να το κατασπαράξει; Δραματική αλλά δυστυχώς, πά-ντα επίκαιρη η φωτογραφία, βραβευμένη με το βραβείοΠoύλιντζερ από τις χώρες του πολέμου και της πείνας. Κα-τά τα άλλα, ο “πολιτισμένος” κόσμος κάνει δίαιτα για ναχάσει τα κιλά του!Χαίρε πολιτισμένε άνθρωπε!!!

ΛΕΩΝ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

ΠΩΛΕΙΤΑΙ σε άριστη κατάσταση με πολλά και διάφο-ρα αξεσουάρ, ζώνες ασφαλείας, καινούργιο σαμάρι, κί-νηση 4Χ4, σύστημα συναγερμού και ζαντολάστιχα ε-σχάτως πεταλωμένα.

Είναι παλαιά η εποχήΚαι στου Ταλουμη την ταβέρναΠάνε άτομα μοντέρνα

Πάει ο Λιάς ο ΠανταζήςΚαι μαζί του ο Σαμαρτζής

Πάει ο ΜπάρμπαγυφτομήτσιοςΓκουβαλέτσος και Αρήστος,Και στο χέρι μια ντομάταΠάνε για καμιά κανάταΒάζει ο Μήτσιος την ντομάταΚαι ο Aρήστος την κανάτα

Πάει ο Βασιλάκης ΠαπαργύρηςΚαι ο Θύμιος ΚαλομήρηςΜαζί του είναι ο ΜαραγκόςΚαι ο Γιώργης ο χονδρός

Πάει ο Κώστας τηςπαρασκευήςΚαι ο Κώστας της θειαΜαργιωρής

Πάει ο Λιάς ο ΚουρουνιώτηςΜαζί του ο Δραγουμανιώτης

Πάει ο Γιώργης ο ΜπαρούτσαςΠαρέα είναι ο ΜπάρμπαΡούνιαςΟ Σπήλιος και ο Παναής οΔρούλιας

Πάει ο Μπάρμπα οΧαραλαμπάκοςΟ Θανάσης ο ΜαυράκοςΚαι ο Μπάρμπα Ηλίας οΛιαράκος

Πάει ο Λιας ο ΑνδριaνόςΚαι ο Χαραλάμπης τηςΜαριγώς

Πάει ο μπάρμπα ΜητσιάνοςΜαζί του είναι ο Καραμάνος

Πάει ο Λιάς ο ΛαγοδήμοςΓιώργης τόμπροςΚαβουρίνος

Πάει ο ΑποτολογιώργηςΠαρέα του είναι οΚαραγιώργης

Πάει ο ΣτυλιανόγιαννηςΜαζί του ο ΚουρελόγιαννηςΑλλά και ο Αγγελόγιαννης

Πάει ο Λιας ο ΛιοδορήσιοςΟ Γεωργασέας και ο καμπίσιος

Πάει ο Μπάρμπα νικολήςΠαρέα ο Γιώργης ο ΦουρλήςΠάει ο ΜπαρμπαΔημοκλήςΚαι ο Παννούλης ο Αίβαλής

Πάει ο Λιάς ο ΚουρελιάςΚαι ο Λιας ο Μαστρολιάς

Τελευταίο τον αφήνωΤον Χαράλαμπο ΤαλούμηΓεια σου Χαράλαμπε ΝτερβίσηΠου μας έφερες τη βρύση

Φάτε πιέτε βρε παιδιάΕγώ τα κερνάω αυτάΣήμερα είναι η γιορτή μου Ελάτε να τσουγκρίσετε μαζίμου

Μα σε όλες της παρέεςΠοτέ δεν λείπει ο ΚαφετζήςΜε τα καλαμπούρια τουΚαι με τα τραγούδια τουΚάνει όλους και γελάνεΚαι μαζί του τραγουδάνε

Ποιον να πω και ποιόν νααφήσωΌλοι πάνε τελικάΚονιαραίει ΜπαρμπαλιαίειΑλλά και οι μεσιαναίειΠάει ο κάτω ΜαχαλάςΚαι παρέα ο Βαλαχάς

Και αν εξέχασα και κάποιονΤούτος να με συμπαθάΚαι όταν πάω και εγώ κοντάτουΗ εκεί πάνω η εκεί κάτωΘα τα πούμε από κοντά

Και εκτός απ’ τουςσυνχωριάτεςΠαν και από άλλα χωριάπελάτες

Πάντα πάνε ΣτεμνιτσιώτεςΆλλα και Ατσιχωλιώτες

Παν Συρναίοι και ΨαραίοιΠαυλαίοι και ΠαλαμαραίοιΚαλυβαίοι και χυναίοιΚαι μαζί τους οι καντραίοι

Από τα πάνω καλυβάκιαΠάει ο Μιμής ο ΣιαΐνηςΑπό τα χιναίϊκα πάει οΧρήστος χίνηςΚαι από την πόλη την μεγάληΠάει ο μόρτης του Μιχάλη(Μιχάλακας)

Πάνε και από άλλες πόλειςΚοντινές και μακρινέςΠάνε οι ΔημητσανίτεςΚαι πολύ ΑνδριτσανίτεςΠάνε ΜεγαλοπολίτεςΑλλά και οι ΒλαχοραφτίτεςΠάνε ΚαλαματιανοίΠάνε και οι Καρυτινοί

Κάπως έτσι φίλοι μου καλοίΠάει η παλαιά η εποχή

Τώρα ήλθε η νέα εποχήΝέα έγινε η ΤΑΒΕΡΝΑΜε μια μόνο διαφοράΕίναι δύο η ΤαλούμηΟ ΗΛΙΑΣ και Ο ΜΠΑΜΠΗΣΞαδελφάκια και οι δυοΑποφάσισαν μια μέραΝα γυρίσουν στο χωριόΚαι να φτιάξουν με μεράκιΤο στολίδι τούτο εδώΚαι έτσι ομόρφυνε το χωριό

Και έχει μεζέδες μπόλικουςΜεγάλη ποικιλίαΠου βέβαια υπάρχουνΓια όλη την πελατεία

Και το καλό κρασίΠου είναι σε αφθονία

Και να ο κόσμος έρχεταιΓεμίζει η πλατείαΜε Ι.Χ. αυτοκίνηταΠούλμαν και λεωφορείαΑπ’ όλη την επικρατεία

Τώρα στην νέα εποχήΠάνε ακόμα πιο πολύ

Παν Δημάρχοι και ΝομάρχοιΠάνε και πρωθυπουργοίΚαι μαζί τους υπουργοί

Πάνε πολύ οι βουλευτέςΠάνε και εφοπλιστές

Πάνε και οι δεσποτάδεςΜαζί τους παν και οι παπάδες.Αλλά και πρώην βασιλιάδες

Μα εκτός από τους πατριώτεςΠάνε και από τας ΕυρώπεςΓάλλοι Άγγλοι ΟλλανδοίΓερμανοί και ΕλβετοίΠάνε και οι ΙσπανοίΑλλά και οι ΙταλοίΓια να πω με λίγα λόγιαΌλη η Ευρώπη τρώει εκεί

Κι αν θελήσετε και γλέντιαΉ για γάμους ή βαπτήσιαΌλοι εκεί ν’ αποτανθείταιΚαι στο τέλος θα το δείτεΌλοι θα ευχαριστηθείτε

Και μετά απ’ όλα αυτάΔιερωτώνται μερικοί.Μα τι έχει βρε παιδιάΗ ταβέρνα του ΤαλούμηΠου όλοι τούτοι παν εκεί;

Είναι απλό καλοί μου φίλοι.Η Ταβέρνα του ΤαλούμηΉταν και είναι φιλικήΑπό την παλαιά την εποχήΠου ο Μπάρμπα Γιάννηςο Μούκας. Ήταν εκεί.

Ένα από τα παλιά μέλητου Συλλόγου και μέλος του

Δ. Σ.Και ένας φίλος της παλαιάς

και νέας εποχήςτης Ταβέρνας

Στου Ταλούμη την ταβέρνα

TI ΝΑ ’ΓΙΝΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΠατριώτες διαφημιστείτε μέσα από την εφημερίδα

μας. Είτε έχετε μια εμπορική επιχείρηση είτε είστε ελεύ-θερος επαγγελματίας μπορείτε να προβληθείτε μέσα α-πό τις σελίδες της εφημερίδας μας. Σίγουρα θα σαςδουν πολλά μάτια. Δώστε μία κάρτα σας σε κάποιο απότα μέλη του Δ.Σ. και για τα υπόλοιπα θα φροντίσει η συ-ντακτική επιτροπή της εφημερίδας μας.

/9

R

G

K

9

R

G

K

9

R

G

K

9

R

G

K

9

Εξοχώτατε, Η Ελλάς, το γνωρίζετε, ηθέ-

λησε να μείνη έξω του παρό-ντος πολέμου. Όταν εξερράγη,ήρχιζε μόλις να αναρωννύη α-πό πλήθος βαθυτάτων πληγών,τας οποίας είχον καταλίπει ειςτο σώμα της πόλεμοι εξωτερι-κοί και εσωτερικαί διαιρέσεις,και ουδέ δυνάμεις είχε, ουδέδιάθεσιν, ουδέ λόγον ν’αναμι-χθή εις πόλεμον, του οποίου,αν το τέλος πέπρωται πάντωςνα έχη δι’όλον τον κόσμον συ-νεπείας σημαντικάς, η αρχήτου δεν παρουσίαζε δι’αυτήν α-μέσους κινδύνους. Ας μη λη-φθούν υπ’όψει αι δηλώσεις τηςαι σχετικαί. Ας μη ληφθούνυπ’όψει τα έγγραφα τα οποίαεις επίσημον Βίβλον εδημοσί-ευσε. Ας μη ληφθούν υπ’όψειτο πλήθος των λόγων, των κει-μένων, των αποδείξεων διατων οποίων πιστοποιείται η ε-πίμονος αύτη απόφασίς της, ναμείνη εκτός του πολέμου. Καιας ληφθή τούτο μόνον: Το ότιη Ελλάς όταν οι Ιταλοί έπνιξανεις τον λιμένα της Τήνου την“Έλλην” και εύρε τα θραύσμα-τα των τορπιλλών και εβεβαιώ-θη ότι ήσαν ιταλικά, τα έκρυψε.Διατί;... Διότι, αν τα απεκάλυ-πτε θα ήτο υποχρεωμένη ή νακηρύξη τον πόλεμον ή να δε-χθή την κήρυξιν του πολέμου. Δεν ήθελε λοιπόν τον πόλε-

μον με τους Ιταλούς η Ελλάς.Ούτε μόνη, ούτε με συμμά-χους, ούτε με βαλκανικούς, ού-τε με Άγγλους. Ήθελε εις τηνμικράν αυτήν γωνίαν της γήςνα ζήση κατά δύναμιν ήσυχος,επειδή ήτο κατάκοπος, επειδήείχε πολεμήσει πολύ και επει-δή η γεωγραφική της θέσις εί-ναι τοιαύτη ώστε να μην θέληνα έχη εχθρούς ούτε τους Γερ-μανούς εις την ξηράν, ούτετους Άγγλους εις την θάλασ-σαν. Μέχρι της στιγμής εκεί-νης, της στιγμής κατά την ο-ποίαν επνίγη η “Έλλη”, η Ελ-λάς είχε, εκτός των ειρηνικώντης διαθέσεων, πρόσθετον α-σφάλειαν, δύο υπογραφάς, τηνΙταλικήν, η οποία την είχε κατάπάσης εκ μέρους της επιθέσε-ως ασφαλίσει, και την Αγγλι-κήν, η οποία ήλθεν ως αυ-θόρμητος της ακεραιότητόςτης εγγύησις. Εν τούτοις, όταν ολίγον μετά

την “Έλλην” παρουσιάσθησαναπταί αποδείξεις της μελλού-σης ιταλικής επιθέσεως, η Ελ-λάς, πεισθείσα ότι η μία υπο-γραφή δεν είχεν αξίαν, δεν ε-στράφη ως ώφειλε προς τηνάλλην, αλλ’ εστράφη - το ενθυ-μείσθε, Εξοχώτατε; - προς Υ-μάς. Και εζήτησε την προστα-σίαν την ιδικήν σας. Και τι α-πηντήθη τότε εις την Ελλάδα;...Τι απηντήθη δεν γνωρίζω κα-λώς. Γνωρίζω όμως εκ στό-ματος του αποθανόντος πρω-θυπουργού μας, ότι η Γερμανί-α απήντησεν εις το διάβημάμας συνιστώσα να μην δώσω-μεν αφορμήν - να μην επιστρα-τευθώμεν δηλαδή - και να είμε-θα ήσυχοι. Δεν εδώσαμεν λοι-πόν αφορμήν, εμέναμεν ήσυ-χοι ή μάλλον εκοιμώμεθα ήσυ-χοι - διότι την προηγουμένην

μας είχον κάμει και γεύμα οι Ι-ταλοί - οπόταν μας παρουσιά-σθη με το τελεσίγραφον ο πρέ-σβυς της Ιταλίας. Τότε λοιπόν πού και προς

ποίον ηθέλατε να στραφή η Ελ-λάς;... Προς τους Ιταλούς, τωνοποίων είχε εις την τσέπηντης, μαζί με τα θραύσματα τωντορπιλλών, και την άνευ αξίαςυπογραφήν; Αλλ’ αυτοί της εί-χον κηρύξει τον πόλεμον.Πρός Υμάς; Αλλ’ Υμείς ατυχώςευρίσκεσθε εκείνο ακριβώς τοπρωί, εις τας 28 Οκτωβρίου,εις Φλωρεντίαν. Να μείνη μό-νη; Αλλ’ ούτε αεροπορίαν είχε,ούτε υλικόν, ούτε χρήματα, ού-τε στόλον. Εστράφη λοιπόνπρος την τελευταίαν εναπομεί-νασαν υπογραφήν: Προς τουςΆγγλους. Και αυτοί, των οποί-ων εκαίετο η Πατρίς, οι οποίοιηγρύπνουν εις τας ακτάς τηςΜάγχης ανήσυχοι, οι οποίοι τό-τε - όπως το είχον δηλώσει -δεν είχον επαρκή τα μέσα διατην ιδίαν των προστασίαν, ήλ-θαν. Ήλθαν αμέσως. ’νευ αξιώ-σεων, άνευ διαπραγματεύσεων,άνευ χαρτιών. Και μετ’ ολίγαςημέρας, εις το Μέτωπον το ο-ποίον είχεν ανοίξει εις τα βου-νά της Ηπείρου ο βάναυσος ι-ταλικός αιφνιδιασμός, έπιπτανΈλληνες στρατιώται και ο πρώ-τος Άγγλος αεροπόρος. Τι συνέβη από τας ώρας ε-

κείνας, το γνωρίζετε και Σειςκαι ο κόσμος ολόκληρος. Νικώ-νται οι Ιταλοί. Και νικώνται ε-κεί, στρατιωτικώς, σώμα προςσώμα, από ημάς, τους μικρούς,τους αδυνάτους. Όχι από τουςΆγγλους. Διότι Άγγλος στρα-τιώτης δεν επάτησεν εις τηνΑλβανίαν. Νικώνται. Διατί; Διό-τι δεν έχουν ιδανικά, διότι δενέχουν ψυχήν. Διότι...

- Αλλ’ αυτό είναι έξω του θέ-ματος. Απέναντι της μάχης αυ-τής βέβαιον είναι, διότι μαςεδηλώθη, ότι εμείνατε θεατής:“Η υπόθεσις αυτή, μας είπατε,δεν μ’ ενδιαφέρει. Είναι ιστορί-α ιταλική. Δεν θα επέμβω παράμόνον όταν Αγγλικός στρατόςαποβιβασθή εις την Θεσσαλονί-κην, εις μεγάλας ποσότητας”.Θα ημπορούσαμεν, έκτοτε, Ε-ξοχώτατε, να Σας ερωτήσωμεν:“Και η Φλωρεντία;... Και το ότιτην ημέραν ακριβώς κατά τηνοποίαν μας επιτίθεντο οι Ιτα-λοί, συνηντάσθε μαζί τους ειςτας όχθας του ’ρνου και παρε-δίδατε την Ελλάδα;”... Αλλά δενηθελήσαμεν. Μαζί με τα θραύ-σματα των ιταλικών τορπιλλώνεκρύψαμεν εις την τσέπην μαςκαι την Φλωρεντίαν και, ότανκάποιοι αδιάκριτοι μας την ενε-θύμιζαν, απηντώμεν: “Διεφώ-νησαν. Τους εγέλασαν οι Ιτα-λοί”. Διατί; Διότι έτσι ηθέλαμεν να πι-

στεύωμεν. Διότι μας συνέφε-ρεν έτσι. Έπειτα, καθώς επρο-χωρούμεν ημείς εις την Αλβα-νίαν, επροχώρουν και αι σχέ-σεις της Γερμανίας και της Ελ-λάδος. Ο Αγκυλωτός Σταυρόςεκυμάτιζε εις το Μέγαρον τηςεν Αθήναις πρεσβείας σας τηνπρώτην του Έτους, κατήρχετομεσίστιος όταν απέθνησκεν οαείμνηστος Μεταξάς, ο πρέ-

σβυς σας ήρχετο να συγχαρήτον νέον Πρωθυπουργόν, αιμεταξύ Υμών και ημών εμπο-ρικαί συναλλαγαί είχον επαναρ-χίσει και διεμαρτυρήθητε κά-ποτε εντόνως διότι μία εφημε-ρίς της Αμερικής έγραψεν ότιγερμανικά τάνκς παρουσιάσθη-σαν εις την Αλβανίαν. Όλα λοι-πόν καλά. Ημείς εις την Αλβα-νίαν, Σεις θεαταί, και οι ’γγλοισύμμαχοί μας με τα αεροπλάνατων, με τον Στόλον των... - ΜΟ-

ΝΟΝ. Γνωρίζετε πόσον προσε-παθήσαμεν να είναι το “ΜΟ-ΝΟΝ” τούτο πραγματικόν;...Αρκεί να αναφερθεί ότι, ότανεν Αγγλικόν αεροπλάνον έπε-σεν εις την Θεσσαλονίκην, πα-ρεκαλέσαμεν τους Άγγλους ναμη το σηκώσουν αυτοί. Δια ναμη παρουσιασθούν έστω καιδέκα ’γγλοι στρατώται. Δια ναμη παρεξηγηθώμεν, δια να μηδώσωμεν αφορμήν. Γελάτε;...Έχετε δίκαιον. Αλλά κατά το διάστημα τού-

το, ενώ εδώ είχομεν όπως έχο-μεν σχέσεις, ενώ η εκ της στά-σεως της Γερμανίας δημιουρ-γηθείσα κάποια γαλήνη έμενεαδιατάρακτος, Σεις ηρχίσατε νασυγκεντρώνετε στρατεύματαεις την Ρουμανίαν. Τα πρωταήσαν προς εκπαίδευσιν τωνΡουμάνων. Τα δεύτερα προςπροστασίαν των πετρελαίων.Τα τρίτα δια να κρατήσουν τασύνορα. Τα τέταρτα... - αλλά τατέταρτα πλέον ήσαν τριακοσιαιχιλιάδες. Τότε ο υπογεγραμμέ-νος μετέβη δημοσιογραφώνεις την Βουλγαρίαν, επέρασετον δρόμον το οποίον τώρα-παρνούν οι στρατοί σας και ε-πανελθών είπεν εις τον μα-καρίτην Πρωθυπουργόν:

- Ο μέχρι Σόφιας δρόμος έχειτώρα, προφανώς, διαπλατυνθή.Αι ξύλιναι γέφυραι έχουν τώρα,προσφάτως, υποστηριχθή μεπασσάλους. Τα υπολείμματατης ξυλείας ευρίσκονται ακόμηεκεί. Είναι προφανές ότι οιΒούλγαροι έχουν ετοιμάσει τώ-ρα, όπως όπως, τον δρόμον διανα περάση στρατός... Και μετά τούτο;... Μετά τού-

το, τί έπρεπε να κάμη η Ελλάς;Να ζητήσει βοήθειαν; Να μηζητήσει; Να πιστεύση; Να μηπιστεύση; Να βλέπη τους Γερ-μανούς εις τα σύνορα με ταβουλγαρικά, να τους μετράπερνώντας τον Δούναβιν, νατους παρακολουθή εισερχομέ-νους εις την Σόφιαν, να τουςβλέπει να συμμαχούντας με

τους Βουλγάρους, ν’ακούητους Βουλγάρους ομιλούνταςπερί των “εθνικών των διεκδι-κήσεων, και να στέκη αμέρι-μνος εν τη πεποιθήσει ότι οιΓερμανοί ευρίσκονται εις τηνΚούλαν δια να προφυλάξουν ταπετρέλαια τα ρουμανικά;... Αλλ’ έστω, ας τ’ αφήσωμεν ό-

λα αυτά, τα γενόμενα, τας δη-λώσεις, την ιστορίαν και ας έλ-θωμεν εις τα πράγματα. Φαίνε-ται - λέγουν του κόσμου τα ρα-

διόφωνα- ότι οι Γερμανοί θέ-λουν να εισβάλουν εις την Ελ-λάδα. Σας ερωτώμεν: ΔΙΑΤΙ; Ανη κατά της Ελλάδος επιχείρη-σις, ως συμφέρουσα εις τον’ξονα, ήτο απ’ αρχής αναγκαία,τότε δεν θα παρουσιάζετο προτεσσάρων μηνών μόνος ο κ.Γκράτσι εις τας τρεις το πρωί.Θα παρουσιάζοντο η Ιταλία καιη Ιταλία μαζί, άλλως, με άλλοτελεσίγραφον, άλλου περιεχο-μένου, άλλης προθεσμίας, άλ-λης μορφής.Δεν υπήρξε, λοιπόν, απ’ αρ-

χής η κατά της Ελλάδος επιχεί-ρησις εις τον ’ξονα αναγκαία.Είναι λοιπόν τώρα;... Αλλά δια-τί;... Μήπως δια να μη δη-μιουργηθή Μέτωπον κατά τηςΓερμανίας εις τα Βαλκάνια; Αλ-λ’ αυτά είναι μυθιστορήματα.Ούτε η μαχομένη Ελλάς, ούτεη Αγγλία - το λέγει σαφώς το ε-πίσημον ανακοινωθέν της προ-χθεσινής 6ης Μαρτίου, αλλά τολέγει σαφέστερον ακόμη ηλογική - ούτε η Σερβία, ούτε ηΤουρκία, έχουν λόγο να προκα-λέσουν την εξάπλωσιν του πο-λέμου. Αυτός που είναι και ό-που είναι, τους φθάνει. Αλλάτότε;.. Μη δια να σωθούν ειςτην Αλβανίαν οι Ιταλοί;... Αλλάπερί ποίου είδους σωτηρίας θαπρόκειται; Οι Ιταλοί δεν θα εί-ναι ηττημένοι οριστικώς, τελε-σιδίκως, παγκοσμίως και αιω-νίως μόλις και είς μόνον Γερ-μανός στρατιώτης πατήσει ειςτην Ελλάδα; Δεν θα φωνάζη ό-λος ο κόσμος ότι σαράντα πέ-ντε εκατομμύρια αυτοί, αφούεπετέθησαν εναντίον ημώνπου είμεθα μόλις οκτώ, εζήτη-σαν τώρα την βοήθειαν άλλωνογδοήντα πέντε εκατομμυρί-ων, δια να σωθούν;... Και εις τοτέλος, αν θέλουν να σωθούν,διατί να έλθουν άλλοι κατά τρό-πον απολύτως εξευτελιστικόνδι’ αυτούς να τους σώσουν, α-φού τους σώζομεν ευχαρίστωςημείς χωρίς εξετελισμούς; Αςφύγουν μόνοι από την Αλβανί-

αν οι Ιταλοί. Ας ειπούν παντούότι μας ενίκησαν, ότι εκουρά-σθησαν να μας κυνηγούν, ότιεχόρτασαν από δόξαν και αςφύγουν. Ημείς τους βοηθού-μεν. Αλλά θα μας ερωτήσετε ί-

σως, Εξοχώτατε: “Καλά όλα αυ-τά. Και οι ’γγλοι;...” Αλλά τουςΆγγλους, Εξοχώτατε, δεν τουςεφέραμεν ημείς, τους έφερανεις την Ελλάδα οι Ιταλοί. Τώραλοιπόν εις αυτούς τους οποί-ους οι Ιταλοί, να τους είπούμεννα φύγουν;... Και, έστω, νατους ειπούμεν να φύγουν. Αλ-λά εις ποιούς; Εις τους ζωντα-νούς. Πώς όμως θα διώξωμεντους νεκρούς, αυτούς που έπε-σαν εις τα βουνά μας, αυτούςπου προσγειώθηκαν εισ τηνΑττικήν πληγωμένοι και αφή-καν εδώ την τελευταίαν πνοήν,αυτούς οι οποίοι, ενώ εκαίετοη πατρίς των, ήλθαν και ηγωνί-σθησαν εδώ, και έπεσαν εδώκαι ευρήκαν εδώ ένα τάφον;...Ακούτε, Εξοχώτατε, υπάρχουνατιμίαι αι οποίαι εις την Ελλά-δα δεν γίνονται. Και αυτά είναικαθαραί ατιμίαι. Ούτε τους νε-κρούς, ούτε τους ζωντανούς η-μπορούμεν να διώξωμεν. Δενθα διώξωμεν κανένα, και θασταθώμεν μαζί των, εδώ, μέ-χρις ότου κάποια λάμψη ακτίςηλίου και περάση η καταιγίς. Και Σεις; Σεις - λέγουν πά-

ντοτε - θα επιχειρήσετε να ει-σβάλετε εις την Ελλάδα. Και η-μείς, λαός αφελής ακόμη, δεντο πιστεύομεν. Δεν πιστεύο-μεν ότι στρατός με ιστορίανκαι με παράδοσιν - αυτό και οιεχθροί του δεν το αρνούνται -θα θελήση να κηλιδωθή διαμιας πράξεως παναθλίας. Δενπιστεύομεν ότι ένα Κράτος πά-νοπλον, ογδοήκοντα πέντε ε-καττομμυρίων ανθρώπων, μα-χόμενον δια να δημιουργήσηεις τον Κόσμον “νέαν τάξινπραγμάτων” - τάξιν, φανταζό-μεθα, αρετής - θα ζητήση ναπλευροκοπήση ένα Έθνος μι-κρόν, που αγωνίζεται υπέρ τηςελευθερίας του, μαχόμενονπρος μίαν Αυτοκρατορίαν σα-ράντα πέντε εκατομμυρίων. Διότι τί θα κάμη ο Στρατός

αυτός, Εξοχώτατε, αν αντί πε-ζικού, πυροβολικού και μεραρ-χιών, στείλη η Ελλάς φύλακαςεις τα σύνορά της ε’ικοσι χιλιά-δας τραυματιών, χωρίς πόδια,χωρίς χέρια, με τα αίματα καιτους επιδέσμους, δια να τον υ-ποδεχθούν;... Αυτούς τουςστρατιώτας φύλακας θα υπάρ-ξη στρατός δια να τους κτυπή-ση; Αλλ’ όχι, δεν πρόκειται να γί-

νει αυτό. Ο ολίγος ή πολύςστρατός των Ελλήων που είναιελεύθερος, όπως εστάθη ειςτην Ήπειρον, θα σταθή, αν κλη-θή, εις την Θράκην. Και τί νακάμη;... Θα πολεμήση. Και εκεί.Και θα αγωνισθή. Και εκεί. Καιθα αποθάνη. Και εκεί. Και θ’ α-ναμείνει την εκ Βερολίνου επι-στρογήν του δρομέως, ο οποί-ος ήλθε προ πέντε ετών και έ-λαβε από την Ολυμπίαν τοφως, δια να μεταβάλη εις δαυ-λόν την λαμπάδα και φέρη τηνπυρκαϊάν εις τον μικρόν, την έ-κτασιν, αλλά μέγιστον αυτόντόπον, ο οποίος, αφού έμαθετον κόσμον όλον να ζη, πρέπειτώρα να τον μάθη και ν’ απο-θνήσκη.

Μετ’ εξόχου τιμής Γ. Α. ΒΛΑΧΟΣ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Α.Ε. ΤΟΝ κ. Α. ΧΙΤΛΕΡ ΑΡΧΙΚΑΓΚΕΛΛΑΡΙΟΝ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η ανοιχτή επιστολή προς τον Hitler δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Η Καθημερινή στις 8 Μαρτίου 1941. Αναδημοσιεύθηκε στον τόμο «Γεωργίου Βλάχου άρθρα στην “Καθημε-

ρινή” (1919-1951)» από τις Εκδόσεις Ζήδρος στην Αθήνα το 1990με πρόλογο της Ελένης Βλάχου και επιλογή και επιμέλεια του Μιχα-ήλ Σταματελάτου.

/10

R

G

K

10

R

G

K

10

R

G

K

10

R

G

K

10

ΑΪΒΑΛΗΣ Παν. Νικόλαος 210 5024209 6936064998

ΑΪΒΑΛΗΣ Διον. Παναγιώτης 210 2711111 6936064999

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Βασ. Μάριος 210 2929248 6979110691

AΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος 210 5148351 6973037613

ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Ιω. Ευάγγελος 210 9418560 6976868638

ΚΑΛΛΙΑΝΙΩΤΗΣ Χαρ. Ηλίας 210 8612196 6977264474

ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ Κων. Ηλίας 210 5743926 6974728106

ΠΑΠΑΦΩΤΙΟΥ Χρ. Μαρία 210 9703892 6973684504

ΤΑΛΟΥΜΗ Βασ. Ευαγγελία 210 9351703 6977456036

ΤΑΛΟΥΜΗΣ Ιω. Βασίλειος 210 9336074 6947079309

ΤΣΑΜΠΗ Χαρ. Ελένη 210 8655795 6977413229

ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΜΕΛΩΝ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Ç ÅëëÜò ôçí ðåñßïäï åêåßíç Þôáíç ìïíáäéêÞ ÷þñá ðïõ áíáãêÜóôçêåíá áíôéìåôùðßóåé ôïõò óôñáôïýò ôåó-óÜñùí (4) (íáé êáëÜ äéáâÜóåôå)4) (íáé êáëÜ äéáâÜóåôå)4) (íáé êáëÜ äéáâÜóåôå)4) (íáé êáëÜ äéáâÜóåôå)4) (íáé êáëÜ äéáâÜóåôå)êñáôþí ôáõôü÷ñïíá: Áëâáíßáò, Éôá-Áëâáíßáò, Éôá-Áëâáíßáò, Éôá-Áëâáíßáò, Éôá-Áëâáíßáò, Éôá-ëßáò, Ãåñìáíßáò êáé Âïõëãáñßáò. É-ëßáò, Ãåñìáíßáò êáé Âïõëãáñßáò. É-ëßáò, Ãåñìáíßáò êáé Âïõëãáñßáò. É-ëßáò, Ãåñìáíßáò êáé Âïõëãáñßáò. É-ëßáò, Ãåñìáíßáò êáé Âïõëãáñßáò. É-äïý ïñéóìÝíá áäéÜøåõóôá óôïé÷åßá:äïý ïñéóìÝíá áäéÜøåõóôá óôïé÷åßá:äïý ïñéóìÝíá áäéÜøåõóôá óôïé÷åßá:äïý ïñéóìÝíá áäéÜøåõóôá óôïé÷åßá:äïý ïñéóìÝíá áäéÜøåõóôá óôïé÷åßá:

ÇìÝñåò áíôßóôáóçòÇìÝñåò áíôßóôáóçòÇìÝñåò áíôßóôáóçòÇìÝñåò áíôßóôáóçòÇìÝñåò áíôßóôáóçòÅëëÜò 219219219219219Íïñâçãßá 6161616161Ãáëëßá 4343434343

(ç õðåñäýíáìç åðï÷Þò)Ðïëùíßá 3030303030ÂÝëãéï 1818181818Ïëëáíäßá 44444Ãéïõãêïóëáâßá 33333Ôóå÷ïóëïâáêßá 00000Äáíßá 00000(Ïé Äáíïß ðáñáäüèçêáí óå Ýíáí ìï-ôïóéêëåôéóôÞ ôïõ ×ßôëåñ, ðïõ ìåôÝ-öåñå óôïí Äáíü ÂáóéëéÜ áßôçóç ãéáäéÝëåõóç ôùí Ãåñìáíéêþí óôñáôåõ-ìÜôùí.)Áíèñþðéíåò áðþëåéåòÁíèñþðéíåò áðþëåéåòÁíèñþðéíåò áðþëåéåòÁíèñþðéíåò áðþëåéåòÁíèñþðéíåò áðþëåéåò

Ïé íåêñïß ¸ëëçíåò óôñáôéþôåò á-íÞëèáí óå 13.67613.67613.67613.67613.676

ÊáôÜ ôçí äéÜñêåéá ôçò ôåôñáðëÞòêáôï÷Þò ðïõ áêoëïýèçóå ôá êáôï÷é-êÜ óôñáôåýìáôá åêôÝëåóáí:Áëâáíïß 1.1651.1651.1651.1651.165(ÐÜñãá, ÐáñáìõèéÜ, Ìáñãáñßôç)Éôáëïß 8.0008.0008.0008.0008.000Âïýëãáñïé 25.00025.00025.00025.00025.000Ãåñìáíïß 50.00050.00050.00050.00050.000Óýíïëï Óýíïëï Óýíïëï Óýíïëï Óýíïëï 84.16584.16584.16584.16584.165ÓõíïëéêÝò áðþëåéåò óå ðïóïóôü åðßÓõíïëéêÝò áðþëåéåò óå ðïóïóôü åðßÓõíïëéêÝò áðþëåéåò óå ðïóïóôü åðßÓõíïëéêÝò áðþëåéåò óå ðïóïóôü åðßÓõíïëéêÝò áðþëåéåò óå ðïóïóôü åðßôïõ ðëçèõóìïýôïõ ðëçèõóìïýôïõ ðëçèõóìïýôïõ ðëçèõóìïýôïõ ðëçèõóìïý

ÅëëÜò 10,8% 10,8% 10,8% 10,8% 10,8% (750.000750.000750.000750.000750.000)Óïâ. ¸íùóç 2,8%2,8%2,8%2,8%2,8%Ïëëáíäßá 2,2%2,2%2,2%2,2%2,2%Ãáëëßá 2%2%2%2%2%Ðïëùíßá 1,8%1,8%1,8%1,8%1,8%Ãéïõãêïóëáâßá 1,7%1,7%1,7%1,7%1,7%ÂÝëãéï 1,5%1,5%1,5%1,5%1,5%

Äçëþóåéò ðñùôáãùíéóôþíÉùóÞö ÓôÜëéíÉùóÞö ÓôÜëéíÉùóÞö ÓôÜëéíÉùóÞö ÓôÜëéíÉùóÞö ÓôÜëéí - Áñ÷çãüò ÅÓÓÄ,

(Ìüó÷á Ñáäéïóôáèìüò)ÐïëåìÞóáôå Üïðëïé êáé íéêÞóáôå,ÐïëåìÞóáôå Üïðëïé êáé íéêÞóáôå,ÐïëåìÞóáôå Üïðëïé êáé íéêÞóáôå,ÐïëåìÞóáôå Üïðëïé êáé íéêÞóáôå,ÐïëåìÞóáôå Üïðëïé êáé íéêÞóáôå,

ìéêñïß åíáíôßïí ìåãÜëùí. Óáò ïöåß-ìéêñïß åíáíôßïí ìåãÜëùí. Óáò ïöåß-ìéêñïß åíáíôßïí ìåãÜëùí. Óáò ïöåß-ìéêñïß åíáíôßïí ìåãÜëùí. Óáò ïöåß-ìéêñïß åíáíôßïí ìåãÜëùí. Óáò ïöåß-ëïõìå åõãíùìïóýíç äéüôé êåñäßóáìåëïõìå åõãíùìïóýíç äéüôé êåñäßóáìåëïõìå åõãíùìïóýíç äéüôé êåñäßóáìåëïõìå åõãíùìïóýíç äéüôé êåñäßóáìåëïõìå åõãíùìïóýíç äéüôé êåñäßóáìå÷ñüíï ãéá íá áìõíèïýìå. Ùò Ñþóïé÷ñüíï ãéá íá áìõíèïýìå. Ùò Ñþóïé÷ñüíï ãéá íá áìõíèïýìå. Ùò Ñþóïé÷ñüíï ãéá íá áìõíèïýìå. Ùò Ñþóïé÷ñüíï ãéá íá áìõíèïýìå. Ùò Ñþóïéêáé ùò Üíèñùðïé óáò åõ÷áñéóôïýìå.êáé ùò Üíèñùðïé óáò åõ÷áñéóôïýìå.êáé ùò Üíèñùðïé óáò åõ÷áñéóôïýìå.êáé ùò Üíèñùðïé óáò åõ÷áñéóôïýìå.êáé ùò Üíèñùðïé óáò åõ÷áñéóôïýìå.(¼ôáí ï ×ßôëåñ åðéôÝèçêå óôçí Óïâ.¸íùóç)

Áäüëöïò ×ßôëåñÁäüëöïò ×ßôëåñÁäüëöïò ×ßôëåñÁäüëöïò ×ßôëåñÁäüëöïò ×ßôëåñ (áðü ëüãï ðïõåêöþíçóå óôï Ñáú÷óôáãê óôéò 4/5/1941)

×Üñéí ôçò éóôïñéêÞò áëÞèåéáò ï-×Üñéí ôçò éóôïñéêÞò áëÞèåéáò ï-×Üñéí ôçò éóôïñéêÞò áëÞèåéáò ï-×Üñéí ôçò éóôïñéêÞò áëÞèåéáò ï-×Üñéí ôçò éóôïñéêÞò áëÞèåéáò ï-öåßëù íá äéáðéóôþóù üôé ìüíï ïéöåßëù íá äéáðéóôþóù üôé ìüíï ïéöåßëù íá äéáðéóôþóù üôé ìüíï ïéöåßëù íá äéáðéóôþóù üôé ìüíï ïéöåßëù íá äéáðéóôþóù üôé ìüíï ïé¸ëëçíåò, åî üëùí ôùí áíôéðÜëùí ïé¸ëëçíåò, åî üëùí ôùí áíôéðÜëùí ïé¸ëëçíåò, åî üëùí ôùí áíôéðÜëùí ïé¸ëëçíåò, åî üëùí ôùí áíôéðÜëùí ïé¸ëëçíåò, åî üëùí ôùí áíôéðÜëùí ïéïðïßïé ìå áíôéìåôþðéóáí, ðïëÝìçóáíïðïßïé ìå áíôéìåôþðéóáí, ðïëÝìçóáíïðïßïé ìå áíôéìåôþðéóáí, ðïëÝìçóáíïðïßïé ìå áíôéìåôþðéóáí, ðïëÝìçóáíïðïßïé ìå áíôéìåôþðéóáí, ðïëÝìçóáíìå ðáñÜôïëìùí èÜññïò êáé ýøéóôoíìå ðáñÜôïëìùí èÜññïò êáé ýøéóôoíìå ðáñÜôïëìùí èÜññïò êáé ýøéóôoíìå ðáñÜôïëìùí èÜññïò êáé ýøéóôoíìå ðáñÜôïëìùí èÜññïò êáé ýøéóôoíðåñéöñüíçóç ðñïò ôïí èÜíáôï.ðåñéöñüíçóç ðñïò ôïí èÜíáôï.ðåñéöñüíçóç ðñïò ôïí èÜíáôï.ðåñéöñüíçóç ðñïò ôïí èÜíáôï.ðåñéöñüíçóç ðñïò ôïí èÜíáôï.

Ïõßíóôïí ÔóüñôóéëÏõßíóôïí ÔóüñôóéëÏõßíóôïí ÔóüñôóéëÏõßíóôïí ÔóüñôóéëÏõßíóôïí Ôóüñôóéë ðñùèõðïõñ-ãüò Áããëßáò (áðü ëüãï ôïõ óôï BBCôéò ðñþôåò ìÝñåò ôïõ Åëëçíï-Éôáëé-êïý ðïëÝìïõ)

ÌÝ÷ñé ôþñá ëÝãáìå üôé ïé ¸ëëçíåòÌÝ÷ñé ôþñá ëÝãáìå üôé ïé ¸ëëçíåòÌÝ÷ñé ôþñá ëÝãáìå üôé ïé ¸ëëçíåòÌÝ÷ñé ôþñá ëÝãáìå üôé ïé ¸ëëçíåòÌÝ÷ñé ôþñá ëÝãáìå üôé ïé ¸ëëçíåòðïëåìïýí óáí Þñùåò. Ôþñá èá ëÝìåðïëåìïýí óáí Þñùåò. Ôþñá èá ëÝìåðïëåìïýí óáí Þñùåò. Ôþñá èá ëÝìåðïëåìïýí óáí Þñùåò. Ôþñá èá ëÝìåðïëåìïýí óáí Þñùåò. Ôþñá èá ëÝìåüôé ïé Þñùåò ðïëåìïýí óáí ¸ëëçíåò.üôé ïé Þñùåò ðïëåìïýí óáí ¸ëëçíåò.üôé ïé Þñùåò ðïëåìïýí óáí ¸ëëçíåò.üôé ïé Þñùåò ðïëåìïýí óáí ¸ëëçíåò.üôé ïé Þñùåò ðïëåìïýí óáí ¸ëëçíåò.

Öñáãêëßíïò ÑïýóâåëôÖñáãêëßíïò ÑïýóâåëôÖñáãêëßíïò ÑïýóâåëôÖñáãêëßíïò ÑïýóâåëôÖñáãêëßíïò Ñïýóâåëô -ÐñüåäñïòÇÐÁ (áðü ñáäéïöùíéêü ëüãï óôéò10/6/1943)

28 Οκτωβρίου 194028 Οκτωβρίου 194028 Οκτωβρίου 194028 Οκτωβρίου 194028 Οκτωβρίου 1940Åéò ôçí ÅëëÜäá ðáñáó÷Ýèåé ôçíÅéò ôçí ÅëëÜäá ðáñáó÷Ýèåé ôçíÅéò ôçí ÅëëÜäá ðáñáó÷Ýèåé ôçíÅéò ôçí ÅëëÜäá ðáñáó÷Ýèåé ôçíÅéò ôçí ÅëëÜäá ðáñáó÷Ýèåé ôçí

28ç Ïêôùâñßïõ 1940 ÷ñüíïò 3 ùñþí28ç Ïêôùâñßïõ 1940 ÷ñüíïò 3 ùñþí28ç Ïêôùâñßïõ 1940 ÷ñüíïò 3 ùñþí28ç Ïêôùâñßïõ 1940 ÷ñüíïò 3 ùñþí28ç Ïêôùâñßïõ 1940 ÷ñüíïò 3 ùñþíäéá íá áðïöáóßóåé ðüëåìï Þ åéñÞíç,äéá íá áðïöáóßóåé ðüëåìï Þ åéñÞíç,äéá íá áðïöáóßóåé ðüëåìï Þ åéñÞíç,äéá íá áðïöáóßóåé ðüëåìï Þ åéñÞíç,äéá íá áðïöáóßóåé ðüëåìï Þ åéñÞíç,áëëÜ êáé 3 çìåñþí Þ 3 åâäïìÜäùí ÞáëëÜ êáé 3 çìåñþí Þ 3 åâäïìÜäùí ÞáëëÜ êáé 3 çìåñþí Þ 3 åâäïìÜäùí ÞáëëÜ êáé 3 çìåñþí Þ 3 åâäïìÜäùí ÞáëëÜ êáé 3 çìåñþí Þ 3 åâäïìÜäùí Þ3 åôþí ðñïèåóìßá íá ðáñåß÷åôï ç á-3 åôþí ðñïèåóìßá íá ðáñåß÷åôï ç á-3 åôþí ðñïèåóìßá íá ðáñåß÷åôï ç á-3 åôþí ðñïèåóìßá íá ðáñåß÷åôï ç á-3 åôþí ðñïèåóìßá íá ðáñåß÷åôï ç á-ðÜíôçóç èá Þôáí ç ßäéá.ðÜíôçóç èá Þôáí ç ßäéá.ðÜíôçóç èá Þôáí ç ßäéá.ðÜíôçóç èá Þôáí ç ßäéá.ðÜíôçóç èá Þôáí ç ßäéá.

Ïé ¸ëëçíåò äßäáîáí äéÜìåóïõ ôùíÏé ¸ëëçíåò äßäáîáí äéÜìåóïõ ôùíÏé ¸ëëçíåò äßäáîáí äéÜìåóïõ ôùíÏé ¸ëëçíåò äßäáîáí äéÜìåóïõ ôùíÏé ¸ëëçíåò äßäáîáí äéÜìåóïõ ôùíáéþíùí ôçí áîéïðñÝðåéáí. ¼ôáí ü-áéþíùí ôçí áîéïðñÝðåéáí. ¼ôáí ü-áéþíùí ôçí áîéïðñÝðåéáí. ¼ôáí ü-áéþíùí ôçí áîéïðñÝðåéáí. ¼ôáí ü-áéþíùí ôçí áîéïðñÝðåéáí. ¼ôáí ü-ëïò ï êüóìïò åß÷å ÷Üóåé êÜèå åëðßäá,ëïò ï êüóìïò åß÷å ÷Üóåé êÜèå åëðßäá,ëïò ï êüóìïò åß÷å ÷Üóåé êÜèå åëðßäá,ëïò ï êüóìïò åß÷å ÷Üóåé êÜèå åëðßäá,ëïò ï êüóìïò åß÷å ÷Üóåé êÜèå åëðßäá,ï Åëëçíéêüò ëáüò ôüëìçóå íá áìöé-ï Åëëçíéêüò ëáüò ôüëìçóå íá áìöé-ï Åëëçíéêüò ëáüò ôüëìçóå íá áìöé-ï Åëëçíéêüò ëáüò ôüëìçóå íá áìöé-ï Åëëçíéêüò ëáüò ôüëìçóå íá áìöé-óâçôÞóåé ôï áÞôôçôïí ôïõ Ãåñìáíé-óâçôÞóåé ôï áÞôôçôïí ôïõ Ãåñìáíé-óâçôÞóåé ôï áÞôôçôïí ôïõ Ãåñìáíé-óâçôÞóåé ôï áÞôôçôïí ôïõ Ãåñìáíé-óâçôÞóåé ôï áÞôôçôïí ôïõ Ãåñìáíé-êïý ôÝñáôïò, áíôéôÜóóïíôáò ôï õðå-êïý ôÝñáôïò, áíôéôÜóóïíôáò ôï õðå-êïý ôÝñáôïò, áíôéôÜóóïíôáò ôï õðå-êïý ôÝñáôïò, áíôéôÜóóïíôáò ôï õðå-êïý ôÝñáôïò, áíôéôÜóóïíôáò ôï õðå-ñÞöáíüí ôïõ ðíåýìá ôçò åëåõèåñßáòñÞöáíüí ôïõ ðíåýìá ôçò åëåõèåñßáòñÞöáíüí ôïõ ðíåýìá ôçò åëåõèåñßáòñÞöáíüí ôïõ ðíåýìá ôçò åëåõèåñßáòñÞöáíüí ôïõ ðíåýìá ôçò åëåõèåñßáò.

ÐáñáôçñÞóåéòÓôéò 10/4/1941Óôéò 10/4/1941Óôéò 10/4/1941Óôéò 10/4/1941Óôéò 10/4/1941, ìåôÜ ôçí óõíèçêï-

ëüãçóç ìå ôçí Ãåñìáíßá ðáñáäßíï-íôáé ôá ï÷õñÜ Ðáëéïõñþôåò êáé Ñïý-ðåë. Ïé Ãåñìáíïß åêöñÜæïõí ôïíèáõìáóìü ôïõò óôïõò ̧ ëëçíåò óôñá-ôéþôåò êáé äçëþíïõí üôé áðïôåëåß ôé-ìÞ êáé õðåñçöÜíåéá ôï üôé åß÷áí ùòáíôßðáëï Ýíáí ôÝôïéï óôñáôü êáé æç-ôïýí áðü ôïí ¸ëëçíá äéïéêçôÞ íá å-ðéèåùñÞóåé ôï Ãåñìáíéêü óôñáôü ùòÝíäåéîç ôéìÞò êáé áíáãíùñßóåùò!

Ç ÃåñìáíéêÞ óçìáßá õøþíåôáé ìü-íï ìåôÜ áðü ôçí ðëÞñç áðï÷þñçóçüëùí ôùí Åëëçíéêþí óôñáôåõìÜôùíáðü ôçí ðåñéï÷Þ.

¸íáò Ãåñìáíüò áîéùìáôéêüò ôçò á-åñïðïñßáò äÞëùóå óôïí äéïéêçôÞ ôçòïìÜäáò ìåñáñ÷éþí áíáôïëéêÞò Ìá-êåäïíßáò ÁíôéóôñÜôçãï ÄÝäå üôé ïÅëëçíéêüò óôñáôüò Þôáí ï ðñþôïòóôñáôüò óôïí ïðïßï ôá Óôïýêáò äåíðñïêÜëåóáí ðáíéêü. “Ïé óôñáôéþôåòóáò”, åßðå, “áíôß íá öåýãïõí áëëü-öñïíåò üðùò Ýêáíáí åéò ôçí Ãáëëßáêáé ôçí Ðïëùíßá ìáò ðõñïâïëïýóáíáðü ôéò èÝóåéò ôïõò”.

ÐçãÞ : ÅëëçíéêÞ áãùãÞ -ôåý÷ïò Á-ðñéëßïõ 2003

ÁÉÓ×ÕËÏÓ: ÃÉÁÔÉ ÌÏÍÏ ÅÌÅÉÓ,ÁÉÓ×ÕËÏÓ: ÃÉÁÔÉ ÌÏÍÏ ÅÌÅÉÓ,ÁÉÓ×ÕËÏÓ: ÃÉÁÔÉ ÌÏÍÏ ÅÌÅÉÓ,ÁÉÓ×ÕËÏÓ: ÃÉÁÔÉ ÌÏÍÏ ÅÌÅÉÓ,ÁÉÓ×ÕËÏÓ: ÃÉÁÔÉ ÌÏÍÏ ÅÌÅÉÓ,(ÏÉ ÅËËÇÍÅÓ), ÓÅ ÁÍÔÉÈÅÓÇ ÌÅ(ÏÉ ÅËËÇÍÅÓ), ÓÅ ÁÍÔÉÈÅÓÇ ÌÅ(ÏÉ ÅËËÇÍÅÓ), ÓÅ ÁÍÔÉÈÅÓÇ ÌÅ(ÏÉ ÅËËÇÍÅÓ), ÓÅ ÁÍÔÉÈÅÓÇ ÌÅ(ÏÉ ÅËËÇÍÅÓ), ÓÅ ÁÍÔÉÈÅÓÇ ÌÅÔÏÕÓ ÂÁÑÂÁÑÏÕÓ, ÄÅÍ ÌÅÔÑÁÌÅÔÏÕÓ ÂÁÑÂÁÑÏÕÓ, ÄÅÍ ÌÅÔÑÁÌÅÔÏÕÓ ÂÁÑÂÁÑÏÕÓ, ÄÅÍ ÌÅÔÑÁÌÅÔÏÕÓ ÂÁÑÂÁÑÏÕÓ, ÄÅÍ ÌÅÔÑÁÌÅÔÏÕÓ ÂÁÑÂÁÑÏÕÓ, ÄÅÍ ÌÅÔÑÁÌÅÐÏÔÅ ÔÏ ÐËÇÈÏÓ ÔÏÕ Å×ÈÑÏÕÐÏÔÅ ÔÏ ÐËÇÈÏÓ ÔÏÕ Å×ÈÑÏÕÐÏÔÅ ÔÏ ÐËÇÈÏÓ ÔÏÕ Å×ÈÑÏÕÐÏÔÅ ÔÏ ÐËÇÈÏÓ ÔÏÕ Å×ÈÑÏÕÐÏÔÅ ÔÏ ÐËÇÈÏÓ ÔÏÕ Å×ÈÑÏÕÓÔÇÍ ÌÁ×Ç.ÓÔÇÍ ÌÁ×Ç.ÓÔÇÍ ÌÁ×Ç.ÓÔÇÍ ÌÁ×Ç.ÓÔÇÍ ÌÁ×Ç.

Καθημερινή”, 29 Οκτωβρίου 1940

ΤΟ ΣΤΙΛΕΤΟΝ[...] Αλλά διατί πριν εδώ κινηθή προς τον πρωθυπουργικόν οίκον

ο φαιδρότατος αντιπρόσωπός των και κινηθή εκεί εις την Ήπει-ρον ο στρατός των, δεν έρριπτον εν πρόχειρον βλέμμα εις τηνΕλληνικήν Ιστορίαν;... Πότε η Ελλάς παρεδόθη αμαχητί; Πότε ενι-κήθη πριν ποτίση το χώμα της με την τελευταίαν ρανίδα τουαίματός της; Εις ποίαν στιγμήν έκαμε λογαριασμούς των δυνάμεώντης προς τας δυνάμεις του αντιπάλου της, διά να μάθη έπειτα ανέχη την δυνατότητα να υπερασπίση την τιμήν της; Κράτος μικρόνμε ιστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα την υφήλιον, φάρος λα-μπροτάτου φωτός, η Ελλάς, καταυγάσασα τους αιώνας, έδωσενεις όλην την ανθρωπότητα όχι μόνον την ζωήν, το φως, τον πολι-τισμόν, τα γράμματα και τας τέχνας, αλλά και το παράδειγμα τηςαυτοθυσίας και του ηρωισμού, την Σαλαμίνα, τας Θερμοπύλας, τοΖάλογγον, το Σούλι, το Μεσολόγγι...Κληρονόμοι πλούτου τόσον μεγάλου, βαρείς από τον φόρτον

τόσων θρύλων και τόσων παραδόσεων, πώς μας εφαντάσθησαντώρα κύπτοντας εμπρός εις τα κατάστιχα των πετρελαίων καιτης βενζίνης και των μηχανοκινήτων μονάδων και αποφασίζονταςνα παραδώσωμεν την ιστορίαν μας εις τους αριθμούς και εις ταπετρέλαια την τιμήν μας;... [...] Γ.Α.Β.

“Καθημερινή”, 4 Νοεμβρίου 1940

ΟΛΟ Ι ΜΑΖ Ι ![...] Λοιπόν;... Θα συνεχίσωμεν την συζήτησιν; Θα βάλωμεν κά-

τω έναν καφέν και θα σταθώμεν γύρω από το φλιτζάνι του οιαπόλεμοι, οι άχρηστοι, οι καφενόβιοι, διά να πούμε, περί τουποιος θα νικήση και ποιος θα επικρατήσει;... Προς Θεού! θα νική-ση η Ελλάς! Όλους; ΟΛΟΥΣ! ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ! Χωρίς συλλο-γισμούς, χωρίς συζητήσεις, χωρίς κεφάλια τα οποία αργοκινού-νται και αμφιβάλλουν, χωρίς μυαλό. Μυαλό δεν χρειάζεται. Χρειά-ζεται ενθουσιασμός και παραφροσύνη. Χρειάζεται θάρρος αλόγι-στον και καρδιά. Με αυτό το υλικόν έγινεν ο Αγών του Εικοσιένα.Με αυτά τα όπλα νικούν οι λαοί. Ήρθατε να πάρετε την Ήπει-ρον;... ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Έχετε Στρατούς, έχετε Στόλους,έχετε αεροπλάνα, είσθε σαράντα πέντε εκατομμύρια και είμαστεπέντε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Θα μας κάψετε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝΔΙΝΟΜΕ. Και θα προχωρήσωμεν και θα νικήσωμεν και θα σαςπετάξωμεν εις την θάλασσαν. Γίνεται;... Γίνεται, δεν γίνεται,αυτόπρέπει να αισθάνεται και να βροντοφωνή η καρδιά. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑΓΙΝΗ.

[...] Θάρρος λοιπόν! Ό,τι θέλομεν αληθινά, με όλην μας την δύ-ναμιν, γίνεται. Ό,τι αποφασίσωμεν με την ψυχήν μας γίνεται. ΚΑΙΘΑ ΓΙΝΗ.

[...] Όλοι μαζί! Θα αγωνισθώμεν τώρα όλοι μαζί, θα ανθέξωμενόλοι μαζί, θα προελάσωμεν όλοι μαζί, και μίαν ευλογημένην ημέ-ραν, όταν θα διαλαλούν την ευτυχίαν μας οι κώδωνες των σημαιο-στολίστων εκκλησιών μας, θα ψάλλωμεν όλοι μαζί ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ... [...] Γ.Α.Β.

Ζήτω η ΕΛΛΑΣ!Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!

Σε λίγες ημέρες εορτάζουμε την 68η επέτειο της 28ης Οκτωβρίου1940. Από το τότε μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής αλλά και γενι-

κότερα του ενδόξου παρελθόντος μας ας αντλούμε δύναμη και κου-ράγιο για το παρόν, αισιοδοξία, ελπίδα και έμπνευση για το μέλλον.Σαν ελάχιστη συμβολή στην ιστορική μας μνήμη, συγκέντρωσα και

παρουσιάζω ορισμένα κείμενα εκείνης της εποχής. Πιο κάτω βλέπε-τε πώς ο Γ. Α. Βλάχος (Γ.Α.Β.) εκδότης της “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ” είδετο “ΟΧΙ” ενώ σε προηγούμενη σελίδα δημοσιεύεται η ανοικτή τουπρος τον Χίτλερ . Π. Αϊβαλής

ΣΣΣΣΣå ëßãåò çìÝñåò èá ãéïñôÜóïõìå ôçí ÅèíéêÞ åðåôåßïõ ôçò 28çò Ïêôùâñßïõ 1940. ÐÜëé ðáñåëÜóåéò, ëüãïé ðáíçãõñéêïß, ôá óõíçèéóìÝíá

ôüóá ÷ñüíéá ôþñá. Èåþñçóá êáëü åöÝôïò åõêáéñßá ôçò Åðåôåßïõ áõôÞò íáóáò ìåôáöÝñù êÜðïéá óôïé÷åßá ãéá ôçí Ðáôñßäá ìáò ó÷åôéêÜ ìå ôçí ðñï-óöïñÜ ôçò ôüôå. ¸ôóé ãéá íá ìçí îå÷íÜíå ïé ðáëáéüôåñïé êáé íá ìáèáßíïõíïé íåüôåñïé… ¸ôóé ãéá íá äïýìå ìå áñéèìïýò êáé óôïé÷åßá ðïéïé åßíáé ïé¸ëëçíåò êáé ç ðñïóöïñÜ ôïõò êáé ðïéïé ïé ößëïé, åôáßñïé êáé óýììá÷ïß ìáò,Åõñùðáßïé, ÂáëêÜíéïé êáé Üëëïé. ¸ôóé ìÞðùò ìÜèïõí ïé çãÝôåò ìáò íá ìçíåêëéðáñïýí êáé ðáñáêáëïýí ãéá ðñÜãìáôá áõôïíüçôá ð.÷. Óêüðéá, Ìáêå-äïíßá, Êýðñï, Áéãáßï ê.ëð. áëëÜ íá áðáéôïýí êáé íá äéåêäéêïýí äõíáìéêÜ!!

Η 28η Οκτωβρίου είναι μιαπάρα πολύ σπουδαία μέρα.Η 27η Οκτωβρίου και η 29η

Οκτωβρίου δεν “λένε” και πάρα πολ-λά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτιλέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημή-τρης Καλπακλής που τον λένε Δημή-τρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάραπολύ που τον λένε Δημήτρη γιατίγιορτάζει και παίρνει πάρα πολλάπαιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχε-ρός. Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δενείσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανέναςδεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νε-κτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουνοι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που τολένε Νεκτάριο μου είπε ότι κάποτεγιορτάζουν ακόμα και οι Νεκτάριοι,αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στονκόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οιΝεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ

στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύ-ξες του.Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα

πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευ-τέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμεεκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου.Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μουδεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου,ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική τηςμαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάςμου, οπότε μπορεί να μείνουμε καισπίτι.Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ

περήφανα που έχουμε την 28η Ο-κτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτω-βρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνοτην 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίουπηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δενυπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υ-πήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανέναςδεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε

μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα ναμπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνειμια μέρα της προκοπής.Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνο-

πούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις τοείπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμό-μετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σι-ρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η για-γιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνητης, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Ο-κτωβρίου και πρέπει να την πέρασεπάρα πολύ ωραία.Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας,

μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθεο Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάν-νη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφω-νήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπο-ρούν να πάρουνε την Ελλάδα και νατην έχουνε για δικιά τους σ’ όλη τουτη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσα-ντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε“ΟΧΙ”. Κι αυτό το “ΟΧΙ” το είπε πολύηρωικά γι’ αυτό κι εμείς το λέμε “τοηρωικό OΧI”.Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι

μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρ-μπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπαηρωικά “OΧI” γιατί δεν είναι καθόλουευγενικό αυτό που έκανε ο Ιταλόςπρέσβης και η Χαρούλα. Άμα θέλειςνα χαρίσεις κάτι το κάνεις από μόνοςσου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελενα χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σί-ντι αστροναύτη .Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ι-

ταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέ-μησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα.Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμάδεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτετη ρωτάω “μαμά, πόσων χρόνων εί-σαι;” μου απαντάει “μήπως είδες τοΒετέξ της κουζίνας”.Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου

Έκθεση άγνωστης Μαθήτριας με Θέμα: Η 28η Οκτωβρίου

και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοικαι διώξαμε τους Ιταλούς και μπή-κανε οι Τούρκοι Όχι, λάθος, Θάνο,μου δίνεις τη γόμα σου;Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά

μου έκλεισε τα παντζούρια για ναμην τους βλέπει και τους έβλεπεκρυφά από τις γρίλιες και την έπια-σε η μαμά της και την έδειρε. Κι΄ άλ-λοι άνθρωπoι κλείσανε τα παντζoύ-ρια τους γιατί τους σιχαίνονταν. Κιεγώ σιχαίνομαι τo γάλα. άμα κάνειπέτσα.Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια,

αλλά ο πιο χάλια απ’ όλους ήτανε οΠαλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ή-τανε από μητέρα Πατρινιά, πατέραΓερμανό και το μικρό του όνομα ήταν“Παλαιών” και δεν ξέρω πότε γιορ-τάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα.Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά καιείχε μια ελληνική σημαία και την έ-σκισε και την πέταξε και την πάτησεκαι την έφτυσε. Και μετά πήρε μιαγερμανικιά, πιο σιδερωμένη και με-τά πήγε στην Ακρόπολη και την έβα-λε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύ-μωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φί-λο του και την έβγαλε και την πέτα-ξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Καιτον φίλο του τον λέγανε Σάντσο καιτο παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετάεπειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άν-θρωποι θέλανε να τον κάνουνευπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυ-

ρία Φώφη.Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρί-

ου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γά-τες. Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού,αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε,αλλά και γιατί είναι πολύ νευρικιά καιτη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκο-τώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μουπάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτα-νε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Καιμετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμα-νοί δεν θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τουςδιώξαμε ή μας βαρέθηκαν.Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έ-

ξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μουαρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάςμου γιατί έχουνε σάλια. Aλλά εκείνη ημέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τουςένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες πουσαλιώνανε ο ένας τον άλλον.Και τώρα, από την χαρά μας βάζουμε

την Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Ό-μως εμείς δεν βάζουμε την ελληνικήσημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χά-σαμε. Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρε-πόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλoιποχρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγο-ράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπί-ζω να μην ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπί-ζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελί-δες και ελπίζω μετά να πάμε στο ΒίλατζΣέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα τοΣκούμπι Ντου.Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!Για την αλίευση και μεταφορά:

Παν. Αϊβαλής